လစ်မစ် (စ ဆုံး)

အင်း အခုခေတ်က တော်တော်လေးတော့ ပြောင်းလဲသွားပြီကွ”

ယမင်း တယောက် ကိုကိုမျိုးသော််ပြောလိုက်သည့် စကားတပိုင်းတစ အိမ်နောက်ဖက်ဝရံတာမှ ကြားလိုက်ရသည်။ သူ့ယောက်ျား ကိုကိုမျိုးသော််နှင့် သူ့သူငယ်ချင်းအရင်း ကျော်မင်းသန်း တို့ အိမ်နောက်ဖက်ဝရံတာ က ကုလားထိုင်တွေမှာ ထိုင်လို့ ဘီယာသောက်ရင်း စကားပြောနေကြသည်။ ယမင်းက ရေခဲသသေတ္တာထဲမှ ဘီယာပုလင်းသုံးလုံးကို ဆွဲထုတ်လာရင်း သူတို့ စကားဝိုင်းသို့ ဝင်လိုက်လေသည်။

“ဘာတွေ ပြောင်းလဲ သွားတာလဲ ကိုကို”

“ဟား အတော်ပဲ ဘီယာကုန်သွားတာနဲ့”

ကိုကိုမျိုးသော််က ယမင်းရဲ့ မေးခွန်းကို မကြားချင်ဟန်ဆောင်ပြီး သူ့လက်ထဲက ပုလင်းခွံကို အောက်ချလိုက်ကာ ယမင်းဆီမှ ဘီယာတလုံးကို လှမ်းယူလိုက်လေသည်။

“ကဲ ဒါကတော့ ငါ့ရဲ့ အိပ်မက်နတ်သမီးလေးပဲ၊ ငါတို့ သောက်စရာကုန်သွားတာနဲ့ အချိန်မှီဘီယာတန်းပြီးလာပို့တာပဲလေ ဟဲဟဲ”

“ကိုကို က အဲလိုမျိုး မိန်းမကို သိပ်မြှောက်ပြောတတ်တာလေ. ဟွန်း…ရွတ်…”

ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် ပါးကို ရွတ်ကနဲနမ်းပြီး ဘီယာပုလင်းကို လှမ်းပေးလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းကိုလည်း ဘီယာတလုံးလှမ်းပေးလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းက ပြုံးပြရင်း ဘီယာကို လှမ်းယူကာ ယမင်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် လို့ ရည်ရည်မွန်မွန်ပင်လှမ်းပြောလိုက်သည်။
ကျော်မင်းသန်းက ကိုကိုမျိုးသော််ရဲ့ အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းတယောက်ဖြစ်သည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို သိသည်မှာ ကိုကိုမျိုးသော််နှင့် လက်ထပ်ပြီး ဒီပင်လယ်ပြာမြို့လေးသို့ ပြောင်းလာသည့်အချိန်ကထည်းက ဖြစ်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်းအတွက် သူတို့ အိမ်မှာ စားအိမ်သောက်အိမ်တခု ဖြစ်ပြီး အမြဲတမ်းလိုလို ဝင်ထွက် သွားလာပြီး တခါတလေ ညအိပ်ညနေ နေတတ်သည်မှာ မဆန်းတော့ပြီ။ ပုံမှန်အားဖြင့်တော့ သူ့ ရီးစားတယောက်နှင့် ကွဲတိုင်း အရက်လာသောက်ပြီး ညအိပ်လေ့ရှိလေသည်။ ကျော်မင်းသန်းမှာ ခုထိလူပျိုကြီး ဖြစ်ကာ ရီးစား များသူလည်း ဖြစ်လေသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် သူ့ ရီးစားသက်တမ်းများမှာ တနှစ်ကျော်ထိ ခံခဲလေသည်။ အမြဲတမ်းလိုလို တခုမဟုတ်တခု သော အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ပြတ်သွားကြတာ များလေသည်။

“ခလေးတွေ သွားပို့ပေးတာ ကျေးဇူးပါပဲ အချစ်ရေ၊ ဘာထူးသေးလဲ”

ဒီတခါ ကိုကိုမျိုးသော််ပြောလိုက်တာ တကယ့်ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့ အသံမို့ ယမင်းလည်း ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပဲ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“အင်း ဘာမှ တော့ မထူးပါဘူး၊ သူတို့ ကြည့်ရတာ အဖိုးအဖွား နဲ့ သွားနေရမှာ ပျော်နေကြတဲ့ပုံပဲ”

“မင်း ငါလာမယ်ဆိုလို့ ခလေးတွေကို တခြားပို့လိုက်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် မျိုးသော််”

“ဟားဟား.. မင်းကို စိတ်ပြေလက်ပျောက်နဲ့ ပျော်ရွှင်စေချင်တာပါကွာ၊ မင်း စိတ်ညစ်နေတုန်း ငါ့ခလေးတွေ ရဲ့ မျောက်ရှုံးအောင် ဆော့ အော်ဟစ်ပြီး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရတာတွေ ကြောင့် ပိုစိတ်ညစ်ပြီး၊ မိသားစု ဘဝ ကို စိတ်ညစ်၊ ဓါတ်တွေပျက် မသွားစေချင်ပါဘူး”

ယမင်းက လည်း ဝင်ပြောလိုက်သည်။

“ကျမကလည်း အခွင့်ကြုံတိုင်း အမေအဖြစ် က ခနတဖြုတ်အနားယူချင်နေတာပါရှင်၊ တကယ်တော့ ကျမ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဒီည အပြင်ထွက်မလို့ ချိန်းထားတာ၊ အတော်များများက ခလေးတွေ နေမကောင်းတာနဲ့ အလုပ်ပေါ်တာနဲ့ မအားတာနဲ့ အစီအစဉ်ပျက်သွားတာ”

“အော် ခုတော့ မယမင်း ပျင်းနေရပြီပေါ့”

“ရပါတယ်၊ အဟီး။ ဆောရီး ယမင်းကြောင့် ခုတော့ ရှင်တို့ ယောက်ျားလေး နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပေါက်ကရပြော လို့ရတော့ဘူး ဖြစ်သွားတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ကျမက လည်း ရှင်တို့ ဘော်ဒါ ယောက်ျားလေး တယောက်လို ဟန်ဆောင်နိုင်ပါတယ် အားမနာတမ်းပေါ့”

ယမင်းက ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ယောက်ျားလေး တယောက်ဟန်ပန်ဖြင့် ဘီယာပုလင်းကို မော့ချလိုက်ရာ ပါးစပ်မှ လျှံထွက်ကျရင်း သူ့တီရှပ်ပေါ်သို့ ဘီယာအချို့ ဖိတ်စင်ကျသွားလေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော််ရော ကျော်မင်းသန်းပါ ယမင်း အဖြစ်ကို ကြည့်ရင်း ရီမောလိုက်ကြသည်။

“မိုက်တယ် အချစ်၊ ကိုကို သွားရည်ခံ ပိတ်စ ဝတ်ပေးရမလား အဟီးး”

“ဟာ”

ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော််နောက်တာကို မရီနိုင်၊ သူ့တီရှပ်ပေါ်မှ ဘီယာစိုသွားသောနေရာကို လက်ဖြစ်ပွတ်လိုက်ရာ၊ သူရွှေရင် ထွားထွား အစုံက လှုပ်ခါယမ်းသွား၏။ အဲဒါကို အမျိုးသား နှစ်ယောက်စလုံးက စူးစိုက်ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတာနှင့် သူ့တီရှပ်ကို လက်ဖြစ် ညှပ်ကာ ဘီယာအစိုနှင့် သူ့ရင်ဘတ်မကပ်နေစေရန် ဆွဲမ ထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ စကားလမ်းကြောင်းပြောင်းလိုက်သည်။

“ဒါနဲ့ နေပါအုန်း၊ ခုနက ကျမ ဝင်လာတုန်းက ဘာတွေ ပြောနေကြတာလဲ”

“အော် ဟုတ်ကဲ့ ကျနော်တို့ ပြောနေကြတာ၊ ကျနော် က ရီးစားတယောက်ကို ရေရှည်ထိန်းထားနိုင်တဲ့ အရည်အချင်း မရှိဘူး ဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းပါ၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ညံ့ဖျင်းတယ်လို့ ခံစားနေရတယ်လေ”

ကျော်မင်းသန်းက လက်ထဲက ဘီယာခွက်ကို လက်ကျန်ရှင်းသလို အပြီးမော့ချပြစ်လိုက်သည်။

“အင်း ဒီတယောက်နဲ့က ဘာဖြစ်တာလဲ”

ယမင်းက ကျော်မင်းသန်း ၏ နောက်ဆုံးရီးစား ကောင်မလေး နာမည်ကို မမှတ်မိတော့ ခြုံငုံလိုက်သလိုဖြင့် မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ အားနာသွားပြီး။

“ဘယ်သူလည်း သူ့နာမည်က ချိုသဲ လား”

“ချိုမာပါ….. ဘာဖြစ်မှန်းတောင် အတိအကျမသိတော့ပါဘူးဗျာ၊ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်က အမြဲတမ်းလိုလို ဘာမဟုတ်တဲ့ အငြင်းအခုန်လေးတွေကနေစပြီး စကားများနေကြရတယ်၊ ကျနော်ထင်တာကတော့ အသက်ခြင်းကွာနေတာက အဓိက ပြဿ နာပဲ ထင်ပါတယ်”

“ဟုတ်တယ် မင်း ခလေးတွေ မုန့်ပေးကြိုက်တဲ့ အလုပ်ကို စွန့်သင့်နေပြီ၊ အဲကောင်မလေးက ဘယ်နှစ်နှစ်လဲ ၂၂ လား”

“၂၄ ပါကွာ၊ တကယ်က တဆယ့်နှစ်နှစ် ဆိုတာ သိပ်အကွာလှကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ဒါပေမဲ့ သူက သူ့အသက်နဲ့ လိုက်အောင်မရင့်ကျက်သေးပဲနဲ့ ခလေးဆန်လွန်းတယ်လို့ ငါထင်တယ်”

ယမင်းက လည်း ဝင်စပ်စုလိုက်သည်။

“ဘာဖြစ်လို့လည်း ကိုကျော်မင်းသန်း ရဲ့”

“အင်း အဲဒါပေါ့ ကျနော် မျိုးသော့််ကို ပြောနေတာ မယမင်း ဝင်မလာခင်လေးပဲ၊ ချိုမာက အမြဲတမ်း အရာရာတိုင်းမှာ ဝန်တို တတ်တယ်၊ ကြာလာတော့ အဲဒီဒဏ်ကို ကျနော်မခံနိုင်တော့ဘူးလေ”

“ဟုတ်ပ အဲဒါကို ကိုကိုတို့ ငြင်းနေကြတာ၊ လူတွေက အသက်ကြီးလာတာနဲ့ အမျှဝန်တိုစိတ်တွေ နည်းလာတယ် ဆိုတာကို”

ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို မျက်ခုံးပင့်ကြည့်ပြီး မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။

“လူတွေ၊ ဆိုတာ ဘယ်လူတွေကို ပြောနေတာလဲ”

“အင်းပါကွာ အင်းပါ၊ ထားပါတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပဲ ပြောတယ်ပဲ ထားပါတော့၊ ကိုကို က အသက်ရလာတော့ ဝန်တိုတာတွေ လျှော့လာတယ်လို့ ပြောတာပါ”

“ဟုတ်လို့လား ကိုကို”

“ထင်တာပဲ၊ မဟုတ်လို့လား”

“မသိဘူးလေ၊ ဟုတ်ရင်ဟုတ်မှာပေါ့”

ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို ငေါ့တော့တော့ ပြောရင်း ဘီယာပုလင်းကို မော့သောက်လိုက်သည်။ ဒီတခါတော့ မဖိတ်အောင် သတိထားပြီး မော့လိုက်သည်။
ကိုကိုမျိုးသော််က မခံချင်သလိုဖြင့်။

“ယမင်းက လည်းကွာ၊ ကိုကို့ ကိုခုထိမသိသေးဘူးလား၊ ဆိုကြပါစို့ အခုညလိုမျိုးပေါ့ကွာ၊ ယမင်းက ယမင်းသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အပြင်ထွက်မယ် လျှောက်သွားမယ်၊ ကလပ်တွေသွားမယ်၊ ကိုကို ဘာပြောလည်း၊ မသွားနဲ့ လို့ တခွန်းမှ မပြောဖူးဘူး၊ သွားကြဖို့တောင် တိုက်တွန်းပေးသေးတယ်မဟုတ်လားလို့”

ယမင်းက ဘာမှ ပြန်မပြောသေးပဲ သူ့ယောက်ျားကို သူခပ်တည်တည်ဖြင့် ကြည့်နေသည်၊ သူ့ယောက်ျား နည်းနည်း မူးနေပြီ ဆိုတာသူသိသည်၊ အဲလို မူးပြီး ရစ်လာတာကို သူကြိုက်သည်၊ အဲလို အချိန်မှာ သူ့ကို မခံချင်အောင် ပြောပြီး သူ့ဆီက စကားအမှားတွေ ထွက်လာမှာကို ယမင်း က မျှော်လင့်နေသည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် ကို တကယ်ချစ်ပါသည်။ သို့သော် ကိုကိုမျိုးသော််က သူ့ကိုယ်သူ အထင်ကြီးလွန်းသည်ဟု တခါတလေထင်မိသည်။ ကိုကိုမျိုးသော်် အမှား လုပ်မိတာမျိုးကို ထောက်ပြရတာ သူအလွန်ပျော်မိသည်။ ဒါကြောင့်လည်း မူးလာပြီ ဆိုရင် သူ့ကို မခံချင်အောင် ဆွပေးတတ်သည်။

“နောက် ယမင်း က အဲလို ကိုကိုမပါပဲ အပြင်ထွက်မှာ ကို အပျံစား၊ ဆက်ဆီ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်သွားလည်း ကိုကို ဘယ်တုန်းက ဘာပြောဖူးလို့လဲ”

ကိုကိုမျိုးသော််က စကားဆက်ပြောလာသဖြင့် ယမင်းကလည်း ပြန်ငေါ့လေသည်။

“အော် အော် ကိုကိုက လူကြီးလူကောင်းပေါ့လေ၊ အဲတော့ ကိုကိုက အဲလို မနာလိုဝန်တို ဖြစ်တတ်တဲ့ ယောက်ျား ငတုံး မဟုတ်ဘူး ဆိုတဲ့ ဆုတံဆိပ် မျိုးကို ရချင်လို့လား”

“ဟုတ်ပါဘူး ကွယ် အချစ် ကလည်း၊ ကိုကိုက အရင်တုန်းက လို သဝန်တိုတာမျိုး မရှိတော့ဘူးလို့ ဆိုလိုတာပါကွယ်”

ကိုကိုမျိုးသော််က သူတို့ ငြင်းခုန်နေတာကို အဆုံးသတ်ချင်လာသဖြင့် လေသံကို ချကာ ပြောလိုက်သည်။

“ အော် တကယ်လား၊ ဒါနဲ့ နေပါအုန်း ကိုကိုက ဘာကို သဝန်မတိုဖြစ်ရတာတုန်း၊ ဘာတွေကို တွေးနေလို့လဲ၊ ကိုကို မပါပဲ နဲ့ ယမင်းက အပြင်ကို ထွက်သွားရင် ဘာတွေ ဖြစ်နေမယ်ဆိုပြီး တွေးနေလို့ ဘာကို သဝန်တိုဖြစ်ရမဲ့ ဟာကို သဝန်မတိုဘူးလို့ ပြောနေရတာလဲ”

ကိုကိုမျိုးသော််က သူ့သူငယ်ချင်းဘက်ကို တချက်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး၊

“ကိုကို တို့ အဲဒီအကြောင်းတွေ နောက်ကျမှ ပြောကြရင် ကောင်းမယ်ထင်တယ်ကွာ”

“အော် ခုမှ ကိုကိုက ဘာလို့ ခုမှ ရှက်သွားရတာလဲ၊ ခုနတုန်းကတော့ ကိုကို့သူငယ်ချင်းရှေ့မှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ငါက သဝန်မတိုတတ်ဘူးလေး ဘာလေးနဲ့ ကြွားဝါနေပြီးတော့”

“ကဲကွာ ဒါဆိုလဲ ပြောမယ်၊ ကိုကို ဘာတွေးလဲ ဆိုတာ၊ ကိုကို ထင်တာကတော့ အချစ် က ကလပ်သွားရင် တခြားဘဲတွေနဲ့ ကမယ်၊ ကျူမယ် ကွာ၊ အချစ် က သူများတွေ ဂရုစိုက်တာ၊ အသိအမှတ်ပြုတာကို ခံချင်တယ်ကွာ၊ အဲလို သူများတွေက ယမင်းကို အသိအမှတ်ပြု ဂရုစိုက်ကြရင် အချစ် က ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဆက်ဆီဖြစ်တယ်လို့ ထင်တယ်ကွာ၊ ဒါတွေကို ကိုကိုက ခွင့်လွတတယ်ကွာ၊ သဝန်မတိုဘူးကွာ၊ ကဲ အဲဒါက ကောင်းတာ မဟုတ်ဘူးလား”

“ အို အဲဒါကတော့ ကောင်းတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ယမင်းက ကိုကို မနာလို ရမဲ့ ဟာမျိုးတွေ လုပ်နေလို့လား ကိုယ့်ကိုယ်ကို သိပ်မတင်ချင်ပါနဲ့လေ”

“ အော် ဒါဆိုရင် အချစ် က တခါဆို တခါမှ တခြားဘဲတွေနဲ့ မကျူဖူးဘူးလား”

ကိုကိုမျိုးသော််က မခံချင်စိတ်ဖြင့် ခံစစ်ကနေ တိုက်စစ် ကို ပြောင်းလိုက်သည်။
ယမင်းက နူတ်ခမ်းကို တွန့်လိုက်သည်၊ သူက အသေးစိတ်ဘာကိုမှ ပြောချင်စိတ်မရှိပေ။ များသောအားဖြင့် သူက အပြစ်ကင်းစင်အောင် တတ်နိုင်သမျှ နေခဲ့ပေမဲ့၊ တခြား ယောက်ျားသားများရဲ့ ဂရုစိုက်မှုကိုတော့ စိတ်ထဲ သာယာမိတာအမှန်ပင်။ အခု သူ့ယောက်ျားက ပေါ်တင်ကြီး ပြောနေတာ ခံရတော့ စိတ်ထဲက ဒေါသဖြစ်မိပေမဲ့ တချိန်ထဲမှာ ပဲ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကာမဆန္ဒ နည်းနည်းထလာသလိုလည်းဖြစ်မိသည်။ ဒီငြင်းခုန်နေမှုကို လောလောဆယ် ခနရပ်ထားလိုက်ပြီး နောက်အချိန်ရမှ သူ့ယောက်ျားကို ပြန်အစဖေါ်ပြီး ပြဿ နာရှာလိုက်အုန်းမည်ဟု တွေးလိုက်သည်။

အဲလို ခနတာ ငြိမ်နေကြတုန်းမှာပဲ ကိုကိုမျိုးသော််က မီးလောင်ရာလေပင့် စကားကို ပြန်စလိုက်သည်။

“မင်း အဲလို ပါတီတွေ ကလပ်တွေက အိမ်ကို ပြန်လာတဲ့ ညတွေဆိုရင် တအားကို ထကြွပြီးတော့ အရည်တွေ ရွှမ်းနေတာကတော့ သေခြာတာပဲ”

ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် သူ့ပါးစပ်က အဲဒီစကားထွက်သွားပြီးမှ အကြီးအကျယ်နောင်တရသွားပြီ ဆိုတာ သူ့ပါးစပ်ဟသွားတာနဲ့၊ မျက်နှာအနေအထားနဲ့ကို ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ယမင်း သိသည်။ သို့သော်လည်း ဒါမျိုး စကားကိုတော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်လွှတ်ပေးလို့ မရဘူး မဟုတ်လား။

“အဲဒါက ဘာစကားလဲ”

“ဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုကို က အဲလို ဆိုလိုတာ မဟုတ်ပါဘူး”

“ ကိုကို ဆိုလိုတာက ယမင်းက အပြင်ထွက် ကလပ်တွေသွား၊ တခြားယောက်ျားလေး တွေနဲ့ အရည်စိုလာတဲ့ အထိလောက် ကမြင်းပြီး နောက်ဆုံးကျမှ အိမ်ကွင်းမှာ လာဂိုးအသွင်းခံတယ်ပေါ့လေ၊ အဲလိုလား”

ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် ယမင်းကို ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် ကြည့်နေမိသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ ဘယ်လိုပြန်ပြောရမလဲ ဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေကို အမြန်စဉ်းစားနေသည်။

“အဲလိုမျိုး ပဲ ကိုကို တွေးနေတယ်မဟုတ်လား”

ယမင်းက အရှိန်မသတ်နိုင် ကိုကိုမျိုးသော််ကို ဖိပြောမိနေပြန်ပါသည်။

“ ကိုကို ထင်တာက ယမင်းက အပြင်ထွက်ပြီး ခပ်နန့်နန့် ကောင်မတွေလို၊ ဘဲတကာနဲ့ လိုက်ကျူနေတယ်ပေါ့၊ နောက်ပြီးတော့ ဘယ်လိုပဲ အပြင်မှာကဲကဲ နောက်ဆုံးတော့ ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ ယမင်းကို စိတ်ကျေနပ်မှုအပြည့်ပေးနိုင်တဲ့ တချောင်းထဲသော လီးပိုင်ရှင်ဆီ ပြန်လာခဲ့ရင် ပြီးရော ဆိုတဲ့ သဘောလား”

ကိုကိုမျိုးသော်် စကားတလုံးမှ မပြောနိုင်တော့ခြေ။ သူကြည့်ရသည်မှာ စိတ်ရှုတ်ထွေးနေပြီး သူပြောမိသည်ကို နောင်တ ရနေသည့်ပုံပေါက်နေသည်၊ ဒါပေမဲ့ စိတ်ဝင်စားနေပုံလည်းပေါက်နေသည်။ အမှန်တိုင်းပြောရရင်တော့ ယမင်းစိတ်ထဲမှာက ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် သူ့အပေါ်ယုံကြည်မှုရှိသည်ဆိုတာကို သူသိသည်။ သူ့ကွယ်ရာမှာ ယမင်းတယောက် ပေါက်ကရ လျှောက်လုပ်နေမယ်လို့ သူတွက်ဆထားမည်မဟုတ်မှန်းလည်း ယမင်းသိသည်။ သို့ရာတွင် သူ့စကားအရာက ယမင်းတယောက် ယောက်ျား ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် ကဲချင်လျှင် ကဲလို့ ရသည်ဆိုသော သဘောမျိုးသက်ရောက်နေသည်မဟုတ်လား။ အဲဒီအချက်က ယမင်းရဲ့ သွေးကြောတွေကို လှုပ်ရှားနေသည်။ ဒေါသ နှင့်အတူ ကာမဆန္ဒတွေပါ တချိန်ထဲ နိုးကြွားလာခဲ့ရသည်။

“ကိုကိုမှားသွားတယ် အချစ်ရယ်၊ ကိုကို အဲဒီသဘောမျိုးနဲ့ ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး”

ကျော်မင်းသန်း မနေတတ်တော့ပေ၊ သူများလင်မယားကြား ဘာဝင်ပြောရမှန်းလည်းမသိ။

“ငါ အထဲကို ခနသွားလိုက်အုန်းမှ ထင်တယ်၊ မင်းတို့ချင်းပြောစရာရှိတာတွေ ဆက်ဆွေးနွေးကြကွာ”

“ ဟာ မလိုပါဘူး ကိုကျော်မင်းသန်းရယ်၊ ယမင်း အခု ရေသွားချိုး ပြီး စိတ်ကို နည်းနည်း ပြန်လျှော့လိုက်အုန်းမယ်၊ ရှင်တို့ နှစ်ယောက်က ခေတ်ကာလ ယောက်ျာသား တွေ ဆိုတော့၊ ယမင်း ရေသွားချိုးနေတုန်းမှာ ညနေစာ ပြင်ထားပေးကြပါလား”

“အို လုပ်ပေးမှာပေါ့ အချစ်ရယ်၊ စိတ်ချ”

ကိုကိုမျိုးသော်် အခုမှ အလုံးကြီးကျသွားသလို ဝမ်းသာအားရဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ယမင်း အိမ်ထဲ ဝင်လာတော့ ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် ကျော်မင်းသန်းကို တောင်းပန်နေတာ ကြားလိုက်ရသည်။ ကျော်မင်းသန်းက၊

“တောင်းပန်စရာမလိုပါဘူးကွာ၊ ငါက လင်မယားတွေ အဲလို ငြင်းခုံရန်ဖြစ်ကြတာကို တွေ့ရရင်၊ ငါ့ကိုယ်ငါ လူပျိုကြီးဘဝ ဘယ်လောက်အေးချမ်းလဲ ဆိုတာကို ပိုပြီး ပီပီပြင်ပြင် ခံစားခွင့်ရတာပေါ့ကွာ၊ ဟဲဟဲ”

ယမင်းက ရေချိုးဖို့ အပေါ်ထပ်ကို အပြေးလေး တက်လာခဲ့ပါသည်။ ရေချိုးခန်းမဝင်ခင် အိပ်ခန်းထဲမှာ အဝတ်အစားတွေ ကြမ်းပေါ်ပုံချွတ်ချလိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ထဲ က ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပီတိလေးနဲ့ ကြည့်လိုက်မိပါသည်။ အသက် သုံးဆယ့်လေးနှစ် အရွယ်၊ ခလေးနှစ်ယောက်အမေအတွက်ကတော့ အရမ်းကို မိုက်နေသေးတဲ့ ဘော်ဒီမဟုတ်လား။အင်းပေါ့ နို့တွေက အပျိုဘဝတုန်းကလောက်တော့ တင်းတင်းရင်းရင်းကြီး ကော့ထောင်မနေတော့ပေမဲ့၊ ပျော့့လည်းမသွားသေးပါဘူး၊ တင်းတင်း လုံးလုံးလေးနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေး နည်းနည်းတုတ်လာလောက်ပါ။ နို့အုံကလည်း ပိုထွားလာတာအခုဆိုရင် ဘရာဆိုရင် စီကပ်ပ နဲ့ ဒီကပ်ပ ကြားထဲမှာရောက်နေပြီ။ ဒီရွှေရင် အစုံကတော့ သူနဲ့ ကိုကိုမျိုးသော််တို့နှစ်ဦးစလုံးရဲ့ ခံစားမှုကောင်းလေးတွေကို ရစေတဲ့ အရာတွေပေါ့။ ကိုကိုမျိုးသော််ကလည်း အဲဒီ ရွှေရင်အစုံကို ဆုပ်ကိုင် ဆော့ကစား၊ ဆုပ်နှယ် စို့ ပေးရတာကို ကြိုက်နှက်သက်သလို၊ သူအဖို့က လည်း အရသာ အကြောပေါင်းစုံ စုနေသလိုပဲ၊ ထိလိုက်တာနဲ့ ခံစားမှု ဒီလှိုင်းတွေ တက်ကြွ တတ်တဲ့ နေရာလေးပါ။ တခြား တစိမ်းယောက်ျားလေးတွေရဲ့ မျက်လုံးတွေ စိတ်တွေကိုလည်း ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့ တဲ့ အရာတွေပါ။

သူ့ယောက်ျားနဲ့ ငြင်းခုံခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ပြန်စဉ်းစားလိုက်မိတာနဲ့ အခုအချိန်မှာတော့ ဒေါသစိတ်ထက် ရမက်ဆန္ဒစိတ်တွေက ပိုလာတာကို သတိထားမိပြန်ပါသည်။

ယမင်းက အခုလို ခလေးတွေ အိမ်မှာ မရှိတဲ့ ညလိုမျိုးမှာ အခွင့်အရေးတရပ်အနေနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မိခင်တယောက်ဆိုတဲ့ အတွေးတွေကို မေ့ပျောက်ထားလိုက်ချင်ပါသည်။ သူ့ကိုယ်သူလည်း ဒီလိုမျိုးလေးတော့ တခါတလေ ဇိမ်ခံသင့်တယ်လို့ တွေးရင်း သူ့ကိုယ်လုံးကို ရေပန်းအောက်မှာ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ဇိမ်ခံပွတ် ပေးနေမိသည်။ ယမင်းက ပေါင်ခွစုံကြားကို စမ်းမိတော့ အမွှေးလေးတွေ နည်းနည်းတော့ ညှပ်ရအုန်းမယ်လို့ တွေးမိပြီး ရေပန်းခနရပ်၊ ဘီရိုထဲက အမွှေးရိပ်ကိရိယာလေး ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ အဖျားအနား နည်းနည်းတိလိုက်ပါသည်။ ခါတိုင်း သူ့ မိန်းခလေးသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အပြင်ထွက် သွားလည်ခါနီးတိုင်းမှာ သူလုပ်နေကြကိစ္စတခုပါ၊ တကယ်တမ်းကျတော့ သူ့ယောက်ျား ကိုကိုမျိုးသော််က လွဲလို့ ဘယ်သူမှ လည်း မြင်ရတာ မဟုတ်ပေမဲ့ သူ့ကိုယ်သူ ဆက်စီကျတယ်လို့ စိတ်ထဲ ဖြစ်ပေါ်လို့ လုပ်နေမိတာပဲဖြစ်ပါသည်။ အခုညလည်း ဘယ်မှ မသွား အိမ်မှာပဲ နေမှာ ဖြစ်ပေမဲ့ လုပ်နေကြလို့ ဖြစ်နေတာရယ်၊ အရမ်းကို စိတ်မွန်းကျပ်မှု၊ စိတ်ဖိအားတွေ များတဲ့ အလုပ်လုပ်နေရတဲ့ မိခင်တဦး၊ အမျိုးသမီး တဦး မို့ သူ့ကိုယ်သူ စိတ်ပြေလက်ပျောက် လုပ်နေမိတာလည်းဖြစ်မှာပါ။

ပြီးတော့မှ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ကျန်နေသေးတဲ့ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေ စင်အောင်၊ ရေပန်းအောက် ပြန်ဝင်လိုက်ပါသည်။ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်တိညှပ်ထားတဲ့ အမွှေးပုံပုံလေး ပေါ် ခေါင်းလျှော်ရည်နည်းနည်းထည့်ပွတ်ပေးရင်းက သူ့ကိုယ်သူ ကာမဆန္ဒလေး အနည်းငယ်နိုးကြွားနေတာကို သတိထားမိပါသည်။ ကိုကိုမျိုးသော််နှင့် ငြင်းခုံခဲ့သည်များက လည်း တစိတ်တပိုင်းတော့ ပါပါလိမ့်မည်။ ယမင်းက တခြားယောက်ျားလေး တွေနဲ့ ကျူ တာကို သူတကယ်ပဲ ဘယ်လိုမှ မနေဘူးလား၊ တကယ်လို့ ယမင်းက ကျူတဲ့ အဆင့်ထက် ပိုချင်တယ်ဆိုရင်ရော။ ယမင်းတယောက် သူ့ခေါင်းထဲမှာ မဟုတ်က ဟုတ်က ပုံရိပ်တွေကို တွေးရင်း နဲ့ ပိုပြီး ဖိန်းတိမ်းရှိမ်းတိမ်း ဖြစ်လာခဲ့ပါသည်။

ထိုအချိန်မှာပင် ရေချိုးခန်းတံခါးကို ခေါက်သံထွက်ပေါ်လာပါသည်။ သူ့တို့ အိမ်မှာ ပုံမှန်က ကိုယ့်မိသားစုနှင့်ကိုယ်မို့ တံခါးကို ကလန့်ချလေ့မရှိပါ။ အထဲမှ မီးဖွင့်ထား ရေသံကြားလျှင် တယောက်ယောက်ရှိနေသည်ဟု သိထားကြပြီး ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ယမင်းက ရေပန်းကို ပိတ်လိုက်ပြီး လှမ်းမေးလိုက်ပါသည်။

“ဘယ်သူလဲ”

သို့သော် ရုပ်တရက် ခေါင်းပြူလာသော ကျော်မင်းသန်းကို တွေ့လိုက်ရတော့ ယမင်းရုပ်တရက် လန့်သွားပြီး နံရံမှ မျက်နျာသုတ်ပုဝါတခုကို လှမ်းဆွဲပြီး သူ့ရင်ဘတ်ရှေ့မှာ လက်ဖြင့် ကိုင်ဖိထားလိုက်ပါသည်။

“ခင်ဗျား လုံလုံခြုံခြုံလား”

ကိုယ့်ရဲ့ ရွှေရင်အစုံကို သဘက်နှင့်ကာထားပြီးပြီမို့ ယမင်းက၊

“ဟုတ်ကဲ့ “

လို့ အဖြေပေးလိုက်မိပါသည်။ ကျော်မင်းသန်းတယောက် သူ့လက်တဖက်ဖြင့် မျက်လုံးများကို ဖုံးကာ တဘက်က ဝိုင်တခွက်ကို ကိုင်ကာ ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင်လာတာကို ယမင်းတယောက် တအံတသြတွေ့လိုက်ရပါသည်။ နောက်တော့ ယမင်း ဆီသို့ ဝိုင်ခွက်ကို ကမ်းပေးလိုက်ရင်း၊

“မျိုးသော််က ပေးခိုင်းလိုက်လို့၊ သူက ညစာအတွက် ပြင်ဆင်နေလို့ မအားလို့တဲ့ အဲဒါကြောင့်”

“အော် ဟုတ်လား”

ယမင်းက ခေါင်းထဲအတွေးမျိုးစုံနှင့် စကားကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပြောလိုက်မိသည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က တကယ်ပဲ အလုပ်များနေတာလား၊ ဒါမှ မဟုတ် အဲဒါက အကြောင်းပြကောင်းဖို့သက်သက်လား၊ ယမင်းနှင့် စကားများပြီး ကိုကိုမျိုးသော်် က ယမင်းသူ့အပေါ်မှာ စိတ်ခုနေမှာကို စိုးလို့လာချော့ခိုင်းတာလား၊ ဒါမှ မဟုတ် တခြား အမျိုးသားတဦး နဲ့ ယမင်း ရေချိုးခန်းတခုထဲ အတူရှိနေတာကိုတောင် သူမနာလို မဖြစ်ပါဘူး ဆိုတာကို သက်သေပြချင်တဲ့သဘောလား၊ ဒါမှ မဟုတ်ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ။

ယမင်းက ဝိုင်ခွက်ကို လှမ်းသူလိုက်တော့ သူ့လက်တဖက်ထဲနှင့် ထိန်းထားရသော မျက်နှာသုတ်ပုဝါက သူ့ရွှေရင်အစုံကို လုံခြုံအောင်မဖုံးကာထားနိုင်မှန်းသတိထားလိုက်မိသည်။ သူက နို့သီးခေါင်း နေရာကိုသာ အဓိက ကာကွယ်သည့်အနေဖြင့် ဖိကိုင်ထားလိုက်ရာ သဘက်အပေါ်ပိုင်းလွတ်နေသော နေရာက ရွှေရင်အစုံမှာ ပွတ်ရှအပ်ဘရာက ဖိတွန်းထားသလို လုံးကြွ တက်နေလေသည်။ နောက်ပြီး ကမန်းကတန်း ဆွဲလိုက်သော မျက်နှာသုတ်ပုဝါမှာလည်း အတိုလေး ဖြစ်နေသဖြင့် အောက်ဘက်မှာလည်း ပေါင်ခွစုံလေးကို ဖုံးကာမိရုံသာသာလေးသာရှိသည်။ အောက်မှ ရေဆေးပြီးစ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ဖွေးသန့်နေသော ပေါင်တန်ကြီးနှစ်လုံးကလည်း ဝင်းကနဲ ဖြစ်နေသည်။ ယမင်းတယောက် ထိုင်ရမလို ထရမလို ကိုးလို့ကန့်လန့် အဖြစ်ဆိုးနေသည်ကို မျက်လုံးအရသာခံပြီး ကြည့်နေရင်းမှ ကျော်မင်းသန်းက သူဘာမှ မမြင်သလို ခတ်တည်တည်ဖြင့်၊

“ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် သွားလိုက်ပါအုန်းမယ်၊ မျိုးသော််က ပြောတယ် ဒင်နာက နောက် ဆယ့်ငါ့းမိနစ် ဆိုရင် အဆင်သင့် ဖြစ်ပါပြီတဲ့”

“ဟုတ်ကဲ့ ကျမ ခနနေရင် ဆင်းလာခဲ့ပါ့မယ်”

ယမင်းကလည်းအလိုက်သင့်ပြန်ပြောလိုက်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်း အပြင်ပြန်ထွက်သွားပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်ပေးသွားတော့ စိတ်ထဲမှာ မကျေနပ်သလိုလို၊ စိတ်ပျက်သွားသလိုလိုတောင် ဖြစ်မိနေသည်။ တကယ်က ကျော်မင်းသန်းက တော်တော်တော့ ကြည့်ကောင်းပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးအဆစ်ပြေပြစ်သူဖြစ်သည်။ သူ့ကျန်းမာရေး သူ့ကိုယ်လုံးကို တော်တော်ဂရုစိုက်သူ ဖြစ်မှန်း မြင်ရတာနှင့်ကို ယမင်း ပြောနိုင်လေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော််နှင့် ကျော်မင်းသန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံးမှာ ပုံမှန် အမျိုးသားများကြားမှာ အရပ်မြင့်သူတွေလို့ ပြောနိုင်လောက်အောင် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်ရှိကြသူတွေ ဖြစ်ကြသည်။ ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို တကယ်ချစ်ပြီး တခါမှလည်း သစွာဖေါက်ဖျက်ဖို့လည်း မစဉ်းစားခဲ့ဘူးပါ။သို့ရာတွင်၊ သူ့စိတ်ကူးယဉ်အတွေးတွေ ထဲမှာ တော့ ကျော်မင်းသန်းက ရံဖန်ရံခါ ပါလာလေ့ရှိတတ်လေသည်။ အဲဒီ စိတ်ကူးယဉ်အကြောင်းတွေကိုသာ ဖွင့်ပြောလိုက်လို့ကတော့ ကိုကိုမျိုးသော််ရဲ့ ငါဝန်မတိုတတ်ဘူးကွ ဆိုတဲ့ လေသံက ဘယ်လို ပြောင်းသွားမလဲ မသိဟုတွေးလိုက်ရင်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ မိလေသည်။

အဲဒီ အတွေးကနေ ခုနက အငြင်းပွားခဲ့သည့် ဝန်တိုသည့်အကြောင်းအတွေးဘက်ကို ဆက်သွားမိပြန်သည်။ သူ့ယောက်ျားက တကယ်ပဲ သွေားရိုးသားရိုးလား၊ တကယ်ပဲ ယမင်း တခါတလေ တခြားယောက်ျားလေးတွေနဲ့ ကျူတာကို သူက မကန့်ကွက်ဘူး စိတ်ထားနိုင်တယ် ဆိုတာတကယ်ပဲထားတော့၊ ဘယ်လောက်အထိလဲ။ ဘယ်အဆင့်အထိကို ခွင့်ပြုနိုင်တာလဲ။ တကယ်လို့ သူ့ကွယ်ရာမှာ မဟုတ်ပဲ သူ့ရှေ့တည့်တည့်မှာ ဆိုရင်ရော၊ ယမင်း အဲဒီကိစ္စကို စူးစမ်းဖို့ စိတ်အားထက်သန်လာသည်။ အဲဒါ ကို သူမခံနိုင်ရင် သူအာနေတာပါဆိုတာကို ဝန်ခံလာစေရမည်ပေါ့။

အောက်ထပ်ကို ညနေစာ ဆင်းစားဖို့ကို နာရီဝက်တိတိကြာသွားရသည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က သူ့မိန်းမ စိတ်ပြေစေဖို့ ထမင်းစားပွဲကို အပျံစားပြင်ဆင်ပေးထားပြီး ဖယောင်တိုင်တွေဘာတွေတောင်ထွန်းပြီး အလှဆင်ထားသေးသည်။ ယမင်း ကြိုက်တတ်မှန်းသိသည့် သီချင်းသံ ညိမ့်ညိမ့် တိုးတိုးလေးလည်း ဖွင့်ထားပေးသည်။ သူကိုယ်တိုင်တောင် ရှပ်အကျႌကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဘောင်းဘီ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်နှင့် သားသားနားနား ဝတ်စားထားသည်။ ယမင်း ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်လာတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် တိုးတိုး တိုးတိုး နှင့် ကျော်မင်းသန်းရဲ့ ရီးစား နဲ့ ပြတ်တဲ့ အကြောင်း ဆက်ပြောနေသံကြားလိုက်ရသေးသည်။

ယမင်း အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တာနှင့် သူတို့ စကားပြောနေသံက တိကနဲ ပြတ်သွားတော့သည်။ ယမင်းက သူ့ယောက်ျား ရဲ့ အပြောကြီးချက်ကို မခံချင်လို့ စမ်းသပ်ချင်တာနှင့် သူ့ရဲ့ အနီရောင် ကျပ်ကျပ် ညစာစားဝတ်စုံ ကို ထုတ်ဝတ်လာခဲ့သည်။အဲဒီ ဒရက်စ်အောက်ခြေအနားက ပေါင်လယ်နားအထိတောင် မရောက်ချင်အောင် တိုသည်။ နောက် စီးလာတာကလည်း ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်၊ ယမင်းရဲ့ ဖြောင့်စင်းပြီး ကျန်းမာရေးကောင်းတဲ့ ပေါင်တန်ခြေသလုံးတွေက ဝင်းကနဲ ရှင်းသန့်နေသည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ တုန်းက ကျော်မင်းသန်းတွေ့လိုက်ရသလိုပဲ သူ့ရဲ့ ရင်သားအစုံအပေါ်ကို ဖေါင်းကြွလာဖို့ ပုခုံးသိုင်းကြိုးမဲ့ ပွတ်ရှအပ်ဘရာကိုလည်း ဝတ်ထားလိုက်သေးသည်။ အရမ်းဟိုက်ထားတဲ့ လည်ပင်းပေါက်ကြောင့် သူ့ရဲ့ ရင်သားမြှောင်းက အရမ်းကို နက်ရှိုင်းလွန်းနေပြီး ရွှေရင်အစုံက ရုန်းကန်ထွက်ကျ တော့မည့်ဟန်ဖြစ်နေလေသည်။ သူ့ရဲ့ လည်တိုင်လှလှလေးကို ပိုပြီးပေါ်လွင်အောင်လည်း ဆံပင်ကို အပေါ်ပင့်တင်ပြီး လှလှလေး ထုံးချည်ထားလိုက်သည်။မိတ်ကပ်ပါးပါးလေးကို ခါတိုင်းထက်မွတ်နေအောင်ပွတ်လာပြီး သူ့အကျႌအနီနဲ့လိုက်အောင် နူတ်ခမ်းနီ ရဲရဲကိုလည်း ဆိုးထားသေးသည်။

“အားပါး၊ အချစ်၊ လှလှခြေလားကွာ၊ မိုက်စ်မိုက်စ်”

“အင်းလေ၊ ခလေးတွေ အိမ်မှာ မရှိဘူး ဆိုတော့ နည်းနည်းပါးပါး အလှပြင်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဆက်ဆီကျအောင်ပြင်ကြည့်တာလေ ခစ်ခစ်”

ယမင်းက ပြန်ဖြေလိုက်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဝန်ခံမိလိုက်သည်ကိုလည်း သတိထားမိလိုက်သည်။ ဘဲနှစ်ဗွေလုံးက သူ့ကို မျက်လုံးအပြူးသား သွားရည်တမြှားမြှားနှင့် ကြည့်နေတာကို ခံနေရတော့လည်း ပိုပြီးတော့ ဆက်ဆီ ဖြစ်လာသလို ခံစားနေရသည်။

“သိပ်များလွန် သွားလား ကိုကို”

ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို ဟန်ပါပါ ခါးလေး ထောက်ပြီး ညုတုတုမေးလိုက်သည်။

“နိုးနိုး မလွန်သွား ပါဘူး ဘယ်ကလာ၊ အရမ်းကို မိုက်ပါတယ်”

ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် ဗလုံးဗထွေးနှင့် ဘာပြောမိမှန်းမသိ၊ သူ့စိတ်အတွေးနှင့် သူ့ပါးစပ်အပြောကို ကိုက်မိအောင်မနည်းလိုက်နေရသည်။ သူ့ကြည့်ရတာ ခေါင်းနည်းနည်းရှုတ်နေပုံရသည်၊ သို့ရာတွင် ကိုကိုမျိုးသော့်် မျက်နှာပေါ်တွင် ပြောင်းလဲသွားသော အရိပ်တချို့ကို ယမင်း ဘာသာပြန်၍မရလိုက်။ ကိုကိုမျိုးသော့်် မျက်နှာအမူအယာကတော့ သဘောမတူတဲ့ပုံ၊ ရှက်တဲ့ပုံတော့ လုံးဝမရှိ။ ကျေနပ်နေတဲ့ပုံသာ တွေ့ရသည်။ ယမင်းနှင့်ငြင်းခုန်တုန်းက ကိုကိုမျိုးသော််ပြောဆိုခဲ့တာတွေ၊ ထဲက တချို့တဝက်ကတော့ မှန်သည့်သဘောမှာ ရှိနေသည်။ အဲဒါကလည်း ကိုကိုမျိုးသော််က သူငြင်းခဲ့တာကို သက်သေပြချင်လို့ ဘာမှ မဖြစ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာရော မဖြစ်နိုင်ဘူးလား၊ ယမင်းအနေနဲ့ ကိုကိုမျိုးသော့်် လစ်မစ်ကို သိချင်ရင် ဒိထက်ပိုပြီး ဖိအားထပ်ပေးရမည်ဆိုတာကို တော့ သိနေလေပြီ။

ယမင်းက စားပွဲရဲ့ ထိပ်ဆုံးထိုင်ခုံမှာ နေရာယူလိုက်သည်။၊ ယမင်း ယောက်ျားနဲ့ ကျော်မင်းသန်းတို့က ယမင်းရဲ့ တဖက်တချက်မှာ သူတို့ချင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ကြသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ယမင်းရဲ့ ရင်သား မြောင်းကို ပဲ မသိမသာ ခိုးကြည့်နေကြသည်။ ယမင်းက မသိချင်ဟန်ဆောင်နေလိုက်သည်။ ကိုယ်ကို မသိမသာလေး ငိုက်ပြီးတော့ သူတို့ ပိုမြင်နိုင်အောင်တောင် ရှိုးပေးလိုက်သေးသည်။ ကျော်မင်းသန်း တယောက် အတင်းကို အိန္ဒြေဆည်ကာ မကြည့်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ခိုးခိုးကြည့်နေရသည်မှာ တော်တော်ပင်ပန်းရှာပေမည်။ ယမင်း ယောက်ျား ကိုပဲ အားနာ လို့လား ယမင်းကိုပဲ အားနာလို့လားတော့မသိ။ ယမင်းက တော့ အဲလို အမူအယာပျက်လောက်အောင် ခိုးကြည့်နေတာကိုပဲ သဘောကျနေမိသည်။ ကိုကိုမျိုးသော့်် မျက်နှာကိုကြည့်လို့တော့ ခုထိကို သဘောမကျသည့်အရိပ်အယောင်မတွေ့ရသေး။

ကျော်မင်းသန်းတယောက် အသည်းကွဲထားသည်မှာ မကြာသေးမို့ စိတ်ဓါတ်ကျနေသော်လည်း အခုညတော့ ပျော်နေပုံပေါက်နေသည်။ ဒါကလေး ယမင်းကြောင့်ပင်ဖြစ်ရမည်ဟု ယမင်းကတော့ တွက်နေသည်။

ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းတယောက် ရီးစားနှင့် ပြတ်သည့်ကိစ္စ ဘယ်လိုလဲ ခံစားနေရတုန်းလားဟုမေးတော့၊ ကျော်မင်းသန်းက၊

“ကျနော်က ဒီတယောက်ပြတ်သွားရတာကို တကယ်တမ်း စိတ်ထဲ သိပ်မထိခိုက်ပါဘူး၊ ကျနော် စိတ်ပျက်မိတာက၊ဘာကြောင့် ကျနော် က အချစ်ရေးမှာ ကံခေရတာလဲ၊ အမြဲတမ်းအချိန်တိုတိုလေး တွေနဲ့ ဇာတ်သိမ်းသွားရတာကိုပဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အားမရတာ၊ အခု က အခြေကျဖို့ အရွယ်ရောက်နေပြီလေ”

“ကိုကို သူ့ကို အမြဲပြောနေတာပဲ အချစ် ရေ၊ မင်းကိုယ်နဲ့ ရွယ်တူ တွေကိုပဲ ရှာသင့်တယ်လို့”

ကိုကိုမျိုးသော််က ဝင်ထည့်လိုက်သည်။

“ဟုတ်လား ကိုကျော်မင်းသန်း”

ယမင်းက ကျော်မင်းသန်း မျက်နှာကို ပြုံးစေ့စေ့ဖြင့်ကြည့်ရင်း မေးလိုက်သည်။

“ ကိုကျော်မင်းသန်းက ငယ်ငယ်လေးတွေမှ ကြိုက်တတ်တာလား”

“နိုး အဲလိုလည်းမဟုတ်ပါဘူးဗျာ.”

ကျော်မင်းသန်းက ယမင်းကို အဖြေပေးလိုက်ပြီး ကိုကိုမျိုးသော််ဘက်သို့ လှည့်ကာ ဆက်ပြောလေသည်။

“ငါက ငါတို့ အရွယ်ဝတ် ခတ်မိုက်မိုက် မိန်းခလေးတွေများ ရှိခဲ့ရင် ပိုတောင် သဘောကျသေးတာပေါ့ကွာ၊ ဒါပေမဲ့ ဒါမျိုး အကောင်းဆုံးတွေက သူများတွေ လက်ဦးကုန်ပြီလေကွာ”

ကျော်မင်းသန်းက ပြောရင်း လက်က ရုတ်တရက် ယမင်းဘက်သို့ ညွှန်လိုက်မိပြီးမှ ချက်ချင်း သူ့အမှားကို သိလိုက်မိပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို မျက်နှာမှာ အုပ်လိုက်ရင်း၊

“ဟာ ငါဘာတွေ ပြောလိုက်မိပြီလဲ မသိပါဘူးကွာ ၊ ဆောရီး အားလုံးကို တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ”

သို့သော်လည်း ကိုကိုမျိုးသော််နှင့် ယမင်းတို့ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာကြီးနီရဲပြီး ရှက်သွားသော လူပျိုကြီး ကျော်မင်းသန်းကို ကြည့်ရင်း တဝါးဝါးရီမေးလိုက်ကြလေသည်။ယမင်းက၊

“အဲဒါ မမှားပါဘူး ကိုကျော်မင်းသန်းရဲ့၊ ယမင်းကတော့ အဲလိုမျိုး အသိအမှတ်ပြုခံရတာကို ဂုဏ်တောင်ယူမိပါသေးတယ်၊ ကိုကိုကလည်း စိတ်ရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ဟုတ်တယ်မလား ကိုကို”

“ဒါပေါ့၊ ဘာလို့ စိတ်ဆိုးရမှာလဲ”

ကိုကိုမျိုးသော််က ခပ်ပြုံးပြုံးလေးပ်င ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ဒီမျက်နှာကတော့ အသိသာကြီး ယမင်း သူ့ကို စမ်းနေတာကို သူသိနေတယ် ဆိုတဲ့ မျက်နှာကြီး။

“ကဲတွေ့လား ကိုကျော်မင်းသန်း၊ ကိုကျော်မင်းသန်းယမင်းကို ကြိုက်သလို မြှောက်ပြောနိုင်တယ်၊”

ကျော်မင်းသန်းတယောက်ဘာပြောရမှန်းမသိ၊ ကိုကိုမျိုးသော့််ကို ခွင့်တောင်းသလိုလို လှမ်းကြည့်နေသည်။

“ကိုကို့ အတွက် စိတ်မပူပါနဲ့၊ ကိုကို က သဝန်မတိုတတ်ဘူးလေ၊ မှတ်မိတယ်မလား၊ ယမင်းတို့ ဝရံတာမှာ ပြောခဲ့ကြတာလေ”

“ဒါပေါ့၊ ငါသဝန်မတိုပါဘူး ဟကောင်ရ”

ကိုကိုမျိုးသော််က ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို တွန့်ပြရင်း ဆက်ပြောသည်။

“မင်း ငါ့မိန်းမ ကို ကြိုက်သလောက်၊ ကြိုက်သလို ချီးမွန်းမြှောက်ပင့် ပြောနိုင်တယ်၊ ငါ့စိတ်ထဲ ဘယ်လိုမှ မနေဘူး၊ ယမင်းက လည်း အဲလို မျိုး ဆိုလို့ကတော့ ရွှမ်းပီတိကတော့ ဂွမ်းဆီထိသလို နေမှာ ဟဲဟဲ”

“ကဲတွေ့လား”

ယမင်း တယောက် ကိုကိုမျိုးသော့်် စကားနှင့် မျက်နှာပေးကြောင့် မခံချင်တာက တကြောင်း နဂိုကမှလည်း စိတ်က နည်းနည်း ထက်သန်နေပြီ ဖြစ်ရာ ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားလာခဲ့သည်။

“ဆိုစမ်းပါအုန်း၊ ကိုကျော်မင်းသန်းနဲ့ ယမင်း လမ်းမှာ တွေ့ကြပြီ ဆိုပါစို့၊ ယမင်း စိတ်ကို စိတ်ဝင်စားမှုရှိလာအောင် လို့ ယမင်းကို ဘယ်လို မြှောက်ပြောချီးမွန်းမှလဲ”

“မပြောတတ်ဘူး”

ကျော်မင်းသန်းက ရွံ့တွန့်တွန့်ဖြင့် ဆက်ပြောကြည့်လိုက်သည်။

“ မင်း သိပ်လှတာပဲ ဆိုရင်ကော”

“ဟင်း ကျေးဇူးပါပဲ၊ ဒါပေမဲ့ သိပ်မရိုးလွန်းဘူးလား ကိုကျော်မင်းသန်းရယ်”

ယမင်းက ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ လက်မောင်းတဖက်ကို ကိုင်လှုပ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်ပြန်သည်။ ကျော်မင်းသန်းတယောက် ကိုကိုမျိုးသော့််ဘက် အကူအညီတောင်းသလိုလှည့်ကြည့် လိုက်တော့၊ ကိုကိုမျိုးသော််က၊

“ဟေ့ကောင်ရ ပြောသာ ပြောပါ ငါစိတ်မရှိပါဘူး အမှန်တိုင်းပြောတာ”

“အင်း အာ့တာဆိုရင်လည်း ဒီလိုပြောမယ်၊ ယမင်း က ဒီအဝတ်အစားနဲ့ အရမ်းဆက်ဆီ ဖြစ်တယ်ကွာ”

ကျော်မင်းသန်းက စကားကို ခနရပ်လိုက်ပြီးယမင်းကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးတကိုယ်လုံး ကြည့်ပြီး မှ မျက်လုံးချင်း စူးစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်းက၊

“ မင်း ကိုကြည့်ရတာ ဒီည အရမ်းကို ဆက်ဆီကျလွန်းတယ်ကွာ၊ တကယ့်ကို အမိုက်စားပါပဲ”

“ခစ်ခစ်၊ အဲဒါကတော့ သိပ်မဆိုးပါဘူး”

ယမင်းက ခစ်ခစ် ရီရင်း သူ့မျက်နှာပူသွားလို့ ယက်တောင်ခတ်လိုက်ရသလို သူ့လက်ဖဝါးလေးဖြင့် မျက်နှာကို ယပ်ခပ်ပြနေလိုက်သည်။ တကယ်တော့ အမူအယာ ပိုပို လုပ်ပြလိုက်ရပေမဲ့ တကယ် မထိဘူးတော့ မဟုတ်ပါ။ သူ့ကို ဂရုစိုက်ခံနေရသဖြင့် ယမင်း ရဲ့ စိတ်တွေက တက်ကြွ လှုပ်ရှားလာနေပြီ ဖြစ်လေသည်။ သူ့ယောက်ျား ကတော့ ဒါကို ကြည့်ပြီး သဘောကျနေပုံရလေသည်။

“အဲတော့ ကိုကိုက ကိုကို့သူငယ်ချင်းက ယမင်းကို အဲလို ပြောတာတွေကိုလည်း လုံးဝ စိတ်မရှိဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”

ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် မျက်နှာကို သေသေခြာခြာ အကဲခတ်နေရင်းက မေးလိုက်သည်။

“ဘာလို့ ရှိရမှာလဲ”

ကိုကိုမျိုးသော််က မျက်စေ့တဖက်မှိတ်ပြလိုက်ရင်းက၊

“သူက အမှန်တွေကို ပြောနေတာကိုဟာ”

“အော ထားပါတော့ထားပါတော့”

“ ဖူး”

ကျော်မင်းသန်းတယောက် ခုမှ အလုံးကြီးကျသလိုမျိုးဖြင့် သက်ပြင်းမှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး နဖူးမှ ချွေးစများသပ်သည့်ပုံစံမျိုးလုပ်ပြလိုက်သည်။ ယမင်းက တော့ နူတ်ခမ်းကိုတွန့်ရင်း စားပွဲပေါ်သူ့လက်ချောင်းကလေး များဖြင့် တီးခေါက်ရင်း သူ့ယောက်ျားကို သူ့အပေါ် ဒီလို လွယ်လွယ်နှင့် အနိုင်ပိုင်းလို့မရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ စဉ်းစားနေလေသည်။ ယမင်းက လည်း ဒီ အားပြိုင် ကစားပွဲ ကို နည်းနည်း ဓါတ်တွေ့လာပြီ ဖြစ်သည်။

“အဲလိုဆိုရင်.. ကိုကျော်မင်းသန်းက ယမင်းကို ညကလပ်တခုမှာ တွေ့တယ် ဆိုပါစို့၊”

ယမင်းက စကားကို ခနရပ်ပြီးဝိုင်ကို တစုပ်စုပ်လိုက်သည်။

“ကျမ ကို စော်တွေ အားလုံးထဲမှာ ကျူဖို့ အကောင်းဆုံး ဆိုတာကို ဘယ်အချက်က ကိုကျော်မင်းသန်းကို ထင်စေချင်သလဲ”

“ဒုက္ခော.. ကျနော်မသိဘူးလေ”

ကျော်မင်းသန်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့သူငယ်ချင်းကလည်း ဘယ်လိုမှ သူ့ကို ကူညီမဲ့ပုံ မပြ၊ ပြောချင်တာပြောလို့ လွတ်ထားပေးသည့်ပုံ။

“ဟိုဟာလေ ယမင်းက ထက်တယ်ကွာ၊ ဟာသဥဏ်လည်းရှိတယ်ကွာ အဲဒါတွေပေါ့”

“ကိုကျော်မင်းသန်းက ယမင်းကို ကလပ်မှာ ခုမှစ မြင်ဖူး တဲ့လူတွေလေ၊ အဲဒါတွေ ဘယ်သိအုန်းမတုန်း၊ တခုခု တော့ ရှိရမှာပေါ့”

“အဲဒါဆိုရင်လည်းကွာ ယမင်း ရဲ့ မျက်လုံး တွေ က အရမ်းလှတယ်”

ယမင်းက ကိုကျော်မင်းသန်းကို ပြုံးပြလိုက်သည်။ တကယ်က ကျော်မင်းသန်းက လိမ်တာတော့မဟုတ်၊ ယမင်းကိုယ်တိုင် က သူ့ရဲ့ မျက်လုံးညိုညို နက်နက်လေး တွေ လှမှန်းသိသည်။ အခုလည်း မိတ်ကပ် တို့ဖြင့် ပိုပြီး ထင်ရှားသွားအောင် သူပြင်ထားခဲ့သေးသည်။ သို့ပေမဲ့ ယမင်း ကို ကိုပန်းမောင်ောင် ကြိုက်နှစ်သက်မည့် အခြားအချက်တွေလည်း ရှိရအုန်းမည်ဟု ယမင်း တွက်ထားခဲ့သည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို ထပ်ပြီး ညှစ်လိုက်အုန်းမည်ဟု ပြင်လိုက်တုန်း ယမင်း ယောက်ျားက ဦးသွားခဲ့သည်။

“ဟေ့ကောင် ငါ့မိန်းမ မပြောခင် ငါပြောလိုက်မယ်က အဲဒီ လိုင်းကြီးက ရိုးလွန်းအားကြီးတယ်”

ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို မေးခွန်းထုတ်သည့် အကြည့်ဆန်ဆန် မျက်ခုံးလေး တဖက်ပင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က သူ့သူငယ်ချင်းကို သူ့မိန်းမအား ပက်ပက်စက်စက် ကျူဖို့ မြှောက်ပေးနေတာလားဟု။ သို့ပေမဲ့ ဘာမှ ကိုကိုမျိုးသော့််ကို မပြောလိုက်ပေမဲ့ ကျော်မင်းသန်းဘက်လှည့်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ကဲ ကိုကျော်မင်းသန်း ကြားတယ်မလား”

“ကောင်းပြီ၊ ယမင်း ရဲ့ ပါးချိုင့်လေးက အရမ်း ချစ်စရာကောင်းတယ်လို့ ကိုယ်အမြဲတွေးနေမိတယ်”

“ဟုတ် ကိုကျော်မင်းသန်း ဆက်ပါအုန်း”

ကျော်မင်းသန်း ရဲဆေးတင်သည့်အနေဖြင့် သူ့ဝိုင်ခွက်ထဲမှ ခပ်များများ တစုပ်စာ ကို စုပ်သောက်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော့််ကို လည်း တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သေးသည်၊ သူစည်းကျော်သွားပလား ဆိုတာကို သိရအောင်ဖြစ်သည်။

“နောက်ယမင်း က အရမ်း ဆက်ဆီ ဖြစ်တဲ့ နူတ်ခမ်းတွေ ရှိတယ်”

“ဟုတ်ပြီ ခုမှ နည်းနည်း ပီပြင်လာပြီ”

ယမင်းက ခိခိရီလိုက်သည်။ ယမင်းရဲ့ နူတ်ခမ်းနီ ရဲရဲ့လေး ဆိုးထားသည့် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက ယောက်ျား တွေရဲ့ အတွေးရိုင်းတွေ ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်တာပဲလေလို့ တွေးမိလိုက်သည်။

“အင်း ယမင်း ရဲ့ လည်တိုင်ကတော့ တကယ့်ကို တခြားအမျိုးသမီးတွေနဲ့ မတူဘူး၊ ယမင်းရဲ့ ပုခုံးကျပုံလေးက အရမ်းကို ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်၊ ကြည့်လိုက်တိုင်းမှာ ဆက်ဆီ ဖြစ်နေတယ်”

“ဟင့်၊ ကြားရတာ စိတ်ချမ်းသာလိုက်တာ၊”

ယမင်း က ပြောလိုက်ရင်း သူ့ကို ဝိုင်းပေးနေကြတဲ့ အာရုံစိုက်ခံရမှုတွေကြောင့် သူ့စိတ်တွေလည်း ကြွလာခဲ့ရသည်ကို သတိထားမိသည်။ ဘေးလူတွေ သတိမထားမိပါစေနဲ့လို့ ကျိတ်ဆုတောင်းနေမိသည်။ ဒါပေမဲ့ အခု စကားလမ်းကြောင်းကိုတော့ ယမင်း က ပြောင်းဖို့ စိတ်မဝင်စားပါ။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော့််မျက်နျာက စောစောကလို လှောင်သလိုလို မျက်နှာမျိုးမဟုတ်တော့၊ သူလည်း စိတ်ဝင်စားနေပုံရသည်။ သို့ပေမဲ့ သဘောမတူတာတွေ မကျေနပ်တာတွေ မျိုးမဟုတ်။ သူတကယ်ပဲ သဝန်တိုစိတ်မရှိဘူးလား။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော််ကို ကြည့်နေရာက ကျော်မင်းသန်းနှင့် မျက်လုံးချင်း ဆိုင်လိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းက ယမင်းရဲ့ ရင်သား မြှောင်းနေရာကို စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။ ဟန်ဆောင် ပန်ဆောင် ခိုးကြည့်နေတာမျိုးပင်မဟုတ်တော့။ ယမင်း ကြည့်လိုက်တော့မှ သူ့မျက်လုံးတွေက ယမင်း မျက်လုံးတွေနှင့် လာဆုံလေသည်။

“တကယ်လို့ ကလပ်မှာ သာဆုံခဲ့သာဆိုရင် ယမင်းရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကိုတော့ ဘယ်လိုမှ အကြည့်ရှောင်လို့ ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့က အရမ်းဆက်ဆီ ဖြစ်လို့ မြင်လိုက်ရတာနဲ့ မျက်စေ့လွဲချင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ကျော်မင်းသန်းက ပြောလိုက်ပြီးသည့်အချိန်တွင်၊ ကိုကိုမျိုးသော််ရော ကျော်မင်းသန်းပါ ယမင်းရဲ့ အသားပေါ်နေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ပေါ်တင်ကြီး စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေကြတော့သည်။ ယမင်းရဲ့ သွေးကြောတွေထဲ ဖျိုးဖျိုးဖျင်းဖျင်း နှင့်ကို ဖြစ်သွားသည်။ သေခြာတာကတော့ ဒါဟာ ပထမဆုံးအကြိမ် ခံစားဘူးတာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ သူ့ယောက်ျား မဟုတ်တဲ့ တခြားတစိမ်းတရံစာ ယောက်ျားလေး တွေက ယမင်းရဲ့ ဘော်ဒီကို တပ်မက်မောစွာ ကြည့်ခံရလို့ ဖြစ်ရတဲ့ စိတ်ခံစားမှုတွေက မရေနိုင်လောက်အောင်ကို ကြုံဖူးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုဟာက သူ့ယောက်ျား ငုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ဖြစ်နေရတာလေ၊ ယောက်ျား ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဘာမှ ကို မကန့်ကွက်။

“အိုမျက်စေ့မလွဲချင်တော.ရောဘာအရေးလဲ ကိုကျော်မင်းသန်းကလဲ”

ယမင်းကကျော်မင်းသန်းကို ဦးတည်ပြောနေသော်လည်း မျက်လုံးတွေက သူ့ယောက်ျား မျက်နာကိုသာ အကဲခတ်နေလေသည်။

“ကိုကျော်မင်းသန်း ယမင်း ရင်သားတွေကို မျက်စေ့မလွှဲတမ်းကြည့်နေတာ တောင် ယမင်း ကိုကိုက စိတ်မရှိပါဘူးလို့ပြောနေမှ ဟာကို”

“ကိုကို က တကယ့်ကို လုံးဝစိတ်မရှိပါဘူ ချစ်ရဲ့ .. ဒီကောင်ပြောတာလည်းမမှားဘူး ချစ်လေးရဲ့ရင်သားတွေကလည်း ကြည့်ချင်စရာကြီးကိုး”

ယမင်း နှင့် ကျော်မင်းသန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုကိုမျိုးသော့်် မျက်နှာကိုသေခြာလေ့လာနေကြသည်၊ အတည်ပြောနေတာလား နောက်နေတာလားဟု။ နောက်နေတာ ဒါမှမဟုတ် ဟန်ဆောင်ပြောနေတာဆိုရင်ဖြင့်၊ ကိုကိုမျိုးသော်် တယောက် တကယ့်ကို ဟန်ဆောင်ကောင်းသူ ဟုသာဆိုရပေတော့မည်။ ယမင်း အမြင် မှာတော့ ကိုကိုမျိုးသော့််မျက်နှာမှာတော်တော်ကျေနပ်နေပုံပေါက်သည် ဟုထင်နေသည်။ ဘာကြောင့်လဲ။ စောစောကငြင်းခုန်ထားခဲ့ကြသလို သူသဝန်မတိုတတ်ဘူးဆိုတာကိုပဲ သက်သေပြနိုင်နေလို့လား၊ ဒီထက်ပိုတဲ့အကြောင်းများရှိသေးလား။

ကျော်မင်းသန်း က ဒါဆိုလည်းပြီးတာပဲဆိုသည့်သဘောမျိုးဖြင့် ပုခုံးနှစ်ဘက်ကိုတွန့် ပြလိုက်ကာ၊ ယမင်း ရင်သားမြှောင်းကို ကြာကြာလေးတချက်စူးစူး လေးစိုက်ကြည့်ပြီးမျက်လုံးကိုလွဲလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းဆိုတော့ ကိုကိုမျိုးသော််ကိုယ်တိုင် ခွင့်ပေးထားတာတောင်မှ အားနာပြီးတော့ အကြာကြီးကြည့်နေမည့်သူ မဟုတ် မှန်း ယမင်းကလည်း သိသည်။ အဲတော့ယမင်း ရဲ့အကြံစည်အောင်မြင်ဖို့က နည််းပြောင်းမှဖြစ်မည်။ ကျော်မင်းသန်းကို ပိုပြီးနိူးဆွဖို့စဉ်းစားလိုက်သည်။

ယမင်းက ခေါင်းကိုဘယ်ညာလည့်ရင်း တချိန်ထဲမှာပင် သူ့လည်ဂုတ်လေး ကိုလက်ဖြင့်ဖွဖွလေး ဆုပ်ညှစ်ပေးလိုက်သည်၊ နောက်တော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ သူ့ရင်သားအစုံကို ရှေ့သို့ကော့ထုတ်လျက် ကုလားထိုင်နောက်မှီပေါ် ခေါင်းကိုလှန်တင်ထားလိုက်လေသည်။ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်စလုံး သူ့ကိုကြည့်နေကြမည်ဆိုတာကိုတော့ သူသေခြာပေါက်သိသည်။

“အချစ် ဘာဖြစ်လို့လဲ ခေါင်းမူးလို့လား”

ယမင်းက မျက်စေ့ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုမျိုးသော််ရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း မင်းအကြံငါသိပါတယ်ဆိုတဲ့အပြုံးမျက်နှာကိုတွေ့လိုက် ရပါသည်။ သို့ရာတွင် ယောက်ျားနှစ်ဦးစလုံးက သူ့မျက်နှာကို မကြည့်ပဲ သူ့ရင်ဘတ်နေရာ ကိုသာစူးစိုက်ကြည့်နေ ကြသည်ကိုတွေ့ လိုက်ရသ ဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန် ငုံ့ကြည့်မိလေသည်။ သူကရင်ကိုကော့ပြီးခေါင်းကို လှန်ချ လိုက်သဖြင့် နဂိုကမှသူ့နို့ တွေကတဝက်လောက်ပေါ်နေရာမှ နို့သီးခေါင်းထွက်လာခါနီးထြိဖြစ်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ တဖက်မှာ နို့ခံ အညိုဝိုင်း တစွန်းတစပင်ပေါ်နေလေပြီ။ ပထမတော့ ယမင်းက အကျင်္ီကိုပြန်ဆွဲတင်လိုက်မလိုလုပ်ပြီးမှ စိတ်ပြောင်းကာ ဒီအတိုင်းထားလိုက်လေသသည်။ယမင်းက သူဘာမှသတိမထားမိသလို ဟန်ဆောင်လိုက်ရင်း၊

“ဇက်ကြောနည်းနည်းထိုးသလိုပဲ”

ယမင်းက ကိုယ်ကိုပြန်မတ်လိုက်ပြီး သူ၏ကျပ်ပြားဝိုင်းသာသာ အညိုရောင်နို့ခံအဝိုင်းလေးပြန်ဖုံးသွားရုံ အကျီကို ပြန်ဆန့်တင်လိုက်သည်။

“နည်းနည်းလေးနှိပ်ပေးရမလားအချစ်”

“အဲဒါကောင်းမလားမသိဘူး”

ကိုကိုမျိုးသော်် မေးခွန်းက သူနှိပ်ပေးရမလားဟု မေးခွန်းထဲမှာမပါ၊ ဆိုတော့ ယမင်းက ထိုအရာကို အခွင့်ကောင်းယူလျှက် သူ့ယောက်ျားကို အကဲတိုးစမ်းလိုက်သည်။

“ကိုကျော်မင်းသန်း ယမင်းကို ဇက်ကြောလေး နည်းနည်း ဆွဲပေးလို့ရမလား”

“အင်း ရပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့”

ကျော်မင်းသန်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်၊ ဘယ်လိုလဲ ဆိုသည့်သဘော။

“ဘာဒါပေမဲ့လည်းကွ၊ ယမင်း က မင်းကို နှိပ်ခိုင်းနေတာ လုပ်ပေးလိုက်လေ”

“လာကိုကျော်မင်းသန်း ဧည့်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်၊ ဟိုက ဆိုဖာတွေနဲ့က ပိုကောင်းတယ်၊ ကိုကို ယမင်းတို့ သွားနေတုန်း ပုဂံတွေ သိမ်းပေးထားလို့ ရမလားဟင်”

ကိုကိုမျိုးသော်် က နင်ဘာအချိုးချိုးသလဲ ငါသိပါတယ် ဆိုသည့် အပြုံးမျိုးဖြင့် ကြည့်နေလိုက်သည်။ ထမင်းစားခန်းမှ နေ၍ ဧည့်ခန်းသို့ ပြောင်းအနှိပ်ခံသည့်သဘောမှာလည်း သူ့ယောက်ျားက သူ့ရှေ့မှာ ဆိုရင် မနာလို မဖြစ်ဘူး ဆိုတော့ ကွယ်ရာမှာဆိုရင်ရော၊ ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာကို စမ်းကြည့်ခြင်းသဘောဖြစ်လေသည်။

” ရတယ် အချစ် သွားသွား၊ ကိုယ်စားပွဲတွေ အကုန်ရှင်းထားလိုက်မယ်၊ စိတ်မပူနဲ့”

ယမင်းက ထိုင်ရာမှ ထပြီး သူ့ယောက်ျား ပါးတဖက်ကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်ပြီး၊

“ကျေးကျေး ကိုကို”

ဟုဆိုကာ ဧည့်ခန်းဘက်သို့ လှမ်းထွက်သွားတော့သည်။ ကျော်မင်းသန်းက နောက်က လိုက်လာရမှာ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် ဖြစ်နေသဖြင့် ကိုကိုမျိုးသော််က တိုက်တွန်းနေသံကို အနောက်ဘက်မှာ ကြားနေရလေသည်။

“ဟကောင်ရ သွားပါဟ၊ ငါအခုပဲ ဒါလေး တွေ သိမ်းပြီးလိုက်လာခဲ့မှာပါ”

ယမင်းက ဧည့်ခန်းထဲက နောက်မှီမရှိတဲ့ ဆိုဖာခုံအရှည်လေး တခုမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး အနှိပ်ခံဖို့ ကို စိတ်အားထက်သန်နေပါသည်။ ယမင်း ရဲ့ စိတ်တွေက ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်း လက်ဖဝါးတွေ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ပွတ်သတ်နှိပ်နှယ်ပေးခံရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ အရမ်းတက်ကြွနေပါသည်။ တကယ်တော့ ဇက်ကြောဆွဲတာလောက်က တော့ အပရိက ရယ်ပါ၊ သို့ပေမဲ့ ဒီညနေခင်း အဖြစ်အပျက်တွေ ကတော့ အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ လှုပ်ရှားမှုအသွင်ဆောင်ထားပေမဲ့ အဓိပ္ပါယ် တမျိုးတွေ ဆောင်ယူနေတယ်မဟုတ်ပါလား။ ယမင်းက ကွတ်ပြစ်ဆိုဖါလေးပေါ်မှာ အသာဖြည်လျှော့ပြီးထိုင်လိုက်ရင်းက ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေ အထိအတွေ့ကို စောင့်နေမိတယ်။ တကယ်လည်း စောင့်မျှော်ရကျိုး နပ်ပါတယ်၊ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက မတင်းလွန်းမပျော့်လွန်း နဲ့ ဇိမ်ခံကောင်းရုံလောက်လေး သူ့ပုခုံး နဲ့ လည်တိုင်ကြားမှာ ပြေးလွှား နှိပ်နှယ်ပေးနေပါတယ်။

အရသာရှိလွန်းလို့ ယမင်း ပါးစပ်က အသံလေး လွှတ်ကနဲ ထွက်သွားလိုက်တာ၊ အဲဒီညီးသံလေးက ညုသံခရာသံလေး လိုလို ကြောင်မလေးတကောင် ဖီးတက်ပြီး ညီးလိုက်သလိုလို အသံလေး ဖြစ်နေလို့ ယမင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို တောင် အံသြသွား မိပါသည်။ မီးဖို ထဲက ပုဂံသံခွက်သံ တခွမ်းခွမ်း အသံတွေကြောင့် ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် အမြန်ဆုံးရှင်းပြီးအောင် တက်သုတ်ရိုက်နေပြီ ဆိုတာ တွေးကြည့်တာက ပြေးကြည့်တာထက်ကို မှန်ပါလိမ့်မယ်။
ယမင်း နောက်တခါထပ်ပြီး ငြီးသံလေးပေးလိုက်သည်။ ဒီတခါတော့ ကိုကိုမျိုးသော်် ကြားရအောင်တမင်ကျယ်ကျယ်လေး ငြီးလိုက်သည်။

ကျော်မင်းသန်း က ယမင်းရဲ့ ပုခုံးသားလေး များကို အာရုံစိုက်လိုက်သည်။ ယမင်းရဲ့ ပုခုံးသားလေး ပေါ်မှာ သူ့လက်မတွေကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဖိရင်း စက်ဝိုင်းပုံ လှုပ်ရှားပေးနေလိုက်သည်။ တကယ်တော့ ယမင်းက အနှိပ်ခံရတာကို သဘောကျသည်။ သို့သော်လည်း ဒီတခါ အနှိပ်ခံရတာကတော့ ရိုးရိုးအနှိပ်ခံ တာထက် ပိုတယ်ဆိုတာကို သူဘာသာ သူသိသည်။ ကျော်မင်းသန်းလည်း သူ့လိုပဲ နေလိမ့်မယ်ဆိုတာကို ယမင်း သေခြာပေါက် ပြောနိုင်သည်။ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက တခါတလေ နှိပ်တာတောင်မဟုတ်ပဲ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတာမျိုးလည်း သူသတိထားမိသည်။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက ပုခုံးပေါ်မှာ နှိပ်နေရင်းက သူ့ ဘလောက်စ် ပုခုံးကြိုးအောက်လေးကို ပါ နယ်ကျွံလာ တတ်တာ အမှတ်တမဲ့ တော့ မဖြစ်နိုင် လို့ ယမင်း သံသယဖြစ်မိသည်။

မီးဖိုချောင်မှ ဧည့်ခန်းသို့ လာရာ အဝင်ပေါက်ကို ယမင်းက ကျောခိုင်းထားပေမဲ့ သူ့ယောက်ျား ဝင်လာသည့်အသံကို ယမင်း ကြားလိုက်မိသည်။

“အိုး တယ်မြန်ပါလား ကိုကို၊ မီးဖိုမှာ အကုန်သိမ်းပြီးသွားပြီလား”

“အကုန်တော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့ ချစ်ရယ်၊ ကိုကိုက ချစ်တွက် ဝိုင်လာပေးချင်လို့ပါ”

“ဟွန့် ယမင်းသာ ကိုကိုအကြောင်းမသိရင်တော့ ကိုကိုက ယမင်းတို့ ကို ဘာတွေ ဖြစ်လေပြီလဲ လို့ သိချင်လို့ လာတာ အကြောင်းပြကောင်းအောင် ဝိုင်ခွက်ယူလာတယ်လို့ ထင်မိမှာပဲ”

ယမင်း က နောက်သလို ခပ်ထေ့ထေ့လေး ပြောလိုက် ပြီး ကိုကိုမျိုးသော််ကမ်းပေးသော ဝိုင်ခွက်ကို ယူကာ တငုံစုပ်သောက်လိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းက လည်း ယမင်း ဝိုင်စုပ်သောက်နေချိန်မှာ နှိပ်ပေးနေတာကို ခနရပ်လိုက်သည်။

“ရပြီ ကိုကျော်မင်းသန်း ဆက်နှိပ်တော့”

ယမင်းက ဝိုင်ခွက်ကို သူ့ရှေ့က စားပွဲပေါ်လှမ်းတင်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းလေး တွေက သူ့ပုခုံးပေါ် ရောက်လာတာနှင့် ယမင်းက အသက်ပြင်းပြင်းလေး တချက်ရှိုက်လိုက်မိသည်။

“ အချစ် တော်တော်လေး အညှောင်းပြေသွားလား”

ယမင်း တယောက် သူ့ကာမဆန္ဒတွေ သွေးကြောထဲမှာ စတင်နိုးကြွနေပြီ ဆိုတာကိုတော့ ဝန်ခံဖို့ မရဲ ဖြစ်နေသည်။ သူ့ကို လှမ်းမေးလိုက်သော သူ့ယောက်ျား ရဲ့ အပြုံးထဲမှာ သူသိပါသည်ဆိုသည့် အရိပ်အရောင် ကို တွေ့နေရသည်။ နောက်ပြီး ကန့်ကွက်လိုသည့် ပုံလည်း မတွေ့ရခြေ။ ထို့ကြောင့်လည်း မခံချင်စိတ်က ယမင်းကို အဆင့်တိုးစမ်းသပ်ဖို့ နိုးဆွလိုက်သည်။

“အင်း တော်တော်လေး ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဒီ အကျႌပုခုံးသိုင်းကြိုးတွေက နည်းနည်းရှုတ်နေသလိုပဲ”

ယမင်းက သူ့ယောက်ျား မျက်လုံးတွေကို တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ကြည့်လိုက်ရင်းက သူ့ဘလော့စ်ပုခုံးသိုင်းကြိုးတွေကို လက်မောင်းတွေပေါ်ကို ဆွဲချလိုက်သည်။အကျႌ က လက်မောင်းပေါ်ကျသွားသည်နှင့် အတူ ရင်ညွှန့်နေရာက ပါ ယမင်း၏ ဘရာဇီယာ အပေါ်ပိုင်း ပါ ပေါ်လာလေသည်။ ယမင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ ကျပ်ပြားဝိုင်းသာသာ နီညိုရောင် နို့ခံ အဝိုင်းလေး တပိုင်းတစပင် ပေါ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ယမင်း အခု ဝတ်ထားသည့် ဘရာကလည်း သူ့ရင်နှစ်မွှာကို အရမ်း အပေါ်သို့ တွန်းတင်ပေးထားသည့်အမျိုးအစားမျိုး၊ ဖြစ်ပြီး သူနောက်ပိုင်းဝတ်နေသည့် ဆိုက်ထက် အနည်းငယ်သေးသော ဘရာလည်းဖြစ်ပေသည်။ သူအခု မှ ဒီဘရာကို ဝတ်မိတာ နည်းနည်း နောင်တ ရသလိုဖြစ်သွားမိသည်။ သို့သော်လည်း အခုလို နည်းနည်းလေး ပြလိုက်ရတာက စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ပိုပေးသဖြင့် ဒီတိုင်းလေး ပဲ ထားလိုက်တော့သည်။

ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ လက်ဖဝါးတခု လုံးက အခုတော့ ယမင်း ပုခုံးသား ပေါ်မှာ တိုက်ရိုက်ပွတ်သတ်လှုပ်ရှား နေလေပြီ။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းလက်ဖဝါး တွေရဲ့ ပွတ်သတ်ပေးနေတာကို ဇိမ်ခံနေရင်းက သူ့ယောက်ျားကို မျက်ခုံးပင့်ပြီးကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မိန်းမ တယောက်လုံး ဘရာဇီယာပေါ်သည့်အထိ အကျႌကို ဆွဲချထားပြီး တခြားယောက်ျား တယောက် ရဲ့ ပွတ်သတ်မှုကို ခံနေတာကို သဘောမကျသည့် အရိပ်အယောင် မရှိဘူးလား။ သူခုနတုန်းက ပြောတဲ့ ဝန်တိုတာတွေ သိပ်မရှိတော့ဘူးဆိုတာတကယ်လား၊ ဒါမှ မဟုတ် သူ့ယောက်ျားက သူအကဲခပ်တတ်တာထက်ကို ပိုဟန်ဆောင်ကောင်းနေတာလား။

“ကိုကို မီးဖိုထဲက လက်ကျန်တွေ ပြန်သွားမရှင်းသေးဘူးလား”

ယမင်း တယောက် သူ့ယောက်ျားရဲ့ တည်ငြိမ်နေမှုကို စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

“အင်း ဟုတ်သားပဲ သွားအုန်းမှ”

ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် မီးဖိုချောင်ဖက်ကို လှည့်ထွက်သွားတဲ့ အချိန်လေးမှာပဲ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ နည်းနည်းလေး အန်းတမ်းတမ်း ဖြစ်နေတဲ့ အရိပ်ယောင်လေးတွေ့လိုက်ရသည်။ သူစပြီး ပွင့်ထွက်တော့မှာလား၊ အရှုံးပေးတော့မှာလား။ ကိုကိုမျိုးသော်် ယမင်း တို့ အနားမှာ ရှိနေတာနဲ့ တခြားအခန်းမှာ ရှိနေတာကရော ဘာထူးသွားလဲ။ ကိုကိုမျိုးသော််က ယမင်းကို သူ့မမြင်ကွယ်ရာမှာ ဆိုရင် မယုံရဘူးလို့ သံသယရှိနေတာလား။ ဒါဆိုရင်လည်း ဘာလို့ ကျော်မင်းသန်းကို သူရေချိုးခန်းထဲ ရှိနေတုန်း ဘာလို့ ဝိုင်အပေးခိုင်းရတာလဲ။ ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် သူ့သူငယ်ချင်းကို စစ်တုရင် ထဲက နယ်ရုပ်လေးလို အသုံးချ ပြီး ယမင်းကို ကစားနေတာလား။

ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ယမင်းရဲ့ ပုခုံးပေါ်ကနေ ယမင်းရဲ့ ရင်ညွှန့်ပေါ်ကို ရောက်လာတာကို သတိထားမိတော့ ယမင်းရဲ့ အတွေးတွေ အကုန်လုံးရပ်သွားခဲ့ရသည်။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်တွေက ယမင်းရဲ့ ရင်ညွှန့်အရိုးနေရာက ကနေ အောက်ကို တလက်မချင်းဆင်းလာခဲ့သည်။ ယမင်းရဲ့ ရင်သားမြှောင်းမတိုင်မှီ၊ ရွှေရင် မို့မို့ အရင်းနားသို့ ပင်ရောက်လာလေပြီ။ ထိုနားရောက်မှ ရုတ်တရက် ရပ်သွားပြီး အပေါ်ပိုင်း ရင်ညွှန့် နေရာသို့ ပြန်တက်သွားပြန်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်း တယောက် ယမင်းကိုလည်း တမင်စနေသလား ဟုတွေးနေမိသည်။ သူတကယ်လို့ သူ့လက်ချောင်းတွေက အောက်ဖက်ကို ဆင်းလာပြီး ယမင်းရဲ့ ရွှေရင်မို့မို့ပေါ်ကို ရောက်လာရင်တောင်၊ အခုအချိန်မှာ ယမင်း တားမိမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ သူ့ယောက်ျားကရော ခွင့်ပြုလိမ့်မယ် ထင်သလား။

ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် သူ့အကြောင်းယမင်း တွေးနေတာကိုပဲ အာရုံရလို့လားမသိ၊ ဧည့်ခန်းသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာပြန်ပါသည်။ ယမင်း ထိုင်နေသော ကွတ်ပြစ်ဆိုဖာနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်က ဆိုဖာတခုမှာ ထိုင်ရင်း သူ့လက်ထဲက ဝိုင်ခွက်ကို မြှောက်ပြရင်း ချီးယား လုပ်လိုက်သည်။ ယမင်းက လည်း သူ့ဝိုင်ခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်တော့ သူ့လက်မောင်းမှာ ကျနေတဲ့ ဘလောက်စ်အကျႌ က လက်ကို တုတ်ထားသလို ဖြစ်နေသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ယမင်းက ပုခုံးပေါ်ပြန်တင်ဖို့တော့ လုံးဝကို စိတ်ကူးထဲ မထည့်တော့ပြီမို့ လက်မောင်းပေါ်မှ တခါထဲ ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ယမင်းက ဘာမှ မဖြစ်သလိုပင် သူ့ဘလောက်စ် အကျီကို ခါးအထိကို ဆွဲချပြစ်လိုက်တော့သည်။

“ ကိုကို ဒီလိုချွတ်ထားရင်လည်း ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား “

ယမင်းက ဝိုင်ခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်ရင်းက သူ့ယောက်ျားကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က ပြုံးရင်းက ခေါင်းကို အသာယမ်းပြလိုက်သည်။

“ အိုဘာဖြစ်သွားမှာမို့လဲ”

ကိုကိုမျိုးသော််က ယမင်းကို အားပေးလိုက်ရင်းက ပိုပြီး ရဲသွားစေရင် ထိုင်နေရာက ထကာ လင်းထိန်နေသော မီးများကို မှိတ်လိုက်ပြီး မီးမှိန်မှိန်လေးသာ ချန်ထားလိုက်သည်။

“ကိုကိုက ယမင်းကို သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်စေချင်တာပါပဲ”

အခုတော့ ယမင်းတယောက် ကိုကိုမျိုးသော််ကို ဟန်ဆောင်ပြီး ခပ်တည်တည်နေသည်လို့ ပြောဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ပါ။ ယမင်းကိုယ်တိုင်လည်း သာယာနေမိပြီဖြစ်သည်။ သူ့ယောက်ျား ရဲ့ ဘယ်လောက်ထိ မနာလိုမဖြစ်ဘူး ဆိုတဲ့ လစ်မစ် ကို စမ်းဖို့ ဆိုတာ ဒီထက်ပို ပြီး ပိုမှ ရတော့မည်ဆိုတာကို သူသဘောပေါက် လာသည်။ အခုလို သူ့ရမက်ဆန္ဒတွေ ကြွနေသည့်အချိန်မှာတော့၊ လစ်မစ် စမ်းဖို့ကိုလည်း သူဝန်မလေးတော့ပါ။

“ကဲ ကိုကျော်မင်းသန်းကြားတယ်မဟုတ်လား”

ယမင်းက သူ့ကိုယ်လေးကို အနောက်အသာလေးကိုင်းပြီး၊ သူ့ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာ ဘရာလေး တခုပဲ ကျန်တဲ့တာက ဘာမှ မထူးဆန်းသလို လုပ်ပြီး ကျော်မင်းသန်းကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။

“ ဆက်နှိပ်ပေးလေ”

ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်တွေက ယမင်းရဲ့ ရင်ညွှန့်ပေါ်ကို ပြန်ရောက်လာခဲ့တော့သည်။ ကိုကိုမျိုးသော်် ရှေ့တည့်တည့်မှာ ရှိနေတာက ကျော်မင်းသန်းကို ရဲဆေးထိုးပေးနေသလိုပဲ၊ ကိုကိုမျိုးသော်် ဘာမှ မပြောသေးသ၍ ကျော်မင်းသန်း က နယ်ချဲ့ ပြီး လက်ကစားလို့ရနေတာမဟုတ်လား။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်တွေက ရွှေရင်မို့မို့ ရဲ့ အနား တောင်ကုန်းအောက်ခြေနားထိ ရောက်လာနေလေပြီ။ ယမင်းရဲ့ ရမက်ဆန္ဒတက်ကြွမှုကြောင့် အသက်ရှုပြင်းပြီး မို့မောက်လာတဲ့ ရွှေရင်အစုံကလည်း ဘယ်လိုမှ လိမ်လို့မရနိုင်ဘူး မဟုတ်လား၊ ယမင်းရဲ့ အနောက်မှာရပ်နေတဲ့ ကျော်မင်းသန်း အတွက်က လည်း အရမ်းကို ကြည့်လို့ ကောင်းတဲ့ မြင်ကွင်းကို တွေ့နေရတယ်မဟုတ်လား။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်လှုပ်ရှားမှုတွေ ကြောင့် မကြာခင်မှာပဲ ယမင်းရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ဘရာဇီယာထဲက ထွက်လာတော့မယ်ဆိုတာ ယုံမှားစရာမရှိပါဘူး။ ယမင်းရဲ့ ယောက်ျားကလည်း ယမင်းရဲ့ ရွှေရင်အစုံကို ရှေ့တည့်တည့်ကနေ ကြည့်နေတာမို့ ယမင်းရဲ့ ပုခုံးသိုင်းကြိုးမပါတဲ့ ဘရာက တဖြည်းဖြည်း အောက်လျှောကျလာတာ သူသတိထားမိမှာပါ။ ဒါတောင်မှ သူက ဘာမှကို ဝင်ပြောဖို့ အစီစဉ်ရှိပုံမရ၊ ဘာတွေ ဖြစ်နေတယ် ဆိုတာကိုပဲ စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေပါသည်။ ယမင်း တယောက် သူ့နို့သီးခေါင်းတွေ ဘရာဇီယာအောက်က နေပေါ်လာတော့မှာ ကိုတွေးပြီး စိတ်လည်းလှုပ်ရှား အသက်ရှုလည်း မြန်လာ ခဲ့ပါသည်။

ယမင်းရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ဘရာဇီယာအောက်ကနေ ထွက်မလာခင်လေးမှာပဲ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်တွေက ရပ်သွားတော့ ယမင်း တယောက် နည်းနည်း စိတ်ပျက်သွားပါတယ်။ ကျော်မင်းသန်း က အခြေအနေကို သိပ်မသေခြာဘူး ဖြစ်နေဟန်တူပါသည်။ သူစည်းကျော်သွားမှာလား ဆိုတာကို စိတ်ပူနေတာလည်း ဖြစ်ပါသည်။ ယမင်း အဖို့လည်း တကယ်တော့ မသေခြာပါဘူး၊ သူ့ယောက်ျား ကြည့်ရတာကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ လက်တွေက ရပ်သွားတာကို စိတ်သက်သာရသွားတဲ့ ပုံပဲလား၊ သူ့ယောက်ျားရဲ့ လစ်မစ်က ဘယ်အထိလည်း ဆိုတာကို သူသိချင်ချင်ရင်တော့ ထပ်တိုးစမ်းရအုန်းမယ် ဆိုတာ ယမင်း သဘောပေါက်သည်။

“အင်း ကောင်းလိုက်တာ အရမ်းကို စိတ်လည်း ပေါ့ပါးသွားတယ်၊ ဒီည ယမင်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အပြင်မထွက်မိတာတောင် ခပ်ကောင်းကောင်းပဲ”

“ချစ်လေး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကလပ်သွား ကတာထက် ပိုကောင်းတယ်မဟုတ်လား”

“ကလပ်မှာ သွားက တာလည်း ကောင်းပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အခုဟာကတော့ ပိုပြီး စိတ်အပန်းပြေသလိုပဲ”

“ မယမင်း စိတ်အပန်းပြေတယ် ဆိုလို့ ကျနော် ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ”

ကျော်မင်းသန်းက ထိုင်ခုံတခုမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ဝိုင်ကို နည်းနည်းစုပ်သောက်လိုက်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်း မျက်လုံးတွေ သူ့ရွှေရင်အစုံပေါ်က မလွဲနိုင်သေးတာကို မသိချင်ယောင်ဆောင် နေလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းက စကားဆက်လိုက်သည်။

“မယမင်း က ကတာကို ကြိုက်တာလား”

ကျော်မင်းသန်းက စကားလမ်းကြောင်းပြောင်းဖို့ ကြိုးစားခြင်းလို့ ယမင်းထင်မိသည်။ သို့ရာတွင် သူ့မေးခွန်းက ယောက်ျားတယောက်က မိန်းခလေးတယောက်ကို စကားစပြောရာတွင် မိန်းခလေး အပေါ်စိတ်ဝင်တစားရှိသလိုလို ဟန်ပြသော စကားလေသံပေါက်နေလေသည်။

“ဒီလောက်ကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုကျော်မင်းသန်းကရော”

“အိုး ကျနော်ကတော့ အကသမားမဟုတ်ပါဘူး၊ အထူးသဖြင့် ခုတလောကပေါ့။ ချိုမာ က ကတာကို လုံးဝ မကြိုက်ဘူး ဆိုတော့ မကဖြစ်တာ။ ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်ထွက်ပြီး ကလပ်သွားကရမှာတော့ စိတ်မပါဘူးလေ”

“အို အခု ကိုကျော်မင်းသန်းမှာ ချိုမာ မှ မရှိတော့တာ၊ ဘာမှ စိတ်နှောက်ယှက်ဖြစ်စာမရှိတော့ဘူး၊ ယမင်း ယောက်ျားကလည်း ယမင်း တခြားယောက်ျားနဲ့ ကတာတို့ ဘာတို့လည်း စိတ်မရှိဘူး ဆိုတော့ ကိုကျော်မင်းသန်းရဲ့ ခြေကွက်တွေ ယမင်းနဲ့ ပြန်နွေးလေ့ကျင့်လို့ ရတာပေါ့။ ကိုကို ကလို့ကောင်းမဲ့ သီချင်းလေး ဖွင့်ပေးပါလား”

ယမင်း က သူ့ယောက်ျား ဘယ်လို တုန့်ပြန်မယ်ဆိုတာတောင် စောင့်မကြည့်တော့ဘူး၊ သူ့အပြောနဲ့သူ ဆိုတော့ ဒီကိစ္စကို ကန့်ကွက်စရာလည်း အကြောင်းမမြင်ဘူး ဆိုတော့ သူခွင့်လွတ်ရမှာပဲမဟုတ်လား။ ယမင်းက မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး သူ့ဘလော့စ်တွေကို ပြန်မတင်ဖို့လုပ်လိုက်သည်။ သို့သော် သူ့ယောက်ျားက ကန့်ကွက်လိုက်သံကြားလိုက်ရသည်။

“ချစ်က ခုမှ ရှက်လာလို့လားကွ”

ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော််ကို ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က ယမင်းကို အခု စိမ်ခေါ်နေတာလား။

“ဟင့်အင်း၊ အင်း ဟုတ်သားပဲ ကိုကိုက ကိုကို့မိန်းမ ဘရာဇီယာလေး တခုထဲနဲ့ ကနေတာကို စိတ်မရှိဘူး မဟုတ်လား”

ကိုကိုမျိုးသော််က ခပ်ပြုံးပြုံးပင် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး သူ့ဖုံးကို ထုတ်လိုက်ကာ သီချင်းတပုဒ်ကို စမ်းဖွင့်လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းတွင်း ဘလူးတု စပီကာတွေမှ ခပ်ဟော့ဟော့ ဒန့်မြူးဇစ် လေးတခု ထွက်လာခဲ့သည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို လက်ဆန့်တန်းကာ ခေါ်လိုက်သည်။

“ ကဲ ကိုကျော်မင်းသန်း လုပ်စမ်းပါအုန်း၊ ကိုကျော်မင်းသန်းရဲ့ ကကွက်လေးတွေ နည်းနည်း လောက်ပြပါအုန်း”

ကျော်မင်းသန်းက နည်းနည်းတော့ တွန့်ဆုတ်နေသေးသည်။ သို့ပေမဲ့ ခနလေးပါ။ မကြာခင်မှာပင် သူတို့ နှစ်ယောက် စည်းချက်ညီညီ ကခုန်နေကြလေတော့သည်။ များသောအားဖြင့်က တယောက်ကို တယောက်ပင်မထိ ကြပါ။ တခါတရုံ လက်ကို လှမ်းကိုင်ပြီး တပတ်လှည့်ပေးတာတို့ စသည်လောက်တာ လုပ်ကြ ပါသည်။ ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ယမင်းမှာ မြူးဇစ်ပေါ်မှာ စျန်ဝင်လာပြီး သူ့ကိုယ်လုံးလေး တကိုယ်လုံးကို တွန့်လိမ်ခါယမ်းကာ ကနေမိတော့သည်။ သူ့ကိုယ်လုံးလေး လိမ်ခါလှုပ်ယမ်းမှုကြောင့် သူ့ဘရာဇီယာ မှာ လျှောကျသွားပြီး နို့တလုံးမှာ ခုန်ထွက်လာတော့သည်။

“အို့”

ယမင်းက ကမန်းကတမ်း ဘရာဇီယာကို ဆွဲတင်ကာ သူ့ ရင်သားတွေကို ဆွဲဖုံးလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုသို့ကနေမှုက ကြောင့် ဘရာဇီယာကလည်း ခနခန လျှောကျနေရာ ယမင်းက တခစ်ခစ် ရီနေမိသည်။ ကျော်မင်းသန်း မျက်လုံးများကလည်း ယမင်း ရင်သား အစုံမှ လွဲဖယ်၍ မရနိုင်တော့ပေ၊ ဘယ်တော့ ဘရာလျှောကျအုန်းမလဲ မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် စောင့်ကြည့်နေမိလေသည်။ ယမင်း အဖို့လည်း ကြက်သည်းကလေး များ ပင်ထလာအောင် စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြစ်ရလေသည်။ နည်းနည်းကြာတော့ ပိုလည်း ရဲလာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း နောက်တခါ ဘရာလျှောကျလျှင် ပြန်မတင်သည့်အခါ အချိန်ဆွဲပြီးလုပ်လို့ရအောင် လက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်၍ ကနေလေသည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို ကျောပေးကာ ကနေခြင်းဖြစ်သော်လည်း၊ တချက်တချက် ကိုကိုမျိုးသော့််ဘက်သို့ လှည့်ကာ သူဘယ်လို အခြေအနေဖြစ်နေသည်ကို သိအောင်ပြလေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော့််ကြည့်ရသည်မှာလည်း သူ့မိန်းမ ဘရာကို ဆွဲဆွဲတင်နေရသည်ကို ရီချင်သလိုလို မျက်နှာဖြင့် ကြည့်ရင်း သူ့ဝိုင်ခွက်ထဲမှ ဝိုင်ကို သာ စုပ်သောက်နေလေသည်။

သီချင်းတပုဒ်ဆုံးသွားတော့ ယမင်းတယောက် တခစ်ခစ်နှင့် သဘောကျစွာ ရီမောမိလေသည်။

“ ကဲ ယမင်း အပြင်ထွက်ပြီး ကလပ်တွေမှာ သွားကရင် အဲလို ဖြစ်နေမယ်လို့ ကိုကိုက ထင်သလား”

“မထင်ပါဘူး အချစ်ရယ်။ ဒါပေမဲ့ ……”

“ဒါပေမဲ့ ကိုကို စိတ်မရှိပါဘူး ပေါ့ဟုတ်လား၊”

ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို စကားဖြတ်ကာပြောလိုက်သည်။

“အဲဒါအပြင်၊ အခု ကိုကို့သူငယ်ချင်းနဲ့ ယမင်း ဆက်ကနေရင်လည်း စိတ်မရှိ သဝန်မတိုဘူး မဟုတ်လား”

“ဒါပေါ့ အချစ်ရဲ့၊ အချစ်သာ စိတ်ချမ်းသာမယ် ပျော်မယ်ဆိုရင် ဘာဘဲလုပ်လုပ်”

ကိုကိုမျိုးသော််က ပြန်ဖြေလိုက်ရင်း သူ့ဖုံးပေါ်မှ သီချင်းကို ပြောင်းလိုက်သည်။ ဒီတခါတော့ သီချင်းအနှေး၊ စလိုးဒန့်စ် တီးလုံး။

“ကြည့်ရတာတော့ ဒီဂျေ က မု ပြောင်းသွားပြီထင်တယ်”

ယမင်းက ပြောပြောဆိုဆို ကျော်မင်းသန်းရဲ့ ပုခုံးကို လှမ်းတွယ်လိုက်ပြီး ကျော်မင်းသန်းရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။ သူ့ယောက်ျားက သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ ကိုယ်ခန္ဒာအထိအတွေ့အထိကို စိမ်ခေါ်နေမှတော့ သူက ဘာလို့ ဘွာခတ်နေရမှာလဲ။ကျော်မင်းသန်းက သူ့လက်တွေကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်၊ ကံအားလျှော်စွာ၊ ယမင်းရဲ့ တင်ပါးအထက်ခါးပေါ်မှာ ကျနေတဲ့ ဘလောက်စ်အသားပေါ်မှာ ကိုင်ထားလိုက်ပါသည်။ ယမင်းကတော့ အဲလို ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ရိုးသားပုံပြနေတာကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်တော့ပေ၊ သူက သူ့ယောက်ျားရဲ့ လစ်မစ် အဆုံးစွန်ကို စမ်းမယ်လို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားပြီးပြီ မဟုတ်လား။ နောက်တဆင့်ထပ်တိုးရပေမည်။

“နေအုန်း အဲဒီဘလော့က်စ် ကြီးက ရှုတ်နေတယ်”

ယမင်းက ပြောလည်းပြော လက်ကလည်း သူ့ဘလော့စ်အကျႌကို ခါးအောက် သူ့တင်ပါးများမှာ တွန်းချပြစ်လိုက်လေသည်။ အခုတော့ သူဝတ်ထားသည့် ဘလောက်စ်ဒရက်စ် အကျႌမှာ ကြမ်းပေါ်မှာ ပုံသွားသဖြင့် အပေါ်ပိုင်း ဘရာဇီယာ အောက်မှာတော့ ဖင်ကြားညှပ်ဘောင်းဘီ အဖြူတထည် တို့သာ ကျန်ခဲ့တော့သည်။ နောက် ကျော်မင်းသန်း လည်ဂုတ်ကို ပြန်လည်တွဲခိုကာ ပြန်ကလေသည်။ ကျော်မင်းသန်းအတွက်က လည်း ရွေးစရာလမ်းမရှိတော့ အဝတ်မဲ့နေသော ယမင်း၏ခါးလေးကို လှမ်းကိုင်ကာ ဆက်ကနေရလေတော့သည်။ ယမင်းက သူ့တင်ပါး ဝိုင်းဝိုင်းကြီးများကို လှုပ်ခါပြီးက နေသဖြင့် ကျော်မင်းသန်း လက်ဖဝါးတွေက သူ့အသားပြင်ပေါ်မှာ ပွတ်သတ်နေသလို ဖြစ်နေသည်။ ထို့အပြင်သူ့ယောက်ျား ကို ကျောပေးကာ ကနေခြင်း ဖြစ်သဖြင့် သူ့ဖင်ကြားညှပ်ဘောင်းဘီနှင်း တင်ပဆုံသားကြီးများက လည်း သူ့ယောက်ျားကို မျက်စေ့အရသာ ခံဖို့ ပြနေသလို ဖြစ်နေလေသည်။

ယမင်း မှာ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘရာတခု၊ ပင်တီတခု၊ နှင့် ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်သာ ဝတ်ထားပြီး ၊ အခန်းထဲရှိ ကျန်ယောက်ျားသား နှစ်ယောက်မှာ အဝတ်အစားအပြည့်အစုံနှင့် ဖြစ်နေလေရာ၊ တမျိုးတော့ ဖြစ်နေလေသည်။

“ကိုကျော်မင်းသန်း ကိုကျော်မင်းသန်းလက်တွေက အငြိမ်မနေလည်း ယမင်း ယောက်ျားက ဝန်မတိုတတ်ဘူးနော် စိတ်မပူနဲ့”

ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို တိုးတိုးလေး ပြောသလိုနှင့် သူ့ယောက်ျား ကြားလောက်သည့်အသံနှင့်ပြောလိုက်သည်။ နောက်သူ့ယောက်ျားကိုပင်လှည့်မကြည့်တော့ပဲ။

“ဟုတ်တယ်မလား ကိုကို နော်”

ဟုဆက်ပြောလိုက်လေသည်။

“အိုး ငါ့အတွက်ကြောင့်တော့ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ ဟေ့ကောင်၊ ငါ့မိန်းမ ဘယ်လောက်အထိ ခွင့်ပြုမယ်ဆိုတာကို ပဲ မင်းစိတ်ပူကွ”

ကြည့်၊ ကိုကိုမျိုးသော််က ယမင်းကို ဒီထက် နောက်တဆင့်ပိုတက် ချင်လာအောင် ဆွပေးလိုက်သလိုပဲ။ ယမင်းက နောက်ပြန်ဆုတ်တော့မည်မဟုတ်ကြောင်းကို၊ ကိုကိုမျိုးသော်် အနေနဲ့ ဒီလောက်ဆို သိသင့်နေပြီ။ အထူးသဖြင့် ယခုအချိန်မှာ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ ဂရုစိုက်ခံရမှုအပေါ်မှာ ယမင်း ဘယ်လောက်ကြည်နူးနေတယ် ဆိုတာ အသိသာကြီးပေါ်လွင်နေသည်မဟုတ်ပါလား။ သူ့ယောက်ျား ကလည်း နည်းနည်းလေးမှ သဝန်တိုသည့်ပုံ ကို မပြ၊ ယခုတော့ သူ့ အပြုအမူတွေက ယမင်းနှင့် အငြင်းအခုန်ဖြစ်တုန်းက သူအမှန်တိုင်း ပြောခဲ့သည် ဆိုတာကို သက်သေပြ မှုသက်သက် မဟုတ်တော့ဘူး ဆိုတာ ထင်ရှားလာခဲ့ပြီ။သို့ပေမဲ့ ကိုကိုမျိုးသော််က သူ့ကို လုံးဝ တားဆီးမဲ့ အရိပ်အယောင်မပြမှ တော့ ယမင်း ကရော ဘာလို့ နောက်တွန့်နေရတော့မှာလဲ။

“အို ယမင်း က အေးဆေးပါ..အခုတောင် ယမင်းက ကိုယ့်အကျႌတခုလုံး ချွတ်ထားပေးပြီပဲ၊ ကိုကျော်မင်းသန်း လက်တွေက နည်းနည်း လှုပ်ရှားပေးမှ တရားမှာပေါ့လေ၊ ဟုတ်ပလား”

ကျော်မင်းသန်းက သူ့လက်ဖဝါးတွေကို ယမင်း ရဲ့ ကျောပြင်မှာ အထက်အောက် လှုပ်ရှားပွတ်သပ် ပေးစ ပြုလာပါသည်။ သူ့လက်ဖဝါး အထိအတွေ့က ယမင်း ကို တုန်ခါ သွားစေပြီး၊ ဒီထက်ပိုလိုချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေလည်း ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရပါသည်။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းထိပ်ကလေးတွေက ယမင်းရဲ့ ပင်တီ အနားသတ်လေးတွေကို ပွတ်ဆော့ကစားနေသည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို ပြုံးပြပြီး၊ လက်နောက်ပြန်ဖြင့် ကျော်မင်းသန်း လက်တွေကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ လုံးကျစ်နေတဲ့ တင်သားတွေပေါ်ကို တိုက်ရိုက် တင်ပေးလိုက်လေသည်။ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ဖဝါး တွေနှင့် သူ့ယောက်ျားရဲ့ မျက်လုံးအစုံ ကအာရုံ စိုက်နေတဲ့ သူ့တင်ပါးတွေကို ယမင်းက စက်ဝိုင်းလို လှုပ်ရှား ပေးလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်း တယောက် အဲဒီလောက်တော့ တင်းမခံနိုင်ပါ၊ သူ့လက်ဖဝါးကြီး နှစ်ဖက်ဖြင့် အိစက်နေသော ယမင်း တင်သားနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်ပေးနေမိတော့သည်။ နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်း ရဲတင်းလာပြီးတော့ ယမင်း တင်ပါးကြီးတွေ လို စက်ဝိုင်းပုံ ဆုပ်နှယ်လှိမ့်လူး ဆော့ကစားနေပြီး အသက်ရှုသံလည်း ပြင်းထန်လာတော့သည်။
Report to moderator
Thank You
For this post, 111 members gave a thank you!
Offline ယိမ်းနွဲ့ပါး
စာရေးသူ
*
Join Date: Oct 2013
Thank You
-Given: 72
-Receive: 4455
Posts: 57
View Profile Email Personal Message (Offline)

Re: လစ်မစ် – ယိမ်းနွဲ့ပါး ….ကလိသည်။
« Reply #6 on: November 14, 2015, 10:54:01 PM »
သူ့ယောက်ျား ဘယ်လို များနေမလဲ သိချင်တာနှင့် ယမင်းက သူ့ယောက်ျားထိုင်နေတဲ့ဘက်ကို မျက်နှာလှည့်ပြီး ကျော်မင်းသန်း ဘက်ကို သူ့တင်ပါးကြီးများ ကော့ရင်း လှုပ်ရှားပေးနေလိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က ပါးစပ်လေး အဟောင်းသားဖြင့် ယမင်းကို ကြည့်နေလေသည်။ သူ့ဝိုင်ခွက်ကို လက်က ကိုင်ထားရင်းက သူ့ရှေ့က ယမင်းတို့ အတွဲကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေသည်ကိုသာ တွေ့ရလေသည်။

“ခုထိ သဝန်မတိုသေးဘူးလား”

ယမင်းက အောက်နူတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာ မေးလိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က မြင်ကွင်းကို မျက်တောင်မခတ် ကြည့်နေရင်းက ခေါင်းကိုသာ အသာယမ်းပြလေသည်။

ကျော်မင်းသန်းက သူ့ပေါင်ခွဆုံဖြင့် ယမင်း ဖင်ကြီးကို ထောက်ပွတ်ပေးနေရင်းက သူ့လက်တွေက ယမင်း ရှေ့ပိုင်းကို နယ်ကျွံလာကြသည်။လက်တဖက်က ယမင်းရဲ့ ဗိုက်သားလေးကို ပွတ်သတ်နေရင်းက တဖက်က တဖြည်းဖြည်းနှင့် အပေါ်တက်လာပြီး ဘရာဇီယာ အောက်အနားလေးကို ပွတ်သတ်ပေးနေလေသည်။ ယမင်း နှင့် ကျော်မင်းသန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး၊ တီးလုံး ရဲ့ စည်းဝါးနှင့်အညီ လှုပ်ရှားတွန့်လိန်ကာ ကနေကြသည်။ ကျော်မင်းသန်း လက်က ယမင်း ဘရာဇီယာ အနားစောင်းလေး တွေ ကနေ အောက်ကို ပြန်ဆင်းသွားကာ ယမင်းရဲ့ ပေါင်တန်တို့ကို ပွတ်သတ်ပေးနေပြန်သည်။ ယမင်းက သူ့ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက်သို့ ကော့ပေးရင်း လှုပ်ရှားပေးလိုက်ရာ ကျော်မင်းသန်းတယောက် စိတ်ကြွနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း မာကြောကြော ပူနွေးနွေး အထိအတွေ့က သက်သေပြနေတာကို ခံစားသိနေရလေသည်။ ယမင်း ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ လက်မလွန်ခင်ဒီမျှနဲ့ ရပ်လိုက်ကြရင် ကောင်းမလားဟု ဖြတ်ကနဲ အတွေး ဝင်မိသော်လည်း၊ သူ့ရဲ့ အသွေးအသား ဆန္ဒတွေက ပိုအားကောင်းနေနေသည်။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ မာတောင်နေသည့် အကောင်ကြီးကို ယမင်း ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲ ပွတ်သတ်ပေးနေသည့်အရသာကိုလည်း ယမင်း က ကြိုက်နှစ်သက်နေလေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ သူ့ကိုယ်သူ အရမ်းကို မိန်းမ ပျက်နှင့်တူပြီး၊ မဟုတ်တာကို လုပ်နေသလို ဖြစ်နေရပြီး အပြစ်ရှိသည်ဟုလည်း မခံစားရခြေ၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူ့ယောက်ျားတယောက်လုံးက ရှေ့တည့်တည့်မှာ ရှိပြီး သူ့ရဲ့ သဘောတူညီချက်ကိုလည်း ရထားတာကိုး။

နောက်တကြိမ် ကျော်မင်းသန်း လက်ဖဝါးတွေက သူ့ဗိုက်သားလေးတွေကို ပွတ်ပြီး အပေါ်ပြန်တက်လာကာ ဘရာဇီယာ အနားကို ရောက်လာသည့်အချိန်မှာတော့၊ ယမင်းက သူ့လက်နောက်ပြန်ဖြင့် ကျော်မင်းသန်း လည်ကုတ်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကိုလည်း နောက်ပြစ်ကာ ကျော်မင်းသန်းလည်ပင်းနားခို၍။

“ လုပ်လေ”

ဟု တိုးတိုးလေး အားပေးလိုက်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်း လက်ဖဝါးတွေက ဘရာပေါ်မှ ပင် ယမင်း ရွှေရင် အစုံကို အုပ်ကိုင်ကာ ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်လာတောသည်။ ကျော်မင်းသန်းက ဘရာပေါ်မှ သူ့နို့တွေကို ကိုင်တာတောင်မှ ယမင်းတယောက် နည်းနည်း နုံးချင်လာသည်။ကျော်မင်းသန်းရဲ့ နောက်လက်တဖက်က အပေါ်ဘက်ကို တက်လာပြီး ဘရာက ပင့်တင်ပေးထားလို့ အပေါ်သို့ မို့မောက်ထနေတဲ့ နို့အပေါ်ပိုင်းကို လာပွတ်လေသည်။ ယမင်းတယောက် အရမ်းကို အသက်ရူမြန်လာရသည်။ ဘာတွေ ဖြစ်နေပြီလဲ။ သူ့ယောက်ျားကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် ကြည့်နေသည်၊ မျက်လုံးတွေက စိတ်ဝင်တစားနှင့်၊ ရပ်ခိုင်းမည့်အခြေအနေတော့မရှိ။ ထိုအချိန်မှာပင် သီချင်းက ဆုံးသွားသည်။

သုံးယောက်စလုံး သီချင်းသံရပ်သွားတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့။ ဖုတ်ဝင်နေရာက လန့်နိုးသလိုဖြစ်နေကြသည်။ ကျော်မင်းသန်း ကလည်း အခုမှ သူ့လက်တွေက ဘယ်နေရာရောက်နေသည်ဆိုတာကို သတိရသလိုဖြင့် ယမင်း နို့တွေပေါ်ကနေ ကမန်းကတမ်း ဖယ်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က လည်း ကမန်းကတန်း သူ့ဖုံးကို ထုတ်ကာ နောက်သီချင်းတပုဒ်ကို ရွေးနေလေသည်။ ကိုယ်လုံးတီးနီးပါး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့မိန်းမ နဲ့ သူ့မိန်းမကို ဖက်ပြီး သမနေတဲ့ သူငယ်ချင်း တို့ကို ငေးမောကြည့်နေမိသဖြင့် နောက်ဘာသီချင်း ဖွင့်မည်ဆိုတာကို စီစဉ်မထားမိခဲ့ခြေ။ ယခုမှ ကမန်းကတမ်း ဘယ်သီချင်းဖွင့်ရကောင်းမလဲ ပြူးတူးပြဲတဲ ရှာနေရလေသည်။

ကိုကိုမျိုးသော်် နောက်သီချင်းတပုဒ်မဖွင့်ရခင်မှာပဲ ကျော်မင်းသန်း ဘောင်းဘီရှေ့အိပ်ထဲ ထည့်ထားသော ဆဲဖုံးက ထမြည်လေသည်။ ယမင်း ဖင်ကြီးမှာ တုံကနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် တခစ်ခစ် ပင်ရီမိလေသည်။

“ ကိုယ်ဖုံးခနပြောလိုက်အုန်းမယ်နော်”

ကျော်မင်းသန်းက ဖုံးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ခွင့်တောင်းကာ အခန်းပြင်သို့ လျှောက်ထွက်သွားလေသည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းတယောက် သူ့ပစ္စည်းကြီးဘောင်းဘီအောက်က ဖောင်းထနေသည်ကို သူများမရိပ်မိအောင် ကုန်းကုန်း ကုန်းကုန်းနှင့် လျှောက်ထွက်သွားတာကို သဘောကျသဖြင့် ပြုံးကြည့်နေမိလေသည်။

“ကဲ”

ယမင်း က သူ့ယောက်ျားရှေ့ ခုနက အနှိပ်ခံခဲ့သည့် ကွပ်ပြစ်ဆိုဖာ ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ရင်း စကားဆက်ပြောလိုက်လေသည်။

“ချစ်လေး တော့ ကိုကို့ ကို ဝန်ခံရတော့မယ်။ ကိုကို့ ရဲ့ ပုံစံက တကယ့်ကို တည်ငြိမ်နေတာပဲ”

“ကိုပြောသားပဲ အချစ်ကလဲ”

“ဟုတ်ပါတယ် ကိုကိုပြောပါတယ်၊ ကိုကိုက တကယ့်ကို ဘယ်လိုမှ မခံစားရဘူးနော် ယမင်း တညနေလုံး ဒီလောက် ကိုကို့သူငယ်ချင်းနဲ့ လုံးထွေးနေတာကို”

“ဟင့်အင်း၊ အဲလို ဂရုစိုက်ခံရတာကို အချစ် သဘောကျ ပျော်ရွှင်မယ် ဆိုရင် ကိုကိုကလည်း အချစ်အတွက် ပျော်ပါတယ်ကွ”

“ဟွန့် ယမင်း က ကိုကို့သူငယ်ချင်းနဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးနီးပါးချွတ်ပြီးကနေတာရော ဘယ်လိုမှ မနေဘူးလား”

ကိုကိုမျိုးသော််က ပုခုံးကို တွန့်ပြီးပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ကိုကိုတို့က ကျော်မင်းသန်း စိတ်ဓါတ်ကျနေတာကို စိတ်ဖြေဖျောက်ပေးချင်တာမဟုတ်လား၊ အဲဒါလည်း အလုပ်ဖြစ်ပုံပေါ်တယ်လေ”

“နောက်ပြီးတော့..ကိုကျော်မင်းသန်းကို ယမင်း နို့တွေ နှယ်၊ ဖင်တွေ ဆုပ်နှယ်ခံ နေတာတောင်မှ ဂရုမစိုက်ဘူးနော်”

ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် ယမင်းက ခုနအဖြစ်အပျက်တွေကို လုံးစိပတ်စိ ပြန်ပြောပြနေတာကို ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် နားထောင်နေလေသည်။နောက်မှ၊

“အချစ် အချစ်စိတ်ပျော်ဖို့လည်းလိုပါတယ်ကွာ၊ တခါတလေတော့ ပျော်သင့်တာပေါ့၊ နို့မို့ ခလေးအလုပ်အိမ်အလုပ်တွေနဲ့ပဲ စိတ်ပင်ပန်းနေရတာမဟုတ်လား”

ကိုကိုမျိုးသော့််စကားတွေက ရိုးရိုးသားသား စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ပြောနေတယ်ဆိုတာတော့ သိသာပါသည်၊ သို့သော်လည်း ဒီထက်ပိုအုန်းမယ် ဆိုတာကို ယမင်း စိတ်ထဲမှာ ခံစားနေရလေသည်။

“ ကိုကို ဟာလေ တခါတလေကျရင် အပိုတွေ အရမ်းပြောတတ်တာပဲ”

“ဟင်… ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ ခု ကိုကို ဘာလုပ်၊ ဘာပြောလိုက်လို့လဲ”

“ဟုတ်ပါပြီ၊ ယမင်း ဝန်ခံပါတယ်၊ ယမင်း ဒီည အရမ်းကို စူပါဆက်ဆီ ဖြစ်တယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခံစားရပါတယ်၊ ယမင်းက သူများဂရုစိုက်တာကို ခံချင်ပါတယ်။ နောက် ကိုကို က ကိုကို့ရှေ့မှာ အဲလို ဖြစ်အောင်လုပ်ဖို့တွန်းပေးတာ ယမင်း စိတ်ကို အရမ်း ထစေတယ်သိလား”

“ အဲဒါကောင်းတာမဟုတ်လား”

“ဒါပေမဲ့ ခနလောက်၊ အဲဒီ အပိုဆာဒါးတွေ ခနလောက်ဘေးဖယ်လိုက်စမ်းပါ၊ ဥပမာ ယမင်းကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်အပန်းပြေစေချင်တာတို့၊ ကိုကျော်မင်းသန်းကို စိတ်ဓါတ်ကျနေတာတွေ ပေါ့ပါးသွားအောင်တို့၊ အဲဒါတွေ အပြင် ကိုကိုလည်း သဘောကျနေတယ် ဆိုတာကို ဟန်ဆောင် မနေစမ်းပါနဲ့”

ယမင်းက ရှေ့ကို ကုန်းလိုက်ပြီး သူ့ယောက်ျားရဲ့ ပေါင်ခွဆုံကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ သူထင်သည့်အတိုင်းပင် ကိုကိုမျိုးသော့်် ကောင်ကြီးကလည်း မာတောင်နေသည်။

“ ကိုကို ဟန်ဆောင် သိပ်မကောင်းပါဘူးကွာ”

ကိုကိုမျိုးသော််က ဘာမှ ပြန်မပြော၊ သို့သော် သူ့မျက်လုံးတွေက ယမင်း ပြောတာ မှန်ကြောင်း အရိပ်တွေ မြင်နေရသည်။ ယမင်းက ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပင် ကိုကိုမျိုးသော့််ကောင်ကြီးကို ပွတ်ပေးရင်းက မေးခွန်းတွေ ဆက်ထုတ်လာသည်၊ ဒီတခါတော့ ညုသံလေးဖြင့်၊

“ကိုကို က ယမင်းကို အဲလိုမျိုး လုပ်နေတာကို ကြည့်ချင်နေတယ်မဟုတ်လား”

ကိုကိုမျိုးသော််က စကားပြန်မပြော၊ အသက်ရှုသံသာ ပြင်းလာသည်။

“ ကိုကို က ယမင်း ကို တခြားယောက်ျား အကိုင်အတွယ်အပွတ်သတ်ခံတာကို ထိုင်ကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ကြွနေတယ်မဟုတ်လား၊ ဒီညလည်း ကိုကိုသူငယ်ချင်း ယမင်းကို ကိုကို့ရှေ့မှာ ကိုင်တွယ်နေတာကို ကြည့်ရင်း ဖီးတွေ တက်နေတယ်မဟုတ်လား”

ယမင်းက စကားပြောတာ ခနနားပြီး သူ့ယောက်ျားကို အသာနမ်းလိုက်သည်။

“ယမင်း ထင်တာက တော့ ကိိုကိုက ကိုယ့်မိန်းမ ကို ခပ်ထထ ကောင်မတယောက် ရွနေသလို နေတာကို ကြည့်ချင်နေတာမဟုတ်လား၊ ယမင်းထင်တာတော့ ကိုကိုက ခု ယမင်းကို ဆက်ပြီး လုပ်စေချင်သေးတယ်မလား”

ကိုကိုမျိုးသော််က ပြန်မဖြေ၊ သို့သော်လည်း သူ့မျက်လုံးတွေက တော့ လိမ်လို့မရ။

“ကဲ ယမင်း ပြောတာ မှန်တယ် ဆိုတာကို ဝန်ခံလိုက်”

ယမင်းက သူ့လက်ကို ကိုကိုမျိုးသော့်် ပစ္စည်းကြီးပေါ်ကိုင်ထားရာမှ လွတ်လိုက်ကာ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ သူ့ယောက်ျားကို စိမ်ခေါ်သလို မျက်လုံးချင်း ဆိုင်ကြည့်လိုက်သည်။

“ကဲပြော၊ ကိုကိုက ယမင်းကို အဲလို အပြုအမူတွေ လုပ်ဖြစ်အောင် တွန်းအားပေးနေတာက ကိုကိုလည်း ဖီးလာလို့မဟုတ်လား၊ ယမင်းက တော့ ဝန်ခံတယ် ယမင်းကြိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ယမင်းကို ကိုကို အမှန်တိုင်း မပြောရင်တော့ ယမင်း ဒီနေရာ၊ ဒီအဆင့်မှာပဲ ရပ်လိုက်တော့မယ်”

“အင်း အချစ်ရေ အရမ်းကို မိုက်တာပါကွယ်.. ကိုကို ထင်ထားတာထက်တောင် ပိုပြီးဖီးလာပါသေးတယ်ကွာ”

ယမင်းက ပြုံးလိုက်သည်၊ သူ့ယောက်ျား က သူစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ဘူးတယ်လို့ ပြောနေတာမဟုတ်လား။

“အဲလို ဝန်ခံတာကို ကြားရတာ ဝမ်းသာတယ် ကိိုကို”

ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် ဆိုဖာ လက်ရမ်းမှာထိုင်ရင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် ကောင်ကြီးဆီကို လက်ပြန်လှမ်းလိုက်သည်။

“ကိုကို က ဒီထက်ပိုပြီးမြင်ချင်သေးလား”

ကိုကို်ဇော်က ခေါင်းကိုသာ ငြိမ့်လို့ အဖြေပေးနိုင်လေသည်။သူ့ရဲ့ မျက်လုံးတွေက တော့ စိတ်အားထက်သန်မူတွေ ပြနေသည်။

“ကောင်းတယ် ယမင်းလည်း ဆက်လုပ်ချင်တယ်.. ကိုကို က တော်တော့လို့ မပြောမချင်း မတော်ဘူးနော်”

ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို ကုန်းနမ်းလိုက်သည်၊ သူတို့ နှစ်ယောက် ရမက်ပြင်းပြင်းနှင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေမှုကြောင့်၊ ကျော်မင်းသန်း အခန်းထဲ ပြန်ဝင် လာတောင် သတိမထားမိလိုက်ကြခြေ။

ယမင်းက စကားကို ခနရပ်လိုက်ပြီး ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်တဖက်ကို အောက်သို့ ဆွဲယူလာပြီး သူ့ကိုယ်သူငုံ့ကြည့်မိသည်။ ယမင်းရဲ့ နှင်းဆီဖူး နူတ်ခမ်းသားလေး တွေက မီးရောက် အောက်မှာ အရည်စက်လေး တွေ နှင့် အရောင်ပြန်ထ လျှက်ရှိလေသည်။ သူ့ယောက်ျားလည်း ရှေ့တည့်တည့်မှ နေ၍ မြင်နေရမည်ဆိုတာကို သူသိသည်။ ကျော်မင်းသန်း ပေါင်ပေါ်မှာ ခွထိုင်ပြီး ပေါင်ကိုလည်း ကားထားသဖြင့် နှင်းဆီဖူးကလေးမှာ ဟ ပြီး ပွင့်အာနေလေသည်။

“ ယမင်း ယောက်ျားက ယမင်း တခြားယောက်ျားတွေကို ကိုယ့်ရဲ့ အတွင်းပစ္စည်း ပေးကိုင် တာကိုလည်း ဂရုစိုက်မှာ မဟုတ်ဘူးရှင့်”

ယမင်းက ပြောရင်း ဆိုရင်း ကျော်မင်းသန်း လက်ဖဝါးကို သူ့ရဲ့ ပွင်အာနေသော နှင်းဆီပွင့်ပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်လေသည်။

ယမင်းက သူကိုင်ထားသော ကျော်မင်းသန်း လက်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး မျက်လုံးကို မှေးလျှက် ကျော်မင်းသန်း ရင်ခွင်ကို ပြန်မှီတွယ်လိုက်ပြီး ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက် သူ့နှင်းဆီပွင့်ပေါ်မှာ လှုပ်ရှားလာတာကို ဇိမ်ခံနေလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ လက်ချောင်းထိပ်ကလေးတွေက ယမင်း နှင်းဆီပွင့် အထက်နားက ဖောင်းကြွနေတဲ့ အရသာဖုလေးကို ဖိလှိမ့်လိုက်တော့ ယမင်း တယောက် အသံအကျယ်ကြီး တောင် ထွက်ပြီး ငြီးလိုက်မိသည်။ ကျော်မင်းသန်း ကတော့ ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ သူ့ရဲ့ လက်အစုံဖြင့် ထို အရသာ ထိပ်ဖူး ကလေးကို စက်ဝိုင်းပုံ လေး လှည့်ပတ်ပွတ်ပေးလိုက် မနာတနာလေး ဖိပေးလိုက်ဖြင့် ဆော့ကစားနေတော့သည်။

ကျော်မင်းသန်းရဲ့ နောက်လက်တဖက်ကလည်း ယမင်းရဲ့ ရင်သား တွေ အပေါ်မှာ ပဲ ဆုပ်နှယ်ပေးနေရင်းက တချက်တချက်မှာ အထိမခံလှအောင် စန်းစန်းတင့်လှတဲ့ ယမင်းရဲ့ နို့သီးခေါင်းကလေး တွေကို ညှပ်ဆွဲ လိုက်လုပ်ပေးနေလို့ ယမင်းရဲ့ ကာမ ဆန္ဒတွေက မီးဟုန်းဟုန်း တောက်သလို အရှိန်ပြင်းလာခဲ့ရပါပြီ။ ယမင်းက သူ့ယောက်ျား သူ့ကို အဲလိုမျိုး အရသာခံတာကို ခွင့်လွှတ်ပေးတာကြောင့် သူ့ယောက်ျားကို ကျေးဇူးတင်တဲ့ စိတ်ပေါ်လာရပါသည်။ သူ့ယောက်ျားရဲ့ မျက်နှာပေါ်က တက်ကြွနေတဲ့ အမူအယာ ကို ကြည့်ချင်းအားဖြင့်လည်း၊ သူက သူ့ယောက်ျား ရှေ့မှာ ရွ ထ ပြလေ၊ သူ့ယောက်ျားက ပိုတက်ကြွလေ ဖြစ်မှာပဲ ဆိုတာ ကို သတိထားမိလာပါသည်။ အဲဒါကြောင့်လည်း အဲဒီ အခွင့်အရေးကို အပြတ်ယူပြစ်လိုက်မယ်လို့ လဲ တွေးလိုက်မိပါသည်။

ကျော်မင်းသန်း ကလည်း ယမင်း ရဲ့ လွန့်လူးနေတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာလုပ်ရှားမှုကြောင့် ယမင်း ဘာလိုနေသည်ဆိုတာကိုလည်း သိနေပြီ ဖြစ်ရာ ယမင်း ၏နှင်းဆီပွင့် ချပ် နှုတ်ခမ်းလွှာများ ဆီသို့ သူ့လက်တွေကို ခရီးဆက်လိုက်လေသည်။ ဖေါင်းကြွနေတဲ့ နူတ်ခမ်းလွှာလေး တွေကို တချက်နှစ်ချက်လောက် ပွတ်သတ်ပေးပြီးသည့်အချိန်မှာတော့ ကျော်မင်းသန်း လက်ချောင်းတွေက အရည်ရွမ်းလဲ့ပြီး ပွင့်အာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ နှင်းဆီပန်းပွင့်ထဲကို တိုးဝင်လာနေခြေပြီ။

“ အားကောင်းလိုက်တာ အီး ကျွတ်စ်.”

ယမင်းက ငြီးတွားရင်းက ရင်ဖိုလှိုက်မောလာသော်လည်း သူ့ယောက်ျားကို ဆွနေတာကတော့ မလျှော့သေး။

“တွေ့လား ကိုကို၊ ကိုကို့ မိန်းမ က တခြား ယောက်ျား တယောက်ကို သူ့ရဲ့ ပျားရည်အိုးထဲ လက်ထည့်မွှေနေတာကို ခံနေပြီလေ”

ကိုကိုမျိုးသော််က မတွေ့ပဲ နေပါ့မလား၊ ကျော်မင်းသန်း ပေါင်ပေါ်မှာ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကား၍ သူ့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေသည့် သူ့မိန်းမ၊ သူ့မိန်းမရဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူ ပျားရည်အိုးထဲ သူ့သူငယ်ချင်းက လက်ထည့်ထိုးမွှေကစားနေတာကို သူ့မျက်စေ့တည့်တည့်မှာ အကွင်းသား အရှင်းသား မြင်နေရသည်။ ကိုကိုမျိုးသော့်် မျက်လုံးတွေကလည်း သူ့မိန်းမရဲ့ စကားသံနဲ့ အတူ ပိုပြီး ပြူးကျယ်လာခဲ့ရသည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော်် လိုချင်သည့် ခံစားမှုကို ပေးနေသည်မဟုတ်ပါလား၊ ကိုကိုမျိုးသော််က သူ့မိန်းမရဲ့ ရွတဲ့ ထတဲ့ အပြုအမူ ကို သူ့မျက်စေ့တည့်တည့်မှာ မြင်ချင်နေတာ မဟုတ်လား။ အဲဒီဆန္ဒတွေကို အခု သူ့မိန်းမက ဖြည့်ဆည်း ပေးနေတာပဲ မဟုတ်ပါလား။ ကျော်မင်းသန်းက ပျားအုံထဲ လက်ညိုးတချောင်းထည့်မွှေနေရာကနေ လက်ခလည်တချောင်းကို ပါ ထပ်ကူထိုးထည့်လိုက်တော့ ယမင်း ဟ ကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။

ကျော်မင်းသန်းက သူ့နောက်လက်တဖက်ကိုပါ အောက်သို့ ဆင်းလာခဲ့တော့သည်။ လက်တဖက်က ပျားအုံတွင်း ထိုးမွှေ ဆော့ကစားနေသလို နောက်တဖက်က အရသာဖူးကို လိမ့်ဖိ ပွတ်ခြေပေးနေလေသည်။ယမင်း တကိုယ်လုံးက မြှောက်လိုက် ထိုင်လိုက်ဖြင့် အငြိမ်မနေနိုင်အောင် ဖြစ်လာရသည်။ သူ့ မီးတောင်က အချိန်မရွေး ပေါက်ကွဲတော့မလို အတွင်းထဲမှာ အုံကြွနေရပြီ။

သို့ပေမဲ့ ယမင်းက ချက်ချင်းကြီးလည်း အဆုံးမသတ်ချင်သေးပေ၊ အရသာကို အချိန်ကြာနိုင်သမျှ ကြာအောင် ခံစားချင်သေးသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ခံစားမှု အထွတ်အထိပ်မရောက်ခင်မှာပင် သူ့ပျားအုံအတွင်း လှုပ်ရှားနေကြသော ကျော်မင်းသန်းလက်တွေကို ဆွဲဖယ်ယူလိုက်တာ တဖက်ကို သူ့ရင်သားတွေ ပေါ်တင်ပေးလိုက်ပြီး နောက်တဖက်ကို သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်လေသည်။

ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို ငြုတုတု မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်နေရင်းက ကျော်မင်းသန်း ၏ အရည်စိုရွဲနေသော လက်ချောင်းလေးများကို ရက်လိုက်သည်။ ယမင်း တယောက် သူ့စိတ်ထဲ အောင်းထားသမျှ ကာမ ဆန္ဒတွေကို မဖုံးကွယ်ထားနိုင်တော့ရအောင်ကို ရမက်တွေက ပြင်းထန်နေပြီ ဖြစ်သည်။ သူ့ယောက်ျား ကိုကို ဇော် ကိုလည်း သူ့ ဆက်ဆီ ကျလှသော မိန်းမ က ဘယ်လိုမျိုးအစွမ်းကုန် ကဲတာကို မြင်သွားအောင် ပြလိုက်ချင်သည်။ ယမင်းက သူ့လက်နောက်ပြန်ဖြင့် ကျော်မင်းသန်း ၏မာတင်းနေသော အကောင်ကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ ဒီကောင်ကြီးကို လှောင်ချိုင့်ထဲက လွှတ်ပေးဖို့ အချိန်ကျလာပြီမဟုတ်လား။

“အား.. ကောင်းလိုက်တာ”

ယမင်းက ပြောရင်း ဆိုရင်း နှင့် ကျော်မင်းသန်း ပေါင်ပေါ်ထိုင်နေရာက ထရပ်လိုက်ပြီး ကြမ်းပေါ်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ငြုတုတု အပြုံလေးဖြင့် ကျော်မင်းသန်းကို မော့ကြည့်ရင်း၊

“ကဲ ယမင်းက အိမ်ရှင်မကောင်းတယောက်အနေနဲ့ ကိုယ့်အပေါ်ကောင်းထားတာတွေကို သိတတ်တဲ့ အနေနဲ့ ပြန်ပြုစုပေးရအုန်းမယ်လေ”

ယမင်းက ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပင် ဖောင်းကြွနေသော အတန်ကြီးကို သူ့လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ပွတ်သတ်ပေးနေလိုက်သည်။ ထိုသို့ပွတ်သတ်ပေးနေရသည်က စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ဖြစ်သော်လည်း၊ သူတို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ ပိတ်စတခု ခံမနေလျှင် ပိုကောင်းမည်ဆိုတာက တော့ သူသိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ကျော်မင်းသန်း ဘောင်းဘီမှ ခါးပတ်ခေါင်းကို ချွတ်လိုက်သည်။ ခနလေး အတွေးမှာပင် ဘောင်ဘီရော အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ကျော်မင်းသန်းက ဖင်ကို အသာကြွပေးလိုက်သည်။ ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထွက်လာသော ကျော်မင်းသန်း အလံတိုင်ကြီးက ယမင်းရဲ့ မျက်စေ့တည့်တည့်မှာ။ ယမင်း က ယခု အဖြစ်အပျက်တွေကို အိပ်မက်တခု လို မယုံကြည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေရတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ ယမင်း ကိုကိုမျိုးသော််နှင့် လက်ထပ်ပြီးကထည်းက တခါမှ တခြားယောက်ျားတယောက်ကို ဒီလို အခြေအနေမျိုးနှင့် တခါမှ မဆုံဘူးခဲ့ခြေ။ ဒီလို အခြေအနေမျိုး နှင့် ဆုံလာရမည်လို့လည်း တခါမှ မျှော်လင့် မထားခဲ့ခြေ။အခုတော့ ယမင်းရဲ့ မျက်နှာတည့်တည့်မှာ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ အလံတိုင်ကြီးက ထိုးထောင်လို့။ သူ့ကောင်ကြီးကြည့်ရတာကလည်း ဖိတ်ခေါ်နေသလိုလို၊ သူ့ကို အာရုံစိုက်ပေးဖို့ တောင်းပန်နေသလိုလို၊ ကြည့်ရုံမျှနှင့်တော့ ကျေနပ်မည့်ပုံမပြ။

ယမင်းက သူ့လက်ကလေးတွေနှင့် ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ အလံတိုင်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အခုတော့ ကြားထဲမှာ ဘာမှ မခံတော့ အသားချင်း၊ အရေပြားချင်း တိုက်ရိုက်ထိတွေ့နေပြီ။ ကျော်မင်းသန်း အလံတိုင်ပြီးက သွေး ကြောတွေက တဒုတ်ဒုတ်ခုံနေတာကို သူ့လက်ဖဝါးမှာ ခံစား နေရပြီ။ သူ့ယောက်ျားက လွဲပြီး တခြားယောက်ျား တယောက် ရဲ့ ဒုတ်ကို ကိုင်လိုက်ရသည့် ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံကို သူခံစားမိနေရပြီ။ ယမင်းက သူ့လက်ဖဝါးလေးကို ကျော်မင်းသန်းရဲ့ ဒုတ်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်သတ်ပေးနေမိပြီ။ ယမင်းရဲ့ လက်ဖဝါးအောက်မှာ ကိုပန်းရဲ့ ဒုတ်ကြီးက မာတောင်နေသော်လည်း ချောမွေ့နေလေသည်။ ယမင်းက အသာလေး ဖျစ်ညှစ်ပြီး ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ ကျော်မင်းသန်း ပါးစပ်မှ ငြီးသံလေး ထွက်လာခဲ့ရသည်။

သူ့ယောက်ျားကို ကြည့်နေရင်း ယမင်း က ရှေ့ကို ကုံး၍ သူ့နူတ်ခမ်းနီနီ တွေကို လျှာဖြင့် သပ်လိုက်ရင်းက ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်ကြီးဆီကို တိုးကပ်လိုက်သည်။ သူစိတ်လာနေသည့် အချိန်တွေဆိုရင် ယမင်းက ပုလွေပေးရတာကို အလွန်ကြိုက်နှစ်သက်လေသည်။ ယူခု သူဆုပ်ကိုင်ထားသည့် ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်ကြီးကလည်း သွားရည်ယိုစရာ ဖြစ်နေလေသည်။ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ အလံတိုင် ထိပ်နားမှာ သူ့ပါးစပ်ကို အသာဟထားရင်းက ယမင်းက သူ့လက်တွေကို အထက်အောက် လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ ယမင်းက ဆာလောင်နေလှပြီ ဖြစ်ပြီး အဲဒါကိုလည်း သူ့ယောက်ျားကို မြင်စေ့ချင်သည်။

ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းဒုတ်ကြီးကို တခါထဲ ပါးစပ်ထဲ တန်းထည့်မည့်အစား၊ သူ့ရဲ့ ခေါင်းလေးကို ငုံ့လိုက်ပြီး အတန်ကြီးကို အရင်းက နေ ထိပ်ဖြားအထိ သူ့လျှာကလေးနှင့် ရက်ပေးလိုက်သည်။ကျော်မင်းသန်းကို အီးကနဲ့ အားကနဲ ဖြစ်သွားစေလောက်အောင်ကို ခိုက်သွားရသည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်တန်ကြီးကို နောက်တခေါက်ကုံးမရက်ခင် သူ့ယောက်ျားကို မျက်စေ့တဖက်မှိတ်ပြလိုက်သည်။ သူတို့ ဟာ အခုတော့ ကိုကိုမျိုးသော့်် သဝန်တိုမှုကို စမ်းသပ်တဲ့ အဆင့်ထက် အများကြီး ကျော်လွန်နေခဲ့ပြီ ဖြစ်ပါသည်။ ဒီညမှာ လစ်မစ် ဆိုတာကို စိုးရိမ်ပူပန်ဖို့ မလိုတော့ဘူး ဆိုတာကို ယမင်း သိပါသည်၊ သို့သော်လည်း ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို သူဘယ်လောက် ရမက်ပြင်းတယ် ဆိုတာကို ပြချင်နေပါတော့သည်။

“အိုး.. အားးးးးးး”

ယမင်းရဲ့ နူတ်ခမ်းတွေက ကျော်မင်းသန်းရဲ့ ဒုတ်ကြီးကို ငုံခဲလိုက်ပြီး အတန်တလျှောက်ကို ပွတ်တိုက် လိုက်တော့ ကျော်မင်းသန်း တယောက် အော်ဟစ်ငြီးတွားလိုက်ပါသည်။ ယမင်း အဖို့ တခြားယောက်ျားတယောက်ရဲ့ ဒုတ်တန်ကြီး ကို သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ သူ့ယောက်ျား ရှေ့တည့်တည့် ထည့် ပြ နေရတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မိန်းမပျက် တယောက်လို ခံစားနေရပါသည်။ အိန္ဒြေသိက္ခာ နှင့်နေလာသူတယောက်အဖို့ အဲလို လုပ်လိုက်ရတာ အရမ်းကို အရသာ ရှိနေသလိုပါပဲ။ ယမင်းက သူ့ ခေါင်းကို နိမ့်ကာ မြင့်ကာဖြင့်၊ လှုပ်ရှားနေပါသည်။ ကျော်မင်းသန်း အတန်ကြီးက သူ့ပါးစပ်တွင်း ထဲထဲ ဝင်ဝင် ရောက်လာမှုကြောင့် ယမင်း တခါတရံ အသက်ရှုပင်မှားရပါသည်။ ထို့ကြောင့် ခနရပ်ကာ ကျော်မင်းသန်း အတန်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်က ဆွဲထုတ်ပြီး အသက်ဝ အောင် ပြန်ရှုလိုက်ရပါသည်။ ထို အချိန်မှာတော့ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ ဒုတ်တန်ထိပ်ဖူးနှင့် သူ့နူတ်ခမ်းမှာ သွားရည်တန်းကလေးက တွဲလဲခိုတန်းလျှက် ဖြစ်နေပါသည်။ ထိုအချိန်မှာ ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် သူ့ပစ္စည်းကို သူပွတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ ယမင်း သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်မိသည်။ ကိုကိုမျိုးသော်် က ယမင်း ပုလွေ ဘယ်လောက်ကောင်းသည် ဆိုတာကို သိသူဖြစ်တော့ သူ့သူငယ်ချင်း အခုဆို ဘယ်လောက် ဖီးတက်နေမည် ဆိုတာကို သူသေခြာပေါက်သိလေသည်။ အိမ်ရှင်မကောင်း ပီသစွာဖြင့် ယမင်းက သူ၏ မွတ်သိပ်နေသော ပါးစပ်ကို ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်ကြီးဆီသို့ ပြန်အာရုံစိုက်လိုက်လေသည်။

“အိုး ကိုကို ကြည့်စမ်းပါအုံး ကိုကို့ မိန်းမ ဘယ်လောက်တောင် ရွထ သလဲဆိုတာကို”

ယမင်းက ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်မှ ပလွှတ်ကနဲ အသံမြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ယောက်ျား ကို လှမ်းပြောလိုက်လေသည်။

“ ယမင်းက ကိုကို့ သူငယ်ချင်း ရှေ့မှာ ပဲ တကိုယ်လုံးကို ချွတ်ပြစ်ပြီးတော့ သူနဲ့လည်း ပရောပရီ လုပ်ရုံတင်မက ဘူး၊ သူ့လက်ချောင်းတွေကို တောင် ယမင်း ကိုယ်ထဲကို ထိုးသွင်းကစားတာ ခံနေတယ်လေ ကိုကို”

ယမင်းက သူ့လျှာဖျားလေးဖြင့် ကျော်မင်းသန်း ၏ ဖောင်းကား တင်းပြောင်နေသည့် ဒုတ်တံ ထိပ်ဖူး ကြီးကို မထိတထိ ရက်လိုက်ရင်း ဖြင့် သူ့ယောက်ျားကို ဆက်စကားပြောနေလေသည်။

“ အခုတော့ ကိုကို့ သူငယ်ချင်းရဲ့ ဒုတ်ကြီးကို စုပ်လို့ မဝနိုင်ဘူး ဖြစ်နေပြီလေ”

ယမင်းက သူပြောနေတာကို ပိုပြီးတော့ မြင်သာအောင်၊ ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်တံထိပ်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် လှမ်းငုံပြီး စုပ်ပေးရင်းက သူ့လက်တွေက အတန်ကြီးကို ဆုပ်ကာ ထုပေးနေလေသည်။ ယမင်း ယောက်ျားကတော့ ဘယ်လို ပြောရမည်မသိအောင်ကို ကာမ ဆန္ဒတွေ အတော့်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကို တက်ကြွ လျှက်ရှိနေလေပြီ။ ယမင်းက သူ့ပါးစပ်တွေကို ကျော်မင်းသန်း လိင်တန်ကြီးကို စုပ်နေရက်ဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်နေလေရာ၊ တပြွတ်ပြွတ်အသံများ ပင် ထွက်ပေါ်လျှက်ရှိနေလေသည်။ ယမင်း က ဒီတခါ ပုလွေမှုတ်နေရတာ ကို အရမ်းပင် အရသာတွေ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေရလေသည်။ ဘာကြောင့်လည်း ဆိုတော့ ကိုယ့်ယောက်ကျား မဟုတ်တဲ့ လူတယောက်ကို ကိုယ့်ယောက်ျား ရှေ့တည့်တည့်မှာ မှုတ်ပြနေရ ခြင်းကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ ထိုသို့ အားရ ပါးရ စုပ်မှုတ်နေရင်းက ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို ညုတုတု မျက်နှာပေးလေး ဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။

ကိုကိုမျိုးသော် အဖို့တော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိန်းချူပ်နိုင်အား ကုန်သွားသည်ဟု ဆိုရပေမည်။ ပါးစပ်မှ မသဲမကွဲ ငြီးငြူလိုက်သံ နှင့် အတူ ကိုကိုမျိုးသော်် တယောက် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများ ကို အလျှင်အမြန်ချွတ်ပြစ်ချလိုက်လေတော့သည်။ နောက်တော့ ပုလွေကုံးမှုတ်နေသော ယမင်း အနောက်သို့ ချက်ချင်း ရောက်ရှိလာတော့ လေသည်။ ယမင်းမှာ မျှော်လင့် ထားသော်လည်း အားပြင်းပြင်း နှင့် သူ့ ကိုယ်ထဲ သို့ ဆောင့်သွင်းချင်း ခံလိုက်ရသောကြောင့် အီးကနဲ ပင် အော်ငြီးလိုက်မိလေသည်။

ယမင်း ယောက်ျားက ယမင်း ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကို ကိုင်ကာ အနောက်မှ အားရ ပါးရ ဆောင့်သွင်းကာ ဆက်ဆံလေတော့သည်။ အခန်းတွင်းမှာတော့ ငြီးသံငြူသံများက တိရစ္ဆာန်များ မိတ်လိုက်သကဲ့သို့ မပီမသ အသံတွေသာ ရိုက်ခတ်နေတော့သည်။ ကျော်မင်းသန်း့ အတံ ကြီးကို ငုံထားသည့် ယမင်းပါးစပ်မှ စုပ်အားကလည်း တဖြည်းဖြည်း ပြင်းထန်လာတော့သည်။ ယမင်း က ပထမဆုံး အကြိမ် အဖြစ် သူ့ဘဝမှာ ဒုတ်နှစ်ချောင်း ဖြင့် တပြိုင်နက် လုပ်ခံရခြင်း ကို နှစ်သက်မှု များစွာ ဖြင့် တဝကြီး ခံစားနေလေတော့သည်။ တွေးလိုက်တာနှင့်ကို အရသာ ရှိလွန်းလှသဖြင့် ကာမ ဆန္ဒအထွတ်အထိပ်သို့ တကိုယ်လုံး တုံခါပြီး ရောက်ရှိသွားရလေတော့သည်။ ယမင်း တချီပြီးသွားသည့် အချိန်မှာပင် ကိုကိုမျိုးသော််က သူ့ကို အနောက်ဖက်မှ အရှိန်ပြင်းစွာ တဖန်းဖန်း ဆောင့်နေလေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော့်် ဆီ မှ မပီမသ ငြီးတွားသံကို နားထောင်လိုက်ရသည်နှင့်ပင် ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော််တယောက် ပြီးလုဆဲဆဲ ကို မနည်းထိန်းကာ ဆက်လုပ်နေခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သူပြောနိုင်လေသည်။

ယမင်းက အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားသဖြင့် ခေတ္တခဏမျှ မလှုပ်မရှားနိုင်ဖြစ်သွားရာမှ ပြန်အသက်ဝင်လာပြီး ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်တန်ကြီးကို ပါးစပ်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ကျော်မင်းသန်းကို လှည့် ကြည့်လိုက်လေသည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော်် ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူ့ဖင်ကြီးတွေကို နောက်သို့ ပြန်ပြန် ကော့တင်ပေးရင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် အကောင်ကြီး သူ့ကိုယ်တွင်း ဝင်ထွက်နေသည်ကို အရသာ ခံလျှက်ရှိလေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော်် မှာ အားကုန် ထည့်ဆောင့်ရင်း မပီမသ ငြီးတွားနေတုန်း ရှိလေသည်။

“အချစ် ဒီဘက်ကို လှည့်လိုက်ကွာ”

ကိုကိုမျိုးသော်် က အသက်ကို လည်း မဝတဝရှုရင်းက ယမင်းကို ပြောလိုက်သည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော့််ဒုတ်တံကြီးမှာ ယမင်းကိုယ်မှ ထွက်သွားပြီး အရည်များဖြင့် စိုရွဲကာ မီးရောင်အောက်မှာ ပြောင်လက်နေပေသည်။ ယမင်း ၏ နူတ်ခမ်းရဲရဲ မှာလည်း တံတွေးရည်များ ဖြင့် စိုရွဲနေလေသည်။ ယမင်းက နဂိုထက် ပိုမို ကြီးမားတုတ်ခိုင်နေသည်ဟု ထင်ရသော ကိုကိုမျိုးသော့်် ဒုတ်တံ ကြီးကို ငုံ့ကာ ငုံခဲလိုက်လေသည်။

ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် ဒုတ်တံကြီးကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်၍ ကုံးစုပ်လိုက်သည်နှင့် သူ့ ဖင်ကြီးများမှာ ကျော်မင်းသန်း အတွက် ရှုခင်းကောင်းကောင်း ဖြစ်သွားလိမ့်မည် ဆိုတာကိုလည်း သူသိသည်။ ကျော်မင်းသန်း တယောက် အဝတ်အစား တွေ အမြန်ချွတ်ပြစ်နေတာကိုလည်း ကြားနေရသည်။ ကျော်မင်းသန်း ကလည်း ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုးကို တော့ လက်လွှတ်ခံလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ ကျော်မင်းသန်း က ယမင်း အနောက်မှာ နေရာယူလိုက်တာကို သိလိုက်တာနှင့် ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် ဒုတ်တံကြီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်ကာ ကိုကိုမျိုးသော့််ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။

“ ကိုကို၊ ကိုကို့ သူငယ်ချင်းက ချစ်လေး ကို လုပ်တော့မယ်ထင်တယ်နော်”

ယမင်းက ဘာမှ မထူးဆန်းသလို ပုံမျိုးဖြင့် ပြောလိုက်ကာ ကိုကိုမျိုးသော့်် ပြောင်းဖူးကြီးကို ပြန်ငုံလိုက်လေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က ယမင်းရဲ့ အပြောကြောင့်ရော ပါးစပ်ကြောင့်ရော၊ နှစ်မျိုးစလုံး၏တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် အီးကနဲ ပင် ငြီးတွားလိုက်မိသည်။

ယမင်းကလည်း သူထင်ထားသည့်အတိုင်း ကျော်မင်းသန်းက လှုပ်ရှားလာသဖြင့် ကျေနပ်မှုဖြင့် ငြီးတွားရှာသည်။ ကျော်မင်းသန်း ၏ အတံကြီးက သူ့ကိုယ်တွင်းသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖြင့် တချောင်းလုံးအပြည့် တချက်ထည်းဖြင့် ဆုံးသွားအောင် သွင်းလိုက်တာကို ခံလိုက်ရသည်။ အရင်းထိ ဝင်သွားမှ ကျော်မင်းသန်းက ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ အားပါပါဖြင့် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်လေသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် သူ့ယောက်ျားကလည်း စတင်ပြီး လှုပ်ရှားလာတော့သည်။ ယမင်းတယောက် လေးဘက်ထောက်လျှက်က အရှေ့နျင့် အနောက် ဘက်တို့မှ ဆောင့်နေကြခြင်းကို စည်းဝါးညီညီ ခံနေရလေတော့သည်။ယမင်းရဲ့ ရင်သား အစုံကလည်း လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ခါယမ်းနေရလေသည်။ တခါတရံမှာ တယောက်သော ယောက်ျား က လမ်းကိုင် ဖျစ်ညှစ်လိုက်တာကိုလည်း ခံရသေးသည်။ ယမင်းတယောက်တော့ တခါမှ မခံစားရဘူးသော အတွေ့အကြုံကြောင့် အရသာ အလွန်တွေ့နေရလေတော့သည်။

အမျိုးသား နှစ်ဦးစလုံးက လည်း ကြိုက်နှစ်သက်နေကြသည်။ သိပ်မကြာခင်မှာပင် သူတို့ နှစ်ဦးစလုံး ပြီးခါနီး အခြေအနေသို့ ရောက်နေကြပြီ ဆိုတာကို ယမင်း ပြောနိုင်လေသည်။ ထိုကဲ့သို့ကောင်းနေသည့် အရသာကို ခပ်ကြာကြာလေး ခံစား လိုသေးသည့် ယမင်းက ပုံစံ ပြောင်းဖို့ အချိန်ကျပြီဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

“ ကိုကို့ ကို မြင်းစီးချင်တယ်.. ကိုကို့သူငယ်ချင်းကို ယမင်း မြင်းစီးရင်း ယမင်း ရင်သားတွေ ဘယ်လို လှုပ်ရှားတယ် ဆိုတာကို ပြချင်တယ်”

ကိုကိုမျိုးသော် က အလျှင်အမြန်ပင် ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်လေသည်။ ယမင်းက သူ့ကို ကျောပေးကာ ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ ယမင်းက မထိုင်ခင် ကိုကိုမျိုးသော့်် အတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ ကိုယ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်သဖြင့် မြွေကြီး တွင်းထဲ ဝင်သလို စွိကနဲ ဝင်သွားလေသည်။ နောက်တော့ သူ့လက်နှစ်ဘက်ကို နောက်ပြန် ကိုကိုမျိုးသော့််ကို ကိုင်ထိန်းလျှက် ကြွကာ ကြွာကာ မြင်းစီးလေသည်။ ယမင်းက ထိုသို့ မြှောက်ကြွ မြှောက်ကြွ လုပ်ပေးနေချိန်မှာ ကျော်မင်းသန်း အတွက် သူ့ ရင်တွေကို ကော့ပေးထားလေသည်။ ကျော်မင်းသန်းက ပထမတော့ အနားမှာ ရပ်ကြည့်နေရာမှ ရှေ့တိုးလာပြီး ယမင်း ရင်သားများကို ဆုပ်ကိုင်လာလေသည်။

“ ဒီကိုလာ ကိုကျော်မင်းသန်း”

ယမင်းက သူ့ရင်သား အစုံကို သူ့လက်မှာဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး

“ဒီနှစ်ခုကြားကို လာထည့်ချေ”

ဟုပြောလိုက်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်းက လည်း မြန်သလားမယမင်းးနှင့် ချက်ချင်း အနားကပ်ပြီး သူ့အတန်ကြီးကို ယမင်း ရင်သားများ ကြားသို့ ထိုးဖို့ ရောက်လာတော့သည်။ ကျော်မင်းသန်း အတန်ကြီးမှာ ယမင်း ၏ အရည်များဖြင့် စိုရွဲနေတာ ဖြစ်သော်လည်း ပိုပြီး ချောမွေ့စေရန် ယမင်းက သူ့ရင်သာ နှစ်မွှာကြားထဲ တံတွေး ထွေးချလိုက်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်း ထိုးသွင်းလို့ ကောင်းအောင်လည်း သူ့ ရင်နှစ်မွှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တွန်းကာ ပူးပေးထားလိုက်လေသည်။ သူတို့ သုံးယောက်စလုံး စည်းချက်ညီညီ လှုပ်ရှားဖို့ တော့ အချိန်အနည်းငယ်ယူလိုက်ရသေးသည်။ ခနလေး အတွင်းမှာပင် သူတို့ စည်းဝါးကိုက်လာပြီး တအီးအီး တအားအားဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ငင် အပေါ်တက်အောက်ဆင်း လှုပ်ရှားနေကြလေသည်။

ယမင်း တယောက် ကိုကိုမျိုးသော်် ပြီးကာနီးပြီ ဆိုတာကို ခံစားလိုက်ရသည်နှင့် ချက်ခြင်းရပ်လိုက်ကာ ပုံစံပြောင်းဖို့ ပြင်လိုက်လေသည်။ ယမင်းက ဆိုဖာပေါ်မှာ လက်ရမ်းကို ခေါင်းအုံးကာ လှဲချလိုက်သည်နှင့် ကျော်မင်းသန်းက အလျှင်အမြန် ရှေ့မှာ နေရာဦးကာ ယမင်း ကိုယ်ထဲ သူ့အတံကြီးကို ထိုးသွင်းဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည်။ ကိုကိုမျိုးသော််ခမျှာတော့ အခု သူ့သူငယ်ချင်းက သူ့မိန်းမကို ကောင်းကောင်းအားရပါးရ ဆက်ဆံနေသည်ကို ရပ်ကြည့်နေရသည့် ဘဝရောက်ရလေသည်။ ယမင်းက သနားသွားသဖြင့် သူ့လက်ဖြင့် အနားမှာ ရပ်နေသော ကိုကိုမျိုးသော််ကောင်ကြီးဆီ လှမ်းဆွဲကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်လေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော််ကလည်း အားနေသော ယမင်း ရင်သား အစုံကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ချေပေးနေလိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က ယမင်းရဲ နို့သီးခေါင်းလေး တွေကို ပွတ်ခြေကစားလိုက်တော့ ယမင်းခမြာ အော်ငြီးမိပြီး ဒုတိယ အကြိမ် ကာမဆန္ဒအထွတ်အထိပ်ရောက်ဖို့ တာစူနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း ခံစားလိုက်ရသည်။

“ အားးးး ယမင်း …. ပြီးတော့မယ်…အီးးးးးးးးးးးး.. ကိုကို့သူငယ်ချင်း လုပ်နေတာ ယမင်းပြီးတော့မယ်ကိုကို….အီးးးးးး”

ယမင်းက ဒီတချီအပြီးမှာတော့ အားရပါးရကို အော်ငြီးပြစ်လိုက်လေတော့သည်။ စိတ်ထဲမှာလည်း သူ့ယောက်ျားကို ဒီလို အတွေ့အကြုံမျိုး သူ့ကို ခံစားခွင့်ပေးလိုက်သည့်အတွက် အလွန်ကို ကျေးဇူးတင်သွားမိလေသည်။ ကာမ ဆန္ဒအထွတ်အထိပ်ရောက်သွားပြီး သတိပြန်လည်လာသည့်အချိန်မှာတောင် ယမင်း ရဲ့ ကာမရမက်တွေက ရှင်သန်နေစဲဆိုတာ အံသြဖွယ်ရာ တွေ့ရှိရလေသည်။

ကျော်မင်းသန်း ကိုတော့ ယမင်း သူ့ယောက်ျား ကဲ့သို့ မဖတ်တတ်ခြေ၊ သို့ရာတွင် သူလည်း မပြီးအောင် တော်တော် အားစိုက်ကာ ထိန်းထားနေရမှန်းတော့ သိသာသည်။ သူ့ချောင်းကြီးက ယမင်း ကိုယ်တွင်းမှာ တုံခါနေသလို ယမင်း လက်ထဲက ကိုကိုမျိုးသော့်် အချောင်းကြီးလည်း တုံခါနေပြီ ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပြီးကြတော့မည်ဆိုတာကို ယမင်းသိနေသည်။ သို့သော်လည်း ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို မပြီးစေချင်သေး။ သူ့ကိုယ်ထဲမှာ ဝင်ပြီး ပြီးစေချင်နေသည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို ဆွဲခေါ်လိုက်တော့ ကျော်မင်းသန်းက အလိုက်တသိ ဖယ်ပေးပြီး ယမင်း မျက်နှာနားသို့လာရပ်သည်၊ ကိုကိုမျိုးသော််က ကျော်မင်းသန်း အစား နေရာဝင်ယူကာ သူ့အတံကြီးကို ယမင်း ကိုယ်ထဲ ထည့်လိုက်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်း အတန်ကြီးက ယမင်း ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ဖို့ ပုံစံမကျဖြစ်နေသဖြင့် ယမင်း နူတ်ခမ်း ပေါ်တွင်သာ ကန်လန့်ဖြတ် ထိပ်ဖူးကို တင်ပြီး ပွတ်ပေးနေလေသည်။ ယမင်းက လည်း သူ့ယောက်ျား အဆောင့်ကို ခံရင်းက ကျော်မင်းသန်း အတန်ကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်ပေးရင်း နောက်တဖက်က သူ့ အရသာဖူးလေးကို ဖိပွတ်ပေးနေလေသည်။ ခုနတုန်းက ကာမဆန္ဒအထွတ်အထိပ်ရောက်တာတောင် ကောင်းကောင်း မပြီးသေးခင် နောက်တချီ ပြီးဖို့ ပြန်ပြီးသွေးဆူလာတာကို ယမင်း ခံစားမိပြန်ပါသည်။

“ ကိုကို ယမင်း တို့ ဧည့်သည်တော့ ပြီးကာနီးပြီထင်တယ်.. ယမင်း သူ့ကို လျှော့ပေးလိုက်ရတော့မယ်ထင်တယ်နော်”

ယမင်း ကပြောရင်းနဲ့ မှ သူ့ယောက်ျားက ဘယ်လို အဆုံးသတ်ချင်မယ် ဆိုတာကို တွေးလိုက်မိသည်။ သူ့ယောက်ျား တခါတလေ ဘယ်လို ဟာတွေ ကြိုက်တတ်သည်ကို သူသိထားသည်မဟုတ်လား၊ တကယ်လို့သာ သူက သူ့မိန်းမကို တခြားလူတယောက်နဲ့ ဝေမျှခံစားဖို့ စိတ်ကူးယဉ်မယ်ဆိုရင် ဘယ်လို အဆုံးသတ်မျိုး သူ့ယောက်ျား ဖြစ်စေချင်မလဲ ဆိုတာ သူကောင်းကောင်းကြီးတွက်လို့ရသည်။

“ ယမင်း တော့….”

ယမင်းက ပြောရင်းက သူ့လျှာကလေးကို ထုတ်ပြီး ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်တံထိပ်ဖူးကို ကလိလိုက်ပြီး၊

“ယမင်း မျက်နှာပေါ်မှာပဲ သူ့ကို ပြီးခိုင်းလိုက်သင့်တယ်ထင်တာပဲ”

ယမင်းယောက်ျားက ဘာမှ တော့ ပြန်မပြောပေ။ သို့သော် သူ့ဆီက မပီမသ ငြီးသံထွက်လာပြီး သူ့အတန်ကြီးက လည်း ယမင်းကိုယ်ထဲမှာ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် ယမင်း အထင်မှန်ကြောင်း သက်သေပြသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော််က မျက်နှာပေါ်ကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းပြီးပြီးတာကို ကြိုုက်တတ်ကြောင်းယမင်းသိသည်။ ယမင်းလည်း တခါတရံတော့ နှစ်သက်ပါသည်။ အစကတော့ သူ့ယောက်ျား စိတ်ချမ်းသာစေရန် ပြီးစေခဲ့သည်။ နောက်တော့ တခါတလေ အဲဒါလေးက ပိုကောင်းသည်ထင်မိသည်။ ဒီညကတော့ ထိုအရာက အကောင်းဆုံး ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ယမင်း ထင်မိသည်။

“ ဟုတ်တယ်မလား ကိုကို၊ ကိုကျော်မင်းသန်းကို ယမင်း မျက်နှာပေါ်မှာ ပြီးခိုင်းလိုက်လို့ ကောင်းပါ့မလား”

ယမင်းက ယောက်ျား နှစ်ယောက်လုံးကို ဆွပေးလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူအရမ်းပြီးချင်နေပြီ ဆိုတာကို သိနိုင်သည်။ သူ့ကြည့်ရာတာ ယမင်းက ပြီးလိုက်တော့ ဆိုသည့် အပြောကို စောင့်နေပုံရသည်။ ကျော်မင်းသန်းတယောက် တကယ်ပဲ သူ့ အချစ်ရည်တွေကို ယမင်း မျက်နှာပေါ် ပက်ဖြန်းပြီးလိုက်ချင်နေသည်မှာတော့ အမှန်ဖြစ်လေသည်။

ယမင်းက သူ့ အရသာဖူးလေးကို သူ့လက်ဖြင့် အတင်းဖိပွတ်ရင်း သူ့ယောက်ျားကို ဆက်ပြောလိုက်သည်။

“ အင်း ဒါပေမဲ့ ဒီည ကတော့ ယမင်းက ကိုကိုရဲ့ မိန်းမ ငရွ ငထ ရဲ့ ပွဲပဲ လေ ဟုတ်တယ်မလား”

ကိုကိုမျိုးသော််က ငြီးသံလေး သာပေးနိုင်ရှာသည်။ သူ့ဘာဖြစ်ချင်သည် ဆိုတာတောင် ဖွင့်ပြောဖို့တောင်အားမရှိ၊ သူ့ဒုတ်ထဲမှ အချစ်ရည်တွေ ထွက်မကုန်အောင် ကျိုးစားထိန်းနေရရှာလေသည်။ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို မော့ကြည့်လိုက်ရင်း၊

“ကဲပါ ကိုကျော်မင်းသန်းရယ်၊ ယမင်းကို အချစ်ရေတွေ နဲ့ ဖြန်းပက်ပေးပါတော့”

ဟုပြောလိုက်လေသည်။ သူ့ပါးစပ်က အဲလို စကားထွက်သွားလို့ ကြက်သည်းမွှေးထအောင်ပင် ခံစားလိုက်ရသည်။ တကယ်တော့ သူ့ယောက်ျား ရဲ့ သူငယ်ချင်း၊ သူနဲ့ သိနေတာလည်း ဆယ်နှစ်ကျော်ကြာနေခဲ့ပြီ ဖြစ်တဲ့ ယောက်ျားသား တယောက်ကို၊ သူ့မျက်နှာပေါ် အချစ်ရည်တွေ ပန်းချပြစ်ဖို့ သူတောင်းဆိုနေမိပါလား။ သူ့ရဲ့ ရွမှု ထမှု တွေကို ကို အခန်းထဲက လူတွေ စိတ်ကျေနပ်သွားအောင် ဖေါ်ပြနေမိပါလား။

ကျော်မင်းသန်း ကတော့ နှစ်ခါပြောစရာမလိုပါ။ သူ့လက်ဖြင့် သူ့ပြောင်းဖူးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ယမင်း မျက်နှာပေါ် အားရပါးရ ညှစ်ကာ ဆောင့်ထု လေတော့သည်။ ယမင်းက သူ့ပါးရဲ့ ငတ်မွတ်နေတဲ့ ပါးစပ်ကို ဟထားပြီး မျက်လုံးအစုံကို ပိတ်ထားလိုက်ပါသည်။ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ အချစ်ရည်တွေ ကို သူ့မျက်နှာပေါ် ဘယ်နေရာ ဖြစ်ဖြစ် သူ့စိတ်ကြိုက် ဖြန်းချ နိုင်ဖို့ ခွင့်ပြုပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ကျော်မင်းသန်းက လည်း ယမင်းကို တစက္ကန့် မှ စောင့် မနေစေချင်ပါ။ ယမင်း မျက်စေ့မှိတ်လိုက်တာနှင့် ပူနွေး သော အချစ်ရည်တွေက သူ့ပါးပြင်ပေါ်ကို ကျလာတာခံစား လိုက်ရမိပါသည်။ ကျော်မင်းသန်း ၏ အချစ်ရည်ဖြူ များက မေလးရဲ့ မျက်နှာပြင်ကို တဖြောဖြောကျလာနေတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကိုကိုမျိုးသော်် တယောက်က အားကုန်ထည့်ကာ ယမင်းကို ဆောင့် နေပါတော့သည်။ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ အချစ်ရည် တချို့ သူ့နူတ်ခမ်းပေါ် ကျလာသည်နှင့် ယမင်း တယောက်လည်း ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းတုံခါပြီး နောက်တကြိမ် ကာမ ဆန္ဒအထွတ်အထိပ် သို့ ရောက်ရှိရ ပြန်လေတော့သည်။

ယမင်း တယောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပင် မထိန်းနိုင်တော့ ပဲ ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ် ငြီးငြူမိပါတော့သည်။သူ့မျက်နျာပေါ်ကိုလည်း ကျော်မင်းသန်း အချစ်ရည်တွေ က တဖတ်ဖတ်ကျလာနေပေရာ မျက်နှာတခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားတော့မည်ဟုပင်ထင်မှတ်နေရပါသည်။ အဲဒါတွေကို သူ့ယောက်ျားကလည်း ကြည့်နေမည်ဆိုတာကို သိရတော့ သူ့တကိယ်လုံးကို ကျင်နေအောင် ပင် ခံစားလိုက်ရပါသည်။

ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ အချစ်ရည်တွေ ဖြန်းကျနေတာ အရှိန်သေသွားတော့မှ ယမင်း က မျက်လုံးဖွင့်ပြီး သူ့ယောက်ျားကို ကြည့်လိုက်မိပါသည်။ မျက်နှာပေါ် အချစ်ရည်တွေ ဖုံးလွှမ်းနေသော ယမင်း နှင့် သူ့ယောက်ျား တို့ မျက်လုံးချင်း ဆိုင်မိလိုက်ချိန်မှာ ယမင်းက သူ့နူတ်ခမ်းတွေပေါ် ကျနေသည့် ကျော်မင်းသန်း အချစ်ရည်တို့ ကို လျှာဖြင့် သိမ်းရက်လိုက်ပါသည်။ အနံအရသာ တမျိုး လေး ဖြစ်နေသော အချစ်ရည်များက သူ့ ကို ခံစားမှုတမျိုး ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ထို အခြင်းအရာကို မြင်နေရသည့် ကိုကိုမျိုးသော််က လည်း အသံတမျိုး ငြီးငြူကာ ယမင်း ကိုယ်ထဲ သူ့ကောင်ကြီး ကျွတ်ကျန်ခဲ့တော့မတတ် ဆောင့်သွင်း နေမိတော့သည်။

“ ဒီမှာကြည့် ကိုကို၊ ကိုကို က မျက်နှာတခုလုံး တခြားယောက်ျား ရဲ့ အချစ်ရည်တွေ ဖုံးနေတဲ့ ကိုကို့မိန်းမ ကို လုပ်နေတာမဟုတ်လား”

ကိုကိုမျိုးသော််တယောက်လည်း တအားကို ပြီးချင်နေပြီ ဆိုတာကို ယမင်းသိသည်။ ယမင်းက ကိုကို ဇော် ကိုယ်ပေါ်မှ ရုန်းထွက်လိုက်ပြီး ကိုကိုမျိုးသော့်် ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။

“ ကိုကို ယမင်း လေ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အဲလို မျိုး ခံစားရလိမ့်မယ်လို့ မထင်ဘူး.. ကိုကိုလည်း ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား၊ ကဲပါ ကိုကို ဘယ်လောက်တောင် ကြိုက်တယ် မကြိုက်တယ် ဆိုတာကို ကိုကို မိန်းမ မျက်နှာ ပေါ် အချစ်ရည်တွေ ဖြန်းပြီး သက်သေပြလိုက်စမ်းပါ”

ယမင်း တယောက် မျက်စေ့ကို မှိတ်ပေလိုက်သည်။ မကြာခင်မှာပင် တဖြွတ်ဖြွတ်အသံများဖြင့် ပူနွေးသော အချစ်ရည်များ သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ ပက်ဖြန်းလာသည်ကို ခံစားသိလိုက်ရလေသည်။ ကြည့်ရသည်မှာ လည်း သူ့မျက်နှာပေါ်ကို ကျော်မင်းသန်း တုန်းကနှင့် ဆတူလောက် အချစ်ရည်များ ပန်းကျလာသည်ဟု ခံစားရသည်။ ခုတော့ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ ကျော်မင်းသန်းနှင့် သူ့ယောက်ျားတို့၏ အချစ်ရည်များ ရောထွေးလို့ ဖုံးလွှမ်း နေခြေပြီ။ အချစ်ရည်များ မှာ များလွန်းလှသဖြင့် သူ့မေးစေ့မှ ပင် စီးကျပြီး သူ့ရင်သား များပေါ်သို့ တစက်စက် ပင် ကျနေလေသည်။

ကိုကိုမျိုးသော့်် အချစ်ရည်ပန်းထုတ်တာ ပြီးသွားမှ ယမင်းက မော့ကြည့်လိုက်ပြီး ၊

“ အား ကိုကို၊ ကျေးဇူး အရမ်းတင်တာပဲ၊ တကယ့်ကို မယုံနိုင်လောက်အောင်ပဲနော်”

ဒီညနေခင်းလေးကတော့ သူ့ယောက်ျားရော သူ့အတွက်ပါ မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်ပဲ ကာမ ရေယဉ်ကြောကို မျှောခဲ့ မိကြသည့် ညတည ဖြစ်လေတော့သည်။ သူ့ကို အဲလို အခွင့်အရေးပေးခဲ့သည့် သူ့ယောက်ျားကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောမိတော့ သူ့ယောက်ျားက လည်း သူ့ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြန်ပြောလေသည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းဘက်ကို လှည့်ကြည့်ပြီးတော့လည်း ၊

“ကျေးကျေး ကိုကျော်မင်းသန်း၊ ယမင်း ကို ဧည့်ဝတ်ကျေပြွန်တဲ့ အိမ်ရှင်မ တယောက်လို့ ထင်တယ်မဟုတ်လား”

ဟု ပြောလိုက်ရာ ယောက်ျား နှစ်ယောက်စလုံး ရီမောလိုက်ကြလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်နှာ ဘယ်လိုထားရမည်ဆိုတာကို မသိကြ ဆိုတာကိုတော့ ယမင်း ရိပ်မိသည်။ အခန်းထဲက သီချင်းသံလေး က ငြိမ့်ငြိမ့်လေး လာနေတုန်းရှိသေးသည်။ ယမင်းက ကျေနပ်စွာ ပြုံးပြီး မျက်စေ့ကို မှေးလျှက် ဆိုဖာပေါ်မှာ အသာလေး ပက်လက်လှဲကာ နားနေလိုက်သည်။

ကိုကိုမျိုးသော််က သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော််နျင့် ကျော်မင်းသန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပက်လက်ကလေး နားနေသော ယမင်းကို ငုံကြည့်လိုက်ကြသည်။ ယမင်းက မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးသူ့ကို ငုံ့ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ယမင်းက ပြုံးပြလိုက်သည်။ သေခြာတာကတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ယမင်းကို ကြည့်သည့် အကြည့်တွေက အရင်တုန်းက အကြည့်တွေနှင့် လုံးဝတူတော့မည်မဟုတ်တာပဲ ဖြစ်လေသည်။ ဒါကလည်း ယမင်း အတွက်က အကြောင်းမဟုတ်တော့ပါ။ အဲဒါက သူ့ကိုယ် ပိုပြီး ဆက်ဆီ ဖြစ်စေသည်ဟုပင် ထင်မိလေသည်။ သူ့ယောက်ျားနှင့် သူ့ယောက်ျား သူငယ်ချင်းတို့ ဒီအဖြစ်အပျက်လေးကို အမြဲတမ်း အမှတ်ရနေမည်ဆိုတာကိုလည်း သူသိသည်။

သူ့ကိုယ်သူလည်း ဘယ်လိုပုံဖြစ်သလဲ သူကြည့်ချင်နေမိသဖြင့် ယမင်းက စားပွဲပေါ်မှ သူ့ဖုံးကို ကောက်ယူပြီး ကိုယ်ကိုယ်ကို ဆက်ဖီ ရိုက်လိုက်လေသည်။

“ ယမင်းက အမှတ်တရလေး တခု လိုချင်လို့ပါ”

သူက မလိုအပ်ပဲ ဖြေရှင်းချက်ထုတ်လိုက်တော့ အမျိုးသား နှစ်ယောက်စလုုံးက ရီမောလိုက်ကြသည်။ သူ့ယောက်ျားက တော့ တော်တော်သဘောကျနေပုံရသည်။ သူ့ကို ကြည့်မဝသည့် မျက်လုံးတွေနှင့် ကြည့်နေလေသည်။

“ ကဲ ရှင်တို့ ထဲက လူကြီးလူကောင်း တယောက်ကတော့ ယမင်းကို မျက်နှာသုတ်ပုဝါလေး တော့ ယူပေးသင့်တယ်လို့ မထင်မဘူးလား”

ကျော်မင်းသန်းက ချက်ချင်းပင် အပြေးအလွှားသွားယူလေသည်။ ကျော်မင်းသန်း အခန်းထဲက အထွက်မှာ ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးကာ၊

“ ကိုကို နိုင်သွားပြီလို့ ချစ်လေး ထင်တယ်၊ .. ချစ်လေးတော့ ခုထိ ကိုကို့ လစ်မစ်ကို ရှာမတွေ့သေးဘူး”

ကိုကိုမျိုးသော််က ပြုံးပြီး ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို တွန့်လိုက်သည်။

“ ကိုကိုထင်တာတော့ ကိုကိုတို့ နှစ်ယောက်စလုံး နိုင်သွားတယ် ထင်တာပါပဲကွယ်”

“ အဲတော့ ဆိုလိုတာက ယမင်းက ဘယ်ယောက်ျားလေး နဲ့ မဆို ချစ်ပွဲဝင်တာကို ကိုကိုက ဘယ်လိုမှ စိတ်မရှိဘူးပေါ့နော်”

ယမင်းက သူ့မျက်ခုံးလေးကို ပင့်ကြည့်ပြီး မေးလိုက်လေသည်။ အချစ်ရည်တွေ ဖုံးနေသော သူ့မျက်နှာက စိမ်ခေါ်အကြည့်က ပိုပြီး အသက်ဝင်နေသလိုပင်။

“ အင်း … အဲဒီကိစ္စ ကတော့ ကိုကိုလည်း ရှိနေပြီး ပါဝင် ခံစား ပျော်ရွှင်နိုင်မယ် ဆိုရင်တော့ ရတယ်လို့ပဲ ပြောကြပါစို့ကွယ်”

“ ကောင်းပါပြီတဲ့ရှင်… ခစ်ခစ်”

ယမင်းက သဘောကျစွာ ရီမောလိုက်ချိန်မှာပဲ ကျော်မင်းသန်းက ပြန်ရောက်လာလေသည်။အဲဒီလစ်မစ်ကို တော့ ယမင်းတယောက် ဝမ်းသာ အားရစွာဖြင့် လက်ခံနိုင်ပေသည်။ ယောက်ျား နှစ်ယောက်ရဲ့ တပြိုုင်နက် အာရုံစိုက်ခံရ မှုကို သူအရမ်းကို ကြိုက်နှစ်သက်ခဲ့ရလေသည်။ အထူးသဖြင့် သူ့ယောက်နှင့် မျှဝေခံစားခဲ့ရလို့လည်း ဖြစ်လေသည်။

သူ့ကို မျက်နှာသုတ်ပုဝါလှမ်းပေးလိုက်သော ကျော်မင်းသန်းကို ယမင်းက ပြုံးပြလိုက်သည်။

“ ကိုကျော်မင်းသန်း မနက်ဖြန်ညရော နေအုန်းမှာလား”

ကျော်မင်းသန်းကပြုံးဖြဲဖြဲ ဖြင့်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပါတော့သည်။
……………………………………………………………………………………………………..

ပြီးပါပြီ။
ယိမ်းနွဲ့ပါး ရေးသည်။

ZG

င္း အခုေခတ္က ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားၿပီကြ”

ယမင္း တေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေျပာလိုက္သည့္ စကားတပိုင္းတစ အိမ္ေနာက္ဖက္ဝရံတာမွ ၾကားလိုက္ရသည္။ သူ႔ေယာက္်ား ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအရင္း ေက်ာ္မင္းသန္း တို႔ အိမ္ေနာက္ဖက္ဝရံတာ က ကုလားထိုင္ေတြမွာ ထိုင္လို႔ ဘီယာေသာက္ရင္း စကားေျပာေနၾကသည္။ ယမင္းက ေရခဲသေသတၱာထဲမွ ဘီယာပုလင္းသုံးလုံးကို ဆြဲထုတ္လာရင္း သူတို႔ စကားဝိုင္းသို႔ ဝင္လိုက္ေလသည္။

“ဘာေတြ ေျပာင္းလဲ သြားတာလဲ ကိုကို”

“ဟား အေတာ္ပဲ ဘီယာကုန္သြားတာနဲ႔”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းရဲ့ ေမးခြန္းကို မၾကားခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး သူ႔လက္ထဲက ပုလင္းခြံကို ေအာက္ခ်လိုက္ကာ ယမင္းဆီမွ ဘီယာတလုံးကို လွမ္းယူလိုက္ေလသည္။

“ကဲ ဒါကေတာ့ ငါ့ရဲ့ အိပ္မက္နတ္သမီးေလးပဲ၊ ငါတို႔ ေသာက္စရာကုန္သြားတာနဲ႔ အခ်ိန္မွီဘီယာတန္းၿပီးလာပို႔တာပဲေလ ဟဲဟဲ”

“ကိုကို က အဲလိုမ်ိဳး မိန္းမကို သိပ္ေျမႇာက္ေျပာတတ္တာေလ. ဟြန္း…ရြတ္…”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ပါးကို ရြတ္ကနဲနမ္းၿပီး ဘီယာပုလင္းကို လွမ္းေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းကိုလည္း ဘီယာတလုံးလွမ္းေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ျပဳံးျပရင္း ဘီယာကို လွမ္းယူကာ ယမင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႔ ရည္ရည္မြန္မြန္ပင္လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
ေက်ာ္မင္းသန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ရဲ့ အရင္းႏွီးဆုံး သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ျဖစ္သည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို သိသည္မွာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီး ဒီပင္လယ္ျပာၿမိဳ႕ေလးသို႔ ေျပာင္းလာသည့္အခ်ိန္ကထည္းက ျဖစ္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းအတြက္ သူတို႔ အိမ္မွာ စားအိမ္ေသာက္အိမ္တခု ျဖစ္ၿပီး အျမဲတမ္းလိုလို ဝင္ထြက္ သြားလာၿပီး တခါတေလ ညအိပ္ညေန ေနတတ္သည္မွာ မဆန္းေတာ့ၿပီ။ ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ သူ႔ ရီးစားတေယာက္ႏွင့္ ကြဲတိုင္း အရက္လာေသာက္ၿပီး ညအိပ္ေလ့ရွိေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းမွာ ခုထိလူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ကာ ရီးစား မ်ားသူလည္း ျဖစ္ေလသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ သူ႔ ရီးစားသက္တမ္းမ်ားမွာ တႏွစ္ေက်ာ္ထိ ခံခဲေလသည္။ အျမဲတမ္းလိုလို တခုမဟုတ္တခု ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပတ္သြားၾကတာ မ်ားေလသည္။

“ခေလးေတြ သြားပို႔ေပးတာ ေက်းဇူးပါပဲ အခ်စ္ေရ၊ ဘာထူးေသးလဲ”

ဒီတခါ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေျပာလိုက္တာ တကယ့္ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့ အသံမို႔ ယမင္းလည္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

“အင္း ဘာမွ ေတာ့ မထူးပါဘူး၊ သူတို႔ ၾကည့္ရတာ အဖိုးအဖြား နဲ႔ သြားေနရမွာ ေပ်ာ္ေနၾကတဲ့ပုံပဲ”

“မင္း ငါလာမယ္ဆိုလို႔ ခေလးေတြကို တျခားပို႔လိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ မ်ိဳးေသာ္္”

“ဟားဟား.. မင္းကို စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တာပါကြာ၊ မင္း စိတ္ညစ္ေနတုန္း ငါ့ခေလးေတြ ရဲ့ ေမ်ာက္ရႈံးေအာင္ ေဆာ့ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရတာေတြ ေၾကာင့္ ပိုစိတ္ညစ္ၿပီး၊ မိသားစု ဘဝ ကို စိတ္ညစ္၊ ဓါတ္ေတြပ်က္ မသြားေစခ်င္ပါဘူး”

ယမင္းက လည္း ဝင္ေျပာလိုက္သည္။

“က်မကလည္း အခြင့္ၾကဳံတိုင္း အေမအျဖစ္ က ခနတျဖဳတ္အနားယူခ်င္ေနတာပါရွင္၊ တကယ္ေတာ့ က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဒီည အျပင္ထြက္မလို႔ ခ်ိန္းထားတာ၊ အေတာ္မ်ားမ်ားက ခေလးေတြ ေနမေကာင္းတာနဲ႔ အလုပ္ေပၚတာနဲ႔ မအားတာနဲ႔ အစီအစဥ္ပ်က္သြားတာ”

“ေအာ္ ခုေတာ့ မယမင္း ပ်င္းေနရၿပီေပါ့”

“ရပါတယ္၊ အဟီး။ ေဆာရီး ယမင္းေၾကာင့္ ခုေတာ့ ရွင္တို႔ ေယာက္်ားေလး ႏွစ္ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပါက္ကရေျပာ လို႔ရေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားတာေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ က်မက လည္း ရွင္တို႔ ေဘာ္ဒါ ေယာက္်ားေလး တေယာက္လို ဟန္ေဆာင္နိုင္ပါတယ္ အားမနာတမ္းေပါ့”

ယမင္းက ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေယာက္်ားေလး တေယာက္ဟန္ပန္ျဖင့္ ဘီယာပုလင္းကို ေမာ့ခ်လိုက္ရာ ပါးစပ္မွ လၽွံထြက္က်ရင္း သူ႔တီရွပ္ေပၚသို႔ ဘီယာအခ်ိဳ႕ ဖိတ္စင္က်သြားေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေရာ ေက်ာ္မင္းသန္းပါ ယမင္း အျဖစ္ကို ၾကည့္ရင္း ရီေမာလိုက္ၾကသည္။

“မိုက္တယ္ အခ်စ္၊ ကိုကို သြားရည္ခံ ပိတ္စ ဝတ္ေပးရမလား အဟီးး”

“ဟာ”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေနာက္တာကို မရီနိုင္၊ သူ႔တီရွပ္ေပၚမွ ဘီယာစိုသြားေသာေနရာကို လက္ျဖစ္ပြတ္လိုက္ရာ၊ သူေရႊရင္ ထြားထြား အစုံက လႈပ္ခါယမ္းသြား၏။ အဲဒါကို အမ်ိဳးသား ႏွစ္ေယာက္စလုံးက စူးစိုက္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတာႏွင့္ သူ႔တီရွပ္ကို လက္ျဖစ္ ညႇပ္ကာ ဘီယာအစိုႏွင့္ သူ႔ရင္ဘတ္မကပ္ေနေစရန္ ဆြဲမ ထားလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္သည္။

“ဒါနဲ႔ ေနပါအုန္း၊ ခုနက က်မ ဝင္လာတုန္းက ဘာေတြ ေျပာေနၾကတာလဲ”

“ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္တို႔ ေျပာေနၾကတာ၊ က်ေနာ္ က ရီးစားတေယာက္ကို ေရရွည္ထိန္းထားနိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း မရွိဘူး ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းပါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညံ့ဖ်င္းတယ္လို႔ ခံစားေနရတယ္ေလ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက လက္ထဲက ဘီယာခြက္ကို လက္က်န္ရွင္းသလို အၿပီးေမာ့ခ်ျပစ္လိုက္သည္။

“အင္း ဒီတေယာက္နဲ႔က ဘာျဖစ္တာလဲ”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ ေနာက္ဆုံးရီးစား ေကာင္မေလး နာမည္ကို မမွတ္မိေတာ့ ျခဳံငုံလိုက္သလိုျဖင့္ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ အားနာသြားၿပီး။

“ဘယ္သူလည္း သူ႔နာမည္က ခ်ိဳသဲ လား”

“ခ်ိဳမာပါ….. ဘာျဖစ္မွန္းေတာင္ အတိအက်မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ၊ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က အျမဲတမ္းလိုလို ဘာမဟုတ္တဲ့ အျငင္းအခုန္ေလးေတြကေနစၿပီး စကားမ်ားေနၾကရတယ္၊ က်ေနာ္ထင္တာကေတာ့ အသက္ျခင္းကြာေနတာက အဓိက ျပႆ နာပဲ ထင္ပါတယ္”

“ဟုတ္တယ္ မင္း ခေလးေတြ မုန႔္ေပးႀကိဳက္တဲ့ အလုပ္ကို စြန႔္သင့္ေနၿပီ၊ အဲေကာင္မေလးက ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္လဲ ၂၂ လား”

“၂၄ ပါကြာ၊ တကယ္က တဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ ဆိုတာ သိပ္အကြာလွႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ဒါေပမဲ့ သူက သူ႔အသက္နဲ႔ လိုက္ေအာင္မရင့္က်က္ေသးပဲနဲ႔ ခေလးဆန္လြန္းတယ္လို႔ ငါထင္တယ္”

ယမင္းက လည္း ဝင္စပ္စုလိုက္သည္။

“ဘာျဖစ္လို႔လည္း ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့”

“အင္း အဲဒါေပါ့ က်ေနာ္ မ်ိဳးေသာ့္္ကို ေျပာေနတာ မယမင္း ဝင္မလာခင္ေလးပဲ၊ ခ်ိဳမာက အျမဲတမ္း အရာရာတိုင္းမွာ ဝန္တို တတ္တယ္၊ ၾကာလာေတာ့ အဲဒီဒဏ္ကို က်ေနာ္မခံနိုင္ေတာ့ဘူးေလ”

“ဟုတ္ပ အဲဒါကို ကိုကိုတို႔ ျငင္းေနၾကတာ၊ လူေတြက အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔ အမၽွဝန္တိုစိတ္ေတြ နည္းလာတယ္ ဆိုတာကို”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို မ်က္ခုံးပင့္ၾကည့္ၿပီး ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။

“လူေတြ၊ ဆိုတာ ဘယ္လူေတြကို ေျပာေနတာလဲ”

“အင္းပါကြာ အင္းပါ၊ ထားပါေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပဲ ေျပာတယ္ပဲ ထားပါေတာ့၊ ကိုကို က အသက္ရလာေတာ့ ဝန္တိုတာေတြ ေလၽွာ့လာတယ္လို႔ ေျပာတာပါ”

“ဟုတ္လို႔လား ကိုကို”

“ထင္တာပဲ၊ မဟုတ္လို႔လား”

“မသိဘူးေလ၊ ဟုတ္ရင္ဟုတ္မွာေပါ့”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို ေငါ့ေတာ့ေတာ့ ေျပာရင္း ဘီယာပုလင္းကို ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ မဖိတ္ေအာင္ သတိထားၿပီး ေမာ့လိုက္သည္။
ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မခံခ်င္သလိုျဖင့္။

“ယမင္းက လည္းကြာ၊ ကိုကို႔ ကိုခုထိမသိေသးဘူးလား၊ ဆိုၾကပါစို႔ အခုညလိုမ်ိဳးေပါ့ကြာ၊ ယမင္းက ယမင္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္ထြက္မယ္ ေလၽွာက္သြားမယ္၊ ကလပ္ေတြသြားမယ္၊ ကိုကို ဘာေျပာလည္း၊ မသြားနဲ႔ လို႔ တခြန္းမွ မေျပာဖူးဘူး၊ သြားၾကဖို႔ေတာင္ တိုက္တြန္းေပးေသးတယ္မဟုတ္လားလို႔”

ယမင္းက ဘာမွ ျပန္မေျပာေသးပဲ သူ႔ေယာက္်ားကို သူခပ္တည္တည္ျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္၊ သူ႔ေယာက္်ား နည္းနည္း မူးေနၿပီ ဆိုတာသူသိသည္၊ အဲလို မူးၿပီး ရစ္လာတာကို သူႀကိဳက္သည္၊ အဲလို အခ်ိန္မွာ သူ႔ကို မခံခ်င္ေအာင္ ေျပာၿပီး သူ႔ဆီက စကားအမွားေတြ ထြက္လာမွာကို ယမင္း က ေမၽွာ္လင့္ေနသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ကို တကယ္ခ်စ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔ကိုယ္သူ အထင္ႀကီးလြန္းသည္ဟု တခါတေလထင္မိသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ အမွား လုပ္မိတာမ်ိဳးကို ေထာက္ျပရတာ သူအလြန္ေပ်ာ္မိသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း မူးလာၿပီ ဆိုရင္ သူ႔ကို မခံခ်င္ေအာင္ ဆြေပးတတ္သည္။

“ေနာက္ ယမင္း က အဲလို ကိုကိုမပါပဲ အျပင္ထြက္မွာ ကို အပ်ံစား၊ ဆက္ဆီ အဝတ္အစားေတြ ဝတ္သြားလည္း ကိုကို ဘယ္တုန္းက ဘာေျပာဖူးလို႔လဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က စကားဆက္ေျပာလာသျဖင့္ ယမင္းကလည္း ျပန္ေငါ့ေလသည္။

“ေအာ္ ေအာ္ ကိုကိုက လူႀကီးလူေကာင္းေပါ့ေလ၊ အဲေတာ့ ကိုကိုက အဲလို မနာလိုဝန္တို ျဖစ္တတ္တဲ့ ေယာက္်ား ငတုံး မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ ဆုတံဆိပ္ မ်ိဳးကို ရခ်င္လို႔လား”

“ဟုတ္ပါဘူး ကြယ္ အခ်စ္ ကလည္း၊ ကိုကိုက အရင္တုန္းက လို သဝန္တိုတာမ်ိဳး မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာပါကြယ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူတို႔ ျငင္းခုန္ေနတာကို အဆုံးသတ္ခ်င္လာသျဖင့္ ေလသံကို ခ်ကာ ေျပာလိုက္သည္။

“ ေအာ္ တကယ္လား၊ ဒါနဲ႔ ေနပါအုန္း ကိုကိုက ဘာကို သဝန္မတိုျဖစ္ရတာတုန္း၊ ဘာေတြကို ေတြးေနလို႔လဲ၊ ကိုကို မပါပဲ နဲ႔ ယမင္းက အျပင္ကို ထြက္သြားရင္ ဘာေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုၿပီး ေတြးေနလို႔ ဘာကို သဝန္တိုျဖစ္ရမဲ့ ဟာကို သဝန္မတိုဘူးလို႔ ေျပာေနရတာလဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းဘက္ကို တခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး၊

“ကိုကို တို႔ အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ေနာက္က်မွ ေျပာၾကရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ကြာ”

“ေအာ္ ခုမွ ကိုကိုက ဘာလို႔ ခုမွ ရွက္သြားရတာလဲ၊ ခုနတုန္းကေတာ့ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းေရွ႕မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ငါက သဝန္မတိုတတ္ဘူးေလး ဘာေလးနဲ႔ ႂကြားဝါေနၿပီးေတာ့”

“ကဲကြာ ဒါဆိုလဲ ေျပာမယ္၊ ကိုကို ဘာေတြးလဲ ဆိုတာ၊ ကိုကို ထင္တာကေတာ့ အခ်စ္ က ကလပ္သြားရင္ တျခားဘဲေတြနဲ႔ ကမယ္၊ က်ဴမယ္ ကြာ၊ အခ်စ္ က သူမ်ားေတြ ဂ႐ုစိုက္တာ၊ အသိအမွတ္ျပဳတာကို ခံခ်င္တယ္ကြာ၊ အဲလို သူမ်ားေတြက ယမင္းကို အသိအမွတ္ျပဳ ဂ႐ုစိုက္ၾကရင္ အခ်စ္ က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆက္ဆီျဖစ္တယ္လို႔ ထင္တယ္ကြာ၊ ဒါေတြကို ကိုကိုက ခြင့္လြတတယ္ကြာ၊ သဝန္မတိုဘူးကြာ၊ ကဲ အဲဒါက ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူးလား”

“ အို အဲဒါကေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ ယမင္းက ကိုကို မနာလို ရမဲ့ ဟာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေနလို႔လား ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိပ္မတင္ခ်င္ပါနဲ႔ေလ”

“ ေအာ္ ဒါဆိုရင္ အခ်စ္ က တခါဆို တခါမွ တျခားဘဲေတြနဲ႔ မက်ဴဖူးဘူးလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မခံခ်င္စိတ္ျဖင့္ ခံစစ္ကေန တိုက္စစ္ ကို ေျပာင္းလိုက္သည္။
ယမင္းက ႏူတ္ခမ္းကို တြန႔္လိုက္သည္၊ သူက အေသးစိတ္ဘာကိုမွ ေျပာခ်င္စိတ္မရွိေပ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ သူက အျပစ္ကင္းစင္ေအာင္ တတ္နိုင္သမၽွ ေနခဲ့ေပမဲ့၊ တျခား ေယာက္်ားသားမ်ားရဲ့ ဂ႐ုစိုက္မႈကိုေတာ့ စိတ္ထဲ သာယာမိတာအမွန္ပင္။ အခု သူ႔ေယာက္်ားက ေပၚတင္ႀကီး ေျပာေနတာ ခံရေတာ့ စိတ္ထဲက ေဒါသျဖစ္မိေပမဲ့ တခ်ိန္ထဲမွာ ပဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကာမဆႏၵ နည္းနည္းထလာသလိုလည္းျဖစ္မိသည္။ ဒီျငင္းခုန္ေနမႈကို ေလာေလာဆယ္ ခနရပ္ထားလိုက္ၿပီး ေနာက္အခ်ိန္ရမွ သူ႔ေယာက္်ားကို ျပန္အစေဖၚၿပီး ျပႆ နာရွာလိုက္အုန္းမည္ဟု ေတြးလိုက္သည္။

အဲလို ခနတာ ၿငိမ္ေနၾကတုန္းမွာပဲ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မီးေလာင္ရာေလပင့္ စကားကို ျပန္စလိုက္သည္။

“မင္း အဲလို ပါတီေတြ ကလပ္ေတြက အိမ္ကို ျပန္လာတဲ့ ညေတြဆိုရင္ တအားကို ထႂကြၿပီးေတာ့ အရည္ေတြ ရႊမ္းေနတာကေတာ့ ေသျခာတာပဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔ပါးစပ္က အဲဒီစကားထြက္သြားၿပီးမွ အႀကီးအက်ယ္ေနာင္တရသြားၿပီ ဆိုတာ သူ႔ပါးစပ္ဟသြားတာနဲ႔၊ မ်က္ႏွာအေနအထားနဲ႔ကို ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ယမင္း သိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒါမ်ိဳး စကားကိုေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လႊတ္ေပးလို႔ မရဘူး မဟုတ္လား။

“အဲဒါက ဘာစကားလဲ”

“ဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုကို က အဲလို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး”

“ ကိုကို ဆိုလိုတာက ယမင္းက အျပင္ထြက္ ကလပ္ေတြသြား၊ တျခားေယာက္်ားေလး ေတြနဲ႔ အရည္စိုလာတဲ့ အထိေလာက္ ကျမင္းၿပီး ေနာက္ဆုံးက်မွ အိမ္ကြင္းမွာ လာဂိုးအသြင္းခံတယ္ေပါ့ေလ၊ အဲလိုလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ယမင္းကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ ၾကည့္ေနမိသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္လိုျပန္ေျပာရမလဲ ဆိုတဲ့ စကားလုံးေတြကို အျမန္စဥ္းစားေနသည္။

“အဲလိုမ်ိဳး ပဲ ကိုကို ေတြးေနတယ္မဟုတ္လား”

ယမင္းက အရွိန္မသတ္နိုင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကို ဖိေျပာမိေနျပန္ပါသည္။

“ ကိုကို ထင္တာက ယမင္းက အျပင္ထြက္ၿပီး ခပ္နန႔္နန႔္ ေကာင္မေတြလို၊ ဘဲတကာနဲ႔ လိုက္က်ဴေနတယ္ေပါ့၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုပဲ အျပင္မွာကဲကဲ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒီကမၻာေပၚမွာ ယမင္းကို စိတ္ေက်နပ္မႈအျပည့္ေပးနိုင္တဲ့ တေခ်ာင္းထဲေသာ လီးပိုင္ရွင္ဆီ ျပန္လာခဲ့ရင္ ၿပီးေရာ ဆိုတဲ့ သေဘာလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ စကားတလုံးမွ မေျပာနိုင္ေတာ့ေျခ။ သူၾကည့္ရသည္မွာ စိတ္ရႈတ္ေထြးေနၿပီး သူေျပာမိသည္ကို ေနာင္တ ရေနသည့္ပုံေပါက္ေနသည္၊ ဒါေပမဲ့ စိတ္ဝင္စားေနပုံလည္းေပါက္ေနသည္။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ ယမင္းစိတ္ထဲမွာက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔အေပၚယုံၾကည္မႈရွိသည္ဆိုတာကို သူသိသည္။ သူ႔ကြယ္ရာမွာ ယမင္းတေယာက္ ေပါက္ကရ ေလၽွာက္လုပ္ေနမယ္လို႔ သူတြက္ဆထားမည္မဟုတ္မွန္းလည္း ယမင္းသိသည္။ သို႔ရာတြင္ သူ႔စကားအရာက ယမင္းတေယာက္ ေယာက္်ား ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ကဲခ်င္လၽွင္ ကဲလို႔ ရသည္ဆိုေသာ သေဘာမ်ိဳးသက္ေရာက္ေနသည္မဟုတ္လား။ အဲဒီအခ်က္က ယမင္းရဲ့ ေသြးေၾကာေတြကို လႈပ္ရွားေနသည္။ ေဒါသ ႏွင့္အတူ ကာမဆႏၵေတြပါ တခ်ိန္ထဲ နိုးႂကြားလာခဲ့ရသည္။

“ကိုကိုမွားသြားတယ္ အခ်စ္ရယ္၊ ကိုကို အဲဒီသေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး”

ေက်ာ္မင္းသန္း မေနတတ္ေတာ့ေပ၊ သူမ်ားလင္မယားၾကား ဘာဝင္ေျပာရမွန္းလည္းမသိ။

“ငါ အထဲကို ခနသြားလိုက္အုန္းမွ ထင္တယ္၊ မင္းတို႔ခ်င္းေျပာစရာရွိတာေတြ ဆက္ေဆြးေႏြးၾကကြာ”

“ ဟာ မလိုပါဘူး ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရယ္၊ ယမင္း အခု ေရသြားခ်ိဳး ၿပီး စိတ္ကို နည္းနည္း ျပန္ေလၽွာ့လိုက္အုန္းမယ္၊ ရွင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေခတ္ကာလ ေယာက္်ာသား ေတြ ဆိုေတာ့၊ ယမင္း ေရသြားခ်ိဳးေနတုန္းမွာ ညေနစာ ျပင္ထားေပးၾကပါလား”

“အို လုပ္ေပးမွာေပါ့ အခ်စ္ရယ္၊ စိတ္ခ်”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ အခုမွ အလုံးႀကီးက်သြားသလို ဝမ္းသာအားရျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ ယမင္း အိမ္ထဲ ဝင္လာေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေတာင္းပန္ေနတာ ၾကားလိုက္ရသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက၊

“ေတာင္းပန္စရာမလိုပါဘူးကြာ၊ ငါက လင္မယားေတြ အဲလို ျငင္းခုံရန္ျဖစ္ၾကတာကို ေတြ႕ရရင္၊ ငါ့ကိုယ္ငါ လူပ်ိဳႀကီးဘဝ ဘယ္ေလာက္ေအးခ်မ္းလဲ ဆိုတာကို ပိုၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ ခံစားခြင့္ရတာေပါ့ကြာ၊ ဟဲဟဲ”

ယမင္းက ေရခ်ိဳးဖို႔ အေပၚထပ္ကို အေျပးေလး တက္လာခဲ့ပါသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းမဝင္ခင္ အိပ္ခန္းထဲမွာ အဝတ္အစားေတြ ၾကမ္းေပၚပုံခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ထဲ က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပီတိေလးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္မိပါသည္။ အသက္ သုံးဆယ့္ေလးႏွစ္ အရြယ္၊ ခေလးႏွစ္ေယာက္အေမအတြက္ကေတာ့ အရမ္းကို မိုက္ေနေသးတဲ့ ေဘာ္ဒီမဟုတ္လား။အင္းေပါ့ နို႔ေတြက အပ်ိဳဘဝတုန္းကေလာက္ေတာ့ တင္းတင္းရင္းရင္းႀကီး ေကာ့ေထာင္မေနေတာ့ေပမဲ့၊ ေပ်ာ့့လည္းမသြားေသးပါဘူး၊ တင္းတင္း လုံးလုံးေလးနဲ႔ နို႔သီးေခါင္းေလး နည္းနည္းတုတ္လာေလာက္ပါ။ နို႔အုံကလည္း ပိုထြားလာတာအခုဆိုရင္ ဘရာဆိုရင္ စီကပ္ပ နဲ႔ ဒီကပ္ပ ၾကားထဲမွာေရာက္ေနၿပီ။ ဒီေရႊရင္ အစုံကေတာ့ သူနဲ႔ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တို႔ႏွစ္ဦးစလုံးရဲ့ ခံစားမႈေကာင္းေလးေတြကို ရေစတဲ့ အရာေတြေပါ့။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကလည္း အဲဒီ ေရႊရင္အစုံကို ဆုပ္ကိုင္ ေဆာ့ကစား၊ ဆုပ္ႏွယ္ စို႔ ေပးရတာကို ႀကိဳက္ႏွက္သက္သလို၊ သူအဖို႔က လည္း အရသာ အေၾကာေပါင္းစုံ စုေနသလိုပဲ၊ ထိလိုက္တာနဲ႔ ခံစားမႈ ဒီလွိုင္းေတြ တက္ႂကြ တတ္တဲ့ ေနရာေလးပါ။ တျခား တစိမ္းေယာက္်ားေလးေတြရဲ့ မ်က္လုံးေတြ စိတ္ေတြကိုလည္း ဆြဲေဆာင္နိုင္ခဲ့ တဲ့ အရာေတြပါ။

သူ႔ေယာက္်ားနဲ႔ ျငင္းခုံခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္မိတာနဲ႔ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒါသစိတ္ထက္ ရမက္ဆႏၵစိတ္ေတြက ပိုလာတာကို သတိထားမိျပန္ပါသည္။

ယမင္းက အခုလို ခေလးေတြ အိမ္မွာ မရွိတဲ့ ညလိုမ်ိဳးမွာ အခြင့္အေရးတရပ္အေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မိခင္တေယာက္ဆိုတဲ့ အေတြးေတြကို ေမ့ေပ်ာက္ထားလိုက္ခ်င္ပါသည္။ သူ႔ကိုယ္သူလည္း ဒီလိုမ်ိဳးေလးေတာ့ တခါတေလ ဇိမ္ခံသင့္တယ္လို႔ ေတြးရင္း သူ႔ကိုယ္လုံးကို ေရပန္းေအာက္မွာ ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ႔ ဇိမ္ခံပြတ္ ေပးေနမိသည္။ ယမင္းက ေပါင္ခြစုံၾကားကို စမ္းမိေတာ့ အေမႊးေလးေတြ နည္းနည္းေတာ့ ညႇပ္ရအုန္းမယ္လို႔ ေတြးမိၿပီး ေရပန္းခနရပ္၊ ဘီရိုထဲက အေမႊးရိပ္ကိရိယာေလး ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ အဖ်ားအနား နည္းနည္းတိလိုက္ပါသည္။ ခါတိုင္း သူ႔ မိန္းခေလးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္ထြက္ သြားလည္ခါနီးတိုင္းမွာ သူလုပ္ေနၾကကိစၥတခုပါ၊ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က လြဲလို႔ ဘယ္သူမွ လည္း ျမင္ရတာ မဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူ ဆက္စီက်တယ္လို႔ စိတ္ထဲ ျဖစ္ေပၚလို႔ လုပ္ေနမိတာပဲျဖစ္ပါသည္။ အခုညလည္း ဘယ္မွ မသြား အိမ္မွာပဲ ေနမွာ ျဖစ္ေပမဲ့ လုပ္ေနၾကလို႔ ျဖစ္ေနတာရယ္၊ အရမ္းကို စိတ္မြန္းက်ပ္မႈ၊ စိတ္ဖိအားေတြ မ်ားတဲ့ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ မိခင္တဦး၊ အမ်ိဳးသမီး တဦး မို႔ သူ႔ကိုယ္သူ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ လုပ္ေနမိတာလည္းျဖစ္မွာပါ။

ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ က်န္ေနေသးတဲ့ ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြ စင္ေအာင္၊ ေရပန္းေအာက္ ျပန္ဝင္လိုက္ပါသည္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္တိညႇပ္ထားတဲ့ အေမႊးပုံပုံေလး ေပၚ ေခါင္းေလၽွာ္ရည္နည္းနည္းထည့္ပြတ္ေပးရင္းက သူ႔ကိုယ္သူ ကာမဆႏၵေလး အနည္းငယ္နိုးႂကြားေနတာကို သတိထားမိပါသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ ျငင္းခုံခဲ့သည္မ်ားက လည္း တစိတ္တပိုင္းေတာ့ ပါပါလိမ့္မည္။ ယမင္းက တျခားေယာက္်ားေလး ေတြနဲ႔ က်ဴ တာကို သူတကယ္ပဲ ဘယ္လိုမွ မေနဘူးလား၊ တကယ္လို႔ ယမင္းက က်ဴတဲ့ အဆင့္ထက္ ပိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ေရာ။ ယမင္းတေယာက္ သူ႔ေခါင္းထဲမွာ မဟုတ္က ဟုတ္က ပုံရိပ္ေတြကို ေတြးရင္း နဲ႔ ပိုၿပီး ဖိန္းတိမ္းရွိမ္းတိမ္း ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ေခါက္သံထြက္ေပၚလာပါသည္။ သူ႔တို႔ အိမ္မွာ ပုံမွန္က ကိုယ့္မိသားစုႏွင့္ကိုယ္မို႔ တံခါးကို ကလန႔္ခ်ေလ့မရွိပါ။ အထဲမွ မီးဖြင့္ထား ေရသံၾကားလၽွင္ တေယာက္ေယာက္ရွိေနသည္ဟု သိထားၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယမင္းက ေရပန္းကို ပိတ္လိုက္ၿပီး လွမ္းေမးလိုက္ပါသည္။

“ဘယ္သူလဲ”

သို႔ေသာ္ ႐ုပ္တရက္ ေခါင္းျပဴလာေသာ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ယမင္း႐ုပ္တရက္ လန႔္သြားၿပီး နံရံမွ မ်က္န်ာသုတ္ပုဝါတခုကို လွမ္းဆြဲၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္ေရွ႕မွာ လက္ျဖင့္ ကိုင္ဖိထားလိုက္ပါသည္။

“ခင္ဗ်ား လုံလုံျခဳံျခဳံလား”

ကိုယ့္ရဲ့ ေရႊရင္အစုံကို သဘက္ႏွင့္ကာထားၿပီးၿပီမို႔ ယမင္းက၊

“ဟုတ္ကဲ့ “

လို႔ အေျဖေပးလိုက္မိပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ သူ႔လက္တဖက္ျဖင့္ မ်က္လုံးမ်ားကို ဖုံးကာ တဘက္က ဝိုင္တခြက္ကို ကိုင္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းဝင္လာတာကို ယမင္းတေယာက္ တအံတၾသေတြ႕လိုက္ရပါသည္။ ေနာက္ေတာ့ ယမင္း ဆီသို႔ ဝိုင္ခြက္ကို ကမ္းေပးလိုက္ရင္း၊

“မ်ိဳးေသာ္္က ေပးခိုင္းလိုက္လို႔၊ သူက ညစာအတြက္ ျပင္ဆင္ေနလို႔ မအားလို႔တဲ့ အဲဒါေၾကာင့္”

“ေအာ္ ဟုတ္လား”

ယမင္းက ေခါင္းထဲအေတြးမ်ိဳးစုံႏွင့္ စကားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျပာလိုက္မိသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က တကယ္ပဲ အလုပ္မ်ားေနတာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ အဲဒါက အေၾကာင္းျပေကာင္းဖို႔သက္သက္လား၊ ယမင္းႏွင့္ စကားမ်ားၿပီး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ က ယမင္းသူ႔အေပၚမွာ စိတ္ခုေနမွာကို စိုးလို႔လာေခ်ာ့ခိုင္းတာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ တျခား အမ်ိဳးသားတဦး နဲ႔ ယမင္း ေရခ်ိဳးခန္းတခုထဲ အတူရွိေနတာကိုေတာင္ သူမနာလို မျဖစ္ပါဘူး ဆိုတာကို သက္ေသျပခ်င္တဲ့သေဘာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ဘာေတြ ျဖစ္ေနတာလဲ။

ယမင္းက ဝိုင္ခြက္ကို လွမ္းသူလိုက္ေတာ့ သူ႔လက္တဖက္ထဲႏွင့္ ထိန္းထားရေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါက သူ႔ေရႊရင္အစုံကို လုံျခဳံေအာင္မဖုံးကာထားနိုင္မွန္းသတိထားလိုက္မိသည္။ သူက နို႔သီးေခါင္း ေနရာကိုသာ အဓိက ကာကြယ္သည့္အေနျဖင့္ ဖိကိုင္ထားလိုက္ရာ သဘက္အေပၚပိုင္းလြတ္ေနေသာ ေနရာက ေရႊရင္အစုံမွာ ပြတ္ရွအပ္ဘရာက ဖိတြန္းထားသလို လုံးႂကြ တက္ေနေလသည္။ ေနာက္ၿပီး ကမန္းကတန္း ဆြဲလိုက္ေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါမွာလည္း အတိုေလး ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေအာက္ဘက္မွာလည္း ေပါင္ခြစုံေလးကို ဖုံးကာမိ႐ုံသာသာေလးသာရွိသည္။ ေအာက္မွ ေရေဆးၿပီးစ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေဖြးသန႔္ေနေသာ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္လုံးကလည္း ဝင္းကနဲ ျဖစ္ေနသည္။ ယမင္းတေယာက္ ထိုင္ရမလို ထရမလို ကိုးလို႔ကန႔္လန႔္ အျဖစ္ဆိုးေနသည္ကို မ်က္လုံးအရသာခံၿပီး ၾကည့္ေနရင္းမွ ေက်ာ္မင္းသန္းက သူဘာမွ မျမင္သလို ခတ္တည္တည္ျဖင့္၊

“ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ သြားလိုက္ပါအုန္းမယ္၊ မ်ိဳးေသာ္္က ေျပာတယ္ ဒင္နာက ေနာက္ ဆယ့္ငါ့းမိနစ္ ဆိုရင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ပါၿပီတဲ့”

“ဟုတ္ကဲ့ က်မ ခနေနရင္ ဆင္းလာခဲ့ပါ့မယ္”

ယမင္းကလည္းအလိုက္သင့္ျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အျပင္ျပန္ထြက္သြားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္ေပးသြားေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မေက်နပ္သလိုလို၊ စိတ္ပ်က္သြားသလိုလိုေတာင္ ျဖစ္မိေနသည္။ တကယ္က ေက်ာ္မင္းသန္းက ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းၿပီး ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ အခ်ိဳးအဆစ္ေျပျပစ္သူျဖစ္သည္။ သူ႔က်န္းမာေရး သူ႔ကိုယ္လုံးကို ေတာ္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္သူ ျဖစ္မွန္း ျမင္ရတာႏွင့္ကို ယမင္း ေျပာနိုင္ေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ပုံမွန္ အမ်ိဳးသားမ်ားၾကားမွာ အရပ္ျမင့္သူေတြလို႔ ေျပာနိုင္ေလာက္ေအာင္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ရွိၾကသူေတြ ျဖစ္ၾကသည္။ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို တကယ္ခ်စ္ၿပီး တခါမွလည္း သစြာေဖါက္ဖ်က္ဖို႔လည္း မစဥ္းစားခဲ့ဘူးပါ။သို႔ရာတြင္၊ သူ႔စိတ္ကူးယဥ္အေတြးေတြ ထဲမွာ ေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္းက ရံဖန္ရံခါ ပါလာေလ့ရွိတတ္ေလသည္။ အဲဒီ စိတ္ကူးယဥ္အေၾကာင္းေတြကိုသာ ဖြင့္ေျပာလိုက္လို႔ကေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ရဲ့ ငါဝန္မတိုတတ္ဘူးကြ ဆိုတဲ့ ေလသံက ဘယ္လို ေျပာင္းသြားမလဲ မသိဟုေတြးလိုက္ရင္း မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႔မဲ့ မိေလသည္။

အဲဒီ အေတြးကေန ခုနက အျငင္းပြားခဲ့သည့္ ဝန္တိုသည့္အေၾကာင္းအေတြးဘက္ကို ဆက္သြားမိျပန္သည္။ သူ႔ေယာက္်ားက တကယ္ပဲ ေသြားရိုးသားရိုးလား၊ တကယ္ပဲ ယမင္း တခါတေလ တျခားေယာက္်ားေလးေတြနဲ႔ က်ဴတာကို သူက မကန႔္ကြက္ဘူး စိတ္ထားနိုင္တယ္ ဆိုတာတကယ္ပဲထားေတာ့၊ ဘယ္ေလာက္အထိလဲ။ ဘယ္အဆင့္အထိကို ခြင့္ျပဳနိုင္တာလဲ။ တကယ္လို႔ သူ႔ကြယ္ရာမွာ မဟုတ္ပဲ သူ႔ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ဆိုရင္ေရာ၊ ယမင္း အဲဒီကိစၥကို စူးစမ္းဖို႔ စိတ္အားထက္သန္လာသည္။ အဲဒါ ကို သူမခံနိုင္ရင္ သူအာေနတာပါဆိုတာကို ဝန္ခံလာေစရမည္ေပါ့။

ေအာက္ထပ္ကို ညေနစာ ဆင္းစားဖို႔ကို နာရီဝက္တိတိၾကာသြားရသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔မိန္းမ စိတ္ေျပေစဖို႔ ထမင္းစားပြဲကို အပ်ံစားျပင္ဆင္ေပးထားၿပီး ဖေယာင္တိုင္ေတြဘာေတြေတာင္ထြန္းၿပီး အလွဆင္ထားေသးသည္။ ယမင္း ႀကိဳက္တတ္မွန္းသိသည့္ သီခ်င္းသံ ညိမ့္ညိမ့္ တိုးတိုးေလးလည္း ဖြင့္ထားေပးသည္။ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ ရွပ္အက်ႌေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေဘာင္းဘီ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ႏွင့္ သားသားနားနား ဝတ္စားထားသည္။ ယမင္း ထမင္းစားခန္းထဲ ဝင္လာေတာ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ တိုးတိုး တိုးတိုး ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ရီးစား နဲ႔ ျပတ္တဲ့ အေၾကာင္း ဆက္ေျပာေနသံၾကားလိုက္ရေသးသည္။

ယမင္း အခန္းထဲ ဝင္လိုက္တာႏွင့္ သူတို႔ စကားေျပာေနသံက တိကနဲ ျပတ္သြားေတာ့သည္။ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ား ရဲ့ အေျပာႀကီးခ်က္ကို မခံခ်င္လို႔ စမ္းသပ္ခ်င္တာႏွင့္ သူ႔ရဲ့ အနီေရာင္ က်ပ္က်ပ္ ညစာစားဝတ္စုံ ကို ထုတ္ဝတ္လာခဲ့သည္။အဲဒီ ဒရက္စ္ေအာက္ေျခအနားက ေပါင္လယ္နားအထိေတာင္ မေရာက္ခ်င္ေအာင္ တိုသည္။ ေနာက္ စီးလာတာကလည္း ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္၊ ယမင္းရဲ့ ေျဖာင့္စင္းၿပီး က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့ ေပါင္တန္ေျခသလုံးေတြက ဝင္းကနဲ ရွင္းသန႔္ေနသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ တုန္းက ေက်ာ္မင္းသန္းေတြ႕လိုက္ရသလိုပဲ သူ႔ရဲ့ ရင္သားအစုံအေပၚကို ေဖါင္းႂကြလာဖို႔ ပုခုံးသိုင္းႀကိဳးမဲ့ ပြတ္ရွအပ္ဘရာကိုလည္း ဝတ္ထားလိုက္ေသးသည္။ အရမ္းဟိုက္ထားတဲ့ လည္ပင္းေပါက္ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့ ရင္သားေျမႇာင္းက အရမ္းကို နက္ရွိုင္းလြန္းေနၿပီး ေရႊရင္အစုံက ႐ုန္းကန္ထြက္က် ေတာ့မည့္ဟန္ျဖစ္ေနေလသည္။ သူ႔ရဲ့ လည္တိုင္လွလွေလးကို ပိုၿပီးေပၚလြင္ေအာင္လည္း ဆံပင္ကို အေပၚပင့္တင္ၿပီး လွလွေလး ထုံးခ်ည္ထားလိုက္သည္။မိတ္ကပ္ပါးပါးေလးကို ခါတိုင္းထက္မြတ္ေနေအာင္ပြတ္လာၿပီး သူ႔အက်ႌအနီနဲ႔လိုက္ေအာင္ ႏူတ္ခမ္းနီ ရဲရဲကိုလည္း ဆိုးထားေသးသည္။

“အားပါး၊ အခ်စ္၊ လွလွေျခလားကြာ၊ မိုက္စ္မိုက္စ္”

“အင္းေလ၊ ခေလးေတြ အိမ္မွာ မရွိဘူး ဆိုေတာ့ နည္းနည္းပါးပါး အလွျပင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆက္ဆီက်ေအာင္ျပင္ၾကည့္တာေလ ခစ္ခစ္”

ယမင္းက ျပန္ေျဖလိုက္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဝန္ခံမိလိုက္သည္ကိုလည္း သတိထားမိလိုက္သည္။ ဘဲႏွစ္ေဗြလုံးက သူ႔ကို မ်က္လုံးအျပဴးသား သြားရည္တျမႇားျမႇားႏွင့္ ၾကည့္ေနတာကို ခံေနရေတာ့လည္း ပိုၿပီးေတာ့ ဆက္ဆီ ျဖစ္လာသလို ခံစားေနရသည္။

“သိပ္မ်ားလြန္ သြားလား ကိုကို”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို ဟန္ပါပါ ခါးေလး ေထာက္ၿပီး ညဳတုတုေမးလိုက္သည္။

“နိုးနိုး မလြန္သြား ပါဘူး ဘယ္ကလာ၊ အရမ္းကို မိုက္ပါတယ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ဗလုံးဗေထြးႏွင့္ ဘာေျပာမိမွန္းမသိ၊ သူ႔စိတ္အေတြးႏွင့္ သူ႔ပါးစပ္အေျပာကို ကိုက္မိေအာင္မနည္းလိုက္ေနရသည္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ ေခါင္းနည္းနည္းရႈတ္ေနပုံရသည္၊ သို႔ရာတြင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေျပာင္းလဲသြားေသာ အရိပ္တခ်ိဳ႕ကို ယမင္း ဘာသာျပန္၍မရလိုက္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာအမူအယာကေတာ့ သေဘာမတူတဲ့ပုံ၊ ရွက္တဲ့ပုံေတာ့ လုံးဝမရွိ။ ေက်နပ္ေနတဲ့ပုံသာ ေတြ႕ရသည္။ ယမင္းႏွင့္ျငင္းခုန္တုန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေျပာဆိုခဲ့တာေတြ၊ ထဲက တခ်ိဳ႕တဝက္ကေတာ့ မွန္သည့္သေဘာမွာ ရွိေနသည္။ အဲဒါကလည္း ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူျငင္းခဲ့တာကို သက္ေသျပခ်င္လို႔ ဘာမွ မျဖစ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာေရာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလား၊ ယမင္းအေနနဲ႔ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ လစ္မစ္ကို သိခ်င္ရင္ ဒိထက္ပိုၿပီး ဖိအားထပ္ေပးရမည္ဆိုတာကို ေတာ့ သိေနေလၿပီ။

ယမင္းက စားပြဲရဲ့ ထိပ္ဆုံးထိုင္ခုံမွာ ေနရာယူလိုက္သည္။၊ ယမင္း ေယာက္်ားနဲ႔ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔က ယမင္းရဲ့ တဖက္တခ်က္မွာ သူတို႔ခ်င္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ၾကသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ယမင္းရဲ့ ရင္သား ေျမာင္းကို ပဲ မသိမသာ ခိုးၾကည့္ေနၾကသည္။ ယမင္းက မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။ ကိုယ္ကို မသိမသာေလး ငိုက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ ပိုျမင္နိုင္ေအာင္ေတာင္ ရွိုးေပးလိုက္ေသးသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ အတင္းကို အိေျႏၵဆည္ကာ မၾကည့္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ခိုးခိုးၾကည့္ေနရသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းရွာေပမည္။ ယမင္း ေယာက္်ား ကိုပဲ အားနာ လို႔လား ယမင္းကိုပဲ အားနာလို႔လားေတာ့မသိ။ ယမင္းက ေတာ့ အဲလို အမူအယာပ်က္ေလာက္ေအာင္ ခိုးၾကည့္ေနတာကိုပဲ သေဘာက်ေနမိသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လို႔ေတာ့ ခုထိကို သေဘာမက်သည့္အရိပ္အေယာင္မေတြ႕ရေသး။

ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ အသည္းကြဲထားသည္မွာ မၾကာေသးမို႔ စိတ္ဓါတ္က်ေနေသာ္လည္း အခုညေတာ့ ေပ်ာ္ေနပုံေပါက္ေနသည္။ ဒါကေလး ယမင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ရမည္ဟု ယမင္းကေတာ့ တြက္ေနသည္။

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ ရီးစားႏွင့္ ျပတ္သည့္ကိစၥ ဘယ္လိုလဲ ခံစားေနရတုန္းလားဟုေမးေတာ့၊ ေက်ာ္မင္းသန္းက၊

“က်ေနာ္က ဒီတေယာက္ျပတ္သြားရတာကို တကယ္တမ္း စိတ္ထဲ သိပ္မထိခိုက္ပါဘူး၊ က်ေနာ္ စိတ္ပ်က္မိတာက၊ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ က အခ်စ္ေရးမွာ ကံေခရတာလဲ၊ အျမဲတမ္းအခ်ိန္တိုတိုေလး ေတြနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းသြားရတာကိုပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားမရတာ၊ အခု က အေျခက်ဖို႔ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီေလ”

“ကိုကို သူ႔ကို အျမဲေျပာေနတာပဲ အခ်စ္ ေရ၊ မင္းကိုယ္နဲ႔ ရြယ္တူ ေတြကိုပဲ ရွာသင့္တယ္လို႔”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ဝင္ထည့္လိုက္သည္။

“ဟုတ္လား ကိုေက်ာ္မင္းသန္း”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း မ်က္ႏွာကို ျပဳံးေစ့ေစ့ျဖင့္ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္သည္။

“ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းက ငယ္ငယ္ေလးေတြမွ ႀကိဳက္တတ္တာလား”

“နိုး အဲလိုလည္းမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ယမင္းကို အေျဖေပးလိုက္ၿပီး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ဘက္သို႔ လွည့္ကာ ဆက္ေျပာေလသည္။

“ငါက ငါတို႔ အရြယ္ဝတ္ ခတ္မိုက္မိုက္ မိန္းခေလးေတြမ်ား ရွိခဲ့ရင္ ပိုေတာင္ သေဘာက်ေသးတာေပါ့ကြာ၊ ဒါေပမဲ့ ဒါမ်ိဳး အေကာင္းဆုံးေတြက သူမ်ားေတြ လက္ဦးကုန္ၿပီေလကြာ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ေျပာရင္း လက္က ႐ုတ္တရက္ ယမင္းဘက္သို႔ ညႊန္လိုက္မိၿပီးမွ ခ်က္ခ်င္း သူ႔အမွားကို သိလိုက္မိၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမွာ အုပ္လိုက္ရင္း၊

“ဟာ ငါဘာေတြ ေျပာလိုက္မိၿပီလဲ မသိပါဘူးကြာ ၊ ေဆာရီး အားလုံးကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ”

သို႔ေသာ္လည္း ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ ယမင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲၿပီး ရွက္သြားေသာ လူပ်ိဳႀကီး ေက်ာ္မင္းသန္းကို ၾကည့္ရင္း တဝါးဝါးရီေမးလိုက္ၾကေလသည္။ယမင္းက၊

“အဲဒါ မမွားပါဘူး ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့၊ ယမင္းကေတာ့ အဲလိုမ်ိဳး အသိအမွတ္ျပဳခံရတာကို ဂုဏ္ေတာင္ယူမိပါေသးတယ္၊ ကိုကိုကလည္း စိတ္ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဟုတ္တယ္မလား ကိုကို”

“ဒါေပါ့၊ ဘာလို႔ စိတ္ဆိုးရမွာလဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ခပ္ျပဳံးျပဳံးေလးပ္င ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ဒီမ်က္ႏွာကေတာ့ အသိသာႀကီး ယမင္း သူ႔ကို စမ္းေနတာကို သူသိေနတယ္ ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီး။

“ကဲေတြ႕လား ကိုေက်ာ္မင္းသန္း၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းယမင္းကို ႀကိဳက္သလို ေျမႇာက္ေျပာနိုင္တယ္၊”

ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ဘာေျပာရမွန္းမသိ၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ခြင့္ေတာင္းသလိုလို လွမ္းၾကည့္ေနသည္။

“ကိုကို႔ အတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႔၊ ကိုကို က သဝန္မတိုတတ္ဘူးေလ၊ မွတ္မိတယ္မလား၊ ယမင္းတို႔ ဝရံတာမွာ ေျပာခဲ့ၾကတာေလ”

“ဒါေပါ့၊ ငါသဝန္မတိုပါဘူး ဟေကာင္ရ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကို တြန႔္ျပရင္း ဆက္ေျပာသည္။

“မင္း ငါ့မိန္းမ ကို ႀကိဳက္သေလာက္၊ ႀကိဳက္သလို ခ်ီးမြန္းေျမႇာက္ပင့္ ေျပာနိုင္တယ္၊ ငါ့စိတ္ထဲ ဘယ္လိုမွ မေနဘူး၊ ယမင္းက လည္း အဲလို မ်ိဳး ဆိုလို႔ကေတာ့ ရႊမ္းပီတိကေတာ့ ဂြမ္းဆီထိသလို ေနမွာ ဟဲဟဲ”

“ကဲေတြ႕လား”

ယမင္း တေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ စကားႏွင့္ မ်က္ႏွာေပးေၾကာင့္ မခံခ်င္တာက တေၾကာင္း နဂိုကမွလည္း စိတ္က နည္းနည္း ထက္သန္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ ပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားလာခဲ့သည္။

“ဆိုစမ္းပါအုန္း၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းနဲ႔ ယမင္း လမ္းမွာ ေတြ႕ၾကၿပီ ဆိုပါစို႔၊ ယမင္း စိတ္ကို စိတ္ဝင္စားမႈရွိလာေအာင္ လို႔ ယမင္းကို ဘယ္လို ေျမႇာက္ေျပာခ်ီးမြန္းမွလဲ”

“မေျပာတတ္ဘူး”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ရြံ့တြန႔္တြန႔္ျဖင့္ ဆက္ေျပာၾကည့္လိုက္သည္။

“ မင္း သိပ္လွတာပဲ ဆိုရင္ေကာ”

“ဟင္း ေက်းဇူးပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ သိပ္မရိုးလြန္းဘူးလား ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရယ္”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ေမာင္းတဖက္ကို ကိုင္လႈပ္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္ျပန္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဘက္ အကူအညီေတာင္းသလိုလွည့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က၊

“ေဟ့ေကာင္ရ ေျပာသာ ေျပာပါ ငါစိတ္မရွိပါဘူး အမွန္တိုင္းေျပာတာ”

“အင္း အာ့တာဆိုရင္လည္း ဒီလိုေျပာမယ္၊ ယမင္း က ဒီအဝတ္အစားနဲ႔ အရမ္းဆက္ဆီ ျဖစ္တယ္ကြာ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက စကားကို ခနရပ္လိုက္ၿပီးယမင္းကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံးတကိုယ္လုံး ၾကည့္ၿပီး မွ မ်က္လုံးခ်င္း စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္းက၊

“ မင္း ကိုၾကည့္ရတာ ဒီည အရမ္းကို ဆက္ဆီက်လြန္းတယ္ကြာ၊ တကယ့္ကို အမိုက္စားပါပဲ”

“ခစ္ခစ္၊ အဲဒါကေတာ့ သိပ္မဆိုးပါဘူး”

ယမင္းက ခစ္ခစ္ ရီရင္း သူ႔မ်က္ႏွာပူသြားလို႔ ယက္ေတာင္ခတ္လိုက္ရသလို သူ႔လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ မ်က္ႏွာကို ယပ္ခပ္ျပေနလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ အမူအယာ ပိုပို လုပ္ျပလိုက္ရေပမဲ့ တကယ္ မထိဘူးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္ခံေနရသျဖင့္ ယမင္း ရဲ့ စိတ္ေတြက တက္ႂကြ လႈပ္ရွားလာေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ သူ႔ေယာက္်ား ကေတာ့ ဒါကို ၾကည့္ၿပီး သေဘာက်ေနပုံရေလသည္။

“အဲေတာ့ ကိုကိုက ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းက ယမင္းကို အဲလို ေျပာတာေတြကိုလည္း လုံးဝ စိတ္မရွိဘူးေပါ့ ဟုတ္လား”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာကို ေသေသျခာျခာ အကဲခတ္ေနရင္းက ေမးလိုက္သည္။

“ဘာလို႔ ရွိရမွာလဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မ်က္ေစ့တဖက္မွိတ္ျပလိုက္ရင္းက၊

“သူက အမွန္ေတြကို ေျပာေနတာကိုဟာ”

“ေအာ ထားပါေတာ့ထားပါေတာ့”

“ ဖူး”

ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ ခုမွ အလုံးႀကီးက်သလိုမ်ိဳးျဖင့္ သက္ျပင္းမႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး နဖူးမွ ေခၽြးစမ်ားသပ္သည့္ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ျပလိုက္သည္။ ယမင္းက ေတာ့ ႏူတ္ခမ္းကိုတြန႔္ရင္း စားပြဲေပၚသူ႔လက္ေခ်ာင္းကေလး မ်ားျဖင့္ တီးေခါက္ရင္း သူ႔ေယာက္်ားကို သူ႔အေပၚ ဒီလို လြယ္လြယ္ႏွင့္ အနိုင္ပိုင္းလို႔မရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ စဥ္းစားေနေလသည္။ ယမင္းက လည္း ဒီ အားၿပိဳင္ ကစားပြဲ ကို နည္းနည္း ဓါတ္ေတြ႕လာၿပီ ျဖစ္သည္။

“အဲလိုဆိုရင္.. ကိုေက်ာ္မင္းသန္းက ယမင္းကို ညကလပ္တခုမွာ ေတြ႕တယ္ ဆိုပါစို႔၊”

ယမင္းက စကားကို ခနရပ္ၿပီးဝိုင္ကို တစုပ္စုပ္လိုက္သည္။

“က်မ ကို ေစာ္ေတြ အားလုံးထဲမွာ က်ဴဖို႔ အေကာင္းဆုံး ဆိုတာကို ဘယ္အခ်က္က ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို ထင္ေစခ်င္သလဲ”

“ဒုေကၡာ.. က်ေနာ္မသိဘူးေလ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကလည္း ဘယ္လိုမွ သူ႔ကို ကူညီမဲ့ပုံ မျပ၊ ေျပာခ်င္တာေျပာလို႔ လြတ္ထားေပးသည့္ပုံ။

“ဟိုဟာေလ ယမင္းက ထက္တယ္ကြာ၊ ဟာသဥဏ္လည္းရွိတယ္ကြာ အဲဒါေတြေပါ့”

“ကိုေက်ာ္မင္းသန္းက ယမင္းကို ကလပ္မွာ ခုမွစ ျမင္ဖူး တဲ့လူေတြေလ၊ အဲဒါေတြ ဘယ္သိအုန္းမတုန္း၊ တခုခု ေတာ့ ရွိရမွာေပါ့”

“အဲဒါဆိုရင္လည္းကြာ ယမင္း ရဲ့ မ်က္လုံး ေတြ က အရမ္းလွတယ္”

ယမင္းက ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို ျပဳံးျပလိုက္သည္။ တကယ္က ေက်ာ္မင္းသန္းက လိမ္တာေတာ့မဟုတ္၊ ယမင္းကိုယ္တိုင္ က သူ႔ရဲ့ မ်က္လုံးညိဳညိဳ နက္နက္ေလး ေတြ လွမွန္းသိသည္။ အခုလည္း မိတ္ကပ္ တို႔ျဖင့္ ပိုၿပီး ထင္ရွားသြားေအာင္ သူျပင္ထားခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေပမဲ့ ယမင္း ကို ကိုပန္းေမာင္ောင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မည့္ အျခားအခ်က္ေတြလည္း ရွိရအုန္းမည္ဟု ယမင္း တြက္ထားခဲ့သည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို ထပ္ၿပီး ညႇစ္လိုက္အုန္းမည္ဟု ျပင္လိုက္တုန္း ယမင္း ေယာက္်ားက ဦးသြားခဲ့သည္။

“ေဟ့ေကာင္ ငါ့မိန္းမ မေျပာခင္ ငါေျပာလိုက္မယ္က အဲဒီ လိုင္းႀကီးက ရိုးလြန္းအားႀကီးတယ္”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ေမးခြန္းထုတ္သည့္ အၾကည့္ဆန္ဆန္ မ်က္ခုံးေလး တဖက္ပင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို သူ႔မိန္းမအား ပက္ပက္စက္စက္ က်ဴဖို႔ ေျမႇာက္ေပးေနတာလားဟု။ သို႔ေပမဲ့ ဘာမွ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို မေျပာလိုက္ေပမဲ့ ေက်ာ္မင္းသန္းဘက္လွည့္ၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္သည္။

“ကဲ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ၾကားတယ္မလား”

“ေကာင္းၿပီ၊ ယမင္း ရဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလးက အရမ္း ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္လို႔ ကိုယ္အျမဲေတြးေနမိတယ္”

“ဟုတ္ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ဆက္ပါအုန္း”

ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲေဆးတင္သည့္အေနျဖင့္ သူ႔ဝိုင္ခြက္ထဲမွ ခပ္မ်ားမ်ား တစုပ္စာ ကို စုပ္ေသာက္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို လည္း တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသးသည္၊ သူစည္းေက်ာ္သြားပလား ဆိုတာကို သိရေအာင္ျဖစ္သည္။

“ေနာက္ယမင္း က အရမ္း ဆက္ဆီ ျဖစ္တဲ့ ႏူတ္ခမ္းေတြ ရွိတယ္”

“ဟုတ္ၿပီ ခုမွ နည္းနည္း ပီျပင္လာၿပီ”

ယမင္းက ခိခိရီလိုက္သည္။ ယမင္းရဲ့ ႏူတ္ခမ္းနီ ရဲရဲ့ေလး ဆိုးထားသည့္ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးက ေယာက္်ား ေတြရဲ့ အေတြးရိုင္းေတြ ျဖစ္ေပၚေစနိုင္တာပဲေလလို႔ ေတြးမိလိုက္သည္။

“အင္း ယမင္း ရဲ့ လည္တိုင္ကေတာ့ တကယ့္ကို တျခားအမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ မတူဘူး၊ ယမင္းရဲ့ ပုခုံးက်ပုံေလးက အရမ္းကို ဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္၊ ၾကည့္လိုက္တိုင္းမွာ ဆက္ဆီ ျဖစ္ေနတယ္”

“ဟင့္၊ ၾကားရတာ စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တာ၊”

ယမင္း က ေျပာလိုက္ရင္း သူ႔ကို ဝိုင္းေပးေနၾကတဲ့ အာ႐ုံစိုက္ခံရမႈေတြေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ေတြလည္း ႂကြလာခဲ့ရသည္ကို သတိထားမိသည္။ ေဘးလူေတြ သတိမထားမိပါေစနဲ႔လို႔ က်ိတ္ဆုေတာင္းေနမိသည္။ ဒါေပမဲ့ အခု စကားလမ္းေၾကာင္းကိုေတာ့ ယမင္း က ေျပာင္းဖို႔ စိတ္မဝင္စားပါ။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္မ်က္န်ာက ေစာေစာကလို ေလွာင္သလိုလို မ်က္ႏွာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့၊ သူလည္း စိတ္ဝင္စားေနပုံရသည္။ သို႔ေပမဲ့ သေဘာမတူတာေတြ မေက်နပ္တာေတြ မ်ိဳးမဟုတ္။ သူတကယ္ပဲ သဝန္တိုစိတ္မရွိဘူးလား။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကို ၾကည့္ေနရာက ေက်ာ္မင္းသန္းႏွင့္ မ်က္လုံးခ်င္း ဆိုင္လိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ယမင္းရဲ့ ရင္သား ေျမႇာင္းေနရာကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္ ခိုးၾကည့္ေနတာမ်ိဳးပင္မဟုတ္ေတာ့။ ယမင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ယမင္း မ်က္လုံးေတြႏွင့္ လာဆုံေလသည္။

“တကယ္လို႔ ကလပ္မွာ သာဆုံခဲ့သာဆိုရင္ ယမင္းရဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ အၾကည့္ေရွာင္လို႔ ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က အရမ္းဆက္ဆီ ျဖစ္လို႔ ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ မ်က္ေစ့လြဲခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ေျပာလိုက္ၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေရာ ေက်ာ္မင္းသန္းပါ ယမင္းရဲ့ အသားေပၚေနတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာကို ေပၚတင္ႀကီး စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနၾကေတာ့သည္။ ယမင္းရဲ့ ေသြးေၾကာေတြထဲ ဖ်ိဳးဖ်ိဳးဖ်င္းဖ်င္း ႏွင့္ကို ျဖစ္သြားသည္။ ေသျခာတာကေတာ့ ဒါဟာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ခံစားဘူးတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ သူ႔ေယာက္်ား မဟုတ္တဲ့ တျခားတစိမ္းတရံစာ ေယာက္်ားေလး ေတြက ယမင္းရဲ့ ေဘာ္ဒီကို တပ္မက္ေမာစြာ ၾကည့္ခံရလို႔ ျဖစ္ရတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြက မေရနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ၾကဳံဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုဟာက သူ႔ေယာက္်ား ငုတ္တုတ္ႀကီးနဲ႔ ျဖစ္ေနရတာေလ၊ ေယာက္်ား ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဘာမွ ကို မကန႔္ကြက္။

“အိုမ်က္ေစ့မလြဲခ်င္ေတာ.ေရာဘာအေရးလဲ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကလဲ”

ယမင္းကေက်ာ္မင္းသန္းကို ဦးတည္ေျပာေနေသာ္လည္း မ်က္လုံးေတြက သူ႔ေယာက္်ား မ်က္နာကိုသာ အကဲခတ္ေနေလသည္။

“ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ယမင္း ရင္သားေတြကို မ်က္ေစ့မလႊဲတမ္းၾကည့္ေနတာ ေတာင္ ယမင္း ကိုကိုက စိတ္မရွိပါဘူးလို႔ေျပာေနမွ ဟာကို”

“ကိုကို က တကယ့္ကို လုံးဝစိတ္မရွိပါဘူ ခ်စ္ရဲ့ .. ဒီေကာင္ေျပာတာလည္းမမွားဘူး ခ်စ္ေလးရဲ့ရင္သားေတြကလည္း ၾကည့္ခ်င္စရာႀကီးကိုး”

ယမင္း ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္ႏွာကိုေသျခာေလ့လာေနၾကသည္၊ အတည္ေျပာေနတာလား ေနာက္ေနတာလားဟု။ ေနာက္ေနတာ ဒါမွမဟုတ္ ဟန္ေဆာင္ေျပာေနတာဆိုရင္ျဖင့္၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ တေယာက္ တကယ့္ကို ဟန္ေဆာင္ေကာင္းသူ ဟုသာဆိုရေပေတာ့မည္။ ယမင္း အျမင္ မွာေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္မ်က္ႏွာမွာေတာ္ေတာ္ေက်နပ္ေနပုံေပါက္သည္ ဟုထင္ေနသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ေစာေစာကျငင္းခုန္ထားခဲ့ၾကသလို သူသဝန္မတိုတတ္ဘူးဆိုတာကိုပဲ သက္ေသျပနိုင္ေနလို႔လား၊ ဒီထက္ပိုတဲ့အေၾကာင္းမ်ားရွိေသးလား။

ေက်ာ္မင္းသန္း က ဒါဆိုလည္းၿပီးတာပဲဆိုသည့္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကိုတြန႔္ ျပလိုက္ကာ၊ ယမင္း ရင္သားေျမႇာင္းကို ၾကာၾကာေလးတခ်က္စူးစူး ေလးစိုက္ၾကည့္ၿပီးမ်က္လုံးကိုလြဲလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အခင္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကိုယ္တိုင္ ခြင့္ေပးထားတာေတာင္မွ အားနာၿပီးေတာ့ အၾကာႀကီးၾကည့္ေနမည့္သူ မဟုတ္ မွန္း ယမင္းကလည္း သိသည္။ အဲေတာ့ယမင္း ရဲ့အႀကံစည္ေအာင္ျမင္ဖို႔က နည္္းေျပာင္းမွျဖစ္မည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ပိုၿပီးနိူးဆြဖို႔စဥ္းစားလိုက္သည္။

ယမင္းက ေခါင္းကိုဘယ္ညာလည့္ရင္း တခ်ိန္ထဲမွာပင္ သူ႔လည္ဂုတ္ေလး ကိုလက္ျဖင့္ဖြဖြေလး ဆုပ္ညႇစ္ေပးလိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ သူ႔ရင္သားအစုံကို ေရွ႕သို႔ေကာ့ထုတ္လ်က္ ကုလားထိုင္ေနာက္မွီေပၚ ေခါင္းကိုလွန္တင္ထားလိုက္ေလသည္။ေယာက္်ားသားႏွစ္ေယာက္စလုံး သူ႔ကိုၾကည့္ေနၾကမည္ဆိုတာကိုေတာ့ သူေသျခာေပါက္သိသည္။

“အခ်စ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေခါင္းမူးလို႔လား”

ယမင္းက မ်က္ေစ့ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ရဲ့ ထုံးစံအတိုင္း မင္းအႀကံငါသိပါတယ္ဆိုတဲ့အျပဳံးမ်က္ႏွာကိုေတြ႕လိုက္ ရပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ေယာက္်ားႏွစ္ဦးစလုံးက သူ႔မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ပဲ သူ႔ရင္ဘတ္ေနရာ ကိုသာစူးစိုက္ၾကည့္ေန ၾကသည္ကိုေတြ႕ လိုက္ရသ ျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ ငုံ႔ၾကည့္မိေလသည္။ သူကရင္ကိုေကာ့ၿပီးေခါင္းကို လွန္ခ် လိုက္သျဖင့္ နဂိုကမွသူ႔နို႔ ေတြကတဝက္ေလာက္ေပၚေနရာမွ နို႔သီးေခါင္းထြက္လာခါနီးႀထိျဖစ္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ တဖက္မွာ နို႔ခံ အညိဳဝိုင္း တစြန္းတစပင္ေပၚေနေလၿပီ။ ပထမေတာ့ ယမင္းက အက်ၤီကိုျပန္ဆြဲတင္လိုက္မလိုလုပ္ၿပီးမွ စိတ္ေျပာင္းကာ ဒီအတိုင္းထားလိုက္ေလသသည္။ယမင္းက သူဘာမွသတိမထားမိသလို ဟန္ေဆာင္လိုက္ရင္း၊

“ဇက္ေၾကာနည္းနည္းထိုးသလိုပဲ”

ယမင္းက ကိုယ္ကိုျပန္မတ္လိုက္ၿပီး သူ၏က်ပ္ျပားဝိုင္းသာသာ အညိဳေရာင္နို႔ခံအဝိုင္းေလးျပန္ဖုံးသြား႐ုံ အက်ီကို ျပန္ဆန႔္တင္လိုက္သည္။

“နည္းနည္းေလးႏွိပ္ေပးရမလားအခ်စ္”

“အဲဒါေကာင္းမလားမသိဘူး”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ေမးခြန္းက သူႏွိပ္ေပးရမလားဟု ေမးခြန္းထဲမွာမပါ၊ ဆိုေတာ့ ယမင္းက ထိုအရာကို အခြင့္ေကာင္းယူလၽွက္ သူ႔ေယာက္်ားကို အကဲတိုးစမ္းလိုက္သည္။

“ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ယမင္းကို ဇက္ေၾကာေလး နည္းနည္း ဆြဲေပးလို႔ရမလား”

“အင္း ရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္၊ ဘယ္လိုလဲ ဆိုသည့္သေဘာ။

“ဘာဒါေပမဲ့လည္းကြ၊ ယမင္း က မင္းကို ႏွိပ္ခိုင္းေနတာ လုပ္ေပးလိုက္ေလ”

“လာကိုေက်ာ္မင္းသန္း ဧည့္ခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္၊ ဟိုက ဆိုဖာေတြနဲ႔က ပိုေကာင္းတယ္၊ ကိုကို ယမင္းတို႔ သြားေနတုန္း ပုဂံေတြ သိမ္းေပးထားလို႔ ရမလားဟင္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ က နင္ဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးသလဲ ငါသိပါတယ္ ဆိုသည့္ အျပဳံးမ်ိဳးျဖင့္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ထမင္းစားခန္းမွ ေန၍ ဧည့္ခန္းသို႔ ေျပာင္းအႏွိပ္ခံသည့္သေဘာမွာလည္း သူ႔ေယာက္်ားက သူ႔ေရွ႕မွာ ဆိုရင္ မနာလို မျဖစ္ဘူး ဆိုေတာ့ ကြယ္ရာမွာဆိုရင္ေရာ၊ ဘယ္လိုေနမလဲ ဆိုတာကို စမ္းၾကည့္ျခင္းသေဘာျဖစ္ေလသည္။

” ရတယ္ အခ်စ္ သြားသြား၊ ကိုယ္စားပြဲေတြ အကုန္ရွင္းထားလိုက္မယ္၊ စိတ္မပူနဲ႔”

ယမင္းက ထိုင္ရာမွ ထၿပီး သူ႔ေယာက္်ား ပါးတဖက္ကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္ၿပီး၊

“ေက်းေက်း ကိုကို”

ဟုဆိုကာ ဧည့္ခန္းဘက္သို႔ လွမ္းထြက္သြားေတာ့သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ေနာက္က လိုက္လာရမွာ တြန႔္ဆုတ္ဆုတ္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က တိုက္တြန္းေနသံကို အေနာက္ဘက္မွာ ၾကားေနရေလသည္။

“ဟေကာင္ရ သြားပါဟ၊ ငါအခုပဲ ဒါေလး ေတြ သိမ္းၿပီးလိုက္လာခဲ့မွာပါ”

ယမင္းက ဧည့္ခန္းထဲက ေနာက္မွီမရွိတဲ့ ဆိုဖာခုံအရွည္ေလး တခုမွာ ထိုင္လိုက္ၿပီး အႏွိပ္ခံဖို႔ ကို စိတ္အားထက္သန္ေနပါသည္။ ယမင္း ရဲ့ စိတ္ေတြက ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္း လက္ဖဝါးေတြ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ပြတ္သတ္ႏွိပ္ႏွယ္ေပးခံရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ အရမ္းတက္ႂကြေနပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ဇက္ေၾကာဆြဲတာေလာက္က ေတာ့ အပရိက ရယ္ပါ၊ သို႔ေပမဲ့ ဒီညေနခင္း အျဖစ္အပ်က္ေတြ ကေတာ့ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈအသြင္ေဆာင္ထားေပမဲ့ အဓိပၸါယ္ တမ်ိဳးေတြ ေဆာင္ယူေနတယ္မဟုတ္ပါလား။ ယမင္းက ကြတ္ျပစ္ဆိုဖါေလးေပၚမွာ အသာျဖည္ေလၽွာ့ၿပီးထိုင္လိုက္ရင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ အထိအေတြ႕ကို ေစာင့္ေနမိတယ္။ တကယ္လည္း ေစာင့္ေမၽွာ္ရက်ိဳး နပ္ပါတယ္၊ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက မတင္းလြန္းမေပ်ာ့္လြန္း နဲ႔ ဇိမ္ခံေကာင္း႐ုံေလာက္ေလး သူ႔ပုခုံး နဲ႔ လည္တိုင္ၾကားမွာ ေျပးလႊား ႏွိပ္ႏွယ္ေပးေနပါတယ္။

အရသာရွိလြန္းလို႔ ယမင္း ပါးစပ္က အသံေလး လႊတ္ကနဲ ထြက္သြားလိုက္တာ၊ အဲဒီညီးသံေလးက ညဳသံခရာသံေလး လိုလို ေၾကာင္မေလးတေကာင္ ဖီးတက္ၿပီး ညီးလိုက္သလိုလို အသံေလး ျဖစ္ေနလို႔ ယမင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာင္ အံၾသသြား မိပါသည္။ မီးဖို ထဲက ပုဂံသံခြက္သံ တခြမ္းခြမ္း အသံေတြေၾကာင့္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ အျမန္ဆုံးရွင္းၿပီးေအာင္ တက္သုတ္ရိုက္ေနၿပီ ဆိုတာ ေတြးၾကည့္တာက ေျပးၾကည့္တာထက္ကို မွန္ပါလိမ့္မယ္။
ယမင္း ေနာက္တခါထပ္ၿပီး ၿငီးသံေလးေပးလိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ၾကားရေအာင္တမင္က်ယ္က်ယ္ေလး ၿငီးလိုက္သည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း က ယမင္းရဲ့ ပုခုံးသားေလး မ်ားကို အာ႐ုံစိုက္လိုက္သည္။ ယမင္းရဲ့ ပုခုံးသားေလး ေပၚမွာ သူ႔လက္မေတြကို ျဖည္းျဖည္းေလး ဖိရင္း စက္ဝိုင္းပုံ လႈပ္ရွားေပးေနလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ယမင္းက အႏွိပ္ခံရတာကို သေဘာက်သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီတခါ အႏွိပ္ခံရတာကေတာ့ ရိုးရိုးအႏွိပ္ခံ တာထက္ ပိုတယ္ဆိုတာကို သူဘာသာ သူသိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းလည္း သူ႔လိုပဲ ေနလိမ့္မယ္ဆိုတာကို ယမင္း ေသျခာေပါက္ ေျပာနိုင္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တခါတေလ ႏွိပ္တာေတာင္မဟုတ္ပဲ ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနတာမ်ိဳးလည္း သူသတိထားမိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ပုခုံးေပၚမွာ ႏွိပ္ေနရင္းက သူ႔ ဘေလာက္စ္ ပုခုံးႀကိဳးေအာက္ေလးကို ပါ နယ္ကၽြံလာ တတ္တာ အမွတ္တမဲ့ ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ လို႔ ယမင္း သံသယျဖစ္မိသည္။

မီးဖိုေခ်ာင္မွ ဧည့္ခန္းသို႔ လာရာ အဝင္ေပါက္ကို ယမင္းက ေက်ာခိုင္းထားေပမဲ့ သူ႔ေယာက္်ား ဝင္လာသည့္အသံကို ယမင္း ၾကားလိုက္မိသည္။

“အိုး တယ္ျမန္ပါလား ကိုကို၊ မီးဖိုမွာ အကုန္သိမ္းၿပီးသြားၿပီလား”

“အကုန္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ ခ်စ္ရယ္၊ ကိုကိုက ခ်စ္တြက္ ဝိုင္လာေပးခ်င္လို႔ပါ”

“ဟြန႔္ ယမင္းသာ ကိုကိုအေၾကာင္းမသိရင္ေတာ့ ကိုကိုက ယမင္းတို႔ ကို ဘာေတြ ျဖစ္ေလၿပီလဲ လို႔ သိခ်င္လို႔ လာတာ အေၾကာင္းျပေကာင္းေအာင္ ဝိုင္ခြက္ယူလာတယ္လို႔ ထင္မိမွာပဲ”

ယမင္း က ေနာက္သလို ခပ္ေထ့ေထ့ေလး ေျပာလိုက္ ၿပီး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကမ္းေပးေသာ ဝိုင္ခြက္ကို ယူကာ တငုံစုပ္ေသာက္လိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက လည္း ယမင္း ဝိုင္စုပ္ေသာက္ေနခ်ိန္မွာ ႏွိပ္ေပးေနတာကို ခနရပ္လိုက္သည္။

“ရၿပီ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ဆက္ႏွိပ္ေတာ့”

ယမင္းက ဝိုင္ခြက္ကို သူ႔ေရွ႕က စားပြဲေပၚလွမ္းတင္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလး ေတြက သူ႔ပုခုံးေပၚ ေရာက္လာတာႏွင့္ ယမင္းက အသက္ျပင္းျပင္းေလး တခ်က္ရွိုက္လိုက္မိသည္။

“ အခ်စ္ ေတာ္ေတာ္ေလး အေညႇာင္းေျပသြားလား”

ယမင္း တေယာက္ သူ႔ကာမဆႏၵေတြ ေသြးေၾကာထဲမွာ စတင္နိုးႂကြေနၿပီ ဆိုတာကိုေတာ့ ဝန္ခံဖို႔ မရဲ ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ကို လွမ္းေမးလိုက္ေသာ သူ႔ေယာက္်ား ရဲ့ အျပဳံးထဲမွာ သူသိပါသည္ဆိုသည့္ အရိပ္အေရာင္ ကို ေတြ႕ေနရသည္။ ေနာက္ၿပီး ကန႔္ကြက္လိုသည့္ ပုံလည္း မေတြ႕ရေျခ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း မခံခ်င္စိတ္က ယမင္းကို အဆင့္တိုးစမ္းသပ္ဖို႔ နိုးဆြလိုက္သည္။

“အင္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဒီ အက်ႌပုခုံးသိုင္းႀကိဳးေတြက နည္းနည္းရႈတ္ေနသလိုပဲ”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ား မ်က္လုံးေတြကို ေတ့ေတ့ဆိုင္ဆိုင္ ၾကည့္လိုက္ရင္းက သူ႔ဘေလာ့စ္ပုခုံးသိုင္းႀကိဳးေတြကို လက္ေမာင္းေတြေပၚကို ဆြဲခ်လိုက္သည္။အက်ႌ က လက္ေမာင္းေပၚက်သြားသည္ႏွင့္ အတူ ရင္ညႊန႔္ေနရာက ပါ ယမင္း၏ ဘရာဇီယာ အေပၚပိုင္း ပါ ေပၚလာေလသည္။ ယမင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ က်ပ္ျပားဝိုင္းသာသာ နီညိဳေရာင္ နို႔ခံ အဝိုင္းေလး တပိုင္းတစပင္ ေပၚေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ယမင္း အခု ဝတ္ထားသည့္ ဘရာကလည္း သူ႔ရင္ႏွစ္မႊာကို အရမ္း အေပၚသို႔ တြန္းတင္ေပးထားသည့္အမ်ိဳးအစားမ်ိဳး၊ ျဖစ္ၿပီး သူေနာက္ပိုင္းဝတ္ေနသည့္ ဆိုက္ထက္ အနည္းငယ္ေသးေသာ ဘရာလည္းျဖစ္ေပသည္။ သူအခု မွ ဒီဘရာကို ဝတ္မိတာ နည္းနည္း ေနာင္တ ရသလိုျဖစ္သြားမိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အခုလို နည္းနည္းေလး ျပလိုက္ရတာက စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို ပိုေပးသျဖင့္ ဒီတိုင္းေလး ပဲ ထားလိုက္ေတာ့သည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ဖဝါးတခု လုံးက အခုေတာ့ ယမင္း ပုခုံးသား ေပၚမွာ တိုက္ရိုက္ပြတ္သတ္လႈပ္ရွား ေနေလၿပီ။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းလက္ဖဝါး ေတြရဲ့ ပြတ္သတ္ေပးေနတာကို ဇိမ္ခံေနရင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို မ်က္ခုံးပင့္ၿပီးၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔မိန္းမ တေယာက္လုံး ဘရာဇီယာေပၚသည့္အထိ အက်ႌကို ဆြဲခ်ထားၿပီး တျခားေယာက္်ား တေယာက္ ရဲ့ ပြတ္သတ္မႈကို ခံေနတာကို သေဘာမက်သည့္ အရိပ္အေယာင္ မရွိဘူးလား။ သူခုနတုန္းက ေျပာတဲ့ ဝန္တိုတာေတြ သိပ္မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာတကယ္လား၊ ဒါမွ မဟုတ္ သူ႔ေယာက္်ားက သူအကဲခပ္တတ္တာထက္ကို ပိုဟန္ေဆာင္ေကာင္းေနတာလား။

“ကိုကို မီးဖိုထဲက လက္က်န္ေတြ ျပန္သြားမရွင္းေသးဘူးလား”

ယမင္း တေယာက္ သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ တည္ၿငိမ္ေနမႈကို စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။

“အင္း ဟုတ္သားပဲ သြားအုန္းမွ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ကို လွည့္ထြက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာပဲ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ နည္းနည္းေလး အန္းတမ္းတမ္း ျဖစ္ေနတဲ့ အရိပ္ေယာင္ေလးေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူစၿပီး ပြင့္ထြက္ေတာ့မွာလား၊ အရႈံးေပးေတာ့မွာလား။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ယမင္း တို႔ အနားမွာ ရွိေနတာနဲ႔ တျခားအခန္းမွာ ရွိေနတာကေရာ ဘာထူးသြားလဲ။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းကို သူ႔မျမင္ကြယ္ရာမွာ ဆိုရင္ မယုံရဘူးလို႔ သံသယရွိေနတာလား။ ဒါဆိုရင္လည္း ဘာလို႔ ေက်ာ္မင္းသန္းကို သူေရခ်ိဳးခန္းထဲ ရွိေနတုန္း ဘာလို႔ ဝိုင္အေပးခိုင္းရတာလဲ။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို စစ္တုရင္ ထဲက နယ္႐ုပ္ေလးလို အသုံးခ် ၿပီး ယမင္းကို ကစားေနတာလား။

ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက ယမင္းရဲ့ ပုခုံးေပၚကေန ယမင္းရဲ့ ရင္ညႊန႔္ေပၚကို ေရာက္လာတာကို သတိထားမိေတာ့ ယမင္းရဲ့ အေတြးေတြ အကုန္လုံးရပ္သြားခဲ့ရသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေတြက ယမင္းရဲ့ ရင္ညႊန႔္အရိုးေနရာက ကေန ေအာက္ကို တလက္မခ်င္းဆင္းလာခဲ့သည္။ ယမင္းရဲ့ ရင္သားေျမႇာင္းမတိုင္မွီ၊ ေရႊရင္ မို႔မို႔ အရင္းနားသို႔ ပင္ေရာက္လာေလၿပီ။ ထိုနားေရာက္မွ ႐ုတ္တရက္ ရပ္သြားၿပီး အေပၚပိုင္း ရင္ညႊန႔္ ေနရာသို႔ ျပန္တက္သြားျပန္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ ယမင္းကိုလည္း တမင္စေနသလား ဟုေတြးေနမိသည္။ သူတကယ္လို႔ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ေအာက္ဖက္ကို ဆင္းလာၿပီး ယမင္းရဲ့ ေရႊရင္မို႔မို႔ေပၚကို ေရာက္လာရင္ေတာင္၊ အခုအခ်ိန္မွာ ယမင္း တားမိမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ေယာက္်ားကေရာ ခြင့္ျပဳလိမ့္မယ္ ထင္သလား။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔အေၾကာင္းယမင္း ေတြးေနတာကိုပဲ အာ႐ုံရလို႔လားမသိ၊ ဧည့္ခန္းသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာျပန္ပါသည္။ ယမင္း ထိုင္ေနေသာ ကြတ္ျပစ္ဆိုဖာႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ဆိုဖာတခုမွာ ထိုင္ရင္း သူ႔လက္ထဲက ဝိုင္ခြက္ကို ေျမႇာက္ျပရင္း ခ်ီးယား လုပ္လိုက္သည္။ ယမင္းက လည္း သူ႔ဝိုင္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ေတာ့ သူ႔လက္ေမာင္းမွာ က်ေနတဲ့ ဘေလာက္စ္အက်ႌ က လက္ကို တုတ္ထားသလို ျဖစ္ေနသလို ျဖစ္ေနေလသည္။ ယမင္းက ပုခုံးေပၚျပန္တင္ဖို႔ေတာ့ လုံးဝကို စိတ္ကူးထဲ မထည့္ေတာ့ၿပီမို႔ လက္ေမာင္းေပၚမွ တခါထဲ ခၽြတ္ျပစ္လိုက္သည္။ ယမင္းက ဘာမွ မျဖစ္သလိုပင္ သူ႔ဘေလာက္စ္ အက်ီကို ခါးအထိကို ဆြဲခ်ျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

“ ကိုကို ဒီလိုခၽြတ္ထားရင္လည္း ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား “

ယမင္းက ဝိုင္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ရင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျပဳံးရင္းက ေခါင္းကို အသာယမ္းျပလိုက္သည္။

“ အိုဘာျဖစ္သြားမွာမို႔လဲ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းကို အားေပးလိုက္ရင္းက ပိုၿပီး ရဲသြားေစရင္ ထိုင္ေနရာက ထကာ လင္းထိန္ေနေသာ မီးမ်ားကို မွိတ္လိုက္ၿပီး မီးမွိန္မွိန္ေလးသာ ခ်န္ထားလိုက္သည္။

“ကိုကိုက ယမင္းကို သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေစခ်င္တာပါပဲ”

အခုေတာ့ ယမင္းတေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကို ဟန္ေဆာင္ၿပီး ခပ္တည္တည္ေနသည္လို႔ ေျပာဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါ။ ယမင္းကိုယ္တိုင္လည္း သာယာေနမိၿပီျဖစ္သည္။ သူ႔ေယာက္်ား ရဲ့ ဘယ္ေလာက္ထိ မနာလိုမျဖစ္ဘူး ဆိုတဲ့ လစ္မစ္ ကို စမ္းဖို႔ ဆိုတာ ဒီထက္ပို ၿပီး ပိုမွ ရေတာ့မည္ဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္ လာသည္။ အခုလို သူ႔ရမက္ဆႏၵေတြ ႂကြေနသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့၊ လစ္မစ္ စမ္းဖို႔ကိုလည္း သူဝန္မေလးေတာ့ပါ။

“ကဲ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းၾကားတယ္မဟုတ္လား”

ယမင္းက သူ႔ကိုယ္ေလးကို အေနာက္အသာေလးကိုင္းၿပီး၊ သူ႔ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာ ဘရာေလး တခုပဲ က်န္တဲ့တာက ဘာမွ မထူးဆန္းသလို လုပ္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္းကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

“ ဆက္ႏွိပ္ေပးေလ”

ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေတြက ယမင္းရဲ့ ရင္ညႊန႔္ေပၚကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရွိေနတာက ေက်ာ္မင္းသန္းကို ရဲေဆးထိုးေပးေနသလိုပဲ၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ဘာမွ မေျပာေသးသ၍ ေက်ာ္မင္းသန္း က နယ္ခ်ဲ႕ ၿပီး လက္ကစားလို႔ရေနတာမဟုတ္လား။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေတြက ေရႊရင္မို႔မို႔ ရဲ့ အနား ေတာင္ကုန္းေအာက္ေျခနားထိ ေရာက္လာေနေလၿပီ။ ယမင္းရဲ့ ရမက္ဆႏၵတက္ႂကြမႈေၾကာင့္ အသက္ရႈျပင္းၿပီး မို႔ေမာက္လာတဲ့ ေရႊရင္အစုံကလည္း ဘယ္လိုမွ လိမ္လို႔မရနိုင္ဘူး မဟုတ္လား၊ ယမင္းရဲ့ အေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ ေက်ာ္မင္းသန္း အတြက္က လည္း အရမ္းကို ၾကည့္လို႔ ေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ေတြ႕ေနရတယ္မဟုတ္လား။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္လႈပ္ရွားမႈေတြ ေၾကာင့္ မၾကာခင္မွာပဲ ယမင္းရဲ့ နို႔သီးေခါင္းေတြ ဘရာဇီယာထဲက ထြက္လာေတာ့မယ္ဆိုတာ ယုံမွားစရာမရွိပါဘူး။ ယမင္းရဲ့ ေယာက္်ားကလည္း ယမင္းရဲ့ ေရႊရင္အစုံကို ေရွ႕တည့္တည့္ကေန ၾကည့္ေနတာမို႔ ယမင္းရဲ့ ပုခုံးသိုင္းႀကိဳးမပါတဲ့ ဘရာက တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ေလၽွာက်လာတာ သူသတိထားမိမွာပါ။ ဒါေတာင္မွ သူက ဘာမွကို ဝင္ေျပာဖို႔ အစီစဥ္ရွိပုံမရ၊ ဘာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကိုပဲ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနပါသည္။ ယမင္း တေယာက္ သူ႔နို႔သီးေခါင္းေတြ ဘရာဇီယာေအာက္က ေနေပၚလာေတာ့မွာ ကိုေတြးၿပီး စိတ္လည္းလႈပ္ရွား အသက္ရႈလည္း ျမန္လာ ခဲ့ပါသည္။

ယမင္းရဲ့ နို႔သီးေခါင္းေတြ ဘရာဇီယာေအာက္ကေန ထြက္မလာခင္ေလးမွာပဲ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေတြက ရပ္သြားေတာ့ ယမင္း တေယာက္ နည္းနည္း စိတ္ပ်က္သြားပါတယ္။ ေက်ာ္မင္းသန္း က အေျခအေနကို သိပ္မေသျခာဘူး ျဖစ္ေနဟန္တူပါသည္။ သူစည္းေက်ာ္သြားမွာလား ဆိုတာကို စိတ္ပူေနတာလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယမင္း အဖို႔လည္း တကယ္ေတာ့ မေသျခာပါဘူး၊ သူ႔ေယာက္်ား ၾကည့္ရတာကလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ့ လက္ေတြက ရပ္သြားတာကို စိတ္သက္သာရသြားတဲ့ ပုံပဲလား၊ သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ လစ္မစ္က ဘယ္အထိလည္း ဆိုတာကို သူသိခ်င္ခ်င္ရင္ေတာ့ ထပ္တိုးစမ္းရအုန္းမယ္ ဆိုတာ ယမင္း သေဘာေပါက္သည္။

“အင္း ေကာင္းလိုက္တာ အရမ္းကို စိတ္လည္း ေပါ့ပါးသြားတယ္၊ ဒီည ယမင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္မထြက္မိတာေတာင္ ခပ္ေကာင္းေကာင္းပဲ”

“ခ်စ္ေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ကလပ္သြား ကတာထက္ ပိုေကာင္းတယ္မဟုတ္လား”

“ကလပ္မွာ သြားက တာလည္း ေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အခုဟာကေတာ့ ပိုၿပီး စိတ္အပန္းေျပသလိုပဲ”

“ မယမင္း စိတ္အပန္းေျပတယ္ ဆိုလို႔ က်ေနာ္ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ထိုင္ခုံတခုမွာ ဝင္ထိုင္ရင္း ဝိုင္ကို နည္းနည္းစုပ္ေသာက္လိုက္ကာ ေျပာလိုက္ေလသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း မ်က္လုံးေတြ သူ႔ေရႊရင္အစုံေပၚက မလြဲနိုင္ေသးတာကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက စကားဆက္လိုက္သည္။

“မယမင္း က ကတာကို ႀကိဳက္တာလား”

ေက်ာ္မင္းသန္းက စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္းလို႔ ယမင္းထင္မိသည္။ သို႔ရာတြင္ သူ႔ေမးခြန္းက ေယာက္်ားတေယာက္က မိန္းခေလးတေယာက္ကို စကားစေျပာရာတြင္ မိန္းခေလး အေပၚစိတ္ဝင္တစားရွိသလိုလို ဟန္ျပေသာ စကားေလသံေပါက္ေနေလသည္။

“ဒီေလာက္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကေရာ”

“အိုး က်ေနာ္ကေတာ့ အကသမားမဟုတ္ပါဘူး၊ အထူးသျဖင့္ ခုတေလာကေပါ့။ ခ်ိဳမာ က ကတာကို လုံးဝ မႀကိဳက္ဘူး ဆိုေတာ့ မကျဖစ္တာ။ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ထြက္ၿပီး ကလပ္သြားကရမွာေတာ့ စိတ္မပါဘူးေလ”

“အို အခု ကိုေက်ာ္မင္းသန္းမွာ ခ်ိဳမာ မွ မရွိေတာ့တာ၊ ဘာမွ စိတ္ေႏွာက္ယွက္ျဖစ္စာမရွိေတာ့ဘူး၊ ယမင္း ေယာက္်ားကလည္း ယမင္း တျခားေယာက္်ားနဲ႔ ကတာတို႔ ဘာတို႔လည္း စိတ္မရွိဘူး ဆိုေတာ့ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ေျခကြက္ေတြ ယမင္းနဲ႔ ျပန္ေႏြးေလ့က်င့္လို႔ ရတာေပါ့။ ကိုကို ကလို႔ေကာင္းမဲ့ သီခ်င္းေလး ဖြင့္ေပးပါလား”

ယမင္း က သူ႔ေယာက္်ား ဘယ္လို တုန႔္ျပန္မယ္ဆိုတာေတာင္ ေစာင့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး၊ သူ႔အေျပာနဲ႔သူ ဆိုေတာ့ ဒီကိစၥကို ကန႔္ကြက္စရာလည္း အေၾကာင္းမျမင္ဘူး ဆိုေတာ့ သူခြင့္လြတ္ရမွာပဲမဟုတ္လား။ ယမင္းက မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ဘေလာ့စ္ေတြကို ျပန္မတင္ဖို႔လုပ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ေယာက္်ားက ကန႔္ကြက္လိုက္သံၾကားလိုက္ရသည္။

“ခ်စ္က ခုမွ ရွက္လာလို႔လားကြ”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းကို အခု စိမ္ေခၚေနတာလား။

“ဟင့္အင္း၊ အင္း ဟုတ္သားပဲ ကိုကိုက ကိုကို႔မိန္းမ ဘရာဇီယာေလး တခုထဲနဲ႔ ကေနတာကို စိတ္မရွိဘူး မဟုတ္လား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ခပ္ျပဳံးျပဳံးပင္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး သူ႔ဖုံးကို ထုတ္လိုက္ကာ သီခ်င္းတပုဒ္ကို စမ္းဖြင့္လိုက္သည္။ ဧည့္ခန္းတြင္း ဘလူးတု စပီကာေတြမွ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ ဒန႔္ျမဴးဇစ္ ေလးတခု ထြက္လာခဲ့သည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို လက္ဆန႔္တန္းကာ ေခၚလိုက္သည္။

“ ကဲ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း လုပ္စမ္းပါအုန္း၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ကကြက္ေလးေတြ နည္းနည္း ေလာက္ျပပါအုန္း”

ေက်ာ္မင္းသန္းက နည္းနည္းေတာ့ တြန႔္ဆုတ္ေနေသးသည္။ သို႔ေပမဲ့ ခနေလးပါ။ မၾကာခင္မွာပင္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စည္းခ်က္ညီညီ ကခုန္ေနၾကေလေတာ့သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္က တေယာက္ကို တေယာက္ပင္မထိ ၾကပါ။ တခါတ႐ုံ လက္ကို လွမ္းကိုင္ၿပီး တပတ္လွည့္ေပးတာတို႔ စသည္ေလာက္တာ လုပ္ၾက ပါသည္။ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ ယမင္းမွာ ျမဴးဇစ္ေပၚမွာ စ်န္ဝင္လာၿပီး သူ႔ကိုယ္လုံးေလး တကိုယ္လုံးကို တြန႔္လိမ္ခါယမ္းကာ ကေနမိေတာ့သည္။ သူ႔ကိုယ္လုံးေလး လိမ္ခါလႈပ္ယမ္းမႈေၾကာင့္ သူ႔ဘရာဇီယာ မွာ ေလၽွာက်သြားၿပီး နို႔တလုံးမွာ ခုန္ထြက္လာေတာ့သည္။

“အို႔”

ယမင္းက ကမန္းကတမ္း ဘရာဇီယာကို ဆြဲတင္ကာ သူ႔ ရင္သားေတြကို ဆြဲဖုံးလိုက္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုသို႔ကေနမႈက ေၾကာင့္ ဘရာဇီယာကလည္း ခနခန ေလၽွာက်ေနရာ ယမင္းက တခစ္ခစ္ ရီေနမိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း မ်က္လုံးမ်ားကလည္း ယမင္း ရင္သား အစုံမွ လြဲဖယ္၍ မရနိုင္ေတာ့ေပ၊ ဘယ္ေတာ့ ဘရာေလၽွာက်အုန္းမလဲ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနမိေလသည္။ ယမင္း အဖို႔လည္း ၾကက္သည္းကေလး မ်ား ပင္ထလာေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ရေလသည္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ ပိုလည္း ရဲလာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေနာက္တခါ ဘရာေလၽွာက်လၽွင္ ျပန္မတင္သည့္အခါ အခ်ိန္ဆြဲၿပီးလုပ္လို႔ရေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္၍ ကေနေလသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ေက်ာေပးကာ ကေနျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း၊ တခ်က္တခ်က္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဘက္သို႔ လွည့္ကာ သူဘယ္လို အေျခအေနျဖစ္ေနသည္ကို သိေအာင္ျပေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ၾကည့္ရသည္မွာလည္း သူ႔မိန္းမ ဘရာကို ဆြဲဆြဲတင္ေနရသည္ကို ရီခ်င္သလိုလို မ်က္ႏွာျဖင့္ ၾကည့္ရင္း သူ႔ဝိုင္ခြက္ထဲမွ ဝိုင္ကို သာ စုပ္ေသာက္ေနေလသည္။

သီခ်င္းတပုဒ္ဆုံးသြားေတာ့ ယမင္းတေယာက္ တခစ္ခစ္ႏွင့္ သေဘာက်စြာ ရီေမာမိေလသည္။

“ ကဲ ယမင္း အျပင္ထြက္ၿပီး ကလပ္ေတြမွာ သြားကရင္ အဲလို ျဖစ္ေနမယ္လို႔ ကိုကိုက ထင္သလား”

“မထင္ပါဘူး အခ်စ္ရယ္။ ဒါေပမဲ့ ……”

“ဒါေပမဲ့ ကိုကို စိတ္မရွိပါဘူး ေပါ့ဟုတ္လား၊”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို စကားျဖတ္ကာေျပာလိုက္သည္။

“အဲဒါအျပင္၊ အခု ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ယမင္း ဆက္ကေနရင္လည္း စိတ္မရွိ သဝန္မတိုဘူး မဟုတ္လား”

“ဒါေပါ့ အခ်စ္ရဲ့၊ အခ်စ္သာ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ ေပ်ာ္မယ္ဆိုရင္ ဘာဘဲလုပ္လုပ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျပန္ေျဖလိုက္ရင္း သူ႔ဖုံးေပၚမွ သီခ်င္းကို ေျပာင္းလိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ သီခ်င္းအေႏွး၊ စလိုးဒန႔္စ္ တီးလုံး။

“ၾကည့္ရတာေတာ့ ဒီေဂ် က မု ေျပာင္းသြားၿပီထင္တယ္”

ယမင္းက ေျပာေျပာဆိုဆို ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ပုခုံးကို လွမ္းတြယ္လိုက္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ရင္ခြင္ထဲ ဝင္လိုက္သည္။ သူ႔ေယာက္်ားက သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ကိုယ္ခႏၵာအထိအေတြ႕အထိကို စိမ္ေခၚေနမွေတာ့ သူက ဘာလို႔ ဘြာခတ္ေနရမွာလဲ။ေက်ာ္မင္းသန္းက သူ႔လက္ေတြကို ဘယ္နားထားရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္၊ ကံအားေလၽွာ္စြာ၊ ယမင္းရဲ့ တင္ပါးအထက္ခါးေပၚမွာ က်ေနတဲ့ ဘေလာက္စ္အသားေပၚမွာ ကိုင္ထားလိုက္ပါသည္။ ယမင္းကေတာ့ အဲလို ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ရိုးသားပုံျပေနတာကို ခြင့္မလႊတ္နိုင္ေတာ့ေပ၊ သူက သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ လစ္မစ္ အဆုံးစြန္ကို စမ္းမယ္လို႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးၿပီ မဟုတ္လား။ ေနာက္တဆင့္ထပ္တိုးရေပမည္။

“ေနအုန္း အဲဒီဘေလာ့က္စ္ ႀကီးက ရႈတ္ေနတယ္”

ယမင္းက ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း သူ႔ဘေလာ့စ္အက်ႌကို ခါးေအာက္ သူ႔တင္ပါးမ်ားမွာ တြန္းခ်ျပစ္လိုက္ေလသည္။ အခုေတာ့ သူဝတ္ထားသည့္ ဘေလာက္စ္ဒရက္စ္ အက်ႌမွာ ၾကမ္းေပၚမွာ ပုံသြားသျဖင့္ အေပၚပိုင္း ဘရာဇီယာ ေအာက္မွာေတာ့ ဖင္ၾကားညႇပ္ေဘာင္းဘီ အျဖဴတထည္ တို႔သာ က်န္ခဲ့ေတာ့သည္။ ေနာက္ ေက်ာ္မင္းသန္း လည္ဂုတ္ကို ျပန္လည္တြဲခိုကာ ျပန္ကေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းအတြက္က လည္း ေရြးစရာလမ္းမရွိေတာ့ အဝတ္မဲ့ေနေသာ ယမင္း၏ခါးေလးကို လွမ္းကိုင္ကာ ဆက္ကေနရေလေတာ့သည္။ ယမင္းက သူ႔တင္ပါး ဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားကို လႈပ္ခါၿပီးက ေနသျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ဖဝါးေတြက သူ႔အသားျပင္ေပၚမွာ ပြတ္သတ္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔အျပင္သူ႔ေယာက္်ား ကို ေက်ာေပးကာ ကေနျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ သူ႔ဖင္ၾကားညႇပ္ေဘာင္းဘီႏွင္း တင္ပဆုံသားႀကီးမ်ားက လည္း သူ႔ေယာက္်ားကို မ်က္ေစ့အရသာ ခံဖို႔ ျပေနသလို ျဖစ္ေနေလသည္။

ယမင္း မွာ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ဘရာတခု၊ ပင္တီတခု၊ ႏွင့္ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္သာ ဝတ္ထားၿပီး ၊ အခန္းထဲရွိ က်န္ေယာက္်ားသား ႏွစ္ေယာက္မွာ အဝတ္အစားအျပည့္အစုံႏွင့္ ျဖစ္ေနေလရာ၊ တမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ေနေလသည္။

“ကိုေက်ာ္မင္းသန္း ကိုေက်ာ္မင္းသန္းလက္ေတြက အၿငိမ္မေနလည္း ယမင္း ေယာက္်ားက ဝန္မတိုတတ္ဘူးေနာ္ စိတ္မပူနဲ႔”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို တိုးတိုးေလး ေျပာသလိုႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ား ၾကားေလာက္သည့္အသံႏွင့္ေျပာလိုက္သည္။ ေနာက္သူ႔ေယာက္်ားကိုပင္လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပဲ။

“ဟုတ္တယ္မလား ကိုကို ေနာ္”

ဟုဆက္ေျပာလိုက္ေလသည္။

“အိုး ငါ့အတြက္ေၾကာင့္ေတာ့ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔ ေဟ့ေကာင္၊ ငါ့မိန္းမ ဘယ္ေလာက္အထိ ခြင့္ျပဳမယ္ဆိုတာကို ပဲ မင္းစိတ္ပူကြ”

ၾကည့္၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းကို ဒီထက္ ေနာက္တဆင့္ပိုတက္ ခ်င္လာေအာင္ ဆြေပးလိုက္သလိုပဲ။ ယမင္းက ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေတာ့မည္မဟုတ္ေၾကာင္းကို၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ အေနနဲ႔ ဒီေလာက္ဆို သိသင့္ေနၿပီ။ အထူးသျဖင့္ ယခုအခ်ိန္မွာ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ ဂ႐ုစိုက္ခံရမႈအေပၚမွာ ယမင္း ဘယ္ေလာက္ၾကည္ႏူးေနတယ္ ဆိုတာ အသိသာႀကီးေပၚလြင္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ သူ႔ေယာက္်ား ကလည္း နည္းနည္းေလးမွ သဝန္တိုသည့္ပုံ ကို မျပ၊ ယခုေတာ့ သူ႔ အျပဳအမူေတြက ယမင္းႏွင့္ အျငင္းအခုန္ျဖစ္တုန္းက သူအမွန္တိုင္း ေျပာခဲ့သည္ ဆိုတာကို သက္ေသၿပ မႈသက္သက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ ထင္ရွားလာခဲ့ၿပီ။သို႔ေပမဲ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔ကို လုံးဝ တားဆီးမဲ့ အရိပ္အေယာင္မျပမွ ေတာ့ ယမင္း ကေရာ ဘာလို႔ ေနာက္တြန႔္ေနရေတာ့မွာလဲ။

“အို ယမင္း က ေအးေဆးပါ..အခုေတာင္ ယမင္းက ကိုယ့္အက်ႌတခုလုံး ခၽြတ္ထားေပးၿပီပဲ၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း လက္ေတြက နည္းနည္း လႈပ္ရွားေပးမွ တရားမွာေပါ့ေလ၊ ဟုတ္ပလား”

ေက်ာ္မင္းသန္းက သူ႔လက္ဖဝါးေတြကို ယမင္း ရဲ့ ေက်ာျပင္မွာ အထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားပြတ္သပ္ ေပးစ ျပဳလာပါသည္။ သူ႔လက္ဖဝါး အထိအေတြ႕က ယမင္း ကို တုန္ခါ သြားေစၿပီး၊ ဒီထက္ပိုလိုခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြလည္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးေတြက ယမင္းရဲ့ ပင္တီ အနားသတ္ေလးေတြကို ပြတ္ေဆာ့ကစားေနသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို ျပဳံးျပၿပီး၊ လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ေတြကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ လုံးက်စ္ေနတဲ့ တင္သားေတြေပၚကို တိုက္ရိုက္ တင္ေပးလိုက္ေလသည္။ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ဖဝါး ေတြႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ မ်က္လုံးအစုံ ကအာ႐ုံ စိုက္ေနတဲ့ သူ႔တင္ပါးေတြကို ယမင္းက စက္ဝိုင္းလို လႈပ္ရွား ေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ အဲဒီေလာက္ေတာ့ တင္းမခံနိုင္ပါ၊ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီး ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အိစက္ေနေသာ ယမင္း တင္သားႏွစ္ဖက္ကို အားရပါးရ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနမိေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ရဲတင္းလာၿပီးေတာ့ ယမင္း တင္ပါးႀကီးေတြ လို စက္ဝိုင္းပုံ ဆုပ္ႏွယ္လွိမ့္လူး ေဆာ့ကစားေနၿပီး အသက္ရႈသံလည္း ျပင္းထန္လာေတာ့သည္။
Report to moderator
Thank You
For this post, 111 members gave a thank you!
Offline ယိမ္းႏြဲ႕ပါး
စာေရးသူ
*
Join Date: Oct 2013
Thank You
-Given: 72
-Receive: 4455
Posts: 57
View Profile Email Personal Message (Offline)

Re: လစ္မစ္ – ယိမ္းႏြဲ႕ပါး ….ကလိသည္။
« Reply #6 on: November 14, 2015, 10:54:01 PM »
သူ႔ေယာက္်ား ဘယ္လို မ်ားေနမလဲ သိခ်င္တာႏွင့္ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားထိုင္ေနတဲ့ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္း ဘက္ကို သူ႔တင္ပါးႀကီးမ်ား ေကာ့ရင္း လႈပ္ရွားေပးေနလိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ပါးစပ္ေလး အေဟာင္းသားျဖင့္ ယမင္းကို ၾကည့္ေနေလသည္။ သူ႔ဝိုင္ခြက္ကို လက္က ကိုင္ထားရင္းက သူ႔ေရွ႕က ယမင္းတို႔ အတြဲကို စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနသည္ကိုသာ ေတြ႕ရေလသည္။

“ခုထိ သဝန္မတိုေသးဘူးလား”

ယမင္းက ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ကာ ေမးလိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျမင္ကြင္းကို မ်က္ေတာင္မခတ္ ၾကည့္ေနရင္းက ေခါင္းကိုသာ အသာယမ္းျပေလသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္းက သူ႔ေပါင္ခြဆုံျဖင့္ ယမင္း ဖင္ႀကီးကို ေထာက္ပြတ္ေပးေနရင္းက သူ႔လက္ေတြက ယမင္း ေရွ႕ပိုင္းကို နယ္ကၽြံလာၾကသည္။လက္တဖက္က ယမင္းရဲ့ ဗိုက္သားေလးကို ပြတ္သတ္ေနရင္းက တဖက္က တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အေပၚတက္လာၿပီး ဘရာဇီယာ ေအာက္အနားေလးကို ပြတ္သတ္ေပးေနေလသည္။ ယမင္း ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး၊ တီးလုံး ရဲ့ စည္းဝါးႏွင့္အညီ လႈပ္ရွားတြန႔္လိန္ကာ ကေနၾကသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္က ယမင္း ဘရာဇီယာ အနားေစာင္းေလး ေတြ ကေန ေအာက္ကို ျပန္ဆင္းသြားကာ ယမင္းရဲ့ ေပါင္တန္တို႔ကို ပြတ္သတ္ေပးေနျပန္သည္။ ယမင္းက သူ႔ဖင္ႀကီးကို အေနာက္ဖက္သို႔ ေကာ့ေပးရင္း လႈပ္ရွားေပးလိုက္ရာ ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ စိတ္ႂကြေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း မာေၾကာေၾကာ ပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕က သက္ေသျပေနတာကို ခံစားသိေနရေလသည္။ ယမင္း ရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ထိန္းမနိုင္ သိမ္းမရ လက္မလြန္ခင္ဒီမၽွနဲ႔ ရပ္လိုက္ၾကရင္ ေကာင္းမလားဟု ျဖတ္ကနဲ အေတြး ဝင္မိေသာ္လည္း၊ သူ႔ရဲ့ အေသြးအသား ဆႏၵေတြက ပိုအားေကာင္းေနေနသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ မာေတာင္ေနသည့္ အေကာင္ႀကီးကို ယမင္း ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ပြတ္သတ္ေပးေနသည့္အရသာကိုလည္း ယမင္း က ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေနေလသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ သူ႔ကိုယ္သူ အရမ္းကို မိန္းမ ပ်က္ႏွင့္တူၿပီး၊ မဟုတ္တာကို လုပ္ေနသလို ျဖစ္ေနရၿပီး အျပစ္ရွိသည္ဟုလည္း မခံစားရေျခ၊ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားတေယာက္လုံးက ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရွိၿပီး သူ႔ရဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ကိုလည္း ရထားတာကိုး။

ေနာက္တႀကိမ္ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ဖဝါးေတြက သူ႔ဗိုက္သားေလးေတြကို ပြတ္ၿပီး အေပၚျပန္တက္လာကာ ဘရာဇီယာ အနားကို ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့၊ ယမင္းက သူ႔လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း လည္ကုတ္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး သူ႔ေခါင္းကိုလည္း ေနာက္ျပစ္ကာ ေက်ာ္မင္းသန္းလည္ပင္းနားခို၍။

“ လုပ္ေလ”

ဟု တိုးတိုးေလး အားေပးလိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ဖဝါးေတြက ဘရာေပၚမွ ပင္ ယမင္း ေရႊရင္ အစုံကို အုပ္ကိုင္ကာ ဖြဖြေလး ဆုပ္ႏွယ္လာေတာသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ဘရာေပၚမွ သူ႔နို႔ေတြကို ကိုင္တာေတာင္မွ ယမင္းတေယာက္ နည္းနည္း ႏုံးခ်င္လာသည္။ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ေနာက္လက္တဖက္က အေပၚဘက္ကို တက္လာၿပီး ဘရာက ပင့္တင္ေပးထားလို႔ အေပၚသို႔ မို႔ေမာက္ထေနတဲ့ နို႔အေပၚပိုင္းကို လာပြတ္ေလသည္။ ယမင္းတေယာက္ အရမ္းကို အသက္႐ူျမန္လာရသည္။ ဘာေတြ ျဖစ္ေနၿပီလဲ။ သူ႔ေယာက္်ားကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ ၾကည့္ေနသည္၊ မ်က္လုံးေတြက စိတ္ဝင္တစားႏွင့္၊ ရပ္ခိုင္းမည့္အေျခအေနေတာ့မရွိ။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သီခ်င္းက ဆုံးသြားသည္။

သုံးေယာက္စလုံး သီခ်င္းသံရပ္သြားေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့။ ဖုတ္ဝင္ေနရာက လန႔္နိုးသလိုျဖစ္ေနၾကသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ကလည္း အခုမွ သူ႔လက္ေတြက ဘယ္ေနရာေရာက္ေနသည္ဆိုတာကို သတိရသလိုျဖင့္ ယမင္း နို႔ေတြေပၚကေန ကမန္းကတမ္း ဖယ္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က လည္း ကမန္းကတန္း သူ႔ဖုံးကို ထုတ္ကာ ေနာက္သီခ်င္းတပုဒ္ကို ေရြးေနေလသည္။ ကိုယ္လုံးတီးနီးပါး ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔မိန္းမ နဲ႔ သူ႔မိန္းမကို ဖက္ၿပီး သမေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တို႔ကို ေငးေမာၾကည့္ေနမိသျဖင့္ ေနာက္ဘာသီခ်င္း ဖြင့္မည္ဆိုတာကို စီစဥ္မထားမိခဲ့ေျခ။ ယခုမွ ကမန္းကတမ္း ဘယ္သီခ်င္းဖြင့္ရေကာင္းမလဲ ျပဴးတူးျပဲတဲ ရွာေနရေလသည္။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ေနာက္သီခ်င္းတပုဒ္မဖြင့္ရခင္မွာပဲ ေက်ာ္မင္းသန္း ေဘာင္းဘီေရွ႕အိပ္ထဲ ထည့္ထားေသာ ဆဲဖုံးက ထျမည္ေလသည္။ ယမင္း ဖင္ႀကီးမွာ တုံကနဲ ျဖစ္သြားသျဖင့္ တခစ္ခစ္ ပင္ရီမိေလသည္။

“ ကိုယ္ဖုံးခနေျပာလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ဖုံးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ခြင့္ေတာင္းကာ အခန္းျပင္သို႔ ေလၽွာက္ထြက္သြားေလသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ သူ႔ပစၥည္းႀကီးေဘာင္းဘီေအာက္က ေဖာင္းထေနသည္ကို သူမ်ားမရိပ္မိေအာင္ ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္းႏွင့္ ေလၽွာက္ထြက္သြားတာကို သေဘာက်သျဖင့္ ျပဳံးၾကည့္ေနမိေလသည္။

“ကဲ”

ယမင္း က သူ႔ေယာက္်ားေရွ႕ ခုနက အႏွိပ္ခံခဲ့သည့္ ကြပ္ျပစ္ဆိုဖာ ေပၚထိုင္ခ်လိုက္ရင္း စကားဆက္ေျပာလိုက္ေလသည္။

“ခ်စ္ေလး ေတာ့ ကိုကို႔ ကို ဝန္ခံရေတာ့မယ္။ ကိုကို႔ ရဲ့ ပုံစံက တကယ့္ကို တည္ၿငိမ္ေနတာပဲ”

“ကိုေျပာသားပဲ အခ်စ္ကလဲ”

“ဟုတ္ပါတယ္ ကိုကိုေျပာပါတယ္၊ ကိုကိုက တကယ့္ကို ဘယ္လိုမွ မခံစားရဘူးေနာ္ ယမင္း တညေနလုံး ဒီေလာက္ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လုံးေထြးေနတာကို”

“ဟင့္အင္း၊ အဲလို ဂ႐ုစိုက္ခံရတာကို အခ်စ္ သေဘာက် ေပ်ာ္ရႊင္မယ္ ဆိုရင္ ကိုကိုကလည္း အခ်စ္အတြက္ ေပ်ာ္ပါတယ္ကြ”

“ဟြန႔္ ယမင္း က ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ကိုယ္တုံးလုံးနီးပါးခၽြတ္ၿပီးကေနတာေရာ ဘယ္လိုမွ မေနဘူးလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ပုခုံးကို တြန႔္ၿပီးျပန္ေျပာလိုက္သည္။

“ကိုကိုတို႔က ေက်ာ္မင္းသန္း စိတ္ဓါတ္က်ေနတာကို စိတ္ေျဖေဖ်ာက္ေပးခ်င္တာမဟုတ္လား၊ အဲဒါလည္း အလုပ္ျဖစ္ပုံေပၚတယ္ေလ”

“ေနာက္ၿပီးေတာ့..ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို ယမင္း နို႔ေတြ ႏွယ္၊ ဖင္ေတြ ဆုပ္ႏွယ္ခံ ေနတာေတာင္မွ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးေနာ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ယမင္းက ခုနအျဖစ္အပ်က္ေတြကို လုံးစိပတ္စိ ျပန္ေျပာျပေနတာကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ နားေထာင္ေနေလသည္။ေနာက္မွ၊

“အခ်စ္ အခ်စ္စိတ္ေပ်ာ္ဖို႔လည္းလိုပါတယ္ကြာ၊ တခါတေလေတာ့ ေပ်ာ္သင့္တာေပါ့၊ နို႔မို႔ ခေလးအလုပ္အိမ္အလုပ္ေတြနဲ႔ပဲ စိတ္ပင္ပန္းေနရတာမဟုတ္လား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္စကားေတြက ရိုးရိုးသားသား စိတ္ရင္းမွန္ျဖင့္ ေျပာေနတယ္ဆိုတာေတာ့ သိသာပါသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ဒီထက္ပိုအုန္းမယ္ ဆိုတာကို ယမင္း စိတ္ထဲမွာ ခံစားေနရေလသည္။

“ ကိုကို ဟာေလ တခါတေလက်ရင္ အပိုေတြ အရမ္းေျပာတတ္တာပဲ”

“ဟင္… ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ ခု ကိုကို ဘာလုပ္၊ ဘာေျပာလိုက္လို႔လဲ”

“ဟုတ္ပါၿပီ၊ ယမင္း ဝန္ခံပါတယ္၊ ယမင္း ဒီည အရမ္းကို စူပါဆက္ဆီ ျဖစ္တယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခံစားရပါတယ္၊ ယမင္းက သူမ်ားဂ႐ုစိုက္တာကို ခံခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ ကိုကို က ကိုကို႔ေရွ႕မွာ အဲလို ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔တြန္းေပးတာ ယမင္း စိတ္ကို အရမ္း ထေစတယ္သိလား”

“ အဲဒါေကာင္းတာမဟုတ္လား”

“ဒါေပမဲ့ ခနေလာက္၊ အဲဒီ အပိုဆာဒါးေတြ ခနေလာက္ေဘးဖယ္လိုက္စမ္းပါ၊ ဥပမာ ယမင္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္အပန္းေျပေစခ်င္တာတို႔၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို စိတ္ဓါတ္က်ေနတာေတြ ေပါ့ပါးသြားေအာင္တို႔၊ အဲဒါေတြ အျပင္ ကိုကိုလည္း သေဘာက်ေနတယ္ ဆိုတာကို ဟန္ေဆာင္ မေနစမ္းပါနဲ႔”

ယမင္းက ေရွ႕ကို ကုန္းလိုက္ၿပီး သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ ေပါင္ခြဆုံကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ သူထင္သည့္အတိုင္းပင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ေကာင္ႀကီးကလည္း မာေတာင္ေနသည္။

“ ကိုကို ဟန္ေဆာင္ သိပ္မေကာင္းပါဘူးကြာ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ဘာမွ ျပန္မေျပာ၊ သို႔ေသာ္ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ယမင္း ေျပာတာ မွန္ေၾကာင္း အရိပ္ေတြ ျမင္ေနရသည္။ ယမင္းက ေဘာင္းဘီေပၚမွ ပင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ေကာင္ႀကီးကို ပြတ္ေပးရင္းက ေမးခြန္းေတြ ဆက္ထုတ္လာသည္၊ ဒီတခါေတာ့ ညဳသံေလးျဖင့္၊

“ကိုကို က ယမင္းကို အဲလိုမ်ိဳး လုပ္ေနတာကို ၾကည့္ခ်င္ေနတယ္မဟုတ္လား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က စကားျပန္မေျပာ၊ အသက္ရႈသံသာ ျပင္းလာသည္။

“ ကိုကို က ယမင္း ကို တျခားေယာက္်ား အကိုင္အတြယ္အပြတ္သတ္ခံတာကို ထိုင္ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြ ႂကြေနတယ္မဟုတ္လား၊ ဒီညလည္း ကိုကိုသူငယ္ခ်င္း ယမင္းကို ကိုကို႔ေရွ႕မွာ ကိုင္တြယ္ေနတာကို ၾကည့္ရင္း ဖီးေတြ တက္ေနတယ္မဟုတ္လား”

ယမင္းက စကားေျပာတာ ခနနားၿပီး သူ႔ေယာက္်ားကို အသာနမ္းလိုက္သည္။

“ယမင္း ထင္တာက ေတာ့ ကိိုကိုက ကိုယ့္မိန္းမ ကို ခပ္ထထ ေကာင္မတေယာက္ ရြေနသလို ေနတာကို ၾကည့္ခ်င္ေနတာမဟုတ္လား၊ ယမင္းထင္တာေတာ့ ကိုကိုက ခု ယမင္းကို ဆက္ၿပီး လုပ္ေစခ်င္ေသးတယ္မလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျပန္မေျဖ၊ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔မ်က္လုံးေတြက ေတာ့ လိမ္လို႔မရ။

“ကဲ ယမင္း ေျပာတာ မွန္တယ္ ဆိုတာကို ဝန္ခံလိုက္”

ယမင္းက သူ႔လက္ကို ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ပစၥည္းႀကီးေပၚကိုင္ထားရာမွ လြတ္လိုက္ကာ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ သူ႔ေယာက္်ားကို စိမ္ေခၚသလို မ်က္လုံးခ်င္း ဆိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။

“ကဲေျပာ၊ ကိုကိုက ယမင္းကို အဲလို အျပဳအမူေတြ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ တြန္းအားေပးေနတာက ကိုကိုလည္း ဖီးလာလို႔မဟုတ္လား၊ ယမင္းက ေတာ့ ဝန္ခံတယ္ ယမင္းႀကိဳက္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ယမင္းကို ကိုကို အမွန္တိုင္း မေျပာရင္ေတာ့ ယမင္း ဒီေနရာ၊ ဒီအဆင့္မွာပဲ ရပ္လိုက္ေတာ့မယ္”

“အင္း အခ်စ္ေရ အရမ္းကို မိုက္တာပါကြယ္.. ကိုကို ထင္ထားတာထက္ေတာင္ ပိုၿပီးဖီးလာပါေသးတယ္ကြာ”

ယမင္းက ျပဳံးလိုက္သည္၊ သူ႔ေယာက္်ား က သူစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဘူးတယ္လို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္လား။

“အဲလို ဝန္ခံတာကို ၾကားရတာ ဝမ္းသာတယ္ ကိိုကို”

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဆိုဖာ လက္ရမ္းမွာထိုင္ရင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ေကာင္ႀကီးဆီကို လက္ျပန္လွမ္းလိုက္သည္။

“ကိုကို က ဒီထက္ပိုၿပီးျမင္ခ်င္ေသးလား”

ကိုကို္ေဇာ္က ေခါင္းကိုသာ ၿငိမ့္လို႔ အေျဖေပးနိုင္ေလသည္။သူ႔ရဲ့ မ်က္လုံးေတြက ေတာ့ စိတ္အားထက္သန္မူေတြ ျပေနသည္။

“ေကာင္းတယ္ ယမင္းလည္း ဆက္လုပ္ခ်င္တယ္.. ကိုကို က ေတာ္ေတာ့လို႔ မေျပာမခ်င္း မေတာ္ဘူးေနာ္”

ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို ကုန္းနမ္းလိုက္သည္၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ရမက္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းေနမႈေၾကာင့္၊ ေက်ာ္မင္းသန္း အခန္းထဲ ျပန္ဝင္ လာေတာင္ သတိမထားမိလိုက္ၾကေျခ။

ယမင္းက စကားကို ခနရပ္လိုက္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္တဖက္ကို ေအာက္သို႔ ဆြဲယူလာၿပီး သူ႔ကိုယ္သူငုံ႔ၾကည့္မိသည္။ ယမင္းရဲ့ ႏွင္းဆီဖူး ႏူတ္ခမ္းသားေလး ေတြက မီးေရာက္ ေအာက္မွာ အရည္စက္ေလး ေတြ ႏွင့္ အေရာင္ျပန္ထ လၽွက္ရွိေလသည္။ သူ႔ေယာက္်ားလည္း ေရွ႕တည့္တည့္မွ ေန၍ ျမင္ေနရမည္ဆိုတာကို သူသိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ေပါင္ေပၚမွာ ခြထိုင္ၿပီး ေပါင္ကိုလည္း ကားထားသျဖင့္ ႏွင္းဆီဖူးကေလးမွာ ဟ ၿပီး ပြင့္အာေနေလသည္။

“ ယမင္း ေယာက္်ားက ယမင္း တျခားေယာက္်ားေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ အတြင္းပစၥည္း ေပးကိုင္ တာကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္မွာ မဟုတ္ဘူးရွင့္”

ယမင္းက ေျပာရင္း ဆိုရင္း ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ဖဝါးကို သူ႔ရဲ့ ပြင္အာေနေသာ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္ေလသည္။

ယမင္းက သူကိုင္ထားေသာ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ကို လႊတ္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးကို ေမွးလၽွက္ ေက်ာ္မင္းသန္း ရင္ခြင္ကို ျပန္မွီတြယ္လိုက္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ လက္ သူ႔ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚမွာ လႈပ္ရွားလာတာကို ဇိမ္ခံေနလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးေတြက ယမင္း ႏွင္းဆီပြင့္ အထက္နားက ေဖာင္းႂကြေနတဲ့ အရသာဖုေလးကို ဖိလွိမ့္လိုက္ေတာ့ ယမင္း တေယာက္ အသံအက်ယ္ႀကီး ေတာင္ ထြက္ၿပီး ၿငီးလိုက္မိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ကေတာ့ ကၽြမ္းက်င္လွတဲ့ သူ႔ရဲ့ လက္အစုံျဖင့္ ထို အရသာ ထိပ္ဖူး ကေလးကို စက္ဝိုင္းပုံ ေလး လွည့္ပတ္ပြတ္ေပးလိုက္ မနာတနာေလး ဖိေပးလိုက္ျဖင့္ ေဆာ့ကစားေနေတာ့သည္။

ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ေနာက္လက္တဖက္ကလည္း ယမင္းရဲ့ ရင္သား ေတြ အေပၚမွာ ပဲ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနရင္းက တခ်က္တခ်က္မွာ အထိမခံလွေအာင္ စန္းစန္းတင့္လွတဲ့ ယမင္းရဲ့ နို႔သီးေခါင္းကေလး ေတြကို ညႇပ္ဆြဲ လိုက္လုပ္ေပးေနလို႔ ယမင္းရဲ့ ကာမ ဆႏၵေတြက မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္သလို အရွိန္ျပင္းလာခဲ့ရပါၿပီ။ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ား သူ႔ကို အဲလိုမ်ိဳး အရသာခံတာကို ခြင့္လႊတ္ေပးတာေၾကာင့္ သူ႔ေယာက္်ားကို ေက်းဇူးတင္တဲ့ စိတ္ေပၚလာရပါသည္။ သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚက တက္ႂကြေနတဲ့ အမူအယာ ကို ၾကည့္ခ်င္းအားျဖင့္လည္း၊ သူက သူ႔ေယာက္်ား ေရွ႕မွာ ရြ ထ ျပေလ၊ သူ႔ေယာက္်ားက ပိုတက္ႂကြေလ ျဖစ္မွာပဲ ဆိုတာ ကို သတိထားမိလာပါသည္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အဲဒီ အခြင့္အေရးကို အျပတ္ယူျပစ္လိုက္မယ္လို႔ လဲ ေတြးလိုက္မိပါသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း ကလည္း ယမင္း ရဲ့ လြန႔္လူးေနတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာလုပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ယမင္း ဘာလိုေနသည္ဆိုတာကိုလည္း သိေနၿပီ ျဖစ္ရာ ယမင္း ၏ႏွင္းဆီပြင့္ ခ်ပ္ ႏႈတ္ခမ္းလႊာမ်ား ဆီသို႔ သူ႔လက္ေတြကို ခရီးဆက္လိုက္ေလသည္။ ေဖါင္းႂကြေနတဲ့ ႏူတ္ခမ္းလႊာေလး ေတြကို တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ပြတ္သတ္ေပးၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္း လက္ေခ်ာင္းေတြက အရည္ရြမ္းလဲ့ၿပီး ပြင့္အာေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ထဲကို တိုးဝင္လာေနေျခၿပီ။

“ အားေကာင္းလိုက္တာ အီး ကၽြတ္စ္.”

ယမင္းက ၿငီးတြားရင္းက ရင္ဖိုလွိုက္ေမာလာေသာ္လည္း သူ႔ေယာက္်ားကို ဆြေနတာကေတာ့ မေလၽွာ့ေသး။

“ေတြ႕လား ကိုကို၊ ကိုကို႔ မိန္းမ က တျခား ေယာက္်ား တေယာက္ကို သူ႔ရဲ့ ပ်ားရည္အိုးထဲ လက္ထည့္ေမႊေနတာကို ခံေနၿပီေလ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မေတြ႕ပဲ ေနပါ့မလား၊ ေက်ာ္မင္းသန္း ေပါင္ေပၚမွာ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ျဖဲကား၍ သူ႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနသည့္ သူ႔မိန္းမ၊ သူ႔မိန္းမရဲ့ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ပ်ားရည္အိုးထဲ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက လက္ထည့္ထိုးေမႊကစားေနတာကို သူ႔မ်က္ေစ့တည့္တည့္မွာ အကြင္းသား အရွင္းသား ျမင္ေနရသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ မ်က္လုံးေတြကလည္း သူ႔မိန္းမရဲ့ စကားသံနဲ႔ အတူ ပိုၿပီး ျပဴးက်ယ္လာခဲ့ရသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ လိုခ်င္သည့္ ခံစားမႈကို ေပးေနသည္မဟုတ္ပါလား၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔မိန္းမရဲ့ ရြတဲ့ ထတဲ့ အျပဳအမူ ကို သူ႔မ်က္ေစ့တည့္တည့္မွာ ျမင္ခ်င္ေနတာ မဟုတ္လား။ အဲဒီဆႏၵေတြကို အခု သူ႔မိန္းမက ျဖည့္ဆည္း ေပးေနတာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ပ်ားအုံထဲ လက္ညိဳးတေခ်ာင္းထည့္ေမႊေနရာကေန လက္ခလည္တေခ်ာင္းကို ပါ ထပ္ကူထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ယမင္း ဟ ကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္းက သူ႔ေနာက္လက္တဖက္ကိုပါ ေအာက္သို႔ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။ လက္တဖက္က ပ်ားအုံတြင္း ထိုးေမႊ ေဆာ့ကစားေနသလို ေနာက္တဖက္က အရသာဖူးကို လိမ့္ဖိ ပြတ္ေျခေပးေနေလသည္။ယမင္း တကိုယ္လုံးက ေျမႇာက္လိုက္ ထိုင္လိုက္ျဖင့္ အၿငိမ္မေနနိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာရသည္။ သူ႔ မီးေတာင္က အခ်ိန္မေရြး ေပါက္ကြဲေတာ့မလို အတြင္းထဲမွာ အုံႂကြေနရၿပီ။

သို႔ေပမဲ့ ယမင္းက ခ်က္ခ်င္းႀကီးလည္း အဆုံးမသတ္ခ်င္ေသးေပ၊ အရသာကို အခ်ိန္ၾကာနိုင္သမၽွ ၾကာေအာင္ ခံစားခ်င္ေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ခံစားမႈ အထြတ္အထိပ္မေရာက္ခင္မွာပင္ သူ႔ပ်ားအုံအတြင္း လႈပ္ရွားေနၾကေသာ ေက်ာ္မင္းသန္းလက္ေတြကို ဆြဲဖယ္ယူလိုက္တာ တဖက္ကို သူ႔ရင္သားေတြ ေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီး ေနာက္တဖက္ကို သူ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္ေလသည္။

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ျငဳတုတု မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနရင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ အရည္စိုရြဲေနေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ရက္လိုက္သည္။ ယမင္း တေယာက္ သူ႔စိတ္ထဲ ေအာင္းထားသမၽွ ကာမ ဆႏၵေတြကို မဖုံးကြယ္ထားနိုင္ေတာ့ရေအာင္ကို ရမက္ေတြက ျပင္းထန္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သူ႔ေယာက္်ား ကိုကို ေဇာ္ ကိုလည္း သူ႔ ဆက္ဆီ က်လွေသာ မိန္းမ က ဘယ္လိုမ်ိဳးအစြမ္းကုန္ ကဲတာကို ျမင္သြားေအာင္ ျပလိုက္ခ်င္သည္။ ယမင္းက သူ႔လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ၏မာတင္းေနေသာ အေကာင္ႀကီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ ဒီေကာင္ႀကီးကို ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက လႊတ္ေပးဖို႔ အခ်ိန္က်လာၿပီမဟုတ္လား။

“အား.. ေကာင္းလိုက္တာ”

ယမင္းက ေျပာရင္း ဆိုရင္း ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ေပါင္ေပၚထိုင္ေနရာက ထရပ္လိုက္ၿပီး ၾကမ္းေပၚမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ ျငဳတုတု အျပဳံေလးျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း၊

“ကဲ ယမင္းက အိမ္ရွင္မေကာင္းတေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္အေပၚေကာင္းထားတာေတြကို သိတတ္တဲ့ အေနနဲ႔ ျပန္ျပဳစုေပးရအုန္းမယ္ေလ”

ယမင္းက ေဘာင္းဘီေပၚမွ ပင္ ေဖာင္းႂကြေနေသာ အတန္ႀကီးကို သူ႔လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ပြတ္သတ္ေပးေနလိုက္သည္။ ထိုသို႔ပြတ္သတ္ေပးေနရသည္က စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ပိတ္စတခု ခံမေနလၽွင္ ပိုေကာင္းမည္ဆိုတာက ေတာ့ သူသိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေက်ာ္မင္းသန္း ေဘာင္းဘီမွ ခါးပတ္ေခါင္းကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ ခနေလး အေတြးမွာပင္ ေဘာင္ဘီေရာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုပါ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရာ ေက်ာ္မင္းသန္းက ဖင္ကို အသာႂကြေပးလိုက္သည္။ ေျဖာင္းကနဲ ေထာင္ထြက္လာေသာ ေက်ာ္မင္းသန္း အလံတိုင္ႀကီးက ယမင္းရဲ့ မ်က္ေစ့တည့္တည့္မွာ။ ယမင္း က ယခု အျဖစ္အပ်က္ေတြကို အိပ္မက္တခု လို မယုံၾကည္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရတုန္းပင္ျဖစ္သည္။ ယမင္း ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီးကထည္းက တခါမွ တျခားေယာက္်ားတေယာက္ကို ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးႏွင့္ တခါမွ မဆုံဘူးခဲ့ေျခ။ ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳး ႏွင့္ ဆုံလာရမည္လို႔လည္း တခါမွ ေမၽွာ္လင့္ မထားခဲ့ေျခ။အခုေတာ့ ယမင္းရဲ့ မ်က္ႏွာတည့္တည့္မွာ ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ အလံတိုင္ႀကီးက ထိုးေထာင္လို႔။ သူ႔ေကာင္ႀကီးၾကည့္ရတာကလည္း ဖိတ္ေခၚေနသလိုလို၊ သူ႔ကို အာ႐ုံစိုက္ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ေနသလိုလို၊ ၾကည့္႐ုံမၽွႏွင့္ေတာ့ ေက်နပ္မည့္ပုံမျပ။

ယမင္းက သူ႔လက္ကေလးေတြႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အလံတိုင္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ အခုေတာ့ ၾကားထဲမွာ ဘာမွ မခံေတာ့ အသားခ်င္း၊ အေရျပားခ်င္း တိုက္ရိုက္ထိေတြ႕ေနၿပီ။ ေက်ာ္မင္းသန္း အလံတိုင္ၿပီးက ေသြး ေၾကာေတြက တဒုတ္ဒုတ္ခုံေနတာကို သူ႔လက္ဖဝါးမွာ ခံစား ေနရၿပီ။ သူ႔ေယာက္်ားက လြဲၿပီး တျခားေယာက္်ား တေယာက္ ရဲ့ ဒုတ္ကို ကိုင္လိုက္ရသည့္ ပထမဆုံးအေတြ႕အၾကဳံကို သူခံစားမိေနရၿပီ။ ယမင္းက သူ႔လက္ဖဝါးေလးကို ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားရာမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြတ္သတ္ေပးေနမိၿပီ။ ယမင္းရဲ့ လက္ဖဝါးေအာက္မွာ ကိုပန္းရဲ့ ဒုတ္ႀကီးက မာေတာင္ေနေသာ္လည္း ေခ်ာေမြ႕ေနေလသည္။ ယမင္းက အသာေလး ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္း ပါးစပ္မွ ၿငီးသံေလး ထြက္လာခဲ့ရသည္။

သူ႔ေယာက္်ားကို ၾကည့္ေနရင္း ယမင္း က ေရွ႕ကို ကုံး၍ သူ႔ႏူတ္ခမ္းနီနီ ေတြကို လၽွာျဖင့္ သပ္လိုက္ရင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္ႀကီးဆီကို တိုးကပ္လိုက္သည္။ သူစိတ္လာေနသည့္ အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ယမင္းက ပုေလြေပးရတာကို အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေလသည္။ ယူခု သူဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္ႀကီးကလည္း သြားရည္ယိုစရာ ျဖစ္ေနေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အလံတိုင္ ထိပ္နားမွာ သူ႔ပါးစပ္ကို အသာဟထားရင္းက ယမင္းက သူ႔လက္ေတြကို အထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေပးလိုက္သည္။ ယမင္းက ဆာေလာင္ေနလွၿပီ ျဖစ္ၿပီး အဲဒါကိုလည္း သူ႔ေယာက္်ားကို ျမင္ေစ့ခ်င္သည္။

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းဒုတ္ႀကီးကို တခါထဲ ပါးစပ္ထဲ တန္းထည့္မည့္အစား၊ သူ႔ရဲ့ ေခါင္းေလးကို ငုံ႔လိုက္ၿပီး အတန္ႀကီးကို အရင္းက ေန ထိပ္ျဖားအထိ သူ႔လၽွာကေလးႏွင့္ ရက္ေပးလိုက္သည္။ေက်ာ္မင္းသန္းကို အီးကနဲ႔ အားကနဲ ျဖစ္သြားေစေလာက္ေအာင္ကို ခိုက္သြားရသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္တန္ႀကီးကို ေနာက္တေခါက္ကုံးမရက္ခင္ သူ႔ေယာက္်ားကို မ်က္ေစ့တဖက္မွိတ္ျပလိုက္သည္။ သူတို႔ ဟာ အခုေတာ့ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ သဝန္တိုမႈကို စမ္းသပ္တဲ့ အဆင့္ထက္ အမ်ားႀကီး ေက်ာ္လြန္ေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီညမွာ လစ္မစ္ ဆိုတာကို စိုးရိမ္ပူပန္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး ဆိုတာကို ယမင္း သိပါသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို သူဘယ္ေလာက္ ရမက္ျပင္းတယ္ ဆိုတာကို ျပခ်င္ေနပါေတာ့သည္။

“အိုး.. အားးးးးးး”

ယမင္းရဲ့ ႏူတ္ခမ္းေတြက ေက်ာ္မင္းသန္းရဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို ငုံခဲလိုက္ၿပီး အတန္တေလၽွာက္ကို ပြတ္တိုက္ လိုက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ ေအာ္ဟစ္ၿငီးတြားလိုက္ပါသည္။ ယမင္း အဖို႔ တျခားေယာက္်ားတေယာက္ရဲ့ ဒုတ္တန္ႀကီး ကို သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာ သူ႔ေယာက္်ား ေရွ႕တည့္တည့္ ထည့္ ၿပ ေနရတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မိန္းမပ်က္ တေယာက္လို ခံစားေနရပါသည္။ အိေျႏၵသိကၡာ ႏွင့္ေနလာသူတေယာက္အဖို႔ အဲလို လုပ္လိုက္ရတာ အရမ္းကို အရသာ ရွိေနသလိုပါပဲ။ ယမင္းက သူ႔ ေခါင္းကို နိမ့္ကာ ျမင့္ကာျဖင့္၊ လႈပ္ရွားေနပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးက သူ႔ပါးစပ္တြင္း ထဲထဲ ဝင္ဝင္ ေရာက္လာမႈေၾကာင့္ ယမင္း တခါတရံ အသက္ရႈပင္မွားရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခနရပ္ကာ ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္က ဆြဲထုတ္ၿပီး အသက္ဝ ေအာင္ ျပန္ရႈလိုက္ရပါသည္။ ထို အခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ ဒုတ္တန္ထိပ္ဖူးႏွင့္ သူ႔ႏူတ္ခမ္းမွာ သြားရည္တန္းကေလးက တြဲလဲခိုတန္းလၽွက္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ သူ႔ပစၥည္းကို သူပြတ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ယမင္း သေဘာက်စြာ ျပဳံးလိုက္မိသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ က ယမင္း ပုေလြ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသည္ ဆိုတာကို သိသူျဖစ္ေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း အခုဆို ဘယ္ေလာက္ ဖီးတက္ေနမည္ ဆိုတာကို သူေသျခာေပါက္သိေလသည္။ အိမ္ရွင္မေကာင္း ပီသစြာျဖင့္ ယမင္းက သူ၏ မြတ္သိပ္ေနေသာ ပါးစပ္ကို ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္ႀကီးဆီသို႔ ျပန္အာ႐ုံစိုက္လိုက္ေလသည္။

“အိုး ကိုကို ၾကည့္စမ္းပါအုံး ကိုကို႔ မိန္းမ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရြထ သလဲဆိုတာကို”

ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္ႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္မွ ပလႊတ္ကနဲ အသံျမည္ေအာင္ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ေယာက္်ား ကို လွမ္းေျပာလိုက္ေလသည္။

“ ယမင္းက ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္း ေရွ႕မွာ ပဲ တကိုယ္လုံးကို ခၽြတ္ျပစ္ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔လည္း ပေရာပရီ လုပ္႐ုံတင္မက ဘူး၊ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြကို ေတာင္ ယမင္း ကိုယ္ထဲကို ထိုးသြင္းကစားတာ ခံေနတယ္ေလ ကိုကို”

ယမင္းက သူ႔လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ ေဖာင္းကား တင္းေျပာင္ေနသည့္ ဒုတ္တံ ထိပ္ဖူး ႀကီးကို မထိတထိ ရက္လိုက္ရင္း ျဖင့္ သူ႔ေယာက္်ားကို ဆက္စကားေျပာေနေလသည္။

“ အခုေတာ့ ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို စုပ္လို႔ မဝနိုင္ဘူး ျဖစ္ေနၿပီေလ”

ယမင္းက သူေျပာေနတာကို ပိုၿပီးေတာ့ ျမင္သာေအာင္၊ ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္တံထိပ္ႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္ျဖင့္ လွမ္းငုံၿပီး စုပ္ေပးရင္းက သူ႔လက္ေတြက အတန္ႀကီးကို ဆုပ္ကာ ထုေပးေနေလသည္။ ယမင္း ေယာက္်ားကေတာ့ ဘယ္လို ေျပာရမည္မသိေအာင္ကို ကာမ ဆႏၵေတြ အေတာ့္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကို တက္ႂကြ လၽွက္ရွိေနေလၿပီ။ ယမင္းက သူ႔ပါးစပ္ေတြကို ေက်ာ္မင္းသန္း လိင္တန္ႀကီးကို စုပ္ေနရက္ျဖင့္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေနေလရာ၊ တႁပြတ္ႁပြတ္အသံမ်ား ပင္ ထြက္ေပၚလၽွက္ရွိေနေလသည္။ ယမင္း က ဒီတခါ ပုေလြမႈတ္ေနရတာ ကို အရမ္းပင္ အရသာေတြ႕ စိတ္လႈပ္ရွားေနရေလသည္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ေယာက္က်ား မဟုတ္တဲ့ လူတေယာက္ကို ကိုယ့္ေယာက္်ား ေရွ႕တည့္တည့္မွာ မႈတ္ျပေနရ ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုသို႔ အားရ ပါးရ စုပ္မႈတ္ေနရင္းက ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ညဳတုတု မ်က္ႏွာေပးေလး ျဖင့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေလသည္။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္ အဖို႔ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းခ်ဴပ္နိုင္အား ကုန္သြားသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ပါးစပ္မွ မသဲမကြဲ ၿငီးျငဴလိုက္သံ ႏွင့္ အတူ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ တေယာက္ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားမ်ား ကို အလၽွင္အျမန္ခၽြတ္ျပစ္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ ပုေလြကုံးမႈတ္ေနေသာ ယမင္း အေနာက္သို႔ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္ရွိလာေတာ့ ေလသည္။ ယမင္းမွာ ေမၽွာ္လင့္ ထားေသာ္လည္း အားျပင္းျပင္း ႏွင့္ သူ႔ ကိုယ္ထဲ သို႔ ေဆာင့္သြင္းခ်င္း ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ အီးကနဲ ပင္ ေအာ္ၿငီးလိုက္မိေလသည္။

ယမင္း ေယာက္်ားက ယမင္း ဖင္လုံးႀကီး ႏွစ္ခုကို ကိုင္ကာ အေနာက္မွ အားရ ပါးရ ေဆာင့္သြင္းကာ ဆက္ဆံေလေတာ့သည္။ အခန္းတြင္းမွာေတာ့ ၿငီးသံျငဴသံမ်ားက တိရစၧာန္မ်ား မိတ္လိုက္သကဲ့သို႔ မပီမသ အသံေတြသာ ရိုက္ခတ္ေနေတာ့သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း့ အတံ ႀကီးကို ငုံထားသည့္ ယမင္းပါးစပ္မွ စုပ္အားကလည္း တျဖည္းျဖည္း ျပင္းထန္လာေတာ့သည္။ ယမင္း က ပထမဆုံး အႀကိမ္ အျဖစ္ သူ႔ဘဝမွာ ဒုတ္ႏွစ္ေခ်ာင္း ျဖင့္ တၿပိဳင္နက္ လုပ္ခံရျခင္း ကို ႏွစ္သက္မႈ မ်ားစြာ ျဖင့္ တဝႀကီး ခံစားေနေလေတာ့သည္။ ေတြးလိုက္တာႏွင့္ကို အရသာ ရွိလြန္းလွသျဖင့္ ကာမ ဆႏၵအထြတ္အထိပ္သို႔ တကိုယ္လုံး တုံခါၿပီး ေရာက္ရွိသြားရေလေတာ့သည္။ ယမင္း တခ်ီၿပီးသြားသည့္ အခ်ိန္မွာပင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔ကို အေနာက္ဖက္မွ အရွိန္ျပင္းစြာ တဖန္းဖန္း ေဆာင့္ေနေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဆီ မွ မပီမသ ၿငီးတြားသံကို နားေထာင္လိုက္ရသည္ႏွင့္ပင္ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္ ၿပီးလုဆဲဆဲ ကို မနည္းထိန္းကာ ဆက္လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူေျပာနိုင္ေလသည္။

ယမင္းက အရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားသျဖင့္ ေခတၱခဏမၽွ မလႈပ္မရွားနိုင္ျဖစ္သြားရာမွ ျပန္အသက္ဝင္လာၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္တန္ႀကီးကို ပါးစပ္မွ ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ ေက်ာ္မင္းသန္းကို လွည့္ ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္ အညီ သူ႔ဖင္ႀကီးေတြကို ေနာက္သို႔ ျပန္ျပန္ ေကာ့တင္ေပးရင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အေကာင္ႀကီး သူ႔ကိုယ္တြင္း ဝင္ထြက္ေနသည္ကို အရသာ ခံလၽွက္ရွိေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ မွာ အားကုန္ ထည့္ေဆာင့္ရင္း မပီမသ ၿငီးတြားေနတုန္း ရွိေလသည္။

“အခ်စ္ ဒီဘက္ကို လွည့္လိုက္ကြာ”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ က အသက္ကို လည္း မဝတဝရႈရင္းက ယမင္းကို ေျပာလိုက္သည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ဒုတ္တံႀကီးမွာ ယမင္းကိုယ္မွ ထြက္သြားၿပီး အရည္မ်ားျဖင့္ စိုရြဲကာ မီးေရာင္ေအာက္မွာ ေျပာင္လက္ေနေပသည္။ ယမင္း ၏ ႏူတ္ခမ္းရဲရဲ မွာလည္း တံေတြးရည္မ်ား ျဖင့္ စိုရြဲေနေလသည္။ ယမင္းက နဂိုထက္ ပိုမို ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေနသည္ဟု ထင္ရေသာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဒုတ္တံ ႀကီးကို ငုံ႔ကာ ငုံခဲလိုက္ေလသည္။

ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဒုတ္တံႀကီးကို ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္၍ ကုံးစုပ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ႔ ဖင္ႀကီးမ်ားမွာ ေက်ာ္မင္းသန္း အတြက္ ရႈခင္းေကာင္းေကာင္း ျဖစ္သြားလိမ့္မည္ ဆိုတာကိုလည္း သူသိသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း တေယာက္ အဝတ္အစား ေတြ အျမန္ခၽြတ္ျပစ္ေနတာကိုလည္း ၾကားေနရသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ကလည္း ဒီလို အခြင့္အေရးမ်ိဳးကို ေတာ့ လက္လႊတ္ခံလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ေက်ာ္မင္းသန္း က ယမင္း အေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္တာကို သိလိုက္တာႏွင့္ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ဒုတ္တံႀကီးကို ပါးစပ္မွ ခၽြတ္ကာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။

“ ကိုကို၊ ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္းက ခ်စ္ေလး ကို လုပ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္”

ယမင္းက ဘာမွ မထူးဆန္းသလို ပုံမ်ိဳးျဖင့္ ေျပာလိုက္ကာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ေျပာင္းဖူးႀကီးကို ျပန္ငုံလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းရဲ့ အေျပာေၾကာင့္ေရာ ပါးစပ္ေၾကာင့္ေရာ၊ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံး၏တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ အီးကနဲ ပင္ ၿငီးတြားလိုက္မိသည္။

ယမင္းကလည္း သူထင္ထားသည့္အတိုင္း ေက်ာ္မင္းသန္းက လႈပ္ရွားလာသျဖင့္ ေက်နပ္မႈျဖင့္ ၿငီးတြားရွာသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ အတံႀကီးက သူ႔ကိုယ္တြင္းသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖင့္ တေခ်ာင္းလုံးအျပည့္ တခ်က္ထည္းျဖင့္ ဆုံးသြားေအာင္ သြင္းလိုက္တာကို ခံလိုက္ရသည္။ အရင္းထိ ဝင္သြားမွ ေက်ာ္မင္းသန္းက ျပန္ဆြဲထုတ္ကာ အားပါပါျဖင့္ ျပန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူ႔ေယာက္်ားကလည္း စတင္ၿပီး လႈပ္ရွားလာေတာ့သည္။ ယမင္းတေယာက္ ေလးဘက္ေထာက္လၽွက္က အေရွ႕န်င့္ အေနာက္ ဘက္တို႔မွ ေဆာင့္ေနၾကျခင္းကို စည္းဝါးညီညီ ခံေနရေလေတာ့သည္။ယမင္းရဲ့ ရင္သား အစုံကလည္း လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ခါယမ္းေနရေလသည္။ တခါတရံမွာ တေယာက္ေသာ ေယာက္်ား က လမ္းကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္တာကိုလည္း ခံရေသးသည္။ ယမင္းတေယာက္ေတာ့ တခါမွ မခံစားရဘူးေသာ အေတြ႕အၾကဳံေၾကာင့္ အရသာ အလြန္ေတြ႕ေနရေလေတာ့သည္။

အမ်ိဳးသား ႏွစ္ဦးစလုံးက လည္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေနၾကသည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ သူတို႔ ႏွစ္ဦးစလုံး ၿပီးခါနီး အေျခအေနသို႔ ေရာက္ေနၾကၿပီ ဆိုတာကို ယမင္း ေျပာနိုင္ေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေကာင္းေနသည့္ အရသာကို ခပ္ၾကာၾကာေလး ခံစား လိုေသးသည့္ ယမင္းက ပုံစံ ေျပာင္းဖို႔ အခ်ိန္က်ၿပီဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလသည္။

“ ကိုကို႔ ကို ျမင္းစီးခ်င္တယ္.. ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းကို ယမင္း ျမင္းစီးရင္း ယမင္း ရင္သားေတြ ဘယ္လို လႈပ္ရွားတယ္ ဆိုတာကို ျပခ်င္တယ္”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္ က အလၽွင္အျမန္ပင္ ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ေလသည္။ ယမင္းက သူ႔ကို ေက်ာေပးကာ ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ ယမင္းက မထိုင္ခင္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အတံႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ သူ႔ ကိုယ္ဝမွာ ေတ့ေပးလိုက္သျဖင့္ ေႁမြႀကီး တြင္းထဲ ဝင္သလို စြိကနဲ ဝင္သြားေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေနာက္ျပန္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ကိုင္ထိန္းလၽွက္ ႂကြကာ ႂကြာကာ ျမင္းစီးေလသည္။ ယမင္းက ထိုသို႔ ေျမႇာက္ႂကြ ေျမႇာက္ႂကြ လုပ္ေပးေနခ်ိန္မွာ ေက်ာ္မင္းသန္း အတြက္ သူ႔ ရင္ေတြကို ေကာ့ေပးထားေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက ပထမေတာ့ အနားမွာ ရပ္ၾကည့္ေနရာမွ ေရွ႕တိုးလာၿပီး ယမင္း ရင္သားမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္လာေလသည္။

“ ဒီကိုလာ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း”

ယမင္းက သူ႔ရင္သား အစုံကို သူ႔လက္မွာျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး

“ဒီႏွစ္ခုၾကားကို လာထည့္ေခ်”

ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက လည္း ျမန္သလားမယမင္းးႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း အနားကပ္ၿပီး သူ႔အတန္ႀကီးကို ယမင္း ရင္သားမ်ား ၾကားသို႔ ထိုးဖို႔ ေရာက္လာေတာ့သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးမွာ ယမင္း ၏ အရည္မ်ားျဖင့္ စိုရြဲေနတာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ပိုၿပီး ေခ်ာေမြ႕ေစရန္ ယမင္းက သူ႔ရင္သာ ႏွစ္မႊာၾကားထဲ တံေတြး ေထြးခ်လိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ထိုးသြင္းလို႔ ေကာင္းေအာင္လည္း သူ႔ ရင္ႏွစ္မႊာကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တြန္းကာ ပူးေပးထားလိုက္ေလသည္။ သူတို႔ သုံးေယာက္စလုံး စည္းခ်က္ညီညီ လႈပ္ရွားဖို႔ ေတာ့ အခ်ိန္အနည္းငယ္ယူလိုက္ရေသးသည္။ ခနေလး အတြင္းမွာပင္ သူတို႔ စည္းဝါးကိုက္လာၿပီး တအီးအီး တအားအားျဖင့္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ အေပၚတက္ေအာက္ဆင္း လႈပ္ရွားေနၾကေလသည္။

ယမင္း တေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ ၿပီးကာနီးၿပီ ဆိုတာကို ခံစားလိုက္ရသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းရပ္လိုက္ကာ ပုံစံေျပာင္းဖို႔ ျပင္လိုက္ေလသည္။ ယမင္းက ဆိုဖာေပၚမွာ လက္ရမ္းကို ေခါင္းအုံးကာ လွဲခ်လိုက္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္မင္းသန္းက အလၽွင္အျမန္ ေရွ႕မွာ ေနရာဦးကာ ယမင္း ကိုယ္ထဲ သူ႔အတံႀကီးကို ထိုးသြင္းေဆာင့္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ခမၽွာေတာ့ အခု သူ႔သူငယ္ခ်င္းက သူ႔မိန္းမကို ေကာင္းေကာင္းအားရပါးရ ဆက္ဆံေနသည္ကို ရပ္ၾကည့္ေနရသည့္ ဘဝေရာက္ရေလသည္။ ယမင္းက သနားသြားသျဖင့္ သူ႔လက္ျဖင့္ အနားမွာ ရပ္ေနေသာ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေကာင္ႀကီးဆီ လွမ္းဆြဲကာ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ကလည္း အားေနေသာ ယမင္း ရင္သား အစုံကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ေခ်ေပးေနလိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းရဲ နို႔သီးေခါင္းေလး ေတြကို ပြတ္ေျခကစားလိုက္ေတာ့ ယမင္းချမာ ေအာ္ၿငီးမိၿပီး ဒုတိယ အႀကိမ္ ကာမဆႏၵအထြတ္အထိပ္ေရာက္ဖို႔ တာစူေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ခံစားလိုက္ရသည္။

“ အားးးး ယမင္း …. ၿပီးေတာ့မယ္…အီးးးးးးးးးးးး.. ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္း လုပ္ေနတာ ယမင္းၿပီးေတာ့မယ္ကိုကို….အီးးးးးး”

ယမင္းက ဒီတခ်ီအၿပီးမွာေတာ့ အားရပါးရကို ေအာ္ၿငီးျပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း သူ႔ေယာက္်ားကို ဒီလို အေတြ႕အၾကဳံမ်ိဳး သူ႔ကို ခံစားခြင့္ေပးလိုက္သည့္အတြက္ အလြန္ကို ေက်းဇူးတင္သြားမိေလသည္။ ကာမ ဆႏၵအထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားၿပီး သတိျပန္လည္လာသည့္အခ်ိန္မွာေတာင္ ယမင္း ရဲ့ ကာမရမက္ေတြက ရွင္သန္ေနစဲဆိုတာ အံၾသဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိရေလသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း ကိုေတာ့ ယမင္း သူ႔ေယာက္်ား ကဲ့သို႔ မဖတ္တတ္ေျခ၊ သို႔ရာတြင္ သူလည္း မၿပီးေအာင္ ေတာ္ေတာ္ အားစိုက္ကာ ထိန္းထားေနရမွန္းေတာ့ သိသာသည္။ သူ႔ေခ်ာင္းႀကီးက ယမင္း ကိုယ္တြင္းမွာ တုံခါေနသလို ယမင္း လက္ထဲက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အေခ်ာင္းႀကီးလည္း တုံခါေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ၿပီးၾကေတာ့မည္ဆိုတာကို ယမင္းသိေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို မၿပီးေစခ်င္ေသး။ သူ႔ကိုယ္ထဲမွာ ဝင္ၿပီး ၿပီးေစခ်င္ေနသည္။ ယမင္းက ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ကို ဆြဲေခၚလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းသန္းက အလိုက္တသိ ဖယ္ေပးၿပီး ယမင္း မ်က္ႏွာနားသို႔လာရပ္သည္၊ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ေက်ာ္မင္းသန္း အစား ေနရာဝင္ယူကာ သူ႔အတံႀကီးကို ယမင္း ကိုယ္ထဲ ထည့္လိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးက ယမင္း ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ဖို႔ ပုံစံမက်ျဖစ္ေနသျဖင့္ ယမင္း ႏူတ္ခမ္း ေပၚတြင္သာ ကန္လန႔္ျဖတ္ ထိပ္ဖူးကို တင္ၿပီး ပြတ္ေပးေနေလသည္။ ယမင္းက လည္း သူ႔ေယာက္်ား အေဆာင့္ကို ခံရင္းက ေက်ာ္မင္းသန္း အတန္ႀကီးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ပြတ္ေပးရင္း ေနာက္တဖက္က သူ႔ အရသာဖူးေလးကို ဖိပြတ္ေပးေနေလသည္။ ခုနတုန္းက ကာမဆႏၵအထြတ္အထိပ္ေရာက္တာေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မၿပီးေသးခင္ ေနာက္တခ်ီ ၿပီးဖို႔ ျပန္ၿပီးေသြးဆူလာတာကို ယမင္း ခံစားမိျပန္ပါသည္။

“ ကိုကို ယမင္း တို႔ ဧည့္သည္ေတာ့ ၿပီးကာနီးၿပီထင္တယ္.. ယမင္း သူ႔ကို ေလၽွာ့ေပးလိုက္ရေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္”

ယမင္း ကေျပာရင္းနဲ႔ မွ သူ႔ေယာက္်ားက ဘယ္လို အဆုံးသတ္ခ်င္မယ္ ဆိုတာကို ေတြးလိုက္မိသည္။ သူ႔ေယာက္်ား တခါတေလ ဘယ္လို ဟာေတြ ႀကိဳက္တတ္သည္ကို သူသိထားသည္မဟုတ္လား၊ တကယ္လို႔သာ သူက သူ႔မိန္းမကို တျခားလူတေယာက္နဲ႔ ေဝမၽွခံစားဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို အဆုံးသတ္မ်ိဳး သူ႔ေယာက္်ား ျဖစ္ေစခ်င္မလဲ ဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းႀကီးတြက္လို႔ရသည္။

“ ယမင္း ေတာ့….”

ယမင္းက ေျပာရင္းက သူ႔လၽွာကေလးကို ထုတ္ၿပီး ေက်ာ္မင္းသန္း ဒုတ္တံထိပ္ဖူးကို ကလိလိုက္ၿပီး၊

“ယမင္း မ်က္ႏွာေပၚမွာပဲ သူ႔ကို ၿပီးခိုင္းလိုက္သင့္တယ္ထင္တာပဲ”

ယမင္းေယာက္်ားက ဘာမွ ေတာ့ ျပန္မေျပာေပ။ သို႔ေသာ္ သူ႔ဆီက မပီမသ ၿငီးသံထြက္လာၿပီး သူ႔အတန္ႀကီးက လည္း ယမင္းကိုယ္ထဲမွာ တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသျဖင့္ ယမင္း အထင္မွန္ေၾကာင္း သက္ေသျပသလို ျဖစ္ေနေလသည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က မ်က္ႏွာေပၚကို သုတ္ရည္ေတြ ပန္းၿပီးၿပီးတာကို ႀကိဳုက္တတ္ေၾကာင္းယမင္းသိသည္။ ယမင္းလည္း တခါတရံေတာ့ ႏွစ္သက္ပါသည္။ အစကေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား စိတ္ခ်မ္းသာေစရန္ ၿပီးေစခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ တခါတေလ အဲဒါေလးက ပိုေကာင္းသည္ထင္မိသည္။ ဒီညကေတာ့ ထိုအရာက အေကာင္းဆုံး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ယမင္း ထင္မိသည္။

“ ဟုတ္တယ္မလား ကိုကို၊ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းကို ယမင္း မ်က္ႏွာေပၚမွာ ၿပီးခိုင္းလိုက္လို႔ ေကာင္းပါ့မလား”

ယမင္းက ေယာက္်ား ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ဆြေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူအရမ္းၿပီးခ်င္ေနၿပီ ဆိုတာကို သိနိုင္သည္။ သူ႔ၾကည့္ရာတာ ယမင္းက ၿပီးလိုက္ေတာ့ ဆိုသည့္ အေျပာကို ေစာင့္ေနပုံရသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းတေယာက္ တကယ္ပဲ သူ႔ အခ်စ္ရည္ေတြကို ယမင္း မ်က္ႏွာေပၚ ပက္ျဖန္းၿပီးလိုက္ခ်င္ေနသည္မွာေတာ့ အမွန္ျဖစ္ေလသည္။

ယမင္းက သူ႔ အရသာဖူးေလးကို သူ႔လက္ျဖင့္ အတင္းဖိပြတ္ရင္း သူ႔ေယာက္်ားကို ဆက္ေျပာလိုက္သည္။

“ အင္း ဒါေပမဲ့ ဒီည ကေတာ့ ယမင္းက ကိုကိုရဲ့ မိန္းမ ငရြ ငထ ရဲ့ ပြဲပဲ ေလ ဟုတ္တယ္မလား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ၿငီးသံေလး သာေပးနိုင္ရွာသည္။ သူ႔ဘာျဖစ္ခ်င္သည္ ဆိုတာေတာင္ ဖြင့္ေျပာဖို႔ေတာင္အားမရွိ၊ သူ႔ဒုတ္ထဲမွ အခ်စ္ရည္ေတြ ထြက္မကုန္ေအာင္ က်ိဳးစားထိန္းေနရရွာေလသည္။ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္း၊

“ကဲပါ ကိုေက်ာ္မင္းသန္းရယ္၊ ယမင္းကို အခ်စ္ေရေတြ နဲ႔ ျဖန္းပက္ေပးပါေတာ့”

ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။ သူ႔ပါးစပ္က အဲလို စကားထြက္သြားလို႔ ၾကက္သည္းေမႊးထေအာင္ပင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား ရဲ့ သူငယ္ခ်င္း၊ သူနဲ႔ သိေနတာလည္း ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေယာက္်ားသား တေယာက္ကို၊ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ အခ်စ္ရည္ေတြ ပန္းခ်ျပစ္ဖို႔ သူေတာင္းဆိုေနမိပါလား။ သူ႔ရဲ့ ရြမႈ ထမႈ ေတြကို ကို အခန္းထဲက လူေတြ စိတ္ေက်နပ္သြားေအာင္ ေဖၚျပေနမိပါလား။

ေက်ာ္မင္းသန္း ကေတာ့ ႏွစ္ခါေျပာစရာမလိုပါ။ သူ႔လက္ျဖင့္ သူ႔ေျပာင္းဖူးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ယမင္း မ်က္ႏွာေပၚ အားရပါးရ ညႇစ္ကာ ေဆာင့္ထု ေလေတာ့သည္။ ယမင္းက သူ႔ပါးရဲ့ ငတ္မြတ္ေနတဲ့ ပါးစပ္ကို ဟထားၿပီး မ်က္လုံးအစုံကို ပိတ္ထားလိုက္ပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အခ်စ္ရည္ေတြ ကို သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ ဘယ္ေနရာ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ျဖန္းခ် နိုင္ဖို႔ ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္းက လည္း ယမင္းကို တစကၠန႔္ မွ ေစာင့္ မေနေစခ်င္ပါ။ ယမင္း မ်က္ေစ့မွိတ္လိုက္တာႏွင့္ ပူေႏြး ေသာ အခ်စ္ရည္ေတြက သူ႔ပါးျပင္ေပၚကို က်လာတာခံစား လိုက္ရမိပါသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ၏ အခ်စ္ရည္ျဖဴ မ်ားက ေမလးရဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ကို တေျဖာေျဖာက်လာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ တေယာက္က အားကုန္ထည့္ကာ ယမင္းကို ေဆာင့္ ေနပါေတာ့သည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အခ်စ္ရည္ တခ်ိဳ႕ သူ႔ႏူတ္ခမ္းေပၚ က်လာသည္ႏွင့္ ယမင္း တေယာက္လည္း ကိုယ္လုံးေလး ေတာင့္တင္းတုံခါၿပီး ေနာက္တႀကိမ္ ကာမ ဆႏၵအထြတ္အထိပ္ သို႔ ေရာက္ရွိရ ျပန္ေလေတာ့သည္။

ယမင္း တေယာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပင္ မထိန္းနိုင္ေတာ့ ပဲ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ ၿငီးျငဴမိပါေတာ့သည္။သူ႔မ်က္န်ာေပၚကိုလည္း ေက်ာ္မင္းသန္း အခ်စ္ရည္ေတြ က တဖတ္ဖတ္က်လာေနေပရာ မ်က္ႏွာတခုလုံးကို ဖုံးလႊမ္းသြားေတာ့မည္ဟုပင္ထင္မွတ္ေနရပါသည္။ အဲဒါေတြကို သူ႔ေယာက္်ားကလည္း ၾကည့္ေနမည္ဆိုတာကို သိရေတာ့ သူ႔တကိယ္လုံးကို က်င္ေနေအာင္ ပင္ ခံစားလိုက္ရပါသည္။

ေက်ာ္မင္းသန္း ရဲ့ အခ်စ္ရည္ေတြ ျဖန္းက်ေနတာ အရွိန္ေသသြားေတာ့မွ ယမင္း က မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီး သူ႔ေယာက္်ားကို ၾကည့္လိုက္မိပါသည္။ မ်က္ႏွာေပၚ အခ်စ္ရည္ေတြ ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ယမင္း ႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ား တို႔ မ်က္လုံးခ်င္း ဆိုင္မိလိုက္ခ်ိန္မွာ ယမင္းက သူ႔ႏူတ္ခမ္းေတြေပၚ က်ေနသည့္ ေက်ာ္မင္းသန္း အခ်စ္ရည္တို႔ ကို လၽွာျဖင့္ သိမ္းရက္လိုက္ပါသည္။ အနံအရသာ တမ်ိဳး ေလး ျဖစ္ေနေသာ အခ်စ္ရည္မ်ားက သူ႔ ကို ခံစားမႈတမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚေစၿပီး ထို အျခင္းအရာကို ျမင္ေနရသည့္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က လည္း အသံတမ်ိဳး ၿငီးျငဴကာ ယမင္း ကိုယ္ထဲ သူ႔ေကာင္ႀကီး ကၽြတ္က်န္ခဲ့ေတာ့မတတ္ ေဆာင့္သြင္း ေနမိေတာ့သည္။

“ ဒီမွာၾကည့္ ကိုကို၊ ကိုကို က မ်က္ႏွာတခုလုံး တျခားေယာက္်ား ရဲ့ အခ်စ္ရည္ေတြ ဖုံးေနတဲ့ ကိုကို႔မိန္းမ ကို လုပ္ေနတာမဟုတ္လား”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္တေယာက္လည္း တအားကို ၿပီးခ်င္ေနၿပီ ဆိုတာကို ယမင္းသိသည္။ ယမင္းက ကိုကို ေဇာ္ ကိုယ္ေပၚမွ ႐ုန္းထြက္လိုက္ၿပီး ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။

“ ကိုကို ယမင္း ေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဲလို မ်ိဳး ခံစားရလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ဘူး.. ကိုကိုလည္း ႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား၊ ကဲပါ ကိုကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႀကိဳက္တယ္ မႀကိဳက္တယ္ ဆိုတာကို ကိုကို မိန္းမ မ်က္ႏွာ ေပၚ အခ်စ္ရည္ေတြ ျဖန္းၿပီး သက္ေသျပလိုက္စမ္းပါ”

ယမင္း တေယာက္ မ်က္ေစ့ကို မွိတ္ေပလိုက္သည္။ မၾကာခင္မွာပင္ တႁဖြတ္ႁဖြတ္အသံမ်ားျဖင့္ ပူေႏြးေသာ အခ်စ္ရည္မ်ား သူ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ပက္ျဖန္းလာသည္ကို ခံစားသိလိုက္ရေလသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ လည္း သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကို ေက်ာ္မင္းသန္း တုန္းကႏွင့္ ဆတူေလာက္ အခ်စ္ရည္မ်ား ပန္းက်လာသည္ဟု ခံစားရသည္။ ခုေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေက်ာ္မင္းသန္းႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ားတို႔၏ အခ်စ္ရည္မ်ား ေရာေထြးလို႔ ဖုံးလႊမ္း ေနေျခၿပီ။ အခ်စ္ရည္မ်ား မွာ မ်ားလြန္းလွသျဖင့္ သူ႔ေမးေစ့မွ ပင္ စီးက်ၿပီး သူ႔ရင္သား မ်ားေပၚသို႔ တစက္စက္ ပင္ က်ေနေလသည္။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ့္္ အခ်စ္ရည္ပန္းထုတ္တာ ၿပီးသြားမွ ယမင္းက ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး ၊

“ အား ကိုကို၊ ေက်းဇူး အရမ္းတင္တာပဲ၊ တကယ့္ကို မယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲေနာ္”

ဒီညေနခင္းေလးကေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားေရာ သူ႔အတြက္ပါ မယုံၾကည္နိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ကာမ ေရယဥ္ေၾကာကို ေမၽွာခဲ့ မိၾကသည့္ ညတည ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ သူ႔ကို အဲလို အခြင့္အေရးေပးခဲ့သည့္ သူ႔ေယာက္်ားကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာမိေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားက လည္း သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာေလသည္။ ယမင္းက ေက်ာ္မင္းသန္းဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီးေတာ့လည္း ၊

“ေက်းေက်း ကိုေက်ာ္မင္းသန္း၊ ယမင္း ကို ဧည့္ဝတ္ေက်ႁပြန္တဲ့ အိမ္ရွင္မ တေယာက္လို႔ ထင္တယ္မဟုတ္လား”

ဟု ေျပာလိုက္ရာ ေယာက္်ား ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရီေမာလိုက္ၾကေလသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး မ်က္ႏွာ ဘယ္လိုထားရမည္ဆိုတာကို မသိၾက ဆိုတာကိုေတာ့ ယမင္း ရိပ္မိသည္။ အခန္းထဲက သီခ်င္းသံေလး က ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး လာေနတုန္းရွိေသးသည္။ ယမင္းက ေက်နပ္စြာ ျပဳံးၿပီး မ်က္ေစ့ကို ေမွးလၽွက္ ဆိုဖာေပၚမွာ အသာေလး ပက္လက္လွဲကာ နားေနလိုက္သည္။

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က သူ႔ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္န်င့္ ေက်ာ္မင္းသန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ပက္လက္ကေလး နားေနေသာ ယမင္းကို ငုံၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ ယမင္းက မ်က္လုံးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးသူ႔ကို ငုံ႔ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ယမင္းက ျပဳံးျပလိုက္သည္။ ေသျခာတာကေတာ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ယမင္းကို ၾကည့္သည့္ အၾကည့္ေတြက အရင္တုန္းက အၾကည့္ေတြႏွင့္ လုံးဝတူေတာ့မည္မဟုတ္တာပဲ ျဖစ္ေလသည္။ ဒါကလည္း ယမင္း အတြက္က အေၾကာင္းမဟုတ္ေတာ့ပါ။ အဲဒါက သူ႔ကိုယ္ ပိုၿပီး ဆက္ဆီ ျဖစ္ေစသည္ဟုပင္ ထင္မိေလသည္။ သူ႔ေယာက္်ားႏွင့္ သူ႔ေယာက္်ား သူငယ္ခ်င္းတို႔ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကို အျမဲတမ္း အမွတ္ရေနမည္ဆိုတာကိုလည္း သူသိသည္။

သူ႔ကိုယ္သူလည္း ဘယ္လိုပုံျဖစ္သလဲ သူၾကည့္ခ်င္ေနမိသျဖင့္ ယမင္းက စားပြဲေပၚမွ သူ႔ဖုံးကို ေကာက္ယူၿပီး ကိုယ္ကိုယ္ကို ဆက္ဖီ ရိုက္လိုက္ေလသည္။

“ ယမင္းက အမွတ္တရေလး တခု လိုခ်င္လို႔ပါ”

သူက မလိုအပ္ပဲ ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္လိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသား ႏွစ္ေယာက္စလုုံးက ရီေမာလိုက္ၾကသည္။ သူ႔ေယာက္်ားက ေတာ့ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနပုံရသည္။ သူ႔ကို ၾကည့္မဝသည့္ မ်က္လုံးေတြႏွင့္ ၾကည့္ေနေလသည္။

“ ကဲ ရွင္တို႔ ထဲက လူႀကီးလူေကာင္း တေယာက္ကေတာ့ ယမင္းကို မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေလး ေတာ့ ယူေပးသင့္တယ္လို႔ မထင္မဘူးလား”

ေက်ာ္မင္းသန္းက ခ်က္ခ်င္းပင္ အေျပးအလႊားသြားယူေလသည္။ ေက်ာ္မင္းသန္း အခန္းထဲက အထြက္မွာ ယမင္းက သူ႔ေယာက္်ားကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ရွက္ျပဳံးေလး ျပဳံးကာ၊

“ ကိုကို နိုင္သြားၿပီလို႔ ခ်စ္ေလး ထင္တယ္၊ .. ခ်စ္ေလးေတာ့ ခုထိ ကိုကို႔ လစ္မစ္ကို ရွာမေတြ႕ေသးဘူး”

ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ျပဳံးၿပီး ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကို တြန႔္လိုက္သည္။

“ ကိုကိုထင္တာေတာ့ ကိုကိုတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး နိုင္သြားတယ္ ထင္တာပါပဲကြယ္”

“ အဲေတာ့ ဆိုလိုတာက ယမင္းက ဘယ္ေယာက္်ားေလး နဲ႔ မဆို ခ်စ္ပြဲဝင္တာကို ကိုကိုက ဘယ္လိုမွ စိတ္မရွိဘူးေပါ့ေနာ္”

ယမင္းက သူ႔မ်က္ခုံးေလးကို ပင့္ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္ေလသည္။ အခ်စ္ရည္ေတြ ဖုံးေနေသာ သူ႔မ်က္ႏွာက စိမ္ေခၚအၾကည့္က ပိုၿပီး အသက္ဝင္ေနသလိုပင္။

“ အင္း … အဲဒီကိစၥ ကေတာ့ ကိုကိုလည္း ရွိေနၿပီး ပါဝင္ ခံစား ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ရတယ္လို႔ပဲ ေျပာၾကပါစို႔ကြယ္”

“ ေကာင္းပါၿပီတဲ့ရွင္… ခစ္ခစ္”

ယမင္းက သေဘာက်စြာ ရီေမာလိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာ္မင္းသန္းက ျပန္ေရာက္လာေလသည္။အဲဒီလစ္မစ္ကို ေတာ့ ယမင္းတေယာက္ ဝမ္းသာ အားရစြာျဖင့္ လက္ခံနိုင္ေပသည္။ ေယာက္်ား ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ တၿပိဳုင္နက္ အာ႐ုံစိုက္ခံရ မႈကို သူအရမ္းကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့ရေလသည္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ေယာက္ႏွင့္ မၽွေဝခံစားခဲ့ရလို႔လည္း ျဖစ္ေလသည္။

သူ႔ကို မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါလွမ္းေပးလိုက္ေသာ ေက်ာ္မင္းသန္းကို ယမင္းက ျပဳံးျပလိုက္သည္။

“ ကိုေက်ာ္မင္းသန္း မနက္ျဖန္ညေရာ ေနအုန္းမွာလား”

ေက်ာ္မင္းသန္းကျပဳံးျဖဲျဖဲ ျဖင့္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ပါေတာ့သည္။
……………………………………………………………………………………………………..

ၿပီးပါၿပီ။
ယိမ္းႏြဲ႕ပါး ေရးသည္။