မင်းအမုန်း

ျွန်မနာမည်က … လှမြတ်သူဇာနွယ် … နာမည်ကလှတယ် မဟုတ်လားရှင် … နာမည်က မဟာဆန်သလို … လူကလည်း … မဟာဆန်ပါတယ်ရှင် … ကျွန်မလား … အခုလာမယ့် … ၂၀၁၁ မယ်ကမ္ဘာပြိုင်ပွဲမှာ … မြန်မာပြည်ကိုယ်စားပြု … ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်ခွင့်ရထားတဲ့ … အလှယမင်းဆို … သိပြီမှတ်လားဟင် … ရော် … ခက်တော့တာပဲ … ကျွန်မက လှလားဆိုတော့ … ဘယ်လိုပြောရမလဲ … ဂျာနယ် မဂ္ဂဇင်းတွေမှာတော့ … ကျွန်မကို … မြန်မာပြည်ရဲ့ အလှရတနာ တပါးလို့ … ချီးမွမ်းကြပါတယ် … ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင် … ကျွန်မ မျက်နှာက မဟာဆန်သူလို့ပြောရလောက်အောင် … နဖူးလေးက နည်းနည်းကျယ်ပါတယ် … လပြည့်ဝန်းပမာ … မျက်နှာလေး ၀ိုင်းပြီးတော့ … မျက်ခုံးကောင်းပါတယ် … ဖေဖေရဲ့ အမွေဆိုပါတော့ရှင် … ကျွန်မအသက် ၁၈ နှစ်ကျော်စပဲ ရှိပါသေးတယ် … အရပ်က ၅ ပေ ရ လက်မ … အင်း … ဟုတ်တယ် … မြန်မာပြည်စံချိန်နဲ့ဆို … ကျွန်မ အရပ်က ရှည်တယ်လို့ ပြောလို့ရပါတယ် … ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကတော့ … ဟင့် … ရင် ၃၂၊ ခါး ၂၄၊ တင် ၃၆ … ငယ်ငယ်လေးနဲ့ အတော်လေး ဖွံ့ဖြိုးတယ်လို့ ပြောရမှာပဲရှင် … ဒီလိုမျိုးဖြစ်အောင် … မနက်တိုင်း နွားနို့သောက်ရပါတယ် … ကာယဆရာမ ချမှတ်ထားတဲ့ … နည်းစနစ်အတိုင်း … လေ့ကျင့်ရပါတယ် … ဒီလိုမျိုး ဖွံ့ဖြိုးတာ ကြိုက်လားမေးရင် … သိပ်တော့ မကြိုက်ဘူးလို့ .. ဖြေပါရစေရှင် … ကျွန်မက … တီရှပ်တွေ ဝတ်ချင်ပါတယ် … ခက်တာက … ရွှေရင်မို့မို့က … ဖွံ့ဖြိုးလွန်းတော့လည်း … ကွယ်ဝှက်ရခက်ပါတယ် … အပြေးလေ့ကျင့်ရင် သိပ်သိသာပါတယ် … ဘရာစီယာကို … ခပ်ကြပ်ကြပ်ဝတ်ပေမယ့်လည်း … လှုပ်ရမ်းချင်နေပါတယ် … အရမ်းတင်းတင်း ဝတ်တော့လည်း … အသားတွေ ပွန်းကုန်တော့ … နာတယ်ရှင့် … အတွင်းသားတွေက နုတယ်မဟုတ်လားရှင် … မနက်စောစော ကန်တော်ကြီးထဲမှာ … လေ့ကျင့်ခန့်လုပ်ရင် … တွေ့သမျှ ကိုကို … ဦးဦးတွေက … ကျွန်မရဲ့ ရင်ကို … သေချာစိုက်ကြည့်ကြတော့ … ခပ်စူးစူး အကြည့်ခံရတော့ … ကျွန်မ … အနေရခက်ပါတယ်ရှင့် … ရင်ထဲမှာ ရှက်လည်းရှက်မိပါတယ် ရှင် … ကျွန်မတင်ကလေ ၃၆ ဆိုတော့ … ဂျင်းဘောင်းဘီဘာတွေ ဝတ်ရင် … သိပ်စိတ်ညစ်တာပဲရှင် … အဆင်ကြိုက်ရင်တောင် … ဆိုဒ်မရှိလို့ … မဝယ်ရ … စင်္ကာပူကနေ ဝယ်လာတဲ့ … ဂျင်းဘောင်းဘီတွေကလည်း … ဝတ်ခါနီးရင် … ဝတ်ရတာ သိပ်ခက်တာပဲရှင် … ကားတက်နေတဲ့ တင်တွေက … ဘောင်းဘီဝတ်ရင် … တစ်နေတော့လေ … သိပ်စိတ်ညစ်တာပါရှင် … နောက်တစ်မျိုး စိတ်ညစ်ရတာက … လမ်းသွားရင် … တင်တွေက လှုပ်တာပါပဲရှင် … သာမန်မိန်းကလေးတွေတောင် … တင်လှုပ်သေးတာပဲ … ကျွန်မတို့လို … မယ်ဆိုဒ် ၃၆ တင်မျိုးက … ပိုလှုပ်တာပေါ့ရှင့် … ညာခြေလေး လှမ်းလိုက်ရင် … ထမီလေးအောက်က … ညာတင်လေးက သိမ့်ကနဲ … အောက်ကိုနိမ့်သွားပြီး … ဘယ်တင်လေးက … သိမ့်ကနဲ … အပေါ်ကို တက်သွားတယ် … ဟော … ညာခြေလေး မြေကြီးနဲ့ထိသွားရင် … ညာတင်လေးက … အောက်ကနေ သိမ့်ကနဲ … တက်လာပြန်ရော … ဘယ်တင်လေးကတော့ ပြောင်းပြန်ပေါ့ … ညာတက်ရင် ဘယ်ကျတယ် … ညာကျရင် … ဘယ်တက်တယ် … ကျွန်မ လမ်းသွားလို့ … ဒီလိုမျိုး … တင်အလှုပ်လေးကိုမှ … အရသာခံပြီး … လိုက်ကြည့်နေတော့ … နေရခက်တာပေါ့ရှင် … သတိထား လျှောက်တဲ့ကြားက … တင်တွေက သိမ့်ကနဲ … ငြိမ့်ကနဲ လှုပ်လှုပ်သွားလို့ … ကိုကို မောင်မောင်တွေ ခမျာ ရင်ထဲမှာ … ကျလိကျလိ ဖြစ်ရှာကြတယ်နဲ့ တူပါရဲ့ … ကျွန်မလည်း … ထိန်းလျှောက်တာပါပဲရှင် … ကျွန်မက ယင်ဖိုတောင် မသန်းဖူးသေးတဲ့ … အပျိုစစ်စစ်ဆိုတော့ … အအိုတွေလိုတော့ … သိပ်မယမ်းခါဘူးပေါ့ … ခက်တာက … ကျွန်မရဲ့ လမ်းလျှောက်ဟန်ပါပဲ … မြန်မြန်လျှောက်လျှောက် … နှေးနှေးလျှောက်လျှောက် … ခြေလှမ်းတွေက … မျဉ်းတစ်ကြောင်းထဲ လျှောက်တတ်အောင် … ကျင့်ထားမိတော့ … ဖျောက်ရခက်ပါတယ်ရှင် … ဒီလိုမျိုး … မျဉ်းတစ်ကြောင်းထဲလျှောက်ရင် … ဘယ်လိုသတိထားထား … တင်တွေက … ခါတာပေါ့ … ကျွန်မသိတာပေါ့ရှင် … အပျိုလေးဖြစ်တဲ့အပြင် … နောက်ပိုင်းလှအောင် … လေ့ကျင့်ခန်းတွေ လုပ်ထားတော့ … ကျွန်မရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှက … ရင်ပူမယ်ဆိုလည်း … ပူစရာပါပဲရှင် … ခါးလေးက … ၂၄ ဆိုတော့ … ခါးနေရာလေးက သိမ်သွားပြီး … အောက်ပိုင်းကို ဖွံ့သွားတော့ … ကိုကိုတွေ သရေယိုတယ်ဆိုတာ … လက်ခံပါတယ် … တစ်ခါတစ်လေ … ညစ်တီးညစ်ပတ် ပြောတတ်တဲ့ ချာတိတ်တွေ … ဘေးက ဖြတ်သွားမိရင် … ခါးကိုင်ပြီး … ဒီအိုးကြီးကို ကြိတ်ပစ်လိုက်ချင်တယ် တဲ့ရှင် … ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာရှင် … နားရှက်စရာ ဒီလိုစကားတွေ ကြားရင် … ကျွန်မရင်မှာ … တစ်မျိုးဖြစ်ဖြစ်သွားလေ့ရှိပါတယ် … ရှက်တာလား … ကြောက်မိတာလား … မခွဲတတ်ပေမယ့် … သေချာတာတော့ … သူတို့ပြောသလို … မနေရဲတာတော့ အမှန်ပါပဲ … အံမယ်လေး … တွေးမိရင်တောင် … ကြက်သီးလေးတွေ ထလာပါတယ် …

သူများတွေ ပြောပြောနေတဲ့ အချစ်ကို … ကျွန်မလည်း ကြုံချင်တာပေါ့ရှင် … သွေးနဲ့ သားနဲ့ အရွယ်ရောက်တဲ့ မိန်းမပျိုဆိုတော့ … လိုချင်တာပေါ့ရှင် … ဒါပေမယ့် ကျွန်မမျှော်လင့််ထားတဲ့ ချစ်သူမျိုးက … ကျွန်မထက် အရပ်ရှည်ရမယ် … ဒါမှ … လမ်းသွားရင် … သူ့ပုခုံးကို ကျွန်မ မှီလို့ရမှာပေါ့ရှင့် … ရုပ်မချောရဘူး … ဒါပေမယ့် ယောကျ်ားပီသတဲ့ … ရုပ်အင်္ဂါမျိုးရှိရမယ် … ကျွန်မက သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီပြီး … လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့လည်း … ထုပြီး … ပူဆာချင်တယ်ရှင့် … ဒီတော့ … ကိုယ်ကာယဗလ … တောင့်တောင့်တင်းတင်း လူမျိုးလည်း ဖြစ်ရပါလိမ့်မယ် … အသက်အရွယ် အများဆုံး ငါးနှစ်လောက်ပဲ ကွာတာကောင်းပါတယ် … ဒါမှ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် … အတွေးအခေါ်မျှမှာပေါ့ … ဟင်း … ရီးစားက ဘယ်နားမှန်းမသိဘူး … ဂျီးများတာက ကျွန်မပါပဲရှင် … ဘာပဲဖြစ််ဖြစ် …ကျွန်မရဲ့ ခံယူချက်တစ်ခု … ရုပ်လှတာတဲ့ … ကျန်းမာသန်စွမ်းတာကို … ပိုနှစ်သက်တယ် … ရုပ်လေးတော့ ချောပါရဲ့ … ပိန်ပိန်ညှောင်ညှောင် … ကျန်းမာရေးက တရှောင်ရှောင်ဆို … ဘယ်ကောင်းမလဲရှင် … ကျန်းမာခြင်းသည် လာဘ်တစ်ပါးတဲ့ … ကျွန်မဆို … မနက်တိုင်း … အပြေးလေ့ကျင့်ပါတယ် … မနက်စောစော လေကောင်းလေသန့်ရှုရင်း … နာရီဝက်လောက် ကျန်းမာရေး လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ရင် … ခန္ဓာကိုယ်ထဲကနေ … စီရိုတိုနင်၊ ဒိုပါမိုင်း၊ ဖိနိုင်းအိသိုင်လာမိုင် စတဲ့ ဓါတု ပစ္စည်းတွေ ထုတ်ပေးတယ်တဲ့ … အဲဒီပစ္စည်းတွေက … ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့မှုကို လှုံ့ဆော်ပေးတယ်တဲ့ …စိတ်ဖိစီးမှုဒဏ်ကနေ လျော့စေတယ်လေ … အပြေးလေ့ကျင့်တော့ … အမောခံနိုင်တာပေါ့ရှင် … မနက်စောစော ထပြေးရင် … နောက်က ကောင်လေးတစ်ချို့ လိုက်လာတတ်ပါတယ် … ဒါပေမယ့် သိလား … လမ်းတစ်ဝက်လောက်ရောက်ရင် … သူတို့ လျှာထွက်နေပြီ … အမောမခံနိုင်တော့ … ပြတ်ကျန်ခဲ့တာပေါ့ …

အပြေးလေ့ကျင့်ပြီးလို့ အိမ်ရောက်ရင် … ဒေါ်လေးမေ စီစဉ်ထားတဲ့ … မနက်စာကို သေသေချာချာ စားပါတယ် … ကြက်ဥကြော်၊ ပေါင်မုန့်၊ ခရမ်းချဉ်သီးရယ်၊ မုံလာပန်း အစိမ်းရယ် ကို သံလွင်ဆီနဲ့ ရောကျော်ထားတဲ့ … အသီးအရွက်တစ်ပန်းကန်၊ နို့တစ်ခွက် ပုံမှန်စားရပါတယ် … ဒါမှ အသားအရေ လှမှာပေါ့ … မုန့်စားပြီးလို့ ချွေးတိတ်သွားရင် … ကျွန်မရဲ့ ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုးလေးအတွက် … လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ရပါတယ် … အခင်းပေါ်မှာ အိိပ်၊ ပခုံးဘေးကို လက်တွေဆန့်တန်းထားပြီး လက်ထဲမှာ ၀ိတ်တုံးကိုင်၊ အပေါ်ကို မြှောက်၊ တံတောင်ဆစ်ကို ကွေးပြီး ပြန်ချ၊ ပြန်ဆန့်ထုတ် … ဒီလိုမျိုး ၁၅ ကြိမ်လောက် နှစ်ခါ … လုပ်ရပါတယ် … ဒါပြီးရင် … ကျွန်မ ရေချိုးတော့မယ် … ချွေးတွေကြောင့် ကပ်စေးစေးဖြစ်နေတယ်မဟုတ်လား …

ရေချိုးခန်းထဲ … ဝင်ခါနီး … ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာ … အကျႌတွေ၊ ဘောင်းဘီတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး … ရွှေရင်ကို ပေကြိုးလေးနဲ့ တိုင်းကြည့််ပါတယ် … အမြဲ မဟုတ်ပေမယ့် … တစ်လတစ်ခါလေလာက်တော့ … တိုင်းကြည့််လေ့ရှိပါတယ် … ဒီနေ့တော့ … ဒင်းလေးကို တိုင်းရအုံးမယ် … ဂျိုင်းအောက်ကနေ … ပေကြိုးလေးကို လျှိုပြီး … ရွှေရင်ကို တင်းတင်းတိုင်းလိုက်တော့ ၃၂ လက်မ … အိုကေ … ကျွန်မက အပျိုဆိုတော့ … ကျွန်မရဲ့ ရင်သားထိပ်ဖျားလေးက … နို့အလည်ဝိုင်း Areola ဟာ နှင်းဆီသွေးရောင်ရှိပါတယ် … နို့သီးဖျားလေး Nipple ကတော့ … ပန်းရောင်လေးပါ … တကယ်လို့ ကျွန်မမှာ ကလေးရှိလို့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေရရင် … နှင်းဆီသွေးရောင်လေးဟာ … ညိုမဲမဲလေးဖြစ်သွားလိမ့်မယ်တဲ့ … ဒေါ်လေးမေ ပြောပြဖူးတာပါ … ဟုတ်မဟုတ်တော့ … စစ်တမ်းမကောက်ဖူးပါဘူး … မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အပေါ်နှုတ်ခမ်းအရောင်နဲ့ … နို့သီးဖျားအရောင်ဟာ တူလေ့ရှိတယ်တဲ့ … ဟိ ဟိ … ထားပါတော့လေ … အပျိုလေးဖြစ်တဲ့ ကျွန်မမှာ … ရှိတဲ့ … နို့သီးထိပ်လေးကတော့ … အမြဲလိုလို မာနေတာပါပဲ … တစ်ခါတစ်လေများ … ကိုကိုမောင်မောင်တွေက … ကျွန်မရဲ့ ရွှေရင်ကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေရင် … ဘရာစီယာအောက်က … နို့သီးဖျားလေးက … ပိုပြီး ထောင်လာပါတယ် … အို … အဲဒါ ဘာဖြစ်တာလဲဆိုတာ … သေချာတော့ မသိသေးပါဘူး … ကျွန်မရဲ့ ရွှေရင်ကို … အားရအောင် … ကလေးနို့စို့သလိုစို့ပြီး … ဆွွဲဆုပ်ချေပစ်ချင်တဲ့ … အကြည့််မျိုးဆို … ကျွန်မရင်တွေ တုန်ရပါတယ် … ခံစားချက်က တစ်မျိုးပဲရှင့်် … ရှက်တာထက် … ကျေနပ်တာမျိုးဆို ပိုမှန်လိမ့်မယ် …

ရွှေရင်နှစ်မွှာရဲ့အောက်က … ဗိုက်သားလေးက ချပ်ချပ်ရပ်ရင် … တိုင်းကြည့်လိုက်တော့ ၂၄ လက်မ … ဒီအတိုင်းပါပဲ … အောက်မှာတော့လေ … ဆင်နှာမောင်းသဏ္ဍာန် … ပေါင်တံလေးနှစ်ချောင်း … ကျွန်မပေါင်တံလေးက … သိိပ်လှတာရှင့် … တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးလည်း မဟုတ်ပါဘူး … ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ … ကျစ်ကျစ်လေးပေါ့ …အေရိုးဗစ်ကစားထားတဲ့ အကျိုးက … အဆီပိုမရှိဘူးပေါ့ရှင် … ပေါင်တံလေး နှစ်ခုကြားမှာ … ကျွန်မရဲ့ … ကျွန်မရဲ့ … ဟင့် … ရတနာရွှေကြုပ်လေးပေါ့ … သူလေးပေါ်က … အမွှေးလေးက … ပါးပါးလေး … နည်းနည်းလေးပါရှင် … ကျွန်မက အမွှေးအမျှင်နည်းတယ်ရှင့် … ဆံပင်သာသန်တာ … အောက်က အမွှေးလေးက … ပါးပါးလေး … နုတော့ နုတယ်ရှင့် … အမွှေးပါးပါးလေးက … ရတနာရွှေကြုပ်ကို … လုံခြုံအောင် မဖုံးထားနိုင်ဘူးပေါ့ရှင် … အမွှေးလေးအောက်မှာ … ဖောင်းကားပြီး ကြွတက်နေတဲ့ … ရတနာရွှေကြုပ်က … ရေကူးအကျႌဝတ်ရင် … ပေါင်ကြားမှာ … မို့မောက်လွန်းပါတယ်ရှင် … ပေါင်လေးနည်းနည်းကားလို့ … အပေါ်နှုတ်ခမ်းသား လုံးလုံးလေး နှစ်ခုကို … နဲနဲဖြဲကြည့်ရင် … အတွင်းပိုင်းက … ပန်းရောင်အသားနုလေးတွေကို မြင်ရတယ်ရှင့် … ဟင့် … အဲဒီနေရာလေးတွေကလေ … လက်ကလေးနဲ့ … ထိလိုက်ရင် … ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးပါပဲရှင့် … တစ်ခါတစ်လေများ … ဟင့်ကနဲ ပါးစပ်က မြည်သွားပြီး … တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားတတ်ပါတယ် … ကျွန်မရဲ့ ရတနာဖူးလေးက … ပြောင်းဖူးစေ့လောက်ပဲ ရှိပါတယ် … ပန်းဖူးရောင်လေးနဲ့ … ချစ်ဖို့ တအားကောင်းတာရှင့် … ဟိုနေ့က … ကျွန်မစိတ်ထဲ … ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း … ပွတ်ကြည့်ချင်လာတာနဲ့ … ရတနာဖူးလေးကို … ပွတ်လိုက်မိတာ … အိုရှင် … လူတစ်ကိုယ်လုံး … ဘာဖြစ်သွားတယ်မသိပါဘူး … လေထဲကို မြောက်သွားသလိုလို … လေဟုန်ကိုပဲ စီးနေသလိုလို … ခံစားချက်က … အရမ်းကောင်းတယ်ရှင့် … စိတ်ထဲကလည်း … ထပ်ထပ်ပြီး … ပွတ်ချင်နေတာပါပဲ … စိတ်ကို အတင်းထိန်းပြီး … လက်ကို ခွာလိုက်တော့ … ရင်ထဲမှာ … လှပ်လှပ် လှပ်လှပ်နဲ့ … တုန်နေတယ်ရှင့် … ဘာဖြစ်လို့ဖြစ်ရသလဲဆိုတာကို … စာအုပ်တွေဖတ်ရင်း … မနေ့ကတော့ သိလာခဲ့ပါတယ် … မိန်းကလေးရဲ့ ရတနာဖူးလေးကို … ပွတ်ပေးရင် … ခံစားချက်က အရမ်းကောင်းတယ်တဲ့ … လူကို ထွန့်ထွန့်လူးအောင် … ဖြစ်ပြီးရင် … ကာမဆန္ဒရဲ့ အထွဋ်အထိပ်ကို … ရောက်သွားပါတယ်တဲ့ … ရင်တွေတုန်လိုက်တာရှင် … စမ်းကြည့်ချင်လိုက်တာ … ရင်ထဲမှာ … ရေငတ်သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ … တစ်ယောက်ယောက်က … ရတနာဖူးလေးကို ပွတ်လိုက်ဖို့ … အတင်းအမိန့်ပေးနေသလိုပါပဲ … လုပ်ကြည့်လိုက်အုံးမယ်လေ …

“ဟာာာာာာာာာ … ဟင့် …”

အို … ကောင်းလိုက်တာရှင် … ရတနာဖူးလေးကို လက်ဖျားလေးနဲ့ … ထိတယ်ဆိုရုံလေးထိရသေးတယ် … နှုတ်ခမ်းဖျားက … ဘာလို့ ငြီးရတာလဲဟင် … ပန်းဖူးလေးကို ပွတ်မိတာနဲ့ … တစ်ကိုယ်လုံး …ထွန့်ထွန့်လူးသွားတာပဲ … အို … ခက်တော့တာပဲ … ဒီအတိုင်းမတ်တပ်ရပ်ပြီး … လုပ်ရင် … မကောင်းပါဘူး … မွေ့ယာပေါ်မှာ … လှဲချလိုက်ပြီး … ကျွန်မ ပေါင်လေး နှစ်ဖက်ကို ကားပစ်လိုက်တယ် … နည်းနည်းလေး … စိုးရိမ်စိတ်ရှိတာမို့ … ဘယ်လက်ကလေးက … မွေ့ယာကို ကိုင်ထားရင်း … ညာလက်ကလေးက … ရတနာရွှေကြုပ်ကို ကျော်ပြီး … ရတနာဖူးလေးကို … ထပ်ပွတ်ပစ်လိုက်သည် …

“အို … ဟင့် …”

ရတနာဖူးလေးက … မာတောင်ပြီး … ထောင်မတ်နေတာပဲ … မခံချင်ရှာဘူးပေါ့ … လက်ကလည်း … စမိရင် … မလွှတ်ချင် … စိတ်ထဲမှာ တရွရွလည်း ဖြစ်တယ်ရှင့် … သုံးလေးခါလောက်ပွတ်လိုက်တော့ … ခါးလေးက ခွက်သွားပြီး … ရင်လေးက … မောက်လာသည် … အို ရှင် … ကောင်းလိုက်တာ … ကောင်းလိုက်တာ … ခါးလေးက ခွက်သွားတော့ … ရတနာရွှေကြုပ်လေးက … အောက်ကို ငုံ့ချင်နေသည် … ပန်းဖူးလေးက လက်မခံ … တင်ပါးတွေကို ခပ်တင်းတင်း … ကော့ပေးလိုက်ပြီး … ပေါင်လေးကလည်း … ပိုကားလာသည် … အို … ထိတယ် … ထိတယ် … ရတနာရွှေကြုပ်ကြားလေးထဲက … အရည်လေးတစ်မျိုး စိမ့်ထွက်လာသည် … ရတနာဖူးလေးကို … ပွတ်ရတာ … ပိုချောလာသည် … အားမရ … ကိုင်ရခက်လိုက်တာရှင် … လက်ထဲမှာ ချော်ချော်သွားတော့ … အတင်းဖိထားလိုက်တယ်လေ … အို … အို … အို …

နှုတ်ခမ်းဖျားလေးက … ကောင်းလွန်းလို့ ငြီးလိုက်မိသည် … ကောင်းလိုက်တာရှင် … ကောင်းလိုက်တာ … မနေနိုင်လောက်အောင် ကောင်းလိုက်တာ … ဘယ်လက်က … ယောင်ယမ်းပြီး … ကော့တက်နေတဲ့ ရင်သားကို … ဆုပ်ချေနေသည် … ပိိုဆိုးတာပေါ့ရှင် … ကျွန်မ အထိအတွေ့မှာ … သာယာနေမိပါတယ် … ရင်သားလေးကို … အကိုင်ခံရတာ တစ်မျိုး … အောက်က … ရတနာဖူးလေးကို … ပွတ်နေတာက တစ်မျိုး … အို … ကောင်းလိုက်တာရှင် … ရင်ထဲက … ကာမဆန္ဒကတော့ … မီးဟုန်းဟုန်း တောက်နေပါတယ် … စိတ်ထဲမှာ အားမရတော့ဘူးရှင် … ပန်းဖူးလေး လက်ချောင်းလေးနဲ့ ပွတ်တာ … မခံတော့ပဲ … မနေနိုင်တော့လို့ … အတင်းပဲ … ရတနာရွှေကြုပ်က ကော့ကော့ပြီး … အပွတ်ခံနေတယ် …

“ဟင့် … ဟင့် …”
“ဟာ … ဟာ … ဟာ …”

ကောင်းလိုက်တာရှင် … လှုပ်ရှားမှုတွေက သွက်လာတော့ … ခံစားချက်က ပိုပြင်းထန်လာတယ် … အော်ဒါကြောင့်လည်း … သူများတွေ ရီးစားထားကြတာကိုး … ကိုယ့်ဘာသာလုပ်ရင်တောင် … ဒီလောက်ကောင်းရင် …အို … စိတ်ထဲမှာလေ … တစ်ယောက်ယောက်ကို … တမ်းတနေသလိုပဲ … တမ်းတစရာ ချစ်သူမရှိတော့ ခက်တာပဲရှင် …

“ဟင့် … ဟင့် …”
“အို … ရှီး …”

လက်ဖျားလေးက … ရတနာဖူးလေးကို ပွတ်သပ်နေရင်း … အောက်က … ရတနာရွှေကြုပ်လေးထဲကို … နည်းနည်းဝင်သွားသည် … ဆစ်ကနဲ စိတ်ထဲက သိလိုက်ပေမယ့် … မရတော့ … ပန်းရောင်လျှိုမြှောင်လေးထဲကို … လက်ဖျားလေးနဲ့ … သွင်းလိုက်မိတယ် ဆိုရုံပဲ … ကောင်းလိုက်တာရှင် … ဟွန့် … ဖောင်းအိနေတဲ့ … ရတနာရွှေကြုပ်လေးရဲ့ … နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုက … မနာလိုဘူး ထင်ပါရဲ့ … အထဲဝင်လာတဲ့ လက်ဖျားလေးကို … အတင်း ဖမ်းဆုပ်ပစ်ချင်နေတာပဲ … အို … မရပါဘူးရှင် … ပန်းရောင်လျှိုမြှောင်လေးထဲက … အတွင်းသားတွေက … ရွစိတက်နေတော့ … လက်ဖျားလေး ဝင်လာတာကို ဝမ်းသာနေရှာတယ် … ဟင့် … စိတ်က ဟိုဟိုဒီဒီနဲ့ … မနက်က အပြေးလေ့ကျင့်တုန်း … တွေ့တဲ့ ကောင်လေးကို … မျက်စိထဲ မြင်ယောင်လာသည် … ဟင့် … သူပေါ့ … မနက်တိုင်း … ကျွန်မ ပြေးရင် … လမ်းတစ်ဝက်ကနေ စောင့်နေတယ် … ကျွန်မနောက်ကနေ … လေးငါးပေ အကွာက ပြေးတယ် … ကျွန်မသိတာပေါ့ရှင် … ကျွန်မရဲ့ … စွံ့ကားနေတဲ့ … နောက်ပိုင်းကို ကြည့်ပြီး … သူ ဘယ်လိုခံစားရမယ်ဆိုတာ … သိချင်လိုက်တာ … အားကစားဘောင်းဘီအောက်က … တင်သားနှစ်လုံးက … လုံးကျစ်နေတော့ … သူ့စိတ်ထဲ … ကျလိကျလိ ဖြစ်နေမလားဟင် … ဖြစ်မှာပေါ့နော် … အို … စိတ်ကူးထဲမှာ … သူ အနားရောက်လာပြီး … ကျွန်မကို … အတင်းဖက်တယ်ရှင် … အို … လက်တွေကလည်း ရဲလိုက်တာ … ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းတွေကို … အတင်းနမ်းတယ် … အို … သူ့လက်ညှိုးလေးက … ကျွန်မရဲ့ … နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲကို … ထည့်တယ် … စိတ်ကူးအတိုင်း … ကျွန်မ ဘယ်လက်က … နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲကို ထည့်လိုက်တယ် … အို … ကျွန်မလေ … ဝင်လာတဲ့ လက်ကလေးကို … စုပ်လိုက်မိတယ် … လျှာလေးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်သေးတယ် … အို … ခက်တော့တာပဲ … သူက စိတ်မြန်တယ်ရှင့် … ကျွန်မရဲ့ ရွှေရင်မို့မို့ကို … အုပ်ကိုင်ပြီး … ဆုပ်နယ်တော့တယ် … အို … ကောင်းလိုက်တာရှင် … မာကျစ်နေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာက … သူ့ကြောင့်် ကြေမွသွားမှာလားဟင် …

“အို … ရှီး … ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ … မောင်ရယ်”

ဟင့် … နှုတ်ခမ်းဖျားက … ပလီပလာနဲ့ ငိုငြီးလိုက်သည် … မရှိသေးတဲ့ … စိတ်ကူးယဉ် ချစ်သူကို … ညုလိုက်မိပါတယ် … အို … ဟင့် … ဟင့် … သူက … ရွှေရင်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး … လက်ညှိုးလေးနဲ့ … ကျွန်မရဲ့ … ပန်းနုရောင် … နို့သီးဖျားလေးကို … ဖိပြီး … ချေပစ်လိုက်တယ် …

“ဟာ … ဟင့်် … အို … မောင်ရယ်”
“အို … ဟင့် … ဖြေးဖြေး …”

ဟင့် … ကျွန်မကို … ရူးတယ်လို့ပဲ ဆိုဆို … ကိုယ့််ဟာကိုယ် ပွတ်ပြီး … အော်ချင်ရာလျှောက်အော်နေတော့ … ခက်ပါတယ်ရှင် … စိတ်က မထိန်းနိုင်တော့ … ရွှေရင်ကို … ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ပြီး … ချေလိုက်မိတယ် … ကောင်းလိုက်တာရှင် … ကောင်းလိုက်တာ … လူကို ထွန့်ထွန့်လူးသွားတာပါပဲ … ပန်းနုရောင်နို့သီးဖျားလေးက … ရမက်ကြောင့် ထောင်မတ်နေတော့ … ပွတ်ရတာ ပိုအဆင်ပြေသည် … လက်ညှိုးလေးနဲ့ လက်မ … ပွတ်ချေလိုက်တော့ … ရွှေရင်က … ကော့ကော့တက်လာသည် … ကျွန်မသိပါတယ် … ကျွန်မရဲ့ … ရတနာရွှေကြုပ်လေးထဲက … ချစ်ရည်ကြည်တွေ … ရွှဲရွှဲစိုနေပြီဆိုတာ … ရတနာဖူးလေးကို … လက်လေးနဲ့ ပွတ်လိုက်တိုင်း … အောက်က ဖင်ကြီးက မနေနိုင်တော့ဘူးရှင် … ရွှေကြုပ်လေးထဲက ရွစိတက်အောင် … ယားနေတာမို့ … ပြေလိုပြေညား … ဖင်ကြီးကို … ဝေ့ဝိုက်ပြီး … ကော့တင်ပေးလိုက်မိပါတယ်ရှင် …

ကျွန်မရဲ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးက … ဖောင်းကားပြီး … ရဲရဲနီနေတာပါပဲ … ရမက်ကြောင့် … ကျွန်မရဲ့ မျက်နှာလေးကလည်း နီရဲနေတာပါပဲရှင် … ပန်းဖူးလေးကို ဆော့ကစားရင်း … ရွှေရင်က … တသိမ့််သိမ့် ဖြစ်လို့လာပါတယ် …

“မောင်ရယ် … ဟင့် … အ … အ”

ကျွန်မ … စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ … ပန်းရောင်လျှိုမြှောင်လေးထဲ … လက်လေးသွင်းလိုက်မိပါတယ်ရှင် … ရင်ထဲမှာ … ဒိန်းတလိန်းနတ်ဖမ်းပြီး … ငိုချင်သလိုလို … ရီချင်သလိုလို နဲ့ … ခံစားချက်ကတော့ … ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ … ပန်းနှစ်မွှာက … အတင်းဆုပ်ထားတော့ … အဝင်ရ အထွက်ရ ခက်လိုက်တာရှင် … ဒါပေမယ့် … အားလေးစိုက်ပြီး … ထိုးထည့်လိုက်တယ် … အရမ်းတော့ မထည့်ရဲဘူးရှင် … အတွင်းသားလေးတွေက နုတယ်မှတ်လား … မတော်လို့ … လက်သည်းနဲ့ … ခြစ်မိပြီး … အနာဖြစ်သွားရင် … ခက်ရချည်ရဲ့ … ဟင့် … လက်လေးအထဲနည်းနည်းဝင်သွားရင် … ရွှေကြုပ်လေးက … လေးငါးခါ … ဆက်တိုက် ညှစ်လိုက်တာ … ကောင်းလိုက်တာရှင် … ဟင့် … ကျွန်မတို့ လက်ကလေးနဲ့တောင် … ဒီလောက်ကောင်းနေရင် … ဟိုမောင်လေးရဲ့ … ဟာနဲ့ဆို … အို … ရှက်လိုက်တာရှင် … သူ့ဟာလေးနဲ့ … ကျွန်မ … ရွှေကြုပ်လေးထဲ … အထည့်ခံလိုက်ရင် … အို … ကျွန်မ ခံနိုင်ပါမလားရှင် … တွေးနေတုန်းပဲရှိသေး … တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ တင်းလာပြီး … နှုတ်ခမ်းက တဇတ်ဇတ်တုန်လာပါတယ် … အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို … ကိုက်ထားပေမယ့်် မရပါဘူး … တစ်ကိုယ်လုံးက … အားတွေက … ရွှေကြုပ်လေးထဲမှာ စုပြီး … အထဲဝင်နေတဲ့ လက်လေးကို … အတင်းဆုံး ဖမ်းဆုပ်ပစ်လိုက်ပါတယ် … ဟင့် … ဟင့် … အို … ကောင်းလိုက်တာ … ကောင်းလိုက်တာ … ဟင့် … အတွေးလေးတွေထဲမှာ … ဟိုးအမြင့်ကြီးနေ ပြုတ်ကျသလို … ရင်ထဲမှာ အေးကနဲ … သိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး … ရွှေကြုပ်လေးထဲမှာ … တဇတ်ဇတ်နဲ့ … ညှစ်ရင်း … ချစ်ဝတ်ရည်တွေကို … ပြွတ်ကနဲ … ထွေးထုတ်ပစ်လိုက်မိပါတယ်ရှင် …

ကာမအရသာကြောင့် … ကျွန်မ ရင်တွေ ဖုတ်လိုက် ဖုတ်လိုက် နဲ့ … မိန်းမောနေပြီး … သောင််ပြင်မှာ လှိုင်းလေးပုတ်သလိုလို … တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ … လောကရဲ့အရသာသစ်ကို … ခံစားနေပါတယ် … လူဆိုတာ ခက်သားလားရှင် … မိန်းကလေးတစ်ယောက် အရွယ်ရောက်လာရင် … အိန္ဒြေရှိရှိ နေရ … ပြောရ … ဆိုတော့ … စိတ်တွေက ထိန်းချုပ်ထားရပါတယ် … ဘယ်သူမှမရှိတဲ့ အခန်းထဲမှာ … လွတ်လွတ်လပ်လပ် တစ်ယောက်ထဲ ရှိနေတော့ … ဒီစိတ်မျိုး ဖြစ်မိတာ မဆန်းပါဘူးရှင် … အလိုဆန္ဒတွေ … ထကြွသောင်းကျန်းရင် … အိန္ဒြေရှိရှိ မနေနိုင်တော့ပါဘူးရှင် … ဆန္ဒရဲ့ သွေးဆောင်ရာကို … လိုက်ပါသွားရင်း … မဖြစ်သင့်တာတွေ ဖြစ်ကုန်တတ်ပါတယ် … ဒါ့ကြောင့်လည်း … ဒေါ်လေးမေက … ကျွန်မကို … ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့ အနေနီးနီး မနေဖို့ … ဆုံးမဖူးပါတယ် … ဟင်း … ခက်ပါတယ်ရှင် … ကာမအရသာဆိုတာက … မကြုံဘူးခင်ကတော့ … ကြောက်မိတာပေါ့ … အခုတော့ … အရသာသိသွားတော့ … ခံစားချင်တယ်လေ … ထပ်ထပ်ပြီးလည်း မြည်းကြည့်ချင်ပါတယ်ရှင် … ကျွန်မ … မွေ့ယာပေါ်မှာ … လူးလွန့်နေတုန်း … တံခါးခေါက်သံကြားတော့ … ဝုန်းကနဲ ထရပ်လိုက်မိပါတယ် … နည်းနည်းတော့ လန့်သွားရှင့် … ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်မရှိပဲ … မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း … ကိုယ်ဗလာနဲ့ … မွေ့ယာပေါ်မှာ … တစ်ယောက်တည်း … သောင်းကျန်းလို့ … ချစ်ရည်ကြည်လေးတွေကလည်း … မွေ့ယာပေါ်မှာ … အိုင်ထွန်းနေပါတယ် … ဟယ် … ဒုက္ခပါပဲ … အန်တီမေများ တွေ့သွားရင် … အဆူခံရတော့မယ် … အိမ်မှာက … အန်တီမေနဲ့ ကျွန်မနဲ့ နှစ်ယောက်တည်းနေတော့ … တံခါးခေါက်တာ … အန်တီမေပဲ … သေချာတယ် …

“သမီးရေ … တံခါးဖွင့်ပါအုံး”
“ဟုတ် … ဒေါ်လေးမေ … လာပြီ … လာပြီ …”

ကျွန်မ … ထမီကို မြန်မြန် စွတ်ပြီး … ရင်လျားလိုက်ပါတယ် … ဝတ်ရည်တွေ … ပေပွနေတဲ့ မွေ့ယာကို … စောင်လေးနဲ့ ဖုံးထားပြီး … တံခါး အမြန်ဖွင့်လိုက်ပါတယ် …

“သမီးနေမကောင်းဘူးလားဟင် … မျက်နှာလေးတွေက နီလို့”
“ကောင်းပါတယ် … ဒေါ်လေးမေရဲ့ … ချွေးထွက််တာများလို့ … ထင်ပါတယ်”
“အခန်းထဲမှာလည်း … ဘာနံ့လဲဟင်”

ဒေါ်လေးမေ … ရှုံ့ချည်ပွချည် … လုပ်ပြီး … ကျွန်မကို … စိုက်ကြည့်နေပါတယ် … ဒေါ်လေးမေရဲ့ မသင်္ကာတဲ့ မျက်လုံးအကြည့််ကြောင့် … ကျွန်မ ရင်တွေ နည်းနည်းတော့ တုန်သွားပါတယ် … ကျွန်မတစ်ယောက်ထဲ … ပလူးပလဲနေတာများ … လူမိသွားရင် … ရှက်လို့ သေမှာပဲ …

“ဘာနံ့မှ မရှိပါဘူး … ဒေါ်လေးမေရဲ့”
“သမီး … ဘာတွေလုပ်နေတာလဲဟင်”
“ရေချိုးမလို့လုပ်နေတာရှင့််”
“မဟုတ်သေးဘူး ထင်တယ်နော်”

ဒေါ်လေးမေ အပြောကြောင့် … ကျွန်မမျက်နှာ ကွပ်ကနဲ ပျက်သွားပါတယ် … ချက်ခြင်း … မျက်နှာကို ပြန်ပြင်လိုက်ပေမယ့် … ဒေါ်လေးမေ ရိပ်မိသွားပါတယ် … ဒေါ်လေးမေ … မွေ့ယာပေါ်က … စောင််ကို … ဆွဲွလှန်ပစ်လိုက်သည် …

“အို”

ကျွန်မ … မျက်နှာတွေ ဘယ်နားထားရမှန်းမသိအောင် … ထူပူသွားတာပါပဲရှင် … ပလူးပလဲနေမိတာ … လူမိသွားတေ့ … ရှက်လိုက်တာရှင် … ရှက်လိုက်တာ … ကျွန်မရဲ့ ချစ်ဝတ်ရည်တွေကို … လက်ညှိုးထိုးပြနေတဲ့ … ဒေါ်လေးမေကို … အရမ်းကြောက်မိသွားပါတယ်ရှင် …

“ဒါတွေက … ဘာတွေလဲ”

ဒေါ်လေးမေ … လေသံမာမာနဲ့ မေးလိုက်တာနဲ့ … ကျွန်မ … ကျွန်မလေ … ရှက်လွန်းလို့ … မျက်နှာကို လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး … ငိုချလိုက်မိပါတယ် … ကျွန်မမှာ … ဖြေဖို့ အားမရှိတော့ပါဘူး … ရှက်လွန်းလို့ … မျက်ရည်တွေက … ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာပါတယ် … ဒူးကလည်း မခိုင်တော့ … ခုတင်ဘေးမှာ … ထိုင်ချလိုက်ပြီး … ဒူးနှစ်လုံးကြားမှာ … မျက်နှာဝှက်ပြီး … ဟီးကနဲ ငိုချလိုက်ပါတယ်ရှင် …

“အို … ကလေးရယ် … မငိုရဘူးလေ … ဒေါ်လေးမေက … သမီးကို ဆူပူချင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး … တိတ် … တိတ် … မငိုရဘူးနော် … ဒါ အရွယ်ရောက်တဲ့ သူတိုင်း … ကြုံရလေ့ရှိတဲ့ လူ့သဘာဝပဲ … “

ကျွန်မ … ခုတင်ဘေးမှာ … ဒူးလေးထောင်ပြီး … တသိမ့်သိမ့်ငိုနေမိပါတယ် … နည်းနည်းတော့ … အံ့သြသွားပါတယ် …

ကျွန်မရဲ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးကို … အုပ်ကိုင်ပြီး …

“ဒီဆီးခုံမို့မို့လေးကို Mons Vernoris လို့ခေါ်တယ် … သမီး”
“ဟင့် … ဒေါ်လေးမေကလည်း …”

ဒေါ်လေးမေ … ကျွန်မရဲ့ ဆီးခုံ မိုမို့လေးကို … အုပ်ကိုင်လိုက်တာနဲ့ … စိတ်ထဲမှာ … မရိုးမရွဖြစ်သွားပါတယ် … ဒေါ်လေးမေ ကျွန်မရဲ့ … ရတာနာရွှေကြုပ်လေးကို … လက်လေးနဲ့ ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး …

“အို … အမေ့”

ရတနာရွှေကြုပ်ဝက … နှုတ်ခမ်းထူထူးလေးကို … ညွှန်ပြရင်း …

“ဒါလေးက … မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းကြီး … သူ့ကို Labia Majora လို့ ခေါ်တယ်”

ပန်းလေးရဲ့ အတွင်းက ပွင့်ဖတ်နုနုလေးကို … လက်ဖျားလေးနဲ့ ဖိထားရင်း …

“ဟောဒါက … မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းလေး … သူလေးကို Labia Minora လို့ခေါ်တယ်”
“အို … ဟင့် … ဟင့် … ဒေါ်လေးနော်”

“ဒီလှိုဏ်ခေါင်းလေးက … Vaginal Canal … သမီးရဲ့ ပန်းလေးထဲကို … ယောကျ်ားလေးတွေက … သူတို့အင်္ဂါကို ထိုးထည့်ပြီး … လိင်ဆက်ဆံကြမှာ”

အန်တီလေး … ကျွန်မရွှေကြုပ်လေးကို ပိုပြီး ဖြဲလိုက်တော့ … ကျွန်မမှာ … နေရထိုင်ရ ခက်လိုက်တာရှင် … ပြီးတော့ … ပြီးတော့ … တစ်တစ်ခွခွနဲ့ ဒီလိုစကားတွေ ပြောသေးတယ် … နားလည်းရှက် … ရင်လည်းတုန် … ဒါပေမယ့် … ဒေါ်လေးပြောသမျှ … ဆက်တော့ နားထောင်ချင်ပါတယ် …

“ဟောဒီ … အမြှေးပါးလေးက Hymen … သမီးရဲ့ အပျိုစင် အမှတ်အသားပေါ့”
“အို … ဒေါ်လေး … မထည့်နဲ့နော် … အို … မလုပ်ပါနဲ့ … ဒေါ်လေးရယ် … ဟာ …. ဟင့်”

ဒေါ်လေး လက်က … ကျွန်မရဲ့ လှိုဏ်ခေါင်းလေးထဲ တိုးဝင်လာတော့ … ဟင့်် … ကျွန်မလေ … ကျွန်မ … စိတ်ထဲမှာ … တစ်မျိုးကြီးရှင် … ခုနက … ရတနာဖူးလေးကို … ပွတ်ပေးတဲ့ အရသာနဲ့ မတူဘူး … ကျွန်မ ရွှေကြုပ်လေးက … ကြောက်လို့နဲ့ တူပါရဲ့ … အထဲဝင်လာတဲ့ ဒေါ်လေးလက််ကို … အတင်းဖမ်းညှစ်ထားပါတယ် … ကျွန်မလည်း ယောင်ယမ်းပြီး … ဒေါ်လေးလက်ကို … အတင်းဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ် …

“ကြောက်တယ်မှတ်လား … သမီး”
“ကြောက်တာပေါ့ … ဒေါ်လေးရဲ့ … သမီး အပျိုရည်ပျက်သွားမှဖြင့််”
“သမီးက … ဘာလို့ အပျိုစင်ဘဝကို … တန်ဖိုးထားရတာလဲ”
“ရှင်”

ကျွန်မ … ကြောင်သွားတယ် … ကျွန်မက … မြန်မာမိန်းကလေး … ကျွန်မ ရာသီစလာလို့ … အရွယ်ရောက်ကတည်းက … ပိပိပြားပြားနေဖို့ … အပျိုစင်ဘဝကို ထိန်းသိမ်းဖို့ … ကြပ်ကြပ်မတ်မတ် သွန်သင်ဆုံးမ ခဲ့တဲ့ … ဒေါ်လေး … အခု သူ့မေးခွန်းကြောင့် … ကျွန်မ စဉ်းစားရတော့မယ် … ကျွန်မက အပျိုစင်ဘဝလေးကို … ဘာလို့ ဂရုတစိုက် … ထိန်းသိမ်းရမှာလဲ …

“ဒေါ်လေးမေပဲ … သွန်သင်ထားတယ်လေ … မိန်းကလေးဆိုတာ … အပျိုစင်ဘဝမှာ တန်ဖိုးအရှိဆုံးတဲ့ … ထိန်းသိမ်းရမယ် … လျှို့ဝှက်ရမယ် … ယောက်ျားလေးတွေနဲ့ ပလူးပလဲမနေရဘူး … အပျိုရည်ပျက်ရင် … တန်ဖိုးမရှိတော့ဘူးဆို …”
“မှန်တာပေါ့ … သမီးရယ် … မှန်တာပေါ့ … သမီးအခု … အတွေ့ရဲ့ အရသာကို သိသွားပြီ … တစ်ယောက်ထဲ ဖြေသိမ့်ရတာ … အားမရလို့ … သိပ်မကြာခင် … သမီး … ချစ်သူရီးစားထားတော့မယ် … သမီး ထားမယ့်ချစ်သူက … အမျိုးကောင်းသား ဆိုရင်တော့ … ကောင်းတာပေါ့ … အုတ်ကြားမြက်ပေါက် … သိုက်သမား … ဆေးသမားဆို … သွားပြီ … သမီးဘဝ သွားပြီ … မှတ်ထား သမီး … အတွေ့ကို မရှောင်နိုင်တာ … လမ်းပေါ်မှာအိပ် … လမ်းပေါ်မှာ စားတဲ့ … သတ္တဝါတွေ အတွက်မှန်တယ် … အတွေ့ရဲ့ အရသာကို … ငမ်းငမ်းတက် … ဖြစ်နေရအောင် … သမီးက … လူလား … ခွေးလား …”

ဒေါ်လေးမေရဲ့ … ပက်ပက်စက်စက် … မေးခွန်းတွေက … ကျွန်မရင်ကို … ပိုပြီး … ဝမ်းနည်းစေပါတယ် … ငါမှားသွားပြီ … အတွေ့ရဲ့ နောက်ကို … ဘာလို့ ငါလိုက်မိခဲ့တာလဲ …

“သမီးက … လူပါ … ဒေါ်လေး … ဟင့် … သမီး … မသိလို့ လုပ်မိတာပါ … နောက်ကို မလုပ်တော့ပါဘူး … အီး … ဟီး … ဟီး”
“သမီးရဲ့ … အခု အပျိုစင်ဘဝလေး … သမီး ဘယ်လို ခံစားရမလဲ”
“ဟင့် … ဝမ်းနည်းမှာပေါ့ … ဒေါ်လေးရယ် … ဝမ်းနည်းမှာပေါ့”
“သမီးရဲ့ အပျိုစင်ဘဝလေးကို … လူယုတ်မာတစ်ယောက်က … အတင်းရယူမယ်ဆို … သမီးဘာလုပ်မလဲ”

ဒိန်းကနဲ … ကျွန်မရင်တွေ … တုန်သွားသည် … အပျိုလေးဖြစ်တဲ့ ကျွန်မ … တစ်သက်လုံး … ဖြူဖြူစင်စင်နေလာခဲ့တော့ … အခုလိုမျိုး ဒေါ်လေးအမေး … တစ်ခါမှ မစဉ်းစားဖူးတဲ့ အခြေအနေမျိုးတွေပါ …

“သမီး … သူ့ကို သတ်ပစ်မယ်”
“ဘာလို့ … သတ်ပစ်မှာလဲ”
“မတရားတဲ့ ကိစ္စမို့ … မုန်းတယ်”
“သေချာလား … တကယ်သတ်ပစ်မှာလား”
“သေချာတယ် … ဒေါ်လေး … သေချာတယ် … သမီး ရအောင်ကို သတ်ပစ်မှာ”
“အခု … သမီးကို … ဒေါ်လေးမေ … လက်နဲ့ ထိုးထည့်ပစ်လိုက်ရင် … ဘာဖြစ်သွားမလဲ”

ကျွန်မ … တုန်တက်သွားသည် … ဒေါ်လေးမေ … လက်နဲ့ … ထိုးထည့််လိုက်ရင် … ကျွန်မရဲ့ … ကျွန်မရဲ့ … အမြှေးပါး ပျက်စီးသွားမှာပေါ့ … ဒါဆို … သွားပြီပေါ့ … အပျိုစင်ဘဝလေး ပျက်သွားမှာပေါ့ …

“ဟင့် … ဒေါ်လေးနော် … လျှောက်မလုပ်နဲ့နော် … သမီး … ကြောက်တယ်”
“နင့်အမေ အဖေ ဘယ်လို သေရလဲ … သိလား”
“ရှင်”

ကျွန်မ … ငယ်ငယ်လေးထဲက … ဖေဖေ မေမေ … မရှိပါဘူး … ဒေါ်လေးမေက … ကျွန်မကို … ကျွေးမွေးပြုစုလာတာပါ … ဒေါ်လေးမေပြောတော့ … ကျွန်မ မေမေက … ကျွန်မကို … မွေးမွေးပြီးချင်း … မီးတွင်းမှာ … ဆုံးသွားတယ် … ဖေဖေက … ကားမှောက်ပြီး ဆုံးတယ် … အဲဒါတွေက … အမှန်တရားမဟုတ်ဘူးပေါ့ …

“သမီးကို … မွေးပြီးတော့ … မေမေ ဆုံးတယ် … ဖေဖေက ကားမှောက်ပြီး ဆုံးတယ်ဆို …”
“မဟုတ်ဘူး … လုံးဝ မဟုတ်ဘူး”

ဒေါ်လေးမေရဲ့ … အော်သံက … အခန်းထဲမှာ ဟိန်းထွက်လာသည် …

“အဲဒီနေ့က … ဆောင်းတွင်း …ချမ်းလိုက်တာလည်း ခိုက်ခိုက်တုန်ပဲ … အောင်ပန်းက လိမ္မော်ခြံထဲမှာ … နင့်အမေက … နင့်ကို ချိုချိုတိုက်နေတယ် … ငါက မီးဖို ဖိုပေးပြီး … နင့်တို့သားအမိ မအေးအောင် … လုပ်ပေးနေတာ … အဲဒီအချိန်မှာ … အဲဒီအချိန်မှာ …”

ပြောနေရင်း … ဒေါ်လေးမေ … အံတွေကြိတ်လာသည် … မျက်နှာကြီးက နီလာသည် … ကျွန်မ … တော်တော်လေးလန့်သွားသည် … ငေါက်ကနဲ ထထိုင်လိုက်ပြီး … ဒေါ်လေးမေကို ကြည့််ရင်း …

“ဘာဖြစ်လဲ … ဒေါ်လေး … ပြောပါအုံး … သမီးရင်တွေတုန်လိုက်တာ”
“ငါတို့ … အိမ်ထဲကို … ဓါးပြ သုံးယောက် ရောက်လာတယ် …”
“ရှင်”
“သူတို့ကို … ဒေါ်လေးသိလား”
“မသိဘူး … မျက်နှာကို … ပဝါတွေ စည်းထားတယ် …”
“ပြီးတော့ … ပြီးတော့ … အတွင်းပစ္စည်းတွေ ထုတ်ခိုင်းတယ် … ငါလည်း … ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ် … အသက်ကို ရန်မရှာနဲ့ … ပစ္စည်းယူသွားလို့ … “
“ဖေဖေတို့က ဘယ်သွားနေလဲ”
“နင့်အဖေက … တောင်ကြီးတက်သွားတယ် … ပစ္စည်းတက်ဝယ်တာ”
“အင်း … နောက်တော့ရော …”
“နောက်တော့ … နောက်တော့ … ဒင်းတို့ထဲက … တစ်ယောက်က ငါ့ကို … ချုပ်ပြီး … နောက်တစ်ယောက်က … အတင်းကြံတော့တာပဲ … ဘယ်လိုမှ တောင်းပန်လို့လဲမရပါဘူး … တောက်”
“ဟင် … ဖြစ်ရလေ … ဒေါ်လေးရယ် …”

ကျွန်မ … ဒေါ်လေးကို … အရမ်းသနားသွားသည် … တောက် … ယုတ်မာလိုက်ကြတာ … လူ့တိရစ္ဆာန်တွေ …

“နောက်တော့ရော …”
“ငါ့ကိုလေ … တစ်ယောက်ပြီး … တစ်ယောက် … မုဒိန်းကျင့်ကြတယ် … အတင်းရုန်းတော့လည်း … ပါးရိုက်ခံရတယ် … ဒင်းတို့က … ငါ့ကို … လုပ်တာ … အားရတော့ … နင့််အမေကိုပါ … ဆက်လုပ်တယ်”
“ရှင်”

ကျွန်မ ခေါင်းထဲကို … မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ … ထိတ်လန့်ခြင်း … ခြောက်ခြားခြင်း … ယူကြုံးမရဖြစ်ခြင်း … ဒေါသထွက်ခြင်းတွေကြောင့်် … ကျွန်မလည်း အံကို တင်းတင်းကြိတ်ပြီး … ဒေါ်လေး ပြောတာကို … ဆက်နားထောင်နေမိသည် …

“အရမ်းယုတ်ကန်းတဲ့ … လူယုတ်မာတွေ … နင့််အမေက … သွေးနုသားနုနဲ့ … ၀ိုင်းလုပ်တာခံရတော့ … ဘယ်ခံနိုင်မလဲ … သူတို့ထွက်သွားတဲ့အချိန်မှာ … နင့်အမေက … သွေးအလူးလူးနဲ့ အသက်မရှိတော့ဘူး …”
“ယုတ်မာလိုက်တာ .. ယုတ်မာလိုက်တာ”
“တောက် … ငါ … ငါလေ … အဲဒီလို အဖြစ်ဆိုးကြီးကြောင့် … ငါ့ကိုယ်ငါ သတ်သေမလို့ပါပဲ … မွေးကင်းစ နင်က … နို့ဆာလို့ … ငိုနေတော့ … နင့်ကို … ငဲ့ပြီး … ငါ သတ်မသေခဲ့တာ … ကံဆိုးမသွားရာ … မိုးလိုက်ရွာဆိုသလိုပဲ … နင့်အဖေ … ငါ့အစ်ကိုက … ကားမှောက်တယ် … သူလည်း အဲဒီနေရာမှာ ပွဲချင်းပြီးပဲ”
“ရှင်”

ရက်စက်လိုက်တာ … ဘယ်လိုကံကြမ္မာများလဲ … ကျွန်မဟာ … ကံမကောင်းခြင်းတွေ သယ်ဆောင်လာတဲ့ … သမီးတစ်ယောက်လား … ဒီလိုမျိုး … အဖေနဲ့ အမေ အသေဆိုးနဲ့ သေရအောင် လုပ်တာ … ဘယ်သူလဲ …

“သိပြီးလား … နင့်အမေ ဘယ်လို … သေရလဲဆိုတာ … သိပြီလား”

ဒေါ်လေးမေ … နာနာကြည်းကြည်း အော်ဟစ်ပြီး ပြောဆိုသံက … ကျွန်မ ရင်ကို … ကွဲစေလောက်ပါတယ် … တူအရီးနှစ်ယောက် … မျက်နှာမှာ မျက်ရည်တွေက အပြည့် … ဒေါ်လေး … ပြောရင်း … တစ်ချက်ရှိုက်ပြီး …

“မှတ်ထား … နင့်စိတ်ထဲမှာ စွဲအောင်မှတ်ထား … နင့််ရဲ့ မိဘတွေ အတွက် … ဘယ်လို လက်စားချေမှာလဲ … ပြောစမ်း … “
“တွေ့အောင် ရှာပြီး … ရအောင်သတ်မယ် … “

ကျွန်မ … အံကို တင်းတင်းကြိတ်ပြီး … ဒေါ်လေးကို … စေ့စေ့ကြည့်ပြီး … ပြောလိုက်သည် … ဟုတ်တယ် … မခံနိုင်ဘူး … ငါ့မိဘတွေကို … ရက်ရက်စက်စက်သတ်သွားတဲ့ … ဒင်းတို့ကို … ငါရှာရမယ် … သတ်မယ် … သတ်မယ် … မတွေ့တွေ့အောင်ရှာပြီး … တစစီလုပ်ပစ်လိုက်မယ် … ကျွန်မရင်မှာ … အမုန်းတရားတွေကြောင့် … မီးဟုန်းဟုန်းတောက်နေပါတယ် …

“ဒေါ်လေး … သူတို့ကို … မှတ်မိလား”
“မမှတ်မိဘူး … ဒါပေမယ့် … သေချာတာက … သူတို့လက်မောင်းက … ဆေးမှင်ကြောင် ကိုတော့မှတ်မိတယ် …”
“ဘယ်လိုပုံစံလဲဟင်”
“မြွေ … တြိဂံထဲမှာ မြွေပါးပြင်းထောင်နေတဲ့ပုံ”
“တောက်”
“သူတို့ကိုကော … ရှာတွေ့လား”
“အင်း … သူတို့က ပိုင်ပြီဆိုပြီး … ရန်ကုန်မှာ လာပြီး ဇာတ်မြုပ်နေနေတာ … ဟင်း ဟင်း … ကမ္ဘာပျက်သွားရင်တောင် … ဘယ်တော့မှ မမေ့ဘူး … တစ်ယောက်က သေသွားပြီ … တစ်ယောက်ကို … ငါမနေ့က … သွေးကြွေးဆပ်လိုက်တယ် … ဒီမှာကြည့်”

လှည်းတန်းစျေး အမှိုက်ပုံးထဲမှ လူသေ အလောင်း

ယမန်နေ့ ည ၉ နာရီခန့်တွင် … စည်ပင်သာယာ ဝန်ထမ်းများမှ … လှည်းတန်းစျေးအတွင်းရှိ အမှိုက်ပုံးများကို သိမ်းဆည်းစဉ် … ပလပ်စတစ်အိတ်တစ်လုံးကို … မသင်္ကာ၍ ဖွင့််ကြည့်လိုက်ရာ … အိတ်အတွင်း … လက်တစ်ဖက် … ယောကျ်ားအင်္ဂါ တစ်ခု … မျက်လုံးတစ်လုံးကို တွေ့ရှိရဖြင့် … ကမာရွတ်ရဲစခန်းမှ မှုခင်း အမှတ် ( ) ဖြင့် … အမှုဖွင့်် စစ်ဆေးလျက် ရှိပါသည် …

ဒီသတင်းလား … ဂျာနယ်ရှေ့မျက်နှာဖုုံးတွင် … စာလုံးမည်းကြီးဖြင့် … ဖော်ပြရလောက်အောင် … ရန်ကုန်ကလူတွေ … အုတ်ကျော်သောင်းနင်း … အထိတ်တလန့် ဖြစ်နေကြတာ … ကျွန်မလည်း ကြားမိပါတယ် … တစ်ချို့ကလည်း … ရန်ငြိုးကြောင့် ဖြစ်မယ် … တစ်ချို့ကလည်း … ရန်ဖြစ်လို့ … အကုန်လုံးက သို့လောသို့လောနဲ့ … အမျိုးမျိုးဝေဖန်နေကြပါတယ် … ကျွန်မတောင် … တွေးလိုက်မိသေးသည် … ဒါ … လူသတ်မှုလို့ … ရက်ရက်စက်စက် … လက်တုံ့ပြန်ထားတဲ့လူသတ်မှုလို့ … အခု … ဒါဆို … တရားခံက … ဒေါ်လေးမေပေါ့ …
လက်တုံ့ပြန်လိုက်တာ … ဒေါ်လေးမေပေါ့ …

ကောင်းတယ် … သိပ်ကောင်းတယ် … သွေးကြွေးဆိုတာ … ဒီလိုမျိုးဆပ်ရတယ် … မှတ်ထား … ဒေါ်လေးမေရဲ့ … လက်တုံ့ပြန်ပုံကို … ကျွန်မ အားရကျေနပ်မိပါတယ်ရှင် … မေမေတို့ကို … မတရားလုပ်ခဲ့တဲ့ လူယုတ်မာတွေကို … ဒီလိုမျိုး လက်စားချေခွင့်ရတာ … သိပ်ကျေနပ်ဖို့ကောင်းတယ် … သုံးယောက်မှာ … နှစ်ယောက်ကသေသွားပြီ … တစ်ယောက်က … ကျန်သေးတယ် … ဒင်းဘယ်မှာလဲ … ဒင်းဘယ်မှာလဲ …

“ဒေါ်လေး … ကျန်တဲ့တစ်ယောက်ကိုရော … တွေ့ပြီလား”
“သိတယ်ပေါ့ … ဒီလူယုတ်မာကို … အခုဆို … ဒင်း … သွေးလေခြောက်ခြားနေလောက်ပြီ … ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နဲ့ … သက်တော်စောင့််တွေ ဘာတွေ ငှားထားတယ် … သမီး … ဒင်းကို လက်စားချေဖို့ … သမီးရဲ့ အကူအညီလိုအပ်တယ် …”
“ဘယ်သူလဲဟင် … ဘယ်သူလဲ … သမီး အခု သွားသတ်မယ် … မိလို့ကတော့ … အရေခွံတစ်မျှင်ခြင်း ခွာပစ်မယ် … အကြောတစ်ချောင်းခြင်း ဆွဲထုတ်ပစ်မယ် … တောက်”
“စိတ်မလောနဲ့ သမီး … စိတ်မလောနဲ့ … အဲဒီလူယုတ်မာက … ခေါင်းဆောင် … ဒင်းကို သွေးအေးအေးနဲ့ … သတ်ရမယ် … အရမ်းစွတ်လုပ်ရင် … သမီးပဲ အထိနာလိမ့်မယ် …”
“ဒေါ်လေးပြော … သမီးဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ … သမီး ဘယ်သူနဲ့ တွေ့ရမလဲ … ဘယ်နေရာသွားရမလဲ”

ကျွန်မ … အသွေးအသားထဲက … လူသတ်ချင်စိတ်တွေ … တားမနိုင် စီးမရ ဖြစ်လာပါတယ် … ဒေါသကြောင့် … တကိုယ်လုံး … ဇက်ဇက်တုန်ပြီး … လက်သီးကို … ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားမိပါတယ်ရှင် …

“သမီး … လက်စားချေရမယ့် လူက … ဒီလူပဲ … သမီးအမေကို သတ်ခဲ့တဲ့ … လူယုတ်မာက ဒီလူပဲ … ရော့”

ကျွန်မရှေ့ကို … ဓါတ်ပုံတစ်ပုံ … ပစ်ချလိုက်သည် … ကျွန်မ ကြည့်လိုက်သည် … ဓါတ်ပုံထဲက လူက … အသက် ၅၀ ဝန်းကျင် … မျက်ခုံးမျက်လုံးကောင်းကောင်း … ယောက်ျားပီသမည့်ပုံ … အထူးခြားဆုံးက … သူ့မျက်လုံး … စူးစူးရှရှနဲ့ … လူတစ်ယောက်ရဲ့ … ရင်ထဲကို ဖောက်သွားမည့် အကြည့် … သူ့နာမည်က … ဦးသက်အောင် …

ဦးသက်အောင် … မြန်မာပြည်ရဲ့ ဟိုတယ်လုပ်ငန်း ၁၀% ကို … ပိုင်ဆိုင်ထားသော … စူပါသူဌေးကြီး … အိမ်ခြံမြေလုပ်ငန်းတွင် … နံပါတ် ၁ ဖြစ်နေသော … AK ဆောက်လုပ်ရေး … ဒါတွေအားလုံးကို … သူပိုင်သည် … အချိန်တိုအတွင်း … လျှမ်းလျှမ်းတောက် ဖြစ်လာအောင် … စီးပွားရေးအကွက်မြင်သည် … ဂျာနယ်တွေမှာ … သူ့အကြောင်း သူ့အမြင်တွေကို … တခမ်းတနားဖော်ပြရလောင် … ကြီးကျယ်သည် … ဘာမှမရှိသော ဘဝမှ … အောင်မြင်သော လုပ်ငန်းရှင်ကြီး တစ်ယောက် ဖြစ်အောင် … ကြိုးစားခဲ့ပုံတွေ … ဘိုးဘွားရိပ်သာ … မိဘမဲ့ကလေးကျောင်း … စသည်တို့ကို … ရက်ရက်ရောရော လှူဒါန်းနေပုံ … ဒါတွေက … ဂျာနယ်တွေမှာ ခဏခဏပါသည် …

လူတွေ အမြင်မှာ … ဒင်းက … သူတော်ကောင်းကြီးပေါ့ … အလုပ်အရမ်းလုပ်တဲ့ … သူဌေးကြီးပေါ့ … ဟင်း ဟင်း … ကျွန်မ … သူ့ကိုယ်ရေးရာဇဝင်ကို ဆက်ဖတ်လိုက်သည် …

အမည် – ဦးသက်အောင်
အသက် – ၄၅ နှစ်
မွေးနေ့ – ၃၀ ဒီဇင်ဘာ
အရပ် – ၆ ပေ
ကိုယ်အလေးချိန် – ၁၈၀ ပေါင်
သွေးအမျိုးအစား – အေ
အိမ်ထောင် – မရှိ (ဇနီး ကွယ်လွန်)
သားသမီး – သား တစ်ယောက်ရှိ (သက်နိုင် – အသက် ၂၅ နှစ်ဝန်းကျင် … မုဒိန်းမှုဖြင့် ထောင်ကျနေဆဲ … လွတ်မြောက်ရန် ရက်ပိုင်းသာလို)

ဒီလူယုတ်မာက … ဒီအရွယ်ထိ … နောက်အိမ်ထောင်မရှိရအောင် … မစွံတာလား … မဖြစ်နိုင်ဘူး … ထပ်မယူပဲ … အယောင်ဆောင်ပြီး … ခိုးစားနေလို့ ဖြစ်မှာပေါ့ … ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ … သားကလည်း ဖအေတူပဲ … မှုဒိန်းမှုတဲ့ … ရွံဖို့ကောင်းလိုက်တာရှင် …

အကြိုက် – ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းရှိသော အိမ် … ဂေါက်ရိုက်ခြင်း … မိန်းမ ချောချောလှလှ (လက်ရှိ စူပါမော်ဒယ်တစ်ယောက်ကို … စပွန်စာပေးထားသည် … ဆက်ဆံရေး အဆင်မပြေပါ … သိပ်မကြာခင် ခွာပြဲတော့မည်) … ကိုယ်ပိုင်ကလပ်တွင် အရက်သောက်ခြင်း (သုံးပက်ထက်ပို သောက်လေ့မရှိပါ)
အိမ် – ကိုးမိုင်တွင် ၄ ဧက ကျယ်သော ခြံထဲတွင် နှစ်ထပ်တိုက်ဖြင့် နေသည် … ရေကူးကန်ရှိသည် … ရုပ်ရှင်ရုံလေးရှိသည် … အားကစားလေ့ကျင့်ခန်းရှိသည် …
လုံခြုံရေး – AK လုံခြုံရေးအဖွဲ့မှ လက်ရွေးစင် ၁၀ ဦးက နေ့ည မပြတ် … စောင့်ကြပ်လျက်ရှိသည် …
ထူးခြားချက် – ဒေါသကြီးသည် … လိုချင်တာကို ရအောင် ယူတတ်သည် … ရာဂကြီးသည် … လိင်တံက ၈ လက်မ … ပုလဲဂေါ်လီ ၈ လုံးထည့်ထားသည် … မိန်းကလေးများနှင့် ဆက်ဆံရာတွင် … အလွန်ကြမ်းတမ်းသည် … သွေးထွက်သံယိုဖြစ်မှ … စိတ်ကျေနပ်သည် … အထူးအားတိုးဆေးများ သုံးဆွဲထားသဖြင့် … နှလုံး အနည်းငယ်အားနည်းနေသည် …

“ဒေါ်လေးမှာ … ဘယ်လို အစီအစဉ်ရှိလဲဟင်”
“ဒီအတိုင်း … ရှင်းပစ်လိုက်လို့တော့ရတယ် … ဒါပေမယ့် … ဒီလူယုတ်မာကို … ဒီလိုမျိုးနည်းနဲ့ လက်စားချေရင် … သက်သာသွားမှာပေါ့ … ဒင်းကို … စိတ်ဒုက္ခအမျိုးမျိုးရောက်အောင် … လုပ်ပြီးမှ … အမိဖမ်းပြီး … အရေခွံနွှာပစ်မယ်”
“ဟုတ်တယ် … သမီးလည်း … ဒင်းကို အဲဒီလိုပဲ လုပ်ချင်တာ”
“ပထမအဆင့် … ဒီလို … ဒီလိုလုပ်ကြမယ်”

ကျွန်မ … ဒေါ်လေးရဲ့ … အစီအစဉ်တွေကို … နားထောင်ရင်း … လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် … ဆုပ်ထားမိသည် … သတ်မယ် … သတ်မယ် … ဦးသက်အောင်ရေ … အိပ်ရေးသာဝအောင် အိပ်ထားပေတော့ …

ည ၈း၃၀ နာရီဆိုပေမယ့် … ရန််ကုန်မြို့လည်ခေါင်က … တိတ်ဆိတ်မသွား … လမ်းပေါ်မှာ ကားတွေက ဥဒဟို သွားနေကြသည် … AK ကုမ္ပဏီရုံးချုပ် … ဒီကုမ္ပဏီက … အိမ်ခြံမြေနှင့် ဟိုတယ်များတွင် … သိန်းပေါင်းသောင်းနှင့်ချီကာ … ရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားသည့် ကုမ္ပဏီကြီး … သူဌေးကြီး … ဦးသက်အောင် တစ်ဦးထည်းပိုင်သော ကုမ္ပဏီ … ကုမ္ပဏီရှေ့တွင် လုံခြုံရေး တစ်ယောက် … ထိုင်လျက်စောင့်နေသည် …

ကားနဲ့ တပတ်ပတ်ကြည့်ပြီး … တိုက်တလုံးရဲ့ ရှေ့မှာ … ကျွန်မရဲ့ မာစီဒီးကားကို … ရပ်လိုက်သည် … မြေညီထပ်အခန်းကို ဖွင့်ပြီး … ကားကို အထဲသွင်းလိုက်သည် … ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ … လူသိပ်မရှိ… တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည် … ဒီတိုက်က … AK ကုမ္ပဏီနဲ့ ကျောချင်းကပ်ရပ် … ခြံစည်းရိုးသာခြားသည် … ဒီအခန်းက … ဒေါ်လေးမေ ဝယ်ထားသည့် အခန်း … မြေညီထပ်နဲ့ … ပထမထပ်ကို ဝယ်ထားသည် … ဒီတိုက်က ဆောက်ပြီးခါစ … အပေါ်ထပ်တွေက … မရောင်းရသေးတော့ … လူမနေသေး … ဒေါ်လေးမေက … ပိုင်သည် … အလုပ်လုပ်တာ ပိရိသေသပ်သည် … အခုလည်းကြည့် … ဟိုလူယုတ်မာကို … လက်တုံ့ပြန်ဖို့ … သေချာကျနစွာ အစီအစဉ်ဆွဲထားသည် … ကားနောက်ဖုံးကို ဖွင့်ပြီး … အထဲက … အဝတ်ထုပ်ကို … ဖြေလိုက်သည် … အနက်ရောင်ကိုယ်ကျပ် အကျႌ … မိုက်တယ် … ကျွန်မ … ဝတ်လာတဲ့ တီရှပ်ကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် … ဟင်း … ဖွ့ံထွားတဲ့ရင်နှစ်မွှာက … ဘရာစီယာအောက်မှာ ရုန်းကန်နေသည် … ပြည့်တင်းတဲ့ ရင်နှစ်မွှာက … မနေ့က လက်ဆော့ထားလို့လား မသိ … ပိုလို့ ကြွနေသည် … ခက်တာပဲ … ထမီလေးကို ချွတ်ချလိုက်သည် … ဖြောင့်ဖြောင့်ကျစ်ကျစ် ပေါင်တံလေးနှစ်ခုကြားမှာ ရွှေတြိဂံလေး … ကျွန်မရဲ့ ရတနာရွှေကြုပ် … မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကားနေတဲ့ … ရွှေကြုပ်လေးရဲ့ အလှတရားကို … ပင်တီလေးက … ခပ်ကြပ်ကြပ်အုပ်စီးထားသည် … ပြည့်ဖြိုးတဲ့ပေါင်တံလှလှလေးကို … အနက်ရောင်ဘောင်းဘီကို ကောက်စွပ်လိုက်သည် … လက်နှစ်ဖက်ကို လျှိပြီး … အကျႌလက်ထဲထည့်လိုက်သည် … ကွက်တိ … နောက်ကျောက ဇစ်ကို ဆွွဲတင်လိုက်သည် … အရမ်းလှတဲ့ … ကျွန်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းအတိုင်း … ကွက်တိပါပဲ … ဆံပင်အရှည်ကို … နှစ်ခေါက် သုံးခေါက် ချည်လိုက်သည် … အမည်းရောင်မျက်နှာဖုံးကို … ဆံပင်တွေပါ ဆန့်အောင် ဆွတ်ချလိုက်သည် … ဟဲ ဟဲ … ကျွန်မက … နင်ဂျာမလေး ကျနေတာပဲ … လက်အိတ် … စွပ်ရအုံးမည် … လက်ဗွေရာမကျန်အောင်ပေါ့ … ကျောပိုးအိတ်အမည်းကို သေချာလွယ် … အားလုံးပြီးတော့ … ပထမထပ်ကို အတွင်းလှေကားကနေတက်ပြီး … နောက်ဖေး တံခါးကို ဖွင့်ပြီး … ပြတင်းပေါက်တံခါးတွင် … ကြိုးစကို သေချာ ချည်လိုက်သည် … ကျန်တစကို … မြှားတချောင်းရဲ့ အနောက်မှာ သေချာတပ်သည် … ဒူးလေးထဲကို မြှားကို ထည့် … အသက်ကို ဝအောင်ရှုပြီး … ဟိုဘက်တိုက် သုံးလွှာကို သေချာချိန်လိုက်သည် … ဒူးလေးထဲက မြှားက … ရွှတ်ကနဲ ထွက်သွားပြီး … တိုက်နှစ်ခု အလယ်မှာ … ကြိုးတန်းက … ခပ်တင်းတင်းဖြစ်သွားသည် … အိုကေ … အသက်ကို ဝဝရှုပြီး … ကြိုတန်းကို လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ တွယ်ပြီး … ခြေနှစ်ချောင်းနဲ့ ချိတ်လိုက်သည် … ဟို့ ဟို့ … ကြိုးတန်းက … ကျွန်မအလေးချိန်ကြောင့် နည်းနည်း အိသွားပေမယ့် … ရပါတယ် … လက်တဖက်ကို ရှေ့တိုး… နောက်တစ်ဖက်က … ထပ်ကိုင် … ခြေထောက်က အရှေ့ကို ရွှေ့ …. ဒီလိုနဲ့ … ကျွန်မ … ဟိုဘက်ရောက်အောင် ကူးလိုက်သည် … ဟူး … မောလိုက်တာ … နည်းနည်းတော့ ရင်တုန်သည် … အရင်ကလေ့ကျင့်ထားဖူးပေမယ့် … ဘာအတွက်မှန်းမသိ … အခုမှ သိတော့သည် … တော်တယ် … ဒေါ်လေး … အရမ်းတော်တယ် … လက်စားချေဖို့နေရာမှာ … ဒါမျိုးတွေက အသုံးဝင်တာပါလား …

နောက်ဖေးသံပန်းတံခါးကို … ခပ်ကြီးကြီးသံကြိုး နှစ်ကြိုးနဲ့ချည်ထားပြီး သော့ခတ်ထားသည် … အပေါ်သော့ကိုဖွင့် … အောက်သော့ကိုဖွင့် … နောက်ဖေးတံခါးကနေ ဝင်လာတော့ … စားပွဲတွေ အများကြီး တွေ့ရသည် … စားပွဲတွေ ရှေ့တွင် မှန်ခန်းတစ်ခု … မှန်ပေါ်တွင် Financial Manager … ဘဏ္ဍာရေးမှူးပေါ့ … ဟင်း ဟင်း … တံခါးဘုလုံးလေးထဲကို … သံချောင်းလေးထည့် … အပေါ်ထိုး … အောက်ထိုး … ဘေးကလန့် … ဟိုဘက်ဒီဘက် … မွှေလိုက်တော့ … ဟင့် … စိတ်က မနေ့က … ကိုယ့်ရွှေကြုပ်လေးကို ကိုယ်မွှေတာ … သွားသတိရသည် … ကောင်းလိုက်တာရှင် … ဟွန့် … ငါကလည်း ငါပဲ … အတွေ့မရှောင်နိုင်တဲ့ … ခွေးမများဖြစ်နေပြီလားမသိ … အခုတော့ … မတွေးနိုင် … နောက်မှပေါ့ … ဟိ … နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ပြီး … ထပ်မွှေလိုက်သည် … သော့ကိုပြောတာပါ …

“ချက် …”

ဟဲ … ဟဲ … တံခါးလေး ပွင့်သွားတော့ .. အထဲမှာ စားပွဲခုံကြီး … စာရွက်စာတမ်းတွေ သူ့နေရာနဲ့ သူ သပ်သပ်ရပ်ရပ် … ထပ်ထားသည် … မိန်းမဆိုတာ ခက်သားလားရှင် … စပ်စုချင်စိတ်ကြောင့် … ကျောပိုးအိတ်ထဲက … ဓါတ်မီးလေးကို ထုတ်ပြီး … နည်းနည်း ဖတ်ကြည့်လိုက်သည် … အို … ဘဏ်ကနေ ငွေချေးထားတာပါလား … ဘဏ်တိုးငွေသွင်းရမယ့် ဆင့်ခေါ်စာ … သိန်းပေါင်း … ရ၀၀၀ … ဟိုး … မနက်ဖြန်သွင်းရမယ့် ဘဏ်တိုး ပိုက်ဆံတွေက … အင်း … ဒီသံဘီဒိုကြီးထဲမှာပေါ့ … ဘီဒိုသော့ကို ခပ်သွက်သွက် … မွှေလိုက်သည် …

“ချက် … ဂလောက်”

အိုး … ဟို့ … ဒီလောက်များတဲ့ … ပိုက်ဆံတွေကို … ဘဏ်ထဲမထည့်တာလဲ … ကြည့်ရတာ … အချိန်မမှီတော့လို့ … ခဏသိမ်းထားတာလား … ဒါမှမမဟုတ် … အိမ်တွေ ခြံတွေ … ရောင်းရငွေတွေကို သိမ်းထားတာလား … ဟာကွာ … ဖြစ်ချင်တာဖြစ် … ဘာတွေလျှောက်တွေးနေမှန်းမသိဘူး … ငါးထောင်တန်တွေ အထပ်လိုက် … ကျောပိုးအိတ်ထဲက … အိတ်အမည်းလေးတွေကို ထုတ်သည် … ထည့် ထည့် … မြန်မြန်ထည့် … ၂ … ၄ .. ၆ … ၁၀၀ … တစ်အုပ်ကို … ၅ သိန်း … အုပ် ၁၀၀ ဆို … သိန်း ၅၀၀ … ဟူး … ရှုံ့ကြိုးလေးကို တင်းနေအောင်ချည် … နောက်တစ်ထုပ် … ထပ်ထည့်သည် … ချွေးပြန်လိုက်တာရှင် … ၁ ထုပ် … ၂ ထုပ် … ၁၄ ထုပ် … ဟူး … မောလိုက်တာ … မပြီးသေးဘူး … အိတ်တွေကို … ဂျိတ်နဲ့ ချိတ်ပြီး … နောက်ဖေးက ကြိုးကနေ လျှောချလိုက်သည် … အိုကေ … အားလုံးပြီးပြီ …

နောက်ဆုံးလက်ဆောင်လေးတော့ … ထားခဲ့ရမှာပေါ့ … ဗီဒိုကြီးထဲက … စာချုပ်တွေကို အက်ဆစ်ရည်တွေ ဖြန်းပစ်လိုက်သည် … အက်ဆစ်က ရှဲကနဲ … စာရွက်တွေကို … စားပစ်လိုက်တာ … ကြည့်ကောင်းလိုက်တာရှင် … မနက်ကျလို့ ဗီဒိုတံခါးဖွင့်လိုက်ရင် … အားလုံး ဟောင်းလောင်း … ဟား ဟား ဟား … ဦးသက်အောင် … လူယုတ်မာကြီး … သက်အောင် … သိန်း ရ၀၀၀ ဆုံးရှုံးလို့ … ဘယ်လို ဒေါသတွေ ထွက်နေမလဲဆိုတာ … ကျွန်မ မျက်စိနဲ့ မြင်ချင်စမ်းပါဘိ … ရှင့်လို လူယုတ်မာကို … သွက်သွက်ခါ ရူးအောင် … လက်စားချေပြမယ် …

ဗီဒိုကို ပြန်ပိတ် … အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ် … နောက်ဖေးသံကြိုးတွေ ပြန်ပတ် … သော့ခတ် … သွယ်ထားတဲ့ ကြိုးကနေ … ခပ်သွက်သွက် … ကူးပြီး … ဒီဘက်တိုက်ကို ပြန်လာခဲ့သည် … ချည်ထားတဲ့ ကြိုးကို ဖြုတ် … မီးခြစ်နဲ့ မီးရှို့လိုက်တယ် … ဟင်း ဟင်း … ရေနံစည်ရယ် … ဓါတ်ဆီရယ် စိမ်ထားတော့ … ရှဲကနဲ … ကြိုးတန်းတစ်လျှောက်လောင်သွားသည် … ဟိုးဘက်တိုက်က … ချည်ထားတဲ့ ကြိုးထုံးလေးကပါ … မီးလောင်သွားသည် … အိုကေ … နောက်ကြောင်းရှင်းတယ် … နောက်ဖေးတံခါးကို ပိတ် … ငွေထုပ်တွေကို … အောက်ကိုသယ်ချသည် … ကားနောက်ဖုံးထဲ သေချာစီပြီးထည့်လိုက်သည် … ဝှီး မောလိုက်တာရှင် …

မျက်နှာဖုံးကို … ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ … ဆံနွယ်ရှည်ရှည်က … ဝဲကျလာသည် … ကျောပိုးအိပ်ကို ပစ်ချပြီး … လက်အိတ်ကိုချွတ်ပစ်လိုက်သည် … နောက်ကျောက ဇစ်ကို ဖြုတ် … ကိုယ်ကျပ်အကျႌကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် … ချွေးတွေကြောင့် … တစ်ကိုယ်လုံး ကပ်စေးနေတာပဲရှင် … အကျႌတွေကို … လုံးထွေးပြီး … ကျောပိုးအိတ်ထဲထည့် … ခုနက … အကျႌဟောင်းကိုလည်း … ထပ်ထည့် … ကျောပိုးအိတ်ကို သေချာပိတ်ပြီး … ကားနောက်ဖုံးထဲ ပစ်ထည့်လိုက်သည် … နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ၉ နာရီ …

ဒါ … ဒါ … ဒါ … ဒီ … ဒီ … ဒီ … ဟို့ … ဟို့ … ဟိုး …

ပျော်လွန်းလို့ … သီချင်းလေး ငြီးပြီး … လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ … ကျွန်မ ရေချိုးခန်းဆီကို လျှောက်လာပါတယ် … ခြေလှမ်းတွေကို … မျဉ်းတစ်ကြောင်းထဲ လျှောက်ပြီး … တင်တွေကို … အပြတ်ယမ်းခါပစ်လိုက်ပါတယ် … ရေချိုးခန်းအဝရောက်တော့ … ပင်တီလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် … အာ ဟာ့ … ချွေးတွေကြောင့် … စေးကပ်နေတာပဲရှင် … လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလုပ်လိုက်လို့ထင်ပါရဲ့ … ပင်တီလေးက … ပန်းတောင်ကြားမှာ ညပ်နေရှာတယ် … သတိနဲ့ … ချွတ်ချလိုက်ပေမယ့် … လူကတော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်ရှင့် … ဘာမှန်းလဲမသိဘူး … အထိကိုမခံတဲ့ … ရွှေကြုပ်လေးပဲ … ရေချိုးခန်းထဲမှာ … ဆံပင်တွေကို ချည်ပြီး … ရေမစိုအောင် … ပလပ်စတစ် အဆောင်းလေးဆောင်းလိုက်သည် … ရှုပ်လိုက်တဲ့ … ဆံပင် … ရေပန်းလေးကို ဖွင့်ချလိုက်တော့ … ဟား … အေးသွားတာပဲ … ဆပ်ပြာရည်လေးကို … လက်ထဲထည့်ပြီး … ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ … လျှောက်ပွတ်ပစ်လိုက်သည် … ဟွန့် … ရင်နှစ်မွှာက … ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည် … ကျွန်မ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ … အုပ်ကိုင်လို့ မနိုင်အောင် … ထွားလာတာလား … မနေ့က … ကလိမိလို့ … လက်ယောင်လိုက်ပြီး … ဖောင်းလာတာလားမသိ … ဆပ်ပြာရည်လေးနဲ့ … ပွတ်သပ်လိုက်တော့ … စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးလေးပေါ့ … ပန်းရောင်နို့သီးဖျားလေးကို … ဖွဖွလေးပွတ်ပစ်လိုက်တော့ … နှုတ်ခမ်းဖျားက … တဟင်းဟင်း ဖြစ်လာပါတယ် … အိုး … ကျွန်မဟာ … အတွေ့ကို မရှောင်နိုင်ပဲ … ငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်နေပြီလား … ခက်တာပဲရှင် … ကာမအရသာဆိုတာ … စမိရင် … ဖြတ်ရခက်တယ်ရှင့် … စားဖူးတဲ့ကလေးက ပိုငတ်တယ်တဲ့ … လုပ်ဖူးတော့ … ဒီခံစားချက်ကို … ထပ်ထပ်ပြီး ခံစားချင်တာပေါ့ရှင် … ဟင့် … လက်လေးက … အောက်က … ရွှေကြုပ်လေးကို … အလိုလို ရောက်သွားသည် … အို … ပန်းဖူးလေးက … ဘာလို့ ထောင်မတ်နေတာလဲဟင် … ဘာမှတောင်မလုပ်ရသေးဘူး … တစ်ချက်လေး ပွတ်မိလိုက်တော့ … လူကို ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည် … ဟင်း … မဖြစ်ဘူး … မဖြစ်သေးပါဘူး … နောက်ကျနေပြီ … ညစာစားပွဲ တစ်ခု တက်ရအုံးမယ် … ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချပြီး … နှုတ်ခမ်းကို ပြတ်ထွက်မတတ် … ကိုက်ထားရင်း … စိတ်ကို ပိုင်းဖြတ်လိုက်ရသည် … နည်းနည်းတော့ … ဘဝမကျချင် … လိုချင်တာ ဖြစ်ချင်တာ … မဖြစ်ရလို့ထင်ပါရဲ့ … ဒေါသလေးတော့ ထွက်မိတယ် … ခက်တယ်ရှင် … ခက်တယ် … ရေစိုနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို … မျက်နှာသုတ်ပဝါနဲ့ … ခပ်သွက်သွက် … သုတ်ပစ်လိုက်ပြီး … အလှဆီလိုးရှင်း ကို … အသားထဲ စိမ့်ဝင်သွားအောင် … သေချာလိမ်းလိုက်တယ် … ဒါမှ မွှေးပြီး … အသားအအရည်ချောမွတ်မှာပေါ့ရှင့် … မျက်နှာကို ခပ်သွက်သွက် … မိတ်ကပ်ကို လိမ်းလိုက်သည် … ခပ်ပါးပါးပဲလိမ်းတယ် … ကျွန်မက … မိတ်ကပ်အထူကြီး လိမ်းရတာ … မကြိုက်ဘူးရှင့် … ဆံပင်တွေကိုလည်း … အမွှေးဆီနဲ့ သေချာ လိမ်းလိုက်တော့ … မည်းမှောင်တဲ့ ဆံကေသာက … ပိုပြီး … တောက်ပြောင်လာတာပေါ့ … ဘရာစီယာ ကိုယ်ကြပ််ကို … ဝတ်လိုက်သည် … ဘရာစီယာခွက်ထဲမှာ … ရင်နှစ်မွှာက … ပိုလို့ မို့မောက်လာသည် … ဟင့် … ဟိုကျရင် … နှာဘူးတွေကတော့ … မျက်လုံးခွာတော့မှာ မဟုတ်ဘူးထင်တယ်နော် … ဂါဝန် … ခရမ်းရောင် … ညစာစားပွဲမှာ … ထင်ရှားအောင် … ဒါမျိုးဝတ်ရတယ်ရှင့် … ဂါဝန်က နည်းနည်းတော့ တိုတယ်ထင်တယ် … ဒူးအထက်နားရောက်တယ်ဆိုတော့ … သိပ်တိုတယ်လို့လည်း … ပြောလို့မရပါဘူး … အို … ဂါဝန်ကဟောင်းလောင်းကြီး … ပင်တီလေးဝတ်မှပေါ့ရှင့် … ခရမ်းရောင် ပင်တီလေးကို … ကောက်စွပ်လိုက်သည် … ဟင်း … ဟင်း … စိတ်ထဲမှာ နည်းနည်းတော့ လုံခြုံသွားသည် … နားကပ်တွေတပ် … လည်ဆွဲခပ်သေးသေးပဲ … ဆွဲလိုက်တယ် … ရင်နှစ်မွှာအလှနဲ့တင် … လုံလောက်ပါတယ်ရှင့် … အို … မေ့ကျန်ခဲ့တော့မလို့ … ပင်တီလေးကို ကောက်ပြီး … ကျောပိုးအိတ်အမည်းထဲ သွားထည့်လိုက်ပြီး … ကားနောက်ဖုံးကို … သေချာ သော့ခတ်လိုက်သည် … ကားကို အပြင်ထုတ်လိုက်သည် … တံခါးပိတ် … သော့ခတ် … ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ … လူမရှိ … အိုကေ …

နာရီကြည့်လိုက်တော့ … ၉း၂၀ … မှီပါတယ် … ပွဲက ၉း၃၀ မှ စတာ … ထရိတ်ဒါးဟိုတယ် ဆိုတော့ … သိပ်မမောင်းရပါဘူး … အဝင်ပေါက်နဲ့ နီးတဲ့ ကားပါကင်မှာ … ထိုးလိုက်တယ် … အိုး … မေ့တော့မလို့ … ဖိနပ်မဝတ်ရသေးဘူး … မြန်မာပြည်မယ် တစ်ယောက် … ခြေဗလာနဲ့ … ထရိတ်ဒါးဟိုတယ် ကိုလာတယ်ဆိုရင် … ဟိ ဟိ … ဂျာနယ်ထဲမှာ … တော်တော်ဟော့သွားပေါ့ရှင် … ခရမ်းရောင် … ဒေါက်ဖိနပ်ကို … စီးပြီး … ကားအောက် ဆင်းလိုက်တယ် … ကားနောက်ခန်းက … ဝက်ဝံရုပ်ကြီးကို … အပြင်ထုတ်ပြီး … သယ်လိုက်ပါတယ် … ကျွန်မ … ပြုံးလိုက်တယ် … ကျေနပ်တယ်ရှင် … ကျေနပ်တယ် … အားလည်းအားရတယ် … ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ … ထရိတ်ဒါးဟိုတယ် ဝင်လာတော့ … လူတွေ တော်တော်စုံနေပြီ … နာမည်ကြီး မင်းသမီး … မွေ့နေ့ပွဲမို့ … ခန်းမထဲမှာ … လှပျိုဖြူတွေ … အလှတရားတွေ … ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်နဲ့ … လင်းလက်လို့နေပါတယ် …

“ဟယ် … လှမြတ် … ရောက်ပြီလား … လာ … လာ … ဒီနေ့ အရမ်းလှတယ်နော် … လှမြတ်”
“မမရဲ့ … အလှတရားကို မမှီသေးပါဘူး … မမရယ် … ဟင်း … ဟင်း”

မင်းသမီးက … အဖြူရောင် ဂါဝန်ရှည်ကို ဝတ်ထားပါတယ် … မိန်းမတို့ရဲ့ … အတွင်းပစ္စည်းတွေက … အခုထိလှသေးတယ်ဆိုပေမယ့် … နည်းနည်းတော့ ကျနေပါပြီ … မိတ်ကပ်ကြောင့် … မီးရောင်အောက်မှာ … အရမ်းလှပေမယ့် … တမျိုးကြီးပဲရှင် … မင်းသမီးရဲ့ … ဖော်ဖော်ရွေရွေ … ဧည့်ခံလာတော့ … ကျွန်မ … ပြုံးပြလိုက်ပြီး … လက်ထဲက … ဝက်ဝံရုပ်ကြီးကို … ပေးလိုက်ပါတယ် …

“ဟက်ပီဘက်ဒေးနော် … မမ … ဒီထက်ပိုလှပြီး … အကယ်ဒမီတွေ … နှစ်တိုင်းရပါစေ”
“အို့ … လှမြတ်ရယ် … ကျေးဇူးနော် … ညီမလေး … ကျေးဇူး”

“ရွှတ်” ကနဲ … ကျွန်မပါးကို … သူနမ်းပစ်လိုက်တယ် … ကျွန်မလည်း … ပြန်နမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်ရှင် … ခန်းမထဲမှာ ထိုင်နေတဲ့ … လူတွေကတော့ … ၀ိုင်းကြည့်နေကြပါတယ် … နာမည်အကြီးဆုံး … မင်းသမီးနဲ့ … မယ်မြန်မာ တို့ … ဘယ်သူ ပိုလှလဲဆိုတာ … တီးတိုးတီးတိုးနဲ့ … သဖန်းပိုးလုပ်နေကြပါတယ်ရှင် … ဟင်း … ဟင်း … ဒါကလည်း … လူ့သဘာဝပဲလေ … ကျွန်မ ဘယ်ဝိုင်းမှာ ထိုင်ရင်ကောင်းမလဲ … အရှေ့ကို … လျှောက်ရင်း … လိုက်ကြည့်ရင်း … စင်မြင့််နားက VIP ၀ိုင်းမှာ … တစ်ယောက်ထဲ ထိုင်နေတဲ့ … လူတစ်ယောက်ကို … တွေ့လိုက်ရပါတယ် … ဟိုလူယုတ်မာပေါ့ … အပြင်မှာ မတွေ့ဖူးသေးပေမယ့် … ဒင်းမျက်နှာကို … အသဲစွဲအောင် မှတ်ထားတယ်ရှင့် … အမေကို သတ်ခဲ့တဲ့ … လူကို … မေ့စရာလားရှင် … ကျွန်မ … မျက်နှာ … ဒေါသကြောင့် … တည်သွားပါတယ် … စိတ်ထဲမှာ … သူ့ကို … ထပြီး လည်ပင်းညှစ်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ … လည်ပင်းကို … ဓါးနဲ့ လှီး ပစ်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ် သူ့ကိုလည်း စိုက်ကြည့်လိုက်မိပါတယ် … သူကလည်း … ကျွန်မတို့ကို … ကြည့််နေတော့ … အကြည့်ချင်းဆုံမိပါတယ် … ဟင်း ဟင်း … တွေ့ကြပြီပေါ့လေ … အခုချိန်မှာ … ရှင့်စိတ်တွေ ပျော်နေမှာပေါ့ … မနက်ဖြန် ရုံးတက်မှ … သိန်း ရ၀၀၀ ပျောက်နေမှန်းသိရင် … ဒေါသူပုန်ထမယ့် မျက်နှာကို … ကြည့်ချင်စမ်းပါဘိ … အတွေးကြောင့် … ကျွန်မ … ပြုံးလိုက်ပါတယ် … ဒါကို သူက ဘာထင်သွားလဲမသိ … ဟင်း ဟင်း … ဒင်းကို ပြုံးပြတယ်များ ထင်နေလားမသိ … သူ့ဘေးမှာ … နေရာတစ်နေရာ … လွတ်နေပါတယ် … မင်းသမီးက … ကျွန်မလက်ကို ဆွဲပြီး … လျှောက်လာရင်း … အဲဒီခုံကို … ညွှန်ပြပြီး …

“လှမြတ် … ဒီမှာထိုင်နော် … ပွဲပြီးမှ ပြန်ရမယ်နော် … ဒါပဲ”
“အို … မမကလည်း … VIP ၀ိုင်းကြီးမှာ … ထိုင်ရမှာလား”
“မြန်မာပြည်ရဲ့ … အလှတပါးဆိုတာ … VIP ၀ိုင်းမှာ ထိုင်ရမှာပေါ့ကွယ် … ဟုတ်ဘူးလား”
“ဟင်း … ဟင်း … ဟုတ်ကဲ့ … မမ”

ကျွန်မ … စိတ်တော့ နည်းနည်းပျက်မိတယ်ရှင့် … ဒီလို လူယုတ်မာ ဘေးမှာ … ထိုင်ရတာ … မသတီပါဘူးရှင် … အခုတော့ … မတတ်နိုင်ဘူး … ကံတရားက … ဒီလိုမျိုး … ဇာတ်လမ်းဆင်တော့ … ကျွန်မကလည်း … ဗျူဟာပြောင်းရမှာပေါ့ရှင့် … ဟင်း … ဟင်း … စွ့ံကားတဲ့ … တင်တွေက … ထိုင်ခုံပေါ်မှာ … အိကနဲ … ထိုင်ချလိုက်ပြီး … လူယုတ်မာကို … တစ်ချက် ပြုံးပြလိုက်ပါတယ် …

“သူက … အိမ်ခြံမြေသူဌေးကြီး … ဦးသက်အောင်တဲ့”
“ဟုတ်ကဲ့ … မမ”
“သူကတော့ … “
“မြန်မာပြည်ရဲ့ … အလှတပါး … လှမြတ်သူဇာနွယ် မလား”
“ဟင်း ဟင်း … အချင်းချင်းသိနေကြတာလား … ဒါဆို … စကားဆက်ပြောကြအုံးနော် …”
“မဟုတ် …” မဟုတ်ဘူးပြောမလို့ပါ … ဒါပေမယ့် … ကျွန်မစကားမဆုံးခင် … မင်းသမီးက … ထွက်သွားပြီ …
“ဟင်း ဟင်း”
“လှမြတ်သူဇာနွယ် … နာမည်ရော … လူရော … အရမ်းလှတယ်ဗျာ …”
“ဟုတ်ကဲ့ … ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်”

ကျွန်မကို … ချီးကျူးသလိုနဲ့ … ခရမ်းရောင် … အကျႌလည်ဟိုက်အောက်က … ရုန်းကြွနေတဲ့ … ရင်သားတွေကို … ငမ်းငမ်းတက် … ကြည့််နေတာတော့ … မလွန်လွန်းဘူးလားရှင် … စိတ်ထဲမှာ … ဒေါသအရမ်းထွက်မိပါတယ်ရှင် … အတွင်းစိတ်ကို မပေါ်အောင် … မနည်းထိန်းပြီး … ဟန်လုပ်ကာ … ပြုံးပြရင်း … ကျွန်မရင်နှစ်မွှာကို … ပိုပြီး … ဝင့်လာအောင် … အရှေ့ကို နည်းနည်းကော့ပြီး … ထိုင်ပစ်လိုက်တယ် … ဟင်း … ဟင်း … ဒီနှာဘူးကောင်ကို … စိတ်ကြွအောင် … မရိုးမရွဖြစ်အောင် လုပ်ပြီး … ပညာပေးရမယ် …

“အစ်ကိုကလည်း … ယောကျ်ားချော … ချောပါတယ်နော်”

အစ်ကို … လို့ ခေါ်ပြီး … ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ … ညုပစ်လိုက်တယ် … ဟင်း ဟင်း … ရွံလိုက်တာရှင် … ရွံလိုက်တာ … အစီအစဉ်ရှိလို့သာ … ညုလိုက်ရတယ် … သူ့ကို အစ်ကို လို့ ခေါ်လိုက်လို့လား မသိပါဘူး …

“ဟား ဟား ဟား … ကောင်မလေးက … စကားတတ်တယ်နော်”
“အို … စကားမတတ်ပါဘူးရှင် … ချောလို့ ခန့်လို့ … သဘောရိုးပြောတာပါနော်”
“သူဇာလို့ ခေါ်ရင်ကော ရတယ်မှတ်လားဟင်”
“အို … သဘောကျသလို ခေါ်ပါ … အစ်ကိုရယ် … ရပါတယ် … ဟင်းဟင်း”

သားကောင်ကတော့ … ထောင်ချောက်ထဲ … တန်းတန်းဝင်လာတာပဲ … ဟင်း ဟင်း …. ကျော့ကွင်းနဲ့ ထောင်စရာမလိုတော့လည်း … သက်သာတာပေါ့ရှင် … မိလို့ကတော့ … အသည်းကို အရှင်လတ်လတ်ခွဲပြီး … အက်ဆစ်နဲ့ ပက်ပစ်မယ် … အရေခွံကို … တမျှင်ချင်း … ခွာပစ်မယ် … ဟင်း … ဟင်း …

“သူဇာက … အသားအရေလည်း … လှတယ်နော်”
“ဟုတ်တယ် … အစ်ကိုရဲ့ … ကျွန်မက … ငယ်ငယ်တည်းက … အသားအရေ … လှတယ်ရှင့်”
“ဒါဆို … ဖွေးဥနေမှာပဲဗျာ”

ဘယ်နေရာ ဖွေးဥနေတာလဲ … စကားကို … အနှောင့်အသွားမလွတ် … မထိတထိ … လာပြောနေတော့ … ပါးပိတ်ရိုက်ပစ်လိုက်ချင်တာရှင် … မဖြစ်သေးဘူး … မဖြစ်သေးဘူး … စိတ်ထိန်းမှ … ဟင်း …

“အို … အစ်ကိုနော် …”

ကျွန်မ … အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး … မျက်စောင်းလေး ထိုးလိုက်ပါတယ် … မိန်းမမာယာထဲက … မျက်စောင်းထိုးခြင်းဟာ … တိုက်ပွဲ တရာအောင်လာတဲ့ … ယောက်ျားတစ်ယောက်ကိုတောင် … ပျာယာခတ်ပြီး … စိတ်ကို မရိုးမရွဖြစ်စေနိုင်တဲ့ … နည်းပေါ့ရှင် … ဟင်း ဟင်း …

“ဟိုလေ … အဲဒီသဘော ပြောတာမဟုတ်ပါဘူးဗျာ … အသားအရေက လှတော့ … ဖွေးဥနေမှာပေါ့လို့ ပြောတာဗျာ …”
“ဟွန့် … တော်သေးတာပေါ့ရှင် … “
“သူဇာက … ကြော်ငြာတွေဘာတွေ … တော်တော် ရိုက်နေရပြီလား”
“မရိုက်ရသေးပါဘူး … အဆက်အသွယ်ကလည်း နည်း … ရှုပ်ရှုပ်ရှက်ရှက်တွေလည်း မကြိုက်တော့ … မရိုက်ရသေးပါဘူးရှင့်”
“ကိုယ်တို့ ကုမ္ပဏီအတွက် … ကြေငြာရိုက်ပေးနိုင်မလားဟင်”

ရိုးနေပြီ … ဒါမျိုးတွေက … ရိုးနေပြီ … တခြားမိန်းကလေးတွေလို … ငွေနဲ့ မျှားပြီး … သွေးဆောင်ချင်တယ်ပေါ့ … မျှားပေါ့ရှင် … မျှားပေါ့ … ငါးမျှားချိတ်က အစာလာဟပ်တာ … ရှင်လား … ကျွန်မလား … သိပ်မကြာခင် သိရမှာပေါ့ရှင် …

“ဘယ်လို ကြေငြာမျိုးလဲဟင် … ပြက္ခဒိန်ကြေငြာလောက်တော့ မရိုက်ချင်ဘူးရှင့်”
“မဟုတ်ဘူးလေ … အိမ်ခြံမြေ အရောင်းပြပွဲတွေမှာ … သူဇာ့ပုံနဲ့ ကြေငြာချင်တယ် … အနုပညာကြေးလည်း … မနည်းစေရပါဘူး”
“အနုပညာကြေးက အဓိက မကျဘူးရှင့် … ကျွန်မက … ကျွန်မ သိက္ခာကို သိပ်တန်ဖိုးထားတယ် … အကျင့်မကောင်းတဲ့ … ကလိမ်ကကျစ် လုပ်ငန်းတွေအတွက် … ကျွန်မ အသုံးချမခံနိုင်ဘူးရှင့်”
“ဟာ … ကိုယ်တို့လုပ်ငန်းကို … အကျင့်မကောင်းတဲ့ လုပ်ငန်းလို့ ဆိုလိုချင်တာလား”
“ဒီသဘောမဟုတ်ပါဘူး … အခုမှတွေ့တာဆိုတော့လေ … သေချာ မသိသေးဘူးပေါ့ … အစ်ကိုရယ် … ခဏလေးနော်”

မွေ့နေ့ရှင် မင်းသမီးက … မွေ့နေ့ကိတ်လှီးမလို့ … လှမ်းခေါ်နေတော့ … ထိုင်ခုံက မြန်မြန်ထလိုက်သည် … ကိုယ်အလှည့်မှာ … ဖွံ့ထွားတဲ့ … တင်သားကို … သူ မြင်သာအောင် … သိမ့်ကနဲ … ငြိမ့်ကနဲ … လှုပ်ယမ်းပစ်လိုက်သည် … ကျွန်မရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှတွေကြောင့် … ရင်တွေပူနေမယ်ဆိုတာ သိသားပဲ … တင်လေးတွေကို … ပိုလှုပ်ယမ်းအောင် သွက်သွက်လျှောက်ပြီး … စင်ပေါ်တက်သွားသည် … သူက ကျွန်မနောက်က … လိုက်လာရင်း … မျက်လုံးတွေက မခွာတမ်း … ကြည့်နေတာတော့ …. သေချာတာပေါ့ …

“လာ … လှမြတ် … လာ”

အကုန်လုံး … ဟက်ပီဘက်ဒေးသီချင်း ဆိုပြီး … မင်းသမီးက … ကိတ်မုန့်လှီး … မုန့်ခွံ့ကြွေးကြ … အားလုံး ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ … ပျော်ကြသည် … ပြီးတော့ စားကြ သောက်ကြဖို့ …
ကိုယ့်နေရာ ကိုယ်ပြန်လာပါတယ် … ဒင်းလည်း လိုက်လာပါတယ် …

“ခုနက … ကိစ္စလေးကို … လက်ခံမှာလားဗျာ … မနက်ဖြန် … ရုံးချုပ်ကို … လာခဲ့ပါလားဟင် … သေချာ ရှင်းပြပေးတာပေါ့ … “
“ဟုတ်ပါပြီရှင် … လာခဲ့ပါ့မယ် … အစ်ကိုက … ဘယ်အချိန်ရောက်မလဲဟင်”
“၁၀ နာရီလောက်ဆို ရောက်ပါပြီ … ၁၁ နာရီလောက် လာခဲ့ပေါ့ဗျာ … သူဇာ့ကို … နေ့လည်စာပါ ကျွေးပါ့မယ်”
“ကောင်းပါပြီရှင် … ကောင်းပါပြီ”
“ဒါသောက်မလားဟင်”
“ဟင့်အင်း … ကျွန်မ … အရက်မသောက်တတ်ဘူးရှင့်”
“ကိုယ် တစ်ခွက်လောက် … သောက်လို့ရတယ် မှတ်လား”
“ရပါတယ်ရှင် … သောက်ပါ … ကျွန်မ ခွင့်ပြုချက်မလိုပါဘူး … မင်းသမီးရဲ့ ပွဲပဲဟာကို …”
“ဟဲ … ဟဲ … လိုတာပေါ့ … သူဇာရယ် … သူဇာက မသောက်နဲ့ ဆို မသောက်ဘူး … သူဇာက သောက်ဆိုမှ သောက်မယ် …”

သေခြင်းဆိုးကြီး … ကျွန်မကို … လာညုနေတယ် … ကျွန်မ … ရှက်သလို … ရွံ့သလို … ပြုံးပြရင်း …

“အို … ဘာဆိုင်တာ မှတ်လို့ … ခဏလေးနော် … ဗိုက်လေးလာလို့ …”
“ကိုယ် လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ …”
“ရပါတယ် … ဒီမှာပဲ စောင့်နေနော် … သူများတွေ ကြည့်နေတယ်”
“အော် … အော် … အိုကေ … မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့နော်”
“အင်းပါ”

ပိုပြီးရင်းနှီးလာသလိုလို … လိုက်လျောသလိုလို … စကားမျိုးတွေနဲ့ … ကျွန်မ ထပြီး … toilet ကို ထွက်လာတယ် … နောက်ပိုင်းကတော့ … လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ပေါ့ … ဒင်း ကြည့်ပါစေ … တွေးပါစေ … ရာဂတွေ … မြူခိုးဝေနေတဲ့ … ဒင်းလို သားကောင်မျိုးကို … မိလို့တော့ … သွေးကြွေးတွေ အကုန်ပြန်ဆပ်ပစ်မယ် …

ကျွန်မ toilet ထဲ ရောက်တော့ … တံခါးဂျက်ကို သေချာပိတ်လိုက်သည် … ပိုက်ဆံအိတ်ကို ဖွင့်ပြီး … အထဲက … နာရီလေးကို ကြည့်လိုက်သည် …ဆေးလုံးလေးကို … ထုတ်လိုက်သည် … လိင်စိတ်ကြွစေသော ဆေး … ဂျာမဏီကနေ … တကူးတက … မှာယူထားတဲ့ ဆေး … ဒီဆေးက … ချက်ခြင်း တန်ခိုးမပြ … နာရီဝက် … ၁ နာရီလောက်နေမှ … ဆေးစွမ်းပြသည် … မနေနိုင် … မထိုင်နိုင်လောက်အောင် … သွေးသားသောင်းကျန်းစေသော ဆေး … ဆေးလုံးလေးကို … လက်သည်းခွံကြားထဲထည့်ပြီး … သေချာဖိထားလိုက်သည် … ရုတ်တရက် လက်သည်းကြားကနေ ပြုတ်မကျနိုင် … ပိုက်ဆံအိတ်လေးကို ပြန်ပိတ်ပြီး … ဂါဝန်ကို နည်းနည်း ပြင်ဝတ်လိုက်သည် … ဟိုဆန့်ဒီဆန်ပေါ့ … လက်ချောင်းလေးကို … သေချာ ပြန်စစ်သည် … ဆေးလုံးလေးက ပြုတ်မကျ … အိုကေ …

ကျွန်မ … စားပွဲနားကို ပြန်ရောက်တော့ … သူက တစ်ခွက်ကို … သောက်နေတုန်း …

“ကြာလိုက်တာ သူဇာရယ်”
“အို … အစ်ကိုကလည်း … မြန်ပါတယ်”
“ကိုယ့်အတွက်တော့ … အရမ်းကြာတယ်ကွာ”
“ချွဲတတ်တယ်နော် … အဟင်း”
“မချွဲတတ်ပါဘူးကွာ … ချစ်တတ်တာပါ … ဟဲ … ဟဲ”

ကျွန်မ … မျက်စောင်းလေး … ဒိုင်းကနဲ ထိုးပစ်လိုက်သည် … စကား လမ်းကြေင်းပြောင်းတဲ့အနေနဲ့ …

“အစ်ကိုကလည်း … သောက်တာနှေးလိုက်တာ … ဒီတစ်ခွက်သောက်နေတာ … ကြာလှပြီ”
“ဟဲ ဟဲ … သူဇာ့ကို … စောင့်ရင်းသောက်နေတာ”

ကျွန်မ … သူ့အလစ်ကို စောင့်ကြည့်နေတာရှင့် … လက်ထဲက … ဆေးလုံးကို … ထည့်ဖို့ ချောင်းနေတာ … နောက်တစ်ခွက်သောက်အောင် သွေးဆောင်ရင်း … အလစ်မှာ ထည့်လိုက်မှာပေါ့ … ဒီအချိန်မှာပဲ … မွေးနေ့ရှင် မင်းသမီး ရောက်လာတယ် … လက်ထဲမှာလည်း … ဖန်ခွက်ကိုင်ထားတယ် … ကျွန်မတို့ ရီရီမောမောနဲ့ … မတ်တပ်ရပ်ရင်း …

“အစ်ကိုကြီး … တစ်ခွက်သောက်ရမယ်နော်”
“သောက်မှာပေါ့ဗျာ … သောက်မှာပေါ့ … ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ နေ့ရက်များကို ပိုင်ဆိုင်ပါစေဗျား … ချီးယား”

ကျွန်မလည်း ရောယောင်ပြီး … တစ်ခွက်မြှောက်ပြီး … သောက်လိုက်ပါတယ် … အချိုရည်ပေါ့ … ပြန်အထိုင်မှာ … လှစ်ကနဲ … ဆေးလုံးလေးကို … ထည့်လိုက်ပါတယ် …

“မွေးနေ့ပွဲကို လာကြလို့ … ကျေးဇူးတင်တယ်နော်”
“ဟာဗျာ … တစိမ်းတွေမှ မဟုတ်တာ … လာရမှာပေါ့ဗျ”
“လှမြတ်ကိုလည်း … ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်”
“ဟုတ််ကဲ့ … မမ … ဒီထက့်ပိုလှပြီး … အကယ်ဒမီတွေ အများကြီးရပါစေ”
“အို့ … ဟို့ … ဟို့ … လှမြတ်က … ပြောတတ်လိုက်တာ”

ရွှတ်ကနဲ … ကျွန်မပါးကို နမ်းလိုက်ပါတယ် … အင်း … မွေးနေ့ပွဲဆိုတော့ … စိတ်ထဲမှာ နည်းနည်းတော့ ပျော်မိပါတယ် …

“အို … တကယ်ပြောတာပါ မမရဲ့”
“အိုကေ … အိုကေ … အေးအေးဆေးဆေး စားအုံးနော်”
“ဟုတ်”

ကျွန်မ ပြန်ထိုင်ပြီးတော့ … ခုနက ခွက်လေးထဲကို … ရေခဲထည့်တယ် … ဆိုဒါ နည်းနည်းထည့်တယ် … သူ မြင်သွားမှာ စိုးလို့ … သွက်သွက်လုပ်ပြီး … အရက်များများ ထည့်ပစ်လိုက်တယ် … ဆေးလုံးလေးက … ဆော်ဒါနဲ့ အရက်ကြားမှာ … ပျော်သွားရှာပြီ … ဒင်းသောက်ဖို့ပဲလိုတော့တယ် …

“အစ််ကိုလည်း … တော်တော်သောက်နိုင်တယ်နော်”
“အင်း … သိပ်တော့ မသောက်နိုင်ပါဘူး … ကိုယ်က … အများဆုံး သုံးခွက်ပဲ … သောက်တယ်”
“အစ်ကို … သူများတိုက်တာတော့ သောက်တယ် … ဒီတစ်ခွက်လည်းသောက်ရမယ် … ဒါပဲ”

ကျွန်မ … သူ့အရှေ့ကို ခုနက အရက်ခွက်ကို … တွန်းပို့လိုက်သည် …

“ဟဲ … ဟဲ … ဒါတော့”
“အို … သူများတိုက်တာတော့ … သောက်တယ် … လှမြတ်တိုက်တာကျတော့ … ဟွန့်”
“အောင်မြတ်လေးဗျာ … ရွှေစိတ်တော် မညိုပါနဲ့ဗျာ … သောက်မှာပေါ့ … သောက်မှာပေါ့”
“ဒါဆို … အမြန် သောက်ပြ”
“အိုကေ”

ဟင်း ဟင်း … ကျွန်မ … ပြုံးလိုက်တယ် … သဘောကျလွန်းလို့ ပြုံးလိုက်တယ် … ယောကျ်ားတွေများ … မိန်းမချောချောလှလှလေးခိုင်းရင် … နဖားကြိုးတောင် အထိုးခံမယ့် ဟာတွေ … ဒင်းလို … နှာဘူးက … ပိုဆိုးတာပေါ့ … အရက်ကို … တရစပ်သောက်လိုက်ပြီးနောက် … သူ့မျက်နှာက ပိုပြီး နီလာတာပေါ့ရှင် … ဒီလိုနဲ့ … ထမင်းစားလိုက် … သူနဲ့ အလိုက်သင့် … အီစီကလီ … စကားပြောလိုက် … နာရီဝက်လောက်နေတော့ … ပြန်တဲ့လူက ပြန်ကုန်ကြပြီ …

“ပြန်ကြမယ်လေ … နော် … အစ်ကို”
“အိုကေ “

ကျွန်မတို့ … မင်းသမီး … မမ ကို နှုတ်ဆက်ပြီး … ကားပါကင်ဆီလျှောက်လာရင်း … သူ့တပည့်တစ်ယောက်က … ကျွန်မကို ကြည့်နေတယ် … မသင်္ကာလို့ ကြည့်တာလား … သိပ်လှတဲ့ ကျွန်မကို … စားချင်ဝါးချင်လို့ ကြည့်တာလား … ဂရုမစိုက်ပါဘူး …ဒီလိုကောင်တွေကိုတော့ … ကျွန်မ … ကားရီမုတ််ကို … နှိပ်လိုက်တော့ … ကားက စက်နှိုးပြီးသား … တံခါးဂျက်တွေ ပွင့်သွားသည် … နှာဘူးကြီးက … သူ့တပည့်တစ်ယောက်ကို …

“ဟေ့ … တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်လေ”

ကားတံခါးကို … သူ့တပည့်တစ်ယောက်က … ပျာပျာသလဲ ဖွင့်ပေးလို့ … ကျွန်မ ကားထဲကို … ဝင်ထိုင်လိုက်သည် …

“ကျေးဇူးနော်”

တံခါးကို သေချာပိတ်ပြီး … သူက နောက်ဆုတ်သွားသည် … နှာဘူးကြီးက … အနားကို ရောက်လာသည် … ကားထဲကို ခေါင်းငုံပြီး … ကျွန်မကို … ရီဝေဝေအကြည့်နဲ့ ကြည့်သည် … ကျွန်မမျက်လုံးကိုကြည့်တာထက် … ကျွန်မရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို … အပေါ်စီးကနေ … သွားရေယိုရင်း …

“သူဇာနဲ့ … အေးအေးဆေးဆေး … နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ချင်တယ် … သူဇာရယ်”

ဘေးနားက … လူတွေကိုမှ … အားမနာ … ကာမတဏှာကြောင့် … အရှက်တရားမရှိ … လိုချင်တာသာ သိတဲ့ … ခွေးတိရစ္ဆာန် … ရွံလိုက်တာရှင် … ထွီ … ဒါပေမယ့် … ပါးစပ်ကတော့ …

“အို … အစ်ကိုနော် … နောက်မှ … ဟွန့်”

ကျွန်မ … ကားကို … ဝူးကနဲ … မောင်းထွက်ပစ်လိုက်သည် …

ဟား ဟား ဟား … စိတ်ကြွဆေးရယ် … ကျွန်မ အလှရယ်ကြောင့် … ဒင်း … တည့်တည့်ကြီး … ထောင်ချောက်ထဲ ဝင်လာတာ … ဟား ဟား ဟား … မိလို့ကတော့ရှင် … လက်စားချေမယ့် … အတွေးတွေက … လီဘာကို အဆုံးနင်းပစ်လိုက်တယ် … မာစီဒီးကားက … သခင်မရဲ့ အလိုကျ … ဝေါကနဲ … ဝေါကနဲ … အရှိန်တအားမြန်လာသည် … ဒိုင်ခွက်က မြှားလေးက … ၄၀ … ၆၀ … ၈၀ … ၁၀၀ …

ဦးဝိဇာရလမ်းလယ်က … သစ်ပင်ကြီးတွေက ရိပ်ကနဲ ရိပ်ကနဲ … ကျန်ခဲ့သည် … အိမ်ပြန်ရောက်တော့ … ဒေါ်လေးမေ … တံခါးလာဖွင့်ပေးသည် … အိမ်မှာက … ဒေါ်လေးမေနဲ့ ကျွန်မ နှစ်ယောက်ထဲနေသည် … တခြား အဖော်မထား … ဒေါ်လေးမေက ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်မကြိုက် … လက်စားချေမယ့် ကိစ္စကြောင့် … ပါးစပ်ပွမှာလည်း ကြောက်သည် … ကားကို ဂိုဒေါင်ထဲထည့်ပြီး … တံခါးပိတ်လိုက်သည် … နောက်ဖုံးကို ဖွင့််ပြီး … ဒေါ်လေးမေကို ပြလိုက်သည် …

“တော်တော် ပင်ပန်းသွားပြီလား … သမီး”
“မပင်ပန်းပါဘူး … ဒေါ်လေးရဲ့ … ပျော်နေတာ … ဟဲ ဟဲ”
“အထုပ်တွေက များလိုက်တာ …”
“၁၄ ထုပ် ဒေါ်လေး … သိန်း ရ၀၀၀”
“သိန်း ရ၀၀၀ တောင်”
“ဟုတ်တယ်လေ … ဒေါ်လေးရဲ့ … ပိုက်ဆံတင်မကဘူး … စာရွက်တွေလည်း … အက်ဆစ်လောင်းပစ်လိုက်တယ်”
“ကောင်းတယ် … ကောင်းတယ် … သမီး သိပ်တော်တယ်”
“သမီးက မတော်ပါဘူး … ဒေါ်လေး စီစဉ်ပေးတာ တော်လို့ပါ … ဒေါ်လေးက … အကုန်သိနေတယ်နော်”
“သိရမှာပေါ့ကွယ် … မသိသိအောင် ကြိုးစားထားတာ … ၁၈ နှစ်လောက် စိတ်ဒုက္ခရောက်ခံထားတာ … လက်စားပြန်ချေမှ … ကျေနပ်မယ် ဟေ့”
“ဒေါ်လေး တစ်ခုတော့ သမီးကို ဂတိပေးရမယ် … ဒင်းကို မိလို့ကတော့ … သမီးလက်နဲ့ … ဒင်းကို … အရေခွံခွာပစ်မယ်”
“အို … လုပ်ရမှာပေါ့အေ့ … လုပ်ရမှာပေါ့ … အခုတော့ … သွားနားချည်တော့ … ပင်ပန်းနေပြီမှတ်လား … ဒေါ်လေး ဒီအထုပ်တွေ … သွားသိမ်းလိုက်မယ်”
“မြန်မြန်သိမ်းပြီးမှပဲ … အိပ်တော့မယ်”

ကျွန်မနဲ့ ဒေါ်လေး … ပိုက်ဆံတွေကို … ထုတ် … သစ်သားဘီဒိုကြီးတစ်ခုထဲမှာ … အစီအရီ ထည့် … ဒီလောက်များတဲ့ပိုက်ဆံတွေကို … တခြားအချိန်မှာ ပျော်မိပေမယ့် … ဟိုလူယုတ်မာဆီက … ပိုက်ဆံမို့လို့လားမသိ … မကိုင်ချင် … နည်းနည်းတော့ ရွံသည် … မြန်မြန်ပြီးအောင် … သွက်သွက်လုပ်ပြီး … လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်း … ချွေးတွေနဲ့ … ကပ်စေးစေးမို့ … ရေချိုးဖို့ … ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ် …

ရေချိုးဇလားထဲ … ရေပူရေနွေး ဖြည့်ထားပြီး … ပန်းပွင့် … လက်တဆုပ်လောက်ကို … ကျဲလိုက်ပါတယ် … ရေပြည့်ဖို့ အချိန်နည်းနည်းလိုသေးတာမို့ … သီချင်းအေးအေးလေး တစ်ပုဒ် ဖွင့်လိုက်ပါသည် … ရေချိုးဇလားက … ရေပြည့်တော့မှာမို့လို့ … အကျႌချွတ်ပြီး … အထဲမှာ ဝင်စိမ်လိုက်သည် …

“အို … ဟာ”

နွေးထွေးတဲ့ ရေအထိအတွေ့ကြောင့် … နည်းနည်းတော့ သဘောကျသွားသည် … လက်ကို ရေထဲ နှစ်လိုက်ပြီး … လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို … ဖွဖွလေး ပွတ်လိုက်သည် … ကောင်းလိုက်တာရှင် … ပင်ပန်းနေတာတွေ ရုတ်ချည်းဆို … လျော့သွားပါတယ် … တစ်ကိုယ်လုံး မြုပ်အောင် ထိုင်လိုက်ရင်း … ခေါင်းလေးကို … အလိုက်သင့်လေး … မှီလိုက်ပါတယ် … ဘောင်ပေါ်က … အဝတ်နုလေးကို ယူပြီး … ဆပ်ပြာရည်နည်းနည်း … ထည့်လိုက်သည် … ရေစိုနေတဲ့ … လက်မောင်လေးတွေကို … အဝတ်နုလေးနဲ့ ပွတ်တယ် … ဘယ်ပြီးတော့ … ညာ … လက်မောင်းပြီးတော့ … လည်ပင်း … ရွှေလည်တိုင် ကျော့ကျော့လေးကို … သေချာပွတ်တယ် … ချွေးစေးတွေကပ်နေလို့လား မသိပါဘူး … ပြောင်သွားအောင် ပွတ်တယ် … ဒါပြီးတော့ … ဟင်း … ရင်နှစ်မွှာ … ဖွ့ံထွားတဲ့ ရင်နှစ်မွှာက … ရေထဲမှာ … မပေါ့်တပေါ် … လုံးကျစ်တဲ့ … ရင်သားကို … ဖွဖွလေး … ကိုင်ပြီး … အဝတ်နုလေးနဲ့ … ပွတ်လိုက်တယ် …

“အို … ဟင့် …”

ရင်နှစ်မွှာက … အထိမခံနိုင်လောက်အောင် … ဖောင်းကြွနေသည် … အဝတ်နုလေး လာထိလိုက်တာနဲ့ … သူ့အလိုလို … ကော့လာသည် … ပတ္တမြားနို့ခဲလေးကို … အဝတ်နုလေးနဲ့ … ဖွဖွလေး ပွတ်ရင်း … မသိမသလေး ချေပေးလိုက်သည် …

“ဟင့် …”

အထိအတွေ့က … ငြိမ်သက်နေတဲ့ ကာမစိတ်ကို … နှိုးဆွနေသည် … ကျွန်မ မနေနိုင်ဘူးရှင် … ဒီအထိအတွေ့ကို … ကြုံဘူးပြီးကတည်းက … ထပ်ထပ်ပြီးတော့ ခံစားချင်နေတယ် … နို့ခဲလေးကို … ပိုပြီး … ဖိချေလိုက်တော့ … နို့ခဲလေးက … ပိုလို့တောင် ထောင်လာပါတယ် … ခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားက … ယားယံလာတဲ့ ဒဏ်ကို … တုံ့ပြန်တဲ့အနေနဲ့ … ကျွန်မ ဖင်လေးက … တကြွကြွဖြစ်နေပါတယ် … အို … လက်ကလေးက … ပေါင်ကြားထဲကို … အလိုလို ရောက်သွားပါတယ် … ဆီးခုံမို့မို့ကို ကျော်ပြီး … ထိပ်ဝလေးကို နှိုက်လိုက်တာနဲ့ … အို ရှင် … တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားအောင် … ခံစားချက်က ပြောမတတ်အောင်ပါပဲ … နှုတ်ဖျားလေးက … အသံထွက်ပြီး ငြီးရလောက်အောင် … ကောင်းတယ်ရှင့် … ထကြွလာတဲ့ကာမပိုးက … သွေးကြောတစ်လျှောက် … တရွရွနဲ့ လျှောက်သွားနေတော့ … ရတနာရွှေကြုပ်လေးက … ပွစိပွစိ ဖြစ်လာပါတယ် … ဝင်မလာသေးတဲ့ … လက်ဖျားလေးကို … ဖမ်းညှစ်ချင်လို့ တူပါရဲ့ … အတင်းပဲ … ကော့ကော့ပေးနေတယ် … ကောင်းလိုက်တာရှင် … ကောင်းလိုက်တာ

လက်ဖျားလေးက … ရတနာဖူးလေးကို … ထိမိလိုက်တာနဲ့ … ကာမစိတ်တွေက ဟုန်းကနဲ … ထကြွလာပါတယ် … အို … ရှင် … ပန်းရောင်လှိုဏ်ခေါင်းလေးထဲက … ချစ်ရည်ကြည်တွေကလည်း … တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ယိုစီးလို့နေပါတယ် … ရေထဲမှာ တစ်ကိုယ်လုံးစိမ်ထားပေမယ့် … ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ … ရမက်ကြောင့် ပူလောင်နေပါတယ်ရှင် … စားဖူးတဲ့ကလေးက ပိုငတ်ပဲဆိုဆို … ဒီအတွေ့အထိကို သာယာမိတာအမှန်ပါပဲရှင် … ပန်းဖူးလေးကို … ကလိမိတာနဲ့ … စိတ်ကူးလေနှင်ရာ … မြူခိုးတွေ လွင့်သလို … ခံစားချက်တွေက … နတ်ပြည်ရောက်သွားသလိုပါပဲရှင် … ပန်းဖူးလေးကို … ပွတ်တဲ့အရသာကို … တသသဖြစ်နေတဲ့ … ကျွန်မနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို … လျှာလေးနဲ့ သပ်ပေးရင်း … တစ်ယောက်ထဲ မနေတတ် မထိုင်တတ်ဖြစ်နေပါတယ် … အတွေးတွေက ကယောက်ဂယက်နဲ့ … စိတ်ကူးထဲကို … ဟိုမင်းသားလေး ရောက်လာလိုက် … ဒီမင်းသားလေး ရောက်လာလိုက် … ဟင်း … ဟိုနေ့က ချာတိတ်နဲ့ဆို … အို … ဟုတ်တယ် … မနက်စောစော ကျွန်မထပြေးတိုင်း … နောက်ကနေ လိုက်ကြည့်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ အကြည့်တွေက … ဘာလိုချင်တာလဲဟင် … တကယ်ချစ်တာလား … ဒီလိုမျိုး ဖြစ်ချင်တာလား … အို … သူလာပြီ … ရေကန်ထဲကို … သူဝင်လာတယ် … သူလေ … သူ … တအားဆိုးတယ် … ကျွန်မရဲ့ ပန်းဖူးလေးကို … ဖွဖွလေးပွတ်တယ် … ဖိတယ် ချေတယ် …

“ဟာာာ … ဟာာာ”

ကောင်းလိုက်တာရှင် … အတွေးထဲက မင်းသားလေးကြောင့် … ကျွန်မ စိတ်တွေ ပိုထန်လာပါတယ် … ပေါင်တစ်ချောင်းကို … ရေကန်ဘောင်ပေါ်တင်လိုက်တော့ … ပေါင်နှစ်ချောင်းက ပိုကားသွားသလို … ရွှေကြုပ်လေးထဲက … ပန်းဖူးလေးက … ပိုလို့တောင် ကော့ထောင်လာပါတယ် … ကျွန်မစိတ်တွေ အရမ်းကြွပြီ ထနေတော့ … ပန်းဖူးလေးကို … ညှစ်ပြီး … ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် … အောက်ကနေ ကော့တင်ပေးနေတဲ့ … တင်ပါးကြီးတွေက … ပြန်မကျနိုင်လောက်အောင် … ကောင်းတယ်ရှင် … ထိတယ်ရှင် … ထိတယ် … ခံစားချက်တွေက အရမ်းပြင်းတာမို့ … တိုးတိုးလေး ငြီးနေရာကနေ … အော်ပစ်လိုက်တယ်ရှင် …

“အွန် … ဟင့် …. ဟာာာာာာ … ဟာာာာာာာာ”

မခံနိုင်တဲ့အဆုံးမှာ … အချစ်ရည်တွေက ပြွတ်ကနဲ ထွက်သွားပါတယ် … ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတဲ့ကြားက … ခံစားချက်ကတော့ … ပြန်မပြောတတ်အောင် … ကောင်းလိုက်တာ … ဟင်း … လူတစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်ချင်လောက်အောင် … မိန်းမောနေလို့ … ခဏလေးမှေးနေလိုက်ပါတယ် …

ခဏနေတော့ … တစ်ကိုယ်လုံး အေးလာလို့ … မထချင် ထချင်နဲ့ … ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပါတယ် … မျက်နှာသုတ်ပဝါနဲ့ … ရေတွေသုတ်ပြီး … ညဝတ်အကျႌဝတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို … ပစ်လှဲပစ်လိုက်ပါတယ် … ရေစိုနေတဲ့ … ဆံပင်ရှည်ကို … သုတ်ချင်စိတ်မရှိတော့လောက်အောင် … ပင်ပန်းနေလို့ … ရေစိုလက်စနဲ့ အိပ်ပစ်လိုက်ပါတယ် … ညတုန်းက လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလုပ်လို့ ပင်ပန်းတာရယ် … အသွေးအသားထဲက ကာမဆန္ဒတွေ ပြည့်သွားလို့ … အားလျော့သွားကြောင့် … မျက်စိမှိတ်လိုက်တာနဲ့ … အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ် …

ဦးသက်အောင် … ဝူးကနဲ မောင်းထွက်သွားတဲ့ … လှမြတ်သူဇာနွယ် ဆိုတဲ့ … နတ်မိမယ်လေးကို …. အရမ်းသဘောကျသွားသည် … ဒီကောင်မလေးရဲ့ … ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းက … ၃၂-၂၄-၃၆ … မော်ဒယ်ဆိုဒ်မဟုတ် … လှယဉ်ကျေးမယ်ဆိုဒ် … တောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးဆိုပေမယ့် … ဒီကောင်မလေးလိုမျိုး … အချိုးကျဖို့ မလွယ် … အသက်က ၁၈ နှစ်ဆိုတော့ … ဘူးသီးနုနု … ဖွံ့ဖြိုးစ အရွယ် … မြင်လိုက်တာနဲ့ … စိတတွေ ထကြွလာအောင် … လှတဲ့ကောင်မလေးကို … ချစ်ချင်တယ် … ချစ်ချင်တယ်ဆိုတာထက် … အိပ်ချင်တယ် ဆိုတာက … ပိုမှန်သည် … အိပ်ယာထဲမှာ … မိန်းမတွေက အတူတူပဲ … ဆိုတဲ့ အယူအဆက … မမှန်ဘူးဗျ … မြင်လိုက်တာနဲ့ … ရမက်ထန်စေတဲ့ … ဒီလိုကောင်မလေးနဲ့ … တစ်ညလောက် အိပ်ပစ်လိုက်ရင် … ဟား … အရမ်းလှတဲ့ … ညလေးဖြစ်သွားမှာပေါ့ … ဒီည ဘာဖြစ်မှန်းကို မသိပါဘူးဗျာ … ရင်ထဲမှာ … အရမ်းကို … ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြနေတယ် … ရင်ထဲမှာ မီးတောက်နေတယ် ချာတိတ်ရေ … ဟင်း … အခုတော့ … ဒင်းလေးနဲ့ ချစ်လို့မရသေးဘူး … ချစ်လို့ရတဲ့ … ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက်ဆီ သွားမှ … ဟာ … မေ့နေလိုက်တာ … ဒီည … သူ့ကို အိမ်မှာ စောင့်ခိုင်းထားတယ် … မြန်မြန်ပြန်မှ … ကားမောင်းတဲ့ ကောင်ကလည်း နှေးလိုက်တာ …

“ဟေ့ကောင် … မြန်မြန်မောင်းစမ်းပါကွ”
“ဟုတ်ကဲ့ … ဆရာ … ဟုတ်ကဲ့”

ဒီကောင်က … ဆရာ့အထာကို နပ်သည် … ကားကို မိုင်ကုန်မောင်းပစ်လိုက်သည် … အိမ်ရောက်တော့ … တပည့်တစ်ယောက်က …

“ဆရာ … ဟို … မမ ရောက်နေတယ်”
“အိုကေ … ငါသိတယ် … ကားသိမ်းလိုက်တော့ … ခြံတံခါးတွေ သေချာပိတ်ထား”
“ဟုတ်ကဲ့ … ဆရာ”

အိမ်ပေါ်ထပ်ကို … အပြေးတက်လာမိသည် … ဟင်း … ရင်ထဲက … ဆန္ဒတွေကြောင့် … သွေးကြောတွေ ပေါက်ကွဲ ထွက်တော့မယ် ထင်ပါရဲ့ …

အိပ်ယာပေါ်မှာ … နတ်သမီးလေးတစ်ယောက် … ပါးလွှာတဲ့ … ညဝတ်ဂါဝန်လေးအောက်မှာ … မို့မောက်တဲ့ တင်သားတွေက … တောင်တန်းကြီးတွေလိုပါပဲ … သိမ်သွားတဲ့ … ခါးလေးက … ကိုင်ဆောင့်ချင်စရာ … ဂါဝန်လေးက … တိုတိုလေးမို့ … ချာတိတ်ရဲ့ အလှတရားတွေကို လုံအောင်မဖုံးနိုင်ပါဘူး … ဖြောင့်တန်းတဲ့ … ပေါင်တံနှစ်ခုက … ဆင်စွယ်နှစ်ချောင်းပမာ … လှဝင်းနေသည် … မပေါ်တပေါ်ဖြစ်နေတာက … ချာတိတ်ရဲ့ ပန်းလေး … ချာတိတ်က … အနေအထိုင် ပက်စက်တာမဟုတ်ဘူးဗျ … တမင်သက်သက် … သွေးဆောင်နေတာ … မြင်တာနဲ့ … လူကို … ချစ်ချင်လာအောင် … ဖျားယောင်းတဲ့ … မိန်းမလက်နက်တစ်မျိုးပေါ့ဗျာ … ဟား ဟား … အမို့အမောက်တွေက … ကျွန်တော့်ကို ဖိတ်ခေါ်နေတယ်လေ … အရင်နေ့တွေက … ဒီလိုမျိုး … စိတ်ကြွအောင်လုပ်မှ … လုပ်ချင်တာ … ဒီနေ့တော့ … မဟုတ်ဘူးဗျ … အရမ်းလှတဲ့ … သူဇာကြောင့် ကျွန်တော် သွေးဆာနေတာ … မပေါ့်တပေါ်တွေက … စိတ်ရိုင်းတွေကို ထကြွစေတယ်လေ …

“အစ်ကို … နောက်ကျတယ်နော် … မီးစောင့်နေတာ ကြာလှပြီ … ဟွန့်”
“ဆောရီးပါ … ချာတိတ်ရယ်”

ခပ်ညုညုလုပ်နေတဲ့ … ချာတိတ်မလေး … ခဏနေ … ညုနိုင်ပါ့မလား … ကြည့်ရသေးတာပေါ့ … မွေ့ယာပေါ်ကနေ … ဖိတ်ခေါ်နေတဲ့ … ချာတိတ်မလေးကို … ငုံ့ပြီး နမ်းပစ်လိုက်တယ် … နှုတ်ခမ်းလေးက … ချိုလိုက်တာဗျာ … လက်ကလည်း … ဟိုဖက် … ဒီဖက် … ဟိုကိုင် … ဒီကိုင်ပေါ့ … ညဝတ်ဂါဝန်လေးအောက်က … ပစ္စည်းတွေက … မို့မောက်လွန်းတယ်ဗျာ … တစ်မိနစ်လောက် နမ်းပစ်လိုက်တော့ … အောက်က ချာတိတ်မလေးက … ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်ဖြစ်နေတယ် …

“အို … အစ်ကိုနော် … တွေ့တာနဲ့ ဒါပဲလုပ် … ဟွန့်”
“အရမ်းချစ်တာကိုး … ချာတိတ်ရဲ့”
“ချာတိတ် … ချာတိတ်ဆိုပြီး … အရမ်းလုပ်တာကိုတော့ ကြောက်တယ် … အစ်ကိုရယ်”
“ချာတိတ်က အပေးကောင်းတာကိုး”
“အိုး … တော်ပါ”
“ရှက်လို့လား”
“အိုး … ရှက်လွန်းလို့ သေတော့မယ် … မနေ့ကတုန်းက … အစ်ကို အရမ်းဆိုးတယ်”
“ချာတိတ်ရဲ့ အဖုတ််က … စီးနေတာပဲနော် … အောက်ကနေလည်း … ကော့ပေးတယ်”
“ဟိတ် … တော်ပြီ အစ််ကိုနော် … ဟွန့်”

ချာတိတ်မလေးက … ရှက်လွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့ … ကျွန်တော် ဖက်ထားတဲ့ ကြားက … ရုန်းထွက်ပြီး … မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးအောက်မှာ … ဖွက်ထားတယ် … ဖင်လေးက ထောင်လို့ပေါ့ … ဟား ဟား …

ကော့ထွက်နေတဲ့ … ဖင်နှစ်လုံးက … လုံးကျစ်နေသည် … ချာတိတ်ဆိုပြီး … လျော့တွက်လို့မရ … ပစ္စည်းက တောင့်သည် … ဖင်လေးကို … ဆွဲမလိုက်ပြီး … ကားကနဲ ဖြစ်သွားတော့ … ဖင်နှစ်လုံးကြားက ဖြူမို့မို့ … ေ- ာက်ပတ်လေးက … ဖောင်းကားနေသည် … အဝလေးက နည်းနည်းလေးသာ ဟသည် … နီနီရဲလေး အကွဲကြောင်းလေးကို … တွေ့တာနဲ့ … မစဉ်းစားတော့ဘူး … စိတ်က တအားထန်နေတာမို့လို့ … နှုတ်ခမ်းသားကစ်ကစ်လေးကို … ဆွဲဖြဲပြီး … လက်ညှိုးကို … တဆုံးထိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ် …

“အား … နာတယ် … နာတယ်”

အစိမ်းသက်သက်ကြီး … ထိုးချလိုက်တော့ … ချာတိတ်မ ဘယ်ခံနိုင်မလဲ … ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်လေ … ဘယ်ရမလဲ … ရုန်းမအောင် … ခါးကို … အတင်းဖိထားတော့ … ထလို့မရ … ကြပ်စေးနေတဲ့ … အဖုတ်လေးထဲ … လက်ညှိုးလေးကို … ညှစ်နေတာများ … ကောင်းလိုက်တာဗျာ … တင်းနေတာပဲ … လှုပ်လို့မရအောင် ညှစ်ထားတား … ဒီချာတိတ်မလေးက … နည်းနည်းလောက် နမ်းပစ်လိုက်ရင် … အရည်တွေက … ရွှဲနေပြီ … ကောင်းမှာပေါ့ဗျာ … ဒီချာတိတ်မလေးက … ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်ကမှ … ပါကင်ဖောက်ထားတာလေ … ပါကင်ဖောက်တဲ့နေ့ကဗျာ … ဟာဗျာ … အတွေးတွေက … စိတ်ကို အဆုံးစွန်ထန်စေတော့ … လက်ညှိုးလေးနဲ့ … ခပ်ပြင်းပြင်းလေး မွှေပစ်လိုက်တယ် … မွှေရတာခက်လိုက်တာဗျာ … ဖင််ကို အတင်းရှုံ့ထားတော့ … ခရေပွင့်လေးက … သေးသေးလေး ကြုံ့နေသည် … ဘယ်ရမလဲဗျာ … ခရေပွင့်လေးကို … ဝလုံးလေး ရေးပေးလိုက်တော့ … အဖုတ်က ညှစ်ထားတာ … လျော့သွားသည် …

“အား … အစ်ကိုရေ … ဟင့် … ဟင့်”

ရုန်းလို့မရမှန်းသိတော့ … မရုန်းတော့ … ဒါပေမယ့် … ဖင်လေးကို … စကောဝိုင်းလို … ကော့ကော့ပစ်လိုက်တယ် … ကြိုက်တယ် … ဒါမျိုးမှ … ကြိုက်တာဗျ … အောက်ပေးကောင်းတယ်ဗျာ … ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက်နဲ့ … ဒီနားလေးက … အလုံးတွေ အများကြီးတွေ့ရတယ် … အင်း … ဂျီစပေါ့လို့ ထင်တာပဲ … ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ … လက်ကိုညှစ်ထားတာများဗျာ … ပြုတ်ထွက်မတတ်ပဲ …

“အိုး … အစ်ကို … ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ”
“အိုး … ဟာာာ …. ဟင့်”
“ကောင်းလား”
“ကောင်းတယ် အစ်ကိုရယ် … အရမ်းကောင်းတယ်”
“ကြိုက်လား”
“အင်း … ကြိုက်တယ် … ကြိုက်တယ် … လုပ်ပါတော့ အစ်ကိုရယ် … မီးမနေတတ်တော့ဘူး”

ချာတိတ် … ခေါင်းလေးလှည့်ကာ … ကျွန်တော့်ကို လှည့်ပြီး ပြောနေပုံလေးက … ချစ်စရာ … ကျွန်တော်လည်း … တအားလုပ်ချင်နေတယ်ဗျာ … လက်ညှိုးကို … ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ … အဖုတ်လေးက … အတင်းညှစ်ထားတယ် … မလွှတ်ချင်ဘူးထင်ပါရဲ့ …

“အတင်းမညှစ်ထားနဲ့လေ”
“အိုး … အစ်ကိုနော် … ဟင့်”

ချာတိတ် ရှက်သွားလို့ထင်ပါရဲ့ … မျက်နှာ ပြန်ငုံ့သွားပြန်တယ် … ပြန်ထွက်လာတဲ့ လက်ညှိုးမှာ … အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတယ် … ချာတိတ်မလေးက … ဒါတစ်ခုတော့ ကောင်းတယ် … အဖုတ်ထဲက … အရည်တွေက ညှီနံ့မနံဘူး … သင်းသင်းပျစ်ပျစ်လေး …

အဝတ်တွေကို … အမြန်ချွတ်ပြီး … သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ … နေရာယူလိုက်တယ် … အောက်ကကောင်က … ထောင်နေတာပဲ … မနေတတ်တော့ဗျာ … နီနီရဲရဲ စိုရွှဲနေတဲ့ … အကွဲကြောင်းလေးထဲ … ဒ- ်ဖျားကို … တေ့လိုက်တယ် …

“အိုး … အစ်ကိုရယ် … ဖြေးဖြေးနော် … ဟင့်”

ဖြေးဖြေးလေး ဆိုတာ … ကျွန်တော် မလုပ်တတ်ဘူးဗျ … ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ရမှ … အားရတယ် … ကျေနပ်တယ်ဗျ … ဒ- ်ဖျားလေးက … အထဲဝင်တယ်ဆိုရုံလေးရှိသေးတယ် … မီးလေးရဲ့ … အဖုတ်က … အတင်းကို … ဖမ်းညှစ်ပစ်တော့တာပဲ … ကြာတယ်ဗျာ … ဆောင့််ထည့်ပစ်လိုက်တယ် … အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတော့ … သိမ့်ကနဲ ဝင်သွားတယ် … ချောချောမွေ့မွေ့တော့ ဟုတ်ဘူး … ဒုန်းကနဲ ဆောင့်ပစ်လိုက်တော့ … ဖင်ကုန်းပေးနေတဲ့ … ချာတိတ်မ … အရှေ့ကို … ငိုက်ကနဲ တိုးသွားသည် …

“အိုး … အမေရေ … နာတယ် … အစ်ကိုရယ် … တအားမလုပ်ပါနဲ့ဆို …”

ချာတိတ်မလေး … မျက်ရည်လေးတောင် ဝဲသွားသည် … ဟုတ်လည်းဟုတ်တာပဲ … ဂေါ်လီ ၈ လုံးထည့်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ကောင် … ဝင်ချက်က ပြင်းတာကိုး … နုနုထွတ်ထွတ် အတွင်းသားလေးကို … ဖြဲကားပြီး ဝင်သွားရုံမကဘူး … ဂေါ်လီတွေက … ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ဆွဲသွားတော့ … သေမတတ်နာသွားမှာပေါ့ … နာပလေ့စေ … ဒီအချိန်မှာ မညှာနိုင်ဘူး … မိန်းမဆိုတာမျိုးက … အဖုတ်ကွဲအောင် – ိုးမှ … အသည်းစွဲအောင် ချစ်မှာ … ဟား ဟား ဟား …

“အား … ဟာာ … ဟာာ … ဟင့် … ဟင့် … နာတယ် … နာတယ် … အဲဒီလို မမွှေနဲ့လေ”

အဖုတ်လေးက … ကြပ်လွန်းတော့ လုပ်ရခက်တယ်ဗျာ … နည်းနည်းချောင်သွားအောင် … မွှေပစ်လိုက်တယ် …

“ဟင် … ဟင့် … အို … အို … အစ့်ကို … အစ့်ကို … ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ အစ်ကိုရယ် … အရမ်းနာတယ် … ဟင့်”

ရေနစ်သူတစ်ယောက်လို … ဆွဲမိဆွဲရာ … ခေါင်းအုံးလေးကို … ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း … အနောက်ကနေ … ဆောင့်သမျှ … မီးလေး ခံနေရှာတယ် … စက်သေနတ်လို … အဆက်မပြတ် … ဆောင့်တာခံရတော့ … နားထင်တွေတောင် ပူထူပြီး … မျက်နှာတွေ နီရဲလာတယ် … မသနားနိုင်ဘူးလေ … အရှိန်က အရမ်းကောင်းနေပြီမို့ … ခါးကို ကိုင်ပြီး … အနီးကပ် ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် … သုံးစက္ကန့်ကို နှစ်ချက်နှုန်းနဲ့ ဆောင့်တော့ … ဘယ်ခံနိုင်မလဲ … အဖုတ်ထဲက … အရည်တွေက … ဒလဟောပေါ့ … ချာတိတ်မလေးက … ကြောက်လွန်းတာလား … ကောင်းလွန်းတာလားမသိဘူးဗျာ … ကျွန်တော့်ဟာကို … ညှစ်ထားတာများ … သားရေကွင်း သုံးပင်နဲ့ စည်းထားသလိုပဲ … စီးနေတာ … ဆောင့်လိုက်တိုင်း … အရှေ့ကို နည်းနည်းရောက်လိုက် … အနောက်ကို … ပြန်ကော့ပေးလိုက်နဲ့ … ဒီကောင်မလေးတော့ ဟုတ်နေပါပြီ … နာတယ် … နာတယ်ဆိုပြီး … အတင်းနောက်ကို ဖင်ကော့ပေးနေတာ … အခါ ၅၀ လောက်လည်း ဆောင့်ပြီးရော … မီးလေး အရမ်းထန်လာပါတယ် … ကျွန်တော့် ဦးဆောင်မှုကို … အားမရလို့ ထင်တာပဲ … အတင်း နောက်ကို … ပစ်ပစ်ဆောင့်တယ် … ကြိုက်တယ်ဗျာ … ကိုယ်က … ဆောင့်စရာမလိုပဲ … သူ့ဟာနဲ့ ညှစ်ပြီး … ဆောင့်တာများ … ကောင်းလိုက်တာ … အသံထွက်ပြီးတောင် ငြီးမိတယ် … သူ့ခါးကို … ကိုင်ထားတာ လွှတ်ပေးလိုက်တော့ … ဇောင်းကလွှတ်တဲ့ မြင်းလိုပဲ … ဆောင့်ရှာတယ် … – ီးကလည်း … ထစ်ထစ် ထစ်ထစ်နဲ့ … ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် … ငြီးသံတွေကလည်း … ဆူညံနေတာပဲဗျာ …

“ဟင် … ဟင့် … အို … အို … အစ့်ကို … အစ့်ကို …”
“အရမ်းကောင်းတယ် … အစ်ကိုရယ် … လုပ်ပါ … လုပ်ပါ …”

လုပ်ပါ … လုပ်ပါဆိုပြီး … သူချည်းပဲ လုပ်နေတာ … ဟား ဟား … သဘောတွေ ကျလွန်းလို့ … ဖင်လေးကို ဆွဲဖြဲလိုက်တယ် …

“အိုး … အစ်ကိုနော် … အတင်းမဖြဲနဲ့ … ဟင့်”

မီးလေးက အဖုတ်ကို … ညှစ်ထားလွန်းတော့ … ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲက … ခရေပွင့်လေးက … ခပ်စူးစူးလေး … အထဲကို ဝင်နေတယ် … အရည်တွေလည်း ရွှဲနေတော့ … စိတ်မကူးတော့ပါဘူး … လက်ညှိုးကို ထိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ် … ဝင်ဘူးဗျ … လက်တဆစ်ပဲ … ဝင်တယ် … ထပ်သွင်းလို့မရဘူး … အတင်းတံခါးပိတ်ထားတယ် …

“အား … နာတယ်နော် … အစ်ကို … ဟင့် … ဟင့်”
“အား … နာတယ် … နာတယ် … ထပ်မထည့်တော့နဲ့ … နာတယ် …”

မထည့်နဲ့ ဆို … ပိုလို့တောင် ထည့်ချင်သေးတယ် … အပြတ်ဟော့နေတဲ့ … မီးလေးကို … နောက်ပေါက်ပါ လုပ်ပစ်လိုက်အုံးမယ် … လက်ညှိုးကို … ပိုထိုးထည့်တော့ … အတင်း ရုန်းတယ် … မရဘူးလေ … လိုချင်တာကို … ရအောင် ယူတတ်တဲ့ အကျင့်က … ကျွန်တော့်မှာ စွဲနေပြီ …

“အား … အစ်ကိုက … အရမ်းရက်စက်တယ်ကွာ … မီးလေး ဖင်ကို … မလုပ်ပါနဲ့ “
“အရမ်းလုပ်ချင်တယ်ကွာ … မီးလေးကလည်း”
“ဟင့် … ဟင့် … မီးလေးကို … မသနားဘူးလားဟင် … အစ်ကို့ဟာကြီး ထည့်လိုက်ရင် … မီးလေးဖင်ကွဲသွားလိမ့်မယ်”
“မကွဲပါဘူးကွာ …”
“တခြားဟာ လုပ်ပေးမယ်လေ … နော် … အစ်ကို … ဒါတော့ မလုပ်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ် … မီးလေး တောင်းပန်ပါတယ်”
“ဟာကွာ”

ကျွန်တော် စိတ်တိုလာလို့ … ကျွန်တော့်ဟာကို … ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်တယ် … အရမ်းကောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ ကန့်လန့်ကန့်လန့် လုပ်တာ မုန်းတယ်ဗျာ … မွေ့ယာပေါ်ကို ပစ်လှဲချပစ်လိုက်တယ် … မီးလေးက … သနားပါတယ် … မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ … ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီး …

“စိတ်မဆိုးရဘူး အစ်ကိုရယ် … မီးလေး ကြောက်လို့ပါ …”
“ဘာကို ကြောက်နေတာလဲ”
“အစ်ကို့ဟာကြီး … အကြီးကြီးလေ … မီးလေ ဖင်ကွဲသွားမှာပေါ့”
“ဟာကွာ”
“စိတ်မဆိုးနဲ့နော် … အစ်ကို့ကို အလျော်ပြန်ပေးမယ်လေ … နော် … ရွှတ်”

ပါးကို တစ်ချက်လာနမ်းပြီး … နှစ်သိမ့်ပေးနေရှာတယ် … စိတ်တိုနေတာ … လျော့သွားတာပေါ့ဗျာ … ဒီလိုမျိုးလေး နမ်းတော့ … ရင်တောင်ခုန်သွားတယ် … သူက ဘယ်လို အလျော်ပေးမှာလဲ …

“ဘယ်လို အလျော်ပေးမှာလဲ … ပြောပါအုံး”
“စိတ်ကို လျှော့ပါ … အစ်ကိုရယ် … လူကြီးနော် … ကလေးကို စိတ်မဆိုးရဘူး … ဟွန့်”
“မရဘူးကွာ … အရမ်းလုပ်ချင်တယ်”
“မီးလေးကို … မသနားဘူးလားဟင် … မနေ့က … ဒဏ်ရာတောင် မပျောက်သေးဘူး … အထဲမှာ အောင့်နေသေးတာ”
“ဟုတ်လား”
“ဟုတ်တာပေါ့ … မီးလေးက လိမ်ပြောစရာလား … အစ်ကို ကြမ်းကြမ်းလုပ်တာ … အရမ်းနာတယ် အစ်ကိုရဲ့ … မီးလေးက … ချစ်လွန်းလို့ … အံကြိတ်ခံတာ … မျက်ရည်တောင်ထွက်တယ် … ဟွန့်”
“ဟား ဟား … မီးလေးက … အရမ်းကောင်းတာကိုး … ဟုတ်ဘူးလား”
“အိုး တော်ပါ … စိတ်ကို လျှော့နော် … အစ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်ရစေ့မယ် … ဟုတ်ပြီလား … ရွှတ်”
“အင်း … ပြောပါအုံး … ဘယ်လို အလျော်ပေးမှာလဲ …”
“စောင့်ကြည့်ပေါ့ … မီးလေး ဘယ်လိုချစ်တတ်တယ်ဆိုတာ … “

တယ်ဟုတ်ပါလား … အပြောကတော့ ကြွေလောက်တယ် …. ခပ်ညုညုလေး ပြောပြီး … ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကို … မထိတထိ လာကလိပြန်တယ် … ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ … ကျွန်တော့် အပေါ်ကို … မီးလေး … တက်လာပါတယ် … အိစက်ဖောင်းမို့နေတဲ့ … ရင်နှစ်မွှာက … မျက်နှာရှေ့မှာ … ရစ်ဝဲနေတယ် … သူ ဘာလုပ်ပေးမှာလဲ …

“အစ်ကို မျက်စိမှိတ်ထားရမယ်နော်”
“အင်း”

မျက်စိမှိတ်လိုက်ပေမယ့် … ခိုးကြည့်ချင်တယ်ဗျာ … မျက်စိတစ်ဖက်ကို မှိတ်ပြီး … ခိုးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ … ချစ်ရည်လွှမ်းတဲ့ မျက်ဝန်းတွေက … ကျွန်တော့်ကို … စိုက်ကြည့်နေတယ် …

“ဟိတ် … အစ်ကိုနော် … ခိုးကြည့်နဲ့”
“အင်းပါ”

မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးနဲ့ ဖုံးပစ်လိုက်တယ် … ဟား ဟား … ချာတိတ်က ကလေးကျနေတာပဲ … ခေါင်းအုံးနဲ့ ဖုံးတော့ အောက်နားလေးက … မသိမသာလေး … ပွင့်နေတာ … သူလုပ်နေတာ မြင်ရတာပေါ့ဗျာ … ခေါင်းလေးငုံ့ … ဆံပင်လေးကို သပ်လိုက်ပြီး … ကျွန်တော့်နို့သီးဖျားလေးကို … စို့တော့ာတာပဲဗျာ … ရင်ထဲမှာ … လှိုက်ကနဲ … ကြက်သီးတွေတောင်ထသွားတယ် … မီးလေးလျှာလေးနဲ့ … သပ်လိုက်တိုင်း … ဟား … ရင်ထဲမှာ မီးတွေ ဝုန်းကနဲ ဝုန်းကနဲ တောက်လာတယ် … မရဘူးဗျာ … ခံစားရခက်တယ်ဗျာ … သူ့လျှာလေးက … နွေးနွေးလေး … မထိတထိနဲ့ … ကလိတော့ … ကောင်းလိုက်တာဗျာ … ဒီဘက်ပြီးတော့ … ဟိုဘက် … နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ စုပ်ရင်း … မီးလေးက … သူ့ဖင်ကောက်ကောက်လေးကို နောက်ကို ဆုတ်ပစ်လိုက်တယ် … ဟာဗျာ … တင်းပြီး ထောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့ကောင်က … သူ့ ဖင်နှလုံးကြားမှာ ညပ်သွားတယ် … ချွဲကျိတဲ့ အရည်တွေနဲ့ … ကျွန်တော့်ကောင်ကလည်း … အပွတ်ခံနေရတယ် … ဟာဗျာ … တကယ်ပါပဲ … အပွဲပွဲနွှဲလာသမျှ … ဒီတစ်ခါကျမှ … မီးလေး လုပ်သမျှ ကျွန်တော် ထွန့်ထွန့်လူးနေတာပဲဗျာ … – ီးတစ်ချောင်းလုံးကို … အဖုတ်မွှေးနုနုလေးနဲ့ … အပွတ်ခံရတာ … ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိပါဘူးဗျာ … တစ်ချက်တစ်ချက် … သူ့အဖုတ်ကြားလေးထဲရောက်သွားလိုက် … နှုတ်ခမ်းထူထူလေးတွေက … မထိတထထိညှစ်တာခံရလိုက်နဲ့ … ဟုတ်နေတာပဲဗျာ … – ီးတချောင်းလုံးကို … အဝတ်နုနဲ့ ပွတ်နေသလိုပဲဗျာ … မီးလေးဖင်က နိမ့်ချည်မြင့်ချည်နဲ့ … ကျွန်တော့်ကို နှိပ်စက်နေတာ … မခံစားနိုင်တော့ဘူးဗျာ … ဖင်ကို အနောက်ဖက်ကို အတင်းပွတ်တွန်းရင်း … ဒ- ်ဖျားကို … လာလာငြိတယ်ဗျ … ဝင်မလိုလို ဖြစ်လိုက် … အောက်ပြန်ဆင်းသွားလိုက် … အသဲယားတယ်ဗျာ … မီးလေး အပေါက်ထဲ … ဝင်တော့မလို … ဖြစ်လိုက် … အောက်ကနေ အတင်းကော့တော့လည်း … ချာတိတ်မက … အောက်ပြန်လျှောသွားတယ် … ဒီလိုမျိုး နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်ဆိုတော့ … တင်းလာတာပေါ့ဗျာ … နောက်ဆုံးအကြိမ်မှာ … မရမက အောက်ကနေ ပင့်တင်လိုက်တော့ … စွတ်ကနဲ ဝင်သွားတယ် … မီးလေးရုန်းပါသေးတယ် … မရဘူးလေ … အံတိုနေပြီ …

“ဟာာာာ … ကြီးလိုက်တာ အစ်ကိုရယ် … ဟင့်”
“အရမ်းရှည်တာပဲ … အစ်ကိုရယ် … အား ….. “

မီးလေး … တစ်ချက် တုန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ် … ဆက်ဖြစ်လာမယ့် … နာကျင်ခံကောင်း အရာသာကို … ကြိုသိနေတော့ … နည်းနည်းတော့ လန့်မှာပေါ့ … ကျွန်တော်လည်း စိတ်မရှည်တော့ဘူးဗျာ … လုပ်ချင်နေပြီ … လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မီးလေးဖင်လေးကို … ကိုင်ပြီး … ဝုန်းကနဲ ဆောင့်ချပစ်လိုက်တယ် … အောက်ကနေလည်း … အတင်းကော့ပစ်လိုက်တယ် …

“အား … အား … နာတယ် … အရမ်းနာတယ် အစ်ကိုရယ်”
“ဟာာာာာာာ”
“အာာာာ … အရမ်း မကြမ်းရဘူးလေ … မီးလေး ကို မသနားဘူးလား … ဟင့် … “

အသံထွက်ပြီး ငြီးရလောက်အောင် … မီးလေ အဖုတ်ထဲ ထစ်ထစ် ထစ်ထစ်နဲ့ ဝင်သွားတာ … မိုက်တယ်ဗျာ … ထောင်မတ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်ကို … ညှစ်ထားတာကို … အရမ်းသဘောကျတယ် … အိကနဲ ကျလာတဲ့ တင်ပါးတွေက … ကျွန်တော့်ပေါင်တွေနဲ့ လာကပ်သွားတယ် … မီးလေး … ဆတ်ကနဲ … သူ့ဖင်လေးကို … ပြန်မသွားတယ် … အဖုတ်က … အကုန်လုံး ကျွတ်ထွက်မသွား … သိမ့်ကနဲ … ပြန်ဆင်းလာပြန်တယ် …

“ဟင့် … ဟင့် … အစ််ကိုရယ် … ကောင်းရဲ့လားဟင်”
“ကောင်းတယ် မီးလေးရယ် … ခပ်ကြမ်းကြမ်း … ချစ်ကွာ … အားမရဘူး”

“အစ်ကိုရယ် … ဟာ … ဟင့် … ဟာ … ဟာ … အို … အစ်ကိုနော် … အု … ဟင့် …”

မီးလေးက … ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လက်ထောက်ပြီး … ဖင်လေးကို … ကော့လိုက် … ကောက်လိုက်နဲ့ … အပေါ်ကနေ ဆောင့်တာ ကောင်းတယ်ဗျာ … တစ်ချက်တစ်ချက် … မာန်ပါသွားတယ်ထင်ပါရဲ့ … အဆုံးထိ … ဒုန်းကနဲ ဆောင့်ဆောင့်ဝင်သွားတယ် … သူလုပ်တာ နည်းနည်းတော့ နှေးတယ်ဗျာ … အားမရတော့ဘူး … ဟူး … ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး … မကုန်းမကွပုံလေးဖြစ်တဲ့အချိန်မှာ … အောက်ကနေ အတင်း ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် … စက်သေနတ်လို … တဒုန်းဒုန်းနဲ့ကို ဆောင့်ပစ်တာ … အဝင်အထွက်ကလည်း ကြမ်းတော့ … မီးလေး အော်လိုက်တာ ပြောမနေနဲ့ … ခံရှာပါတယ် … သူ့အစေ့လေးကို … ပွတ်ပွတ်ဆွဲသွားတာ … ကောင်းလွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့ … အဖုတ်ထဲကနေ အတင်း ညှစ်ညှစ်ထားသေးတယ် … အရည်တွေကလည်း … ရွှဲရွှဲစိုနေတာပဲဗျာ … အဝင်အထွက်သံတွေက … နည်းနည်းတောင်ကျယ်လာတယ် …

“ဟာ … ဟင့်”
“ဟင့် … ဟင့်”
“အွန် … ဟာာာ”
“အားး … ရှီး”

အောက်ကနေ ဆောင့်ရင်း … ကပ်နေတဲ့ ဆီးခုံ နှစ်ခုကြားထဲ လက်ဝင်ပြီး … မီးလေးအစေ့လေးကို … ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် …

“ဟား … ထိတယ် အစ်ကိုရယ် … အရမ်းထိတယ်”

ပဲစေ့သာသာအစေ့လေးကို … ပွတ်ပေးလိုက်ရင် … မိန်းမတွေ မနေနိုင်အောင် … ထွန့်ထွန့်လူးဖြစ်သွားတာပဲဗျာ … စိတ်မပါတဲ့ မိန်းမ … ကာမစိတ်နည်းတဲ့ မိန်းမတွေတောင် … ဒါလေးကို ပွတ်ပေးရင် … မနေနိုင်လောက်အောင်ကို … ထကြွလာလိမ့်မယ် … မယုံရင်လုပ်ကြည့်ပေါ့ … အသက်ကလည်း ငယ်ငယ် … သွေးကြွခါစ … မီးလေးလို အရွယ်မျိုးကို … ဒီလိုပုံစံမျိုးလုပ်ပစ်လို့ကတော့ … အသည်းစွဲအောင် ချစ်သွားလိမ့်မယ် … မီးလေးက … တော်တော် အောက်ပေးကောင်းတာဗျ … အစေ့လေးကို အပွတ်ခံရတိုင်း … ဖင်လေးကို စကာဝိုင်းလို ကော့ကော့ပစ်လိုက်တာများ … ကောင်းလိုက်တာဗျာ … နောက်ပြီး … မီးလေးအဖုတ်က … ကျွန်တော့- ီးကို … ဆွဲဆွဲ ဆုပ်ပစ်တာလဲ … ကောင်းတယ်ဗျာ …

“အား … ရှီး …. ဟင့် … အစ့်ကို့ … အစ့်ကို့ … မီးကို သတ်နေတာလားဟင် … မီး မခံနိုင်ဘူး … ဟီး … မီးသေတော့မယ် … ဟင့် … မီးကို သနားပါအုံး … အစ်ကိုရယ် … အား …. ရှီး … ဟာ … ဟင့် … အား … သေပြီ … သေပြီ …”
“ဟင့် … အဲလို … မပွတ်ပါနဲ့ … အစ််ကိုရယ် … မီးမခံနိုင်လို့ပါ … နော် … ဟင့် … ပြောလို့လဲမရဘူး … အို … အာာာ … ရှီး … မီး … သေပြီ … မီး … သေပြီ …”

တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ အောက်ကဆောာင့်ရင်း … မီးလေးအစေ့ကို … ပွတ်ပွတ်ပစ်တာ … မီးလေးတစ်ယောက် အပေါ်မှာ … ထွန့်ထွန့်ကို လူးနေတာပဲ … ဘယ်ခံနိုင်မလဲဗျာ … ၀ါရင့်တဲ့ … ဖာသည်တွေတောင် … အသည်းခိုက်အောင် … ခံရတဲ့အကွက် … ပါကင်ဖောက်ပြီးစ … ချာတိတ်မက … ခံနိုင်မတဲ့လား … မီးလေးအဖုတ်က ညှစ်ထားတဲ့ အားက … သံချောင်းဆို … ကွေးသွားမလား မသိပါဘူးဗျာ … ညှစ်ထားတဲ့ ကြားက … မွှေရတာ … တအားဖီးလာတယ်ဗျ … အရည်တွေကတော့ … ဟောကနဲ … ဟောကနဲ ထွက်ကျလာတာ … အစေ့ပွတ်နေတဲ့ … လက်ထဲမှာတောင် … အိုင်နေပြီ …

“ဟင့် …. ဟင့် … ရှီး … ကောင်းတယ် အစ်ကိုရယ် … အဲလိုလေး … အဲလိုလေး … ရှီး … မြန်မြန်လုပ်နော် … အို … ဟင့် … မီးလေးပြီးတော့မယ် …. ပြီးတော့မယ် … ရှီး … ဟာ … ဆောင့်ဆောင့်”

ဆယ်မိနစ်လောက် … အောက်ကနေ ပင့်ပြီး … ဆောင့်ချက် … ကြမ်းကြမ်းနဲ့ ကြုံးတော့ … မီးလေးအဖုတ်က … ထွက်လိုက်တဲ့ အရည်တွေဗျာ … အိုင်ထွန်းနေတာပဲ … ကျွန်တော်လည်း … မနေနိုင်တော့ဘူး … ပြီးတော့မယ် … သူက … မွှေလိုက် … ကျွန်တော်က မွှေလိုက်နဲ့ … ကောင်းလိုက်တာဗျာ …

“အား … ရှီး … ဟင့် … ဟင့် … အရမ်းချစ်တယ် … အစ်ကိုရယ် … အရမ်းချစ်တယ် … မီးလေ … မီးလေ … အား … “

မီးလေး … စကားတွေက ဗလုံးဗထွေး … တစ်ကိုယ်လုံးကလည်း … တွန့်လိမ်ပြီး … ပြီးသွားတယ် … ပြီးခါနီး … မီးလေးအဖုတ်က … ဆတ်ကနဲ … ဆတ်ကနဲ … ညှစ်ညှစ်ပစ်တာ … ကောင်းလိုက်တာဗျာ … အထဲကနေ ဆွဲဆွဲဆုပ်နေတဲ့ အရသာက … ဘာနဲ့မှမတူဘူးဗျ … တောင့်မခံနိုင်တော့ဘူးဗျာ … ခါးကို စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်ချပစ်လိုက်တယ် … အောက်ကနေ အတင်းပင့်ပြီး … သုံးလေးချက်မွှေလိုက်ရင်း … ပြွတ်ကနဲ … ကျွန်တော့်ဟာထဲက … အရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတယ် …

“အို … အစ်ကိုရယ် …. အရမ်းချစ်တယ်နော် … ဟင့် … အို … အစ်ကို့အရည်တွေက … မီးသတ်ပိုက်ကျနေတာပဲ … မီးသားအိမ်ထဲကို … ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာ … ကောင်းတယ် … အစ်ကိုရယ် … ကောင်းတယ် … အစ်ကိုရော ကောင်းရဲ့လားဟင်”
“အင်း”

နှစ်ယောက်လုံး … ပန်းတိုင်အရောက် … တာဝေးပြေးလာတဲ့ အပြေးသမားတွေလို … မောဟိုက်နေတာပဲ … ဟောဟဲ … ဟောဟဲနဲ့ … နှစ်ယောက်သား … ပက်လက်ကလေး …

မီးလေးက … နည်းနည်းတော့ … ချွဲတတ်သည် … ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို … ခေါင်းအုံးအုံးပြီး … ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားလိုက်တယ် …

“အစ်ကို စိတ်ကျေနပ်ရဲ့လားဟင်”
“ဟင့်အင်း”
“ရှင်”

မီးလေး မျက်နှာ ငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်သွားသည် …

“အစ်ကိုနော် … ဟင့် … မီးလုပ်ပေးတာ … စိတ်တိုင်းမကျဘူးလားဟင် … မီးက သိပ်မချစ်တတ်သေးလို့ပါ … အစ်ကိုရယ် … ဘယ်လိုလုပ်မှ စိတ်ကျေနပ်မှာလဲဟင်”
“ဖင်ချချင်တယ်”
“အို … အစ်ကိုရယ် … မီးကို … မသနားဘူးလားဟင် … မီးဖင်ကွဲသွားမှာ အရမ်းကြောက်တယ်”
“မရဘူး … ချမှာပဲ…”
“ဟင့် … အစ်ကို … အရမ်းဆိုးတယ် …”

“ဖင်ကုန်းပေးကွာ … လုပ်ချင်လာပြီ”
“ရှင် … ဟင့်အင်း … ဟင့်အင်း”
“မနာပါဘူးကွ … မီးလေးကလည်း … လိမ္မာတယ်နော် … အစ်ကို ဖြေးဖြေးလေး ထည့်ပေးမယ်”
“အစ်ကိုက … ညာပြောတယ် … မီးကို … ဖင်ချမှာ … မနာပဲ နေမှာလား … မီးဖင်လေးက … သေးသေးလေး … အစ့်ကို့ဟာက … အကြီးကြီး … ကွဲသွားမှာပေါ့ … ဟင့်အင်းနော် … မလုပ်ပါနဲ့နော် … “
“ဖြေးဖြေးလေး လုပ်မှာပါဆို … ရုန်းရင်တော့ အတင်းချပစ်မှာနော် … ဖင်ကွဲတော့မှ မအော်နဲ့ …”
“ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲဟင်”
“ဖင်ကုန်းလိုက်နော်”
“ဟင့်”

မီးလေး … မကုန်းချင်ကုန်းချင်နဲ့ ကုန်းပေးလိုက်သည် … ပေါင်ကြားမှာက … အရည်တွေက မခြောက်နိုင် … အိုင်ထွန်းနေအောင် ထွက်ထားတော့ … ဘယ်ခြောက်နိုင်အုံးမလဲဗျာ … မီးလေးက … ဖင်ကုန်းပေးပြီး … အနောက်ကို လှည့်လှည့်ကြည့်နေတယ် … ဟုတ်မှာပေါ့ … သူ့ခမျာ ကြောက်နေရှာမှာ … စအိုဝသေးသေးလေးထဲ … ကျွန်တော့်- ီးထည့်မှာဆိုတော့ လန့်နေမှာပေါ့ … ခုတင်ဘေး ခုံပေါ်က … နားကြပ်တံ သုံးချောင်းကို ယူလိုက်သည် … မီးလေး ဖင်ကို … ခပ်စပ်စပ် နှစ်ချက်သုံးချက် ရိုက်ပစ်လိုက်တယ် …

“ဖတ် … ဖတ် … ဖတ်”
“အား … အစ်ကိုနော် … ဟင့် … နာတယ် … ဘာလို့ ရိုက်တာလဲဟင် … “
“ဖင်လေးက … အရမ်းလှလို့ …”
“မီးဖင်ကို … ကြိုက်လား …”
“ကြိုက်တယ်”

မီးလေး စအိုဝက … သေးသေးလေး … သန့်ရှင်းရေး လုပ်ထားတော့ … ဖြူဝင်းနေသည် … စအိုဝလေးကို … နည်းနည်းဖြဲလိုက်တယ် …

“အို … အစ်ကို … အရမ်းမဖြဲနဲ့လေ … ဟင့်”

နားကြပ်တံလေးကို … စအိုလေးထဲ တွန်းထည့်လိုက်သည် … ပြွတ်ကနဲ … ပြန်ကန်ထွက်လာသည် … မီးလေး … အလန့်တကြား ညှစ်ထည့်လိုက်တော့ … နားကြပ်တံလေးက … ပြန်ထွက်လာသည် …

“အို … အစ်ကို … ဘာထည့်လိုက်တာလဲ … ဟင့် … ရှီး”
“စိတ််ကို လျှော့ထားနော် … မီး … မနာပါဘူးကွာ … ခေါင်းထောင်မထားနဲ့လေ … အင်း ဟုတ်ပြီ … မှောက်ပြီး … ကုန်းထားပေး”
“အို … အစ်ကိုနော် … ဖြေးဖြေး”
“အင်းပါ”

နားကြပ်တံလေး … ဝင်သွားပြန်တယ် … မီးလေး ဖင်က … တွန့်ကနဲ … တုန်သွားတယ် … ဖြေးဖြေးလေး မွှေပစ်လိုက်တော့ … ဖင်လေးက … ယမ်းချင်နေတယ် … ယားမှာပေါ့ … ခံရခက်မှာပေါ့ …

“အို … ဟင့် … အစ်ကို …”

မီးလေး ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ … ကျွန်တော့်လက်ကို … လာကိုင်တယ် … တစ်ချောင်း ဝင်သွားတော့ … နောက်တစ်ချောင်း …

“အို … အမေ့ … ရှီး”

သုံးချောင်းမြောက်ကို ထည့်လိုက်တော့ … မီးလေး … ဖင်လေးက တုန်ခါနေသည် … ယမ်းခါနေသည် … ဖြေးဖြေးလေး မွှေပစ်လိုက်သည် … အဖုတ်ကို … လုပ်ရတဲ့ ခံစားချက်နဲ့ … ဖင်ကိုချရတဲ့ … ခံစားချက်က တူဘူးဗျ … ဖင်ချတာကို ပိုသဘောကျတယ်ဗျ … ပါကင်ပိတ် အဖုတ်လေးကို … လုပ်ဖို့ နှူးနှပ်ရသလိုမျိုး … အနောက်ကို ချရင်လည်း … နှူးနှပ်ရတယ်ဗျ … အဖုတ်ကမှ အတင်းလုပ်ရင် … ဝင်သွားသေးတယ် … အနောက်က မဝင်ဘူးဗျ … စအိုကြွက်သားတွေက … ပိုပြီးသန်မာတော့ … အထဲရောက်သွားရင်လည်း … အညှစ်ခံရတာ … ပိုထိတယ်ဗျ …

“ဟင့် … ဟင့် … အစ််ကို …. ဖြေးဖြေးမွှေနော် … မီးမခံနိုင်ဘူး … အသဲယားတယ် … အစ်ကိုရယ် … ဟင့် … မနေတတ်ဘူး … အို … အို”
“ဟာ … ရှီး … ဟင့် … အဲလိုမရက်စက်နဲ့လေ … အို … အစ်ကို … အစ်ကို … အစေ့လေးကို မပွတ်ပါနဲ့ဆို … ဟင့် … မီး … သေပြီ … သေပြီ … အရမ်းခံရခက်တယ် … အစ်ကိုရယ် … မီးတောင်းပန်ပါတယ်နော် … အို … ဟင့် …. ဟင့်”

တောင်းပန်လေ … ခပ်ကြမ်းကြမ်းမွှေလေပဲ … တော်သေးတယ် … မီးလေးက … အိုးကောင်းလို့ … အိုးပိန်လေးများဆိုရင် … အသက်ထွက်လောက်တယ် … ကျွန်တော်က … အိုးတောင့်တောင့် ချာတိတ်တွေကို … သဘောကျတယ်ဗျ … အိုးတောင့်တဲ့ စော်တွေကို … ချရတာ ပိုဖီးလာတယ် … အောက်ပေးလဲ ပိုကောင်းတယ်ဗျ … ဖင်ကြီးရင် … စိတ်ကြီးတယ်တဲ့ … ဟား ဟား …

“ဟာ … ဟာ … ဟင့် … ထွက်ကုန်ပြီ … ရှီး … အစ်ကိုရယ် … ဟင့် … ဟင့်် … ရှီး … ထွက်ကုန်ပြီ … ဟင့် … တော်ပါတော့နော် … မီးသေတော့မယ် … ဟင့် …

နားထဲမှာ … နားကြပ်ရင်တောင် … တခါတလေ … ထွန့်ထွန့်လူးသွားတာ … နားကြပ်တံမှာ ပါတဲ့ ဂွမ်းလေးက … နုတယ်ဆိုပေမယ့် … စအိုဆိုတာမျိုးကလည်း … အသားနုပဲလေ … အသွေးအသားတွေ ပြောင်းဆန်နေအောင် … ခံရခက်မှာပေါ့ … ကျွန်တော့်လက်ထဲကို … မီးလေး အရည်ပူတွေ … ကျလာတယ် … ပွက်ကနဲပဲဗျာ … ကျလည်း … ဆက်မွှေရအုံးမှာပဲ … နည်းနည်းထပ်မွှေပြီးတော့ … နားကြပ်တံလေး သုံးချောင်းကို … ထုတ်လိုက်တယ် … နားကြပ်တံ … ဒီဘက်အခြမ်းက … အရည်တွေနဲ့ … စိုနေပြီလေ … မီးလေးက … မလုပ်ပါနဲ့တော့ … မလုပ်ပါနဲ့တော့ … တောင်းပန်သာနေတယ် … စအိုလေးက … ပေးမထုတ်ချင်ဘူးဗျ … နားကြပ်တံလေး … လွတ်သွားမှာ စိုးလို့ … ညှစ်ထားတယ် … ဖြေးဖြေးလေး ထုတ်ကြည့်တယ် … မရဘူး … စအိုလေးက … စူပြီးလိုက်ပါလာတယ် … ပြန်ထည့်လိုက်တယ် … ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်တော့လဲ …

“အို … အမေ့”

မီးလေးကို … ကြမ်းကြမ်းလုပ်မှပဲရတော့တယ် … ခြောက်နေတဲ့ … ဒီဘက်ပိုင်းနဲ့ ထပ်ထိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ် … ပြီးတော့ … မွှေလိုက်တယ် … အစေ့လေးကိုလည်း … ပွတ်နေဆဲ …

“အို … အစ်ကို … ဟာ … ဟာ”

အခါ နှစ်ဆယ်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်လိုက်တော့ … နောက်တစ်ခါ … မီးလေး … အရည်တွေ ထပ်ကျလာပြန်တယ် … အိုကေ … ဒီအချိန်က … အချိန်ကောင်းပဲ … ကာမအသာထိပ်ဆုံးရောက်သွားလို့ … မီးလေး မိန်းမောနေတုန်း … အပေါက်ကို … ထပ်ချဲ့ပစ်ရမယ် … ဒီလောက်ဆိုရင် … ရလောက်ပြီထင်တယ် … နားကြပ်တံလေးတွေကို … ဆွဲနှုတ် … လက်ညှိုးကို … ဖြေးဖြေးလေး … တစ်ဆစ်ချင်းထည့်ပစ်လိုက်တယ် …

“အား … နာတယ် … ဖြေးဖြေး … အစ်ကို ဟင့်”
“လက်ညှိုးက … မဆုံးသေးဘူးလားဟင် … နာလိုက်တာ အစ်ကိုရယ်”
“ဝင်သွားပြီ … မီးလေး … အကုန် ဝင်သွားပြီ … မီးလေးက တော်လိုက်တာ”

မီးလေး … စကားတောင် ပြန်မပြောနိုင် … မျက်နှာကို ရှုံ့မဲ့နေပြီး … မွေ့ယာခင်းကို … ကျစ်ကျစ်ပါအောင် … ဆုပ်ထားတဲ့ လက်သီးဆုပ်လေးက … လက်ဆစ်ဖြူဖြူလေးတွေတောင်ပေါ်နေတယ် … နည်းနည်းတော့ သနားသွားတယ် … ဒါပေမယ့် … ဆက်လုပ်ရမှာပဲ … မီးလေးနေရာမှာ … သူဇာဆိုရင်ဗျာ … ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲ … အတွေးက … သွေးဆိုးတွေကို … မြှောက်ထိုးပင့်ကော်လုပ်ပေးနေတာ … ခပ်ဆတ်ဆတ် မွှေပစ်လိုက်တယ် …

“အား … နာတယ် … နာတယ် …”
“အား … အား …”

မီးလေး ဖင်က … ထွန့်ထွန့်လူးပြီး … ယမ်းခါနေတယ် … ရုန်းတယ်ဆိုပေမယ့် … အပိုင်ချုပ်ပြီး … လုပ်တော့ … ဖင်ပဲ ယမ်းလို့ရတာပေါ့ … ဖင်ယမ်းလေ … ပိုခံရခက်လေပဲ … ကိုယ်ကလဲ မွှေ … သူကလည်း ယမ်း … မီးလေး ဘယ်လိုခံစားရလဲမသိပါဘူးဗျာ … ကျွန်တော့်ကောင် … အရမ်းတင်းနေတယ် … လက်ညှိုးကို … ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်တယ် … ပြီးတော့ ဖင်လေးကို … ဆွဲထောင်ပြီး … စိတ်ကြိုက်ပုံစံချပြီး … နောက်ကနေ … အပေါက်ဝကို … ဒ- ်ထည့်ပြီး … ဆောင့်ချပစ်လိုက်တယ် … ဆောင့်လိုက်တာ … ကြမ်းသွားတယ် … ဝုန်းဆို … မီးလေး … အရှေ့ကို … ရောက်သွားတယ် … ဒါပေမယ့် … မလွတ်ပါဘူးဗျ … ကျွန်တော့်လက်နှစ်ဖက်က … ခါးကို သေချာကိုင်ထားတော့ … ရုန်းမရဘူးလေ … မီးလေးကတော့ … တအီးအီး … တအားအားနဲ့ … ထုံးစံအတိုင်း ငြီးတွားနေတာပဲဗျာ … သုံးလေးချက် … ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ပြီး … စအိုလေးကို … ဆွဲဖြဲကြည့်လိုက်တယ် … မီးလေး ဗိုက်အောက်ထဲ လက်လျှိုပြီးတော့ … အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို … ညှစ်တယ် … အစေ့ကိုလည်း ပွတ်တယ် … စအိုထဲကိုလည်း … လက်တစ်ချောင်း ထည့်ပစ်လိုက်တယ် …

“အား … အား … အစ်ကို … မီး သေပြီ … မခံနိုင်ဘူး … ဟီး … ဟီး … အရမ်းနာတယ် … အရမ်းနာတယ် …”

မီးလေး … တအားရုန်းတာ … ရုန်းလည်း မရဘူးလေ … အပိုင်ချုပ်ထားတော့ … ရုန်းလေပိုဆိုးလေပဲ … အဖုတ်၊ ဖင်၊ အစေ့ … သုံးနေရာ ဆက်တိုက်ကြီး … အလုပ်ခံရတော့ … ဘယ်ခံနိုင်မလဲ … ဖာသည်တောင် အမေခေါ်ရမယ့် … အကွက် … အဖုတ်ထဲဝင်တဲ့ … – ီးကလည်း … ကြမ်းသလားမမေးနဲ့ … အဝင်အထွက် … တဇွတ်ဇွတ်နဲ့ … ဂေါ်လီတွေက … အသားကုန် ပွတ်နေတာ … မီးလေး … မောလွန်းလို့ ချွေးတွေတောင် ထွက်လာတယ် … မျက်နှာလေးကလည်း … နီရဲတွတ်နေတာပဲဗျာ … နားရွက်ဖျားလေးတွေတောင် … နီတယ် … ပါကင်ဖွင့်ပြီးစ … ချာတိတ်ကို … ဒီလိုကြုံးတာ … ကျွန်တော် လွန်တယ်ဗျ … ခက်တာက … ကျွန်တော်ကလည်း … ဒီလိုကြမ်းမှ … အားရတာ … ဒီညမှ … ဘယ်လိုဖြစ်လဲ မသိပါဘူးဗျာ … ကျွန်တော်လည်း အရမ်းထန်နေတယ် … သူဇာကြောင့်ဖြစ်မယ် ထင်တယ် … ခိုက်သွားပြီကွာ … သူဇာရေ … စကားလေးထိုင်ပြောတာတောင် … ဒီလောက် သွေးကြွစေရင် … အတူတူများ အိပ်ရလို့ကတော့ … ဟင်း ဟင်း … နေ့တိုင်း … ပွဲဆက်နေမယ်ထင်တယ်ဗျ …

လက်တစ်ချောင်း ဝင်သွားတော့ … နောက်တစ်ချောင်း … နှစ်ချောင်းပူးထပ်ထည့်တယ် … အော်တာပေါ့ … ရုန်းတာပေ့ါ … ဒီလိုပဲ … ထည့်လေကျယ်လေပဲ … မထည့််ခင်ကတော့ … ကျဉ်းတာပေါ့ … နှစ်ချောင်းဆန့်တော့ … သုံးချောင်း … မီးလေး အသံက ပိုကျယ်လာတယ် … အောကားကို လော်စပီလာနဲ့ ဖွင့်ထားသလိုပဲ … အော်လိုက်တာဗျာ … အလုံခန်းမို့တော်တော့တယ် … နို့မို့ရင် … အောက်ကကောင်တွေ ပြေးတက်လာမှာ … သုံးချောင်းထည့်လို့ရတော့ … စအိုဝက တော်တော်ကျယ်သွားပြီ … အိုကေ … ထည့်လို့ရပြီပေါ့ …

မီးလေး အဖုတ်ထဲက … ကျွန်တော့်ကောင်ကို … ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်သည် …

“ဟာ … ဟင့် …”

မီးလေးက ထန်လွန်းပါတယ် … ထည့်တော့လည်း … အော်တယ် …ထုတ်တော့လည်း အော်တယ် … အော်ပလေ့စေ … များများအော်မှ … အနာသက်သာမှာ … သူအော်လေ … ကျွန်တော်ပိုသဘောကျလေပဲ …

အစေ့လေးကို … နှစ်ချက်သုံးချက်ပွတ်လိုက်ပြီး … အရည်တွေ စိုရွှဲနေတဲ့ … ကျွန်တော့် … ဒ- ်ကို … မီးလေး စအိုဝထဲ … မြှုပ်လိုက်သည် … ဒီလောက်ချဲ့ထားတာတောင် … ကြပ်လွန်းသည် … သိပ်မဝင်ချင် … ဒ- ်ဖျားက … လည်လည်ပြီး … ပြန်ထွက်ချင်သည် …

“အား … ကို … ဖြေးဖြေးနော် … မီးကို သနားပါအုံး …”
“အား … “
“အား … “
“အား … “
“ဟင့် … ထပ်မထည့်နဲ့လေ … အား … အား … မီးကို မရက်စက်နဲ့လေ …”
“အား ….”

ကျွန်တော့် – ီးက … တထစ်ချင်းသာ ဝင်ပါတယ် … ဆောင့်သွင်းလို့လည်း မရဘူး … တင်းကြပ်နေတဲ့ … စအိုထဲ … ဖြေးဖြေးချင်းဝင်နေရင်း … စိတ်မရှည်တော့ … တစ်ချက် ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် …

“အား … အရမ်းနာတယ် … အရမ်းနာတယ် … ဟူး”

မီးလေး ဖင်ကို အတင်းဖြဲပြီး … ဆောင့်ထည့်ပစ်လိုက်တယ် … စိတ်မရှည်တော့ဘူး … အား … ဝင်သွားပြီဗျ … တစ်ဆုံးပဲ … ကျွန်တော့် ဆီးခုံနဲ့ … သူ့ဖင်နှစ်လုံး ကပ်တဲ့အထိ သွင်းပစ်လိုက်တယ် … မီးလေးကတော့ … တအားရုန်းတာပဲ … ရုန်းပလေ့စေ … ဗိုက်အောက်ထဲ … လက်ကို လျှိုပြီး … အဖုတ်လေးကို လိုက်စမ်းလိုက်တယ် … တွေ့ပြီ … မီးလေး အဖုတ် … အစေ့ … အစေ့ ဘယ်မှာလဲ အစေ့ … စမ်းလို့ရတာနဲ့ … ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် … ဒါမှ … မီးလေး အနာသက်သာမှာ … အိုး … ကောင်းလိုက်တာဗျာ … မီးလေးကို … ဒါကြောင့် သဘောကျတာ … ဘယ်လောက်ပဲ နာအောင်လုပ်လုပ် … ဖင်ကြီးကို … ကော့ကော့ပစ်တာကို … အရမ်းကြိုက်တယ် … ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို … ကျိုးမတတ်ညှစ်ထားပြီး … စကောဝိုင်းလို … ဖင်လေးကို … ယမ်းနေတော့ … ကျွန်တော့် ဒုတ်က အထဲမှာ ယမ်းနေတယ် …

“အား … ဟင့် … ဟင့် … ရှီး”

အဝင်အထွက်တွေက … ဖြေးဖြေးလုပ်နေရာကနေ … မြန်လာတယ် … မီးလေးလည်း … ကောင်းလာတယ် ထင်ပါရဲ့ … ဖင်ကို … အနောက်ကို ကော့ကော့ပေးတယ် … ရဲရဲနီနေတဲ့ … မီးလေးနားရွက်ကို ကြည့်ပြီး … အရမ်းစိတ်ထလာတယ်ဗျာ … ကျွန်တော် အတင်းကို ဆောင့်တော့တာပဲ … ဟူး … ပြီးပြီ … ပြီးပြီ … ပြီးခါနီးလေ … အတင်းဆောင့်လေပဲ … အားကုန်ဆောင့်တော့ … ခုတင်တောင် တုန်လာတယ် … မတတ်နိုင်ဘူး … ကျွန်တော့်ကောင် ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ် …

“အား … ပြီးပြီ … မီးလေးရယ် … ပြီးပြီ … ကောင်းလိုက်တာကွာ … ကောင်းလိုက်တာ …”

အရှေ့နဲ့ အနောက်က … အရသာချင်းမတူဘူးဗျ … အဖုတ်ကို ဆယ်ခါလုပ်လို့ ပြီးတာနဲ့ … စအိုကို … တစ်ခါလုပ်လို့ ပြီးတာ … အဲဒီလောက်ကို ကွာတာဗျ … ဟူး … မောလိုက်တာဗျာ … အားလုံးလည်း ပြီးရော … ကျွန်တော် ပက်လက်လန်သွားပါတယ် … မီးလေးက … လှုပ်တောင် မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး …

“အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ … မီးလေး ဖင်က … တော်တော်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် …”
“အစ််ကို ကျေနပ်ရင်ပြီးတာပါပဲ … မီးလေးတော့ … မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး … အိပ်တော့မယ်နော် … ဂွတ်နိုက်”
“ဂွတ်နိုက် … မီးလေး”

အင်းယားမြိုင်ထဲက … ဖြတ်ပြန်လာရင်း … အိမ်လေးတလုံးကို … ကြည့်ပြီး … ဒေါ်မေသူဇာနွယ် … ကားဆက်မမောင်းနိုင်တော့ … လမ်းဘေးမှာ ရပ်လိုက်ပြီး … ဒီအိမ်လေးကို တမ်းတမ်းတတ … ကြည့်မိလိုက်သည် …

ဒီနေ့က … မေသူဇာနွယ် … မောင့်ကို အဖြေပေးတဲ့နေ့ …
ဒီအိမ်က … မေ သိပ်ချစ်တဲ့ … မောင်နေတဲ့ အိမ် …
ဒီအိမ်မှာ မောင်နဲ့ မေ … အချစ်အိမ်လေး ဖွင့်ဖို့ ကြိုးစားဖူးတယ် …

မေ သိပ်မှားတယ် … တကယ်ဆို … မောင် သိပ်လိုချင်တဲ့ … မေ့ဘဝလေး … ပေးလိုက်ရင် … အရမ်းကောင်းမှာပဲ … ရှက်လွန်းလို့ … မောင် တောင်းတာ … မေ ငြင်းခဲ့တာ … မေ အရမ်းမှားတယ် … မောင်ရယ် …
တောက် … သက်အောင်ဆိုတဲ့ လူယုတ်မာကြောင့် … မေ့ဘဝလေး … သွားပြီ … မေ … မျက်ရည်တွေ ကျလာသည် … သတ်မယ် … ဒင်းကို … ငါ့ဘဝ … ငါ့နှလုံးသားကို … ရက်ရက်စက်စက် ဖျက်စီသွားတဲ့ … သေ#ကောင် … တောက် …

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှာ လာဆုံတဲ့ ချစ်ဦးသူကို … ဘာရယ်မဟုတ် … သတိရမိသည် … ကြာခဲ့ပြီဆိုပေမယ့် … မောင့်ကို ချစ်ခဲ့မိတဲ့အချစ်တွေက … နှလုံးသားထဲမှာ ပြည့်နေဆဲပါ … မောင်ရယ် … မေ ရက်စက်တာမဟုတ်ပါဘူး … သိပ်ချစ်ရတဲ့မောင့်ကို … အစိမ်းဖြတ်ဖြတ်ခဲ့တာ … မေရက်စက်တာမဟုတ်ဘူးနော် … ယုတ်မာလွန်းတဲ့ ကံကြမ္မာကြောင့် … မေလေ … မောင့်ကို မတွေ့ရဲတော့ဘူးကွယ် … မေ … သစ်စိမ်းချိုးချိုးတာ မဟုတ်ပါဘူး … မေ မောင့်အသဲကို ခွဲခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးနော် … အဖြစ်မှန်ကို ပြောပြချင်တယ် … မောင်ရယ် … ဒါပေမယ့် မေ ပြောမထွက်ဘူးကွယ် … မေ ပြောမထွက်ဘူး …

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှာ … ကျောင်းစတက်တော့ … မေ … အရမ်းပျော်တယ် … ဖေဖေ့မျက်နှာကြောင့် … အင်းယားဆောင်မှာ … နေခွင့်ရတယ် … သစ်ပုတ်ပင်ကြီး … ဘွဲ့နှင်းသဘင် … အင်းယားကန် … အိုး … ဒါတွေက … တကယ်ပဲရှိတာပါလား … မေ ပျော်တယ် … အရမ်းပဲ … ကျောင်းတက်ပြီး … လေးငါးရက်နေတော့ … အင်းယားဆောင်ကို မေ ပြန်တိုင်း … မောင် နောက်ကနေ လိုက်လိုက်လာတယ် … လူဆိုးလေး … ပထမတော့ သတိမထားမိပါဘူး … မောင်က အတင်းလာမိတ်ဆက်တယ် …

“တို့နာမည်က … ခန့် … မင်းနာမည်ရော …”

သူ့နာမည်က ခန့်တဲ့ … တလုံးထဲ … ခန့်တဲ့ … မေ့နာမည်လာမေးနေတယ် … ပြောချင်ပါဘူး … ရှက်တယ် … ဖြတ်ကနဲ သူ့ကို … ကြည့်လိုက်မိတော့ … ချောသားပဲ … မျက်ခုံးကောင်းကောင်း … မျက်လုံးခပ်စူးစူးနဲ့ … မေ့ရဲ့ … မောင် ဖြစ်လာမယ့် … ခန့်ဟာ … လူချောလေးပါလား … ဆံပင်က ခပ်ရှည်ရှည် … လည်ထောက်တယ် … အဖြူရောင် ရှပ်အကျႌ ကော်လာထောင်ထောင် … ခေါင်းလောင်းဘောင်းဘီ … နဲ့ မောင်က … လမ်းသရဲလား … မဖြစ်နိုင်ဘူးနဲ့ တူတယ် … မျက်နှာလေးက … နည်းနည်းတော့ နုတယ် … သူ့ကြည့်ရတာ ရည်ရည်မွန်မွန်ပါပဲ … မေ မောင့်အကြည့်တွေကို မခံနိုင်ဘူး … ခေါင်းငုံ့ပြီး … ခပ်သွက်သွက် ဆက်လျှောက်လာတယ် … မေ ရှက်တယ်လေ …

“ဟိတ် … တို့က … တကယ်ခင်ချင်လို့ပါကွ”
“မေ့နောက် … မလိုက်လာနဲ့နော် …”
“မေ တဲ့လား … ဟိတ် စကားလေး ပြန်ပြောပါအုံးကွ”

မေ ပြန်မပြောရဲဘူး … အရမ်းရှက်တယ် … ရင်တွေလည်း အရမ်းခုန်တယ်ကွယ် … မေ့ ဘဝမှာ ယောက်ျားလေးတယောက် … နောက်ကနေ စကားလိုက်ပြောတာ … ဒါပထမဆုံးပါ … ပြောမပြတတ်အောင် ရှက်မိတယ် … နေရထိုင်ရခက်တယ် … စိတ်တအားအိုက်တာပဲ …

“ဟိတ် … မေ့နောက်မလိုက်နဲ့တော့”

မေ … ဆတ်ကနဲ လှည့်ပြီး … သူ့မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်ပြီး … ပြောပစ်လိုက်တယ် … မေ မကြိုက်တာကို … အတင်းလာလုပ်ရင် … အရမ်းမုန်းတယ် …

“စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် … ကျွန်တော်က ရိုးရိုးသားသား ခင်ချင်လို့ပါ …”
“အို တော်ပါ … ပထမ ရိုးရိုး … နောက် ဆန်းဆန်း ခင်ချင်တာမှတ်လား … ဒါမျိုးတွေ ရိုးနေပြီနော့ …”
“ဟင်”

သူ့အပြောကို … မေ မစောင့် … မေ … အဆောင်ထဲကို … ခပ်သွက်သွက် ဝင်လိုက်တယ် … ဂိတ်ပေါက်ရောက်တော့ … နောက်လှည့်ကြည့်မိတယ် … ရော် … သူ မတ်တပ်ရပ်ပြီး … မေ့ကို ကြည့်နေဆဲ … အို … ရှက်လိုက်တာ … မေ လှည့်ကြည့်တာ သူသိသွားပြီ …

အခန်းထဲရောက်တော့ … အခန်းဖော် … မညွန့်မေက … မေ့ကို … စသည် …

“ဟိတ် … ရှမ်းမလေး … နင့်မျက်နှာရဲနေတာပဲ …”
“မရဲပါဘူး …”
“ရဲပါတယ် … အို … ကြည့်ပါအုံး ရင်တွေလည်း ခုန်နေတယ် …”

မေ အလန့်တကြား … မေ့ရင်ဘတ်လေးကို လက်နဲ့ ဖိပြီး စမ်းလိုက်မိတယ် … မညွန့်မေ ဘယ်လိုသိတာလဲဟင် …

“ရင်တွေ ခုန်နေတယ်ပေါ့လေ …”
“ဟုတ်ပါဘူး”
“ဟုတ်ပါတယ် … ကိုယ်တို့ မေဂျာက … ကင်း … တို့ရှမ်းမလေးကို … ဘာလုပ်လိုက်လို့လဲဟင်”

ဟယ် … မညွန့်မေ … ဘယ်လို သိတာလဲ … ခန့် ဆိုတဲ့ … ဟိုတယောက်က .. တို့မေဂျာက … ကင်းတဲ့လား …

“ပြောပါအုံး … မင်းသားလေးက … ဘာတွေပြောလိုက်လဲလို့”

“သူ့နာမည်က ခန့်တဲ့ … ခင်ချင်လို့တဲ့ …”
“အင်း … မေက ဘာပြောလိုကလဲဟင်”
“တို့နောက်မလိုက်လာနဲ့လို့ … “
“ဟား ဟား … တို့ရှမ်းမလေး ရင်တွေ တအားခုန်နေတယ်ပေါ့ … ဒီလိုပဲလေ … ခင်ချင်လို့ပါ … နောက်တော့ချစ်ချင်လို့ပါ … ဟုတ်တယ်နော် …”

မေ့အတွေးထဲမှာ … ခန့်ဆိုတဲ့ … တယောက်ကို … ဘယ်လိုမှ ဖျောက်မရဘူး … တွေးလိုက်တာနဲ့ … သူပေါ်လာတယ် … အို … ငါသူ့ကိုများ … ချစ်မိနေပြီလား … ဒီလိုနဲ့ … နောက်တနေ့ ရောက်လာတယ် … ညကလည်း … မေ ကောင်းကောင်းအိပ်မရ … အိမ်မက်ထဲ … သူလာတယ် … မေ့ကို … ချစ်တယ်တဲ့ …

နောက်နေ့ … မေ ကျောင်းထဲသွားတော့ … သူ လိုက်လာတယ် … တကောက်ကောက်ပဲ … မေ စာသင်ရင် … သူ အခန်းရှေ့က … စောင့်နေတယ် … မေ … ကန်တင်းသွားရင် … သူလိုက်လာတယ် … အရမ်းသိသာတယ် … မေလည်း … သူ့ကို မကြည့်ရဲဘူး … သူငယ်ချင်းတွေက … ၀ိုင်းစတယ် … မေ ရှက်တယ် …

နေ့တိုင်းပဲ … မေ့နောက်ကို တကောက်ကောက်လိုက်တယ် … အနားမှာ သူရှိတယ် … ကြည့်လိုက်တိုင်း … သူ့မျက်ဝန်းနဲ့ ဆုံနေတယ် … ခက်တယ် … မောင်ရယ် …

ဇွဲကောင်းတဲ့သူ့ကို … တတိယနှစ်မှာ … အဖြေပေးလိုက်တယ် … မေ … ခန့်ကို … ချစ်တယ် … ပျော်တာပေါ့ … တအားပဲ … မေတို့ … လျှောက်သွားကြတယ် … အင်းယားကန်ဘောင်မှာ … စကားတွေပြောကြတယ် … လမ်းတွေလျှောက်ကြတယ် … ပန်းခြံထဲမှာ … မောင် ခိုးနမ်းတယ် … မောင်တအားဆိုးတယ် … ပြန်တွေးတိုင်း … မောင်ပေးတဲ့ … အနမ်းဦးက … မေ့ပါးပြင်ပေါ်မှာ … စွဲနေပြီ … ထင်းကနဲပဲ … သတိရတယ် … မောင်ရယ် …

မနက်ဖြန် … မေ တို့ … အောင်ပန်းပြန်ရတော့မယ် … ကျောင်းပိတ်ရက် … ချစ်သူနဲ့ ခွဲရတော့မယ် … မခွဲချင်ဘူး … မောင်ရယ် … မောင်က … ရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်တယ်တဲ့ … တခါမှ … မောင်နဲ့ ရုပ်ရှင်မကြည့်ဖူးဘူး … မေ ကြောက်လို့ … အမှောင်ကို ကြောက်တယ် … မောင့်ကို ကြောက်တယ် … မေ … လိုက်လျောလိုက်တယ် … မနက်ဖြန် ခွဲရတော့မယ် … မောင့်ဆန္ဒကို … နည်းနည်းလေး လိုက်လျောလိုက်တော့ … မေ … သိတယ် … မောင် အရမ်းကဲတယ် … မေ့ကို … နမ်းတယ် … လည်တိုင်ကိုနမ်းတယ် … မေ့ရင်သားလေးကို … မထိတထိ လာကိုင်တယ် … မေ ရှက်တယ် … မငြင်းရက်ဘူး … မောင် စိတ်ညစ်မှာ စိုးလို့ … မေ့ကို … အတွေ့အကြုံသစ်တွေ ပေးတယ် … ဘော်လီထူထူအောက်မှာ … မေ့ရင်သားတွေက … ပိုပြီး … ဆူကြွလာတယ် … ရင်ထဲမှာ … လှိုက်ကနဲ ဖိုကနဲ … ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ် … မောင် ဆိုးတယ် … တသက်မမေ့အောင် … မောင် … ချစ်ပြတယ် … နမ်းတယ် … ချစ်ဦးသူရဲ့ … အယုအယမှာ … မေ့ စိတ်တွေ ဂယောက်ဂယက်ဖြစ်နေတယ် … မောင်က … သူ့အိမ်ကို … ခေါ်သွားတယ် … မေ မငြင်းမိ …

ဒီအိမ်မှာ … မောင် တယောက်ထဲ နေတာ … မေ မသိ … သိခဲ့ရင်တော့ … လိုက်ဖြစ်မယ်မထင် … တကယ်ပါပဲရှင် … စိတ်ကွယ်ရာအရပ်မှာ … ချစ်ရသူနဲ့ … အတူရှိနေတော့ … စိတ်တွေက ယိမ်းယိုင်နေတယ် … မောင့်ကို … ချစ်တယ် … မောင်ကလည်း … ချစ်ချင်နေတယ် … မေကလည်း … အချစ်ခံချင်နေပြီ … မဖြစ်ဘူး … မေက … မြန်မာမိန်းကလေး … အပျိုစင်ဆိုတာ … တန်ဖိုးထားရမယ် … အိမ်ထောင်မပြုမချင်း … ထိန်းသိမ်းထားရမှာက … မေ့တာဝန် … သိပ်ချစ်လို့ … ပေးလိုက်ပြီး … မတော်တဆ … ဝေးကွာသွားရင် … အို … မေ … မတွေးရဲဘူး …

တထပ်တိုက်လေး … မေ … လျှောက်ကြည့်တယ် … နောက်ဖေးမှာ ရေကူးကန်ရှိတယ် … စကားတွေ လျှောက်ပြောတယ် … ဧည့်ခန်းလေးကလည်း … ရိုးရိုးလေး … လှတယ် … မောင့်အခန်းက … မဆိုးပါဘူး … သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ … မောင်က စည်းကမ်းရှိတယ် … မေ … လျှောက်ကြည့်ရင်း … မောင် အခန်းတံခါးပိတ်လိုက်တယ် … မေ … တအားလန့်သွားတာပဲ … မောင် … မေ့ကို … နမ်းတယ် … နည်းနည်း ကြမ်းချင်တယ် … မောင့်မျက်လုံးတွေက … အရောင်ပြောင်းနေတယ် … မေ့ကို … တအားဖက်ထားတယ် … လျှောက်ပြီးတော့ ပွတ်သပ်နေတယ် … မောင်ဆိုးတယ် … မေ … အိပ်ယာပေါ်ကို … လဲကျသွားတယ် … မောင် … မေ့ကို … ချွေတော့မှာလား … မေ မသိ … ဘာမှမသိတော့ဘူး … မောင့်အနမ်းတွေက … မေ့ကို တခြားကမ္ဘာဆီ ခေါ်ဆောင်သွားတယ် … မောင်ရယ် … မေရယ် … နှစ်ယောက်ထဲ … မေ့ ရင်စေ့အကျႌလေးက … ကြယ်သီးတွေ … တလုံးချင်း ပြုတ်သွားတယ် … မေ့ ရင်တွေ လှပ်ကနဲ ပေါ်လာတယ် … ဘော်လီအောက်မှာ … မေ့ရင်သားတွေက … ရုန်းကြွနေတယ် … သိပ်တော့ မကြီးပါဘူး … ဒါပေမယ့် … လှတယ် … မောင်ပြောတယ် …

“အရမ်းလှတယ်ကွာ” တဲ့ …

မောင် … နမ်းတယ် … နှုတ်ခမ်းမွှေးက … စူးတယ် … မေ … ယားတယ် … ကြက်သီးတွေလည်း … ထကုန်တယ် … မောင် … အတင်းပဲ … ဘော်လီကြိုးကို … လိုက်စမ်းတယ် … ဖြုတ်ချင်တယ်တဲ့ … အို … မေ မသိတော့ဘူး … မောင်ရယ် … ဖွက်ထားတဲ့ … ရင်နှစ်မွှာက … မောင်ချစ်သမျှ … လှိုင်းထနေတယ် … မေ့ ရင်ထဲမှာ … ငိုချင်တယ် … ရီချင်တယ် … ရမက်တွေက ထန်လာတယ် … မောင်ရယ် … မောင် … မေ့ … ရင်သားလေးကို … စို့တယ် … မေရှက်တယ် … မောင်ရယ် … ကလေးလေးကို … မောင်စို့တော့ … မေ့အသဲထဲမှာ အရမ်းယားတယ် … မောင့်ခေါင်းကို … အတင်းဖက်ထားမိတယ် … မောင့်လက်မောင်းကို … အတင်းဖက်ထားမိတယ် … မောင် … မလွယ်ဘူး … လက်တွေက အငြိမ်မနေဘူး … လျှောက်ပွတ်နေတယ် … အို … မေ့ပေါင်လေးကို … မောင် ပွတ်တယ် … မေ … မေ … မနေတတ်ဘူး … မောင်ရယ် … မေ … ထမီလေးကို … သူချွတ်တယ် … ဟင့်အင်း … ဟင့်အင်း … မေ … မပေးနိုင်ဘူး … မေ မပေးချင်ဘူး … မေ ငေါက်ကနဲ ထထိုင်တယ် … အဝတ်တွေ အမြန်ဝတ်ပြီး … အခန်းထဲက … ပြေးထွက်လာတယ် … မေ … စောင့်ထိန်းရမယ်လေ … မောင့်ကိုလည်း ချစ်ပါတယ် … မေ မပေးရက်ဘူး …

နောက်နေ့ … မေ … အောင်ပန်းပြန်တယ် … မောင် … လိုက်ပို့တယ် … စိတ်တော့ မကောင်းဘူး … မေ … ငိုမိတယ် … မောင်လည်း … မျက်ရည်ဝဲနေတယ် … မေ့ရဲ့ တဦးတည်းသော အကိုကြီး … ကိုကို လာခေါ်တယ် … လိမ္မော်ခြံကို … ပြန်လာတော့ … မေ သိပ်မပျော်ဘူး … မောင့်ကို လွမ်းတယ် … ကိုကို့မိန်းမကတောင် … စနေသေးတယ် … ရန်ကုန်က … ရီးစားကို လွမ်းနေတာလားတဲ့ … ဟုတ်ပါဘူးလို့ … လိမ်ပြောလိုက်ပေမယ့် … မေ့ပါးလေးက ရဲနေတယ် … ကလေးလေးက … ငိုနေတော့ … စကားစပြတ်သွားတယ် … ဒီလိုနဲ့ … တလကျော်တော့ … မောင့်ဆီက စာ တစောင်လာတယ် … အရမ်းလွမ်းတယ်တဲ့ …

ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျတဲ့နေ့ …
ကိုကို … တောင်ကြီးတက်သွားတယ် … မိုးရွာတယ် … အေးစိမ့်နေတာပဲ … မေ … ထင်းပုံကို … မီးထပ်ထည့်တယ် … ကိုကို့ကလေးက … အိပ်နေပြီ … ယောင်းမလည်း … အိပ်ပျော်နေတယ် … မေ … အိပ်လို့မရဘူး … အိမ်ကို ဓါးပြလာတိုက်တယ် … ဒုက္ခပဲ … ကိုကိုလည်း မရှိဘူး … သုံးယောက် … ရှိတာအကုန်ထုတ်တဲ့ … ယောင်းမက … လန့်နေတယ် … မေက … မကြောက်ဘူး … ယောင်းမကိုပဲ စိုးရိမ်တာ … သွေးနုသားနုနဲ့ … တခုခုဖြစ်မှာပဲ စိုးတာ …

ရှိသမျှ ပစ္စည်း … ထုတ်ပေးပါတယ် .. အေးအေးဆေးဆေး ပြန်တော့လို့ … မရဘူး … မေ့ကို … ပါးရိုက်တယ် … လျှာမရှည်နဲ့ … အကျႌချွတ်တဲ့ … လွန်တယ် … မေ အရမ်းရှက်တာပဲ … ငြင်းတော့ … ပါးထပ်ရိုက်ခံရတယ် … တယောက်က မေ့ကို … ချုပ်တယ် … တယောက်က အတင်းချွတ်တယ် … မေ့ရင်သားတွေကို … အတင်းနယ်တယ် … မေ့ပန်းလေးထဲ … သူတို့ အတင်းထည့်တယ် … နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး … မောင်ရယ် … မောင် လိုချင်တာ မပေးမိတာ … မေ မှားတယ် … မေ အရမ်းမှားတယ် … တကယ်ဆို … မောင့်ကို ပေးလိုက်ရမှာ … အခုတော့ … အခုတော့ … မေ့ရဲ့ အပျိုပန်းလေး … ကြွေမွသွားပြီ … နွမ်းလျသွားပြီ … တယောက်ပြီးတော့ တယောက် … ငရဲပဲ … သေချင်တယ် … မေ အရမ်းငိုတယ် … မေ ငိုလေ … သူတို့ ပိုလုပ်လေပဲ … ပြဲကွဲကုန်တယ် … အရမ်းနာတယ် … အားမရဘူးတဲ့ … တဏှာရူးတွေက … မေပြီးတော့ … ယောင်းမဘက်ကို … မြှားဦးလှည့်သွားတယ် … သွေးနုသားနုနဲ့ … ယောင်းမကို … ၀ိုင်းလုပ်ကြတယ် … မေ တားတော့ … မေ့ကို ၀ိုင်းကန်ကြတယ် … လိမ့်နေတာပဲ … လူယုတ်မာတွေ … ယောင်းမကို … ၀ိုင်းလုပ်ကြတယ် … သွေးနုသားနု … မိန်းကလေးကို … အရသာခံကြတယ် … ရွံလိုက်တာ … ဒေါသထွက်လိုက်တာ … သတ်မယ် … ဒင်းတို့ကို သတ်မယ် … အားလုံးပြီးသွားတော့ … ယောင်းမနဲ့ … မေ ဖက်ပြီး ငိုကြတယ် … ငိုရလွန်းလို့ မျက်ရည်တွေတောင် မထွက်တော့ဘူး … ငိုရလွန်းလို့ … ရင်တွေ နာနေတယ် … ငိုရလွန်းလို့ … အရမ်းမောတယ် … မေ အိပ်ပျော်သွားတယ် … မှေးကနဲ … တချက်ဖြစ်သွားပြီး … ပြန်နိုးလာတော့ … ယောင်းမက … သေနေပြီ … ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဆွဲကြိုးချပြီး သေနေတာ … တောက် … မေလည်း … လိုက်သေချင်တယ် … ယောင်းမနောက်လိုက်ချင်တယ် … ခက်တာက … ကလေးလေး … ငယ်ငယ်လေးပဲ ရှိသေးတယ် … နို့ဆာလို့လား … ချမ်းလို့လား … မသိပါဘူး … ငိုနေတယ် … မေ သနားတယ် … ကလေးကို ချော့ရင်း … ကိုကို ပြန်လာတာကို စောင့်နေတာ … တရက်နှစ်ရက်နေတော့ … သတင်းက တော်တော်ဆိုးတယ် … ကားက … ဂျောက်ထဲကျသွားတယ်တဲ့ … မီးလောင်တယ် … လူသေတယ် ..

လက်စားချေမယ် … မမေ့ဘူး … မုဒိန်းကောင်တွေ လက်မှာ ထိုးထားတဲ့ တက်တူးပုံက … မြွေ … တြိဂံထဲမှာ မြွေပါးပြင်းထောင်နေတဲ့ပုံ … သေတောင် မမေ့ဘူး … အားးးးးးးး

သက်အောင် … သက်အောင် … နင့်ကို ငါမိလို့ကတော့ … အရေပြားကို တမျှင်ချင်း ခွာပစ်မယ် … ဟုတ်ပြီ .. တဏှာရူးကို … ထောင်ဖမ်းရမယ် … တောက် …

ဒေါ်လေး အပြင်ကနေ … ဖုန်းဆက်တယ် … လှမြတ်ကိုင်လိုက်တော့ … ဟိုခွေးကောင်ဆီကို ဖုန်းဆက်ဖို့ ညွှန်ကြားတယ် … ပြီးရင် … ဘာဆက်လုပ်ဖို့ … အိုကေ … မျက်နှာသစ် အဝတ်လဲပြီး … ဒေါ်လေးမေရဲ့ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း … ဟိုလူယုတ်မာကို … လှမြတ် …. ဖုန်းဆက်လိုက်သည် … အသံက ခပ်ညုညု …

“ဟယ်လို … အကိုကြီးလား … “
“ဟယ်လို … ဘယ်သူလဲဟင် …”
“ဟွန့် … အကိုကြီး … သူဇာ့ကို …. မေ့သွားပြီလား … အကိုကြီးနော် … ဟွန့်”

လှမြတ် ညုတုတုနဲ့ … အီလိုက်သည် …

“မေ့စရာလား သူဇာရယ် … ညတုန်းက … အိမ်မက်ထဲမှာတောင် … သူဇာလာသေးတယ် …”
“ခစ် … ခစ် … ဟုတ်လို့လား … ဒါဆို … xxx ကော်ဖီဆိုင်မှာ စောင့်နေမယ်နော် … အခုလာခဲ့”
“ကော်ဖီတော့ သောက်ချင်ဘူးကွာ …”
“အို … အကိုကလည်း … အကို စားချင်တာ … သူဇာ ကျွေးမှာပေါ့ …”

လှမြတ် … ခပ်ချိတ်ချိတ်လေး … ပြောရင်း … ရွံလိုက်တာ … ထွီ …

“တကယ် ကျွေးမှာလား …”
“တကယ်ကျွေးမှာပေါ့ … ဒါပဲနော် … ဒီည အိမ်မပြန်ရဘူး … ဘိုင့်”

လှမြတ် အစာကြီးကြီး ပစ်ကျွေးလိုက်တယ် … လှမြတ် … ခပ်မိုက်မိုက် …. ရင်သားအလှပေါ်တဲ့ အဝတ်မျိုး ရွေးဝတ်လိုက်တယ် … ဂါဝန်တိုတိုလေး ဝတ်လိုက်တယ် … တင်တွေ ရင်တွေ ထင်းကနဲ ပေါ်အောင် … အတွင်းခံတွေကို … တင်းပစ်လိုက်တယ် … ဟင်း ဟင် း … ပန်းရောင် နှုတ်ခမ်းနီ ဆိုးတယ် … ရွှေရောင် ဒေါက်ဖိနပ်စီးတယ် … နားကွင်းကြီးကြီး ဝတ်တယ် … အိုကေ … မိုက်တယ် …

ကော်ဖီဆိုင်ရောက်တော့ … ဟိုလူယုတ်မာ စောင့်နေတယ် … မြန်လိုက်တာ … မိန်းမ ဆိုတဲ့ အသံကြားတာနဲ့ ငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်နေတာ … ဒီတယောက်ပဲ တွေ့ဖူးသေးတယ် … တွေ့မယ် … အိမ်ရောက်လို့ကတော့ … ဟင်း …

လှမြတ် ဝင်လာကတည်းက … ဦးသက်အောင် … ရင်တွေ ခုန်အောင် … ခပ်ငြိမ့်ငြိမ့်လေး လျှောက်ပစ်လိုက်တယ် … မပွင့်တပွင့်ပြုံးတယ် … မထိတထိပေါ့ …

“အကို … ရောက်တာ ကြာပြီလား …”
“ဟင်းအင်း … အခုပဲ … အရမ်းလှတယ် …”
“ဟုတ် … ကျေးဇူး အကို … ဘာစားမလဲ …”
“တကယ်ကျွေးမှာလား …”
“ကျွေးမှာပေါ့ … ဟင်း … ဟင်း …”

သူဇာ … ခပ်ညုညုလေးပြောရင်း … သူ့ကို … စိုက်ကြည့်လိုက်သည် … သူလည်း … စိတ်တော်တော် ပါနေတယ်နဲ့ တူပါရဲ့ … လှမြတ် ရင်နှစ်မွှာကို … ငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်နေတယ် … မျက်လုံးက အရောင်တွေလက်နေတယ် …

“သူဇာ … ကိုယ့်ရုံး ခဏလိုက်ခဲ့မလား …”
“အွန် … ကြာမှာလား …”
“မကြာပါဘူး … နာရီဝက်လောက်ပဲဟာကို …”
“ဟင့်အင်း … မရဘူးကွာ …”
“ခဏလေးပါ … သူဇာရယ် … အရေးကြီး ဧည့်သည် ချိန်းထားလို့ပါကွာ …”
“အိုး … မရဘူးကွာ … အခုလိုက်ခဲ့ … ဘာလဲ … သူဇာက .. အရေးမကြီးဘူးလား …”

လှမြတ် … ခပ်ဆိုးဆိုးလေး … ပြောလိုက်တယ် … နှုတ်ခမ်းက စူလို့ … ဦးသက်အောင် … မနေနိုင်တော့ …

“အင်းပါ … အင်းပါ … ဖုန်းခဏဆက်လိုက်အုံးမယ် … စိတ်မဆိုးပါနဲ့ … သူဇာရယ် … နော် …”

ဦးသက်အောင် … ဖုန်းဆက်ရင်း … မျက်နှာကြီး ကျုံ့သွားတယ် … ဒေါတွေ ပွလာတယ် … မျက်နှာကြီးနီလာတယ် … လှမြတ် … ထင်တယ် … ပိုက်ဆံတွေ ပျောက်သွားတာ … သူ သိသွားပြီ … ဟား ဟား … မိုက်တယ်ကွာ … ခစ် … ခစ် … သူ … ဖုန်းချလိုက်တယ် …

“အကို … ဘာတွေ စိတ်ဆိုးနေတာလဲ …”
“သူဇာလေး … ကိုယ် ရုံးခဏသွားမှ ဖြစ်မယ် …”
“ဟွန့် … ရုံးမှာ ဘာဖြစ်နေလို့လဲ … ဒေါသမထွက်ရဘူးလေ …”
“ဆောရီး … ပြဿနာလေး နည်းနည်းရှိလို့ပါ …”
“ဘယ်လောက် ကြာမှာလဲဟင် … “
“တနာရီလောက်ပါပဲ … “
“ဒါဆို … ဒီလိုလုပ် … သူဇာ … အိမ်ကနေပဲ စောင့်နေတော့မယ် …”
“အင်း … ကျေးဇူး”
“တနာရီကျော်သွားရင်တော့ မလာနဲ့တော့နော် … တသက်လုံး မလာနဲ့တော့ … မခေါ်တော့ဘူး”
“ဟား … သူဇာက … စိတ်တအားကြီးတာပဲ … လာမှာပေါ့ … စိတ်ချ …”

လှမြတ်နဲ့ ဦးသက်အောင် … ကော်ဖီဆိုင်ကနေ … လမ်းခွဲလိုက်တယ် … မလာပဲမနေနိုင်အောင် … နည်းနည်း ထပ် အီလိုက်သေးတယ် … ဟွန့် …

ပန်းဆိုးတန်းက … စာအုပ်တန်းမှာ … လျှောက်ကြည့်နေတုန်း … ဒေါ်လေးဖုန်းဝင်လာတယ် … အစီအစဉ်ပြောင်းမယ်တဲ့ … အခုချက်ခြင်း … ဟိုလူ့ဆီကို ဆက်ပါတဲ့ … ဟုတ် … ဒေါ်လေး အသံက တုန်နေတယ် … ဘာဖြစ်တာလဲမသိပါဘူး …

“အကို … သူဇာ … ကားလွှတ်ထားတယ်နော် …”
“အင်း …”
“ဘာ … အင်းလဲ … စိတ်မပါဘူးလား …”
“ဆောရီးပါ … သူဇာရယ် … အခု ဆင်းတော့မယ်နော် …”
“လာခဲ့နော် … သူဇာ စောင့်နေတာ ပျင်းတောင် ပျင်းလာပြီ …”
“အိုကေ … ခဏလေးပါ … သူဇာလေးရယ် … အခု လာပြီ … အခုလာပြီ …
“အင်း … ဒါမှ … တို့ အကိုကွ … ရွှတ်”

လှမြတ် … ဦးသက်အောင်ကို … ဖုန်းဆက်ပြီး … မလာလာအောင် … ဆွယ်လိုက်သည် … ဒေါ်လေး သွားခေါ်လိမ့်မည် … အိမ်မှာ … အထူးဧည့်သည် ရောက်နေတယ်တဲ့ … သေသေချာချာ ဂရုစိုက်ရမယ်တဲ့ … အင်း … ဦးသက်အောင်ကို … ဒေါ်လေး အပြတ်ရှင်းတော့မယ် … ခက်တယ် ဒေါ်လေးရယ် … ခက်တယ် …

---

မေ … ဦးသက်အောင် … ကုမ္ပဏီအောက်မှာ မာစီဒီးကားရပ်ထားရင်း … ဦးသက်အောင် … ဆင်းလာတာကို စောင့်နေသည် … တွေ့ကြပြီပေါ့ … သက်အောင်ရယ် … ကမ္ဘာမကြေတဲ့ အငြိုးတွေကို … ဒီနေ့ နင့်ဆီက … အကုန်ပြန်တောင်းရတော့မယ် … ဟင်း … ဟင်း …

သူဆင်းလာသည် … မတွေ့တာ ကြာပေမယ့် … သေလောက်အောင် … မမေ့ဘူး … လူယုတ်မာ … မေ ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး … အချိုသာဆုံး ပြုံးပြလိုက်သည် …

“ဦးသက်အောင်လားရှင့် … သူဇာ လွှတ်လိုက်တာပါရှင့် …”
“ဟုတ်လား … အိုကေ …”

မေ … သူ့ကို … ကားနောက်ခန်း တံခါး ဖွင့်ပေးလိုက်သည် … သူက … မေ့ကို … စိုက်ကြည့်နေသေးသည် … သူက … မေ့ကို မမှတ်မိ … ဟင်း … ဟင်း … နင်က … ငါ့ကို မမှတ်မိသေးရင် … ခဏနေရင်တော့ … နင် ငါ့ကို မှတ်မိအောင် … လုပ်ပြရတော့မှာပေါ့ …
သူ့တပည့်တွေက … ကားပေါ်လိုက်မယ် … ပြင်နေတုန်း … ဦးသက်အောင်ကို … မေ ပြောလိုက်သည် …

“ဦးသက်အောင်ရှင့် … သူဇာက … ဦးသက်အောင် တယောက်ထဲပဲ … ခေါ်လာရမယ်လို့ … မှာလိုက်ပါတယ်ရှင့်”
“ဟုတ်သားပဲ … ဟေ့ကောင်တွေ … နေခဲ့ကြ … အိမ်ကိုပဲ ငါပြန်လာခဲ့မယ် …”
“ဟုတ်ကဲ့ ဆရာကြီး”

“ခါးပတ်ပတ်ပေးပါရှင့် …”
“လိုလို့လား …”
“ဟုတ်ကဲ့ … သူဇာ မှာလိုက်တာပါ … ကားကိုလည်း သေချာမောင်းရမယ် … ဦးသက်အောင်ကိုလည်း … ခါးပတ်ပတ်ခိုင်းပါတဲ့ … တခုခုဖြစ်မှာ စိုးလို့ပါရှင့်”
“ဟား … သူဇာလေးကတော့ … ကွာ … ငါ့ကို … တော်တော်ဂရုစိုက်တာပဲ …”
“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် … မနေ့ညက … သူဇာလေးက … တော်တော်ပျော်နေတယ်ရှင့် …”
“ဟုတ်လား …”
“ဟုတ်ကဲ့ … ရီးစားဦးနဲ့ တွေ့လာသလိုပဲ … မျက်နှာက … ပြုံးရွှင်နေတာပဲ …”
“ဟုတ်လား … ဟား ဟား ဟား”

မေ … ကားကို … ခပ်သွက်သွက်လေး … မောင်းထွက်လိုက်သည် … ပြည်လမ်းရောက်တော့ … ကားကို … အရှိန်မြှင့်လိုက်သည် …

“ဟေ့ … ဘယ်ကိုမောင်းနေတာလဲ …”
“ထောက်ကြန့်က … သူဇာ့အိမ်ကို … သွားနေတာရှင့် …”
“အော် … သူဇာက … အဲဒီမှာလား …”
“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် … အကို့အတွက် … တအိမ်လုံးကို … ညတွင်းချင်း ပြင်ဆင်ထားပါတယ်ရှင့်”
“တယ်ဟုတ်ပါလား … ဟား ဟား ဟား”

မေ … ကားနောက်မှန်ကနေ … ဦးသက်အောင်ကို … ကြည့်ပြီး … မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်သည် … သက်အောင် … သက်အောင် … နင့်ကို … ခါးပတ်ပတ်ခိုင်းတယ်ဆိုတာ … နင်ထွက်ပြေးမှာစိုးလို့ ပတ်ခိုင်းထားတာ … နင့်အတွက် … ရှယ်ပြင်ဆင်ထားတယ် … ကြိုးက … ဓါးနဲ့ ဖြတ်လည်း ပြတ်မှာမဟုတ်ဘူး … မေ မဖွင့်ပေးမချင်း … ကြိုးကိုဖြုတ်လို့ရမယ်များ … ထင်နေလား … ဟင်း … ဟင်း … ဒင်းကတော့ ပျော်နေတယ် … သူဇာလေးနဲ့ မျှားလိုက်တော့ … ပျော်ပျော်ကြီးလိုက်လာတာပေါ့ …

ထောက်ကြန့်ရောက်တော့ … မြေနီလမ်းလေး တခုကို ချိုးကွေ့လိုက်သည် … မေ … တချက်မဲ့ပြုံးပြုံးမိသည် … မြေနီလမ်းတလျှောက် သစ်ရိပ်ဝါးရိပ်များနှင့် အုံ့ဆိုင်းနေသည် … လမ်းအဆုံးမှာ … ရှေးဟောင်းနှစ်ထပ်အိမ်ကြီး … ခြံတံခါးက သံကနုတ်ပန်းတွေက … လှသည် … ခန့်သည် … မေ … ကားပေါ်က ခလုတ်တခုကို နှိပ်လိုက်တော့ … ခြံတခါးက … သူ့အလိုလို ပွင့်လာသည် … နောက်မှန်ကနေ … ဦးသက်အောင်ကို … ကြည့်တော့ … အထင်ကြီးသွားသည့် မျက်နှာ … ဟား ဟား … ရှေးဟောင်းအိမ်ဆိုပေမယ့် … အားလုံးက သပ်သပ်ရပ်ရပ် … မေ ဆင်ဝင်အောက်မှာ ကားရပ်လိုက်သည် … စက်ရပ်ပြီး … အနောက်တံခါးကို ဆင်းဖွင့်ပေးလိုက်သည် …

“ရောက်ပါပြီရှင့် …”

ဦးသက်အောင် … ဆင်းလာပါသည် …

“သူဇာလေးကော … “
“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် … အပေါ်ထပ်မှာ စောင့်နေပါတယ် … အထဲကြွပါအုံး …”

မေ … ဦးဆောင်ပြီး ခေါ်သွားသည် … အဝင်တံခါးကြီးက … အတော်ကြီးသည် … ဆယ်ပေလောက် ရှိမည် ထင်သည် … တံခါးကြီးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး … လူယုတ်မာ … ဝင်ဖို့ … လမ်းဖယ်ပေးလိုက်သည် … ဦးသက်အောင် ကြောင်သွားသည် … အိမ်ထဲတွင် ဘာမှ မရှိ …

“ဟေ့ … ဘာမှလဲမရှိပါလား …”
“ရှိပါတယ်ရှင့် …”

မေ ရီမုတ်ကွန်ထရိုးကို နှိပ်လိုက်ရာ … တခန်းလုံး … အမှောင်ကျသွားသည် …

“ဟေ့ … ဘာလို့ မီးတွေ မှိတ်လိုက်တာလဲ”

ဦးသက်အောင် ပြောနေတုန်း … အပြာရောင်မီးရောင် ဖျော့ဖျော့လေး လင်းလာသည် … လှသည် … ကြမ်းပြင်သည် … တဖြေးဖြေး နှစ်ခြမ်းကွဲသွားပြီး … ပြာလဲလဲ့ ရေပြင်သည် … ပေါ်ထွက်လာသည် … ရေကန် … ရေကန်အောက်မှလည်း … လှပတဲ့ အလင်းရောင်များ ပေါ်ထွက်လာသည် …

လှသည် … မိုးပေါ်မှာ ကြယ်လေးတွေ … မှိတ်တုပ်မှိတ်တုပ် …

“အော် … တော်တော်လှတာပဲ …”
“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် … အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်ပါအုံးရှင့်”
“ဘာ … အဝတ်တွေ ချွတ်ရမယ် …”
“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် … ခဏနေ … သူဇာလေး ဆင်းလာပြီး … အကိုနဲ့ ကန်ထဲမှာ ရေကူးကြမယ်တဲ့ … အကိုက ကန်ထဲကနေ … စောင့်နေပါတဲ့ … “
“အိုး … ဟိုး … တယ်ဟုတ်ပါလား … အိုကေ …”

မေ … ကောက်ကျစ်စွာ ပြုံးလိုက်သည် … ဟား ဟား … ရေကန်က သိပ်လှတာပေါ့ … အောက်က အကောင်တွေ လွှတ်ပေးလိုက်ရင် … ပိုလှမယ် … မေ … သက်အောင်ကို … စောင့်ကြည့်နေတယ် … သူက ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းမဖြစ် … ခပ်တည်တည်နဲ့ အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် … ပြီးတော့ … မေ့ကို စိုက်ကြည့်တယ် … မေ ရှက်သလိုလိုနဲ့ ဟိုဘက်လှည့်ပြီး …

“အကို … ရေကန်ထဲ ဆင်းနေပါတော့ … သူဇာ့ကို သွားခေါ်လိုက်အုံးမယ် …”
“အိုကေ … မြန်မြန်ခေါ်လာခဲ့နော် …”

ဝုန်းကနဲ … သက်အောင် … ရေကန်ထဲ ဆင်းသွားသည် … အိုကေ … မေ … ခပ်သွက်သွက်လေး … ရီမုတ်က ခလုတ်တခုကို … နှိပ်လိုက်သည် … ဟား ဟား ဟား … မေ အားရပါးရ ရယ်လိုက်သည် …

ခုနက … ကြမ်းပြင်သည် … တဖြေးဖြေး ပြန်ပိတ်သွားသည် … ခံ … သက်အောင်ရေ … လူယုတ်မာရေ … သိပ်လှတဲ့ ရေအောက်မှာ … နင့်ကို … ငါးမိနစ်လောက်တော့ နှစ်ထားအုံးမယ် … အသက်ရှုလို့မဝတဲ့ ဒဏ်လေးကို … ခံစားကြည့်လိုက်ပေါ့ … ပြီးရင်လား … ဟဲ ဟဲ … နင့်ကို … ငါးစာ ကျွေးပစ်မယ် … အသားစားကျူးတဲ့ … အာဖရိက ငါးခူတွေ … ဟော … ထွက်လာပါပြီ … အကောင် သုံးဆယ်ကျော်ပေါ့ …

ဟား ဟား ဟား …

သက်အောင် … သက်အောင် … နင် ငါ့ကို … ယုတ်မာတုန်းက … ငါ့အသားတွေ တဆစ်ဆစ်နာခဲ့ရသလို … နင်လည်း အခုငါ့လို ခံစားရတော့မယ် … ဟား ဟား ဟား …

ဦးသက်အောင်က … ရေထဲ ငုပ်သွားပြီး … ပြန်တက်လာတော့ … တက်လို့မရ … ကြမ်းခင်းကို … ပိတ်ပစ်လိုက်တော့ … ခေါင်းတောင် ဖော်လို့ မရ … မွန်းနေသည် … ဟား ဟား ဟား … အသက်ရှူလို့မရ … ဟား ဟား ဟား … မေ … ရေကန်က ရေတွေကို လျှော့လိုက်သည် .. ဟဲ … ဟဲ … အခုချက်ခြင်း သေသွားရင် … ဦးသက်အောင် … ဘုမသိဘမသိ သေသွားတော့ … မမိုက်ဘူးလေ … နည်းနည်းလေး ထပ်နှိပ်စက်လိုက်အုံးမယ် …

အာဖရိက … ငါးခူတွေ … ဦးသက်အောင်နားမှာ … ကူးခတ်နေသည် … အစကတော့ … သူတို့လည်း … မကိုက်ရဲ … တောကြည့်တောင်ကြည့် … နောက်တော့ … အနားပိုကပ်လာသည် … ဦးသက်အောင် … မောင်းထုတ်သည် … ခြေနဲ့ ခတ်သည် … လက်နဲ့ ရိုက်သည် … ဟိုကောင်တွေ ဒေါသထွက်လာကြသည် … အသားနာတော့ … ဒေါသထွက်လာကြသည် … တွတ်ပြီ … အဝတ်အစားမရှိ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ … လူယုတ်မာကို … တွတ်ကြပြီ … ကန်သည် … ကြောက်သည် … သွေးတွေ ထွက်လာသည် … ငါးခူတွေကလည်း … တွတ်သည် … ဟား ဟား ဟား …

မေ … မြေအောက်ခန်းက … သံလက်သီးကို … လက်မှာ စွပ်လိုက်သည် … အိုကေ … နံပါတ်ဒုတ်တချောင်း ယူလိုက်သည် … ရိုက်မယ်လေ … ခေါင်းကို ခွပ်ကနဲ နေအောင် ရိုက်ပစ်လိုက်မယ် … အပေါ်ကို … ပြန်တက်လာပြီး … ကြမ်းခင်းကို ပြန်ဖွင့်လိုက်သည် … ဟား ဟား … သက်အောင်. … အတင်းတက်လာသည် … ဟောဟဲ ဟောဟဲနဲ့ … အသက်ရှုလို့ မဝ … ရှူ … အားရအောင် … တကိုယ်လုံး … အပေါ်ရောက်လာတာနဲ့ … မေ .. အပေါ်ကနေ … စီးပြီး … လက်မောင်းကို တချက် ရိုက်ပစ်လိုက်သည် …

အားးးးးးးးး

အော် … သူ့အသားနာတော့ … အော်တတ်တယ်ပေါ့ … ကဲဟယ် … ဘယ်ပြီးတော့ ညာ …

အားးးးး

ဟား ဟား ဟား … လက်ပြီးတော့ … ခြေထောက်ပေါ့ … ကဲဟယ် …

“အားးးးးးး … မင်းဘာလို့ ငါ့ကို … ဒီလိုလုပ်တာလဲ … အားးးးးးး”

မမေးနဲ့ … ထပ်ရိုက်အုံးမယ် … လျှာတော်တော် ရှည်တယ် … ရော့ နှစ်ချက် … မေ … အားကုန်ရိုက်သည် … သက်အောင် … ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အပုံလိုက် … မထနိုင်တော့ …

“ဟား ဟား … ထပါအုံး … လူယုတ်မာကြီးရဲ့ …”
“ဘာ … မင်း … မင်း … လူမှားနေပြီနဲ့ တူတယ် …”
“မမှားဘူး … လူယုတ်မာရဲ့ … မှတ်မိသေးရဲ့လား … ငါ့ကို … သေချာကြည့်စမ်း …”

မေ … သက်အောင် … ဆံပင်ကို ဆောင့်ဆွဲပြီး … မျက်နှာကို ဆွဲမော့လိုက်သည် … ထွီ … ရွံဖို့ကောင်းလိုက်တာ … မေ … တံတွေးနဲ့ … ထွေးပစ်လိုက်သည် …

“မင်း … မင်း …”
“ဟုတ်တယ် … ဟုတ်တယ် … ရှင်မှတ်မိပြီပေါ့လေ … ဟား ဟား … ရော့ … မှတ်မိတဲ့အတွက် … တချက် …”

မေ … သူ့ခါးကို … ထပ်ရိုက်ပစ်လိုက်သည် …

အားးးးးးး

“နာလား …”
“နာတယ် … တော်ပါတော့ … ငါ တောင်းပန်ပါတယ် … တောင်းပန်ပါတယ် …”
“ဘာတောင်းပန်ပါတယ်လဲ … အရမ်းယုတ်မာတဲ့ … လူယုတ်မာ … ကဲ ဟယ် …”

မေ … အရမ်းဒေါသထွက်နေတော့ … သူ့မျက်ခွက်ကို … သံလက်သီးနဲ့ ထိုးပစ်လိုက်သည် … ခွပ် …

အားးးးးးးးး

သက်အောင် … ပါးစပ်က … သွေးတွေ ဖြာကနဲ ကျသွားသည် … လူယုတ်မာ … ကဲဟယ် … ကဲဟယ် … ယား …

မေး … ထိုးသည် … ရိုက်သည် … နှက်သည် … ဘယ်နှချက်မှန်းမသိ … ဟူး … လူယုတ်မာ … မေ့သွားပြီလား … နေအုံး …. နင်သေလို့ မရသေးဘူး … မေ … ဆံပင်ဆွဲပြီး … ဒရွတ်တိုက် … မြေအောက်ခန်းကို … ခေါ်သွားသည် … သွေးတွေက … ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ … မြင်လို့ မကောင်း … အစင်းလိုက်ကြီး … ဟား ဟား … ကောင်းတယ် …

မေ … မြေအောက်ခန်းရောက်တော့ … ဒင်းကို … ခုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည် … ခြေထောက်တွေ … လက်တွေကို … ကြိုးတုပ်လိုက်သည် … ကုတင်ပေါ်မှာ … သက်အောင်က … ကားယား … ရုန်းလေ … ဘယ်ရမလဲ … ဟူး … မောလိုက်တာ … မေ … ရေခဲသေတ္တာထဲက … ရေတဗူး … ထုတ်သောက်လိုက်သည် …

ရေခဲရေက … အမောပြေစေသည် … ဒါပေမယ့် … ရင်ထဲက အမုန်းတရားကို … ပြေစေမှာ မဟုတ် … အောင်မယ် … ဒင်းဟာကြီးက … ငါ့ကို … လာလှောင်နေတယ်ပေါ့ … တွေ့မယ် … တွေ့မယ် … ရေခဲရေနဲ့ … သူ့မျက်နှာကို … ပက်ပစ်လိုက်သည် … သက်အောင် … လန့်နိုးလာသည် … ဟား ဟား … ရုန်းတယ်ပေါ့ … ကဲဟယ် … မေ … သူ့ရင်ဘတ်ကို … ထပ်ရိုက်ပစ်လိုက်သည် …

အားးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးး

အော် … ကြိုက်သလောက်သာအော် …

ဟဲ့ အကောင် … နင်ယုတ်မာတုန်းက … အရမ်းကောင်းတယ်ဆို … ကဲဟာ …

အားးးးးးးးးးးးး

မေ … ရိုက်ရတာ အားမရ … ကြာပွတ်တခု ကောက်ကိုင်လိုက်သည် … ကြာပွတ်က ရိုးရိုးမဟုတ် … ဘရိတ်ဒါးတွေ အတွဲလိုက်ချည်ထားသော … ကြာပွတ် … ထိလို့ကတော့ … ရွှတ်ကနဲ … ရွှတ်ကနဲ အသားတွေ … ဟား ဟား ဟား …

“မလုပ်ပါနဲ့ … မလုပ်ပါနဲ့ … တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ …”
“လူယုတ်မာ … သူများအိမ်ကို ဓါးမြတိုက်တယ် … လူကို အားရအောင် ဖျက်စီးတယ် … ကဲ ဟာ … ရွှမ်း … လာတောင်းပန်မနေနဲ့ … ကဲ ဟာ … ရွှမ်း ..”
“အောင်မလေးဗျာ … အားးးး … အောင်မလေးဗျာ … တောင်းပန်ပါတယ် … တောင်းပန်ပါတယ် … အားးးး … . …အားးးး … …. အားးးး … “

မေ … အားရအောင် … အဆက်မပြတ် ကျာပွတ်နဲ့ … ရိုက်ပစ်လိုက်သည် … သွေးတွေ … လူယုတ်မာ တကိုယ်လုံး … သွေးချင်းချင်း နီသွားသည် … အော်လိုက်တာလည်း … မပြောနဲ့ … လူယုတ်မာ … နင့်အလှည့်တုန်းက … အားရအောင် … လုပ်ထားတာ … အခုတော့ … ခံ … မသေမချင်းခံ … ဟား ဟား ဟား …

“တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ … နောက်မလုပ်တော့ပါဘူး … နောက်မလုပ်တော့ပါဘူး …”
“ခွေးမသား … လူယုတ်မာ … သူများသားပျိုသမီးပျိုကို ဖျက်စီးတဲ့ကောင် … နေအုံး … နင် အရမ်းနာလား …”
“နာတယ် … အရမ်းနာတယ် …”
“အေး … နာတယ်ဆိုရင် … ဆေး ဖြန်းပေးရမှာပေါ့ …”

“အောင်မလေးဗျာ … စပ်တယ် … စပ်တယ် … အား … အား …”

စပ်မှာပေါ့ … အရက်ပြန်လောင်းချလိုက်တာကိုး … ခစ် … ခစ် … မေ အားရပါးရ ရယ်လိုက်တယ် … ကြည့်ပါအုံး … သက်အောင် တယောက် … ထွန့်ထွန့်ကို လူးနေတာပဲ … စပ်ကလည်း တအားစပ် … ရုန်းတော့လည်း … မလွတ်နိုင် … ဘယ်လိုလဲ … ကိုယ်ချင်းစာတတ်ပြီလား … မုဒိန်းကောင်ရဲ့ … ခစ် … ခစ် …

“စပ်တယ် … စပ်တယ် … အား … အား …”
“ခွေးကောင် … အော်မနေနဲ့ … ရော့ … မစပ်အောင်လို့ … ဒါလေး လူးပေးမယ် … “
“အောင်မလေး … မလုပ်နဲ့ … မလုပ်နဲ့ …”

သက်အောင် ကြောက်မယ်ဆိုလည်း ကြောက်စရာ … မေ ဘယ်ဘက်လက်က … လက်အိတ်ကို … ကောက်စွပ်လိုက်ပြီး … လက်ထဲ ကိုင်ထားတာက … ဆား … အနာကို ဆားသိပ်တော့ … ပိုဆိုးပြီပေါ့ …

“ခွေးကောင် … နင် ငါ့ကို … လုပ်တုန်းက … အရမ်းကောင်းတာပဲဆို … အခု နင့်အလှည့် …”

မေ … ဆားတွေကို … အဆုပ်လိုက် ကိုင်ပြီး … သက်အောင် ကိုယ်ပေါ်မှာ ဖြူးလိုက်သည် … ပြီးတော့ … ပွတ်ပစ်လိုက်သည် … မှတ်ကရော … ခုနက … ဘရိတ်ဓါး အနာထဲ ဆားသိပ်ပေးလိုက်သည် …

“အားးးး … စပ်တယ် … စပ်တယ် … မလုပ်ပါနဲ့ … တောင်းပန်ပါတယ် … အားးးးးးး ….”

“လက်ဖြန့်စမ်း … မှတ်မိလား … ဒီလက် … ငါ့ကို … မတရားလုပ်တဲ့လက် … ကဲဟာ …”
“မလုပ်ပါနဲ့ … မလုပ်ပါနဲ့ …”

သက်အောင် … လက်သီးဆုပ်ထားဆဲ … ခေါင်းက တခါခါ … မေ့လက်ထဲမှာ … သံချောင်းနဲ့ … တူ … ကဲဟာ … ပြောနေကြာတယ် … လက်မဖြန့်လဲ … ဒီအတိုင်း ရိုက်ထည့်ပစ်လိုက်မယ် … မေ … သံချောင်း တချောင်း … ရိုက်ထည့်ပစ်လိုက်သည် … တဒုန်းဒုန်းနဲ့ … သံချောင်းက … အဆုံးထိ နစ်ဝင်သွားသည် … သက်အောင် … အော်တာပေါ့ … တအားအားနဲ့ … အော်ပလေ့စေ … အော် … သေအောင်သာအော် … အခု ငါ့အလှည့် … နင့်လက် ဒီဘက်ပြီးတော့ … ဟိုဘက် … ကဲဟာ … ဒုန်း … ကဲဟာ … ဒုန်း ….

သက်အောင် … နာလွန်းလို့ … အော်ငြီးရင်း … မေ့သွားပြန်သည် … မေ … အရမ်းဒေါသထွက်နေသည် … မောနေသည် … တောက် … လူယုတ်မာ … ငါနဲ့ ယောင်းမကို … လုပ်တုန်းက … အားရပါးရ … စော်ကားကြတယ် … အခု နင်မေ့ချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်ပေါ့ … ဒင်းမျက်နှာကို … ရေနဲ့ ထပ်ပြီး ပက်ပစ်လိုက်ပြန်သည် … မနိုး … အော် မနိုးဘူးပေါ့ … ကောင်းပြီလေ … လက်ပြီးတော့ … ခြေထောက် … ငါ့ကို လိမ့်နေအောင် … ကန်ခဲ့တဲ့ ခြေထောက် … ကဲဟယ် … ကဲဟယ် … သံချောင်းတွေ … ထပ်ရိုက်ပစ်လိုက်သည် … မကျေနပ်ဘူး … လုံးဝ မကျေနပ်ဘူး … ယောင်းမ … နင့်အတွက် … ငါ လက်စားချေနေပြီ … ယောင်းမ … နင့်ကို … အားရအောင် … လုပ်ခဲ့တဲ့ ကောင်ကို … ငါအခု … ဓါးနဲ့ … တထစ်ချင်း ဖြတ်ပစ်မယ် …

“ပြော … ယောင်းမ … နင် … ဘယ်နားခုတ်စေချင်သလဲ …”

မေ … ရူးသွားပြီ … မေ ရူးသွားပြီ … နာကျည်းချက်များက … အသဲခိုက်အောင် … ဖြစ်နေတော့ … မေ ရူးသွားပြီ … သက်အောင်ကို … စိတ်ရှိလက်ရှိ … လုပ်ချင်နေတယ် … နားထဲမှာ … ယောင်းမအသံကို ကြားနေတယ် … ယောင်းမက ပြောတယ် … ဒင်းရဲ့ … ဟိုဟာကို ဖြတ်ပစ်တဲ့ …

ဟုတ်တယ် … ဖြတ်ပစ်မှာပေါ့ .. မေ … သက်အောင် … ဒုတ်ကို … ကိုင်ပြီး … ဓါးနဲ့ လှီးပစ်လိုက်တယ် …. တထစ်ထစ်နဲ့ … အသားတုံးကြီးက … ပြတ်ထွက်သွားသည် … ကောင်းတယ် … မှတ်ပြီလား … မှတ်ပြီလား … နင် ငါတို့ကို … ယုတ်မာထားတဲ့ … ဟာကြီးလေ … အခု နင့်မှာ မရှိတော့ဘူး … နင့်မှာ မရှိတော့ဘူး …

သက်အောင် … ထအော်သည် … အော် … ဒင်းက … မေ့ချင်ယောင် ဆောင်နေတာပေါ့ … ေ- ာက်ကောင် …

မေ … အားရပါးရပြုံးပြီး … နှာနုကို … ပိတ်ထိုးပစ်လိုက်သည် … သက်အောင် … အကျယ်ကြီး … အော်သည် … အော်ပေါ့ … သေအောင်အော် … ဟူး … မောလိုက်တာ … ချွေးတွေလည်း … ပြန်လာပြီ …

မေ … ရေခဲရေ … နောက်တပုလင်း ထုတ်ပြီး သောက်လိုက်သည် …

တီ တောင် … တီ တီ .. တီတောင် …

ဘာသံလည်း … ဖုန်း … မေ့ရဲ့ ဖုန်း … ဘယ်သူဆက်တာလဲ … နံပါတ်ကြည့်တော့ … လှမြတ် … တူမလေး ဆီက … ဟာကွာ … မေ ဖုန်းကောက်ကိုင်ပြီး …

“ပြော … ဘာပြောမလို့လဲ …”
“ဒေါ်လေး … ဒေါ်လေး … ဘယ်မှာလဲ …”
“မသိဘူး … ငါအခု … လူယုတ်မာကို … ဆုံးမနေတယ် … “
“ပြောပြပါ … ဒေါ်လေးရယ် … ဟီး … သမီး လိုက်လာခဲ့မယ်လေ … ဟီး … ဘယ်မှာလဲ … ဒေါ်လေးရယ် … ပြောပြပါ … ဒေါ်လေးရယ် … နော် … နော်”
“ထောက်ကြန့်မှာ … ငါ့ဆီကို … မလာနဲ့ .. မလာနဲ့ …”
“ဒေါ်လေး … အရမ်းမလုပ်ပါနဲ့အုံး … သမီး … လာခဲ့မယ်နော် … ဟီး … “
“နင် … ငါ့ကို ဆရာလာမလုပ်နဲ့ … နင် မေ့သွားပြီလား … ဒင်း ငါ့ကို … ဘယ်လို စော်ကားခဲ့သလဲ … နင့်အမေကို … ဘယ်လို စော်ကားခဲ့လဲ … ငါတို့ကို ဘယ်လို ယုတ်မာခဲ့လဲ”
“သိပါတယ် … ဒေါ်လေးရယ် … ဒေါ်လေး … ဒေါ်လေး … စိတ်ကိုလျှော့ပါအုံး … စိတ်ကိုလျှော့နော် … “
“မလျှော့နိုင်ဘူး … မလျှော့နိုင်ဘူး … နင့်တာဝန်ကို နင်လုပ် … မနက်ဖြန်ကျရင် … ငါ့အခန်းထဲက … အံဆွဲထဲက … စာအတိုင်း ဆက်လုပ် … ငါပြောတာ ကြားလား”
“ကြားတယ် … ဒေါ်လေး … သူ့ကို … အခုခွဲစိတ်ခန်းမှာ … သွေးကြောတွေ ပြန်ဆက်ပေးနေတယ် … “
“ငါ့ကို … ဂတိပေးစမ်း … နင် … ငါ ခိုင်းခဲ့တဲ့အတိုင်း … လုပ်ပါ့မယ်လို့ …”
“ဟုတ် … ပေးပါတယ် ဒေါ်လေးရယ် … ပေးပါတယ် … ဒေါ်လေး … ခဏနေအုံး … ဦး … ပြောမလို့ … “
“ဟင့်အင်း … ဟင့်အင်း … မပြောနဲ့ … သူနဲ့ ငါ မပြောချင်ဘူး … “
“မေ … မေ …”

မေ … သိတယ် … ဒီအသံကို … မေ ကြားတယ် …. ဒီအသံကို … မမေ့ဘူး … မောင် … သိပ်ချစ်ရတဲ့ မောင် … ကြာခဲ့ပြီဆိုပေမယ့် … နေ့တိုင်း မေ့နားထဲမှာ … ကြားနေဆဲ … ဟင့်အင်း … အခုတော့ … အခုတော့ … မပြောချင်ဘူး … မပြောချင်ဘူးးးးးးးးးးး ….

“ဟင့်အင်း … ဟင့်အင်း … မေဆိုတာ သေသွားပြီ … မဆက်နဲ့တော့ …”
“မေ … မေ …”

မေ … ဖုန်းကို ကောက်ပေါက်ပစ်လိုက်သည် … ဟီးးးးးးးးးးးးးးးး … မောင် … နှုတ်ဆက်ခဲ့ပါတယ် … မောင်ရယ် … မေသွားတော့မယ် … ယုတ်မာလွန်းတဲ့ ကံကြမ္မာကို … မေ မုန်းတယ် … မေတို့ကို … ယုတ်မာခဲ့တဲ့ … သက်အောင်တို့ကို … မေ မုန်းတယ် …

အို … မုန်းတယ် …
မုန်းတယ် …
မုန်းတယ် …
မုန်းတယ် …
မုန်းတယ် …
မုန်းတယ် …
မုန်းတယ် …
မုန်းတယ် …

တောက် … ဒီလောက် မုန်းဖို့ကောင်းတဲ့ … အမုန်းတရားတွေကို … အဆုံးသတ်မျဉ်း … ဆွဲပေးမယ်ဟေ့ … မေ … ဓါတ်ဆီပုံးကို … သက်အောင် … ကိုယ်ပေါ်မှာ … လောင်းချလိုက်သည် … မေ့ကိုယ်မှာလည်း … လောင်းချပစ်လိုက်တယ် …

“မလုပ်နဲ့ …”

သက်အောင်ရဲ့ နောက်ဆုံး … အသံလေး … အော် … အားရအောင် အော် …. ဟား ဟား ဟား … မေ … ဆီတိုင်ကီ သုံးလုံးကို … ဖွင့်ပစ်လိုက်သည် … အခန်းထဲမှာ ဓါတ်ဆီနံ့တွေ လျှံထွက်လာသည် … လောင်မယ် …. နင့်ကိုလည်း မီးလောင်တိုက်သွင်းမယ် … ပြီးရင် … ငါလည်း သွားမယ် … နေအုံး … ရော့ … ဒါ … ငါ့ကို … ယုတ်မာခဲ့တဲ့အတွက် …

မေ … ဓါးနဲ့ … သက်အောင် … ရင်ဘတ်ကို … စိုက်ချလိုက်သည် …

အားးးးးးးးးးးး

ရော့ … ဒါ ငါ့ယောင်းမအတွက် … ကဲဟာ … ကဲဟာ … ကဲဟာ … ကဲဟာ …

သက်အောင် … ဗိုက်ထဲက … ကလီစာတွေ ဗြောင်းဆန်အောင် … ထွက်ကျလာသည် … ကောင်းပြီ …

အခု ငါ့အလှည့် …

မေ … မီးခြစ်လေးကို … ခြစ်လိုက်သည် …

“သွားပြီ … သမီးရေ …”
“သွားပြီ … မောင်ရေ … “

မီးခြစ်လေးက … ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို … ပစ်ကျသွားသည် … မောင်ရေ … မေ သွားပြီ … မေ … မျက်စိကို မှိတ်လိုက်သည် …

ဝုန်း

ပြီးပါပြီ

ZG

ၽြန္မနာမည္က … လွျမတ္သူဇာႏြယ္ … နာမည္ကလွတယ္ မဟုတ္လားရွင္ … နာမည္က မဟာဆန္သလို … လူကလည္း … မဟာဆန္ပါတယ္ရွင္ … ကၽြန္မလား … အခုလာမယ့္ … ၂၀၁၁ မယ္ကမၻာၿပိဳင္ပြဲမွာ … ျမန္မာျပည္ကိုယ္စားျပဳ … ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ရထားတဲ့ … အလွယမင္းဆို … သိၿပီမွတ္လားဟင္ … ေရာ္ … ခက္ေတာ့တာပဲ … ကၽြန္မက လွလားဆိုေတာ့ … ဘယ္လိုေျပာရမလဲ … ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းေတြမွာေတာ့ … ကၽြန္မကို … ျမန္မာျပည္ရဲ့ အလွရတနာ တပါးလို႔ … ခ်ီးမြမ္းၾကပါတယ္ … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ … ကၽြန္မ မ်က္ႏွာက မဟာဆန္သူလို႔ေျပာရေလာက္ေအာင္ … နဖူးေလးက နည္းနည္းက်ယ္ပါတယ္ … လျပည့္ဝန္းပမာ … မ်က္ႏွာေလး ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ … မ်က္ခုံးေကာင္းပါတယ္ … ေဖေဖရဲ့ အေမြဆိုပါေတာ့ရွင္ … ကၽြန္မအသက္ ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္စပဲ ရွိပါေသးတယ္ … အရပ္က ၅ ေပ ၇ လက္မ … အင္း … ဟုတ္တယ္ … ျမန္မာျပည္စံခ်ိန္နဲ႔ဆို … ကၽြန္မ အရပ္က ရွည္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္ … ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစားကေတာ့ … ဟင့္ … ရင္ ၃၂၊ ခါး ၂၄၊ တင္ ၃၆ … ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ အေတာ္ေလး ဖြံ့ၿဖိဳးတယ္လို႔ ေျပာရမွာပဲရွင္ … ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ … မနက္တိုင္း ႏြားနို႔ေသာက္ရပါတယ္ … ကာယဆရာမ ခ်မွတ္ထားတဲ့ … နည္းစနစ္အတိုင္း … ေလ့က်င့္ရပါတယ္ … ဒီလိုမ်ိဳး ဖြံ့ၿဖိဳးတာ ႀကိဳက္လားေမးရင္ … သိပ္ေတာ့ မႀကိဳက္ဘူးလို႔ .. ေျဖပါရေစရွင္ … ကၽြန္မက … တီရွပ္ေတြ ဝတ္ခ်င္ပါတယ္ … ခက္တာက … ေရႊရင္မို႔မို႔က … ဖြံ့ၿဖိဳးလြန္းေတာ့လည္း … ကြယ္ဝွက္ရခက္ပါတယ္ … အေျပးေလ့က်င့္ရင္ သိပ္သိသာပါတယ္ … ဘရာစီယာကို … ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ဝတ္ေပမယ့္လည္း … လႈပ္ရမ္းခ်င္ေနပါတယ္ … အရမ္းတင္းတင္း ဝတ္ေတာ့လည္း … အသားေတြ ပြန္းကုန္ေတာ့ … နာတယ္ရွင့္ … အတြင္းသားေတြက ႏုတယ္မဟုတ္လားရွင္ … မနက္ေစာေစာ ကန္ေတာ္ႀကီးထဲမွာ … ေလ့က်င့္ခန႔္လုပ္ရင္ … ေတြ႕သမၽွ ကိုကို … ဦးဦးေတြက … ကၽြန္မရဲ့ ရင္ကို … ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ၾကေတာ့ … ခပ္စူးစူး အၾကည့္ခံရေတာ့ … ကၽြန္မ … အေနရခက္ပါတယ္ရွင့္ … ရင္ထဲမွာ ရွက္လည္းရွက္မိပါတယ္ ရွင္ … ကၽြန္မတင္ကေလ ၃၆ ဆိုေတာ့ … ဂ်င္းေဘာင္းဘီဘာေတြ ဝတ္ရင္ … သိပ္စိတ္ညစ္တာပဲရွင္ … အဆင္ႀကိဳက္ရင္ေတာင္ … ဆိုဒ္မရွိလို႔ … မဝယ္ရ … စကၤာပူကေန ဝယ္လာတဲ့ … ဂ်င္းေဘာင္းဘီေတြကလည္း … ဝတ္ခါနီးရင္ … ဝတ္ရတာ သိပ္ခက္တာပဲရွင္ … ကားတက္ေနတဲ့ တင္ေတြက … ေဘာင္းဘီဝတ္ရင္ … တစ္ေနေတာ့ေလ … သိပ္စိတ္ညစ္တာပါရွင္ … ေနာက္တစ္မ်ိဳး စိတ္ညစ္ရတာက … လမ္းသြားရင္ … တင္ေတြက လႈပ္တာပါပဲရွင္ … သာမန္မိန္းကေလးေတြေတာင္ … တင္လႈပ္ေသးတာပဲ … ကၽြန္မတို႔လို … မယ္ဆိုဒ္ ၃၆ တင္မ်ိဳးက … ပိုလႈပ္တာေပါ့ရွင့္ … ညာေျခေလး လွမ္းလိုက္ရင္ … ထမီေလးေအာက္က … ညာတင္ေလးက သိမ့္ကနဲ … ေအာက္ကိုနိမ့္သြားၿပီး … ဘယ္တင္ေလးက … သိမ့္ကနဲ … အေပၚကို တက္သြားတယ္ … ေဟာ … ညာေျခေလး ေျမႀကီးနဲ႔ထိသြားရင္ … ညာတင္ေလးက … ေအာက္ကေန သိမ့္ကနဲ … တက္လာျပန္ေရာ … ဘယ္တင္ေလးကေတာ့ ေျပာင္းျပန္ေပါ့ … ညာတက္ရင္ ဘယ္က်တယ္ … ညာက်ရင္ … ဘယ္တက္တယ္ … ကၽြန္မ လမ္းသြားလို႔ … ဒီလိုမ်ိဳး … တင္အလႈပ္ေလးကိုမွ … အရသာခံၿပီး … လိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ … ေနရခက္တာေပါ့ရွင္ … သတိထား ေလၽွာက္တဲ့ၾကားက … တင္ေတြက သိမ့္ကနဲ … ၿငိမ့္ကနဲ လႈပ္လႈပ္သြားလို႔ … ကိုကို ေမာင္ေမာင္ေတြ ခမ်ာ ရင္ထဲမွာ … က်လိက်လိ ျဖစ္ရွာၾကတယ္နဲ႔ တူပါရဲ့ … ကၽြန္မလည္း … ထိန္းေလၽွာက္တာပါပဲရွင္ … ကၽြန္မက ယင္ဖိုေတာင္ မသန္းဖူးေသးတဲ့ … အပ်ိဳစစ္စစ္ဆိုေတာ့ … အအိုေတြလိုေတာ့ … သိပ္မယမ္းခါဘူးေပါ့ … ခက္တာက … ကၽြန္မရဲ့ လမ္းေလၽွာက္ဟန္ပါပဲ … ျမန္ျမန္ေလၽွာက္ေလၽွာက္ … ေႏွးေႏွးေလၽွာက္ေလၽွာက္ … ေျခလွမ္းေတြက … မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းထဲ ေလၽွာက္တတ္ေအာင္ … က်င့္ထားမိေတာ့ … ေဖ်ာက္ရခက္ပါတယ္ရွင္ … ဒီလိုမ်ိဳး … မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းထဲေလၽွာက္ရင္ … ဘယ္လိုသတိထားထား … တင္ေတြက … ခါတာေပါ့ … ကၽြန္မသိတာေပါ့ရွင္ … အပ်ိဳေလးျဖစ္တဲ့အျပင္ … ေနာက္ပိုင္းလွေအာင္ … ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ထားေတာ့ … ကၽြန္မရဲ့ ေနာက္ပိုင္းအလွက … ရင္ပူမယ္ဆိုလည္း … ပူစရာပါပဲရွင္ … ခါးေလးက … ၂၄ ဆိုေတာ့ … ခါးေနရာေလးက သိမ္သြားၿပီး … ေအာက္ပိုင္းကို ဖြံ့သြားေတာ့ … ကိုကိုေတြ သေရယိုတယ္ဆိုတာ … လက္ခံပါတယ္ … တစ္ခါတစ္ေလ … ညစ္တီးညစ္ပတ္ ေျပာတတ္တဲ့ ခ်ာတိတ္ေတြ … ေဘးက ျဖတ္သြားမိရင္ … ခါးကိုင္ၿပီး … ဒီအိုးႀကီးကို ႀကိတ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ တဲ့ရွင္ … ရွက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … နားရွက္စရာ ဒီလိုစကားေတြ ၾကားရင္ … ကၽြန္မရင္မွာ … တစ္မ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္သြားေလ့ရွိပါတယ္ … ရွက္တာလား … ေၾကာက္မိတာလား … မခြဲတတ္ေပမယ့္ … ေသခ်ာတာေတာ့ … သူတို႔ေျပာသလို … မေနရဲတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ … အံမယ္ေလး … ေတြးမိရင္ေတာင္ … ၾကက္သီးေလးေတြ ထလာပါတယ္ …

သူမ်ားေတြ ေျပာေျပာေနတဲ့ အခ်စ္ကို … ကၽြန္မလည္း ၾကဳံခ်င္တာေပါ့ရွင္ … ေသြးနဲ႔ သားနဲ႔ အရြယ္ေရာက္တဲ့ မိန္းမပ်ိဳဆိုေတာ့ … လိုခ်င္တာေပါ့ရွင္ … ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မေမၽွာ္လင့္္ထားတဲ့ ခ်စ္သူမ်ိဳးက … ကၽြန္မထက္ အရပ္ရွည္ရမယ္ … ဒါမွ … လမ္းသြားရင္ … သူ႔ပုခုံးကို ကၽြန္မ မွီလို႔ရမွာေပါ့ရွင့္ … ႐ုပ္မေခ်ာရဘူး … ဒါေပမယ့္ ေယာက်္ားပီသတဲ့ … ႐ုပ္အဂၤါမ်ိဳးရွိရမယ္ … ကၽြန္မက သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ မွီၿပီး … လက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႔လည္း … ထုၿပီး … ပူဆာခ်င္တယ္ရွင့္ … ဒီေတာ့ … ကိုယ္ကာယဗလ … ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း လူမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ရပါလိမ့္မယ္ … အသက္အရြယ္ အမ်ားဆုံး ငါးႏွစ္ေလာက္ပဲ ကြာတာေကာင္းပါတယ္ … ဒါမွ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ … အေတြးအေခၚမၽွမွာေပါ့ … ဟင္း … ရီးစားက ဘယ္နားမွန္းမသိဘူး … ဂ်ီးမ်ားတာက ကၽြန္မပါပဲရွင္ … ဘာပဲျဖစ္္ျဖစ္ …ကၽြန္မရဲ့ ခံယူခ်က္တစ္ခု … ႐ုပ္လွတာတဲ့ … က်န္းမာသန္စြမ္းတာကို … ပိုႏွစ္သက္တယ္ … ႐ုပ္ေလးေတာ့ ေခ်ာပါရဲ့ … ပိန္ပိန္ေညႇာင္ေညႇာင္ … က်န္းမာေရးက တေရွာင္ေရွာင္ဆို … ဘယ္ေကာင္းမလဲရွင္ … က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တစ္ပါးတဲ့ … ကၽြန္မဆို … မနက္တိုင္း … အေျပးေလ့က်င့္ပါတယ္ … မနက္ေစာေစာ ေလေကာင္းေလသန႔္ရႈရင္း … နာရီဝက္ေလာက္ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ရင္ … ခႏၶာကိုယ္ထဲကေန … စီရိုတိုနင္၊ ဒိုပါမိုင္း၊ ဖိနိုင္းအိသိုင္လာမိုင္ စတဲ့ ဓါတု ပစၥည္းေတြ ထုတ္ေပးတယ္တဲ့ … အဲဒီပစၥည္းေတြက … ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈကို လႈံ႔ေဆာ္ေပးတယ္တဲ့ …စိတ္ဖိစီးမႈဒဏ္ကေန ေလ်ာ့ေစတယ္ေလ … အေျပးေလ့က်င့္ေတာ့ … အေမာခံနိုင္တာေပါ့ရွင္ … မနက္ေစာေစာ ထေျပးရင္ … ေနာက္က ေကာင္ေလးတစ္ခ်ိဳ႕ လိုက္လာတတ္ပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ သိလား … လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ရင္ … သူတို႔ လၽွာထြက္ေနၿပီ … အေမာမခံနိုင္ေတာ့ … ျပတ္က်န္ခဲ့တာေပါ့ …

အေျပးေလ့က်င့္ၿပီးလို႔ အိမ္ေရာက္ရင္ … ေဒၚေလးေမ စီစဥ္ထားတဲ့ … မနက္စာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စားပါတယ္ … ၾကက္ဥေၾကာ္၊ ေပါင္မုန႔္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးရယ္၊ မုံလာပန္း အစိမ္းရယ္ ကို သံလြင္ဆီနဲ႔ ေရာေက်ာ္ထားတဲ့ … အသီးအရြက္တစ္ပန္းကန္၊ နို႔တစ္ခြက္ ပုံမွန္စားရပါတယ္ … ဒါမွ အသားအေရ လွမွာေပါ့ … မုန႔္စားၿပီးလို႔ ေခၽြးတိတ္သြားရင္ … ကၽြန္မရဲ့ ေရႊရင္ၿဖိဳးၿဖိဳးေလးအတြက္ … ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ရပါတယ္ … အခင္းေပၚမွာ အိိပ္၊ ပခုံးေဘးကို လက္ေတြဆန႔္တန္းထားၿပီး လက္ထဲမွာ ၀ိတ္တုံးကိုင္၊ အေပၚကို ေျမႇာက္၊ တံေတာင္ဆစ္ကို ေကြးၿပီး ျပန္ခ်၊ ျပန္ဆန႔္ထုတ္ … ဒီလိုမ်ိဳး ၁၅ ႀကိမ္ေလာက္ ႏွစ္ခါ … လုပ္ရပါတယ္ … ဒါၿပီးရင္ … ကၽြန္မ ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္ … ေခၽြးေတြေၾကာင့္ ကပ္ေစးေစးျဖစ္ေနတယ္မဟုတ္လား …

ေရခ်ိဳးခန္းထဲ … ဝင္ခါနီး … ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ေရွ႕မွာ … အက်ႌေတြ၊ ေဘာင္းဘီေတြ အကုန္ခၽြတ္ၿပီး … ေရႊရင္ကို ေပႀကိဳးေလးနဲ႔ တိုင္းၾကည့္္ပါတယ္ … အျမဲ မဟုတ္ေပမယ့္ … တစ္လတစ္ခါေလလာက္ေတာ့ … တိုင္းၾကည့္္ေလ့ရွိပါတယ္ … ဒီေန႔ေတာ့ … ဒင္းေလးကို တိုင္းရအုံးမယ္ … ဂ်ိဳင္းေအာက္ကေန … ေပႀကိဳးေလးကို လၽွိုၿပီး … ေရႊရင္ကို တင္းတင္းတိုင္းလိုက္ေတာ့ ၃၂ လက္မ … အိုေက … ကၽြန္မက အပ်ိဳဆိုေတာ့ … ကၽြန္မရဲ့ ရင္သားထိပ္ဖ်ားေလးက … နို႔အလည္ဝိုင္း Areola ဟာ ႏွင္းဆီေသြးေရာင္ရွိပါတယ္ … နို႔သီးဖ်ားေလး Nipple ကေတာ့ … ပန္းေရာင္ေလးပါ … တကယ္လို႔ ကၽြန္မမွာ ကေလးရွိလို႔ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနရရင္ … ႏွင္းဆီေသြးေရာင္ေလးဟာ … ညိဳမဲမဲေလးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္တဲ့ … ေဒၚေလးေမ ေျပာျပဖူးတာပါ … ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ … စစ္တမ္းမေကာက္ဖူးပါဘူး … မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ အေပၚႏႈတ္ခမ္းအေရာင္နဲ႔ … နို႔သီးဖ်ားအေရာင္ဟာ တူေလ့ရွိတယ္တဲ့ … ဟိ ဟိ … ထားပါေတာ့ေလ … အပ်ိဳေလးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မမွာ … ရွိတဲ့ … နို႔သီးထိပ္ေလးကေတာ့ … အျမဲလိုလို မာေနတာပါပဲ … တစ္ခါတစ္ေလမ်ား … ကိုကိုေမာင္ေမာင္ေတြက … ကၽြန္မရဲ့ ေရႊရင္ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ေနရင္ … ဘရာစီယာေအာက္က … နို႔သီးဖ်ားေလးက … ပိုၿပီး ေထာင္လာပါတယ္ … အို … အဲဒါ ဘာျဖစ္တာလဲဆိုတာ … ေသခ်ာေတာ့ မသိေသးပါဘူး … ကၽြန္မရဲ့ ေရႊရင္ကို … အားရေအာင္ … ကေလးနို႔စို႔သလိုစို႔ၿပီး … ဆြြဲဆုပ္ေခ်ပစ္ခ်င္တဲ့ … အၾကည့္္မ်ိဳးဆို … ကၽြန္မရင္ေတြ တုန္ရပါတယ္ … ခံစားခ်က္က တစ္မ်ိဳးပဲရွင့္္ … ရွက္တာထက္ … ေက်နပ္တာမ်ိဳးဆို ပိုမွန္လိမ့္မယ္ …

ေရႊရင္ႏွစ္မႊာရဲ့ေအာက္က … ဗိုက္သားေလးက ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရင္ … တိုင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၂၄ လက္မ … ဒီအတိုင္းပါပဲ … ေအာက္မွာေတာ့ေလ … ဆင္ႏွာေမာင္းသ႑ာန္ … ေပါင္တံေလးႏွစ္ေခ်ာင္း … ကၽြန္မေပါင္တံေလးက … သိိပ္လွတာရွင့္ … တုတ္တုတ္ခဲခဲႀကီးလည္း မဟုတ္ပါဘူး … ေဖာင္းေဖာင္းေလးနဲ႔ … က်စ္က်စ္ေလးေပါ့ …ေအရိုးဗစ္ကစားထားတဲ့ အက်ိဳးက … အဆီပိုမရွိဘူးေပါ့ရွင္ … ေပါင္တံေလး ႏွစ္ခုၾကားမွာ … ကၽြန္မရဲ့ … ကၽြန္မရဲ့ … ဟင့္ … ရတနာေရႊၾကဳပ္ေလးေပါ့ … သူေလးေပၚက … အေမႊးေလးက … ပါးပါးေလး … နည္းနည္းေလးပါရွင္ … ကၽြန္မက အေမႊးအမၽွင္နည္းတယ္ရွင့္ … ဆံပင္သာသန္တာ … ေအာက္က အေမႊးေလးက … ပါးပါးေလး … ႏုေတာ့ ႏုတယ္ရွင့္ … အေမႊးပါးပါးေလးက … ရတနာေရႊၾကဳပ္ကို … လုံျခဳံေအာင္ မဖုံးထားနိုင္ဘူးေပါ့ရွင္ … အေမႊးေလးေအာက္မွာ … ေဖာင္းကားၿပီး ႂကြတက္ေနတဲ့ … ရတနာေရႊၾကဳပ္က … ေရကူးအက်ႌဝတ္ရင္ … ေပါင္ၾကားမွာ … မို႔ေမာက္လြန္းပါတယ္ရွင္ … ေပါင္ေလးနည္းနည္းကားလို႔ … အေပၚႏႈတ္ခမ္းသား လုံးလုံးေလး ႏွစ္ခုကို … နဲနဲျဖဲၾကည့္ရင္ … အတြင္းပိုင္းက … ပန္းေရာင္အသားႏုေလးေတြကို ျမင္ရတယ္ရွင့္ … ဟင့္ … အဲဒီေနရာေလးေတြကေလ … လက္ကေလးနဲ႔ … ထိလိုက္ရင္ … ရင္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးပါပဲရွင့္ … တစ္ခါတစ္ေလမ်ား … ဟင့္ကနဲ ပါးစပ္က ျမည္သြားၿပီး … တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္သြားတတ္ပါတယ္ … ကၽြန္မရဲ့ ရတနာဖူးေလးက … ေျပာင္းဖူးေစ့ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္ … ပန္းဖူးေရာင္ေလးနဲ႔ … ခ်စ္ဖို႔ တအားေကာင္းတာရွင့္ … ဟိုေန႔က … ကၽြန္မစိတ္ထဲ … ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း … ပြတ္ၾကည့္ခ်င္လာတာနဲ႔ … ရတနာဖူးေလးကို … ပြတ္လိုက္မိတာ … အိုရွင္ … လူတစ္ကိုယ္လုံး … ဘာျဖစ္သြားတယ္မသိပါဘူး … ေလထဲကို ေျမာက္သြားသလိုလို … ေလဟုန္ကိုပဲ စီးေနသလိုလို … ခံစားခ်က္က … အရမ္းေကာင္းတယ္ရွင့္ … စိတ္ထဲကလည္း … ထပ္ထပ္ၿပီး … ပြတ္ခ်င္ေနတာပါပဲ … စိတ္ကို အတင္းထိန္းၿပီး … လက္ကို ခြာလိုက္ေတာ့ … ရင္ထဲမွာ … လွပ္လွပ္ လွပ္လွပ္နဲ႔ … တုန္ေနတယ္ရွင့္ … ဘာျဖစ္လို႔ျဖစ္ရသလဲဆိုတာကို … စာအုပ္ေတြဖတ္ရင္း … မေန႔ကေတာ့ သိလာခဲ့ပါတယ္ … မိန္းကေလးရဲ့ ရတနာဖူးေလးကို … ပြတ္ေပးရင္ … ခံစားခ်က္က အရမ္းေကာင္းတယ္တဲ့ … လူကို ထြန႔္ထြန႔္လူးေအာင္ … ျဖစ္ၿပီးရင္ … ကာမဆႏၵရဲ့ အထြဋ္အထိပ္ကို … ေရာက္သြားပါတယ္တဲ့ … ရင္ေတြတုန္လိုက္တာရွင္ … စမ္းၾကည့္ခ်င္လိုက္တာ … ရင္ထဲမွာ … ေရငတ္သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ … တစ္ေယာက္ေယာက္က … ရတနာဖူးေလးကို ပြတ္လိုက္ဖို႔ … အတင္းအမိန႔္ေပးေနသလိုပါပဲ … လုပ္ၾကည့္လိုက္အုံးမယ္ေလ …

“ဟာာာာာာာာာ … ဟင့္ …”

အို … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ရတနာဖူးေလးကို လက္ဖ်ားေလးနဲ႔ … ထိတယ္ဆို႐ုံေလးထိရေသးတယ္ … ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက … ဘာလို႔ ၿငီးရတာလဲဟင္ … ပန္းဖူးေလးကို ပြတ္မိတာနဲ႔ … တစ္ကိုယ္လုံး …ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတာပဲ … အို … ခက္ေတာ့တာပဲ … ဒီအတိုင္းမတ္တပ္ရပ္ၿပီး … လုပ္ရင္ … မေကာင္းပါဘူး … ေမြ႕ယာေပၚမွာ … လွဲခ်လိုက္ၿပီး … ကၽြန္မ ေပါင္ေလး ႏွစ္ဖက္ကို ကားပစ္လိုက္တယ္ … နည္းနည္းေလး … စိုးရိမ္စိတ္ရွိတာမို႔ … ဘယ္လက္ကေလးက … ေမြ႕ယာကို ကိုင္ထားရင္း … ညာလက္ကေလးက … ရတနာေရႊၾကဳပ္ကို ေက်ာ္ၿပီး … ရတနာဖူးေလးကို … ထပ္ပြတ္ပစ္လိုက္သည္ …

“အို … ဟင့္ …”

ရတနာဖူးေလးက … မာေတာင္ၿပီး … ေထာင္မတ္ေနတာပဲ … မခံခ်င္ရွာဘူးေပါ့ … လက္ကလည္း … စမိရင္ … မလႊတ္ခ်င္ … စိတ္ထဲမွာ တရြရြလည္း ျဖစ္တယ္ရွင့္ … သုံးေလးခါေလာက္ပြတ္လိုက္ေတာ့ … ခါးေလးက ခြက္သြားၿပီး … ရင္ေလးက … ေမာက္လာသည္ … အို ရွင္ … ေကာင္းလိုက္တာ … ေကာင္းလိုက္တာ … ခါးေလးက ခြက္သြားေတာ့ … ရတနာေရႊၾကဳပ္ေလးက … ေအာက္ကို ငုံ႔ခ်င္ေနသည္ … ပန္းဖူးေလးက လက္မခံ … တင္ပါးေတြကို ခပ္တင္းတင္း … ေကာ့ေပးလိုက္ၿပီး … ေပါင္ေလးကလည္း … ပိုကားလာသည္ … အို … ထိတယ္ … ထိတယ္ … ရတနာေရႊၾကဳပ္ၾကားေလးထဲက … အရည္ေလးတစ္မ်ိဳး စိမ့္ထြက္လာသည္ … ရတနာဖူးေလးကို … ပြတ္ရတာ … ပိုေခ်ာလာသည္ … အားမရ … ကိုင္ရခက္လိုက္တာရွင္ … လက္ထဲမွာ ေခ်ာ္ေခ်ာ္သြားေတာ့ … အတင္းဖိထားလိုက္တယ္ေလ … အို … အို … အို …

ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးက … ေကာင္းလြန္းလို႔ ၿငီးလိုက္မိသည္ … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ေကာင္းလိုက္တာ … မေနနိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းလိုက္တာ … ဘယ္လက္က … ေယာင္ယမ္းၿပီး … ေကာ့တက္ေနတဲ့ ရင္သားကို … ဆုပ္ေခ်ေနသည္ … ပိိုဆိုးတာေပါ့ရွင္ … ကၽြန္မ အထိအေတြ႕မွာ … သာယာေနမိပါတယ္ … ရင္သားေလးကို … အကိုင္ခံရတာ တစ္မ်ိဳး … ေအာက္က … ရတနာဖူးေလးကို … ပြတ္ေနတာက တစ္မ်ိဳး … အို … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ရင္ထဲက … ကာမဆႏၵကေတာ့ … မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေနပါတယ္ … စိတ္ထဲမွာ အားမရေတာ့ဘူးရွင္ … ပန္းဖူးေလး လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ပြတ္တာ … မခံေတာ့ပဲ … မေနနိုင္ေတာ့လို႔ … အတင္းပဲ … ရတနာေရႊၾကဳပ္က ေကာ့ေကာ့ၿပီး … အပြတ္ခံေနတယ္ …

“ဟင့္ … ဟင့္ …”
“ဟာ … ဟာ … ဟာ …”

ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … လႈပ္ရွားမႈေတြက သြက္လာေတာ့ … ခံစားခ်က္က ပိုျပင္းထန္လာတယ္ … ေအာ္ဒါေၾကာင့္လည္း … သူမ်ားေတြ ရီးစားထားၾကတာကိုး … ကိုယ့္ဘာသာလုပ္ရင္ေတာင္ … ဒီေလာက္ေကာင္းရင္ …အို … စိတ္ထဲမွာေလ … တစ္ေယာက္ေယာက္ကို … တမ္းတေနသလိုပဲ … တမ္းတစရာ ခ်စ္သူမရွိေတာ့ ခက္တာပဲရွင္ …

“ဟင့္ … ဟင့္ …”
“အို … ရွီး …”

လက္ဖ်ားေလးက … ရတနာဖူးေလးကို ပြတ္သပ္ေနရင္း … ေအာက္က … ရတနာေရႊၾကဳပ္ေလးထဲကို … နည္းနည္းဝင္သြားသည္ … ဆစ္ကနဲ စိတ္ထဲက သိလိုက္ေပမယ့္ … မရေတာ့ … ပန္းေရာင္လၽွိုေျမႇာင္ေလးထဲကို … လက္ဖ်ားေလးနဲ႔ … သြင္းလိုက္မိတယ္ ဆို႐ုံပဲ … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ဟြန႔္ … ေဖာင္းအိေနတဲ့ … ရတနာေရႊၾကဳပ္ေလးရဲ့ … ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုက … မနာလိုဘူး ထင္ပါရဲ့ … အထဲဝင္လာတဲ့ လက္ဖ်ားေလးကို … အတင္း ဖမ္းဆုပ္ပစ္ခ်င္ေနတာပဲ … အို … မရပါဘူးရွင္ … ပန္းေရာင္လၽွိုေျမႇာင္ေလးထဲက … အတြင္းသားေတြက … ရြစိတက္ေနေတာ့ … လက္ဖ်ားေလး ဝင္လာတာကို ဝမ္းသာေနရွာတယ္ … ဟင့္ … စိတ္က ဟိုဟိုဒီဒီနဲ႔ … မနက္က အေျပးေလ့က်င့္တုန္း … ေတြ႕တဲ့ ေကာင္ေလးကို … မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာသည္ … ဟင့္ … သူေပါ့ … မနက္တိုင္း … ကၽြန္မ ေျပးရင္ … လမ္းတစ္ဝက္ကေန ေစာင့္ေနတယ္ … ကၽြန္မေနာက္ကေန … ေလးငါးေပ အကြာက ေျပးတယ္ … ကၽြန္မသိတာေပါ့ရွင္ … ကၽြန္မရဲ့ … စြံ့ကားေနတဲ့ … ေနာက္ပိုင္းကို ၾကည့္ၿပီး … သူ ဘယ္လိုခံစားရမယ္ဆိုတာ … သိခ်င္လိုက္တာ … အားကစားေဘာင္းဘီေအာက္က … တင္သားႏွစ္လုံးက … လုံးက်စ္ေနေတာ့ … သူ႔စိတ္ထဲ … က်လိက်လိ ျဖစ္ေနမလားဟင္ … ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္ … အို … စိတ္ကူးထဲမွာ … သူ အနားေရာက္လာၿပီး … ကၽြန္မကို … အတင္းဖက္တယ္ရွင္ … အို … လက္ေတြကလည္း ရဲလိုက္တာ … ကၽြန္မ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို … အတင္းနမ္းတယ္ … အို … သူ႔လက္ညႇိုးေလးက … ကၽြန္မရဲ့ … ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲကို … ထည့္တယ္ … စိတ္ကူးအတိုင္း … ကၽြန္မ ဘယ္လက္က … ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲကို ထည့္လိုက္တယ္ … အို … ကၽြန္မေလ … ဝင္လာတဲ့ လက္ကေလးကို … စုပ္လိုက္မိတယ္ … လၽွာေလးနဲ႔ ပြတ္ေပးလိုက္ေသးတယ္ … အို … ခက္ေတာ့တာပဲ … သူက စိတ္ျမန္တယ္ရွင့္ … ကၽြန္မရဲ့ ေရႊရင္မို႔မို႔ကို … အုပ္ကိုင္ၿပီး … ဆုပ္နယ္ေတာ့တယ္ … အို … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … မာက်စ္ေနတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာက … သူ႔ေၾကာင့္္ ေၾကမြသြားမွာလားဟင္ …

“အို … ရွီး … ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ … ေမာင္ရယ္”

ဟင့္ … ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက … ပလီပလာနဲ႔ ငိုၿငီးလိုက္သည္ … မရွိေသးတဲ့ … စိတ္ကူးယဥ္ ခ်စ္သူကို … ညဳလိုက္မိပါတယ္ … အို … ဟင့္ … ဟင့္ … သူက … ေရႊရင္ကို အုပ္ကိုင္ၿပီး … လက္ညႇိုးေလးနဲ႔ … ကၽြန္မရဲ့ … ပန္းႏုေရာင္ … နို႔သီးဖ်ားေလးကို … ဖိၿပီး … ေခ်ပစ္လိုက္တယ္ …

“ဟာ … ဟင့္္ … အို … ေမာင္ရယ္”
“အို … ဟင့္ … ေျဖးေျဖး …”

ဟင့္ … ကၽြန္မကို … ႐ူးတယ္လို႔ပဲ ဆိုဆို … ကိုယ့္္ဟာကိုယ္ ပြတ္ၿပီး … ေအာ္ခ်င္ရာေလၽွာက္ေအာ္ေနေတာ့ … ခက္ပါတယ္ရွင္ … စိတ္က မထိန္းနိုင္ေတာ့ … ေရႊရင္ကို … ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ၿပီး … ေခ်လိုက္မိတယ္ … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ေကာင္းလိုက္တာ … လူကို ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတာပါပဲ … ပန္းႏုေရာင္နို႔သီးဖ်ားေလးက … ရမက္ေၾကာင့္ ေထာင္မတ္ေနေတာ့ … ပြတ္ရတာ ပိုအဆင္ေျပသည္ … လက္ညႇိုးေလးနဲ႔ လက္မ … ပြတ္ေခ်လိုက္ေတာ့ … ေရႊရင္က … ေကာ့ေကာ့တက္လာသည္ … ကၽြန္မသိပါတယ္ … ကၽြန္မရဲ့ … ရတနာေရႊၾကဳပ္ေလးထဲက … ခ်စ္ရည္ၾကည္ေတြ … ရႊဲရႊဲစိုေနၿပီဆိုတာ … ရတနာဖူးေလးကို … လက္ေလးနဲ႔ ပြတ္လိုက္တိုင္း … ေအာက္က ဖင္ႀကီးက မေနနိုင္ေတာ့ဘူးရွင္ … ေရႊၾကဳပ္ေလးထဲက ရြစိတက္ေအာင္ … ယားေနတာမို႔ … ေျပလိုေျပညား … ဖင္ႀကီးကို … ေဝ့ဝိုက္ၿပီး … ေကာ့တင္ေပးလိုက္မိပါတယ္ရွင္ …

ကၽြန္မရဲ့ ဆီးခုံမို႔မို႔ေလးက … ေဖာင္းကားၿပီး … ရဲရဲနီေနတာပါပဲ … ရမက္ေၾကာင့္ … ကၽြန္မရဲ့ မ်က္ႏွာေလးကလည္း နီရဲေနတာပါပဲရွင္ … ပန္းဖူးေလးကို ေဆာ့ကစားရင္း … ေရႊရင္က … တသိမ့္္သိမ့္ ျဖစ္လို႔လာပါတယ္ …

“ေမာင္ရယ္ … ဟင့္ … အ … အ”

ကၽြန္မ … စိတ္မထိန္းနိုင္လို႔ … ပန္းေရာင္လၽွိုေျမႇာင္ေလးထဲ … လက္ေလးသြင္းလိုက္မိပါတယ္ရွင္ … ရင္ထဲမွာ … ဒိန္းတလိန္းနတ္ဖမ္းၿပီး … ငိုခ်င္သလိုလို … ရီခ်င္သလိုလို နဲ႔ … ခံစားခ်က္ကေတာ့ … ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ … ပန္းႏွစ္မႊာက … အတင္းဆုပ္ထားေတာ့ … အဝင္ရ အထြက္ရ ခက္လိုက္တာရွင္ … ဒါေပမယ့္ … အားေလးစိုက္ၿပီး … ထိုးထည့္လိုက္တယ္ … အရမ္းေတာ့ မထည့္ရဲဘူးရွင္ … အတြင္းသားေလးေတြက ႏုတယ္မွတ္လား … မေတာ္လို႔ … လက္သည္းနဲ႔ … ျခစ္မိၿပီး … အနာျဖစ္သြားရင္ … ခက္ရခ်ည္ရဲ့ … ဟင့္ … လက္ေလးအထဲနည္းနည္းဝင္သြားရင္ … ေရႊၾကဳပ္ေလးက … ေလးငါးခါ … ဆက္တိုက္ ညႇစ္လိုက္တာ … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ဟင့္ … ကၽြန္မတို႔ လက္ကေလးနဲ႔ေတာင္ … ဒီေလာက္ေကာင္းေနရင္ … ဟိုေမာင္ေလးရဲ့ … ဟာနဲ႔ဆို … အို … ရွက္လိုက္တာရွင္ … သူ႔ဟာေလးနဲ႔ … ကၽြန္မ … ေရႊၾကဳပ္ေလးထဲ … အထည့္ခံလိုက္ရင္ … အို … ကၽြန္မ ခံနိုင္ပါမလားရွင္ … ေတြးေနတုန္းပဲရွိေသး … တစ္ကိုယ္လုံးက အေၾကာေတြ တင္းလာၿပီး … ႏႈတ္ခမ္းက တဇတ္ဇတ္တုန္လာပါတယ္ … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … ကိုက္ထားေပမယ့္္ မရပါဘူး … တစ္ကိုယ္လုံးက … အားေတြက … ေရႊၾကဳပ္ေလးထဲမွာ စုၿပီး … အထဲဝင္ေနတဲ့ လက္ေလးကို … အတင္းဆုံး ဖမ္းဆုပ္ပစ္လိုက္ပါတယ္ … ဟင့္ … ဟင့္ … အို … ေကာင္းလိုက္တာ … ေကာင္းလိုက္တာ … ဟင့္ … အေတြးေလးေတြထဲမွာ … ဟိုးအျမင့္ႀကီးေန ျပဳတ္က်သလို … ရင္ထဲမွာ ေအးကနဲ … သိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး … ေရႊၾကဳပ္ေလးထဲမွာ … တဇတ္ဇတ္နဲ႔ … ညႇစ္ရင္း … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြကို … ႁပြတ္ကနဲ … ေထြးထုတ္ပစ္လိုက္မိပါတယ္ရွင္ …

ကာမအရသာေၾကာင့္ … ကၽြန္မ ရင္ေတြ ဖုတ္လိုက္ ဖုတ္လိုက္ နဲ႔ … မိန္းေမာေနၿပီး … ေသာင္္ျပင္မွာ လွိုင္းေလးပုတ္သလိုလို … တၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ … ေလာကရဲ့အရသာသစ္ကို … ခံစားေနပါတယ္ … လူဆိုတာ ခက္သားလားရွင္ … မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အရြယ္ေရာက္လာရင္ … အိေျႏၵရွိရွိ ေနရ … ေျပာရ … ဆိုေတာ့ … စိတ္ေတြက ထိန္းခ်ဳပ္ထားရပါတယ္ … ဘယ္သူမွမရွိတဲ့ အခန္းထဲမွာ … လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနေတာ့ … ဒီစိတ္မ်ိဳး ျဖစ္မိတာ မဆန္းပါဘူးရွင္ … အလိုဆႏၵေတြ … ထႂကြေသာင္းက်န္းရင္ … အိေျႏၵရွိရွိ မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူးရွင္ … ဆႏၵရဲ့ ေသြးေဆာင္ရာကို … လိုက္ပါသြားရင္း … မျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္ကုန္တတ္ပါတယ္ … ဒါ့ေၾကာင့္လည္း … ေဒၚေလးေမက … ကၽြန္မကို … ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ အေနနီးနီး မေနဖို႔ … ဆုံးမဖူးပါတယ္ … ဟင္း … ခက္ပါတယ္ရွင္ … ကာမအရသာဆိုတာက … မၾကဳံဘူးခင္ကေတာ့ … ေၾကာက္မိတာေပါ့ … အခုေတာ့ … အရသာသိသြားေတာ့ … ခံစားခ်င္တယ္ေလ … ထပ္ထပ္ၿပီးလည္း ျမည္းၾကည့္ခ်င္ပါတယ္ရွင္ … ကၽြန္မ … ေမြ႕ယာေပၚမွာ … လူးလြန႔္ေနတုန္း … တံခါးေခါက္သံၾကားေတာ့ … ဝုန္းကနဲ ထရပ္လိုက္မိပါတယ္ … နည္းနည္းေတာ့ လန႔္သြားရွင့္ … ကၽြန္မကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္မရွိပဲ … မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း … ကိုယ္ဗလာနဲ႔ … ေမြ႕ယာေပၚမွာ … တစ္ေယာက္တည္း … ေသာင္းက်န္းလို႔ … ခ်စ္ရည္ၾကည္ေလးေတြကလည္း … ေမြ႕ယာေပၚမွာ … အိုင္ထြန္းေနပါတယ္ … ဟယ္ … ဒုကၡပါပဲ … အန္တီေမမ်ား ေတြ႕သြားရင္ … အဆူခံရေတာ့မယ္ … အိမ္မွာက … အန္တီေမနဲ႔ ကၽြန္မနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းေနေတာ့ … တံခါးေခါက္တာ … အန္တီေမပဲ … ေသခ်ာတယ္ …

“သမီးေရ … တံခါးဖြင့္ပါအုံး”
“ဟုတ္ … ေဒၚေလးေမ … လာၿပီ … လာၿပီ …”

ကၽြန္မ … ထမီကို ျမန္ျမန္ စြတ္ၿပီး … ရင္လ်ားလိုက္ပါတယ္ … ဝတ္ရည္ေတြ … ေပပြေနတဲ့ ေမြ႕ယာကို … ေစာင္ေလးနဲ႔ ဖုံးထားၿပီး … တံခါး အျမန္ဖြင့္လိုက္ပါတယ္ …

“သမီးေနမေကာင္းဘူးလားဟင္ … မ်က္ႏွာေလးေတြက နီလို႔”
“ေကာင္းပါတယ္ … ေဒၚေလးေမရဲ့ … ေခၽြးထြက္္တာမ်ားလို႔ … ထင္ပါတယ္”
“အခန္းထဲမွာလည္း … ဘာနံ့လဲဟင္”

ေဒၚေလးေမ … ရႈံ႔ခ်ည္ပြခ်ည္ … လုပ္ၿပီး … ကၽြန္မကို … စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္ … ေဒၚေလးေမရဲ့ မသကၤာတဲ့ မ်က္လုံးအၾကည့္္ေၾကာင့္ … ကၽြန္မ ရင္ေတြ နည္းနည္းေတာ့ တုန္သြားပါတယ္ … ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ … ပလူးပလဲေနတာမ်ား … လူမိသြားရင္ … ရွက္လို႔ ေသမွာပဲ …

“ဘာနံ့မွ မရွိပါဘူး … ေဒၚေလးေမရဲ့”
“သမီး … ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲဟင္”
“ေရခ်ိဳးမလို႔လုပ္ေနတာရွင့္္”
“မဟုတ္ေသးဘူး ထင္တယ္ေနာ္”

ေဒၚေလးေမ အေျပာေၾကာင့္ … ကၽြန္မမ်က္ႏွာ ကြပ္ကနဲ ပ်က္သြားပါတယ္ … ခ်က္ျခင္း … မ်က္ႏွာကို ျပန္ျပင္လိုက္ေပမယ့္ … ေဒၚေလးေမ ရိပ္မိသြားပါတယ္ … ေဒၚေလးေမ … ေမြ႕ယာေပၚက … ေစာင္္ကို … ဆြဲြလွန္ပစ္လိုက္သည္ …

“အို”

ကၽြန္မ … မ်က္ႏွာေတြ ဘယ္နားထားရမွန္းမသိေအာင္ … ထူပူသြားတာပါပဲရွင္ … ပလူးပလဲေနမိတာ … လူမိသြားေတ့ … ရွက္လိုက္တာရွင္ … ရွက္လိုက္တာ … ကၽြန္မရဲ့ ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြကို … လက္ညႇိုးထိုးျပေနတဲ့ … ေဒၚေလးေမကို … အရမ္းေၾကာက္မိသြားပါတယ္ရွင္ …

“ဒါေတြက … ဘာေတြလဲ”

ေဒၚေလးေမ … ေလသံမာမာနဲ႔ ေမးလိုက္တာနဲ႔ … ကၽြန္မ … ကၽြန္မေလ … ရွက္လြန္းလို႔ … မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးနဲ႔ အုပ္ၿပီး … ငိုခ်လိုက္မိပါတယ္ … ကၽြန္မမွာ … ေျဖဖို႔ အားမရွိေတာ့ပါဘူး … ရွက္လြန္းလို႔ … မ်က္ရည္ေတြက … ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာပါတယ္ … ဒူးကလည္း မခိုင္ေတာ့ … ခုတင္ေဘးမွာ … ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး … ဒူးႏွစ္လုံးၾကားမွာ … မ်က္ႏွာဝွက္ၿပီး … ဟီးကနဲ ငိုခ်လိုက္ပါတယ္ရွင္ …

“အို … ကေလးရယ္ … မငိုရဘူးေလ … ေဒၚေလးေမက … သမီးကို ဆူပူခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး … တိတ္ … တိတ္ … မငိုရဘူးေနာ္ … ဒါ အရြယ္ေရာက္တဲ့ သူတိုင္း … ၾကဳံရေလ့ရွိတဲ့ လူ႔သဘာဝပဲ … “

ကၽြန္မ … ခုတင္ေဘးမွာ … ဒူးေလးေထာင္ၿပီး … တသိမ့္သိမ့္ငိုေနမိပါတယ္ … နည္းနည္းေတာ့ … အံ့ၾသသြားပါတယ္ …

ကၽြန္မရဲ့ ဆီးခုံမို႔မို႔ေလးကို … အုပ္ကိုင္ၿပီး …

“ဒီဆီးခုံမို႔မို႔ေလးကို Mons Vernoris လို႔ေခၚတယ္ … သမီး”
“ဟင့္ … ေဒၚေလးေမကလည္း …”

ေဒၚေလးေမ … ကၽြန္မရဲ့ ဆီးခုံ မိုမို႔ေလးကို … အုပ္ကိုင္လိုက္တာနဲ႔ … စိတ္ထဲမွာ … မရိုးမရြျဖစ္သြားပါတယ္ … ေဒၚေလးေမ ကၽြန္မရဲ့ … ရတာနာေရႊၾကဳပ္ေလးကို … လက္ေလးနဲ႔ ဆြဲျဖဲလိုက္ၿပီး …

“အို … အေမ့”

ရတနာေရႊၾကဳပ္ဝက … ႏႈတ္ခမ္းထူထူးေလးကို … ညႊန္ျပရင္း …

“ဒါေလးက … မိန္းမကိုယ္ ႏႈတ္ခမ္းႀကီး … သူ႔ကို Labia Majora လို႔ ေခၚတယ္”

ပန္းေလးရဲ့ အတြင္းက ပြင့္ဖတ္ႏုႏုေလးကို … လက္ဖ်ားေလးနဲ႔ ဖိထားရင္း …

“ေဟာဒါက … မိန္းမကိုယ္ ႏႈတ္ခမ္းေလး … သူေလးကို Labia Minora လို႔ေခၚတယ္”
“အို … ဟင့္ … ဟင့္ … ေဒၚေလးေနာ္”

“ဒီလွိုဏ္ေခါင္းေလးက … Vaginal Canal … သမီးရဲ့ ပန္းေလးထဲကို … ေယာက်္ားေလးေတြက … သူတို႔အဂၤါကို ထိုးထည့္ၿပီး … လိင္ဆက္ဆံၾကမွာ”

အန္တီေလး … ကၽြန္မေရႊၾကဳပ္ေလးကို ပိုၿပီး ျဖဲလိုက္ေတာ့ … ကၽြန္မမွာ … ေနရထိုင္ရ ခက္လိုက္တာရွင္ … ၿပီးေတာ့ … ၿပီးေတာ့ … တစ္တစ္ခြခြနဲ႔ ဒီလိုစကားေတြ ေျပာေသးတယ္ … နားလည္းရွက္ … ရင္လည္းတုန္ … ဒါေပမယ့္ … ေဒၚေလးေျပာသမၽွ … ဆက္ေတာ့ နားေထာင္ခ်င္ပါတယ္ …

“ေဟာဒီ … အေျမႇးပါးေလးက Hymen … သမီးရဲ့ အပ်ိဳစင္ အမွတ္အသားေပါ့”
“အို … ေဒၚေလး … မထည့္နဲ႔ေနာ္ … အို … မလုပ္ပါနဲ႔ … ေဒၚေလးရယ္ … ဟာ …. ဟင့္”

ေဒၚေလး လက္က … ကၽြန္မရဲ့ လွိုဏ္ေခါင္းေလးထဲ တိုးဝင္လာေတာ့ … ဟင့္္ … ကၽြန္မေလ … ကၽြန္မ … စိတ္ထဲမွာ … တစ္မ်ိဳးႀကီးရွင္ … ခုနက … ရတနာဖူးေလးကို … ပြတ္ေပးတဲ့ အရသာနဲ႔ မတူဘူး … ကၽြန္မ ေရႊၾကဳပ္ေလးက … ေၾကာက္လို႔နဲ႔ တူပါရဲ့ … အထဲဝင္လာတဲ့ ေဒၚေလးလက္္ကို … အတင္းဖမ္းညႇစ္ထားပါတယ္ … ကၽြန္မလည္း ေယာင္ယမ္းၿပီး … ေဒၚေလးလက္ကို … အတင္းဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္ …

“ေၾကာက္တယ္မွတ္လား … သမီး”
“ေၾကာက္တာေပါ့ … ေဒၚေလးရဲ့ … သမီး အပ်ိဳရည္ပ်က္သြားမွျဖင့္္”
“သမီးက … ဘာလို႔ အပ်ိဳစင္ဘဝကို … တန္ဖိုးထားရတာလဲ”
“ရွင္”

ကၽြန္မ … ေၾကာင္သြားတယ္ … ကၽြန္မက … ျမန္မာမိန္းကေလး … ကၽြန္မ ရာသီစလာလို႔ … အရြယ္ေရာက္ကတည္းက … ပိပိျပားျပားေနဖို႔ … အပ်ိဳစင္ဘဝကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ … ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ သြန္သင္ဆုံးမ ခဲ့တဲ့ … ေဒၚေလး … အခု သူ႔ေမးခြန္းေၾကာင့္ … ကၽြန္မ စဥ္းစားရေတာ့မယ္ … ကၽြန္မက အပ်ိဳစင္ဘဝေလးကို … ဘာလို႔ ဂ႐ုတစိုက္ … ထိန္းသိမ္းရမွာလဲ …

“ေဒၚေလးေမပဲ … သြန္သင္ထားတယ္ေလ … မိန္းကေလးဆိုတာ … အပ်ိဳစင္ဘဝမွာ တန္ဖိုးအရွိဆုံးတဲ့ … ထိန္းသိမ္းရမယ္ … လၽွို႔ဝွက္ရမယ္ … ေယာက္်ားေလးေတြနဲ႔ ပလူးပလဲမေနရဘူး … အပ်ိဳရည္ပ်က္ရင္ … တန္ဖိုးမရွိေတာ့ဘူးဆို …”
“မွန္တာေပါ့ … သမီးရယ္ … မွန္တာေပါ့ … သမီးအခု … အေတြ႕ရဲ့ အရသာကို သိသြားၿပီ … တစ္ေယာက္ထဲ ေျဖသိမ့္ရတာ … အားမရလို႔ … သိပ္မၾကာခင္ … သမီး … ခ်စ္သူရီးစားထားေတာ့မယ္ … သမီး ထားမယ့္ခ်စ္သူက … အမ်ိဳးေကာင္းသား ဆိုရင္ေတာ့ … ေကာင္းတာေပါ့ … အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္ … သိုက္သမား … ေဆးသမားဆို … သြားၿပီ … သမီးဘဝ သြားၿပီ … မွတ္ထား သမီး … အေတြ႕ကို မေရွာင္နိုင္တာ … လမ္းေပၚမွာအိပ္ … လမ္းေပၚမွာ စားတဲ့ … သတၱဝါေတြ အတြက္မွန္တယ္ … အေတြ႕ရဲ့ အရသာကို … ငမ္းငမ္းတက္ … ျဖစ္ေနရေအာင္ … သမီးက … လူလား … ေခြးလား …”

ေဒၚေလးေမရဲ့ … ပက္ပက္စက္စက္ … ေမးခြန္းေတြက … ကၽြန္မရင္ကို … ပိုၿပီး … ဝမ္းနည္းေစပါတယ္ … ငါမွားသြားၿပီ … အေတြ႕ရဲ့ ေနာက္ကို … ဘာလို႔ ငါလိုက္မိခဲ့တာလဲ …

“သမီးက … လူပါ … ေဒၚေလး … ဟင့္ … သမီး … မသိလို႔ လုပ္မိတာပါ … ေနာက္ကို မလုပ္ေတာ့ပါဘူး … အီး … ဟီး … ဟီး”
“သမီးရဲ့ … အခု အပ်ိဳစင္ဘဝေလး … သမီး ဘယ္လို ခံစားရမလဲ”
“ဟင့္ … ဝမ္းနည္းမွာေပါ့ … ေဒၚေလးရယ္ … ဝမ္းနည္းမွာေပါ့”
“သမီးရဲ့ အပ်ိဳစင္ဘဝေလးကို … လူယုတ္မာတစ္ေယာက္က … အတင္းရယူမယ္ဆို … သမီးဘာလုပ္မလဲ”

ဒိန္းကနဲ … ကၽြန္မရင္ေတြ … တုန္သြားသည္ … အပ်ိဳေလးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မ … တစ္သက္လုံး … ျဖဴျဖဴစင္စင္ေနလာခဲ့ေတာ့ … အခုလိုမ်ိဳး ေဒၚေလးအေမး … တစ္ခါမွ မစဥ္းစားဖူးတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြပါ …

“သမီး … သူ႔ကို သတ္ပစ္မယ္”
“ဘာလို႔ … သတ္ပစ္မွာလဲ”
“မတရားတဲ့ ကိစၥမို႔ … မုန္းတယ္”
“ေသခ်ာလား … တကယ္သတ္ပစ္မွာလား”
“ေသခ်ာတယ္ … ေဒၚေလး … ေသခ်ာတယ္ … သမီး ရေအာင္ကို သတ္ပစ္မွာ”
“အခု … သမီးကို … ေဒၚေလးေမ … လက္နဲ႔ ထိုးထည့္ပစ္လိုက္ရင္ … ဘာျဖစ္သြားမလဲ”

ကၽြန္မ … တုန္တက္သြားသည္ … ေဒၚေလးေမ … လက္နဲ႔ … ထိုးထည့္္လိုက္ရင္ … ကၽြန္မရဲ့ … ကၽြန္မရဲ့ … အေျမႇးပါး ပ်က္စီးသြားမွာေပါ့ … ဒါဆို … သြားၿပီေပါ့ … အပ်ိဳစင္ဘဝေလး ပ်က္သြားမွာေပါ့ …

“ဟင့္ … ေဒၚေလးေနာ္ … ေလၽွာက္မလုပ္နဲ႔ေနာ္ … သမီး … ေၾကာက္တယ္”
“နင့္အေမ အေဖ ဘယ္လို ေသရလဲ … သိလား”
“ရွင္”

ကၽြန္မ … ငယ္ငယ္ေလးထဲက … ေဖေဖ ေမေမ … မရွိပါဘူး … ေဒၚေလးေမက … ကၽြန္မကို … ေကၽြးေမြးျပဳစုလာတာပါ … ေဒၚေလးေမေျပာေတာ့ … ကၽြန္မ ေမေမက … ကၽြန္မကို … ေမြးေမြးၿပီးခ်င္း … မီးတြင္းမွာ … ဆုံးသြားတယ္ … ေဖေဖက … ကားေမွာက္ၿပီး ဆုံးတယ္ … အဲဒါေတြက … အမွန္တရားမဟုတ္ဘူးေပါ့ …

“သမီးကို … ေမြးၿပီးေတာ့ … ေမေမ ဆုံးတယ္ … ေဖေဖက ကားေမွာက္ၿပီး ဆုံးတယ္ဆို …”
“မဟုတ္ဘူး … လုံးဝ မဟုတ္ဘူး”

ေဒၚေလးေမရဲ့ … ေအာ္သံက … အခန္းထဲမွာ ဟိန္းထြက္လာသည္ …

“အဲဒီေန႔က … ေဆာင္းတြင္း …ခ်မ္းလိုက္တာလည္း ခိုက္ခိုက္တုန္ပဲ … ေအာင္ပန္းက လိေမၼာ္ၿခံထဲမွာ … နင့္အေမက … နင့္ကို ခ်ိဳခ်ိဳတိုက္ေနတယ္ … ငါက မီးဖို ဖိုေပးၿပီး … နင့္တို႔သားအမိ မေအးေအာင္ … လုပ္ေပးေနတာ … အဲဒီအခ်ိန္မွာ … အဲဒီအခ်ိန္မွာ …”

ေျပာေနရင္း … ေဒၚေလးေမ … အံေတြႀကိတ္လာသည္ … မ်က္ႏွာႀကီးက နီလာသည္ … ကၽြန္မ … ေတာ္ေတာ္ေလးလန႔္သြားသည္ … ေငါက္ကနဲ ထထိုင္လိုက္ၿပီး … ေဒၚေလးေမကို ၾကည့္္ရင္း …

“ဘာျဖစ္လဲ … ေဒၚေလး … ေျပာပါအုံး … သမီးရင္ေတြတုန္လိုက္တာ”
“ငါတို႔ … အိမ္ထဲကို … ဓါးၿပ သုံးေယာက္ ေရာက္လာတယ္ …”
“ရွင္”
“သူတို႔ကို … ေဒၚေလးသိလား”
“မသိဘူး … မ်က္ႏွာကို … ပဝါေတြ စည္းထားတယ္ …”
“ၿပီးေတာ့ … ၿပီးေတာ့ … အတြင္းပစၥည္းေတြ ထုတ္ခိုင္းတယ္ … ငါလည္း … ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္ … အသက္ကို ရန္မရွာနဲ႔ … ပစၥည္းယူသြားလို႔ … “
“ေဖေဖတို႔က ဘယ္သြားေနလဲ”
“နင့္အေဖက … ေတာင္ႀကီးတက္သြားတယ္ … ပစၥည္းတက္ဝယ္တာ”
“အင္း … ေနာက္ေတာ့ေရာ …”
“ေနာက္ေတာ့ … ေနာက္ေတာ့ … ဒင္းတို႔ထဲက … တစ္ေယာက္က ငါ့ကို … ခ်ဳပ္ၿပီး … ေနာက္တစ္ေယာက္က … အတင္းႀကံေတာ့တာပဲ … ဘယ္လိုမွ ေတာင္းပန္လို႔လဲမရပါဘူး … ေတာက္”
“ဟင္ … ျဖစ္ရေလ … ေဒၚေလးရယ္ …”

ကၽြန္မ … ေဒၚေလးကို … အရမ္းသနားသြားသည္ … ေတာက္ … ယုတ္မာလိုက္ၾကတာ … လူ႔တိရစၧာန္ေတြ …

“ေနာက္ေတာ့ေရာ …”
“ငါ့ကိုေလ … တစ္ေယာက္ၿပီး … တစ္ေယာက္ … မုဒိန္းက်င့္ၾကတယ္ … အတင္း႐ုန္းေတာ့လည္း … ပါးရိုက္ခံရတယ္ … ဒင္းတို႔က … ငါ့ကို … လုပ္တာ … အားရေတာ့ … နင့္္အေမကိုပါ … ဆက္လုပ္တယ္”
“ရွင္”

ကၽြန္မ ေခါင္းထဲကို … မိုးႀကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလိုပါပဲ … ထိတ္လန႔္ျခင္း … ေျခာက္ျခားျခင္း … ယူၾကဳံးမရျဖစ္ျခင္း … ေဒါသထြက္ျခင္းေတြေၾကာင့္္ … ကၽြန္မလည္း အံကို တင္းတင္းႀကိတ္ၿပီး … ေဒၚေလး ေျပာတာကို … ဆက္နားေထာင္ေနမိသည္ …

“အရမ္းယုတ္ကန္းတဲ့ … လူယုတ္မာေတြ … နင့္္အေမက … ေသြးႏုသားႏုနဲ႔ … ၀ိုင္းလုပ္တာခံရေတာ့ … ဘယ္ခံနိုင္မလဲ … သူတို႔ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ … နင့္အေမက … ေသြးအလူးလူးနဲ႔ အသက္မရွိေတာ့ဘူး …”
“ယုတ္မာလိုက္တာ .. ယုတ္မာလိုက္တာ”
“ေတာက္ … ငါ … ငါေလ … အဲဒီလို အျဖစ္ဆိုးႀကီးေၾကာင့္ … ငါ့ကိုယ္ငါ သတ္ေသမလို႔ပါပဲ … ေမြးကင္းစ နင္က … နို႔ဆာလို႔ … ငိုေနေတာ့ … နင့္ကို … ငဲ့ၿပီး … ငါ သတ္မေသခဲ့တာ … ကံဆိုးမသြားရာ … မိုးလိုက္ရြာဆိုသလိုပဲ … နင့္အေဖ … ငါ့အစ္ကိုက … ကားေမွာက္တယ္ … သူလည္း အဲဒီေနရာမွာ ပြဲခ်င္းၿပီးပဲ”
“ရွင္”

ရက္စက္လိုက္တာ … ဘယ္လိုကံၾကမၼာမ်ားလဲ … ကၽြန္မဟာ … ကံမေကာင္းျခင္းေတြ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ … သမီးတစ္ေယာက္လား … ဒီလိုမ်ိဳး … အေဖနဲ႔ အေမ အေသဆိုးနဲ႔ ေသရေအာင္ လုပ္တာ … ဘယ္သူလဲ …

“သိၿပီးလား … နင့္အေမ ဘယ္လို … ေသရလဲဆိုတာ … သိၿပီလား”

ေဒၚေလးေမ … နာနာၾကည္းၾကည္း ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေျပာဆိုသံက … ကၽြန္မ ရင္ကို … ကြဲေစေလာက္ပါတယ္ … တူအရီးႏွစ္ေယာက္ … မ်က္ႏွာမွာ မ်က္ရည္ေတြက အျပည့္ … ေဒၚေလး … ေျပာရင္း … တစ္ခ်က္ရွိုက္ၿပီး …

“မွတ္ထား … နင့္စိတ္ထဲမွာ စြဲေအာင္မွတ္ထား … နင့္္ရဲ့ မိဘေတြ အတြက္ … ဘယ္လို လက္စားေခ်မွာလဲ … ေျပာစမ္း … “
“ေတြ႕ေအာင္ ရွာၿပီး … ရေအာင္သတ္မယ္ … “

ကၽြန္မ … အံကို တင္းတင္းႀကိတ္ၿပီး … ေဒၚေလးကို … ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး … ေျပာလိုက္သည္ … ဟုတ္တယ္ … မခံနိုင္ဘူး … ငါ့မိဘေတြကို … ရက္ရက္စက္စက္သတ္သြားတဲ့ … ဒင္းတို႔ကို … ငါရွာရမယ္ … သတ္မယ္ … သတ္မယ္ … မေတြ႕ေတြ႕ေအာင္ရွာၿပီး … တစစီလုပ္ပစ္လိုက္မယ္ … ကၽြန္မရင္မွာ … အမုန္းတရားေတြေၾကာင့္ … မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနပါတယ္ …

“ေဒၚေလး … သူတို႔ကို … မွတ္မိလား”
“မမွတ္မိဘူး … ဒါေပမယ့္ … ေသခ်ာတာက … သူတို႔လက္ေမာင္းက … ေဆးမွင္ေၾကာင္ ကိုေတာ့မွတ္မိတယ္ …”
“ဘယ္လိုပုံစံလဲဟင္”
“ေႁမြ … ႀတိဂံထဲမွာ ေႁမြပါးျပင္းေထာင္ေနတဲ့ပုံ”
“ေတာက္”
“သူတို႔ကိုေကာ … ရွာေတြ႕လား”
“အင္း … သူတို႔က ပိုင္ၿပီဆိုၿပီး … ရန္ကုန္မွာ လာၿပီး ဇာတ္ျမဳပ္ေနေနတာ … ဟင္း ဟင္း … ကမၻာပ်က္သြားရင္ေတာင္ … ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး … တစ္ေယာက္က ေသသြားၿပီ … တစ္ေယာက္ကို … ငါမေန႔က … ေသြးေႂကြးဆပ္လိုက္တယ္ … ဒီမွာၾကည့္”

လွည္းတန္းေစ်း အမွိုက္ပုံးထဲမွ လူေသ အေလာင္း

ယမန္ေန႔ ည ၉ နာရီခန႔္တြင္ … စည္ပင္သာယာ ဝန္ထမ္းမ်ားမွ … လွည္းတန္းေစ်းအတြင္းရွိ အမွိုက္ပုံးမ်ားကို သိမ္းဆည္းစဥ္ … ပလပ္စတစ္အိတ္တစ္လုံးကို … မသကၤာ၍ ဖြင့္္ၾကည့္လိုက္ရာ … အိတ္အတြင္း … လက္တစ္ဖက္ … ေယာက်္ားအဂၤါ တစ္ခု … မ်က္လုံးတစ္လုံးကို ေတြ႕ရွိရျဖင့္ … ကမာရြတ္ရဲစခန္းမွ မႈခင္း အမွတ္ ( ) ျဖင့္ … အမႈဖြင့္္ စစ္ေဆးလ်က္ ရွိပါသည္ …

ဒီသတင္းလား … ဂ်ာနယ္ေရွ႕မ်က္ႏွာဖုုံးတြင္ … စာလုံးမည္းႀကီးျဖင့္ … ေဖာ္ျပရေလာက္ေအာင္ … ရန္ကုန္ကလူေတြ … အုတ္ေက်ာ္ေသာင္းနင္း … အထိတ္တလန႔္ ျဖစ္ေနၾကတာ … ကၽြန္မလည္း ၾကားမိပါတယ္ … တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း … ရန္ၿငိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္ … တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း … ရန္ျဖစ္လို႔ … အကုန္လုံးက သို႔ေလာသို႔ေလာနဲ႔ … အမ်ိဳးမ်ိဳးေဝဖန္ေနၾကပါတယ္ … ကၽြန္မေတာင္ … ေတြးလိုက္မိေသးသည္ … ဒါ … လူသတ္မႈလို႔ … ရက္ရက္စက္စက္ … လက္တုံ႔ျပန္ထားတဲ့လူသတ္မႈလို႔ … အခု … ဒါဆို … တရားခံက … ေဒၚေလးေမေပါ့ …
လက္တုံ႔ျပန္လိုက္တာ … ေဒၚေလးေမေပါ့ …

ေကာင္းတယ္ … သိပ္ေကာင္းတယ္ … ေသြးေႂကြးဆိုတာ … ဒီလိုမ်ိဳးဆပ္ရတယ္ … မွတ္ထား … ေဒၚေလးေမရဲ့ … လက္တုံ႔ျပန္ပုံကို … ကၽြန္မ အားရေက်နပ္မိပါတယ္ရွင္ … ေမေမတို႔ကို … မတရားလုပ္ခဲ့တဲ့ လူယုတ္မာေတြကို … ဒီလိုမ်ိဳး လက္စားေခ်ခြင့္ရတာ … သိပ္ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ … သုံးေယာက္မွာ … ႏွစ္ေယာက္ကေသသြားၿပီ … တစ္ေယာက္က … က်န္ေသးတယ္ … ဒင္းဘယ္မွာလဲ … ဒင္းဘယ္မွာလဲ …

“ေဒၚေလး … က်န္တဲ့တစ္ေယာက္ကိုေရာ … ေတြ႕ၿပီလား”
“သိတယ္ေပါ့ … ဒီလူယုတ္မာကို … အခုဆို … ဒင္း … ေသြးေလေျခာက္ျခားေနေလာက္ၿပီ … ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ့ရြံ့နဲ႔ … သက္ေတာ္ေစာင့္္ေတြ ဘာေတြ ငွားထားတယ္ … သမီး … ဒင္းကို လက္စားေခ်ဖို႔ … သမီးရဲ့ အကူအညီလိုအပ္တယ္ …”
“ဘယ္သူလဲဟင္ … ဘယ္သူလဲ … သမီး အခု သြားသတ္မယ္ … မိလို႔ကေတာ့ … အေရခြံတစ္မၽွင္ျခင္း ခြာပစ္မယ္ … အေၾကာတစ္ေခ်ာင္းျခင္း ဆြဲထုတ္ပစ္မယ္ … ေတာက္”
“စိတ္မေလာနဲ႔ သမီး … စိတ္မေလာနဲ႔ … အဲဒီလူယုတ္မာက … ေခါင္းေဆာင္ … ဒင္းကို ေသြးေအးေအးနဲ႔ … သတ္ရမယ္ … အရမ္းစြတ္လုပ္ရင္ … သမီးပဲ အထိနာလိမ့္မယ္ …”
“ေဒၚေလးေျပာ … သမီးဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ … သမီး ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ႕ရမလဲ … ဘယ္ေနရာသြားရမလဲ”

ကၽြန္မ … အေသြးအသားထဲက … လူသတ္ခ်င္စိတ္ေတြ … တားမနိုင္ စီးမရ ျဖစ္လာပါတယ္ … ေဒါသေၾကာင့္ … တကိုယ္လုံး … ဇက္ဇက္တုန္ၿပီး … လက္သီးကို … က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားမိပါတယ္ရွင္ …

“သမီး … လက္စားေခ်ရမယ့္ လူက … ဒီလူပဲ … သမီးအေမကို သတ္ခဲ့တဲ့ … လူယုတ္မာက ဒီလူပဲ … ေရာ့”

ကၽြန္မေရွ႕ကို … ဓါတ္ပုံတစ္ပုံ … ပစ္ခ်လိုက္သည္ … ကၽြန္မ ၾကည့္လိုက္သည္ … ဓါတ္ပုံထဲက လူက … အသက္ ၅၀ ဝန္းက်င္ … မ်က္ခုံးမ်က္လုံးေကာင္းေကာင္း … ေယာက္်ားပီသမည့္ပုံ … အထူးျခားဆုံးက … သူ႔မ်က္လုံး … စူးစူးရွရွနဲ႔ … လူတစ္ေယာက္ရဲ့ … ရင္ထဲကို ေဖာက္သြားမည့္ အၾကည့္ … သူ႔နာမည္က … ဦးသက္ေအာင္ …

ဦးသက္ေအာင္ … ျမန္မာျပည္ရဲ့ ဟိုတယ္လုပ္ငန္း ၁၀% ကို … ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ … စူပါသူေဌးႀကီး … အိမ္ၿခံေျမလုပ္ငန္းတြင္ … နံပါတ္ ၁ ျဖစ္ေနေသာ … AK ေဆာက္လုပ္ေရး … ဒါေတြအားလုံးကို … သူပိုင္သည္ … အခ်ိန္တိုအတြင္း … လၽွမ္းလၽွမ္းေတာက္ ျဖစ္လာေအာင္ … စီးပြားေရးအကြက္ျမင္သည္ … ဂ်ာနယ္ေတြမွာ … သူ႔အေၾကာင္း သူ႔အျမင္ေတြကို … တခမ္းတနားေဖာ္ျပရေလာင္ … ႀကီးက်ယ္သည္ … ဘာမွမရွိေသာ ဘဝမွ … ေအာင္ျမင္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ … ႀကိဳးစားခဲ့ပုံေတြ … ဘိုးဘြားရိပ္သာ … မိဘမဲ့ကေလးေက်ာင္း … စသည္တို႔ကို … ရက္ရက္ေရာေရာ လႉဒါန္းေနပုံ … ဒါေတြက … ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ခဏခဏပါသည္ …

လူေတြ အျမင္မွာ … ဒင္းက … သူေတာ္ေကာင္းႀကီးေပါ့ … အလုပ္အရမ္းလုပ္တဲ့ … သူေဌးႀကီးေပါ့ … ဟင္း ဟင္း … ကၽြန္မ … သူ႔ကိုယ္ေရးရာဇဝင္ကို ဆက္ဖတ္လိုက္သည္ …

အမည္ – ဦးသက္ေအာင္
အသက္ – ၄၅ ႏွစ္
ေမြးေန႔ – ၃၀ ဒီဇင္ဘာ
အရပ္ – ၆ ေပ
ကိုယ္အေလးခ်ိန္ – ၁၈၀ ေပါင္
ေသြးအမ်ိဳးအစား – ေအ
အိမ္ေထာင္ – မရွိ (ဇနီး ကြယ္လြန္)
သားသမီး – သား တစ္ေယာက္ရွိ (သက္နိုင္ – အသက္ ၂၅ ႏွစ္ဝန္းက်င္ … မုဒိန္းမႈျဖင့္ ေထာင္က်ေနဆဲ … လြတ္ေျမာက္ရန္ ရက္ပိုင္းသာလို)

ဒီလူယုတ္မာက … ဒီအရြယ္ထိ … ေနာက္အိမ္ေထာင္မရွိရေအာင္ … မစြံတာလား … မျဖစ္နိုင္ဘူး … ထပ္မယူပဲ … အေယာင္ေဆာင္ၿပီး … ခိုးစားေနလို႔ ျဖစ္မွာေပါ့ … ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ … သားကလည္း ဖေအတူပဲ … မႈဒိန္းမႈတဲ့ … ရြံဖို႔ေကာင္းလိုက္တာရွင္ …

အႀကိဳက္ – က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္းရွိေသာ အိမ္ … ေဂါက္ရိုက္ျခင္း … မိန္းမ ေခ်ာေခ်ာလွလွ (လက္ရွိ စူပါေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္ကို … စပြန္စာေပးထားသည္ … ဆက္ဆံေရး အဆင္မေျပပါ … သိပ္မၾကာခင္ ခြာျပဲေတာ့မည္) … ကိုယ္ပိုင္ကလပ္တြင္ အရက္ေသာက္ျခင္း (သုံးပက္ထက္ပို ေသာက္ေလ့မရွိပါ)
အိမ္ – ကိုးမိုင္တြင္ ၄ ဧက က်ယ္ေသာ ၿခံထဲတြင္ ႏွစ္ထပ္တိုက္ျဖင့္ ေနသည္ … ေရကူးကန္ရွိသည္ … ႐ုပ္ရွင္႐ုံေလးရွိသည္ … အားကစားေလ့က်င့္ခန္းရွိသည္ …
လုံျခဳံေရး – AK လုံျခဳံေရးအဖြဲ႕မွ လက္ေရြးစင္ ၁၀ ဦးက ေန႔ည မျပတ္ … ေစာင့္ၾကပ္လ်က္ရွိသည္ …
ထူးျခားခ်က္ – ေဒါသႀကီးသည္ … လိုခ်င္တာကို ရေအာင္ ယူတတ္သည္ … ရာဂႀကီးသည္ … လိင္တံက ၈ လက္မ … ပုလဲေဂၚလီ ၈ လုံးထည့္ထားသည္ … မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ … အလြန္ၾကမ္းတမ္းသည္ … ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္မွ … စိတ္ေက်နပ္သည္ … အထူးအားတိုးေဆးမ်ား သုံးဆြဲထားသျဖင့္ … ႏွလုံး အနည္းငယ္အားနည္းေနသည္ …

“ေဒၚေလးမွာ … ဘယ္လို အစီအစဥ္ရွိလဲဟင္”
“ဒီအတိုင္း … ရွင္းပစ္လိုက္လို႔ေတာ့ရတယ္ … ဒါေပမယ့္ … ဒီလူယုတ္မာကို … ဒီလိုမ်ိဳးနည္းနဲ႔ လက္စားေခ်ရင္ … သက္သာသြားမွာေပါ့ … ဒင္းကို … စိတ္ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးေရာက္ေအာင္ … လုပ္ၿပီးမွ … အမိဖမ္းၿပီး … အေရခြံႏႊာပစ္မယ္”
“ဟုတ္တယ္ … သမီးလည္း … ဒင္းကို အဲဒီလိုပဲ လုပ္ခ်င္တာ”
“ပထမအဆင့္ … ဒီလို … ဒီလိုလုပ္ၾကမယ္”

ကၽြန္မ … ေဒၚေလးရဲ့ … အစီအစဥ္ေတြကို … နားေထာင္ရင္း … လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ … ဆုပ္ထားမိသည္ … သတ္မယ္ … သတ္မယ္ … ဦးသက္ေအာင္ေရ … အိပ္ေရးသာဝေအာင္ အိပ္ထားေပေတာ့ …

ည ၈း၃၀ နာရီဆိုေပမယ့္ … ရန္္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က … တိတ္ဆိတ္မသြား … လမ္းေပၚမွာ ကားေတြက ဥဒဟို သြားေနၾကသည္ … AK ကုမၸဏီ႐ုံးခ်ဳပ္ … ဒီကုမၸဏီက … အိမ္ၿခံေျမႏွင့္ ဟိုတယ္မ်ားတြင္ … သိန္းေပါင္းေသာင္းႏွင့္ခ်ီကာ … ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံထားသည့္ ကုမၸဏီႀကီး … သူေဌးႀကီး … ဦးသက္ေအာင္ တစ္ဦးထည္းပိုင္ေသာ ကုမၸဏီ … ကုမၸဏီေရွ႕တြင္ လုံျခဳံေရး တစ္ေယာက္ … ထိုင္လ်က္ေစာင့္ေနသည္ …

ကားနဲ႔ တပတ္ပတ္ၾကည့္ၿပီး … တိုက္တလုံးရဲ့ ေရွ႕မွာ … ကၽြန္မရဲ့ မာစီဒီးကားကို … ရပ္လိုက္သည္ … ေျမညီထပ္အခန္းကို ဖြင့္ၿပီး … ကားကို အထဲသြင္းလိုက္သည္ … ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … လူသိပ္မရွိ… တံခါးျပန္ပိတ္လိုက္သည္ … ဒီတိုက္က … AK ကုမၸဏီနဲ႔ ေက်ာခ်င္းကပ္ရပ္ … ၿခံစည္းရိုးသာျခားသည္ … ဒီအခန္းက … ေဒၚေလးေမ ဝယ္ထားသည့္ အခန္း … ေျမညီထပ္နဲ႔ … ပထမထပ္ကို ဝယ္ထားသည္ … ဒီတိုက္က ေဆာက္ၿပီးခါစ … အေပၚထပ္ေတြက … မေရာင္းရေသးေတာ့ … လူမေနေသး … ေဒၚေလးေမက … ပိုင္သည္ … အလုပ္လုပ္တာ ပိရိေသသပ္သည္ … အခုလည္းၾကည့္ … ဟိုလူယုတ္မာကို … လက္တုံ႔ျပန္ဖို႔ … ေသခ်ာက်နစြာ အစီအစဥ္ဆြဲထားသည္ … ကားေနာက္ဖုံးကို ဖြင့္ၿပီး … အထဲက … အဝတ္ထုပ္ကို … ေျဖလိုက္သည္ … အနက္ေရာင္ကိုယ္က်ပ္ အက်ႌ … မိုက္တယ္ … ကၽြန္မ … ဝတ္လာတဲ့ တီရွပ္ကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္ … ဟင္း … ဖြ႕ံထြားတဲ့ရင္ႏွစ္မႊာက … ဘရာစီယာေအာက္မွာ ႐ုန္းကန္ေနသည္ … ျပည့္တင္းတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာက … မေန႔က လက္ေဆာ့ထားလို႔လား မသိ … ပိုလို႔ ႂကြေနသည္ … ခက္တာပဲ … ထမီေလးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ … ေျဖာင့္ေျဖာင့္က်စ္က်စ္ ေပါင္တံေလးႏွစ္ခုၾကားမွာ ေရႊႀတိဂံေလး … ကၽြန္မရဲ့ ရတနာေရႊၾကဳပ္ … မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းကားေနတဲ့ … ေရႊၾကဳပ္ေလးရဲ့ အလွတရားကို … ပင္တီေလးက … ခပ္ၾကပ္ၾကပ္အုပ္စီးထားသည္ … ျပည့္ၿဖိဳးတဲ့ေပါင္တံလွလွေလးကို … အနက္ေရာင္ေဘာင္းဘီကို ေကာက္စြပ္လိုက္သည္ … လက္ႏွစ္ဖက္ကို လၽွိၿပီး … အက်ႌလက္ထဲထည့္လိုက္သည္ … ကြက္တိ … ေနာက္ေက်ာက ဇစ္ကို ဆြြဲတင္လိုက္သည္ … အရမ္းလွတဲ့ … ကၽြန္မရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းအတိုင္း … ကြက္တိပါပဲ … ဆံပင္အရွည္ကို … ႏွစ္ေခါက္ သုံးေခါက္ ခ်ည္လိုက္သည္ … အမည္းေရာင္မ်က္ႏွာဖုံးကို … ဆံပင္ေတြပါ ဆန႔္ေအာင္ ဆြတ္ခ်လိုက္သည္ … ဟဲ ဟဲ … ကၽြန္မက … နင္ဂ်ာမေလး က်ေနတာပဲ … လက္အိတ္ … စြပ္ရအုံးမည္ … လက္ေဗြရာမက်န္ေအာင္ေပါ့ … ေက်ာပိုးအိတ္အမည္းကို ေသခ်ာလြယ္ … အားလုံးၿပီးေတာ့ … ပထမထပ္ကို အတြင္းေလွကားကေနတက္ၿပီး … ေနာက္ေဖး တံခါးကို ဖြင့္ၿပီး … ျပတင္းေပါက္တံခါးတြင္ … ႀကိဳးစကို ေသခ်ာ ခ်ည္လိုက္သည္ … က်န္တစကို … ျမႇားတေခ်ာင္းရဲ့ အေနာက္မွာ ေသခ်ာတပ္သည္ … ဒူးေလးထဲကို ျမႇားကို ထည့္ … အသက္ကို ဝေအာင္ရႈၿပီး … ဟိုဘက္တိုက္ သုံးလႊာကို ေသခ်ာခ်ိန္လိုက္သည္ … ဒူးေလးထဲက ျမႇားက … ရႊတ္ကနဲ ထြက္သြားၿပီး … တိုက္ႏွစ္ခု အလယ္မွာ … ႀကိဳးတန္းက … ခပ္တင္းတင္းျဖစ္သြားသည္ … အိုေက … အသက္ကို ဝဝရႈၿပီး … ႀကိဳတန္းကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ တြယ္ၿပီး … ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ခ်ိတ္လိုက္သည္ … ဟို႔ ဟို႔ … ႀကိဳးတန္းက … ကၽြန္မအေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ နည္းနည္း အိသြားေပမယ့္ … ရပါတယ္ … လက္တဖက္ကို ေရွ႕တိုး… ေနာက္တစ္ဖက္က … ထပ္ကိုင္ … ေျခေထာက္က အေရွ႕ကို ေရႊ႕ …. ဒီလိုနဲ႔ … ကၽြန္မ … ဟိုဘက္ေရာက္ေအာင္ ကူးလိုက္သည္ … ဟူး … ေမာလိုက္တာ … နည္းနည္းေတာ့ ရင္တုန္သည္ … အရင္ကေလ့က်င့္ထားဖူးေပမယ့္ … ဘာအတြက္မွန္းမသိ … အခုမွ သိေတာ့သည္ … ေတာ္တယ္ … ေဒၚေလး … အရမ္းေတာ္တယ္ … လက္စားေခ်ဖို႔ေနရာမွာ … ဒါမ်ိဳးေတြက အသုံးဝင္တာပါလား …

ေနာက္ေဖးသံပန္းတံခါးကို … ခပ္ႀကီးႀကီးသံႀကိဳး ႏွစ္ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ထားၿပီး ေသာ့ခတ္ထားသည္ … အေပၚေသာ့ကိုဖြင့္ … ေအာက္ေသာ့ကိုဖြင့္ … ေနာက္ေဖးတံခါးကေန ဝင္လာေတာ့ … စားပြဲေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ရသည္ … စားပြဲေတြ ေရွ႕တြင္ မွန္ခန္းတစ္ခု … မွန္ေပၚတြင္ Financial Manager … ဘ႑ာေရးမႉးေပါ့ … ဟင္း ဟင္း … တံခါးဘုလုံးေလးထဲကို … သံေခ်ာင္းေလးထည့္ … အေပၚထိုး … ေအာက္ထိုး … ေဘးကလန႔္ … ဟိုဘက္ဒီဘက္ … ေမႊလိုက္ေတာ့ … ဟင့္ … စိတ္က မေန႔က … ကိုယ့္ေရႊၾကဳပ္ေလးကို ကိုယ္ေမႊတာ … သြားသတိရသည္ … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ဟြန႔္ … ငါကလည္း ငါပဲ … အေတြ႕မေရွာင္နိုင္တဲ့ … ေခြးမမ်ားျဖစ္ေနၿပီလားမသိ … အခုေတာ့ … မေတြးနိုင္ … ေနာက္မွေပါ့ … ဟိ … ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကိုက္ၿပီး … ထပ္ေမႊလိုက္သည္ … ေသာ့ကိုေျပာတာပါ …

“ခ်က္ …”

ဟဲ … ဟဲ … တံခါးေလး ပြင့္သြားေတာ့ .. အထဲမွာ စားပြဲခုံႀကီး … စာရြက္စာတမ္းေတြ သူ႔ေနရာနဲ႔ သူ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ … ထပ္ထားသည္ … မိန္းမဆိုတာ ခက္သားလားရွင္ … စပ္စုခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ … ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက … ဓါတ္မီးေလးကို ထုတ္ၿပီး … နည္းနည္း ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္ … အို … ဘဏ္ကေန ေငြေခ်းထားတာပါလား … ဘဏ္တိုးေငြသြင္းရမယ့္ ဆင့္ေခၚစာ … သိန္းေပါင္း … ၇၀၀၀ … ဟိုး … မနက္ျဖန္သြင္းရမယ့္ ဘဏ္တိုး ပိုက္ဆံေတြက … အင္း … ဒီသံဘီဒိုႀကီးထဲမွာေပါ့ … ဘီဒိုေသာ့ကို ခပ္သြက္သြက္ … ေမႊလိုက္သည္ …

“ခ်က္ … ဂေလာက္”

အိုး … ဟို႔ … ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ … ပိုက္ဆံေတြကို … ဘဏ္ထဲမထည့္တာလဲ … ၾကည့္ရတာ … အခ်ိန္မမွီေတာ့လို႔ … ခဏသိမ္းထားတာလား … ဒါမွမမဟုတ္ … အိမ္ေတြ ၿခံေတြ … ေရာင္းရေငြေတြကို သိမ္းထားတာလား … ဟာကြာ … ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ … ဘာေတြေလၽွာက္ေတြးေနမွန္းမသိဘူး … ငါးေထာင္တန္ေတြ အထပ္လိုက္ … ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက … အိတ္အမည္းေလးေတြကို ထုတ္သည္ … ထည့္ ထည့္ … ျမန္ျမန္ထည့္ … ၂ … ၄ .. ၆ … ၁၀၀ … တစ္အုပ္ကို … ၅ သိန္း … အုပ္ ၁၀၀ ဆို … သိန္း ၅၀၀ … ဟူး … ရႈံ႔ႀကိဳးေလးကို တင္းေနေအာင္ခ်ည္ … ေနာက္တစ္ထုပ္ … ထပ္ထည့္သည္ … ေခၽြးျပန္လိုက္တာရွင္ … ၁ ထုပ္ … ၂ ထုပ္ … ၁၄ ထုပ္ … ဟူး … ေမာလိုက္တာ … မၿပီးေသးဘူး … အိတ္ေတြကို … ဂ်ိတ္နဲ႔ ခ်ိတ္ၿပီး … ေနာက္ေဖးက ႀကိဳးကေန ေလၽွာခ်လိုက္သည္ … အိုေက … အားလုံးၿပီးၿပီ …

ေနာက္ဆုံးလက္ေဆာင္ေလးေတာ့ … ထားခဲ့ရမွာေပါ့ … ဗီဒိုႀကီးထဲက … စာခ်ဳပ္ေတြကို အက္ဆစ္ရည္ေတြ ျဖန္းပစ္လိုက္သည္ … အက္ဆစ္က ရွဲကနဲ … စာရြက္ေတြကို … စားပစ္လိုက္တာ … ၾကည့္ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … မနက္က်လို႔ ဗီဒိုတံခါးဖြင့္လိုက္ရင္ … အားလုံး ေဟာင္းေလာင္း … ဟား ဟား ဟား … ဦးသက္ေအာင္ … လူယုတ္မာႀကီး … သက္ေအာင္ … သိန္း ၇၀၀၀ ဆုံးရႈံးလို႔ … ဘယ္လို ေဒါသေတြ ထြက္ေနမလဲဆိုတာ … ကၽြန္မ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ခ်င္စမ္းပါဘိ … ရွင့္လို လူယုတ္မာကို … သြက္သြက္ခါ ႐ူးေအာင္ … လက္စားေခ်ျပမယ္ …

ဗီဒိုကို ျပန္ပိတ္ … အခန္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္ … ေနာက္ေဖးသံႀကိဳးေတြ ျပန္ပတ္ … ေသာ့ခတ္ … သြယ္ထားတဲ့ ႀကိဳးကေန … ခပ္သြက္သြက္ … ကူးၿပီး … ဒီဘက္တိုက္ကို ျပန္လာခဲ့သည္ … ခ်ည္ထားတဲ့ ႀကိဳးကို ျဖဳတ္ … မီးျခစ္နဲ႔ မီးရွို႔လိုက္တယ္ … ဟင္း ဟင္း … ေရနံစည္ရယ္ … ဓါတ္ဆီရယ္ စိမ္ထားေတာ့ … ရွဲကနဲ … ႀကိဳးတန္းတစ္ေလၽွာက္ေလာင္သြားသည္ … ဟိုးဘက္တိုက္က … ခ်ည္ထားတဲ့ ႀကိဳးထုံးေလးကပါ … မီးေလာင္သြားသည္ … အိုေက … ေနာက္ေၾကာင္းရွင္းတယ္ … ေနာက္ေဖးတံခါးကို ပိတ္ … ေငြထုပ္ေတြကို … ေအာက္ကိုသယ္ခ်သည္ … ကားေနာက္ဖုံးထဲ ေသခ်ာစီၿပီးထည့္လိုက္သည္ … ဝွီး ေမာလိုက္တာရွင္ …

မ်က္ႏွာဖုံးကို … ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေတာ့ … ဆံႏြယ္ရွည္ရွည္က … ဝဲက်လာသည္ … ေက်ာပိုးအိပ္ကို ပစ္ခ်ၿပီး … လက္အိတ္ကိုခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္ … ေနာက္ေက်ာက ဇစ္ကို ျဖဳတ္ … ကိုယ္က်ပ္အက်ႌကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္ … ေခၽြးေတြေၾကာင့္ … တစ္ကိုယ္လုံး ကပ္ေစးေနတာပဲရွင္ … အက်ႌေတြကို … လုံးေထြးၿပီး … ေက်ာပိုးအိတ္ထဲထည့္ … ခုနက … အက်ႌေဟာင္းကိုလည္း … ထပ္ထည့္ … ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေသခ်ာပိတ္ၿပီး … ကားေနာက္ဖုံးထဲ ပစ္ထည့္လိုက္သည္ … နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၉ နာရီ …

ဒါ … ဒါ … ဒါ … ဒီ … ဒီ … ဒီ … ဟို႔ … ဟို႔ … ဟိုး …

ေပ်ာ္လြန္းလို႔ … သီခ်င္းေလး ၿငီးၿပီး … လႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ႔ … ကၽြန္မ ေရခ်ိဳးခန္းဆီကို ေလၽွာက္လာပါတယ္ … ေျခလွမ္းေတြကို … မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းထဲ ေလၽွာက္ၿပီး … တင္ေတြကို … အျပတ္ယမ္းခါပစ္လိုက္ပါတယ္ … ေရခ်ိဳးခန္းအဝေရာက္ေတာ့ … ပင္တီေလးကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္ … အာ ဟာ့ … ေခၽြးေတြေၾကာင့္ … ေစးကပ္ေနတာပဲရွင္ … လႈပ္လႈပ္ရွားရွားလုပ္လိုက္လို႔ထင္ပါရဲ့ … ပင္တီေလးက … ပန္းေတာင္ၾကားမွာ ညပ္ေနရွာတယ္ … သတိနဲ႔ … ခၽြတ္ခ်လိုက္ေပမယ့္ … လူကေတာ့ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္ရွင့္ … ဘာမွန္းလဲမသိဘူး … အထိကိုမခံတဲ့ … ေရႊၾကဳပ္ေလးပဲ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ … ဆံပင္ေတြကို ခ်ည္ၿပီး … ေရမစိုေအာင္ … ပလပ္စတစ္ အေဆာင္းေလးေဆာင္းလိုက္သည္ … ရႈပ္လိုက္တဲ့ … ဆံပင္ … ေရပန္းေလးကို ဖြင့္ခ်လိုက္ေတာ့ … ဟား … ေအးသြားတာပဲ … ဆပ္ျပာရည္ေလးကို … လက္ထဲထည့္ၿပီး … ခႏၶာကိုယ္အႏွံ့ … ေလၽွာက္ပြတ္ပစ္လိုက္သည္ … ဟြန႔္ … ရင္ႏွစ္မႊာက … ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္ … ကၽြန္မ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ … အုပ္ကိုင္လို႔ မနိုင္ေအာင္ … ထြားလာတာလား … မေန႔က … ကလိမိလို႔ … လက္ေယာင္လိုက္ၿပီး … ေဖာင္းလာတာလားမသိ … ဆပ္ျပာရည္ေလးနဲ႔ … ပြတ္သပ္လိုက္ေတာ့ … စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးေလးေပါ့ … ပန္းေရာင္နို႔သီးဖ်ားေလးကို … ဖြဖြေလးပြတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ … ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက … တဟင္းဟင္း ျဖစ္လာပါတယ္ … အိုး … ကၽြန္မဟာ … အေတြ႕ကို မေရွာင္နိုင္ပဲ … ငမ္းငမ္းတက္ျဖစ္ေနၿပီလား … ခက္တာပဲရွင္ … ကာမအရသာဆိုတာ … စမိရင္ … ျဖတ္ရခက္တယ္ရွင့္ … စားဖူးတဲ့ကေလးက ပိုငတ္တယ္တဲ့ … လုပ္ဖူးေတာ့ … ဒီခံစားခ်က္ကို … ထပ္ထပ္ၿပီး ခံစားခ်င္တာေပါ့ရွင္ … ဟင့္ … လက္ေလးက … ေအာက္က … ေရႊၾကဳပ္ေလးကို … အလိုလို ေရာက္သြားသည္ … အို … ပန္းဖူးေလးက … ဘာလို႔ ေထာင္မတ္ေနတာလဲဟင္ … ဘာမွေတာင္မလုပ္ရေသးဘူး … တစ္ခ်က္ေလး ပြတ္မိလိုက္ေတာ့ … လူကို ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားသည္ … ဟင္း … မျဖစ္ဘူး … မျဖစ္ေသးပါဘူး … ေနာက္က်ေနၿပီ … ညစာစားပြဲ တစ္ခု တက္ရအုံးမယ္ … ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်ၿပီး … ႏႈတ္ခမ္းကို ျပတ္ထြက္မတတ္ … ကိုက္ထားရင္း … စိတ္ကို ပိုင္းျဖတ္လိုက္ရသည္ … နည္းနည္းေတာ့ … ဘဝမက်ခ်င္ … လိုခ်င္တာ ျဖစ္ခ်င္တာ … မျဖစ္ရလို႔ထင္ပါရဲ့ … ေဒါသေလးေတာ့ ထြက္မိတယ္ … ခက္တယ္ရွင္ … ခက္တယ္ … ေရစိုေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို … မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါနဲ႔ … ခပ္သြက္သြက္ … သုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး … အလွဆီလိုးရွင္း ကို … အသားထဲ စိမ့္ဝင္သြားေအာင္ … ေသခ်ာလိမ္းလိုက္တယ္ … ဒါမွ ေမႊးၿပီး … အသားအအရည္ေခ်ာမြတ္မွာေပါ့ရွင့္ … မ်က္ႏွာကို ခပ္သြက္သြက္ … မိတ္ကပ္ကို လိမ္းလိုက္သည္ … ခပ္ပါးပါးပဲလိမ္းတယ္ … ကၽြန္မက … မိတ္ကပ္အထူႀကီး လိမ္းရတာ … မႀကိဳက္ဘူးရွင့္ … ဆံပင္ေတြကိုလည္း … အေမႊးဆီနဲ႔ ေသခ်ာ လိမ္းလိုက္ေတာ့ … မည္းေမွာင္တဲ့ ဆံေကသာက … ပိုၿပီး … ေတာက္ေျပာင္လာတာေပါ့ … ဘရာစီယာ ကိုယ္ၾကပ္္ကို … ဝတ္လိုက္သည္ … ဘရာစီယာခြက္ထဲမွာ … ရင္ႏွစ္မႊာက … ပိုလို႔ မို႔ေမာက္လာသည္ … ဟင့္ … ဟိုက်ရင္ … ႏွာဘူးေတြကေတာ့ … မ်က္လုံးခြာေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္ေနာ္ … ဂါဝန္ … ခရမ္းေရာင္ … ညစာစားပြဲမွာ … ထင္ရွားေအာင္ … ဒါမ်ိဳးဝတ္ရတယ္ရွင့္ … ဂါဝန္က နည္းနည္းေတာ့ တိုတယ္ထင္တယ္ … ဒူးအထက္နားေရာက္တယ္ဆိုေတာ့ … သိပ္တိုတယ္လို႔လည္း … ေျပာလို႔မရပါဘူး … အို … ဂါဝန္ကေဟာင္းေလာင္းႀကီး … ပင္တီေလးဝတ္မွေပါ့ရွင့္ … ခရမ္းေရာင္ ပင္တီေလးကို … ေကာက္စြပ္လိုက္သည္ … ဟင္း … ဟင္း … စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ လုံျခဳံသြားသည္ … နားကပ္ေတြတပ္ … လည္ဆြဲခပ္ေသးေသးပဲ … ဆြဲလိုက္တယ္ … ရင္ႏွစ္မႊာအလွနဲ႔တင္ … လုံေလာက္ပါတယ္ရွင့္ … အို … ေမ့က်န္ခဲ့ေတာ့မလို႔ … ပင္တီေလးကို ေကာက္ၿပီး … ေက်ာပိုးအိတ္အမည္းထဲ သြားထည့္လိုက္ၿပီး … ကားေနာက္ဖုံးကို … ေသခ်ာ ေသာ့ခတ္လိုက္သည္ … ကားကို အျပင္ထုတ္လိုက္သည္ … တံခါးပိတ္ … ေသာ့ခတ္ … ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … လူမရွိ … အိုေက …

နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ … ၉း၂၀ … မွီပါတယ္ … ပြဲက ၉း၃၀ မွ စတာ … ထရိတ္ဒါးဟိုတယ္ ဆိုေတာ့ … သိပ္မေမာင္းရပါဘူး … အဝင္ေပါက္နဲ႔ နီးတဲ့ ကားပါကင္မွာ … ထိုးလိုက္တယ္ … အိုး … ေမ့ေတာ့မလို႔ … ဖိနပ္မဝတ္ရေသးဘူး … ျမန္မာျပည္မယ္ တစ္ေယာက္ … ေျခဗလာနဲ႔ … ထရိတ္ဒါးဟိုတယ္ ကိုလာတယ္ဆိုရင္ … ဟိ ဟိ … ဂ်ာနယ္ထဲမွာ … ေတာ္ေတာ္ေဟာ့သြားေပါ့ရွင္ … ခရမ္းေရာင္ … ေဒါက္ဖိနပ္ကို … စီးၿပီး … ကားေအာက္ ဆင္းလိုက္တယ္ … ကားေနာက္ခန္းက … ဝက္ဝံ႐ုပ္ႀကီးကို … အျပင္ထုတ္ၿပီး … သယ္လိုက္ပါတယ္ … ကၽြန္မ … ျပဳံးလိုက္တယ္ … ေက်နပ္တယ္ရွင္ … ေက်နပ္တယ္ … အားလည္းအားရတယ္ … ခပ္ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ … ထရိတ္ဒါးဟိုတယ္ ဝင္လာေတာ့ … လူေတြ ေတာ္ေတာ္စုံေနၿပီ … နာမည္ႀကီး မင္းသမီး … ေမြ႕ေန႔ပြဲမို႔ … ခန္းမထဲမွာ … လွပ်ိဳျဖဴေတြ … အလွတရားေတြ … ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္နဲ႔ … လင္းလက္လို႔ေနပါတယ္ …

“ဟယ္ … လွျမတ္ … ေရာက္ၿပီလား … လာ … လာ … ဒီေန႔ အရမ္းလွတယ္ေနာ္ … လွျမတ္”
“မမရဲ့ … အလွတရားကို မမွီေသးပါဘူး … မမရယ္ … ဟင္း … ဟင္း”

မင္းသမီးက … အျဖဴေရာင္ ဂါဝန္ရွည္ကို ဝတ္ထားပါတယ္ … မိန္းမတို႔ရဲ့ … အတြင္းပစၥည္းေတြက … အခုထိလွေသးတယ္ဆိုေပမယ့္ … နည္းနည္းေတာ့ က်ေနပါၿပီ … မိတ္ကပ္ေၾကာင့္ … မီးေရာင္ေအာက္မွာ … အရမ္းလွေပမယ့္ … တမ်ိဳးႀကီးပဲရွင္ … မင္းသမီးရဲ့ … ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ … ဧည့္ခံလာေတာ့ … ကၽြန္မ … ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး … လက္ထဲက … ဝက္ဝံ႐ုပ္ႀကီးကို … ေပးလိုက္ပါတယ္ …

“ဟက္ပီဘက္ေဒးေနာ္ … မမ … ဒီထက္ပိုလွၿပီး … အကယ္ဒမီေတြ … ႏွစ္တိုင္းရပါေစ”
“အို႔ … လွျမတ္ရယ္ … ေက်းဇူးေနာ္ … ညီမေလး … ေက်းဇူး”

“ရႊတ္” ကနဲ … ကၽြန္မပါးကို … သူနမ္းပစ္လိုက္တယ္ … ကၽြန္မလည္း … ျပန္နမ္းပစ္လိုက္ပါတယ္ရွင္ … ခန္းမထဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့ … လူေတြကေတာ့ … ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကပါတယ္ … နာမည္အႀကီးဆုံး … မင္းသမီးနဲ႔ … မယ္ျမန္မာ တို႔ … ဘယ္သူ ပိုလွလဲဆိုတာ … တီးတိုးတီးတိုးနဲ႔ … သဖန္းပိုးလုပ္ေနၾကပါတယ္ရွင္ … ဟင္း … ဟင္း … ဒါကလည္း … လူ႔သဘာဝပဲေလ … ကၽြန္မ ဘယ္ဝိုင္းမွာ ထိုင္ရင္ေကာင္းမလဲ … အေရွ႕ကို … ေလၽွာက္ရင္း … လိုက္ၾကည့္ရင္း … စင္ျမင့္္နားက VIP ၀ိုင္းမွာ … တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ေနတဲ့ … လူတစ္ေယာက္ကို … ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္ … ဟိုလူယုတ္မာေပါ့ … အျပင္မွာ မေတြ႕ဖူးေသးေပမယ့္ … ဒင္းမ်က္ႏွာကို … အသဲစြဲေအာင္ မွတ္ထားတယ္ရွင့္ … အေမကို သတ္ခဲ့တဲ့ … လူကို … ေမ့စရာလားရွင္ … ကၽြန္မ … မ်က္ႏွာ … ေဒါသေၾကာင့္ … တည္သြားပါတယ္ … စိတ္ထဲမွာ … သူ႔ကို … ထၿပီး လည္ပင္းညႇစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ … လည္ပင္းကို … ဓါးနဲ႔ လွီး ပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ သူ႔ကိုလည္း စိုက္ၾကည့္လိုက္မိပါတယ္ … သူကလည္း … ကၽြန္မတို႔ကို … ၾကည့္္ေနေတာ့ … အၾကည့္ခ်င္းဆုံမိပါတယ္ … ဟင္း ဟင္း … ေတြ႕ၾကၿပီေပါ့ေလ … အခုခ်ိန္မွာ … ရွင့္စိတ္ေတြ ေပ်ာ္ေနမွာေပါ့ … မနက္ျဖန္ ႐ုံးတက္မွ … သိန္း ၇၀၀၀ ေပ်ာက္ေနမွန္းသိရင္ … ေဒါသူပုန္ထမယ့္ မ်က္ႏွာကို … ၾကည့္ခ်င္စမ္းပါဘိ … အေတြးေၾကာင့္ … ကၽြန္မ … ျပဳံးလိုက္ပါတယ္ … ဒါကို သူက ဘာထင္သြားလဲမသိ … ဟင္း ဟင္း … ဒင္းကို ျပဳံးျပတယ္မ်ား ထင္ေနလားမသိ … သူ႔ေဘးမွာ … ေနရာတစ္ေနရာ … လြတ္ေနပါတယ္ … မင္းသမီးက … ကၽြန္မလက္ကို ဆြဲၿပီး … ေလၽွာက္လာရင္း … အဲဒီခုံကို … ညႊန္ျပၿပီး …

“လွျမတ္ … ဒီမွာထိုင္ေနာ္ … ပြဲၿပီးမွ ျပန္ရမယ္ေနာ္ … ဒါပဲ”
“အို … မမကလည္း … VIP ၀ိုင္းႀကီးမွာ … ထိုင္ရမွာလား”
“ျမန္မာျပည္ရဲ့ … အလွတပါးဆိုတာ … VIP ၀ိုင္းမွာ ထိုင္ရမွာေပါ့ကြယ္ … ဟုတ္ဘူးလား”
“ဟင္း … ဟင္း … ဟုတ္ကဲ့ … မမ”

ကၽြန္မ … စိတ္ေတာ့ နည္းနည္းပ်က္မိတယ္ရွင့္ … ဒီလို လူယုတ္မာ ေဘးမွာ … ထိုင္ရတာ … မသတီပါဘူးရွင္ … အခုေတာ့ … မတတ္နိုင္ဘူး … ကံတရားက … ဒီလိုမ်ိဳး … ဇာတ္လမ္းဆင္ေတာ့ … ကၽြန္မကလည္း … ဗ်ဴဟာေျပာင္းရမွာေပါ့ရွင့္ … ဟင္း … ဟင္း … စြ႕ံကားတဲ့ … တင္ေတြက … ထိုင္ခုံေပၚမွာ … အိကနဲ … ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး … လူယုတ္မာကို … တစ္ခ်က္ ျပဳံးျပလိုက္ပါတယ္ …

“သူက … အိမ္ၿခံေျမသူေဌးႀကီး … ဦးသက္ေအာင္တဲ့”
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ”
“သူကေတာ့ … “
“ျမန္မာျပည္ရဲ့ … အလွတပါး … လွျမတ္သူဇာႏြယ္ မလား”
“ဟင္း ဟင္း … အခ်င္းခ်င္းသိေနၾကတာလား … ဒါဆို … စကားဆက္ေျပာၾကအုံးေနာ္ …”
“မဟုတ္ …” မဟုတ္ဘူးေျပာမလို႔ပါ … ဒါေပမယ့္ … ကၽြန္မစကားမဆုံးခင္ … မင္းသမီးက … ထြက္သြားၿပီ …
“ဟင္း ဟင္း”
“လွျမတ္သူဇာႏြယ္ … နာမည္ေရာ … လူေရာ … အရမ္းလွတယ္ဗ်ာ …”
“ဟုတ္ကဲ့ … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္”

ကၽြန္မကို … ခ်ီးက်ဴးသလိုနဲ႔ … ခရမ္းေရာင္ … အက်ႌလည္ဟိုက္ေအာက္က … ႐ုန္းႂကြေနတဲ့ … ရင္သားေတြကို … ငမ္းငမ္းတက္ … ၾကည့္္ေနတာေတာ့ … မလြန္လြန္းဘူးလားရွင္ … စိတ္ထဲမွာ … ေဒါသအရမ္းထြက္မိပါတယ္ရွင္ … အတြင္းစိတ္ကို မေပၚေအာင္ … မနည္းထိန္းၿပီး … ဟန္လုပ္ကာ … ျပဳံးျပရင္း … ကၽြန္မရင္ႏွစ္မႊာကို … ပိုၿပီး … ဝင့္လာေအာင္ … အေရွ႕ကို နည္းနည္းေကာ့ၿပီး … ထိုင္ပစ္လိုက္တယ္ … ဟင္း … ဟင္း … ဒီႏွာဘူးေကာင္ကို … စိတ္ႂကြေအာင္ … မရိုးမရြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး … ပညာေပးရမယ္ …

“အစ္ကိုကလည္း … ေယာက်္ားေခ်ာ … ေခ်ာပါတယ္ေနာ္”

အစ္ကို … လို႔ ေခၚၿပီး … ခပ္ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ … ညဳပစ္လိုက္တယ္ … ဟင္း ဟင္း … ရြံလိုက္တာရွင္ … ရြံလိုက္တာ … အစီအစဥ္ရွိလို႔သာ … ညဳလိုက္ရတယ္ … သူ႔ကို အစ္ကို လို႔ ေခၚလိုက္လို႔လား မသိပါဘူး …

“ဟား ဟား ဟား … ေကာင္မေလးက … စကားတတ္တယ္ေနာ္”
“အို … စကားမတတ္ပါဘူးရွင္ … ေခ်ာလို႔ ခန႔္လို႔ … သေဘာရိုးေျပာတာပါေနာ္”
“သူဇာလို႔ ေခၚရင္ေကာ ရတယ္မွတ္လားဟင္”
“အို … သေဘာက်သလို ေခၚပါ … အစ္ကိုရယ္ … ရပါတယ္ … ဟင္းဟင္း”

သားေကာင္ကေတာ့ … ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ … တန္းတန္းဝင္လာတာပဲ … ဟင္း ဟင္း …. ေက်ာ့ကြင္းနဲ႔ ေထာင္စရာမလိုေတာ့လည္း … သက္သာတာေပါ့ရွင္ … မိလို႔ကေတာ့ … အသည္းကို အရွင္လတ္လတ္ခြဲၿပီး … အက္ဆစ္နဲ႔ ပက္ပစ္မယ္ … အေရခြံကို … တမၽွင္ခ်င္း … ခြာပစ္မယ္ … ဟင္း … ဟင္း …

“သူဇာက … အသားအေရလည္း … လွတယ္ေနာ္”
“ဟုတ္တယ္ … အစ္ကိုရဲ့ … ကၽြန္မက … ငယ္ငယ္တည္းက … အသားအေရ … လွတယ္ရွင့္”
“ဒါဆို … ေဖြးဥေနမွာပဲဗ်ာ”

ဘယ္ေနရာ ေဖြးဥေနတာလဲ … စကားကို … အေႏွာင့္အသြားမလြတ္ … မထိတထိ … လာေျပာေနေတာ့ … ပါးပိတ္ရိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္တာရွင္ … မျဖစ္ေသးဘူး … မျဖစ္ေသးဘူး … စိတ္ထိန္းမွ … ဟင္း …

“အို … အစ္ကိုေနာ္ …”

ကၽြန္မ … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ၿပီး … မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးလိုက္ပါတယ္ … မိန္းမမာယာထဲက … မ်က္ေစာင္းထိုးျခင္းဟာ … တိုက္ပြဲ တရာေအာင္လာတဲ့ … ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ … ပ်ာယာခတ္ၿပီး … စိတ္ကို မရိုးမရြျဖစ္ေစနိုင္တဲ့ … နည္းေပါ့ရွင္ … ဟင္း ဟင္း …

“ဟိုေလ … အဲဒီသေဘာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ … အသားအေရက လွေတာ့ … ေဖြးဥေနမွာေပါ့လို႔ ေျပာတာဗ်ာ …”
“ဟြန႔္ … ေတာ္ေသးတာေပါ့ရွင္ … “
“သူဇာက … ေၾကာ္ျငာေတြဘာေတြ … ေတာ္ေတာ္ ရိုက္ေနရၿပီလား”
“မရိုက္ရေသးပါဘူး … အဆက္အသြယ္ကလည္း နည္း … ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ေတြလည္း မႀကိဳက္ေတာ့ … မရိုက္ရေသးပါဘူးရွင့္”
“ကိုယ္တို႔ ကုမၸဏီအတြက္ … ေၾကျငာရိုက္ေပးနိုင္မလားဟင္”

ရိုးေနၿပီ … ဒါမ်ိဳးေတြက … ရိုးေနၿပီ … တျခားမိန္းကေလးေတြလို … ေငြနဲ႔ မၽွားၿပီး … ေသြးေဆာင္ခ်င္တယ္ေပါ့ … မၽွားေပါ့ရွင္ … မၽွားေပါ့ … ငါးမၽွားခ်ိတ္က အစာလာဟပ္တာ … ရွင္လား … ကၽြန္မလား … သိပ္မၾကာခင္ သိရမွာေပါ့ရွင္ …

“ဘယ္လို ေၾကျငာမ်ိဳးလဲဟင္ … ျပကၡဒိန္ေၾကျငာေလာက္ေတာ့ မရိုက္ခ်င္ဘူးရွင့္”
“မဟုတ္ဘူးေလ … အိမ္ၿခံေၿမ အေရာင္းျပပြဲေတြမွာ … သူဇာ့ပုံနဲ႔ ေၾကျငာခ်င္တယ္ … အႏုပညာေၾကးလည္း … မနည္းေစရပါဘူး”
“အႏုပညာေၾကးက အဓိက မက်ဘူးရွင့္ … ကၽြန္မက … ကၽြန္မ သိကၡာကို သိပ္တန္ဖိုးထားတယ္ … အက်င့္မေကာင္းတဲ့ … ကလိမ္ကက်စ္ လုပ္ငန္းေတြအတြက္ … ကၽြန္မ အသုံးခ်မခံနိုင္ဘူးရွင့္”
“ဟာ … ကိုယ္တို႔လုပ္ငန္းကို … အက်င့္မေကာင္းတဲ့ လုပ္ငန္းလို႔ ဆိုလိုခ်င္တာလား”
“ဒီသေဘာမဟုတ္ပါဘူး … အခုမွေတြ႕တာဆိုေတာ့ေလ … ေသခ်ာ မသိေသးဘူးေပါ့ … အစ္ကိုရယ္ … ခဏေလးေနာ္”

ေမြ႕ေန႔ရွင္ မင္းသမီးက … ေမြ႕ေန႔ကိတ္လွီးမလို႔ … လွမ္းေခၚေနေတာ့ … ထိုင္ခုံက ျမန္ျမန္ထလိုက္သည္ … ကိုယ္အလွည့္မွာ … ဖြံ့ထြားတဲ့ … တင္သားကို … သူ ျမင္သာေအာင္ … သိမ့္ကနဲ … ၿငိမ့္ကနဲ … လႈပ္ယမ္းပစ္လိုက္သည္ … ကၽြန္မရဲ့ ေနာက္ပိုင္းအလွေတြေၾကာင့္ … ရင္ေတြပူေနမယ္ဆိုတာ သိသားပဲ … တင္ေလးေတြကို … ပိုလႈပ္ယမ္းေအာင္ သြက္သြက္ေလၽွာက္ၿပီး … စင္ေပၚတက္သြားသည္ … သူက ကၽြန္မေနာက္က … လိုက္လာရင္း … မ်က္လုံးေတြက မခြာတမ္း … ၾကည့္ေနတာေတာ့ …. ေသခ်ာတာေပါ့ …

“လာ … လွျမတ္ … လာ”

အကုန္လုံး … ဟက္ပီဘက္ေဒးသီခ်င္း ဆိုၿပီး … မင္းသမီးက … ကိတ္မုန႔္လွီး … မုန႔္ခြံ့ေႂကြးၾက … အားလုံး ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္နဲ႔ … ေပ်ာ္ၾကသည္ … ၿပီးေတာ့ စားၾက ေသာက္ၾကဖို႔ …
ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္ျပန္လာပါတယ္ … ဒင္းလည္း လိုက္လာပါတယ္ …

“ခုနက … ကိစၥေလးကို … လက္ခံမွာလားဗ်ာ … မနက္ျဖန္ … ႐ုံးခ်ဳပ္ကို … လာခဲ့ပါလားဟင္ … ေသခ်ာ ရွင္းျပေပးတာေပါ့ … “
“ဟုတ္ပါၿပီရွင္ … လာခဲ့ပါ့မယ္ … အစ္ကိုက … ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မလဲဟင္”
“၁၀ နာရီေလာက္ဆို ေရာက္ပါၿပီ … ၁၁ နာရီေလာက္ လာခဲ့ေပါ့ဗ်ာ … သူဇာ့ကို … ေန႔လည္စာပါ ေကၽြးပါ့မယ္”
“ေကာင္းပါၿပီရွင္ … ေကာင္းပါၿပီ”
“ဒါေသာက္မလားဟင္”
“ဟင့္အင္း … ကၽြန္မ … အရက္မေသာက္တတ္ဘူးရွင့္”
“ကိုယ္ တစ္ခြက္ေလာက္ … ေသာက္လို႔ရတယ္ မွတ္လား”
“ရပါတယ္ရွင္ … ေသာက္ပါ … ကၽြန္မ ခြင့္ျပဳခ်က္မလိုပါဘူး … မင္းသမီးရဲ့ ပြဲပဲဟာကို …”
“ဟဲ … ဟဲ … လိုတာေပါ့ … သူဇာရယ္ … သူဇာက မေသာက္နဲ႔ ဆို မေသာက္ဘူး … သူဇာက ေသာက္ဆိုမွ ေသာက္မယ္ …”

ေသျခင္းဆိုးႀကီး … ကၽြန္မကို … လာညဳေနတယ္ … ကၽြန္မ … ရွက္သလို … ရြံ့သလို … ျပဳံးျပရင္း …

“အို … ဘာဆိုင္တာ မွတ္လို႔ … ခဏေလးေနာ္ … ဗိုက္ေလးလာလို႔ …”
“ကိုယ္ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ …”
“ရပါတယ္ … ဒီမွာပဲ ေစာင့္ေနေနာ္ … သူမ်ားေတြ ၾကည့္ေနတယ္”
“ေအာ္ … ေအာ္ … အိုေက … ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ေနာ္”
“အင္းပါ”

ပိုၿပီးရင္းႏွီးလာသလိုလို … လိုက္ေလ်ာသလိုလို … စကားမ်ိဳးေတြနဲ႔ … ကၽြန္မ ထၿပီး … toilet ကို ထြက္လာတယ္ … ေနာက္ပိုင္းကေတာ့ … လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ေပါ့ … ဒင္း ၾကည့္ပါေစ … ေတြးပါေစ … ရာဂေတြ … ျမဴခိုးေဝေနတဲ့ … ဒင္းလို သားေကာင္မ်ိဳးကို … မိလို႔ေတာ့ … ေသြးေႂကြးေတြ အကုန္ျပန္ဆပ္ပစ္မယ္ …

ကၽြန္မ toilet ထဲ ေရာက္ေတာ့ … တံခါးဂ်က္ကို ေသခ်ာပိတ္လိုက္သည္ … ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဖြင့္ၿပီး … အထဲက … နာရီေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္ …ေဆးလုံးေလးကို … ထုတ္လိုက္သည္ … လိင္စိတ္ႂကြေစေသာ ေဆး … ဂ်ာမဏီကေန … တကူးတက … မွာယူထားတဲ့ ေဆး … ဒီေဆးက … ခ်က္ျခင္း တန္ခိုးမၿပ … နာရီဝက္ … ၁ နာရီေလာက္ေနမွ … ေဆးစြမ္းျပသည္ … မေနနိုင္ … မထိုင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ … ေသြးသားေသာင္းက်န္းေစေသာ ေဆး … ေဆးလုံးေလးကို … လက္သည္းခြံၾကားထဲထည့္ၿပီး … ေသခ်ာဖိထားလိုက္သည္ … ႐ုတ္တရက္ လက္သည္းၾကားကေန ျပဳတ္မက်နိုင္ … ပိုက္ဆံအိတ္ေလးကို ျပန္ပိတ္ၿပီး … ဂါဝန္ကို နည္းနည္း ျပင္ဝတ္လိုက္သည္ … ဟိုဆန႔္ဒီဆန္ေပါ့ … လက္ေခ်ာင္းေလးကို … ေသခ်ာ ျပန္စစ္သည္ … ေဆးလုံးေလးက ျပဳတ္မက် … အိုေက …

ကၽြန္မ … စားပြဲနားကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ … သူက တစ္ခြက္ကို … ေသာက္ေနတုန္း …

“ၾကာလိုက္တာ သူဇာရယ္”
“အို … အစ္ကိုကလည္း … ျမန္ပါတယ္”
“ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ … အရမ္းၾကာတယ္ကြာ”
“ခၽြဲတတ္တယ္ေနာ္ … အဟင္း”
“မခၽြဲတတ္ပါဘူးကြာ … ခ်စ္တတ္တာပါ … ဟဲ … ဟဲ”

ကၽြန္မ … မ်က္ေစာင္းေလး … ဒိုင္းကနဲ ထိုးပစ္လိုက္သည္ … စကား လမ္းေၾကင္းေျပာင္းတဲ့အေနနဲ႔ …

“အစ္ကိုကလည္း … ေသာက္တာေႏွးလိုက္တာ … ဒီတစ္ခြက္ေသာက္ေနတာ … ၾကာလွၿပီ”
“ဟဲ ဟဲ … သူဇာ့ကို … ေစာင့္ရင္းေသာက္ေနတာ”

ကၽြန္မ … သူ႔အလစ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတာရွင့္ … လက္ထဲက … ေဆးလုံးကို … ထည့္ဖို႔ ေခ်ာင္းေနတာ … ေနာက္တစ္ခြက္ေသာက္ေအာင္ ေသြးေဆာင္ရင္း … အလစ္မွာ ထည့္လိုက္မွာေပါ့ … ဒီအခ်ိန္မွာပဲ … ေမြးေန႔ရွင္ မင္းသမီး ေရာက္လာတယ္ … လက္ထဲမွာလည္း … ဖန္ခြက္ကိုင္ထားတယ္ … ကၽြန္မတို႔ ရီရီေမာေမာနဲ႔ … မတ္တပ္ရပ္ရင္း …

“အစ္ကိုႀကီး … တစ္ခြက္ေသာက္ရမယ္ေနာ္”
“ေသာက္မွာေပါ့ဗ်ာ … ေသာက္မွာေပါ့ … ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ေန႔ရက္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ပါေစဗ်ား … ခ်ီးယား”

ကၽြန္မလည္း ေရာေယာင္ၿပီး … တစ္ခြက္ေျမႇာက္ၿပီး … ေသာက္လိုက္ပါတယ္ … အခ်ိဳရည္ေပါ့ … ျပန္အထိုင္မွာ … လွစ္ကနဲ … ေဆးလုံးေလးကို … ထည့္လိုက္ပါတယ္ …

“ေမြးေန႔ပြဲကို လာၾကလို႔ … ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္”
“ဟာဗ်ာ … တစိမ္းေတြမွ မဟုတ္တာ … လာရမွာေပါ့ဗ်”
“လွျမတ္ကိုလည္း … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္”
“ဟုတ္္ကဲ့ … မမ … ဒီထက့္ပိုလွၿပီး … အကယ္ဒမီေတြ အမ်ားႀကီးရပါေစ”
“အို႔ … ဟို႔ … ဟို႔ … လွျမတ္က … ေျပာတတ္လိုက္တာ”

ရႊတ္ကနဲ … ကၽြန္မပါးကို နမ္းလိုက္ပါတယ္ … အင္း … ေမြးေန႔ပြဲဆိုေတာ့ … စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ ေပ်ာ္မိပါတယ္ …

“အို … တကယ္ေျပာတာပါ မမရဲ့”
“အိုေက … အိုေက … ေအးေအးေဆးေဆး စားအုံးေနာ္”
“ဟုတ္”

ကၽြန္မ ျပန္ထိုင္ၿပီးေတာ့ … ခုနက ခြက္ေလးထဲကို … ေရခဲထည့္တယ္ … ဆိုဒါ နည္းနည္းထည့္တယ္ … သူ ျမင္သြားမွာ စိုးလို႔ … သြက္သြက္လုပ္ၿပီး … အရက္မ်ားမ်ား ထည့္ပစ္လိုက္တယ္ … ေဆးလုံးေလးက … ေဆာ္ဒါနဲ႔ အရက္ၾကားမွာ … ေပ်ာ္သြားရွာၿပီ … ဒင္းေသာက္ဖို႔ပဲလိုေတာ့တယ္ …

“အစ္္ကိုလည္း … ေတာ္ေတာ္ေသာက္နိုင္တယ္ေနာ္”
“အင္း … သိပ္ေတာ့ မေသာက္နိုင္ပါဘူး … ကိုယ္က … အမ်ားဆုံး သုံးခြက္ပဲ … ေသာက္တယ္”
“အစ္ကို … သူမ်ားတိုက္တာေတာ့ ေသာက္တယ္ … ဒီတစ္ခြက္လည္းေသာက္ရမယ္ … ဒါပဲ”

ကၽြန္မ … သူ႔အေရွ႕ကို ခုနက အရက္ခြက္ကို … တြန္းပို႔လိုက္သည္ …

“ဟဲ … ဟဲ … ဒါေတာ့”
“အို … သူမ်ားတိုက္တာေတာ့ … ေသာက္တယ္ … လွျမတ္တိုက္တာက်ေတာ့ … ဟြန႔္”
“ေအာင္ျမတ္ေလးဗ်ာ … ေရႊစိတ္ေတာ္ မညိဳပါနဲ႔ဗ်ာ … ေသာက္မွာေပါ့ … ေသာက္မွာေပါ့”
“ဒါဆို … အျမန္ ေသာက္ျပ”
“အိုေက”

ဟင္း ဟင္း … ကၽြန္မ … ျပဳံးလိုက္တယ္ … သေဘာက်လြန္းလို႔ ျပဳံးလိုက္တယ္ … ေယာက်္ားေတြမ်ား … မိန္းမေခ်ာေခ်ာလွလွေလးခိုင္းရင္ … နဖားႀကိဳးေတာင္ အထိုးခံမယ့္ ဟာေတြ … ဒင္းလို … ႏွာဘူးက … ပိုဆိုးတာေပါ့ … အရက္ကို … တရစပ္ေသာက္လိုက္ၿပီးေနာက္ … သူ႔မ်က္ႏွာက ပိုၿပီး နီလာတာေပါ့ရွင္ … ဒီလိုနဲ႔ … ထမင္းစားလိုက္ … သူနဲ႔ အလိုက္သင့္ … အီစီကလီ … စကားေျပာလိုက္ … နာရီဝက္ေလာက္ေနေတာ့ … ျပန္တဲ့လူက ျပန္ကုန္ၾကၿပီ …

“ျပန္ၾကမယ္ေလ … ေနာ္ … အစ္ကို”
“အိုေက “

ကၽြန္မတို႔ … မင္းသမီး … မမ ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး … ကားပါကင္ဆီေလၽွာက္လာရင္း … သူ႔တပည့္တစ္ေယာက္က … ကၽြန္မကို ၾကည့္ေနတယ္ … မသကၤာလို႔ ၾကည့္တာလား … သိပ္လွတဲ့ ကၽြန္မကို … စားခ်င္ဝါးခ်င္လို႔ ၾကည့္တာလား … ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး …ဒီလိုေကာင္ေတြကိုေတာ့ … ကၽြန္မ … ကားရီမုတ္္ကို … ႏွိပ္လိုက္ေတာ့ … ကားက စက္ႏွိုးၿပီးသား … တံခါးဂ်က္ေတြ ပြင့္သြားသည္ … ႏွာဘူးႀကီးက … သူ႔တပည့္တစ္ေယာက္ကို …

“ေဟ့ … တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေလ”

ကားတံခါးကို … သူ႔တပည့္တစ္ေယာက္က … ပ်ာပ်ာသလဲ ဖြင့္ေပးလို႔ … ကၽြန္မ ကားထဲကို … ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ …

“ေက်းဇူးေနာ္”

တံခါးကို ေသခ်ာပိတ္ၿပီး … သူက ေနာက္ဆုတ္သြားသည္ … ႏွာဘူးႀကီးက … အနားကို ေရာက္လာသည္ … ကားထဲကို ေခါင္းငုံၿပီး … ကၽြန္မကို … ရီေဝေဝအၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္သည္ … ကၽြန္မမ်က္လုံးကိုၾကည့္တာထက္ … ကၽြန္မရဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာကို … အေပၚစီးကေန … သြားေရယိုရင္း …

“သူဇာနဲ႔ … ေအးေအးေဆးေဆး … ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႕ခ်င္တယ္ … သူဇာရယ္”

ေဘးနားက … လူေတြကိုမွ … အားမနာ … ကာမတဏွာေၾကာင့္ … အရွက္တရားမရွိ … လိုခ်င္တာသာ သိတဲ့ … ေခြးတိရစၧာန္ … ရြံလိုက္တာရွင္ … ထြီ … ဒါေပမယ့္ … ပါးစပ္ကေတာ့ …

“အို … အစ္ကိုေနာ္ … ေနာက္မွ … ဟြန႔္”

ကၽြန္မ … ကားကို … ဝူးကနဲ … ေမာင္းထြက္ပစ္လိုက္သည္ …

ဟား ဟား ဟား … စိတ္ႂကြေဆးရယ္ … ကၽြန္မ အလွရယ္ေၾကာင့္ … ဒင္း … တည့္တည့္ႀကီး … ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ ဝင္လာတာ … ဟား ဟား ဟား … မိလို႔ကေတာ့ရွင္ … လက္စားေခ်မယ့္ … အေတြးေတြက … လီဘာကို အဆုံးနင္းပစ္လိုက္တယ္ … မာစီဒီးကားက … သခင္မရဲ့ အလိုက် … ေဝါကနဲ … ေဝါကနဲ … အရွိန္တအားျမန္လာသည္ … ဒိုင္ခြက္က ျမႇားေလးက … ၄၀ … ၆၀ … ၈၀ … ၁၀၀ …

ဦးဝိဇာရလမ္းလယ္က … သစ္ပင္ႀကီးေတြက ရိပ္ကနဲ ရိပ္ကနဲ … က်န္ခဲ့သည္ … အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ … ေဒၚေလးေမ … တံခါးလာဖြင့္ေပးသည္ … အိမ္မွာက … ေဒၚေလးေမနဲ႔ ကၽြန္မ ႏွစ္ေယာက္ထဲေနသည္ … တျခား အေဖာ္မထား … ေဒၚေလးေမက ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္မႀကိဳက္ … လက္စားေခ်မယ့္ ကိစၥေၾကာင့္ … ပါးစပ္ပြမွာလည္း ေၾကာက္သည္ … ကားကို ဂိုေဒါင္ထဲထည့္ၿပီး … တံခါးပိတ္လိုက္သည္ … ေနာက္ဖုံးကို ဖြင့္္ၿပီး … ေဒၚေလးေမကို ျပလိုက္သည္ …

“ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းသြားၿပီလား … သမီး”
“မပင္ပန္းပါဘူး … ေဒၚေလးရဲ့ … ေပ်ာ္ေနတာ … ဟဲ ဟဲ”
“အထုပ္ေတြက မ်ားလိုက္တာ …”
“၁၄ ထုပ္ ေဒၚေလး … သိန္း ၇၀၀၀”
“သိန္း ၇၀၀၀ ေတာင္”
“ဟုတ္တယ္ေလ … ေဒၚေလးရဲ့ … ပိုက္ဆံတင္မကဘူး … စာရြက္ေတြလည္း … အက္ဆစ္ေလာင္းပစ္လိုက္တယ္”
“ေကာင္းတယ္ … ေကာင္းတယ္ … သမီး သိပ္ေတာ္တယ္”
“သမီးက မေတာ္ပါဘူး … ေဒၚေလး စီစဥ္ေပးတာ ေတာ္လို႔ပါ … ေဒၚေလးက … အကုန္သိေနတယ္ေနာ္”
“သိရမွာေပါ့ကြယ္ … မသိသိေအာင္ ႀကိဳးစားထားတာ … ၁၈ ႏွစ္ေလာက္ စိတ္ဒုကၡေရာက္ခံထားတာ … လက္စားျပန္ေခ်မွ … ေက်နပ္မယ္ ေဟ့”
“ေဒၚေလး တစ္ခုေတာ့ သမီးကို ဂတိေပးရမယ္ … ဒင္းကို မိလို႔ကေတာ့ … သမီးလက္နဲ႔ … ဒင္းကို … အေရခြံခြာပစ္မယ္”
“အို … လုပ္ရမွာေပါ့ေအ့ … လုပ္ရမွာေပါ့ … အခုေတာ့ … သြားနားခ်ည္ေတာ့ … ပင္ပန္းေနၿပီမွတ္လား … ေဒၚေလး ဒီအထုပ္ေတြ … သြားသိမ္းလိုက္မယ္”
“ျမန္ျမန္သိမ္းၿပီးမွပဲ … အိပ္ေတာ့မယ္”

ကၽြန္မနဲ႔ ေဒၚေလး … ပိုက္ဆံေတြကို … ထုတ္ … သစ္သားဘီဒိုႀကီးတစ္ခုထဲမွာ … အစီအရီ ထည့္ … ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ပိုက္ဆံေတြကို … တျခားအခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္မိေပမယ့္ … ဟိုလူယုတ္မာဆီက … ပိုက္ဆံမို႔လို႔လားမသိ … မကိုင္ခ်င္ … နည္းနည္းေတာ့ ရြံသည္ … ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ … သြက္သြက္လုပ္ၿပီး … လူတစ္ကိုယ္လုံးလည္း … ေခၽြးေတြနဲ႔ … ကပ္ေစးေစးမို႔ … ေရခ်ိဳးဖို႔ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လိုက္ပါတယ္ …

ေရခ်ိဳးဇလားထဲ … ေရပူေရေႏြး ျဖည့္ထားၿပီး … ပန္းပြင့္ … လက္တဆုပ္ေလာက္ကို … က်ဲလိုက္ပါတယ္ … ေရျပည့္ဖို႔ အခ်ိန္နည္းနည္းလိုေသးတာမို႔ … သီခ်င္းေအးေအးေလး တစ္ပုဒ္ ဖြင့္လိုက္ပါသည္ … ေရခ်ိဳးဇလားက … ေရျပည့္ေတာ့မွာမို႔လို႔ … အက်ႌခၽြတ္ၿပီး … အထဲမွာ ဝင္စိမ္လိုက္သည္ …

“အို … ဟာ”

ေႏြးေထြးတဲ့ ေရအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ … နည္းနည္းေတာ့ သေဘာက်သြားသည္ … လက္ကို ေရထဲ ႏွစ္လိုက္ၿပီး … လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို … ဖြဖြေလး ပြတ္လိုက္သည္ … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ပင္ပန္းေနတာေတြ ႐ုတ္ခ်ည္းဆို … ေလ်ာ့သြားပါတယ္ … တစ္ကိုယ္လုံး ျမဳပ္ေအာင္ ထိုင္လိုက္ရင္း … ေခါင္းေလးကို … အလိုက္သင့္ေလး … မွီလိုက္ပါတယ္ … ေဘာင္ေပၚက … အဝတ္ႏုေလးကို ယူၿပီး … ဆပ္ျပာရည္နည္းနည္း … ထည့္လိုက္သည္ … ေရစိုေနတဲ့ … လက္ေမာင္ေလးေတြကို … အဝတ္ႏုေလးနဲ႔ ပြတ္တယ္ … ဘယ္ၿပီးေတာ့ … ညာ … လက္ေမာင္းၿပီးေတာ့ … လည္ပင္း … ေရႊလည္တိုင္ ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးကို … ေသခ်ာပြတ္တယ္ … ေခၽြးေစးေတြကပ္ေနလို႔လား မသိပါဘူး … ေျပာင္သြားေအာင္ ပြတ္တယ္ … ဒါၿပီးေတာ့ … ဟင္း … ရင္ႏွစ္မႊာ … ဖြ႕ံထြားတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာက … ေရထဲမွာ … မေပါ့္တေပၚ … လုံးက်စ္တဲ့ … ရင္သားကို … ဖြဖြေလး … ကိုင္ၿပီး … အဝတ္ႏုေလးနဲ႔ … ပြတ္လိုက္တယ္ …

“အို … ဟင့္ …”

ရင္ႏွစ္မႊာက … အထိမခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ … ေဖာင္းႂကြေနသည္ … အဝတ္ႏုေလး လာထိလိုက္တာနဲ႔ … သူ႔အလိုလို … ေကာ့လာသည္ … ပတၱျမားနို႔ခဲေလးကို … အဝတ္ႏုေလးနဲ႔ … ဖြဖြေလး ပြတ္ရင္း … မသိမသေလး ေခ်ေပးလိုက္သည္ …

“ဟင့္ …”

အထိအေတြ႕က … ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ကာမစိတ္ကို … ႏွိုးဆြေနသည္ … ကၽြန္မ မေနနိုင္ဘူးရွင္ … ဒီအထိအေတြ႕ကို … ၾကဳံဘူးၿပီးကတည္းက … ထပ္ထပ္ၿပီးေတာ့ ခံစားခ်င္ေနတယ္ … နို႔ခဲေလးကို … ပိုၿပီး … ဖိေခ်လိုက္ေတာ့ … နို႔ခဲေလးက … ပိုလို႔ေတာင္ ေထာင္လာပါတယ္ … ခႏၶာကိုယ္အေသြးအသားက … ယားယံလာတဲ့ ဒဏ္ကို … တုံ႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ … ကၽြန္မ ဖင္ေလးက … တႂကြႂကြျဖစ္ေနပါတယ္ … အို … လက္ကေလးက … ေပါင္ၾကားထဲကို … အလိုလို ေရာက္သြားပါတယ္ … ဆီးခုံမို႔မို႔ကို ေက်ာ္ၿပီး … ထိပ္ဝေလးကို ႏွိုက္လိုက္တာနဲ႔ … အို ရွင္ … တစ္ကိုယ္လုံး ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားေအာင္ … ခံစားခ်က္က ေျပာမတတ္ေအာင္ပါပဲ … ႏႈတ္ဖ်ားေလးက … အသံထြက္ၿပီး ၿငီးရေလာက္ေအာင္ … ေကာင္းတယ္ရွင့္ … ထႂကြလာတဲ့ကာမပိုးက … ေသြးေၾကာတစ္ေလၽွာက္ … တရြရြနဲ႔ ေလၽွာက္သြားေနေတာ့ … ရတနာေရႊၾကဳပ္ေလးက … ပြစိပြစိ ျဖစ္လာပါတယ္ … ဝင္မလာေသးတဲ့ … လက္ဖ်ားေလးကို … ဖမ္းညႇစ္ခ်င္လို႔ တူပါရဲ့ … အတင္းပဲ … ေကာ့ေကာ့ေပးေနတယ္ … ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ေကာင္းလိုက္တာ

လက္ဖ်ားေလးက … ရတနာဖူးေလးကို … ထိမိလိုက္တာနဲ႔ … ကာမစိတ္ေတြက ဟုန္းကနဲ … ထႂကြလာပါတယ္ … အို … ရွင္ … ပန္းေရာင္လွိုဏ္ေခါင္းေလးထဲက … ခ်စ္ရည္ၾကည္ေတြကလည္း … တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ ယိုစီးလို႔ေနပါတယ္ … ေရထဲမွာ တစ္ကိုယ္လုံးစိမ္ထားေပမယ့္ … ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ … ရမက္ေၾကာင့္ ပူေလာင္ေနပါတယ္ရွင္ … စားဖူးတဲ့ကေလးက ပိုငတ္ပဲဆိုဆို … ဒီအေတြ႕အထိကို သာယာမိတာအမွန္ပါပဲရွင္ … ပန္းဖူးေလးကို … ကလိမိတာနဲ႔ … စိတ္ကူးေလႏွင္ရာ … ျမဴခိုးေတြ လြင့္သလို … ခံစားခ်က္ေတြက … နတ္ျပည္ေရာက္သြားသလိုပါပဲရွင္ … ပန္းဖူးေလးကို … ပြတ္တဲ့အရသာကို … တသသျဖစ္ေနတဲ့ … ကၽြန္မႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို … လၽွာေလးနဲ႔ သပ္ေပးရင္း … တစ္ေယာက္ထဲ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ျဖစ္ေနပါတယ္ … အေတြးေတြက ကေယာက္ဂယက္နဲ႔ … စိတ္ကူးထဲကို … ဟိုမင္းသားေလး ေရာက္လာလိုက္ … ဒီမင္းသားေလး ေရာက္လာလိုက္ … ဟင္း … ဟိုေန႔က ခ်ာတိတ္နဲ႔ဆို … အို … ဟုတ္တယ္ … မနက္ေစာေစာ ကၽြန္မထေျပးတိုင္း … ေနာက္ကေန လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ့ အၾကည့္ေတြက … ဘာလိုခ်င္တာလဲဟင္ … တကယ္ခ်စ္တာလား … ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္တာလား … အို … သူလာၿပီ … ေရကန္ထဲကို … သူဝင္လာတယ္ … သူေလ … သူ … တအားဆိုးတယ္ … ကၽြန္မရဲ့ ပန္းဖူးေလးကို … ဖြဖြေလးပြတ္တယ္ … ဖိတယ္ ေခ်တယ္ …

“ဟာာာ … ဟာာာ”

ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … အေတြးထဲက မင္းသားေလးေၾကာင့္ … ကၽြန္မ စိတ္ေတြ ပိုထန္လာပါတယ္ … ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကို … ေရကန္ေဘာင္ေပၚတင္လိုက္ေတာ့ … ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ပိုကားသြားသလို … ေရႊၾကဳပ္ေလးထဲက … ပန္းဖူးေလးက … ပိုလို႔ေတာင္ ေကာ့ေထာင္လာပါတယ္ … ကၽြန္မစိတ္ေတြ အရမ္းႂကြၿပီ ထေနေတာ့ … ပန္းဖူးေလးကို … ညႇစ္ၿပီး … ပြတ္ပစ္လိုက္တယ္ … ေအာက္ကေန ေကာ့တင္ေပးေနတဲ့ … တင္ပါးႀကီးေတြက … ျပန္မက်နိုင္ေလာက္ေအာင္ … ေကာင္းတယ္ရွင္ … ထိတယ္ရွင္ … ထိတယ္ … ခံစားခ်က္ေတြက အရမ္းျပင္းတာမို႔ … တိုးတိုးေလး ၿငီးေနရာကေန … ေအာ္ပစ္လိုက္တယ္ရွင္ …

“အြန္ … ဟင့္ …. ဟာာာာာာ … ဟာာာာာာာာ”

မခံနိုင္တဲ့အဆုံးမွာ … အခ်စ္ရည္ေတြက ႁပြတ္ကနဲ ထြက္သြားပါတယ္ … ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနတဲ့ၾကားက … ခံစားခ်က္ကေတာ့ … ျပန္မေျပာတတ္ေအာင္ … ေကာင္းလိုက္တာ … ဟင္း … လူတစ္ကိုယ္လုံး မလႈပ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ … မိန္းေမာေနလို႔ … ခဏေလးေမွးေနလိုက္ပါတယ္ …

ခဏေနေတာ့ … တစ္ကိုယ္လုံး ေအးလာလို႔ … မထခ်င္ ထခ်င္နဲ႔ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာပါတယ္ … မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါနဲ႔ … ေရေတြသုတ္ၿပီး … ညဝတ္အက်ႌဝတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚကို … ပစ္လွဲပစ္လိုက္ပါတယ္ … ေရစိုေနတဲ့ … ဆံပင္ရွည္ကို … သုတ္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ … ပင္ပန္းေနလို႔ … ေရစိုလက္စနဲ႔ အိပ္ပစ္လိုက္ပါတယ္ … ညတုန္းက လႈပ္လႈပ္ရွားရွားလုပ္လို႔ ပင္ပန္းတာရယ္ … အေသြးအသားထဲက ကာမဆႏၵေတြ ျပည့္သြားလို႔ … အားေလ်ာ့သြားေၾကာင့္ … မ်က္စိမွိတ္လိုက္တာနဲ႔ … အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္ …

ဦးသက္ေအာင္ … ဝူးကနဲ ေမာင္းထြက္သြားတဲ့ … လွျမတ္သူဇာႏြယ္ ဆိုတဲ့ … နတ္မိမယ္ေလးကို …. အရမ္းသေဘာက်သြားသည္ … ဒီေကာင္မေလးရဲ့ … ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းက … ၃၂-၂၄-၃၆ … ေမာ္ဒယ္ဆိုဒ္မဟုတ္ … လွယဥ္ေက်းမယ္ဆိုဒ္ … ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးဆိုေပမယ့္ … ဒီေကာင္မေလးလိုမ်ိဳး … အခ်ိဳးက်ဖို႔ မလြယ္ … အသက္က ၁၈ ႏွစ္ဆိုေတာ့ … ဘူးသီးႏုႏု … ဖြံ့ၿဖိဳးစ အရြယ္ … ျမင္လိုက္တာနဲ႔ … စိတေတြ ထႂကြလာေအာင္ … လွတဲ့ေကာင္မေလးကို … ခ်စ္ခ်င္တယ္ … ခ်စ္ခ်င္တယ္ဆိုတာထက္ … အိပ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာက … ပိုမွန္သည္ … အိပ္ယာထဲမွာ … မိန္းမေတြက အတူတူပဲ … ဆိုတဲ့ အယူအဆက … မမွန္ဘူးဗ် … ျမင္လိုက္တာနဲ႔ … ရမက္ထန္ေစတဲ့ … ဒီလိုေကာင္မေလးနဲ႔ … တစ္ညေလာက္ အိပ္ပစ္လိုက္ရင္ … ဟား … အရမ္းလွတဲ့ … ညေလးျဖစ္သြားမွာေပါ့ … ဒီည ဘာျဖစ္မွန္းကို မသိပါဘူးဗ်ာ … ရင္ထဲမွာ … အရမ္းကို … ဆႏၵေတြ ျပင္းျပေနတယ္ … ရင္ထဲမွာ မီးေတာက္ေနတယ္ ခ်ာတိတ္ေရ … ဟင္း … အခုေတာ့ … ဒင္းေလးနဲ႔ ခ်စ္လို႔မရေသးဘူး … ခ်စ္လို႔ရတဲ့ … ခ်ာတိတ္မေလးတစ္ေယာက္ဆီ သြားမွ … ဟာ … ေမ့ေနလိုက္တာ … ဒီည … သူ႔ကို အိမ္မွာ ေစာင့္ခိုင္းထားတယ္ … ျမန္ျမန္ျပန္မွ … ကားေမာင္းတဲ့ ေကာင္ကလည္း ေႏွးလိုက္တာ …

“ေဟ့ေကာင္ … ျမန္ျမန္ေမာင္းစမ္းပါကြ”
“ဟုတ္ကဲ့ … ဆရာ … ဟုတ္ကဲ့”

ဒီေကာင္က … ဆရာ့အထာကို နပ္သည္ … ကားကို မိုင္ကုန္ေမာင္းပစ္လိုက္သည္ … အိမ္ေရာက္ေတာ့ … တပည့္တစ္ေယာက္က …

“ဆရာ … ဟို … မမ ေရာက္ေနတယ္”
“အိုေက … ငါသိတယ္ … ကားသိမ္းလိုက္ေတာ့ … ၿခံတံခါးေတြ ေသခ်ာပိတ္ထား”
“ဟုတ္ကဲ့ … ဆရာ”

အိမ္ေပၚထပ္ကို … အေျပးတက္လာမိသည္ … ဟင္း … ရင္ထဲက … ဆႏၵေတြေၾကာင့္ … ေသြးေၾကာေတြ ေပါက္ကြဲ ထြက္ေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ့ …

အိပ္ယာေပၚမွာ … နတ္သမီးေလးတစ္ေယာက္ … ပါးလႊာတဲ့ … ညဝတ္ဂါဝန္ေလးေအာက္မွာ … မို႔ေမာက္တဲ့ တင္သားေတြက … ေတာင္တန္းႀကီးေတြလိုပါပဲ … သိမ္သြားတဲ့ … ခါးေလးက … ကိုင္ေဆာင့္ခ်င္စရာ … ဂါဝန္ေလးက … တိုတိုေလးမို႔ … ခ်ာတိတ္ရဲ့ အလွတရားေတြကို လုံေအာင္မဖုံးနိုင္ပါဘူး … ေျဖာင့္တန္းတဲ့ … ေပါင္တံႏွစ္ခုက … ဆင္စြယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းပမာ … လွဝင္းေနသည္ … မေပၚတေပၚျဖစ္ေနတာက … ခ်ာတိတ္ရဲ့ ပန္းေလး … ခ်ာတိတ္က … အေနအထိုင္ ပက္စက္တာမဟုတ္ဘူးဗ် … တမင္သက္သက္ … ေသြးေဆာင္ေနတာ … ျမင္တာနဲ႔ … လူကို … ခ်စ္ခ်င္လာေအာင္ … ဖ်ားေယာင္းတဲ့ … မိန္းမလက္နက္တစ္မ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ … ဟား ဟား … အမို႔အေမာက္ေတြက … ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖိတ္ေခၚေနတယ္ေလ … အရင္ေန႔ေတြက … ဒီလိုမ်ိဳး … စိတ္ႂကြေအာင္လုပ္မွ … လုပ္ခ်င္တာ … ဒီေန႔ေတာ့ … မဟုတ္ဘူးဗ် … အရမ္းလွတဲ့ … သူဇာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေသြးဆာေနတာ … မေပါ့္တေပၚေတြက … စိတ္ရိုင္းေတြကို ထႂကြေစတယ္ေလ …

“အစ္ကို … ေနာက္က်တယ္ေနာ္ … မီးေစာင့္ေနတာ ၾကာလွၿပီ … ဟြန႔္”
“ေဆာရီးပါ … ခ်ာတိတ္ရယ္”

ခပ္ညဳညဳလုပ္ေနတဲ့ … ခ်ာတိတ္မေလး … ခဏေန … ညဳနိုင္ပါ့မလား … ၾကည့္ရေသးတာေပါ့ … ေမြ႕ယာေပၚကေန … ဖိတ္ေခၚေနတဲ့ … ခ်ာတိတ္မေလးကို … ငုံ႔ၿပီး နမ္းပစ္လိုက္တယ္ … ႏႈတ္ခမ္းေလးက … ခ်ိဳလိုက္တာဗ်ာ … လက္ကလည္း … ဟိုဖက္ … ဒီဖက္ … ဟိုကိုင္ … ဒီကိုင္ေပါ့ … ညဝတ္ဂါဝန္ေလးေအာက္က … ပစၥည္းေတြက … မို႔ေမာက္လြန္းတယ္ဗ်ာ … တစ္မိနစ္ေလာက္ နမ္းပစ္လိုက္ေတာ့ … ေအာက္က ခ်ာတိတ္မေလးက … ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ျဖစ္ေနတယ္ …

“အို … အစ္ကိုေနာ္ … ေတြ႕တာနဲ႔ ဒါပဲလုပ္ … ဟြန႔္”
“အရမ္းခ်စ္တာကိုး … ခ်ာတိတ္ရဲ့”
“ခ်ာတိတ္ … ခ်ာတိတ္ဆိုၿပီး … အရမ္းလုပ္တာကိုေတာ့ ေၾကာက္တယ္ … အစ္ကိုရယ္”
“ခ်ာတိတ္က အေပးေကာင္းတာကိုး”
“အိုး … ေတာ္ပါ”
“ရွက္လို႔လား”
“အိုး … ရွက္လြန္းလို႔ ေသေတာ့မယ္ … မေန႔ကတုန္းက … အစ္ကို အရမ္းဆိုးတယ္”
“ခ်ာတိတ္ရဲ့ အဖုတ္္က … စီးေနတာပဲေနာ္ … ေအာက္ကေနလည္း … ေကာ့ေပးတယ္”
“ဟိတ္ … ေတာ္ၿပီ အစ္္ကိုေနာ္ … ဟြန႔္”

ခ်ာတိတ္မေလးက … ရွက္လြန္းလို႔ ထင္ပါရဲ့ … ကၽြန္ေတာ္ ဖက္ထားတဲ့ ၾကားက … ႐ုန္းထြက္ၿပီး … မ်က္ႏွာကို ေခါင္းအုံးေအာက္မွာ … ဖြက္ထားတယ္ … ဖင္ေလးက ေထာင္လို႔ေပါ့ … ဟား ဟား …

ေကာ့ထြက္ေနတဲ့ … ဖင္ႏွစ္လုံးက … လုံးက်စ္ေနသည္ … ခ်ာတိတ္ဆိုၿပီး … ေလ်ာ့တြက္လို႔မရ … ပစၥည္းက ေတာင့္သည္ … ဖင္ေလးကို … ဆြဲမလိုက္ၿပီး … ကားကနဲ ျဖစ္သြားေတာ့ … ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားက ျဖဴမို႔မို႔ … ေ- ာက္ပတ္ေလးက … ေဖာင္းကားေနသည္ … အဝေလးက နည္းနည္းေလးသာ ဟသည္ … နီနီရဲေလး အကြဲေၾကာင္းေလးကို … ေတြ႕တာနဲ႔ … မစဥ္းစားေတာ့ဘူး … စိတ္က တအားထန္ေနတာမို႔လို႔ … ႏႈတ္ခမ္းသားကစ္ကစ္ေလးကို … ဆြဲျဖဲၿပီး … လက္ညႇိုးကို … တဆုံးထိုးထည့္ပစ္လိုက္တယ္ …

“အား … နာတယ္ … နာတယ္”

အစိမ္းသက္သက္ႀကီး … ထိုးခ်လိုက္ေတာ့ … ခ်ာတိတ္မ ဘယ္ခံနိုင္မလဲ … ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္ေလ … ဘယ္ရမလဲ … ႐ုန္းမေအာင္ … ခါးကို … အတင္းဖိထားေတာ့ … ထလို႔မရ … ၾကပ္ေစးေနတဲ့ … အဖုတ္ေလးထဲ … လက္ညႇိုးေလးကို … ညႇစ္ေနတာမ်ား … ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ … တင္းေနတာပဲ … လႈပ္လို႔မရေအာင္ ညႇစ္ထားတား … ဒီခ်ာတိတ္မေလးက … နည္းနည္းေလာက္ နမ္းပစ္လိုက္ရင္ … အရည္ေတြက … ရႊဲေနၿပီ … ေကာင္းမွာေပါ့ဗ်ာ … ဒီခ်ာတိတ္မေလးက … ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကမွ … ပါကင္ေဖာက္ထားတာေလ … ပါကင္ေဖာက္တဲ့ေန႔ကဗ်ာ … ဟာဗ်ာ … အေတြးေတြက … စိတ္ကို အဆုံးစြန္ထန္ေစေတာ့ … လက္ညႇိုးေလးနဲ႔ … ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ေမႊပစ္လိုက္တယ္ … ေမႊရတာခက္လိုက္တာဗ်ာ … ဖင္္ကို အတင္းရႈံ႔ထားေတာ့ … ခေရပြင့္ေလးက … ေသးေသးေလး ၾကဳံ႕ေနသည္ … ဘယ္ရမလဲဗ်ာ … ခေရပြင့္ေလးကို … ဝလုံးေလး ေရးေပးလိုက္ေတာ့ … အဖုတ္က ညႇစ္ထားတာ … ေလ်ာ့သြားသည္ …

“အား … အစ္ကိုေရ … ဟင့္ … ဟင့္”

႐ုန္းလို႔မရမွန္းသိေတာ့ … မ႐ုန္းေတာ့ … ဒါေပမယ့္ … ဖင္ေလးကို … စေကာဝိုင္းလို … ေကာ့ေကာ့ပစ္လိုက္တယ္ … ႀကိဳက္တယ္ … ဒါမ်ိဳးမွ … ႀကိဳက္တာဗ် … ေအာက္ေပးေကာင္းတယ္ဗ်ာ … ဟိုႏွိုက္ဒီႏွိုက္နဲ႔ … ဒီနားေလးက … အလုံးေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္ … အင္း … ဂ်ီစေပါ့လို႔ ထင္တာပဲ … ခပ္သြက္သြက္ေလး ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ … လက္ကိုညႇစ္ထားတာမ်ားဗ်ာ … ျပဳတ္ထြက္မတတ္ပဲ …

“အိုး … အစ္ကို … ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ”
“အိုး … ဟာာာ …. ဟင့္”
“ေကာင္းလား”
“ေကာင္းတယ္ အစ္ကိုရယ္ … အရမ္းေကာင္းတယ္”
“ႀကိဳက္လား”
“အင္း … ႀကိဳက္တယ္ … ႀကိဳက္တယ္ … လုပ္ပါေတာ့ အစ္ကိုရယ္ … မီးမေနတတ္ေတာ့ဘူး”

ခ်ာတိတ္ … ေခါင္းေလးလွည့္ကာ … ကၽြန္ေတာ့္ကို လွည့္ၿပီး ေျပာေနပုံေလးက … ခ်စ္စရာ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … တအားလုပ္ခ်င္ေနတယ္ဗ်ာ … လက္ညႇိုးကို … ျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ … အဖုတ္ေလးက … အတင္းညႇစ္ထားတယ္ … မလႊတ္ခ်င္ဘူးထင္ပါရဲ့ …

“အတင္းမညႇစ္ထားနဲ႔ေလ”
“အိုး … အစ္ကိုေနာ္ … ဟင့္”

ခ်ာတိတ္ ရွက္သြားလို႔ထင္ပါရဲ့ … မ်က္ႏွာ ျပန္ငုံ႔သြားျပန္တယ္ … ျပန္ထြက္လာတဲ့ လက္ညႇိုးမွာ … အရည္ေတြ ရႊဲရႊဲစိုေနတယ္ … ခ်ာတိတ္မေလးက … ဒါတစ္ခုေတာ့ ေကာင္းတယ္ … အဖုတ္ထဲက … အရည္ေတြက ညႇီနံ့မနံဘူး … သင္းသင္းပ်စ္ပ်စ္ေလး …

အဝတ္ေတြကို … အျမန္ခၽြတ္ၿပီး … သူ႔ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွာ … ေနရာယူလိုက္တယ္ … ေအာက္ကေကာင္က … ေထာင္ေနတာပဲ … မေနတတ္ေတာ့ဗ်ာ … နီနီရဲရဲ စိုရႊဲေနတဲ့ … အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ … ဒ- ္ဖ်ားကို … ေတ့လိုက္တယ္ …

“အိုး … အစ္ကိုရယ္ … ေျဖးေျဖးေနာ္ … ဟင့္”

ေျဖးေျဖးေလး ဆိုတာ … ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္တတ္ဘူးဗ် … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္ရမွ … အားရတယ္ … ေက်နပ္တယ္ဗ် … ဒ- ္ဖ်ားေလးက … အထဲဝင္တယ္ဆို႐ုံေလးရွိေသးတယ္ … မီးေလးရဲ့ … အဖုတ္က … အတင္းကို … ဖမ္းညႇစ္ပစ္ေတာ့တာပဲ … ၾကာတယ္ဗ်ာ … ေဆာင့္္ထည့္ပစ္လိုက္တယ္ … အရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲေနေတာ့ … သိမ့္ကနဲ ဝင္သြားတယ္ … ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေတာ့ ဟုတ္ဘူး … ဒုန္းကနဲ ေဆာင့္ပစ္လိုက္ေတာ့ … ဖင္ကုန္းေပးေနတဲ့ … ခ်ာတိတ္မ … အေရွ႕ကို … ငိုက္ကနဲ တိုးသြားသည္ …

“အိုး … အေမေရ … နာတယ္ … အစ္ကိုရယ္ … တအားမလုပ္ပါနဲ႔ဆို …”

ခ်ာတိတ္မေလး … မ်က္ရည္ေလးေတာင္ ဝဲသြားသည္ … ဟုတ္လည္းဟုတ္တာပဲ … ေဂၚလီ ၈ လုံးထည့္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္ … ဝင္ခ်က္က ျပင္းတာကိုး … ႏုႏုထြတ္ထြတ္ အတြင္းသားေလးကို … ျဖဲကားၿပီး ဝင္သြား႐ုံမကဘူး … ေဂၚလီေတြက … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္ဆြဲသြားေတာ့ … ေသမတတ္နာသြားမွာေပါ့ … နာပေလ့ေစ … ဒီအခ်ိန္မွာ မညႇာနိုင္ဘူး … မိန္းမဆိုတာမ်ိဳးက … အဖုတ္ကြဲေအာင္ – ိုးမွ … အသည္းစြဲေအာင္ ခ်စ္မွာ … ဟား ဟား ဟား …

“အား … ဟာာ … ဟာာ … ဟင့္ … ဟင့္ … နာတယ္ … နာတယ္ … အဲဒီလို မေမႊနဲ႔ေလ”

အဖုတ္ေလးက … ၾကပ္လြန္းေတာ့ လုပ္ရခက္တယ္ဗ်ာ … နည္းနည္းေခ်ာင္သြားေအာင္ … ေမႊပစ္လိုက္တယ္ …

“ဟင္ … ဟင့္ … အို … အို … အစ့္ကို … အစ့္ကို … ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ အစ္ကိုရယ္ … အရမ္းနာတယ္ … ဟင့္”

ေရနစ္သူတစ္ေယာက္လို … ဆြဲမိဆြဲရာ … ေခါင္းအုံးေလးကို … က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားရင္း … အေနာက္ကေန … ေဆာင့္သမၽွ … မီးေလး ခံေနရွာတယ္ … စက္ေသနတ္လို … အဆက္မျပတ္ … ေဆာင့္တာခံရေတာ့ … နားထင္ေတြေတာင္ ပူထူၿပီး … မ်က္ႏွာေတြ နီရဲလာတယ္ … မသနားနိုင္ဘူးေလ … အရွိန္က အရမ္းေကာင္းေနၿပီမို႔ … ခါးကို ကိုင္ၿပီး … အနီးကပ္ ေဆာင့္ပစ္လိုက္တယ္ … သုံးစကၠန႔္ကို ႏွစ္ခ်က္ႏႈန္းနဲ႔ ေဆာင့္ေတာ့ … ဘယ္ခံနိုင္မလဲ … အဖုတ္ထဲက … အရည္ေတြက … ဒလေဟာေပါ့ … ခ်ာတိတ္မေလးက … ေၾကာက္လြန္းတာလား … ေကာင္းလြန္းတာလားမသိဘူးဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ့္ဟာကို … ညႇစ္ထားတာမ်ား … သားေရကြင္း သုံးပင္နဲ႔ စည္းထားသလိုပဲ … စီးေနတာ … ေဆာင့္လိုက္တိုင္း … အေရွ႕ကို နည္းနည္းေရာက္လိုက္ … အေနာက္ကို … ျပန္ေကာ့ေပးလိုက္နဲ႔ … ဒီေကာင္မေလးေတာ့ ဟုတ္ေနပါၿပီ … နာတယ္ … နာတယ္ဆိုၿပီး … အတင္းေနာက္ကို ဖင္ေကာ့ေပးေနတာ … အခါ ၅၀ ေလာက္လည္း ေဆာင့္ၿပီးေရာ … မီးေလး အရမ္းထန္လာပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ ဦးေဆာင္မႈကို … အားမရလို႔ ထင္တာပဲ … အတင္း ေနာက္ကို … ပစ္ပစ္ေဆာင့္တယ္ … ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ … ကိုယ္က … ေဆာင့္စရာမလိုပဲ … သူ႔ဟာနဲ႔ ညႇစ္ၿပီး … ေဆာင့္တာမ်ား … ေကာင္းလိုက္တာ … အသံထြက္ၿပီးေတာင္ ၿငီးမိတယ္ … သူ႔ခါးကို … ကိုင္ထားတာ လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ … ေဇာင္းကလႊတ္တဲ့ ျမင္းလိုပဲ … ေဆာင့္ရွာတယ္ … – ီးကလည္း … ထစ္ထစ္ ထစ္ထစ္နဲ႔ … ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ … ၿငီးသံေတြကလည္း … ဆူညံေနတာပဲဗ်ာ …

“ဟင္ … ဟင့္ … အို … အို … အစ့္ကို … အစ့္ကို …”
“အရမ္းေကာင္းတယ္ … အစ္ကိုရယ္ … လုပ္ပါ … လုပ္ပါ …”

လုပ္ပါ … လုပ္ပါဆိုၿပီး … သူခ်ည္းပဲ လုပ္ေနတာ … ဟား ဟား … သေဘာေတြ က်လြန္းလို႔ … ဖင္ေလးကို ဆြဲျဖဲလိုက္တယ္ …

“အိုး … အစ္ကိုေနာ္ … အတင္းမျဖဲနဲ႔ … ဟင့္”

မီးေလးက အဖုတ္ကို … ညႇစ္ထားလြန္းေတာ့ … ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲက … ခေရပြင့္ေလးက … ခပ္စူးစူးေလး … အထဲကို ဝင္ေနတယ္ … အရည္ေတြလည္း ရႊဲေနေတာ့ … စိတ္မကူးေတာ့ပါဘူး … လက္ညႇိုးကို ထိုးထည့္ပစ္လိုက္တယ္ … ဝင္ဘူးဗ် … လက္တဆစ္ပဲ … ဝင္တယ္ … ထပ္သြင္းလို႔မရဘူး … အတင္းတံခါးပိတ္ထားတယ္ …

“အား … နာတယ္ေနာ္ … အစ္ကို … ဟင့္ … ဟင့္”
“အား … နာတယ္ … နာတယ္ … ထပ္မထည့္ေတာ့နဲ႔ … နာတယ္ …”

မထည့္နဲ႔ ဆို … ပိုလို႔ေတာင္ ထည့္ခ်င္ေသးတယ္ … အျပတ္ေဟာ့ေနတဲ့ … မီးေလးကို … ေနာက္ေပါက္ပါ လုပ္ပစ္လိုက္အုံးမယ္ … လက္ညႇိုးကို … ပိုထိုးထည့္ေတာ့ … အတင္း ႐ုန္းတယ္ … မရဘူးေလ … လိုခ်င္တာကို … ရေအာင္ ယူတတ္တဲ့ အက်င့္က … ကၽြန္ေတာ့္မွာ စြဲေနၿပီ …

“အား … အစ္ကိုက … အရမ္းရက္စက္တယ္ကြာ … မီးေလး ဖင္ကို … မလုပ္ပါနဲ႔ “
“အရမ္းလုပ္ခ်င္တယ္ကြာ … မီးေလးကလည္း”
“ဟင့္ … ဟင့္ … မီးေလးကို … မသနားဘူးလားဟင္ … အစ္ကို႔ဟာႀကီး ထည့္လိုက္ရင္ … မီးေလးဖင္ကြဲသြားလိမ့္မယ္”
“မကြဲပါဘူးကြာ …”
“တျခားဟာ လုပ္ေပးမယ္ေလ … ေနာ္ … အစ္ကို … ဒါေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ အစ္ကိုရယ္ … မီးေလး ေတာင္းပန္ပါတယ္”
“ဟာကြာ”

ကၽြန္ေတာ္ စိတ္တိုလာလို႔ … ကၽြန္ေတာ့္ဟာကို … ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ … အရမ္းေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကန႔္လန႔္ကန႔္လန႔္ လုပ္တာ မုန္းတယ္ဗ်ာ … ေမြ႕ယာေပၚကို ပစ္လွဲခ်ပစ္လိုက္တယ္ … မီးေလးက … သနားပါတယ္ … မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး …

“စိတ္မဆိုးရဘူး အစ္ကိုရယ္ … မီးေလး ေၾကာက္လို႔ပါ …”
“ဘာကို ေၾကာက္ေနတာလဲ”
“အစ္ကို႔ဟာႀကီး … အႀကီးႀကီးေလ … မီးေလ ဖင္ကြဲသြားမွာေပါ့”
“ဟာကြာ”
“စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ … အစ္ကို႔ကို အေလ်ာ္ျပန္ေပးမယ္ေလ … ေနာ္ … ရႊတ္”

ပါးကို တစ္ခ်က္လာနမ္းၿပီး … ႏွစ္သိမ့္ေပးေနရွာတယ္ … စိတ္တိုေနတာ … ေလ်ာ့သြားတာေပါ့ဗ်ာ … ဒီလိုမ်ိဳးေလး နမ္းေတာ့ … ရင္ေတာင္ခုန္သြားတယ္ … သူက ဘယ္လို အေလ်ာ္ေပးမွာလဲ …

“ဘယ္လို အေလ်ာ္ေပးမွာလဲ … ေျပာပါအုံး”
“စိတ္ကို ေလၽွာ့ပါ … အစ္ကိုရယ္ … လူႀကီးေနာ္ … ကေလးကို စိတ္မဆိုးရဘူး … ဟြန႔္”
“မရဘူးကြာ … အရမ္းလုပ္ခ်င္တယ္”
“မီးေလးကို … မသနားဘူးလားဟင္ … မေန႔က … ဒဏ္ရာေတာင္ မေပ်ာက္ေသးဘူး … အထဲမွာ ေအာင့္ေနေသးတာ”
“ဟုတ္လား”
“ဟုတ္တာေပါ့ … မီးေလးက လိမ္ေျပာစရာလား … အစ္ကို ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္တာ … အရမ္းနာတယ္ အစ္ကိုရဲ့ … မီးေလးက … ခ်စ္လြန္းလို႔ … အံႀကိတ္ခံတာ … မ်က္ရည္ေတာင္ထြက္တယ္ … ဟြန႔္”
“ဟား ဟား … မီးေလးက … အရမ္းေကာင္းတာကိုး … ဟုတ္ဘူးလား”
“အိုး ေတာ္ပါ … စိတ္ကို ေလၽွာ့ေနာ္ … အစ္ကို စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ရေစ့မယ္ … ဟုတ္ၿပီလား … ရႊတ္”
“အင္း … ေျပာပါအုံး … ဘယ္လို အေလ်ာ္ေပးမွာလဲ …”
“ေစာင့္ၾကည့္ေပါ့ … မီးေလး ဘယ္လိုခ်စ္တတ္တယ္ဆိုတာ … “

တယ္ဟုတ္ပါလား … အေျပာကေတာ့ ေႂကြေလာက္တယ္ …. ခပ္ညဳညဳေလး ေျပာၿပီး … ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းကို … မထိတထိ လာကလိျပန္တယ္ … ပက္လက္ျဖစ္ေနတဲ့ … ကၽြန္ေတာ့္ အေပၚကို … မီးေလး … တက္လာပါတယ္ … အိစက္ေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ … ရင္ႏွစ္မႊာက … မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ … ရစ္ဝဲေနတယ္ … သူ ဘာလုပ္ေပးမွာလဲ …

“အစ္ကို မ်က္စိမွိတ္ထားရမယ္ေနာ္”
“အင္း”

မ်က္စိမွိတ္လိုက္ေပမယ့္ … ခိုးၾကည့္ခ်င္တယ္ဗ်ာ … မ်က္စိတစ္ဖက္ကို မွိတ္ၿပီး … ခိုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … ခ်စ္ရည္လႊမ္းတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြက … ကၽြန္ေတာ့္ကို … စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ …

“ဟိတ္ … အစ္ကိုေနာ္ … ခိုးၾကည့္နဲ႔”
“အင္းပါ”

မ်က္ႏွာကို ေခါင္းအုံးနဲ႔ ဖုံးပစ္လိုက္တယ္ … ဟား ဟား … ခ်ာတိတ္က ကေလးက်ေနတာပဲ … ေခါင္းအုံးနဲ႔ ဖုံးေတာ့ ေအာက္နားေလးက … မသိမသာေလး … ပြင့္ေနတာ … သူလုပ္ေနတာ ျမင္ရတာေပါ့ဗ်ာ … ေခါင္းေလးငုံ႔ … ဆံပင္ေလးကို သပ္လိုက္ၿပီး … ကၽြန္ေတာ့္နို႔သီးဖ်ားေလးကို … စို႔ေတာ့ာတာပဲဗ်ာ … ရင္ထဲမွာ … လွိုက္ကနဲ … ၾကက္သီးေတြေတာင္ထသြားတယ္ … မီးေလးလၽွာေလးနဲ႔ … သပ္လိုက္တိုင္း … ဟား … ရင္ထဲမွာ မီးေတြ ဝုန္းကနဲ ဝုန္းကနဲ ေတာက္လာတယ္ … မရဘူးဗ်ာ … ခံစားရခက္တယ္ဗ်ာ … သူ႔လၽွာေလးက … ေႏြးေႏြးေလး … မထိတထိနဲ႔ … ကလိေတာ့ … ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ … ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ … ဟိုဘက္ … ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ စုပ္ရင္း … မီးေလးက … သူ႔ဖင္ေကာက္ေကာက္ေလးကို ေနာက္ကို ဆုတ္ပစ္လိုက္တယ္ … ဟာဗ်ာ … တင္းၿပီး ေထာင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ေကာင္က … သူ႔ ဖင္ႏွလုံးၾကားမွာ ညပ္သြားတယ္ … ခၽြဲက်ိတဲ့ အရည္ေတြနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္ကလည္း … အပြတ္ခံေနရတယ္ … ဟာဗ်ာ … တကယ္ပါပဲ … အပြဲပြဲႏႊဲလာသမၽွ … ဒီတစ္ခါက်မွ … မီးေလး လုပ္သမၽွ ကၽြန္ေတာ္ ထြန႔္ထြန႔္လူးေနတာပဲဗ်ာ … – ီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို … အဖုတ္ေမႊးႏုႏုေလးနဲ႔ … အပြတ္ခံရတာ … ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိပါဘူးဗ်ာ … တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ … သူ႔အဖုတ္ၾကားေလးထဲေရာက္သြားလိုက္ … ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးေတြက … မထိတထထိညႇစ္တာခံရလိုက္နဲ႔ … ဟုတ္ေနတာပဲဗ်ာ … – ီးတေခ်ာင္းလုံးကို … အဝတ္ႏုနဲ႔ ပြတ္ေနသလိုပဲဗ်ာ … မီးေလးဖင္က နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္နဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏွိပ္စက္ေနတာ … မခံစားနိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ … ဖင္ကို အေနာက္ဖက္ကို အတင္းပြတ္တြန္းရင္း … ဒ- ္ဖ်ားကို … လာလာၿငိတယ္ဗ် … ဝင္မလိုလို ျဖစ္လိုက္ … ေအာက္ျပန္ဆင္းသြားလိုက္ … အသဲယားတယ္ဗ်ာ … မီးေလး အေပါက္ထဲ … ဝင္ေတာ့မလို … ျဖစ္လိုက္ … ေအာက္ကေန အတင္းေကာ့ေတာ့လည္း … ခ်ာတိတ္မက … ေအာက္ျပန္ေလၽွာသြားတယ္ … ဒီလိုမ်ိဳး ႏွစ္ႀကိမ္သုံးႀကိမ္ဆိုေတာ့ … တင္းလာတာေပါ့ဗ်ာ … ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္မွာ … မရမက ေအာက္ကေန ပင့္တင္လိုက္ေတာ့ … စြတ္ကနဲ ဝင္သြားတယ္ … မီးေလး႐ုန္းပါေသးတယ္ … မရဘူးေလ … အံတိုေနၿပီ …

“ဟာာာာ … ႀကီးလိုက္တာ အစ္ကိုရယ္ … ဟင့္”
“အရမ္းရွည္တာပဲ … အစ္ကိုရယ္ … အား ….. “

မီးေလး … တစ္ခ်က္ တုန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္ … ဆက္ျဖစ္လာမယ့္ … နာက်င္ခံေကာင္း အရာသာကို … ႀကိဳသိေနေတာ့ … နည္းနည္းေတာ့ လန႔္မွာေပါ့ … ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူးဗ်ာ … လုပ္ခ်င္ေနၿပီ … လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ မီးေလးဖင္ေလးကို … ကိုင္ၿပီး … ဝုန္းကနဲ ေဆာင့္ခ်ပစ္လိုက္တယ္ … ေအာက္ကေနလည္း … အတင္းေကာ့ပစ္လိုက္တယ္ …

“အား … အား … နာတယ္ … အရမ္းနာတယ္ အစ္ကိုရယ္”
“ဟာာာာာာာ”
“အာာာာ … အရမ္း မၾကမ္းရဘူးေလ … မီးေလး ကို မသနားဘူးလား … ဟင့္ … “

အသံထြက္ၿပီး ၿငီးရေလာက္ေအာင္ … မီးေလ အဖုတ္ထဲ ထစ္ထစ္ ထစ္ထစ္နဲ႔ ဝင္သြားတာ … မိုက္တယ္ဗ်ာ … ေထာင္မတ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္ကို … ညႇစ္ထားတာကို … အရမ္းသေဘာက်တယ္ … အိကနဲ က်လာတဲ့ တင္ပါးေတြက … ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ေတြနဲ႔ လာကပ္သြားတယ္ … မီးေလး … ဆတ္ကနဲ … သူ႔ဖင္ေလးကို … ျပန္မသြားတယ္ … အဖုတ္က … အကုန္လုံး ကၽြတ္ထြက္မသြား … သိမ့္ကနဲ … ျပန္ဆင္းလာျပန္တယ္ …

“ဟင့္ … ဟင့္ … အစ္္ကိုရယ္ … ေကာင္းရဲ့လားဟင္”
“ေကာင္းတယ္ မီးေလးရယ္ … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း … ခ်စ္ကြာ … အားမရဘူး”

“အစ္ကိုရယ္ … ဟာ … ဟင့္ … ဟာ … ဟာ … အို … အစ္ကိုေနာ္ … အု … ဟင့္ …”

မီးေလးက … ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ကို လက္ေထာက္ၿပီး … ဖင္ေလးကို … ေကာ့လိုက္ … ေကာက္လိုက္နဲ႔ … အေပၚကေန ေဆာင့္တာ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ … တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ … မာန္ပါသြားတယ္ထင္ပါရဲ့ … အဆုံးထိ … ဒုန္းကနဲ ေဆာင့္ေဆာင့္ဝင္သြားတယ္ … သူလုပ္တာ နည္းနည္းေတာ့ ေႏွးတယ္ဗ်ာ … အားမရေတာ့ဘူး … ဟူး … ခါးေလးကို ကိုင္ၿပီး … မကုန္းမကြပုံေလးျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ … ေအာက္ကေန အတင္း ေဆာင့္ပစ္လိုက္တယ္ … စက္ေသနတ္လို … တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ကို ေဆာင့္ပစ္တာ … အဝင္အထြက္ကလည္း ၾကမ္းေတာ့ … မီးေလး ေအာ္လိုက္တာ ေျပာမေနနဲ႔ … ခံရွာပါတယ္ … သူ႔အေစ့ေလးကို … ပြတ္ပြတ္ဆြဲသြားတာ … ေကာင္းလြန္းလို႔ ထင္ပါရဲ့ … အဖုတ္ထဲကေန အတင္း ညႇစ္ညႇစ္ထားေသးတယ္ … အရည္ေတြကလည္း … ရႊဲရႊဲစိုေနတာပဲဗ်ာ … အဝင္အထြက္သံေတြက … နည္းနည္းေတာင္က်ယ္လာတယ္ …

“ဟာ … ဟင့္”
“ဟင့္ … ဟင့္”
“အြန္ … ဟာာာ”
“အားး … ရွီး”

ေအာက္ကေန ေဆာင့္ရင္း … ကပ္ေနတဲ့ ဆီးခုံ ႏွစ္ခုၾကားထဲ လက္ဝင္ၿပီး … မီးေလးအေစ့ေလးကို … ပြတ္ပစ္လိုက္တယ္ …

“ဟား … ထိတယ္ အစ္ကိုရယ္ … အရမ္းထိတယ္”

ပဲေစ့သာသာအေစ့ေလးကို … ပြတ္ေပးလိုက္ရင္ … မိန္းမေတြ မေနနိုင္ေအာင္ … ထြန႔္ထြန႔္လူးျဖစ္သြားတာပဲဗ်ာ … စိတ္မပါတဲ့ မိန္းမ … ကာမစိတ္နည္းတဲ့ မိန္းမေတြေတာင္ … ဒါေလးကို ပြတ္ေပးရင္ … မေနနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို … ထႂကြလာလိမ့္မယ္ … မယုံရင္လုပ္ၾကည့္ေပါ့ … အသက္ကလည္း ငယ္ငယ္ … ေသြးႂကြခါစ … မီးေလးလို အရြယ္မ်ိဳးကို … ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးလုပ္ပစ္လို႔ကေတာ့ … အသည္းစြဲေအာင္ ခ်စ္သြားလိမ့္မယ္ … မီးေလးက … ေတာ္ေတာ္ ေအာက္ေပးေကာင္းတာဗ် … အေစ့ေလးကို အပြတ္ခံရတိုင္း … ဖင္ေလးကို စကာဝိုင္းလို ေကာ့ေကာ့ပစ္လိုက္တာမ်ား … ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ … ေနာက္ၿပီး … မီးေလးအဖုတ္က … ကၽြန္ေတာ့- ီးကို … ဆြဲဆြဲ ဆုပ္ပစ္တာလဲ … ေကာင္းတယ္ဗ်ာ …

“အား … ရွီး …. ဟင့္ … အစ့္ကို႔ … အစ့္ကို႔ … မီးကို သတ္ေနတာလားဟင္ … မီး မခံနိုင္ဘူး … ဟီး … မီးေသေတာ့မယ္ … ဟင့္ … မီးကို သနားပါအုံး … အစ္ကိုရယ္ … အား …. ရွီး … ဟာ … ဟင့္ … အား … ေသၿပီ … ေသၿပီ …”
“ဟင့္ … အဲလို … မပြတ္ပါနဲ႔ … အစ္္ကိုရယ္ … မီးမခံနိုင္လို႔ပါ … ေနာ္ … ဟင့္ … ေျပာလို႔လဲမရဘူး … အို … အာာာ … ရွီး … မီး … ေသၿပီ … မီး … ေသၿပီ …”

တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ ေအာက္ကေဆာာင့္ရင္း … မီးေလးအေစ့ကို … ပြတ္ပြတ္ပစ္တာ … မီးေလးတစ္ေယာက္ အေပၚမွာ … ထြန႔္ထြန႔္ကို လူးေနတာပဲ … ဘယ္ခံနိုင္မလဲဗ်ာ … ၀ါရင့္တဲ့ … ဖာသည္ေတြေတာင္ … အသည္းခိုက္ေအာင္ … ခံရတဲ့အကြက္ … ပါကင္ေဖာက္ၿပီးစ … ခ်ာတိတ္မက … ခံနိုင္မတဲ့လား … မီးေလးအဖုတ္က ညႇစ္ထားတဲ့ အားက … သံေခ်ာင္းဆို … ေကြးသြားမလား မသိပါဘူးဗ်ာ … ညႇစ္ထားတဲ့ ၾကားက … ေမႊရတာ … တအားဖီးလာတယ္ဗ် … အရည္ေတြကေတာ့ … ေဟာကနဲ … ေဟာကနဲ ထြက္က်လာတာ … အေစ့ပြတ္ေနတဲ့ … လက္ထဲမွာေတာင္ … အိုင္ေနၿပီ …

“ဟင့္ …. ဟင့္ … ရွီး … ေကာင္းတယ္ အစ္ကိုရယ္ … အဲလိုေလး … အဲလိုေလး … ရွီး … ျမန္ျမန္လုပ္ေနာ္ … အို … ဟင့္ … မီးေလးၿပီးေတာ့မယ္ …. ၿပီးေတာ့မယ္ … ရွီး … ဟာ … ေဆာင့္ေဆာင့္”

ဆယ္မိနစ္ေလာက္ … ေအာက္ကေန ပင့္ၿပီး … ေဆာင့္ခ်က္ … ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ ၾကဳံးေတာ့ … မီးေလးအဖုတ္က … ထြက္လိုက္တဲ့ အရည္ေတြဗ်ာ … အိုင္ထြန္းေနတာပဲ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … မေနနိုင္ေတာ့ဘူး … ၿပီးေတာ့မယ္ … သူက … ေမႊလိုက္ … ကၽြန္ေတာ္က ေမႊလိုက္နဲ႔ … ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ …

“အား … ရွီး … ဟင့္ … ဟင့္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ … အစ္ကိုရယ္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ … မီးေလ … မီးေလ … အား … “

မီးေလး … စကားေတြက ဗလုံးဗေထြး … တစ္ကိုယ္လုံးကလည္း … တြန႔္လိမ္ၿပီး … ၿပီးသြားတယ္ … ၿပီးခါနီး … မီးေလးအဖုတ္က … ဆတ္ကနဲ … ဆတ္ကနဲ … ညႇစ္ညႇစ္ပစ္တာ … ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ … အထဲကေန ဆြဲဆြဲဆုပ္ေနတဲ့ အရသာက … ဘာနဲ႔မွမတူဘူးဗ် … ေတာင့္မခံနိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ … ခါးကို စုံကိုင္ၿပီး ေဆာင့္ခ်ပစ္လိုက္တယ္ … ေအာက္ကေန အတင္းပင့္ၿပီး … သုံးေလးခ်က္ေမႊလိုက္ရင္း … ႁပြတ္ကနဲ … ကၽြန္ေတာ့္ဟာထဲက … အရည္ေတြ ပန္းထြက္သြားတယ္ …

“အို … အစ္ကိုရယ္ …. အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္ … ဟင့္ … အို … အစ္ကို႔အရည္ေတြက … မီးသတ္ပိုက္က်ေနတာပဲ … မီးသားအိမ္ထဲကို … ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တာ … ေကာင္းတယ္ … အစ္ကိုရယ္ … ေကာင္းတယ္ … အစ္ကိုေရာ ေကာင္းရဲ့လားဟင္”
“အင္း”

ႏွစ္ေယာက္လုံး … ပန္းတိုင္အေရာက္ … တာေဝးေျပးလာတဲ့ အေျပးသမားေတြလို … ေမာဟိုက္ေနတာပဲ … ေဟာဟဲ … ေဟာဟဲနဲ႔ … ႏွစ္ေယာက္သား … ပက္လက္ကေလး …

မီးေလးက … နည္းနည္းေတာ့ … ခၽြဲတတ္သည္ … ကၽြန္ေတာ့္ လက္ေမာင္းကို … ေခါင္းအုံးအုံးၿပီး … ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားလိုက္တယ္ …

“အစ္ကို စိတ္ေက်နပ္ရဲ့လားဟင္”
“ဟင့္အင္း”
“ရွင္”

မီးေလး မ်က္ႏွာ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္သြားသည္ …

“အစ္ကိုေနာ္ … ဟင့္ … မီးလုပ္ေပးတာ … စိတ္တိုင္းမက်ဘူးလားဟင္ … မီးက သိပ္မခ်စ္တတ္ေသးလို႔ပါ … အစ္ကိုရယ္ … ဘယ္လိုလုပ္မွ စိတ္ေက်နပ္မွာလဲဟင္”
“ဖင္ခ်ခ်င္တယ္”
“အို … အစ္ကိုရယ္ … မီးကို … မသနားဘူးလားဟင္ … မီးဖင္ကြဲသြားမွာ အရမ္းေၾကာက္တယ္”
“မရဘူး … ခ်မွာပဲ…”
“ဟင့္ … အစ္ကို … အရမ္းဆိုးတယ္ …”

“ဖင္ကုန္းေပးကြာ … လုပ္ခ်င္လာၿပီ”
“ရွင္ … ဟင့္အင္း … ဟင့္အင္း”
“မနာပါဘူးကြ … မီးေလးကလည္း … လိမၼာတယ္ေနာ္ … အစ္ကို ေျဖးေျဖးေလး ထည့္ေပးမယ္”
“အစ္ကိုက … ညာေျပာတယ္ … မီးကို … ဖင္ခ်မွာ … မနာပဲ ေနမွာလား … မီးဖင္ေလးက … ေသးေသးေလး … အစ့္ကို႔ဟာက … အႀကီးႀကီး … ကြဲသြားမွာေပါ့ … ဟင့္အင္းေနာ္ … မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္ … “
“ေျဖးေျဖးေလး လုပ္မွာပါဆို … ႐ုန္းရင္ေတာ့ အတင္းခ်ပစ္မွာေနာ္ … ဖင္ကြဲေတာ့မွ မေအာ္နဲ႔ …”
“ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲဟင္”
“ဖင္ကုန္းလိုက္ေနာ္”
“ဟင့္”

မီးေလး … မကုန္းခ်င္ကုန္းခ်င္နဲ႔ ကုန္းေပးလိုက္သည္ … ေပါင္ၾကားမွာက … အရည္ေတြက မေျခာက္နိုင္ … အိုင္ထြန္းေနေအာင္ ထြက္ထားေတာ့ … ဘယ္ေျခာက္နိုင္အုံးမလဲဗ်ာ … မီးေလးက … ဖင္ကုန္းေပးၿပီး … အေနာက္ကို လွည့္လွည့္ၾကည့္ေနတယ္ … ဟုတ္မွာေပါ့ … သူ႔ခမ်ာ ေၾကာက္ေနရွာမွာ … စအိုဝေသးေသးေလးထဲ … ကၽြန္ေတာ့္- ီးထည့္မွာဆိုေတာ့ လန႔္ေနမွာေပါ့ … ခုတင္ေဘး ခုံေပၚက … နားၾကပ္တံ သုံးေခ်ာင္းကို ယူလိုက္သည္ … မီးေလး ဖင္ကို … ခပ္စပ္စပ္ ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ ရိုက္ပစ္လိုက္တယ္ …

“ဖတ္ … ဖတ္ … ဖတ္”
“အား … အစ္ကိုေနာ္ … ဟင့္ … နာတယ္ … ဘာလို႔ ရိုက္တာလဲဟင္ … “
“ဖင္ေလးက … အရမ္းလွလို႔ …”
“မီးဖင္ကို … ႀကိဳက္လား …”
“ႀကိဳက္တယ္”

မီးေလး စအိုဝက … ေသးေသးေလး … သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ထားေတာ့ … ျဖဴဝင္းေနသည္ … စအိုဝေလးကို … နည္းနည္းျဖဲလိုက္တယ္ …

“အို … အစ္ကို … အရမ္းမျဖဲနဲ႔ေလ … ဟင့္”

နားၾကပ္တံေလးကို … စအိုေလးထဲ တြန္းထည့္လိုက္သည္ … ႁပြတ္ကနဲ … ျပန္ကန္ထြက္လာသည္ … မီးေလး … အလန႔္တၾကား ညႇစ္ထည့္လိုက္ေတာ့ … နားၾကပ္တံေလးက … ျပန္ထြက္လာသည္ …

“အို … အစ္ကို … ဘာထည့္လိုက္တာလဲ … ဟင့္ … ရွီး”
“စိတ္္ကို ေလၽွာ့ထားေနာ္ … မီး … မနာပါဘူးကြာ … ေခါင္းေထာင္မထားနဲ႔ေလ … အင္း ဟုတ္ၿပီ … ေမွာက္ၿပီး … ကုန္းထားေပး”
“အို … အစ္ကိုေနာ္ … ေျဖးေျဖး”
“အင္းပါ”

နားၾကပ္တံေလး … ဝင္သြားျပန္တယ္ … မီးေလး ဖင္က … တြန႔္ကနဲ … တုန္သြားတယ္ … ေျဖးေျဖးေလး ေမႊပစ္လိုက္ေတာ့ … ဖင္ေလးက … ယမ္းခ်င္ေနတယ္ … ယားမွာေပါ့ … ခံရခက္မွာေပါ့ …

“အို … ဟင့္ … အစ္ကို …”

မီးေလး ေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္နဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို … လာကိုင္တယ္ … တစ္ေခ်ာင္း ဝင္သြားေတာ့ … ေနာက္တစ္ေခ်ာင္း …

“အို … အေမ့ … ရွီး”

သုံးေခ်ာင္းေျမာက္ကို ထည့္လိုက္ေတာ့ … မီးေလး … ဖင္ေလးက တုန္ခါေနသည္ … ယမ္းခါေနသည္ … ေျဖးေျဖးေလး ေမႊပစ္လိုက္သည္ … အဖုတ္ကို … လုပ္ရတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ … ဖင္ကိုခ်ရတဲ့ … ခံစားခ်က္က တူဘူးဗ် … ဖင္ခ်တာကို ပိုသေဘာက်တယ္ဗ် … ပါကင္ပိတ္ အဖုတ္ေလးကို … လုပ္ဖို႔ ႏႉးႏွပ္ရသလိုမ်ိဳး … အေနာက္ကို ခ်ရင္လည္း … ႏႉးႏွပ္ရတယ္ဗ် … အဖုတ္ကမွ အတင္းလုပ္ရင္ … ဝင္သြားေသးတယ္ … အေနာက္က မဝင္ဘူးဗ် … စအိုႂကြက္သားေတြက … ပိုၿပီးသန္မာေတာ့ … အထဲေရာက္သြားရင္လည္း … အညႇစ္ခံရတာ … ပိုထိတယ္ဗ် …

“ဟင့္ … ဟင့္ … အစ္္ကို …. ေျဖးေျဖးေမႊေနာ္ … မီးမခံနိုင္ဘူး … အသဲယားတယ္ … အစ္ကိုရယ္ … ဟင့္ … မေနတတ္ဘူး … အို … အို”
“ဟာ … ရွီး … ဟင့္ … အဲလိုမရက္စက္နဲ႔ေလ … အို … အစ္ကို … အစ္ကို … အေစ့ေလးကို မပြတ္ပါနဲ႔ဆို … ဟင့္ … မီး … ေသၿပီ … ေသၿပီ … အရမ္းခံရခက္တယ္ … အစ္ကိုရယ္ … မီးေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ … အို … ဟင့္ …. ဟင့္”

ေတာင္းပန္ေလ … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေမႊေလပဲ … ေတာ္ေသးတယ္ … မီးေလးက … အိုးေကာင္းလို႔ … အိုးပိန္ေလးမ်ားဆိုရင္ … အသက္ထြက္ေလာက္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္က … အိုးေတာင့္ေတာင့္ ခ်ာတိတ္ေတြကို … သေဘာက်တယ္ဗ် … အိုးေတာင့္တဲ့ ေစာ္ေတြကို … ခ်ရတာ ပိုဖီးလာတယ္ … ေအာက္ေပးလဲ ပိုေကာင္းတယ္ဗ် … ဖင္ႀကီးရင္ … စိတ္ႀကီးတယ္တဲ့ … ဟား ဟား …

“ဟာ … ဟာ … ဟင့္ … ထြက္ကုန္ၿပီ … ရွီး … အစ္ကိုရယ္ … ဟင့္ … ဟင့္္ … ရွီး … ထြက္ကုန္ၿပီ … ဟင့္ … ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္ … မီးေသေတာ့မယ္ … ဟင့္ …

နားထဲမွာ … နားၾကပ္ရင္ေတာင္ … တခါတေလ … ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတာ … နားၾကပ္တံမွာ ပါတဲ့ ဂြမ္းေလးက … ႏုတယ္ဆိုေပမယ့္ … စအိုဆိုတာမ်ိဳးကလည္း … အသားႏုပဲေလ … အေသြးအသားေတြ ေျပာင္းဆန္ေနေအာင္ … ခံရခက္မွာေပါ့ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲကို … မီးေလး အရည္ပူေတြ … က်လာတယ္ … ပြက္ကနဲပဲဗ်ာ … က်လည္း … ဆက္ေမႊရအုံးမွာပဲ … နည္းနည္းထပ္ေမႊၿပီးေတာ့ … နားၾကပ္တံေလး သုံးေခ်ာင္းကို … ထုတ္လိုက္တယ္ … နားၾကပ္တံ … ဒီဘက္အျခမ္းက … အရည္ေတြနဲ႔ … စိုေနၿပီေလ … မီးေလးက … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … ေတာင္းပန္သာေနတယ္ … စအိုေလးက … ေပးမထုတ္ခ်င္ဘူးဗ် … နားၾကပ္တံေလး … လြတ္သြားမွာ စိုးလို႔ … ညႇစ္ထားတယ္ … ေျဖးေျဖးေလး ထုတ္ၾကည့္တယ္ … မရဘူး … စအိုေလးက … စူၿပီးလိုက္ပါလာတယ္ … ျပန္ထည့္လိုက္တယ္ … ဆတ္ကနဲ ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့လဲ …

“အို … အေမ့”

မီးေလးကို … ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္မွပဲရေတာ့တယ္ … ေျခာက္ေနတဲ့ … ဒီဘက္ပိုင္းနဲ႔ ထပ္ထိုးထည့္ပစ္လိုက္တယ္ … ၿပီးေတာ့ … ေမႊလိုက္တယ္ … အေစ့ေလးကိုလည္း … ပြတ္ေနဆဲ …

“အို … အစ္ကို … ဟာ … ဟာ”

အခါ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္လိုက္ေတာ့ … ေနာက္တစ္ခါ … မီးေလး … အရည္ေတြ ထပ္က်လာျပန္တယ္ … အိုေက … ဒီအခ်ိန္က … အခ်ိန္ေကာင္းပဲ … ကာမအသာထိပ္ဆုံးေရာက္သြားလို႔ … မီးေလး မိန္းေမာေနတုန္း … အေပါက္ကို … ထပ္ခ်ဲ႕ပစ္ရမယ္ … ဒီေလာက္ဆိုရင္ … ရေလာက္ၿပီထင္တယ္ … နားၾကပ္တံေလးေတြကို … ဆြဲႏႈတ္ … လက္ညႇိုးကို … ေျဖးေျဖးေလး … တစ္ဆစ္ခ်င္းထည့္ပစ္လိုက္တယ္ …

“အား … နာတယ္ … ေျဖးေျဖး … အစ္ကို ဟင့္”
“လက္ညႇိုးက … မဆုံးေသးဘူးလားဟင္ … နာလိုက္တာ အစ္ကိုရယ္”
“ဝင္သြားၿပီ … မီးေလး … အကုန္ ဝင္သြားၿပီ … မီးေလးက ေတာ္လိုက္တာ”

မီးေလး … စကားေတာင္ ျပန္မေျပာနိုင္ … မ်က္ႏွာကို ရႈံ႔မဲ့ေနၿပီး … ေမြ႕ယာခင္းကို … က်စ္က်စ္ပါေအာင္ … ဆုပ္ထားတဲ့ လက္သီးဆုပ္ေလးက … လက္ဆစ္ျဖဴျဖဴေလးေတြေတာင္ေပၚေနတယ္ … နည္းနည္းေတာ့ သနားသြားတယ္ … ဒါေပမယ့္ … ဆက္လုပ္ရမွာပဲ … မီးေလးေနရာမွာ … သူဇာဆိုရင္ဗ်ာ … ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ … အေတြးက … ေသြးဆိုးေတြကို … ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္ေပးေနတာ … ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေမႊပစ္လိုက္တယ္ …

“အား … နာတယ္ … နာတယ္ …”
“အား … အား …”

မီးေလး ဖင္က … ထြန႔္ထြန႔္လူးၿပီး … ယမ္းခါေနတယ္ … ႐ုန္းတယ္ဆိုေပမယ့္ … အပိုင္ခ်ဳပ္ၿပီး … လုပ္ေတာ့ … ဖင္ပဲ ယမ္းလို႔ရတာေပါ့ … ဖင္ယမ္းေလ … ပိုခံရခက္ေလပဲ … ကိုယ္ကလဲ ေမႊ … သူကလည္း ယမ္း … မီးေလး ဘယ္လိုခံစားရလဲမသိပါဘူးဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္ … အရမ္းတင္းေနတယ္ … လက္ညႇိုးကို … ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ … ၿပီးေတာ့ ဖင္ေလးကို … ဆြဲေထာင္ၿပီး … စိတ္ႀကိဳက္ပုံစံခ်ၿပီး … ေနာက္ကေန … အေပါက္ဝကို … ဒ- ္ထည့္ၿပီး … ေဆာင့္ခ်ပစ္လိုက္တယ္ … ေဆာင့္လိုက္တာ … ၾကမ္းသြားတယ္ … ဝုန္းဆို … မီးေလး … အေရွ႕ကို … ေရာက္သြားတယ္ … ဒါေပမယ့္ … မလြတ္ပါဘူးဗ် … ကၽြန္ေတာ့္လက္ႏွစ္ဖက္က … ခါးကို ေသခ်ာကိုင္ထားေတာ့ … ႐ုန္းမရဘူးေလ … မီးေလးကေတာ့ … တအီးအီး … တအားအားနဲ႔ … ထုံးစံအတိုင္း ၿငီးတြားေနတာပဲဗ်ာ … သုံးေလးခ်က္ … ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ၿပီး … စအိုေလးကို … ဆြဲျဖဲၾကည့္လိုက္တယ္ … မီးေလး ဗိုက္ေအာက္ထဲ လက္လၽွိုၿပီးေတာ့ … အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို … ညႇစ္တယ္ … အေစ့ကိုလည္း ပြတ္တယ္ … စအိုထဲကိုလည္း … လက္တစ္ေခ်ာင္း ထည့္ပစ္လိုက္တယ္ …

“အား … အား … အစ္ကို … မီး ေသၿပီ … မခံနိုင္ဘူး … ဟီး … ဟီး … အရမ္းနာတယ္ … အရမ္းနာတယ္ …”

မီးေလး … တအား႐ုန္းတာ … ႐ုန္းလည္း မရဘူးေလ … အပိုင္ခ်ဳပ္ထားေတာ့ … ႐ုန္းေလပိုဆိုးေလပဲ … အဖုတ္၊ ဖင္၊ အေစ့ … သုံးေနရာ ဆက္တိုက္ႀကီး … အလုပ္ခံရေတာ့ … ဘယ္ခံနိုင္မလဲ … ဖာသည္ေတာင္ အေမေခၚရမယ့္ … အကြက္ … အဖုတ္ထဲဝင္တဲ့ … – ီးကလည္း … ၾကမ္းသလားမေမးနဲ႔ … အဝင္အထြက္ … တဇြတ္ဇြတ္နဲ႔ … ေဂၚလီေတြက … အသားကုန္ ပြတ္ေနတာ … မီးေလး … ေမာလြန္းလို႔ ေခၽြးေတြေတာင္ ထြက္လာတယ္ … မ်က္ႏွာေလးကလည္း … နီရဲတြတ္ေနတာပဲဗ်ာ … နားရြက္ဖ်ားေလးေတြေတာင္ … နီတယ္ … ပါကင္ဖြင့္ၿပီးစ … ခ်ာတိတ္ကို … ဒီလိုၾကဳံးတာ … ကၽြန္ေတာ္ လြန္တယ္ဗ် … ခက္တာက … ကၽြန္ေတာ္ကလည္း … ဒီလိုၾကမ္းမွ … အားရတာ … ဒီညမွ … ဘယ္လိုျဖစ္လဲ မသိပါဘူးဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္လည္း အရမ္းထန္ေနတယ္ … သူဇာေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ … ခိုက္သြားၿပီကြာ … သူဇာေရ … စကားေလးထိုင္ေျပာတာေတာင္ … ဒီေလာက္ ေသြးႂကြေစရင္ … အတူတူမ်ား အိပ္ရလို႔ကေတာ့ … ဟင္း ဟင္း … ေန႔တိုင္း … ပြဲဆက္ေနမယ္ထင္တယ္ဗ် …

လက္တစ္ေခ်ာင္း ဝင္သြားေတာ့ … ေနာက္တစ္ေခ်ာင္း … ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးထပ္ထည့္တယ္ … ေအာ္တာေပါ့ … ႐ုန္းတာေပ့ါ … ဒီလိုပဲ … ထည့္ေလက်ယ္ေလပဲ … မထည့္္ခင္ကေတာ့ … က်ဥ္းတာေပါ့ … ႏွစ္ေခ်ာင္းဆန႔္ေတာ့ … သုံးေခ်ာင္း … မီးေလး အသံက ပိုက်ယ္လာတယ္ … ေအာကားကို ေလာ္စပီလာနဲ႔ ဖြင့္ထားသလိုပဲ … ေအာ္လိုက္တာဗ်ာ … အလုံခန္းမို႔ေတာ္ေတာ့တယ္ … နို႔မို႔ရင္ … ေအာက္ကေကာင္ေတြ ေျပးတက္လာမွာ … သုံးေခ်ာင္းထည့္လို႔ရေတာ့ … စအိုဝက ေတာ္ေတာ္က်ယ္သြားၿပီ … အိုေက … ထည့္လို႔ရၿပီေပါ့ …

မီးေလး အဖုတ္ထဲက … ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္ကို … ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္သည္ …

“ဟာ … ဟင့္ …”

မီးေလးက ထန္လြန္းပါတယ္ … ထည့္ေတာ့လည္း … ေအာ္တယ္ …ထုတ္ေတာ့လည္း ေအာ္တယ္ … ေအာ္ပေလ့ေစ … မ်ားမ်ားေအာ္မွ … အနာသက္သာမွာ … သူေအာ္ေလ … ကၽြန္ေတာ္ပိုသေဘာက်ေလပဲ …

အေစ့ေလးကို … ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ပြတ္လိုက္ၿပီး … အရည္ေတြ စိုရႊဲေနတဲ့ … ကၽြန္ေတာ့္ … ဒ- ္ကို … မီးေလး စအိုဝထဲ … ျမႇုပ္လိုက္သည္ … ဒီေလာက္ခ်ဲ႕ထားတာေတာင္ … ၾကပ္လြန္းသည္ … သိပ္မဝင္ခ်င္ … ဒ- ္ဖ်ားက … လည္လည္ၿပီး … ျပန္ထြက္ခ်င္သည္ …

“အား … ကို … ေျဖးေျဖးေနာ္ … မီးကို သနားပါအုံး …”
“အား … “
“အား … “
“အား … “
“ဟင့္ … ထပ္မထည့္နဲ႔ေလ … အား … အား … မီးကို မရက္စက္နဲ႔ေလ …”
“အား ….”

ကၽြန္ေတာ့္ – ီးက … တထစ္ခ်င္းသာ ဝင္ပါတယ္ … ေဆာင့္သြင္းလို႔လည္း မရဘူး … တင္းၾကပ္ေနတဲ့ … စအိုထဲ … ေျဖးေျဖးခ်င္းဝင္ေနရင္း … စိတ္မရွည္ေတာ့ … တစ္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ပစ္လိုက္တယ္ …

“အား … အရမ္းနာတယ္ … အရမ္းနာတယ္ … ဟူး”

မီးေလး ဖင္ကို အတင္းျဖဲၿပီး … ေဆာင့္ထည့္ပစ္လိုက္တယ္ … စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး … အား … ဝင္သြားၿပီဗ် … တစ္ဆုံးပဲ … ကၽြန္ေတာ့္ ဆီးခုံနဲ႔ … သူ႔ဖင္ႏွစ္လုံး ကပ္တဲ့အထိ သြင္းပစ္လိုက္တယ္ … မီးေလးကေတာ့ … တအား႐ုန္းတာပဲ … ႐ုန္းပေလ့ေစ … ဗိုက္ေအာက္ထဲ … လက္ကို လၽွိုၿပီး … အဖုတ္ေလးကို လိုက္စမ္းလိုက္တယ္ … ေတြ႕ၿပီ … မီးေလး အဖုတ္ … အေစ့ … အေစ့ ဘယ္မွာလဲ အေစ့ … စမ္းလို႔ရတာနဲ႔ … ပြတ္ပစ္လိုက္တယ္ … ဒါမွ … မီးေလး အနာသက္သာမွာ … အိုး … ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ … မီးေလးကို … ဒါေၾကာင့္ သေဘာက်တာ … ဘယ္ေလာက္ပဲ နာေအာင္လုပ္လုပ္ … ဖင္ႀကီးကို … ေကာ့ေကာ့ပစ္တာကို … အရမ္းႀကိဳက္တယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ဒုတ္ကို … က်ိဳးမတတ္ညႇစ္ထားၿပီး … စေကာဝိုင္းလို … ဖင္ေလးကို … ယမ္းေနေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ ဒုတ္က အထဲမွာ ယမ္းေနတယ္ …

“အား … ဟင့္ … ဟင့္ … ရွီး”

အဝင္အထြက္ေတြက … ေျဖးေျဖးလုပ္ေနရာကေန … ျမန္လာတယ္ … မီးေလးလည္း … ေကာင္းလာတယ္ ထင္ပါရဲ့ … ဖင္ကို … အေနာက္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးတယ္ … ရဲရဲနီေနတဲ့ … မီးေလးနားရြက္ကို ၾကည့္ၿပီး … အရမ္းစိတ္ထလာတယ္ဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ အတင္းကို ေဆာင့္ေတာ့တာပဲ … ဟူး … ၿပီးၿပီ … ၿပီးၿပီ … ၿပီးခါနီးေလ … အတင္းေဆာင့္ေလပဲ … အားကုန္ေဆာင့္ေတာ့ … ခုတင္ေတာင္ တုန္လာတယ္ … မတတ္နိုင္ဘူး … ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္ ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မယ္ …

“အား … ၿပီးၿပီ … မီးေလးရယ္ … ၿပီးၿပီ … ေကာင္းလိုက္တာကြာ … ေကာင္းလိုက္တာ …”

အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္က … အရသာခ်င္းမတူဘူးဗ် … အဖုတ္ကို ဆယ္ခါလုပ္လို႔ ၿပီးတာနဲ႔ … စအိုကို … တစ္ခါလုပ္လို႔ ၿပီးတာ … အဲဒီေလာက္ကို ကြာတာဗ် … ဟူး … ေမာလိုက္တာဗ်ာ … အားလုံးလည္း ၿပီးေရာ … ကၽြန္ေတာ္ ပက္လက္လန္သြားပါတယ္ … မီးေလးက … လႈပ္ေတာင္ မလႈပ္နိုင္ေတာ့ဘူး …

“အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ … မီးေလး ဖင္က … ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ …”
“အစ္္ကို ေက်နပ္ရင္ၿပီးတာပါပဲ … မီးေလးေတာ့ … မလႈပ္နိုင္ေတာ့ဘူး … အိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္ … ဂြတ္နိုက္”
“ဂြတ္နိုက္ … မီးေလး”

အင္းယားၿမိဳင္ထဲက … ျဖတ္ျပန္လာရင္း … အိမ္ေလးတလုံးကို … ၾကည့္ၿပီး … ေဒၚေမသူဇာႏြယ္ … ကားဆက္မေမာင္းနိုင္ေတာ့ … လမ္းေဘးမွာ ရပ္လိုက္ၿပီး … ဒီအိမ္ေလးကို တမ္းတမ္းတတ … ၾကည့္မိလိုက္သည္ …

ဒီေန႔က … ေမသူဇာႏြယ္ … ေမာင့္ကို အေျဖေပးတဲ့ေန႔ …
ဒီအိမ္က … ေမ သိပ္ခ်စ္တဲ့ … ေမာင္ေနတဲ့ အိမ္ …
ဒီအိမ္မွာ ေမာင္နဲ႔ ေမ … အခ်စ္အိမ္ေလး ဖြင့္ဖို႔ ႀကိဳးစားဖူးတယ္ …

ေမ သိပ္မွားတယ္ … တကယ္ဆို … ေမာင္ သိပ္လိုခ်င္တဲ့ … ေမ့ဘဝေလး … ေပးလိုက္ရင္ … အရမ္းေကာင္းမွာပဲ … ရွက္လြန္းလို႔ … ေမာင္ ေတာင္းတာ … ေမ ျငင္းခဲ့တာ … ေမ အရမ္းမွားတယ္ … ေမာင္ရယ္ …
ေတာက္ … သက္ေအာင္ဆိုတဲ့ လူယုတ္မာေၾကာင့္ … ေမ့ဘဝေလး … သြားၿပီ … ေမ … မ်က္ရည္ေတြ က်လာသည္ … သတ္မယ္ … ဒင္းကို … ငါ့ဘဝ … ငါ့ႏွလုံးသားကို … ရက္ရက္စက္စက္ ဖ်က္စီသြားတဲ့ … ေသ#ေကာင္ … ေတာက္ …

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ လာဆုံတဲ့ ခ်စ္ဦးသူကို … ဘာရယ္မဟုတ္ … သတိရမိသည္ … ၾကာခဲ့ၿပီဆိုေပမယ့္ … ေမာင့္ကို ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့အခ်စ္ေတြက … ႏွလုံးသားထဲမွာ ျပည့္ေနဆဲပါ … ေမာင္ရယ္ … ေမ ရက္စက္တာမဟုတ္ပါဘူး … သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ေမာင့္ကို … အစိမ္းျဖတ္ျဖတ္ခဲ့တာ … ေမရက္စက္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ … ယုတ္မာလြန္းတဲ့ ကံၾကမၼာေၾကာင့္ … ေမေလ … ေမာင့္ကို မေတြ႕ရဲေတာ့ဘူးကြယ္ … ေမ … သစ္စိမ္းခ်ိဳးခ်ိဳးတာ မဟုတ္ပါဘူး … ေမ ေမာင့္အသဲကို ခြဲခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ … အျဖစ္မွန္ကို ေျပာျပခ်င္တယ္ … ေမာင္ရယ္ … ဒါေပမယ့္ ေမ ေျပာမထြက္ဘူးကြယ္ … ေမ ေျပာမထြက္ဘူး …

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ … ေက်ာင္းစတက္ေတာ့ … ေမ … အရမ္းေပ်ာ္တယ္ … ေဖေဖ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္ … အင္းယားေဆာင္မွာ … ေနခြင့္ရတယ္ … သစ္ပုတ္ပင္ႀကီး … ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ … အင္းယားကန္ … အိုး … ဒါေတြက … တကယ္ပဲရွိတာပါလား … ေမ ေပ်ာ္တယ္ … အရမ္းပဲ … ေက်ာင္းတက္ၿပီး … ေလးငါးရက္ေနေတာ့ … အင္းယားေဆာင္ကို ေမ ျပန္တိုင္း … ေမာင္ ေနာက္ကေန လိုက္လိုက္လာတယ္ … လူဆိုးေလး … ပထမေတာ့ သတိမထားမိပါဘူး … ေမာင္က အတင္းလာမိတ္ဆက္တယ္ …

“တို႔နာမည္က … ခန႔္ … မင္းနာမည္ေရာ …”

သူ႔နာမည္က ခန႔္တဲ့ … တလုံးထဲ … ခန႔္တဲ့ … ေမ့နာမည္လာေမးေနတယ္ … ေျပာခ်င္ပါဘူး … ရွက္တယ္ … ျဖတ္ကနဲ သူ႔ကို … ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ … ေခ်ာသားပဲ … မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း … မ်က္လုံးခပ္စူးစူးနဲ႔ … ေမ့ရဲ့ … ေမာင္ ျဖစ္လာမယ့္ … ခန႔္ဟာ … လူေခ်ာေလးပါလား … ဆံပင္က ခပ္ရွည္ရွည္ … လည္ေထာက္တယ္ … အျဖဴေရာင္ ရွပ္အက်ႌ ေကာ္လာေထာင္ေထာင္ … ေခါင္းေလာင္းေဘာင္းဘီ … နဲ႔ ေမာင္က … လမ္းသရဲလား … မျဖစ္နိုင္ဘူးနဲ႔ တူတယ္ … မ်က္ႏွာေလးက … နည္းနည္းေတာ့ ႏုတယ္ … သူ႔ၾကည့္ရတာ ရည္ရည္မြန္မြန္ပါပဲ … ေမ ေမာင့္အၾကည့္ေတြကို မခံနိုင္ဘူး … ေခါင္းငုံ႔ၿပီး … ခပ္သြက္သြက္ ဆက္ေလၽွာက္လာတယ္ … ေမ ရွက္တယ္ေလ …

“ဟိတ္ … တို႔က … တကယ္ခင္ခ်င္လို႔ပါကြ”
“ေမ့ေနာက္ … မလိုက္လာနဲ႔ေနာ္ …”
“ေမ တဲ့လား … ဟိတ္ စကားေလး ျပန္ေျပာပါအုံးကြ”

ေမ ျပန္မေျပာရဲဘူး … အရမ္းရွက္တယ္ … ရင္ေတြလည္း အရမ္းခုန္တယ္ကြယ္ … ေမ့ ဘဝမွာ ေယာက္်ားေလးတေယာက္ … ေနာက္ကေန စကားလိုက္ေျပာတာ … ဒါပထမဆုံးပါ … ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ရွက္မိတယ္ … ေနရထိုင္ရခက္တယ္ … စိတ္တအားအိုက္တာပဲ …

“ဟိတ္ … ေမ့ေနာက္မလိုက္နဲ႔ေတာ့”

ေမ … ဆတ္ကနဲ လွည့္ၿပီး … သူ႔မ်က္လုံးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး … ေျပာပစ္လိုက္တယ္ … ေမ မႀကိဳက္တာကို … အတင္းလာလုပ္ရင္ … အရမ္းမုန္းတယ္ …

“စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ … ကၽြန္ေတာ္က ရိုးရိုးသားသား ခင္ခ်င္လို႔ပါ …”
“အို ေတာ္ပါ … ပထမ ရိုးရိုး … ေနာက္ ဆန္းဆန္း ခင္ခ်င္တာမွတ္လား … ဒါမ်ိဳးေတြ ရိုးေနၿပီေနာ့ …”
“ဟင္”

သူ႔အေျပာကို … ေမ မေစာင့္ … ေမ … အေဆာင္ထဲကို … ခပ္သြက္သြက္ ဝင္လိုက္တယ္ … ဂိတ္ေပါက္ေရာက္ေတာ့ … ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိတယ္ … ေရာ္ … သူ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး … ေမ့ကို ၾကည့္ေနဆဲ … အို … ရွက္လိုက္တာ … ေမ လွည့္ၾကည့္တာ သူသိသြားၿပီ …

အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ … အခန္းေဖာ္ … မညြန႔္ေမက … ေမ့ကို … စသည္ …

“ဟိတ္ … ရွမ္းမေလး … နင့္မ်က္ႏွာရဲေနတာပဲ …”
“မရဲပါဘူး …”
“ရဲပါတယ္ … အို … ၾကည့္ပါအုံး ရင္ေတြလည္း ခုန္ေနတယ္ …”

ေမ အလန႔္တၾကား … ေမ့ရင္ဘတ္ေလးကို လက္နဲ႔ ဖိၿပီး စမ္းလိုက္မိတယ္ … မညြန႔္ေမ ဘယ္လိုသိတာလဲဟင္ …

“ရင္ေတြ ခုန္ေနတယ္ေပါ့ေလ …”
“ဟုတ္ပါဘူး”
“ဟုတ္ပါတယ္ … ကိုယ္တို႔ ေမဂ်ာက … ကင္း … တို႔ရွမ္းမေလးကို … ဘာလုပ္လိုက္လို႔လဲဟင္”

ဟယ္ … မညြန႔္ေမ … ဘယ္လို သိတာလဲ … ခန႔္ ဆိုတဲ့ … ဟိုတေယာက္က .. တို႔ေမဂ်ာက … ကင္းတဲ့လား …

“ေျပာပါအုံး … မင္းသားေလးက … ဘာေတြေျပာလိုက္လဲလို႔”

“သူ႔နာမည္က ခန႔္တဲ့ … ခင္ခ်င္လို႔တဲ့ …”
“အင္း … ေမက ဘာေျပာလိုကလဲဟင္”
“တို႔ေနာက္မလိုက္လာနဲ႔လို႔ … “
“ဟား ဟား … တို႔ရွမ္းမေလး ရင္ေတြ တအားခုန္ေနတယ္ေပါ့ … ဒီလိုပဲေလ … ခင္ခ်င္လို႔ပါ … ေနာက္ေတာ့ခ်စ္ခ်င္လို႔ပါ … ဟုတ္တယ္ေနာ္ …”

ေမ့အေတြးထဲမွာ … ခန႔္ဆိုတဲ့ … တေယာက္ကို … ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္မရဘူး … ေတြးလိုက္တာနဲ႔ … သူေပၚလာတယ္ … အို … ငါသူ႔ကိုမ်ား … ခ်စ္မိေနၿပီလား … ဒီလိုနဲ႔ … ေနာက္တေန႔ ေရာက္လာတယ္ … ညကလည္း … ေမ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မရ … အိမ္မက္ထဲ … သူလာတယ္ … ေမ့ကို … ခ်စ္တယ္တဲ့ …

ေနာက္ေန႔ … ေမ ေက်ာင္းထဲသြားေတာ့ … သူ လိုက္လာတယ္ … တေကာက္ေကာက္ပဲ … ေမ စာသင္ရင္ … သူ အခန္းေရွ႕က … ေစာင့္ေနတယ္ … ေမ … ကန္တင္းသြားရင္ … သူလိုက္လာတယ္ … အရမ္းသိသာတယ္ … ေမလည္း … သူ႔ကို မၾကည့္ရဲဘူး … သူငယ္ခ်င္းေတြက … ၀ိုင္းစတယ္ … ေမ ရွက္တယ္ …

ေန႔တိုင္းပဲ … ေမ့ေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္တယ္ … အနားမွာ သူရွိတယ္ … ၾကည့္လိုက္တိုင္း … သူ႔မ်က္ဝန္းနဲ႔ ဆုံေနတယ္ … ခက္တယ္ … ေမာင္ရယ္ …

ဇြဲေကာင္းတဲ့သူ႔ကို … တတိယႏွစ္မွာ … အေျဖေပးလိုက္တယ္ … ေမ … ခန႔္ကို … ခ်စ္တယ္ … ေပ်ာ္တာေပါ့ … တအားပဲ … ေမတို႔ … ေလၽွာက္သြားၾကတယ္ … အင္းယားကန္ေဘာင္မွာ … စကားေတြေျပာၾကတယ္ … လမ္းေတြေလၽွာက္ၾကတယ္ … ပန္းၿခံထဲမွာ … ေမာင္ ခိုးနမ္းတယ္ … ေမာင္တအားဆိုးတယ္ … ျပန္ေတြးတိုင္း … ေမာင္ေပးတဲ့ … အနမ္းဦးက … ေမ့ပါးျပင္ေပၚမွာ … စြဲေနၿပီ … ထင္းကနဲပဲ … သတိရတယ္ … ေမာင္ရယ္ …

မနက္ျဖန္ … ေမ တို႔ … ေအာင္ပန္းျပန္ရေတာ့မယ္ … ေက်ာင္းပိတ္ရက္ … ခ်စ္သူနဲ႔ ခြဲရေတာ့မယ္ … မခြဲခ်င္ဘူး … ေမာင္ရယ္ … ေမာင္က … ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ခ်င္တယ္တဲ့ … တခါမွ … ေမာင္နဲ႔ ႐ုပ္ရွင္မၾကည့္ဖူးဘူး … ေမ ေၾကာက္လို႔ … အေမွာင္ကို ေၾကာက္တယ္ … ေမာင့္ကို ေၾကာက္တယ္ … ေမ … လိုက္ေလ်ာလိုက္တယ္ … မနက္ျဖန္ ခြဲရေတာ့မယ္ … ေမာင့္ဆႏၵကို … နည္းနည္းေလး လိုက္ေလ်ာလိုက္ေတာ့ … ေမ … သိတယ္ … ေမာင္ အရမ္းကဲတယ္ … ေမ့ကို … နမ္းတယ္ … လည္တိုင္ကိုနမ္းတယ္ … ေမ့ရင္သားေလးကို … မထိတထိ လာကိုင္တယ္ … ေမ ရွက္တယ္ … မျငင္းရက္ဘူး … ေမာင္ စိတ္ညစ္မွာ စိုးလို႔ … ေမ့ကို … အေတြ႕အၾကဳံသစ္ေတြ ေပးတယ္ … ေဘာ္လီထူထူေအာက္မွာ … ေမ့ရင္သားေတြက … ပိုၿပီး … ဆူႂကြလာတယ္ … ရင္ထဲမွာ … လွိုက္ကနဲ ဖိုကနဲ … ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္ … ေမာင္ ဆိုးတယ္ … တသက္မေမ့ေအာင္ … ေမာင္ … ခ်စ္ျပတယ္ … နမ္းတယ္ … ခ်စ္ဦးသူရဲ့ … အယုအယမွာ … ေမ့ စိတ္ေတြ ဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ေနတယ္ … ေမာင္က … သူ႔အိမ္ကို … ေခၚသြားတယ္ … ေမ မျငင္းမိ …

ဒီအိမ္မွာ … ေမာင္ တေယာက္ထဲ ေနတာ … ေမ မသိ … သိခဲ့ရင္ေတာ့ … လိုက္ျဖစ္မယ္မထင္ … တကယ္ပါပဲရွင္ … စိတ္ကြယ္ရာအရပ္မွာ … ခ်စ္ရသူနဲ႔ … အတူရွိေနေတာ့ … စိတ္ေတြက ယိမ္းယိုင္ေနတယ္ … ေမာင့္ကို … ခ်စ္တယ္ … ေမာင္ကလည္း … ခ်စ္ခ်င္ေနတယ္ … ေမကလည္း … အခ်စ္ခံခ်င္ေနၿပီ … မျဖစ္ဘူး … ေမက … ျမန္မာမိန္းကေလး … အပ်ိဳစင္ဆိုတာ … တန္ဖိုးထားရမယ္ … အိမ္ေထာင္မျပဳမခ်င္း … ထိန္းသိမ္းထားရမွာက … ေမ့တာဝန္ … သိပ္ခ်စ္လို႔ … ေပးလိုက္ၿပီး … မေတာ္တဆ … ေဝးကြာသြားရင္ … အို … ေမ … မေတြးရဲဘူး …

တထပ္တိုက္ေလး … ေမ … ေလၽွာက္ၾကည့္တယ္ … ေနာက္ေဖးမွာ ေရကူးကန္ရွိတယ္ … စကားေတြ ေလၽွာက္ေျပာတယ္ … ဧည့္ခန္းေလးကလည္း … ရိုးရိုးေလး … လွတယ္ … ေမာင့္အခန္းက … မဆိုးပါဘူး … သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ … ေမာင္က စည္းကမ္းရွိတယ္ … ေမ … ေလၽွာက္ၾကည့္ရင္း … ေမာင္ အခန္းတံခါးပိတ္လိုက္တယ္ … ေမ … တအားလန႔္သြားတာပဲ … ေမာင္ … ေမ့ကို … နမ္းတယ္ … နည္းနည္း ၾကမ္းခ်င္တယ္ … ေမာင့္မ်က္လုံးေတြက … အေရာင္ေျပာင္းေနတယ္ … ေမ့ကို … တအားဖက္ထားတယ္ … ေလၽွာက္ၿပီးေတာ့ ပြတ္သပ္ေနတယ္ … ေမာင္ဆိုးတယ္ … ေမ … အိပ္ယာေပၚကို … လဲက်သြားတယ္ … ေမာင္ … ေမ့ကို … ေခၽြေတာ့မွာလား … ေမ မသိ … ဘာမွမသိေတာ့ဘူး … ေမာင့္အနမ္းေတြက … ေမ့ကို တျခားကမၻာဆီ ေခၚေဆာင္သြားတယ္ … ေမာင္ရယ္ … ေမရယ္ … ႏွစ္ေယာက္ထဲ … ေမ့ ရင္ေစ့အက်ႌေလးက … ၾကယ္သီးေတြ … တလုံးခ်င္း ျပဳတ္သြားတယ္ … ေမ့ ရင္ေတြ လွပ္ကနဲ ေပၚလာတယ္ … ေဘာ္လီေအာက္မွာ … ေမ့ရင္သားေတြက … ႐ုန္းႂကြေနတယ္ … သိပ္ေတာ့ မႀကီးပါဘူး … ဒါေပမယ့္ … လွတယ္ … ေမာင္ေျပာတယ္ …

“အရမ္းလွတယ္ကြာ” တဲ့ …

ေမာင္ … နမ္းတယ္ … ႏႈတ္ခမ္းေမႊးက … စူးတယ္ … ေမ … ယားတယ္ … ၾကက္သီးေတြလည္း … ထကုန္တယ္ … ေမာင္ … အတင္းပဲ … ေဘာ္လီႀကိဳးကို … လိုက္စမ္းတယ္ … ျဖဳတ္ခ်င္တယ္တဲ့ … အို … ေမ မသိေတာ့ဘူး … ေမာင္ရယ္ … ဖြက္ထားတဲ့ … ရင္ႏွစ္မႊာက … ေမာင္ခ်စ္သမၽွ … လွိုင္းထေနတယ္ … ေမ့ ရင္ထဲမွာ … ငိုခ်င္တယ္ … ရီခ်င္တယ္ … ရမက္ေတြက ထန္လာတယ္ … ေမာင္ရယ္ … ေမာင္ … ေမ့ … ရင္သားေလးကို … စို႔တယ္ … ေမရွက္တယ္ … ေမာင္ရယ္ … ကေလးေလးကို … ေမာင္စို႔ေတာ့ … ေမ့အသဲထဲမွာ အရမ္းယားတယ္ … ေမာင့္ေခါင္းကို … အတင္းဖက္ထားမိတယ္ … ေမာင့္လက္ေမာင္းကို … အတင္းဖက္ထားမိတယ္ … ေမာင္ … မလြယ္ဘူး … လက္ေတြက အၿငိမ္မေနဘူး … ေလၽွာက္ပြတ္ေနတယ္ … အို … ေမ့ေပါင္ေလးကို … ေမာင္ ပြတ္တယ္ … ေမ … ေမ … မေနတတ္ဘူး … ေမာင္ရယ္ … ေမ … ထမီေလးကို … သူခၽြတ္တယ္ … ဟင့္အင္း … ဟင့္အင္း … ေမ … မေပးနိုင္ဘူး … ေမ မေပးခ်င္ဘူး … ေမ ေငါက္ကနဲ ထထိုင္တယ္ … အဝတ္ေတြ အျမန္ဝတ္ၿပီး … အခန္းထဲက … ေျပးထြက္လာတယ္ … ေမ … ေစာင့္ထိန္းရမယ္ေလ … ေမာင့္ကိုလည္း ခ်စ္ပါတယ္ … ေမ မေပးရက္ဘူး …

ေနာက္ေန႔ … ေမ … ေအာင္ပန္းျပန္တယ္ … ေမာင္ … လိုက္ပို႔တယ္ … စိတ္ေတာ့ မေကာင္းဘူး … ေမ … ငိုမိတယ္ … ေမာင္လည္း … မ်က္ရည္ဝဲေနတယ္ … ေမ့ရဲ့ တဦးတည္းေသာ အကိုႀကီး … ကိုကို လာေခၚတယ္ … လိေမၼာ္ၿခံကို … ျပန္လာေတာ့ … ေမ သိပ္မေပ်ာ္ဘူး … ေမာင့္ကို လြမ္းတယ္ … ကိုကို႔မိန္းမကေတာင္ … စေနေသးတယ္ … ရန္ကုန္က … ရီးစားကို လြမ္းေနတာလားတဲ့ … ဟုတ္ပါဘူးလို႔ … လိမ္ေျပာလိုက္ေပမယ့္ … ေမ့ပါးေလးက ရဲေနတယ္ … ကေလးေလးက … ငိုေနေတာ့ … စကားစျပတ္သြားတယ္ … ဒီလိုနဲ႔ … တလေက်ာ္ေတာ့ … ေမာင့္ဆီက စာ တေစာင္လာတယ္ … အရမ္းလြမ္းတယ္တဲ့ …

ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်တဲ့ေန႔ …
ကိုကို … ေတာင္ႀကီးတက္သြားတယ္ … မိုးရြာတယ္ … ေအးစိမ့္ေနတာပဲ … ေမ … ထင္းပုံကို … မီးထပ္ထည့္တယ္ … ကိုကို႔ကေလးက … အိပ္ေနၿပီ … ေယာင္းမလည္း … အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ … ေမ … အိပ္လို႔မရဘူး … အိမ္ကို ဓါးျပလာတိုက္တယ္ … ဒုကၡပဲ … ကိုကိုလည္း မရွိဘူး … သုံးေယာက္ … ရွိတာအကုန္ထုတ္တဲ့ … ေယာင္းမက … လန႔္ေနတယ္ … ေမက … မေၾကာက္ဘူး … ေယာင္းမကိုပဲ စိုးရိမ္တာ … ေသြးႏုသားႏုနဲ႔ … တခုခုျဖစ္မွာပဲ စိုးတာ …

ရွိသမၽွ ပစၥည္း … ထုတ္ေပးပါတယ္ .. ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္ေတာ့လို႔ … မရဘူး … ေမ့ကို … ပါးရိုက္တယ္ … လၽွာမရွည္နဲ႔ … အက်ႌခၽြတ္တဲ့ … လြန္တယ္ … ေမ အရမ္းရွက္တာပဲ … ျငင္းေတာ့ … ပါးထပ္ရိုက္ခံရတယ္ … တေယာက္က ေမ့ကို … ခ်ဳပ္တယ္ … တေယာက္က အတင္းခၽြတ္တယ္ … ေမ့ရင္သားေတြကို … အတင္းနယ္တယ္ … ေမ့ပန္းေလးထဲ … သူတို႔ အတင္းထည့္တယ္ … နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး … ေမာင္ရယ္ … ေမာင္ လိုခ်င္တာ မေပးမိတာ … ေမ မွားတယ္ … ေမ အရမ္းမွားတယ္ … တကယ္ဆို … ေမာင့္ကို ေပးလိုက္ရမွာ … အခုေတာ့ … အခုေတာ့ … ေမ့ရဲ့ အပ်ိဳပန္းေလး … ေႂကြမြသြားၿပီ … ႏြမ္းလ်သြားၿပီ … တေယာက္ၿပီးေတာ့ တေယာက္ … ငရဲပဲ … ေသခ်င္တယ္ … ေမ အရမ္းငိုတယ္ … ေမ ငိုေလ … သူတို႔ ပိုလုပ္ေလပဲ … ျပဲကြဲကုန္တယ္ … အရမ္းနာတယ္ … အားမရဘူးတဲ့ … တဏွာ႐ူးေတြက … ေမၿပီးေတာ့ … ေယာင္းမဘက္ကို … ျမႇားဦးလွည့္သြားတယ္ … ေသြးႏုသားႏုနဲ႔ … ေယာင္းမကို … ၀ိုင္းလုပ္ၾကတယ္ … ေမ တားေတာ့ … ေမ့ကို ၀ိုင္းကန္ၾကတယ္ … လိမ့္ေနတာပဲ … လူယုတ္မာေတြ … ေယာင္းမကို … ၀ိုင္းလုပ္ၾကတယ္ … ေသြးႏုသားႏု … မိန္းကေလးကို … အရသာခံၾကတယ္ … ရြံလိုက္တာ … ေဒါသထြက္လိုက္တာ … သတ္မယ္ … ဒင္းတို႔ကို သတ္မယ္ … အားလုံးၿပီးသြားေတာ့ … ေယာင္းမနဲ႔ … ေမ ဖက္ၿပီး ငိုၾကတယ္ … ငိုရလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ မထြက္ေတာ့ဘူး … ငိုရလြန္းလို႔ … ရင္ေတြ နာေနတယ္ … ငိုရလြန္းလို႔ … အရမ္းေမာတယ္ … ေမ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ … ေမွးကနဲ … တခ်က္ျဖစ္သြားၿပီး … ျပန္နိုးလာေတာ့ … ေယာင္းမက … ေသေနၿပီ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆြဲႀကိဳးခ်ၿပီး ေသေနတာ … ေတာက္ … ေမလည္း … လိုက္ေသခ်င္တယ္ … ေယာင္းမေနာက္လိုက္ခ်င္တယ္ … ခက္တာက … ကေလးေလး … ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိေသးတယ္ … နို႔ဆာလို႔လား … ခ်မ္းလို႔လား … မသိပါဘူး … ငိုေနတယ္ … ေမ သနားတယ္ … ကေလးကို ေခ်ာ့ရင္း … ကိုကို ျပန္လာတာကို ေစာင့္ေနတာ … တရက္ႏွစ္ရက္ေနေတာ့ … သတင္းက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ … ကားက … ေဂ်ာက္ထဲက်သြားတယ္တဲ့ … မီးေလာင္တယ္ … လူေသတယ္ ..

လက္စားေခ်မယ္ … မေမ့ဘူး … မုဒိန္းေကာင္ေတြ လက္မွာ ထိုးထားတဲ့ တက္တူးပုံက … ေႁမြ … ႀတိဂံထဲမွာ ေႁမြပါးျပင္းေထာင္ေနတဲ့ပုံ … ေသေတာင္ မေမ့ဘူး … အားးးးးးးး

သက္ေအာင္ … သက္ေအာင္ … နင့္ကို ငါမိလို႔ကေတာ့ … အေရျပားကို တမၽွင္ခ်င္း ခြာပစ္မယ္ … ဟုတ္ၿပီ .. တဏွာ႐ူးကို … ေထာင္ဖမ္းရမယ္ … ေတာက္ …

ေဒၚေလး အျပင္ကေန … ဖုန္းဆက္တယ္ … လွျမတ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ … ဟိုေခြးေကာင္ဆီကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ ညႊန္ၾကားတယ္ … ၿပီးရင္ … ဘာဆက္လုပ္ဖို႔ … အိုေက … မ်က္ႏွာသစ္ အဝတ္လဲၿပီး … ေဒၚေလးေမရဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း … ဟိုလူယုတ္မာကို … လွျမတ္ …. ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ … အသံက ခပ္ညဳညဳ …

“ဟယ္လို … အကိုႀကီးလား … “
“ဟယ္လို … ဘယ္သူလဲဟင္ …”
“ဟြန႔္ … အကိုႀကီး … သူဇာ့ကို …. ေမ့သြားၿပီလား … အကိုႀကီးေနာ္ … ဟြန႔္”

လွျမတ္ ညဳတုတုနဲ႔ … အီလိုက္သည္ …

“ေမ့စရာလား သူဇာရယ္ … ညတုန္းက … အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ … သူဇာလာေသးတယ္ …”
“ခစ္ … ခစ္ … ဟုတ္လို႔လား … ဒါဆို … xxx ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္ … အခုလာခဲ့”
“ေကာ္ဖီေတာ့ ေသာက္ခ်င္ဘူးကြာ …”
“အို … အကိုကလည္း … အကို စားခ်င္တာ … သူဇာ ေကၽြးမွာေပါ့ …”

လွျမတ္ … ခပ္ခ်ိတ္ခ်ိတ္ေလး … ေျပာရင္း … ရြံလိုက္တာ … ထြီ …

“တကယ္ ေကၽြးမွာလား …”
“တကယ္ေကၽြးမွာေပါ့ … ဒါပဲေနာ္ … ဒီည အိမ္မျပန္ရဘူး … ဘိုင့္”

လွျမတ္ အစာႀကီးႀကီး ပစ္ေကၽြးလိုက္တယ္ … လွျမတ္ … ခပ္မိုက္မိုက္ …. ရင္သားအလွေပၚတဲ့ အဝတ္မ်ိဳး ေရြးဝတ္လိုက္တယ္ … ဂါဝန္တိုတိုေလး ဝတ္လိုက္တယ္ … တင္ေတြ ရင္ေတြ ထင္းကနဲ ေပၚေအာင္ … အတြင္းခံေတြကို … တင္းပစ္လိုက္တယ္ … ဟင္း ဟင္ း … ပန္းေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းနီ ဆိုးတယ္ … ေရႊေရာင္ ေဒါက္ဖိနပ္စီးတယ္ … နားကြင္းႀကီးႀကီး ဝတ္တယ္ … အိုေက … မိုက္တယ္ …

ေကာ္ဖီဆိုင္ေရာက္ေတာ့ … ဟိုလူယုတ္မာ ေစာင့္ေနတယ္ … ျမန္လိုက္တာ … မိန္းမ ဆိုတဲ့ အသံၾကားတာနဲ႔ ငမ္းငမ္းတက္ျဖစ္ေနတာ … ဒီတေယာက္ပဲ ေတြ႕ဖူးေသးတယ္ … ေတြ႕မယ္ … အိမ္ေရာက္လို႔ကေတာ့ … ဟင္း …

လွျမတ္ ဝင္လာကတည္းက … ဦးသက္ေအာင္ … ရင္ေတြ ခုန္ေအာင္ … ခပ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး ေလၽွာက္ပစ္လိုက္တယ္ … မပြင့္တပြင့္ျပဳံးတယ္ … မထိတထိေပါ့ …

“အကို … ေရာက္တာ ၾကာၿပီလား …”
“ဟင္းအင္း … အခုပဲ … အရမ္းလွတယ္ …”
“ဟုတ္ … ေက်းဇူး အကို … ဘာစားမလဲ …”
“တကယ္ေကၽြးမွာလား …”
“ေကၽြးမွာေပါ့ … ဟင္း … ဟင္း …”

သူဇာ … ခပ္ညဳညဳေလးေျပာရင္း … သူ႔ကို … စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ … သူလည္း … စိတ္ေတာ္ေတာ္ ပါေနတယ္နဲ႔ တူပါရဲ့ … လွျမတ္ ရင္ႏွစ္မႊာကို … ငမ္းငမ္းတက္ျဖစ္ေနတယ္ … မ်က္လုံးက အေရာင္ေတြလက္ေနတယ္ …

“သူဇာ … ကိုယ့္႐ုံး ခဏလိုက္ခဲ့မလား …”
“အြန္ … ၾကာမွာလား …”
“မၾကာပါဘူး … နာရီဝက္ေလာက္ပဲဟာကို …”
“ဟင့္အင္း … မရဘူးကြာ …”
“ခဏေလးပါ … သူဇာရယ္ … အေရးႀကီး ဧည့္သည္ ခ်ိန္းထားလို႔ပါကြာ …”
“အိုး … မရဘူးကြာ … အခုလိုက္ခဲ့ … ဘာလဲ … သူဇာက .. အေရးမႀကီးဘူးလား …”

လွျမတ္ … ခပ္ဆိုးဆိုးေလး … ေျပာလိုက္တယ္ … ႏႈတ္ခမ္းက စူလို႔ … ဦးသက္ေအာင္ … မေနနိုင္ေတာ့ …

“အင္းပါ … အင္းပါ … ဖုန္းခဏဆက္လိုက္အုံးမယ္ … စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ … သူဇာရယ္ … ေနာ္ …”

ဦးသက္ေအာင္ … ဖုန္းဆက္ရင္း … မ်က္ႏွာႀကီး က်ဳံ႕သြားတယ္ … ေဒါေတြ ပြလာတယ္ … မ်က္ႏွာႀကီးနီလာတယ္ … လွျမတ္ … ထင္တယ္ … ပိုက္ဆံေတြ ေပ်ာက္သြားတာ … သူ သိသြားၿပီ … ဟား ဟား … မိုက္တယ္ကြာ … ခစ္ … ခစ္ … သူ … ဖုန္းခ်လိုက္တယ္ …

“အကို … ဘာေတြ စိတ္ဆိုးေနတာလဲ …”
“သူဇာေလး … ကိုယ္ ႐ုံးခဏသြားမွ ျဖစ္မယ္ …”
“ဟြန႔္ … ႐ုံးမွာ ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ … ေဒါသမထြက္ရဘူးေလ …”
“ေဆာရီး … ျပႆနာေလး နည္းနည္းရွိလို႔ပါ …”
“ဘယ္ေလာက္ ၾကာမွာလဲဟင္ … “
“တနာရီေလာက္ပါပဲ … “
“ဒါဆို … ဒီလိုလုပ္ … သူဇာ … အိမ္ကေနပဲ ေစာင့္ေနေတာ့မယ္ …”
“အင္း … ေက်းဇူး”
“တနာရီေက်ာ္သြားရင္ေတာ့ မလာနဲ႔ေတာ့ေနာ္ … တသက္လုံး မလာနဲ႔ေတာ့ … မေခၚေတာ့ဘူး”
“ဟား … သူဇာက … စိတ္တအားႀကီးတာပဲ … လာမွာေပါ့ … စိတ္ခ် …”

လွျမတ္နဲ႔ ဦးသက္ေအာင္ … ေကာ္ဖီဆိုင္ကေန … လမ္းခြဲလိုက္တယ္ … မလာပဲမေနနိုင္ေအာင္ … နည္းနည္း ထပ္ အီလိုက္ေသးတယ္ … ဟြန႔္ …

ပန္းဆိုးတန္းက … စာအုပ္တန္းမွာ … ေလၽွာက္ၾကည့္ေနတုန္း … ေဒၚေလးဖုန္းဝင္လာတယ္ … အစီအစဥ္ေျပာင္းမယ္တဲ့ … အခုခ်က္ျခင္း … ဟိုလူ႔ဆီကို ဆက္ပါတဲ့ … ဟုတ္ … ေဒၚေလး အသံက တုန္ေနတယ္ … ဘာျဖစ္တာလဲမသိပါဘူး …

“အကို … သူဇာ … ကားလႊတ္ထားတယ္ေနာ္ …”
“အင္း …”
“ဘာ … အင္းလဲ … စိတ္မပါဘူးလား …”
“ေဆာရီးပါ … သူဇာရယ္ … အခု ဆင္းေတာ့မယ္ေနာ္ …”
“လာခဲ့ေနာ္ … သူဇာ ေစာင့္ေနတာ ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းလာၿပီ …”
“အိုေက … ခဏေလးပါ … သူဇာေလးရယ္ … အခု လာၿပီ … အခုလာၿပီ …
“အင္း … ဒါမွ … တို႔ အကိုကြ … ရႊတ္”

လွျမတ္ … ဦးသက္ေအာင္ကို … ဖုန္းဆက္ၿပီး … မလာလာေအာင္ … ဆြယ္လိုက္သည္ … ေဒၚေလး သြားေခၚလိမ့္မည္ … အိမ္မွာ … အထူးဧည့္သည္ ေရာက္ေနတယ္တဲ့ … ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ရမယ္တဲ့ … အင္း … ဦးသက္ေအာင္ကို … ေဒၚေလး အျပတ္ရွင္းေတာ့မယ္ … ခက္တယ္ ေဒၚေလးရယ္ … ခက္တယ္ …

---

ေမ … ဦးသက္ေအာင္ … ကုမၸဏီေအာက္မွာ မာစီဒီးကားရပ္ထားရင္း … ဦးသက္ေအာင္ … ဆင္းလာတာကို ေစာင့္ေနသည္ … ေတြ႕ၾကၿပီေပါ့ … သက္ေအာင္ရယ္ … ကမၻာမေၾကတဲ့ အၿငိဳးေတြကို … ဒီေန႔ နင့္ဆီက … အကုန္ျပန္ေတာင္းရေတာ့မယ္ … ဟင္း … ဟင္း …

သူဆင္းလာသည္ … မေတြ႕တာ ၾကာေပမယ့္ … ေသေလာက္ေအာင္ … မေမ့ဘူး … လူယုတ္မာ … ေမ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး … အခ်ိဳသာဆုံး ျပဳံးျပလိုက္သည္ …

“ဦးသက္ေအာင္လားရွင့္ … သူဇာ လႊတ္လိုက္တာပါရွင့္ …”
“ဟုတ္လား … အိုေက …”

ေမ … သူ႔ကို … ကားေနာက္ခန္း တံခါး ဖြင့္ေပးလိုက္သည္ … သူက … ေမ့ကို … စိုက္ၾကည့္ေနေသးသည္ … သူက … ေမ့ကို မမွတ္မိ … ဟင္း … ဟင္း … နင္က … ငါ့ကို မမွတ္မိေသးရင္ … ခဏေနရင္ေတာ့ … နင္ ငါ့ကို မွတ္မိေအာင္ … လုပ္ျပရေတာ့မွာေပါ့ …
သူ႔တပည့္ေတြက … ကားေပၚလိုက္မယ္ … ျပင္ေနတုန္း … ဦးသက္ေအာင္ကို … ေမ ေျပာလိုက္သည္ …

“ဦးသက္ေအာင္ရွင့္ … သူဇာက … ဦးသက္ေအာင္ တေယာက္ထဲပဲ … ေခၚလာရမယ္လို႔ … မွာလိုက္ပါတယ္ရွင့္”
“ဟုတ္သားပဲ … ေဟ့ေကာင္ေတြ … ေနခဲ့ၾက … အိမ္ကိုပဲ ငါျပန္လာခဲ့မယ္ …”
“ဟုတ္ကဲ့ ဆရာႀကီး”

“ခါးပတ္ပတ္ေပးပါရွင့္ …”
“လိုလို႔လား …”
“ဟုတ္ကဲ့ … သူဇာ မွာလိုက္တာပါ … ကားကိုလည္း ေသခ်ာေမာင္းရမယ္ … ဦးသက္ေအာင္ကိုလည္း … ခါးပတ္ပတ္ခိုင္းပါတဲ့ … တခုခုျဖစ္မွာ စိုးလို႔ပါရွင့္”
“ဟား … သူဇာေလးကေတာ့ … ကြာ … ငါ့ကို … ေတာ္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္တာပဲ …”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ … မေန႔ညက … သူဇာေလးက … ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ရွင့္ …”
“ဟုတ္လား …”
“ဟုတ္ကဲ့ … ရီးစားဦးနဲ႔ ေတြ႕လာသလိုပဲ … မ်က္ႏွာက … ျပဳံးရႊင္ေနတာပဲ …”
“ဟုတ္လား … ဟား ဟား ဟား”

ေမ … ကားကို … ခပ္သြက္သြက္ေလး … ေမာင္းထြက္လိုက္သည္ … ျပည္လမ္းေရာက္ေတာ့ … ကားကို … အရွိန္ျမႇင့္လိုက္သည္ …

“ေဟ့ … ဘယ္ကိုေမာင္းေနတာလဲ …”
“ေထာက္ၾကန႔္က … သူဇာ့အိမ္ကို … သြားေနတာရွင့္ …”
“ေအာ္ … သူဇာက … အဲဒီမွာလား …”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ … အကို႔အတြက္ … တအိမ္လုံးကို … ညတြင္းခ်င္း ျပင္ဆင္ထားပါတယ္ရွင့္”
“တယ္ဟုတ္ပါလား … ဟား ဟား ဟား”

ေမ … ကားေနာက္မွန္ကေန … ဦးသက္ေအာင္ကို … ၾကည့္ၿပီး … မဲ့ျပဳံးျပဳံးလိုက္သည္ … သက္ေအာင္ … သက္ေအာင္ … နင့္ကို … ခါးပတ္ပတ္ခိုင္းတယ္ဆိုတာ … နင္ထြက္ေျပးမွာစိုးလို႔ ပတ္ခိုင္းထားတာ … နင့္အတြက္ … ရွယ္ျပင္ဆင္ထားတယ္ … ႀကိဳးက … ဓါးနဲ႔ ျဖတ္လည္း ျပတ္မွာမဟုတ္ဘူး … ေမ မဖြင့္ေပးမခ်င္း … ႀကိဳးကိုျဖဳတ္လို႔ရမယ္မ်ား … ထင္ေနလား … ဟင္း … ဟင္း … ဒင္းကေတာ့ ေပ်ာ္ေနတယ္ … သူဇာေလးနဲ႔ မၽွားလိုက္ေတာ့ … ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလိုက္လာတာေပါ့ …

ေထာက္ၾကန႔္ေရာက္ေတာ့ … ေျမနီလမ္းေလး တခုကို ခ်ိဳးေကြ႕လိုက္သည္ … ေမ … တခ်က္မဲ့ျပဳံးျပဳံးမိသည္ … ေျမနီလမ္းတေလၽွာက္ သစ္ရိပ္ဝါးရိပ္မ်ားႏွင့္ အုံ႔ဆိုင္းေနသည္ … လမ္းအဆုံးမွာ … ေရွးေဟာင္းႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီး … ၿခံတံခါးက သံကႏုတ္ပန္းေတြက … လွသည္ … ခန႔္သည္ … ေမ … ကားေပၚက ခလုတ္တခုကို ႏွိပ္လိုက္ေတာ့ … ၿခံတခါးက … သူ႔အလိုလို ပြင့္လာသည္ … ေနာက္မွန္ကေန … ဦးသက္ေအာင္ကို … ၾကည့္ေတာ့ … အထင္ႀကီးသြားသည့္ မ်က္ႏွာ … ဟား ဟား … ေရွးေဟာင္းအိမ္ဆိုေပမယ့္ … အားလုံးက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ … ေမ ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ကားရပ္လိုက္သည္ … စက္ရပ္ၿပီး … အေနာက္တံခါးကို ဆင္းဖြင့္ေပးလိုက္သည္ …

“ေရာက္ပါၿပီရွင့္ …”

ဦးသက္ေအာင္ … ဆင္းလာပါသည္ …

“သူဇာေလးေကာ … “
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ … အေပၚထပ္မွာ ေစာင့္ေနပါတယ္ … အထဲႂကြပါအုံး …”

ေမ … ဦးေဆာင္ၿပီး ေခၚသြားသည္ … အဝင္တံခါးႀကီးက … အေတာ္ႀကီးသည္ … ဆယ္ေပေလာက္ ရွိမည္ ထင္သည္ … တံခါးႀကီးကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး … လူယုတ္မာ … ဝင္ဖို႔ … လမ္းဖယ္ေပးလိုက္သည္ … ဦးသက္ေအာင္ ေၾကာင္သြားသည္ … အိမ္ထဲတြင္ ဘာမွ မရွိ …

“ေဟ့ … ဘာမွလဲမရွိပါလား …”
“ရွိပါတယ္ရွင့္ …”

ေမ ရီမုတ္ကြန္ထရိုးကို ႏွိပ္လိုက္ရာ … တခန္းလုံး … အေမွာင္က်သြားသည္ …

“ေဟ့ … ဘာလို႔ မီးေတြ မွိတ္လိုက္တာလဲ”

ဦးသက္ေအာင္ ေျပာေနတုန္း … အျပာေရာင္မီးေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး လင္းလာသည္ … လွသည္ … ၾကမ္းျပင္သည္ … တေျဖးေျဖး ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားၿပီး … ျပာလဲလဲ့ ေရျပင္သည္ … ေပၚထြက္လာသည္ … ေရကန္ … ေရကန္ေအာက္မွလည္း … လွပတဲ့ အလင္းေရာင္မ်ား ေပၚထြက္လာသည္ …

လွသည္ … မိုးေပၚမွာ ၾကယ္ေလးေတြ … မွိတ္တုပ္မွိတ္တုပ္ …

“ေအာ္ … ေတာ္ေတာ္လွတာပဲ …”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ … အဝတ္ေတြ ခၽြတ္လိုက္ပါအုံးရွင့္”
“ဘာ … အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ရမယ္ …”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ … ခဏေန … သူဇာေလး ဆင္းလာၿပီး … အကိုနဲ႔ ကန္ထဲမွာ ေရကူးၾကမယ္တဲ့ … အကိုက ကန္ထဲကေန … ေစာင့္ေနပါတဲ့ … “
“အိုး … ဟိုး … တယ္ဟုတ္ပါလား … အိုေက …”

ေမ … ေကာက္က်စ္စြာ ျပဳံးလိုက္သည္ … ဟား ဟား … ေရကန္က သိပ္လွတာေပါ့ … ေအာက္က အေကာင္ေတြ လႊတ္ေပးလိုက္ရင္ … ပိုလွမယ္ … ေမ … သက္ေအာင္ကို … ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ … သူက ရွက္ကိုး ရွက္ကန္းမျဖစ္ … ခပ္တည္တည္နဲ႔ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ … ၿပီးေတာ့ … ေမ့ကို စိုက္ၾကည့္တယ္ … ေမ ရွက္သလိုလိုနဲ႔ ဟိုဘက္လွည့္ၿပီး …

“အကို … ေရကန္ထဲ ဆင္းေနပါေတာ့ … သူဇာ့ကို သြားေခၚလိုက္အုံးမယ္ …”
“အိုေက … ျမန္ျမန္ေခၚလာခဲ့ေနာ္ …”

ဝုန္းကနဲ … သက္ေအာင္ … ေရကန္ထဲ ဆင္းသြားသည္ … အိုေက … ေမ … ခပ္သြက္သြက္ေလး … ရီမုတ္က ခလုတ္တခုကို … ႏွိပ္လိုက္သည္ … ဟား ဟား ဟား … ေမ အားရပါးရ ရယ္လိုက္သည္ …

ခုနက … ၾကမ္းျပင္သည္ … တေျဖးေျဖး ျပန္ပိတ္သြားသည္ … ခံ … သက္ေအာင္ေရ … လူယုတ္မာေရ … သိပ္လွတဲ့ ေရေအာက္မွာ … နင့္ကို … ငါးမိနစ္ေလာက္ေတာ့ ႏွစ္ထားအုံးမယ္ … အသက္ရႈလို႔မဝတဲ့ ဒဏ္ေလးကို … ခံစားၾကည့္လိုက္ေပါ့ … ၿပီးရင္လား … ဟဲ ဟဲ … နင့္ကို … ငါးစာ ေကၽြးပစ္မယ္ … အသားစားက်ဴးတဲ့ … အာဖရိက ငါးခူေတြ … ေဟာ … ထြက္လာပါၿပီ … အေကာင္ သုံးဆယ္ေက်ာ္ေပါ့ …

ဟား ဟား ဟား …

သက္ေအာင္ … သက္ေအာင္ … နင္ ငါ့ကို … ယုတ္မာတုန္းက … ငါ့အသားေတြ တဆစ္ဆစ္နာခဲ့ရသလို … နင္လည္း အခုငါ့လို ခံစားရေတာ့မယ္ … ဟား ဟား ဟား …

ဦးသက္ေအာင္က … ေရထဲ ငုပ္သြားၿပီး … ျပန္တက္လာေတာ့ … တက္လို႔မရ … ၾကမ္းခင္းကို … ပိတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ … ေခါင္းေတာင္ ေဖာ္လို႔ မရ … မြန္းေနသည္ … ဟား ဟား ဟား … အသက္ရႉလို႔မရ … ဟား ဟား ဟား … ေမ … ေရကန္က ေရေတြကို ေလၽွာ့လိုက္သည္ .. ဟဲ … ဟဲ … အခုခ်က္ျခင္း ေသသြားရင္ … ဦးသက္ေအာင္ … ဘုမသိဘမသိ ေသသြားေတာ့ … မမိုက္ဘူးေလ … နည္းနည္းေလး ထပ္ႏွိပ္စက္လိုက္အုံးမယ္ …

အာဖရိက … ငါးခူေတြ … ဦးသက္ေအာင္နားမွာ … ကူးခတ္ေနသည္ … အစကေတာ့ … သူတို႔လည္း … မကိုက္ရဲ … ေတာၾကည့္ေတာင္ၾကည့္ … ေနာက္ေတာ့ … အနားပိုကပ္လာသည္ … ဦးသက္ေအာင္ … ေမာင္းထုတ္သည္ … ေျခနဲ႔ ခတ္သည္ … လက္နဲ႔ ရိုက္သည္ … ဟိုေကာင္ေတြ ေဒါသထြက္လာၾကသည္ … အသားနာေတာ့ … ေဒါသထြက္လာၾကသည္ … တြတ္ၿပီ … အဝတ္အစားမရွိ ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ … လူယုတ္မာကို … တြတ္ၾကၿပီ … ကန္သည္ … ေၾကာက္သည္ … ေသြးေတြ ထြက္လာသည္ … ငါးခူေတြကလည္း … တြတ္သည္ … ဟား ဟား ဟား …

ေမ … ေျမေအာက္ခန္းက … သံလက္သီးကို … လက္မွာ စြပ္လိုက္သည္ … အိုေက … နံပါတ္ဒုတ္တေခ်ာင္း ယူလိုက္သည္ … ရိုက္မယ္ေလ … ေခါင္းကို ခြပ္ကနဲ ေနေအာင္ ရိုက္ပစ္လိုက္မယ္ … အေပၚကို … ျပန္တက္လာၿပီး … ၾကမ္းခင္းကို ျပန္ဖြင့္လိုက္သည္ … ဟား ဟား … သက္ေအာင္. … အတင္းတက္လာသည္ … ေဟာဟဲ ေဟာဟဲနဲ႔ … အသက္ရႈလို႔ မဝ … ရႉ … အားရေအာင္ … တကိုယ္လုံး … အေပၚေရာက္လာတာနဲ႔ … ေမ .. အေပၚကေန … စီးၿပီး … လက္ေမာင္းကို တခ်က္ ရိုက္ပစ္လိုက္သည္ …

အားးးးးးးးး

ေအာ္ … သူ႔အသားနာေတာ့ … ေအာ္တတ္တယ္ေပါ့ … ကဲဟယ္ … ဘယ္ၿပီးေတာ့ ညာ …

အားးးးး

ဟား ဟား ဟား … လက္ၿပီးေတာ့ … ေျခေထာက္ေပါ့ … ကဲဟယ္ …

“အားးးးးးး … မင္းဘာလို႔ ငါ့ကို … ဒီလိုလုပ္တာလဲ … အားးးးးးး”

မေမးနဲ႔ … ထပ္ရိုက္အုံးမယ္ … လၽွာေတာ္ေတာ္ ရွည္တယ္ … ေရာ့ ႏွစ္ခ်က္ … ေမ … အားကုန္ရိုက္သည္ … သက္ေအာင္ … ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အပုံလိုက္ … မထနိုင္ေတာ့ …

“ဟား ဟား … ထပါအုံး … လူယုတ္မာႀကီးရဲ့ …”
“ဘာ … မင္း … မင္း … လူမွားေနၿပီနဲ႔ တူတယ္ …”
“မမွားဘူး … လူယုတ္မာရဲ့ … မွတ္မိေသးရဲ့လား … ငါ့ကို … ေသခ်ာၾကည့္စမ္း …”

ေမ … သက္ေအာင္ … ဆံပင္ကို ေဆာင့္ဆြဲၿပီး … မ်က္ႏွာကို ဆြဲေမာ့လိုက္သည္ … ထြီ … ရြံဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ … ေမ … တံေတြးနဲ႔ … ေထြးပစ္လိုက္သည္ …

“မင္း … မင္း …”
“ဟုတ္တယ္ … ဟုတ္တယ္ … ရွင္မွတ္မိၿပီေပါ့ေလ … ဟား ဟား … ေရာ့ … မွတ္မိတဲ့အတြက္ … တခ်က္ …”

ေမ … သူ႔ခါးကို … ထပ္ရိုက္ပစ္လိုက္သည္ …

အားးးးးးး

“နာလား …”
“နာတယ္ … ေတာ္ပါေတာ့ … ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ … ေတာင္းပန္ပါတယ္ …”
“ဘာေတာင္းပန္ပါတယ္လဲ … အရမ္းယုတ္မာတဲ့ … လူယုတ္မာ … ကဲ ဟယ္ …”

ေမ … အရမ္းေဒါသထြက္ေနေတာ့ … သူ႔မ်က္ခြက္ကို … သံလက္သီးနဲ႔ ထိုးပစ္လိုက္သည္ … ခြပ္ …

အားးးးးးးးး

သက္ေအာင္ … ပါးစပ္က … ေသြးေတြ ျဖာကနဲ က်သြားသည္ … လူယုတ္မာ … ကဲဟယ္ … ကဲဟယ္ … ယား …

ေမး … ထိုးသည္ … ရိုက္သည္ … ႏွက္သည္ … ဘယ္ႏွခ်က္မွန္းမသိ … ဟူး … လူယုတ္မာ … ေမ့သြားၿပီလား … ေနအုံး …. နင္ေသလို႔ မရေသးဘူး … ေမ … ဆံပင္ဆြဲၿပီး … ဒရြတ္တိုက္ … ေျမေအာက္ခန္းကို … ေခၚသြားသည္ … ေသြးေတြက … ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ … ျမင္လို႔ မေကာင္း … အစင္းလိုက္ႀကီး … ဟား ဟား … ေကာင္းတယ္ …

ေမ … ေျမေအာက္ခန္းေရာက္ေတာ့ … ဒင္းကို … ခုတင္ေပၚတင္လိုက္သည္ … ေျခေထာက္ေတြ … လက္ေတြကို … ႀကိဳးတုပ္လိုက္သည္ … ကုတင္ေပၚမွာ … သက္ေအာင္က … ကားယား … ႐ုန္းေလ … ဘယ္ရမလဲ … ဟူး … ေမာလိုက္တာ … ေမ … ေရခဲေသတၱာထဲက … ေရတဗူး … ထုတ္ေသာက္လိုက္သည္ …

ေရခဲေရက … အေမာေျပေစသည္ … ဒါေပမယ့္ … ရင္ထဲက အမုန္းတရားကို … ေျပေစမွာ မဟုတ္ … ေအာင္မယ္ … ဒင္းဟာႀကီးက … ငါ့ကို … လာေလွာင္ေနတယ္ေပါ့ … ေတြ႕မယ္ … ေတြ႕မယ္ … ေရခဲေရနဲ႔ … သူ႔မ်က္ႏွာကို … ပက္ပစ္လိုက္သည္ … သက္ေအာင္ … လန႔္နိုးလာသည္ … ဟား ဟား … ႐ုန္းတယ္ေပါ့ … ကဲဟယ္ … ေမ … သူ႔ရင္ဘတ္ကို … ထပ္ရိုက္ပစ္လိုက္သည္ …

အားးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးး

ေအာ္ … ႀကိဳက္သေလာက္သာေအာ္ …

ဟဲ့ အေကာင္ … နင္ယုတ္မာတုန္းက … အရမ္းေကာင္းတယ္ဆို … ကဲဟာ …

အားးးးးးးးးးးးး

ေမ … ရိုက္ရတာ အားမရ … ၾကာပြတ္တခု ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ … ၾကာပြတ္က ရိုးရိုးမဟုတ္ … ဘရိတ္ဒါးေတြ အတြဲလိုက္ခ်ည္ထားေသာ … ၾကာပြတ္ … ထိလို႔ကေတာ့ … ရႊတ္ကနဲ … ရႊတ္ကနဲ အသားေတြ … ဟား ဟား ဟား …

“မလုပ္ပါနဲ႔ … မလုပ္ပါနဲ႔ … ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ …”
“လူယုတ္မာ … သူမ်ားအိမ္ကို ဓါးျမတိုက္တယ္ … လူကို အားရေအာင္ ဖ်က္စီးတယ္ … ကဲ ဟာ … ရႊမ္း … လာေတာင္းပန္မေနနဲ႔ … ကဲ ဟာ … ရႊမ္း ..”
“ေအာင္မေလးဗ်ာ … အားးးး … ေအာင္မေလးဗ်ာ … ေတာင္းပန္ပါတယ္ … ေတာင္းပန္ပါတယ္ … အားးးး … . …အားးးး … …. အားးးး … “

ေမ … အားရေအာင္ … အဆက္မျပတ္ က်ာပြတ္နဲ႔ … ရိုက္ပစ္လိုက္သည္ … ေသြးေတြ … လူယုတ္မာ တကိုယ္လုံး … ေသြးခ်င္းခ်င္း နီသြားသည္ … ေအာ္လိုက္တာလည္း … မေျပာနဲ႔ … လူယုတ္မာ … နင့္အလွည့္တုန္းက … အားရေအာင္ … လုပ္ထားတာ … အခုေတာ့ … ခံ … မေသမခ်င္းခံ … ဟား ဟား ဟား …

“ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ … ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး … ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး …”
“ေခြးမသား … လူယုတ္မာ … သူမ်ားသားပ်ိဳသမီးပ်ိဳကို ဖ်က္စီးတဲ့ေကာင္ … ေနအုံး … နင္ အရမ္းနာလား …”
“နာတယ္ … အရမ္းနာတယ္ …”
“ေအး … နာတယ္ဆိုရင္ … ေဆး ျဖန္းေပးရမွာေပါ့ …”

“ေအာင္မေလးဗ်ာ … စပ္တယ္ … စပ္တယ္ … အား … အား …”

စပ္မွာေပါ့ … အရက္ျပန္ေလာင္းခ်လိုက္တာကိုး … ခစ္ … ခစ္ … ေမ အားရပါးရ ရယ္လိုက္တယ္ … ၾကည့္ပါအုံး … သက္ေအာင္ တေယာက္ … ထြန႔္ထြန႔္ကို လူးေနတာပဲ … စပ္ကလည္း တအားစပ္ … ႐ုန္းေတာ့လည္း … မလြတ္နိုင္ … ဘယ္လိုလဲ … ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ၿပီလား … မုဒိန္းေကာင္ရဲ့ … ခစ္ … ခစ္ …

“စပ္တယ္ … စပ္တယ္ … အား … အား …”
“ေခြးေကာင္ … ေအာ္မေနနဲ႔ … ေရာ့ … မစပ္ေအာင္လို႔ … ဒါေလး လူးေပးမယ္ … “
“ေအာင္မေလး … မလုပ္နဲ႔ … မလုပ္နဲ႔ …”

သက္ေအာင္ ေၾကာက္မယ္ဆိုလည္း ေၾကာက္စရာ … ေမ ဘယ္ဘက္လက္က … လက္အိတ္ကို … ေကာက္စြပ္လိုက္ၿပီး … လက္ထဲ ကိုင္ထားတာက … ဆား … အနာကို ဆားသိပ္ေတာ့ … ပိုဆိုးၿပီေပါ့ …

“ေခြးေကာင္ … နင္ ငါ့ကို … လုပ္တုန္းက … အရမ္းေကာင္းတာပဲဆို … အခု နင့္အလွည့္ …”

ေမ … ဆားေတြကို … အဆုပ္လိုက္ ကိုင္ၿပီး … သက္ေအာင္ ကိုယ္ေပၚမွာ ျဖဴးလိုက္သည္ … ၿပီးေတာ့ … ပြတ္ပစ္လိုက္သည္ … မွတ္ကေရာ … ခုနက … ဘရိတ္ဓါး အနာထဲ ဆားသိပ္ေပးလိုက္သည္ …

“အားးးး … စပ္တယ္ … စပ္တယ္ … မလုပ္ပါနဲ႔ … ေတာင္းပန္ပါတယ္ … အားးးးးးး ….”

“လက္ျဖန႔္စမ္း … မွတ္မိလား … ဒီလက္ … ငါ့ကို … မတရားလုပ္တဲ့လက္ … ကဲဟာ …”
“မလုပ္ပါနဲ႔ … မလုပ္ပါနဲ႔ …”

သက္ေအာင္ … လက္သီးဆုပ္ထားဆဲ … ေခါင္းက တခါခါ … ေမ့လက္ထဲမွာ … သံေခ်ာင္းနဲ႔ … တူ … ကဲဟာ … ေျပာေနၾကာတယ္ … လက္မျဖန႔္လဲ … ဒီအတိုင္း ရိုက္ထည့္ပစ္လိုက္မယ္ … ေမ … သံေခ်ာင္း တေခ်ာင္း … ရိုက္ထည့္ပစ္လိုက္သည္ … တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ … သံေခ်ာင္းက … အဆုံးထိ နစ္ဝင္သြားသည္ … သက္ေအာင္ … ေအာ္တာေပါ့ … တအားအားနဲ႔ … ေအာ္ပေလ့ေစ … ေအာ္ … ေသေအာင္သာေအာ္ … အခု ငါ့အလွည့္ … နင့္လက္ ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ … ဟိုဘက္ … ကဲဟာ … ဒုန္း … ကဲဟာ … ဒုန္း ….

သက္ေအာင္ … နာလြန္းလို႔ … ေအာ္ၿငီးရင္း … ေမ့သြားျပန္သည္ … ေမ … အရမ္းေဒါသထြက္ေနသည္ … ေမာေနသည္ … ေတာက္ … လူယုတ္မာ … ငါနဲ႔ ေယာင္းမကို … လုပ္တုန္းက … အားရပါးရ … ေစာ္ကားၾကတယ္ … အခု နင္ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္ေပါ့ … ဒင္းမ်က္ႏွာကို … ေရနဲ႔ ထပ္ၿပီး ပက္ပစ္လိုက္ျပန္သည္ … မနိုး … ေအာ္ မနိုးဘူးေပါ့ … ေကာင္းၿပီေလ … လက္ၿပီးေတာ့ … ေျခေထာက္ … ငါ့ကို လိမ့္ေနေအာင္ … ကန္ခဲ့တဲ့ ေျခေထာက္ … ကဲဟယ္ … ကဲဟယ္ … သံေခ်ာင္းေတြ … ထပ္ရိုက္ပစ္လိုက္သည္ … မေက်နပ္ဘူး … လုံးဝ မေက်နပ္ဘူး … ေယာင္းမ … နင့္အတြက္ … ငါ လက္စားေခ်ေနၿပီ … ေယာင္းမ … နင့္ကို … အားရေအာင္ … လုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ကို … ငါအခု … ဓါးနဲ႔ … တထစ္ခ်င္း ျဖတ္ပစ္မယ္ …

“ေျပာ … ေယာင္းမ … နင္ … ဘယ္နားခုတ္ေစခ်င္သလဲ …”

ေမ … ႐ူးသြားၿပီ … ေမ ႐ူးသြားၿပီ … နာက်ည္းခ်က္မ်ားက … အသဲခိုက္ေအာင္ … ျဖစ္ေနေတာ့ … ေမ ႐ူးသြားၿပီ … သက္ေအာင္ကို … စိတ္ရွိလက္ရွိ … လုပ္ခ်င္ေနတယ္ … နားထဲမွာ … ေယာင္းမအသံကို ၾကားေနတယ္ … ေယာင္းမက ေျပာတယ္ … ဒင္းရဲ့ … ဟိုဟာကို ျဖတ္ပစ္တဲ့ …

ဟုတ္တယ္ … ျဖတ္ပစ္မွာေပါ့ .. ေမ … သက္ေအာင္ … ဒုတ္ကို … ကိုင္ၿပီး … ဓါးနဲ႔ လွီးပစ္လိုက္တယ္ …. တထစ္ထစ္နဲ႔ … အသားတုံးႀကီးက … ျပတ္ထြက္သြားသည္ … ေကာင္းတယ္ … မွတ္ၿပီလား … မွတ္ၿပီလား … နင္ ငါတို႔ကို … ယုတ္မာထားတဲ့ … ဟာႀကီးေလ … အခု နင့္မွာ မရွိေတာ့ဘူး … နင့္မွာ မရွိေတာ့ဘူး …

သက္ေအာင္ … ထေအာ္သည္ … ေအာ္ … ဒင္းက … ေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာေပါ့ … ေ- ာက္ေကာင္ …

ေမ … အားရပါးရျပဳံးၿပီး … ႏွာႏုကို … ပိတ္ထိုးပစ္လိုက္သည္ … သက္ေအာင္ … အက်ယ္ႀကီး … ေအာ္သည္ … ေအာ္ေပါ့ … ေသေအာင္ေအာ္ … ဟူး … ေမာလိုက္တာ … ေခၽြးေတြလည္း … ျပန္လာၿပီ …

ေမ … ေရခဲေရ … ေနာက္တပုလင္း ထုတ္ၿပီး ေသာက္လိုက္သည္ …

တီ ေတာင္ … တီ တီ .. တီေတာင္ …

ဘာသံလည္း … ဖုန္း … ေမ့ရဲ့ ဖုန္း … ဘယ္သူဆက္တာလဲ … နံပါတ္ၾကည့္ေတာ့ … လွျမတ္ … တူမေလး ဆီက … ဟာကြာ … ေမ ဖုန္းေကာက္ကိုင္ၿပီး …

“ေျပာ … ဘာေျပာမလို႔လဲ …”
“ေဒၚေလး … ေဒၚေလး … ဘယ္မွာလဲ …”
“မသိဘူး … ငါအခု … လူယုတ္မာကို … ဆုံးမေနတယ္ … “
“ေျပာျပပါ … ေဒၚေလးရယ္ … ဟီး … သမီး လိုက္လာခဲ့မယ္ေလ … ဟီး … ဘယ္မွာလဲ … ေဒၚေလးရယ္ … ေျပာျပပါ … ေဒၚေလးရယ္ … ေနာ္ … ေနာ္”
“ေထာက္ၾကန႔္မွာ … ငါ့ဆီကို … မလာနဲ႔ .. မလာနဲ႔ …”
“ေဒၚေလး … အရမ္းမလုပ္ပါနဲ႔အုံး … သမီး … လာခဲ့မယ္ေနာ္ … ဟီး … “
“နင္ … ငါ့ကို ဆရာလာမလုပ္နဲ႔ … နင္ ေမ့သြားၿပီလား … ဒင္း ငါ့ကို … ဘယ္လို ေစာ္ကားခဲ့သလဲ … နင့္အေမကို … ဘယ္လို ေစာ္ကားခဲ့လဲ … ငါတို႔ကို ဘယ္လို ယုတ္မာခဲ့လဲ”
“သိပါတယ္ … ေဒၚေလးရယ္ … ေဒၚေလး … ေဒၚေလး … စိတ္ကိုေလၽွာ့ပါအုံး … စိတ္ကိုေလၽွာ့ေနာ္ … “
“မေလၽွာ့နိုင္ဘူး … မေလၽွာ့နိုင္ဘူး … နင့္တာဝန္ကို နင္လုပ္ … မနက္ျဖန္က်ရင္ … ငါ့အခန္းထဲက … အံဆြဲထဲက … စာအတိုင္း ဆက္လုပ္ … ငါေျပာတာ ၾကားလား”
“ၾကားတယ္ … ေဒၚေလး … သူ႔ကို … အခုခြဲစိတ္ခန္းမွာ … ေသြးေၾကာေတြ ျပန္ဆက္ေပးေနတယ္ … “
“ငါ့ကို … ဂတိေပးစမ္း … နင္ … ငါ ခိုင္းခဲ့တဲ့အတိုင္း … လုပ္ပါ့မယ္လို႔ …”
“ဟုတ္ … ေပးပါတယ္ ေဒၚေလးရယ္ … ေပးပါတယ္ … ေဒၚေလး … ခဏေနအုံး … ဦး … ေျပာမလို႔ … “
“ဟင့္အင္း … ဟင့္အင္း … မေျပာနဲ႔ … သူနဲ႔ ငါ မေျပာခ်င္ဘူး … “
“ေမ … ေမ …”

ေမ … သိတယ္ … ဒီအသံကို … ေမ ၾကားတယ္ …. ဒီအသံကို … မေမ့ဘူး … ေမာင္ … သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ေမာင္ … ၾကာခဲ့ၿပီဆိုေပမယ့္ … ေန႔တိုင္း ေမ့နားထဲမွာ … ၾကားေနဆဲ … ဟင့္အင္း … အခုေတာ့ … အခုေတာ့ … မေျပာခ်င္ဘူး … မေျပာခ်င္ဘူးးးးးးးးးးး ….

“ဟင့္အင္း … ဟင့္အင္း … ေမဆိုတာ ေသသြားၿပီ … မဆက္နဲ႔ေတာ့ …”
“ေမ … ေမ …”

ေမ … ဖုန္းကို ေကာက္ေပါက္ပစ္လိုက္သည္ … ဟီးးးးးးးးးးးးးးးး … ေမာင္ … ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ … ေမာင္ရယ္ … ေမသြားေတာ့မယ္ … ယုတ္မာလြန္းတဲ့ ကံၾကမၼာကို … ေမ မုန္းတယ္ … ေမတို႔ကို … ယုတ္မာခဲ့တဲ့ … သက္ေအာင္တို႔ကို … ေမ မုန္းတယ္ …

အို … မုန္းတယ္ …
မုန္းတယ္ …
မုန္းတယ္ …
မုန္းတယ္ …
မုန္းတယ္ …
မုန္းတယ္ …
မုန္းတယ္ …
မုန္းတယ္ …

ေတာက္ … ဒီေလာက္ မုန္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ … အမုန္းတရားေတြကို … အဆုံးသတ္မ်ဥ္း … ဆြဲေပးမယ္ေဟ့ … ေမ … ဓါတ္ဆီပုံးကို … သက္ေအာင္ … ကိုယ္ေပၚမွာ … ေလာင္းခ်လိုက္သည္ … ေမ့ကိုယ္မွာလည္း … ေလာင္းခ်ပစ္လိုက္တယ္ …

“မလုပ္နဲ႔ …”

သက္ေအာင္ရဲ့ ေနာက္ဆုံး … အသံေလး … ေအာ္ … အားရေအာင္ ေအာ္ …. ဟား ဟား ဟား … ေမ … ဆီတိုင္ကီ သုံးလုံးကို … ဖြင့္ပစ္လိုက္သည္ … အခန္းထဲမွာ ဓါတ္ဆီနံ့ေတြ လၽွံထြက္လာသည္ … ေလာင္မယ္ …. နင့္ကိုလည္း မီးေလာင္တိုက္သြင္းမယ္ … ၿပီးရင္ … ငါလည္း သြားမယ္ … ေနအုံး … ေရာ့ … ဒါ … ငါ့ကို … ယုတ္မာခဲ့တဲ့အတြက္ …

ေမ … ဓါးနဲ႔ … သက္ေအာင္ … ရင္ဘတ္ကို … စိုက္ခ်လိုက္သည္ …

အားးးးးးးးးးးး

ေရာ့ … ဒါ ငါ့ေယာင္းမအတြက္ … ကဲဟာ … ကဲဟာ … ကဲဟာ … ကဲဟာ …

သက္ေအာင္ … ဗိုက္ထဲက … ကလီစာေတြ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ … ထြက္က်လာသည္ … ေကာင္းၿပီ …

အခု ငါ့အလွည့္ …

ေမ … မီးျခစ္ေလးကို … ျခစ္လိုက္သည္ …

“သြားၿပီ … သမီးေရ …”
“သြားၿပီ … ေမာင္ေရ … “

မီးျခစ္ေလးက … ၾကမ္းျပင္ေပၚကို … ပစ္က်သြားသည္ … ေမာင္ေရ … ေမ သြားၿပီ … ေမ … မ်က္စိကို မွိတ္လိုက္သည္ …

ဝုန္း

ၿပီးပါၿပီ