ခယ်မ

နေမင်း တောင်ကြီးသို့ပြန်သွားဖို့ ပြင်ဆင်နေသည်။ချစ်ရတဲ့ ဇနီးနဲ့ သမီးကို ခွဲရပြန်ဦးမည်။သူတောင်ကြီးတွင် ခြောက်လကျော်လောက်ပြီတာဝန်ကျနေတာ။အစိုးရဌာနကြီးတစ်ခုတွင် အရာရှိတစ်ဦးဖြစ်ပြီးတောင်ကြီးမြို့နားတွင် စီမံကိန်းတစ်ခု၌တာဝန်ခံအဖြစ်စေလွှတ်ခြင်းခံရသည်။ဝန်ထမ်းတစ်ဦးမို့ ငြင်းဆိုခွင့်မရှိပဲ ကျရာတာဝန်ထမ်းဆောင်ရသည်။ဇနီးနှင့်သမီးကို ထားခဲ့ရပေမယ့် အိမ်ထောင်ကျသည့်အချိန်မှစပြီး သမီး သုံးနှစ်ကျော်လာသည်အထိ အကြာကြီးမခွဲဖူးသောကြောင့် ရောက်စရက်များတွင် သတိရလွမ်းမိသည်။သမီးကလဲ ခွဲစမရှိ ဇနီးကလဲ မခွဲဖူးသောကြောင့် ညတိုင်းဖုန်းပြောရင်း အလွမ်းပြေရသည်။ခြောက်လကျော်တော့ ရုံးချုပ်မှ အရေးကြီးကိစ္စတစ်ခုနှင့် သူ့ကိုခေါ်လို့ လာရင်းနဲ့ နှစ်ပတ်ကျော်ကြာအောင် နေလိုက်ရသည်။ခြောက်လလောက်ဝေးနေရတဲ့ ဇနီးသည်နဲ့သမီးကိုလဲ အတိုးချအလွမ်းပြေရသည်။ကိစ္စများပြီးလို့ ပြန်လွှတ်တော့ ပြန်ရဦးမည်။သူလဲဟိုမှာနေရာအတည်တကျဖြစ်ပြီမို့ ဇနီးသည်နဲ့ သမီးတို့ လာလည်ဖို့လဲခေါ်ထားသည်။ဒီတစ်ခါပြန်ရမည်မှာ သူတစ်ဦးတည်းမဟုတ်တော့။သူ့မိန်းမရဲ့ ညီမဝမ်းကွဲ သူ့ခယ်မပါ ပါသည်။ခယ်မက ဘူမိဗေဒဘာသာရပ်ဖြင့် မာစတာတန်းတက်နေပြီး စာတမ်းပြုစုရန်အတွက် တောင်ကြီးသို့ သွားရမည်ပြောသည်။သူလဲတောင်ကြီးဖက်တွင်တာဝန်ကျနေသည်မို့ သူပြန်ရောက်တော့ သူ့အိမ်တွင် သူ့ကို စောင့်နေသည်။သူပြန်လျှင်တစ်ခါတည်းလိုက်မည်မို့ပင်။ခယ်မဆိုပေမယ့် သူနှင့်လဲအတော်ရင်းနှိးသည်။ပြောမနာဆိုမနာတွေပင်။သူ့ကို အကိုတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီးသူကလဲ ညီမတယောက်လိုပင်။သူရှိလို့လဲ ခယ်မရဲ့မိဘတွေက စိတ်ချစွာနေသည်။
ကားပေါ်ရောက်တော့ ခယ်မက အကျႌလက်တိုအပါးနှင့်ထမိန်စကပ်အပျော့သားဝတ်ထားလို့သူက
”ဟဲ့ တုံတုံ နင်အနွေးထည်မပါဘုးလား။ပါရင် ယူထားဟိုဖက်ရောက်ရင်အေးတယ်”
”အာ ကိုမင်းကလဲ အေးတာကြိုက်တယ် အအေးခံနိုင်ပါ့။အေးဆေးပါဟင်းဟင်း”
”အေးနော် တကယ်အေးလို့ပြောတာ။အေးလာခါမှ စောင်ငှါးပါ အနွေးထည်ငှါးပါဆို မငှါးဘူး။လက်သီးပဲရမယ်”
”အမလေး သိပါ့ သိပ့ တုံတုံကို ကျ လက်သီးပေါ့။ဟင်းမပြောချင်ဘူး သူ့မိန်းမပဲစေတနာရှိတာသိပြီးသားနော်”
ခယ်မနာမည်က နှင်းချယ်ရီ။အိမ်နာမည်အိတုံဖြစနေဖြစ်နေတာဘာကြောင့်မှန်းတော့မသိ။
ကားထွက်လာတော့ နှစ်ယောက်သား စကားနိုင်လုလာကြသည်။သွားခါနီးမိန်းမက ကားပေါ်မှာ ရန်မဖြစ်သွားနဲ့ဦးနော်မှာလိုက်ပေမယ့် နှစ်ယောက်သား စကားနိုင်လုလာကြသည်။မောလာတော့ အိတုံက အိပ်တော့မည်ပြောပြီး စိတ်ကောက်သလိုလုပ်ကာဟိုဖက်လှည့်ပြီးမျက်လုံးပိတ်ကာ နားကြပ်တပ်ပြီး သီချင်းနားထောင်နေသည်။သူလဲ ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ အနွေးထည်အထူထုတ်ကာ ဝတ်ထားလိုက်ပြီး မျက်လုံးမှိတ်ကာနားလိုက်သည်။
တဖြည်းဖြည်းနှင့်ညကလဲနက်လာ တောင်ကြီးဖက်တက်လာပြိ်ီမို့ အအေးက ပိုပိုလာသည်။အိတုံလဲ ချမ်းသထက်ချမ်းလာသည်ထင့်။သူလဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာအိပ်နေလိုက်သည်။နောက်ဆုံးမခံနိုင်တော့လို့ထင်သည်
”ကိုမင်းအရမ်းအေးတယ်။အနွေးထည်အပိုပါသေးလား”
”မပါတော့ဘူး။ညည်းပဲပြောတော့ အအေးကြိုက်တယ်ဆို။နေလေ”
”ကိုမင်းနော် ဒီမှာ အရမ်းချမ်းနေပြီ ဟင့် ဟင့် သူများကို မစောင့်ရှောက်ဘူး။အကိုဖြစ်ပြီးဘာမှလဲ မလုပ်ပေးဘူး။ငိုလိုက်မှာနော်”
”ဟားဟား မငိုနဲ့ ပြိတ္တာမျက်ရည်မြေမကျစေနဲ့။ကဲရော့ရော့ခြုံထား”
သူလဲ အနွေးထည်ချွတ်ပေးလိုက်ကာခြုံပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ ကားပေါ်ကစောင်ကိုထပ်ခြုံပေးလိုက်သည်။
”ကိုမင်းကောမအေးဘူးလား”
”ဟဲ့ လူပဲအေးတာပေါ့ ရပါတယ် ငါက ယောက်ကျားလေးပဲ”
”အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ အနွေးထည်ကြီးက အကြီးကြီးကို နှစ်ယောက်ခြုံလို့ရပါတယ်။တူတူခြုံမယ်”
ပြောရင်း သူ့ကိုပါခြုံပေးလိုက်သည်။နှစ်ယောက်သားအိပ်လိုက်ကြသည်။ညကလဲပိုနက်လာလေ အအေးကပိုလာလေမို့ အနွေးထည်နှင့်စောင်ကို သူကဆွဲလိုက် ကိုယ့်ဖက်ကလွတ်သွားလိုက် ကိုယ်ကဆွဲလိုက်သူ့ဖက်ကလွတ်သွားလိုက်နှင့်ဖြစ်နေသည်။ထိုအချိန်တွင် ကားကလဲ ဘာကြောင့်မှန်းမသိရပ်သွားသည်။တော်တော်ကြာသည်ထိမထွက်သေးတာမို့ သူလဲကားအောက်သို့ဆင်းကာ စနညး်နာလိုက်တော့ ကုန်တင်ကားတစ်စီးပျက်ကာ လမ်းပေါ်တွင်ကန့်လန့်ခံနေသည်မို့ ဟိုဖက်ဒီဖက်ကားများရပ်နေရခြင်းဖြစ်သည်။သူလဲ အရမ်းအေးလာတာမို့ ကားပေါ်သို့ပြန်တက်လာသည်။ကားပေါ်ရှိလူတွေကတော့ အိပ်ပျော်နေကြသည်။သူလဲ သူခုံရှိရာနောက်ဖက်သို့သွားပြီးသူ့ခုံတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်တော့
”ကိုမင်းဘာဖြစ်လို့ကားရပ်တာလဲ”
”ကားတစ်စီးပျက်နေလို့လမ်းပေါ်ကန့်လန့်ခံနေတာလေ”
”အော် ကြာမှာလား”
”မသိဘူး။ဘာလို့လဲ အပေါ့သွားချင်လို့လား”
”အင်းဟုတ်တယ်။ ကိုမင်းအဖော်ခဏလိုက်ပေး”
သူလဲ ကားအောက်သို့ပြန်ဆင်းလာရသည်။အမှောင်တစ်နေရာတွင် အပေါ့သွားပြီးနောက်ကားပေါ်သို့ပြန်တက်လာလိုက်သည်။ကားပေါ်ရောက်တော့ အနွေးထည်နှင့်စောင်ကို အသည်းအသန်ပြန်ခြုံရင်း
”အိပ်လို့လဲမရဘူး သူကချည်းဆွဲဆွဲနေတော့ ဒီဖက်ကလွတ်လွတ်သွားတာနဲ့ ပြန်ပြန်ဆွဲနေရတယ်ဟင်း”
”အော် သူကပြောရတယ်ရှိသေးအိတုံရယ်။ညည်းကချည်းဆွဲနေတာလေ”
”အေးတာကိုးလို့”
တကယ်လဲအေးလာသည်မှာအမှန်ပင်။ဒါကြောင့်သူလဲ
”ကဲ အိတုံ အရမ်းအေးလာတော့ မတက်နိုင်တော့ဘူး။တို့တွေကမောင်နှစ်မတွေပဲ။ဘယ်လိုမှမထင်နဲ့။”ပြောပြီး အိတုံကို လှမ်းဖက်လိုက်ရင်းသူ့ဖက်ဆွဲလိုက်သည်။အိတုံ လဲရုတ်တရက်လန့်သွားပေမယ့် ငြင်းတော့မငြင်းပေ။အသားချင်းထိကပ်ထားတာကြာလာတော့လူငွေ့နဲ့နွေးလာသည်။
”ကဲနွေးလာပြီမလား”
”ဟုတ်”
တစ်ကားလုံးမှာအိပ်မပျော်တာသူတို့နှစ်ယောက်ပင်။စကားပြောနေလိုက်ကြသည်။ကားကလဲ တော်တော်နဲ့မထွက်နိုင်သေး။စကားပြောနေရင်းနဲ့
”ကိုမင်းတို့တော့မပြောချင်ဘူးနော်ဟင်း”
”ဟ ဘာလဲဟ ဘလိုင်းကြီး”
”ဟုတ်တယ်လေ။မနေ့ညက ဟင်းကဲလိုက်တာလွန်ရော။ဧည့်သည်ရှိတာတောင်မှ။မမကလဲ အေးလှအေးလှနဲ့ မထင်ရဘူး။ဖြစ်နေလိုက်ကြတာ။ရှက်လဲမရှက်ဘူး”
”ဟမ် ညည်းတွေ့တယ်ပေါ့”
”တွေ့တာပေါ့ အခန်းတံခါးတောင်မပိတ်နိုင်ပဲ မွှန်နေလိုက်ကြတာ။အသံက အပြင်ကတောင်ကြားရတယ်”
”ဟောဗျာ ကိုယ့်လင်ကိုယ့်မယားပဲအေ ညည်းတွေ့တော့ ပညာရတာပေါ့ဟာဟ”
”ဘာပညာရတာလဲ ။အိတုံတို့က သိပြီးသား”
တဖြည်းဖြည်းနှင့်ပြောရင်းနေမင်းစိတ်တွေကဖောက်ပြန်လာသည်။ခယ်မက ပေါင်တစ်ဝက်ပိုင်ပြီးသားဆိုတဲ့ ခပ်ည့ံည့ံယောက်ကျားတွေယူဆတွေကိုသူ လက်မခံပေ။သူလဲ ဘယ်ခယ်မကိုမှ စိတ်နှင့်တောင်မပစ်မှားဖူး။ညီမတွေလိုသဘောထားသည်။ခုလို ဖက်ထားပြီး မနေ့ညကအကြောင်းကိုပြောနေတော့ သူ့စိတ်တွေက ဖောက်ပြန်လာသည်။မနေ့ညက သူ့မိန်းမနဲ့ပြန်ခါနီးမို့ အတိုးချကာ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။မိန်းမကလဲ သူ့စိတ်တိုင်းကြနေပေးကာ လုပ်ကြသည်။လုပ်နေရင်နဲ့ သူ့စိတ်ထဲတွင် တစ်စုံတယောက် ကြည့်နေသည်ခံစားမိသော်လည်း မထင်မိပေ။ခုတော့ မိမိခယ်မက ညကအကြောင်းကိုပြောမှ သူမမှန်းသိလိုက်ရသည်။
အိတုံတွင်လဲ ချစ်သူရှိမှန်းသိသည်။သူ့ချစ်သူက စင်ကာပူတွင်အလုပ်သွားလုပ်နေတာတစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ပြန်လာရင် ယူမယ်လို့လဲ ပြောထားသည်။အိတုံက အချောအလှစာရင်းထဲမပါပေမယ့် ခေတ်လူငယ်ပီပီပြင်တက်ဆင်တက်သည်မို့ ကြည့်ကောင်းသည်။အရပ်ကမပုမရှည်နှင့် တင်တွေရင်တွေကသူ့နေရာနှင့်သူ အချိုးကျသည်။အဝတ်အစားဝတ်သည့်အခါတိုင်း ကိုယ်လုံးပေါ်အောင် အကပ်အပျော့တွေဝတ်တက်တာမို့ ကြည့်ကောင်းသည်။
သူ့စကားသံတိတ်နေတာမို့ အိတုံက သူ့ကိုမော့ကြည့်လာသည်။နှစ်ယောက်သားအကြည့်ချင်းဆုံသွားကာ အတန်ကြာကြည့်နေရင်းနှင့် အိတုံ့မျက်လုံးထဲမှ အရိပ်အယောင်တချို့ကိုတွေ့လိုက်ရသလိုထင်မိလိုက်သည်။သူလဲ အိတုံခေါင်းကိုကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းကို ငုံ့ကာစုပ်နမ်းလိုက်သည်။ပြိးတော့ ခပ်တင်းတင်းဖက်လိုက်ရင်း ပါးစပ်ထဲသို့လျှာထိုးထည့်လိုက်ရင်းမွှေနေသည်။အစက အိတုံလဲ ကြောင်သွားပြီးရုန်းမလိုလုပ်နေရင်းနဲ့ သူ့ဖက်ကို မှီချလာသည်။သူလဲအခြေအနေကောင်းပြီမို့ လက်တွေက အကျႌပေါ်ကနေ ရင်သားတွေကိုပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လိုက်သည်။တုံတုံလဲမငြင်းပေ။သူပြုသမျှငြိမ်ခံနေသည်မို့ သူလဲ အကျႌ အောက်ကိုလက်လျှိုဝင်ကာ ဘရာအောက်က နို့တွေကို ကိုင်လိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်းတွေကို ချေပေးလိုက်သည်။နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူသံများပြင်းလာသည်။ထိုချိန်တွင် ကားစက်နှိုးသံနှက့်အတူ ကားမောင်းထွက်နေသည်မို့ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်သည်။ကားတွင်းမှလူများကလဲ အိပ်မောကြနေတာမို့ သူလဲ နို့တွေကိုချေနေလိုက်သည်။အိတုံလဲ သူဖက်ကိုမှိနေရင်း လှိုက်မောနေသည်။သူလဲအကျ်ႌကို လှန်တင်လိုက်ကာ ဘရာကိုအပေါ်သိုမလိုက်ပြီးနို့တွေကို ငုံ့ကာစို့လိုက်သည်။
”ကိုမင်း သူများတွေ တွေ့လိမ့်မယ်ကွာ ဟင်း”
”အကုန်အိပ်နေပါပြီ။တို့နားမှာလဲလူမှမရှိတာ”
သူတို့နားက ခုံတွေမှာ လူမရှိပေ။သူတို့ကနောက်ဖက်နားကျသည့်အပြင် လူတွေကလဲ သိပ်မပါတာမို့ လွတိလပ်နေသည်။သူလဲ နို့တွေကိုတလုံးပြီးတလုံးပြောင်းစို့နေရင်း လက်တွေက ထမိန်စကပ် အကွဲကြောင်းကနေ လျှိုဝင်လိုက်ရင်း အိတုံရဲ့ ပိပိကိုစမ်းလိုက်သည်။ပင်တီမှာအရည်များနဲ့ရွှဲနေသည်အိတုံလဲ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားရင်း ပေါင်ကိူစေ့လိုက်သည်။သူလဲအသာဖြဲလိုက်ကာ ပင်တီပေါ်မှနေ ပိပိကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ပေါင်က ကားသွားလိုက် စုသွားလိုက်နှင့် အသက်ရှူသံက ပိုပြင်းလာသည်။သူ့ခေါင်းကိုအတင်းဖက်ထားသည်။သူလဲ နို့တွေစို့တာကို ရပ်ကာ အိတုံနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တော့ အငမိးမရ ပြန်နမ်းလိုက်သည်။သူလဲ ပင်တီကို အသာဆွဲချလိုက်ရာ အလိုက်သင့်တင်ပါးကို မပေးလာသည်။ပင်တီကို ပေါင်အောက်နားထိလိပ်ချလိုက်ပြီး ပိပိကိုစမ်းလိုက်တော့ ပေါင်ကိုအသာ ကားပေးလာသည်။သူလဲ အစေ့ကို အသာကလိလိုက်တော့
”ရှီး ကိုမင်းရယ် ”သူ့ကို အတင်းဖက်ထားသည်။သူလဲ အစေ့ကို အဆက်မပြတ်ကလိနေတော့ ဖင်ကြီးက ယမ်းခါနေသည်။သူလဲ အိတုံ့နားကိုကပ်ကာ
”အိတုံ လီးစုပ်ဖူးလား”
”အင်း
”
”ကို့ ကို စုပ်ပေးကွာ”ပြောလိုက်တော့ အိတုံလဲ လူကို ပြတင်းပေါက်ဖက်အသာတိုးလိုက်ရင်း ကိုယ်ကို သူ့ဖက်ငိုက်ချလိုက်သည်။တစောင်းအနေအထားနှင့်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုခုံပေါ်တင်ထားကာ တစ်ဖက်က ထောင်ထားရင်း သူအစေ့ကို ကလိနေတာကို ခံရင်း သူ့ဘောင်းဘီကြယ်သီးကိုဖြုတ် ဇစ်ကို ဆွဲချကာ အတွင်းခံထဲ မှလီးကို ထုတ်လိုက်သည်။ခေတ်လူငယ်မို့ဒါတွေကို မြင်တွေ့ဖူးနေလို့ရိုးနေတာပဲလား သူ့ဘဲနဲ့အကြိမ်ပေါင်းများစွာ လုပ်ဖူးနေကြမို့လားမသိ ကျွမ်းကျင်စွာလုပ်တက်သည်။လီးကိုပါးစပ်ထဲ အသာထည့်လိုက်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်လိုက် လီးထိပ်ကို လျှာနဲ့ ကလိလိုက် စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။သူလဲ လက်တဖက်ကအစေ့ကို ကလိရင်း တစ်ဖက်က အဖုတ်ထဲသို့ ကလိုင်းနေသည်။သူက ကလိလေ ဖီးလ်တက်ပြီး စုပ်လေ သူကလဲဖီလး်တက်လေ အဖုတ်နဲ့အစေ့ကို ကလိလေနှင့်နှစ်ယောက်သား အပြိုင်ကောင်းနေသည်။သူလဲ
”အိတုံ ကို လုပ်ချင်တယ် အဆင်ပြေမလား”
စုပ်နေရာမှ ”ကားပေါ်မှာ မလွတ်လပ်ဘူးကိုမင်းရယ် ဟိုရောက်မှလုပ်လေနော်”
”အဲ့ဒါဆိုရင် မနက်ကျ ကိုယ်တို့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုသွားကြမယ် အိုကေလား”
ခေါင်းညိမ့်ပြလေသည်။သူကလိနေရင်းနဲ့ အိတုံ့ရဲ့ တင်ပါးက ယမ်းခါလာသည်။ပိပိအတွင်းထဲက လက်ညှိုးကို စုပ်လာသည်။သူလဲ ဆက်တိုက်ဖိကာ ကလိလိုက်တော့ ဖင်က ရမ်းသထက်ယမ်းလာပြီး နောက်ကို ကော့ကော့ပေးနေရင် ပါးစပ်ကလဲ တအစ်အစ်နဲ့။အတန်ကြာတော့ ဟင့်ဟင့်နှင့်အသံနဲ့အတူ ပြီးသွားသည်ထင်သည်။သူလဲ ပြီးပြီလားမေးရာ ခေါင်းညိမ့်ပြလေသည်။သူလဲ အဖုတ်ထဲမှလက်ကိုထုတ်လိုက်သည်အိတုံလဲ စလင်းဘတ်အိတ်ထဲမှ တစ်ရှူးကိုယူကာ သူ့လက်တွေကို သုတ်ပေးလိုက်ရင်း သူ့ပိပိကိုလဲ သုတ်နေသည်။သန့်စင်ပြီးနောက် ပင်တီကို သေချာပြန်ဝတ်ကာ အဝတ်တွေကို နေသားတကျ ပြင်ဆင်ပြီးသူ့ကို
”ကိုမင်း မပြီးသေးဘူးလား”
”အင်းဘယ်ပြီးဦးမလဲ ”
ဘာလုပ်ပေးရမလဲ”
”စုပ်ပေးချင်သေးလား”
”ရပါတယ်”ပြောရင်း သူ့လီးကိုစုပ်ပေးလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူလဲ ပြီးချင်လာတာမို့ ဖယ်ခိုင်းလိုက်သည်။သူမလဲ ပါးစပ်ထဲမှထုတ်ကာ လက်နဲ့ အသာထုပေးလိုက်တော့ သူလဲ သုတ်ရည်များထွက်သွားသည်။သူမကပဲ အရည်တွေကို တစ်ရှူးနဲ့ သုတ်ပေးလိုက်သည်။သန့်ရှင်းပြီးနောက် သူ့ကိုဖက်ကာ အနွေးထည် စောင်တို့ခြုံရင်း အိပ်ချင်ပြီပြောကာ အိပ်လိုက်သည်။သူလဲ သူမကို ဖက်ထားရင်းတဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိပ်ပျော်သွားသည်။မနက်မိုးလင်းတော့ တောင်ကြီးရောက်တာနှင့်သူတို့နှစ်ယောက် ဟိုတယ်တစ်ခုသို့ သွားကြသည်။ဟိုတယ်တွင် အခန်းတခန်းယူကာ အခန်းထဲရောက်မှ မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ကာ မနက်စာ စားလိုက်ကြသည်။သူလဲမိန်းမဆီ ဖုန်းဆက်ကာ ရောက်ကြောင်းပြောသလို အိတုံကလဲ သူ့မိဘတွေဆီဖုန်းဆက်နေသည်။မနက်စာ စားပြီး အခန်းထဲပြန်လာလိုက်ကြသည်။အခန်းထဲရောက်တော့ ညတုန်းက ှစ်ယောက်သားအရှိန်နှင့်နှစ်ယောက်သား ကဲဖို့ပြင်ဆင်လိုက်သည်။အိတုံကို ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ရင် အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်သည်။သူလဲ အဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်ရာ နှစ်ယောက်သား ဗလာကျင်းသွားကြသည်။သူလဲ အကြမ်းပန်ကန်လုံးသာသာရှိသော အိတုံရဲ့နို့လေးတွေကိုစို့ရင်း တကိုယ်လုံးကို လက်နဲ့လိုက်ကာပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။နို့တွေကိုစို့လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိူ ကိုက်လိုက်နဲ့လုပ်နေသည်။လက်ကတကိုယ်လုံးပွတ်သပ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲသို့ဝင်ကာ အစေ့ကို ကလိလိုက်ရာ အိတုံ ဖင်က မြောက်တက်လာပြီး ပါးစပ်မှ ညည်းသံနဲ့အတူ သူ့လက်တွေကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လာသည်။သူလဲ အစေ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဖိချေလိုက် မထိတထိလုပ်လိုက်နဲ့ ကလိနေသည်။ပိပိလေးထဲမှ အရည်များက အဝတွင်ရွှဲကာနေသည်။ဖြူရွှဲဆိုသည့်အတိုင်း ခယ်မလေးမှာ အသားဖြူသူမို့ အရည်ရွှမ်းသည်လားမသိ။သူလဲ နို့စိုနေရာမှ ထကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ မလိုက်ပြီး လက်ခလယ်က အဖုတ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်ရင်း ကလိလိုက်ရာ ပါးစပ်က ဗလုံးပထွေး အသံနဲ့အတူ ဖင်က မြောက်တက်လာသည်။စအို ညိုညိုလေးက အဖွင့်ခံဖူးခြင်းမရှိသေးပေ။အရည်တွေက ပိပိမှတဆင့် စီးကျလာကာ စအိုတွင်ရွှဲနေသည်။သူလဲ ပေါင်ကို မထားသောလက်ကိုလွှတ်လိုက်ရာ အလိုက်သင့်ပေါင်က ထောင်ထားသည်။လက်တစ်ဖက်က ပိပိကို ကလိုင်းရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်ရဲ့ လက်ညှိုးက စအိုဝကို အသာ ကုပ်ညစ်လိုက်ရာ စအိုဝတွန့်ခနဲ့ ဖြစ်သွားပြီးဖင်က ရမ်းသွားသည်။သူလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဆက်ကလိနေလိုက်သည်။
”အ့ ကိုမင်း လုပ်တော့ကွာ တုံမနေတက်တော့ဘူး”
”အိတုံ ခံချင်နေပြီလား”
”အင်း”
”မကြားရဘူး ပြန်ပြော”
”ခံချင်နေပြီကိုမင်းရယ် ဟင့် အဟင့်”
”အဲ့ဒါဆို ကို့ကို စုပ်ပေးပါဦး”
အိတုံလဲ လှဲနေရာမှအသာထကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲအသာထည့်လိုက်ရင်း စုပ်ပေးနေသည်။နွေးထွေးတဲ့ အာငွေ့ စုပ်ချက်တွေကြောင့် သူ့လီးက သန်မာသထက်သန်မာလာသည်။သူလဲ အိတုံပါးစပ်ထဲမှ လီးကို အသာထုတ်ကာ အိတုံကို ပက်လက်လှဲလိုက်ကာပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာ အဖုတ်ဝတွင် လီးကိုတေ့လိုက်ရာ
”ကိုမင်း ဖြေးဖြေးနော်။ကိုမင်း ဟာကြီးက အကြီးကြီး တုံ့ဟာလေး ကွဲသွားလိမ့်မယ်”စိုးရိမ်စွာသတိပေးလေသည်။ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်သည်။သူ့လီးက ဆေးမထိုး ဆေးမစားပဲ တော်တော်ကြီးသည်။သူလူပျိုပေါက်ဘဝနှင့် လူပျိုဘဝက သူငယ်ချင်းများနှင့် လီးကြီးအောင် လေစုပ်ခွက်နှင့်ဆွဲဖူးသည်။အလုပ်ဝင်တော့ နေရာစုံလျောက်သွားရသဖြင့် လူစုံနှင့်တွေ့ကာ ဆေးနည်းကောင်းများကိုတွေ့ပြီး သဘာဝဆေးကောင်းများနှင့်ကြီးလာရသည်လို့ပြောလို့ရမည်။သူနဲ့လုပ်ဖူးသည့်မိန်းကလေးတိုင်း သူ့ကို စွဲလန်းသွားတက်တာများသည်။ဒါကိုတော့ လူပျိုဘဝမှာဂုဏ်ယူမိပေမယ့် အိမ်ထောင်ကျသည့်နောက်ပိုင်း မိန်းကလေးတွေနှင့်ကင်းအောင်ရှောင်သည်။အိမ်ထောင်ရေးအထိခိုက်မခံနိုင်သောကြောင့်ကာ် မိန်းမအပေါ်သစ္စာစောင့်သိတာလဲပါမည်။သူလူပျိုဘဝက လီးတွင်ဂေါ်လီထည့်ဖူးသည်။ဖားကန့်ဘက်တွင် တာဝန်ကျတုန်းက သူနဲ့အရမ်းခင်သည့် လူတစ်ယောက်က သူ့ကိုထည့်ပေးတာပင်။ထည့်ပေးသည့်လူက ဆရာကျသည်ပြောရမလားပင်။ဂေါ်လီကိုအရှင်ထည့်ပေးထားသည်။မလိုချင်သည့်အခါ ဖြုတ်ထားလို့ရသည်ပင်။သူတခါမှမတွေ့ဖူးလို့အတော်ပင်အံ့သြမိသည်။ကျောက်ကလေးတွေကို သေချာသွေးပြီး သူ့ကို ငါးလုံးထည့်ပေးသည်။အန္တရာယ်မဖြစ်စေရပါလို့လဲ အာမခံလို့သူထည့်ခြင်းဖြစ်သည်။တကယ်လဲ ဘာမှမဖြစ်ပေ။သူ ဖြုတ်ချင်သည့်အခါ ဖြုတ်ထားပြီး သူထည့်ချင်သည့်အခါ ထည့်ထားလို့ရတာမို့အတော်သဘောကျသည်။အိမ်ထောင်ကျသည့်အခါမှာတော့ သူလုံးဝမထည့်တော့ပဲ ဖြုတ်သိမ်းထားလိုပ်သည်။
ခုလဲအိတုံခမျာ သူ့လီးကို လန့်နေသည်။သူလဲ အဖုတ်ဝကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းအထဲကို ထည့်လိုက်ရာ အဖုတ်က တင်းခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး
”အာ့ အ့ ရှီး ဖြေးဖြေးကိုမင်း နာတယ်”
”ညှစ်မထားနဲ့ လျှော့ထားလေ”
သူလဲ အစေ့ကို အသာကလိလိုက်ရင်း နို့ကိုကုန်းစို့လိုက်သည်။အဖုတ်က ညှစ်ထားရာမှ ပြန်လျှော့သွားတော့ သူတခါထည့်လိုက်ပြန်သည်။အစေ့ကိုကလိလိုက်ထည့်လိုက်နှင့်စိတ်ရှည်စွာ ထည့်လိုက်ရင်း လီးက တချောင်းလုံး အဖုတ်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။အိတုံရဲ့အဖုတ်က အပျိုလဲ ဖြစ်ပြန် ရည်းစားနဲ့ သိပ်မတွေ့ရတာလဲပါ ဝေးနေတာလဲ ပါတာမို့ ကြပ်နေသည်။သူ့လီးတချောင်းလုံးကို ညှစ်ထားတာမို့ ကောင်းလှသည်။အိတုံရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲကာမျက်ရည်တောင်ဝဲနေပေမယ့် အရသာတော့ ရှိနေသည်ထင်သည်။မျက်လုံးတွေက မှိန်းကာ အံကြိတ်ထားသည်။
”အိတုံ ရလား ထုတ်လိုက်ရမလား”
”ရတယ်ကိုမင်း။မထုတ်နဲ ့တုံခံနိုင်တယ်”
အံ့သြဖို့တော့ကောင်းသည််။ိမိန်းကလေးတွေများ အရသာရှိရင် နာလဲ ကြိတ်မှိတိကာခံသည့်အမျိုးလားမသိ။သူလဲ လီးကိုအသာပြန်ထုတ်လိုက်ရင်း တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ အသာထည့်လိုက်ပြန်သည်။ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေရင်းနဲ့ အချက်သုံးဆယ်လောပ်တွင် အဖုတ်ထဲမှ အရည်များထွက်လာပြန်သည်။သွင်းထုတ်က ပိုချောမွေ့လာတာမို့ အိတုံလဲ ခံနိုင်လာသည်ထင်သည်။ဆောင့်ခိုင်းရာ သူလဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်တံတောက်ခွက်ထဲထည့်ကာ ကိုယ်ကိုငိုက်လိုက်ရင်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်သည်။အိတုံရဲ့ပါးစပ်မှ တအ့အ့ တအိအိနှင့်ဖင်ကို အလိုက်သင့်အောက်ကနေ ခံပေးနေသည်။သူလဲ အိတုံခံနိုင်လာပြီမို့ မညှာတော့ပဲ ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်လိုက်သည်။ဆောင့်နေရင်းနဲ့ အိတုံမှာတချီပြီးသွားရသည်။သူ့ကိုအတင်းကုပ်ဖက်ကာထားသည်။သူလဲဆောင့်တာကိုရပ်ထားရင်း နို့တွေကိုညှစ်လိုက် နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်လုပ်ပေးလိုက်သည်။အတန်ကြာတော့ အိတုံကို ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ပိပိထဲမှ လီးကိုထုတိလိုက်ရာ အရည်များက စီးကျလာတာမို့ အိတုံလဲ အတွင်းခံကို ယူကာသုတ်လိုက်ရင်း လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။သူလဲ လိုချင်သည့်ပုံကို ပြင်လိုက်ရင်းတင်ပါးတွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ဖင်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲလိုက်ရာ စအိုညိုတိုတိုလေးကိုမြင်တော့ သူ စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားသည်။သူဖင်လုပ်ရတာကို ကြိုက်သည်။သူလုပ်ဖူးခဲ့တဲ့မိန်းကလေးတိုင်းကို ဖင်ချတက်သည်။ခုလဲ သူအိတုံကိုတနေ့ဖင်ကိုလုပ်မည်ဟုတေးထားရင်း လီးကို ပိပိဝတွင်အသာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်သည်။အိတုံခေါင်းကြီးမော့သွားရင်း တကျွတ်ကျွတ်နှင့်ဖြစ်နေသည်။သူလဲ ဖြည်းဖြည်းခြင်း ခါးကို ကိုင်ကာဆောင့်နေသည်။ဆောင့်နေရင်နှင့် စအိုပေါ်သို့ တံတွေးထွေးချလိုက်ရင်း ဖင်ဝကိုလက်မနဲ့ကုတ်လိုက်ခြစ်လိုက်ကလိနေသည်။စအိုဝက ရှုံ့လိုက် ပွင့်လိုက်နှင့်ဖြစ်နေသည်။
”ဟင့် ကိုမင်း ဘာလို့ ဖင်ကို ကလိနေတာလဲ ယားတယ်”
သူလဲဘာမှမပြောပဲ ဖင်ဝကို လက်မနဲ့ထောက်ကာ အသာဖိထည့်လိုက်သည်။လက်မကအသာဖင်ထဲသို့ဝင်သွားတော့ အိတုံ ပါးစပ်မှ နာတယ်ဟုပြောပေမယ့် တအားတော့မငြင်းပေ။သူလဲ လက်မကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်လုပ်ရင်း အဖုတ်ထဲမှလီးကို ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်သည်။အိတုံလဲ အင့်ခနဲ့ အင့်ခနဲ ညည်းရင်း ဖင်ကိုနောက်သို့ အတင်းပစ်ထားသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်စေချင်သည့်သဘောမို့ သူလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ဆောင့်ချက်ပေါင်းကြာလာတာနှင့်အမျှ အိတုံလဲ နောက်တကြိမ်ပြီးချင်လာသလို သူလဲ ပြီးချင်လာတာမို့ ခါးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်းညှစ်ကိုင်ကာ အားရပါးရဆောင့်ချလိုက်သည်။
”အား ကိုမင်း ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် တုံ ပြီးချင်လာပြန်ပြီ။ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် အင့် အင့် ”
သူလဲ ဆောက့်ရင်းနဲ့ အဖုတိထဲမှ လီးက တောင့်တက်းလာပြီး သုတ်ကည်တွေက အဖုတ်ထဲသို့ပန်းထည့်လိုက်သလို အိတုံလဲ ပြီးသွားရသည်။နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူပြီးသွားသည်မို့ အရမ်းကိုကောင်းတဲ့ ခံစားမှုကို ရလိုက်သည်။အိတုံပါးစပ်မှလဲ တရစပ်ညည်းနေသည်။နှစ်ယောက်သား ထပ်ရက်သားနှင့်ကုတင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။အတန်ကြာတော့မှ အိတုံက သူ့ကို ဖယ်ခိုင်းလိုက်သည်။သူလဲ အိတုံအကော်မှ အသာထကာလီးကိုဆွဲထုတိလိုက်သည်။အိတုံလဲ အဖုတ်ကိုအသာပိတ်ကာအတွင်းခံယူရင်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။သူလဲ စားပွဲပေါ်မှ တစ်ရှူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီးအမှိုက်ပုံးထဲထည့်လိုက်သည်။အတန်ကြာတော့ အိတုံလဲ ရေချိုးခန်းထဲမှ တဘတ်ကိုပတ်ကာကုတင်ပေါ်သို့ တက်လာပြီးသူ့ကို ဖက်ထားလိုက်သည်။သူလဲ အိတုံကို ကိုလုပ်တာကောင်းလားမေးရာ
ရှက်ဝဲဝဲနှင့်ခေါင်းကိုငြိမ့်ပြလေသည်။သူလဲ အိတုံကို သူ့ဘဲနဲ့အကြောင်းမေးတော့ ပြောပြသည်။နှစ်ယောက်သားစကားပြောရင်းနဲ့ အိပ်ချင်လာတာမို့အိပ်ပျော်သွားကြသည်။
အိပ်ရာမှနိုးတော့ ဆယ့်နှစ်နာရီကျော်ပြီ။ရေချိုးအဝတ်အစားလဲကာ နေ့လည်စာ စားပြီး အိတုံကို တောင်ကြီးတက္ကသိုလ်မှ ဘူမိဗေဒ ဌာနသို့လိုက်ပို့ကာ ဆရာတွေနှင့်သွားတွေ့သည်။စာတမ်းပြုစုဖို့အတွက် အကူအညီတောင်းရသည်။သူလဲအိတုံကို ညနေမှလာခေါ်မယ်ပြောပြီး သူ့ဆိုဒ်ထဲရှိရာသို့ပြန်သွားကာ သတင်းပို့စရာရှိတာပို့ လုပ်စရာရှိတာတွေလုပ်ကာ ညနေလေးနာရီထိုးတော့ ကားယူကာ ကျောင်းသို့ သွားပြီးအိတုံကိုသွားခေါ်ရသည်။ဆရာမတွေရဲ့အကူအညီနှင့်အိတုံအတွက် နေစရာအဆောင်ကို ငှါးရသည်။သန်ဘက်ခါမှပြောင်းတော့မည်ဟုပြောပြီး နှုတ်ဆက်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကြသည်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ ကဲကြပြန်သည်။နှစ်ယောက်သား ခုမှညားသည့်လင်မယားလိုပင်။အိတုံရဲ့ ကိုယ်ကြပ်အကျႌအဝါကိုချွတ်ကာ ဘရာအဖြုကိုပါတခါတည်းချွတ်ရင်း နို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။နို့တွေကိုတလုံးပြီးတလုံးအားရအောင်စို့ပြီး စကပ်အနီကိုချွတ်လိုက်ရာ ပင်တီအသားရောင်လေးသာကျန်တော့သည်။ပင်တီဂွဆုံတွင် အရည်များဖြင့်ကွက်နေသည်။သူလဲ ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်ကိုအသာပွတ်လိုက်ရင်း သူ့အဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ အိတုံပါးစပ်ထဲသို့ လီးကိုထည့်ပေးလိုက်ရာ အိတုံကလဲ အလိုက်သိစွာ လွေပေးသည်။သူလဲ ပင်တီကိုအသာလိပ်ကာချွတ်လိုက်ရင်းအဖုတ်မွှေးတွေကို ဆွလိုက် အစေ့ကို ကလိလိုက်လုပ်နေသည်။အတော်ကြာတော့သူလဲ ပါးစပ်ထဲမှလီးကိုထုတ်ကာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး အိတုံကို အပေါ်ကနေခိုင်းလိုက်သည်။အိတုံလဲ သူ့အပေါ်ကနေခွကာ လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး အဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။လီးက အဖုတ်ထဲသို့ တရစ်ချင်းဝင်သွားသည်။အိတုံမှာ အဆုံးထိမထည့်ရဲပဲ တစ်ဝက်လောက်တွင်ပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထိုင်လိုက်လုပ်နေသည်။အချက်နှစ်ဆယ်လောက်တွင် အဝင်ချောလာပြီး အရည်တွေရွှဲလာတာမို့ အံကိုကြိတ်ကာ အဆုံးထိထိုင်ချလိုက်သည်။
”အာ့ ကျွတ်ကျွတ်” မျက်နှာမှာရှုံမဲ့သွားရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ငြိမ်နေသည်။သူလဲ နို့တွေကို လက်နဲ့အသာအုပ်ကာ နယ်ပေးလိုက်သည်။ခဏကြာတော့ သူမလဲ ဖြည်းဖြည်းဆောင့်လိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခံနိုင်လာသည်မို့ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။သူလဲ အောက်ကနေ နို့တွေကိုဆိတ်လိုက် စို့လိုက် ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးရင်းကော့ကောပေးလိုက်ရာ သားအိမ်နှင့်သွားသွားထောက်မိသည်ထင်သည်။မျက်နှာရှ့ုံမဲ့သွားသည်။
”အင့် အင့် ကောင်းတယ် ကိုမင်းရယ် ဟင့်ဟင့်”
”ကြိုက်လား အိတုံ ကို့နဲ့ လိုးရတာတာကောင်းလား”
”အင်းကောင်းတယ် ကြိုက်တယ် ကိုမင်းနဲ့ လုပ်ရတာအရမ်းကောင်းတယ် ဟင့် ဟင့် ”
တဖြည်းဖြည်းနှင့်ကောင်းလာပြီမို့ အားနဲ့အင်နဲ့ကိုဆောင့်နေလေသည်။ဆောင့်ချက်တွေကြာလာသည်နှင့်အမျှ အိတုံပြီးတော့မည်မို့သူလဲ ပက်လက်အနေအထားမှ အသာထာကာ အိတုံနို့ကိုစို့ရင်း တင်ပါးတွေကိုဖြစ်ညှစ်လိုက်သည်။စအိုဝကို လက်ညှိုးနဲ့ ကလိရင်းအသာဖိထည့်လိုက်သည်။လက်ညှိုးကိုတောင့်ထားတာမို့ အပေါ်ကဆောင့်ချလိုက်ရညလက်တစ်ဆစ်ခန့်ဝင်သွားသည်။
”အာ့ ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲ နာတယ်ကွာ ”
အရမ်းကြီးလဲ မငြင်းဆန်တာမို့ သူလဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေလိုက်သည်။အိတုံလဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ချက်တွေက နဖြည်းဖြည်းစိတ်လာသည်။ပါးစပ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ့ မြည်ရင်းအားနဲ့ကိုဆောင့်နေသည်။သူလဲ နို့ကို အားနဲ့စို့ရင်း စအိုထဲကလက်ညှိုးတချောင်းလုံးဝင်နေသည်ကို ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်ခပ်သွက်သွက်လုပ်နေသည်။အိတုံလဲ အဖုတ်ထဲက လီးကို တရစပ်ညှစ်လာရင်း စအိုထဲကလက်ကိုလဲ ညှစ်လာသည်။
”အာ့ ပြီးပြီး ကိုမင်း တုံတုံ ပြီးပြီဟား ရှီး ကောင်းလိုက်တာကွာ ဟား”အားရပါးရဆောင့်ရင်းနဲ့ သူ့အပေါ်ကို အရုပ်ကြိုးပြတ်ပြိုကျလာသည်။မာရသွန်အပြေးသမားတယောက်လိုပင် မောဟိုက်ကာနေပြီးပါးစပ်မှလဲ ညည်းနေသည်။လက်တွေက သူ့ကို တင်းကြပ်စွာဖက်ထားသည်။သူလဲ အိတုံကျောပြင်ကို အသာပွတ်သပ်ပေးပြီး နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အမောပြောလောက်ခါမှ
”အိတုံ ကိုမင်း မပြီးသေးဘူး”
”ဟင် တကယ်လား ဟင့် သူက အားကိုကြီးလွန်းပါတယ် တကယ်တည်း”
”ကိုမင်းကို ကုန်းပေး”
အိတုံလဲ သူခိုင်းသည့်အတိုင်း သူ့အပေါ်ကနေအသာထလိုက်တော့ အဖုတ်ထဲမှ လီးက ကျွတ်သွားပြီး အရည်တွေက အောက်သို့ကျလာသည်။သူမလဲ ထမိန်တထည်ကိုယူကာ သုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင်အသာကုန်းပေးလိုက်သည်။သူ့ဘဲနှင့် လုပ်နေကြမို့ထင်သည် အချိုးတကျရှိသည်။သူသိပ်ပြင်ပေးစရာမလို။သူလဲ ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့ကိုဖင်ပေးပြီးကုန်းနေတဲ့ ခယ်မကို မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲ တွင်တမျိုးဖြစ်သွားကာ အိတုံ ဖင်ကို ဖြန်းခနဲ့ ရိုက်လိုက်သည်။
”အ့ ဘာလုပ်တာလဲ ကိုမင်းနာတယ်”
သူလဲ ဘာမှမပြော။ခပ်ဆက်ဆက်ရိုက်လိုက်ပြန်သည်။လေးငါးချက် ဆက်တိုက်ရိုက်လိုက်တော့ ဖြူဝင်းသောတင်ပါးနှစ်ဖက်က လက်းငါးချောင်းရာကြီးနီရဲနေသည်။မျက်ရည်တွေလဲ ဝဲကာ ငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်နေသည်။
”နာလို့လား”
”နာတာပေါ့ကိုမင်းကလဲ အရမ်းရိုက်တာပဲ သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း”
”အိတုံဖင်လေးက လှလို့ရိုက်မိတာ။ဖင်ပေါက်လေးကလဲ ချစ်စရာလေး လုပ်ချင်စရာကွာ”
”အာ ကိုမင်းနော် မညစ်ပတ်နဲ့ ဖင်တော့မလုပ်နဲ့တော့ တခါမှမခံဘူးဘူး”
သူလဲ ဖင်ကိုရိုက်ရင်း ”မလုပ်ပါဘူး နောက်မှ”
ပြောရင်းသူအိတုံနောက်ဖက်တွင် အသာဝင်လိုက်ရငး် ဖင်ကို ဖြဲကာ စအိုကိုတံတွေးထွေးလိုက်ရင်း လီးကိုအဖုတ်ဝကိုတေ့ကာ ခပ်ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်သည်။
”ဟ့ အာ့ အာ့ ကိုမင်းရယ် ”
သူလဲ ဖင်ကို ဖျန်းခနဲ ရိုက်လိုက်ရင်းမေးလိုက်ရာ အိတုံက
”မနာပါဘူး တမျိုးဖြစ်သွားလို့ ဖင်ကိုအရမ်းရိုက်တာပဲကွာ။ဖင်က ပုတ်တော့မယ် ဟင့်”
သူလဲ လိးကိုအဆုံးထိထည့်လိုက်ပြီး တစ်ဝက်ခန့်ပြန်ထုတ်ကာခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။

အိတုံကတခါအော်တိုင်း သူဖင်ကိုတစ်ချက်ရိုက်ကာ မေးသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိတုံလဲ ဖင်ရိုက်ခံရတာကို နှစ်ခြိုက်လာသည်ထင်သည်။နာသည်ဟုမပြောတော့ပဲ ရမက်သံကပါလာသည်။သူလိုချင်သည်ကလဲ ဒါပင်။သူ တခါတလေကျရင် အဲလိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံချင်သည်။သူ့မိန်းမကျတော့မရပေ။သူလဲ သူ့မိန်းမကျ မလုပ်ချင် မလုပ်ရက်တာလဲပါသည်။ကိုယ်ချစ်လို့ယူထားတာကိုး။ခယ်မကျတော့ သူစိတ်ထဲက ရှိတဲ့အတိုင်းကို လုပ်လိုက်သည်။ခယ်မဆိုတဲ့အသိကလဲပါနေသည်။သူအိတုံ ဖင်ကိုရိုက်လိုက်ဆောင့်လိုက် စအိုကို ကလိလိုက်နဲ့ အိတုံလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပြန်သည်။ဖင်ရိုက်ခံရတာကိုနှစ်ခြိုက်လာသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းတစ်ခါရိုက်ခံရတိုင်း စိတ်က ဆစ်ခနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီးစွဲလန်းလာသည်။စအိုကလဲ တစ်စို့စို့နဲ့ အရသာတမျိုးပေးလာသည်။ကိုမင်းကလဲ တရစပ်ဆောင့်လိုက် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်ရိုက်လိုက်လုပ်နေလေသူမအတွက် အရသာပေးလေဖြစ်နေသည်။သူဘဲနှင့်တုန်းက အဲ့လိုမခံစားဘူးချေ။သူ့ရည်းစားလဲ လူငယ်တယောက်ပေမို့ နည်းပေါင်းစုံသူနှင့်လုပ်ဖူးပေမယ့် ကိုမင်းလောက် အရသာမပေးစွမ်းနိုင်။တခုခုလိုနေသလို။ခုကိုမင်းနဲ့ တွေ့မှ သူမလိုအပ်နေတာကိုရလိုက်သလိုပင်။သူမလဲ မရှက်တော့ပေ။ပါးစပ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုဆောင့်ခိုင်းလိုက် သည်။
နေမင်းလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ အိတုံကို အထဲမှာပြီးရမလားမေးရာ ခေါင်းညိမ့်တာမို့ သူလဲ ဖင်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဆက်ဆက်လေးငါးချက်ရိုက်ကာ ဖင်ကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ဖြဲလိုက်ရင် နောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုဆောင့်ချလိုက်သည်။သူ့ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အိတုံခမျာ လှိုင်းထန်နေတဲ့ကြားက လှေငယ်လိုပင် လှူးလွန့်နေသည်။သရီးစတပ်ကေ ဆံပင်တွေက ဝဲခါနေရင် းပါးစပ်ကလဲ တအားအားနဲ့အော်နေသည်။ဆောင့်ချက်တွေကြာလာသည်နှင့် အမျှ သူရော အိတုံပါ ပြီးချင်လာသည်။သူလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းမနားတမ်းဆောင့်ချလိုက်ရာ အိတုံပြီးသွားသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းပြီးသွားသည်ထင်သည်။လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကိုတင်းနေအောင်ချေမွရင်း ပါးစပ်က အားခနဲ အားခနဲ့အော်နေကာ သူလီးကို ဖြစ်ညှစ်နေသည်။သူလဲ လီးကိုတဆုံးထုတ်ကာ တဆုံးဆောင့်ထည့်ကိုလေးငါးချက်လုပ်လိုက်ရင်း သုတ်ရည်တွေက အဖုတ်ထဲသို့ အရှိန်ထိုးဝင်သွားကာ ပြီးသွားသည်။နှစ်ယောက်သားဘေးတိုက်လှဲချလိုက်ရင်း အမောဖြေရင်း အိတုံနို့တွေကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားသည်။အိတုံလဲ သူ့ကိုနောက်ပြန်သိုင်းဖက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို နမ်းလိုက်သည်။အတော်လေးကြာတော့ အိတုံက သူ့ကို အသာဖယ်ကာ အိမ်သာထဲ ဝင်သွားသည်။သူလဲ နောက်ကနေ လိုက်ဝင်သွားရာ
”ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲ လို့ ဒီမှာသနိ့ရှင်းရေးလုပ်မလို့”
”ကိုလဲ လုပ်မယ်”ပြောကာ ရေပန်းကိုယူပြီး အိတုံကိုဆေးပေးလိုက်သည်။အိတုံလဲ သူ့လီးကိုဆေးပေးသည်။ဆေးနေရင် ဟင့်သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးဒါကြောင့်မမ စွဲနေတာနေမှာပြောရင်းစသည်။သူလဲ ညည်းရောမကြိုက်ဘူးလားမေးရာ မကြိုက်ပါဘူးပြောပြီးရီနေသည်။နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲမျာ ရေအတူချိုးလိုက်သည်။ရေချိုးပြီး အဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ထွက်ကာ စားသောက် လည်ပတ်ပြီး ညကိုးနာရီကျော်တော့ ဟိုတယ်သို်ပြန်လာကြသည်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား လိုးကြပြန်သည်။အပေးအယူမျှသည်မို့ လုပ်ရတာကောင်းသည်။လုပ်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ပျော်သွားကြသည်။မနက်အိပ်ရာကနိုးတော့ လင်းဆွဲလေးပြောကာ လုပ်ကြပြန်သည်။ပြီးတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အိတုံကိုကျောင်းလိုက်ပို့ပြီးသူလဲအလုပ်ထဲ ပြန်သွားလိုက်သည်။ညနေကျ အိတုံကိုခေါ်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာ လုပ်ကြသည်။နောက်ရက်မနက်တော့ အိတုံအဝတ်အစားအိတ်တွေယုကာ အဆောင်သို့လိုက်ပို့ပေးပြီး သူလဲ အလုပ်ထဲသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။ညဖက်တွင်နှစ်ယောက်သား လိုင်းပေါ်မှာ စကားပြောဖြစ်သည်။သူလဲ မိန်းမနဲ့ သမီးဆီ ဖုန်းဆက်လိုက် အိတုံနဲ့ ချက်လိုက်လုပ်နေရသည်။အလုပ်ကိုလဲ မလစ်ဟင်းရအောင်ဂရုစိုက်ရသည်။တစ်ပတ်ကို နှစ်ခါတော့ အိတုံနဲ့ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။လုပ်သည့်အခါတိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံသည်။အိတုံကလဲ နောက်ပိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုတက်လာသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ရတာကိုသဘောကျကြောင်းပြောတာမို့ သူ့အတွက်အကြိုက်ပင်။
အိတုံရောက်ပြီးတစ်လခွဲကျော်ကျော်လောက်တွင် သူ့မိန်းမနဲ့သမီးက သူဆီအလည်လာတာမို့ သူတို့နှစ်ယောက် ပုံမှန်တိုင်းဆက်ဆံရသည်။မိန်းမနဲ့ သမီးက ဆယ့်ငါးရက်လောက်နေသည်။နေသည့်ကာလတလျှောက် သူ့အတွက်သုခဘုံလေးပင်။သမီးရဲ့တွက်တီးတွက်တာအသံလေးတွေက သူ့အတွက်အားဖြစ်စေသလို မိန်းမရဲ့ ပြုစုကြင်နာမှုတွေက သူ့အတွက် ခွန်အားတိုးပွားရသည်။ပြန်ခါနီးညမှာတော့ လင်မယားနှစ်ယောက်သား အတိုးချကာ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။သူမိန်းမကို နောက်ပေါက်တောင်းတာ တော်တော်နဲ့မပေးပေ။နောက်ပိုင်းသူမရမကတောင်းလွန်းလို့ပေးသည်။သူလုပ်ခွင့်ရပေမယ့် နောက်ရက်မှာနာလို့သူ့ကိုအပြစ်ပေးသည့်အနေနဲ့ တစ်လလောက် မပေးတော့။မိန်းမက ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံရတာကိုမနှစ်သက်။အရှက်ကကြီးသည်။နောက်ပိုင်းတွင်မှ ကိုတုံးလုံချွတ်နဲ့ သူလုပ်ခွင့်ရသည်။အိမိထောင်ကျကာစက ဘယ်လိုမှစည်းရုံးလို့မရ။သူ့ကိုချစ်လွန်းလို့သာ လိုက်လျောခဲ့ပေမယ့် အရှက်ကသည်းသည်။စလို့မရ။သူ့လီးကိုတော်တော်နဲ့ စုပ်ခိုင်းလို့မရ။သူစိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ သင်ပြပေးတာကြောင့်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူလိုချင်တဲ့အနေအထားရောက်လာရသည်။နောက်ပိုင်းတွင်းအပေးအယူမျှလာသည်။နောက်ပေါက်ကိုတခါပေးပြီးကတည်းကတော်တော်နဲ့မပေးတော့။သူစိတ်ပါလွန်းမကပါမှသာ ပေးသည်။ဘာပဲပြောပြော သူ့ သူ့မိန်းမကိုအတော်ချစ်သည်။သူ့မိန်းမကလဲ သူ့ကိုအရမ်းချစ်ကာ သစ္စာရှိသည်။သူတို့အိမ်ထောင်သက် ခြောက်နှစ်ကျော်အတွင်း စကားအကြီးအကျယ်မများဘူး။မိန်းမက သူ့ကို အစစအားကိုးယုံကြည်သည်။သူတို့အိမ်ထောင်ရေးမှာ အိမ်ဆည်းလည်းလေး သမီးကလေးဝင်လာတော့ ပိုတောင်ဆိုးသည်။သမီးက သူ့ကိုအရမ်းချစ်သလို ချွဲလဲ ချွဲတာမို့ သူလဲ သမီးအတွက်ဘာပူုဆာဆာပင်။သမီးကနောက်နှစ်ဆို ကျောင်းတက်ရတော့မည်။မိန်းမနဲ့သမီးပြန်သွားတော့ သူ့ရင်ထဲ ဟာတာတာဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်။မိန်းမကလဲ ကားထွက်ကာနီးတော့ မျက်ရည်အဝဲသား။သမီးကလဲ တူတူပင်။ကားဂိတ်သို့အိတုံပါ သူ့အမကို လိုက်ပို့လေသည်။ကထွက်သွားတော့ အိတုံကို အဆောင်လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။
နောက်တပတ်ကျတော့ အိတုံနဲ့ ပြန်ချိန်းတွေ့ကာ လုပ်ဖြစ်ကြပြန်သည်။အိတုံလဲ ပလွေပေးတာအတော့ကို ကျွမ်းကျင်လာသည်။သူတခါတလေ အိတုံပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးတက်သည်။သူလဲ အိတုံကို လက်နဲ့ပြီးအောင်လုပ်ပေးတက်သည်။နောက်ပေါက်ကိုတော့ မလုပ်သေး။အိတုံကလဲ ကြောက်နေတာပါမည်။ကြောက်မည့်သာကြောက်တာ သူ အိတုံရဲ့ စအိုကို ချဲ့ချဲ့ပေးတာလက်နှစ်ချောင်းကအသားလေးဝင်သည်။သူတို့နှစ်ယောက်ဆက်ဆံရေးက လင်မယားတွေထက်ပင် ပွင့်လင်းသည်။တခါတလေ အိတုံကို ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပွတ်ခိုင်းပြီး သူကရှေ့ကနေ ဂွင်းထုသည်။အိတုံကလဲ ပြောပါသည်။သူနဲ့ကျမှဘာဖြစ်မှန်းကိုမသိ အရှက်ကိုမရှိတော့ဘူးဟု။သူတို့လင်မယားလုပ်တုန်းက သူချောင်းကြည့်ကတည်းက သူ့ကိုစိတ်ဝင်စားသွားမိသ ည်လို့ပြောသည်။သူ့ဘဲလီးက သူ့လောက်မကြီး သူ့လိုလဲ ခပ်ကြာကြာမလုပ်နိုင်ကြောင်းပြောသည်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိတုံလဲ စာတမ်းပြုစုတာပြီးကာ ပြန်ရတော့မည်။ပြန်ခါနီးရက်တွင် ဟိုတယ်တွင် ညလုံးပေါက်ကို လိုးကြသည်။နည်းမျိုးစုံးအောင်ကို လုပ်သည်။အိတုံက သူ့ရဲ့ sex slaveဖြစ်မှန်းမသိဖြစ်နေသည်။သူခိုင်းသမျှအကုန်လုပ်သည်။ သူမရဲ့ ရည်းစားကလဲ ပြန်လာခါနီးပြီ။ပြန်ရောက်ရင် ယူကြတော့မည်ပြောသည်။မယူခင်တစ်ခါလောက်တွေ့ချင်တယ်ဟု သူ့ကိုပြောသည်။သူကလဲ အချိန်ရရင်လာတွေ့မယ် အဲ့ကျရင် ဖင်ပါချမယ်ပြောတော့ သူမကလက်သင့်ခံသည်။နောက်ရက်မှာ သူအိတုံကို ရန်ကုန်ကားပေါ်သို့တက်ပေးလိုက်သည်။အိတုံလဲ ပြန်သွားရော သူလဲ ငတ်သွားသည်ပြောရမည်။အလုပ်ကိုသာအာရုံစိုက်ကာ လုပ်နေသည်။ညဖက်တွင် မိန်းမနဲ့ သမီးနဲ့ ဖုန်းပြော video callနဲ့ပြောလိုက် အိတုံနဲ့ ချက်လိုက် အချိန်ဖြုန်းနေရသည်။
ဒီလိုနဲ့ နောက်ပိုင်းတွင် သူလဲအလုပ်တွေကရှုပ် အိတုံကလဲ သူ့ရည်းစား ပြန်ရောက်လာပြီး မင်္ဂလာဆောင်ရန်အတွက်အလုပ်တွေက ရှုပ်နေသဖြင့် အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားရသည်။ တောင်းသောနေ့တွင် မိန်းမက သွားလိုက်သေးသည်လို့ပြောသည်။နောက်နှစ်လလောက်ကြရင် မင်္ဂလာရက်သတ်မှတ်ထားသည်ဟုပြောသည်။သူ့စိတ်ထဲတွင် နှမြောသလိုတော့ဖြစ်သွားမိပေမယ့် သူနဲ့မှသက်ဆိုင်မှုမရှိတာ။အတူရှိနေတုန်းက အားရအောင်လုပ်ခဲ့ရပြီးပြီမို့ ကျေနပ်သင့်သည်လို့ သူ့ဟာသူပြောရသည်။သူအိတုံနဲ့ အတူရှိနေစဉ်က အိတုံဖင်ကို မလုပ်လိုက်ရတာကိုတော့ မကျေမနပ်ဖြစ်မိသား။ဒါလဲ သူ့ညံ့ဖျင်းမှုမဟုတ်လား။ခုမှလွတ်တဲ့ငါးကြီးမနေချင်တော့တာမို့ အလုပ်ကိုသာအာရုံစိုက်ကာလုပ်နေလိုက်သည်။
ဒီလိုနဲ့သူလဲ ပြန်ပြောင်းရခါနီးပြီ။သူ့ရဲ့အလုပ်တွေကလဲ ပြီးသွားပြီမို့ ရုံးချုပ်ကပြန်ခေါ်တော့မည်။မိန်းမနဲ့သမီးကလဲ သူပြန်လာခါနီးပြီမို့ အရမ်းပျော်နေသလို သူလဲ ပျော်မိသည်။သူ့ဆရာသမားကတော့ ပြောသည်။အလုပ်ကို ပြန်ခါနီးပြီဆိုပြီး ပြီးပြီရောမလုပ်ဖို့နဲ့ အရင်တိုင်းကြိုးစားလုပ်ဖို့ လူကြီးတွေက ရာထူးတိုးပေးဖို့ လုပ်နေသည်ဆိုခြင်းကြောင့် အပျော်ပေါ်အပျော်ဆင့်ရပြန်သည်။ဒီလိုနဲ့ သူပြန်ပြောင်းရခါနီးရက်နှစ်ဆယ်ခန့်အလိုလောက်မှာ အိတုံကသူ့ဆီဖုန်းဆက်လာသည်။နောက်လဆိုရင် သူမင်္ဂလာဆောင်ရတော့မှာမို့ သူနဲ့တွေ့ချင်မိကြောင်းပြောသည်။သူလဲ တွေ့ချင်မိသေးသား။ပြီးတော့ သူလဲ အလုပ်ကိစ္စနှင့် ရန်ကုန်သို့ တစ်ပတ်ခန့်သွားရဦးမည်မို့ အဆင်ပြေသည်။ဒါကြောင့်သူက အိတုံကို ရည်းစားမရှိဘူးလားမေးရာ သူ့ကောင်လေးက အလုပ်နဲ့ စင်ကာပူသို့ သွားကြောင်း၊ နောက်လဆန်းမှ ပြန်လာမှာဖြစ်ကြောင်းပြောသည်။ဒါနဲ့သူလဲ သူလာနိုင်မည့်ရက်ကို ပြောကာ အဆင်ပြေနိုင်လားမေးရာ အိတုံက အိုကေတယ်ပြောတာနဲ့ သူတို့တွေ့နိုင်မယ့်ရက်ကို ညှိကာချိန်းလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူလဲအိတုံကို ဒီတစ်ခါတွေ့ရင် နောက်ပေါက်ကိုလုပ်ချင်တယ်လို့ပြောထားလိုက်သည်။
ဒီလိုနဲ့ သူလဲ ရန်ကုန်တွင်လုပ်ရမည့် ကိစ္စများအတွက် ယူစရာရှိတဲ့စာရွက်စာတမ်း မှတ်တမ်းများကိုယူကာ ရုံးက ကားနှင့်ပင် ရန်ကုန်သို့ တယောက်တည်းဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။ရန်ကုန်ရောက်တော့ ကုမ္ပဏီက စီစဉ်ပေးထားသည့် ဟိုတယ်မှာပင်တည်းလိုက်သည်။နောက်ရက်တွင် သူ့အလုပ်ကိစ္စများအတွက် လုပ်စရာရှိတာတွေလုပ် တွေ့စရာရှိသည့် လူများနှင့်တွေ့လိုက်သည်။အလုပ်ကိစ္စက ထင်ထားသည်ထက်ပိုပြီးအဆင်ပြေချောမွေ့သည်။ညဖက်ဟိုတယ်ပြန်ရောက်တော့ သု့ဆရာသမားဆီကိုဖုန်းဆက်ကာ အစီရင်ခံလိုက်သည်။ဆရာသမားက မနက်ကျရင် တရားဝင်သတင်းပို့ရန်နှင့် လူကြီးဆီတိုက်ရိုက်ဖုန်းဆက်ကာ အရင်အတင်းပို့ဖို့ပြောတာနဲ့ လူကြီးဆီကို ဖုန်းဆက်သတင်းပို့ရသည်။နောက်ရက်တွင် ရုံးကို တရားဝင်ကြေးနန်းပို့ကာ မပြီးပြတ်သေးတာကို ဆက်လုပ်ရပြန်သည်။နေ့လည်သုံးနာရီလောက်တွင် အရေးတကြီးလုပ်စရာကိစ္စများ ပြီးပြတ်သွားပြီ။ကျန်တဲ့အလုပ်ကတော့ မလုပ်လဲရ လုပ်လဲရ အလုပ်တွေမို့ အေးဆေးဖြစ်ကာနားလို့ရပြီ။သူကုမ္ပဏီကိုတော့ နောက်သုံးရက်နေရင် ပြန်မယ်လို့ပြောထားသည်။ပြီးသူအိတုံဆီသို့ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။မနက်ဖြန်တွေ့ရအောင်ဟု။အိတုံကလဲ အိုကေဟုပြောသည်။သူလဲ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကာ ခဏနားကာ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ဘုရားသို့ သွားကာ ဘုရားရှိခိုးလိုက်သည်။ညနေစာကိုတော့ကုမ္ပဏီက လိုက်ကျွေးသည်။ပြီးKTVသို့ခရီးဆက်ကြပြန်သည်။ညဆယ့်နှစ်ကျော်မှ ပြန်လာကာ အိပ်လိုက်သည်။မနက် ခြောက်နာရီကျော်တော့ အိတုံက သူ့ဆီဖုန်းဆက်သည်။သူရေချိုးပြီးရင် ဆူးလေသို့ထွက်လာကာ ဆူးလေမှာစောင့်နေမယ်လာခေါ်ပေးဖို့ပြောသည်။သူလဲ အိုကေလို့ပြောပြီး အိပ်ရာမှထကာ မျက်နှာသစ်ရေချိုး အဝတ်လဲကာ မနက်စာ စားရင်းစောင့်နေလိုက်သည်။ခုနှစ်နာရီကျော်တော့ အိတုံက ဖုန်းဆက်ကာ သူရောက်တော့မည်ဟုပြောသည်။သူလဲ ကားယူကာ ဆူးလေဖက်သို့ထွက်လာလိုက်သည်။ဆူးလေရောက်တော့ အဝါဖျော့ဖျော့ အပျော့စား ဝမ်းဆက်အကြပ်ဝတ်ထားကာ လှနေသော အိတုံကိုတွေ့လိုက်ရသည်။သူလဲ အိတုံကိုလှမ်းခေါ်လိုက်ကာ ကားပေါ်ရောက်တော့
”အိတုံ ဘာစားပြီးပြီလဲ”
”ဘာမှမစားရသေးဘူး ရေချိုးပြီးတာနဲ့တန်းထွက်လာတာ”
”အဆောင်ကိုဘယ်လိုပြောခဲ့လဲ”
”ဘာမှမပြောခဲ့ဘူး။သူငယ်ချင်းတွေဆီသွားမလို့ဆိုပြီးပြောခဲ့တယ်”
သူလဲဘာမှဆက်မမေးတော့ပဲ မနက်စာစားရန်ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့မောင်းသွားလိုက်သည်။ဆိုင်ရောက်တော့ ကားကိုပါကင်ထိုးကာ သော့ပိတ်ပြီးနှစ်ယောက်သားဆိုင်ထဲသို့ဝင်လာလိုက်သည်။ဆိုင်ထဲရောက်တော့ ချောင်ကျကျနေရာတွင်ထိုင်လိုက်ပြီးအိတုံအတွက်မနက်စာကိုမှာပေးလိုက်သည်။သူကစားပြီးပြီမို့ဆေးလိပ်ပဲသောက်နေလိုက်သည်။စားနေရင်းနဲ့ သူလဲ အိတုံကို သူ့ကောင်လေးအကြောင်းမေးနေသည်။သူ့ကောင်လေးက နိုင်ငံခြားဖက်စပ်ကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင်အလုပ်လုပ်နေသည်ဟုပြောသည်။လစာကောင်းသည်လို့ပြောသည်။သူလဲ အဲ့ကုမ္ပဏီတွင်အလုပ်ဝင်ဖြစ်မည်ဟုပြောသည်။သူတို့တာမွေဖက်တွင် တိုက်ခန်းတစ်ခုငှါးပြီး ယူပြီးသည့်နောက်တွင်နေမည်လို့ပြောသည်။စကားပြောရင်းနဲ့ စားလို့ပြီးသောအခါတွင် ပိုက်ဆံရှင်းကာ ပြန်ထွက်လာကြသည်။သူ့အရှေ့ကသွားနေသေးအိတုံကိုကြည့်ရင်းနဲ့ ထမိန်စကပ် အကြပ်အောက်ကလှုပ်ခါနေသောတင်သားလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေကိုမြင်တော့ သူ့စိတ်က ထန်လာရသည်။မင်္ဂလာမဆောင်ခင် ခယ်မရဲ့ဖင်ကိုလုပ်ရတော့မည်မို့ သူ့အောက်က ညီလေးကထလာရသည်။ကားပေါ်ရောက်တော့ ဟိုတယ်ဆီကိုတန်းမောင်းလာသည်။ကားလမ်းတွေက ကြပ်နေတာမို့ သတိထားမောင်းရသည်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူ့အခန်းဆီကိုတန်းသွားလိုက်သည်။အခနိးထဲရောက်တော့ အခန်းတံခါးလောချ်ချကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက အအေးဘူးထုတ်ကာအိတုံကိုပေးတော့ မသောက်ချင်တော့ဘူးပြောတာနဲ့ ပြန်ထည့်ထားလိုက်သည်။အိတုံလဲ ပါလာတဲ့အိတ်ကို စားပွဲပေါ်တွင်တင်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်ကာ သူ့ကိုကြည့်နေသည်။သူလဲ ကုလားထိုင်ပေါ်တွင်ထိုင်ကာ အိတုံကို
”အိတုံ ကို့်ကိုသတိမရဘူးလား မှန်မှန်ပြောနော်”
”ရတယ်။ကိုမင်းကို သတိရလို့တွေ့ချင်တယ်ပြောတာပေါ့ကိုမင်းကလဲ။နောက်ဆို ဒီလိုတွေ့ရတော့မှာမှမဟုတ်တာ”
”အဲလိုဆိုရင် ခုတွေ့တဲ့အချိန် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလုပ်ကြမယ်လေ။အိတုံရဲ့ နောပ်ပေါက်ကို ကို လုပ်မယ်နော် ဒီတစ်ခါတော့ မငြင်းနဲ့တော့။ငြင်းလဲ ကိုကတော့ ရအောင်လုပ်မှာ ဟဲဟဲ”
”ကိုမင်းသဘောပါဆိုမှ ကိုမင်းကလဲ။ဒါပဲနော် အရမ်းကြီးနာအောင်မလုပ်နဲ့။တုံကြောက်တယ်”
”ဟုတ်ပါပြီဗျာ”ပြောရင်း သူအိတုံဆီကို ထသွားကာ အိတုံကို ထခိုင်းလိုက်ပြီးဖက်လိုက်သည်။ပြီးတော့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အိတုံရဲ့ ဖင်တွေကိုပွတ်သပ်ရင်းဖြစ်ညှစ်လိုက် ပင်တီကြိုးကိုဆွဲလိုက်လုပ်နေရင်း
”ကို အိတုံကို ကုန်းခိုင်းပြီးဖင်ကိုဖြဲ ပြီးနောက်ပေါက်ကို အားရပါးရလိုးချင်နေတာ”
”ဟင့် ကိုမင်းကလဲ နားရှက်စရာကြီးကွာ”
”ဘာရှက်စရာရှိလဲ ကိုတို့နှစ်ယောက်ပဲရှိတာ။နောက်ဆို ဒီလိုမျိုးကြုံရဖို့ဆိုတာ မလွယ်တော့ဘူး”
”ဟုတ်ပါတယ်။အဲ့ဒါကြောင့် တုံက ကိုမင်းအကြိုက်ကို လိုက်လျောမယ်လို့ပြောတာပေါ့”
”ကဲ အိတုံ ကို့လီးကို စုပ်ပေးစမ်းကွာ”
အိတုံလဲ သူ့အကျႌကိုချွတ်စွပ်ကျယ်ပါချွတ်လိုက်သည်။ပြီးသူ့ပုဆိုုးကိုချွတ်ကာ အတွင်းခံကို ပါချွတ်လိုက်ရာ သူ့ရဲ့ အောင်မြင်လှတဲ့ လီးကြီးက အနှောင်အဖွဲ့ မှလွတ်သွားသလိုငေါက်ကနဲ့ ဖြစ်သွားသည်။
”အမလေး ကြောက်စရာကြီး သူ့ဟာကြီးက ဘယ်ချိန်ကတည်းက ငတ်နေလဲမသိဘူး။ဟင့် စားရတဲ့ကလေးငတ်တယ်ဆိုတာ ခိခိ”ပြောရင်းနဲ့ အိတုံပါးစပ်ကို ဟကာ လီးကိုငုံလိုက်သည်။လီးထိပ်ကို လျှာလေးနဲ့ တို့ကာလျက်လိုက် လီးတစ်ခုလုံးကို ပါစပ်ထဲထိထည့်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။သူလဲ အိတုံ ဆံပင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်းစုကိုင်ကာ ခါးကိုကော့ကော့ပေးလိုက်သည်။တော်တော်လေးကြာတော့ ကုတင်စွန်းပေါ်ကိုခေါင်းကိုတင်ကာ အိတုံနှုတ်ခမ်းကို စူထားခိုင်းကာ လီးနဲ့ ပါးစပ်ကို လိုးလိုက်သည်။အိတုံကလဲ သွားတွေနဲ့ မခြစ်မိအောင် လုပ်ပေးသည်။ခဏကြာတော့ လီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ကာ အိတုံ အကျႌ ကိုချွတ်လိုက်ပြီး ထမိန်စကပ်ကိုပါ ချွတ်လိုက်သည်။ဘရာ အနီလေးနဲ့ ပင်တီအနီလေးသာကျန်တော့သည်။ပင်တီက စိုကာ ကွက်နေသည်။
”ဟ ဘယ်တုန်းက အရည်တွေထွက်လာတာလဲ အိတုံ”
”ကိုမင်းလီးကိုစုပ်ရင်းနဲ့”
”ကြိုက်လား လီးစုပ်ရတာ”
”အင်း”သူလဲ ဘရာကိုချွတ်ကာ နို့တွေကို စို့လိုက်သည်။အိတုံလက်ကို ကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ရာ အိတုံလဲ ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်ကိုပွတ်လိုက်အစေ့ကို ချေလိုက်လုပ်နေသည်။ခဏနေတော့ အိတုံပါးစပ်က တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်လာပြီး ပေါင်က စုလိုက်ကားလိုက်ဖြစ်လာသည်။သူလဲ နို့စို့နေရာမှအသာထကာ ပက်တီကိုချွတ်လိုုက်သည်။ပေါင်နှစ်ချောင်းကို မြှောက်ကာ အိတုံလက်တွေနဲ့ချိတ်ခိုင်းပြီးအဖုတ်ကိုဖြဲခိုင်းလိုက်သည်။အဖုတ်ဝမှာအရည်တွေနဲ့ စိုနေသည်။သူလဲ အစေ့ကိုလက်နဲ့ကလော်လိုက်ပြီးကလိလိုက်ရာ အိတုံ ပါးစပ်မှ အဖျားတက်သလိုညည်းရင်းဖင်က မြှောက်တက်သွားသည်။ကျန်လက်တဖက်က အဖုတ်ထဲသို့ထည့်ကာ ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်လုပ်နေသည်။အရည်တွေကရွှဲလာတာမို့ လက်တစ်ချောင်းကနေ နှစ်ချောင်းနှစ်ချောင်းကနေသုံးချောင်းပူးကာသွင်းထုတ်လုပ်နေသည်။အစေ့ကိုလဲ ကလိနေသည်။အရည်တွေက အဖုတ်ကနေတဆင့်ဖင်ဝသို့စီးကျလာသည်။သူလဲအဖုတ်ထဲမှ လက်ကို ထုတ်ကာ စအိုဝကို လက်ခလယ်နဲ့ ဖိကာထည့်လိုက်သည်။အရည်တွေကလဲ ရွှဲနေတာမို့ လက်ခလယ်က ချောကနဲဝင်သွားသည်။ခပ်သွက်သွက်ကစားပေးလိုက်သည်။အိတုံလဲ တကိုယ်လုံးတုန်ကာပါးစပ်မှလဲ ညည်းနေသည်။သူလက်တစ်ချောင်းကနေထုတ်ကာ ဖင်ဝကို တံတွေးထွေးချလိုက်ရင်း လက်နှစ်ချောင်းပူးကာ ဖိထည့်လိုက်သည်။နည်းနည်းကြပ်နေသည်။သူအစေ့ကို ခပ်နာနာဖိချေကာဆွလိုက်ပြန်တော့ ဖင်ဝက ပွင့်သွားတာမို့ လက်နှစ်ချောင်းက တစ်ဝက်ထိဝင်သွားသည်။သူတံတွေထပ်ထွေးလိုက်ပြန်သည်။
”အာ့ ကိုမင်းဖြည်းဖြည်းနော် ဖင်က နာတယ် ဟင့်”
သူလဲ တစ်ဝက်လောက်ကို ခပ်သွက်သွက်သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေရင်း အစေ့ကို ကလိနေသည်။အိတုံလဲ အဖုတ်ကိုဖြဲထားရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့ကိုချေနေသည်။မျက်လုံးတွေက မှိတ်ကာ ပါးစပ်က အဆက်မပြတအော်ညည်းနေသည်။သူလဲ လက်နှစ်ချောင်းကို အဆုံးထိဝင်အောင်ဖိထည့်လိုကတော့ ဖင်က ညှစ်ထားပြန်တာမို့ အစေ့ကို ကလိလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ဖင်ထဲက လက်နှစ်ချောင်းကို လက်သင့်ခံလာတာမို့ သွင်းထုတ်က တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ချောလာသည်။
ကိုမင်း လုပ်ပေးတော့ကွာ အိတုံကို လုပ်ပေးတော့ မရတော့ဘူး အိတုံခံချင်နေပြီ…
သူလဲ မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကလိနေလိုက်သည်။ဖင်ဝကို တံတွေးထပ်ထွေးလိုက်ရင် အဖုတ်ကအရည်ကို လက်မှာသုတ်ကာ လက်နှစ်ချောင်းကနေ သုံးချောင်းစုကာ ဖင်ဝကိုဖိထည့်လိုကတော့
”အား နာတယ် နာတယ်ကိုမင်း အရမ်းနာတယ် အားရှီး”
”ဖင်ဝကို မရှုံထားနဲ့ ဖွင့်ထား လက်ကဖင်ကိုဖြဲပေးထား”အိတုံ လက်တွေက စအိုကို ဖြဲထားလိုက်ရင်းဖွင့်ပေးလိုက်သည်။သူလဲ စားပွဲပေါ်မှ ကွန်ဒုံးကိုဖောက်ကာ လက်သုံးချောင်းမှာစွပ်လိုက်ပြီး ကွန်ဒုံးကအရည်တွေကိုဖင်ဝကိုသုတ်လိုက် အဖုတ်ကအရည်တွေကို ဖင်ဝမှာလိမ်းလိုက်သည်။ဖင်ဝက အရည်တွေနဲ့ ရွှဲသွားပြီး သူလဲ ဖင်ဝကို ဖိကာထည့်လိက်ပြန်သည်။အရည်တွေနဲ့မို့ဖင်ထဲသို့ တစ်ထစ်ချင်းဝင်သွားသည်။အိတုံ မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့နေရင်း အံကိုကြိတ်ကာခံနေသည်။လက်သုံးချောင်းက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားသည်။သူလဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထုတ်ကာဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထည့်လိုက်သည်။လက်တစ်ဖက်ကလဲ အစေ့ကို ချေပေးနေသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိတုံလဲ ဖင်ဇိမ်ခံတက်လာပြီထင်သည်။ဖင်ကို အလိုက်သင့်ဖွင့်ပေးတက်လာသည်။
”ကိုမင်း အိတုံကို လိုးပေးပါတော့ ခံချင်နေပြီ”
”ကောင်းလား”
”ကောင်းတယ်အရမ်းကောင်းတယ်”
”ဘယ်ကကောင်းတာလဲ ခုက”
”အစေ့ကလဲ ကောင်းတယ်။ဖင်ထဲကလဲ အရမ်းကောင်းတယ်”
”ဖင်လိုးတာခံမှာမှတ်လား”
”အင်း ခံမယ် ဖင်ကိုလဲ လိုးပေးပါ။အဖုတ်ထဲကိုလဲ လိုးပေးပါတော့ ကိုမင်းရယ် အိတုန်အရမ်းခံချင်နေပြီ”
သူလဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အိတုံပို ဆွဲထူလိုက်ကာ
”ကဲ အိတုံ အပေါ်ကနေဆောင့်ပေး”
သူပက်လက်လှန်လိုက်သည်။အိတုံလဲ သူ့အပေါ်သို့ခွမည်လုပ်တော့
”ကိုယ့်ကိုကျောပေးလိုက်”
အိတုံလဲ သူ့ကိုကျောပေးကာ ပေါင်ကိုကားလိုက်ပြီး သူ့လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ဝတွင်တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။
”ဟ ကျွတ်ကျွတ် ကြီးလိုက်တာကိုမင်းကယ် အထဲမှာပြည့်ကျပ်သွားတာပဲ”
”ကြိုက်လား အဲလိုကြီးတာ”
”အင်းကြိုက်တယ် ဟာ့ အ့ အ့ အင့်အင့်”
”ဗျစ် ဗျစ် ဗွတ်ဗွတ်”
အိတုံအပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေးရင်း ပါးစပ်ကလဲ အသံစုံမည်နေသည်။အခန်းထဲမှာ အသံမျိုးစုံမည်နေသည်။သူလဲအောက်ကနေ အိတုံခါးကိုကိုင်ကာ အလိုက်သင့်ဆောင့်ပေးနေသည်။တော်တော်လေးကြာတော့ သူလဲ အိတုံကို သူ့ဖက်လှည့်ခိုင်းလိုက်သည်။အိတုံလဲ လီးတပ်ရက်နဲ့ လှည့်လာသည်။မျက်နှာကတော့ ရှုံ့မဲ့နေသည်။ပြီးတော့ ဆက်ဆောင့်နေသည်။သူလဲ အိတုံနို့တွေကိုချေပေးလိုက်သည်။အိတုံကို သူ့အပေါ်သို့ဆွဲမှောက်လိုက်ကာ နို့တွေကိုစို့ရင်းအောက်ကနေဆောင့်ပေးလိုက်သည်။လက်က ဖင်ထဲကိုနှိုက်နေလိုက်သည်။ဆောင့်ချက်တွေကြာလာတော့ အိတုံပြီးချင်လာသည်။သူလဲ ဆောင့်တာကို ရပ်လိုက်တော့ အိတုံအားမလိုအားမရဖြစ်ကာ အပေါ်ကနေဆောင့်လိုက်ရာ သူလဲ အိတုံကို ဖက်ကာ အိတုံကို လှဲချလိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
”ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲ လို့ ပြီးတော့မယ့်ဟာကိုကွာ ဟင့် ”
သူလဲ ဘာမှမပြောပဲ အိတုံပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်ပြီး အဖုတ်ဝကို လီးတေ်ကာ အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်ရာ အိတုံ အားခနဲအော်သွားရသည်။သူလဲ မနားတမ်းဆက်တိုက်ဆောင့်ချလိုက်သည်။အိတုံခမျာ အော်ညည်းသံနဲ့အတူ ပြီးသွားသည်။အပြီးကြီးပြီးတာမို့ထင်သည်။သူ့လီးကိုအားကုန်ညှစ်ထားရင်းသူ့ကိုသွေးရူးသွေးတန်းနဲ့အတင်းဖက်ထားသည်။ပါးစပ်ကလဲ ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိ။သူလဲ အလိုက်သက့်ငြိမ်နေလိုက်သည်။တော်တော်လေးကြာတော့ အိတုံကုတင်ပေါ်သို့ ပြန်ကျသွားသည်။
”ကောင်းလားအိတုံ”
”ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ်။ဒီလိုမခံစားရတာကြာပြီ။လူကိုနှုံးသွားတာပဲ။ကိုမင်းကအရမ်းလုပ်တက်တာပဲ”
”ဟိတ်ဇိမ်ခံမနေနဲ့ဦး။ကိုယ်မပြီးသေးဘူး ဖင်ချဦးမှာ အမောပြေရင်ထတော့”
”ဟင့် သူ့စိတ်ပြီးပဲ။ဒါပဲနော် အရမ်းကြီးနာအောင်မလုပ်နဲ့။သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ သူများဖင်ကွဲသွားမှ ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းဖြစ်နေမယ်”
”စိတ်ချပါ။မကွဲစေရဘူး။တော်ကြာမှ ဖင်ပဲချပေးပါဖြစ်နေမယ်ဟဲဟဲ”
သူလဲ အိတုံအဖုတ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်လိုက်ရာ အဖုတ်ထဲမှအရည်တွေက စီးကျလာသည်။သူလဲ အိတုံကို ကုတင်ပေါ်မှ ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ဖင်ကို ထောင်ပြီးကိုယ်ကိုဝပ်ထားခိုင်းလိုက်သည်။အဖုတ်ထဲကအရည်တွေနဲ့ ဖင်ဝကို သုတ်လိုက်သည်။ဖင်နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့တချက်ခြင်းခပ်ဆက်ဆက်ရိုက်လိုက်ရာ အိတုံပါးစပ်က တအားအားနဲ့ ညည်းနေသည်။သူ့ရိုက်ချက်တွေကြောင့် ဖြူသောတင်ပါးတွေကနီရဲလာသည်။သူလဲ အိတုံကို ဖင်ဖြဲခိုင်းလိုက်သည်။ပြီး ဖင်ဝကို လီးထိပ်နဲ့ အသာဖိကထောက်လိုက်ရင်း
”ဖင်ဝကို ရှုံမထားနဲ့ အလိုက်သင့် ဖွင့်ထား”
အိတုံလဲ ဖင်ဝကိုလျော့လိုက်ရာ သူလဲ လီးကိုအသာဖိထည့်လိုက်သည်။ခုန ဆွထားတဲ့အရှိန်ကြောင့်ရော အရည်တွေကရွှဲနေတာမို့ လီးထိပ်တစ်ခုလုံးက လျောခနဲ ဝင်သွားသည်။
”အာ့ ကျွတ်ကျွတ် ”
”နာလို့လား”
”မနာဘူး ရတယ်ကိုမင်း ထည့်ပါ”
အိတုံရဲ့ ဇကလဲမသေး။သူကလဲ နာနာကျင်ကျင်ကိုကြိုက်နှစ်သက်သူမို့ပင်။အဲ့လိုဖြစ်အောင်လဲ သူကအစဖော်ပေးခဲ့တာပင်။သူလဲ လီးကို ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ဖြေးဖြေးချင်း နှဲ့နှဲ့သွင်းလာရာ လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဝင်လာတော့ ဖင်ဝက တင်းခနဲရှုံသွားသည်။
”အ့ ကိုမင်းဖြည်းဖြည်း အရမ်းနာလို့ ဟင့်ဟင့် ကျွတ် ကျွတ်”
သူလဲ အသာရပ်ကာ အစေ့ကို ကုန်းပြီးကလိလိုက်သည်။လီးကိုဖြည်းညှင်းစွာထုတ်လိုက်သည်။
”အ့ ဟ ဟကျွတ်ကျွတ်”
သူဒစ်နားထိလောက်ထုတ်လိုက်ပြီး ရပ်ထားလိုက်သည်။အိတုံရဲ့စအိုကြွက်သားတွေက သူ့လီးကိုတင်းကျပ်စွာ ညှစ်ထားသည်။သူလဲ ကျောပြင်ကိုပွတ်လိုက်ပြီး အစေ့ကို ကလိပေးလိုက်သည်။ခဏကြာတော့ စအိုညှစ်အားကတဖြည်းဖြည်းလျော့လာတော့ သူဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။လီးတစ်ဝက်လောက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စအိုကြွက်သားတွေက လီးကြီးကိုလက်ခံလာသည်ဖင်သည်။အဝင်အထွက်က ချောမွေ့လာသည်။အိတုံလဲ နာကျင်သည့်ဖက်မှ ကောင်းမွန်ခြင်းကို ခံစားလာရသည်ထင်သည်။နာနာကျင်ကျင်ညည်းနေသည့်အသံက ပြောင်းလာကာ လိုချင်တက်မက်သည့်အသံကိုပြောင်းလာသည်။ဖင်ကို ဖြဲပေးထားတဲ့လက်တွေက ခပ်တင်းတင်းဖြစ်လာသည်။ဖင်က နောက်ကို မသိမသာ ဆောင့်ပေးလာလေသည်။သူလဲ ဖင်ဝကိုတံတွေးထွေးချလိုက်ပြီး လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထပ်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ခုနကလောက် မနာတော့သည်မို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးကအဆုံး
ုံထိ ဝင်သွားကာ ဖင်နဲ့ ဆီးခုံပူးကပ်သွားသည်။
”အိတုံ ဖင်ခံရတာကောင်းလား”
”ခုနက အရမ်းနာတယ်။ခုမနာတော့ဘူး။တစ်မျိုးပဲ။ခံနိုင်လာတော့ နာတာကိုကအရသာလေး။ကောင်းတယ်”
သူလဲ လီးကိုတစ်ဆုံးထုတ်လိုက်ရာ
”ဟ့အာ့အာ့ ဖြည်းဖြည်း ကိုမင်း နာတယ်”
သူလဲ ဖင်ထဲကို တစ်ရစ်ချင်းချော့ကာ လီးတစ်ဆုံးထည့်လိုက်သည်။ဖြည်းဖြည်းချင်းတစ်ဆုံးထုတ် တဆုံးထည့်ကာ အစေ့ကိုလဲ ကလိနေတာမို့ အဖုတ်ထဲကအရည်တွေကလဲ စီးကျကာနေသည်။
”ကိုမင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ပေးကြည့်လေ။တုံခံနိုင်လာပြီအရမ်းကြီးမဆောင့်နဲ့ဦး”
သူလဲ လီးကိုတစ်ဝက်လောက်ထုတ်ကာ ထည့်လိုက်ပြန်သည်။တစ်ဝက်ထုတ်ပြန်ထည့်ကို ခပ်ဆက်ဆက်လုပ်လိုက်ရာ
”အ အ အ ကျွတ်ကျွတ် ကိုမင်း အဟင့်ဟင့် ဘယ်လိုကြီးလဲကွာ တမျိုးကြီးပဲ လုပ်လုပ်”
သူလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စအိုကြွက်သားတွေက လီးကို လက်ခံလာပြီမို့ လီးတချောင်းလုံးထုတ် ပြန်ထည့်ကို ခပ်သွက်သွက်လုပ်ပေးလိုက်ရာအိတုံ ပါးစပ်မှ အော်သံတမျိုးလေးကိုကြားနေရသည်။ကောင်းလို့ အော်နေသည်မို့သူလဲ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
စအိုရဲ ကျဉ်းကြပ်တဲ့ညှစ်အားကြောင့် သူလဲ ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာသည်။လိုးရခဲတဲ့ ခယ်မရဲ့ အပျိုစင်ဖင်ပါကင်လေးကို အရင်ဆုံးလုပ်ခွင့်ရတာမို့ ဒီလောက်မြန်မြန်နဲ့ သူမပြီးချင်သေးပေ။ဒါကြောင့်သူစအိုထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရာ
”အာ ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲလို့ သူများကောင်းနေတဲ့ဟာကိုကွာ”
”ညောင်းလာလို့ကွာ။နေရာပြောင်းမလို့ ဒီလိုကုန်းကုန်းကွကွကြီးနဲ့ဆောင့်ရတာ ညောင်းလာလို့”ပြောရင်းသူကုတင်အောက်ကိုဆင်းလိုက်သည်။အိတုံလဲ မကျေမနပ်နဲ့သူ့ကိုကြည့်နေတာမို့ အိတုံကိုကုတင်စပ်ကိုခေါ်ကာ ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။အိတုံလဲ မကျေမနပ်နဲ့ မွေ့ရာပေါ်ဒူးထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။သူလဲ ဖင်နဲ့ လီးကို တစ်တန်းတည်းဖြစ်အောင်ပြင်လိုက်ပြီးပေါင်တွေကိုချဲကာ ပြင်လိုက်သည်။

ဖြူဝင်းတဲ့ဖင်ကို လက်နဲ့ ခပ်ဆက်ဆက်ရိုက်ချလိုက်ရင်း
”အိတုံ ဖင်ခံရတာကောင်းလား”
”အာ့ စပ်တယ်ကိုမင်းရဲ့ ဟင့် သူများသားသမီးကို ဖင်လဲချသေးတယ် ရိုက်လဲ ရိုက်တယ် မမနဲ့တိုင်မယ်အဟင့်”
”မေးနေတာဖြေလေ ဖင်ခံရတာကောင်းလား”
”ကောင်းပါတယ်ရှင့် ဖင်ခံလို့ကောင်းပါတယ် သူလိုးတာအရမ်းခံလို့ကောင်းပါတယ် ကဲကျေနပ်ပြီလား ဟင်း”
သူဖင်ကို ခပ်ဆက်ဆက်နဲ့တဖျန်းဖျန်းရိုက်လိုက်သည်။အိတုံလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရမက်တွေက ထန်လာသည်။နောက်ဆုံး
”ကိုမင်း လိုးပေးတောံကွာ ဖင်ကို ။အရမ်းခံချင်နေပြီလို့ ”
”ဖင်ကိုဖြဲပေးဦး”
အိတုံလဲ ဖင်ကိုဖြဲလိုက်ပြန်သည်။စအိုဝက ပြဲဟဟလေးပေါ်လာတော့ တံတွေးထွေးချလိုက်ရင်း လီးနဲ့တေ့လိုက်ပြီး ထည့်လိုက်သည်။ဖြည်းဖြည်းချင်းညှောင့်လိုးလေးလိုးနေရင်းနဲ့ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ဖြဲထားတဲ့လက်တွေကို ဖယ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကို ရိုက်လိုက် လုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်နေရာမှ ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ အိတုံလဲ အသည်းခိုက်အောင် ကောင်းလာသည်မို့ တအားအားနဲ့အော်ရင်းလိုးခိုင်းနေသည်။သူလဲဆောင့်ချက်တွေကြာလာသည်နဲ့အမျှ ပြီးချင်လာသည်။ဒါကြောင့် အိတုံတင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အားနဲ့ခပ်တင်းတင်းညှစ်ကိုင်လိုက်ရင်း အားကုန်ဆောင့်လိုက်သည်။အိတုံလဲ ပြီးချင်လာသည်မို့ စအိုကြွက်သားတွေက လီးကို ဖြစ်ညှစ်လာသည်။သူလဲ မညှာတော့ပဲ ဆောင့်ချလိုက်သည်။လီးတစ်ခုလုံးတောင့်တင်းလာကာ တကိုယ်လုံးမှအကြောတွေတင်းတောင့်လာပြီး သုတ်ရည်တွေက ဖင်ထဲကို တရှိန်ထိုး ပန်းထည့်လိုက်သည်။အိတုံရဲ့စအိုကလဲ လီးကို ဆက်တိုက်ညှစ်ထားသည်။သူလဲ ပြီးသွားပြီ။နှစ်ယောက်သား ဖိုထိုးထားသလိုမောဟိုက်နေကာ တကိုယ်လုံလဲ ချွေးတွေ ရွဲနေသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိတုံလဲ လဲကျလာသည်မို့သူလဲ အလိုက်သင့်အိတုံဘေးမှာ လှဲချလိုက်သည်။လီးကတော့ ဖင်ထဲမှာတပ်ရက်နဲ့ပင်။အိတုံနို့တွေကို ခပ်တင်းတင်းညှစ်ကိုင်ရင်း ကစားနေလိုက်သည်။အိတုံလဲ သူ့ကိုလှဲ့ကာ နမ်းလိုက်သည်။
”ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ်။လူလဲ နှုံးသွားတာပဲ။လူဆိုးကြီး။သိပ်လုပ်တက်တာပဲ။ဒါကြောင့် မမကအသည်းစွဲနေတာနေမယ် ဟင်း”
”အိတုံကောမစွဲဘူးလား”
”စွဲတာပေါ့လို့ အဲ့ဒါကြောင့် မရှက်နိုင်ပဲ သူ့အလိုကိုလိုက်ပြီးသူခေါ်တဲ့နေရာလိုက်တာပေါ့”
”အဲ့ဒါဆို ဒီနှစ်ရက်လုံ းကိုမင်းစိတ်ကြိုက်လိုးမယ်။ခံနိုင်မလား”
”ကိုမင်းသဘောပါဆို။အဲ့ဒါကြောင့်ကိုမင်းဆီလာတာပေါ့။နောက်ဆိုရင် တွေ့ရဖို့လွယ်မှမလွယ်တော့တာကို”
နှစ်ယောက်သားပြောရင်းနဲ့ တင်းတင်းဖက်ထားကြသည်။တော်တော်လေးကြာတော့ အိတုံလဲ သူ့ကိုဖယ်ခိုင်းလိုက်ရာ ဖင်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်တော့
”ကျွတ်ကျွတ် နာတယ်ကိုမင်းရယ်”
သူ့လီးကိုကြည့်ပြီး
”ဟင် သူ့ဟာကြီးက ဒီလောက်လုပ်ရတာကို မလျော့သေးဘူး လွန်ကိုလွန်တယ်”ချစ်စဖွယ်မျက်စောင်းထိုးဏင်း လီးကိူခပ်ဖွဖွလေးပုတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။သူလဲ နောက်ကနေ လိုက်ဝင်သွားရင်း
”ကိုယ့်ကိုလဲ ဆေးပေးကွ၊”
”ကိုမင်းရေ ဖင်က စပိဖြင်းဖြင်းနဲ့ ရေထိတိုင်းစပ်နေတယ်။အိမ်သာတက်ရင် ဒုက္ခပဲဟင့် အဲး၊သူ့ကြောင့်”
လီးကိုရိုက်လိုက်သပြီးရေဆေးပေးလိုက်သည်။ခပ်တင်းတင်းကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးနေတာကြောင့် လီးက ပြန်မတ်လာပြန်ရာ
”အမလေး ကိုမင်းရယ် လွန်ကိုလွန်တယ် ခုလေးတင်ပြီးတာကို ခု ပြန်မတ်လာနိုက်သေးတယ်။မနိုင်ဘူးကွာ တကယ်ပဲ”
”မကြိုက်ဘူးလား အဲ့ဟာကို”
”ကြိုက်မှကြိုက်ခိခိ”ပြောရင်း လီးကိုဆွနေသည်။သူလဲ အိတုံကို ပါးစပ်ဟခိုင်းလိုက်ပြီးစုပ်ခိုင်းလိုက်ရာ အိတုံလဲ သူ့ကို စိတ်ပါလက်ပါစုပ်ပေးလိုက်သည်။သူလဲ စိတ်က ပြန်ပါလာကာ ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးလီးကို အဖုတ်အမှတ်နဲ့ ညှောင့်နေလိုက်သည်။ခဏနေတော့ အိတုံကို ဘိုထိုင်ကိုကိုင်ကာ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး နောက်ကနေ လိုးလိုက်ပြန်သည်။အိတုံလဲ စိတ်ပါလာပြန်သည့်မို့ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ လုပ်ကြပြန်သည်။အိတုံကတော့ပြောသည်။သူအဲ့လို ခဏလေးနဲ့စိတ်ပါတာမျိုးမဖြစ်ဖုးခဲ့ သူနဲ့ကျမှသာအဲ့လိုဖြစ်တာဟု။နှစ်ယောက်သားရေချိုးခန်းထဲမှာ တစ်ချီလုပ်ပြီး
တော့ ရေချိုးလိုက်ကြသည်။ပြီးတော့ အဝတ်တွေဝတ်ကာ အိပ်ရာပေါ်မှာအနားယူလိုက်ကြရင် းအိပ်ပျော်သွားကြ သည်။အိပ်ရာကနိုးတော့ ဟိုတယ်ရီဆက်ရှင်ကိုဖုန်းဆက်ကာ ထမင်းနဲ့ဟင်းကိုလာပို့ခိုင်းလိုက်ပြီး နေ့လည်စာ စားကြသည်။စားပြီးတော့ တစ်ခါလုပ်ကြပြန်သည်။ဒီတစ်ခါတော့ ဖင်ကိုမလုပ်ဖြစ်သေးနာနေသေးတာမို့။လုပ်ပြီးတရေးနှပ်လိုက်ကြသည်။ညနေစောင်းတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ နှစ်ယောက်သားအပြင်ထွက်လည်ကြသည်။အပြင်မှာပဲ ညစာစားပြီးပြန်လာကြကာ တညလုံးနီးပါးလုပ်ကြသည်။တစ်ချီလုပ်လိုက်ခဏနားလိုက် ဆွလိုက်ပြန်လုပ်လိုက်နားလိုက်။စားလိုက်သောက်လိုက်လုပ်လိုက်နဲ့ နှစ်ယောက်သားသုံးနာရီကျော်မှအားဆေးသောက်ကာအိပ်ကြသည်။ဖင်ကိုသုံးချီဆက်တိုက်လုပ်လိုက်သည်။အိတုံလဲ ဖင်ခံရတာကို ဇိမ်တွေ့လာသည်။နောက်ရက်မနက်နိုးတော့ အပြင်မှာ ခဏထွက်ကာ စားလိုက်ကြပြီး ဟိုတယ်ပြန်လာကာ လုပ်ကြသည်။တနေကုန်အပြင်မထွက်ကြပေ။တနေ့လုံးနီးပါး အိတုံရဲ့ဖင်ကိုလိုးသည်။အိတုံလဲ ဖင်ခံရတာကိုကြိုက်နေတာမို့ ဖင်ကိုပဲလုပ်ခိုင်းသည်။နှစ်ယောက်သား အရှက်ဆိုတာမရှိကြတော့ပေ။တနေကုန်နီးပါးအဝတ်ဆိုလို့ ကိုယ်မှာမကပ်တော့။အိတုံကို ရိုက်ကာ လုပ်ရတာကိုသူလဲ သဘောကျသလို အိတုံကလဲ နှစ်သက်တာမို့ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူလုပ်နေကြသည်။ညနေကြတော့နားကာ အိပ်လိုက်ကြသည်။ညရှစ်နာရီကျော်တော့နိုးလာကြပြီး ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ဘုရားသို့သွားကြသည်။ဘုရားကအပြန် ညစာဝင်စားပြီးဟိုတယ်သို့ပြန်လာကာ တညလုံးလုပ်ကြပြန်သည်။မနက်သုံးနာရီကျော်မှအိပ်ကြသည်။မနက်ရှစ်နာရီကျော်တော့နိုးလာကြပြီးမျက်နှာမသစ်တော့ပဲ နှုတ်ဆက်ပွဲအနေနဲ့ ဖင်ကိုလိုးလိုက်သည်။အိတုံလဲ နောက်ဘယ်တော့ထပ်တွေ့နိုင်မယ်မသိနိုင်တာမို့ စိတ်ကြိုက်ကို ကဲနေသည်။သူလဲ ထိန်းကာလုပ်တာမို့တော်တော်ကြာသည်။ပြီးသွားတော့ နှစ်ယောက်သားခဏနားကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ရေအတူချိုးကြသည်။ရေချိုးရင်းအိတုံက ငိုနေတာမို့သူချော့ရသေးသည်။အခါအခွင့်သင့်ရင် တွေ့ကြမယ်လို့လဲ ပြောဖြစ်ကြသည်။အိတုံကတော့ သူ့ကို အစွဲကြီးစွဲနေပြီ။သူလဲ ချော့မော့ကာ နှစ်သိမ့်ရသည်။ရေချိုးနေရင်းနဲ့ နှစ်ယောက်သားလုပ်ဖြစ်ကြပြန်သည်။ရေချိုးပြီး အဝတ်လဲကာ သူလဲ အိတုံကို သူ့အဆောင်နားထိလိုက်ပို့လိုက်သည်။နှစ်ရက်လုံး အကဲလွန်ကြတာမို့ အိတုံရဲ့မျက်ကွင်းတွေလဲ ညျိုကာ မျက်နှာကတော်တော်ချောင်ကျသွားသလို လမ်းလျှောက်ရင်လဲ ကွတတလေးဖြစ်နေသည်။ကားပေါ်က ဆင်းခါနီးသူ့ကိုအကြာကြီးနမ်းကာနှုတ်ဆက်သည်။အခွင့်သာခဲ့ရင် ခုလိုပြန်ဆုံချင်တယ်ဟုလဲပြောတော့ သူလဲ ခေါင်းငြိမ့်ကာနှစ်သိမ့်လိုက်သည်။အိတုံကားပေါ်ကဆင်းတော့ သူလဲ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကာ အားဆေးသောက်ကာ အိပ်လိုက်သည်။နေ့လည်ကျမှနိုးလာပြီး ကုမ္ပဏီကိုဖုန်းဆက်ကာ သူမနက်ဖြန်ပြန်မည်ဟုပြောလိုက်သည်။အဝတ်လဲကာ သူလုပ်စရာကျန်တာလေးတွေကို လိုက်လုပ်လိုက်သည်။ညနေစောင်းမှပြန်လာကာ ညနေစာကို အစောကြီးစားကာ မိန်းမဆီဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ဖုန်းဆက်ပြီးတော့ အိတုံဆီဆက်လိုက်ရာ အိတုံသူငယ်ချင်းက နေမကောင်းလို့ ဆေးသောက်ပြီးအိပ်နေတယ်လို့ပြောသည်။သူလဲ အားဆေးသောက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာလှဲပြီးအိတုံနဲ့ဖြစ်ခဲ့တာတွေစမြုံပြန်နေရင်း အိပ်ပျော်သွားငည်။မနက်ခြောက်နာရီကျော်တော့ သူနိုးလာသည်။နိုးတာနဲ့ရေချိုးကာ သိမ်းစရာတွေသိမ်းပြီး မနက်စာ ထိ်က်စားလိုက်သည်။ပြန်ရောက်တော့ ကုမ္ပဏီကိုဖုန်းဆက်လိုက်ရာ ကုမ္ပဏီကလူတွေရောက်လာပြီး သူ့ကိုလက်ဆောင်နဲ့ ပိုက်ဆံလာပေးသည်။သူလဲ လိုအပ်တဲ့စာရွက်စာတမ်းတွေနဲ့ လုပ်ရမည်များကို အသေးစိတ်ပြောပြလိုက်သည်။ကိုးနာရီကျော်တော့သူလဲ အဝတ်အိတ်တွေလက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေကိုကားပေါ်သို့တင်ကာ ကုမ္ပဏီက လူတွေကိုနှုတ်ဆက်ပြီး အိတုံအဆောင်သို့မောင်းလာလိုက်သည်။အဆောင်ရှေ့ရောက်တော့ဖုန်းဆက်လိုက်ရာ အိတုံကထွက်လာသည်။မျက်နှာကချောင်နေတုန်းပင်။ခပ်နွမ်းနွမ်းဖြစ်နေသည်။သူလဲ နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်တော့မည့်အကြောင်းပြောလိုက်ပြီးခဏစကားပြောကာ တောင်ကြီးကို ပြန်လာလိုက်သည်။တောင်ကြီးကိုရောက်တော့ သူလဲ လွှဲစရာရှိတာ လုပ်စရာရှိတာတွေကိုလုပ်ရပြန်သည်။သူပြန်ရတော့မည်မို့ သူနဲ့ ချိန်းမယ့်သူကိုလွှဲရမည့်ကိစ္စ စာရွက်စာတမ်းတွေကို အသေးစိတ်လုပ်ရသည်။ညဖက်မှာ မိန်းမဆီဖုန်းဆက်။ပြီးအိတုံနဲ့ လိုင်းပေါ်မှာစကားပြောရသည်။
သူရုံးချုပ်ပြန်ရောက်ပြီးသိပ်မကြာခင်မှာ အိတုံကမင်္ဂလာဆောင်တာမို့ သူတို့မိသားစု သွားရသည်။သတို့သမီးဝတ်စုံနဲ့လှနေတဲ့အိတုံကို ကြည့်ရင်း သူ့စိတ်ထဲမှာ အိတုံနဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကိုတွေးရင်း သူ့ယေညက်ကျားသာသိရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲတွေးနေမိသည်။
”မောင် ဘာတွေတွေးနေတာလဲ။ဖြူပြောတာမကြားဖူးလား”
”ဟင် ဘာပြောလိုက်တာလဲ ဖြူ မောင်အသံတွေဆူနေလို့မကြားလိုက်ဘူး”
”အော် အိတုံတို့အတွဲကလိုက်တယ်လို့။သူတို့တွေက တွဲလာတာလဲ ကြာပြီ။သစ္စာလဲရှိတယ်။ကောင်လေးကလဲ အရမ်းချစ်တယ်။အိတုံကလဲ အရမ်းချစ်တယ်လို့။ဖြူတို့သူတို့အတွဲနဲ့ ဓာတ်ပုံသွားရိုက်ရအောင်”
သူလဲ လိုက်သွားရသည်။အိတုံက သူ့အမျိုးသားနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတော့ သူလဲ မျက်နှာပူပူနဲ့ နှုတ်ဆက်ရသည်။ဓာတ်ပုံတွေရိုက်ကြသည်။ပွဲပြီးတော့ မပြန်ကြသေး။ရွှေကြိုးတားကြသေးတာနဲ့ ဘာနဲ့ ရှုပ်နေသည်။သူကတော့ ပြန်ချင်နေသည်။မျက်နှာပူလို့မို့။ အိတုံက သူ့အနားကပ်ပြောသေးသည်။ပိုက်ဆံတော့မပေးတော့ဘူး လူတကိုယ်လုံးပေးထားတာမို့ဟု။သူလန့်သွားကာ သူ့အမျိုးသားကိုလှည့်ကြည့်တော့ ဟိုက သူ့အာရုံနဲ့သူ။သူ့သူငယ်ချင်းမိန်းကလေးတွေနဲ့ ပွဲကျနေသည်။သူတို့မိသားစုလဲ နှုတ်ဆက်ကာ ဟိုတယ်သို်ပြန်လာလိုက်သည်။ညဖက် ဒင်နာ သွားတော့လဲ ယောက်ကျားလေးဝိုင်းက သပ်သပ်မို့ သူတို့က အသောက်ဝိုင်း။မိန်းမကတော့ အရမ်းမူးအောင်မသောက်ခိုင်း။အပြန်ကားမောင်းရမှာမို့ပင်။သူလဲ ကိုးနာရီကျော်တော့ ပြန်လာလိုက်သည်။သမီးကိုသိပ်လိုက်သည်။သမီးအိပ်သွားတော. သူလဲ မိန်းမနားကပ်ကာ နူးလိုက်သည်။
”ဟင့် မောင်နော်။မဆိုးနဲ့။သောက်လာပြီးရင် သူကဒါပဲ”
”သဲကလဲ မောင်က ဆိုးတာမဟုတ်လူး။ချစ်တာ မောင့်မိန်းမကိုချစ်တာ”ပြောကင်း ဖြူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ညင်သာစွားစုပ်နမ်းလိုက်ရင်း နို့တွေကို ကိုင်လိုက်သည်။ဖြူက သမီးကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး
”မောင်း မီးနည်းနည်းမှိန်လိုက်ပြီးသမီးကို စောင်ခြုံပေးလိုက်။အဲကွန်းကို အအေးပိုလိုက်”သူလဲ သမီးရှိရာကုတင်ကိုသွားကာစောင်ကိုအသာခြုံပေးလိုက်ပြီး မီးကိူ မှိန်လိုက်သည်။အဲကွန်းကိုအအေးပိုလိုက်ကာ ဖြူရှိရာကုတင်ကိုလာကာ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ဖြူက အဝတ်တွေချွတ်ပြီးသွားပြီ။သူလဲ အကျႌနဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ကာ ဖြူက သူ့လီးကိုကိုင်ကာ ခပ်ဖွဖွလေးထုပေးရင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုဟကာအာငွေ့ပေးလိုက်သည်။သူလီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မာလာသည်။ဖြူကလဲ ကျွမ်းကျင်စွာလွေပေးနေသည်။သူလဲ ကောင်းလာတာမို့ ဖြူးပါးစပ်ထဲက ခဏထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး69ပုံစံနဲ့ ဖြူက သူ့လီးကိုစုပ် သူကလဲ ဖြူ့ပိပိကို အားရပါးရဂျာပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ ဖြူကအပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေးသည်။ဖြူက နို့တွေကို ကိုက်ကာ စို့ပေးရင် သဘောကျတာမို့ သူလဲ နို့တွေကိုတလုံးပြီးတလုံစို့ပေးလိုက်သည်။ဖြူလဲ အပေါ်ကနေ စိတ်လိုက်မန်ပါကိုဆောင့်နေသည်။ပါးစပ်ကလဲ
”မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ အာ့ ရှီး အ့အ့ အ့”သးလဲ ဖြူ့ကိုအသာထိန်းကာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး ဖြူးခြေထောက်တွေကို ပုခုံပေါ်တင်ကာ ရှေ့ကိုငိုက်လိုက်တော့ ဖြူ့တင်ပါးတွေကမြောက်တက်လာသည်။သူလဲ ခြေထောက်ကို ဆင်းချလိုက်ပြီး
”ဖြူ မောင့်အားရပါးရဆောင့်မယ်နော်”
”အင်း မောင့်သဘော ဆောင့်လေ။ဖြူ့ကိုမညှာနဲ့မောင် ဖြူပြီးချင်ပြီ”
သူလဲ မီးစိမ်းပြလိုက်သည်မို့ စိတ်ကြိုက်ကို ဆောင့်နေလိုက်သည်။အချက်ငါးဆယ်ကျော်တော့ ဖြူတကိုယ်လုံးတုန်လာကာ သူ့ကျောပြင်ကို ကုပ်ခြစ်လာပြီး သူ့လီးကိူ အဖုတ်ထဲကနေ ဆက်တိုက်ညှစ်နေသည်။ပြီးတော့ ဟင်းခနဲသက်ပြင်းချသံနဲ့အတူ လက်နှစ်ဖကိကကုတင်ပေါ်သို့ဘုတ်ကနဲ့ကျသွားပြီး
”မောင်ရယ် အရမ်းကောင်းတာပဲကွာ။ မောင်မပြီးသေးဘူးမို့လား။ဖြူဘယ်လိုနေပေးရမလဲ”
တခါတလေကျရင်လဲ ဖြူကအဲ့လိုပင်။သးစိတ်ပါသည့်အခါများတွင် စိတ်လိုလက်ရ သူ့ခိုင်းသည့်အတိုင်းနေပေးတက်သလို စိတ်မပါသည့်အခါများတွင်တော့ ချော့ခိုင်းရသည်။သူလဲ လီးကိုအဖုတ်ထဲမှထုတ်ကာ ဖြူးကို ဒေါ့ဂီကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီးနောက်ကနေ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဆောင့်လိုက်သည်။ဖြူလဲ ညည်းသံတိုးတိုးလေးက သူ့ကိုအားပေးနေသလိုပင်။ဖြူ့ရဲ့ ညည်းသံက သူများတွေနဲ့မတူပေ။သူ့နားထဲမှာ ချစ်စရာအကောင်းဆုံဟုထင်သည်။သူကချစ်တာကိုး။ဆောင့်ချက်ပေါင်းကြာလာသည်နျင့်အမျှ သူလဲ ပြီးချင်လာသလို ဖြူလဲ နောက်တစ်ခါ ပြီးချင်လာသည်။
”မောင် ဖြူပြီးချင်လာပြီ။မလျှော့နဲ့ ဆောင့်ဆောင့် တူတူပြီးရအောင်ကွာ”သူလဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်ချလိုက်သည်။အဖုတ်ထဲမဖျ နွေးခနဲဖြစ်သွားသလို သူလဲ သုတ်ရည်တွေက ထွက်သွားငည်။ဖြူလဲ နောက်တကြိမ်ပြီးသွားသည်။နှစ်ယောက်သား ထပ်ရက်သားမှိန်းနေလိုက်သည်။ခဏကြာတော့
”မောင်ဖယ်တော့ကွာ။ဖြူအိပ်ချင်ပြီ။”ပြောပြီး သူ့ကိုဖယ်ကာ အိမ်သာထဲဝင်ကာ ရေဆေးသံကြားလိုက်သည်။သူလဲ တစ်ရှူးယူကာ အကျႌနဲ့ပုဆိုးကိုကောက်ဝတ်လိုက်ပြီးမှိန်းလိုက်သည်။တော်တော်လေးကြာတော့ ဖြူလဲ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာကာ အဝတ်တွေဝတ်ပြီး သူ့ကို ကန်တော့ကာ သူဘေးနားဝင်ကာလှဲလိုက်ပြီး သူ့ကိုဖက်ကာ အိပ်လိုက်သည်။သူလဲ မှိန်းခနဲ့အိပ်ပျော်သွားသည်။သူနိုးလာတော့ အိမ်သာတက်ချင်လာတာမို့ ဖုန်းကိုယူကာအိမ်သာထဲဝင်ပြီးအိမ်သာတက်ရင်းနဲ့ လိုင့်ဖွင့်သုံးလိုက်ရာ မက်ဆေ့ချ်တွေဝင်လသည်။အိတုံဆီမှ
”ကိုမင်းအရမ်းသတိရတယ်ကွာ။ကိုကို ကို့ချစ်ပေမယ့် သူနဲ့လုပ်တာ ကိုမင်းနဲ့လောက်မကောင်းဘူး။တုံမပြီးလိုက်ဘူး။သူကအရင်ပြီးသွားပြီး မူးမူးနဲ့အိပ်ပျော်သွားပြီ။တုံကတော့ အိ်ပ်မပျော်
စာပို့လိုက်တာ။ ဒီစာလဲ နောက်ဆုံးပို့တာဖြစ်မှာပါ။နောက်ဆိုရင် အိမ်ထောင်ရေးသာယာအောင်လို့ လုပ်ရမှာမို့ စာမပို့ဖြစ်ရင်လဲ ကိုမင်းနားလည်မယ်ထင်ပါတယ်။အခါအခွင့်သင့်ရင်တော့ ပြန်တွေ့ချင်ပါသေးတယ်။ကိုမင်းနဲ့အတူနေခဲ့တဲ့အချိန်လေးကို အမြဲသတိရနေတယ်ဆိုတာတော့ ယုံထားပေးပါ။ဒီစာကို ဖတ်ပြီးတာနဲ့ ဖျက်လိုက်နော်။မမတွေ့သွားရင် ပြသနာတက်လိမ့်မယ်။”
သူလဲ စာကိုဖတ်ပြီး ဖျက်လိုက်သည်။သူတွေးလိုက်မိသည်။အိတုံလိုခယ်မမျိုးနဲ့သူကြုံခဲ့ရပြီ။ခယ်မရဲ့ပေါင်ကိုတစ်ဝက်ပိုင်တယ်ဆိုတဲ့ စကားကိုလက်သင့်မခံပေမယ့် နောက်ခယ်မတွေကို သူ ညီမအရင်းလို စိတ်ထားနိုင်ပါမည်လားတွေးကြည့်မိသည်။သူ ဖြူ့ရဲ့ ညီမတွေကိုတယောက်ပြီးတယောက် စဉ်းစားလိုက်သည်။ဖြူက တစ်ဦးတည်းသမီးမို့ ဝမ်းကွဲညီမတွေကို တွေးလိုက်ရာ နွယ်နီအကြောင်းတွေးမိတော့ သူ့လီးကမတ်လာသည်။သူလဲ လန့်ဖျန့်ကာ ဆက်မတွေးရဲတော့။နွယ်နီဆိုတာဖြူ့ရဲ့ညီမဝမ်းကွဲပင်။ဖြူနဲ့ သိပ်မျက်နှာကြောမတည့်။သူနဲ့ကတော့ လေပေးဖြောင့်သည်။ကိုယ်လုံးက ငါးရံ့ကိုယ်လုံး။ဖြူ့လိုပင်။အသားကဖြူ့လို မဖြူ။နညိးနည်းညိုသည်။ရည်းစားရှိသည်လို့ကြားပေမယ့် မသေချာ။ရှိတာတော့ရှိမည်။မျက်နှာကတော့ ချစ်စရာကောင်းသည်။ပြောရရင် sexဆန်ဆန်နှုတ်ခမ်းနဲ့ ကိုယ်လုံးက သူ့အကြိုက်ပင်။ဒါကြောင့် သူဆက်မတွေးတော့ပဲရပ်လိုက်ရင် သက်ပြင်းဖူးခနဲချကာအိမ်သာထဲက ထွက်လာလိုက်သည်။သမီးကုတင်ဆီသွားလိုက်ပြီး စောင်ကို သေချာပြန်ခြုံကာ အဲကွန်းကိုအအေးလျှော့လိုက်သည်။သမီးကိုခပ်ဖွဖွလေးနမ်းကာ မိမိကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး ဖြူ့ကိုအသာနမ်းလိုက်ရင်း စောင်ကိုခြုံပေးလိုက်ကာ သူလဲအိပ်လိုက်သည်။အိပ်မပျော်ပေ။မျက်စေ့ထဲမှာ တဝဲဝဲနဲ့ နွယ်နီ့ရဲ့ ပုံတွေ။
မလွယ်ပါလား ခယ်မချောလေးရေ…….

ပြီးပါပြီဗျာ

ZG

နမင္း ေတာင္ႀကီးသို႔ျပန္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနသည္။ခ်စ္ရတဲ့ ဇနီးနဲ႔ သမီးကို ခြဲရျပန္ဦးမည္။သူေတာင္ႀကီးတြင္ ေျခာက္လေက်ာ္ေလာက္ၿပီတာဝန္က်ေနတာ။အစိုးရဌာနႀကီးတစ္ခုတြင္ အရာရွိတစ္ဦးျဖစ္ၿပီးေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နားတြင္ စီမံကိန္းတစ္ခု၌တာဝန္ခံအျဖစ္ေစလႊတ္ျခင္းခံရသည္။ဝန္ထမ္းတစ္ဦးမို႔ ျငင္းဆိုခြင့္မရွိပဲ က်ရာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရသည္။ဇနီးႏွင့္သမီးကို ထားခဲ့ရေပမယ့္ အိမ္ေထာင္က်သည့္အခ်ိန္မွစၿပီး သမီး သုံးႏွစ္ေက်ာ္လာသည္အထိ အၾကာႀကီးမခြဲဖူးေသာေၾကာင့္ ေရာက္စရက္မ်ားတြင္ သတိရလြမ္းမိသည္။သမီးကလဲ ခြဲစမရွိ ဇနီးကလဲ မခြဲဖူးေသာေၾကာင့္ ညတိုင္းဖုန္းေျပာရင္း အလြမ္းေျပရသည္။ေျခာက္လေက်ာ္ေတာ့ ႐ုံးခ်ဳပ္မွ အေရးႀကီးကိစၥတစ္ခုႏွင့္ သူ႔ကိုေခၚလို႔ လာရင္းနဲ႔ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ ေနလိုက္ရသည္။ေျခာက္လေလာက္ေဝးေနရတဲ့ ဇနီးသည္နဲ႔သမီးကိုလဲ အတိုးခ်အလြမ္းေျပရသည္။ကိစၥမ်ားၿပီးလို႔ ျပန္လႊတ္ေတာ့ ျပန္ရဦးမည္။သူလဲဟိုမွာေနရာအတည္တက်ျဖစ္ၿပီမို႔ ဇနီးသည္နဲ႔ သမီးတို႔ လာလည္ဖို႔လဲေခၚထားသည္။ဒီတစ္ခါျပန္ရမည္မွာ သူတစ္ဦးတည္းမဟုတ္ေတာ့။သူ႔မိန္းမရဲ့ ညီမဝမ္းကြဲ သူ႔ခယ္မပါ ပါသည္။ခယ္မက ဘူမိေဗဒဘာသာရပ္ျဖင့္ မာစတာတန္းတက္ေနၿပီး စာတမ္းျပဳစုရန္အတြက္ ေတာင္ႀကီးသို႔ သြားရမည္ေျပာသည္။သူလဲေတာင္ႀကီးဖက္တြင္တာဝန္က်ေနသည္မို႔ သူျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႔အိမ္တြင္ သူ႔ကို ေစာင့္ေနသည္။သူျပန္လၽွင္တစ္ခါတည္းလိုက္မည္မို႔ပင္။ခယ္မဆိုေပမယ့္ သူႏွင့္လဲအေတာ္ရင္းႏွိးသည္။ေျပာမနာဆိုမနာေတြပင္။သူ႔ကို အကိုတစ္ေယာက္လို သေဘာထားၿပီးသူကလဲ ညီမတေယာက္လိုပင္။သူရွိလို႔လဲ ခယ္မရဲ့မိဘေတြက စိတ္ခ်စြာေနသည္။
ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ခယ္မက အက်ႌလက္တိုအပါးႏွင့္ထမိန္စကပ္အေပ်ာ့သားဝတ္ထားလို႔သူက
”ဟဲ့ တုံတုံ နင္အေႏြးထည္မပါဘုးလား။ပါရင္ ယူထားဟိုဖက္ေရာက္ရင္ေအးတယ္”
”အာ ကိုမင္းကလဲ ေအးတာႀကိဳက္တယ္ အေအးခံနိုင္ပါ့။ေအးေဆးပါဟင္းဟင္း”
”ေအးေနာ္ တကယ္ေအးလို႔ေျပာတာ။ေအးလာခါမွ ေစာင္ငွါးပါ အေႏြးထည္ငွါးပါဆို မငွါးဘူး။လက္သီးပဲရမယ္”
”အမေလး သိပါ့ သိပ့ တုံတုံကို က် လက္သီးေပါ့။ဟင္းမေျပာခ်င္ဘူး သူ႔မိန္းမပဲေစတနာရွိတာသိၿပီးသားေနာ္”
ခယ္မနာမည္က ႏွင္းခ်ယ္ရီ။အိမ္နာမည္အိတုံျဖစေနျဖစ္ေနတာဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိ။
ကားထြက္လာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား စကားနိုင္လုလာၾကသည္။သြားခါနီးမိန္းမက ကားေပၚမွာ ရန္မျဖစ္သြားနဲ႔ဦးေနာ္မွာလိုက္ေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္သား စကားနိုင္လုလာၾကသည္။ေမာလာေတာ့ အိတုံက အိပ္ေတာ့မည္ေျပာၿပီး စိတ္ေကာက္သလိုလုပ္ကာဟိုဖက္လွည့္ၿပီးမ်က္လုံးပိတ္ကာ နားၾကပ္တပ္ၿပီး သီခ်င္းနားေထာင္ေနသည္။သူလဲ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွ အေႏြးထည္အထူထုတ္ကာ ဝတ္ထားလိုက္ၿပီး မ်က္လုံးမွိတ္ကာနားလိုက္သည္။
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ညကလဲနက္လာ ေတာင္ႀကီးဖက္တက္လာၿပိ္ီမို႔ အေအးက ပိုပိုလာသည္။အိတုံလဲ ခ်မ္းသထက္ခ်မ္းလာသည္ထင့္။သူလဲမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာအိပ္ေနလိုက္သည္။ေနာက္ဆုံးမခံနိုင္ေတာ့လို႔ထင္သည္
”ကိုမင္းအရမ္းေအးတယ္။အေႏြးထည္အပိုပါေသးလား”
”မပါေတာ့ဘူး။ညည္းပဲေျပာေတာ့ အေအးႀကိဳက္တယ္ဆို။ေနေလ”
”ကိုမင္းေနာ္ ဒီမွာ အရမ္းခ်မ္းေနၿပီ ဟင့္ ဟင့္ သူမ်ားကို မေစာင့္ေရွာက္ဘူး။အကိုျဖစ္ၿပီးဘာမွလဲ မလုပ္ေပးဘူး။ငိုလိုက္မွာေနာ္”
”ဟားဟား မငိုနဲ႔ ၿပိတၱာမ်က္ရည္ေျမမက်ေစနဲ႔။ကဲေရာ့ေရာ့ျခဳံထား”
သူလဲ အေႏြးထည္ခၽြတ္ေပးလိုက္ကာျခဳံေပးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ကားေပၚကေစာင္ကိုထပ္ျခဳံေပးလိုက္သည္။
”ကိုမင္းေကာမေအးဘူးလား”
”ဟဲ့ လူပဲေအးတာေပါ့ ရပါတယ္ ငါက ေယာက္က်ားေလးပဲ”
”အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔ အေႏြးထည္ႀကီးက အႀကီးႀကီးကို ႏွစ္ေယာက္ျခဳံလို႔ရပါတယ္။တူတူျခဳံမယ္”
ေျပာရင္း သူ႔ကိုပါျခဳံေပးလိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္သားအိပ္လိုက္ၾကသည္။ညကလဲပိုနက္လာေလ အေအးကပိုလာေလမို႔ အေႏြးထည္ႏွင့္ေစာင္ကို သူကဆြဲလိုက္ ကိုယ့္ဖက္ကလြတ္သြားလိုက္ ကိုယ္ကဆြဲလိုက္သူ႔ဖက္ကလြတ္သြားလိုက္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ ကားကလဲ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိရပ္သြားသည္။ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္ထိမထြက္ေသးတာမို႔ သူလဲကားေအာက္သို႔ဆင္းကာ စနညး္နာလိုက္ေတာ့ ကုန္တင္ကားတစ္စီးပ်က္ကာ လမ္းေပၚတြင္ကန႔္လန႔္ခံေနသည္မို႔ ဟိုဖက္ဒီဖက္ကားမ်ားရပ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။သူလဲ အရမ္းေအးလာတာမို႔ ကားေပၚသို႔ျပန္တက္လာသည္။ကားေပၚရွိလူေတြကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္။သူလဲ သူခုံရွိရာေနာက္ဖက္သို႔သြားၿပီးသူ႔ခုံတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့
”ကိုမင္းဘာျဖစ္လို႔ကားရပ္တာလဲ”
”ကားတစ္စီးပ်က္ေနလို႔လမ္းေပၚကန႔္လန႔္ခံေနတာေလ”
”ေအာ္ ၾကာမွာလား”
”မသိဘူး။ဘာလို႔လဲ အေပါ့သြားခ်င္လို႔လား”
”အင္းဟုတ္တယ္။ ကိုမင္းအေဖာ္ခဏလိုက္ေပး”
သူလဲ ကားေအာက္သို႔ျပန္ဆင္းလာရသည္။အေမွာင္တစ္ေနရာတြင္ အေပါ့သြားၿပီးေနာက္ကားေပၚသို႔ျပန္တက္လာလိုက္သည္။ကားေပၚေရာက္ေတာ့ အေႏြးထည္ႏွင့္ေစာင္ကို အသည္းအသန္ျပန္ျခဳံရင္း
”အိပ္လို႔လဲမရဘူး သူကခ်ည္းဆြဲဆြဲေနေတာ့ ဒီဖက္ကလြတ္လြတ္သြားတာနဲ႔ ျပန္ျပန္ဆြဲေနရတယ္ဟင္း”
”ေအာ္ သူကေျပာရတယ္ရွိေသးအိတုံရယ္။ညည္းကခ်ည္းဆြဲေနတာေလ”
”ေအးတာကိုးလို႔”
တကယ္လဲေအးလာသည္မွာအမွန္ပင္။ဒါေၾကာင့္သူလဲ
”ကဲ အိတုံ အရမ္းေအးလာေတာ့ မတက္နိုင္ေတာ့ဘူး။တို႔ေတြကေမာင္ႏွစ္မေတြပဲ။ဘယ္လိုမွမထင္နဲ႔။”ေျပာၿပီး အိတုံကို လွမ္းဖက္လိုက္ရင္းသူ႔ဖက္ဆြဲလိုက္သည္။အိတုံ လဲ႐ုတ္တရက္လန႔္သြားေပမယ့္ ျငင္းေတာ့မျငင္းေပ။အသားခ်င္းထိကပ္ထားတာၾကာလာေတာ့လူေငြ႕နဲ႔ေႏြးလာသည္။
”ကဲေႏြးလာၿပီမလား”
”ဟုတ္”
တစ္ကားလုံးမွာအိပ္မေပ်ာ္တာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပင္။စကားေျပာေနလိုက္ၾကသည္။ကားကလဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မထြက္နိုင္ေသး။စကားေျပာေနရင္းနဲ႔
”ကိုမင္းတို႔ေတာ့မေျပာခ်င္ဘူးေနာ္ဟင္း”
”ဟ ဘာလဲဟ ဘလိုင္းႀကီး”
”ဟုတ္တယ္ေလ။မေန႔ညက ဟင္းကဲလိုက္တာလြန္ေရာ။ဧည့္သည္ရွိတာေတာင္မွ။မမကလဲ ေအးလွေအးလွနဲ႔ မထင္ရဘူး။ျဖစ္ေနလိုက္ၾကတာ။ရွက္လဲမရွက္ဘူး”
”ဟမ္ ညည္းေတြ႕တယ္ေပါ့”
”ေတြ႕တာေပါ့ အခန္းတံခါးေတာင္မပိတ္နိုင္ပဲ မႊန္ေနလိုက္ၾကတာ။အသံက အျပင္ကေတာင္ၾကားရတယ္”
”ေဟာဗ်ာ ကိုယ့္လင္ကိုယ့္မယားပဲေအ ညည္းေတြ႕ေတာ့ ပညာရတာေပါ့ဟာဟ”
”ဘာပညာရတာလဲ ။အိတုံတို႔က သိၿပီးသား”
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ေျပာရင္းေနမင္းစိတ္ေတြကေဖာက္ျပန္လာသည္။ခယ္မက ေပါင္တစ္ဝက္ပိုင္ၿပီးသားဆိုတဲ့ ခပ္ည့ံည့ံေယာက္က်ားေတြယူဆေတြကိုသူ လက္မခံေပ။သူလဲ ဘယ္ခယ္မကိုမွ စိတ္ႏွင့္ေတာင္မပစ္မွားဖူး။ညီမေတြလိုသေဘာထားသည္။ခုလို ဖက္ထားၿပီး မေန႔ညကအေၾကာင္းကိုေျပာေနေတာ့ သူ႔စိတ္ေတြက ေဖာက္ျပန္လာသည္။မေန႔ညက သူ႔မိန္းမနဲ႔ျပန္ခါနီးမို႔ အတိုးခ်ကာ လုပ္ျဖစ္ၾကသည္။မိန္းမကလဲ သူ႔စိတ္တိုင္းၾကေနေပးကာ လုပ္ၾကသည္။လုပ္ေနရင္နဲ႔ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ တစ္စုံတေယာက္ ၾကည့္ေနသည္ခံစားမိေသာ္လည္း မထင္မိေပ။ခုေတာ့ မိမိခယ္မက ညကအေၾကာင္းကိုေျပာမွ သူမမွန္းသိလိုက္ရသည္။
အိတုံတြင္လဲ ခ်စ္သူရွိမွန္းသိသည္။သူ႔ခ်စ္သူက စင္ကာပူတြင္အလုပ္သြားလုပ္ေနတာတစ္ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီ။ျပန္လာရင္ ယူမယ္လို႔လဲ ေျပာထားသည္။အိတုံက အေခ်ာအလွစာရင္းထဲမပါေပမယ့္ ေခတ္လူငယ္ပီပီျပင္တက္ဆင္တက္သည္မို႔ ၾကည့္ေကာင္းသည္။အရပ္ကမပုမရွည္ႏွင့္ တင္ေတြရင္ေတြကသူ႔ေနရာႏွင့္သူ အခ်ိဳးက်သည္။အဝတ္အစားဝတ္သည့္အခါတိုင္း ကိုယ္လုံးေပၚေအာင္ အကပ္အေပ်ာ့ေတြဝတ္တက္တာမို႔ ၾကည့္ေကာင္းသည္။
သူ႔စကားသံတိတ္ေနတာမို႔ အိတုံက သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္လာသည္။ႏွစ္ေယာက္သားအၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားကာ အတန္ၾကာၾကည့္ေနရင္းႏွင့္ အိတုံ႔မ်က္လုံးထဲမွ အရိပ္အေယာင္တခ်ိဳ႕ကိုေတြ႕လိုက္ရသလိုထင္မိလိုက္သည္။သူလဲ အိတုံေခါင္းကိုကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကို ငုံ႔ကာစုပ္နမ္းလိုက္သည္။ၿပိးေတာ့ ခပ္တင္းတင္းဖက္လိုက္ရင္း ပါးစပ္ထဲသို႔လၽွာထိုးထည့္လိုက္ရင္းေမႊေနသည္။အစက အိတုံလဲ ေၾကာင္သြားၿပီး႐ုန္းမလိုလုပ္ေနရင္းနဲ႔ သူ႔ဖက္ကို မွီခ်လာသည္။သူလဲအေျခအေနေကာင္းၿပီမို႔ လက္ေတြက အက်ႌေပၚကေန ရင္သားေတြကိုပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လိုက္သည္။တုံတုံလဲမျငင္းေပ။သူျပဳသမၽွၿငိမ္ခံေနသည္မို႔ သူလဲ အက်ႌ ေအာက္ကိုလက္လၽွိုဝင္ကာ ဘရာေအာက္က နို႔ေတြကို ကိုင္လိုက္ရင္း နို႔သီးေခါင္းေတြကို ေခ်ေပးလိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္သား အသက္ရႉသံမ်ားျပင္းလာသည္။ထိုခ်ိန္တြင္ ကားစက္ႏွိုးသံႏွက့္အတူ ကားေမာင္းထြက္ေနသည္မို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းခြာလိုက္ၿပီး ကိုယ္ရွိန္သတ္လိုက္သည္။ကားတြင္းမွလူမ်ားကလဲ အိပ္ေမာၾကေနတာမို႔ သူလဲ နို႔ေတြကိုေခ်ေနလိုက္သည္။အိတုံလဲ သူဖက္ကိုမွိေနရင္း လွိုက္ေမာေနသည္။သူလဲအက်္ႌကို လွန္တင္လိုက္ကာ ဘရာကိုအေပၚသိုမလိုက္ၿပီးနို႔ေတြကို ငုံ႔ကာစို႔လိုက္သည္။
”ကိုမင္း သူမ်ားေတြ ေတြ႕လိမ့္မယ္ကြာ ဟင္း”
”အကုန္အိပ္ေနပါၿပီ။တို႔နားမွာလဲလူမွမရွိတာ”
သူတို႔နားက ခုံေတြမွာ လူမရွိေပ။သူတို႔ကေနာက္ဖက္နားက်သည့္အျပင္ လူေတြကလဲ သိပ္မပါတာမို႔ လြတိလပ္ေနသည္။သူလဲ နို႔ေတြကိုတလုံးၿပီးတလုံးေျပာင္းစို႔ေနရင္း လက္ေတြက ထမိန္စကပ္ အကြဲေၾကာင္းကေန လၽွိုဝင္လိုက္ရင္း အိတုံရဲ့ ပိပိကိုစမ္းလိုက္သည္။ပင္တီမွာအရည္မ်ားနဲ႔ရႊဲေနသည္အိတုံလဲ တြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားရင္း ေပါင္ကိူေစ့လိုက္သည္။သူလဲအသာျဖဲလိုက္ကာ ပင္တီေပၚမွေန ပိပိကို ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေပါင္က ကားသြားလိုက္ စုသြားလိုက္ႏွင့္ အသက္ရႉသံက ပိုျပင္းလာသည္။သူ႔ေခါင္းကိုအတင္းဖက္ထားသည္။သူလဲ နို႔ေတြစို႔တာကို ရပ္ကာ အိတုံႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္ေတာ့ အငမိးမရ ျပန္နမ္းလိုက္သည္။သူလဲ ပင္တီကို အသာဆြဲခ်လိုက္ရာ အလိုက္သင့္တင္ပါးကို မေပးလာသည္။ပင္တီကို ေပါင္ေအာက္နားထိလိပ္ခ်လိုက္ၿပီး ပိပိကိုစမ္းလိုက္ေတာ့ ေပါင္ကိုအသာ ကားေပးလာသည္။သူလဲ အေစ့ကို အသာကလိလိုက္ေတာ့
”ရွီး ကိုမင္းရယ္ ”သူ႔ကို အတင္းဖက္ထားသည္။သူလဲ အေစ့ကို အဆက္မျပတ္ကလိေနေတာ့ ဖင္ႀကီးက ယမ္းခါေနသည္။သူလဲ အိတုံ႔နားကိုကပ္ကာ
”အိတုံ လီးစုပ္ဖူးလား”
”အင္း
”
”ကို႔ ကို စုပ္ေပးကြာ”ေျပာလိုက္ေတာ့ အိတုံလဲ လူကို ျပတင္းေပါက္ဖက္အသာတိုးလိုက္ရင္း ကိုယ္ကို သူ႔ဖက္ငိုက္ခ်လိုက္သည္။တေစာင္းအေနအထားႏွင့္ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုခုံေပၚတင္ထားကာ တစ္ဖက္က ေထာင္ထားရင္း သူအေစ့ကို ကလိေနတာကို ခံရင္း သူ႔ေဘာင္းဘီၾကယ္သီးကိုျဖဳတ္ ဇစ္ကို ဆြဲခ်ကာ အတြင္းခံထဲ မွလီးကို ထုတ္လိုက္သည္။ေခတ္လူငယ္မို႔ဒါေတြကို ျမင္ေတြ႕ဖူးေနလို႔ရိုးေနတာပဲလား သူ႔ဘဲနဲ႔အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ဖူးေနၾကမို႔လားမသိ ကၽြမ္းက်င္စြာလုပ္တက္သည္။လီးကိုပါးစပ္ထဲ အသာထည့္လိုက္ရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္လိုက္ လီးထိပ္ကို လၽွာနဲ႔ ကလိလိုက္ စုပ္လိုက္လုပ္ေနသည္။သူလဲ လက္တဖက္ကအေစ့ကို ကလိရင္း တစ္ဖက္က အဖုတ္ထဲသို႔ ကလိုင္းေနသည္။သူက ကလိေလ ဖီးလ္တက္ၿပီး စုပ္ေလ သူကလဲဖီလး္တက္ေလ အဖုတ္နဲ႔အေစ့ကို ကလိေလႏွင့္ႏွစ္ေယာက္သား အၿပိဳင္ေကာင္းေနသည္။သူလဲ
”အိတုံ ကို လုပ္ခ်င္တယ္ အဆင္ေျပမလား”
စုပ္ေနရာမွ ”ကားေပၚမွာ မလြတ္လပ္ဘူးကိုမင္းရယ္ ဟိုေရာက္မွလုပ္ေလေနာ္”
”အဲ့ဒါဆိုရင္ မနက္က် ကိုယ္တို႔ တည္းခိုခန္းတစ္ခုသြားၾကမယ္ အိုေကလား”
ေခါင္းညိမ့္ျပေလသည္။သူကလိေနရင္းနဲ႔ အိတုံ႔ရဲ့ တင္ပါးက ယမ္းခါလာသည္။ပိပိအတြင္းထဲက လက္ညႇိုးကို စုပ္လာသည္။သူလဲ ဆက္တိုက္ဖိကာ ကလိလိုက္ေတာ့ ဖင္က ရမ္းသထက္ယမ္းလာၿပီး ေနာက္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနရင္ ပါးစပ္ကလဲ တအစ္အစ္နဲ႔။အတန္ၾကာေတာ့ ဟင့္ဟင့္ႏွင့္အသံနဲ႔အတူ ၿပီးသြားသည္ထင္သည္။သူလဲ ၿပီးၿပီလားေမးရာ ေခါင္းညိမ့္ျပေလသည္။သူလဲ အဖုတ္ထဲမွလက္ကိုထုတ္လိုက္သည္အိတုံလဲ စလင္းဘတ္အိတ္ထဲမွ တစ္ရႉးကိုယူကာ သူ႔လက္ေတြကို သုတ္ေပးလိုက္ရင္း သူ႔ပိပိကိုလဲ သုတ္ေနသည္။သန႔္စင္ၿပီးေနာက္ ပင္တီကို ေသခ်ာျပန္ဝတ္ကာ အဝတ္ေတြကို ေနသားတက် ျပင္ဆင္ၿပီးသူ႔ကို
”ကိုမင္း မၿပီးေသးဘူးလား”
”အင္းဘယ္ၿပီးဦးမလဲ ”
ဘာလုပ္ေပးရမလဲ”
”စုပ္ေပးခ်င္ေသးလား”
”ရပါတယ္”ေျပာရင္း သူ႔လီးကိုစုပ္ေပးလိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူလဲ ၿပီးခ်င္လာတာမို႔ ဖယ္ခိုင္းလိုက္သည္။သူမလဲ ပါးစပ္ထဲမွထုတ္ကာ လက္နဲ႔ အသာထုေပးလိုက္ေတာ့ သူလဲ သုတ္ရည္မ်ားထြက္သြားသည္။သူမကပဲ အရည္ေတြကို တစ္ရႉးနဲ႔ သုတ္ေပးလိုက္သည္။သန႔္ရွင္းၿပီးေနာက္ သူ႔ကိုဖက္ကာ အေႏြးထည္ ေစာင္တို႔ျခဳံရင္း အိပ္ခ်င္ၿပီေျပာကာ အိပ္လိုက္သည္။သူလဲ သူမကို ဖက္ထားရင္းတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။မနက္မိုးလင္းေတာ့ ေတာင္ႀကီးေရာက္တာႏွင့္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဟိုတယ္တစ္ခုသို႔ သြားၾကသည္။ဟိုတယ္တြင္ အခန္းတခန္းယူကာ အခန္းထဲေရာက္မွ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ကာ မနက္စာ စားလိုက္ၾကသည္။သူလဲမိန္းမဆီ ဖုန္းဆက္ကာ ေရာက္ေၾကာင္းေျပာသလို အိတုံကလဲ သူ႔မိဘေတြဆီဖုန္းဆက္ေနသည္။မနက္စာ စားၿပီး အခန္းထဲျပန္လာလိုက္ၾကသည္။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ညတုန္းက ွစ္ေယာက္သားအရွိန္ႏွင့္ႏွစ္ေယာက္သား ကဲဖို႔ျပင္ဆင္လိုက္သည္။အိတုံကို ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္ရင္ အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္လိုက္သည္။သူလဲ အဝတ္ေတြကိုခၽြတ္လိုက္ရာ ႏွစ္ေယာက္သား ဗလာက်င္းသြားၾကသည္။သူလဲ အၾကမ္းပန္ကန္လုံးသာသာရွိေသာ အိတုံရဲ့နို႔ေလးေတြကိုစို႔ရင္း တကိုယ္လုံးကို လက္နဲ႔လိုက္ကာပြတ္သပ္ေနလိုက္သည္။နို႔ေတြကိုစို႔လိုက္ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိူ ကိုက္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနသည္။လက္ကတကိုယ္လုံးပြတ္သပ္ရင္း ေပါင္ၾကားထဲသို႔ဝင္ကာ အေစ့ကို ကလိလိုက္ရာ အိတုံ ဖင္က ေျမာက္တက္လာၿပီး ပါးစပ္မွ ညည္းသံနဲ႔အတူ သူ႔လက္ေတြကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လာသည္။သူလဲ အေစ့ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးဖိေခ်လိုက္ မထိတထိလုပ္လိုက္နဲ႔ ကလိေနသည္။ပိပိေလးထဲမွ အရည္မ်ားက အဝတြင္ရႊဲကာေနသည္။ျဖဴရႊဲဆိုသည့္အတိုင္း ခယ္မေလးမွာ အသားျဖဴသူမို႔ အရည္ရႊမ္းသည္လားမသိ။သူလဲ နို႔စိုေနရာမွ ထကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႔ မလိုက္ၿပီး လက္ခလယ္က အဖုတ္ထဲသို႔ ထည့္လိုက္ရင္း ကလိလိုက္ရာ ပါးစပ္က ဗလုံးပေထြး အသံနဲ႔အတူ ဖင္က ေျမာက္တက္လာသည္။စအို ညိဳညိဳေလးက အဖြင့္ခံဖူးျခင္းမရွိေသးေပ။အရည္ေတြက ပိပိမွတဆင့္ စီးက်လာကာ စအိုတြင္ရႊဲေနသည္။သူလဲ ေပါင္ကို မထားေသာလက္ကိုလႊတ္လိုက္ရာ အလိုက္သင့္ေပါင္က ေထာင္ထားသည္။လက္တစ္ဖက္က ပိပိကို ကလိုင္းရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္ရဲ့ လက္ညႇိုးက စအိုဝကို အသာ ကုပ္ညစ္လိုက္ရာ စအိုဝတြန႔္ခနဲ႔ ျဖစ္သြားၿပီးဖင္က ရမ္းသြားသည္။သူလဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဆက္ကလိေနလိုက္သည္။
”အ့ ကိုမင္း လုပ္ေတာ့ကြာ တုံမေနတက္ေတာ့ဘူး”
”အိတုံ ခံခ်င္ေနၿပီလား”
”အင္း”
”မၾကားရဘူး ျပန္ေျပာ”
”ခံခ်င္ေနၿပီကိုမင္းရယ္ ဟင့္ အဟင့္”
”အဲ့ဒါဆို ကို႔ကို စုပ္ေပးပါဦး”
အိတုံလဲ လွဲေနရာမွအသာထကာ သူ႔လီးကို ကိုင္ကာ ပါးစပ္ထဲအသာထည့္လိုက္ရင္း စုပ္ေပးေနသည္။ေႏြးေထြးတဲ့ အာေငြ႕ စုပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ သူ႔လီးက သန္မာသထက္သန္မာလာသည္။သူလဲ အိတုံပါးစပ္ထဲမွ လီးကို အသာထုတ္ကာ အိတုံကို ပက္လက္လွဲလိုက္ကာေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ကာ အဖုတ္ဝတြင္ လီးကိုေတ့လိုက္ရာ
”ကိုမင္း ေျဖးေျဖးေနာ္။ကိုမင္း ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီး တုံ႔ဟာေလး ကြဲသြားလိမ့္မယ္”စိုးရိမ္စြာသတိေပးေလသည္။ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္သည္။သူ႔လီးက ေဆးမထိုး ေဆးမစားပဲ ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္။သူလူပ်ိဳေပါက္ဘဝႏွင့္ လူပ်ိဳဘဝက သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ လီးႀကီးေအာင္ ေလစုပ္ခြက္ႏွင့္ဆြဲဖူးသည္။အလုပ္ဝင္ေတာ့ ေနရာစုံေလ်ာက္သြားရသျဖင့္ လူစုံႏွင့္ေတြ႕ကာ ေဆးနည္းေကာင္းမ်ားကိုေတြ႕ၿပီး သဘာဝေဆးေကာင္းမ်ားႏွင့္ႀကီးလာရသည္လို႔ေျပာလို႔ရမည္။သူနဲ႔လုပ္ဖူးသည့္မိန္းကေလးတိုင္း သူ႔ကို စြဲလန္းသြားတက္တာမ်ားသည္။ဒါကိုေတာ့ လူပ်ိဳဘဝမွာဂုဏ္ယူမိေပမယ့္ အိမ္ေထာင္က်သည့္ေနာက္ပိုင္း မိန္းကေလးေတြႏွင့္ကင္းေအာင္ေရွာင္သည္။အိမ္ေထာင္ေရးအထိခိုက္မခံနိုင္ေသာေၾကာင့္ကာ္ မိန္းမအေပၚသစၥာေစာင့္သိတာလဲပါမည္။သူလူပ်ိဳဘဝက လီးတြင္ေဂၚလီထည့္ဖူးသည္။ဖားကန႔္ဘက္တြင္ တာဝန္က်တုန္းက သူနဲ႔အရမ္းခင္သည့္ လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုထည့္ေပးတာပင္။ထည့္ေပးသည့္လူက ဆရာက်သည္ေျပာရမလားပင္။ေဂၚလီကိုအရွင္ထည့္ေပးထားသည္။မလိုခ်င္သည့္အခါ ျဖဳတ္ထားလို႔ရသည္ပင္။သူတခါမွမေတြ႕ဖူးလို႔အေတာ္ပင္အံ့ၾသမိသည္။ေက်ာက္ကေလးေတြကို ေသခ်ာေသြးၿပီး သူ႔ကို ငါးလုံးထည့္ေပးသည္။အႏၲရာယ္မျဖစ္ေစရပါလို႔လဲ အာမခံလို႔သူထည့္ျခင္းျဖစ္သည္။တကယ္လဲ ဘာမွမျဖစ္ေပ။သူ ျဖဳတ္ခ်င္သည့္အခါ ျဖဳတ္ထားၿပီး သူထည့္ခ်င္သည့္အခါ ထည့္ထားလို႔ရတာမို႔အေတာ္သေဘာက်သည္။အိမ္ေထာင္က်သည့္အခါမွာေတာ့ သူလုံးဝမထည့္ေတာ့ပဲ ျဖဳတ္သိမ္းထားလိုပ္သည္။
ခုလဲအိတုံခမ်ာ သူ႔လီးကို လန႔္ေနသည္။သူလဲ အဖုတ္ဝကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအထဲကို ထည့္လိုက္ရာ အဖုတ္က တင္းခနဲ႔ျဖစ္သြားၿပီး
”အာ့ အ့ ရွီး ေျဖးေျဖးကိုမင္း နာတယ္”
”ညႇစ္မထားနဲ႔ ေလၽွာ့ထားေလ”
သူလဲ အေစ့ကို အသာကလိလိုက္ရင္း နို႔ကိုကုန္းစို႔လိုက္သည္။အဖုတ္က ညႇစ္ထားရာမွ ျပန္ေလၽွာ့သြားေတာ့ သူတခါထည့္လိုက္ျပန္သည္။အေစ့ကိုကလိလိုက္ထည့္လိုက္ႏွင့္စိတ္ရွည္စြာ ထည့္လိုက္ရင္း လီးက တေခ်ာင္းလုံး အဖုတ္ထဲသို႔ ဝင္သြားသည္။အိတုံရဲ့အဖုတ္က အပ်ိဳလဲ ျဖစ္ျပန္ ရည္းစားနဲ႔ သိပ္မေတြ႕ရတာလဲပါ ေဝးေနတာလဲ ပါတာမို႔ ၾကပ္ေနသည္။သူ႔လီးတေခ်ာင္းလုံးကို ညႇစ္ထားတာမို႔ ေကာင္းလွသည္။အိတုံရဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး နီရဲကာမ်က္ရည္ေတာင္ဝဲေနေပမယ့္ အရသာေတာ့ ရွိေနသည္ထင္သည္။မ်က္လုံးေတြက မွိန္းကာ အံႀကိတ္ထားသည္။
”အိတုံ ရလား ထုတ္လိုက္ရမလား”
”ရတယ္ကိုမင္း။မထုတ္နဲ ့တုံခံနိုင္တယ္”
အံ့ၾသဖို႔ေတာ့ေကာင္းသည္္။ိမိန္းကေလးေတြမ်ား အရသာရွိရင္ နာလဲ ႀကိတ္မွိတိကာခံသည့္အမ်ိဳးလားမသိ။သူလဲ လီးကိုအသာျပန္ထုတ္လိုက္ရင္း တစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ အသာထည့္လိုက္ျပန္သည္။ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေဆာင့္ေနရင္းနဲ႔ အခ်က္သုံးဆယ္ေလာပ္တြင္ အဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ားထြက္လာျပန္သည္။သြင္းထုတ္က ပိုေခ်ာေမြ႕လာတာမို႔ အိတုံလဲ ခံနိုင္လာသည္ထင္သည္။ေဆာင့္ခိုင္းရာ သူလဲ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို လက္တံေတာက္ခြက္ထဲထည့္ကာ ကိုယ္ကိုငိုက္လိုက္ရင္း ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္သည္။အိတုံရဲ့ပါးစပ္မွ တအ့အ့ တအိအိႏွင့္ဖင္ကို အလိုက္သင့္ေအာက္ကေန ခံေပးေနသည္။သူလဲ အိတုံခံနိုင္လာၿပီမို႔ မညႇာေတာ့ပဲ ဆက္တိုက္ကို ေဆာင့္လိုက္သည္။ေဆာင့္ေနရင္းနဲ႔ အိတုံမွာတခ်ီၿပီးသြားရသည္။သူ႔ကိုအတင္းကုပ္ဖက္ကာထားသည္။သူလဲေဆာင့္တာကိုရပ္ထားရင္း နို႔ေတြကိုညႇစ္လိုက္ ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္လုပ္ေပးလိုက္သည္။အတန္ၾကာေတာ့ အိတုံကို ကုန္းခိုင္းလိုက္သည္။ပိပိထဲမွ လီးကိုထုတိလိုက္ရာ အရည္မ်ားက စီးက်လာတာမို႔ အိတုံလဲ အတြင္းခံကို ယူကာသုတ္လိုက္ရင္း ေလးဖက္ကုန္းေပးလိုက္သည္။သူလဲ လိုခ်င္သည့္ပုံကို ျပင္လိုက္ရင္းတင္ပါးေတြကို ညႇစ္လိုက္သည္။ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကိုျဖဲလိုက္ရာ စအိုညိဳတိုတိုေလးကိုျမင္ေတာ့ သူ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္သြားသည္။သူဖင္လုပ္ရတာကို ႀကိဳက္သည္။သူလုပ္ဖူးခဲ့တဲ့မိန္းကေလးတိုင္းကို ဖင္ခ်တက္သည္။ခုလဲ သူအိတုံကိုတေန႔ဖင္ကိုလုပ္မည္ဟုေတးထားရင္း လီးကို ပိပိဝတြင္အသာေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္လိုက္သည္။အိတုံေခါင္းႀကီးေမာ့သြားရင္း တကၽြတ္ကၽြတ္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။သူလဲ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ခါးကို ကိုင္ကာေဆာင့္ေနသည္။ေဆာင့္ေနရင္ႏွင့္ စအိုေပၚသို႔ တံေတြးေထြးခ်လိုက္ရင္း ဖင္ဝကိုလက္မနဲ႔ကုတ္လိုက္ျခစ္လိုက္ကလိေနသည္။စအိုဝက ရႈံ႔လိုက္ ပြင့္လိုက္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။
”ဟင့္ ကိုမင္း ဘာလို႔ ဖင္ကို ကလိေနတာလဲ ယားတယ္”
သူလဲဘာမွမေျပာပဲ ဖင္ဝကို လက္မနဲ႔ေထာက္ကာ အသာဖိထည့္လိုက္သည္။လက္မကအသာဖင္ထဲသို႔ဝင္သြားေတာ့ အိတုံ ပါးစပ္မွ နာတယ္ဟုေျပာေပမယ့္ တအားေတာ့မျငင္းေပ။သူလဲ လက္မကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထုတ္လိုက္ထည့္လိုက္လုပ္ရင္း အဖုတ္ထဲမွလီးကို ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္သည္။အိတုံလဲ အင့္ခနဲ႔ အင့္ခနဲ ညည္းရင္း ဖင္ကိုေနာက္သို႔ အတင္းပစ္ထားသည္။ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေစခ်င္သည့္သေဘာမို႔ သူလဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ေဆာင့္ခ်က္ေပါင္းၾကာလာတာႏွင့္အမၽွ အိတုံလဲ ေနာက္တႀကိမ္ၿပီးခ်င္လာသလို သူလဲ ၿပီးခ်င္လာတာမို႔ ခါးကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္တင္းတင္းညႇစ္ကိုင္ကာ အားရပါးရေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။
”အား ကိုမင္း ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ တုံ ၿပီးခ်င္လာျပန္ၿပီ။ေဆာင့္ေဆာင့္ ဟင့္ အင့္ အင့္ ”
သူလဲ ေဆာက့္ရင္းနဲ႔ အဖုတိထဲမွ လီးက ေတာင့္တက္းလာၿပီး သုတ္ကည္ေတြက အဖုတ္ထဲသို႔ပန္းထည့္လိုက္သလို အိတုံလဲ ၿပီးသြားရသည္။ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူၿပီးသြားသည္မို႔ အရမ္းကိုေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈကို ရလိုက္သည္။အိတုံပါးစပ္မွလဲ တရစပ္ညည္းေနသည္။ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္ရက္သားႏွင့္ကုတင္ေပၚသို႔ လဲက်သြားကာ မွိန္းေနလိုက္သည္။အတန္ၾကာေတာ့မွ အိတုံက သူ႔ကို ဖယ္ခိုင္းလိုက္သည္။သူလဲ အိတုံအေကာ္မွ အသာထကာလီးကိုဆြဲထုတိလိုက္သည္။အိတုံလဲ အဖုတ္ကိုအသာပိတ္ကာအတြင္းခံယူရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။သူလဲ စားပြဲေပၚမွ တစ္ရႉးကိုယူကာ လီးကိုသုတ္လိုက္ၿပီးအမွိုက္ပုံးထဲထည့္လိုက္သည္။အတန္ၾကာေတာ့ အိတုံလဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ တဘတ္ကိုပတ္ကာကုတင္ေပၚသို႔ တက္လာၿပီးသူ႔ကို ဖက္ထားလိုက္သည္။သူလဲ အိတုံကို ကိုလုပ္တာေကာင္းလားေမးရာ
ရွက္ဝဲဝဲႏွင့္ေခါင္းကိုၿငိမ့္ျပေလသည္။သူလဲ အိတုံကို သူ႔ဘဲနဲ႔အေၾကာင္းေမးေတာ့ ေျပာျပသည္။ႏွစ္ေယာက္သားစကားေျပာရင္းနဲ႔ အိပ္ခ်င္လာတာမို႔အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။
အိပ္ရာမွနိုးေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္နာရီေက်ာ္ၿပီ။ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲကာ ေန႔လည္စာ စားၿပီး အိတုံကို ေတာင္ႀကီးတကၠသိုလ္မွ ဘူမိေဗဒ ဌာနသို႔လိုက္ပို႔ကာ ဆရာေတြႏွင့္သြားေတြ႕သည္။စာတမ္းျပဳစုဖို႔အတြက္ အကူအညီေတာင္းရသည္။သူလဲအိတုံကို ညေနမွလာေခၚမယ္ေျပာၿပီး သူ႔ဆိုဒ္ထဲရွိရာသို႔ျပန္သြားကာ သတင္းပို႔စရာရွိတာပို႔ လုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ကာ ညေနေလးနာရီထိုးေတာ့ ကားယူကာ ေက်ာင္းသို႔ သြားၿပီးအိတုံကိုသြားေခၚရသည္။ဆရာမေတြရဲ့အကူအညီႏွင့္အိတုံအတြက္ ေနစရာအေဆာင္ကို ငွါးရသည္။သန္ဘက္ခါမွေျပာင္းေတာ့မည္ဟုေျပာၿပီး ႏႈတ္ဆက္ကာ ဟိုတယ္သို႔ျပန္လာၾကသည္။ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ကဲၾကျပန္သည္။ႏွစ္ေယာက္သား ခုမွညားသည့္လင္မယားလိုပင္။အိတုံရဲ့ ကိုယ္ၾကပ္အက်ႌအဝါကိုခၽြတ္ကာ ဘရာအျဖဳကိုပါတခါတည္းခၽြတ္ရင္း နို႔ေတြကိုစို႔လိုက္သည္။နို႔ေတြကိုတလုံးၿပီးတလုံးအားရေအာင္စို႔ၿပီး စကပ္အနီကိုခၽြတ္လိုက္ရာ ပင္တီအသားေရာင္ေလးသာက်န္ေတာ့သည္။ပင္တီဂြဆုံတြင္ အရည္မ်ားျဖင့္ကြက္ေနသည္။သူလဲ ပင္တီေပၚကေန အဖုတ္ကိုအသာပြတ္လိုက္ရင္း သူ႔အဝတ္ေတြကိုခၽြတ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ အိတုံပါးစပ္ထဲသို႔ လီးကိုထည့္ေပးလိုက္ရာ အိတုံကလဲ အလိုက္သိစြာ ေလြေပးသည္။သူလဲ ပင္တီကိုအသာလိပ္ကာခၽြတ္လိုက္ရင္းအဖုတ္ေမႊးေတြကို ဆြလိုက္ အေစ့ကို ကလိလိုက္လုပ္ေနသည္။အေတာ္ၾကာေတာ့သူလဲ ပါးစပ္ထဲမွလီးကိုထုတ္ကာ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ၿပီး အိတုံကို အေပၚကေနခိုင္းလိုက္သည္။အိတုံလဲ သူ႔အေပၚကေနခြကာ လီးကိုလက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး အဖုတ္ဝတြင္ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။လီးက အဖုတ္ထဲသို႔ တရစ္ခ်င္းဝင္သြားသည္။အိတုံမွာ အဆုံးထိမထည့္ရဲပဲ တစ္ဝက္ေလာက္တြင္ျပန္ႂကြလိုက္ ျပန္ထိုင္လိုက္လုပ္ေနသည္။အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္တြင္ အဝင္ေခ်ာလာၿပီး အရည္ေတြရႊဲလာတာမို႔ အံကိုႀကိတ္ကာ အဆုံးထိထိုင္ခ်လိုက္သည္။
”အာ့ ကၽြတ္ကၽြတ္” မ်က္ႏွာမွာရႈံမဲ့သြားရင္း သူ႔ရင္ဘတ္ကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ၿငိမ္ေနသည္။သူလဲ နို႔ေတြကို လက္နဲ႔အသာအုပ္ကာ နယ္ေပးလိုက္သည္။ခဏၾကာေတာ့ သူမလဲ ျဖည္းျဖည္းေဆာင့္လိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခံနိုင္လာသည္မို႔ ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္လိုက္သည္။သူလဲ ေအာက္ကေန နို႔ေတြကိုဆိတ္လိုက္ စို႔လိုက္ ညႇစ္လိုက္ လုပ္ေပးရင္းေကာ့ေကာေပးလိုက္ရာ သားအိမ္ႏွင့္သြားသြားေထာက္မိသည္ထင္သည္။မ်က္ႏွာရွ႕ုံမဲ့သြားသည္။
”အင့္ အင့္ ေကာင္းတယ္ ကိုမင္းရယ္ ဟင့္ဟင့္”
”ႀကိဳက္လား အိတုံ ကို႔နဲ႔ လိုးရတာတာေကာင္းလား”
”အင္းေကာင္းတယ္ ႀကိဳက္တယ္ ကိုမင္းနဲ႔ လုပ္ရတာအရမ္းေကာင္းတယ္ ဟင့္ ဟင့္ ”
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ေကာင္းလာၿပီမို႔ အားနဲ႔အင္နဲ႔ကိုေဆာင့္ေနေလသည္။ေဆာင့္ခ်က္ေတြၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ အိတုံၿပီးေတာ့မည္မို႔သူလဲ ပက္လက္အေနအထားမွ အသာထာကာ အိတုံနို႔ကိုစို႔ရင္း တင္ပါးေတြကိုျဖစ္ညႇစ္လိုက္သည္။စအိုဝကို လက္ညႇိုးနဲ႔ ကလိရင္းအသာဖိထည့္လိုက္သည္။လက္ညႇိုးကိုေတာင့္ထားတာမို႔ အေပၚကေဆာင့္ခ်လိုက္ရညလက္တစ္ဆစ္ခန႔္ဝင္သြားသည္။
”အာ့ ကိုမင္း ဘာလုပ္တာလဲ နာတယ္ကြာ ”
အရမ္းႀကီးလဲ မျငင္းဆန္တာမို႔ သူလဲ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ေနလိုက္သည္။အိတုံလဲ အေပၚကေန ေဆာင့္ခ်က္ေတြက နျဖည္းျဖည္းစိတ္လာသည္။ပါးစပ္ကလဲ တအင္းအင္းနဲ႔ ျမည္ရင္းအားနဲ႔ကိုေဆာင့္ေနသည္။သူလဲ နို႔ကို အားနဲ႔စို႔ရင္း စအိုထဲကလက္ညႇိုးတေခ်ာင္းလုံးဝင္ေနသည္ကို ထုတ္လိုက္ထည့္လိုက္ခပ္သြက္သြက္လုပ္ေနသည္။အိတုံလဲ အဖုတ္ထဲက လီးကို တရစပ္ညႇစ္လာရင္း စအိုထဲကလက္ကိုလဲ ညႇစ္လာသည္။
”အာ့ ၿပီးၿပီး ကိုမင္း တုံတုံ ၿပီးၿပီဟား ရွီး ေကာင္းလိုက္တာကြာ ဟား”အားရပါးရေဆာင့္ရင္းနဲ႔ သူ႔အေပၚကို အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ၿပိဳက်လာသည္။မာရသြန္အေျပးသမားတေယာက္လိုပင္ ေမာဟိုက္ကာေနၿပီးပါးစပ္မွလဲ ညည္းေနသည္။လက္ေတြက သူ႔ကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ထားသည္။သူလဲ အိတုံေက်ာျပင္ကို အသာပြတ္သပ္ေပးၿပီး ႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အေမာေျပာေလာက္ခါမွ
”အိတုံ ကိုမင္း မၿပီးေသးဘူး”
”ဟင္ တကယ္လား ဟင့္ သူက အားကိုႀကီးလြန္းပါတယ္ တကယ္တည္း”
”ကိုမင္းကို ကုန္းေပး”
အိတုံလဲ သူခိုင္းသည့္အတိုင္း သူ႔အေပၚကေနအသာထလိုက္ေတာ့ အဖုတ္ထဲမွ လီးက ကၽြတ္သြားၿပီး အရည္ေတြက ေအာက္သို႔က်လာသည္။သူမလဲ ထမိန္တထည္ကိုယူကာ သုတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္အသာကုန္းေပးလိုက္သည္။သူ႔ဘဲႏွင့္ လုပ္ေနၾကမို႔ထင္သည္ အခ်ိဳးတက်ရွိသည္။သူသိပ္ျပင္ေပးစရာမလို။သူလဲ ကုတင္ေပၚမွာ သူ႔ကိုဖင္ေပးၿပီးကုန္းေနတဲ့ ခယ္မကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲ တြင္တမ်ိဳးျဖစ္သြားကာ အိတုံ ဖင္ကို ျဖန္းခနဲ႔ ရိုက္လိုက္သည္။
”အ့ ဘာလုပ္တာလဲ ကိုမင္းနာတယ္”
သူလဲ ဘာမွမေျပာ။ခပ္ဆက္ဆက္ရိုက္လိုက္ျပန္သည္။ေလးငါးခ်က္ ဆက္တိုက္ရိုက္လိုက္ေတာ့ ျဖဴဝင္းေသာတင္ပါးႏွစ္ဖက္က လက္းငါးေခ်ာင္းရာႀကီးနီရဲေနသည္။မ်က္ရည္ေတြလဲ ဝဲကာ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္ေနသည္။
”နာလို႔လား”
”နာတာေပါ့ကိုမင္းကလဲ အရမ္းရိုက္တာပဲ သူ႔အသားမဟုတ္တိုင္း”
”အိတုံဖင္ေလးက လွလို႔ရိုက္မိတာ။ဖင္ေပါက္ေလးကလဲ ခ်စ္စရာေလး လုပ္ခ်င္စရာကြာ”
”အာ ကိုမင္းေနာ္ မညစ္ပတ္နဲ႔ ဖင္ေတာ့မလုပ္နဲ႔ေတာ့ တခါမွမခံဘူးဘူး”
သူလဲ ဖင္ကိုရိုက္ရင္း ”မလုပ္ပါဘူး ေနာက္မွ”
ေျပာရင္းသူအိတုံေနာက္ဖက္တြင္ အသာဝင္လိုက္ရငး္ ဖင္ကို ျဖဲကာ စအိုကိုတံေတြးေထြးလိုက္ရင္း လီးကိုအဖုတ္ဝကိုေတ့ကာ ခပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းလိုက္သည္။
”ဟ့ အာ့ အာ့ ကိုမင္းရယ္ ”
သူလဲ ဖင္ကို ဖ်န္းခနဲ ရိုက္လိုက္ရင္းေမးလိုက္ရာ အိတုံက
”မနာပါဘူး တမ်ိဳးျဖစ္သြားလို႔ ဖင္ကိုအရမ္းရိုက္တာပဲကြာ။ဖင္က ပုတ္ေတာ့မယ္ ဟင့္”
သူလဲ လိးကိုအဆုံးထိထည့္လိုက္ၿပီး တစ္ဝက္ခန႔္ျပန္ထုတ္ကာခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ထည့္လိုက္ျပန္သည္။

အိတုံကတခါေအာ္တိုင္း သူဖင္ကိုတစ္ခ်က္ရိုက္ကာ ေမးသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အိတုံလဲ ဖင္ရိုက္ခံရတာကို ႏွစ္ၿခိဳက္လာသည္ထင္သည္။နာသည္ဟုမေျပာေတာ့ပဲ ရမက္သံကပါလာသည္။သူလိုခ်င္သည္ကလဲ ဒါပင္။သူ တခါတေလက်ရင္ အဲလိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆက္ဆံခ်င္သည္။သူ႔မိန္းမက်ေတာ့မရေပ။သူလဲ သူ႔မိန္းမက် မလုပ္ခ်င္ မလုပ္ရက္တာလဲပါသည္။ကိုယ္ခ်စ္လို႔ယူထားတာကိုး။ခယ္မက်ေတာ့ သူစိတ္ထဲက ရွိတဲ့အတိုင္းကို လုပ္လိုက္သည္။ခယ္မဆိုတဲ့အသိကလဲပါေနသည္။သူအိတုံ ဖင္ကိုရိုက္လိုက္ေဆာင့္လိုက္ စအိုကို ကလိလိုက္နဲ႔ အိတုံလဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေကာင္းလာျပန္သည္။ဖင္ရိုက္ခံရတာကိုႏွစ္ၿခိဳက္လာသည္။ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတစ္ခါရိုက္ခံရတိုင္း စိတ္က ဆစ္ခနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္သြားၿပီးစြဲလန္းလာသည္။စအိုကလဲ တစ္စို႔စို႔နဲ႔ အရသာတမ်ိဳးေပးလာသည္။ကိုမင္းကလဲ တရစပ္ေဆာင့္လိုက္ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္ရိုက္လိုက္လုပ္ေနေလသူမအတြက္ အရသာေပးေလျဖစ္ေနသည္။သူဘဲႏွင့္တုန္းက အဲ့လိုမခံစားဘူးေခ်။သူ႔ရည္းစားလဲ လူငယ္တေယာက္ေပမို႔ နည္းေပါင္းစုံသူႏွင့္လုပ္ဖူးေပမယ့္ ကိုမင္းေလာက္ အရသာမေပးစြမ္းနိုင္။တခုခုလိုေနသလို။ခုကိုမင္းနဲ႔ ေတြ႕မွ သူမလိုအပ္ေနတာကိုရလိုက္သလိုပင္။သူမလဲ မရွက္ေတာ့ေပ။ပါးစပ္ကေန ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုေဆာင့္ခိုင္းလိုက္ သည္။
ေနမင္းလဲ ၿပီးခ်င္လာၿပီမို႔ အိတုံကို အထဲမွာၿပီးရမလားေမးရာ ေခါင္းညိမ့္တာမို႔ သူလဲ ဖင္ႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ဆက္ဆက္ေလးငါးခ်က္ရိုက္ကာ ဖင္ကိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ျဖဲလိုက္ရင္ ေနာက္ကေန ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ အိတုံခမ်ာ လွိုင္းထန္ေနတဲ့ၾကားက ေလွငယ္လိုပင္ လႉးလြန႔္ေနသည္။သရီးစတပ္ေက ဆံပင္ေတြက ဝဲခါေနရင္ းပါးစပ္ကလဲ တအားအားနဲ႔ေအာ္ေနသည္။ေဆာင့္ခ်က္ေတြၾကာလာသည္ႏွင့္ အမၽွ သူေရာ အိတုံပါ ၿပီးခ်င္လာသည္။သူလဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းမနားတမ္းေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ အိတုံၿပီးသြားသည္။ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းၿပီးသြားသည္ထင္သည္။လက္ေတြက ေမြ႕ရာခင္းကိုတင္းေနေအာင္ေခ်မြရင္း ပါးစပ္က အားခနဲ အားခနဲ႔ေအာ္ေနကာ သူလီးကို ျဖစ္ညႇစ္ေနသည္။သူလဲ လီးကိုတဆုံးထုတ္ကာ တဆုံးေဆာင့္ထည့္ကိုေလးငါးခ်က္လုပ္လိုက္ရင္း သုတ္ရည္ေတြက အဖုတ္ထဲသို႔ အရွိန္ထိုးဝင္သြားကာ ၿပီးသြားသည္။ႏွစ္ေယာက္သားေဘးတိုက္လွဲခ်လိုက္ရင္း အေမာေျဖရင္း အိတုံနို႔ေတြကိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားသည္။အိတုံလဲ သူ႔ကိုေနာက္ျပန္သိုင္းဖက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို နမ္းလိုက္သည္။အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အိတုံက သူ႔ကို အသာဖယ္ကာ အိမ္သာထဲ ဝင္သြားသည္။သူလဲ ေနာက္ကေန လိုက္ဝင္သြားရာ
”ကိုမင္း ဘာလုပ္တာလဲ လို႔ ဒီမွာသနိ့ရွင္းေရးလုပ္မလို႔”
”ကိုလဲ လုပ္မယ္”ေျပာကာ ေရပန္းကိုယူၿပီး အိတုံကိုေဆးေပးလိုက္သည္။အိတုံလဲ သူ႔လီးကိုေဆးေပးသည္။ေဆးေနရင္ ဟင့္သူ႔ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီးဒါေၾကာင့္မမ စြဲေနတာေနမွာေျပာရင္းစသည္။သူလဲ ညည္းေရာမႀကိဳက္ဘူးလားေမးရာ မႀကိဳက္ပါဘူးေျပာၿပီးရီေနသည္။ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳးခန္းထဲမ်ာ ေရအတူခ်ိဳးလိုက္သည္။ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္လဲကာ အျပင္သို႔ထြက္ကာ စားေသာက္ လည္ပတ္ၿပီး ညကိုးနာရီေက်ာ္ေတာ့ ဟိုတယ္သို္ျပန္လာၾကသည္။ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား လိုးၾကျပန္သည္။အေပးအယူမၽွသည္မို႔ လုပ္ရတာေကာင္းသည္။လုပ္ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။မနက္အိပ္ရာကနိုးေတာ့ လင္းဆြဲေလးေျပာကာ လုပ္ၾကျပန္သည္။ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ အိတုံကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႔ၿပီးသူလဲအလုပ္ထဲ ျပန္သြားလိုက္သည္။ညေနက် အိတုံကိုေခၚကာ ဟိုတယ္သို႔ျပန္လာ လုပ္ၾကသည္။ေနာက္ရက္မနက္ေတာ့ အိတုံအဝတ္အစားအိတ္ေတြယုကာ အေဆာင္သို႔လိုက္ပို႔ေပးၿပီး သူလဲ အလုပ္ထဲသို႔ ျပန္လာလိုက္သည္။ညဖက္တြင္ႏွစ္ေယာက္သား လိုင္းေပၚမွာ စကားေျပာျဖစ္သည္။သူလဲ မိန္းမနဲ႔ သမီးဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ အိတုံနဲ႔ ခ်က္လိုက္လုပ္ေနရသည္။အလုပ္ကိုလဲ မလစ္ဟင္းရေအာင္ဂ႐ုစိုက္ရသည္။တစ္ပတ္ကို ႏွစ္ခါေတာ့ အိတုံနဲ႔ လုပ္ျဖစ္ၾကသည္။လုပ္သည့္အခါတိုင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆက္ဆံသည္။အိတုံကလဲ ေနာက္ပိုင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာဆိုတက္လာသည္။ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္ရတာကိုသေဘာက်ေၾကာင္းေျပာတာမို႔ သူ႔အတြက္အႀကိဳက္ပင္။
အိတုံေရာက္ၿပီးတစ္လခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္တြင္ သူ႔မိန္းမနဲ႔သမီးက သူဆီအလည္လာတာမို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပုံမွန္တိုင္းဆက္ဆံရသည္။မိန္းမနဲ႔ သမီးက ဆယ့္ငါးရက္ေလာက္ေနသည္။ေနသည့္ကာလတေလၽွာက္ သူ႔အတြက္သုခဘုံေလးပင္။သမီးရဲ့တြက္တီးတြက္တာအသံေလးေတြက သူ႔အတြက္အားျဖစ္ေစသလို မိန္းမရဲ့ ျပဳစုၾကင္နာမႈေတြက သူ႔အတြက္ ခြန္အားတိုးပြားရသည္။ျပန္ခါနီးညမွာေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္သား အတိုးခ်ကာ လုပ္ျဖစ္ၾကသည္။သူမိန္းမကို ေနာက္ေပါက္ေတာင္းတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မေပးေပ။ေနာက္ပိုင္းသူမရမကေတာင္းလြန္းလို႔ေပးသည္။သူလုပ္ခြင့္ရေပမယ့္ ေနာက္ရက္မွာနာလို႔သူ႔ကိုအျပစ္ေပးသည့္အေနနဲ႔ တစ္လေလာက္ မေပးေတာ့။မိန္းမက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆက္ဆံရတာကိုမႏွစ္သက္။အရွက္ကႀကီးသည္။ေနာက္ပိုင္းတြင္မွ ကိုတုံးလုံခၽြတ္နဲ႔ သူလုပ္ခြင့္ရသည္။အိမိေထာင္က်ကာစက ဘယ္လိုမွစည္း႐ုံးလို႔မရ။သူ႔ကိုခ်စ္လြန္းလို႔သာ လိုက္ေလ်ာခဲ့ေပမယ့္ အရွက္ကသည္းသည္။စလို႔မရ။သူ႔လီးကိုေတာ္ေတာ္နဲ႔ စုပ္ခိုင္းလို႔မရ။သူစိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သင္ျပေပးတာေၾကာင့္တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူလိုခ်င္တဲ့အေနအထားေရာက္လာရသည္။ေနာက္ပိုင္းတြင္းအေပးအယူမၽွလာသည္။ေနာက္ေပါက္ကိုတခါေပးၿပီးကတည္းကေတာ္ေတာ္နဲ႔မေပးေတာ့။သူစိတ္ပါလြန္းမကပါမွသာ ေပးသည္။ဘာပဲေျပာေျပာ သူ႔ သူ႔မိန္းမကိုအေတာ္ခ်စ္သည္။သူ႔မိန္းမကလဲ သူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္ကာ သစၥာရွိသည္။သူတို႔အိမ္ေထာင္သက္ ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း စကားအႀကီးအက်ယ္မမ်ားဘူး။မိန္းမက သူ႔ကို အစစအားကိုးယုံၾကည္သည္။သူတို႔အိမ္ေထာင္ေရးမွာ အိမ္ဆည္းလည္းေလး သမီးကေလးဝင္လာေတာ့ ပိုေတာင္ဆိုးသည္။သမီးက သူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္သလို ခၽြဲလဲ ခၽြဲတာမို႔ သူလဲ သမီးအတြက္ဘာပူုဆာဆာပင္။သမီးကေနာက္ႏွစ္ဆို ေက်ာင္းတက္ရေတာ့မည္။မိန္းမနဲ႔သမီးျပန္သြားေတာ့ သူ႔ရင္ထဲ ဟာတာတာျဖစ္က်န္ခဲ့သည္။မိန္းမကလဲ ကားထြက္ကာနီးေတာ့ မ်က္ရည္အဝဲသား။သမီးကလဲ တူတူပင္။ကားဂိတ္သို႔အိတုံပါ သူ႔အမကို လိုက္ပို႔ေလသည္။ကထြက္သြားေတာ့ အိတုံကို အေဆာင္လိုက္ပို႔ေပးလိုက္သည္။
ေနာက္တပတ္က်ေတာ့ အိတုံနဲ႔ ျပန္ခ်ိန္းေတြ႕ကာ လုပ္ျဖစ္ၾကျပန္သည္။အိတုံလဲ ပေလြေပးတာအေတာ့ကို ကၽြမ္းက်င္လာသည္။သူတခါတေလ အိတုံပါးစပ္ထဲမွာ ၿပီးတက္သည္။သူလဲ အိတုံကို လက္နဲ႔ၿပီးေအာင္လုပ္ေပးတက္သည္။ေနာက္ေပါက္ကိုေတာ့ မလုပ္ေသး။အိတုံကလဲ ေၾကာက္ေနတာပါမည္။ေၾကာက္မည့္သာေၾကာက္တာ သူ အိတုံရဲ့ စအိုကို ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕ေပးတာလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကအသားေလးဝင္သည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆက္ဆံေရးက လင္မယားေတြထက္ပင္ ပြင့္လင္းသည္။တခါတေလ အိတုံကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ပြတ္ခိုင္းၿပီး သူကေရွ႕ကေန ဂြင္းထုသည္။အိတုံကလဲ ေျပာပါသည္။သူနဲ႔က်မွဘာျဖစ္မွန္းကိုမသိ အရွက္ကိုမရွိေတာ့ဘူးဟု။သူတို႔လင္မယားလုပ္တုန္းက သူေခ်ာင္းၾကည့္ကတည္းက သူ႔ကိုစိတ္ဝင္စားသြားမိသ ည္လို႔ေျပာသည္။သူ႔ဘဲလီးက သူ႔ေလာက္မႀကီး သူ႔လိုလဲ ခပ္ၾကာၾကာမလုပ္နိုင္ေၾကာင္းေျပာသည္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အိတုံလဲ စာတမ္းျပဳစုတာၿပီးကာ ျပန္ရေတာ့မည္။ျပန္ခါနီးရက္တြင္ ဟိုတယ္တြင္ ညလုံးေပါက္ကို လိုးၾကသည္။နည္းမ်ိဳးစုံးေအာင္ကို လုပ္သည္။အိတုံက သူ႔ရဲ့ sex slaveျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။သူခိုင္းသမၽွအကုန္လုပ္သည္။ သူမရဲ့ ရည္းစားကလဲ ျပန္လာခါနီးၿပီ။ျပန္ေရာက္ရင္ ယူၾကေတာ့မည္ေျပာသည္။မယူခင္တစ္ခါေလာက္ေတြ႕ခ်င္တယ္ဟု သူ႔ကိုေျပာသည္။သူကလဲ အခ်ိန္ရရင္လာေတြ႕မယ္ အဲ့က်ရင္ ဖင္ပါခ်မယ္ေျပာေတာ့ သူမကလက္သင့္ခံသည္။ေနာက္ရက္မွာ သူအိတုံကို ရန္ကုန္ကားေပၚသို႔တက္ေပးလိုက္သည္။အိတုံလဲ ျပန္သြားေရာ သူလဲ ငတ္သြားသည္ေျပာရမည္။အလုပ္ကိုသာအာ႐ုံစိုက္ကာ လုပ္ေနသည္။ညဖက္တြင္ မိန္းမနဲ႔ သမီးနဲ႔ ဖုန္းေျပာ video callနဲ႔ေျပာလိုက္ အိတုံနဲ႔ ခ်က္လိုက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနရသည္။
ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူလဲအလုပ္ေတြကရႈပ္ အိတုံကလဲ သူ႔ရည္းစား ျပန္ေရာက္လာၿပီး မဂၤလာေဆာင္ရန္အတြက္အလုပ္ေတြက ရႈပ္ေနသျဖင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားရသည္။ ေတာင္းေသာေန႔တြင္ မိန္းမက သြားလိုက္ေသးသည္လို႔ေျပာသည္။ေနာက္ႏွစ္လေလာက္ၾကရင္ မဂၤလာရက္သတ္မွတ္ထားသည္ဟုေျပာသည္။သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ႏွေျမာသလိုေတာ့ျဖစ္သြားမိေပမယ့္ သူနဲ႔မွသက္ဆိုင္မႈမရွိတာ။အတူရွိေနတုန္းက အားရေအာင္လုပ္ခဲ့ရၿပီးၿပီမို႔ ေက်နပ္သင့္သည္လို႔ သူ႔ဟာသူေျပာရသည္။သူအိတုံနဲ႔ အတူရွိေနစဥ္က အိတုံဖင္ကို မလုပ္လိုက္ရတာကိုေတာ့ မေက်မနပ္ျဖစ္မိသား။ဒါလဲ သူ႔ညံ့ဖ်င္းမႈမဟုတ္လား။ခုမွလြတ္တဲ့ငါးႀကီးမေနခ်င္ေတာ့တာမို႔ အလုပ္ကိုသာအာ႐ုံစိုက္ကာလုပ္ေနလိုက္သည္။
ဒီလိုနဲ႔သူလဲ ျပန္ေျပာင္းရခါနီးၿပီ။သူ႔ရဲ့အလုပ္ေတြကလဲ ၿပီးသြားၿပီမို႔ ႐ုံးခ်ဳပ္ကျပန္ေခၚေတာ့မည္။မိန္းမနဲ႔သမီးကလဲ သူျပန္လာခါနီးၿပီမို႔ အရမ္းေပ်ာ္ေနသလို သူလဲ ေပ်ာ္မိသည္။သူ႔ဆရာသမားကေတာ့ ေျပာသည္။အလုပ္ကို ျပန္ခါနီးၿပီဆိုၿပီး ၿပီးၿပီေရာမလုပ္ဖို႔နဲ႔ အရင္တိုင္းႀကိဳးစားလုပ္ဖို႔ လူႀကီးေတြက ရာထူးတိုးေပးဖို႔ လုပ္ေနသည္ဆိုျခင္းေၾကာင့္ အေပ်ာ္ေပၚအေပ်ာ္ဆင့္ရျပန္သည္။ဒီလိုနဲ႔ သူျပန္ေျပာင္းရခါနီးရက္ႏွစ္ဆယ္ခန႔္အလိုေလာက္မွာ အိတုံကသူ႔ဆီဖုန္းဆက္လာသည္။ေနာက္လဆိုရင္ သူမဂၤလာေဆာင္ရေတာ့မွာမို႔ သူနဲ႔ေတြ႕ခ်င္မိေၾကာင္းေျပာသည္။သူလဲ ေတြ႕ခ်င္မိေသးသား။ၿပီးေတာ့ သူလဲ အလုပ္ကိစၥႏွင့္ ရန္ကုန္သို႔ တစ္ပတ္ခန႔္သြားရဦးမည္မို႔ အဆင္ေျပသည္။ဒါေၾကာင့္သူက အိတုံကို ရည္းစားမရွိဘူးလားေမးရာ သူ႔ေကာင္ေလးက အလုပ္နဲ႔ စင္ကာပူသို႔ သြားေၾကာင္း၊ ေနာက္လဆန္းမွ ျပန္လာမွာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ဒါနဲ႔သူလဲ သူလာနိုင္မည့္ရက္ကို ေျပာကာ အဆင္ေျပနိုင္လားေမးရာ အိတုံက အိုေကတယ္ေျပာတာနဲ႔ သူတို႔ေတြ႕နိုင္မယ့္ရက္ကို ညႇိကာခ်ိန္းလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သူလဲအိတုံကို ဒီတစ္ခါေတြ႕ရင္ ေနာက္ေပါက္ကိုလုပ္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာထားလိုက္သည္။
ဒီလိုနဲ႔ သူလဲ ရန္ကုန္တြင္လုပ္ရမည့္ ကိစၥမ်ားအတြက္ ယူစရာရွိတဲ့စာရြက္စာတမ္း မွတ္တမ္းမ်ားကိုယူကာ ႐ုံးက ကားႏွင့္ပင္ ရန္ကုန္သို႔ တေယာက္တည္းဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ကုမၸဏီက စီစဥ္ေပးထားသည့္ ဟိုတယ္မွာပင္တည္းလိုက္သည္။ေနာက္ရက္တြင္ သူ႔အလုပ္ကိစၥမ်ားအတြက္ လုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ ေတြ႕စရာရွိသည့္ လူမ်ားႏွင့္ေတြ႕လိုက္သည္။အလုပ္ကိစၥက ထင္ထားသည္ထက္ပိုၿပီးအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕သည္။ညဖက္ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သု႔ဆရာသမားဆီကိုဖုန္းဆက္ကာ အစီရင္ခံလိုက္သည္။ဆရာသမားက မနက္က်ရင္ တရားဝင္သတင္းပို႔ရန္ႏွင့္ လူႀကီးဆီတိုက္ရိုက္ဖုန္းဆက္ကာ အရင္အတင္းပို႔ဖို႔ေျပာတာနဲ႔ လူႀကီးဆီကို ဖုန္းဆက္သတင္းပို႔ရသည္။ေနာက္ရက္တြင္ ႐ုံးကို တရားဝင္ေၾကးနန္းပို႔ကာ မၿပီးျပတ္ေသးတာကို ဆက္လုပ္ရျပန္သည္။ေန႔လည္သုံးနာရီေလာက္တြင္ အေရးတႀကီးလုပ္စရာကိစၥမ်ား ၿပီးျပတ္သြားၿပီ။က်န္တဲ့အလုပ္ကေတာ့ မလုပ္လဲရ လုပ္လဲရ အလုပ္ေတြမို႔ ေအးေဆးျဖစ္ကာနားလို႔ရၿပီ။သူကုမၸဏီကိုေတာ့ ေနာက္သုံးရက္ေနရင္ ျပန္မယ္လို႔ေျပာထားသည္။ၿပီးသူအိတုံဆီသို႔ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။မနက္ျဖန္ေတြ႕ရေအာင္ဟု။အိတုံကလဲ အိုေကဟုေျပာသည္။သူလဲ ဟိုတယ္သို႔ျပန္လာကာ ခဏနားကာ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ ဘုရားသို႔ သြားကာ ဘုရားရွိခိုးလိုက္သည္။ညေနစာကိုေတာ့ကုမၸဏီက လိုက္ေကၽြးသည္။ၿပီးKTVသို႔ခရီးဆက္ၾကျပန္သည္။ညဆယ့္ႏွစ္ေက်ာ္မွ ျပန္လာကာ အိပ္လိုက္သည္။မနက္ ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေတာ့ အိတုံက သူ႔ဆီဖုန္းဆက္သည္။သူေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ဆူးေလသို႔ထြက္လာကာ ဆူးေလမွာေစာင့္ေနမယ္လာေခၚေပးဖို႔ေျပာသည္။သူလဲ အိုေကလို႔ေျပာၿပီး အိပ္ရာမွထကာ မ်က္ႏွာသစ္ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲကာ မနက္စာ စားရင္းေစာင့္ေနလိုက္သည္။ခုႏွစ္နာရီေက်ာ္ေတာ့ အိတုံက ဖုန္းဆက္ကာ သူေရာက္ေတာ့မည္ဟုေျပာသည္။သူလဲ ကားယူကာ ဆူးေလဖက္သို႔ထြက္လာလိုက္သည္။ဆူးေလေရာက္ေတာ့ အဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေပ်ာ့စား ဝမ္းဆက္အၾကပ္ဝတ္ထားကာ လွေနေသာ အိတုံကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။သူလဲ အိတုံကိုလွမ္းေခၚလိုက္ကာ ကားေပၚေရာက္ေတာ့
”အိတုံ ဘာစားၿပီးၿပီလဲ”
”ဘာမွမစားရေသးဘူး ေရခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔တန္းထြက္လာတာ”
”အေဆာင္ကိုဘယ္လိုေျပာခဲ့လဲ”
”ဘာမွမေျပာခဲ့ဘူး။သူငယ္ခ်င္းေတြဆီသြားမလို႔ဆိုၿပီးေျပာခဲ့တယ္”
သူလဲဘာမွဆက္မေမးေတာ့ပဲ မနက္စာစားရန္ဆိုင္တစ္ဆိုင္သို႔ေမာင္းသြားလိုက္သည္။ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ကားကိုပါကင္ထိုးကာ ေသာ့ပိတ္ၿပီးႏွစ္ေယာက္သားဆိုင္ထဲသို႔ဝင္လာလိုက္သည္။ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ ေခ်ာင္က်က်ေနရာတြင္ထိုင္လိုက္ၿပီးအိတုံအတြက္မနက္စာကိုမွာေပးလိုက္သည္။သူကစားၿပီးၿပီမို႔ေဆးလိပ္ပဲေသာက္ေနလိုက္သည္။စားေနရင္းနဲ႔ သူလဲ အိတုံကို သူ႔ေကာင္ေလးအေၾကာင္းေမးေနသည္။သူ႔ေကာင္ေလးက နိုင္ငံျခားဖက္စပ္ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္အလုပ္လုပ္ေနသည္ဟုေျပာသည္။လစာေကာင္းသည္လို႔ေျပာသည္။သူလဲ အဲ့ကုမၸဏီတြင္အလုပ္ဝင္ျဖစ္မည္ဟုေျပာသည္။သူတို႔တာေမြဖက္တြင္ တိုက္ခန္းတစ္ခုငွါးၿပီး ယူၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ေနမည္လို႔ေျပာသည္။စကားေျပာရင္းနဲ႔ စားလို႔ၿပီးေသာအခါတြင္ ပိုက္ဆံရွင္းကာ ျပန္ထြက္လာၾကသည္။သူ႔အေရွ႕ကသြားေနေသးအိတုံကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ ထမိန္စကပ္ အၾကပ္ေအာက္ကလႈပ္ခါေနေသာတင္သားလုံးလုံးက်စ္က်စ္ေလးေတြကိုျမင္ေတာ့ သူ႔စိတ္က ထန္လာရသည္။မဂၤလာမေဆာင္ခင္ ခယ္မရဲ့ဖင္ကိုလုပ္ရေတာ့မည္မို႔ သူ႔ေအာက္က ညီေလးကထလာရသည္။ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ဟိုတယ္ဆီကိုတန္းေမာင္းလာသည္။ကားလမ္းေတြက ၾကပ္ေနတာမို႔ သတိထားေမာင္းရသည္။ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ သူ႔အခန္းဆီကိုတန္းသြားလိုက္သည္။အခနိးထဲေရာက္ေတာ့ အခန္းတံခါးေလာခ်္ခ်ကာ ေရခဲေသတၱာထဲက အေအးဘူးထုတ္ကာအိတုံကိုေပးေတာ့ မေသာက္ခ်င္ေတာ့ဘူးေျပာတာနဲ႔ ျပန္ထည့္ထားလိုက္သည္။အိတုံလဲ ပါလာတဲ့အိတ္ကို စားပြဲေပၚတြင္တင္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ကာ သူ႔ကိုၾကည့္ေနသည္။သူလဲ ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ထိုင္ကာ အိတုံကို
”အိတုံ ကို႔္ကိုသတိမရဘူးလား မွန္မွန္ေျပာေနာ္”
”ရတယ္။ကိုမင္းကို သတိရလို႔ေတြ႕ခ်င္တယ္ေျပာတာေပါ့ကိုမင္းကလဲ။ေနာက္ဆို ဒီလိုေတြ႕ရေတာ့မွာမွမဟုတ္တာ”
”အဲလိုဆိုရင္ ခုေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးလုပ္ၾကမယ္ေလ။အိတုံရဲ့ ေနာပ္ေပါက္ကို ကို လုပ္မယ္ေနာ္ ဒီတစ္ခါေတာ့ မျငင္းနဲ႔ေတာ့။ျငင္းလဲ ကိုကေတာ့ ရေအာင္လုပ္မွာ ဟဲဟဲ”
”ကိုမင္းသေဘာပါဆိုမွ ကိုမင္းကလဲ။ဒါပဲေနာ္ အရမ္းႀကီးနာေအာင္မလုပ္နဲ႔။တုံေၾကာက္တယ္”
”ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ”ေျပာရင္း သူအိတုံဆီကို ထသြားကာ အိတုံကို ထခိုင္းလိုက္ၿပီးဖက္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အိတုံရဲ့ ဖင္ေတြကိုပြတ္သပ္ရင္းျဖစ္ညႇစ္လိုက္ ပင္တီႀကိဳးကိုဆြဲလိုက္လုပ္ေနရင္း
”ကို အိတုံကို ကုန္းခိုင္းၿပီးဖင္ကိုျဖဲ ၿပီးေနာက္ေပါက္ကို အားရပါးရလိုးခ်င္ေနတာ”
”ဟင့္ ကိုမင္းကလဲ နားရွက္စရာႀကီးကြာ”
”ဘာရွက္စရာရွိလဲ ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတာ။ေနာက္ဆို ဒီလိုမ်ိဳးၾကဳံရဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေတာ့ဘူး”
”ဟုတ္ပါတယ္။အဲ့ဒါေၾကာင့္ တုံက ကိုမင္းအႀကိဳက္ကို လိုက္ေလ်ာမယ္လို႔ေျပာတာေပါ့”
”ကဲ အိတုံ ကို႔လီးကို စုပ္ေပးစမ္းကြာ”
အိတုံလဲ သူ႔အက်ႌကိုခၽြတ္စြပ္က်ယ္ပါခၽြတ္လိုက္သည္။ၿပီးသူ႔ပုဆိုုးကိုခၽြတ္ကာ အတြင္းခံကို ပါခၽြတ္လိုက္ရာ သူ႔ရဲ့ ေအာင္ျမင္လွတဲ့ လီးႀကီးက အေႏွာင္အဖြဲ႕ မွလြတ္သြားသလိုေငါက္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားသည္။
”အမေလး ေၾကာက္စရာႀကီး သူ႔ဟာႀကီးက ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းက ငတ္ေနလဲမသိဘူး။ဟင့္ စားရတဲ့ကေလးငတ္တယ္ဆိုတာ ခိခိ”ေျပာရင္းနဲ႔ အိတုံပါးစပ္ကို ဟကာ လီးကိုငုံလိုက္သည္။လီးထိပ္ကို လၽွာေလးနဲ႔ တို႔ကာလ်က္လိုက္ လီးတစ္ခုလုံးကို ပါစပ္ထဲထိထည့္လိုက္ စုပ္လိုက္လုပ္ေနသည္။သူလဲ အိတုံ ဆံပင္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္တင္းတင္းစုကိုင္ကာ ခါးကိုေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ကုတင္စြန္းေပၚကိုေခါင္းကိုတင္ကာ အိတုံႏႈတ္ခမ္းကို စူထားခိုင္းကာ လီးနဲ႔ ပါးစပ္ကို လိုးလိုက္သည္။အိတုံကလဲ သြားေတြနဲ႔ မျခစ္မိေအာင္ လုပ္ေပးသည္။ခဏၾကာေတာ့ လီးကိုပါးစပ္ထဲမွ ထုတ္လိုက္ကာ အိတုံ အက်ႌ ကိုခၽြတ္လိုက္ၿပီး ထမိန္စကပ္ကိုပါ ခၽြတ္လိုက္သည္။ဘရာ အနီေလးနဲ႔ ပင္တီအနီေလးသာက်န္ေတာ့သည္။ပင္တီက စိုကာ ကြက္ေနသည္။
”ဟ ဘယ္တုန္းက အရည္ေတြထြက္လာတာလဲ အိတုံ”
”ကိုမင္းလီးကိုစုပ္ရင္းနဲ႔”
”ႀကိဳက္လား လီးစုပ္ရတာ”
”အင္း”သူလဲ ဘရာကိုခၽြတ္ကာ နို႔ေတြကို စို႔လိုက္သည္။အိတုံလက္ကို ကိုင္ကာ သူ႔အဖုတ္ေပၚတင္ေပးလိုက္ရာ အိတုံလဲ ပင္တီေပၚကေန အဖုတ္ကိုပြတ္လိုက္အေစ့ကို ေခ်လိုက္လုပ္ေနသည္။ခဏေနေတာ့ အိတုံပါးစပ္က တဟင္းဟင္းနဲ႔ ျဖစ္လာၿပီး ေပါင္က စုလိုက္ကားလိုက္ျဖစ္လာသည္။သူလဲ နို႔စို႔ေနရာမွအသာထကာ ပက္တီကိုခၽြတ္လိုုက္သည္။ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျမႇာက္ကာ အိတုံလက္ေတြနဲ႔ခ်ိတ္ခိုင္းၿပီးအဖုတ္ကိုျဖဲခိုင္းလိုက္သည္။အဖုတ္ဝမွာအရည္ေတြနဲ႔ စိုေနသည္။သူလဲ အေစ့ကိုလက္နဲ႔ကေလာ္လိုက္ၿပီးကလိလိုက္ရာ အိတုံ ပါးစပ္မွ အဖ်ားတက္သလိုညည္းရင္းဖင္က ေျမႇာက္တက္သြားသည္။က်န္လက္တဖက္က အဖုတ္ထဲသို႔ထည့္ကာ ထုတ္လိုက္ထည့္လိုက္လုပ္ေနသည္။အရည္ေတြကရႊဲလာတာမို႔ လက္တစ္ေခ်ာင္းကေန ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကေနသုံးေခ်ာင္းပူးကာသြင္းထုတ္လုပ္ေနသည္။အေစ့ကိုလဲ ကလိေနသည္။အရည္ေတြက အဖုတ္ကေနတဆင့္ဖင္ဝသို႔စီးက်လာသည္။သူလဲအဖုတ္ထဲမွ လက္ကို ထုတ္ကာ စအိုဝကို လက္ခလယ္နဲ႔ ဖိကာထည့္လိုက္သည္။အရည္ေတြကလဲ ရႊဲေနတာမို႔ လက္ခလယ္က ေခ်ာကနဲဝင္သြားသည္။ခပ္သြက္သြက္ကစားေပးလိုက္သည္။အိတုံလဲ တကိုယ္လုံးတုန္ကာပါးစပ္မွလဲ ညည္းေနသည္။သူလက္တစ္ေခ်ာင္းကေနထုတ္ကာ ဖင္ဝကို တံေတြးေထြးခ်လိုက္ရင္း လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ ဖိထည့္လိုက္သည္။နည္းနည္းၾကပ္ေနသည္။သူအေစ့ကို ခပ္နာနာဖိေခ်ကာဆြလိုက္ျပန္ေတာ့ ဖင္ဝက ပြင့္သြားတာမို႔ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက တစ္ဝက္ထိဝင္သြားသည္။သူတံေတြထပ္ေထြးလိုက္ျပန္သည္။
”အာ့ ကိုမင္းျဖည္းျဖည္းေနာ္ ဖင္က နာတယ္ ဟင့္”
သူလဲ တစ္ဝက္ေလာက္ကို ခပ္သြက္သြက္သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ေနရင္း အေစ့ကို ကလိေနသည္။အိတုံလဲ အဖုတ္ကိုျဖဲထားရင္း လက္တစ္ဖက္က နို႔ကိုေခ်ေနသည္။မ်က္လုံးေတြက မွိတ္ကာ ပါးစပ္က အဆက္မျပတေအာ္ညည္းေနသည္။သူလဲ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အဆုံးထိဝင္ေအာင္ဖိထည့္လိုကေတာ့ ဖင္က ညႇစ္ထားျပန္တာမို႔ အေစ့ကို ကလိလိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ဖင္ထဲက လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္သင့္ခံလာတာမို႔ သြင္းထုတ္က တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေခ်ာလာသည္။
ကိုမင္း လုပ္ေပးေတာ့ကြာ အိတုံကို လုပ္ေပးေတာ့ မရေတာ့ဘူး အိတုံခံခ်င္ေနၿပီ…
သူလဲ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ကလိေနလိုက္သည္။ဖင္ဝကို တံေတြးထပ္ေထြးလိုက္ရင္ အဖုတ္ကအရည္ကို လက္မွာသုတ္ကာ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေန သုံးေခ်ာင္းစုကာ ဖင္ဝကိုဖိထည့္လိုကေတာ့
”အား နာတယ္ နာတယ္ကိုမင္း အရမ္းနာတယ္ အားရွီး”
”ဖင္ဝကို မရႈံထားနဲ႔ ဖြင့္ထား လက္ကဖင္ကိုျဖဲေပးထား”အိတုံ လက္ေတြက စအိုကို ျဖဲထားလိုက္ရင္းဖြင့္ေပးလိုက္သည္။သူလဲ စားပြဲေပၚမွ ကြန္ဒုံးကိုေဖာက္ကာ လက္သုံးေခ်ာင္းမွာစြပ္လိုက္ၿပီး ကြန္ဒုံးကအရည္ေတြကိုဖင္ဝကိုသုတ္လိုက္ အဖုတ္ကအရည္ေတြကို ဖင္ဝမွာလိမ္းလိုက္သည္။ဖင္ဝက အရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲသြားၿပီး သူလဲ ဖင္ဝကို ဖိကာထည့္လိက္ျပန္သည္။အရည္ေတြနဲ႔မို႔ဖင္ထဲသို႔ တစ္ထစ္ခ်င္းဝင္သြားသည္။အိတုံ မ်က္ႏွာက ရႈံ႔မဲ့ေနရင္း အံကိုႀကိတ္ကာခံေနသည္။လက္သုံးေခ်ာင္းက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားသည္။သူလဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ထုတ္ကာျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ထည့္လိုက္သည္။လက္တစ္ဖက္ကလဲ အေစ့ကို ေခ်ေပးေနသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အိတုံလဲ ဖင္ဇိမ္ခံတက္လာၿပီထင္သည္။ဖင္ကို အလိုက္သင့္ဖြင့္ေပးတက္လာသည္။
”ကိုမင္း အိတုံကို လိုးေပးပါေတာ့ ခံခ်င္ေနၿပီ”
”ေကာင္းလား”
”ေကာင္းတယ္အရမ္းေကာင္းတယ္”
”ဘယ္ကေကာင္းတာလဲ ခုက”
”အေစ့ကလဲ ေကာင္းတယ္။ဖင္ထဲကလဲ အရမ္းေကာင္းတယ္”
”ဖင္လိုးတာခံမွာမွတ္လား”
”အင္း ခံမယ္ ဖင္ကိုလဲ လိုးေပးပါ။အဖုတ္ထဲကိုလဲ လိုးေပးပါေတာ့ ကိုမင္းရယ္ အိတုန္အရမ္းခံခ်င္ေနၿပီ”
သူလဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး အိတုံပို ဆြဲထူလိုက္ကာ
”ကဲ အိတုံ အေပၚကေနေဆာင့္ေပး”
သူပက္လက္လွန္လိုက္သည္။အိတုံလဲ သူ႔အေပၚသို႔ခြမည္လုပ္ေတာ့
”ကိုယ့္ကိုေက်ာေပးလိုက္”
အိတုံလဲ သူ႔ကိုေက်ာေပးကာ ေပါင္ကိုကားလိုက္ၿပီး သူ႔လီးကိုကိုင္ကာ အဖုတ္ဝတြင္ေတ့ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။
”ဟ ကၽြတ္ကၽြတ္ ႀကီးလိုက္တာကိုမင္းကယ္ အထဲမွာျပည့္က်ပ္သြားတာပဲ”
”ႀကိဳက္လား အဲလိုႀကီးတာ”
”အင္းႀကိဳက္တယ္ ဟာ့ အ့ အ့ အင့္အင့္”
”ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗြတ္ဗြတ္”
အိတုံအေပၚကေန ေဆာင့္ေပးရင္း ပါးစပ္ကလဲ အသံစုံမည္ေနသည္။အခန္းထဲမွာ အသံမ်ိဳးစုံမည္ေနသည္။သူလဲေအာက္ကေန အိတုံခါးကိုကိုင္ကာ အလိုက္သင့္ေဆာင့္ေပးေနသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ သူလဲ အိတုံကို သူ႔ဖက္လွည့္ခိုင္းလိုက္သည္။အိတုံလဲ လီးတပ္ရက္နဲ႔ လွည့္လာသည္။မ်က္ႏွာကေတာ့ ရႈံ႔မဲ့ေနသည္။ၿပီးေတာ့ ဆက္ေဆာင့္ေနသည္။သူလဲ အိတုံနို႔ေတြကိုေခ်ေပးလိုက္သည္။အိတုံကို သူ႔အေပၚသို႔ဆြဲေမွာက္လိုက္ကာ နို႔ေတြကိုစို႔ရင္းေအာက္ကေနေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။လက္က ဖင္ထဲကိုႏွိုက္ေနလိုက္သည္။ေဆာင့္ခ်က္ေတြၾကာလာေတာ့ အိတုံၿပီးခ်င္လာသည္။သူလဲ ေဆာင့္တာကို ရပ္လိုက္ေတာ့ အိတုံအားမလိုအားမရျဖစ္ကာ အေပၚကေနေဆာင့္လိုက္ရာ သူလဲ အိတုံကို ဖက္ကာ အိတုံကို လွဲခ်လိုက္ၿပီး အဖုတ္ထဲက လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
”ကိုမင္း ဘာလုပ္တာလဲ လို႔ ၿပီးေတာ့မယ့္ဟာကိုကြာ ဟင့္ ”
သူလဲ ဘာမွမေျပာပဲ အိတုံေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခုံးေပၚတင္လိုက္ၿပီး အဖုတ္ဝကို လီးေတ္ကာ အားကုန္ေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ အိတုံ အားခနဲေအာ္သြားရသည္။သူလဲ မနားတမ္းဆက္တိုက္ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။အိတုံခမ်ာ ေအာ္ညည္းသံနဲ႔အတူ ၿပီးသြားသည္။အၿပီးႀကီးၿပီးတာမို႔ထင္သည္။သူ႔လီးကိုအားကုန္ညႇစ္ထားရင္းသူ႔ကိုေသြး႐ူးေသြးတန္းနဲ႔အတင္းဖက္ထားသည္။ပါးစပ္ကလဲ ဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိ။သူလဲ အလိုက္သက့္ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အိတုံကုတင္ေပၚသို႔ ျပန္က်သြားသည္။
”ေကာင္းလားအိတုံ”
”ေကာင္းလိုက္တာ ကိုမင္းရယ္။ဒီလိုမခံစားရတာၾကာၿပီ။လူကိုႏႈံးသြားတာပဲ။ကိုမင္းကအရမ္းလုပ္တက္တာပဲ”
”ဟိတ္ဇိမ္ခံမေနနဲ႔ဦး။ကိုယ္မၿပီးေသးဘူး ဖင္ခ်ဦးမွာ အေမာေျပရင္ထေတာ့”
”ဟင့္ သူ႔စိတ္ၿပီးပဲ။ဒါပဲေနာ္ အရမ္းႀကီးနာေအာင္မလုပ္နဲ႔။သူ႔ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီးနဲ႔ သူမ်ားဖင္ကြဲသြားမွ ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းျဖစ္ေနမယ္”
”စိတ္ခ်ပါ။မကြဲေစရဘူး။ေတာ္ၾကာမွ ဖင္ပဲခ်ေပးပါျဖစ္ေနမယ္ဟဲဟဲ”
သူလဲ အိတုံအဖုတ္ထဲမွ လီးကိုထုတ္လိုက္ရာ အဖုတ္ထဲမွအရည္ေတြက စီးက်လာသည္။သူလဲ အိတုံကို ကုတင္ေပၚမွ ကုန္းခိုင္းလိုက္သည္။ဖင္ကို ေထာင္ၿပီးကိုယ္ကိုဝပ္ထားခိုင္းလိုက္သည္။အဖုတ္ထဲကအရည္ေတြနဲ႔ ဖင္ဝကို သုတ္လိုက္သည္။ဖင္ႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႔တခ်က္ျခင္းခပ္ဆက္ဆက္ရိုက္လိုက္ရာ အိတုံပါးစပ္က တအားအားနဲ႔ ညည္းေနသည္။သူ႔ရိုက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျဖဴေသာတင္ပါးေတြကနီရဲလာသည္။သူလဲ အိတုံကို ဖင္ျဖဲခိုင္းလိုက္သည္။ၿပီး ဖင္ဝကို လီးထိပ္နဲ႔ အသာဖိကေထာက္လိုက္ရင္း
”ဖင္ဝကို ရႈံမထားနဲ႔ အလိုက္သင့္ ဖြင့္ထား”
အိတုံလဲ ဖင္ဝကိုေလ်ာ့လိုက္ရာ သူလဲ လီးကိုအသာဖိထည့္လိုက္သည္။ခုန ဆြထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ေရာ အရည္ေတြကရႊဲေနတာမို႔ လီးထိပ္တစ္ခုလုံးက ေလ်ာခနဲ ဝင္သြားသည္။
”အာ့ ကၽြတ္ကၽြတ္ ”
”နာလို႔လား”
”မနာဘူး ရတယ္ကိုမင္း ထည့္ပါ”
အိတုံရဲ့ ဇကလဲမေသး။သူကလဲ နာနာက်င္က်င္ကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူမို႔ပင္။အဲ့လိုျဖစ္ေအာင္လဲ သူကအစေဖာ္ေပးခဲ့တာပင္။သူလဲ လီးကို ထပ္ထည့္လိုက္သည္။ေျဖးေျဖးခ်င္း ႏွဲ႕ႏွဲ႕သြင္းလာရာ လီးတစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္လာေတာ့ ဖင္ဝက တင္းခနဲရႈံသြားသည္။
”အ့ ကိုမင္းျဖည္းျဖည္း အရမ္းနာလို႔ ဟင့္ဟင့္ ကၽြတ္ ကၽြတ္”
သူလဲ အသာရပ္ကာ အေစ့ကို ကုန္းၿပီးကလိလိုက္သည္။လီးကိုျဖည္းညႇင္းစြာထုတ္လိုက္သည္။
”အ့ ဟ ဟကၽြတ္ကၽြတ္”
သူဒစ္နားထိေလာက္ထုတ္လိုက္ၿပီး ရပ္ထားလိုက္သည္။အိတုံရဲ့စအိုႂကြက္သားေတြက သူ႔လီးကိုတင္းက်ပ္စြာ ညႇစ္ထားသည္။သူလဲ ေက်ာျပင္ကိုပြတ္လိုက္ၿပီး အေစ့ကို ကလိေပးလိုက္သည္။ခဏၾကာေတာ့ စအိုညႇစ္အားကတျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့လာေတာ့ သူျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ထည့္လိုက္ျပန္သည္။လီးတစ္ဝက္ေလာက္ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ေနလိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စအိုႂကြက္သားေတြက လီးႀကီးကိုလက္ခံလာသည္ဖင္သည္။အဝင္အထြက္က ေခ်ာေမြ႕လာသည္။အိတုံလဲ နာက်င္သည့္ဖက္မွ ေကာင္းမြန္ျခင္းကို ခံစားလာရသည္ထင္သည္။နာနာက်င္က်င္ညည္းေနသည့္အသံက ေျပာင္းလာကာ လိုခ်င္တက္မက္သည့္အသံကိုေျပာင္းလာသည္။ဖင္ကို ျဖဲေပးထားတဲ့လက္ေတြက ခပ္တင္းတင္းျဖစ္လာသည္။ဖင္က ေနာက္ကို မသိမသာ ေဆာင့္ေပးလာေလသည္။သူလဲ ဖင္ဝကိုတံေတြးေထြးခ်လိုက္ၿပီး လီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထပ္ထည့္လိုက္ျပန္သည္။ခုနကေလာက္ မနာေတာ့သည္မို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လီးကအဆုံး
ုံထိ ဝင္သြားကာ ဖင္နဲ႔ ဆီးခုံပူးကပ္သြားသည္။
”အိတုံ ဖင္ခံရတာေကာင္းလား”
”ခုနက အရမ္းနာတယ္။ခုမနာေတာ့ဘူး။တစ္မ်ိဳးပဲ။ခံနိုင္လာေတာ့ နာတာကိုကအရသာေလး။ေကာင္းတယ္”
သူလဲ လီးကိုတစ္ဆုံးထုတ္လိုက္ရာ
”ဟ့အာ့အာ့ ျဖည္းျဖည္း ကိုမင္း နာတယ္”
သူလဲ ဖင္ထဲကို တစ္ရစ္ခ်င္းေခ်ာ့ကာ လီးတစ္ဆုံးထည့္လိုက္သည္။ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတစ္ဆုံးထုတ္ တဆုံးထည့္ကာ အေစ့ကိုလဲ ကလိေနတာမို႔ အဖုတ္ထဲကအရည္ေတြကလဲ စီးက်ကာေနသည္။
”ကိုမင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေဆာင့္ေပးၾကည့္ေလ။တုံခံနိုင္လာၿပီအရမ္းႀကီးမေဆာင့္နဲ႔ဦး”
သူလဲ လီးကိုတစ္ဝက္ေလာက္ထုတ္ကာ ထည့္လိုက္ျပန္သည္။တစ္ဝက္ထုတ္ျပန္ထည့္ကို ခပ္ဆက္ဆက္လုပ္လိုက္ရာ
”အ အ အ ကၽြတ္ကၽြတ္ ကိုမင္း အဟင့္ဟင့္ ဘယ္လိုႀကီးလဲကြာ တမ်ိဳးႀကီးပဲ လုပ္လုပ္”
သူလဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စအိုႂကြက္သားေတြက လီးကို လက္ခံလာၿပီမို႔ လီးတေခ်ာင္းလုံးထုတ္ ျပန္ထည့္ကို ခပ္သြက္သြက္လုပ္ေပးလိုက္ရာအိတုံ ပါးစပ္မွ ေအာ္သံတမ်ိဳးေလးကိုၾကားေနရသည္။ေကာင္းလို႔ ေအာ္ေနသည္မို႔သူလဲ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။
စအိုရဲ က်ဥ္းၾကပ္တဲ့ညႇစ္အားေၾကာင့္ သူလဲ ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာသည္။လိုးရခဲတဲ့ ခယ္မရဲ့ အပ်ိဳစင္ဖင္ပါကင္ေလးကို အရင္ဆုံးလုပ္ခြင့္ရတာမို႔ ဒီေလာက္ျမန္ျမန္နဲ႔ သူမၿပီးခ်င္ေသးေပ။ဒါေၾကာင့္သူစအိုထဲမွ လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ရာ
”အာ ကိုမင္း ဘာလုပ္တာလဲလို႔ သူမ်ားေကာင္းေနတဲ့ဟာကိုကြာ”
”ေညာင္းလာလို႔ကြာ။ေနရာေျပာင္းမလို႔ ဒီလိုကုန္းကုန္းကြကြႀကီးနဲ႔ေဆာင့္ရတာ ေညာင္းလာလို႔”ေျပာရင္းသူကုတင္ေအာက္ကိုဆင္းလိုက္သည္။အိတုံလဲ မေက်မနပ္နဲ႔သူ႔ကိုၾကည့္ေနတာမို႔ အိတုံကိုကုတင္စပ္ကိုေခၚကာ ကုန္းခိုင္းလိုက္သည္။အိတုံလဲ မေက်မနပ္နဲ႔ ေမြ႕ရာေပၚဒူးေထာက္ကာ ကုန္းေပးလိုက္သည္။သူလဲ ဖင္နဲ႔ လီးကို တစ္တန္းတည္းျဖစ္ေအာင္ျပင္လိုက္ၿပီးေပါင္ေတြကိုခ်ဲကာ ျပင္လိုက္သည္။

ျဖဴဝင္းတဲ့ဖင္ကို လက္နဲ႔ ခပ္ဆက္ဆက္ရိုက္ခ်လိုက္ရင္း
”အိတုံ ဖင္ခံရတာေကာင္းလား”
”အာ့ စပ္တယ္ကိုမင္းရဲ့ ဟင့္ သူမ်ားသားသမီးကို ဖင္လဲခ်ေသးတယ္ ရိုက္လဲ ရိုက္တယ္ မမနဲ႔တိုင္မယ္အဟင့္”
”ေမးေနတာေျဖေလ ဖင္ခံရတာေကာင္းလား”
”ေကာင္းပါတယ္ရွင့္ ဖင္ခံလို႔ေကာင္းပါတယ္ သူလိုးတာအရမ္းခံလို႔ေကာင္းပါတယ္ ကဲေက်နပ္ၿပီလား ဟင္း”
သူဖင္ကို ခပ္ဆက္ဆက္နဲ႔တဖ်န္းဖ်န္းရိုက္လိုက္သည္။အိတုံလဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ရမက္ေတြက ထန္လာသည္။ေနာက္ဆုံး
”ကိုမင္း လိုးေပးေတာံကြာ ဖင္ကို ။အရမ္းခံခ်င္ေနၿပီလို႔ ”
”ဖင္ကိုျဖဲေပးဦး”
အိတုံလဲ ဖင္ကိုျဖဲလိုက္ျပန္သည္။စအိုဝက ျပဲဟဟေလးေပၚလာေတာ့ တံေတြးေထြးခ်လိုက္ရင္း လီးနဲ႔ေတ့လိုက္ၿပီး ထည့္လိုက္သည္။ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေညႇာင့္လိုးေလးလိုးေနရင္းနဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ျဖဲထားတဲ့လက္ေတြကို ဖယ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ဖင္ကို ရိုက္လိုက္ လုပ္လိုက္လုပ္ေနသည္။ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေနရာမွ ခပ္ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပးလိုက္ရာ အိတုံလဲ အသည္းခိုက္ေအာင္ ေကာင္းလာသည္မို႔ တအားအားနဲ႔ေအာ္ရင္းလိုးခိုင္းေနသည္။သူလဲေဆာင့္ခ်က္ေတြၾကာလာသည္နဲ႔အမၽွ ၿပီးခ်င္လာသည္။ဒါေၾကာင့္ အိတုံတင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို အားနဲ႔ခပ္တင္းတင္းညႇစ္ကိုင္လိုက္ရင္း အားကုန္ေဆာင့္လိုက္သည္။အိတုံလဲ ၿပီးခ်င္လာသည္မို႔ စအိုႂကြက္သားေတြက လီးကို ျဖစ္ညႇစ္လာသည္။သူလဲ မညႇာေတာ့ပဲ ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။လီးတစ္ခုလုံးေတာင့္တင္းလာကာ တကိုယ္လုံးမွအေၾကာေတြတင္းေတာင့္လာၿပီး သုတ္ရည္ေတြက ဖင္ထဲကို တရွိန္ထိုး ပန္းထည့္လိုက္သည္။အိတုံရဲ့စအိုကလဲ လီးကို ဆက္တိုက္ညႇစ္ထားသည္။သူလဲ ၿပီးသြားၿပီ။ႏွစ္ေယာက္သား ဖိုထိုးထားသလိုေမာဟိုက္ေနကာ တကိုယ္လုံလဲ ေခၽြးေတြ ရြဲေနသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အိတုံလဲ လဲက်လာသည္မို႔သူလဲ အလိုက္သင့္အိတုံေဘးမွာ လွဲခ်လိုက္သည္။လီးကေတာ့ ဖင္ထဲမွာတပ္ရက္နဲ႔ပင္။အိတုံနို႔ေတြကို ခပ္တင္းတင္းညႇစ္ကိုင္ရင္း ကစားေနလိုက္သည္။အိတုံလဲ သူ႔ကိုလွဲ႕ကာ နမ္းလိုက္သည္။
”ေကာင္းလိုက္တာ ကိုမင္းရယ္။လူလဲ ႏႈံးသြားတာပဲ။လူဆိုးႀကီး။သိပ္လုပ္တက္တာပဲ။ဒါေၾကာင့္ မမကအသည္းစြဲေနတာေနမယ္ ဟင္း”
”အိတုံေကာမစြဲဘူးလား”
”စြဲတာေပါ့လို႔ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မရွက္နိုင္ပဲ သူ႔အလိုကိုလိုက္ၿပီးသူေခၚတဲ့ေနရာလိုက္တာေပါ့”
”အဲ့ဒါဆို ဒီႏွစ္ရက္လုံ းကိုမင္းစိတ္ႀကိဳက္လိုးမယ္။ခံနိုင္မလား”
”ကိုမင္းသေဘာပါဆို။အဲ့ဒါေၾကာင့္ကိုမင္းဆီလာတာေပါ့။ေနာက္ဆိုရင္ ေတြ႕ရဖို႔လြယ္မွမလြယ္ေတာ့တာကို”
ႏွစ္ေယာက္သားေျပာရင္းနဲ႔ တင္းတင္းဖက္ထားၾကသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အိတုံလဲ သူ႔ကိုဖယ္ခိုင္းလိုက္ရာ ဖင္ထဲမွ လီးကို ထုတ္လိုက္ေတာ့
”ကၽြတ္ကၽြတ္ နာတယ္ကိုမင္းရယ္”
သူ႔လီးကိုၾကည့္ၿပီး
”ဟင္ သူ႔ဟာႀကီးက ဒီေလာက္လုပ္ရတာကို မေလ်ာ့ေသးဘူး လြန္ကိုလြန္တယ္”ခ်စ္စဖြယ္မ်က္ေစာင္းထိုးဏင္း လီးကိူခပ္ဖြဖြေလးပုတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။သူလဲ ေနာက္ကေန လိုက္ဝင္သြားရင္း
”ကိုယ့္ကိုလဲ ေဆးေပးကြ၊”
”ကိုမင္းေရ ဖင္က စပိျဖင္းျဖင္းနဲ႔ ေရထိတိုင္းစပ္ေနတယ္။အိမ္သာတက္ရင္ ဒုကၡပဲဟင့္ အဲး၊သူ႔ေၾကာင့္”
လီးကိုရိုက္လိုက္သၿပီးေရေဆးေပးလိုက္သည္။ခပ္တင္းတင္းကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္သလို လုပ္ေပးေနတာေၾကာင့္ လီးက ျပန္မတ္လာျပန္ရာ
”အမေလး ကိုမင္းရယ္ လြန္ကိုလြန္တယ္ ခုေလးတင္ၿပီးတာကို ခု ျပန္မတ္လာနိုက္ေသးတယ္။မနိုင္ဘူးကြာ တကယ္ပဲ”
”မႀကိဳက္ဘူးလား အဲ့ဟာကို”
”ႀကိဳက္မွႀကိဳက္ခိခိ”ေျပာရင္း လီးကိုဆြေနသည္။သူလဲ အိတုံကို ပါးစပ္ဟခိုင္းလိုက္ၿပီးစုပ္ခိုင္းလိုက္ရာ အိတုံလဲ သူ႔ကို စိတ္ပါလက္ပါစုပ္ေပးလိုက္သည္။သူလဲ စိတ္က ျပန္ပါလာကာ ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီးလီးကို အဖုတ္အမွတ္နဲ႔ ေညႇာင့္ေနလိုက္သည္။ခဏေနေတာ့ အိတုံကို ဘိုထိုင္ကိုကိုင္ကာ ကုန္းခိုင္းလိုက္ၿပီး ေနာက္ကေန လိုးလိုက္ျပန္သည္။အိတုံလဲ စိတ္ပါလာျပန္သည့္မို႔ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္တူကိုယ္တူ လုပ္ၾကျပန္သည္။အိတုံကေတာ့ေျပာသည္။သူအဲ့လို ခဏေလးနဲ႔စိတ္ပါတာမ်ိဳးမျဖစ္ဖုးခဲ့ သူနဲ႔က်မွသာအဲ့လိုျဖစ္တာဟု။ႏွစ္ေယာက္သားေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ တစ္ခ်ီလုပ္ၿပီး
ေတာ့ ေရခ်ိဳးလိုက္ၾကသည္။ၿပီးေတာ့ အဝတ္ေတြဝတ္ကာ အိပ္ရာေပၚမွာအနားယူလိုက္ၾကရင္ းအိပ္ေပ်ာ္သြားၾက သည္။အိပ္ရာကနိုးေတာ့ ဟိုတယ္ရီဆက္ရွင္ကိုဖုန္းဆက္ကာ ထမင္းနဲ႔ဟင္းကိုလာပို႔ခိုင္းလိုက္ၿပီး ေန႔လည္စာ စားၾကသည္။စားၿပီးေတာ့ တစ္ခါလုပ္ၾကျပန္သည္။ဒီတစ္ခါေတာ့ ဖင္ကိုမလုပ္ျဖစ္ေသးနာေနေသးတာမို႔။လုပ္ၿပီးတေရးႏွပ္လိုက္ၾကသည္။ညေနေစာင္းေတာ့ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ ႏွစ္ေယာက္သားအျပင္ထြက္လည္ၾကသည္။အျပင္မွာပဲ ညစာစားၿပီးျပန္လာၾကကာ တညလုံးနီးပါးလုပ္ၾကသည္။တစ္ခ်ီလုပ္လိုက္ခဏနားလိုက္ ဆြလိုက္ျပန္လုပ္လိုက္နားလိုက္။စားလိုက္ေသာက္လိုက္လုပ္လိုက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားသုံးနာရီေက်ာ္မွအားေဆးေသာက္ကာအိပ္ၾကသည္။ဖင္ကိုသုံးခ်ီဆက္တိုက္လုပ္လိုက္သည္။အိတုံလဲ ဖင္ခံရတာကို ဇိမ္ေတြ႕လာသည္။ေနာက္ရက္မနက္နိုးေတာ့ အျပင္မွာ ခဏထြက္ကာ စားလိုက္ၾကၿပီး ဟိုတယ္ျပန္လာကာ လုပ္ၾကသည္။တေနကုန္အျပင္မထြက္ၾကေပ။တေန႔လုံးနီးပါး အိတုံရဲ့ဖင္ကိုလိုးသည္။အိတုံလဲ ဖင္ခံရတာကိုႀကိဳက္ေနတာမို႔ ဖင္ကိုပဲလုပ္ခိုင္းသည္။ႏွစ္ေယာက္သား အရွက္ဆိုတာမရွိၾကေတာ့ေပ။တေနကုန္နီးပါးအဝတ္ဆိုလို႔ ကိုယ္မွာမကပ္ေတာ့။အိတုံကို ရိုက္ကာ လုပ္ရတာကိုသူလဲ သေဘာက်သလို အိတုံကလဲ ႏွစ္သက္တာမို႔ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္တူကိုယ္တူလုပ္ေနၾကသည္။ညေနၾကေတာ့နားကာ အိပ္လိုက္ၾကသည္။ညရွစ္နာရီေက်ာ္ေတာ့နိုးလာၾကၿပီး ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ ဘုရားသို႔သြားၾကသည္။ဘုရားကအျပန္ ညစာဝင္စားၿပီးဟိုတယ္သို႔ျပန္လာကာ တညလုံးလုပ္ၾကျပန္သည္။မနက္သုံးနာရီေက်ာ္မွအိပ္ၾကသည္။မနက္ရွစ္နာရီေက်ာ္ေတာ့နိုးလာၾကၿပီးမ်က္ႏွာမသစ္ေတာ့ပဲ ႏႈတ္ဆက္ပြဲအေနနဲ႔ ဖင္ကိုလိုးလိုက္သည္။အိတုံလဲ ေနာက္ဘယ္ေတာ့ထပ္ေတြ႕နိုင္မယ္မသိနိုင္တာမို႔ စိတ္ႀကိဳက္ကို ကဲေနသည္။သူလဲ ထိန္းကာလုပ္တာမို႔ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္။ၿပီးသြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားခဏနားကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ ေရအတူခ်ိဳးၾကသည္။ေရခ်ိဳးရင္းအိတုံက ငိုေနတာမို႔သူေခ်ာ့ရေသးသည္။အခါအခြင့္သင့္ရင္ ေတြ႕ၾကမယ္လို႔လဲ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။အိတုံကေတာ့ သူ႔ကို အစြဲႀကီးစြဲေနၿပီ။သူလဲ ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ႏွစ္သိမ့္ရသည္။ေရခ်ိဳးေနရင္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားလုပ္ျဖစ္ၾကျပန္သည္။ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္လဲကာ သူလဲ အိတုံကို သူ႔အေဆာင္နားထိလိုက္ပို႔လိုက္သည္။ႏွစ္ရက္လုံး အကဲလြန္ၾကတာမို႔ အိတုံရဲ့မ်က္ကြင္းေတြလဲ ည်ိဳကာ မ်က္ႏွာကေတာ္ေတာ္ေခ်ာင္က်သြားသလို လမ္းေလၽွာက္ရင္လဲ ကြတတေလးျဖစ္ေနသည္။ကားေပၚက ဆင္းခါနီးသူ႔ကိုအၾကာႀကီးနမ္းကာႏႈတ္ဆက္သည္။အခြင့္သာခဲ့ရင္ ခုလိုျပန္ဆုံခ်င္တယ္ဟုလဲေျပာေတာ့ သူလဲ ေခါင္းၿငိမ့္ကာႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။အိတုံကားေပၚကဆင္းေတာ့ သူလဲ ဟိုတယ္သို႔ ျပန္လာကာ အားေဆးေသာက္ကာ အိပ္လိုက္သည္။ေန႔လည္က်မွနိုးလာၿပီး ကုမၸဏီကိုဖုန္းဆက္ကာ သူမနက္ျဖန္ျပန္မည္ဟုေျပာလိုက္သည္။အဝတ္လဲကာ သူလုပ္စရာက်န္တာေလးေတြကို လိုက္လုပ္လိုက္သည္။ညေနေစာင္းမွျပန္လာကာ ညေနစာကို အေစာႀကီးစားကာ မိန္းမဆီဖုန္းဆက္လိုက္သည္။ဖုန္းဆက္ၿပီးေတာ့ အိတုံဆီဆက္လိုက္ရာ အိတုံသူငယ္ခ်င္းက ေနမေကာင္းလို႔ ေဆးေသာက္ၿပီးအိပ္ေနတယ္လို႔ေျပာသည္။သူလဲ အားေဆးေသာက္ကာ ကုတင္ေပၚမွာလွဲၿပီးအိတုံနဲ႔ျဖစ္ခဲ့တာေတြစျမဳံျပန္ေနရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားငည္။မနက္ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေတာ့ သူနိုးလာသည္။နိုးတာနဲ႔ေရခ်ိဳးကာ သိမ္းစရာေတြသိမ္းၿပီး မနက္စာ ထိ္က္စားလိုက္သည္။ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကုမၸဏီကိုဖုန္းဆက္လိုက္ရာ ကုမၸဏီကလူေတြေရာက္လာၿပီး သူ႔ကိုလက္ေဆာင္နဲ႔ ပိုက္ဆံလာေပးသည္။သူလဲ လိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြနဲ႔ လုပ္ရမည္မ်ားကို အေသးစိတ္ေျပာျပလိုက္သည္။ကိုးနာရီေက်ာ္ေတာ့သူလဲ အဝတ္အိတ္ေတြလက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြကိုကားေပၚသို႔တင္ကာ ကုမၸဏီက လူေတြကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိတုံအေဆာင္သို႔ေမာင္းလာလိုက္သည္။အေဆာင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ဖုန္းဆက္လိုက္ရာ အိတုံကထြက္လာသည္။မ်က္ႏွာကေခ်ာင္ေနတုန္းပင္။ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းျဖစ္ေနသည္။သူလဲ ႏႈတ္ဆက္ကာ ျပန္ေတာ့မည့္အေၾကာင္းေျပာလိုက္ၿပီးခဏစကားေျပာကာ ေတာင္ႀကီးကို ျပန္လာလိုက္သည္။ေတာင္ႀကီးကိုေရာက္ေတာ့ သူလဲ လႊဲစရာရွိတာ လုပ္စရာရွိတာေတြကိုလုပ္ရျပန္သည္။သူျပန္ရေတာ့မည္မို႔ သူနဲ႔ ခ်ိန္းမယ့္သူကိုလႊဲရမည့္ကိစၥ စာရြက္စာတမ္းေတြကို အေသးစိတ္လုပ္ရသည္။ညဖက္မွာ မိန္းမဆီဖုန္းဆက္။ၿပီးအိတုံနဲ႔ လိုင္းေပၚမွာစကားေျပာရသည္။
သူ႐ုံးခ်ဳပ္ျပန္ေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္မွာ အိတုံကမဂၤလာေဆာင္တာမို႔ သူတို႔မိသားစု သြားရသည္။သတို႔သမီးဝတ္စုံနဲ႔လွေနတဲ့အိတုံကို ၾကည့္ရင္း သူ႔စိတ္ထဲမွာ အိတုံနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြကိုေတြးရင္း သူ႔ေယညက္က်ားသာသိရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲေတြးေနမိသည္။
”ေမာင္ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ။ျဖဴေျပာတာမၾကားဖူးလား”
”ဟင္ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ ျဖဴ ေမာင္အသံေတြဆူေနလို႔မၾကားလိုက္ဘူး”
”ေအာ္ အိတုံတို႔အတြဲကလိုက္တယ္လို႔။သူတို႔ေတြက တြဲလာတာလဲ ၾကာၿပီ။သစၥာလဲရွိတယ္။ေကာင္ေလးကလဲ အရမ္းခ်စ္တယ္။အိတုံကလဲ အရမ္းခ်စ္တယ္လို႔။ျဖဴတို႔သူတို႔အတြဲနဲ႔ ဓာတ္ပုံသြားရိုက္ရေအာင္”
သူလဲ လိုက္သြားရသည္။အိတုံက သူ႔အမ်ိဳးသားနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေတာ့ သူလဲ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ရသည္။ဓာတ္ပုံေတြရိုက္ၾကသည္။ပြဲၿပီးေတာ့ မျပန္ၾကေသး။ေရႊႀကိဳးတားၾကေသးတာနဲ႔ ဘာနဲ႔ ရႈပ္ေနသည္။သူကေတာ့ ျပန္ခ်င္ေနသည္။မ်က္ႏွာပူလို႔မို႔။ အိတုံက သူ႔အနားကပ္ေျပာေသးသည္။ပိုက္ဆံေတာ့မေပးေတာ့ဘူး လူတကိုယ္လုံးေပးထားတာမို႔ဟု။သူလန႔္သြားကာ သူ႔အမ်ိဳးသားကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ဟိုက သူ႔အာ႐ုံနဲ႔သူ။သူ႔သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးေတြနဲ႔ ပြဲက်ေနသည္။သူတို႔မိသားစုလဲ ႏႈတ္ဆက္ကာ ဟိုတယ္သို္ျပန္လာလိုက္သည္။ညဖက္ ဒင္နာ သြားေတာ့လဲ ေယာက္က်ားေလးဝိုင္းက သပ္သပ္မို႔ သူတို႔က အေသာက္ဝိုင္း။မိန္းမကေတာ့ အရမ္းမူးေအာင္မေသာက္ခိုင္း။အျပန္ကားေမာင္းရမွာမို႔ပင္။သူလဲ ကိုးနာရီေက်ာ္ေတာ့ ျပန္လာလိုက္သည္။သမီးကိုသိပ္လိုက္သည္။သမီးအိပ္သြားေတာ. သူလဲ မိန္းမနားကပ္ကာ ႏူးလိုက္သည္။
”ဟင့္ ေမာင္ေနာ္။မဆိုးနဲ႔။ေသာက္လာၿပီးရင္ သူကဒါပဲ”
”သဲကလဲ ေမာင္က ဆိုးတာမဟုတ္လူး။ခ်စ္တာ ေမာင့္မိန္းမကိုခ်စ္တာ”ေျပာကင္း ျဖဴ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ညင္သာစြားစုပ္နမ္းလိုက္ရင္း နို႔ေတြကို ကိုင္လိုက္သည္။ျဖဴက သမီးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
”ေမာင္း မီးနည္းနည္းမွိန္လိုက္ၿပီးသမီးကို ေစာင္ျခဳံေပးလိုက္။အဲကြန္းကို အေအးပိုလိုက္”သူလဲ သမီးရွိရာကုတင္ကိုသြားကာေစာင္ကိုအသာျခဳံေပးလိုက္ၿပီး မီးကိူ မွိန္လိုက္သည္။အဲကြန္းကိုအေအးပိုလိုက္ကာ ျဖဴရွိရာကုတင္ကိုလာကာ ကုတင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ျဖဴက အဝတ္ေတြခၽြတ္ၿပီးသြားၿပီ။သူလဲ အက်ႌနဲ႔ ပုဆိုးကို ခၽြတ္လိုက္ကာ ျဖဴက သူ႔လီးကိုကိုင္ကာ ခပ္ဖြဖြေလးထုေပးရင္းနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကိုဟကာအာေငြ႕ေပးလိုက္သည္။သူလီးက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မာလာသည္။ျဖဴကလဲ ကၽြမ္းက်င္စြာေလြေပးေနသည္။သူလဲ ေကာင္းလာတာမို႔ ျဖဴးပါးစပ္ထဲက ခဏထုတ္ကာ ကုတင္ေပၚပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး69ပုံစံနဲ႔ ျဖဴက သူ႔လီးကိုစုပ္ သူကလဲ ျဖဴ႕ပိပိကို အားရပါးရဂ်ာေပးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ျဖဴကအေပၚကေန ေဆာင့္ေပးသည္။ျဖဴက နို႔ေတြကို ကိုက္ကာ စို႔ေပးရင္ သေဘာက်တာမို႔ သူလဲ နို႔ေတြကိုတလုံးၿပီးတလုံစို႔ေပးလိုက္သည္။ျဖဴလဲ အေပၚကေန စိတ္လိုက္မန္ပါကိုေဆာင့္ေနသည္။ပါးစပ္ကလဲ
”ေမာင္ရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ အာ့ ရွီး အ့အ့ အ့”သးလဲ ျဖဴ႕ကိုအသာထိန္းကာ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ၿပီး ျဖဴးေျခေထာက္ေတြကို ပုခုံေပၚတင္ကာ ေရွ႕ကိုငိုက္လိုက္ေတာ့ ျဖဴ႕တင္ပါးေတြကေျမာက္တက္လာသည္။သူလဲ ေျခေထာက္ကို ဆင္းခ်လိုက္ၿပီး
”ျဖဴ ေမာင့္အားရပါးရေဆာင့္မယ္ေနာ္”
”အင္း ေမာင့္သေဘာ ေဆာင့္ေလ။ျဖဴ႕ကိုမညႇာနဲ႔ေမာင္ ျဖဴၿပီးခ်င္ၿပီ”
သူလဲ မီးစိမ္းျပလိုက္သည္မို႔ စိတ္ႀကိဳက္ကို ေဆာင့္ေနလိုက္သည္။အခ်က္ငါးဆယ္ေက်ာ္ေတာ့ ျဖဴတကိုယ္လုံးတုန္လာကာ သူ႔ေက်ာျပင္ကို ကုပ္ျခစ္လာၿပီး သူ႔လီးကိူ အဖုတ္ထဲကေန ဆက္တိုက္ညႇစ္ေနသည္။ၿပီးေတာ့ ဟင္းခနဲသက္ျပင္းခ်သံနဲ႔အတူ လက္ႏွစ္ဖကိကကုတင္ေပၚသို႔ဘုတ္ကနဲ႔က်သြားၿပီး
”ေမာင္ရယ္ အရမ္းေကာင္းတာပဲကြာ။ ေမာင္မၿပီးေသးဘူးမို႔လား။ျဖဴဘယ္လိုေနေပးရမလဲ”
တခါတေလက်ရင္လဲ ျဖဴကအဲ့လိုပင္။သးစိတ္ပါသည့္အခါမ်ားတြင္ စိတ္လိုလက္ရ သူ႔ခိုင္းသည့္အတိုင္းေနေပးတက္သလို စိတ္မပါသည့္အခါမ်ားတြင္ေတာ့ ေခ်ာ့ခိုင္းရသည္။သူလဲ လီးကိုအဖုတ္ထဲမွထုတ္ကာ ျဖဴးကို ေဒါ့ဂီကုန္းခိုင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ကေန စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ေဆာင့္လိုက္သည္။ျဖဴလဲ ညည္းသံတိုးတိုးေလးက သူ႔ကိုအားေပးေနသလိုပင္။ျဖဴ႕ရဲ့ ညည္းသံက သူမ်ားေတြနဲ႔မတူေပ။သူ႔နားထဲမွာ ခ်စ္စရာအေကာင္းဆုံဟုထင္သည္။သူကခ်စ္တာကိုး။ေဆာင့္ခ်က္ေပါင္းၾကာလာသည္န်င့္အမၽွ သူလဲ ၿပီးခ်င္လာသလို ျဖဴလဲ ေနာက္တစ္ခါ ၿပီးခ်င္လာသည္။
”ေမာင္ ျဖဴၿပီးခ်င္လာၿပီ။မေလၽွာ့နဲ႔ ေဆာင့္ေဆာင့္ တူတူၿပီးရေအာင္ကြာ”သူလဲ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။အဖုတ္ထဲမဖ် ေႏြးခနဲျဖစ္သြားသလို သူလဲ သုတ္ရည္ေတြက ထြက္သြားငည္။ျဖဴလဲ ေနာက္တႀကိမ္ၿပီးသြားသည္။ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္ရက္သားမွိန္းေနလိုက္သည္။ခဏၾကာေတာ့
”ေမာင္ဖယ္ေတာ့ကြာ။ျဖဴအိပ္ခ်င္ၿပီ။”ေျပာၿပီး သူ႔ကိုဖယ္ကာ အိမ္သာထဲဝင္ကာ ေရေဆးသံၾကားလိုက္သည္။သူလဲ တစ္ရႉးယူကာ အက်ႌနဲ႔ပုဆိုးကိုေကာက္ဝတ္လိုက္ၿပီးမွိန္းလိုက္သည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ျဖဴလဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာကာ အဝတ္ေတြဝတ္ၿပီး သူ႔ကို ကန္ေတာ့ကာ သူေဘးနားဝင္ကာလွဲလိုက္ၿပီး သူ႔ကိုဖက္ကာ အိပ္လိုက္သည္။သူလဲ မွိန္းခနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။သူနိုးလာေတာ့ အိမ္သာတက္ခ်င္လာတာမို႔ ဖုန္းကိုယူကာအိမ္သာထဲဝင္ၿပီးအိမ္သာတက္ရင္းနဲ႔ လိုင့္ဖြင့္သုံးလိုက္ရာ မက္ေဆ့ခ်္ေတြဝင္လသည္။အိတုံဆီမွ
”ကိုမင္းအရမ္းသတိရတယ္ကြာ။ကိုကို ကို႔ခ်စ္ေပမယ့္ သူနဲ႔လုပ္တာ ကိုမင္းနဲ႔ေလာက္မေကာင္းဘူး။တုံမၿပီးလိုက္ဘူး။သူကအရင္ၿပီးသြားၿပီး မူးမူးနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။တုံကေတာ့ အိ္ပ္မေပ်ာ္
စာပို႔လိုက္တာ။ ဒီစာလဲ ေနာက္ဆုံးပို႔တာျဖစ္မွာပါ။ေနာက္ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာေအာင္လို႔ လုပ္ရမွာမို႔ စာမပို႔ျဖစ္ရင္လဲ ကိုမင္းနားလည္မယ္ထင္ပါတယ္။အခါအခြင့္သင့္ရင္ေတာ့ ျပန္ေတြ႕ခ်င္ပါေသးတယ္။ကိုမင္းနဲ႔အတူေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေလးကို အျမဲသတိရေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ယုံထားေပးပါ။ဒီစာကို ဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ဖ်က္လိုက္ေနာ္။မမေတြ႕သြားရင္ ျပသနာတက္လိမ့္မယ္။”
သူလဲ စာကိုဖတ္ၿပီး ဖ်က္လိုက္သည္။သူေတြးလိုက္မိသည္။အိတုံလိုခယ္မမ်ိဳးနဲ႔သူၾကဳံခဲ့ရၿပီ။ခယ္မရဲ့ေပါင္ကိုတစ္ဝက္ပိုင္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကိုလက္သင့္မခံေပမယ့္ ေနာက္ခယ္မေတြကို သူ ညီမအရင္းလို စိတ္ထားနိုင္ပါမည္လားေတြးၾကည့္မိသည္။သူ ျဖဴ႕ရဲ့ ညီမေတြကိုတေယာက္ၿပီးတေယာက္ စဥ္းစားလိုက္သည္။ျဖဴက တစ္ဦးတည္းသမီးမို႔ ဝမ္းကြဲညီမေတြကို ေတြးလိုက္ရာ ႏြယ္နီအေၾကာင္းေတြးမိေတာ့ သူ႔လီးကမတ္လာသည္။သူလဲ လန႔္ဖ်န႔္ကာ ဆက္မေတြးရဲေတာ့။ႏြယ္နီဆိုတာျဖဴ႕ရဲ့ညီမဝမ္းကြဲပင္။ျဖဴနဲ႔ သိပ္မ်က္ႏွာေၾကာမတည့္။သူနဲ႔ကေတာ့ ေလေပးေျဖာင့္သည္။ကိုယ္လုံးက ငါးရံ့ကိုယ္လုံး။ျဖဴ႕လိုပင္။အသားကျဖဴ႕လို မျဖဴ။နညိးနည္းညိဳသည္။ရည္းစားရွိသည္လို႔ၾကားေပမယ့္ မေသခ်ာ။ရွိတာေတာ့ရွိမည္။မ်က္ႏွာကေတာ့ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။ေျပာရရင္ sexဆန္ဆန္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ကိုယ္လုံးက သူ႔အႀကိဳက္ပင္။ဒါေၾကာင့္ သူဆက္မေတြးေတာ့ပဲရပ္လိုက္ရင္ သက္ျပင္းဖူးခနဲခ်ကာအိမ္သာထဲက ထြက္လာလိုက္သည္။သမီးကုတင္ဆီသြားလိုက္ၿပီး ေစာင္ကို ေသခ်ာျပန္ျခဳံကာ အဲကြန္းကိုအေအးေလၽွာ့လိုက္သည္။သမီးကိုခပ္ဖြဖြေလးနမ္းကာ မိမိကုတင္ေပၚတက္လိုက္ၿပီး ျဖဴ႕ကိုအသာနမ္းလိုက္ရင္း ေစာင္ကိုျခဳံေပးလိုက္ကာ သူလဲအိပ္လိုက္သည္။အိပ္မေပ်ာ္ေပ။မ်က္ေစ့ထဲမွာ တဝဲဝဲနဲ႔ ႏြယ္နီ့ရဲ့ ပုံေတြ။
မလြယ္ပါလား ခယ္မေခ်ာေလးေရ…….

ၿပီးပါၿပီဗ်ာ