ရေးသားသူ – မောင်လမ်းသရဲ
ကျွန်တော့်ဘဝမှာ မေ့မရနိုင်တဲ့ ဖြစ်စဉ်ကြီး တစ်ခုကို ခင်ဗျားတို့ကို အစအဆုံး ပြောပြမယ်ဗျာ။ ပြောသမျှအားလုံး အမှန်တွေချည်းပဲ ပြောမှာ ဖြစ်ပေမယ့် တချို့အချက်အလက်တွေကိုတော့ ကျွန်တော့်လုံခြုံမှုအတွက် ထိန်ချန်ထားပါတယ်။
လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ နှစ်လောက်က ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက် တစ်ခုပါ။ ကျွန်တော့်မှာ အရမ်းချစ်ရတဲ့ ဇနီးလေး တစ်ယောက် ရှိတယ်။ ချောလဲချောတယ်။ အေးအေးလေး နေတတ်သူ တစ်ယောက်ပေါ့။ နာမည်က ဖူးဝေ တဲ့။
ကျွန်တော်တို့က ချစ်သူတွေ ဖြစ်ပြီးမှ ယူခဲ့ကြတာ မဟုတ်ပဲ မိဘပေးစားလို့ ရခဲ့ကြတာပါ။ သူ့လို ဖြူဖြူချောချော ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို ကြိုက်တဲ့လူတွေ တပြုံကြီးပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကွင်းတွေဖြစ်တာမျိုး ရည်းစားများတာမျိုးတွေ မရှိဘူး။
ကျွန်တော်တို့ မင်္ဂလာဆောင်တော့ သူ့အသက်က ၂၄၊ ကျွန်တော်က၂၈ ။ သူငယ်ချင်းတွေဆိုတာ ကျွန်တော့်ကို အားကျလိုက်တာများ ဘာပြောကောင်းမလဲ။ အရက်အတူတူသောက်ကြရင် “ဟျောင်ညီနိုင်၊ မင်းကတော့ တကယ့် စောက်ကံကောင်း ကောင်ပဲ”ဆိုပြီး အမြဲပြောတာ။ ဒါပေမယ့် မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်းတွေ လိုးလို့ကောင်းလားတို့၊ ဖင်မချဘူးလားတို့တော့ မမေးရဲကြဘူး။
ဘာလို့လဲဆိုတော့ တစ်ခါ ကျွန်တော် မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ၁ ပတ်လောက်မှာ အရက်သောက်ကြတော့ ကျွန်တော်နဲ့ သိပ်မရင်းနှီးတဲ့ ကောင်တစ်ကောင် ပါလာတယ်။ ဘယ်သူနဲ့ သိပြီးပါလာလဲတော့ မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲ့ကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမကို သိနေတယ်။ သူကပြောတာ ”မင်းမိန်းမ ဖြူဖြူတောင့် တောင့်နဲ့ ချောလဲချောဆိုတော့ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်လိုးလိုက်ရရင် ဆိမ့်သွားမှာပဲ” လို့ လာပြောရော။
ကျွန်တော်လည်း ဘာပြောကောင်းမလဲ စားပွဲအလယ်က အရက်ပုလင်းနဲ့ ဒီကောင့်မျက်နှာကို ဖြတ်ဖြတ်ရိုက်တာ ၅ ချက်လောက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ ပုလင်းတော့ မကွဲဘူး။ ဘေးကညသူငယ်ချင်းတွေ ဝိုင်းဆွဲကြတယ်။ သွေးတွေကို အများကြီးပဲ။ နောက်မှသိရတာ ဒီကောင်လဲ ကွဲပြဲကုန်လို့ ချုပ်လိုက်ရတယ်တဲ့။ ဘာပြသနာမှတော့ ထပ်မဖြစ်သွားပါဘူး။
အဲဒီကစလို့ ကျွန်တော့် မိန်းမနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သူငယ်ချင်းတွေ သိပ်မစရဲကြတော့ဘူး။ တကယ်က ကျွန်တော်ကလည်း ရင်းနှီးနေတဲ့ လူချင်းဆို အဲ့လိုအလွန်အကျွံ စရင်တောင် ဘာမှလုပ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီကောင်က မသိပဲနဲ့ လာရိုင်းတာကိုး။ ကဲပါ အဲဒါတွေက အဖြစ်အပျက် သေးသေးလေးတွေပါ။ တကယ့် အဖြစ်အပျက်အကြီးဆီကို ဆက်ပြောပြမယ်။
ကျွန်တော့်ယောက္ခမကြီးက တော်တော်တင်းကျပ်တဲ့ လူ။ သူ့သမီးကို Valintine Day မှာ ပန်းစည်းတွေ လာပို့တဲ့ ဆားဗစ်က လူတွေကိုဆို တံခါးကို မဖွင့်ပေးတာတဲ့။ ပြီးတော့ သူ့သမီးရဲ့ လက်ကိုင်အိတ် ကို တက္ကသိုလ်ရောက်တဲ့အထိ စစ်တုန်းတဲ့။ ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြိုကိုတောင် သူ့သမီးကို ကားမမောင်းခိုင်းပဲ သူကိုယ်တိုင် မအားတဲ့ကြားက လိုက်ပို့တာ။
အဲ့လို အုန့်ပုန်းမလေး ဖြူဖြူချောချောလေးကို ကျွန်တော့်လို တစ်ခါတစ်လေ အရက်သောက်၊ ဆေးလိပ်သောက်တဲ့ လူနဲ့ ဘာကြောင့် သဘောတူလဲဆိုတာ စစချင်းတော့ စဉ်းစားမရဘူး။ နောက်မှသိရတာက ကျွန်တော့်အဖေက သူ့သမီးကို သွားတောင်းတာတောင် ထုံးစံမို့လို့ သွားတောင်းရတာ။ တကယ်က အဖေတို့က တကယ့်သူငယ်ချင်း အရင်းကြီးတွေတဲ့။
ကျွန်တော်တောင် စစချင်း စိတ်ပူလိုက်သေးတယ်။ ဒီလောက်ချောတဲ့ ကောင်မလေးက ရည်းစားတွေ ဘာတွေ ရှိမှာပဲပေါ့။ ဘာကြောင့် ကျွန်တော်နဲ့ ရုတ်တရက်ကြီး ပေးစားတာလဲ။ တခြား သူတို့ သဘောမတူနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်နဲ့များ ဖြစ်နေလို့လားပေါ့။ ဒါပေမယ့် မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးက တကယ့်ကို ရှားမှရှားတဲ့ အမျိုးအစားလေး ဖြစ်နေမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ မှတ်မိသေးတယ်။ မင်္ဂလာဦးညမှာ ကျွန်တော်က
”ဖူးဝေရေ… ရည်းစားပူတွေ ဘာတွေတော့ မမိနေပါဘူးနော်”
လို့ စသလိုလိုနဲ့ မေးလိုက်တော့ သူ့ပုံက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လေးနဲ့
”သြော် မရှိပါဘူး အစ်ကို..”
ဆိုပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ပြန်ဖြေတယ်။ နောက်ရက်များ မကြာခင်မှာတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမလေး ကျွန်တော့်ကိုခေါ်ပုံက ”အစ်ကို” ကနေ ”ကို” ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော် ထင်ထားတာက ကျွန်တော့်မိန်းမကို ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်တွေ ပြောပြီး လိုးပစ်လိုက်မယ်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် မင်္ဂလာဆောင်ပြီးကတည်းက ကျွန်တော်က သူ့သိက္ခာကို ရှိန်နေတာ။ ညစ်ပတ်တာ တစ်ခွန်းမှကို ပြောမထွက်ဘူး။
သူက ကျွန်တော့်ကို ရိုသေပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို သူကြည့်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ ရိုသေမှုတွေကော အားကိုးမှုတွေပါ ရှိနေလို့ ကျွန်တော် အဲ့အခြေအနေတွေကို ဖျက်ဆီးမပစ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ သူ့ကို ကာမဆက်ဆံတာလည်း မင်္ဂလာဦးညကတည်းက ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း မဟုတ်ပဲ ပုံမှန်လောက်ပဲ လုပ်ဖြစ်တယ်။ သူ့ကို ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေလဲ ပြောမထွက်ဘူး။
ကျွန်တော် အားမရလွန်းလာရင် သူ့ဆံပင် ညိုညိုနုနုလေးတွေကို ထိုးဖွပေးပြီး လိုးတယ်။ ကျွန်တော့်မိန်းမက မျက်ဝန်းညိုလဲ့လဲ့တွေနဲ့ ချောသလို သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကလဲ ကျွန်တော် စိတ်ကူးယဉ်ဖူးတဲ့ အတိုင်းပဲ။ သူက ကျွန်တော်လုပ်တိုင်း ခံပေးပေမယ့် ကျွန်တော့်မှာသာ သူ့ကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ ”ငါ့ကိုများ တဏှာကောင်ကြီးလို့ ထင်သွားမလား” ဆိုပြီး မသိစိတ်က အမြဲစိုးရိမ်နေခဲ့တာပါ။ သူ့ကို ကျွန်တော် ချစ်မိနေသလို သံယောဇဉ်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။
ကျွန်တော်အိမ်မှာ ပထမဆုံး အရက်သောက်တုန်းက
”ဖူးဝေရေ… ကို အရက်သောက်လို့ရလား… အိမ်မှာပဲ သောက်မယ်လေ”
ဆိုတော့ သူက သာမန်မေးခွန်းတစ်ခုကို ကြားလိုက်သလို ပုံမျိုးလေးနဲ့ပဲ
”ကို သောက်ချင်သောက်လေ… အများကြီးတော့ မသောက်နဲ့ပေါ့”
လို့ ပြန်ပြောတယ်။ (တင်းတင်းကြပ်ကြပ် စည်းကမ်းနဲ့ နေလာတဲ့ မိန်းကလေးက ကျွန်တော် အရက်သောက်တာ ဘာမှမဖြစ်လို့ အံ့သြတာပါ)။
ကျွန်တော့်မှာ ပျော်လိုက်တာ။ သူ့မျက်နှာများ မကြိုက်တဲ့ပုံမျိုး ဖြစ်သွားမလား ထင်နေတာ။ ပြောပြီးမှ မှားပြီထင်နေတာ။ အဲ့ဒါလေးတွေက သူနဲ့ ကျွန်တော့်ကြားမှာ ချောမွေ့တဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ရပ် ဖြစ်စေခဲ့တာပေါ့။
ကျွန်တော့်မိန်းမများ မြန်မာဝတ်စုံ ရင်ဖုံးနဲ့ထဘီ၊ စကပ်ကို ပါးပါးကြပ်ကြပ်လေးတွေ ဝတ်တဲ့နေ့တွေဆို ယောက်ျားတွေ ကြည့်လိုက်ကြတာမှ တရုံးရုံးပဲ။ ကျွန်တော့် မိန်းမလေးက ခန္ဓာကိုယ်သွယ်သွယ် ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ အရပ်ကလည်း ကျွန်တော့်မေးစေ့လောက် ရှိတာကိုး။ တခါတလေ ရုပ်ရှင်ကြည့်တာပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ စားသောက်ဆိုင်သွားတာပဲ ဖြစ်ဖြစ် လူတွေက အားကျတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်ကြတာပေါ့။
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ၂ လကျော်ကျော်လောက်ရှိတဲ့ အချိန်မှာ ကြမ္မာဆိုးက ဝင်လာတော့တာပဲ။ အဲဒီနေ့မနက်က ပုံမှန် သာသာယာယာပါပဲ။ ကျွန်တော့် ကားဘော်ဒီရုံကိုသွားတော့ ဖူးဝေက ကျွန်တော့်ကို မသွားခင် နမ်းလိုက်သေး တယ်။ ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးမဆုံး ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဒီလိုနဲ့ နေ့ခင်း ၁ နာရီလောက်မှာ ဘော်ဒီရုံကို မန်နေဂျာ သူငယ်ချင်းနဲ့ အပ်ထားခဲ့ပြီး အိမ်ပြန်လာတဲ့ အချိန်မှာ စတော့တာပဲ။ ကျွန်တော့်ကားကို ခြံထဲမောင်းဝင်ဖို့ အိမ်ရှေ့ဝင်ပေါက် တည့်တည့်ကြီးမှာ ရေသန့်သုံးဘီးက လာရပ်ထားတော့ ခက်ခက်ခဲခဲ မောင်းဝင်လိုက်ရတယ်။ စိတ်ထဲ တစ်ချက်တော့ တင်းသွားတာပေါ့။ ကားကို ဂိုထောင်ထဲထည့်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာတော့ အိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်မှာ ကြက်ပေါင်ဖိနပ် အစုတ်တစ်ရံ တွေ့တော့ ရေသန့်ပို့နေကျလူ ရောက်နေတာ သိလိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် ရေသန့်က အောက်ထပ်မှာ ထားရမှာလေ။ တံခါးကြီးကလဲ ပွင့်နေ၊ ရေသန့်ပို့တဲ့လူက အောက်မှာမရှိ ဆိုတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ တစ်ချက် ဖြစ်သွားတယ်။ အပေါ်ထပ်ကို တက်လာလိုက်တော့ အခန်းထဲမှာ ကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့ ”ကယ်ကြပါဦး…” ဆိုတဲ့ အသံကို တစ်ဝက်တစ်ပျက်ပဲ ကြားလိုက်ရပြီး ”ဖြန်း” ကနဲ ”ဖြန်း” ကနဲ ရိုက်နေတဲ့ အသံတွေ ကြားရတယ်။ အခန်းတံခါးက ပိတ်မထားပဲ ပွင့်နေတယ်လေ။
အခန်းထဲက မီးက ဖွင့်ထားပြီး အခန်းပြင်က မီးမဖွင့်ထားတော့ နေ့ခင်းဆိုပေမယ့် နည်းနည်းမှောင်နေတယ်။ အခန်းရဲ့ ဟိုဖက်ကလည်းလရေချိုးခန်းဆိုတော့ နည်းနည်းကျယ်တဲ့ အိမ်ထဲကနေ အပြင်ကို အသံမထွက်နိုင်ပါဘူး။ အခန်းထဲကို ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့… လား…. လား… ကျွန်တော်ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ။
ရေသန့်ပို့တဲ့ အရပ်ရှည်ရှည် အသားမည်းမည်းနဲ့ အညာသားက ကျွန်တော့်မိန်းမလေးကို ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ပိတ်ထားပြီး ဟိုကိုင်ဒီကိုင် လုပ်နေတာ။ ဘာအဝတ်မှတော့ မချွတ်ရသေးဘူး။ ဖူးဝေလေးက သူ့အမေအိမ်ကနေ ပြန်လာတာ ထင်ပါတယ်။ လိမ္မော်ရောင်နုနုမှာ ပန်းပွင့်ကြီးတွေပါတဲ့ ရင်ဖုံးအင်္ကျီ ခါးတိုလေးနဲ့ ထဘီစကပ် ကြပ်ကြပ်လေးကို ဝတ်ထားတယ်။ ဟိုရေသန့်ပို့တဲ့ကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမလေးကို အတင်းဖမ်းချုပ် ဖျစ်ညှစ်ပြီး လိုက်နမ်းနေတယ်။
ဟာ… ကျွန်တော့် မျက်လုံးတွေ ပြာဝေသွားပါပြီ။ ဟုတ်ပါတယ် မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ခါးသီးလွန်းလှပေမယ့် ကျွန်တော့်စိတ်ကို ဘာမှမလုပ်နိုင်အောင် ဖမ်းစားထားပါတယ်။ ကျွန်တော့် မိန်းမလေးက ရုန်းကန်နေတော့ ခါးသားဝင်းဝင်းလေးက လက် ၄ လုံးလောက် ပေါ်နေပြီ။ ကျွန်တော် တကယ်ဆို အောက်က ဓားသွားယူပြီး အဲ့ကောင်ကို သတ်ပစ်မလို့ပဲ။ ဒါပေမယ့် တမျိုးကြီးဖြစ်ပြီး ဆက်ကြည့်နေမိတယ်။
ကျွန်တော့် မိန်းမကို သူများတွေ ပါးစပ်နဲ့ပြောရင်တောင် မခံနိုင်ရာကနေ အခုဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော်တောင် မသိဘူး။ ရေသန့်ပို့ တဲ့ကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်ညှစ်နေပုံက တကယ့်ကို ဇောထန်နေပုံကြီး။ သူကိုယ်တိုင်လဲ ခြေတွေ လက်တွေ တုန်နေတာကို ကျွန်တော်မြင်နေရတယ်။ မိန်းမလေးကို နောက်ကနေ နို့ကိုင်ထားပြီး မိန်းမဖင်ကို ညှောင့်နေသေးတယ်။
ဖူးဝေရဲ့ ခါးသားဖြူဖြူမွတ်မွတ်လေးတွေကလည်း အင်္ကျီနဲ့ထဘီ စကပ်ကြားကနေ လက်တစ်ဝါးလောက်ကို ပေါ်နေပြီ။ မိန်းမကလဲ တကယ်ကို ရုန်း နေရှာတာ။ သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ချုပ်ထားတာတောင် တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ပြီး ရုန်းထွက်နေသေးတယ်။ ဟိုကောင်ကလဲ မိန်းမလည်ကုတ်လေးကို ရိုက်တာ ”ဖြန်း” ကနဲ ”ဖြန်း” ကနဲပဲ။ ကျွန်တော်ကဘေးစောင်းကနေကြည့်နေတာဆိုတော့မိန်းမမျက်နှာ လေးကိုမြင်နေရတယ်။တအားငိုနေတာ။ ဆောင့်ဆောင့်လည်းရုန်းသေးတယ်။
အဲ့ဒီရေသန့်ပို့တဲ့ အသားမည်းမည်းကောင်က ဖူးဝေ လေးရဲ့ အင်္ကျီနှိပ်သီးတွေကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဟိုကောင်က မိန်းမအင်္ကျီ နှိပ်သီးတွေကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တာ တစ်ချက်တည်း။ ”ဖြုတ်” ကနဲ ရင်ဖုံးအင်္ကျီ ရင်ဘတ်က ပွင့်သွားတော့ မိန်းမက အတင်းဆွဲဖုံးထားသေးတယ်။ ခါးသေးသေးလေးအောက်က မိန်းမဖင်ကြီးတွေကလည်း ကော့တင်းနေတာများ ကျွန်တော်တောင် တံတွေးအကြိမ်ကြိမ် မျိုချရတယ်။
ဟိုကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့ နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့ အံကြိတ်ပြီး ပြောနေသေးတယ်။ မိန်းမကလဲ ငိုပြီး ရုန်းနေတယ်။ ခဏကြာတော့ ဟိုကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ အင်္ကျီကို ဆောင့်ဆွဲပြီး ဖြဲပစ်တာ ”ဗြိ” ကနဲ ”ဗြစ်” ကနဲပဲ။ ရိုက်လည်း ရိုက်သေးတယ်။
နောက်တော့ ကျွန်တော့်မိန်းမလေး မရုန်းတော့ပါ ဘူး။ တအင့်အင့်နဲ့ မွေ့ယာပေါ် မျက်နှာအပ်ပြီး ငိုနေတယ်။ ဟိုကောင်က မိန်းမအင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့…. လှလိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်ဇနီးလေးရဲ့ ရင်သားတွေ ဘော်လီအသားရောင် ဖျော့ဖျော့လေးထဲကနေ အလုံးလိုက် ရုန်းကန်ထွက်နေတယ်။ မိန်းမက ခါတိုင်းလို ဘရာစီယာမဝတ်ပဲ ချိတ် ၅ ခုတပ် ဘော်လီအသားရောင်လေး ဝတ်ထားတယ်။ အဲ့ကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမ နို့တွေကို ကိုင်နေလိုက်ပုံများ တကယ့် မုဒိမ်းကောင် ပီသတယ်။ ကိုင်ပြီးတော့ ညှစ်ထားလိုက်တာ လွှတ်ကိုမလွှတ်တော့ဘူး။
မိန်းမရဲ့ မျက်နှာလေးကို သူ့လျှာကြီးနဲ့ ယက်ရင်း တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့ ဘာတွေ ပြောနေပြန်တယ် မသိဘူး။ သူပြောလိုက်ရင် မိန်းမက ရုန်းပြန်ရော။ မိန်းမက ရုန်းရင် သူက ရိုက်ပြန်ရော။ ခဏကြာတော့ မိန်းမရဲ့ ထဘီစကတ်ကို ချွတ်နေတယ်။ မိန်းမလဲ မရုန်းရဲတော့ဘူး ထင်ပါတယ်။ တိုးတိုးလေးပဲ ငိုရင်း ငြိမ်ခံနေတယ်။
မိန်းမရဲ့ ထဘီစကတ်တွေက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်တွေလေ။ လွယ်လွယ်ချွတ်လို့ မရတော့ ဟိုကောင်က မိန်းမကို ကုတင်ပေါ် ဖိချကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ မိန်းမရဲ့ ထဘီကို လှန်တယ်။ ထဘီစကတ်လှန်ပြီး မိန်းမဖင်ကြီး ပေါ်လာတော့ ရိုက်တော့တာပဲ။ တဖြန်းဖြန်းနဲ့။ ပြီးတော့ မိန်းမကို တစ်ခုခုပြောပြီး ရယ်လိုက်သေးတယ်။
ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ ဖင်တုံးကြီးနှစ်တုံးက ခါးသွယ်သွယ်လေး အောက်ကနေ လုံးတင်း ကော့ထောင်နေတာဆိုတော့ ဟိုကောင်လည်း ခဏခဏ တံတွေးမျိုချနေတယ်။ မိန်းမက ကုတင်စောင်းမှာ မှောက်ရက်လေး ငိုနေတဲ့အချိန် ဟိုကောင်က သူ့စွပ်ကျယ်နဲ့ ပုဆိုးတွေကို ချွတ်နေတယ်။ သူ့လီးကလည်း အစွမ်းကုန် တောင်နေပြီ။ ကျွန်တော့်လီးထက် နည်းနည်းကြီးတယ်။ သူ့လီးကြီးက မည်းနေလိုက်တာမှ ခရမ်းပြာရောင်တောင် ပေါက်နေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ မိန်းမမျက်နှာကို ဆွဲလှည့်ပြီး ကြည့်ခိုင်းပါရော။ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးကလည်း လုံးဝမကြည့်ဘူး။
အဲ့ကောင်က မိန်းမလက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့လီးထည့်ပေးတော့ မိန်းမက ရုန်းပြန်ရော။ အဲ့မှာတင် ဟိုကောင်လည်း အသံတွေ ကျယ်လာတယ်။
”ငါလိုးမက ငါ့လီးကိုင်ဆို မကိုင်ဘူး”
ဆိုပြီး မိန်းမကို ဆွဲရမ်းပြီး ရိုက်တော့တာပဲ။ မိန်းမရဲ့ ငိုသံလေးကလည်း ပိုကျယ်လာတယ်။ အဲ့ကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ ပင်တီကို အောက်ဆွဲချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လီးကလည်း အစွမ်းကုန် တောင်နေပြီ။ ဘာတွေလုပ်နေတာကို အနီးကပ် မမြင်ရပေမယ့် ရှေ့ကိုလှုပ်ခါသွားတဲ့ မိန်းမရဲ့ နို့အုံနှစ်အုံကို ကြည့်ပြီး လီးထည့်လိုက်ပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော့်မိန်းမလေး မရုန်းနိုင်တော့ပါဘူး။
အဲဒီကောင်က မိန်းမရဲ့ အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ပြီး တင်းအိနေတဲ့ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ နို့အုံနုနုတွေကို ဘော်လီပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်ရင်း လိုးနေပါတယ်။ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုရင်း ဖူးဝေလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး တသိမ့်သိမ့် တုန်ခါနေတော့တယ်။ အဲ့ကောင်ကတော့ နောက်ကနေ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်နေပြီ။
အဲ့ကောင်က မိန်းမရဲ့ ဘော်လီချိတ်တွေကို တစ်ချိတ်ချင်း ဖြုတ်ပစ်တယ်။ ချိတ်တစ်ခု ပြုတ်သွားတိုင်း ဆူဖြိုးတင်းယင်းတဲ့ ဖူးဝေလေးရဲ့ ရင်သားနှစ်လုံးက တဖြည်းဖြည်း ပေါ်လွင်လာတယ်။ မိန်းမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ချုပ်ထားဆဲမို့ နို့အုံသား တင်းတင်းလေးတွေက ဘော်လီထဲက လျှံထွက်နေတာ လှလိုက်တာဗျာ။ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးကတော့ တအင့်အင့်နဲ့ ဟိုကောင် လိုးဆောင့်သမျှ ခံနေရရှာပြီလေ။ ကျွန်တော်ရဲ့လီးကလည်း အစွမ်းကုန် တောင်မတ်နေတာပေါ့။
အဲ့ကောင်ကတော့ မိန်းမရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ သူ့လီးထည့်ပြီး အားရပါးရ လိုးတော့တာပဲ။ လိုးတာမှ ကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့ ဆံပင်တွေကို ဆွဲပြီး လိုးတာ။ တဖောင်းဖောင်းနဲ့ကို မြည်နေတယ်။ လိုးရင်းနဲ့ မိန်းမရဲ့ ဘော်လီကိုလည်း ဆောင့်ဆွဲဖြုတ်ထည့်လိုက်တော့ ဘော်လီကြိုးတွေရော ချိတ်တွေရော တစ်ခါတည်း ပြုတ်ထွက်သွားပြီး ကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့ နို့နှစ်လုံးက ပြူးကနဲ တုန်ကနဲ ပေါ်လာတော့တာပဲ။
ဟိုကောင်ကတော့ ဘာပြောကောင်းမလဲ။ ကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်တာ။ ဘာမှတောင် မကြာသေးဘူး။ ၂ မိနစ်လောက်ပဲ ရှိဦးမယ်။
”ငါလိုးမ… လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ… အား အာ”
ဆိုပြီး အသံနက်ကြီးနဲ့အော်ရင်း ဒူးကြီးကွေးပြီး ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တဇတ်ဇတ်နဲ့ ပြီးနေတယ်။ ဒီကောင်ပြီးသွားလို့ ထွက်လာရင် မျက်ခွက်ကို ဖြတ်ရိုက်ရအောင် နံရံပေါ်က မီးသတ်ဆေးဘူးကို အဆင်သင့် ဖြုတ်ထားတယ်။ ဒါပေမယ့် ငနဲက မထွက်လာသေးဘူး။ ကျွန်တော့်မိန်းမကို ဖက်ထားပြီး ပါးကိုင် နို့ကိုင် လုပ်နေတယ်။ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးဆို အသေငိုရော။
ကျွန်တော့်မိန်းမ ငိုတော့ ဟိုကောင်က
”မငိုနဲ့ တိတ်စမ်း”
ဆိုပြီး ရိုက်ပြန်ရော။ အခုထိကို အဲ့ကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ ကျောပေါ်မှာ မျက်နှာအပ်ပြီး နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်ဆော့ပြီး ဖီးခံနေတုန်းပဲ။ ခဏကြာတော့ သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်တယ်။
”ဟဲဟဲ အရည်တွေ အများကြီးပဲ”
ဆိုပြီး မိန်းမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဆော့နေသေးတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကောင် ဘာလုပ်မလဲ ဆက်ကြည့်နေတာ။ စောက်ချီးပေကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမ ဘေးမှာ ဝင်အိပ်ပြီး မိန်းမကို ပါးကိုင်နားကိုင်နဲ့ တဟီးဟီးရယ်ပြီး စကားပြောနေသေးတယ်။ ခဏကြာတော့ မိန်းမကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ပြန်ရော။ မိန်းမကလည်း ရုန်းပြန်တာပေါ့။
ဒီကောင်က မိန်းမကို ပါးတစ်ချက် နှစ်ချက်လောက် ရိုက်ပြီး လက်ညှိုးထိုးပြီး ခြိမ်းခြောက်လိုက်သေးတယ်။ ပြီးတော့ မိန်းမပါးစပ်လေးကို လက်နဲ့ ညှစ်ထားပြီး အသေနမ်းတော့တာပဲ။ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးခင်မျာ ရုန်းလို့လဲ မရတော့ နှုတ်ခမ်းစုပ်ခံနေရ တယ်။ မျက်နှာလေးကိုလည်း အတင်းလှည့်ရှာတယ်။ တစ်မိနစ်လောက် နမ်းပြီးတော့ ဒီကောင်က ဘာလုပ်သလဲဆိုရင် မိန်းမကို တက်ခွပြီး ပါးစပ်ထဲ သူ့လီးထည့်ပါလေရော။
မိန်းမဆို ငိုတာ အကျယ်ကြီးပဲ။ ရုန်းလဲ အသေရုန်း။ ဒါပေမယ့် မရဘူး။ ဟိုကောင်က မိန်းမဆံပင်တွေ ကို ဆွဲထားပြီးတော့ ပါးစပ်ထဲ လိုးထည့်နေတာ။ ပါးစပ်ထဲ လိုးထည့်တာလည်း သိပ်မကြာဘူး။ နောက် ၂ မိနစ်လောက်နေတော့ တဇတ်ဇတ်နဲ့ ကော့သွားပြီး ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပြန်ရော။ ပြီးသွားတော့ ဒီကောင်က ငိုနေတဲ့ ကျွန်တော့်မိန်းမပေါ်ကို ပေါင်တစ်ချောင်းတင်ပြီး ဖက်ထားပြန်ရော။
”ပေါက်စီက တင်းနေတာပဲ” တို့ ”ကိုယ်လိုးပေးတာ ကောင်းလား အချစ်လေး” တို့ ”စောက်ဖုတ်လေးက ကြပ်တယ်နော်” တို့ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ ပြောပြီး မိန်းမရဲ့ မျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့် ကြည့်နေတယ်။ ကျွန် တော့်မိန်းမကတော့ ဘာမှပြန်မပြောဘူး။ ငိုပဲငိုနေတယ်။ ခဏကြာတော့
”လာချစ်လေး… နောက်တစ်ချီ လုပ်ရအောင်”
ဆိုပြီး ကျွန်တော့်မိန်းမကို မတ်တပ်ဆွဲထပြီး မှန်တင်ခုံရှေ့ ခေါ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ မိန်းမနို့တွေကို ကိုင်ညှစ်ပြီး မှန်ထဲကို လက်ညှိုးထိုးပြရင်း တိုးတိုး တိုးတိုးပြောပြီး တဟားဟားနဲ့ သဘောကျနေပြန်တယ်။ မိန်းမရဲ့ လည်ကုတ်ဝင်းဝင်းလေးကိုလည်း စုပ်နမ်းသေးတယ်။ ကျွန်တော့်မိန်းမ လည်တိုင်လေးက ဖြူနုနေတာပဲ။ ကျွန်တော် ဝယ်ပေးထားတဲ့ ပလက်တီနမ် ဆွဲကြိုးလေးကလည်း တလက်လက်နဲ့။
ဟိုကောင်က မိန်းမနို့ကိုကိုင်ရင်း မိန်းမကျောလေးကို နည်းနည်းဖိချပြီး အောက်က သူ့လီးကို အပေါက်တည့်အောင် ပြန်လုပ်နေတယ်။ ပြီးတော့ မိန်းမခါးလေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖက်ထားပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်က မိန်းမနို့အုံတစ်အုံကို ကိုင်ရင်း လိုးပြန်ရော။ ဒီတစ်ခါက ပိုကြမ်းတယ်။ ဒီကောင် နှာစကားတွေ ပြောတာလဲ အကျယ်ကြီးပဲ။ မိန်းမပါးလေးကိုလည်း နမ်းသေးတယ်။
ကျွန်တော့်မိန်းမလေးဆို ကလေးလေးတစ်ယောက် ငိုသလိုကို ငိုတာ။ ဒီတစ်ခါကျတော့ လိုးရင်း တန်းလန်းကနေ သူ့လီးကို ရုတ်တရက် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မိန်းမကို မှန်တင်ခုံပေါ် လက်ထောက်ကုန်းရက်သား ဖြစ်သွားအောင် ထပ်ဖိချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အပေါက်မတည့်သလိုနဲ့ အောက်ငုံ့ကြည့်ပြီး ထည့်နေတယ်။ အကြာကြီးပဲ။ ၄ မိနစ်လောက် ကြာမှ ဒီကောင် ဖိသွင်းလိုက်တော့ မိန်းမက
”အန်းး… ဟင့်… ဟင့်… ဟင့်”
ဆိုပြီး ခေါင်းခါပြီး ရုန်းပါလေရော။ ဒီကောင်က ကျွန်တော့်မိန်းမ ဖင်ကို ပါကင်ဖွင့်လိုက်တာကိုး။ အသွင်းအထုတ်တော့ သိပ်မလုပ်ဘူး။ မိန်းမနို့တွေကို ကိုင်ထားရင်း ဒီတိုင်းကြီးပဲ ရပ်နေတယ်။ ဖူးဝေလေးရဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို ရိုက်တာလဲ တဖြန်းဖြန်းနဲ့ပဲ။
ကျွန်တော်လည်း ဆက်မကြည့်ချင်တော့တာနဲ့ အောက်ဆင်း ကားယူပြီး လမ်းထဲက ကြေးအိုးဆိုင်ထဲမှာ ဝင်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ ဟိုကောင့်ကို ထွက်လာတော့မယ် ထင်ထားတာ။ မထွက်လာဘူး။
နောက်ထပ် ၁ နာရီ ကျော်ကျော်လောက် ကြာမှ ဟိုကောင် ထွက်လာတယ်။ ချွေးတွေလဲ ရွှဲလို့။ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးတော့ ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ မသိဘူး။ နောက်က လိုက်သွားကြည့်တော့ ဒီကောင်က သုံးဘီးကို ရေသန့်ရောင်းတဲ့ ဆိုင်ရှေ့မှာ ရပ်တယ်။ အထဲဝင်သွားပြီး ခဏကြာတော့ 125 ဆိုင်ကယ် တစ်စီးနဲ့ ပြန်ထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော် လိုက်သွားကြည့်တော့ ဒီကောင်က အိမ်ငှားနေတယ်ထင်တယ်။ နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ် တစ်လုံးထဲကို ဝင်သွားတယ်။
ကျွန်တော်လည်း နေရာသိတော့ အိမ်ကိုပဲ ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် အိမ်ရောက်တော့ မသိသလို ဟန်ဆောင်ရင်း
”ဖူးဝေရေ”
လို့ ခေါ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ မျက်နှာက ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်တော့် အင်္ကျီကို သွားချိတ်ပေးပြီး ပြန်လာတော့
”ကို… ဖူးဝေ… ဖူးဝေ ကလေးမယူချင်သေးဘူး”
ဆိုပြီး ပြောရင်း အသံလေး သိမ်ဝင်သွားပြီး ငိုပါလေရော။ ကျွန်တော်လည်း
”အင်းပါ… ဖူးဝေ သဘောအတိုင်းပါ”
ဆိုပြီး သူ့ကို ထွေးပွေ့ထားပေးလိုက်တယ်။ အဲဒီညမှာ သူ့ကို ကျွန်တော် မလုပ်ဖြစ်ဘူး။ ဘောလုံးပွဲပဲ ကြည့်နေလိုက်တယ်။
နောက်ရက်တွေမှာ ကျွန်တော်က အိမ်ရှေ့ကနေ နေ့ခင်းပိုင်း ဖြတ်ဖြတ်မောင်းကြည့်တယ်။ ၃ ရက်လောက်ကြာတော့ ဟိုကောင် ထပ်ရောက်လာပြန်ရော။ ဒီတစ်ခါတော့ မီးဖိုချောင်ထဲကနေ ကွဲသံတွေ ကြားနေရတော့ အသာလေးဝင်ပြီး ချောင်းကြည့်တယ်။ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးက ဟိုကောင့်ကို ဖန်ခွက်တွေနဲ့ ပေါက်နေတာ။
ဟိုကောင်ကလည်း တစ်ခါစားဖူးပြီဆိုတော့ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ တိုးလာတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမကို ဝင်လုံးပါလေရော။ ဟိုကောင်က ဟိုကိုင်သည်ညှစ်နဲ့ လုပ်နေပေမယ့် မိန်းမက အသေရုန်းတာ။ ဒီနေ့ မိန်းမဝတ်ထားတာက အသားပျော့ပျော့ ခရမ်းရောင် ဂါဝန်လေး။
မိန်းမက ဖြူဖြူချောချော တောင့်တောင့်လေးဆိုတော့ ဟိုကောင်က အသေထန်နေတယ်။ ကျွန်တော့်မိန်းမ ဂါဝန်ကို ဆွဲဖြဲပစ်နေတယ်။ မိန်းမ စောက်ဖုတ်လေးကိုလည်း လက်နဲ့နှိုက်နေတာ ပြွတ်ကနဲ ပလပ်ကနဲ အသံတွေ တအားထွက်နေတယ်။ ပြီးတော့ မိန်းမရဲ့ ဘရာစီယာအနီရောင်လေးကို ဆွဲဖြုတ်လွှင့်ပစ်ပြီး လိုးပါလေရော။
လိုးတာမှ ဒီတစ်ခါ ဒီကောင် ပြင်ဆင်လာခဲ့တယ်ထင်တယ်။ အကြာကြီးပဲ။ ၁၅ မိနစ်လောက် ရှိမယ်။ တဖန်းဖန်းနဲ့ လိုးနေတာ။ ပြီးတော့ မိန်းမကို ပြောသေးတယ်။
”ငါ့မယားလေးက လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ”
တဲ့။ ပြီးတော့ မိန်းမလက်ကိုယူပြီး ဂွင်းထုခိုင်းတယ်။ မိန်းမကလည်း အရိုက်ခံရမှာကြောက်လို့ ထုပေးရှာပါတယ်။ ဟိုကောင်က ပေါင်ကြီးဖြဲကားပြီး မိန်းမက သူ့ပေါင်ကြားမှာ ထိုင်ရင်း ဖင်တုံးလုံးနဲ့ ဂွင်းထုပေးနေရတာ။ ပြီးရင် သူ့မယားလို သဘောထားပြီး တုံးလုံးချွတ်ပြီး အားရအောင် လိုးနေပြန်ရော။
နောက်နေ့တွေဆို ဒီကောင် နေ့တိုင်းကို လာလိုးတော့တာ။ တစ်ခါလာလိုးရင် ၂ နာရီလောက် ဇိမ်ပြေနပြေ လိုးနေတာ။ တခါတခါဆို ဖူးဝေကို တုံးလုံးချွတ်ကြီး ထိုင်ခိုင်းထားပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ နို့စို့တာ။ စို့ပြီး လိုးပြန်ရော။ လိုးနေတာမှ ဇိမ်ပြေနပြေကို ဖူးဝေရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးပေါ် တက်ခွဖက်တွယ်ပြီး အကြာကြီးလိုးတာ။ မိန်းမရဲ့ကိုယ်ထဲ သူ့လရည်တွေ ထည့်တာလည်း အကြိမ်ကြိမ်ပဲ။ လိုးပြီးတော့ မိန်းမကို အကျယ်ကြီး ပြောသေးတယ်။
”ဟဲ.. ဟဲ.. ငါ့မိန်းမလေး ကလေးမွေးမှ ငါနဲ့တူလား ကြည့်ရဦးမယ်တဲ့..”
ဖူးဝေကတော့ တရှုပ်ရှုပ်ပဲ ငိုနေတော့တာ။ အဲ့လိုနဲ့ ၅ ခါမြောက် သူလာလိုးပြီးတဲ့နေ့မှာ သူ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ အိမ်ပြန်တဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ကနေ လိုက်သွားတယ်။ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းနဲ့ ဒေါသတအား ထွက်လာတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်တောင် သတိမထားမိသေးခင်မှာ ကျွန်တော် သူ့ကို တိုက်ချလိုက်ပြီ။ ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့ အနားက လူလုံးဝမရှိဘူး။ သူကတော့ ခြေထောက်ညှိုသကျည်း ကျိုးသွားတယ်။
အဲ့ဒါနဲ့ သူ့နားထင်ကို ခဲနဲ့ ၁၀ ချက်လောက် ဆက်တိုက်ထုလိုက်တော့ မလှုပ်တော့ဘူး။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ သူ့ကို မသေမရှင်ကြီး ဖြစ်မနေစေချင်သလို ခံစားချက်မျိုး ဝင်လာလို့ နဖူးကိုပါ ၄ ချက် ၅ ချက်လောက် ရိုက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ငါဘာလုပ်မိပါလိမ့်ဆိုပြီး အသေကြောက်လာရော။ ကားကို ဘော်ဒီရုံ တန်းမောင်းပြီး ချက်ချင်းပြင်လိုက်တယ်။
၂ ပါတ်လောက် ၁ လလောက်အထိ အသေကြောက်နေပေမယ့် ဘာရဲမှ လာမဖမ်းဘူး။ အခုထိပဲ။ ကျွန်တော့်မိန်းမလည်း နောက်ရက်ပိုင်းမှာ တငိုင်ငိုင် တတွေတွေ ဖြစ်မနေတော့ပဲ ပြန်ပြုံးလာတယ်။
အခုဆို ကျွန်တော့်မိန်းမနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ကလေးယူဖို့ စဉ်းစားနေပြီ။ ကျွန်တော် လုပ်ခဲ့တဲ့ လုပ်ရပ်ကို ဘယ်သူမှ မသိခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော့်မိန်းမတောင် မသိဘူး။ အဲ့ဒါတွေကတော့ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ အမြဲအသစ်လိုဖြစ်ပြီး မေ့မရနိုင်တဲ့ အကြောင်းအရာတွေပါပဲ။
ပြီးပါပြီ။
ZG
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမဖူးေဝ
ေရးသားသူ – ေမာင္လမ္းသရဲ
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝမွာ ေမ့မရနိုင္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ႀကီး တစ္ခုကို ခင္ဗ်ားတို႔ကို အစအဆုံး ေျပာျပမယ္ဗ်ာ။ ေျပာသမၽွအားလုံး အမွန္ေတြခ်ည္းပဲ ေျပာမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕အခ်က္အလက္ေတြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လုံျခဳံမွုအတြက္ ထိန္ခ်န္ထားပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ ႏွစ္ေလာက္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုပါ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ ဇနီးေလး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ ေခ်ာလဲေခ်ာတယ္။ ေအးေအးေလး ေနတတ္သူ တစ္ေယာက္ေပါ့။ နာမည္က ဖူးေဝ တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္တို႔က ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ၿပီးမွ ယူခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပဲ မိဘေပးစားလို႔ ရခဲ့ၾကတာပါ။ သူ႔လို ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို ႀကိဳက္တဲ့လူေတြ တျပဳံႀကီးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကြင္းေတြျဖစ္တာမ်ိဳး ရည္းစားမ်ားတာမ်ိဳးေတြ မရွိဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ သူ႔အသက္က ၂၄၊ ကၽြန္ေတာ္က၂၈ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အားက်လိုက္တာမ်ား ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ အရက္အတူတူေသာက္ၾကရင္ “ေဟ်ာင္ညီနိုင္၊ မင္းကေတာ့ တကယ့္ ေစာက္ကံေကာင္း ေကာင္ပဲ”ဆိုၿပီး အျမဲေျပာတာ။ ဒါေပမယ့္ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းေတြ လိုးလို႔ေကာင္းလားတို႔၊ ဖင္မခ်ဘူးလားတို႔ေတာ့ မေမးရဲၾကဘူး။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ခါ ကၽြန္ေတာ္ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ၁ ပတ္ေလာက္မွာ အရက္ေသာက္ၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့ ေကာင္တစ္ေကာင္ ပါလာတယ္။ ဘယ္သူနဲ႔ သိၿပီးပါလာလဲေတာ့ မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို သိေနတယ္။ သူကေျပာတာ ”မင္းမိန္းမ ျဖဴျဖဴေတာင့္ ေတာင့္နဲ႔ ေခ်ာလဲေခ်ာဆိုေတာ့ ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီး ဖင္လိုးလိုက္ရရင္ ဆိမ့္သြားမွာပဲ” လို႔ လာေျပာေရာ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာေျပာေကာင္းမလဲ စားပြဲအလယ္က အရက္ပုလင္းနဲ႔ ဒီေကာင့္မ်က္ႏွာကို ျဖတ္ျဖတ္ရိုက္တာ ၅ ခ်က္ေလာက္ ရွိမယ္ထင္တယ္။ ပုလင္းေတာ့ မကြဲဘူး။ ေဘးကညသူငယ္ခ်င္းေတြ ဝိုင္းဆြဲၾကတယ္။ ေသြးေတြကို အမ်ားႀကီးပဲ။ ေနာက္မွသိရတာ ဒီေကာင္လဲ ကြဲျပဲကုန္လို႔ ခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္တဲ့။ ဘာျပသနာမွေတာ့ ထပ္မျဖစ္သြားပါဘူး။
အဲဒီကစလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ သိပ္မစရဲၾကေတာ့ဘူး။ တကယ္က ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ရင္းႏွီးေနတဲ့ လူခ်င္းဆို အဲ့လိုအလြန္အကၽြံ စရင္ေတာင္ ဘာမွလုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေကာင္က မသိပဲနဲ႔ လာရိုင္းတာကိုး။ ကဲပါ အဲဒါေတြက အျဖစ္အပ်က္ ေသးေသးေလးေတြပါ။ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္အႀကီးဆီကို ဆက္ေျပာျပမယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ေယာကၡမႀကီးက ေတာ္ေတာ္တင္းက်ပ္တဲ့ လူ။ သူ႔သမီးကို Valintine Day မွာ ပန္းစည္းေတြ လာပို႔တဲ့ ဆားဗစ္က လူေတြကိုဆို တံခါးကို မဖြင့္ေပးတာတဲ့။ ၿပီးေတာ့ သူ႔သမီးရဲ့ လက္ကိုင္အိတ္ ကို တကၠသိုလ္ေရာက္တဲ့အထိ စစ္တုန္းတဲ့။ ေက်ာင္းပို႔ ေက်ာင္းႀကိဳကိုေတာင္ သူ႔သမီးကို ကားမေမာင္းခိုင္းပဲ သူကိုယ္တိုင္ မအားတဲ့ၾကားက လိုက္ပို႔တာ။
အဲ့လို အုန႔္ပုန္းမေလး ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးကို ကၽြန္ေတာ့္လို တစ္ခါတစ္ေလ အရက္ေသာက္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့ လူနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ သေဘာတူလဲဆိုတာ စစခ်င္းေတာ့ စဥ္းစားမရဘူး။ ေနာက္မွသိရတာက ကၽြန္ေတာ့္အေဖက သူ႔သမီးကို သြားေတာင္းတာေတာင္ ထုံးစံမို႔လို႔ သြားေတာင္းရတာ။ တကယ္က အေဖတို႔က တကယ့္သူငယ္ခ်င္း အရင္းႀကီးေတြတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ စစခ်င္း စိတ္ပူလိုက္ေသးတယ္။ ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့ ေကာင္မေလးက ရည္းစားေတြ ဘာေတြ ရွိမွာပဲေပါ့။ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေပးစားတာလဲ။ တျခား သူတို႔ သေဘာမတူနိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႔မ်ား ျဖစ္ေနလို႔လားေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးက တကယ့္ကို ရွားမွရွားတဲ့ အမ်ိဳးအစားေလး ျဖစ္ေနမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ မွတ္မိေသးတယ္။ မဂၤလာဦးညမွာ ကၽြန္ေတာ္က
”ဖူးေဝေရ… ရည္းစားပူေတြ ဘာေတြေတာ့ မမိေနပါဘူးေနာ္”
လို႔ စသလိုလိုနဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ သူ႔ပုံက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနဲ႔
”ေၾသာ္ မရွိပါဘူး အစ္ကို..”
ဆိုၿပီး ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ျပန္ေျဖတယ္။ ေနာက္ရက္မ်ား မၾကာခင္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလး ကၽြန္ေတာ့္ကိုေခၚပုံက ”အစ္ကို” ကေန ”ကို” ျဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ထားတာက ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ေတြ ေျပာၿပီး လိုးပစ္လိုက္မယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးကတည္းက ကၽြန္ေတာ္က သူ႔သိကၡာကို ရွိန္ေနတာ။ ညစ္ပတ္တာ တစ္ခြန္းမွကို ေျပာမထြက္ဘူး။
သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ရိုေသပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူၾကည့္တဲ့ မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ ရိုေသမွုေတြေကာ အားကိုးမွုေတြပါ ရွိေနလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အဲ့အေျခအေနေတြကို ဖ်က္ဆီးမပစ္နိုင္ခဲ့ဘူး။ သူ႔ကို ကာမဆက္ဆံတာလည္း မဂၤလာဦးညကတည္းက ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း မဟုတ္ပဲ ပုံမွန္ေလာက္ပဲ လုပ္ျဖစ္တယ္။ သူ႔ကို ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြလဲ ေျပာမထြက္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ အားမရလြန္းလာရင္ သူ႔ဆံပင္ ညိဳညိဳႏုႏုေလးေတြကို ထိုးဖြေပးၿပီး လိုးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက မ်က္ဝန္းညိဳလဲ့လဲ့ေတြနဲ႔ ေခ်ာသလို သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေလးကလဲ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးယဥ္ဖူးတဲ့ အတိုင္းပဲ။ သူက ကၽြန္ေတာ္လုပ္တိုင္း ခံေပးေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာသာ သူ႔ကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ”ငါ့ကိုမ်ား တဏွာေကာင္ႀကီးလို႔ ထင္သြားမလား” ဆိုၿပီး မသိစိတ္က အျမဲစိုးရိမ္ေနခဲ့တာပါ။ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိေနသလို သံေယာဇဥ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အိမ္မွာ ပထမဆုံး အရက္ေသာက္တုန္းက
”ဖူးေဝေရ… ကို အရက္ေသာက္လို႔ရလား… အိမ္မွာပဲ ေသာက္မယ္ေလ”
ဆိုေတာ့ သူက သာမန္ေမးခြန္းတစ္ခုကို ၾကားလိုက္သလို ပုံမ်ိဳးေလးနဲ႔ပဲ
”ကို ေသာက္ခ်င္ေသာက္ေလ… အမ်ားႀကီးေတာ့ မေသာက္နဲ႔ေပါ့”
လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ (တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ စည္းကမ္းနဲ႔ ေနလာတဲ့ မိန္းကေလးက ကၽြန္ေတာ္ အရက္ေသာက္တာ ဘာမွမျဖစ္လို႔ အံ့ၾသတာပါ)။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေပ်ာ္လိုက္တာ။ သူ႔မ်က္ႏွာမ်ား မႀကိဳက္တဲ့ပုံမ်ိဳး ျဖစ္သြားမလား ထင္ေနတာ။ ေျပာၿပီးမွ မွားၿပီထင္ေနတာ။ အဲ့ဒါေလးေတြက သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ၾကားမွာ ေခ်ာေမြ႕တဲ့ ဆက္ဆံေရးတစ္ရပ္ ျဖစ္ေစခဲ့တာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမမ်ား ျမန္မာဝတ္စုံ ရင္ဖုံးနဲ႔ထဘီ၊ စကပ္ကို ပါးပါးၾကပ္ၾကပ္ေလးေတြ ဝတ္တဲ့ေန႔ေတြဆို ေယာက္်ားေတြ ၾကည့္လိုက္ၾကတာမွ တ႐ုံး႐ုံးပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမေလးက ခႏၶာကိုယ္သြယ္သြယ္ ျပည့္ျပည့္ေလးနဲ႔ အရပ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ေမးေစ့ေလာက္ ရွိတာကိုး။ တခါတေလ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ စားေသာက္ဆိုင္သြားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူေတြက အားက်တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ၾကတာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ၂ လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၾကမၼာဆိုးက ဝင္လာေတာ့တာပဲ။ အဲဒီေန႔မနက္က ပုံမွန္ သာသာယာယာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ ကားေဘာ္ဒီ႐ုံကိုသြားေတာ့ ဖူးေဝက ကၽြန္ေတာ့္ကို မသြားခင္ နမ္းလိုက္ေသး တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာလည္း ၾကည္ႏူးမဆုံး ျဖစ္ေနတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ ေန႔ခင္း ၁ နာရီေလာက္မွာ ေဘာ္ဒီ႐ုံကို မန္ေနဂ်ာ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အပ္ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ စေတာ့တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကားကို ၿခံထဲေမာင္းဝင္ဖို႔ အိမ္ေရွ႕ဝင္ေပါက္ တည့္တည့္ႀကီးမွာ ေရသန႔္သုံးဘီးက လာရပ္ထားေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲ ေမာင္းဝင္လိုက္ရတယ္။ စိတ္ထဲ တစ္ခ်က္ေတာ့ တင္းသြားတာေပါ့။ ကားကို ဂိုေထာင္ထဲထည့္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့ အိမ္ေရွ႕ဆင္ဝင္မွာ ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္ အစုတ္တစ္ရံ ေတြ႕ေတာ့ ေရသန႔္ပို႔ေနက်လူ ေရာက္ေနတာ သိလိုက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ေရသန႔္က ေအာက္ထပ္မွာ ထားရမွာေလ။ တံခါးႀကီးကလဲ ပြင့္ေန၊ ေရသန႔္ပို႔တဲ့လူက ေအာက္မွာမရွိ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ထိတ္ကနဲ တစ္ခ်က္ ျဖစ္သြားတယ္။ အေပၚထပ္ကို တက္လာလိုက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမရဲ့ ”ကယ္ၾကပါဦး…” ဆိုတဲ့ အသံကို တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ပဲ ၾကားလိုက္ရၿပီး ”ျဖန္း” ကနဲ ”ျဖန္း” ကနဲ ရိုက္ေနတဲ့ အသံေတြ ၾကားရတယ္။ အခန္းတံခါးက ပိတ္မထားပဲ ပြင့္ေနတယ္ေလ။
အခန္းထဲက မီးက ဖြင့္ထားၿပီး အခန္းျပင္က မီးမဖြင့္ထားေတာ့ ေန႔ခင္းဆိုေပမယ့္ နည္းနည္းေမွာင္ေနတယ္။ အခန္းရဲ့ ဟိုဖက္ကလည္းလေရခ်ိဳးခန္းဆိုေတာ့ နည္းနည္းက်ယ္တဲ့ အိမ္ထဲကေန အျပင္ကို အသံမထြက္နိုင္ပါဘူး။ အခန္းထဲကို ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့… လား…. လား… ကၽြန္ေတာ္ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။
ေရသန႔္ပို႔တဲ့ အရပ္ရွည္ရွည္ အသားမည္းမည္းနဲ႔ အညာသားက ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးကို ပါးစပ္ကို လက္နဲ႔ပိတ္ထားၿပီး ဟိုကိုင္ဒီကိုင္ လုပ္ေနတာ။ ဘာအဝတ္မွေတာ့ မခၽြတ္ရေသးဘူး။ ဖူးေဝေလးက သူ႔အေမအိမ္ကေန ျပန္လာတာ ထင္ပါတယ္။ လိေမၼာ္ေရာင္ႏုႏုမွာ ပန္းပြင့္ႀကီးေတြပါတဲ့ ရင္ဖုံးအကၤ်ီ ခါးတိုေလးနဲ႔ ထဘီစကပ္ ၾကပ္ၾကပ္ေလးကို ဝတ္ထားတယ္။ ဟိုေရသန႔္ပို႔တဲ့ေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးကို အတင္းဖမ္းခ်ဳပ္ ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး လိုက္နမ္းေနတယ္။
ဟာ… ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လုံးေတြ ျပာေဝသြားပါၿပီ။ ဟုတ္ပါတယ္ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ခါးသီးလြန္းလွေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို ဘာမွမလုပ္နိုင္ေအာင္ ဖမ္းစားထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမေလးက ႐ုန္းကန္ေနေတာ့ ခါးသားဝင္းဝင္းေလးက လက္ ၄ လုံးေလာက္ ေပၚေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ဆို ေအာက္က ဓားသြားယူၿပီး အဲ့ေကာင္ကို သတ္ပစ္မလို႔ပဲ။ ဒါေပမယ့္ တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ၿပီး ဆက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမကို သူမ်ားေတြ ပါးစပ္နဲ႔ေျပာရင္ေတာင္ မခံနိုင္ရာကေန အခုဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ မသိဘူး။ ေရသန႔္ပို႔ တဲ့ေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ညႇစ္ေနပုံက တကယ့္ကို ေဇာထန္ေနပုံႀကီး။ သူကိုယ္တိုင္လဲ ေျခေတြ လက္ေတြ တုန္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရတယ္။ မိန္းမေလးကို ေနာက္ကေန နို႔ကိုင္ထားၿပီး မိန္းမဖင္ကို ေညႇာင့္ေနေသးတယ္။
ဖူးေဝရဲ့ ခါးသားျဖဴျဖဴမြတ္မြတ္ေလးေတြကလည္း အကၤ်ီနဲ႔ထဘီ စကပ္ၾကားကေန လက္တစ္ဝါးေလာက္ကို ေပၚေနၿပီ။ မိန္းမကလဲ တကယ္ကို ႐ုန္း ေနရွာတာ။ သူ႔လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ျပန္ခ်ဳပ္ထားတာေတာင္ တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္ၿပီး ႐ုန္းထြက္ေနေသးတယ္။ ဟိုေကာင္ကလဲ မိန္းမလည္ကုတ္ေလးကို ရိုက္တာ ”ျဖန္း” ကနဲ ”ျဖန္း” ကနဲပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေဘးေစာင္းကေနၾကည့္ေနတာဆိုေတာ့မိန္းမမ်က္ႏွာ ေလးကိုျမင္ေနရတယ္။တအားငိုေနတာ။ ေဆာင့္ေဆာင့္လည္း႐ုန္းေသးတယ္။
အဲ့ဒီေရသန႔္ပို႔တဲ့ အသားမည္းမည္းေကာင္က ဖူးေဝ ေလးရဲ့ အကၤ်ီႏွိပ္သီးေတြကို ဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဟိုေကာင္က မိန္းမအကၤ်ီ ႏွိပ္သီးေတြကို ဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္တာ တစ္ခ်က္တည္း။ ”ျဖဳတ္” ကနဲ ရင္ဖုံးအကၤ်ီ ရင္ဘတ္က ပြင့္သြားေတာ့ မိန္းမက အတင္းဆြဲဖုံးထားေသးတယ္။ ခါးေသးေသးေလးေအာက္က မိန္းမဖင္ႀကီးေတြကလည္း ေကာ့တင္းေနတာမ်ား ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ တံေတြးအႀကိမ္ႀကိမ္ မ်ိဳခ်ရတယ္။
ဟိုေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမရဲ့ နားနားကပ္ၿပီး တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ႔ အံႀကိတ္ၿပီး ေျပာေနေသးတယ္။ မိန္းမကလဲ ငိုၿပီး ႐ုန္းေနတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ဟိုေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ့ အကၤ်ီကို ေဆာင့္ဆြဲၿပီး ျဖဲပစ္တာ ”ၿဗိ” ကနဲ ”ျဗစ္” ကနဲပဲ။ ရိုက္လည္း ရိုက္ေသးတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလး မ႐ုန္းေတာ့ပါ ဘူး။ တအင့္အင့္နဲ႔ ေမြ႕ယာေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ငိုေနတယ္။ ဟိုေကာင္က မိန္းမအကၤ်ီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေတာ့…. လွလိုက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးေလးရဲ့ ရင္သားေတြ ေဘာ္လီအသားေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးထဲကေန အလုံးလိုက္ ႐ုန္းကန္ထြက္ေနတယ္။ မိန္းမက ခါတိုင္းလို ဘရာစီယာမဝတ္ပဲ ခ်ိတ္ ၅ ခုတပ္ ေဘာ္လီအသားေရာင္ေလး ဝတ္ထားတယ္။ အဲ့ေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ နို႔ေတြကို ကိုင္ေနလိုက္ပုံမ်ား တကယ့္ မုဒိမ္းေကာင္ ပီသတယ္။ ကိုင္ၿပီးေတာ့ ညႇစ္ထားလိုက္တာ လႊတ္ကိုမလႊတ္ေတာ့ဘူး။
မိန္းမရဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို သူ႔လၽွာႀကီးနဲ႔ ယက္ရင္း တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ႔ ဘာေတြ ေျပာေနျပန္တယ္ မသိဘူး။ သူေျပာလိုက္ရင္ မိန္းမက ႐ုန္းျပန္ေရာ။ မိန္းမက ႐ုန္းရင္ သူက ရိုက္ျပန္ေရာ။ ခဏၾကာေတာ့ မိန္းမရဲ့ ထဘီစကတ္ကို ခၽြတ္ေနတယ္။ မိန္းမလဲ မ႐ုန္းရဲေတာ့ဘူး ထင္ပါတယ္။ တိုးတိုးေလးပဲ ငိုရင္း ၿငိမ္ခံေနတယ္။
မိန္းမရဲ့ ထဘီစကတ္ေတြက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေတြေလ။ လြယ္လြယ္ခၽြတ္လို႔ မရေတာ့ ဟိုေကာင္က မိန္းမကို ကုတင္ေပၚ ဖိခ်ကုန္းခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန မိန္းမရဲ့ ထဘီကို လွန္တယ္။ ထဘီစကတ္လွန္ၿပီး မိန္းမဖင္ႀကီး ေပၚလာေတာ့ ရိုက္ေတာ့တာပဲ။ တျဖန္းျဖန္းနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမကို တစ္ခုခုေျပာၿပီး ရယ္လိုက္ေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ့ ဖင္တုံးႀကီးႏွစ္တုံးက ခါးသြယ္သြယ္ေလး ေအာက္ကေန လုံးတင္း ေကာ့ေထာင္ေနတာဆိုေတာ့ ဟိုေကာင္လည္း ခဏခဏ တံေတြးမ်ိဳခ်ေနတယ္။ မိန္းမက ကုတင္ေစာင္းမွာ ေမွာက္ရက္ေလး ငိုေနတဲ့အခ်ိန္ ဟိုေကာင္က သူ႔စြပ္က်ယ္နဲ႔ ပုဆိုးေတြကို ခၽြတ္ေနတယ္။ သူ႔လီးကလည္း အစြမ္းကုန္ ေတာင္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္လီးထက္ နည္းနည္းႀကီးတယ္။ သူ႔လီးႀကီးက မည္းေနလိုက္တာမွ ခရမ္းျပာေရာင္ေတာင္ ေပါက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လီးႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ မိန္းမမ်က္ႏွာကို ဆြဲလွည့္ၿပီး ၾကည့္ခိုင္းပါေရာ။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးကလည္း လုံးဝမၾကည့္ဘူး။
အဲ့ေကာင္က မိန္းမလက္ကို ဆြဲယူၿပီး သူ႔လီးထည့္ေပးေတာ့ မိန္းမက ႐ုန္းျပန္ေရာ။ အဲ့မွာတင္ ဟိုေကာင္လည္း အသံေတြ က်ယ္လာတယ္။
”ငါလိုးမက ငါ့လီးကိုင္ဆို မကိုင္ဘူး”
ဆိုၿပီး မိန္းမကို ဆြဲရမ္းၿပီး ရိုက္ေတာ့တာပဲ။ မိန္းမရဲ့ ငိုသံေလးကလည္း ပိုက်ယ္လာတယ္။ အဲ့ေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ့ ပင္တီကို ေအာက္ဆြဲခ်လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္လီးကလည္း အစြမ္းကုန္ ေတာင္ေနၿပီ။ ဘာေတြလုပ္ေနတာကို အနီးကပ္ မျမင္ရေပမယ့္ ေရွ႕ကိုလွုပ္ခါသြားတဲ့ မိန္းမရဲ့ နို႔အုံႏွစ္အုံကို ၾကည့္ၿပီး လီးထည့္လိုက္ၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလး မ႐ုန္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီေကာင္က မိန္းမရဲ့ အကၤ်ီကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး တင္းအိေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ့ နို႔အုံႏုႏုေတြကို ေဘာ္လီေပၚကေန အုပ္ကိုင္ရင္း လိုးေနပါတယ္။ ရွိုက္ႀကီးတငင္ငိုရင္း ဖူးေဝေလးရဲ့ ကိုယ္လုံးေလး တသိမ့္သိမ့္ တုန္ခါေနေတာ့တယ္။ အဲ့ေကာင္ကေတာ့ ေနာက္ကေန တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေနၿပီ။
အဲ့ေကာင္က မိန္းမရဲ့ ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြကို တစ္ခ်ိတ္ခ်င္း ျဖဳတ္ပစ္တယ္။ ခ်ိတ္တစ္ခု ျပဳတ္သြားတိုင္း ဆူၿဖိဳးတင္းယင္းတဲ့ ဖူးေဝေလးရဲ့ ရင္သားႏွစ္လုံးက တျဖည္းျဖည္း ေပၚလြင္လာတယ္။ မိန္းမရဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ျပန္ခ်ဳပ္ထားဆဲမို႔ နို႔အုံသား တင္းတင္းေလးေတြက ေဘာ္လီထဲက လၽွံထြက္ေနတာ လွလိုက္တာဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးကေတာ့ တအင့္အင့္နဲ႔ ဟိုေကာင္ လိုးေဆာင့္သမၽွ ခံေနရရွာၿပီေလ။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့လီးကလည္း အစြမ္းကုန္ ေတာင္မတ္ေနတာေပါ့။
အဲ့ေကာင္ကေတာ့ မိန္းမရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ သူ႔လီးထည့္ၿပီး အားရပါးရ လိုးေတာ့တာပဲ။ လိုးတာမွ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမရဲ့ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲၿပီး လိုးတာ။ တေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔ကို ျမည္ေနတယ္။ လိုးရင္းနဲ႔ မိန္းမရဲ့ ေဘာ္လီကိုလည္း ေဆာင့္ဆြဲျဖဳတ္ထည့္လိုက္ေတာ့ ေဘာ္လီႀကိဳးေတြေရာ ခ်ိတ္ေတြေရာ တစ္ခါတည္း ျပဳတ္ထြက္သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမရဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးက ျပဴးကနဲ တုန္ကနဲ ေပၚလာေတာ့တာပဲ။
ဟိုေကာင္ကေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမရဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးကိုကိုင္ၿပီး ေနာက္ကေန ေဆာင့္တာ။ ဘာမွေတာင္ မၾကာေသးဘူး။ ၂ မိနစ္ေလာက္ပဲ ရွိဦးမယ္။
”ငါလိုးမ… လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ… အား အာ”
ဆိုၿပီး အသံနက္ႀကီးနဲ႔ေအာ္ရင္း ဒူးႀကီးေကြးၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ တဇတ္ဇတ္နဲ႔ ၿပီးေနတယ္။ ဒီေကာင္ၿပီးသြားလို႔ ထြက္လာရင္ မ်က္ခြက္ကို ျဖတ္ရိုက္ရေအာင္ နံရံေပၚက မီးသတ္ေဆးဘူးကို အဆင္သင့္ ျဖဳတ္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငနဲက မထြက္လာေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို ဖက္ထားၿပီး ပါးကိုင္ နို႔ကိုင္ လုပ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးဆို အေသငိုေရာ။
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ ငိုေတာ့ ဟိုေကာင္က
”မငိုနဲ႔ တိတ္စမ္း”
ဆိုၿပီး ရိုက္ျပန္ေရာ။ အခုထိကို အဲ့ေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ့ ေက်ာေပၚမွာ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး နို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ေဆာ့ၿပီး ဖီးခံေနတုန္းပဲ။ ခဏၾကာေတာ့ သူ႔လီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္တယ္။
”ဟဲဟဲ အရည္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ”
ဆိုၿပီး မိန္းမရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ေဆာ့ေနေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္ ဘာလုပ္မလဲ ဆက္ၾကည့္ေနတာ။ ေစာက္ခ်ီးေပေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ ေဘးမွာ ဝင္အိပ္ၿပီး မိန္းမကို ပါးကိုင္နားကိုင္နဲ႔ တဟီးဟီးရယ္ၿပီး စကားေျပာေနေသးတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ မိန္းမကို ပက္လက္ဆြဲလွန္ျပန္ေရာ။ မိန္းမကလည္း ႐ုန္းျပန္တာေပါ့။
ဒီေကာင္က မိန္းမကို ပါးတစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ရိုက္ၿပီး လက္ညႇိုးထိုးၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမပါးစပ္ေလးကို လက္နဲ႔ ညႇစ္ထားၿပီး အေသနမ္းေတာ့တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးခင္မ်ာ ႐ုန္းလို႔လဲ မရေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းစုပ္ခံေနရ တယ္။ မ်က္ႏွာေလးကိုလည္း အတင္းလွည့္ရွာတယ္။ တစ္မိနစ္ေလာက္ နမ္းၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္က ဘာလုပ္သလဲဆိုရင္ မိန္းမကို တက္ခြၿပီး ပါးစပ္ထဲ သူ႔လီးထည့္ပါေလေရာ။
မိန္းမဆို ငိုတာ အက်ယ္ႀကီးပဲ။ ႐ုန္းလဲ အေသ႐ုန္း။ ဒါေပမယ့္ မရဘူး။ ဟိုေကာင္က မိန္းမဆံပင္ေတြ ကို ဆြဲထားၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ထဲ လိုးထည့္ေနတာ။ ပါးစပ္ထဲ လိုးထည့္တာလည္း သိပ္မၾကာဘူး။ ေနာက္ ၂ မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ တဇတ္ဇတ္နဲ႔ ေကာ့သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ့ ပါးစပ္ထဲ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ျပန္ေရာ။ ၿပီးသြားေတာ့ ဒီေကာင္က ငိုေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေပၚကို ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းတင္ၿပီး ဖက္ထားျပန္ေရာ။
”ေပါက္စီက တင္းေနတာပဲ” တို႔ ”ကိုယ္လိုးေပးတာ ေကာင္းလား အခ်စ္ေလး” တို႔ ”ေစာက္ဖုတ္ေလးက ၾကပ္တယ္ေနာ္” တို႔ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြ ေျပာၿပီး မိန္းမရဲ့ မ်က္ႏွာကို တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ေနတယ္။ ကၽြန္ ေတာ့္မိန္းမကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာဘူး။ ငိုပဲငိုေနတယ္။ ခဏၾကာေတာ့
”လာခ်စ္ေလး… ေနာက္တစ္ခ်ီ လုပ္ရေအာင္”
ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို မတ္တပ္ဆြဲထၿပီး မွန္တင္ခုံေရွ႕ ေခၚသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမနို႔ေတြကို ကိုင္ညႇစ္ၿပီး မွန္ထဲကို လက္ညႇိုးထိုးျပရင္း တိုးတိုး တိုးတိုးေျပာၿပီး တဟားဟားနဲ႔ သေဘာက်ေနျပန္တယ္။ မိန္းမရဲ့ လည္ကုတ္ဝင္းဝင္းေလးကိုလည္း စုပ္နမ္းေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ လည္တိုင္ေလးက ျဖဴႏုေနတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ဝယ္ေပးထားတဲ့ ပလက္တီနမ္ ဆြဲႀကိဳးေလးကလည္း တလက္လက္နဲ႔။
ဟိုေကာင္က မိန္းမနို႔ကိုကိုင္ရင္း မိန္းမေက်ာေလးကို နည္းနည္းဖိခ်ၿပီး ေအာက္က သူ႔လီးကို အေပါက္တည့္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမခါးေလးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ဖက္ထားၿပီး ေနာက္လက္တစ္ဖက္က မိန္းမနို႔အုံတစ္အုံကို ကိုင္ရင္း လိုးျပန္ေရာ။ ဒီတစ္ခါက ပိုၾကမ္းတယ္။ ဒီေကာင္ ႏွာစကားေတြ ေျပာတာလဲ အက်ယ္ႀကီးပဲ။ မိန္းမပါးေလးကိုလည္း နမ္းေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးဆို ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ငိုသလိုကို ငိုတာ။ ဒီတစ္ခါက်ေတာ့ လိုးရင္း တန္းလန္းကေန သူ႔လီးကို ႐ုတ္တရက္ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး မိန္းမကို မွန္တင္ခုံေပၚ လက္ေထာက္ကုန္းရက္သား ျဖစ္သြားေအာင္ ထပ္ဖိခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အေပါက္မတည့္သလိုနဲ႔ ေအာက္ငုံ႔ၾကည့္ၿပီး ထည့္ေနတယ္။ အၾကာႀကီးပဲ။ ၄ မိနစ္ေလာက္ ၾကာမွ ဒီေကာင္ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ မိန္းမက
”အန္းး… ဟင့္… ဟင့္… ဟင့္”
ဆိုၿပီး ေခါင္းခါၿပီး ႐ုန္းပါေလေရာ။ ဒီေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ ဖင္ကို ပါကင္ဖြင့္လိုက္တာကိုး။ အသြင္းအထုတ္ေတာ့ သိပ္မလုပ္ဘူး။ မိန္းမနို႔ေတြကို ကိုင္ထားရင္း ဒီတိုင္းႀကီးပဲ ရပ္ေနတယ္။ ဖူးေဝေလးရဲ့ ဖင္ႀကီးေတြကို ရိုက္တာလဲ တျဖန္းျဖန္းနဲ႔ပဲ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆက္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ ေအာက္ဆင္း ကားယူၿပီး လမ္းထဲက ေၾကးအိုးဆိုင္ထဲမွာ ဝင္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ ဟိုေကာင့္ကို ထြက္လာေတာ့မယ္ ထင္ထားတာ။ မထြက္လာဘူး။
ေနာက္ထပ္ ၁ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ၾကာမွ ဟိုေကာင္ ထြက္လာတယ္။ ေခၽြးေတြလဲ ရႊဲလို႔။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲ မသိဘူး။ ေနာက္က လိုက္သြားၾကည့္ေတာ့ ဒီေကာင္က သုံးဘီးကို ေရသန႔္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေရွ႕မွာ ရပ္တယ္။ အထဲဝင္သြားၿပီး ခဏၾကာေတာ့ 125 ဆိုင္ကယ္ တစ္စီးနဲ႔ ျပန္ထြက္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္သြားၾကည့္ေတာ့ ဒီေကာင္က အိမ္ငွားေနတယ္ထင္တယ္။ ႏွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ တစ္လုံးထဲကို ဝင္သြားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနရာသိေတာ့ အိမ္ကိုပဲ ျပန္ခဲ့လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မသိသလို ဟန္ေဆာင္ရင္း
”ဖူးေဝေရ”
လို႔ ေခၚလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ့ မ်က္ႏွာက ငိုမဲ့မဲ့ေလး ျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အကၤ်ီကို သြားခ်ိတ္ေပးၿပီး ျပန္လာေတာ့
”ကို… ဖူးေဝ… ဖူးေဝ ကေလးမယူခ်င္ေသးဘူး”
ဆိုၿပီး ေျပာရင္း အသံေလး သိမ္ဝင္သြားၿပီး ငိုပါေလေရာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း
”အင္းပါ… ဖူးေဝ သေဘာအတိုင္းပါ”
ဆိုၿပီး သူ႔ကို ေထြးေပြ႕ထားေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီညမွာ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ ေဘာလုံးပြဲပဲ ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။
ေနာက္ရက္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္က အိမ္ေရွ႕ကေန ေန႔ခင္းပိုင္း ျဖတ္ျဖတ္ေမာင္းၾကည့္တယ္။ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဟိုေကာင္ ထပ္ေရာက္လာျပန္ေရာ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေန ကြဲသံေတြ ၾကားေနရေတာ့ အသာေလးဝင္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေလးက ဟိုေကာင့္ကို ဖန္ခြက္ေတြနဲ႔ ေပါက္ေနတာ။
ဟိုေကာင္ကလည္း တစ္ခါစားဖူးၿပီဆိုေတာ့ ျပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔ တိုးလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို ဝင္လုံးပါေလေရာ။ ဟိုေကာင္က ဟိုကိုင္သည္ညႇစ္နဲ႔ လုပ္ေနေပမယ့္ မိန္းမက အေသ႐ုန္းတာ။ ဒီေန႔ မိန္းမဝတ္ထားတာက အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ခရမ္းေရာင္ ဂါဝန္ေလး။
မိန္းမက ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ ေတာင့္ေတာင့္ေလးဆိုေတာ့ ဟိုေကာင္က အေသထန္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ ဂါဝန္ကို ဆြဲျဖဲပစ္ေနတယ္။ မိန္းမ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုလည္း လက္နဲ႔ႏွိုက္ေနတာ ႁပြတ္ကနဲ ပလပ္ကနဲ အသံေတြ တအားထြက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမရဲ့ ဘရာစီယာအနီေရာင္ေလးကို ဆြဲျဖဳတ္လႊင့္ပစ္ၿပီး လိုးပါေလေရာ။
လိုးတာမွ ဒီတစ္ခါ ဒီေကာင္ ျပင္ဆင္လာခဲ့တယ္ထင္တယ္။ အၾကာႀကီးပဲ။ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ရွိမယ္။ တဖန္းဖန္းနဲ႔ လိုးေနတာ။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမကို ေျပာေသးတယ္။
”ငါ့မယားေလးက လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ”
တဲ့။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမလက္ကိုယူၿပီး ဂြင္းထုခိုင္းတယ္။ မိန္းမကလည္း အရိုက္ခံရမွာေၾကာက္လို႔ ထုေပးရွာပါတယ္။ ဟိုေကာင္က ေပါင္ႀကီးျဖဲကားၿပီး မိန္းမက သူ႔ေပါင္ၾကားမွာ ထိုင္ရင္း ဖင္တုံးလုံးနဲ႔ ဂြင္းထုေပးေနရတာ။ ၿပီးရင္ သူ႔မယားလို သေဘာထားၿပီး တုံးလုံးခၽြတ္ၿပီး အားရေအာင္ လိုးေနျပန္ေရာ။
ေနာက္ေန႔ေတြဆို ဒီေကာင္ ေန႔တိုင္းကို လာလိုးေတာ့တာ။ တစ္ခါလာလိုးရင္ ၂ နာရီေလာက္ ဇိမ္ေျပနေၿပ လိုးေနတာ။ တခါတခါဆို ဖူးေဝကို တုံးလုံးခၽြတ္ႀကီး ထိုင္ခိုင္းထားၿပီး တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ နို႔စို႔တာ။ စို႔ၿပီး လိုးျပန္ေရာ။ လိုးေနတာမွ ဇိမ္ေျပနေျပကို ဖူးေဝရဲ့ ကိုယ္လုံးေလးေပၚ တက္ခြဖက္တြယ္ၿပီး အၾကာႀကီးလိုးတာ။ မိန္းမရဲ့ကိုယ္ထဲ သူ႔လရည္ေတြ ထည့္တာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ပဲ။ လိုးၿပီးေတာ့ မိန္းမကို အက်ယ္ႀကီး ေျပာေသးတယ္။
”ဟဲ.. ဟဲ.. ငါ့မိန္းမေလး ကေလးေမြးမွ ငါနဲ႔တူလား ၾကည့္ရဦးမယ္တဲ့..”
ဖူးေဝကေတာ့ တရွုပ္ရွုပ္ပဲ ငိုေနေတာ့တာ။ အဲ့လိုနဲ႔ ၅ ခါေျမာက္ သူလာလိုးၿပီးတဲ့ေန႔မွာ သူ႔ဆိုင္ကယ္နဲ႔ အိမ္ျပန္တဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ကေန လိုက္သြားတယ္။ ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေဒါသတအား ထြက္လာတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ သတိမထားမိေသးခင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို တိုက္ခ်လိုက္ၿပီ။ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ေတာ့ အနားက လူလုံးဝမရွိဘူး။ သူကေတာ့ ေျခေထာက္ညႇိုသက်ည္း က်ိဳးသြားတယ္။
အဲ့ဒါနဲ႔ သူ႔နားထင္ကို ခဲနဲ႔ ၁၀ ခ်က္ေလာက္ ဆက္တိုက္ထုလိုက္ေတာ့ မလွုပ္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ သူ႔ကို မေသမရွင္ႀကီး ျဖစ္မေနေစခ်င္သလို ခံစားခ်က္မ်ိဳး ဝင္လာလို႔ နဖူးကိုပါ ၄ ခ်က္ ၅ ခ်က္ေလာက္ ရိုက္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ငါဘာလုပ္မိပါလိမ့္ဆိုၿပီး အေသေၾကာက္လာေရာ။ ကားကို ေဘာ္ဒီ႐ုံ တန္းေမာင္းၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပင္လိုက္တယ္။
၂ ပါတ္ေလာက္ ၁ လေလာက္အထိ အေသေၾကာက္ေနေပမယ့္ ဘာရဲမွ လာမဖမ္းဘူး။ အခုထိပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမလည္း ေနာက္ရက္ပိုင္းမွာ တငိုင္ငိုင္ တေတြေတြ ျဖစ္မေနေတာ့ပဲ ျပန္ျပဳံးလာတယ္။
အခုဆို ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကေလးယူဖို႔ စဥ္းစားေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ကို ဘယ္သူမွ မသိခဲ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေတာင္ မသိဘူး။ အဲ့ဒါေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝမွာ အျမဲအသစ္လိုျဖစ္ၿပီး ေမ့မရနိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြပါပဲ။
ၿပီးပါၿပီ။