င့ါဘေးမှာမင်းရှိရင်

ပန်းရိုင်း ရေး သည်

အမရာထွန်းချုပ် ကန်ထဲကို ခဲလုံးလေး တလုံး နဲ့ ပစ်ပေါက်လိုက်တော့ တည်ငြိမ်နေတဲ့ ကန်ရေပြင် သည် လှုပ်ရှားသွားသည် ..။
နက်မှောင် ရှည်လျား သန်စွမ်းတဲ့ ဆံပင် ..အချိုးကျလွန်းတဲ့ ကိုယ်လုံး ..ဖြူဝင်းချောမွတ်တဲ့ အသား နဲ့ ..မြင်သူတကာ ငေးရလောက်အောင်..ချောမောပြေပြစ် တဲ့ မျက်နှာလေး နဲ့ အလွန်ချမ်းသာတဲ့ မြန်မာနိုင်ငံ ရဲ့ ထိပ်သီး စီးပွားရေးသမား သူဌေးကြီး ဦးထွန်းချုပ် ရဲ့သမီးလေး..အမရာထွန်းချုပ်မနက်အစောကြီး..အင်းယားကန် စောင်းမှာ တယောက်ထဲ ရောက်နေသည် ..။
အမရာထွန်းချုပ် မျက်နှာမသာဘူး ..။ သုန်မှုံနေ သည် ..။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေ စူတူတူ နဲ့ ..။

ရေစပ်အထိ ထိုးရပ်ထားတဲ့ သူမ ရဲ့ တိုယိုတာ Spyder နှစ်ယောက်စီး ပြိုင်ကားလေး ၏ ဘေးမှာ မှီကာ ရပ်ပြီး
စောစော က စျန်ရမောင် သူမ ကို ဥပက္ခာပြုသွားတာ ကို ပြန်စဉ်းစားပြီး မကျေမနပ် ဖြစ်နေ သည် . .။
စျန်ရမောင် သည် အမရာထွန်းချုပ် ရဲ့ အကို သီဟထွန်းချုပ် ရဲ့ သူငယ်ချင်း ..။

ကိုကြီးသီဟ သည် စျန်ရမောင်ကို အိမ်ကို ခေါ်ခေါ်လာ တတ် သည် ..။ ကိုကြီး သည် စျန်ရမောင် ကို.. တော်တော် ခင် သည် .. ။ အားကိုးသည် ..။ စျန်ရမောင် ကို အမရာ စတွေ့ဘူးထဲက သဘောကျမိ သည် ..။ သူ့ကို ရင်ခုံမိ သည် ..။ သူ သည် ကျောင်းမှာ ကောင်မလေးတွေ ပါးစပ်ဖျား မှာ ရေပန်းစား တဲ့ လူတယောက် ..။ ဒီဇိုင်း မိုက်မိုက် နဲ့ ကောင်မလေးတွေ သူ့အနား ၀ိုင်းနေတတ် သည် ..။
စျန်ရမောင် ကလဲ ဒီဇိုင်းက လန်းတာကိုး ..။ သူ့ပုံစံက ယောကျင်္ား ပီသ ပြီး ရုပ်ဖြောင့် တာလို့ အမရာ
ထင် သည် ..။ ကိုကြီးသီဟ ထက် စျန်ရမောင် က ပို ဖြောင့် သည်လို့ အမရာ့ ဘော်ဒါတွေက ပြောဘူး သည် ။

ကိုကြီး သည် သူနဲ့ စျန်ရမောင် အပြင်ထွက် လျောက်လည်ကြရင် စျန်ရမောင် ကို ကားအမြဲမောင်းခိုင်း တတ် သည် . .။ နောက်ပိုင်း မှာ ကိုကြီး သည် အိမ်က ကားတွေ ထဲက တစီးစီး ကို စျန်ရမောင် ကို ပေးထား သည် ..။စျန်ရမောင် သူ့ဆီလာရင် ကား အခက်အခဲ ရှိတာကြောင့် အဆင်ပြေအောင် ကားတစီး ပေးထား တတ် သည် ..။
အမရာတို့ ခြံကြီး က ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ စျေး အလွန်ကြီးမြင့်သော သူဌေးရပ်ကွက်ကြီး မှာ မို့ လိုင်းကား နဲ့လာမယ်ဆိုရင် လိုင်းကား မှတ်တိုင် က နေ အမရာတို့ ခြံရောက်ဖို့ ရပ်ကွက်ထဲ အကြာကြီး လမ်းလျောက် ရမှာ
ဖြစ် သည် . .။ စျန်ရမောင် ကို သူလိုချင်သော အချိန်မှာ မြန်မြန် သူ့ဆီ ရောက်လာအောင် သီဟထွန်းချုပ် က ကား ပေးထားတာ ဖြစ် သည် ..။ သူတို့ မိသားစု အတွက် က ကားတွေ များလွန်းလို့ စျန်ရမောင် ကို ကားတစီး ပေးထားတာတောင် ဘယ်သူမှ သတိမထားမိကြဘူး ..။ သီဟ ထွန်းချုုပ် စျန်ရမောင်ကို ပေးထားတဲ့ ကားကလဲ သူ့အဖေဦးထွန်းချုပ် စီးတဲ့ကား..မိထွေးဒေါ်မဒီထွန်းချုပ် စီးတဲ့ ကား မဟုတ်ဘဲ ..ဘယ်သူစီးစီး..မောင်းမောင်း ဆိုပြီး ထားထားတဲ့ ကားလေးများထဲက မို့ ပါ ..။

စျန်ရမောင် သည် ကားမောင်းကျင်လည် ပြီး ကားလဲ ပြင်တတ် သည် လို့ ကိုကြီး က အမရာ့ကို ပြောပြဘူး သည် . .။ ဒက်ဒီက ကိုကြီး က ရိုးအလို့ စျန်ရမောင် ကိုကြီး နဲ့ အမြဲ ပါတာကို သဘောကျ သည် ။
တခါ ညစာ မိသားစု အတူတူ စားကြချိန် ဒက်ဒီက ..“သားကြီး..မင်း..စျန်ရမောင် ကို လခပေးဖို့ကောင်းတယ် ..
ကားလဲ မောင်းပေး ..မင်း အတွက်လဲ ..ဘော်ဒီဂတ် လို အမြဲလိုက်ပေးနေလို့လေ ..”လို့ ပြောဘူး သည် ..။
စျန်ရမောင် က ကရာတေး ခါးစည်း အနက် ဆိုတာလဲ အားလုံး သိကြလို့လေ .။

စျန်ရမောင် ရဲ့ သရုပ်ပြပွဲတွေ ကို နီးစပ်သူတွေ ခဏခဏ တွေ့ဘူးကြ သည် ..။ လေးယောက် နဲ့ တယောက်
ဖိုက်တာတွေ..ရေခဲတုံးကြီးတွေ ကို ထောင်းကနဲ ခွဲပစ်တာတွေ ..အုတ်ကြွပ်တထပ်ကြီး ကို စိစိညက်ညက် ကြေ
အောင် ခွဲပြနိုင်တာတွေ ကြောင့် စျန်ရမောင် ရဲ့ စွမ်းအား ဘယ်လောက်ရှိလဲ သိကြ သည် ..။

စျန်ရမောင် သည် အရပ်က မြင့် သည် ။ ကလန်ကလားကြီး လို့သူများတွေ ပြောကြပေမဲ့ အမရာကတော့ အသားဖွေးဖွေး မျက်ခုံးထူထူ မေးရိုးလေးထောင့် နဲ့ သူ့ကို တိတ်တခိုး သဘောကျနေမိ သည် ..။ သူ့ရင်ဘတ်
နဲ့ ဝမ်းဘိုက် က ကြွက်သားတွေ ဖုထစ်နေတာကိုလဲ အမရာ တွေ့ဘူး သည် ..။ ကိုကြီး နဲ့ သူက လှေလှော်ရွက်တိုက်အသင်း မှာလဲ ပါ..ခြေလျင်တောင်တက် အသင်းမှာလဲ ပါ ..ဂျူဒို..ဂျူဂျစ်ဆု အသင်းမှာလဲပါ ..
နေရာတကာ ပါသူများ မို့ သူတို့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေ လုပ်နေကြတာ အမရာ တွေ့ဘူး သည် ..။ ကိုကြီးသီဟ
ကတော့ သူဌေးသားမို့လားမသိ ..။ ခပ်ပေါ့ပေါ့ပါဘဲ ..။ အရာရာ ကို သိပ် အလေးအနက် ထားသူ မဟုတ်ဘူး ။

စျန်ရမောင် သည် ကိုကြီး သီဟထွန်းချုပ် ကို အရမ်းခင်မင် ပေမဲ့ အမရာ့ကို ခပ်တည်တည် နဲ့ မှန်တန်း
ပုံမှန်ဘဲ ဆက်ဆံ သည် ..။ ဒါကို အမရာ မကျေနပ်တာ..။ ခံပြင်းမိနေတာ ..။ အမရာ သည် ကောင်လေးတွေ
ပါးစပ်ဖျားမှာ ရေပန်းစားနေတဲ့ ..တက္ကသိုလ်မြေ ရဲ့ အလှဘုရင်မလေး တယောက် ပါ ..။ ကောင်လေးတွေ
က အမရာ့ကို ခင်မင်ချင်ကြ သည် ..။ မိတ်ဖွဲ့ကြ သည် ..။ စျန်ရမောင် ကတော့ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ..။

မခင်သလိုလို နဲ့ တာဝန်ကျေ. ပြုံးပြရုံလောက်ဘဲ..။
အမရာ ဒီနေ့မနက် အစောကြီး ထ ..အလှပြင်ပြီး ..သူ့ကို လာစောင့်နေတာ ..။ သူ မနက် စောစော ထ
ပြေးတာ သိလို့ သူပြေးတဲ့ လမ်းမှာ သူနဲ့ တိုးအောင် အမရာ လာစောင့်တာ ..။ သူ နဲ့ အမရာ တွေ့ရပေမဲ့ သူ
ချိုးသွားတဲ့ အချိုးက အမရာ့ကို မေးဆတ် ပြုံးပြသွား ရုံလောက်ဘဲ ..။ တကယ်ဆို အမရာ က သူ့အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း သီဟထွန်းချုပ် ရဲ့ ညီမလေး ဘဲ ..။ ခဏလောက် ရပ်ပြီး စကားလေး ဘာလေး ပြောသင့်တာပေါ့..။
မနက်အစောကြီး ကားနား ရပ်နေတာ..ကားများ ပျက်သလား..ဘာလိုလဲ..မေးဖို့ မကောင်းဘူးလား ..။
ဟွန်း ..တကယ် စျေးကိုင်တဲ့ လူ ..။ မုန်းလိုက်တာ …။
အမရာ သူ့ကို စကားပြောချင်..တွေ့ချင်တာ အကြောင်းရှိ သည် ..။ ရှေ့လာမဲ့ စနေနေ့က အမရာ့ မွေးနေ့ ..။ အမရာ ၁၉နှစ် ပြည့်မှာ ..။ အမရာ့မွေးနေ့မှာ အိမ်မှာ ပါတီ အကြီးအကျယ် လုပ်မှာ ..။ အမရာ
စိတ်ကူးယဉ် တာက အမရာ့မွေးနေ့ မှာ သူငယ်ချင်းတွေ အများကြီး လာသလို စျန်ရမောင် ကိုလဲ ရှိစေချင်တာ..။
သူ့ကိုလဲ မွေးနေ့ပွဲမှာ အမရာ့အနား ပါဝင်စေချင်တာ ..။

ကိုကြီးသီဟ ကို အမရာ မေးကြည့် သည် ..။ ကိုကြီး က ဒို့ အဲဒီနေ့ မအားဘူး ..ချိန်းထားတာတွေ ရှိ
တယ် ဆိုပြီး..သူရော စျန်ရမောင်ရော မွေးနေ့ပါတီ အချိန်မှာ အဝေးကို ရောက်နေမှာ ..လို့ ပြောသည် ..။ အမရာ
လဲ ကိုကြီးရာ ကိုယ့်ညီမလေး ဘတ်ဒေး ကိုတော့ ကိုကြီး ရှိသင့်ပါတယ် ..လို့ ပြောမိရ သည် ..။ ကိုကြီးကတော့ ဘာပြောပြော ဂရုမစိုက်ပါဘူး ..။
ကြည့်ရတာစျန်ရမောင် နဲ့ ကိုကြီး..တနေရာရာ ကို သွားကြဖို့ စီစဉ်ပြီးသား နဲ့ တူ သည် ..။
ဒါကြောင့် စျန်ရမောင် ကို ကိုယ်တိုင်ဘဲ မွေးနေ့ပွဲ တက်ရောက်ဖို့ ဖိတ်မည် ဆိုပြီး ..မနက်အစောကြီး
မဆုံဆုံအောင် လာစောင့်တာ..။ သူ..သူ့ပုံစံက အမရာက သာမန် လိုဘဲ ..။ မကျေနပ်ဘူး ..။ လုံးဝ
မကျေနပ်ဘူး . ..။

စျန်ရမောင် သူ နေ့စဉ် မှန်မှန်ပြေးနေကျအတိုင်း ..ဒီနေ့လဲ မနက်စောစောထ ပြီး ပြေး သည် ..။
ဒီနေ့ သီဟ က သံလျင်ဘက်ကို သွားမယ်လို့ သူ့ကို ပြောထား သည် ..။ အပြေးလေ့ကျင့်ခန်း ပြီးရင် သူ
နေ့စဉ်မပျက် လုပ်တဲ့ ကိုယ်ခံပညာ လေ့ကျင့်ခန်းတွေ သူတို့ကားဂိုဒေါင်ထဲ မှာ လုပ်မည် ..။ ပြီးရင် ရေချိုး..အဝတ်အစားလဲ ပြီး သီဟတို့အိမ် ကို သွားမည် ..။ သူ ဒီလိုလေ့ကျင့်ခန်းတွေ မပျက်မကွက် လုပ်ခဲ့ လို့
လဲ ..သူ့ ကိုယ်မှာ အဆီပို တကျပ်သားတောင် ရှိမနေ ..။
ဟင် …သီဟ ရဲ့ ညီမလေး ..အမရာ ပါလား ..။
အမရာ..သူမောင်းနေကျ စပိုင်ဒါကားလေး ဘေးမှာ ရပ်နေ သည် ..။ တဖြေးဖြေး နီးလာ သည် ..။ ဘယ်လာတာ
ပါလိမ့် ..။ ရီးစားများ..ရနေပြီး..ချိန်းထားလို့များ ..လာစောင့်နေတာလား . .။ ဒါမှမဟုတ် ..။

စျန်ရမောင် သည် သီဟ နဲ့ ညီအကိုလို အရမ်းခင်ကြချစ်ကြ သည် ..။ သို့ပေမဲ့ သီဟ ညီမလေး အမရာ
ကို ခပ်တန်းတန်း ဘဲ နေ သည် ..။ သီဟ တို့က သားရေပေါ်အိပ် သားရေနားစားသူ လို့ သူ့ကို မထင်စေချင်
ဘူး ..။ ရွာနားက မြက် ရွာနွား မစားဘူး ဆိုတဲ့ စကားလိုပေါ့ ..။ မိသားစု လို နေနေကြတော့..အထင်လွဲမှာ
မလိုလားဘူး …။
အမရာ က သူ့ကို ပြုံးပြနုတ်ဆက် သည် ..။ သူလဲ ပြန်ပြုံးပြ နုတ်ဆက်ပြီး ဆက်ပြေး လာ သည်။
အမရာ သည် lord of the ring ဇာတ်ကား ထဲမှာပါတဲ့LIV တိုင်လာ နဲ့ တော်တော် တူ သည် ..။ နက်မှောင်သန်စွမ်း ရှည်လျားတဲ့ ဆံပင်များ က ခါးကျော်ကျော် တင်ပါးလောက်အထိ ဖြောင့်တန်းပြီး ချထားလေ့ ရှိသည် ..။ အသားက အရမ်းဖြူလွန်းပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေက ဆေးမဆိုးထားဘဲ ရဲနေ သည် ။
အမရာ သည် မျက်နှာလေး အလွန်လှသလို ကိုယ်လုံး ကလဲ အလန်းစား ဆိုတာ သူ သတိထားမိ သည် .။ ကိုယ်လုံး ပိန်သွယ်သည် ဆိုပေမဲ့ ရင်မို့မို့ နဲ့ ခါးသေးသေး အောက်က စွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးများက သိသိသာ
သာ ရှိလှသည် ..။ စျန်ရမောင် သည် အမရာကို မစားကောင်းသော သစ်သီးတလုံးလို့ သဘောထား သည် ..။
အင်း..။ တကယ်တော့ သီဟတို့ အိမ်မှာ မစားကောင်းတဲ့ သစ်သီး က တလုံးထဲ မဟုတ်ဘူး…။

နှစ်လုံး ..။ နောက်တလုံး က သီဟရဲ့ မိထွေး ဒေါ်မဒီထွန်းချုပ် ပါ ..။ ဒေါ်မဒီထွန်းချုပ် လို့ နံမည် အရှေ့က ဒေါ်
တပ်ပြီး ခေါ်ကြပေမဲ့ ဒေါ်မဒီထွန်းချုပ် သည် အသက်ကြီးကြီး အဖွားကြီး တယောက်တော့ မဟုတ်ဘူး ..။

သီဟတို့ အဖေ ဦးထွန်းချုပ် က သီဟ နဲ့ အမရာတို့ အမေ ဒေါ်ရတနာထိန် ကွယ်လွန်ပြီး နောက် ဆေး
ပေးမီးယူ လိုအပ်သည် ဆိုပြီး သူ့ထက် အသက် အများကြီး ငယ်သော ဒေါ်မဒီထွန်းချုပ် ကို လက်ထပ် ခဲ့ သည်။
ဒေါ်မဒီထွန်းချုပ် သည် သီဟ နဲ့ အမရာတို့ ထက် အသက် အနည်းငယ်ဘဲ ကြီးတာကြောင့် ဦးထွန်းချုပ် ရဲ့ ရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေများက မဒီထွန်းချုပ် သည် ဦးထွန်းချုပ် ရဲ့ သမီး အကြီးဆုံး လို့ နောက်ပြောင်လေ့ ရှိ သည်။

စျန်ရမောင် သည် ဒေါ်မဒီထွန်းချုပ် ကို အမရာ ထက်တောင် သတိထား ဝေးဝေးရှောင် သည် ..။ အမရာ သည် ခေတ်ဆန်ပေမဲ့ အပျိုမလေး မို့ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း ရှိသေး သည် ..။
ဒေါ်မဒီထွန်းချုပ်သည်အလွန်ရဲတင်းပွင့်လင်း သူ ဖြစ်ပြီး သူမ ရဲ့တောင့်တင်း အချိုးကျသော ကိုယ်လုံးကို ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားနေသည် လို့ စျန်ရမောင် ထင် သည် ..။ သူတို့ နေတဲ့ ဧရာမ တိုက်အိမ်ကြီး ရဲ့ အနောက်ဘက်မှာ ရှိတဲ့ ရေကူးကန်ကြီး ဘေးမှာ ရေကူးဝတ်စုံ မလုံ့တလုံလေး နဲ့ လှဲအိပ်နေတတ်သော ဒေါ်မဒီထွန်းချုပ် ကို အမှတ်မထင် ကြည့်မိတိုင်း စျန်ရမောင် ရဲ့ သွေးခုံနှုံးတွေ မြန်ဆန်လာရပြီး ..မကြည့်မိအောင် မျက်နှာလွှဲ ခဲ့ရ တာ အခါခါ ပါဘဲ . .။
သူတို့အိမ်မှာ ယဉ်မောင်း ဒရိုင်ဘာတွေ ရှိရက်နဲ့လဲ တခါတလေ..စျန်ရမောင် ကို ကားနဲ့ လိုက်ပို့ခိုင်းတတ် သည် ..။ သူမ သည် ကားမောင်းတတ်သလို သူမအတွက် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦထွန်းချုပ်က ဝယ်
ပေးထားသော တန်ဖိုးကြီးကားများ ရှိနေရက် နဲ့ စျန်ရမောင် ကို လိုက်ပို့စေလို့ သီဟထွန်းချုပ် စိတ်ဆိုး သည် ။
စျန်ရမောင် သည် ပြေးနေရင်း အမရာထွန်းချုပ် ဘာကြောင့် မနက်အစောကြီး .ဒီ အင်းလျားလမ်းပေါ်
ရောက်နေလဲ ဆိုတာ ပြန်တွေးမိတော့ ..အိုး..ကားများပျက်လို့လား ဆိုတာ စဉ်းစားမိလိုက် သည် ..။ ဟာ..
ငါ ဒါကို ထည့်မစဉ်းစားမိခဲ့ဘူး ..။ အင်း..ကားပျက်နေတာ ဆိုရင်လဲ..ငါ့ကို တွေ့တွေ့ချင်း သူ အကူအညီ တောင်းမှာပေါ့ ..။ ကားပျက်တာတော့ မဟုတ်နိုင်ပါဘူး ..။
ငါ အမရာ့ကို မေးလိုက်ဖို့ ကောင်းတယ်..သီဟ ရဲ့ညီမ အရင်းခေါက်ခေါက် ကို တစိမ်းဆန်ဆန် လုပ်
လိုက်မိသလိုဘဲ ..။ ချက်ချင်းဘဲ လာရာလမ်းကို ပြန်လှည့် လိုက် သည် ..။ လမ်းက ကွေ့ကောက်နေတော့ တော်တော်လေး ပြေးပြီးမှ စောစော က အမရာ နဲ့ ဆုံတဲ့နေရာ ကို ပြန်ရောက် သည် ..။

ဟင်..အမရာ ရော..ကားရော မရှိတော့ပါလား .. ။
ဟိုဒီ လျောက်ကြည့်တော့…အိုး..ဟိုးမှာ….တွေ့ပြီ ..အမရာ ရော ကားရော..အဲ ပြီးတော့ လူနှစ်ယောက် ရော..။
အမရာ ရဲ့ ကာလေး သည် ကန်ရေစပ် နားထိ ရောက်နေ သည် ..။ အမရာ နဲ့ လူနှစ်ယောက် တခုခု ဖြစ်နေကြ
သည် ..။ စျန်ရမောင် အမြန်ဆုံး အမရာ့ဆီ ပြေးသွားလိုက် သည် ..။
နီးလာတာနဲ့ အမရာ အနား ရောက်နေသူတွေဟာ .ကောင်းသော ရောက်ခြင်း မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ သိလိုက် သည်။
“ အမရာ..ဘာဖြစ်လဲ..ကားပျက် လား…”
“ ကား ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ..သူတို့ အမရာ့ကို လာနှောက်ရှက်နေကြတယ် …”

လူနှစ်ယောက် အနက်က ဆံပင်ကောက်ကောက် နဲ့ ကုလားကပြားလို ရုပ်နဲ့ လက်မှာ ဆေးမှင်ကြောင် တက်တူး
တွေ ဘလပွ ထိုးထားတဲ့ ကောင် က ..“ ဟေ့လူ ..လာပြီး ဟီးရိုး လုပ်မနေနဲ့..ငါတို့ အမြင်စောင်းရင် ..မင်း
ညောင်းသွားရမယ် ..သွားစမ်းကွာ ..” လို့ လက်တွေကို လေထဲ မြှောက်ပြီး ပြော သည် ..။
သူနဲ့ တဖွဲ့ထဲ နောက်တကောင် က ထောင်ကဲရုပ် ..။ မျက်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်း မေးချွန်ချွန် စုတ်ချွန်းချွန်း
နဲ့ ..။ ဘောင်းဘီ နောက်အိတ်ထဲက ဓါးတချောင်းကို ထုတ်ယူလိုက်တာ တွေ့ရ သည် . . ။ အမရာထွန်းချုပ် က
“ သူတို့က အတင်းကြီး လာနှောက်ရှက် နေတာ ..ကိုစျန်ရ ..” လို့ပြော သည် ..။

စုတ်ချွန်ချွန်းကောင် က ..“ မင်း ထွက်သွားကွာ….သွား…..သွားစမ်း …. ” ဆိုပြီး ဓါးတရမ်းရမ်း နဲ့ ရှေ့တိုး
လာ သည် ..။ ဆံပင်ကောက်ကောက် ကောင် ကလဲ ကွန်ဖူးသမားတွေ လက်ချိန်ရွယ်သလို ပုံစံ လုပ်ပြီး ရှေ့တိုးလာ သည် ..။
“ ..မင်းတို့ ကို ငါ ဘာမှ မလုပ်ချင်ဘူး ..မင်းတို့ဘဲ ထွက်သွားလိုက် ပါ ..နောက်မှ ငါ့ကို အဆိုးမဆိုနဲ့ ..”
စျန်ရမောင် ဒီလူတွေကို လေသံအေးအေး နဲ့ ပြောလိုက်ပေမဲ့ ဆံပင်ကောက်ကောက် ကောင် က စပြီး သူ့ကို
“ ဟိုင်း ..ယား ..”ဆိုပြီး လက်သီး..လက်ဝါးစောင်းများ နဲ့ တိုက်ခိုက်လေ သည် ..။ စျန်ရမောင် လဲ လုံးဝ တုန်လှုပ်
တဲ့ပုံစံမရှိဘဲ အသာဘဲ ကိုယ်ကို ရို့ကာ ရှောင်တိမ်းနေ သည် ..။

“ကိုစျန်ရ …အနောက်မှာ …”
အမရာထွန်းချုပ် ရဲ့ အော်သံကြောင့် စျန်ရမောင် သည် အနောက်ဘက် မှ စုတ်ချွန်းချွန်းကောင် ထိုးထည့်လိုက်
သော ဓါးကို အသာ တိမ်းရှောင်လိုက်ပြီး ..ဓါးကိုင် လက်ကို ဖျတ်ကနဲ..လိမ်ချိုးလိုက် သည် ..။
“ အားးးးးးး………..”ဖြောင်းကှနဲ..
ဖြောင်းကနဲ..လက်ပြန်ရိုက်ထည့်လိုက်တာက ဘရုစလီ ရုပ်ရှင်ထဲမှာ အမရာ တွေ့ဘူးသလိုမျိုး..။ မြန်ဆန်လွန်းအား
ကြီးလွန်း သည် ..။ စုတ်ချွန်းချွန်းကောင် နှခေါင်းမှာ သွေးတွေ စီးကျပြီး မြေကြီးပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ရက်
ကြီး ဖြစ်နေ သည် ..။
ဆံပင်ကောက်ကောက် ကောင် လဲ ဖြုန်သွားပုံရ သည် ..။ စျန်ရမောင် ကို မတိုက်ခိုက် တော့ ..။ သူ့အဖေါ်ကိုဘဲ ဆွဲထူ လိုက် သည် ..။ စျန်ရမောင် က ခြေခွဲရပ်လျက် ကြည့်နေ သည် ..။ သူတို့ စျန်ရမောင် နဲ့ အမရာတို့ကို လုံးဝတောင် မကြည့်တော့ ..။ ခေါင်းငုံ့ကာ ကျောခိုင်း ထွက်သွားကြ သည် ..။
ဒီအချိန်မှာ အမရာ့အတွက် စျန်ရမောင် သည် ကိုယ်ရံတော် တပ်မှူးလေး ပါဘဲ ..။ အားကိုးရတဲ့ အမရာ တိတ်တခိုး ချစ်မိနေရတဲ့ ကိုကို ..။
“ကိုစျန်ရ ..အမရာ့ကို လိုက်ပို့မှာလားဟင်..အမရာ ရင်တွေ တုန်နေလို့ ကားမမောင်းနိုင်ဘူး …”
စျန်ရမောင် သည် အမရာ က ရင်တွေ တုန်နေသည် လို့ ပြောလိုက်တာကြောင်က ယောင်ပြီး အမရာ့ ရင်ဘတ်ကို ဖျတ်ကနဲ ကြည့်မိသွား သည် ..။ ချက်ချင်း မျက်စိ ပြန်လွှဲဖယ်လိုက် သည် ..။ အမရာ့ ရင်မို့မို့တွေက သိသိသာသာ ရှိလှ သည် ..။

“ ပို့မှာပေါ့..အမရာ ..လာ..ကားသော့ ပေး …”
“ကားသော့က ကားထဲမှာ ..”

“ ဘယ်သွားမလဲ..အမရာ..အိမ်လား …”
“အင်း…မဟုတ်ဘူး…အမရာ ဆာတယ် …”

စျန်ရမောင် က သူ့ကို နှောက်ရှက်တဲ့ အစုတ်အပြတ်ကောင်တွေ ကို တီးထည့်လိုက်ပြီး သူ့ကို ကားမောင်းပေး
တာကို အမရာ အရမ်းကျေနပ်နေ သည် ..။

တကယ်တမ်း စျန်ရမောင် သည် လူလေးယောက်လောက် ကိုတောင် အသာလေး ဖိုက်နိုင်တာ ဖြစ်ပေမဲ့ စောစော က အကောင်တွေ ကို မတတ်သာလို့သာ ဖိုက်ရတဲ့ ပုံ ..။ မလိုအပ်ဘဲ ကိုယ်ခံပညာ နဲ့ နိုင်လို့ရတဲ့ လူတွေ ကို လိုက်နိုင်တာမျိုး မဟုတ်ဘဲ ဒီကောင်တွေလဲ ကုတ်ကုတ်လေး ထွက်သွားရော စျန်ရမောင် သည် ဘာမှ
မဖြစ်ခဲ့သလိုဘဲ ..နေလိုက်တာကိုလဲ အထင်ကြီးသွား သည် ..။

အမရာ သည် စျန်ရမောင် နဲ့ ကားသေးသေးလေးထဲ နှစ်ယောက်ထဲ ပုခုံးချင်း ထိကပ်ပြီး စီးရတဲ့ အခြေအနေလေး
ကို နှမြောမိနေ သည် ..။ သူနဲ့ ဒီလိုဘဲ သွားချင်နေသေး သည် ..။ အိမ် မပြန်ချင်သေး ..။ စျန်ရ က သီဟ မျက်နှာ နဲ့ တာဝန်ရှိတယ် ထင်လို့ လိုက်ပို့နေတာပေမဲ့..အမရာ ဘက်ကတော့ စျန်ရ နဲ့ ခုလို သွားရတာကို အရမ်း ကြည်နူးနေ သည် ..။ ထပ်တခါတောင် လူဆိုးတွေ နဲ့ တွေ့လိုက်ချင်သေး သည် ..။ စျန်ရ ကယ်တာကို
ခံချင်လို့ ..။

“ ဘာစားမလဲ..အမရာ ..ဘယ်မောင်းရမလဲ…”
အင်းလျားလမ်း နဲ့ တက္ကသိုလ်ရိပ်သာလမ်း ဆုံတဲ့ မီးပွိုင့် ကို ရောက်နေတော့ အမရာ လဲ ဘယ်ဘက်ခြမ်း
က ခြံထဲ ညွှှန်ပြလိုက်ပြီး ..“ အဲဒီမှာ စားမယ် …” လို့ ပြောလိုက် သည် ..။ စျန်ရ လဲကားကို အဲဒီခြံထဲ ချိုးကွေ့လိုက် သည် ..။ မုန့်ဟင်းခါး ဆိုင်ဘဲ ..။ နံမည်ကြီး ဆိုင်မို့ ကားတွေ နဲ့ လာစားကြတာ ကားရပ်စရာတောင် မနဲရှာရ သည် ..။ အမရာ သည် စျန်ရမောင် နဲ့ အတူတူ ကားပေါ်က ဆင်းပြီး မုံ့ဟင်းခါးဆိုင် ကို သွားရသောအခါ စားနေသူများ ..သူတို့နှစ်ယောက် ကို ကြည့်ကြတာကို စိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်သလိုလို..ရင်ခုံသလိုလို ဖြစ်မိ သည် ။
လူတွေကလဲ ဝင်းထင်းနေသော အမရာထွန်းချုုပ် နဲ့ အရပ်မြင့်မြင့် ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့် စျန်ရမောင် တို့ တံခါးနှစ်ပေါက် ပြိုင်ကားအသစ်လေး ထဲက ဆင်းလာတော့..မော်ဒယ်လ်တွေဘဲလား ..ရုပ်ရှင်သရုပ်ဆောင်တွေဘဲလား ..ဆိုပြီး ကြည့်ကြတာနေမှာ ပေါ့ ..။

အို..။ စားနေကြသူတွေထဲ အမရာ ရဲ့ သူငယ်ချင်း ဒေါ်လီဇွဲမောင် ကို တွေ့လိုက်ရ သည် ..။
အို..အမရာ ပျော်လိုက်တာ အရမ်း ..။ စျန်ရမောင် နဲ့ သူမ တွဲလာတာ ဒေါ်လီဇွဲမောင် တွေ့သွားလို့ ..။
ဒေါ်လီဇွဲမောင် က စျန်ရမောင် ကို ကြိုက်နေတဲ့ ကောင်မ ..။ ဟွန်း ..ဒေါ်လီဇွဲမောင် မျက်နှာကွက်ကနဲ ပျက်သွား
တာ တွေ့လိုက်ရ သည် ..။
ခါတိုင်းဆိုရင် ဒေါ်လီဇွဲမောင် ကို မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်မှာ ဖြစ်ပေမဲ့ အခုတော့..စျန်ရ နဲ့ တွဲလာတာမို့ ဒေါ်လီဇွဲမောင် ကို လှမ်းနုတ်ဆက် လိုက် သည် ..။ မုန့်ဟင်းခါး အရမ်းစားကောင်းသည်။
ပျော် သည် ..။ အမရာ့ဘေး မှာ သူ ရှိနေလို့ ..။ သူနဲ့ အတူူတူ ထိုင်စားရလို့ ..။

မုန့်ဟင်းခါးဆိုင် က ထွက်တော့ စျန်ရ က မေးပြန် သည် ..။
“ ဘယ်မောင်းရမလဲ အမရာ..အိမ်လား ..”
“ ဟုတ်ဘူး ..”
မျက်စောင်းလေးထိုး ..နှုတ်ခမ်းလေး စူထော်လိုက် သည် ..။
မပြန်ချင်သေးဘူး ..။ ပျော်လို့ မဝသေးဘူး ..။
“ဒါဖြင့်..ဘယ်လဲ..အမရာ ..”
“ ညာဘက်ကွေ့ ..အန်တီလေး အိမ်ကို သွားမယ် ..”
“ အန်တီရွှေရည်ချုပ် အိ်မ် လား…”
စျန်ရမောင် ကမ္ဘာအေးဘုရားလမ်းမကြီး ပေါ်မှာ ရှိသော အန်တီရွှေရည်ချုပ် ရဲ့ အိမ်ကို ဦးတည် လိုက် သည် ..။
သူ အဲဒီအိမ် ကို သီဟထွန်းချုပ် နဲ့ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ရောက်ဘူး သည် ..။

ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် သည် အမရာ နဲ့ သီဟထွန်းချုပ်တို့ ရဲ့ အဖေ ဦးထွန်းချုပ် ရဲ့ ညီမ ဖြစ်သည် ..။ ဒေါ်ရွှေရည်
ချုပ် သည် အပျိုကြီး ဖြစ်ပြီး သူ့တူ နဲ့ တူမ ကို အလွန်ချစ် သည် ..။ ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက် ချမ်းသာခဲ့သူတွေ
ဖြစ်လို့ ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် သည် လဲ သူမအကို ဦးထွန်းချုပ်လိုဘဲ အလွန်အမင်း ချမ်းသာသည် ဆိုတာကို စျန်ရမောင်
သိ သည် ..။
အမှန်က သူ သီဟ နဲ့ တနေရာသွားကြဖို့ ချိန်းထား သည် ..။ အမရာ စိတ်ငြိုငြင်မှာ စိုးလို့ သူ မအားကြောင်း
မပြောလိုလို့ အသာ ငြိမ်ကုတ်ပြီး အမရာ သွားလိုရာ လိုက်ပို့ပေးနေတာ ..။
အလွန် ချောလှသော အမရာလေး နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် ကားကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ ပူးထိပြီး သွားနေရတာ သူ ရင်တွေ ခုံမိတာ အရမ်းဘဲ ..။ သူ သည် သီဟထွန်းချုပ် နဲ့ သွားရင်းလာရင်း ..မကြာခဏ သီဟထွန်းချုပ် ကြောင့် ညအချိန်တွေမှာ လူရမ်းကား တချို့နဲ့ ဖိုက်ရတာတွေ ရှိခဲ့ သည် ..။ ကင်ဒိုဓါးရှည်များ နဲ့ ၀ိုင်းခုတ်ကြတာခံရတုံးကတောင် ကြောက်စိတ် မရှိခဲ့သော စျန်ရမောင် သည် အလွန်လှသော ကောင်မလေး နဲ့နီးနီးစပ်စပ် နေနေရတော့ လက်တွေ ခြေတွေ ဒူးတွေ..တုန်နေ သည် ..။.

“ အမရာ ..”
“ ရှင် ”

အမရာ စျန်ရမောင် က သူမကို ခေါ်လိုက်လို့ သဘောကျသွား သည် ..။
“အမရာ ..ဖုန်း ပါလား ..”
“ အင်း..ပါတယ် ..ဟိုမှာ ..”
ရှေ့ကခွက်လေးထဲ ရှိနေသော ဖုန်းကို ပြ သည် ..။
“ သီဟ ဆီကို ခေါ်ပေးမလားဟင် ..”
“ အင်း…”
အမရာ..ကိုကြီးဆီကို ခေါ်လိုက် သည် ..။
“ကိုကြီး ..”
“ ဟိတ်..မီးငယ် ..ဘာလဲ ..”
“ ကိုကြီး ဘယ်မှာလဲ..”
“ အိမ်မှာ..ဘာလဲ ပြော..ငါ စျန်ရအိမ် ကို ဆက်မလို့ ..”
“ မဆက်နေနဲ့..ကိုစျန်ရ က မီးငယ် နဲ့ ..”
“ ဘာ ..”
ကိုကြီးအသံက မကျေနပ်သံ နဲ့ …။
“ ဘာလို့ စျန်ရ က နင်နဲ့ ဖြစ်နေရတာလဲ..ငါ နဲ့ ချိန်းထားတာ ..မီးငယ် ..”
“ မီးငယ် ကို ကားမောင်းပေးနေတယ် …ကိုကြီး ..ဒီလို..ဒီလို..ကိုကြီး …. ”
အမရာ က ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ ကို ပြောပြ သည် ..။
“ဟာ..စျန်ရ နဲ့ တိုးပေလို့ဘဲ..မီးငယ် . နင့်ကြောင့်လဲ ခက်တယ်…တယောက်ထဲ လူပြတ်တဲ့ နေရာတွေ လျောက်သွားတာ ..စျန်ရ ကို ဖုန်းပေးလိုက်စမ်း..ငါ သူနဲ့ ပြောချင်တယ် ..”
“ကိုကြီး ..ဒက်ဒီတို့ ကို သွားမပြောနဲ့ နော်..တော်ကြာ စိတ်ပူပြီး ..ပူညံပူညံ လုပ်နေမှာ ..အပြင်လဲ ထွက်ရမှာ
မဟုတ်တော့ဘူး ..”
“ အေးပါ..စျန်ရ ကို ဖုန်းပေးလိုက် ..ငါ အရေးကြီးလို့ …”
“ဟုတ် ..”
စျန်ရမောင် ကားမောင်းရင်း..ဖုန်းကိုင်လိုက် သည် ..။
“စျန်ရ ..မီးငယ် အတွက် ဖိုက်ရတယ် ဆို ..ဘာဖြစ်သေးလဲ ..”
“ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ..အဆင်ပြေပါတယ်..”
“ မင်းနဲ့တိုးပေ..လို့ဘဲကွာ…ကျေးဇူးဘဲ စျန်ရ ..ဟိတ်..ဒို့ချိန်းထားတာ မမေ့နဲ့အုံး ..”
“ မမေ့ပါဘူး ..အခု အမရာ့ကို အန်တီ ရွှေရည်ချုပ် အိမ် လိုက်ပို့နေတယ် ..ပြီးရင် တန်းလာလိုက်မယ်..”
“ ဟုတ်ပြီ..အိမ်ကဘဲ စောင့်နေမယ်..စျန်ရ ..မီးငယ် ကို ပြောလိုက် ..မကြာနဲ့ လို့ ..”
“ အိုကေ..ဆီးယူး..”
အမရာ့ကို ဖုန်းပြန်ပေးလိုက် သည် ..။
“ကျေးဇူးဘဲ အမရာ …”

“ ကိုစျန်ရ ..”
“ ဗျာ …”
“ မီးငယ် ကို မီးငယ် လို့ဘဲ ခေါ်ပါလား …”
“ အာ…အင်း…ဟုတ်ကဲ့…”
“ ခေါ်လေ..အခုခေါ်…မီးငယ် လို့…”
“ အဟင်း ..မီးငယ် ..”
“ အင်း ..အဲလိုခေါ် …”

“ကိုစျန်ရ..လာမဲ့ ဆက်တဒေး အားတယ် မှုတ်လား..”
စျန်ရမောင် ချက်ချင်း ပြန်မဖြေသေးဘဲ စဉ်းစားနေသည် ..။

“အင်း ..စနေနေ့..သီဟနဲ့ ပဲခူးဘက် သွားဖို့ ချိန်းထားတယ် ..အမရာ ..ဘာလုပ်ပေးစရာ ရှိလဲဟင်..”
“ အမရာ့ ဘတ်သ်ဒေး လေ ..အိမ်မှာ ပါတီဲ အကြီးအကျယ် လုပ်မှာ …အဲဒါ ကိုစျန်ရ လာနော် ..”
“အင်း..အဲ….ဟို…သီဟ…”
“ ကိုကြီး နဲ့ လိုက်ရမယ် လို့ ပြောမလို့ မှုတ်လား …”
အမရာ က မကျေမနပ် ပြောလိုက် သည် ..။

“ ချိန်းထားပြီးသား ဖြစ်နေလို့..အမရာ..အဲလေ…မီးငယ် …”
“ ဘယ်အချိန်သွားမှာလဲ ..တနေကုန်လား ..ဘတ်ဒေးပါတီ က ညမှ လုပ်မှာ …”
“ အင်း ..ည ဆိုရင်တော့ ပြန်ရောက်ပါပြီ ..ပဲခူး မှာ ဆိုင်တခု ဖွင့်ဖို့ သွားမှာ လေ ..”
“ ကိုစျန်ရ ကို မေးစရာ ရှိလို့ ..”
“ ဘာမေးမှာ လဲ…”
“ ကိုကြီး နဲ့ကိုစျန်ရ က ညီအကိုလို ခင်ကြတဲ့ ဘက်စ်ဖရင်း တွေ လို့ ဆိုပေမဲ့ ကိုကြီး က ကိူစျန်ရ ကို နိုင်သ
လိုဘဲ..ဘာလဲ..ကိုစျန်ရ က သူ့ကို ကြောက်ရတာလား ..”
စျန်ရမောင် က ရယ် သည် ..။

“ မဟုတ်ပါဘူး..မကြောက်ရပါဘူး ..သီဟ နဲ့က ငယ်ငယ်ထဲက အရမ်းခင် အမြဲတွဲခဲ့ပြီး ..သူလို ကိုယ် ကူညီ..ကိုယ်လို သူ ကူညီ ကြတာလေ..မီးငယ်လဲ တွေ့နေခဲ့တာဘဲ လေ ..”
“မီးငယ် တွေ့တာတော့ ကိုစျန်ရ ကချည်းဘဲ ..ကိုကြီး ကို ကူနေတာ .အမြဲလိုက်လိုက် ကူနေတာ ..ကိုကြီး က
ကိုစျန်ရ ကို ဘာများ ကူညီခဲ့လို့လဲ …”
“ မီးငယ် မသိလို့ပါ ..သီဟ က ဒို့အပေါ် သံယောဇဉ် ကြီးပါတယ် ..အမြဲ ကူပါတယ် ..ဟင်းဟင်း ..”
“ ဒါဆို ..ပါတီ အချိန်တော့ ပြန်ရောက်မယ် မဟုတ်လား …”
“အင်း ..ရောက်မှာပါ ..”
“ အာ..ရောက်မှာပါ ဆိုတာကြီး က သေမှမသေချာတာ ..”
သူတို့ ကားလေး ..အမရာတို့ အဒေါ် ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် ရဲ့ ခြံတံခါးဝ ကို ရောက်သွား သည် ..။

ပစ်ပစ် ..ပစ် ..

ဟွန်းသံပေးလိုက်တော့ ခြံစောင့်က အပေါက် က ချောင်းကြည့်ပြီး ..တံခါးဖွင့်ပေးသည် ..။
“ကိုစျန်ရ .. မီးငယ် နေခဲ့မယ် ..ကိုစျန်ရ မီးငယ်ကားနဲ့ ဘဲ အိမ်ပြန်လိုက်တော့ ..ကိုကြီး စောင့်နေတယ် ..ပူညံပူ
ညံ လုပ်နေတယ် ..မီးငယ် ပြန်ရင်..အန်တီလေး ကိုဘဲ ပြန်လိုက်ပို့ခိုင်းမယ် … .”
“အိုကေ..ဒါဆို ..ဒို့ သွားမယ် နော် …”

ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် သည် အိမ်ရှေ့ တံခါးပေါက် မှ တူမချောလေး ကို စောင့်ကြိုနေ သည် ..။
အမရာရဲ့ ကားလေး ကို စျန်ရမောင် မောင်းပြီး ပြန်ထွက်သွားတာ ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် တွေ့လိုက်ရ သည် ..။
ဒီ စျန်ရမောင် ဆိုတဲ့ ကောင်ချောလေး နဲ့ မီးငယ် ဘယ်ကများ အတူတူ လာကြပါလိမ့် ..။

စျန်ရမောင် က ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် ကို မြင် သည် ..။
ပြုံးပြ ..လက်ပြ နုတ်ဆက်သွား သည် ..။ ဘာလို့မှန်းမသိ ..ဒီ စျန်ရမောင် နဲ့ မျက်လုံးချင်း ဆုံမိရင် ဒေါ်ရွှေရည်
ချုပ် ရင်တွေ ခုန် သည် ..။ သူမကို ကြိုက်သူတွေ တအားများခဲ့ပေမဲ့ ဒေါ်ရွှေရည် စိတ်ကြိုက် မတွေ့ဘဲ ရွေးလွန်း
တာကြောင့် အချိန်တွေ လွန် ..အသက် ၄၀ ရောက်လာ သည် ..။

တူဖြစ်တဲ့ သီဟထွန်းချုပ် ခေါ်ခေါ်လာလို့ စျန်ရမောင် ကို ခဏခဏ ဆုံရ သည် ..။ ဒေါ်ရွှေရည် သူ့ကို
စတွေ့ကထဲက ရင်ခုန်တာ ..။ မကွယ်မဝှက်တမ်း ပြောရမယ် ဆိုရင် ..သူ့ကို ဒေါ်ရွှေရည် သဘောကျမိသွား သည် ။ ကြိုက်သွားသည် ဆိုပါတော့ ..။ သူ့ရုပ်ရော..ဘော်ဒီရော ..ဒေါ်ရွှေရည် သဘောကျ သည် ..။ ဟင်း…တွေ့မဲ့တွေ့တော့လဲ အချိန်နှောင်းနေသလိုဘဲ ..။ သူမ က သူ့ကို သဘောကျကြိုက်နေပေမဲ့ သူ့အနေနဲ့
ကတော့ အဒေါ်အရွယ် အသက် ၄၀ ကို ဘယ်စဉ်းစား ချင်ပါ့မလဲလေ ..။

အင်း..အချစ်..အချစ် …။ အချစ် ဆိုတာ ဟာ ဆန်းကြယ်သား ကွယ် ..။
“အန်တီလေး …အန်တီလေး ..ပြစရာ ရှိတယ် ဆိုလို့ မီးငယ် လာခဲ့တာ ..အန်တီလေး နေမကောင်းဘူးလား ..”
စျန်ရမောင် ကို မြင်လိုက်ရလို့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားသွားရပြီး ငိုင်တိုင်တိုင် ဖြစ်သွား တဲ့ သူမ အန်တီလေး ကို အမရာ က မေးလိုက်မှ ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် သတိဝင်လာ သည် .. ။

“ကောင်းပါတယ် မီးငယ် ..စျန်ရမောင် က မီးငယ်ကား နဲ့ မီးငယ် ကို လိုက်ပို့တာ တွေ့လိုက်လို့ အန်တီလေး
အံ့သြနေလို့ပါ ..ဘယ်က ဘယ်လို …”
“ ဒီလို အန်တီလေး ရဲ့…ဒက်ဒီ့ကိုတော့ သွားပြန်မပြောနဲ့ နော် …”
ဖြစ်ပျက်တာ ကို အန်တီလေး ကို အမရာ ပြောပြလိုက် သည် ..။
“သူ က ကရာတေး ကလပ် ထောင်ထားတယ်..အန်တီလေး ..သူက အရှေ့တောင်အာရှ ဂျူဂျစ်ဆု ပြိုင်ပွဲမှာ
ပထမ ရတာ ..”
“ ဘုရား..ဘုရား ..စျန်ရ နဲ့ တိုးပေလို့ဘဲ မီးငယ်ရယ် …စျန်ရ က တကယ်ဘဲ အားကိုးရတဲ့ ကောင်လေး ဘဲ..”
“ ဒါကြောင့်လဲ ကိုကြီး က သူ့ကို အမြဲ အားကိုးနေတာပေါ့..အန်တီလေး..ရဲ့ ..ခုလဲ ကိုကြီး ခေါ်နေလို့ မီးငယ်
သူ့ကို အိမ်ပြန်ခိုင်းလိုက်တယ် ..အန်တီလေး ..မီးငယ် ကို လိုက်ပို့ပေးနော် …”

“ အေး ..ပို့မှာ ပေါ့ …အေးအေးဆေးဆေး နေအုံးလေ ..အန်တီလေး နန်းကြီး လုပ်စားတယ် ..မီးငယ် အကြိုက်လေ ..”

အမရာ ရဲ့ ကားလေး ကို သီဟထွန်းချုပ် စောင့်နေတာကြောင့် ခပ်မြန်မြန်လေး မောင်းလိုက်မိ သည် ..။
ဖျတ်ကနဲ သူ့ညာဘက် အရှေ့မှာ ရေဒါကိုင်ထားတဲ့ အဖြူရောင် ဝတ်စုံနဲ့ ယာဉ်ထိန်းရဲတယောက် ကို တွေ့လိုက်
လို့ အရှိန်လျော့လိုက် သည် ..။ မရတော့ ..။ ရဲသား က ကားရပ်ဖို့ တားနေပြီ ..။
ဟာ..အမြန်လို အနှေးဖြစ်ပြီ ..။
ဟိုက်..သောက်ဂွဘဲ ..မနက်ထပြေး တာမို့ ပိုက်ဆံလဲ တပြားတချပ်မှ မပါ ..။ ပိုဆိုးတာ က ယာဉ်မောင်းလိုင်စင်
လဲ မပါ ..။ ခက်ပြီ ..။ ခက်ပြီ ..။ ဘယ်လို လုပ်ကြမလဲ ..။
ယာဉ်ထိန်းရဲ ရောက်လာ သည် ..။
“ယာဉ်မောင်းလိုင်စင် လေး ..ဗျာ ..ခင်ဗျား အရှိန်တော်တော် မြန်မြန် မောင်းလာတယ် ..”
သူ ဘာပြောရမှန်း မသိ ..။

ဒီအချိန်မှာ ပုခုံးက ဒေါက်အမဲ မှာ ငွေကြယ်တပွင့် နဲ့ ရဲအရာရှိတယောက် ရောက်လာ သည် ..။
“ဟေး..ခင်ဗျားက ဘယ်သူလဲ ..ဦးထွန်းချုပ် သားဘဲလား ..” လို့ မေးသည် ..။ ပထမ ရောက်လာပြီး ယာဉ်မောင်း
လိုင်စင် တောင်းတဲ့ ရဲသား ကို ..“ ကျနော် ဆက်လုပ်လိုက်မယ်..ခင်ဗျား..တခြားကားတွေ ဆက် လုပ်လိုက် ..”
လို့ ပြော သည် ..။
“ ကျနော် က သီဟထွန်းချုပ် သူငယ်ချင်းပါ ..ဒါ သူ့ညီမ အမရာ့ကားလေ..ကျနော် ကားပြင်ပေး ရင်း စက်စမ်းထွက်တာ ..”လို့ စျန်ရမောင် က ပြောလိုက် သည် ..။
“ အေး..ကျနော် က ဒီကားလေးကို မှတ်မိ တယ် ..ခင်ဗျား သွားလို့ရပါပြီ ..ပြောပြလိုက်ပါဗျာ ..ကျနော် နဲ့တွေ့တယ်လို့ …ကဲ ညီလေး ..နောက်လဲ အကူအညီ လိုရင်ပြော..ဟုတ်လား ….”
ရဲအရာရှိ က သူ့နံမည် ကိုပါ ပြောပြနေ သည် ..။ သူမပြောပြလဲ သူ့နံမည် ကို ရင်ဘတ်က ပလပ်စတစ်ပြားလေး
မှာ တွေ့ပြီးသားဘဲ ..။

“ ကျေးဇူးဘဲ အကိုရေ..သွားလိုက်အုံးမယ် …”
အင်း..အမရာနဲ့ သီဟတို့ အဖေ ဦးထွန်းချုပ် ရဲ့ သြဇာ အရှိန်အဝါ ကို စျန်ရမောင် သဘောပေါက် နားလည်သွား ရ သည် ..။

သီဟထွန်းချုပ် က အမရာထွန်းချုပ်ကို ကယ်လိုက်ခဲ့တာ ကိုု ကျေးဇူးတင် မဆုံး ဖြစ်နေ သည် ..။
“စျန်ရ ရာ..မင်း နဲ့ တိုးပေလို့ဘဲ ..မီးငယ်ကလဲ ဘယ်လို မနက် အစောကြီး လူပြတ်တဲ့ နေရာ ရောက်နေရလဲ
မသိပါဘူး…”
“ အခု ဘယ်သွားမလဲ ..စိန်စိန်သဲစိမ့် နဲ့ ချိန်းတာလား ..”ာ
“ အင်း..သူ့ကို သူ့လမ်းထိပ်မှာ သွားစောင့်ရမယ် ..သူ ထွက်လာမယ် ပြောတယ် …”

သီဟထွန်းချုပ် သည် စိန်စိန်သဲစိမ့် ဆိုတဲ့ မိန်းမ ကို အသဲအသန်ကြိုက်နေ သည် .။ စိန်စိန်သဲစိ်မ့် သည်
မြို့လည်က ရုံးတရုံးမှာ အလုပ်လုပ် သည် ..။ သီဟထွန်းချုပ် တနေ့ ကားမောင်းနေစဉ် ကားမှတ်တိုင်မှာ ရပ်
စောင့်နေသော မိန်းမတယောက်ကို တွေ့လိုက် သည် ..။

လျပ်တပျက် တွေ့လိုက်တာ ဖြစ်ပေမဲ့ သီဟထွန်းချုပ်
ရဲ့ စိတ် ထဲ စွဲသွား သည် ..။ စွဲလန်းသွား သည် ..။ တနေ့လုံး သည် မိန်းမ ကို ပြန်သတိရနေ သည် ..။ မြင်
ယောင် သည် ..။
စျန်ရမောင် ကို ပြောပြ သည် ..။
“ဒီလောက်တောင်ဘဲလား..သီဟရာ ..တခါလေး ဖျတ်ကနဲ မြင်လိုက်မိတာနဲ့ ..”
“ ဟုတ်တယ် ..စျန်ရ ..သူ့ပုံက ထူးခြားတယ် ..”
“ ဘယ်လိုပုံမျိုး..ရုပ်မျိုးလဲ ..မင်းလို တော်ရုံဆော်ကို လှည့်မကြည့်တတ်တဲ့ လူ က စွဲလန်းသွားရအောင်..”
“ အရပ်မြင့်တယ် ..အသားဖြူတယ် ..ဝတ်တာစားတာ မြန်မာဆန်တယ် ..ဆံပင်ရှည်တယ် ..အင်း..ဘယ်သူနဲ့
တူသလဲ ဆိုတော့ ..အင်း…ငါလဲ ..မပြောတတ်ဘူး ..ဂျပန်မင်းသမီး တယောက်ယောက် နဲ့ တူသလား ဘဲ..”
“ဘယ်နားမှ တွေ့တာလဲ ..”
“ ဆင်မလိုက် ဝက်သတ်ရုံနား မှာ …”
“ ဟိုက် ..ရပ်ကွက်ထဲ က ထွက်လာတာလား ..”
“ဘယ်က ထွက်လာလဲတော့ ငါ ဘယ်သိမလဲ..ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင် မှာ စောင့်နေတာ..အဲဒီနား မှာဘဲ နေတာ
ဖြစ်မှာပေါ့ ..”
“သီဟ ..ကြည့်လဲ လုပ်အုံး..သူငယ်ချင်း ..ရပ်ကွက်ထဲက ဆိုရင် သူတို့ အပိုင်ထဲ သွား ရင် ၀ိူင်းသမ လိမ့်မယ်”
“ဟားဟား..စျန်ရရယ်…မင်းတယောက်လုံး ရှိတာဘဲကွာ..ငါ မကြောက်ပါဘူး ..”
“ လုပ်ပြန်ပြီ ..ဟိုတခါ အုတ်ကျင်း ထဲက ဆော် တုံးကလို ..ဆယ်ယောက်တယောက် စပါတင် ကိုင်နေရဦးမယ် ..”
“ ဟားဟား …ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် အဲဒီတုံး က ဖိုက်တာလဲ ..မင်း နိုင်တာဘဲ မဟုတ်လား ..”
“ငါတော်လို့ ထက် ၀ိုင်းနှိပ်တဲ့ လူတွေထဲ ဆိုက်ကားဆရာ အဖိုးကြီးတွေ လဲ ပါလို့…နိုင်တာပါ ..”
“ကဲပါ..ငါတို့ မနက်ဖန်မနက် သွားပြန်ကြည့်ရအောင် ..သူ့ကို တွေ့လိုတွေ့ငြား ..”
“ သီဟ..သီဟ ..ကျောင်းမှာ ဒီလောက် ဆော်တွေ လုပ် နိုင်ရက်နဲ့ ..”
“ စျန်ရ ရာ..အချစ်ဆိုတာ ထူးဆန်းသားကွ ..”
“ တော်ပါပြီ..သီဟ ရာ ..သွားချင်လဲ လိုက်ခဲ့ပါ့မယ် ..အချစ် အကြောင်း တော့ စ မလာပါနဲ့တော့ ဟင်းဟင်း”
နောက်တနေ့ မနက် ရုံးချိန်မတိုင်ခင် ဆင်မလိုက် ဝက်သတ်ရုံနား က ကားမှတ်တိုင် နား သူတို့ ရောက်နေကြ သည် ..။
ဟော ..လာပြီ ..အဲဒါဘဲ ..စျန်ရ …။
မိန်းမတယောက် ခြင်းလေး ဆွဲပြီး လမ်းကြားထဲက ထွက်လာ သည် ..။
ဟာ..သီဟ ..အဲဒီ ရပ်ကွက် က လူငယ်တွေက လက်သံပြောင်တယ်နော် ..ကြည့်လဲ လုပ်အုံး ..”
သီဟထွန်းချုပ် က သူပြောတာကိုတောင် ကြားပုံ မရ ..။ ကားမှတ်တိုင် ကို လျောက်သွားပြီ ..။ သူပြောတဲ့မိန်းမ
ဘေးမှာ သူ ရပ်ပြီး သူပါ ဘတ်စ် စောင့်တဲ့ ပုံစံ လုပ်နေ သည် ..။
ဟော..ဘတ်စ်ကား လာနေပြီ ..။ ဒီမိန်းမ ကားပေါ်တက်တော့ သီဟ ပါ လိုက်တက်သွား သည် ..။ ဟိုက် ..။
စျန်ရ ပါ ကားပေါ်လိုက်တက်ရ သည် ..။ သီဟကားကတော့ မလှမ်းမကမ်း မှာ သူ ရပ်ထားခဲ့တာ ကျန်ခဲ့ပြီ ။
အဲဒီနေ့ က ဒီမိန်းမ ဘယ်မှာ အလုပ်လုပ်သလဲ သူတို့ လိုက်ကြည့် သည် ..။ သီဟ ရောဂါ က မသေး ..။
သူ တခြား ဘာမှ မလုပ်နိုင် ..။နေ့တိုင်း ဘတ်စ်ကား လိုက်စီးပြီး ဒီမိန်းမ ကို လိုက်ကြည့် သည် ..။ ဒီလို နဲ့
တလ အကြာ သီဟ ..ဒီမိန်းမ နဲ့ ကော်ဖီဆိုင်..ဒိုးနတ်ဆိုင် ထိုင်နိုင်တဲ့ အဆင့် အထိ ဖြစ်လာ သည် ..။
ခင်မင်ရင်းနှီးလာရ သည် ..။ သူမနံမည်က စိန်စိန်သဲစိမ့် တဲ့ ..။

အခု စိန်စိန်သဲစိမ့် နဲ့ ချိန်းတဲ့ အဆင့် ကို ရောက်နေပြီ ..။
“ စျန်ရမောင် ..သွားကြမယ် ..”
“ ခဏလေး ရေချိုးလိုက်လို့ ရမလား ..”
စျန်ရမောင် က မနက် ထပြေး တဲ့ အဝတ်နဲ့ ဖြစ်နေဆဲ ..။
“ ချိုးလေ ..ပြီးတော့ ငါ့ အဝတ်တွေဘဲ ယူဝတ်လိုက်တော့.. မင်းအိမ်ကို ပြန်နေဖို့ အချိန် မရတော့ဘူး ..”
“ အိုကေ ..ခဏ စောင့် ..”
စျန်ရမောင် ရေအမြန်ချိုး သည် ..။
သီဟထွန်းချုပ် အဝတ်အစားတွေ ယူဝတ်လိုက်ရ သည် ..။

“ အစီအစဉ် ပြောပါအုံး ..မင်းတို့ ဘယ်ကို သွား ကြမှာလဲ ..ငါ က ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ..”
“ ဒို့အခု စိန်စိန်သဲစိမ့် ကို သွားခေါ်မယ် ..ပြီးရင် ..ရွှေဂုံတိိုင် က တိုက် ကို သွားမယ် ..ဒို့ အေးအေးဆေးဆေး
စကားပြောမယ် ..မင်း က စားရာ တခုခု ထွက်ဝယ်ပေးကွာ ..စိန်စိန်သဲစိမ့် ဘာစားချင်လဲ သူနဲ့တွေ့မှ မေးလိုက်မယ် ..ဒန်ပေါက် ဖြစ်ဖြစ် ..ဆီချက် ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ကွာ…သောက်စရာ ကတော့ အဲဒီမှာ ရှိမယ် ..”
“ မင်း က ဟိုဒင်း လုပ်မှာလား..သီဟ …”

“ မသိဘူး ..ဘာဖြစ်လာမလဲ ..ဒို့နှစ်ယောက် က တယောက် နဲ့ တယောက်တော့ ရေရေလည်လည် အသဲအသန်
ကြိုက်နေကြပြီ ..”
“ အဖေါ်လေး ဘာလေး ဆောင်သွားအုံး . .”
“ ဟာ..ကြိုတင်ကြံရွယ်ချက် နဲ့ ငါ မလုပ်ချင်ပါဘူး ..သူသိရင် ဘယ်ကောင်းမလဲ ..”

သူတို့ စိန်စိန်သဲစိမ့် လာမဲ့ လမ်းကြားထိပ် က သွားစောင့်ကြ သည် ..။ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ထင်းထင်းကြီး မသိ
သာစေဖို့ သူတို့ အရောင်အဆင်း မတောက်ပတဲ့ တပတ်ရစ် တိုယိုတာကားတစီး နဲ့ သွားကြ တာ ဖြစ် သည် .။

စိန်စိန်သဲစိမ့် လာပြီ …။
အင်း ..။ စျန်ရမောင် အဖို့ကတော့ စိန်စိန်သဲစိမ့် သည် သာမန် မိန်းမတယာက်ပါဘဲ ..။ အချောကြီး လဲ မဟုတ်
ရုပ်လဲမဆိုး ..။ကိုယ်လုံး လဲ သိပ်အလှကြီးလဲ မဟုတ် ..။သီဟ ကို ဘယ်အချက် က ဖမ်းစား သွားသလဲတော့ မ
သိ ..။ တကယ်တော့ ကျိကျိတက် ချမ်းသာသော သူဌေးသား သီဟ အနား ချောပေ့လှပေ့ ဆိုတဲ့ ဆော်လေး
တွေ ၀ိုင်းဝိုင်းလည် နေတာ ..။
စိန်စိန်သဲစိမ့် သူတို့ ကားနား ရောက်လာ သည် ..။
စျန်ရမောင် က ကားမောင်းပြီး သီဟ နဲ့ စိန်စိန်သဲစိမ့် က ကား အနောက်ခန်းမှာ ထိုင် သည် ..။ သီဟ က
စျန်ရမောင် နဲ့ စိန်စိန်သဲစိမ့် ကို မိတ်ဆက်ပေး သည် ..။

စျန်ရမောင် သူထောင်ထားတဲ့ ကရာတေးကလပ် ရဲ့ သရုပ်ပြပွဲများ နဲ့ ယှဉ်ပြိုင်ပွဲများ နဲ့ အလုပ်ရှုပ်
နေလို့ ဟိုတလော က သီဟ နဲ့ မလိုက်သွားနိုင်ခဲ့ ..။ ဒီအချိန်မှာ သီဟ နဲ့ စိန်စိန်သဲစိမ့် တို့ ကြည်သွား သည်
..။ပြေလည်သွား သည် ..။ သီဟ တယောက်ထဲ သူများ ရပ်ကွက်တွေ ထဲ သွားတာလာတာ စျန်ရမောင် စိတ်ပူ
သည် ..။ သီဟ က သူတို့ အိမ် က ကားမောင်းတဲ့ ကိုညိုကြီး ကို ခေါ်သွားတယ်..ဘာမှ မပူနဲ့ လို့ ပြောခဲ့
သည် ..။

စျန်ရမောင် သည် ကားမောင်းရင်း နောက်ကြည့်မှန်မှ စိန်စိန်သဲစိမ့် ကို အကဲခတ်နေ သည် ..။
စိန်စိန်သဲစိမ့် သည် သီဟပြောသမျှကို တခစ်ခစ် နဲ့ သဘောတွေကျနေ သည် ..။ သီဟ သူ့ကို ပြောပြတာတော့
စိန်စိန်သဲစိမ့် သည် သီဟ ကို ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးသားတယောက် ဆိုတာတော့ သိပေမဲ့ ဦးထွန်းချုပ် ရဲ့သား ဆို
တာတော့ မသိဘူးတဲ့ ..။ ဦးထွန်းချုုပ် ဆိုတာလဲ ကြားဘူးပုံမရဘူး ..တဲ့ ..။
ရွှေဂုန်တိုင် က တိုက် မှာ သီဟ နဲ့ စိန်စိန်သဲစိမ့် ကို ချထားခဲ့လိုက်ပြီး စျန်ရမောင် စားစရာ ထွက်ဝယ် သည် ..။ ခါတိုင်းလဲ ဒီလိုဘဲ သီဟ ဆော်တွေ နဲ့ ချိန်းတွေ့ရင် စျန်ရ က စားစရာ ထွက်ဝယ်ပြီး သီဟ
က ဖုန်းခေါ် မှ ပြန်လာ သည် ..။ အခုလဲ စျန်ရ စိန်စိန်သဲစိမ့် စားချင်တဲ့ ဂျပန်အစားအစာ နဲ့ သီဟ စားချင်တဲ့
ဒန်ပေါက် ဝယ်မည် ဆိုပြီး ထွက်လာ သည် ..။

သီဟထွန်းချုပ် နဲ့ စိန်စိန်သဲစိမ့် ရွှေဂုန်တိုင်တိုက်ထဲ ရောက်တာနဲ့ တယောက် နဲ့ တယောက် အငမ်းမရဘဲ နမ်း
စုတ်ကြ သည် ..။ သီဟ သည် စိန်စိန်သဲစိမ့် ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်နေတုံး…သူမ တီရှပ်ထဲ လက်သွင်းကာ ရင်မို့မို့တွေ ကို သူ့လက်ဖဝါးကြီး နဲ့ စမ်းကိုင် သည် ..။ စိန်စိန်သဲစိမ့် က မျက်လုံးတွေ စုံမှိတ်ထား ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ကို တုံ့ပြန်စုတ်နမ်း သည် ..။

“ ချစ်တယ် ..စိမ့်ရယ်…ကို စိမ့်ကို သိပ်ချစ်တယ် ..”
နှုတ်ခမ်းချင်းအခွာ စိတ်တွေ ပြင်းထန်လျက် သီဟ ပြော သည်် ..။ လက်တွေက စိန်စိန်သဲစိမ့် တင်သားတွေ ကို
ဖျစ်ညှစ်နေ သည် ..။ စိမ့်လဲ ကို့ကို သိပ်ချစ်တယ် …အရမ်းချစ်တယ် …ချစ်တယ်…ချစ်တယ် ….ချစ်တယ် …. လို့
စိန်စိန်သဲစိမ့် က တတွတ်တွတ် ရွတ်ရင်း သီဟ ကျောပြင်ကို သူမလက်သဲချွန်ချွန်တွေ နဲ့ ကုတ်ခြစ်လေ သည် ။
သူမ လက်သဲတွေ သူ့ကျောပြင်ကို စူးနစ် ကုတ်ခြစ်မှု က သီဟ ရဲ့ နဂိုကထဲ က ထကြွပြင်းထန် နေ
တဲ့ ကာမစိတ်တွေ ကို ပိုမိုပြင်းထန် နိုးကြွစေ သည် ..။ ဘယ်ကနေဘယ်လို အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ကြီး ပေါ်ကို
ရောက်ရှိသွားကြသလဲ မသိတော့ ..။ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို ဖယ်ခွာနေမိကြ သည် ..။ စိန်စိန်သဲစိမ့်
ရဲ့ အဝတ်အစားတွေ အားလုံး ..ကုတင်အောက် က ပေါလစ် အရောင်ပြောင်လက်နေသော လျာထိုးကြမ်းပြင်
ပေါ်ကို ရောက်ကုန် သည် ..။
မိမွေးဖမွေးတိုင်း ဖြစ်နေသော စိန်စိန်သဲစိမ့် သည် ပေါင်တန်ဖြူဖြူ နှစ်ချောင်းကိုစိကာ ရင်သားစိုင်တွေ အပေါ်ကိုလဲ လက်နဲ့ ကာအုပ်ပြီး ..စိမ့်ရှက်တယ် ကိုရယ် ..လို့ မျက်နှာနီနီလေး နဲ့ ပြောလေ သည် ..။ သီဟ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူအမ်းအမ်းလေးတွေ ဆီက အနမ်းတွေ သည် လည်တိုင်ဖွေးဖွေး ဆီကို ဆင်းသက်လာ သည် ..။ ထိုမှတဖန် ရင်သားတွေ ဆီကို ထပ်မံ ဆင်းသက်လာ တော့ စိန်စိန်သဲစိမ့် မှာ ခါးလေးကော့ကာ..အင်း..အင်း.အင်း…..နဲ့ ညည်းနေ သည် ..။

သီဟရဲ့ နှုတ်ခမ်းကြီးတွေ က နို့သီး ပန်းနုရောင်လေးတွေ ကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ မြည်အောင် စို့ပေးလိုက် ..သီဟရဲ့ လျာကြီး က ပြတ်ကနဲ ပြတ်ကနဲ ယက်ပေးလိုက် လုပ်နေ သည် ..။ အတန်ကြာ ရင်သားတွေ ဆီ နမ်းစို့နေရာ က သီဟ လျာကြီး က အောက်ဘက် ကို ဆက်လက် ရွေ့ဆင်းလာ သည် ..။
သီဟ လက်နှစ်ဘက် က စိန်စိန်သဲစိမ့် ရဲ့ ရင်သားစိုင်နှစ်ဘက် ကို ဆုတ်နယ်နေ တုံး ..သီဟ ရဲ့ မျက်နှာ သည် စိန်စိန်သဲစိမ့် ရဲ့ ပေါင်တန်သွယ် နှစ်ချောင်းရဲ့ ကြား ကို ရောက်ရှိသွား သည် ..။ပေါင်ကြားအလည် က တြိဂံပုံ နေရာလေးက အမွှေးမဲမဲစုစုလေးတွေ အပေါ်သူ့နှာခေါင်း နဲ့ နမ်းရှုံ့နေ သည် ..။စိန်စိန်သဲစိမ့်
နှုတ်ခမ်းလေး ပွင့်ဟလာပြီး . . .“ ကိုရယ်…ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ ..ဘုန်းကံတွေ နိမ့်ကုန်တော့မှာဘဲ …” လို့
ပြောပေမဲ့ သီဟ ရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲကိုင်ဆုတ်ပြီး သူမ ပေါင်ဂွဆုံ နဲ့ အတင်းကြီး ဖိကပ် နေ သည် ။
သူမ တင်ပါးကြီးတွေ ကလဲ ဝေ့ဝိုက် လှုပ်ရမ်းနေ သည် ..။ သီဟ လဲ သူမ အလွန်အမင်း လိုလားနေပြီ ဆိုတာ သဘောပေါက်ပြီး ..ဖေါင်းအိနေတဲ့အင်္ဂါစပ်ကြီး ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူလေးတွေကို သူ့လျာကြီး နဲ့ စတင် ယက်ပေးလိုက်ပါတော့ သည် ။

“ အို….အားဟားဟား……ကို..ကို….ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ ….အို …… ကို …မရွံဘူးလား ..အကိုရယ်…”
သီဟ သည် စိန်စိန်သဲစိမ့် ပေါင်တန်တွေ ကို ဘေးကို ဆွဲကားရင်း ..အားရပါးရဘဲ ယက်ပေး လေ သည် ..။
“ ဟင့်..ဟင့် …အို …ကို..ကိုရယ် …. စိမ့်စိမ့် …မနေတတ်တော့ဘူး ..စိမ့် ..စိမ့် …အား….အီး …”

စိန်စိန်သဲစိမ့် ရဲ့ ခါးလေး ကို လက်တဖက် နဲ့ ဆွဲဖက်ပြီး ..သူမ ရဲ့ အင်္ဂါစပ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ကို ဖိဖိယက်ပေးနေရင်း ကျန် လက်တဖက် နဲ့ သူမရဲ့ ဆူဖြိုးတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုတ်ညှစ် ပေး
နေ သည် ..။ သီဟရဲ့ လျာထိပ်ချွန်ချွန် က စိန်စိန်သဲစိမ့် ရဲ့ အင်္ဂါစပ်ထဲကို ဝင်နိုင်သမျျ တိုးဝင်နေသည် ..။ စိန်
စိန်သဲစိမ့် တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်ခါရမ်းနေရ သည် ..။

“ အမလေး..ကိုရယ် ..စိမ့်..စိမ့် မနေတတ်တော့ဘူး ..စိမ့်ကို ချစ်ပေးပါတော့ …စိမ့် အခံရခက်နေပြီ …ကို” လို့
တတွတ်တွတ် တောင်းခံလာလေ သည် ..။ သီဟ လဲ သူ့ အဝတ်တွေ ကို ချွတ်ထားပြီး ဖြစ်နေလို့ သူ့ပေါင်ကြား
က လိင်တန် ကြီး က မတ်မတ်ကြီး ထောင်နေတာ စိန်စိန်သဲစိမ့် တွေ့လိုက်ရ သည် ..။

“အမလေး..ကြီးလိုက်တာ ကိုရယ် ..စိမ့် ကြေက်တယ် ..”
မခို့တရို့လေး ပြောလိုက်သော စိန်စိန်သဲစိမ့် ရဲ့ မျက်နှာရှေ့ သီဟ က သူ့လိင်ချောင်း ကို ထိုးကပ်ပေး သည် ။
“အို ..ကို..စိမ့်..ဘာလုပ်ရမှာလဲ လို့ ..”
“ နမ်းပေး ..”
စိန်စိန်သဲစိမ့် က ရှက်သလို အမူအရာလေး နဲ့ သူမနှုတ်ခမ်းလေး နဲ့ လိင်တန် အလည်လောက်ကို ပြွတ်ကနဲ
ထိကပ်နမ်း လိုက် သည် ..။
“ ငုံပြီး စုတ်ပေး ..”
“ ဟင့်..လုပ်တတ်ဘူး ..တခါမှ မလုပ်ဘူးဘူး..ကို ..”
“ ငုံလိုက် ..ပြီးတော့ ..စုတ် ..”
“ စိမ့် စမ်းကြည့်မယ်လေ ..ကို့ ချစ်လွန်းလို့ ..”
စိန်စိန်သဲစိမ့် က လိင်တန်အရင်းကနေ ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး မှိုပွင့်ကြီးတပွင့်လို ကားနေသေ လိင်တန်ထိပ်ဖူး ကို
သူမပါးစပ် နဲ့ ငုံလိုက်ပြီး စုတ်လေ သည် ..။
“အား..ကောင်းတယ်..စိမ့်…အိုး..ကောင်းတယ် …လျာလေးနဲ့ ကစားပေး …”

စိန်စိန်သဲစိမ့် စုတ်ပေးတာကို သီဟ အတော်ကြာအောင် ခံစားအပြီး ..စိန်စိန်သဲစိမ့် က လိင်တန်ကို စုတ်ပေးတာ ရပ်နားလိုက် သည် ..။ “ ကို့ကို ချစ်လွန်းလို့ စိမ့် လျောက်လုပ်ပေးနေတာ သိလား ..” လို့ မျက်စောင်းလေထိုး ကာ ပြောလေ သည် ..။
“ဒါဖြင့် ကိုတို့ ချစ်ကြစို့ ..”

သီဟ က စိန်စိန်သဲစိမ့်ကို ပက်လက်လှဲစေကာ လှေကြီးထိုးရိုးရိုး တက်မှောက်တဲ့ ပုံစံ နဲ့ စက်ရှက်လေ သည် ..။
သူ့လိင်တန် ထိုးသွင်းသော အခါ စိန်စိန်သဲစိမ့် က ..“ ကို..ကို..နာတယ်..နာတယ် ..” လို့ အော်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထား သည် ..။ သီဟ ရဲ့ လိင်တန်က စိန်စိန်သဲစိမ့် ရဲ့ အင်္ဂါစပ်ထဲ တင်းတင်းစီးစီးကြီး တိုးဝင်နေ သည် ..။ “ မရဘူးထင်တယ်..နာတယ်နာတယ် ..အင်း….အင်း ..တော်ပြီ..တော်ပြီ …”
သူမ တတွတ်တွတ် ပြောဆိုနေတဲ့ကြား က သီဟ က ထည့်နေ သည် ..။ စီးကနဲစီးကနဲ လိင်တန်ကြီး .ဝင်ထွက်နေ သည် ..။ တင်းကျပ်တဲ့ အင်္ဂါစပ် နံရံများ ကြောင့် သီဟ အရသာ ထူးကဲနေ သည် ..။ စိန်စိန်သဲစိမ့်ရဲ့ ညည်းသံတွေ က ကျယ်လောင်လှ သည် ..။
တဖြည်းဖြည်း နဲ့ သီဟ ရဲ့ ထိုးဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာ သည် ..။ အင်..အင်..အင်….ကို…ကို…
အို…ကိုရယ် ….ဟင့်..ဟင့် ….
ချစ်လား..ချစ်လား …. အင်း….ချစ်တယ် …..ကို….ကြိုက်လား ….ကြိုက်လား ….အင်း….အီး…..အီး….ကြိုက်တယ် ….
ဖတ်…ဖတ်..ဖတ်….
သီဟ တအားကြုံးဆောင့်ပေးပြီ ..။ နှစ်ယောက်စလုံး ..တအင်းအင်း နဲ့ လမ်းဆုံး ကို အရောက် သွားနေ သည် ..။ မကြာခင်ဘဲ …အကြောပေါင်းတထောင် ဆိမ့်သွားတဲ့ ..ကာမရဲ့ ကောင်းခြင်း နေရာကို နှစ်ဦးစလုံး တက်လှမ်း
ရောက်ရှိသွားကြရ သည် ..။ ချွေးများသီးနေသော မျက်နှာကြီး နဲ့ သီဟ မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထား သည် ..။
ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာ …။

စျန်ရမောင် ..မီးငယ် လို့ သူ့ကို ခေါ်ခိုင်းတဲ့ အမရာ့အသံလေး ကို ကြားယောင်နေ သည် ။ အမရာ့ ရုပ်ပုံလေး နဲ့ လှုပ်ရှားမှုလေးတွေကို မြင်ယောင်နေမိ သည် ။ မစားကောင်းတဲ့ အသီး…ဆိုပြီး ရှောင်ခဲ့ ..မသိသလို နေခဲ့ပေမဲ့ သူ အမရာ့ကို စိတ်ထဲက တော့ ကျိတ်ပြီးသဘောကျခဲ့တာ အမှန်ပါ ..။ သီဟ ညီမမို့ မသင့်တော်လို့ ခေါင်းထဲကနေ ထုတ်ပစ်ခဲ့တာ ..။ သူတို့ သိပ် ချမ်းသာတာကြောင့်လဲ ပေါ့ ..။
သူနဲ့ သီဟ က သူငယ်တန်း ကထဲက အတန်းတူ ..ခုံချင်းကပ် ထိုင်ခဲ့တဲ့ အတန်းသား သူငယ်ချင်းတွေ ..။ သူတို့နှစ်ယောက် စာသင်တဲ့အချိန် စကားပြောလွန်းလို့ ဆရာမတွေက ခဏခဏ ခွဲပြီး ထိုင်ခိုင်းတတ် သည် ..။

သီဟ သည် ငယ်ငယ်လေးထဲက ပုံဆွဲတာ ၀ါသနာပါ သည် ..။ မြန်မာ နဲ့ နိုင်ငံခြား ကောမစ်စာအုပ်တွေထဲက
ဇာတ်ကောင်တွေကို ကူးဆွဲတတ် သည် ..။ စျန်ရ က စာရေးဝါသနာပါ သည် ..။ ဗလာစာအုပ်ထူထူကြီးတအုပ်
နဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေ ရေး သည် ..။

သီဟ ကို ကျိကျိတက် ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးသား လို့ သူ တော်တော် နဲ့ မသိခဲ့ ..။ သီဟ က သူများတကာတွေလိုဘဲ ဝတ်စားနေထိုင်တာကိုး ..။ ကင်တင်း မှာ သွား ဝယ်စားရင်လဲ သီဟ က ပုံမှန်ဘဲ ..။

သူ့လက်ထဲမှာလဲ စျန်ရမောင်လိုဘဲ အိမ်ကပေးတဲ့ မုံ့ဖိုး က သိပ်မများလှ ..။ အတန်းထဲ သူတို့ နှစ်ယောက် က
ငယ်ငယ်ထဲက တွဲမိကြ သည် ..။ နှစ်တွေ ကြာလာပြီ တနေ့ သီဟ က သူတို့နှစ်ယောက် အကြိုက်တူတဲ့
တော်ပါ ဆိုတဲ့ နိုင်ငံခြားကာတွန်း စာစောင်တွေ သူ့အိမ်မှာ အများကြီး ရှိ တယ်..ကျောင်းကို ယူမလာချင်တာ
က ဆရာမ မကြိုက်လို့ ..အိမ်လိုက်ခဲ့ပါလား ..ခေါ် သည် ..။ စျန်ရမောင် လဲ သူ့အိမ်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး သူငယ်ချင်း အိမ် လိုက်သွားအုံးမည် ပြောပြီး သီဟ နဲ့ လိုက်သွား သည် ..။ သီဟစီးတဲ့ ကားကြီး ကို တွေ့တော့
သိပ် မသိသာသေး ..။ မာစီဒီး ကားနက်ကြီး မို့ သူဌေးတွေ စီးတဲ့..အ ကောင်းစား မှန်းတော့ သိ သည် ..။ သီဟ အိမ်လဲ ရောက်ရော သီဟတို့ ဟာ အင်မတန်မှ ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးတွေ ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားရ သည် ..။
သီဟ က သူ့ ခွေးများ ကို ခေါ်ပြ သည် ..။ အရောင်စုံ..ပုံစံအမျိုးမျိုး နဲ့ခွေးများ ..ခြံတွေ နဲ့ ထည့်ထား သည် ..။ အယ်ဇေးရှင်း ..ဒိုးဗားမင်း ..အရုပ်ဆိုးဆိုး ပုအိုင့်အိုင့် ဘူးလ်ဒေါ့ ..။
ပြီးတော့ သူ့ရွှေငါးကြီးတွေ ကို ပြ သည် ..။

တိုက်ကြီး ရဲ့ ဘေးဘက် ပန်းခြံူတွေကြားထဲက အုတ်ကန်ကြီးတွေထဲက မျက်လုံးပြူးပြူး နဲ့ ရွှေငါး ၀၀ တုတ်တုတ်
ကြီးတွေ ကို ပြ သည် ..။
“ အုတ်ကန် နဲ့မွေးရင် ပိုကြီးတယ်ကွ..စျန်ရ ..ဒါကြောင့် ငါ့အဖေ ကို အုတ်ကန် လုပ်ချင်တယ် လို့ ငါ ပူဆာတာ
နဲ့ ငါ့အဖေ လုပ်ပေးတာ ..”

“ စျန်ရ..မင်း..ရုပ်ရှင် ကြည့်မလား ..”
“ ဘာရုပ်ရှင် လဲ ..ဗွီဒီယို လား ..”
“မဟုတ်ဘူး ..ရုပ်ရှင်ကားကြီးလေ ..ကျော်ဟိန်းကားတွေ..တခါက တဘဝ တို့..ဖူးစာလမ်းဆုံ…တို့..နောက်ပြီး ..ကာတွန်းအောင်ရှိန် ရဲ့ အောင်ပင်လယ် ..”
သူပြောတာတွေ ကို စျန်ရ ပထမ နားမလည် ..။ သူနဲ့ တိုက်ကြီး ရဲ့ အနောက်ဘက် ကို လျောက်ခဲ့ပြီး မှ သဘောပေါက်သွားရ သည် ..။ ပြာလဲ့နေတဲ့ ရေကူးကန်ကြီး ရဲ့ ဘေး က တထပ်တိုက်ပုလေး ထဲ ရောက်သွားတော့ ရုပ်ရှင်ရုံလေးတခု လုပ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရ သည် ..။ ရုပ်ရှင်ရုံ တရုံ အတိုင်း ခုံတန်းတွေ နဲ့..။ သီဟ က ပြစက်ကြီး ဆီ ခေါ်သွား သည် ..။

“ ဒါ ၃၅ မီလီမီတာ ..ဖလင် ပြစက်ပေါ့..”
အဖြူအမဲ မြန်မာ ဇာတ်ထုပ် အဟောင်းတွေ သီဟ နဲ့ ထိုင်ကြည့်နေတုံး ..မိန်းမကြီးတယောက် ပေါက်ပေါက်ဆုပ်
နဲ့ အချိုရည်ဘူးများ လာပေး သည် ..။
“ ဒေါ်မိ ..ဦးဘထွန်း ကို ပြောထား ..ကျနော့်သူငယ်ချင်း စျန်ရ ကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးစရာ ရှိတယ် လို့ ..”
“ ဟုတ်ကဲ့ ..”
အချိုရည်ဘူးများ သည် နိုင်ငံခြားဖြစ် ကိုကာကိုလာဘူးများ မို့ စျန်ရ သဘောကျ သည် ..။ သူ့အဖေ နဲ့ အမေ သည် အစိုးရ အရာရှိတွေ ဖြစ်ပေမဲ့ စျန်ရ ဒီလို အချိုရည်ဘူးများ ..တခါမှပင် မသောက်ဘူးခဲ့ ..။ စျန်ရ အဖေ သည် အစိုးရ အရာရှိကြီး တယောက် ဖြစ်ပေမဲ့ ..အစစချွေတာဖို့..ချိုးခြံဖို့ဘဲ တတွတ်တွတ် ဆုံးမနေခဲ့ သည် ..။ ရိုးရိုး ကုတ်ကုတ် သာ နေခဲ့ကြသော မိသားစု မို့ စျန်ရ အတွက် သီဟ အိမ် နဲ့ နေထိုင်မှု အခြေအနေတွေက အထူးအဆန်း ဖြစ်နေ သည် ..။
နောက်ပိုင်း မှာ သီဟ ကလဲ စျန်ရ တို့ အိမ်ကို လိုက်လာ လည်တတ်ပေမဲ့ စျန်ရတို့ အိမ် က ဘာမှ ဆော့ကစားစရာ မရှိလှ ..တီဗွီတောင် သေးသေး ပုံစံအဟောင်းလေး မို့ သီဟ အိမ် က အကြီးစားကြီးတွေ လိုမကောင်း ..။
“ ဆရာလေး ..မှာထားတာတွေ ရပြီ …”
ဆိုင်ဝန်ထမ်း က ခေါ်လိုက်မှ သူ့အတွေးများ ပြတ်တောက်သွားရ သည် ..။
အထုပ်များကို ဆွဲပြီး ..ကားဆီ ကို လျောက်ခဲ့ သည် ..။

“ ဆာပြီလား ..”
စောင်ပါးလေး ခြုံ ထားသော စိန်စိန်သဲစိမ့် က ပြုံးပြုံးလေး ခေါင်းညှိမ့်ပြ သည် ..။
သီဟ ကုတင်ဘေး က ဖုန်းကို လှမ်းယူလိုက် သည် ..။
စျန်ရမောင် ကို ခေါ် သည် ..။
“စျန်ရ ..ဒို့ ဆီ ပြန်လာလို့ ရပြီ ..”

“ ရောက်နေပြီ ..”
“မင်း ဘယ်မှာလဲ ..”
“ အပြင်မှာ ..စားစရာတွေ ပြင်ပြီးပြီ …”
“ဟား။။အိုကေ ..စိမ့်..ဆာနေပြီကွ..”
“ ရယ်ဒီဘဲ …”

အမရာထွန်းချုပ် သည် မြသက်ထား ပြောပြတာတွေ ကို ပြုံးပြုံးလေး နားထောင်နေ သည် ..။
မြသက်ထား က အမရာထွန်းချုပ် အတွဲဆုံး ..ဘော်ဒါ ..။ ကိုကြီးသီဟ နဲ့ စျန်ရမောင် တွဲသလိုမျိုး ..။
မြသက်ထား က ဒေါ်လီဇွဲမောင် အကြောင်း ကို ပြောပြနေတာ ..။
ဒေါ်လီဇွဲမောင် သည် အမရာ နဲ့ စျန်ရမောင် မနက်စောစော အင်းလျားလမ်းဒေါင့်က မုန့်ဟင်းခါးဆိုင် မှာ နှစ်ယောက်ထဲ လာစားကြတာကို တွေ့ကြောင်း..ကင်တင်းမှာ စားရင်း ပြောနေတာ မြသက်ထား ကြားခဲ့လို့ ..။

အမရာ ပီတိဖြစ် နေ သည် .. ။ ကျေနပ်နေ သည် ..။
ဒေါ်လီဇွဲမောင် ပြောနေတဲ့ လူတွေထဲ အမရာ့ကို တအားကြိုက်ပြီး လိုက်နေတဲ့ ဗိုလ်မင်းဂါ ဆိုတဲ့ ဘဲ ပါ ရှိနေလို့ ..။ ကောင်းလိုက်တာ ..။
မြသက်ထား က ရယ်ပြီး ..“ ဗိုလ်မင်းဂ္ဂါ က ..မဖြစ်နိုင်ဘူး…မဖြစ်နိုင်ဘူး …” ဆိုပြီး ..မျက်နှာ တအားပျက်နေတာဘဲ
လို့ ပြောပြ နေ သည် ..။“ အမရာရေ ..ဗိုလ်မင်းဂါ ဆိုတဲ့ဘဲ တော်တော် ခံစားသွားရတဲ့ ပုံဘဲ . .” မြသက်ထား
က ပြောပြောပြီး ရယ်လို့ မဆုံး ..။.
“ အမရာ..ယူ့မွေးနေ့ကျရင် ..ယူ့ ကိုစျန်ရကြီး ရှိနေမှာလား ..”
“အင်း ..သူ့ကို ဒို့ လာဖို့ပြောထားတာဘဲ ..သူကလဲ လာချင်ပုံရတယ် ..ကိုကြီး က သူ့ကို ပဲခူးကို လိုက်ဖို့ ချိန်းထား လို့ ..”
“ အမရာ ယူ့ကို ဒို့ တခု မေးလို့ရမလား ..”
“ အမလေး..သက်ထားရယ်…စကားပလ္လင်ခံနေရသေးတယ် ..ဘာမေးမှာမို့လဲ ..”
“ ဒို့မေးချင်တာက ယူ ..ကိုစျန်ရ ကို ချစ်နေလား ..လို့”

အမရာ မြသက်ထား ကို ဆတ်ကနဲ မော့ကြည့် သည် ..။ မြသက်ထား က သူမကိုများ အမရာ စိတ်ဆိုးသွား
သလားဆိုပြီး လန့်သွားသည် ..။ အမရာ က ..“ ဒို့လဲ ဒါကိုဘဲ ဒို့ဖါသာ ပြန်မေးမေးနေမိတာ ..အကြိမ်ပေါင်း
များစွာဘဲ သက်ထား ..” လို့ ပြော သည် ..။
“ ဒီတော့..ဘယ်လို အဖြေထွက်သလဲ..အမရာ ..”

“ သူ့ကို ဒို့ ရင်ထဲက နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ချစ်မိနေတယ် ဆိုတာဘဲ ..သက်ထား …”

စျန်ရ ကားမောင်းနေ သည် ..။

ဖုန်းမြည်လာ သည် ..။ သီဟ ဆီက ..။
“ ပြော..သီဟ..”
“ မင်း ဘယ်မှာလဲ ..”
“ ဆိပ်ကမ်းက ကားထုတ်ပြီး ခုဘဲ ထွက်လာတာ ..”
“အော..အမ်အယ်သရီးတွမ်တီး လား ..ဘယ်လိုလဲ..သန့်လား ..”်မှာလဲ
“ အင်း..တော်တော်ကောင်းတယ် ..မင်းကော ဘယ်မှာရောက်နေလဲ ..”
“ ကိုးမိုင် မှာ..ပေါက်ဖေါ် ရဲ့ ဆိုင်မှာ ..”
“ စိန်စိန်သဲစိမ့် နဲ့လား ..”
“ မဟုတ်ဘူး ..စျန်ရ ..မင်းကို တခု ပြောပြမလို့…ဟိုနေ့ထဲက ပြောမလို့ ..”
သီဟ က တဖက်က ချက်ချင်းမပြော ..။
“ ပြောလေ..ဘာလဲ ..”
“ စိန်စိန်သဲစိမ့် က ငါ နဲ့ မတွေ့ခင် အရင် အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသား ကွ…”
“ ဟင်..ဟုတ်လား ..”
“အေး ..စျန်ရ ရာ ..အပျိုစစ်စစ် မဟုတ်တာက ဒီလောက် အရေးမကြီးပါဘူး ..မင်း ..ဟန်ငွေလင်း သိတယ်မှုတ်လား ..ကိုးတန်းမှာ မင်္ဂလာဒုံ က ဒို့ကျောင်း ကို ပြောင်းလာတဲ့ကောင် ..”
“ သိတယ် ..ဟန်ငွေလင်း ..ဘာဖြစ်လဲ ..”
“ ငါ နဲ့ စိန်စိန်သဲစိမ့် ..ပလာဇာတခု မှာ စျေးဝယ်နေတုံး ..ဟန်ငွေလင်း နဲ့ ရုတ်တရက် တိုးတယ် …တိုးတော့စိန်စိန်သဲစိမ့် မျက်နှာ အရမ်းပျက်သွားတယ် ..ဟန်ငွေလင်း က စိန်စိန်သဲစိမ့် ကို နှုတ်ဆက်တာလဲ ပြီတီတီ နဲ့..ပထမ ငါ က ဒီကောင့်ကို စိတ်ဆိုးမိတယ် ..ငါ့ဆော်ကို ရိသဲ့သဲ့ လုပ်ရမလား ဆိုပြီး ..ဟန်ငွေလင်း က ငါ့ကို
ခပ်လှမ်းလှမ်း ကို ခေါ်ပြီး ..သူ ဒီဆော်ကို ဖြုတ်ဘူးကြောင်း ပြောပြတယ် .. အရမ်း ရိပ်တဲ့ဆော် တဲ့..ငါ့ကို ကော..ဒီဆော် ဘယ်လောက် ရိပ်သလဲ .မေးတယ် ..ငါ ဘယ်လို ခံစားရမလဲ မင်းစဉ်းစားကြည့်ကွာ ..စျန်ရ..”

“ဟာ..သီဟ..မင်း..မူးနေလား…မင်း အခု သောက်နေတာလား …”
သီဟ ရဲ့ အသံက အရက်မူးသံ ပေါက်နေ သည် ..။

“ ငါ့ကို အထည့်ခံရတာ ..စျန်ရ ..သူ ပေါင်ထားတဲ့ လက်ဝတ်လက်စားတွေ ငါရွေးပေး ..သူ့အတွက် ငါ လုပ်ပေးတာတွေ အများကြီး ဘဲ..”
“ မင်းက သူ့ကို ကားမှတ်တိုင်မှာ စောင့်နေတာ စတွေ့ပြီး လိုက်ခဲ့တာဘဲကွာ ..သူက မင်းဆီကို လာတာမှ မဟုတ်တာ ..”ုပ်ထားတဲ့
“ ဒါပေမဲ့ သူက ရီးစားတောင် တခါမှ ထားဘူးတာ မဟုတ်ဘူး..တဲ့..ငါ့ကို ရိုက်စား လုပ်ချင်တာ ..စျန်ရ ..ငါ့ကို
ငတုံးငအ ထင်ပြီး ထည့်တာ ..ငါ ရှက်တယ် …”
“ ဘယ်သူမှ သိတာမှ မဟုတ်တာကွာ ..ငါ နဲ့ မင်းဘဲ သိတာဘဲ ..စိန်စိန်သဲစိမ့် အတွက် မင်း ကုန်ကျတဲ့ ငွေ
အမောင့် ကလဲ မင်းအတွက် နပ်သင်း ပါ ..ဘာမှ စိ်တ်ရှုပ် မခံနဲ့ သီဟ ..တယောက်မကြိုက်..နောက်တယောက်
လုပ်နိုင်တာဘဲ ..ဝမ်းဂိုး..တူးကမ်းပေါ့ ဟီး…”
“ မင်းက ရယ်နိုင်တယ် စျန်ရ ..ငါ က ခံစားနေရတယ် ..သူ့ကို ငါ ချစ်မိသွားတာ ..တောက် ..ဟန်ငွေလင်း ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက် ကျေအောင် လုပ်ထားတဲ့ ဆော် ကို ငါ က အတည် ချစ်နေတယ် ..တောက် ..ရှက်တယ် ..”
“သီဟ…ငါ အခုဘဲ လာနေပြီ..သိပ် မသောက်နေနဲ့ ..”

စျန်ရ ရောက်သွားတော့ ပေါက်ဖေါ် ရဲ့ စားသောက်ဆိုင်မှာ သီဟ မရှိတော့ ..။ ပေါက်ဖေါ် က “ မင်းလူ..ဆော်
ငယ်လေးတွေ တအုပ်ကြီး နဲ့ ပါသွားတာဘဲ ..” လို့ ပြောပြ သည် ..။

“ဟာ…ကျနော် သူ့ကို ကိုပေါက်ဖေါ် ဆီမှာ ဘဲ စောင့်နေပါလို့ သေသေချာချာ ပြောတာ ..ခက်တော့တာဘဲ..
သူ တော်တော် မူးနေလား ..”
“ သိပ်တော့မမူးဘူး ထင်တာဘဲ ..”
“ ဘယ်သူတွေ နဲ့ ပါသွားလဲ..ကိုပေါက်ဖေါ် သိလား …ဘယ်က ဆော်တွေ လဲ ..”
“ ဒါတော့ ငါလဲ မသိဘူး စျန်ရ ..ချာတိတ်မတွေဘဲ ..သူနဲ့တော့ တအားခင်ပုံရတယ် …”
“ အိုကေ..ကျနော် သူ့ကို လိုက်ရှာလိုက်အုံးမယ် …”
စျန်ရ သီဟ ဖုန်းကို ခေါ်ကြည့်တာလဲ မထူး လို့ စိတ်ပူလာ သည် ..။

အရင်ဆုံး ဆိပ်ကမ်းက ထုတ်လာတဲ့ မာစီဒီးကား ကို အိမ်ပြန်ပို့လိုက် သည် ..။
သီဟ အဖေ ဦးထွန်းချုပ် နဲ့ ကားနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြောစရာ ရှိလို့ အိမ်ထဲဝင်တော့ ဦးထွန်းချုပ် ..ဒေါ်မဒီထွန်းချုပ်
တို့ ထမင်းစားနေ သည် ..။ ပြောစရာ ပြောပြီး ..အိမ်ထဲက အထွက် ..အိမ်ထဲ ဝင်လာသော အမရာ နဲ့ တိုး သည် ။။တင်းနစ်ရိုက်ပြီး ပြန်လာသော အမရာ သည် အဖြူရောင် စပို့ရှပ် ကျပ်ကျပ်လေး နဲ့ အဖြူရောင် စကပ်
အတိုလေး ဝတ်ထား သည် ..။

“ဟာ..ကိုစျန်ရ ..”
“ မီးငယ် …”
အမရာ့ပေါင်တန်ဖြူဖြူတွေကို သူ မကြည့်မိရအောင် မျက်လုံးလွှဲဖယ် ထားရ သည် ..။
“ ဘတ်ဒေး..နော် ..မနက်ဖန် ..”
“ အင်း..မမေ့ဘူး ..အမရာ..အဲလေ..မီးငယ် ..”
“ ခု ဘယ်လဲ .ဒင်နာ စားပြီးပြီလား ..စားသွားလေ ..”
“ သီဟ ကို သွားခေါ်မလို့ ..”
သွားရှာမလို့လို့ ပြောရင် စိတ်ပူနေမှာ စိုးလို့ သွားခေါ်မလို့ လို့ ပြောလိုက် သည် ..။
အမရာ လဲ.မျက်မှောင်လေး ကြုံ့ပြီး ..“ အင်း ..ကိုစျန်ရ လဲ ကိုကြီး နဲ့ဘဲ အလုပ်ရှုပ်နေတာဘဲ ..” လို့ ပြောတုံ း ဦးထွန်းချုပ် က “မီးငယ် …” လို့ လှမ်းခေါ်တာ ကြားလိုက်ရ သည် ..

“ ရှင် ..ဒက်ဒီ ..”
“ သွားလိုက်အုံးမယ် ..မီးငယ် ..”
နုတ်ဆက်ပြီး သီဟ နဲ့ သူ မောင်းနေကျ တိုယိုတာစလီကာလေး ကို မောင်းခဲ့ပြီး သီဟ ရှာပုံတော် ဖွင့် ပြီ ..။
စိန်စိန်သဲစိမ့် နဲ့ပတ်သက်ပြီး သူ စိတ် ထိခိုက် ပြီး အရက်တွေ သောက် ပေါက်မြောက်ပြီး ဘယ်ကလပ် ..ဘယ်
နေရာတွေ ရောက်နေပြီလဲ မသိဘူး…။ သွားနေကျ နေရာတွေ ကို စိတ်မှန်း နဲ့ လိုက်ရှာနေရ သည် ..။

တဖြေးဖြေး နဲ့ ညဉ့်နက်လာ သည် ..။
အလုံလမ်း ဘက် က နိုက်ကလပ်တခု ကို သတိရ သည် ..။ အဲဒီနိုက်ကလပ် က “ရှုတိုင်းယဉ် ” ဆိုတဲ့ ကောင်
မလေး ကို သီဟ သဘောကျပြီး ခဏခဏ သွားတတ်တာ သူ မှတ်မိလို့ သီဟ အဲဒီများ ရောက်နေလား ဆိုပြီး
သွားရှာ သည် ..။
သူဝင်သွားတော့ သီချင်းသံတွေ နားကွဲမတတ် ဆူညံနေ သည် ..။ ကောင်မလေးတွေ ကောင်လေးတွေ
လက်တွေ မြှောက်ပြီ ခုံနေကြ သည် ..။ Hoobastank ရဲ့ Crawling in the dark သီချင်း နဲ့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်
ကခုံနေကြသော လူငယ်များ ကြား…သီဟ ကို လိုက်ရှာ သည် ..။ အိမ်သာတွေအထဲထိ ဝင်ရှာကြည့် သည် ။
အရက်ဘားနား ..“ရှုတိုင်းယဉ် ” ကို ရှာ သည် ..။
သူ့ခါးကို တယောက် လာတို့လို့ လှည့်ကြည့် သည် ..။
ရှုတိုင်းယဉ် ..။

“ဟေး..အကို ..တယောက်ထဲလား ..ဟိုအကို မပါဘူးလား …”
“အင်း ..အဲဒီအကိုကို ငါ လိုက်ရှာနေတာ..ဒီကို ဒီနေ့လာတာ တွေ့မိလား ..”
“ မတွေ့ဘူး ..အကို..မလာဘူး ..”
“ တကယ်လို့များ..သူရောက်လာရင် ..ငါ့ဆီ ဖုန်းဆက်ပေးဟာ..နော်..ကျေးဇူးတင်တယ် ..”
ရှုတိုင်းယဉ် ကို သူ့ ဖုန်းနံပါတ် ရေးပေးလိုက် သည် ..။

ကလပ်ထဲက ပြန်ထွက် ခဲ့ သည် ..။ စိတ်ပူလာ သည် ..။ သီဟ ဘယ်ရောက်လို့ ဘာဖြစ်နေပြီလဲ . .။
သူ့ကားနား ရောက်တော့..ကားတစီး ထိုးဆိုက်လာတာတွေ့လို့ လှမ်းကြည့်တော့..မောင်မောင်သောင်းထွန်း
ဆိုတဲ့ ကောင်လေး ဖြစ်နေ သည် ..။ ဒီကောင်လေး သည် သီဟ နဲ့ သူ့ ဘော်ဒါလေး ဖြစ် သည်..။

မောင်မောင်သောင်းထွန်း သည် သူ့အဖေက နိုင်ငံခြားရေးဌာန မှာ လုပ်လို့ နိုင်ငံခြားတိုင်းပြည်တွေ ကို သူ့မိသားစု နဲ့ ရောက်ဘူးပြီး ..အမေရိကန် လူမဲများရဲ့ ပြောပုံဆိုပုံ ဟန်ပန် အမူအရာတွေကို အားကျပြီး ရန်ကုန်ကို ပြန်ရောက်လာသောအခါ မှာလဲ ဒီပုံစံ အမူအရာတွေ နဲ့ ပြောဆိုနေတာမို့ ..သီဟ နဲ့ သူ သဘောကျ ရယ်မော လေ့ ရှိခဲ့ သည် ..။
မောင်မောင်သောင်းထွန်း က ပျော်ပြီးရင်းပျော်မယ် လုပ်နေတဲ့ ကောင်လေး ..။ အရက်ဆိုင်..ဘီယာဆိုင် နဲ့ နိုက်ကလပ်..အနှိပ်ခန်းတွေ လှည့်ပတ် ပျော်နေတဲ့ ကောင်လေး ..။
မောင်မောင်သောင်းထွန်း ပြေးလာ သည် ..။

“ဟေး..ကိုစျန် ..ကိုသီဟ တယောက် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ..ပေါက်မြောက်ပြီး ..ဟော့ရှော့ ဇယားလေးတွေ နဲ့ ပါ
သွားတယ် …”
“ဟာ…ပြောပါအုံး…ဘယ်သူ နဲ့ ပါသွားလဲ…ဘယ်တုံးက တွေ့လိုက်သလဲ ..”
“ သိပ်မကြာသေးဘူး ..ကိူစျန်သိလား လမင်းသီတာ ဆိုတဲ့ ဇယားလေး နဲ့ ပါသွားတယ် ..”
“ ဘယ်ကိုလဲ ..”
“ ဒါတော့ ကျနော် လဲ မသိဘူး ..လမင်းသီတာ က ဟိုတယ် တခုမှာ နေနေတယ် လို့တော့ သိတယ် ..ကိုစျန်
ဒီထဲက ဆော်လေးတွေ ကို မေးကြည့်ပါလား ..သူတို့ လမင်းသီတာ ဘယ်မှာ နေလဲ သိချင်သိမယ် ..”
စျန်ရ ကလပ်ထဲ ပြန်ဝင်ပြီး.. ရှုတိုင်းယဉ်တို့ ဆီမှာ စုံစမ်း သည် ..။

လမင်းသီတာ နေတဲ့ ဟိုတယ် ကို သိရ သည် ..။ လမင်းသီတာ သည် ဒီဟိုတယ် မှာ တည်းခိုနေတဲ့
ပုံ နဲ့ ဟိုတယ် အခန်းသော့လေး နဲ့ ဟန်းဖုန်းလေး စားပွဲပေါ်ချ..ပြီး လာတည်းခိုတဲ့ နိုင်ငံခြားသားတွေ ကို အ
ချဉ်ဖမ်းဖို့ ဒီဟိုတယ်မှာ လပေးလျော့စျေး နဲ့ နေနေတာ လို့ ရှုတိုင်းယဉ် က စျန်ရ ကို ပြောပြ သည် ..။

စျန်ရ အဲဒီဟိုတယ် ကို ရောက်သွား သည် ..။ လမင်းသီတာ ရဲ့ အခန်းကို မေး သည် ..။ လမင်းသီတာ
အခန်း က ကုတင်ပေါ်မှာ သီဟ လုံးဝ ဖလက်ပြနေတာ တွေ့ရ သည် ..။
သီဟ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်မရှိ …။ “လမင်းသီတာ ..သူဘာလို့ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတာလဲ ..ပြစမ်း..နင့်ဖုန်း ”မင်းသီတာ
စျန်ရ မင်္သကာလို့ လမင်းသီတာ ရဲ့ ဖုန်းကို စစ်ကြည့်လိုက် သည် ..။ ဘာမှရိုက်ထားတာတော့ မတွေ့ ..။
“ သူ့အဝတ်တွေ ရော ..ဘာလို့ချွတ်ထားတာလဲ ..”
“ အန်လို့ ရှင့်..အန်လို့ ..အန်ဖတ်တွေ ပေနေလို့ ချွတ်လိုက်တာ ..ရေချိုးခန်းထဲမှာ အဝတ်တွေ ပုံထားတယ်..”
လမင်းသီတာ က စျန်ရ မေးတာတွေ များလို့ မကျေမနပ် ဖြစ်လာပုံရ သည် ..။

ဒီအကို မူးနေလို့ ခေါ်လာပြီး အိပ်ခိုင်းထားတာ လို့ ပြော သည် ..။ “နင် နဲ့ လုပ်ကြသေးလား ..”လို့ သူမေးတော့..လမင်းသီတာက“ အကို့သူငယ်ချင်း က ခေါင်းတောင် မထောင်နိုင်တာ ဘယ်လို လုပ်နိုင်မလဲ..”လို့ ပြန်ဖြေ သည် ..။
စျန်ရ စိတ်ပူလို့ မေးတာပါ ..။ မူးမူး နဲ့ အကာအကွယ် အဖေါ်မပါဘဲ လုပ်ရင်..သီဟ အေကိုက်နေမှာ စိုးလို့ ..။

စနေနေ့ မနက် ..။
စျန်ရမောင် သူ့ကရာတေးကလပ် မှာ သင်တန်းသားတွေကို သူကိုယ်တိုင် ကြပ်မတ် သင်ကြားပေးနေ သည် ..။
စျန်ရ မှာ လက်ထောက် မျိုးမောင်မောင် နဲ့ ခင်ချိုအုန်း ရှိသည် ..။ သီဟ က အမြဲ သူ့ကို ခေါ်နေတတ်..တခုခု အကူအညီ အမြဲတောင်းနေတာကြောင့် သူ့ကလပ်မှာ သူ အမြဲ မသင်နိုင် ..။ ခါးစည်းနက် များ ဖြစ်ကြသော မျိုးမောင်မောင် နဲ့ ခင်ချိုအုန်း တို့ကိုဘဲ သူ့ကိုယ်စား တာဝန်ယူခိုင်းရ သည် ..။

ဒီနေ့မနက်တော့ သူ ကိုယ်တိုင် သင်ပေးနေ သည် ..။ သင်တန်းသားများ..သူ့ခါးပတ် အရောင် အုပ်စု နဲ့ သူ
ဖေါင်များ “က ”နေကြ သည် ..။

“ ဆရာစျန်..ဖုန်းလာတယ်..”
ခင်ချိုအုန်း ဖုန်း လာပေးသည် ..။ ဘယ်သူရှိမလဲ..။ သီဟ ..။ သူနဲ့ ပဲခူးလိုက်ဖို့ ပြောထားတာ သတိရသွား သည် ..။ သီဟ က သူလာခေါ်မည် ..ကလပ်ဖွင့်ထားတဲ့ မျိုးမောင်မောင်တို့ခြံ မှာဘဲ လာခေါ်မည် လို့ ပြော သည်..။
ရေအမြန်ချိုး..အဝတ်လဲပြီး ထွက်လာတော့ သီဟကားလဲ ရောက်လာ သည် ..။ သီဟ က စျန်ရ ကို ကားမောင်းခိုင်း သည် ..။
မျိုးမောင်မောင် နဲ့ ခင်ချိုအုန်း က လက်ပြ နုတ်ဆက် နေ သည် ..။
“စျန်ရ ..မင်း လက်ထောက် ဆော်လေး က မဆိုးဘူးကွ..ကျန်းမာရေး ကောင်းသား..ခါးပတ်အနက် နဲ့ ..ဟီး
တကယ်ရော တတ်လို့လား …”

“ ခင်ချိုအုန်း လား ..အင်း..မဆိုးပါဘူး ..သီဟ ..ဘာလဲ..ခင်ချိုအုန်း ကို ကြိုက်လို့လား ..ခါးစည်းအနက်က တကယ် မတတ် ဘဲ မပေးဘူး..သီဟ ..ဒို့လောက မှာက လာစိန်ခေါ်ရင် မဖိုက်ရင် သိက္ခာကျတယ် ..မင်းလဲသိသား နဲ့..ငါ အမြဲ ချိန်းပွဲတွေ ဖိုက်ခဲ့တာ ..”
သီဟ သည် ဘယ်အရာကိုမှ စွဲစွဲမြဲမြဲ မလုပ်ခဲ့ ..။ ကရာတေးလဲ သင်ခဲ့ပေမဲ့ ခါးစည်း အစိမ်းလောက် ရောက်တာနဲ့ ဆက် မသင်တော့ ..။

“စျန်ရ ..ဒီနေ့ မီးငယ် မွေးနေ့..ညဘက် ခြံထဲမှာ ဘတ်ဒေးပါတီ လုပ်မယ်..မင်း သိတယ်မှုတ်လား ..”
“အင်း..မီးငယ် ပြောတယ် ..”
“ မီးငယ် က မင်း နဲ့ ငါ ဆက်ဆက် လာပါ ပြောနေတယ် ..ဒို့ ပဲခူးမှာ အလုပ် မြန်မြန် လုပ်ပြီး အချိန်မှီ ပြန်ကြတာပေါ့ ..အာ..ငါ လက်ဆောင် လဲ မဝယ်ရသေးဘူး ..အင်း..မီးငယ် ဘာကြိုက် မလဲ….စဉ်းစားပါအုံးကွာ”

စျန်ရ လဲ မီးငယ်အတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင် အခုထိ မဝယ်ရသေး ..။ ပဲခူး မှာ ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ ကိစ္စ သူတို့နဲ့ စပ်တူ
လုပ်မဲ့ ဦးကောင်းဘော် ဆိုတဲ့ စီးပွားရေးသမားကြီး တယောက် နဲ့ စကားပြောတိုင်ပင်ပြီး ဖွင့်မဲ့ဆိုင်နေရာ သွားကြည့်ကြ သည် ..။ ဦးကောင်းဘော် က သူ့အိမ်ကို ဖိတ်ခေါ်ပြီး နေ့လည်စာ ကျွေး သည် ..။ ဦးထွန်းချုပ်ရဲ့ အရှိန်အဝါ ဂုဏ်သတင်းကြောင့် သီဟ ကို အလွန်အမင်း အထင်ကြီးကြတာကို စျန်ရ တွေ့ရပြန် သည် ..။

စျန်ရမောင် အတွက် က သိပ်တော့ မဆန်းတော့ ..။ သီဟ နဲ့ လျောက်လိုက်..သီဟ တို့ အိမ်က အလုပ်တွေကိုကူညီလုပ်ကိုင်ပေးခဲ့တာကြောင့် လူတွေ ဦးထွန်းချုပ် နံမည် ကို ကြားရင် ပြာပြာသလဲ ဖြစ်တာတွေ ..အံ့သြတာတွေ တွေ့ဘူးခဲ့ ပြီးသား ..။ ဦးထွန်းချုပ်ကို မြန်မာပြည် ရဲ့ ဘီလျံနာကြီး အဖြစ် လူတော်တော်များများ
က သိထားကြ သည် ..။ ယခုလဲ ပဲခူးမှ ဦးကောင်းဘော် က သီဟ ကို ဘီလျံနာ ရဲ့ သား မို့ အရမ်း ဧည့်ခံနေ သည် ..။ ဦးကောင်းဘော် ရဲ့ ဇနီး နဲ့ သမီးများ ကလဲ သီဟထွန်းချုပ် ကို ရွှေမင်းသားလေး လို ပြုစု ကျွေးမွေးနေ သည် ..။ သမီး အကြီးဆုံး ရိုစီကောင်းဘော် ကို ပွဲထုတ်ကြဟန်တူ သည် ..။ ရိုစီကောင်းဘော် က
အသဲဆုံး ..။ သူတို့ ဦးကောင်းဘော် အိမ် မှာ ရှိနေစဉ် ဦးကောင်းဘော် ရဲ့ တပည့်တပန်းတွေ တောက ရောက်လာပြီး လာကန်တော့ကြတာ နဲ့ ကြုံပြီး သူတို့ ယူလာတဲ့ တောထွက် ပစ္စည်းတွေ ထဲ သမင်ပေါက်စလေး
တကောင် ပါ ပါရှိ ရာ ဦးကောင်းဘော် က သီဟ စိတ်ဝင်စားနေတာ တွေ့လို့ သီဟ ကို လက်ဆောင် အဖြစ် ပေးလေ သည် ..။ သီဟ လဲ အမရာ အတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင် လိုနေတာ နဲ့ ဝမ်းသာအားရ လက်ခံလေ သည် ..။ သမင်ပေါက်စလေး ကို အမရ ရဲ့ မွေးနေ့ လက်ဆောင် လုပ်လိုက်မည် လို့ စျန်ရ ကို ပြော သည် ..။

ရိုစီကောင်းဘော် က ထမင်းစားကြအပြီး..သူ့အဖေပိုင်သော စူပါမားကက်ကြီး အသစ်ဖွင့်လို့ သီဟ ကို ပြချင်ကြောင်း ..လိုက်ကြည့်ပြီး လိုအပ်တာများ အကြံပေးပါအုံး လို့ ပြောတော့ သီဟ လဲ ရိုစီကောင်းဘော် သည် အဆက်အပေါက်ကောင်းသော ဆော်လေးမို့ စိတ်ဝင်စားနေပြီး ရိုစီကောင်းဘော် နဲ့ လိုက်ကြည့်မည် လို့
ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ..ရိုစီကောင်းဘော် ..သီဟ ..စျန်ရ တို့ မြို့လည် က စူပါမားကက်ကြီး ဆီကို ရိုစီကောင်းဘော်တို့ ကားဖြင့် ထွက်ခဲ့ကြလေ သည် ..။
စူပါမားကက်ကြီး သည် ဖွင့်ဖွင့်ချင်းအချိန်မို့ လူတွေ ကျိတ်ကျိတ်တိုး စည်ကားနေ သည် ..။
ရိုစီကောင်းဘော် က သီဟနဲ့ ဆိုင်ကြီးထဲ လျောက်ကြည့်နေစဉ် စျန်ရ သည် အမရာ့အတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင် ..ဘာပေးရမလဲ အပြေးအလွှား ရှာဖွေလျက် ရှိ သည် ..။

ဒီအချိန်မှာ ရိုစီကောင်းဘော် သည် စူပါမားကက် ကို လိုက်ပြတာထက် သီဟ ကို ဇာတ်လမ်း လုပ်ချင်လို့ ဆိုတာ စျန်ရ သိနေ သည် ..။ သီဟကို..“ ကိုသီဟ က မိန်းမချောလေးတွေ ၀ိုင်းဝိုင်းလည်နေတော့..ဒီက ပြန်သွားတာနဲ့ ရိုစီ့ကို မေ့သွားမှာပါ ..“ လို့ ညုတုတုလေး ပြောလိုက်..“ ရိုစီ ရန်ကုန် လာလည်ရင် ပုန်းနေမှာလား ..” လို့ မေးလိုက် နဲ့..သီဟ ကို ရေလာမြောင်းပေး လုပ်နေ သည် ..။
စျန်ရ လဲ အနက်ရောင် အသဲပုံလော့ကက် နဲ့ ဆွဲကြိုးလေး နဲ့ မွေးနေ့ကပ်ပြားလေးတခု အမြန်ဝယ်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ ထည့်ထားလိုက် သည် ..။

သီဟ ကလဲ ရိုစီကောင်းဘော် ကို သဘောကျနေတော့..နောက်ထပ် တွေ့ဆုံကြဖို့ ချိန်းလေ သည် ..။ ရိုစီကောင်းဘော် က လဲ ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲ ကျ ဆိုသလို သီဟ ကို သဘောကျနေသူမို့ ဝမ်းသာအားရဘဲ သီဟ နဲ့ ထပ်တွေ့ဖို့ လက်ခံလေ သည် ..။
စျန်ရ လဲ ရိုစီကောင်းဘော် နဲ့ ပျော်ပြီး စိန်စိန်သဲစိမ့် နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဖြစ်နေသေးတဲ့ သီဟ ရဲ့ စိတ်ခံစားမှုတွေ ပြေပျောက် ပါစေ လို့ စိတ်ထဲ ဆုတောင်းနေ သည် ..။ သူ သည် သီဟ
ရဲ့ ရောင်းရင်း အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း အနေနဲ့ သီဟ အတွက် အမြဲ စိတ်ပူပန်စွာနဲ့ လိုက်ရှာဖွေ ပေး နေရလို့ ..။

စျန်ရ က သီဟ ကို အမရာ ရဲ့ မွေးနေ့ အတွက် သူတို့ ပြန်ကြရင် ကောင်းမယ် လို့ သတိပေးလိုက် သည် ..။
အမှန်ပ သီဟ ဆော် မွှန်နေသည် ..။ မပြန်ချင်သေး ..။ စျန်ရ သတိပေးတော့လဲ သူ့ညီမလေး သေသေချာချာပြန်လာဖို့ ပြောထားတာမို့ ..ပြန်ဖို့ ပြင်လေ သည် ..။ ရလာသောသမင်ပေါက်စလေး ရဲ့ လည်ပင်း မှာ ဖဲကြိုးအဖြူရောင်လေး ချီပြီး အမရာ့ကို ပေးဖို့ ပြင်ဆင်ထားလေ သည် ..။ စျန်ရ လဲ နေဝင်ခါနီးပြီမို့ ကားကို ခပ်မြန်မြန် မောင်းကာ ရန်ကုန် ကို ပြန်ခဲ့ သည် ..။

ဦးထွန်းချုပ် ရဲ့ နေအိမ်ခြံဝင်းကြီး ထဲ မီးရောင်စုံတွေ တလက််လက် ထွန်းထား သည်..။ ခြံဝင်းထဲ က မြက်ခင်းပြင်စိမ်းစိမ်း ပေါ်မှာ စားပွဲဝိုင်းများ ချထား ပြီး ရေကူးကန်ကြီး ဘေးကပ်ရက်မှာ အနိမ့်စား စင်ကလေး ထိုးပြီး ယနေ့နံမည်ကြီးနေသော အမရာ ကြိုက်တဲ့ ခေတ်ပေါ် တီးဝိုင်း တခု ဖျော်ဖြေ ဖို့ ပြင်ဆင်ထား သည် ..။ အစားအသောက်ကို လဲ နံမည်ကြီး စားသောက်ဆိုင်ကြီး တခုကနေ လာရောက် ပြင်ဆင် ကျွေးမွေး မှာ ဖြစ် သည် ..။ အမရာထွန်းချုပ် ရဲ့ ၁၈နှစ်မွေးနေ့တုံးက အမရာ နိုင်ငံခြား ရောက်နေလို့ မကျင်းပဖြစ်လိုက်တာကြောင့် ဦး
ထွန်းချုပ် က သမီးလေး ၁၉နှစ်မြောက် မွေးနေ့ကို အထူး ပြုလုပ်ပေးတာ ဖြစ် သည် ..။
ဦးထွန်းချုပ် ရဲ့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေ နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ လူတွေကို မဖိတ်ဘဲ အမရာ ရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကို
အဓိကထားပြီး မွေးနေ့ပွဲ ကို ဖိတ်ကြားစေတာ ဖြစ် သည် ..။ ဆွေမျိုးများ ကိုတော့ ဖိတ် သည် ..။ အမရာ ရဲ့ဦးလေး..အဒေါ်များ ကိုလဲ ဖိတ် သည် ..။

တူမလေး ရဲ့ မွေးနေ့ကို ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် လာ သည် ..။ အကိုကြီး ဦးထွန်းချုပ် ဇနီး ဒေါ်မဒီချုပ် ..သူ့သမီး အရွယ်တခြား အကို ဝမ်းကွဲများ နဲ့ ခြံထဲက စားပွဲတလုံးမှာ စကားထိုင်ပြောနေသော ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် တစုံတရာကို ရှာဖွေနေ သည် ..။ မသိမသာ ခြံဝင်းတခုလုံး ကို မျက်လုံးဝေ့ကာ ကြည့်နေ သည် ..။
တဖြည်းဖြည်း နဲ့ အမရာ့ သူငယ်ချင်းတွေ တဖွဲဖွဲ ရောက်လာ သည် ..။ တီးဝိုင်းအဖွဲ့တွေ လဲ ရောက်လာ သည်။
အစားအစာ တည်ခင်းဧည့်ခံမည့် ဝန်ထမ်းတွေ လဲ ရောက်လာ သည် ..။ ခြံကြီးတခုလုံး မီးတွေလင်းထိန်..လူတွေအပြည့် နဲ့ ဆူညံလာပြီ ..။ ဦးထွန်းချုပ် သည် သမီးလေး ရဲ့ မွေးနေ့ပွဲ ကို ကြည့်ပြီး ပီတိဖြစ်နေ သည် ..။ သူ့ငယ်သူငယ်ချင်း တချို့လဲ မဖိတ်ဘဲ ရောက်လာကြတာကြောင့် ဦးထွန်းချုပ် လဲ စားပွဲဝိုင်းတခုမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သူ့ညီအကို ဝမ်းကွဲများ နဲ့ တန်ဖိုးကြီး စကော့ချ် ဝစ်စကီ ဂျော်နီဝေါ်ကား ဘလူးလေဘာ ပုလင်း ဖေါက်ခါတဟားဟား ပွဲကျနေ သည် ..။ ဒေါ်မဒီချုပ် က ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ်ကို အီတလီ သံအရာရှိ တယောက် ယူလာပေးသော တန်ဖိုးကြီး ၀ိုင်ပုလင်းဖေါက် ကိုဖေါက် သောက်ဖို့ အဖေါ်လာစပ် သည် ..။ ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် သည်ဝိုင်ကို စိတ်မဝင်စား ..။ မကောင်းတတ်လို့ ဒေါ်မဒီချုပ် နဲ့ အတူတူ ၀ိုင်သောက်နေ သည် ..။
ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် ရှာနေတာ က စျန်ရမောင် ..။
သူ့ကို တွေ့ချင်နေ သည် ..။ သူ့ကို မတွေ့သေး ..။ သူရော သီဟရော မွေးနေ့ပွဲ မစခင်ကထဲ ကမရှိ ..။ ထမင်းချက် ဒေါ်မိ ကို တွေ့လိုက်လို့ ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် မအောင့်နိုင်ဘဲ မေးလိုက် သည် ..။ သီဟ နဲ့ ဘယ်မှာလဲ လို့ ..။ ဒေါ်မိ က မနက်ထဲက မရှိတာလို့ဘဲ မရေမရာ ဖြေ သည် ..။

အမရာထွန်းချုပ် အဖြူရောင်ဝတ်စုံလေး နဲ့ သိပ်လှနေ သည် ..။
သူငယ်ချင်းအုပ်စုတွေ ရောက်လာလို့ အမရာထွန်းချုပ် ပြေးထွက်ပြီး ဆီးကြို သည် ..။
ဟင် ..။
ဗိုလ်မင်း၈ါ ဆိုတဲ့ကောင် ..သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ ပါလာ သည် ..။ သူ့ကိုလဲ မဖိတ်ဘဲ နဲ့ ..။ ဒေါ်လီဇွဲမောင် နဲ့
ကပ်ပြီး လိုက်လာတာ ဖြစ်မည် ..။ ကြည့် ..တီးဝိုင်း က အသံတောင် စပေးနေပြီ ..။ သူ…သူ..စျန်ရမောင် ကို မတွေ့ ..။ သေသေချာချာ မှာထားရက် နဲ့ ..။ သူလေ ..မီးငယ် ကို ဂရုမစိုက်ပါဘူး..။ ကိုကြီး ကိုဘဲ တပည့်ခံနေ သည် ..။ နောက်တခါကျရင် သူ့ကို ဘာလို့ ကိုကြီးနဲ့ ဒီလောက် တပူးတွဲတွဲ လုပ်နေတာလဲ..ဂေးတွေလား
ဆိုပြီး ရန်တွေ့ပစ်အုံးမယ် …။
လက်ဆောင် ယူမလာပါနဲ့ ပြောပေမဲ့လဲ လာသူတိုင်းက လက်ဆောင်ထုပ်တွေ နဲ့ ..။ အမရာ့ ကို ဗိုလ်မင်းဂါ က လက်ဆောင်ထုပ်ကြီး ပေး သည် ..။ လူတွေရှေ့ မရိုင်းချင်လို့ အမရာ မငြင်းလိုက် ..။ တကယ်တမ်း..အမရာ စောင့်မျှော်မိတာက စျန်ရမောင် ပေးတဲ့ လက်ဆောင် ..။

“ဟယ် ..ဟိုမှာ ကိုသီဟ နဲ့ ကိုစျန်ရ …”
မြသက်ထား အသံကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ သီချင်းတက်ဆိုဖို့ ပြောဆိုနေသော အမရာထွန်းချုပ် လှည့်ကြည့်
မိ သည် ..။ ဟယ်..ဟုတ် သည် ..။ ခြံ ထဲကို လင်းကရုဆာကားကြီး ဝင်လာနေ သည် ..။ စျန်ရမောင် က မောင်း
လာတာ ..။ ကိုကြီး က ကားပေါ်က သမင်ကလေးတကောင် ကို ပွေ့ပြီး ဆင်းလာ သည် ..။
“မီးငယ် …ဘယ်မှာလဲ …” လို့ အော် သည် ..။
အမရာ ပြေးသွား သည် ..။ “ သမင်လေး…ချစ်စရာလေး …”
“ မီးငယ် အတွက်ကိုကြီး ရဲ့ ဘတ်ဒေး ပရဲဆင့် …”
“ သိုင်းကျူး ..ကိုကြီး …”
ကိုကြီးဘေးမှာ စျန်ရမောင် ..။ အမရာ့ကို ပြုံးပြီး ကြည့်နေ သည် ..။ အမရာ က ..“ အမလေး ..ကိုကြီး နဲ့ ကိုစျန်ရ ပေါ်မှလာပါ့မလားလို့..မီးငယ်က စိတ်ကောက်တော့မလို့ ..” လို့ နှုတ်ခမ်းလေး စူထော်ကာ ချစ်စရာမျက်စောင်းလေးထိုးကာ ပြောလိုက် သည် ..။ သီဟထွန်းချုပ် က ဦးထွန်းချုပ်တို့ စားပွဲဝိုင်း မှာ ပဲခူး က အလုပ်
အကြောင်း ပြောပြနေတုံး စျန်ရ သည် အမရာ့လက်ထဲကို သူ့လက်ဆောင်ထုပ်လေး ထည့်ပေးလိုက် သည် ။
“မီးငယ် အတွက် …”
“ဟယ် ..ကိုစျန်ရ က မီးငယ်ကို သတိရသားဘဲ ..”

အမရာ့ မျက်နှာလေး ဝင်းလက်တောက်ပ သွားသည် ..။
လက်ဆောင်ထုပ်လေး ကို ဝမ်းသာအားရ လှမ်းယူ သော အမရာထွန်းချုပ် ကို စျန်ရ က..“ သတိရပါတယ် မီးငယ်
ဒို့ အခု ဘာတွေ လုပ်ပေးရမလဲဟင်..လုပ်ချင်တာတွေ ပြောနော် ..” လို့ ပြော သည် ..။ အမရာ့ သူငယ်ချင်းတွေ
က ၀ိုင်းကြည့်နေ သည် ..။ ဗိုလ်မင်းဂါ သည် စျန်ရမောင် ရောက်လာတာ ကို မကျေနပ် ဖြစ်နေပုံရ သည် ..။
မျကနှာ ပုတ်နေ သည် ..။ မြသက်ထား က ဖိတ်လဲ မဖိတ်ဘဲ နဲ့ သူများမွေးနေ့ပွဲလာပြီး မျက်နှာပုတ်ပုတ်ကြီး လုပ်နေတာတော့ မကောင်းဘူး ..လို့ မကြားတကြား ပြောလိုက် သည် ..။ အမရာ သည် စျန်ရ ပေးသော လက်ဆောင်ထုပ်လေး ကို ဘာလဲ ဆိုတာ သိပ် သိချင်နေ သည် ..။ လူတွေရှေ့မှာ မဖေါက်လိုတာကြောင့် အိမ်

ထဲက ဝင်သွားပြီး ရေချိုးခန်းတခု ထဲ ဝင်လိုက် သည် ..။ ကိုစျန်ရ ဘာပေးသလဲ သိချင် သည် ..။ အထုပ်လေးကို ဖွင့်ဖေါက်လိုက် သည် ..။ အသဲပုံလော့ကက်လေး နဲ့ ဆွဲကြိုး အနက်လေး …။ အသဲပုံလေး ပေးတယ် ဆိုတော့ စျန်ရ သူ့ကို ချစ်တယ် ဆိုတဲ့ သဘောများလား ..။ အမရာ့ ရင်ထဲ နွေးကနဲ ဖြစ်သွား သည် ..။
အမရာ ကိုယ်လိုရာ ဆွဲတွေးလိုက်ပြီး ပျော်သွား သည် ..။ ချက်ချင်းဘဲ သူဆွဲထားတဲ့ သူ့အမေ ရဲ့ အမွေ စိန်ဆွဲကြိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး စျန်ရ ပေးတဲ့ အသဲပုံလော့ကက်လေး နဲ့ ဆွဲကြိုး ကို ဆွဲလိုက် သည် ..။
ခြံထဲကို ပြန်ထွက်လာတော့ တခြားလူတွေ က သိကြ ပုံမပေါ်..။ သူ့ဘော်ဒါ အရင်းအခြာ မြသက်ထား က သတိပြုမိ သည် ..။ “ အမရာ ..ဆွဲကြိုး ပြောင်းသွားပါလား ..ဒါ က ဘယ်သူပေးတာလဲ..ကိုစျန်ရ လား..”
လို့ နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး လာမေး သည် ..။ အမရာ က ပြုံးပြီး ..ခေါင်းညှိမ့်ပြ သည် ..။
သီဟ က ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် နဲ့ စကားပြောနေရာ က စျန်ရမောင် ကို လှမ်းခေါ် သည် ..။ စျန်ရ ရောက်
သွားတော့..အန်တီလေး အိမ် အနောက်ဘက် ခြံဝင်းမှာ ညက လူကပ်လို့ ..အန်တီလေး ကြောက်နေတယ် ..ဒို့
သွားအိပ်ပေးရမယ် ..လို့ ပြော သည် ..။ ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် က “ အန်တီလေး ရဲ့ ခြံစောင့် ဦးပွား ကလဲ တော ခ
ဏ ပြန်နေတုံး ..ယောကျင်္ားသား အိမ်မှာ မရှိဘူး ..သူ့တူ ဆိုတာကို သူ့နေရာ ခိုင်းပါ ဆိုပြီး ထားခဲ့ပေမဲ့ ဒီ
လူကို အန်တီလေး က စိတ်မချဘူးကွာ ..လူစိမ်း…တယောက် မဟုတ်လား…” လို့ ဝင်ပြော သည် ။
ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် အိမ်က သူမ အကို ဦးထွန်းချုပ် အိမ်လောက် မကြီး ..။ အလုပ်သမား လဲ ဦးထွန်းချုပ်
အိမ်လောက် မများ ..။ ထမင်းချက် တယောက် အိမ်ဖေါ်တယောက် သာ ရှိ သည် ..။ ခြံစောင့်ဦးပွား မရှိတုံး..
မိန်းမသားတွေ ချည်းဘဲဆိုတော့ ကြောက်မယ်ဆိုလဲ ကြောက်စရာဘဲ..လို့ စျန်ရ ထင် သည် ..။ ကူညီတတ်တဲ့
သူ့အကျင့် အတိုင်း..သူ လာစောင့်ပေးမည် လို့ ချက်ချင်းဘဲ ပြောလိုက် သည် ..။ သီဟ နဲ့ ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ်
အိမ် မှာ သူ ညအိပ်ဘူး သည် ..။ ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် အလွန် ဝမ်းသာသွား သည် ..။ စျန်ရ သူမ အိမ်ကို လာစောင့်ပေးမည် ဆိုတော့ သူ့ကို နီးနီးကပ်ကပ် တွေ့ရပြီပေါ့ ..။ “ မီးငယ် ပြောပြလို့ စျန်ရ ကိုယ်ခံပညာအစွမ်း ကို အန်တီလေး ကြားဘူးထားတယ် ..ဟင်း ..အန်တီလေး က ခါးပတ်အနက် ဘော်ဒီဂတ် နဲ့ပေါ့ …တယ်ဟုတ်ပါလား …. ”

ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် ရယ်လိုက်ပုံက ဆယ်ကျော်သက် ကောင်မလေးတယောက် လိုဘဲ..။
စျန်ရ သည် ဖြူနုနေသော ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် ကို ငေးကြည့်မိနေရာက ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် က သူ့ကို ကြည့်လိုက်လို့
မျက်လုံး ကမန်းကတမ်းလွှဲဖယ်လိုက် ရ သည် ..။
ဒေါ်ရွှေရည်ချုပ် ငယ်စဉ်က ဆိုရင် ဘယ်လောက် ကြိုက်တဲ့လူတွေ ၀ိုင်းဝိုင်းလည်လိုက်မလဲ စျန်ရ တွေးမိခဲ့တာ
ဟိုးတုံးကထဲက ပါ ..။

သီဟ က ခြံထဲ ကနေ စျန်ရ ကို အိမ်ထဲ ခဏ ခေါ်သွားပြီး ..“ စျန်ရ…ဒီညကစပြီး သွားစောင့်ပေးပါကွာ..အန်တီလေး တကယ် ကြောက်နေတာ ..” လို့ ပြော သည် ..။ “ မင်း ရော လိုက်မှာ မဟုတ်လား..သီဟ..” လို့ စျန်ရ က မေးတော့..“ နောက်နေ့တွေ ငါပါ လာအိပ် မှာပါ..မနက်ဖန် မနက်စောစော
ရိုစီကောင်းဘော် ပဲခူးက လာမှာ..အိုရီယင်တယ်ဟောက်စ် မှာ စောစော ဒင်ဆမ်း သွားစားဖို့ ဒို့ ချိန်းထားလို့ ..”
လို့ တိုးတိုးကပ် ပြော သည် ..။ သီဟ သည် အမြဲ ဒီလိုဘဲမို့ စျန်ရ အတွက်ကတော့ မဆန်း ..။ ဒီကောင်
အရက်တွေ ဖင်ထောင်အောင် သောက်နေပြီး မူးလဲနေမှာထက် စာရင် ပဲခူး က ရိုစီကောင်းဘော် နဲ့ တွဲနေတာက
ပိုကောင်းမည် လို့ စျန်ရ ထင် သည် ..။
စျန်ရ ခြံထဲ ပြန်ရောက်တော့ ..အမရာထွန်းချုပ် သည် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ရွှင်စွာ စကားပြောနေ သည် ..။ စျန်ရ သူမ ကို သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်မိတော့ သူ့ရင်တွေ တအား လှုပ်ရှားသွားရ သည် ..။
ဟာ..သူအခုနကဘဲ ပေးလိုက်တဲ့ အသဲပုံ လော့ကက် နဲ့ ဆွဲကြိုးလေး သည် အမရာထွန်းချုပ် ရဲ့ လည်တိုင်
မှာ ဆွဲထားတာ တွေ့လိုက်လို့ပါဘဲ ..။ သူပေးတာကို ချက်ချင်း လည် မှာ ဆွဲလိုက်တာ အမရာ သည် သူ ပေးတာကို သဘောကျ တန်ဖိုး ထားတဲ့ သဘောမို့ ပျော်သွား သည် ..။ စျန်ရ ကြည့်နေခိုက် အမရာ သူ့ဖက်ကိုလှမ်းကြည့် သည် ..။ အမရာ့ အကြည့်တွေ က အဓိပ္ပါယ် ပါ သည် ..။ အမရာ့အကြည့်စူးစူးတွေကြောင့် သူ့
ရင်ထဲ လှုပ်ရှားသွားရ သည် ..။
အိုး ..။ အမရာ သူ့ကို လက်ပြပြီး ခေါ်နေသည် ..။
မီးငယ် ဘာများ လိုပါလိမ့် ..။
စျန်ရ ပြာပြာသလဲ ပြေးသွား သည် ..။ အမရာ က စျန်ရ ကို သူ့သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ မိတ်ဆက်ပေး သည် ..။ ဒေါ်
လီဇွဲမောင် က စျန်ရ လက်ကို တအားဆုတ်ကိုင် နုတ်ဆက်ရာ က တော်တော် နဲ့ ပြန်မလွှတ်..။ “ ဒေါ်လီ့ကို မှတ်မိလား ..မုန့်ဟင်းခါးဆိုင် မှာ ဆုံတယ်လေ ..ကိုစျန်ရ ကရာတေးကလပ် မှာ ဒေါ်လီ လာသင်လို့ရမလား ..” နဲ့ စကားတွေ အဆက်မပြတ် ပြောလေ သည် ..။ဗိုလ်မင်းဂါ ကတော့ မျက်နှာ ပုတ်ပြီး ကျောခိုင်းထား သည် ။

အမရာ က ..“ ကိုစျန်ရ အချိန်မှီ ပြန်လာလို့ မီးငယ် ကျေနပ်တယ် ..လက်ဆောင်လဲ ကြိုက်တယ် ..” လို့ပြောလေသည် ..။ ထိုအခိုက် သီဟထွန်းချုပ် က စင်ပေါ်တက်လာလို့ အားလုံး သူ့ဆီကို အာရုံစိုက်သွားကြ သည် ..။
သီဟ က နဲနဲ သောက်ထားပြီး ဟန်တူ သည် ..။ အာသွက်လျာသွက် ဖြစ်နေ သည် ..။

အချစ်ဆုံး ညီမလေး အတွက် ဆိုပြီး သီချင်းတပုဒ် ဆို သည် ..။ သီချင်းဟောင်းတပုဒ် ဖြစ်တဲ့ ..“ဒေါက်ဒေါက် ဘယ်သူလဲ ..” ကို ဆို သည် ..။ သီချင်းဆုံးသွားတော့ ဦးထွန်းချုပ် က သဘောကျလွန်းပြီး လက်ခုပ် ထတီး လေရာ ပရိသတ်အားလုံး လဲ လက်ခုပ်တီး ကာ အားပေးကြလေ သည် ..။

ပြီးပါပြီ…..

ZG

န္းရိုင္း ေရး သည္

အမရာထြန္းခ်ဳပ္ ကန္ထဲကို ခဲလုံးေလး တလုံး နဲ႔ ပစ္ေပါက္လိုက္ေတာ့ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ကန္ေရျပင္ သည္ လႈပ္ရွားသြားသည္ ..။
နက္ေမွာင္ ရွည္လ်ား သန္စြမ္းတဲ့ ဆံပင္ ..အခ်ိဳးက်လြန္းတဲ့ ကိုယ္လုံး ..ျဖဴဝင္းေခ်ာမြတ္တဲ့ အသား နဲ႔ ..ျမင္သူတကာ ေငးရေလာက္ေအာင္..ေခ်ာေမာေျပျပစ္ တဲ့ မ်က္ႏွာေလး နဲ႔ အလြန္ခ်မ္းသာတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံ ရဲ့ ထိပ္သီး စီးပြားေရးသမား သူေဌးႀကီး ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့သမီးေလး..အမရာထြန္းခ်ဳပ္မနက္အေစာႀကီး..အင္းယားကန္ ေစာင္းမွာ တေယာက္ထဲ ေရာက္ေနသည္ ..။

အမရာထြန္းခ်ဳပ္ မ်က္ႏွာမသာဘူး ..။ သုန္မႈံေန သည္ ..။ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြ စူတူတူ နဲ႔ ..။
ေရစပ္အထိ ထိုးရပ္ထားတဲ့ သူမ ရဲ့ တိုယိုတာ Spyder ႏွစ္ေယာက္စီး ၿပိဳင္ကားေလး ၏ ေဘးမွာ မွီကာ ရပ္ၿပီး
ေစာေစာ က စ်န္ရေမာင္ သူမ ကို ဥပကၡာျပဳသြားတာ ကို ျပန္စဥ္းစားၿပီး မေက်မနပ္ ျဖစ္ေန သည္ . .။
စ်န္ရေမာင္ သည္ အမရာထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ အကို သီဟထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ သူငယ္ခ်င္း ..။

ကိုႀကီးသီဟ သည္ စ်န္ရေမာင္ကို အိမ္ကို ေခၚေခၚလာ တတ္ သည္ ..။ ကိုႀကီး သည္ စ်န္ရေမာင္ ကို.. ေတာ္ေတာ္ ခင္ သည္ .. ။ အားကိုးသည္ ..။ စ်န္ရေမာင္ ကို အမရာ စေတြ႕ဘူးထဲက သေဘာက်မိ သည္ ..။ သူ႔ကို ရင္ခုံမိ သည္ ..။ သူ သည္ ေက်ာင္းမွာ ေကာင္မေလးေတြ ပါးစပ္ဖ်ား မွာ ေရပန္းစား တဲ့ လူတေယာက္ ..။ ဒီဇိုင္း မိုက္မိုက္ နဲ႔ ေကာင္မေလးေတြ သူ႔အနား ၀ိုင္းေနတတ္ သည္ ..။
စ်န္ရေမာင္ ကလဲ ဒီဇိုင္းက လန္းတာကိုး ..။ သူ႔ပုံစံက ေယာက်ၤား ပီသ ၿပီး ႐ုပ္ေျဖာင့္ တာလို႔ အမရာ
ထင္ သည္ ..။ ကိုႀကီးသီဟ ထက္ စ်န္ရေမာင္ က ပို ေျဖာင့္ သည္လို႔ အမရာ့ ေဘာ္ဒါေတြက ေျပာဘူး သည္ ။

ကိုႀကီး သည္ သူနဲ႔ စ်န္ရေမာင္ အျပင္ထြက္ ေလ်ာက္လည္ၾကရင္ စ်န္ရေမာင္ ကို ကားအျမဲေမာင္းခိုင္း တတ္ သည္ . .။ ေနာက္ပိုင္း မွာ ကိုႀကီး သည္ အိမ္က ကားေတြ ထဲက တစီးစီး ကို စ်န္ရေမာင္ ကို ေပးထား သည္ ..။စ်န္ရေမာင္ သူ႔ဆီလာရင္ ကား အခက္အခဲ ရွိတာေၾကာင့္ အဆင္ေျပေအာင္ ကားတစီး ေပးထား တတ္ သည္ ..။

အမရာတို႔ ၿခံႀကီး က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ့ ေစ်း အလြန္ႀကီးျမင့္ေသာ သူေဌးရပ္ကြက္ႀကီး မွာ မို႔ လိုင္းကား နဲ႔လာမယ္ဆိုရင္ လိုင္းကား မွတ္တိုင္ က ေန အမရာတို႔ ၿခံေရာက္ဖို႔ ရပ္ကြက္ထဲ အၾကာႀကီး လမ္းေလ်ာက္ ရမွာ
ျဖစ္ သည္ . .။ စ်န္ရေမာင္ ကို သူလိုခ်င္ေသာ အခ်ိန္မွာ ျမန္ျမန္ သူ႔ဆီ ေရာက္လာေအာင္ သီဟထြန္းခ်ဳပ္ က ကား ေပးထားတာ ျဖစ္ သည္ ..။ သူတို႔ မိသားစု အတြက္ က ကားေတြ မ်ားလြန္းလို႔ စ်န္ရေမာင္ ကို ကားတစီး ေပးထားတာေတာင္ ဘယ္သူမွ သတိမထားမိၾကဘူး ..။ သီဟ ထြန္းခ်ဳုပ္ စ်န္ရေမာင္ကို ေပးထားတဲ့ ကားကလဲ သူ႔အေဖဦးထြန္းခ်ဳပ္ စီးတဲ့ကား..မိေထြးေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္ စီးတဲ့ ကား မဟုတ္ဘဲ ..ဘယ္သူစီးစီး..ေမာင္းေမာင္း ဆိုၿပီး ထားထားတဲ့ ကားေလးမ်ားထဲက မို႔ ပါ ..။

စ်န္ရေမာင္ သည္ ကားေမာင္းက်င္လည္ ၿပီး ကားလဲ ျပင္တတ္ သည္ လို႔ ကိုႀကီး က အမရာ့ကို ေျပာျပဘူး သည္ . .။ ဒက္ဒီက ကိုႀကီး က ရိုးအလို႔ စ်န္ရေမာင္ ကိုႀကီး နဲ႔ အျမဲ ပါတာကို သေဘာက် သည္ ။
တခါ ညစာ မိသားစု အတူတူ စားၾကခ်ိန္ ဒက္ဒီက ..“သားႀကီး..မင္း..စ်န္ရေမာင္ ကို လခေပးဖို႔ေကာင္းတယ္ ..
ကားလဲ ေမာင္းေပး ..မင္း အတြက္လဲ ..ေဘာ္ဒီဂတ္ လို အျမဲလိုက္ေပးေနလို႔ေလ ..”လို႔ ေျပာဘူး သည္ ..။
စ်န္ရေမာင္ က ကရာေတး ခါးစည္း အနက္ ဆိုတာလဲ အားလုံး သိၾကလို႔ေလ .။
စ်န္ရေမာင္ ရဲ့ သ႐ုပ္ျပပြဲေတြ ကို နီးစပ္သူေတြ ခဏခဏ ေတြ႕ဘူးၾက သည္ ..။ ေလးေယာက္ နဲ႔ တေယာက္
ဖိုက္တာေတြ..ေရခဲတုံးႀကီးေတြ ကို ေထာင္းကနဲ ခြဲပစ္တာေတြ ..အုတ္ႂကြပ္တထပ္ႀကီး ကို စိစိညက္ညက္ ေၾက
ေအာင္ ခြဲျပနိုင္တာေတြ ေၾကာင့္ စ်န္ရေမာင္ ရဲ့ စြမ္းအား ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ သိၾက သည္ ..။

စ်န္ရေမာင္ သည္ အရပ္က ျမင့္ သည္ ။ ကလန္ကလားႀကီး လို႔သူမ်ားေတြ ေျပာၾကေပမဲ့ အမရာကေတာ့ အသားေဖြးေဖြး မ်က္ခုံးထူထူ ေမးရိုးေလးေထာင့္ နဲ႔ သူ႔ကို တိတ္တခိုး သေဘာက်ေနမိ သည္ ..။ သူ႔ရင္ဘတ္

နဲ႔ ဝမ္းဘိုက္ က ႂကြက္သားေတြ ဖုထစ္ေနတာကိုလဲ အမရာ ေတြ႕ဘူး သည္ ..။ ကိုႀကီး နဲ႔ သူက ေလွေလွာ္ရြက္တိုက္အသင္း မွာလဲ ပါ..ေျခလ်င္ေတာင္တက္ အသင္းမွာလဲ ပါ ..ဂ်ဴဒို..ဂ်ဴဂ်စ္ဆု အသင္းမွာလဲပါ ..
ေနရာတကာ ပါသူမ်ား မို႔ သူတို႔ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ေနၾကတာ အမရာ ေတြ႕ဘူး သည္ ..။ ကိုႀကီးသီဟ
ကေတာ့ သူေဌးသားမို႔လားမသိ ..။ ခပ္ေပါ့ေပါ့ပါဘဲ ..။ အရာရာ ကို သိပ္ အေလးအနက္ ထားသူ မဟုတ္ဘူး ။

စ်န္ရေမာင္ သည္ ကိုႀကီး သီဟထြန္းခ်ဳပ္ ကို အရမ္းခင္မင္ ေပမဲ့ အမရာ့ကို ခပ္တည္တည္ နဲ႔ မွန္တန္း
ပုံမွန္ဘဲ ဆက္ဆံ သည္ ..။ ဒါကို အမရာ မေက်နပ္တာ..။ ခံျပင္းမိေနတာ ..။ အမရာ သည္ ေကာင္ေလးေတြ
ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစားေနတဲ့ ..တကၠသိုလ္ေၿမ ရဲ့ အလွဘုရင္မေလး တေယာက္ ပါ ..။ ေကာင္ေလးေတြ
က အမရာ့ကို ခင္မင္ခ်င္ၾက သည္ ..။ မိတ္ဖြဲ႕ၾက သည္ ..။ စ်န္ရေမာင္ ကေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ..။
မခင္သလိုလို နဲ႔ တာဝန္ေက်. ျပဳံးျပ႐ုံေလာက္ဘဲ..။
အမရာ ဒီေန႔မနက္ အေစာႀကီး ထ ..အလွျပင္ၿပီး ..သူ႔ကို လာေစာင့္ေနတာ ..။ သူ မနက္ ေစာေစာ ထ
ေျပးတာ သိလို႔ သူေျပးတဲ့ လမ္းမွာ သူနဲ႔ တိုးေအာင္ အမရာ လာေစာင့္တာ ..။ သူ နဲ႔ အမရာ ေတြ႕ရေပမဲ့ သူ
ခ်ိဳးသြားတဲ့ အခ်ိဳးက အမရာ့ကို ေမးဆတ္ ျပဳံးျပသြား ႐ုံေလာက္ဘဲ ..။ တကယ္ဆို အမရာ က သူ႔အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း သီဟထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ ညီမေလး ဘဲ ..။ ခဏေလာက္ ရပ္ၿပီး စကားေလး ဘာေလး ေျပာသင့္တာေပါ့..။
မနက္အေစာႀကီး ကားနား ရပ္ေနတာ..ကားမ်ား ပ်က္သလား..ဘာလိုလဲ..ေမးဖို႔ မေကာင္းဘူးလား ..။
ဟြန္း ..တကယ္ ေစ်းကိုင္တဲ့ လူ ..။ မုန္းလိုက္တာ …။
အမရာ သူ႔ကို စကားေျပာခ်င္..ေတြ႕ခ်င္တာ အေၾကာင္းရွိ သည္ ..။ ေရွ႕လာမဲ့ စေနေန႔က အမရာ့ ေမြးေန႔ ..။ အမရာ ၁၉ႏွစ္ ျပည့္မွာ ..။ အမရာ့ေမြးေန႔မွာ အိမ္မွာ ပါတီ အႀကီးအက်ယ္ လုပ္မွာ ..။ အမရာ
စိတ္ကူးယဥ္ တာက အမရာ့ေမြးေန႔ မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး လာသလို စ်န္ရေမာင္ ကိုလဲ ရွိေစခ်င္တာ..။
သူ႔ကိုလဲ ေမြးေန႔ပြဲမွာ အမရာ့အနား ပါဝင္ေစခ်င္တာ ..။

ကိုႀကီးသီဟ ကို အမရာ ေမးၾကည့္ သည္ ..။ ကိုႀကီး က ဒို႔ အဲဒီေန႔ မအားဘူး ..ခ်ိန္းထားတာေတြ ရွိ
တယ္ ဆိုၿပီး..သူေရာ စ်န္ရေမာင္ေရာ ေမြးေန႔ပါတီ အခ်ိန္မွာ အေဝးကို ေရာက္ေနမွာ ..လို႔ ေျပာသည္ ..။ အမရာ
လဲ ကိုႀကီးရာ ကိုယ့္ညီမေလး ဘတ္ေဒး ကိုေတာ့ ကိုႀကီး ရွိသင့္ပါတယ္ ..လို႔ ေျပာမိရ သည္ ..။ ကိုႀကီးကေတာ့ ဘာေျပာေျပာ ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး ..။
ၾကည့္ရတာစ်န္ရေမာင္ နဲ႔ ကိုႀကီး..တေနရာရာ ကို သြားၾကဖို႔ စီစဥ္ၿပီးသား နဲ႔ တူ သည္ ..။
ဒါေၾကာင့္ စ်န္ရေမာင္ ကို ကိုယ္တိုင္ဘဲ ေမြးေန႔ပြဲ တက္ေရာက္ဖို႔ ဖိတ္မည္ ဆိုၿပီး ..မနက္အေစာႀကီး
မဆုံဆုံေအာင္ လာေစာင့္တာ..။ သူ..သူ႔ပုံစံက အမရာက သာမန္ လိုဘဲ ..။ မေက်နပ္ဘူး ..။ လုံးဝ
မေက်နပ္ဘူး . ..။

စ်န္ရေမာင္ သူ ေန႔စဥ္ မွန္မွန္ေျပးေနက်အတိုင္း ..ဒီေန႔လဲ မနက္ေစာေစာထ ၿပီး ေျပး သည္ ..။
ဒီေန႔ သီဟ က သံလ်င္ဘက္ကို သြားမယ္လို႔ သူ႔ကို ေျပာထား သည္ ..။ အေျပးေလ့က်င့္ခန္း ၿပီးရင္ သူ
ေန႔စဥ္မပ်က္ လုပ္တဲ့ ကိုယ္ခံပညာ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ သူတို႔ကားဂိုေဒါင္ထဲ မွာ လုပ္မည္ ..။ ၿပီးရင္ ေရခ်ိဳး..အဝတ္အစားလဲ ၿပီး သီဟတို႔အိမ္ ကို သြားမည္ ..။ သူ ဒီလိုေလ့က်င့္ခန္းေတြ မပ်က္မကြက္ လုပ္ခဲ့ လို႔
လဲ ..သူ႔ ကိုယ္မွာ အဆီပို တက်ပ္သားေတာင္ ရွိမေန ..။
ဟင္ …သီဟ ရဲ့ ညီမေလး ..အမရာ ပါလား ..။
အမရာ..သူေမာင္းေနက် စပိုင္ဒါကားေလး ေဘးမွာ ရပ္ေန သည္ ..။ တေျဖးေျဖး နီးလာ သည္ ..။ ဘယ္လာတာ

ပါလိမ့္ ..။ ရီးစားမ်ား..ရေနၿပီး..ခ်ိန္းထားလို႔မ်ား ..လာေစာင့္ေနတာလား . .။ ဒါမွမဟုတ္ ..။
စ်န္ရေမာင္ သည္ သီဟ နဲ႔ ညီအကိုလို အရမ္းခင္ၾကခ်စ္ၾက သည္ ..။ သို႔ေပမဲ့ သီဟ ညီမေလး အမရာ
ကို ခပ္တန္းတန္း ဘဲ ေန သည္ ..။ သီဟ တို႔က သားေရေပၚအိပ္ သားေရနားစားသူ လို႔ သူ႔ကို မထင္ေစခ်င္
ဘူး ..။ ရြာနားက ျမက္ ရြာႏြား မစားဘူး ဆိုတဲ့ စကားလိုေပါ့ ..။ မိသားစု လို ေနေနၾကေတာ့..အထင္လြဲမွာ
မလိုလားဘူး …။
အမရာ က သူ႔ကို ျပဳံးျပႏုတ္ဆက္ သည္ ..။ သူလဲ ျပန္ျပဳံးၿပ ႏုတ္ဆက္ၿပီး ဆက္ေျပး လာ သည္။
အမရာ သည္ lord of the ring ဇာတ္ကား ထဲမွာပါတဲ့LIV တိုင္လာ နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ တူ သည္ ..။ နက္ေမွာင္သန္စြမ္း ရွည္လ်ားတဲ့ ဆံပင္မ်ား က ခါးေက်ာ္ေက်ာ္ တင္ပါးေလာက္အထိ ေျဖာင့္တန္းၿပီး ခ်ထားေလ့ ရွိသည္ ..။ အသားက အရမ္းျဖဴလြန္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြက ေဆးမဆိုးထားဘဲ ရဲေန သည္ ။
အမရာ သည္ မ်က္ႏွာေလး အလြန္လွသလို ကိုယ္လုံး ကလဲ အလန္းစား ဆိုတာ သူ သတိထားမိ သည္ .။ ကိုယ္လုံး ပိန္သြယ္သည္ ဆိုေပမဲ့ ရင္မို႔မို႔ နဲ႔ ခါးေသးေသး ေအာက္က စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးမ်ားက သိသိသာ
သာ ရွိလွသည္ ..။ စ်န္ရေမာင္ သည္ အမရာကို မစားေကာင္းေသာ သစ္သီးတလုံးလို႔ သေဘာထား သည္ ..။
အင္း..။ တကယ္ေတာ့ သီဟတို႔ အိမ္မွာ မစားေကာင္းတဲ့ သစ္သီး က တလုံးထဲ မဟုတ္ဘူး…။
ႏွစ္လုံး ..။ ေနာက္တလုံး က သီဟရဲ့ မိေထြး ေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္ ပါ ..။ ေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္ လို႔ နံမည္ အေရွ႕က ေဒၚ
တပ္ၿပီး ေခၚၾကေပမဲ့ ေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္ သည္ အသက္ႀကီးႀကီး အဖြားႀကီး တေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ..။

သီဟတို႔ အေဖ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ က သီဟ နဲ႔ အမရာတို႔ အေမ ေဒၚရတနာထိန္ ကြယ္လြန္ၿပီး ေနာက္ ေဆး
ေပးမီးယူ လိုအပ္သည္ ဆိုၿပီး သူ႔ထက္ အသက္ အမ်ားႀကီး ငယ္ေသာ ေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္ ကို လက္ထပ္ ခဲ့ သည္။
ေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္ သည္ သီဟ နဲ႔ အမရာတို႔ ထက္ အသက္ အနည္းငယ္ဘဲ ႀကီးတာေၾကာင့္ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားက မဒီထြန္းခ်ဳပ္ သည္ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ သမီး အႀကီးဆုံး လို႔ ေနာက္ေျပာင္ေလ့ ရွိ သည္။

စ်န္ရေမာင္ သည္ ေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္ ကို အမရာ ထက္ေတာင္ သတိထား ေဝးေဝးေရွာင္ သည္ ..။ အမရာ သည္ ေခတ္ဆန္ေပမဲ့ အပ်ိဳမေလး မို႔ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ရွိေသး သည္ ..။
ေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္သည္အလြန္ရဲတင္းပြင့္လင္း သူ ျဖစ္ၿပီး သူမ ရဲ့ေတာင့္တင္း အခ်ိဳးက်ေသာ ကိုယ္လုံးကို ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားေနသည္ လို႔ စ်န္ရေမာင္ ထင္ သည္ ..။ သူတို႔ ေနတဲ့ ဧရာမ တိုက္အိမ္ႀကီး ရဲ့ အေနာက္ဘက္မွာ ရွိတဲ့ ေရကူးကန္ႀကီး ေဘးမွာ ေရကူးဝတ္စုံ မလုံ႔တလုံေလး နဲ႔ လွဲအိပ္ေနတတ္ေသာ ေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္ ကို အမွတ္မထင္ ၾကည့္မိတိုင္း စ်န္ရေမာင္ ရဲ့ ေသြးခုံႏႈံးေတြ ျမန္ဆန္လာရၿပီး ..မၾကည့္မိေအာင္ မ်က္ႏွာလႊဲ ခဲ့ရ တာ အခါခါ ပါဘဲ . .။
သူတို႔အိမ္မွာ ယဥ္ေမာင္း ဒရိုင္ဘာေတြ ရွိရက္နဲ႔လဲ တခါတေလ..စ်န္ရေမာင္ ကို ကားနဲ႔ လိုက္ပို႔ခိုင္းတတ္ သည္ ..။ သူမ သည္ ကားေမာင္းတတ္သလို သူမအတြက္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦထြန္းခ်ဳပ္က ဝယ္
ေပးထားေသာ တန္ဖိုးႀကီးကားမ်ား ရွိေနရက္ နဲ႔ စ်န္ရေမာင္ ကို လိုက္ပို႔ေစလို႔ သီဟထြန္းခ်ဳပ္ စိတ္ဆိုး သည္ ။
စ်န္ရေမာင္ သည္ ေျပးေနရင္း အမရာထြန္းခ်ဳပ္ ဘာေၾကာင့္ မနက္အေစာႀကီး .ဒီ အင္းလ်ားလမ္းေပၚ
ေရာက္ေနလဲ ဆိုတာ ျပန္ေတြးမိေတာ့ ..အိုး..ကားမ်ားပ်က္လို႔လား ဆိုတာ စဥ္းစားမိလိုက္ သည္ ..။ ဟာ..
ငါ ဒါကို ထည့္မစဥ္းစားမိခဲ့ဘူး ..။ အင္း..ကားပ်က္ေနတာ ဆိုရင္လဲ..ငါ့ကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း သူ အကူအညီ ေတာင္းမွာေပါ့ ..။ ကားပ်က္တာေတာ့ မဟုတ္နိုင္ပါဘူး ..။
ငါ အမရာ့ကို ေမးလိုက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္..သီဟ ရဲ့ညီမ အရင္းေခါက္ေခါက္ ကို တစိမ္းဆန္ဆန္ လုပ္
လိုက္မိသလိုဘဲ ..။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ လာရာလမ္းကို ျပန္လွည့္ လိုက္ သည္ ..။ လမ္းက ေကြ႕ေကာက္ေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေျပးၿပီးမွ ေစာေစာ က အမရာ နဲ႔ ဆုံတဲ့ေနရာ ကို ျပန္ေရာက္ သည္ ..။
ဟင္..အမရာ ေရာ..ကားေရာ မရွိေတာ့ပါလား .. ။
ဟိုဒီ ေလ်ာက္ၾကည့္ေတာ့…အိုး..ဟိုးမွာ….ေတြ႕ၿပီ ..အမရာ ေရာ ကားေရာ..အဲ ၿပီးေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္ ေရာ..။
အမရာ ရဲ့ ကာေလး သည္ ကန္ေရစပ္ နားထိ ေရာက္ေန သည္ ..။ အမရာ နဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္ တခုခု ျဖစ္ေနၾက
သည္ ..။ စ်န္ရေမာင္ အျမန္ဆုံး အမရာ့ဆီ ေျပးသြားလိုက္ သည္ ..။
နီးလာတာနဲ႔ အမရာ အနား ေရာက္ေနသူေတြဟာ .ေကာင္းေသာ ေရာက္ျခင္း မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သိလိုက္ သည္။

“ အမရာ..ဘာျဖစ္လဲ..ကားပ်က္ လား…”
“ ကား ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ..သူတို႔ အမရာ့ကို လာေႏွာက္ရွက္ေနၾကတယ္ …”

လူႏွစ္ေယာက္ အနက္က ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ နဲ႔ ကုလားကျပားလို ႐ုပ္နဲ႔ လက္မွာ ေဆးမွင္ေၾကာင္ တက္တူး
ေတြ ဘလပြ ထိုးထားတဲ့ ေကာင္ က ..“ ေဟ့လူ ..လာၿပီး ဟီးရိုး လုပ္မေနနဲ႔..ငါတို႔ အျမင္ေစာင္းရင္ ..မင္း
ေညာင္းသြားရမယ္ ..သြားစမ္းကြာ ..” လို႔ လက္ေတြကို ေလထဲ ေျမႇာက္ၿပီး ေျပာ သည္ ..။
သူနဲ႔ တဖြဲ႕ထဲ ေနာက္တေကာင္ က ေထာင္ကဲ႐ုပ္ ..။ မ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္း ေမးခၽြန္ခၽြန္ စုတ္ခၽြန္းခၽြန္း
နဲ႔ ..။ ေဘာင္းဘီ ေနာက္အိတ္ထဲက ဓါးတေခ်ာင္းကို ထုတ္ယူလိုက္တာ ေတြ႕ရ သည္ . . ။ အမရာထြန္းခ်ဳပ္ က
“ သူတို႔က အတင္းႀကီး လာေႏွာက္ရွက္ ေနတာ ..ကိုစ်န္ရ ..” လို႔ေျပာ သည္ ..။
စုတ္ခၽြန္ခၽြန္းေကာင္ က ..“ မင္း ထြက္သြားကြာ….သြား…..သြားစမ္း …. ” ဆိုၿပီး ဓါးတရမ္းရမ္း နဲ႔ ေရွ႕တိုး

လာ သည္ ..။ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ ေကာင္ ကလဲ ကြန္ဖူးသမားေတြ လက္ခ်ိန္ရြယ္သလို ပုံစံ လုပ္ၿပီး ေရွ႕တိုးလာ သည္ ..။
“ ..မင္းတို႔ ကို ငါ ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ဘူး ..မင္းတို႔ဘဲ ထြက္သြားလိုက္ ပါ ..ေနာက္မွ ငါ့ကို အဆိုးမဆိုနဲ႔ ..”
စ်န္ရေမာင္ ဒီလူေတြကို ေလသံေအးေအး နဲ႔ ေျပာလိုက္ေပမဲ့ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ ေကာင္ က စၿပီး သူ႔ကို
“ ဟိုင္း ..ယား ..”ဆိုၿပီး လက္သီး..လက္ဝါးေစာင္းမ်ား နဲ႔ တိုက္ခိုက္ေလ သည္ ..။ စ်န္ရေမာင္ လဲ လုံးဝ တုန္လႈပ္
တဲ့ပုံစံမရွိဘဲ အသာဘဲ ကိုယ္ကို ရို႔ကာ ေရွာင္တိမ္းေန သည္ ..။
“ကိုစ်န္ရ …အေနာက္မွာ …”
အမရာထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ ေအာ္သံေၾကာင့္ စ်န္ရေမာင္ သည္ အေနာက္ဘက္ မွ စုတ္ခၽြန္းခၽြန္းေကာင္ ထိုးထည့္လိုက္
ေသာ ဓါးကို အသာ တိမ္းေရွာင္လိုက္ၿပီး ..ဓါးကိုင္ လက္ကို ဖ်တ္ကနဲ..လိမ္ခ်ိဳးလိုက္ သည္ ..။
“ အားးးးးးး………..”ေျဖာင္းကွနဲ..
ေျဖာင္းကနဲ..လက္ျပန္ရိုက္ထည့္လိုက္တာက ဘ႐ုစလီ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာ အမရာ ေတြ႕ဘူးသလိုမ်ိဳး..။ ျမန္ဆန္လြန္းအား
ႀကီးလြန္း သည္ ..။ စုတ္ခၽြန္းခၽြန္းေကာင္ ႏွေခါင္းမွာ ေသြးေတြ စီးက်ၿပီး ေျမႀကီးေပၚမွာ ေလးဘက္ေထာက္ရက္
ႀကီး ျဖစ္ေန သည္ ..။
ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ ေကာင္ လဲ ျဖဳန္သြားပုံရ သည္ ..။ စ်န္ရေမာင္ ကို မတိုက္ခိုက္ ေတာ့ ..။ သူ႔အေဖၚကိုဘဲ ဆြဲထူ လိုက္ သည္ ..။ စ်န္ရေမာင္ က ေျခခြဲရပ္လ်က္ ၾကည့္ေန သည္ ..။ သူတို႔ စ်န္ရေမာင္ နဲ႔ အမရာတို႔ကို လုံးဝေတာင္ မၾကည့္ေတာ့ ..။ ေခါင္းငုံ႔ကာ ေက်ာခိုင္း ထြက္သြားၾက သည္ ..။
ဒီအခ်ိန္မွာ အမရာ့အတြက္ စ်န္ရေမာင္ သည္ ကိုယ္ရံေတာ္ တပ္မႉးေလး ပါဘဲ ..။ အားကိုးရတဲ့ အမရာ တိတ္တခိုး ခ်စ္မိေနရတဲ့ ကိုကို ..။

“ကိုစ်န္ရ ..အမရာ့ကို လိုက္ပို႔မွာလားဟင္..အမရာ ရင္ေတြ တုန္ေနလို႔ ကားမေမာင္းနိုင္ဘူး …”
စ်န္ရေမာင္ သည္ အမရာ က ရင္ေတြ တုန္ေနသည္ လို႔ ေျပာလိုက္တာေၾကာင္က ေယာင္ၿပီး အမရာ့ ရင္ဘတ္ကို ဖ်တ္ကနဲ ၾကည့္မိသြား သည္ ..။ ခ်က္ခ်င္း မ်က္စိ ျပန္လႊဲဖယ္လိုက္ သည္ ..။ အမရာ့ ရင္မို႔မို႔ေတြက သိသိသာသာ ရွိလွ သည္ ..။
“ ပို႔မွာေပါ့..အမရာ ..လာ..ကားေသာ့ ေပး …”
“ကားေသာ့က ကားထဲမွာ ..”

“ ဘယ္သြားမလဲ..အမရာ..အိမ္လား …”
“အင္း…မဟုတ္ဘူး…အမရာ ဆာတယ္ …”

စ်န္ရေမာင္ က သူ႔ကို ေႏွာက္ရွက္တဲ့ အစုတ္အျပတ္ေကာင္ေတြ ကို တီးထည့္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို ကားေမာင္းေပး
တာကို အမရာ အရမ္းေက်နပ္ေန သည္ ..။

တကယ္တမ္း စ်န္ရေမာင္ သည္ လူေလးေယာက္ေလာက္ ကိုေတာင္ အသာေလး ဖိုက္နိုင္တာ ျဖစ္ေပမဲ့ ေစာေစာ က အေကာင္ေတြ ကို မတတ္သာလို႔သာ ဖိုက္ရတဲ့ ပုံ ..။ မလိုအပ္ဘဲ ကိုယ္ခံပညာ နဲ႔ နိုင္လို႔ရတဲ့ လူေတြ ကို လိုက္နိုင္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ဒီေကာင္ေတြလဲ ကုတ္ကုတ္ေလး ထြက္သြားေရာ စ်န္ရေမာင္ သည္ ဘာမွ
မျဖစ္ခဲ့သလိုဘဲ ..ေနလိုက္တာကိုလဲ အထင္ႀကီးသြား သည္ ..။

အမရာ သည္ စ်န္ရေမာင္ နဲ႔ ကားေသးေသးေလးထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ပုခုံးခ်င္း ထိကပ္ၿပီး စီးရတဲ့ အေျခအေနေလး
ကို ႏွေျမာမိေန သည္ ..။ သူနဲ႔ ဒီလိုဘဲ သြားခ်င္ေနေသး သည္ ..။ အိမ္ မျပန္ခ်င္ေသး ..။ စ်န္ရ က သီဟ မ်က္ႏွာ နဲ႔ တာဝန္ရွိတယ္ ထင္လို႔ လိုက္ပို႔ေနတာေပမဲ့..အမရာ ဘက္ကေတာ့ စ်န္ရ နဲ႔ ခုလို သြားရတာကို အရမ္း ၾကည္ႏူးေန သည္ ..။ ထပ္တခါေတာင္ လူဆိုးေတြ နဲ႔ ေတြ႕လိုက္ခ်င္ေသး သည္ ..။ စ်န္ရ ကယ္တာကို
ခံခ်င္လို႔ ..။

“ ဘာစားမလဲ..အမရာ ..ဘယ္ေမာင္းရမလဲ…”
အင္းလ်ားလမ္း နဲ႔ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ဆုံတဲ့ မီးပြိဳင့္ ကို ေရာက္ေနေတာ့ အမရာ လဲ ဘယ္ဘက္ျခမ္း
က ၿခံထဲ ညႊွန္ျပလိုက္ၿပီး ..“ အဲဒီမွာ စားမယ္ …” လို႔ ေျပာလိုက္ သည္ ..။ စ်န္ရ လဲကားကို အဲဒီၿခံထဲ ခ်ိဳးေကြ႕လိုက္ သည္ ..။ မုန႔္ဟင္းခါး ဆိုင္ဘဲ ..။ နံမည္ႀကီး ဆိုင္မို႔ ကားေတြ နဲ႔ လာစားၾကတာ ကားရပ္စရာေတာင္ မနဲရွာရ သည္ ..။ အမရာ သည္ စ်န္ရေမာင္ နဲ႔ အတူတူ ကားေပၚက ဆင္းၿပီး မုံ႔ဟင္းခါးဆိုင္ ကို သြားရေသာအခါ စားေနသူမ်ား ..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကို ၾကည့္ၾကတာကို စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္သလိုလို..ရင္ခုံသလိုလို ျဖစ္မိ သည္ ။
လူေတြကလဲ ဝင္းထင္းေနေသာ အမရာထြန္းခ်ဳုပ္ နဲ႔ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ႐ုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ စ်န္ရေမာင္ တို႔ တံခါးႏွစ္ေပါက္ ၿပိဳင္ကားအသစ္ေလး ထဲက ဆင္းလာေတာ့..ေမာ္ဒယ္လ္ေတြဘဲလား ..႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြဘဲလား ..ဆိုၿပီး ၾကည့္ၾကတာေနမွာ ေပါ့ ..။

အို..။ စားေနၾကသူေတြထဲ အမရာ ရဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေဒၚလီဇြဲေမာင္ ကို ေတြ႕လိုက္ရ သည္ ..။
အို..အမရာ ေပ်ာ္လိုက္တာ အရမ္း ..။ စ်န္ရေမာင္ နဲ႔ သူမ တြဲလာတာ ေဒၚလီဇြဲေမာင္ ေတြ႕သြားလို႔ ..။
ေဒၚလီဇြဲေမာင္ က စ်န္ရေမာင္ ကို ႀကိဳက္ေနတဲ့ ေကာင္မ ..။ ဟြန္း ..ေဒၚလီဇြဲေမာင္ မ်က္ႏွာကြက္ကနဲ ပ်က္သြား
တာ ေတြ႕လိုက္ရ သည္ ..။
ခါတိုင္းဆိုရင္ ေဒၚလီဇြဲေမာင္ ကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္မွာ ျဖစ္ေပမဲ့ အခုေတာ့..စ်န္ရ နဲ႔ တြဲလာတာမို႔ ေဒၚလီဇြဲေမာင္ ကို လွမ္းႏုတ္ဆက္ လိုက္ သည္ ..။ မုန႔္ဟင္းခါး အရမ္းစားေကာင္းသည္။
ေပ်ာ္ သည္ ..။ အမရာ့ေဘး မွာ သူ ရွိေနလို႔ ..။ သူနဲ႔ အတူူတူ ထိုင္စားရလို႔ ..။

မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ က ထြက္ေတာ့ စ်န္ရ က ေမးျပန္ သည္ ..။
“ ဘယ္ေမာင္းရမလဲ အမရာ..အိမ္လား ..”
“ ဟုတ္ဘူး ..”
မ်က္ေစာင္းေလးထိုး ..ႏႈတ္ခမ္းေလး စူေထာ္လိုက္ သည္ ..။
မျပန္ခ်င္ေသးဘူး ..။ ေပ်ာ္လို႔ မဝေသးဘူး ..။
“ဒါျဖင့္..ဘယ္လဲ..အမရာ ..”
“ ညာဘက္ေကြ႕ ..အန္တီေလး အိမ္ကို သြားမယ္ ..”
“ အန္တီေရႊရည္ခ်ဳပ္ အိ္မ္ လား…”

စ်န္ရေမာင္ ကမၻာေအးဘုရားလမ္းမႀကီး ေပၚမွာ ရွိေသာ အန္တီေရႊရည္ခ်ဳပ္ ရဲ့ အိမ္ကို ဦးတည္ လိုက္ သည္ ..။
သူ အဲဒီအိမ္ ကို သီဟထြန္းခ်ဳပ္ နဲ႔ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရာက္ဘူး သည္ ..။
ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ သည္ အမရာ နဲ႔ သီဟထြန္းခ်ဳပ္တို႔ ရဲ့ အေဖ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ ညီမ ျဖစ္သည္ ..။ ေဒၚေရႊရည္
ခ်ဳပ္ သည္ အပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ၿပီး သူ႔တူ နဲ႔ တူမ ကို အလြန္ခ်စ္ သည္ ..။ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ခ်မ္းသာခဲ့သူေတြ
ျဖစ္လို႔ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ သည္ လဲ သူမအကို ဦးထြန္းခ်ဳပ္လိုဘဲ အလြန္အမင္း ခ်မ္းသာသည္ ဆိုတာကို စ်န္ရေမာင္
သိ သည္ ..။
အမွန္က သူ သီဟ နဲ႔ တေနရာသြားၾကဖို႔ ခ်ိန္းထား သည္ ..။ အမရာ စိတ္ၿငိဳျငင္မွာ စိုးလို႔ သူ မအားေၾကာင္း
မေျပာလိုလို႔ အသာ ၿငိမ္ကုတ္ၿပီး အမရာ သြားလိုရာ လိုက္ပို႔ေပးေနတာ ..။
အလြန္ ေခ်ာလွေသာ အမရာေလး နဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ကားက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ပူးထိၿပီး သြားေနရတာ သူ ရင္ေတြ ခုံမိတာ အရမ္းဘဲ ..။ သူ သည္ သီဟထြန္းခ်ဳပ္ နဲ႔ သြားရင္းလာရင္း ..မၾကာခဏ သီဟထြန္းခ်ဳပ္ ေၾကာင့္ ညအခ်ိန္ေတြမွာ လူရမ္းကား တခ်ိဳ႕နဲ႔ ဖိုက္ရတာေတြ ရွိခဲ့ သည္ ..။ ကင္ဒိုဓါးရွည္မ်ား နဲ႔ ၀ိုင္းခုတ္ၾကတာခံရတုံးကေတာင္ ေၾကာက္စိတ္ မရွိခဲ့ေသာ စ်န္ရေမာင္ သည္ အလြန္လွေသာ ေကာင္မေလး နဲ႔နီးနီးစပ္စပ္ ေနေနရေတာ့ လက္ေတြ ေျခေတြ ဒူးေတြ..တုန္ေန သည္ ..။.

“ အမရာ ..”
“ ရွင္ ”
အမရာ စ်န္ရေမာင္ က သူမကို ေခၚလိုက္လို႔ သေဘာက်သြား သည္ ..။
“အမရာ ..ဖုန္း ပါလား ..”
“ အင္း..ပါတယ္ ..ဟိုမွာ ..”
ေရွ႕ကခြက္ေလးထဲ ရွိေနေသာ ဖုန္းကို ၿပ သည္ ..။
“ သီဟ ဆီကို ေခၚေပးမလားဟင္ ..”
“ အင္း…”
အမရာ..ကိုႀကီးဆီကို ေခၚလိုက္ သည္ ..။
“ကိုႀကီး ..”
“ ဟိတ္..မီးငယ္ ..ဘာလဲ ..”
“ ကိုႀကီး ဘယ္မွာလဲ..”
“ အိမ္မွာ..ဘာလဲ ေျပာ..ငါ စ်န္ရအိမ္ ကို ဆက္မလို႔ ..”
“ မဆက္ေနနဲ႔..ကိုစ်န္ရ က မီးငယ္ နဲ႔ ..”
“ ဘာ ..”
ကိုႀကီးအသံက မေက်နပ္သံ နဲ႔ …။
“ ဘာလို႔ စ်န္ရ က နင္နဲ႔ ျဖစ္ေနရတာလဲ..ငါ နဲ႔ ခ်ိန္းထားတာ ..မီးငယ္ ..”
“ မီးငယ္ ကို ကားေမာင္းေပးေနတယ္ …ကိုႀကီး ..ဒီလို..ဒီလို..ကိုႀကီး …. ”

အမရာ က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြ ကို ေျပာၿပ သည္ ..။
“ဟာ..စ်န္ရ နဲ႔ တိုးေပလို႔ဘဲ..မီးငယ္ . နင့္ေၾကာင့္လဲ ခက္တယ္…တေယာက္ထဲ လူျပတ္တဲ့ ေနရာေတြ ေလ်ာက္သြားတာ ..စ်န္ရ ကို ဖုန္းေပးလိုက္စမ္း..ငါ သူနဲ႔ ေျပာခ်င္တယ္ ..”
“ကိုႀကီး ..ဒက္ဒီတို႔ ကို သြားမေျပာနဲ႔ ေနာ္..ေတာ္ၾကာ စိတ္ပူၿပီး ..ပူညံပူညံ လုပ္ေနမွာ ..အျပင္လဲ ထြက္ရမွာ
မဟုတ္ေတာ့ဘူး ..”
“ ေအးပါ..စ်န္ရ ကို ဖုန္းေပးလိုက္ ..ငါ အေရးႀကီးလို႔ …”
“ဟုတ္ ..”
စ်န္ရေမာင္ ကားေမာင္းရင္း..ဖုန္းကိုင္လိုက္ သည္ ..။
“စ်န္ရ ..မီးငယ္ အတြက္ ဖိုက္ရတယ္ ဆို ..ဘာျဖစ္ေသးလဲ ..”
“ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ..အဆင္ေျပပါတယ္..”
“ မင္းနဲ႔တိုးေပ..လို႔ဘဲကြာ…ေက်းဇူးဘဲ စ်န္ရ ..ဟိတ္..ဒို႔ခ်ိန္းထားတာ မေမ့နဲ႔အုံး ..”
“ မေမ့ပါဘူး ..အခု အမရာ့ကို အန္တီ ေရႊရည္ခ်ဳပ္ အိမ္ လိုက္ပို႔ေနတယ္ ..ၿပီးရင္ တန္းလာလိုက္မယ္..”
“ ဟုတ္ၿပီ..အိမ္ကဘဲ ေစာင့္ေနမယ္..စ်န္ရ ..မီးငယ္ ကို ေျပာလိုက္ ..မၾကာနဲ႔ လို႔ ..”
“ အိုေက..ဆီးယူး..”
အမရာ့ကို ဖုန္းျပန္ေပးလိုက္ သည္ ..။
“ေက်းဇူးဘဲ အမရာ …”

“ ကိုစ်န္ရ ..”
“ ဗ်ာ …”
“ မီးငယ္ ကို မီးငယ္ လို႔ဘဲ ေခၚပါလား …”
“ အာ…အင္း…ဟုတ္ကဲ့…”
“ ေခၚေလ..အခုေခၚ…မီးငယ္ လို႔…”
“ အဟင္း ..မီးငယ္ ..”
“ အင္း ..အဲလိုေခၚ …”

“ကိုစ်န္ရ..လာမဲ့ ဆက္တေဒး အားတယ္ မႈတ္လား..”
စ်န္ရေမာင္ ခ်က္ခ်င္း ျပန္မေျဖေသးဘဲ စဥ္းစားေနသည္ ..။

“အင္း ..စေနေန႔..သီဟနဲ႔ ပဲခူးဘက္ သြားဖို႔ ခ်ိန္းထားတယ္ ..အမရာ ..ဘာလုပ္ေပးစရာ ရွိလဲဟင္..”
“ အမရာ့ ဘတ္သ္ေဒး ေလ ..အိမ္မွာ ပါတီဲ အႀကီးအက်ယ္ လုပ္မွာ …အဲဒါ ကိုစ်န္ရ လာေနာ္ ..”
“အင္း..အဲ….ဟို…သီဟ…”
“ ကိုႀကီး နဲ႔ လိုက္ရမယ္ လို႔ ေျပာမလို႔ မႈတ္လား …”

အမရာ က မေက်မနပ္ ေျပာလိုက္ သည္ ..။

“ ခ်ိန္းထားၿပီးသား ျဖစ္ေနလို႔..အမရာ..အဲေလ…မီးငယ္ …”
“ ဘယ္အခ်ိန္သြားမွာလဲ ..တေနကုန္လား ..ဘတ္ေဒးပါတီ က ညမွ လုပ္မွာ …”
“ အင္း ..ည ဆိုရင္ေတာ့ ျပန္ေရာက္ပါၿပီ ..ပဲခူး မွာ ဆိုင္တခု ဖြင့္ဖို႔ သြားမွာ ေလ ..”
“ ကိုစ်န္ရ ကို ေမးစရာ ရွိလို႔ ..”
“ ဘာေမးမွာ လဲ…”
“ ကိုႀကီး နဲ႔ကိုစ်န္ရ က ညီအကိုလို ခင္ၾကတဲ့ ဘက္စ္ဖရင္း ေတြ လို႔ ဆိုေပမဲ့ ကိုႀကီး က ကိူစ်န္ရ ကို နိုင္သ
လိုဘဲ..ဘာလဲ..ကိုစ်န္ရ က သူ႔ကို ေၾကာက္ရတာလား ..”
စ်န္ရေမာင္ က ရယ္ သည္ ..။

“ မဟုတ္ပါဘူး..မေၾကာက္ရပါဘူး ..သီဟ နဲ႔က ငယ္ငယ္ထဲက အရမ္းခင္ အျမဲတြဲခဲ့ၿပီး ..သူလို ကိုယ္ ကူညီ..ကိုယ္လို သူ ကူညီ ၾကတာေလ..မီးငယ္လဲ ေတြ႕ေနခဲ့တာဘဲ ေလ ..”
“မီးငယ္ ေတြ႕တာေတာ့ ကိုစ်န္ရ ကခ်ည္းဘဲ ..ကိုႀကီး ကို ကူေနတာ .အျမဲလိုက္လိုက္ ကူေနတာ ..ကိုႀကီး က
ကိုစ်န္ရ ကို ဘာမ်ား ကူညီခဲ့လို႔လဲ …”
“ မီးငယ္ မသိလို႔ပါ ..သီဟ က ဒို႔အေပၚ သံေယာဇဥ္ ႀကီးပါတယ္ ..အျမဲ ကူပါတယ္ ..ဟင္းဟင္း ..”
“ ဒါဆို ..ပါတီ အခ်ိန္ေတာ့ ျပန္ေရာက္မယ္ မဟုတ္လား …”
“အင္း ..ေရာက္မွာပါ ..”
“ အာ..ေရာက္မွာပါ ဆိုတာႀကီး က ေသမွမေသခ်ာတာ ..”
သူတို႔ ကားေလး ..အမရာတို႔ အေဒၚ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ ရဲ့ ၿခံတံခါးဝ ကို ေရာက္သြား သည္ ..။

ပစ္ပစ္ ..ပစ္ ..
ဟြန္းသံေပးလိုက္ေတာ့ ၿခံေစာင့္က အေပါက္ က ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး ..တံခါးဖြင့္ေပးသည္ ..။
“ကိုစ်န္ရ .. မီးငယ္ ေနခဲ့မယ္ ..ကိုစ်န္ရ မီးငယ္ကားနဲ႔ ဘဲ အိမ္ျပန္လိုက္ေတာ့ ..ကိုႀကီး ေစာင့္ေနတယ္ ..ပူညံပူ
ညံ လုပ္ေနတယ္ ..မီးငယ္ ျပန္ရင္..အန္တီေလး ကိုဘဲ ျပန္လိုက္ပို႔ခိုင္းမယ္ … .”
“အိုေက..ဒါဆို ..ဒို႔ သြားမယ္ ေနာ္ …”

ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ သည္ အိမ္ေရွ႕ တံခါးေပါက္ မွ တူမေခ်ာေလး ကို ေစာင့္ႀကိဳေန သည္ ..။
အမရာရဲ့ ကားေလး ကို စ်န္ရေမာင္ ေမာင္းၿပီး ျပန္ထြက္သြားတာ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ ေတြ႕လိုက္ရ သည္ ..။
ဒီ စ်န္ရေမာင္ ဆိုတဲ့ ေကာင္ေခ်ာေလး နဲ႔ မီးငယ္ ဘယ္ကမ်ား အတူတူ လာၾကပါလိမ့္ ..။
စ်န္ရေမာင္ က ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ ကို ျမင္ သည္ ..။
ျပဳံးၿပ ..လက္ၿပ ႏုတ္ဆက္သြား သည္ ..။ ဘာလို႔မွန္းမသိ ..ဒီ စ်န္ရေမာင္ နဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္း ဆုံမိရင္ ေဒၚေရႊရည္
ခ်ဳပ္ ရင္ေတြ ခုန္ သည္ ..။ သူမကို ႀကိဳက္သူေတြ တအားမ်ားခဲ့ေပမဲ့ ေဒၚေရႊရည္ စိတ္ႀကိဳက္ မေတြ႕ဘဲ ေရြးလြန္း
တာေၾကာင့္ အခ်ိန္ေတြ လြန္ ..အသက္ ၄၀ ေရာက္လာ သည္ ..။

တူျဖစ္တဲ့ သီဟထြန္းခ်ဳပ္ ေခၚေခၚလာလို႔ စ်န္ရေမာင္ ကို ခဏခဏ ဆုံရ သည္ ..။ ေဒၚေရႊရည္ သူ႔ကို
စေတြ႕ကထဲက ရင္ခုန္တာ ..။ မကြယ္မဝွက္တမ္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ ..သူ႔ကို ေဒၚေရႊရည္ သေဘာက်မိသြား သည္ ။ ႀကိဳက္သြားသည္ ဆိုပါေတာ့ ..။ သူ႔႐ုပ္ေရာ..ေဘာ္ဒီေရာ ..ေဒၚေရႊရည္ သေဘာက် သည္ ..။ ဟင္း…ေတြ႕မဲ့ေတြ႕ေတာ့လဲ အခ်ိန္ေႏွာင္းေနသလိုဘဲ ..။ သူမ က သူ႔ကို သေဘာက်ႀကိဳက္ေနေပမဲ့ သူ႔အေနနဲ႔
ကေတာ့ အေဒၚအရြယ္ အသက္ ၄၀ ကို ဘယ္စဥ္းစား ခ်င္ပါ့မလဲေလ ..။

အင္း..အခ်စ္..အခ်စ္ …။ အခ်စ္ ဆိုတာ ဟာ ဆန္းၾကယ္သား ကြယ္ ..။
“အန္တီေလး …အန္တီေလး ..ျပစရာ ရွိတယ္ ဆိုလို႔ မီးငယ္ လာခဲ့တာ ..အန္တီေလး ေနမေကာင္းဘူးလား ..”
စ်န္ရေမာင္ ကို ျမင္လိုက္ရလို႔ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားသြားရၿပီး ငိုင္တိုင္တိုင္ ျဖစ္သြား တဲ့ သူမ အန္တီေလး ကို အမရာ က ေမးလိုက္မွ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ သတိဝင္လာ သည္ .. ။

“ေကာင္းပါတယ္ မီးငယ္ ..စ်န္ရေမာင္ က မီးငယ္ကား နဲ႔ မီးငယ္ ကို လိုက္ပို႔တာ ေတြ႕လိုက္လို႔ အန္တီေလး
အံ့ၾသေနလို႔ပါ ..ဘယ္က ဘယ္လို …”
“ ဒီလို အန္တီေလး ရဲ့…ဒက္ဒီ့ကိုေတာ့ သြားျပန္မေျပာနဲ႔ ေနာ္ …”

ျဖစ္ပ်က္တာ ကို အန္တီေလး ကို အမရာ ေျပာျပလိုက္ သည္ ..။
“သူ က ကရာေတး ကလပ္ ေထာင္ထားတယ္..အန္တီေလး ..သူက အေရွ႕ေတာင္အာရွ ဂ်ဴဂ်စ္ဆု ၿပိဳင္ပြဲမွာ
ပထမ ရတာ ..”
“ ဘုရား..ဘုရား ..စ်န္ရ နဲ႔ တိုးေပလို႔ဘဲ မီးငယ္ရယ္ …စ်န္ရ က တကယ္ဘဲ အားကိုးရတဲ့ ေကာင္ေလး ဘဲ..”
“ ဒါေၾကာင့္လဲ ကိုႀကီး က သူ႔ကို အျမဲ အားကိုးေနတာေပါ့..အန္တီေလး..ရဲ့ ..ခုလဲ ကိုႀကီး ေခၚေနလို႔ မီးငယ္
သူ႔ကို အိမ္ျပန္ခိုင္းလိုက္တယ္ ..အန္တီေလး ..မီးငယ္ ကို လိုက္ပို႔ေပးေနာ္ …”
“ ေအး ..ပို႔မွာ ေပါ့ …ေအးေအးေဆးေဆး ေနအုံးေလ ..အန္တီေလး နန္းႀကီး လုပ္စားတယ္ ..မီးငယ္ အႀကိဳက္ေလ ..”

အမရာ ရဲ့ ကားေလး ကို သီဟထြန္းခ်ဳပ္ ေစာင့္ေနတာေၾကာင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေမာင္းလိုက္မိ သည္ ..။
ဖ်တ္ကနဲ သူ႔ညာဘက္ အေရွ႕မွာ ေရဒါကိုင္ထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ ဝတ္စုံနဲ႔ ယာဥ္ထိန္းရဲတေယာက္ ကို ေတြ႕လိုက္
လို႔ အရွိန္ေလ်ာ့လိုက္ သည္ ..။ မရေတာ့ ..။ ရဲသား က ကားရပ္ဖို႔ တားေနၿပီ ..။
ဟာ..အျမန္လို အေႏွးျဖစ္ၿပီ ..။
ဟိုက္..ေသာက္ဂြဘဲ ..မနက္ထေျပး တာမို႔ ပိုက္ဆံလဲ တျပားတခ်ပ္မွ မပါ ..။ ပိုဆိုးတာ က ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္
လဲ မပါ ..။ ခက္ၿပီ ..။ ခက္ၿပီ ..။ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ ..။
ယာဥ္ထိန္းရဲ ေရာက္လာ သည္ ..။
“ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ ေလး ..ဗ်ာ ..ခင္ဗ်ား အရွိန္ေတာ္ေတာ္ ျမန္ျမန္ ေမာင္းလာတယ္ ..”
သူ ဘာေျပာရမွန္း မသိ ..။
ဒီအခ်ိန္မွာ ပုခုံးက ေဒါက္အမဲ မွာ ေငြၾကယ္တပြင့္ နဲ႔ ရဲအရာရွိတေယာက္ ေရာက္လာ သည္ ..။
“ေဟး..ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ ..ဦးထြန္းခ်ဳပ္ သားဘဲလား ..” လို႔ ေမးသည္ ..။ ပထမ ေရာက္လာၿပီး ယာဥ္ေမာင္း
လိုင္စင္ ေတာင္းတဲ့ ရဲသား ကို ..“ က်ေနာ္ ဆက္လုပ္လိုက္မယ္..ခင္ဗ်ား..တျခားကားေတြ ဆက္ လုပ္လိုက္ ..”
လို႔ ေျပာ သည္ ..။
“ က်ေနာ္ က သီဟထြန္းခ်ဳပ္ သူငယ္ခ်င္းပါ ..ဒါ သူ႔ညီမ အမရာ့ကားေလ..က်ေနာ္ ကားျပင္ေပး ရင္း စက္စမ္းထြက္တာ ..”လို႔ စ်န္ရေမာင္ က ေျပာလိုက္ သည္ ..။
“ ေအး..က်ေနာ္ က ဒီကားေလးကို မွတ္မိ တယ္ ..ခင္ဗ်ား သြားလို႔ရပါၿပီ ..ေျပာျပလိုက္ပါဗ်ာ ..က်ေနာ္ နဲ႔ေတြ႕တယ္လို႔ …ကဲ ညီေလး ..ေနာက္လဲ အကူအညီ လိုရင္ေျပာ..ဟုတ္လား ….”

ရဲအရာရွိ က သူ႔နံမည္ ကိုပါ ေျပာျပေန သည္ ..။ သူမေျပာျပလဲ သူ႔နံမည္ ကို ရင္ဘတ္က ပလပ္စတစ္ျပားေလး
မွာ ေတြ႕ၿပီးသားဘဲ ..။
“ ေက်းဇူးဘဲ အကိုေရ..သြားလိုက္အုံးမယ္ …”
အင္း..အမရာနဲ႔ သီဟတို႔ အေဖ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ ၾသဇာ အရွိန္အဝါ ကို စ်န္ရေမာင္ သေဘာေပါက္ နားလည္သြား ရ သည္ ..။

သီဟထြန္းခ်ဳပ္ က အမရာထြန္းခ်ဳပ္ကို ကယ္လိုက္ခဲ့တာ ကိုု ေက်းဇူးတင္ မဆုံး ျဖစ္ေန သည္ ..။
“စ်န္ရ ရာ..မင္း နဲ႔ တိုးေပလို႔ဘဲ ..မီးငယ္ကလဲ ဘယ္လို မနက္ အေစာႀကီး လူျပတ္တဲ့ ေနရာ ေရာက္ေနရလဲ
မသိပါဘူး…”
“ အခု ဘယ္သြားမလဲ ..စိန္စိန္သဲစိမ့္ နဲ႔ ခ်ိန္းတာလား ..”ာ
“ အင္း..သူ႔ကို သူ႔လမ္းထိပ္မွာ သြားေစာင့္ရမယ္ ..သူ ထြက္လာမယ္ ေျပာတယ္ …”

သီဟထြန္းခ်ဳပ္ သည္ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ဆိုတဲ့ မိန္းမ ကို အသဲအသန္ႀကိဳက္ေန သည္ .။ စိန္စိန္သဲစိ္မ့္ သည္
ၿမိဳ႕လည္က ႐ုံးတ႐ုံးမွာ အလုပ္လုပ္ သည္ ..။ သီဟထြန္းခ်ဳပ္ တေန႔ ကားေမာင္းေနစဥ္ ကားမွတ္တိုင္မွာ ရပ္
ေစာင့္ေနေသာ မိန္းမတေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ သည္ ..။ လ်ပ္တပ်က္ ေတြ႕လိုက္တာ ျဖစ္ေပမဲ့ သီဟထြန္းခ်ဳပ္
ရဲ့ စိတ္ ထဲ စြဲသြား သည္ ..။ စြဲလန္းသြား သည္ ..။ တေန႔လုံး သည္ မိန္းမ ကို ျပန္သတိရေန သည္ ..။ ျမင္
ေယာင္ သည္ ..။
စ်န္ရေမာင္ ကို ေျပာၿပ သည္ ..။
“ဒီေလာက္ေတာင္ဘဲလား..သီဟရာ ..တခါေလး ဖ်တ္ကနဲ ျမင္လိုက္မိတာနဲ႔ ..”
“ ဟုတ္တယ္ ..စ်န္ရ ..သူ႔ပုံက ထူးျခားတယ္ ..”
“ ဘယ္လိုပုံမ်ိဳး..႐ုပ္မ်ိဳးလဲ ..မင္းလို ေတာ္႐ုံေဆာ္ကို လွည့္မၾကည့္တတ္တဲ့ လူ က စြဲလန္းသြားရေအာင္..”

“ အရပ္ျမင့္တယ္ ..အသားျဖဴတယ္ ..ဝတ္တာစားတာ ျမန္မာဆန္တယ္ ..ဆံပင္ရွည္တယ္ ..အင္း..ဘယ္သူနဲ႔
တူသလဲ ဆိုေတာ့ ..အင္း…ငါလဲ ..မေျပာတတ္ဘူး ..ဂ်ပန္မင္းသမီး တေယာက္ေယာက္ နဲ႔ တူသလား ဘဲ..”
“ဘယ္နားမွ ေတြ႕တာလဲ ..”
“ ဆင္မလိုက္ ဝက္သတ္႐ုံနား မွာ …”
“ ဟိုက္ ..ရပ္ကြက္ထဲ က ထြက္လာတာလား ..”
“ဘယ္က ထြက္လာလဲေတာ့ ငါ ဘယ္သိမလဲ..ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ မွာ ေစာင့္ေနတာ..အဲဒီနား မွာဘဲ ေနတာ
ျဖစ္မွာေပါ့ ..”
“သီဟ ..ၾကည့္လဲ လုပ္အုံး..သူငယ္ခ်င္း ..ရပ္ကြက္ထဲက ဆိုရင္ သူတို႔ အပိုင္ထဲ သြား ရင္ ၀ိူင္းသမ လိမ့္မယ္”
“ဟားဟား..စ်န္ရရယ္…မင္းတေယာက္လုံး ရွိတာဘဲကြာ..ငါ မေၾကာက္ပါဘူး ..”
“ လုပ္ျပန္ၿပီ ..ဟိုတခါ အုတ္က်င္း ထဲက ေဆာ္ တုံးကလို ..ဆယ္ေယာက္တေယာက္ စပါတင္ ကိုင္ေနရဦးမယ္ ..”
“ ဟားဟား …ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီတုံး က ဖိုက္တာလဲ ..မင္း နိုင္တာဘဲ မဟုတ္လား ..”
“ငါေတာ္လို႔ ထက္ ၀ိုင္းႏွိပ္တဲ့ လူေတြထဲ ဆိုက္ကားဆရာ အဖိုးႀကီးေတြ လဲ ပါလို႔…နိုင္တာပါ ..”
“ကဲပါ..ငါတို႔ မနက္ဖန္မနက္ သြားျပန္ၾကည့္ရေအာင္ ..သူ႔ကို ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား ..”
“ သီဟ..သီဟ ..ေက်ာင္းမွာ ဒီေလာက္ ေဆာ္ေတြ လုပ္ နိုင္ရက္နဲ႔ ..”
“ စ်န္ရ ရာ..အခ်စ္ဆိုတာ ထူးဆန္းသားကြ ..”
“ ေတာ္ပါၿပီ..သီဟ ရာ ..သြားခ်င္လဲ လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္ ..အခ်စ္ အေၾကာင္း ေတာ့ စ မလာပါနဲ႔ေတာ့ ဟင္းဟင္း”
ေနာက္တေန႔ မနက္ ႐ုံးခ်ိန္မတိုင္ခင္ ဆင္မလိုက္ ဝက္သတ္႐ုံနား က ကားမွတ္တိုင္ နား သူတို႔ ေရာက္ေနၾက သည္ ..။
ေဟာ ..လာၿပီ ..အဲဒါဘဲ ..စ်န္ရ …။
မိန္းမတေယာက္ ျခင္းေလး ဆြဲၿပီး လမ္းၾကားထဲက ထြက္လာ သည္ ..။
ဟာ..သီဟ ..အဲဒီ ရပ္ကြက္ က လူငယ္ေတြက လက္သံေျပာင္တယ္ေနာ္ ..ၾကည့္လဲ လုပ္အုံး ..”
သီဟထြန္းခ်ဳပ္ က သူေျပာတာကိုေတာင္ ၾကားပုံ မရ ..။ ကားမွတ္တိုင္ ကို ေလ်ာက္သြားၿပီ ..။ သူေျပာတဲ့မိန္းမ
ေဘးမွာ သူ ရပ္ၿပီး သူပါ ဘတ္စ္ ေစာင့္တဲ့ ပုံစံ လုပ္ေန သည္ ..။
ေဟာ..ဘတ္စ္ကား လာေနၿပီ ..။ ဒီမိန္းမ ကားေပၚတက္ေတာ့ သီဟ ပါ လိုက္တက္သြား သည္ ..။ ဟိုက္ ..။
စ်န္ရ ပါ ကားေပၚလိုက္တက္ရ သည္ ..။ သီဟကားကေတာ့ မလွမ္းမကမ္း မွာ သူ ရပ္ထားခဲ့တာ က်န္ခဲ့ၿပီ ။
အဲဒီေန႔ က ဒီမိန္းမ ဘယ္မွာ အလုပ္လုပ္သလဲ သူတို႔ လိုက္ၾကည့္ သည္ ..။ သီဟ ေရာဂါ က မေသး ..။
သူ တျခား ဘာမွ မလုပ္နိုင္ ..။ေန႔တိုင္း ဘတ္စ္ကား လိုက္စီးၿပီး ဒီမိန္းမ ကို လိုက္ၾကည့္ သည္ ..။ ဒီလို နဲ႔
တလ အၾကာ သီဟ ..ဒီမိန္းမ နဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္..ဒိုးနတ္ဆိုင္ ထိုင္နိုင္တဲ့ အဆင့္ အထိ ျဖစ္လာ သည္ ..။
ခင္မင္ရင္းႏွီးလာရ သည္ ..။ သူမနံမည္က စိန္စိန္သဲစိမ့္ တဲ့ ..။

အခု စိန္စိန္သဲစိမ့္ နဲ႔ ခ်ိန္းတဲ့ အဆင့္ ကို ေရာက္ေနၿပီ ..။
“ စ်န္ရေမာင္ ..သြားၾကမယ္ ..”
“ ခဏေလး ေရခ်ိဳးလိုက္လို႔ ရမလား ..”
စ်န္ရေမာင္ က မနက္ ထေျပး တဲ့ အဝတ္နဲ႔ ျဖစ္ေနဆဲ ..။
“ ခ်ိဳးေလ ..ၿပီးေတာ့ ငါ့ အဝတ္ေတြဘဲ ယူဝတ္လိုက္ေတာ့.. မင္းအိမ္ကို ျပန္ေနဖို႔ အခ်ိန္ မရေတာ့ဘူး ..”
“ အိုေက ..ခဏ ေစာင့္ ..”
စ်န္ရေမာင္ ေရအျမန္ခ်ိဳး သည္ ..။
သီဟထြန္းခ်ဳပ္ အဝတ္အစားေတြ ယူဝတ္လိုက္ရ သည္ ..။

“ အစီအစဥ္ ေျပာပါအုံး ..မင္းတို႔ ဘယ္ကို သြား ၾကမွာလဲ ..ငါ က ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ..”
“ ဒို႔အခု စိန္စိန္သဲစိမ့္ ကို သြားေခၚမယ္ ..ၿပီးရင္ ..ေရႊဂုံတိိုင္ က တိုက္ ကို သြားမယ္ ..ဒို႔ ေအးေအးေဆးေဆး
စကားေျပာမယ္ ..မင္း က စားရာ တခုခု ထြက္ဝယ္ေပးကြာ ..စိန္စိန္သဲစိမ့္ ဘာစားခ်င္လဲ သူနဲ႔ေတြ႕မွ ေမးလိုက္မယ္ ..ဒန္ေပါက္ ျဖစ္ျဖစ္ ..ဆီခ်က္ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ကြာ…ေသာက္စရာ ကေတာ့ အဲဒီမွာ ရွိမယ္ ..”
“ မင္း က ဟိုဒင္း လုပ္မွာလား..သီဟ …”
“ မသိဘူး ..ဘာျဖစ္လာမလဲ ..ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ က တေယာက္ နဲ႔ တေယာက္ေတာ့ ေရေရလည္လည္ အသဲအသန္
ႀကိဳက္ေနၾကၿပီ ..”
“ အေဖၚေလး ဘာေလး ေဆာင္သြားအုံး . .”
“ ဟာ..ႀကိဳတင္ႀကံရြယ္ခ်က္ နဲ႔ ငါ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး ..သူသိရင္ ဘယ္ေကာင္းမလဲ ..”

သူတို႔ စိန္စိန္သဲစိမ့္ လာမဲ့ လမ္းၾကားထိပ္ က သြားေစာင့္ၾက သည္ ..။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ထင္းထင္းႀကီး မသိ
သာေစဖို႔ သူတို႔ အေရာင္အဆင္း မေတာက္ပတဲ့ တပတ္ရစ္ တိုယိုတာကားတစီး နဲ႔ သြားၾက တာ ျဖစ္ သည္ .။

စိန္စိန္သဲစိမ့္ လာၿပီ …။
အင္း ..။ စ်န္ရေမာင္ အဖို႔ကေတာ့ စိန္စိန္သဲစိမ့္ သည္ သာမန္ မိန္းမတယာက္ပါဘဲ ..။ အေခ်ာႀကီး လဲ မဟုတ္
႐ုပ္လဲမဆိုး ..။ကိုယ္လုံး လဲ သိပ္အလွႀကီးလဲ မဟုတ္ ..။သီဟ ကို ဘယ္အခ်က္ က ဖမ္းစား သြားသလဲေတာ့ မ
သိ ..။ တကယ္ေတာ့ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာေသာ သူေဌးသား သီဟ အနား ေခ်ာေပ့လွေပ့ ဆိုတဲ့ ေဆာ္ေလး
ေတြ ၀ိုင္းဝိုင္းလည္ ေနတာ ..။
စိန္စိန္သဲစိမ့္ သူတို႔ ကားနား ေရာက္လာ သည္ ..။
စ်န္ရေမာင္ က ကားေမာင္းၿပီး သီဟ နဲ႔ စိန္စိန္သဲစိမ့္ က ကား အေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္ သည္ ..။ သီဟ က
စ်န္ရေမာင္ နဲ႔ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ကို မိတ္ဆက္ေပး သည္ ..။

စ်န္ရေမာင္ သူေထာင္ထားတဲ့ ကရာေတးကလပ္ ရဲ့ သ႐ုပ္ျပပြဲမ်ား နဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲမ်ား နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္
ေနလို႔ ဟိုတေလာ က သီဟ နဲ႔ မလိုက္သြားနိုင္ခဲ့ ..။ ဒီအခ်ိန္မွာ သီဟ နဲ႔ စိန္စိန္သဲစိမ့္ တို႔ ၾကည္သြား သည္
..။ေျပလည္သြား သည္ ..။ သီဟ တေယာက္ထဲ သူမ်ား ရပ္ကြက္ေတြ ထဲ သြားတာလာတာ စ်န္ရေမာင္ စိတ္ပူ
သည္ ..။ သီဟ က သူတို႔ အိမ္ က ကားေမာင္းတဲ့ ကိုညိဳႀကီး ကို ေခၚသြားတယ္..ဘာမွ မပူနဲ႔ လို႔ ေျပာခဲ့
သည္ ..။
စ်န္ရေမာင္ သည္ ကားေမာင္းရင္း ေနာက္ၾကည့္မွန္မွ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ကို အကဲခတ္ေန သည္ ..။
စိန္စိန္သဲစိမ့္ သည္ သီဟေျပာသမၽွကို တခစ္ခစ္ နဲ႔ သေဘာေတြက်ေန သည္ ..။ သီဟ သူ႔ကို ေျပာျပတာေတာ့
စိန္စိန္သဲစိမ့္ သည္ သီဟ ကို ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးသားတေယာက္ ဆိုတာေတာ့ သိေပမဲ့ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့သား ဆို
တာေတာ့ မသိဘူးတဲ့ ..။ ဦးထြန္းခ်ဳုပ္ ဆိုတာလဲ ၾကားဘူးပုံမရဘူး ..တဲ့ ..။

ေရႊဂုန္တိုင္ က တိုက္ မွာ သီဟ နဲ႔ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ကို ခ်ထားခဲ့လိုက္ၿပီး စ်န္ရေမာင္ စားစရာ ထြက္ဝယ္ သည္ ..။ ခါတိုင္းလဲ ဒီလိုဘဲ သီဟ ေဆာ္ေတြ နဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕ရင္ စ်န္ရ က စားစရာ ထြက္ဝယ္ၿပီး သီဟ
က ဖုန္းေခၚ မွ ျပန္လာ သည္ ..။ အခုလဲ စ်န္ရ စိန္စိန္သဲစိမ့္ စားခ်င္တဲ့ ဂ်ပန္အစားအစာ နဲ႔ သီဟ စားခ်င္တဲ့
ဒန္ေပါက္ ဝယ္မည္ ဆိုၿပီး ထြက္လာ သည္ ..။

သီဟထြန္းခ်ဳပ္ နဲ႔ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ေရႊဂုန္တိုင္တိုက္ထဲ ေရာက္တာနဲ႔ တေယာက္ နဲ႔ တေယာက္ အငမ္းမရဘဲ နမ္း
စုတ္ၾက သည္ ..။ သီဟ သည္ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ေနတုံး…သူမ တီရွပ္ထဲ လက္သြင္းကာ ရင္မို႔မို႔ေတြ ကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီး နဲ႔ စမ္းကိုင္ သည္ ..။ စိန္စိန္သဲစိမ့္ က မ်က္လုံးေတြ စုံမွိတ္ထား ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြ ကို တုံ႔ျပန္စုတ္နမ္း သည္ ..။

“ ခ်စ္တယ္ ..စိမ့္ရယ္…ကို စိမ့္ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ ..”
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအခြာ စိတ္ေတြ ျပင္းထန္လ်က္ သီဟ ေျပာ သည္္ ..။ လက္ေတြက စိန္စိန္သဲစိမ့္ တင္သားေတြ ကို
ဖ်စ္ညႇစ္ေန သည္ ..။ စိမ့္လဲ ကို႔ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ …အရမ္းခ်စ္တယ္ …ခ်စ္တယ္…ခ်စ္တယ္ ….ခ်စ္တယ္ …. လို႔
စိန္စိန္သဲစိမ့္ က တတြတ္တြတ္ ရြတ္ရင္း သီဟ ေက်ာျပင္ကို သူမလက္သဲခၽြန္ခၽြန္ေတြ နဲ႔ ကုတ္ျခစ္ေလ သည္ ။
သူမ လက္သဲေတြ သူ႔ေက်ာျပင္ကို စူးနစ္ ကုတ္ျခစ္မႈ က သီဟ ရဲ့ နဂိုကထဲ က ထႂကြျပင္းထန္ ေန
တဲ့ ကာမစိတ္ေတြ ကို ပိုမိုျပင္းထန္ နိုးႂကြေစ သည္ ..။ ဘယ္ကေနဘယ္လို အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ႀကီး ေပၚကို
ေရာက္ရွိသြားၾကသလဲ မသိေတာ့ ..။ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို ဖယ္ခြာေနမိၾက သည္ ..။ စိန္စိန္သဲစိမ့္
ရဲ့ အဝတ္အစားေတြ အားလုံး ..ကုတင္ေအာက္ က ေပါလစ္ အေရာင္ေျပာင္လက္ေနေသာ လ်ာထိုးၾကမ္းျပင္
ေပၚကို ေရာက္ကုန္ သည္ ..။
မိေမြးဖေမြးတိုင္း ျဖစ္ေနေသာ စိန္စိန္သဲစိမ့္ သည္ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴ ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုစိကာ ရင္သားစိုင္ေတြ အေပၚကိုလဲ လက္နဲ႔ ကာအုပ္ၿပီး ..စိမ့္ရွက္တယ္ ကိုရယ္ ..လို႔ မ်က္ႏွာနီနီေလး နဲ႔ ေျပာေလ သည္ ..။ သီဟ ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းထူထူအမ္းအမ္းေလးေတြ ဆီက အနမ္းေတြ သည္ လည္တိုင္ေဖြးေဖြး ဆီကို ဆင္းသက္လာ သည္ ..။ ထိုမွတဖန္ ရင္သားေတြ ဆီကို ထပ္မံ ဆင္းသက္လာ ေတာ့ စိန္စိန္သဲစိမ့္ မွာ ခါးေလးေကာ့ကာ..အင္း..အင္း.အင္း…..နဲ႔ ညည္းေန သည္ ..။

သီဟရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြ က နို႔သီး ပန္းႏုေရာင္ေလးေတြ ကို ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ ျမည္ေအာင္ စို႔ေပးလိုက္ ..သီဟရဲ့ လ်ာႀကီး က ျပတ္ကနဲ ျပတ္ကနဲ ယက္ေပးလိုက္ လုပ္ေန သည္ ..။ အတန္ၾကာ ရင္သားေတြ ဆီ နမ္းစို႔ေနရာ က သီဟ လ်ာႀကီး က ေအာက္ဘက္ ကို ဆက္လက္ ေရြ႕ဆင္းလာ သည္ ..။
သီဟ လက္ႏွစ္ဘက္ က စိန္စိန္သဲစိမ့္ ရဲ့ ရင္သားစိုင္ႏွစ္ဘက္ ကို ဆုတ္နယ္ေန တုံး ..သီဟ ရဲ့ မ်က္ႏွာ သည္ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ရဲ့ ေပါင္တန္သြယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းရဲ့ ၾကား ကို ေရာက္ရွိသြား သည္ ..။ေပါင္ၾကားအလည္ က ႀတိဂံပုံ ေနရာေလးက အေမႊးမဲမဲစုစုေလးေတြ အေပၚသူ႔ႏွာေခါင္း နဲ႔ နမ္းရႈံ႔ေန သည္ ..။စိန္စိန္သဲစိမ့္
ႏႈတ္ခမ္းေလး ပြင့္ဟလာၿပီး . . .“ ကိုရယ္…ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ ..ဘုန္းကံေတြ နိမ့္ကုန္ေတာ့မွာဘဲ …” လို႔
ေျပာေပမဲ့ သီဟ ရဲ့ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆြဲကိုင္ဆုတ္ၿပီး သူမ ေပါင္ဂြဆုံ နဲ႔ အတင္းႀကီး ဖိကပ္ ေန သည္ ။
သူမ တင္ပါးႀကီးေတြ ကလဲ ေဝ့ဝိုက္ လႈပ္ရမ္းေန သည္ ..။ သီဟ လဲ သူမ အလြန္အမင္း လိုလားေနၿပီ ဆိုတာ သေဘာေပါက္ၿပီး ..ေဖါင္းအိေနတဲ့အဂၤါစပ္ႀကီး ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေလးေတြကို သူ႔လ်ာႀကီး နဲ႔ စတင္ ယက္ေပးလိုက္ပါေတာ့ သည္ ။

“ အို….အားဟားဟား……ကို..ကို….ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ ….အို …… ကို …မရြံဘူးလား ..အကိုရယ္…”
သီဟ သည္ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ေပါင္တန္ေတြ ကို ေဘးကို ဆြဲကားရင္း ..အားရပါးရဘဲ ယက္ေပး ေလ သည္ ..။
“ ဟင့္..ဟင့္ …အို …ကို..ကိုရယ္ …. စိမ့္စိမ့္ …မေနတတ္ေတာ့ဘူး ..စိမ့္ ..စိမ့္ …အား….အီး …”

စိန္စိန္သဲစိမ့္ ရဲ့ ခါးေလး ကို လက္တဖက္ နဲ႔ ဆြဲဖက္ၿပီး ..သူမ ရဲ့ အဂၤါစပ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီး ကို ဖိဖိယက္ေပးေနရင္း က်န္ လက္တဖက္ နဲ႔ သူမရဲ့ ဆူၿဖိဳးတဲ့ ရင္သားစိုင္ေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုတ္ညႇစ္ ေပး
ေန သည္ ..။ သီဟရဲ့ လ်ာထိပ္ခၽြန္ခၽြန္ က စိန္စိန္သဲစိမ့္ ရဲ့ အဂၤါစပ္ထဲကို ဝင္နိုင္သမ်် တိုးဝင္ေနသည္ ..။ စိန္
စိန္သဲစိမ့္ တကိုယ္လုံး ဆတ္ဆတ္ခါရမ္းေနရ သည္ ..။

“ အမေလး..ကိုရယ္ ..စိမ့္..စိမ့္ မေနတတ္ေတာ့ဘူး ..စိမ့္ကို ခ်စ္ေပးပါေတာ့ …စိမ့္ အခံရခက္ေနၿပီ …ကို” လို႔
တတြတ္တြတ္ ေတာင္းခံလာေလ သည္ ..။ သီဟ လဲ သူ႔ အဝတ္ေတြ ကို ခၽြတ္ထားၿပီး ျဖစ္ေနလို႔ သူ႔ေပါင္ၾကား
က လိင္တန္ ႀကီး က မတ္မတ္ႀကီး ေထာင္ေနတာ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ေတြ႕လိုက္ရ သည္ ..။
“အမေလး..ႀကီးလိုက္တာ ကိုရယ္ ..စိမ့္ ေၾကက္တယ္ ..”
မခို႔တရို႔ေလး ေျပာလိုက္ေသာ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ရဲ့ မ်က္ႏွာေရွ႕ သီဟ က သူ႔လိင္ေခ်ာင္း ကို ထိုးကပ္ေပး သည္ ။
“အို ..ကို..စိမ့္..ဘာလုပ္ရမွာလဲ လို႔ ..”
“ နမ္းေပး ..”
စိန္စိန္သဲစိမ့္ က ရွက္သလို အမူအရာေလး နဲ႔ သူမႏႈတ္ခမ္းေလး နဲ႔ လိင္တန္ အလည္ေလာက္ကို ႁပြတ္ကနဲ
ထိကပ္နမ္း လိုက္ သည္ ..။
“ ငုံၿပီး စုတ္ေပး ..”
“ ဟင့္..လုပ္တတ္ဘူး ..တခါမွ မလုပ္ဘူးဘူး..ကို ..”
“ ငုံလိုက္ ..ၿပီးေတာ့ ..စုတ္ ..”
“ စိမ့္ စမ္းၾကည့္မယ္ေလ ..ကို႔ ခ်စ္လြန္းလို႔ ..”
စိန္စိန္သဲစိမ့္ က လိင္တန္အရင္းကေန ဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီး မွိုပြင့္ႀကီးတပြင့္လို ကားေနေသ လိင္တန္ထိပ္ဖူး ကို
သူမပါးစပ္ နဲ႔ ငုံလိုက္ၿပီး စုတ္ေလ သည္ ..။
“အား..ေကာင္းတယ္..စိမ့္…အိုး..ေကာင္းတယ္ …လ်ာေလးနဲ႔ ကစားေပး …”

စိန္စိန္သဲစိမ့္ စုတ္ေပးတာကို သီဟ အေတာ္ၾကာေအာင္ ခံစားအၿပီး ..စိန္စိန္သဲစိမ့္ က လိင္တန္ကို စုတ္ေပးတာ ရပ္နားလိုက္ သည္ ..။ “ ကို႔ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ စိမ့္ ေလ်ာက္လုပ္ေပးေနတာ သိလား ..” လို႔ မ်က္ေစာင္းေလထိုး ကာ ေျပာေလ သည္ ..။
“ဒါျဖင့္ ကိုတို႔ ခ်စ္ၾကစို႔ ..”

သီဟ က စိန္စိန္သဲစိမ့္ကို ပက္လက္လွဲေစကာ ေလွႀကီးထိုးရိုးရိုး တက္ေမွာက္တဲ့ ပုံစံ နဲ႔ စက္ရွက္ေလ သည္ ..။
သူ႔လိင္တန္ ထိုးသြင္းေသာ အခါ စိန္စိန္သဲစိမ့္ က ..“ ကို..ကို..နာတယ္..နာတယ္ ..” လို႔ ေအာ္ရင္း သူ႔ရင္ဘတ္ကိုတြန္းထား သည္ ..။ သီဟ ရဲ့ လိင္တန္က စိန္စိန္သဲစိမ့္ ရဲ့ အဂၤါစပ္ထဲ တင္းတင္းစီးစီးႀကီး တိုးဝင္ေန သည္ ..။ “ မရဘူးထင္တယ္..နာတယ္နာတယ္ ..အင္း….အင္း ..ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ …”
သူမ တတြတ္တြတ္ ေျပာဆိုေနတဲ့ၾကား က သီဟ က ထည့္ေန သည္ ..။ စီးကနဲစီးကနဲ လိင္တန္ႀကီး .ဝင္ထြက္ေန သည္ ..။ တင္းက်ပ္တဲ့ အဂၤါစပ္ နံရံမ်ား ေၾကာင့္ သီဟ အရသာ ထူးကဲေန သည္ ..။ စိန္စိန္သဲစိမ့္ရဲ့ ညည္းသံေတြ က က်ယ္ေလာင္လွ သည္ ..။
တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ သီဟ ရဲ့ ထိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္လာ သည္ ..။ အင္..အင္..အင္….ကို…ကို…
အို…ကိုရယ္ ….ဟင့္..ဟင့္ ….
ခ်စ္လား..ခ်စ္လား …. အင္း….ခ်စ္တယ္ …..ကို….ႀကိဳက္လား ….ႀကိဳက္လား ….အင္း….အီး…..အီး….ႀကိဳက္တယ္ ….
ဖတ္…ဖတ္..ဖတ္….
သီဟ တအားၾကဳံးေဆာင့္ေပးၿပီ ..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ..တအင္းအင္း နဲ႔ လမ္းဆုံး ကို အေရာက္ သြားေန သည္ ..။ မၾကာခင္ဘဲ …အေၾကာေပါင္းတေထာင္ ဆိမ့္သြားတဲ့ ..ကာမရဲ့ ေကာင္းျခင္း ေနရာကို ႏွစ္ဦးစလုံး တက္လွမ္း
ေရာက္ရွိသြားၾကရ သည္ ..။ ေခၽြးမ်ားသီးေနေသာ မ်က္ႏွာႀကီး နဲ႔ သီဟ မ်က္လုံးေတြ မွိတ္ထား သည္ ..။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ အရသာ …။

စ်န္ရေမာင္ ..မီးငယ္ လို႔ သူ႔ကို ေခၚခိုင္းတဲ့ အမရာ့အသံေလး ကို ၾကားေယာင္ေန သည္ ။ အမရာ့ ႐ုပ္ပုံေလး နဲ႔ လႈပ္ရွားမႈေလးေတြကို ျမင္ေယာင္ေနမိ သည္ ။ မစားေကာင္းတဲ့ အသီး…ဆိုၿပီး ေရွာင္ခဲ့ ..မသိသလို ေနခဲ့ေပမဲ့ သူ အမရာ့ကို စိတ္ထဲက ေတာ့ က်ိတ္ၿပီးသေဘာက်ခဲ့တာ အမွန္ပါ ..။ သီဟ ညီမမို႔ မသင့္ေတာ္လို႔ ေခါင္းထဲကေန ထုတ္ပစ္ခဲ့တာ ..။ သူတို႔ သိပ္ ခ်မ္းသာတာေၾကာင့္လဲ ေပါ့ ..။
သူနဲ႔ သီဟ က သူငယ္တန္း ကထဲက အတန္းတူ ..ခုံခ်င္းကပ္ ထိုင္ခဲ့တဲ့ အတန္းသား သူငယ္ခ်င္းေတြ ..။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စာသင္တဲ့အခ်ိန္ စကားေျပာလြန္းလို႔ ဆရာမေတြက ခဏခဏ ခြဲၿပီး ထိုင္ခိုင္းတတ္ သည္ ..။
သီဟ သည္ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ပုံဆြဲတာ ၀ါသနာပါ သည္ ..။ ျမန္မာ နဲ႔ နိုင္ငံျခား ေကာမစ္စာအုပ္ေတြထဲက
ဇာတ္ေကာင္ေတြကို ကူးဆြဲတတ္ သည္ ..။ စ်န္ရ က စာေရးဝါသနာပါ သည္ ..။ ဗလာစာအုပ္ထူထူႀကီးတအုပ္
နဲ႔ ဇာတ္လမ္းေတြ ေရး သည္ ..။

သီဟ ကို က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးသား လို႔ သူ ေတာ္ေတာ္ နဲ႔ မသိခဲ့ ..။ သီဟ က သူမ်ားတကာေတြလိုဘဲ ဝတ္စားေနထိုင္တာကိုး ..။ ကင္တင္း မွာ သြား ဝယ္စားရင္လဲ သီဟ က ပုံမွန္ဘဲ ..။
သူ႔လက္ထဲမွာလဲ စ်န္ရေမာင္လိုဘဲ အိမ္ကေပးတဲ့ မုံ႔ဖိုး က သိပ္မမ်ားလွ ..။ အတန္းထဲ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ က
ငယ္ငယ္ထဲက တြဲမိၾက သည္ ..။ ႏွစ္ေတြ ၾကာလာၿပီ တေန႔ သီဟ က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အႀကိဳက္တူတဲ့
ေတာ္ပါ ဆိုတဲ့ နိုင္ငံျခားကာတြန္း စာေစာင္ေတြ သူ႔အိမ္မွာ အမ်ားႀကီး ရွိ တယ္..ေက်ာင္းကို ယူမလာခ်င္တာ
က ဆရာမ မႀကိဳက္လို႔ ..အိမ္လိုက္ခဲ့ပါလား ..ေခၚ သည္ ..။ စ်န္ရေမာင္ လဲ သူ႔အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္း အိမ္ လိုက္သြားအုံးမည္ ေျပာၿပီး သီဟ နဲ႔ လိုက္သြား သည္ ..။ သီဟစီးတဲ့ ကားႀကီး ကို ေတြ႕ေတာ့
သိပ္ မသိသာေသး ..။ မာစီဒီး ကားနက္ႀကီး မို႔ သူေဌးေတြ စီးတဲ့..အ ေကာင္းစား မွန္းေတာ့ သိ သည္ ..။ သီဟ အိမ္လဲ ေရာက္ေရာ သီဟတို႔ ဟာ အင္မတန္မွ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးေတြ ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားရ သည္ ..။
သီဟ က သူ႔ ေခြးမ်ား ကို ေခၚၿပ သည္ ..။ အေရာင္စုံ..ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး နဲ႔ေခြးမ်ား ..ၿခံေတြ နဲ႔ ထည့္ထား သည္ ..။ အယ္ေဇးရွင္း ..ဒိုးဗားမင္း ..အ႐ုပ္ဆိုးဆိုး ပုအိုင့္အိုင့္ ဘူးလ္ေဒါ့ ..။
ၿပီးေတာ့ သူ႔ေရႊငါးႀကီးေတြ ကို ၿပ သည္ ..။
တိုက္ႀကီး ရဲ့ ေဘးဘက္ ပန္းၿခံဴေတြၾကားထဲက အုတ္ကန္ႀကီးေတြထဲက မ်က္လုံးျပဴးျပဴး နဲ႔ ေရႊငါး ၀၀ တုတ္တုတ္
ႀကီးေတြ ကို ၿပ သည္ ..။
“ အုတ္ကန္ နဲ႔ေမြးရင္ ပိုႀကီးတယ္ကြ..စ်န္ရ ..ဒါေၾကာင့္ ငါ့အေဖ ကို အုတ္ကန္ လုပ္ခ်င္တယ္ လို႔ ငါ ပူဆာတာ
နဲ႔ ငါ့အေဖ လုပ္ေပးတာ ..”

“ စ်န္ရ..မင္း..႐ုပ္ရွင္ ၾကည့္မလား ..”
“ ဘာ႐ုပ္ရွင္ လဲ ..ဗြီဒီယို လား ..”
“မဟုတ္ဘူး ..႐ုပ္ရွင္ကားႀကီးေလ ..ေက်ာ္ဟိန္းကားေတြ..တခါက တဘဝ တို႔..ဖူးစာလမ္းဆုံ…တို႔..ေနာက္ၿပီး ..ကာတြန္းေအာင္ရွိန္ ရဲ့ ေအာင္ပင္လယ္ ..”
သူေျပာတာေတြ ကို စ်န္ရ ပထမ နားမလည္ ..။ သူနဲ႔ တိုက္ႀကီး ရဲ့ အေနာက္ဘက္ ကို ေလ်ာက္ခဲ့ၿပီး မွ သေဘာေပါက္သြားရ သည္ ..။ ျပာလဲ့ေနတဲ့ ေရကူးကန္ႀကီး ရဲ့ ေဘး က တထပ္တိုက္ပုေလး ထဲ ေရာက္သြားေတာ့ ႐ုပ္ရွင္႐ုံေလးတခု လုပ္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရ သည္ ..။ ႐ုပ္ရွင္႐ုံ တ႐ုံ အတိုင္း ခုံတန္းေတြ နဲ႔..။ သီဟ က ျပစက္ႀကီး ဆီ ေခၚသြား သည္ ..။
“ ဒါ ၃၅ မီလီမီတာ ..ဖလင္ ျပစက္ေပါ့..”

အျဖဴအမဲ ျမန္မာ ဇာတ္ထုပ္ အေဟာင္းေတြ သီဟ နဲ႔ ထိုင္ၾကည့္ေနတုံး ..မိန္းမႀကီးတေယာက္ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္
နဲ႔ အခ်ိဳရည္ဘူးမ်ား လာေပး သည္ ..။
“ ေဒၚမိ ..ဦးဘထြန္း ကို ေျပာထား ..က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း စ်န္ရ ကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးစရာ ရွိတယ္ လို႔ ..”
“ ဟုတ္ကဲ့ ..”
အခ်ိဳရည္ဘူးမ်ား သည္ နိုင္ငံျခားျဖစ္ ကိုကာကိုလာဘူးမ်ား မို႔ စ်န္ရ သေဘာက် သည္ ..။ သူ႔အေဖ နဲ႔ အေမ သည္ အစိုးရ အရာရွိေတြ ျဖစ္ေပမဲ့ စ်န္ရ ဒီလို အခ်ိဳရည္ဘူးမ်ား ..တခါမွပင္ မေသာက္ဘူးခဲ့ ..။ စ်န္ရ အေဖ သည္ အစိုးရ အရာရွိႀကီး တေယာက္ ျဖစ္ေပမဲ့ ..အစစေခၽြတာဖို႔..ခ်ိဳးၿခံဖို႔ဘဲ တတြတ္တြတ္ ဆုံးမေနခဲ့ သည္ ..။ ရိုးရိုး ကုတ္ကုတ္ သာ ေနခဲ့ၾကေသာ မိသားစု မို႔ စ်န္ရ အတြက္ သီဟ အိမ္ နဲ႔ ေနထိုင္မႈ အေျခအေနေတြက အထူးအဆန္း ျဖစ္ေန သည္ ..။
ေနာက္ပိုင္း မွာ သီဟ ကလဲ စ်န္ရ တို႔ အိမ္ကို လိုက္လာ လည္တတ္ေပမဲ့ စ်န္ရတို႔ အိမ္ က ဘာမွ ေဆာ့ကစားစရာ မရွိလွ ..တီဗြီေတာင္ ေသးေသး ပုံစံအေဟာင္းေလး မို႔ သီဟ အိမ္ က အႀကီးစားႀကီးေတြ လိုမေကာင္း ..။
“ ဆရာေလး ..မွာထားတာေတြ ရၿပီ …”
ဆိုင္ဝန္ထမ္း က ေခၚလိုက္မွ သူ႔အေတြးမ်ား ျပတ္ေတာက္သြားရ သည္ ..။
အထုပ္မ်ားကို ဆြဲၿပီး ..ကားဆီ ကို ေလ်ာက္ခဲ့ သည္ ..။

“ ဆာၿပီလား ..”
ေစာင္ပါးေလး ျခဳံ ထားေသာ စိန္စိန္သဲစိမ့္ က ျပဳံးျပဳံးေလး ေခါင္းညႇိမ့္ၿပ သည္ ..။
သီဟ ကုတင္ေဘး က ဖုန္းကို လွမ္းယူလိုက္ သည္ ..။
စ်န္ရေမာင္ ကို ေခၚ သည္ ..။
“စ်န္ရ ..ဒို႔ ဆီ ျပန္လာလို႔ ရၿပီ ..”
“ ေရာက္ေနၿပီ ..”
“မင္း ဘယ္မွာလဲ ..”
“ အျပင္မွာ ..စားစရာေတြ ျပင္ၿပီးၿပီ …”
“ဟား။။အိုေက ..စိမ့္..ဆာေနၿပီကြ..”
“ ရယ္ဒီဘဲ …”

အမရာထြန္းခ်ဳပ္ သည္ ျမသက္ထား ေျပာျပတာေတြ ကို ျပဳံးျပဳံးေလး နားေထာင္ေန သည္ ..။
ျမသက္ထား က အမရာထြန္းခ်ဳပ္ အတြဲဆုံး ..ေဘာ္ဒါ ..။ ကိုႀကီးသီဟ နဲ႔ စ်န္ရေမာင္ တြဲသလိုမ်ိဳး ..။
ျမသက္ထား က ေဒၚလီဇြဲေမာင္ အေၾကာင္း ကို ေျပာျပေနတာ ..။
ေဒၚလီဇြဲေမာင္ သည္ အမရာ နဲ႔ စ်န္ရေမာင္ မနက္ေစာေစာ အင္းလ်ားလမ္းေဒါင့္က မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ မွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ လာစားၾကတာကို ေတြ႕ေၾကာင္း..ကင္တင္းမွာ စားရင္း ေျပာေနတာ ျမသက္ထား ၾကားခဲ့လို႔ ..။
အမရာ ပီတိျဖစ္ ေန သည္ .. ။ ေက်နပ္ေန သည္ ..။
ေဒၚလီဇြဲေမာင္ ေျပာေနတဲ့ လူေတြထဲ အမရာ့ကို တအားႀကိဳက္ၿပီး လိုက္ေနတဲ့ ဗိုလ္မင္းဂါ ဆိုတဲ့ ဘဲ ပါ ရွိေနလို႔ ..။ ေကာင္းလိုက္တာ ..။
ျမသက္ထား က ရယ္ၿပီး ..“ ဗိုလ္မင္းဂၢါ က ..မျဖစ္နိုင္ဘူး…မျဖစ္နိုင္ဘူး …” ဆိုၿပီး ..မ်က္ႏွာ တအားပ်က္ေနတာဘဲ
လို႔ ေျပာၿပ ေန သည္ ..။“ အမရာေရ ..ဗိုလ္မင္းဂါ ဆိုတဲ့ဘဲ ေတာ္ေတာ္ ခံစားသြားရတဲ့ ပုံဘဲ . .” ျမသက္ထား
က ေျပာေျပာၿပီး ရယ္လို႔ မဆုံး ..။.
“ အမရာ..ယူ႔ေမြးေန႔က်ရင္ ..ယူ႔ ကိုစ်န္ရႀကီး ရွိေနမွာလား ..”
“အင္း ..သူ႔ကို ဒို႔ လာဖို႔ေျပာထားတာဘဲ ..သူကလဲ လာခ်င္ပုံရတယ္ ..ကိုႀကီး က သူ႔ကို ပဲခူးကို လိုက္ဖို႔ ခ်ိန္းထား လို႔ ..”
“ အမရာ ယူ႔ကို ဒို႔ တခု ေမးလို႔ရမလား ..”
“ အမေလး..သက္ထားရယ္…စကားပလႅင္ခံေနရေသးတယ္ ..ဘာေမးမွာမို႔လဲ ..”
“ ဒို႔ေမးခ်င္တာက ယူ ..ကိုစ်န္ရ ကို ခ်စ္ေနလား ..လို႔”

အမရာ ျမသက္ထား ကို ဆတ္ကနဲ ေမာ့ၾကည့္ သည္ ..။ ျမသက္ထား က သူမကိုမ်ား အမရာ စိတ္ဆိုးသြား
သလားဆိုၿပီး လန႔္သြားသည္ ..။ အမရာ က ..“ ဒို႔လဲ ဒါကိုဘဲ ဒို႔ဖါသာ ျပန္ေမးေမးေနမိတာ ..အႀကိမ္ေပါင္း
မ်ားစြာဘဲ သက္ထား ..” လို႔ ေျပာ သည္ ..။
“ ဒီေတာ့..ဘယ္လို အေျဖထြက္သလဲ..အမရာ ..”

“ သူ႔ကို ဒို႔ ရင္ထဲက နက္နက္ရွိုင္းရွိုင္း ခ်စ္မိေနတယ္ ဆိုတာဘဲ ..သက္ထား …”

စ်န္ရ ကားေမာင္းေန သည္ ..။
ဖုန္းျမည္လာ သည္ ..။ သီဟ ဆီက ..။
“ ေျပာ..သီဟ..”
“ မင္း ဘယ္မွာလဲ ..”

“ ဆိပ္ကမ္းက ကားထုတ္ၿပီး ခုဘဲ ထြက္လာတာ ..”
“ေအာ..အမ္အယ္သရီးတြမ္တီး လား ..ဘယ္လိုလဲ..သန႔္လား ..”္မွာလဲ
“ အင္း..ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ ..မင္းေကာ ဘယ္မွာေရာက္ေနလဲ ..”
“ ကိုးမိုင္ မွာ..ေပါက္ေဖၚ ရဲ့ ဆိုင္မွာ ..”
“ စိန္စိန္သဲစိမ့္ နဲ႔လား ..”
“ မဟုတ္ဘူး ..စ်န္ရ ..မင္းကို တခု ေျပာျပမလို႔…ဟိုေန႔ထဲက ေျပာမလို႔ ..”
သီဟ က တဖက္က ခ်က္ခ်င္းမေျပာ ..။
“ ေျပာေလ..ဘာလဲ ..”
“ စိန္စိန္သဲစိမ့္ က ငါ နဲ႔ မေတြ႕ခင္ အရင္ အေတြ႕အၾကဳံ ရွိၿပီးသား ကြ…”
“ ဟင္..ဟုတ္လား ..”
“ေအး ..စ်န္ရ ရာ ..အပ်ိဳစစ္စစ္ မဟုတ္တာက ဒီေလာက္ အေရးမႀကီးပါဘူး ..မင္း ..ဟန္ေငြလင္း သိတယ္မႈတ္လား ..ကိုးတန္းမွာ မဂၤလာဒုံ က ဒို႔ေက်ာင္း ကို ေျပာင္းလာတဲ့ေကာင္ ..”
“ သိတယ္ ..ဟန္ေငြလင္း ..ဘာျဖစ္လဲ ..”
“ ငါ နဲ႔ စိန္စိန္သဲစိမ့္ ..ပလာဇာတခု မွာ ေစ်းဝယ္ေနတုံး ..ဟန္ေငြလင္း နဲ႔ ႐ုတ္တရက္ တိုးတယ္ …တိုးေတာ့စိန္စိန္သဲစိမ့္ မ်က္ႏွာ အရမ္းပ်က္သြားတယ္ ..ဟန္ေငြလင္း က စိန္စိန္သဲစိမ့္ ကို ႏႈတ္ဆက္တာလဲ ၿပီတီတီ နဲ႔..ပထမ ငါ က ဒီေကာင့္ကို စိတ္ဆိုးမိတယ္ ..ငါ့ေဆာ္ကို ရိသဲ့သဲ့ လုပ္ရမလား ဆိုၿပီး ..ဟန္ေငြလင္း က ငါ့ကို
ခပ္လွမ္းလွမ္း ကို ေခၚၿပီး ..သူ ဒီေဆာ္ကို ျဖဳတ္ဘူးေၾကာင္း ေျပာျပတယ္ .. အရမ္း ရိပ္တဲ့ေဆာ္ တဲ့..ငါ့ကို ေကာ..ဒီေဆာ္ ဘယ္ေလာက္ ရိပ္သလဲ .ေမးတယ္ ..ငါ ဘယ္လို ခံစားရမလဲ မင္းစဥ္းစားၾကည့္ကြာ ..စ်န္ရ..”

“ဟာ..သီဟ..မင္း..မူးေနလား…မင္း အခု ေသာက္ေနတာလား …”
သီဟ ရဲ့ အသံက အရက္မူးသံ ေပါက္ေန သည္ ..။

“ ငါ့ကို အထည့္ခံရတာ ..စ်န္ရ ..သူ ေပါင္ထားတဲ့ လက္ဝတ္လက္စားေတြ ငါေရြးေပး ..သူ႔အတြက္ ငါ လုပ္ေပးတာေတြ အမ်ားႀကီး ဘဲ..”
“ မင္းက သူ႔ကို ကားမွတ္တိုင္မွာ ေစာင့္ေနတာ စေတြ႕ၿပီး လိုက္ခဲ့တာဘဲကြာ ..သူက မင္းဆီကို လာတာမွ မဟုတ္တာ ..”ုပ္ထားတဲ့
“ ဒါေပမဲ့ သူက ရီးစားေတာင္ တခါမွ ထားဘူးတာ မဟုတ္ဘူး..တဲ့..ငါ့ကို ရိုက္စား လုပ္ခ်င္တာ ..စ်န္ရ ..ငါ့ကို
ငတုံးငအ ထင္ၿပီး ထည့္တာ ..ငါ ရွက္တယ္ …”
“ ဘယ္သူမွ သိတာမွ မဟုတ္တာကြာ ..ငါ နဲ႔ မင္းဘဲ သိတာဘဲ ..စိန္စိန္သဲစိမ့္ အတြက္ မင္း ကုန္က်တဲ့ ေငြ
အေမာင့္ ကလဲ မင္းအတြက္ နပ္သင္း ပါ ..ဘာမွ စိ္တ္ရႈပ္ မခံနဲ႔ သီဟ ..တေယာက္မႀကိဳက္..ေနာက္တေယာက္
လုပ္နိုင္တာဘဲ ..ဝမ္းဂိုး..တူးကမ္းေပါ့ ဟီး…”
“ မင္းက ရယ္နိုင္တယ္ စ်န္ရ ..ငါ က ခံစားေနရတယ္ ..သူ႔ကို ငါ ခ်စ္မိသြားတာ ..ေတာက္ ..ဟန္ေငြလင္း ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေက်ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ေဆာ္ ကို ငါ က အတည္ ခ်စ္ေနတယ္ ..ေတာက္ ..ရွက္တယ္ ..”
“သီဟ…ငါ အခုဘဲ လာေနၿပီ..သိပ္ မေသာက္ေနနဲ႔ ..”

စ်န္ရ ေရာက္သြားေတာ့ ေပါက္ေဖၚ ရဲ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာ သီဟ မရွိေတာ့ ..။ ေပါက္ေဖၚ က “ မင္းလူ..ေဆာ္
ငယ္ေလးေတြ တအုပ္ႀကီး နဲ႔ ပါသြားတာဘဲ ..” လို႔ ေျပာၿပ သည္ ..။

“ဟာ…က်ေနာ္ သူ႔ကို ကိုေပါက္ေဖၚ ဆီမွာ ဘဲ ေစာင့္ေနပါလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာတာ ..ခက္ေတာ့တာဘဲ..
သူ ေတာ္ေတာ္ မူးေနလား ..”
“ သိပ္ေတာ့မမူးဘူး ထင္တာဘဲ ..”
“ ဘယ္သူေတြ နဲ႔ ပါသြားလဲ..ကိုေပါက္ေဖၚ သိလား …ဘယ္က ေဆာ္ေတြ လဲ ..”
“ ဒါေတာ့ ငါလဲ မသိဘူး စ်န္ရ ..ခ်ာတိတ္မေတြဘဲ ..သူနဲ႔ေတာ့ တအားခင္ပုံရတယ္ …”
“ အိုေက..က်ေနာ္ သူ႔ကို လိုက္ရွာလိုက္အုံးမယ္ …”
စ်န္ရ သီဟ ဖုန္းကို ေခၚၾကည့္တာလဲ မထူး လို႔ စိတ္ပူလာ သည္ ..။

အရင္ဆုံး ဆိပ္ကမ္းက ထုတ္လာတဲ့ မာစီဒီးကား ကို အိမ္ျပန္ပို႔လိုက္ သည္ ..။
သီဟ အေဖ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ နဲ႔ ကားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာစရာ ရွိလို႔ အိမ္ထဲဝင္ေတာ့ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ..ေဒၚမဒီထြန္းခ်ဳပ္
တို႔ ထမင္းစားေန သည္ ..။ ေျပာစရာ ေျပာၿပီး ..အိမ္ထဲက အထြက္ ..အိမ္ထဲ ဝင္လာေသာ အမရာ နဲ႔ တိုး သည္ ။။တင္းနစ္ရိုက္ၿပီး ျပန္လာေသာ အမရာ သည္ အျဖဴေရာင္ စပို႔ရွပ္ က်ပ္က်ပ္ေလး နဲ႔ အျဖဴေရာင္ စကပ္
အတိုေလး ဝတ္ထား သည္ ..။
“ဟာ..ကိုစ်န္ရ ..”
“ မီးငယ္ …”
အမရာ့ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴေတြကို သူ မၾကည့္မိရေအာင္ မ်က္လုံးလႊဲဖယ္ ထားရ သည္ ..။
“ ဘတ္ေဒး..ေနာ္ ..မနက္ဖန္ ..”
“ အင္း..မေမ့ဘူး ..အမရာ..အဲေလ..မီးငယ္ ..”
“ ခု ဘယ္လဲ .ဒင္နာ စားၿပီးၿပီလား ..စားသြားေလ ..”
“ သီဟ ကို သြားေခၚမလို႔ ..”
သြားရွာမလို႔လို႔ ေျပာရင္ စိတ္ပူေနမွာ စိုးလို႔ သြားေခၚမလို႔ လို႔ ေျပာလိုက္ သည္ ..။
အမရာ လဲ.မ်က္ေမွာင္ေလး ၾကဳံ႕ၿပီး ..“ အင္း ..ကိုစ်န္ရ လဲ ကိုႀကီး နဲ႔ဘဲ အလုပ္ရႈပ္ေနတာဘဲ ..” လို႔ ေျပာတုံ း ဦးထြန္းခ်ဳပ္ က “မီးငယ္ …” လို႔ လွမ္းေခၚတာ ၾကားလိုက္ရ သည္ ..

“ ရွင္ ..ဒက္ဒီ ..”
“ သြားလိုက္အုံးမယ္ ..မီးငယ္ ..”
ႏုတ္ဆက္ၿပီး သီဟ နဲ႔ သူ ေမာင္းေနက် တိုယိုတာစလီကာေလး ကို ေမာင္းခဲ့ၿပီး သီဟ ရွာပုံေတာ္ ဖြင့္ ၿပီ ..။
စိန္စိန္သဲစိမ့္ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ စိတ္ ထိခိုက္ ၿပီး အရက္ေတြ ေသာက္ ေပါက္ေျမာက္ၿပီး ဘယ္ကလပ္ ..ဘယ္
ေနရာေတြ ေရာက္ေနၿပီလဲ မသိဘူး…။ သြားေနက် ေနရာေတြ ကို စိတ္မွန္း နဲ႔ လိုက္ရွာေနရ သည္ ..။

တေျဖးေျဖး နဲ႔ ညဉ့္နက္လာ သည္ ..။
အလုံလမ္း ဘက္ က နိုက္ကလပ္တခု ကို သတိရ သည္ ..။ အဲဒီနိုက္ကလပ္ က “ရႈတိုင္းယဥ္ ” ဆိုတဲ့ ေကာင္
မေလး ကို သီဟ သေဘာက်ၿပီး ခဏခဏ သြားတတ္တာ သူ မွတ္မိလို႔ သီဟ အဲဒီမ်ား ေရာက္ေနလား ဆိုၿပီး
သြားရွာ သည္ ..။
သူဝင္သြားေတာ့ သီခ်င္းသံေတြ နားကြဲမတတ္ ဆူညံေန သည္ ..။ ေကာင္မေလးေတြ ေကာင္ေလးေတြ

လက္ေတြ ေျမႇာက္ၿပီ ခုံေနၾက သည္ ..။ Hoobastank ရဲ့ Crawling in the dark သီခ်င္း နဲ႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္
ကခုံေနၾကေသာ လူငယ္မ်ား ၾကား…သီဟ ကို လိုက္ရွာ သည္ ..။ အိမ္သာေတြအထဲထိ ဝင္ရွာၾကည့္ သည္ ။
အရက္ဘားနား ..“ရႈတိုင္းယဥ္ ” ကို ရွာ သည္ ..။
သူ႔ခါးကို တေယာက္ လာတို႔လို႔ လွည့္ၾကည့္ သည္ ..။
ရႈတိုင္းယဥ္ ..။

“ေဟး..အကို ..တေယာက္ထဲလား ..ဟိုအကို မပါဘူးလား …”
“အင္း ..အဲဒီအကိုကို ငါ လိုက္ရွာေနတာ..ဒီကို ဒီေန႔လာတာ ေတြ႕မိလား ..”
“ မေတြ႕ဘူး ..အကို..မလာဘူး ..”
“ တကယ္လို႔မ်ား..သူေရာက္လာရင္ ..ငါ့ဆီ ဖုန္းဆက္ေပးဟာ..ေနာ္..ေက်းဇူးတင္တယ္ ..”
ရႈတိုင္းယဥ္ ကို သူ႔ ဖုန္းနံပါတ္ ေရးေပးလိုက္ သည္ ..။

ကလပ္ထဲက ျပန္ထြက္ ခဲ့ သည္ ..။ စိတ္ပူလာ သည္ ..။ သီဟ ဘယ္ေရာက္လို႔ ဘာျဖစ္ေနၿပီလဲ . .။
သူ႔ကားနား ေရာက္ေတာ့..ကားတစီး ထိုးဆိုက္လာတာေတြ႕လို႔ လွမ္းၾကည့္ေတာ့..ေမာင္ေမာင္ေသာင္းထြန္း
ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလး ျဖစ္ေန သည္ ..။ ဒီေကာင္ေလး သည္ သီဟ နဲ႔ သူ႔ ေဘာ္ဒါေလး ျဖစ္ သည္..။
ေမာင္ေမာင္ေသာင္းထြန္း သည္ သူ႔အေဖက နိုင္ငံျခားေရးဌာန မွာ လုပ္လို႔ နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြ ကို သူ႔မိသားစု နဲ႔ ေရာက္ဘူးၿပီး ..အေမရိကန္ လူမဲမ်ားရဲ့ ေျပာပုံဆိုပုံ ဟန္ပန္ အမူအရာေတြကို အားက်ၿပီး ရန္ကုန္ကို ျပန္ေရာက္လာေသာအခါ မွာလဲ ဒီပုံစံ အမူအရာေတြ နဲ႔ ေျပာဆိုေနတာမို႔ ..သီဟ နဲ႔ သူ သေဘာက် ရယ္ေမာ ေလ့ ရွိခဲ့ သည္ ..။
ေမာင္ေမာင္ေသာင္းထြန္း က ေပ်ာ္ၿပီးရင္းေပ်ာ္မယ္ လုပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလး ..။ အရက္ဆိုင္..ဘီယာဆိုင္ နဲ႔ နိုက္ကလပ္..အႏွိပ္ခန္းေတြ လွည့္ပတ္ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလး ..။
ေမာင္ေမာင္ေသာင္းထြန္း ေျပးလာ သည္ ..။

“ေဟး..ကိုစ်န္ ..ကိုသီဟ တေယာက္ ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ..ေပါက္ေျမာက္ၿပီး ..ေဟာ့ေရွာ့ ဇယားေလးေတြ နဲ႔ ပါ
သြားတယ္ …”
“ဟာ…ေျပာပါအုံး…ဘယ္သူ နဲ႔ ပါသြားလဲ…ဘယ္တုံးက ေတြ႕လိုက္သလဲ ..”
“ သိပ္မၾကာေသးဘူး ..ကိူစ်န္သိလား လမင္းသီတာ ဆိုတဲ့ ဇယားေလး နဲ႔ ပါသြားတယ္ ..”
“ ဘယ္ကိုလဲ ..”
“ ဒါေတာ့ က်ေနာ္ လဲ မသိဘူး ..လမင္းသီတာ က ဟိုတယ္ တခုမွာ ေနေနတယ္ လို႔ေတာ့ သိတယ္ ..ကိုစ်န္
ဒီထဲက ေဆာ္ေလးေတြ ကို ေမးၾကည့္ပါလား ..သူတို႔ လမင္းသီတာ ဘယ္မွာ ေနလဲ သိခ်င္သိမယ္ ..”
စ်န္ရ ကလပ္ထဲ ျပန္ဝင္ၿပီး.. ရႈတိုင္းယဥ္တို႔ ဆီမွာ စုံစမ္း သည္ ..။

လမင္းသီတာ ေနတဲ့ ဟိုတယ္ ကို သိရ သည္ ..။ လမင္းသီတာ သည္ ဒီဟိုတယ္ မွာ တည္းခိုေနတဲ့
ပုံ နဲ႔ ဟိုတယ္ အခန္းေသာ့ေလး နဲ႔ ဟန္းဖုန္းေလး စားပြဲေပၚခ်..ၿပီး လာတည္းခိုတဲ့ နိုင္ငံျခားသားေတြ ကို အ
ခ်ဥ္ဖမ္းဖို႔ ဒီဟိုတယ္မွာ လေပးေလ်ာ့ေစ်း နဲ႔ ေနေနတာ လို႔ ရႈတိုင္းယဥ္ က စ်န္ရ ကို ေျပာၿပ သည္ ..။

စ်န္ရ အဲဒီဟိုတယ္ ကို ေရာက္သြား သည္ ..။ လမင္းသီတာ ရဲ့ အခန္းကို ေမး သည္ ..။ လမင္းသီတာ
အခန္း က ကုတင္ေပၚမွာ သီဟ လုံးဝ ဖလက္ျပေနတာ ေတြ႕ရ သည္ ..။
သီဟ ကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္မရွိ …။ “လမင္းသီတာ ..သူဘာလို႔ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္ေနတာလဲ ..ျပစမ္း..နင့္ဖုန္း ”မင္းသီတာ
စ်န္ရ မသၤကာလို႔ လမင္းသီတာ ရဲ့ ဖုန္းကို စစ္ၾကည့္လိုက္ သည္ ..။ ဘာမွရိုက္ထားတာေတာ့ မေတြ႕ ..။
“ သူ႔အဝတ္ေတြ ေရာ ..ဘာလို႔ခၽြတ္ထားတာလဲ ..”

“ အန္လို႔ ရွင့္..အန္လို႔ ..အန္ဖတ္ေတြ ေပေနလို႔ ခၽြတ္လိုက္တာ ..ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ အဝတ္ေတြ ပုံထားတယ္..”
လမင္းသီတာ က စ်န္ရ ေမးတာေတြ မ်ားလို႔ မေက်မနပ္ ျဖစ္လာပုံရ သည္ ..။
ဒီအကို မူးေနလို႔ ေခၚလာၿပီး အိပ္ခိုင္းထားတာ လို႔ ေျပာ သည္ ..။ “နင္ နဲ႔ လုပ္ၾကေသးလား ..”လို႔ သူေမးေတာ့..လမင္းသီတာက“ အကို႔သူငယ္ခ်င္း က ေခါင္းေတာင္ မေထာင္နိုင္တာ ဘယ္လို လုပ္နိုင္မလဲ..”လို႔ ျပန္ေၿဖ သည္ ..။
စ်န္ရ စိတ္ပူလို႔ ေမးတာပါ ..။ မူးမူး နဲ႔ အကာအကြယ္ အေဖၚမပါဘဲ လုပ္ရင္..သီဟ ေအကိုက္ေနမွာ စိုးလို႔ ..။

စေနေန႔ မနက္ ..။
စ်န္ရေမာင္ သူ႔ကရာေတးကလပ္ မွာ သင္တန္းသားေတြကို သူကိုယ္တိုင္ ၾကပ္မတ္ သင္ၾကားေပးေန သည္ ..။
စ်န္ရ မွာ လက္ေထာက္ မ်ိဳးေမာင္ေမာင္ နဲ႔ ခင္ခ်ိဳအုန္း ရွိသည္ ..။ သီဟ က အျမဲ သူ႔ကို ေခၚေနတတ္..တခုခု အကူအညီ အျမဲေတာင္းေနတာေၾကာင့္ သူ႔ကလပ္မွာ သူ အျမဲ မသင္နိုင္ ..။ ခါးစည္းနက္ မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ မ်ိဳးေမာင္ေမာင္ နဲ႔ ခင္ခ်ိဳအုန္း တို႔ကိုဘဲ သူ႔ကိုယ္စား တာဝန္ယူခိုင္းရ သည္ ..။
ဒီေန႔မနက္ေတာ့ သူ ကိုယ္တိုင္ သင္ေပးေန သည္ ..။ သင္တန္းသားမ်ား..သူ႔ခါးပတ္ အေရာင္ အုပ္စု နဲ႔ သူ
ေဖါင္မ်ား “က ”ေနၾက သည္ ..။

“ ဆရာစ်န္..ဖုန္းလာတယ္..”
ခင္ခ်ိဳအုန္း ဖုန္း လာေပးသည္ ..။ ဘယ္သူရွိမလဲ..။ သီဟ ..။ သူနဲ႔ ပဲခူးလိုက္ဖို႔ ေျပာထားတာ သတိရသြား သည္ ..။ သီဟ က သူလာေခၚမည္ ..ကလပ္ဖြင့္ထားတဲ့ မ်ိဳးေမာင္ေမာင္တို႔ၿခံ မွာဘဲ လာေခၚမည္ လို႔ ေျပာ သည္..။
ေရအျမန္ခ်ိဳး..အဝတ္လဲၿပီး ထြက္လာေတာ့ သီဟကားလဲ ေရာက္လာ သည္ ..။ သီဟ က စ်န္ရ ကို ကားေမာင္းခိုင္း သည္ ..။
မ်ိဳးေမာင္ေမာင္ နဲ႔ ခင္ခ်ိဳအုန္း က လက္ၿပ ႏုတ္ဆက္ ေန သည္ ..။
“စ်န္ရ ..မင္း လက္ေထာက္ ေဆာ္ေလး က မဆိုးဘူးကြ..က်န္းမာေရး ေကာင္းသား..ခါးပတ္အနက္ နဲ႔ ..ဟီး
တကယ္ေရာ တတ္လို႔လား …”
“ ခင္ခ်ိဳအုန္း လား ..အင္း..မဆိုးပါဘူး ..သီဟ ..ဘာလဲ..ခင္ခ်ိဳအုန္း ကို ႀကိဳက္လို႔လား ..ခါးစည္းအနက္က တကယ္ မတတ္ ဘဲ မေပးဘူး..သီဟ ..ဒို႔ေလာက မွာက လာစိန္ေခၚရင္ မဖိုက္ရင္ သိကၡာက်တယ္ ..မင္းလဲသိသား နဲ႔..ငါ အျမဲ ခ်ိန္းပြဲေတြ ဖိုက္ခဲ့တာ ..”
သီဟ သည္ ဘယ္အရာကိုမွ စြဲစြဲျမဲျမဲ မလုပ္ခဲ့ ..။ ကရာေတးလဲ သင္ခဲ့ေပမဲ့ ခါးစည္း အစိမ္းေလာက္ ေရာက္တာနဲ႔ ဆက္ မသင္ေတာ့ ..။

“စ်န္ရ ..ဒီေန႔ မီးငယ္ ေမြးေန႔..ညဘက္ ၿခံထဲမွာ ဘတ္ေဒးပါတီ လုပ္မယ္..မင္း သိတယ္မႈတ္လား ..”
“အင္း..မီးငယ္ ေျပာတယ္ ..”
“ မီးငယ္ က မင္း နဲ႔ ငါ ဆက္ဆက္ လာပါ ေျပာေနတယ္ ..ဒို႔ ပဲခူးမွာ အလုပ္ ျမန္ျမန္ လုပ္ၿပီး အခ်ိန္မွီ ျပန္ၾကတာေပါ့ ..အာ..ငါ လက္ေဆာင္ လဲ မဝယ္ရေသးဘူး ..အင္း..မီးငယ္ ဘာႀကိဳက္ မလဲ….စဥ္းစားပါအုံးကြာ”

စ်န္ရ လဲ မီးငယ္အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ အခုထိ မဝယ္ရေသး ..။ ပဲခူး မွာ ဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ ကိစၥ သူတို႔နဲ႔ စပ္တူ
လုပ္မဲ့ ဦးေကာင္းေဘာ္ ဆိုတဲ့ စီးပြားေရးသမားႀကီး တေယာက္ နဲ႔ စကားေျပာတိုင္ပင္ၿပီး ဖြင့္မဲ့ဆိုင္ေနရာ သြားၾကည့္ၾက သည္ ..။ ဦးေကာင္းေဘာ္ က သူ႔အိမ္ကို ဖိတ္ေခၚၿပီး ေန႔လည္စာ ေကၽြး သည္ ..။ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ရဲ့ အရွိန္အဝါ ဂုဏ္သတင္းေၾကာင့္ သီဟ ကို အလြန္အမင္း အထင္ႀကီးၾကတာကို စ်န္ရ ေတြ႕ရျပန္ သည္ ..။

စ်န္ရေမာင္ အတြက္ က သိပ္ေတာ့ မဆန္းေတာ့ ..။ သီဟ နဲ႔ ေလ်ာက္လိုက္..သီဟ တို႔ အိမ္က အလုပ္ေတြကိုကူညီလုပ္ကိုင္ေပးခဲ့တာေၾကာင့္ လူေတြ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ နံမည္ ကို ၾကားရင္ ျပာျပာသလဲ ျဖစ္တာေတြ ..အံ့ၾသတာေတြ ေတြ႕ဘူးခဲ့ ၿပီးသား ..။ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ကို ျမန္မာျပည္ ရဲ့ ဘီလ်ံနာႀကီး အျဖစ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
က သိထားၾက သည္ ..။ ယခုလဲ ပဲခူးမွ ဦးေကာင္းေဘာ္ က သီဟ ကို ဘီလ်ံနာ ရဲ့ သား မို႔ အရမ္း ဧည့္ခံေန သည္ ..။ ဦးေကာင္းေဘာ္ ရဲ့ ဇနီး နဲ႔ သမီးမ်ား ကလဲ သီဟထြန္းခ်ဳပ္ ကို ေရႊမင္းသားေလး လို ျပဳစု ေကၽြးေမြးေန သည္ ..။ သမီး အႀကီးဆုံး ရိုစီေကာင္းေဘာ္ ကို ပြဲထုတ္ၾကဟန္တူ သည္ ..။ ရိုစီေကာင္းေဘာ္ က
အသဲဆုံး ..။ သူတို႔ ဦးေကာင္းေဘာ္ အိမ္ မွာ ရွိေနစဥ္ ဦးေကာင္းေဘာ္ ရဲ့ တပည့္တပန္းေတြ ေတာက ေရာက္လာၿပီး လာကန္ေတာ့ၾကတာ နဲ႔ ၾကဳံၿပီး သူတို႔ ယူလာတဲ့ ေတာထြက္ ပစၥည္းေတြ ထဲ သမင္ေပါက္စေလး
တေကာင္ ပါ ပါရွိ ရာ ဦးေကာင္းေဘာ္ က သီဟ စိတ္ဝင္စားေနတာ ေတြ႕လို႔ သီဟ ကို လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပးေလ သည္ ..။ သီဟ လဲ အမရာ အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ လိုေနတာ နဲ႔ ဝမ္းသာအားရ လက္ခံေလ သည္ ..။ သမင္ေပါက္စေလး ကို အမရ ရဲ့ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ လုပ္လိုက္မည္ လို႔ စ်န္ရ ကို ေျပာ သည္ ..။

ရိုစီေကာင္းေဘာ္ က ထမင္းစားၾကအၿပီး..သူ႔အေဖပိုင္ေသာ စူပါမားကက္ႀကီး အသစ္ဖြင့္လို႔ သီဟ ကို ျပခ်င္ေၾကာင္း ..လိုက္ၾကည့္ၿပီး လိုအပ္တာမ်ား အႀကံေပးပါအုံး လို႔ ေျပာေတာ့ သီဟ လဲ ရိုစီေကာင္းေဘာ္ သည္ အဆက္အေပါက္ေကာင္းေသာ ေဆာ္ေလးမို႔ စိတ္ဝင္စားေနၿပီး ရိုစီေကာင္းေဘာ္ နဲ႔ လိုက္ၾကည့္မည္ လို႔
ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး ..ရိုစီေကာင္းေဘာ္ ..သီဟ ..စ်န္ရ တို႔ ၿမိဳ႕လည္ က စူပါမားကက္ႀကီး ဆီကို ရိုစီေကာင္းေဘာ္တို႔ ကားျဖင့္ ထြက္ခဲ့ၾကေလ သည္ ..။
စူပါမားကက္ႀကီး သည္ ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းအခ်ိန္မို႔ လူေတြ က်ိတ္က်ိတ္တိုး စည္ကားေန သည္ ..။
ရိုစီေကာင္းေဘာ္ က သီဟနဲ႔ ဆိုင္ႀကီးထဲ ေလ်ာက္ၾကည့္ေနစဥ္ စ်န္ရ သည္ အမရာ့အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ..ဘာေပးရမလဲ အေျပးအလႊား ရွာေဖြလ်က္ ရွိ သည္ ..။

ဒီအခ်ိန္မွာ ရိုစီေကာင္းေဘာ္ သည္ စူပါမားကက္ ကို လိုက္ျပတာထက္ သီဟ ကို ဇာတ္လမ္း လုပ္ခ်င္လို႔ ဆိုတာ စ်န္ရ သိေန သည္ ..။ သီဟကို..“ ကိုသီဟ က မိန္းမေခ်ာေလးေတြ ၀ိုင္းဝိုင္းလည္ေနေတာ့..ဒီက ျပန္သြားတာနဲ႔ ရိုစီ့ကို ေမ့သြားမွာပါ ..“ လို႔ ညဳတုတုေလး ေျပာလိုက္..“ ရိုစီ ရန္ကုန္ လာလည္ရင္ ပုန္းေနမွာလား ..” လို႔ ေမးလိုက္ နဲ႔..သီဟ ကို ေရလာေျမာင္းေပး လုပ္ေန သည္ ..။
စ်န္ရ လဲ အနက္ေရာင္ အသဲပုံေလာ့ကက္ နဲ႔ ဆြဲႀကိဳးေလး နဲ႔ ေမြးေန႔ကပ္ျပားေလးတခု အျမန္ဝယ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ ထည့္ထားလိုက္ သည္ ..။
သီဟ ကလဲ ရိုစီေကာင္းေဘာ္ ကို သေဘာက်ေနေတာ့..ေနာက္ထပ္ ေတြ႕ဆုံၾကဖို႔ ခ်ိန္းေလ သည္ ..။ ရိုစီေကာင္းေဘာ္ က လဲ ေရငတ္တုံး ေရတြင္းထဲ က် ဆိုသလို သီဟ ကို သေဘာက်ေနသူမို႔ ဝမ္းသာအားရဘဲ သီဟ နဲ႔ ထပ္ေတြ႕ဖို႔ လက္ခံေလ သည္ ..။
စ်န္ရ လဲ ရိုစီေကာင္းေဘာ္ နဲ႔ ေပ်ာ္ၿပီး စိန္စိန္သဲစိမ့္ နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္ေနေသးတဲ့ သီဟ ရဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြ ေျပေပ်ာက္ ပါေစ လို႔ စိတ္ထဲ ဆုေတာင္းေန သည္ ..။ သူ သည္ သီဟ
ရဲ့ ေရာင္းရင္း အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း အေနနဲ႔ သီဟ အတြက္ အျမဲ စိတ္ပူပန္စြာနဲ႔ လိုက္ရွာေဖြ ေပး ေနရလို႔ ..။

စ်န္ရ က သီဟ ကို အမရာ ရဲ့ ေမြးေန႔ အတြက္ သူတို႔ ျပန္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္ လို႔ သတိေပးလိုက္ သည္ ..။
အမွန္ပ သီဟ ေဆာ္ မႊန္ေနသည္ ..။ မျပန္ခ်င္ေသး ..။ စ်န္ရ သတိေပးေတာ့လဲ သူ႔ညီမေလး ေသေသခ်ာခ်ာျပန္လာဖို႔ ေျပာထားတာမို႔ ..ျပန္ဖို႔ ျပင္ေလ သည္ ..။ ရလာေသာသမင္ေပါက္စေလး ရဲ့ လည္ပင္း မွာ ဖဲႀကိဳးအျဖဴေရာင္ေလး ခ်ီၿပီး အမရာ့ကို ေပးဖို႔ ျပင္ဆင္ထားေလ သည္ ..။ စ်န္ရ လဲ ေနဝင္ခါနီးၿပီမို႔ ကားကို ခပ္ျမန္ျမန္ ေမာင္းကာ ရန္ကုန္ ကို ျပန္ခဲ့ သည္ ..။

ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ ေနအိမ္ၿခံဝင္းႀကီး ထဲ မီးေရာင္စုံေတြ တလက္္လက္ ထြန္းထား သည္..။ ၿခံဝင္းထဲ က ျမက္ခင္းျပင္စိမ္းစိမ္း ေပၚမွာ စားပြဲဝိုင္းမ်ား ခ်ထား ၿပီး ေရကူးကန္ႀကီး ေဘးကပ္ရက္မွာ အနိမ့္စား စင္ကေလး ထိုးၿပီး ယေန႔နံမည္ႀကီးေနေသာ အမရာ ႀကိဳက္တဲ့ ေခတ္ေပၚ တီးဝိုင္း တခု ေဖ်ာ္ေၿဖ ဖို႔ ျပင္ဆင္ထား သည္ ..။ အစားအေသာက္ကို လဲ နံမ

ည္ႀကီး စားေသာက္ဆိုင္ႀကီး တခုကေန လာေရာက္ ျပင္ဆင္ ေကၽြးေမြး မွာ ျဖစ္ သည္ ..။ အမရာထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ ၁၈ႏွစ္ေမြးေန႔တုံးက အမရာ နိုင္ငံျခား ေရာက္ေနလို႔ မက်င္းပျဖစ္လိုက္တာေၾကာင့္ ဦး
ထြန္းခ်ဳပ္ က သမီးေလး ၁၉ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ကို အထူး ျပဳလုပ္ေပးတာ ျဖစ္ သည္ ..။
ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လူေတြကို မဖိတ္ဘဲ အမရာ ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို
အဓိကထားၿပီး ေမြးေန႔ပြဲ ကို ဖိတ္ၾကားေစတာ ျဖစ္ သည္ ..။ ေဆြမ်ိဳးမ်ား ကိုေတာ့ ဖိတ္ သည္ ..။ အမရာ ရဲ့ဦးေလး..အေဒၚမ်ား ကိုလဲ ဖိတ္ သည္ ..။

တူမေလး ရဲ့ ေမြးေန႔ကို ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ လာ သည္ ..။ အကိုႀကီး ဦးထြန္းခ်ဳပ္ ဇနီး ေဒၚမဒီခ်ဳပ္ ..သူ႔သမီး အရြယ္တျခား အကို ဝမ္းကြဲမ်ား နဲ႔ ၿခံထဲက စားပြဲတလုံးမွာ စကားထိုင္ေျပာေနေသာ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ တစုံတရာကို ရွာေဖြေန သည္ ..။ မသိမသာ ၿခံဝင္းတခုလုံး ကို မ်က္လုံးေဝ့ကာ ၾကည့္ေန သည္ ..။
တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ အမရာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာ သည္ ..။ တီးဝိုင္းအဖြဲ႕ေတြ လဲ ေရာက္လာ သည္။
အစားအစာ တည္ခင္းဧည့္ခံမည့္ ဝန္ထမ္းေတြ လဲ ေရာက္လာ သည္ ..။ ၿခံႀကီးတခုလုံး မီးေတြလင္းထိန္..လူေတြအျပည့္ နဲ႔ ဆူညံလာၿပီ ..။ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ သည္ သမီးေလး ရဲ့ ေမြးေန႔ပြဲ ကို ၾကည့္ၿပီး ပီတိျဖစ္ေန သည္ ..။ သူ႔ငယ္သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ႕လဲ မဖိတ္ဘဲ ေရာက္လာၾကတာေၾကာင့္ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ လဲ စားပြဲဝိုင္းတခုမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သူ႔ညီအကို ဝမ္းကြဲမ်ား နဲ႔ တန္ဖိုးႀကီး စေကာ့ခ်္ ဝစ္စကီ ေဂ်ာ္နီေဝၚကား ဘလူးေလဘာ ပုလင္း ေဖါက္ခါတဟားဟား ပြဲက်ေန သည္ ..။ ေဒၚမဒီခ်ဳပ္ က ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ကို အီတလီ သံအရာရွိ တေယာက္ ယူလာေပးေသာ တန္ဖိုးႀကီး ၀ိုင္ပုလင္းေဖါက္ ကိုေဖါက္ ေသာက္ဖို႔ အေဖၚလာစပ္ သည္ ..။ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ သည္ဝိုင္ကို စိတ္မဝင္စား ..။ မေကာင္းတတ္လို႔ ေဒၚမဒီခ်ဳပ္ နဲ႔ အတူတူ ၀ိုင္ေသာက္ေန သည္ ..။
ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ ရွာေနတာ က စ်န္ရေမာင္ ..။
သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္ေန သည္ ..။ သူ႔ကို မေတြ႕ေသး ..။ သူေရာ သီဟေရာ ေမြးေန႔ပြဲ မစခင္ကထဲ ကမရွိ ..။ ထမင္းခ်က္ ေဒၚမိ ကို ေတြ႕လိုက္လို႔ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ မေအာင့္နိုင္ဘဲ ေမးလိုက္ သည္ ..။ သီဟ နဲ႔ ဘယ္မွာလဲ လို႔ ..။ ေဒၚမိ က မနက္ထဲက မရွိတာလို႔ဘဲ မေရမရာ ေၿဖ သည္ ..။

အမရာထြန္းခ်ဳပ္ အျဖဴေရာင္ဝတ္စုံေလး နဲ႔ သိပ္လွေန သည္ ..။
သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေတြ ေရာက္လာလို႔ အမရာထြန္းခ်ဳပ္ ေျပးထြက္ၿပီး ဆီးႀကိဳ သည္ ..။
ဟင္ ..။
ဗိုလ္မင္း၈ါ ဆိုတဲ့ေကာင္ ..သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ ပါလာ သည္ ..။ သူ႔ကိုလဲ မဖိတ္ဘဲ နဲ႔ ..။ ေဒၚလီဇြဲေမာင္ နဲ႔
ကပ္ၿပီး လိုက္လာတာ ျဖစ္မည္ ..။ ၾကည့္ ..တီးဝိုင္း က အသံေတာင္ စေပးေနၿပီ ..။ သူ…သူ..စ်န္ရေမာင္ ကို မေတြ႕ ..။ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာထားရက္ နဲ႔ ..။ သူေလ ..မီးငယ္ ကို ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး..။ ကိုႀကီး ကိုဘဲ တပည့္ခံေန သည္ ..။ ေနာက္တခါက်ရင္ သူ႔ကို ဘာလို႔ ကိုႀကီးနဲ႔ ဒီေလာက္ တပူးတြဲတြဲ လုပ္ေနတာလဲ..ေဂးေတြလား
ဆိုၿပီး ရန္ေတြ႕ပစ္အုံးမယ္ …။
လက္ေဆာင္ ယူမလာပါနဲ႔ ေျပာေပမဲ့လဲ လာသူတိုင္းက လက္ေဆာင္ထုပ္ေတြ နဲ႔ ..။ အမရာ့ ကို ဗိုလ္မင္းဂါ က လက္ေဆာင္ထုပ္ႀကီး ေပး သည္ ..။ လူေတြေရွ႕ မရိုင္းခ်င္လို႔ အမရာ မျငင္းလိုက္ ..။ တကယ္တမ္း..အမရာ ေစာင့္ေမၽွာ္မိတာက စ်န္ရေမာင္ ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ ..။

“ဟယ္ ..ဟိုမွာ ကိုသီဟ နဲ႔ ကိုစ်န္ရ …”
ျမသက္ထား အသံေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ သီခ်င္းတက္ဆိုဖို႔ ေျပာဆိုေနေသာ အမရာထြန္းခ်ဳပ္ လွည့္ၾကည့္

မိ သည္ ..။ ဟယ္..ဟုတ္ သည္ ..။ ၿခံ ထဲကို လင္းက႐ုဆာကားႀကီး ဝင္လာေန သည္ ..။ စ်န္ရေမာင္ က ေမာင္း
လာတာ ..။ ကိုႀကီး က ကားေပၚက သမင္ကေလးတေကာင္ ကို ေပြ႕ၿပီး ဆင္းလာ သည္ ..။
“မီးငယ္ …ဘယ္မွာလဲ …” လို႔ ေအာ္ သည္ ..။
အမရာ ေျပးသြား သည္ ..။ “ သမင္ေလး…ခ်စ္စရာေလး …”
“ မီးငယ္ အတြက္ကိုႀကီး ရဲ့ ဘတ္ေဒး ပရဲဆင့္ …”
“ သိုင္းက်ဴး ..ကိုႀကီး …”
ကိုႀကီးေဘးမွာ စ်န္ရေမာင္ ..။ အမရာ့ကို ျပဳံးၿပီး ၾကည့္ေန သည္ ..။ အမရာ က ..“ အမေလး ..ကိုႀကီး နဲ႔ ကိုစ်န္ရ ေပၚမွလာပါ့မလားလို႔..မီးငယ္က စိတ္ေကာက္ေတာ့မလို႔ ..” လို႔ ႏႈတ္ခမ္းေလး စူေထာ္ကာ ခ်စ္စရာမ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ေျပာလိုက္ သည္ ..။ သီဟထြန္းခ်ဳပ္ က ဦးထြန္းခ်ဳပ္တို႔ စားပြဲဝိုင္း မွာ ပဲခူး က အလုပ္
အေၾကာင္း ေျပာျပေနတုံး စ်န္ရ သည္ အမရာ့လက္ထဲကို သူ႔လက္ေဆာင္ထုပ္ေလး ထည့္ေပးလိုက္ သည္ ။
“မီးငယ္ အတြက္ …”
“ဟယ္ ..ကိုစ်န္ရ က မီးငယ္ကို သတိရသားဘဲ ..”

အမရာ့ မ်က္ႏွာေလး ဝင္းလက္ေတာက္ပ သြားသည္ ..။
လက္ေဆာင္ထုပ္ေလး ကို ဝမ္းသာအားရ လွမ္းယူ ေသာ အမရာထြန္းခ်ဳပ္ ကို စ်န္ရ က..“ သတိရပါတယ္ မီးငယ္
ဒို႔ အခု ဘာေတြ လုပ္ေပးရမလဲဟင္..လုပ္ခ်င္တာေတြ ေျပာေနာ္ ..” လို႔ ေျပာ သည္ ..။ အမရာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ
က ၀ိုင္းၾကည့္ေန သည္ ..။ ဗိုလ္မင္းဂါ သည္ စ်န္ရေမာင္ ေရာက္လာတာ ကို မေက်နပ္ ျဖစ္ေနပုံရ သည္ ..။
မ်ကႏွာ ပုတ္ေန သည္ ..။ ျမသက္ထား က ဖိတ္လဲ မဖိတ္ဘဲ နဲ႔ သူမ်ားေမြးေန႔ပြဲလာၿပီး မ်က္ႏွာပုတ္ပုတ္ႀကီး လုပ္ေနတာေတာ့ မေကာင္းဘူး ..လို႔ မၾကားတၾကား ေျပာလိုက္ သည္ ..။ အမရာ သည္ စ်န္ရ ေပးေသာ လက္ေဆာင္ထုပ္ေလး ကို ဘာလဲ ဆိုတာ သိပ္ သိခ်င္ေန သည္ ..။ လူေတြေရွ႕မွာ မေဖါက္လိုတာေၾကာင့္ အိမ္
ထဲက ဝင္သြားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းတခု ထဲ ဝင္လိုက္ သည္ ..။ ကိုစ်န္ရ ဘာေပးသလဲ သိခ်င္ သည္ ..။ အထုပ္ေလးကို ဖြင့္ေဖါက္လိုက္ သည္ ..။ အသဲပုံေလာ့ကက္ေလး နဲ႔ ဆြဲႀကိဳး အနက္ေလး …။ အသဲပုံေလး ေပးတယ္ ဆိုေတာ့ စ်န္ရ သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ားလား ..။ အမရာ့ ရင္ထဲ ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြား သည္ ..။
အမရာ ကိုယ္လိုရာ ဆြဲေတြးလိုက္ၿပီး ေပ်ာ္သြား သည္ ..။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူဆြဲထားတဲ့ သူ႔အေမ ရဲ့ အေမြ စိန္ဆြဲႀကိဳးကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး စ်န္ရ ေပးတဲ့ အသဲပုံေလာ့ကက္ေလး နဲ႔ ဆြဲႀကိဳး ကို ဆြဲလိုက္ သည္ ..။
ၿခံထဲကို ျပန္ထြက္လာေတာ့ တျခားလူေတြ က သိၾက ပုံမေပၚ..။ သူ႔ေဘာ္ဒါ အရင္းအျခာ ျမသက္ထား က သတိျပဳမိ သည္ ..။ “ အမရာ ..ဆြဲႀကိဳး ေျပာင္းသြားပါလား ..ဒါ က ဘယ္သူေပးတာလဲ..ကိုစ်န္ရ လား..”
လို႔ နားနားကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး လာေမး သည္ ..။ အမရာ က ျပဳံးၿပီး ..ေခါင္းညႇိမ့္ၿပ သည္ ..။
သီဟ က ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ နဲ႔ စကားေျပာေနရာ က စ်န္ရေမာင္ ကို လွမ္းေခၚ သည္ ..။ စ်န္ရ ေရာက္
သြားေတာ့..အန္တီေလး အိမ္ အေနာက္ဘက္ ၿခံဝင္းမွာ ညက လူကပ္လို႔ ..အန္တီေလး ေၾကာက္ေနတယ္ ..ဒို႔
သြားအိပ္ေပးရမယ္ ..လို႔ ေျပာ သည္ ..။ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ က “ အန္တီေလး ရဲ့ ၿခံေစာင့္ ဦးပြား ကလဲ ေတာ ခ
ဏ ျပန္ေနတုံး ..ေယာက်ၤားသား အိမ္မွာ မရွိဘူး ..သူ႔တူ ဆိုတာကို သူ႔ေနရာ ခိုင္းပါ ဆိုၿပီး ထားခဲ့ေပမဲ့ ဒီ
လူကို အန္တီေလး က စိတ္မခ်ဘူးကြာ ..လူစိမ္း…တေယာက္ မဟုတ္လား…” လို႔ ဝင္ေျပာ သည္ ။
ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ အိမ္က သူမ အကို ဦးထြန္းခ်ဳပ္ အိမ္ေလာက္ မႀကီး ..။ အလုပ္သမား လဲ ဦးထြန္းခ်ဳပ္
အိမ္ေလာက္ မမ်ား ..။ ထမင္းခ်က္ တေယာက္ အိမ္ေဖၚတေယာက္ သာ ရွိ သည္ ..။ ၿခံေစာင့္ဦးပြား မရွိတုံး..

မိန္းမသားေတြ ခ်ည္းဘဲဆိုေတာ့ ေၾကာက္မယ္ဆိုလဲ ေၾကာက္စရာဘဲ..လို႔ စ်န္ရ ထင္ သည္ ..။ ကူညီတတ္တဲ့
သူ႔အက်င့္ အတိုင္း..သူ လာေစာင့္ေပးမည္ လို႔ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ေျပာလိုက္ သည္ ..။ သီဟ နဲ႔ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္
အိမ္ မွာ သူ ညအိပ္ဘူး သည္ ..။ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ အလြန္ ဝမ္းသာသြား သည္ ..။ စ်န္ရ သူမ အိမ္ကို လာေစာင့္ေပးမည္ ဆိုေတာ့ သူ႔ကို နီးနီးကပ္ကပ္ ေတြ႕ရၿပီေပါ့ ..။ “ မီးငယ္ ေျပာျပလို႔ စ်န္ရ ကိုယ္ခံပညာအစြမ္း ကို အန္တီေလး ၾကားဘူးထားတယ္ ..ဟင္း ..အန္တီေလး က ခါးပတ္အနက္ ေဘာ္ဒီဂတ္ နဲ႔ေပါ့ …တယ္ဟုတ္ပါလား …. ”

ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ ရယ္လိုက္ပုံက ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေကာင္မေလးတေယာက္ လိုဘဲ..။
စ်န္ရ သည္ ျဖဴႏုေနေသာ ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ ကို ေငးၾကည့္မိေနရာက ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ က သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္လို႔
မ်က္လုံး ကမန္းကတမ္းလႊဲဖယ္လိုက္ ရ သည္ ..။
ေဒၚေရႊရည္ခ်ဳပ္ ငယ္စဥ္က ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ ႀကိဳက္တဲ့လူေတြ ၀ိုင္းဝိုင္းလည္လိုက္မလဲ စ်န္ရ ေတြးမိခဲ့တာ
ဟိုးတုံးကထဲက ပါ ..။
သီဟ က ၿခံထဲ ကေန စ်န္ရ ကို အိမ္ထဲ ခဏ ေခၚသြားၿပီး ..“ စ်န္ရ…ဒီညကစၿပီး သြားေစာင့္ေပးပါကြာ..အန္တီေလး တကယ္ ေၾကာက္ေနတာ ..” လို႔ ေျပာ သည္ ..။ “ မင္း ေရာ လိုက္မွာ မဟုတ္လား..သီဟ..” လို႔ စ်န္ရ က ေမးေတာ့..“ ေနာက္ေန႔ေတြ ငါပါ လာအိပ္ မွာပါ..မနက္ဖန္ မနက္ေစာေစာ
ရိုစီေကာင္းေဘာ္ ပဲခူးက လာမွာ..အိုရီယင္တယ္ေဟာက္စ္ မွာ ေစာေစာ ဒင္ဆမ္း သြားစားဖို႔ ဒို႔ ခ်ိန္းထားလို႔ ..”
လို႔ တိုးတိုးကပ္ ေျပာ သည္ ..။ သီဟ သည္ အျမဲ ဒီလိုဘဲမို႔ စ်န္ရ အတြက္ကေတာ့ မဆန္း ..။ ဒီေကာင္
အရက္ေတြ ဖင္ေထာင္ေအာင္ ေသာက္ေနၿပီး မူးလဲေနမွာထက္ စာရင္ ပဲခူး က ရိုစီေကာင္းေဘာ္ နဲ႔ တြဲေနတာက
ပိုေကာင္းမည္ လို႔ စ်န္ရ ထင္ သည္ ..။
စ်န္ရ ၿခံထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ..အမရာထြန္းခ်ဳပ္ သည္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စကားေျပာေန သည္ ..။ စ်န္ရ သူမ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ သူ႔ရင္ေတြ တအား လႈပ္ရွားသြားရ သည္ ..။
ဟာ..သူအခုနကဘဲ ေပးလိုက္တဲ့ အသဲပုံ ေလာ့ကက္ နဲ႔ ဆြဲႀကိဳးေလး သည္ အမရာထြန္းခ်ဳပ္ ရဲ့ လည္တိုင္
မွာ ဆြဲထားတာ ေတြ႕လိုက္လို႔ပါဘဲ ..။ သူေပးတာကို ခ်က္ခ်င္း လည္ မွာ ဆြဲလိုက္တာ အမရာ သည္ သူ ေပးတာကို သေဘာက် တန္ဖိုး ထားတဲ့ သေဘာမို႔ ေပ်ာ္သြား သည္ ..။ စ်န္ရ ၾကည့္ေနခိုက္ အမရာ သူ႔ဖက္ကိုလွမ္းၾကည့္ သည္ ..။ အမရာ့ အၾကည့္ေတြ က အဓိပၸါယ္ ပါ သည္ ..။ အမရာ့အၾကည့္စူးစူးေတြေၾကာင့္ သူ႔
ရင္ထဲ လႈပ္ရွားသြားရ သည္ ..။
အိုး ..။ အမရာ သူ႔ကို လက္ျပၿပီး ေခၚေနသည္ ..။
မီးငယ္ ဘာမ်ား လိုပါလိမ့္ ..။
စ်န္ရ ျပာျပာသလဲ ေျပးသြား သည္ ..။ အမရာ က စ်န္ရ ကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပး သည္ ..။ ေဒၚ
လီဇြဲေမာင္ က စ်န္ရ လက္ကို တအားဆုတ္ကိုင္ ႏုတ္ဆက္ရာ က ေတာ္ေတာ္ နဲ႔ ျပန္မလႊတ္..။ “ ေဒၚလီ့ကို မွတ္မိလား ..မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ မွာ ဆုံတယ္ေလ ..ကိုစ်န္ရ ကရာေတးကလပ္ မွာ ေဒၚလီ လာသင္လို႔ရမလား ..” နဲ႔ စကားေတြ အဆက္မျပတ္ ေျပာေလ သည္ ..။ဗိုလ္မင္းဂါ ကေတာ့ မ်က္ႏွာ ပုတ္ၿပီး ေက်ာခိုင္းထား သည္ ။

အမရာ က ..“ ကိုစ်န္ရ အခ်ိန္မွီ ျပန္လာလို႔ မီးငယ္ ေက်နပ္တယ္ ..လက္ေဆာင္လဲ ႀကိဳက္တယ္ ..” လို႔ေျပာေလသည္ ..။ ထိုအခိုက္ သီဟထြန္းခ်ဳပ္ က စင္ေပၚတက္လာလို႔ အားလုံး သူ႔ဆီကို အာ႐ုံစိုက္သြားၾက သည္ ..။
သီဟ က နဲနဲ ေသာက္ထားၿပီး ဟန္တူ သည္ ..။ အာသြက္လ်ာသြက္ ျဖစ္ေန သည္ ..။

အခ်စ္ဆုံး ညီမေလး အတြက္ ဆိုၿပီး သီခ်င္းတပုဒ္ ဆို သည္ ..။ သီခ်င္းေဟာင္းတပုဒ္ ျဖစ္တဲ့ ..“ေဒါက္ေဒါက္ ဘယ္သူလဲ ..” ကို ဆို သည္ ..။ သီခ်င္းဆုံးသြားေတာ့ ဦးထြန္းခ်ဳပ္ က သေဘာက်လြန္းၿပီး လက္ခုပ္ ထတီး ေလရာ ပရိသတ္အားလုံး လဲ လက္ခုပ္တီး ကာ အားေပးၾကေလ သည္ ..။

ျပီးပါျပီ…..