နှာခေါင်းလေးလဲ တစ်မျိုးချစ်စရာလေးပဲ။ သူ့မျက်နှာမှာ အဆိုးဆုံးကတော့ ပါးစပ်ပါပဲ။ တော်တော်ပြဲတယ်ခင်ဗျ။ နှုတ်ခမ်းကလည်းထူနေတော့ ကျန်တောတွေမလှရင်တော့ သူဟာ သိပ်ရုပ်ဆိုးသွားလိမ့်မယ်ထင်တာပဲ…..အခုတော့ သိပ်ချစ်စရာလေးပေါ့ဗျာ။ မျက်နှာလေးထောင့်ကျကျလေးမို့ စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာမဲ့ပုံပဲ။ သဘောက ဘဝကိုရဲရဲရင်ဆိုင်မယ်ပေါ့ဗျာ။ အခုတော့…..ကျွန်တော်နဲ့ ပူးကပ်နေလို့ ရဲရဲရင်မဆိုင်ရဲပဲ…..ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်နေတယ်။ သူ့ရဲ့လုံးကျစ်တဲ့ ရင်သားတွေဟာ ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို တင်းတင်းကြီး ဖိကပ်ထားလေရဲ့…..အင်္ကျီပါးလေးဝတ်လာခဲ့တာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရအုံးမယ်။ သူလဲအင်္ကျီအနွမ်းရှန်သားလေးပဲ။ ဘော်လီခံနေလို့ နဲနဲထောင်နေတယ်…..ကားတစ်ချက်ဆောင့်တိုင်း သူ့ရင်သားအိအိလေးတွေဟာကျွန်တော့်ရဲ့ကြွက်သားနဲ့တင်းမာနေတဲ့ လက်မောင်းတွေနဲ့ဖိပြီး ချေပေးသလိုဖြစ်နေပါတယ်။ နောက်ဆုတ်လို့လဲမရ။ဘေးရှောင်လို့လဲမရနဲ့ အခက်အခဲတွေ့နေရှာတယ်။
အိုး…..ကျွန်တော်လည်း နောက်ဆုတ်ခွင့်ဘယ်ပေးမလဲ…..ကားပေါ်မှာ ထုတ်ဆီးတိုးပစ်မယ်ပေါ့….. ကောင်မလေးရဲ့ပေါင်တွေနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ပေါင်တွေပူးကပ်နေတယ်။ ကျစ်ကျစ်တင်းတင်းလေးတွေမို့အရသာထူးလှပါတယ်…..မသိမသာလေး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားထဲကျွန်တော့်ခြေထောက်ကိုရအောင်ထိုးသွင်းလိုက်မိတယ်။ ကောင်မလေးကလဲသိတယ်ဗျ…..အထည့်မခံဘူး။ပေါင်နှစ်ချောင်းစိထားပြီး…..ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေ ကို ဒူးနဲ့ဖိတွန်းထားတယ်…..ရှင်ရှေ့မတိုးနဲ့နော်….. ဆိုတဲ့သဘောမျိုးနဲ့ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်လာပါတယ်။ ရပါတယ်လေ။ စောင့်ကြည့်ရတာပေါ့။ စိတ်ထဲက…..ဘုရားပွဲလှည့်နေတယ်…..ချွေးစီတွေကျနေပြီ. ….ရင်ထဲမှာမောနေတယ်။ ရမက်ဇောတွေပေါ့။ ““ဝုန်း…..”” ““အမလေး…..ဟဲ့…..ဘယ်လိုမောင်းတာလဲ။”” ကားက တစ်ချက်ဘရိတ်အုပ်လိုက်တော့ လူတွေအကုန်လုံး အခြေပျတ်ကုန်ပါတယ်….. အခွင့်အရေးစောင့်နေတဲ့ ကျွန်တောလည်း ယိုင်သွားတဲ့ကောင်မလေးကို ဖမ်းထိန်းလိုက်သလို….. ဟသွားတဲ့ကြားမှာလည်း ကျွန်တော့်ခြေထောက်ကိုထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့လက်မောင်းကို ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေဟာ တော်တော်နဲ့မဖြုတ်မိဘူး….. သူကလဲ ဘာမှမပြောဘူး….. ဒါပေမယ့်နောက်မှသတိဝင်လာပြီး အတင်းရုန်းထွက်လိုက်ပါတယ်။
သူ့ပေါင်ကြားထဲဝင်နေတဲ့ပေါင်ကိုတော့ ပြန်ထုတ်လို့မရတော့ဘူး….. ခရီးလွန်နေပြီလေ….. ဟဲ….. ဟဲ….. ။ ပေါင်ကိုတောင့်ထားပေမယ့် ကားအမောင်းကြမ်းတော့….. တရွေ့ရွေ့နဲ့….. ပူနွေးတဲ့…. ပေါင်ခွကြားကို….. ကျွန်တော့်ရဲ့ပေါင်ရင်း ဝင်သွားပါတော့တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်ထားပုံမရဘူး….. ကျွန်တော့်ရဲ့ ပလေကပ်ပုဆိုးနဲ့ သူ့ရဲ့တရုတ်ပါတိတ်ကိုကျော်ပြီး သူ့ဆီးခုံမွှေးတွေနဲ့….. ခပ်ကြမ်းကြမ်းအတွေ့ကို….. ခံစားနေရတယ်။ ရှက်လို့ထင်ပါရဲ့…..ခေါင်းကလေးငုံ့ထားတယ်….. ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ပေါ်….. ခေါင်းမှီထားသလိုပါပဲ….. ဘေးအမြင်ကတော့…. ရည်းစားတွေပေါ့…..။ ကားတစ်ချက်ခုန်တိုင်း တစ်ချက်ကွေ့တိုင်း ဘရိတ်အုပ်တိုင်း သူ့စောက်ဖုတ် နွေးနွးလေးကို ပေါင်နဲ့ ပွတ်နေသလိုပါပဲ။ နောက်ကလူတွေကလည်း ဖိတွန်းနေတော့…..သူ့ကို ထပ်ပြီးနှိုးဆွနေသလိုပါပဲလား။ သူလဲ မောဟန်ရှိနေပါတယ်…..အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းလေးတွေကို ကြားနေရတယ်လေ။ အခြေအနေကောင်းလာတယ်တော့ထင်တာပဲ။ အဆင့်တက်လို့ ထအော်ရင်….. သောက်ရှက်ပဲ….. ရဲရင်မင်းဖြစ်လို့ဆိုထားတယ်မဟုတ်လား…..အချစ် ဧကရာဇ်ဘွဲ့ခံဖို့ ဘိသိတ်ပလ္လ်င်ကိုစလှမ်းလိုက်တယ်….. ဘယ်လိုလှမ်းလဲသိလား….. ဘယ်လက်ကို အသာလေး အောက်ချလိုက်တယ်….. ညောင်းသလိုလိုပေါ့…..။ နူးညံ့တဲ့ရင်သားတွေကို လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်မိတယ်….. ဖမ်းတိင်လိုက်မလို့ပဲ….. ဒါပေမယ့်….. စောင့်ဦးလေ။ ဗိုက်ကိုအသာလေးမှေးရင်း ရှပ်လိုက်ပြီး သူ့ဆီးခုံမှာ ဂိတ်ဆုံးသွားတယ်….. တစ်ချက်နောက်တွန့်သွားပေမယ့်…..နောက်တွန့်သွားတာကိုက လက်ကို နေရာပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ်။
လူကကျပ်တယ်မဟုတ်လား…..စောက်ဖုတ် တည့်တည့်ကို…..လက်ခုံကရောက်သွားပြီလေ။ အသာလေးပီတ်ပေးနေမိတယ်…..သူရဲ့ လက်တစ်ဖက်ဟာ ကျွန်တော့်လက်ကို အသာဆုတ်ကိုင်လာပါတယ်။ အိုး…..ဒါဆိုရင် အဆင်ပြေပြီပေါ့…..ကြောက်စရာမလိုတော့ဘူး ရဲရဲသာ…..လှမ်းတော့။ ““ပဲခူးကလပ်ပါလား…..ပဲခူးကလပ်”” နားနားကပ်ပြီးနွားသိုးလိုအော်တဲ့ စပယ်ရာအသံကြောင့် မိုးကြိုးပစ်ခံရသလို တုန်သွားတယ် ““ခွေးမသား”” လို့စိတ်ထဲက မေတ္တာ်ပို့မိတယ်။ သူ့ရဲ့အေးစက်စက် လက်ကို ရုန်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ခုံနဲ့ ပြန်ပွတ်ပေးမိတယ်…..သူဟာ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး ကျွန်တော်လက်ဖျံကို အတင်းကပ်ပြီးတွန်းထုတ်နေလေရဲ့….. ဘယ်ရမလဲ….. ယောက်ျားဆိုတာ….. ဒီဘက်မှာ ဇွဲက နွားသိုးတစ်ကောင်နီးပါးရှိတာမဟုတ်လား။ စာအုပ်ကိုကိုင်ထားရက်နဲ့ဘဲ….. လက်ခလယ်ကို အသာထုတ်ရင်း စောက်ဖုတ်တလျှောက် ထိုးပေးနေမိတယ်။ အတွဲကြောင်းလေးထဲ ရောက်သွားပါရဲ့….. ကောင်မလေးခမျာ ကျွန်တော့်ခြေထောက်က သူ့ပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေတော့ ပေါင်လဲစိမရ….. လက်ကိုလဲ တွန်းထုတ်ဖို့အားက ကျွန်တော်တို့လောက်မရှိ ထဘီကိုတွဲပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လက်တစ်ဆစ်လောက် ဝင်နေမိတော့ အသာလေးကလိနေမိတယ်။
လက်အနောက်ပြန်ဖြစ်နေလို့ စိတ်ရှိသလောက် မလှုပ်ရှားနိုင်ဘူး….. ဒါနဲ့…..။ ““ညီမ….. ဒီစာအုပ်လေး ခဏလေးရယ်”” ဟုတ်တယ်လေ….. ဘယ်လိုမှ အကြံမထုတ်နိုင်တော့ဘူး။ ကောင်မလေးလဲ ဖီးလ်ဝင်နေရာက အလန့်တကြားယောင်ယမ်းပြီး ကိုင်လိုက်ပါတယ်။လွပ်လပ်သွားပါပြီ။ ကျွန်တော့လက်ထဲ ပြန်သွင်းမလိုလုပ်လို့ ကမန်းကတမ်းနဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်….. ကောင်မလေးခမျာ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဘူး….. အတော်ရှက်သွားဟန် တူပါတယ်….. မျက်နှာလဲ ရဲလို့….. နားရွက်တွေလဲ တွတ်တွတ်နီလို့လေ…..။ သူ့ရဲ့….. အထူးနယ်မြေကိုပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ အုပ်ထားကျွန်တော်ကို ဘာလုပ်ရမှန်းလဲ မသိပါဘူး….. စာအုပ်ကိုလဲမချနိုင် လက်တစ်ဖက်ကလဲ….. မယိုင်အောင် ထိန်းထားရတာနဲ့….. အတော်ကို ဒုက္ခ်ရောက်နေပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို အသာပွတ်ပေးရင်း စောက်မွေးလေးတွေကို ဆွဲဖွပေးနေမိတယ်….. စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း လေးထဲကိုလက်သွင်းပြီး မျဉ်းဆွဲပေးနေမိတယ်…..။ ကောင်မလေးခမျာ….. အသက်ရှုပြင်းလာပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ တုန်လာတယ်…..။ ကျွန်တော်နှစ်ယောက်ရဲ့ အောက်ပိုင်းကအဖြစ်အပျက်တွေကို ဘယ်သူမှ သတိမပြုမိကြဘူး…..။ ထဘီရဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အရသာ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ခံလိုက်ရလို့ထင်ပါရဲ့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွါားတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ရင်း ကြိတ်ခံနေပုံဘဲ….. အပျိုစင်လေးထင်ပါရဲ့….. ဒီထက် ထက်ပြောရရင်တော့ ကော်တာပဲ….. ပါကင်ကို စပါယ်ရှယ် ဖောက်တံနဲ့ ဖောက်ရအုံးမယ်။
ဘူတာရုံ မှတျတိုငျကြောျတော့ လကျထဲမှာ စိုတိုတိုဖွစျလာတယျ….. လာပွီထငျပါရဲ့….. ဘကျစျကားပေါျမှာ လုပျရတာဆိုတော့ စောကျစိကိုရှာမတှေ့ဘူး…..။ စှတျလုပျရငျး ထဘီခပျကွမျးကွမျးက စောကျစေ့ကို ခဏခဏပှတျပေးမိလို့ ဆငျးလာတယျထငျပါရဲ့….. တဖွေးဖွေးနဲ့….. ရဲလာပါတယျ။ သူလဲ….. သိပုံပဲ….. သိပျရှကျနတေယျထငျပါရဲ့ ခေါငျးကိုသာ အတှငျ ငုံ့ထားတယျ။ ခေါငျးကိုလနေဲ့ အသာလေးမှုတျပေးလိုကျမိတယျ။ စိတျအိုကျနမှောပဲလို့ တှေးမိလို့ပါ….. ။ ဟုတျလဲဟုတျတယျ….. ခေါငျးလေးမော့ပွီး လကေိုခံယူနတေယျလေ….. နဖူးဝငျးဝငျးလေးကို အနမျးတစျပှငျ့ခွှလေိုကျတယျ။ ကောငျမလေးလဲကွံရာမရပဲ လူကို ကိုယျနဲ့ ဖိတှနျးပါလရေော….. အရှကျပွပေေါ့…. လကျကတော့ စောကျဖုတျမွုပျနတေုနျးပဲ….. အရညျတှရှှေဲအိလို့ပေါ့…..။ ““ခြာတိတျ….. မော့ကွညျ့စမျး”” ကြှနျတော့ရဲ့ မောျဒနျအသုံးအနှုံးကွောငျ့ ဖတြျခနဲ မော့ကွညျ့လိုကျတော့….. အို….. မကြျဝနျးမှာ မကြျရညျတှပွေညျ့လို့….. အိုငျပွီးေ စောကျဖုတျကွားထဲက လကျနှုတျပွီး အပေါျကအသာလေးပှတျပေးနမေိတယျ။ ခဏနမှေ သူ့ခါးကို ရဲရဲတငျးတငျးဖကျပွီး သူ့ကို ရငျခှငျထဲသှငျးထားလိုကျတယျ….. ခါးကလဲဗြာ သေးလိုကျတာ….. ထှာဆိုငျလောကျပဲရှိတယျ။ သူကတော့ ကြှနျတောျ့ရငျဘကျမှာ ခေါငျးမှီရငျး ငွိမျနလေရေဲ့။ နှငျးဆီနံ့လေး သငျးနတေယျ။တငျပါးတှဟော ဂှမျးဆိုငျလိုနူးညံ့ပွီး လကျကအသားထဲမွုပျဝငျသှားတယျ….. ဖငျကွားထဲတော့လကျမထဲ့ရဲသေးဘူး….. သိပျရှကျသှားအုံးမယျ…..။ ““
နံမယ် ဘယ်လိုခေါ်လဲ….. ”” မဖြေပါဘူး…..။ ““ ချာတိတ်ကလည်းကွာ….. ဘာလဲကို့ကို စိတ်ဆိုးနေလား….. မဆိုးပါနဲ့ကွာ….. မြင်မြင်ခြင်း ချစ်မိသွားလို့ပါ….. ပြောလေ….. နံမယ်လေး ပြောပါ ”” မပွင့်တပွင့်နဲ့ ““ ဘာလို့ပြောရမှာလဲ ”” ““ ဟဲဟဲ သိချင်တာပေါ့….. မင်းလေးရဲ့ အချစ်ဆုံးကိုကို ဖြစ်လာတော့မှာပဲကွာ….. ဒါဆို ဒို့နံမယ်ပြောမယ်….. ကျော်ဝင်းမောင်တဲ့….. ဒုတိယနှစ် သင်္ချာအဓိက ကျောင်းသားတစ်ယောက်ပါ….. နေတဲ့နေရာကတော့ မင်းပြောမှ ကိုကိုပြောမယ်….. ကဲ….. မင်းနံမယ်ပြော….. မရွှီးနဲ့နော်….. အိမ်အထိလိုက်မှာ….. တော်ကြာ မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာမှာ နံမယ်လိမ်ကြီးပါနေအုံးမယ်။ ”” မျက်လုံးလေးပြူးကြောင်သွားတယ်….. သူ့ပါးလေးကိုငုံ့မွှေးလိုက်တော့….. ဘေးက ကုလားတစ်ယောက်က ကားရိုက်တယ်ထင်ပြီးပြုံးကြည့်နေပါတယ်။ ““ ပြောလေ နံမယ်….. ပြောပါနော် ”” ““ လိုက်မနှောက်ရှက်ရဘူးနော်….. ချိုချိုတဲ့ ”” ““ အိုး ယဉ်လိုက်တဲ့နံမယ်လေး….. ခိုက်သွားပြီကွာ….. လူကြောင့်နံမယ်ပါလှသွားပြီ ”” အသာကပ်ညုရင်းနဲ့ -ီးတောင်တောင်ကြီးနဲ့ ဗိုက်ကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်….. မသိဘဲနဲ့တော့နေမှာ မဟုတ်ဘူး။ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်….. -ီးဟာဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့။ ““ ကဲ…. ဂိတ်ဆုံးပြီ ”” ဟိုက်….. သောက်ခွေး….. ဘယ်လိုဂိတ်ဆုံးသွားတယ်မသိဘူး….. လူလဲချောင်နေပြီ….. ။ ဒါပေမယ့်ခေါင်းပိုင်းမှာ ရပ်နေမိလို့ပေါ့….. နို့မို့ဆိုရင် စောက်ရှက်ပဲ။
ကြှနျတောျဆငျးရမဲ့မှတျတိုငျက အမြားကွီးလှနျနပွေီ….. မတတျနိုငျဘူး….. သူ့တောငျးကို လှမျးယူပွီး သူ့လကျတစျဖကျကို ဆုပျကိုငျလို့ ကားပေါျကဆငျးခဲ့ပါတယျ။ ““ ဘယျမှာနတောလဲ ”” ““ မလိုကျခဲ့နဲ့….. အိမျကမွငျသှားရငျ အဆူခံနရေမယျ….. ”” ““ မလိုကျပါဘူး….. နရောသိရငျတော့….. တောျပါပွီ။ ”” ““ ဟိုဘကျက စိုကျခငျးထဲမှာ….. အိမျကတော့ ကရငျခွံမှာ….. အခုပနျးရာသီမို့ စိုကျခငျးထဲလာနတော ”” ““ စိုကျခငျးအထိ လိုကျပို့ပေးမယျလေ….. ”” ““ ဟငျးအငျး….. နပေါစေ….. ”” ““ အိုကှာ….. ပို့ပေးရမှ ပွနျမယျ ”” ““ ဒီထကျတော့ကြောျပွီးတော့ မလိုကျရဘူးနောျ ”” ““ အငျးပါ….. အခစြျကလေးရယျ ”” သူ့လကျကို ဖွထေုတျပမေယျ့ ကြှနျတောျကမလှတျပါဘူး….. အတငျးဆှဲထားတော့ မရုနျးသာပဲ လကျတှဲလမျးလြှောကျခဲ့ပါတယျ။ သူ့လကျထဲမှာ ကြှနျတော့မှတျစုစာအုပျလေး ရှိသလို ကြှနျတော့လကျထဲမှာလညျး သူ့ခွငျးတောငျးရှိနပေါတယျ။ အဆငျကိုပွလေို့….. ည ၈နာရီကြောျမို့ လူရှငျးနပေါပွီ….. သူ့ခါးလေးကို ဖကျခငြျပမေယျ့ သူ့အပိုငျမို့ အတငျးမလုပျခငြျဘူး။ အရိပျကောငျးလှတဲ့ ကုက်ကျိုပငျကွီးအောကျရောကျတော့ နှငျပါလရေော သူကတော့ သှားနကြေ လမျးမို့ထငျပါရဲ့ ကြှနျတောျတောငျ ခပျလနျ့လနျ့ပဲ။ ““ ပွနျရတော့မှာလား နှုတျဆကျအနမျးလေးပေးခဲ့ပါအုံး ”” ““ အိုး ”” ဆကျခနဲ ရုနျးပွီး ထှကျပွေးမလို လုပျတဲ့ ခြိုခြိုရဲ့ ခါးသိမျကလေးကို လှမျးဖကျပွီး ရငျခှငျထဲ ဆှဲသှငျးလိုကျပါတယျ။ ရှငျမတောငျ သနပျခါးနံ့သငျးနတေဲ့ ပါးနှစျဘကျကို ဘယျပွနျညာပွနျမှှေးပစျလိုကျတယျ ထိတျလနျ့ပွီး ခပျဟဟဖွစျနတေဲ့ နှုတျခပျးလေးကို ငုံပွီးစုပျယူလိုကျပါတယျ။
တစ်ခါတည်း ကော့တက်ပြီး လက်ထဲက စာအုပ်ပါလွှတ်ချလိုက်ပါတယ် တစ်ခါမှ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အပျိုစင်လေးပဲ။ ကျွန်တော်လွှတ်ချလိုက်တဲ့ ခြင်းတောင်းဟာ တစ်လိမ့်လိမ့်နဲ့ အတော်ဝေးဝေးကို ရောက်သွားပါတယ် မြေပြင်ကို မျက်စိကစားကြည့်တော့ မြက်ခြောက်တွေနဲ့ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းဖြစ်နေတာတွေ့ရပါတယ် အားမှ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ပွဲစား လာအုံးမှ အခုတော့။ ကော့ကော့လေးဖြစ်နေတဲ့ ချိုချိုကိုမျက်ခင်းပေါ် အသာပက်လက်လှဲချပေးလိုက်ပါတယ် လရောင်အောက်မှာ မျက်စိမှိတ်အိပ်နေတာ နတ်သမီးလေးကျနေတာပဲ မျက်နှာပေါ် စာအုပ်မိုးပြီး နမ်းရင်းလက်တစ်ဖက်က ရင်စိအင်္ကျီလေးရဲ့ နှိပ်ကြယ်သီးတွေကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေတယ်။ အင်္ကျီကျွတ်သွားတယ်ဆိုရင်ပဲ လရောင်ကြောင့်လား မသိဘူး။ ကျောက်ဆစ်ရုပ်လေးလို ဖွေးနေတဲ့ သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ဗိုက်သားပြင်ဟာထင်းကနဲပေါ်လာပါတော့တယ်။ ““ ကိုကျော်ဝင်းမောင် ချိုကြောက်တယ် သွားပါရစေ ရှင့်ကိုလဲ ကျမသိတာမဟုတ်ဘူး ရှင်အနိုင်မကျင့်ပါနဲ့ ”” ““ အကိုက အနိုင်ကျင့်တယ်ဆိုပါလား ကိစ္စ်မရှိဘူး မင်းအမြင်မှန်ရလာအောင် ဘယ်သူကအနိုင်ကျင့်တယ် ဘယ်သူကအလိုတူအလိုပါဖြစ်တယ်ဆိုတာ သိအောင်နို့စို့ပေးအုံးမှပဲ။ ”” ကျောနောက်ကို လက်ထည့်ပြီး ဘော်လီချိတ်တွေဖြုတ်ချလိုက်တယ် အမယ်မယ် သူက လက်ကိုကျောနဲ့ဖိထားသေးတယ် ဘယ်ရမလဲ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုတောင် ဒီကကောင်က လက်တစ်ဖက်နဲ့ မ ပြလိုက်မယ်။
ဘော်လီပြုတ်သွားတာနဲ့ အရှေ့ရင်ကို လွမ်းထားတဲ့အကာကို လှပ်ပစ်လိုက်တယ်။ အိုး ခင်များတို့မြင်စေစမ်းချင်တယ်ဗျာ။ တကယ်တကယ် လိမ္မော််သီးထိပ်မှာ အသီးတံအတွက် စူစူလေးဖြစ်နေသလိုပါပဲ။ သူ့နို့သီးလေးရဲ့ ထိပ်မှာလဲ ခပ်စူစူလေး ကပ်ပြီးမို့နေတယ် နို့သီးမဟုတ်ဘူးနော် နို့သီးကို ကျွန်တော်ထပ်ပြီးလုပ်ပြမယ် ကြည့်နေ။ အခုတော့ကောင်မလေးဟာငြိမ်နေလေရဲ့ နို့အုံတစ်ခုကို အသာငုံပြီး စုပ်ယူလိုက်ပါတယ် တဟင်းဟင်းနဲ့ရှက်လဲရှက် အရသာလဲတွေ့နဲ့ အတော့ကို အကြပ်ရိုတ်နေပုံပဲ။ နို့အုံရဲ့ နို့သီးထွက်လာမယ့်ထိပ်ကို လျှာနဲ့ မနားတမ်း ကော်ပတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ်။ ခြေမှာကွေ့ကောက်နေပြီး ကျန်နို့အုံတစ်ခုကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီးပွတ်နေလေရဲ့။ အရမ်းဖီးတက်နေပြီကိုး။ ဒီတစ်ဖက်နို့အုံကိုစို့ရတာအားရတော့ ဟိုဘက်ကိုသွားစို့ရပါတယ် ကောင်းတယ်ဗျာ။ သူလဲကောင်း ကျွန်တော်လဲကောင်း။ ဖြစ်နိုင်ရင် အခမဲ့ နို့စို့ကုမ္ပ်ဏီတစ်ခုတောင် ထောင်လိုက်ချင်တယ်။ ခင်ဗျားတို့က ရှယ်ယာဝင်တွေပေါ့ ကျွန်တော်က ဒိုင်ခံစို့မယ်….။ နို့သီးနှစ်လုံးဟာ ဖောင်းလာပြီး နို့အုံတွေဟာလဲ တင်းမာလာပါတယ်။ နွားမတစ်ကောင်နို့ပြည့်လာသလိုပေါ့။ သူကတော့ တဏှာသွေးတွေနဲ့ ပြည့်ပြီး နို့အုံဖောင်းလာတာပေါ့။ နို့စို့ ခဏရပ်ပြီး သူ့ကို အခြေအနေကြည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်တာ်လည်း အတန်ကြာ မလှုပ်ရှားတော့ အသာမျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်လေ။
ကျွန်တော်လည်းကြည့်နေမှန်းသိရောနို့တွေကို လက်နဲ့ပိုက်ပြီး ရှက်စနိုးနဲ့ အုပ်သွားတယ်။ သြော်….. မိန်းမ….. ။ သူ့မျက်နှာလေးကို ပြန်ပြီးဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ““ ကောင်းလား….. ကောင်းလား….. နို့စို့တာကောင်းလားဟင်….. ”” ဘာသံမှထွက်မလာဘာဘူး။ ““ အေးနေရင်တော့ စကားပြောအောင်လုပ်ရမှာပဲ ပထမအော်ရမယ် နောက်တော့ စကားပြောလာရမယ် နို့စို့တာကောင်းလား မကောင်းလားမေးနေတာကို မဖြေဘူး မကောင်းဘူးဆို နောက်မစို့တော့ဘူး။ ”” အဲ့ဒီလို ခပ်ထန်ထန်ပြောတော့လည်း မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ သနားစရာပါပဲ။ ““ ဘာတွေလာမေးနေမှန်းမသိဘူး ”” ဟုတ်သားပဲ ကျွန်တော် လောသွားတယ် သူ့ခါးက ထဘီကို အသာဖြေချလိုက်တယ် ပြီးတော့ မချွတ်ေးပဲ ထဘီပေါ်က စောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ပြီးပွတ်ပေးနေရတယ် ဗြုံးခနဲ ချွတ်ချရင် ရှက်သွားရော တော်တော်လေးကြာအောင်လဲ ပွတ်ပေးပြီးရော ခေါင်းလေးဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထလာပါတော့တယ်။ စပ်စပိုင်ဒါဝတ်လေ့ရှိဟန်မတူဘူး ထဘီကို အသာရှောချလိုက်ပါတယ်။ အိုး လှလိုက်တာဗျာ။ တကယ်ပါပဲ ခင်ဗျားတို့လဲ ဒီလိုမျိုးတွေ့ဘူးဖြစ်မှာပါ။ ဖာသည်တစ်ယောက်ရဲ့ အဖုတ်ဟာ ရမက်ဇောတွေထန်လာအောင် နှိုးဆွချင် နှိုးဆွနိုင်မယ် .. ဒီလို ပစ္စ်ည်းသန့်သန့်လေးတွေလိုတော့ စိတ်ကိုဆွဲဆောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဖူး။ .. အခုလဲကြည့်လေ အပျိုစင်တစ်ယောက်ရဲ့အဖုတ်ကို အနီးကပ်မြင်ခွင့်ရတဲ့ ကျွန်တော်တစ်ယောက် အသက်ရှုမှားသွားတာအပြစ်လား။ စောက်ဖုတ်လေးကို တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ ယုယုယယနမ်းတော့ ထိတ်လန့်ခြင်း ရှက်ကြောက်ခြင်းတို့ဟာ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ ထင်ဟပ်လာပါတယ်။
အရိုင်းပေကိုး။စောက်ဖုတ်ရဲ့စေးကပ်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်လွှာကို လူမိန်းမ တစ်ယောက်ရဲ့ စိုရွှန်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးလို သဘောထားပြီး စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ နဲနဲတော့ညှီတာပေါ့ဗျာ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ အပျိုစင်ကို လိုးချင်ရင်တော့ ဒီလောက်တော့ ခံနိုင်ရမှာပေါ့။ ရေချိုးခန်းနဲ့ အကျအနမချိုးနိုင်တဲ့ လူတွေဆိုတော့လည်း ဒီလောက် အနံ့ရှိတာ အဆိုးမဆိုသာပါဘူး။ တစ်ချို့ဆို နာမည်ကြီးဆပ်ပြာတွေသုံးရဲ့နဲ့တောင် စောက်ဖုတ်က ပုတ်နေတယ်။ အလိုဗျာ ရေးရင်းနဲ့ ဘယ်တွေလျှောက်ရောက်သွားမှန်းမသိပါဘူး။ အကွဲကြောင်းလေး တစ်လျှောက် လျှာကလေးနဲ့ မျဉ်းဆွဲပေးလိုက်မိတယ်။ အခုနက ရှက်နေတဲ့ ကောင်မလေးဟာ ပေါင်ကို အတင်းဖြဲပြီး ဖင်ကြီးကော့တက်လာပါလေရော ဗျာ။ အခုနက ခြောက်လို့ ကပ်စီးစီးဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးနှစ်လွှာဟာ အခုတော့ ကျွန်တော့ရဲ့ လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေါ် စီမံကိန်းအရ ကျွန်တော့တံတွေါ်တွေနဲ့ ချွဲပြီး အလွယ်တကူ လျှာဟာ အထဲဝင်နိုင်ပါတော့တယ်။ အိုးကောင်းလိုက်တာဗျာ လျှာလကာရည်အိုးထဲ လျှာထဲ့လျက်ရသလိုပါဘဲ အနံ့ကလည်း တစ်မျိုး အရသာကလည်းတစ်မျိုး မဆိုးပါဘူး။ လျှာကလေးဟာ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ့ နောက်ဆုံး သူ့ရဲ့ပစ်မှတ်ဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကို သွားပွတ်တိုက်လိုက်မိပါတယ်။ စောက်စေ့လေးဟာ ပျော့အိနူးညံနေပြီး အဆီခဲလေးလို အစ်နေသဗျာ လျှာဖျားလေးနဲ့ ဟိုထိုးဒီထိုးလုပ်လိုက် ဖိပြီးပွတိဆွဲလိုက်နဲ့ နည်းမျိုစုံသုံးပြီး ဆွပေးလိုက်တာ တစ်ခါတည်း စောက်စေ့ဟာတောင်လာပါလေရော။ သူရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာပြောင်းလဲမှုတွေကို ခံစားရပြီး အံ့သြနေပုံရတဲ့ ကောင်မလေးဟာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို သေချာစွာ ငုံ့ကြည့်နေပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။
အပျိုစင်မို့နဲနဲဆွပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သွေးကြောထဲက သွေးတွေဟာ အက်ဆစ်တွေဖြစ်သွားရောပေါ့။ အခုစောက်ခေါင်းထဲမှာ ဆိုးသွမ်းတဲ့ မြွေတစ်ကောင်လို အငြိမ်မနေတတ်တဲ့လျှာနဲ့တွေ့တော့ ရမက်မီးဟုန်းကနဲ တောက်ပြီးသွေးကြောထဲက အက်ဆစ်တွေကို ပွတ်ပွတ်ဆူစေပြီပေါ့။ ချိုချိုရဲ့ ပါးစပ်ကနေ တရှီးရှီးနဲ့ ငရုပ်သီးစပ်သလို အသံတွေထွက်နေပါတယ်။ ပေါင်တံကြီးဖြဲဟပြီး ပြဲသထက်ပြဲပြီး ပန်းနုရောင် စောက်ဖုတ်လေးကို အခုဏက စိတ်သိပ်မပါပေမယ့် အခုတော့ နှာခေါင်းရော မေးစေ့ပါ စောက်ဖုတ်ထဲမြုပ်ပြီး လျှာကို အတွင်းခေါင်းထဲရောက်အောင် အတင်းထိုးသွင်းပြီး လျှာရဲ့ အရသာစုလေးတွေနဲ့ စောက်ခေါင်းချောချောလေးကို လှည့်ပြီး ယက်ပေးနေမိတယ် ။ ကောင်မလေးဟာ ကျွန်တော့်ကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိပေးပြန်ပါတယ်။ စောက်ခေါင်းလေးဟာလဲ တရွရွနဲ့ လျှာကိုပြန်ပြီး ဆုပ်နယ်ပေးနေပြီး စောက်စေ့လေးဟာ နှုတ်ခမ်း ငုတ်တိုလေးတွေကြောင့် ဖရုံစေ့တစ်စေ့လို တောင်မတ်နေပါတော့တယ်။ ““ အား….. အား….. အမေး….. အင့်….. အင့် ”” ဟုတ်ပါရဲ့ တတ်ဆိတ်နေတဲ့ညကို ဖောက်ထွင်းပြီးတော့ ကောင်မလေးရဲ့ အသံတုန်တုန်လေးဟာ လှိုက်မောစရာပေါ် ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးသွားပြီလေ…..။ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေဟာ လေခိုနေတဲ့ မီးသတ်ပိုက်ကကျလာသလို….. ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ အံကျလာပါတော့တယ်။ ဖင်ဟာမြေပြင်ကနေ တစ်ထွာလောက်ကော့တက်ပြီး ဘေးကမြက်ပင်တွေကို ပြတ်ထွက်သွားအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းနဲ့ မေးစေ့မှာလဲ သူ့ရဲ့သုတ်ရည်တွေပေပွလို့ပေါ့ ပါးစပ်ထဲဝင်လာတာတွေကိုတော့ မထွေးထုတ်ပါဘူး။ မျိုချလိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေဟာ လရောင်ကြည်ရောင်တွေကြောင့် ငွေရောင်အဆင်းတောက်ပြီး ငွေရည်တွေလို စောက်ဖုတ်မှာ တွဲလောင်းခိုနေတယ်ဗျာ။
သိပ်ကြည့်ကောင်းတာပဲ။ ကင်မရာသာရှိရင် ဓါတ်ပုံရိုတ်ထားတယ်။ အခုတော့ ပက်လက်ကလေးငြိမ်နေတာ အသက်ကင်းမဲ့နေသလိုပါပဲလား။ ကောင်မလေးကို အသာခြေနှစ်ချောင်းက ကိုင်ပြီး အခုနက သူဝတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားတွေ တင်ထားတဲ့သစ်မြစ်ခုံးခုံးကြီးပေါ်မှာ ခါးကို တင်လိုက်ပါတယ်။ နောက်ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို သစ်ပင်ခြေရင်းမှာ လှမ်းတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်ခြေထောက်တစ်ချောင်းကိုတော့မြက်ခင်းပေါ်မှာပဲ ဖြဲထားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးဟာလဲ ကိုက်ခဲနေလောက်အောင် မာတောင်နေပါတယ်။ လီးထဲက အကြောတွေဟာ အရည်ပြားကို ဖောက်ထွက်ပြီး ခုန်နေရဲ့။ ခရမ်းရောင် လက်နေတဲ့ ဒစ်ထိပ်ကို ချွဲကျိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ နှစ်ပြီး အသာမွှေပေးနေတယ်။ ကောင်မလေးက သိရောပေါ့။ လိုးတော့မယ်လို့။ အရည်ကြည်လေးတွေစို့လာပြန်ရော။ တွန့်လိမ်နေတဲ့ စောက်ခေါင်းကို အသာလက်နဲ့ဟပြီး လီးဒစ်ကိုတေ့ပြီးတော့ အသာသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ ဆွပေးနေပါတယ် ။ ကောင်းလဲကောင်းတဲ့ အရသာပါပဲ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ဆိမ့်သွားအောင်လို့ သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဟာနူးညံ့လှပါတယ်။ သူလဲကျွန်တော့်ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ဒစ်ဖျားကြောင့် အရသာတွေ့နေပုံပါပဲ။ စောက်စေ့ကလေးဟာ တဆတ်ဆတ်နဲ့ စောက်ပတ်ကလေးဟာ တရွရွနဲ့ ပါးစပ်ထဲက တဟင်းဟင်းနဲ့ ကောင်မလေးဟာ အင်မတန် အလိုးခံချင်နေပါတယ်။
ကျွန်တော်ရဲ့လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းထဲမှာသွတ်သွင်းထားချင်နေပုံပဲ။လီးကိုနဲနဲဖိသွင်းလိုက်ပါတယ် အင့်ကနဲ အသံထွက်လာပါတယ်။ အဲ့ဒီနားမှာ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်ပြီး တရွေ့ရွေ့နဲ့ဝင်လာလိုက်တာ အပျိုစင်မှေးကိုသွားထောက်မိပါလေရော ကောင်မလေးလဲ လီးဝင်တဲ့ တလျှောက်လုံး တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ စုပ်တသပ်သပ်နဲ့ပေါ့။ အပျိုစင်မှေးကို အသာဖိလိုက် ပြန်နှုတ်လိုက် လုပ်နေတော့ ကျင့်သားရသွားပုံပဲ ငြိမ်သွားလေရဲ့ ။ ကော့တက်နေတဲ့ ခါးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး အပျိုစင်မှေးကို မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ ဖိထောက်ချလိုက်တော့ပါတယ်။ ““ ပြွတ်….. ဗြစ်….. ဖောက်…… ဒုတ်….. အင့်….. အင်း….. အမေ့….. အား….. သေပါပြီ….. အမေ့ရဲ့…… ”” ဟုတ်ကဲ့ ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့ ခင်ဗျားတို့လဲလန့်မသွားနဲ့အုံး လူသတ်နေတာမဟုတ်ဘူး။ ပန်းဆွတ်နေတာ။ ကောင်မလေးရဲ့အသံဟာ တိတ်ဆိတ်ခြင်းကိုဓားနဲ့ထိုးလိုက်သလိုပဲ။ စူးရှပြီး ငှက်ဆိုးတောင် လိပ်ပြာလန့်သွားနိုင်တယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ထန်နေပြီမို့ သိပ်မမှုပါဘူး။ ““ ဗြစ်… ဗြွတ်… ပြွတ်… ဒုတ်… အင့်… အီးဟီး… ဟီးဟီး… ဒုတ်… အား… ဒုတ်… အိုး… အိုး… ဟီး… အင့်… အင့်… ဒုတ်… အား ဟင်း… ဟင်း… ဟင့်… ”” ကောင်မလေးဟာ ကြောက်သွားပုံပဲ… ငိုရှိုတ်ရင်း အလိုးခံနေရရှာတယ်။ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းနုနုလေးဆီမှာ လီးကြီးဟာ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာလို သဘောထားပြီး ဝင်ချင်သလိုဝင် ထွက်ချင်သလိုထွက် နေပါတယ်။ သွေးတွေကတော့ရဲနေတာပဲ ငရုတ်သီးထုပ်ပေါက်သွားသလား အောက့်မေ့ရတယ်။
အတော်ကြာကြာလဲလိုးပြီးရောသူ့ရဲ့အပျိုစင်မှေးလေးဟာလီးရဲ့ပွတ်တိုက်မှုဒဏ်ကြောင့် လိပ်ပြီး ပြတ်ထွက်သွားတယ်လီးအထုတ်မှာ အပြင်ကိုပါလာပြီး သွေးတွေနဲ့ရောလို့ ရော်ဘာပြားတစ်ပြားလိုပါပဲ လိပ်ပြီး စောက်ဖုတ်မှာ ကပ်နေတယ်။ ကောင်မလေးကတော့ ငြိမ်သွားပြီး ကောင်းလာတယ်ထင်ပါရဲ့ ကောင်းရမယ်လေ။ ဒီအရသာဟာ ဘယ်သူများတောင့်ခံနိုင်လို့လဲ။ လီးကသာ မှန်မှန်ကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ အလုပ်များနေတာ။ ““ ဟော… ”” ဘာမှကြာလိုက်တယ် မထင်ရဘူး။ ကောင်မလေး စောက်ဖုတ် အခေါင်းဟာကျွန်တော်လီးကို အတင်းဆွဲဆုတ်ပြီး မလွတ်တမ်း ညှစ်ထားလိုက်ပါတယ်။ လီးထိပ်မှာတော့ ရေနွေးလို ပူနွေးတဲ့ အရာတွေ လာထိလို့ကောင်မလေးပြီးသွားမှန်း သိရတယ်။ စုပ်ထားရက်နဲ့ပဲ ရအောင်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ကြာကြာမခံနိုင်တော့ဘူး လီးတင်မက တစ်ကိုယ်လုံး တင်းခနဲဖြစ်သွားပြီး သုတ်ရည်တွေကို စောက်ခေါင်းထဲကလျှံကျအောင် သားအိမ်ကို ပန်းချလိုက်ပါတယ်။ သိပ်ကောင်းတာပဲဗျာ။ သိပ်ကောင်းတာပဲ။ အပျိုကိုလိုးရတာ ဘာနဲ့မှ မတူဘူး။ ကောင်မလေးငြိမ်ကျသွားသလို ကျွန်တော်လည်းသူ့ကို အသာပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင်ထားပြီး သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လှဲရင်း နို့သီးတွေကိုဆုပ်ချေရင်း အမောဖြေနေရပါတယ်။
““ ကျမပြန်ရတော့မယ် ဖယ်ပေးအုံး ”” အရှက် အကြောက်တို့နဲ့ ရောပြီး တုန်ယင်နေတဲ့ အသံနဲ့ ကောင်မလေးက ကျွန်တော့်ကို ရှိုက်ပြီးပြောပါတယ်။ ““ အိုး ကိုယ်ပို့ပေးမှာပေါ့ ချိုလေးရယ် အဝတ်အစားလဲ ဖြေးဖြေးထ ကိုယ့်ကိုကိုင်ထား။ ”” မတ်တပ်ထအရပ်မှာ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အိုင်နေတဲ့ သွေးနဲ့သုတ်ရည်တွေဟာ ဝေါကနဲ ကျလာပါရောဗျာ။ ကောင်မလေးပိုလန့်သွားတယ်။ ““ စိတ်ချ ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး ဒါအပျိုမှေးပေါက်လို့ထွက်တာ ”” သူ့ကိုဘော်လီချိပ်တပ်ပေး အင်္ကျီဝတ်ပေး ထဘီဝတ်ပေးပြီးတာနဲ့ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ ပစ္စ်ည်းတွေ ကောက်ပြီး သူ့ခေါ်ရာနောက်ကို အသာလိုက်လာပါတယ်။ သူ့ခါးကလေးကိုတော့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်လို့ပေါ့။ တဖြေးဖြေးနဲ့ မီးရောင် မှိတ်တုပ်မှိတ်တုပ် လမ်းလေးတစ်ခုထိ ရောက်လာပါတယ်။ အိုဗျာ ကောင်းကင်ကြီးဟာ အစအဆုံးမရှိပဲဖြစ်နေသလို ဒီတဲလေးဟာလည်း ကွင်းပြင်ကျယ် ပန်းစိုက်ခင်းကျယ်ကြီးထဲမှာပါ့ဗျာ။ အဲ့ဒီစိုက်ခင်းကျယ်ကြီးထဲမှာ တဲကလေးက ထီးထီးတည်းဖြစ်နေတာ အိပ်မက်ကမ္ဘာ်ထဲ ရောက်နေသလိုပါပဲလား။ ““ မမရေ မမ အောင်ဇေ အောင်ဇေ အိပ်ပြီလား ဒေါ်လေးကို တံခါးဖွင့်ပေးပါအုံး ”” ““ ဟဲ့ ညီမလေး နောက်ကျလှချည်လား သူကကော ဘယ်ကလဲ လာလာ မိုးချုပ်လှပြီ မမဖြင့် စိတ်ပူလိုက်ရတာ ”” ““ လမ်းမှာ လမ်းသူရဲ ကလေကချေတွေလိုက် နှောက်ယှက်လို့ ဒီက အကိုကလိုက်ပို့ပေးတာပါ မမရယ်။
သူသာမကယ်ရင် ကျမဘ၀တော့ဒုက္ခ်ပဲ ”” ကောင်းပါ့ဗျာ တော်တော်လိုက်တဲ့ ချိုချို ။ ““ အော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင် ကျမညီမလေးက ညပိုင်းအထိ ဇွဲနဲ့ဈေးရောင်းတော့ တနေ့ဒါမျိုးဖြစ်မယ်ထင်သားပဲ ကျေးဇူးပဲရှင် ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး ”” စကားလည်းပြော မျက်လုံးကလဲ ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံးကို နေရာအနှံ့လိုက်ကြည့်နေတယ် သူကလဲသူ့ညီမလို မိန်းမချောပဲ။ သူ့ညီမထက်တောင် ဘော်ဒီကောင်းသေး နို့ကြီးတွေက ဘရာဇီယာမပါပဲ အင်္ကျီအောက်မှာ ကြွားကြွားရွားရွား တင်ပါးကြီးတွေက ကားထွက်နေလေရဲ့ သူ့အရပ်ကလဲ သူ့ညီမထက်ပိုမြင့်ပါတယ်။ တစ်ခုတော့ရှိတယ် ခလေးအမေထင်တယ် သူ့ဘေးမှာ ၅နှစ်အရွယ် သူ့ရုပ်မျိုးနဲ့ ချာတိတ်တစ်ကောင် ရပ်နေတယ်။ “
“ မမ အစ်ကို့ကို ထမင်းပါအုံး ဆာရော့မယ် ကျမရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ”” ““ ဟုတ်သားပဲ မေ့နေလိုက်တာ လာ လာ ဒီမှာထိုင် ”” ““ နေပါစေ ကျွန်တော်မစားဘူး အခုပြန်မှာ ”” ““ မစားရင် မခေါ်ဘူးနော် အစ်ကို လမ်းမှာတော့ ချိုချို ချိုချိုနဲ့ အခုသူများကျွေးတာကျ မစားရင် နောက်လမ်းမှာတွေ့တောင် ရှောင်သွားမှာ ”” ““ ကဲ ကဲ စားပါမယ်ဗျာ…. အော်…. ဒါနဲ့ အစ်မကြီး… ”” ““ ရှင်… ပြောပါ ”” ““ ထမင်းများများ ထည့်ခဲ့ပါ… ”” ကျွန်တော်တို့ စားရင်းသောက်ရင်း စကားပြောရင်းနဲ့ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားတယ် မသိဘူး။ ဟိုးအဝေးဆီက လွင့်လာတဲ့ (၁၁)နာရီသံချောင်းခေါက်သံကြောင့် သုံးယောက်သား မျက်လုံးပြူးသွားပါတယ်။ ““ ဟဲ့တော့… (၁၁)နာရီထိုးပြီ ဒုက္ခ်ပဲ မမရေ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ”” ““ ဒီမှာပဲအိပ်ပေါ့ ဒီအချိန် အပြင်ထွက်ရင်တော့ အဖမ်းခံရမှာပဲ ”” တိုတိုပြောရရင် ကျွန်တော်ကို သူတို့ညီမနှစ်ယောက်ဘေးက အခန်းမှာ နေရာချပေးတယ်။
ကြမ်းကမာတော့ တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်နိုင်ဘူး။ ဟိုလိမ့်ဒီလိမ့်နဲ့ ည(၁)နာရီထိုးပါရော မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားတဲ့ အခိုက်နူးညံ့ပျော့အိတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ကျွန်တော်လည်းလန့်နိုးသွားပြီး…။ ““ ဟင် မမ ပါလား ”” ““ ဟုတ်တယ် မောင်လေးရယ် မမ မနေနိုင်တော့လို့ မောင်လေးဆီလာခဲ့တာပါ။ မမကိုတော့ အထင်မသေးလိုက်ပါနဲ့နော် ”” မသေးပါဘူးခင်ဗျာ အဖြေပေးတဲ့ အနေနဲ့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးကို ငုံ့ပြီး စုပ်ယူလိုက်တယ် အားပါး ဒီမိန်းမက သဘာပဲ ကျွန်တော်အာခေါင်ထဲကို လျှာထည့်ပြီးကလိပါလေရော လက်တစ်ဖက်ကလဲ အင်္ကျီကြည်သီးတွေ တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ပြီး ရင်ဘတ်ကို ပွတ်လိုက် ရင်ဘတ်မွှေးတွေနဲ့ ကစားလိုက်နဲ့ ဖီးလ်တွေပေး နေတယ်။
ကျွန်တော်လဲ သူ့အင်္ကျီကိုဟပြီး ထွားအိနေတဲ့နို့အုံတွေကို အသာဆုပ်နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။နို့သီးတွေဟာ လက်သန်း တစ်ဆစ်လောက်ရှိမလား မသိ ကောင်းလိုက်တာ တရွေ့ရွေ့နဲ့သူ့လက်တွေဟာ ကျွန်တော့်လီးဆီကို ရွှေ့ဆင်းလာပါရော။ ခေါင်းထောင်ချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့လချောင်းကို လက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ပြီး အသာဂွင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။ အားကျမခံ စောက်ဖုတ်မို့မို့ကြီးကို အသာဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးသလို လက်ချောင်းတွေကလဲ စောက်ခေါင်းထဲဝင်ပါလေရော ကလေးတစ်ယောက် အမေသာဆိုတယ်။သိပ်မကျယ်ပါဘူး။ အနေတော်ပဲ အရည်တွေကလဲ ရွှဲလို့ ရမက်ပြင်းတဲ့မိန်းမပဲ။နှုတ်ခမ်းချင်းခွာထိုင်လိုက်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ လီးကြီးဟာ မြွေတစ်ကောင်လို ခေါင်းတလှုပ်လှုပ်နဲ့။ သူ့ခေါင်းလေးငုံ့ပြီးလီးဒစ်ကို ငုံလိုက်ပါတယ်။ ““ အိုး မမ မမ ကောင်းလိုက်တာဗျာ ကောင်းလိုက်တာ မမ ဟုတ်တယ်လျှာနဲ့ ထိုးပေး အား မမရယ် ”” ကျွန်တော်ရဲ့ အသံတိုးတိုးလေးဟာ မမကိုပိုမို လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ ”” ပြောရအုံးမယ် သူ့နာမည်က ချိုရီတဲ့ဗျာ။ ညီမနှစ်ယောက်လုံး ကျွန်တော့်အပေါ် ချိုကြပါပေတယ်။ သာဓု သာဓု သာဓု…. ။လီးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်နဲ့ စုပ်ယူလိုက်တာ တစ်ခါထဲ လီးထိပ်က လရည်တွေဟာ ပိုက်နဲ့ကျသလို တဝေါဝေါ ဆင်းကျလာပါရော သူလဲ ရေငတ်တဲ့လူလို တကျိုက်ကျိုက်နဲ့ မြိုချလိုက်တယ်လေ။ လီးကြီးဟာ သေမသွားပဲ ဆက်တောင်နေတုန်းပဲ။
မမဟာ သူ့ထဘီကိုကှငျးလုံးခြှတျခလြိုကျပွီးတောငျနဆေဲဖွစျတဲ့လီးပေါျ ခှထိုငျရငျး စောကျခေါငျးထဲကိုစိုကျသှငျးလိုကျပါတယျ။ ““ ဗွစျ ဗွစျ ဗွစျ ဒုတျ အငျ့ ”” လီးဟာ သိပျမကပြျပမေယျ့ သိပျလဲမခြောငျလှတဲ့ စောကျခေါငျးထဲ အခကျအခဲမရှိဝငျသှားပမေဲ့ ရှညျတဲ့လီးမို့ သားအါမျကို သှးထောကျမိပါတယျ။ ခြိုရီတစျယောကျ အငျ့ကနဲခါဆငျးသှားပါလရေော။ ဒါပမေယျ့ အရငျက အကငြျ့ရှိပုံရတယျ မနားပဲ အသာကိုယျကိုကွှလိုကျ နှိမျ့လိုကျနဲ့ ဆောငျ့နပေါရော ။ ““ မမ မမ ကောငျးလိုကျတာ မမရယျ သိပျကောငျးတယျ မမကို ခစြျမိသှားပွီ နာနာဆောငျ့လေ မမ ဘာလဲ သားအိမျနာမှာ စိုးလို့လား ကြှနျတောျရဲ့ သှေးထိုးပငျ့ကောျ စကားတှကွေောငျ့ ခြိုရီဟာ ကြှနျတောျ့ရငျဘတျကိုလကျထောကျအားယူရငျး နို့ကွီးတှလှေုပျပွီး ပွုတျကတြော့မတတျ အားရပါးရ ဆောငျ့ပေးပါတယျ။ ပါးစပျကလဲ တအငျးအငျးနဲ့ ခဏခငြျးအတှငျးမှာပဲ နှစျယောကျလုံး ခြှေးတှရှှေဲသှားပါတယျ။ သူကလဲဗြာ အရညျတှကေပြဲကနြိုငျတယျ။ ကြှနျတောျ့လမှှေးတှေ စိုရှှဲပွီး ကွမျးပွငျပေါျမှာလညျး အိုငျနပွေီ။ စောကျခေါငျးက မခြောျလို့သာပေါ့။ တဖွေးဖွေးနဲ့ နှုတျခမျးခငြျးစုပျယူသလို နို့တှနေဲ့ ရငျဘတျကို ဖိကပျထားပါတယျ။လီးဟာသားအိမျကိုဒုတျကနဲဒုတျကနဲ ဆောငျ့မိသလို သူ့နှုတျကလဲ တအငျးအငျးနဲ့ မောသံကွီးထှကျနပေါတယျ။ စောကျခေါငျးဟာ လီးကိုရစျထားပွီး လီးဒစျကအသားနုလေးတှဟော သားအိမျမှာ သှားဆာငျ့တာကို တိုကျခငြျးပစျ ဒုံးပြံတီထှငျတဲ့ သိပ်ပျံပညာရှငျတစျယောကျက သူ့ဒုံးပြံပစျမှတျကိုထိရငျဖွစျမတဲ့ပီတိထကျ ကြှနျတောျဖွစျတဲ့ ပီတိကပိုမှာပါ။
မကွာပါဘူး (၁၅မိနစျကြောျပါတယျ) ခြိုရီဟာ တအငျးအငျးနဲ့စောကျဖုတျထဲကအရညျတှပေနျးခလြိုကျပွီး ကြှနျတောျကို ခှဖကျပွီး တစျဖကျကိုလှိမျ့ခလြိုကျပါတယျ။ ကြှနျတောျအပေါျကိုရောကျသှားတော့တာပေါ့။ အခုတော့ကြှနျတောျဆောငျ့ရမညျ့ အလှညျ့ပဲ။ မိနျးမတို့ရဲ့ စိတျက အတောျဆနျးကယြျသားဗြ။ အရုပျလိုပဲ ကိုယျကလိုကျရငျသူပွေး ကိုယျပွေးရငျသူလိုကျသကိုး။အခုပဲကွညျ့လေ မမြှောျလငျ့ပဲ မုတျဆိတျပြားမှာ ပြားရောပိတုနျးရော စှဲတာ။ ဒူးကှေးပေါငျကားပွီး ဖွဲပေးထားတဲ့ ခြိုရီစောကျဖုတျထဲကို ကြှနျတောျ့လီးအဆုံးအထိနှစျသှငျးလိုကျပါတယျ။ ““ အငျး ကောငျးလိုကျတာ မောငျလေးရယျ သိပျကောငျးတာပဲ ”” ပွီးတော့လီးကို ဒစျမွုပျရုံလေးခနြျပွီး ပွနျထုတျလိုကျပါတယျ။ အံတစျခကြျကွိတျလိုကျပွီး စကဒျဒုံးကညြျတစျလုံးလို အားနဲ့ဆောငျံလိုကျတယျ။ ခြိုရီရဲ့ သားအိမျကို ဒုတျကနဲ ဆောငျ့ပွီး ခြိုရီတစျယောကျ ကုနျးတတျသှားပါတယျ။ စောကျခေါငျးထဲကလဲ ပွစျနတေဲ့ အရညျတှပှေကျကနဲ အံကလြာပါတယျ။ ဒီလို အခကြျနှစျဆယျလောကျလဲ ဆောငျ့ပွီးရော ခြိုရီစောကျခေါငျးထဲကရော ကြှနျတောျ့လီးပါ ပူလာပါတော့တယျ။
ဒီတော့ ခပျမွနျမွနျလေးပွီးအောငျ မွနျမွနျပဲဆောငျ့ပေးလိုကျတာ ခြိုရီစောကျဖုတျအတှငျးသားတှဟော ကြှနျတောျ့လီးကို သတ်တျဝါတစျကောငျလိုစုပျခလြိုကျတော့။ အမလေးဗြာ တစျကိုယျလုံးမှာရှိတဲ့ သှေးတှဟော လီးထဲက ပနျးထှကျလာသလား အောကျ့မေ့ရတယျ။ သုတျရညျတှတေလဟော ခြိုရီရဲ့ သားအိမျကို အားရပါးရ ပနျးခလြိုကျပါတယျခြိုရီလဲအငျမတနျအားရတဲ့ပုံစံနဲ့ ဖငျကွီးတှကေော့တကျပွီး ကြှနျတောျ့လီးကို သားအိမျနဲ့ ညှပျနိုငျသမြှ ညှပျထားပါတော့တယျ။ မောမောနဲ့ ခြိုရီပေါျ ထပျကညြပီး မှိနျးနတေဲ့ ကြှနျတောျ့ကို ခြိုရီက ပှတျသပျပေးရငျး မကြျနှာ တစျပွငျလုံးနရောလပျမကနြျရအောငျ လြှောကျနမျးနပေါတယျ။ ““ မောငျလေး အိမျထောငျနဲ့လား ”” ““ ဟငျ့အငျး လူပွို လူပြိုမဟုတျဘူးနောျ ရရစျနဲ့ ပွိုတဲ့ လူပွို ”” ““ မငျးလီးကွီးက သိပျကောငျးတာပဲကှယျ မမဖွငျ့ အခုထကျထိတောငျ စောကျခေါငျးထဲမှာ အရသာတှေ့နတေုံးပဲ ”” ““ မမယောကျြား ရော ”” ““ သူကဆုံးသှားပွီလေ မမလဲသူဆုံးကတဲက ဘယျယောကျြားနဲ့မှ မအိပျရ အခှငျ့အရေးကလဲမရ ယောကျြားလဲမတှေ့တော့ မမရဲ့စိတျတှကေို အတငျးခြုပျထားရတယျ အခေါငျးထဲမှာလညျးမခံနိုငျအောငျယားလှနျးလို့ ငိုခဲ့ရတဲ့ ညတှလေညျး မနညျးဘူး ကှယျ အခုမောငျလေးနဲ့ အားရပါးရ လုပျကိုငျရတော့မှ မမစိတျတှငွေိမျရတော့တယျ မငျးနောကျဆိုနေ့တိုငျးလာပေးနောျ မောငျလေး ”” ““ ရှငျတောျတောျ ယုတျမာပါလား ဟငျ ညီမကိုရအောငျခြိုငျပွီးတော့ မမကိုပါယူတယျ ရှငျလူယုတျမာ ဟငျး ဟငျး ဟငျး ”” ဟိုကျ … ဘယျတုနျးက ခြိုခြို နိုးပွီး အနားရောကျလာတယျမသိဘူး … ကှိုငျပဲ။ .. ““ ဟဲ့ ညီမလေးနအေုံး ဒီကစ်စျဟာ သူဘာမှလုပျတာမဟုတျဘူး မမစလို့ဖွစျရတာ မမလဲမနနေိုငျလှနျးလို့ သူကိုကပျရတာပါကှယျ။
နင်သူနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တယ်တာလဲ သိပြီးသား နင့်ထဘီမှာသွေးတွေပေပြီး နင်တို့နှစ်ယောက်အတူ လမ်းလျှောက်လာကတဲက နင်တို့ ကိစ္စ်ပြီးခဲ့မှန်းသိတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ ငါသူ့ကိုစည်းရုံးရဲတာပေါ့ ”” ““ ဟင် မမသိရက်နဲ့လုပ်တယ် ဟုတ်လား ရက်စက်လိုက်တာ မမရယ် မမလင်ယူပြီးတာတောင် သူများရဲ့ ”” ““ ဟဲ့ မိန်းမတွေရဲ့ သဘောနဲ့ ခံစားချက်ကို နင်ကြီးမှသိလာမယ် ညီမလေးရယ် ငါမနေနိုင်လွန်းလို့ သူ့ကိုလုပ်ခိုင်းရတာပါ ”” ““ မနေနိုင်ရင် ခြံအလုပ်သမား ထွန်းတင်နဲ့ အိပ်ပါလား အခုတော့ ချောချောနုနုလှလှလေးကိုမှ အရယူရသလား ”” ““ ပြောပါ ညီမရယ် ပြောပါ မမရဲ့အပြစ်ပါပဲ ”” ““ လက်ခုပ်ဆိုတာ နှစ်ဖက်တီးမှမြည်တာပါ ”” ““ သူနဲ့ မဆိုင်ပါဘူး ကွယ် ”” ““ ဆိုင်တယ် ဆိုင်တ ကျမကို အပျိုရည်ပျက်အောင်လုပ်ပြီးတော့ ရက်တောင်မပြောင်းမခြားပဲ အစ်မရင်းနဲ့ စိတ်ရှိလက်ရှိလုပ်နိုင်တဲ့လူကို ကျမဘယ်လိုလုပ်ခွင့်လွှတ်နိုင်ရမလဲ ”” ““ ကဲ ညီမရယ် မမတို့နှစ်ယောက်လုံး သူနဲ့အညီအမျှချစ်ကြတာပေါ့ကွယ် ”” ““ ဟင့်အင်း မရဘူး မမကလင်ယူဘူးတော့ သူ့ကိုပိုဆွဲဆောင်နိုင်မှာပေါ့ သူ မမကိုချစ်မှာပဲပေါ့ ”” ““ မဟုတ်ပါဘူး ချိုချိုရယ် မင်းလေး သဝန်မတိုစပ်းပါနဲ့ ကိုယ်မင်းကိုပိုချစ်ပါတယ်ကွာ။ မမကိုလဲ သနားမိတာပေါ့ သူလဲလူသားပဲ ဆန္ဒ်လေးတွေတော့ရှိမှာပေါ့ နဲနဲကိုယ်ချင်းစာပါအုံး အချစ်ကလေးရယ် ”” ကျွန်တော်တို့ အခြေအတင်ပြောနေတုံး စိုရွှဲပြီးပြောင်လက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို တလှည့် ဖြူပြစ်ပြစ် အရည်တွေ ယီးလေးခိုနေတဲ့ ချိုရီစောက်ဖုတ်ကို တလှည့် ချိုချိုတစ်ယောက် မျက်စိကစားနေပါတယ်။
ဒါကိုသတိထားမိတဲ့ကျွန်တော်ဟာလီးကိုအတင်းတောင်လာအောင်အားစိုက်ပြီး မသိမသာ ထောင်ပေးနေမိတယ်။ ““ သူကလဲ အမျိုးမျိုး အခုနကပဲ ချိုချိုကို ချစ်ပါတယ်လေး ဘာလေးနဲ့ အခုနံရံတစ်ဖက်ခြားရုံနဲ့ တခြားတစ်ယောက်ကိုချစ်တဲ့ သူကို ဘယ်လို ယုံရမှာလဲ ”” ““ အိုး ယုံရမှာပေါ့ကွာ။ မင်းတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံးကို ပိုင်ရမှတော့ ဘယ်သူနဲ့သွားပြီး ရှုပ်နေနိုင်တော့မလဲ မင်းကလဲချစ်ဖို့ကောင်း မမကလဲကြိတ်စရာကြီးဆိုတော့ ကိုယ်မင်းတို့နားပဲကပ်နေမှာပါကွာ ”” ““ ကဲ ညီမလေးလာ မမဘေးမှာလာထိုင် ”” ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အိကနဲ ထိုင်ချလိုက်တဲ့ ချိုချိုကို ကျွန်တော်က ထဘီချွတ်လိုက်သလိုသူ့အစ်မကလဲ အင်္ကျီကို ချော့မော့ပြီး ချွတ်ချနေပါတယ်။ ပထမတော့ ရှက်သလိုလုပ်နေပေမဲ့ သူ့အစ်မက အမျိုးမျိုးနားချပြီး ကိုယ်တုံးလုံးလုပ်လိုက်ပါတယ်။ မီးရောင်အောက်မှာ စံချိန်မှီ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နဲ့ဒီမိန်းကလေးနှစ်ယောက်ဟာ ရှေးခေတ်ရောမ ကျောက်ရုပ်လေးတွေလို အင်မတန်လှပနေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကို ကျွန်တော်တောင် နတ်သားတစ်ပါးလို အထင်ရောက်မိပါရဲ့။ ဟုတ်တယ်လေ အခုလဲ နတ်စည်းစိမ်ကို ခံစားနေရတယ်မဟုတ်လား။ အမယ်မယ် အကြီးမက ရဲတင်းသလောက် အငယ်မက ရှက်နေသဗျာ။ ပေါင်လေးကိုလိမ်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ဖွက်ထားတယ်။ ဒါကိုက ချစ်စရာတစ်မျိုးပဲ။ ““ ညီမလေး ပေါင်ကိုစိမထားနဲ့ကွယ် ဘာလဲရှက်လို့လား မရှက်ပါနဲ့ ညီမလေးရယ် ညီမလေးက ကံကောင်းတယ်လို့မှတ်ထား။
အစ်မကိုယ်တိုင်က ညီမလေးကိုလက်တွေ့ လူ့ဘဝရဲ့အရသာကို သင်ပေးတယ်ဆိုတာ အင်မတန်ဖြစ်နိုင်ခဲတဲ့ကိစ္စ်ပဲ။ အခု မမက ညီမကို ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ယောက်ျားကိုကြိုးကိုင်နိုင်တဲ့နည်းတွေ သင်ပေးမယ်နော် ရှက်မနေနဲ့ ”” ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူ့ညီမရဲ့ နားရွက်လေးတွေကို လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့ပြီးနှုတ်ခမ်းထဲ ငုံပြီး စုပ်ယူနေပါတယ်။ ကောင်မလေးခမျာ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထပြီး သူ့အစ်မရဲ့ နို့တွေကို ကိုင်မိကိုင်ရဆြုပ်ထားပါတယ်။ နားရွက်တွေကနေ တရွေ့ရွေ့နဲ့ ချိုချိုရဲ့နှုတ်ခမ်းစုံကို ငြင်ငြင်သာသာငုံပြီး စုပ်ယူနေပြန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အငြိမ်မနေတော့ပါဘူး။ လုံးဝိုင်းကြီးမားလှတဲ့ ချိုရီရဲ့ နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး နို့သီးတွေကို ငုံပြီးစုပ်ယူပေးနေတယ်။ အခုနက အရှိန်မသေသေးတဲ့ နို့အုံဟာ ပြန်ပြီးတင်းမာလာပြန်ရော။ နို့အုံတစ်ခုလုံး ဖန်တုံးကြီးလို တလက်လက်ဖြစ်အောင် လျှာနဲ့ လျှောက်ယက်ပေးနေတယ်။ သူလဲအရသာတွေ့ပုံပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့အရသာတွေကို သူ့ညီမကိုလွှဲပေးလိုက်ဟန်တူတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ ချိုချို လည်ပင်းတစ်လျှောက်တရွရွနဲ့ ပင့်ကူတစ်ကောင် လမ်းလျှောက်သလို လျှောက်သွားနေပါတယ်။ လျှာကလဲ တို့လိုက်ထိလိုက်နဲ့မို့ ချိုချိုတစ်ယောက် တဟင်းဟင်းနဲ့ တွန့်လိမ်နေပါတယ်။ သူ့ညီမနို့တွေကို ချိုရီဟာ ငြင်ငြင်သာသာနဲ့ နယ်ပေးနေပါတယ်။ တကယ့်ကို ယုယုယယနဲ့ ခင်ဗျာ။ ကြွေကျမယ်များထင်နေသလားမသိ။တရွေ့ရွေ့နဲ့ သူ့ညီမရင်ဘတ်ကို လျှာနဲ့လျှောက်ယက်ပေးနေတယ်။
ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးမှာလဲ အနီရောင်ကွက်တွေ ထင်နေအောင်ပါပဲ။ ပါးစပ်နဲ့စုပ်ပြီး ယက်ပေးနေတယ်။ ပတ္တ်မြားတွေရင်ဘတ်ပေါ်မှာ တင်ထားသလားပဲ။ ချိုရီဟာဒီပညာတွေ အတော်လိုက်စားဟန်တူပါရဲ့ ချိုချိုကို ပညာကုန်သုံးပြီး ထလာအောင် ရွလာအောင် ကြွလာအောင် လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဖွဖွလေးနမ်းရင်းနဲ့ ချိုချိုစောက်ဖုတ်ဆီကို ခရီးဆန့်နေပါတယ်။ စောက်မွှေးနုနုလေးတွေကို လေနဲ့မှုတ်ပေးရင်း ယုယကြင်နာဟန်နဲ့ ကြည့်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆီးခုံပေါ်က အပြင် နှုတ်ခမ်းကြီးနှစ်ခုဆုံတဲ့ စောက်ဖုတ်ချိုင့်လေးကို ငုံပြီး စုပ်ယူနေမိတယ်။ ကျွန်တော်ကရော ကျွန်တော်လဲအငြိမ်မနေပါဘူး။ ချိုရီနို့တွေကို အားရအောင်စုပ်ပြီး လေးဘက်ထောင်ပေါင်ကားထားတဲ့ချိုရီရဲ့ ဗိုက်အောက်ခေါင်းသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ တည့်တည့်နေရာယူလိုက်ပါတယ်။လုံးကျစ်တင်းမာနေတဲ့ တင်ပါးကြီးကို အသာဆွဲနှိမ့်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာပေါ်ရောက်အောင် ဖိချလိုက်ပါတယ်။ ပေါင်ကားထားလို့ စောက်ဖုတ်ဟာ ပြဲနေပြီး အတွင်း နှုတ်ခမ်းဟာ နှင်းဆီတစ်ပွင့်လို နီညိုရောင် သန်းပြီးပွင့်ဖတ်တွေလို ခွေလိပ်နေလေရဲ့။ ချိုရီလဲ ချိုချိုစောက်ဖုတ်ထဲက တရွေ့ရွေ့နဲ့ လျှာကလေး သွင်းရင်း စောက်စေ့ကလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ မထိတထိ ကလိပေးနေပါတယ်။ ချိုချိုဟာ ပြင်းပြတဲ့ ဝေဒနာကြောင့် တွန့်လိမ်ပြီး ချွေးဆီးတွေကျလာပါတယ်။
ဒါပေမယ့်သူ့အစ်မကလဲ ညီမလေးကို စေတနာအပြည့်နဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်မနဲ့အသာဖြဲရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ နစ်သထက်နစ်အောင် မျက်နှာကို ထိုးသွင်းနေပါတယ်။ ““ မမ မမ အင်းဟင်း ဟင်း ဟင်း ချိုချို မနေတတ်တော့ဘူး မမရဲ့ ”” ဟုတ်ပါတယ် ချိုချိုမနေနိုင်ပါဘူး ချိုချိုမနေနိုင်သလို ချိုရီလဲမနေနိုင်ပါဘူး သူရဲ့ အဆီတွေပြည့်ပြီးဖောင်းတင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်မှာ ကျွန်တော်ရဲ့ လျှာကြီးထဲ့ပြီး တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ယက်ပေးနေမိတယ။ စောက်စေ့ကလေးဟာ သူတကာထက်ကြီးတာမို့ ထင်ထင်ရှားရှား သိနိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာညှပ်ပြီး လျှာနဲ့ အသာပွတ်ပေးတော့ ချိုရီခမျာ ဖင်ကြီးတွေကို နှိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ အတော်ကြီး အရသာတွေ့နေတယ်ခင်ဗျာ။ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လျှာကြီးကို အသာထည့်ပြီး မွှေယက်ပေးနေမိတယ်။ စောက်ခေါင်းရဲ့ အသားလေးတွေ နူးညံ့လိုက်လေခြင်း တကယ့်ကို ဝါဂွမ်းကလေးလိုပျော့အိပြီး နွေးနေတယ်။ သူ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားခွေလိပ်ကလေးတွေကို ငုံပြီး ယုယုယယ စုပ်ထားတော့ အားရလွန်းလို့လား မသိဘူး။ ““ ဘူ ”” ကနဲ လေတွေပန်းထွက်လာပါတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲ ကနဲနဲကျလာတဲ့ အရည်တွေကို လက်နဲ့တို့ပြီး ဖင်ပေါက်ဝကို အသာထိုးတဲ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လက်ညှိုးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လုပ်ပေးနေတော့ ချိုရီခမျာ အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့ပြီး ကျွန်တော့်ပါးစပ်ပေါ် စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖိကပ်ထားပါတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ ချိုချိုတစ်ယောက် အသက်နှုတ်ခံရသလို ဝူးဝူးဝါးဝါး အော်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ စီးကျလာပါတော့တယ်။ ချိုရီလဲ လက်လွှတ်မခံပဲထွက်သမျှဟာတွေကို ကန်ထရိုက်ယူသလို လောဘတကြီးနဲ့ ယက်မြိုချလိုက်ပါတော့တယ်။
ချိုချိုကတော့ကောင်းလွန်းတဲ့အရသာကိုပက်လက်ကလေးငြိမ်ခံပြီး မှိန်းနေလေရဲ့။ ရှေးမနှောင်းမှာပဲ ချိုရီလဲ ကျွဲမတစ်ကောင်သေးပေါက်သလို စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေ ပါးစပ်နဲ့အပြည့် ဝေါခနဲသွန်ချရင်း အိပ်ယာပေါ် လဲကျသွားပါတော့တယ်။ ခဏနားပြီး ချိုရီဟာ ကျွန်တော့်လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်မှာတေ့ရင်း စုပ်လိုက်ယက်လိုက် လျှာနဲ့ကလိလိုက် ခေါင်းကို ရှေ့တိုး နောက်ငင်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတဲ့ ပုံစံမျိုးစုံ ကလိပေးနေလိုက်တော့ ဘသားချောလဲ ရဟန္တာ်မှ မဟုတ်တာ ငေါက်ခနဲ ထလာပါရော။ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ရွေးသလိုလိုနဲ့ တယမ်းယမ်းရယ်။ သံချောင်းကြီးလို တင်းမာနေတဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ငုံရင်း မြှင်းပြီး ညှစ်နေလေရဲ့။ ““ အိုး မမရယ် ကောင်းလိုက်တာ အင်း ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် အိုး အား အား အား ယား ”” ကျွန်တော့်ရဲ့ ဝေဒနာကို ခင်ဗျားတို့တွေ့ရင် သနားသွားမယ်။ လူးလိမ့်ပြီး အံကြိတ်လိုက်၊ လက်သီးဆုပ်လိုက်နဲ့ အပြင်းအထန် ဝေဒနာခံစားနေရတာကိုး။ သူမရဲ့ ခေါင်းကို ဆံပင်အရင်းကကိုင်ပြီး လီးနဲ့ အတင်းဆောင့်နေမိတယ်။ ““ မမ….. မမ….. အိုး….. အား….. ပြီးတော့မယ်။ ပြီးတော့မယ်….. ပြီးပြီ….. ပြီးပြီ….. အား….. ”” ရေစုပ်စက်နဲ့ စုပ်တင်လိုက်သလို လီးထဲက တရှိန်ထိုး ထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ ချိုရီရဲ့ အာခေါင်ထဲကို ဝုန်းဆိုပန်းထွက်ပြီး မျိုချစရာမလိုပဲ လည်ချောင်းကနေတဆင့် ဝမ်းထဲထိ ရောက်သွားပါတယ်။ (၁၅)မိနစ်လောက် မှိန်းပြီး သူ့ညီမချိုချိုခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ဆွဲမလိုက်ပြီး မတ်တပ်အနေအထားနဲ့ ဖြဲပြီးကိုင်ထားပါတယ်။ ချိုချိုရဲ့ ဖင်ဟာ ကြမ်းနဲ့လွတ်ပြီး လေထဲမြောက်နေတာပေါ့။
ချိုချိုရဲ့ပေါင်ကြားထဲအသာဝင်ပြီးပြန်ပြီးတောင်မတ်စပြုနေတဲ့ ငပဲနဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် လိုက်ပွတ်ပေးနေတော့ ချိုချိုဟာ တဟင်းဟင်းနဲ့ အချက်ပေးလာပါတယ်။ ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကို စုံကိုင်ပြီး ဟနေတဲ့ စောက်ခေါင်း၀ ဒစ်တေ့လိုက်ပါတယ်။ အသက်အောင့်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်ပါတယ် လီးဟာ တဗြစ်ဗြစ်နဲ့ထစ်ထစ်ဝင်သွားပြီး ဒုတ်ကနဲ အသံထွက်လာပြီး ချိုချိုလဲ တအားအားနဲ့ ငြီးနေပါတော့တယ်။ အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘူး။ တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတဲ့ ခါးကိုလက်နဲ့ငြိမ်အောင် စုံကိုင်ရင်း မညှာတမ်းဆောင့်လိုးပေးနေမိတယ်။ ချိုချိုလဲကြည့်ရတာ အားရပုံပဲ ကိုင်ထားတဲ့ခြေကျင်းဝတ်တွေကို ပိုပြဲအောင်ဆုပ်ကိုင်ပြီးပေါင်ကို ထပ်ဖြဲလိုက်သလို ပိုပြီးလည်း မြင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ စိတ်ရှိသလို မြန်မြန်တစ်မျိုး နှေးနှေး တစ်ဖုံ အားရပါး ဆောင့်နေမိတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လီးကို အဆုံးထိထည့်ပြီး လော်ရီကားတွေ ဂေါက်ကြီးနဲ့ စက်နှိုးသလို မွှေပေးလိုက်တော့ ငယ်သံပါအောင် အော်ပါလေရော။ အခုနက ရခဲ့တဲ့ ဒဏ်ရာတွေလဲ ပြန်ပေါက်ပြဲပြီး သွေးတွေကျလာပြန်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးတစ်ခုလုံး နီရဲပြီးဆေးဆိုးထားသလိုပါပဲလား။ ကျွန်တော့်စိတ်ထင် အချက် (၁၀၀- ၁၂၅)လောက်လဲ ဆောင့်ပြီးရော ချိုချိုစောက်ခေါင်းက သွေးတွေနဲ့ ရောနေတဲ့ အရည်တွေတစိမ့်စိမ့် ဆင်းလာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လဲမခံနိုင်တော့ပါဘူး။ သားအိမ်နံရံကို ပစ်မှတ်ထားပြီး သုတ်ရည်တွေ မနားတမ်း ပန်းချလိုက်ပါတော့တယ်။ မောမောနဲ့ ပက်လက်လှန် အိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ပေါ် ချိုရီဟာ အုပ်မိုးရင်း သူ့ညီမသွေးတွေ အရည်တွေ ကျွန်တော်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေပေကျံနေတဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံရင်း ပေကျံသမျှကို စုပ်ယူနေပါတယ်။
ကျွန်တော့်ငပဲကလည်း ပွဲတိုင်းနိုင်စစ်သူကြီး တစ်ယောက်လို ခမောက်ကြီး တကားကားနဲ့ ခေါင်းပြန်ထောင်လာရော။ တောင်တာမှ တကယ့် သံမဏိချောင်းကျနေတာပဲ။ သိပ်အချိန်မဆွဲတော့ဘူး။ လေးဘက်ထောက်ပြန်ပြီးကုန်းပေးနေတဲ့ ချိုရီ စောက်ဖုတ်အိအိထဲလီးကို ရှောခနဲ သွင်းချလိုက်တယ်။ ချိုရီကတော့ ကြိုက်တဲ့ပုံပဲ .. ပိုထိတဲ့နည်းကိုး။ တအင်းအင်းနဲ့ ဝင်လာသမျှအချက်တိုင်းကိုတောင့်ခံနေတယ်။ ချိုင်းအောက်ကနေ လက်လျှိုပြီး နို့သီးတွေကို ဆုပ်ချေပေးနေရင်း လီးကို ဒုတ်တစ်ချောင်းလို သတ်မှတ်ပြီး သားအိမ်ကွဲမတတ် ဆောင့်ပေးနေမိတယ်။ ချိုရီခမျာ အရှ့ကို စိုက်ကျသွားပြီး ပေါင်လဲ ကားသထက်ကားလာပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ ရမက်မီးကြောင့် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို ညှာတာရမှန်းမသိတော့ပါဘူး။ ညှာလဲ ဒီမိန်းကလေးက ကြိုက်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ ဒီတော့ မနားတမ်း တအုန်းအုန်းမြည်အောင် ဆောင့်တော့ ခိုင်လှပါတယ်ဆိုတဲ့ တဲလေးဟာ သိမ့်သိမ့်တုန်နေတယ်။ ““ အား….. အား….. ”” နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူပြီးလို့ အသက်ထွက်သလိုအော်ရင်း ထပ်ကျသွားပါတော့တယ်။ ပြီးပါပြီ။
ZG
ႏွာေခါင္းေလးလဲ တစ္မ်ိဳးခ်စ္စရာေလးပဲ။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ အဆိုးဆုံးကေတာ့ ပါးစပ္ပါပဲ။ ေတာ္ေတာ္ျပဲတယ္ခင္ဗ်။ ႏွုတ္ခမ္းကလည္းထူေနေတာ့ က်န္ေတာေတြမလွရင္ေတာ့ သူဟာ သိပ္႐ုပ္ဆိုးသြားလိမ့္မယ္ထင္တာပဲ…..အခုေတာ့ သိပ္ခ်စ္စရာေလးေပါ့ဗ်ာ။ မ်က္ႏွာေလးေထာင့္က်က်ေလးမို႔ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာမဲ့ပုံပဲ။ သေဘာက ဘဝကိုရဲရဲရင္ဆိုင္မယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့…..ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ပူးကပ္ေနလို႔ ရဲရဲရင္မဆိုင္ရဲပဲ…..ရွိုးတိုးရွန္႔တန္႔ျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔ရဲ့လုံးက်စ္တဲ့ ရင္သားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို တင္းတင္းႀကီး ဖိကပ္ထားေလရဲ့…..အကၤ်ီပါးေလးဝတ္လာခဲ့တာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရအုံးမယ္။ သူလဲအကၤ်ီအႏြမ္းရွန္သားေလးပဲ။ ေဘာ္လီခံေနလို႔ နဲနဲေထာင္ေနတယ္…..ကားတစ္ခ်က္ေဆာင့္တိုင္း သူ႔ရင္သားအိအိေလးေတြဟာကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ႂကြက္သားနဲ႔တင္းမာေနတဲ့ လက္ေမာင္းေတြနဲ႔ဖိၿပီး ေခ်ေပးသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ဆုတ္လို႔လဲမရ။ေဘးေရွာင္လို႔လဲမရနဲ႔ အခက္အခဲေတြ႕ေနရွာတယ္။
အိုး…..ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနာက္ဆုတ္ခြင့္ဘယ္ေပးမလဲ…..ကားေပၚမွာ ထုတ္ဆီးတိုးပစ္မယ္ေပါ့….. ေကာင္မေလးရဲ့ေပါင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ေပါင္ေတြပူးကပ္ေနတယ္။ က်စ္က်စ္တင္းတင္းေလးေတြမို႔အရသာထူးလွပါတယ္…..မသိမသာေလး သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ကိုရေအာင္ထိုးသြင္းလိုက္မိတယ္။ ေကာင္မေလးကလဲသိတယ္ဗ်…..အထည့္မခံဘူး။ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းစိထားၿပီး…..ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြ ကို ဒူးနဲ႔ဖိတြန္းထားတယ္…..ရွင္ေရွ႕မတိုးနဲ႔ေနာ္….. ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ကၽြန္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္လာပါတယ္။ ရပါတယ္ေလ။ ေစာင့္ၾကည့္ရတာေပါ့။ စိတ္ထဲက…..ဘုရားပြဲလွည့္ေနတယ္…..ေခၽြးစီေတြက်ေနၿပီ. ….ရင္ထဲမွာေမာေနတယ္။ ရမက္ေဇာေတြေပါ့။ ““ဝုန္း…..”” ““အမေလး…..ဟဲ့…..ဘယ္လိုေမာင္းတာလဲ။”” ကားက တစ္ခ်က္ဘရိတ္အုပ္လိုက္ေတာ့ လူေတြအကုန္လုံး အေျခပ်တ္ကုန္ပါတယ္….. အခြင့္အေရးေစာင့္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာလည္း ယိုင္သြားတဲ့ေကာင္မေလးကို ဖမ္းထိန္းလိုက္သလို….. ဟသြားတဲ့ၾကားမွာလည္း ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ကိုထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္။ သူ႔လက္ေမာင္းကို ကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မျဖဳတ္မိဘူး….. သူကလဲ ဘာမွမေျပာဘူး….. ဒါေပမယ့္ေနာက္မွသတိဝင္လာၿပီး အတင္း႐ုန္းထြက္လိုက္ပါတယ္။
သူ႔ေပါင္ၾကားထဲဝင္ေနတဲ့ေပါင္ကိုေတာ့ ျပန္ထုတ္လို႔မရေတာ့ဘူး….. ခရီးလြန္ေနၿပီေလ….. ဟဲ….. ဟဲ….. ။ ေပါင္ကိုေတာင့္ထားေပမယ့္ ကားအေမာင္းၾကမ္းေတာ့….. တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔….. ပူေႏြးတဲ့…. ေပါင္ခြၾကားကို….. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ေပါင္ရင္း ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားပုံမရဘူး….. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ပေလကပ္ပုဆိုးနဲ႔ သူ႔ရဲ့တ႐ုတ္ပါတိတ္ကိုေက်ာ္ၿပီး သူ႔ဆီးခုံေမႊးေတြနဲ႔….. ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအေတြ႕ကို….. ခံစားေနရတယ္။ ရွက္လို႔ထင္ပါရဲ့…..ေခါင္းကေလးငုံ႔ထားတယ္….. ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေပၚ….. ေခါင္းမွီထားသလိုပါပဲ….. ေဘးအျမင္ကေတာ့…. ရည္းစားေတြေပါ့…..။ ကားတစ္ခ်က္ခုန္တိုင္း တစ္ခ်က္ေကြ႕တိုင္း ဘရိတ္အုပ္တိုင္း သူ႔ေစာက္ဖုတ္ ေႏြးႏြးေလးကို ေပါင္နဲ႔ ပြတ္ေနသလိုပါပဲ။ ေနာက္ကလူေတြကလည္း ဖိတြန္းေနေတာ့…..သူ႔ကို ထပ္ၿပီးႏွိုးဆြေနသလိုပါပဲလား။ သူလဲ ေမာဟန္ရွိေနပါတယ္…..အသက္ရွုသံျပင္းျပင္းေလးေတြကို ၾကားေနရတယ္ေလ။ အေျခအေနေကာင္းလာတယ္ေတာ့ထင္တာပဲ။ အဆင့္တက္လို႔ ထေအာ္ရင္….. ေသာက္ရွက္ပဲ….. ရဲရင္မင္းျဖစ္လို႔ဆိုထားတယ္မဟုတ္လား…..အခ်စ္ ဧကရာဇ္ဘြဲ႕ခံဖို႔ ဘိသိတ္ပလႅ္င္ကိုစလွမ္းလိုက္တယ္….. ဘယ္လိုလွမ္းလဲသိလား….. ဘယ္လက္ကို အသာေလး ေအာက္ခ်လိုက္တယ္….. ေညာင္းသလိုလိုေပါ့…..။ ႏူးညံ့တဲ့ရင္သားေတြကို လက္ခလယ္နဲ႔ ပြတ္မိတယ္….. ဖမ္းတိင္လိုက္မလို႔ပဲ….. ဒါေပမယ့္….. ေစာင့္ဦးေလ။ ဗိုက္ကိုအသာေလးေမွးရင္း ရွပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ဆီးခုံမွာ ဂိတ္ဆုံးသြားတယ္….. တစ္ခ်က္ေနာက္တြန္႔သြားေပမယ့္…..ေနာက္တြန္႔သြားတာကိုက လက္ကို ေနရာေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားတယ္။
လူကက်ပ္တယ္မဟုတ္လား…..ေစာက္ဖုတ္ တည့္တည့္ကို…..လက္ခုံကေရာက္သြားၿပီေလ။ အသာေလးပီတ္ေပးေနမိတယ္…..သူရဲ့ လက္တစ္ဖက္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို အသာဆုတ္ကိုင္လာပါတယ္။ အိုး…..ဒါဆိုရင္ အဆင္ေျပၿပီေပါ့…..ေၾကာက္စရာမလိုေတာ့ဘူး ရဲရဲသာ…..လွမ္းေတာ့။ ““ပဲခူးကလပ္ပါလား…..ပဲခူးကလပ္”” နားနားကပ္ၿပီးႏြားသိုးလိုေအာ္တဲ့ စပယ္ရာအသံေၾကာင့္ မိုးႀကိဳးပစ္ခံရသလို တုန္သြားတယ္ ““ေခြးမသား”” လို႔စိတ္ထဲက ေမတၱာ္ပို႔မိတယ္။ သူ႔ရဲ့ေအးစက္စက္ လက္ကို ႐ုန္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ခုံနဲ႔ ျပန္ပြတ္ေပးမိတယ္…..သူဟာ ႏွုတ္ခမ္းကိုကိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လက္ဖ်ံကို အတင္းကပ္ၿပီးတြန္းထုတ္ေနေလရဲ့….. ဘယ္ရမလဲ….. ေယာက္်ားဆိုတာ….. ဒီဘက္မွာ ဇြဲက ႏြားသိုးတစ္ေကာင္နီးပါးရွိတာမဟုတ္လား။ စာအုပ္ကိုကိုင္ထားရက္နဲ႔ဘဲ….. လက္ခလယ္ကို အသာထုတ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္တေလၽွာက္ ထိုးေပးေနမိတယ္။ အတြဲေၾကာင္းေလးထဲ ေရာက္သြားပါရဲ့….. ေကာင္မေလးခမ်ာ ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္က သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္ေနေတာ့ ေပါင္လဲစိမရ….. လက္ကိုလဲ တြန္းထုတ္ဖို႔အားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလာက္မရွိ ထဘီကိုတြဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ ဝင္ေနမိေတာ့ အသာေလးကလိေနမိတယ္။
လက္အေနာက္ျပန္ျဖစ္ေနလို႔ စိတ္ရွိသေလာက္ မလွုပ္ရွားနိုင္ဘူး….. ဒါနဲ႔…..။ ““ညီမ….. ဒီစာအုပ္ေလး ခဏေလးရယ္”” ဟုတ္တယ္ေလ….. ဘယ္လိုမွ အႀကံမထုတ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ေကာင္မေလးလဲ ဖီးလ္ဝင္ေနရာက အလန္႔တၾကားေယာင္ယမ္းၿပီး ကိုင္လိုက္ပါတယ္။လြပ္လပ္သြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့လက္ထဲ ျပန္သြင္းမလိုလုပ္လို႔ ကမန္းကတမ္းနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ဝါးနဲ႔ အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္….. ေကာင္မေလးခမ်ာ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိဘူး….. အေတာ္ရွက္သြားဟန္ တူပါတယ္….. မ်က္ႏွာလဲ ရဲလို႔….. နားရြက္ေတြလဲ တြတ္တြတ္နီလို႔ေလ…..။ သူ႔ရဲ့….. အထူးနယ္ေျမကိုပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ အုပ္ထားကၽြန္ေတာ္ကို ဘာလုပ္ရမွန္းလဲ မသိပါဘူး….. စာအုပ္ကိုလဲမခ်နိုင္ လက္တစ္ဖက္ကလဲ….. မယိုင္ေအာင္ ထိန္းထားရတာနဲ႔….. အေတာ္ကို ဒုကၡ္ေရာက္ေနပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ကို အသာပြတ္ေပးရင္း ေစာက္ေမြးေလးေတြကို ဆြဲဖြေပးေနမိတယ္….. ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္း ေလးထဲကိုလက္သြင္းၿပီး မ်ဥ္းဆြဲေပးေနမိတယ္…..။ ေကာင္မေလးခမ်ာ….. အသက္ရွုျပင္းလာၿပီး ႏွုတ္ခမ္းေတြ တုန္လာတယ္…..။ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ေအာက္ပိုင္းကအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ဘယ္သူမွ သတိမျပဳမိၾကဘူး…..။ ထဘီရဲ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အရသာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ ခံလိုက္ရလို႔ထင္ပါရဲ့ တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြါားတယ္။ ႏွုတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ရင္း ႀကိတ္ခံေနပုံဘဲ….. အပ်ိဳစင္ေလးထင္ပါရဲ့….. ဒီထက္ ထက္ေျပာရရင္ေတာ့ ေကာ္တာပဲ….. ပါကင္ကို စပါယ္ရွယ္ ေဖာက္တံနဲ႔ ေဖာက္ရအုံးမယ္။
ဘူတာ႐ုံ မွတ်တိုင်ေၾကာ်ေတာ့ လက်ထဲမွာ စိုတိုတိုဖြစ်လာတယ်….. လာပြီထင်ပါရဲ့….. ဘက်စ်ကားေပါ်မွာ လုပ်ရတာဆိုေတာ့ ေစာက်စိကိုရွာမေတွ႕ဘူး…..။ စွတ်လုပ်ရင်း ထဘီခပ်ကြမ်းကြမ်းက ေစာက်ေစ့ကို ခဏခဏပွတ်ေပးမိလို႔ ဆင်းလာတယ်ထင်ပါရဲ့….. တေဖြးေဖြးနဲ႔….. ရဲလာပါတယ်။ သူလဲ….. သိပုံပဲ….. သိပ်ရွက်နေတယ်ထင်ပါရဲ့ ေခါင်းကိုသာ အတွင် ငုံ႔ထားတယ်။ ေခါင်းကိုလေနဲ႔ အသာေလးမွုတ်ေပးလိုက်မိတယ်။ စိတ်အိုက်နေမွာပဲလို႔ ေတွးမိလို႔ပါ….. ။ ဟုတ်လဲဟုတ်တယ်….. ေခါင်းေလးေမာ့ပြီး လေကိုခံယူနေတယ်ေလ….. နဖူးဝင်းဝင်းေလးကို အနမ်းတစ်ပွင်႕ခႊေလိုက်တယ်။ ေကာင်မေလးလဲကြံရာမရပဲ လူကို ကိုယ်နဲ႔ ဖိတွန်းပါလေရော….. အရွက်ပြေပေါ့…. လက်ကေတာ့ ေစာက်ဖုတ်မြဳပ်နေတုန်းပဲ….. အရည်တွေရွွဲအိလို႔ေပါ့…..။ ““ျခာတိတ်….. ေမာ့ကြည်႕စမ်း”” ၾကႇန်ေတာ့ရဲ့ ေမာ်ဒန်အသုံးအႏွုံးေကြာင်႕ ဖၾတ်ခနဲ ေမာ့ကြည်႕လိုက်ေတာ့….. အို….. မၾက်ဝန်းမွာ မၾက်ရည်တွေပြည်႕လို႔….. အိုင်ပြီးေ ေစာက်ဖုတ်ကြားထဲက လက်ႏွုတ်ပြီး အေပါ်ကအသာေလးပွတ်ေပးနေမိတယ်။ ခဏနေမွ သူ႔ခါးကို ရဲရဲတင်းတင်းဖက်ပြီး သူ႔ကို ရင်ခွင်ထဲသွင်းထားလိုက်တယ်….. ခါးကလဲျဗာ ေသးလိုက်တာ….. ထွာဆိုင်ေလာက်ပဲရွိတယ်။ သူကေတာ့ ၾကႇန်ေတာ်႕ရင်ဘက်မွာ ေခါင်းမွီရင်း ငြိမ်နေလေရဲ့။ ႏွင်းဆီနံ့ေလး သင်းနေတယ်။တင်ပါးတွေဟာ ဂွမ်းဆိုင်လိုႏူးညံ့ပြီး လက်ကအသားထဲမြဳပ်ဝင်သွားတယ်….. ဖင်ကြားထဲေတာ့လက်မထဲ့ရဲေသးဘူး….. သိပ်ရွက်သွားအုံးမယ်…..။ ““
နံမယ္ ဘယ္လိုေခၚလဲ….. ”” မေျဖပါဘူး…..။ ““ ခ်ာတိတ္ကလည္းကြာ….. ဘာလဲကို႔ကို စိတ္ဆိုးေနလား….. မဆိုးပါနဲ႔ကြာ….. ျမင္ျမင္ျခင္း ခ်စ္မိသြားလို႔ပါ….. ေျပာေလ….. နံမယ္ေလး ေျပာပါ ”” မပြင့္တပြင့္နဲ႔ ““ ဘာလို႔ေျပာရမွာလဲ ”” ““ ဟဲဟဲ သိခ်င္တာေပါ့….. မင္းေလးရဲ့ အခ်စ္ဆုံးကိုကို ျဖစ္လာေတာ့မွာပဲကြာ….. ဒါဆို ဒို႔နံမယ္ေျပာမယ္….. ေက်ာ္ဝင္းေမာင္တဲ့….. ဒုတိယႏွစ္ သခၤ်ာအဓိက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပါ….. ေနတဲ့ေနရာကေတာ့ မင္းေျပာမွ ကိုကိုေျပာမယ္….. ကဲ….. မင္းနံမယ္ေျပာ….. မရႊီးနဲ႔ေနာ္….. အိမ္အထိလိုက္မွာ….. ေတာ္ၾကာ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာမွာ နံမယ္လိမ္ႀကီးပါေနအုံးမယ္။ ”” မ်က္လုံးေလးျပဴးေၾကာင္သြားတယ္….. သူ႔ပါးေလးကိုငုံ႔ေမႊးလိုက္ေတာ့….. ေဘးက ကုလားတစ္ေယာက္က ကားရိုက္တယ္ထင္ၿပီးျပဳံးၾကည့္ေနပါတယ္။ ““ ေျပာေလ နံမယ္….. ေျပာပါေနာ္ ”” ““ လိုက္မေႏွာက္ရွက္ရဘူးေနာ္….. ခ်ိဳခ်ိဳတဲ့ ”” ““ အိုး ယဥ္လိုက္တဲ့နံမယ္ေလး….. ခိုက္သြားၿပီကြာ….. လူေၾကာင့္နံမယ္ပါလွသြားၿပီ ”” အသာကပ္ညဳရင္းနဲ႔ -ီးေတာင္ေတာင္ႀကီးနဲ႔ ဗိုက္ကို ပြတ္ေပးေနမိတယ္….. မသိဘဲနဲ႔ေတာ့ေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္….. -ီးဟာဟိုထိုးဒီထိုးနဲ႔။ ““ ကဲ…. ဂိတ္ဆုံးၿပီ ”” ဟိုက္….. ေသာက္ေခြး….. ဘယ္လိုဂိတ္ဆုံးသြားတယ္မသိဘူး….. လူလဲေခ်ာင္ေနၿပီ….. ။ ဒါေပမယ့္ေခါင္းပိုင္းမွာ ရပ္ေနမိလို႔ေပါ့….. နို႔မို႔ဆိုရင္ ေစာက္ရွက္ပဲ။
ၾကႇန်ေတာ်ဆင်းရမဲ့မွတ်တိုင်က အျမားကြီးလွန်နေပြီ….. မတတ်နိုင်ဘူး….. သူ႔ေတာင်းကို လွမ်းယူပြီး သူ႔လက်တစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လို႔ ကားေပါ်ကဆင်းခဲ့ပါတယ်။ ““ ဘယ်မွာနေတာလဲ ”” ““ မလိုက်ခဲ့နဲ႔….. အိမ်ကမြင်သွားရင် အဆူခံနေရမယ်….. ”” ““ မလိုက်ပါဘူး….. နေရာသိရင်ေတာ့….. ေတာ်ပါပြီ။ ”” ““ ဟိုဘက်က စိုက်ခင်းထဲမွာ….. အိမ်ကေတာ့ ကရင်ခြံမွာ….. အခုပန်းရာသီမို႔ စိုက်ခင်းထဲလာနေတာ ”” ““ စိုက်ခင်းအထိ လိုက်ပို႔ေပးမယ်ေလ….. ”” ““ ဟင်းအင်း….. နေပါေစ….. ”” ““ အိုကွာ….. ပို႔ေပးရမွ ပြန်မယ် ”” ““ ဒီထက်ေတာ့ေၾကာ်ပြီးေတာ့ မလိုက်ရဘူးေနာ် ”” ““ အင်းပါ….. အချစ်ကေလးရယ် ”” သူ႔လက်ကို ဖြေထုတ်ပေမယ်႕ ၾကႇန်ေတာ်ကမလွတ်ပါဘူး….. အတင်းဆွဲထားေတာ့ မ႐ုန်းသာပဲ လက်တွဲလမ်းေၾလႇာက်ခဲ့ပါတယ်။ သူ႔လက်ထဲမွာ ၾကႇန်ေတာ့မွတ်စုစာအုပ်ေလး ရွိသလို ၾကႇန်ေတာ့လက်ထဲမွာလည်း သူ႔ခြင်းေတာင်းရွိနေပါတယ်။ အဆင်ကိုပြေလို႔….. ည ၈နာရီေၾကာ်မို႔ လူရွင်းနေပါပြီ….. သူ႔ခါးေလးကို ဖက်ချင်ပေမယ်႕ သူ႔အပိုင်မို႔ အတင်းမလုပ်ချင်ဘူး။ အရိပ်ေကာင်းလွတဲ့ ကုက္က်ိဳပင်ကြီးေအာက်ေရာက်ေတာ့ ႏွင်ပါလေရော သူကေတာ့ သွားနေၾက လမ်းမို႔ထင်ပါရဲ့ ၾကႇန်ေတာ်ေတာင် ခပ်လန်႕လန်႕ပဲ။ ““ ပြန်ရေတာ့မွာလား ႏွုတ်ဆက်အနမ်းေလးေပးခဲ့ပါအုံး ”” ““ အိုး ”” ဆက်ခနဲ ႐ုန်းပြီး ထွက်ေပြးမလို လုပ်တဲ့ ၿခိဳၿခိဳရဲ့ ခါးသိမ်ကေလးကို လွမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရွင်မေတာင် သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့ ပါးႏွစ်ဘက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ေမွွးပစ်လိုက်တယ် ထိတ်လန်႕ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ ႏွုတ်ခပ်းေလးကို ငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။
တစ္ခါတည္း ေကာ့တက္ၿပီး လက္ထဲက စာအုပ္ပါလႊတ္ခ်လိုက္ပါတယ္ တစ္ခါမွ အေတြ႕အၾကဳံမရွိေသးတဲ့ အပ်ိဳစင္ေလးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လႊတ္ခ်လိုက္တဲ့ ျခင္းေတာင္းဟာ တစ္လိမ့္လိမ့္နဲ႔ အေတာ္ေဝးေဝးကို ေရာက္သြားပါတယ္ ေျမျပင္ကို မ်က္စိကစားၾကည့္ေတာ့ ျမက္ေျခာက္ေတြနဲ႔ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းျဖစ္ေနတာေတြ႕ရပါတယ္ အားမွ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲစား လာအုံးမွ အခုေတာ့။ ေကာ့ေကာ့ေလးျဖစ္ေနတဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳကိုမ်က္ခင္းေပၚ အသာပက္လက္လွဲခ်ေပးလိုက္ပါတယ္ လေရာင္ေအာက္မွာ မ်က္စိမွိတ္အိပ္ေနတာ နတ္သမီးေလးက်ေနတာပဲ မ်က္ႏွာေပၚ စာအုပ္မိုးၿပီး နမ္းရင္းလက္တစ္ဖက္က ရင္စိအကၤ်ီေလးရဲ့ ႏွိပ္ၾကယ္သီးေတြကိုတစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ေနတယ္။ အကၤ်ီကၽြတ္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ လေရာင္ေၾကာင့္လား မသိဘူး။ ေက်ာက္ဆစ္႐ုပ္ေလးလို ေဖြးေနတဲ့ သူ႔ရင္ဘတ္နဲ႔ ဗိုက္သားျပင္ဟာထင္းကနဲေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ““ ကိုေက်ာ္ဝင္းေမာင္ ခ်ိဳေၾကာက္တယ္ သြားပါရေစ ရွင့္ကိုလဲ က်မသိတာမဟုတ္ဘူး ရွင္အနိုင္မက်င့္ပါနဲ႔ ”” ““ အကိုက အနိုင္က်င့္တယ္ဆိုပါလား ကိစၥ္မရွိဘူး မင္းအျမင္မွန္ရလာေအာင္ ဘယ္သူကအနိုင္က်င့္တယ္ ဘယ္သူကအလိုတူအလိုပါျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိေအာင္နို႔စို႔ေပးအုံးမွပဲ။ ”” ေက်ာေနာက္ကို လက္ထည့္ၿပီး ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြျဖဳတ္ခ်လိုက္တယ္ အမယ္မယ္ သူက လက္ကိုေက်ာနဲ႔ဖိထားေသးတယ္ ဘယ္ရမလဲ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးကိုေတာင္ ဒီကေကာင္က လက္တစ္ဖက္နဲ႔ မ ျပလိုက္မယ္။
ေဘာ္လီျပဳတ္သြားတာနဲ႔ အေရွ႕ရင္ကို လြမ္းထားတဲ့အကာကို လွပ္ပစ္လိုက္တယ္။ အိုး ခင္မ်ားတို႔ျမင္ေစစမ္းခ်င္တယ္ဗ်ာ။ တကယ္တကယ္ လိေမၼာ္္သီးထိပ္မွာ အသီးတံအတြက္ စူစူေလးျဖစ္ေနသလိုပါပဲ။ သူ႔နို႔သီးေလးရဲ့ ထိပ္မွာလဲ ခပ္စူစူေလး ကပ္ၿပီးမို႔ေနတယ္ နို႔သီးမဟုတ္ဘူးေနာ္ နို႔သီးကို ကၽြန္ေတာ္ထပ္ၿပီးလုပ္ျပမယ္ ၾကည့္ေန။ အခုေတာ့ေကာင္မေလးဟာၿငိမ္ေနေလရဲ့ နို႔အုံတစ္ခုကို အသာငုံၿပီး စုပ္ယူလိုက္ပါတယ္ တဟင္းဟင္းနဲ႔ရွက္လဲရွက္ အရသာလဲေတြ႕နဲ႔ အေတာ့ကို အၾကပ္ရိုတ္ေနပုံပဲ။ နို႔အုံရဲ့ နို႔သီးထြက္လာမယ့္ထိပ္ကို လၽွာနဲ႔ မနားတမ္း ေကာ္ပတ္တိုက္ေပးလိုက္တယ္။ ေျခမွာေကြ႕ေကာက္ေနၿပီး က်န္နို႔အုံတစ္ခုကိုလက္နဲ႔အုပ္ၿပီးပြတ္ေနေလရဲ့။ အရမ္းဖီးတက္ေနၿပီကိုး။ ဒီတစ္ဖက္နို႔အုံကိုစို႔ရတာအားရေတာ့ ဟိုဘက္ကိုသြားစို႔ရပါတယ္ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ သူလဲေကာင္း ကၽြန္ေတာ္လဲေကာင္း။ ျဖစ္နိုင္ရင္ အခမဲ့ နို႔စို႔ကုမၸ္ဏီတစ္ခုေတာင္ ေထာင္လိုက္ခ်င္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔က ရွယ္ယာဝင္ေတြေပါ့ ကၽြန္ေတာ္က ဒိုင္ခံစို႔မယ္….။ နို႔သီးႏွစ္လုံးဟာ ေဖာင္းလာၿပီး နို႔အုံေတြဟာလဲ တင္းမာလာပါတယ္။ ႏြားမတစ္ေကာင္နို႔ျပည့္လာသလိုေပါ့။ သူကေတာ့ တဏွာေသြးေတြနဲ႔ ျပည့္ၿပီး နို႔အုံေဖာင္းလာတာေပါ့။ နို႔စို႔ ခဏရပ္ၿပီး သူ႔ကို အေျခအေနၾကည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္တာ္လည္း အတန္ၾကာ မလွုပ္ရွားေတာ့ အသာမ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္ေလ။
ကၽြန္ေတာ္လည္းၾကည့္ေနမွန္းသိေရာနို႔ေတြကို လက္နဲ႔ပိုက္ၿပီး ရွက္စနိုးနဲ႔ အုပ္သြားတယ္။ ေၾသာ္….. မိန္းမ….. ။ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို ျပန္ၿပီးဆြဲလွည့္လိုက္ပါတယ္။ ““ ေကာင္းလား….. ေကာင္းလား….. နို႔စို႔တာေကာင္းလားဟင္….. ”” ဘာသံမွထြက္မလာဘာဘူး။ ““ ေအးေနရင္ေတာ့ စကားေျပာေအာင္လုပ္ရမွာပဲ ပထမေအာ္ရမယ္ ေနာက္ေတာ့ စကားေျပာလာရမယ္ နို႔စို႔တာေကာင္းလား မေကာင္းလားေမးေနတာကို မေျဖဘူး မေကာင္းဘူးဆို ေနာက္မစို႔ေတာ့ဘူး။ ”” အဲ့ဒီလို ခပ္ထန္ထန္ေျပာေတာ့လည္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ သနားစရာပါပဲ။ ““ ဘာေတြလာေမးေနမွန္းမသိဘူး ”” ဟုတ္သားပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေလာသြားတယ္ သူ႔ခါးက ထဘီကို အသာေျဖခ်လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ မခၽြတ္ေးပဲ ထဘီေပၚက ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ဝါးနဲ႔အုပ္ၿပီးပြတ္ေပးေနရတယ္ ျဗဳံးခနဲ ခၽြတ္ခ်ရင္ ရွက္သြားေရာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္လဲ ပြတ္ေပးၿပီးေရာ ေခါင္းေလးဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ထလာပါေတာ့တယ္။ စပ္စပိုင္ဒါဝတ္ေလ့ရွိဟန္မတူဘူး ထဘီကို အသာေရွာခ်လိုက္ပါတယ္။ အိုး လွလိုက္တာဗ်ာ။ တကယ္ပါပဲ ခင္ဗ်ားတို႔လဲ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ႕ဘူးျဖစ္မွာပါ။ ဖာသည္တစ္ေယာက္ရဲ့ အဖုတ္ဟာ ရမက္ေဇာေတြထန္လာေအာင္ ႏွိုးဆြခ်င္ ႏွိုးဆြနိုင္မယ္ .. ဒီလို ပစၥ္ည္းသန္႔သန္႔ေလးေတြလိုေတာ့ စိတ္ကိုဆြဲေဆာင္နိုင္မွာ မဟုတ္ဖူး။ .. အခုလဲၾကည့္ေလ အပ်ိဳစင္တစ္ေယာက္ရဲ့အဖုတ္ကို အနီးကပ္ျမင္ခြင့္ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ အသက္ရွုမွားသြားတာအျပစ္လား။ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို တရွုံ႔ရွုံ႔နဲ႔ ယုယုယယနမ္းေတာ့ ထိတ္လန္႔ျခင္း ရွက္ေၾကာက္ျခင္းတို႔ဟာ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ ထင္ဟပ္လာပါတယ္။
အရိုင္းေပကိုး။ေစာက္ဖုတ္ရဲ့ေစးကပ္ေနတဲ့ႏွုတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္လႊာကို လူမိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ့ စိုရႊန္းတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းရဲရဲေလးလို သေဘာထားၿပီး စုပ္နမ္းလိုက္ပါတယ္။ နဲနဲေတာ့ညႇီတာေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ။ အပ်ိဳစင္ကို လိုးခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီေလာက္ေတာ့ ခံနိုင္ရမွာေပါ့။ ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔ အက်အနမခ်ိဳးနိုင္တဲ့ လူေတြဆိုေတာ့လည္း ဒီေလာက္ အနံ့ရွိတာ အဆိုးမဆိုသာပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို နာမည္ႀကီးဆပ္ျပာေတြသုံးရဲ့နဲ႔ေတာင္ ေစာက္ဖုတ္က ပုတ္ေနတယ္။ အလိုဗ်ာ ေရးရင္းနဲ႔ ဘယ္ေတြေလၽွာက္ေရာက္သြားမွန္းမသိပါဘူး။ အကြဲေၾကာင္းေလး တစ္ေလၽွာက္ လၽွာကေလးနဲ႔ မ်ဥ္းဆြဲေပးလိုက္မိတယ္။ အခုနက ရွက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ ေပါင္ကို အတင္းျဖဲၿပီး ဖင္ႀကီးေကာ့တက္လာပါေလေရာ ဗ်ာ။ အခုနက ေျခာက္လို႔ ကပ္စီးစီးျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးႏွစ္လႊာဟာ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ရဲ့ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရၚ စီမံကိန္းအရ ကၽြန္ေတာ့တံေတြၚေတြနဲ႔ ခၽြဲၿပီး အလြယ္တကူ လၽွာဟာ အထဲဝင္နိုင္ပါေတာ့တယ္။ အိုးေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ လၽွာလကာရည္အိုးထဲ လၽွာထဲ့လ်က္ရသလိုပါဘဲ အနံ့ကလည္း တစ္မ်ိဳး အရသာကလည္းတစ္မ်ိဳး မဆိုးပါဘူး။ လၽွာကေလးဟာ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ႔ ေနာက္ဆုံး သူ႔ရဲ့ပစ္မွတ္ျဖစ္တဲ့ ေစာက္ေစ့ကို သြားပြတ္တိုက္လိုက္မိပါတယ္။ ေစာက္ေစ့ေလးဟာ ေပ်ာ့အိႏူးညံေနၿပီး အဆီခဲေလးလို အစ္ေနသဗ်ာ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ဟိုထိုးဒီထိုးလုပ္လိုက္ ဖိၿပီးပြတိဆြဲလိုက္နဲ႔ နည္းမ်ိဳစုံသုံးၿပီး ဆြေပးလိုက္တာ တစ္ခါတည္း ေစာက္ေစ့ဟာေတာင္လာပါေလေရာ။ သူရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဟာေျပာင္းလဲမွုေတြကို ခံစားရၿပီး အံ့ၾသေနပုံရတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ေသခ်ာစြာ ငုံ႔ၾကည့္ေနပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။
အပ်ိဳစင္မို႔နဲနဲဆြေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ေသြးေၾကာထဲက ေသြးေတြဟာ အက္ဆစ္ေတြျဖစ္သြားေရာေပါ့။ အခုေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ဆိုးသြမ္းတဲ့ ေႁမြတစ္ေကာင္လို အၿငိမ္မေနတတ္တဲ့လၽွာနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ရမက္မီးဟုန္းကနဲ ေတာက္ၿပီးေသြးေၾကာထဲက အက္ဆစ္ေတြကို ပြတ္ပြတ္ဆူေစၿပီေပါ့။ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ့ ပါးစပ္ကေန တရွီးရွီးနဲ႔ င႐ုပ္သီးစပ္သလို အသံေတြထြက္ေနပါတယ္။ ေပါင္တံႀကီးျဖဲဟၿပီး ျပဲသထက္ျပဲၿပီး ပန္းႏုေရာင္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အခုဏက စိတ္သိပ္မပါေပမယ့္ အခုေတာ့ ႏွာေခါင္းေရာ ေမးေစ့ပါ ေစာက္ဖုတ္ထဲျမဳပ္ၿပီး လၽွာကို အတြင္းေခါင္းထဲေရာက္ေအာင္ အတင္းထိုးသြင္းၿပီး လၽွာရဲ့ အရသာစုေလးေတြနဲ႔ ေစာက္ေခါင္းေခ်ာေခ်ာေလးကို လွည့္ၿပီး ယက္ေပးေနမိတယ္ ။ ေကာင္မေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဖိေပးျပန္ပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းေလးဟာလဲ တရြရြနဲ႔ လၽွာကိုျပန္ၿပီး ဆုပ္နယ္ေပးေနၿပီး ေစာက္ေစ့ေလးဟာ ႏွုတ္ခမ္း ငုတ္တိုေလးေတြေၾကာင့္ ဖ႐ုံေစ့တစ္ေစ့လို ေတာင္မတ္ေနပါေတာ့တယ္။ ““ အား….. အား….. အေမး….. အင့္….. အင့္ ”” ဟုတ္ပါရဲ့ တတ္ဆိတ္ေနတဲ့ညကို ေဖာက္ထြင္းၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ့ အသံတုန္တုန္ေလးဟာ လွိုက္ေမာစရာေပၚ ထြက္လာပါတယ္။ ၿပီးသြားၿပီေလ…..။ ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ေတြဟာ ေလခိုေနတဲ့ မီးသတ္ပိုက္ကက်လာသလို….. ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ အံက်လာပါေတာ့တယ္။ ဖင္ဟာေျမျပင္ကေန တစ္ထြာေလာက္ေကာ့တက္ၿပီး ေဘးကျမက္ပင္ေတြကို ျပတ္ထြက္သြားေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ ေမးေစ့မွာလဲ သူ႔ရဲ့သုတ္ရည္ေတြေပပြလို႔ေပါ့ ပါးစပ္ထဲဝင္လာတာေတြကိုေတာ့ မေထြးထုတ္ပါဘူး။ မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြဟာ လေရာင္ၾကည္ေရာင္ေတြေၾကာင့္ ေငြေရာင္အဆင္းေတာက္ၿပီး ေငြရည္ေတြလို ေစာက္ဖုတ္မွာ တြဲေလာင္းခိုေနတယ္ဗ်ာ။
သိပ္ၾကည့္ေကာင္းတာပဲ။ ကင္မရာသာရွိရင္ ဓါတ္ပုံရိုတ္ထားတယ္။ အခုေတာ့ ပက္လက္ကေလးၿငိမ္ေနတာ အသက္ကင္းမဲ့ေနသလိုပါပဲလား။ ေကာင္မေလးကို အသာေျခႏွစ္ေခ်ာင္းက ကိုင္ၿပီး အခုနက သူဝတ္ထားတဲ့အဝတ္အစားေတြ တင္ထားတဲ့သစ္ျမစ္ခုံးခုံးႀကီးေပၚမွာ ခါးကို တင္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကို သစ္ပင္ေျခရင္းမွာ လွမ္းတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကိုေတာ့ျမက္ခင္းေပၚမွာပဲ ျဖဲထားလိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လီးႀကီးဟာလဲ ကိုက္ခဲေနေလာက္ေအာင္ မာေတာင္ေနပါတယ္။ လီးထဲက အေၾကာေတြဟာ အရည္ျပားကို ေဖာက္ထြက္ၿပီး ခုန္ေနရဲ့။ ခရမ္းေရာင္ လက္ေနတဲ့ ဒစ္ထိပ္ကို ခၽြဲက်ိေနတဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ႏွစ္ၿပီး အသာေမႊေပးေနတယ္။ ေကာင္မေလးက သိေရာေပါ့။ လိုးေတာ့မယ္လို႔။ အရည္ၾကည္ေလးေတြစို႔လာျပန္ေရာ။ တြန္႔လိမ္ေနတဲ့ ေစာက္ေခါင္းကို အသာလက္နဲ႔ဟၿပီး လီးဒစ္ကိုေတ့ၿပီးေတာ့ အသာသြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္နဲ႔ ဆြေပးေနပါတယ္ ။ ေကာင္းလဲေကာင္းတဲ့ အရသာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အေၾကာေပါင္းတစ္ေထာင္ဆိမ့္သြားေအာင္လို႔ သူ႔ရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးဟာႏူးညံ့လွပါတယ္။ သူလဲကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ဒစ္ဖ်ားေၾကာင့္ အရသာေတြ႕ေနပုံပါပဲ။ ေစာက္ေစ့ကေလးဟာ တဆတ္ဆတ္နဲ႔ ေစာက္ပတ္ကေလးဟာ တရြရြနဲ႔ ပါးစပ္ထဲက တဟင္းဟင္းနဲ႔ ေကာင္မေလးဟာ အင္မတန္ အလိုးခံခ်င္ေနပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ရဲ့လီးႀကီးကိုေစာက္ေခါင္းထဲမွာသြတ္သြင္းထားခ်င္ေနပုံပဲ။လီးကိုနဲနဲဖိသြင္းလိုက္ပါတယ္ အင့္ကနဲ အသံထြက္လာပါတယ္။ အဲ့ဒီနားမွာ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္လုပ္ၿပီး တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ဝင္လာလိုက္တာ အပ်ိဳစင္ေမွးကိုသြားေထာက္မိပါေလေရာ ေကာင္မေလးလဲ လီးဝင္တဲ့ တေလၽွာက္လုံး တကၽြတ္ကၽြတ္နဲ႔ စုပ္တသပ္သပ္နဲ႔ေပါ့။ အပ်ိဳစင္ေမွးကို အသာဖိလိုက္ ျပန္ႏွုတ္လိုက္ လုပ္ေနေတာ့ က်င့္သားရသြားပုံပဲ ၿငိမ္သြားေလရဲ့ ။ ေကာ့တက္ေနတဲ့ ခါးႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႔စုံကိုင္ၿပီး အပ်ိဳစင္ေမွးကို မာေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးနဲ႔ ဖိေထာက္ခ်လိုက္ေတာ့ပါတယ္။ ““ ႁပြတ္….. ျဗစ္….. ေဖာက္…… ဒုတ္….. အင့္….. အင္း….. အေမ့….. အား….. ေသပါၿပီ….. အေမ့ရဲ့…… ”” ဟုတ္ကဲ့ ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့ ခင္ဗ်ားတို႔လဲလန္႔မသြားနဲ႔အုံး လူသတ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ပန္းဆြတ္ေနတာ။ ေကာင္မေလးရဲ့အသံဟာ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကိုဓားနဲ႔ထိုးလိုက္သလိုပဲ။ စူးရွၿပီး ငွက္ဆိုးေတာင္ လိပ္ျပာလန္႔သြားနိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထန္ေနၿပီမို႔ သိပ္မမွုပါဘူး။ ““ ျဗစ္… ႁဗြတ္… ႁပြတ္… ဒုတ္… အင့္… အီးဟီး… ဟီးဟီး… ဒုတ္… အား… ဒုတ္… အိုး… အိုး… ဟီး… အင့္… အင့္… ဒုတ္… အား ဟင္း… ဟင္း… ဟင့္… ”” ေကာင္မေလးဟာ ေၾကာက္သြားပုံပဲ… ငိုရွိုတ္ရင္း အလိုးခံေနရရွာတယ္။ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းႏုႏုေလးဆီမွာ လီးႀကီးဟာ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာလို သေဘာထားၿပီး ဝင္ခ်င္သလိုဝင္ ထြက္ခ်င္သလိုထြက္ ေနပါတယ္။ ေသြးေတြကေတာ့ရဲေနတာပဲ င႐ုတ္သီးထုပ္ေပါက္သြားသလား ေအာက့္ေမ့ရတယ္။
အေတာ္ၾကာၾကာလဲလိုးၿပီးေရာသူ႔ရဲ့အပ်ိဳစင္ေမွးေလးဟာလီးရဲ့ပြတ္တိုက္မွုဒဏ္ေၾကာင့္ လိပ္ၿပီး ျပတ္ထြက္သြားတယ္လီးအထုတ္မွာ အျပင္ကိုပါလာၿပီး ေသြးေတြနဲ႔ေရာလို႔ ေရာ္ဘာျပားတစ္ျပားလိုပါပဲ လိပ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္မွာ ကပ္ေနတယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ၿငိမ္သြားၿပီး ေကာင္းလာတယ္ထင္ပါရဲ့ ေကာင္းရမယ္ေလ။ ဒီအရသာဟာ ဘယ္သူမ်ားေတာင့္ခံနိုင္လို႔လဲ။ လီးကသာ မွန္မွန္ႀကီးဝင္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတာ။ ““ ေဟာ… ”” ဘာမွၾကာလိုက္တယ္ မထင္ရဘူး။ ေကာင္မေလး ေစာက္ဖုတ္ အေခါင္းဟာကၽြန္ေတာ္လီးကို အတင္းဆြဲဆုတ္ၿပီး မလြတ္တမ္း ညႇစ္ထားလိုက္ပါတယ္။ လီးထိပ္မွာေတာ့ ေရေႏြးလို ပူေႏြးတဲ့ အရာေတြ လာထိလို႔ေကာင္မေလးၿပီးသြားမွန္း သိရတယ္။ စုပ္ထားရက္နဲ႔ပဲ ရေအာင္ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၾကာၾကာမခံနိုင္ေတာ့ဘူး လီးတင္မက တစ္ကိုယ္လုံး တင္းခနဲျဖစ္သြားၿပီး သုတ္ရည္ေတြကို ေစာက္ေခါင္းထဲကလၽွံက်ေအာင္ သားအိမ္ကို ပန္းခ်လိုက္ပါတယ္။ သိပ္ေကာင္းတာပဲဗ်ာ။ သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ အပ်ိဳကိုလိုးရတာ ဘာနဲ႔မွ မတူဘူး။ ေကာင္မေလးၿငိမ္က်သြားသလို ကၽြန္ေတာ္လည္းသူ႔ကို အသာပက္လက္အေနအထားျဖစ္ေအာင္ထားၿပီး သူ႔ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လွဲရင္း နို႔သီးေတြကိုဆုပ္ေခ်ရင္း အေမာေျဖေနရပါတယ္။
““ က်မျပန္ရေတာ့မယ္ ဖယ္ေပးအုံး ”” အရွက္ အေၾကာက္တို႔နဲ႔ ေရာၿပီး တုန္ယင္ေနတဲ့ အသံနဲ႔ ေကာင္မေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ရွိုက္ၿပီးေျပာပါတယ္။ ““ အိုး ကိုယ္ပို႔ေပးမွာေပါ့ ခ်ိဳေလးရယ္ အဝတ္အစားလဲ ေျဖးေျဖးထ ကိုယ့္ကိုကိုင္ထား။ ”” မတ္တပ္ထအရပ္မွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ အိုင္ေနတဲ့ ေသြးနဲ႔သုတ္ရည္ေတြဟာ ေဝါကနဲ က်လာပါေရာဗ်ာ။ ေကာင္မေလးပိုလန္႔သြားတယ္။ ““ စိတ္ခ် ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး ဒါအပ်ိဳေမွးေပါက္လို႔ထြက္တာ ”” သူ႔ကိုေဘာ္လီခ်ိပ္တပ္ေပး အကၤ်ီဝတ္ေပး ထဘီဝတ္ေပးၿပီးတာနဲ႔ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ပစၥ္ည္းေတြ ေကာက္ၿပီး သူ႔ေခၚရာေနာက္ကို အသာလိုက္လာပါတယ္။ သူ႔ခါးကေလးကိုေတာ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ သိုင္းဖက္လို႔ေပါ့။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ မီးေရာင္ မွိတ္တုပ္မွိတ္တုပ္ လမ္းေလးတစ္ခုထိ ေရာက္လာပါတယ္။ အိုဗ်ာ ေကာင္းကင္ႀကီးဟာ အစအဆုံးမရွိပဲျဖစ္ေနသလို ဒီတဲေလးဟာလည္း ကြင္းျပင္က်ယ္ ပန္းစိုက္ခင္းက်ယ္ႀကီးထဲမွာပါ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒီစိုက္ခင္းက်ယ္ႀကီးထဲမွာ တဲကေလးက ထီးထီးတည္းျဖစ္ေနတာ အိပ္မက္ကမၻာ္ထဲ ေရာက္ေနသလိုပါပဲလား။ ““ မမေရ မမ ေအာင္ေဇ ေအာင္ေဇ အိပ္ၿပီလား ေဒၚေလးကို တံခါးဖြင့္ေပးပါအုံး ”” ““ ဟဲ့ ညီမေလး ေနာက္က်လွခ်ည္လား သူကေကာ ဘယ္ကလဲ လာလာ မိုးခ်ဳပ္လွၿပီ မမျဖင့္ စိတ္ပူလိုက္ရတာ ”” ““ လမ္းမွာ လမ္းသူရဲ ကေလကေခ်ေတြလိုက္ ေႏွာက္ယွက္လို႔ ဒီက အကိုကလိုက္ပို႔ေပးတာပါ မမရယ္။
သူသာမကယ္ရင္ က်မဘ၀ေတာ့ဒုကၡ္ပဲ ”” ေကာင္းပါ့ဗ်ာ ေတာ္ေတာ္လိုက္တဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳ ။ ““ ေအာ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ က်မညီမေလးက ညပိုင္းအထိ ဇြဲနဲ႔ေဈးေရာင္းေတာ့ တေန႔ဒါမ်ိဳးျဖစ္မယ္ထင္သားပဲ ေက်းဇူးပဲရွင္ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး ”” စကားလည္းေျပာ မ်က္လုံးကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ တကိုယ္လုံးကို ေနရာအႏွံ့လိုက္ၾကည့္ေနတယ္ သူကလဲသူ႔ညီမလို မိန္းမေခ်ာပဲ။ သူ႔ညီမထက္ေတာင္ ေဘာ္ဒီေကာင္းေသး နို႔ႀကီးေတြက ဘရာဇီယာမပါပဲ အကၤ်ီေအာက္မွာ ႂကြားႂကြားရြားရြား တင္ပါးႀကီးေတြက ကားထြက္ေနေလရဲ့ သူ႔အရပ္ကလဲ သူ႔ညီမထက္ပိုျမင့္ပါတယ္။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ခေလးအေမထင္တယ္ သူ႔ေဘးမွာ ၅ႏွစ္အရြယ္ သူ႔႐ုပ္မ်ိဳးနဲ႔ ခ်ာတိတ္တစ္ေကာင္ ရပ္ေနတယ္။ “
“ မမ အစ္ကို႔ကို ထမင္းပါအုံး ဆာေရာ့မယ္ က်မေရခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္ ”” ““ ဟုတ္သားပဲ ေမ့ေနလိုက္တာ လာ လာ ဒီမွာထိုင္ ”” ““ ေနပါေစ ကၽြန္ေတာ္မစားဘူး အခုျပန္မွာ ”” ““ မစားရင္ မေခၚဘူးေနာ္ အစ္ကို လမ္းမွာေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳ ခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ အခုသူမ်ားေကၽြးတာက် မစားရင္ ေနာက္လမ္းမွာေတြ႕ေတာင္ ေရွာင္သြားမွာ ”” ““ ကဲ ကဲ စားပါမယ္ဗ်ာ…. ေအာ္…. ဒါနဲ႔ အစ္မႀကီး… ”” ““ ရွင္… ေျပာပါ ”” ““ ထမင္းမ်ားမ်ား ထည့္ခဲ့ပါ… ”” ကၽြန္ေတာ္တို႔ စားရင္းေသာက္ရင္း စကားေျပာရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္ မသိဘူး။ ဟိုးအေဝးဆီက လြင့္လာတဲ့ (၁၁)နာရီသံေခ်ာင္းေခါက္သံေၾကာင့္ သုံးေယာက္သား မ်က္လုံးျပဴးသြားပါတယ္။ ““ ဟဲ့ေတာ့… (၁၁)နာရီထိုးၿပီ ဒုကၡ္ပဲ မမေရ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ”” ““ ဒီမွာပဲအိပ္ေပါ့ ဒီအခ်ိန္ အျပင္ထြက္ရင္ေတာ့ အဖမ္းခံရမွာပဲ ”” တိုတိုေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ကို သူတို႔ညီမႏွစ္ေယာက္ေဘးက အခန္းမွာ ေနရာခ်ေပးတယ္။
ၾကမ္းကမာေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ဘူး။ ဟိုလိမ့္ဒီလိမ့္နဲ႔ ည(၁)နာရီထိုးပါေရာ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ အခိုက္ႏူးညံ့ေပ်ာ့အိတဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္းလန္႔နိုးသြားၿပီး…။ ““ ဟင္ မမ ပါလား ”” ““ ဟုတ္တယ္ ေမာင္ေလးရယ္ မမ မေနနိုင္ေတာ့လို႔ ေမာင္ေလးဆီလာခဲ့တာပါ။ မမကိုေတာ့ အထင္မေသးလိုက္ပါနဲ႔ေနာ္ ”” မေသးပါဘူးခင္ဗ်ာ အေျဖေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ျပည့္ၿဖိဳးတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းလႊာေလးကို ငုံ႔ၿပီး စုပ္ယူလိုက္တယ္ အားပါး ဒီမိန္းမက သဘာပဲ ကၽြန္ေတာ္အာေခါင္ထဲကို လၽွာထည့္ၿပီးကလိပါေလေရာ လက္တစ္ဖက္ကလဲ အကၤ်ီၾကည္သီးေတြ တစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ၿပီး ရင္ဘတ္ကို ပြတ္လိုက္ ရင္ဘတ္ေမႊးေတြနဲ႔ ကစားလိုက္နဲ႔ ဖီးလ္ေတြေပး ေနတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လဲ သူ႔အကၤ်ီကိုဟၿပီး ထြားအိေနတဲ့နို႔အုံေတြကို အသာဆုပ္နယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။နို႔သီးေတြဟာ လက္သန္း တစ္ဆစ္ေလာက္ရွိမလား မသိ ေကာင္းလိုက္တာ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔သူ႔လက္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္လီးဆီကို ေရႊ႕ဆင္းလာပါေရာ။ ေခါင္းေထာင္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတဲ့လေခ်ာင္းကို လက္နဲ႔ ဆုပ္နယ္ၿပီး အသာဂြင္းတိုက္ေပးေနပါတယ္။ အားက်မခံ ေစာက္ဖုတ္မို႔မို႔ႀကီးကို အသာဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္ေပးသလို လက္ေခ်ာင္းေတြကလဲ ေစာက္ေခါင္းထဲဝင္ပါေလေရာ ကေလးတစ္ေယာက္ အေမသာဆိုတယ္။သိပ္မက်ယ္ပါဘူး။ အေနေတာ္ပဲ အရည္ေတြကလဲ ရႊဲလို႔ ရမက္ျပင္းတဲ့မိန္းမပဲ။ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းခြာထိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ လီးႀကီးဟာ ေႁမြတစ္ေကာင္လို ေခါင္းတလွုပ္လွုပ္နဲ႔။ သူ႔ေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီးလီးဒစ္ကို ငုံလိုက္ပါတယ္။ ““ အိုး မမ မမ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ေကာင္းလိုက္တာ မမ ဟုတ္တယ္လၽွာနဲ႔ ထိုးေပး အား မမရယ္ ”” ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ အသံတိုးတိုးေလးဟာ မမကိုပိုမို လွုပ္ရွားေစပါတယ္။ ”” ေျပာရအုံးမယ္ သူ႔နာမည္က ခ်ိဳရီတဲ့ဗ်ာ။ ညီမႏွစ္ေယာက္လုံး ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ခ်ိဳၾကပါေပတယ္။ သာဓု သာဓု သာဓု…. ။လီးကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္နဲ႔ စုပ္ယူလိုက္တာ တစ္ခါထဲ လီးထိပ္က လရည္ေတြဟာ ပိုက္နဲ႔က်သလို တေဝါေဝါ ဆင္းက်လာပါေရာ သူလဲ ေရငတ္တဲ့လူလို တက်ိဳက္က်ိဳက္နဲ႔ ၿမိဳခ်လိုက္တယ္ေလ။ လီးႀကီးဟာ ေသမသြားပဲ ဆက္ေတာင္ေနတုန္းပဲ။
မမဟာ သူ႔ထဘီကိုကွင်းလုံးျခႇတ်ခႀလိဳက်ပြီးေတာင်နေဆဲဖြစ်တဲ့လီးေပါ် ခွထိုင်ရင်း ေစာက်ေခါင်းထဲကိုစိုက်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ““ ဗြစ် ဗြစ် ဗြစ် ဒုတ် အင်႕ ”” လီးဟာ သိပ်မကျပ်ပေမယ်႕ သိပ်လဲမေျခာင်လွတဲ့ ေစာက်ေခါင်းထဲ အခက်အခဲမရွိဝင်သွားပေမဲ့ ရွည်တဲ့လီးမို႔ သားအါမ်ကို သွးေထာက်မိပါတယ်။ ၿခိဳရီတစ်ေယာက် အင်႕ကနဲခါဆင်းသွားပါလေရော။ ဒါပေမယ်႕ အရင်က အကျင်႕ရွိပုံရတယ် မနားပဲ အသာကိုယ်ကိုကႊလိုက် ႏွိမ်႕လိုက်နဲ႔ ေဆာင်႕နေပါေရာ ။ ““ မမ မမ ေကာင်းလိုက်တာ မမရယ် သိပ်ေကာင်းတယ် မမကို ချစ်မိသွားပြီ နာနာေဆာင်႕ေလ မမ ဘာလဲ သားအိမ်နာမွာ စိုးလို႔လား ၾကႇန်ေတာ်ရဲ့ ေသွးထိုးပင်႕ေကာ် စကားတွေကြောင်႕ ၿခိဳရီဟာ ၾကႇန်ေတာ်႕ရင်ဘတ်ကိုလက်ေထာက်အားယူရင်း နို႔ကြီးတွေလွုပ်ပြီး ပြဳတ်ကေၾတာ့မတတ် အားရပါးရ ေဆာင်႕ေပးပါတယ်။ ပါးစပ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ႔ ခဏချင်းအတွင်းမွာပဲ ႏွစ်ေယာက်လုံး ေျခႇးတွေရွွဲသွားပါတယ်။ သူကလဲျဗာ အရည်တွေကျပဲကၿနိဳင်တယ်။ ၾကႇန်ေတာ်႕လေမွွးေတွ စိုရွွဲပြီး ကြမ်းပြင်ေပါ်မွာလည်း အိုင်နေပြီ။ ေစာက်ေခါင်းက မေျခာ်လို႔သာေပါ့။ တေဖြးေဖြးနဲ႔ ႏွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ယူသလို နို႔တွေနဲ႔ ရင်ဘတ်ကို ဖိကပ်ထားပါတယ်။လီးဟာသားအိမ်ကိုဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ ေဆာင်႕မိသလို သူ႔ႏွုတ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ႔ ေမာသံကြီးထွက်နေပါတယ်။ ေစာက်ေခါင်းဟာ လီးကိုရစ်ထားပြီး လီးဒစ်ကအသားႏုေလးတွေဟာ သားအိမ်မွာ သွားဆာင်႕တာကို တိုက်ချင်းပစ် ဒုံးၿပံတီထွင်တဲ့ သိပ္ပ်ံပညာရွင်တစ်ေယာက်က သူ႔ဒုံးၿပံပစ်မွတ်ကိုထိရင်ဖြစ်မတဲ့ပီတိထက် ၾကႇန်ေတာ်ဖြစ်တဲ့ ပီတိကပိုမွာပါ။
မကြာပါဘူး (၁၅မိနစ်ေၾကာ်ပါတယ်) ၿခိဳရီဟာ တအင်းအင်းနဲ႔ေစာက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေပန်းခႀလိဳက်ပြီး ၾကႇန်ေတာ်ကို ခွဖက်ပြီး တစ်ဖက်ကိုလွိမ်႕ခႀလိဳက်ပါတယ်။ ၾကႇန်ေတာ်အေပါ်ကိုေရာက်သွားေတာ့တာေပါ့။ အခုေတာ့ၾကႇန်ေတာ်ေဆာင်႕ရမည်႕ အလွည်႕ပဲ။ မိန်းမတို႔ရဲ့ စိတ်က အေတာ်ဆန်းကၾယ်သားျဗ။ အ႐ုပ်လိုပဲ ကိုယ်ကလိုက်ရင်သူေပြး ကိုယ်ေပြးရင်သူလိုက်သကိုး။အခုပဲကြည်႕ေလ မေျမႇာ်လင်႕ပဲ မုတ်ဆိတ်ျပားမွာ ျပားေရာပိတုန်းေရာ စွဲတာ။ ဒူးေကွးေပါင်ကားပြီး ဖြဲေပးထားတဲ့ ၿခိဳရီေစာက်ဖုတ်ထဲကို ၾကႇန်ေတာ်႕လီးအဆုံးအထိႏွစ်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ““ အင်း ေကာင်းလိုက်တာ ေမာင်ေလးရယ် သိပ်ေကာင်းတာပဲ ”” ပြီးေတာ့လီးကို ဒစ်မြဳပ်႐ုံေလးချန်ပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အံတစ်ခၾက်ကြိတ်လိုက်ပြီး စကဒ်ဒုံးကျည်တစ်လုံးလို အားနဲ႔ေဆာင်ံလိုက်တယ်။ ၿခိဳရီရဲ့ သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ေဆာင်႕ပြီး ၿခိဳရီတစ်ေယာက် ကုန်းတတ်သွားပါတယ်။ ေစာက်ေခါင်းထဲကလဲ ပြစ်နေတဲ့ အရည်တွေပွက်ကနဲ အံကၾလာပါတယ်။ ဒီလို အခၾက်ႏွစ်ဆယ်ေလာက်လဲ ေဆာင်႕ပြီးေရာ ၿခိဳရီေစာက်ေခါင်းထဲကေရာ ၾကႇန်ေတာ်႕လီးပါ ပူလာပါေတာ့တယ်။
ဒီေတာ့ ခပ်မြန်မြန်ေလးပြီးေအာင် မြန်မြန်ပဲေဆာင်႕ေပးလိုက်တာ ၿခိဳရီေစာက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေဟာ ၾကႇန်ေတာ်႕လီးကို သတ္တ်ဝါတစ်ေကာင်လိုစုပ်ခႀလိဳက်ေတာ့။ အမေလးျဗာ တစ်ကိုယ်လုံးမွာရွိတဲ့ ေသွးတွေဟာ လီးထဲက ပန်းထွက်လာသလား ေအာက်႕ေမ့ရတယ်။ သုတ်ရည်တွေတလေဟာ ၿခိဳရီရဲ့ သားအိမ်ကို အားရပါးရ ပန်းခႀလိဳက်ပါတယ်ၿခိဳရီလဲအင်မတန်အားရတဲ့ပုံစံနဲ႔ ဖင်ကြီးတွေကော့တက်ပြီး ၾကႇန်ေတာ်႕လီးကို သားအိမ်နဲ႔ ညႇပ်နိုင်သျမႇ ညႇပ်ထားပါေတာ့တယ်။ ေမာေမာနဲ႔ ၿခိဳရီေပါ် ထပ်ကျညပီး မွိန်းနေတဲ့ ၾကႇန်ေတာ်႕ကို ၿခိဳရီက ပွတ်သပ်ေပးရင်း မၾက်ႏွာ တစ်ပြင်လုံးနေရာလပ်မကျန်ရေအာင် ေၾလႇာက်နမ်းနေပါတယ်။ ““ ေမာင်ေလး အိမ်ေထာင်နဲ႔လား ”” ““ ဟင်႕အင်း လူပြိဳ လူၿပိဳမဟုတ်ဘူးေနာ် ရရစ်နဲ႔ ပြိဳတဲ့ လူပြိဳ ”” ““ မင်းလီးကြီးက သိပ်ေကာင်းတာပဲကွယ် မမဖြင်႕ အခုထက်ထိေတာင် ေစာက်ေခါင်းထဲမွာ အရသာေတွ႕နေတုံးပဲ ”” ““ မမေယာက်ျား ေရာ ”” ““ သူကဆုံးသွားပြီေလ မမလဲသူဆုံးကတဲက ဘယ်ေယာက်ျားနဲ႔မွ မအိပ်ရ အခွင်႕အေရးကလဲမရ ေယာက်ျားလဲမေတွ႕ေတာ့ မမရဲ့စိတ်တွေကို အတင်းျခဳပ်ထားရတယ် အေခါင်းထဲမွာလည်းမခံနိုင်ေအာင်ယားလွန်းလို႔ ငိုခဲ့ရတဲ့ ညတွေလည်း မနည်းဘူး ကွယ် အခုေမာင်ေလးနဲ႔ အားရပါးရ လုပ်ကိုင်ရေတာ့မွ မမစိတ်တွေငြိမ်ရေတာ့တယ် မင်းေနာက်ဆိုေန႔တိုင်းလာေပးေနာ် ေမာင်ေလး ”” ““ ရွင်ေတာ်ေတာ် ယုတ်မာပါလား ဟင် ညီမကိုရေအာင်ၿခိဳင်ပြီးေတာ့ မမကိုပါယူတယ် ရွင်လူယုတ်မာ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”” ဟိုက် … ဘယ်တုန်းက ၿခိဳၿခိဳ နိုးပြီး အနားေရာက်လာတယ်မသိဘူး … ကွိုင်ပဲ။ .. ““ ဟဲ့ ညီမေလးနေအုံး ဒီကစ္စ်ဟာ သူဘာမွလုပ်တာမဟုတ်ဘူး မမစလို႔ဖြစ်ရတာ မမလဲမနေနိုင်လွန်းလို႔ သူကိုကပ်ရတာပါကွယ်။
နင္သူနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တယ္တာလဲ သိၿပီးသား နင့္ထဘီမွာေသြးေတြေပၿပီး နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူ လမ္းေလၽွာက္လာကတဲက နင္တို႔ ကိစၥ္ၿပီးခဲ့မွန္းသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ငါသူ႔ကိုစည္း႐ုံးရဲတာေပါ့ ”” ““ ဟင္ မမသိရက္နဲ႔လုပ္တယ္ ဟုတ္လား ရက္စက္လိုက္တာ မမရယ္ မမလင္ယူၿပီးတာေတာင္ သူမ်ားရဲ့ ”” ““ ဟဲ့ မိန္းမေတြရဲ့ သေဘာနဲ႔ ခံစားခ်က္ကို နင္ႀကီးမွသိလာမယ္ ညီမေလးရယ္ ငါမေနနိုင္လြန္းလို႔ သူ႔ကိုလုပ္ခိုင္းရတာပါ ”” ““ မေနနိုင္ရင္ ၿခံအလုပ္သမား ထြန္းတင္နဲ႔ အိပ္ပါလား အခုေတာ့ ေခ်ာေခ်ာႏုႏုလွလွေလးကိုမွ အရယူရသလား ”” ““ ေျပာပါ ညီမရယ္ ေျပာပါ မမရဲ့အျပစ္ပါပဲ ”” ““ လက္ခုပ္ဆိုတာ ႏွစ္ဖက္တီးမွျမည္တာပါ ”” ““ သူနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး ကြယ္ ”” ““ ဆိုင္တယ္ ဆိုင္တ က်မကို အပ်ိဳရည္ပ်က္ေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ့ ရက္ေတာင္မေျပာင္းမျခားပဲ အစ္မရင္းနဲ႔ စိတ္ရွိလက္ရွိလုပ္နိုင္တဲ့လူကို က်မဘယ္လိုလုပ္ခြင့္လႊတ္နိုင္ရမလဲ ”” ““ ကဲ ညီမရယ္ မမတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး သူနဲ႔အညီအမၽွခ်စ္ၾကတာေပါ့ကြယ္ ”” ““ ဟင့္အင္း မရဘူး မမကလင္ယူဘူးေတာ့ သူ႔ကိုပိုဆြဲေဆာင္နိုင္မွာေပါ့ သူ မမကိုခ်စ္မွာပဲေပါ့ ”” ““ မဟုတ္ပါဘူး ခ်ိဳခ်ိဳရယ္ မင္းေလး သဝန္မတိုစပ္းပါနဲ႔ ကိုယ္မင္းကိုပိုခ်စ္ပါတယ္ကြာ။ မမကိုလဲ သနားမိတာေပါ့ သူလဲလူသားပဲ ဆႏၵ္ေလးေတြေတာ့ရွိမွာေပါ့ နဲနဲကိုယ္ခ်င္းစာပါအုံး အခ်စ္ကေလးရယ္ ”” ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေျခအတင္ေျပာေနတုံး စိုရႊဲၿပီးေျပာင္လက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လီးႀကီးကို တလွည့္ ျဖဴျပစ္ျပစ္ အရည္ေတြ ယီးေလးခိုေနတဲ့ ခ်ိဳရီေစာက္ဖုတ္ကို တလွည့္ ခ်ိဳခ်ိဳတစ္ေယာက္ မ်က္စိကစားေနပါတယ္။
ဒါကိုသတိထားမိတဲ့ကၽြန္ေတာ္ဟာလီးကိုအတင္းေတာင္လာေအာင္အားစိုက္ၿပီး မသိမသာ ေထာင္ေပးေနမိတယ္။ ““ သူကလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး အခုနကပဲ ခ်ိဳခ်ိဳကို ခ်စ္ပါတယ္ေလး ဘာေလးနဲ႔ အခုနံရံတစ္ဖက္ျခား႐ုံနဲ႔ တျခားတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္တဲ့ သူကို ဘယ္လို ယုံရမွာလဲ ”” ““ အိုး ယုံရမွာေပါ့ကြာ။ မင္းတို႔ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လုံးကို ပိုင္ရမွေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔သြားၿပီး ရွုပ္ေနနိုင္ေတာ့မလဲ မင္းကလဲခ်စ္ဖို႔ေကာင္း မမကလဲႀကိတ္စရာႀကီးဆိုေတာ့ ကိုယ္မင္းတို႔နားပဲကပ္ေနမွာပါကြာ ”” ““ ကဲ ညီမေလးလာ မမေဘးမွာလာထိုင္ ”” ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အိကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္တဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳကို ကၽြန္ေတာ္က ထဘီခၽြတ္လိုက္သလိုသူ႔အစ္မကလဲ အကၤ်ီကို ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ခၽြတ္ခ်ေနပါတယ္။ ပထမေတာ့ ရွက္သလိုလုပ္ေနေပမဲ့ သူ႔အစ္မက အမ်ိဳးမ်ိဳးနားခ်ၿပီး ကိုယ္တုံးလုံးလုပ္လိုက္ပါတယ္။ မီးေရာင္ေအာက္မွာ စံခ်ိန္မွီ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္နဲ႔ဒီမိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ ေရွးေခတ္ေရာမ ေက်ာက္႐ုပ္ေလးေတြလို အင္မတန္လွပေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ နတ္သားတစ္ပါးလို အထင္ေရာက္မိပါရဲ့။ ဟုတ္တယ္ေလ အခုလဲ နတ္စည္းစိမ္ကို ခံစားေနရတယ္မဟုတ္လား။ အမယ္မယ္ အႀကီးမက ရဲတင္းသေလာက္ အငယ္မက ရွက္ေနသဗ်ာ။ ေပါင္ေလးကိုလိမ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ဖြက္ထားတယ္။ ဒါကိုက ခ်စ္စရာတစ္မ်ိဳးပဲ။ ““ ညီမေလး ေပါင္ကိုစိမထားနဲ႔ကြယ္ ဘာလဲရွက္လို႔လား မရွက္ပါနဲ႔ ညီမေလးရယ္ ညီမေလးက ကံေကာင္းတယ္လို႔မွတ္ထား။
အစ္မကိုယ္တိုင္က ညီမေလးကိုလက္ေတြ႕ လူ႔ဘဝရဲ့အရသာကို သင္ေပးတယ္ဆိုတာ အင္မတန္ျဖစ္နိုင္ခဲတဲ့ကိစၥ္ပဲ။ အခု မမက ညီမကို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေယာက္်ားကိုႀကိဳးကိုင္နိုင္တဲ့နည္းေတြ သင္ေပးမယ္ေနာ္ ရွက္မေနနဲ႔ ”” ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ သူ႔ညီမရဲ့ နားရြက္ေလးေတြကို လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ တို႔ၿပီးႏွုတ္ခမ္းထဲ ငုံၿပီး စုပ္ယူေနပါတယ္။ ေကာင္မေလးခမ်ာ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထၿပီး သူ႔အစ္မရဲ့ နို႔ေတြကို ကိုင္မိကိုင္ရၾဆဳပ္ထားပါတယ္။ နားရြက္ေတြကေန တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ့ႏွုတ္ခမ္းစုံကို ျငင္ျငင္သာသာငုံၿပီး စုပ္ယူေနျပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အၿငိမ္မေနေတာ့ပါဘူး။ လုံးဝိုင္းႀကီးမားလွတဲ့ ခ်ိဳရီရဲ့ နို႔တစ္လုံးကို လက္နဲ႔စုံကိုင္ၿပီး နို႔သီးေတြကို ငုံၿပီးစုပ္ယူေပးေနတယ္။ အခုနက အရွိန္မေသေသးတဲ့ နို႔အုံဟာ ျပန္ၿပီးတင္းမာလာျပန္ေရာ။ နို႔အုံတစ္ခုလုံး ဖန္တုံးႀကီးလို တလက္လက္ျဖစ္ေအာင္ လၽွာနဲ႔ ေလၽွာက္ယက္ေပးေနတယ္။ သူလဲအရသာေတြ႕ပုံပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အရသာေတြကို သူ႔ညီမကိုလႊဲေပးလိုက္ဟန္တူတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းဟာ ခ်ိဳခ်ိဳ လည္ပင္းတစ္ေလၽွာက္တရြရြနဲ႔ ပင့္ကူတစ္ေကာင္ လမ္းေလၽွာက္သလို ေလၽွာက္သြားေနပါတယ္။ လၽွာကလဲ တို႔လိုက္ထိလိုက္နဲ႔မို႔ ခ်ိဳခ်ိဳတစ္ေယာက္ တဟင္းဟင္းနဲ႔ တြန္႔လိမ္ေနပါတယ္။ သူ႔ညီမနို႔ေတြကို ခ်ိဳရီဟာ ျငင္ျငင္သာသာနဲ႔ နယ္ေပးေနပါတယ္။ တကယ့္ကို ယုယုယယနဲ႔ ခင္ဗ်ာ။ ေႂကြက်မယ္မ်ားထင္ေနသလားမသိ။တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ သူ႔ညီမရင္ဘတ္ကို လၽွာနဲ႔ေလၽွာက္ယက္ေပးေနတယ္။
ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးမွာလဲ အနီေရာင္ကြက္ေတြ ထင္ေနေအာင္ပါပဲ။ ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ၿပီး ယက္ေပးေနတယ္။ ပတၱ္ျမားေတြရင္ဘတ္ေပၚမွာ တင္ထားသလားပဲ။ ခ်ိဳရီဟာဒီပညာေတြ အေတာ္လိုက္စားဟန္တူပါရဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳကို ပညာကုန္သုံးၿပီး ထလာေအာင္ ရြလာေအာင္ ႂကြလာေအာင္ လုပ္ေပးေနပါတယ္။ ဖြဖြေလးနမ္းရင္းနဲ႔ ခ်ိဳခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ဆီကို ခရီးဆန္႔ေနပါတယ္။ ေစာက္ေမႊးႏုႏုေလးေတြကို ေလနဲ႔မွုတ္ေပးရင္း ယုယၾကင္နာဟန္နဲ႔ ၾကည့္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆီးခုံေပၚက အျပင္ ႏွုတ္ခမ္းႀကီးႏွစ္ခုဆုံတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ခ်ိဳင့္ေလးကို ငုံၿပီး စုပ္ယူေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေရာ ကၽြန္ေတာ္လဲအၿငိမ္မေနပါဘူး။ ခ်ိဳရီနို႔ေတြကို အားရေအာင္စုပ္ၿပီး ေလးဘက္ေထာင္ေပါင္ကားထားတဲ့ခ်ိဳရီရဲ့ ဗိုက္ေအာက္ေခါင္းသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ တည့္တည့္ေနရာယူလိုက္ပါတယ္။လုံးက်စ္တင္းမာေနတဲ့ တင္ပါးႀကီးကို အသာဆြဲႏွိမ့္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို မ်က္ႏွာေပၚေရာက္ေအာင္ ဖိခ်လိုက္ပါတယ္။ ေပါင္ကားထားလို႔ ေစာက္ဖုတ္ဟာ ျပဲေနၿပီး အတြင္း ႏွုတ္ခမ္းဟာ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္လို နီညိဳေရာင္ သန္းၿပီးပြင့္ဖတ္ေတြလို ေခြလိပ္ေနေလရဲ့။ ခ်ိဳရီလဲ ခ်ိဳခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ထဲက တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ လၽွာကေလး သြင္းရင္း ေစာက္ေစ့ကေလးကို လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ မထိတထိ ကလိေပးေနပါတယ္။ ခ်ိဳခ်ိဳဟာ ျပင္းျပတဲ့ ေဝဒနာေၾကာင့္ တြန္႔လိမ္ၿပီး ေခၽြးဆီးေတြက်လာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္သူ႔အစ္မကလဲ ညီမေလးကို ေစတနာအျပည့္နဲ႔ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေတြကို လက္မနဲ႔အသာျဖဲရင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ နစ္သထက္နစ္ေအာင္ မ်က္ႏွာကို ထိုးသြင္းေနပါတယ္။ ““ မမ မမ အင္းဟင္း ဟင္း ဟင္း ခ်ိဳခ်ိဳ မေနတတ္ေတာ့ဘူး မမရဲ့ ”” ဟုတ္ပါတယ္ ခ်ိဳခ်ိဳမေနနိုင္ပါဘူး ခ်ိဳခ်ိဳမေနနိုင္သလို ခ်ိဳရီလဲမေနနိုင္ပါဘူး သူရဲ့ အဆီေတြျပည့္ၿပီးေဖာင္းတင္းေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ လၽွာႀကီးထဲ့ၿပီး တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ ယက္ေပးေနမိတယ။ ေစာက္ေစ့ကေလးဟာ သူတကာထက္ႀကီးတာမို႔ ထင္ထင္ရွားရွား သိနိုင္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားမွာညႇပ္ၿပီး လၽွာနဲ႔ အသာပြတ္ေပးေတာ့ ခ်ိဳရီခမ်ာ ဖင္ႀကီးေတြကို ႏွိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္နဲ႔ အေတာ္ႀကီး အရသာေတြ႕ေနတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ လၽွာႀကီးကို အသာထည့္ၿပီး ေမႊယက္ေပးေနမိတယ္။ ေစာက္ေခါင္းရဲ့ အသားေလးေတြ ႏူးညံ့လိုက္ေလျခင္း တကယ့္ကို ဝါဂြမ္းကေလးလိုေပ်ာ့အိၿပီး ေႏြးေနတယ္။ သူ႔ရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းသားေခြလိပ္ကေလးေတြကို ငုံၿပီး ယုယုယယ စုပ္ထားေတာ့ အားရလြန္းလို႔လား မသိဘူး။ ““ ဘူ ”” ကနဲ ေလေတြပန္းထြက္လာပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းထဲ ကနဲနဲက်လာတဲ့ အရည္ေတြကို လက္နဲ႔တို႔ၿပီး ဖင္ေပါက္ဝကို အသာထိုးတဲ့လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ညႇိုးကို သြင္းလိုက္ထုတ္လုပ္ေပးေနေတာ့ ခ်ိဳရီခမ်ာ အရသာအေတြ႕ႀကီးေတြ႕ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ေပၚ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုဖိကပ္ထားပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်ိဳခ်ိဳတစ္ေယာက္ အသက္ႏွုတ္ခံရသလို ဝူးဝူးဝါးဝါး ေအာ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြ စီးက်လာပါေတာ့တယ္။ ခ်ိဳရီလဲ လက္လႊတ္မခံပဲထြက္သမၽွဟာေတြကို ကန္ထရိုက္ယူသလို ေလာဘတႀကီးနဲ႔ ယက္ၿမိဳခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ခ်ိဳခ်ိဳကေတာ့ေကာင္းလြန္းတဲ့အရသာကိုပက္လက္ကေလးၿငိမ္ခံၿပီး မွိန္းေနေလရဲ့။ ေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ ခ်ိဳရီလဲ ကၽြဲမတစ္ေကာင္ေသးေပါက္သလို ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ေတြ ပါးစပ္နဲ႔အျပည့္ ေဝါခနဲသြန္ခ်ရင္း အိပ္ယာေပၚ လဲက်သြားပါေတာ့တယ္။ ခဏနားၿပီး ခ်ိဳရီဟာ ကၽြန္ေတာ့္လီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္မွာေတ့ရင္း စုပ္လိုက္ယက္လိုက္ လၽွာနဲ႔ကလိလိုက္ ေခါင္းကို ေရွ႕တိုး ေနာက္ငင္နဲ႔ ဂြင္းတိုက္ေပးေနတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးစုံ ကလိေပးေနလိုက္ေတာ့ ဘသားေခ်ာလဲ ရဟႏၲာ္မွ မဟုတ္တာ ေငါက္ခနဲ ထလာပါေရာ။ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို ေရြးသလိုလိုနဲ႔ တယမ္းယမ္းရယ္။ သံေခ်ာင္းႀကီးလို တင္းမာေနတဲ့ လီးကို ပါးစပ္ထဲမွာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ငုံရင္း ျမႇင္းၿပီး ညႇစ္ေနေလရဲ့။ ““ အိုး မမရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ အင္း ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ အိုး အား အား အား ယား ”” ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေဝဒနာကို ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ႕ရင္ သနားသြားမယ္။ လူးလိမ့္ၿပီး အံႀကိတ္လိုက္၊ လက္သီးဆုပ္လိုက္နဲ႔ အျပင္းအထန္ ေဝဒနာခံစားေနရတာကိုး။ သူမရဲ့ ေခါင္းကို ဆံပင္အရင္းကကိုင္ၿပီး လီးနဲ႔ အတင္းေဆာင့္ေနမိတယ္။ ““ မမ….. မမ….. အိုး….. အား….. ၿပီးေတာ့မယ္။ ၿပီးေတာ့မယ္….. ၿပီးၿပီ….. ၿပီးၿပီ….. အား….. ”” ေရစုပ္စက္နဲ႔ စုပ္တင္လိုက္သလို လီးထဲက တရွိန္ထိုး ထြက္လာတဲ့ သုတ္ရည္ေတြဟာ ခ်ိဳရီရဲ့ အာေခါင္ထဲကို ဝုန္းဆိုပန္းထြက္ၿပီး မ်ိဳခ်စရာမလိုပဲ လည္ေခ်ာင္းကေနတဆင့္ ဝမ္းထဲထိ ေရာက္သြားပါတယ္။ (၁၅)မိနစ္ေလာက္ မွိန္းၿပီး သူ႔ညီမခ်ိဳခ်ိဳေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး မတ္တပ္အေနအထားနဲ႔ ျဖဲၿပီးကိုင္ထားပါတယ္။ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ့ ဖင္ဟာ ၾကမ္းနဲ႔လြတ္ၿပီး ေလထဲေျမာက္ေနတာေပါ့။
ခ်ိဳခ်ိဳရဲ့ေပါင္ၾကားထဲအသာဝင္ၿပီးျပန္ၿပီးေတာင္မတ္စျပဳေနတဲ့ ငပဲနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလၽွာက္ လိုက္ပြတ္ေပးေနေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳဟာ တဟင္းဟင္းနဲ႔ အခ်က္ေပးလာပါတယ္။ ခါးက်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို စုံကိုင္ၿပီး ဟေနတဲ့ ေစာက္ေခါင္း၀ ဒစ္ေတ့လိုက္ပါတယ္။ အသက္ေအာင့္ၿပီး ေဆာင့္ခ်လိုက္ပါတယ္ လီးဟာ တျဗစ္ျဗစ္နဲ႔ထစ္ထစ္ဝင္သြားၿပီး ဒုတ္ကနဲ အသံထြက္လာၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳလဲ တအားအားနဲ႔ ၿငီးေနပါေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘူး။ တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတဲ့ ခါးကိုလက္နဲ႔ၿငိမ္ေအာင္ စုံကိုင္ရင္း မညႇာတမ္းေဆာင့္လိုးေပးေနမိတယ္။ ခ်ိဳခ်ိဳလဲၾကည့္ရတာ အားရပုံပဲ ကိုင္ထားတဲ့ေျခက်င္းဝတ္ေတြကို ပိုျပဲေအာင္ဆုပ္ကိုင္ၿပီးေပါင္ကို ထပ္ျဖဲလိုက္သလို ပိုၿပီးလည္း ျမင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စိတ္ရွိသလို ျမန္ျမန္တစ္မ်ိဳး ေႏွးေႏွး တစ္ဖုံ အားရပါး ေဆာင့္ေနမိတယ္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ လီးကို အဆုံးထိထည့္ၿပီး ေလာ္ရီကားေတြ ေဂါက္ႀကီးနဲ႔ စက္ႏွိုးသလို ေမႊေပးလိုက္ေတာ့ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ပါေလေရာ။ အခုနက ရခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာေတြလဲ ျပန္ေပါက္ျပဲၿပီး ေသြးေတြက်လာျပန္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္တျပင္လုံးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္လီးတစ္ခုလုံး နီရဲၿပီးေဆးဆိုးထားသလိုပါပဲလား။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထင္ အခ်က္ (၁၀၀- ၁၂၅)ေလာက္လဲ ေဆာင့္ၿပီးေရာ ခ်ိဳခ်ိဳေစာက္ေခါင္းက ေသြးေတြနဲ႔ ေရာေနတဲ့ အရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္ ဆင္းလာပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲမခံနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ သားအိမ္နံရံကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး သုတ္ရည္ေတြ မနားတမ္း ပန္းခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေမာေမာနဲ႔ ပက္လက္လွန္ အိပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေပၚ ခ်ိဳရီဟာ အုပ္မိုးရင္း သူ႔ညီမေသြးေတြ အရည္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ သုတ္ရည္ေတြေပက်ံေနတဲ့ လီးကို ပါးစပ္ထဲ ငုံရင္း ေပက်ံသမၽွကို စုပ္ယူေနပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ငပဲကလည္း ပြဲတိုင္းနိုင္စစ္သူႀကီး တစ္ေယာက္လို ခေမာက္ႀကီး တကားကားနဲ႔ ေခါင္းျပန္ေထာင္လာေရာ။ ေတာင္တာမွ တကယ့္ သံမဏိေခ်ာင္းက်ေနတာပဲ။ သိပ္အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ဘူး။ ေလးဘက္ေထာက္ျပန္ၿပီးကုန္းေပးေနတဲ့ ခ်ိဳရီ ေစာက္ဖုတ္အိအိထဲလီးကို ေရွာခနဲ သြင္းခ်လိုက္တယ္။ ခ်ိဳရီကေတာ့ ႀကိဳက္တဲ့ပုံပဲ .. ပိုထိတဲ့နည္းကိုး။ တအင္းအင္းနဲ႔ ဝင္လာသမၽွအခ်က္တိုင္းကိုေတာင့္ခံေနတယ္။ ခ်ိဳင္းေအာက္ကေန လက္လၽွိုၿပီး နို႔သီးေတြကို ဆုပ္ေခ်ေပးေနရင္း လီးကို ဒုတ္တစ္ေခ်ာင္းလို သတ္မွတ္ၿပီး သားအိမ္ကြဲမတတ္ ေဆာင့္ေပးေနမိတယ္။ ခ်ိဳရီခမ်ာ အရွ႕ကို စိုက္က်သြားၿပီး ေပါင္လဲ ကားသထက္ကားလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ရမက္မီးေၾကာင့္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ညႇာတာရမွန္းမသိေတာ့ပါဘူး။ ညႇာလဲ ဒီမိန္းကေလးက ႀကိဳက္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ မနားတမ္း တအုန္းအုန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ေတာ့ ခိုင္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ တဲေလးဟာ သိမ့္သိမ့္တုန္ေနတယ္။ ““ အား….. အား….. ”” ႏွစ္ေယာက္စလုံး ၿပိဳင္တူၿပီးလို႔ အသက္ထြက္သလိုေအာ္ရင္း ထပ္က်သြားပါေတာ့တယ္။ ၿပီးပါၿပီ။