သူ့ရဲ့ အကိုင်အတွယ်အောက်မှာ

မပုရေ စိုးကိုသံပုရာရည်တစ်ခွက်လောက်ယူခဲ့ပေးပါ” အချိန်အတော်ကြာသော်လည်းမပုကပေါ်မလာချေ၊ထို့ကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုင်နေရာမှထ ကာမီးဖိုချောင်သို့ထွက်လာလေသည်၊မီးဖိုချောင်ထဲတွင်လည်းမပုကိုမတွေ့ရသောကြောင့်အလုပ် သမားတန်းလျားဖက်သို့ထွက်လာလေသည်၊မပု၏အခန်းရှေ့တွင်ယောက်ျားဖိနပ်တစ်ရံနှင့်မပု၏ ဖိနပ်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့်သူမ၏စိတ်ထဲမှစဉ်းစားလိုက်မိသည်၊ “အင်း မပုမှာယောက်ျားမရှိဘူး သူ့ဧည့်သည်လားမသိဘူး” စိုးမိုးခိုင်သည်တန်းလျားနားသို့တဖြည်းဖြည်းကပ်သွားရင်းလှေခါးနားရောက်သောအခါအိမ် ထဲမှအသံများကိုကြားလိုက်ရလေသည်၊ငယ်ရွယ်သူပီပီစပ်စုလိုသောကြောင့်ထရံအပေါက်မှအသာ ချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်၊အခန်းထဲတွင်မပုနှင့်ခြံစောင့်ကိုအေးတို့ကိုမြင်လိုက်ရသည်၊ကိုအေး ကအပေါ်ပိုင်းတွင်အဝတ်မရှိဘဲပုဆိုးကိုကွင်းသိုင်းထားကာမပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင်ဆောင့် ကြောင့်ထိုင်နေလေသည်။

မပု၏အဝတ်များသည်လည်းဘေးတွင်ပုံကျနေကာတစ်ကိုယ်လုံးဗလာ ဖြစ်နေလေသည်၊ကိုအေးသည်မပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအသာဆွဲဖြဲလိုက်ပြီးသူမ၏နို့အုံများကိုလက် ဖြင့်ဆုပ်နယ်နေလေသည်၊မပုကကိုအေး၏လီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုငှ်ုသူမ၏စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်၊ “ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်ကိုအေး” “အေးပါကွာ” စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုမြင်ကွင်းကိုအသည်းတယားယား။ရင်တဖိုဖိုနှင့်ကြည့်နေမိလေသည်၊ အသက်အရွယ်ကအသိဉာဏ်ပေးသော်လည်းမျက်မြင်တွေ့ရခြင်းသည်ပထမအကြိမ်ဖြစ်လေသည်၊ အိမ်ကလေးသည်တစ်ချက်။နှစ်ချက်မဋသိမ့်ကနဲတုန်သွားသည်၊ကိုအေးကသူ၏တင်ပါးကိုရှေ့သို့ တွန်းလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်လေသည်၊ ထို့နောက်ကိုအေးသည်မပု၏နို့ကိုဆုပ်နယ်နေသောသူ၏ လက်များဖြင့်မပု၏ခါးကိုကိုင်လိုက်ပြီးဆွဲယူလိုက်ရာမပုသည်ကော့ပျှုံပါလာလေသည်၊စိုးမိုးခိုင် သည်မျက်လုံးလေးပြှူုးကြည့်နေရင်းတံတွေးကိုအသံမထွက်အောင်မျိုချလိုက်မိသည်။

ကိုအေးသည်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာမှဒူးထောက်လိုက်သောအခါမပု၏ခါးနှင့်ကျောပြင်သည်ကုတင်ပေါ် သို့ပြန်ကျသွားလေသည်၊ထို့နောက်ကိုအေးကမပု၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုပေါ်သို့တွန်းတင်လိုက် ရာမပု၏တင်ပါးများသည်အပေါ်သို့မြောက်တက်သွားကာအိပ်ယာနှင့်လွတ်နေလေသည်၊ထို့နောက် ကိုအေးကမပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းအောက်မှလက်လဋှိုသူမ၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်သည်၊ကို အေးကသူ၏လီးကြီးကိုတဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထုတ်လိုက်။ထိုးသွင်းလိုက်လုပ်နေလေသည်၊ စိုးမိုးခိုင် သည်မပု၏လှုပ်ရှားမှုများကိုအသေအချာကြည့်လိုက်မိသောအခါမျက်စိများကိုမှိတ်ထားလျက်ကို အေးကလီးကြီးကိုထိုးသွင်းလိုက်တိုင်းတင်ပါးများကိုကော့ကော့ပေးသည်ကိုသတိထားလိုက်မိလေ သည်၊ထိုသို့တဖြည်းဖြည်းအထုတ်အသွင်းလုပ်နေရာမှကိုအေးကနှစ်ချက်သုံးချက်ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်လိုက်လေသည်၊ထိုအခါတွင်အိမ်လေးသည်သိမ့်ကနဲလှုပ်သွားလေသည်။

ထို့အပြင်မပု၏တဟင့်ဟင့်ညည်းတွားသံနှင့်အတူဖတ်ဖတ်ဟူသောအသံကိုပါကြားလိုက်ရလေသည်၊ “မပု ။ ကိုအေးလိုးတာကောင်းရဲ့လားဟင်” “အို သိပ်ကောင်းတာပေါ့တော် ။နာနာလေးလိုးစမ်းပါကိုအေးရယ် ။ ခံလို့ကိုမဝနိုင်ဘူး” ထိုအခါကိုအေးသည်အသားကုန်လိုးလေတော့သည်၊ချောင်းကြည့်နေသောစိုးမိုးခိုင်မှာ လည်းရာဂစိတ်များတဖြည်းဖြည်းထကြွလာလေသည်၊စောက်ဖုတ်အတွင်းမှစောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်နေသောကြောင့်စောက်ဖုတ်အပေါ်ရှိထဘီမှာစိုစိစိဖြစ်နေလေသည်၊သူမ၏လက်ကလည်း စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့အုပ်ကိုင်လျက်ပွတ်သပ်နေမိလေသည်၊ထိုစဉ်တစ်ဖက်ခြံမှစိုးမိုးခိုင်၏အစ်မ၏ ရည်းစားဖြစ်သောဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်၏အစ်မရှိသည်ဟုထငှ်ုသူမတို့၏ခြံတွင်းသို့မလွယ် ပေါက်မှတဆင့်ဝင်လာလေသည်၊ထိုအခါနောက်ဖေးတန်းလျားအနီးတွင်စိုးမိုးခိုင်ဘာကိုသဲသဲမဲမဲ ကြည့်နေသလဲဟုသိလိုစိတ်ဖြင့်အနားသို့တိုးကပ်လာရင်း။

ထရံပေါက်မှချောင်းကြည့်ရင်းသူမ၏စောက်ဖုတ်ကိုထဘီပေါ်မှအုပ်ကိုင်လျက်ပွတ်သပ်နေသောစိုးမိုးခိုင်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်၊စိုးမိုးခိုင် သည်ရှေ့သို့သာအာဏ္ဍုံစိုက်နေသောကြောင့်သူမ၏အနားသို့ဇော်ထွန်းရောက်လာသည်ကိုမသိသဖြင့် ဇော်ထွန်းလည်းအနီးရှိအပေါက်မှအတွင်းဘက်သို့ချောင်းကြည့်လိုက်သည်၊ “ကိုအေးရယ် အားရပါးရလိုးစမ်းပါ ။ အားမရှိတော့ဘူးလား” “နဲနဲမောသွားလို့ပါမပုရယ် ။ ကဲ အားကုန်သွန်တော့မယ်နော်” ထို့နောက်ကိုအေးကလက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်လိုက်ပြီးမပု၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုသူ၏ပုခုံး ပေါ်သို့တင်ကာသူ၏လီးကြီးကိုမပု၏စောက်ခေါင်းဝတွင်တေ့ပြီးအားကုန်ဆောင့်သွင်းလိုက်လေ သည်၊ဇော်ထွန်းလည်းကိုအေးတို့လိုးနေသည်ကိုကြည့်ရင်းလီးတောင်လာလေသည်၊ထို့ကြောင့်စိုး မိုးခိုင်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ရာသူမသည်မပုတို့ကိုချောင်းကြည့်ရင်းအားမလိုအားမရဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။

ထိုအခါဇော်ထွန်းကသူမ၏အနားသို့ကပ်သွားလျက်မေးလိုက်သည်၊ “စိုးစိုး ဘာလုပျနတောလဲ” “ဟို ဟို မပုအိပ်နေတာကိုကြည့်နေတာပါ” “ကဲ ဒါဖြင့်ဆက်ကြည့်လေ ။ ကိုဇော်သွားတော့မယ်” ထို့နောက်ဇော်ထွန်းကသူ၏အိမ်သို့ပြန်သွားလေသည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်သူမ၏စိတ်ထဲမှစဉ်းစား လိုက်သည်၊ “ငါချောင်းကြည့်နေတာကိုသူသိသွားလားမသိဘူး ။ ငါသွားအစ်ကြည့်ဦးမှ” ထိုသို့စဉ်းစားရင်းစိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်းတို့ခြံဘက်သို့ကူးသွားလေသည်၊ဇော်ထွန်း၏ အခန်းရှေ့သို့ရောက်သောအခါတံခါးကိုမခေါက်သေးဘဲသော့ပေါက်မှအတွင်းသို့ချောင်းကြည့် လိုက်လေသည်၊ထိုအခါဇော်ထွန်းသည်ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်လျက်ဂွင်းတိုက်နေသည်ကိုတွေ့လိုက် ရလေသည်၊သူ၏လီးသည်လုံးပတ်နှစ်လက်မခန့်ရှိပြီးအရှည်တစ်ထွာခန့်ရှိသဖြင့်သူမအဖို့အထူး အဆန်းဖြစ်နေလေသည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်း၏လီးကိုကြည့်ရင်းကာမစိတ်များပိုမိုထကြွလာ လေသည်။

ထို့နောက်အခန်းတံခါးကိုအသာခေါက်လိုက်သောအခါဇော်ထွန်းသည်ပုဆိုးကိုကမန်း ကတန်းပြန်ဝတ်ရင်းတံခါးကိုလာဖွင့်ပေးလေသည်၊ “သြော် စိုးစိုးပါလား ။လာလေ ။ကိုဇော့်ကိုဘာခိုင်းမလို့လဲ” “အင်း ညကျရင်သမ္မတ မှာမမနဲ့အတူ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်မလို့ ။ အဲဒါကိုဇော်လိုက်ပို့နော်” စိုးမိုးခိုင်ကလာရင်းကိစဏကိုလွှဲပြောရင်းဇော်ထွန်း၏အောက်ပိုင်းသို့မသိမသာကြည့်လိုက်ရာ သူ၏လီးကြီးမှပုဆိုးကိုဖောက်ထွက်တော့မတတ်ဖောင်းထနေလေသည်၊သူမ၏စိတ်ထဲတွင်ရာဂ စိတ်များပြင်းထန်နေပြီးဇော်ထွန်းကိုလည်းယခင်ကတည်းကကြိတှ်ုချစ်နေမိသောကြောင့်သူ၏ အနားသို့သွားရင်းရုတ်တရက်ခြေချော်သွားဟန်ဆောင်ကာဇော်ထွန်းအပေါ်သို့လှဲချရင်းပုဆိုးအစ ကိုမသိမသာဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်၊ဇော်ထွန်းသည်ခါးတွင်ပုဆိုးမရှိတော့ဘဲဖင်ထိုင်လဲကျသွားလေ သည်၊ “အိုး မတော်လို့နော်ကိုဇော် ။

ကဲ ထထ” စိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်းကိုပုဆိုးကျွတ်အောင်လုပ်ပြီးမှရှက်စိတ်ဝင်လာသောကြောင့်နောက် သို့လှည့်ပြေးရန်ကြံလိုက်သည်၊သို့သော်ဇော်ထွန်းကသူမကိုလှမ်းဖကှ်ုသူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲသွင်း လိုက်လေသည်၊စိုးမိုးခိုင်ကဟန်ဆောငှ်ုဏ္ဍုန်းကန်လိုက်သောကြောင့်နှစ်ယောက်စလုံးမှာကုတင် ပေါ်သို့လဲကျသွားလေသည်၊ဇော်ထွန်းသည်ပက်လက်အနေအထားဖြစ်သွားသော်သူမ၏နှုတ်ခမ်း ကလေးကိုပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ယူလိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်ကလည်းသူမ၏နို့အုံတစ်ဖက်ကိုအကျôပေါ်မှ ဆုတ်ကိုင်လျက်ဖျစ်ဍှစ်ပေးလိုက်သည်၊ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်လည်းသူမ၏တင်ပါးကိုအသာပွတ် သပ်လိုက်လေသည်၊အတွေ့အကြုံမရှိသေးသောစိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်း၏အကိုင်အတွယ်အောက် တွင်ထွန့်ထွန့်လူးနေလေတော့သည်၊ဇော်ထွန်းကသူမ၏ပါးပြင်တစ်ဖက်ကိုနမ်းလိုက်ရင်းသူမ၏ အကျôကြယ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်ချလိုက်သည်။

ထို့နောက်အကျôကိုလှန်ချလိုက်သောအခါစိုးမိုးခိုင်သည်ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင်ဘရာစီယာလေးသာကျန်ရစ်ခဲ့လေသည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်ဘရာစီယာ အောက်မှပေါ်ထွက်နေသောသူမ၏ရင်သားဖြူဖြူလေးများကိုလက်နှစ်ဖက်ယှကှ်ုကာထားရင်း ပြောလိုက်သည်၊ “ကိုဇော်ရယ် စိုးရှက်တယ်” “မရှက်ပါနဲ့ စိုးရယ် ။ဒါရှက်စရာမှမဟုတ်တာ” ဇော်ထွန်းကပြောရင်းသူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့စုပ်နမ်းပေးလိုက်ရာသူမ၏စိတ်ထဲတွင်မဏ္ဍိုးမရွ ဖြစ်လာလေသည်၊ဇော်ထွန်း၏လက်များကသူမ၏ဘရာစီယာကြားထဲသို့တိုးဝင်လာလေသည်၊ထို့ နောက်သူမ၏နို့အုံဖောင်းဖောင်းအိအိလေးများကိုဘရာစီယာအတွင်းမှကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လျက်နို့ သီးထိပ်လေးများကိုလက်ချောင်းများဖြင့်အသာအယာဍှပ်ဆွဲပေးလိုက်ရာနို့သီးခေါင်းလေးများမှာ တဖြည်းဖြည်းထောင်ထလာလေသည်၊ထို့နောက်ဇော်ထွန်းကဘရာစီယာချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီးဆွဲချွတ် လိုက်သောအခါဝင်းပနေသောနို့အုံလေးနှစ်လုံးမှာတုန်တုန်ရီရီနှင့်ထွက်ပေါ်လာလေတော့သည်။

ဇော်ထွန်းကထောင်ထလာသောနို့သီးခေါင်းလေးများကိုပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ပေးရင်းပျော့ပျော့အိအိနို့အုံလေးများကိုလည်းလက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်နေလေသည်၊နောက်လက်တစ်ဖက်ကတော့သူမ၏ ဝမ်းဗိုက်သားများနှင့်ခြေသလုံး။ပေါင်တန်။တင်ပါးများကိုပွတ်သပ်နေလေသည်၊ ထို့အပြင်သူ၏လီးတန်မာမာကြီးသည်သူမ၏ပေါင်ကြားထဲရှိစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိ လေးပေါ်သို့လှာုထောက်မိနေသောကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်ရင်တထိတ်ထိတ်ခုန်လာလေတော့ သည်၊ထိုအခါဇော်ထွန်းကသူမ၏ထဘီလေးကိုပေါင်ရင်းအထိဆွဲလှန်လိုက်ပြီးအတွင်းခံဘောင်းဘီ လေးကိုအသာဆွဲချွတ်လိုက်သည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်စိတ်ထဲမှရှက်သလိုလိုဖြစ်နေသော်လည်းကာမစိတ် များပြင်းထန်နေသောကြောင့်ဘာမဋမပြောဘဲငြိမ်နေလိုက်လေသည်၊

ထို့နောက်သူမ၏အမွှေးနုလေးများဖုံးလွှမ်းနေသောစောက်ဖုတ်လေးကိုဇော်ထွန်းကသူ၏လက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကိုင်လျက်ပွတ်သပ်ပေး လိုက်လေသည်။စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲသို့လက်ချောင်းများဖြင့်အလျားလိုက်ပွတ်သပ် ပေးရင်းလက်မနှင့်လက်ခလယ်ဖြင့်စောက်စေ့မာမာလေးကိုဍှပ်ဆွဲလိုက်သည်၊ဇော်ထွန်းသည် လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကိုသူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့အသာထိုးသွင်းလိုက်ရာလက်နှစ်ဆစ်ခန့်တိုးဝင် သွားပြီးစောက်ရည်ကြည်လေးများဖြင့်စိုရွှဲနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်၊ အထာကျွမ်းသောဇော် ထွန်းကစိုးမိုးခိုင်ခံချင်နေပြီကိုသိလိုက်သောကြောင့်သူမ၏ထဘီကိုခါးလည်အထိဆွဲလှန်လိုက်ပြီးဖြူ ဖွေးသွယ်လျသောပေါင်တန်လေးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကားလိုက်ရာဖောင်းဖောင်းအိအိစောက်ဖုတ်လေး၏ အလယ်ရှိအကွဲကြောင်းလေးမှာပြဲအာသွားပြီးအတွင်းသားနီနီရဲရဲလေးများကိုပါတွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်၊စော က်ပတ်အကွဲကြောင်းလေး၏ထိပ်ရှိစောက်စေ့နီနီလေးမှာတော့ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ထောင်ထနေလေသည်၊ဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်၏ပေါင်ကြားထဲသို့ဒူးထောက်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး။

သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုသူ၏ပေါင်ပေါ်သို့ခွတင်လိုက်သည်၊ထို့နောက်သူ၏လီးဒစ်ကြီးဖြင့်ပြဲအာနေသော စိုးမိုးခိုင်၏စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတစ်လေဋာက်အထက်အောက်ပွတ်ပေးလိုက်ရာစိုးမိုးခိုင် သည်သူမ၏ဖင်လေးကိုမောက်ကြွရင်းလူးလိမ့်နေလေသည်၊ ထိုကဲ့သို့စိုးမိုးခိုင်ထကြွလာသောအခါ မှဇော်ထွန်းကသူ၏လီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ကာပြဲအာနေသောစောက်ဖုတ်အဝလေးတွင်တှေု့ အသာဖိသွင်းလိုက်သည်၊စိုးမိုးခိုင်ကလည်းသူမ၏သွယ်လျသောပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကိုတတ်နိုင် သမဋဖြဲကားလျက်ခါးကိုကော့ပေးနေမိလေသည်၊ထိုအခါတွင်ဇော်ထွန်း၏ကြီးမားတုတ်ခိုင်သောလီး ကြီးသည်သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်သွားလေသည်၊အပျိုစင်လေးဖြစ်သော စိုးမိုးခိုင်သည်ကြီးမားသောလီးကြီး၏ဒစ်ကိုမခံနိုင်သောကြောင့်ပါးစပ်မှညည်းတွားလိုက်မိလေ သည်၊ “အား နာတယ်ကိုဇော် ။ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါကိုဇော်ရယ် ။

အားအဟင့်ဟင့်…မလုပ်ပါနဲ့တော့ကိုဇော်ရယ်…စိုးနာတယ်…အား”“နဲနဲလေးပါစိုးရယ်…ခဏတေတာ့အောင့်ခံနော်…နောက်ကျရင်မနာတော့ပါဘူး ….တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခံလို့ကောင်းလာမှာပါနော်” ဇော်ထွန်းကချော့မော့ပြောရင်းစိုးမိုးခိုင်၏ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုနမ်းလိုက်သည်၊လက်နှစ်ဖက် ကလည်းလုံးကျစ်တင်းမာနေသောနို့လေးနှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ဍှစ်ပေးလိုက်သည်၊စိုးမိုးခိုင်သည် စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့မချိမဆန့်ဝင်လာသောလီးကြီး၏ဒစ်ကြောင့်နာကျင်မှုကတစ်မျိုး။အပေါ် ပိုင်းတွင်ဇော်ထွန်းကနှိုးဆွမှုကြောင့်ခံစားနေရသောအရသာကတစ်မျိုးဖြင့်အကောင်းအဆိုးနှစ်မျိုး ကိုခံစားနေရလေသည်၊နို့သီးခေါင်းချွန်ချွန်လေးနှစ်ခုမှာနီရဲနေကာဇော်ထွန်း၏တံတွေးများဖြင့် စိုစွတ်နေလေသည်၊

ဇော်ထွန်းသည်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ခုကိုပွတ်ချေပှေုးကျန်နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဖက်ကိုမူပါးစပ်ဖြင့်စုပ်လိုက်စို့လိုက်လုပ်ပေးနေလေသည်၊ထို့အပြင်နို့သီး ခေါင်းလေးများကိုလဋာဖြင့်လျက်လိုက်။သွားဖြင့်ကိုက်လိုက်လုပ်ပေးလိုက်ရာစိုးမိုးခိုင်သည်အောက် ပိုင်းကနာကျင်မှုများကိုမေ့လျော့လာပြီးကာမစိတ်များပိုမိုထကြွလာလေတော့သည် “ကိုဇော်” “ဘာလဲစိုး” “နဲနဲသွင်းကြည့်ပါလားဟင်” “အင်းလေ ။ ဒါဆိုစိုးနာရင်နဲနဲအောင့်ခံနော်” စိုးမိုးခိုင်ကသွယ်လျသောပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကိုဗိုက်သားဝင်းဝင်းလေးသို့ကပ်သွားသည်အထိ ဖြဲကားပေးလိုက်သောအခါဇော်ထွန်းကသူ၏လီးကြီးကိုခပ်ဆတ်ဆတ်ဖိသွင်းလိုက်သည်၊ ထိုအခါ တွင်ဇော်ထွန်း၏လီးကြီးသည်စိုးမိုးခိုင်၏စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့တစ်ဝက်ခန့်မြုပ်ဝင် သွားလေသည်၊ “အင့် အင့် အီး အ” စိုးမိုးခိုင်သည်ပြင်းထန်သောနာကျင်မှုကိုခံစားလိုက်ရသော်လည်းအံကိုကြိတ်လျက်တောင့်ခံ နေလေသည်၊ဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်ကအံကိုကြိတ်လျက်လက်သီးကလေးဆုပ်ကာကြိတ်မှိတ်ခံ နေသည်ကိုကြည့်ရင်း။

လကျနှစျဖကျဖွငျ့သူမ၏ခါးလေးကိုဖကျကာခပျနာနာလေးဖှိုဆောငျ့သှငျးလိုကျလသေညျ၊ထိုအခါဖောကျဟူသောခပျတိုးတိုးအသံတစျခကြျနှငျ့အတူစိုးမိုးခိုငျ၏ညညျးညူသံ ကိုကွားလိုကျရလသေညျ၊ထိုအသံသညျသူမ၏စောကျခေါငျးထဲမှအပြိုေÕမးပေါကျသှားသောကွောငျ့ ထှကျပေါျလာသောအသံဖွစျသညျကိုဇောျထှနျးသိလိုကျလသေညျ၊ စိုးမိုးခိုငျသညျလညျးမခံမရပျနိုငျ အောငျနာကငြျသှားသောကွောငျ့ယောငျှုအောျလိုကျမိလသေညျ၊ထို့နောကျဇောျထှနျးကသူ၏လီး ကွီးကိုစိုးမိုးခိုငျ၏စောကျဖုတျထဲသို့အဆုံးထိဆောငျ့ထိုးသှငျးလိုကျလသေညျ၊စိုးမိုးခိုငျသညျနာကငြျ လှနျးသောဝဒေနာကွောငျ့အံကိုကွိတျှုခံနသေောျလညျးဇောျထှနျး၏ပုခုံးနှစျဖကျကိုအတငျးတှနျး ကနျထားမိလသေညျ၊ “အား ကိုဇောျ နာတယျ …. နာတယျ…မခံနိုငျတော့ဘူး …. တောျပါတော့… အဟငျ့အဟငျ့” ဇောျထှနျးသညျသူ၏လီးကွီးကိုစိုးမိုးခိုငျ၏စောကျဖုတျအတှငျးသို့အဆုံးထိထိုးသှငျးလိုကျပွီး။

နောက်ဆကှ်ုမလှုပ်ရှားသေးဘဲနို့နှစ်လုံးကိုသာကိုင်တွယ်ဆော့ကစားရင်းသူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးကိုဖျစ်ဍှစ်ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်၊ထို့နောက်သူမ၏နှုတ်ခမ်းပါးလေးများကိုလဋာဖြင့်လျက်ပေးလိုက် သွားဖြင့်မနာအောင်ကိုက်ပေးလိုက်နှင့်လုပ်နေလေသည်၊ထို့အပြင်နို့အုံဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်ခုကို ပါလဋာဖြင့်လျက်ပေးလိုက်။ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ပေးလိုက်နှင့်ဆွပေးနေသောကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်နာကျင်မှု ကိုမေ့ပျောက်ကာအရသာတွေ့လာလေတော့သည်၊ ထို့ကြောင့်အောက်မှနှေုဖင်နှစ်ခြမ်းကိုအစွမ်း ကုန်ဖြဲကားရင်းခါးကိုအပေါ်သို့ကော့ထိုးနေလေသည်၊ထိုအခါဇော်ထွန်းကသူ၏လီးကြီးကိုတစ် ဝက်ခန့်အထိဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးနောက်အဆုံးထိပြန်လည်ဖိသွင်းလိုက်လေသည်၊စိုးမိုးခိုင်၏စောက် ပတ်လေးသည်ကြီးမားသောလီးတန်ကြီးကိုငုံထားရသောကြောင့်အစွမ်းကုန်ဖောင်းကြွနေလေ သည်၊ထို့အပြင်စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့အဆုံးထိတိုးဝင်လာသောလီးကြီးကြောင့်အောင့်သလိုလို။

နာသလိုလိုနှင့်ခံစားရလေသည်၊ဇော်ထွန်းကလည်းသူ၏လီးကြီးကိုတစ်ဝက်ခန့်ဆွဲထုတ်လိုက်။ အဆုံးထိအောင်ပြနှ်ုဖိသွင်းလိုက်နှင့်လုပ်ပေးနေသောကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်လီးကြီးဝင်လာတိုင်း အောင့်သွားသောကြောင့်ခါးကလေးကော့သွားလိုက်။လီးကြီးကိုပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်းစောက်ပတ်ထဲ တွင်ဟာတာတာနှင့်ခံစားလိုက်ရသောကြောင့်ဇော်ထွန်း၏ကျောပြင်ကြီးကိုအားမလို။အားမရသိုင်း ဖက်လိုက်နှင့်ဖြစ်နေလေသည်၊အရည်ကြည်များလည်းပိုမှိုစိမ့်ထွက်လာသောကြောင့်လီးကြီးဝင် ထွက်တိုင်းစောက်ခေါင်းသံများပါပေါ်ထွက်နေလေသည်၊ စိုးမိုးခိုင်သည်တဖြည်းဖြည်းနှင့်အရသာ တွေ့လာသောကြောင့်ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကိုရင်ဘတ်နှင့်ကပ်နေအောင်အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးရင်း ခါးကိုပါမောကှ်ုကော့ထိုးပေးလေသည်၊ဇော်ထွန်းကလည်းအရှိန်ရလာသောကြောင့်သူ၏လီးကြီး ကိုစိုးမိုးခိုင်၏စောက်ပတ်ကလေးထဲသို့အားကုန်ဆောင့်သွင်းနေလေသည်။

အားကိုဇောျဆောငျ့ဆောငျ့…တအားဆောငျ့….အအအားအားကောငျးလိုကျတာကိုဇောျရာအဟငျ့အအအား” စိုးမိုးခိုငျသညျပွီးခါနီးလာသောကွောငျ့အားမလို။အားမရဖွစျလာကာဇောျထှနျး၏ခါးကိုလကျ နှစျဖကျဖွငျ့တအားဆှဲဖကျရငျးပေါငျနှစျခြောငျးကိုအတငျးဖွဲကားပေးနလေသေညျ၊ထို့အပွငျဖငျကို ကော့ေÕမာကျှုစကောဝိုငျးသလိုလုပျလိုကျ။ဘယျညာရမျးလိုကျနှငျ့လုပျနသေောကွောငျ့ဇောျထှနျး သညျလညျးလိုးရငျးလိုးရငျးကောငျးသညျထကျကောငျးလာသဖွငျ့သူမ၏မို့ဖောငျးသောနို့အုံဖှေးဖှေး လေးနှစျလုံးကိုလကျနှစျဖကျဖွငျ့ဆုပျကိုငျှုနှုတျခမျးခငြျးတေ့စုပျရငျးအားပါးတရဆောငျ့လိုးနလေေ သညျ၊စိုးမိုးခိုငျသညျသူမ၏စောကျဖုတျကဉြျးကဉြျးလေးထဲသို့တိုးဝငျနသေောဇောျထှနျး၏လီးကို တဆတျဆတျဍှစျပေးရငျးအရညျမြားတရဟောစိုရှှဲကလြာကာတစျကိုယျလုံးတှနျ့လိမျလကြျတစျခြီ ပွီးသှားလတေော့သညျ၊ဇောျထှနျးသညျလညျးလိုးရငျးလိုးရငျး။

သူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့သုတ်ရည်များကိုအားကုန်ပန်းထည့်ကာငြိမ်ကျသွားလေတော့သည်၊ ထို့နောက်ဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်၏ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းတွင်သူ၏လီးကြီးကိုထိုးသွင်းထားရင်းနှစ်ယောက်စလုံးအမောပြေသည် အထိနေလိုက်သည်၊အတန်ကြာသောအခါမှဇော်ထွန်းကစိုးမိုးခိုင်၏စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းမှသူ၏ လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်မှထသွားလေသည်၊ထို့နောက်ဖန်ခွက်နှစ်လုံးတွင်ခပ်ဍိုဍို ဆေးရည်ကိုလက်နှစ်လုံးခန့်စီထညှ်ု့စိုးမိုးခိုင်ကိုအသာပွေ့ထူလိုက်ရင်းပေးလိုက်သည်၊ “ဘာတွေလဲဟင် ။စိုးမသောက်ချင်ဘူး” “ကိုဇော်လည်းသောက်မှာပါစိုးရယ်” ဇော်ထွန်းကမော့သောက်ပြလိုက်သည်ကိုကြည့်ရင်းစိုးမိုးခိုင်လည်းသူမ၏လက်တွင်းရှိဖန် ခွက်ထဲမှဆေးရည်ကိုမော့သောက်လိုက်သည်၊တစ်ကိုယ်လုံးပူရှိန်းသွားသလိုအားပြည့်လာသည်ဟု ခံစားလိုက်မိလေသည်၊ထို့နောက်စိုးမိုးခိုင်ကကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေရာမှကုတင်အောက်မှထဘီကို ဝတ်ရန်ကောက်ယူလိုက်သည်။

ထိုအခါဇော်ထွန်းကစိုးမိုးခိုင်၏အနားသို့ကပ်သွားပြီးထဘီကိုင်ထား သောသူမ၏လက်ကလေးတစ်ဖက်ကိုအသာဆုပ်ကိုင်လျက်ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်သူမ၏ကိုယ်လုံး လေးကိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြီးပါးကလေးကိုအသာအယာနမ်းလိုက်သည်၊ “ထဘီဝတ်ပါရစေဦးကိုဇော်ရယ်” “ဝတ်တာပေါ့စိုးရယ် ။ ကိုဇော့်လီးကြီးမှာပေနေတာတွေကိုသုတ်ပေးပါဦး” “ဟင်း ။ ရှက်လိုက်တာ” စိုးမိုးခိုင်ကပြောရင်းပျော့ခွေနေသောဇော်ထွန်း၏လီးကိုသုတ်ပေးလိုက်သည်၊ “ကဲ သုတ်ပေးပြီးပြီ” “စိုးစောက်ဖုတ်မှာပေနေတာကိုလည်းကိုဇော်သုတ်ပေးမယ်နော်” ထို့နောက်ဇော်ထွန်းကသူမ၏ထဘီကိုယူကာအတင်းသုတ်ပေးနေလေသည်၊ဇော်ထွန်းသည် အကြံနှင့်အချိန်ဆွှုဲသုတ်ပေးနေခြင်းဖြစ်လေသည်၊သူတို့နှစ်ယောက်သောက်ခဲ့သောဆေးရည် သည်တန်ဖိုးကြီးသောကာမအားတိုးဆေးဖြစ်လေသည်၊အတန်ကြာသောအခါစိုးမိုးခိုင်သည်လူရော စိတ်ပါလန်းဆန်းလာဏ္ဍုံသာမက။

တစျကိုယျလုံးပူနှေးလာပွီးစောကျဖုတျထဲမှလညျးယားကြိကြိနှင့ချံ ခငြျစိတျပေါျလာပွနျလသေညျ၊ထို့ကွောငျ့ဇောျထှနျးကထဘီနှငျ့မသုတျတော့ဘဲစောကျဖုတျကို လကျဖွငျ့ဆုပျနယျပှတျသပျနသေညျကိုငွိမျခံနလေိုကျလသေညျ၊ သူမ၏နို့အုံလေးမြားကိုပှတျသပျ ဆုပျခြနေသေညျကိုလညျးသာယာနမေိသညျ၊ဇောျထှနျး၏ပေါငျကွားသို့ကွညျ့လိုကျမိသောအခါ ပြော့ခှနေသေောလီးကွီးမှာပွနျလညျထောငျမတျနသေညျကိုတှေ့လိုကျရသောကွောငျ့သူမကို နောကျတစျခြီတော့ထပျလိုးမညျဟုသိလိုကျလသေညျ၊ထို့ကွောငျ့မွနျမွနျလိုးလိုကျလဋငျမိမိ၏ခံခငြျ စိတျပွသှေားမညျကိုသိသောကွောငျ့စိုးမိုးခိုငျကမိနျးမဉာ%ျဖွငျ့စကားစလိုကျသညျ၊ “ကိုဇောျရယျ ။ စိုးမနတေတျတော့ဘူး ။ မကလိပါနဲ့တော့။ စိုးကိုဒါလောကျလိုးရရငျကြနေပျ ရောပေါ့ ။ စိုးပွနျတော့မယျ” “မပွနျပါနဲ့ဦးစိုးရယျ ။ ကိုဇောျ့လီးကွီးထောငျနတောကိုမတှေ့ဘူးလား ။ တစျခြီလောကျတော့ လိုးပါရစေဦးကှယျ” “စိုးကိုမသနားတော့ဘူးလားဟငျ ။

ခုနကလဲတစ်ခါလုပ်ထားပြီးပြီ” “ချစ်လို့ပါကွယ် ။ စိုးမနာဘဲနဲ့သက်သက်သာသာဖြစ်အောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်” “ကဲ ဒါဖြင့်ရင်လည်းမြန်မြန်ပြီးအောင်လုပ်နော်” ဇော်ထွန်းကစိုးမိုးခိုင်ကိုကုတင်ခေါင်းရင်းဘက်သို့ကျောပေးထိုင်ခိုင်းပြီးသူကသူမနှင့်မျက်နှာ ချင်းဆိုငှ်ုခြေဆင်းထိုင်လိုက်သည်၊ ထို့နောက်စိုးမိုးခိုင်ကိုသူ၏ပေါင်ပေါ်သို့တက်ထိုင်ခိုငှ်ုးသူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုသူ၏ခါးနောက်တွင်ဖြဲကားထားလိုက်သည်၊ပေါင်များဖြဲထားသောကြောင့်ပြဲ အာနေသောသူမ၏စောက်ဖုတ်အဝတွင်သူ၏လီးကြီးကိုတေ့လိုက်ပြီးသူ၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုသူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်၊ထို့နောက်နှစ်ယောက်စလုံးကိုယ်အထက်ပိုင်းများကိုနောက် သို့လှန်လိုက်သောအခါတင်ပါးများကိုရှေ့သို့တိုးလိုက်သလိုဖြစ်သွှာုးတေ့ထားသောလီးတန်ကြီး သည်စောက်ဖုတ်ထဲသို့တိုးဝင်သွားလေသည်၊ထို့နောက်ရှေ့သို့ရင်ချင်းအပ်အောင်ထိကပ်လိုက် သောအခါ။

စိုးမိုးခိုင်၏ဖင်သားများသည်နောက်သို့ဏ္ဍေွ့သွားပြီးစောက်ဖုတ်အတွင်းမှလီးကအပြင်သို့ပြန်ထွက်လာလေသည်၊ထို့နောက်အနောက်သို့လှန်ချလိုက်သောအခါပြနှ်ုတိုးဝင်သွားလေသည်၊ ွှသို့ဖြင့်ဇော်ထွန်းကအောက်မှနှေုလှုပ်ကစားပေးနေရာစိုးမိုးခိုင်သည်အပေါ်မှအားမစိုက်ရဘဲ ပုခက်စီးနေသကဲ့သို့ခံစားရပြီးမိမိ၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့လီးကြီးဝင်ချည်ထွက်ချည်ဖြစ်နေသော ကြောင့်အချက်ကျကျပွတ်တိုက်နေသောအရသာကိုလည်းအပြည့်အဝခံစားနေရလေသည်။ ဇော်ထွန်းကသူမ၏စိတ်များပိုမိုထကြွလာစေရန်မကြာခဏ နို့ကိုစို့ပေးလိုက်။ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်။တစ် ကိုယ်လုံးနမ်းလိုက်နှင့်လုပ်ပေးနေပြန်ရာစိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်း၏ကျော်ကိုပြန်လည်သိုင်းဖက်ရင်း တဟင်းဟင်းဖြစ်လာလေတော့သည်၊ထိုပုံစံသည်ဇော်ထွန်းအတွက်အားမရသလိုစိုးမိုးခိုင်အတွက် လည်းကျေနပ်မှုအပြည့်အဝမရစေသောကြောင့်ဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်ကိုနောက်သို့အသာလှန်ချ လိုက်ပြီး။

ဆင်းထားသောခြေထောက်များကိုဒူးထောက်အနေအထားသို့ပြောင်းယူလိုက်သည်၊ထို့ နောက်စိုးမိုးခိုင်၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုသူ၏ပုခုံးပေါ်သို့ထမ်းတင်လိုက်ပြီးမှောက်ချလိုက်သော အခါစိုးမိုးခိုင်၏တင်ပါးများသည်မြောက်တက်လာပြီးစောက်ဖုတ်သည်လည်းပိုမိုတင်းမာလာလေ သည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်လီးတန်ကြီးကအပေါ်စီးမှစောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ဝင်ချည်ထွက်ချည်ဖြစ်နေ သည်ကိုတွေ့နေရသောကြောင့်ပှိုစိတ်ကြွလာသလိုဇော်ထွန်းသည်လည်းလီးကိုထိုးသွင်းလိုက် သောအခါပြားကပ်သွားသောစောက်ဖုတ်နှင့်လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါဖောင်းကြွတက်လာ သောစောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ရင်းပှိုမဏ္ဍိုးမဏ္ဍွဖြစ်လာလေသည်၊ထို့ကြောင့်ပါးစပ်မှပြောရင်းအားရပါးရ ဆောင့်လိုးလေတော့သည် “စိုး ။ ကိုဇော်အားရပါးရလိုးတော့မယ်နော်” “ဖတ် ဖတ် ဖတ်” “အင့် အဟင့် အအ ကိုဇော်ရယ် စိုးကိုမသနားတော့ဘူးလား” “စိုးနာလို့လားဟင်” “နာတော့သိပ်မနာဘူး ။

ဒါပေမယ့်တစ်ချက်တစ်ချက်ကျရင်အောင့်သွားတယ်” “ခဏ လေးပါကွာ အစမို့လို့ပါ ကိုဇော်မအောင့်တော့အောင်လုပ်ပေးပါမယ်” “ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါကိုဇော်ရယ် စိုးဟာလေးကွဲထွက်သွားပါဦးမယ်” “စိတ်မပုပါနဲ့ကွယ်” ထို့နောက်ဇော်ထွန်းကစကားမပြောတော့ဘဲအားကုန်ဆက်လိုးလေတော့သည်၊စိုးမိုးခိုင် သည်လည်းအောင့်တာပျောက်သွားပြီးအရသာတွေ့လာလေတော့သည်၊ထို့ကြောင့်ဇော်ထွန်းက ဆောင့်ချလိုက်တိုင်းတင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုအစွမ်းကုန်ပင့်မြှောက်ပေးနေမိလေသည်၊ “အင့် ဟင့် ကိုဇော် ဆောင့်ဆောင့် အအ ဆောင့်လေ စိုးခံနိုင်ပါပြီ အင့်အင့်အင့်” “ဘွပ် ဘွပ် ဖတ် ဖတ် စွပ် စွပ်” “အား အင့်အင့် အအ အိ အင်းဟင်း အအ အား ဟင်း ဟင်း” ဇော်ထွန်းသည်လည်းအသက်ဏ္ဍှူသံပြင်းလာသလိုဆောင့်ချက်များကလည်းပှိုပြင်းထန်လာ လေသည်၊ထို့အတူအနှုတ်အသွင်းလည်းပှိုမြန်ဆန်လာသလိုစိုးမိုးခိုင်၏အကော့အပင့် အလှုပ် အယမ်းကလည်းပှိုမြန်လာလေသည်၊တစ်ခနအကြာတွင်တော့နှစ်ဦးစလုံးတစ်ဆတ်ဆတ်တုန် ခါရင်းတစ်ဦးကိုတစ်ဦးတင်းကြပ်စွာဖက်ကာပြိုင်တူပြီးသွားကြလေသည်၊ထို့နောက်တစ်ဦးနှင့်တစ် ဦးဖက်လျက်သားငြိမ်ကျသွားလေတော့သည်….. ပြီးပါပြီ။

ZG

မပုေရ စိုးကိုသံပုရာရည္တစ္ခြက္ေလာက္ယူခဲ့ေပးပါ” အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေသာ္လည္းမပုကေပၚမလာေခ်၊ထို႔ေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္သည္ထိုင္ေနရာမွထ ကာမီးဖိုေခ်ာင္သို႔ထြက္လာေလသည္၊မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္လည္းမပုကိုမေတြ႕ရေသာေၾကာင့္အလုပ္ သမားတန္းလ်ားဖက္သို႔ထြက္လာေလသည္၊မပု၏အခန္းေရွ႕တြင္ေယာက္်ားဖိနပ္တစ္ရံႏွင့္မပု၏ ဖိနပ္ကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္သူမ၏စိတ္ထဲမွစဥ္းစားလိုက္မိသည္၊ “အင္း မပုမွာေယာက္်ားမရွိဘူး သူ႔ဧည့္သည္လားမသိဘူး” စိုးမိုးခိုင္သည္တန္းလ်ားနားသို႔တျဖည္းျဖည္းကပ္သြားရင္းေလွခါးနားေရာက္ေသာအခါအိမ္ ထဲမွအသံမ်ားကိုၾကားလိုက္ရေလသည္၊ငယ္ရြယ္သူပီပီစပ္စုလိုေသာေၾကာင့္ထရံအေပါက္မွအသာ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေလသည္၊အခန္းထဲတြင္မပုႏွင့္ၿခံေစာင့္ကိုေအးတို႔ကိုျမင္လိုက္ရသည္၊ကိုေအး ကအေပၚပိုင္းတြင္အဝတ္မရွိဘဲပုဆိုးကိုကြင္းသိုင္းထားကာမပု၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ေဆာင့္ ေၾကာင့္ထိုင္ေနေလသည္။

မပု၏အဝတ္မ်ားသည္လည္းေဘးတြင္ပုံက်ေနကာတစ္ကိုယ္လုံးဗလာ ျဖစ္ေနေလသည္၊ကိုေအးသည္မပု၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုအသာဆြဲျဖဲလိုက္ၿပီးသူမ၏နို႔အုံမ်ားကိုလက္ ျဖင့္ဆုပ္နယ္ေနေလသည္၊မပုကကိုေအး၏လီးႀကီးကိုလက္ျဖင့္ကိုငွ္ုသူမ၏ေစာက္ဖုတ္အဝတြင္ ေတ့ေပးလိုက္သည္၊ “ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေနာ္ကိုေအး” “ေအးပါကြာ” စိုးမိုးခိုင္သည္ထိုျမင္ကြင္းကိုအသည္းတယားယား။ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ၾကည့္ေနမိေလသည္၊ အသက္အရြယ္ကအသိဉာဏ္ေပးေသာ္လည္းမ်က္ျမင္ေတြ႕ရျခင္းသည္ပထမအႀကိမ္ျဖစ္ေလသည္၊ အိမ္ကေလးသည္တစ္ခ်က္။ႏွစ္ခ်က္မဋသိမ့္ကနဲတုန္သြားသည္၊ကိုေအးကသူ၏တင္ပါးကိုေရွ႕သို႔ တြန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္၊ ထို႔ေနာက္ကိုေအးသည္မပု၏နို႔ကိုဆုပ္နယ္ေနေသာသူ၏ လက္မ်ားျဖင့္မပု၏ခါးကိုကိုင္လိုက္ၿပီးဆြဲယူလိုက္ရာမပုသည္ေကာ့ပၽွုံပါလာေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္ သည္မ်က္လုံးေလးျပႇဴုးၾကည့္ေနရင္းတံေတြးကိုအသံမထြက္ေအာင္မ်ိဳခ်လိုက္မိသည္။

ကိုေအးသည္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွဒူးေထာက္လိုက္ေသာအခါမပု၏ခါးႏွင့္ေက်ာျပင္သည္ကုတင္ေပၚ သို႔ျပန္က်သြားေလသည္၊ထို႔ေနာက္ကိုေအးကမပု၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုေပၚသို႔တြန္းတင္လိုက္ ရာမပု၏တင္ပါးမ်ားသည္အေပၚသို႔ေျမာက္တက္သြားကာအိပ္ယာႏွင့္လြတ္ေနေလသည္၊ထို႔ေနာက္ ကိုေအးကမပု၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေအာက္မွလက္လဋွိုသူမ၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္သည္၊ကို ေအးကသူ၏လီးႀကီးကိုတျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲထုတ္လိုက္။ထိုးသြင္းလိုက္လုပ္ေနေလသည္၊ စိုးမိုးခိုင္ သည္မပု၏လွုပ္ရွားမွုမ်ားကိုအေသအခ်ာၾကည့္လိုက္မိေသာအခါမ်က္စိမ်ားကိုမွိတ္ထားလ်က္ကို ေအးကလီးႀကီးကိုထိုးသြင္းလိုက္တိုင္းတင္ပါးမ်ားကိုေကာ့ေကာ့ေပးသည္ကိုသတိထားလိုက္မိေလ သည္၊ထိုသို႔တျဖည္းျဖည္းအထုတ္အသြင္းလုပ္ေနရာမွကိုေအးကႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ခပ္ျမန္ျမန္ ေဆာင့္လိုက္ေလသည္၊ထိုအခါတြင္အိမ္ေလးသည္သိမ့္ကနဲလွုပ္သြားေလသည္။

ထို႔အျပင္မပု၏တဟင့္ဟင့္ညည္းတြားသံႏွင့္အတူဖတ္ဖတ္ဟူေသာအသံကိုပါၾကားလိုက္ရေလသည္၊ “မပု ။ ကိုေအးလိုးတာေကာင္းရဲ့လားဟင္” “အို သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ေတာ္ ။နာနာေလးလိုးစမ္းပါကိုေအးရယ္ ။ ခံလို႔ကိုမဝနိုင္ဘူး” ထိုအခါကိုေအးသည္အသားကုန္လိုးေလေတာ့သည္၊ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာစိုးမိုးခိုင္မွာ လည္းရာဂစိတ္မ်ားတျဖည္းျဖည္းထႂကြလာေလသည္၊ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိမ့္ထြက္ေနေသာေၾကာင့္ေစာက္ဖုတ္အေပၚရွိထဘီမွာစိုစိစိျဖစ္ေနေလသည္၊သူမ၏လက္ကလည္း ေစာက္ဖုတ္ေပၚသို႔အုပ္ကိုင္လ်က္ပြတ္သပ္ေနမိေလသည္၊ထိုစဥ္တစ္ဖက္ၿခံမွစိုးမိုးခိုင္၏အစ္မ၏ ရည္းစားျဖစ္ေသာေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္၏အစ္မရွိသည္ဟုထငွ္ုသူမတို႔၏ၿခံတြင္းသို႔မလြယ္ ေပါက္မွတဆင့္ဝင္လာေလသည္၊ထိုအခါေနာက္ေဖးတန္းလ်ားအနီးတြင္စိုးမိုးခိုင္ဘာကိုသဲသဲမဲမဲ ၾကည့္ေနသလဲဟုသိလိုစိတ္ျဖင့္အနားသို႔တိုးကပ္လာရင္း။

ထရံေပါက္မွေခ်ာင္းၾကည့္ရင္းသူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကိုထဘီေပၚမွအုပ္ကိုင္လ်က္ပြတ္သပ္ေနေသာစိုးမိုးခိုင္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္၊စိုးမိုးခိုင္ သည္ေရွ႕သို႔သာအာ႑ဳံစိုက္ေနေသာေၾကာင့္သူမ၏အနားသို႔ေဇာ္ထြန္းေရာက္လာသည္ကိုမသိသျဖင့္ ေဇာ္ထြန္းလည္းအနီးရွိအေပါက္မွအတြင္းဘက္သို႔ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္၊ “ကိုေအးရယ္ အားရပါးရလိုးစမ္းပါ ။ အားမရွိေတာ့ဘူးလား” “နဲနဲေမာသြားလို႔ပါမပုရယ္ ။ ကဲ အားကုန္သြန္ေတာ့မယ္ေနာ္” ထို႔ေနာက္ကိုေအးကလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန္႔လိုက္ၿပီးမပု၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုသူ၏ပုခုံး ေပၚသို႔တင္ကာသူ၏လီးႀကီးကိုမပု၏ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ေတ့ၿပီးအားကုန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလ သည္၊ေဇာ္ထြန္းလည္းကိုေအးတို႔လိုးေနသည္ကိုၾကည့္ရင္းလီးေတာင္လာေလသည္၊ထို႔ေၾကာင့္စိုး မိုးခိုင္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ရာသူမသည္မပုတို႔ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ရင္းအားမလိုအားမရျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။

ထိုအခါေဇာ္ထြန္းကသူမ၏အနားသို႔ကပ္သြားလ်က္ေမးလိုက္သည္၊ “စိုးစိုး ဘာလုပ်နေတာလဲ” “ဟို ဟို မပုအိပ္ေနတာကိုၾကည့္ေနတာပါ” “ကဲ ဒါျဖင့္ဆက္ၾကည့္ေလ ။ ကိုေဇာ္သြားေတာ့မယ္” ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းကသူ၏အိမ္သို႔ျပန္သြားေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္သူမ၏စိတ္ထဲမွစဥ္းစား လိုက္သည္၊ “ငါေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာကိုသူသိသြားလားမသိဘူး ။ ငါသြားအစ္ၾကည့္ဦးမွ” ထိုသို႔စဥ္းစားရင္းစိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္းတို႔ၿခံဘက္သို႔ကူးသြားေလသည္၊ေဇာ္ထြန္း၏ အခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါတံခါးကိုမေခါက္ေသးဘဲေသာ့ေပါက္မွအတြင္းသို႔ေခ်ာင္းၾကည့္ လိုက္ေလသည္၊ထိုအခါေဇာ္ထြန္းသည္ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္လ်က္ဂြင္းတိုက္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ ရေလသည္၊သူ၏လီးသည္လုံးပတ္ႏွစ္လက္မခန္႔ရွိၿပီးအရွည္တစ္ထြာခန္႔ရွိသျဖင့္သူမအဖို႔အထူး အဆန္းျဖစ္ေနေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္း၏လီးကိုၾကည့္ရင္းကာမစိတ္မ်ားပိုမိုထႂကြလာ ေလသည္။

ထို႔ေနာက္အခန္းတံခါးကိုအသာေခါက္လိုက္ေသာအခါေဇာ္ထြန္းသည္ပုဆိုးကိုကမန္း ကတန္းျပန္ဝတ္ရင္းတံခါးကိုလာဖြင့္ေပးေလသည္၊ “ေၾသာ္ စိုးစိုးပါလား ။လာေလ ။ကိုေဇာ့္ကိုဘာခိုင္းမလို႔လဲ” “အင္း ညက်ရင္သမၼတ မွာမမနဲ႔အတူ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္မလို႔ ။ အဲဒါကိုေဇာ္လိုက္ပို႔ေနာ္” စိုးမိုးခိုင္ကလာရင္းကိစဏကိုလႊဲေျပာရင္းေဇာ္ထြန္း၏ေအာက္ပိုင္းသို႔မသိမသာၾကည့္လိုက္ရာ သူ၏လီးႀကီးမွပုဆိုးကိုေဖာက္ထြက္ေတာ့မတတ္ေဖာင္းထေနေလသည္၊သူမ၏စိတ္ထဲတြင္ရာဂ စိတ္မ်ားျပင္းထန္ေနၿပီးေဇာ္ထြန္းကိုလည္းယခင္ကတည္းကႀကိတွ္ုခ်စ္ေနမိေသာေၾကာင့္သူ၏ အနားသို႔သြားရင္း႐ုတ္တရက္ေျခေခ်ာ္သြားဟန္ေဆာင္ကာေဇာ္ထြန္းအေပၚသို႔လွဲခ်ရင္းပုဆိုးအစ ကိုမသိမသာဆြဲခၽြတ္လိုက္ေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္ခါးတြင္ပုဆိုးမရွိေတာ့ဘဲဖင္ထိုင္လဲက်သြားေလ သည္၊ “အိုး မေတာ္လို႔ေနာ္ကိုေဇာ္ ။

ကဲ ထထ” စိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္းကိုပုဆိုးကၽြတ္ေအာင္လုပ္ၿပီးမွရွက္စိတ္ဝင္လာေသာေၾကာင့္ေနာက္ သို႔လွည့္ေျပးရန္ႀကံလိုက္သည္၊သို႔ေသာ္ေဇာ္ထြန္းကသူမကိုလွမ္းဖကွ္ုသူ၏ရင္ခြင္ထဲသို႔ဆြဲသြင္း လိုက္ေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္ကဟန္ေဆာငွ္ု႑ဳန္းကန္လိုက္ေသာေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာကုတင္ ေပၚသို႔လဲက်သြားေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္ပက္လက္အေနအထားျဖစ္သြားေသာ္သူမ၏ႏွုတ္ခမ္း ကေလးကိုပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ယူလိုက္ၿပီးလက္တစ္ဖက္ကလည္းသူမ၏နို႔အုံတစ္ဖက္ကိုအက်ôေပၚမွ ဆုတ္ကိုင္လ်က္ဖ်စ္ဍွစ္ေပးလိုက္သည္၊က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္လည္းသူမ၏တင္ပါးကိုအသာပြတ္ သပ္လိုက္ေလသည္၊အေတြ႕အၾကဳံမရွိေသးေသာစိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္း၏အကိုင္အတြယ္ေအာက္ တြင္ထြန္႔ထြန္႔လူးေနေလေတာ့သည္၊ေဇာ္ထြန္းကသူမ၏ပါးျပင္တစ္ဖက္ကိုနမ္းလိုက္ရင္းသူမ၏ အက်ôၾကယ္သီးမ်ားကိုတစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ခ်လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္အက်ôကိုလွန္ခ်လိုက္ေသာအခါစိုးမိုးခိုင္သည္ကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ဘရာစီယာေလးသာက်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္ဘရာစီယာ ေအာက္မွေပၚထြက္ေနေသာသူမ၏ရင္သားျဖဴျဖဴေလးမ်ားကိုလက္ႏွစ္ဖက္ယွကွ္ုကာထားရင္း ေျပာလိုက္သည္၊ “ကိုေဇာ္ရယ္ စိုးရွက္တယ္” “မရွက္ပါနဲ႔ စိုးရယ္ ။ဒါရွက္စရာမွမဟုတ္တာ” ေဇာ္ထြန္းကေျပာရင္းသူမ၏တစ္ကိုယ္လုံးအႏွံ့စုပ္နမ္းေပးလိုက္ရာသူမ၏စိတ္ထဲတြင္မ႑ိဳးမရြ ျဖစ္လာေလသည္၊ေဇာ္ထြန္း၏လက္မ်ားကသူမ၏ဘရာစီယာၾကားထဲသို႔တိုးဝင္လာေလသည္၊ထို႔ ေနာက္သူမ၏နို႔အုံေဖာင္းေဖာင္းအိအိေလးမ်ားကိုဘရာစီယာအတြင္းမွကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္လ်က္နို႔ သီးထိပ္ေလးမ်ားကိုလက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္အသာအယာဍွပ္ဆြဲေပးလိုက္ရာနို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ တျဖည္းျဖည္းေထာင္ထလာေလသည္၊ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းကဘရာစီယာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ၿပီးဆြဲခၽြတ္ လိုက္ေသာအခါဝင္းပေနေသာနို႔အုံေလးႏွစ္လုံးမွာတုန္တုန္ရီရီႏွင့္ထြက္ေပၚလာေလေတာ့သည္။

ေဇာ္ထြန္းကေထာင္ထလာေသာနို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကိုပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးရင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့အိအိနို႔အုံေလးမ်ားကိုလည္းလက္ျဖင့္ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေနေလသည္၊ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကေတာ့သူမ၏ ဝမ္းဗိုက္သားမ်ားႏွင့္ေျခသလုံး။ေပါင္တန္။တင္ပါးမ်ားကိုပြတ္သပ္ေနေလသည္၊ ထို႔အျပင္သူ၏လီးတန္မာမာႀကီးသည္သူမ၏ေပါင္ၾကားထဲရွိေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ေလးေပၚသို႔လွာုေထာက္မိေနေသာေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္သည္ရင္တထိတ္ထိတ္ခုန္လာေလေတာ့ သည္၊ထိုအခါေဇာ္ထြန္းကသူမ၏ထဘီေလးကိုေပါင္ရင္းအထိဆြဲလွန္လိုက္ၿပီးအတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေလးကိုအသာဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္စိတ္ထဲမွရွက္သလိုလိုျဖစ္ေနေသာ္လည္းကာမစိတ္ မ်ားျပင္းထန္ေနေသာေၾကာင့္ဘာမဋမေျပာဘဲၿငိမ္ေနလိုက္ေလသည္၊

ထို႔ေနာက္သူမ၏အေမႊးႏုေလးမ်ားဖုံးလႊမ္းေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးကိုေဇာ္ထြန္းကသူ၏လက္ဝါးျဖင့္အုပ္ကိုင္လ်က္ပြတ္သပ္ေပး လိုက္ေလသည္။ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲသို႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္အလ်ားလိုက္ပြတ္သပ္ ေပးရင္းလက္မႏွင့္လက္ခလယ္ျဖင့္ေစာက္ေစ့မာမာေလးကိုဍွပ္ဆြဲလိုက္သည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္ လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကိုသူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔အသာထိုးသြင္းလိုက္ရာလက္ႏွစ္ဆစ္ခန္႔တိုးဝင္ သြားၿပီးေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ားျဖင့္စိုရႊဲေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္၊ အထာကၽြမ္းေသာေဇာ္ ထြန္းကစိုးမိုးခိုင္ခံခ်င္ေနၿပီကိုသိလိုက္ေသာေၾကာင့္သူမ၏ထဘီကိုခါးလည္အထိဆြဲလွန္လိုက္ၿပီးျဖဴ ေဖြးသြယ္လ်ေသာေပါင္တန္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲကားလိုက္ရာေဖာင္းေဖာင္းအိအိေစာက္ဖုတ္ေလး၏ အလယ္ရွိအကြဲေၾကာင္းေလးမွာျပဲအာသြားၿပီးအတြင္းသားနီနီရဲရဲေလးမ်ားကိုပါေတြ႕ျမင္လိုက္ရေလသည္၊ေစာ က္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလး၏ထိပ္ရွိေစာက္ေစ့နီနီေလးမွာေတာ့ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ ေထာင္ထေနေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္၏ေပါင္ၾကားထဲသို႔ဒူးေထာက္ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး။

သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုသူ၏ေပါင္ေပၚသို႔ခြတင္လိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္သူ၏လီးဒစ္ႀကီးျဖင့္ျပဲအာေနေသာ စိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလဋာက္အထက္ေအာက္ပြတ္ေပးလိုက္ရာစိုးမိုးခိုင္ သည္သူမ၏ဖင္ေလးကိုေမာက္ႂကြရင္းလူးလိမ့္ေနေလသည္၊ ထိုကဲ့သို႔စိုးမိုးခိုင္ထႂကြလာေသာအခါ မွေဇာ္ထြန္းကသူ၏လီးႀကီးကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ကာျပဲအာေနေသာေစာက္ဖုတ္အဝေလးတြင္ေတွု႔ အသာဖိသြင္းလိုက္သည္၊စိုးမိုးခိုင္ကလည္းသူမ၏သြယ္လ်ေသာေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုတတ္နိုင္ သမဋျဖဲကားလ်က္ခါးကိုေကာ့ေပးေနမိေလသည္၊ထိုအခါတြင္ေဇာ္ထြန္း၏ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာလီး ႀကီးသည္သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔တျဖည္းျဖည္းတိုးဝင္သြားေလသည္၊အပ်ိဳစင္ေလးျဖစ္ေသာ စိုးမိုးခိုင္သည္ႀကီးမားေသာလီးႀကီး၏ဒစ္ကိုမခံနိုင္ေသာေၾကာင့္ပါးစပ္မွညည္းတြားလိုက္မိေလ သည္၊ “အား နာတယ္ကိုေဇာ္ ။ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါကိုေဇာ္ရယ္ ။

အားအဟင့္ဟင့္…မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ကိုေဇာ္ရယ္…စိုးနာတယ္…အား”“နဲနဲေလးပါစိုးရယ္…ခဏေတတာ့ေအာင့္ခံေနာ္…ေနာက္က်ရင္မနာေတာ့ပါဘူး ….တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခံလို႔ေကာင္းလာမွာပါေနာ္” ေဇာ္ထြန္းကေခ်ာ့ေမာ့ေျပာရင္းစိုးမိုးခိုင္၏ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကိုနမ္းလိုက္သည္၊လက္ႏွစ္ဖက္ ကလည္းလုံးက်စ္တင္းမာေနေသာနို႔ေလးႏွစ္လုံးကိုဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ဍွစ္ေပးလိုက္သည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔မခ်ိမဆန္႔ဝင္လာေသာလီးႀကီး၏ဒစ္ေၾကာင့္နာက်င္မွုကတစ္မ်ိဳး။အေပၚ ပိုင္းတြင္ေဇာ္ထြန္းကႏွိုးဆြမွုေၾကာင့္ခံစားေနရေသာအရသာကတစ္မ်ိဳးျဖင့္အေကာင္းအဆိုးႏွစ္မ်ိဳး ကိုခံစားေနရေလသည္၊နို႔သီးေခါင္းခၽြန္ခၽြန္ေလးႏွစ္ခုမွာနီရဲေနကာေဇာ္ထြန္း၏တံေတြးမ်ားျဖင့္ စိုစြတ္ေနေလသည္၊

ေဇာ္ထြန္းသည္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္နို႔သီးေခါင္းေလးတစ္ခုကိုပြတ္ေခ်ေပွုးက်န္နို႔သီးေခါင္းေလးတစ္ဖက္ကိုမူပါးစပ္ျဖင့္စုပ္လိုက္စို႔လိုက္လုပ္ေပးေနေလသည္၊ထို႔အျပင္နို႔သီး ေခါင္းေလးမ်ားကိုလဋာျဖင့္လ်က္လိုက္။သြားျဖင့္ကိုက္လိုက္လုပ္ေပးလိုက္ရာစိုးမိုးခိုင္သည္ေအာက္ ပိုင္းကနာက်င္မွုမ်ားကိုေမ့ေလ်ာ့လာၿပီးကာမစိတ္မ်ားပိုမိုထႂကြလာေလေတာ့သည္ “ကိုေဇာ္” “ဘာလဲစိုး” “နဲနဲသြင္းၾကည့္ပါလားဟင္” “အင္းေလ ။ ဒါဆိုစိုးနာရင္နဲနဲေအာင့္ခံေနာ္” စိုးမိုးခိုင္ကသြယ္လ်ေသာေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကိုဗိုက္သားဝင္းဝင္းေလးသို႔ကပ္သြားသည္အထိ ျဖဲကားေပးလိုက္ေသာအခါေဇာ္ထြန္းကသူ၏လီးႀကီးကိုခပ္ဆတ္ဆတ္ဖိသြင္းလိုက္သည္၊ ထိုအခါ တြင္ေဇာ္ထြန္း၏လီးႀကီးသည္စိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔တစ္ဝက္ခန္႔ျမဳပ္ဝင္ သြားေလသည္၊ “အင့္ အင့္ အီး အ” စိုးမိုးခိုင္သည္ျပင္းထန္ေသာနာက်င္မွုကိုခံစားလိုက္ရေသာ္လည္းအံကိုႀကိတ္လ်က္ေတာင့္ခံ ေနေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္ကအံကိုႀကိတ္လ်က္လက္သီးကေလးဆုပ္ကာႀကိတ္မွိတ္ခံ ေနသည္ကိုၾကည့္ရင္း။

လက်ႏွစ်ဖက်ဖြင်႕သူမ၏ခါးေလးကိုဖက်ကာခပ်နာနာေလးဖွိုေဆာင်႕သွင်းလိုက်လေသည်၊ထိုအခါေဖာက်ဟူေသာခပ်တိုးတိုးအသံတစ်ခၾက်ႏွင်႕အတူစိုးမိုးခိုင်၏ညည်းညဴသံ ကိုကြားလိုက်ရလေသည်၊ထိုအသံသည်သူမ၏ေစာက်ေခါင်းထဲမွအၿပိဳေÕမးေပါက်သွားေသာေကြာင်႕ ထွက်ေပါ်လာေသာအသံဖြစ်သည်ကိုေဇာ်ထွန်းသိလိုက်လေသည်၊ စိုးမိုးခိုင်သည်လည်းမခံမရပ်နိုင် ေအာင်နာကျင်သွားေသာေကြာင်႕ေယာငၽွုေအာ်လိုက်မိလေသည်၊ထို႔ေနာက်ေဇာ်ထွန်းကသူ၏လီး ကြီးကိုစိုးမိုးခိုင်၏ေစာက်ဖုတ်ထဲသို႔အဆုံးထိေဆာင်႕ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်နာကျင် လွန်းေသာဝေဒနာေကြာင်႕အံကိုကြိတၽွုခံနေသော်လည်းေဇာ်ထွန်း၏ပုခုံးႏွစ်ဖက်ကိုအတင်းတွန်း ကန်ထားမိလေသည်၊ “အား ကိုေဇာ် နာတယ် …. နာတယ်…မခံနိုင်ေတာ့ဘူး …. ေတာ်ပါေတာ့… အဟင်႕အဟင်႕” ေဇာ်ထွန်းသည်သူ၏လီးကြီးကိုစိုးမိုးခိုင်၏ေစာက်ဖုတ်အတွင်းသို႔အဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်ပြီး။

ေနာက္ဆကွ္ုမလွုပ္ရွားေသးဘဲနို႔ႏွစ္လုံးကိုသာကိုင္တြယ္ေဆာ့ကစားရင္းသူမ၏တစ္ကိုယ္လုံးကိုဖ်စ္ဍွစ္ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္၊ထို႔ေနာက္သူမ၏ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားကိုလဋာျဖင့္လ်က္ေပးလိုက္ သြားျဖင့္မနာေအာင္ကိုက္ေပးလိုက္ႏွင့္လုပ္ေနေလသည္၊ထို႔အျပင္နို႔အုံေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွစ္ခုကို ပါလဋာျဖင့္လ်က္ေပးလိုက္။ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးလိုက္ႏွင့္ဆြေပးေနေသာေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္သည္နာက်င္မွု ကိုေမ့ေပ်ာက္ကာအရသာေတြ႕လာေလေတာ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ေအာက္မွေႏွုဖင္ႏွစ္ျခမ္းကိုအစြမ္း ကုန္ျဖဲကားရင္းခါးကိုအေပၚသို႔ေကာ့ထိုးေနေလသည္၊ထိုအခါေဇာ္ထြန္းကသူ၏လီးႀကီးကိုတစ္ ဝက္ခန္႔အထိဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္အဆုံးထိျပန္လည္ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ ပတ္ေလးသည္ႀကီးမားေသာလီးတန္ႀကီးကိုငုံထားရေသာေၾကာင့္အစြမ္းကုန္ေဖာင္းႂကြေနေလ သည္၊ထို႔အျပင္ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔အဆုံးထိတိုးဝင္လာေသာလီးႀကီးေၾကာင့္ေအာင့္သလိုလို။

နာသလိုလိုႏွင့္ခံစားရေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းကလည္းသူ၏လီးႀကီးကိုတစ္ဝက္ခန္႔ဆြဲထုတ္လိုက္။ အဆုံးထိေအာင္ျပႏွ္ုဖိသြင္းလိုက္ႏွင့္လုပ္ေပးေနေသာေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္သည္လီးႀကီးဝင္လာတိုင္း ေအာင့္သြားေသာေၾကာင့္ခါးကေလးေကာ့သြားလိုက္။လီးႀကီးကိုျပန္ထုတ္လိုက္တိုင္းေစာက္ပတ္ထဲ တြင္ဟာတာတာႏွင့္ခံစားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ေဇာ္ထြန္း၏ေက်ာျပင္ႀကီးကိုအားမလို။အားမရသိုင္း ဖက္လိုက္ႏွင့္ျဖစ္ေနေလသည္၊အရည္ၾကည္မ်ားလည္းပိုမွိုစိမ့္ထြက္လာေသာေၾကာင့္လီးႀကီးဝင္ ထြက္တိုင္းေစာက္ေခါင္းသံမ်ားပါေပၚထြက္ေနေလသည္၊ စိုးမိုးခိုင္သည္တျဖည္းျဖည္းႏွင့္အရသာ ေတြ႕လာေသာေၾကာင့္ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုရင္ဘတ္ႏွင့္ကပ္ေနေအာင္အစြမ္းကုန္ျဖဲကားေပးရင္း ခါးကိုပါေမာကွ္ုေကာ့ထိုးေပးေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းကလည္းအရွိန္ရလာေသာေၾကာင့္သူ၏လီးႀကီး ကိုစိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ပတ္ကေလးထဲသို႔အားကုန္ေဆာင့္သြင္းေနေလသည္။

အားကိုေဇာ်ေဆာင်႕ေဆာင်႕…တအားေဆာင်႕….အအအားအားေကာင်းလိုက်တာကိုေဇာ်ရာအဟင်႕အအအား” စိုးမိုးခိုင်သည်ပြီးခါနီးလာေသာေကြာင်႕အားမလို။အားမရဖြစ်လာကာေဇာ်ထွန်း၏ခါးကိုလက် ႏွစ်ဖက်ဖြင်႕တအားဆွဲဖက်ရင်းေပါင်ႏွစ်ေျခာင်းကိုအတင်းဖြဲကားေပးနေလေသည်၊ထို႔အပြင်ဖင်ကို ေကာ့ေÕမာကၽွုစေကာဝိုင်းသလိုလုပ်လိုက်။ဘယ်ညာရမ်းလိုက်ႏွင်႕လုပ်နေသောေကြာင်႕ေဇာ်ထွန်း သည်လည်းလိုးရင်းလိုးရင်းေကာင်းသည်ထက်ေကာင်းလာသဖြင်႕သူမ၏မို႔ေဖာင်းေသာနို႔အုံေဖွးေဖွး ေလးႏွစ်လုံးကိုလက်ႏွစ်ဖက်ဖြင်႕ဆုပ်ကိုငၽွုႏွုတ်ခမ်းချင်းေတ့စုပ်ရင်းအားပါးတရေဆာင်႕လိုးနေလေ သည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်သူမ၏ေစာက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းေလးထဲသို႔တိုးဝင်နေသောေဇာ်ထွန်း၏လီးကို တဆတ်ဆတ်ဍွစ်ေပးရင်းအရည်ျမားတရေဟာစိုရွွဲကၾလာကာတစ်ကိုယ်လုံးတွန်႕လိမ်လၾက်တစ်ၿခီ ပြီးသွားလေတော့သည်၊ေဇာ်ထွန်းသည်လည်းလိုးရင်းလိုးရင်း။

သူမ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔သုတ္ရည္မ်ားကိုအားကုန္ပန္းထည့္ကာၿငိမ္က်သြားေလေတာ့သည္၊ ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းတြင္သူ၏လီးႀကီးကိုထိုးသြင္းထားရင္းႏွစ္ေယာက္စလုံးအေမာေျပသည္ အထိေနလိုက္သည္၊အတန္ၾကာေသာအခါမွေဇာ္ထြန္းကစိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းမွသူ၏ လီးႀကီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးကုတင္ေပၚမွထသြားေလသည္၊ထို႔ေနာက္ဖန္ခြက္ႏွစ္လုံးတြင္ခပ္ဍိုဍို ေဆးရည္ကိုလက္ႏွစ္လုံးခန္႔စီထညႇ္ု႔စိုးမိုးခိုင္ကိုအသာေပြ႕ထူလိုက္ရင္းေပးလိုက္သည္၊ “ဘာေတြလဲဟင္ ။စိုးမေသာက္ခ်င္ဘူး” “ကိုေဇာ္လည္းေသာက္မွာပါစိုးရယ္” ေဇာ္ထြန္းကေမာ့ေသာက္ျပလိုက္သည္ကိုၾကည့္ရင္းစိုးမိုးခိုင္လည္းသူမ၏လက္တြင္းရွိဖန္ ခြက္ထဲမွေဆးရည္ကိုေမာ့ေသာက္လိုက္သည္၊တစ္ကိုယ္လုံးပူရွိန္းသြားသလိုအားျပည့္လာသည္ဟု ခံစားလိုက္မိေလသည္၊ထို႔ေနာက္စိုးမိုးခိုင္ကကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနရာမွကုတင္ေအာက္မွထဘီကို ဝတ္ရန္ေကာက္ယူလိုက္သည္။

ထိုအခါေဇာ္ထြန္းကစိုးမိုးခိုင္၏အနားသို႔ကပ္သြားၿပီးထဘီကိုင္ထား ေသာသူမ၏လက္ကေလးတစ္ဖက္ကိုအသာဆုပ္ကိုင္လ်က္က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္သူမ၏ကိုယ္လုံး ေလးကိုသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီးပါးကေလးကိုအသာအယာနမ္းလိုက္သည္၊ “ထဘီဝတ္ပါရေစဦးကိုေဇာ္ရယ္” “ဝတ္တာေပါ့စိုးရယ္ ။ ကိုေဇာ့္လီးႀကီးမွာေပေနတာေတြကိုသုတ္ေပးပါဦး” “ဟင္း ။ ရွက္လိုက္တာ” စိုးမိုးခိုင္ကေျပာရင္းေပ်ာ့ေခြေနေသာေဇာ္ထြန္း၏လီးကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္၊ “ကဲ သုတ္ေပးၿပီးၿပီ” “စိုးေစာက္ဖုတ္မွာေပေနတာကိုလည္းကိုေဇာ္သုတ္ေပးမယ္ေနာ္” ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းကသူမ၏ထဘီကိုယူကာအတင္းသုတ္ေပးေနေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္ အႀကံႏွင့္အခ်ိန္ဆႊုဲသုတ္ေပးေနျခင္းျဖစ္ေလသည္၊သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေသာက္ခဲ့ေသာေဆးရည္ သည္တန္ဖိုးႀကီးေသာကာမအားတိုးေဆးျဖစ္ေလသည္၊အတန္ၾကာေသာအခါစိုးမိုးခိုင္သည္လူေရာ စိတ္ပါလန္းဆန္းလာ႑ဳံသာမက။

တစ်ကိုယ်လုံးပူေႏွးလာပြီးေစာက်ဖုတ်ထဲမွလည်းယားႀကိႀကိႏွင့ခ်ံ ချင်စိတ်ေပါ်လာပြန်လေသည်၊ထို႔ေကြာင်႕ေဇာ်ထွန်းကထဘီႏွင်႕မသုတ်ေတာ့ဘဲေစာက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင်႕ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်နေသည်ကိုငြိမ်ခံနေလိုက်လေသည်၊ သူမ၏နို႔အုံေလးျမားကိုပွတ်သပ် ဆုပ်ျခေနေသည်ကိုလည်းသာယာနေမိသည်၊ေဇာ်ထွန်း၏ေပါင်ကြားသို႔ကြည်႕လိုက်မိေသာအခါ ေျပာ့ခွေနေသောလီးကြီးမွာပြန်လည်ေထာင်မတ်နေသည်ကိုေတွ႕လိုက်ရေသာေကြာင်႕သူမကို ေနာက်တစ်ၿခီေတာ့ထပ်လိုးမည်ဟုသိလိုက်လေသည်၊ထို႔ေကြာင်႕မြန်မြန်လိုးလိုက်လဋင်မိမိ၏ခံချင် စိတ်ပြေသွားမည်ကိုသိေသာေကြာင်႕စိုးမိုးခိုင်ကမိန်းမဉာ%်ဖြင်႕စကားစလိုက်သည်၊ “ကိုေဇာ်ရယ် ။ စိုးမနေတတ်ေတာ့ဘူး ။ မကလိပါနဲ႔ေတာ့။ စိုးကိုဒါေလာက်လိုးရရင်ၾကေနပ် ေရာေပါ့ ။ စိုးပြန်ေတာ့မယ်” “မပြန်ပါနဲ႔ဦးစိုးရယ် ။ ကိုေဇာ်႕လီးကြီးေထာင်နေတာကိုမေတွ႕ဘူးလား ။ တစ်ၿခီေလာက်ေတာ့ လိုးပါရေစဦးကွယ်” “စိုးကိုမသနားေတာ့ဘူးလားဟင် ။

ခုနကလဲတစ္ခါလုပ္ထားၿပီးၿပီ” “ခ်စ္လို႔ပါကြယ္ ။ စိုးမနာဘဲနဲ႔သက္သက္သာသာျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးပါ့မယ္” “ကဲ ဒါျဖင့္ရင္လည္းျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လုပ္ေနာ္” ေဇာ္ထြန္းကစိုးမိုးခိုင္ကိုကုတင္ေခါင္းရင္းဘက္သို႔ေက်ာေပးထိုင္ခိုင္းၿပီးသူကသူမႏွင့္မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုငွ္ုေျခဆင္းထိုင္လိုက္သည္၊ ထို႔ေနာက္စိုးမိုးခိုင္ကိုသူ၏ေပါင္ေပၚသို႔တက္ထိုင္ခိုငွ္ုးသူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုသူ၏ခါးေနာက္တြင္ျဖဲကားထားလိုက္သည္၊ေပါင္မ်ားျဖဲထားေသာေၾကာင့္ျပဲ အာေနေသာသူမ၏ေစာက္ဖုတ္အဝတြင္သူ၏လီးႀကီးကိုေတ့လိုက္ၿပီးသူ၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုသူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ခိုင္းလိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္ႏွစ္ေယာက္စလုံးကိုယ္အထက္ပိုင္းမ်ားကိုေနာက္ သို႔လွန္လိုက္ေသာအခါတင္ပါးမ်ားကိုေရွ႕သို႔တိုးလိုက္သလိုျဖစ္သႊာုးေတ့ထားေသာလီးတန္ႀကီး သည္ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔တိုးဝင္သြားေလသည္၊ထို႔ေနာက္ေရွ႕သို႔ရင္ခ်င္းအပ္ေအာင္ထိကပ္လိုက္ ေသာအခါ။

စိုးမိုးခိုင္၏ဖင္သားမ်ားသည္ေနာက္သို႔ေ႑ြ႕သြားၿပီးေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွလီးကအျပင္သို႔ျပန္ထြက္လာေလသည္၊ထို႔ေနာက္အေနာက္သို႔လွန္ခ်လိုက္ေသာအခါျပႏွ္ုတိုးဝင္သြားေလသည္၊ ႊသို႔ျဖင့္ေဇာ္ထြန္းကေအာက္မွေႏွုလွုပ္ကစားေပးေနရာစိုးမိုးခိုင္သည္အေပၚမွအားမစိုက္ရဘဲ ပုခက္စီးေနသကဲ့သို႔ခံစားရၿပီးမိမိ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔လီးႀကီးဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္အခ်က္က်က်ပြတ္တိုက္ေနေသာအရသာကိုလည္းအျပည့္အဝခံစားေနရေလသည္။ ေဇာ္ထြန္းကသူမ၏စိတ္မ်ားပိုမိုထႂကြလာေစရန္မၾကာခဏ နို႔ကိုစို႔ေပးလိုက္။ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္။တစ္ ကိုယ္လုံးနမ္းလိုက္ႏွင့္လုပ္ေပးေနျပန္ရာစိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္း၏ေက်ာ္ကိုျပန္လည္သိုင္းဖက္ရင္း တဟင္းဟင္းျဖစ္လာေလေတာ့သည္၊ထိုပုံစံသည္ေဇာ္ထြန္းအတြက္အားမရသလိုစိုးမိုးခိုင္အတြက္ လည္းေက်နပ္မွုအျပည့္အဝမရေစေသာေၾကာင့္ေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္ကိုေနာက္သို႔အသာလွန္ခ် လိုက္ၿပီး။

ဆင္းထားေသာေျခေထာက္မ်ားကိုဒူးေထာက္အေနအထားသို႔ေျပာင္းယူလိုက္သည္၊ထို႔ ေနာက္စိုးမိုးခိုင္၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုသူ၏ပုခုံးေပၚသို႔ထမ္းတင္လိုက္ၿပီးေမွာက္ခ်လိုက္ေသာ အခါစိုးမိုးခိုင္၏တင္ပါးမ်ားသည္ေျမာက္တက္လာၿပီးေစာက္ဖုတ္သည္လည္းပိုမိုတင္းမာလာေလ သည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္လီးတန္ႀကီးကအေပၚစီးမွေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ျဖစ္ေန သည္ကိုေတြ႕ေနရေသာေၾကာင့္ပွိုစိတ္ႂကြလာသလိုေဇာ္ထြန္းသည္လည္းလီးကိုထိုးသြင္းလိုက္ ေသာအခါျပားကပ္သြားေသာေစာက္ဖုတ္ႏွင့္လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ေသာအခါေဖာင္းႂကြတက္လာ ေသာေစာက္ဖုတ္ကိုၾကည့္ရင္းပွိုမ႑ိဳးမ႑ြျဖစ္လာေလသည္၊ထို႔ေၾကာင့္ပါးစပ္မွေျပာရင္းအားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္ “စိုး ။ ကိုေဇာ္အားရပါးရလိုးေတာ့မယ္ေနာ္” “ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္” “အင့္ အဟင့္ အအ ကိုေဇာ္ရယ္ စိုးကိုမသနားေတာ့ဘူးလား” “စိုးနာလို႔လားဟင္” “နာေတာ့သိပ္မနာဘူး ။

ဒါေပမယ့္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္က်ရင္ေအာင့္သြားတယ္” “ခဏ ေလးပါကြာ အစမို႔လို႔ပါ ကိုေဇာ္မေအာင့္ေတာ့ေအာင္လုပ္ေပးပါမယ္” “ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါကိုေဇာ္ရယ္ စိုးဟာေလးကြဲထြက္သြားပါဦးမယ္” “စိတ္မပုပါနဲ႔ကြယ္” ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းကစကားမေျပာေတာ့ဘဲအားကုန္ဆက္လိုးေလေတာ့သည္၊စိုးမိုးခိုင္ သည္လည္းေအာင့္တာေပ်ာက္သြားၿပီးအရသာေတြ႕လာေလေတာ့သည္၊ထို႔ေၾကာင့္ေဇာ္ထြန္းက ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္းတင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုအစြမ္းကုန္ပင့္ေျမႇာက္ေပးေနမိေလသည္၊ “အင့္ ဟင့္ ကိုေဇာ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ အအ ေဆာင့္ေလ စိုးခံနိုင္ပါၿပီ အင့္အင့္အင့္” “ဘြပ္ ဘြပ္ ဖတ္ ဖတ္ စြပ္ စြပ္” “အား အင့္အင့္ အအ အိ အင္းဟင္း အအ အား ဟင္း ဟင္း” ေဇာ္ထြန္းသည္လည္းအသက္႑ွူသံျပင္းလာသလိုေဆာင့္ခ်က္မ်ားကလည္းပွိုျပင္းထန္လာ ေလသည္၊ထို႔အတူအႏွုတ္အသြင္းလည္းပွိုျမန္ဆန္လာသလိုစိုးမိုးခိုင္၏အေကာ့အပင့္ အလွုပ္ အယမ္းကလည္းပွိုျမန္လာေလသည္၊တစ္ခနအၾကာတြင္ေတာ့ႏွစ္ဦးစလုံးတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ ခါရင္းတစ္ဦးကိုတစ္ဦးတင္းၾကပ္စြာဖက္ကာၿပိဳင္တူၿပီးသြားၾကေလသည္၊ထို႔ေနာက္တစ္ဦးႏွင့္တစ္ ဦးဖက္လ်က္သားၿငိမ္က်သြားေလေတာ့သည္….. ၿပီးပါၿပီ။