နူးညံ့သော

ချောငယ်တယောက် ကိုကို သင်္ဘောပေါ် ပြန်တက်သွားပြီး နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်မို့ ကျောင်းဆရာမပီပီ အားလပ်နေတာကလည်း တကြောင်း၊ သူမ ဦးငယ် ရဲ့ မိန်းမ ဆုံးသွားတုန်းက လည်း မရောက်ခဲ့တာက တကြောင်း၊ ကြောင့် သူမတို့ ဇာတိ ကောလင်းမြို့ လေးသို့ အလည်ရောက်ခဲ့ရလေတော့သည်၊ ” ဟဲ့ ကောင်မ ရယ် ယောက်ကျားရပြီး မှ ပိုတောင် ချောလို့လှလို့ ပါလားကွာ” သူကို အိမ်ဝက ဆီးကြိုနေတဲ့ သူငယ်ချင်းလည်း ဖြစ်၊ ညီမနှစ်ဝမ်းကွဲ လည်း တော်စပ်သူ၊ လွင်မာ က ဖက်လဲ တကင်း ဆီးကြိုလိုက်သည်။” အေးဟယ် ဒေါ်လေး ဆုံးတုန်းက မရောက်ဖြစ်လိုက်လို့၊ အခုမှ လာရတာ ဦးငယ် ဘယ်လိုနေသေးလဲ” ” ဖေဖေ လည်း မေမေ ဆုံးပြီးကတည်းက အဖိုးကြီး ဖြစ်သွားသလိုပဲကွာ တကယ်ဆို သူက အခုမှ အသက်က ငါးဆယ် ကျော်လေးပဲ ရှိသေးတာ” ချောငယ်နူင့် လွင်မာမှာ အဖေညီအကို တဝမ်းကွဲ မှမွေးလာကြသော ညီအမ နူစ်ဝမ်းကွဲဖြစ် ပြီး။

ငယ်ငယ်က ဆော့ဖေါ်ဆော့ဖက်၊ ကျောင်းသွားဖေါ်ကျောင်းသွားဖက် လည်းဖြစ်သည်၊ လွင်မာ ကမိဘလက်ငုတ် ကျောက်အရောင်း အဝယ်ကို ဆက်လုပ်ခဲ့ပြီး သူမ နူင့် လက်ထက်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားသော ချစ်သူ ဗိုလ်ကြီးအောင်အောင် တယောက် ရှေ့တန်းမှာ ကျဆုံးသွားပြီး ကထဲက နောက်ထပ် ချစ်သူမရှာတော့ပဲ အပျိုကြီး ဘဝနူင့် အရိုးထုတ်ဖို့ ကြံနေသလားမသိ၊ အလုပ်သာ ကြုံးလုပ်နေတော့သည်။ချောငယ်ကတော့ အထက်တန်းပြဆရာမဘဝနူင့် မန္တလေး တွင်တာ ဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း နိူင်ငံခြားသင်္ဘောလိုင်းက အင်ဂျင်နီယာ ကိုကို နူင့် အိမ်ထောင်ကျ ခဲ့လေသည်။ ချောငယ် နူင့် လွင်မာတို့ အဖေမှာ မြန်မာနိူင်ငံသို့ အင်္ဂလိပ် ဝင်တော့ ပါလာသည့် ချစ်တီး ကုလားညီအကို၏ သားများဖြစ်ပြီး၊ ဒေသခံ ရှမ်းမလေးများဖြင့် အိမ်ထောင်ကျ ပြီး တည်တည်တန့်တန့် ဗမာဆန်ဆန် တလင်တမယား နေခဲ့ကြသူများဖြစ်သည်။

သူတို့ ကိုယ်သူတို့ ကုလားဟုပင်မထင်မှတ်ကြတော့ခြေ။ ချောငယ်နူင့်လွင်မာတို့မှာလည်း အဖေတွေဖက်က ရလိုက်သောနှခေါင်းချွန်ချွန်နူင့် ဘော်ဒီထွားထွား ကြီးများ သာမက၊ အမေဘက်က ဝင်းဝါသော အသားအရည်ကို ရရှိကြသဖြင့် မြင်လိုက်ရသမျှ ယောက်ကျားသားများ ခေါင်းလည် လှည့်ကြည့်ရလောက်အောင်ပင် ဆွဲဆောင်မှုရှိကြလေသည်။ ” ဟော ဒီမှာ ဖေဖေ ကြည့်ပါအုန်း ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ ”

” ဦးငယ် ချော ကိုမှတ်မိလား ” ဦးငယ်က ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်နေရင် ရီဝေသော မျက်လုံးများဖြင့် ချောငယ်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ “အင်း မြင်ဘူးသလိုပဲ..လွင်မာ့သူငယ်ချင်းလား” ” အင်း ဦးငယ်ကလည်း လုပ်တော့မယ်၊ ချောက ငယ်ငယ်တုန်းက ဦးငယ်တို့အိမ်မှာပဲ နေတာလေ၊ ဦးငယ်ကို အမြဲတမ်းကုန်းပိုးထမ်းခိုင်း တမ်းဆော့တာလေ” ” အင်းအင်း မှတ်မိတယ်၊ ထင်တာပဲ” ” အင်း ချော ဒီမှာတပတ်လောက်နေအုန်းမှာပဲ တဖြေးဖြေး ပြန်မှတ်မိလာမှာပါ။

ဟေ့ကောင်မင်း အဲလိုနေနိူင်ရင် အတော်ပဲ၊ ငါလည်း အလုပ်ကို စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်လုပ်လို့ရတာပေါ့ကွာ” ” အေးပါ၊ ငါလည်း နွေကျောင်းပိတ်၊ ကိုကိုလည်း သင်္ဘောလိုက်သွားလို့ တယောက်ထဲ ပျင်းနေမဲ့ အတူတူ နင်တို့ နဲ့လည်း မတွေ့ရတာကြာလို့နေမလို့လာတာလေကွာ” ချောငယ်နူင့်လွင်မာတို့ နူစ်ယောက် ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေပြောကြဆိုကြရင်း ညနက်မှအိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။ မနက် ချောငယ်နိူးတော့ လွင်မာက ဆိုင်သွားဖို့ အဝတ်အစား ပင်လဲပြီးနေလေပြီ။

” ကဲ မချော ဒီမှာ အိမ်သော့ထားခဲ့မယ် နင် အပြင်သွားရင်လည်း သိပ်အကြာကြီး မနေနဲ့၊ ငါ အဖေတယောက်ထဲ အိမ်မှာ ကျန်မနေခဲ့စေခြင်ဘူး၊ ” ” စိတ်သာချ၊ ငါနင်တို့နဲ့ နေဖို့လာတာ၊ ဒီနားဟိုနားပဲ သွားမှာ” လွင်မာထွက်သွားပြီး ချောငယ်တယောက် ရေချိုုးမလို့ကြံရင်း ထမိန်ရင်လျားလျှက်သဘက်တထည်ဆွဲပြီးထွက်လာခဲ့လေသည်။

ဦးငယ် အခန်း နားကဖြတ်သွားတော့ ချောငယ် တယောက်၊ အခန်းတွင်းက အားကနဲ ငြီးညူလိုက်သံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ကမာန်းကတမ်း အခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်မိသည်။ “ ဟင်..ဦးငယ် ”ချောငယ် တယောက် ပါးစပ် အဟောင်းသားပင် ဖြစ်သွားရသည်၊ ဦးငယ် မှာ ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်လျှက်က အားရပါးရ ဂွင်းတိုက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ ဖြစ်ပေသည်။ ဦးငယ်မှာ နောက်ဆုံး အထွတ် အထိတ်ရောက်လုရောက်စဲ မို့ သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရထုနေသည်။

မျက်စေ့ကို စုံမှိတ်လို့ ထုနေတာဖြစ်လို့ ချောငယ်ကို မမြင်၊ ခုလို အခြေအနေနဲ့ ဆိုရင်လည်း ချောငယ်ကို မြင်ရင်တောင် မှ ဂရုစိုက်မဲ့ ပုံမပေါ်ပါ။ ချောငယ်ကြည့်နေရင်းကပင် ဦးငယ်လီးထိတ်မှ သုတ်ရည်များ ဖတ်ကနဖြတ်ကနဲ ပန်းထွက်လာပြီး ဦးငယ်တယောက်ပြီးသွားတော့သည်။ ချောငယ်မှာ အိမ်ထောင်ကျတာ သုံး နူစ်လောက်သာ ရှိသေးပြီး အခုမှ အသက် နှစ်ဆယ့်ခြောက် နူစ် သာရှိသေးသည်။

သူမ ဘဝမှာ ကိုကို က ရီးစားဦး လည်း ဖြစ်၊ ကိုကိုနဲ့ ပဲ အိမ်ထောင်ပြု ခဲ့တာ ဆိုတော့ ကိုကို့လီးကိုသာမြင်ဘူးခံဘူးခဲ့သည်။ အဲဒါကြောင့် တခါတလေ အပြာကားတွေ ကိုကိုနူင့် အတူတူ ဖြစ်စေ၊ ကိုကို့ ကွယ်ရာမှာ ဖြစ်စေ ကြည့်ခဲ့စဉ်က ထိုရုပ်ရှင်ထဲ မှာ တွေ့ရသည့်လီးကြီး များမှာ သာမန် မဟုတ်ဟု ယုံကြည်ထားခဲ့သည်။

မင်သမီးများကလည်း သူမလို ဗမာ အမျိုးသမီး ထဲ ရှာမှရှား ထွားမို့ လှသည့် သုံးဆယ့်ခြောက် ဒီဆိုဒ် ရင်သား ထက်ပိုကြီးကြ သည်များမှာ အတုများဟု ကိုကိုက ပြောဖူးသည်။ ဒါကြောင့် ငါးလက်မ လောက်သာရှိ သော ကိုကို့ လီးမှာ အာရှသား ယောက်ကျားများ အတွက် ပုံမှန် ဆိုဒ် ဟုသာ သူမ နားလည်ထား၏၊ အခု တွေ့နေရသော ဦးငယ်၏ လီးကြီးမှာ ရုပ်ရှင် တွေထဲက လီးဆိုဒ် လောက်ရှိလေသည်၊ ညိုမောင်းမောင်း အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော အတန်ကြီး မှာ သူမလက်ဖဝါး နူစ်ခု ဖြင့် အရင်းမှ အထက်အောက်ဆင့် ၍။

ဆုပ်ကိုင်ထားတာတောင်မှ ခရမ်းရောင်ပြောင်တင်းထနေသည့်ဒစ်ထိတ်ဖူးအောက်လောက်သာရောက်မည်ဟုထင်ရသည်။ ဦးငယ် မှာ ပျော့ခွေသွားသော သူ့လီးကြီးကို ဖွဖွလေး ဆက် ဆုပ်ကိုင် ရင်း က မျက်လုံးများဖွင့် ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ လီးကြီး ကို မျက်လုံး အပြူးသား နူင့် ငေးကြည့် နေသော၊ ချောငယ်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူ့ရီဝေဝေ မျက်လုံးများက ချောငယ်ကို စေ့စေ့ ကြည့်ရင်း၊ “အော် ဆောရီးနော် ချောငယ်..ဦးငယ် ဒီလိုမဖြစ်တာတောင်ကြာလှပြီ..

ချောငယ်ကို ပြန်တွေ့ရတော့ သမီး အမေကို ပြန်သတိယလာပြီး အားတွေ ဘယ်လိုပြည့်လာမှန်း မသိတော့ဘူးအဲလိုဖြစ်သွားတော့တာပါ” “အိုး ကိစ္ဇမရှိပါဘူး ဦးငယ် ရယ်..ချောလည်း နားလည်ပါတယ်၊ ချောလည်း အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်နေပြီပဲ..ကဲကဲ ဦးငယ် လုံခြည်တွေ ညစ်ပတ် ကုန်ပြီ လာလာ ..လူလည်း လန်းလန်းဆမ်းဆမ်းဖြစ်သွားအောင် ချော ရေပတ်တိုက်ပြီး အဝတ်အစားလဲ ပေးမယ်”။

ဦးငယ်မှာ ပုဆိုးကို ဖြစ်သလို ဝတ်လိုက်ပြီး ချောကိုကို တွဲလျှက် ရေချိုးခန်း ရှိရာသို့ လိုက်လာခဲ့တော့သည်။ ချောငယ်က ဦးငယ်ကို အဝတ် အစားများချွှတ်ပေးပြီး သဘက် အသေးတခုကို ရေဆွပ်ကာ ၊ ဦးငယ်တကိုယ်လုံးကို ရေပတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။ ချောငယ် ၏ ထမိန်ရင်လျှားအောက်မှ ဖေါင်းမို့ ဖုထနေသော နိူ့ကြီးများ၊

ဝင်းဝါ ချောမွတ်သော လက်မောင်းသားများ အပြင် ရေချိုးခန်းကျင်းကျင်းလေး ထဲ နူစ်ယောက်ပူးပူးကပ်ကပ် အထိအတွေ့ကြောင့် ဦးငယ်လီးကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်း ထောင်မတ်လာလေတော့သည်။ ချောငယ်မှာ ဦးငယ် ကိုယ်လုံးကို ရေပတ်တိုက်ပြီးလို့ ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ပေါင်များကို ရေပတ်တိုက် ကာ မထူးပါဘူး ဟု။

တလက်စထဲတဖြည်းဖြည်းထောင်လာသောလီးကြီးကိုပါဆေးကြော သုတ်သင်ပေးလိုက်လေသည်။ ချောငယ် ၏ နူးညံ့သော လက်ဖဝါး အထိအတွေ့ က ဦးငယ် လီးကြီးကို သံချောင်း ကဲ့သို့ မာတောင်လာစေခဲ့ပြီး ချောငယ်၏ မျက်နှာရှေ့ မှာ တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေပေတော့သည်။ စိတ်တက်ကြွ လာသော ဦးငယ်မှာ ဘာမှ မပြောမဆိုနူင့် ချောငယ် ၏ ခေါင်းကို သူ့လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ရင်း သူ့ ပေါင်ခြံသို့ ဆွဲယူလိုက်တော့သည်။

ချောငယ် အဖို့မျာလည်း အကြောများ ဖုထစ်ထ နေပြီး မာကြော သန်စွမ်းလှသည့် ဦးငယ် လီးကြီးမှာသူ့ကို ညို့ယူဖမ်းစားထားသလိုပင်၊ သူမ ကိုယ်တိုင်က ရုန်းကန်အားမရှိတော့ပဲ၊ သူမ နူတ်ခမ်း နူစ်လွှာကို အသာဟ လျှက် ၊သူမပါးစပ်ပေါက်ထဲ ထိုးဝင် လာသော လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်မိလေတော့သည်….ပြီးပါပြီ

ZG

ေခ်ာငယ္တေယာက္ ကိုကို သေဘၤာေပၚ ျပန္တက္သြားၿပီး ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ ေက်ာင္းဆရာမပီပီ အားလပ္ေနတာကလည္း တေၾကာင္း၊ သူမ ဦးငယ္ ရဲ့ မိန္းမ ဆုံးသြားတုန္းက လည္း မေရာက္ခဲ့တာက တေၾကာင္း၊ ေၾကာင့္ သူမတို႔ ဇာတိ ေကာလင္းၿမိဳ႕ ေလးသို႔ အလည္ေရာက္ခဲ့ရေလေတာ့သည္၊ ” ဟဲ့ ေကာင္မ ရယ္ ေယာက္က်ားရၿပီး မွ ပိုေတာင္ ေခ်ာလို႔လွလို႔ ပါလားကြာ” သူကို အိမ္ဝက ဆီးႀကိဳေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းလည္း ျဖစ္၊ ညီမႏွစ္ဝမ္းကြဲ လည္း ေတာ္စပ္သူ၊ လြင္မာ က ဖက္လဲ တကင္း ဆီးႀကိဳလိုက္သည္။” ေအးဟယ္ ေဒၚေလး ဆုံးတုန္းက မေရာက္ျဖစ္လိုက္လို႔၊ အခုမွ လာရတာ ဦးငယ္ ဘယ္လိုေနေသးလဲ” ” ေဖေဖ လည္း ေမေမ ဆုံးၿပီးကတည္းက အဖိုးႀကီး ျဖစ္သြားသလိုပဲကြာ တကယ္ဆို သူက အခုမွ အသက္က ငါးဆယ္ ေက်ာ္ေလးပဲ ရွိေသးတာ” ေခ်ာငယ္ႏူင့္ လြင္မာမွာ အေဖညီအကို တဝမ္းကြဲ မွေမြးလာၾကေသာ ညီအမ ႏူစ္ဝမ္းကြဲျဖစ္ ၿပီး။

ငယ္ငယ္က ေဆာ့ေဖၚေဆာ့ဖက္၊ ေက်ာင္းသြားေဖၚေက်ာင္းသြားဖက္ လည္းျဖစ္သည္၊ လြင္မာ ကမိဘလက္ငုတ္ ေက်ာက္အေရာင္း အဝယ္ကို ဆက္လုပ္ခဲ့ၿပီး သူမ ႏူင့္ လက္ထက္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားေသာ ခ်စ္သူ ဗိုလ္ႀကီးေအာင္ေအာင္ တေယာက္ ေရွ႕တန္းမွာ က်ဆုံးသြားၿပီး ကထဲက ေနာက္ထပ္ ခ်စ္သူမရွာေတာ့ပဲ အပ်ိဳႀကီး ဘဝႏူင့္ အရိုးထုတ္ဖို႔ ႀကံေနသလားမသိ၊ အလုပ္သာ ၾကဳံးလုပ္ေနေတာ့သည္။ေခ်ာငယ္ကေတာ့ အထက္တန္းျပဆရာမဘဝႏူင့္ မႏၲေလး တြင္တာ ဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္း နိူင္ငံျခားသေဘၤာလိုင္းက အင္ဂ်င္နီယာ ကိုကို ႏူင့္ အိမ္ေထာင္က် ခဲ့ေလသည္။ ေခ်ာငယ္ ႏူင့္ လြင္မာတို႔ အေဖမွာ ျမန္မာနိူင္ငံသို႔ အဂၤလိပ္ ဝင္ေတာ့ ပါလာသည့္ ခ်စ္တီး ကုလားညီအကို၏ သားမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ ေဒသခံ ရွမ္းမေလးမ်ားျဖင့္ အိမ္ေထာင္က် ၿပီး တည္တည္တန္႔တန္႔ ဗမာဆန္ဆန္ တလင္တမယား ေနခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။

သူတို႔ ကိုယ္သူတို႔ ကုလားဟုပင္မထင္မွတ္ၾကေတာ့ေျခ။ ေခ်ာငယ္ႏူင့္လြင္မာတို႔မွာလည္း အေဖေတြဖက္က ရလိုက္ေသာႏွေခါင္းခၽြန္ခၽြန္ႏူင့္ ေဘာ္ဒီထြားထြား ႀကီးမ်ား သာမက၊ အေမဘက္က ဝင္းဝါေသာ အသားအရည္ကို ရရွိၾကသျဖင့္ ျမင္လိုက္ရသမၽွ ေယာက္က်ားသားမ်ား ေခါင္းလည္ လွည့္ၾကည့္ရေလာက္ေအာင္ပင္ ဆြဲေဆာင္မွုရွိၾကေလသည္။ ” ေဟာ ဒီမွာ ေဖေဖ ၾကည့္ပါအုန္း ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ ”

” ဦးငယ္ ေခ်ာ ကိုမွတ္မိလား ” ဦးငယ္က ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ေနရင္ ရီေဝေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ေခ်ာငယ္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ “အင္း ျမင္ဘူးသလိုပဲ..လြင္မာ့သူငယ္ခ်င္းလား” ” အင္း ဦးငယ္ကလည္း လုပ္ေတာ့မယ္၊ ေခ်ာက ငယ္ငယ္တုန္းက ဦးငယ္တို႔အိမ္မွာပဲ ေနတာေလ၊ ဦးငယ္ကို အျမဲတမ္းကုန္းပိုးထမ္းခိုင္း တမ္းေဆာ့တာေလ” ” အင္းအင္း မွတ္မိတယ္၊ ထင္တာပဲ” ” အင္း ေခ်ာ ဒီမွာတပတ္ေလာက္ေနအုန္းမွာပဲ တေျဖးေျဖး ျပန္မွတ္မိလာမွာပါ။

ေဟ့ေကာင္မင္း အဲလိုေနနိူင္ရင္ အေတာ္ပဲ၊ ငါလည္း အလုပ္ကို စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္လုပ္လို႔ရတာေပါ့ကြာ” ” ေအးပါ၊ ငါလည္း ေႏြေက်ာင္းပိတ္၊ ကိုကိုလည္း သေဘၤာလိုက္သြားလို႔ တေယာက္ထဲ ပ်င္းေနမဲ့ အတူတူ နင္တို႔ နဲ႔လည္း မေတြ႕ရတာၾကာလို႔ေနမလို႔လာတာေလကြာ” ေခ်ာငယ္ႏူင့္လြင္မာတို႔ ႏူစ္ေယာက္ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြေျပာၾကဆိုၾကရင္း ညနက္မွအိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေတာ့သည္။ မနက္ ေခ်ာငယ္နိူးေတာ့ လြင္မာက ဆိုင္သြားဖို႔ အဝတ္အစား ပင္လဲၿပီးေနေလၿပီ။

” ကဲ မေခ်ာ ဒီမွာ အိမ္ေသာ့ထားခဲ့မယ္ နင္ အျပင္သြားရင္လည္း သိပ္အၾကာႀကီး မေနနဲ႔၊ ငါ အေဖတေယာက္ထဲ အိမ္မွာ က်န္မေနခဲ့ေစျခင္ဘူး၊ ” ” စိတ္သာခ်၊ ငါနင္တို႔နဲ႔ ေနဖို႔လာတာ၊ ဒီနားဟိုနားပဲ သြားမွာ” လြင္မာထြက္သြားၿပီး ေခ်ာငယ္တေယာက္ ေရခ်ိဳုးမလို႔ႀကံရင္း ထမိန္ရင္လ်ားလၽွက္သဘက္တထည္ဆြဲၿပီးထြက္လာခဲ့ေလသည္။

ဦးငယ္ အခန္း နားကျဖတ္သြားေတာ့ ေခ်ာငယ္ တေယာက္၊ အခန္းတြင္းက အားကနဲ ၿငီးညဴလိုက္သံ ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ကမာန္းကတမ္း အခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္မိသည္။ “ ဟင္..ဦးငယ္ ”ေခ်ာငယ္ တေယာက္ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားပင္ ျဖစ္သြားရသည္၊ ဦးငယ္ မွာ ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္လၽွက္က အားရပါးရ ဂြင္းတိုက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ျဖစ္ေပသည္။ ဦးငယ္မွာ ေနာက္ဆုံး အထြတ္ အထိတ္ေရာက္လုေရာက္စဲ မို႔ သူ႔လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ အားရပါးရထုေနသည္။

မ်က္ေစ့ကို စုံမွိတ္လို႔ ထုေနတာျဖစ္လို႔ ေခ်ာငယ္ကို မျမင္၊ ခုလို အေျခအေနနဲ႔ ဆိုရင္လည္း ေခ်ာငယ္ကို ျမင္ရင္ေတာင္ မွ ဂ႐ုစိုက္မဲ့ ပုံမေပၚပါ။ ေခ်ာငယ္ၾကည့္ေနရင္းကပင္ ဦးငယ္လီးထိတ္မွ သုတ္ရည္မ်ား ဖတ္ကနျဖတ္ကနဲ ပန္းထြက္လာၿပီး ဦးငယ္တေယာက္ၿပီးသြားေတာ့သည္။ ေခ်ာငယ္မွာ အိမ္ေထာင္က်တာ သုံး ႏူစ္ေလာက္သာ ရွိေသးၿပီး အခုမွ အသက္ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ ႏူစ္ သာရွိေသးသည္။

သူမ ဘဝမွာ ကိုကို က ရီးစားဦး လည္း ျဖစ္၊ ကိုကိုနဲ႔ ပဲ အိမ္ေထာင္ျပဳ ခဲ့တာ ဆိုေတာ့ ကိုကို႔လီးကိုသာျမင္ဘူးခံဘူးခဲ့သည္။ အဲဒါေၾကာင့္ တခါတေလ အျပာကားေတြ ကိုကိုႏူင့္ အတူတူ ျဖစ္ေစ၊ ကိုကို႔ ကြယ္ရာမွာ ျဖစ္ေစ ၾကည့္ခဲ့စဥ္က ထို႐ုပ္ရွင္ထဲ မွာ ေတြ႕ရသည့္လီးႀကီး မ်ားမွာ သာမန္ မဟုတ္ဟု ယုံၾကည္ထားခဲ့သည္။

မင္သမီးမ်ားကလည္း သူမလို ဗမာ အမ်ိဳးသမီး ထဲ ရွာမွရွား ထြားမို႔ လွသည့္ သုံးဆယ့္ေျခာက္ ဒီဆိုဒ္ ရင္သား ထက္ပိုႀကီးၾက သည္မ်ားမွာ အတုမ်ားဟု ကိုကိုက ေျပာဖူးသည္။ ဒါေၾကာင့္ ငါးလက္မ ေလာက္သာရွိ ေသာ ကိုကို႔ လီးမွာ အာရွသား ေယာက္က်ားမ်ား အတြက္ ပုံမွန္ ဆိုဒ္ ဟုသာ သူမ နားလည္ထား၏၊ အခု ေတြ႕ေနရေသာ ဦးငယ္၏ လီးႀကီးမွာ ႐ုပ္ရွင္ ေတြထဲက လီးဆိုဒ္ ေလာက္ရွိေလသည္၊ ညိဳေမာင္းေမာင္း အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထေနေသာ အတန္ႀကီး မွာ သူမလက္ဖဝါး ႏူစ္ခု ျဖင့္ အရင္းမွ အထက္ေအာက္ဆင့္ ၍။

ဆုပ္ကိုင္ထားတာေတာင္မွ ခရမ္းေရာင္ေျပာင္တင္းထေနသည့္ဒစ္ထိတ္ဖူးေအာက္ေလာက္သာေရာက္မည္ဟုထင္ရသည္။ ဦးငယ္ မွာ ေပ်ာ့ေခြသြားေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ဖြဖြေလး ဆက္ ဆုပ္ကိုင္ ရင္း က မ်က္လုံးမ်ားဖြင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ လီးႀကီး ကို မ်က္လုံး အျပဴးသား ႏူင့္ ေငးၾကည့္ ေနေသာ၊ ေခ်ာငယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ သူ႔ရီေဝေဝ မ်က္လုံးမ်ားက ေခ်ာငယ္ကို ေစ့ေစ့ ၾကည့္ရင္း၊ “ေအာ္ ေဆာရီးေနာ္ ေခ်ာငယ္..ဦးငယ္ ဒီလိုမျဖစ္တာေတာင္ၾကာလွၿပီ..

ေခ်ာငယ္ကို ျပန္ေတြ႕ရေတာ့ သမီး အေမကို ျပန္သတိယလာၿပီး အားေတြ ဘယ္လိုျပည့္လာမွန္း မသိေတာ့ဘူးအဲလိုျဖစ္သြားေတာ့တာပါ” “အိုး ကိစၨမရွိပါဘူး ဦးငယ္ ရယ္..ေခ်ာလည္း နားလည္ပါတယ္၊ ေခ်ာလည္း အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ေနၿပီပဲ..ကဲကဲ ဦးငယ္ လုံျခည္ေတြ ညစ္ပတ္ ကုန္ၿပီ လာလာ ..လူလည္း လန္းလန္းဆမ္းဆမ္းျဖစ္သြားေအာင္ ေခ်ာ ေရပတ္တိုက္ၿပီး အဝတ္အစားလဲ ေပးမယ္”။

ဦးငယ္မွာ ပုဆိုးကို ျဖစ္သလို ဝတ္လိုက္ၿပီး ေခ်ာကိုကို တြဲလၽွက္ ေရခ်ိဳးခန္း ရွိရာသို႔ လိုက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ေခ်ာငယ္က ဦးငယ္ကို အဝတ္ အစားမ်ားခၽႊတ္ေပးၿပီး သဘက္ အေသးတခုကို ေရဆြပ္ကာ ၊ ဦးငယ္တကိုယ္လုံးကို ေရပတ္တိုက္ေပးေနေလသည္။ ေခ်ာငယ္ ၏ ထမိန္ရင္လၽွားေအာက္မွ ေဖါင္းမို႔ ဖုထေနေသာ နိူ႔ႀကီးမ်ား၊

ဝင္းဝါ ေခ်ာမြတ္ေသာ လက္ေမာင္းသားမ်ား အျပင္ ေရခ်ိဳးခန္းက်င္းက်င္းေလး ထဲ ႏူစ္ေယာက္ပူးပူးကပ္ကပ္ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ဦးငယ္လီးႀကီးမွာ တျဖည္းျဖည္း ေထာင္မတ္လာေလေတာ့သည္။ ေခ်ာငယ္မွာ ဦးငယ္ ကိုယ္လုံးကို ေရပတ္တိုက္ၿပီးလို႔ ေရခ်ိဳးခန္း ၾကမ္းျပင္မွာ ဒူးေထာက္ၿပီး ေပါင္မ်ားကို ေရပတ္တိုက္ ကာ မထူးပါဘူး ဟု။

တလက္စထဲတျဖည္းျဖည္းေထာင္လာေသာလီးႀကီးကိုပါေဆးေၾကာ သုတ္သင္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေခ်ာငယ္ ၏ ႏူးညံ့ေသာ လက္ဖဝါး အထိအေတြ႕ က ဦးငယ္ လီးႀကီးကို သံေခ်ာင္း ကဲ့သို႔ မာေတာင္လာေစခဲ့ၿပီး ေခ်ာငယ္၏ မ်က္ႏွာေရွ႕ မွာ တရမ္းရမ္း ျဖစ္ေနေပေတာ့သည္။ စိတ္တက္ႂကြ လာေသာ ဦးငယ္မွာ ဘာမွ မေျပာမဆိုႏူင့္ ေခ်ာငယ္ ၏ ေခါင္းကို သူ႔လက္တဖက္ျဖင့္ ဆြဲကိုင္ရင္း သူ႔ ေပါင္ၿခံသို႔ ဆြဲယူလိုက္ေတာ့သည္။

ေခ်ာငယ္ အဖို႔မ်ာလည္း အေၾကာမ်ား ဖုထစ္ထ ေနၿပီး မာေၾကာ သန္စြမ္းလွသည့္ ဦးငယ္ လီးႀကီးမွာသူ႔ကို ညိဳ႕ယူဖမ္းစားထားသလိုပင္၊ သူမ ကိုယ္တိုင္က ႐ုန္းကန္အားမရွိေတာ့ပဲ၊ သူမ ႏူတ္ခမ္း ႏူစ္လႊာကို အသာဟ လၽွက္ ၊သူမပါးစပ္ေပါက္ထဲ ထိုးဝင္ လာေသာ လီးႀကီးကို ငုံစုပ္လိုက္မိေလေတာ့သည္….ၿပီးပါၿပီ