ဦးဘတုတ် အရမ်းကို သိချင်နေသည်။ အပြင်ကိုတော့ ထွက်မကြည့်ရဲ။ မတော်တဆ တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားလျှင် သူ့ရဲ့ လူကြီး လူကောင်း ဂုဏ်အင်ကို ထိပါးနိုင်သည်။ ထရံပေါ်မှာ အပေါက်လေး ရှိလိုရှိညား ရှာကြည့်သော်လည်း ဘာအပေါက်မှ မတွေ့။ ထိုကြောင့် အမြင်အာရုံကို မရဘဲ အကြားအာရုံဖြင့်သာ မှန်းဆရတော့သည်။
သူ့အိမ်မှာ ငှားနေသည့် ကျောင်းဆရာ လင်မယားတို့ အခန်းက ခပ်အုပ်အုပ် ပြောနေသော အသံတွေ ကြားနေရသည်။ ကျောင်းဆရာက အသက် ၄၀ နီးပါး ရှိပြီ။ တပည့်မကို ယူထားတာဆိုတော့ သူတို့ လင်မယား အသက်ချင်း တော်တော်ကွာသည်။ သူ့မိန်းမ ခင်ချိုကြည်က ၂၀ ဝန်းကျင်လောက်ဘဲ ရှိဦး မည်။ အသားဖြူဖြူ ခပ်တောင့်တောင့် အမျိုးအစားထဲက ဖြစ်သည်။ လမ်းလျှောက်လျှင် တင်သားတွေကို ဆတ်ကနဲ တုန်သွားအောင် လျှောက်တတ်သည်။ သမီးအရွယ်လောက်မက မြေးလောက် အရွယ် ဖြစ်နေပေမဲ့ ဖိုမ သဘာဝ ဆိုတော့ ဦးဘတုတ် ရင်ခုန်မိတာကို အပြစ်ရယ်လို့ မဆိုနိုင်ပေ။
“” ဟင့်အင်း . . သမီးကြောက်တယ် မကိုင်ရဲဘူး . . . “”
“” ရှူး .. တိုးတိုး . . . “”
ကျောင်းဆရာရဲ့ သတိပေးသံနဲ့အတူ တစ်ဖက်ခန်းက တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်။ ဦးဘတုတ် ရင်တွေ ဒိုင်းကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ကြားရတဲ့ အသံက ကျောင်းဆရာရဲ့မိန်းမ အသံ မဟုတ်။ ခင်ချိုကြည့် အသံကို ဦးဘတုတ် ကောင်းကောင်း သိသည်။ အခု ကောင်မလေးက အသက်လည်း အများကြီး ပိုငယ်မည့်ပုံ ပေါက်သည်။
ကျောင်းဆရာက ခြံခုန်ဖူးသည့်နွား ဖြစ်ကြောင်း ဦးဘတုတ် နားစွန်နားဖျား ကြားဖူးသည်။ သူ့မှာ ခင်ချိုကြည့် အရင်၊ မိန်းမ အကြီးရှိသည်။ ကလေးတွေလည်း ရှိသည်။ သားကြီး မယားကြီး ရှိနေရက်ကနေ အိမ်မှာ ကျူရှင်လာတက်သည့် ခင်ချိုကြည်နဲ့ ညှိစွန်းပြီး သုတ်ပြေးလာခြင်း ဖြစ်သည်။
ခင်ချိုကြည်ကလည်း ခင်ချိုကြည်ဘဲလေ။ ဦးဘတုတ် ကိုယ်တိုင် ကြုံဖူးတော့ ခပ်ကဲကဲ ခပ်ထထ အမျိုးအစားမှန်း သိသည်။ ပြီးခဲ့တဲ့ လက နောက်ထပ် တစ်နှစ်စာ အိမ်ခန်းငှားခ စာမချုပ်ခင်လေး အိမ်လခ လျှော့ပေးဖို့ သူ့ကို လာပြောဖူးသည်။ မိန်းမတို့၏ လက်နက် အကုန်ထုတ်သုံးပြီး ဖျားယောင်းလာခြင်း ဖြစ်သည်။ အိမ်က အဖွားကြီး မရှိတဲ့ အချိန်ကိုမှ ရွေးလာပြီး ဈေးလာဆစ်သည်။
အရင်က ” အဘ ” လို့ ခေါ်ရာက ” ဘ” လို့ ခေါ်သည်။ ခင်ချိုကြည် လာတုန်းက ဦးဘတုတ် ဧည့်ခန်းထဲက လက်တန်းမပါသော ပက်လက် ကုလားထိုင်ပေါ် ထိုင်နေမိတာ ကံကောင်းသည်။ မတ်တတ်သာ ဆိုပါက အသက်ကြီးလို့ မခိုင်တဲ့ သူ့ဒူးမျိုးနဲ့ဆို ခွေကနဲ လဲကျသွားလောက်သည်။ သူ့ဘေးနား ကြမ်းပေါ်မှာ ပဆစ်တုတ်လေး ထိုင်ပြီး အိမ်လခ လျှော့ပေးဖို့ ပြောနေပုံကတော့ အိမ်က အဖွားကြီးသာ မြင်လျှင် ချက်ချင်း နှင်ထုတ်ခံရမည့်ပုံ။
” လုပ်ပါ . . ဘ ရဲ့ . . ” ဆိုပြီး ချွဲချွဲလေးပြောရင်း သူ့ပေါင်ကို ပွတ်လိုက်တော့ ထောင်ထလာတဲ့ ငနဲကို လူသိရှင်ကြား မဖြစ်ရအောင် ပေါင်နှစ်ခုကြား အတင်းညှပ်ပြီး ထိန်းထားခဲ့ရဖူးလေသည်။
အပျိုနုနု ငယ်ငယ်လေးကို ရထားပေမဲ့ ကလေးတစ်ယောက် ရပြီးပြီဆိုတော့ ကျောင်းဆရာ ငြီးငွေ့စပြုပြီ ထင်သည်။ ဒါကြောင့် နောက်ထပ် တပည့်မလေး တစ်ယောက်ကို ကြံနေတာ ဖြစ်နိုင်သည်။ ခင်ချိုကြည်လို အပျံအနံ့လေးမို့ ကျောင်းဆရာ သိက္ခာလျော့တာကိုတော့ ခွင့်လွှတ်မယ်ဆို ခွင့်လွှတ်လို့ရသည်။ ဒါပေမဲ့ အခု ကောင်မလေးလို ဥမမယ် စာမမြောက်လေးကို အနိုင်အထက် လုပ်တာမျိုးကိုတော့ ဦးဘတုတ် မနှစ်မျို့ချေ။ အခုဟာက ကောင်မလေးက ပါတာ မဟုတ်ဘဲ ကျောင်းဆရာက အတင်း ဖျားယောင်းနေပုံရသည်။
ကြားရတဲ့ စကားအရ ကောင်မလေးကို အတင်း ကိုင်ခိုင်းနေပုံရသည်။ ဘာကို ကိုင်ခိုင်းတာလဲ ကတော့ သိပ်တွေးနေစရာ မလို။ နားစွင့်ရင်း မီးဖိုခန်းဖက်ကို ကူးလာလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းဖက် ထရံက သစ်သားထရံဆိုတော့ အသံပိုလုံသည်။ မီးဖိုကတော့ ဝါးထရံသာ ကာထားသည်။ ဝါးထရံပေမဲ့ အပေါက်မရှိ။ သူပဲ စေတနာတွေပိုပြီး ကျောင်းဆရာတို့လင်မယား အိမ်ငှားခါစက ဆေးသုတ်ပေးခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ ယက်ထားတဲ့ ဝါးကပ်ကြားထဲ ဆေးဝင်နေတော့ အပေါက်တွေက ပိတ်ကုန်သည်။
” အကြီးကြီးဘဲနော် . . . သမီး တစ်ခါမှ ……. ”
အသံတစ်ချက် ထွက်လာပြီး ကောင်မလေးက သတိရသွားဟန်ဖြင့် နောက်ပိုင်းကို တိုးလိုက်သဖြင့် ဆုံးအောင် မကြားလိုက်ရ။ အဆုံးထိ မကြားပေမဲ့ ဒီ အရွယ်ရောက်မှတော့ ဦးဘတုတ် ဖြည့်တွေးတတ်ပါတယ်လေ . . .။
အကဲပါလာသော ကောင်မလေးကို ချဉ်လာသည်။ အခုခေတ် ကလေးတွေ အင်တာနက်တို့ ဗီဒီယိုတို့ ကနေ အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေပုံရသည်။ ဒန့်ကျွဲပင် ပုခက်လွှဲမဲ့ ခေတ်တော့ ရောက်နေပြီဟု တွေးမိရင်း…… ပြောနေပုံက အကြီးကြီးကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူးတဲ့လေ။
“”လီး မြင်ဖူးရအောင် . . . ညည်းကိုညည်း ဘယ် အရွယ် ထင်နေလို့လဲ . . ”
ဦးဘတုတ် အော်ပြောလိုက်ချင်စိတ် ပေါက်သွားသည်။ ခုနက သနားမိတဲ့ စိတ်လေးပင် ပျောက်သွားသည်။ မီးဖို ပြူတင်းပေါက်ကနေ အသာကဲပြီး ခြံထောင့်တွင် ရေချိုးနေသော အဖွားကြီးကို တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မိန်းမက ရေချိုးလျှင် ကြာတတ်သည်။ အခုမှ စချိုးတာဆိုတော့ သူချောင်းနားထောင်ဖို့ အချိန်ကောင်းကောင်း ရလေသည်။
” ညည်း ရေ သေချာ ဆေးထားရဲ့လား . . . ”
ကျောင်းဆရာရဲ့ အသံထွက်လာပြီး သတိရဟန်ဖြင့် ပြန်တိုးသွားသည်။
” ဆေးထားပါတယ် ဆရာရဲ့ ကြည့်ကြည့်လေ . . ”
ကောင်မလေး လေသံ ပြောင်းလာသည်။ အတော်ကို တတ်နိုင်တဲ့ ကျောင်းဆရာဘဲဟု စိတ်ထဲတွေးမိသည်။ ကောင်မလေးကလည်း အတင့်ရဲလွန်းသည်။ ” ဆရာ ကြည့်ကြည့်လေ . . ” တဲ့ . . .။
“နင့် အကောင်က ကြည့်ရုံကြည့်မှာ မဟုတ် ဘူး . . . အပေါ်က တက်ထောင်းမှာ . . .”
ဦးဘတုတ် စိတ်ထဲ အတော် အောင့်လာပြီ။ ကြည့် ရတာ အချစ်နဲ့စတဲ့ ဇာတ်လမ်းတော့ ဟုတ်ပုံမပေါ်။ ဆရာဆိုတဲ့ အရှိန်နဲ့ အနိုင်အထက်များ လုပ်နေတာလားလို့ တွေးမိသည်။ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ ကောင်မလေး စိတ်ပါလာပုံရသည်။ ဒီအရွယ်လေးတွေဆိုတာ စိတ်ကစားတတ်တဲ့ အရွယ်မျိုးကိုး။ စိတ်ပြောင်းစိတ်လွဲ မြန်မှာပေါ့။
” လှုပ်နေတယ် . . . ခစ်ခစ် ”
နောက်ဆုံး တခစ်ခစ် ရယ်သံကိုတောင် ကြားဖြစ်အောင် ကြားလိုက်သေးသည်။ အသံကြားရတာနဲ့ ဦးဘတုတ် ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်လာသည်။ “ထရံမှာ အပေါက်လေး တစ်ခုလောက် ဖောက်ထားရရင် ကောင်းမယ်” လို့ မကြံကောင်း မစည်ရာ တွေးမိလိုက်လေသည်။
ဦးဘတုတ် ဝေခွဲမရ။ သူ့အိမ်မှာ ဒီလို မလျော်မကန် ဖြစ်နေတာကို ခွင့်ပြုသင့်သလား။ ဒါက ကျောင်းဆရာရဲ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စဘဲလေ။ ပြဿနာ တက်လာရင်လည်း သူ့ဟာသူ ရှင်းပေါ့။ ကောင်မလေးက အသက်မပြည့်လို့ ထောင်တန်းကျတော့လည်း သူတို့မိသားစု ကိစ္စဘဲ။ အဲ့ဒီအခါမယ် အိမ်လခ ပေးနိုင်သေးရင် ဆက်နေ၊ မပေးနိုင်ရင် ဆင်းကြပေါ့လေ။
ဒါပေမဲ့ လူမမယ်လေး ဘဝပျက်သွားမှာကိုတော့ ရင်ထဲမှာ မကောင်း။ ဒီအသက် ဒီအရွယ်လေးက အိမ်ထောင်ပြုရလောက်သော အရွယ် မဟုတ်သေးတော့ ဒီကောင် တရားဝင် လက်ထပ်ယူမှာ မဟုတ်။ ဒါဆိုရင် ဘာသဘောလဲ။ သူငယ်မလေးကို မယူဘဲ ခြေတော်တင်မဲ့ သဘောဘဲပေါ့ . . .။
” ဆရာ .. . မရဘူး . . .မဝင်တော့ဘူး .. . ”
” ရပါတယ် . . ဖိချလိုက် .. . ”
အသံကျိုးကျိုးကျွတ်ကျွတ်တွေ ကြားနေရသည်။
” ဘာကြောက်နေတာလဲ . . ဖိချလိုက်လေဟာ. . ”
” အား … နာတယ် . . နာတယ် . . ”
ကျောင်းဆရာရဲ့ စိတ်မရှည်သံ စကားအဆုံးမှာ ကောင်မလေးရဲ့ အော်သံပါ ထွက်လာသည်။
” ဟာ . . သွေးတွေ . . သွေးတွေ . . အီး . . ဟီး . .ဟီး . ဟီး .. ”
“ရှူး . . တိုးတိုး . . တိုးတိုး . . ”
ဦးဘတုတ် ဘယ်လိုမှ သီးမခံနိုင်တော့။ ဒေါသတွေ ထောင်းကနဲ ထသွားသည်။ ဒီလောက် လူမဆန်တာမျိုးကိုတော့ ဘယ်လိုမှ လျစ်လျူရှုပြီး ကြည့်မနေနိုင်။ ပုဆိုးကို တိုတို ပြင်ဝတ်လိုက်ပြီး နောက်ဖေးဖက်ကို ထွက်လိုက်သည်။
ကောင်မလေးအော်သံက အတော် ကျယ်သွားသည် ထင်သည်။ ရေချိုးနေတဲ့ အဖွားကြီးတောင် ရေဖလားကြီး လက်ထဲကိုင်ရင်း ဘိုသီဖတ်သီ ပြေးလာနေသည်။
” ကိုဘတုတ် . . . ဘာဖြစ်တာလဲ . . . ”
” ကျောင်းဆရာကွ . . ကျောင်းဆရာ . . တော်တော် လူမဆန်တာ . . တောက် ”
ကျောင်းဆရာအခန်းရဲ့ မီးဖိုတံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ ဒေါသအရှိန်ကြောင့် အားတွေ ဘယ်ကရလာသည် မသိ။ အထဲက ထိုးထားသော တံခါးဂျက်ပါ ပြုတ်ထွက်လာသည်။
ဦးဘတုတ် တံခါးရိုက်ချိုးပြီး ဝင်လာတာတွေ့တော့ ပုဆိုးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မပြီး ကုန်းကုန်းကွကွကြီး ဖြစ်နေသော ကျောင်းဆရာ အံ့ဩသွားသည်။
” ဟာ . . ဦးလေး . . .”
” ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ကျောင်းဆရာ . . ”
မီးဖိုထဲ ကြည့်လိုက်တော့ ၁ဝ နှစ်ဝန်းကျင်အရွယ် ကောင်မလေးက အခန်းထောင့်မှာ မတ်တပ်လေး ရပ်ပြီး ငိုနေသည်။ သူဝတ်ထားတဲ့ စကပ်လေးမှာ သွေးတွေပေနေသည်။ အိပ်ခန်းထဲက ကျောင်းဆရာရဲ့ ကလေးလေးက စူးစူးဝါးဝါး အော်ငိုနေသည်။ တစ်အိမ်လုံး ငရဲပွက်သလိုပင်။
” ကိုဘတုတ် . . ကိုဘတုတ် . . . ဘာဖြစ်ကြတာလဲ ”
” မောင်သက်နိုင် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ . . . ”
အဖွားကြီးက နားမလည်ဟန်ဖြင့် နှစ်ယောက်လုံးကို တဆက်တည်း မေးလိုက်သည်။
” ကြောက်တယ် . . သမီးကြောက်တယ် . . . ဆရာ လုပ်ပါဦး . . . ”
ဦးဘတုတ်တို့ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး ရှေ့မှာ ဂဏန်းတစ်ကောင်က လက်မ တထောင်ထောင် လုပ်နေသည်။ အကြီးကြီးမှ တကယ့်ကို အကြီးကြီး . . .။ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ ဂဏန်းကို ဦးဘတုတ် တစ်ခါမှ မမြင်ဖူး . .။ တခြား ဂဏန်းတွေ ကလည်း ကြမ်းပေါ်မှာ ပြေးလွှားနေသည်။
ကျောင်းဆရာသည် ကောင်မလေးကို ပွေ့ချီလိုက်ပြီး ထမင်းစား စားပွဲပေါ် တင်လိုက်သည်။
” ဒီမှာနေ . . . နင့် ဂဏန်းက စားပွဲပေါ် မလာဘူး”
ကျောင်းဆရာ စိတ်ညစ်နေပုံရသည်။
“ဒီကလေးမလေးက ဘယ်သူတုန်း . . ”
“သူက ကြည်လေးရဲ့ညီမ ဦးလေး ”
” ဆရာ . . . သမီးလက်ကို ကြည့်ပေးပါဦး . . ဂဏန်းကိုက်တာ နာနေတယ် . . ”
” ဂဏန်း ညှပ်တာပါဟာ . . နင်ကလဲ . . . ”
” ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာတုန်း . . . ”
ဦးဘတုတ်မိန်းမက အခြေအနေကို ဝင်မေးသည်။
” ဒီနေ့ . . ကြည်လေးမွေးနေ့ အဒေါ်ရ . .။ သူက ဂဏန်းကြိုက်တော့ အလုပ်က ပြန်လာရင် စားရအောင် ချက်မလို့။ ကလေးအိပ်နေလို့ အသံတောင် မထွက်ရဲပါဘူး ဦးလေးရာ. .။ အိုးနဲ့ မဆန့်တော့ မရရအောင် ထည့်နေတုန်း ဒီကောင်မလေးလက်ကို ဂဏန်းညှပ်လိုက်တာ . . .။ အခုတော့ အစီအစဉ်တွေ ပျက်ပါပြီ ဦးလေးရာ . . . . ”
(စာဖတ်သူများ ပျင်းနေကြမှာစိုးလို့ ဟာသလေး တင်ပေးတာပါ)
ပြီးပါပြီ။
ZG
ဦးဘတုတ္ အရမ္းကို သိခ်င္ေနသည္။ အျပင္ကိုေတာ့ ထြက္မၾကည့္ရဲ။ မေတာ္တဆ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေတြ႕သြားလၽွင္ သူ႔ရဲ့ လူႀကီး လူေကာင္း ဂုဏ္အင္ကို ထိပါးနိုင္သည္။ ထရံေပၚမွာ အေပါက္ေလး ရွိလိုရွိညား ရွာၾကည့္ေသာ္လည္း ဘာအေပါက္မွ မေတြ႕။ ထိုေၾကာင့္ အျမင္အာ႐ုံကို မရဘဲ အၾကားအာ႐ုံျဖင့္သာ မွန္းဆရေတာ့သည္။
သူ႔အိမ္မွာ ငွားေနသည့္ ေက်ာင္းဆရာ လင္မယားတို႔ အခန္းက ခပ္အုပ္အုပ္ ေျပာေနေသာ အသံေတြ ၾကားေနရသည္။ ေက်ာင္းဆရာက အသက္ ၄၀ နီးပါး ရွိၿပီ။ တပည့္မကို ယူထားတာဆိုေတာ့ သူတို႔ လင္မယား အသက္ခ်င္း ေတာ္ေတာ္ကြာသည္။ သူ႔မိန္းမ ခင္ခ်ိဳၾကည္က ၂၀ ဝန္းက်င္ေလာက္ဘဲ ရွိဦး မည္။ အသားျဖဴျဖဴ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ အမ်ိဳးအစားထဲက ျဖစ္သည္။ လမ္းေလၽွာက္လၽွင္ တင္သားေတြကို ဆတ္ကနဲ တုန္သြားေအာင္ ေလၽွာက္တတ္သည္။ သမီးအရြယ္ေလာက္မက ေျမးေလာက္ အရြယ္ ျဖစ္ေနေပမဲ့ ဖိုမ သဘာဝ ဆိုေတာ့ ဦးဘတုတ္ ရင္ခုန္မိတာကို အျပစ္ရယ္လို႔ မဆိုနိုင္ေပ။
“” ဟင့္အင္း . . သမီးေၾကာက္တယ္ မကိုင္ရဲဘူး . . . “”
“” ရွူး .. တိုးတိုး . . . “”
ေက်ာင္းဆရာရဲ့ သတိေပးသံနဲ႔အတူ တစ္ဖက္ခန္းက တိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည္။ ဦးဘတုတ္ ရင္ေတြ ဒိုင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ၾကားရတဲ့ အသံက ေက်ာင္းဆရာရဲ့မိန္းမ အသံ မဟုတ္။ ခင္ခ်ိဳၾကည့္ အသံကို ဦးဘတုတ္ ေကာင္းေကာင္း သိသည္။ အခု ေကာင္မေလးက အသက္လည္း အမ်ားႀကီး ပိုငယ္မည့္ပုံ ေပါက္သည္။
ေက်ာင္းဆရာက ၿခံခုန္ဖူးသည့္ႏြား ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးဘတုတ္ နားစြန္နားဖ်ား ၾကားဖူးသည္။ သူ႔မွာ ခင္ခ်ိဳၾကည့္ အရင္၊ မိန္းမ အႀကီးရွိသည္။ ကေလးေတြလည္း ရွိသည္။ သားႀကီး မယားႀကီး ရွိေနရက္ကေန အိမ္မွာ က်ဴရွင္လာတက္သည့္ ခင္ခ်ိဳၾကည္နဲ႔ ညႇိစြန္းၿပီး သုတ္ေျပးလာျခင္း ျဖစ္သည္။
ခင္ခ်ိဳၾကည္ကလည္း ခင္ခ်ိဳၾကည္ဘဲေလ။ ဦးဘတုတ္ ကိုယ္တိုင္ ၾကဳံဖူးေတာ့ ခပ္ကဲကဲ ခပ္ထထ အမ်ိဳးအစားမွန္း သိသည္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ လက ေနာက္ထပ္ တစ္ႏွစ္စာ အိမ္ခန္းငွားခ စာမခ်ဳပ္ခင္ေလး အိမ္လခ ေလၽွာ့ေပးဖို႔ သူ႔ကို လာေျပာဖူးသည္။ မိန္းမတို႔၏ လက္နက္ အကုန္ထုတ္သုံးၿပီး ဖ်ားေယာင္းလာျခင္း ျဖစ္သည္။ အိမ္က အဖြားႀကီး မရွိတဲ့ အခ်ိန္ကိုမွ ေရြးလာၿပီး ေဈးလာဆစ္သည္။
အရင္က ” အဘ ” လို႔ ေခၚရာက ” ဘ” လို႔ ေခၚသည္။ ခင္ခ်ိဳၾကည္ လာတုန္းက ဦးဘတုတ္ ဧည့္ခန္းထဲက လက္တန္းမပါေသာ ပက္လက္ ကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္ေနမိတာ ကံေကာင္းသည္။ မတ္တတ္သာ ဆိုပါက အသက္ႀကီးလို႔ မခိုင္တဲ့ သူ႔ဒူးမ်ိဳးနဲ႔ဆို ေခြကနဲ လဲက်သြားေလာက္သည္။ သူ႔ေဘးနား ၾကမ္းေပၚမွာ ပဆစ္တုတ္ေလး ထိုင္ၿပီး အိမ္လခ ေလၽွာ့ေပးဖို႔ ေျပာေနပုံကေတာ့ အိမ္က အဖြားႀကီးသာ ျမင္လၽွင္ ခ်က္ခ်င္း ႏွင္ထုတ္ခံရမည့္ပုံ။
” လုပ္ပါ . . ဘ ရဲ့ . . ” ဆိုၿပီး ခၽြဲခၽြဲေလးေျပာရင္း သူ႔ေပါင္ကို ပြတ္လိုက္ေတာ့ ေထာင္ထလာတဲ့ ငနဲကို လူသိရွင္ၾကား မျဖစ္ရေအာင္ ေပါင္ႏွစ္ခုၾကား အတင္းညႇပ္ၿပီး ထိန္းထားခဲ့ရဖူးေလသည္။
အပ်ိဳႏုႏု ငယ္ငယ္ေလးကို ရထားေပမဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ ရၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေက်ာင္းဆရာ ၿငီးေငြ႕စျပဳၿပီ ထင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ တပည့္မေလး တစ္ေယာက္ကို ႀကံေနတာ ျဖစ္နိုင္သည္။ ခင္ခ်ိဳၾကည္လို အပ်ံအနံ့ေလးမို႔ ေက်ာင္းဆရာ သိကၡာေလ်ာ့တာကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္မယ္ဆို ခြင့္လႊတ္လို႔ရသည္။ ဒါေပမဲ့ အခု ေကာင္မေလးလို ဥမမယ္ စာမေျမာက္ေလးကို အနိုင္အထက္ လုပ္တာမ်ိဳးကိုေတာ့ ဦးဘတုတ္ မႏွစ္မ်ိဳ႕ေခ်။ အခုဟာက ေကာင္မေလးက ပါတာ မဟုတ္ဘဲ ေက်ာင္းဆရာက အတင္း ဖ်ားေယာင္းေနပုံရသည္။
ၾကားရတဲ့ စကားအရ ေကာင္မေလးကို အတင္း ကိုင္ခိုင္းေနပုံရသည္။ ဘာကို ကိုင္ခိုင္းတာလဲ ကေတာ့ သိပ္ေတြးေနစရာ မလို။ နားစြင့္ရင္း မီးဖိုခန္းဖက္ကို ကူးလာလိုက္သည္။ အိပ္ခန္းဖက္ ထရံက သစ္သားထရံဆိုေတာ့ အသံပိုလုံသည္။ မီးဖိုကေတာ့ ဝါးထရံသာ ကာထားသည္။ ဝါးထရံေပမဲ့ အေပါက္မရွိ။ သူပဲ ေစတနာေတြပိုၿပီး ေက်ာင္းဆရာတို႔လင္မယား အိမ္ငွားခါစက ေဆးသုတ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ ယက္ထားတဲ့ ဝါးကပ္ၾကားထဲ ေဆးဝင္ေနေတာ့ အေပါက္ေတြက ပိတ္ကုန္သည္။
” အႀကီးႀကီးဘဲေနာ္ . . . သမီး တစ္ခါမွ ……. ”
အသံတစ္ခ်က္ ထြက္လာၿပီး ေကာင္မေလးက သတိရသြားဟန္ျဖင့္ ေနာက္ပိုင္းကို တိုးလိုက္သျဖင့္ ဆုံးေအာင္ မၾကားလိုက္ရ။ အဆုံးထိ မၾကားေပမဲ့ ဒီ အရြယ္ေရာက္မွေတာ့ ဦးဘတုတ္ ျဖည့္ေတြးတတ္ပါတယ္ေလ . . .။
အကဲပါလာေသာ ေကာင္မေလးကို ခ်ဥ္လာသည္။ အခုေခတ္ ကေလးေတြ အင္တာနက္တို႔ ဗီဒီယိုတို႔ ကေန အတတ္ေကာင္းေတြ တတ္ေနပုံရသည္။ ဒန႔္ကၽြဲပင္ ပုခက္လႊဲမဲ့ ေခတ္ေတာ့ ေရာက္ေနၿပီဟု ေတြးမိရင္း…… ေျပာေနပုံက အႀကီးႀကီးကို တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူးတဲ့ေလ။
“”လီး ျမင္ဖူးရေအာင္ . . . ညည္းကိုညည္း ဘယ္ အရြယ္ ထင္ေနလို႔လဲ . . ”
ဦးဘတုတ္ ေအာ္ေျပာလိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားသည္။ ခုနက သနားမိတဲ့ စိတ္ေလးပင္ ေပ်ာက္သြားသည္။ မီးဖို ျပဴတင္းေပါက္ကေန အသာကဲၿပီး ၿခံေထာင့္တြင္ ေရခ်ိဳးေနေသာ အဖြားႀကီးကို တစ္ခ်က္ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔မိန္းမက ေရခ်ိဳးလၽွင္ ၾကာတတ္သည္။ အခုမွ စခ်ိဳးတာဆိုေတာ့ သူေခ်ာင္းနားေထာင္ဖို႔ အခ်ိန္ေကာင္းေကာင္း ရေလသည္။
” ညည္း ေရ ေသခ်ာ ေဆးထားရဲ့လား . . . ”
ေက်ာင္းဆရာရဲ့ အသံထြက္လာၿပီး သတိရဟန္ျဖင့္ ျပန္တိုးသြားသည္။
” ေဆးထားပါတယ္ ဆရာရဲ့ ၾကည့္ၾကည့္ေလ . . ”
ေကာင္မေလး ေလသံ ေျပာင္းလာသည္။ အေတာ္ကို တတ္နိုင္တဲ့ ေက်ာင္းဆရာဘဲဟု စိတ္ထဲေတြးမိသည္။ ေကာင္မေလးကလည္း အတင့္ရဲလြန္းသည္။ ” ဆရာ ၾကည့္ၾကည့္ေလ . . ” တဲ့ . . .။
“နင့္ အေကာင္က ၾကည့္႐ုံၾကည့္မွာ မဟုတ္ ဘူး . . . အေပၚက တက္ေထာင္းမွာ . . .”
ဦးဘတုတ္ စိတ္ထဲ အေတာ္ ေအာင့္လာၿပီ။ ၾကည့္ ရတာ အခ်စ္နဲ႔စတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတာ့ ဟုတ္ပုံမေပၚ။ ဆရာဆိုတဲ့ အရွိန္နဲ႔ အနိုင္အထက္မ်ား လုပ္ေနတာလားလို႔ ေတြးမိသည္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ေကာင္မေလး စိတ္ပါလာပုံရသည္။ ဒီအရြယ္ေလးေတြဆိုတာ စိတ္ကစားတတ္တဲ့ အရြယ္မ်ိဳးကိုး။ စိတ္ေျပာင္းစိတ္လြဲ ျမန္မွာေပါ့။
” လွုပ္ေနတယ္ . . . ခစ္ခစ္ ”
ေနာက္ဆုံး တခစ္ခစ္ ရယ္သံကိုေတာင္ ၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားလိုက္ေသးသည္။ အသံၾကားရတာနဲ႔ ဦးဘတုတ္ ဂဏာမၿငိမ္ ျဖစ္လာသည္။ “ထရံမွာ အေပါက္ေလး တစ္ခုေလာက္ ေဖာက္ထားရရင္ ေကာင္းမယ္” လို႔ မႀကံေကာင္း မစည္ရာ ေတြးမိလိုက္ေလသည္။
ဦးဘတုတ္ ေဝခြဲမရ။ သူ႔အိမ္မွာ ဒီလို မေလ်ာ္မကန္ ျဖစ္ေနတာကို ခြင့္ျပဳသင့္သလား။ ဒါက ေက်ာင္းဆရာရဲ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥဘဲေလ။ ျပႆနာ တက္လာရင္လည္း သူ႔ဟာသူ ရွင္းေပါ့။ ေကာင္မေလးက အသက္မျပည့္လို႔ ေထာင္တန္းက်ေတာ့လည္း သူတို႔မိသားစု ကိစၥဘဲ။ အဲ့ဒီအခါမယ္ အိမ္လခ ေပးနိုင္ေသးရင္ ဆက္ေန၊ မေပးနိုင္ရင္ ဆင္းၾကေပါ့ေလ။
ဒါေပမဲ့ လူမမယ္ေလး ဘဝပ်က္သြားမွာကိုေတာ့ ရင္ထဲမွာ မေကာင္း။ ဒီအသက္ ဒီအရြယ္ေလးက အိမ္ေထာင္ျပဳရေလာက္ေသာ အရြယ္ မဟုတ္ေသးေတာ့ ဒီေကာင္ တရားဝင္ လက္ထပ္ယူမွာ မဟုတ္။ ဒါဆိုရင္ ဘာသေဘာလဲ။ သူငယ္မေလးကို မယူဘဲ ေျခေတာ္တင္မဲ့ သေဘာဘဲေပါ့ . . .။
” ဆရာ .. . မရဘူး . . .မဝင္ေတာ့ဘူး .. . ”
” ရပါတယ္ . . ဖိခ်လိုက္ .. . ”
အသံက်ိဳးက်ိဳးကၽြတ္ကၽြတ္ေတြ ၾကားေနရသည္။
” ဘာေၾကာက္ေနတာလဲ . . ဖိခ်လိုက္ေလဟာ. . ”
” အား … နာတယ္ . . နာတယ္ . . ”
ေက်ာင္းဆရာရဲ့ စိတ္မရွည္သံ စကားအဆုံးမွာ ေကာင္မေလးရဲ့ ေအာ္သံပါ ထြက္လာသည္။
” ဟာ . . ေသြးေတြ . . ေသြးေတြ . . အီး . . ဟီး . .ဟီး . ဟီး .. ”
“ရွူး . . တိုးတိုး . . တိုးတိုး . . ”
ဦးဘတုတ္ ဘယ္လိုမွ သီးမခံနိုင္ေတာ့။ ေဒါသေတြ ေထာင္းကနဲ ထသြားသည္။ ဒီေလာက္ လူမဆန္တာမ်ိဳးကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ လ်စ္လ်ဴရွုၿပီး ၾကည့္မေနနိုင္။ ပုဆိုးကို တိုတို ျပင္ဝတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ေဖးဖက္ကို ထြက္လိုက္သည္။
ေကာင္မေလးေအာ္သံက အေတာ္ က်ယ္သြားသည္ ထင္သည္။ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ အဖြားႀကီးေတာင္ ေရဖလားႀကီး လက္ထဲကိုင္ရင္း ဘိုသီဖတ္သီ ေျပးလာေနသည္။
” ကိုဘတုတ္ . . . ဘာျဖစ္တာလဲ . . . ”
” ေက်ာင္းဆရာကြ . . ေက်ာင္းဆရာ . . ေတာ္ေတာ္ လူမဆန္တာ . . ေတာက္ ”
ေက်ာင္းဆရာအခန္းရဲ့ မီးဖိုတံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။ ေဒါသအရွိန္ေၾကာင့္ အားေတြ ဘယ္ကရလာသည္ မသိ။ အထဲက ထိုးထားေသာ တံခါးဂ်က္ပါ ျပဳတ္ထြက္လာသည္။
ဦးဘတုတ္ တံခါးရိုက္ခ်ိဳးၿပီး ဝင္လာတာေတြ႕ေတာ့ ပုဆိုးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ မၿပီး ကုန္းကုန္းကြကြႀကီး ျဖစ္ေနေသာ ေက်ာင္းဆရာ အံ့ဩသြားသည္။
” ဟာ . . ဦးေလး . . .”
” ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ေက်ာင္းဆရာ . . ”
မီးဖိုထဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁ဝ ႏွစ္ဝန္းက်င္အရြယ္ ေကာင္မေလးက အခန္းေထာင့္မွာ မတ္တပ္ေလး ရပ္ၿပီး ငိုေနသည္။ သူဝတ္ထားတဲ့ စကပ္ေလးမွာ ေသြးေတြေပေနသည္။ အိပ္ခန္းထဲက ေက်ာင္းဆရာရဲ့ ကေလးေလးက စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္ငိုေနသည္။ တစ္အိမ္လုံး ငရဲပြက္သလိုပင္။
” ကိုဘတုတ္ . . ကိုဘတုတ္ . . . ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ ”
” ေမာင္သက္နိုင္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ . . . ”
အဖြားႀကီးက နားမလည္ဟန္ျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို တဆက္တည္း ေမးလိုက္သည္။
” ေၾကာက္တယ္ . . သမီးေၾကာက္တယ္ . . . ဆရာ လုပ္ပါဦး . . . ”
ဦးဘတုတ္တို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ေရွ႕မွာ ဂဏန္းတစ္ေကာင္က လက္မ တေထာင္ေထာင္ လုပ္ေနသည္။ အႀကီးႀကီးမွ တကယ့္ကို အႀကီးႀကီး . . .။ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ဂဏန္းကို ဦးဘတုတ္ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး . .။ တျခား ဂဏန္းေတြ ကလည္း ၾကမ္းေပၚမွာ ေျပးလႊားေနသည္။
ေက်ာင္းဆရာသည္ ေကာင္မေလးကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီး ထမင္းစား စားပြဲေပၚ တင္လိုက္သည္။
” ဒီမွာေန . . . နင့္ ဂဏန္းက စားပြဲေပၚ မလာဘူး”
ေက်ာင္းဆရာ စိတ္ညစ္ေနပုံရသည္။
“ဒီကေလးမေလးက ဘယ္သူတုန္း . . ”
“သူက ၾကည္ေလးရဲ့ညီမ ဦးေလး ”
” ဆရာ . . . သမီးလက္ကို ၾကည့္ေပးပါဦး . . ဂဏန္းကိုက္တာ နာေနတယ္ . . ”
” ဂဏန္း ညႇပ္တာပါဟာ . . နင္ကလဲ . . . ”
” ဘယ္လို ျဖစ္ၾကတာတုန္း . . . ”
ဦးဘတုတ္မိန္းမက အေျခအေနကို ဝင္ေမးသည္။
” ဒီေန႔ . . ၾကည္ေလးေမြးေန႔ အေဒၚရ . .။ သူက ဂဏန္းႀကိဳက္ေတာ့ အလုပ္က ျပန္လာရင္ စားရေအာင္ ခ်က္မလို႔။ ကေလးအိပ္ေနလို႔ အသံေတာင္ မထြက္ရဲပါဘူး ဦးေလးရာ. .။ အိုးနဲ႔ မဆန႔္ေတာ့ မရရေအာင္ ထည့္ေနတုန္း ဒီေကာင္မေလးလက္ကို ဂဏန္းညႇပ္လိုက္တာ . . .။ အခုေတာ့ အစီအစဥ္ေတြ ပ်က္ပါၿပီ ဦးေလးရာ . . . . ”
(စာဖတ္သူမ်ား ပ်င္းေနၾကမွာစိုးလို႔ ဟာသေလး တင္ေပးတာပါ)
ၿပီးပါၿပီ။