ညှိတွယ်မှု

ရေးသားသူ – မောင်ခြိမ့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )

????️( အခန်း ၁ )????️

” မောင် … ဒါပြီး … တော်တော့နော် ”

” မောင် … မမူးသေးပါဘူး … မွန် ”

တစ်ခုခုအား တွေးပြီး စိတ်ဓာတ်ကျနေပုံရသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း လက်နှစ်ဖက်အား ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။

” မောင် … မွန့်ကို … ကြည့် ”

မျက်လွှာချထားရာမှ ဇနီးချောလေး စကားကြောင့် ပြည်စုံ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ စုမွန်တစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူအား စေ့စေ့ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းရှည် ချလိုက်မိ၏။

” မောင်က ဘာကိုစိုးရိမ်တာလဲ …။ သူ့ပါသာ စကားကို အနိုင်ယူ ပြောသွားတာလေ …။ မွန်က သူ့ဆီ ပြန်သွားမယ်လို့များ ထင်နေလား ”

” မောင်က … ဒုတိယလူလေ ”

ပြည့်စုံမှာ ဇနီးချောလေးအား အကြည့်လွဲပြောရင်း သောက်လက်စ အရက်ခွက်အား အကုန်မော့ချ လိုက်ပြန်သည်။

” ဘာဆိုင်လဲမောင် …။ သူနဲ့မွန် တရားဝင် ကွာရှင်း ထားပြီးသား …။ အခုချိန် မောင်က မွန့်ရဲ့ ခင်ပွန်းလေ …။ ဒုတိယလူလို့ ပြောစရာလား …။ မောင် … မွန့်အချစ်ကို ဘာကြောင့် … မယုံကြည်ရတာလဲမောင်ရယ် … အဟင့် ဟင့် ”

” မွန့်ကို … ယုံပါတယ် …။ မောင်စိုးရိမ်တာက … ရဲသူ … မောင်တို့နှစ်ယောက်ကြား … ဝင်လာမှာ စိုးရိမ်တာပါ ”

” သူလည်း … လက်ရှိ မိန်းမနဲ့လေ … မောင် …။ မွန်နဲ့မောင် နားလည်မူရှိရင် … သူ့ကို ဂရုစိုက်စရာ … မလိုပါဘူး မောင်ရယ် ”

” မောင့်အထင် … ရဲသူက … မွန့်အပေါ် … သံယောစဉ် … မကုန်သေးသလိုပဲ ”

” မောင်ရယ် … မွန်က … မောင့်အနားမှာ တသက် လုံး နေမယ့်သူပါ …။ မောင် စွန့်ခွာသွားတောင် … အပြစ်မမြင်ဘူး …။ အဝေးကနေ ချစ်နေမယ့် သူပါ ”

” မွန်ရယ် ”

စုမွန် စကားလုံးများကြောင့် ပြည့်စုံ ရင်ထဲကြည်နူးသွားရသည်၊၊ ဇနီးချောလေးအား တအားချစ်မိနေ၏။ လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးမှာ ကြောက်သလို ရဲသူအား မယုံကြည်ပေ။ လွန်ခဲ့သော ၃ ရက်ခန့် စျေးဝယ်အပြန် အမှတ်မထင် ရဲသူနှင့် တွေ့ရာ ဇနီးဖြစ်သူအား ပိုင်စိုးပိုင်နင်းဖြင့် လက်ဆွဲကာ သတိရကြောင်း မမေ့သေးကြောင်း ပြောဆိုနေ၏။

” ငါ ……… နင့်ကို ……… မေ့မရဘူး … မွန် ”

ဇနီးဖြစ်သူအား သူ့ခင်ပွန်းဟောင်းမှ ချစ်နေသေးပါလားဆိုသည့် အသိက ပြည့်စုံရင်အား တုန်လှုပ်စေခဲ့သည်။

” အမ်း …… အဟမ့် ……… အဟမ်း ”

စုမွန်မှာ ကြောင်ကြည့်နေရင်း လက်ရှိယောင်္ကျား ပြည့်စုံ၏ ချောင်းဟန့်သံကြားမှ ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူ လက်မှ ဆောင့်ရုန်းလိုက်တော့၏။

” နင် … နင် … အခုချိန် … ဒါတွေပြောစရာ … မလိုပါဘူး …။ ဒါ … ငါ့ ယောင်္ကျား …။ လာ … မောင် … သွားစို့ ”

စုမွန်မှာ ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူအား ပြောရင်း လက်ရှိ ယောင်္ကျား ပြည့်စုံ လက်ဆွဲကာ သူမတို့ ကားနား လျှောက်လာခဲ့သည်။ အဲဒီနေ့ကစ၍ ပြည့်စုံတစ်ယောက် အရက် နေ့တိုင်းသောက်ကာ စိတ်ဖိစီးမှုများနေတော့၏။ အခုလည်း ဇနီးဖြစ်သူ စကားကြောင့် စိတ်ဖိစီးမှု လျော့နည်းလာသော်လည်း အရက်ဝိုင်းအား လက်စသပ်ပြီး အိပ်ယာပေါ် ရောက်ခဲ့ပေမယ့် အိပ်မပျော်သေးပေ။ အတော်ကြာမှ မျက်လုံးများ လေးလာကာ အိပ်ပျော်သွားတော့၏။

နောက်ရက်များတွင် ပြည့်စုံမှာ မယားချောလေးအား အရိပ်တကြည့်ကြည့်နှင့် နေလာရာ နှစ်လခန့် ရဲသူ၏ အရိပ်အရောင် မတွေ့ရမှ ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်ကာ လုပ်ငန်းခွင် ဝင်ဖြစ်သည်။ စုမွန်လည်း မရောက်တာ ကြာပြီဖြစ်သော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာမျိုးရဲ့ နှင်းဆီခြံလေးထဲ အလည်အပတ် ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။

” ဒါလေးက … ပိုမလှဘူးလား … မွန် ”

” ဟယ် … ဟုတ်ပ … နှင်းဆီက ၃ ရောင်ချယ်ပါလား ”

” အေး … မျိုးစိတ် အသစ်တွေဟ ”

သီတာမျိုးမှာ အရောင်အမျိုးမျိုးဖြင့် လှနေသော ပန်းပင်လေးများအား စုမွန်အား လိုက်လံပြသ နေ၏။

” နင်စိုက်ချင်ရင် … အပြန်ကြ … ပျိုးပင်တွေ … ယူသွားလေ …။ ငါပျိုးထားတာတွေ … ဟိုဖက်မှာ … အများကြီး … မွန် ”

” အေးဟာ … ငါလည်း … မောင့်ကို သနားပြီး … စိတ်ညစ်နေမိတာ …။ စိတ်ပြေလက်ပျောက် … အိမ်မှာ စိုက်ကြည့်မယ် ဟာ ”

” တီတီ … တီတီ ”

သူငယ်ချင်း ၂ ယောက် စကားတပြောပြောဖြင့် ခြံလေးထဲ လျှောက်ကြည့်နေစဉ် အိမ်ရှေ့မှ ကားဟွန်းသံ ကြားမိလိုက်သဖြင့် လှမ်းကြည်မိ၏။ သီတာမျိုး ခြံတံခါးနား ကားတစ်စီးထိုးရပ်ကာ ထိုကားပေါ်မှ လူတစ်ယောက် ဆင်းလာတော့သည်။

” ဟင် … ရဲသူ ဟ … မွန် ”

သီတာမျိုး ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သံကို စုမွန် ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ခြံထဲဝင်လာသော ရဲသူအား လှမ်းကြည့်နေ၏။

” စကားမများနဲ့နော် … မွန် … အေးဆေးဖြေရှင်း ”

သီတာမျိုး စကားအဆုံး ရဲသူ စုမွန်နား ရောက်လာသည်။

” မွန့်ကို … မေ့ကြည့်ပါသေးတယ် … မနေနိုင်တော့လို့ ရှိတတ်မယ်ထင်တဲ့ … နေရာလေးတွေ … လိုက်ရှာ နေမိတာပါ ”

” ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ … ရဲသူ …။ ငါတို့ ပတ်သက်စရာအကြောင်း … ဘာမှ မရှိတော့ဘူး ”

အနား ရောက်ရောက်ချင်း ပြောလိုက်သော ရဲသူ မျက်နှာအား စေ့စေ့ကြည့်ကာ စုမွန် ပက်ကနဲ့ ပြောချလိုက်၏။

” အခု … ပြည်စုံနဲ့ နေရလို့ … မွန်… သိပ်ကိုပျော်နေမှာပေါ့နော် ”

” ပျော်တာပေါ့ …။ ငါ အခုချိန်မှာ … ငါ့ယောင်္ကျား ပြည့်စုံကို … အချစ်ဆုံးပဲ …။ သူကလည်း ငါ့ကို … သေမတတ် ချစ်တာလေ ”

ရဲသူ၏ ခနဲ့တဲ့တဲ့ မေးလိုက်တဲ့ စကားအား စုမွန်တစ်ယောက် မျက်နှာလေးချေကာ ပြန်ပြောနေသည်။

” ဒါပေမယ့် … အဲကောင်က … ဒုတိယလူပါ … မွန်ရယ် ”

” ဘာ … ပထမတွေ ဒုတိယတွေ … ခွဲနေရအောင် … ဒါ ပြိုင်ပွဲ မဟုတ်ဖူး …။ အခုချိန်မှာ ငါ့အချစ်တွေက … ငါ့ယောင်္ကျား ပြည့်စုံပေါ်မှာပဲ … အကုန် ပုံအောထားတယ် ”

” တိတ်စမ်း … မွန် …။ ငါက အေးဆေး ပြောနေတာကို … အကန်းမတက်နဲ့ … ဒီမှာကြည့် ”

” ဟင် … နင်နင် … ဘာလုပ်မလို့လဲ ”

” အမလေး … ရဲသူ … စကားနဲ့ အေးဆေး ဖြေရှင်း ကြပါ …။ သီတာ ကြားထဲက … တောင်းပန်ပါတယ် ”

ရဲသူမှာ နောက်ကြောဘက် ခါးကြားထိုးထားသော ဓါးမြှောင်အား ဓါးအိမ်ချွတ်ကာ စုမွန်နား တိုးကပ် လာ၏။

” နင် … နင် …………… ငါ့နား မကပ်နဲ့နော် …………. ရဲသူ ”

” ဟား ဟား … ငါတို့ ပြန်မပေါင်းရမယ့် အတူတူ … နင့်ကိုလည်း … သတ်မယ် … ငါ့ကိုယ်ငါလည်း သတ်သေပစ်မယ် ”

” ငါနားမကပ်နဲ့ ……။ သွားသွား ….. လူယုတ်မာ ….။ နင့်မိဘတွေ … စိတ်တိုင်းကျ …….. ငါ့ကို …… တရားဝင် ….. ကွာရှင်းခဲ့တာလေ …..။ ငါ တောင်းပန်တာတောင် ……. နင် ရက်စက်ခဲ့တာပါဟာ …..။ အခုမှ … လွတ်တဲ့ငါး …… ကြီးမနေပါနဲ့တော့ ”

” ငါ မှားခဲ့တာ … ဝန်ခံပါတယ် …။ အခု … ငါ့ဆီ ပြန်လာပါ မွန်ရယ် ”

” ဟာ ………… မသိဘူးးးးး …………… သွားးးး ”

” ကောင်းပြီလေ …. ငါ့အကြောင်း ….. ပြရသေးတာပေါ့ …..။ သီတာမျိုးရော နင်ရော ….. အခု အိမ်ထဲဝင် …. ငါ နောက်က လိုက်ခဲ့မယ် …..။ အော်မယ် ဟစ်မယ်ဆို …. ဓါးနဲ့ထိုးပြီသာမှတ် ”

ရဲသူပုံစံမှာ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ့ပက်မည့် ပုံစံမို့ စုမွန် တို့ နှစ်ယောက်သား အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။

” သီတာ … နင့် ဦးလေးရော ”

” ဆိုင်သွားတာ … ညနေမှ ပြန်လာမှာ …။ ဘာ …….. ဘာ … ဘာလုပ်မလို့လဲ …….. ရဲသူ ”

” ကြိုက်ပြီဟာ …။ ဒါနဲ့ ……. ငါနဲ့မွန် …… ခိုးပြေးတုန်းက …… အခန်းလေး …… ဘယ်သူနေသေးလဲ ”

” ဘယ်သူမှ … မနေပါဘူး … အဲဒါ … အခန်းလွတ်ပါ ”

” အေး … အဲဒီအခန်းကို ……. နင်ကိုယ်တိုင် …… သွားရှင်းပြီး …… ကုတင်ပေါ် မွေ့ယာတွေ ….. ခေါင်းအုံးတွေ ပြင်ထားပေး …။ ခဏ …… နင့် ဖုန်း ……. ငါ့ကိုပေးထား …… သီတာ ”

ရဲသူမှာ ဒေါင့်စိအောင်ပြောပြီး စုမွန်နား ကပ်ထိုင်ကာ ဓါးဖြင့် ခါးအား ထောက်ထားလိုက်၏။ သီတာမျိုး၏ မိခင်ဖခင်မှာ မိုးကုတ်တွင် ကျောက်လုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်ကာ သမီးဖြစ်သူအား ကျောင်းတက်ရန် ဒီခြံကြီး ဝယ်ပေးပြီး နှစ်ထပ်တိုက်လေး ဆောက်ပေး ထားသည်။ အိမ်ဖော်မထားပဲ သီတာမျိုး မိခင်၏ အစ်ကို တော်စပ်သူအား အတူနေထိုင်စေကာ အနီးကပ် စောင့်ရှောက်ခိုင်းထား၏။ ကျောင်းပြီး တော့လည်း သီတာမျိုးမှာ မိုးကုတ် မပြန်တော့ပဲ ဘကြီးဖြစ်သူနှင့် မြို့ထဲ ရတနာဆိုင်လေး ဖွင့်ကာ ခြံကြီးထဲ သူမ ဝါသနာပါရာ ပန်းပင်လေးများ စိုက်ကာ ဘဝအား အေးချမ်းစွာ နေလာခဲ့သည်။

လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်ခန့်တွင် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စုမွန်နှင့် ရဲသူတို့ ခိုးပြေးလာရာ သူမအိမ် အပေါ်ထပ် အခန်းလွတ် တစ်လုံးအား နေရာထိုင်ခင်း စီစဉ်ပေးကာ ကူညီခဲ့ဖူး၏။ အခုလည်း ရဲသူ ဆန္ဒအရ ခိုးပြေးစဉ် နေခဲ့သော အခန်းလေးအား ရှင်းလင်းကာ အိပ်ယာ ခင်းကျင်းပြီးမှ အောက်ဆင်း လာခဲ့တော့သည်။

” ပြီးပြီလား ……… သီတာ ”

” အေး … ပြီးပါပြီ …။ နင် … မွန့်အသက်ကို … ရန်မရှာပါဘူးလို့ … ကတိပေးဟာ ”

” ဒါတော့ … သူ့အပေါ် … မူတည်ပါတယ် …။ ကဲ … ငါတို့ အပေါ်တက်မယ် …။ သီတာ နင့်ကိုတော့ … အားနာပါတယ် …။ နင့်အိပ်ခန်းက … ဘယ်မှာလဲ … အရင်လို … အပေါ်မှာပဲလား ”

” အင်း ”

” နင့် … အခန်းထဲ ဝင်နေဟာ …။ ငါ အပြင်က … လောချပြီး … သော့ခတ်ထားမယ် …။ ငါဖွင့်ပေးမှ … နင် ထွက်လာတော့ ”

သီတာမျိုး ဦးဆောင်မှု့ဖြင့် ၃ ယောက်သား အိမ်ပေါ် တက်လာရာ သီတာမျိုး အိပ်ခန်းနားအရောက် ရဲသူမှာ သီတာမျိုးအား အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခိုင်းကာ အပြင်မှ လော့ချသော့ခတ်ပြီး စုမွန်အား ခိုးပြေးဖူးသော အိပ်ခန်းလေးဆီ လျှောက်လာခဲ့၏။

စုမွန် ယောင်လည်လည်ဖြင့် လိုက်ပါလာခဲ့ရသည်။အိပ်ခန်းထဲရောက်လျင် ရဲသူမှာ တံခါးလော့ချရင်း စုမွန်အား ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။ ဓါးမြှောင်အား လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ကာ တဆက်ထဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် ပုဆိုးချွတ်ချရာ ပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ ခါရမ်း နေတော့သည်။

” အိုရ် … ရဲသူ … နင် နင် ……… ”

စုမွန် တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးများ ထလာကာ မျက်နှာလေး ရဲတက်လာခဲ့၏။ ခင်ပွန်းဟောင်း၏ လီးအား အကြည့်လွဲကာ မျက်နှာလွဲထားလိုက် တော့သည်။ ရဲသူမှာ စုမွန် ဆံနွယ်များအား ပွတ်သပ်ရင်း မေးစေ့လေးအား ဆွဲလှန်လိုက်၏။ တဖြေးဖြေး စုမွန် မျက်နှာနားလေး တိုးကပ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်သည်။ စုမွန် ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်နေ၏။ တစ်ကိုယ်လုံး အားအင်ချိနဲ့သလို ခံစားရပြီး အချိန် ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်း မသိ ပေါင်ကြားထဲ အရည်များ စိမ့်ထွက်နေသည်။

” မွန် ”

” ဘာလဲ ”

ရဲသူ ခေါ်သံက တုန်ခါနေသလောက် စုမွန် ဖြေသံက ပြတ်သားလှ၏။

” ၁ လကို ၄ ရက်လောက် … ငါနဲ့ … ပြန်နေပေးပါလား ”

” ဒီမှာ … ရဲသူ … နင်မလိုချင်လို့ … စွန့်ပစ်ခဲ့တဲ့ … မိန်းမတစ်ယောက်ကို … တခြားယောင်္ကျား လက်ထဲရောက်မှ … ပြန်ယူချင်ရအောင် …. ငါ …. အရူး မဟုတ်ဘူး ….။ ပြီးတော့ ……. နင်လည်း … အခု လက်ရှိ မိန်းမနဲ့လေ …..။ နောက်ပြီး … အခု ….. ငါ့ယောင်္ကျားပြည့်စုံက … ငါ့အပေါ် … ပေါ် …… ”

” တော်ဟာ … အဲကောင်အကြောင်း … ထည့်မပြောနဲ့ ”

စုမွန် စကားအား အဆုံးသတ်ခွင့် မရလိုက်။ ရဲသူမှာ ကုတင်စောင်းမှ ပက်လက်လှဲချပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်တော့သည်။ လက်မှ ဓါးက မလွတ်သေး သဖြင့် စုမွန်လည်း အလိုက်အထိုက် နေပေး နေရ၏။ ကြမ်းတမ်း ပြင်းရှလွန်းတဲ့ အနမ်းများအား ကြိတ်မိတ် လက်ခံ ပေးနေမိသည်။ ရဲသူမှာ လွတ်နေသော လက်တစ်ဖက်မှ စုမွန်၏ ဖင်သားစိုင်များအား ညှစ်ချေကာ ထမိန်အား ဆွဲချွတ်နေ၏။ စုမွန်မှာလည်း သိစိတ်နှင့် မသိစိတ် ရောထွေးကာ ထမိန်ဆွဲချွတ်ရာတွင် ဖင်ကြီးအား မသိမသာ ကြွပေးလိုက်မိ သည်။ ထမိန်ကျွတ်သည်နှင့် ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ဖက်ကြားမှ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပါးလေးအောက် အဖုတ်လေးမှာ ဖောင်းကြွကာ ခပ်ရေးရေး မြင်နေရ၏။

” အာ ….. မလုပ်နဲ့ ……. မလုပ် ….. လုပ် …… အဟင့် ဟင့် ”

ရဲသူမှာ အပေါ်မှ မိုးခွကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ ကိုယ်လုံးအား အောက်လျှောပြီး ကုတင်အောက် ဒူးထောက်ရင်း စုမွန်ပေါင်ခြံအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။ ခင်ပွန်းဟောင်းမို့ ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကာမခလုပ်များအား သိရှိနေ၏။ စုမွန်မှာ ပေါင်အတွင်းသားများအား ဆွဲစုပ်လျင် ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်ပဲ ကာမသွေးများ ဆူပွက်လာလျက်ရှိသည်။ ခေါင်းထောင်ကြည့်ရာ ရဲသူလက်မှ ဓါးမြှောင်မှာ ကုတင်ပေါ် ချထားသည်ကို တွေ့မြင် လိုက်ရတော့၏။ ခန္ဓာကိုယ်အား ပြုပြင်ရင်း ဓါးမြှောင်အား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲယူလိုက်မိသည်။

ပေါင်ခြံအား ဆွဲစုပ်နေသော ရဲသူ ငယ်ထိပ်အား ဓါးဖြင့် ထိုးစိုက်ရန် ချီတုန်ချတုန် ဖြစ်နေရသည်။ လက်ရှိ လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအပေါ် သစ္စာထားချင်မိသည့် စိတ်က တဝက်နှင့် လတ်တလော ကာမ အရသာလေးအား လက်မလွတ်ချင်သည့် စိတ်က တဝက်ဖြင့် စိတ်ထဲ လွန်ဆွဲနေမိ၏။ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ချကာ လက်အား မြှောက်၍ ရဲသူ ငယ်ထိပ် တည့်တည့်အား ဓါးမြှောင်ဖြင့် စိုက်ချလိုက်တော့သည်။

” အ …….. အားးးးးးး ……… အားးးးးးးးးးးးး ”

ရဲသူဆီမှ အသံတော့ မဟုတ်။ သူမ ဓါးမြှောင်ဖြင့် စိုက်အချ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပြင်မှ စောက်ပတ်လေးအား ဖိယက်ခံလိုက်ရသဖြင့် ဓါးမြှောင်မှာ လမ်းတဝက်တွင် ပြုတ်ကျကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံရင်း သူမကိုယ်တိုင် အော်ဟစ် လိုက်ရတော့သည်။ တဆက်ထဲ ရဲသူမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲ လက်နိုက်ကာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်မဖြင့် ဖိဆွဲရင်း ခေါင်းထောင်နေသော စောက်စိခေါင်းလေးအား ချေပေးလိုက်ပြန်၏။ အသိစိတ်က ငြင်းဆန်နေပေမယ့် မသိစိတ်က ခင်ပွန်းဟောင်း၏ ကာမအထိ အတွေ့အောက် မျောပါသွားရသည်။ တဖြေးဖြေး မောဟိုက်လာသလို ငြင်းဆန်ချင်သည့် စိတ်လည်း မရှိတော့။ အတွင်းခံအား ဆွဲချွတ်သည်နှင့် ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား အလိုလို ကားပေးနေမိသည်။

အမွှေးပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ် လေးအား ရဲသူမှာ မယက်ရတာ ကြာပြီ ဖြစ်သဖြင့် မြတ်မြတ်နိုးနိုး ယက်ပေးနေ၏။ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးဆွဲကာ အပေါ်ဘက် အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးတိုင်း စုမွန်တစ်ယောက် ခါးလေးကော့ကာ ပေါင်တန်လေးများ တဆတ်ဆတ် တုန်နေရှာသည်။ ရဲသူမှာ ခေါင်းလေး မော့ကာ ကော့ပျံနေသော ဇနီးဟောင်းလေးအား တစ်ချက်ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်လေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် ဖြဲရင်း အစိလေးအား သွားဖြင့် ဖိကိုက် ပြန်၏။ ညာလက်မှ လက်ခလယ်နှင့် စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ သွင်းကာ မွှေပေးစဉ် စုမွန်တစ်ယောက် ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ကုတင်ပေါ်တင် ခြေဖျားထောက် ခါးကော့ တက်လာကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း နေတော့၏။

” အာ …… အမလေးးးး … မရတော့ဘူးးးးး ……. ရှီးးးးးး … အမလေး ….. ထွက် ….. ထွက် …… ထွက်ကုန်ပြီ ….. အဟင့် ဟင့် ….. အ ….. အားးးးး ….. အားးးးးးး ”

” မွန် ”

” ဟင် ”

” ကောင်းလား ”

စုမွန် မဖြေရဲ။ မျက်နှာလေးရဲကာ ခေါင်းငုံ့ထားမိသည်။

” ကောင်းလား … ဖြေပါ … မွန်ရယ် …။ ဟိုးအရင်က … လင်မယားတွေပဲလေ … ရှက်မနေပါနဲ့ ”

ရဲသူမှာ အရည်ရွှဲကာ ဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ်အား လက်ဖဝါးဖြင့် ခပ်ဆက်ဆက် ပုတ်ရင်း ထပ်မေးနေပြန်၏။

” အ ………… အမေ့ ……….. ဟုတ် ဟုတ် ”

စုမွန် ယောင်ရမ်းဖြေပြီးမှ ရှက်သွေးကြွယ်ကာ မျက်နှာလေး ရဲတက်လာရတော့သည်။

” ဘာကို … ဟုတ်တာလဲ … မွန်ရဲ့ ”

” အာ ”

စုမွန်တစ်ယောက် ရဲသူအား ကျောပေးကာ ခပ်ကွေးကွေး လှဲနေလိုက်၏။ အမှန်တကယ်လည်း ခင်ပွန်းဟောင်းမှ စောက်ပတ်လေးအား စိတ်ထင်တိုင်း လုပ်နေသည်ကို မငြင်းမိသဖြင့် သူမကိုယ်သူမ နားမလည်နိုင်တော့ပေ။

” လင်မယားချင်းပဲ … မွန်ရယ် … မရှက်နဲ့တော့နော် ”

” ဟင် ”

အရင်ချိန်များတွင် ရဲသူမှ လင်မယားလို့ ပြောတိုင်း စိတ်ထဲ နားကြည်းချက်ဖြင့် မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်မိပေမယ့် အခုချိန် ရင်ထဲ တရှိန်းရှိန်းဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှု ပြင်းထန်နေမိ၏။

” အခုမှ … ဘာလင်မယားလဲ … ဟွန့် ”

မျက်ဝန်းရွဲကြီးများဖြင့် လည်ပြန်ကြည့်ကာ ပျစ်ချွဲချွဲလေး ပြောလိုက်သဖြင့် ရဲသူမှာ စိတ်ထဲ ကြည်နူးနေရ၏။ ဇနီးဟောင်းလေးအား ပထမခြေလှမ်း အောင်မြင်သွားသဖြင့် ဒုတိယ အဆင့်တက်ရန် ကြိုးစားတော့၏။

” ကဲ … ထထိုင်ပြီး … မျက်လုံးလေး မှိတ်လိုက် … မွန် ”

စကား ထပ်မပြောချင်သဖြင့် စုမွန်မှာ ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း မျက်လုံးလေး မှိတ်ပေးလိုက်သည်။

” ပါးစပ်လေး … ဟပေးနော် ”

ဘာလုပ်မယ်မှန်း မသိသော်လည်း ခင်ပွန်းဟောင်း ဆန္ဒအတိုင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဟပေး လိုက်၏။ အလွယ်တကူ နမ်းရှိုက်ခွင့်ရစေရန် လျှာတဝက်ခန့် ထုတ်ပေးထားမိသည်။ ခဏအကြာ သူမ ခေါင်းလေးအား ရဲသူလက်နှစ်ဖက် ကျရောက်လာကာ နှာခေါင်းဝလေးထဲ ညှီစို့စိုအနံ့လေး တိုးဝင်လာ၏။ စိတ်ထဲ စနိုးစနောက်လေး ဖြစ်လာစဉ် လျှာဖျားလေးပေါ် ပူပူနွေးနွေး အသားစိုင်တစ်ခု ထိကပ်လာသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိသည်။

” အု …. ဝု … ဖလု …. ဝူး ….. ပလွပ် ပလွပ် ”

စုမွန် မျက်လုံးလေး ပြူးထွက်လာတော့၏။ သူမ ပါးစပ်လေးထဲ ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူ၏ လီးကြီး တိုးဝင်လာနေသည်။ ခေါင်းနောက်ဆုတ်ရာ နောက်ကျသွားခဲ့ရ၏။ ရဲသူ၏ သန်မာသော လက်နှစ်ဖက်က သူမခေါင်းအား ဖမ်းထိန်းကာ လီးအရင်းထိ ဖိသွင်းနေတော့သည်။ ဟိုးအရင် လင်မယားဘဝ ရဲသူ မူးလာတိုင်း ပါးစပ်အား လိုးနေကြမို့ ရုန်းကန်ရန် မကြိုးစားတော့ပဲ လည်ပင်းကြွက်သားများ လျော့ချကာ လည်ချောင်းထဲ လီးကြီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း မျိုချပစ်၏။ မကြာခင် ပါးစပ်ထဲ လီးဝင် လီးထွက်သံ ခပ်တိုးတိုးလေး ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။

” အားပါး ….. ကောင်းလိုက်တာ …. မွန်ရယ် …. တော်ပြီ …. လိုးကြစို့ ”

ရဲသူမှာ စုမွန်ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောကာ နားရွက်ဖျားလေးအား လျှာဖြင့်ယက်ပြီး ဆွဲစုပ်ပေးသည်။ စုမွန်ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားပြန်၏။ သူမ ကိုယ်လုံးလေးအား ကုတင်ပေါ် မှောက်ယက် အနေထားနှင့် ရဲသူမှာ ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ ဒါလည်း သူမ အကြိုက် တစ်ခုပင်။ ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့်ထောက်ကာ မွှေပေးတိုင်း ကာမသွေးများ အမြဲဆူပွက်လာရ၏။ ရဲသူမှာ ဇနီးဟောင်းလေးအား ရမ္မက်စိတ် ကြွလာအောင် အမျိုးမျိုး နိုးဆွပေးနေတော့သည်။

ဖင်ကြားလေးထဲ လီးဖြင့်ထောက်ပြီ ဂုတ်သားလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးပြီး ခဏအကြာမှာ လေးဖက်ကုန်း အနေအထားဖြစ်ရန် ချိုင်းကြားထဲ လက်လျိုသွင်းကာ ဆွဲမလိုက်၏။ လေးဖက်ထောက် အနေအထား ဖြစ်သွားသည်နှင့် ရဲသူ လက်ချောင်းများက စုမွန် ဖင်ကြီးနောက်မှ ဒူးထောက်လျက် အနေအထားဖြင့် နို့သီးခေါင်းနှစ်ဖက်အား စမ်းပြီး ပွတ်ချေပေးနေ ပြန်သည်။

” အ ”

စုမွန်နူတ်ခမ်းလေးမှ အ ကနဲ ညည်းသံလေး ထွက်သွားမိ၏။ ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်ကြီးကို ရသလောက် ထောင်ပေးရင်း ထောက်ထားသော ဒူးနှစ်ဖက်အား ကားပေးလိုက်ပြန်သည်။ လက်ချောင်းများနှင် နို့အုံနှစ်ဖက် ချေခံနေရရင်း လေးဖက်ထောက် ခါးကော့ ပေးထားသဖြင့် ပေါင်ကြားမှ ပြူးထွက်နေသော အဖုတ်လေးအား ဒုတိယအကြိမ် အယက်ခံရကာ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ ထွက်ကျလာရ၏။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှ အရည်များ ထွက်သွား သည်နှင့် ရှက်စိတ်ကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲတက် လာတော့သည်။ ခင်ပွန်းဟောင်းရှေ့ ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွနေသည်ကို ထိန်းရင်း အသံထွက် မညည်းမိအောင် အောက်နှုတ်ခမ်းအား ကိုက်ထားလိုက်၏။

” ရှီးးးးး …. အရင်လို …. ရွှဲနေတာပဲ … မွန်ရယ် ….။ ငါ … ဒီလို … စောက်ရည်ရွှဲတဲ့ …. အဖုတ်လေးကို … မလိုးရတာ ကြာပြီဟာ ”

????️( အခန်း ၂ )????️

ရဲသူ စကားဆုံးသည်နှင့် စောက်ဖုတ်လေးထဲ ဗျစ်ကနဲ့ လီးက တိုးဝင်လာတော့သည်။ မဝင်တာ ကြာပြီ ဖြစ်သော ခင်ပွန်းဟောင်း၏လီးကြီး စောက်ပတ် လေးထဲ ဝင်လာသဖြင့် စုမွန်တစ်ယောက် ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်း တုန်ခါနေရ၏။ ခေါင်းလေးမော့ကာ လည်ပြန်ဆွေကြည့်ရင်း ဖင်အား မသိမသာ ကော့ပေးလိုက်သည်။ ရဲသူကလည်း ဇနီးဟောင်းလေး၏ တုန့်ပြန်ချက်အား ချက်ချင်း နားလည်လိုက်၏။ လီးအရင်းထိ ပစ်ဆောင့်ကာ ကပ်ထားရင်း ခါးအားဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲ မွှေပေးနေသည်။

” အာကွာ …… ကောင်းတယ် ……… အဟင့် ဟင့် …… အရင်လို ……. ဟိုကွာ …… အင်း …… ဟုတ် ဟုတ် ……. ဟုတ်တယ် ”

စုမွန် အသံထွက် ညည်းလိုက်တော့၏။ စကားမဆုံးခင် စုမွန် ခံယူချင်သော ဆန္ဒလေးအား ရဲသူမှ ချက်ချင်း ဖြည့်ဆည်းပေးနေသည်။ စောက်ခေါင်း လေးထဲ လီးအရင်းထိ ကြိတ်မွှေပေးရင်း အစိလေးအား ဖိချေပေးလိုက်ပြန်၏။

” အင်းဟင်း …….. ရှီးးးးးး ……. ရှီးးးးးးးး ……. ကောင်းလိုက်တာကွာ ”

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေမှတော့ သူမအတွက် မထူး တော့ပေ။ အနိုင်ကျင့် လိုးနေသည်ဟု မတွေးမိ တော့ပဲ လက်ရှိယောက်ျား ပြည့်စုံထက် အပြုစုအယုယ ကောင်းသော ခင်ပွန်းဟောင်းအား ဖင်ကြီး ကော့ပေးရင်း အလိုးခံနေမိသည်။

” အ ………. အားးးး ……… အိုး ……… ရှီးးးးးး …….. ကောင်း ……. ကောင်း …….. ကောင်းလိုက်တာကွာ ……… ဆောင့်ချင် ….. ဆောင့်တော့နော် ……. ယောက်ျား ……….. ရှီးးးးးး ”

စုမွန်ပါးစပ်မှ ရောင်ပြီး ယောကျ်ားလို့ ထွက်သွားမိ သဖြင့် ရဲသူ စိတ်ထဲ အားရကျေနပ်ကာ မီးပွင့် မတတ် ဆောင့်လိုးပေးတော့၏။ ဒစ်နောက်ဖျားထိ ထုတ်ကာ လီးအရင်းထိ ပြန်ဆောင့်လိုးပေးသဖြင့် စုမွန်တစ်ယောက် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရှာသည်။

” ဗျစ် …… အ ….. ဖွပ်ဖွပ် ……. အားးးး …… ဘွတ် ……. အမလေးးး …… ဇွိ …… ဗြိ ……. ဘွတ် ….. အ အ ”

ရဲသူ၏ မနားတမ်း ဆောင့်ချက်များအောက် အသံထွက်ညည်းကာ လီးအရသာအား ခံယူနေတော့၏။ လီးကြီး ဆောင့်ဝင်လာတိုင်း အိပ်ယာခင်းအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားရင် ဖင်ကြီး ရမ်းခါ နေပြန်သည်။ ခဏအကြာ ခင်ပွန်းဟောင်း၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက် ကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက်တုန်ကာ အထွဋ်အထိပ် ရောက်ရှိသွားရ၏။ စောက်ရည် ပန်းထုတ်ရင်း အလိုအလျောက် စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများက လီးတန်အား ညှစ်ပေးနေရာ ရဲသူ လီးကြီးမှာလည်း ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ ကျဉ်တက်လာကာ လရည်များ ပန်းထည့်ပစ်တော့ သည်။

” အင့် ….. ဗျစ် ……. အားဟား …… ဘွတ် …… ဇွိ …… ဗျစ် …..ဘွတ် …….. အ ……… အ …….. ကောင်းလိုက်တာ ……… မွန်ရယ် ”

ရဲသူ ညည်းရင်း လရည်များ ပန်ထုတ်နေကာ ကုန်သည်နှင့် စုမွန် အဖုတ်လေးထဲမှ ဆွဲထုတ် လိုက်၏။ စုမွန် ကိုယ်လုံးလေးအား ပက်လက်လှန် လှဲခိုင်းပြီး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဆွဲမြှောက်ကွေး လိုက်ရင်း ပူပူနွေးနွေး လိုးထားသော အဖုတ်လေးအား အကျိအချွဲများ ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးပြန်သည်။ စောက်ပတ်နီတာရဲလေး ပြောင်စင်မှ ဒူးထောက်လျက် အနေအထားဖြင့် စုမွန်ကိုယ်လုံးအား ခွလျှောက်ရင်း နို့အုံနားအရောက် လီးအား မျက်နှာပေါ် တင်ပေးလိုက်၏။ စုမွန်မှာ သူမစောက်ရည် များနှင့် လရည်များ ပေးကပ်နေသော ရဲသူလီးအား ညာလက်လေးဖြင့် အရင်းနား ဆုပ်ကိုင်နေသည်။

လရည်ထွက်ပြီးခါစ မပျော့မမာ အနေအထားနှင့် လီးကြီးမှာ စုမွန် လက်ထဲ ဆက်ကနဲ့ ၃ ချက်ခန့် လှုပ်ရမ်းပြီးမှ စိုက်ကျသွား၏။ လီးထိပ်အား နဖူးပေါ်တင်ကာ ပွတ်ရင်း ပါးပြင်နုနုလေးပေါ် ၂ မိနစ်ခန့် တင်ပွတ်လိုက်၏။ မျက်နှာတပြင်လုံး လီးအရည်ပြားပေါ် ကပ်နေသော အကျိအချွဲများနှင့် အားရအောင် ပွတ်ပြီးမှ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ဟကာ လီးထိပ်အား ငုံစုပ်လိုက်တော့သည်။ စုမွန်ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ဖူး မြုတ်သည်နှင့် ရဲသူမှာ ခါးအားဖြင့် လီးအရင်းထိ ဝင်အောင် ဖိသွင်းနေ၏။ ၁၅ ချက်ခန့် အထုတ်အသွင်း လုပ်ကာ လီးအရည်ပြားပေါ်မှ လက်ကျန် အကျိအချွဲများ ပြောင်စင်မှ လီးအား ဆွဲထုတ်ပစ်သည်။

စုမွန်တစ်ယောက် သူမ ပါးစပ်ရှေ့ တံတွေး များဖြင့် ပြောင်လက်နေသော လီးအား မက်မက်မောမော ကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးအား ပါးခွက်အောင် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ပြီးမှ ပြန်ထုတ်ပေးလိုက်တော့၏။

” သီတာဆီ … ခဏ သွားချင်တယ် ”

ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် ၂ ယောက်သား အနားယူရင်း စုမွန်ဆီမှ အသံထွက်ပေါ်လာ၏။

” ဟူးးးးး …… ဒီလောက်ဆို ……. ငါ ကျေနပ်ပါတယ် ….. မွန်ရယ် …..။ ရော့ …… သီတာမျိုး … အိပ်ခန်းသော့ … ဖုန်း …… ဒါ …… မွန့်ကားသော့ ”

ရဲသူမှာ ဇနီးဟောင်း၏ ပါးပြင်လေးအား နမ်းရင်း သူယူထားသော သော့များနှင့် ဖုန်းများ ပြန်ပေးလိုက်တော့သည်။ အဝတ်အစားများ ပြန်လည် ဝတ်ဆင်ကာ စုမွန်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။

” ကျွိ ……… ကျွီ …… ဟင် …….. မွန် …… မွန် ……. နင် နင် ……. နင် အဆင်ပြေလား ”

တံခါးဖွင့် ဝင်လိုက်သည်နှင့် စိုးရိမ်တကြီး မေးရင်း ပြေးလာဖက်သော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာမျိုး အား ခပ်တင်းတင်း ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။

” ပြေ …….. ပြေ …….. ပြေပါတယ် ……… သီတာ ရဲ့ …… ဟူးးးးးးးးး ”

စုမွန်မှာ သီတာမျိုးအား ပြန်ဖြေရင်း သက်ပြင်ရှည် ကြီး ချလိုက်မိ၏။

” နင် …… အဆင်ပြေရင် …. ပြီးတာပဲဟာ ……။ ဒါနဲ့ ……… ရဲသူရော ”

” သူရှိသေးတယ် ……… ငါနင့်ကို ……. စိတ် ပူ လို့ ……. လာကြည့်တာပါ ”

” တော်သေးတာပေါ့ ….. မွန်ရယ် …..။ ရဲသူက ……. နင့်ကို ……… တစ်ခုခုလုပ် ……. ဟင် …….. ”

မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ထားရင်း သီတာမျိုးမှာ နှာခေါင်းဝထဲ ညှီစို့စို့အနံ့လေး ရမိသဖြင့် စုမွန် မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်မိ၏။ စုမွန်မျက်နှာ နုနုလေးပေါ် ကပ်နေသော အဖြူဖတ်လေးများအား ကြည့်ကာ တစုံတခုအား တွေးမိလိုက်သည်။

” မွန် …….. နင် ……. နင် …….. နင်တို့ ”

” ငါ့ … ငါ့ …. အဟင့် …. ငါ့ကို …. နားလည်ပေးနော် ……. သီတာ ……… အဟင့် ဟင့် ”

” အင်းးးးး ….. မငိုပါနဲ့ … မွန်ရယ် … ငါ နားလည်တယ် ……။ ဘာဖြစ်ဖြစ် ……… နင်က ငါ့သူငယ်ချင်းပဲ …….။ နင့်ဘက် ……… ငါ အမြဲရှိနေမှာပါ ”

သီတာမျိုးမှာ မျက်ရည်များနှင့် စိတ်ရှုပ်နေသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စုမွန်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ကာ အားပေးစကား ပြောပေးနေ၏။

သီတာမျိုးတစ်ယောက် စုမွန်မျက်နှာပေါ်မှ အဖြူဖတ်လေးများအား ကြည့်ရင်း ရဲသူနှင့် လိုးခဲ့သည်ကို ရိပ်မိလိုက်သည်။ ရဲသူနှင့် လင်မယားဘဝ အတူ နေထိုင်စဉ် အထွဋ်ထိပ်ရောက်ပြီးတိုင်း စုမွန်မှာ ရဲသူမျက်နှာအား ခွပွတ်သလို ရဲသူကလည်း စုမွန် မျက်နှာအား လိုးပြီးခါစ လီးဖြင့် ပွတ်ပေးတတ်ကြောင်း ပြောပြဖူး၏။

” ဒါနဲ့ … နင့်ဘကြီး ……. ညနေ ဘယ်အချိန် ပြန်လာမှာလဲ … သီတာ ”

” ၅ နာရီလောက်မှပါ …… ဘာလို့လဲ … မွန် ”

” အခု … ၂ ချက်ခွဲဆိုတော့ … နောက်ထပ် … ၂ နာရီ ကျော်ကျော်လောက် … အချိန်ရသေးတာပေါ့ ”

” ဟမ် … နင် ……… ရဲသူနဲ့ …… နေဦးမလို့လား ”

” အင်း ”

စုမွန်မျက်နှာလေး ပြောရင်း ရဲတက်လာ၏။

” ကဲ … ဒါဆိုလည်း … ငါ …… နင်တို့စားဖို့ … တစ်ခုခု သွားဝယ်လိုက်မယ် …. လွတ်လွတ်လပ်လပ် …… နေတော့ ”

သီတာမျိုးမှာ လူချင်းခွာပြီး ကားသော့လေး ယူကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ စုမွန်မှာ သီတာမျိုးကားလေး ခြံဝင်းထဲမှ ထွက်သွားပြီး ခြံဝင်းတံခါးစိကာ အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာခဲ့၏။ အိမ်ထဲ ရောက်သည်နှင့် အပေါ်ထပ်တက်ရာ လှေကားတဝက်၌ သူမကိုယ်သူမ ပြန်စဉ်းစားနေရှာသည်။ အခုချိန် သူမကားသော့ ပြန်ရသဖြင့် အိမ်ပြန်လျင် ရနေသည်ကို မပြန်ပဲ ရဲသူ၏ အထိအတွေ့အား ခံယူချင်နေ၏။ စဉ်းစားရင်း ခြေလှမ်းများက လှေကား အတိုင်း တက်လာကာ ရဲသူရှိသော အခန်းရှေ့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြန်သည်။ ညနေ ၄ နာရီ ခွဲအထိ ဝေးကွာခဲ့ရသော အချိန်ကာလများအတွက် အတိုးချ ဆက်ဆံခဲ့ပြီး သီတာမျိုး ပြန်လာမှ ပါလာသော အစားသောက်များ စားသောက်ကာ လမ်းခွဲပြန်ခဲ့ကြတော့၏။

——————————–

စုမွန် အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် ခြံဝင်းထဲ လင်ဖြစ်သူ ကားလေး မရောက်သေးသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲ လျှောက်လာရင်း နံဆော်နေသော အဝတ်အစားများ ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ ဘော်လီချွတ်ပြီးသည်နှင့် အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ခါးညွတ်ပြီး ဒူးမြှောက်ချွတ်ရာ လရည်နံ့ စောက်ရည်နံ့ မွှန်ထူနေ၏။ အဝတ်ဟောင်းခြင်းထဲ ပစ်ထည့်ကာ အိပ်ခန်းအတွင်းရှိ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ ပြည့်စုံ ပြန်လာချိန် ရေချိုး အဝတ်အစားလဲကာ ခြံတံခါး ကိုယ်တိုင် ဖွင့်ပြီး ဆီးကြိုလိုက်၏။

” မောင် …… ရေအရင်ချိုးမှာလား … ထမင်း အရင်စားမှာလား ”

” ရေအရင်ချိုးလိုက်မယ် … မွန်က …… ထမင်းပွဲ ပြင်ထားလိုက်နော် ”

လင်မယား ၂ ယောက် ညစာစားပြီး အိပ်ယာဝင်ချိန် စုမွန် အခက်တွေ့နေရသည်။ ခင်ပွန်းဟောင်းနှင့် တစ်နေကုန် လိုးထားသဖြင့် အဖုတ်လေးမှာ ကျိန်းစပ်နေ၏။ ပြည့်စုံ စနမ်းသည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားမှ ထထိုင်ရင်း လီးအား ကုန်းစုပ်တော့သည်။

” ရှီးးးးးးးးး ….. အားးးးးးး ….. ထုတ် ထုတ် ….. ထုတ်တော့ …… မွန်… ပါးစပ်ထဲ … ပြီးသွားလိမ့်မယ် …. အ …… အ ”

စုမွန်မှာ လီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံထားပြီး လီးထိပ် အပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ ထိုးပေးလိုက်သဖြင့် ပြည့်စုံမျက်နှာရှုံ့ပြီး ညည်းနေရသည်။ ပြည့်စုံ မျက်နှာအား ကြည့်ကာ လီးကို ပါးစပ်က ထုတ်ပေးလိုက်၏

” ပါးစပ်ထဲ … ပြီးလိုက်ပေါ့ မောင်ရဲ့ … ဘာဖြစ်လဲ ”

” ဟာ … မောင်က မွန့်ကို …. လိုးချင်သေးတာလေ ”

” မွန်က …. စုပ်ချင်သေးတာ မောင်ရဲ့ …. စုပ်ရတာ မဝသေးဘူး ”

စုမွန် လင်ဖြစ်သူ စကားအား မစောင့်တော့ပေ။ လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်ရင်း လက်ကလည်း ဂွင်းထု ပေးလိုက်ပြန်သည်။ အလိုးခံလို့က မဖြစ်။ အဖုတ်လေး ကျိန်းနေသဖြင့် လင်ဖြစ်သူ လရည်ထွက်ရန် ကြိုးစားစုပ်တော့၏။ ၅ မိနစ်ခန့်အကြာ ပါးစပ်ထဲ လီးထိပ်လေး တဒုတ်ဒုတ်နှင့် တင်းလာသဖြင့် လီးအားထုတ်ပေးလိုက်သည်။ လဥများ ညှစ်ချေကာ ခပ်သွက်သွက် ထုပေးရာ ပြည့်စုံကိုယ်ကြီး ဆက်ကနဲ့ တုန်လာကာ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထွက် နေတော့၏။

ပြည့်စုံ အိပ်သွားသော်လည်း စုမွန်တစ်ယောက် အိပ်မပျော်သေးပေ။ ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့်ဖြင့် အတွေးများက အတိတ်ဆီသို့ ရောက်ရှိသွားရသည်။

////////////////////////////////////

စုမွန် အပျိူဖော်ဝင်ကတည်းက နို့အုံမောက်မောက်နှင့် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက် ဝိုင်းစက် အိကား လာသော ဖင်သားစိုင်များကြောင့် ပိုးပန်းသူများ များပြားလာသည်။ သို့သော် မအေတစ်ခု သမီးတစ်ခုမို့ အထက်တန်းကျောင်းပြီးလို့ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် ရောက်တဲ့အထိ အချစ်ရေး စိတ်မဝင်စားပဲ စာကိုသာ ဖိကြိုးစားခဲ့၏။ တစ်နေ့တခြား အလှသွေးပိုမိုကြွယ်ဝလာသော စုမွန်အား အသဲအသန် ကြိုးစားသူများထဲမှ တက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်တွင် ဇွဲနိုင်အား စိတ်တိုင်းကျ ရွေးချယ်လိုက်၏။ ဇွဲနိုင်မှာ အနေအေးကာ စကားပြော ချိုသာ၍ စုမွန်အား တုန်နေအောင် ချစ်ရှာသည်။ ရည်းစားဘဝ စုမွန် သဘောကျ နေလာခဲ့၏။ စုမွန် ခွင့်ပြုသလောက်သာ ကျေနပ် နှစ်သိမ့်တတ်သည်။ ကျောင်းပြီး သော်လည်း စုမွန်အိမ်သို့ ဇွဲနိုင်အား ဝင်ထွက်ခွင့် ပေးထားခဲ့သည်။

” စုမွန် … အလုပ်ရနေပြီဆို ”

” အင်း … လောလောဆယ် စတိုးဆိုင် တစ်ခုမှာ … ဝင်လုပ်နေတာ ”

” ဟူးးးး ”

” ဘာဖြစ်တာလဲ … ဇွဲနိုင်ရဲ့ ”

” ငါတို့ ၂ ယောက် ဘဝက … နီးစပ်ဖို့ လွယ်ပါ့မလား …။ အခုထိ ငါလည်း ကျောင်းသာပြီးတာ … အလုပ်က မရှိသေးဘူး ”

” စိတ်ဓာတ် မကျပါနဲ့ … ဇွဲနိုင်ရယ် … ငါတို့ ကြိုးစား ရမှာပေါ့ ”

စုမွန်၏ မိခင်ဖြစ်သူ မွေးရပ်မြေ ခဏပြန်သွားသဖြင့် ဇွဲနိုင်မှာ နေတိုင်းလိုလို ရောက်ရှိနေသည်။ တစ်နေ့တခြား ပိုပိုလှလာသော ချစ်သူလေးအား စိတ်မချတော့။ အတူနေချင်သော်လည်း ဘဝတစ်ခု တည်ဆောက်ဖို့ အလုပ်အကိုင်က မရှိသေးပေ။ ဒီနေ့ မနက်ပိုင်း ချက်ပြုတ်ပြီး ရေမချိုးခင် ထမိန်ရင်လျား နှင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေစဉ် ဇွဲနိုင် ရောက်လာသဖြင့် စကားထိုင်ပြောနေသည်။ စကားပြောရင်း ဇွဲနိုင်တစ်ယောက် စုမွန်အား သိုင်းဖက်ကာ ရင်လျားထားသော ထမိန်အပြင်မှ နို့အုံအား ဆုပ်နယ်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်သည်။ စုမွန်မှာလည်း ဇွဲနိုင် ပုဆိုးအပြင်မှ ပေါင်ကြားထဲနိုက်ကာ လီးအား ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်၏။

” ချစ်တယ် … စုမွန်ရယ် ”

ဇွဲနိုင်မှာ ပါးစပ်မှ တတွတ်တွတ်ပြောပြီး နို့သီးခေါင်း စို့ရင်း ပေါင်ကြားထဲ နိုက်နေရာ စုမွန်တစ်ယောက် ဇွဲနိုင်လီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားကာ ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေးလိုက်သည်။

” ဟင်းဟင်း ……… အဟင့် ………. အိုးးး ”

စုမွန် မျက်လုံးလေး စင်းလာပြီး ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးစဉ် ဇွဲနိုင်မှာ ထမိန်အောက်နားစထဲ လက်သွင်းကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လက်ခလယ်လေးဖြင့် စောက်ရည်များ စီးကျလာသည်အထိ လက်နှင့် လိုးပေးနေသည်။

” အ … အားးး …… ပြီး ….. ပြီး … ပြီးပြီ ဟာ ”

စုမွန်ကိုယ်လေး တုန်လာကာ ဇွဲနိုင်လီးအား ပုဆိုးအပြင်မှ ခပ်မြန်မြန် ထုပေးနေပြန်သည်။ ခဏအကြာ စုမွန်လက်ထဲ ဇွဲနိုင်လီးမှာ တင်းကနဲ တင်းကနဲ သွေးတိုးလာပြီး ပုဆိုးထဲ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်နေတော့၏။ ဇွဲနိုင်ပြန်သွားသည်နှင့် အိမ်ရှေ့ တံခါးနားထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။

” ညနေ … တစ်ခေါက် လာမယ်နော် … စုမွန် ”

” အင်းပါ … လာခဲ့ … အမေ … ပြန်မလာသေးပါဘူး ”

စုမွန်တစ်ယောက် ဇွဲနိုင်အားပြောရင်း အိမ်ရှေ့တံခါး စိကာ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာသည်။ ရေချိုးရန် နောက်ဖေးခန်းလျှောက်ရင်း ဧည့်ခန်းထဲအဖြတ် သူမနှင့်ဇွဲနိုင်တို့ အတူထိုင်ခဲ့သော ခုံလေးအား ကြည့်မိရာ မျက်မှောင်လေး တွန့်သွားမိ၏။ ဇွဲနိုင် အိမ်ပြန်သွားရာ စားပွဲခုန်ပေါ် ဖုန်းမေ့ကျန်ရစ်ခဲ့ တော့သည်။ လှမ်းခေါ်ရန် စဉ်းစားပြီးမှ ညနေလာမှ ပြန်ပေးတော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ဖုန်းအား ကောက်ယူရင်း ဘာရယ်မဟုတ် ဖုန်းဖွင့် ကြည်မိ လိုက်၏။

” ဟင် ”

ဖုန်းဖွင့်သည်နှင့် ကြည့်လက်စ ဇာတ်ကားကြောင့် စုမွန်တစ်ယေက် ဟင်ကနဲ့ ယောင်ထွက်သွားရပြန်သည်။ အံသြမှင်သက်ရင်း မျက်စိရှက်သလို ဖြစ်သွားပေမဲ့ အကြည့် မရွေ့နိုင်တော့ပေ။ အခုမှ စုမွန် သဘောပေါက်သွားရသည်။ ဇွဲနိုင်တစ်ယောက် သူ့အိမ်တွင် ဇာတ်ကားကြည့်ရင်း မနေနိုင်သဖြင့် သူမဆီလာက အာသာဖြေသွားချင်း ဖြစ်ပုံရ၏။ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားမှ ခုံပေါ်ပြန်ထိုင်ကာ ရေချိုးရန် မေ့သွားပြီး ဇာတ်ကားအား ကြည့်နေမိသည်။

ရေတံခွန်ဘေးနား မိန်းမချောလေးမှာ ချစ်သူကောင်လေး လီးအား စုပ်ပေးနေရာ လီးကြီး ထောင်မတ်လာ၏။ ခဏအကြာ ကောင်လေးမှာ ထရပ်ပြီး ကျောက်တုန်းပေါ် ထိုင်နေသော မိန်းမချော ပါးစပ်အား ဆွဲလိုးတော့သည်။ စုမွန်တစ်ယောက် လောလောလတ်လတ် ဇွဲနိုင် လက်နှင့် လိုးပေးထားသဖြင့် စောက်ရည်ထွက်ထားသော်လည်း ဖုန်းထဲမှ ဂျပန် အချစ်ဇာတ်လေးကြောင့် ကာမစိတ်လေး ပြန်ကြွလာရ၏။ မိန်းမချောလေးမှာ ပါးစပ် အလိုးခံရသဖြင့် မျက်လုံးလေး ပြူးထွက်လာကာ လည်ပင်း ကြောများ ထောင်လာရှာသည်။

စုမွန်စိတ်ထဲ ဇွဲနိုင်များ သူ၏လီးဖြင့် ပါးစပ်ထဲ လိုးခဲ့လျင်ဟု တွေးမိသည်နှင့် အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်ကာ စောက်ရည်များ အိုင်လာပြန်၏။ ဖုန်းအား စိုက်ကြည့်ရင်း တကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖုများ ထလာကာ အာခေါင် ခြောက်ကပ်လာသည်။ မိန်းမချောလေးမှာ မခံနိုင်တော့သဖြင့် ချစ်သူကောင်လေး ဗိုက်အား တွန်းကာ ချောင်းတဟွတ်ဟွတ် သီးနေရ၏။ ကောင်လေးမှာ မိန်းမချောလေးအား ချိုင်းမှဆွဲထူကာ ကျေက်တုံးပေါ် လက်ထောက်ခိုင်းရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် တဘွတ်ဘွတ် ဆွဲလိုးပစ်သည်။

စုမွန် လက်လေးတစ်ဖက် ပေါင်ကြားထဲ အလိုလို ရောက်ရှိသွားကာ အရည်အိုင်နေသော အဖုတ်လေးအား ဖိပွတ်နေတော့၏။ ဇာတ်ကားထဲ မျောပါနေစဉ် ပုခုံးပေါ် လက်တစ်ဖက် ကျရောက်လာသဖြင့် စုမွန် ကိုယ်လုံးလေး ထိုင်လျက် အနေအထားဖြင့် ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရ၏။

” စုမွန် ”

” အမလေး …….. ရှင် ……. ရှင် ……. ရဲသူ ”

စုမွန် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာကာ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားရသည်။ သူစိမ်းယောက်ျားရှေ့ အပြာကား ကြည့်ကာ စောက်ပတ်လေး ပွတ်မိလျက်သား ဖြစ်နေရ၏။ ဖွင့်ထားသော လိုးကားအား အမြန်ပိတ်ကာ ဖြဲထားသော ပေါင်အား ပြန်စိထားလိုက်သည်။

” ဟို ….. ဟို …. ဒီကို …. ဘာ …. ဘာ ….. ဘာလာလုပ်တာလဲ ”

” ဒီဘက် လာရင်းနဲ့ … ဝင်လာတာပါ …။ ငါ ရောက်နေတာ ကြာပြီ … စုမွန် …။ နင် တံမျက်စည်း … လှဲနေကတည်းကပဲ ”

” ဟင် ”

” ဟင်မနေနဲ့ … ငါ အသံပေးမလို့ … လုပ်တုန်း … နင့်လူ ရောက်လာလို့ … တံခါးကြားကွယ်ပြီး ပုန်းနေလိုက်တာ ”

” ဒါ ……… ဒါ …………… ဒါဆို ”

” အင်း …. ဟိုကောင်က နင့်အဖုတ်နိုက်တာရော …. နင်က ဂွင်းထုပေးတာရော … အကုန်မြင်ပြီးသား ….. ဒီမယ်ကြည့် ”

” ဟာ …… နင် ….. နင် ….. မမိုက်ရိုင်းနဲ့ ”

ရဲသူမှာ ပုဆိုးခြေရင်းပုံချပြီး ပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအား ဂွင်းထုပြနေသည်။

” မရိုင်းပါဘူး … ဒါ …. လီးတောင်နေတာဟ …..။ နင် …. အပြာကား ကြည့်နေတာ မြင်တော့ …. မနေနိုင်တော့တာ ”

” ဟို ….. ဟို …. အပြာကား မဟုတ်ပါဘူး ”

စုမွန် အသံများ တုန်ခါလာရသည်။ သူမ ညာဘက် လက်မောင်းနား ရဲသူ ဒစ်ကြီး ခါရမ်းနေ၏။

” သေချာလား … နင်ကြည့်နေတာ … ဘာကားလဲ ”

ရဲသူမှာ မေးရင်း စုမွန်လက်ထဲမှ ဖုန်းအား လှမ်းယူ လိုက်ပြန်သည်။ ခါးညွတ်သွားသဖြင့် ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်နေသော စုမွန်လက်မောင်း အိုးလေးအား လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်မိကာ လမွှေးအုံမှာ လက်မောင်သား ဖွေးဖွေးလေးအား ဖိကပ်မိတော့၏။

” အာ ……… မဟုတ်ပါဘူးဆိုဟာ ”

စုမွန်မျက်နှာလေး နီရဲတွတ်နေသည်။ ဖုန်းအား ဘေးသို့ လွဲကာ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ပေ။

” လိုးကားပါဟာ …… မညာနဲ့ ငါမြင်တယ် ”

” ဟို …. ဟိုဟာ …. ကောင်မလေးက ….. သူ့ချစ်သူ ကောင်လေးကို …. ဟိုလို ….. လုပ် ….. လုပ် …. ဝု …. ဖလု ….. အာ ….. ဘာလုပ် …… ဝေါ့ …. အု … ဖလူး … အွတ် …. ပလောက် ပလောက် ….. ဝု ….. အု အု ”

စုမွန် ဖုန်းလေး လက်လွဲကိုင်ကာ ရဲသူအား မော့အကြည့် လက်မောင်း ကပ်ထောက်နေသော လီးထိပ်မှာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနှင့် ထိမိနေသည်။ ရဲသူ ချက်ချင်း စုမွန်ခေါင်းအား ဖမ်းထိန်းကာ လီးထိပ်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းလေးအား ထိုးလိုက်ပြန်၏။ စုမွန်ခေါင်း နောက်ဆုတ်၍ မလုပ်ဖို့ တားရာ နှုတ်ခမ်းလေးအပွင့် ဒစ်အား ထိုးထည့်ကာ ပါးစပ်လေးကို ဆွဲလိုးနေတော့သည်။ စုမွန်မှာ ထိုင်ခုံပေါ် ရင်လျားလျက်လေးဖြင့် ထိုင်နေရင်း ခေါင်းလေး ညာဘက် လှည့်ပေးကာ ပါးစပ်လေးအား အလိုးခံနေရ၏။

????️( အခန်း ၃ )????️

စုမွန် မျက်ရည်များ စီးကျလာရသည်။ ချစ်သူဇွဲနိုင် အမြတ်တနိုး နမ်းနေသော နှုတ်ခမ်းလေးထဲ သူစိမ်း ယောကျ်ားလီးက ဝင်ထွက်နေ၏။ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးမှာ မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်လာတိုင်း ဒစ်ဖူးမှာ အာခေါင်ပျော့အား ထောက်မိသဖြင့် ခဏတိုင်း ပျို့တက်ကာ လည်ပင်းကြောများ ထောင်လာရသည်။ မညှာမတာ ပါးစပ်လေးအား ဆွဲလိုးနေသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး နှုံးခွေလာကာ မျက်လုံးများ ပြာဝေလာသည်။

ထိုစဉ် ရဲသူမှာ လီးအား ဆွဲထုတ်၍ စုမွန် ကိုယ်လုံးအား ချိုင်းမှ ဆတ်ကနဲ ဆွဲထူကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲကပ်ပစ်၏။ တံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက်နေသော လီးမှာ စုမွန် စောက်ဖုတ်လေးအား ထမိန်ပေါ်မှ ဖိထောက်ထားလိုက်ပြန်သည်။

” ပြွတ် … အင့် … အင်း …. ပြွတ် …. ပြွတ် ”

တဆက်ထဲ စုမွန်နှုတ်ခမ်းလေးအား တေ့စုပ်ကာ ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ဖြည်ချပစ်၏။

” အာ …. မလုပ် …. လုပ် ….. ပြွတ် … အဟင့် ….. ပြွတ် ပြွတ် ….. အဟင့် … ဟင့် …. ပြွတ် ”

ထမိန်ကျွတ်သွားသဖြင့် ရှက်စိတ် ဝမ်းနည်းစိတ်များ ပေါ်လာကာ တားနေစဉ် ရဲသူမှာ နှုတ်ခမ်းအား မရမက ဆွဲစုပ်ထားပြန်သည်။ နို့အုံလေးအား ညှစ်ချေရင်း နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲချေရာ စုမွန် မျက်လုံးများ စင်းကျလာရ၏။

” မလုပ် ….. အ …. မလုပ် …… ပါ ……. နဲ့ ……. အ ……. ကျွတ် ”

” စုမွန်ရာ …. ငါ … နင့်ကို …. လိုးချင်နေတာ ….. ကြာပြီဟာ ”

ရဲသူစကား ကြားရုံဖြင့် ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် တုန်ခါလာကာ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်း ခံစားလိုက်ရ၏။ ချစ်သူ ဇွဲနိုင်ဆီကပင် ဒီလို စကားလုံး ကြမ်းကြမ်း တစ်ခါမှ မကြားဖူးသေးပေ။

” အာ …. ဟင့် ဟင့် ….. မပြောနဲ့ … အဟင့် ဟင့် ”

တုန်ရီလှိုက်မောသံလေးနှင့် ပြန်ပြောစဉ် နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေး ၂ ဖက်အား အစို့ခံရသဖြင့် ရဲသူလည်ပင်းအား အားယူ ချိတ်ဆွဲရင်း ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေးနေမိ၏။

” ပြွတ် …… ရှီးးးးး ……. အ … အ ……. ဟင့် ……. အင်း ဟင်း ”

အထိအတွေ့အောက် စိတ်ပါလာကာ လက်ချောင်း လေးများနှင့် ရဲသူ ဆံပင်များကြား ထိုးဖွကာ နို့စို့ခံနေတော့သည်။ စုမွန် ကျောင်းပြီးသည်နှင့် မြို့လယ်ရှိ စတိုးဆိုင် တစ်ဆိုင်တွင် အရောင်စာရေးလုပ်ရင်း ရဲသူနှင့် ဆုံခဲ့ရသည်။ ရဲသူမှာ စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင် ဦးသန်းနိုင် ဒေါ်မိမိတို့၏ ဒုတိယမြှောက်သား ဖြစ်၏။ စုမွန်အား လွန်ခဲ့သည် ၃ လမှ ချစ်ခွင့်ပန်ထားပြီး စုမွန်ကလည်း ချစ်သူရှိကြောင်း ပြောပြကာ ငြင်းထားလိုက်သည်။ သို့သော် ကာမအတွေ့ကြုံရှိကာ တဇွတ်ထိုး လုပ်တတ်သည့် ရဲသူ အကျင့်ကြောင့် စုမွန်တစ်ယောက် ပန်းဦး မစွပ်ချင်ပဲ စွပ်လိုက်ရတော့၏။

” အွန်း …. အင်းဟင်း ….. အင်း ….. ကျွတ် … အာ …. အာ ”

ရဲသူမှာ နို့သီးခေါင်းစို့ရင်း စုမွန်ပေါင်ကြားထဲ စမ်းကြည့်ရာ အရည်ကြည်များ ရွှဲလာသည်ကို ခံစား သိရှိလိုက်ရ၏။

” အိုရ် …. အဲဒါ … မထိနဲ့ … အ ….. မထိ ….. ထိ …. အု …… အွန့် ….. ပြွတ် ပြွတ် ….. ပလပ် ပလပ် …. ပြွတ် ”

အဖုတ်လေးနှိုက်နေသော ရဲသူလက်အား ဆွဲဖယ်ကာ ပေါင်တန်များ စိထားလိုက်သည်။ ရဲသူမှာ နို့သီးခေါင်းအား ခါးအနည်းငယ်ညွတ်ကာ စို့နေရာမှ ခါးဆန့်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်၏။ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးကပ်သွားရာ စုမွန် နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေး ၂ ခုမှာ ရဲသူရင်ဘတ်အား ဖိကပ် နေသည်။ ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်အား ညှစ်ချေရာ စုမွန်တစ်ယောက် မျက်တောင်ကော့ကြီးများ စင်းကျ လာပြန်၏။ ရမ္မက်စိတ်လေးများ ခန္ဓာကိုယ်တွင်း ဝင်ရောက်လာပြီး ငြင်းဆန်ချင်သည့် စိတ်လေး အားလျော့နေသည်။

” တော်ပါတော့နော် …. ရှီးးးးးးး … အဟင့် ဟင့် ”

စုမွန် ရပ်နေသော ခြေထောက်များ ယိုင်နဲ့လာပြီး အသံလေး တုန်ခါလာ၏။ အောက်ပိုင်း ပျော့လာသဖြင့် ရဲသူမှာ စုမွန် ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ဖြဲကာ ဟလာသော ပေါင်ကြားထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးအား ဆက်ကနဲ့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ စုမွန် ပေါင်တန် ၂ ဖက် ပြန်စိလိုက်ရာ လီးအား ညှပ်ထားသလို ဖြစ်သွားခဲ့၏။ ရဲသူမှာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေရာမှ လည်တိုင်ပျော့လေးကို ဆွဲစုပ်စဉ် စုမွန်တစ်ယောက် အာရုံပြောင်းသွားပြန်သည်။ ထိုအချိန် သူမခါးလေးအား ချုပ်ကိုင်ခံရကာ ဆွဲကပ်လိုက်သဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ ရဲသူလီးကြီး တိုးဝင်လာ၏။ အဖုတ်လေးထဲ မဝင်သော်လည်း ဒစ်ဖူးနှင့် လီးအရည်ပြား စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများအား ချိတ်ဆွဲသွားသည်။

တခါမှ မခံစားဖူးသော အထိအတွေ့မို့ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ တုန်ကာ အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်လာတော့၏။ သူမစိတ်ထဲ ငြင်းဆန်သည့် အပြုအမူများ ရုတ်တရက် ပျောက်ကွယ်သွားရသည်။ အလိုအလျောက် ရဲသူလည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာလေး ဖြဲပေးမိ၏။

စုမွန် တဟင်းဟင်းနှင့် အားမလို အားမရလေး ဖြစ်လာရသည်။ ရဲသူခါးလေး အောက်ညွတ်ကာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် လီးအားထိန်း၍ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လီးထိပ်တေ့ကာ ပင့်သွင်းလိုက်ပြန်၏။ တဆက်ထဲ လက်တှစ်ဖက် မြှောက်တက်လာကာ စုမွန် ချိုင်းအောက် တစ်ဖက်စီ လျှိူသွင်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတော့သည်။

” အား ….. သေပြီ သေပြီ ….. အမလေးးးး ….. နာလိုက်တာ ….. အဟင့် ဟင့် …. ထုတ် ထုတ် …. ပြန်ထုတ် ”

တစ်ချက်ထဲနှင့် စုမွန် အပျိုမှေးအား ထိုးခွဲသွားရာ စုမွန်ခေါင်းလေး မော့တက်ကာ ငိုသံပါလေးနှင့် ညည်းရင်း ရဲသူရင်ဘတ်အား လက်သီးဆုပ်ဖြင့် တဖုန်းဖုန်း ထုရိုက်နေသည်။ အဖုတ်လေးထဲ တင်းကြပ်စွာ ဝင်ထွက်နေသော လီးကြောင့် စုမွန်မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ငိုညည်းမိ၏။ အဖုတ်အတွင်းသားများ ယားလာကာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားစဉ် ရဲသူမှာလည်း အ ကနဲ ညည်းပြီး ဆီးခုံးချင်း ဆွဲကပ်လိုက်တော့သည်။ နှစ်ယောက်သား အမောဖြေပြီး လူချင်းခွာရာ ရဲသူ လီးထိပ်တွင် အကျိအချွဲများနှင့်အတူ သွေးစသွေးနများ ကပ်ပါလာသည်။

” ဟင် … သွေး … သွေး …. သွေးတွေဟ …. စုမွန် … နင် နင် ”

” ငါ့ချစ်သူနဲ့ ….. အဆုံးထိ ….. မသွားဖူးသေးဘူး …။ နင် …… ပထမဆုံးပဲ …… အဟင့် ဟင့် ….. ဟင့် ….. အီးဟီး …. ဟင့် ဟင့် ”

” ငါ …. လက်ထပ်ယူမှာပါ ….. စုမွန် …. မငိုပါနဲ့ ”

” ငါ့မှာ …. ချစ်သူရှိတယ်လေ … အဟင့် …. ဟင့် ”

နောက်ပိုင်း စုမွန်မှာ မသန့်ရှင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အား ချစ်သူဆီ မအပ်တော့ဝံ့ပေ။ အသည်းကွဲ ဝေဒနာ လေးအား ရဲသူ၏ ကာမ အထိအတွေ့များနှင့် ကုစား လိုက်ရ၏။ မချစ်သော်လည်း အောင့်ကာနမ်းရင်း ရဲသူအလိုကျ ခိုးရာလိုက်ခဲ့ပြီး သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာမျိုးခြံတွင် ၅ ရက်ဆက်တိုက် နည်းမျိုးစုံဖြင့် အလိုးခံခဲ့ရသည်။

” အ ….. အ …. အမလေးးးး …. အားးးး အားးးးးး …. ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါဟာ ”

” စုမွန်ရယ် ….. အင့် ….. ဘွတ် ဘွတ် …. ဘွတ် …. လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတယ် ”

” စုမွန် … အခု … ငါတို့ …… ဘာလုပ်နေတာလဲ ”

” လုပ်နေတာလေ ”

” အင့် ….. ဗျစ် …. ဖွပ် ဖွပ် ….. ဘွတ် ….. ဘာလုပ်နေတာလဲ ”

” အာကွာ ….. ဟိုဟာ …. လုပ်နေတာလေ ……… အ …… အီးးး …….. အ အားးးးးး ”

” ဘာ … ဟိုဟာလဲ …. လင်မယားတောင် …. ဖြစ်နေပြီကို ”

” ဟာ … နင့်လီးကြီးနဲ့ …. စုမွန် … စောက်ပတ်ကို …. လိုးပေးနေတာ …… အ …… အ ….. အဲ့လို ကြားချင်တာမလား …. အာ ….. အင်ဟင်း …. ရှီးးးးးးးး …. အ ….. အားးးး ”

တဖြည်းဖြည်း စုမွန်တစ်ယောက် ရာဂနတ်ဖမ်းစားကာ ရဲသူနှင့် လိုးတိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း စကားလုံးများ အပြန်အလှန်ပြောကာ အလိုးခံရသည်ကို စွဲလမ်းလာတော့၏။ လက်ထပ်ပြီး ရဲသူတို့အိမ် ရောက်သွားသည်နှင့် စုမွန်တစ်ယောက် နေ့စဉ် စိတ်ညစ်နေရရှာသည်။ ရဲသူမိဘများမှာ ရဲသူအား စုမွန်နှင့် သဘောမတူပေ။ သားဖြစ်သူအား ချစ်လွန်းသဖြင့် အလိုက်အထိုက် ဆက်ဆံနေကြ၏။ အိမ်တွင်းရေး အဆင်မပြေချိန် တစ်ပူပေါ် တစ်ပူဆင့်ကာ ရဲသူအစ်ကို ရဲနိုင် နိုင်ငံခြားမှ ပြန်ရောက်လာချိန် စုမွန်တစ်ယောက် ဆိုးရွားသော အဖြစ်အပျက်များနှင့် ရင်ဆိုင်ရတော့သည်။

ရဲသူမိဘများမှာ ရဲသူအား နိုင်ငံခြား ပို့ပစ်ရာ ၂ လခန့် အကြာ စုမွန်တစ်ယောက် တောက်လောင်နေသော ကာမမီးတောက်လေးအား ကြိတ်ပြီး ငြိမ်းနေရ၏။

” အားးးးး …. အ … အင့်အင့် …. ဟင်း … ဟင်း ဟင်း ”

အိပ်ခန်းထဲ စုမွန် ဖင်ကြီးကော့တက်လာကာ လက်ကလေးတစ်ဖက်မှာ ဒူးဖုံးစကပ်လေးအောက် ပေါင်ဂွလေးထဲ တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် အသံထွက် ညည်းနေရှာသည်။ တုန်ရီမောဟိုက်နေသော အသံလေး စုမွန် နှုတ်ခမ်းဖျားဆီမှ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်နေ၏။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း နို့အုံအား ညှစ်ချေကာ ကော့ပျံရင်း ခဏအကြာမှ ငြိမ်ကျသွားတော့သည်။

အမောဖြေပြီး ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ချွတ်ရင်း ပေါင်ခြံထဲ စီးကျနေသော အရည်များအား ခပ်ဖွဖွ သုတ်လိုက်၏။ စောက်ရည်များ ပေကပ်သွားသော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးအား ကုတင်ခြေရင်းဘက်ရှိ အဝတ်ဟောင်းခြင်းထဲ ပစ်ထည့်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်မှေးရင်း အိပ်မောကျသွားတော့သည်။

” စုမွန် …… စုမွန် ……… ထဦး ”

” ရှင် ”

ခဏမှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားရာ ဘေးနား ကပ်နိုး လိုက်သော ရဲနိုင် အသံကြောင့် ထထိုင်လိုက်သည်။ ခါတိုင်း သူမအိပ်ခန်းထဲ ရဲနိုင် မလာဖူးပေ။ ဒီနေ့မှ ဝင်လာသဖြင့် စိတ်ထဲ ထူးဆန်းနေမိသည်။

” အော် …. ကိုရဲနိုင် … ထမင်းစားမလို့ ထင်တယ် ….. ထမင်းစားခန်းက စောင့်လေ …. စုမွန် ထမင်းပွဲ ပြင်ပေးမယ် ”

” ထမင်း ပြီးမှစားမယ် … ငါ သိချင်တာလေး မေးမလို့ပါ ”

ရဲနိုင်မှာ စုမွန်မျက်နှာလေး ပြုံးကြည့်ရင်း ကုတင်နား တိုးကပ်လာသည်။

” မေးလေ …… ကိုရဲနိုင် ”

” ဒါက … ဘာဖြစ်တာလဲ ”

” ရှင် …. ဟို … ဟို … မ … သိ … သိ … ဘူး …… လေ …… ဟို ဟို ”

ရဲနိုင်လက်ထဲမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးအား ကြည့်ရင်း စုမွန်ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ တုန်သွား သည်။ စကားလုံးများ ထစ်ငေါ့ရင်း မျက်နှာလေး ရဲတက်လာ၏။ အာသာဖြေရင်း ဘောင်းဘီလေးထဲ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ခဲ့ရသည်။ ရဲနိုင်မှာ စုမွန်ရှေ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေးအား နမ်းရှိုက်ပြနေ၏။ စိုထိုင်းထိုင်း စီးကပ်နေသော ဘောင်းဘီအား ခပ်ဖွဖွ ကပ်နမ်းကြည့်ရင်း ညှီစို့စို့ အနံ့လေးကြောင့် ရဲနိုင်မျက်နှာ ပြုံးယောင်သန်းလာသည်။

“‘နင်မသိပေမယ့် … ငါသိတယ်ဟ …. ဒါ စောက်ရည်တွေ ……။ ငါ့ညီ မရှိတော့ …… နင် ဆာနေပြီမလား ”

” အာ …… မဟုတ်တာ ”

ရဲနိုင်စကားကြောင့် တကိုယ်လုံး တုန်လာကာ ရှက်စိတ်ဖြင့် ခေါင်းငုံ့လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အခန်းပေါက် ပြေးထွက်လိုက်၏။

” အို့ ……… ဘာလုပ်တာလဲ ”

ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး ခြေနှစ်လမ်းသာ ပြေးရသေးသည် နောက်ကျောဘက်မှ ဖမ်းဆွဲခြင်း ခံလိုက်ရပြန်သည်။

” ဒီဘက်လှည့်ဟာ … စုမွန် ”

တဆက်ထဲ ရဲနိုင်၏ သန်မာသော လက်နှစ်ဖက်မှာ စုမွန်ပုခုံးအား ဆွဲလှည့်၍ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ငုံစုပ်ပစ်၏။

” ပြွတ် ပြွတ် …. ပြွတ် …. နင် … အလိုးခံချင် နေတာ ငါသိပါတယ်ဟာ ”

” ဟာ … အု …. ဖလွပ် ….. မဟုတ် ….. မဟုတ်ဘူး …. အင့် … ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ”

စုမွန်ခေါင်းလေး နောက်ဆုတ်ရှောင်ရင်း ငြင်းနေရာ ရဲနိုင်မှာ အလွတ်မပေးခဲ့ပေ။ ခါးလေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် ဆွဲဖက်ကာ ညာလက်ဖြင့် ဒူးဖုံးစကပ်လေး အပြင်မှ ပေါင်ကြားထဲ နိုက်ရင်း အဖုတ်လေးအား ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

” အို …. မလုပ်နဲ့ …. အဟင့် ဟင့် …. မလုပ်ပါနဲ့ ”

” စကပ်ချွတ်လိုက်နော် …… စုမွန် ”

” ဟင့်အင် … မချွတ် .. နဲ့ … အဟင့် ဟင့် ဟင့် ”

ခါးလေးယိမ်းကာ ရှောင်ရင်း စုမွန် ဒူးဖုံးစကပ် မျော့ကြိုးလေးမှာ ပေါင်လယ်သို့ လိပ်ကျလာရ၏။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ မပါတော့သဖြင့် စောက်ပတ် နီတာရဲလေး ပေါ်လာတော့သည်။ ရဲနိုင်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ထိုက်ရင်း ဖြဲကြည့် လိုက်ပြန်၏။ အဖုတ် အတွင်းသားလေးများ နီရဲနေကာ အရည်ကြည်လေးများ စို့နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ တဆက်ထဲ အစိလေးအား လက်မ ထိပ်လေးဖြင့် ဖိပွတ်ပေးရာ စုမွန် ပေါင်တန်လေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေတော့၏။

ရဲနိုင် ပုဆိုးအောက်မှ လီးမှာ ချက်ချင်း ထောင်မတ် လာရသည်။ စုမွန် စောက်ပတ်လေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် ဖြဲကြည့်ရင်း ညာလက်နှင့် ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ကာ ၁၀ ချက်ခန့် ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းထုကာ ထရပ်လိုက်၏။

” ငါ … ငါ …. မရတော့ဘူး ….. စုမွန်ရာ ”

စကားပြောရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားဖြင့် စုမွန်ခါးလေးအား လက်တစ်ဖက်နှင့် ဆွဲကာ လီးအား စောက်ပတ်လေးထဲ သွင်းပြီ ရုတ်တရက် အားကုန် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ တစ်ဆက်ထဲ အသံမထွက်စေရန် နှုတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ စုမွန်တစ်ယောက် မြန်ဆန်လွန်းသည့် လုပ်ရပ်မို့ အသက်ရှူမှားသွားရသည်။ လင်ဖြစ်သူ ရဲသူနှင့် ပုံစံအမျိုးမျိုး လိုးဖူးထားသဖြင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင် အလိုးခံရသည်မှာ အဆန်းတော့မဟုတ်။ သို့သော် ရဲနိုင် လီးအရည်ပြားပေါ်မှ ဂေါ်လီများက စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများအား ပွတ်ဆွဲသွားသဖြင့် ကာမအရသာ အသစ်လေး ခံစားလိုက်ရသည်။ စောက်ပတ်လေး ပူထူလာအောင် အလိုးခံရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက်ဖြင့် စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထုတ်နေရ၏။

နောက်ရက်များတွင် ရဲနိုင်၏ အတင်းအဓမ္မ ကာမ အပြုအစု အယုယများအောက် ရုန်းမထွက်နိုင်တော့။ ဝေးကွာနေသော ကာမ ဝေဒနာလေးအတွက် လင်တော်မောင်ရဲသူ၏ နေရာတွင် ရဲနိုင်အား အစားထိုးလိုက်မိသည်။ သို့သော် စုမွန်တစ်ယောက် ကာမစည်းစိမ်လေး ကြာကြာတော့ မခံစားလိုက်ရပေ။

ရဲနိုင်မှာ အတင့်ရဲလာကာ စုမွန်အား နေရာမရွေး အချိန်မရွေး အိမ်ထဲ၌ နည်းအမျိုးမျိုးနှင့် ဆွဲလိုးတတ်လာသည်။ မိခင်ဖခင် ရှိတာတောင် မရှောင်တော့ပေ။ စုမွန် တားသော်လည်း တဇွတ်ထိုး လုပ်ရာ ၃ လခန့်အကြာ ရဲနိုင်မိခင်နှင့် ပက်ပင်းမိကာ ပြဿနာ တက်ခဲ့ရ၏။ ရဲသူ နိုင်ငံခြားမှ ပြန်လာပြီး စုမွန်အား တရားဝင် ကွာရှင်းပစ်၏။

/////////////////////////////////////

” ဘုတ် ”

အတွေးလွန်နေစဉ် သူမကိုယ်လုံးလေးအား အိပ်ပျော်နေသော လက်ရှိယောကျ်ား ပြည့်စုံမှ လာခွသဖြင့် အတွေးစလေး ပျက်တောက်သွားသည်။ နံရံပေါ်ရှိ နာရီအား လှမ်းကြည့်ရာ ည ၁ နာရီ ကျော်နေသဖြင့် ကြိတ်မှိတ် အိပ်ပစ်လိုက်တော့၏။ နောက်ရက်မနက် အိပ်ယာနိုးသည်နှင့် ပြည့်စုံအတွက် မနက်စာ ကိုယ်တိုင် ပြင်ဆင်ပေးလိုက်သည်။

” မွန် ”

” ပြောလေ … မောင် ”

” ဒီတစ်ပတ် … စနေနေ့ကြ … မောင်တို့ လက်ထပ်တာ … ၂ နှစ်ပြည့်ပြီ ”

” ဟယ် …. မောင်က …. မှတ်ထားတာလား …. မွန်က … မှတ်မထားမိဘူး ”

” အင်း …. မွန့်နဲ့ … အမှတ်တရ … ခရီးထွက်ရင် ကောင်းမလားလို့ ….။ မောင်လည်း အလုပ်ထဲ … ကြာတော့ ငြီးငွေ့နေတာ …။ မွန့်ကိုလည်း ဘယ်မှ … လိုက်မပို့ဖြစ်ဘူး ”

” သွားလေ မောင် …။ မွန်လည်း …… ခရီးမသွားတာ ကြာပြီ …။ ချောင်းသာဘက် … သွားမယ်လေ ”

” OK … မွန်သွားချင်တဲ့ဆီ …… လိုက်ပို့ပေးမယ် ”

ပြည့်စုံမှာ မယားချောလေးအား စကားပြောရင်း မနက်စာ လက်စသတ်ကာ အလုပ်သွားရန် ပြင်ဆင်လိုက်၏။ ပြည့်စုံ ထွက်သွားသည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာကာ ကုတင်ပေါ်လှဲရင်း ပြန်မှေးနေသည်။

//////////////////////////////////

တဖြည်းဖြည်း လင်မယား ၂ ယောက် မင်္ဂလာ သက်တမ်း ၂ နှစ်ပြည့် ခရီးထွက်ရန် နီးကပ်လာခဲ့သည်။ စုမွန်လည်း အဝတ်စားများ ရွေးကာ မီးကြွေတိုက်ရင်း အဝတ်အိတ်တွေထဲ ထည့်နေစဉ် ဖုန်းသံ မြည်လာတော့၏။

” တူတူ …… တူတူ …… တူ ……… ”

လုပ်လက်စ ခဏထားကာ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် စားပွဲခုံပေါ်မှ ဖုန်းအား ယူဖွင့် လိုက်၏။

” ဟဲလို … မွန် လား ”

” အေး … သီတာ ပြော ”

” နင့်ဘေးနား … ကိုပြည့်စုံ … ရှိလား ”

ဖုန်းဖွင့်လိုက်သည်နှင့် သီတာမျိုး အသံကြားရာ ပြန်ပြောနေစဉ် သီတာမျိုးမှာ အသံနိမ့်၍ ပြန်မေးနေ သဖြင့် မျက်မှောင်လေး ကြုံ့သွားမိသည်။

” မောင် … အလုပ်သွားပြီလေ ”

” အင်း …… တော်ပါသေးရဲ့ ……။ ငါ့ဖြင့် ဆက်သာဆက်လိုက်ရတာ … ကိုပြည့်စုံနဲ့တိုးမှာ ကြောက်နေတာဟ ”

” အမ် … ဘာလို့လဲ … သီတာရယ် ”

” ဘာလို့ရမလဲ ဟ …။ ရဲသူ … ငါ့ဆီ … ဖုန်းဆက် ပြောခိုင်းလို့ …။ နက်ဖန် နေ့လည် တွေ့ချင်လို့ … ငါ့အိမ်က …… စောင့်နေမယ် ပြောတယ် ”

” ဟာ …… မလွယ်ဘူး … သီတာရယ် … နက်ဖန်ညနေ … ငါတို့ … ခရီးထွက်မှာဟ ”

” အင်း … ရဲသူအကြောင်းလည်း … နင် သိသားပဲ …… သူက ဇွတ်နော် ”

” ဟူးးးးးး ………… အေးပါ ……… သီတာရယ် ”

” မောင်မသိအောင် … အခြေနေကြည့်ပြီး …. ငါ ထွက်ခဲ့မယ်လေ …။ နင် … ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်ဟာ ”

” အင်းပါ …. ဒီလိုလုပ် …။ နက်ဖန် မနက်ပိုင်း … ငါ ဖုန်းဆက်ရင် … နင့်ဖုန်းကို … ကိုပြည့်စုံနားလေး ထားထားလိုက် …။ ငါက … လက်ဆောင်ဝယ်ပေးမယ် ဆိုပြီး … ဖုန်းဆက် လိုက်မယ် ”

” အင်း …. ဒါမဲ့ …. မောင်က …. သူလိုက်ပို့ရင်ရော …. ဟူးးးးး ”

” အဲဒါဆိုလည်း …. ငါ့ ကားနဲ့ … လာခေါ်မယ်ဟာ …။ ကိုပြည့်စုံ … မလိုက်နိုင်အောင် … တစ်ခုခု … ကြံကြတာပေါ့ ”

” နင့်ဘကြီးကရော … အိမ်မှာရှိလား ”

” အေး ရှိတယ် …။ ဒါမဲ့ …… ငါပါ … အပေါ်ထပ် နေပေးပါ့မယ် …။ ဘကြီးလည်း … မရိပ်မိတော့ဘူးပေါ့ ”

” အေးပါ …… သီတာရယ် …… နက်ဖန် … နင်လာခေါ်လိုက် ”

မနက်လင်းကတည်းက စုမွန်တစ်ယောက် စိတ်နဲ့ ကိုယ် မကပ်တော့ပေ။ သီတာမျိုး ဖုန်းဆက်အခေါ် စောင့်နေရသည်။ ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူမှာ ဇွတ်တရွတ်သမားမို့ အိမ်လိုက်လာပြီး သူမ ဖောက်ပြန်မိတာတွေ ချပြလျင် အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်း ဖြစ်ရဦးမည်။ အထိအတွေ့နောက် သာယာနေမိသော်လည်း လက်ရှိယောက်ျား ပြည့်စုံအား သံယောစဉ် ပိုနေမိ၏။

” မွန်ရေ …… သီတာမျိုး ဖုန်းဆက်တယ် …။ မောင်တို့ မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည် … လက်ဆောင် ပေးချင်လို့တဲ့ …။ မွန့်ကိုခေါ်ပြီး … ကြိုက်တာ လိုက်ဝယ်ပေးမလို့ … လာခေါ်မယ် … ပြောနေတာ ”

” ဟမ် … မောင် ……. အော် …… အင်း အင်း ”

ကုတင်ပေါ်လှဲရင်း စဉ်းစားနေချိန် ပြည့်စုံမှာ သူမဖုန်းကိုင်ရင်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသဖြင့် ထထိုင်ရင်း ပြန်ဖြေနေ၏။

” မောင့်ကိုလည်း …. သူငယ်ချင်းတွေက …. ခေါ်ထားသေးတယ် …။ ဒီလိုလုပ်ကွာ … ညနေ ၅ နာရီလောက် … ထွက်မှာဆိုတော့ … ၃ နာရီလောက်ထိ အချိန်ရပါသေးတယ် ”

” မောင်နော် … ခရီးထွက်မှာကို … သောက်ဦးမှာမလား … ဟွန့် ”

” နည်းနည်းပါးပါးပါ … မွန်ရယ် …။ ဒရိုင်ဘာ ခေါ်သွားမှာလေ …။ မောင် … ကား မမောင်းပါဘူး ”

စုမွန်မှာ လင်ဖြစ်သူအား မျက်စောင်း လှလှလေး ထိုးရင်း ပြန်ပြောကာ စိတ်ထဲ ကြိတ်ဝမ်းသာနေမိ၏။ ခဏအကြာ ပြည့်စုံ အိမ်မှ ထွက်သွားသည်နှင့် ရေမိုးချိုးကာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာမျိုး လာအခေါ် စောင့်နေလိုက်သည်။ သီတာမျိုး လာခေါ်သည်နှင့် လိုက်ပါလာရာ သီတာမျိုး ခြံဝရောက်သည်နှင့် ရဲသူကားလေးအား တွေ့လိုက်ရတော့၏။

????️( အခန်း ၄ )????️

” စုမွန် ”

အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်နှင့် ရဲသူစကားသံ ကြားလိုက် ရသည်။ ခုံအလွတ် တစ်လုံးပေါ် ဝင်ထိုင်ကာ ရဲသူနှင့် စကား ခဏပြောပြီး ၂ ယောက်သား အိမ် အပေါ်ထပ် တက်သွားကြသည်။

ရဲသူနှင့် စုမွန်တို့ ဧည့်ခန်းထဲမှ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်သွားသည်နှင့် သီတာမျိုးမှာ တီဗွီကြည့်ရင်း ကျန်နေရစ်သည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် အကြာမှ သီတာမျိုးမှာ ဘကြီးဖြစ်သူအား စကားခဏ သွားပြောပြီး အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့လိုက်၏။ သူမ အိပ်ခန်းလေးထဲ မရောက်ခင် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စုမွန်၏ ညည်းသံလေး ကြားလိုက်မိသည်။ အိပ်ခန်းတံခါးမှာ လက် ၃ လုံးခန့် ဟနေသဖြင့် အမှတ်တမဲ့ ခြေလှမ်းရပ်ကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။ ကုတင်စောင်းတွင် ဘေးတိုက် ကပ်ထိုင်လျက် ရဲသူမှာ စုမွန် အင်္ကျီလေးအား နို့ပေါ်အောင် ဆွဲလှန်ပစ်သည်။ တဆက်ထဲ ပုဆိုးလှန်ကာ ဂွင်းထုခိုင်းနေ၏။

” အချိန် … သိပ်မရဘူးနော် …. ရဲသူ …။ ပြီးတော့ သီတာ့ ဘကြီး … အိမ်မှာရှိတယ် …။ ဆိုင်မသွားဘူး ပြောနေတာ ”

” သီတာမျိုးက …. နားလည်မှု ရှိပါတယ် ဟာ ….။ သူ့ဟာသူ … ကြည့်လုပ်ပါလိမ့်မယ် …။ ထုစမ်းပါ … စုမွန်ရယ် ”

ရဲသူတစ်ယောက် နို့စို့ရင်း ဂွင်းတိုက်ခိုင်းပြီး စုမွန်အား ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။

” စုမွန် … လက်လေးနဲ့ … နင့်စောက်စိ … ပွတ်နေလိုက်နော် ”

” ဟင် ….. ဟို … ဟို …… ဖင်ကို လုပ်မလို့လား ”

” အင်း ….. ပြည့်စုံက … ဖင်မလိုးဘူးလား ”

” ဟင့်အင် … ဒီအတိုင်း ဖြစ်ပါ့မလား … ရဲသူရယ် … တအားနာမှာဟ ”

” ငါ …. ဂျယ်ဗူး … ယူလာပါတယ် ဟာ ”

” ဟူးးးးး ….. နင်က …. အရင်အတိုင်းပါပဲလား … ဇွတ်ပဲ ”

စုမွန်မှာ ခင်ပွန်းဟောင်းအကြောင်း သိနေ၏။ ငြင်းဆန်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပဲ ခံနိုင်အောင်သာ အသင့်ပြင်ထားလိုက်သည်။ ရဲသူမှာ အခန်းပြင် ပြန်ထွက်လာသဖြင့် သီတာမျိုးမှာ ရေချိုးခန်းဘက် အမြန်ဝင်ကာ သေးပေါက်နေလိုက်၏။ ရဲသူ အခန်းပြင် ရောက်ချိန် တစ်ခန်းကျော် ရေချိုးခန်းဘက်မှ ရေသံ ကြားသဖြင့် လှည့်ကြည်မိသေးသည်။ အိမ်ရှေ့ ဆင်ဝင်အောက် ရပ်ထားသော ကားဆီသို့ ဂျယ်ဗူး ယူရန် ဧည့်ခန်းထဲအဖြတ် သီတာမျိုးအား မတွေ့ရသဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်နေသည်ကို ရိပ်မိလိုက်၏။

ကားတံခါးဖွင့်ကာ ဂျယ်ဗူးဝင်ယူပြီး အိမ်ထဲ အမြန်ဝင်လာရင်း စုမွန်ရှိသော အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်ချလာခဲ့ပြန်သည်။ အသင့်ယူလာသော ဂျယ်ဗူးအား ဖောက်ကာ လီးပေါ်ညှစ်ချရင်း လက်နှင့် လီးအရည်ပြားအား ရွှဲနေအောင် ပွတ်သပ်ကာ စုမွန်အား လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ စုမွန်မှာ လက်နှစ်ဖက် ကွေးထောက်ကာ ဖင်ကြီးကော့ထားရင်း ရဲသူလီးအား စိုက်ကြည့်နေသည်။

” ငါ့ဟာလေး …… အရည် တအားထွက်နေပြီဟာ ”

” အရည်ထွက်ရင် …. စောက်ဖုတ်ကို …. အရင် လိုးပေးမယ်လေ ”

ခင်ပွန်းဟောင်းလီးအား ကြည့်ရင်း မနေနိုင်တော့ သဖြင့် ပါးစပ်က ထုတ်ပြောလိုက်မိ၏။ ရဲသူမှာ စုမွန် ခါးလေးအား ထိန်းကိုင်ကာ အားပြင်းပြင်းနှင့် တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။

” အား …. ရှီးးးးးးး …. ကောင်းလိုက်တာ …. ရဲသူရယ် …. အ … အ ”

စုမွန်တစ်ယောက် ကုတင်ဘောင်အား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထောက်ကာ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်လျက် ခေါင်းလေးမော့ကာ ခံနေရရှာသည်။ နှုတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ထားရင်း လည်ချောင်းသံလေး အင့်ကနဲ့ အင့်ကနဲ့ ပေါ်ထွက်လာနေ၏။

” ငါ …… ဖင်လိုးတော့မယ် …… စုမွန် ”

” အင်း ”

သီတာမျိုးတစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းအား မလွတ်တမ်းကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ့ ခံစားလာရသည်။ အိပ်ခန်းမီး ပိတ်ထားသော်လည်း ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက်လာသော အလင်းရောင်ကြောင့် အတိုင်းသား မြင်နေရ၏။

ရဲသူ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေသည်ကို စုမွန်မှာ ဖင်ကြီးကော့ကာ နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပေးနေသည်။ စုမွန်၏ မျက်တောင်လေးစင်းပြီး တအင့်အင့် အသံလေးကြောင့် သီတာမျိုး အဖုတ်လေး တဆစ်ဆစ်နှင့် ယားယံလာရ၏။ မိနစ် ၂၀ ခန့်အကြာ ရဲသူမှာ မေးကြောများ ထောင်လာပြီး စုမွန်ဖင်ကြီးအား ညှစ်ကာ လီးတဆုံး ပစ်ဆောင့်ရင်း အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်မှာ တဆက်ဆက် တုန်ခါသွားတော့သည်။

” ဒီတစ်ခါ … မြန်တယ်နော် ရဲသူ …။ နင် … တခြား …. မိန်းမ ….. မ ….. ”

” ဟာ … ငါ့နောက်မိန်းမနဲ့ … ကွဲပြီးပြီလေ … စုမွန် ”

ဘေးချင်းယှဉ်လှဲကာ စကားပြောရင်း ရဲသူလက်မှာ စုမွန်ရဲ့ နို့နှစ်လုံးအား တစ်လှည့်စီ ပွတ်ချေပေးနေသည်။ စုမွန် လက်တစ်ဖက်ကလည်း ရဲသူလီးအား ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပြန်ဆွပေးရာ ခဏအကြာ လီးမှာ ပြန်ထောင်လာပြန်၏။

” ပြန်မာလာပြီ … စုမွန် ”

” အင်းပါ … ထပ်လိုးလေ ”

” အိမ် …… ဘယ်အချိန်ပြန်မှာလဲ ”

” ညနေ ၃ နာရီ …. အရောက်ပြန်ရမှာ ရဲသူ ”

” အင်း …… စောပါသေးတယ် ”

ရဲသူ ပြောရင်းဆိုရင်း စုမွန်အား ကိုယ်တစောင်း အနေထားမှ ပက်လက်လှဲခိုင်းကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဆွဲမြှောက်ကွေးလိုက်ပြန်သည်။ စောက်ခေါင်း အဝလေးအား လီးဖြင့်တေ့ကာ ဒုတိယအကြိမ် ထပ်လိုးလိုက်၏။ လီးအရင်းထိ ပစ်လိုးရင်း အစိလေးအား လက်ညှိုးနှင့် လက်မကြား ညှပ်ကာ ပွတ်ချေပေးရာ စုမွန်တစ်ယောက် ဖင်ကြီး ရမ်းခါနေရသည်။ အိပ်ခန်းထဲ ညည်းသံ အသားချင်း ထိရိုက်သံများ ဆူညံလာသလို အပြင်မှ ချောင်းကြည့်နေသော သီတာမျိုးမှာလည်း သူမ ပေါင်ဂွလေးထဲ လက်နိုက်ပွတ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေတော့၏။ သီတာမျိုး ပေါင်ခြံထဲ ထိန်းမရအောင် အရည်ကြည်များ စီးကျလာရာ ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာကာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေရသည်။

” အ …… အ ….. ရှီးးးးးး …… ကျွတ် ကျွတ် ”

သီတာမျိုးတစ်ယောက် အံလေးကြိတ်ကာ ခံစားနေရသော ကာမ ဝေဒနာလေးအား အောင့်အီးခံနေရသည်။ တက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ် ကျောင်းသူဘဝတွင် ချစ်သူလိုးတာတော့ ခံဖူးသည်။ ပထမဆုံး အကြိမ်မို့ အပျိုမှေးပေါက်ကာ နာကျင်ခဲ့ရ၏။ နှစ်ဝက်လောက်တွဲပြီး ၁၀ ကြိမ် ၁၅ ကြိမ်လောက် ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ချစ်သူ၏ စာရိတ္တကို မကြိုက်။ ဆေးစွဲကာ ပွေရှုပ်နေသဖြင့် လမ်းခွဲခဲ့၏။

ကျောင်းပြီးတော့လည်း အိမ်မှ အလုပ်သမား တစ်ယောက်နှင့် အနေနီးစပ်ရာမှ မှားခဲ့ပြန်သည်။ မိဘများ သိရှိသွားသဖြင့် အလုပ်သမားအားလုံး သီးသန့် နေရာပေးကာ ဤခြံထဲ မထားတော့ပေ။ အသက် ကြီးကြီး သားချင်းတော်စပ်သူ တစ်ယောက်အား အစောင့်အရှောက်ဖြစ် ထားပေးခဲ့၏။

ရဲသူနှင့် စုမွန်တို့ ပထမအကြိမ် ပြန်ဆုံပြီးကတည်းက သီးတာမျိုးတစ်ယောက် ပျောက်ကွယ် နေသော ကာမစိတ်လေးများ အသစ်တဖန် ထကြွလာခဲ့ရသည်။ အခုလည်း ရဲသူတို့ လိုးနေသည်ကို ချောင်းကြည့်ရင်း အာသာဖြေရာ စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာသည်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း အဖုတ်အား ပွတ်ဆေးချိန် အစိလေး ထိမိသဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ရင်း မျက်လုံးလေး စင်းကျလာ၏။

” ကျွိ …… ကျွိ ”

” ဟင် ”

” ဟာ …… ဆောရီးနော် …… သီတာ ”

” အာ ….. အင်း …… ရ ……. ရ ……. ရတယ် ”

ရဲသူနှင့် စုမွန်တို့လည်း လိုးပြီးသည်နှင့် ရေလာဆေးရာ ရေချိုးခန်းတံခါးအဖွင့် သီတာမျိုးမှာ ထိုင်လျက် အနေအထားဖြင့် ပေါင်ဖြဲကာ အဖုတ်လေး ရေဂေါက်နှင့်ပန်းရင်း ပွတ်သပ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ တော့သည်။ သီတာမျိုး မျက်နှာလေးရဲကာ ရေချိုးခန်းအပြင် ထွက်သွားချိန် ရဲသူနှင့် စုမွန်တို့လည်း သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်ကြ၏။ ညနေ ၂ ချက်ခွဲလောက် ရဲသူတို့ ပြန်သွားသည်အထိ သီတာမျိုးမှာ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နှင့် စိတ်နဲ့ကိုယ် မကပ်တော့ပေ။

စုမွန် လင်ဖြစ်သူပြည့်စုံနှင့် ခရီးထွက်သွားရာ တစ်လခန့် အကြာမှ သီတာမျိုးနှင့် ပြန်ဆုံကြသည်။ မျက်နှာတော့ မကောင်းပေ။ စုမွန်နှင့် ရဲသူ ကိစ္စအား ပြည့်စုံမှ ရိပ်မိနေကြောင်း ပြောပြနေသည်။ စုမွန်မှာ သီတာမျိုးအိမ်အား အလာကျဲသွားပေမယ့် ပြည့်စုံ ရောက်ရောက် လာတတ်၏။ စုမွန် အကြောင်းများ မေးကာ လာလာ စုံစမ်းနေတော့သည်။

သီတာမျိုးမှာ စုမွန်နှင့် ပတ်သက်ပြီး ပြည့်စုံအပေါ် သနားစိတ်ဝင်မိရာမှ တဖြည်းဖြည်း သဒ္ဒါလွန်ကာ တဏာကျွံမိခဲ့ရ၏။ အတူသွား အတူစား ရင်းနှီးမှုပိုလာကာ နောက်တော့လည်း အဆင့်တွေ တဖြည်းဖြည်း တက်လာခဲ့ကြ၏။ သွေးသား လိုအင်ဆန္ဒ ဆိုတာလည်း ဆန့်ကျင်တွန်းလှန်ဖို့ ခက်ခဲလွန်း နေပြန်သည်။ သီတာမျိုးမှာ ခပ်တည်တည် ခပ်အေးအေး နေထိုင်တတ်ပေမယ့် သူမ၏ အတွင်းစိတ် သဏ္ဌာန်က ကာမစိတ် ပြင်းထန်နေ၏။

” အမလေး ….. အ ….. အ ….. သေပါပြီ …. အ … အား …. အား … နာလိုက်တာ အရမ်းပဲ ”

သီတာမျိုးတစ်ယောက် ပြည့်စုံတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းလေးထဲမှာပင် နေ့ခင်းဘက် အခန်းတံခါး ပိတ်၍ အလိုးခံနေရသည်။ အဝတ်အစားများ ကုတင်ပေါ် ပြန့်ကျဲနေကာ သူမ ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်နေတော့၏။

” နာလား …. သီတာ …. လီးက … စောက်ပတ်ထဲ …. အဆုံးထိ ဝင်နေပါပြီ ”

” အင်း … ကျွတ် ကျွတ် …. နာတာပေါ့ … ကိုပြည့်စုံရယ် … အတွင်းထဲ ….တင်းနေတာ အဟင့် ဟင့် ”

မယားဖြစ်သူရဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေး အား ကြည့်ကာ လိုးချင်စိတ်များ ပြင်းထန်နေရသည်။ မယားဖြစ်သူ အကြောင်းအား တွေးမိတိုင်း စိတ်ထဲ စူးကနဲ့ နာကျင်ကာ ဖောက်ပြန်ချင်သည့် စိတ်များ ထကြွနေ၏။ လီးမဝင်တာ ကြာပြီဖြစ်သော သီတာမျိုး စောက်ခေါင်းပေါက်လေးမှာ ကျဉ်းနေသဖြင့် ဖိထည့်နေရပြန်သည်။

” အား …. အီးးးး …. ဖြည်းဖြည်းနော် …. ကိုပြည့်စုံ …. သီတာ … မခံနိုင်သေးဘူး ….. အရမ်းနာတယ် …. အ ….. အီး … အီး … အမေ့ ”

” ခဏလေးပါ … သီတာရယ် … အောင့်ခံလိုက်နော် … အစမို့ပါ ”

ပြည့်စုံမှာ ချော့ပြောရင်း ဖိလိုးရာ လီးမှာ တဖြည်းဖြည်း အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့၏။

” ဗျစ် ….. အ …. ဇွိ ….. ဘွတ် …. ဇွပ် ဇွပ် ….. ဘွတ် …. ဖွပ် ဖွပ် ”

ပြည့်စုံမှာ သီတာမျိုး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ အဆက်မပြတ် ဖိလိုးနေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ လီးအရင်းထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ဝင်နေသဖြင့် သီတာမျိုးတစ်ယောက် အသံထွက် ညည်းနေတော့ သည်။

သီတာမျိုး လီးဖြင့်ဝေးနေသည်မှာ နှစ်ချီနေသော်လည်း လီးဝင်လီးထွက် ကောင်းလာသည်နှင့် ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်ကာ ပြည့်စုံ ဆောင့်လိုးတိုင်း ဖင်ကြီး ကော့ပေးနေမိသည်။

” အီး … အီး ….. အ ….. အင့် ….. အမေ့ …. အား …. အ …. အ …. အဟင့် …. ဟင့် …. ရှီး …. ရှိး ”

သီတာမျိုး စောက်ပတ်လေးမှာ ကျဥ်းနေသဖြင့် ပြည့်စုံတစ်ယောက် အဖုတ်အရသာ တွေ့နေမိသည်။

” အားးးး ရှီးးးးးးးးး …. စောက်ဖုတ်က အရမ်းလိုးလို့ … ကောင်းလိုက်တာ … သီတာရယ် ….။ အင့် … ဗျစ် …. ဘွတ် ဘွတ် …… အား ဟား …… အင့် အင့် ”

မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရာ သီတာမျိုး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ တအအ တအီးအီး ညည်းလာရ၏။ လိုးရင်း ပြည့်စုံမှာ လေးဖက်ကုန်းခိုင်းသဖြင့် ကုန်းပေးလိုက်ပြန်သည်။

” အာ … ကိုပြည့်စုံ … ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ”

” သီတာ့ ဖင်လေးထဲ … လက်နိုက်ထားပြီး လိုးရတာ … ပိုကောင်းလို့ပါ ”

” သီတာ့ … ဖင်ထဲ …… တမျိုးကြီးပဲ …. လက်ပြန်ထုတ်ပေးနော် ”

သီတာမျိုးမှာ နှစ်အတော်ကြာ လီးနှင့် ဝေးနေသည့် အပြင် ဖင်အနှိုက်ခံရင်း အလိုးခံနေရသဖြင့် အစပိုင်း အနေရခက်ကာ တဖြည်းဖြည်း ကာမ အရသာလေး ထူးကဲလာရ၏။ အဖုတ်ထဲ ပုံမှန်ဝင်ထွက်နေသော ပြည့်စုံလီးမှာ ဖင်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးမွှေသည်နှင့် ခပ်ကြပ်ကြပ် ဖြစ်လာတော့သည်။

” အားးးးး …. ကောင်းလိုက်တာ ….. သီတာရယ် …. အဖုတ်ထဲ ….. လီးက …. စီးပိုင်နေတယ် ”

” အင်း ဟင်းး …. သီတာလည်း …. တမျိုးလေး …. ခံလို့ ကောင်းလာတယ် …. ဆောင့်ကြည့်ပါလား ….. ရှီးးးးး ရှီးးးးးးးးး ”

ပြည့်စုံလည်း သီတာမျိုးစကားကြောင့် စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်လာကာ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်လာ၏။ လက်ခလယ်ကလည်း ဖင်ထဲ ခပ်သွက်သွက်လေး ထိုးမွှေပေးနေပြန်သည်။

” အာ ….. အမေ့ …. အ …… ရှီးးးးးး ….. အမလေးးး … ဟင့် ဟင့် ….. ဆောင့် ဆောင့် …… သီတာ … ခံနိုင်တယ် ”

သီတာမျိုး ကိုယ်လုံးလေ ခါရမ်းနေပြီး ဖင်ပေါက်လေး ကြိမ်းလာရ၏။ စောက်ပတ် အတွင်းသားများနှင့် ပြည့်စုံလီးအား အလိုလို ပြန်ညှစ်ပေးနေမိသည်။

” အ ….. အားးးး …. ကောင်းတယ် …… ဆောင့်ဆောင့် ….. မြန်မြန် …. မြန်မြန်လေး …. သီတာကို ….. လိုးပေးပါ …. ကိုပြည့်စုံရဲ့ ….. ဟင့် ဟင့် ”

ရမ္မက်စိတ်ကြောင့် သီတာမျိုးတစ်ယောက် မရှက်မကြောက် ပြောရဲဆိုရဲ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ပြည့်စုံမှာ အချက် ၅၀ ခန့် မနားတမ်းလိုးရာ စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထုတ်ကာ အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရ၏။

သီတာမျိုး ခဏပဲ နားလိုက်ရသည်။ ပက်လက် အနေအထားဖြင့် အမောဖြေနေစဉ် ပြည့်စုံမှာ ဘေးတိုက်ခွရင်း နို့သီးခေါင်းတစ်ဖက်အား စို့ကာ ကျန်တစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေပေးနေ၏။ နို့စို့ရင်း အောက်သို့ရွေ့ကာ ဗိုက်သားလေးအား လျှာအပြားလိုက် ယက်ပြီး ဆီးခုံးနားအရောက် ရပ်ထားလိုက်သည်။ သီတာမျိုးမှာ တစ်ချီ ပြီးထား သော်လည်း ကာမစိတ် မကျသေးသဖြင့် သူမ စောက်ဖုတ်နှင့် ပြည့်စုံပါးစပ် ထိကပ်ရန် ခါးကော့ ပေးနေပြန်၏။ ပြည့်စုံမှာ ထထိုင်ပြီး ဘေးတိုက် အနေအထားဖြင့် ခါးညွတ်ကာ စောက်ပတ်အား ယက်မပေးပဲ ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်အား အကွက်ထင်အောင် ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။

” အာ …… ယက်လေ …. ကိုပြည်စုံ ရဲ့ …. ရှီးးးးးးး …. ကျွတ် ”

သီတာမျိုး ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ပေ။ ပေါင်နှစ်ဖက်အား စိလိုက်ကားလိုက်ဖြင့် ဖင်ကြီးကော့ပေးနေ၏။ ပြည့်စုံမှာ အဖုတ်အား မထိပဲ ဘေးနား ဝိုက်ယက်ပေးကာ ခဏအကြာမှ စောက်စိလေးအား ဖိကိုက်ပစ်သည်။

” အားးးးး …. အမေ့ …… ရှီးးးးး ……. အာ …… ဟင့် ….. ကျွတ် ကျွတ် ……. ယက်ပါဆိုကွာ …. ဟင့် ဟင့် ”

သီတာမျိုးမှာ တစ်ချီပြီးထားသည်မို့ စောက်ပတ်က ကျိန်းစပ်နေသော်လည်း အယက်ခံချင်နေသည်။ ပြည့်စုံလုပ်သမျှ အံကြိတ်ခံရင်း တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေ၏။ စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် သူမကိုယ်တိုင် ဖြဲကာ ညာလက်ဖြင့် နို့အုံအား ဖိချေနေရရှာသည်။ ပြည့်စုံမှာ အစိလေး အား ရဲနေအောင်စုပ်ပြီး အားရမှ အဖုတ်တပြင်လုံး ဖိယက်ပေးလိုက်သည်။ သီတာမျိုးဖင်ကြီး လေထဲ မြှောက်တက်ကာ အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်လာပြီး ပေါင်ဂွလေးထဲမှ ဖင်ကြားထိ စီးကျလာတော့၏။

” လိုးကြစို့ … ကိုပြည့်စုံရယ် ….. သီတာ မခံနိုင် တော့လို့ပါနော် ….. ဟင့် …… ရှီးးးးးး ရှီးးးးးးး ”

ရီဝေသော မျက်လုံးလေးဖြင့် တောင်းပန်ပြောဆို နေသည့် သီတာမျိုးအား ပြည့်စုံ သနားသွားမိသည်။

” လိုးမှာပေါ့ ….. သီတာရယ် ….. လီးစုပ် … မပေးချင်ဘူးလား ဟင် ”

” အင်း ….. ပေး ….. စုပ်ပြီး ….. မြန်မြန် ….. လိုးပေးနော် ”

သီတာမျိုးတစ်ယောက် သူမ၏ စောက်ရည်များ ပေကပ်နေသော ပြည့်စုံလီးအား မစုပ်တတ် စုပ်တတ်ဖြင့် ပါးစပ်လေးထဲ ငုံကာ နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် လျှာလေးဖြင့် ယက်လိုက် ကြိုးစားလုပ်ပေးနေသည်။ ဒီတစ်ကြိမ် ပြည့်စုံမှာ သီတာမျိုးအား ပက်လက်လှန်ထားပြီး တစ်ချက်ချင်း လိုးကာ စောက်စိထိပ်လေးအား ဖိချေပေးနေ၏။

” အား … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုပြည့်စုံရယ် …… ဟုတ်တယ် …… အစိလေးပွတ်ပြီး …. လိုးပေး …… အင်းဟင်း …… အ ……. ရှီးးးး ….. ဆောင့်လိုးတော့ ….. ရတယ် …… ဆောင့် ဆောင့် …… အ …… အား ”

အရည်ရွှဲနေသော စောက်မွှေးပါးပါးလေးအောက် အစိလေးအား လက်ညိုးနှင့် လက်မကြား ညှပ်ကာ ညှစ်ချေပေးစဉ် သီတာမျိုး နှုတ်ခမ်းလေးဆီမှ တအအနှင့် ဖင်ကြီး ကော့ကော့ ပေးနေတော့သည်။ ဖင်သားဆိုင်ကြီး လေပေါ် တရမ်းရမ်းဖြင့် လီးအရင်ထိ ကပ်နေအောင် ကော့ဆောင့်ပေးနေသဖြင့် ပြည်စုံမှာ စောက်စိလေးအား ညာလက်ဖြင့် ညှစ်ရင်း ဘယ်လက်ဖြင့် ဖင်အား ပွေ့ကိုင်ကာ မီးပွင့်မတတ် ဆွဲလိုးတော့သည်။ လိုးချက်များ အားပါသဖြင့် လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ လာဆောင့်မိတိုင်း သီတာမျိုး ခေါင်းလေး လှန်တက်ကာ ဖော်မပြနိုင်အောင် ကောင်းနေရ၏။

” အမလေးးး … ကောင်းလိုက်တာ …. ကိုပြည့်စုံရဲ့ …. လိုးတတ်လိုက်တာရှင် …။ ဒါနဲ့များ …. စုမွန်က ….. ဘာလို့ ဖောက်ပြန်တာပါလိမ့်နော် ”

လိုးနေရင်း မယားဖြစ်သူနာမည် ကြားလိုက်ရသဖြင့် ပြည်စုံမှာ ရင်ထဲ စူးကနဲ့ ခံစားလာရကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်စိမ့်လာရသည်။ မျက်လုံးထဲ မယားချောလေး စုမွန်အား သူ့ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူမှ လိုးခဲ့ပုံများအား ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် မြင်ယောင်လာကာ အချက် ၈၀ ခန့် ဆက်တိုက် မနားတမ်း ဆွဲလိုးတော့၏။

” အား အားးးး …. အမလေးးးး …. ဟုတ်တယ် … လိုး လိုး …. နာနာလေး …… လိုး ….. ဆောင့်လိုး ….. အင့် …… အ အ ”

လီးတစ်ချောင်းလုံး ယားယံလာကာ နောက်ဆုံးတစ်ချက် ဆောင့်လိုးပြီး ပြည့်စုံတစ်ယောက် အံကြိတ်ရင်း သီတာမျိုး စောက်ခေါင်းထဲ လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ရသည်။ ပြည်စုံအတွက် ပထမဆုံးအချီမို့ လရည်များမှာ သီတာမျိုး စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပြည့်လျှံပြီး အမ်ထွက်လာ၏။

” အား ….. အားးးးး …. ကောင်းလိုက်တာ …. သီတာရယ် ”

” အင်း …. ရှီးးးးး …. သီတာလည်း …. ပြီးတော့မယ် …… မရပ်နဲ့ …. ဆက်လိုးပေး ”

လရည် တဖျောဖျော ပန်းရင်း ရသလောက် ဆက်လိုးပေးရာ သီတာမျိုးမှာ လီးကျွတ်ထွက်မှာ စိုးရိမ်စွာဖြင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲမြှောက်ကာ ပြည့်စုံ ခါးပေါ်သို့ ချိတ်တင်ရင့် အောက်မှ ကော့ကော့ လိုးလိုက်တော့သည်။

” အား …. ဗျစ် …… အင့် …… သီတာ …. ပြီးတော့မှာပါ …. ဘွတ် ….. ဘွတ် ……. အာ ….. ဟာ ….. ယားလာပြီ …. ယားလာပြီ …… ဟင့် ….. အ ….. အ ….. ထွက် …… ထွက် …….. ထွက်ပြီ ဟာ ”

သီတာမျိုး ပါးစပ်ကလေးဟကာ ပြည့်စုံခါးအား ခြေနှစ်ဖက်ဖြင့် ချိတ်ဆွဲကပ်ကာ အိပ်ယာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက် သည်။ ပြည့်စုံမှာလည်း လရည်ကုန်စင်ကာ မပျော့မမာ အနေအထားဖြင့် လီးအား တစ်ချက်ချင်း အဆုံးထိ လိုးပေးနေ၏။ သီတာမျိုးပါးစပ်မှ တအင်းအင်း ညည်းကာ လီးအား အဖုတ်အတွင်းသားများနှင့် ညှစ်ပေးရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေဆဲပင်။ နှစ်ယောက်သား တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ကာမအရသာခံစားရင်း ခဏအကြာမှ ငြိမ်သက် သွားတော့သည်။

///////////////////////////////////

” တူတူ …… တူတူ ……… တူ …… ”

နှစ်ယောက်သား မှေးနေစဉ် ကုတင်ခေါင်းရင်းဘေး စားပွဲခုံပေါ် တင်ထားသော ဖုန်းသံ မြည်လာ၏။

” ဟဲလို …… သီတာလား ”

တစ်ဖက်မှ စုမွန်အသံကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် သီတာမျိုး မျက်ခုံးလေး မြင့်တက်သွားသည်။

” ပြော …… မွန် …… ဘာကိစ္စ ”

” အခု … သီတာ ဘယ်မှာလဲ ”

” တစ်နေရာ … မှာလေ ”

ပြည့်စုံမှာ မယားဖြစ်သူဆီမှ ဖုန်းမှန်း သိသော်လည်း အေးအေးဆေးဆေးပင်။ သီတာမျိူး ခြေချောင်းလေး များကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ယက်ကာ စုပ်ပေးလိုက်၏။ ခြေချောင်းခွကြားလေးထဲ လျှာထိုးထည့်ကာ ခြေထိပ်လေးများအား တစ်ချောင်းခြင်း ဆွဲစုပ်နေပြန်သည်။

” ဘာသံတွေလဲ … သီတာရဲ့ … တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ”

သီတာမျိုးမှာ စုမွန် မေးနေသဖြင့် ပြည့်စုံဘက် ခေါင်းဆက်မေးရာ ပြည့်စုံမှာ အေးဆေးဟုသော အမူအယာဖြင့် မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြနေ၏။

” မွန်မြင်ရင် … အံ့သြသွားမှာ ”

????️( အခန်း ၅ )????️

” အံမယ် … ဘာတွေမို့လဲ … သီတာရဲ့ … ဗွီကော်လ် … ခေါ်ရမလား ”

သီတာမျိုး ဒုတိယအကြိမ် ပြည့်စုံအား လှမ်းကြည့် ပြန်သည်။ ပြည့်စုံမှာ ခေါင်းပဲ ညိတ်ပြလိုက်သည်။

” ခေါ်လေ … မွန် ”

” သေချာလား … ဖုန်းမချကြေးနော် …။ မွန်က … ရဲသူနဲ့ … နှပ်နေတာ …… ခ်ခ် ”

” အွန်းပါ ”

ချက်ချင်း ဗွီဒီယိုကော်လ်ခေါ်ရာ တစ်ဖက်မှ ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားဖြင့် စုမွန်နှင့် ရဲသူတို့ မျက်နှာများ ပေါ်လာနေ၏။ သီတာမျိုးမှာ သူမ ခြေဖမိုးလေးအား ပြည့်စုံမျက်နှာအား မပေါ်စေပဲ ရိုက်ပြနေသဖြင့် လျှာဖျားလေးမှာ ခြေသလုံးပေါ် တက်လာသည်အထိ ရုပ်မမြင်ရသေးပေ။

” Wow … wow … မိုက်တယ် … သီတာရယ် … မွန် မသိအောင် … ဖွက်ထားတာပေါ့လေ ”

သီတာမျိုးမှာ စကားပြန်မပြောဖြစ်တော့။ သူမ အတွက်လည်း အထိအတွေ့က အသစ်အဆန်း ဖြစ်နေရသည်။ ပြည့်စုံမျက်နှာ မပေါ်အောင်သာ ထိန်းရိုက်ပြနေတော့၏။ တဖြည်းဖြည်း ပေါင်ခြံနား ရောက်လာရာ သီတာမျိုးလက်လေး အနည်းငယ် တုန်လာကာ ရှိုက်သံသဲ့သဲ့လေး ထွက်ပေါ်နေသည်။ တကိုယ်လုံး အကောင်လေးများ တက်လာသလို ယွစိယွစိ ခံစားနေရရှာ၏။ လျှာဖျားလေး ပေါင်ဂွထဲ ရောက်လာစဉ် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ မြှောက်ကွေးထားမိသည်။ လျှာဖျားလေးမှာ တံတွေးများဖြင့် အရောင်လဲ့ကာ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ဘေးမှ ဖင်ဝ နီတာရဲလေးထဲ ကျရောက်လာပြန်၏။

” အိ့ …. အာ … ဟာ … ဟာ … အဲ … အဲ … အဲ့ဒါ …. ဖင် ….. ဖင် …. ဖင်ပေါက်နော် … ရှီးးးးး ….. အင်းဟင်း …… ရှီးးးးးးးး ….. ဟူးးးးး …. ဟူးးးးးး ”

ဖုန်းကိုင်ထားသောလက်များ သိသိသာသာ တုန်လာ သဖြင့် ဘေးသို့ လွဲထားမိ၏။ နဖူးကြောလေးများ ထောင်ကာ ကာမဝေဒနာ အသစ်လေးအား အံတုကာ ဖုန်းကင်မရာအား ပြန်ချိန်လိုက်ပြန်သည်။ တစ်ဖက်မှ စုမွန်ရော ရဲသူပါ အသက်ရှူသံမှအပ စကားသံများ မကြားရတော့ပေ။ ဖင်အယက်ခံရင်း ဖုန်းကင်မရာအား သေချာချိန်ကာ ရိုက်ပြနေ၏။

စောက်ပတ် နီတာရဲလေးပေါ် လျှာဖျားလေး ၅ မိနစ်ကြာခန့် ရောက်လာချိန် သီတာမျိုး ဆီးအိမ် လေး ကျင်လာရှာသည်။

” အင်းဟင်း …. ကျွတ် ….. ခဏ ….. သီတာ … ဆီးပုံး …… တင်းလာလို့ ”

သေးပေါက်ချင်လာသဖြင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဆန့်ထုတ်ချိန် ဖုန်းကင်မရာအား ဘေးပြန်လွဲထား လိုက်ပြန်၏။ သီတာမျိုး ထရပ်ကာ ပြည့်စုံမျက်နှာပေါ် ခွထိုင်ပြီးမှ ကင်မရာ ပြန်ချိန်လိုက်သည်။ ပြည့်စုံပါးစပ်အား စောက်ခေါင်းပေါက်လေးနှင့် သေချာချိန်ကာ သေးများ ပန်းထုတ်လိုက်၏။

” အု …… ဖလူး ….. အဟွတ် …… ဟွတ် ”

လည်ချောင်းထဲ စောက်ဖုတ်ထဲမှ သေးများ တဗြန်းဗြန်း ဝင်လာရာ ပြည့်စုံ ကြိုးစားမျိုရင်း သီးသွားရသည်။ တဖူးဖူးဖြင့် သေးများ မှုတ်ထုတ်နေသဖြင့် သီတာမျိုး ဖင်ခဏကြွပေးရာ ပြည့်စုံမျက်နှာ ဖုန်းကင်မရာထဲ ပေါ်လာတော့၏။

” ဟင် … မောင် ”

” ဟာ … အဲဒါ … ပြည့်စုံမလား ”

တစ်ဖက်မှ စုမွန်နှင့် ရဲသူတို့ အံသြမှင်သက်ကာ ခဏ ပြန်ငြိမ်သွားကြသည်။ ထိုအချိန် သီတာမျိုးမှာ သေးပန်းရင်းတန်းလန်းမို့ ခဏသာ အောင့်နိုင်ပြီး ဗြန်းကနဲ့ မျက်နှာတပြင်လုံး ပန်းချပစ်တော့၏။

” အာ …. ထိန်းလို့ မရ …… ရ ….. အင့် …… ရွှီးးးးး ….. ရွှီးးးးးးးး ……. ရွှီးးးးးးးးးးးးးးးးးး ”

မျက်နှာအား သေးဖြင့် ပန်းမိသဖြင့် ပြန်ဖိချရာ လက်ကျန်သေးများမှာ ပြည့်စုံပါးစပ်ထဲ ဒုတိယ အကြိမ် အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်လာပြန်သည်။ ပြည့်စုံတစ်ယောက် ဒလဟော တိုးဝင်လာသော သေးများအား ခက်ခက်ခဲခဲဖြင့် တဂွတ်ဂွတ် မြိုချလိုက်၏။ သေးများကုန်စင်မှ ပြည့်စုံမှာ သီတာမျိုး အဖုတ်လေးသာမက ဖင်ကြားလေးထဲပါ ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးနေတော့သည်။

” မောင်ရယ် ….. အဟင့် …… ဟင့် ဟင့် ”

စုမွန် ငိုရှိုက်သံလေး ခဏသာ ကြားရပြီး တစ်ဖက်မှ ဖုန်းပိတ်သွား၏။

////////////////////////////////////

လေနုအေးလေးကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ စိမ့်နေပေမယ့် စုမွန်မျက်နှာလေး မျက်ရည်စို့လာသည်။ ရင်ထဲ ပူလောင်နေကာ အသက်ရှူကြပ်သလို ခံစားနေရ၏။ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို စိတ်ပျက်နေမိသည်။

” စုမွန် … ဒီလိုဖြစ်လာပြီ …… ဆိုမှတော့ ….. ဘယ်လို ဆက်လုပ်မှာလဲ ”

” ဟမ် ”

တိတ်ဆိတ်နေသော အိပ်ခန်းထဲ ရဲသူစကားသံ ထွင်ပေါ်လာ၏။ ရဲသူ အမေးအား စုမွန် စိတ်ရှုပ်စွာ မျက်နှာကို လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်သတ်လိုက်၏။

” ငါ …… ငါ …… မောင့်ကို ……. စွန့်လွှတ်ရတော့မယ် ….. ထင်တယ် …. ရဲသူ ”

” နင့် … အဖြေက …… အားပျော့လိုက်တာ …… မသေချာသေးဘူး …… မလား ”

” ဟူးးးး ….. ငါ ကြိုးစားမှာပါ …….။ မောင့်ကို …… စွန့်လွှတ်နိုင်အောင် …… ကြိုးစားမှာပါ …..။ ငါ့ ဖောက်ပြန်မှုက ……… မောင့်ကိုပါ ……… နာကျင် ပျက်စီးစေပြီ ”

” ဟားဟား ….. စုမွန်ရယ် ….. ပြည်စုံက ….. သီတာမျိုးနဲ့ ….. ဖြစ်နေ …… နေ …… ”

” တိတ်စမ်း ….. ရဲသူ …..။ ဒါက ….. ငါ့ကို အပြစ်ပေးတာပဲ ……။ ငါလေ …… ငါ ….. ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ …. ကြည်ဖြူပါတယ် …..။ အဟင့် ဟင့် …… မောင်က …. ငါ့ကို …. သိပ်ချစ်တာ ဟ ”

” ဘာရယ် … စုမွန် ….. ဒါဆို …… ငါ …. ငါကရော ”

ရဲသူ စကားအဆုံး စုမွန် နာနာကျင်ကျင် ပြုံးလိုက်သည်။ ကာမစည်းစိမ်နောက် လိုက်မိ၍ နှလုံးသား ဆုံးရှူံးသွားသည်မို့ ဝဲတက်လာသော မျက်ရည်များနှင့် အပြုံးက အသက်မပါတော့ပေ။

” ငါ …. နာကျင်ခံစားတဲ့အချိန် …. နင် … ငါ့ကို …… နှစ်သိမ့်ပေးဖူးလား ….. ရဲသူ ”

” ဟူးးးးး …. ငါ ….. ငါ …. တောင်းပန်ပါတယ် …. စုမွန် ……။ အဲတုန်းက ….. ငါ မာမီ့ … စကားတွေပဲ … ယုံကြည်နေမိတာပါ …။ နင့်ကို …. နာကျင်စေခဲ့တယ် ”

မျက်ရည်မကျအောင် ထိန်းနေသော စုမွန်အား ရဲသူ အသံတုန်ရီစွာ တာင်းပန်နေ၏။

” ငါ … နင့်ဆီက … တောင်းပန်စကား … ကြားချင်တာ … မဟုတ်ပါဘူး … ရဲသူ …..။ ငါ … မောင့်ရှေ့ … မျက်ရည်မကျချင်ဘူး ….။ ငါ့ကြောင့် …… သူနာကျင်တာမျိုးလည်း …. မမြင်ချင်ဘူး ”

ရဲသူ စုမွန်စကားကြောင့် ဘာဆက်ပြောရမှန်း မသိ တော့ပေ။

” တကယ်လို့ …. မောင်က … လမ်းခွဲသွားရင်တောင် … ငါ ဝမ်းမနည်းဘူး ….. ငါ ကျေနပ်တယ် ”

” နင် … ဒီလိုဆုံးဖြတ်ထားရင် … ကောင်းပါတယ် ”

ရဲသူ စကားပြောရင်း ပက်လက်လှဲနေသော စုမွန် ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်လိုက်တော့၏။

” တော်ပြီဟာ …… ရဲသူ ….. ငါ့ကို အိမ်ပြန်ပို့ ”

” ဟာ …. ဒီအခြေနေနဲ့ …. နင် ….. နင် …… ‘”

” ရတယ် …… ငါ့လမ်း ငါလျှောက်မယ် ”

” နင် … သေချာ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား …. စုမွန် ”

///////////////////////////////////

တစ်လခန့်အကြာ ပြည့်စုံ အလုပ်မှ ပြန်လာသည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ညဝတ်ဒူးဖုံး စကပ် အတိုလေးဖြင့် ကုတင်ဘေးနား စားပွဲခုံရှေ့ ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်နေသော သီတာမျိုးအား တွေ့လိုက် ရ၏။ သီတာမျိုးမှာ ပြည့်စုံအား ဂရုမစိုက် စားပွဲပေါ်မှ လက်တော့ပ်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ သူမ ဘယ်ဘက်ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်နေသော စုမွန်မှာ ပြည့်စုံအား ငေးကြည့်နေ၏။

” သီတာ ”

ပြည့်စုံမှာ စုမွန်အား မကြည့်ပေ။ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားဖြင့် သီတာမျိုး နောက်ကျောဘက်မှ လှမ်းဖက်ပြီး နို့နှစ်လုံးအား အင်္ကျီအပြင်မှ ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေးရင်း လည်တိုင်ပျော့လေးအား ဖိနမ်းလိုက် သည်။

” သီတာ …… ဘာတွေကြည့်နေတာလဲ ”

စကားပြောရင်း အင်္ကျီအောက်နားစအောက် လက်လျှိုသွင်းကာ ဘရာစီယာမပါသော နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညစ်ရင်း နို့သီးခေါင်းနှစ်ဖက်အား ချေပေးနေ၏။ ခါးအား လီးဖြင့်ထောက်ရင်း ခုံပေါ်မှ ဆွဲမ လိုက်ပြန်သည်။ သီတာမျိုး ထရပ်သည်နှင့် ထိုင်ခုံဘေး အနည်းငယ်ဆွဲကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ပစ်၏။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်မိသည်နှင့် ဒူးဖုံးစကပ်လေးအား မကာ ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား ပွတ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ သီတာမျိုး လက်တစ်ဖက်မှာလည်း ပြည့်စုံပုဆိုးထဲမှ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ပေးနေ၏။

” ရှီးးးးး …. ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် … ကိုပြည့်စုံ …. သီတာ့ကို …. ယက်ခိုင်းတော့ ”

” အင်း … ပြွတ် ”

ပြည့်စုံမှာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ ခွာကာ သီတာမျိုးအား ကိုယ်တစ်ပတ်လှည့်ရင်း စကပ်လေး အပေါ် ဆွဲလှန်လိုက်တော့သည်။

” ဟိုကောင်မ … ဒီလာယက် ”

သီတာမျိုးမှာလည်း ပြည့်စုံ စကပ်လေး အပေါ်လှန် သည်နှင့် ပေါင်ဖြဲလိုက်ရာ ပန်းနုရောင် စောက်ပတ် လေး ပြူးထွက်လာသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်နေသော စုမွန်တစ်ယောက် လေးဖက်ထောက် လျှောက်လာကာ သီတာမျိုး ပေါင်ဂွနား မျက်နှာ ကပ်လိုက်၏။

” အင့် ”

သီတာမျိုး ညာလက်မှာ ပြည့်စုံလီးအား နောက်ပြန် ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ဘယ်လက်ဖြင့် စုမွန်ခေါင်းအား ကိုင်ကာ ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲကပ်ပစ်သည်။

” ပလပ် ….. ပလပ် …. ရှီးးးးးး …. အ … အင်းးးး …. ဟုတ်တယ် …. အက်ကွဲကြောင်းထဲယက် ….. အင်းဟင်း ….. အစိလေးပါ စုပ်လေ …. ရှီးးးးးး ….. အ ….. ကျွတ် …. အား…..”

” သီတာ့ …… စောက်ပတ်ကို ယက်ရတာ …… ကောင်းလား … ကောင်မ ”

မျက်နှာချောချောတွင် စောက်ရည်များ ပေကပ်နေသော စုမွန်မှာ ပြည့်စုံအမေးကြောင့် နေရခက်သွား၏။ ရင်ထဲ စူးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသေးသည်။ လင်ဖြစ်သူမှ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာမျိုးရဲ့ စောက်ဖုတ်အား ယက်ခိုင်းသဖြင့် လင်တော်မောင် အလိုကျ လုပ်ပေးနေရသည်။ ပြည့်စုံအနားမှ ထွက်ခွာမသွားရလျင် ဘာပဲ ပေးဆပ်ရ ပေးဆပ်ရ ပေးဆပ်မည်ဟု စုမွန် ဆုံးဖြတ်ထား၏။ ထိုအချိန် သီတာမျိုးမှာ ပြည့်စုံ ပုဆိုးခါပုံစအား လက်နောက်ပြန် အနေအထားနှင့်ပင် ဖြေချကာ ပေါင်ကြားမှ လီးအား ပွတ်သပ် ဂွင်ထုပေးနေဆဲပင်။ စုမုန်တစ်ယောက် သီတာမျိုး လက်သီးစုပ်လေးထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသော ပြည့်စုံဒစ်ဖူးအား စုပ်ပေးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေပြန်သည်။

သို့သော် သီတာမျိုးရဲ့ ခွင့်ပြုချက်မရပဲ လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံလီးအား စုပ်ခွင့်မရတော့ပေ။ ပြည့်စုံမှာ သီတာမျိုး နောက်ကျောဘက်မှာ ပုခုံးသားလေးအား နမ်းရင်း အဝတ်အစားများ ချွတ်ချပစ်သည်။ သီတာမျိုး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသည်နှင့် ပြည့်စုံမှာ ပွေ့ချီကာ ကုတင်ပေါ် တင်လိုက်ပြန်၏။

” အို့ …… ကိုပြည့်စုံ …… လိုးတော့မှာလား ”

” အင်း ”

” ခဏနေဦးလေ ”

ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားမှ သီတာမျိုး ထထိုင်ကာ ပြည့်စုံ အင်္ကျီအား ချွတ်ပေးနေသည်။ ကုတင်ပေါ် ၂ ယောက်သား ကိုယ်တုံးလုံး အနေထား နှင့် ပြည့်စုံအား ကုတင်စောင်း ခြေချထိုင်ခိုင်း လိုက်၏။

” ဟိတ် …… ဒီလာ … အင့် ”

သီတာမျိုးမှာ ပြည့်စုံဘေး ခြေချထိုင်ကာ လီးအား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆွပေးရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထားသော စုမွန်အား မျက်ရိပ်မျက်ကဲ ပြလိုက်တော့သည်။

” ဟာ …… ဒီကောင်မ …………… ဖြန်းးးးးးး ”

ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် စုမွန် လေးဖက်ထောက် အနေအထားဖြင့် ပြည့်စုံပေါင်ဂွကြား နေရာယူကာ သီတာမျိုး လက်ထဲမှ လီးအား ဆွဲစုပ်စဉ် ပါးရိုက်ခံလိုက်ရ၏။

” ဖြန်း …. အ …… ဘာ ….. ဘာ …. ဘာလို့လဲ … သီတာရဲ့ ”

” အောင်မှာ …. နင့်ကို … လီးအရင် စုပ်ခိုင်းလို့လား …. ဥတွေ ….. အရင်စုပ် ”

စုမွန်စိတ်ထဲ မျက်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသည်။ လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံမှာ သူမအား မကြည့်ပေ။ သီတာမျိုး နို့အုံ တစ်ဖက်အား စို့ကာ စောက်ပတ်လေး ပွတ်ပေး နေသည်။ စုမွန် ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ သီတာမျိုး ခွင့်ပြုမှသာ လင်တော်မောင့်လီးအား စုပ်ခွင့်ရတော့မည် ဖြစ်သည်။

” စုပ်စမ်း …. ကောင်မ … စုပ် … ပြီးရင် …. ငါ့ဖင် ယက်ပေးရဦးမှာ … ကြားလား ”

စုမွန် ပါးစပ်ထဲ ပြည့်စုံလဥဖြင့် ပြည့်နေသဖြင့် စကားပြန်မပြောနိုင်ပဲ ခေါင်းလေးသာ ညိမ့်ပြလိုက်ရသည်။

” လီးစုပ်ချင် …. စုပ်ခိုင်းလိုက်တော့ …. သီတာ …. ငါ နင့်ကို ….. လိုးချင်လှပြီ ”

ပြည့်စုံမှာ သီတာမျိုးနို့စို့ရင်း လဥနှစ်လုံးအား စုပ်နေသော မယားဖြစ်သူအား ငုံ့ကြည့်လိုက်၏။

” အင်းပါ … ကိုပြည့်စုံရဲ့ …… ကဲ ….. ကောင်မ … လီးစုပ်ချင် စုပ်တော့ …… ရော့အင့် ”

သီတာမျိုးမှာ ပြည့်စုံလီးအား ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ လက်လွတ်ကာ စုမွန်အား စုပ်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။ စုမွန်တစ်ယောက် လဥများ စုပ်နေရာမှ သီတာမျိုး လက်မှ လွတ်ထွက်လာသော လီးအား ပြောင်းစုပ် တော့သည်။

” ပြွတ် ….. ပလွတ် ပလွတ် …. အ …… စုပ်စမ်း …… ဖာသည်မ …. အာကွာ …. အင့် ….. ဇွိ ….. ပလောက် …. ဇွိ ….. ဗြိ …… အားးးးး ရှီးးးးး ”

ပြည့်စုံ ပြောရင်း ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ကာ လေးဖက်ထောက် စုပ်ပေးနေသော စုမွန်အား ဒူးထောက် ထိုင်ခိုင်းရင်း ပါးစပ်ဆွဲလိုးတော့၏။ ခက်ထန်ကြမ်းတမ်းသော စကားလုံးများ ပြောကာ လီးအရင်းထိ ကပ်နေအောင် စုမွန်ပါးစပ်အား အဆက်မပြတ် ပစ်လိုးလိုက်သည်။ ပြည့်စုံ ဆွဲလိုးတိုင်း လဥနှစ်လုံးမှာ သူမမေးစေ့အား ရိုက်မိပြီး လီးထိပ်မှာ အာခေါင်ပျော့အား ထိုးမိသဖြင့် တဝေါ့ဝေါ့ ဖြင့် ပျို့နေရ၏။

” အမလေး …. တော်တော့ …. သီတာ့ကို … လိုးမှာဆို … ဟွန့် ”

စုမွန်ပါးစပ်အား ဆွဲလိုးစဉ် သီတာမျိုးမှာ ဘေးမှ ကြည့်ရင်း တားကာ စုမွန်ပါးစပ်ထဲမှ ပြည့်စုံလီးအား ဆွဲထုတ်ပစ်၏။

” ပလွတ် …… ဝေါ့ ……… အဟွတ် ဟွတ် ”

စုမွန်တစ်ယောက် ပါးစပ်အား မညှာမတာ အလိုးခံရ သဖြင့် လီးထွက်သွားသည်နှင့် တဝေါ့ဝေါ့နှင့် ပျို့ကာ အကျိအချွဲများ ထွက်ကျလာသည်။

” မထွေးထုတ်နဲ့ …… မြိုစမ်း ……… ဖာသည်မ ”

ပြည့်စုံမှာ စုမွန်ပျို့နေစဉ် အကျိအချွဲများအား ပါးစပ်မှ အထုတ်မခံပဲ မြိုခိုင်းနေပြန်သည်။ လင်တော်မောင့် စကားကြောင့် စုမွန်မှာ နှုတ်ခမ်းဒေါင့်မှ စီးကျနေသော အကျိအချွဲများအား လျှာဖြင့်သပ်ကာ မြိုချပစ်တော့၏။

” သီတာ … လေးဖက်ကုန်းကွာ ”

” အင်း ”

ပြည့်စုံစကားအဆုံး သီတာမျိုးမှာ ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်ပေးလိုက်၏။ စုမွန်တစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ် မျက်ရည်များဝိုင်းကာ ထိုင်နေရပြန် သည်။

” လာခဲ့ … ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး … သီတာ့ ဖင်ပေါက်လေး ယက်ပေးလိုက် ”

သီတာမျိုး လေးဖက်ကုန်းပြီးသည်နှင့် ပြည့်စုံမှာ လီးအားဆွရင်း စုမွန်အား လှမ်းပြောလိုက်ပြန်သည်။

” ဟင့် …… ဖင် အရင်လိုးမှာလား … ကိုပြည့်စုံ ”

” အင်း … သီတာ့ဖင်နဲ့ … ဒီကောင်မ ပါးစပ်ကို …. တစ်လှည့်စီ …. လိုးမှာ ”

ပြည့်စုံ စကားဆုံးသည်နှင့် သီတာမျိုးမှာ ဖင်ကြီး ကော့ပြီး လှည်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ စုမွန်မှာ ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီး သီတာမျိုးခါးဘေးနား ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ဖင်ဝလေးအား ယက်ပေး တော့၏။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏ ဖင်အား လင်တော် မောင်မှ လိုးတော့မည်မို့ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း သူမ ကိုယ်တိုင် စိတ်ကြွလာရသည်။ အစပိုင်း သိမ်ငယ် စိတ်များ ဝင်နေသော်လည်း ကာမစိတ်ကြွလာ သည်နှင့် သီတာမျိုးဖင်ကြီး ရမ်းခါနေအောင် ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာထိုးသွင်းကာ မွှေပေးလိုက်ပြန်၏။

ဖင်ဝမှ စီးကျလာသော တံတွေးများဖြင့် သီတာမျိုး အဖုတ်လေးမှာ အရောင်လဲ့နေ၏။ ဖင်ဝလေး အောက်ဖက် စောက်မွှေးလေးများ တွန့်လိမ်နေကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ အရည်ကြည်များ အိုင်ထွက် လာသည်။

ပြည့်စုံမှာ ကြည့်ရင်း လိုးချင်စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာကာ လီးမှာ အရည်ပြားကွဲမတတ် တောင်မတ်လာ၏။

” ကဲ … ဖယ်တော့ … ကောင်မ … ဟိုစားပွဲခုံ အံဇွဲထဲ က …. ဂျယ်ဗူးယူလိုက် … ငါ့လီးကို … လူးပေး ”

စုမွန်တစ်ယောက် သီတာမျိုး ဖင်ဝလေးအား ယက်ပေးရင်း ကိုယ်တိုင် ဖင်ခံချင်သော စိတ်များ ထကြွလာပြန်သည်။ သို့သော် သူမဆန္ဒလေးအား မျိုသိပ်ကာ ပြည့်စုံ ခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးနေရရှာ၏။ လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံလီးအား ဂျယ်လူးပေးသလို သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာမျိုး ဖင်ပေါက်လေးထဲ ဂျယ်များ သုတ်လိမ်း ထည့်ပေးလိုက်သည်။

” ရှီးးးးးး ……… ငါ လိုးတော့မယ် …… သီတာ ”

ပြည့်စုံ အသံကြားသည်နှင့် သီတာမျိုးမှာ ရှေ့ကိုယ်ခြမ်း အိပ်ယာပေါ်ကပ်ကာ ထောက်ထားသော ဒူးနှစ်ချောင်းအား ချဲလိုက်ရာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်မှာ ကားထွက်သွားတော့၏။

” လိုးလေ …… ကိုပြည့်စုံ ”

သူမ ဖင်ကြီး ရသလောက် ထောင်ကာ ပြည်စုံအား လှမ်းပြောလိုက်၏။ ပြည့်စုံမှာ သီတာမျိုး ဖင်နား တိုးကပ်ရင်း စောက်ဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း အောက်မှ အပေါ်သို့ ပင့်ဆွဲပွတ်ပေးနေသည်။

” ဇွိ … ပြက် … ဗွပ် ဗွပ် ….. ဟင့် …… ကျွတ် … ဘာလုပ်နေတာလဲ ”

” ဗျစ် …… ဘွတ် ……… ဘွတ် ……… ဗျစ် ဗျစ် ”

” အင်း … ကျွတ် ”

ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးဝင်လာသဖြင့် သီတာမျိုး ခေါင်းလေးမော့တက်ကာ မျက်လုံးလေး စင်းကျလာ၏။

” ဘွတ် ……… အ ………… ဘွတ် ……… အီး ……… အင့် …… အ ………… အင့် …….အား ”

မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ ပွက်ကနဲ့ သေးများ ပန်းထွက်နေသည်။ ပြည့်စုံမှာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ညှစ်ခံရသလိုဖြစ်ကာ သီတာမျိုးခါးလေးအား စုံကိုင် ဆွဲလိုးတော့သည်။

ဘေးမှကြည့်နေသော စုမွန်မှာ လင်ဖြစ်သူလီးကြီး သီတာမျိုး ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း အဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ ပြင်းပြနေသည်။ သို့သော် သူမစောက်ဖုတ် လေး လီးဖြင့် ဝေးနေသည်မှာ ၁ လခန့် ရှိနေ၏။ သီတာမျိုး ဖင်သားစိုင်ပေါ် ခေါင်းတင်ကာ လျှာလေး ထုတ်ကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား သပ်ချနေသည်။ ပြည့်စုံမှာ သီတာမျိုးဖင်လိုးရင်း လီးအားထုတ်ကာ မယားဖြစ်သူ စုမွန်ပါးစပ်ထဲ လီးထိပ်တေ့ပေးလိုက်တော့၏။

” ပလွပ် ……. ပြွတ် ပြွတ် ……. ပြွတ် ပြွတ် ”

ဖင်ထဲမှ ထွက်လာသော လင်တော်မောင့်လီးအား ဆွဲစုပ်ကာ အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ သက်သာလို သက်သာညား ဖြေလျော့နေမိသည်။ စိတ် အတော် ထိန်းထားရ၏။ ကာမစိတ်တွေ တရိပ်ရိပ် ထိုးတက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ ဖိအုပ်ထားရသည်။ သို့သော် မရတော့ပေ။ စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ ပွက်ကနဲ့ စီးကျလာရာ ထမိန်အား ဖောက်ထွက်ပြီး လက်ကြားထဲထိ ယိုစိမ့်လာတော့၏။

ပြည့်စုံမှာ သီတာမျိုးအား ဖင်လိုးလိုက် စောက်ဖုတ် ပြောင်းလိုးလိုက် နှင့် လီးပျော့သွားလျင် သီတာမျိုး ဖင်ကြားပေါ် မေးတင်ကာ စုမွန်အား ပြန်မာလာအောင် စုပ်ခိုင်းနေသည်။ သီတာမျိုးရော ပြည့်စုံရော နှစ်ယောက်သား အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားစဉ် စုမွန်တစ်ယောက် စောက်ပတ်လေး ယားယံကာ ကျန်နေရစ်တော့၏။

////////////////////////////////

မနက် အိပ်ယာထသည်နှင့် ပြည့်စုံနှင့် သီတာမျိုး အတွက် မနက်စာ ကော်ဖီဖျော်ကာ ပေါင်မုန့် ကြက်ဥ ကြော်ပေးရသည်။ ရေအမြန်ချိုးကာ အိမ်အတွက် ချက်ပြုတ်ရန် စုမွန် ဈေးသွားဝယ်ရပြန်၏။

” ရွှစ် … ရွှစ် ”

” ဟင် … ရဲသူ ”

စုမွန် ဈေးဝယ်ထွက်ရန် အိမ်မှအထွက် လမ်းထိပ် တွင် သူမ ကားလေးဘေးမှ ကားတစ်စီး ကပ်မောင်း သွားရင်း ရွှစ်ကနဲ့ အသံပေးနေသဖြင့် လှမ်းကြည့် လိုက်ရာ ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူ ဖြစ်နေတော့သည်။ ကားလေးအား ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ထိုးရပ်သွားရင်း ရဲသူ ဆင်းလာနေ၏။

” စုမွန် ”

” ဟင် ”

စုမွန် ကားရှေ့ခန်း တံခါးနားအရောက် ရဲသူ ခြေအစုံ ရပ်တန့်သွားကာ ဘေးဘီတစ်ချက် ဝေ့၀ိုက်ကြည့်ပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်ပြန်သည်။

” ငါ့နောက်က … လိုက်ခဲ့ဟာ … စကားပြောချင်လို့ ”

” ဟာ …… မဖြစ်ဘူး ရဲသူ ….. ငါ … ငါ အေးအေး နေပါရစေတော့ ”

” စုမွန်ရယ် … ငါ နားလည်ပါတယ်ဟာ ”

” ဟူးးး … မောင်တွေ့သွားရင် … ငါ့ဘဝ သွားပြီဟ ”

” အေးပါ … ခဏပဲ …… ငါ့နောက်က လိုက်ခဲ့နော် ”

????️( အခန်း ၆ )????️

ရဲသူကားလေး ဘီးစလိမ့်သွားသည်နှင့် စုမွန်မှာ ခပ်ခွာခွာလေး မောင်းကာ လိုက်ခဲ့ရသည်။ စုမွန် မလိုက်လို့လည်း မဖြစ်။ ရဲသူ အတင်းအဓမ္မ အိမ်သို့ လာလျင် လက်ရှိ သူမ အခြေအနေလေး ဆိုးရွာ သွားနိုင်သည်။ စီယာတိုင်ကိုင်သော လက်ကလေး တုန်ရီကာ ဘေးဘီကြည့်ရင်း မောင်းနှင်နေတော့၏။ လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းလာကြရာ မြို့ပြင်ထွက်သော လမ်းပေါ် ရောက်ရှိလာသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် အကြာ လူသွားလူလာ ရှင်းသော လမ်းဘေး အပင်ကြီး တစ်ပင်အောက် ရဲသူကားမှာ ထိုးရပ်သွား၏။ စုမွန်ကားလေးမှာလည်း ရဲသူကားနောက်ဖက် ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ရပ်ထားလိုက်သည်။

ရဲသူတစ်ယောက် သူ့ကားထဲမှ ထွက်လာကာ စုမွန် ကားရှေ့ခန်း တံခါးဖွင့် ဝင်ထိုင်လိုက်၏။ ကားတံခါး သေချာစွာ ပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး စုမွန်ခါးလေးအား ဖက်ကာ မျက်နှာအနှံ့ မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လမ်မကြီးတလျှောက် တိတ်ဆိတ်နေကာ ကားထဲ သီချင်းသံ ကျယ်ကျယ် ဖွင့်ထားလျင်တောင် အပြင်က မကြားနိုင်တော့ပေ။ စုမွန်ခါးလေးအား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ရင်း ဆက်တိုက် နမ်းနေ၏။

” လွမ်းလိုက်တာ … စုမွန် ရယ် ”

ရဲသူမှာ အားရအောင် နမ်းပြီးသည်နှင့် ရီဝေသော မျက်လုံးများဖြင့် စုမွန်အား ကြည့်နေမိသည်။ ၃ လခန့် မတွေ့ရသော ဇနီးဟောင်းလေး မျက်နှာလေး ချောင်ကျနေ၏။ မျက်နှာလေး ဆွဲမော့ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း ထမိန်အပြင်မှ ဖင်သားစိုင်အား ညှစ်ချေ လိုက်ပြန်သည်။ စုမွန်တစ်ယောက် ဘာစကားမှ မပြောနိုင်သေးပေ။ ခင်ပွန်းဟောင်း၏ အထိအတွေ့ အောက် ငြိမ်သက်နေမိ၏။ ထိုစဉ် ရဲသူမှာ ဘေးတိုက် အနေအထားဖြင့် ကိုယ်လုံးချင်း ဆွဲကပ်ကာ ပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်း ပွတ်ပေးသဖြင့် စုမွန် ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့တုန်ကာ အသက်ရှူသံ မြန်လာရသည်။

” အင့် ……… ရဲသူ ”

” ဘာလဲ … စုမွန် ”

” ဒီလောက်ပဲ … ကျေနပ်တော့ဟာ … နင် ပြောစရာရှိရင် … ပြောလေ ”

စုမွန်မှာ သူမပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေသော ရဲသူ လက်အား ဖယ်ရင်း လူချင်းပြန်ခွာကာ ပြောဆို လိုက်သည်။

” အရင်ကလို …… ပြန်နေမယ်လေဟာ ”

” ဟမ် … အခုတောင် ….. ငါ …… မောင့်အိမ်မှာ ဘယ်လိုနေရလဲ …… နင်သိလား ရဲသူ ”

” နင်တို့ …… အတူ ပြန်ပေါင်းနေပြီမလား ”

” ဟူးးးးးး … မောင်က … ငါ့ကို … ဘယ်လို ပြန်လက်ခံတယ် ဆိုတာ … နင်မသိဘူး ဟ … အဟင့် ဟင့် ”

စုမွန်မှာ သူမ အိမ်ထောင်ရေး အခြေအနေအား မျက်ရည်လည်ကာ ပြန်လည်ပြောပြလိုက်တော့ သည်။

” ဟာ …… စုမွန် ရာ ”

စုမွန်စကားအဆုံး ရဲသူ လက်တစ်ဖက်မှာ ပြန်လည် ဖက်တွယ်ရင်း မျက်ရည်စီးကျနေသော မျက်နှာ လေးအား ပြန်လည် နမ်းရှိုက်နေ၏။ စုမွန်တစ်ယောက် ဝမ်းနည်းကာ တရှုံ့ရှုံ့ ငိုရှိုက်နေဆဲပင်။

” အင်း ……… ငါ့ အပြစ်တွေပါ …… စုမွန်ရယ် ”

စုမွန်ပုခုံးအား ဖက်ထားသော ရဲသူ၏ လက်မှာ တဖြည်းဖြည်း ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ရှိလာပြီး ဒုတိယအကြိမ် ထမိန်အပြင်မှ အဖုတ်လေးအား ပွတ်ပေးနေပြန်သည်။

” အင်း ………… အ ………… ရဲသူ ”

” စုမွန် …… ငါ့လီးကို ကိုင်ကြည့်ပါဦး ”

ရဲသူ ပုဆိုးခါးပုံစဖြည်ကာ အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ် စုမွန်လက်အား ဆွဲတင်ပေးလိုက်၏။ စုမွန် လက်လေးမှာ အလိုက်သင့် အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။

” အရင်လို ……… စုပ်မပေးချင်ဘူးလား ”

စကားအဆုံး ရုတ်တရက် စုမွန် ခါးလေးညွတ်ကာ ဘေးတိုက် အနေအထားဖြင့် ရဲသူပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ကာ အတွင်းခံအထဲမှ အမြှောင်းလိုက် ထနေသော လီးအား ပါးပြင်နှင့် ပွတ်သပ်ပစ်၏။ ရဲသူ လက်တစ်ဖက်မှာ စုမွန်ပေါင်ကြား နိုက်ထားလျက်ပင် လွတ်နေသော ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဘောင်းဘီမျော့ကြိုးလေးအား ကိုင်ပြီး ပေါင်လယ် ဆွဲချလိုက်သည်။ ငေါက်ကနဲ ထွက်လာသော လီးအား စုမွန် မျက်နှာအနှံ့ ပွတ်သပ်ပေးရင်း နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးရှေ့ ဒစ်အား ကပ်ပေးနေ၏။ ပါးစပ်ရှေ့ ရောက်လာသော လီးထိပ်အား ရွှတ်ကနဲ့ တစ်ချက် နမ်းကာ လျှာဖျားလေးနှင့် ဝိုက်ပေးပြီး နှုတ်ခမ်းလေး ဟကာ ငုံစုပ်လိုက်တော့သည်။

” ပြွတ် ပလပ် … ပြွတ် … ပြွတ် ပြွတ် ”

လီးစုပ်နေရင်း စုမွန်မှာ အရင်အချိန်တွေပါ သတိရလိုက်မိသည်။ ပြည့်စုံမသိအောင် အကြိမ်ကြိမ် အလိုးခံခဲ့သော လီးအား ပြင်းပြင်းပြပြ စုပ်ပေးနေမိပြန်၏။ ပြည့်စုံသိသွားချိန် အမျိုးမျိုး တောင်းပန်ရာ ပြည့်စုံမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာမျိုးအား တိတ်တခိုး ပေါင်းသင်း လိုးကာ သူမအား မလိုးတော့ပေ။ ညတိုင်း တောက်လောင်နေသော ကာမမီးလေးအား လက်ဖြင့်သာ ငြိမ်းသတ်ခဲ့ရသည်။ ဒီနေ့ မနက်မှ မမျှော်လင့်ပဲ ရဲသူနှင့် တွေ့ရာ ခင်ပွန်းဟောင်း၏ အထိအတွေ့အောက် ပြန်လည် မျောပါ ခဲ့ရ၏။ စိတ်ထိန်းထားသော်လည်း ဝေးကွာနေသော ရမ္မက်ဆန္ဒလေးက မလွန်ဆန်နိုင်တော့ပေ။ ခင်ပွန်း ဟောင်း၏ တောင်းဆိုမှုအား လိုက်လျောမိသည်။

” ရှီးးးးးးး … အ …… အားးး …. ကောင်းလိုက်တာ …. စုမွန်ရယ် …. အင်းဟင်း ”

စုမွန် စကားပြန်မပြောနိုင်တော့။ လီးထိပ်အား မြုတ်ရုံလေး စုပ်ကာ လျှာဖြင့် ဒစ်ဖူးအား လိပ်ယက်ပေးနေ၏။

” အားဟား …. ဟူးးးးး ….. ရှီးးးးးး …… ငါ …. ဒီ အရသာလေး …. မရတာ ကြာပြီ …. အားးးး …. ကောင်းတယ် …. စုပ် စုပ် ….. အင်း …. ဟုတ်တယ် …. ဥတွေပါ ….. ညှစ်ပေး ”

လက်ရှိ လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံမှ လိုးမပေးတော့သဖြင့် လီးငတ်နေသော ဇနီးဟောင်းလေးအား ကြည့်ရင်း ရဲသူ ကာမစိတ်များ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်လာခဲ့သည်။

” ပြွတ် ….. ပလပ် ပလပ် ….. အားးး … ရှီးးးးး ….. ပြွတ် ပြွတ် …. အ ….. အ … စုမွန် …. ငါ …. ငါ …. ငါ လိုးချင်ပီ …. မစုပ်နဲ့တော့ ”

” အင်း …. နင် ဒီအတိုင်းပဲ နေဟာ …. ငါ အပေါ်က …. တက်ဆောင့်ပေးမယ် ”

စုမွန်လည်း ရမ္မက်စိတ်များ ငယ်ထိပ်ရောက်ရှိနေ၏။ ရဲသူလီးအား စုပ်ပေးရင်း တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့သည်။ ထမိန်အား ခါးထိလှန်တင်ကာ ရဲသူပေါ် တက်ခွ ဆောင့်တော့၏။ ရဲသူမှာ ကားရှေ့ခန်း ထိုင်လျက် အနေထားနှင့် ခွလိုးနေသော စုမွန် ထမိန်အောက်မှ ဖင်သားစိုင် ၂ ခြမ်းအား ညှစ်ချေနေတော့သည်။

” အားးးး …… နင့် စောက်ဖုတ်လေး … အရင်ထက် …… စီးကြပ်နေပါလား …… ဖြန်း ဖြန်း ”

ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ခံရ သဖြင့် ဖင်သားများ ရှုံ့သွားတိုင်း စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးမှ လီးအား အလိုလို ညှစ်ပေးသလို ဖြစ်နေရ၏။ ရဲသူမှာ လီးတံတလျှောက် ခပ်စီးစီးလေး ပွတ်ဆွဲနေသဖြင့် အားရကျေနပ်စွာ စုမွန်ဖင်အား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ချပစ်သည်။

” ဖြန်းးး … အ …. ဖြန်းးးး … အားးးး …. ရဲသူ ရယ် … အ … ကောင်း တယ် ဟာ …. ရိုက် ရိုက် ”

ရဲသူ စိတ်ကြွတိုင်း သူမဖင်အား အားမလိုအားမရ ရိုက်လိုးတတ်သည်ကို ဖျက်ကနဲ့ သတိရမိကာ စောက်ပတ်လေး တင်းကနဲ့ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာပြန်၏။

” ဖြန်းးးးးးးးး … အင့် … ကောင်လား …. စုမွန် ”

” အားးးး …… ရှီးးးး….. ကောင်းတယ် …. ရဲသူရဲ့ …..။ ငါ …. ဒီလို … မလိုးရတာ … ကြာပြီဟာ …. အင့် ….. ဇွိ …. ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

စုမွန်တစ်ယောက် ရဲသူပုခုံးအား အားပြုကာ ဖင်ကြီး လေပေါ်မြှောက်ရင်း ကားရှေ့ခန်း အကျဉ်းလေးထဲ မရမက ဆောင့်လိုးနေသည်။ စောက်ရည်များ ခဏတိုင်း ပန်းထွက်ကာ ရဲသူပုဆိုးအား ရွှဲနှစ်နေတော့၏။

” အားးး …. ရှီးး … အင့် အင့် …… အင့် ….. ဘွတ် …. အားးး …. ကောင်းလိုက်တာဟာ ….. အမလေး … ရဲသူ … အောက်ကနေ …. ရသလောက် ….. ပြန်ဆောင့်ပေးပါ့လား ”

ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ဆွဲကပ်ကာ ရဲသူဂုတ်ပိုးအား ဖက်ရင်း နားနားလေး ကပ်ပြောနေပြန်သည်။ စုမွန် စကားအဆုံး ရဲသူမှာ ဖင်နှစ်ခြမ်းအား ပွတ်သပ် ညှစ်ပေးနေရာမှ ခါးလေးဆွဲထိန်းကာ အောက်မှ ရသလောက် ပင့်လိုး ယပေးလိုက်တော့၏။

” ဗျစ် … အားးး … ကောင်းတယ် … လိုးးးး … လိုးးးး … အားးး … ရှီးးးး …. ဟင့် … ဟုတ်တယ် … ဘွတ် … အ …. အားးး …. ငါ … ငါ … အဲလိုးမခံရတာ …. ကြာပြီဟာ ….. အားးးး ….. ရှီးးးးးး ”

လီးနှင့်ဝေးနေသော ဇနီးဟောင်းမှာ ကာမစိတ်များ ခက်ထန်ကာ မီးပွင့်မတတ် ခွလိုးနေသဖြင့် ရဲသူလည်း စောက်ဖုတ်အရသာလေး ထူးကဲနေရသည်။ ၃ လခန့် မတွေ့ရပဲ အခုမှ တဖန် ပြန်လိုးရသည်မို့ နှစ်ယောက်သား အံကြိတ်ကာ အချိတ်ဆက် မိမိလေး အပြန်အလှန် ဆောင့်လိုးနေကြသည်။

” ကျွိ ကျီ …… ကျွိ ကျီ …… ကျွိ ကျွိ ”

မှန်အလုံပိတ်ထားသဖြင့် ကားရှေ့ခန်း အတွင်းထဲ လီးဝင် လီးထွက်သံများ မကြားရသော်လည်း အားပါသော ဆောင့်ချက်များကြောင့် စုမွန် ကားလေးမှာ တကျွိကျွိနှင့် ရမ်းခါနေတော့၏။

” အင့်ကွာ … အင့် အင့် … ရှီးးးးး …. အင့် အင့် …. ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …. ကြိုက်လား စုမွန် ”

” အ … အားးးး … ကြိုက်တယ် … ပင့်ဆောင့်ပေး ”

ရဲသူ မေးကြောများ ထောင်လာအောင် အောက်မှ ပင့်လိုးပေးသည်။

” အားးးးးး … မ … မ … မရတော့ဘူး …. အင်းးး …. အီးးးးးးးးး … ထွက် ထွက် ….. ထွက်ပြန်ပြီဟာ …. အမလေးးးး …. အားးးး …. ရဲသူရယ် … အ … အားးးးးးးးးးးး ”

စုမွန်တစ်ယောက် စူးစူးရှရှလေး အော်ဟစ်ရင်း ရဲသူ အား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဖက်ကာ နောက်ဆုံးအကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်၏။ တဆက်ထဲ လိုလို ရဲသူလည်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်တက် ယားယံလာကာ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

////////////////////////////////

ရဲသူနှင့် လိုးခဲ့ရသည်ကို စုမွန် အာသာမပြေသေးပေ။ ဟင်းချက်စရာ ဈေးဝယ်သွားရမည် ဖြစ်သဖြင့် ကာမဆန္ဒလေးအား မျိုသိပ်ရင်း ရဲသူနှင့် လမ်းခွဲ ထွက်လာခဲ့ရ၏။ ကားမောင်းရင်း စောက်ခေါင်းထဲ ရဲသူလရည်များက စိမ့်ထွက်နေရာ ပေါင်ခြံလေး စိုစိစိုစိ ဖြစ်နေမိသည်။

ဈေးဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်စဉ် ဧည့်ခန်းထဲ ပြည့်စုံအား တွေ့လိုက်ရသည်။ အလုပ်ကိစ္စနှင့် ဖုန်းပြောနေသဖြင့် နှုတ်မဆက်တော့ပဲ ပြည့်စုံရှေ့ရှိ စားပွဲခုံပေါ် ကားသော့လေး တင်ကာ ဈေးခြင်းတောင်း အား ကိုင်ဆွဲရင်း လှည့်ထွက်လာခဲ့၏။ မီးဖိုခန်း မဝင်ခင် ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရဲသူလရည်များအား သေချာ ဆေးကြော သုတ်သင်ကာ အဝတ်အစားပါ လဲဝတ်လိုက်သည်။

နောက် ၁ ပတ်ခန့်အကြာ စုမွန် ဈေးမှပြန်လာပြီး ဧည့်ခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သွားရာ အနက်ရောင် ထမိန်စကပ်လေးအောက် ဖင်သားစိုင် နှစ်ဖက်မှာ လမ်းလျှောက်တိုင်း ယိမ်းခါနေသည်။ ထမိန်စကပ်လေးအောက် ခပ်ရေးရေး ပေါ်နေသော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကြိုးလေးမှာ ထင်းနေပြန်၏။ စုမွန်တစ်ယောက် ဈေးမှ ပြန်ရောက်သည်နှင့် မီးဖိုခန်းဝင်ကာ ချက်ပြုတ်နေသည်ကို ပြည့်စုံ မသိမသာ ချောင်းကြည့်နေသည်။

မယားဖြစ်သူ စုမွန်မှာ ဖောက်ပြန်ပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ပြည့်စုံ အလုပ်မှ ပြန်လာလျှင် ညစာအတွက် ပူပူနွေးနွေး ဟင်းလျာများ နေ့တိုင်း ချက်ပြုတ်ပေးနေ၏။ မနက်ပိုင်း ပြည့်စုံ အလုပ်မသွားခင် သီတာမျိုး အတွက်ပါ အိပ်ယာစောစောထပြီး ချက်ပြုတ် ပြင်ဆင်ပေးထားတတ်သည်။ သီတာမျိုးမှာ အစပိုင်း အိမ်ကပ်သော်လည်း နောက်ပိုင်း ည ၈ နာရီခွဲ ၉ နာရီကျော်မှ ပြန်ရောက်တတ်လာ၏။ တရားဝင် လက်ထပ်ယူထားသူ မဟုတ်သဖြင့် ပြည့်စုံ ပြောရ ခက်နေမိသည်။

တဖြည်းဖြည်း ပြည့်စုံမှာ မယားဖြစ်သူအပေါ် အရင်လို ကာမစိတ်များ ပြန်လည်ချင်မိနေတော့၏။ အခုရက်ပိုင်း သီတာမျိုး မနက် အပြင်ထွက်သွား သည်နှင့် အလုပ်မသွားခင် စုမွန် ဈေးပြန်အလာကို စောင့်ရင်း အလုပ်ကိစ္စများ ရှုပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ မလိုးရတာကြာပြီဖြစ်သူ မယားဖြစ်သူ ဖင်ကြီးအား ခိုးငမ်းနေသည်။ တခါတရံ စုမွန် ချက်ပြုတ်နေစဉ် မီးဖိုခန်းထဲထိ ဝင်ကာ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ကော်ဖီ ဝင်ဖျော်သလိုနှင့် နောက်ကျောဘက်မှ ခိုးကြည့်ရင်း စိတ်တအားကြွလာချိန် ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ဂွင်းထုပစ်တော့၏။ အခုလို သီတာမျိုး မရှိချိန် အိမ်ထဲ နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန် အရင်လိုးခဲ့ပုံများ ပြန်တွေးရင်း လီးမှာ တင်းမာထောင်မတ်နေသည်။

” မောင် …. အဲ … ဟို ….. ဟို ….. အလုပ်မသွားခင် ….. ကော်ဖီသောက်မလား ”

ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း ငူငူကြီး တွေးနေသော ပြည့်စုံမှာ ဘေးနား မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားဖြင့် မေးနေသော စုမွန်အသံကြောင့် အတွေးစလေး ပျက်သွားရသည်။

” အော် … အင်း …. နေ နေ … နေပါစေ … ရင်ကြပ် ပြီး ……… နေမကောင်းချင်သလို … ဖြစ်နေလို့ပါ ”

နှစ်ယောက်သား စကားပြန်ပြောဖြစ်သည်မှာ မကြာသေးသဖြင့် စိမ်းနေကြပြန်၏။ စုမွန်မှာလည်း မောင်ဟု ခေါ်ပြီး ထပ်မခေါ်ရဲတော့ပေ။

” ဟင် … ဆေးခန်းသွားလိုက်လေ … သီတာရော … မရှိဘူးလား ”

” သီတာက … အိပ်ယာနိုးကတည်းက … အပြင် ထွက်သွားပြီ ”

” အော် … ခုနကတည်းက … မွန့်ကို …… မပြောဘူး …… ကားက ပျက်နေတာမလား ”

တကယ်လည်း ပြည့်စုံကားမှာ ဝပ်ရှော့ ပို့ထားသဖြင့် ပြည့်စုံမှာ သီတာမျိုးကားအား ယူသုံးနေ၏။

” အင်း …… ဆေးခန်းကို …… သီတာ ပြန်လာမှ သွားတော့မယ် ”

” ဟမ် …… သီတာ …… စောင့်နေရင် ကြာနေမှာပေါ့ … စုမွန်ကားနဲ့ … သွားမယ်လေ ”

” အော် …… ရပါတယ် … တက္ကစီ … ငှားသွားလိုက်မယ် ”

” အို …. မဟုတ်တာ …. မွန့် လိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့ ”

ပြည့်စုံ စိတ်ထဲ လှုပ်ရှားသွားမိပြန်သည်။ မယားဖြစ်သူအပေါ် အငြိုးနှင့် ရက်စက်ခဲ့သဖြင့် အားနာနေမိ၏။ တစ်အိမ်လုံးစာ ချက်ပြုတ်ပြီး မီးဖိုခန်းမှ ထွက်လာသော စုမွန် မျက်နှာပေါ်မှ ချွေးစက်များအား ကြည့်ရင်း ပြည့်စုံစိတ်ထဲ သနားစိတ်လေး ဝင်ရောက်လာရ၏။ ဆေးခန်းလိုက်ပို့စဉ် ကားရှေ့ခန်း အနီးကပ် မြင်နေရသော စုမွန်နို့အုံနှင့် ထိုင်ခုံပေါ် အိကားနေသော ဖင်သားစိုင်ကြောင့် ပြည့်စုံ ပေါင်ကြားထဲ လီးမှာ ခုံးထလာတော့သည်။

” ဒီကပဲ စောင့်လိုက် … ပြီးတာနဲ့ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ် ”

ဆေးခန်းရှေ့အရောက် ကားတံခါးဖွင့်ရင်း ပြောကာ ဆင်းသွားသော ပြည့်စုံ နောက်ကျောအား ကြည့်ရင်း စုမွန်တစ်ယောက် စိတ်ထဲ ပျော်နေမိ၏။ လင်မယားချင်း စကားကောင်းကောင်း မပြောဖြစ်သည်မှာ အချိန်ကာလ ကြာမြင့်နေသည်။

” ဒေါက် ဒေါက် ”

စုမွန် ကားရှေ့ခန်း သီချင်းနားထောင်နေစဉ် ကားတံခါး လာခေါက်သဖြင့် ခေါင်းလှည့်ကြည်မိ၏။

” ဟင် ”

ဦးထုတ် ခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းကာ မျက်မှန်အနက် တပ်ထားသော ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူအား တွေ့လိုက် ရသည်။

” ပြည့်စုံ … ဘာဖြစ်တာလဲ ”

” မောင် … နေမကောင်းလို့ … ငါ ဆေးခန်း လိုက်ပို့ ပေးတာပါ …။ နင်က ဘယ်က ရောက်လာတာလဲ ”

” ငါ … ပတ်စပို့လုပ်ဖို့ … သူငယ်ချင်းနဲ့ ထွက်လာတာ …။ ဒီနားရောက်တော့ … နင့်ကား မြင်လိုက်လို့ … ရပ်ကြည့်နေတာ …။ နင်တို့ … ပြန်အဆင်ပြေနေပြီပေါ့ ”

” ဒီလိုပါပဲဟာ ”

” ငါလည်း … နိုင်ငံခြား ပြန်ထွက်တော့မှာ … စုမွန် ”

” အော် ”

” အခု … ငါနဲ့ …… ခဏလိုက်ခဲ့ဟာ ”

” ဟင် … မောင်က ဆေးခန်းထဲမှာ … ရဲသူ …။ နောက်ရက်မှ … တွေ့ရအောင်နော် ”

” ကားပေါ်တင် … စကားပြောရုံပါဟာ ”

စုမွန်မှာ ရဲသူအကြောင်း သိနေသဖြင့် မြန်မြန်ကိစ္စဖြတ်ရန် သူမ ကားထဲမှထွက်ကာ ဆေးခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး ကျောက်လမ်း အနောက်ဖက်ရှိ ရဲသူ ကားလေးဆီ လိုက်လာခဲ့သည်။

” မိုးအောင် … ငါတို့ စကား ခဏပြောမလို့ … ဆေးခန်း ဘေးနားက … လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ … ခဏ သွားစောင့်ကွာ ”

” အော် … ဘယ်သူများလဲလို့ … မစုမွန်ပါလား …။ အေးပါ …. မြန်မြန်လုပ်ကွာ … မင်း နိုင်ငံခြား ပြန်ထွက်ဖို့ … ပတ်စပို့လုပ်ရမှာနော် …… ရဲသူ။ ဒီနေ့ ချိန်းထားပြီးသား ”

ကားရှေ့ခန်းတံခါး ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် နောက်ခန်းတွင် ထိုင်နေသော ရဲသူသူငယ်ချင်း မိုးအောင်အား တွေ့လိုက်ရ၏။ စုမွန် ဘာမှပြန်မပြောမိ။ မျက်နှာလေးရဲကာ ခေါင်းငုံ့ထားမိသည်။ မိုးအောင် ကားထဲမှ ထွက်ကာ ကျောက်လမ်းတစ်ဖက်ရှိ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်သို့ ကူးသွားသည်နှင့် ရဲသူမှာ ကားနောက်ခန်း ဝင်ရင်း စုမွန်ပါ တစ်ခါထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တော့၏။

ကားတံခါးပိတ်ကာ စုမွန်ပါးပြင်အား နမ်းရင်း နို့အုံနှစ်ဖက်အား အင်္ကျီအပြင်မှ ညှစ်ချေပေးလိုက်၏။ ခဏအကြာ ပေါင်ကြားထဲ ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်ပေးရာ စုမွန် မသိမသာ ပေါင်လေး ဖြဲပေးနေသည်။ ပေါင်ဂွထဲ လက်ထိုးသွင်းကာ အဖုတ်လေးအား စမ်းမိသည်နှင့် စုမွန်ကိုယ်လုံးလေး ထိုင်လျက်အနေအထားဖြင့် ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရ၏။

” ဘာ …. ဘာ …. ဘာပြောမှာလဲ …. ပြောလေ …. ရဲသူ ….။ တော်ကြာ …. မောင် ထွက်လာတော့မှာ ”

စုမွန် စကားပြောရင်း ဆေးခန်းဘက် လည်ပြန် ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။

” ခဏလေးပါ …. စုမွန်ရယ် … ပြွတ် …. ပလပ် … ပြွတ် ပြွတ် ”

ရဲသူမှာ အဖုတ်လေးနိုက်ရင်း လွတ်နေသော လက်တစ်ဖက်ဖြင့် စုမွန်ခေါင်းအား ပြန်ဆွဲလှည့်ကာ နှုတ်ခမ်ချင်း အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်ပစ်၏။

” ပြွတ် …. ပလွတ် …. ဟာ …… အဲဒါမျိုး အချိန်မရဘူး … ရဲသူ … မလုပ်ပါနဲ့ဟ … ကျွတ် ”

ရဲသူ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း အပေါ်အင်္ကျီ ဆွဲချွတ်နေသဖြင့် စုမွန် တားလိုက်ရသည်။ သို့သော် တားမရ။ ရဲသူမှာ အင်္ကျီကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ ခရမ်းရောင် ဗရာစီယာအောက် ရုန်းထွက်နေသော နို့အုံနှစ်ဖက်အား ဗရာစီယာလက်ကိုင်းအား အောက်ဆွဲချွတ်ရင်း ကုန်းစို့တော့၏။ လက်တစ်ဖက်က ထမိန်အပြင်မှ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ထိုနိုက်ကလိကာ နို့စို့ပေးသဖြင့် စုမွန်ခန္ဓာကိုယ်လေး လူးလွန့်လာသည်။

” စုမွန် … ခြေတစ်ဖက် ခုံပေါ်တင်လိုက်ဟာ ”

စုမွန်တစ်ယောက် ရဲသူနှင့်တွေ့တိုင်း အသိစိတ် ပျောက်ကွယ်သွားတတ်၏။ သို့သော် ဆေးခန်းဘက် လက်ရှိခင်ပွန်း ပြည့်စုံ ထွက်လာမလာ ခေါင်းလှည့် ကြည့်နေမိသည်။ ရဲသူမှာ စုမွန်ခြေတစ်ဖက် ထောင်တင်ပေးသည်နှင့် ထမိန်လှန်ကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေးအား ဘေးဆွဲကပ်ရင်း ကုန်းယက် တော့၏။ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာဖျားလေးနှင့် အထက်အောက် ယက်ကာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်စဉ် စုမွန် အသိစိတ် ပျောက်ကွယ်ကာ ပြည့်စုံအား ခဏ မေ့လျော့သွားရသည်။ အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားသည် မသိ။ စောက်ပတ်အုံလေး ယားယံကာ အရည်များပန်းထွက်မှ သတိပြန် ကပ်လာမိ၏။

ရဲသူခေါင်းအား ပေါင်ခြံထဲ ဆွဲကပ်ထားရသည်။ အသံမထွက်ပဲ အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း ဆေးခန်းဘက် လည်ပြန်ကြည့်မိလိုက်၏။ ဆေးခန်းရှေ့ သူမကားနား ရပ်ကာ ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်နေသော ပြည့်စုံအား မြင်သည်နှင့် ရဲသူခေါင်းအား တွန်းဖယ်ကာ ထမိန်ပြင်ဝတ်ရင်း ကားထဲမှ အမြန်ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။

” စောင့်နေတာ … ကြာပြီလား မောင် ”

ဆေးခန်းရှေ့ ငူငူကြီးရပ်နေသော ပြည့်စုံမှာ အနား ရောက်လာသော စုမွန်အား လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

” ဘယ်တွေ သွားနေလဲ ”

” အော် … အသိတစ်ယောက် …… တွေ့လို့ … ကားထဲ စကားဝင်ပြောနေတာပါ ”

စုမွန်စကားကြောင့် ပြည့်စုံ မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက် မိ၏။

” အဲတာ … ရဲသူကားမလား ”

” အယ် …… မောင် …… ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ ”

စုမွန် မျက်စိမျက်နှာ ပျက်ချင်လာသည်။ ကားထဲ ရဲသူ စောက်ဖုတ်ယက်ပေးစဉ် ပြည့်စုံ ရပ်စောင့် နေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် ကမန်းကတန်း လမ်းကူး လာခဲ့ရ၏။

????️( အခန်း ၇ )????️

” ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ ….. မစုမွန် ”

ရုတ်တရက် ဆေးခန်းဘေးနား လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်စောင့်နေသော ရဲသူသူငယ်ချင်း မိုးအောင် ရောက်လာပြန်သည်။ ပြည့်စုံမှာ မျက်မှန်နှင့် အနားရောက်လာသော လူအား ကြည့်ရင်း အံ့သြနေမိ ပြန်သည်။ မျက်မှန်နှင့်လူအား ရဲသူနှင့်အတူ ၄ ကြိမ် ၅ ကြိမ်ခန့် အတူတွဲပြီး မြင်ဖူးထား၏။ စုမွန်နှင့် ဘယ်လိုပက်သက်နေမှန်း အမြန်တွေးနေမိသည်။ အဖြေက ရှာမရ။

” မောင် … ဒါက … မွန့်အသိလေ … မိုးအောင်တဲ့ ”

” မိုးအောင် … ဒါက …. ငါ့ယောက်ျား ကိုပြည့်စုံ ”

ပြည့်စုံမှာ စုမွန် မိတ်ဆက်ပေးသော မိုးအောင်အား တစ်ချက်ကြည့်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း စုမွန်ထွက်လာသော ကျောက်လမ်း အနောက်ဖက်ရှိ ကားလေးအား ပြန်ကြည့်နေသည်။ စုမွန်မှာ ပြည့်စုံ မမြင်အောင် မိုးအောင်အား မျက်ရိပ်မျက်ကဲပြကာ သူမတို့ အနားမှ ခွာခိုင်းနေ၏။

” ဟူးးးးး ”

ပြည့်စုံ သက်ပြင်းရှည်ချကာ လှည့်ထွက်လိုက်တော့ သည်။

” မောင် …. ခဏ … မွန် … ပြန်လိုက် … ပို့ … ပို့ … ဟင် … မောင် ”

ကျောခိုင်းထွက်သွားသော ပြည့်စုံ ကျောပြင်အား ကြည့်ရင်း စုမွန် စိုးရိမ်နေမိသည်။

” မိုးအောင် … ငါ … မောင့် ပြန်ပို့ပေးမလို …. သွားပြီဟာ … ရဲသူကို ပြောလိုက်တော့ ”

စုမွန်တစ်ယောက် မိုးအောင်အား အသံနှိမ့်ပြောပြီး ပြည့်စုံနောက် လိုက်လာခဲ့၏။

” မောင် … နေဦးလေ …… မောင် … မောင် ”

ပြည့်စုံမှာ စုမွန်စကားအား ဂရုမစိုက် ဆက်လျှောက် သွားနေသည်။ စုမွန် ဆက်မလိုက်တော့ပဲ ကားဆီ ပြန်လျှောက်လာရသည်။ ကားတံခါး ဖွင့်ပြီးမှ ကားသော့အား သတိရမိ၏။

” ဟူးးးး ”

ကားသော့မှာ ရဲသူကားရှေ့ခန်း ကျန်နေရစ်ပြန်သည်။ ကားပေါ်မှ ပြန်ဆင်းကာ ကျောက်လမ်းမကြီး တစ်ဖက်ရှိ ရဲသူကားနား ပြေးကူးလာခဲ့၏။

” စုမွန် ”

” ဟမ် … ရဲသူ … ငါ့ကားသော့ … အမြန်ပေး … မောင့်ကို …… ပြန်ပို့ပေးရဦးမယ် ”

” ခဏနေပါဦး ….. စုမွန်ရယ် … ဒီမှာကြည့်ဦး ”

ရဲသူမှာ ကားရှေ့ခန်းတံခါးဖွင့်ကာ စုမွန်လက်တစ်ဖက်အား ဖမ်းဆွဲရင်း ပေါင်ကြားမှ လီးအား ပြနေပြန်၏။ စုမွန်မှာ သူမလက် ဖမ်းဆွဲခံလိုက်ရသဖြင့် ခါးညွတ်ကာ ခေါင်းစိုက်သွားပြီး ရဲသူ ပေါင်ကြားမှ တင်းပြောင်နေသော လီးအား ကြည့်မိလိုက်သည်။

” အို … ဘာလုပ်တာလဲ … ရဲသူ …. ငါ့ဘက်ကျ …… နင် နားလည်မပေးဘူးဟာ ”

” စုမွန် … လိုက်မသွားနဲ့ဦး … ငါ တစ်ချီလောက် … လိုးဦးမယ်ဟာ …။ ပြည့်စုံနဲ့ နင်က … တသက်လုံး နေရမှာပါ ”

” ဟာ … ရဲသူရယ် … လွတ်ပါ …. မောင် စိတ်ခုသွားပြီဟ ”

စုမွန်မှာ စကားပြောရင်း သူမလက်ကို ကိုင်ထားတဲ့ ရဲသူလက်အား ဆွဲဖယ်ကာ ကားရှေ့ခန်း ဒတ်စပုတ်ပေါ်မှ သူမ ကားသော့အား ကုန်းယူလိုက်၏။

” စုမွန် ”

နာကျင်သလို ခေါ်လိုက်တဲ့ အသံကြောင့် စုမွန်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် စိုက်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ ကာမဆန္ဒအတွက် ညိုးငယ်စွာ တောင်းပန်သော ရဲသူ မျက်ဝန်းအား ကြည့်ရင်း ဖော်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေးတစ်ရပ် ခံစားမိကာ ရင်ထဲ နင့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားရ၏။

” ခဏလေးပါဟာ … ငါ နိုင်ငံခြား … ပြန်သွားတော့မှာပါ ”

စုမွန် စိတ်များ ရှုပ်ထွေးနေမိသည်။ လက်ရှိခင်ပွန်း နောက် အမြန် လိုက်ချော့ရမလား ခင်ပွန်း ဟောင်း၏ ကာမဆန္ဒအား ဖြည့်ဆည်းပေးရမလား ဆုံးဖြတ်လို့ မရသေးခင် ရဲသူလက်မှာ ပုခုံးအား သိုင်းဖက်ကာ ကားထဲ ဆွဲသွင်းပစ်၏။

” ဟူးးးး … ခက်လိုက်တာ … နင်ကဇွတ်ပဲ … ရဲသူရယ် …. ငါ … သေသာ သေလိုက်ချင်တယ် … အဟင့် ဟင့် ”

စုမွန် ဝမ်းနည်းလာကာ ရှိုက်ငိုမိ၏။

” ဒါ … နောက်ဆုံးပါ စုမွန်ရယ် … တကယ်ပါ ”

ရဲသူ အမျိုးမျိုး လည့်ပတ်ချော့ရင်း ခဏအကြာ ကတိပေးပြီး နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ်ပဲ လိုးဖို့ စုမွန် ခွင့်ပြုပေးလိုက်ရတော့သည်။

////////////////////////////////////

ရဲသူသူငယ်ချင်း မိုးအောင် မောင်းလာသော ကားလေးမှာ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်ထဲရှိ ခြံဝင်းတစ်ခြံရှေ့ ရောက်ရှိလာ၏။

” ကဲ … ရဲသူ … ဒီမှာ ခြံတံခါးသော့နဲ့ … အိမ်သော့ …။ နောက်ထပ် ၂ နာရီလောက် ငါလာခေါ်မယ် …။ ပတ်စပို့ကိစ္စလည်း … လုပ်ရမယ် ”

” အေးပါ … ကျေးဇူးပဲ …… မိုးအောင် ”

စုမွန်တစ်ယောက် မိုးအောင်မျက်နှာအား မကြည့်ရဲပေ။ ရဲသူမှာ သူမအားလိုးရန် ခေါ်လာမှန်း သိနေသဖြင့် ရှက်လည်းရှက် မျက်နှာပူနေမိသည်။ ခြံတံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ပန်းခြံလေးနောက်မှ တိုက်ခန်းပုလေး တွေ့လိုက်ရ၏။ တိုက်ခန်းတံခါး ဖွင့်ကာ ရဲသူမှာ ဧည့်ခန်းတောင်ဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင် အိပ်ခန်းလေးထဲ စုမွန်အား ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းလေးထဲ ရောက်သည်နှင့် ရဲသူမှာ အဲကွန်းဖွင့်ကာ စုမွန်အား ကုတင်ပေါ် လှဲချ လိုက်တော့၏။

” ရဲသူ … ဒါ နောက်ဆုံးနော် ”

” အင်းပါ … နောက်ဆို … နင်တွေ့ချင်တောင် … ငါ မြန်မာပြည်မှာ … မရှိတော့ပါဘူး ”

ရဲသူမှာ ကုတင်ဘေးရပ်ကာ စုမွန်အား ပြန်ဖြေရင်း အင်္ကျီအား စချွတ်နေသည်။

” ခဏ …… ရဲသူ ”

စုမွန် စကားပြောရင်း ကုတင်စောင်း ထထိုင်ကာ ရဲသူအင်္ကျီအား သူမကိုယ်တိုင် ချွတ်ပေးကာ ရင်အုပ် နှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့်ပွတ်ရင်း နို့သီးခေါင်းတဝိုက် လျှာထိပ်လေးဖြင့် ပတ်ယက်ပေးလိုက်၏။ တဆက်ထဲ ရဲသူ ခါးပုံစဖြည်ကာ ပုဆိုးအား အောက်သို့ ချွတ်ချပြီးသည်နှင့် မပျော့မမာ ဖြစ်နေသော လီးအား ဂွင်းထုပေးနေသည်။

” အာ …… စုမွန်ရယ် ”

ရဲသူမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေ အထားဖြင့် စုမွန်၏ ဆံနွယ်များအား လက်ထိုးဖွကာ ခေါင်းမော့ ညည်းနေတော့၏။ စုမွန်မှာ ရဲသူ နို့သီး ခေါင်းလေး တစ်လှည့်စီစုပ်ကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား အောက်ရွေ့လာပြီး လီးအား ခါးညွတ် နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ အနည်းငယ် တောင်မတ်လာသော လီးအား လက်ဖြင့်ဖြဲကာ ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ယက်ပြီး လီးတံတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲသွင်းကာ စုပ်ပေးနေ၏။ လီးစုပ်နေရင်း လက်ဖြင့် တွဲကျနေသော လဥနှစ်လုံးအား ညှစ်ချေပေးပြန်သည်။

ရဲသူ ထင်မှတ်မထားပေ။ အရင် လင်မယားဘဝ ဆက်ဆံခဲ့သည့် အချိန်များ မျက်လုံးထဲ ပြန်မြင်ယောင်လာရ၏။ တွေးတောရင်း စုမွန် လျှာစွမ်းအောက် လရည်များ ထွက်ကျလာတော့သည်။ စုမွန်မှာ လီးအား မထုတ်ပဲ ခင်ပွန်းဟောင်း၏ လရည် များအား တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်၏။

” အားးးးးး ….. ရှီးးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … စုမွန် ရယ် ”

လရည်များ ကုန်စင်သည်အထိ စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်မပေးတော့ပေ။ ၅ မိနစ်ခန့်အကြာ စုမွန်ပါးစပ်ထဲ ရဲသူလီးမှာ ပြန်မာလာတော့သည်။

” အင့် … ဘွတ် … အ … အားးးး …. ဘွတ် … ဖွပ် ”

စုမွန်တစ်ယောက် ရဲသူအား အနားမပေးတော့ပေ။ သူမ အဝတ်စားများအား တုံးလုံးချွတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားဖြင့် ရဲသူအား ပက်လက် လှန်ခိုင်းရင်း အပေါ်မှ တက်ခွလိုက်၏။ ရင်ဘတ်ပေါ် လက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကြွလိုက် ဖိလိုက်ဖြင့် တက်လိုးပေးနေတော့သည်။ အပေါ်က ဆောင့်ပေးရင်း သားအိမ်ဝလေးအား လီးထိပ်ဖြင့် ထိမိချိန် အားရကျေနပ်စွာ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ညည်းတွားနေ၏။ စောက်ရည်များမှာ ရဲသူ လမွှေးအုံနှင့် လဥနှစ်လုံးပေါ် ရွှဲနှစ်နေပြီး အိပ်ယာခင်းပေါ် စီးကျလာသည်။

” အား ….. ရှီးးးးးး ….. အင့် ……. ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ …. ရဲသူရယ် ”

အချက် ၄၀ ခန့် ဖိဆောင့်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ညှောင်းလာသည်နှင့် ဖင်ကြီး မကြွတော့ပဲ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိကာ လီးအရင်းထိ စိမ်ထားရင်း နှဲ့နှဲ့ ပွတ်နေပြန်၏။ သားအိမ်ဝလေးအား လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်မိသဖြင့် ထူးကဲသော ကာမ အရသာလေး ထိထိမိမိ ခံစားနေရသည်။

” စုမွန် … ညှောင်းနေပြီမလား … ငါ ….. အပေါ်က လိုးပေးမယ်လေ ”

” ဟင့်အင် …… ဒီလိုလေး …… ကောင်းတယ် … ရဲသူ ရဲ့ …… ဘာလဲ ……… လီးထိပ် ကြိမ်းနေပြီလား ”

ရဲသူမျက်နှာအား ကြည့်ရင်း အိကားနေသော သူမ ဖင်ကြီးအား ဝိုက်ကာ ရမ်းကာဖြင့် ကြိတ်ပွတ်ပေးနေရှာ၏။ ဖိပွတ်လေ သားအိမ်ဝအား လီးထိပ်ဖြင့် ထိုးညှောင့်သလို ဖြစ်ရာ ကာမစည်းစိမ်လေး ထိထိမိမိ ရရှိနေတော့သည်။ မျက်လုံးမိတ်ကာ အသက် ခပ်ပြင်းပြင်း ရှူပြီး ကြိတ်ပွတ်နေရာ စုမွန်မျက်နှာ တဝိုက် ချွေးများစို့ကာ လည်ပင်းမှတဆင့် နို့ကြားထဲ ချွေးစက်များ စီးကျလာ၏။ ကြာကြာ မပွတ်နိုင် တော့ပေ။ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ရဲသူ လဥပေါ်မှတဆင့် အိပ်ယာခင်းပေါ် စီးလာကာ ရွှဲနှစ်နေတော့သည်။

စုမွန် မနားပဲ ရဲသူလီးအား လရည်များ ထွက်ကာ ပျော့ဖတ်သွားသည်အထိ ဖိပွတ်ပေးရင်း ခဏအကြာမှ ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ချပစ်သည်။ ရဲသူမှာ ရင်ခွင်ထဲ မှောက်ချလာသော စုမွန်ကိုယ်လုံးအား ဆီးဖက်ထားလိုက်၏။ နှစ်ယောက်သား စကားမပြောပဲ ငြိမ်ကာ မှိန်းနေကြပြန်သည်။

” တူတူ …… တူတူ …… တူ ………… ”

ဒုတိယအချီ စုမွန်မှာ ကုတင်ပေါ် ဒူးတုတ်ရင်း ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီး အလိုးခံနေစဉ် သူမ ဖုန်းသံလေး မြည်လာတော့၏။

” အ …… ရှီးးးး ….. ကျွတ် … ဖုန်းလာနေတယ် … ရဲသူ ”

ရဲသူမှာ နောက်မှ လိုးရင်းတန်းလန်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘေး စားပွဲခုံပေါ်မှ ဖုန်းအား ယူပေးလိုက်သည်။ ဖုန်းနံပတ် မြင်သည်နှင့် စုမွန်မျက်နှာ ပျက်သွားရ၏။

” ဟဲလို … မောင်လား ”

” အင်း …… အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ …… မွန်က ဘယ်ဝင်နေတာလဲ ”

ပြည့်စုံ စကားကြောင့် စုမွန် အနည်းငယ် စိတ်အေး သွားရသည်။ အိမ်ထောင်ဦးအစလိုပင် ပြည့်စုံ စိတ်ဆိုးပြေသည့် အသံလေး ပြန်ကြားလိုက်ရ၏။

” အိခ့် ”

” ဟမ် …… ဘာဖြစ်နေတာလဲ … မွန် ”

လေးဖက်ကုန်း အနေအထားဖြင့် မျက်နှာအား ခေါင်းအုံးပေါ် အပ်ကာ ဖုန်းပြောနေစဉ် ဖင်နောက်မှ ရဲသူမှာ ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ စုမွန်တစ်ယောက် အိခ့်ကနဲ့ ကြိတ်ညည်း လိုက်မိသည်။

” အော် ……… ဟို … ဟို ……… မောင့်နောက်က တောက်လျှောက် … ကားနဲ့လိုက်လာတာ … ဘီးပေါက်သွားလို့ … ဝင်ဖာတော့ …… လေထိုးကျွတ်ဖာ ဆိုင်ကာ … တာယာ အနံ့တွေကြောင့် …… ချောင်းဆိုးရင်း … သီးနေတာပါ ”

ဖုန်းပြောရင်း ကော့ပေးထားသော စုမွန်၏ ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်း ကြားမှ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းကြီး ဟနေကာ ဖောင်းကြွနေသဖြင့် ရဲသူမှာ အားရ ကျေနပ်စွာ ပွတ်သပ်ရင်း ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။ စုမွန်မှာ ဖင်ကြီးမြှောက်ကာ ခံရင်း ပြည့်စုံနှင့် ဖုန်းပြောနေသဖြင့် ရဲသူ နောက်မှ ဆွဲလိုးတိုင်း အံကြိတ် ခံနေရ၏။

” အိခ့် … အု … ”

” အနံ့အသက် … မခံနိုင်ရင် …… ခပ်လှမ်းလှမ်း … ရှောင်နေလေ ”

” အင်း ……… အိ ……… ကျွတ် ကျွတ် ”

ရဲသူ ဆောင့်လိုးတိုင်း လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ ထိုးမိသဖြင့် အောင့်သက်သက် ဖြစ်သွားသော အရသာမှာ ပထမအချီ သူမ အပေါ်က ကြိတ်ပွတ်ပေးသည့် အရသာထက် ပိုကောင်းနေပြန်သည်။ နာကျင်မှုနှင့် တွဲကာ ရရှိလာသော ကာမ အရသာလေးအား အားရကျေနပ်မိသဖြင့် ဖင်ကြီး ရသလောက် ကော့ကာ အလိုးခံနေလိုက်၏။

” အင့် …. ကျွတ် …. ဒါ …. ဒါ …. ဒါပဲနော် …. မောင် …. ကားဘီး ဖာပြီးတာနဲ့ …. ပြန်လာခဲ့မယ် ”

ပြည့်စုံစကားအား မစောင့်တော့။ ဖုန်းအား ခေါင်းရင်းဘက် ပစ်ကာ စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် ညည်းအော် လိုက်တော့သည်။ ခဏအကြာ ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက်လာသော လေပြေလေးကြောင့် ခန်းစည်းလိုက်ကာစလေး တလွင့်လွင့် လှုပ်ခတ်နေသလို စုမွန်နှင့် ရဲသူတို့ အိပ်ခန်းလေးထဲ ကုတင်လေးမှာ တကျွီကျွီ တအီအီဖြင့် လှုပ်ရမ်းနေတော့သည်။

” ခွင့်လွတ်ပေးပါ … မောင်ရယ် ”

စုမွန်တစ်ယောက် မျက်ရည်များဝဲကာ လက်ရှိယောက်ျား ပြည့်စုံအား စိတ်ထဲမှ တောင်းပန်ရင်း ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူ၏ ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ကာ ဆောင့်ချက်များအား ပက်လက် အနေအထားဖြင့် ဖင်ကြီးကော့ကာ ပြန်လည်လိုးပေးရင်း ကာမ အရသာ ခံယူနေတော့သည်။ ရဲသူမှာလည်း မလိုးရတာ ကြာပြီဖြစ်သော ဇနီးဟောင်း လေးအား မနားတမ်း လိုးပေးနေရှာ၏။ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်နေသော ခါးသေးရင်ချီ ဇနီးဟောင်းအား အပေါ်မှမိုးကာ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ် လေးအား ခွက်ဝင်သွားအောင် ထိထိမိမိလေး ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

” အားးးးး … အားးးးး …. ကောင်းလိုက်တာ …. စုမွန်ရယ် ….. ဟိုးအရင်အတိုင်း …. စောက်ပတ်လေးက ….. စီးပိုင်နေတာ …. ဗျစ် …. အ ….. ဗြိ ….. ဘွတ် … အင့် …. အ …. အားးး ”

စုမွန်တစ်ယောက် ရဲသူ လိုးချက်များအား တအီးအီးဖြင့် ကော့ကော့ပေးသည်။

” စုမွန် …… ကုန်ပေးဦးဟာ ”

ကော့ပျံနေသော စုမွန်အား လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ကာ ဆွဲလိုးပြန်၏။ ညာဘက်လက်မအား ဖင်ဝလေးထဲ ထိုးသွင်းကာ ဘယ်လက်ဖြင့် ဆံပင်စောင့်ဆွဲပြီး ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါအောင် မနားတမ်း လိုးပေး နေသည်။

” လိုး လိုး ….. အား …… ကောင်းလိုက်တာ … ရဲသူ ရယ် ….. အ …… အားးးး ”

ရဲသူ၏ ဆောင့်ချက်များကြောင့် စုမွန် နို့အုံနှစ်ဖက်မှာ ခါရမ်းနေတော့၏။ တရစပ် မရပ်မနား လိုးကာ မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်များကြောင့် ခဏအကြာ နှစ်ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိသွားကြ၏။ ရဲသူ လရည်များ ပန်းထည့်ချိန် စုမွန်မှာလည်း ကော့ပျံကာ စောက်ရည်များ ညှစ်ထုတ်ပစ်တော့သည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် နားကာ အဖုတ်ရော ဖင်ရော ပါးစပ်ပါ အလိုးခံပြီးမှ စုမွန် အိမ်ပြန်လာခဲ့၏။

” တီတီ …… တီတီ …… တီ ……… ”

စုမွန် ပြန်ရောက်ချိန် ပြည့်စုံကိုယ်တိုင် ခြံဝင်းတံခါး လာဖွင့်ပေးနေ၏။ ကားလေးကို ခြံထဲ မောင်းသွင်းပြီး ကားဂိုဒေါင်နားထိ မောင်းလာရင်း စက်ပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။

” ဟော …… သီတာ … ပြန်ရောက်ပြီလား ”

” အင်း … မွန် … ငါ … ဒီနေ့ နည်းနည်း သောက်ချင်တာနဲ့ … ဘယ်မှမသွားပဲ … အိမ်ပြန်လာတာ ”

စုမွန် ဧည့်ခန်းထဲ အနက်ရောင်ဆိုဖာခုံနား အရောက် သီတာမျိုးမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်နေ၏။ စုမွန် နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေရသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် နမ်းနေရာမှ သီတာမျိုး လက်တစ်ဖက်မှာ စုမွန်ပေါင်ကြား ရောက်ရှိလာပြီး ထမိန်ပေါ်မှပင် အဖုတ်လေးအား အုပ်ကိုင်လိုက်ပြန်သည်။

” အွန့် … ပြွတ် ပြွတ် ”

စုမွန်ခါးလေး တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ သီတာမျိုးလက်အား မသိမသာလေး ဆွဲဖယ်နေရ၏။ သို့သော် သီတာမျိုးမှာ စုမွန်အဖုတ်အား မိမိရရ ပွတ်ချေပေးနေသည်။ စုမွန်မျက်နှာ အနည်းငယ် ပျက်လာရှာ၏။ ရဲသူနှင့် လိုးထားသဖြင့် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ခဲ့သော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲ ကျန်ရှိနေသော လက်ကျန်လရည်များ ညှစ်ထုတ်သလို ဖြစ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အား စိထားလိုက်ရ၏။ သီတာမျိုးမှာ မရမက စုမွန်အဖုတ်အား လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်ချေနေသည်။ လက်ဖဝါးထဲ သိသိသာသာ ဖောင်းကြွလာသော အဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြား လက်ခလယ်ဖြင့် ဖိဆွဲကာ အစိလေးအား ကလော်လိုက်၏။

” ပြွတ် ….. ပလွပ် …. ရှီးးးးး …… အ ….. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ …. သီတာ ”

စုမွန် နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေရာမှ ခွာကာ သီတာမျိုးအား မေးလိုက်သည်။

” နင့်ကို … ကိုပြည့်စုံက …. ခွင့်လွတ်လိုက်ပြီ …။ နက်ဖန်ဆို …… ငါ ဒီက …… ထွက်သွားတော့မှာ … မွန် ”

” ဟင် ”

စုမွန် အံသြနေစဉ် သီတာမျိုးမှာ လည်တိုင်လေး အား ဆွဲစုပ်ကာ လက်ကလည်း အစိလေးအား ဖိချေ ပေးနေပြန်၏။ စုမွန် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲမှ စိမ့်ထွက်လာသော ခပ်ချွဲချွဲအရည်များမှာ ထမိန်ထဲ အတွင်းခံ ဘောင်ဘီလေးအား ဖောက်ထွက်ကာ သီတာမျိုးလက်အား စိုစွတ်လာသည်။ စုမွန်တစ်ယောက် ဒူးများ မခိုင်တော့။ ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူနှင့် မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးထားသဖြင့် နွမ်းနယ်နေရာ သီတာမျိုး အစိလေးအား ဖိချေစဉ် တစ်ကိုယ်လုံး ပျော့ခွေလာတော့၏။ ထိုအချိန် သူမ နောက်ကျောဘက်မှ လက်နှစ်ဖက် ကျရောက်လာကာ ခါးလေး ဆွဲကာ ထိန်းပေးနေသည်။

” ဟင် … မောင် ”

ပြည့်စုံ စကားပြန်မပြောပဲ မယားဖြစ်သူ စုမွန်အား ထမိန်ဖြည်ချကာ အရည်များရွှဲနေသော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ချွတ်ချပစ်၏။ အတွင်းခံ ကျွတ်သွားသည်နှင့် စုမွန် ဖင်သားစိုင် နှစ်ခြမ်းအား ဖြဲကာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဖိဆွဲ ပွတ်ကာ လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးလိုက်သည်။

စုမွန် ထူပူသွားရ၏။ လောလောလတ်လတ် ခင်ပွန်းဟောင်း လိုးထားသော စောက်ပတ်အား လက်ရှိ ခင်ပွန်းမှ ယက်ပေးနေသည်။ စိတ်ထဲ လက်ရှိ ခင်ပွန်း ပြည့်စုံအား အကြိမ်ကြိမ် တောင်းပန်ရင်း သူမမျက်နှာလေးရှေ့မှ သီတာမျိုးရင်ခွင်ထဲ အပ်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ကားပေးလိုက်မိ၏။

အဖုတ်လေး ဖောင်းကြွလာပြီး ခင်ပွန်းဟောင်း ရဲသူ၏ လက်ကျန် လရည်များ စီးကျလာတော့သည်။ အဖုတ်လေးနှင့် ပါးစပ်မှ ခဏ ကင်းကွာသွားသဖြင့် စုမွန်ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိ၏။ ရဲသူနှင့် နောက်ဆုံး အလိုးခံခဲ့သည်ကို ရှင်းပြတောင်းပန်ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်စဉ် အဖုတ်လေး နွေးကနဲ့ ခံစားရလိုက်ရပြန်သည်။ လင်တော်မောင်၏ ဝေးကွာနေသော အပြုစု အယုယကြောင့် ရမ္မက်စိတ်လေး တောက်လောင်လာခဲ့ရ၏။ ပြည့်စုံ ဒူးထောက်ထိုင်လျက် အနေအထားဖြင့် စောက်ပတ်အား မက်မက် မောမော ပြန်ယက်နေချိန် ရှင်းပြ တောင်းပန်ဖို့ အင်အားများ ပျောက်ကွယ်သွားပြန်သည်။ အဖုတ်လေး ယက်ပေးနေရာမှ ထရပ်ရင်း စုမွန်ကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီအား ချွတ်ရာ စုမွန်တစ်ယောက် သီတာမျိုး မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်နေမိ၏။

” မောင် … အိပ်ခန်းထဲ … သွားကြစို့ ”

စုမွန်မှာ သီတာမျိုးအားကြည့်ရင်း နောက်မလှည့်ပဲ ပြည့်စုံအား လှမ်းပြောလိုက်ပြန်သည်။ ၃ ယောက်သား ဧည့်ခန်းထဲမှ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်စဉ် သီတာမျိုးနှင့် ပြည့်စုံမှာ အဝတ်စားများ တုံးလုံး ချွတ်ချပစ်တော့၏။ စုမွန် ကုတင်စောင်းထိုင်ကာ ပြည့်စုံပေါင်ဂွအား အဆက်မပြတ် စိုက်ကြည့်နေ၏။ ပုဆိုးချွတ်လိုက်သည်နှင့် ပေါင်ကြားမှလီးမှာ ထောင်ထွက်လာသည်။ မမြင်ရတာ ကြာပြီဖြစ်သော ပြည့်စုံလီးအား အနီးကပ် ပြန်မြင်ရာ အကြောများထနေပြီး ဒစ်ဖူးမှာ ကားထွက်နေ၏။ စုမွန် ကြည့်နေတုန်း ပြည့်စုံမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနားလာရပ်လိုက်သည်။ စုမွန် ခွင့်မတောင်းတော့ပေ။ သူမအား ခွင့်လွတ်လိုက် သည်မို့ လီးအား လက်ဖြင့် ဖမ်းထိန်းကာ ဒစ်ဖူးအား နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနှင့် နမ်းရင်း ဆွဲစုပ်တော့၏။

” ရှီးးးးး …… အားးးး ….. စုပ် စုပ် …… မွန် …… အားးး ……. နွေးသွားတာပဲ ”

ပြည်စုံမှာ စုမွန်ခေါင်းလေး ကိုင်ကာ လီးအား တဝက်လောက် ထိုးသွင်းလိုက်၏။

” အု ….. ပလွပ် …… ပြွတ် ပြွတ် …… အားးး …… ရှီးးးးးး ”

စုမွန်မှာ ပါစပ်ထဲ တိုးဝင်လာသော လီးထိပ်အား အတွင်းမှ လျှာဖြင့်ဝိုက်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ပေးနေသည်။ တဆက်ထဲ လက်တစ်ဘက်ဖြင့် လဥနှစ်လုံးအား ညှစ်ပေးပြန်၏။

” အင်းးး … အားးး … ကောင်းလိုက်တာ … မွန်ရယ် ”

လီးအရင်းထိ စုမွန် တံတွေးများ ရွှဲနှစ်လာသည်။

” မွန် …… နင် …… ကုတင်ပေါ် တင်ကုန်းထား …… ငါ ခဏ စုပ်ဦးမယ် ဟာ ”

ဘေးမှာ သူမအဖုတ်လေး သူမပါသာပွတ်ကာ ရပ်ကြည့်နေသော သီတာမျိုးတစ်ယောက် ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် စုမွန်ဘေးနား ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်၏။ သီတာမျိုး လီးစုပ်နေစဉ် စုမွန်မှာ ပြည့်စုံရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ကာ ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ထောက်လျက် အနေအထားဖြင့် ကုန်းထားပေးသည်။

” အ …. အားးး ….. ရပ်လိုက်ဦး … သီတာ …. ငါ …. မွန့်ကို မလိုးရတာ ကြာပြီဟာ … လိုးဦးမယ် ”

????️( အခန်း ၈ ) ဇတ်သိမ်း????️

ပြည့်စုံမှာ ကုတင်ပေါ် လက်ထောက် ကုန်းပေးသော စုမွန်ဖင်နောက် နေရာယူကာ ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းအား ဖြဲနမ်းလိုက်ပြန်သည်။

” ရွှတ် ….. ရှုးးးးး …. အခုထိ ….. ဖင်ကြီးက ….. လိုးချင်စရာကြီးဟာ ”

သီတာမျိုးရှေ့ ပြောလိုက်သော ပြည်စုံစကားကြောင့် စုမွန် အားရကျေနပ်မိသဖြင့် ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်အား ရသလောက် ထပ်ကော့ပေးလိုက်တော့၏။ ဖင်ကြီးကော့ပေးရာ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်မှာ ပြူးထွက်လာသည်။

” လိုးတော့လေ …… မောင်ရဲ့ ……… ပြီးမှ နမ်း ”

” အင်း …… လိုးတော့မယ် ဟာ ”

” ဗျစ် … ဘွတ် …. အ …. အားးး …. အားးးး …. ရှီးးးး …. ကောင်းတယ် …. မောင်ရယ် ”

” ကိုပြည့်စုံ ….. သီတာကိုလည်း …… လိုးပေးပါဦး …… အဟင့် ဟင့် ”

စုမွန် ညည်းနေစဉ် သီတာမျိုးတစ်ယောက် ကာမ စိတ်များ ပြင်းထန်လာသဖြင့် မရှက်မကြောက် ပြောဆိုလိုက်တော့၏။

” အင့် … ရော့ … နို့စို့ပေးရင်း … အဖုတ်ကိုပွတ်ပေး ”

သီတာမျိုး ပြောရင်း မစောင့်နိုင်တော့ပေ။ ဒူးထောက်လိုးနေသော ပြည့်စုံဘေးနား ဒူးထောက်ချ လိုက်၏။ ပြည့်စုံမှာ စုမွန်အား လိုးရင်း ခါးလှည့်ပြီး သီတာမျိုး နို့စို့ကာ လက်ခလယ်ဖြင့် အဖုတ်လေး ထိုးမွှေပေး လိုက်တော့သည်။

” သီတာ …… နင် အရည်တွေ …… ရွဲနေတာပဲ ”

ပြည့်စုံ လက်ခလယ်အား အဖုတ်ထဲမှ ထုတ်ပြရာ လက်ဖဝါးထဲထိ အရည်များ ရွှဲနှစ်နေသည်။

” သီတာ …… နင် တအားခံချင်ရင် …… ငါ့ဘေးနား လာကုန်းလှည့် … မောင့်ကို … တလှည့်စီ … လိုးခိုင်းမယ်လေ ”

လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံစကားကြောင့် စုမွန် မနေနိုင်ရှာပေ။ သီတာမျိုးအား အတူအလိုးခံရန် လှည်ပြန်လှည့်ပြောလိုက်တော့၏။ ပြည့်စုံမှာ မျက်စိရှေ့ လေးဖက်ကုန်းနေသော စုမွန်နှင့် သီတာမျိုး ဖင်ကြီးများကြည့်ကာ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ဆွဲလိုးနေသည်။ အဖျားသွေးများ လွင့်စင် ပျောက်ကွယ် သွားရ၏။

” အင့် ………… ဘွတ် ………… ဗျစ် ………… အင့် ……… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …………… အားးးး …………… ရှီးးးးးး …………… အားးးး ”

နောက်က ခါးဆွဲလိုးရာ မယားဖြစ်သူစုမွန် အလှည့် ရောက်လျင် ဖင်သားစိုင်များ တုန်ခါလာအောင် ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်နေ၏။ စုမွန်မှာလည်း အလိုးမခံရတာ ကြာပြီဖြစ်သော လင်ဖြစ်သူရဲ့ လီးဝင်လာတိုင်း လေးဖက်ထောက် အနေအထားနှင့်ပင် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ကားကာ ဖင်ကြီး ကော့ပေး ထားသည်။ တစ်ခန်းလုံး လီးဝင် လီးထွက်သံများ ညည်းသံများ ဆူညံလာကာ အတော်ကြာမှ ငြိမ်ကျသွားတော့၏။

/////////////////////////////////

” သီတာ ……… နင် ကြိုက်တဲ့အချိန် …… လာလည်နော် ”

နောက်ရက်မနက် မနက်စာ စားသောက်ပြီးသည်နှင့် အိမ်ပြန်ရန် ကားပေါ်အတက် သီတာမျိုးအား စုမွန် သေချာမှာနေရှာသည်။

” အေးပါ … မွန်ရဲ့ ……။ ဒါမဲ့ …… ငါ မိုးကုတ် …… ပြန်နေမလို့ ……… အတော်နဲ့ လာဖြစ်မှာ … မဟုတ်ဘူး ……။ ငါ လာလည်ရင်သာ …… နင် စိတ်မပြောင်းနဲ့ ”

” မပြောင်းပါဘူး …. ငါက မောင့်အပေါ် … ဖောက်ပြန်မိတာလေ …။ မောင် စိတ်ချမ်းသာရင် … ဘာလုပ်လုပ် …… ငါက လိုက်လျောပေးမှာပါ ”

” အေးပါ …… ဟုတ်ပါပြီ …..။ ကိုပြည့်စုံ …… သီတာ သွားပြီနော် ”

” အင်း …. သီတာ …. နင် လာချင်တဲ့အချိန် လာခဲ့ ”

ပြည့်စုံစကားအဆုံး သီတာမျိုးရင်ထဲ နှင့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသည်။ ဖော်ပြမရသော ဝေဒနာလေးတစ်ခု ခံစားလိုက်ရ၏။ လက်ပြနှုတ်ဆက်ကာ သူမကားလေးအား ခြံဝင်းထဲမှ မောင်းထွက်ချိန် မဖိတ်ခေါ်ပဲ မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်များ ကျဆင်းလာသည်ကို ပြည့်စုံနှင့် စုမွန်တို့ မမြင်နိုင်တော့ပေ။

” မောင် ”

” ပြောလေ … မွန် ”

” မောင့်ကို …… ပြောစရာရှိတယ် … စိတ်ဆိုးမှာလား ဟင် ”

စုမွန်တစ်ယောက် သီတာမျိုးကားလေး ခြံဝန်းထဲမှ ထွက်သွားသည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံရဲ့ လက်မောင်းလေးကို ဖက်ကာ ပုခုံးထက် ခေါင်းလေးမှီရင်း ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်ပြန်သည်။

” မဆိုးပါဘူး … မောင်လည်း … မွန့်အပေါ် ရက်စက်မိတာတွ …… နောင်တရနေတာပါ ”

” အင်း …… မနေ့က …… မောင် ဆေးခန်းက … စိတ်ဆိုးပြန်တော့ …… မွန်လေ …… ဟို ဟို …… ရဲသူနဲ့ နောက်ဆုံး တွေ့ခဲ့ကြတယ် ”

” အော် …… သီတာ …… ပြောပြထားလို့ ရဲသူ … နိုင်ငံခြား ပြန်ထွက်မှန်း … မောင် သိပြီးသားပါ ”

” ဟင် ”

” ဟင်မနေပါနဲ့ … မနေ့က … မွန့် … ဟာလေး ယက်တော့ … အထဲက … လရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတာ ”

” ဟယ် …… အဲ ……. အဲ ……. အဲဒါ ….. ရဲသူ လရည်တွေ ……. မောင်ရဲ့ ”

” အင်း …… မောင် …… ထင်သားပဲ ”

” မရွံဘူးလား … မောင် ”

” မရွံလို့ …… မျိုချပစ်တာပေါ့ … မွန်ရဲ့ ”

” ဘာလို့ … မျိုချပစ်တာလဲကွာ ”

” ဟောဒီက … မယားလေးကို … ချစ်လို့ပေါ့ ”

” အိုရ် ……… မောင် ရယ် ”

…………………………………………..

စိတ်ကူးယဉ် ဇာတ်လမ်းလေးအား ဒီမှာပဲ ရပ်နားရင်း စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော စာဖတ်သူ အားလုံးကို ကျေးဇူး တင်ရှိပါသည်။

ပြီးပါပြီ

ZG

ေရးသားသူ – ေမာင္ၿခိမ့္ ( အေတြးပင္လယ္ျပာတြင္ ေရးသားသည္။ )

????️( အခန္း ၁ )????️

” ေမာင္ … ဒါၿပီး … ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ”

” ေမာင္ … မမူးေသးပါဘူး … မြန္ ”

တစ္ခုခုအား ေတြးၿပီး စိတ္ဓာတ္က်ေနပုံရေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္အား ဆုပ္ကိုင္လိုက္၏။

” ေမာင္ … မြန္႔ကို … ၾကည့္ ”

မ်က္လႊာခ်ထားရာမွ ဇနီးေခ်ာေလး စကားေၾကာင့္ ျပည္စုံ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ စုမြန္တစ္ေယာက္ လင္ျဖစ္သူအား ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းရွည္ ခ်လိုက္မိ၏။

” ေမာင္က ဘာကိုစိုးရိမ္တာလဲ …။ သူ႔ပါသာ စကားကို အနိုင္ယူ ေျပာသြားတာေလ …။ မြန္က သူ႔ဆီ ျပန္သြားမယ္လို႔မ်ား ထင္ေနလား ”

” ေမာင္က … ဒုတိယလူေလ ”

ျပည့္စုံမွာ ဇနီးေခ်ာေလးအား အၾကည့္လြဲေျပာရင္း ေသာက္လက္စ အရက္ခြက္အား အကုန္ေမာ့ခ် လိုက္ျပန္သည္။

” ဘာဆိုင္လဲေမာင္ …။ သူနဲ႔မြန္ တရားဝင္ ကြာရွင္း ထားၿပီးသား …။ အခုခ်ိန္ ေမာင္က မြန္႔ရဲ့ ခင္ပြန္းေလ …။ ဒုတိယလူလို႔ ေျပာစရာလား …။ ေမာင္ … မြန္႔အခ်စ္ကို ဘာေၾကာင့္ … မယုံၾကည္ရတာလဲေမာင္ရယ္ … အဟင့္ ဟင့္ ”

” မြန္႔ကို … ယုံပါတယ္ …။ ေမာင္စိုးရိမ္တာက … ရဲသူ … ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား … ဝင္လာမွာ စိုးရိမ္တာပါ ”

” သူလည္း … လက္ရွိ မိန္းမနဲ႔ေလ … ေမာင္ …။ မြန္နဲ႔ေမာင္ နားလည္မူရွိရင္ … သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္စရာ … မလိုပါဘူး ေမာင္ရယ္ ”

” ေမာင့္အထင္ … ရဲသူက … မြန္႔အေပၚ … သံေယာစဥ္ … မကုန္ေသးသလိုပဲ ”

” ေမာင္ရယ္ … မြန္က … ေမာင့္အနားမွာ တသက္ လုံး ေနမယ့္သူပါ …။ ေမာင္ စြန္႔ခြာသြားေတာင္ … အျပစ္မျမင္ဘူး …။ အေဝးကေန ခ်စ္ေနမယ့္ သူပါ ”

” မြန္ရယ္ ”

စုမြန္ စကားလုံးမ်ားေၾကာင့္ ျပည့္စုံ ရင္ထဲၾကည္ႏူးသြားရသည္၊၊ ဇနီးေခ်ာေလးအား တအားခ်စ္မိေန၏။ လက္လႊတ္ဆုံးရွုံးမွာ ေၾကာက္သလို ရဲသူအား မယုံၾကည္ေပ။ လြန္ခဲ့ေသာ ၃ ရက္ခန္႔ ေစ်းဝယ္အျပန္ အမွတ္မထင္ ရဲသူႏွင့္ ေတြ႕ရာ ဇနီးျဖစ္သူအား ပိုင္စိုးပိုင္နင္းျဖင့္ လက္ဆြဲကာ သတိရေၾကာင္း မေမ့ေသးေၾကာင္း ေျပာဆိုေန၏။

” ငါ ……… နင့္ကို ……… ေမ့မရဘူး … မြန္ ”

ဇနီးျဖစ္သူအား သူ႔ခင္ပြန္းေဟာင္းမွ ခ်စ္ေနေသးပါလားဆိုသည့္ အသိက ျပည့္စုံရင္အား တုန္လွုပ္ေစခဲ့သည္။

” အမ္း …… အဟမ့္ ……… အဟမ္း ”

စုမြန္မွာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနရင္း လက္ရွိေယာကၤ်ား ျပည့္စုံ၏ ေခ်ာင္းဟန္႔သံၾကားမွ ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူ လက္မွ ေဆာင့္႐ုန္းလိုက္ေတာ့၏။

” နင္ … နင္ … အခုခ်ိန္ … ဒါေတြေျပာစရာ … မလိုပါဘူး …။ ဒါ … ငါ့ ေယာကၤ်ား …။ လာ … ေမာင္ … သြားစို႔ ”

စုမြန္မွာ ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူအား ေျပာရင္း လက္ရွိ ေယာကၤ်ား ျပည့္စုံ လက္ဆြဲကာ သူမတို႔ ကားနား ေလၽွာက္လာခဲ့သည္။ အဲဒီေန႔ကစ၍ ျပည့္စုံတစ္ေယာက္ အရက္ ေန႔တိုင္းေသာက္ကာ စိတ္ဖိစီးမွုမ်ားေနေတာ့၏။ အခုလည္း ဇနီးျဖစ္သူ စကားေၾကာင့္ စိတ္ဖိစီးမွု ေလ်ာ့နည္းလာေသာ္လည္း အရက္ဝိုင္းအား လက္စသပ္ၿပီး အိပ္ယာေပၚ ေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ အိပ္မေပ်ာ္ေသးေပ။ အေတာ္ၾကာမွ မ်က္လုံးမ်ား ေလးလာကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့၏။

ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ ျပည့္စုံမွာ မယားေခ်ာေလးအား အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ႏွင့္ ေနလာရာ ႏွစ္လခန္႔ ရဲသူ၏ အရိပ္အေရာင္ မေတြ႕ရမွ ပုံမွန္အတိုင္း ျပန္ျဖစ္ကာ လုပ္ငန္းခြင္ ဝင္ျဖစ္သည္။ စုမြန္လည္း မေရာက္တာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သီတာမ်ိဳးရဲ့ ႏွင္းဆီၿခံေလးထဲ အလည္အပတ္ ထြက္လာခဲ့လိုက္၏။

” ဒါေလးက … ပိုမလွဘူးလား … မြန္ ”

” ဟယ္ … ဟုတ္ပ … ႏွင္းဆီက ၃ ေရာင္ခ်ယ္ပါလား ”

” ေအး … မ်ိဳးစိတ္ အသစ္ေတြဟ ”

သီတာမ်ိဳးမွာ အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လွေနေသာ ပန္းပင္ေလးမ်ားအား စုမြန္အား လိုက္လံျပသ ေန၏။

” နင္စိုက္ခ်င္ရင္ … အျပန္ၾက … ပ်ိဳးပင္ေတြ … ယူသြားေလ …။ ငါပ်ိဳးထားတာေတြ … ဟိုဖက္မွာ … အမ်ားႀကီး … မြန္ ”

” ေအးဟာ … ငါလည္း … ေမာင့္ကို သနားၿပီး … စိတ္ညစ္ေနမိတာ …။ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ … အိမ္မွာ စိုက္ၾကည့္မယ္ ဟာ ”

” တီတီ … တီတီ ”

သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ စကားတေျပာေျပာျဖင့္ ၿခံေလးထဲ ေလၽွာက္ၾကည့္ေနစဥ္ အိမ္ေရွ႕မွ ကားဟြန္းသံ ၾကားမိလိုက္သျဖင့္ လွမ္းၾကည္မိ၏။ သီတာမ်ိဳး ၿခံတံခါးနား ကားတစ္စီးထိုးရပ္ကာ ထိုကားေပၚမွ လူတစ္ေယာက္ ဆင္းလာေတာ့သည္။

” ဟင္ … ရဲသူ ဟ … မြန္ ”

သီတာမ်ိဳး ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိုက္သံကို စုမြန္ ေခါင္းညိတ္ျပရင္း ၿခံထဲဝင္လာေသာ ရဲသူအား လွမ္းၾကည့္ေန၏။

” စကားမမ်ားနဲ႔ေနာ္ … မြန္ … ေအးေဆးေျဖရွင္း ”

သီတာမ်ိဳး စကားအဆုံး ရဲသူ စုမြန္နား ေရာက္လာသည္။

” မြန္႔ကို … ေမ့ၾကည့္ပါေသးတယ္ … မေနနိုင္ေတာ့လို႔ ရွိတတ္မယ္ထင္တဲ့ … ေနရာေလးေတြ … လိုက္ရွာ ေနမိတာပါ ”

” ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ … ရဲသူ …။ ငါတို႔ ပတ္သက္စရာအေၾကာင္း … ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး ”

အနား ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေျပာလိုက္ေသာ ရဲသူ မ်က္ႏွာအား ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ စုမြန္ ပက္ကနဲ႔ ေျပာခ်လိုက္၏။

” အခု … ျပည္စုံနဲ႔ ေနရလို႔ … မြန္… သိပ္ကိုေပ်ာ္ေနမွာေပါ့ေနာ္ ”

” ေပ်ာ္တာေပါ့ …။ ငါ အခုခ်ိန္မွာ … ငါ့ေယာကၤ်ား ျပည့္စုံကို … အခ်စ္ဆုံးပဲ …။ သူကလည္း ငါ့ကို … ေသမတတ္ ခ်စ္တာေလ ”

ရဲသူ၏ ခနဲ႔တဲ့တဲ့ ေမးလိုက္တဲ့ စကားအား စုမြန္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာေလးေခ်ကာ ျပန္ေျပာေနသည္။

” ဒါေပမယ့္ … အဲေကာင္က … ဒုတိယလူပါ … မြန္ရယ္ ”

” ဘာ … ပထမေတြ ဒုတိယေတြ … ခြဲေနရေအာင္ … ဒါ ၿပိဳင္ပြဲ မဟုတ္ဖူး …။ အခုခ်ိန္မွာ ငါ့အခ်စ္ေတြက … ငါ့ေယာကၤ်ား ျပည့္စုံေပၚမွာပဲ … အကုန္ ပုံေအာထားတယ္ ”

” တိတ္စမ္း … မြန္ …။ ငါက ေအးေဆး ေျပာေနတာကို … အကန္းမတက္နဲ႔ … ဒီမွာၾကည့္ ”

” ဟင္ … နင္နင္ … ဘာလုပ္မလို႔လဲ ”

” အမေလး … ရဲသူ … စကားနဲ႔ ေအးေဆး ေျဖရွင္း ၾကပါ …။ သီတာ ၾကားထဲက … ေတာင္းပန္ပါတယ္ ”

ရဲသူမွာ ေနာက္ေၾကာဘက္ ခါးၾကားထိုးထားေသာ ဓါးေျမႇာင္အား ဓါးအိမ္ခၽြတ္ကာ စုမြန္နား တိုးကပ္ လာ၏။

” နင္ … နင္ …………… ငါ့နား မကပ္နဲ႔ေနာ္ …………. ရဲသူ ”

” ဟား ဟား … ငါတို႔ ျပန္မေပါင္းရမယ့္ အတူတူ … နင့္ကိုလည္း … သတ္မယ္ … ငါ့ကိုယ္ငါလည္း သတ္ေသပစ္မယ္ ”

” ငါနားမကပ္နဲ႔ ……။ သြားသြား ….. လူယုတ္မာ ….။ နင့္မိဘေတြ … စိတ္တိုင္းက် …….. ငါ့ကို …… တရားဝင္ ….. ကြာရွင္းခဲ့တာေလ …..။ ငါ ေတာင္းပန္တာေတာင္ ……. နင္ ရက္စက္ခဲ့တာပါဟာ …..။ အခုမွ … လြတ္တဲ့ငါး …… ႀကီးမေနပါနဲ႔ေတာ့ ”

” ငါ မွားခဲ့တာ … ဝန္ခံပါတယ္ …။ အခု … ငါ့ဆီ ျပန္လာပါ မြန္ရယ္ ”

” ဟာ ………… မသိဘူးးးးး …………… သြားးးး ”

” ေကာင္းၿပီေလ …. ငါ့အေၾကာင္း ….. ျပရေသးတာေပါ့ …..။ သီတာမ်ိဳးေရာ နင္ေရာ ….. အခု အိမ္ထဲဝင္ …. ငါ ေနာက္က လိုက္ခဲ့မယ္ …..။ ေအာ္မယ္ ဟစ္မယ္ဆို …. ဓါးနဲ႔ထိုးၿပီသာမွတ္ ”

ရဲသူပုံစံမွာ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္မည့္ ပုံစံမို႔ စုမြန္ တို႔ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္ထဲ ဝင္လာခဲ့ၾကသည္။

” သီတာ … နင့္ ဦးေလးေရာ ”

” ဆိုင္သြားတာ … ညေနမွ ျပန္လာမွာ …။ ဘာ …….. ဘာ … ဘာလုပ္မလို႔လဲ …….. ရဲသူ ”

” ႀကိဳက္ၿပီဟာ …။ ဒါနဲ႔ ……. ငါနဲ႔မြန္ …… ခိုးေျပးတုန္းက …… အခန္းေလး …… ဘယ္သူေနေသးလဲ ”

” ဘယ္သူမွ … မေနပါဘူး … အဲဒါ … အခန္းလြတ္ပါ ”

” ေအး … အဲဒီအခန္းကို ……. နင္ကိုယ္တိုင္ …… သြားရွင္းၿပီး …… ကုတင္ေပၚ ေမြ႕ယာေတြ ….. ေခါင္းအုံးေတြ ျပင္ထားေပး …။ ခဏ …… နင့္ ဖုန္း ……. ငါ့ကိုေပးထား …… သီတာ ”

ရဲသူမွာ ေဒါင့္စိေအာင္ေျပာၿပီး စုမြန္နား ကပ္ထိုင္ကာ ဓါးျဖင့္ ခါးအား ေထာက္ထားလိုက္၏။ သီတာမ်ိဳး၏ မိခင္ဖခင္မွာ မိုးကုတ္တြင္ ေက်ာက္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ကာ သမီးျဖစ္သူအား ေက်ာင္းတက္ရန္ ဒီၿခံႀကီး ဝယ္ေပးၿပီး ႏွစ္ထပ္တိုက္ေလး ေဆာက္ေပး ထားသည္။ အိမ္ေဖာ္မထားပဲ သီတာမ်ိဳး မိခင္၏ အစ္ကို ေတာ္စပ္သူအား အတူေနထိုင္ေစကာ အနီးကပ္ ေစာင့္ေရွာက္ခိုင္းထား၏။ ေက်ာင္းၿပီး ေတာ့လည္း သီတာမ်ိဳးမွာ မိုးကုတ္ မျပန္ေတာ့ပဲ ဘႀကီးျဖစ္သူႏွင့္ ၿမိဳ႕ထဲ ရတနာဆိုင္ေလး ဖြင့္ကာ ၿခံႀကီးထဲ သူမ ဝါသနာပါရာ ပန္းပင္ေလးမ်ား စိုက္ကာ ဘဝအား ေအးခ်မ္းစြာ ေနလာခဲ့သည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၃ ႏွစ္ခန္႔တြင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ စုမြန္ႏွင့္ ရဲသူတို႔ ခိုးေျပးလာရာ သူမအိမ္ အေပၚထပ္ အခန္းလြတ္ တစ္လုံးအား ေနရာထိုင္ခင္း စီစဥ္ေပးကာ ကူညီခဲ့ဖူး၏။ အခုလည္း ရဲသူ ဆႏၵအရ ခိုးေျပးစဥ္ ေနခဲ့ေသာ အခန္းေလးအား ရွင္းလင္းကာ အိပ္ယာ ခင္းက်င္းၿပီးမွ ေအာက္ဆင္း လာခဲ့ေတာ့သည္။

” ၿပီးၿပီလား ……… သီတာ ”

” ေအး … ၿပီးပါၿပီ …။ နင္ … မြန္႔အသက္ကို … ရန္မရွာပါဘူးလို႔ … ကတိေပးဟာ ”

” ဒါေတာ့ … သူ႔အေပၚ … မူတည္ပါတယ္ …။ ကဲ … ငါတို႔ အေပၚတက္မယ္ …။ သီတာ နင့္ကိုေတာ့ … အားနာပါတယ္ …။ နင့္အိပ္ခန္းက … ဘယ္မွာလဲ … အရင္လို … အေပၚမွာပဲလား ”

” အင္း ”

” နင့္ … အခန္းထဲ ဝင္ေနဟာ …။ ငါ အျပင္က … ေလာခ်ၿပီး … ေသာ့ခတ္ထားမယ္ …။ ငါဖြင့္ေပးမွ … နင္ ထြက္လာေတာ့ ”

သီတာမ်ိဳး ဦးေဆာင္မွု႔ျဖင့္ ၃ ေယာက္သား အိမ္ေပၚ တက္လာရာ သီတာမ်ိဳး အိပ္ခန္းနားအေရာက္ ရဲသူမွာ သီတာမ်ိဳးအား အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ခိုင္းကာ အျပင္မွ ေလာ့ခ်ေသာ့ခတ္ၿပီး စုမြန္အား ခိုးေျပးဖူးေသာ အိပ္ခန္းေလးဆီ ေလၽွာက္လာခဲ့၏။

စုမြန္ ေယာင္လည္လည္ျဖင့္ လိုက္ပါလာခဲ့ရသည္။အိပ္ခန္းထဲေရာက္လ်င္ ရဲသူမွာ တံခါးေလာ့ခ်ရင္း စုမြန္အား ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္ခိုင္းလိုက္၏။ ဓါးေျမႇာင္အား လက္တစ္ဖက္က ကိုင္ကာ တဆက္ထဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနထားျဖင့္ ပုဆိုးခၽြတ္ခ်ရာ ေပါင္ၾကားမွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ ခါရမ္း ေနေတာ့သည္။

” အိုရ္ … ရဲသူ … နင္ နင္ ……… ”

စုမြန္ တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေမႊးမ်ား ထလာကာ မ်က္ႏွာေလး ရဲတက္လာခဲ့၏။ ခင္ပြန္းေဟာင္း၏ လီးအား အၾကည့္လြဲကာ မ်က္ႏွာလြဲထားလိုက္ ေတာ့သည္။ ရဲသူမွာ စုမြန္ ဆံႏြယ္မ်ားအား ပြတ္သပ္ရင္း ေမးေစ့ေလးအား ဆြဲလွန္လိုက္၏။ တေျဖးေျဖး စုမြန္ မ်က္ႏွာနားေလး တိုးကပ္ကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ပစ္သည္။ စုမြန္ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ယင္ေန၏။ တစ္ကိုယ္လုံး အားအင္ခ်ိနဲ႔သလို ခံစားရၿပီး အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္း မသိ ေပါင္ၾကားထဲ အရည္မ်ား စိမ့္ထြက္ေနသည္။

” မြန္ ”

” ဘာလဲ ”

ရဲသူ ေခၚသံက တုန္ခါေနသေလာက္ စုမြန္ ေျဖသံက ျပတ္သားလွ၏။

” ၁ လကို ၄ ရက္ေလာက္ … ငါနဲ႔ … ျပန္ေနေပးပါလား ”

” ဒီမွာ … ရဲသူ … နင္မလိုခ်င္လို႔ … စြန္႔ပစ္ခဲ့တဲ့ … မိန္းမတစ္ေယာက္ကို … တျခားေယာကၤ်ား လက္ထဲေရာက္မွ … ျပန္ယူခ်င္ရေအာင္ …. ငါ …. အ႐ူး မဟုတ္ဘူး ….။ ၿပီးေတာ့ ……. နင္လည္း … အခု လက္ရွိ မိန္းမနဲ႔ေလ …..။ ေနာက္ၿပီး … အခု ….. ငါ့ေယာကၤ်ားျပည့္စုံက … ငါ့အေပၚ … ေပၚ …… ”

” ေတာ္ဟာ … အဲေကာင္အေၾကာင္း … ထည့္မေျပာနဲ႔ ”

စုမြန္ စကားအား အဆုံးသတ္ခြင့္ မရလိုက္။ ရဲသူမွာ ကုတင္ေစာင္းမွ ပက္လက္လွဲခ်ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ပစ္ေတာ့သည္။ လက္မွ ဓါးက မလြတ္ေသး သျဖင့္ စုမြန္လည္း အလိုက္အထိုက္ ေနေပး ေနရ၏။ ၾကမ္းတမ္း ျပင္းရွလြန္းတဲ့ အနမ္းမ်ားအား ႀကိတ္မိတ္ လက္ခံ ေပးေနမိသည္။ ရဲသူမွာ လြတ္ေနေသာ လက္တစ္ဖက္မွ စုမြန္၏ ဖင္သားစိုင္မ်ားအား ညႇစ္ေခ်ကာ ထမိန္အား ဆြဲခၽြတ္ေန၏။ စုမြန္မွာလည္း သိစိတ္ႏွင့္ မသိစိတ္ ေရာေထြးကာ ထမိန္ဆြဲခၽြတ္ရာတြင္ ဖင္ႀကီးအား မသိမသာ ႂကြေပးလိုက္မိ သည္။ ထမိန္ကၽြတ္သည္ႏွင့္ ေပါင္တန္ ေဖြးေဖြးေလး ႏွစ္ဖက္ၾကားမွ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အပါးေလးေအာက္ အဖုတ္ေလးမွာ ေဖာင္းႂကြကာ ခပ္ေရးေရး ျမင္ေနရ၏။

” အာ ….. မလုပ္နဲ႔ ……. မလုပ္ ….. လုပ္ …… အဟင့္ ဟင့္ ”

ရဲသူမွာ အေပၚမွ မိုးခြကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေနရာမွ ကိုယ္လုံးအား ေအာက္ေလၽွာၿပီး ကုတင္ေအာက္ ဒူးေထာက္ရင္း စုမြန္ေပါင္ၿခံအား ဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။ ခင္ပြန္းေဟာင္းမို႔ ဇနီးျဖစ္သူ၏ ကာမခလုပ္မ်ားအား သိရွိေန၏။ စုမြန္မွာ ေပါင္အတြင္းသားမ်ားအား ဆြဲစုပ္လ်င္ ဘယ္လိုမွ မခံနိုင္ပဲ ကာမေသြးမ်ား ဆူပြက္လာလ်က္ရွိသည္။ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ရာ ရဲသူလက္မွ ဓါးေျမႇာင္မွာ ကုတင္ေပၚ ခ်ထားသည္ကို ေတြ႕ျမင္ လိုက္ရေတာ့၏။ ခႏၶာကိုယ္အား ျပဳျပင္ရင္း ဓါးေျမႇာင္အား လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲယူလိုက္မိသည္။

ေပါင္ၿခံအား ဆြဲစုပ္ေနေသာ ရဲသူ ငယ္ထိပ္အား ဓါးျဖင့္ ထိုးစိုက္ရန္ ခ်ီတုန္ခ်တုန္ ျဖစ္ေနရသည္။ လက္ရွိ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံအေပၚ သစၥာထားခ်င္မိသည့္ စိတ္က တဝက္ႏွင့္ လတ္တေလာ ကာမ အရသာေလးအား လက္မလြတ္ခ်င္သည့္ စိတ္က တဝက္ျဖင့္ စိတ္ထဲ လြန္ဆြဲေနမိ၏။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ခ်ကာ လက္အား ေျမႇာက္၍ ရဲသူ ငယ္ထိပ္ တည့္တည့္အား ဓါးေျမႇာင္ျဖင့္ စိုက္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။

” အ …….. အားးးးးးး ……… အားးးးးးးးးးးးး ”

ရဲသူဆီမွ အသံေတာ့ မဟုတ္။ သူမ ဓါးေျမႇာင္ျဖင့္ စိုက္အခ် အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အျပင္မွ ေစာက္ပတ္ေလးအား ဖိယက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ဓါးေျမႇာင္မွာ လမ္းတဝက္တြင္ ျပဳတ္က်ကာ တစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့ပ်ံရင္း သူမကိုယ္တိုင္ ေအာ္ဟစ္ လိုက္ရေတာ့သည္။ တဆက္ထဲ ရဲသူမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲ လက္နိုက္ကာ အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ လက္မျဖင့္ ဖိဆြဲရင္း ေခါင္းေထာင္ေနေသာ ေစာက္စိေခါင္းေလးအား ေခ်ေပးလိုက္ျပန္၏။ အသိစိတ္က ျငင္းဆန္ေနေပမယ့္ မသိစိတ္က ခင္ပြန္းေဟာင္း၏ ကာမအထိ အေတြ႕ေအာက္ ေမ်ာပါသြားရသည္။ တေျဖးေျဖး ေမာဟိုက္လာသလို ျငင္းဆန္ခ်င္သည့္ စိတ္လည္း မရွိေတာ့။ အတြင္းခံအား ဆြဲခၽြတ္သည္ႏွင့္ ေပါင္တန္ ၂ ဖက္အား အလိုလို ကားေပးေနမိသည္။

အေမႊးပါးပါးေလး ဖုံးအုပ္ထားေသာ ေစာက္ပတ္ ေလးအား ရဲသူမွာ မယက္ရတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး ယက္ေပးေန၏။ အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းအတိုင္း လၽွာထိပ္ျဖင့္ ထိုးဆြဲကာ အေပၚဘက္ အစိေလးအား ဆြဲစုပ္ေပးတိုင္း စုမြန္တစ္ေယာက္ ခါးေလးေကာ့ကာ ေပါင္တန္ေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနရွာသည္။ ရဲသူမွာ ေခါင္းေလး ေမာ့ကာ ေကာ့ပ်ံေနေသာ ဇနီးေဟာင္းေလးအား တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ ျဖဲရင္း အစိေလးအား သြားျဖင့္ ဖိကိုက္ ျပန္၏။ ညာလက္မွ လက္ခလယ္ႏွင့္ ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ထဲ သြင္းကာ ေမႊေပးစဥ္ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဟန္မေဆာင္နိုင္ပဲ ကုတင္ေပၚတင္ ေျခဖ်ားေထာက္ ခါးေကာ့ တက္လာကာ ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္း ေနေတာ့၏။

” အာ …… အမေလးးးး … မရေတာ့ဘူးးးးး ……. ရွီးးးးးး … အမေလး ….. ထြက္ ….. ထြက္ …… ထြက္ကုန္ၿပီ ….. အဟင့္ ဟင့္ ….. အ ….. အားးးးး ….. အားးးးးးး ”

” မြန္ ”

” ဟင္ ”

” ေကာင္းလား ”

စုမြန္ မေျဖရဲ။ မ်က္ႏွာေလးရဲကာ ေခါင္းငုံ႔ထားမိသည္။

” ေကာင္းလား … ေျဖပါ … မြန္ရယ္ …။ ဟိုးအရင္က … လင္မယားေတြပဲေလ … ရွက္မေနပါနဲ႔ ”

ရဲသူမွာ အရည္ရႊဲကာ ေဖာင္းႂကြေနေသာ ေစာက္ပတ္အား လက္ဖဝါးျဖင့္ ခပ္ဆက္ဆက္ ပုတ္ရင္း ထပ္ေမးေနျပန္၏။

” အ ………… အေမ့ ……….. ဟုတ္ ဟုတ္ ”

စုမြန္ ေယာင္ရမ္းေျဖၿပီးမွ ရွက္ေသြးႂကြယ္ကာ မ်က္ႏွာေလး ရဲတက္လာရေတာ့သည္။

” ဘာကို … ဟုတ္တာလဲ … မြန္ရဲ့ ”

” အာ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ ရဲသူအား ေက်ာေပးကာ ခပ္ေကြးေကြး လွဲေနလိုက္၏။ အမွန္တကယ္လည္း ခင္ပြန္းေဟာင္းမွ ေစာက္ပတ္ေလးအား စိတ္ထင္တိုင္း လုပ္ေနသည္ကို မျငင္းမိသျဖင့္ သူမကိုယ္သူမ နားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ။

” လင္မယားခ်င္းပဲ … မြန္ရယ္ … မရွက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ ”

” ဟင္ ”

အရင္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ရဲသူမွ လင္မယားလို႔ ေျပာတိုင္း စိတ္ထဲ နားၾကည္းခ်က္ျဖင့္ မခံမရပ္နိုင္ ျဖစ္မိေပမယ့္ အခုခ်ိန္ ရင္ထဲ တရွိန္းရွိန္းျဖင့္ စိတ္လွုပ္ရွားမွု ျပင္းထန္ေနမိ၏။

” အခုမွ … ဘာလင္မယားလဲ … ဟြန႔္ ”

မ်က္ဝန္းရြဲႀကီးမ်ားျဖင့္ လည္ျပန္ၾကည့္ကာ ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲေလး ေျပာလိုက္သျဖင့္ ရဲသူမွာ စိတ္ထဲ ၾကည္ႏူးေနရ၏။ ဇနီးေဟာင္းေလးအား ပထမေျခလွမ္း ေအာင္ျမင္သြားသျဖင့္ ဒုတိယ အဆင့္တက္ရန္ ႀကိဳးစားေတာ့၏။

” ကဲ … ထထိုင္ၿပီး … မ်က္လုံးေလး မွိတ္လိုက္ … မြန္ ”

စကား ထပ္မေျပာခ်င္သျဖင့္ စုမြန္မွာ ဒူးေထာက္ ထိုင္ရင္း မ်က္လုံးေလး မွိတ္ေပးလိုက္သည္။

” ပါးစပ္ေလး … ဟေပးေနာ္ ”

ဘာလုပ္မယ္မွန္း မသိေသာ္လည္း ခင္ပြန္းေဟာင္း ဆႏၵအတိုင္း ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား ဟေပး လိုက္၏။ အလြယ္တကူ နမ္းရွိုက္ခြင့္ရေစရန္ လၽွာတဝက္ခန႔္ ထုတ္ေပးထားမိသည္။ ခဏအၾကာ သူမ ေခါင္းေလးအား ရဲသူလက္ႏွစ္ဖက္ က်ေရာက္လာကာ ႏွာေခါင္းဝေလးထဲ ညႇီစို႔စိုအနံ့ေလး တိုးဝင္လာ၏။ စိတ္ထဲ စနိုးစေနာက္ေလး ျဖစ္လာစဥ္ လၽွာဖ်ားေလးေပၚ ပူပူေႏြးေႏြး အသားစိုင္တစ္ခု ထိကပ္လာသျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိသည္။

” အု …. ဝု … ဖလု …. ဝူး ….. ပလြပ္ ပလြပ္ ”

စုမြန္ မ်က္လုံးေလး ျပဴးထြက္လာေတာ့၏။ သူမ ပါးစပ္ေလးထဲ ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူ၏ လီးႀကီး တိုးဝင္လာေနသည္။ ေခါင္းေနာက္ဆုတ္ရာ ေနာက္က်သြားခဲ့ရ၏။ ရဲသူ၏ သန္မာေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က သူမေခါင္းအား ဖမ္းထိန္းကာ လီးအရင္းထိ ဖိသြင္းေနေတာ့သည္။ ဟိုးအရင္ လင္မယားဘဝ ရဲသူ မူးလာတိုင္း ပါးစပ္အား လိုးေနၾကမို႔ ႐ုန္းကန္ရန္ မႀကိဳးစားေတာ့ပဲ လည္ပင္းႂကြက္သားမ်ား ေလ်ာ့ခ်ကာ လည္ေခ်ာင္းထဲ လီးႀကီးအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ်ိဳခ်ပစ္၏။ မၾကာခင္ ပါးစပ္ထဲ လီးဝင္ လီးထြက္သံ ခပ္တိုးတိုးေလး ေပၚထြက္လာေတာ့သည္။

” အားပါး ….. ေကာင္းလိုက္တာ …. မြန္ရယ္ …. ေတာ္ၿပီ …. လိုးၾကစို႔ ”

ရဲသူမွာ စုမြန္ပါးစပ္ထဲမွ လီးအား ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္း တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာကာ နားရြက္ဖ်ားေလးအား လၽွာျဖင့္ယက္ၿပီး ဆြဲစုပ္ေပးသည္။ စုမြန္ကိုယ္ေလး ဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားျပန္၏။ သူမ ကိုယ္လုံးေလးအား ကုတင္ေပၚ ေမွာက္ယက္ အေနထားႏွင့္ ရဲသူမွာ ဖိကပ္ထားလိုက္သည္။ ဒါလည္း သူမ အႀကိဳက္ တစ္ခုပင္။ ဖင္ၾကားထဲ လီးျဖင့္ေထာက္ကာ ေမႊေပးတိုင္း ကာမေသြးမ်ား အျမဲဆူပြက္လာရ၏။ ရဲသူမွာ ဇနီးေဟာင္းေလးအား ရမၼက္စိတ္ ႂကြလာေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး နိုးဆြေပးေနေတာ့သည္။

ဖင္ၾကားေလးထဲ လီးျဖင့္ေထာက္ၿပီ ဂုတ္သားေလးအား ဆြဲစုပ္ေပးၿပီး ခဏအၾကာမွာ ေလးဖက္ကုန္း အေနအထားျဖစ္ရန္ ခ်ိဳင္းၾကားထဲ လက္လ်ိဳသြင္းကာ ဆြဲမလိုက္၏။ ေလးဖက္ေထာက္ အေနအထား ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ ရဲသူ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက စုမြန္ ဖင္ႀကီးေနာက္မွ ဒူးေထာက္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ နို႔သီးေခါင္းႏွစ္ဖက္အား စမ္းၿပီး ပြတ္ေခ်ေပးေန ျပန္သည္။

” အ ”

စုမြန္ႏူတ္ခမ္းေလးမွ အ ကနဲ ညည္းသံေလး ထြက္သြားမိ၏။ ခါးေလးခြက္ကာ ဖင္ႀကီးကို ရသေလာက္ ေထာင္ေပးရင္း ေထာက္ထားေသာ ဒူးႏွစ္ဖက္အား ကားေပးလိုက္ျပန္သည္။ လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင္ နို႔အုံႏွစ္ဖက္ ေခ်ခံေနရရင္း ေလးဖက္ေထာက္ ခါးေကာ့ ေပးထားသျဖင့္ ေပါင္ၾကားမွ ျပဴးထြက္ေနေသာ အဖုတ္ေလးအား ဒုတိယအႀကိမ္ အယက္ခံရကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပြက္ကနဲ႔ ထြက္က်လာရ၏။ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲမွ အရည္မ်ား ထြက္သြား သည္ႏွင့္ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလး ရဲတက္ လာေတာ့သည္။ ခင္ပြန္းေဟာင္းေရွ႕ ရမၼက္စိတ္မ်ား ထႂကြေနသည္ကို ထိန္းရင္း အသံထြက္ မညည္းမိေအာင္ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းအား ကိုက္ထားလိုက္၏။

” ရွီးးးးး …. အရင္လို …. ရႊဲေနတာပဲ … မြန္ရယ္ ….။ ငါ … ဒီလို … ေစာက္ရည္ရႊဲတဲ့ …. အဖုတ္ေလးကို … မလိုးရတာ ၾကာၿပီဟာ ”

????️( အခန္း ၂ )????️

ရဲသူ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ ဗ်စ္ကနဲ႔ လီးက တိုးဝင္လာေတာ့သည္။ မဝင္တာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ ခင္ပြန္းေဟာင္း၏လီးႀကီး ေစာက္ပတ္ ေလးထဲ ဝင္လာသျဖင့္ စုမြန္တစ္ေယာက္ ရင္ေတြ တဒိုင္းဒိုင္း တုန္ခါေနရ၏။ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ လည္ျပန္ေဆြၾကည့္ရင္း ဖင္အား မသိမသာ ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ ရဲသူကလည္း ဇနီးေဟာင္းေလး၏ တုန္႔ျပန္ခ်က္အား ခ်က္ခ်င္း နားလည္လိုက္၏။ လီးအရင္းထိ ပစ္ေဆာင့္ကာ ကပ္ထားရင္း ခါးအားျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ေမႊေပးေနသည္။

” အာကြာ …… ေကာင္းတယ္ ……… အဟင့္ ဟင့္ …… အရင္လို ……. ဟိုကြာ …… အင္း …… ဟုတ္ ဟုတ္ ……. ဟုတ္တယ္ ”

စုမြန္ အသံထြက္ ညည္းလိုက္ေတာ့၏။ စကားမဆုံးခင္ စုမြန္ ခံယူခ်င္ေသာ ဆႏၵေလးအား ရဲသူမွ ခ်က္ခ်င္း ျဖည့္ဆည္းေပးေနသည္။ ေစာက္ေခါင္း ေလးထဲ လီးအရင္းထိ ႀကိတ္ေမႊေပးရင္း အစိေလးအား ဖိေခ်ေပးလိုက္ျပန္၏။

” အင္းဟင္း …….. ရွီးးးးးး ……. ရွီးးးးးးးး ……. ေကာင္းလိုက္တာကြာ ”

ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္ေနမွေတာ့ သူမအတြက္ မထူး ေတာ့ေပ။ အနိုင္က်င့္ လိုးေနသည္ဟု မေတြးမိ ေတာ့ပဲ လက္ရွိေယာက္်ား ျပည့္စုံထက္ အျပဳစုအယုယ ေကာင္းေသာ ခင္ပြန္းေဟာင္းအား ဖင္ႀကီး ေကာ့ေပးရင္း အလိုးခံေနမိသည္။

” အ ………. အားးးး ……… အိုး ……… ရွီးးးးးး …….. ေကာင္း ……. ေကာင္း …….. ေကာင္းလိုက္တာကြာ ……… ေဆာင့္ခ်င္ ….. ေဆာင့္ေတာ့ေနာ္ ……. ေယာက္်ား ……….. ရွီးးးးးး ”

စုမြန္ပါးစပ္မွ ေရာင္ၿပီး ေယာက်္ားလို႔ ထြက္သြားမိ သျဖင့္ ရဲသူ စိတ္ထဲ အားရေက်နပ္ကာ မီးပြင့္ မတတ္ ေဆာင့္လိုးေပးေတာ့၏။ ဒစ္ေနာက္ဖ်ားထိ ထုတ္ကာ လီးအရင္းထိ ျပန္ေဆာင့္လိုးေပးသျဖင့္ စုမြန္တစ္ေယာက္ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရွာသည္။

” ဗ်စ္ …… အ ….. ဖြပ္ဖြပ္ ……. အားးးး …… ဘြတ္ ……. အမေလးးး …… ဇြိ …… ၿဗိ ……. ဘြတ္ ….. အ အ ”

ရဲသူ၏ မနားတမ္း ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေအာက္ အသံထြက္ညည္းကာ လီးအရသာအား ခံယူေနေတာ့၏။ လီးႀကီး ေဆာင့္ဝင္လာတိုင္း အိပ္ယာခင္းအား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားရင္ ဖင္ႀကီး ရမ္းခါ ေနျပန္သည္။ ခဏအၾကာ ခင္ပြန္းေဟာင္း၏ ထိထိမိမိ လိုးခ်က္မ်ားေအာက္ ကိုယ္လုံးေလး တဆက္ဆက္တုန္ကာ အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္ရွိသြားရ၏။ ေစာက္ရည္ ပန္းထုတ္ရင္း အလိုအေလ်ာက္ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ားက လီးတန္အား ညႇစ္ေပးေနရာ ရဲသူ လီးႀကီးမွာလည္း ဒုတ္ကနဲ႔ ဒုတ္ကနဲ႔ က်ဥ္တက္လာကာ လရည္မ်ား ပန္းထည့္ပစ္ေတာ့ သည္။

” အင့္ ….. ဗ်စ္ ……. အားဟား …… ဘြတ္ …… ဇြိ …… ဗ်စ္ …..ဘြတ္ …….. အ ……… အ …….. ေကာင္းလိုက္တာ ……… မြန္ရယ္ ”

ရဲသူ ညည္းရင္း လရည္မ်ား ပန္ထုတ္ေနကာ ကုန္သည္ႏွင့္ စုမြန္ အဖုတ္ေလးထဲမွ ဆြဲထုတ္ လိုက္၏။ စုမြန္ ကိုယ္လုံးေလးအား ပက္လက္လွန္ လွဲခိုင္းၿပီး ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား ဆြဲေျမႇာက္ေကြး လိုက္ရင္း ပူပူေႏြးေႏြး လိုးထားေသာ အဖုတ္ေလးအား အက်ိအခၽြဲမ်ား ေျပာင္စင္ေအာင္ ယက္ေပးျပန္သည္။ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလး ေျပာင္စင္မွ ဒူးေထာက္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ စုမြန္ကိုယ္လုံးအား ခြေလၽွာက္ရင္း နို႔အုံနားအေရာက္ လီးအား မ်က္ႏွာေပၚ တင္ေပးလိုက္၏။ စုမြန္မွာ သူမေစာက္ရည္ မ်ားႏွင့္ လရည္မ်ား ေပးကပ္ေနေသာ ရဲသူလီးအား ညာလက္ေလးျဖင့္ အရင္းနား ဆုပ္ကိုင္ေနသည္။

လရည္ထြက္ၿပီးခါစ မေပ်ာ့မမာ အေနအထားႏွင့္ လီးႀကီးမွာ စုမြန္ လက္ထဲ ဆက္ကနဲ႔ ၃ ခ်က္ခန႔္ လွုပ္ရမ္းၿပီးမွ စိုက္က်သြား၏။ လီးထိပ္အား နဖူးေပၚတင္ကာ ပြတ္ရင္း ပါးျပင္ႏုႏုေလးေပၚ ၂ မိနစ္ခန႔္ တင္ပြတ္လိုက္၏။ မ်က္ႏွာတျပင္လုံး လီးအရည္ျပားေပၚ ကပ္ေနေသာ အက်ိအခၽြဲမ်ားႏွင့္ အားရေအာင္ ပြတ္ၿပီးမွ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ဟကာ လီးထိပ္အား ငုံစုပ္လိုက္ေတာ့သည္။ စုမြန္ပါးစပ္ထဲ ဒစ္ဖူး ျမဳတ္သည္ႏွင့္ ရဲသူမွာ ခါးအားျဖင့္ လီးအရင္းထိ ဝင္ေအာင္ ဖိသြင္းေန၏။ ၁၅ ခ်က္ခန႔္ အထုတ္အသြင္း လုပ္ကာ လီးအရည္ျပားေပၚမွ လက္က်န္ အက်ိအခၽြဲမ်ား ေျပာင္စင္မွ လီးအား ဆြဲထုတ္ပစ္သည္။

စုမြန္တစ္ေယာက္ သူမ ပါးစပ္ေရွ႕ တံေတြး မ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာ လီးအား မက္မက္ေမာေမာ ၾကည့္ကာ ဒစ္ဖူးအား ပါးခြက္ေအာင္ ခပ္ျပင္းျပင္း ဆြဲစုပ္ၿပီးမွ ျပန္ထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့၏။

” သီတာဆီ … ခဏ သြားခ်င္တယ္ ”

ကုတင္ေပၚ ပက္လက္အေနထားႏွင့္ ၂ ေယာက္သား အနားယူရင္း စုမြန္ဆီမွ အသံထြက္ေပၚလာ၏။

” ဟူးးးးး …… ဒီေလာက္ဆို ……. ငါ ေက်နပ္ပါတယ္ ….. မြန္ရယ္ …..။ ေရာ့ …… သီတာမ်ိဳး … အိပ္ခန္းေသာ့ … ဖုန္း …… ဒါ …… မြန႔္ကားေသာ့ ”

ရဲသူမွာ ဇနီးေဟာင္း၏ ပါးျပင္ေလးအား နမ္းရင္း သူယူထားေသာ ေသာ့မ်ားႏွင့္ ဖုန္းမ်ား ျပန္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ အဝတ္အစားမ်ား ျပန္လည္ ဝတ္ဆင္ကာ စုမြန္တစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့လိုက္၏။

” ကၽြိ ……… ကၽြီ …… ဟင္ …….. မြန္ …… မြန္ ……. နင္ နင္ ……. နင္ အဆင္ေျပလား ”

တံခါးဖြင့္ ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ စိုးရိမ္တႀကီး ေမးရင္း ေျပးလာဖက္ေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သီတာမ်ိဳး အား ခပ္တင္းတင္း ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။

” ေၿပ …….. ေၿပ …….. ေျပပါတယ္ ……… သီတာ ရဲ့ …… ဟူးးးးးးးးး ”

စုမြန္မွာ သီတာမ်ိဳးအား ျပန္ေျဖရင္း သက္ျပင္ရွည္ ႀကီး ခ်လိုက္မိ၏။

” နင္ …… အဆင္ေျပရင္ …. ၿပီးတာပဲဟာ ……။ ဒါနဲ႔ ……… ရဲသူေရာ ”

” သူရွိေသးတယ္ ……… ငါနင့္ကို ……. စိတ္ ပူ လို႔ ……. လာၾကည့္တာပါ ”

” ေတာ္ေသးတာေပါ့ ….. မြန္ရယ္ …..။ ရဲသူက ……. နင့္ကို ……… တစ္ခုခုလုပ္ ……. ဟင္ …….. ”

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဖက္ထားရင္း သီတာမ်ိဳးမွာ ႏွာေခါင္းဝထဲ ညႇီစို႔စို႔အနံ့ေလး ရမိသျဖင့္ စုမြန္ မ်က္ႏွာအား စိုက္ၾကည့္မိ၏။ စုမြန္မ်က္ႏွာ ႏုႏုေလးေပၚ ကပ္ေနေသာ အျဖဴဖတ္ေလးမ်ားအား ၾကည့္ကာ တစုံတခုအား ေတြးမိလိုက္သည္။

” မြန္ …….. နင္ ……. နင္ …….. နင္တို႔ ”

” ငါ့ … ငါ့ …. အဟင့္ …. ငါ့ကို …. နားလည္ေပးေနာ္ ……. သီတာ ……… အဟင့္ ဟင့္ ”

” အင္းးးးး ….. မငိုပါနဲ႔ … မြန္ရယ္ … ငါ နားလည္တယ္ ……။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ……… နင္က ငါ့သူငယ္ခ်င္းပဲ …….။ နင့္ဘက္ ……… ငါ အျမဲရွိေနမွာပါ ”

သီတာမ်ိဳးမွာ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ စိတ္ရွုပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ စုမြန္အား ခပ္တင္းတင္း ဖက္ကာ အားေပးစကား ေျပာေပးေန၏။

သီတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ စုမြန္မ်က္ႏွာေပၚမွ အျဖဴဖတ္ေလးမ်ားအား ၾကည့္ရင္း ရဲသူႏွင့္ လိုးခဲ့သည္ကို ရိပ္မိလိုက္သည္။ ရဲသူႏွင့္ လင္မယားဘဝ အတူ ေနထိုင္စဥ္ အထြဋ္ထိပ္ေရာက္ၿပီးတိုင္း စုမြန္မွာ ရဲသူမ်က္ႏွာအား ခြပြတ္သလို ရဲသူကလည္း စုမြန္ မ်က္ႏွာအား လိုးၿပီးခါစ လီးျဖင့္ ပြတ္ေပးတတ္ေၾကာင္း ေျပာျပဖူး၏။

” ဒါနဲ႔ … နင့္ဘႀကီး ……. ညေန ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္လာမွာလဲ … သီတာ ”

” ၅ နာရီေလာက္မွပါ …… ဘာလို႔လဲ … မြန္ ”

” အခု … ၂ ခ်က္ခြဲဆိုေတာ့ … ေနာက္ထပ္ … ၂ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ … အခ်ိန္ရေသးတာေပါ့ ”

” ဟမ္ … နင္ ……… ရဲသူနဲ႔ …… ေနဦးမလို႔လား ”

” အင္း ”

စုမြန္မ်က္ႏွာေလး ေျပာရင္း ရဲတက္လာ၏။

” ကဲ … ဒါဆိုလည္း … ငါ …… နင္တို႔စားဖို႔ … တစ္ခုခု သြားဝယ္လိုက္မယ္ …. လြတ္လြတ္လပ္လပ္ …… ေနေတာ့ ”

သီတာမ်ိဳးမွာ လူခ်င္းခြာၿပီး ကားေသာ့ေလး ယူကာ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။ စုမြန္မွာ သီတာမ်ိဳးကားေလး ၿခံဝင္းထဲမွ ထြက္သြားၿပီး ၿခံဝင္းတံခါးစိကာ အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာခဲ့၏။ အိမ္ထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ အေပၚထပ္တက္ရာ ေလွကားတဝက္၌ သူမကိုယ္သူမ ျပန္စဥ္းစားေနရွာသည္။ အခုခ်ိန္ သူမကားေသာ့ ျပန္ရသျဖင့္ အိမ္ျပန္လ်င္ ရေနသည္ကို မျပန္ပဲ ရဲသူ၏ အထိအေတြ႕အား ခံယူခ်င္ေန၏။ စဥ္းစားရင္း ေျခလွမ္းမ်ားက ေလွကား အတိုင္း တက္လာကာ ရဲသူရွိေသာ အခန္းေရွ႕ ေရာက္ရွိလာခဲ့ျပန္သည္။ ညေန ၄ နာရီ ခြဲအထိ ေဝးကြာခဲ့ရေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ားအတြက္ အတိုးခ် ဆက္ဆံခဲ့ၿပီး သီတာမ်ိဳး ျပန္လာမွ ပါလာေသာ အစားေသာက္မ်ား စားေသာက္ကာ လမ္းခြဲျပန္ခဲ့ၾကေတာ့၏။

——————————–

စုမြန္ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ၿခံဝင္းထဲ လင္ျဖစ္သူ ကားေလး မေရာက္ေသးသျဖင့္ အိပ္ခန္းထဲ ေလၽွာက္လာရင္း နံေဆာ္ေနေသာ အဝတ္အစားမ်ား ခၽြတ္ပစ္လိုက္၏။ ေဘာ္လီခၽြတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီအား ခါးညြတ္ၿပီး ဒူးေျမႇာက္ခၽြတ္ရာ လရည္နံ့ ေစာက္ရည္နံ့ မႊန္ထူေန၏။ အဝတ္ေဟာင္းျခင္းထဲ ပစ္ထည့္ကာ အိပ္ခန္းအတြင္းရွိ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။ ျပည့္စုံ ျပန္လာခ်ိန္ ေရခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲကာ ၿခံတံခါး ကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ၿပီး ဆီးႀကိဳလိုက္၏။

” ေမာင္ …… ေရအရင္ခ်ိဳးမွာလား … ထမင္း အရင္စားမွာလား ”

” ေရအရင္ခ်ိဳးလိုက္မယ္ … မြန္က …… ထမင္းပြဲ ျပင္ထားလိုက္ေနာ္ ”

လင္မယား ၂ ေယာက္ ညစာစားၿပီး အိပ္ယာဝင္ခ်ိန္ စုမြန္ အခက္ေတြ႕ေနရသည္။ ခင္ပြန္းေဟာင္းႏွင့္ တစ္ေနကုန္ လိုးထားသျဖင့္ အဖုတ္ေလးမွာ က်ိန္းစပ္ေန၏။ ျပည့္စုံ စနမ္းသည္ႏွင့္ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္အေနထားမွ ထထိုင္ရင္း လီးအား ကုန္းစုပ္ေတာ့သည္။

” ရွီးးးးးးးးး ….. အားးးးးးး ….. ထုတ္ ထုတ္ ….. ထုတ္ေတာ့ …… မြန္… ပါးစပ္ထဲ … ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ …. အ …… အ ”

စုမြန္မွာ လီးကို ပါးစပ္ထဲ ငုံထားၿပီး လီးထိပ္ အေပါက္ေလးကို လၽွာနဲ႔ ထိုးေပးလိုက္သျဖင့္ ျပည့္စုံမ်က္ႏွာရွုံ႔ၿပီး ညည္းေနရသည္။ ျပည့္စုံ မ်က္ႏွာအား ၾကည့္ကာ လီးကို ပါးစပ္က ထုတ္ေပးလိုက္၏

” ပါးစပ္ထဲ … ၿပီးလိုက္ေပါ့ ေမာင္ရဲ့ … ဘာျဖစ္လဲ ”

” ဟာ … ေမာင္က မြန႔္ကို …. လိုးခ်င္ေသးတာေလ ”

” မြန္က …. စုပ္ခ်င္ေသးတာ ေမာင္ရဲ့ …. စုပ္ရတာ မဝေသးဘူး ”

စုမြန္ လင္ျဖစ္သူ စကားအား မေစာင့္ေတာ့ေပ။ လီးထိပ္အား ဆြဲစုပ္ရင္း လက္ကလည္း ဂြင္းထု ေပးလိုက္ျပန္သည္။ အလိုးခံလို႔က မျဖစ္။ အဖုတ္ေလး က်ိန္းေနသျဖင့္ လင္ျဖစ္သူ လရည္ထြက္ရန္ ႀကိဳးစားစုပ္ေတာ့၏။ ၅ မိနစ္ခန႔္အၾကာ ပါးစပ္ထဲ လီးထိပ္ေလး တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ တင္းလာသျဖင့္ လီးအားထုတ္ေပးလိုက္သည္။ လဥမ်ား ညႇစ္ေခ်ကာ ခပ္သြက္သြက္ ထုေပးရာ ျပည့္စုံကိုယ္ႀကီး ဆက္ကနဲ႔ တုန္လာကာ လရည္မ်ား တေဖ်ာေဖ်ာ ပန္းထြက္ ေနေတာ့၏။

ျပည့္စုံ အိပ္သြားေသာ္လည္း စုမြန္တစ္ေယာက္ အိပ္မေပ်ာ္ေသးေပ။ ဟိုလိမ့္ ဒီလိမ့္ျဖင့္ အေတြးမ်ားက အတိတ္ဆီသို႔ ေရာက္ရွိသြားရသည္။

////////////////////////////////////

စုမြန္ အပ်ိဴေဖာ္ဝင္ကတည္းက နို႔အုံေမာက္ေမာက္ႏွင့္ ခါးေသးက်ဥ္ေလးေအာက္ ဝိုင္းစက္ အိကား လာေသာ ဖင္သားစိုင္မ်ားေၾကာင့္ ပိုးပန္းသူမ်ား မ်ားျပားလာသည္။ သို႔ေသာ္ မေအတစ္ခု သမီးတစ္ခုမို႔ အထက္တန္းေက်ာင္းၿပီးလို႔ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ ေရာက္တဲ့အထိ အခ်စ္ေရး စိတ္မဝင္စားပဲ စာကိုသာ ဖိႀကိဳးစားခဲ့၏။ တစ္ေန႔တျခား အလွေသြးပိုမိုႂကြယ္ဝလာေသာ စုမြန္အား အသဲအသန္ ႀကိဳးစားသူမ်ားထဲမွ တကၠသိုလ္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္တြင္ ဇြဲနိုင္အား စိတ္တိုင္းက် ေရြးခ်ယ္လိုက္၏။ ဇြဲနိုင္မွာ အေနေအးကာ စကားေျပာ ခ်ိဳသာ၍ စုမြန္အား တုန္ေနေအာင္ ခ်စ္ရွာသည္။ ရည္းစားဘဝ စုမြန္ သေဘာက် ေနလာခဲ့၏။ စုမြန္ ခြင့္ျပဳသေလာက္သာ ေက်နပ္ ႏွစ္သိမ့္တတ္သည္။ ေက်ာင္းၿပီး ေသာ္လည္း စုမြန္အိမ္သို႔ ဇြဲနိုင္အား ဝင္ထြက္ခြင့္ ေပးထားခဲ့သည္။

” စုမြန္ … အလုပ္ရေနၿပီဆို ”

” အင္း … ေလာေလာဆယ္ စတိုးဆိုင္ တစ္ခုမွာ … ဝင္လုပ္ေနတာ ”

” ဟူးးးး ”

” ဘာျဖစ္တာလဲ … ဇြဲနိုင္ရဲ့ ”

” ငါတို႔ ၂ ေယာက္ ဘဝက … နီးစပ္ဖို႔ လြယ္ပါ့မလား …။ အခုထိ ငါလည္း ေက်ာင္းသာၿပီးတာ … အလုပ္က မရွိေသးဘူး ”

” စိတ္ဓာတ္ မက်ပါနဲ႔ … ဇြဲနိုင္ရယ္ … ငါတို႔ ႀကိဳးစား ရမွာေပါ့ ”

စုမြန္၏ မိခင္ျဖစ္သူ ေမြးရပ္ေၿမ ခဏျပန္သြားသျဖင့္ ဇြဲနိုင္မွာ ေနတိုင္းလိုလို ေရာက္ရွိေနသည္။ တစ္ေန႔တျခား ပိုပိုလွလာေသာ ခ်စ္သူေလးအား စိတ္မခ်ေတာ့။ အတူေနခ်င္ေသာ္လည္း ဘဝတစ္ခု တည္ေဆာက္ဖို႔ အလုပ္အကိုင္က မရွိေသးေပ။ ဒီေန႔ မနက္ပိုင္း ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ေရမခ်ိဳးခင္ ထမိန္ရင္လ်ား ႏွင့္ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေနစဥ္ ဇြဲနိုင္ ေရာက္လာသျဖင့္ စကားထိုင္ေျပာေနသည္။ စကားေျပာရင္း ဇြဲနိုင္တစ္ေယာက္ စုမြန္အား သိုင္းဖက္ကာ ရင္လ်ားထားေသာ ထမိန္အျပင္မွ နို႔အုံအား ဆုပ္နယ္ရင္း ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ပစ္သည္။ စုမြန္မွာလည္း ဇြဲနိုင္ ပုဆိုးအျပင္မွ ေပါင္ၾကားထဲနိုက္ကာ လီးအား ပြတ္သပ္ေပးေနျပန္၏။

” ခ်စ္တယ္ … စုမြန္ရယ္ ”

ဇြဲနိုင္မွာ ပါးစပ္မွ တတြတ္တြတ္ေျပာၿပီး နို႔သီးေခါင္း စို႔ရင္း ေပါင္ၾကားထဲ နိုက္ေနရာ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဇြဲနိုင္လီးအား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားကာ ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့ေပးလိုက္သည္။

” ဟင္းဟင္း ……… အဟင့္ ………. အိုးးး ”

စုမြန္ မ်က္လုံးေလး စင္းလာၿပီး ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ ျဖဲေပးစဥ္ ဇြဲနိုင္မွာ ထမိန္ေအာက္နားစထဲ လက္သြင္းကာ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ လက္ခလယ္ေလးျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ား စီးက်လာသည္အထိ လက္ႏွင့္ လိုးေပးေနသည္။

” အ … အားးး …… ၿပီး ….. ၿပီး … ၿပီးၿပီ ဟာ ”

စုမြန္ကိုယ္ေလး တုန္လာကာ ဇြဲနိုင္လီးအား ပုဆိုးအျပင္မွ ခပ္ျမန္ျမန္ ထုေပးေနျပန္သည္။ ခဏအၾကာ စုမြန္လက္ထဲ ဇြဲနိုင္လီးမွာ တင္းကနဲ တင္းကနဲ ေသြးတိုးလာၿပီး ပုဆိုးထဲ လရည္မ်ား တေဖ်ာေဖ်ာ ပန္းထုတ္ေနေတာ့၏။ ဇြဲနိုင္ျပန္သြားသည္ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕ တံခါးနားထိ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္သည္။

” ညေန … တစ္ေခါက္ လာမယ္ေနာ္ … စုမြန္ ”

” အင္းပါ … လာခဲ့ … အေမ … ျပန္မလာေသးပါဘူး ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ ဇြဲနိုင္အားေျပာရင္း အိမ္ေရွ႕တံခါး စိကာ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္လာသည္။ ေရခ်ိဳးရန္ ေနာက္ေဖးခန္းေလၽွာက္ရင္း ဧည့္ခန္းထဲအျဖတ္ သူမႏွင့္ဇြဲနိုင္တို႔ အတူထိုင္ခဲ့ေသာ ခုံေလးအား ၾကည့္မိရာ မ်က္ေမွာင္ေလး တြန႔္သြားမိ၏။ ဇြဲနိုင္ အိမ္ျပန္သြားရာ စားပြဲခုန္ေပၚ ဖုန္းေမ့က်န္ရစ္ခဲ့ ေတာ့သည္။ လွမ္းေခၚရန္ စဥ္းစားၿပီးမွ ညေနလာမွ ျပန္ေပးေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ကာ ဖုန္းအား ေကာက္ယူရင္း ဘာရယ္မဟုတ္ ဖုန္းဖြင့္ ၾကည္မိ လိုက္၏။

” ဟင္ ”

ဖုန္းဖြင့္သည္ႏွင့္ ၾကည့္လက္စ ဇာတ္ကားေၾကာင့္ စုမြန္တစ္ေယက္ ဟင္ကနဲ႔ ေယာင္ထြက္သြားရျပန္သည္။ အံၾသမွင္သက္ရင္း မ်က္စိရွက္သလို ျဖစ္သြားေပမဲ့ အၾကည့္ မေရြ႕နိုင္ေတာ့ေပ။ အခုမွ စုမြန္ သေဘာေပါက္သြားရသည္။ ဇြဲနိုင္တစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္တြင္ ဇာတ္ကားၾကည့္ရင္း မေနနိုင္သျဖင့္ သူမဆီလာက အာသာေျဖသြားခ်င္း ျဖစ္ပုံရ၏။ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားမွ ခုံေပၚျပန္ထိုင္ကာ ေရခ်ိဳးရန္ ေမ့သြားၿပီး ဇာတ္ကားအား ၾကည့္ေနမိသည္။

ေရတံခြန္ေဘးနား မိန္းမေခ်ာေလးမွာ ခ်စ္သူေကာင္ေလး လီးအား စုပ္ေပးေနရာ လီးႀကီး ေထာင္မတ္လာ၏။ ခဏအၾကာ ေကာင္ေလးမွာ ထရပ္ၿပီး ေက်ာက္တုန္းေပၚ ထိုင္ေနေသာ မိန္းမေခ်ာ ပါးစပ္အား ဆြဲလိုးေတာ့သည္။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ေလာေလာလတ္လတ္ ဇြဲနိုင္ လက္ႏွင့္ လိုးေပးထားသျဖင့္ ေစာက္ရည္ထြက္ထားေသာ္လည္း ဖုန္းထဲမွ ဂ်ပန္ အခ်စ္ဇာတ္ေလးေၾကာင့္ ကာမစိတ္ေလး ျပန္ႂကြလာရ၏။ မိန္းမေခ်ာေလးမွာ ပါးစပ္ အလိုးခံရသျဖင့္ မ်က္လုံးေလး ျပဴးထြက္လာကာ လည္ပင္း ေၾကာမ်ား ေထာင္လာရွာသည္။

စုမြန္စိတ္ထဲ ဇြဲနိုင္မ်ား သူ၏လီးျဖင့္ ပါးစပ္ထဲ လိုးခဲ့လ်င္ဟု ေတြးမိသည္ႏွင့္ အဖုတ္ေလးထဲ ဆစ္ကနဲ႔ ျဖစ္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား အိုင္လာျပန္၏။ ဖုန္းအား စိုက္ၾကည့္ရင္း တကိုယ္လုံး ၾကက္သီးဖုမ်ား ထလာကာ အာေခါင္ ေျခာက္ကပ္လာသည္။ မိန္းမေခ်ာေလးမွာ မခံနိုင္ေတာ့သျဖင့္ ခ်စ္သူေကာင္ေလး ဗိုက္အား တြန္းကာ ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ သီးေနရ၏။ ေကာင္ေလးမွာ မိန္းမေခ်ာေလးအား ခ်ိဳင္းမွဆြဲထူကာ ေက်က္တုံးေပၚ လက္ေထာက္ခိုင္းရင္း မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားျဖင့္ တဘြတ္ဘြတ္ ဆြဲလိုးပစ္သည္။

စုမြန္ လက္ေလးတစ္ဖက္ ေပါင္ၾကားထဲ အလိုလို ေရာက္ရွိသြားကာ အရည္အိုင္ေနေသာ အဖုတ္ေလးအား ဖိပြတ္ေနေတာ့၏။ ဇာတ္ကားထဲ ေမ်ာပါေနစဥ္ ပုခုံးေပၚ လက္တစ္ဖက္ က်ေရာက္လာသျဖင့္ စုမြန္ ကိုယ္လုံးေလး ထိုင္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ ဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားရ၏။

” စုမြန္ ”

” အမေလး …….. ရွင္ ……. ရွင္ ……. ရဲသူ ”

စုမြန္ မ်က္ႏွာေလး ရဲတက္လာကာ တစ္ကိုယ္လုံး ထူပူသြားရသည္။ သူစိမ္းေယာက္်ားေရွ႕ အျပာကား ၾကည့္ကာ ေစာက္ပတ္ေလး ပြတ္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနရ၏။ ဖြင့္ထားေသာ လိုးကားအား အျမန္ပိတ္ကာ ျဖဲထားေသာ ေပါင္အား ျပန္စိထားလိုက္သည္။

” ဟို ….. ဟို …. ဒီကို …. ဘာ …. ဘာ ….. ဘာလာလုပ္တာလဲ ”

” ဒီဘက္ လာရင္းနဲ႔ … ဝင္လာတာပါ …။ ငါ ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီ … စုမြန္ …။ နင္ တံမ်က္စည္း … လွဲေနကတည္းကပဲ ”

” ဟင္ ”

” ဟင္မေနနဲ႔ … ငါ အသံေပးမလို႔ … လုပ္တုန္း … နင့္လူ ေရာက္လာလို႔ … တံခါးၾကားကြယ္ၿပီး ပုန္းေနလိုက္တာ ”

” ဒါ ……… ဒါ …………… ဒါဆို ”

” အင္း …. ဟိုေကာင္က နင့္အဖုတ္နိုက္တာေရာ …. နင္က ဂြင္းထုေပးတာေရာ … အကုန္ျမင္ၿပီးသား ….. ဒီမယ္ၾကည့္ ”

” ဟာ …… နင္ ….. နင္ ….. မမိုက္ရိုင္းနဲ႔ ”

ရဲသူမွာ ပုဆိုးေျခရင္းပုံခ်ၿပီး ေပါင္ၾကားမွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးအား ဂြင္းထုျပေနသည္။

” မရိုင္းပါဘူး … ဒါ …. လီးေတာင္ေနတာဟ …..။ နင္ …. အျပာကား ၾကည့္ေနတာ ျမင္ေတာ့ …. မေနနိုင္ေတာ့တာ ”

” ဟို ….. ဟို …. အျပာကား မဟုတ္ပါဘူး ”

စုမြန္ အသံမ်ား တုန္ခါလာရသည္။ သူမ ညာဘက္ လက္ေမာင္းနား ရဲသူ ဒစ္ႀကီး ခါရမ္းေန၏။

” ေသခ်ာလား … နင္ၾကည့္ေနတာ … ဘာကားလဲ ”

ရဲသူမွာ ေမးရင္း စုမြန္လက္ထဲမွ ဖုန္းအား လွမ္းယူ လိုက္ျပန္သည္။ ခါးညြတ္သြားသျဖင့္ ထိုင္ခုံေပၚ ထိုင္ေနေသာ စုမြန္လက္ေမာင္း အိုးေလးအား လီးထိပ္ျဖင့္ ပြတ္မိကာ လေမႊးအုံမွာ လက္ေမာင္သား ေဖြးေဖြးေလးအား ဖိကပ္မိေတာ့၏။

” အာ ……… မဟုတ္ပါဘူးဆိုဟာ ”

စုမြန္မ်က္ႏွာေလး နီရဲတြတ္ေနသည္။ ဖုန္းအား ေဘးသို႔ လြဲကာ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ေပ။

” လိုးကားပါဟာ …… မညာနဲ႔ ငါျမင္တယ္ ”

” ဟို …. ဟိုဟာ …. ေကာင္မေလးက ….. သူ႔ခ်စ္သူ ေကာင္ေလးကို …. ဟိုလို ….. လုပ္ ….. လုပ္ …. ဝု …. ဖလု ….. အာ ….. ဘာလုပ္ …… ေဝါ့ …. အု … ဖလူး … အြတ္ …. ပေလာက္ ပေလာက္ ….. ဝု ….. အု အု ”

စုမြန္ ဖုန္းေလး လက္လြဲကိုင္ကာ ရဲသူအား ေမာ့အၾကည့္ လက္ေမာင္း ကပ္ေထာက္ေနေသာ လီးထိပ္မွာ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးႏွင့္ ထိမိေနသည္။ ရဲသူ ခ်က္ခ်င္း စုမြန္ေခါင္းအား ဖမ္းထိန္းကာ လီးထိပ္ျဖင့္ ႏွုတ္ခမ္းေလးအား ထိုးလိုက္ျပန္၏။ စုမြန္ေခါင္း ေနာက္ဆုတ္၍ မလုပ္ဖို႔ တားရာ ႏွုတ္ခမ္းေလးအပြင့္ ဒစ္အား ထိုးထည့္ကာ ပါးစပ္ေလးကို ဆြဲလိုးေနေတာ့သည္။ စုမြန္မွာ ထိုင္ခုံေပၚ ရင္လ်ားလ်က္ေလးျဖင့္ ထိုင္ေနရင္း ေခါင္းေလး ညာဘက္ လွည့္ေပးကာ ပါးစပ္ေလးအား အလိုးခံေနရ၏။

????️( အခန္း ၃ )????️

စုမြန္ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာရသည္။ ခ်စ္သူဇြဲနိုင္ အျမတ္တနိုး နမ္းေနေသာ ႏွုတ္ခမ္းေလးထဲ သူစိမ္း ေယာက်္ားလီးက ဝင္ထြက္ေန၏။ ပါးစပ္ထဲ လီးႀကီးမွာ မဆန႔္မျပဲ တိုးဝင္လာတိုင္း ဒစ္ဖူးမွာ အာေခါင္ေပ်ာ့အား ေထာက္မိသျဖင့္ ခဏတိုင္း ပ်ိဳ႕တက္ကာ လည္ပင္းေၾကာမ်ား ေထာင္လာရသည္။ မညႇာမတာ ပါးစပ္ေလးအား ဆြဲလိုးေနသျဖင့္ တစ္ကိုယ္လုံး ႏွုံးေခြလာကာ မ်က္လုံးမ်ား ျပာေဝလာသည္။

ထိုစဥ္ ရဲသူမွာ လီးအား ဆြဲထုတ္၍ စုမြန္ ကိုယ္လုံးအား ခ်ိဳင္းမွ ဆတ္ကနဲ ဆြဲထူကာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆြဲကပ္ပစ္၏။ တံေတြးမ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာ လီးမွာ စုမြန္ ေစာက္ဖုတ္ေလးအား ထမိန္ေပၚမွ ဖိေထာက္ထားလိုက္ျပန္သည္။

” ႁပြတ္ … အင့္ … အင္း …. ႁပြတ္ …. ႁပြတ္ ”

တဆက္ထဲ စုမြန္ႏွုတ္ခမ္းေလးအား ေတ့စုပ္ကာ ရင္လ်ားထားေသာ ထမိန္အား ျဖည္ခ်ပစ္၏။

” အာ …. မလုပ္ …. လုပ္ ….. ႁပြတ္ … အဟင့္ ….. ႁပြတ္ ႁပြတ္ ….. အဟင့္ … ဟင့္ …. ႁပြတ္ ”

ထမိန္ကၽြတ္သြားသျဖင့္ ရွက္စိတ္ ဝမ္းနည္းစိတ္မ်ား ေပၚလာကာ တားေနစဥ္ ရဲသူမွာ ႏွုတ္ခမ္းအား မရမက ဆြဲစုပ္ထားျပန္သည္။ နို႔အုံေလးအား ညႇစ္ေခ်ရင္း နို႔သီးေခါင္းေလးအား ဆြဲေခ်ရာ စုမြန္ မ်က္လုံးမ်ား စင္းက်လာရ၏။

” မလုပ္ ….. အ …. မလုပ္ …… ပါ ……. နဲ႔ ……. အ ……. ကၽြတ္ ”

” စုမြန္ရာ …. ငါ … နင့္ကို …. လိုးခ်င္ေနတာ ….. ၾကာၿပီဟာ ”

ရဲသူစကား ၾကား႐ုံျဖင့္ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ တုန္ခါလာကာ တကိုယ္လုံး တရွိန္းရွိန္း တဖိန္းဖိန္း ခံစားလိုက္ရ၏။ ခ်စ္သူ ဇြဲနိုင္ဆီကပင္ ဒီလို စကားလုံး ၾကမ္းၾကမ္း တစ္ခါမွ မၾကားဖူးေသးေပ။

” အာ …. ဟင့္ ဟင့္ ….. မေျပာနဲ႔ … အဟင့္ ဟင့္ ”

တုန္ရီလွိုက္ေမာသံေလးႏွင့္ ျပန္ေျပာစဥ္ နို႔သီးေခါင္း နီတာရဲေလး ၂ ဖက္အား အစို႔ခံရသျဖင့္ ရဲသူလည္ပင္းအား အားယူ ခ်ိတ္ဆြဲရင္း ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့ေပးေနမိ၏။

” ႁပြတ္ …… ရွီးးးးး ……. အ … အ ……. ဟင့္ ……. အင္း ဟင္း ”

အထိအေတြ႕ေအာက္ စိတ္ပါလာကာ လက္ေခ်ာင္း ေလးမ်ားႏွင့္ ရဲသူ ဆံပင္မ်ားၾကား ထိုးဖြကာ နို႔စို႔ခံေနေတာ့သည္။ စုမြန္ ေက်ာင္းၿပီးသည္ႏွင့္ ၿမိဳ႕လယ္ရွိ စတိုးဆိုင္ တစ္ဆိုင္တြင္ အေရာင္စာေရးလုပ္ရင္း ရဲသူႏွင့္ ဆုံခဲ့ရသည္။ ရဲသူမွာ စတိုးဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဦးသန္းနိုင္ ေဒၚမိမိတို႔၏ ဒုတိယေျမႇာက္သား ျဖစ္၏။ စုမြန္အား လြန္ခဲ့သည္ ၃ လမွ ခ်စ္ခြင့္ပန္ထားၿပီး စုမြန္ကလည္း ခ်စ္သူရွိေၾကာင္း ေျပာျပကာ ျငင္းထားလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ကာမအေတြ႕ၾကဳံရွိကာ တဇြတ္ထိုး လုပ္တတ္သည့္ ရဲသူ အက်င့္ေၾကာင့္ စုမြန္တစ္ေယာက္ ပန္းဦး မစြပ္ခ်င္ပဲ စြပ္လိုက္ရေတာ့၏။

” အြန္း …. အင္းဟင္း ….. အင္း ….. ကၽြတ္ … အာ …. အာ ”

ရဲသူမွာ နို႔သီးေခါင္းစို႔ရင္း စုမြန္ေပါင္ၾကားထဲ စမ္းၾကည့္ရာ အရည္ၾကည္မ်ား ရႊဲလာသည္ကို ခံစား သိရွိလိုက္ရ၏။

” အိုရ္ …. အဲဒါ … မထိနဲ႔ … အ ….. မထိ ….. ထိ …. အု …… အြန႔္ ….. ႁပြတ္ ႁပြတ္ ….. ပလပ္ ပလပ္ …. ႁပြတ္ ”

အဖုတ္ေလးႏွိုက္ေနေသာ ရဲသူလက္အား ဆြဲဖယ္ကာ ေပါင္တန္မ်ား စိထားလိုက္သည္။ ရဲသူမွာ နို႔သီးေခါင္းအား ခါးအနည္းငယ္ညြတ္ကာ စို႔ေနရာမွ ခါးဆန႔္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ပစ္၏။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း ပူးကပ္သြားရာ စုမြန္ နို႔သီးေခါင္း နီတာရဲေလး ၂ ခုမွာ ရဲသူရင္ဘတ္အား ဖိကပ္ ေနသည္။ ဖင္သားစိုင္ ၂ ဖက္အား ညႇစ္ေခ်ရာ စုမြန္တစ္ေယာက္ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ား စင္းက် လာျပန္၏။ ရမၼက္စိတ္ေလးမ်ား ခႏၶာကိုယ္တြင္း ဝင္ေရာက္လာၿပီး ျငင္းဆန္ခ်င္သည့္ စိတ္ေလး အားေလ်ာ့ေနသည္။

” ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္ …. ရွီးးးးးးး … အဟင့္ ဟင့္ ”

စုမြန္ ရပ္ေနေသာ ေျခေထာက္မ်ား ယိုင္နဲ႔လာၿပီး အသံေလး တုန္ခါလာ၏။ ေအာက္ပိုင္း ေပ်ာ့လာသျဖင့္ ရဲသူမွာ စုမြန္ ေပါင္တန္ ၂ ဖက္အား ျဖဲကာ ဟလာေသာ ေပါင္ၾကားထဲ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးအား ဆက္ကနဲ႔ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ စုမြန္ ေပါင္တန္ ၂ ဖက္ ျပန္စိလိုက္ရာ လီးအား ညႇပ္ထားသလို ျဖစ္သြားခဲ့၏။ ရဲသူမွာ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ေနရာမွ လည္တိုင္ေပ်ာ့ေလးကို ဆြဲစုပ္စဥ္ စုမြန္တစ္ေယာက္ အာ႐ုံေျပာင္းသြားျပန္သည္။ ထိုအခ်ိန္ သူမခါးေလးအား ခ်ဳပ္ကိုင္ခံရကာ ဆြဲကပ္လိုက္သျဖင့္ ေပါင္ၾကားထဲ ရဲသူလီးႀကီး တိုးဝင္လာ၏။ အဖုတ္ေလးထဲ မဝင္ေသာ္လည္း ဒစ္ဖူးႏွင့္ လီးအရည္ျပား ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားမ်ားအား ခ်ိတ္ဆြဲသြားသည္။

တခါမွ မခံစားဖူးေသာ အထိအေတြ႕မို႔ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ျဖင့္ ကိုယ္လုံးေလး ဆက္ကနဲ တုန္ကာ အရည္ၾကည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာေတာ့၏။ သူမစိတ္ထဲ ျငင္းဆန္သည့္ အျပဳအမူမ်ား ႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္။ အလိုအေလ်ာက္ ရဲသူလည္ပင္းအား သိုင္းဖက္ကာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား မသိမသာေလး ျဖဲေပးမိ၏။

စုမြန္ တဟင္းဟင္းႏွင့္ အားမလို အားမရေလး ျဖစ္လာရသည္။ ရဲသူခါးေလး ေအာက္ညြတ္ကာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လီးအားထိန္း၍ ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ထဲ လီးထိပ္ေတ့ကာ ပင့္သြင္းလိုက္ျပန္၏။ တဆက္ထဲ လက္တွစ္ဖက္ ေျမႇာက္တက္လာကာ စုမြန္ ခ်ိဳင္းေအာက္ တစ္ဖက္စီ လၽွိဴသြင္းကာ ပုခုံးႏွစ္ဖက္အား ဆြဲၿပီး ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။

” အား ….. ေသၿပီ ေသၿပီ ….. အမေလးးးး ….. နာလိုက္တာ ….. အဟင့္ ဟင့္ …. ထုတ္ ထုတ္ …. ျပန္ထုတ္ ”

တစ္ခ်က္ထဲႏွင့္ စုမြန္ အပ်ိဳေမွးအား ထိုးခြဲသြားရာ စုမြန္ေခါင္းေလး ေမာ့တက္ကာ ငိုသံပါေလးႏွင့္ ညည္းရင္း ရဲသူရင္ဘတ္အား လက္သီးဆုပ္ျဖင့္ တဖုန္းဖုန္း ထုရိုက္ေနသည္။ အဖုတ္ေလးထဲ တင္းၾကပ္စြာ ဝင္ထြက္ေနေသာ လီးေၾကာင့္ စုမြန္မ်က္ႏွာေလး ရွုံ႔မဲ့ကာ ငိုညည္းမိ၏။ အဖုတ္အတြင္းသားမ်ား ယားလာကာ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ခါသြားစဥ္ ရဲသူမွာလည္း အ ကနဲ ညည္းၿပီး ဆီးခုံးခ်င္း ဆြဲကပ္လိုက္ေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အေမာေျဖၿပီး လူခ်င္းခြာရာ ရဲသူ လီးထိပ္တြင္ အက်ိအခၽြဲမ်ားႏွင့္အတူ ေသြးစေသြးနမ်ား ကပ္ပါလာသည္။

” ဟင္ … ေသြး … ေသြး …. ေသြးေတြဟ …. စုမြန္ … နင္ နင္ ”

” ငါ့ခ်စ္သူနဲ႔ ….. အဆုံးထိ ….. မသြားဖူးေသးဘူး …။ နင္ …… ပထမဆုံးပဲ …… အဟင့္ ဟင့္ ….. ဟင့္ ….. အီးဟီး …. ဟင့္ ဟင့္ ”

” ငါ …. လက္ထပ္ယူမွာပါ ….. စုမြန္ …. မငိုပါနဲ႔ ”

” ငါ့မွာ …. ခ်စ္သူရွိတယ္ေလ … အဟင့္ …. ဟင့္ ”

ေနာက္ပိုင္း စုမြန္မွာ မသန႔္ရွင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္အား ခ်စ္သူဆီ မအပ္ေတာ့ဝံ့ေပ။ အသည္းကြဲ ေဝဒနာ ေလးအား ရဲသူ၏ ကာမ အထိအေတြ႕မ်ားႏွင့္ ကုစား လိုက္ရ၏။ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းရင္း ရဲသူအလိုက် ခိုးရာလိုက္ခဲ့ၿပီး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သီတာမ်ိဳးၿခံတြင္ ၅ ရက္ဆက္တိုက္ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ အလိုးခံခဲ့ရသည္။

” အ ….. အ …. အမေလးးးး …. အားးးး အားးးးးး …. ျဖည္းျဖည္း လုပ္ပါဟာ ”

” စုမြန္ရယ္ ….. အင့္ ….. ဘြတ္ ဘြတ္ …. ဘြတ္ …. လိုးရတာ အရမ္းေကာင္းတယ္ ”

” စုမြန္ … အခု … ငါတို႔ …… ဘာလုပ္ေနတာလဲ ”

” လုပ္ေနတာေလ ”

” အင့္ ….. ဗ်စ္ …. ဖြပ္ ဖြပ္ ….. ဘြတ္ ….. ဘာလုပ္ေနတာလဲ ”

” အာကြာ ….. ဟိုဟာ …. လုပ္ေနတာေလ ……… အ …… အီးးး …….. အ အားးးးးး ”

” ဘာ … ဟိုဟာလဲ …. လင္မယားေတာင္ …. ျဖစ္ေနၿပီကို ”

” ဟာ … နင့္လီးႀကီးနဲ႔ …. စုမြန္ … ေစာက္ပတ္ကို …. လိုးေပးေနတာ …… အ …… အ ….. အဲ့လို ၾကားခ်င္တာမလား …. အာ ….. အင္ဟင္း …. ရွီးးးးးးးး …. အ ….. အားးးး ”

တျဖည္းျဖည္း စုမြန္တစ္ေယာက္ ရာဂနတ္ဖမ္းစားကာ ရဲသူႏွင့္ လိုးတိုင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စကားလုံးမ်ား အျပန္အလွန္ေျပာကာ အလိုးခံရသည္ကို စြဲလမ္းလာေတာ့၏။ လက္ထပ္ၿပီး ရဲသူတို႔အိမ္ ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ စုမြန္တစ္ေယာက္ ေန႔စဥ္ စိတ္ညစ္ေနရရွာသည္။ ရဲသူမိဘမ်ားမွာ ရဲသူအား စုမြန္ႏွင့္ သေဘာမတူေပ။ သားျဖစ္သူအား ခ်စ္လြန္းသျဖင့္ အလိုက္အထိုက္ ဆက္ဆံေနၾက၏။ အိမ္တြင္းေရး အဆင္မေျပခ်ိန္ တစ္ပူေပၚ တစ္ပူဆင့္ကာ ရဲသူအစ္ကို ရဲနိုင္ နိုင္ငံျခားမွ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဆိုးရြားေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေတာ့သည္။

ရဲသူမိဘမ်ားမွာ ရဲသူအား နိုင္ငံျခား ပို႔ပစ္ရာ ၂ လခန႔္ အၾကာ စုမြန္တစ္ေယာက္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ ကာမမီးေတာက္ေလးအား ႀကိတ္ၿပီး ၿငိမ္းေနရ၏။

” အားးးးး …. အ … အင့္အင့္ …. ဟင္း … ဟင္း ဟင္း ”

အိပ္ခန္းထဲ စုမြန္ ဖင္ႀကီးေကာ့တက္လာကာ လက္ကေလးတစ္ဖက္မွာ ဒူးဖုံးစကပ္ေလးေအာက္ ေပါင္ဂြေလးထဲ တလွုပ္လွုပ္ျဖင့္ အသံထြက္ ညည္းေနရွာသည္။ တုန္ရီေမာဟိုက္ေနေသာ အသံေလး စုမြန္ ႏွုတ္ခမ္းဖ်ားဆီမွ အဆက္မျပတ္ ထြက္ေပၚေန၏။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း နို႔အုံအား ညႇစ္ေခ်ကာ ေကာ့ပ်ံရင္း ခဏအၾကာမွ ၿငိမ္က်သြားေတာ့သည္။

အေမာေျဖၿပီး ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခၽြတ္ရင္း ေပါင္ၿခံထဲ စီးက်ေနေသာ အရည္မ်ားအား ခပ္ဖြဖြ သုတ္လိုက္၏။ ေစာက္ရည္မ်ား ေပကပ္သြားေသာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးအား ကုတင္ေျခရင္းဘက္ရွိ အဝတ္ေဟာင္းျခင္းထဲ ပစ္ထည့္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ ျပန္ေမွးရင္း အိပ္ေမာက်သြားေတာ့သည္။

” စုမြန္ …… စုမြန္ ……… ထဦး ”

” ရွင္ ”

ခဏေမွးရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားရာ ေဘးနား ကပ္နိုး လိုက္ေသာ ရဲနိုင္ အသံေၾကာင့္ ထထိုင္လိုက္သည္။ ခါတိုင္း သူမအိပ္ခန္းထဲ ရဲနိုင္ မလာဖူးေပ။ ဒီေန႔မွ ဝင္လာသျဖင့္ စိတ္ထဲ ထူးဆန္းေနမိသည္။

” ေအာ္ …. ကိုရဲနိုင္ … ထမင္းစားမလို႔ ထင္တယ္ ….. ထမင္းစားခန္းက ေစာင့္ေလ …. စုမြန္ ထမင္းပြဲ ျပင္ေပးမယ္ ”

” ထမင္း ၿပီးမွစားမယ္ … ငါ သိခ်င္တာေလး ေမးမလို႔ပါ ”

ရဲနိုင္မွာ စုမြန္မ်က္ႏွာေလး ျပဳံးၾကည့္ရင္း ကုတင္နား တိုးကပ္လာသည္။

” ေမးေလ …… ကိုရဲနိုင္ ”

” ဒါက … ဘာျဖစ္တာလဲ ”

” ရွင္ …. ဟို … ဟို … မ … သိ … သိ … ဘူး …… ေလ …… ဟို ဟို ”

ရဲနိုင္လက္ထဲမွ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးအား ၾကည့္ရင္း စုမြန္ကိုယ္ေလး ဆက္ကနဲ တုန္သြား သည္။ စကားလုံးမ်ား ထစ္ေငါ့ရင္း မ်က္ႏွာေလး ရဲတက္လာ၏။ အာသာေျဖရင္း ေဘာင္းဘီေလးထဲ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ခဲ့ရသည္။ ရဲနိုင္မွာ စုမြန္ေရွ႕ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီဂြေလးအား နမ္းရွိုက္ျပေန၏။ စိုထိုင္းထိုင္း စီးကပ္ေနေသာ ေဘာင္းဘီအား ခပ္ဖြဖြ ကပ္နမ္းၾကည့္ရင္း ညႇီစို႔စို႔ အနံ့ေလးေၾကာင့္ ရဲနိုင္မ်က္ႏွာ ျပဳံးေယာင္သန္းလာသည္။

“‘နင္မသိေပမယ့္ … ငါသိတယ္ဟ …. ဒါ ေစာက္ရည္ေတြ ……။ ငါ့ညီ မရွိေတာ့ …… နင္ ဆာေနၿပီမလား ”

” အာ …… မဟုတ္တာ ”

ရဲနိုင္စကားေၾကာင့္ တကိုယ္လုံး တုန္လာကာ ရွက္စိတ္ျဖင့္ ေခါင္းငုံ႔လိုက္ရင္း ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ အခန္းေပါက္ ေျပးထြက္လိုက္၏။

” အို႔ ……… ဘာလုပ္တာလဲ ”

ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းၿပီး ေျခႏွစ္လမ္းသာ ေျပးရေသးသည္ ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ဖမ္းဆြဲျခင္း ခံလိုက္ရျပန္သည္။

” ဒီဘက္လွည့္ဟာ … စုမြန္ ”

တဆက္ထဲ ရဲနိုင္၏ သန္မာေသာ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ စုမြန္ပုခုံးအား ဆြဲလွည့္၍ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား ငုံစုပ္ပစ္၏။

” ႁပြတ္ ႁပြတ္ …. ႁပြတ္ …. နင္ … အလိုးခံခ်င္ ေနတာ ငါသိပါတယ္ဟာ ”

” ဟာ … အု …. ဖလြပ္ ….. မဟုတ္ ….. မဟုတ္ဘူး …. အင့္ … ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ”

စုမြန္ေခါင္းေလး ေနာက္ဆုတ္ေရွာင္ရင္း ျငင္းေနရာ ရဲနိုင္မွာ အလြတ္မေပးခဲ့ေပ။ ခါးေလးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ ဆြဲဖက္ကာ ညာလက္ျဖင့္ ဒူးဖုံးစကပ္ေလး အျပင္မွ ေပါင္ၾကားထဲ နိုက္ရင္း အဖုတ္ေလးအား ပြတ္ေပးလိုက္သည္။

” အို …. မလုပ္နဲ႔ …. အဟင့္ ဟင့္ …. မလုပ္ပါနဲ႔ ”

” စကပ္ခၽြတ္လိုက္ေနာ္ …… စုမြန္ ”

” ဟင့္အင္ … မခၽြတ္ .. နဲ႔ … အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ ”

ခါးေလးယိမ္းကာ ေရွာင္ရင္း စုမြန္ ဒူးဖုံးစကပ္ ေမ်ာ့ႀကိဳးေလးမွာ ေပါင္လယ္သို႔ လိပ္က်လာရ၏။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ မပါေတာ့သျဖင့္ ေစာက္ပတ္ နီတာရဲေလး ေပၚလာေတာ့သည္။ ရဲနိုင္မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဒူးေထာက္ထိုက္ရင္း ျဖဲၾကည့္ လိုက္ျပန္၏။ အဖုတ္ အတြင္းသားေလးမ်ား နီရဲေနကာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စို႔ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ တဆက္ထဲ အစိေလးအား လက္မ ထိပ္ေလးျဖင့္ ဖိပြတ္ေပးရာ စုမြန္ ေပါင္တန္ေလး ဆက္ကနဲ႔ ဆက္ကနဲ႔ တုန္ေနေတာ့၏။

ရဲနိုင္ ပုဆိုးေအာက္မွ လီးမွာ ခ်က္ခ်င္း ေထာင္မတ္ လာရသည္။ စုမြန္ ေစာက္ပတ္ေလးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ ျဖဲၾကည့္ရင္း ညာလက္ႏွင့္ ပုဆိုးခါးပုံစ ျဖည္ကာ ၁၀ ခ်က္ခန႔္ ခပ္သြက္သြက္ ဂြင္းထုကာ ထရပ္လိုက္၏။

” ငါ … ငါ …. မရေတာ့ဘူး ….. စုမြန္ရာ ”

စကားေျပာရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ စုမြန္ခါးေလးအား လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ဆြဲကာ လီးအား ေစာက္ပတ္ေလးထဲ သြင္းၿပီ ႐ုတ္တရက္ အားကုန္ ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ တစ္ဆက္ထဲ အသံမထြက္ေစရန္ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ဆြဲစုပ္ပစ္၏။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ျမန္ဆန္လြန္းသည့္ လုပ္ရပ္မို႔ အသက္ရွူမွားသြားရသည္။ လင္ျဖစ္သူ ရဲသူႏွင့္ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး လိုးဖူးထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ အလိုးခံရသည္မွာ အဆန္းေတာ့မဟုတ္။ သို႔ေသာ္ ရဲနိုင္ လီးအရည္ျပားေပၚမွ ေဂၚလီမ်ားက ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ားအား ပြတ္ဆြဲသြားသျဖင့္ ကာမအရသာ အသစ္ေလး ခံစားလိုက္ရသည္။ ေစာက္ပတ္ေလး ပူထူလာေအာင္ အလိုးခံရင္း မတ္တပ္ရပ္လ်က္ျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ ပန္းထုတ္ေနရ၏။

ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ ရဲနိုင္၏ အတင္းအဓမၼ ကာမ အျပဳအစု အယုယမ်ားေအာက္ ႐ုန္းမထြက္နိုင္ေတာ့။ ေဝးကြာေနေသာ ကာမ ေဝဒနာေလးအတြက္ လင္ေတာ္ေမာင္ရဲသူ၏ ေနရာတြင္ ရဲနိုင္အား အစားထိုးလိုက္မိသည္။ သို႔ေသာ္ စုမြန္တစ္ေယာက္ ကာမစည္းစိမ္ေလး ၾကာၾကာေတာ့ မခံစားလိုက္ရေပ။

ရဲနိုင္မွာ အတင့္ရဲလာကာ စုမြန္အား ေနရာမေရြး အခ်ိန္မေရြး အိမ္ထဲ၌ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ဆြဲလိုးတတ္လာသည္။ မိခင္ဖခင္ ရွိတာေတာင္ မေရွာင္ေတာ့ေပ။ စုမြန္ တားေသာ္လည္း တဇြတ္ထိုး လုပ္ရာ ၃ လခန႔္အၾကာ ရဲနိုင္မိခင္ႏွင့္ ပက္ပင္းမိကာ ျပႆနာ တက္ခဲ့ရ၏။ ရဲသူ နိုင္ငံျခားမွ ျပန္လာၿပီး စုမြန္အား တရားဝင္ ကြာရွင္းပစ္၏။

/////////////////////////////////////

” ဘုတ္ ”

အေတြးလြန္ေနစဥ္ သူမကိုယ္လုံးေလးအား အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လက္ရွိေယာက်္ား ျပည့္စုံမွ လာခြသျဖင့္ အေတြးစေလး ပ်က္ေတာက္သြားသည္။ နံရံေပၚရွိ နာရီအား လွမ္းၾကည့္ရာ ည ၁ နာရီ ေက်ာ္ေနသျဖင့္ ႀကိတ္မွိတ္ အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့၏။ ေနာက္ရက္မနက္ အိပ္ယာနိုးသည္ႏွင့္ ျပည့္စုံအတြက္ မနက္စာ ကိုယ္တိုင္ ျပင္ဆင္ေပးလိုက္သည္။

” မြန္ ”

” ေျပာေလ … ေမာင္ ”

” ဒီတစ္ပတ္ … စေနေန႔ၾက … ေမာင္တို႔ လက္ထပ္တာ … ၂ ႏွစ္ျပည့္ၿပီ ”

” ဟယ္ …. ေမာင္က …. မွတ္ထားတာလား …. မြန္က … မွတ္မထားမိဘူး ”

” အင္း …. မြန႔္နဲ႔ … အမွတ္တရ … ခရီးထြက္ရင္ ေကာင္းမလားလို႔ ….။ ေမာင္လည္း အလုပ္ထဲ … ၾကာေတာ့ ၿငီးေငြ႕ေနတာ …။ မြန႔္ကိုလည္း ဘယ္မွ … လိုက္မပို႔ျဖစ္ဘူး ”

” သြားေလ ေမာင္ …။ မြန္လည္း …… ခရီးမသြားတာ ၾကာၿပီ …။ ေခ်ာင္းသာဘက္ … သြားမယ္ေလ ”

” OK … မြန္သြားခ်င္တဲ့ဆီ …… လိုက္ပို႔ေပးမယ္ ”

ျပည့္စုံမွာ မယားေခ်ာေလးအား စကားေျပာရင္း မနက္စာ လက္စသတ္ကာ အလုပ္သြားရန္ ျပင္ဆင္လိုက္၏။ ျပည့္စုံ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာကာ ကုတင္ေပၚလွဲရင္း ျပန္ေမွးေနသည္။

//////////////////////////////////

တျဖည္းျဖည္း လင္မယား ၂ ေယာက္ မဂၤလာ သက္တမ္း ၂ ႏွစ္ျပည့္ ခရီးထြက္ရန္ နီးကပ္လာခဲ့သည္။ စုမြန္လည္း အဝတ္စားမ်ား ေရြးကာ မီးေႂကြတိုက္ရင္း အဝတ္အိတ္ေတြထဲ ထည့္ေနစဥ္ ဖုန္းသံ ျမည္လာေတာ့၏။

” တူတူ …… တူတူ …… တူ ……… ”

လုပ္လက္စ ခဏထားကာ အိပ္ခန္းထဲ ကုတင္ေခါင္းရင္းဘက္ စားပြဲခုံေပၚမွ ဖုန္းအား ယူဖြင့္ လိုက္၏။

” ဟဲလို … မြန္ လား ”

” ေအး … သီတာ ေျပာ ”

” နင့္ေဘးနား … ကိုျပည့္စုံ … ရွိလား ”

ဖုန္းဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ သီတာမ်ိဳး အသံၾကားရာ ျပန္ေျပာေနစဥ္ သီတာမ်ိဳးမွာ အသံနိမ့္၍ ျပန္ေမးေန သျဖင့္ မ်က္ေမွာင္ေလး ၾကဳံ႕သြားမိသည္။

” ေမာင္ … အလုပ္သြားၿပီေလ ”

” အင္း …… ေတာ္ပါေသးရဲ့ ……။ ငါ့ျဖင့္ ဆက္သာဆက္လိုက္ရတာ … ကိုျပည့္စုံနဲ႔တိုးမွာ ေၾကာက္ေနတာဟ ”

” အမ္ … ဘာလို႔လဲ … သီတာရယ္ ”

” ဘာလို႔ရမလဲ ဟ …။ ရဲသူ … ငါ့ဆီ … ဖုန္းဆက္ ေျပာခိုင္းလို႔ …။ နက္ဖန္ ေန႔လည္ ေတြ႕ခ်င္လို႔ … ငါ့အိမ္က …… ေစာင့္ေနမယ္ ေျပာတယ္ ”

” ဟာ …… မလြယ္ဘူး … သီတာရယ္ … နက္ဖန္ညေန … ငါတို႔ … ခရီးထြက္မွာဟ ”

” အင္း … ရဲသူအေၾကာင္းလည္း … နင္ သိသားပဲ …… သူက ဇြတ္ေနာ္ ”

” ဟူးးးးးး ………… ေအးပါ ……… သီတာရယ္ ”

” ေမာင္မသိေအာင္ … အေျခေနၾကည့္ၿပီး …. ငါ ထြက္ခဲ့မယ္ေလ …။ နင္ … ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္ဟာ ”

” အင္းပါ …. ဒီလိုလုပ္ …။ နက္ဖန္ မနက္ပိုင္း … ငါ ဖုန္းဆက္ရင္ … နင့္ဖုန္းကို … ကိုျပည့္စုံနားေလး ထားထားလိုက္ …။ ငါက … လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးမယ္ ဆိုၿပီး … ဖုန္းဆက္ လိုက္မယ္ ”

” အင္း …. ဒါမဲ့ …. ေမာင္က …. သူလိုက္ပို႔ရင္ေရာ …. ဟူးးးးး ”

” အဲဒါဆိုလည္း …. ငါ့ ကားနဲ႔ … လာေခၚမယ္ဟာ …။ ကိုျပည့္စုံ … မလိုက္နိုင္ေအာင္ … တစ္ခုခု … ႀကံၾကတာေပါ့ ”

” နင့္ဘႀကီးကေရာ … အိမ္မွာရွိလား ”

” ေအး ရွိတယ္ …။ ဒါမဲ့ …… ငါပါ … အေပၚထပ္ ေနေပးပါ့မယ္ …။ ဘႀကီးလည္း … မရိပ္မိေတာ့ဘူးေပါ့ ”

” ေအးပါ …… သီတာရယ္ …… နက္ဖန္ … နင္လာေခၚလိုက္ ”

မနက္လင္းကတည္းက စုမြန္တစ္ေယာက္ စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ မကပ္ေတာ့ေပ။ သီတာမ်ိဳး ဖုန္းဆက္အေခၚ ေစာင့္ေနရသည္။ ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူမွာ ဇြတ္တရြတ္သမားမို႔ အိမ္လိုက္လာၿပီး သူမ ေဖာက္ျပန္မိတာေတြ ခ်ျပလ်င္ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း ျဖစ္ရဦးမည္။ အထိအေတြ႕ေနာက္ သာယာေနမိေသာ္လည္း လက္ရွိေယာက္်ား ျပည့္စုံအား သံေယာစဥ္ ပိုေနမိ၏။

” မြန္ေရ …… သီတာမ်ိဳး ဖုန္းဆက္တယ္ …။ ေမာင္တို႔ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ … လက္ေဆာင္ ေပးခ်င္လို႔တဲ့ …။ မြန႔္ကိုေခၚၿပီး … ႀကိဳက္တာ လိုက္ဝယ္ေပးမလို႔ … လာေခၚမယ္ … ေျပာေနတာ ”

” ဟမ္ … ေမာင္ ……. ေအာ္ …… အင္း အင္း ”

ကုတင္ေပၚလွဲရင္း စဥ္းစားေနခ်ိန္ ျပည့္စုံမွာ သူမဖုန္းကိုင္ရင္း အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာသျဖင့္ ထထိုင္ရင္း ျပန္ေျဖေန၏။

” ေမာင့္ကိုလည္း …. သူငယ္ခ်င္းေတြက …. ေခၚထားေသးတယ္ …။ ဒီလိုလုပ္ကြာ … ညေန ၅ နာရီေလာက္ … ထြက္မွာဆိုေတာ့ … ၃ နာရီေလာက္ထိ အခ်ိန္ရပါေသးတယ္ ”

” ေမာင္ေနာ္ … ခရီးထြက္မွာကို … ေသာက္ဦးမွာမလား … ဟြန႔္ ”

” နည္းနည္းပါးပါးပါ … မြန္ရယ္ …။ ဒရိုင္ဘာ ေခၚသြားမွာေလ …။ ေမာင္ … ကား မေမာင္းပါဘူး ”

စုမြန္မွာ လင္ျဖစ္သူအား မ်က္ေစာင္း လွလွေလး ထိုးရင္း ျပန္ေျပာကာ စိတ္ထဲ ႀကိတ္ဝမ္းသာေနမိ၏။ ခဏအၾကာ ျပည့္စုံ အိမ္မွ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ေရမိုးခ်ိဳးကာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သီတာမ်ိဳး လာအေခၚ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ သီတာမ်ိဳး လာေခၚသည္ႏွင့္ လိုက္ပါလာရာ သီတာမ်ိဳး ၿခံဝေရာက္သည္ႏွင့္ ရဲသူကားေလးအား ေတြ႕လိုက္ရေတာ့၏။

????️( အခန္း ၄ )????️

” စုမြန္ ”

အိမ္ထဲဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ရဲသူစကားသံ ၾကားလိုက္ ရသည္။ ခုံအလြတ္ တစ္လုံးေပၚ ဝင္ထိုင္ကာ ရဲသူႏွင့္ စကား ခဏေျပာၿပီး ၂ ေယာက္သား အိမ္ အေပၚထပ္ တက္သြားၾကသည္။

ရဲသူႏွင့္ စုမြန္တို႔ ဧည့္ခန္းထဲမွ အိမ္အေပၚထပ္ တက္သြားသည္ႏွင့္ သီတာမ်ိဳးမွာ တီဗြီၾကည့္ရင္း က်န္ေနရစ္သည္။ ၁၅ မိနစ္ခန႔္ အၾကာမွ သီတာမ်ိဳးမွာ ဘႀကီးျဖစ္သူအား စကားခဏ သြားေျပာၿပီး အိမ္ေပၚတက္ခဲ့လိုက္၏။ သူမ အိပ္ခန္းေလးထဲ မေရာက္ခင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ စုမြန္၏ ညည္းသံေလး ၾကားလိုက္မိသည္။ အိပ္ခန္းတံခါးမွာ လက္ ၃ လုံးခန႔္ ဟေနသျဖင့္ အမွတ္တမဲ့ ေျခလွမ္းရပ္ကာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ေဘးတိုက္ ကပ္ထိုင္လ်က္ ရဲသူမွာ စုမြန္ အကၤ်ီေလးအား နို႔ေပၚေအာင္ ဆြဲလွန္ပစ္သည္။ တဆက္ထဲ ပုဆိုးလွန္ကာ ဂြင္းထုခိုင္းေန၏။

” အခ်ိန္ … သိပ္မရဘူးေနာ္ …. ရဲသူ …။ ၿပီးေတာ့ သီတာ့ ဘႀကီး … အိမ္မွာရွိတယ္ …။ ဆိုင္မသြားဘူး ေျပာေနတာ ”

” သီတာမ်ိဳးက …. နားလည္မွု ရွိပါတယ္ ဟာ ….။ သူ႔ဟာသူ … ၾကည့္လုပ္ပါလိမ့္မယ္ …။ ထုစမ္းပါ … စုမြန္ရယ္ ”

ရဲသူတစ္ေယာက္ နို႔စို႔ရင္း ဂြင္းတိုက္ခိုင္းၿပီး စုမြန္အား ကုတင္ေပၚ ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းလိုက္ျပန္သည္။

” စုမြန္ … လက္ေလးနဲ႔ … နင့္ေစာက္စိ … ပြတ္ေနလိုက္ေနာ္ ”

” ဟင္ ….. ဟို … ဟို …… ဖင္ကို လုပ္မလို႔လား ”

” အင္း ….. ျပည့္စုံက … ဖင္မလိုးဘူးလား ”

” ဟင့္အင္ … ဒီအတိုင္း ျဖစ္ပါ့မလား … ရဲသူရယ္ … တအားနာမွာဟ ”

” ငါ …. ဂ်ယ္ဗူး … ယူလာပါတယ္ ဟာ ”

” ဟူးးးးး ….. နင္က …. အရင္အတိုင္းပါပဲလား … ဇြတ္ပဲ ”

စုမြန္မွာ ခင္ပြန္းေဟာင္းအေၾကာင္း သိေန၏။ ျငင္းဆန္ဖို႔ မႀကိဳးစားေတာ့ပဲ ခံနိုင္ေအာင္သာ အသင့္ျပင္ထားလိုက္သည္။ ရဲသူမွာ အခန္းျပင္ ျပန္ထြက္လာသျဖင့္ သီတာမ်ိဳးမွာ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ အျမန္ဝင္ကာ ေသးေပါက္ေနလိုက္၏။ ရဲသူ အခန္းျပင္ ေရာက္ခ်ိန္ တစ္ခန္းေက်ာ္ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္မွ ေရသံ ၾကားသျဖင့္ လွည့္ၾကည္မိေသးသည္။ အိမ္ေရွ႕ ဆင္ဝင္ေအာက္ ရပ္ထားေသာ ကားဆီသို႔ ဂ်ယ္ဗူး ယူရန္ ဧည့္ခန္းထဲအျဖတ္ သီတာမ်ိဳးအား မေတြ႕ရသျဖင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရာက္ေနသည္ကို ရိပ္မိလိုက္၏။

ကားတံခါးဖြင့္ကာ ဂ်ယ္ဗူးဝင္ယူၿပီး အိမ္ထဲ အျမန္ဝင္လာရင္း စုမြန္ရွိေသာ အိပ္ခန္းေလးထဲ ဝင္ခ်လာခဲ့ျပန္သည္။ အသင့္ယူလာေသာ ဂ်ယ္ဗူးအား ေဖာက္ကာ လီးေပၚညႇစ္ခ်ရင္း လက္ႏွင့္ လီးအရည္ျပားအား ရႊဲေနေအာင္ ပြတ္သပ္ကာ စုမြန္အား လွမ္းၾကည့္လိုက္၏။ စုမြန္မွာ လက္ႏွစ္ဖက္ ေကြးေထာက္ကာ ဖင္ႀကီးေကာ့ထားရင္း ရဲသူလီးအား စိုက္ၾကည့္ေနသည္။

” ငါ့ဟာေလး …… အရည္ တအားထြက္ေနၿပီဟာ ”

” အရည္ထြက္ရင္ …. ေစာက္ဖုတ္ကို …. အရင္ လိုးေပးမယ္ေလ ”

ခင္ပြန္းေဟာင္းလီးအား ၾကည့္ရင္း မေနနိုင္ေတာ့ သျဖင့္ ပါးစပ္က ထုတ္ေျပာလိုက္မိ၏။ ရဲသူမွာ စုမြန္ ခါးေလးအား ထိန္းကိုင္ကာ အားျပင္းျပင္းႏွင့္ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္လိုးေပးေနသည္။

” အား …. ရွီးးးးးးး …. ေကာင္းလိုက္တာ …. ရဲသူရယ္ …. အ … အ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ ကုတင္ေဘာင္အား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေထာက္ကာ မ်က္လုံးေလးစင္းၿပီး ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းေလး ကိုက္လ်က္ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ ခံေနရရွာသည္။ ႏွုတ္ခမ္းေလး ဖိကိုက္ထားရင္း လည္ေခ်ာင္းသံေလး အင့္ကနဲ႔ အင့္ကနဲ႔ ေပၚထြက္လာေန၏။

” ငါ …… ဖင္လိုးေတာ့မယ္ …… စုမြန္ ”

” အင္း ”

သီတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းထဲမွ ျမင္ကြင္းအား မလြတ္တမ္းၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲ ရွိန္းကနဲ႔ ဖိန္းကနဲ႔ ခံစားလာရသည္။ အိပ္ခန္းမီး ပိတ္ထားေသာ္လည္း ျပတင္းေပါက္မွ ဝင္ေရာက္လာေသာ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ အတိုင္းသား ျမင္ေနရ၏။

ရဲသူ မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးေနသည္ကို စုမြန္မွာ ဖင္ႀကီးေကာ့ကာ ေနာက္ျပန္ ျပန္ေဆာင့္ေပးေနသည္။ စုမြန္၏ မ်က္ေတာင္ေလးစင္းၿပီး တအင့္အင့္ အသံေလးေၾကာင့္ သီတာမ်ိဳး အဖုတ္ေလး တဆစ္ဆစ္ႏွင့္ ယားယံလာရ၏။ မိနစ္ ၂၀ ခန႔္အၾကာ ရဲသူမွာ ေမးေၾကာမ်ား ေထာင္လာၿပီး စုမြန္ဖင္ႀကီးအား ညႇစ္ကာ လီးတဆုံး ပစ္ေဆာင့္ရင္း အဖုတ္ထဲ လီးအရင္းထိ ဖိကပ္ရင္း ခႏၶာကိုယ္မွာ တဆက္ဆက္ တုန္ခါသြားေတာ့သည္။

” ဒီတစ္ခါ … ျမန္တယ္ေနာ္ ရဲသူ …။ နင္ … တျခား …. မိန္းမ ….. မ ….. ”

” ဟာ … ငါ့ေနာက္မိန္းမနဲ႔ … ကြဲၿပီးၿပီေလ … စုမြန္ ”

ေဘးခ်င္းယွဥ္လွဲကာ စကားေျပာရင္း ရဲသူလက္မွာ စုမြန္ရဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးအား တစ္လွည့္စီ ပြတ္ေခ်ေပးေနသည္။ စုမြန္ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ရဲသူလီးအား ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ျပန္ဆြေပးရာ ခဏအၾကာ လီးမွာ ျပန္ေထာင္လာျပန္၏။

” ျပန္မာလာၿပီ … စုမြန္ ”

” အင္းပါ … ထပ္လိုးေလ ”

” အိမ္ …… ဘယ္အခ်ိန္ျပန္မွာလဲ ”

” ညေန ၃ နာရီ …. အေရာက္ျပန္ရမွာ ရဲသူ ”

” အင္း …… ေစာပါေသးတယ္ ”

ရဲသူ ေျပာရင္းဆိုရင္း စုမြန္အား ကိုယ္တေစာင္း အေနထားမွ ပက္လက္လွဲခိုင္းကာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ ဆြဲေျမႇာက္ေကြးလိုက္ျပန္သည္။ ေစာက္ေခါင္း အဝေလးအား လီးျဖင့္ေတ့ကာ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္လိုးလိုက္၏။ လီးအရင္းထိ ပစ္လိုးရင္း အစိေလးအား လက္ညႇိုးႏွင့္ လက္မၾကား ညႇပ္ကာ ပြတ္ေခ်ေပးရာ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဖင္ႀကီး ရမ္းခါေနရသည္။ အိပ္ခန္းထဲ ညည္းသံ အသားခ်င္း ထိရိုက္သံမ်ား ဆူညံလာသလို အျပင္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ သီတာမ်ိဳးမွာလည္း သူမ ေပါင္ဂြေလးထဲ လက္နိုက္ပြတ္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ေနေတာ့၏။ သီတာမ်ိဳး ေပါင္ၿခံထဲ ထိန္းမရေအာင္ အရည္ၾကည္မ်ား စီးက်လာရာ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ ေလၽွာက္လာကာ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေနရသည္။

” အ …… အ ….. ရွီးးးးးး …… ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”

သီတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ အံေလးႀကိတ္ကာ ခံစားေနရေသာ ကာမ ေဝဒနာေလးအား ေအာင့္အီးခံေနရသည္။ တကၠသိုလ္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ေက်ာင္းသူဘဝတြင္ ခ်စ္သူလိုးတာေတာ့ ခံဖူးသည္။ ပထမဆုံး အႀကိမ္မို႔ အပ်ိဳေမွးေပါက္ကာ နာက်င္ခဲ့ရ၏။ ႏွစ္ဝက္ေလာက္တြဲၿပီး ၁၀ ႀကိမ္ ၁၅ ႀကိမ္ေလာက္ ဆက္ဆံျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ခ်စ္သူ၏ စာရိတၱကို မႀကိဳက္။ ေဆးစြဲကာ ေပြရွုပ္ေနသျဖင့္ လမ္းခြဲခဲ့၏။

ေက်ာင္းၿပီးေတာ့လည္း အိမ္မွ အလုပ္သမား တစ္ေယာက္ႏွင့္ အေနနီးစပ္ရာမွ မွားခဲ့ျပန္သည္။ မိဘမ်ား သိရွိသြားသျဖင့္ အလုပ္သမားအားလုံး သီးသန႔္ ေနရာေပးကာ ဤၿခံထဲ မထားေတာ့ေပ။ အသက္ ႀကီးႀကီး သားခ်င္းေတာ္စပ္သူ တစ္ေယာက္အား အေစာင့္အေရွာက္ျဖစ္ ထားေပးခဲ့၏။

ရဲသူႏွင့္ စုမြန္တို႔ ပထမအႀကိမ္ ျပန္ဆုံၿပီးကတည္းက သီးတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ေပ်ာက္ကြယ္ ေနေသာ ကာမစိတ္ေလးမ်ား အသစ္တဖန္ ထႂကြလာခဲ့ရသည္။ အခုလည္း ရဲသူတို႔ လိုးေနသည္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း အာသာေျဖရာ ေစာက္ရည္မ်ား ထြက္က်လာသည္ကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရင္း အဖုတ္အား ပြတ္ေဆးခ်ိန္ အစိေလး ထိမိသျဖင့္ ခပ္ဖြဖြ ပြတ္ရင္း မ်က္လုံးေလး စင္းက်လာ၏။

” ကၽြိ …… ကၽြိ ”

” ဟင္ ”

” ဟာ …… ေဆာရီးေနာ္ …… သီတာ ”

” အာ ….. အင္း …… ရ ……. ရ ……. ရတယ္ ”

ရဲသူႏွင့္ စုမြန္တို႔လည္း လိုးၿပီးသည္ႏွင့္ ေရလာေဆးရာ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးအဖြင့္ သီတာမ်ိဳးမွာ ထိုင္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ ေပါင္ျဖဲကာ အဖုတ္ေလး ေရေဂါက္ႏွင့္ပန္းရင္း ပြတ္သပ္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရ ေတာ့သည္။ သီတာမ်ိဳး မ်က္ႏွာေလးရဲကာ ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ ထြက္သြားခ်ိန္ ရဲသူႏွင့္ စုမြန္တို႔လည္း သန႔္ရွင္းေရး လုပ္လိုက္ၾက၏။ ညေန ၂ ခ်က္ခြဲေလာက္ ရဲသူတို႔ ျပန္သြားသည္အထိ သီတာမ်ိဳးမွာ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ႏွင့္ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ မကပ္ေတာ့ေပ။

စုမြန္ လင္ျဖစ္သူျပည့္စုံႏွင့္ ခရီးထြက္သြားရာ တစ္လခန႔္ အၾကာမွ သီတာမ်ိဳးႏွင့္ ျပန္ဆုံၾကသည္။ မ်က္ႏွာေတာ့ မေကာင္းေပ။ စုမြန္ႏွင့္ ရဲသူ ကိစၥအား ျပည့္စုံမွ ရိပ္မိေနေၾကာင္း ေျပာျပေနသည္။ စုမြန္မွာ သီတာမ်ိဳးအိမ္အား အလာက်ဲသြားေပမယ့္ ျပည့္စုံ ေရာက္ေရာက္ လာတတ္၏။ စုမြန္ အေၾကာင္းမ်ား ေမးကာ လာလာ စုံစမ္းေနေတာ့သည္။

သီတာမ်ိဳးမွာ စုမြန္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျပည့္စုံအေပၚ သနားစိတ္ဝင္မိရာမွ တျဖည္းျဖည္း သဒၵါလြန္ကာ တဏာကၽြံမိခဲ့ရ၏။ အတူသြား အတူစား ရင္းႏွီးမွုပိုလာကာ ေနာက္ေတာ့လည္း အဆင့္ေတြ တျဖည္းျဖည္း တက္လာခဲ့ၾက၏။ ေသြးသား လိုအင္ဆႏၵ ဆိုတာလည္း ဆန႔္က်င္တြန္းလွန္ဖို႔ ခက္ခဲလြန္း ေနျပန္သည္။ သီတာမ်ိဳးမွာ ခပ္တည္တည္ ခပ္ေအးေအး ေနထိုင္တတ္ေပမယ့္ သူမ၏ အတြင္းစိတ္ သဏၭာန္က ကာမစိတ္ ျပင္းထန္ေန၏။

” အမေလး ….. အ ….. အ ….. ေသပါၿပီ …. အ … အား …. အား … နာလိုက္တာ အရမ္းပဲ ”

သီတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ျပည့္စုံတို႔ လင္မယား အိပ္ခန္းေလးထဲမွာပင္ ေန႔ခင္းဘက္ အခန္းတံခါး ပိတ္၍ အလိုးခံေနရသည္။ အဝတ္အစားမ်ား ကုတင္ေပၚ ျပန႔္က်ဲေနကာ သူမ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံး မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ျဖစ္ေနေတာ့၏။

” နာလား …. သီတာ …. လီးက … ေစာက္ပတ္ထဲ …. အဆုံးထိ ဝင္ေနပါၿပီ ”

” အင္း … ကၽြတ္ ကၽြတ္ …. နာတာေပါ့ … ကိုျပည့္စုံရယ္ … အတြင္းထဲ ….တင္းေနတာ အဟင့္ ဟင့္ ”

မယားျဖစ္သူရဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေစာက္ပတ္ေလး အား ၾကည့္ကာ လိုးခ်င္စိတ္မ်ား ျပင္းထန္ေနရသည္။ မယားျဖစ္သူ အေၾကာင္းအား ေတြးမိတိုင္း စိတ္ထဲ စူးကနဲ႔ နာက်င္ကာ ေဖာက္ျပန္ခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား ထႂကြေန၏။ လီးမဝင္တာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ သီတာမ်ိဳး ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးမွာ က်ဥ္းေနသျဖင့္ ဖိထည့္ေနရျပန္သည္။

” အား …. အီးးးး …. ျဖည္းျဖည္းေနာ္ …. ကိုျပည့္စုံ …. သီတာ … မခံနိုင္ေသးဘူး ….. အရမ္းနာတယ္ …. အ ….. အီး … အီး … အေမ့ ”

” ခဏေလးပါ … သီတာရယ္ … ေအာင့္ခံလိုက္ေနာ္ … အစမို႔ပါ ”

ျပည့္စုံမွာ ေခ်ာ့ေျပာရင္း ဖိလိုးရာ လီးမွာ တျဖည္းျဖည္း အဆုံးထိ ဝင္သြားေတာ့၏။

” ဗ်စ္ ….. အ …. ဇြိ ….. ဘြတ္ …. ဇြပ္ ဇြပ္ ….. ဘြတ္ …. ဖြပ္ ဖြပ္ ”

ျပည့္စုံမွာ သီတာမ်ိဳး ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား ျဖဲကာ အဆက္မျပတ္ ဖိလိုးေနသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးအရင္းထိ အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ေဆာင့္ဝင္ေနသျဖင့္ သီတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ အသံထြက္ ညည္းေနေတာ့ သည္။

သီတာမ်ိဳး လီးျဖင့္ေဝးေနသည္မွာ ႏွစ္ခ်ီေနေသာ္လည္း လီးဝင္လီးထြက္ ေကာင္းလာသည္ႏွင့္ ရမၼက္စိတ္မ်ား ေတာက္ေလာင္ကာ ျပည့္စုံ ေဆာင့္လိုးတိုင္း ဖင္ႀကီး ေကာ့ေပးေနမိသည္။

” အီး … အီး ….. အ ….. အင့္ ….. အေမ့ …. အား …. အ …. အ …. အဟင့္ …. ဟင့္ …. ရွီး …. ရွိး ”

သီတာမ်ိဳး ေစာက္ပတ္ေလးမွာ က်ဥ္းေနသျဖင့္ ျပည့္စုံတစ္ေယာက္ အဖုတ္အရသာ ေတြ႕ေနမိသည္။

” အားးးး ရွီးးးးးးးးး …. ေစာက္ဖုတ္က အရမ္းလိုးလို႔ … ေကာင္းလိုက္တာ … သီတာရယ္ ….။ အင့္ … ဗ်စ္ …. ဘြတ္ ဘြတ္ …… အား ဟား …… အင့္ အင့္ ”

မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးရာ သီတာမ်ိဳး မ်က္ႏွာေလး ရွုံ႔မဲ့ကာ တအအ တအီးအီး ညည္းလာရ၏။ လိုးရင္း ျပည့္စုံမွာ ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းသျဖင့္ ကုန္းေပးလိုက္ျပန္သည္။

” အာ … ကိုျပည့္စုံ … ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ”

” သီတာ့ ဖင္ေလးထဲ … လက္နိုက္ထားၿပီး လိုးရတာ … ပိုေကာင္းလို႔ပါ ”

” သီတာ့ … ဖင္ထဲ …… တမ်ိဳးႀကီးပဲ …. လက္ျပန္ထုတ္ေပးေနာ္ ”

သီတာမ်ိဳးမွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ လီးႏွင့္ ေဝးေနသည့္ အျပင္ ဖင္အႏွိုက္ခံရင္း အလိုးခံေနရသျဖင့္ အစပိုင္း အေနရခက္ကာ တျဖည္းျဖည္း ကာမ အရသာေလး ထူးကဲလာရ၏။ အဖုတ္ထဲ ပုံမွန္ဝင္ထြက္ေနေသာ ျပည့္စုံလီးမွာ ဖင္ထဲ လက္ခလယ္ ထိုးေမႊသည္ႏွင့္ ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ ျဖစ္လာေတာ့သည္။

” အားးးးး …. ေကာင္းလိုက္တာ ….. သီတာရယ္ …. အဖုတ္ထဲ ….. လီးက …. စီးပိုင္ေနတယ္ ”

” အင္း ဟင္းး …. သီတာလည္း …. တမ်ိဳးေလး …. ခံလို႔ ေကာင္းလာတယ္ …. ေဆာင့္ၾကည့္ပါလား ….. ရွီးးးးး ရွီးးးးးးးးး ”

ျပည့္စုံလည္း သီတာမ်ိဳးစကားေၾကာင့္ စိတ္ထဲ ဖ်င္းကနဲ႔ ျဖစ္လာကာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လာ၏။ လက္ခလယ္ကလည္း ဖင္ထဲ ခပ္သြက္သြက္ေလး ထိုးေမႊေပးေနျပန္သည္။

” အာ ….. အေမ့ …. အ …… ရွီးးးးးး ….. အမေလးးး … ဟင့္ ဟင့္ ….. ေဆာင့္ ေဆာင့္ …… သီတာ … ခံနိုင္တယ္ ”

သီတာမ်ိဳး ကိုယ္လုံးေလ ခါရမ္းေနၿပီး ဖင္ေပါက္ေလး ႀကိမ္းလာရ၏။ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံလီးအား အလိုလို ျပန္ညႇစ္ေပးေနမိသည္။

” အ ….. အားးးး …. ေကာင္းတယ္ …… ေဆာင့္ေဆာင့္ ….. ျမန္ျမန္ …. ျမန္ျမန္ေလး …. သီတာကို ….. လိုးေပးပါ …. ကိုျပည့္စုံရဲ့ ….. ဟင့္ ဟင့္ ”

ရမၼက္စိတ္ေၾကာင့္ သီတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ မရွက္မေၾကာက္ ေျပာရဲဆိုရဲ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ျပည့္စုံမွာ အခ်က္ ၅၀ ခန႔္ မနားတမ္းလိုးရာ ေစာက္ရည္မ်ား ဒလေဟာ ပန္းထုတ္ကာ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရ၏။

သီတာမ်ိဳး ခဏပဲ နားလိုက္ရသည္။ ပက္လက္ အေနအထားျဖင့္ အေမာေျဖေနစဥ္ ျပည့္စုံမွာ ေဘးတိုက္ခြရင္း နို႔သီးေခါင္းတစ္ဖက္အား စို႔ကာ က်န္တစ္ဖက္အား လက္ျဖင့္ ညႇစ္ေခ်ေပးေန၏။ နို႔စို႔ရင္း ေအာက္သို႔ေရြ႕ကာ ဗိုက္သားေလးအား လၽွာအျပားလိုက္ ယက္ၿပီး ဆီးခုံးနားအေရာက္ ရပ္ထားလိုက္သည္။ သီတာမ်ိဳးမွာ တစ္ခ်ီ ၿပီးထား ေသာ္လည္း ကာမစိတ္ မက်ေသးသျဖင့္ သူမ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ျပည့္စုံပါးစပ္ ထိကပ္ရန္ ခါးေကာ့ ေပးေနျပန္၏။ ျပည့္စုံမွာ ထထိုင္ၿပီး ေဘးတိုက္ အေနအထားျဖင့္ ခါးညြတ္ကာ ေစာက္ပတ္အား ယက္မေပးပဲ ေပါင္ၿခံႏွစ္ဖက္အား အကြက္ထင္ေအာင္ ဆြဲစုပ္ပစ္သည္။

” အာ …… ယက္ေလ …. ကိုျပည္စုံ ရဲ့ …. ရွီးးးးးးး …. ကၽြတ္ ”

သီတာမ်ိဳး ဘယ္လိုမွမေနနိုင္ေတာ့ေပ။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္အား စိလိုက္ကားလိုက္ျဖင့္ ဖင္ႀကီးေကာ့ေပးေန၏။ ျပည့္စုံမွာ အဖုတ္အား မထိပဲ ေဘးနား ဝိုက္ယက္ေပးကာ ခဏအၾကာမွ ေစာက္စိေလးအား ဖိကိုက္ပစ္သည္။

” အားးးးး …. အေမ့ …… ရွီးးးးး ……. အာ …… ဟင့္ ….. ကၽြတ္ ကၽြတ္ ……. ယက္ပါဆိုကြာ …. ဟင့္ ဟင့္ ”

သီတာမ်ိဳးမွာ တစ္ခ်ီၿပီးထားသည္မို႔ ေစာက္ပတ္က က်ိန္းစပ္ေနေသာ္လည္း အယက္ခံခ်င္ေနသည္။ ျပည့္စုံလုပ္သမၽွ အံႀကိတ္ခံရင္း တကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္ေန၏။ ေစာက္ပတ္ နီတာရဲေလးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ သူမကိုယ္တိုင္ ျဖဲကာ ညာလက္ျဖင့္ နို႔အုံအား ဖိေခ်ေနရရွာသည္။ ျပည့္စုံမွာ အစိေလး အား ရဲေနေအာင္စုပ္ၿပီး အားရမွ အဖုတ္တျပင္လုံး ဖိယက္ေပးလိုက္သည္။ သီတာမ်ိဳးဖင္ႀကီး ေလထဲ ေျမႇာက္တက္ကာ အရည္ၾကည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာၿပီး ေပါင္ဂြေလးထဲမွ ဖင္ၾကားထိ စီးက်လာေတာ့၏။

” လိုးၾကစို႔ … ကိုျပည့္စုံရယ္ ….. သီတာ မခံနိုင္ ေတာ့လို႔ပါေနာ္ ….. ဟင့္ …… ရွီးးးးးး ရွီးးးးးးး ”

ရီေဝေသာ မ်က္လုံးေလးျဖင့္ ေတာင္းပန္ေျပာဆို ေနသည့္ သီတာမ်ိဳးအား ျပည့္စုံ သနားသြားမိသည္။

” လိုးမွာေပါ့ ….. သီတာရယ္ ….. လီးစုပ္ … မေပးခ်င္ဘူးလား ဟင္ ”

” အင္း ….. ေပး ….. စုပ္ၿပီး ….. ျမန္ျမန္ ….. လိုးေပးေနာ္ ”

သီတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ သူမ၏ ေစာက္ရည္မ်ား ေပကပ္ေနေသာ ျပည့္စုံလီးအား မစုပ္တတ္ စုပ္တတ္ျဖင့္ ပါးစပ္ေလးထဲ ငုံကာ နမ္းလိုက္စုပ္လိုက္ လၽွာေလးျဖင့္ ယက္လိုက္ ႀကိဳးစားလုပ္ေပးေနသည္။ ဒီတစ္ႀကိမ္ ျပည့္စုံမွာ သီတာမ်ိဳးအား ပက္လက္လွန္ထားၿပီး တစ္ခ်က္ခ်င္း လိုးကာ ေစာက္စိထိပ္ေလးအား ဖိေခ်ေပးေန၏။

” အား … ေကာင္းလိုက္တာ … ကိုျပည့္စုံရယ္ …… ဟုတ္တယ္ …… အစိေလးပြတ္ၿပီး …. လိုးေပး …… အင္းဟင္း …… အ ……. ရွီးးးး ….. ေဆာင့္လိုးေတာ့ ….. ရတယ္ …… ေဆာင့္ ေဆာင့္ …… အ …… အား ”

အရည္ရႊဲေနေသာ ေစာက္ေမႊးပါးပါးေလးေအာက္ အစိေလးအား လက္ညိဳးႏွင့္ လက္မၾကား ညႇပ္ကာ ညႇစ္ေခ်ေပးစဥ္ သီတာမ်ိဳး ႏွုတ္ခမ္းေလးဆီမွ တအအႏွင့္ ဖင္ႀကီး ေကာ့ေကာ့ ေပးေနေတာ့သည္။ ဖင္သားဆိုင္ႀကီး ေလေပၚ တရမ္းရမ္းျဖင့္ လီးအရင္ထိ ကပ္ေနေအာင္ ေကာ့ေဆာင့္ေပးေနသျဖင့္ ျပည္စုံမွာ ေစာက္စိေလးအား ညာလက္ျဖင့္ ညႇစ္ရင္း ဘယ္လက္ျဖင့္ ဖင္အား ေပြ႕ကိုင္ကာ မီးပြင့္မတတ္ ဆြဲလိုးေတာ့သည္။ လိုးခ်က္မ်ား အားပါသျဖင့္ လီးထိပ္မွာ သားအိမ္ဝ လာေဆာင့္မိတိုင္း သီတာမ်ိဳး ေခါင္းေလး လွန္တက္ကာ ေဖာ္မျပနိုင္ေအာင္ ေကာင္းေနရ၏။

” အမေလးးး … ေကာင္းလိုက္တာ …. ကိုျပည့္စုံရဲ့ …. လိုးတတ္လိုက္တာရွင္ …။ ဒါနဲ႔မ်ား …. စုမြန္က ….. ဘာလို႔ ေဖာက္ျပန္တာပါလိမ့္ေနာ္ ”

လိုးေနရင္း မယားျဖစ္သူနာမည္ ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ျပည္စုံမွာ ရင္ထဲ စူးကနဲ႔ ခံစားလာရကာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး က်င္စိမ့္လာရသည္။ မ်က္လုံးထဲ မယားေခ်ာေလး စုမြန္အား သူ႔ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူမွ လိုးခဲ့ပုံမ်ားအား ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ျမင္ေယာင္လာကာ အခ်က္ ၈၀ ခန႔္ ဆက္တိုက္ မနားတမ္း ဆြဲလိုးေတာ့၏။

” အား အားးးး …. အမေလးးးး …. ဟုတ္တယ္ … လိုး လိုး …. နာနာေလး …… လိုး ….. ေဆာင့္လိုး ….. အင့္ …… အ အ ”

လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ယားယံလာကာ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ ေဆာင့္လိုးၿပီး ျပည့္စုံတစ္ေယာက္ အံႀကိတ္ရင္း သီတာမ်ိဳး ေစာက္ေခါင္းထဲ လရည္မ်ား ပန္းထုတ္လိုက္ရသည္။ ျပည္စုံအတြက္ ပထမဆုံးအခ်ီမို႔ လရည္မ်ားမွာ သီတာမ်ိဳး ေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလုံး ျပည့္လၽွံၿပီး အမ္ထြက္လာ၏။

” အား ….. အားးးးး …. ေကာင္းလိုက္တာ …. သီတာရယ္ ”

” အင္း …. ရွီးးးးး …. သီတာလည္း …. ၿပီးေတာ့မယ္ …… မရပ္နဲ႔ …. ဆက္လိုးေပး ”

လရည္ တေဖ်ာေဖ်ာ ပန္းရင္း ရသေလာက္ ဆက္လိုးေပးရာ သီတာမ်ိဳးမွာ လီးကၽြတ္ထြက္မွာ စိုးရိမ္စြာျဖင့္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား ျဖဲေျမႇာက္ကာ ျပည့္စုံ ခါးေပၚသို႔ ခ်ိတ္တင္ရင့္ ေအာက္မွ ေကာ့ေကာ့ လိုးလိုက္ေတာ့သည္။

” အား …. ဗ်စ္ …… အင့္ …… သီတာ …. ၿပီးေတာ့မွာပါ …. ဘြတ္ ….. ဘြတ္ ……. အာ ….. ဟာ ….. ယားလာၿပီ …. ယားလာၿပီ …… ဟင့္ ….. အ ….. အ ….. ထြက္ …… ထြက္ …….. ထြက္ၿပီ ဟာ ”

သီတာမ်ိဳး ပါးစပ္ကေလးဟကာ ျပည့္စုံခါးအား ေျခႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခ်ိတ္ဆြဲကပ္ကာ အိပ္ယာခင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ သည္။ ျပည့္စုံမွာလည္း လရည္ကုန္စင္ကာ မေပ်ာ့မမာ အေနအထားျဖင့္ လီးအား တစ္ခ်က္ခ်င္း အဆုံးထိ လိုးေပးေန၏။ သီတာမ်ိဳးပါးစပ္မွ တအင္းအင္း ညည္းကာ လီးအား အဖုတ္အတြင္းသားမ်ားႏွင့္ ညႇစ္ေပးရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ေနဆဲပင္။ ႏွစ္ေယာက္သား တစိမ့္စိမ့္ျဖင့္ ကာမအရသာခံစားရင္း ခဏအၾကာမွ ၿငိမ္သက္ သြားေတာ့သည္။

///////////////////////////////////

” တူတူ …… တူတူ ……… တူ …… ”

ႏွစ္ေယာက္သား ေမွးေနစဥ္ ကုတင္ေခါင္းရင္းေဘး စားပြဲခုံေပၚ တင္ထားေသာ ဖုန္းသံ ျမည္လာ၏။

” ဟဲလို …… သီတာလား ”

တစ္ဖက္မွ စုမြန္အသံကို ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ သီတာမ်ိဳး မ်က္ခုံးေလး ျမင့္တက္သြားသည္။

” ေျပာ …… မြန္ …… ဘာကိစၥ ”

” အခု … သီတာ ဘယ္မွာလဲ ”

” တစ္ေနရာ … မွာေလ ”

ျပည့္စုံမွာ မယားျဖစ္သူဆီမွ ဖုန္းမွန္း သိေသာ္လည္း ေအးေအးေဆးေဆးပင္။ သီတာမ်ိဴး ေျခေခ်ာင္းေလး မ်ားကို တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ ယက္ကာ စုပ္ေပးလိုက္၏။ ေျခေခ်ာင္းခြၾကားေလးထဲ လၽွာထိုးထည့္ကာ ေျခထိပ္ေလးမ်ားအား တစ္ေခ်ာင္းျခင္း ဆြဲစုပ္ေနျပန္သည္။

” ဘာသံေတြလဲ … သီတာရဲ့ … တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ ”

သီတာမ်ိဳးမွာ စုမြန္ ေမးေနသျဖင့္ ျပည့္စုံဘက္ ေခါင္းဆက္ေမးရာ ျပည့္စုံမွာ ေအးေဆးဟုေသာ အမူအယာျဖင့္ မ်က္စိတစ္ဖက္ မွိတ္ျပေန၏။

” မြန္ျမင္ရင္ … အံ့ၾသသြားမွာ ”

????️( အခန္း ၅ )????️

” အံမယ္ … ဘာေတြမို႔လဲ … သီတာရဲ့ … ဗြီေကာ္လ္ … ေခၚရမလား ”

သီတာမ်ိဳး ဒုတိယအႀကိမ္ ျပည့္စုံအား လွမ္းၾကည့္ ျပန္သည္။ ျပည့္စုံမွာ ေခါင္းပဲ ညိတ္ျပလိုက္သည္။

” ေခၚေလ … မြန္ ”

” ေသခ်ာလား … ဖုန္းမခ်ေၾကးေနာ္ …။ မြန္က … ရဲသူနဲ႔ … ႏွပ္ေနတာ …… ခ္ခ္ ”

” အြန္းပါ ”

ခ်က္ခ်င္း ဗြီဒီယိုေကာ္လ္ေခၚရာ တစ္ဖက္မွ ကိုယ္လုံးတီး အေနအထားျဖင့္ စုမြန္ႏွင့္ ရဲသူတို႔ မ်က္ႏွာမ်ား ေပၚလာေန၏။ သီတာမ်ိဳးမွာ သူမ ေျခဖမိုးေလးအား ျပည့္စုံမ်က္ႏွာအား မေပၚေစပဲ ရိုက္ျပေနသျဖင့္ လၽွာဖ်ားေလးမွာ ေျခသလုံးေပၚ တက္လာသည္အထိ ႐ုပ္မျမင္ရေသးေပ။

” Wow … wow … မိုက္တယ္ … သီတာရယ္ … မြန္ မသိေအာင္ … ဖြက္ထားတာေပါ့ေလ ”

သီတာမ်ိဳးမွာ စကားျပန္မေျပာျဖစ္ေတာ့။ သူမ အတြက္လည္း အထိအေတြ႕က အသစ္အဆန္း ျဖစ္ေနရသည္။ ျပည့္စုံမ်က္ႏွာ မေပၚေအာင္သာ ထိန္းရိုက္ျပေနေတာ့၏။ တျဖည္းျဖည္း ေပါင္ၿခံနား ေရာက္လာရာ သီတာမ်ိဳးလက္ေလး အနည္းငယ္ တုန္လာကာ ရွိုက္သံသဲ့သဲ့ေလး ထြက္ေပၚေနသည္။ တကိုယ္လုံး အေကာင္ေလးမ်ား တက္လာသလို ယြစိယြစိ ခံစားေနရရွာ၏။ လၽွာဖ်ားေလး ေပါင္ဂြထဲ ေရာက္လာစဥ္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား ျဖဲကာ ေျမႇာက္ေကြးထားမိသည္။ လၽွာဖ်ားေလးမွာ တံေတြးမ်ားျဖင့္ အေရာင္လဲ့ကာ အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသား ေဘးမွ ဖင္ဝ နီတာရဲေလးထဲ က်ေရာက္လာျပန္၏။

” အိ့ …. အာ … ဟာ … ဟာ … အဲ … အဲ … အဲ့ဒါ …. ဖင္ ….. ဖင္ …. ဖင္ေပါက္ေနာ္ … ရွီးးးးး ….. အင္းဟင္း …… ရွီးးးးးးးး ….. ဟူးးးးး …. ဟူးးးးးး ”

ဖုန္းကိုင္ထားေသာလက္မ်ား သိသိသာသာ တုန္လာ သျဖင့္ ေဘးသို႔ လြဲထားမိ၏။ နဖူးေၾကာေလးမ်ား ေထာင္ကာ ကာမေဝဒနာ အသစ္ေလးအား အံတုကာ ဖုန္းကင္မရာအား ျပန္ခ်ိန္လိုက္ျပန္သည္။ တစ္ဖက္မွ စုမြန္ေရာ ရဲသူပါ အသက္ရွူသံမွအပ စကားသံမ်ား မၾကားရေတာ့ေပ။ ဖင္အယက္ခံရင္း ဖုန္းကင္မရာအား ေသခ်ာခ်ိန္ကာ ရိုက္ျပေန၏။

ေစာက္ပတ္ နီတာရဲေလးေပၚ လၽွာဖ်ားေလး ၅ မိနစ္ၾကာခန႔္ ေရာက္လာခ်ိန္ သီတာမ်ိဳး ဆီးအိမ္ ေလး က်င္လာရွာသည္။

” အင္းဟင္း …. ကၽြတ္ ….. ခဏ ….. သီတာ … ဆီးပုံး …… တင္းလာလို႔ ”

ေသးေပါက္ခ်င္လာသျဖင့္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား ဆန႔္ထုတ္ခ်ိန္ ဖုန္းကင္မရာအား ေဘးျပန္လြဲထား လိုက္ျပန္၏။ သီတာမ်ိဳး ထရပ္ကာ ျပည့္စုံမ်က္ႏွာေပၚ ခြထိုင္ၿပီးမွ ကင္မရာ ျပန္ခ်ိန္လိုက္သည္။ ျပည့္စုံပါးစပ္အား ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးႏွင့္ ေသခ်ာခ်ိန္ကာ ေသးမ်ား ပန္းထုတ္လိုက္၏။

” အု …… ဖလူး ….. အဟြတ္ …… ဟြတ္ ”

လည္ေခ်ာင္းထဲ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ေသးမ်ား တျဗန္းျဗန္း ဝင္လာရာ ျပည့္စုံ ႀကိဳးစားမ်ိဳရင္း သီးသြားရသည္။ တဖူးဖူးျဖင့္ ေသးမ်ား မွုတ္ထုတ္ေနသျဖင့္ သီတာမ်ိဳး ဖင္ခဏႂကြေပးရာ ျပည့္စုံမ်က္ႏွာ ဖုန္းကင္မရာထဲ ေပၚလာေတာ့၏။

” ဟင္ … ေမာင္ ”

” ဟာ … အဲဒါ … ျပည့္စုံမလား ”

တစ္ဖက္မွ စုမြန္ႏွင့္ ရဲသူတို႔ အံၾသမွင္သက္ကာ ခဏ ျပန္ၿငိမ္သြားၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ သီတာမ်ိဳးမွာ ေသးပန္းရင္းတန္းလန္းမို႔ ခဏသာ ေအာင့္နိုင္ၿပီး ျဗန္းကနဲ႔ မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ပန္းခ်ပစ္ေတာ့၏။

” အာ …. ထိန္းလို႔ မရ …… ရ ….. အင့္ …… ရႊီးးးးး ….. ရႊီးးးးးးးး ……. ရႊီးးးးးးးးးးးးးးးးးး ”

မ်က္ႏွာအား ေသးျဖင့္ ပန္းမိသျဖင့္ ျပန္ဖိခ်ရာ လက္က်န္ေသးမ်ားမွာ ျပည့္စုံပါးစပ္ထဲ ဒုတိယ အႀကိမ္ အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ဝင္လာျပန္သည္။ ျပည့္စုံတစ္ေယာက္ ဒလေဟာ တိုးဝင္လာေသာ ေသးမ်ားအား ခက္ခက္ခဲခဲျဖင့္ တဂြတ္ဂြတ္ ၿမိဳခ်လိုက္၏။ ေသးမ်ားကုန္စင္မွ ျပည့္စုံမွာ သီတာမ်ိဳး အဖုတ္ေလးသာမက ဖင္ၾကားေလးထဲပါ ေျပာင္စင္ေအာင္ ယက္ေပးေနေတာ့သည္။

” ေမာင္ရယ္ ….. အဟင့္ …… ဟင့္ ဟင့္ ”

စုမြန္ ငိုရွိုက္သံေလး ခဏသာ ၾကားရၿပီး တစ္ဖက္မွ ဖုန္းပိတ္သြား၏။

////////////////////////////////////

ေလႏုေအးေလးေၾကာင့္ အိပ္ခန္းထဲ စိမ့္ေနေပမယ့္ စုမြန္မ်က္ႏွာေလး မ်က္ရည္စို႔လာသည္။ ရင္ထဲ ပူေလာင္ေနကာ အသက္ရွူၾကပ္သလို ခံစားေနရ၏။ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ပ်က္ေနမိသည္။

” စုမြန္ … ဒီလိုျဖစ္လာၿပီ …… ဆိုမွေတာ့ ….. ဘယ္လို ဆက္လုပ္မွာလဲ ”

” ဟမ္ ”

တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အိပ္ခန္းထဲ ရဲသူစကားသံ ထြင္ေပၚလာ၏။ ရဲသူ အေမးအား စုမြန္ စိတ္ရွုပ္စြာ မ်က္ႏွာကို လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္သတ္လိုက္၏။

” ငါ …… ငါ …… ေမာင့္ကို ……. စြန္႔လႊတ္ရေတာ့မယ္ ….. ထင္တယ္ …. ရဲသူ ”

” နင့္ … အေျဖက …… အားေပ်ာ့လိုက္တာ …… မေသခ်ာေသးဘူး …… မလား ”

” ဟူးးးး ….. ငါ ႀကိဳးစားမွာပါ …….။ ေမာင့္ကို …… စြန္႔လႊတ္နိုင္ေအာင္ …… ႀကိဳးစားမွာပါ …..။ ငါ့ ေဖာက္ျပန္မွုက ……… ေမာင့္ကိုပါ ……… နာက်င္ ပ်က္စီးေစၿပီ ”

” ဟားဟား ….. စုမြန္ရယ္ ….. ျပည္စုံက ….. သီတာမ်ိဳးနဲ႔ ….. ျဖစ္ေန …… ေန …… ”

” တိတ္စမ္း ….. ရဲသူ …..။ ဒါက ….. ငါ့ကို အျပစ္ေပးတာပဲ ……။ ငါေလ …… ငါ ….. ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ …. ၾကည္ျဖဴပါတယ္ …..။ အဟင့္ ဟင့္ …… ေမာင္က …. ငါ့ကို …. သိပ္ခ်စ္တာ ဟ ”

” ဘာရယ္ … စုမြန္ ….. ဒါဆို …… ငါ …. ငါကေရာ ”

ရဲသူ စကားအဆုံး စုမြန္ နာနာက်င္က်င္ ျပဳံးလိုက္သည္။ ကာမစည္းစိမ္ေနာက္ လိုက္မိ၍ ႏွလုံးသား ဆုံးရွူံးသြားသည္မို႔ ဝဲတက္လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ အျပဳံးက အသက္မပါေတာ့ေပ။

” ငါ …. နာက်င္ခံစားတဲ့အခ်ိန္ …. နင္ … ငါ့ကို …… ႏွစ္သိမ့္ေပးဖူးလား ….. ရဲသူ ”

” ဟူးးးးး …. ငါ ….. ငါ …. ေတာင္းပန္ပါတယ္ …. စုမြန္ ……။ အဲတုန္းက ….. ငါ မာမီ့ … စကားေတြပဲ … ယုံၾကည္ေနမိတာပါ …။ နင့္ကို …. နာက်င္ေစခဲ့တယ္ ”

မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ထိန္းေနေသာ စုမြန္အား ရဲသူ အသံတုန္ရီစြာ တာင္းပန္ေန၏။

” ငါ … နင့္ဆီက … ေတာင္းပန္စကား … ၾကားခ်င္တာ … မဟုတ္ပါဘူး … ရဲသူ …..။ ငါ … ေမာင့္ေရွ႕ … မ်က္ရည္မက်ခ်င္ဘူး ….။ ငါ့ေၾကာင့္ …… သူနာက်င္တာမ်ိဳးလည္း …. မျမင္ခ်င္ဘူး ”

ရဲသူ စုမြန္စကားေၾကာင့္ ဘာဆက္ေျပာရမွန္း မသိ ေတာ့ေပ။

” တကယ္လို႔ …. ေမာင္က … လမ္းခြဲသြားရင္ေတာင္ … ငါ ဝမ္းမနည္းဘူး ….. ငါ ေက်နပ္တယ္ ”

” နင္ … ဒီလိုဆုံးျဖတ္ထားရင္ … ေကာင္းပါတယ္ ”

ရဲသူ စကားေျပာရင္း ပက္လက္လွဲေနေသာ စုမြန္ ေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ေတာ့၏။

” ေတာ္ၿပီဟာ …… ရဲသူ ….. ငါ့ကို အိမ္ျပန္ပို႔ ”

” ဟာ …. ဒီအေျခေနနဲ႔ …. နင္ ….. နင္ …… ‘”

” ရတယ္ …… ငါ့လမ္း ငါေလၽွာက္မယ္ ”

” နင္ … ေသခ်ာ ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီလား …. စုမြန္ ”

///////////////////////////////////

တစ္လခန႔္အၾကာ ျပည့္စုံ အလုပ္မွ ျပန္လာသည္ႏွင့္ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။ အိပ္ခန္းထဲ ညဝတ္ဒူးဖုံး စကပ္ အတိုေလးျဖင့္ ကုတင္ေဘးနား စားပြဲခုံေရွ႕ ထိုင္ခုံေပၚ ထိုင္ေနေသာ သီတာမ်ိဳးအား ေတြ႕လိုက္ ရ၏။ သီတာမ်ိဳးမွာ ျပည့္စုံအား ဂ႐ုမစိုက္ စားပြဲေပၚမွ လက္ေတာ့ပ္ႏွင့္ အလုပ္ရွုပ္ေနသည္။ သူမ ဘယ္ဘက္ေဘး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနေသာ စုမြန္မွာ ျပည့္စုံအား ေငးၾကည့္ေန၏။

” သီတာ ”

ျပည့္စုံမွာ စုမြန္အား မၾကည့္ေပ။ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ သီတာမ်ိဳး ေနာက္ေက်ာဘက္မွ လွမ္းဖက္ၿပီး နို႔ႏွစ္လုံးအား အကၤ်ီအျပင္မွ ခပ္ဖြဖြ ညႇစ္ေပးရင္း လည္တိုင္ေပ်ာ့ေလးအား ဖိနမ္းလိုက္ သည္။

” သီတာ …… ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲ ”

စကားေျပာရင္း အကၤ်ီေအာက္နားစေအာက္ လက္လၽွိုသြင္းကာ ဘရာစီယာမပါေသာ နို႔အုံႏွစ္ဖက္အား ညစ္ရင္း နို႔သီးေခါင္းႏွစ္ဖက္အား ေခ်ေပးေန၏။ ခါးအား လီးျဖင့္ေထာက္ရင္း ခုံေပၚမွ ဆြဲမ လိုက္ျပန္သည္။ သီတာမ်ိဳး ထရပ္သည္ႏွင့္ ထိုင္ခုံေဘး အနည္းငယ္ဆြဲကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္ပစ္၏။ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္မိသည္ႏွင့္ ဒူးဖုံးစကပ္ေလးအား မကာ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္အား ပြတ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ သီတာမ်ိဳး လက္တစ္ဖက္မွာလည္း ျပည့္စုံပုဆိုးထဲမွ လီးအား ဆုပ္ကိုင္ေပးေန၏။

” ရွီးးးးး …. ႁပြတ္ … ပလပ္ ပလပ္ … ကိုျပည့္စုံ …. သီတာ့ကို …. ယက္ခိုင္းေတာ့ ”

” အင္း … ႁပြတ္ ”

ျပည့္စုံမွာ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေနရာမွ ခြာကာ သီတာမ်ိဳးအား ကိုယ္တစ္ပတ္လွည့္ရင္း စကပ္ေလး အေပၚ ဆြဲလွန္လိုက္ေတာ့သည္။

” ဟိုေကာင္မ … ဒီလာယက္ ”

သီတာမ်ိဳးမွာလည္း ျပည့္စုံ စကပ္ေလး အေပၚလွန္ သည္ႏွင့္ ေပါင္ျဖဲလိုက္ရာ ပန္းႏုေရာင္ ေစာက္ပတ္ ေလး ျပဴးထြက္လာသည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ ထိုင္ေနေသာ စုမြန္တစ္ေယာက္ ေလးဖက္ေထာက္ ေလၽွာက္လာကာ သီတာမ်ိဳး ေပါင္ဂြနား မ်က္ႏွာ ကပ္လိုက္၏။

” အင့္ ”

သီတာမ်ိဳး ညာလက္မွာ ျပည့္စုံလီးအား ေနာက္ျပန္ ဂြင္းတိုက္ေပးရင္း ဘယ္လက္ျဖင့္ စုမြန္ေခါင္းအား ကိုင္ကာ ေပါင္ၾကားထဲ ဆြဲကပ္ပစ္သည္။

” ပလပ္ ….. ပလပ္ …. ရွီးးးးးး …. အ … အင္းးးး …. ဟုတ္တယ္ …. အက္ကြဲေၾကာင္းထဲယက္ ….. အင္းဟင္း ….. အစိေလးပါ စုပ္ေလ …. ရွီးးးးးး ….. အ ….. ကၽြတ္ …. အား…..”

” သီတာ့ …… ေစာက္ပတ္ကို ယက္ရတာ …… ေကာင္းလား … ေကာင္မ ”

မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာတြင္ ေစာက္ရည္မ်ား ေပကပ္ေနေသာ စုမြန္မွာ ျပည့္စုံအေမးေၾကာင့္ ေနရခက္သြား၏။ ရင္ထဲ စူးကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရေသးသည္။ လင္ျဖစ္သူမွ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သီတာမ်ိဳးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္အား ယက္ခိုင္းသျဖင့္ လင္ေတာ္ေမာင္ အလိုက် လုပ္ေပးေနရသည္။ ျပည့္စုံအနားမွ ထြက္ခြာမသြားရလ်င္ ဘာပဲ ေပးဆပ္ရ ေပးဆပ္ရ ေပးဆပ္မည္ဟု စုမြန္ ဆုံးျဖတ္ထား၏။ ထိုအခ်ိန္ သီတာမ်ိဳးမွာ ျပည့္စုံ ပုဆိုးခါပုံစအား လက္ေနာက္ျပန္ အေနအထားႏွင့္ပင္ ေျဖခ်ကာ ေပါင္ၾကားမွ လီးအား ပြတ္သပ္ ဂြင္ထုေပးေနဆဲပင္။ စုမုန္တစ္ေယာက္ သီတာမ်ိဳး လက္သီးစုပ္ေလးထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနေသာ ျပည့္စုံဒစ္ဖူးအား စုပ္ေပးခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚေနျပန္သည္။

သို႔ေသာ္ သီတာမ်ိဳးရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံလီးအား စုပ္ခြင့္မရေတာ့ေပ။ ျပည့္စုံမွာ သီတာမ်ိဳး ေနာက္ေက်ာဘက္မွာ ပုခုံးသားေလးအား နမ္းရင္း အဝတ္အစားမ်ား ခၽြတ္ခ်ပစ္သည္။ သီတာမ်ိဳး ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ ျပည့္စုံမွာ ေပြ႕ခ်ီကာ ကုတင္ေပၚ တင္လိုက္ျပန္၏။

” အို႔ …… ကိုျပည့္စုံ …… လိုးေတာ့မွာလား ”

” အင္း ”

” ခဏေနဦးေလ ”

ကုတင္ေပၚ ပက္လက္အေနထားမွ သီတာမ်ိဳး ထထိုင္ကာ ျပည့္စုံ အကၤ်ီအား ခၽြတ္ေပးေနသည္။ ကုတင္ေပၚ ၂ ေယာက္သား ကိုယ္တုံးလုံး အေနထား ႏွင့္ ျပည့္စုံအား ကုတင္ေစာင္း ေျခခ်ထိုင္ခိုင္း လိုက္၏။

” ဟိတ္ …… ဒီလာ … အင့္ ”

သီတာမ်ိဳးမွာ ျပည့္စုံေဘး ေျခခ်ထိုင္ကာ လီးအား လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြေပးရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ထားေသာ စုမြန္အား မ်က္ရိပ္မ်က္ကဲ ျပလိုက္ေတာ့သည္။

” ဟာ …… ဒီေကာင္မ …………… ျဖန္းးးးးးး ”

ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ စုမြန္ ေလးဖက္ေထာက္ အေနအထားျဖင့္ ျပည့္စုံေပါင္ဂြၾကား ေနရာယူကာ သီတာမ်ိဳး လက္ထဲမွ လီးအား ဆြဲစုပ္စဥ္ ပါးရိုက္ခံလိုက္ရ၏။

” ျဖန္း …. အ …… ဘာ ….. ဘာ …. ဘာလို႔လဲ … သီတာရဲ့ ”

” ေအာင္မွာ …. နင့္ကို … လီးအရင္ စုပ္ခိုင္းလို႔လား …. ဥေတြ ….. အရင္စုပ္ ”

စုမြန္စိတ္ထဲ မ်က္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားမိသည္။ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံမွာ သူမအား မၾကည့္ေပ။ သီတာမ်ိဳး နို႔အုံ တစ္ဖက္အား စို႔ကာ ေစာက္ပတ္ေလး ပြတ္ေပး ေနသည္။ စုမြန္ ဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့ သီတာမ်ိဳး ခြင့္ျပဳမွသာ လင္ေတာ္ေမာင့္လီးအား စုပ္ခြင့္ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

” စုပ္စမ္း …. ေကာင္မ … စုပ္ … ၿပီးရင္ …. ငါ့ဖင္ ယက္ေပးရဦးမွာ … ၾကားလား ”

စုမြန္ ပါးစပ္ထဲ ျပည့္စုံလဥျဖင့္ ျပည့္ေနသျဖင့္ စကားျပန္မေျပာနိုင္ပဲ ေခါင္းေလးသာ ညိမ့္ျပလိုက္ရသည္။

” လီးစုပ္ခ်င္ …. စုပ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ …. သီတာ …. ငါ နင့္ကို ….. လိုးခ်င္လွၿပီ ”

ျပည့္စုံမွာ သီတာမ်ိဳးနို႔စို႔ရင္း လဥႏွစ္လုံးအား စုပ္ေနေသာ မယားျဖစ္သူအား ငုံ႔ၾကည့္လိုက္၏။

” အင္းပါ … ကိုျပည့္စုံရဲ့ …… ကဲ ….. ေကာင္မ … လီးစုပ္ခ်င္ စုပ္ေတာ့ …… ေရာ့အင့္ ”

သီတာမ်ိဳးမွာ ျပည့္စုံလီးအား ဂြင္းတိုက္ေပးေနရာမွ လက္လြတ္ကာ စုမြန္အား စုပ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။ စုမြန္တစ္ေယာက္ လဥမ်ား စုပ္ေနရာမွ သီတာမ်ိဳး လက္မွ လြတ္ထြက္လာေသာ လီးအား ေျပာင္းစုပ္ ေတာ့သည္။

” ႁပြတ္ ….. ပလြတ္ ပလြတ္ …. အ …… စုပ္စမ္း …… ဖာသည္မ …. အာကြာ …. အင့္ ….. ဇြိ ….. ပေလာက္ …. ဇြိ ….. ၿဗိ …… အားးးးး ရွီးးးးး ”

ျပည့္စုံ ေျပာရင္း ကုတင္ေစာင္း ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္ကာ ေလးဖက္ေထာက္ စုပ္ေပးေနေသာ စုမြန္အား ဒူးေထာက္ ထိုင္ခိုင္းရင္း ပါးစပ္ဆြဲလိုးေတာ့၏။ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားလုံးမ်ား ေျပာကာ လီးအရင္းထိ ကပ္ေနေအာင္ စုမြန္ပါးစပ္အား အဆက္မျပတ္ ပစ္လိုးလိုက္သည္။ ျပည့္စုံ ဆြဲလိုးတိုင္း လဥႏွစ္လုံးမွာ သူမေမးေစ့အား ရိုက္မိၿပီး လီးထိပ္မွာ အာေခါင္ေပ်ာ့အား ထိုးမိသျဖင့္ တေဝါ့ေဝါ့ ျဖင့္ ပ်ိဳ႕ေနရ၏။

” အမေလး …. ေတာ္ေတာ့ …. သီတာ့ကို … လိုးမွာဆို … ဟြန႔္ ”

စုမြန္ပါးစပ္အား ဆြဲလိုးစဥ္ သီတာမ်ိဳးမွာ ေဘးမွ ၾကည့္ရင္း တားကာ စုမြန္ပါးစပ္ထဲမွ ျပည့္စုံလီးအား ဆြဲထုတ္ပစ္၏။

” ပလြတ္ …… ေဝါ့ ……… အဟြတ္ ဟြတ္ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္အား မညႇာမတာ အလိုးခံရ သျဖင့္ လီးထြက္သြားသည္ႏွင့္ တေဝါ့ေဝါ့ႏွင့္ ပ်ိဳ႕ကာ အက်ိအခၽြဲမ်ား ထြက္က်လာသည္။

” မေထြးထုတ္နဲ႔ …… ၿမိဳစမ္း ……… ဖာသည္မ ”

ျပည့္စုံမွာ စုမြန္ပ်ိဳ႕ေနစဥ္ အက်ိအခၽြဲမ်ားအား ပါးစပ္မွ အထုတ္မခံပဲ ၿမိဳခိုင္းေနျပန္သည္။ လင္ေတာ္ေမာင့္ စကားေၾကာင့္ စုမြန္မွာ ႏွုတ္ခမ္းေဒါင့္မွ စီးက်ေနေသာ အက်ိအခၽြဲမ်ားအား လၽွာျဖင့္သပ္ကာ ၿမိဳခ်ပစ္ေတာ့၏။

” သီတာ … ေလးဖက္ကုန္းကြာ ”

” အင္း ”

ျပည့္စုံစကားအဆုံး သီတာမ်ိဳးမွာ ကုတင္ေပၚ ေလးဖက္ကုန္ေပးလိုက္၏။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ မ်က္ရည္မ်ားဝိုင္းကာ ထိုင္ေနရျပန္ သည္။

” လာခဲ့ … ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး … သီတာ့ ဖင္ေပါက္ေလး ယက္ေပးလိုက္ ”

သီတာမ်ိဳး ေလးဖက္ကုန္းၿပီးသည္ႏွင့္ ျပည့္စုံမွာ လီးအားဆြရင္း စုမြန္အား လွမ္းေျပာလိုက္ျပန္သည္။

” ဟင့္ …… ဖင္ အရင္လိုးမွာလား … ကိုျပည့္စုံ ”

” အင္း … သီတာ့ဖင္နဲ႔ … ဒီေကာင္မ ပါးစပ္ကို …. တစ္လွည့္စီ …. လိုးမွာ ”

ျပည့္စုံ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ သီတာမ်ိဳးမွာ ဖင္ႀကီး ေကာ့ၿပီး လွည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ စုမြန္မွာ ကုတင္ေပၚ တက္လာၿပီး သီတာမ်ိဳးခါးေဘးနား ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ ဖင္ဝေလးအား ယက္ေပး ေတာ့၏။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၏ ဖင္အား လင္ေတာ္ ေမာင္မွ လိုးေတာ့မည္မို႔ စိတ္လွုပ္ရွားရင္း သူမ ကိုယ္တိုင္ စိတ္ႂကြလာရသည္။ အစပိုင္း သိမ္ငယ္ စိတ္မ်ား ဝင္ေနေသာ္လည္း ကာမစိတ္ႂကြလာ သည္ႏွင့္ သီတာမ်ိဳးဖင္ႀကီး ရမ္းခါေနေအာင္ ဖင္ေပါက္ေလးထဲ လၽွာထိုးသြင္းကာ ေမႊေပးလိုက္ျပန္၏။

ဖင္ဝမွ စီးက်လာေသာ တံေတြးမ်ားျဖင့္ သီတာမ်ိဳး အဖုတ္ေလးမွာ အေရာင္လဲ့ေန၏။ ဖင္ဝေလး ေအာက္ဖက္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား တြန႔္လိမ္ေနကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ အရည္ၾကည္မ်ား အိုင္ထြက္ လာသည္။

ျပည့္စုံမွာ ၾကည့္ရင္း လိုးခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚလာကာ လီးမွာ အရည္ျပားကြဲမတတ္ ေတာင္မတ္လာ၏။

” ကဲ … ဖယ္ေတာ့ … ေကာင္မ … ဟိုစားပြဲခုံ အံဇြဲထဲ က …. ဂ်ယ္ဗူးယူလိုက္ … ငါ့လီးကို … လူးေပး ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ သီတာမ်ိဳး ဖင္ဝေလးအား ယက္ေပးရင္း ကိုယ္တိုင္ ဖင္ခံခ်င္ေသာ စိတ္မ်ား ထႂကြလာျပန္သည္။ သို႔ေသာ္ သူမဆႏၵေလးအား မ်ိဳသိပ္ကာ ျပည့္စုံ ခိုင္းသည့္အတိုင္း လုပ္ေပးေနရရွာ၏။ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံလီးအား ဂ်ယ္လူးေပးသလို သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သီတာမ်ိဳး ဖင္ေပါက္ေလးထဲ ဂ်ယ္မ်ား သုတ္လိမ္း ထည့္ေပးလိုက္သည္။

” ရွီးးးးးး ……… ငါ လိုးေတာ့မယ္ …… သီတာ ”

ျပည့္စုံ အသံၾကားသည္ႏွင့္ သီတာမ်ိဳးမွာ ေရွ႕ကိုယ္ျခမ္း အိပ္ယာေပၚကပ္ကာ ေထာက္ထားေသာ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းအား ခ်ဲလိုက္ရာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္မွာ ကားထြက္သြားေတာ့၏။

” လိုးေလ …… ကိုျပည့္စုံ ”

သူမ ဖင္ႀကီး ရသေလာက္ ေထာင္ကာ ျပည္စုံအား လွမ္းေျပာလိုက္၏။ ျပည့္စုံမွာ သီတာမ်ိဳး ဖင္နား တိုးကပ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ အက္ကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ေအာက္မွ အေပၚသို႔ ပင့္ဆြဲပြတ္ေပးေနသည္။

” ဇြိ … ျပက္ … ဗြပ္ ဗြပ္ ….. ဟင့္ …… ကၽြတ္ … ဘာလုပ္ေနတာလဲ ”

” ဗ်စ္ …… ဘြတ္ ……… ဘြတ္ ……… ဗ်စ္ ဗ်စ္ ”

” အင္း … ကၽြတ္ ”

ဖင္ေပါက္ေလးထဲ လီးဝင္လာသျဖင့္ သီတာမ်ိဳး ေခါင္းေလးေမာ့တက္ကာ မ်က္လုံးေလး စင္းက်လာ၏။

” ဘြတ္ ……… အ ………… ဘြတ္ ……… အီး ……… အင့္ …… အ ………… အင့္ …….အား ”

မ်က္ႏွာေလး ရွုံ႔မဲ့ၿပီး ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ ပြက္ကနဲ႔ ေသးမ်ား ပန္းထြက္ေနသည္။ ျပည့္စုံမွာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ညႇစ္ခံရသလိုျဖစ္ကာ သီတာမ်ိဳးခါးေလးအား စုံကိုင္ ဆြဲလိုးေတာ့သည္။

ေဘးမွၾကည့္ေနေသာ စုမြန္မွာ လင္ျဖစ္သူလီးႀကီး သီတာမ်ိဳး ဖင္ေပါက္ထဲ ဝင္ထြက္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း အဖုတ္ထဲ တဆစ္ဆစ္ျဖင့္ အလိုးခံခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား ျပင္းျပေနသည္။ သို႔ေသာ္ သူမေစာက္ဖုတ္ ေလး လီးျဖင့္ ေဝးေနသည္မွာ ၁ လခန႔္ ရွိေန၏။ သီတာမ်ိဳး ဖင္သားစိုင္ေပၚ ေခါင္းတင္ကာ လၽွာေလး ထုတ္ကာ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား သပ္ခ်ေနသည္။ ျပည့္စုံမွာ သီတာမ်ိဳးဖင္လိုးရင္း လီးအားထုတ္ကာ မယားျဖစ္သူ စုမြန္ပါးစပ္ထဲ လီးထိပ္ေတ့ေပးလိုက္ေတာ့၏။

” ပလြပ္ ……. ႁပြတ္ ႁပြတ္ ……. ႁပြတ္ ႁပြတ္ ”

ဖင္ထဲမွ ထြက္လာေသာ လင္ေတာ္ေမာင့္လီးအား ဆြဲစုပ္ကာ အလိုးခံခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား သက္သာလို သက္သာညား ေျဖေလ်ာ့ေနမိသည္။ စိတ္ အေတာ္ ထိန္းထားရ၏။ ကာမစိတ္ေတြ တရိပ္ရိပ္ ထိုးတက္လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို လက္နဲ႔ ဖိအုပ္ထားရသည္။ သို႔ေသာ္ မရေတာ့ေပ။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ပြက္ကနဲ႔ ပြက္ကနဲ႔ စီးက်လာရာ ထမိန္အား ေဖာက္ထြက္ၿပီး လက္ၾကားထဲထိ ယိုစိမ့္လာေတာ့၏။

ျပည့္စုံမွာ သီတာမ်ိဳးအား ဖင္လိုးလိုက္ ေစာက္ဖုတ္ ေျပာင္းလိုးလိုက္ ႏွင့္ လီးေပ်ာ့သြားလ်င္ သီတာမ်ိဳး ဖင္ၾကားေပၚ ေမးတင္ကာ စုမြန္အား ျပန္မာလာေအာင္ စုပ္ခိုင္းေနသည္။ သီတာမ်ိဳးေရာ ျပည့္စုံေရာ ႏွစ္ေယာက္သား အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္သြားစဥ္ စုမြန္တစ္ေယာက္ ေစာက္ပတ္ေလး ယားယံကာ က်န္ေနရစ္ေတာ့၏။

////////////////////////////////

မနက္ အိပ္ယာထသည္ႏွင့္ ျပည့္စုံႏွင့္ သီတာမ်ိဳး အတြက္ မနက္စာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ကာ ေပါင္မုန႔္ ၾကက္ဥ ေၾကာ္ေပးရသည္။ ေရအျမန္ခ်ိဳးကာ အိမ္အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ စုမြန္ ေဈးသြားဝယ္ရျပန္၏။

” ရႊစ္ … ရႊစ္ ”

” ဟင္ … ရဲသူ ”

စုမြန္ ေဈးဝယ္ထြက္ရန္ အိမ္မွအထြက္ လမ္းထိပ္ တြင္ သူမ ကားေလးေဘးမွ ကားတစ္စီး ကပ္ေမာင္း သြားရင္း ရႊစ္ကနဲ႔ အသံေပးေနသျဖင့္ လွမ္းၾကည့္ လိုက္ရာ ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ကားေလးအား ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ထိုးရပ္သြားရင္း ရဲသူ ဆင္းလာေန၏။

” စုမြန္ ”

” ဟင္ ”

စုမြန္ ကားေရွ႕ခန္း တံခါးနားအေရာက္ ရဲသူ ေျခအစုံ ရပ္တန႔္သြားကာ ေဘးဘီတစ္ခ်က္ ေဝ့၀ိုက္ၾကည့္ၿပီး ႏွုတ္ဆက္လိုက္ျပန္သည္။

” ငါ့ေနာက္က … လိုက္ခဲ့ဟာ … စကားေျပာခ်င္လို႔ ”

” ဟာ …… မျဖစ္ဘူး ရဲသူ ….. ငါ … ငါ ေအးေအး ေနပါရေစေတာ့ ”

” စုမြန္ရယ္ … ငါ နားလည္ပါတယ္ဟာ ”

” ဟူးးး … ေမာင္ေတြ႕သြားရင္ … ငါ့ဘဝ သြားၿပီဟ ”

” ေအးပါ … ခဏပဲ …… ငါ့ေနာက္က လိုက္ခဲ့ေနာ္ ”

????️( အခန္း ၆ )????️

ရဲသူကားေလး ဘီးစလိမ့္သြားသည္ႏွင့္ စုမြန္မွာ ခပ္ခြာခြာေလး ေမာင္းကာ လိုက္ခဲ့ရသည္။ စုမြန္ မလိုက္လို႔လည္း မျဖစ္။ ရဲသူ အတင္းအဓမၼ အိမ္သို႔ လာလ်င္ လက္ရွိ သူမ အေျခအေနေလး ဆိုးရြာ သြားနိုင္သည္။ စီယာတိုင္ကိုင္ေသာ လက္ကေလး တုန္ရီကာ ေဘးဘီၾကည့္ရင္း ေမာင္းႏွင္ေနေတာ့၏။ လမ္းမႀကီးအတိုင္း ေမာင္းလာၾကရာ ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္ေသာ လမ္းေပၚ ေရာက္ရွိလာသည္။ ၁၅ မိနစ္ခန႔္ အၾကာ လူသြားလူလာ ရွင္းေသာ လမ္းေဘး အပင္ႀကီး တစ္ပင္ေအာက္ ရဲသူကားမွာ ထိုးရပ္သြား၏။ စုမြန္ကားေလးမွာလည္း ရဲသူကားေနာက္ဖက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ရပ္ထားလိုက္သည္။

ရဲသူတစ္ေယာက္ သူ႔ကားထဲမွ ထြက္လာကာ စုမြန္ ကားေရွ႕ခန္း တံခါးဖြင့္ ဝင္ထိုင္လိုက္၏။ ကားတံခါး ေသခ်ာစြာ ျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီး စုမြန္ခါးေလးအား ဖက္ကာ မ်က္ႏွာအႏွံ့ မက္မက္ေမာေမာ နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။ လမ္မႀကီးတေလၽွာက္ တိတ္ဆိတ္ေနကာ ကားထဲ သီခ်င္းသံ က်ယ္က်ယ္ ဖြင့္ထားလ်င္ေတာင္ အျပင္က မၾကားနိုင္ေတာ့ေပ။ စုမြန္ခါးေလးအား တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ရင္း ဆက္တိုက္ နမ္းေန၏။

” လြမ္းလိုက္တာ … စုမြန္ ရယ္ ”

ရဲသူမွာ အားရေအာင္ နမ္းၿပီးသည္ႏွင့္ ရီေဝေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ စုမြန္အား ၾကည့္ေနမိသည္။ ၃ လခန႔္ မေတြ႕ရေသာ ဇနီးေဟာင္းေလး မ်က္ႏွာေလး ေခ်ာင္က်ေန၏။ မ်က္ႏွာေလး ဆြဲေမာ့ကာ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ရင္း ထမိန္အျပင္မွ ဖင္သားစိုင္အား ညႇစ္ေခ် လိုက္ျပန္သည္။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဘာစကားမွ မေျပာနိုင္ေသးေပ။ ခင္ပြန္းေဟာင္း၏ အထိအေတြ႕ ေအာက္ ၿငိမ္သက္ေနမိ၏။ ထိုစဥ္ ရဲသူမွာ ေဘးတိုက္ အေနအထားျဖင့္ ကိုယ္လုံးခ်င္း ဆြဲကပ္ကာ ေပါင္ၾကားထဲ လက္သြင္း ပြတ္ေပးသျဖင့္ စုမြန္ ကိုယ္ေလး ဆက္ကနဲ႔တုန္ကာ အသက္ရွူသံ ျမန္လာရသည္။

” အင့္ ……… ရဲသူ ”

” ဘာလဲ … စုမြန္ ”

” ဒီေလာက္ပဲ … ေက်နပ္ေတာ့ဟာ … နင္ ေျပာစရာရွိရင္ … ေျပာေလ ”

စုမြန္မွာ သူမေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္ေနေသာ ရဲသူ လက္အား ဖယ္ရင္း လူခ်င္းျပန္ခြာကာ ေျပာဆို လိုက္သည္။

” အရင္ကလို …… ျပန္ေနမယ္ေလဟာ ”

” ဟမ္ … အခုေတာင္ ….. ငါ …… ေမာင့္အိမ္မွာ ဘယ္လိုေနရလဲ …… နင္သိလား ရဲသူ ”

” နင္တို႔ …… အတူ ျပန္ေပါင္းေနၿပီမလား ”

” ဟူးးးးးး … ေမာင္က … ငါ့ကို … ဘယ္လို ျပန္လက္ခံတယ္ ဆိုတာ … နင္မသိဘူး ဟ … အဟင့္ ဟင့္ ”

စုမြန္မွာ သူမ အိမ္ေထာင္ေရး အေျခအေနအား မ်က္ရည္လည္ကာ ျပန္လည္ေျပာျပလိုက္ေတာ့ သည္။

” ဟာ …… စုမြန္ ရာ ”

စုမြန္စကားအဆုံး ရဲသူ လက္တစ္ဖက္မွာ ျပန္လည္ ဖက္တြယ္ရင္း မ်က္ရည္စီးက်ေနေသာ မ်က္ႏွာ ေလးအား ျပန္လည္ နမ္းရွိုက္ေန၏။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဝမ္းနည္းကာ တရွုံ႔ရွုံ႔ ငိုရွိုက္ေနဆဲပင္။

” အင္း ……… ငါ့ အျပစ္ေတြပါ …… စုမြန္ရယ္ ”

စုမြန္ပုခုံးအား ဖက္ထားေသာ ရဲသူ၏ လက္မွာ တျဖည္းျဖည္း ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္ရွိလာၿပီး ဒုတိယအႀကိမ္ ထမိန္အျပင္မွ အဖုတ္ေလးအား ပြတ္ေပးေနျပန္သည္။

” အင္း ………… အ ………… ရဲသူ ”

” စုမြန္ …… ငါ့လီးကို ကိုင္ၾကည့္ပါဦး ”

ရဲသူ ပုဆိုးခါးပုံစျဖည္ကာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေပၚ စုမြန္လက္အား ဆြဲတင္ေပးလိုက္၏။ စုမြန္ လက္ေလးမွာ အလိုက္သင့္ အုပ္ကိုင္ ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္။

” အရင္လို ……… စုပ္မေပးခ်င္ဘူးလား ”

စကားအဆုံး ႐ုတ္တရက္ စုမြန္ ခါးေလးညြတ္ကာ ေဘးတိုက္ အေနအထားျဖင့္ ရဲသူေပါင္ၾကား မ်က္ႏွာအပ္ကာ အတြင္းခံအထဲမွ အေျမႇာင္းလိုက္ ထေနေသာ လီးအား ပါးျပင္ႏွင့္ ပြတ္သပ္ပစ္၏။ ရဲသူ လက္တစ္ဖက္မွာ စုမြန္ေပါင္ၾကား နိုက္ထားလ်က္ပင္ လြတ္ေနေသာ က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေဘာင္းဘီေမ်ာ့ႀကိဳးေလးအား ကိုင္ၿပီး ေပါင္လယ္ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ ေငါက္ကနဲ ထြက္လာေသာ လီးအား စုမြန္ မ်က္ႏွာအႏွံ့ ပြတ္သပ္ေပးရင္း ႏွုတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးေရွ႕ ဒစ္အား ကပ္ေပးေန၏။ ပါးစပ္ေရွ႕ ေရာက္လာေသာ လီးထိပ္အား ရႊတ္ကနဲ႔ တစ္ခ်က္ နမ္းကာ လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ ဝိုက္ေပးၿပီး ႏွုတ္ခမ္းေလး ဟကာ ငုံစုပ္လိုက္ေတာ့သည္။

” ႁပြတ္ ပလပ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ ႁပြတ္ ”

လီးစုပ္ေနရင္း စုမြန္မွာ အရင္အခ်ိန္ေတြပါ သတိရလိုက္မိသည္။ ျပည့္စုံမသိေအာင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ အလိုးခံခဲ့ေသာ လီးအား ျပင္းျပင္းျပၿပ စုပ္ေပးေနမိျပန္၏။ ျပည့္စုံသိသြားခ်ိန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတာင္းပန္ရာ ျပည့္စုံမွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သီတာမ်ိဳးအား တိတ္တခိုး ေပါင္းသင္း လိုးကာ သူမအား မလိုးေတာ့ေပ။ ညတိုင္း ေတာက္ေလာင္ေနေသာ ကာမမီးေလးအား လက္ျဖင့္သာ ၿငိမ္းသတ္ခဲ့ရသည္။ ဒီေန႔ မနက္မွ မေမၽွာ္လင့္ပဲ ရဲသူႏွင့္ ေတြ႕ရာ ခင္ပြန္းေဟာင္း၏ အထိအေတြ႕ေအာက္ ျပန္လည္ ေမ်ာပါ ခဲ့ရ၏။ စိတ္ထိန္းထားေသာ္လည္း ေဝးကြာေနေသာ ရမၼက္ဆႏၵေလးက မလြန္ဆန္နိုင္ေတာ့ေပ။ ခင္ပြန္း ေဟာင္း၏ ေတာင္းဆိုမွုအား လိုက္ေလ်ာမိသည္။

” ရွီးးးးးးး … အ …… အားးး …. ေကာင္းလိုက္တာ …. စုမြန္ရယ္ …. အင္းဟင္း ”

စုမြန္ စကားျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့။ လီးထိပ္အား ျမဳတ္႐ုံေလး စုပ္ကာ လၽွာျဖင့္ ဒစ္ဖူးအား လိပ္ယက္ေပးေန၏။

” အားဟား …. ဟူးးးးး ….. ရွီးးးးးး …… ငါ …. ဒီ အရသာေလး …. မရတာ ၾကာၿပီ …. အားးးး …. ေကာင္းတယ္ …. စုပ္ စုပ္ ….. အင္း …. ဟုတ္တယ္ …. ဥေတြပါ ….. ညႇစ္ေပး ”

လက္ရွိ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံမွ လိုးမေပးေတာ့သျဖင့္ လီးငတ္ေနေသာ ဇနီးေဟာင္းေလးအား ၾကည့္ရင္း ရဲသူ ကာမစိတ္မ်ား ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

” ႁပြတ္ ….. ပလပ္ ပလပ္ ….. အားးး … ရွီးးးးး ….. ႁပြတ္ ႁပြတ္ …. အ ….. အ … စုမြန္ …. ငါ …. ငါ …. ငါ လိုးခ်င္ပီ …. မစုပ္နဲ႔ေတာ့ ”

” အင္း …. နင္ ဒီအတိုင္းပဲ ေနဟာ …. ငါ အေပၚက …. တက္ေဆာင့္ေပးမယ္ ”

စုမြန္လည္း ရမၼက္စိတ္မ်ား ငယ္ထိပ္ေရာက္ရွိေန၏။ ရဲသူလီးအား စုပ္ေပးရင္း တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားခဲ့သည္။ ထမိန္အား ခါးထိလွန္တင္ကာ ရဲသူေပၚ တက္ခြ ေဆာင့္ေတာ့၏။ ရဲသူမွာ ကားေရွ႕ခန္း ထိုင္လ်က္ အေနထားႏွင့္ ခြလိုးေနေသာ စုမြန္ ထမိန္ေအာက္မွ ဖင္သားစိုင္ ၂ ျခမ္းအား ညႇစ္ေခ်ေနေတာ့သည္။

” အားးးး …… နင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလး … အရင္ထက္ …… စီးၾကပ္ေနပါလား …… ျဖန္း ျဖန္း ”

ဖင္သားစိုင္ ၂ ဖက္အား ခပ္တင္းတင္း ညႇစ္ခံရ သျဖင့္ ဖင္သားမ်ား ရွုံ႔သြားတိုင္း ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ေလးမွ လီးအား အလိုလို ညႇစ္ေပးသလို ျဖစ္ေနရ၏။ ရဲသူမွာ လီးတံတေလၽွာက္ ခပ္စီးစီးေလး ပြတ္ဆြဲေနသျဖင့္ အားရေက်နပ္စြာ စုမြန္ဖင္အား တျဖန္းျဖန္း ရိုက္ခ်ပစ္သည္။

” ျဖန္းးး … အ …. ျဖန္းးးး … အားးးး …. ရဲသူ ရယ္ … အ … ေကာင္း တယ္ ဟာ …. ရိုက္ ရိုက္ ”

ရဲသူ စိတ္ႂကြတိုင္း သူမဖင္အား အားမလိုအားမရ ရိုက္လိုးတတ္သည္ကို ဖ်က္ကနဲ႔ သတိရမိကာ ေစာက္ပတ္ေလး တင္းကနဲ႔ အရည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာျပန္၏။

” ျဖန္းးးးးးးးး … အင့္ … ေကာင္လား …. စုမြန္ ”

” အားးးး …… ရွီးးးး….. ေကာင္းတယ္ …. ရဲသူရဲ့ …..။ ငါ …. ဒီလို … မလိုးရတာ … ၾကာၿပီဟာ …. အင့္ ….. ဇြိ …. ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ ရဲသူပုခုံးအား အားျပဳကာ ဖင္ႀကီး ေလေပၚေျမႇာက္ရင္း ကားေရွ႕ခန္း အက်ဥ္းေလးထဲ မရမက ေဆာင့္လိုးေနသည္။ ေစာက္ရည္မ်ား ခဏတိုင္း ပန္းထြက္ကာ ရဲသူပုဆိုးအား ရႊဲႏွစ္ေနေတာ့၏။

” အားးး …. ရွီးး … အင့္ အင့္ …… အင့္ ….. ဘြတ္ …. အားးး …. ေကာင္းလိုက္တာဟာ ….. အမေလး … ရဲသူ … ေအာက္ကေန …. ရသေလာက္ ….. ျပန္ေဆာင့္ေပးပါ့လား ”

ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း ဆြဲကပ္ကာ ရဲသူဂုတ္ပိုးအား ဖက္ရင္း နားနားေလး ကပ္ေျပာေနျပန္သည္။ စုမြန္ စကားအဆုံး ရဲသူမွာ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းအား ပြတ္သပ္ ညႇစ္ေပးေနရာမွ ခါးေလးဆြဲထိန္းကာ ေအာက္မွ ရသေလာက္ ပင့္လိုး ယေပးလိုက္ေတာ့၏။

” ဗ်စ္ … အားးး … ေကာင္းတယ္ … လိုးးးး … လိုးးးး … အားးး … ရွီးးးး …. ဟင့္ … ဟုတ္တယ္ … ဘြတ္ … အ …. အားးး …. ငါ … ငါ … အဲလိုးမခံရတာ …. ၾကာၿပီဟာ ….. အားးးး ….. ရွီးးးးးး ”

လီးႏွင့္ေဝးေနေသာ ဇနီးေဟာင္းမွာ ကာမစိတ္မ်ား ခက္ထန္ကာ မီးပြင့္မတတ္ ခြလိုးေနသျဖင့္ ရဲသူလည္း ေစာက္ဖုတ္အရသာေလး ထူးကဲေနရသည္။ ၃ လခန႔္ မေတြ႕ရပဲ အခုမွ တဖန္ ျပန္လိုးရသည္မို႔ ႏွစ္ေယာက္သား အံႀကိတ္ကာ အခ်ိတ္ဆက္ မိမိေလး အျပန္အလွန္ ေဆာင့္လိုးေနၾကသည္။

” ကၽြိ က်ီ …… ကၽြိ က်ီ …… ကၽြိ ကၽြိ ”

မွန္အလုံပိတ္ထားသျဖင့္ ကားေရွ႕ခန္း အတြင္းထဲ လီးဝင္ လီးထြက္သံမ်ား မၾကားရေသာ္လည္း အားပါေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ စုမြန္ ကားေလးမွာ တကၽြိကၽြိႏွင့္ ရမ္းခါေနေတာ့၏။

” အင့္ကြာ … အင့္ အင့္ … ရွီးးးးး …. အင့္ အင့္ …. ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ …. ႀကိဳက္လား စုမြန္ ”

” အ … အားးးး … ႀကိဳက္တယ္ … ပင့္ေဆာင့္ေပး ”

ရဲသူ ေမးေၾကာမ်ား ေထာင္လာေအာင္ ေအာက္မွ ပင့္လိုးေပးသည္။

” အားးးးးး … မ … မ … မရေတာ့ဘူး …. အင္းးး …. အီးးးးးးးးး … ထြက္ ထြက္ ….. ထြက္ျပန္ၿပီဟာ …. အမေလးးးး …. အားးးး …. ရဲသူရယ္ … အ … အားးးးးးးးးးးး ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ စူးစူးရွရွေလး ေအာ္ဟစ္ရင္း ရဲသူ အား ခပ္တင္းတင္း ဆြဲဖက္ကာ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္လိုက္၏။ တဆက္ထဲ လိုလို ရဲသူလည္း လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး က်င္တက္ ယားယံလာကာ လရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။

////////////////////////////////

ရဲသူႏွင့္ လိုးခဲ့ရသည္ကို စုမြန္ အာသာမေျပေသးေပ။ ဟင္းခ်က္စရာ ေဈးဝယ္သြားရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ ကာမဆႏၵေလးအား မ်ိဳသိပ္ရင္း ရဲသူႏွင့္ လမ္းခြဲ ထြက္လာခဲ့ရ၏။ ကားေမာင္းရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲ ရဲသူလရည္မ်ားက စိမ့္ထြက္ေနရာ ေပါင္ၿခံေလး စိုစိစိုစိ ျဖစ္ေနမိသည္။

ေဈးဝယ္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္စဥ္ ဧည့္ခန္းထဲ ျပည့္စုံအား ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အလုပ္ကိစၥႏွင့္ ဖုန္းေျပာေနသျဖင့္ ႏွုတ္မဆက္ေတာ့ပဲ ျပည့္စုံေရွ႕ရွိ စားပြဲခုံေပၚ ကားေသာ့ေလး တင္ကာ ေဈးျခင္းေတာင္း အား ကိုင္ဆြဲရင္း လွည့္ထြက္လာခဲ့၏။ မီးဖိုခန္း မဝင္ခင္ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ကာ ရဲသူလရည္မ်ားအား ေသခ်ာ ေဆးေၾကာ သုတ္သင္ကာ အဝတ္အစားပါ လဲဝတ္လိုက္သည္။

ေနာက္ ၁ ပတ္ခန႔္အၾကာ စုမြန္ ေဈးမွျပန္လာၿပီး ဧည့္ခန္းႏွင့္ မ်က္ေစာင္းထိုး မီးဖိုခန္းထဲ ဝင္သြားရာ အနက္ေရာင္ ထမိန္စကပ္ေလးေအာက္ ဖင္သားစိုင္ ႏွစ္ဖက္မွာ လမ္းေလၽွာက္တိုင္း ယိမ္းခါေနသည္။ ထမိန္စကပ္ေလးေအာက္ ခပ္ေရးေရး ေပၚေနေသာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီႀကိဳးေလးမွာ ထင္းေနျပန္၏။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ေဈးမွ ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ မီးဖိုခန္းဝင္ကာ ခ်က္ျပဳတ္ေနသည္ကို ျပည့္စုံ မသိမသာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္။

မယားျဖစ္သူ စုမြန္မွာ ေဖာက္ျပန္ၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း ျပည့္စုံ အလုပ္မွ ျပန္လာလၽွင္ ညစာအတြက္ ပူပူေႏြးေႏြး ဟင္းလ်ာမ်ား ေန႔တိုင္း ခ်က္ျပဳတ္ေပးေန၏။ မနက္ပိုင္း ျပည့္စုံ အလုပ္မသြားခင္ သီတာမ်ိဳး အတြက္ပါ အိပ္ယာေစာေစာထၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ေပးထားတတ္သည္။ သီတာမ်ိဳးမွာ အစပိုင္း အိမ္ကပ္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း ည ၈ နာရီခြဲ ၉ နာရီေက်ာ္မွ ျပန္ေရာက္တတ္လာ၏။ တရားဝင္ လက္ထပ္ယူထားသူ မဟုတ္သျဖင့္ ျပည့္စုံ ေျပာရ ခက္ေနမိသည္။

တျဖည္းျဖည္း ျပည့္စုံမွာ မယားျဖစ္သူအေပၚ အရင္လို ကာမစိတ္မ်ား ျပန္လည္ခ်င္မိေနေတာ့၏။ အခုရက္ပိုင္း သီတာမ်ိဳး မနက္ အျပင္ထြက္သြား သည္ႏွင့္ အလုပ္မသြားခင္ စုမြန္ ေဈးျပန္အလာကို ေစာင့္ရင္း အလုပ္ကိစၥမ်ား ရွုပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ မလိုးရတာၾကာၿပီျဖစ္သူ မယားျဖစ္သူ ဖင္ႀကီးအား ခိုးငမ္းေနသည္။ တခါတရံ စုမြန္ ခ်က္ျပဳတ္ေနစဥ္ မီးဖိုခန္းထဲထိ ဝင္ကာ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ေကာ္ဖီ ဝင္ေဖ်ာ္သလိုႏွင့္ ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ခိုးၾကည့္ရင္း စိတ္တအားႂကြလာခ်ိန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ ဂြင္းထုပစ္ေတာ့၏။ အခုလို သီတာမ်ိဳး မရွိခ်ိန္ အိမ္ထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိခ်ိန္ အရင္လိုးခဲ့ပုံမ်ား ျပန္ေတြးရင္း လီးမွာ တင္းမာေထာင္မတ္ေနသည္။

” ေမာင္ …. အဲ … ဟို ….. ဟို ….. အလုပ္မသြားခင္ ….. ေကာ္ဖီေသာက္မလား ”

ဧည့္ခန္းထဲ ထိုင္ခုံေပၚထိုင္ရင္း ငူငူႀကီး ေတြးေနေသာ ျပည့္စုံမွာ ေဘးနား မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ ေမးေနေသာ စုမြန္အသံေၾကာင့္ အေတြးစေလး ပ်က္သြားရသည္။

” ေအာ္ … အင္း …. ေန ေန … ေနပါေစ … ရင္ၾကပ္ ၿပီး ……… ေနမေကာင္းခ်င္သလို … ျဖစ္ေနလို႔ပါ ”

ႏွစ္ေယာက္သား စကားျပန္ေျပာျဖစ္သည္မွာ မၾကာေသးသျဖင့္ စိမ္းေနၾကျပန္၏။ စုမြန္မွာလည္း ေမာင္ဟု ေခၚၿပီး ထပ္မေခၚရဲေတာ့ေပ။

” ဟင္ … ေဆးခန္းသြားလိုက္ေလ … သီတာေရာ … မရွိဘူးလား ”

” သီတာက … အိပ္ယာနိုးကတည္းက … အျပင္ ထြက္သြားၿပီ ”

” ေအာ္ … ခုနကတည္းက … မြန႔္ကို …… မေျပာဘူး …… ကားက ပ်က္ေနတာမလား ”

တကယ္လည္း ျပည့္စုံကားမွာ ဝပ္ေရွာ့ ပို႔ထားသျဖင့္ ျပည့္စုံမွာ သီတာမ်ိဳးကားအား ယူသုံးေန၏။

” အင္း …… ေဆးခန္းကို …… သီတာ ျပန္လာမွ သြားေတာ့မယ္ ”

” ဟမ္ …… သီတာ …… ေစာင့္ေနရင္ ၾကာေနမွာေပါ့ … စုမြန္ကားနဲ႔ … သြားမယ္ေလ ”

” ေအာ္ …… ရပါတယ္ … တကၠစီ … ငွားသြားလိုက္မယ္ ”

” အို …. မဟုတ္တာ …. မြန႔္ လိုက္ပို႔ေပးမွာေပါ့ ”

ျပည့္စုံ စိတ္ထဲ လွုပ္ရွားသြားမိျပန္သည္။ မယားျဖစ္သူအေပၚ အၿငိဳးႏွင့္ ရက္စက္ခဲ့သျဖင့္ အားနာေနမိ၏။ တစ္အိမ္လုံးစာ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး မီးဖိုခန္းမွ ထြက္လာေသာ စုမြန္ မ်က္ႏွာေပၚမွ ေခၽြးစက္မ်ားအား ၾကည့္ရင္း ျပည့္စုံစိတ္ထဲ သနားစိတ္ေလး ဝင္ေရာက္လာရ၏။ ေဆးခန္းလိုက္ပို႔စဥ္ ကားေရွ႕ခန္း အနီးကပ္ ျမင္ေနရေသာ စုမြန္နို႔အုံႏွင့္ ထိုင္ခုံေပၚ အိကားေနေသာ ဖင္သားစိုင္ေၾကာင့္ ျပည့္စုံ ေပါင္ၾကားထဲ လီးမွာ ခုံးထလာေတာ့သည္။

” ဒီကပဲ ေစာင့္လိုက္ … ၿပီးတာနဲ႔ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ ”

ေဆးခန္းေရွ႕အေရာက္ ကားတံခါးဖြင့္ရင္း ေျပာကာ ဆင္းသြားေသာ ျပည့္စုံ ေနာက္ေက်ာအား ၾကည့္ရင္း စုမြန္တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္ေနမိ၏။ လင္မယားခ်င္း စကားေကာင္းေကာင္း မေျပာျဖစ္သည္မွာ အခ်ိန္ကာလ ၾကာျမင့္ေနသည္။

” ေဒါက္ ေဒါက္ ”

စုမြန္ ကားေရွ႕ခန္း သီခ်င္းနားေထာင္ေနစဥ္ ကားတံခါး လာေခါက္သျဖင့္ ေခါင္းလွည့္ၾကည္မိ၏။

” ဟင္ ”

ဦးထုတ္ ခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းကာ မ်က္မွန္အနက္ တပ္ထားေသာ ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူအား ေတြ႕လိုက္ ရသည္။

” ျပည့္စုံ … ဘာျဖစ္တာလဲ ”

” ေမာင္ … ေနမေကာင္းလို႔ … ငါ ေဆးခန္း လိုက္ပို႔ ေပးတာပါ …။ နင္က ဘယ္က ေရာက္လာတာလဲ ”

” ငါ … ပတ္စပို႔လုပ္ဖို႔ … သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ထြက္လာတာ …။ ဒီနားေရာက္ေတာ့ … နင့္ကား ျမင္လိုက္လို႔ … ရပ္ၾကည့္ေနတာ …။ နင္တို႔ … ျပန္အဆင္ေျပေနၿပီေပါ့ ”

” ဒီလိုပါပဲဟာ ”

” ငါလည္း … နိုင္ငံျခား ျပန္ထြက္ေတာ့မွာ … စုမြန္ ”

” ေအာ္ ”

” အခု … ငါနဲ႔ …… ခဏလိုက္ခဲ့ဟာ ”

” ဟင္ … ေမာင္က ေဆးခန္းထဲမွာ … ရဲသူ …။ ေနာက္ရက္မွ … ေတြ႕ရေအာင္ေနာ္ ”

” ကားေပၚတင္ … စကားေျပာ႐ုံပါဟာ ”

စုမြန္မွာ ရဲသူအေၾကာင္း သိေနသျဖင့္ ျမန္ျမန္ကိစၥျဖတ္ရန္ သူမ ကားထဲမွထြက္ကာ ေဆးခန္းႏွင့္ မ်က္ေစာင္းထိုး ေက်ာက္လမ္း အေနာက္ဖက္ရွိ ရဲသူ ကားေလးဆီ လိုက္လာခဲ့သည္။

” မိုးေအာင္ … ငါတို႔ စကား ခဏေျပာမလို႔ … ေဆးခန္း ေဘးနားက … လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ … ခဏ သြားေစာင့္ကြာ ”

” ေအာ္ … ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ … မစုမြန္ပါလား …။ ေအးပါ …. ျမန္ျမန္လုပ္ကြာ … မင္း နိုင္ငံျခား ျပန္ထြက္ဖို႔ … ပတ္စပို႔လုပ္ရမွာေနာ္ …… ရဲသူ။ ဒီေန႔ ခ်ိန္းထားၿပီးသား ”

ကားေရွ႕ခန္းတံခါး ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ေနာက္ခန္းတြင္ ထိုင္ေနေသာ ရဲသူသူငယ္ခ်င္း မိုးေအာင္အား ေတြ႕လိုက္ရ၏။ စုမြန္ ဘာမွျပန္မေျပာမိ။ မ်က္ႏွာေလးရဲကာ ေခါင္းငုံ႔ထားမိသည္။ မိုးေအာင္ ကားထဲမွ ထြက္ကာ ေက်ာက္လမ္းတစ္ဖက္ရွိ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႔ ကူးသြားသည္ႏွင့္ ရဲသူမွာ ကားေနာက္ခန္း ဝင္ရင္း စုမြန္ပါ တစ္ခါထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ေတာ့၏။

ကားတံခါးပိတ္ကာ စုမြန္ပါးျပင္အား နမ္းရင္း နို႔အုံႏွစ္ဖက္အား အကၤ်ီအျပင္မွ ညႇစ္ေခ်ေပးလိုက္၏။ ခဏအၾကာ ေပါင္ၾကားထဲ ခပ္ဖြဖြ ပြတ္သပ္ေပးရာ စုမြန္ မသိမသာ ေပါင္ေလး ျဖဲေပးေနသည္။ ေပါင္ဂြထဲ လက္ထိုးသြင္းကာ အဖုတ္ေလးအား စမ္းမိသည္ႏွင့္ စုမြန္ကိုယ္လုံးေလး ထိုင္လ်က္အေနအထားျဖင့္ ဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားရ၏။

” ဘာ …. ဘာ …. ဘာေျပာမွာလဲ …. ေျပာေလ …. ရဲသူ ….။ ေတာ္ၾကာ …. ေမာင္ ထြက္လာေတာ့မွာ ”

စုမြန္ စကားေျပာရင္း ေဆးခန္းဘက္ လည္ျပန္ ၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။

” ခဏေလးပါ …. စုမြန္ရယ္ … ႁပြတ္ …. ပလပ္ … ႁပြတ္ ႁပြတ္ ”

ရဲသူမွာ အဖုတ္ေလးနိုက္ရင္း လြတ္ေနေသာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ စုမြန္ေခါင္းအား ျပန္ဆြဲလွည့္ကာ ႏွုတ္ခမ္ခ်င္း အငမ္းမရ ဆြဲစုပ္ပစ္၏။

” ႁပြတ္ …. ပလြတ္ …. ဟာ …… အဲဒါမ်ိဳး အခ်ိန္မရဘူး … ရဲသူ … မလုပ္ပါနဲ႔ဟ … ကၽြတ္ ”

ရဲသူ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ရင္း အေပၚအကၤ်ီ ဆြဲခၽြတ္ေနသျဖင့္ စုမြန္ တားလိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ တားမရ။ ရဲသူမွာ အကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ား ျဖဳတ္ကာ ခရမ္းေရာင္ ဗရာစီယာေအာက္ ႐ုန္းထြက္ေနေသာ နို႔အုံႏွစ္ဖက္အား ဗရာစီယာလက္ကိုင္းအား ေအာက္ဆြဲခၽြတ္ရင္း ကုန္းစို႔ေတာ့၏။ လက္တစ္ဖက္က ထမိန္အျပင္မွ အဖုတ္ အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ ထိုနိုက္ကလိကာ နို႔စို႔ေပးသျဖင့္ စုမြန္ခႏၶာကိုယ္ေလး လူးလြန႔္လာသည္။

” စုမြန္ … ေျခတစ္ဖက္ ခုံေပၚတင္လိုက္ဟာ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ ရဲသူႏွင့္ေတြ႕တိုင္း အသိစိတ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္၏။ သို႔ေသာ္ ေဆးခန္းဘက္ လက္ရွိခင္ပြန္း ျပည့္စုံ ထြက္လာမလာ ေခါင္းလွည့္ ၾကည့္ေနမိသည္။ ရဲသူမွာ စုမြန္ေျခတစ္ဖက္ ေထာင္တင္ေပးသည္ႏွင့္ ထမိန္လွန္ကာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီဂြေလးအား ေဘးဆြဲကပ္ရင္း ကုန္းယက္ ေတာ့၏။ အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ အထက္ေအာက္ ယက္ကာ အစိေလးအား ဆြဲစုပ္စဥ္ စုမြန္ အသိစိတ္ ေပ်ာက္ကြယ္ကာ ျပည့္စုံအား ခဏ ေမ့ေလ်ာ့သြားရသည္။ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားသည္ မသိ။ ေစာက္ပတ္အုံေလး ယားယံကာ အရည္မ်ားပန္းထြက္မွ သတိျပန္ ကပ္လာမိ၏။

ရဲသူေခါင္းအား ေပါင္ၿခံထဲ ဆြဲကပ္ထားရသည္။ အသံမထြက္ပဲ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းေလး ဖိကိုက္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ရင္း ေဆးခန္းဘက္ လည္ျပန္ၾကည့္မိလိုက္၏။ ေဆးခန္းေရွ႕ သူမကားနား ရပ္ကာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ၾကည့္ေနေသာ ျပည့္စုံအား ျမင္သည္ႏွင့္ ရဲသူေခါင္းအား တြန္းဖယ္ကာ ထမိန္ျပင္ဝတ္ရင္း ကားထဲမွ အျမန္ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။

” ေစာင့္ေနတာ … ၾကာၿပီလား ေမာင္ ”

ေဆးခန္းေရွ႕ ငူငူႀကီးရပ္ေနေသာ ျပည့္စုံမွာ အနား ေရာက္လာေသာ စုမြန္အား လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

” ဘယ္ေတြ သြားေနလဲ ”

” ေအာ္ … အသိတစ္ေယာက္ …… ေတြ႕လို႔ … ကားထဲ စကားဝင္ေျပာေနတာပါ ”

စုမြန္စကားေၾကာင့္ ျပည့္စုံ မ်က္ေမွာင္ၾကဳံ႕လိုက္ မိ၏။

” အဲတာ … ရဲသူကားမလား ”

” အယ္ …… ေမာင္ …… ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ”

စုမြန္ မ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္ခ်င္လာသည္။ ကားထဲ ရဲသူ ေစာက္ဖုတ္ယက္ေပးစဥ္ ျပည့္စုံ ရပ္ေစာင့္ ေနသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ ကမန္းကတန္း လမ္းကူး လာခဲ့ရ၏။

????️( အခန္း ၇ )????️

” ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ….. မစုမြန္ ”

႐ုတ္တရက္ ေဆးခန္းေဘးနား လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ေစာင့္ေနေသာ ရဲသူသူငယ္ခ်င္း မိုးေအာင္ ေရာက္လာျပန္သည္။ ျပည့္စုံမွာ မ်က္မွန္ႏွင့္ အနားေရာက္လာေသာ လူအား ၾကည့္ရင္း အံ့ၾသေနမိ ျပန္သည္။ မ်က္မွန္ႏွင့္လူအား ရဲသူႏွင့္အတူ ၄ ႀကိမ္ ၅ ႀကိမ္ခန႔္ အတူတြဲၿပီး ျမင္ဖူးထား၏။ စုမြန္ႏွင့္ ဘယ္လိုပက္သက္ေနမွန္း အျမန္ေတြးေနမိသည္။ အေျဖက ရွာမရ။

” ေမာင္ … ဒါက … မြန႔္အသိေလ … မိုးေအာင္တဲ့ ”

” မိုးေအာင္ … ဒါက …. ငါ့ေယာက္်ား ကိုျပည့္စုံ ”

ျပည့္စုံမွာ စုမြန္ မိတ္ဆက္ေပးေသာ မိုးေအာင္အား တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ေခါင္းညိတ္ျပရင္း စုမြန္ထြက္လာေသာ ေက်ာက္လမ္း အေနာက္ဖက္ရွိ ကားေလးအား ျပန္ၾကည့္ေနသည္။ စုမြန္မွာ ျပည့္စုံ မျမင္ေအာင္ မိုးေအာင္အား မ်က္ရိပ္မ်က္ကဲျပကာ သူမတို႔ အနားမွ ခြာခိုင္းေန၏။

” ဟူးးးးး ”

ျပည့္စုံ သက္ျပင္းရွည္ခ်ကာ လွည့္ထြက္လိုက္ေတာ့ သည္။

” ေမာင္ …. ခဏ … မြန္ … ျပန္လိုက္ … ပို႔ … ပို႔ … ဟင္ … ေမာင္ ”

ေက်ာခိုင္းထြက္သြားေသာ ျပည့္စုံ ေက်ာျပင္အား ၾကည့္ရင္း စုမြန္ စိုးရိမ္ေနမိသည္။

” မိုးေအာင္ … ငါ … ေမာင့္ ျပန္ပို႔ေပးမလို …. သြားၿပီဟာ … ရဲသူကို ေျပာလိုက္ေတာ့ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ မိုးေအာင္အား အသံႏွိမ့္ေျပာၿပီး ျပည့္စုံေနာက္ လိုက္လာခဲ့၏။

” ေမာင္ … ေနဦးေလ …… ေမာင္ … ေမာင္ ”

ျပည့္စုံမွာ စုမြန္စကားအား ဂ႐ုမစိုက္ ဆက္ေလၽွာက္ သြားေနသည္။ စုမြန္ ဆက္မလိုက္ေတာ့ပဲ ကားဆီ ျပန္ေလၽွာက္လာရသည္။ ကားတံခါး ဖြင့္ၿပီးမွ ကားေသာ့အား သတိရမိ၏။

” ဟူးးးး ”

ကားေသာ့မွာ ရဲသူကားေရွ႕ခန္း က်န္ေနရစ္ျပန္သည္။ ကားေပၚမွ ျပန္ဆင္းကာ ေက်ာက္လမ္းမႀကီး တစ္ဖက္ရွိ ရဲသူကားနား ေျပးကူးလာခဲ့၏။

” စုမြန္ ”

” ဟမ္ … ရဲသူ … ငါ့ကားေသာ့ … အျမန္ေပး … ေမာင့္ကို …… ျပန္ပို႔ေပးရဦးမယ္ ”

” ခဏေနပါဦး ….. စုမြန္ရယ္ … ဒီမွာၾကည့္ဦး ”

ရဲသူမွာ ကားေရွ႕ခန္းတံခါးဖြင့္ကာ စုမြန္လက္တစ္ဖက္အား ဖမ္းဆြဲရင္း ေပါင္ၾကားမွ လီးအား ျပေနျပန္၏။ စုမြန္မွာ သူမလက္ ဖမ္းဆြဲခံလိုက္ရသျဖင့္ ခါးညြတ္ကာ ေခါင္းစိုက္သြားၿပီး ရဲသူ ေပါင္ၾကားမွ တင္းေျပာင္ေနေသာ လီးအား ၾကည့္မိလိုက္သည္။

” အို … ဘာလုပ္တာလဲ … ရဲသူ …. ငါ့ဘက္က် …… နင္ နားလည္မေပးဘူးဟာ ”

” စုမြန္ … လိုက္မသြားနဲ႔ဦး … ငါ တစ္ခ်ီေလာက္ … လိုးဦးမယ္ဟာ …။ ျပည့္စုံနဲ႔ နင္က … တသက္လုံး ေနရမွာပါ ”

” ဟာ … ရဲသူရယ္ … လြတ္ပါ …. ေမာင္ စိတ္ခုသြားၿပီဟ ”

စုမြန္မွာ စကားေျပာရင္း သူမလက္ကို ကိုင္ထားတဲ့ ရဲသူလက္အား ဆြဲဖယ္ကာ ကားေရွ႕ခန္း ဒတ္စပုတ္ေပၚမွ သူမ ကားေသာ့အား ကုန္းယူလိုက္၏။

” စုမြန္ ”

နာက်င္သလို ေခၚလိုက္တဲ့ အသံေၾကာင့္ စုမြန္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စိုက္ၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ ကာမဆႏၵအတြက္ ညိဳးငယ္စြာ ေတာင္းပန္ေသာ ရဲသူ မ်က္ဝန္းအား ၾကည့္ရင္း ေဖာ္မျပနိုင္ေသာ ေဝဒနာေလးတစ္ရပ္ ခံစားမိကာ ရင္ထဲ နင့္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားရ၏။

” ခဏေလးပါဟာ … ငါ နိုင္ငံျခား … ျပန္သြားေတာ့မွာပါ ”

စုမြန္ စိတ္မ်ား ရွုပ္ေထြးေနမိသည္။ လက္ရွိခင္ပြန္း ေနာက္ အျမန္ လိုက္ေခ်ာ့ရမလား ခင္ပြန္း ေဟာင္း၏ ကာမဆႏၵအား ျဖည့္ဆည္းေပးရမလား ဆုံးျဖတ္လို႔ မရေသးခင္ ရဲသူလက္မွာ ပုခုံးအား သိုင္းဖက္ကာ ကားထဲ ဆြဲသြင္းပစ္၏။

” ဟူးးးး … ခက္လိုက္တာ … နင္ကဇြတ္ပဲ … ရဲသူရယ္ …. ငါ … ေသသာ ေသလိုက္ခ်င္တယ္ … အဟင့္ ဟင့္ ”

စုမြန္ ဝမ္းနည္းလာကာ ရွိုက္ငိုမိ၏။

” ဒါ … ေနာက္ဆုံးပါ စုမြန္ရယ္ … တကယ္ပါ ”

ရဲသူ အမ်ိဳးမ်ိဳး လည့္ပတ္ေခ်ာ့ရင္း ခဏအၾကာ ကတိေပးၿပီး ေနာက္ဆုံးတစ္ႀကိမ္ပဲ လိုးဖို႔ စုမြန္ ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ရေတာ့သည္။

////////////////////////////////////

ရဲသူသူငယ္ခ်င္း မိုးေအာင္ ေမာင္းလာေသာ ကားေလးမွာ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ထဲရွိ ၿခံဝင္းတစ္ၿခံေရွ႕ ေရာက္ရွိလာ၏။

” ကဲ … ရဲသူ … ဒီမွာ ၿခံတံခါးေသာ့နဲ႔ … အိမ္ေသာ့ …။ ေနာက္ထပ္ ၂ နာရီေလာက္ ငါလာေခၚမယ္ …။ ပတ္စပို႔ကိစၥလည္း … လုပ္ရမယ္ ”

” ေအးပါ … ေက်းဇူးပဲ …… မိုးေအာင္ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ မိုးေအာင္မ်က္ႏွာအား မၾကည့္ရဲေပ။ ရဲသူမွာ သူမအားလိုးရန္ ေခၚလာမွန္း သိေနသျဖင့္ ရွက္လည္းရွက္ မ်က္ႏွာပူေနမိသည္။ ၿခံတံခါးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ပန္းၿခံေလးေနာက္မွ တိုက္ခန္းပုေလး ေတြ႕လိုက္ရ၏။ တိုက္ခန္းတံခါး ဖြင့္ကာ ရဲသူမွာ ဧည့္ခန္းေတာင္ဘက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အိပ္ခန္းေလးထဲ စုမြန္အား ဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။ အိပ္ခန္းေလးထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ရဲသူမွာ အဲကြန္းဖြင့္ကာ စုမြန္အား ကုတင္ေပၚ လွဲခ် လိုက္ေတာ့၏။

” ရဲသူ … ဒါ ေနာက္ဆုံးေနာ္ ”

” အင္းပါ … ေနာက္ဆို … နင္ေတြ႕ခ်င္ေတာင္ … ငါ ျမန္မာျပည္မွာ … မရွိေတာ့ပါဘူး ”

ရဲသူမွာ ကုတင္ေဘးရပ္ကာ စုမြန္အား ျပန္ေျဖရင္း အကၤ်ီအား စခၽြတ္ေနသည္။

” ခဏ …… ရဲသူ ”

စုမြန္ စကားေျပာရင္း ကုတင္ေစာင္း ထထိုင္ကာ ရဲသူအကၤ်ီအား သူမကိုယ္တိုင္ ခၽြတ္ေပးကာ ရင္အုပ္ ႏွစ္ဖက္အား လက္ျဖင့္ပြတ္ရင္း နို႔သီးေခါင္းတဝိုက္ လၽွာထိပ္ေလးျဖင့္ ပတ္ယက္ေပးလိုက္၏။ တဆက္ထဲ ရဲသူ ခါးပုံစျဖည္ကာ ပုဆိုးအား ေအာက္သို႔ ခၽြတ္ခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ မေပ်ာ့မမာ ျဖစ္ေနေသာ လီးအား ဂြင္းထုေပးေနသည္။

” အာ …… စုမြန္ရယ္ ”

ရဲသူမွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေန အထားျဖင့္ စုမြန္၏ ဆံႏြယ္မ်ားအား လက္ထိုးဖြကာ ေခါင္းေမာ့ ညည္းေနေတာ့၏။ စုမြန္မွာ ရဲသူ နို႔သီး ေခါင္းေလး တစ္လွည့္စီစုပ္ကာ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား ေအာက္ေရြ႕လာၿပီး လီးအား ခါးညြတ္ နမ္းလိုက္ျပန္သည္။ အနည္းငယ္ ေတာင္မတ္လာေသာ လီးအား လက္ျဖင့္ျဖဲကာ ဒစ္ဖူးအား လၽွာျဖင့္ ဝိုက္ယက္ၿပီး လီးတံတစ္ေခ်ာင္းလုံး ပါးစပ္ထဲသြင္းကာ စုပ္ေပးေန၏။ လီးစုပ္ေနရင္း လက္ျဖင့္ တြဲက်ေနေသာ လဥႏွစ္လုံးအား ညႇစ္ေခ်ေပးျပန္သည္။

ရဲသူ ထင္မွတ္မထားေပ။ အရင္ လင္မယားဘဝ ဆက္ဆံခဲ့သည့္ အခ်ိန္မ်ား မ်က္လုံးထဲ ျပန္ျမင္ေယာင္လာရ၏။ ေတြးေတာရင္း စုမြန္ လၽွာစြမ္းေအာက္ လရည္မ်ား ထြက္က်လာေတာ့သည္။ စုမြန္မွာ လီးအား မထုတ္ပဲ ခင္ပြန္းေဟာင္း၏ လရည္ မ်ားအား တဂြတ္ဂြတ္ မ်ိဳခ်ပစ္၏။

” အားးးးးး ….. ရွီးးးးးး … ေကာင္းလိုက္တာ … စုမြန္ ရယ္ ”

လရည္မ်ား ကုန္စင္သည္အထိ စုပ္ကာ ပါးစပ္ထဲမွ ထုတ္မေပးေတာ့ေပ။ ၅ မိနစ္ခန႔္အၾကာ စုမြန္ပါးစပ္ထဲ ရဲသူလီးမွာ ျပန္မာလာေတာ့သည္။

” အင့္ … ဘြတ္ … အ … အားးးး …. ဘြတ္ … ဖြပ္ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ ရဲသူအား အနားမေပးေတာ့ေပ။ သူမ အဝတ္စားမ်ားအား တုံးလုံးခၽြတ္ကာ ကိုယ္လုံးတီး အေနအထားျဖင့္ ရဲသူအား ပက္လက္ လွန္ခိုင္းရင္း အေပၚမွ တက္ခြလိုက္၏။ ရင္ဘတ္ေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ကာ ဖင္ႀကီး ႂကြလိုက္ ဖိလိုက္ျဖင့္ တက္လိုးေပးေနေတာ့သည္။ အေပၚက ေဆာင့္ေပးရင္း သားအိမ္ဝေလးအား လီးထိပ္ျဖင့္ ထိမိခ်ိန္ အားရေက်နပ္စြာ မ်က္လုံးေလးစင္းၿပီး ညည္းတြားေန၏။ ေစာက္ရည္မ်ားမွာ ရဲသူ လေမႊးအုံႏွင့္ လဥႏွစ္လုံးေပၚ ရႊဲႏွစ္ေနၿပီး အိပ္ယာခင္းေပၚ စီးက်လာသည္။

” အား ….. ရွီးးးးးး ….. အင့္ ……. ကၽြတ္ ေကာင္းလိုက္တာ …. ရဲသူရယ္ ”

အခ်က္ ၄၀ ခန႔္ ဖိေဆာင့္ကာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ ေညႇာင္းလာသည္ႏွင့္ ဖင္ႀကီး မႂကြေတာ့ပဲ ဆီးခုံးခ်င္း ကပ္ေနေအာင္ ဖိကာ လီးအရင္းထိ စိမ္ထားရင္း ႏွဲ႕ႏွဲ႕ ပြတ္ေနျပန္၏။ သားအိမ္ဝေလးအား လီးထိပ္ျဖင့္ ပြတ္မိသျဖင့္ ထူးကဲေသာ ကာမ အရသာေလး ထိထိမိမိ ခံစားေနရသည္။

” စုမြန္ … ေညႇာင္းေနၿပီမလား … ငါ ….. အေပၚက လိုးေပးမယ္ေလ ”

” ဟင့္အင္ …… ဒီလိုေလး …… ေကာင္းတယ္ … ရဲသူ ရဲ့ …… ဘာလဲ ……… လီးထိပ္ ႀကိမ္းေနၿပီလား ”

ရဲသူမ်က္ႏွာအား ၾကည့္ရင္း အိကားေနေသာ သူမ ဖင္ႀကီးအား ဝိုက္ကာ ရမ္းကာျဖင့္ ႀကိတ္ပြတ္ေပးေနရွာ၏။ ဖိပြတ္ေလ သားအိမ္ဝအား လီးထိပ္ျဖင့္ ထိုးေညႇာင့္သလို ျဖစ္ရာ ကာမစည္းစိမ္ေလး ထိထိမိမိ ရရွိေနေတာ့သည္။ မ်က္လုံးမိတ္ကာ အသက္ ခပ္ျပင္းျပင္း ရွူၿပီး ႀကိတ္ပြတ္ေနရာ စုမြန္မ်က္ႏွာ တဝိုက္ ေခၽြးမ်ားစို႔ကာ လည္ပင္းမွတဆင့္ နို႔ၾကားထဲ ေခၽြးစက္မ်ား စီးက်လာ၏။ ၾကာၾကာ မပြတ္နိုင္ ေတာ့ေပ။ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ကာ ရဲသူ လဥေပၚမွတဆင့္ အိပ္ယာခင္းေပၚ စီးလာကာ ရႊဲႏွစ္ေနေတာ့သည္။

စုမြန္ မနားပဲ ရဲသူလီးအား လရည္မ်ား ထြက္ကာ ေပ်ာ့ဖတ္သြားသည္အထိ ဖိပြတ္ေပးရင္း ခဏအၾကာမွ ရင္ဘတ္ေပၚ ေမွာက္ခ်ပစ္သည္။ ရဲသူမွာ ရင္ခြင္ထဲ ေမွာက္ခ်လာေသာ စုမြန္ကိုယ္လုံးအား ဆီးဖက္ထားလိုက္၏။ ႏွစ္ေယာက္သား စကားမေျပာပဲ ၿငိမ္ကာ မွိန္းေနၾကျပန္သည္။

” တူတူ …… တူတူ …… တူ ………… ”

ဒုတိယအခ်ီ စုမြန္မွာ ကုတင္ေပၚ ဒူးတုတ္ရင္း ခါးေလးခြက္ကာ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ၿပီး အလိုးခံေနစဥ္ သူမ ဖုန္းသံေလး ျမည္လာေတာ့၏။

” အ …… ရွီးးးး ….. ကၽြတ္ … ဖုန္းလာေနတယ္ … ရဲသူ ”

ရဲသူမွာ ေနာက္မွ လိုးရင္းတန္းလန္း ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာ ကုတင္ေခါင္းရင္းေဘး စားပြဲခုံေပၚမွ ဖုန္းအား ယူေပးလိုက္သည္။ ဖုန္းနံပတ္ ျမင္သည္ႏွင့္ စုမြန္မ်က္ႏွာ ပ်က္သြားရ၏။

” ဟဲလို … ေမာင္လား ”

” အင္း …… အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီ …… မြန္က ဘယ္ဝင္ေနတာလဲ ”

ျပည့္စုံ စကားေၾကာင့္ စုမြန္ အနည္းငယ္ စိတ္ေအး သြားရသည္။ အိမ္ေထာင္ဦးအစလိုပင္ ျပည့္စုံ စိတ္ဆိုးေျပသည့္ အသံေလး ျပန္ၾကားလိုက္ရ၏။

” အိခ့္ ”

” ဟမ္ …… ဘာျဖစ္ေနတာလဲ … မြန္ ”

ေလးဖက္ကုန္း အေနအထားျဖင့္ မ်က္ႏွာအား ေခါင္းအုံးေပၚ အပ္ကာ ဖုန္းေျပာေနစဥ္ ဖင္ေနာက္မွ ရဲသူမွာ ေဆာင့္လိုးလိုက္ရာ စုမြန္တစ္ေယာက္ အိခ့္ကနဲ႔ ႀကိတ္ညည္း လိုက္မိသည္။

” ေအာ္ ……… ဟို … ဟို ……… ေမာင့္ေနာက္က ေတာက္ေလၽွာက္ … ကားနဲ႔လိုက္လာတာ … ဘီးေပါက္သြားလို႔ … ဝင္ဖာေတာ့ …… ေလထိုးကၽြတ္ဖာ ဆိုင္ကာ … တာယာ အနံ့ေတြေၾကာင့္ …… ေခ်ာင္းဆိုးရင္း … သီးေနတာပါ ”

ဖုန္းေျပာရင္း ေကာ့ေပးထားေသာ စုမြန္၏ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ျခမ္း ၾကားမွ အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းႀကီး ဟေနကာ ေဖာင္းႂကြေနသျဖင့္ ရဲသူမွာ အားရ ေက်နပ္စြာ ပြတ္သပ္ရင္း ေဆာင့္လိုးေနေတာ့သည္။ စုမြန္မွာ ဖင္ႀကီးေျမႇာက္ကာ ခံရင္း ျပည့္စုံႏွင့္ ဖုန္းေျပာေနသျဖင့္ ရဲသူ ေနာက္မွ ဆြဲလိုးတိုင္း အံႀကိတ္ ခံေနရ၏။

” အိခ့္ … အု … ”

” အနံ့အသက္ … မခံနိုင္ရင္ …… ခပ္လွမ္းလွမ္း … ေရွာင္ေနေလ ”

” အင္း ……… အိ ……… ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”

ရဲသူ ေဆာင့္လိုးတိုင္း လီးထိပ္မွာ သားအိမ္ဝ ထိုးမိသျဖင့္ ေအာင့္သက္သက္ ျဖစ္သြားေသာ အရသာမွာ ပထမအခ်ီ သူမ အေပၚက ႀကိတ္ပြတ္ေပးသည့္ အရသာထက္ ပိုေကာင္းေနျပန္သည္။ နာက်င္မွုႏွင့္ တြဲကာ ရရွိလာေသာ ကာမ အရသာေလးအား အားရေက်နပ္မိသျဖင့္ ဖင္ႀကီး ရသေလာက္ ေကာ့ကာ အလိုးခံေနလိုက္၏။

” အင့္ …. ကၽြတ္ …. ဒါ …. ဒါ …. ဒါပဲေနာ္ …. ေမာင္ …. ကားဘီး ဖာၿပီးတာနဲ႔ …. ျပန္လာခဲ့မယ္ ”

ျပည့္စုံစကားအား မေစာင့္ေတာ့။ ဖုန္းအား ေခါင္းရင္းဘက္ ပစ္ကာ စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ ညည္းေအာ္ လိုက္ေတာ့သည္။ ခဏအၾကာ ျပတင္းေပါက္မွ ဝင္ေရာက္လာေသာ ေလေျပေလးေၾကာင့္ ခန္းစည္းလိုက္ကာစေလး တလြင့္လြင့္ လွုပ္ခတ္ေနသလို စုမြန္ႏွင့္ ရဲသူတို႔ အိပ္ခန္းေလးထဲ ကုတင္ေလးမွာ တကၽြီကၽြီ တအီအီျဖင့္ လွုပ္ရမ္းေနေတာ့သည္။

” ခြင့္လြတ္ေပးပါ … ေမာင္ရယ္ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ မ်က္ရည္မ်ားဝဲကာ လက္ရွိေယာက္်ား ျပည့္စုံအား စိတ္ထဲမွ ေတာင္းပန္ရင္း ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူ၏ ေက်ာျပင္အား ခပ္တင္းတင္း ဖက္ကာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားအား ပက္လက္ အေနအထားျဖင့္ ဖင္ႀကီးေကာ့ကာ ျပန္လည္လိုးေပးရင္း ကာမ အရသာ ခံယူေနေတာ့သည္။ ရဲသူမွာလည္း မလိုးရတာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ဇနီးေဟာင္း ေလးအား မနားတမ္း လိုးေပးေနရွာ၏။ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ျဖစ္ေနေသာ ခါးေသးရင္ခ်ီ ဇနီးေဟာင္းအား အေပၚမွမိုးကာ ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ပတ္ ေလးအား ခြက္ဝင္သြားေအာင္ ထိထိမိမိေလး ေဆာင့္လိုးပစ္သည္။

” အားးးးး … အားးးးး …. ေကာင္းလိုက္တာ …. စုမြန္ရယ္ ….. ဟိုးအရင္အတိုင္း …. ေစာက္ပတ္ေလးက ….. စီးပိုင္ေနတာ …. ဗ်စ္ …. အ ….. ၿဗိ ….. ဘြတ္ … အင့္ …. အ …. အားးး ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ ရဲသူ လိုးခ်က္မ်ားအား တအီးအီးျဖင့္ ေကာ့ေကာ့ေပးသည္။

” စုမြန္ …… ကုန္ေပးဦးဟာ ”

ေကာ့ပ်ံေနေသာ စုမြန္အား ေလးဖက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္အား တျဖန္းျဖန္း ရိုက္ကာ ဆြဲလိုးျပန္၏။ ညာဘက္လက္မအား ဖင္ဝေလးထဲ ထိုးသြင္းကာ ဘယ္လက္ျဖင့္ ဆံပင္ေစာင့္ဆြဲၿပီး ကုတင္တိုင္မ်ား ရမ္းခါေအာင္ မနားတမ္း လိုးေပး ေနသည္။

” လိုး လိုး ….. အား …… ေကာင္းလိုက္တာ … ရဲသူ ရယ္ ….. အ …… အားးးး ”

ရဲသူ၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ စုမြန္ နို႔အုံႏွစ္ဖက္မွာ ခါရမ္းေနေတာ့၏။ တရစပ္ မရပ္မနား လိုးကာ မီးပြင့္မတတ္ လိုးခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ခဏအၾကာ ႏွစ္ေယာက္သား ေရွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္ရွိသြားၾက၏။ ရဲသူ လရည္မ်ား ပန္းထည့္ခ်ိန္ စုမြန္မွာလည္း ေကာ့ပ်ံကာ ေစာက္ရည္မ်ား ညႇစ္ထုတ္ပစ္ေတာ့သည္။ ၁၅ မိနစ္ခန႔္ နားကာ အဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာ ပါးစပ္ပါ အလိုးခံၿပီးမွ စုမြန္ အိမ္ျပန္လာခဲ့၏။

” တီတီ …… တီတီ …… တီ ……… ”

စုမြန္ ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ ျပည့္စုံကိုယ္တိုင္ ၿခံဝင္းတံခါး လာဖြင့္ေပးေန၏။ ကားေလးကို ၿခံထဲ ေမာင္းသြင္းၿပီး ကားဂိုေဒါင္နားထိ ေမာင္းလာရင္း စက္ပိတ္ၿပီး အိမ္ထဲ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။

” ေဟာ …… သီတာ … ျပန္ေရာက္ၿပီလား ”

” အင္း … မြန္ … ငါ … ဒီေန႔ နည္းနည္း ေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ … ဘယ္မွမသြားပဲ … အိမ္ျပန္လာတာ ”

စုမြန္ ဧည့္ခန္းထဲ အနက္ေရာင္ဆိုဖာခုံနား အေရာက္ သီတာမ်ိဳးမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆြဲဖက္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ဆြဲစုပ္ေန၏။ စုမြန္ နားမလည္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ နမ္းေနရာမွ သီတာမ်ိဳး လက္တစ္ဖက္မွာ စုမြန္ေပါင္ၾကား ေရာက္ရွိလာၿပီး ထမိန္ေပၚမွပင္ အဖုတ္ေလးအား အုပ္ကိုင္လိုက္ျပန္သည္။

” အြန႔္ … ႁပြတ္ ႁပြတ္ ”

စုမြန္ခါးေလး တြန႔္ကနဲျဖစ္ကာ သီတာမ်ိဳးလက္အား မသိမသာေလး ဆြဲဖယ္ေနရ၏။ သို႔ေသာ္ သီတာမ်ိဳးမွာ စုမြန္အဖုတ္အား မိမိရရ ပြတ္ေခ်ေပးေနသည္။ စုမြန္မ်က္ႏွာ အနည္းငယ္ ပ်က္လာရွာ၏။ ရဲသူႏွင့္ လိုးထားသျဖင့္ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေစာက္ေခါင္းထဲ က်န္ရွိေနေသာ လက္က်န္လရည္မ်ား ညႇစ္ထုတ္သလို ျဖစ္ကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္အား စိထားလိုက္ရ၏။ သီတာမ်ိဳးမွာ မရမက စုမြန္အဖုတ္အား လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္ေခ်ေနသည္။ လက္ဖဝါးထဲ သိသိသာသာ ေဖာင္းႂကြလာေသာ အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းၾကား လက္ခလယ္ျဖင့္ ဖိဆြဲကာ အစိေလးအား ကေလာ္လိုက္၏။

” ႁပြတ္ ….. ပလြပ္ …. ရွီးးးးး …… အ ….. ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ …. သီတာ ”

စုမြန္ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ေနရာမွ ခြာကာ သီတာမ်ိဳးအား ေမးလိုက္သည္။

” နင့္ကို … ကိုျပည့္စုံက …. ခြင့္လြတ္လိုက္ၿပီ …။ နက္ဖန္ဆို …… ငါ ဒီက …… ထြက္သြားေတာ့မွာ … မြန္ ”

” ဟင္ ”

စုမြန္ အံၾသေနစဥ္ သီတာမ်ိဳးမွာ လည္တိုင္ေလး အား ဆြဲစုပ္ကာ လက္ကလည္း အစိေလးအား ဖိေခ် ေပးေနျပန္၏။ စုမြန္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးထဲမွ စိမ့္ထြက္လာေသာ ခပ္ခၽြဲခၽြဲအရည္မ်ားမွာ ထမိန္ထဲ အတြင္းခံ ေဘာင္ဘီေလးအား ေဖာက္ထြက္ကာ သီတာမ်ိဳးလက္အား စိုစြတ္လာသည္။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဒူးမ်ား မခိုင္ေတာ့။ ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူႏွင့္ မီးကုန္ရမ္းကုန္ လိုးထားသျဖင့္ ႏြမ္းနယ္ေနရာ သီတာမ်ိဳး အစိေလးအား ဖိေခ်စဥ္ တစ္ကိုယ္လုံး ေပ်ာ့ေခြလာေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္ သူမ ေနာက္ေက်ာဘက္မွ လက္ႏွစ္ဖက္ က်ေရာက္လာကာ ခါးေလး ဆြဲကာ ထိန္းေပးေနသည္။

” ဟင္ … ေမာင္ ”

ျပည့္စုံ စကားျပန္မေျပာပဲ မယားျဖစ္သူ စုမြန္အား ထမိန္ျဖည္ခ်ကာ အရည္မ်ားရႊဲေနေသာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ဒူးေထာက္ထိုင္ရင္း ခၽြတ္ခ်ပစ္၏။ အတြင္းခံ ကၽြတ္သြားသည္ႏွင့္ စုမြန္ ဖင္သားစိုင္ ႏွစ္ျခမ္းအား ျဖဲကာ အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ ဖိဆြဲ ပြတ္ကာ လၽွာအျပားလိုက္ ပင့္ယက္ေပးလိုက္သည္။

စုမြန္ ထူပူသြားရ၏။ ေလာေလာလတ္လတ္ ခင္ပြန္းေဟာင္း လိုးထားေသာ ေစာက္ပတ္အား လက္ရွိ ခင္ပြန္းမွ ယက္ေပးေနသည္။ စိတ္ထဲ လက္ရွိ ခင္ပြန္း ျပည့္စုံအား အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္းပန္ရင္း သူမမ်က္ႏွာေလးေရွ႕မွ သီတာမ်ိဳးရင္ခြင္ထဲ အပ္ကာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ ကားေပးလိုက္မိ၏။

အဖုတ္ေလး ေဖာင္းႂကြလာၿပီး ခင္ပြန္းေဟာင္း ရဲသူ၏ လက္က်န္ လရည္မ်ား စီးက်လာေတာ့သည္။ အဖုတ္ေလးႏွင့္ ပါးစပ္မွ ခဏ ကင္းကြာသြားသျဖင့္ စုမြန္ရင္ထဲ ထိတ္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားမိ၏။ ရဲသူႏွင့္ ေနာက္ဆုံး အလိုးခံခဲ့သည္ကို ရွင္းျပေတာင္းပန္ဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္စဥ္ အဖုတ္ေလး ေႏြးကနဲ႔ ခံစားရလိုက္ရျပန္သည္။ လင္ေတာ္ေမာင္၏ ေဝးကြာေနေသာ အျပဳစု အယုယေၾကာင့္ ရမၼက္စိတ္ေလး ေတာက္ေလာင္လာခဲ့ရ၏။ ျပည့္စုံ ဒူးေထာက္ထိုင္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ ေစာက္ပတ္အား မက္မက္ ေမာေမာ ျပန္ယက္ေနခ်ိန္ ရွင္းၿပ ေတာင္းပန္ဖို႔ အင္အားမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပန္သည္။ အဖုတ္ေလး ယက္ေပးေနရာမွ ထရပ္ရင္း စုမြန္ကိုယ္ေပၚမွ အကၤ်ီအား ခၽြတ္ရာ စုမြန္တစ္ေယာက္ သီတာမ်ိဳး မ်က္ႏွာအား စိုက္ၾကည့္ေနမိ၏။

” ေမာင္ … အိပ္ခန္းထဲ … သြားၾကစို႔ ”

စုမြန္မွာ သီတာမ်ိဳးအားၾကည့္ရင္း ေနာက္မလွည့္ပဲ ျပည့္စုံအား လွမ္းေျပာလိုက္ျပန္သည္။ ၃ ေယာက္သား ဧည့္ခန္းထဲမွ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္စဥ္ သီတာမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံမွာ အဝတ္စားမ်ား တုံးလုံး ခၽြတ္ခ်ပစ္ေတာ့၏။ စုမြန္ ကုတင္ေစာင္းထိုင္ကာ ျပည့္စုံေပါင္ဂြအား အဆက္မျပတ္ စိုက္ၾကည့္ေန၏။ ပုဆိုးခၽြတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ေပါင္ၾကားမွလီးမွာ ေထာင္ထြက္လာသည္။ မျမင္ရတာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ျပည့္စုံလီးအား အနီးကပ္ ျပန္ျမင္ရာ အေၾကာမ်ားထေနၿပီး ဒစ္ဖူးမွာ ကားထြက္ေန၏။ စုမြန္ ၾကည့္ေနတုန္း ျပည့္စုံမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အနားလာရပ္လိုက္သည္။ စုမြန္ ခြင့္မေတာင္းေတာ့ေပ။ သူမအား ခြင့္လြတ္လိုက္ သည္မို႔ လီးအား လက္ျဖင့္ ဖမ္းထိန္းကာ ဒစ္ဖူးအား ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးႏွင့္ နမ္းရင္း ဆြဲစုပ္ေတာ့၏။

” ရွီးးးးး …… အားးးး ….. စုပ္ စုပ္ …… မြန္ …… အားးး ……. ေႏြးသြားတာပဲ ”

ျပည္စုံမွာ စုမြန္ေခါင္းေလး ကိုင္ကာ လီးအား တဝက္ေလာက္ ထိုးသြင္းလိုက္၏။

” အု ….. ပလြပ္ …… ႁပြတ္ ႁပြတ္ …… အားးး …… ရွီးးးးးး ”

စုမြန္မွာ ပါစပ္ထဲ တိုးဝင္လာေသာ လီးထိပ္အား အတြင္းမွ လၽွာျဖင့္ဝိုက္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း ဆြဲစုပ္ေပးေနသည္။ တဆက္ထဲ လက္တစ္ဘက္ျဖင့္ လဥႏွစ္လုံးအား ညႇစ္ေပးျပန္၏။

” အင္းးး … အားးး … ေကာင္းလိုက္တာ … မြန္ရယ္ ”

လီးအရင္းထိ စုမြန္ တံေတြးမ်ား ရႊဲႏွစ္လာသည္။

” မြန္ …… နင္ …… ကုတင္ေပၚ တင္ကုန္းထား …… ငါ ခဏ စုပ္ဦးမယ္ ဟာ ”

ေဘးမွာ သူမအဖုတ္ေလး သူမပါသာပြတ္ကာ ရပ္ၾကည့္ေနေသာ သီတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ စုမြန္ေဘးနား ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္၏။ သီတာမ်ိဳး လီးစုပ္ေနစဥ္ စုမြန္မွာ ျပည့္စုံေရွ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္ကာ ကုတင္ေပၚ ေလးဖက္ေထာက္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ ကုန္းထားေပးသည္။

” အ …. အားးး ….. ရပ္လိုက္ဦး … သီတာ …. ငါ …. မြန႔္ကို မလိုးရတာ ၾကာၿပီဟာ … လိုးဦးမယ္ ”

????️( အခန္း ၈ ) ဇတ္သိမ္း????️

ျပည့္စုံမွာ ကုတင္ေပၚ လက္ေထာက္ ကုန္းေပးေသာ စုမြန္ဖင္ေနာက္ ေနရာယူကာ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ျခမ္းအား ျဖဲနမ္းလိုက္ျပန္သည္။

” ရႊတ္ ….. ရွုးးးးး …. အခုထိ ….. ဖင္ႀကီးက ….. လိုးခ်င္စရာႀကီးဟာ ”

သီတာမ်ိဳးေရွ႕ ေျပာလိုက္ေသာ ျပည္စုံစကားေၾကာင့္ စုမြန္ အားရေက်နပ္မိသျဖင့္ ခါးေလးခြက္ကာ ဖင္အား ရသေလာက္ ထပ္ေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့၏။ ဖင္ႀကီးေကာ့ေပးရာ အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသား ႏွစ္ဖက္မွာ ျပဴးထြက္လာသည္။

” လိုးေတာ့ေလ …… ေမာင္ရဲ့ ……… ၿပီးမွ နမ္း ”

” အင္း …… လိုးေတာ့မယ္ ဟာ ”

” ဗ်စ္ … ဘြတ္ …. အ …. အားးး …. အားးးး …. ရွီးးးး …. ေကာင္းတယ္ …. ေမာင္ရယ္ ”

” ကိုျပည့္စုံ ….. သီတာကိုလည္း …… လိုးေပးပါဦး …… အဟင့္ ဟင့္ ”

စုမြန္ ညည္းေနစဥ္ သီတာမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ကာမ စိတ္မ်ား ျပင္းထန္လာသျဖင့္ မရွက္မေၾကာက္ ေျပာဆိုလိုက္ေတာ့၏။

” အင့္ … ေရာ့ … နို႔စို႔ေပးရင္း … အဖုတ္ကိုပြတ္ေပး ”

သီတာမ်ိဳး ေျပာရင္း မေစာင့္နိုင္ေတာ့ေပ။ ဒူးေထာက္လိုးေနေသာ ျပည့္စုံေဘးနား ဒူးေထာက္ခ် လိုက္၏။ ျပည့္စုံမွာ စုမြန္အား လိုးရင္း ခါးလွည့္ၿပီး သီတာမ်ိဳး နို႔စို႔ကာ လက္ခလယ္ျဖင့္ အဖုတ္ေလး ထိုးေမႊေပး လိုက္ေတာ့သည္။

” သီတာ …… နင္ အရည္ေတြ …… ရြဲေနတာပဲ ”

ျပည့္စုံ လက္ခလယ္အား အဖုတ္ထဲမွ ထုတ္ျပရာ လက္ဖဝါးထဲထိ အရည္မ်ား ရႊဲႏွစ္ေနသည္။

” သီတာ …… နင္ တအားခံခ်င္ရင္ …… ငါ့ေဘးနား လာကုန္းလွည့္ … ေမာင့္ကို … တလွည့္စီ … လိုးခိုင္းမယ္ေလ ”

လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံစကားေၾကာင့္ စုမြန္ မေနနိုင္ရွာေပ။ သီတာမ်ိဳးအား အတူအလိုးခံရန္ လွည္ျပန္လွည့္ေျပာလိုက္ေတာ့၏။ ျပည့္စုံမွာ မ်က္စိေရွ႕ ေလးဖက္ကုန္းေနေသာ စုမြန္ႏွင့္ သီတာမ်ိဳး ဖင္ႀကီးမ်ားၾကည့္ကာ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ဆြဲလိုးေနသည္။ အဖ်ားေသြးမ်ား လြင့္စင္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားရ၏။

” အင့္ ………… ဘြတ္ ………… ဗ်စ္ ………… အင့္ ……… ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ …………… အားးးး …………… ရွီးးးးးး …………… အားးးး ”

ေနာက္က ခါးဆြဲလိုးရာ မယားျဖစ္သူစုမြန္ အလွည့္ ေရာက္လ်င္ ဖင္သားစိုင္မ်ား တုန္ခါလာေအာင္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျပင္းထန္ေန၏။ စုမြန္မွာလည္း အလိုးမခံရတာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ လင္ျဖစ္သူရဲ့ လီးဝင္လာတိုင္း ေလးဖက္ေထာက္ အေနအထားႏွင့္ပင္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား ကားကာ ဖင္ႀကီး ေကာ့ေပး ထားသည္။ တစ္ခန္းလုံး လီးဝင္ လီးထြက္သံမ်ား ညည္းသံမ်ား ဆူညံလာကာ အေတာ္ၾကာမွ ၿငိမ္က်သြားေတာ့၏။

/////////////////////////////////

” သီတာ ……… နင္ ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ …… လာလည္ေနာ္ ”

ေနာက္ရက္မနက္ မနက္စာ စားေသာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ အိမ္ျပန္ရန္ ကားေပၚအတက္ သီတာမ်ိဳးအား စုမြန္ ေသခ်ာမွာေနရွာသည္။

” ေအးပါ … မြန္ရဲ့ ……။ ဒါမဲ့ …… ငါ မိုးကုတ္ …… ျပန္ေနမလို႔ ……… အေတာ္နဲ႔ လာျဖစ္မွာ … မဟုတ္ဘူး ……။ ငါ လာလည္ရင္သာ …… နင္ စိတ္မေျပာင္းနဲ႔ ”

” မေျပာင္းပါဘူး …. ငါက ေမာင့္အေပၚ … ေဖာက္ျပန္မိတာေလ …။ ေမာင္ စိတ္ခ်မ္းသာရင္ … ဘာလုပ္လုပ္ …… ငါက လိုက္ေလ်ာေပးမွာပါ ”

” ေအးပါ …… ဟုတ္ပါၿပီ …..။ ကိုျပည့္စုံ …… သီတာ သြားၿပီေနာ္ ”

” အင္း …. သီတာ …. နင္ လာခ်င္တဲ့အခ်ိန္ လာခဲ့ ”

ျပည့္စုံစကားအဆုံး သီတာမ်ိဳးရင္ထဲ ႏွင့္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားမိသည္။ ေဖာ္ျပမရေသာ ေဝဒနာေလးတစ္ခု ခံစားလိုက္ရ၏။ လက္ျပႏွုတ္ဆက္ကာ သူမကားေလးအား ၿခံဝင္းထဲမွ ေမာင္းထြက္ခ်ိန္ မဖိတ္ေခၚပဲ မ်က္ဝန္းထဲ မ်က္ရည္မ်ား က်ဆင္းလာသည္ကို ျပည့္စုံႏွင့္ စုမြန္တို႔ မျမင္နိုင္ေတာ့ေပ။

” ေမာင္ ”

” ေျပာေလ … မြန္ ”

” ေမာင့္ကို …… ေျပာစရာရွိတယ္ … စိတ္ဆိုးမွာလား ဟင္ ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ သီတာမ်ိဳးကားေလး ၿခံဝန္းထဲမွ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ လင္ျဖစ္သူ ျပည့္စုံရဲ့ လက္ေမာင္းေလးကို ဖက္ကာ ပုခုံးထက္ ေခါင္းေလးမွီရင္း ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိုက္ျပန္သည္။

” မဆိုးပါဘူး … ေမာင္လည္း … မြန႔္အေပၚ ရက္စက္မိတာတြ …… ေနာင္တရေနတာပါ ”

” အင္း …… မေန႔က …… ေမာင္ ေဆးခန္းက … စိတ္ဆိုးျပန္ေတာ့ …… မြန္ေလ …… ဟို ဟို …… ရဲသူနဲ႔ ေနာက္ဆုံး ေတြ႕ခဲ့ၾကတယ္ ”

” ေအာ္ …… သီတာ …… ေျပာျပထားလို႔ ရဲသူ … နိုင္ငံျခား ျပန္ထြက္မွန္း … ေမာင္ သိၿပီးသားပါ ”

” ဟင္ ”

” ဟင္မေနပါနဲ႔ … မေန႔က … မြန႔္ … ဟာေလး ယက္ေတာ့ … အထဲက … လရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာတာ ”

” ဟယ္ …… အဲ ……. အဲ ……. အဲဒါ ….. ရဲသူ လရည္ေတြ ……. ေမာင္ရဲ့ ”

” အင္း …… ေမာင္ …… ထင္သားပဲ ”

” မရြံဘူးလား … ေမာင္ ”

” မရြံလို႔ …… မ်ိဳခ်ပစ္တာေပါ့ … မြန္ရဲ့ ”

” ဘာလို႔ … မ်ိဳခ်ပစ္တာလဲကြာ ”

” ေဟာဒီက … မယားေလးကို … ခ်စ္လို႔ေပါ့ ”

” အိုရ္ ……… ေမာင္ ရယ္ ”

…………………………………………..

စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းေလးအား ဒီမွာပဲ ရပ္နားရင္း စ/ဆုံး ဖတ္ရွု႔ေပးေသာ စာဖတ္သူ အားလုံးကို ေက်းဇူး တင္ရွိပါသည္။

ၿပီးပါၿပီ