ရွာလေးက ဧရာဝတီမြစ်အနောက်ဘက် ပြည်မြို ့၏ တစ်ဘက်ကမ်းတွင် ရှိ၏ ။ ထုံးဘို နှင့် ဆင်တဲတို ့၏ အနောက်ဘက်
ခပ်ကျကျမှာ ဖြစ်သည် ။ ယခုတော့ ပုသိမ်-မုံရွာ ကားလမ်း အရှေ ့ဘက်နှင့် နီးကပ်သွားသည် ။ ရွာကလေးတွင် ယာစိုက် တောတိုး
အလုပ်များသာ လုပ်ကြလေသည် ။ မြေပဲ..ငြုတ်..နှင့် ရာသီပေါ်သီးနှံများ စိုက်ပျိုးကြသည် ။ ရွာဘေးက ချောင်းကလေး ကလည်း
ယာခင်းစိုက်ခင်းများအတွက် နွေနွေ မိုးမိုး ရေရရှိရာ စိုက်ပျိုးသူတွေ အတွက်အဆင်ပြေသလို ရွာကလေး၏ ရှုခင်းကိုလည်း ပြည့်စုံ
လှပစေ၏ ။ တစ်ရွာလုံး သစ်ပင်များနှင့် အုံ ့အုံ ့ဆိုင်းဆိုင်းရှိသဖြင့် နေ ့လည်နေ ့ခင်း အေးအေးချမ်းချမ်း ရှိသလို ညနေစောင်းလျှင်
လည်း ရွာစွန်က ထန်းတောလေးက ကာလသားတွေ အတွက် အပန်းဖြေဥယျာဉ်လေး ဖြစ်နေပြန်၏ ။ တောသူတောင်သားတွေမို ့
ဒီလိုညနေခင်းများသာ သူတို ့အတွက် အမောပြေ..အပမ်းပြေစေ ပါသည် ။ သူတို ့ခမျာ မိုးရိပ်လေးတွေ ့သည်နှင့် စိုက်ပျိုး ထွန်ယက်
ဘို ့လုပ်ရသလို ဆောင်းနှင့် နွေ ရောက်တော့လည်း ရခိုင်ရိုးမအခြေအထိ ထင်းခုတ်.တောတိုးနှင့်နားရသည်က မရှိတတ်ချေ..။
ထို ့အပြင် ဆောင်းရောက်သည်နှင့် ရေကျသွားသည့် သောင်ပြင်တွင်လည်း ဖရဲခင်းတွေ..ငြုတ်ခင်းတွေ အသီးသီး စိုက်ပျိုးရလေသည် ။
ထိုအခါ သောင်ပြင်က ယာခင်းထဲတွင် ယာတဲလေးများ အသီးသီး ဆောက်လုပ်နေထိုင်ကြပြန်သည် ။ ဒီအရပ် ဒီဒေသမှာ သူခိုး ဓါးပြ မရှိ
အေးချမ်းသော်လည်း ညအချိန် စိုက်ခင်းထဲ လာရောက်စားသောက်တတ်သည့် တောကောင်တွေကို ခြောက်လှန် ့ဘို ့ လာရောက်နေထိုင်
ကြရခြင်းဖြစ်သည် ။ တောကောင်တွေဆိုသော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ မျက်စိလည် လမ်းမှားလာသည့် တောဝက်များသာ ရှိပြီး ကျေးရွာသဘာ
ဝအရ ပုတတ်လိုက် ပုရစ်ကောက်ပြီး အရက်စုသောက်ဘို ့ အဓိက ဖြစ်လေသည် ။
ထိုအခါမျိုးတွင် မောင်ထွန်းက ကာလသားများစုပေါင်းပြီး ယာခင်းထဲမှာပင် နေတော့သည် ။ ညနေစောင်း ထန်းရည်ဝယ်ရန် အရက်ဝယ်ရန်လောက်သာ ရွာအစပ်ကို ပြန်ရောက်တော့သည် ။ ကျန်သည့်အချိန် ယာခင်းထဲမှာပင် သူ ့အခင်း..ကိုယ့်အခင်း လိုအပ်တာ ၀ိုင်းဝန်းလုပ်ကိုင်
ပေးရင်းနှင့်သာ နေကြသည် ။ ညနေစောင်းလျှင် ချောင်းအတွင်း ရေခပ်ဆင်း..ရေချိုးဆင်းလာသည့် ရွာသူအပျိုချောတို ့ကို စရ..ငမ်းရတာက
လည်း အလုပ်တစ်ခု ဖြစ်သည် ။ မခံချင်အောင် စကြ..နောက်ကြပြီး မိန်းခလေးများက ပြန်တိုင်လျှင်တော့ သူကြီး၏ ထိပ်တုန်းစာ မိတတ်လေ
သည် ။
မောင်ထွန်းနှင့် ထိပ်တုန်း…ထိပ်တုန်းနှင့် မောင်ထွန်းကတော့ ရိုးနေချေပြီ…။ မဟုတ်မခံ ခြေမြန်လက်မြန်ရှိသည့်
မောင်ထွန်းမှာ မကြာခဏ သူကြီး ထိပ်တုန်းကို နှုတ်ဆက်ရလေသည် ။ မောင်ထွန်းခြေမြန်လက်မြန်ရှိသော်လည်း သူခံရ
သည့် အလှည့်တွေလည်း ရှိတတ်သည် ။ သူကတော့ ယောင်္ကျားကွ..သူများကို ရိုက်ရဲနှက်ရဲရင် ကိုယ်လည်း ခံစရာရှိတာ
ခံရဲ ရမယ် လို ့ ပြောတတ်လေသည် ။
ထူးခြားတာ တစ်ခုက မောင်ထွန်း၏ အမွှာညီဖြစ်သူ မောင်ထူး ဖြစ်သည် ။ မောင်ထွန်းနှင့် မိနစ်အနည်းငယ်သာ ခြားပြီးမွေးခဲ့သော်လည်း မောင်ထွန်းနှင့် စရိုက်ချင်း လုံးဝမတူသည့်အပြင် အတော်ကို ထုံသလို အသလို ရှိလေသည် ။ မောင်ထွန်းနှင့်
အတူ ကိုရင်ဝတ်ပြီး မောင်ထွန်းက တစ်ဝါ ( ၀ါတွင်းသုံးလ ) နှင့်ပင် စာရေးစာဖတ် အတွက်အချက်လေး တတ်သော်လည်း
မောင်ထူးက သုံးလေးဝါ ဝတ်ခဲ့သည့်တိုင် ဘာမှ မည်မည်ရရ မတတ်ချေ..။ ကိုရင်လူထွက်ပြီးတော့လည်း ယာအလုပ် ကိုင်းအ
လုပ် ဘာမှ မလုပ်တတ်ချေ..။ နောက်တော့ ရွာရိုးကိုးပေါက်လျှောက်ပြီး ဟိုအိမ်က ခိုင်းတာလေး လုပ်လိုက်..ဒီအိမ်က ခိုင်းတာ
လေး လုပ်လိုက်နှင့် အိမ်ကိုပင် ပြန်အိပ်ချင်မှ အိပ်တော့သည် ။ ဘယ်မှာ အိပ်လို ့အိပ်မှန်းလဲ မသိ…တစ်ခါတော့ ရွာအစပ်က
ကောက်ရိုးပုံတွင် အိပ်နေတာ တွေ ့ရလေသည် ။ မောင်ထူးက ကြုံရာကျပန်း လျှောက်နေ နေသော်လည်း မောင်ထွန်းထက် လူ
ချစ်လူခင် ပိုများသည် ။ မောင်ထွန်းမှာသာ အရက်သမား ..ထန်းရည်သမား ..ကြက်သမား လူမိုက်နှင့် ရွံကြောက်ကြီး ဖြစ်ကြ
သော်လည်း မောင်ထူးကတော့ ဟိုအိမ်က လာပါဦး…ဒီအိမ်က လာပါဦး ဖြစ်နေသည် ။ ဖင်ကလည်းပေါ့ ခိုင်းလို ့လည်း ကောင်း
သဖြင့် တစ်ရွာလုံးက မောင်ထူး…မောင်ထူး…ဖြစ်နေလေသည် ..။
ဒါကို သဘောမကျသူက မောင်ထွန်းနှင့် မောင်ထူးတို ့၏ ဖခင် ဦးဘိုးဆောင် ဖြစ်သည် ။ သဘောမကျသော်လည်း
လည်း အထွေအထူးတော့ မပြောတတ်ချေ ။ ပြောရအောင်ကလည်း မောင်ထူးက မိခင်ဖြစ်သူ ခေါ်လျှင်တောင် အိမ်ပြန်လာ
ချင်မှ ပြန်လာသူဖြစ်သည် ။ ဒီတော့ ဦးဘိုးဆောင်က မိန်းမဖြစ်သူကိုသာ မှာထားရ၏ ။
" မောင်ထူးဆိုတဲ့ကောင် ထုံတုံတုံ..အတတနဲ ့ ဒီလိုသာလျှောက်သွားနေရင် မတော်တဲ့ မိန်းမနဲ ့ ရနေဦးမယ်..
သင့်တော်တဲ့သူတွေ ့ရင် အိမ်ထောင်ချထားပေးလိုက်... " ဟူသတည်း...။
ဒီတော့ အမေဖြစ်သူက မောင်ထူးကို တကူးတက လိုက်ရှာရာ ရွာမြောက်ပိုင်းက တစ်ခုလပ်မလေး..မခင်မေ အိမ်တွင်ရေခပ်ပေးနေတာကို တွေ ့ရလေသည် ။ ဒီတော့မှ မောင်ထူးလက်ကိုဆွဲပြီး မလှမ်းမကမ်းသို ့ရောက်မှ ပြောရလေသည် ။
" သား...မင့်မလဲ ရွာရိုးကိုးပေါက်လျှောက်သွားနေလိုက်တာ..အိမ်လေးဘာလေး ပြန်ခဲ့ဦးလေ...အခုလဲ
မင်းအဘက မှာလိုက်လို ့ တကူးတက လိုက်ရှာရတာကွဲ ့ "
" ဘာတုန်း အမ ရာ...ကျုပ်ဟာကျုပ် စိတ်ချမ်းသာသလို နေပါရစေဗျ... "
" ဟဲ့..နင် ဒီလို သွားချင်ရာသွား လာချင်ရာလာနေလို ့ နင့်အဘက နင့်ကို အိမ်ထောင်ချပေးမလို ့တဲ့..မတော်
မတဲ့တာတွေနဲ ့ ဖြစ်သွားမှာ စိုးရတယ်... "
" ဟာ....ကျုပ် အိမ်ထောင်မပြုချင်ပါဘူးဗျာ...အခုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရတာပဲ ကောင်းတယ်ဗျ.. "
" အေး...အိမ်ထောင်မပြုချင်ဘူးဆိုလဲ အိမ်ကိုတော့ ပြန်ခဲ့ဦးဟေ့..အခုတော့..နင့်အစ်ကို မောင်ထွန်းကလည်း
အရက်လေး တမြမြ..ကြက်ကလေးတိုက်နေရရင် ပြီးရော..အိမ်ကို ပြန်မလာကြတော့ဘူး..နင်တို ့ညီအစ်ကို
တွေဟာလေ...တော်တော်ဟုတ်တဲ့ကောင်တွေ... "
နောက်ဆုံး အမေဖြစ်သူ မြည်တွန်တောက်တီးပြီး ပြန်လို ့သာ ပြန်သွားရသည် ။ မောင်ထူးကတော့ သူ ့ထုံးစံအတိုင်းရွာရိုးကိုးပေါက် လျှောက်သွားနေလေသည် ။
တစ်ရက် ဦးဘိုးဆောင်၏ ညီဖြစ်သူ ရွာသို ့ပြန်လာသည် ။ ထိုအခါ သားနှစ်ယောက်အကြောင်း ပြောရင်း မင်းတူတွေမင်းကြည့်ဆုံးမခဲ့ဦးကွာ….ဟု အကူအညီတောင်းလေသည် .။ သို ့ဖြင့် ဦးဘိုးအောင် တူတော်မောင်တွေကို ရှာပုံတော် ဖွင့်ရ
သည် ။ မောင်ထူးကိုကား ရှာမတွေ ့ချေ…။ သောင်ပြင် ယာခင်းသို ့လိုက်သွားမှ မောင်ထွန်းနှင့် တွေ ့သည် ။ ဖရဲခင်းထဲလိုက်
ကြည့်ရင်း ဦးဘိုးအောင်က မောင်ထွန်းကို ပြောဆိုဆုံမလေသည် ။
" အရက်သောက် ကြက်တိုက်...လူရိုက်နှင့် ဆိုးတယ်မိုက်တယ် ဆိုတာ မကောင်းပါဘူးကွယ် ..မောင်ထူးကျတော့
လည်း ရိုးလွန်း အလွန်းတော့ မသင့်တော်သူတွေနဲ ့ အိမ်ထောင်ကျသွားမှာ စိုးရတယ်ကွ..ဒီတော့ အစ်ကိုလုပ်တဲ့
မင်းကလည်း မောင်ထူးကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ဘို ့ တာဝန်ရှိတာပေါ့ကွာ...မင်းလည်း လိမ်လိမ်မာမာ နေတော့ "
ဦးဘိုးအောင် စကားဆုံးတော့ မောင်ထွန်း မျက်ရည်ဝဲလာသည် ။ ပြီးတော့ သူ ချစ်ကြောက်ရိုသေရသည့် ဘဒွေကို တစ်လုံးချင်း ပြောသည် ..။
" ဘဒွေးရာ...ဘဒွေးတို ့က ကျုပ်ဆို ဆိုးလို ့မိုက်လို ့ အရက်သမား ကြက်သမား လူဆိုး လူမိုက်လို ့ပဲ မြင်နေတာကိုး
တစ်ခါတစ်လေ..ကျုပ်လည်း အကွဲကွဲ အပြဲပြဲနဲ ့ ထိပ်တုန်း အခပ်ခံရပါသေးတယ်ဗျ.. ကျုပ်ဆို တစ်ရွာလုံးက အော့
ကြောကိုလန်လို ့....မောင်ထူးတို ့များကျတော့ ရိုးတယ်...အတယ်နဲ ့ ဘဒွေတို ့မှ မသိတာဗျ.." ပြောနေရင်း မောင်ထွန်း အသံက ဆို ့နင့်လို ့လာသည် ။
ကျုပ် ကိုရင်ဝတ်တော့ အဘတို ့ ဝတ်ခိုင်းလို ့သာ ဝတ်ရတာဗျ…။ စိတ်ပါလို ့ ဟုတ်ဘူး…။ ဒါပေမဲ့ ဝတ်ပြီးတော့လည်း
ကိုရင်ဘဝကို သဘောတော့ အကျသား…။ မနက် ဘုရားဝတ်တက်…အာရုံဆွမ်းစား..ပြီးတာနဲ ့ ဆရာတော်နဲ ့အတူ ဆွမ်းခံ
လိုက်ရတယ်..။ ကျောင်းပြန်ရောက်တော့ ရေမိုးချိုး ခဏနားပြီး နေ ့ဆွမ်းစား..၊ နေ ့လည် တစ်နာရီလောက်ကျတော့ ဆရာတော်
က စာချပေးတာ လိုက်အံ ရတယ်..။ ဒီဟာတော့ ကျုပ်နဲ ့မကိုက်ဘူးဗျ..။ စာရေးတာ ဖတ်တာ တွက်တာ ချက်တာတွေကို စိတ်
မဝင်စားဘူး…။ ဆရာတော်က စာချပြီး အညောင်းအညာဆန် ့ရင် ကျုပ်ကို ခေါ်တော့တာပဲ..။ ကျုပ်ကလည်း ကပ္ပိယကြီးဆီက
သင်ထားတဲ့အတိုင်း သေသေချာချာ နင်းနှိပ်ပေးတော့ ကျုပ် စာမလိုက်နိုင်တာတောင် ဘာမှ မပြောတော့ဘူး..။ ကျုပ် ဉာဏ်ထိုင်း
တယ်ဆိုတာလဲ ဆရာတော်ကြီးက သိမှာပေါ့ဗျာ..။ ဒီလိုနဲ ့ တစ်ဝါကနေ နှစ်ဝါ..သုံးဝါကျော်တော့ ကျုပ်အသက်လည်း ဆယ်ခုနှစ်
နှစ်ကျော်လို ့ ဆယ့်ရှစ်နျစ် ပြည့်တော့မယ်..။ အဲ့ဒီမှာပဲ ကျုပ်ဘဝ တစ်ဆစ်ချိုး ပြောင်းဘို ့ ဖြစ်လာတာပဲဗျို ့..။ တစ်ရက် ဆရာတော်
ကြီး တစ်ဘက်ရွာ်ကြွသွားတုန်း .ကျောင်းမှာက ကျုပ်နဲ ့ ကပ္ပိယကြီးပဲ ကျန်နေခဲ့တာ…။ နေ ့ဆွမ်းစားပြီး ကျုပ်က ဘုရားခန်းကို ရှင်း
လင်းနေတာဗျ..။ ပန်းအိုးတွေ ညှိုးနေတာနဲ ့ ပန်းတွေ လဲရအောင် ကပ္ပိယကြီးကို ပြောဘို ့ ဆွမ်းချက်ဆောင်လေးကို သွားတာ..အနား
ရောက်တော့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ ့ မချိမဆန့်နဲ ့ ကြိတ်ပြီး ငြီးတဲ့အသံကြားတာနဲ ့ ကျုပ်လည်း ချောင်းကြည့်မိတယ်..။ လား…လား
ရွာအနောက်ပိုင်းက ကလေးအမေ မလှခင်ကို ကပ္ပိယကြီးက ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ဆောင့်နေတာကိုးဗျ..။ ဒါမျိုး တစ်
ခါမှ ကျုပ် မမြင်ဘူးပါဘူး.။ ဒါပေမဲ ့ သူတို ့ကို ကြည့်ရင်း ကျုပ်တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်လာတယ်ဗျ..။ သူတို ့ကလည်း ကျုပ်ရှိ
မှန်း မသိတော့ စိတ်ရှိတိုင်း ထင်တိုင်းကျဲနေကြတာကိုးဗျ…။ ကျုပ်လည်း သူတို ့မသိအောင် အသာလေး လှည့်ပြန်လာခဲ့တယ်..။ ညနေ
စောင်း ဆရာတော်ကြီး ပြန်ကြွလာတော့ ကျုပ်လည်း လူထွက်ခွင့်ပြုဘို ့ လျှောက်ပြီး လူဝတ်လဲလိုက်တော့တယ်..။ တားမရမှန်းသိတော့
ဆရာတော်ကြီးကလည်း တားမနေတော့ပါဘူး…။ အဲ့ဒီက စပြီး ကျုပ်ရဲ ့ ဘဝသစ်တစ်ခု စဖြစ်လာတော့ တာပါပဲဗျာ…
ကျုပ် ..လူဝတ်သာ လဲလိုက်တယ်.. အိမ်လည်း မပြန်ဖြစ်ဘူး…။ ရွာနီးချုပ်စပ်..သွားချင်ရာ သွားနေတာပဲ…။ သွားရင်းလာရင်းနဲ ့
ဟိုအိမ်က မောင်ထူးရေ..ထင်းလေးခွဲပေးပါလား..ဆိုလည်း ခွဲပေးလိုက်တာပဲ…ရေလေးခပ်ပေးပါလား ဆိုလည်း ခပ်ပေးလိုက်တာပဲ.. ဟဲ့
ထမင်းစားသွားလေ..ဆိုလည်း စားလိုက်တာပေါ့ဗျာ…။ ကျုပ်က စိတ်နဲ ့လူနဲ ့ ကပ်တာမဟုတ်ဘူး..။ ကပ္ပိယကြီးနဲ ့ မလှခင် ဆက်ဆံနေ
တာကိုပဲ မျက်စေ့ထဲ ပြန်မြင်ပြီး စိတ်က စွဲနေတာ…။ ကျုပ် လူထွက်မှန်းသိသွားကြတော့ အစ်မ ( အမေ ) ကလိုက်ခေါ်သေးတယ်ဗျ.. ။
ဒါပေမဲ့ မပြန်ချင်ပါဘူး…။ ” ရွာထဲမှာ လုပ်စရာတွေ ရှိသေးတယ်ဗျ.. ” ပြောပြီး ခြေဦးတည့်ရာ သွားနေလိုက်တာပဲ..။ တစ်ပတ်လောက်
ကြာတော့ .ကျုပ်..မနေနိုင်တော့ဘူးဗျ..။ မလှခင်တို ့အိမ်ဘက် ရောက်သွားတယ်..။
" အစ်မလှခင်...ဘာလုပ်ပေးစရာ ရှိလဲဗျ... "
ကျုပ်လည်း စကားမရှိ စကားရှာပြီး..အိမ်ဝိုင်းထဲ ဝင်သွားတယ်..။ အိမ်ရှေ ့ကွပ်ပျစ်မှာ ဝင်ထိုင်တော့..အစ်မလှခင်လည်း အိမ်ထဲကထွက်လာတယ်.။
" ဟဲ့..ကိုရင်...အဲ...မောင်ထူး..နင်ဘယ်တုန်းက လူဝတ်လဲလိုက်တာလဲဟဲ့.. ဘာလို ့ လူထွက်လလိုက်တာလဲ "
ကျုပ်..အစ်မလှခင် တစ်ကိုယ်လုံးကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေမိတယ်...။ တောသူတောင်သားဆိုတော့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က လုံးကျစ်နေတာ..ကလေးတစ်ယောက်မွေးပြီးပေမဲ့ သူ ့တင်ပါးကြီးတွေက အယ်နေတာပဲ…လျော့တိလျော့ယဲလည်း မဟုတ်ဘူးဗျ..။ နို ့ကြီးတွေ
ကလည်း မြို ့က ဟင်းရည်သောက် ပန်းကန်လုံးကြီးလို တင်းရင်းနေတာပဲ..။ မျက်နျာလေးက နေဒဏ် လေဒဏ် ထိထားပေမဲ့ သနပ်ခါး ပါး
ကွက်ကြားကြီးနဲ ့ ကျုပ် မျက်စေ့ထဲတော့ လှလိုက်တာဗျာ…..။
" ဟဲ့..မောင်ထူး..နင် ဘာဖြစ်နေတာလဲ....အပ မှီနေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်... "
ကျုပ် ပါးစပ်က အလိုလို ပွင့်ထွက်သွားတယ်ဗျ...။
" ကျုပ်..အစ်မလှခင်ကို ချစ်လို ့ဗျ.... "
" ဟဲ့..တောက်တီးတောက်တဲ့..ဒီကောင်လေး..ဘာဖြစ်လဲ မသိပါဘူး.. "
" ဟုတ်တယ်ဗျ...ဟိုတစ်ရက်က ဆွမ်းချက်ဆောင်မှာ အစ်မလှခင်နဲ ့ ကပ္ပိယကြီးတို ့ကိုတွေ ့ပြီးကတည်းက
ကျုပ်လဲ အစ်မလှခင်ကို ချစ်ချင်လို ့ လူထွက်လိုက်တာဗျ...."
" ဟဲ့..ဟဲ့..မဟုတ်က ဟုတ်က...ဒီကောင်လေးနဲ ့တော့ ခက်နေပါပြီ.. "
" ကျုပ်ကိုယ်တိုင် မြင်တာပါဗျ...ကပ္ပိယကြီးက အစ်မလှခင် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး....."
" ဟဲ့..မောင်ထူး..လျှောက်ပြောမနေနဲ ့ ..လာ..လာ..အိမ်ထဲရောက်မှ ပြော.... "အစ်မလှခင် ခေါ်တာနဲ ့ကျုပ်လည်းအိမ်ထဲလိုက်ဝင်သွားတာပေါ့ဗျာ…အိမ်ထဲရောက်တော့သူ ့သားကမရှိဘူး…ရှေ ့ခန်းလေး
မှာဝင်ထိုင်လိုက်တော့ အစ်မလှခင်က မေးတယ်. ..။
“ မောင်ထူး..အဲ့ဒီအကြောင်းတွေ သူများကို လျှောက်မပြောရဘူးနော်….”
“ ကျုပ်က အစ်မလှခင်ကို ချစ်ချင်တာပဲသိတာဗျ… “
“ ဒီကောင်လေးနဲ ့ ခက်ပါပြီ…..ကဲ..လာ…အစ်မပြောမယ်..နင့်အစ်ကို ကိုရင်မြက ဟိုဖက်ရွာက တင်ရီ
နဲ ့ယူပြီး ပြန်မလာတော့ဘူး.ဟဲ့..အဲ့ဒါနဲ ့ ကပ္ပိယကြီးနဲ ့ ငါ ဖြစ်မိတာပါဟယ်… သူများတွေ လျှောက်မပြောပါနဲ ့ ငါ အ
ရှက်ကွဲရချည်ရဲ ့ “
“ အဲ့ဒါတော့ မသိဘူးဗျာ…ကျုုပ် အစ်မလှခင်ကို ချစ်ချင်တယ်..ဒါပဲ သိတယ်.. “
“ ကဲ..ပြောမရလဲ..လာခဲ့ကွယ်… “အစ်မလှခင်က ပြောပြီးတာနဲ ့ အခန်းကန် ့ထားတဲ့အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားတော့ ကျုပ်လည်း မအူမလည်နဲ ့ လိုက်ဝင်သွားလိုက်တယ်..။
အခန်းထဲရောက်တော့ အစ်မလှခင်က ထမိန်ရင်လျားနဲ ့ ကြမ်းခင်းပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်နေပြီ…ကျုပ်လဲ အနားတိုးကပ်ပြီး
ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်…ပြီးတော့ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို အငမ်းမရ နမ်းပစ်လိုက်တယ်…လက်တွေကလည်း ရင်လျားထားတဲ့
ထမိန်ပေါ်ကနေ နို ့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ခြေနေမိတယ်..။ တောင့်တောင့်ကြီး လုပ်နေတဲ့ အစ်မခင်တစ်ယောက် နို ့ကြီးတွေကို ဆုပ်ခြေခံရတော့
နည်းနည်းလှုပ်ရှားလာတယ်ဗျ..။လက်တစ်ဖက်ကကျုပ်ပေါင်ကိုလာကိုင်တယ်…ပါးပြင်ကိုနမ်းနေရင်းကနေ..ထမိန်ကို ဖြေလိုက်ပြီး နို ့တွေကို
တစ်ဖက်တစ်ချက် စို ့ပစ်လိုက်တယ်…နို ့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို ့လိုက် ..နို ့အုံကိုပါ စို ့လိုက်တော့ အစ်မလှခင် ရင်ဘတ်ကြီးကော့
လာပြီး ပေါင်ကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်က ကျုပ် လီးကို လာကိုင်တယ်…။ ပြီးတော့ ပုဆိုးပေါ်ကနေပဲ ကျုပ်လီးကို ပွတ်သပ်
ပေးနေတာ..တဖြည်းဖြည်းနဲ ့ လီးက မာသထက် မာတောင်လာတယ်..။ ကျုပ်က နို ့စို ့နေရင်း ထမိန်ပေါ်ကနေ ဆီးစပ်
ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ပွတ်နေမိတယ်.. နူးည့ံတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးရယ်. အမွှေးတွေရယ် စမ်းမိလိုက်တယ်…။
.” အစ်မခင် ကျုပ် လုပ်ချင်ပြီဗျ… ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ “
“ မောင်ထူးရယ် နင်နဲ ့တော့ ခက်ပါပြီ…ကဲ..ပုဆိုးချွတ်လိုက်.. “ကျုပ် ..ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တော့ အစ်မခင်က ကျုပ်လက်မောင်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး သူ ့ကိုယ်ပေါ်ကို ဆွဲယူလိုက်တယ်.
ကျုပ်..အလိုက်သင့်နေရာယူလိုက်တော့ ကားထားတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ရောက်သွားတယ်ဗျ..။ ပြီးတော့ အစ်မလှခင်
က ကျုပ်လီးကို လက်နဲ ့ ကိုင်ပြီး သူ ့စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပေးတယ်….
” ဆောင့်…မောင်ထူး..ဆောင့်..ဆောင့် “ကျုပ်လဲ အားရပါးရ ဆောင့်ပစ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ….မဝင်ဘူးဗျ…အပေါ်ကို ချော်ထွက်သွားတယ်..။ အားယူပြီး ဖင်ကို
နောက်ဆုတ်လိုက်တာ အပေါက်နဲ ့လွဲသွားတယ်…။ “ ဟင်… ” တဲ့ …အစ်မလှခင်က စိတ်ပျက်သံထွက်လာပြီး နောက်
တစ်ခါ လီးကိုကိုင်ပြီး ပြန်တေ့ ပေးတယ်…လက်ကကိုင်ထားရင်း “ ထိုးသွင်းလိုက် မောင်ထူး… ထိုးထဲ့လိုက်တော့ “ တဲ့
ဒီတစ်ခါတော့ အလိုက်သင့်ထိုးသွင်းလိုက်တော့ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ ချောချောချူချူ ဝင်သွားတယ်..။ အထဲရောက်
သွားတော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေရဲ ့ နုညံ့တဲ့အတွေ ့အထိနဲ ့ ချောမွတ်စိုစွတ်နေလို ့ ကျုပ် အံ့ကြိတ်ထားရတယ်
“ အစ်မခင် ကောင်းလိုက်တာ အစ်မရယ်… “
“ ကောင်းရင်လဲ လိုးလေ..မောင်ထူးရယ်…အစ်မလည်း ကောင်းချင်တယ်…ဆောင့်…ဆောင့် “
ကျုပ် ဆောင့်လိုက်တာ အချက် နှစ်ဆယ်လောက်ကျတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျဉ်တက်လာပြီး
“ အစ်မ..ကျုပ် ဘာဖြစ်လဲ မသိဘူးဗျ…လီးက ကျဉ်လာတယ်…ပြီးတော့ ကောင်းလည်းကောင်းတယ်ဗျ.”
ပြောလို ့မဆုံခင်..ကျုပ်လီးက အရည်တွေ တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ပန်းထွက်သွားတယ်…
” ကောင်းလိုက်တာဗျာ….ဘယ်လိုကောင်းမှန်း မသိဘူး…”
“ မင်းကတော့ ကောင်းတာပေါ့ မောင်ထူးရယ်…အစ်မသာ ဟိုမရောက်ဒီမရောက်နဲ ့ မကောင်းဘူး…ပြီးတော့ မောင်ထူး
လီးက သေးတယ်ဟ… “
အစ်မခင် မကောင်းဘူးဆိုလို ့ ကျုပ် စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားပေမဲ့ ကျုပ်လီးကို သေးတယ်ပြောလို ့ စိတ်က မကျေနပ်ချင်ဘူး…။
“ အစ်မ လီးကြီးအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဗျ.. “
“ အေး…ငါပြောမယ်…သေသေချာချာ နားထောင်......“ အေး…ငါပြောမယ်…သေသေချာချာ နားထောင်..မောင်ထူးတို ့ အိမ်ဘေးမှာပေါက်နေတဲ ့ နန်းလုံးကြိုင်ပင်
သိတယ်မဟုတ်လား…အေး..အဲ့ဒီ အမြစ် လက်တစ်ဆစ်လောက် တူးလာခဲ ့ …ပြီးတော့
ခွေးလေးယားအမြစ် လည်း တူးလားခဲ့…အစ်မ လုပ်ပေးမယ်…အခုတော့ ပြန်တော့ အဲ့ဒါတွေ ရမှ တစ်ခါလာခဲ့..ပြီး
တော့ ဒီအကြောင်းတွေ ဘယ်သူမှ မပြောရဘူးနော်..ပြောရင်တော့…အစ်မကို မင်းချစ်ရမှာ မဟုတ်ဘူး…မြဲမြဲမှတ်ထား”
မပြန်စဖူး..ပြန်လာတဲ့ကျုပ်ကို အစ်မက ဝမ်းသာအားရ ဆီးကြိုတယ်..အဘကတော့ ဘာမှ မပြောဘူး..ပြောလဲ ထူးမှာမဟုတ်ဘူးလို ့ သိနေလို ့ ဖြစ်မယ်.။ ကျုပ်ကတော့ အစ်မ ချကျွေးတဲ့ ထမင်းဟင်းစားပြီး မယောင်မလည်နဲ ့
နန်းလုံးကြိုင်အမြစ်ကို တူးပြီး ရွာပြင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်…။ သချင်္ု ိင်းအစပ်မှာ ပေါက်နေတဲ့ ခွေးလှေးယားမြစ်ကို တူး
ရဦးမှာကိုဗျ..။ ခေါင်းမှာ ပေါင်းထားတဲ့ ပုဆိုးပိုင်းဖြေပြီး ခြုံလိုက်တယ်..ပြီးမှ.ခွေးလှေးယားမြစ်ကို တူးရတယ်..မဟုတ်
လို ့က..တစ်ကိုယ်လုံး ယားတော့မှာ…။ အဲ့ဒါတွေရတာနဲ ့ ကျုပ်လည်း အစ်မလှခင်ဆီ သွားတော့တာပဲ…ရောက်တော့
မှောင်ရီပျိုးနေပြီ… အစ်မလှခင် ကလေးကတော့ ထမင်းစားသောက်ပြီး ရွာလယ်ပိုင်းမှာ သွားဆော့နေတယ်ထင်တယ်
ဗျ…အိမ်မှာ အစ်မလှခင်တစ်ယောက်တည်း ရှိတယ်…။ ကျုပ်..ဝင်လာတာတွေ ့တော့ သူ လန် ့သွားတယ်…။
“ ဟဲ့…မောင်ထူး…ဘာလုပ်မလို ့လဲ… “
“ အစ်မပြောတာတွေ ရပြီလေ…အစ်မပဲ အဲ့ဒါတွေ ရရင် ပြန်လာဆိုပြီးတော့.. “
“ နင့်နဲ ့တော့…ခက်ပါပြီ မောင်ထူးရယ်… ရက်တောင် မဆိုင်းဘူး.. ဟင်း.. “
“ သိဘူးလေဗျာ…အစ်မပဲ ရရင်ပြန်လာခဲ့ဆိုလို ့..လာခဲ့တာ…ကျုပ်က မစောင့်နိုင်တော့ဘူးဗျ.. “
“ ကဲ..ကဲ..ဟုတ်ပါပြီ… လာ..လာ “
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ ့ အိမ်ခန်းထဲက သနပ်ခါးသွေးတဲ့ ကျောက်ပြင်ကို ယူလာတယ်…ပြီးတော့ အင်တုံလေးနဲ ့ထည့်ထားတဲ့ ဆန်ဆေးရေ.နဲ ့ နန်းလုံးကြိုင်မြစ်ကို သွေးလိုက်တယ်…ခပ်ပျစ်ပျစ်လေးေသွေးလို ့ရတော့ ကျုပ်ကို အတွင်းခန်း
ထဲ ခေါ်ပြီး ပုဆိုးချွတ်ခိုင်းတယ်….. ပြီးတော့ သွေးထားတဲ့ အရည်တွေနဲ ့ ကျုပ်လီးကို လိမ်းပေးတာဗျ……. ကျုပ်လီးက
လည်း အစ်မလှခင် ကိုင်လိုက်တာနဲ ့ ချက်ချင်း ထလာတယ်… အဲ့လို လိမ်းပေးတော့ အစပိုင်းမှာ အေးနေတာပဲ… .ဒါပေ
မဲ့ တဖြည်းဖြည်းနဲ ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပူရှိန်း ပူရှိန်းဖြစ်လာပြီး အစ်မလှခင် လက်ထဲမှာပဲ လီးက တဖြည်းဖြည်း ကြီး
လာလိုက်တာ..အစ်မလှခင် လက်နဲ ့တောင် မဆန် ့တော့ဘူး…လီးကလည်း ပိုပြီး ပူရှိန်း.ပူရှိန်း ဖြစ်လာတယ်..အစ်မလှ
ခင်လက်နဲ ့ ရှေ ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း..အရင်းက ဆုပ်ကိုင်ထားတာတောင် အပြင်မှာ လက်သုံးလုံးလောက်
ပိုထွက်နေတယ်….ကြည့်ရင်း..ကြည့်ရင်း ကျုပ် ကြောက်လာတယ်ဗျ…
“ အစ်မ…ကျုပ်လီးက ပူပြီး တစ်အား တင်းလာပြီဗျ.. ကျုပ် ကြောက်လာပြီ… “
“ မကြောက်နဲ ့ မောင်ထူး… စလိမ်းရင် အဲ့ဒီလိုပဲ..ပြီးမှ အစ်မ လုပ်ပေးမယ်….”
အစ်မလှခင်က ပြောလည်း ပြော ပွတ်လည်းပွတ်ပေးနေတာ… လီးတစ်ချောင်းလုံး အကြောတွေ ထောင်ပြီးခေါင်းကလည်း ပြောင်တင်းနေပြီ….ဆင်စွယ်ငှက်ပျောသီးကြီး ကျနေတာပဲ…။
အစ်မလှခင်ကပါးစပ်က ပြောလဲပြောရင်း လက်ကလီးကိုဆွဲပြီး နောက်ဖေးကပြင်ကို ခေါ်သွားတယ်.။ ပြီးတော့
ရေတစ်ခွက်လောင်းပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သေသေချာချာ ရေဆေးပေးတယ်..ရေနဲ ့လောင်းလိုက်လို ့အေးသလို
ဖြစ်သွားပေမဲ့ လီးကြီးပူပြီး မာတင်းနေတုန်းပဲဗျ..။ ရေဆေးပြီးတော့ အစ်မက ကျုပ်ကို အိမ်ခန်းထဲခေါ်သွားတယ်..ပြီး
တော့ ကျုပ်ကို ပက်လက်လှန်အိပ်ခိုင်းပြီး မိုးပေါ်ထောင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကို ငုံစုတ်တော့တာပဲ..သူ ့နှုတ်ခမ်း နဲ ့ ဆွဲ
စုတ်လိုက်တိုင်း လီးက ပိုကြီးလာတယ်လို ့တောင် ထင်ရတယ်..။ ခဏနေတော့ ထမိန်ကို ချွတ်ပြီး အပေါ်ကနေခွလိုက်
တယ်….။ လက်တစ်ဖက်နဲ ့လီးကိုသေသေချာချာကိုင်ပြီး သူ ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ပွတ်ပွတ်နေလိုက်
တာ …လီးထိပ်မှာ အရည်တွေ ရွှဲလာတာ သတိထားမိလိုက်တယ်..ပြီးတော့မှ ဖင်ကိုအသာကြွပြီး ထိုင်ချလိုက်တာ လီး
ကြီးက ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနဲ ့အစ်မလှခင်စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်သွားတယ်…။ အစ်မလှခင်ပါးစပ်က ညီးသံထွက်လာ
တယ်..။ “ ရှီး..အင်း..မောင်ထူး..ခွေးလှေးယားမြစ်..ပါလာတယ်မဟုတ်လား…အဲ့ဒါကို ပါးစပ်ထဲ ကိုက်ထားလိုက်…
အင့်..ရှီး..” ပြောလည်းပြောဆောင့်လည်းဆောင့်နဲ ့..ကျုပ်ကတော့နေ ့လည်က လိုးရတာထက်…အခု လီးအကြီးကြီး
ဖြစ်လာမှ လိုးရတာကို သဘောကျနေတယ်…။ ဒါနဲ ့ ခွေးလှေးယားမြစ်ကို အံကြိတ်ပြီး ကိုက်ထားလိုက်တယ်. ..နည်း
နည်းတော့ ခါးသက်သက်နိုင်တယ်ဗျ…။ ဒါပေမဲ့ နေ ့ခင်းကလို ခဏလေးနဲ ့ မဟုတ်တော့ဘူး.. အခုကို အစ်မလှခင်
ဆောင့်နေတာ တော်တော်ကြာပြီ. ရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ဆောင့်နေရာက တအင်းအင်း အသံထွက်ပြီး ကုတ်
ကပ် တွန် ့လိမ်လာတယ်…။ “ ..အီး.ရှီး..အင့်..ကောင်းလိုက်တာ မောင်ထူးရယ်..လီးကြီးကြီးနဲ ့မှ ခံလို ့ကောင်းတာ..
အင်း..အင်း..ပြီးတော့မယ်..ပြီးတော့မယ်..အင့်ဟင့်..အား..ရှီး..” အစ်မလှခင် စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ပိုစိုရွှဲလာ
ပြီး ကျုပ်ပေါ်မှောက်ယက် ကလေးနဲ ့ ငြိမ်သွားတယ်…။ အင်း ကျုပ်က မပြီးသေးတော့ အစ်မလှခင်ကို ဘေးကို တွန်း
လှိမ့်ပြီး သူ ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲထောင်လိုက်တယ်..။ ပေါင်နှစ်ချောင်း ကားသွားတာနဲ ့ စောက်ဖုတ်ကလည်း ဟစိစိ
လေးဖြစ်သွားတာ..အတွင်းသားလေးတွေက စောက်ရည်တွေနဲ ့ စိုစွတ်ပြီး နီရဲနေတာပဲဗျာ..ကျုပ်လည်း စောက်ဖုတ်ကို
သေသေချာချာ မမြင်ဘူးတော့ လက်နဲ ့ဆွဲဟလိုက်ပြီး အနားကပ်ပြီး ကြည့်ရင်း နမ်းချင်စိတ်ဖြစ်လာတာနဲ ့ စောက်စိ
နေရာလေးကိုမှန်းပြီး ပါးစပ်နဲ ့ စုတ်နမ်းလိုက်တယ်…” အား..ရှီး..မောင်ထူး..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်..အစ်မ မနေ
တတ်ဘူး.. “ မနေတတ်ဘူးပြောနေပေမဲ့ ကျုပ်ခေါင်းကို ဆွဲပြီးကပ်ထားတယ်..ကျုပ်လည်း စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းလေး
တွေကိုယက်လိုက် လျှာကို လိပ်ပြီး အတွင်းထဲထိုးထဲ့လိုက်နဲ ့စိတ်ကူးပေါက်ရာ လုပ်ပစ်လိုက်တယ်..”.. တော်တော့..
မောင်ထူး..စောက်ဖုတ်ထဲပဲ လီးကို ထဲ့လိုက်တော့” တင်ပါးနှစ်ဖက် ကော့နေရင်းကနေ ထဲ့ခိုင်းနေတာနဲ ့ ကျုပ်လည်း
အနေအထားပြင်ပြီး ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် တင်လိုက်တယ်..ပြီးမှ လီးကို လက်နဲ ့သေသေချာချာကိုင်ပြီး
စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတစ်လျှောက် ပွတ်တိုက်တော့ ညညး်သံထွက်လာပြန်တယ်..” အင့်.လိုးတောလေ မောင်
ထူးရယ်..အစ်မ မနေတတ်တော့ဘူး… “ ဒါနဲ့ ခေါင်းမြုတ်ယုံလေး.ထိုးထည့်လိုက်တယ်.. ။ “ အာ့..အင်းဟင်း ..” ခဏ
လောက် အထုတ်အသွင်းလုပ်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ဆောင့်ထည့်လိုက်တယ်…။ “အင့်..ဖြေးဖြေးမောင်ထူး”
လီးတစ်ချောင်းလုံးက စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းဆိုပေမဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ ့မို ့ အထိအတွေ ့က နူးနူး
ညံ့ညံ့နဲ ့ဗျ..တစ်ခါတစ်ခါ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ရှုံချည်ပွချည်နဲ ့ ..လီးကို ဆွဲညှစ်နေတာကြနေတာပဲ..လီးကို
အထဲမှာ ထည့်ထားရင်း အစ်မလှခင်ရဲ ့နို ့တွေကို စို ့ပေးနေတော့ ရင်ဘတ်က ကော့ကော့လာသလို တင်ပါးတွေကလဲ
ကြွကြွပြီး လှုပ်ရှားလာတယ်…ဒါနဲ ့ လီးကို အသာဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်
အစ်မလှခင်က ကျုပ်တင်ပါးကို ကိုင်ပြီး ဆွဲဆွဲဆောင့်လာတော့ ကျုပ်လည်း မညှာတော့ဘူး..လီးကို အဆုံးဆွဲထုတ်ပြီး
အရင်းထိရောက်အောင် ဆောင့်တော့တာပဲ..” အား.အင့်..ရှီး..ဆောင့်..ဆောင့်..အင်း..အားရပါးရဆောင့်နော်..ရှီး “
ဆိုပြီး ဖင်ကိုကော့ကော့ပေးလိုက် စကောဝိုင်းသလို လုပ်လိုက်နဲ ့ ကျုပ်လညး်ကြာတော့ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး..။ “အစ်မ
ကျုပ်ပြီး တော့မယ်ထင်တယ်..ကောင်းလာပြီဗျ..” “ အစ်မလဲ ပြီးတော့မှာ ..ဆောင့်ဆောင့်..အား..အီး..” နောက်အ
ချက် ၂၀ လောက်ဆောင့်လိုက်တော့ အစ်မလှခင်လညး် ကျုပ်ကို တစ်အားဖက်ပြီး ပြီးသွားတယ်..။ သူပြီးတဲ့အချိန်
စောက်ဖုတ်ကို ရှုံ ့လိုက်ပွလိုက်နဲ တစ်အား့ညှစ်နေတော့ ကျုပ်လဲဘယ်လိုမှ ထိန်းလို ့မရတော့ဘူး..စိတ်ရှိလက်ရှိ
ဆောင့်ပြီး သူ ့စောက်ဖုတ်ထဲကို အရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်…။
သူ ့ဘေးမှာလှဲနေရင်း အစ်မလှခင်ကို ဖက်ထားလိုက်တယ်..။ “ အစ်မ အခု လီးအကြီးကြီးနဲ ့ဆိုတော့ အစ်မ
ကောင်းမှာပေါ့နော်.. ပြီးတော့ လီးက အမြဲတမ်းကြီးနေမှာလားဗျ “ “ လီးကြီးတော့ ခံလို ့ကောင်းတာပေါ့မောင်ထူး
ရယ်…အခု ဆေးလိမ်းပြီးပြီဆိုရင် အမြဲကြီးနေမှာ..မောင်ထူးကို မိန်းမတွေဝိုင်းနေမှာ မြင်ယောင်သေးတယ်.ဟီးဟီး.”
ကိုယ်တုံးလုံးနဲ ့ဖက်ပြီးစကားပြောနေတုန်း အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့ ခြေသံနဲ ့အတူ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ ့ အော်ပြောသံက
တစ်ပါတည်းကပ်ပါလာတယ်..။ “ လှခင်ရေ…ဟင်းလာပို ့တာဟေ့.. ဘယ်ရောက်နေတာလဲဟဲ့… “ ပြောပြောဆိုဆို
ဝင်လာတဲ့မိန်းမက အိပ်ခန်းအပေါက်ရောက်တော့ အထဲ လှမ်းကြည့်ပြီး “ အဲတော့…..” ဆိုတဲ့ အသံနဲ ့အတူ ပါးစပ်
ပိတ်သွားတော့တယ်…။
“ ဟယ်…ကျင်မြ…နင်..နင်..ဒီအကြောင်းတွေ လျှောက်မပြောပါနဲ ့နော်…နော်.. “ အစ်မလှခင်က ပါးစပ်ကလည်းပြော အကျ ႌအ
ဝတ်အစားတွေ ကောက်ဝတ်ရင်း မကျင်မြရဲ ့လက်မောင်းကိုလှမ််းကိုင်လိုက်တယ်..။ မကျင်မြကတော့ အစ်မလှခင် ပြောတာကို မ
ကြားသလိုနဲ ့ မောင်ထူး ပေါင်ကြားက မတောင့်တတောင် လီးကြီးကို ကြက်သေသေပြီး ကြည့်နေတယ်.။ မောင်ထူးလီးကြီးကတစ်
ချီလိုးထားပြီးတာတောင် သိပ်ပြီးမာန်မကျသေးတော့ မကျင်မြကို ဆွဲဆောင်နေသလို ဖြစ်နေတာ.။ အစ်မလှခင်က မကျင်မြရဲ ့အ
ကြည့်တွေကို သဘောပေါက်ပြီး မောင်ထူးကို လှမ်းပြောလိုက်တယ်..။
“ ဟဲ့ မောင်ထူး..နင့်အစ်မကို တောင်းပန်လိုက်လေ…လာ..လာ “
အစ်မလှခင်က မကျင်မြလက်က ဟင်းပန်းကန်ကို ယူလိုက်ပြီး အနောက်ဘက်ကို ထွက်သွားတယ်..။ ကျုပ်လဲ အစ်မလှခင်ပြော
တာနဲ ့ယောင်တိယောင်တောင်နဲ ့မကျင်မြအနား လျှောက်သွားလိုက်တယ်..။ မကျင်မြကတော့ လမ်းလျှောက်ရင်း တန်းလန်းတန်း
လန်း ဖြစ်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးဆီပဲ လိုက်ကြည့်နေတယ်ဗျ..။ အနားရောက်တော့ မကျင်မြရဲ ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင်ပြီး
“ မမမြ..ဒီအကြောင်းတွေ ဘယ်သူမှ မပြောပါနဲ ့နော်..အစ်မလှခင်ကို သနားလို ့ပါ.. မမမြ ခိုင်းတာ ကျုပ်လုပ်ပေးပါမယ်.
ထင်းခွဲပေးရမလား..ရေခပ်ပေးရမလားဟင်.. “ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုလှုပ်ခါရင်းပြောလိုက်တာ မကျင်မြရဲ ့ လက်က ကျုပ်လီး
ကို လာလာထိပါရောလားဗျာ..။ အဲ့ဒီတော့မှ..လီးကလည်းပိုပြီး ထောင်မတ်လာပြီး မကျင်မြရဲ ့ဆီးခုံကို သွားထောက်မိနေတော့
တယ်..။ မကျင်မြမှာ ဆီးခုံကို ပူနွေးမာတောင်နေတဲ ့ လီးကြီးနဲ ့အထောက်ခံထားရတော့ လူက ပျော့ခွေချင်သလို .အားမရှိတော့
သလို ဖြစ်သွားရတယ်..။ ကလေး အခါလည်မှာယောကျင်္ားက ပိုးထိပြီး ဆုံးသွားကတည်းက ယောင်္ကျားတစ်ယောက်နဲ ့မှ မဆက်ဆံ
ခဲ့ရတော့..မောင်ထူးလီးကြီးနဲ ့အထောက်ခံထားမိတာနဲ ့ စိတ်က လှုပ်ရှားပြီး အားအင်ကုန်ခမ်းသလိုဖြစ်သွားလို ့ မောင်ထူးကို အ
လိုလို ဖက်နေမိသား ဖြစ်သွားရတယ်..။ ကျုပ်ခါးကိုမကျင်မြ လာဖက်တော့ ကျုပ်လည်း ပါးလေးတွေ နဖူးလေးတွေကို နမ်းပစ်
လိုက်တယ်..။ မကျင်မြက ခါးကိုဖက်ထားရာကနေ.ကျုပ်ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို စုတ်လိုက်တယ်..။ ကျုပ်
နှုတ်ခမ်းကြားထဲ လျှာကဝင်လာပြီး ကျုပ်လျှာကို ဆွဲယူပြီး ဆွဲဆွဲစုတ်လိုက်တာ ဖင်ကိုကော့သွားတာပဲ..။ မကျင်မြ နှုတ်ခမ်းကိုစုတ်
နေတုန်း ကျုပ်လက်တွေကလည်း သူ ့တင်ပါးကြီးတွေကို ဆုပ်ချေနေမိတယ်.။ တင်ပါးကြီးက ကားနေသလို ရင်ဘတ်ချင်းအပ်ထား
တဲ့ သူ ့နို ့ကြီးတွေကလည်း အကြီးကြီးတွေ..အိနေတာပဲဗျာ..။ အဲ့ဒိအချိန် အစ်မလှခင်က အိမ်ရှေ ့တံခါးကို မင်းတုန်းထိုးလိုက်ပြီး
ပြန်ရောက်လာတယ်..။ “ အထဲမှာ အေးအေးဆေးဆေး နေလေ. ကျင်မြရဲ ့ “ မကျင်မြလက်ကိုဆွဲပြီး အခန်းထဲခေါ်သွားတယ်.။
ဖျာပေါ်ဘေးချငး်ယှဉ်လှဲလိုက်ပြီး ကျုပ်လက်က သူ ့စောက်ဖုတ်ပေါ် ရောက်သွားတယ်.။ ထမိန်ပေါ်က ဆီးခုံကို ပွတ်နေရင်း အားမ
ရတာနဲ ့ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။ ဆီးခုံပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လက်ခလယ်နဲ ့ ဆွဲပွတ်လိုက်တော့ လက်
ချောင်းက အကွဲကြောင်းထဲ ကနေ.စဲဲွရွှဲနေတဲ့ အရည်တွေကို စမ်းမိလိုက်တယ်ဗျ.။ ဒါနဲ ့ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ပွတ်နေရင်းက
စောက်ဖုတ်အဝထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တော့ မကျင်မြ ကော့သွားတယ်..။ ကျုပ်လည်း သူ ့ရဲ ့နှိပ်သီးအကျ ႌကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး နို ့ကြီး
တွေကိုပါ စို ့လိုက်တယ်..။ မကျင်မြ ရင်ဘတ်တွေလည်းကော့ ဖင်ကလည်းကော့ကော့လာတယ်..။ ညီးသံလေးတွေလည်း ထွက်
လာတယ်..။ “ မမမြ…ကျုပ်..ကျုပ် လုပ်ရတော့မလားဟင်.. “ လို ့မေးလိုက်တော့..မျက်လုံးဖွင့်ပြီး အင်း လို ့ ပြန်ပြောတယ်..။
ဒါနဲ ့လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲ..ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားဝင်ပြီး ကျုပ်လီးနဲ ့ မကျင်မြရဲ ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ပွတ်တိုက်လိုက်
တယ်..။ “ အင်း….. “ ဆိုတဲ့ ညီးသံနဲ ့ အတူ တင်ပါးနှစ်ဖက်က ကော့လာပြီး လီးနဲ ့စောက်ဖုတ်အပေါက်ဝကို လိုက်တေ့ပေးလာ
တယ်..။ ခေါင်းလေးမြုတ်ယုံ သွင်းလိုက်တာတော့ ကျုပ်ရင်ဘတ်ကိုတွန်းပြီး..ဖြေးဖြေးလုပ်..မောင်ထူး..ဆိုပြီး တားလာတယ်.။
အစ်မလှခင်က ဘေးကကြည့်နေရာက အနားရောက်လာပြီး မကျငြ်မရဲ ့နို ့တွေကို ဆုပ်ခြေ ပေးတယ်..။ မကျင်မြရဲ ့လည်ပင်းတွေ
နားလေးတွေနား လျှာနဲ ့လိုက်ယက်ပေးတော့ မကျင်မြတင်ပါးကြီးတွေ မြောက်တက်လာပြန်တယ်..။ ကျုပ်လည်း တဝက်လောက်
ရောက်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်တာ..အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ကြားထဲက ကျဉ်းကျဉ်းကျပ်ကျပ်နဲ ့တိုးဝင်သွားတယ်..။ “ အား..ဖြေးဖြေး
လုပ်ပါမောင်ထူးရယ်..မင်းလီးကြီးက ကြီးလွန်းအားကြီးတယ်ဟ..ရှီးးး အစ်မက ယောင်္ကျားနဲ ့မနေရတာ သုံးနှစ်လောက်ရှိတော့
နည်းနည်း နာချင်တယ်..”
“ ခဏနေ..ကောင်းသွားမှာပါ မမမြရယ်..ကျုပ် ဖြေးဖြေး လုပ်ပေးမှာပါ “ ပြောရင်းနဲ ့ဘဲ စောက်ဖုတ်
ထဲရောက်နေတဲ့လီးကို တစ်ဝက်လောက်နဲ ့ ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ ခဏကြာတော့.လီးမှာအရည်တွေ နဲ ့အဝင်
အထွက်ကောင်းလာတယ်…” အင်း..ဆောင့်..ဆောင့်တော့ မောင်ထူး.အစ်မ ခံနိုင်ပြီ ထင်တယ်..အား..ဆောင့်..ဆောင့် “ ကျုပ်
လည်းဆောင့်ရင်းဆောင့်ရင်းနဲ ့ တစ်ဖြေးဖြေးချင်း ဆောင့်လိုးနေတာ လီးတစ်ချောင်းလုံး အရင်းထိအောင် ထိုးထဲ့လိုက်တယ်..။
အင့်.ကနဲ တစ်ချက်အသံထွက်ပြီး အံကိုကြိတ်ပြီး မကျင်မြက ကော့ကော့ပေးလာတယ်..။ ဒါနဲ ့ကျုပ်လည်း အားရပါးရ ဆောင့်လို း
လိုက်တာ..” အား..အား..ဆောင့်ဆောင့် မောင်ထူး..အစ်မပြီးတော့မယ်.ဆောင့်ဆောင့်..အင့် “ လို ့ပြောရင်း ကျုပ်လက်မောင်း
တွေကို တအားဖျစ်ညှစ်..စောက်ဖုတ်ကလည်း အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ ့လီးကို ဖျစ်ညှစ်ပြီး ပြီးသွားတယ်..။ ကျုပ်ကမပြီးသေး
တော့ ဆက်ဆောင့်တာပေါ့..သူပြီးသွားချိန် ဆက်ဆောင့်နေတော့..အရှိန်ကကျမသွားဘူး..ပြန်ပြီးကော့ပေးလိုက် စောက်ဖုတ်ကို ရှုံ ့လိုက်
ညှစ်လိုက်နဲ ့..ဆက်လုပ်နေတယ်..။ ဒါနဲ ့ “ အစ်မ .လေးဘက်ထောက်လိုက်ပါလားဟင်..ကျုပ် နောက်ကနေလိုးပေးမယ်
လေ “ ဆိုပြီး လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တယ်..။ မကျင်မြက စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကြီး ပြန်ထုတ်သွားတော့ ဟာတာတာကြီး ဖြစ်
နေတာနဲ ့ အမြန်လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်တယ်..။ တင်ပါးနှစ်ခုကြားကစောက်ရည်တွေ စိုရွှဲပြီး ပြူးထွက်နေတဲ ့ စောက်ဖုတ်
အဝမှာ လီးကို တေ ့မလို လုပ်တုန်း..အရည်တွေရွှဲပြီး ပြောင်တင်းနေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကို အစ်မလှခင်က လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး သူ ့
နှုတ်ခမ်းတွေနဲ ့ငုံစုတ်လိုက်တယ်…။ “ အား…ရှီး.. အစ်မလှခင်..နေဦးလေ..မမမြကို ကျုပ်လိုးလိုက်ဦးမယ်..” အဲ့ဒီတော့မှ စုတ်နေ
တာကိုရပ်ပြီး လီးကြီးကိုလက်နဲ ့ကိုင်ရင်း မကျင်မြရဲ ့ စောက်ဖုတ်အဝမှာ လီးကိုတေ့ပေးတော့တယ်..။ မကျင်မြကလည်း ဖင်ကြီး
ဘယ်ညာယမ်းပြီး လီးကြီးကို လိုက်တေ ့နေတယ်..။ စောက်ဖုတ်အဝနဲ ့တည့်သွားတာနဲ ့ကျုပ်လည်း တစ်ဝက်လောက်ဝင်
အောင်ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်..။ စောက်ရည်တွေရွှဲနေပေမဲ့ လီးက တစ်ထစ်ချင်းဝင်သွားတယ်.။ ခါးကိုနှိမ့်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်း
ထောင်ထားတဲ့ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရကိုင်ပြီး ဆွဲဆွဲဆောင့်ပစ်လိုက်တယ်..။ မကျင်မြက ခေါင်းလေးမော့သွားပြီး အံကို
ကြိတ်ထားရတယ်..။ ဆောင့်ချက်ကပြင်းသလို လီးကလည်းကြီးတော့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း အသံထွက်အောင် ညီးတွားမိတယ်.။
“ မောင်ထူး..ဆောင့်ဆောင့်..အစ်မ ထပ်ပြီးချင်လာပြီ… အီး..ရှီး “ ကျုပ်လည်းစိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင်ပစ်လိုက်တာ..အသံတွေကို
ဆူညံနေတာပဲ..ဒီကြားထဲ လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ရင် ဘွတ် ဆိုပြီး လေပြန်ထွက်သံကြားတော့ စောက်ဖုတ်ကလည်း အီးပေါက်တတ်
တယ်လို ့ ထင်မိတယ်..။ ခဏနေတော့ ကျုပ်ဆောင့်နေတဲ့ကြားထဲက မကျင်မြက သူ ့ဖင်ကို နောက်ပြန်ကန်ပြီး ဆောင့်ရင်း သက်
ပြင်းရှည်ကြီးချပြီး ငြိမ်သွားတယ်…။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားရင် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ခွက်ပြီး ဝင်သွားတာ..လီး
ကို ပြန်ဆွဲထုတ်တဲံ့အချိန် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက လီးတန်တစ်လျှောက် ကပ်ပြီးပါလာတာတွေကြည့်ရင်း ကျုပ်လည်း မ
ထိန်းနိုင်တော့ဘူး…။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကျဉ်တက်လာပြီး စောက်ခေါင်းထဲကို လရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်..။
ကျုပ်လည်းအဲ့ဒီကစပြီး တစ်ရွာလုံးက တစ်ခုလပ်တွေ ..မုဆိုးမတွေရဲ ့အသည်းကျော် ဖြစ်သွားတော့တယ်..။ အဲ့ဒီလို ကျုပ်အကြောင်းကြားဖူးတဲ့ အပျိုကြီးတွေ..ဆံရစ်ဝိုင်းလေးတွေပါ ကျုပ်ကို လက်တည့်စမ်းတော့တာပဲဗျာ…။
“ ဘဒွေးရာ..ဘဒွေးတို ့က ကျုပ်ကို ဆိုးလို ့
မိုက်လို ့..အရက်သမား..ကြက်သမား လူဆိုးလူမိုက်ဆိုပြီးတော့ပဲ မြင်နေတာကိုးဗျ.. တစ်ခါတစ်လေ..ကျုပ်လဲ အကွဲ
ကွဲ..အပြဲပြဲနဲ ့ ထိပ်တုန်းအထပ်ခံရပါတယ်ဗျ.. ကျုပ်လဲ ခံရတာပါပဲ…။ ကျုပ်ဆို တစ်ရွာလုံးက အော့ကြောကိုနာလို ့..
မောင်ထူးတို ့များကျတော့ ရိုးတယ်..အတယ်နဲ ့ ဘဒွေးတို ့မှ မသိတာဗျ…..” ပြောရင်း မောင်ထွန်းအသံက ဆို ့နင့်
လာသည် ။ နောက်ဆက်တွဲပြောလိုက်သည့်စကားကြောင့် ဦးဘိုးအောင် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားလေသည်..။
“ ကျုပ် ..လူမိုက်လုပ်လို ့ အရိုက်ခံရရင်လည်း ခံရပါစေဗျာ…မောင်ထူးလို တော့ ကျုပ် မရိုးတတ်ဘူးဗျ.. “ ဟူသတည်း..။
ပြီးပါပြီ..။
ZAWGYI
ာေလးက ဧရာဝတီျမစ္အေနာက္ဘက္ ျပည္ၿမိဳ ့၏ တစ္ဘက္ကမ္းတြင္ ရွိ၏ ။ ထုံးဘို ႏွင့္ ဆင္တဲတို ့၏ အေနာက္ဘက္
ခပ္က်က်မွာ ျဖစ္သည္ ။ ယခုေတာ့ ပုသိမ္-မုံရြာ ကားလမ္း အေရွ ့ဘက္ႏွင့္ နီးကပ္သြားသည္ ။ ရြာကေလးတြင္ ယာစိုက္ ေတာတိုး
အလုပ္မ်ားသာ လုပ္ၾကေလသည္ ။ ေျမပဲ..ျငဳတ္..ႏွင့္ ရာသီေပၚသီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္ ။ ရြာေဘးက ေခ်ာင္းကေလး ကလည္း
ယာခင္းစိုက္ခင္းမ်ားအတြက္ ေႏြေႏြ မိုးမိုး ေရရရွိရာ စိုက္ပ်ိဳးသူေတြ အတြက္အဆင္ေျပသလို ရြာကေလး၏ ရႈခင္းကိုလည္း ျပည့္စုံ
လွပေစ၏ ။ တစ္ရြာလုံး သစ္ပင္မ်ားႏွင့္ အုံ ့အုံ ့ဆိုင္းဆိုင္းရွိသျဖင့္ ေန ့လည္ေန ့ခင္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရွိသလို ညေနေစာင္းလၽွင္
လည္း ရြာစြန္က ထန္းေတာေလးက ကာလသားေတြ အတြက္ အပန္းေျဖဥယ်ာဥ္ေလး ျဖစ္ေနျပန္၏ ။ ေတာသူေတာင္သားေတြမို ့
ဒီလိုညေနခင္းမ်ားသာ သူတို ့အတြက္ အေမာေျပ..အပမ္းေျပေစ ပါသည္ ။ သူတို ့ခမ်ာ မိုးရိပ္ေလးေတြ ့သည္ႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳး ထြန္ယက္
ဘို ့လုပ္ရသလို ေဆာင္းႏွင့္ ေႏြ ေရာက္ေတာ့လည္း ရခိုင္ရိုးမအေျခအထိ ထင္းခုတ္.ေတာတိုးႏွင့္နားရသည္က မရွိတတ္ေခ်..။
ထို ့အျပင္ ေဆာင္းေရာက္သည္ႏွင့္ ေရက်သြားသည့္ ေသာင္ျပင္တြင္လည္း ဖရဲခင္းေတြ..ျငဳတ္ခင္းေတြ အသီးသီး စိုက္ပ်ိဳးရေလသည္ ။
ထိုအခါ ေသာင္ျပင္က ယာခင္းထဲတြင္ ယာတဲေလးမ်ား အသီးသီး ေဆာက္လုပ္ေနထိုင္ၾကျပန္သည္ ။ ဒီအရပ္ ဒီေဒသမွာ သူခိုး ဓါးၿပ မရွိ
ေအးခ်မ္းေသာ္လည္း ညအခ်ိန္ စိုက္ခင္းထဲ လာေရာက္စားေသာက္တတ္သည့္ ေတာေကာင္ေတြကို ေျခာက္လွန္ ့ဘို ့ လာေရာက္ေနထိုင္
ၾကရျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေတာေကာင္ေတြဆိုေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ မ်က္စိလည္ လမ္းမွားလာသည့္ ေတာဝက္မ်ားသာ ရွိၿပီး ေက်းရြာသဘာ
ဝအရ ပုတတ္လိုက္ ပုရစ္ေကာက္ၿပီး အရက္စုေသာက္ဘို ့ အဓိက ျဖစ္ေလသည္ ။
ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ေမာင္ထြန္းက ကာလသားမ်ားစုေပါင္းၿပီး ယာခင္းထဲမွာပင္ ေနေတာ့သည္ ။ ညေနေစာင္း ထန္းရည္ဝယ္ရန္ အရက္ဝယ္ရန္ေလာက္သာ ရြာအစပ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့သည္ ။ က်န္သည့္အခ်ိန္ ယာခင္းထဲမွာပင္ သူ ့အခင္း..ကိုယ့္အခင္း လိုအပ္တာ ၀ိုင္းဝန္းလုပ္ကိုင္
ေပးရင္းႏွင့္သာ ေနၾကသည္ ။ ညေနေစာင္းလၽွင္ ေခ်ာင္းအတြင္း ေရခပ္ဆင္း..ေရခ်ိဳးဆင္းလာသည့္ ရြာသူအပ်ိဳေခ်ာတို ့ကို စရ..ငမ္းရတာက
လည္း အလုပ္တစ္ခု ျဖစ္သည္ ။ မခံခ်င္ေအာင္ စၾက..ေနာက္ၾကၿပီး မိန္းခေလးမ်ားက ျပန္တိုင္လၽွင္ေတာ့ သူႀကီး၏ ထိပ္တုန္းစာ မိတတ္ေလ
သည္ ။
ေမာင္ထြန္းႏွင့္ ထိပ္တုန္း…ထိပ္တုန္းႏွင့္ ေမာင္ထြန္းကေတာ့ ရိုးေနေခ်ၿပီ…။ မဟုတ္မခံ ေျချမန္လက္ျမန္ရွိသည့္
ေမာင္ထြန္းမွာ မၾကာခဏ သူႀကီး ထိပ္တုန္းကို ႏႈတ္ဆက္ရေလသည္ ။ ေမာင္ထြန္းေျချမန္လက္ျမန္ရွိေသာ္လည္း သူခံရ
သည့္ အလွည့္ေတြလည္း ရွိတတ္သည္ ။ သူကေတာ့ ေယာကၤ်ားကြ..သူမ်ားကို ရိုက္ရဲႏွက္ရဲရင္ ကိုယ္လည္း ခံစရာရွိတာ
ခံရဲ ရမယ္ လို ့ ေျပာတတ္ေလသည္ ။
ထူးျခားတာ တစ္ခုက ေမာင္ထြန္း၏ အမႊာညီျဖစ္သူ ေမာင္ထူး ျဖစ္သည္ ။ ေမာင္ထြန္းႏွင့္ မိနစ္အနည္းငယ္သာ ျခားၿပီးေမြးခဲ့ေသာ္လည္း ေမာင္ထြန္းႏွင့္ စရိုက္ခ်င္း လုံးဝမတူသည့္အျပင္ အေတာ္ကို ထုံသလို အသလို ရွိေလသည္ ။ ေမာင္ထြန္းႏွင့္
အတူ ကိုရင္ဝတ္ၿပီး ေမာင္ထြန္းက တစ္ဝါ ( ၀ါတြင္းသုံးလ ) ႏွင့္ပင္ စာေရးစာဖတ္ အတြက္အခ်က္ေလး တတ္ေသာ္လည္း
ေမာင္ထူးက သုံးေလးဝါ ဝတ္ခဲ့သည့္တိုင္ ဘာမွ မည္မည္ရရ မတတ္ေခ်..။ ကိုရင္လူထြက္ၿပီးေတာ့လည္း ယာအလုပ္ ကိုင္းအ
လုပ္ ဘာမွ မလုပ္တတ္ေခ်..။ ေနာက္ေတာ့ ရြာရိုးကိုးေပါက္ေလၽွာက္ၿပီး ဟိုအိမ္က ခိုင္းတာေလး လုပ္လိုက္..ဒီအိမ္က ခိုင္းတာ
ေလး လုပ္လိုက္ႏွင့္ အိမ္ကိုပင္ ျပန္အိပ္ခ်င္မွ အိပ္ေတာ့သည္ ။ ဘယ္မွာ အိပ္လို ့အိပ္မွန္းလဲ မသိ…တစ္ခါေတာ့ ရြာအစပ္က
ေကာက္ရိုးပုံတြင္ အိပ္ေနတာ ေတြ ့ရေလသည္ ။ ေမာင္ထူးက ၾကဳံရာက်ပန္း ေလၽွာက္ေန ေနေသာ္လည္း ေမာင္ထြန္းထက္ လူ
ခ်စ္လူခင္ ပိုမ်ားသည္ ။ ေမာင္ထြန္းမွာသာ အရက္သမား ..ထန္းရည္သမား ..ၾကက္သမား လူမိုက္ႏွင့္ ရြံေၾကာက္ႀကီး ျဖစ္ၾက
ေသာ္လည္း ေမာင္ထူးကေတာ့ ဟိုအိမ္က လာပါဦး…ဒီအိမ္က လာပါဦး ျဖစ္ေနသည္ ။ ဖင္ကလည္းေပါ့ ခိုင္းလို ့လည္း ေကာင္း
သျဖင့္ တစ္ရြာလုံးက ေမာင္ထူး…ေမာင္ထူး…ျဖစ္ေနေလသည္ ..။
ဒါကို သေဘာမက်သူက ေမာင္ထြန္းႏွင့္ ေမာင္ထူးတို ့၏ ဖခင္ ဦးဘိုးေဆာင္ ျဖစ္သည္ ။ သေဘာမက်ေသာ္လည္း
လည္း အေထြအထူးေတာ့ မေျပာတတ္ေခ် ။ ေျပာရေအာင္ကလည္း ေမာင္ထူးက မိခင္ျဖစ္သူ ေခၚလၽွင္ေတာင္ အိမ္ျပန္လာ
ခ်င္မွ ျပန္လာသူျဖစ္သည္ ။ ဒီေတာ့ ဦးဘိုးေဆာင္က မိန္းမျဖစ္သူကိုသာ မွာထားရ၏ ။
" ေမာင္ထူးဆိုတဲ့ေကာင္ ထုံတုံတုံ..အတတနဲ ့ ဒီလိုသာေလၽွာက္သြားေနရင္ မေတာ္တဲ့ မိန္းမနဲ ့ ရေနဦးမယ္..
သင့္ေတာ္တဲ့သူေတြ ့ရင္ အိမ္ေထာင္ခ်ထားေပးလိုက္... " ဟူသတည္း...။
ဒီေတာ့ အေမျဖစ္သူက ေမာင္ထူးကို တကူးတက လိုက္ရွာရာ ရြာေျမာက္ပိုင္းက တစ္ခုလပ္မေလး..မခင္ေမ အိမ္တြင္ေရခပ္ေပးေနတာကို ေတြ ့ရေလသည္ ။ ဒီေတာ့မွ ေမာင္ထူးလက္ကိုဆြဲၿပီး မလွမ္းမကမ္းသို ့ေရာက္မွ ေျပာရေလသည္ ။
" သား...မင့္မလဲ ရြာရိုးကိုးေပါက္ေလၽွာက္သြားေနလိုက္တာ..အိမ္ေလးဘာေလး ျပန္ခဲ့ဦးေလ...အခုလဲ
မင္းအဘက မွာလိုက္လို ့ တကူးတက လိုက္ရွာရတာကြဲ ့ "
" ဘာတုန္း အမ ရာ...က်ဳပ္ဟာက်ဳပ္ စိတ္ခ်မ္းသာသလို ေနပါရေစဗ်... "
" ဟဲ့..နင္ ဒီလို သြားခ်င္ရာသြား လာခ်င္ရာလာေနလို ့ နင့္အဘက နင့္ကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးမလို ့တဲ့..မေတာ္
မတဲ့တာေတြနဲ ့ ျဖစ္သြားမွာ စိုးရတယ္... "
" ဟာ....က်ဳပ္ အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ပါဘူးဗ်ာ...အခုလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနရတာပဲ ေကာင္းတယ္ဗ်.. "
" ေအး...အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ဘူးဆိုလဲ အိမ္ကိုေတာ့ ျပန္ခဲ့ဦးေဟ့..အခုေတာ့..နင့္အစ္ကို ေမာင္ထြန္းကလည္း
အရက္ေလး တျမျမ..ၾကက္ကေလးတိုက္ေနရရင္ ၿပီးေရာ..အိမ္ကို ျပန္မလာၾကေတာ့ဘူး..နင္တို ့ညီအစ္ကို
ေတြဟာေလ...ေတာ္ေတာ္ဟုတ္တဲ့ေကာင္ေတြ... "
ေနာက္ဆုံး အေမျဖစ္သူ ျမည္တြန္ေတာက္တီးၿပီး ျပန္လို ့သာ ျပန္သြားရသည္ ။ ေမာင္ထူးကေတာ့ သူ ့ထုံးစံအတိုင္းရြာရိုးကိုးေပါက္ ေလၽွာက္သြားေနေလသည္ ။
တစ္ရက္ ဦးဘိုးေဆာင္၏ ညီျဖစ္သူ ရြာသို ့ျပန္လာသည္ ။ ထိုအခါ သားႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေျပာရင္း မင္းတူေတြမင္းၾကည့္ဆုံးမခဲ့ဦးကြာ….ဟု အကူအညီေတာင္းေလသည္ .။ သို ့ျဖင့္ ဦးဘိုးေအာင္ တူေတာ္ေမာင္ေတြကို ရွာပုံေတာ္ ဖြင့္ရ
သည္ ။ ေမာင္ထူးကိုကား ရွာမေတြ ့ေခ်…။ ေသာင္ျပင္ ယာခင္းသို ့လိုက္သြားမွ ေမာင္ထြန္းႏွင့္ ေတြ ့သည္ ။ ဖရဲခင္းထဲလိုက္
ၾကည့္ရင္း ဦးဘိုးေအာင္က ေမာင္ထြန္းကို ေျပာဆိုဆုံမေလသည္ ။
" အရက္ေသာက္ ၾကက္တိုက္...လူရိုက္ႏွင့္ ဆိုးတယ္မိုက္တယ္ ဆိုတာ မေကာင္းပါဘူးကြယ္ ..ေမာင္ထူးက်ေတာ့
လည္း ရိုးလြန္း အလြန္းေတာ့ မသင့္ေတာ္သူေတြနဲ ့ အိမ္ေထာင္က်သြားမွာ စိုးရတယ္ကြ..ဒီေတာ့ အစ္ကိုလုပ္တဲ့
မင္းကလည္း ေမာင္ထူးကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဘို ့ တာဝန္ရွိတာေပါ့ကြာ...မင္းလည္း လိမ္လိမ္မာမာ ေနေတာ့ "
ဦးဘိုးေအာင္ စကားဆုံးေတာ့ ေမာင္ထြန္း မ်က္ရည္ဝဲလာသည္ ။ ၿပီးေတာ့ သူ ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသရသည့္ ဘေဒြကို တစ္လုံးခ်င္း ေျပာသည္ ..။
" ဘေဒြးရာ...ဘေဒြးတို ့က က်ဳပ္ဆို ဆိုးလို ့မိုက္လို ့ အရက္သမား ၾကက္သမား လူဆိုး လူမိုက္လို ့ပဲ ျမင္ေနတာကိုး
တစ္ခါတစ္ေလ..က်ဳပ္လည္း အကြဲကြဲ အျပဲျပဲနဲ ့ ထိပ္တုန္း အခပ္ခံရပါေသးတယ္ဗ်.. က်ဳပ္ဆို တစ္ရြာလုံးက ေအာ့
ေၾကာကိုလန္လို ့....ေမာင္ထူးတို ့မ်ားက်ေတာ့ ရိုးတယ္...အတယ္နဲ ့ ဘေဒြတို ့မွ မသိတာဗ်.." ေျပာေနရင္း ေမာင္ထြန္း အသံက ဆို ့နင့္လို ့လာသည္ ။
က်ဳပ္ ကိုရင္ဝတ္ေတာ့ အဘတို ့ ဝတ္ခိုင္းလို ့သာ ဝတ္ရတာဗ်…။ စိတ္ပါလို ့ ဟုတ္ဘူး…။ ဒါေပမဲ့ ဝတ္ၿပီးေတာ့လည္း
ကိုရင္ဘဝကို သေဘာေတာ့ အက်သား…။ မနက္ ဘုရားဝတ္တက္…အာ႐ုံဆြမ္းစား..ၿပီးတာနဲ ့ ဆရာေတာ္နဲ ့အတူ ဆြမ္းခံ
လိုက္ရတယ္..။ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး ခဏနားၿပီး ေန ့ဆြမ္းစား..၊ ေန ့လည္ တစ္နာရီေလာက္က်ေတာ့ ဆရာေတာ္
က စာခ်ေပးတာ လိုက္အံ ရတယ္..။ ဒီဟာေတာ့ က်ဳပ္နဲ ့မကိုက္ဘူးဗ်..။ စာေရးတာ ဖတ္တာ တြက္တာ ခ်က္တာေတြကို စိတ္
မဝင္စားဘူး…။ ဆရာေတာ္က စာခ်ၿပီး အေညာင္းအညာဆန္ ့ရင္ က်ဳပ္ကို ေခၚေတာ့တာပဲ..။ က်ဳပ္ကလည္း ကပၸိယႀကီးဆီက
သင္ထားတဲ့အတိုင္း ေသေသခ်ာခ်ာ နင္းႏွိပ္ေပးေတာ့ က်ဳပ္ စာမလိုက္နိုင္တာေတာင္ ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘူး..။ က်ဳပ္ ဉာဏ္ထိုင္း
တယ္ဆိုတာလဲ ဆရာေတာ္ႀကီးက သိမွာေပါ့ဗ်ာ..။ ဒီလိုနဲ ့ တစ္ဝါကေန ႏွစ္ဝါ..သုံးဝါေက်ာ္ေတာ့ က်ဳပ္အသက္လည္း ဆယ္ခုႏွစ္
ႏွစ္ေက်ာ္လို ့ ဆယ့္ရွစ္န်စ္ ျပည့္ေတာ့မယ္..။ အဲ့ဒီမွာပဲ က်ဳပ္ဘဝ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းဘို ့ ျဖစ္လာတာပဲဗ်ိဳ ့..။ တစ္ရက္ ဆရာေတာ္
ႀကီး တစ္ဘက္ရြာ္ႂကြသြားတုန္း .ေက်ာင္းမွာက က်ဳပ္နဲ ့ ကပၸိယႀကီးပဲ က်န္ေနခဲ့တာ…။ ေန ့ဆြမ္းစားၿပီး က်ဳပ္က ဘုရားခန္းကို ရွင္း
လင္းေနတာဗ်..။ ပန္းအိုးေတြ ညႇိုးေနတာနဲ ့ ပန္းေတြ လဲရေအာင္ ကပၸိယႀကီးကို ေျပာဘို ့ ဆြမ္းခ်က္ေဆာင္ေလးကို သြားတာ..အနား
ေရာက္ေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ ့ မခ်ိမဆန႔္နဲ ့ ႀကိတ္ၿပီး ၿငီးတဲ့အသံၾကားတာနဲ ့ က်ဳပ္လည္း ေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္..။ လား…လား
ရြာအေနာက္ပိုင္းက ကေလးအေမ မလွခင္ကို ကပၸိယႀကီးက ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး ေဆာင့္ေနတာကိုးဗ်..။ ဒါမ်ိဳး တစ္
ခါမွ က်ဳပ္ မျမင္ဘူးပါဘူး.။ ဒါေပမဲ ့ သူတို ့ကို ၾကည့္ရင္း က်ဳပ္တစ္ကိုယ္လုံး တစ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ျဖစ္လာတယ္ဗ်..။ သူတို ့ကလည္း က်ဳပ္ရွိ
မွန္း မသိေတာ့ စိတ္ရွိတိုင္း ထင္တိုင္းက်ဲေနၾကတာကိုးဗ်…။ က်ဳပ္လည္း သူတို ့မသိေအာင္ အသာေလး လွည့္ျပန္လာခဲ့တယ္..။ ညေန
ေစာင္း ဆရာေတာ္ႀကီး ျပန္ႂကြလာေတာ့ က်ဳပ္လည္း လူထြက္ခြင့္ျပဳဘို ့ ေလၽွာက္ၿပီး လူဝတ္လဲလိုက္ေတာ့တယ္..။ တားမရမွန္းသိေတာ့
ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း တားမေနေတာ့ပါဘူး…။ အဲ့ဒီက စၿပီး က်ဳပ္ရဲ ့ ဘဝသစ္တစ္ခု စျဖစ္လာေတာ့ တာပါပဲဗ်ာ…
က်ဳပ္ ..လူဝတ္သာ လဲလိုက္တယ္.. အိမ္လည္း မျပန္ျဖစ္ဘူး…။ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္..သြားခ်င္ရာ သြားေနတာပဲ…။ သြားရင္းလာရင္းနဲ ့
ဟိုအိမ္က ေမာင္ထူးေရ..ထင္းေလးခြဲေပးပါလား..ဆိုလည္း ခြဲေပးလိုက္တာပဲ…ေရေလးခပ္ေပးပါလား ဆိုလည္း ခပ္ေပးလိုက္တာပဲ.. ဟဲ့
ထမင္းစားသြားေလ..ဆိုလည္း စားလိုက္တာေပါ့ဗ်ာ…။ က်ဳပ္က စိတ္နဲ ့လူနဲ ့ ကပ္တာမဟုတ္ဘူး..။ ကပၸိယႀကီးနဲ ့ မလွခင္ ဆက္ဆံေန
တာကိုပဲ မ်က္ေစ့ထဲ ျပန္ျမင္ၿပီး စိတ္က စြဲေနတာ…။ က်ဳပ္ လူထြက္မွန္းသိသြားၾကေတာ့ အစ္မ ( အေမ ) ကလိုက္ေခၚေသးတယ္ဗ်.. ။
ဒါေပမဲ့ မျပန္ခ်င္ပါဘူး…။ ” ရြာထဲမွာ လုပ္စရာေတြ ရွိေသးတယ္ဗ်.. ” ေျပာၿပီး ေျခဦးတည့္ရာ သြားေနလိုက္တာပဲ..။ တစ္ပတ္ေလာက္
ၾကာေတာ့ .က်ဳပ္..မေနနိုင္ေတာ့ဘူးဗ်..။ မလွခင္တို ့အိမ္ဘက္ ေရာက္သြားတယ္..။
" အစ္မလွခင္...ဘာလုပ္ေပးစရာ ရွိလဲဗ်... "
က်ဳပ္လည္း စကားမရွိ စကားရွာၿပီး..အိမ္ဝိုင္းထဲ ဝင္သြားတယ္..။ အိမ္ေရွ ့ကြပ္ပ်စ္မွာ ဝင္ထိုင္ေတာ့..အစ္မလွခင္လည္း အိမ္ထဲကထြက္လာတယ္.။
" ဟဲ့..ကိုရင္...အဲ...ေမာင္ထူး..နင္ဘယ္တုန္းက လူဝတ္လဲလိုက္တာလဲဟဲ့.. ဘာလို ့ လူထြက္လလိုက္တာလဲ "
က်ဳပ္..အစ္မလွခင္ တစ္ကိုယ္လုံးကို စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ေနမိတယ္...။ ေတာသူေတာင္သားဆိုေတာ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္က လုံးက်စ္ေနတာ..ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးၿပီးေပမဲ့ သူ ့တင္ပါးႀကီးေတြက အယ္ေနတာပဲ…ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ယဲလည္း မဟုတ္ဘူးဗ်..။ နို ့ႀကီးေတြ
ကလည္း ၿမိဳ ့က ဟင္းရည္ေသာက္ ပန္းကန္လုံးႀကီးလို တင္းရင္းေနတာပဲ..။ မ်က္န်ာေလးက ေနဒဏ္ ေလဒဏ္ ထိထားေပမဲ့ သနပ္ခါး ပါး
ကြက္ၾကားႀကီးနဲ ့ က်ဳပ္ မ်က္ေစ့ထဲေတာ့ လွလိုက္တာဗ်ာ…..။
" ဟဲ့..ေမာင္ထူး..နင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ....အပ မွီေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္... "
က်ဳပ္ ပါးစပ္က အလိုလို ပြင့္ထြက္သြားတယ္ဗ်...။
" က်ဳပ္..အစ္မလွခင္ကို ခ်စ္လို ့ဗ်.... "
" ဟဲ့..ေတာက္တီးေတာက္တဲ့..ဒီေကာင္ေလး..ဘာျဖစ္လဲ မသိပါဘူး.. "
" ဟုတ္တယ္ဗ်...ဟိုတစ္ရက္က ဆြမ္းခ်က္ေဆာင္မွာ အစ္မလွခင္နဲ ့ ကပၸိယႀကီးတို ့ကိုေတြ ့ၿပီးကတည္းက
က်ဳပ္လဲ အစ္မလွခင္ကို ခ်စ္ခ်င္လို ့ လူထြက္လိုက္တာဗ်...."
" ဟဲ့..ဟဲ့..မဟုတ္က ဟုတ္က...ဒီေကာင္ေလးနဲ ့ေတာ့ ခက္ေနပါၿပီ.. "
" က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ျမင္တာပါဗ်...ကပၸိယႀကီးက အစ္မလွခင္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး....."
" ဟဲ့..ေမာင္ထူး..ေလၽွာက္ေျပာမေနနဲ ့ ..လာ..လာ..အိမ္ထဲေရာက္မွ ေျပာ.... "အစ္မလွခင္ ေခၚတာနဲ ့က်ဳပ္လည္းအိမ္ထဲလိုက္ဝင္သြားတာေပါ့ဗ်ာ…အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့သူ ့သားကမရွိဘူး…ေရွ ့ခန္းေလး
မွာဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ အစ္မလွခင္က ေမးတယ္. ..။
“ ေမာင္ထူး..အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြ သူမ်ားကို ေလၽွာက္မေျပာရဘူးေနာ္….”
“ က်ဳပ္က အစ္မလွခင္ကို ခ်စ္ခ်င္တာပဲသိတာဗ်… “
“ ဒီေကာင္ေလးနဲ ့ ခက္ပါၿပီ…..ကဲ..လာ…အစ္မေျပာမယ္..နင့္အစ္ကို ကိုရင္ျမက ဟိုဖက္ရြာက တင္ရီ
နဲ ့ယူၿပီး ျပန္မလာေတာ့ဘူး.ဟဲ့..အဲ့ဒါနဲ ့ ကပၸိယႀကီးနဲ ့ ငါ ျဖစ္မိတာပါဟယ္… သူမ်ားေတြ ေလၽွာက္မေျပာပါနဲ ့ ငါ အ
ရွက္ကြဲရခ်ည္ရဲ ့ “
“ အဲ့ဒါေတာ့ မသိဘူးဗ်ာ…က်ဳုပ္ အစ္မလွခင္ကို ခ်စ္ခ်င္တယ္..ဒါပဲ သိတယ္.. “
“ ကဲ..ေျပာမရလဲ..လာခဲ့ကြယ္… “အစ္မလွခင္က ေျပာၿပီးတာနဲ ့ အခန္းကန္ ့ထားတဲ့အိပ္ခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ က်ဳပ္လည္း မအူမလည္နဲ ့ လိုက္ဝင္သြားလိုက္တယ္..။
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အစ္မလွခင္က ထမိန္ရင္လ်ားနဲ ့ ၾကမ္းခင္းေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ၿပီး အိပ္ေနၿပီ…က်ဳပ္လဲ အနားတိုးကပ္ၿပီး
ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္…ၿပီးေတာ့ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို အငမ္းမရ နမ္းပစ္လိုက္တယ္…လက္ေတြကလည္း ရင္လ်ားထားတဲ့
ထမိန္ေပၚကေန နို ့ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ေျခေနမိတယ္..။ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး လုပ္ေနတဲ့ အစ္မခင္တစ္ေယာက္ နို ့ႀကီးေတြကို ဆုပ္ေျခခံရေတာ့
နည္းနည္းလႈပ္ရွားလာတယ္ဗ်..။လက္တစ္ဖက္ကက်ဳပ္ေပါင္ကိုလာကိုင္တယ္…ပါးျပင္ကိုနမ္းေနရင္းကေန..ထမိန္ကို ေျဖလိုက္ၿပီး နို ့ေတြကို
တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ စို ့ပစ္လိုက္တယ္…နို ့သီးေခါင္းေလးေတြကို စို ့လိုက္ ..နို ့အုံကိုပါ စို ့လိုက္ေတာ့ အစ္မလွခင္ ရင္ဘတ္ႀကီးေကာ့
လာၿပီး ေပါင္ကို ကိုင္ထားတဲ့ လက္က က်ဳပ္ လီးကို လာကိုင္တယ္…။ ၿပီးေတာ့ ပုဆိုးေပၚကေနပဲ က်ဳပ္လီးကို ပြတ္သပ္
ေပးေနတာ..တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ လီးက မာသထက္ မာေတာင္လာတယ္..။ က်ဳပ္က နို ့စို ့ေနရင္း ထမိန္ေပၚကေန ဆီးစပ္
ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ပြတ္ေနမိတယ္.. ႏူးည့ံတဲ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးရယ္. အေမႊးေတြရယ္ စမ္းမိလိုက္တယ္…။
.” အစ္မခင္ က်ဳပ္ လုပ္ခ်င္ၿပီဗ်… ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ “
“ ေမာင္ထူးရယ္ နင္နဲ ့ေတာ့ ခက္ပါၿပီ…ကဲ..ပုဆိုးခၽြတ္လိုက္.. “က်ဳပ္ ..ပုဆိုးကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ အစ္မခင္က က်ဳပ္လက္ေမာင္းကို လွမ္းကိုင္ၿပီး သူ ့ကိုယ္ေပၚကို ဆြဲယူလိုက္တယ္.
က်ဳပ္..အလိုက္သင့္ေနရာယူလိုက္ေတာ့ ကားထားတဲ့ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ေရာက္သြားတယ္ဗ်..။ ၿပီးေတာ့ အစ္မလွခင္
က က်ဳပ္လီးကို လက္နဲ ့ ကိုင္ၿပီး သူ ့ေစာက္ဖုတ္ဝမွာ ေတ့ေပးတယ္….
” ေဆာင့္…ေမာင္ထူး..ေဆာင့္..ေဆာင့္ “က်ဳပ္လဲ အားရပါးရ ေဆာင့္ပစ္လိုက္တာေပါ့ဗ်ာ….မဝင္ဘူးဗ်…အေပၚကို ေခ်ာ္ထြက္သြားတယ္..။ အားယူၿပီး ဖင္ကို
ေနာက္ဆုတ္လိုက္တာ အေပါက္နဲ ့လြဲသြားတယ္…။ “ ဟင္… ” တဲ့ …အစ္မလွခင္က စိတ္ပ်က္သံထြက္လာၿပီး ေနာက္
တစ္ခါ လီးကိုကိုင္ၿပီး ျပန္ေတ့ ေပးတယ္…လက္ကကိုင္ထားရင္း “ ထိုးသြင္းလိုက္ ေမာင္ထူး… ထိုးထဲ့လိုက္ေတာ့ “ တဲ့
ဒီတစ္ခါေတာ့ အလိုက္သင့္ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ လီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴ ဝင္သြားတယ္..။ အထဲေရာက္
သြားေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြရဲ ့ ႏုညံ့တဲ့အေတြ ့အထိနဲ ့ ေခ်ာမြတ္စိုစြတ္ေနလို ့ က်ဳပ္ အံ့ႀကိတ္ထားရတယ္
“ အစ္မခင္ ေကာင္းလိုက္တာ အစ္မရယ္… “
“ ေကာင္းရင္လဲ လိုးေလ..ေမာင္ထူးရယ္…အစ္မလည္း ေကာင္းခ်င္တယ္…ေဆာင့္…ေဆာင့္ “
က်ဳပ္ ေဆာင့္လိုက္တာ အခ်က္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က်ေတာ့ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး က်ဥ္တက္လာၿပီး
“ အစ္မ..က်ဳပ္ ဘာျဖစ္လဲ မသိဘူးဗ်…လီးက က်ဥ္လာတယ္…ၿပီးေတာ့ ေကာင္းလည္းေကာင္းတယ္ဗ်.”
ေျပာလို ့မဆုံခင္..က်ဳပ္လီးက အရည္ေတြ တစ္ႁပြတ္ႁပြတ္နဲ ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ပန္းထြက္သြားတယ္…
” ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ….ဘယ္လိုေကာင္းမွန္း မသိဘူး…”
“ မင္းကေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ ေမာင္ထူးရယ္…အစ္မသာ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္နဲ ့ မေကာင္းဘူး…ၿပီးေတာ့ ေမာင္ထူး
လီးက ေသးတယ္ဟ… “
အစ္မခင္ မေကာင္းဘူးဆိုလို ့ က်ဳပ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားေပမဲ့ က်ဳပ္လီးကို ေသးတယ္ေျပာလို ့ စိတ္က မေက်နပ္ခ်င္ဘူး…။
“ အစ္မ လီးႀကီးေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဗ်.. “
“ ေအး…ငါေျပာမယ္…ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္......“ ေအး…ငါေျပာမယ္…ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္..ေမာင္ထူးတို ့ အိမ္ေဘးမွာေပါက္ေနတဲ ့ နန္းလုံးႀကိဳင္ပင္
သိတယ္မဟုတ္လား…ေအး..အဲ့ဒီ အျမစ္ လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ တူးလာခဲ ့ …ၿပီးေတာ့
ေခြးေလးယားအျမစ္ လည္း တူးလားခဲ့…အစ္မ လုပ္ေပးမယ္…အခုေတာ့ ျပန္ေတာ့ အဲ့ဒါေတြ ရမွ တစ္ခါလာခဲ့..ၿပီး
ေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြ ဘယ္သူမွ မေျပာရဘူးေနာ္..ေျပာရင္ေတာ့…အစ္မကို မင္းခ်စ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး…ျမဲျမဲမွတ္ထား”
မျပန္စဖူး..ျပန္လာတဲ့က်ဳပ္ကို အစ္မက ဝမ္းသာအားရ ဆီးႀကိဳတယ္..အဘကေတာ့ ဘာမွ မေျပာဘူး..ေျပာလဲ ထူးမွာမဟုတ္ဘူးလို ့ သိေနလို ့ ျဖစ္မယ္.။ က်ဳပ္ကေတာ့ အစ္မ ခ်ေကၽြးတဲ့ ထမင္းဟင္းစားၿပီး မေယာင္မလည္နဲ ့
နန္းလုံးႀကိဳင္အျမစ္ကို တူးၿပီး ရြာျပင္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္…။ သခ်ၤု ိင္းအစပ္မွာ ေပါက္ေနတဲ့ ေခြးေလွးယားျမစ္ကို တူး
ရဦးမွာကိုဗ်..။ ေခါင္းမွာ ေပါင္းထားတဲ့ ပုဆိုးပိုင္းေျဖၿပီး ျခဳံလိုက္တယ္..ၿပီးမွ.ေခြးေလွးယားျမစ္ကို တူးရတယ္..မဟုတ္
လို ့က..တစ္ကိုယ္လုံး ယားေတာ့မွာ…။ အဲ့ဒါေတြရတာနဲ ့ က်ဳပ္လည္း အစ္မလွခင္ဆီ သြားေတာ့တာပဲ…ေရာက္ေတာ့
ေမွာင္ရီပ်ိဳးေနၿပီ… အစ္မလွခင္ ကေလးကေတာ့ ထမင္းစားေသာက္ၿပီး ရြာလယ္ပိုင္းမွာ သြားေဆာ့ေနတယ္ထင္တယ္
ဗ်…အိမ္မွာ အစ္မလွခင္တစ္ေယာက္တည္း ရွိတယ္…။ က်ဳပ္..ဝင္လာတာေတြ ့ေတာ့ သူ လန္ ့သြားတယ္…။
“ ဟဲ့…ေမာင္ထူး…ဘာလုပ္မလို ့လဲ… “
“ အစ္မေျပာတာေတြ ရၿပီေလ…အစ္မပဲ အဲ့ဒါေတြ ရရင္ ျပန္လာဆိုၿပီးေတာ့.. “
“ နင့္နဲ ့ေတာ့…ခက္ပါၿပီ ေမာင္ထူးရယ္… ရက္ေတာင္ မဆိုင္းဘူး.. ဟင္း.. “
“ သိဘူးေလဗ်ာ…အစ္မပဲ ရရင္ျပန္လာခဲ့ဆိုလို ့..လာခဲ့တာ…က်ဳပ္က မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘူးဗ်.. “
“ ကဲ..ကဲ..ဟုတ္ပါၿပီ… လာ..လာ “
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ ့ အိမ္ခန္းထဲက သနပ္ခါးေသြးတဲ့ ေက်ာက္ျပင္ကို ယူလာတယ္…ၿပီးေတာ့ အင္တုံေလးနဲ ့ထည့္ထားတဲ့ ဆန္ေဆးေရ.နဲ ့ နန္းလုံးႀကိဳင္ျမစ္ကို ေသြးလိုက္တယ္…ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ေလးေေသြးလို ့ရေတာ့ က်ဳပ္ကို အတြင္းခန္း
ထဲ ေခၚၿပီး ပုဆိုးခၽြတ္ခိုင္းတယ္….. ၿပီးေတာ့ ေသြးထားတဲ့ အရည္ေတြနဲ ့ က်ဳပ္လီးကို လိမ္းေပးတာဗ်……. က်ဳပ္လီးက
လည္း အစ္မလွခင္ ကိုင္လိုက္တာနဲ ့ ခ်က္ခ်င္း ထလာတယ္… အဲ့လို လိမ္းေပးေတာ့ အစပိုင္းမွာ ေအးေနတာပဲ… .ဒါေပ
မဲ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ပူရွိန္း ပူရွိန္းျဖစ္လာၿပီး အစ္မလွခင္ လက္ထဲမွာပဲ လီးက တျဖည္းျဖည္း ႀကီး
လာလိုက္တာ..အစ္မလွခင္ လက္နဲ ့ေတာင္ မဆန္ ့ေတာ့ဘူး…လီးကလည္း ပိုၿပီး ပူရွိန္း.ပူရွိန္း ျဖစ္လာတယ္..အစ္မလွ
ခင္လက္နဲ ့ ေရွ ့တိုးေနာက္ငင္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း..အရင္းက ဆုပ္ကိုင္ထားတာေတာင္ အျပင္မွာ လက္သုံးလုံးေလာက္
ပိုထြက္ေနတယ္….ၾကည့္ရင္း..ၾကည့္ရင္း က်ဳပ္ ေၾကာက္လာတယ္ဗ်…
“ အစ္မ…က်ဳပ္လီးက ပူၿပီး တစ္အား တင္းလာၿပီဗ်.. က်ဳပ္ ေၾကာက္လာၿပီ… “
“ မေၾကာက္နဲ ့ ေမာင္ထူး… စလိမ္းရင္ အဲ့ဒီလိုပဲ..ၿပီးမွ အစ္မ လုပ္ေပးမယ္….”
အစ္မလွခင္က ေျပာလည္း ေျပာ ပြတ္လည္းပြတ္ေပးေနတာ… လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး အေၾကာေတြ ေထာင္ၿပီးေခါင္းကလည္း ေျပာင္တင္းေနၿပီ….ဆင္စြယ္ငွက္ေပ်ာသီးႀကီး က်ေနတာပဲ…။
အစ္မလွခင္ကပါးစပ္က ေျပာလဲေျပာရင္း လက္ကလီးကိုဆြဲၿပီး ေနာက္ေဖးကျပင္ကို ေခၚသြားတယ္.။ ၿပီးေတာ့
ေရတစ္ခြက္ေလာင္းၿပီး လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေရေဆးေပးတယ္..ေရနဲ ့ေလာင္းလိုက္လို ့ေအးသလို
ျဖစ္သြားေပမဲ့ လီးႀကီးပူၿပီး မာတင္းေနတုန္းပဲဗ်..။ ေရေဆးၿပီးေတာ့ အစ္မက က်ဳပ္ကို အိမ္ခန္းထဲေခၚသြားတယ္..ၿပီး
ေတာ့ က်ဳပ္ကို ပက္လက္လွန္အိပ္ခိုင္းၿပီး မိုးေပၚေထာင္ေနတဲ့ က်ဳပ္လီးႀကီးကို ငုံစုတ္ေတာ့တာပဲ..သူ ့ႏႈတ္ခမ္း နဲ ့ ဆြဲ
စုတ္လိုက္တိုင္း လီးက ပိုႀကီးလာတယ္လို ့ေတာင္ ထင္ရတယ္..။ ခဏေနေတာ့ ထမိန္ကို ခၽြတ္ၿပီး အေပၚကေနခြလိုက္
တယ္….။ လက္တစ္ဖက္နဲ ့လီးကိုေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ၿပီး သူ ့ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို ပြတ္ပြတ္ေနလိုက္
တာ …လီးထိပ္မွာ အရည္ေတြ ရႊဲလာတာ သတိထားမိလိုက္တယ္..ၿပီးေတာ့မွ ဖင္ကိုအသာႂကြၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္တာ လီး
ႀကီးက ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းနဲ ့အစ္မလွခင္ေစာက္ဖုတ္ထဲ တိုးဝင္သြားတယ္…။ အစ္မလွခင္ပါးစပ္က ညီးသံထြက္လာ
တယ္..။ “ ရွီး..အင္း..ေမာင္ထူး..ေခြးေလွးယားျမစ္..ပါလာတယ္မဟုတ္လား…အဲ့ဒါကို ပါးစပ္ထဲ ကိုက္ထားလိုက္…
အင့္..ရွီး..” ေျပာလည္းေျပာေဆာင့္လည္းေဆာင့္နဲ ့..က်ဳပ္ကေတာ့ေန ့လည္က လိုးရတာထက္…အခု လီးအႀကီးႀကီး
ျဖစ္လာမွ လိုးရတာကို သေဘာက်ေနတယ္…။ ဒါနဲ ့ ေခြးေလွးယားျမစ္ကို အံႀကိတ္ၿပီး ကိုက္ထားလိုက္တယ္. ..နည္း
နည္းေတာ့ ခါးသက္သက္နိုင္တယ္ဗ်…။ ဒါေပမဲ့ ေန ့ခင္းကလို ခဏေလးနဲ ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး.. အခုကို အစ္မလွခင္
ေဆာင့္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ. ရင္ဘတ္ေပၚလက္ေထာက္ၿပီး ေဆာင့္ေနရာက တအင္းအင္း အသံထြက္ၿပီး ကုတ္
ကပ္ တြန္ ့လိမ္လာတယ္…။ “ ..အီး.ရွီး..အင့္..ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ထူးရယ္..လီးႀကီးႀကီးနဲ ့မွ ခံလို ့ေကာင္းတာ..
အင္း..အင္း..ၿပီးေတာ့မယ္..ၿပီးေတာ့မယ္..အင့္ဟင့္..အား..ရွီး..” အစ္မလွခင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြ ပိုစိုရႊဲလာ
ၿပီး က်ဳပ္ေပၚေမွာက္ယက္ ကေလးနဲ ့ ၿငိမ္သြားတယ္…။ အင္း က်ဳပ္က မၿပီးေသးေတာ့ အစ္မလွခင္ကို ေဘးကို တြန္း
လွိမ့္ၿပီး သူ ့ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲေထာင္လိုက္တယ္..။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားသြားတာနဲ ့ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း ဟစိစိ
ေလးျဖစ္သြားတာ..အတြင္းသားေလးေတြက ေစာက္ရည္ေတြနဲ ့ စိုစြတ္ၿပီး နီရဲေနတာပဲဗ်ာ..က်ဳပ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ကို
ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ဘူးေတာ့ လက္နဲ ့ဆြဲဟလိုက္ၿပီး အနားကပ္ၿပီး ၾကည့္ရင္း နမ္းခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတာနဲ ့ ေစာက္စိ
ေနရာေလးကိုမွန္းၿပီး ပါးစပ္နဲ ့ စုတ္နမ္းလိုက္တယ္…” အား..ရွီး..ေမာင္ထူး..ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲကြယ္..အစ္မ မေန
တတ္ဘူး.. “ မေနတတ္ဘူးေျပာေနေပမဲ့ က်ဳပ္ေခါင္းကို ဆြဲၿပီးကပ္ထားတယ္..က်ဳပ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းေလး
ေတြကိုယက္လိုက္ လၽွာကို လိပ္ၿပီး အတြင္းထဲထိုးထဲ့လိုက္နဲ ့စိတ္ကူးေပါက္ရာ လုပ္ပစ္လိုက္တယ္..”.. ေတာ္ေတာ့..
ေမာင္ထူး..ေစာက္ဖုတ္ထဲပဲ လီးကို ထဲ့လိုက္ေတာ့” တင္ပါးႏွစ္ဖက္ ေကာ့ေနရင္းကေန ထဲ့ခိုင္းေနတာနဲ ့ က်ဳပ္လည္း
အေနအထားျပင္ၿပီး ေပါင္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚ တင္လိုက္တယ္..ၿပီးမွ လီးကို လက္နဲ ့ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ၿပီး
ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားတစ္ေလၽွာက္ ပြတ္တိုက္ေတာ့ ညညး္သံထြက္လာျပန္တယ္..” အင့္.လိုးေတာေလ ေမာင္
ထူးရယ္..အစ္မ မေနတတ္ေတာ့ဘူး… “ ဒါနဲ႔ ေခါင္းျမဳတ္ယုံေလး.ထိုးထည့္လိုက္တယ္.. ။ “ အာ့..အင္းဟင္း ..” ခဏ
ေလာက္ အထုတ္အသြင္းလုပ္ၿပီး လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္ေအာင္ ေဆာင့္ထည့္လိုက္တယ္…။ “အင့္..ေျဖးေျဖးေမာင္ထူး”
လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးက ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းဆိုေပမဲ့ ေစာက္ရည္ေတြနဲ ့မို ့ အထိအေတြ ့က ႏူးႏူး
ညံ့ညံ့နဲ ့ဗ်..တစ္ခါတစ္ခါ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ရႈံခ်ည္ပြခ်ည္နဲ ့ ..လီးကို ဆြဲညႇစ္ေနတာၾကေနတာပဲ..လီးကို
အထဲမွာ ထည့္ထားရင္း အစ္မလွခင္ရဲ ့နို ့ေတြကို စို ့ေပးေနေတာ့ ရင္ဘတ္က ေကာ့ေကာ့လာသလို တင္ပါးေတြကလဲ
ႂကြႂကြၿပီး လႈပ္ရွားလာတယ္…ဒါနဲ ့ လီးကို အသာဆြဲထုတ္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္
အစ္မလွခင္က က်ဳပ္တင္ပါးကို ကိုင္ၿပီး ဆြဲဆြဲေဆာင့္လာေတာ့ က်ဳပ္လည္း မညႇာေတာ့ဘူး..လီးကို အဆုံးဆြဲထုတ္ၿပီး
အရင္းထိေရာက္ေအာင္ ေဆာင့္ေတာ့တာပဲ..” အား.အင့္..ရွီး..ေဆာင့္..ေဆာင့္..အင္း..အားရပါးရေဆာင့္ေနာ္..ရွီး “
ဆိုၿပီး ဖင္ကိုေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္ စေကာဝိုင္းသလို လုပ္လိုက္နဲ ့ က်ဳပ္လညး္ၾကာေတာ့ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး..။ “အစ္မ
က်ဳပ္ၿပီး ေတာ့မယ္ထင္တယ္..ေကာင္းလာၿပီဗ်..” “ အစ္မလဲ ၿပီးေတာ့မွာ ..ေဆာင့္ေဆာင့္..အား..အီး..” ေနာက္အ
ခ်က္ ၂၀ ေလာက္ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ အစ္မလွခင္လညး္ က်ဳပ္ကို တစ္အားဖက္ၿပီး ၿပီးသြားတယ္..။ သူၿပီးတဲ့အခ်ိန္
ေစာက္ဖုတ္ကို ရႈံ ့လိုက္ပြလိုက္နဲ တစ္အား့ညႇစ္ေနေတာ့ က်ဳပ္လဲဘယ္လိုမွ ထိန္းလို ့မရေတာ့ဘူး..စိတ္ရွိလက္ရွိ
ေဆာင့္ၿပီး သူ ့ေစာက္ဖုတ္ထဲကို အရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့တယ္…။
သူ ့ေဘးမွာလွဲေနရင္း အစ္မလွခင္ကို ဖက္ထားလိုက္တယ္..။ “ အစ္မ အခု လီးအႀကီးႀကီးနဲ ့ဆိုေတာ့ အစ္မ
ေကာင္းမွာေပါ့ေနာ္.. ၿပီးေတာ့ လီးက အျမဲတမ္းႀကီးေနမွာလားဗ် “ “ လီးႀကီးေတာ့ ခံလို ့ေကာင္းတာေပါ့ေမာင္ထူး
ရယ္…အခု ေဆးလိမ္းၿပီးၿပီဆိုရင္ အျမဲႀကီးေနမွာ..ေမာင္ထူးကို မိန္းမေတြဝိုင္းေနမွာ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္.ဟီးဟီး.”
ကိုယ္တုံးလုံးနဲ ့ဖက္ၿပီးစကားေျပာေနတုန္း အိမ္ထဲဝင္လာတဲ့ ေျခသံနဲ ့အတူ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ ့ ေအာ္ေျပာသံက
တစ္ပါတည္းကပ္ပါလာတယ္..။ “ လွခင္ေရ…ဟင္းလာပို ့တာေဟ့.. ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဟဲ့… “ ေျပာေျပာဆိုဆို
ဝင္လာတဲ့မိန္းမက အိပ္ခန္းအေပါက္ေရာက္ေတာ့ အထဲ လွမ္းၾကည့္ၿပီး “ အဲေတာ့…..” ဆိုတဲ့ အသံနဲ ့အတူ ပါးစပ္
ပိတ္သြားေတာ့တယ္…။
“ ဟယ္…က်င္ျမ…နင္..နင္..ဒီအေၾကာင္းေတြ ေလၽွာက္မေျပာပါနဲ ့ေနာ္…ေနာ္.. “ အစ္မလွခင္က ပါးစပ္ကလည္းေျပာ အက် ႌအ
ဝတ္အစားေတြ ေကာက္ဝတ္ရင္း မက်င္ျမရဲ ့လက္ေမာင္းကိုလွမ္္းကိုင္လိုက္တယ္..။ မက်င္ျမကေတာ့ အစ္မလွခင္ ေျပာတာကို မ
ၾကားသလိုနဲ ့ ေမာင္ထူး ေပါင္ၾကားက မေတာင့္တေတာင္ လီးႀကီးကို ၾကက္ေသေသၿပီး ၾကည့္ေနတယ္.။ ေမာင္ထူးလီးႀကီးကတစ္
ခ်ီလိုးထားၿပီးတာေတာင္ သိပ္ၿပီးမာန္မက်ေသးေတာ့ မက်င္ျမကို ဆြဲေဆာင္ေနသလို ျဖစ္ေနတာ.။ အစ္မလွခင္က မက်င္ျမရဲ ့အ
ၾကည့္ေတြကို သေဘာေပါက္ၿပီး ေမာင္ထူးကို လွမ္းေျပာလိုက္တယ္..။
“ ဟဲ့ ေမာင္ထူး..နင့္အစ္မကို ေတာင္းပန္လိုက္ေလ…လာ..လာ “
အစ္မလွခင္က မက်င္ျမလက္က ဟင္းပန္းကန္ကို ယူလိုက္ၿပီး အေနာက္ဘက္ကို ထြက္သြားတယ္..။ က်ဳပ္လဲ အစ္မလွခင္ေျပာ
တာနဲ ့ေယာင္တိေယာင္ေတာင္နဲ ့မက်င္ျမအနား ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္..။ မက်င္ျမကေတာ့ လမ္းေလၽွာက္ရင္း တန္းလန္းတန္း
လန္း ျဖစ္ေနတဲ့ က်ဳပ္လီးႀကီးဆီပဲ လိုက္ၾကည့္ေနတယ္ဗ်..။ အနားေရာက္ေတာ့ မက်င္ျမရဲ ့လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို လွမ္းကိုင္ၿပီး
“ မမျမ..ဒီအေၾကာင္းေတြ ဘယ္သူမွ မေျပာပါနဲ ့ေနာ္..အစ္မလွခင္ကို သနားလို ့ပါ.. မမၿမ ခိုင္းတာ က်ဳပ္လုပ္ေပးပါမယ္.
ထင္းခြဲေပးရမလား..ေရခပ္ေပးရမလားဟင္.. “ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကိုလႈပ္ခါရင္းေျပာလိုက္တာ မက်င္ျမရဲ ့ လက္က က်ဳပ္လီး
ကို လာလာထိပါေရာလားဗ်ာ..။ အဲ့ဒီေတာ့မွ..လီးကလည္းပိုၿပီး ေထာင္မတ္လာၿပီး မက်င္ျမရဲ ့ဆီးခုံကို သြားေထာက္မိေနေတာ့
တယ္..။ မက်င္ျမမွာ ဆီးခုံကို ပူေႏြးမာေတာင္ေနတဲ ့ လီးႀကီးနဲ ့အေထာက္ခံထားရေတာ့ လူက ေပ်ာ့ေခြခ်င္သလို .အားမရွိေတာ့
သလို ျဖစ္သြားရတယ္..။ ကေလး အခါလည္မွာေယာက်ၤားက ပိုးထိၿပီး ဆုံးသြားကတည္းက ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္နဲ ့မွ မဆက္ဆံ
ခဲ့ရေတာ့..ေမာင္ထူးလီးႀကီးနဲ ့အေထာက္ခံထားမိတာနဲ ့ စိတ္က လႈပ္ရွားၿပီး အားအင္ကုန္ခမ္းသလိုျဖစ္သြားလို ့ ေမာင္ထူးကို အ
လိုလို ဖက္ေနမိသား ျဖစ္သြားရတယ္..။ က်ဳပ္ခါးကိုမက်င္ၿမ လာဖက္ေတာ့ က်ဳပ္လည္း ပါးေလးေတြ နဖူးေလးေတြကို နမ္းပစ္
လိုက္တယ္..။ မက်င္ျမက ခါးကိုဖက္ထားရာကေန.က်ဳပ္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ၿပီး က်ဳပ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ဖက္ကို စုတ္လိုက္တယ္..။ က်ဳပ္
ႏႈတ္ခမ္းၾကားထဲ လၽွာကဝင္လာၿပီး က်ဳပ္လၽွာကို ဆြဲယူၿပီး ဆြဲဆြဲစုတ္လိုက္တာ ဖင္ကိုေကာ့သြားတာပဲ..။ မက်င္ၿမ ႏႈတ္ခမ္းကိုစုတ္
ေနတုန္း က်ဳပ္လက္ေတြကလည္း သူ ့တင္ပါးႀကီးေတြကို ဆုပ္ေခ်ေနမိတယ္.။ တင္ပါးႀကီးက ကားေနသလို ရင္ဘတ္ခ်င္းအပ္ထား
တဲ့ သူ ့နို ့ႀကီးေတြကလည္း အႀကီးႀကီးေတြ..အိေနတာပဲဗ်ာ..။ အဲ့ဒိအခ်ိန္ အစ္မလွခင္က အိမ္ေရွ ့တံခါးကို မင္းတုန္းထိုးလိုက္ၿပီး
ျပန္ေရာက္လာတယ္..။ “ အထဲမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ေနေလ. က်င္ျမရဲ ့ “ မက်င္ျမလက္ကိုဆြဲၿပီး အခန္းထဲေခၚသြားတယ္.။
ဖ်ာေပၚေဘးခ်ငး္ယွဥ္လွဲလိုက္ၿပီး က်ဳပ္လက္က သူ ့ေစာက္ဖုတ္ေပၚ ေရာက္သြားတယ္.။ ထမိန္ေပၚက ဆီးခုံကို ပြတ္ေနရင္း အားမ
ရတာနဲ ့ ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္..။ ဆီးခုံေပၚကေန ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ လက္ခလယ္နဲ ့ ဆြဲပြတ္လိုက္ေတာ့ လက္
ေခ်ာင္းက အကြဲေၾကာင္းထဲ ကေန.စဲဲြရႊဲေနတဲ့ အရည္ေတြကို စမ္းမိလိုက္တယ္ဗ်.။ ဒါနဲ ့ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ပြတ္ေနရင္းက
ေစာက္ဖုတ္အဝထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ မက်င္ၿမ ေကာ့သြားတယ္..။ က်ဳပ္လည္း သူ ့ရဲ ့ႏွိပ္သီးအက် ႌကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး နို ့ႀကီး
ေတြကိုပါ စို ့လိုက္တယ္..။ မက်င္ၿမ ရင္ဘတ္ေတြလည္းေကာ့ ဖင္ကလည္းေကာ့ေကာ့လာတယ္..။ ညီးသံေလးေတြလည္း ထြက္
လာတယ္..။ “ မမျမ…က်ဳပ္..က်ဳပ္ လုပ္ရေတာ့မလားဟင္.. “ လို ့ေမးလိုက္ေတာ့..မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီး အင္း လို ့ ျပန္ေျပာတယ္..။
ဒါနဲ ့ေလွႀကီးထိုးရိုးရိုးပဲ..ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားဝင္ၿပီး က်ဳပ္လီးနဲ ့ မက်င္ျမရဲ ့ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ပြတ္တိုက္လိုက္
တယ္..။ “ အင္း….. “ ဆိုတဲ့ ညီးသံနဲ ့ အတူ တင္ပါးႏွစ္ဖက္က ေကာ့လာၿပီး လီးနဲ ့ေစာက္ဖုတ္အေပါက္ဝကို လိုက္ေတ့ေပးလာ
တယ္..။ ေခါင္းေလးျမဳတ္ယုံ သြင္းလိုက္တာေတာ့ က်ဳပ္ရင္ဘတ္ကိုတြန္းၿပီး..ေျဖးေျဖးလုပ္..ေမာင္ထူး..ဆိုၿပီး တားလာတယ္.။
အစ္မလွခင္က ေဘးကၾကည့္ေနရာက အနားေရာက္လာၿပီး မက်ျင္မရဲ ့နို ့ေတြကို ဆုပ္ေၿခ ေပးတယ္..။ မက်င္ျမရဲ ့လည္ပင္းေတြ
နားေလးေတြနား လၽွာနဲ ့လိုက္ယက္ေပးေတာ့ မက်င္ျမတင္ပါးႀကီးေတြ ေျမာက္တက္လာျပန္တယ္..။ က်ဳပ္လည္း တဝက္ေလာက္
ေရာက္ေအာင္ ထိုးသြင္းလိုက္တာ..အရည္ေတြရႊဲေနတဲ့ၾကားထဲက က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္နဲ ့တိုးဝင္သြားတယ္..။ “ အား..ေျဖးေျဖး
လုပ္ပါေမာင္ထူးရယ္..မင္းလီးႀကီးက ႀကီးလြန္းအားႀကီးတယ္ဟ..ရွီးးး အစ္မက ေယာကၤ်ားနဲ ့မေနရတာ သုံးႏွစ္ေလာက္ရွိေတာ့
နည္းနည္း နာခ်င္တယ္..”
“ ခဏေန..ေကာင္းသြားမွာပါ မမျမရယ္..က်ဳပ္ ေျဖးေျဖး လုပ္ေပးမွာပါ “ ေျပာရင္းနဲ ့ဘဲ ေစာက္ဖုတ္
ထဲေရာက္ေနတဲ့လီးကို တစ္ဝက္ေလာက္နဲ ့ ေျဖးေျဖးခ်င္းေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္..။ ခဏၾကာေတာ့.လီးမွာအရည္ေတြ နဲ ့အဝင္
အထြက္ေကာင္းလာတယ္…” အင္း..ေဆာင့္..ေဆာင့္ေတာ့ ေမာင္ထူး.အစ္မ ခံနိုင္ၿပီ ထင္တယ္..အား..ေဆာင့္..ေဆာင့္ “ က်ဳပ္
လည္းေဆာင့္ရင္းေဆာင့္ရင္းနဲ ့ တစ္ေျဖးေျဖးခ်င္း ေဆာင့္လိုးေနတာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး အရင္းထိေအာင္ ထိုးထဲ့လိုက္တယ္..။
အင့္.ကနဲ တစ္ခ်က္အသံထြက္ၿပီး အံကိုႀကိတ္ၿပီး မက်င္ျမက ေကာ့ေကာ့ေပးလာတယ္..။ ဒါနဲ ့က်ဳပ္လည္း အားရပါးရ ေဆာင့္လို း
လိုက္တာ..” အား..အား..ေဆာင့္ေဆာင့္ ေမာင္ထူး..အစ္မၿပီးေတာ့မယ္.ေဆာင့္ေဆာင့္..အင့္ “ လို ့ေျပာရင္း က်ဳပ္လက္ေမာင္း
ေတြကို တအားဖ်စ္ညႇစ္..ေစာက္ဖုတ္ကလည္း အတြင္းႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ ့လီးကို ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး ၿပီးသြားတယ္..။ က်ဳပ္ကမၿပီးေသး
ေတာ့ ဆက္ေဆာင့္တာေပါ့..သူၿပီးသြားခ်ိန္ ဆက္ေဆာင့္ေနေတာ့..အရွိန္ကက်မသြားဘူး..ျပန္ၿပီးေကာ့ေပးလိုက္ ေစာက္ဖုတ္ကို ရႈံ ့လိုက္
ညႇစ္လိုက္နဲ ့..ဆက္လုပ္ေနတယ္..။ ဒါနဲ ့ “ အစ္မ .ေလးဘက္ေထာက္လိုက္ပါလားဟင္..က်ဳပ္ ေနာက္ကေနလိုးေပးမယ္
ေလ “ ဆိုၿပီး လီးကို ျပန္ထုတ္လိုက္တယ္..။ မက်င္ျမက ေစာက္ဖုတ္ထဲက လီးႀကီး ျပန္ထုတ္သြားေတာ့ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္
ေနတာနဲ ့ အျမန္ေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္တယ္..။ တင္ပါးႏွစ္ခုၾကားကေစာက္ရည္ေတြ စိုရႊဲၿပီး ျပဴးထြက္ေနတဲ ့ ေစာက္ဖုတ္
အဝမွာ လီးကို ေတ ့မလို လုပ္တုန္း..အရည္ေတြရႊဲၿပီး ေျပာင္တင္းေနတဲ့ က်ဳပ္လီးႀကီးကို အစ္မလွခင္က လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး သူ ့
ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ ့ငုံစုတ္လိုက္တယ္…။ “ အား…ရွီး.. အစ္မလွခင္..ေနဦးေလ..မမျမကို က်ဳပ္လိုးလိုက္ဦးမယ္..” အဲ့ဒီေတာ့မွ စုတ္ေန
တာကိုရပ္ၿပီး လီးႀကီးကိုလက္နဲ ့ကိုင္ရင္း မက်င္ျမရဲ ့ ေစာက္ဖုတ္အဝမွာ လီးကိုေတ့ေပးေတာ့တယ္..။ မက်င္ျမကလည္း ဖင္ႀကီး
ဘယ္ညာယမ္းၿပီး လီးႀကီးကို လိုက္ေတ ့ေနတယ္..။ ေစာက္ဖုတ္အဝနဲ ့တည့္သြားတာနဲ ့က်ဳပ္လည္း တစ္ဝက္ေလာက္ဝင္
ေအာင္ေဆာင့္သြင္းလိုက္တယ္..။ ေစာက္ရည္ေတြရႊဲေနေပမဲ့ လီးက တစ္ထစ္ခ်င္းဝင္သြားတယ္.။ ခါးကိုႏွိမ့္ၿပီး ဖင္ဘူးေတာင္း
ေထာင္ထားတဲ့ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို အားရပါးရကိုင္ၿပီး ဆြဲဆြဲေဆာင့္ပစ္လိုက္တယ္..။ မက်င္ျမက ေခါင္းေလးေမာ့သြားၿပီး အံကို
ႀကိတ္ထားရတယ္..။ ေဆာင့္ခ်က္ကျပင္းသလို လီးကလည္းႀကီးေတာ့ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း အသံထြက္ေအာင္ ညီးတြားမိတယ္.။
“ ေမာင္ထူး..ေဆာင့္ေဆာင့္..အစ္မ ထပ္ၿပီးခ်င္လာၿပီ… အီး..ရွီး “ က်ဳပ္လည္းစိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင္ပစ္လိုက္တာ..အသံေတြကို
ဆူညံေနတာပဲ..ဒီၾကားထဲ လီးကိုျပန္ဆြဲထုတ္ရင္ ဘြတ္ ဆိုၿပီး ေလျပန္ထြက္သံၾကားေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း အီးေပါက္တတ္
တယ္လို ့ ထင္မိတယ္..။ ခဏေနေတာ့ က်ဳပ္ေဆာင့္ေနတဲ့ၾကားထဲက မက်င္ျမက သူ ့ဖင္ကို ေနာက္ျပန္ကန္ၿပီး ေဆာင့္ရင္း သက္
ျပင္းရွည္ႀကီးခ်ၿပီး ၿငိမ္သြားတယ္…။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္သြားရင္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြ ခြက္ၿပီး ဝင္သြားတာ..လီး
ကို ျပန္ဆြဲထုတ္တဲံ့အခ်ိန္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက လီးတန္တစ္ေလၽွာက္ ကပ္ၿပီးပါလာတာေတြၾကည့္ရင္း က်ဳပ္လည္း မ
ထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး…။ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးက်ဥ္တက္လာၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲကို လရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့တယ္..။
က်ဳပ္လည္းအဲ့ဒီကစၿပီး တစ္ရြာလုံးက တစ္ခုလပ္ေတြ ..မုဆိုးမေတြရဲ ့အသည္းေက်ာ္ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္..။ အဲ့ဒီလို က်ဳပ္အေၾကာင္းၾကားဖူးတဲ့ အပ်ိဳႀကီးေတြ..ဆံရစ္ဝိုင္းေလးေတြပါ က်ဳပ္ကို လက္တည့္စမ္းေတာ့တာပဲဗ်ာ…။
“ ဘေဒြးရာ..ဘေဒြးတို ့က က်ဳပ္ကို ဆိုးလို ့
မိုက္လို ့..အရက္သမား..ၾကက္သမား လူဆိုးလူမိုက္ဆိုၿပီးေတာ့ပဲ ျမင္ေနတာကိုးဗ်.. တစ္ခါတစ္ေလ..က်ဳပ္လဲ အကြဲ
ကြဲ..အျပဲျပဲနဲ ့ ထိပ္တုန္းအထပ္ခံရပါတယ္ဗ်.. က်ဳပ္လဲ ခံရတာပါပဲ…။ က်ဳပ္ဆို တစ္ရြာလုံးက ေအာ့ေၾကာကိုနာလို ့..
ေမာင္ထူးတို ့မ်ားက်ေတာ့ ရိုးတယ္..အတယ္နဲ ့ ဘေဒြးတို ့မွ မသိတာဗ်…..” ေျပာရင္း ေမာင္ထြန္းအသံက ဆို ့နင့္
လာသည္ ။ ေနာက္ဆက္တြဲေျပာလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္ ဦးဘိုးေအာင္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားေလသည္..။
“ က်ဳပ္ ..လူမိုက္လုပ္လို ့ အရိုက္ခံရရင္လည္း ခံရပါေစဗ်ာ…ေမာင္ထူးလို ေတာ့ က်ဳပ္ မရိုးတတ္ဘူးဗ်.. “ ဟူသတည္း..။
ၿပီးပါၿပီ..။