လိုက်ပွဲမဟုတ်ပါ

ဖုန်းကျော်စွာ မနေ့က ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ယခုတိုင် သတိရ မြင်ယောင်နေတယ် ။ အထိအတွေ့တွေကို ယခုတိုင် ခံစားမိနေတယ် ။
ဒါတွေကို ပြန် စဉ်းစားတိုင်း ပြန်တွေးတိုင်း မြင်ယောင်တိုင်း ကြက်သီးမွေးညင်းတွေ ထပြီး စိတ်တွေ ထကြွလာမိရတယ် ။ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ ပြင်းထန်လာတယ် ။

မနေ့က ။
မိန်းမနဲ့ အကြီးအကျယ် စကားများတယ် ။ ဖုန်းကျော်စွာရဲ့ မိန်းမ စိမ်းဝေခင်သည် ဖုန်းကျော်စွာကို အသေနိုင်တယ် ။ ဖုန်းကျော်စွာက စိမ်းဝေခင် ထိုင်ဆို ထိုင်ရတယ် ။ ထဆို ထရတယ် ။ ဖုန်းကျော်စွာက စိမ်းဝေခင်ကို ရဖို့ ကျောင်းမှာတုံးက အသေအလဲ ကြိုးစားခဲ့ရတာ ။

စိမ်းဝေခင်က ကျောင်းတုံးက နံမည်ကြီး တယောက် ။ သူတို့မေဂျာမှာ ကွင်း ( အလှဘုရင်မ ) ဘွဲ့ကို ရထားတဲ့ တကယ့် ထိပ်တန်း
အချောအလှ တယောက် ။ သည်လို အချောစားကို ရယူပိုင်ဆိုင်နိုင်တယ် ဆိုပြီး ဖုန်းကျော်စွာက လူဘုံအလည်မှာ ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားခဲ့တာ ဆိုတော့ သည် မိန်းမကို ဖူးဖူးမှုတ် အလိုလိုက် အကြိုက်ဆောင်ခဲ့တယ် ။

စိမ်းဝေခင်က ဒါကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ဖုန်းကျော်စွာကို ဗိုလ်ကျ အနိုင်ကျင့်တယ် ။ စွာတယ် ။ မိုက်ရိုင်းတယ် ။ နှိမ်ထားတယ် ။ ဖုန်းကျော်စွာက ဗွေမယူဘူး ။ မိန်းမကို အနိုင်ပေးတတ်တဲ့ ယောကျ်ား ။

ကိုယ်က ယောကျ်ားဘဲ…သဘောထားကြီး သည်းခံ ခွင့်လွှတ်ရမယ် လို့ ခံယူထားသူ ။ ခက်တာက စိမ်းဝေခင်က ဆိုးသထက် ဆိုးလာတယ် ။ နိုင်လို့ရတိုင်း နိုင်ရင်း အာဏာရှင်ဆန်ဆန် တန်ခိုးထွားသထက် ထွားပြီး သူ့ကို ဖုန်းကျော်စွာက ကြောက်တယ်လို့ ထင်သွားပြီး သူလုပ်ချင်တာတွေကို လုပ်လာတော့တာဘဲ ။ သည် အတောအတွင်း စိမ်းဝေခင်က ရာထူးလည်း တိုးသွားတော့ မြင်းကို ဂျိုတပ်
ပေးလိုက်တယ် ဆိုတာမျိုး..မာနလည်း ထောင်လွှားသွားတာ ။

ဝယ်ချင်တာတွေ ဝယ်…သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သွားချင်သလိုသွားတာတွေကို ဖုန်းကျော်စွာက ခွင့်ပြုထားတယ် ။ ခွင့်လည်း လွှတ်ထားတယ် ။ သို့ပေမယ့် သူ့လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် ယောကျ်ားတွေနဲ့ ထွက်စားတာတွေ လုပ်လာတော့ လွန်လာပြီ ဆိုပြီး တားတယ် ။ စိမ်းဝေခင်က သူနဲ့လည်း အိပ်ဖို့ ငြင်းဆန်ခဲ့တာ တော်တော် ကြာလာပြီလေ ။ ဖုန်းကျော်စွာလည်း သူနဲ့ လိင်မဆက်ဆံတာဟာ တခြား ယောကျ်ားတွေနဲ့များ ငြိစွန်းဆက်ဆံနေလို့များလား လို့ မသင်္ကာ ဖြစ်လာတယ် ။ ဒါနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စိမ်းဝေခင်နဲ့ စကားများကြတယ် ။ နေ့တိုင်းလို ရန်ပွဲတွေ တဂျိန်းဂျိန်း ဖြစ်လာတယ် ။

သူတို့သမီးလေး ကိုယ်ဝန်စ ရှိထဲက စိမ်းဝေခင်တို့ အမေက စိမ်းဝေခင်ကို ကူနိုင်အောင် စိမ်းဝေခင် ကလေးမွေးပြီးရင် အဖေါ်ရအောင် ကလေးဝိုင်းထိန်းပေးနိုင်အောင် စိမ်းဝေခင်ရဲ့ ညီမ အငယ်ဆုံး သက်သက်ကို သူတို့အိမ်ကို လွှတ်လိုက်တယ် ။ ခဏတဖြုတ် ဆိုပြီး လွှတ်လိုက်တာပေမယ့် သက်သက်ကို စိမ်းဝေခင်က လက်လွတ်မခံတော့ ။ သမီးလေးနုထွေးကိုလည်း သက်သက်က အရမ်းချစ် အရမ်းဂရုစိုက်တာကိုး ။ သက်သက်ကို ရန်ကုန်ကို ကျောင်းပြောင်းခိုင်းလိုက်ပြီး ပြန်မလွှတ်တော့ဘူး ။ သက်သက် ရှိနေလို့လည်း စိမ်းဝေခင်က အိမ်ပြန်ချင်တဲ့အချိန်မှ ပြန် ကလေးကို သက်သက်နဲ့ဘဲထားပြီး လုပ်ချင်တာတွေ လုပ်လာတာလေ ။ ဖုန်းကျော်စွာလည်း မိန်းမကို အလိုလိုက်မိတာ အခုတော့ ထိန်းလို့မရတော့ဘူး ။ သူက ထိန်းလို့ မရတဲ့အပြင် သူ့ကိုတောင် ဗိုလ််ကျ စိုးမိုးနေပြီ ။

သက်သက်ကို စိမ်းဝေခင် နဲ့ ချစ်သူ ဘဝထဲက တွေ့ခဲ့ သိခဲ့တာ ။ အဲဒီတုံးက သက်သက်သည် ဆယ်ကျော်သက် အပျိုပေါက်စလေး ။ သက်သက်ကလည်း သူ့ကို အမယောကျ်ား လို့ သဘောမထားဘဲ အကိုရင်း တယောက်လို ချစ်ခင်ရင်းနှီးခဲ့တာ ။ အရင်က ကလေးမလေး လို့ သူ သိထားခဲ့တဲ့ သက်သက်သည် သူ့မျက်စိရှေ့မှာဘဲ အပျိုကြီးဖါးဖါး ဖြစ်လာခဲ့တယ် ။ ထွားလာတဲ့ ကိုယ်လုံးတွေ အချိုးကျကျ ပြောင်းလာတဲ့ သက်သက်ကို သူ သတိထားမိပေမယ့် ကိုယ့်မိန်းမရဲ့ ညီမလေးမို့ ဖေါက်ပြန်တဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေ မမွေးဘဲ ရိုးရိုးသားသား စိတ်ဘဲ ထားဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ် ။

တအိမ်ထဲ နီးနီးကပ်ကပ် နေကြတာ ဆိုတော့ သက်သက်ကို တမင်တကာ ကြည့်တာ မဟုတ်ပေမယ့်လည်း သက်သက်ရဲ့ အလှအပတွေကို မြင်နေခဲ့ရတယ် ။ တွေ့နေခဲ့ရတယ် ။ နေ့ဖက် တင်မက ညဖက်တွေရော ပေါ့ ။ သက်သက် ဘဲ အစစ တာဝန်ယူနေတာနဲ့ စိမ်းဝေခင်က သမီးကို သက်သက်နဲ့ဘဲ မျက်နှာလွှဲထားခဲ့တယ် ။သမီးလေးနုထွေး ညဖက် ငိုလို့ ထကြတဲ့ အခါမျိုးတွေမှာ အဝတ်အစား မလုံမလဲ ဖရိုဖရဲနဲ့ သက်သက်ကို တခါတလေ သူ ငေးစိုက်မိသွားရတယ် ။

အတွင်းက အခုအခံ မပါဘဲညဝတ် အ၈ျ ႌပါးပါး ဝတ်ထားတဲ့ သက်သက်ရဲ့ ထွားတင်းတဲ့ ရင်သားအိအိတွေကို သိသိသာသာ မြင်ရတာတွေက သူ့စိတ်တွေကို ခြောက်ခြားစေခဲ့တာ အကြိမ်ကြိမ်ဘဲလေ ။ တခါမှာ ဆိုရင် သမီး ငိုလို့ သမီးကုတင်လေးဆီကို ပြေးအသွား ရောက်နှင့်နေတဲ့ သက်သက်က ကလေးကို ကောက်အချီ သက်သက်ရဲ့ ဖြစ်လို စည်းနှောင်ထားတဲ့ အိမ်နေရင်းဝတ် ခါးဝတ်ထမိန်နွမ်းလေးက ဖြုတ်ကနဲ ပြုတ်ကျသွားခဲ့တယ် ။ သမီးလေးကို ပွေ့ချီထားလို့ သက်သက်က လက်မအားလို့ ထမိန်ကို ချက်ချင်း ဖမ်းဆွဲမထားလိုက်နိုင်ဘူး ။ ထမိန်နွမ်းလေးက ကြမ်းမှာ ပုံရက်သားလေး ။

“ အို…”
သေးသျဉ်တဲ့ ထွာဆိုင် ခါးလေးရဲ့ အောက်ပိုင်း တခုလုံးကို မိမွေးတိုင်း အကုန် သူ မြင်လိုက်ရတာ ။ ဝမ်းပျင်ရှပ်ရှပ်လေး ပေါင်တန်သွယ် နှစ်ဖက် အမွှေးပါးပါးနုနုလေးတွေ ရေးရေးလေး ပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့ အကုန်လုံးကို တော်တော်ကြာကြာလေး မြင်လိုက်ရတယ် ။ သူ့မျက်လုံးတွေကလည်း ဘာလို့ ချက်ချင်း မလွှဲဖယ်ဘဲ သည် အလှအပတွေကို ငေးမောမိသလဲ ။ သက်သက်က ကလေးကို ကုတင်ပေါ် ပြန်ချပြီးမှ ကွင်းလုံး ပုံနေတဲ့ ထမိန်လေးကို ကုန်းကောက်လိုက်ပြီး ပြန်ဝတ်လိုက်ရတာ ။ ကျောခိုင်းလိုက်တော့ သက်သက်ရဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးလုံးလုံးကြီးတွေကို ထပ်ပြီး မြင်
လိုက်ရပြန်ရော ။
အိုး..တအားကောင်းတဲ့ ပစ္စည်းတွေ…။ ကျန်းမာရေး ကောင်းလိုက်တာ သက်သက်ရယ် ။

သက်သက်လည်း တော်တော် ရှက်သွားပုံရတယ် ။ တပတ်လောက် သူနဲ့ မျက်နှာချင်း မဆိုင်ဘူး ။ မတတ်သာလို့ ပက်ပင်းဆုံကြရင်လည်း ခေါင်းလေးငုံ့ထားတယ် ။ သက်သက် သူတို့နဲ့ လာနေကထဲက သည်လိုဟာတွေက ခဏခဏ ကြုံတတ် ဖြစ်တတ်တယ် ။ သူ အဝတ်လဲနေတုံး သက်သက် အိပ်ခန်းထဲ ရုတ်တရက် တံခါးဖွင့် ဝင်လာလို့ သူ့ကို ဂွေးတန်းလန်းနဲ့ လီးတန်းလန်းနဲ့ တွေ့သွားတာတို့..သက်သက် အိမ်သာထဲ ထိုင်နေတာ သူ မသိဘဲ ရုတ်တရက် ဝင်သွားတာတို့ပေါ့ ။ တခါတလေ စိမ်းဝေခင် အိမ်မှာ မရှိတုံး သက်သက်က သူ့ကို ဇက်ကြောဆွဲပေး..နှိပ်ပေးတတ်တယ် ။
သည် အခါမှာလည်း သက်သက်နဲ့သူ တော်တော့်ကို နီးကပ် နီးစပ်ကြတယ် ။ သက်သက်က နှိပ်ပေးရင်း တခါတခါ သူ့တင်ပါးကို ရိုက်ပြီး ဆိပ်ဆွဲပြီး စတတ် နောက်တတ်တယ် ။ သက်သက်နဲ့ ကလေးလုချီရင်း ကလေးကို သက်သက်ဆီ လက်ပြောင်းပေးရင်း သက်သက်ရဲ့ ရင်သားထွားထွားအိအိတွေကို ကိုင်မိ ထိမိတာကတော့ ခဏခဏဘဲ ။

နောက်ပိုင်းမှာ စိမ်းဝေခင်ဆီကလည်း တောင့်တလိုလားတာတွေ မရတော့လို့ အနေနီးစပ်တဲ့ သက်သက်ကို သူ စိတ်နဲ့ပစ်မှားမိလာရတယ် ။ တခါမှာ ကလေးရဲ့ ဘေးမှာ ခွေခွေလေး လှဲအိပ်ပျော်နေတဲ့ သက်သက်ရဲ့ ပြေကျွတ်နေတဲ့ ထမိန်ကြောင့် တပိုင်းတစ မြင်နေရတဲ့ တင်ပါးတုံးကြီးကို မြင်ပြီး သူ့စိတ်တွေ တအား ထကြွလာလို့ ကွင်းတိုက်မိတယ် ။ နောက်တခါမှာလည်း သက်သက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ဟင်းရွက်သင်နေတဲ့အချိန် အောက်စ လွတ်နေလို့ အိအိဖေါင်းဖေါင် မုန့်ပေါင်းကြီးကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီး သူ မြင်လိုက်ရလို့ အိမ်သာထဲ ပြေးဝင် ကွင်းတိုက်မိရတယ် ။

မနေ့က ။
မနေ့ကတော့ ညဖက် စိမ်းဝေခင် အိမ်ပြန်မလာို့ ဟန်းဖုန်းကို ခေါ်ကြည့်တော့ စိမ်းးဝေခင်က ခေါ်ရပါမလား ဆိုပြီး သူ့ကို ကြိမ်းမောင်းဆူဆဲတော့ သူကလည်း ဘယ်သူနဲ့ ထွက်နေတာလဲ မေးမိလိုက်တယ် ။ စိမ်းဝေခင်က မေးရပါမလား ဆိုပြီး သူ့ကို တော်တော့်ကို ရိုင်းစိုင်းတဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ အော်ဆဲတယ် ။ ဒီတခါတော့ သူ မခံနိုင်တော့ဘူး ။ စော်ကားလွန်းတဲ့ စိမ်း
ဝေခင်ကို သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး ။ သည် အိမ်ကနေ သူ ထွက်သွားလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။ သူ့အဝတ်နဲ့ လိုမယ့်ပစ္စည်းနဲနဲ ကောက်ထည့်ပြီး အိမ်က ထွက်ဖို့ လုပ်တော့ သက်သက်က အိမ်တံခါးဝက သူ့ကို တားထားတယ် ။ သူ့အိတ်ကိုလည်း သူ့လက်ထဲက ဆွဲလုယူတယ် ။

“ ကိုဖုန်း ရယ်….မသွားပါနဲ့..သမီးလေးကို ထောက်ထားပါအုံး….သက်သက် တောင်းပန်ပါတယ်….” လို့ အထပ်ထပ် ပြော…တားတဲ့အပြင် သူ့ကို တအား ဖက်ထားတယ် ။ ညဖက်ကြီးမို့ သက်သက်
က ထုံးစံအတိုင်း အကျ ႌပါးကို တထပ်ထဲ ဘာအတွင်းခံမှ မပါဘဲ ဝတ်ထားတာ ဆိုတော့ သက်သက်ရဲ့ ရင်စိုင်လုံးလုံးကြီးတွေက တကယ့်ကို အိအိကြီး လာထိကပ်မိနေတာ ။ သူ့အမ စိမ်းဝေခင်ကို စိတ်ဆိုးနေတာတွေတောင် ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ဘူး ။ အောက်က ပေါင်ကြားက ငတိကလည်း ချက်ချင်းကို ကြွထ မတ်လာတာ သက်သက်ရဲ့ ဝမ်းပျင်ကို ဖိကပ်မိရက်သားကြီး ။ မာကြောတဲ့ အတန်ကြီး ဖိကပ်လာတာကို သက်သက် မသိဘဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ ။ သက်သက်က အကြာကြီး တတွတ်တွတ်နဲ့ အိမ်က ထွက်မသွားဖို့ ပြောနေပေမယ့် သူကတော့ သက်သက် ပြောနေတဲ့ စကားတွေကို လုံးစေ့ပတ်စေ့ မကြား နားမထောင်မိဘူး ။ ထိတွေ့နေတဲ့ အထိအတွေ့မှာဘဲ စိတ်ရောက်နေတယ် ။ တကယ့်ကို ထိတွေ့ရတာ ကောင်းတဲ့ ပစ္စည်းကြီးနှစ်လုံး ။

တော်တော်ကြာမှ သက်သက်က လူချင်း ခွာလိုက်လို့ မခွာချင်ခွာချင်နဲ့ ခွာလိုက်ရတယ် ။ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်ဘဲ အောက်က ငတိက ပုဆိုးကြားကနေ ထောင်ထွက်နေတယ် ။ သက်သက်က အောက်က
ငတိကို ငုံ့ကြည့်တာကိုလည်း တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သက်သက်က “ ကိုဖုန်း…ထွက်မသွားနဲ့နော်….သက်သက် တောင်းပန်တယ်ကွာ….” လို့ ခေါင်းလေးငုံ့လျက်နဲ့တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ် ။

မနေ့ညက စိမ်းဝေခင် ညသန်းကောင် အချိန်မှ ပြန်လာတယ် ။ တကယ့်ကို လွန်နေပြီ ။ အရက်နံ့တွေလည်း တထောင်းထောင်းနဲ့ ။
“ ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ စိမ်းဝေ …မင်း အရက်တွေလည်း သောက်ထားပါလား….ဘယ်သူနဲ့ ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်လာသလဲ…” လို့ သူ့စိတ်တွေကို အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းချုပ်ရင်း မေးလိုက်တော့ စိမ်းဝေခင်က “ တခြားကောင်တွေက နင့်ထက်တော့ သာတာချည်းဘဲ…နင်က အလကားကောင်….” လို့ သူ့ဒေါသကို ဆွတဲ့ သူ့မာနကို ထိပါးတဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ တုံ့ပြန်တယ် ။ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း သူ အိမ်ထဲက ထွက်လိုက်တယ် ။ အိမ်ရှေ့က ဗန်ဒါပင်အောက်က သစ်သားခုံတန်းလျားလေးမှာ သွားထိုင်လိုက်တယ် ။ စိတ်ကို တည်ငြိမ်သွားတဲ့ အထိ သည်နေရာလေးမှာ ထိုင်နေလိုက်မယ် ။

နာရီဝက်လောက် ကြာပြီးတော့ သက်သက် အိမ်ထဲက ထွက်လာပြီး…“ လာ..ကိုဖုန်း..အပြင်မှာ အေးတယ်…အထဲ ဝင်ပါ..” လို့ လာခေါ်တယ် ။ စိမ်းဝေခင်တယောက် အိပ်ပျော်သွားပြီ တဲ့ ။ အိမ်ထဲရောက်တော့ မီးဖိုခန်းနားက ထမင်းစား စားပွဲအနားမှာ “ ကိုဖုန်းအတွက် သက် ဖျေ်ာထားတာ…” ဆိုပြီး ကော်ဖီတခွက် လာပေးတယ် ။ “ သောက်လိုက် ကိုဖုန်း..” လို့ အနီးကပ် တိုးတိုးလေး ပြောတယ် ။ သက်သက်က သူ့လက်မောင်းကို လက်ကလေးနဲ့ ကိုင်ထားတယ် ။

သူတို့ ရောက်နေတဲ့နေရာနားမှာ မှောင်နေပေမယ့် ဧည့်ခန်းက မီးရောင်ကြောင့် သက်သက်ရဲ့ ဆူဖြိုးတဲ့ ရင်စိုင်လုံးကြီတွေကို အနီးကပ်တွေ့နေရတယ် ။ ဘရာမပါဘဲ ဘလောက်စ် နွမ်းပါးပါးကို တထပ်ထဲ ဝတ်ထားလို့ ရင်သားကြီးတွေက လှုပ်တုတ်တုတ် ဖြစ်နေသလိုဘဲ ။ စိတ်ထင်တာများလား ။

စိတ်ရိုင်းတွေကတော့ ဝုန်းကနဲ ထကြွလာရတယ် ။ “ ဆောရီးဘဲ ကိုဖုန်းရယ်…မမ အစား သက် တောင်းပန်ပါတယ်…..”လို့ လေသံလေးနဲ့ တိုးတိုးလေး ပြောနေတဲ့ သက်သက်က သူ့လက်မောင်းကို
ပွတ်နေသလား ။ သူ့ကို ဖက်လိုက်သလား ။ သူ့ရင်ဘတ်မှာ ခေါင်းလေး မှီကပ် အပ်လိုက်သလား ။ အဖြစ်အပျက်တွေက မြန်ဆန်လွန်းတယ် ။ သက်သက်ကို သူ ပြန်ဖက်ထားလိုက်မိတယ် ထင်တယ်။

ရင်စိုင်ထွားကြီးတွေက ဟိုတခါလိုဘဲ သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ပိကပ်ထိနေပြန်ပြီ ။ အောက်က ငတိက ထိုင်းကနဲ မတ်သွားတယ် ။ အရင်တခါလိုဘဲ သက်သက်ရဲ့ ဘိုက်သားနဲ့ ထိကပ်နေပြီ ။ သက်သက်ကိုဖက်ထားနေတဲ့ သူ့လက်နှစ်ဖက်က သက်သက်ကျောပြင်နဲ့ ခါးနေရာကို ပွတ်သပ်နေမိပြီ ။ သက်သက်က “ ကိုဖုန်း….ကို သက်သက် သနားတယ်….” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တာကို ကြားလိုက်
ရပြီး သက်သက်ရဲ့ ဖက်ထားတဲ့ လက်လေးတွေက သူ့ကျောပြင်ကို ရွေ့လျားပွတ်သပ်လာတယ် ။ သူ့လက်က သက်သက်ရဲ့ တင်လုံးလုံးဆီကို သွားချင်နေတယ် ။ သက်သက်က သူ့ကျောပြင်ကို ပွတ်နေရာက သူ့တင်ပါးတွေကို လာ ဆုပ်ညှစ်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ သူ့လက်တွေလည်း သက်သက်ရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ အပေါ်ကို ရောက်သွားတော့တာဘဲ ။ တင်းအိနေတာကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်နေမိတယ် ။ သက်သက်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း သူ့ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ကုတ်ခြစ်လိုက် တင်ပါးတွေကို ဆုပ်ညှစ်လိုက်နဲ့ ။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ သက်သက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိကပ် ငုံစုတ်မိလိုက်တယ် ။ သက်သက်က ခဏလေး ငြိမ်နေပေမယ့် မကြာခင်ဘဲ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်စုတ်လာတယ် ။သက်သက်ရဲ့ လျာလေးကို သူ့လျာက ပွတ်ထိကြည်စယ်လိုက်တဲ့အခါ သက်သက်ဖက်ကပြန်တုံ့ပြန်လိုက်တာကို သိလိုက်ရပြီး အရှိန်မြင့်တက်လာတဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကြောင့် သက်သက်ကို မလှမ်းမကမ်းက ဧည့်သည်လာရင် တည်းဖို့ ထားတဲ့ အိပ်ခန်းအပိုလေးထဲကို ဆွဲခေါ်သွားမိတယ် ။

ကုတင်ပေါ်ကိုရောက်သွားတဲ့ အခါ သက်သက်ရဲ့ ရင်စေ့ဘလောက်စ်လေးက နှိပ်ကြယ်သီးလေးတွေကို တထောက်ထောက်နဲ့ ဆွဲဖြုတ်ဖွင့်ပစ်လိုက်ပြီး ကော့တင်းလုံးဝန်းတဲ့ ရင်သားလှလှကြီးတွေကို အငမ်းမရ နမ်းရှုံ့လိုက်မိတယ် ။ သက်သက်ဆီက ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာတယ် ။ နမ်းရှုံ့နေတဲ့အချိန် သူ့နှာခေါင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက မာတင်းပြီး ထောင်ထနေတဲ့ ရင်သီးဖုလေးတွေကို တိုးမိတိုက်မိတယ်။ တဖက်က ရင်သီးလေးကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ရင်း နောက်တဖက်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်လိုက်မိတယ် ..။ လက်တဖက်က သက်သက်ကိုယ် အောက်ပိုင်းဆီ ရောက်သွားတော့ ထမိန်လေး ပြေကျွတ်နေတာကို သိလိုက်ရလို့ အောက်ဖက်ကို ဆွဲချပစ်လိုက်ရင်း ပေါင်ကြားနေရာကို စမ်းလိုက်တော့ သက်သက်ရဲ့ အင်္ဂါစပ်မို့ဖေါင်းဖေါင်းဟာ ရွှဲရွှဲစိုနေတာကို သိလိုက်ရတယ် ။ အကွဲကြောင်း တခုလုံးကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ လက်ချောင်းတွေက ပွတ်စမ်းကိုင်တော့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူနှစ်ဖတ်နဲ့ ရသာဖူးစေ့လေးကို ထိမိကိုင်မိလို့ သက်သက်ရဲ့ ကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားတယ် ။ အို..ဆိုတဲ့ ညည်းသံလေးလည်း ထွက်တယ် ။ သည်နေရာကို နမ်းစုတ်ချင်စိတ်ပေါက်လာပြီး ကိုယ်ကို အောက်ဖက်ကို လျောဆင်းလိုက်ရင်း သက်သက်ရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကို လျာနဲ့ ဖိယက်မိတယ် ။ ညှီစို့စို့ အနံ့လေးက သူ့ကြွနေပြီးသား ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကို ပိုပြီး အရှိန်မြင့်တက်စေသလို သက်သက်လည်း သူ့ခေါင်းကို လက်နဲ့တွန်းရင်း အော်ညည်းလိုက်တဲ့ အသံက တော်တော်လေး ကျယ်သွားတယ် ။ လက်တဖက်နဲ့ သက်သက်ရဲ့ ရင်သားတဖက်ကို ကိုင်ဆုပ်ရင်း အကွဲကြောင်းနဲ့ ရသာဖူးစေ့လေးကို ဖိယက်ပေးနေမိတယ် ။

သက်သက်လည်း တော်တော်ကြာအောင် ခေါင်းလေးမော့ပြီး သူယက် ကလိသမျှ ခံနေပြီး “ ကိုဖုန်း…သက် မခံနိုင်တော့ဘူး….တော်ပြီ..” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောတယ် ။ သူ့ပေါင်ကြားက ငတိလည်း တင်းမာတောင့်လွန်းနေတာ ပေါက်ကွဲလုမတတ်ဘဲ ။ အင်္ဂါစပ်ကနေ မျက်နှာ ခွာလိုက်ပြီး သက်သက်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို တက်မှောက်ရင်း သက်သက်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို တွန်းခွဲရင်း အင်္ဂါစပ်ထဲကို ငတိကို
တေ့သွင်းလိုက်တယ် ။ အရည်တွေက တအားကို ရွှဲရွှဲစိုနေတာကြောင့် တင်းကြပ်နူးညံ့တဲ့ အင်္ဂါစပ်ထဲကို သူ့ငတိရဲ့ ထိပ်ခေါင်းပိုင်း မြုပ်ဝင်သွားတယ် ။ အို…….ဆိုတဲ့ ညည်းသံလေး ထွက်လာတယ် ။
သူ့ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားတဲ့ သက်သက်ကို ညင်သာတဲ့ အသွင်းအထုတ် အတိုလေးတွေ ကြိမ်ဖန်များစွာ လုပ်ပေးနေတဲ့အချိန် သက်သက်ရဲ့ ညည်းသံတိုးတိုးတွေ ဆက်တိုက် ကြားနေရတယ် ။ ခေါင်းဝင်ကိုယ်ဆန့် ဆိုသလို သူ့ငတိလည်း ခေါင်းပိုင်းဘဲ ဝင်ထွက်နေရာက ကိုယ်ထည်ပါ အထဲရောက်လာတယ် ။ မကြာခင် ဘဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် စိုအိနေတဲ့ သက်သက်ရဲ့ အင်္ဂါစပ်ထဲ သွက်သွက်မြန်မြန် ဝင်ထွက်နိုင်လာတယ် ။ ဖြိုးအိနေတဲ့ရင်သားစိုင်က ဖူးကြွထောင်ထနေတဲ့ ရင်သီးလေးကို စို့စုတ်ရင်း တင်းကြပ်တဲ့ အင်္ဂါစပ်ထဲကို ခပ်မြန်မြန် ပြင်းပြင်း ဖိဖိညှောင့်လိုက်တယ် ။ သက်သက်ရဲ့ လက်သဲချွန်လေးတွေက သူ့ကျောပြင်ထဲကို စူးနစ်နေပြီး သက်သက် တအားညည်းရင်း ကိုယ်လေး ကော့တက်သွားတဲ့ အချိန် သူ့ငတိထဲက သုတ်ရည်တွေလည်း တစစ်စစ်နဲ့ ပန်းထွက် ထုတ်လွှတ်မိသွားတယ် ။ ကာမစပ်ယှက်မှုရဲ့ အမြင့်ဆုံး ပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းသွားကြရပြီးတဲ့နောက် တန်ဆာချင်း သွတ်သွင်းရက်နဲ့ သူနဲ့ သက်သက် ဖက်သိုင်းရက်သား အမောဖြေနေမိကြတယ် ။ ပထမဆုံး ကိုယ်ချင်းတွန်းခွာလိုက်သူက သက်သက် ။ “ ကိုဖုန်း ခံနေရတာကို မကြည့်ရက်လို့ ကိုဖုန်း လိုနေတာတွေကို သက်သက် ပေးလိုက်တာ…..သက် သွားတော့မယ်….” လို့ တိုးတိုးလေး နုတ်ဆက်သွားတယ် ။ မျှော်လင့်ဘဲ မထင်ထားဘဲ ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့တဲ့ ခယ်မချောလေး သက်သက်နဲ့ သူ့ အဖြစ်ကို မယုံနိုင်အောင် အံ့သြနေမိရင်း သူ ကျန်ခဲ့တယ် ။ မိန်းမဆီက မရတော့တဲ့အရာအားလုံးကို သက်သက်က သူ့ကို ရက်ရက်ရောရောကြီး ပေးသွားခဲ့တာပါ ။

ပန်းရိုင်း

၂၀၁၇ ဂျန်နဝါရီလ ။

ZG

န္းေက်ာ္စြာ မေန႔က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြကို ယခုတိုင္ သတိရ ျမင္ေယာင္ေနတယ္ ။ အထိအေတြ႕ေတြကို ယခုတိုင္ ခံစားမိေနတယ္ ။
ဒါေတြကို ျပန္ စဥ္းစားတိုင္း ျပန္ေတြးတိုင္း ျမင္ေယာင္တိုင္း ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြ ထၿပီး စိတ္ေတြ ထႂကြလာမိရတယ္ ။ ကာမစိတ္ရိုင္းေတြ ျပင္းထန္လာတယ္ ။

မေန႔က ။
မိန္းမနဲ႔ အႀကီးအက်ယ္ စကားမ်ားတယ္ ။ ဖုန္းေက်ာ္စြာရဲ့ မိန္းမ စိမ္းေဝခင္သည္ ဖုန္းေက်ာ္စြာကို အေသနိုင္တယ္ ။ ဖုန္းေက်ာ္စြာက စိမ္းေဝခင္ ထိုင္ဆို ထိုင္ရတယ္ ။ ထဆို ထရတယ္ ။ ဖုန္းေက်ာ္စြာက စိမ္းေဝခင္ကို ရဖို႔ ေက်ာင္းမွာတုံးက အေသအလဲ ႀကိဳးစားခဲ့ရတာ ။

စိမ္းေဝခင္က ေက်ာင္းတုံးက နံမည္ႀကီး တေယာက္ ။ သူတို႔ေမဂ်ာမွာ ကြင္း ( အလွဘုရင္မ ) ဘြဲ႕ကို ရထားတဲ့ တကယ့္ ထိပ္တန္း
အေခ်ာအလွ တေယာက္ ။ သည္လို အေခ်ာစားကို ရယူပိုင္ဆိုင္နိုင္တယ္ ဆိုၿပီး ဖုန္းေက်ာ္စြာက လူဘုံအလည္မွာ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားခဲ့တာ ဆိုေတာ့ သည္ မိန္းမကို ဖူးဖူးမႈတ္ အလိုလိုက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ခဲ့တယ္ ။

စိမ္းေဝခင္က ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ဖုန္းေက်ာ္စြာကို ဗိုလ္က် အနိုင္က်င့္တယ္ ။ စြာတယ္ ။ မိုက္ရိုင္းတယ္ ။ ႏွိမ္ထားတယ္ ။ ဖုန္းေက်ာ္စြာက ေဗြမယူဘူး ။ မိန္းမကို အနိုင္ေပးတတ္တဲ့ ေယာက်္ား ။

ကိုယ္က ေယာက်္ားဘဲ…သေဘာထားႀကီး သည္းခံ ခြင့္လႊတ္ရမယ္ လို႔ ခံယူထားသူ ။ ခက္တာက စိမ္းေဝခင္က ဆိုးသထက္ ဆိုးလာတယ္ ။ နိုင္လို႔ရတိုင္း နိုင္ရင္း အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ တန္ခိုးထြားသထက္ ထြားၿပီး သူ႔ကို ဖုန္းေက်ာ္စြာက ေၾကာက္တယ္လို႔ ထင္သြားၿပီး သူလုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္လာေတာ့တာဘဲ ။ သည္ အေတာအတြင္း စိမ္းေဝခင္က ရာထူးလည္း တိုးသြားေတာ့ ျမင္းကို ဂ်ိဳတပ္
ေပးလိုက္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး..မာနလည္း ေထာင္လႊားသြားတာ ။

ဝယ္ခ်င္တာေတြ ဝယ္…သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သြားခ်င္သလိုသြားတာေတြကို ဖုန္းေက်ာ္စြာက ခြင့္ျပဳထားတယ္ ။ ခြင့္လည္း လႊတ္ထားတယ္ ။ သို႔ေပမယ့္ သူ႔လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ေယာက်္ားေတြနဲ႔ ထြက္စားတာေတြ လုပ္လာေတာ့ လြန္လာၿပီ ဆိုၿပီး တားတယ္ ။ စိမ္းေဝခင္က သူနဲ႔လည္း အိပ္ဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာလာၿပီေလ ။ ဖုန္းေက်ာ္စြာလည္း သူနဲ႔ လိင္မဆက္ဆံတာဟာ တျခား ေယာက်္ားေတြနဲ႔မ်ား ၿငိစြန္းဆက္ဆံေနလို႔မ်ားလား လို႔ မသကၤာ ျဖစ္လာတယ္ ။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိမ္းေဝခင္နဲ႔ စကားမ်ားၾကတယ္ ။ ေန႔တိုင္းလို ရန္ပြဲေတြ တဂ်ိန္းဂ်ိန္း ျဖစ္လာတယ္ ။

သူတို႔သမီးေလး ကိုယ္ဝန္စ ရွိထဲက စိမ္းေဝခင္တို႔ အေမက စိမ္းေဝခင္ကို ကူနိုင္ေအာင္ စိမ္းေဝခင္ ကေလးေမြးၿပီးရင္ အေဖၚရေအာင္ ကေလးဝိုင္းထိန္းေပးနိုင္ေအာင္ စိမ္းေဝခင္ရဲ့ ညီမ အငယ္ဆုံး သက္သက္ကို သူတို႔အိမ္ကို လႊတ္လိုက္တယ္ ။ ခဏတျဖဳတ္ ဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္တာေပမယ့္ သက္သက္ကို စိမ္းေဝခင္က လက္လြတ္မခံေတာ့ ။ သမီးေလးႏုေထြးကိုလည္း သက္သက္က အရမ္းခ်စ္ အရမ္းဂ႐ုစိုက္တာကိုး ။ သက္သက္ကို ရန္ကုန္ကို ေက်ာင္းေျပာင္းခိုင္းလိုက္ၿပီး ျပန္မလႊတ္ေတာ့ဘူး ။ သက္သက္ ရွိေနလို႔လည္း စိမ္းေဝခင္က အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွ ျပန္ ကေလးကို သက္သက္နဲ႔ဘဲထားၿပီး လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လာတာေလ ။ ဖုန္းေက်ာ္စြာလည္း မိန္းမကို အလိုလိုက္မိတာ အခုေတာ့ ထိန္းလို႔မရေတာ့ဘူး ။ သူက ထိန္းလို႔ မရတဲ့အျပင္ သူ႔ကိုေတာင္ ဗိုလ္္က် စိုးမိုးေနၿပီ ။

သက္သက္ကို စိမ္းေဝခင္ နဲ႔ ခ်စ္သူ ဘဝထဲက ေတြ႕ခဲ့ သိခဲ့တာ ။ အဲဒီတုံးက သက္သက္သည္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အပ်ိဳေပါက္စေလး ။ သက္သက္ကလည္း သူ႔ကို အမေယာက်္ား လို႔ သေဘာမထားဘဲ အကိုရင္း တေယာက္လို ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးခဲ့တာ ။ အရင္က ကေလးမေလး လို႔ သူ သိထားခဲ့တဲ့ သက္သက္သည္ သူ႔မ်က္စိေရွ႕မွာဘဲ အပ်ိဳႀကီးဖါးဖါး ျဖစ္လာခဲ့တယ္ ။ ထြားလာတဲ့ ကိုယ္လုံးေတြ အခ်ိဳးက်က် ေျပာင္းလာတဲ့ သက္သက္ကို သူ သတိထားမိေပမယ့္ ကိုယ့္မိန္းမရဲ့ ညီမေလးမို႔ ေဖါက္ျပန္တဲ့ စိတ္ရိုင္းေတြ မေမြးဘဲ ရိုးရိုးသားသား စိတ္ဘဲ ထားဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ ။

တအိမ္ထဲ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနၾကတာ ဆိုေတာ့ သက္သက္ကို တမင္တကာ ၾကည့္တာ မဟုတ္ေပမယ့္လည္း သက္သက္ရဲ့ အလွအပေတြကို ျမင္ေနခဲ့ရတယ္ ။ ေတြ႕ေနခဲ့ရတယ္ ။ ေန႔ဖက္ တင္မက ညဖက္ေတြေရာ ေပါ့ ။ သက္သက္ ဘဲ အစစ တာဝန္ယူေနတာနဲ႔ စိမ္းေဝခင္က သမီးကို သက္သက္နဲ႔ဘဲ မ်က္ႏွာလႊဲထားခဲ့တယ္ ။သမီးေလးႏုေထြး ညဖက္ ငိုလို႔ ထၾကတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြမွာ အဝတ္အစား မလုံမလဲ ဖရိုဖရဲနဲ႔ သက္သက္ကို တခါတေလ သူ ေငးစိုက္မိသြားရတယ္ ။

အတြင္းက အခုအခံ မပါဘဲညဝတ္ အ၈် ႌပါးပါး ဝတ္ထားတဲ့ သက္သက္ရဲ့ ထြားတင္းတဲ့ ရင္သားအိအိေတြကို သိသိသာသာ ျမင္ရတာေတြက သူ႔စိတ္ေတြကို ေျခာက္ျခားေစခဲ့တာ အႀကိမ္ႀကိမ္ဘဲေလ ။ တခါမွာ ဆိုရင္ သမီး ငိုလို႔ သမီးကုတင္ေလးဆီကို ေျပးအသြား ေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့ သက္သက္က ကေလးကို ေကာက္အခ်ီ သက္သက္ရဲ့ ျဖစ္လို စည္းေႏွာင္ထားတဲ့ အိမ္ေနရင္းဝတ္ ခါးဝတ္ထမိန္ႏြမ္းေလးက ျဖဳတ္ကနဲ ျပဳတ္က်သြားခဲ့တယ္ ။ သမီးေလးကို ေပြ႕ခ်ီထားလို႔ သက္သက္က လက္မအားလို႔ ထမိန္ကို ခ်က္ခ်င္း ဖမ္းဆြဲမထားလိုက္နိုင္ဘူး ။ ထမိန္ႏြမ္းေလးက ၾကမ္းမွာ ပုံရက္သားေလး ။

“ အို…”
ေသးသ်ဥ္တဲ့ ထြာဆိုင္ ခါးေလးရဲ့ ေအာက္ပိုင္း တခုလုံးကို မိေမြးတိုင္း အကုန္ သူ ျမင္လိုက္ရတာ ။ ဝမ္းပ်င္ရွပ္ရွပ္ေလး ေပါင္တန္သြယ္ ႏွစ္ဖက္ အေမႊးပါးပါးႏုႏုေလးေတြ ေရးေရးေလး ေပါက္ေနတဲ့ ဆီးခုံေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔ အကုန္လုံးကို ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလး ျမင္လိုက္ရတယ္ ။ သူ႔မ်က္လုံးေတြကလည္း ဘာလို႔ ခ်က္ခ်င္း မလႊဲဖယ္ဘဲ သည္ အလွအပေတြကို ေငးေမာမိသလဲ ။ သက္သက္က ကေလးကို ကုတင္ေပၚ ျပန္ခ်ၿပီးမွ ကြင္းလုံး ပုံေနတဲ့ ထမိန္ေလးကို ကုန္းေကာက္လိုက္ၿပီး ျပန္ဝတ္လိုက္ရတာ ။ ေက်ာခိုင္းလိုက္ေတာ့ သက္သက္ရဲ့ စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးလုံးလုံးႀကီးေတြကို ထပ္ၿပီး ျမင္
လိုက္ရျပန္ေရာ ။
အိုး..တအားေကာင္းတဲ့ ပစၥည္းေတြ…။ က်န္းမာေရး ေကာင္းလိုက္တာ သက္သက္ရယ္ ။

သက္သက္လည္း ေတာ္ေတာ္ ရွက္သြားပုံရတယ္ ။ တပတ္ေလာက္ သူနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ဘူး ။ မတတ္သာလို႔ ပက္ပင္းဆုံၾကရင္လည္း ေခါင္းေလးငုံ႔ထားတယ္ ။ သက္သက္ သူတို႔နဲ႔ လာေနကထဲက သည္လိုဟာေတြက ခဏခဏ ၾကဳံတတ္ ျဖစ္တတ္တယ္ ။ သူ အဝတ္လဲေနတုံး သက္သက္ အိပ္ခန္းထဲ ႐ုတ္တရက္ တံခါးဖြင့္ ဝင္လာလို႔ သူ႔ကို ေဂြးတန္းလန္းနဲ႔ လီးတန္းလန္းနဲ႔ ေတြ႕သြားတာတို႔..သက္သက္ အိမ္သာထဲ ထိုင္ေနတာ သူ မသိဘဲ ႐ုတ္တရက္ ဝင္သြားတာတို႔ေပါ့ ။ တခါတေလ စိမ္းေဝခင္ အိမ္မွာ မရွိတုံး သက္သက္က သူ႔ကို ဇက္ေၾကာဆြဲေပး..ႏွိပ္ေပးတတ္တယ္ ။
သည္ အခါမွာလည္း သက္သက္နဲ႔သူ ေတာ္ေတာ့္ကို နီးကပ္ နီးစပ္ၾကတယ္ ။ သက္သက္က ႏွိပ္ေပးရင္း တခါတခါ သူ႔တင္ပါးကို ရိုက္ၿပီး ဆိပ္ဆြဲၿပီး စတတ္ ေနာက္တတ္တယ္ ။ သက္သက္နဲ႔ ကေလးလုခ်ီရင္း ကေလးကို သက္သက္ဆီ လက္ေျပာင္းေပးရင္း သက္သက္ရဲ့ ရင္သားထြားထြားအိအိေတြကို ကိုင္မိ ထိမိတာကေတာ့ ခဏခဏဘဲ ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ စိမ္းေဝခင္ဆီကလည္း ေတာင့္တလိုလားတာေတြ မရေတာ့လို႔ အေနနီးစပ္တဲ့ သက္သက္ကို သူ စိတ္နဲ႔ပစ္မွားမိလာရတယ္ ။ တခါမွာ ကေလးရဲ့ ေဘးမွာ ေခြေခြေလး လွဲအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သက္သက္ရဲ့ ေျပကၽြတ္ေနတဲ့ ထမိန္ေၾကာင့္ တပိုင္းတစ ျမင္ေနရတဲ့ တင္ပါးတုံးႀကီးကို ျမင္ၿပီး သူ႔စိတ္ေတြ တအား ထႂကြလာလို႔ ကြင္းတိုက္မိတယ္ ။ ေနာက္တခါမွာလည္း သက္သက္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ဟင္းရြက္သင္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေအာက္စ လြတ္ေနလို႔ အိအိေဖါင္းေဖါင္ မုန႔္ေပါင္းႀကီးကို ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး သူ ျမင္လိုက္ရလို႔ အိမ္သာထဲ ေျပးဝင္ ကြင္းတိုက္မိရတယ္ ။

မေန႔က ။
မေန႔ကေတာ့ ညဖက္ စိမ္းေဝခင္ အိမ္ျပန္မလာို႔ ဟန္းဖုန္းကို ေခၚၾကည့္ေတာ့ စိမ္းးေဝခင္က ေခၚရပါမလား ဆိုၿပီး သူ႔ကို ႀကိမ္းေမာင္းဆူဆဲေတာ့ သူကလည္း ဘယ္သူနဲ႔ ထြက္ေနတာလဲ ေမးမိလိုက္တယ္ ။ စိမ္းေဝခင္က ေမးရပါမလား ဆိုၿပီး သူ႔ကို ေတာ္ေတာ့္ကို ရိုင္းစိုင္းတဲ့ စကားလုံးေတြနဲ႔ ေအာ္ဆဲတယ္ ။ ဒီတခါေတာ့ သူ မခံနိုင္ေတာ့ဘူး ။ ေစာ္ကားလြန္းတဲ့ စိမ္း
ေဝခင္ကို သည္းမခံနိုင္ေတာ့ဘူး ။ သည္ အိမ္ကေန သူ ထြက္သြားလိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။ သူ႔အဝတ္နဲ႔ လိုမယ့္ပစၥည္းနဲနဲ ေကာက္ထည့္ၿပီး အိမ္က ထြက္ဖို႔ လုပ္ေတာ့ သက္သက္က အိမ္တံခါးဝက သူ႔ကို တားထားတယ္ ။ သူ႔အိတ္ကိုလည္း သူ႔လက္ထဲက ဆြဲလုယူတယ္ ။

“ ကိုဖုန္း ရယ္….မသြားပါနဲ႔..သမီးေလးကို ေထာက္ထားပါအုံး….သက္သက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္….” လို႔ အထပ္ထပ္ ေျပာ…တားတဲ့အျပင္ သူ႔ကို တအား ဖက္ထားတယ္ ။ ညဖက္ႀကီးမို႔ သက္သက္
က ထုံးစံအတိုင္း အက် ႌပါးကို တထပ္ထဲ ဘာအတြင္းခံမွ မပါဘဲ ဝတ္ထားတာ ဆိုေတာ့ သက္သက္ရဲ့ ရင္စိုင္လုံးလုံးႀကီးေတြက တကယ့္ကို အိအိႀကီး လာထိကပ္မိေနတာ ။ သူ႔အမ စိမ္းေဝခင္ကို စိတ္ဆိုးေနတာေတြေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိေတာ့ဘူး ။ ေအာက္က ေပါင္ၾကားက ငတိကလည္း ခ်က္ခ်င္းကို ႂကြထ မတ္လာတာ သက္သက္ရဲ့ ဝမ္းပ်င္ကို ဖိကပ္မိရက္သားႀကီး ။ မာေၾကာတဲ့ အတန္ႀကီး ဖိကပ္လာတာကို သက္သက္ မသိဘဲ ဘယ္ေနပါ့မလဲ ။ သက္သက္က အၾကာႀကီး တတြတ္တြတ္နဲ႔ အိမ္က ထြက္မသြားဖို႔ ေျပာေနေပမယ့္ သူကေတာ့ သက္သက္ ေျပာေနတဲ့ စကားေတြကို လုံးေစ့ပတ္ေစ့ မၾကား နားမေထာင္မိဘူး ။ ထိေတြ႕ေနတဲ့ အထိအေတြ႕မွာဘဲ စိတ္ေရာက္ေနတယ္ ။ တကယ့္ကို ထိေတြ႕ရတာ ေကာင္းတဲ့ ပစၥည္းႀကီးႏွစ္လုံး ။

ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ သက္သက္က လူခ်င္း ခြာလိုက္လို႔ မခြာခ်င္ခြာခ်င္နဲ႔ ခြာလိုက္ရတယ္ ။ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ဘဲ ေအာက္က ငတိက ပုဆိုးၾကားကေန ေထာင္ထြက္ေနတယ္ ။ သက္သက္က ေအာက္က
ငတိကို ငုံ႔ၾကည့္တာကိုလည္း ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သက္သက္က “ ကိုဖုန္း…ထြက္မသြားနဲ႔ေနာ္….သက္သက္ ေတာင္းပန္တယ္ကြာ….” လို႔ ေခါင္းေလးငုံ႔လ်က္နဲ႔တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တယ္ ။

မေန႔ညက စိမ္းေဝခင္ ညသန္းေကာင္ အခ်ိန္မွ ျပန္လာတယ္ ။ တကယ့္ကို လြန္ေနၿပီ ။ အရက္နံ့ေတြလည္း တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ ။
“ ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ စိမ္းေဝ …မင္း အရက္ေတြလည္း ေသာက္ထားပါလား….ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္လာသလဲ…” လို႔ သူ႔စိတ္ေတြကို အတတ္နိုင္ဆုံး ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း ေမးလိုက္ေတာ့ စိမ္းေဝခင္က “ တျခားေကာင္ေတြက နင့္ထက္ေတာ့ သာတာခ်ည္းဘဲ…နင္က အလကားေကာင္….” လို႔ သူ႔ေဒါသကို ဆြတဲ့ သူ႔မာနကို ထိပါးတဲ့ စကားလုံးေတြနဲ႔ တုံ႔ျပန္တယ္ ။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားရင္း သူ အိမ္ထဲက ထြက္လိုက္တယ္ ။ အိမ္ေရွ႕က ဗန္ဒါပင္ေအာက္က သစ္သားခုံတန္းလ်ားေလးမွာ သြားထိုင္လိုက္တယ္ ။ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္သြားတဲ့ အထိ သည္ေနရာေလးမွာ ထိုင္ေနလိုက္မယ္ ။

နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာၿပီးေတာ့ သက္သက္ အိမ္ထဲက ထြက္လာၿပီး…“ လာ..ကိုဖုန္း..အျပင္မွာ ေအးတယ္…အထဲ ဝင္ပါ..” လို႔ လာေခၚတယ္ ။ စိမ္းေဝခင္တေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ တဲ့ ။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ မီးဖိုခန္းနားက ထမင္းစား စားပြဲအနားမွာ “ ကိုဖုန္းအတြက္ သက္ ေဖ်္ာထားတာ…” ဆိုၿပီး ေကာ္ဖီတခြက္ လာေပးတယ္ ။ “ ေသာက္လိုက္ ကိုဖုန္း..” လို႔ အနီးကပ္ တိုးတိုးေလး ေျပာတယ္ ။ သက္သက္က သူ႔လက္ေမာင္းကို လက္ကေလးနဲ႔ ကိုင္ထားတယ္ ။

သူတို႔ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာနားမွာ ေမွာင္ေနေပမယ့္ ဧည့္ခန္းက မီးေရာင္ေၾကာင့္ သက္သက္ရဲ့ ဆူၿဖိဳးတဲ့ ရင္စိုင္လုံးႀကီေတြကို အနီးကပ္ေတြ႕ေနရတယ္ ။ ဘရာမပါဘဲ ဘေလာက္စ္ ႏြမ္းပါးပါးကို တထပ္ထဲ ဝတ္ထားလို႔ ရင္သားႀကီးေတြက လႈပ္တုတ္တုတ္ ျဖစ္ေနသလိုဘဲ ။ စိတ္ထင္တာမ်ားလား ။

စိတ္ရိုင္းေတြကေတာ့ ဝုန္းကနဲ ထႂကြလာရတယ္ ။ “ ေဆာရီးဘဲ ကိုဖုန္းရယ္…မမ အစား သက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္…..”လို႔ ေလသံေလးနဲ႔ တိုးတိုးေလး ေျပာေနတဲ့ သက္သက္က သူ႔လက္ေမာင္းကို
ပြတ္ေနသလား ။ သူ႔ကို ဖက္လိုက္သလား ။ သူ႔ရင္ဘတ္မွာ ေခါင္းေလး မွီကပ္ အပ္လိုက္သလား ။ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လြန္းတယ္ ။ သက္သက္ကို သူ ျပန္ဖက္ထားလိုက္မိတယ္ ထင္တယ္။

ရင္စိုင္ထြားႀကီးေတြက ဟိုတခါလိုဘဲ သူ႔ရင္ဘတ္နဲ႔ ပိကပ္ထိေနျပန္ၿပီ ။ ေအာက္က ငတိက ထိုင္းကနဲ မတ္သြားတယ္ ။ အရင္တခါလိုဘဲ သက္သက္ရဲ့ ဘိုက္သားနဲ႔ ထိကပ္ေနၿပီ ။ သက္သက္ကိုဖက္ထားေနတဲ့ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္က သက္သက္ေက်ာျပင္နဲ႔ ခါးေနရာကို ပြတ္သပ္ေနမိၿပီ ။ သက္သက္က “ ကိုဖုန္း….ကို သက္သက္ သနားတယ္….” လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တာကို ၾကားလိုက္
ရၿပီး သက္သက္ရဲ့ ဖက္ထားတဲ့ လက္ေလးေတြက သူ႔ေက်ာျပင္ကို ေရြ႕လ်ားပြတ္သပ္လာတယ္ ။ သူ႔လက္က သက္သက္ရဲ့ တင္လုံးလုံးဆီကို သြားခ်င္ေနတယ္ ။ သက္သက္က သူ႔ေက်ာျပင္ကို ပြတ္ေနရာက သူ႔တင္ပါးေတြကို လာ ဆုပ္ညႇစ္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ သူ႔လက္ေတြလည္း သက္သက္ရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြ အေပၚကို ေရာက္သြားေတာ့တာဘဲ ။ တင္းအိေနတာႀကီးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ေနမိတယ္ ။ သက္သက္ရဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း သူ႔ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သပ္ကုတ္ျခစ္လိုက္ တင္ပါးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္လိုက္နဲ႔ ။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ သက္သက္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ဖိကပ္ ငုံစုတ္မိလိုက္တယ္ ။ သက္သက္က ခဏေလး ၿငိမ္ေနေပမယ့္ မၾကာခင္ဘဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ျပန္စုတ္လာတယ္ ။သက္သက္ရဲ့ လ်ာေလးကို သူ႔လ်ာက ပြတ္ထိၾကည္စယ္လိုက္တဲ့အခါ သက္သက္ဖက္ကျပန္တုံ႔ျပန္လိုက္တာကို သိလိုက္ရၿပီး အရွိန္ျမင့္တက္လာတဲ့ ကာမစိတ္ရိုင္းေတြေၾကာင့္ သက္သက္ကို မလွမ္းမကမ္းက ဧည့္သည္လာရင္ တည္းဖို႔ ထားတဲ့ အိပ္ခန္းအပိုေလးထဲကို ဆြဲေခၚသြားမိတယ္ ။

ကုတင္ေပၚကိုေရာက္သြားတဲ့ အခါ သက္သက္ရဲ့ ရင္ေစ့ဘေလာက္စ္ေလးက ႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးေတြကို တေထာက္ေထာက္နဲ႔ ဆြဲျဖဳတ္ဖြင့္ပစ္လိုက္ၿပီး ေကာ့တင္းလုံးဝန္းတဲ့ ရင္သားလွလွႀကီးေတြကို အငမ္းမရ နမ္းရႈံ႔လိုက္မိတယ္ ။ သက္သက္ဆီက ညည္းသံသဲ့သဲ့ေလး ထြက္လာတယ္ ။ နမ္းရႈံ႔ေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြက မာတင္းၿပီး ေထာင္ထေနတဲ့ ရင္သီးဖုေလးေတြကို တိုးမိတိုက္မိတယ္။ တဖက္က ရင္သီးေလးကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္ရင္း ေနာက္တဖက္ကို ပါးစပ္နဲ႔ စုပ္လိုက္မိတယ္ ..။ လက္တဖက္က သက္သက္ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းဆီ ေရာက္သြားေတာ့ ထမိန္ေလး ေျပကၽြတ္ေနတာကို သိလိုက္ရလို႔ ေအာက္ဖက္ကို ဆြဲခ်ပစ္လိုက္ရင္း ေပါင္ၾကားေနရာကို စမ္းလိုက္ေတာ့ သက္သက္ရဲ့ အဂၤါစပ္မို႔ေဖါင္းေဖါင္းဟာ ရႊဲရႊဲစိုေနတာကို သိလိုက္ရတယ္ ။ အကြဲေၾကာင္း တခုလုံးကို သူ႔လက္ဖဝါးနဲ႔ လက္ေခ်ာင္းေတြက ပြတ္စမ္းကိုင္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူႏွစ္ဖတ္နဲ႔ ရသာဖူးေစ့ေလးကို ထိမိကိုင္မိလို႔ သက္သက္ရဲ့ ကိုယ္လုံး တုန္ခါသြားတယ္ ။ အို..ဆိုတဲ့ ညည္းသံေလးလည္း ထြက္တယ္ ။ သည္ေနရာကို နမ္းစုတ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာၿပီး ကိုယ္ကို ေအာက္ဖက္ကို ေလ်ာဆင္းလိုက္ရင္း သက္သက္ရဲ့ အဂၤါစပ္ကို လ်ာနဲ႔ ဖိယက္မိတယ္ ။ ညႇီစို႔စို႔ အနံ့ေလးက သူ႔ႂကြေနၿပီးသား ကာမစိတ္ရိုင္းေတြကို ပိုၿပီး အရွိန္ျမင့္တက္ေစသလို သက္သက္လည္း သူ႔ေခါင္းကို လက္နဲ႔တြန္းရင္း ေအာ္ညည္းလိုက္တဲ့ အသံက ေတာ္ေတာ္ေလး က်ယ္သြားတယ္ ။ လက္တဖက္နဲ႔ သက္သက္ရဲ့ ရင္သားတဖက္ကို ကိုင္ဆုပ္ရင္း အကြဲေၾကာင္းနဲ႔ ရသာဖူးေစ့ေလးကို ဖိယက္ေပးေနမိတယ္ ။

သက္သက္လည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး သူယက္ ကလိသမၽွ ခံေနၿပီး “ ကိုဖုန္း…သက္ မခံနိုင္ေတာ့ဘူး….ေတာ္ၿပီ..” လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာတယ္ ။ သူ႔ေပါင္ၾကားက ငတိလည္း တင္းမာေတာင့္လြန္းေနတာ ေပါက္ကြဲလုမတတ္ဘဲ ။ အဂၤါစပ္ကေန မ်က္ႏွာ ခြာလိုက္ၿပီး သက္သက္ရဲ့ ကိုယ္ေပၚကို တက္ေမွာက္ရင္း သက္သက္ရဲ့ ေပါင္တန္ေတြကို တြန္းခြဲရင္း အဂၤါစပ္ထဲကို ငတိကို
ေတ့သြင္းလိုက္တယ္ ။ အရည္ေတြက တအားကို ရႊဲရႊဲစိုေနတာေၾကာင့္ တင္းၾကပ္ႏူးညံ့တဲ့ အဂၤါစပ္ထဲကို သူ႔ငတိရဲ့ ထိပ္ေခါင္းပိုင္း ျမဳပ္ဝင္သြားတယ္ ။ အို…….ဆိုတဲ့ ညည္းသံေလး ထြက္လာတယ္ ။
သူ႔ေက်ာျပင္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားတဲ့ သက္သက္ကို ညင္သာတဲ့ အသြင္းအထုတ္ အတိုေလးေတြ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ လုပ္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ သက္သက္ရဲ့ ညည္းသံတိုးတိုးေတြ ဆက္တိုက္ ၾကားေနရတယ္ ။ ေခါင္းဝင္ကိုယ္ဆန႔္ ဆိုသလို သူ႔ငတိလည္း ေခါင္းပိုင္းဘဲ ဝင္ထြက္ေနရာက ကိုယ္ထည္ပါ အထဲေရာက္လာတယ္ ။ မၾကာခင္ ဘဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ စိုအိေနတဲ့ သက္သက္ရဲ့ အဂၤါစပ္ထဲ သြက္သြက္ျမန္ျမန္ ဝင္ထြက္နိုင္လာတယ္ ။ ၿဖိဳးအိေနတဲ့ရင္သားစိုင္က ဖူးႂကြေထာင္ထေနတဲ့ ရင္သီးေလးကို စို႔စုတ္ရင္း တင္းၾကပ္တဲ့ အဂၤါစပ္ထဲကို ခပ္ျမန္ျမန္ ျပင္းျပင္း ဖိဖိေညႇာင့္လိုက္တယ္ ။ သက္သက္ရဲ့ လက္သဲခၽြန္ေလးေတြက သူ႔ေက်ာျပင္ထဲကို စူးနစ္ေနၿပီး သက္သက္ တအားညည္းရင္း ကိုယ္ေလး ေကာ့တက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ သူ႔ငတိထဲက သုတ္ရည္ေတြလည္း တစစ္စစ္နဲ႔ ပန္းထြက္ ထုတ္လႊတ္မိသြားတယ္ ။ ကာမစပ္ယွက္မႈရဲ့ အျမင့္ဆုံး ပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းသြားၾကရၿပီးတဲ့ေနာက္ တန္ဆာခ်င္း သြတ္သြင္းရက္နဲ႔ သူနဲ႔ သက္သက္ ဖက္သိုင္းရက္သား အေမာေျဖေနမိၾကတယ္ ။ ပထမဆုံး ကိုယ္ခ်င္းတြန္းခြာလိုက္သူက သက္သက္ ။ “ ကိုဖုန္း ခံေနရတာကို မၾကည့္ရက္လို႔ ကိုဖုန္း လိုေနတာေတြကို သက္သက္ ေပးလိုက္တာ…..သက္ သြားေတာ့မယ္….” လို႔ တိုးတိုးေလး ႏုတ္ဆက္သြားတယ္ ။ ေမၽွာ္လင့္ဘဲ မထင္ထားဘဲ ျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့တဲ့ ခယ္မေခ်ာေလး သက္သက္နဲ႔ သူ႔ အျဖစ္ကို မယုံနိုင္ေအာင္ အံ့ၾသေနမိရင္း သူ က်န္ခဲ့တယ္ ။ မိန္းမဆီက မရေတာ့တဲ့အရာအားလုံးကို သက္သက္က သူ႔ကို ရက္ရက္ေရာေရာႀကီး ေပးသြားခဲ့တာပါ ။

ပန္းရိုင္း

၂၀၁၇ ဂ်န္နဝါရီလ ။