ချမ်းမင်းနောင် အဖေ့အကြောင်းတွေ နားမဆန့်အောင် ကြားရတယ် ။ အဖေ့ကို ခုထိ ဘာမှ မမေးဖြစ်သေး ။ မေးလည်း မမေးချင် ။
တချို့က ပြောကြတာ အမေ ရှိနေတုံးထဲက အဖေက သည် မိန်းကလေးနဲ့ ညိစွန်းနေတာ တဲ့ ။ နောက်တဦးက ပြောပြတာကတော့ အမေ့အသုဘမှာ အဖေနဲ့ ညိနေတယ် ဆိုတဲ့ သည် ၀ိုင်း ဆိုတဲ့မိန်းကလေးက အမေ့အလောင်း မြေကျတာကိုတောင် မစောင့်ဘဲ အဖေ့ အခန်းထဲကို ဝင်တာ တဲ့ ။ပုလွေများ ကိုင်ပေးသလား တော့ မသိဘူး ။ အတွင်းလူ တယောက် ပြောပြတာ ။ ဦးဦး အားငယ်နေမှာ စိုးလို့ အားပေးဖို့…တဲ့ ။
သည် မိန်းကလေးကို ချမ်းမင်းနောင် မတွေ့ဖူးဘူး ။ ဓါတ်ပုံတွေ ဘာတွေလည်း မမြင်ဖူးဘူး ။
မိသားစုထဲက လူတွေနဲ့ အဖေ့တပည့်တွေက အဖေ့ကို ကြောက်ကြတယ် ။ ချမ်းမင်းနောင် မေးတာတောင် “ မသိဘူး…” ဘဲ ဖြေကြတယ် ။ ချမ်းမင်းနောင်ကလည်း ဒီကောင်မကို မတွေ့ဖူးချင်ပါဘူး ။ အဖေ အပျော်အပျက် လုပ်တာ လို့ဘဲ သဘောပိုက်ထားလို့ ။
ချမ်းမင်းနောင် မြန်မာပြည်က ထွက်ခဲ့ပြီးနောက်မှ သည် ကောင်မ နဲ့ အဖေနဲ့ တွေ့ကြတာ ။
အဖေ ရိုက်တဲ့ ဂေါက်ကွင်းက ဂေါက်အိတ် ထမ်းပေးတဲ့ ကယ်ရီလို့ သိရတာဘဲ ။
ချမ်းမင်းနောင်လည်း ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ ကိုယ် ရှုပ်နေတာနဲ့ အဖေနဲ့လည်း ရန်မဖြစ်ချင်တာနဲ့ မသိသလို နေခဲ့တယ် ။ မြန်မာပြည်က လူတွေနဲ့ ထိတွေ့တိုင်း သူတို့က အဖေ့အကြောင်းကို ပြောပြကြတယ် ။ အဖေက အသက်ကြီးမှ မိန်းကလေး ငယ်ငယ်လေးနဲ့ တွဲနေတာကို ပျက်ရယ်ပြု ချင်ကြတယ် ။ အဖေ့ဇာတ်လမ်းကလည်း ၁၈+ အပြာစာပေက ဇာတ်လမ်းတပုဒ်လိုဘဲ ။ သိတယ်မှုတ်လား ။ ဘုရားသွား ကျောင်းတက် လုပ်ရမယ့် အချိန်မှာ အဖေက ငယ်မူပြန်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း ဂရုမစိုက်ဘူးလေ ။
ညီဝမ်းကွဲတယောက်ရဲ့ သင်္ဘော နယူးယောက်ဆိပ်ကမ်း ကို ဝင်လို့ သူ့ကို သွားတွေ့တယ် ။ မတွေ့တာက ၁ဝနှစ်လောက် ရှိပြီ လေ ။ညီဝမ်းကွဲ့ အဖေကဘဲ မြေတောင်မြှောက်ပေးခဲ့တဲ့ ချာတိတ် ။
သူက အဖေ့ရဲ့ မွေးစားသား လိုဘဲ ။ အဖေ့အပေါ် အမြဲ စောင့်ရှောက်နေတဲ့ကောင် ။ သူက တွေ့ပြီး မကြာခင်မှာဘဲ အဖေနဲ့ သည် ၀ိုင်း ဆိုတဲ့ ကောင်မ က တအားကို ကဲနေပြီ သဲနေပြီ….အကိုရေ ..အကို့အဖေတော့ ဆေးမိနေပြီ တဲ့ ။
ချမ်းမင်းနောင်လည်း ရယ်ပြီးဘဲ နေလိုက်တယ် ။ ဒါပေမယ့် သည် ညီဝမ်းကွဲလေးနဲ့ ရန်ကုန်က ရောက်နေတဲ့ အဖေ့မိတ်ဆွေ တယောက် ရှိနေတဲ့ ကွင်းစ်ရပ်ကွက် ကို သွားကြတော့ အဖေ့မိတ်ဆွေက “ ချမ်းမင်းနောင်..မင်းအဖိုးကြီးတော့ တဖုတ်သပ် ဖြစ်နေပြီကွာ..လုပ်လည်း လုပ်နိုင်တော့တာ မဟုတ်ဘူး….ကောင်မကဘဲ အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးနေတယ် လို့ ငါ ကြားတာဘဲ….ငါက ပြောပါတယ်..အန်ကယ်…..ပုလွေ ရတာ လောက်နဲ့ အပိုင် မသိမ်းထားချင်ပါနဲ့..မတန်ပါဘူးလို့…..” လို့ လူကြားထဲ ပြောလိုက်တော့ ချမ်းမင်းနောင်လည်း မျက်နှာပူသလို ရှက်သလို ခံစားလိုက်ရတယ် ။ သည် အဖေ့မိတ်ဆွေက အဖေ့ထက် အသက်ငယ်တယ် ။ သူတို့က စီးပွားရေးသမားတွေ ပေါ့ ။
အဖေက သူ့ထက် ငယ်တဲ့ လူတွေနဲ့ ပေါင်းပြီး သူတို့ကို အားကျပြီး မိန်းကလေး ငယ်ငယ်နဲ့ ညိတာ လို့ ညီဝမ်းကွဲက ပြောပြတယ် ။ သူ့အပေါင်းအသင်းတွေ အလည်မှာ သူ ငယ်ငယ်လေး ဖန်နိုင်တယ် ဆိုပြီး အဖေ ဂုဏ်ယူ ဝင့်ကြွားနေပုံရတယ် ။မင်းအမေကလည်း ဆုံးသွား..မင်းးကလည်း အဝေးမှာ ရောက်နေတော့ မင်းအဖေလည်း တယောက်ထဲ အထီးကျန်ဆန်ပြီး ဆေးပေးမီးယူ အဖေါ်လိုအပ်တယ် ထင်ပါတယ်ကွာ……အဖိုးးကြီး ပျော်ပါစေ.. လို့ အဖေ့မိတ်ဆွေ ကိုဖရက်ဒီက ပြောသွားတယ် ။ သူက အဖေ့ဘော်ဒါပေမယ့် အဖေဖ့ထက် အသက်က အများကြီး ငယ်တယ် ။ အဖေက သူ့ကို အတွင်းရေးတွေ အကုန်လုံးကို ပြောပြတဲ့ပုံရှိတယ် ။ ချမ်းမင်းနောင် သိပြီးသားလို့ သူ ထင်နေပြီး အဖေက ဘိုင်ရာဂရာတွေ စွတ်သောက်ပြီး ကြမ်းနေတယ်..အန်ကယ် တော်ကြာ ဘိုက်ပေါ်မှာတင် အသက်ပျောက်သွားနေအုံးမယ် လို့ ဟာသလုပ် ပြောရတဲ့အကြောင်း ချမ်းမင်းနောင်ကို ပြောပြနေတယ် ။
နွားနို့စစ်စစ် အပြင်မှာ ဝယ်သောက်လို့ ရရဲ့သားနဲ့ ဘာလို့ အန်ကယ်လ်က နွားတကောင်လုံး ဝယ်ချင်ရတာလဲ
လို့ ငါ မင်း ဖါးသားကြီးကို မေးပါတယ်ကွာ …သူက အပြင်မှာ လက်လီ စားနိုင်တာတွေက ပစ္စည်းမသန့်ဘူးဘဲ
ထင်နေတာ …ဟီး..အေကိုက်မှာ လန့်တယ်နဲ့ တူပါတယ်…..လို့ အဖေ့ဘော်ဒါ နောက်တယောက်ကလည်း ပြောပြတယ် ။
အဖေ ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေသလဲ ။
သည် ကောင်မက အဖေ့လို အိုနာရွတ်တွကြီးကို ချစ်မတဲ့လား….။ အဖေ့ရဲ့ ငွေကိုဘဲ ချစ်လို့ မက်လို့ အဖေနဲ့ လာညိတာဘဲ ဆိုတာ အဖေ မသိဘူးလား ။
ဆွေမျိုးမိတ်ဆွေ အသိုင်းအဝိုင်းကြားမှာ ရှက်စရာကြီး ။ ချမ်းမင်းနောင်ရဲ့ မိန်းမ ချယ်ရီနောင်တို့ဖက်က မိသားစု ဆွေမျိုးတွေလည်း ချမ်းမင်းနောင်ရဲ့ အဖေ ဦးစိုးနောင်ကြီး ချာတိတ်မလေးနဲ့ လက်တွဲပြီး ရန်ကုန်မြို့လည်က ဆိုင်တွေ ကုန်တိုက်တွေမှာ ရှော့ပင်ထွက်နေတာတွေ စားသောက်ဆိုင်တွေမှာ စားသောက်နေတာတွေကို တွေ့ကြလို့ ချယ်ရီနောင့်ဆီကို သတင်းပို့ကြတယ် ။
ချယ်ရီနောင်ကလည်း ကိုကို့အဖေ ကို မပြောတော့ဘူးလား..ဒီလိုဘဲ လွှတ်ထားလား….ဒီကလေးမက အဖိုးကြီးကို အမေပေးတဲ့ လယ်တကွက်နဲ့ လုပ်စားနေတာ..ဘာညာကွိကွတွေ လာလာပြောတယ် ။ အဖေနဲ့ ဒီကောင်မ က အသက် လေးဆယ် ကွာတယ် ဆိုဘဲ ။ အသက် ၆ဝကျော် နဲ့ အသက်၂ဝလေ ။
ဘယ်လိုဘဲ မသိချင်ယောင် ဆောင်နေပေမယ့် တနေ့မှာ အဖေက သည် ၀ိုင်း ဆိုတဲ့ ကောင်မနဲ့ လက်ထပ်တော့မယ် လို့ ကြားလိုက်ရတဲ့ အခါ ချမ်းမင်းနောင် တော်တော်ကြီး စိတ်ညစ်သွားခဲ့တယ် ။
အရင်က အဖေ အပျော်သဘောဘဲ လုပ်နေတယ် လို့ ချမ်းမင်းနောင် ထင်ခဲ့လို့ အဖေ့ကို ဘာမှ မပြောဘဲ လွှတ်ထားခဲ့တာပါ ။
အတည်ပေါက် လက်ထပ်မယ် ဆိုတဲ့ အချိန်မှာ ချမ်းမင်းနောင် လည်း အဖေ့ကို ပြောမှ ဖြစ်တော့မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။
ချမ်းမင်းနောင်မှာလည်း သမီးတယောက် သား တယောက် နဲ့ ဆိုတော့အမေကျန်ခဲ့တဲ့ အတွင်းပစ္စည်းတွေကို သည် ကောင်မ ရသွားတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းကလည်း ကြားလိုက်ရသလို လက်ထပ်ပြီးရင် အဖေ့မယား အနေနဲ့ သူတို့မိသားစုပိုင် တိုက်နဲ့ ခြံကိုလည်း သည်ကောင်မ ရတော့မှာမို့ အဖေ့ကို ဖုန်းဆက် မေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။ ဖုန်းဆက်လိုက်တယ် ။ အဖေ့ကို “ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ အဖေ..တကယ်ကြီးဘဲ မိန်းမယူတော့မှာလား..” လို့ သူက စမေးတယ် ။
သူ့အဖေက ဒေါသနဲ့ တုံ့ပြန်တယ် ။
“ ဟေ့ကောင်..ချမ်းမင်းနောင်..မင်းလည်း မိန်းမ ကြိုက်တာဘဲကွ..မင်းအကြောင်း ငါသိတယ်…..မင်း စောက်ပတ် ဘယ်လောက် ကြိုက်တယ် ဆိုတာ ငါ အသိဆုံး . ..ငါလည်း ယောကျ်ားကွ……မိန်းမကြိုက်တယ်….မင်းကိုယ်ချင်းစာပေါ့ကွာ…..So…What…..ဘာဖြစ်လဲ…..” လို့ အော်လိုက်တယ် ။
ချမ်းမင်းနောင်လည်း “ ကျနော် စောက်ပတ်ကြိုက်တယ် ဆိုတာက မိန်းမ မရခင်က အဖေ..အခု ကျနော် မိန်းမ
ရှိနေပြီ..ကလေးလည်း နှစ်ယောက်…သူတို့ကို ကျောင်းထားနေရတယ်….ကျနော်က စောက်ပတ်ကို ကြိုက်ရုံဘဲ ကြိုက်တာ…..အဖေကတော့ စောက်ပတ် ကြိုက်တာ မဟုတ်ဘဲ စောက်ပတ်ကို ကိုးကွယ်နေတာဘဲ…” လို့ ပြန်အော်တယ် ။ အဖိုးကြီး ဒေါသတွေ တအားကြွပြီ ။
“ ဟေ့ကောင်..အဖေကို စော်ကားတဲ့ကောင်..မင်း မြေမြိုမယ့်သား…. ကြည့်နေ..မင်း ဝဋ်လည်မယ်..မင်း …ဝဋ်လည်လိမ့်မယ်…..” လို့ အဖိုးကြီး အော်ဟစ်ပြီး ဖုန်း ချသွားခဲ့တယ် ။
ဒီနောက်ပိုင်း သူ့အဖေက သူလုပ်ချင်တာကို လုပ်ဖြစ်အောင် လုပ်တာပါဘဲ ။
အဖေနဲ့ တင်းမာခဲ့ကြပြီး တယောက် နဲ့ တယောက် မဆက်ဆံကြတော့တာ အကြာကြီးဘဲ ။ အဖေ မသေခင်မှာ သူနဲ့ စကားပြန်ပြောဖြစ်ကြပေမယ့် အဖေနဲ့သူ ဖုန်းထဲ တယောက်နဲ့ တယောက် နစ်နစ်နာနာ ပြောခဲ့ဆိုခဲ့တာတွေကို အဖေ တအား စိတ်နာပြီး သူ့ဆွေမျိုးတွေကို လိုက်ပြောပြတယ် ဆိုတာ ချမ်းမင်းနောင် နီးစပ်တဲ့လူတွေ ဆီက ပြန်ကြားခဲ့ရတယ် ။
အဖေ သေပြီး သုံးနှစ် အကြာမှာ ချမ်းမင်းနောင်နဲ့ သူ့မိန်းမ ချယ်ရီနောင်လည်း ရန် အကြီးအကျယ်တွေ ဖြစ်လို့ ကွဲကြမယ် အထိ ဖြစ်ခဲ့တယ် ။ တယောက်နဲ့ တယောက် ညှိလို့ မရဘဲ ကွာရှင်းပြတ်စဲကြဖို့အထိ ဖြစ်လာတယ် ။ သားနဲ့ သမီး တို့ကို ငဲ့ကွက်ပြီး မကွဲကြဖို့ ဆွေမျိုးမိတ်ဆွေတွေက တားကြပေမယ့် မာနထောင်လွှားတဲ့ ချယ်ရီနောင်က ချမ်းမင်းနောင်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ရန်လုပ်တာကြောင့် တယောက် တကွဲ နေကြတဲ့ အထိ ဖြစ်သွားရတယ် ။
ဒီအချိန်မှာ ချမ်းမင်းနောင်လည်း သူ့ထက် အသက် အများကြီး ငယ်တဲ့ ရှယ်နန် ဆိုတဲ့ ကောင်မလေး နဲ့ ဆုံမိကြတယ် ။
ဆံပင်ညိုဖျော့ဖျော့ မျက်လုံးပြာပြာ အသားဖြူဆွတ်ဆွတ်နဲ့ ရှယ်နန်သည် ရင်သားတွေက သိသိသာသာ ထွားတင်းပေမယ့် ကိုယ်လုံးက ဗစ်တိုးရီးယား ဆီးခရက် မော်ဒယ်တွေလို ပိန်သွယ်သွယ်လေး ။ တင်လုံးလုံးကလေးက သူ့မိန်းမ ချယ်ရီနောင်ရဲ့ တင်ပါးတွေလို စွင့်စွင့်ကားကား မဟုတ် ။ကလေးတွေ ကစားတဲ့ ဘာဘီဒေါလ် အရုပ်ကလေး လိုဘဲ ။
သို့ပေမယ့် ရှယ်နင်နဲ့ အတူတူ ဖယောင်းတိုင်မီးလေး ထွန်းထားတဲ့ စားသောက်ဆိုင်လှလှတွေမှာ ခေါင်းချင်း
ဆိုင်ပြီး ယမကာ မှီဝဲရတာ…စတားဘတ်ခ်ကော်ဖီဆိုင်မှာ အတူတူ ထိုင်ရတာတွေက သူ့အတွက် အင်မတန်လှပတဲ့ ကဗျာလေးတပုဒ် ။
ချမ်းမင်းနောင်လည်း မိန်းမနဲ့ အဆင်မပြေလို့ စိတ်ဆင်းရဲ အထီးကျန်ဆန်နေတဲ့အချိန်မို့ ရှယ်နန်က သူ့ကို တွေ့တိုင်း ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ချစ်စရာ တီတီတာတာ စကားလေးတွေ ပြောတာမို့ ရှယ်နန့်ကို သံယောဇဉ် ပိုမိလာတယ် ။ ရှယ်နန်နဲ့ နေ့တိုင်းလို ကော်ဖီဆိုင် ထိုင်ကြတယ် ။နေ့လည်စာ အတူတူ ထွက် စားကြတယ် ။ ရှယ်နန်ကို မတွေ့ဘဲ မနေနိုင် ဖြစ်လာတယ် ။ တနေ့တနေ့ ရှယ်နန် အတွက်ဘဲ စားစရာတွေ လက်ဆောင်တွေ သူ ဝယ်ပို့တယ် ။
ရှယ်နင်က မြန်မာပြည်အကြောင်း စိတ်ဝင်စားတယ် ။ သူမရဲ့ ဘော့စ်က နေပြည်တော်ကို စီးပွားကုန်သွယ်တဲ့
ကိစ္စအတွက် ရောက်ဖူးတယ်လို့ ပြောပြတယ် ။ သူလည်း တနေ့ကျရင် ချမ်းမင်းနောင်နဲ့ မြန်မာပြည်ကို လိုက်လည်ချင်တယ်လို့ ပြောတယ် ။
ချမ်းမင်းနောင်လည်း တခြား ပြည်နယ်တခုမှာ သင်တန်း သုံးရက် သွားတက်ရမယ် ။ ရှယ်နင်လေးနဲ့ ခွဲရမှာမို့ သိပ်
စိတ်မပါလှဘူး ။ ရှယ်နင်ကို ပြောပြတော့ ရှယ်နင်ကလည်း ငါလည်း မင်းနဲ့ မတွေ့ဘဲ မနေနိုင်တော့ဘူးလို့ ပြောတယ် ။ ဒါနဲ့ သူသွားမယ့် ခရီးကို ရှယ်နင့်ကိုပါ ခေါ်သွားဖြစ်တယ် ။ ဘာပြောကောင်းမလဲ ။
ဟိုရောက်တဲ့အချိန် ဟိုတယ် အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ရှယ်နင်နဲ့သူ အငမ်းမရတွေ ပေါက်ကွဲကုန်တယ် ။ အပီအပြင် ဖြုတ်ဖြစ်သွား
ကြတယ် ။
ရှယ်နင့်ရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကို တပ်မက်စွာနဲ့ သူ နမ်းတယ် ။ ယက်တယ် ။ စုတ်တယ် ။ ရှယ်နင်ကလည်း သူ့တန်ဆာကို အပီအပြင် စုတ်ပေးတယ် ။ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ စပ်ယှက်ကြတယ် ။မိန်းမနဲ့ အဆင်မပြေဖြစ်ပြီး မိန်းမနဲ့အတူတူ မအိပ်တာ ကြာလို့ ရှယ်နင့်ကို ဖြုတ်ရတာ တကယ့်ကို အရသာထူးသလိုဘဲ ။ ရှယ်နင်ကလည်း ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ပုံ ။ လုပ်လိုက်ကြတာ နေ့ရောညပါ ။
မတတ်သာလို့သာ သင်တန်းသွားတက်ရပေမယ့် နေ့ရောညရော ရှယ်နင့် အင်္ဂါစပ်နဲ့ သူ့ပါးစပ် မခွာတမ်း အချစ်
တွေ ကြမ်းလိုက်တယ် ။
အဲဒီ ခရီးက ပြန်ရောက်ကြပြီး ရှယ်နင်နဲ့သူ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖြစ်သွားကြတော့ ရှယ်နင့် တိုက်ခန်းမှာ ဖြုတ်ကြ
လတ်တလော သူနေနေတဲ့ မိုတယ်မှာ ဖြုတ်ကြ ..ပွဲဆက်တွေ ကြမ်းကြတော့တာဘဲ ။
သည်နေ့ နေ့လည် ထမင်းစားချိန်မှာ ရှယ်နင်က အရေးကြီးအလုပ် ပေါ်လာလို့ သူ့ရုံးကနေ ဆင်းမလာနိုင်ဘူး ။
ထိုင်နေကျ စတားဘတ်ခ်ကော်ဖီဆိုင်မှာ သူ တယောက်ထဲ ထိုင်နေတယ် ။ လက်ပ်တော့လေး ဖွင့်ပြီး ရှယ်နင်နဲ့
ခရီးထွက်တုံးက ရိုက်ခဲ့တဲ့ ဓါတ်ပုံတွေကို ကြည့်မိနေတယ် ။ ရှယ်နင် အလုပ်ပြီးပြတ်သွားရင် ဒီကို လိုက်လာမှာ ။
အရမ်းကို ချစ်မိနေပြီ ။ ချစ်မိသွားပြီ ။ ရှယ်နင့်ကို လက်ထပ်ချင်တယ် ။ လုံးဝကို မခွဲနိုင် မခွဲချင်တော့ဘူး ။
သည်အချိန်မှာ ဆိုင်ထဲကို သူ့သားနဲ့သမီး ဝင်လာတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။
“ ဟင်….ပေါက်ပေါက်….ဘိုဘို……..”
သားနဲ့ သမီးက မျက်နှာ မကောင်းဘူး ။
သူ လက်ပ်တော့ကို ပိတ်လိုက်တယ် ။
သမီးက “ ဒက်ဒီ….ဒက်ဒီ လုပ်နေတာတွေကို ရပ်တန်းက ရပ်လိုက်ပါ..သမီး ရှက်တယ်…..” လို့ ပြောလိုက်သလို သားကလည်း သူ့ညီမနဲ့ တလေသံထဲ..“ ဟုတ်တယ်..ဒက်ဒီ..မာမီနဲ့ ကွဲမယ် ဆိုတာကို သားတို့ ဘာမှ ဝင်မစွက်
ချင်ပါဘူး…ဒက်ဒီတို့ သဘောပါ..ခုဟာက ကိုယ့်ထက် အများကြီး ငယ်တဲ့ မိန်းကလေး တယောက်နဲ့ လုပ်နေ
တာက မသင့်တော်ဘူးထင်တယ်..ဒက်ဒီ…..အိမ်ထောင်ပြုချင်ရင်လည်း မာမီနဲ့ ကွဲပြီးတဲ့အခါ ကိုယ်နဲ့ မတိမ်းမ
ယိမ်း မိန်းမတယောက်နဲ့ လုပ်လိုက်ပေါ့…” လို့ ဝင်ပြောတယ် ။
“ ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာလဲ..သားတို့ သမီးတို့ရယ်…ဘာလို့ အဖေ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ထဲ ဝင်စွက်ဖက်နေကြ
တာလဲကွ..” လို့ ခပ်မာမာ ပြန်ပြောမိပြီး ဒေါသထွက်လာတယ် ။
“ ဒက်ဒီ လုပ်တာတွေ မဟုတ်လို့ ဝင်စွက်ဖက်ရတာပေါ့..” လို့ သမီးပေါက်ပေါက်က အော်တယ် ။ ဆိုင်ထဲမှာ ဘေး
လူတွေတောင် လှည့်ကြည့်ကုန်ပြီ ။ သားကလည်း..“ ဒက်ဒီ..တဏှာမရူးနဲ့ဗျာ..အသက်လည်း ကြီးပြီ…ကိုယ့်သမီး
အရွယ်လေးနဲ့ ကြည့်မကောင်းပါဘူး….လူတွေက ဒဲတီးအိိုးလ်မင်း လို့ ပြောနေကြပြီ…..”လို့ အော်ပြောတယ် ။
“ ဟုတ်တယ်…ဘိုဘို..ဒက်ဒီဟာ တဏှာရူးကြီး..သားသမီးတွေကို မချစ်တဲ့ မငဲ့ကွက်တဲ့ တဏှာကြီးတဲ့လူကြီး…”
လို့ သမီးက ငိုရင်း ပြောလိုက်တယ် ။
“ ဟာ……ဒီ ကလေးတွေ….”
သည် အချိန်မှာဘဲ တချိန်က သူ့အဖေ ဦးစိုးနောင်ကို သူ ရင့်ရင့်သီးသီး ပြောခဲ့တာတွေကို ဖျတ်ကနဲ သတိရ
လိုက်မိသလို သူ့အဖေက သူ့ကို “ မင်း ဝဋ်လည်မယ်…..” လို့ ပြောခဲ့တာကို ပြန် ကြားယောင်မိသွားတယ် ။
အင်း….အဖေ…အဖေ ပြောတာမှန်တယ်…..။
ကျနော်..ကျနော် ဝဋ်လည်နေပြီ ….အဖေ…..။ ချမ်းမင်းနောင် တီးတိုး ရေရွတ်လိုက်တယ် ။
ဝဋ် ဆိုတာ မသေခင်မှာဘဲ လည်တတ်ပါလား ။
နန်းလုံးကြိုင် ရေးသည်…
ZG
မ္းမင္းေနာင္ အေဖ့အေၾကာင္းေတြ နားမဆန႔္ေအာင္ ၾကားရတယ္ ။ အေဖ့ကို ခုထိ ဘာမွ မေမးျဖစ္ေသး ။ ေမးလည္း မေမးခ်င္ ။
တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကတာ အေမ ရွိေနတုံးထဲက အေဖက သည္ မိန္းကေလးနဲ႔ ညိစြန္းေနတာ တဲ့ ။ ေနာက္တဦးက ေျပာျပတာကေတာ့ အေမ့အသုဘမွာ အေဖနဲ႔ ညိေနတယ္ ဆိုတဲ့ သည္ ၀ိုင္း ဆိုတဲ့မိန္းကေလးက အေမ့အေလာင္း ေျမက်တာကိုေတာင္ မေစာင့္ဘဲ အေဖ့ အခန္းထဲကို ဝင္တာ တဲ့ ။ပုေလြမ်ား ကိုင္ေပးသလား ေတာ့ မသိဘူး ။ အတြင္းလူ တေယာက္ ေျပာျပတာ ။ ဦးဦး အားငယ္ေနမွာ စိုးလို႔ အားေပးဖို႔…တဲ့ ။
သည္ မိန္းကေလးကို ခ်မ္းမင္းေနာင္ မေတြ႕ဖူးဘူး ။ ဓါတ္ပုံေတြ ဘာေတြလည္း မျမင္ဖူးဘူး ။
မိသားစုထဲက လူေတြနဲ႔ အေဖ့တပည့္ေတြက အေဖ့ကို ေၾကာက္ၾကတယ္ ။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ ေမးတာေတာင္ “ မသိဘူး…” ဘဲ ေျဖၾကတယ္ ။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ကလည္း ဒီေကာင္မကို မေတြ႕ဖူးခ်င္ပါဘူး ။ အေဖ အေပ်ာ္အပ်က္ လုပ္တာ လို႔ဘဲ သေဘာပိုက္ထားလို႔ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္ ျမန္မာျပည္က ထြက္ခဲ့ၿပီးေနာက္မွ သည္ ေကာင္မ နဲ႔ အေဖနဲ႔ ေတြ႕ၾကတာ ။
အေဖ ရိုက္တဲ့ ေဂါက္ကြင္းက ေဂါက္အိတ္ ထမ္းေပးတဲ့ ကယ္ရီလို႔ သိရတာဘဲ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ ရႈပ္ေနတာနဲ႔ အေဖနဲ႔လည္း ရန္မျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ မသိသလို ေနခဲ့တယ္ ။ ျမန္မာျပည္က လူေတြနဲ႔ ထိေတြ႕တိုင္း သူတို႔က အေဖ့အေၾကာင္းကို ေျပာျပၾကတယ္ ။ အေဖက အသက္ႀကီးမွ မိန္းကေလး ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ တြဲေနတာကို ပ်က္ရယ္ျပဳ ခ်င္ၾကတယ္ ။ အေဖ့ဇာတ္လမ္းကလည္း ၁၈+ အျပာစာေပက ဇာတ္လမ္းတပုဒ္လိုဘဲ ။ သိတယ္မႈတ္လား ။ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္ လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ အေဖက ငယ္မူျပန္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္ဘူးေလ ။
ညီဝမ္းကြဲတေယာက္ရဲ့ သေဘၤာ နယူးေယာက္ဆိပ္ကမ္း ကို ဝင္လို႔ သူ႔ကို သြားေတြ႕တယ္ ။ မေတြ႕တာက ၁ဝႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီ ေလ ။ညီဝမ္းကြဲ႕ အေဖကဘဲ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခဲ့တဲ့ ခ်ာတိတ္ ။
သူက အေဖ့ရဲ့ ေမြးစားသား လိုဘဲ ။ အေဖ့အေပၚ အျမဲ ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ေကာင္ ။ သူက ေတြ႕ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ အေဖနဲ႔ သည္ ၀ိုင္း ဆိုတဲ့ ေကာင္မ က တအားကို ကဲေနၿပီ သဲေနၿပီ….အကိုေရ ..အကို႔အေဖေတာ့ ေဆးမိေနၿပီ တဲ့ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း ရယ္ၿပီးဘဲ ေနလိုက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သည္ ညီဝမ္းကြဲေလးနဲ႔ ရန္ကုန္က ေရာက္ေနတဲ့ အေဖ့မိတ္ေဆြ တေယာက္ ရွိေနတဲ့ ကြင္းစ္ရပ္ကြက္ ကို သြားၾကေတာ့ အေဖ့မိတ္ေဆြက “ ခ်မ္းမင္းေနာင္..မင္းအဖိုးႀကီးေတာ့ တဖုတ္သပ္ ျဖစ္ေနၿပီကြာ..လုပ္လည္း လုပ္နိုင္ေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး….ေကာင္မကဘဲ အေပၚက တက္ေဆာင့္ေပးေနတယ္ လို႔ ငါ ၾကားတာဘဲ….ငါက ေျပာပါတယ္..အန္ကယ္…..ပုေလြ ရတာ ေလာက္နဲ႔ အပိုင္ မသိမ္းထားခ်င္ပါနဲ႔..မတန္ပါဘူးလို႔…..” လို႔ လူၾကားထဲ ေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း မ်က္ႏွာပူသလို ရွက္သလို ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ သည္ အေဖ့မိတ္ေဆြက အေဖ့ထက္ အသက္ငယ္တယ္ ။ သူတို႔က စီးပြားေရးသမားေတြ ေပါ့ ။
အေဖက သူ႔ထက္ ငယ္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး သူတို႔ကို အားက်ၿပီး မိန္းကေလး ငယ္ငယ္နဲ႔ ညိတာ လို႔ ညီဝမ္းကြဲက ေျပာျပတယ္ ။ သူ႔အေပါင္းအသင္းေတြ အလည္မွာ သူ ငယ္ငယ္ေလး ဖန္နိုင္တယ္ ဆိုၿပီး အေဖ ဂုဏ္ယူ ဝင့္ႂကြားေနပုံရတယ္ ။မင္းအေမကလည္း ဆုံးသြား..မင္းးကလည္း အေဝးမွာ ေရာက္ေနေတာ့ မင္းအေဖလည္း တေယာက္ထဲ အထီးက်န္ဆန္ၿပီး ေဆးေပးမီးယူ အေဖၚလိုအပ္တယ္ ထင္ပါတယ္ကြာ……အဖိုးးႀကီး ေပ်ာ္ပါေစ.. လို႔ အေဖ့မိတ္ေဆြ ကိုဖရက္ဒီက ေျပာသြားတယ္ ။ သူက အေဖ့ေဘာ္ဒါေပမယ့္ အေဖဖ့ထက္ အသက္က အမ်ားႀကီး ငယ္တယ္ ။ အေဖက သူ႔ကို အတြင္းေရးေတြ အကုန္လုံးကို ေျပာျပတဲ့ပုံရွိတယ္ ။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ သိၿပီးသားလို႔ သူ ထင္ေနၿပီး အေဖက ဘိုင္ရာဂရာေတြ စြတ္ေသာက္ၿပီး ၾကမ္းေနတယ္..အန္ကယ္ ေတာ္ၾကာ ဘိုက္ေပၚမွာတင္ အသက္ေပ်ာက္သြားေနအုံးမယ္ လို႔ ဟာသလုပ္ ေျပာရတဲ့အေၾကာင္း ခ်မ္းမင္းေနာင္ကို ေျပာျပေနတယ္ ။
ႏြားနို႔စစ္စစ္ အျပင္မွာ ဝယ္ေသာက္လို႔ ရရဲ့သားနဲ႔ ဘာလို႔ အန္ကယ္လ္က ႏြားတေကာင္လုံး ဝယ္ခ်င္ရတာလဲ
လို႔ ငါ မင္း ဖါးသားႀကီးကို ေမးပါတယ္ကြာ …သူက အျပင္မွာ လက္လီ စားနိုင္တာေတြက ပစၥည္းမသန႔္ဘူးဘဲ
ထင္ေနတာ …ဟီး..ေအကိုက္မွာ လန႔္တယ္နဲ႔ တူပါတယ္…..လို႔ အေဖ့ေဘာ္ဒါ ေနာက္တေယာက္ကလည္း ေျပာျပတယ္ ။
အေဖ ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ေနသလဲ ။
သည္ ေကာင္မက အေဖ့လို အိုနာရြတ္တြႀကီးကို ခ်စ္မတဲ့လား….။ အေဖ့ရဲ့ ေငြကိုဘဲ ခ်စ္လို႔ မက္လို႔ အေဖနဲ႔ လာညိတာဘဲ ဆိုတာ အေဖ မသိဘူးလား ။
ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြ အသိုင္းအဝိုင္းၾကားမွာ ရွက္စရာႀကီး ။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ရဲ့ မိန္းမ ခ်ယ္ရီေနာင္တို႔ဖက္က မိသားစု ေဆြမ်ိဳးေတြလည္း ခ်မ္းမင္းေနာင္ရဲ့ အေဖ ဦးစိုးေနာင္ႀကီး ခ်ာတိတ္မေလးနဲ႔ လက္တြဲၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္က ဆိုင္ေတြ ကုန္တိုက္ေတြမွာ ေရွာ့ပင္ထြက္ေနတာေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ စားေသာက္ေနတာေတြကို ေတြ႕ၾကလို႔ ခ်ယ္ရီေနာင့္ဆီကို သတင္းပို႔ၾကတယ္ ။
ခ်ယ္ရီေနာင္ကလည္း ကိုကို႔အေဖ ကို မေျပာေတာ့ဘူးလား..ဒီလိုဘဲ လႊတ္ထားလား….ဒီကေလးမက အဖိုးႀကီးကို အေမေပးတဲ့ လယ္တကြက္နဲ႔ လုပ္စားေနတာ..ဘာညာကြိကြေတြ လာလာေျပာတယ္ ။ အေဖနဲ႔ ဒီေကာင္မ က အသက္ ေလးဆယ္ ကြာတယ္ ဆိုဘဲ ။ အသက္ ၆ဝေက်ာ္ နဲ႔ အသက္၂ဝေလ ။
ဘယ္လိုဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနေပမယ့္ တေန႔မွာ အေဖက သည္ ၀ိုင္း ဆိုတဲ့ ေကာင္မနဲ႔ လက္ထပ္ေတာ့မယ္ လို႔ ၾကားလိုက္ရတဲ့ အခါ ခ်မ္းမင္းေနာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကီး စိတ္ညစ္သြားခဲ့တယ္ ။
အရင္က အေဖ အေပ်ာ္သေဘာဘဲ လုပ္ေနတယ္ လို႔ ခ်မ္းမင္းေနာင္ ထင္ခဲ့လို႔ အေဖ့ကို ဘာမွ မေျပာဘဲ လႊတ္ထားခဲ့တာပါ ။
အတည္ေပါက္ လက္ထပ္မယ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ခ်မ္းမင္းေနာင္ လည္း အေဖ့ကို ေျပာမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္မွာလည္း သမီးတေယာက္ သား တေယာက္ နဲ႔ ဆိုေတာ့အေမက်န္ခဲ့တဲ့ အတြင္းပစၥည္းေတြကို သည္ ေကာင္မ ရသြားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းကလည္း ၾကားလိုက္ရသလို လက္ထပ္ၿပီးရင္ အေဖ့မယား အေနနဲ႔ သူတို႔မိသားစုပိုင္ တိုက္နဲ႔ ၿခံကိုလည္း သည္ေကာင္မ ရေတာ့မွာမို႔ အေဖ့ကို ဖုန္းဆက္ ေမးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။ ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ ။ အေဖ့ကို “ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ အေဖ..တကယ္ႀကီးဘဲ မိန္းမယူေတာ့မွာလား..” လို႔ သူက စေမးတယ္ ။
သူ႔အေဖက ေဒါသနဲ႔ တုံ႔ျပန္တယ္ ။
“ ေဟ့ေကာင္..ခ်မ္းမင္းေနာင္..မင္းလည္း မိန္းမ ႀကိဳက္တာဘဲကြ..မင္းအေၾကာင္း ငါသိတယ္…..မင္း ေစာက္ပတ္ ဘယ္ေလာက္ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတာ ငါ အသိဆုံး . ..ငါလည္း ေယာက်္ားကြ……မိန္းမႀကိဳက္တယ္….မင္းကိုယ္ခ်င္းစာေပါ့ကြာ…..So…What…..ဘာျဖစ္လဲ…..” လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း “ က်ေနာ္ ေစာက္ပတ္ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတာက မိန္းမ မရခင္က အေဖ..အခု က်ေနာ္ မိန္းမ
ရွိေနၿပီ..ကေလးလည္း ႏွစ္ေယာက္…သူတို႔ကို ေက်ာင္းထားေနရတယ္….က်ေနာ္က ေစာက္ပတ္ကို ႀကိဳက္႐ုံဘဲ ႀကိဳက္တာ…..အေဖကေတာ့ ေစာက္ပတ္ ႀကိဳက္တာ မဟုတ္ဘဲ ေစာက္ပတ္ကို ကိုးကြယ္ေနတာဘဲ…” လို႔ ျပန္ေအာ္တယ္ ။ အဖိုးႀကီး ေဒါသေတြ တအားႂကြၿပီ ။
“ ေဟ့ေကာင္..အေဖကို ေစာ္ကားတဲ့ေကာင္..မင္း ေျမၿမိဳမယ့္သား…. ၾကည့္ေန..မင္း ဝဋ္လည္မယ္..မင္း …ဝဋ္လည္လိမ့္မယ္…..” လို႔ အဖိုးႀကီး ေအာ္ဟစ္ၿပီး ဖုန္း ခ်သြားခဲ့တယ္ ။
ဒီေနာက္ပိုင္း သူ႔အေဖက သူလုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာပါဘဲ ။
အေဖနဲ႔ တင္းမာခဲ့ၾကၿပီး တေယာက္ နဲ႔ တေယာက္ မဆက္ဆံၾကေတာ့တာ အၾကာႀကီးဘဲ ။ အေဖ မေသခင္မွာ သူနဲ႔ စကားျပန္ေျပာျဖစ္ၾကေပမယ့္ အေဖနဲ႔သူ ဖုန္းထဲ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ နစ္နစ္နာနာ ေျပာခဲ့ဆိုခဲ့တာေတြကို အေဖ တအား စိတ္နာၿပီး သူ႔ေဆြမ်ိဳးေတြကို လိုက္ေျပာျပတယ္ ဆိုတာ ခ်မ္းမင္းေနာင္ နီးစပ္တဲ့လူေတြ ဆီက ျပန္ၾကားခဲ့ရတယ္ ။
အေဖ ေသၿပီး သုံးႏွစ္ အၾကာမွာ ခ်မ္းမင္းေနာင္နဲ႔ သူ႔မိန္းမ ခ်ယ္ရီေနာင္လည္း ရန္ အႀကီးအက်ယ္ေတြ ျဖစ္လို႔ ကြဲၾကမယ္ အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ညႇိလို႔ မရဘဲ ကြာရွင္းျပတ္စဲၾကဖို႔အထိ ျဖစ္လာတယ္ ။ သားနဲ႔ သမီး တို႔ကို ငဲ့ကြက္ၿပီး မကြဲၾကဖို႔ ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြေတြက တားၾကေပမယ့္ မာနေထာင္လႊားတဲ့ ခ်ယ္ရီေနာင္က ခ်မ္းမင္းေနာင္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရန္လုပ္တာေၾကာင့္ တေယာက္ တကြဲ ေနၾကတဲ့ အထိ ျဖစ္သြားရတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း သူ႔ထက္ အသက္ အမ်ားႀကီး ငယ္တဲ့ ရွယ္နန္ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး နဲ႔ ဆုံမိၾကတယ္ ။
ဆံပင္ညိဳေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မ်က္လုံးျပာျပာ အသားျဖဴဆြတ္ဆြတ္နဲ႔ ရွယ္နန္သည္ ရင္သားေတြက သိသိသာသာ ထြားတင္းေပမယ့္ ကိုယ္လုံးက ဗစ္တိုးရီးယား ဆီးခရက္ ေမာ္ဒယ္ေတြလို ပိန္သြယ္သြယ္ေလး ။ တင္လုံးလုံးကေလးက သူ႔မိန္းမ ခ်ယ္ရီေနာင္ရဲ့ တင္ပါးေတြလို စြင့္စြင့္ကားကား မဟုတ္ ။ကေလးေတြ ကစားတဲ့ ဘာဘီေဒါလ္ အ႐ုပ္ကေလး လိုဘဲ ။
သို႔ေပမယ့္ ရွယ္နင္နဲ႔ အတူတူ ဖေယာင္းတိုင္မီးေလး ထြန္းထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္လွလွေတြမွာ ေခါင္းခ်င္း
ဆိုင္ၿပီး ယမကာ မွီဝဲရတာ…စတားဘတ္ခ္ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ အတူတူ ထိုင္ရတာေတြက သူ႔အတြက္ အင္မတန္လွပတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း မိန္းမနဲ႔ အဆင္မေျပလို႔ စိတ္ဆင္းရဲ အထီးက်န္ဆန္ေနတဲ့အခ်ိန္မို႔ ရွယ္နန္က သူ႔ကို ေတြ႕တိုင္း ျပဳံးျပဳံးေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာ တီတီတာတာ စကားေလးေတြ ေျပာတာမို႔ ရွယ္နန႔္ကို သံေယာဇဥ္ ပိုမိလာတယ္ ။ ရွယ္နန္နဲ႔ ေန႔တိုင္းလို ေကာ္ဖီဆိုင္ ထိုင္ၾကတယ္ ။ေန႔လည္စာ အတူတူ ထြက္ စားၾကတယ္ ။ ရွယ္နန္ကို မေတြ႕ဘဲ မေနနိုင္ ျဖစ္လာတယ္ ။ တေန႔တေန႔ ရွယ္နန္ အတြက္ဘဲ စားစရာေတြ လက္ေဆာင္ေတြ သူ ဝယ္ပို႔တယ္ ။
ရွယ္နင္က ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း စိတ္ဝင္စားတယ္ ။ သူမရဲ့ ေဘာ့စ္က ေနျပည္ေတာ္ကို စီးပြားကုန္သြယ္တဲ့
ကိစၥအတြက္ ေရာက္ဖူးတယ္လို႔ ေျပာျပတယ္ ။ သူလည္း တေန႔က်ရင္ ခ်မ္းမင္းေနာင္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ကို လိုက္လည္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း တျခား ျပည္နယ္တခုမွာ သင္တန္း သုံးရက္ သြားတက္ရမယ္ ။ ရွယ္နင္ေလးနဲ႔ ခြဲရမွာမို႔ သိပ္
စိတ္မပါလွဘူး ။ ရွယ္နင္ကို ေျပာျပေတာ့ ရွယ္နင္ကလည္း ငါလည္း မင္းနဲ႔ မေတြ႕ဘဲ မေနနိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတယ္ ။ ဒါနဲ႔ သူသြားမယ့္ ခရီးကို ရွယ္နင့္ကိုပါ ေခၚသြားျဖစ္တယ္ ။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ။
ဟိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ဟိုတယ္ အခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ ရွယ္နင္နဲ႔သူ အငမ္းမရေတြ ေပါက္ကြဲကုန္တယ္ ။ အပီအျပင္ ျဖဳတ္ျဖစ္သြား
ၾကတယ္ ။
ရွယ္နင့္ရဲ့ အဂၤါစပ္ကို တပ္မက္စြာနဲ႔ သူ နမ္းတယ္ ။ ယက္တယ္ ။ စုတ္တယ္ ။ ရွယ္နင္ကလည္း သူ႔တန္ဆာကို အပီအျပင္ စုတ္ေပးတယ္ ။ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ စပ္ယွက္ၾကတယ္ ။မိန္းမနဲ႔ အဆင္မေျပျဖစ္ၿပီး မိန္းမနဲ႔အတူတူ မအိပ္တာ ၾကာလို႔ ရွယ္နင့္ကို ျဖဳတ္ရတာ တကယ့္ကို အရသာထူးသလိုဘဲ ။ ရွယ္နင္ကလည္း ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ပုံ ။ လုပ္လိုက္ၾကတာ ေန႔ေရာညပါ ။
မတတ္သာလို႔သာ သင္တန္းသြားတက္ရေပမယ့္ ေန႔ေရာညေရာ ရွယ္နင့္ အဂၤါစပ္နဲ႔ သူ႔ပါးစပ္ မခြာတမ္း အခ်စ္
ေတြ ၾကမ္းလိုက္တယ္ ။
အဲဒီ ခရီးက ျပန္ေရာက္ၾကၿပီး ရွယ္နင္နဲ႔သူ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျဖစ္သြားၾကေတာ့ ရွယ္နင့္ တိုက္ခန္းမွာ ျဖဳတ္ၾက
လတ္တေလာ သူေနေနတဲ့ မိုတယ္မွာ ျဖဳတ္ၾက ..ပြဲဆက္ေတြ ၾကမ္းၾကေတာ့တာဘဲ ။
သည္ေန႔ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ရွယ္နင္က အေရးႀကီးအလုပ္ ေပၚလာလို႔ သူ႔႐ုံးကေန ဆင္းမလာနိုင္ဘူး ။
ထိုင္ေနက် စတားဘတ္ခ္ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ သူ တေယာက္ထဲ ထိုင္ေနတယ္ ။ လက္ပ္ေတာ့ေလး ဖြင့္ၿပီး ရွယ္နင္နဲ႔
ခရီးထြက္တုံးက ရိုက္ခဲ့တဲ့ ဓါတ္ပုံေတြကို ၾကည့္မိေနတယ္ ။ ရွယ္နင္ အလုပ္ၿပီးျပတ္သြားရင္ ဒီကို လိုက္လာမွာ ။
အရမ္းကို ခ်စ္မိေနၿပီ ။ ခ်စ္မိသြားၿပီ ။ ရွယ္နင့္ကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္ ။ လုံးဝကို မခြဲနိုင္ မခြဲခ်င္ေတာ့ဘူး ။
သည္အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ထဲကို သူ႔သားနဲ႔သမီး ဝင္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
“ ဟင္….ေပါက္ေပါက္….ဘိုဘို……..”
သားနဲ႔ သမီးက မ်က္ႏွာ မေကာင္းဘူး ။
သူ လက္ပ္ေတာ့ကို ပိတ္လိုက္တယ္ ။
သမီးက “ ဒက္ဒီ….ဒက္ဒီ လုပ္ေနတာေတြကို ရပ္တန္းက ရပ္လိုက္ပါ..သမီး ရွက္တယ္…..” လို႔ ေျပာလိုက္သလို သားကလည္း သူ႔ညီမနဲ႔ တေလသံထဲ..“ ဟုတ္တယ္..ဒက္ဒီ..မာမီနဲ႔ ကြဲမယ္ ဆိုတာကို သားတို႔ ဘာမွ ဝင္မစြက္
ခ်င္ပါဘူး…ဒက္ဒီတို႔ သေဘာပါ..ခုဟာက ကိုယ့္ထက္ အမ်ားႀကီး ငယ္တဲ့ မိန္းကေလး တေယာက္နဲ႔ လုပ္ေန
တာက မသင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္..ဒက္ဒီ…..အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ရင္လည္း မာမီနဲ႔ ကြဲၿပီးတဲ့အခါ ကိုယ္နဲ႔ မတိမ္းမ
ယိမ္း မိန္းမတေယာက္နဲ႔ လုပ္လိုက္ေပါ့…” လို႔ ဝင္ေျပာတယ္ ။
“ ဘယ္လို ျဖစ္ၾကတာလဲ..သားတို႔ သမီးတို႔ရယ္…ဘာလို႔ အေဖ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ထဲ ဝင္စြက္ဖက္ေနၾက
တာလဲကြ..” လို႔ ခပ္မာမာ ျပန္ေျပာမိၿပီး ေဒါသထြက္လာတယ္ ။
“ ဒက္ဒီ လုပ္တာေတြ မဟုတ္လို႔ ဝင္စြက္ဖက္ရတာေပါ့..” လို႔ သမီးေပါက္ေပါက္က ေအာ္တယ္ ။ ဆိုင္ထဲမွာ ေဘး
လူေတြေတာင္ လွည့္ၾကည့္ကုန္ၿပီ ။ သားကလည္း..“ ဒက္ဒီ..တဏွာမ႐ူးနဲ႔ဗ်ာ..အသက္လည္း ႀကီးၿပီ…ကိုယ့္သမီး
အရြယ္ေလးနဲ႔ ၾကည့္မေကာင္းပါဘူး….လူေတြက ဒဲတီးအိိုးလ္မင္း လို႔ ေျပာေနၾကၿပီ…..”လို႔ ေအာ္ေျပာတယ္ ။
“ ဟုတ္တယ္…ဘိုဘို..ဒက္ဒီဟာ တဏွာ႐ူးႀကီး..သားသမီးေတြကို မခ်စ္တဲ့ မငဲ့ကြက္တဲ့ တဏွာႀကီးတဲ့လူႀကီး…”
လို႔ သမီးက ငိုရင္း ေျပာလိုက္တယ္ ။
“ ဟာ……ဒီ ကေလးေတြ….”
သည္ အခ်ိန္မွာဘဲ တခ်ိန္က သူ႔အေဖ ဦးစိုးေနာင္ကို သူ ရင့္ရင့္သီးသီး ေျပာခဲ့တာေတြကို ဖ်တ္ကနဲ သတိရ
လိုက္မိသလို သူ႔အေဖက သူ႔ကို “ မင္း ဝဋ္လည္မယ္…..” လို႔ ေျပာခဲ့တာကို ျပန္ ၾကားေယာင္မိသြားတယ္ ။
အင္း….အေဖ…အေဖ ေျပာတာမွန္တယ္…..။
က်ေနာ္..က်ေနာ္ ဝဋ္လည္ေနၿပီ ….အေဖ…..။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ တီးတိုး ေရရြတ္လိုက္တယ္ ။
ဝဋ္ ဆိုတာ မေသခင္မွာဘဲ လည္တတ္ပါလား ။
နန္းလုံးႀကိဳင္ ေရးသည္…