ကာမဗျုဟာ အသစ် (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ – ကမ္ဘာကျော်ရတနာဝင်းထိန်
“ဖိုးတာရေ…..ဟေ့…. ဖိုးတာ ……“
“ဗျိုး……“
“အခုလာစမ်း…….“
သောင်းမြင့်တို့နှင့် စကားပြောနေစဉ် သူ့အမေက လှမ်းခေါ်သဖြင့် ဖိုးတာ ပြန်ထူးလိုက်၏…။ သူ့အမေအကြောင်း သူသိ၏ ..။ ခေါ်တုန်းလာရင်လာ…။ မလာလို့ကတော့ ထန်းလက်နဲ့ ကျောတစ်ပြင်လုံးအရေလန်အောင် ဆော်တတ်သည်..။ အဲဒါ ငယ်ငယ်တုန်းကတည်းက….။ ထို့ကြောင့် ..ဖိုးတာတစ်ယောက် အိမ်သို့ အပြေးပင် ပြန်ခဲ့သည်..။ သောင်းမြင့်တို့နှင့်အိမ်ချင်းဆက်လျက်မို့ ခဏချင်း သူ့အမေ ရှေမှောက် ရောက်သွား၏..။
“အင့်….အဲဒီငွေ နှစ်ဆယ်…တင်ကြည်မဆီ သွားပေး….လိုက်စမ်း….၊ ဖေလိုးမကစောက်ကြီးစောက်ကျယ်နဲ့…….“
သူ့အမေ တကယ်ဒေါကန်နေ၍ ဖိုးတာ ဘာစောဒကမှ တက်မနေတော့ပဲ ပိုက်ဆံ နှစ်ဆယ် လှမ်းယူ၍မတင်ကြည်မတို့အိမ်ဖက် ပြေးထွက်ခဲ့သည်..။ ( မှတ်ချက် ၊ ၊ ထိုခေတ်က ဆန်တစ်ပြည် ငွေ ၅ ကျပ် ခေတ်ဖြစ်၏ )မတင်ကြည်မတို့အိမ်က ရွာအနောက်ဖျားမှာမို့ အတန်ငယ် အလှမ်းဝေးသည်..။ ဖိုးတာတို့ကရွာအလယ်ပိုင်းမှာ ဖြစ်သည်..။ မတင်ကြည်မတို့ အိမ်ရောက်တော့ ခြံတံခါးပိတ်ထားတာ တွေ့ရသည်..။
တောအရပ် ဒေသမို့ ပဲစဉ်းငုံ ရိုးနှင့် လုပ်ထားသော တံခါးမို့ ဖိုးတာ ခြံတံခါးကိုဖြဲ၍ အထဲဝင်ခဲ့သည်..။ဖိုးတာတစ်ယောက် သူငယ်ချင်းနဲ့ စကားကောင်းတုန်း အခိုင်းခံရသည်မို့ စိတ်တိုနေရသည့်အထဲခြံတံခါးရော ၊ အိမ်တံခါးပါ ပိတ်ထားသည့်အတွက် စိတ်တိုစွာဖြင့် တောက်ခေါက်လိုက်မိသည်..။
“တောက်…..“
မတင်ကြည်မတို့အိမ်က နှစ်ခန်း သုံးပင် မြေစိုက် အိမ်ဖြစ်သည်..။ အိမ်တံခါးကလည်း ပိတ်ထားတာနဲ့ဖိုးတာ မတင်ကြည်မကို အော်မခေါ်ပဲ အိမ်ခေါင်းရင်းဘက် ထရံပေါက်မှ အတွင်းသို့ လူရှိမရှိ သိရအောင်ချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။အတွင်းထဲမှာလည်း ဘာမှ မတွေ့…..။
ထိုစဉ်….
“အား…ကျွတ်ကျွတ်…..အမလေး….. အီး ..ရှီး…. ကျွတ်ကျွတ်……“
ဟူသော အသံသဲ့သဲ့ကို ကြားလိုက်ရသည်..။ အသံက အနောက်ခန်းထဲမှ လာသောအသံဖြစ်သည်..။ထို့ကြောင့် မြောက်ဘက်က ပတ်ပြီး အနောက်ခန်းဖက်ဆီသို့ အသာလာခဲ့သည်..။ အသာရပ်လျက်နားထောင်နေစဉ် အခန်းတွင်းမှ တဖွတ်ဖွတ်…အသံများ အလိုလေး..အမလေး…အသံများကိုကြားနေရသည်..။ လူပျိုအရွယ်မို့ မိန်းမနဲ့ ယောကျ်ား လိုးနေသော အသံဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်..။
“အမလေး..အီး….ကျွတ် ကျွတ်….အင့်…ရှီး….ဟုတ်ပီ..ဆောင့်…ဆောင့်…ပါတော့….အင့်…..အမေ့….“
မတင်ကြည်မ အသံကိုကြားလိုက်ရသည်…။ ဖိုးတာ ရင်ထဲ ဒိန်းခနဲ တုန်လှုပ်သွားသည်..။မတင်ကြည်မ ယောက်ျား ကိုဖိုးခွေးမှာ ဖိုးတာအမေ၏ မောင်အရင်း ဖြစ်သည်..။ သူဦးလေး မုံရွာဖက်သနပ်ခါး သွားဝယ်သည်ကို ဖိုးတာသိထားရာ ဦးလေးပြန်ရောက်လို့ သူ့မိန်းမကို ဆော်နေသလားဟုထင်လိုက်မိသည်..။
ထရံပေါက်တွေက ကျဉ်းလွန်းသဖြင့် ချောင်းရတာ သိပ်မကောင်း…။ ထို့ကြောင့် ခြေရင်းဘက်သို့ခြေသံလုံလုံနှင့် ချဉ်းကပ်ခဲ့ပြီး ချောင်းကွင်းချောင်းကွက် ကောင်းကောင်း ရှာကြည့်သည်..။ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ခဲတန်လုံးလောက်ရှိ အပေါက်ကိုတွေ့ရာ ထိုအပေါက်မှ အတွင်းသို့ချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။
ခုတင်ပေါ်တွင် မတင်ကြည်မက လေးဖက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးထားရာသူ့ဦးလေးက မုဆိုးထိုင်ဒူးထောက် အနေအထားဖြင့် နောက်မှ ဆော်နေခြင်းဖြစ်သည်..။ သူ့ကို ကျောပေးအနေအထားဖြစ်ရာ ရဲရဲတင်းတင်း ချောင်းကြည့်နိုင်သည်..။
“ဖွတ်….ဘု….ဖွတ်….ဖွတ်…ပလွတ်….ဖု…ဖွတ်….ရွှတ်..ပြွတ်……ဖွတ်….ပလွတ်….“
“အမလေး…..အား…အင့်….အမေ့….အင့် အ….“
မတင်ကြည်မနှုတ်က တအင့်အင့် တအားအား အသံတွေ ထွက်လျက် ဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ်ခံနေသည်..။
“အမလေး….လေး…အီး..ကျွတ် ကျွတ်…ဆောင့်..ဆောင့်……ဟုတ်ပီ….အင့်….အမေ့…ကောင်း….ကောင်းလိုက်တာ……ကိုမြတ်ကျော်ရယ်…..အီးဟီး….ရှီး…ကျွတ် ကျွတ်……“
မတင်ကြည်မပါးစပ်က ကိုမြတ်ကျော်ဟု ထွက်လိုက်သဖြင့် ဖိုးတာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတဖျင်းဖျင်းထသွား၏…။ သူထင်တာက သူ့ဦးလေးနှင့် လိုးနေကြခြင်း ဟု ထင်မှတ်ထားရာ အခု လိုးနေသူမှာသူ့ဦးလေး မဟုတ်ပဲ ကိုမြတ်ကျော်ဆိုပါလား…။
ဖေလိုးမကြီး…ငါ့ဦးလေး မရှိတုန်း ကိုမြတ်ကျော်နှင့် နောက်မီးလင်းနေတာကိုး….။ ဖိုးတာ စိတ်ထဲထောင်းခနဲ ဒေါသထွက်သွားသည်..။ ဟင်း….သိကြသေးတာပေါ့…ကွာ…။
စိတ်ထဲက ကြိမ်းဝါးရင်း ဆက်ချောင်းနေ၏..။ လူပျိုသိုးမို့ လူပျိုသွေးက စကားပြောလာပြီ ဖြစ်ရာသူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်မှာ တဆတ်ဆတ်နဲ့ တောင်မတ်လာသည်..။လူငယ်သလောက် ဖိုးတာက လီးကြီး၏..။ ဒီအရွယ်မှာတောင် သူ့လီးက ၇ လက်မကျော်ကျော် ရှည်ပြီး ၆ လက်မခန့် လုံးပတ်တုတ်၏..။ ပြီးတော့ လီးဒစ်ကလည်း ဂွင်းတိုက်မှု အလုပ်ကိုကောင်းကောင်းလုပ်တတ်ပြီးမို့ ဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်ကြီးလို ပြဲကားနေပြီ…။
ကိုမြတ်ကျော်က မတင်ကြည်မ ခါးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ပြီး..အသားကုန် ကြုံးကြုံးဆောင့်သည်..။
“ဖွတ်..ဖွတ်….ဘု…ပြွတ်….ပလွတ်….ဖု….ဖွတ်….ဖွတ်….ပြွတ်…..“
“အမေ့….အ…အ…အင့်…ရှီး…ကျွတ် ကျွတ်….အင့်…အီး….အ…“
မတင်ကြည်မကလည်း တအားကုန် ပစ်ပစ်ခံသည်..။ မကြာခင် နှစ်ယောက်လုံး ငြိမ်ကျသွားကြသည်..။ကိုမြတ်ကျော်က လီးတန်ကြီးကို မနှုတ်သေးပဲ ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ကာ လရေတွေ ပန်းထုတ်နေပုံရသည်..။ မတင်ကြည်မကတော့ ခေါင်းအုံးပေါ်တွင် ခေါင်းလေး ငိုက်စိုက်ကျသွားပြီး မှိန်းနေပုံရသည်..။
“တင်ကြည်မ…ငါလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား…“
“ရှီး…..ကျွတ် ကျွတ်…တအားကိုကောင်းတာပဲ…ကိုမြတ်ကျော်ရယ်…“
မတင်ကြည်မက ကိုယ်ကိုလူး၍ လက်ထောက်ထရင်း ပြောလိုက်သည်..။
“တော့ လရေတွေက အခုထိ ထွက်နေတုန်းလား….“
“အင်း…..“
“ကျုပ် စောက်ဖုတ်ထဲ ကျဉ်စိမ့်နေတာဘဲ..တော်….ကောင်းလိုက်..တာ….“
“ဒါနဲ့ ..နင့်ကောင်က ဘယ်တော့ ပြန်လာမှာလဲ…“
“တစ်ပတ်လောက် ကြာအုန်းမှာ…လိုးချိန်တွေ အများကြီး ရပါသေးတယ်….“
မတင်ကြည်မက ဒူးတုတ်လျက် ဆံပင်ကို သေသေသပ်သပ် ပြန်ဖြီးရင်းက ပြော၏..။ဝင်းပြောင်တင်းအိနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ကိုယ်အလှုပ်တွင် တသိမ့်သိမ့် တငြိမ့်ငြိမ့် တုန်ခါနေသည်..။ဆံပင်ကို တစ်ပတ်လျှို ထုံးပြီးနောက် ဘယ်ဖက်ပေါင်ကို မထောင်လိုက်ပြီး..ဘေးတွင်ပုံထားသော ထမီနှင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကို သုတ်လိုက်သည်..။
အပေါ်ယံတွင် သာမက စောက်ဖုတ်ကြီးအတွင်းပါ နှိုက်၍ သုတ်လိုက်သည်..။ ဖိုးတာက ထမီအရောင်ကိုသေချာမှတ်ထားလိုက်သည်..။ထမီ အရောင်က အစိမ်းဖျော့ဖျော့…။
“အင့်….တော်လဲ သုတ်လိုက်အုံး…“
ကိုမြတ်ကျော်က တင်းတင်းမို့မို့ ဝင်းဝင်းစို့စို့ ချွေးများဖြင့် တလက်လက်ထနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်လျက်…
“မင်း…သုတ်ပေးလေကွာ…“
ထိုသို့ပြောရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးလိုက်သည်..။
“ဟင်း….တော်တော် ကဲ….“
မတင်ကြည်မက အမူပိုပို မြှူချိုချို မျက်စောင်းလေး ထိုးရင်း ကိုမြတ်ကျော် ပေါင်ကြားရှိ မာန်ဟုန်ကျလျက်ပျော့ခွေငိုက်ဆင်းနေသော လီးတန်ကြီးကို တယုတယ သုတ်ပေး၏..။ မတင်ကြည်မ ပုံစံကိုကြည့်၍ဖိုးတာတစ်ယောက် အူတွေပွကာ ဒေါသူပုန်ထနေသည်..။
မတင်ကြည်မနှင့် သူ့အမေ မခင်တာတို့မှာ သိပ်ပြီး အစေးကပ်ကြသည်မဟုတ်…။ သို့သော် တစ်ခါတစ်ခါသူ့အမေ မခင်တာက မတင်ကြည်မထံမှ ငွေချေးရသည်..။ အခုလည်း ငွေနှစ်ဆယ် ချေးထားရာကြာလှပြီးဖြစ်၍ မတင်ကြည်မက ဘာတွေ ပြောဆိုသွားသည် မသိ..။
သူ့အမေက စိတ်တွေ ဆိုးပြီး ဖိုးတာကို ပေးခိုင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်..။ ဖိုးတာအမေကလည်း ပြောစရာဖြစ်သည်..။ ပိုက်ဆံချေးလျင် တော်တော်နှင့် ပြန်မပေးတတ်..။ ဖိုးတာ စိတ်ကူးတစ်ခု ရလာသည်..။မတင်ကြည်မထံက ငွေညှစ်မည်..။ အခု ကိုမြတ်ကျော်နှင့် လိုးနေကြတာကို သူ့ဦးလေးတိုင်မည်ဟု ခြိမ်းခြောက်မည်..။
ပြီးတော့ ဒီလောက်တောင် တဏှာရာဂ ကြီးပြီး ရွလွန်းထလွန်း ပွမ်လွန်းလှတဲ့ မတင်ကြည်မကိုလိုးပစ်လိုက်အုံးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ဘယ်သူက မြုံနေသည်မသိ..။ မတင်ကြည်မတို့မှာ သားသမီး မရ..။ သည်တော့ ပိုကောင်းသည်..။
ကလေးမမွေးဖူးသေးသည့် စောက်ဖုတ်ဖြစ်သည့်အတွက် ပြဲလန်ချောင်ချိနေမည် မဟုတ်..။ ဖိုးတာအရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် စာဖတ်သည်..။ သူ့အဖေကလဲ စာဂျပိုး…။ ဆရာ ပီမိုးနင်း၏ ကာမသိဒ္ဓိမိန်းမစိတ်ကျမ်း ၊ ဖိုမ ဆက်ဆံရေး ၊ စာအုပ်များကို မန ္တလေးရောက်လျင် ညဈေးတန်းက ဝယ်ဝယ်လာသည်..။
သူ့အဖေ အလစ်တွင် ဖိုးတာက ခိုးခိုးဖတ်သည်..။ ထို့အပြင် စုံထောက်ဝတ္ထု ပြစ်မှု မဂ္ဂဇင်း ဆရာမင်းသိင်္ခစာအုပ်များကိုလည်း မကြာမကြာ ဖတ်လေ့ ရှိသည်..။ ဟိုတလောက သူ့အဖေ မဂ္ဂဇင်းတစ်အုပ်ဖတ်နေသည်ကို တွေ့ရာ သည်မျက်နှာဖုံးမျိုး မမြင်ဖူးသေးသည့်အတွက် အသစ်ဖြစ်ပုံရသည်..။
လုံးဝ မဖတ်ဖူးသေးသည့်အတွက်ကြောင့်သာ အသစ်ဟု ဆိုရသည်..။ အမှန်အားဖြင့် ညဈေးတန်းအဟောင်းဆိုင်က ဝယ်လာသည့် စာအုပ်များသာ ဖြစ်သည်..။ ဖိုးတာကလည်း သူ့အဖေ အလစ်ကိုချောင်းနေသည်…။ သိပ်မကြာပါ…သူ့အဖေ ကိုညိုလုံးမှာ စာဖတ်ရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်..။
မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ကို ကုတင်ဘေးတွင် ချထားသည်..။ ဖိုးတာကလည်း သူ့အဖေနား အသာသွား၍ စာအုပ်ကိုလှန်ကြည့်လိုက်သည်..။ စာအုပ်ထဲတွင် စာအုပ်ဆိုဒ်အသေးလေးတစ်အုပ် ထပ်ညှပ်ထားသည်..။စာအုပ်လေးက ခပ်ပါးပါး..။ လက်နှိပ်စက် နှင့် ရိုက်ထားသည်..။ ဒီစာအုပ်မျိုး တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူး၍ ဖိုးတာမဂ္ဂဇင်း စာအုပ်ထဲက ဆွဲယူလိုက်သည်..။
ပြီးတော့ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ပြီး အနောက်ခန်းထဲ ဝင်ဖတ်နေသည်..။ စာအုပ်နာမည်က နတ်သုဒ္ဓါတဲ့…။ရေးသူက ဘိုးထူး..၊ ဖိုးတာစိတ်ထဲ အထူးအဆန်းသဖွယ်ဖြစ်နေသည်..။ စဖတ်ဖတ်ချင်း ကောင်းရဲ့လား ဒေစီ…ဟူသော စာပိုဒ်ကို စတွေ့ရသည်..။ ဖိုးတာတစ်ယောက် အတော်လေး စိတ်ဝင်စားသွားပြီးဆက်ဖတ်သည်..။ စာအုပ်တစ်အုပ်လုံး ပြီးဆုံးသွားသောအခါမှ မိန်းမနှင့် ယောကျ်ား လိုးကြပုံတွေကိုရေးသားထားသော အပြာစာအုပ်မှန်း သိရတော့သည်..။
စာအုပ်ထဲတွင် အပြာဇာတ်လိုက်ဖြစ်သော ဂျော့မောင်မောင်တုတ် ဆိုတဲ့ အကောင်နှင့် ဒေစီမြမြအေး ၊ဒေါ်လီ ၊ လှမျိုးယဉ် ဟူသော မိန်းမလေးတို့ လိုးကြပုံကို ရေးထားသည်..။ စာအုပ်ဖတ်ပြီးသောအခါ ဖိုးတာပေါင်ကြားမှ လီးတန်ကြီးမှာ ပုဆိုးကို ဖောက်ထွက်မတတ် တောင်မတ်နေပါတော့သည်..။
သို့သော် သူ့စိတ်ထဲမှာ ဗိုက်ပူသူတော် ဝထ္တုထဲက မုဆိုးမ မခင်မြနှင့် ဗိုက်ပူသူတော်တို့ ဖြစ်ကြပုံလောက်မစွဲပဲ ဖြစ်နေသည်..။ မုဆိုးမ မခင်မြနှင့် ဗိုက်ပူသူတော် တို့ဖြစ်ကြပုံမှာ အခုအပြာစာအုပ်ထဲကလို ညစ်ညမ်းတာတွေကို တစ်တစ်ခွခွ ရေးမထားပဲ ပို၍ စွဲမက်စရာကောင်းသည်..။
စာဖတ်သူမှာ စာမဖတ်သူထက် အဆပေါင်းများစွာ သာသည်..။ သန့်သန့် ၊ ညစ်ညစ် ယူတတ်လျင်ဗဟုသုတ ရ၏..။ အတွေးအမြင်ကျယ်၏..။ ဖိုးတာက အပြာစာအုပ်ကို ဖွက်ယူခဲ့ပြီး မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ထဲပြန်ညှပ်ထားလိုက်သည်..။ ကံကောင်းသည်မှာ သူ့အဖေက ထိုအချိန်ထိအိပ်လို့ကောင်းတုန်းရှိသေးသည်..။
သည်ဖြစ်ရပ်မှာ မကြာခင်ကမှ ပေါ်ပေါက်ထားသော ပူပူနွေးနွေး ဖြစ်ရပ် ဖြစ်သည်..။ပြန်ခါနီးတွင် ကိုမြတ်ကျော်နှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပွေ့ဖက်နမ်းရှုတ်လျက် အလွမ်းသယ်နေကြသေးသည်..။
“ဟွန်း…ခုမှ ကဲနေလိုက်တာ….သူများကို ခိုးပါခိုးပါ ဆိုတုန်းကတော့ သတ္တိမရှိပဲနဲ့….အခု ဖိုးခွေးမယားဖြစ်တော့မှ ဒီလီးက တောင်ရသတဲ့လား….“
မတင်ကြည်မက ကိုမြတ်ကျော် ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် ဆုတ်ကိုင်ရင်း ပြောသည်..။လီးတန်ကြီးကမူ ပျော့ခွေငိုက်ဆင်းကျလျက်ပင်..။ တစ်ချီမျှ လိုးရုံဖြင့် သည်လောက်အခြေအနေဆိုလျင်သိပ်တော့ မဟန်လှ..။ ပြီးတော့…လီးက သူ့ယောကျ်ား ဖိုးခွေးထက်တောင် တိုသေးသည်..။ ငယ်ရီးစားမို့သံယောဇဉ် ဖြစ်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် သာ ခံလိုက်ရသည်..။ လီးက မက်လောက်စရာ မကောင်းလှ..။ ပြီးတော့သူ့မိန်းမက ကိုယ်ဝန်အရင့်အမာကြီးနဲ့မို့ လာလိုးခြင်းဖြစ်သည်..။
မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် ကိုမြတ်ကျော် လီးတန်ကို ဆုပ်ကိုင်နေရင်းကပင် အတွေးဝင်လာ၍ ချက်ချင်းလွှတ်ပစ်လိုက်လေသည်..။
“ကဲ….တော် သွားတော့လေ…တော်ကြာ သူများတွေ ရိပ်မိသွားရင် ပြဿနာတက်ကုန်မယ်…၊ ကိုဖိုးခွေးကတဇောက်ကန်း…၊ နောက်ရက်တွေ မလာနဲ့တော့နော်…။ ကျုပ်ကသာ ချစ်ခဲ့ရတာပါ..တော်က တကယ်မချစ်ပါဘူး..။ အခုဟာလဲ တော့ဟာမ ဗိုက်ကြီးနေလို့ လုပ်မရလို့ ကျုပ်ကိုလာလိုးတာ သိပါတယ်…
“
မတင်ကြည်မ၏ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားသော အပြုအမူကြောင့် ကိုမြတ်ကျော် အံ့သြသွားသည်..။သို့သော် တစ်ကိုယ်လုံး နုံးချိနေ၍ ဘာမှလည်း မပြောချင်..။ ပြီးတော့ မတင်ကြည်မ ပြောတာတွေကလည်းအမှန်တရားတွေမို့ ဆိတ်ဆိတ်နေလိုက်သည်..။နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ် ခေတ္တငြိမ်သက်နေကြစဉ်….
“ဗျို့…..မတင်ကြည်မ….“
အိမ်အပြင်ဘက်က အော်ခေါ်သံကြောင့် ကိုမြတ်ကျော်ရော မတင်ကြည်မပါ ပျာယာခတ်သွားကြသည်..။အမှတ်တမဲ့မို့ ဘယ်သူခေါ်မှန်းလည်း သဲသဲကွဲကွဲ မသိလိုက်..။
“ဗျို့…မတင်ကြည်မ….“
အပြင်က နောက်ထပ် တစ်ခွန်း ထပ်ခေါ်လိုက်သည်..။ သည်တော့မှ မတင်ကြည်မ ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားရသည်..။
“ဟောတော့…ဒုက္ခပဲ….ဖိုးခွေးတူ..ဖိုးတာ…ကဲ..ကိုမြတ်ကျော်.အဲဒီအပေါက်ဖွင့်ပြီး..ကျော်ထွက်သွားတော့….“
ကိုမြတ်ကျော်လည်း ပုဆိုးကို ကပျာကယာဝတ်လျက် အပေါက်ဖွင့်ပြီး လစ်ထွက်သွားသည်..။မတင်ကြည်မလည်း ထမီတစ်ထည်ကို ကောက်ဝတ်ရင်လျားပြီး…
“အေး….ဖိုးတာလား…ငါရှိတယ်ဟဲ့…လာပြီ…
မတင်ကြည်မ သူဝတ်ထားသော ထမီကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ..ဟင်း..တော်ပါသေးရဲ့ ..။ စောစောကစောက်ဖုတ်နဲ့ လီးသုတ်ထားတဲ့ ထမီ မဟုတ်လို့…။ မတင်ကြည်မက စေ့ထားသော တံခါးကို ဖွင့်ပေးရင်း…..
“တံခါးက စေ့ထားတဲ့ဟာကို ဝင်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး…“
“ကိုမြတ်ကျော်ကြီး ရှိနေတဲ့ဥစ္စာ..၊ ဘယ်လိုလုပ် ဝင်လို့ဖြစ်မှာလဲဗျ…..“
ဖိုးတာလည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဒဲ့ပြောချလိုက်သည်..။ စောစောကတော့ ဒီလိုပြောဖို့ စိတ်ကူးမရှိ..။မတင်ကြည်မက မကြည်ပေါက်နဲ့ ငေါက်သလို ငမ်းသလိုပြောလာသောကြောင့် ခပ်ချဉ်ချဉ် ရှိတာနဲ့ပြောထည့်လိုက်သည်..။
ဖိုးတာစကားကြောင့် မတင်ကြည်မ ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားရပြန်သည်..။ ရင်တွေလည်း တဒိန်းဒိန်းခုန်လာသည်..။ သို့သော် မျက်နှာ ခပ်တင်းတင်းနဲ့…
“အောင်မယ်…..သေနာကောင်က စွပ်စွပ်စွဲစွဲ…ဘယ်မလဲ…နင့်ပထွေးမြတ်ကျော်ရှိတာ..သွားကြည့်စမ်း..အခန်းထဲ….“
“အခုတော့ လိုးလို့ အားရလို့ ထွက်သွားပြီနေမှာပေါ့….“
“အောင်မာ…ရာရာစစ..ပြောလေကဲလေ……ကဲဟာ…..“
မတင်ကြည်မက ဖိုးတာကို ပါးရိုက်ရန် လက်အလွှဲ ဖိုးတာက ငုံ့ရှောင်လျက် စောစောက မတင်ကြည်မတို့နှစ်ယောက် လိုးနေကြသော အခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားသည်..။ မတင်ကြည်မလည်း ခေတ္တကြောင်ကြည့်နေရာမှ ဖိုးတာနောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားသည်..။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဖိုးတာကစောစောက စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးကို ကျကျနန သုတ်ထားသော ထမီကို ဖျတ်ခနဲ ကောက်ယူလိုက်ပြီး…စုလုံးလိုက်သည်..။
ထိုစဉ် …မတင်ကြည်မ အခန်းထဲ ရောက်လာသည်..။ ဖိုးတာ ဝုန်းခနဲ ခုတင်ပေါ်ခုန်တက်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ကိုမြတ်ကျော် ထွက်သွားသော အပေါက်မှ အပြင်သို့ ထွက်လိုက်ပြီး…
“ခင်ဗျားနဲ့ ကိုမြတ်ကျော်တို့ ဒီအခန်းထဲမှာ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်နေတာ ကြာပြီ…၊၊ဦးလေးမရှိတုန်း လင်ငယ်နဲ့ နောက်မီးလင်းတာကို ဦးလေးကို တိုင်ရမယ်..။ ဟောဒါ အခိုင်မာဆုံးသက်သေပဲ..။ ဒီထမီထဲမှာ ခင်ဗျားစောက်ရေနဲ့ ကိုမြတ်ကျော် လရေတွေ ရှိတယ်..။ ဟုတ် မဟုတ်ဓါတ်ခွဲစစ်လိုက်ရင် ပေါ်လာမှာပဲ…။ ရော့ ….အမေက ပေးခိုင်းလိုက်တဲ့…ခင်ဗျား ငွေနှစ်ဆယ်….“
ဖိုးတာက ငွေနှစ်ဆယ်ကို လုံးခြေပြီး အပေါက်က လှမ်းပစ်သည်..။ ငွေနှစ်ဆယ်က ကုတင်အထက်တွင်ကျသွားသည်..။ ဖိုးတာက ထမီကို စုလိမ်ပြီး ခါးထဲထိုးထည့်ကာ ခပ်သွက်သွက် ထွက်သွားပါတော့သည်..။ဟုတ် မဟုတ် ဓါတ်ခွဲစစ်လိုက်ရင် အဖြေ ပေါ်လာမှာပဲ ..ဟူသော ဖိုးတာစကားကြောင့်တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားသည်..။ ဖိုးတာက သူ့အမေကို ပက်ပက်စက်စက် ပြောခဲ့သဖြင့် သူ့ကို ကလဲ့စားချေသွားပုံရသည်..။
ဒီပြဿနာကို ပြေလည်အောင် ဖြေရှင်းဖို့ မတင်ကြည်မ အပူတပြင်း အကြံထုတ်ရပါတော့သည်..။
“ခင်တာ…..ရေ…..ဟေ့ ခင်တာ…..“
“ဟဲ့….ဘာလို့ အဲဒီလောက်ကြီး အော်ခေါ်နေတာလဲ…ဒီမှာ ရှိတယ်….“
မခင်တာက မီးဖိုခန်းအပြင်တွင် ဆန်ရွေးနေရာမှ လှမ်းပြောသည်..။ မတင်ကြည်မ မျက်နှာက ချိုနေသည်..။မတင်ကြည်မက မခင်တာနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် တွင် တစောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း….
“ညည်းသားကို အကြွေးနှစ်ဆယ်..ပေးခိုင်းလိုက်တာဆို….“
“အေးလေ…ညည်းပဲ ပြောဆိုသွားပြီးတော့….“
“အမလေး…ခင်တာရယ်…ဒါလေးပြောမိတာနဲ့များ…ဖြစ်နေလိုက်တာ…ကောင်မရယ်…“
“ညည်းပဲ…စဉ်းစားကြည့်လေ…ငါက သူများဟာယူထားပြီး မပေးပဲ လိမ်ထားတဲ့ပုံစံ…မျိုး..“
“ညည်းကို ရည်ရွယ်တာ မဟုတ်ပါဘူးအေ..၊ အနောက်ရွာက မိဇီးကွက်ကို ရည်ရွယ်ပြီး ပြောတာရောသွားလို့ဟဲ့…ယောင်းမရဲ့…ညည်းမောင်နဲ့ မညားခင်ကထဲက ဒို့နှစ်ယောက်က ညီအစ်မလိုချစ်ခဲ့ကြတာပဲ…၊ အင့်…ငွေနှစ်ဆယ် ပြန်ယူထားလိုက်..ပြန်မပေးနဲ့တော့…“
မတင်ကြည်မက ဆန်ဗန်းပေါ်တွင် ချထားလိုက်သည်..။ မခင်တာက မသိမ်းပဲ ဒီအတိုင်းထားလိုက်သည်..။စောစောကလို မျက်နှာကြောတော့ မတင်းတော့..။
“ဟဲ့…ယောင်းမ…ယူပြီး သိမ်းထားလိုက်လေ….ဟယ်…။ ညည်း ငါ့ကို ငွေငါးကျပ် ပေးတုန်းကငါ့ကိုချစ်ရင်ယူဆိုလို့ ငါယူခဲ့ရတာ မှတ်မိသေးလား…အခုလည်း ငါ့ကိုချစ်ရင်ယူ…မိခင်တာ….“
သည်တော့မှ မခင်တာ မျက်နှာက ပြုံးဖြီးဖြီးကြီး ဖြစ်လာပြီး..ပိုက်ဆံ နှစ်ဆယ်ကိုယူ၍ ရင်ဘတ်ထဲထည့်လိုက်သည်..။အခု ဖိုးတာအဖေနဲ့ မညားခင် မခင်တာမှာ ငယ်ရည်းစား ရှိခဲ့ဖူးသည်..။ သူမကို လိုးသွားသော မြတ်ကျော်၏ညီဖြစ်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက် မတင်ကြည်မတို့အိမ်တွင် ချိန်းတွေ့ကြရာ နှုတ်ပိတ်ခအဖြစ် ငွေငါးကျပ်ပေးသည်..။ မတင်ကြည်မက လုံးဝမယူ ..။ ဇွတ်ငြင်းသည်..။ မခင်တာက ငါ့ကိုချစ်ရင်ယူ ဟုအကြပ်ကိုင်ပေးသဖြင့် ယူခဲ့ရသည်..။ ပြီးတော့ မခင်တာက ပြောသေးသည်..။
“ဟေ့…ကောင်မယူလိုက်..အဲဒါ သူကပေးတာ..သန်ဘက်ခါ တောင်ဘက်ရွာ ဘုရားပွဲ..။ စိန်လှမြိုင်ဇာတ်ပါတယ်..။ အဲဒီအတွက် မုန့်ဘိုးတဲ့…ရော့..ယူပါဆို..“
မခင်တာက သူမလက်ထဲ ဇွတ်ထည့်ခဲ့ဖူးသည်..။
“အယ်….ဖေလိုးမ…အခုချိန်ထိ သတိရတုန်းပေါ့..လေ….“
မခင်တာက ပြုံးရွှင်စွာ မေးသည်..။
“ဟဲ့…မှတ်မိတာပေါ့အေ့…။ ဘုရာပွဲ ပထမညက ညည်းတို့နှစ်ယောက် ငါ့ကိုပတ်ပြီး ကန်ဘောင်ရိုးပေါ်သွားတွေ့ကြတာလေ…“
မခင်တာ မျက်နှာမှာ နီမြန်းသွားသည်..။ ထိုညက သူ့ရည်းစား လှသော်က သူ့ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆော်ထည့်လိုက်သည် မဟုတ်ပါလား…။ ဘုရားပွဲ ပြီးတစ်ပတ်လောက် အရောက်တွင် လှသော် ပိုးထိ၍ဆုံးသွားခဲ့သည်..။ လှသော်နဲ့ ရသော ကိုယ်ဝန်ကို တိတ်တိတ်ပုန်း ဖျက်ချခဲ့ရသည်..။
ထိုကိစ္စကိုမခင်တာအမေနှင့် မတင်ကြည်မ တို့သာ သိကြသည်..။ နောက်တော့ ဖိုးတာအဖေ ကိုညိုလုံးနှင့်ညားခဲ့ကြသည်..။ မတင်ကြည်မလည်း မခင်တာ၏ မောင် ကိုဖိုးခွေးနဲ့ ညားခဲ့သည်..။ မခင်တာ မျက်နှာမှာဒေါသတွေ ကင်းစင်သွားပြီး ယခင်လို ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ပြန်ဖြစ်လာသည်..။
“အော်…ဒါနဲ့ ညည်းသားရော….၊ ငါ အနောက်ရွာ အကြွေးသွားတောင်းချင်လို့ အဖော် ခေါ်သွားအုံးမယ်…
“
“အေး အေး ခေါ်သွားလေ..ဖိုးတာရေ..ဟေ့ ဖိုးတာ….“
“ဗျို့…လာပြီ အမေ…“
ဖိုးတာတစ်ယောက် မတင်ကြည်မ ရောက်လာကထဲက အိမ်အပေါ်ထပ် ထရံပေါက်မှချောင်းကြည့်နေခဲ့သည်..။ သူ့အမေနှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ သူ့မျက်စိအောက်မှာပင် ငြိမ်းချမ်းရေးရ၍ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ရယ်ရယ်မောမော ဖြစ်သွားကြပါတော့သည်..။ဖိုးတာ သူ့အမေနား ရောက်သောအခါ….
“မင်း ဒေါ်လေးက အနောက်ရွာ အကြွေးသွားတောင်ချင်လို့ အဲဒါ အဖော်လိုက်သွားစမ်း…“
“ဟုတ်ကဲ့ အမေ….“
“ကဲပါ…တင်ကြည်မရယ်..ဖိုးခွေးမရှိတုန်း ညည်းတူကို အဖော်ခေါ်ထားလိုက်.. ။ ငါ့သားကို ထမင်းတော့ဝအောင်ကြွေးနော်…ကောင်မ…“
မခင်တာ စကားအဆုံးတွင်….
“ကောင်မ…ညည်းဗိုက်ထဲ ပုဏ္ဏားပါပုံရတယ်…၊ ငါကလဲ အခု အဲဒါပြောမလို့…ဟဲ့..အဟင်းဟင်း…ထမင်းများ အဆန်းလုပ်လို့အေ….“
ဖိုးတာတစ်ယောက် မတင်ကြည်မနဲ့ နောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားရပါတော့သည်..။အနောက်ရွာက အကြွေးတောင်း ပြန်လာတော့ ည ရှစ်နာရီတောင် ထိုးပြီ..။ ဖိုးတာက လှည်းကိုသာဂရုစိုက်မောင်းလာသည်..။ တစ်လမ်းလုံး စကားတစ်ခွန်းမှ မပြော….။
မတင်ကြည်မက ဒီနေ့ညအတွက် စီမံကိန်းတွေ ချကာ စိတ်ကူးယဉ်လာသည်..။ နေ့လည်က မထင်မှတ်ပဲဖြစ်သွားရသည့် ကိစ္စအတွက် မတင်ကြည်မ ယူကြုံးမရ ဖြစ်နေသည်..။ သူ့ကို မချစ်၍ ပစ်သွားခဲ့သောမြတ်ကျော်၏ အလိုဆန္ဒကို လုံးဝ မလိုက်သင့်…။ ပြီးတော့ သူ့မိန်းမ ဗိုက်ကြီးလို့ လိုးမရမှ သူမကိုလာလိုးခြင်းဖြစ်သည်..။ ငယ်ရည်းစား ဖြစ်ခဲ့ဖူးတာက တစ်ကြောင်း..။
မြတ်ကျော် ကိုယ်နှိုက်ကအပြောကောင်း အနှူးကောင်းတာ တစ်ကြောင်း..။ ရည်းစားဘဝက ဖက်ရုံ နမ်းရုံ နို့အကိုင်ခံရုံက လွဲ၍အလိုးမခံဖူးခဲ့တာက တစ်ကြောင်း …စသည်တို့ကြောင့် မြတ်ကျော်နှင့် ဖြစ်ခဲ့ရခြင်းပင်..။
အလိုးခံပြီးမှ မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် နောင်တ ရမိသည်..။ တကယ်တော့ မြတ်ကျော်က သူ့ကိုကျောသွားခြင်းသာ ဖြစ်သည်..။ ထို့ကြောင့် နောက်နောင် မပတ်သက်ဖို့ တင်းတင်း ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်..။ တကယ့်ကိစ္စကြီးကိုမှ သူ့ယောက်ျား ကိုဖိုးခွေး၏ တူအရင်းခေါက်ခေါက် ကမြင်သွားတွေ့သွားခဲ့ရသည်..။ သူ့အမေ မခင်တာကိုများ တိုင်လိုက်လေမလား ဟု ထူပူပြီးလိုက်ခဲ့ရသည်..။
တော်ပါသေးရဲ့..တိုင်ပုံ မရသေး..။ မိခင်တာကလည်း ငွေနှစ်ဆယ်ပြန်ပေးလိုက်သည့်အတွက် အကြည်ဓါတ် ရသွားသည်..။ ဒါတင်မက ငယ်ကျိုးငယ်နာကိုပါသတိရလာအောင် ဖော်ပြောခဲ့သည်..။ အမှန်တကယ်အားဖြင့် မခင်တာနှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာအလွန်ချစ်ကြသည့် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်သည်..။
ရွဖော်ရွဖက် ထဖော်ထဖက် ..နို့စို့ဖော် နို့စို့ဖက်များ ဖြစ်ကြသည်..။ဖိုးတာကို လျှော့တွက်လို့တော့ မရ..။ အသက်က ဘာမှ မကြီးသေးပေမဲ့ လူက ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်း..။ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးကလည်း ထက်မြက်…။ ဖအေတူသားမို့ စာဖတ်ကလည်း ဝါသနာ ကြီးသည်..။
လူထွားသလောက် လီးများထွားလိုက်လျင်တော့ ဒီညအဖို့ မတင်ကြည်မတို့ ရတနာပုံကိန်းဆိုက်ပေတော့မည်..။ ထို့ကြောင့် စကားမပြော တရားမဟော အတည်ပေါက်ကြီး လုပ်နေသော ဖိုးတာကို အကဲစမ်းချင်၍…..
“ဟဲ့…ဖိုးတာရဲ့..စကားလေး ဘာလေး ပြောပါအုံး..ဟဲ့..။ တေမိလေး ကျနေတာပဲ…“
“ခင်ဗျား..ကိုမြတ်ကျော်ကြီးနဲ့..ပြောပေါ့ဗျ…..“
ဖိုးတာအသံထဲတွင် မနာလိုသံတွေ ပါနေသဖြင့် မတင်ကြည်မ အားတက်သွားသည်..။
“ဘာလဲ..နင်က ငါ့ကို စိတ်ဆိုးနေတာ လား…“
“ဟုတ်တယ်….“
“စိတ်ချ..စိတ်ချ…နောက် ဒါမျိုး ဘယ်တော့မှ မဖြစ်စေရဘူး…ငါလည်း နောင်တရပါတယ် ဟယ်..။မြတ်ကျော်နဲ့ ငါနဲကက ငယ်ရည်းစားလေ..ပြီးတော့ သူကလည်း အပြောကောင်းတော့ သူ့ကိုအလိုလိုက်မိသွားတာပါ..။ ပြီးတော့….မင်းဦးလေးကလဲ……….“
မတင်ကြည်မက မင်းဦးလေးကလဲ..ဟုဆိုကာ ရှေ့မဆက်ပဲ ရပ်ထားလိုက်သည်..။ ဖိုးတာ သိချင်စိတ်တွေပြင်းပြလာရသည်..။
“ဘာ…မင်းဦးလေးကလဲ…လဲပြောလေဗျာ….“
မတင်ကြည်မက တော်တော်နဲ့ မပြောသေးဘဲ ငြိမ်နေသည်..။ ရှေ့တစ်ခေါ်လောက်တွင် ရွာကိုလှမ်းမြင်နေရပြီ…။ ဖိုးတာ သိချင်ဇောတွေ ပြင်ထန်းလာသည်..။
“ဒေါ်လေးကလည်း ..ပြောလေဗျာ….“
ဒေါ်လေးဟု ခေါ်လိုက်သဖြင့် ဖိုးတာ စိတ်ကြည်သွားမှန်း မတင်ကြည်မ သိလိုက်သည်..။
“မင်းကလည်း…ပြောပါ့မယ်…..ဒီလိုဟဲ့..မင်းဦးလေးက လေ….ဟို..ဟို…ပန်း…သေနေတယ်….လေ…“
“ပန်းသေတယ်ဆိုတာ ဘာလဲ…ဒေါ်လေးရဲ့…“
ဖိုးတာက သိလျက်သားနှင့် မေးလိုက်သည်..။ မတင်ကြည်မလည်း မထူးတော့ပြီမို့……
“ပန်းသေတယ်ဆိုတာ…မလိုးနိုင်တော့တာကို ပြောတာဟဲ့…၊ နင့်ဦးလေးက ငါ့ကို ကောင်းကောင်းလိုးမပေးတာ ကြာပြီ…၊ ငါလဲ သွေးနဲ့ သားနဲ့ပဲ..ခံချင်သေးတာပေါ့..“
“ဒါများ…ကိုမြတ်ကျော်လိုကောင်မျိုး ခံနေသေးတယ်…၊ ကျနော့်ကို ခံလိုက် ပြီးတာပဲ…“
“အံမယ်…ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်..နဲ့….၊ နင့်လီးက ဘယ်လောက် များ ရှိလို့လဲ…“
“သိချင်ရင်…ကိုင်ကြည့်လေ….ဗျာ…“
“ကဲ…ဒီလိုဆို ပြစမ်း….ပြစမ်း….“
မတင်ကြည်မက လှည်းမောင်းနေသော ဖိုးတာအနားတိုးကပ်လာပြီး…နောက်မှနေ၍ ပေါင်ကြားဆီလှမ်းနှိုက်လိုက်သည်..။ ဖိုးတာ ပေါင်ကြားက တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို စမ်းမိသောအခါမတင်ကြည်မ တစ်ယောက် အမလေး တမိမတတ် ကြက်သီးတွေ ဖျင်းကနဲ ထသွားသည်..။ဟုတ်မှ ဟုတ်ကဲ့လား…ဟု သံသယ ဝင်သွားသည်..။ လီးတန်ကြီးက နည်းနည်းနောနောဟာကြီး မဟုတ်..။လက်တစ်ဆုတ်စာမက ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသည်..။ အရှည်ကလည်း တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်ရှိသည်..။
“ကဲ….ယုံပြီလား…ဒေါ်လေး…ကိုမြတ်ကျော်ဆိုတဲ့ ကောင်ကြီးထက် သာတယ်မို့လား..။ သူ့လီးကကျနော့်လီးထက် အများကြီးသေးတယ်..၊ ပြီးတော့ တစ်ချီလောက် လိုးရုံနဲ့ ပျော့ခွေသွားတဲ့ လီးဘိန်းစား….“
မတင်ကြည်မက ဖိုးတာအပြောကို သဘောကျလွန်းလို့ တခစ်ခစ် ရယ်မောပါတော့သည်..။ ပြီးတော့တင်းသထက်တင်းအောင် ညှစ်ပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်..။ ရွာထဲ ဝင်တော့မှ ဖိုးတာလီးကြီးကိုမလွှတ်ချင် လွှတ်ချင် နဲ့ လွှတ်လိုက်ရသည်..။
ထမင်းစားသောက်ပြီးကြသောအခါ ဖိုးတာက ပြောလိုက်သည်..။
“ဒေါ်လေး….ကျနော် ထပ်ခိုးပေါ် သွားနှင့်မယ်….“
“အေး အေး….သွားနှင့်….“
မတင်ကြည်မ ပန်းကန်တွေ ဆေးရင်းပြောလိုက်သည်..။ ပန်းကန်ဆေးပြီးသောအခါ သူ့လက်ကို ဆပ်ပြာနှင့်ပြောင်အောင် ဆေးပြီး မျက်နှာပါ သစ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ သနပ်ခါးသွေးပြီး ကျကျနန လိမ်းသည်..။အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီကို ချွတ်၍ ရင်ဘတ် ၊ချိုင်း ၊ လည်ပင်းတို့ကိုပါ လိမ်းသည်..။
သနပ်ခါး လိမ်းပြီးသောအခါ ဓါတ်မီးတစ်လက်နဲ့ အပြင်ထွက်ခဲ့သည်..။ အခုမှ သတိထားမိသည်..။ဖိုးတာလီးမှာ သူမကိုင်ထားသော လက်နှိပ်ဓါတ်မီးအလုံးထက် တုတ်သည်..။ လက်နှိပ်ဓါတ်မီးနှင့် ထိုး၍ခြံတံခါးကို အသေအချာ ပိတ်သည်..။ ထို့နောက် အိမ်သာထဲသို့ သွားပြီး သူ့ပေါင်ကြားကစောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆပ်ပြာနှင့် အထပ်ထပ်အခါခါ အကျိုအကြားပါ မကျန် ပွတ်တိုက်ဆေးကြောပစ်လိုက်သည်..။
ဖိုးတာတစ်ယောက် ထပ်ခိုးပေါ် ရွေးရခြင်းမှာ မြေစိုက်အိမ်မို့ ချောင်းကြည့်လျင် မြင်နိုင်သည်..။ သူကိုယ်တိုင်နေ့လည်က ချောင်းကြည့်ခ့ြဲပီးသားမို့ နေရာ ရွေးရသည်..။ ထပ်ခိုးပေါ်က လုံခြုံသည်..။ အိမ်ကခေါင်စောက်မို့ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိလှသည်..။ အခင်းကလည်း ပျဉ်ခင်းမို့ တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိသည်..။
ဖိုးတာက ဂွမ်းစောင်တစ်ထည်ကို ခေါက်ခင်းလိုက်သည်..။ ထိုအပေါ်မှ ဘာဘူစောင်တစ်ထည်ဖြန့်ခင်းသည်..။ ပြီးတော့မှ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးကို ယှဉ်ထားလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်အိပ်ရင်း မတင်ကြည်မကိုစောင့်နေသည်..။
ပုဆိုးကို မလှန်လိုက်ပြီး တောင်မတ်နေသော သူ့လီးတန်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်..။အထက်တွင် ထွန်းထားသော လသာမှန်အိမ်မီးရောင်က အားနည်းနေသဖြင့် မီးအရှိန်မြှင့်ရန် ထပြီးလှည့်လိုက်သည်..။ ပုဆိုးကို အိပ်ယာခင်းပေါ် ချွတ်ထားခဲ့သဖြင့် သူ့ပေါင်ကြားကလီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးမှာ လသာမှန်အိမ်မီးရောင်အောက်တွင် တရမ်းရမ်း တခါခါ နှင့်တောင်မတ်နေသည်..။
ထိုစဉ် မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် ထမီရင်လျားနှင့် ထပ်ခိုးပေါ် တက်လာသည်..။ မီးအရှိန် မြှင့်နေသောဖိုးတာပေါင်ကြားရှိ တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို ကြည့်ကာ ရမက်သွေးများ ဆူပွက်လာပြီးစောက်ခေါင်းအတွင်း ယားကြွ ပွထလာသည်..။
စောက်ဖုတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံးလည်း စူပွခုံးထလာနေသည်..။ သူ့ယောက်ျားလီးနှင့် သော်လည်းကောင်း ၊မြတ်ကျော်လီးနှင့်သော်လည်းကောင်း မနှိုင်းယှဉ်အပ်သည့် အရွယ်နှင့် မမျှ ကြီးမား တုတ်ခိုင်လှသည့်ဧရာမလီးကြီးကို ကြည့်ကာ ကာမရာဂစိတ်တွေ ထသထက် ထ ကြွသထက် ကြွလာပါတော့သည်..။
မတင်ကြည်မက ဖိုးတာအနား တိုးကပ်သွားပြီး တောင်နေသော လီးတံကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ကာ အိပ်ယာဆီသို့ဆွဲခေါ်လာသည်..။ ပူနွေးတောင့်တင်းသော လီးတန်ကြီးအတွေ့က မတင်ကြည်မ၏ ရာဂမီးကိုအရှိန်တငြီးငြီးနဲ့ တဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်စေပါတော့သည်..။
“ကဲ…ကဲ….ဒေါ်လေး ခံချင်လှပြီ…ကွာ….လိုးတော့ နော်….“
မတင်ကြည်မက ရမက်ဇောထန်သော အသံဖြင့် ပြော၏…။ အသံလှိုင်းတွေက တုန်ခါ အက်ကွဲလျက်ရှိသည်..။ မတင်ကြည်မလည်း ထမီ ချွတ်ချထားပြီး ဖြစ်ရာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနှင့် ဖြစ်သည်..။ တင်းရင်းဝင်းအိ မို့မောက် စူတက်နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံး ..၊ ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ် ပေါင်တန်ကြီးနှစ်သွယ်..၊ပေါင်နှစ်လုံးကြားအရင်းရှိ စောက်မွှေးပါးပါးလျားလျားနှင့် အဲဒီအောက်မှာမြင်သာလွန်းလှသောစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းပြဲပြဲကြီး….။
သည်ကဲ့သို့သော ရူပါရုံ ကာမဓါတ်က လူပျိုသိုး ဖိုးတာကို မြှူဆွယ်ဖမ်းစားလျက် ရှိရာ ဖိုးတာ မျက်လုံးတွေအရောင်တလက်လက် ထွက်လာသည်..။ မတင်ကြည်မက အိပ်ယာခင်းပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်မည် ပြုရာ…
“ဟိုး…ဟိုး….နေအုံး ဒေါ်လေး…..“
ဖိုးတာက မတင်ကြည်မလက်ကို ဆွဲပြီး မလိုက်သည်..။
“ဟင်….ဘာလုပ်အုံးမှာလဲ….လို့…“
မတင်ကြည်မက စိတ်မရှည်သံဖြင့် မေးသည်..။
“ဟို..သေတ္တာပေါ် လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေး..ဒေါ်လေးရာ..“
“ဟွန်း….အတော်တတ်နိုင်တဲ့….တဏှာရူးလေး….ဟင်း….“
သည်လို စိတ်ထဲက ပြောရင်း ၊ ပြုံးရွှင်သော မျက်နှာဖြင့် သေတ္တာပေါ် လက်ထောက်ပြီးဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်..။ ပြည့်ဖြိုးအက်ကားနေသော ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာက မီးရောင်အောက်တွင်ဝင်းပြောင်နေသည်..။ ဖိုးတာစိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားလာသည်..။ ဖင်ကုန်းပေးထားရင်း မတင်ကြည်မအတွေးတစ်ခု ဝင်လာသည်.။ ဒီလောက် သိနေမှတော့ ဖိုးတာ မိန်းမ လိုးဖူးထားပုံရသည်..။ ထို့ကြောင့်သိချင်စိတ်ဖြင့်….
“မင်းက မိန်းမ လိုးဖူးလို့ လား….“
“ဟင့်အင်း….“
“ဒါဖြင့် ဘာလို့ ဖင်ကုန်းခိုင်းရတာလဲ….“
“ဟဲဟဲ….ဒါက ဒီလို ဒေါ်လေး ရ….“
“အဖေ့ စာအုပ်စင်ထဲမှ အပြာကာတွန်းစာအုပ်တွေ ရှိတယ်..၊ အဲဒါ ကျနော်က ခိုးဖတ်ထားတာ..။ အဲဒီစာအုပ်ထဲမှာ အခုလို ဖင်ကုန်းပြီး လိုးတာပါတယ်…“
“အမလေး ဟဲ့နော်… နှာထပုံကတော့…ဟွန်း..မပြောလိုက်ချင်ဘူး….“
“ဒေါ်လေး….“
“ဟင်….“
“ကျနော် လိုးတော့မယ်နော်……“
“အင်းပါ..လို့ဆိုနေ…“
“ကိုမြတ်ကျော်ထက် အပြန်တစ်သိန်းလောက် သာအောင် လိုးပြမယ်…ကြည့်…“
ဖိုးတာက သူ့လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် အသာဖြဲလျက် စောက်ဖုတ်အဝကို တေ့ထားလိုက်သည်..။ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ဖုတ်အတွေ့က သူ့တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောမှန်သမျှကိုလှိုင်းထလှုပ်ခတ်သွားစေလေသည်.။စောက်ရည်တို့ဖြင့် စိုရွှဲဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကိုထိုးနှစ်ထည့်လိုက်ပါတော့သည်..။
“ဇိ…ွ .ဇိ…ွ ဗျိ…ဗျစ်….ဗျစ်…..ဖတွ ်…ဖတွ ်….ဗျစ်….ဖွတ်…ဘွတ်…………“
လီးတန်ကြီးက တင်းကျပ်ပြည့်သိပ်စွာ တစ်ရစ်ခြင်း တိုးဝင်သွားသည်..။ နွေးထွေရှိန်းမြသော အရသာကိုလည်း ဖြစ်ပေါ်စေသည်..။ မတင်ကြည်မတစ်ယောက် လီးတန်ကြီး အရှိန်နှင့် နစ်ဝင်လာသည်နှင့်တပြိုင်တည်း ခါးညွှတ်ကာ ဖင်ဆုံကြီးက မြောက်တက်သွားသည်..။ အားရကျေနပ်လိုက်သည်မှာ ပြောပင်မပြတတ်..တော့..။ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ အံကို တင်းတင်းကြိတ်လျက် ခံသည်..။
မာကျောပူနွေးသော လီးကြီးအတွေ့က အီဆိမ့် ကျင်တက်သွားစေသည်..။ဖိုးတာက လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိရောက်အောင် မြှုပ်ထားရာမှ တဖြည်းဖြည်း ပြန်ထုတ်သည်..။လီးတန်ကြီး အသွင်းအနှုတ်လုပ်တိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စူကြွလာလိုက် ကျုံ့ဝင်သွားလိုက်နှင့်ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် လှုပ်ရှားနေရသည်..။
အသွင်းအနှုတ် ခပ်မှန်မှန် ပြုလုပ်ပေးပြီးနောက် ခါးသွယ်သွယ်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာခွေးဆောင့်နည်းဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်ပါတော့သည်..။
“ဖွတ်……..ပွတ်…ပွတ်…ဖလွတ်…ပြွတ်…..“
“အီး…အင့်…အမေ့….အား…..ကျွတ် ကျွတ်…“
“ဖွတ်….ပြွတ်…ဗြစ်…..ဒုတ်…..ဘွပ်…..ပလွတ်…..“
“အမေ့…ရှီး….ကျွတ် ကျွတ်….အီး အင့်…အား….“
တနင့်တပိုးကြီး အဝင်အထွက်လုပ်နေသော လီးတန်ကြီးက မတင်ကြည်မကို အားရကျေနပ်စေပါသည်.။မတင်ကြည်မကလည်း ဖိုးတာရဲ့ ကြမ်းသော ရမ်းသော ဆောင့်ချက်များနှင့် လျော်ညီစွာ သူမဖင်ဆုံကြီးကိုနောက်သို့ ပစ်ပစ်ပြီး ခံသည်..။
“ဖွတ်…ဖွတ်….ပွတ်…ပလွတ်…..ဘွပ်……“
“အီး….အင့် အမေ့….အင့်…အား….ကောင်းလိုက်တာကွယ်…..အမလေး….အား…..အမေ့…အင့်..အီး
…..အား..ရှီး…..ကျွတ် ကျွတ်…..“
ဖိုးတာက ခွေးဖင်ပူးလျင် အသေအချာကြည့်သည်..။ ထို့ကြောင့် ခွေးဆောင့်နည်းဖြင့် ပီပီပြင်ပြင်ဆောင့်လိုးနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဝက်လိုး၊ နွားလိုးတို့သည် ခွေးလို ကြာကြာမဆောင့်နိုင်ကြောင်းသူသတိထားမိသည်..။ တိရစ ္ဆာန်တွေထဲတွင် ဆောင့်ဆောင့်လုပ်နိုင်သော သတ္တဝါမှာ ခွေးဖြစ်ကြောင်းသူသတိပြုမိသည်..။
အခု ခွေးလိုးနည်းဖြင့် မတင်ကြည်မကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါတော့သည်..။ လိုးရသည်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ရှိလှသည်..။ ဖိုးတာလချောင်းကြီး တစ်ခုလုံး ပူရှိန်းကြွတက်နေသည်..။ကိုမြတ်ကျော်ထက်သာကြောင်း သက်သေပြချင်၍ ဖိုးတာကလည်း တအားဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသလိုမတင်ကြည်မကလည်း အလိုးခံနိုင်ကြောင်း ပြလို၍ ဖင်ဆုံကြီးကို တအားနဲ့ပင် ပစ်၍ တွန်း၍ ခံသည်..။
အရွယ် ကွာဟသော်လည်း လီးနှင့် စောက်ဖုတ်မှာ ဖစ်ဆိုက်ဖြစ် အံကျဖြစ်၍ အလွန်တက်ညီလက်ညီရှိကြပါသည်..။
မတင်ကြည်မတစ်ယောက် မရွယ်ပဲ စော်ကဲမင်းဖြစ် ဆိုသလို မထင်မှတ်ပဲ ဖိုးတာ၏ လီးကြီးကိုအလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် သည်တစ်သက်စာအတွက် ဖူလုံလောက်ပါသည်..။ ကာမဘုံမှာ လူဖြစ်ရပါလျက်ကာမအရသာကို မဝတဝ ခံစားရလျင် အဘယ်မှာ လူဖြစ်ကျိုးနပ်ပါမည်နည်း..။
ကာမအရသာကို တက်ညီလက်ညီ ခံစားရဖို့ ဆိုသည်မှာ စံချိန်မှီ ကြီးထွားတုတ်ခိုင်သော လီးနှင့်လည်းတွေ့ရပါမှ ပြည့်စုံပေလိမ့်မည်..။ မိမိလက်နှင့်လည်း ကာမဆန္ဒပြည့်ဝအောင် ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်..။သုတ်တည်းဟူသော စောက်ရေပူတွေ ထွက်သွားလျင် ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်..။
သို့သော် လက်သည် လီးမဟုတ် ၊ လက်၏ တာဝန်က အလုပ်လုပ်ဖို့ ဖြစ်၏..။ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကိုလိုးဖို့မဟုတ်..။ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးရန်အတွက် သဘာဝက ဖန်ဆင်းပေးလိုက်သည်မှာလီးသာဖြစ်သည်..။ လီးအမျိုးမျိုး ရှိကြပေရာ ယခု ဖိုးတာ၏ ပေါင်ကြားရှိ လီးတန်ကြီးမှာ အရွယ်နှင့်မမျှအောင် ကြီးမားထွားကြိုင်းသော စံချိန်မီ လီးတန်ကြီး ဖြစ်ပါတော့သည်..။
ကာမဆန္ဒပြည့်ဝရေးအတွက် လီးကြီးရုံနှင့် မပြီးသေး..။ ကြာကြာစိမ်၍ လိုးနိုင်မှ ချီးမွမ်းထိုက်သည်..။ ယခုဖိုးတာ သူမကိုလိုးနေသည်မှာ နာရီဝက်နီးပါးရှိပြီ..။ ခုချိန်ထိ လရေကို ထိန်းသိမ်းနိုင်စွမ်း ရှိနေတုန်း..။တစ်ချို့ဆိုလျင် သုံးလေးချက်လောက် ဆောင့်ရုံနှင့် စောက်ဖုတ်ဒဏ်ကို မခံနိုင်ပဲ လရေတွေထွက်သွားတတ်သည်..။
တဖန် ကြီးရုံ တုတ်ရုံ ၊ စိမ်လိုးနိုင်ရုံနှင့် မကျေနပ်ထိုက်..။ လီးကို ဖွဲ့စည်းထားသော အကြောတွေကလည်းသန်မာအုံးမှ ဖြစ်သည်..။ ဖိုးတာလီးကြီး မာကြောသန်မာလိုက်ပုံကတော့ တကယ့်ကို သံမဏိချောင်းကြီးလိုဖြစ်သည်..။ ထို့ကြောင့် ဆောင့်ချက်တိုင်း ဆောင့်ချက်တိုင်းသည် မတင်ကြည်မ၏ ဘဝင်အသည်းကိုအကြီးအကျယ် စွဲခိုက်သွားစေသည်..။
မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ဖိုးတာကို အလိုးခံရင်း ဒီလီးကြီးကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ဖို့ကြံစည်စိတ်ကူးနေသည်..။ လီးကို အပိုင်စီးဖို့ဆိုသည်မှာ သူမက အပေးကောင်း အခံကောင်းမှာ ဖြစ်မည်..။သို့မှသာ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို စွဲမည်ဖြစ်သည်..။
မတင်ကြည်မက မှန်မှန်သွက်သွက်ကြီး အဝင်အထွက်လုပ်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ညှစ်ညှစ်ပေးသည်..။ စောက်ဖုတ်အတွင်း ညှစ်အားကြောင့် ဖိုးတာလချောင်းကြီးတစ်ခုလုံးတရှိန်းရှိန်းတဖိန်းဖိန်း ကျဉ်ဆိမ့်နေပါတော့သည်..။
သည်နေရာမှာ အခြားသူသာဆိုလျင် စောက်ဖုတ်ညှစ်အားဒဏ် မခံနိုင်၍ သုတ်ရေပူတွေပန်းထွက်ကုန်တော့မည်..။ အခုတော့ လီးကြီးက နည်းနည်းမှ ဖြုံပုံမရ..။ မှန်မှန်သွက်သွက်ကြီးသာဆောင့်လို့ညှောင့်လို့ ကောင်းဆဲဖြစ်သည်..။ လီးအပူရှိန် စောက်ဖုတ်အပူရှိန်တို့မှာ စောက်ခေါင်းထဲတွင်ရစ်ဝဲ လှည့်ပတ်နေပါတော့သည်..။
မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ပွင့်ကန်ပေါက်ထွက်မတတ် ယားကြွလာသည်..။ အကြောဆွဲသလိုအီးခနဲ အသံကြီးထွက်သွားပြီး ခန္ဓကိုယ်တစ်ခုလုံးလည်း ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ တုန်ခိုက်သွားသည်..။အတွေ့အကြုံ သိပ်မရှိသော ဖိုးတာသည်ပင် အတော်လေး လန့်ဖျတ်သွားရသည်..။ ထို့ကြောင့် အားရပါးရဆောင့်နေသော အရှိန်ကို ဗြုန်းခနဲ ရပ်တန့်လိုက်မိသည်..။
“အို….ဟို ဟို…..ဆက် ..ဆက်ဆောင့်လေ..အဲဒါ…ဒေါ်လေးပြီးသွားလို့ …တုန်ခါသွားတာ….အ….ကျွတ်ကျွတ်…“
“ဖွတ်….ဖွတ်…ပလွတ်…ဗြစ်….ပလွတ်…..ဘွပ်….ဖွတ်….“
အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်အပြီးတွင် ဖိုးတာတစ်ယောက် ပါးစပ်က တအအ နှင့် အသံထွက်လျက်မတင်ကြည်မစောက်ခေါင်းထဲ လရေပူတွေ ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်..။မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ကျွန်းသေတ္တာကြီးပေါ်တွင် မျက်နှာမှောက်ကာ ကာမအရသာကို တစိမ့်စိမ့်ခံစားနေသည်..။ သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ တပြစ်ပြစ် နှင့် ပန်းထုတ်နေဆဲ ဖြစ်သော ဖိုးတာ၏သုတ်ရည်ပူအတွေ့က သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို တငြိမ့်ငြိမ့် တသိမ့်သိမ့် အီဆိမ့်သွားစေသည်..။
ကာမဆန္ဒ ပြည့်ဝသွားပြီ ဖြစ်၍ လူလည်း ငြိမ်သက်သွားသည်..။ စောက်ခေါင်းထဲမှာသုတ်ရည်ထွက်ရသည်က ဂွင်းတိုက်လို့ သုတ်ရည်ထွက်ရသည်နှင့် လားလားမှ မတူပေ..။ ယခုကောင်းပုံကတစ်မျိုး ဖြစ်သည်.။ ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုတွေက အလွန်ထူးခြားသော ဖောဋ္ဌပ္ပရုံကာမဂုဏ်တွေကို သဘာဝကျကျ ဖြစ်ပေါ်စေသည်..။
ထို့အပြင် လီးသည် ပုရိသ သဘာဝရုပ်ပိုင်ရှင်ယောကျ်ားသတ္တဝါအတွက် ကျားနှင့် သက်ဆိုင်သော ကာမအာရုံကြောတွေ စုဝေးပေါင်းဆုံရာ ဌာနချုပ်ကြီးဖြစ်သလို…။
မိန်းမတို့ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်သည်လည်း ဣတ္ထိယကာမရုပ်ပိုင်ရှင် မိန်းမသတ္တဝါအတွက်မနှင့်သက်ဆိုင်သော ကာမအာရုံကြောတွေ စုဝေးပေါင်းဆုံရာ ဗဟိုဌာနချုပ်ကြီး ဖြစ်သည်..။
စောက်ဖုတ်နှင့် လီးမှာ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့ဆွဲငင်တတ်သော ဖိုဓါတ် မဓါတ် တွေ ရှိသည်..။မိန်းမနှင့်ယောကျ်ားနှစ်ဦးသားတို့ အင်္ဂါဇာတ်ချင်း ပေါင်းစပ်၍ ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ကိုယ့်သဘာဝနှင့် ကိုယ်ကာမအရသာခံစားခြင်းကို မေထုန် အမှုဟုခေါ်သည်..။
မေထုန်ဟူသည် အထတူ အရွတူ အကြွတူ မိန်းမ ယောက်ျားနှစ်ဦးသားတို့ ရွှင်မြူးတက်ကြွစွာကာမအရသာကို ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ကိုယ့်သဘာဝနှင့် ကိုယ် အကျအန ရယူခံစားခြင်းပင် ဖြစ်တော့သည်..။ထိုမေထုန်ကိုပင် ကာမစပ်ယှက်ခြင်း ၊ လိုးခြင်း ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်၍ အသွင်းအနှုတ်လုပ်ခြင်း ဟုခေါ်ကြသည်..။ ထို့ကြောင့် လက်နှင့် ဂွင်းတိုက်၍ ကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းစေခြင်း ၊ စောက်ဖုတ်ထဲလက်ထိုးထည့်၍ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ကာမဆန္ဒ ပြေပျောက်စေခြင်းတို့မှာ နည်းမှန်လမ်းမှန် အစစ်အမှန်သဘာဝကျသော ဖြေဖျောက်ခြင်းမျိုး မဟုတ်..။
စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်၍ လီးနှင့်စောက်ဖုတ် ထိပ်တိုက်တွေ့စေပြီး အသွင်းအနှုတ်အဆောင့်အညှောင့်လုပ်ပြီးကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းစေမှသာ အစစ်အမှန် သဘာဝကျသော ဖြေဖျောက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်..။ယခု ဖိုးတာနှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ပြီး အသွင်းအနှုတ်အဆောင့်အညှောင့်လုပ်၍ သုတ်ရေတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကာ သဘာဝကျသော ကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းမှုကိုရယူထားကြလေသည်..။
ယခုလို ဧရာမ လိုးပွဲကြီး ဖြစ်ပေါ်လာရခြင်း၏ အဓိက အကြောင်းအရင်းမှာ သူ့အမေ မခင်တာနှင့် ဦးလေးနဲ့စပ်မှ တော်ရသော ဒေါ်လေး တင်ကြည်မတို့ မပြေမလည် ဖြစ်ကြရာမှ စတင်ခဲ့သောအကြောင်းအရာဖြစ်သည်….။
သို့သော် ..ပျော့ခွေချိနဲ့သွားခြင်း လုံးဝမရှိသေးပါ..။ အလွန်အမင်း တင်းတောင့် မနေသည့်တိုင်သူ့မာန်သူ့ဟိတ်ဖြင့် ဝင့်ဝင့်ထည်ထည် ရှိနေပါသေးသည်..။ ဖိုးတာက ကျွန်းသေတ္တာကြီးပေါ်တွင်ကမျက်နှာမှောက်လျက် မှိန်းနေသော မတင်ကြည်မ၏ ပခုံးကို ဆွဲမလိုက်သည်..။ မတင်ကြည်မမတ်တတ်ရပ်မိသောအခါမှ စောက်ဖုတ်ထဲ မြုပ်ဝင်နေသော လီးကြီးမှာ ဗလွတ်ခနဲ ကျွတ်ထွက်သွားပါသည်..။
ဖိုးတာက မတင်ကြည်မခါးကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားရင်း ပခုံးသာနုနုအပေါ် မေးဖျားတင်လျက်…..
“ဒေါ်လေး….ကောင်းလား..ဟင်….“
“အင်း……..“
“ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ..ဟင်…“
“အများ..ကြီး………“
“ထပ် လိုးပေးရအုံးမှာလား….ဟင်…“
“လိုးရမှာပေါ့….“
“တကယ်….“
“အင်း…………ပါဆို…..“
ဖိုးတာလက်နှစ်ဖက် ခါးမှတဆင့် အထက်သို့ ပွတ်ရင်းသပ်ရင်း တရွေ့ရွေ့ တက်သွားရာ တင်းတင်းအိအိဝင်းဝင်းမို့မို့ ဖံ့ွ ဖြိုးလှသော နို့ကြီးနှစ်မွှာအရောက်တွင် ဘရိတ်အုပ် ရပ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့နို့ကြီးနှစ်မွှာကို အရသာခံကာ ဖွဖွမွမွ ရွရွကလေး ဆုတ်ချေပေးသည်..။ ထိုအတိုင်း အချိန်အတန်ကြာအောင်ပြုလုပ်နေရာမှ မတင်ကြည်မက…
“ကဲပါ…ခဏလောက် ဖယ်စမ်းပါအုံး…ရပ်နေရတာ ညောင်းလှပြီ….“
သူ့ညာဖက်လက်က ဖိုးတာပေါင်ကြားက ငိုက်ဆင်းနေသော လီးတန်ကြီးကို နောက်ပြန်စမ်းဆုပ်လိုက်ရင်းပြောသည်..။မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ပျော့ခွေရှုံ့တွ မနေသော တင်းတင်းကြွကြွ လီးတန်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေးဆုတ်ပေးရင်း အထူးကျေနပ် ပျော်မြူးနေသည်..။ လူငယ်သလောက် အလိုးကလည်း ကျွမ်းလိုက်သည့်ကောင်လေးပဲ….။
“မင်းတကယ် မိန်းမ မလိုးဖူးသေးဘူးလား…“
“အိုး….တကယ်မလိုးဖူးသေးတာပေါ့…ဒေါ်လေးရ.. ဘာလို့လဲဗျ…“
“အင်း…မလိုးသာ မလိုးဖူးသေးတယ်.. တကယ့်မိန်းမကျမ်းကြေနေတဲ့ လူကြီးကျနေတာပဲ..လိုးတတ်လိုက်တာလဲ လွန်ပါရော…တကယ့်ကို…ဇော်ပါပဲ…“
ထိုသို့ပြောရင်း မတင်ကြည်မက ဖိုးတာလီးတန်ကြီးကို နှစ်သက်တပ်မက်မှုအပြည့်ဖြင့် အထပ်ထပ် အခါခါဆုတ်ညှစ်ပေးသည်..။ လီးတန်ကြီးက တဖြည်းဖြည်း တင်းတောင့်လာသည်..။
“ကဲ…ခဏ…ထိုင်ကြဦးစို့…ကွာ..“
“ထိုင်လေ…ဒေါ်လေးကလဲ..ကိုယ့်ဖာသာ ကို လီးဆွနေပြီးတော့….“
နှစ်ယောက်သား ဂွမ်းစောင်ထူထူခင်းထားသော အိပ်ယာခင်းပေါ် ထိုင်လိုက်ကြသည်..။ ဖိုးတာကမတင်ကြည်မ၏ တင်းတင်းအိအိ ဝင်းဝင်းမို့မို့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပထမနမ်း၏..။ ဒုတိယ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စို့၏..။ ကလေးမမွေးဖူးသေးသော မိန်းမမို့ ဖိုးတာက ခုလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပေးသောအခါယားလာသည်..။
“အဟိ..ဟီး.ဟီး….အဟိ..ခစ်ခစ်….ယား….ယားတယ်ကွာ…. အဟိ..ခစ်ခစ်…တော်ပါ..တော့….မနေတတ်တော့ဘူး….ခစ်ခစ်….အို့…“
နို့နှင့် စောက်ဖုတ်မှာ ဘယ်လိုဆက်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းတွေ ရှိနေသည် မသိ..။ ယခုလို နို့ကိုဆုတ်ချေဆွဲကိုင် ပွတ်ဆွစို့ပေးလိုက်သောအခါ မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စူကြွခုံးထလာသည်..။စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း စစ်ခနဲစစ်ခနဲ ကျဉ်တက်ယားကြွလာသည်..။ အတွင်းသားနုနုတွေက ပွစိပွစိနှင့်လှုပ်ရွလာသည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဟစိဟစိဖြစ်ကာ အာလာသည်..။
ဖိုးတာက ပက်လက်ကားယားကြီးအိပ်နေသော မတင်ကြည်မဘေးမှ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး နို့ကြီးတွေကိုကုန်းစို့နေသည်ဖြစ်ရာ သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးတန်ကြီးမှာ စောစောကထက် ပို၍ တင်းတောင့်လာသည်..။တဆတ်ဆတ်နှင့် ထောင်မတ်လာပြန်သည်..။
မတင်ကြည်မက တဖြည်းဖြည်း တင်းတောင့်စပြုလာသော လီးတန်ကြီးကို လက်ဖဝါးနှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ဂွင်းတိုက်သလို လေးငါးချက်လောက် ဖြဲချီ ရှုံ့ချီ လုပ်ပေးလိုက်ရာ သူမလက်ထဲမှာပင် လီးတန်ကြီးမှာသံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကြောလာသည်..။
ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ဒီညတော့ ထင်သလို ကြမ်းရမ်းပစ်လိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ တဆက်တည်းသူ့ယောက်ျား ကိုဖိုးခွေး အမြဲလိုလိုသောက်လေ့ရှိသော တောအရက်စစ်စစ် ၊ ပျားရည် ၊ကြက်ဥအကာတို့ဖြင့် ရောစပ်ထားသော အရက်ပုလင်းကို သတိရလိုက်သည်..။
ကိုဖိုးခွေးက သူမိန်းမကို ထင်သလောက် မလိုးနိုင်သောအခါ သူ့ကိုယ်သူ ပန်းသေရောဂါ စလာပြီဟုထင်မှတ်နေရာ ထိုအချိန်မှစ၍ အားကောင်းမောင်းသန် လိုးနိုင်အောင်ဆိုပြီး ထိုအရက်ကိုသောက်ပါတော့သည်..။ တစ်ရက် ထိုအရက်တွေ သောက်ပြီး ကိုဖိုးခွေး ခါတိုင်းထက် လိုးနိုင်သည်ကိုသတိထားမိသည်..။
သို့သော် ပထမအချီတွင် လေးငါးဆယ်ချက်မျှနှင့် လရေထွက်သွားသည်..။ ထို့ကြောင့်အရက်ထပ်သောက်ပြီး ဒုတိယအချီလိုးပြန်သည်..။ ဒုတိယ အချီမှာ အတော်ကြာကြာ လိုးနိုင်ကြောင်းမတင်ကြည်မ ကိုယ်တွေ့ ကြုံလိုက်ရသည်..။ လိုးပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက် ပက်လက်လှန်ကာအမောဖြေရပါတော့သည်..။
လီးကလည်း ပျော့ခွေသေးကြုံ့သွား၏..။ မတင်ကြည်မ ဆွကြည့်သေးသည်..။ လီးက လုံးဝကိုထမလာတော့..။ နောက်ဆုံးလက်လျှော့ပြီး အိပ်လိုက်ရတော့သည်..။ မတင်ကြည်မက ဖိုးတာလီးကြီးကိုဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ ရပ်လိုက်ပြီး..
“ကဲ…ဖိုးတာရေ…ခဏရပ်လိုက်အုံး….“
ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ နို့အုံတင်းတင်းမို့မို့ကြီးကို ထင်သလို ပွတ်ဆွဲစုတ်ယက်နေရာမှ ရပ်လိုက်သည်..။
“ဘာဖြစ်လို့လဲ…ဒေါ်လေး….“
“မင်းဦးလေး..သောက်တဲ့ အရက် တွေရှိတယ်… အဲဒါသောက်ကြရအောင်…“
“ဟာ…ဖြစ်ပါ့မလား…ဒေါ်လေးရာ…ဦးလေးပြန်လာရင် သိကုန်မှာပေါ့….“
“ကိစ္စမရှိဘူး…ငါ စပ်တတ်တယ်..၊ နောက်ရက် ပြန်ဝယ်ပြီး စပ်ထားလိုက်တာပေါ့…“
“ဒါဖြင့်လဲ..ဒေါ်လေးသဘောပဲ….“
မတင်ကြည်မက ဘေးတွင်ပုံထားသော ထမီကို ကောက်စွပ် ရင်လျားလိုက်ပြီး ထပ်ခိုးပေါ်မှ ဆင်းသွား၏..။ဖိုးတာတစ်ယောက် ဒီတစ်ခါ ဘယ်ပုံစံဖြင့် လိုးရမလဲဟု စဉ်းစားနေသည်..။ ထိုအခါ မထင်မှတ်ပဲအပြာစာအုပ်ထဲက လိုးနည်းတစ်ခုကို သတိရလိုက်မိသည်..။
မိန်းမကို တစောင်းအနေအထား ခပ်ကွေးကွေး အိပ်စေပြီး အပေါ်ဘက်မှ ခြေထောက်ကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီကွေးထားစေကာ အောက်ဖက်မှ ပေါင်တန်ပေါ် ခွထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုး၍ လိုးနည်းဖြစ်သည်..။ဒီတစ်ခါ လိုးလျင် အဲဒီအပြာစာအုပ်ထဲကနည်းအတိုင်း လိုးထည့်လိုက်မည်ဟု စိတ်ကူးယဉ်နေသည်..။
မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးရသည်မှာ အရသာရှိလွန်းလှသည်..။ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီးရှိလွန်းလှသည်..။ လီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံး အီဆိမ့်ကျင်တက်နေရပြီး..လရေတွေ ထွက်သွားပြီဆိုလျင်သူ့တစ်ကိုယ်လုံး လေထဲမြောက်ကြွတက်သွားပလားဟုပင် ထင်လိုက်မိသည်..။
တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း ကြွတက်သွားပြီး လူမှာ ဟာခနဲ ဟင်ခနဲ ဟိုက်ခနဲပင် ဖြစ်ဖြစ်သွားရသည်..။ယခုလည်း မတင်ကြည်မက ဂွင်းတိုက်ပြီး ဆွထားခဲ့သဖြင့် သူ့လီးကြီးမှာ မာကျောတင်းတောင့်နေပြီးလိုးချင်စိတ်တွေ ထက်သန်ပြင်းပြလာ၍ လီးတန်အရင်းအောက်နားပိုင်းမှ အောင့်သလိုလို ကျင်သလိုလိုပင်ဖြစ်နေပြီ…။
မကြာခင် မတင်ကြည်မ ရောက်လာသည်..။ လက်ထဲတွင် အရက်ပုလင်း ၊ ခရားအိုးတစ်လုံးနှင့်ပန်းကန်နှစ်လုံး ပါလာသည်..။ လက်ထဲက ပစ္စည်းတွေကို အိပ်ယာဘေးနားတွင် ချထားလိုက်ပြီး…
“ခဏနေအုံး…ဒေါ်လေး မြေပဲကြော် သွားယူလိုက်အုံးမယ်..“
မတင်ကြည်မ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းသွားပြန်သည်..။ အိမ်သာထဲဝင် သေးပေါက်ခဲ့ပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးထဲတွင် ပေပွနေသော အရေတွေကို ရေနဲ့ ပြောင်အောင် ဆေးကြောပြီး ဆပ်ပြာတိုက်ကာအထပ်ထပ် သန့်စင်ခဲ့သည်..။ ပြီးမှ တံခါးကို အသေအချာပိတ်ကာ မြေပဲကြော်များကို ယူပြီး အပေါ်ထပ်ပြန်တက်လာသည်..။
မတင်ကြည်မ ဆင်းသွားကထဲက ဖိုးတာက အရက်တစ်ပန်းကန် ငှဲ့ပြီး သောက်ထားနှင့် သည်..။ ပျားရည်နံ့ကြက်ဥနံ့ သင်းနေသော တောအရက်က သူ့ရင်ထဲကို နွေးထွေးသွားစေသည်..။ ပြီးတော့ ခရားအိုးထဲတွင်ထည့်လာသောရေကို ခရားနှုတ်သီးနှင့် ပါးစပ်တေ့ပြီး သောက်လိုက်သည်..။ နောက်တစ်ခွက်ထပ်ယူသောက်လိုက်ပြန်သည်..။မတင်ကြည်မ မြေပဲကြော် ပန်းကန်ချပြီး ပြန်အထတွင် ဖိုးတာက ထမီအောက်စကို ဆွဲ၍ ချွတ်ချလိုက်သည်..။
“ဟဲ့….အမလေးတော့ စောက်ဖုတ်…..“
မတင်ကြည်မက လွှတ်ခနဲ ယောင်လိုက်ပြီး ထမီကို လှမ်းဆွဲလိုက်သော်လည်း မမှီတော့..။ ထမီကအောက်သို့ ကွင်းလုံးချွတ် ကျွတ်ကျသွားသည်..။ ပြည့်ဖြိုးတုတ်ခိုင်သော ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးတွေအကြားမှ စောက်မွှေးနည်းပါးလှသော ဖောင်းဖောင်းဖုဖု အသားအုံကြီးမှာ လသာမှန်အိမ်အလင်းရောင်နှင့်ထင်းထင်းကြီး ဖြစ်နေသည်..။
ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ ဒူးကောက်ကွေးကို လှမ်းဆွဲချလိုက်ရာ.. မတင်ကြည်မမှာ မတ်တတ်ရပ်လျက်မှကုန်းကွကွကြီးနဲ့ သူ့အနားရောက်လာသည်..။ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သူ့မျက်နှာနားကပ်လာသည်..။
ဖိုးတာက ပြည့်ဖြိုးတင်းအိ ကောက်ချိတ်နေသော ဖင်ဆုံကြီးကို လှမ်းဖက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို မတင်ကြည်မစောက်ဖုတ်ကြီးအနားသို့ တိုးကပ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ တရှူးရှူး နှင့် နမ်းသည်..။ မတင်ကြည်မကလည်းသူမစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ရှေ့သို့ ထိုးကော့ပေးလိုက်သည်..။
ဖိုးတာ ညာဖက်လက်က ဖင်ဆုံကြီးကို ပွတ်ချေပေးရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနှင့် မွှေမွှေပြီးယက်ပေးသည်..။ လျှာက စောက်ခေါင်းထဲတော့ မဝင်..။ စောက်ဖုတ်အုံကြီးပေါ်တွင် ဟိုရောက်ဒီရောက်ရောက်လျက်ရှိသည်..။ မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ဖိုးတုတ် အပြုအမူကြောင့် အရမ်းကျေနပ်သွားသည်..။
လူငယ်သလောက် အာဂ ဖိုးတာလေးပါလား..ဟု စိတ်ထဲက ကြိတ်ချီးမွမ်းမိသည်..။ဖိုးတာက အပြင်သို့ သိသိသာသာ ရုန်းထွက် ခုံးထနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကို သွားဖြင့်မနာအောင် ခဲကိုက်ထားရင်း လျှာထိပ်ဖြင့် တို့ထိ ကလိလိုက်သည်..။
“အဟိ..ဟိ……အိ..အိ…..အဟိ…အား…..ယားတယ်ကွယ်..အဟင့်…အဟစ်….ခိ……ခစ် ခစ်….“
ထိုကဲ့သို့ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကလိဆွပြီးမှ မတင်ကြည်မ လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့အနား ထိုင်စေသည်..။မတင်ကြည်မကိုလည်း အရက်တစ်ခွက် ငှဲ့ပေးသည်..။ မတင်ကြည်မက တစ်ခါတည်းအကုန်မော့သောက်ချလိုက်သည်..။ သည်အရက်က သူ့ယောကျ်ား အားရှိအောင် သောက်လေ့ရှိသောအရက်ဖြစ်သည်..။ ပျားရည်စစ်စစ် ၊ ကြက်ဥအကာတို့နှင့် ရောစပ်လှုပ်မွှေထား၍ အားရှိစေပါသည်..။ဖိုးတာတစ်ယောက် အရက်ရှိန်က တရိပ်ရိပ်နှင့် တက်လာပြီမို့ တစ်ကိုယ်လုံး မြူးကြွသွက်လက်နေသည်..။
“အင့်….ထည့်အုံး…“
မတင်ကြည်မက ဖိုးတာထံ ပန်းကန်ထိုးပေးရင်း ပြောသည်..။ ဖိုးတာကလည်း ထပ်ထည့်ပေးသည်..။မတင်ကြည်မ အရက်သောက်နေစဉ် တင်းတင်းမို့မို့ ဝင်းအိအိနို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်ချေပေးပြီးနို့သီးခေါင်းတွေကို လက်ညှိုးလက်မနှင့် ညှပ်ကာ လှိမ့်ချေပေးနေသည်..။
တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျင်းဖျင်းထသွားသဖြင့် အရက်သီးမလိုပင် ဖြစ်သွားရသည်..။ ခရားအိုးထဲကရေကို ပါးစပ်ဖြင့် တေ့သောက်လိုက်ရသည်..။
“ဒေါ်လေး..အရက်ကောင်းကောင်းသောက်ချင်သေးတယ်…ဖိုးတာရယ်…ခဏနေအုံး…နော်….“
“မနေနိုင်ဘူးဗျာ….လာ….ဒီကို….“
ဖိုးတာက မတင်ကြည်မကို သူ့ဖက်ဆွဲခေါ်ပြီး ကျောပေးအနေအထားဖြင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲ ထိုင်စေသည်..။လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးက မတင်ကြည်မ ဖင်ကြားအောက် ရောက်နေသည်..။
“ကဲ…ဒေါ်လေး စိတ်တိုင်းကျ သောက်ပေတော့….“
မတင်ကြည်မကို သိုင်းဖက်ထားရင်း ပြောသည်..။ သူ့လက်တွေက နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးတွေကိုတပြိုင်နက် ဆုပ်ကိုင်ချေပေးနေသည်..။ ဖင်ကြားတည့်တည့်မှာလည်း လီးတန်တုတ်တုတ်နွေးနွေးကြီးကရှိ၊ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ဆုတ်ကိုင်ချေမွှခံနေရသည်ဖြစ်ရာ မတင်ကြည်မတစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရမက်သွေးတို့မှာပူနွေး လှုပ်ကြွလာတော့သည်..။ အထူးသဖြင့် လီးနံ့ရနေသော မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ရွစိရွစိ နှင့်ခံရအခက်ဆုံး….။
ဒုတ်နဲ့ အတို့ခံလိုက်ရသော ဂုံညင်းဖားကြီးလို မာန်ဖီကြွတက်လာသည်..။ မတင်ကြည်မ ကိုယ်ထဲအရက်သုံးပန်းကန် ဝင်သွားသည်..။ လူလည်း လန်းကြွလာသည်..။ ကိလေသာရာဂပိုးတွေလည်းလှုပ်ရွလာသည်..။
မတင်ကြည်မက ဖိုးတာကို အကဲစမ်းချင်၍ …
“ကဲ…ဘယ့်နှယ့်လဲ..ဒေါ်လေးကို လိုးပေးနိုင်အုံးမှာလား….“
ဖိုးတာက ဖင်ကြားအောက်ရောက်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်တောင်ပြလိုက်ပြီး…….
“လိုးမှာပေါ့ ဒေါ်လေးကလဲ..ဒီမယ် အားတွေ ပြည့်လာပြန်ပြီ လေ…..“
ဖိုးတာက ဘယ်လက်ဖြင့် နို့ကို ဆုတ်ချေပေးပြီး ညာလက်ဖြင့် ပေါင်တွင်းသားနုနုတွေကို ပွတ်ပေးနေသည်..။နွေးထွေးနူးညံ့သော အတွေ့က သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွားစေသည်..။ ဖိုးတာအမေ မခင်တာကိုလည်းစိတ်ထဲက အရမ်း ကျေးဇူးတင်နေသည်..။ ငွေနှစ်ဆယ် ပြန်ပေးရတာ တန်တဲ့ အပြင် ဟိုဘက်တောင်လွန်ထွက်သွားပြီ…။ တစ်ညတာအတွက် ငွေနှစ်ဆယ်ပေးပြီး သူ့သားကို ဝယ်လိုက်ရသလိုဖြစ်သွားသည်..။
ငွေနှစ်ဆယ်သာ ပြန်မပေးလျင် မိခင်တာ ကျေနပ်မည်မဟုတ်..။ မကျေနပ်လျင် ဖိုးတာကို သူမနှင့်ထည့်လိုက်မည်လည်း မဟုတ်..။ ဖိုးတာသာ မပါခဲ့လျင် ဧရာမလီးတန်ကြီးနဲ့ သူမစောက်ဖုတ်ကိုအလိုးခံရမည် မဟုတ်တော့..။
အခုတော့ ငွေနှစ်ဆယ်မက ထိုက်တန်လှသော ကာမအရသာထူးကြီးကို မြူးမြူးကြွကြွ အရူးအမူးဖြစ်အောင်ပင် ခံရပါတော့သည်..။ မိန်းမအတွေ့အကြုံမရှိသည့်တိုင် ဖိုးတာအပြုအမူတွေကမိန်းမကျမ်းကြေသော ယောက်ျားတွေနှင့် မခြား လိုးတတ်ဆွတတ်လိုက်သည်မှာ သြချယူရသည်..။
ကိုမြတ်ကျော်တောင် သူ့လောက် လီးမကြီး..။အလိုးလည်း သူ့ကို မမှီ..။ တစ်ချီမျှ လိုးပြီးရုံနှင့်ပျော့ခွေယိုင်ဆင်းသွားသည်..။ ဖိုးတာက နာရီဝက်ကျော်ကျော် စိတ်နှစ်ပြီး ဇိမ်နှင့် ကို လိုးနိုင်စွမ်း ရှိသည်..။
“ကဲ…ဖိုးတာရေ ဒေါ်လေး အရမ်းခံချင်လာပြီ ကွယ်….လိုးကြအုံးစို့ ..နော်…“
“စိန်လိုက်…ဒေါ်လေး…“
ဖိုးတာက မတင်ကြည်မကို တစောင်းလှဲသိပ်လိုက်သည်..။ ပြည့်ဖြိုးတင်းအိသော တင်ပါးကြီးက ခုံးကြွဝိုင်းမောက်လာသည်..။ ဖိုးတာ တင်ပဆုံကြီးကို စုံချီဆန်ချီ အထပ်ထပ် ပွတ်ပေးလိုက်သည်..။မတင်ကြည်မတစ်ယောက် တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးသော ကာမအရသာထူးကြီးကို ရစ်မူးစွာပင်ခံစားနေရပါပြီ…။
လင်နှင့် စပ်၍ တော်ရသော လင်ပါတူလေးကို အသည်းထဲမှာ စွဲခိုက်နှစ်ခြိုက်သွားပါတော့သည်..။ ဖိုးတာကနောက်သို့ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲသို့ သူ့လက်ညှိုးကို ထိုးထည့်လိုက်ရာစောက်ခေါင်းထဲက ပူနွေးသော အတွေ့နှင့်အတူ စိုရွှဲသော စောက်ရည်တွေကို တွေ့ထိလိုက်ရသည်..။
ဖိုးတာက လက်ညှိုးနှင့် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် အသွင်းအနှုတ် လုပ်ကြည့်သည်..။ စောက်ရည်တွေကလည်းစိုရွှဲ ၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်မွှာကလည်း စေ့ကပ်နေသည်ဖြစ်ရာ စွစ် ပြစ်..ဗြစ်..စွိ..ဗြစ်..ဟူသောကာမသံစဉ်လေးတွေ ပေါ်ထွက်လာသည်..။
ဖိုးတာတစ်ယောက် အပြာစာအုပ်ထဲက နည်းအတိုင်း တကယ်လိုးရတော့မည်မို့ အူမြူးနေသည်..။အရက်ရှိန်လေးကလည်း ရလာပြီမို့ ရာဂစိတ်များ ရဲရဲရင့်ရင့် တက်ကြွလာပါတော့သည်..။မတင်ကြည်မက ယခုအချိန်ထိ မလိုးသေးပဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့် နှိုက်ဆွနေသည့်အတွက် အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ မချင့်မရဲသံကြီးဖြင့်….
“ဟဲ့….လိုးပါတော့လို့..ဆိုနေ…ဒီမယ် ခံချင်လွန်းလို့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲထွက်ကုန်တော့မယ်…..“
သည်တော့မှ ဖိုးတာက စောက်ဖုတ်ကြီးနှိုက်ဆွနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မတင်ကြည်မ၏ အပေါ်ပိုင်းကညာဖက်ပေါင်ကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ ကွေးတင်လိုက်ပြီး အောက်ဖက်ရှိ ဘယ်ဖက်ပေါင်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်သည်..။ပြီးတော့ သူ့လီးတန်ကြီးကို စောက်ဖုတ်အနား တိုးကပ်ထားလိုက်သည်..။
မတင်ကြည်မ ဘက်ကကြည့်လျင် ဖိုးတာလီးတန်နွေးနွေးကြီးက စောက်ဖုတ်အဝနား တိုးကပ်လာသလိုဖိုးတာဖက်က ကြည့်ပြန်လျင်လည်း ပူနွေးနုရွသော စောက်ဖုတ်အုံပူနွေးနွေးကြီးဖြင့် ဖိကပ်ထားရသဖြင့်ပူနွေးသော စောက်ဖုတ်အတွေ့က ရမက်ဇောတွေကို ထန်သထက်ထန် ကြွတက်လာစေသည်..။ ဖိုးတာကနောက်သို့ ပြူးအစ်ထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့် ဖိပွတ်စမ်းလိုက်သည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာသိသိသာသာမာတင်းခုံးကြွနေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်..။
လက်ညှိုးနှင့် ထိုးခွဲ၍ စောက်ဖုတ်ကြီးအနေအထားကိုလည်း စိတ်ထဲက မှတ်သားလိုက်သည်..။ ထို့နောက်ဒစ်ပြဲပြဲကြီးနှင့် စောက်ဖုတ်အဝကို တေ့ကာ ဖင်ကြီးကို ရှေ့ထိုး၍ ပေးလိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးမှာစောက်ခေါင်းထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ထိထိမိမိကြီး ဝင်သွားပါတော့သည်..။ အဆုံးထိ ဖိသွင်းပြီးသောအခါတဝက်ကျော်ကျော် ပြန်နှုတ်သည်..။ ထို့နောက် ပြန်သွင်းသည်..။
ဤသို့ သွင်းချီနှုတ်ချီလေးငါးဆယ်ခါလောက် ပြုလုပ်ပြီးသောအခါ ဖင်ဆုံကြီးနှင့် ခါးအစပ်အကြား ကို ကျကျနနဆုပ်ကိုင်ကာမရပ်မနား ဒလစပ် ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ လိုးပါတော့သည်..။
“ဖွတ်…ဖွပ်….ဖွတ်….ပြွတ်…ပလွတ်….ဖွတ်…ဘွပ်…ဗြစ်……..“
“ဘွပ်…ပြွတ်….ပလွတ်…..ဖွတ်…..ဖွတ်………ဘွပ်…….“
“အာ့..အင့်….အ..အား…………အင့်..အမေ့….အား…..အ…မေ့…“
ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လှသဖြင့် မတင်ကြည်မ ဖင်ဆုံထွားထွားကြီးမှာ လှုပ်ရမ်းတုန်ခါနေသည်..။တစောင်းအနေအထားမို့ နောက်သို့ ကော့ပေးနိုင်အား မရှိသော်လည်း လီးတန်ကြီး တိုးဝင်လာတိုင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ခံသည်.။
ထိုကဲ့သို့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပေးခိုက် လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးက ဒလစပ်ဝင်လာသည်မို့ဆောင့်သူရော အဆောင့်ခံရသူပါ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလှပါတော့သည်..။ဖိုးတာကလည်း အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ဖိဖိဆော်သည်.။ မတင်ကြည်မကလည်း ညှစ်ညှစ်ခံသည်..။
“ဖွတ်….ပြွတ်….ဖွတ်….ဗြစ်…..ဖွတ်…ဘွပ်……အား….အမလေး….အီး…..ဖွတ်…..“
“အမေ့….အင့်….ဘွပ်…..အ..အ….အင်း…..ဘွပ်….ဖွတ်….ကျွတ်ကျွတ်…အီး…ရှီး…..အ……အင့်….“
“ရှီး…..အမေ့….ကျျွတ်..ကျွတ်…..အ….အင်း…အား….“
ဆောင့်ချက်များက ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လာသည်..။ ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးမွတ်မွတ်ကြီးကလည်းအသဲယားအူတုန်ဖွယ်ကောင်းအောင် သွက်သွက်ခါ လှုပ်ရမ်းနေသည်..။ဖိုးတာလီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံး ပူရှိန်းကြွလာသည်..။ ထိုစဉ် မတင်ကြည်မ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလိုတုန်ခါ လှုပ်ရမ်းသွားပြီး စောက်ရေပူတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်သည်..။ သည်တစ်ခါတော့ ဖိုးတာမလန့်တော့.။ စောက်ရည်ပူတွေ ထွက်သွားလို့ တုန်ခါမှန်း သိသွားပြီ..။
သည်တော့ မရပ်ပဲဆက်ပြီးဆောင့်သည်..။ မတင်ကြည်မတစ်ယောက် အော်ဟစ်ငိုပစ်ချင်လောက်အောင်ကောင်းလွန်းလှသည်..။ စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်နေစဉ်မှာ အခုလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အဆောင့်ခံရသည်မှာဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိအောင်ပင် ကောင်းလွန်းလှသည်..။
“ဖွတ်…ဘွပ်…ပြွတ်….ပလွတ်….ဗြစ်…ပြစ်….ဘွပ်……“
မတင်ကြည်မနှုတ်က ညီးညူအော်ဟစ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့..။ လေဟုန်စီးနေရသလို ကာမအရသာထဲနစ်မျောနေပါတော့သည်..။ ဖိုးတာ ဒစ်ကြီးတဝိုက် ပူခနဲ ဖျင်းခနဲ ယားတက်သွားပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်ကဆောင့်တွန်းလိုက်သလို လှုပ်ခါရမ်းသွားပြီး လရေပူပူပြစ်ပြစ်တွေကို စောက်ခေါင်းထဲ ဗျင်းခနဲ ဗျင်းခနဲပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်..။ ခန္ဓကိုယ်ကလည်း မတင်ကြည်မကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားပါတော့သည်..။
သားဖြစ်သူ ဖိုးတာတစ်ယောက် မတင်ကြည်မနှင့် ပါသွားကတည်းက မခင်တာ စိတ်တွေက အတိတ်ဆီသို့ပြေးထွက်လွင့်မျောသွားပါတော့သည်..။ ခင်တာတစ်ယောက် ရေခပ်လမ်းတွင် တင်ကြည်မနှင့် တွေ့ပါစေဟုတဖွဖွ ဆုတောင်းလာခဲ့သည်..။
ယနေ့ည သူ့ရီးစားက တွေ့ချင်ကြောင်း သူ့တူမလေးကတဆင့် စာပေးလိုက်သည်..။ ပြီးတော့တင်ကြည်မတို့အိမ်မှာ တွေ့ချင်ကြောင်း ချိန်းသည်..။ တင်ကြည်မတို့အိမ်က သားအမိနှစ်ယောက်တည်းမို့လွပ်လပ်သည်..။ တင်ကြည်မ အစ်မက အိမ်ထောင်ကျပြီး ယောကျ်ားနောက် လိုက်နေရသည်ဖြစ်ရာသားအမိနှစ်ယောက်တည်း ရှိသည်..။
ပြီးတော့..တင်ကြည်မ အမေ ဒေါ်မြဦးက နားလေးသည်..။ စကားပြောလျင် အော်ဟစ်ပြောပါမှကြားတယ်ဆိုရုံသာ…။ ယခင်ကလည်း တင်ကြည်မတို့အိမ်မှာ တစ်ခါ ချိန်းတွေ့ဖူးသည်..။လွန်လွန်ကျူးကျူးတော့ မဖြစ်ခဲ့ကြ..။ ကျန်တာတွေကတော့ ဖွတ်ဖွတ်ကြေသွားသည်..။
အလိုးခံချင်သည်မှာလည်း ရူးမတတ်ပင်..။ သို့သော် မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးခင် ဗိုက်ပေါ်ပြီး အရှက်ရမှာစိုး၍ဇွတ်ငြင်းခဲ့ရသည်..။ချိန်းတွေ့သည့်နေရာက အိမ်အနောက်ဖက်က နွားစာတဲထဲမှာဖြစ်သည်..။ နွားစာပုံကြီးအကွယ်တွင်ဖျာတစ်ချပ်ခင်းပြီး ချစ်သူတို့ဘာဝ ပွေ့ဖက်နမ်းရှုတ်ကြ ၊ နှိုက်ကြ ဆွကြရင်း စကားပြောလို့ မဝခဲ့ကြ..။
ခင်တာ့ အမေကလည်း တင်ကြည်မကို ချွေးမတော်ချင်၍ တင်ကြည်မ ဘယ်ခေါ်ခေါ် အမြဲထည့်လေ့ရှိသည်..။ ဒါက ပထမအကြိမ်တွေ့ခြင်းဖြစ်သည်..။ သေနာမ တင်ကြည်မက အဲဒီနေ့ကအကြောင်းအရာတွေ အခုထိ မမေ့သေး..။ အဲဒီနေ့က ပိုက်ဆံ ငါးကျပ်ပေးတာကိုပါ မှတ်မိနေသည်..။
ဤသို့ဖြင့် ၂ ရက်မြောက် ရောက်သောအခါ တောင်ဘက်ရွာ ဘုရားပွဲနေ့ ရောက်ပါတော့သည်..။စိန်လှမြိုင်ဇာတ်..မို့ တစ်ရွာလုံးနီးပါး သွားကြည့်ကြသည်..။ တင်ကြည်မတို့ သားအမိနှင့် ခင်တာတို့သားအမိ လေးယောက်သား ခင်တာတို့အိမ်က လှည်းနှင့် ထွက်ခဲ့ကြသည်..။ ပွဲကွင်းကြီးက ကျယ်သည်..။
သူတို့ရောက်သွားတော့ နေဝင်ဖြိုးဖျအချိန်ရှိပြီ..။ ပွဲကွင်းထဲမှာလည်း လှည်းတွေက အပြည့်..။လေးယောက်သား လှည်းချွတ် ..ခဏနားပြီး ပွဲဈေးတန်းဘက် လျှောက်ကြည့်ကြသည်..။ တင်ကြည်မနှင့်ခင်တာတို့က မုံ့တီစားပြီး လူကြီးနှစ်ယောက်က အကြော်နှင့် ကောက်ညှင်းပေါင်း စားကြသည်..။စားသောက်ပြီးသောအခါ လှည်းဆီ ပြန်လာကြသည်..။
ထိုစဉ် သူတို့လှည်းနားဆီသို့ လှသော်တစ်ယောက် မယောက်မလည်နှင့် ရောက်လာသည်..။ ခင်တာ့ကိုအချက်ပြခေါ်သည်..။ ခင်တာက တင်ကြည်မကို လက်တို့သည်..။ တင်ကြည်မက အလိုက်တသိ အကင်းပါးပါးဖြင့် …
“အမေ…သမီးတို့ လှရီတို့နဲ့ ပွဲခင်းထဲ သွားကြည့်မယ်နော်…ဒီလှည်းပေါ်ကပဲ ထိုင်ကြည့်ကြ….ဘယ်မှမသွားကြနဲ့..ဘာဝယ်ပေးထားခဲ့ရမလဲ..“
“အေး အေး…ဘာမှမဝယ်နဲ့….ရတယ်…“
နှစ်ယောက်သား လှည်းပေါ်က ဆင်းခဲ့ကြပြီး ပွဲခင်းအလည်လောက်ဆီ သွားကြသည်..။ လှသော်ကကွမ်းယာဆိုင်က စောင့်နေသည်..။ တင်ကြည်မတို့ အနားရောက်သောအခါ လှရီတို့ရှိရာကိုလှမ်းပြသည်..။တင်ကြည်မတစ်ယောက်သာ လှရီတို့ဆီ သွားပြီး ခင်တာမှာမူ လှသော်နှင့် ပါသွားတော့သည်..။
သွားကြလာကြနှင့် ရှုတ်ရှက်ခတ်နေသော လူအုပ်ကြီးကြားမှာ လှသော်နှင့် ခင်တာတို့ကို ဘယ်သူကမှသတိထားကြည့်နေမည် မဟုတ်..။ လှသော်က ဇာတ်ခုံဘယ်ဘက်ဘေးက ပတ်၍ဇာတ်ခုံနောက်ကျောဖက်ရှိ သောက်ရေကန်ကြီးဆီ ခေါ်လာသည်..။ ထိုနေရာမှာ လူသူကင်းပြတ်သည်..။
တစ်ဖက်ဆည် ကန်မို့ တောင်ကန်မူလေးတွေ ခြုံပုတ်ကလေးတွေ ပေါသည်..။ ကျပ်တီးကုန်းတောင်ကြောမို့ အပင်ကြီးကြီးမားမားတွေ မပေါက်..။ ကျပ်တီးကုန်းနှင့်လွတ်သော ကန်ဘောင်ရိုးတွင်မူမန်ကျည်းပင်အုပ်အုပ်ကြီးတွေ ရှိသည်..။ ပွဲကွင်းနှင့် သောက်ရေကန်မှာ ပေတစ်ရာကျော်လောက် ရှိသဖြင့် အန္တရာယ်ကင်းသည်..။
လှသော်က ခင်တာ့လက်ကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲပြီး တစောင်းပြဿာဒ်ပင်အုပ်အုပ်တွေဆီ ခေါ်လာသည်..။ကန်ဘောင်ရိုးက ရွာလမ်းမနှင့် နီးသဖြင့် လူသူအသွားအလာနီးသည်..။ ထို့ကြောင့် သောက်ရေကန်ကြီးစနေထောင့်ရှိ တစောင်းပြဿဒ်ပင်တွေဆီ ခေါ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်..။
လှသော်က အကြံသမားပီပီ ပုဆိုးနှစ်ထည် ထပ်ဝတ်လာသည်ဖြစ်ရာ တစောင်းပြဿဒ်ပင်အောက်ရှိပြန့်ပြူးသောနေရာတွင် တစ်ထည်ချွတ်ခင်းလိုက်သည်..။ ပတ်ပတ်လည်တွင် ခြုံပုတ်လေးတွေ ရှိနေသဖြင့်နေရာလေးက လုံခြုံလှသည်..။
“ကဲ…အချစ်….အဲဒီပေါ် ထိုင်လေ…..“
“ဘာ အချစ်လဲ….ဟွန်း…..“
ခင်တာက လှသော် ဗိုက်ခေါက်ကို ဆွဲလိမ်လိုက်သည်..။ ခင်တာတစ်ယောက် ရင်တွေ အရမ်းခုံနေသည်..။ပြီးတော့ လှသော်ပါးစပ်က အရက်နံ့ရနေသည်..။
“နင် …အရက်သောက်ထားတာ မဟုတ်လား….“
“နဲနဲပါးပါး ပါ…အချစ်ရာ…ရဲဆေးတင်တဲ့ သဘောပါ…အဟင်း..ဟင်း….“
“နင်နော်….ငါ ..အရက်သောက်တာ မကြိုက်ဘူးလို့…နင့်ကို ပြောထားတာနော်…..“
“ဟုတ်ပါတယ်..အချစ်ရယ်..ဘုရားပွဲမို့ အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ ဆုံတုန်း နဲနဲပါးပါး ပါ…။ ပြီးတော့ အချစ်နဲ့တွေ့ရမှာမို့ ရဲဆေးတင်လာတာလေ…..“
“ဘာရဲဆေးလဲ…နင့်ကို ဘယ်သူက ခြောက်နေလို့လဲ…ဟွန်း…မျို..မျိုချင်တယ် မပြောဘူး….“
“ကဲပါ…ထိုင်ပါအုံး အချစ်ရာ…နောက် မသောက်တော့ဘူးနော်……နော်လို့…“
လှသော်က ခင်တာ့ ခါးဖက်၍ ခင်းထားသော ပုဆိုးပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်..။ ထိုင်မိကြသောအခါ ခင်တာ့ပါးကို နမ်းသည်..။ လက်ကလည်း နို့ကို ကိုင်သည်..။ ဟိုတစ်နေ့ညက ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် အနှိုက်ခံအဆွခံထားပြီးပြီ မို့ လှသော်ပြုသမျှ ငြိမ်ငြိမ်သက်သက် ခံနေသည်..။
သူမကိုယ်နှိုက်ကလည်းတစ်စုံတစ်ခုကို မွတ်သိပ်တောင့်တနေမိသည်မို့….လှသော်၏ အနမ်းအစုတ် အဆွအနှိုက်မှန်သမျှကို ဘာမှမပြောပဲ ငြိမ်သက်စွာ ခံနေသည်..။လှသော်က အပေါ်အင်္ကျီ ကျယ်သီးများကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး အတွင်းဘော်လီကိုပါ ဖြုတ်လိုက်သည်..။ ဒီတော့
အပေါ်ပိုင်းမှာ အကာအကွယ်ဟူ၍ ဘာမှ မရှိတော့ပဲ ဟင်းလင်းပွင့်သွားတော့သည်..။လုံးကျစ်မာတင်းနေသော ဖွံ့ ဖွံ့ ဖြိုးဖြိုး နို့နှစ်လုံးကို တစ်လုံးချင်း ချေပေးသည်..။ ခင်တာစောက်ဖုတ်အုံကြီးမှာ မာန်ဖီ ခုံးထလာပြီး စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ကျဉ်တက်သွားကာ စောက်ရေတွေ တစိမ့်စိမ့်ထွက်လာသည်..။
လှသော်က နို့ကို ချေပေးနေရာမှ ကိုယ်ကို ကုန်း၍ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖျားထိပ်ဖြင့် တို့ထိကလိပေးရာခင်တာတစ်ယောက် တွန့်လိမ်ကော့ထိုးလျက် တခစ်ခစ်နှင့် ရယ်ပါတော့သည်..။
“အား…အား….အ….အား…ယားတယ်…တော်….တော်ပါ တော့…..“
ခင်တာက လှသော်မျက်နှာကို တွန်းဖယ်လိုက်သည်..။ သို့သော် နှုတ်ခမ်းချင်း ပူးကပ်သွားပြန်သည်..။သည်တစ်ခါတော့ ခင်တာ မတွန်းနိုင်တော့..။ တွန်းလဲ မတွန်းချင်တော့..။ မျက်လုံးများမှေးစင်းကျသွားပါတော့သည်..။
ထိုအခိုက်မှာပင် လှသော်က ခင်တာ့ကိုယ်လုံးကို ပွေ့သိပ်လိုက်သည်..။ ခင်တာတစ်ယောက်အသက်ရှူသံတွေမြန်နေပြီ..။ ပုံစံကလည်း ဒူးထောင် ပေါင်ကား အနေအထား ဖြစ်နေသည်..။လှသော်က ထမီကို မလှန်လျက် ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဒူးထောက်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ သူ့ပုဆိုးကိုခပ်သွက်သွက် လှန်သည်..။ ခင်တာ့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုလည်း လက်နှင့်စမ်းသည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပူနွေးခုံးထနေပြီး စောက်ရေကြည်တွေ စိုရွှဲနေပြီ…။ ခင်တာတစ်ယောက်ခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းထန်နေပြီ..။
လှသော်က စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲသို့ လက်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး လှည့်ပတ်မွှေဆွပေးသည်..။ခင်တာ့ခေါင်းမှာ ဘယ်ညာရမ်းခါနေပြီး ကိုယ့်လက်ဖြင့် ပင် ကိုယ့်နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ညှစ်ထားလိုက်မိသည်..။စောက်ဖုတ်အုံကြီးအတွင်း လှိုက် လှိုက်ပြီး ယားကြွလာပြီး ရမက်ဇောတွေထန်ကာ တအားကိုအလိုးခံချင်နေသည်..။ လှသော်တစ်ယောက်လည်း ဝက်သိုးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ တရှူးရှူး တရှဲရှဲဖြစ်နေသည်..။
ခင်တာ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ တိုးကပ်လိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကိုလည်း စောက်ဖုတ်အဝနားကပ်တေ့လိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးက အထက်သို့ ကော့ထောင်နေသည်ဖြစ်၍ လက်နှင့်ဖိကာစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဖိနှစ်သွင်းထည့်လိုက်သည်..။ အရှိန်မသတ်နိုင်သည့်အတွက် လီးတန်ကြီးမှာတဝက်ကျော်ကျော် နစ်ဝင်သွားသည်..။
“ဗျိ…ဗျိ…..ဇိ…ွ ဇိ…ွ ဗျိ…ဗျစ်….ဗျစ်…..“
“အား အား….အမလေး..နာ…နာတယ်…ရှီး….အီး….အိ….ဟီး…အမေရေ့…..သေပါပြီ…. အီး…..“
ခင်တာ့ ပေါင်တန်ကြီနှစ်ချောင်းမှာ လိပ်ပြာတောင်ပံကဲ့သို့ အထက်သို့ မြောက်တက်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တွန့်လိမ်ကော့ပျံနေပါတော့သည်..။ လှသော်က ဖင်ကြီးကို ကြွ၍ လီးတန်ကြီးကိုပြန်နှုတ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်သွင်းသည်..။
ဤသို့ ချော့ချော့မော့မော့ ညှာညှာတာတာ အသွင်းအနှုတ် လုပ်ပေးလျက်ရှိရာ နာကျင်မှုတွေပျောက်ကွယ်သွားပြီး တစ်စ တစ်စ ကောင်းလာသည်..။ ခင်တာနှင့် တင်ကြည်မတို့မှာ တောသူပင်ဖြစ်ညားသော်လည်း တစ်ယောက်စောက်ဖုတ် တစ်ယောက် ထိုးနှိုက်၍ မကြာမကြာလက်ကမျင်းဖူးကြသည်..။ ထို့ကြောင့် အပျိုမှေးသည် စောစောကထဲကပင် ပေါက်ပြဲထားပြီး ဖြစ်ရာသွေးမထွက်တော့ပါ..။
လီးတန်ကြီးက တုတ်ရှည်လွန်းသဖြင့်သာ အစမှာ နာကျင်ခံခက် ဝေဒနာ ခံစားရခြင်း ဖြစ်သည်..။ အခုတော့လှသော်က ညှာတာပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးသဖြင့် လီးဝင်လီးထွက်မှာ အဆင်ပြေချောမွေ့လာသည်..။ခင်တာ ရာဂစိတ်တွေလည်း ကြွသထက် ကြွလာသည်..။
အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး သူမဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာသည်..။ ခင်တာအနေအထားပြောင်းသွားတာကို လှသော်က သိလိုက်သည်..။ ထို့ကြောင့် ခင်တာ့ ချိုင်းကြားသို့လက်လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်သည်..။ထို့နောက် အသားကုန် ကြုံးကြုံး ဆောင့်ပါတော့သည်..။
“ဖွတ်…ဖွတ်……….ဖွတ်…ပြစ်…..ဗြစ်….ပလွတ်…..ဘွပ်……“
“အား…ရှီး……အီး…..အ….အ….အင်း….အမေ့…..အင့်……“
ဇာတ်ပွဲက စတိတ်ရှိုးနှင့် အပြိုင် ဆောင့်ချက်တွေက သွက်လက်မြန်ဆန်နေပါတော့သည်..။ ခင်တာကလည်းအောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ကော့ကော့ပေးသည်..။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကလီးတန်ကြီးကို အားနှင့် ညှစ်ညှစ်ပေးသည်..။ နှစ်ယောက်လုံး ကာမအရသာကို ထိထိမိမိ အီဆိမ့်နေအောင်ခံစားရသည်..။
မကြာခင် ပြီးတော့မည် ဖြစ်ရာ ငြိမ်းကာနီး မီးတောက်လို အရှိန်က ပိုပြင်းလာသည်.။ သူတို့နှစ်ယောက်လိုးသံဆောင့်သံငြီးငြူသံတွေကို ဇာတ်ပွဲ စတိတ်ရှိုးသံက လွှမ်းမိုးထားသဖြင့် ထိုဝန်းကျင်မှာသာပျံ့လွင့်နေခြင်း ဖြစ်သည်..။ ခင်တာက လှသော်ကျောပြင်ကြီးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားရင်း အီးခနဲအီးခနဲ ညှစ်သံပေးလျက် ကော့ကော့ ခံသည်..။ လှသော်ဆောင့်ချက်တွေကလည်း ကြောက်ခမန်းလိလိပြင်းထန်လှသည်..။
“ဖျန်း……….ဖတ်………“
“ဟာ….မိန်းမ ..အစောကြီး ရှိသေးတယ်…အိပ်နေပလား……“
အဝင်ပေါက် ကျောပေးလျက် တစ်စောင်းအိပ်ကာ စိတ်ကူးတွေ ယဉ်နေသော မခင်တာ တစ်ယောက်သူ့ယောက်ျားက တင်ပါးကို ဖျန်းခနဲ ပုတ်လိုက်သဖြင့် လန့်ဖျတ်သွားသည်..။ သူမစိတ်ထဲတွင် ရီးစားလှသော်နှင့်တကယ်လိုးနေရသလို ကာမအရသာတွေ တွေ့နေသည်..။
“ဘယ်က အိပ်ရမှာလဲ….တော့ကို မျှော်နေတာ….“
မခင်တာက ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ကာ ကြာမူပါသော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကြည့်ရင်းပြောသည်..။ သူ့မိန်းမအကြည့်ကြောင့် ကိုညိုလုံးတစ်ယောက် သဘောကျ ကျေနပ်သွားသည်..။ နှစ်ပေါင်းများစွာပေါင်းလာခဲ့သော မိန်းမ မို့ ဘာဆိုတာ နားလည်ပြီး ဖြစ်သည်..။ အမှန်တကယ်အားဖြင့်ကိုညိုလုံးသိသည်မှာ ရုပ်အမူအယာကို ကြည့်၍ အပေါ်ယံ အသိမျှသာ ဖြစ်သည်..။
မခင်တာတစ်ယောက် အချစ်ဦးနှင့် ရစ်မူးမိခဲ့သော အချစ်အရသာကိ ရော်ရမ်းမှန်းဆ ခံစားနေကြောင်းဒီတစ်သက် ကိုညိုလုံးတစ်ယောက် သိနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပါ..။
“ဖိုးတာရော……..“
“ဖိုးခွေးမရှိလို့ တင်ကြည်မနဲ့ အဖော်ရအောင် ထည့်လိုက်တယ်….“
ကိုညိုလုံးတစ်ယောက် သူ့မိန်းမ အလိုက်သိပုံကို ကြိတ်၍ ချီးကျူးလိုက်မိသည်..။ သားမရှိခိုက်ညားကာစက လို အားရပါးရ နှံလိုက်ဦးမည်ဟု ကျုံးဝါးလျက် ခြံဝင်းတံခါးကို သွားပိတ်လိုက်သည်.။ဂမူရှူးထိုး ထွက်သွားသော သူ့ယောက်ျား၏ ကျောပြင်ကြီးကို ကြည့်လျက် မခင်တာ သက်ပြင်းလေးချကာပြုံးလိုက်မိသည်..။
ထိုအပြုံး၏ အဓိပ္ပါယ်ကို ကိုညိုလုံးသာ မြင်တွေ့သွားပါက သူ့ဖက်ယက်၍ တွေးချင်ရာတွေးပေလိမ့်အုံးမည်..။ ယောက်ျားက ဒီရွာသား မဟုတ်..။ အနောက်ဖက်ရွာသား ဖြစ်သည်..။ မခင်တာကိုယ်ဝန်ဖျက်ချပြီး မတင်ကြည်မနှင့် အထည်ရောင်းသွားကြရာမှ တွေ့ဆုံပြီး ညားခဲ့ကြသည်..။ ပြီးတော့မခင်တာထက် ငါးနှစ်လောက် ကြီးသည်..။ ထို့အပြင် မခင်တာကို အပျိုမှတ်၍ နေသည်..။
သူတို့နှစ်ယောက် ညားဖြစ်အောင် လှော်ပေးသူမှာ မတင်ကြည်မ ဖြစ်ပါတော့သည်.။ဖိုးတာက မတင်ကြည်မနှင့် သူ့အမေတို့ ပြေလည်သွားပုံကို အံ့သြနေရာ မှ ငယ်ဘဝအကြောင်းများကိုမေးမြန်းနေသဖြင့် မတင်ကြည်မက ပြောပြနေသည်..။ မတင်ကြည်မ ပြောပြချက်ထဲတွင်ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချတာတွေ ဖိုးတာအဖေ ကိုညိုလုံးနှင့် ညားဖြစ်အောင် သူမက လှော်ပေးတာတွေချန်လှပ်ထားခဲ့သည်..။
အဓိက အသားပေးပြောသည်မှာ သူမနှင့် ဖိုးတာ အမေ မခင်တာတို့ အဘယ်မျှချစ်ခင်ကြကြောင်းကိုသာဖြစ်သည်..။
“အော…ဒေါ်လေးနဲ့ အမေတို့က တော်တော်ချစ်ကြတာကိုး….ဒါမို့ သူ့သားကိုတောင် ညအိပ်ပေးဖို့ထည့်လွှတ်လိုက်တာကိုး……..“
“အံမယ်…ဟုတ်ပါလိမ့်မယ်….အားကြီး….နင်ရှိရင် သူတို့လင်မယား မလွတ်လပ်လို့ထည့်လိုက်တာပါနော်…နင့်အမေအကြောင်း ..မသိရင်ခက်မယ်….“
“ဒါလည်း…..ဟုတ်လောက်တယ်…..ဟား..ဟား…..“
ဖိုးတာက မတင်ကြည်မစကားကို တဟားဟား ရယ်မောကာ ထောက်ခံသည်..။ ပြီးတော့ သူ့စကားကိုဆက်သည်..။
“ဒါက ဟိုလိုရှိတယ်…ဒေါ်လေးရ…..“
“ဘယ်လိုလည်း …ပြော…“
မတင်ကြည်မက ဖိုးတာပေါင်ကြားက တဆတ်ဆတ် တောင်မတ်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကိုလှမ်းကိုင်ရင်း မျက်စလေး ချီလျက် မေးသည်..။
“ဒေါ်လေးယောက်ျားကလဲ မရှိတော့…ငါ့သူငယ်ချင်း လီးဆာနေမှာပဲ ဆိုပြီး…သူ့သားအရင်းခေါက်ခေါက်ကို ထည့်ပေးလိုက်တာ နေမှာပေါ့…၊ သူ့သူငယ်ချင်း ..လီးနဲ့ကင်းပြီးမနေနိုင်တာကို သိလို့နေမှာပေါ့….နော…“
“အံမယ်…အံမယ်….ပြောပုံကိုက…..အထက်စီးကြီးနဲ့……“
မတင်ကြည်မက လီးတန်ကြီးကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ထားရာမှ ဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်..။
“အား…အာ…အသာလုပ်ပါ…ဒေါ်လေးရ…တော်ကြာ တစ်တောင်လောက် ရှည်ထွက်လာလို့…မိန်းမတွေ..မခံနိုင်ပဲ…ဖြစ်ကုန်ပါအုံးမယ်….“
“ဘာ…ဘာပြောတယ်…မိန်းမတွေ…..ဟုတ်လား…သည့်ပြင် မိန်းမကိုလိုးရဲလိုးကြည့်….လီးကို..တခါတည်း…လိုက်ဖြတ်ပစ်လိုက်မယ်…ဟွန်း…နော်….“
မတင်ကြည်မက ဖိုးတာကို သူမရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပြိး ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းလိုက်ရင်း …ပြောသည်..။ အရက်အရှိန်လေးက တော်တော်တက်လာပြီမို့ နှစ်ယောက်သာ မြူးကြွနေကြသည်..။ဖိုးတာကလည်း မတင်ကြည်မကို ပြန်ဖက်ထားရင်း….။
“ဒေါ်လေး………“
“ဟင်….ဘာလဲ…ပြောလေ…..“
“ခုလောက်ဆို …..အမေနဲ့ အဖေတို့လဲ …လိုးနေလောက်ပြီ..နော်….“
“အင်းလေ…အဲဒါ ဘာဖြစ်လဲ…“
“ကျနော်တို့လဲ…တစ်ချီလောက်..လိုးကြဦးစို့…“
“နှာဗူးလေး…..သူဒါပဲ….စိတ်ကူးနေတာ….ကဲ…စိမ်လိုက်..ဘယ်ပုံစံနဲ့ ခံရမလဲ…ပြော….“
“ဒေါ်လေးက…သေတ္တာကြီးပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး…ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေး…ကျနော်ကအောက်ကနေ မတ်တတ်ရပ်ပြီး လိုးပေးမယ်….“
“ဒေါ်လေး……..“
“ရှင်….ရှင့်……“
“မလိုးခင်….လီးကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပေးစမ်းပါ…“
“ဟွန်း…….တော်တော် အတတ်ဆန်း…..ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ဖြတ်ပစ်လိုက်မယ်…..သိလား….“
ဖိုးတာက ကျွန်းသေတ္တာပေါ်တွင် ခြေတွဲလောင်းချထိုင်လျက် သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးလိုက်သည်..။မတင်ကြည်မက ပေါင်ကြားတွင်း ဒူးထောက်ထိုင်လျက် ခါးကို အနည်းငယ်ဆန့်ကာ ဖိုးတာလီးတန်ကြီးကိုအရင်းက ဆုတ်ကိုင်ပြီး ကလေးများ ရေခဲချောင်း စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုတ်ပေးပါတော့သည်..။
“ပြွတ်…ပြွတ်…..ပြွတ်……ပလွတ်….ပြတ်….ပလပ်…..“
ထိုသို့ စုပ်ပေးရင်းကပင် ဒစ်ဆံကြီး အခြေကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ရစ်ပတ်လျက် စုပ်ရက်ပေးသည်..။မတင်ကြည်မက ဒစ်ဆံကြီး၏ အရင်းရှိ ခေါင်အညှာ အကြောစုံကို ပါးစပ်ဖြင့် တေ့၍ ဖိစုပ်လိုက်သည်..။ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ မျက်နှာကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး သေတ္တာပေါ်က ဆင်း၍ အာရုံပြောင်းသွားစေရန်အရက်တစ်ခကွ ် ငှဲ့ဲ သောက်လိုက်သည်..။
“ဒေါ်လေး…..နောက်ဆို ဟို မအေလိုးကြီးကို မခံရတော့ဘူးနော်…သိလား…တွေ့ရင် နှစ်ယောက်လုံးကိုသတ်ပစ်မှာ…“
“မခံတော့ပါဘူးရှင်….စိတ်ချ…စိတ်ချ….ဟောဒီ ..လင်လေးကိုပဲ…အားရပါးရ ခံပါ့မယ်…ရှင်….သေချာအောင် သက်သေပြတဲ့ အနေနဲ့ ….မင်းအမေကို တိုင်ပင်ပြီး..ဒေါ်လေးတို့က မင်းကို အမွေစားအမွေခံ မွေးစားမှာ…..ကဲ…ဒါဆို သဘောကျတော်မူပလား…ရှင့်……မွေးစားလင်လေး….ရဲ့…“
“ဟား…….ဟား………….ဟား………….ဘာလဲ…ဒေါ်လေးက..ကျနော့်ကို မွေးပြီး..စားတော့မှာပေါ့….ဟုတ်လား….“
“အစစ်ပါပဲ……..ရှင့်……“
“ကဲ….ဒါဆို သေတ္တာပေါ်တက်…ပက်လက်အိပ်…ဒူးနှစ်ချောင်းထောင်ပေါင်ကားထား…..တအား..လိုးတော့မယ်….“
မတင်ကြည်မက ဖိုးတာပြောသည့်အတိုင်း လုပ်သည်..။ ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမတ်တတ်ရပ်ကာ သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် ကိုင်လျက် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ….ဖိနှစ်သွင်းလိုက်ပါတော့သည်……….။
ပြီးပါပြီ။
ZG
ကာမဗ်ဳဟာ အသစ္ (စ/ဆုံး)
ေရးသားသူ – ကမၻာေက်ာ္ရတနာဝင္းထိန္
“ဖိုးတာေရ…..ေဟ့…. ဖိုးတာ ……“
“ဗ်ိဳး……“
“အခုလာစမ္း…….“
ေသာင္းျမင့္တို႔ႏွင့္ စကားေျပာေနစဥ္ သူ႔အေမက လွမ္းေခၚသျဖင့္ ဖိုးတာ ျပန္ထူးလိုက္၏…။ သူ႔အေမအေၾကာင္း သူသိ၏ ..။ ေခၚတုန္းလာရင္လာ…။ မလာလို႔ကေတာ့ ထန္းလက္နဲ႔ ေက်ာတစ္ျပင္လုံးအေရလန္ေအာင္ ေဆာ္တတ္သည္..။ အဲဒါ ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက….။ ထို႔ေၾကာင့္ ..ဖိုးတာတစ္ေယာက္ အိမ္သို႔ အေျပးပင္ ျပန္ခဲ့သည္..။ ေသာင္းျမင့္တို႔ႏွင့္အိမ္ခ်င္းဆက္လ်က္မို႔ ခဏခ်င္း သူ႔အေမ ေရွေမွာက္ ေရာက္သြား၏..။
“အင့္….အဲဒီေငြ ႏွစ္ဆယ္…တင္ၾကည္မဆီ သြားေပး….လိုက္စမ္း….၊ ေဖလိုးမကေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္နဲ႔…….“
သူ႔အေမ တကယ္ေဒါကန္ေန၍ ဖိုးတာ ဘာေစာဒကမွ တက္မေနေတာ့ပဲ ပိုက္ဆံ ႏွစ္ဆယ္ လွမ္းယူ၍မတင္ၾကည္မတို႔အိမ္ဖက္ ေျပးထြက္ခဲ့သည္..။ ( မွတ္ခ်က္ ၊ ၊ ထိုေခတ္က ဆန္တစ္ျပည္ ေငြ ၅ က်ပ္ ေခတ္ျဖစ္၏ )မတင္ၾကည္မတို႔အိမ္က ရြာအေနာက္ဖ်ားမွာမို႔ အတန္ငယ္ အလွမ္းေဝးသည္..။ ဖိုးတာတို႔ကရြာအလယ္ပိုင္းမွာ ျဖစ္သည္..။ မတင္ၾကည္မတို႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ၿခံတံခါးပိတ္ထားတာ ေတြ႕ရသည္..။
ေတာအရပ္ ေဒသမို႔ ပဲစဥ္းငုံ ရိုးႏွင့္ လုပ္ထားေသာ တံခါးမို႔ ဖိုးတာ ၿခံတံခါးကိုျဖဲ၍ အထဲဝင္ခဲ့သည္..။ဖိုးတာတစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ စကားေကာင္းတုန္း အခိုင္းခံရသည္မို႔ စိတ္တိုေနရသည့္အထဲၿခံတံခါးေရာ ၊ အိမ္တံခါးပါ ပိတ္ထားသည့္အတြက္ စိတ္တိုစြာျဖင့္ ေတာက္ေခါက္လိုက္မိသည္..။
“ေတာက္…..“
မတင္ၾကည္မတို႔အိမ္က ႏွစ္ခန္း သုံးပင္ ေျမစိုက္ အိမ္ျဖစ္သည္..။ အိမ္တံခါးကလည္း ပိတ္ထားတာနဲ႔ဖိုးတာ မတင္ၾကည္မကို ေအာ္မေခၚပဲ အိမ္ေခါင္းရင္းဘက္ ထရံေပါက္မွ အတြင္းသို႔ လူရွိမရွိ သိရေအာင္ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္..။အတြင္းထဲမွာလည္း ဘာမွ မေတြ႕…..။
ထိုစဥ္….
“အား…ကၽြတ္ကၽြတ္…..အမေလး….. အီး ..ရွီး…. ကၽြတ္ကၽြတ္……“
ဟူေသာ အသံသဲ့သဲ့ကို ၾကားလိုက္ရသည္..။ အသံက အေနာက္ခန္းထဲမွ လာေသာအသံျဖစ္သည္..။ထို႔ေၾကာင့္ ေျမာက္ဘက္က ပတ္ၿပီး အေနာက္ခန္းဖက္ဆီသို႔ အသာလာခဲ့သည္..။ အသာရပ္လ်က္နားေထာင္ေနစဥ္ အခန္းတြင္းမွ တဖြတ္ဖြတ္…အသံမ်ား အလိုေလး..အမေလး…အသံမ်ားကိုၾကားေနရသည္..။ လူပ်ိဳအရြယ္မို႔ မိန္းမနဲ႔ ေယာက်္ား လိုးေနေသာ အသံျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္သည္..။
“အမေလး..အီး….ကၽြတ္ ကၽြတ္….အင့္…ရွီး….ဟုတ္ပီ..ေဆာင့္…ေဆာင့္…ပါေတာ့….အင့္…..အေမ့….“
မတင္ၾကည္မ အသံကိုၾကားလိုက္ရသည္…။ ဖိုးတာ ရင္ထဲ ဒိန္းခနဲ တုန္လွုပ္သြားသည္..။မတင္ၾကည္မ ေယာက္်ား ကိုဖိုးေခြးမွာ ဖိုးတာအေမ၏ ေမာင္အရင္း ျဖစ္သည္..။ သူဦးေလး မုံရြာဖက္သနပ္ခါး သြားဝယ္သည္ကို ဖိုးတာသိထားရာ ဦးေလးျပန္ေရာက္လို႔ သူ႔မိန္းမကို ေဆာ္ေနသလားဟုထင္လိုက္မိသည္..။
ထရံေပါက္ေတြက က်ဥ္းလြန္းသျဖင့္ ေခ်ာင္းရတာ သိပ္မေကာင္း…။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျခရင္းဘက္သို႔ေျခသံလုံလုံႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ၿပီး ေခ်ာင္းကြင္းေခ်ာင္းကြက္ ေကာင္းေကာင္း ရွာၾကည့္သည္..။ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ခဲတန္လုံးေလာက္ရွိ အေပါက္ကိုေတြ႕ရာ ထိုအေပါက္မွ အတြင္းသို႔ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္..။
ခုတင္ေပၚတြင္ မတင္ၾကည္မက ေလးဖက္ေထာက္ဖင္ကုန္းေပးထားရာသူ႔ဦးေလးက မုဆိုးထိုင္ဒူးေထာက္ အေနအထားျဖင့္ ေနာက္မွ ေဆာ္ေနျခင္းျဖစ္သည္..။ သူ႔ကို ေက်ာေပးအေနအထားျဖစ္ရာ ရဲရဲတင္းတင္း ေခ်ာင္းၾကည့္နိုင္သည္..။
“ဖြတ္….ဘု….ဖြတ္….ဖြတ္…ပလြတ္….ဖု…ဖြတ္….ရႊတ္..ႁပြတ္……ဖြတ္….ပလြတ္….“
“အမေလး…..အား…အင့္….အေမ့….အင့္ အ….“
မတင္ၾကည္မႏွုတ္က တအင့္အင့္ တအားအား အသံေတြ ထြက္လ်က္ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ခံေနသည္..။
“အမေလး….ေလး…အီး..ကၽြတ္ ကၽြတ္…ေဆာင့္..ေဆာင့္……ဟုတ္ပီ….အင့္….အေမ့…ေကာင္း….ေကာင္းလိုက္တာ……ကိုျမတ္ေက်ာ္ရယ္…..အီးဟီး….ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္……“
မတင္ၾကည္မပါးစပ္က ကိုျမတ္ေက်ာ္ဟု ထြက္လိုက္သျဖင့္ ဖိုးတာ တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးတဖ်င္းဖ်င္းထသြား၏…။ သူထင္တာက သူ႔ဦးေလးႏွင့္ လိုးေနၾကျခင္း ဟု ထင္မွတ္ထားရာ အခု လိုးေနသူမွာသူ႔ဦးေလး မဟုတ္ပဲ ကိုျမတ္ေက်ာ္ဆိုပါလား…။
ေဖလိုးမႀကီး…ငါ့ဦးေလး မရွိတုန္း ကိုျမတ္ေက်ာ္ႏွင့္ ေနာက္မီးလင္းေနတာကိုး….။ ဖိုးတာ စိတ္ထဲေထာင္းခနဲ ေဒါသထြက္သြားသည္..။ ဟင္း….သိၾကေသးတာေပါ့…ကြာ…။
စိတ္ထဲက ႀကိမ္းဝါးရင္း ဆက္ေခ်ာင္းေန၏..။ လူပ်ိဳသိုးမို႔ လူပ်ိဳေသြးက စကားေျပာလာၿပီ ျဖစ္ရာသူ႔ေပါင္ၾကားက လီးတန္မွာ တဆတ္ဆတ္နဲ႔ ေတာင္မတ္လာသည္..။လူငယ္သေလာက္ ဖိုးတာက လီးႀကီး၏..။ ဒီအရြယ္မွာေတာင္ သူ႔လီးက ၇ လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ရွည္ၿပီး ၆ လက္မခန႔္ လုံးပတ္တုတ္၏..။ ၿပီးေတာ့ လီးဒစ္ကလည္း ဂြင္းတိုက္မွု အလုပ္ကိုေကာင္းေကာင္းလုပ္တတ္ၿပီးမို႔ ဒစ္ႀကီးက မွိုပြင့္ႀကီးလို ျပဲကားေနၿပီ…။
ကိုျမတ္ေက်ာ္က မတင္ၾကည္မ ခါးႏွစ္ဖက္ကို စုံကိုင္ၿပီး..အသားကုန္ ၾကဳံးၾကဳံးေဆာင့္သည္..။
“ဖြတ္..ဖြတ္….ဘု…ႁပြတ္….ပလြတ္….ဖု….ဖြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္…..“
“အေမ့….အ…အ…အင့္…ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္….အင့္…အီး….အ…“
မတင္ၾကည္မကလည္း တအားကုန္ ပစ္ပစ္ခံသည္..။ မၾကာခင္ ႏွစ္ေယာက္လုံး ၿငိမ္က်သြားၾကသည္..။ကိုျမတ္ေက်ာ္က လီးတန္ႀကီးကို မႏွုတ္ေသးပဲ ဖင္ေၾကာႀကီးေတြ ရွုံ႔ကာ လေရေတြ ပန္းထုတ္ေနပုံရသည္..။ မတင္ၾကည္မကေတာ့ ေခါင္းအုံးေပၚတြင္ ေခါင္းေလး ငိုက္စိုက္က်သြားၿပီး မွိန္းေနပုံရသည္..။
“တင္ၾကည္မ…ငါလိုးတာ ေကာင္းရဲ့လား…“
“ရွီး…..ကၽြတ္ ကၽြတ္…တအားကိုေကာင္းတာပဲ…ကိုျမတ္ေက်ာ္ရယ္…“
မတင္ၾကည္မက ကိုယ္ကိုလူး၍ လက္ေထာက္ထရင္း ေျပာလိုက္သည္..။
“ေတာ့ လေရေတြက အခုထိ ထြက္ေနတုန္းလား….“
“အင္း…..“
“က်ဳပ္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ က်ဥ္စိမ့္ေနတာဘဲ..ေတာ္….ေကာင္းလိုက္..တာ….“
“ဒါနဲ႔ ..နင့္ေကာင္က ဘယ္ေတာ့ ျပန္လာမွာလဲ…“
“တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကာအုန္းမွာ…လိုးခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ရပါေသးတယ္….“
မတင္ၾကည္မက ဒူးတုတ္လ်က္ ဆံပင္ကို ေသေသသပ္သပ္ ျပန္ၿဖီးရင္းက ေျပာ၏..။ဝင္းေျပာင္တင္းအိေနေသာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ ကိုယ္အလွုပ္တြင္ တသိမ့္သိမ့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ တုန္ခါေနသည္..။ဆံပင္ကို တစ္ပတ္လၽွို ထုံးၿပီးေနာက္ ဘယ္ဖက္ေပါင္ကို မေထာင္လိုက္ၿပီး..ေဘးတြင္ပုံထားေသာ ထမီႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို သုတ္လိုက္သည္..။
အေပၚယံတြင္ သာမက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအတြင္းပါ ႏွိုက္၍ သုတ္လိုက္သည္..။ ဖိုးတာက ထမီအေရာင္ကိုေသခ်ာမွတ္ထားလိုက္သည္..။ထမီ အေရာင္က အစိမ္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့…။
“အင့္….ေတာ္လဲ သုတ္လိုက္အုံး…“
ကိုျမတ္ေက်ာ္က တင္းတင္းမို႔မို႔ ဝင္းဝင္းစို႔စို႔ ေခၽြးမ်ားျဖင့္ တလက္လက္ထေနေသာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္လ်က္…
“မင္း…သုတ္ေပးေလကြာ…“
ထိုသို႔ေျပာရင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားေပးလိုက္သည္..။
“ဟင္း….ေတာ္ေတာ္ ကဲ….“
မတင္ၾကည္မက အမူပိုပို ျမႇဴခ်ိဳခ်ိဳ မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးရင္း ကိုျမတ္ေက်ာ္ ေပါင္ၾကားရွိ မာန္ဟုန္က်လ်က္ေပ်ာ့ေခြငိုက္ဆင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို တယုတယ သုတ္ေပး၏..။ မတင္ၾကည္မ ပုံစံကိုၾကည့္၍ဖိုးတာတစ္ေယာက္ အူေတြပြကာ ေဒါသူပုန္ထေနသည္..။
မတင္ၾကည္မႏွင့္ သူ႔အေမ မခင္တာတို႔မွာ သိပ္ၿပီး အေစးကပ္ၾကသည္မဟုတ္…။ သို႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ခါသူ႔အေမ မခင္တာက မတင္ၾကည္မထံမွ ေငြေခ်းရသည္..။ အခုလည္း ေငြႏွစ္ဆယ္ ေခ်းထားရာၾကာလွၿပီးျဖစ္၍ မတင္ၾကည္မက ဘာေတြ ေျပာဆိုသြားသည္ မသိ..။
သူ႔အေမက စိတ္ေတြ ဆိုးၿပီး ဖိုးတာကို ေပးခိုင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္..။ ဖိုးတာအေမကလည္း ေျပာစရာျဖစ္သည္..။ ပိုက္ဆံေခ်းလ်င္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ျပန္မေပးတတ္..။ ဖိုးတာ စိတ္ကူးတစ္ခု ရလာသည္..။မတင္ၾကည္မထံက ေငြညႇစ္မည္..။ အခု ကိုျမတ္ေက်ာ္ႏွင့္ လိုးေနၾကတာကို သူ႔ဦးေလးတိုင္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္မည္..။
ၿပီးေတာ့ ဒီေလာက္ေတာင္ တဏွာရာဂ ႀကီးၿပီး ရြလြန္းထလြန္း ပြမ္လြန္းလွတဲ့ မတင္ၾကည္မကိုလိုးပစ္လိုက္အုံးမည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္..။ဘယ္သူက ျမဳံေနသည္မသိ..။ မတင္ၾကည္မတို႔မွာ သားသမီး မရ..။ သည္ေတာ့ ပိုေကာင္းသည္..။
ကေလးမေမြးဖူးေသးသည့္ ေစာက္ဖုတ္ျဖစ္သည့္အတြက္ ျပဲလန္ေခ်ာင္ခ်ိေနမည္ မဟုတ္..။ ဖိုးတာအရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ စာဖတ္သည္..။ သူ႔အေဖကလဲ စာဂ်ပိုး…။ ဆရာ ပီမိုးနင္း၏ ကာမသိဒၶိမိန္းမစိတ္က်မ္း ၊ ဖိုမ ဆက္ဆံေရး ၊ စာအုပ္မ်ားကို မန ၱေလးေရာက္လ်င္ ညေဈးတန္းက ဝယ္ဝယ္လာသည္..။
သူ႔အေဖ အလစ္တြင္ ဖိုးတာက ခိုးခိုးဖတ္သည္..။ ထို႔အျပင္ စုံေထာက္ဝတၳဳ ျပစ္မွု မဂၢဇင္း ဆရာမင္းသိခၤစာအုပ္မ်ားကိုလည္း မၾကာမၾကာ ဖတ္ေလ့ ရွိသည္..။ ဟိုတေလာက သူ႔အေဖ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္ဖတ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရာ သည္မ်က္ႏွာဖုံးမ်ိဳး မျမင္ဖူးေသးသည့္အတြက္ အသစ္ျဖစ္ပုံရသည္..။
လုံးဝ မဖတ္ဖူးေသးသည့္အတြက္ေၾကာင့္သာ အသစ္ဟု ဆိုရသည္..။ အမွန္အားျဖင့္ ညေဈးတန္းအေဟာင္းဆိုင္က ဝယ္လာသည့္ စာအုပ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္..။ ဖိုးတာကလည္း သူ႔အေဖ အလစ္ကိုေခ်ာင္းေနသည္…။ သိပ္မၾကာပါ…သူ႔အေဖ ကိုညိဳလုံးမွာ စာဖတ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..။
မဂၢဇင္းစာအုပ္ကို ကုတင္ေဘးတြင္ ခ်ထားသည္..။ ဖိုးတာကလည္း သူ႔အေဖနား အသာသြား၍ စာအုပ္ကိုလွန္ၾကည့္လိုက္သည္..။ စာအုပ္ထဲတြင္ စာအုပ္ဆိုဒ္အေသးေလးတစ္အုပ္ ထပ္ညႇပ္ထားသည္..။စာအုပ္ေလးက ခပ္ပါးပါး..။ လက္ႏွိပ္စက္ ႏွင့္ ရိုက္ထားသည္..။ ဒီစာအုပ္မ်ိဳး တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူး၍ ဖိုးတာမဂၢဇင္း စာအုပ္ထဲက ဆြဲယူလိုက္သည္..။
ၿပီးေတာ့ အိမ္အေပၚထပ္ တက္ၿပီး အေနာက္ခန္းထဲ ဝင္ဖတ္ေနသည္..။ စာအုပ္နာမည္က နတ္သုဒၶါတဲ့…။ေရးသူက ဘိုးထူး..၊ ဖိုးတာစိတ္ထဲ အထူးအဆန္းသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္..။ စဖတ္ဖတ္ခ်င္း ေကာင္းရဲ့လား ေဒစီ…ဟူေသာ စာပိုဒ္ကို စေတြ႕ရသည္..။ ဖိုးတာတစ္ေယာက္ အေတာ္ေလး စိတ္ဝင္စားသြားၿပီးဆက္ဖတ္သည္..။ စာအုပ္တစ္အုပ္လုံး ၿပီးဆုံးသြားေသာအခါမွ မိန္းမႏွင့္ ေယာက်္ား လိုးၾကပုံေတြကိုေရးသားထားေသာ အျပာစာအုပ္မွန္း သိရေတာ့သည္..။
စာအုပ္ထဲတြင္ အျပာဇာတ္လိုက္ျဖစ္ေသာ ေဂ်ာ့ေမာင္ေမာင္တုတ္ ဆိုတဲ့ အေကာင္ႏွင့္ ေဒစီျမျမေအး ၊ေဒၚလီ ၊ လွမ်ိဳးယဥ္ ဟူေသာ မိန္းမေလးတို႔ လိုးၾကပုံကို ေရးထားသည္..။ စာအုပ္ဖတ္ၿပီးေသာအခါ ဖိုးတာေပါင္ၾကားမွ လီးတန္ႀကီးမွာ ပုဆိုးကို ေဖာက္ထြက္မတတ္ ေတာင္မတ္ေနပါေတာ့သည္..။
သို႔ေသာ္ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဗိုက္ပူသူေတာ္ ဝထၱဳထဲက မုဆိုးမ မခင္ျမႏွင့္ ဗိုက္ပူသူေတာ္တို႔ ျဖစ္ၾကပုံေလာက္မစြဲပဲ ျဖစ္ေနသည္..။ မုဆိုးမ မခင္ျမႏွင့္ ဗိုက္ပူသူေတာ္ တို႔ျဖစ္ၾကပုံမွာ အခုအျပာစာအုပ္ထဲကလို ညစ္ညမ္းတာေတြကို တစ္တစ္ခြခြ ေရးမထားပဲ ပို၍ စြဲမက္စရာေကာင္းသည္..။
စာဖတ္သူမွာ စာမဖတ္သူထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာသည္..။ သန႔္သန႔္ ၊ ညစ္ညစ္ ယူတတ္လ်င္ဗဟုသုတ ရ၏..။ အေတြးအျမင္က်ယ္၏..။ ဖိုးတာက အျပာစာအုပ္ကို ဖြက္ယူခဲ့ၿပီး မဂၢဇင္းစာအုပ္ထဲျပန္ညႇပ္ထားလိုက္သည္..။ ကံေကာင္းသည္မွာ သူ႔အေဖက ထိုအခ်ိန္ထိအိပ္လို႔ေကာင္းတုန္းရွိေသးသည္..။
သည္ျဖစ္ရပ္မွာ မၾကာခင္ကမွ ေပၚေပါက္ထားေသာ ပူပူေႏြးေႏြး ျဖစ္ရပ္ ျဖစ္သည္..။ျပန္ခါနီးတြင္ ကိုျမတ္ေက်ာ္ႏွင့္ မတင္ၾကည္မတို႔မွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေပြ႕ဖက္နမ္းရွုတ္လ်က္ အလြမ္းသယ္ေနၾကေသးသည္..။
“ဟြန္း…ခုမွ ကဲေနလိုက္တာ….သူမ်ားကို ခိုးပါခိုးပါ ဆိုတုန္းကေတာ့ သတၱိမရွိပဲနဲ႔….အခု ဖိုးေခြးမယားျဖစ္ေတာ့မွ ဒီလီးက ေတာင္ရသတဲ့လား….“
မတင္ၾကည္မက ကိုျမတ္ေက်ာ္ ေပါင္ၾကားက လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ဆုတ္ကိုင္ရင္း ေျပာသည္..။လီးတန္ႀကီးကမူ ေပ်ာ့ေခြငိုက္ဆင္းက်လ်က္ပင္..။ တစ္ခ်ီမၽွ လိုး႐ုံျဖင့္ သည္ေလာက္အေျခအေနဆိုလ်င္သိပ္ေတာ့ မဟန္လွ..။ ၿပီးေတာ့…လီးက သူ႔ေယာက်္ား ဖိုးေခြးထက္ေတာင္ တိုေသးသည္..။ ငယ္ရီးစားမို႔သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ သာ ခံလိုက္ရသည္..။ လီးက မက္ေလာက္စရာ မေကာင္းလွ..။ ၿပီးေတာ့သူ႔မိန္းမက ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာႀကီးနဲ႔မို႔ လာလိုးျခင္းျဖစ္သည္..။
မတင္ၾကည္မ တစ္ေယာက္ ကိုျမတ္ေက်ာ္ လီးတန္ကို ဆုပ္ကိုင္ေနရင္းကပင္ အေတြးဝင္လာ၍ ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ပစ္လိုက္ေလသည္..။
“ကဲ….ေတာ္ သြားေတာ့ေလ…ေတာ္ၾကာ သူမ်ားေတြ ရိပ္မိသြားရင္ ျပႆနာတက္ကုန္မယ္…၊ ကိုဖိုးေခြးကတေဇာက္ကန္း…၊ ေနာက္ရက္ေတြ မလာနဲ႔ေတာ့ေနာ္…။ က်ဳပ္ကသာ ခ်စ္ခဲ့ရတာပါ..ေတာ္က တကယ္မခ်စ္ပါဘူး..။ အခုဟာလဲ ေတာ့ဟာမ ဗိုက္ႀကီးေနလို႔ လုပ္မရလို႔ က်ဳပ္ကိုလာလိုးတာ သိပါတယ္…
“
မတင္ၾကည္မ၏ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲသြားေသာ အျပဳအမူေၾကာင့္ ကိုျမတ္ေက်ာ္ အံ့ၾသသြားသည္..။သို႔ေသာ္ တစ္ကိုယ္လုံး ႏုံးခ်ိေန၍ ဘာမွလည္း မေျပာခ်င္..။ ၿပီးေတာ့ မတင္ၾကည္မ ေျပာတာေတြကလည္းအမွန္တရားေတြမို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေနလိုက္သည္..။ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ ကိုယ္ ေခတၱၿငိမ္သက္ေနၾကစဥ္….
“ဗ်ိဳ႕…..မတင္ၾကည္မ….“
အိမ္အျပင္ဘက္က ေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ ကိုျမတ္ေက်ာ္ေရာ မတင္ၾကည္မပါ ပ်ာယာခတ္သြားၾကသည္..။အမွတ္တမဲ့မို႔ ဘယ္သူေခၚမွန္းလည္း သဲသဲကြဲကြဲ မသိလိုက္..။
“ဗ်ိဳ႕…မတင္ၾကည္မ….“
အျပင္က ေနာက္ထပ္ တစ္ခြန္း ထပ္ေခၚလိုက္သည္..။ သည္ေတာ့မွ မတင္ၾကည္မ ေခါင္းနပန္း ႀကီးသြားရသည္..။
“ေဟာေတာ့…ဒုကၡပဲ….ဖိုးေခြးတူ..ဖိုးတာ…ကဲ..ကိုျမတ္ေက်ာ္.အဲဒီအေပါက္ဖြင့္ၿပီး..ေက်ာ္ထြက္သြားေတာ့….“
ကိုျမတ္ေက်ာ္လည္း ပုဆိုးကို ကပ်ာကယာဝတ္လ်က္ အေပါက္ဖြင့္ၿပီး လစ္ထြက္သြားသည္..။မတင္ၾကည္မလည္း ထမီတစ္ထည္ကို ေကာက္ဝတ္ရင္လ်ားၿပီး…
“ေအး….ဖိုးတာလား…ငါရွိတယ္ဟဲ့…လာၿပီ…
မတင္ၾကည္မ သူဝတ္ထားေသာ ထမီကို ငုံ႔ၾကည့္ရင္း ..ဟင္း..ေတာ္ပါေသးရဲ့ ..။ ေစာေစာကေစာက္ဖုတ္နဲ႔ လီးသုတ္ထားတဲ့ ထမီ မဟုတ္လို႔…။ မတင္ၾကည္မက ေစ့ထားေသာ တံခါးကို ဖြင့္ေပးရင္း…..
“တံခါးက ေစ့ထားတဲ့ဟာကို ဝင္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး…“
“ကိုျမတ္ေက်ာ္ႀကီး ရွိေနတဲ့ဥစၥာ..၊ ဘယ္လိုလုပ္ ဝင္လို႔ျဖစ္မွာလဲဗ်…..“
ဖိုးတာလည္း စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ဒဲ့ေျပာခ်လိုက္သည္..။ ေစာေစာကေတာ့ ဒီလိုေျပာဖို႔ စိတ္ကူးမရွိ..။မတင္ၾကည္မက မၾကည္ေပါက္နဲ႔ ေငါက္သလို ငမ္းသလိုေျပာလာေသာေၾကာင့္ ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ ရွိတာနဲ႔ေျပာထည့္လိုက္သည္..။
ဖိုးတာစကားေၾကာင့္ မတင္ၾကည္မ ေခါင္းနပန္း ႀကီးသြားရျပန္သည္..။ ရင္ေတြလည္း တဒိန္းဒိန္းခုန္လာသည္..။ သို႔ေသာ္ မ်က္ႏွာ ခပ္တင္းတင္းနဲ႔…
“ေအာင္မယ္…..ေသနာေကာင္က စြပ္စြပ္စြဲစြဲ…ဘယ္မလဲ…နင့္ပေထြးျမတ္ေက်ာ္ရွိတာ..သြားၾကည့္စမ္း..အခန္းထဲ….“
“အခုေတာ့ လိုးလို႔ အားရလို႔ ထြက္သြားၿပီေနမွာေပါ့….“
“ေအာင္မာ…ရာရာစစ..ေျပာေလကဲေလ……ကဲဟာ…..“
မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာကို ပါးရိုက္ရန္ လက္အလႊဲ ဖိုးတာက ငုံ႔ေရွာင္လ်က္ ေစာေစာက မတင္ၾကည္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးေနၾကေသာ အခန္းထဲ ေျပးဝင္သြားသည္..။ မတင္ၾကည္မလည္း ေခတၱေၾကာင္ၾကည့္ေနရာမွ ဖိုးတာေနာက္သို႔ ေျပးလိုက္သြားသည္..။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဖိုးတာကေစာေစာက ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ လီးကို က်က်နန သုတ္ထားေသာ ထမီကို ဖ်တ္ခနဲ ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး…စုလုံးလိုက္သည္..။
ထိုစဥ္ …မတင္ၾကည္မ အခန္းထဲ ေရာက္လာသည္..။ ဖိုးတာ ဝုန္းခနဲ ခုတင္ေပၚခုန္တက္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ကိုျမတ္ေက်ာ္ ထြက္သြားေသာ အေပါက္မွ အျပင္သို႔ ထြက္လိုက္ၿပီး…
“ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကိုျမတ္ေက်ာ္တို႔ ဒီအခန္းထဲမွာ လိုးေနၾကတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာ ၾကာၿပီ…၊၊ဦးေလးမရွိတုန္း လင္ငယ္နဲ႔ ေနာက္မီးလင္းတာကို ဦးေလးကို တိုင္ရမယ္..။ ေဟာဒါ အခိုင္မာဆုံးသက္ေသပဲ..။ ဒီထမီထဲမွာ ခင္ဗ်ားေစာက္ေရနဲ႔ ကိုျမတ္ေက်ာ္ လေရေတြ ရွိတယ္..။ ဟုတ္ မဟုတ္ဓါတ္ခြဲစစ္လိုက္ရင္ ေပၚလာမွာပဲ…။ ေရာ့ ….အေမက ေပးခိုင္းလိုက္တဲ့…ခင္ဗ်ား ေငြႏွစ္ဆယ္….“
ဖိုးတာက ေငြႏွစ္ဆယ္ကို လုံးေျခၿပီး အေပါက္က လွမ္းပစ္သည္..။ ေငြႏွစ္ဆယ္က ကုတင္အထက္တြင္က်သြားသည္..။ ဖိုးတာက ထမီကို စုလိမ္ၿပီး ခါးထဲထိုးထည့္ကာ ခပ္သြက္သြက္ ထြက္သြားပါေတာ့သည္..။ဟုတ္ မဟုတ္ ဓါတ္ခြဲစစ္လိုက္ရင္ အေၿဖ ေပၚလာမွာပဲ ..ဟူေသာ ဖိုးတာစကားေၾကာင့္တုန္လွုပ္ေျခာက္ျခားသြားသည္..။ ဖိုးတာက သူ႔အေမကို ပက္ပက္စက္စက္ ေျပာခဲ့သျဖင့္ သူ႔ကို ကလဲ့စားေခ်သြားပုံရသည္..။
ဒီျပႆနာကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းဖို႔ မတင္ၾကည္မ အပူတျပင္း အႀကံထုတ္ရပါေတာ့သည္..။
“ခင္တာ…..ေရ…..ေဟ့ ခင္တာ…..“
“ဟဲ့….ဘာလို႔ အဲဒီေလာက္ႀကီး ေအာ္ေခၚေနတာလဲ…ဒီမွာ ရွိတယ္….“
မခင္တာက မီးဖိုခန္းအျပင္တြင္ ဆန္ေရြးေနရာမွ လွမ္းေျပာသည္..။ မတင္ၾကည္မ မ်က္ႏွာက ခ်ိဳေနသည္..။မတင္ၾကည္မက မခင္တာႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တြင္ တေစာင္း ဝင္ထိုင္ရင္း….
“ညည္းသားကို အေႂကြးႏွစ္ဆယ္..ေပးခိုင္းလိုက္တာဆို….“
“ေအးေလ…ညည္းပဲ ေျပာဆိုသြားၿပီးေတာ့….“
“အမေလး…ခင္တာရယ္…ဒါေလးေျပာမိတာနဲ႔မ်ား…ျဖစ္ေနလိုက္တာ…ေကာင္မရယ္…“
“ညည္းပဲ…စဥ္းစားၾကည့္ေလ…ငါက သူမ်ားဟာယူထားၿပီး မေပးပဲ လိမ္ထားတဲ့ပုံစံ…မ်ိဳး..“
“ညည္းကို ရည္ရြယ္တာ မဟုတ္ပါဘူးေအ..၊ အေနာက္ရြာက မိဇီးကြက္ကို ရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာတာေရာသြားလို႔ဟဲ့…ေယာင္းမရဲ့…ညည္းေမာင္နဲ႔ မညားခင္ကထဲက ဒို႔ႏွစ္ေယာက္က ညီအစ္မလိုခ်စ္ခဲ့ၾကတာပဲ…၊ အင့္…ေငြႏွစ္ဆယ္ ျပန္ယူထားလိုက္..ျပန္မေပးနဲ႔ေတာ့…“
မတင္ၾကည္မက ဆန္ဗန္းေပၚတြင္ ခ်ထားလိုက္သည္..။ မခင္တာက မသိမ္းပဲ ဒီအတိုင္းထားလိုက္သည္..။ေစာေစာကလို မ်က္ႏွာေၾကာေတာ့ မတင္းေတာ့..။
“ဟဲ့…ေယာင္းမ…ယူၿပီး သိမ္းထားလိုက္ေလ….ဟယ္…။ ညည္း ငါ့ကို ေငြငါးက်ပ္ ေပးတုန္းကငါ့ကိုခ်စ္ရင္ယူဆိုလို႔ ငါယူခဲ့ရတာ မွတ္မိေသးလား…အခုလည္း ငါ့ကိုခ်စ္ရင္ယူ…မိခင္တာ….“
သည္ေတာ့မွ မခင္တာ မ်က္ႏွာက ျပဳံးၿဖီးၿဖီးႀကီး ျဖစ္လာၿပီး..ပိုက္ဆံ ႏွစ္ဆယ္ကိုယူ၍ ရင္ဘတ္ထဲထည့္လိုက္သည္..။အခု ဖိုးတာအေဖနဲ႔ မညားခင္ မခင္တာမွာ ငယ္ရည္းစား ရွိခဲ့ဖူးသည္..။ သူမကို လိုးသြားေသာ ျမတ္ေက်ာ္၏ညီျဖစ္သည္..။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မတင္ၾကည္မတို႔အိမ္တြင္ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကရာ ႏွုတ္ပိတ္ခအျဖစ္ ေငြငါးက်ပ္ေပးသည္..။ မတင္ၾကည္မက လုံးဝမယူ ..။ ဇြတ္ျငင္းသည္..။ မခင္တာက ငါ့ကိုခ်စ္ရင္ယူ ဟုအၾကပ္ကိုင္ေပးသျဖင့္ ယူခဲ့ရသည္..။ ၿပီးေတာ့ မခင္တာက ေျပာေသးသည္..။
“ေဟ့…ေကာင္မယူလိုက္..အဲဒါ သူကေပးတာ..သန္ဘက္ခါ ေတာင္ဘက္ရြာ ဘုရားပြဲ..။ စိန္လွၿမိဳင္ဇာတ္ပါတယ္..။ အဲဒီအတြက္ မုန႔္ဘိုးတဲ့…ေရာ့..ယူပါဆို..“
မခင္တာက သူမလက္ထဲ ဇြတ္ထည့္ခဲ့ဖူးသည္..။
“အယ္….ေဖလိုးမ…အခုခ်ိန္ထိ သတိရတုန္းေပါ့..ေလ….“
မခင္တာက ျပဳံးရႊင္စြာ ေမးသည္..။
“ဟဲ့…မွတ္မိတာေပါ့ေအ့…။ ဘုရာပြဲ ပထမညက ညည္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ငါ့ကိုပတ္ၿပီး ကန္ေဘာင္ရိုးေပၚသြားေတြ႕ၾကတာေလ…“
မခင္တာ မ်က္ႏွာမွာ နီျမန္းသြားသည္..။ ထိုညက သူ႔ရည္းစား လွေသာ္က သူ႔ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေဆာ္ထည့္လိုက္သည္ မဟုတ္ပါလား…။ ဘုရားပြဲ ၿပီးတစ္ပတ္ေလာက္ အေရာက္တြင္ လွေသာ္ ပိုးထိ၍ဆုံးသြားခဲ့သည္..။ လွေသာ္နဲ႔ ရေသာ ကိုယ္ဝန္ကို တိတ္တိတ္ပုန္း ဖ်က္ခ်ခဲ့ရသည္..။
ထိုကိစၥကိုမခင္တာအေမႏွင့္ မတင္ၾကည္မ တို႔သာ သိၾကသည္..။ ေနာက္ေတာ့ ဖိုးတာအေဖ ကိုညိဳလုံးႏွင့္ညားခဲ့ၾကသည္..။ မတင္ၾကည္မလည္း မခင္တာ၏ ေမာင္ ကိုဖိုးေခြးနဲ႔ ညားခဲ့သည္..။ မခင္တာ မ်က္ႏွာမွာေဒါသေတြ ကင္းစင္သြားၿပီး ယခင္လို ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္ ျပန္ျဖစ္လာသည္..။
“ေအာ္…ဒါနဲ႔ ညည္းသားေရာ….၊ ငါ အေနာက္ရြာ အေႂကြးသြားေတာင္းခ်င္လို႔ အေဖာ္ ေခၚသြားအုံးမယ္…
“
“ေအး ေအး ေခၚသြားေလ..ဖိုးတာေရ..ေဟ့ ဖိုးတာ….“
“ဗ်ိဳ႕…လာၿပီ အေမ…“
ဖိုးတာတစ္ေယာက္ မတင္ၾကည္မ ေရာက္လာကထဲက အိမ္အေပၚထပ္ ထရံေပါက္မွေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့သည္..။ သူ႔အေမႏွင့္ မတင္ၾကည္မတို႔မွာ သူ႔မ်က္စိေအာက္မွာပင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရ၍ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ျဖစ္သြားၾကပါေတာ့သည္..။ဖိုးတာ သူ႔အေမနား ေရာက္ေသာအခါ….
“မင္း ေဒၚေလးက အေနာက္ရြာ အေႂကြးသြားေတာင္ခ်င္လို႔ အဲဒါ အေဖာ္လိုက္သြားစမ္း…“
“ဟုတ္ကဲ့ အေမ….“
“ကဲပါ…တင္ၾကည္မရယ္..ဖိုးေခြးမရွိတုန္း ညည္းတူကို အေဖာ္ေခၚထားလိုက္.. ။ ငါ့သားကို ထမင္းေတာ့ဝေအာင္ေႂကြးေနာ္…ေကာင္မ…“
မခင္တာ စကားအဆုံးတြင္….
“ေကာင္မ…ညည္းဗိုက္ထဲ ပုဏၰားပါပုံရတယ္…၊ ငါကလဲ အခု အဲဒါေျပာမလို႔…ဟဲ့..အဟင္းဟင္း…ထမင္းမ်ား အဆန္းလုပ္လို႔ေအ….“
ဖိုးတာတစ္ေယာက္ မတင္ၾကည္မနဲ႔ ေနာက္က ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားရပါေတာ့သည္..။အေနာက္ရြာက အေႂကြးေတာင္း ျပန္လာေတာ့ ည ရွစ္နာရီေတာင္ ထိုးၿပီ..။ ဖိုးတာက လွည္းကိုသာဂ႐ုစိုက္ေမာင္းလာသည္..။ တစ္လမ္းလုံး စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာ….။
မတင္ၾကည္မက ဒီေန႔ညအတြက္ စီမံကိန္းေတြ ခ်ကာ စိတ္ကူးယဥ္လာသည္..။ ေန႔လည္က မထင္မွတ္ပဲျဖစ္သြားရသည့္ ကိစၥအတြက္ မတင္ၾကည္မ ယူၾကဳံးမရ ျဖစ္ေနသည္..။ သူ႔ကို မခ်စ္၍ ပစ္သြားခဲ့ေသာျမတ္ေက်ာ္၏ အလိုဆႏၵကို လုံးဝ မလိုက္သင့္…။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မိန္းမ ဗိုက္ႀကီးလို႔ လိုးမရမွ သူမကိုလာလိုးျခင္းျဖစ္သည္..။ ငယ္ရည္းစား ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာက တစ္ေၾကာင္း..။
ျမတ္ေက်ာ္ ကိုယ္ႏွိုက္ကအေျပာေကာင္း အႏွူးေကာင္းတာ တစ္ေၾကာင္း..။ ရည္းစားဘဝက ဖက္႐ုံ နမ္း႐ုံ နို႔အကိုင္ခံ႐ုံက လြဲ၍အလိုးမခံဖူးခဲ့တာက တစ္ေၾကာင္း …စသည္တို႔ေၾကာင့္ ျမတ္ေက်ာ္ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းပင္..။
အလိုးခံၿပီးမွ မတင္ၾကည္မ တစ္ေယာက္ ေနာင္တ ရမိသည္..။ တကယ္ေတာ့ ျမတ္ေက်ာ္က သူ႔ကိုေက်ာသြားျခင္းသာ ျဖစ္သည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ေနာင္ မပတ္သက္ဖို႔ တင္းတင္း ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္..။ တကယ့္ကိစၥႀကီးကိုမွ သူ႔ေယာက္်ား ကိုဖိုးေခြး၏ တူအရင္းေခါက္ေခါက္ ကျမင္သြားေတြ႕သြားခဲ့ရသည္..။ သူ႔အေမ မခင္တာကိုမ်ား တိုင္လိုက္ေလမလား ဟု ထူပူၿပီးလိုက္ခဲ့ရသည္..။
ေတာ္ပါေသးရဲ့..တိုင္ပုံ မရေသး..။ မိခင္တာကလည္း ေငြႏွစ္ဆယ္ျပန္ေပးလိုက္သည့္အတြက္ အၾကည္ဓါတ္ ရသြားသည္..။ ဒါတင္မက ငယ္က်ိဳးငယ္နာကိုပါသတိရလာေအာင္ ေဖာ္ေျပာခဲ့သည္..။ အမွန္တကယ္အားျဖင့္ မခင္တာႏွင့္ မတင္ၾကည္မတို႔မွာအလြန္ခ်စ္ၾကသည့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သည္..။
ရြေဖာ္ရြဖက္ ထေဖာ္ထဖက္ ..နို႔စို႔ေဖာ္ နို႔စို႔ဖက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္..။ဖိုးတာကို ေလၽွာ့တြက္လို႔ေတာ့ မရ..။ အသက္က ဘာမွ မႀကီးေသးေပမဲ့ လူက ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္း..။ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြးကလည္း ထက္ျမက္…။ ဖေအတူသားမို႔ စာဖတ္ကလည္း ဝါသနာ ႀကီးသည္..။
လူထြားသေလာက္ လီးမ်ားထြားလိုက္လ်င္ေတာ့ ဒီညအဖို႔ မတင္ၾကည္မတို႔ ရတနာပုံကိန္းဆိုက္ေပေတာ့မည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ စကားမေျပာ တရားမေဟာ အတည္ေပါက္ႀကီး လုပ္ေနေသာ ဖိုးတာကို အကဲစမ္းခ်င္၍…..
“ဟဲ့…ဖိုးတာရဲ့..စကားေလး ဘာေလး ေျပာပါအုံး..ဟဲ့..။ ေတမိေလး က်ေနတာပဲ…“
“ခင္ဗ်ား..ကိုျမတ္ေက်ာ္ႀကီးနဲ႔..ေျပာေပါ့ဗ်…..“
ဖိုးတာအသံထဲတြင္ မနာလိုသံေတြ ပါေနသျဖင့္ မတင္ၾကည္မ အားတက္သြားသည္..။
“ဘာလဲ..နင္က ငါ့ကို စိတ္ဆိုးေနတာ လား…“
“ဟုတ္တယ္….“
“စိတ္ခ်..စိတ္ခ်…ေနာက္ ဒါမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေစရဘူး…ငါလည္း ေနာင္တရပါတယ္ ဟယ္..။ျမတ္ေက်ာ္နဲ႔ ငါနဲကက ငယ္ရည္းစားေလ..ၿပီးေတာ့ သူကလည္း အေျပာေကာင္းေတာ့ သူ႔ကိုအလိုလိုက္မိသြားတာပါ..။ ၿပီးေတာ့….မင္းဦးေလးကလဲ……….“
မတင္ၾကည္မက မင္းဦးေလးကလဲ..ဟုဆိုကာ ေရွ႕မဆက္ပဲ ရပ္ထားလိုက္သည္..။ ဖိုးတာ သိခ်င္စိတ္ေတြျပင္းျပလာရသည္..။
“ဘာ…မင္းဦးေလးကလဲ…လဲေျပာေလဗ်ာ….“
မတင္ၾကည္မက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေျပာေသးဘဲ ၿငိမ္ေနသည္..။ ေရွ႕တစ္ေခၚေလာက္တြင္ ရြာကိုလွမ္းျမင္ေနရၿပီ…။ ဖိုးတာ သိခ်င္ေဇာေတြ ျပင္ထန္းလာသည္..။
“ေဒၚေလးကလည္း ..ေျပာေလဗ်ာ….“
ေဒၚေလးဟု ေခၚလိုက္သျဖင့္ ဖိုးတာ စိတ္ၾကည္သြားမွန္း မတင္ၾကည္မ သိလိုက္သည္..။
“မင္းကလည္း…ေျပာပါ့မယ္…..ဒီလိုဟဲ့..မင္းဦးေလးက ေလ….ဟို..ဟို…ပန္း…ေသေနတယ္….ေလ…“
“ပန္းေသတယ္ဆိုတာ ဘာလဲ…ေဒၚေလးရဲ့…“
ဖိုးတာက သိလ်က္သားႏွင့္ ေမးလိုက္သည္..။ မတင္ၾကည္မလည္း မထူးေတာ့ၿပီမို႔……
“ပန္းေသတယ္ဆိုတာ…မလိုးနိုင္ေတာ့တာကို ေျပာတာဟဲ့…၊ နင့္ဦးေလးက ငါ့ကို ေကာင္းေကာင္းလိုးမေပးတာ ၾကာၿပီ…၊ ငါလဲ ေသြးနဲ႔ သားနဲ႔ပဲ..ခံခ်င္ေသးတာေပါ့..“
“ဒါမ်ား…ကိုျမတ္ေက်ာ္လိုေကာင္မ်ိဳး ခံေနေသးတယ္…၊ က်ေနာ့္ကို ခံလိုက္ ၿပီးတာပဲ…“
“အံမယ္…ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္..နဲ႔….၊ နင့္လီးက ဘယ္ေလာက္ မ်ား ရွိလို႔လဲ…“
“သိခ်င္ရင္…ကိုင္ၾကည့္ေလ….ဗ်ာ…“
“ကဲ…ဒီလိုဆို ျပစမ္း….ျပစမ္း….“
မတင္ၾကည္မက လွည္းေမာင္းေနေသာ ဖိုးတာအနားတိုးကပ္လာၿပီး…ေနာက္မွေန၍ ေပါင္ၾကားဆီလွမ္းႏွိုက္လိုက္သည္..။ ဖိုးတာ ေပါင္ၾကားက ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို စမ္းမိေသာအခါမတင္ၾကည္မ တစ္ေယာက္ အမေလး တမိမတတ္ ၾကက္သီးေတြ ဖ်င္းကနဲ ထသြားသည္..။ဟုတ္မွ ဟုတ္ကဲ့လား…ဟု သံသယ ဝင္သြားသည္..။ လီးတန္ႀကီးက နည္းနည္းေနာေနာဟာႀကီး မဟုတ္..။လက္တစ္ဆုတ္စာမက ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွသည္..။ အရွည္ကလည္း တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိသည္..။
“ကဲ….ယုံၿပီလား…ေဒၚေလး…ကိုျမတ္ေက်ာ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ႀကီးထက္ သာတယ္မို႔လား..။ သူ႔လီးကက်ေနာ့္လီးထက္ အမ်ားႀကီးေသးတယ္..၊ ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်ီေလာက္ လိုး႐ုံနဲ႔ ေပ်ာ့ေခြသြားတဲ့ လီးဘိန္းစား….“
မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာအေျပာကို သေဘာက်လြန္းလို႔ တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာပါေတာ့သည္..။ ၿပီးေတာ့တင္းသထက္တင္းေအာင္ ညႇစ္ၿပီး ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္..။ ရြာထဲ ဝင္ေတာ့မွ ဖိုးတာလီးႀကီးကိုမလႊတ္ခ်င္ လႊတ္ခ်င္ နဲ႔ လႊတ္လိုက္ရသည္..။
ထမင္းစားေသာက္ၿပီးၾကေသာအခါ ဖိုးတာက ေျပာလိုက္သည္..။
“ေဒၚေလး….က်ေနာ္ ထပ္ခိုးေပၚ သြားႏွင့္မယ္….“
“ေအး ေအး….သြားႏွင့္….“
မတင္ၾကည္မ ပန္းကန္ေတြ ေဆးရင္းေျပာလိုက္သည္..။ ပန္းကန္ေဆးၿပီးေသာအခါ သူ႔လက္ကို ဆပ္ျပာႏွင့္ေျပာင္ေအာင္ ေဆးၿပီး မ်က္ႏွာပါ သစ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သနပ္ခါးေသြးၿပီး က်က်နန လိမ္းသည္..။အေပၚအကၤ်ီႏွင့္ ေဘာ္လီကို ခၽြတ္၍ ရင္ဘတ္ ၊ခ်ိဳင္း ၊ လည္ပင္းတို႔ကိုပါ လိမ္းသည္..။
သနပ္ခါး လိမ္းၿပီးေသာအခါ ဓါတ္မီးတစ္လက္နဲ႔ အျပင္ထြက္ခဲ့သည္..။ အခုမွ သတိထားမိသည္..။ဖိုးတာလီးမွာ သူမကိုင္ထားေသာ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးအလုံးထက္ တုတ္သည္..။ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးႏွင့္ ထိုး၍ၿခံတံခါးကို အေသအခ်ာ ပိတ္သည္..။ ထို႔ေနာက္ အိမ္သာထဲသို႔ သြားၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားကေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဆပ္ျပာႏွင့္ အထပ္ထပ္အခါခါ အက်ိဳအၾကားပါ မက်န္ ပြတ္တိုက္ေဆးေၾကာပစ္လိုက္သည္..။
ဖိုးတာတစ္ေယာက္ ထပ္ခိုးေပၚ ေရြးရျခင္းမွာ ေျမစိုက္အိမ္မို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လ်င္ ျမင္နိုင္သည္..။ သူကိုယ္တိုင္ေန႔လည္က ေခ်ာင္းၾကည့္ခ့ျဲပီးသားမို႔ ေနရာ ေရြးရသည္..။ ထပ္ခိုးေပၚက လုံျခဳံသည္..။ အိမ္ကေခါင္ေစာက္မို႔ က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း ရွိလွသည္..။ အခင္းကလည္း ပ်ဥ္ခင္းမို႔ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းရွိသည္..။
ဖိုးတာက ဂြမ္းေစာင္တစ္ထည္ကို ေခါက္ခင္းလိုက္သည္..။ ထိုအေပၚမွ ဘာဘူေစာင္တစ္ထည္ျဖန႔္ခင္းသည္..။ ၿပီးေတာ့မွ ေခါင္းအုံးႏွစ္လုံးကို ယွဥ္ထားလိုက္ၿပီး ပက္လက္လွန္အိပ္ရင္း မတင္ၾကည္မကိုေစာင့္ေနသည္..။
ပုဆိုးကို မလွန္လိုက္ၿပီး ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ခပ္ဖြဖြေလး ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည္..။အထက္တြင္ ထြန္းထားေသာ လသာမွန္အိမ္မီးေရာင္က အားနည္းေနသျဖင့္ မီးအရွိန္ျမႇင့္ရန္ ထၿပီးလွည့္လိုက္သည္..။ ပုဆိုးကို အိပ္ယာခင္းေပၚ ခၽြတ္ထားခဲ့သျဖင့္ သူ႔ေပါင္ၾကားကလီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးမွာ လသာမွန္အိမ္မီးေရာင္ေအာက္တြင္ တရမ္းရမ္း တခါခါ ႏွင့္ေတာင္မတ္ေနသည္..။
ထိုစဥ္ မတင္ၾကည္မ တစ္ေယာက္ ထမီရင္လ်ားႏွင့္ ထပ္ခိုးေပၚ တက္လာသည္..။ မီးအရွိန္ ျမႇင့္ေနေသာဖိုးတာေပါင္ၾကားရွိ ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ၾကည့္ကာ ရမက္ေသြးမ်ား ဆူပြက္လာၿပီးေစာက္ေခါင္းအတြင္း ယားႂကြ ပြထလာသည္..။
ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးတစ္ခုလုံးလည္း စူပြခုံးထလာေနသည္..။ သူ႔ေယာက္်ားလီးႏွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ျမတ္ေက်ာ္လီးႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မႏွိုင္းယွဥ္အပ္သည့္ အရြယ္ႏွင့္ မမၽွ ႀကီးမား တုတ္ခိုင္လွသည့္ဧရာမလီးႀကီးကို ၾကည့္ကာ ကာမရာဂစိတ္ေတြ ထသထက္ ထ ႂကြသထက္ ႂကြလာပါေတာ့သည္..။
မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာအနား တိုးကပ္သြားၿပီး ေတာင္ေနေသာ လီးတံႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ကာ အိပ္ယာဆီသို႔ဆြဲေခၚလာသည္..။ ပူေႏြးေတာင့္တင္းေသာ လီးတန္ႀကီးအေတြ႕က မတင္ၾကည္မ၏ ရာဂမီးကိုအရွိန္တၿငီးၿငီးနဲ႔ တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ေစပါေတာ့သည္..။
“ကဲ…ကဲ….ေဒၚေလး ခံခ်င္လွၿပီ…ကြာ….လိုးေတာ့ ေနာ္….“
မတင္ၾကည္မက ရမက္ေဇာထန္ေသာ အသံျဖင့္ ေျပာ၏…။ အသံလွိုင္းေတြက တုန္ခါ အက္ကြဲလ်က္ရွိသည္..။ မတင္ၾကည္မလည္း ထမီ ခၽြတ္ခ်ထားၿပီး ျဖစ္ရာ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးႏွင့္ ျဖစ္သည္..။ တင္းရင္းဝင္းအိ မို႔ေမာက္ စူတက္ေနေသာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံး ..၊ ေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္သြယ္..၊ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားအရင္းရွိ ေစာက္ေမႊးပါးပါးလ်ားလ်ားႏွင့္ အဲဒီေအာက္မွာျမင္သာလြန္းလွေသာေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းျပဲျပဲႀကီး….။
သည္ကဲ့သို႔ေသာ ႐ူပါ႐ုံ ကာမဓါတ္က လူပ်ိဳသိုး ဖိုးတာကို ျမႇဴဆြယ္ဖမ္းစားလ်က္ ရွိရာ ဖိုးတာ မ်က္လုံးေတြအေရာင္တလက္လက္ ထြက္လာသည္..။ မတင္ၾကည္မက အိပ္ယာခင္းေပၚ ပက္လက္လွန္အိပ္မည္ ျပဳရာ…
“ဟိုး…ဟိုး….ေနအုံး ေဒၚေလး…..“
ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မလက္ကို ဆြဲၿပီး မလိုက္သည္..။
“ဟင္….ဘာလုပ္အုံးမွာလဲ….လို႔…“
မတင္ၾကည္မက စိတ္မရွည္သံျဖင့္ ေမးသည္..။
“ဟို..ေသတၱာေပၚ လက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ကုန္းေပး..ေဒၚေလးရာ..“
“ဟြန္း….အေတာ္တတ္နိုင္တဲ့….တဏွာ႐ူးေလး….ဟင္း….“
သည္လို စိတ္ထဲက ေျပာရင္း ၊ ျပဳံးရႊင္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ ေသတၱာေပၚ လက္ေထာက္ၿပီးဖင္ကုန္းေပးလိုက္သည္..။ ျပည့္ၿဖိဳးအက္ကားေနေသာ ဖင္အိုးႀကီးႏွစ္မႊာက မီးေရာင္ေအာက္တြင္ဝင္းေျပာင္ေနသည္..။ ဖိုးတာစိတ္ေတြ အရမ္းလွုပ္ရွားလာသည္..။ ဖင္ကုန္းေပးထားရင္း မတင္ၾကည္မအေတြးတစ္ခု ဝင္လာသည္.။ ဒီေလာက္ သိေနမွေတာ့ ဖိုးတာ မိန္းမ လိုးဖူးထားပုံရသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္သိခ်င္စိတ္ျဖင့္….
“မင္းက မိန္းမ လိုးဖူးလို႔ လား….“
“ဟင့္အင္း….“
“ဒါျဖင့္ ဘာလို႔ ဖင္ကုန္းခိုင္းရတာလဲ….“
“ဟဲဟဲ….ဒါက ဒီလို ေဒၚေလး ရ….“
“အေဖ့ စာအုပ္စင္ထဲမွ အျပာကာတြန္းစာအုပ္ေတြ ရွိတယ္..၊ အဲဒါ က်ေနာ္က ခိုးဖတ္ထားတာ..။ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ အခုလို ဖင္ကုန္းၿပီး လိုးတာပါတယ္…“
“အမေလး ဟဲ့ေနာ္… ႏွာထပုံကေတာ့…ဟြန္း..မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး….“
“ေဒၚေလး….“
“ဟင္….“
“က်ေနာ္ လိုးေတာ့မယ္ေနာ္……“
“အင္းပါ..လို႔ဆိုေန…“
“ကိုျမတ္ေက်ာ္ထက္ အျပန္တစ္သိန္းေလာက္ သာေအာင္ လိုးျပမယ္…ၾကည့္…“
ဖိုးတာက သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ အသာျဖဲလ်က္ ေစာက္ဖုတ္အဝကို ေတ့ထားလိုက္သည္..။ပူေႏြးႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္အေတြ႕က သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာမွန္သမၽွကိုလွိုင္းထလွုပ္ခတ္သြားေစေလသည္.။ေစာက္ရည္တို႔ျဖင့္ စိုရႊဲေဖာင္းကားေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ျပဲျပဲႀကီးထဲသို႔ သူ႔လီးႀကီးကိုထိုးႏွစ္ထည့္လိုက္ပါေတာ့သည္..။
“ဇိ…ြ .ဇိ…ြ ဗ်ိ…ဗ်စ္….ဗ်စ္…..ဖတြ ္…ဖတြ ္….ဗ်စ္….ဖြတ္…ဘြတ္…………“
လီးတန္ႀကီးက တင္းက်ပ္ျပည့္သိပ္စြာ တစ္ရစ္ျခင္း တိုးဝင္သြားသည္..။ ေႏြးေထြရွိန္းျမေသာ အရသာကိုလည္း ျဖစ္ေပၚေစသည္..။ မတင္ၾကည္မတစ္ေယာက္ လီးတန္ႀကီး အရွိန္ႏွင့္ နစ္ဝင္လာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္တည္း ခါးညႊတ္ကာ ဖင္ဆုံႀကီးက ေျမာက္တက္သြားသည္..။ အားရေက်နပ္လိုက္သည္မွာ ေျပာပင္မျပတတ္..ေတာ့..။ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ အံကို တင္းတင္းႀကိတ္လ်က္ ခံသည္..။
မာေက်ာပူေႏြးေသာ လီးႀကီးအေတြ႕က အီဆိမ့္ က်င္တက္သြားေစသည္..။ဖိုးတာက လီးတန္ႀကီးကို အဆုံးထိေရာက္ေအာင္ ျမႇုပ္ထားရာမွ တျဖည္းျဖည္း ျပန္ထုတ္သည္..။လီးတန္ႀကီး အသြင္းအႏွုတ္လုပ္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ စူႂကြလာလိုက္ က်ဳံ႕ဝင္သြားလိုက္ႏွင့္ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လွုပ္ရွားေနရသည္..။
အသြင္းအႏွုတ္ ခပ္မွန္မွန္ ျပဳလုပ္ေပးၿပီးေနာက္ ခါးသြယ္သြယ္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ကာေခြးေဆာင့္နည္းျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပစ္ပစ္ေဆာင့္ပါေတာ့သည္..။
“ဖြတ္……..ပြတ္…ပြတ္…ဖလြတ္…ႁပြတ္…..“
“အီး…အင့္…အေမ့….အား…..ကၽြတ္ ကၽြတ္…“
“ဖြတ္….ႁပြတ္…ျဗစ္…..ဒုတ္…..ဘြပ္…..ပလြတ္…..“
“အေမ့…ရွီး….ကၽြတ္ ကၽြတ္….အီး အင့္…အား….“
တနင့္တပိုးႀကီး အဝင္အထြက္လုပ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက မတင္ၾကည္မကို အားရေက်နပ္ေစပါသည္.။မတင္ၾကည္မကလည္း ဖိုးတာရဲ့ ၾကမ္းေသာ ရမ္းေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ သူမဖင္ဆုံႀကီးကိုေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ၿပီး ခံသည္..။
“ဖြတ္…ဖြတ္….ပြတ္…ပလြတ္…..ဘြပ္……“
“အီး….အင့္ အေမ့….အင့္…အား….ေကာင္းလိုက္တာကြယ္…..အမေလး….အား…..အေမ့…အင့္..အီး
…..အား..ရွီး…..ကၽြတ္ ကၽြတ္…..“
ဖိုးတာက ေခြးဖင္ပူးလ်င္ အေသအခ်ာၾကည့္သည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ ေခြးေဆာင့္နည္းျဖင့္ ပီပီျပင္ျပင္ေဆာင့္လိုးနိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္..။ ဝက္လိုး၊ ႏြားလိုးတို႔သည္ ေခြးလို ၾကာၾကာမေဆာင့္နိုင္ေၾကာင္းသူသတိထားမိသည္..။ တိရစ ၦာန္ေတြထဲတြင္ ေဆာင့္ေဆာင့္လုပ္နိုင္ေသာ သတၱဝါမွာ ေခြးျဖစ္ေၾကာင္းသူသတိျပဳမိသည္..။
အခု ေခြးလိုးနည္းျဖင့္ မတင္ၾကည္မကို ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနပါေတာ့သည္..။ လိုးရသည္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ရွိလွသည္..။ ဖိုးတာလေခ်ာင္းႀကီး တစ္ခုလုံး ပူရွိန္းႂကြတက္ေနသည္..။ကိုျမတ္ေက်ာ္ထက္သာေၾကာင္း သက္ေသျပခ်င္၍ ဖိုးတာကလည္း တအားေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနသလိုမတင္ၾကည္မကလည္း အလိုးခံနိုင္ေၾကာင္း ျပလို၍ ဖင္ဆုံႀကီးကို တအားနဲ႔ပင္ ပစ္၍ တြန္း၍ ခံသည္..။
အရြယ္ ကြာဟေသာ္လည္း လီးႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာ ဖစ္ဆိုက္ျဖစ္ အံက်ျဖစ္၍ အလြန္တက္ညီလက္ညီရွိၾကပါသည္..။
မတင္ၾကည္မတစ္ေယာက္ မရြယ္ပဲ ေစာ္ကဲမင္းျဖစ္ ဆိုသလို မထင္မွတ္ပဲ ဖိုးတာ၏ လီးႀကီးကိုအလိုးခံလိုက္ရသျဖင့္ သည္တစ္သက္စာအတြက္ ဖူလုံေလာက္ပါသည္..။ ကာမဘုံမွာ လူျဖစ္ရပါလ်က္ကာမအရသာကို မဝတဝ ခံစားရလ်င္ အဘယ္မွာ လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ပါမည္နည္း..။
ကာမအရသာကို တက္ညီလက္ညီ ခံစားရဖို႔ ဆိုသည္မွာ စံခ်ိန္မွီ ႀကီးထြားတုတ္ခိုင္ေသာ လီးႏွင့္လည္းေတြ႕ရပါမွ ျပည့္စုံေပလိမ့္မည္..။ မိမိလက္ႏွင့္လည္း ကာမဆႏၵျပည့္ဝေအာင္ ျပဳလုပ္နိုင္ပါသည္..။သုတ္တည္းဟူေသာ ေစာက္ေရပူေတြ ထြက္သြားလ်င္ ကာမအထြတ္အထိပ္ေရာက္သည္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္..။
သို႔ေသာ္ လက္သည္ လီးမဟုတ္ ၊ လက္၏ တာဝန္က အလုပ္လုပ္ဖို႔ ျဖစ္၏..။ မိန္းမေစာက္ဖုတ္ကိုလိုးဖို႔မဟုတ္..။ မိန္းမေစာက္ဖုတ္ကို လိုးရန္အတြက္ သဘာဝက ဖန္ဆင္းေပးလိုက္သည္မွာလီးသာျဖစ္သည္..။ လီးအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကေပရာ ယခု ဖိုးတာ၏ ေပါင္ၾကားရွိ လီးတန္ႀကီးမွာ အရြယ္ႏွင့္မမၽွေအာင္ ႀကီးမားထြားႀကိဳင္းေသာ စံခ်ိန္မီ လီးတန္ႀကီး ျဖစ္ပါေတာ့သည္..။
ကာမဆႏၵျပည့္ဝေရးအတြက္ လီးႀကီး႐ုံႏွင့္ မၿပီးေသး..။ ၾကာၾကာစိမ္၍ လိုးနိုင္မွ ခ်ီးမြမ္းထိုက္သည္..။ ယခုဖိုးတာ သူမကိုလိုးေနသည္မွာ နာရီဝက္နီးပါးရွိၿပီ..။ ခုခ်ိန္ထိ လေရကို ထိန္းသိမ္းနိုင္စြမ္း ရွိေနတုန္း..။တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုလ်င္ သုံးေလးခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္႐ုံႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ဒဏ္ကို မခံနိုင္ပဲ လေရေတြထြက္သြားတတ္သည္..။
တဖန္ ႀကီး႐ုံ တုတ္႐ုံ ၊ စိမ္လိုးနိုင္႐ုံႏွင့္ မေက်နပ္ထိုက္..။ လီးကို ဖြဲ႕စည္းထားေသာ အေၾကာေတြကလည္းသန္မာအုံးမွ ျဖစ္သည္..။ ဖိုးတာလီးႀကီး မာေၾကာသန္မာလိုက္ပုံကေတာ့ တကယ့္ကို သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးလိုျဖစ္သည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းသည္ မတင္ၾကည္မ၏ ဘဝင္အသည္းကိုအႀကီးအက်ယ္ စြဲခိုက္သြားေစသည္..။
မတင္ၾကည္မတစ္ေယာက္ ဖိုးတာကို အလိုးခံရင္း ဒီလီးႀကီးကို အပိုင္ကိုင္ထားနိုင္ဖို႔ႀကံစည္စိတ္ကူးေနသည္..။ လီးကို အပိုင္စီးဖို႔ဆိုသည္မွာ သူမက အေပးေကာင္း အခံေကာင္းမွာ ျဖစ္မည္..။သို႔မွသာ သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို စြဲမည္ျဖစ္သည္..။
မတင္ၾကည္မက မွန္မွန္သြက္သြက္ႀကီး အဝင္အထြက္လုပ္ေနေသာ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးကို အစြမ္းကုန္ညႇစ္ညႇစ္ေပးသည္..။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း ညႇစ္အားေၾကာင့္ ဖိုးတာလေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံးတရွိန္းရွိန္းတဖိန္းဖိန္း က်ဥ္ဆိမ့္ေနပါေတာ့သည္..။
သည္ေနရာမွာ အျခားသူသာဆိုလ်င္ ေစာက္ဖုတ္ညႇစ္အားဒဏ္ မခံနိုင္၍ သုတ္ေရပူေတြပန္းထြက္ကုန္ေတာ့မည္..။ အခုေတာ့ လီးႀကီးက နည္းနည္းမွ ျဖဳံပုံမရ..။ မွန္မွန္သြက္သြက္ႀကီးသာေဆာင့္လို႔ေညႇာင့္လို႔ ေကာင္းဆဲျဖစ္သည္..။ လီးအပူရွိန္ ေစာက္ဖုတ္အပူရွိန္တို႔မွာ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ရစ္ဝဲ လွည့္ပတ္ေနပါေတာ့သည္..။
မတင္ၾကည္မ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး ပြင့္ကန္ေပါက္ထြက္မတတ္ ယားႂကြလာသည္..။ အေၾကာဆြဲသလိုအီးခနဲ အသံႀကီးထြက္သြားၿပီး ခႏၶကိုယ္တစ္ခုလုံးလည္း ဆတ္ခနဲဆတ္ခနဲ တုန္ခိုက္သြားသည္..။အေတြ႕အၾကဳံ သိပ္မရွိေသာ ဖိုးတာသည္ပင္ အေတာ္ေလး လန႔္ဖ်တ္သြားရသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ အားရပါးရေဆာင့္ေနေသာ အရွိန္ကို ျဗဳန္းခနဲ ရပ္တန႔္လိုက္မိသည္..။
“အို….ဟို ဟို…..ဆက္ ..ဆက္ေဆာင့္ေလ..အဲဒါ…ေဒၚေလးၿပီးသြားလို႔ …တုန္ခါသြားတာ….အ….ကၽြတ္ကၽြတ္…“
“ဖြတ္….ဖြတ္…ပလြတ္…ျဗစ္….ပလြတ္…..ဘြပ္….ဖြတ္….“
အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္အၿပီးတြင္ ဖိုးတာတစ္ေယာက္ ပါးစပ္က တအအ ႏွင့္ အသံထြက္လ်က္မတင္ၾကည္မေစာက္ေခါင္းထဲ လေရပူေတြ ပန္းထဲ့လိုက္ေတာ့သည္..။မတင္ၾကည္မတစ္ေယာက္ ကၽြန္းေသတၱာႀကီးေပၚတြင္ မ်က္ႏွာေမွာက္ကာ ကာမအရသာကို တစိမ့္စိမ့္ခံစားေနသည္..။ သူမေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တျပစ္ျပစ္ ႏွင့္ ပန္းထုတ္ေနဆဲ ျဖစ္ေသာ ဖိုးတာ၏သုတ္ရည္ပူအေတြ႕က သူမတစ္ကိုယ္လုံးကို တၿငိမ့္ၿငိမ့္ တသိမ့္သိမ့္ အီဆိမ့္သြားေစသည္..။
ကာမဆႏၵ ျပည့္ဝသြားၿပီ ျဖစ္၍ လူလည္း ၿငိမ္သက္သြားသည္..။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာသုတ္ရည္ထြက္ရသည္က ဂြင္းတိုက္လို႔ သုတ္ရည္ထြက္ရသည္ႏွင့္ လားလားမွ မတူေပ..။ ယခုေကာင္းပုံကတစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္.။ ပူေႏြးႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေတြက အလြန္ထူးျခားေသာ ေဖာ႒ပၸ႐ုံကာမဂုဏ္ေတြကို သဘာဝက်က် ျဖစ္ေပၚေစသည္..။
ထို႔အျပင္ လီးသည္ ပုရိသ သဘာဝ႐ုပ္ပိုင္ရွင္ေယာက်္ားသတၱဝါအတြက္ က်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ကာမအာ႐ုံေၾကာေတြ စုေဝးေပါင္းဆုံရာ ဌာနခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္သလို…။
မိန္းမတို႔ ေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္သည္လည္း ဣတၳိယကာမ႐ုပ္ပိုင္ရွင္ မိန္းမသတၱဝါအတြက္မႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ကာမအာ႐ုံေၾကာေတြ စုေဝးေပါင္းဆုံရာ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္သည္..။
ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးမွာ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႕ဆြဲငင္တတ္ေသာ ဖိုဓါတ္ မဓါတ္ ေတြ ရွိသည္..။မိန္းမႏွင့္ေယာက်္ားႏွစ္ဦးသားတို႔ အဂၤါဇာတ္ခ်င္း ေပါင္းစပ္၍ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ကိုယ့္သဘာဝႏွင့္ ကိုယ္ကာမအရသာခံစားျခင္းကို ေမထုန္ အမွုဟုေခၚသည္..။
ေမထုန္ဟူသည္ အထတူ အရြတူ အႂကြတူ မိန္းမ ေယာက္်ားႏွစ္ဦးသားတို႔ ရႊင္ျမဴးတက္ႂကြစြာကာမအရသာကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ကိုယ့္သဘာဝႏွင့္ ကိုယ္ အက်အန ရယူခံစားျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္..။ထိုေမထုန္ကိုပင္ ကာမစပ္ယွက္ျခင္း ၊ လိုးျခင္း ၊ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးထည့္၍ အသြင္းအႏွုတ္လုပ္ျခင္း ဟုေခၚၾကသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ႏွင့္ ဂြင္းတိုက္၍ ကာမဆႏၵ ေျပၿငိမ္းေစျခင္း ၊ ေစာက္ဖုတ္ထဲလက္ထိုးထည့္၍ အသြင္းအထုတ္လုပ္ၿပီး ကာမဆႏၵ ေျပေပ်ာက္ေစျခင္းတို႔မွာ နည္းမွန္လမ္းမွန္ အစစ္အမွန္သဘာဝက်ေသာ ေျဖေဖ်ာက္ျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္..။
ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည့္၍ လီးႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေစၿပီး အသြင္းအႏွုတ္အေဆာင့္အေညႇာင့္လုပ္ၿပီးကာမဆႏၵ ေျပၿငိမ္းေစမွသာ အစစ္အမွန္ သဘာဝက်ေသာ ေျဖေဖ်ာက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္..။ယခု ဖိုးတာႏွင့္ မတင္ၾကည္မတို႔မွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးထိုးထည့္ၿပီး အသြင္းအႏွုတ္အေဆာင့္အေညႇာင့္လုပ္၍ သုတ္ေရေတြ ဒလေဟာ ပန္းထြက္ကာ သဘာဝက်ေသာ ကာမဆႏၵ ေျပၿငိမ္းမွုကိုရယူထားၾကေလသည္..။
ယခုလို ဧရာမ လိုးပြဲႀကီး ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းမွာ သူ႔အေမ မခင္တာႏွင့္ ဦးေလးနဲ႔စပ္မွ ေတာ္ရေသာ ေဒၚေလး တင္ၾကည္မတို႔ မေျပမလည္ ျဖစ္ၾကရာမွ စတင္ခဲ့ေသာအေၾကာင္းအရာျဖစ္သည္….။
သို႔ေသာ္ ..ေပ်ာ့ေခြခ်ိနဲ႔သြားျခင္း လုံးဝမရွိေသးပါ..။ အလြန္အမင္း တင္းေတာင့္ မေနသည့္တိုင္သူ႔မာန္သူ႔ဟိတ္ျဖင့္ ဝင့္ဝင့္ထည္ထည္ ရွိေနပါေသးသည္..။ ဖိုးတာက ကၽြန္းေသတၱာႀကီးေပၚတြင္ကမ်က္ႏွာေမွာက္လ်က္ မွိန္းေနေသာ မတင္ၾကည္မ၏ ပခုံးကို ဆြဲမလိုက္သည္..။ မတင္ၾကည္မမတ္တတ္ရပ္မိေသာအခါမွ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျမဳပ္ဝင္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ ဗလြတ္ခနဲ ကၽြတ္ထြက္သြားပါသည္..။
ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မခါးကို ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ထားရင္း ပခုံးသာႏုႏုအေပၚ ေမးဖ်ားတင္လ်က္…..
“ေဒၚေလး….ေကာင္းလား..ဟင္….“
“အင္း……..“
“ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ..ဟင္…“
“အမ်ား..ႀကီး………“
“ထပ္ လိုးေပးရအုံးမွာလား….ဟင္…“
“လိုးရမွာေပါ့….“
“တကယ္….“
“အင္း…………ပါဆို…..“
ဖိုးတာလက္ႏွစ္ဖက္ ခါးမွတဆင့္ အထက္သို႔ ပြတ္ရင္းသပ္ရင္း တေရြ႕ေရြ႕ တက္သြားရာ တင္းတင္းအိအိဝင္းဝင္းမို႔မို႔ ဖံ့ြ ၿဖိဳးလွေသာ နို႔ႀကီးႏွစ္မႊာအေရာက္တြင္ ဘရိတ္အုပ္ ရပ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့နို႔ႀကီးႏွစ္မႊာကို အရသာခံကာ ဖြဖြမြမြ ရြရြကေလး ဆုတ္ေခ်ေပးသည္..။ ထိုအတိုင္း အခ်ိန္အတန္ၾကာေအာင္ျပဳလုပ္ေနရာမွ မတင္ၾကည္မက…
“ကဲပါ…ခဏေလာက္ ဖယ္စမ္းပါအုံး…ရပ္ေနရတာ ေညာင္းလွၿပီ….“
သူ႔ညာဖက္လက္က ဖိုးတာေပါင္ၾကားက ငိုက္ဆင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ေနာက္ျပန္စမ္းဆုပ္လိုက္ရင္းေျပာသည္..။မတင္ၾကည္မတစ္ေယာက္ ေပ်ာ့ေခြရွုံ႔တြ မေနေသာ တင္းတင္းႂကြႂကြ လီးတန္ႀကီးကို ခပ္ဖြဖြေလးဆုတ္ေပးရင္း အထူးေက်နပ္ ေပ်ာ္ျမဴးေနသည္..။ လူငယ္သေလာက္ အလိုးကလည္း ကၽြမ္းလိုက္သည့္ေကာင္ေလးပဲ….။
“မင္းတကယ္ မိန္းမ မလိုးဖူးေသးဘူးလား…“
“အိုး….တကယ္မလိုးဖူးေသးတာေပါ့…ေဒၚေလးရ.. ဘာလို႔လဲဗ်…“
“အင္း…မလိုးသာ မလိုးဖူးေသးတယ္.. တကယ့္မိန္းမက်မ္းေၾကေနတဲ့ လူႀကီးက်ေနတာပဲ..လိုးတတ္လိုက္တာလဲ လြန္ပါေရာ…တကယ့္ကို…ေဇာ္ပါပဲ…“
ထိုသို႔ေျပာရင္း မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာလီးတန္ႀကီးကို ႏွစ္သက္တပ္မက္မွုအျပည့္ျဖင့္ အထပ္ထပ္ အခါခါဆုတ္ညႇစ္ေပးသည္..။ လီးတန္ႀကီးက တျဖည္းျဖည္း တင္းေတာင့္လာသည္..။
“ကဲ…ခဏ…ထိုင္ၾကဦးစို႔…ကြာ..“
“ထိုင္ေလ…ေဒၚေလးကလဲ..ကိုယ့္ဖာသာ ကို လီးဆြေနၿပီးေတာ့….“
ႏွစ္ေယာက္သား ဂြမ္းေစာင္ထူထူခင္းထားေသာ အိပ္ယာခင္းေပၚ ထိုင္လိုက္ၾကသည္..။ ဖိုးတာကမတင္ၾကည္မ၏ တင္းတင္းအိအိ ဝင္းဝင္းမို႔မို႔ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ပထမနမ္း၏..။ ဒုတိယ တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔စို႔၏..။ ကေလးမေမြးဖူးေသးေသာ မိန္းမမို႔ ဖိုးတာက ခုလို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စို႔ေပးေသာအခါယားလာသည္..။
“အဟိ..ဟီး.ဟီး….အဟိ..ခစ္ခစ္….ယား….ယားတယ္ကြာ…. အဟိ..ခစ္ခစ္…ေတာ္ပါ..ေတာ့….မေနတတ္ေတာ့ဘူး….ခစ္ခစ္….အို႔…“
နို႔ႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာ ဘယ္လိုဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြ ရွိေနသည္ မသိ..။ ယခုလို နို႔ကိုဆုတ္ေခ်ဆြဲကိုင္ ပြတ္ဆြစို႔ေပးလိုက္ေသာအခါ မတင္ၾကည္မ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ စူႂကြခုံးထလာသည္..။ေစာက္ေခါင္းထဲမွာလည္း စစ္ခနဲစစ္ခနဲ က်ဥ္တက္ယားႂကြလာသည္..။ အတြင္းသားႏုႏုေတြက ပြစိပြစိႏွင့္လွုပ္ရြလာသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ဟစိဟစိျဖစ္ကာ အာလာသည္..။
ဖိုးတာက ပက္လက္ကားယားႀကီးအိပ္ေနေသာ မတင္ၾကည္မေဘးမွ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး နို႔ႀကီးေတြကိုကုန္းစို႔ေနသည္ျဖစ္ရာ သူ႔ေပါင္ၾကားမွ လီးတန္ႀကီးမွာ ေစာေစာကထက္ ပို၍ တင္းေတာင့္လာသည္..။တဆတ္ဆတ္ႏွင့္ ေထာင္မတ္လာျပန္သည္..။
မတင္ၾကည္မက တျဖည္းျဖည္း တင္းေတာင့္စျပဳလာေသာ လီးတန္ႀကီးကို လက္ဖဝါးႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္၍ဂြင္းတိုက္သလို ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ျဖဲခ်ီ ရွုံ႔ခ်ီ လုပ္ေပးလိုက္ရာ သူမလက္ထဲမွာပင္ လီးတန္ႀကီးမွာသံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ့သို႔ မာေၾကာလာသည္..။
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ဒီညေတာ့ ထင္သလို ၾကမ္းရမ္းပစ္လိုက္မည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္..။ တဆက္တည္းသူ႔ေယာက္်ား ကိုဖိုးေခြး အျမဲလိုလိုေသာက္ေလ့ရွိေသာ ေတာအရက္စစ္စစ္ ၊ ပ်ားရည္ ၊ၾကက္ဥအကာတို႔ျဖင့္ ေရာစပ္ထားေသာ အရက္ပုလင္းကို သတိရလိုက္သည္..။
ကိုဖိုးေခြးက သူမိန္းမကို ထင္သေလာက္ မလိုးနိုင္ေသာအခါ သူ႔ကိုယ္သူ ပန္းေသေရာဂါ စလာၿပီဟုထင္မွတ္ေနရာ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ အားေကာင္းေမာင္းသန္ လိုးနိုင္ေအာင္ဆိုၿပီး ထိုအရက္ကိုေသာက္ပါေတာ့သည္..။ တစ္ရက္ ထိုအရက္ေတြ ေသာက္ၿပီး ကိုဖိုးေခြး ခါတိုင္းထက္ လိုးနိုင္သည္ကိုသတိထားမိသည္..။
သို႔ေသာ္ ပထမအခ်ီတြင္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္မၽွႏွင့္ လေရထြက္သြားသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္အရက္ထပ္ေသာက္ၿပီး ဒုတိယအခ်ီလိုးျပန္သည္..။ ဒုတိယ အခ်ီမွာ အေတာ္ၾကာၾကာ လိုးနိုင္ေၾကာင္းမတင္ၾကည္မ ကိုယ္ေတြ႕ ၾကဳံလိုက္ရသည္..။ လိုးၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ပက္လက္လွန္ကာအေမာေျဖရပါေတာ့သည္..။
လီးကလည္း ေပ်ာ့ေခြေသးၾကဳံ႕သြား၏..။ မတင္ၾကည္မ ဆြၾကည့္ေသးသည္..။ လီးက လုံးဝကိုထမလာေတာ့..။ ေနာက္ဆုံးလက္ေလၽွာ့ၿပီး အိပ္လိုက္ရေတာ့သည္..။ မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာလီးႀကီးကိုဂြင္းတိုက္ေပးေနရာမွ ရပ္လိုက္ၿပီး..
“ကဲ…ဖိုးတာေရ…ခဏရပ္လိုက္အုံး….“
ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မ နို႔အုံတင္းတင္းမို႔မို႔ႀကီးကို ထင္သလို ပြတ္ဆြဲစုတ္ယက္ေနရာမွ ရပ္လိုက္သည္..။
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ…ေဒၚေလး….“
“မင္းဦးေလး..ေသာက္တဲ့ အရက္ ေတြရွိတယ္… အဲဒါေသာက္ၾကရေအာင္…“
“ဟာ…ျဖစ္ပါ့မလား…ေဒၚေလးရာ…ဦးေလးျပန္လာရင္ သိကုန္မွာေပါ့….“
“ကိစၥမရွိဘူး…ငါ စပ္တတ္တယ္..၊ ေနာက္ရက္ ျပန္ဝယ္ၿပီး စပ္ထားလိုက္တာေပါ့…“
“ဒါျဖင့္လဲ..ေဒၚေလးသေဘာပဲ….“
မတင္ၾကည္မက ေဘးတြင္ပုံထားေသာ ထမီကို ေကာက္စြပ္ ရင္လ်ားလိုက္ၿပီး ထပ္ခိုးေပၚမွ ဆင္းသြား၏..။ဖိုးတာတစ္ေယာက္ ဒီတစ္ခါ ဘယ္ပုံစံျဖင့္ လိုးရမလဲဟု စဥ္းစားေနသည္..။ ထိုအခါ မထင္မွတ္ပဲအျပာစာအုပ္ထဲက လိုးနည္းတစ္ခုကို သတိရလိုက္မိသည္..။
မိန္းမကို တေစာင္းအေနအထား ခပ္ေကြးေကြး အိပ္ေစၿပီး အေပၚဘက္မွ ေျခေထာက္ကို ရင္ဘတ္ဖက္ဆီေကြးထားေစကာ ေအာက္ဖက္မွ ေပါင္တန္ေပၚ ခြထိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးထိုး၍ လိုးနည္းျဖစ္သည္..။ဒီတစ္ခါ လိုးလ်င္ အဲဒီအျပာစာအုပ္ထဲကနည္းအတိုင္း လိုးထည့္လိုက္မည္ဟု စိတ္ကူးယဥ္ေနသည္..။
မတင္ၾကည္မ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လိုးရသည္မွာ အရသာရွိလြန္းလွသည္..။ ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီးရွိလြန္းလွသည္..။ လီးတန္ႀကီးတစ္ခုလုံး အီဆိမ့္က်င္တက္ေနရၿပီး..လေရေတြ ထြက္သြားၿပီဆိုလ်င္သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး ေလထဲေျမာက္ႂကြတက္သြားပလားဟုပင္ ထင္လိုက္မိသည္..။
တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းဖိန္း ႂကြတက္သြားၿပီး လူမွာ ဟာခနဲ ဟင္ခနဲ ဟိုက္ခနဲပင္ ျဖစ္ျဖစ္သြားရသည္..။ယခုလည္း မတင္ၾကည္မက ဂြင္းတိုက္ၿပီး ဆြထားခဲ့သျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးမွာ မာေက်ာတင္းေတာင့္ေနၿပီးလိုးခ်င္စိတ္ေတြ ထက္သန္ျပင္းျပလာ၍ လီးတန္အရင္းေအာက္နားပိုင္းမွ ေအာင့္သလိုလို က်င္သလိုလိုပင္ျဖစ္ေနၿပီ…။
မၾကာခင္ မတင္ၾကည္မ ေရာက္လာသည္..။ လက္ထဲတြင္ အရက္ပုလင္း ၊ ခရားအိုးတစ္လုံးႏွင့္ပန္းကန္ႏွစ္လုံး ပါလာသည္..။ လက္ထဲက ပစၥည္းေတြကို အိပ္ယာေဘးနားတြင္ ခ်ထားလိုက္ၿပီး…
“ခဏေနအုံး…ေဒၚေလး ေျမပဲေၾကာ္ သြားယူလိုက္အုံးမယ္..“
မတင္ၾကည္မ ေအာက္ထပ္ ျပန္ဆင္းသြားျပန္သည္..။ အိမ္သာထဲဝင္ ေသးေပါက္ခဲ့ၿပီးေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲတြင္ ေပပြေနေသာ အေရေတြကို ေရနဲ႔ ေျပာင္ေအာင္ ေဆးေၾကာၿပီး ဆပ္ျပာတိုက္ကာအထပ္ထပ္ သန႔္စင္ခဲ့သည္..။ ၿပီးမွ တံခါးကို အေသအခ်ာပိတ္ကာ ေျမပဲေၾကာ္မ်ားကို ယူၿပီး အေပၚထပ္ျပန္တက္လာသည္..။
မတင္ၾကည္မ ဆင္းသြားကထဲက ဖိုးတာက အရက္တစ္ပန္းကန္ ငွဲ႕ၿပီး ေသာက္ထားႏွင့္ သည္..။ ပ်ားရည္နံ့ၾကက္ဥနံ့ သင္းေနေသာ ေတာအရက္က သူ႔ရင္ထဲကို ေႏြးေထြးသြားေစသည္..။ ၿပီးေတာ့ ခရားအိုးထဲတြင္ထည့္လာေသာေရကို ခရားႏွုတ္သီးႏွင့္ ပါးစပ္ေတ့ၿပီး ေသာက္လိုက္သည္..။ ေနာက္တစ္ခြက္ထပ္ယူေသာက္လိုက္ျပန္သည္..။မတင္ၾကည္မ ေျမပဲေၾကာ္ ပန္းကန္ခ်ၿပီး ျပန္အထတြင္ ဖိုးတာက ထမီေအာက္စကို ဆြဲ၍ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္..။
“ဟဲ့….အမေလးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္…..“
မတင္ၾကည္မက လႊတ္ခနဲ ေယာင္လိုက္ၿပီး ထမီကို လွမ္းဆြဲလိုက္ေသာ္လည္း မမွီေတာ့..။ ထမီကေအာက္သို႔ ကြင္းလုံးခၽြတ္ ကၽြတ္က်သြားသည္..။ ျပည့္ၿဖိဳးတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးႀကီးေတြအၾကားမွ ေစာက္ေမႊးနည္းပါးလွေသာ ေဖာင္းေဖာင္းဖုဖု အသားအုံႀကီးမွာ လသာမွန္အိမ္အလင္းေရာင္ႏွင့္ထင္းထင္းႀကီး ျဖစ္ေနသည္..။
ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မ ဒူးေကာက္ေကြးကို လွမ္းဆြဲခ်လိုက္ရာ.. မတင္ၾကည္မမွာ မတ္တတ္ရပ္လ်က္မွကုန္းကြကြႀကီးနဲ႔ သူ႔အနားေရာက္လာသည္..။ ေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ သူ႔မ်က္ႏွာနားကပ္လာသည္..။
ဖိုးတာက ျပည့္ၿဖိဳးတင္းအိ ေကာက္ခ်ိတ္ေနေသာ ဖင္ဆုံႀကီးကို လွမ္းဖက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို မတင္ၾကည္မေစာက္ဖုတ္ႀကီးအနားသို႔ တိုးကပ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ တရွူးရွူး ႏွင့္ နမ္းသည္..။ မတင္ၾကည္မကလည္းသူမေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို ေရွ႕သို႔ ထိုးေကာ့ေပးလိုက္သည္..။
ဖိုးတာ ညာဖက္လက္က ဖင္ဆုံႀကီးကို ပြတ္ေခ်ေပးရင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လၽွာႏွင့္ ေမႊေမႊၿပီးယက္ေပးသည္..။ လၽွာက ေစာက္ေခါင္းထဲေတာ့ မဝင္..။ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးေပၚတြင္ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ေရာက္လ်က္ရွိသည္..။ မတင္ၾကည္မတစ္ေယာက္ ဖိုးတုတ္ အျပဳအမူေၾကာင့္ အရမ္းေက်နပ္သြားသည္..။
လူငယ္သေလာက္ အာဂ ဖိုးတာေလးပါလား..ဟု စိတ္ထဲက ႀကိတ္ခ်ီးမြမ္းမိသည္..။ဖိုးတာက အျပင္သို႔ သိသိသာသာ ႐ုန္းထြက္ ခုံးထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႀကီးေတြကို သြားျဖင့္မနာေအာင္ ခဲကိုက္ထားရင္း လၽွာထိပ္ျဖင့္ တို႔ထိ ကလိလိုက္သည္..။
“အဟိ..ဟိ……အိ..အိ…..အဟိ…အား…..ယားတယ္ကြယ္..အဟင့္…အဟစ္….ခိ……ခစ္ ခစ္….“
ထိုကဲ့သို႔ စိတ္ရွိလက္ရွိ ကလိဆြၿပီးမွ မတင္ၾကည္မ လက္ကိုဆြဲၿပီး သူ႔အနား ထိုင္ေစသည္..။မတင္ၾကည္မကိုလည္း အရက္တစ္ခြက္ ငွဲ႕ေပးသည္..။ မတင္ၾကည္မက တစ္ခါတည္းအကုန္ေမာ့ေသာက္ခ်လိုက္သည္..။ သည္အရက္က သူ႔ေယာက်္ား အားရွိေအာင္ ေသာက္ေလ့ရွိေသာအရက္ျဖစ္သည္..။ ပ်ားရည္စစ္စစ္ ၊ ၾကက္ဥအကာတို႔ႏွင့္ ေရာစပ္လွုပ္ေမႊထား၍ အားရွိေစပါသည္..။ဖိုးတာတစ္ေယာက္ အရက္ရွိန္က တရိပ္ရိပ္ႏွင့္ တက္လာၿပီမို႔ တစ္ကိုယ္လုံး ျမဴးႂကြသြက္လက္ေနသည္..။
“အင့္….ထည့္အုံး…“
မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာထံ ပန္းကန္ထိုးေပးရင္း ေျပာသည္..။ ဖိုးတာကလည္း ထပ္ထည့္ေပးသည္..။မတင္ၾကည္မ အရက္ေသာက္ေနစဥ္ တင္းတင္းမို႔မို႔ ဝင္းအိအိနို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ခပ္ဖြဖြေလး ဆုပ္ေခ်ေပးၿပီးနို႔သီးေခါင္းေတြကို လက္ညႇိုးလက္မႏွင့္ ညႇပ္ကာ လွိမ့္ေခ်ေပးေနသည္..။
တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေတြ တဖ်င္းဖ်င္းထသြားသျဖင့္ အရက္သီးမလိုပင္ ျဖစ္သြားရသည္..။ ခရားအိုးထဲကေရကို ပါးစပ္ျဖင့္ ေတ့ေသာက္လိုက္ရသည္..။
“ေဒၚေလး..အရက္ေကာင္းေကာင္းေသာက္ခ်င္ေသးတယ္…ဖိုးတာရယ္…ခဏေနအုံး…ေနာ္….“
“မေနနိုင္ဘူးဗ်ာ….လာ….ဒီကို….“
ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မကို သူ႔ဖက္ဆြဲေခၚၿပီး ေက်ာေပးအေနအထားျဖင့္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ထိုင္ေစသည္..။လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးက မတင္ၾကည္မ ဖင္ၾကားေအာက္ ေရာက္ေနသည္..။
“ကဲ…ေဒၚေလး စိတ္တိုင္းက် ေသာက္ေပေတာ့….“
မတင္ၾကည္မကို သိုင္းဖက္ထားရင္း ေျပာသည္..။ သူ႔လက္ေတြက နို႔အုံတင္းတင္းအိအိႀကီးေတြကိုတၿပိဳင္နက္ ဆုပ္ကိုင္ေခ်ေပးေနသည္..။ ဖင္ၾကားတည့္တည့္မွာလည္း လီးတန္တုတ္တုတ္ေႏြးေႏြးႀကီးကရွိ၊ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကိုလည္း ဆုတ္ကိုင္ေခ်မႊခံေနရသည္ျဖစ္ရာ မတင္ၾကည္မတစ္ကိုယ္လုံးရွိ ရမက္ေသြးတို႔မွာပူေႏြး လွုပ္ႂကြလာေတာ့သည္..။ အထူးသျဖင့္ လီးနံ့ရေနေသာ မတင္ၾကည္မ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ရြစိရြစိ ႏွင့္ခံရအခက္ဆုံး….။
ဒုတ္နဲ႔ အတို႔ခံလိုက္ရေသာ ဂုံညင္းဖားႀကီးလို မာန္ဖီႂကြတက္လာသည္..။ မတင္ၾကည္မ ကိုယ္ထဲအရက္သုံးပန္းကန္ ဝင္သြားသည္..။ လူလည္း လန္းႂကြလာသည္..။ ကိေလသာရာဂပိုးေတြလည္းလွုပ္ရြလာသည္..။
မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာကို အကဲစမ္းခ်င္၍ …
“ကဲ…ဘယ့္ႏွယ့္လဲ..ေဒၚေလးကို လိုးေပးနိုင္အုံးမွာလား….“
ဖိုးတာက ဖင္ၾကားေအာက္ေရာက္ေနေသာ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးကို ညႇစ္ညႇစ္ေတာင္ျပလိုက္ၿပီး…….
“လိုးမွာေပါ့ ေဒၚေလးကလဲ..ဒီမယ္ အားေတြ ျပည့္လာျပန္ၿပီ ေလ…..“
ဖိုးတာက ဘယ္လက္ျဖင့္ နို႔ကို ဆုတ္ေခ်ေပးၿပီး ညာလက္ျဖင့္ ေပါင္တြင္းသားႏုႏုေတြကို ပြတ္ေပးေနသည္..။ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေသာ အေတြ႕က သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးကို ျပန႔္ႏွံ့သြားေစသည္..။ ဖိုးတာအေမ မခင္တာကိုလည္းစိတ္ထဲက အရမ္း ေက်းဇူးတင္ေနသည္..။ ေငြႏွစ္ဆယ္ ျပန္ေပးရတာ တန္တဲ့ အျပင္ ဟိုဘက္ေတာင္လြန္ထြက္သြားၿပီ…။ တစ္ညတာအတြက္ ေငြႏွစ္ဆယ္ေပးၿပီး သူ႔သားကို ဝယ္လိုက္ရသလိုျဖစ္သြားသည္..။
ေငြႏွစ္ဆယ္သာ ျပန္မေပးလ်င္ မိခင္တာ ေက်နပ္မည္မဟုတ္..။ မေက်နပ္လ်င္ ဖိုးတာကို သူမႏွင့္ထည့္လိုက္မည္လည္း မဟုတ္..။ ဖိုးတာသာ မပါခဲ့လ်င္ ဧရာမလီးတန္ႀကီးနဲ႔ သူမေစာက္ဖုတ္ကိုအလိုးခံရမည္ မဟုတ္ေတာ့..။
အခုေတာ့ ေငြႏွစ္ဆယ္မက ထိုက္တန္လွေသာ ကာမအရသာထူးႀကီးကို ျမဴးျမဴးႂကြႂကြ အ႐ူးအမူးျဖစ္ေအာင္ပင္ ခံရပါေတာ့သည္..။ မိန္းမအေတြ႕အၾကဳံမရွိသည့္တိုင္ ဖိုးတာအျပဳအမူေတြကမိန္းမက်မ္းေၾကေသာ ေယာက္်ားေတြႏွင့္ မျခား လိုးတတ္ဆြတတ္လိုက္သည္မွာ ၾသခ်ယူရသည္..။
ကိုျမတ္ေက်ာ္ေတာင္ သူ႔ေလာက္ လီးမႀကီး..။အလိုးလည္း သူ႔ကို မမွီ..။ တစ္ခ်ီမၽွ လိုးၿပီး႐ုံႏွင့္ေပ်ာ့ေခြယိုင္ဆင္းသြားသည္..။ ဖိုးတာက နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ စိတ္ႏွစ္ၿပီး ဇိမ္ႏွင့္ ကို လိုးနိုင္စြမ္း ရွိသည္..။
“ကဲ…ဖိုးတာေရ ေဒၚေလး အရမ္းခံခ်င္လာၿပီ ကြယ္….လိုးၾကအုံးစို႔ ..ေနာ္…“
“စိန္လိုက္…ေဒၚေလး…“
ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မကို တေစာင္းလွဲသိပ္လိုက္သည္..။ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းအိေသာ တင္ပါးႀကီးက ခုံးႂကြဝိုင္းေမာက္လာသည္..။ ဖိုးတာ တင္ပဆုံႀကီးကို စုံခ်ီဆန္ခ်ီ အထပ္ထပ္ ပြတ္ေပးလိုက္သည္..။မတင္ၾကည္မတစ္ေယာက္ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသးေသာ ကာမအရသာထူးႀကီးကို ရစ္မူးစြာပင္ခံစားေနရပါၿပီ…။
လင္ႏွင့္ စပ္၍ ေတာ္ရေသာ လင္ပါတူေလးကို အသည္းထဲမွာ စြဲခိုက္ႏွစ္ၿခိဳက္သြားပါေတာ့သည္..။ ဖိုးတာကေနာက္သို႔ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲသို႔ သူ႔လက္ညႇိုးကို ထိုးထည့္လိုက္ရာေစာက္ေခါင္းထဲက ပူေႏြးေသာ အေတြ႕ႏွင့္အတူ စိုရႊဲေသာ ေစာက္ရည္ေတြကို ေတြ႕ထိလိုက္ရသည္..။
ဖိုးတာက လက္ညႇိုးႏွင့္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန႔္ အသြင္းအႏွုတ္ လုပ္ၾကည့္သည္..။ ေစာက္ရည္ေတြကလည္းစိုရႊဲ ၊ ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္မႊာကလည္း ေစ့ကပ္ေနသည္ျဖစ္ရာ စြစ္ ျပစ္..ျဗစ္..စြိ..ျဗစ္..ဟူေသာကာမသံစဥ္ေလးေတြ ေပၚထြက္လာသည္..။
ဖိုးတာတစ္ေယာက္ အျပာစာအုပ္ထဲက နည္းအတိုင္း တကယ္လိုးရေတာ့မည္မို႔ အူျမဴးေနသည္..။အရက္ရွိန္ေလးကလည္း ရလာၿပီမို႔ ရာဂစိတ္မ်ား ရဲရဲရင့္ရင့္ တက္ႂကြလာပါေတာ့သည္..။မတင္ၾကည္မက ယခုအခ်ိန္ထိ မလိုးေသးပဲ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ႏွိုက္ဆြေနသည့္အတြက္ အားမလိုအားမရျဖစ္ကာ မခ်င့္မရဲသံႀကီးျဖင့္….
“ဟဲ့….လိုးပါေတာ့လို႔..ဆိုေန…ဒီမယ္ ခံခ်င္လြန္းလို႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကြဲထြက္ကုန္ေတာ့မယ္…..“
သည္ေတာ့မွ ဖိုးတာက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးႏွိုက္ဆြေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး မတင္ၾကည္မ၏ အေပၚပိုင္းကညာဖက္ေပါင္ကို ရင္ဘတ္ဖက္ဆီ ေကြးတင္လိုက္ၿပီး ေအာက္ဖက္ရွိ ဘယ္ဖက္ေပါင္ေပၚ ခြထိုင္လိုက္သည္..။ၿပီးေတာ့ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အနား တိုးကပ္ထားလိုက္သည္..။
မတင္ၾကည္မ ဘက္ကၾကည့္လ်င္ ဖိုးတာလီးတန္ေႏြးေႏြးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္အဝနား တိုးကပ္လာသလိုဖိုးတာဖက္က ၾကည့္ျပန္လ်င္လည္း ပူေႏြးႏုရြေသာ ေစာက္ဖုတ္အုံပူေႏြးေႏြးႀကီးျဖင့္ ဖိကပ္ထားရသျဖင့္ပူေႏြးေသာ ေစာက္ဖုတ္အေတြ႕က ရမက္ေဇာေတြကို ထန္သထက္ထန္ ႂကြတက္လာေစသည္..။ ဖိုးတာကေနာက္သို႔ ျပဴးအစ္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ဖိပြတ္စမ္းလိုက္သည္..။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာသိသိသာသာမာတင္းခုံးႂကြေနသည္ကို သတိထားမိလိုက္သည္..။
လက္ညႇိုးႏွင့္ ထိုးခြဲ၍ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအေနအထားကိုလည္း စိတ္ထဲက မွတ္သားလိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ဒစ္ျပဲျပဲႀကီးႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္အဝကို ေတ့ကာ ဖင္ႀကီးကို ေရွ႕ထိုး၍ ေပးလိုက္သည္..။ လီးတန္ႀကီးမွာေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ထိထိမိမိႀကီး ဝင္သြားပါေတာ့သည္..။ အဆုံးထိ ဖိသြင္းၿပီးေသာအခါတဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျပန္ႏွုတ္သည္..။ ထို႔ေနာက္ ျပန္သြင္းသည္..။
ဤသို႔ သြင္းခ်ီႏွုတ္ခ်ီေလးငါးဆယ္ခါေလာက္ ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ ဖင္ဆုံႀကီးႏွင့္ ခါးအစပ္အၾကား ကို က်က်နနဆုပ္ကိုင္ကာမရပ္မနား ဒလစပ္ ေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာ လိုးပါေတာ့သည္..။
“ဖြတ္…ဖြပ္….ဖြတ္….ႁပြတ္…ပလြတ္….ဖြတ္…ဘြပ္…ျဗစ္……..“
“ဘြပ္…ႁပြတ္….ပလြတ္…..ဖြတ္…..ဖြတ္………ဘြပ္…….“
“အာ့..အင့္….အ..အား…………အင့္..အေမ့….အား…..အ…ေမ့…“
ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လွသျဖင့္ မတင္ၾကည္မ ဖင္ဆုံထြားထြားႀကီးမွာ လွုပ္ရမ္းတုန္ခါေနသည္..။တေစာင္းအေနအထားမို႔ ေနာက္သို႔ ေကာ့ေပးနိုင္အား မရွိေသာ္လည္း လီးတန္ႀကီး တိုးဝင္လာတိုင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ညႇစ္ညႇစ္ခံသည္.။
ထိုကဲ့သို႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ညႇစ္ညႇစ္ေပးခိုက္ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးက ဒလစပ္ဝင္လာသည္မို႔ေဆာင့္သူေရာ အေဆာင့္ခံရသူပါ အီဆိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းလွပါေတာ့သည္..။ဖိုးတာကလည္း အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ကာ ဖိဖိေဆာ္သည္.။ မတင္ၾကည္မကလည္း ညႇစ္ညႇစ္ခံသည္..။
“ဖြတ္….ႁပြတ္….ဖြတ္….ျဗစ္…..ဖြတ္…ဘြပ္……အား….အမေလး….အီး…..ဖြတ္…..“
“အေမ့….အင့္….ဘြပ္…..အ..အ….အင္း…..ဘြပ္….ဖြတ္….ကၽြတ္ကၽြတ္…အီး…ရွီး…..အ……အင့္….“
“ရွီး…..အေမ့….က်ၽြတ္..ကၽြတ္…..အ….အင္း…အား….“
ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပင္းထန္လာသည္..။ ဖင္ဆုံေဖြးေဖြးမြတ္မြတ္ႀကီးကလည္းအသဲယားအူတုန္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ သြက္သြက္ခါ လွုပ္ရမ္းေနသည္..။ဖိုးတာလီးတန္ႀကီးတစ္ခုလုံး ပူရွိန္းႂကြလာသည္..။ ထိုစဥ္ မတင္ၾကည္မ တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလိုတုန္ခါ လွုပ္ရမ္းသြားၿပီး ေစာက္ေရပူေတြ ဒလေဟာ ပန္းထြက္ကုန္သည္..။ သည္တစ္ခါေတာ့ ဖိုးတာမလန႔္ေတာ့.။ ေစာက္ရည္ပူေတြ ထြက္သြားလို႔ တုန္ခါမွန္း သိသြားၿပီ..။
သည္ေတာ့ မရပ္ပဲဆက္ၿပီးေဆာင့္သည္..။ မတင္ၾကည္မတစ္ေယာက္ ေအာ္ဟစ္ငိုပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ေကာင္းလြန္းလွသည္..။ ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ေနစဥ္မွာ အခုလို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အေဆာင့္ခံရသည္မွာဘယ္လိုႀကီးမွန္း မသိေအာင္ပင္ ေကာင္းလြန္းလွသည္..။
“ဖြတ္…ဘြပ္…ႁပြတ္….ပလြတ္….ျဗစ္…ျပစ္….ဘြပ္……“
မတင္ၾကည္မႏွုတ္က ညီးညဴေအာ္ဟစ္နိုင္စြမ္း မရွိေတာ့..။ ေလဟုန္စီးေနရသလို ကာမအရသာထဲနစ္ေမ်ာေနပါေတာ့သည္..။ ဖိုးတာ ဒစ္ႀကီးတဝိုက္ ပူခနဲ ဖ်င္းခနဲ ယားတက္သြားၿပီး တစ္စုံတစ္ေယာက္ကေဆာင့္တြန္းလိုက္သလို လွုပ္ခါရမ္းသြားၿပီး လေရပူပူျပစ္ျပစ္ေတြကို ေစာက္ေခါင္းထဲ ဗ်င္းခနဲ ဗ်င္းခနဲပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့သည္..။ ခႏၶကိုယ္ကလည္း မတင္ၾကည္မကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်သြားပါေတာ့သည္..။
သားျဖစ္သူ ဖိုးတာတစ္ေယာက္ မတင္ၾကည္မႏွင့္ ပါသြားကတည္းက မခင္တာ စိတ္ေတြက အတိတ္ဆီသို႔ေျပးထြက္လြင့္ေမ်ာသြားပါေတာ့သည္..။ ခင္တာတစ္ေယာက္ ေရခပ္လမ္းတြင္ တင္ၾကည္မႏွင့္ ေတြ႕ပါေစဟုတဖြဖြ ဆုေတာင္းလာခဲ့သည္..။
ယေန႔ည သူ႔ရီးစားက ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္း သူ႔တူမေလးကတဆင့္ စာေပးလိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့တင္ၾကည္မတို႔အိမ္မွာ ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္း ခ်ိန္းသည္..။ တင္ၾကည္မတို႔အိမ္က သားအမိႏွစ္ေယာက္တည္းမို႔လြပ္လပ္သည္..။ တင္ၾကည္မ အစ္မက အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ေယာက်္ားေနာက္ လိုက္ေနရသည္ျဖစ္ရာသားအမိႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိသည္..။
ၿပီးေတာ့..တင္ၾကည္မ အေမ ေဒၚျမဦးက နားေလးသည္..။ စကားေျပာလ်င္ ေအာ္ဟစ္ေျပာပါမွၾကားတယ္ဆို႐ုံသာ…။ ယခင္ကလည္း တင္ၾကည္မတို႔အိမ္မွာ တစ္ခါ ခ်ိန္းေတြ႕ဖူးသည္..။လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ၾက..။ က်န္တာေတြကေတာ့ ဖြတ္ဖြတ္ေၾကသြားသည္..။
အလိုးခံခ်င္သည္မွာလည္း ႐ူးမတတ္ပင္..။ သို႔ေသာ္ မဂၤလာမေဆာင္ရေသးခင္ ဗိုက္ေပၚၿပီး အရွက္ရမွာစိုး၍ဇြတ္ျငင္းခဲ့ရသည္..။ခ်ိန္းေတြ႕သည့္ေနရာက အိမ္အေနာက္ဖက္က ႏြားစာတဲထဲမွာျဖစ္သည္..။ ႏြားစာပုံႀကီးအကြယ္တြင္ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ခင္းၿပီး ခ်စ္သူတို႔ဘာဝ ေပြ႕ဖက္နမ္းရွုတ္ၾက ၊ ႏွိုက္ၾက ဆြၾကရင္း စကားေျပာလို႔ မဝခဲ့ၾက..။
ခင္တာ့ အေမကလည္း တင္ၾကည္မကို ေခၽြးမေတာ္ခ်င္၍ တင္ၾကည္မ ဘယ္ေခၚေခၚ အျမဲထည့္ေလ့ရွိသည္..။ ဒါက ပထမအႀကိမ္ေတြ႕ျခင္းျဖစ္သည္..။ ေသနာမ တင္ၾကည္မက အဲဒီေန႔ကအေၾကာင္းအရာေတြ အခုထိ မေမ့ေသး..။ အဲဒီေန႔က ပိုက္ဆံ ငါးက်ပ္ေပးတာကိုပါ မွတ္မိေနသည္..။
ဤသို႔ျဖင့္ ၂ ရက္ေျမာက္ ေရာက္ေသာအခါ ေတာင္ဘက္ရြာ ဘုရားပြဲေန႔ ေရာက္ပါေတာ့သည္..။စိန္လွၿမိဳင္ဇာတ္..မို႔ တစ္ရြာလုံးနီးပါး သြားၾကည့္ၾကသည္..။ တင္ၾကည္မတို႔ သားအမိႏွင့္ ခင္တာတို႔သားအမိ ေလးေယာက္သား ခင္တာတို႔အိမ္က လွည္းႏွင့္ ထြက္ခဲ့ၾကသည္..။ ပြဲကြင္းႀကီးက က်ယ္သည္..။
သူတို႔ေရာက္သြားေတာ့ ေနဝင္ၿဖိဳးဖ်အခ်ိန္ရွိၿပီ..။ ပြဲကြင္းထဲမွာလည္း လွည္းေတြက အျပည့္..။ေလးေယာက္သား လွည္းခၽြတ္ ..ခဏနားၿပီး ပြဲေဈးတန္းဘက္ ေလၽွာက္ၾကည့္ၾကသည္..။ တင္ၾကည္မႏွင့္ခင္တာတို႔က မုံ႔တီစားၿပီး လူႀကီးႏွစ္ေယာက္က အေၾကာ္ႏွင့္ ေကာက္ညႇင္းေပါင္း စားၾကသည္..။စားေသာက္ၿပီးေသာအခါ လွည္းဆီ ျပန္လာၾကသည္..။
ထိုစဥ္ သူတို႔လွည္းနားဆီသို႔ လွေသာ္တစ္ေယာက္ မေယာက္မလည္ႏွင့္ ေရာက္လာသည္..။ ခင္တာ့ကိုအခ်က္ျပေခၚသည္..။ ခင္တာက တင္ၾကည္မကို လက္တို႔သည္..။ တင္ၾကည္မက အလိုက္တသိ အကင္းပါးပါးျဖင့္ …
“အေမ…သမီးတို႔ လွရီတို႔နဲ႔ ပြဲခင္းထဲ သြားၾကည့္မယ္ေနာ္…ဒီလွည္းေပၚကပဲ ထိုင္ၾကည့္ၾက….ဘယ္မွမသြားၾကနဲ႔..ဘာဝယ္ေပးထားခဲ့ရမလဲ..“
“ေအး ေအး…ဘာမွမဝယ္နဲ႔….ရတယ္…“
ႏွစ္ေယာက္သား လွည္းေပၚက ဆင္းခဲ့ၾကၿပီး ပြဲခင္းအလည္ေလာက္ဆီ သြားၾကသည္..။ လွေသာ္ကကြမ္းယာဆိုင္က ေစာင့္ေနသည္..။ တင္ၾကည္မတို႔ အနားေရာက္ေသာအခါ လွရီတို႔ရွိရာကိုလွမ္းျပသည္..။တင္ၾကည္မတစ္ေယာက္သာ လွရီတို႔ဆီ သြားၿပီး ခင္တာမွာမူ လွေသာ္ႏွင့္ ပါသြားေတာ့သည္..။
သြားၾကလာၾကႏွင့္ ရွုတ္ရွက္ခတ္ေနေသာ လူအုပ္ႀကီးၾကားမွာ လွေသာ္ႏွင့္ ခင္တာတို႔ကို ဘယ္သူကမွသတိထားၾကည့္ေနမည္ မဟုတ္..။ လွေသာ္က ဇာတ္ခုံဘယ္ဘက္ေဘးက ပတ္၍ဇာတ္ခုံေနာက္ေက်ာဖက္ရွိ ေသာက္ေရကန္ႀကီးဆီ ေခၚလာသည္..။ ထိုေနရာမွာ လူသူကင္းျပတ္သည္..။
တစ္ဖက္ဆည္ ကန္မို႔ ေတာင္ကန္မူေလးေတြ ျခဳံပုတ္ကေလးေတြ ေပါသည္..။ က်ပ္တီးကုန္းေတာင္ေၾကာမို႔ အပင္ႀကီးႀကီးမားမားေတြ မေပါက္..။ က်ပ္တီးကုန္းႏွင့္လြတ္ေသာ ကန္ေဘာင္ရိုးတြင္မူမန္က်ည္းပင္အုပ္အုပ္ႀကီးေတြ ရွိသည္..။ ပြဲကြင္းႏွင့္ ေသာက္ေရကန္မွာ ေပတစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ ရွိသျဖင့္ အႏၲရာယ္ကင္းသည္..။
လွေသာ္က ခင္တာ့လက္ကို ခပ္တင္းတင္းဆြဲၿပီး တေစာင္းျပႆာဒ္ပင္အုပ္အုပ္ေတြဆီ ေခၚလာသည္..။ကန္ေဘာင္ရိုးက ရြာလမ္းမႏွင့္ နီးသျဖင့္ လူသူအသြားအလာနီးသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသာက္ေရကန္ႀကီးစေနေထာင့္ရွိ တေစာင္းျပႆဒ္ပင္ေတြဆီ ေခၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္..။
လွေသာ္က အႀကံသမားပီပီ ပုဆိုးႏွစ္ထည္ ထပ္ဝတ္လာသည္ျဖစ္ရာ တေစာင္းျပႆဒ္ပင္ေအာက္ရွိျပန႔္ျပဴးေသာေနရာတြင္ တစ္ထည္ခၽြတ္ခင္းလိုက္သည္..။ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ျခဳံပုတ္ေလးေတြ ရွိေနသျဖင့္ေနရာေလးက လုံျခဳံလွသည္..။
“ကဲ…အခ်စ္….အဲဒီေပၚ ထိုင္ေလ…..“
“ဘာ အခ်စ္လဲ….ဟြန္း…..“
ခင္တာက လွေသာ္ ဗိုက္ေခါက္ကို ဆြဲလိမ္လိုက္သည္..။ ခင္တာတစ္ေယာက္ ရင္ေတြ အရမ္းခုံေနသည္..။ၿပီးေတာ့ လွေသာ္ပါးစပ္က အရက္နံ့ရေနသည္..။
“နင္ …အရက္ေသာက္ထားတာ မဟုတ္လား….“
“နဲနဲပါးပါး ပါ…အခ်စ္ရာ…ရဲေဆးတင္တဲ့ သေဘာပါ…အဟင္း..ဟင္း….“
“နင္ေနာ္….ငါ ..အရက္ေသာက္တာ မႀကိဳက္ဘူးလို႔…နင့္ကို ေျပာထားတာေနာ္…..“
“ဟုတ္ပါတယ္..အခ်စ္ရယ္..ဘုရားပြဲမို႔ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ ဆုံတုန္း နဲနဲပါးပါး ပါ…။ ၿပီးေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ေတြ႕ရမွာမို႔ ရဲေဆးတင္လာတာေလ…..“
“ဘာရဲေဆးလဲ…နင့္ကို ဘယ္သူက ေျခာက္ေနလို႔လဲ…ဟြန္း…မ်ိဳ..မ်ိဳခ်င္တယ္ မေျပာဘူး….“
“ကဲပါ…ထိုင္ပါအုံး အခ်စ္ရာ…ေနာက္ မေသာက္ေတာ့ဘူးေနာ္……ေနာ္လို႔…“
လွေသာ္က ခင္တာ့ ခါးဖက္၍ ခင္းထားေသာ ပုဆိုးေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္သည္..။ ထိုင္မိၾကေသာအခါ ခင္တာ့ပါးကို နမ္းသည္..။ လက္ကလည္း နို႔ကို ကိုင္သည္..။ ဟိုတစ္ေန႔ညက ဖြတ္ဖြတ္ေၾကေအာင္ အႏွိုက္ခံအဆြခံထားၿပီးၿပီ မို႔ လွေသာ္ျပဳသမၽွ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ခံေနသည္..။
သူမကိုယ္ႏွိုက္ကလည္းတစ္စုံတစ္ခုကို မြတ္သိပ္ေတာင့္တေနမိသည္မို႔….လွေသာ္၏ အနမ္းအစုတ္ အဆြအႏွိုက္မွန္သမၽွကို ဘာမွမေျပာပဲ ၿငိမ္သက္စြာ ခံေနသည္..။လွေသာ္က အေပၚအကၤ်ီ က်ယ္သီးမ်ားကို ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး အတြင္းေဘာ္လီကိုပါ ျဖဳတ္လိုက္သည္..။ ဒီေတာ့
အေပၚပိုင္းမွာ အကာအကြယ္ဟူ၍ ဘာမွ မရွိေတာ့ပဲ ဟင္းလင္းပြင့္သြားေတာ့သည္..။လုံးက်စ္မာတင္းေနေသာ ဖြံ့ ဖြံ့ ၿဖိဳးၿဖိဳး နို႔ႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးခ်င္း ေခ်ေပးသည္..။ ခင္တာေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးမွာ မာန္ဖီ ခုံးထလာၿပီး စစ္ခနဲ စစ္ခနဲ က်ဥ္တက္သြားကာ ေစာက္ေရေတြ တစိမ့္စိမ့္ထြက္လာသည္..။
လွေသာ္က နို႔ကို ေခ်ေပးေနရာမွ ကိုယ္ကို ကုန္း၍ နို႔သီးေခါင္းေလးကို လၽွာဖ်ားထိပ္ျဖင့္ တို႔ထိကလိေပးရာခင္တာတစ္ေယာက္ တြန႔္လိမ္ေကာ့ထိုးလ်က္ တခစ္ခစ္ႏွင့္ ရယ္ပါေတာ့သည္..။
“အား…အား….အ….အား…ယားတယ္…ေတာ္….ေတာ္ပါ ေတာ့…..“
ခင္တာက လွေသာ္မ်က္ႏွာကို တြန္းဖယ္လိုက္သည္..။ သို႔ေသာ္ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ပူးကပ္သြားျပန္သည္..။သည္တစ္ခါေတာ့ ခင္တာ မတြန္းနိုင္ေတာ့..။ တြန္းလဲ မတြန္းခ်င္ေတာ့..။ မ်က္လုံးမ်ားေမွးစင္းက်သြားပါေတာ့သည္..။
ထိုအခိုက္မွာပင္ လွေသာ္က ခင္တာ့ကိုယ္လုံးကို ေပြ႕သိပ္လိုက္သည္..။ ခင္တာတစ္ေယာက္အသက္ရွူသံေတြျမန္ေနၿပီ..။ ပုံစံကလည္း ဒူးေထာင္ ေပါင္ကား အေနအထား ျဖစ္ေနသည္..။လွေသာ္က ထမီကို မလွန္လ်က္ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ဒူးေထာက္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ပုဆိုးကိုခပ္သြက္သြက္ လွန္သည္..။ ခင္တာ့ ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကိုလည္း လက္ႏွင့္စမ္းသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ပူေႏြးခုံးထေနၿပီး ေစာက္ေရၾကည္ေတြ စိုရႊဲေနၿပီ…။ ခင္တာတစ္ေယာက္ခံခ်င္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္ေနၿပီ..။
လွေသာ္က ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲသို႔ လက္ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး လွည့္ပတ္ေမႊဆြေပးသည္..။ခင္တာ့ေခါင္းမွာ ဘယ္ညာရမ္းခါေနၿပီး ကိုယ့္လက္ျဖင့္ ပင္ ကိုယ့္နို႔ႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ညႇစ္ထားလိုက္မိသည္..။ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးအတြင္း လွိုက္ လွိုက္ၿပီး ယားႂကြလာၿပီး ရမက္ေဇာေတြထန္ကာ တအားကိုအလိုးခံခ်င္ေနသည္..။ လွေသာ္တစ္ေယာက္လည္း ဝက္သိုးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ တရွူးရွူး တရွဲရွဲျဖစ္ေနသည္..။
ခင္တာ့ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ဖက္ဆီ တိုးကပ္လိုက္ၿပီး သူ႔လီးတန္ႀကီးကိုလည္း ေစာက္ဖုတ္အဝနားကပ္ေတ့လိုက္သည္..။ လီးတန္ႀကီးက အထက္သို႔ ေကာ့ေထာင္ေနသည္ျဖစ္၍ လက္ႏွင့္ဖိကာေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ဖိႏွစ္သြင္းထည့္လိုက္သည္..။ အရွိန္မသတ္နိုင္သည့္အတြက္ လီးတန္ႀကီးမွာတဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ နစ္ဝင္သြားသည္..။
“ဗ်ိ…ဗ်ိ…..ဇိ…ြ ဇိ…ြ ဗ်ိ…ဗ်စ္….ဗ်စ္…..“
“အား အား….အမေလး..နာ…နာတယ္…ရွီး….အီး….အိ….ဟီး…အေမေရ့…..ေသပါၿပီ…. အီး…..“
ခင္တာ့ ေပါင္တန္ႀကီႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ လိပ္ျပာေတာင္ပံကဲ့သို႔ အထက္သို႔ ေျမာက္တက္သြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးလည္း တြန႔္လိမ္ေကာ့ပ်ံေနပါေတာ့သည္..။ လွေသာ္က ဖင္ႀကီးကို ႂကြ၍ လီးတန္ႀကီးကိုျပန္ႏွုတ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္သြင္းသည္..။
ဤသို႔ ေခ်ာ့ေခ်ာ့ေမာ့ေမာ့ ညႇာညႇာတာတာ အသြင္းအႏွုတ္ လုပ္ေပးလ်က္ရွိရာ နာက်င္မွုေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး တစ္စ တစ္စ ေကာင္းလာသည္..။ ခင္တာႏွင့္ တင္ၾကည္မတို႔မွာ ေတာသူပင္ျဖစ္ညားေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ေစာက္ဖုတ္ တစ္ေယာက္ ထိုးႏွိုက္၍ မၾကာမၾကာလက္ကမ်င္းဖူးၾကသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ အပ်ိဳေမွးသည္ ေစာေစာကထဲကပင္ ေပါက္ျပဲထားၿပီး ျဖစ္ရာေသြးမထြက္ေတာ့ပါ..။
လီးတန္ႀကီးက တုတ္ရွည္လြန္းသျဖင့္သာ အစမွာ နာက်င္ခံခက္ ေဝဒနာ ခံစားရျခင္း ျဖစ္သည္..။ အခုေတာ့လွေသာ္က ညႇာတာၿပီး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးသျဖင့္ လီးဝင္လီးထြက္မွာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕လာသည္..။ခင္တာ ရာဂစိတ္ေတြလည္း ႂကြသထက္ ႂကြလာသည္..။
အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာၿပီး သူမဖင္ဆုံႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးလာသည္..။ ခင္တာအေနအထားေျပာင္းသြားတာကို လွေသာ္က သိလိုက္သည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ ခင္တာ့ ခ်ိဳင္းၾကားသို႔လက္လၽွိုသြင္းလိုက္ၿပီး ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဖက္ထားလိုက္သည္..။ထို႔ေနာက္ အသားကုန္ ၾကဳံးၾကဳံး ေဆာင့္ပါေတာ့သည္..။
“ဖြတ္…ဖြတ္……….ဖြတ္…ျပစ္…..ျဗစ္….ပလြတ္…..ဘြပ္……“
“အား…ရွီး……အီး…..အ….အ….အင္း….အေမ့…..အင့္……“
ဇာတ္ပြဲက စတိတ္ရွိုးႏွင့္ အၿပိဳင္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက သြက္လက္ျမန္ဆန္ေနပါေတာ့သည္..။ ခင္တာကလည္းေအာက္မွေန၍ ဖင္ႀကီးကို အစြမ္းကုန္ ေကာ့ေကာ့ေပးသည္..။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြကလီးတန္ႀကီးကို အားႏွင့္ ညႇစ္ညႇစ္ေပးသည္..။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ကာမအရသာကို ထိထိမိမိ အီဆိမ့္ေနေအာင္ခံစားရသည္..။
မၾကာခင္ ၿပီးေတာ့မည္ ျဖစ္ရာ ၿငိမ္းကာနီး မီးေတာက္လို အရွိန္က ပိုျပင္းလာသည္.။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လိုးသံေဆာင့္သံၿငီးျငဴသံေတြကို ဇာတ္ပြဲ စတိတ္ရွိုးသံက လႊမ္းမိုးထားသျဖင့္ ထိုဝန္းက်င္မွာသာပ်ံ႕လြင့္ေနျခင္း ျဖစ္သည္..။ ခင္တာက လွေသာ္ေက်ာျပင္ႀကီးကို တင္းေနေအာင္ ဖက္ထားရင္း အီးခနဲအီးခနဲ ညႇစ္သံေပးလ်က္ ေကာ့ေကာ့ ခံသည္..။ လွေသာ္ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိျပင္းထန္လွသည္..။
“ဖ်န္း……….ဖတ္………“
“ဟာ….မိန္းမ ..အေစာႀကီး ရွိေသးတယ္…အိပ္ေနပလား……“
အဝင္ေပါက္ ေက်ာေပးလ်က္ တစ္ေစာင္းအိပ္ကာ စိတ္ကူးေတြ ယဥ္ေနေသာ မခင္တာ တစ္ေယာက္သူ႔ေယာက္်ားက တင္ပါးကို ဖ်န္းခနဲ ပုတ္လိုက္သျဖင့္ လန႔္ဖ်တ္သြားသည္..။ သူမစိတ္ထဲတြင္ ရီးစားလွေသာ္ႏွင့္တကယ္လိုးေနရသလို ကာမအရသာေတြ ေတြ႕ေနသည္..။
“ဘယ္က အိပ္ရမွာလဲ….ေတာ့ကို ေမၽွာ္ေနတာ….“
မခင္တာက ကိုယ္ကို တစ္ပတ္လွည့္ကာ ၾကာမူပါေသာ မ်က္လုံးတို႔ျဖင့္ ၾကည့္ရင္းေျပာသည္..။ သူ႔မိန္းမအၾကည့္ေၾကာင့္ ကိုညိဳလုံးတစ္ေယာက္ သေဘာက် ေက်နပ္သြားသည္..။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေပါင္းလာခဲ့ေသာ မိန္းမ မို႔ ဘာဆိုတာ နားလည္ၿပီး ျဖစ္သည္..။ အမွန္တကယ္အားျဖင့္ကိုညိဳလုံးသိသည္မွာ ႐ုပ္အမူအယာကို ၾကည့္၍ အေပၚယံ အသိမၽွသာ ျဖစ္သည္..။
မခင္တာတစ္ေယာက္ အခ်စ္ဦးႏွင့္ ရစ္မူးမိခဲ့ေသာ အခ်စ္အရသာကိ ေရာ္ရမ္းမွန္းဆ ခံစားေနေၾကာင္းဒီတစ္သက္ ကိုညိဳလုံးတစ္ေယာက္ သိနိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ..။
“ဖိုးတာေရာ……..“
“ဖိုးေခြးမရွိလို႔ တင္ၾကည္မနဲ႔ အေဖာ္ရေအာင္ ထည့္လိုက္တယ္….“
ကိုညိဳလုံးတစ္ေယာက္ သူ႔မိန္းမ အလိုက္သိပုံကို ႀကိတ္၍ ခ်ီးက်ဴးလိုက္မိသည္..။ သားမရွိခိုက္ညားကာစက လို အားရပါးရ ႏွံလိုက္ဦးမည္ဟု က်ဳံးဝါးလ်က္ ၿခံဝင္းတံခါးကို သြားပိတ္လိုက္သည္.။ဂမူရွူးထိုး ထြက္သြားေသာ သူ႔ေယာက္်ား၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ၾကည့္လ်က္ မခင္တာ သက္ျပင္းေလးခ်ကာျပဳံးလိုက္မိသည္..။
ထိုအျပဳံး၏ အဓိပၸါယ္ကို ကိုညိဳလုံးသာ ျမင္ေတြ႕သြားပါက သူ႔ဖက္ယက္၍ ေတြးခ်င္ရာေတြးေပလိမ့္အုံးမည္..။ ေယာက္်ားက ဒီရြာသား မဟုတ္..။ အေနာက္ဖက္ရြာသား ျဖစ္သည္..။ မခင္တာကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ၿပီး မတင္ၾကည္မႏွင့္ အထည္ေရာင္းသြားၾကရာမွ ေတြ႕ဆုံၿပီး ညားခဲ့ၾကသည္..။ ၿပီးေတာ့မခင္တာထက္ ငါးႏွစ္ေလာက္ ႀကီးသည္..။ ထို႔အျပင္ မခင္တာကို အပ်ိဳမွတ္၍ ေနသည္..။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ညားျဖစ္ေအာင္ ေလွာ္ေပးသူမွာ မတင္ၾကည္မ ျဖစ္ပါေတာ့သည္.။ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မႏွင့္ သူ႔အေမတို႔ ေျပလည္သြားပုံကို အံ့ၾသေနရာ မွ ငယ္ဘဝအေၾကာင္းမ်ားကိုေမးျမန္းေနသျဖင့္ မတင္ၾကည္မက ေျပာျပေနသည္..။ မတင္ၾကည္မ ေျပာျပခ်က္ထဲတြင္ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်တာေတြ ဖိုးတာအေဖ ကိုညိဳလုံးႏွင့္ ညားျဖစ္ေအာင္ သူမက ေလွာ္ေပးတာေတြခ်န္လွပ္ထားခဲ့သည္..။
အဓိက အသားေပးေျပာသည္မွာ သူမႏွင့္ ဖိုးတာ အေမ မခင္တာတို႔ အဘယ္မၽွခ်စ္ခင္ၾကေၾကာင္းကိုသာျဖစ္သည္..။
“ေအာ…ေဒၚေလးနဲ႔ အေမတို႔က ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ၾကတာကိုး….ဒါမို႔ သူ႔သားကိုေတာင္ ညအိပ္ေပးဖို႔ထည့္လႊတ္လိုက္တာကိုး……..“
“အံမယ္…ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္….အားႀကီး….နင္ရွိရင္ သူတို႔လင္မယား မလြတ္လပ္လို႔ထည့္လိုက္တာပါေနာ္…နင့္အေမအေၾကာင္း ..မသိရင္ခက္မယ္….“
“ဒါလည္း…..ဟုတ္ေလာက္တယ္…..ဟား..ဟား…..“
ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မစကားကို တဟားဟား ရယ္ေမာကာ ေထာက္ခံသည္..။ ၿပီးေတာ့ သူ႔စကားကိုဆက္သည္..။
“ဒါက ဟိုလိုရွိတယ္…ေဒၚေလးရ…..“
“ဘယ္လိုလည္း …ေျပာ…“
မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာေပါင္ၾကားက တဆတ္ဆတ္ ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးကိုလွမ္းကိုင္ရင္း မ်က္စေလး ခ်ီလ်က္ ေမးသည္..။
“ေဒၚေလးေယာက္်ားကလဲ မရွိေတာ့…ငါ့သူငယ္ခ်င္း လီးဆာေနမွာပဲ ဆိုၿပီး…သူ႔သားအရင္းေခါက္ေခါက္ကို ထည့္ေပးလိုက္တာ ေနမွာေပါ့…၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ..လီးနဲ႔ကင္းၿပီးမေနနိုင္တာကို သိလို႔ေနမွာေပါ့….ေနာ…“
“အံမယ္…အံမယ္….ေျပာပုံကိုက…..အထက္စီးႀကီးနဲ႔……“
မတင္ၾကည္မက လီးတန္ႀကီးကို တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ထားရာမွ ေဆာင့္ဆြဲလိုက္သည္..။
“အား…အာ…အသာလုပ္ပါ…ေဒၚေလးရ…ေတာ္ၾကာ တစ္ေတာင္ေလာက္ ရွည္ထြက္လာလို႔…မိန္းမေတြ..မခံနိုင္ပဲ…ျဖစ္ကုန္ပါအုံးမယ္….“
“ဘာ…ဘာေျပာတယ္…မိန္းမေတြ…..ဟုတ္လား…သည့္ျပင္ မိန္းမကိုလိုးရဲလိုးၾကည့္….လီးကို..တခါတည္း…လိုက္ျဖတ္ပစ္လိုက္မယ္…ဟြန္း…ေနာ္….“
မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာကို သူမရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ၿပိး ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္နမ္းလိုက္ရင္း …ေျပာသည္..။ အရက္အရွိန္ေလးက ေတာ္ေတာ္တက္လာၿပီမို႔ ႏွစ္ေယာက္သာ ျမဴးႂကြေနၾကသည္..။ဖိုးတာကလည္း မတင္ၾကည္မကို ျပန္ဖက္ထားရင္း….။
“ေဒၚေလး………“
“ဟင္….ဘာလဲ…ေျပာေလ…..“
“ခုေလာက္ဆို …..အေမနဲ႔ အေဖတို႔လဲ …လိုးေနေလာက္ၿပီ..ေနာ္….“
“အင္းေလ…အဲဒါ ဘာျဖစ္လဲ…“
“က်ေနာ္တို႔လဲ…တစ္ခ်ီေလာက္..လိုးၾကဦးစို႔…“
“ႏွာဗူးေလး…..သူဒါပဲ….စိတ္ကူးေနတာ….ကဲ…စိမ္လိုက္..ဘယ္ပုံစံနဲ႔ ခံရမလဲ…ေျပာ….“
“ေဒၚေလးက…ေသတၱာႀကီးေပၚ ပက္လက္လွန္အိပ္ၿပီး…ဒူးေထာင္ ေပါင္ကားေပး…က်ေနာ္ကေအာက္ကေန မတ္တတ္ရပ္ၿပီး လိုးေပးမယ္….“
“ေဒၚေလး……..“
“ရွင္….ရွင့္……“
“မလိုးခင္….လီးႀကီးကို ပါးစပ္နဲ႔ ငုံေပးစမ္းပါ…“
“ဟြန္း…….ေတာ္ေတာ္ အတတ္ဆန္း…..ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ျဖတ္ပစ္လိုက္မယ္…..သိလား….“
ဖိုးတာက ကၽြန္းေသတၱာေပၚတြင္ ေျခတြဲေလာင္းခ်ထိုင္လ်က္ သူ႔ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားေပးလိုက္သည္..။မတင္ၾကည္မက ေပါင္ၾကားတြင္း ဒူးေထာက္ထိုင္လ်က္ ခါးကို အနည္းငယ္ဆန႔္ကာ ဖိုးတာလီးတန္ႀကီးကိုအရင္းက ဆုတ္ကိုင္ၿပီး ကေလးမ်ား ေရခဲေခ်ာင္း စုပ္သလို တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ စုတ္ေပးပါေတာ့သည္..။
“ႁပြတ္…ႁပြတ္…..ႁပြတ္……ပလြတ္….ျပတ္….ပလပ္…..“
ထိုသို႔ စုပ္ေပးရင္းကပင္ ဒစ္ဆံႀကီး အေျခကို လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ရစ္ပတ္လ်က္ စုပ္ရက္ေပးသည္..။မတင္ၾကည္မက ဒစ္ဆံႀကီး၏ အရင္းရွိ ေခါင္အညႇာ အေၾကာစုံကို ပါးစပ္ျဖင့္ ေတ့၍ ဖိစုပ္လိုက္သည္..။ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မ မ်က္ႏွာကို တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး ေသတၱာေပၚက ဆင္း၍ အာ႐ုံေျပာင္းသြားေစရန္အရက္တစ္ခကြ ္ ငွဲ႕ဲ ေသာက္လိုက္သည္..။
“ေဒၚေလး…..ေနာက္ဆို ဟို မေအလိုးႀကီးကို မခံရေတာ့ဘူးေနာ္…သိလား…ေတြ႕ရင္ ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုသတ္ပစ္မွာ…“
“မခံေတာ့ပါဘူးရွင္….စိတ္ခ်…စိတ္ခ်….ေဟာဒီ ..လင္ေလးကိုပဲ…အားရပါးရ ခံပါ့မယ္…ရွင္….ေသခ်ာေအာင္ သက္ေသျပတဲ့ အေနနဲ႔ ….မင္းအေမကို တိုင္ပင္ၿပီး..ေဒၚေလးတို႔က မင္းကို အေမြစားအေမြခံ ေမြးစားမွာ…..ကဲ…ဒါဆို သေဘာက်ေတာ္မူပလား…ရွင့္……ေမြးစားလင္ေလး….ရဲ့…“
“ဟား…….ဟား………….ဟား………….ဘာလဲ…ေဒၚေလးက..က်ေနာ့္ကို ေမြးၿပီး..စားေတာ့မွာေပါ့….ဟုတ္လား….“
“အစစ္ပါပဲ……..ရွင့္……“
“ကဲ….ဒါဆို ေသတၱာေပၚတက္…ပက္လက္အိပ္…ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ေပါင္ကားထား…..တအား..လိုးေတာ့မယ္….“
မတင္ၾကည္မက ဖိုးတာေျပာသည့္အတိုင္း လုပ္သည္..။ ဖိုးတာက မတင္ၾကည္မ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမတ္တတ္ရပ္ကာ သူ႔လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ ကိုင္လ်က္ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲ….ဖိႏွစ္သြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္……….။
ၿပီးပါၿပီ။