တဏှာချိုချို

ရေးသားသူ – ဝင်း

အားလုံးပဲ မင်္ဂလာပါလို့ နှုတ်ခွန်းဆက်ပါရစေရှင် ။ နာမည်ကတော့ မျိုးမမ ပါ၊ မျိုးလို့ပဲ ခေါ်ကြပေါ့နော်။ တဆက်တည်း မျိုးရဲ့ အကြောင်းအရာလေးတစ်ခုကို ရင်ထဲမှာ သိမ်းထားရတာ ပင်ပန်းလွန်းလို့ အကုန်လုံးရှေ့မှာ ဖွင်ပြပြောပြချင်တယ်၊ ပြောပြပါရစေနော်. .. ။

အသက်ကတော့ မပြောတော့ပါဘူးရှင် ။ အဲ မပြောလို့တော့ မဖြစ်သေးဘူး ။ ကိုကို မောင်မောင်များကတော့ အသက်မသိပဲ မျိုးကို စိတ်၀င်တစားရှိကြမှာ မဟုတ်ဘူးလေ၊ ဟုတ်တယ်မလား။

အသက်ကတော့ ပြောရမှာတော့ ခက်ရှက်ရှက်ပါ ။ အဲ့လိုပြောလို့ အသက် ၅၀ အဖွားကြီးလို့ မထင်လိုက်ကြပါနဲ့နော် ။ မျိုးအသက်က ၃၀ ရှိပြီ ၊ အိမ်ထောင်သည်ပါ ။

မျိုးနဲ့ ကိုအောင်ကြီးတို့ လင်မယားသက်တမ်း တစ်နှစ်ကျော်လောက်မှာ သားလေးတစ်ယောက် ထွန်းကားခဲ့ပါတယ်။ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ သားလေးပါ ။ မျိုးရယ်၊ သားလေးရယ်၊ ကိုအောင်ကြီးတို့ မိသားစုသုံးယောက် ပျော်ရွှင်အောင် နေခဲ့ကြတယ် ။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အရမ်းချစ်သလို၊ မျိုးလင်တော်မောင် ကိုအောင်ကြီးကလည်း အရမ်းကို အပြုအစု အယုအယကောင်းပြီး အလွန်ကြင်နာတတ်တဲ့ ယောကျာ်းကောင်းတစ်ယောက်ပေါ့။ ရုပ်ရည်ကတော့ မင်းသားပြေငြိမ်းနဲ့တောင် ခပ်ဆင်ဆင်ရယ်။ ဟီးဟီး ကြော်ငြာလေး ၀င်လိုက်ဦးမယ်။

မျိုးကတော့ အရပ် ငါးပေသုံးလက်မ ။ တင်၊ ခါး၊ ရင် အချိုးအစားကတော့ ၃၆၊ ၂၈၊ ၃၄ ရှိတယ် ။ အသားအရေက ဝါ၀င်းလို့ နုညံ့ချောမွေ့တဲ့ အသားအရေပိုင်ရှင် တစ်ယောက်ပေါ့။ ဖေဖေကဗမာ၊ မေမေက ကရင်စပ်တော့ လှတာပေါ့နော် ။ ကပြားတွေက သွေးရင်းတွေထက် ပိုလှတယ်ဆိုတာ ကြားဖူးကြမှာပါနော် အဟစ်။ ကြွားလုံးတွေထုတ်နေလို့ မျိုးကို အကြွားသန်သူတစ်ယောက်လို့တော့ မထင်လိုက်ပါနဲ့ ။ အရှိကိုအရှိတိုင်း ကိုကို မောင်မောင်တို့ကို ပြောတာပါနော်။

မျိုးက အသက်အရွယ်အားဖြင့် မကြီးသေးပေမဲ့ ထမီနဲ့ ရင်ဖုံးကို ၀တ်ရတာ ပိုပြီးသဘောကျတယ်။ တခါတလေတော့လည်း ဂျင်းနဲ့ တီရှပ်ပွပွလေးတွေ ၀တ်တတ်ပါတယ်။ အဟီး ကိုအောင်ကြီး မရှိတဲ့ အခါမျိုးတွေဆိုရင်ပေါ့။ မျိုးရဲ့ အိမ်ထောင်သည်ဘ၀ လိင်မှုရေးရာကိစ္စတွေမှာ အရမ်းကိုသာယာပြီး ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ဘ၀လေးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူတစ်ယောက်လို့ အထင်ရောက်နေတဲ့ မျိုးတစ်ယောက် တစ်ညမှာတော့ တက်တက်စင်အောင် လွဲချော်နေတာကို မျိုး တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။ အဲ့ဒီ ညလေးကစပြီး လိင်ဆက်ဆံခြင်းကို အလွန်အမင်း ခုံမင်တတ်လာခဲ့တော့တာပါပဲ။

မျိုးတို့ မိသားစုလေး ဗဟန်းဘက်က တိုက်ခန်းလေးတစ်လုံး၀ယ်ပြီး နေခဲ့ကြပါတယ်။ အဲ့ဒီတိုက်ခန်းလေးက ကိုအောင်ကြီးသူငယ်ချင်း ကိုသန့်တို့မိသားစုနဲ့ အပေါ်ထပ် အောက်ထပ်ပေါ့။ မျိုးတို့အိမ်မှာ အိမ်အကူ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရယ် ကားဒရိုင်ဘာတစ်ယောက်ရယ်ကို ခန့်ထားပါတယ်။

ကိုအောင်ကြီးက အလုပ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး တစ်ပတ်ကို တစ်ရက် ခရီးပုံမှန်ထွက်လေ့ရှိပြီး ၀င်ငွေ အတော်အသင့်ကောင်းတဲ့ ရာထူးရှိသူ တစ်ယောက်ပါ။ ကိုအောင့်အလုပ်က မျိုးတို့မိသားစုအတွက် ပြည့်စုံတဲ့အပြင် ပိုတာကို တော်တော်များများ စုဆောင်းထားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

အပေါ်ထပ်မှာနေတဲ့ ကိုသန့်ရဲ့အမျိုးသမီး မဝါဆိုနဲ့တော့ မျိုးတို့ အသင်းတုတ်ဖော်တုတ်ဖက် အင်မှားလို့ စကားပြောဖော်ပြောဖက် တစ်ယာက်နဲ့တစ်ယောက် ကူညီရိုင်းပင်းကြပြီး အလွန်နီးစပ်တဲ့ အိမ်နီးချင်း မိတ်ဆွေတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ကိုသန့် အလုပ်နဲ့ အိမ်မှာမရှိရင် မဝါဆိုနဲ့ မျိုးတို့နှစ်ယောက် ရှော့ပင်ထွက်လိုက် ဟိုဟာသွားစားလိုက် ဒီဟာသွားစားလိုက်နဲ့ ( မုန့်သွားစားတာကို ပြောသည်) စကားတွေဖောင်ဖွဲ့ပြီး ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်း လွှတ်တော်အကြောင်း မလွှတ်တော်အကြောင်း ဟိုကောင်မအကြောင်း ဟိုကောင့်အကြောင်း ပြောမဆုံးပေါင် တောသုံးတောင်ကို ပြောဖြစ်လုပ်ဖြစ်ကြပါတယ်။

ကိုသန့်နဲ့ မဝါဆိုတို့က အိမ်ဆောက်ပစ္စည်း လုပ်ငန်းငယ်လေးကို လုပ်ကိုင်ကြတယ် ။ သူတို့ကိုကြည့်ရတာ တော်တော် အလုပ်ဖြစ်ပုံရပါတယ်။ အလုပ်အရမ်းများတဲ့အခါဆို ဆိုင်က အလုပ်သမားလေးတွေတင် မနိုင်ပဲ မဝါဆိုကိုယ်တိုင် ဟိုပြေးဒီပြေးနဲ့ သူကိုယ်တိုင် ၀င်လုပ်ရတယ် ။

ကျမလည်း ကိုအောင်ကြီး ပေးတာစား ကြွေးတာယူတာထက်စာရင် အိမ်စီးပွားရေးကို တဖက်တလှမ်းက ကူညီရှာဖွေပေးချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာတယ်။ သူတို့လင်မယားကို ကြည့်ရင်း မျိုးလည်း အလုပ်လုပ်ချင်သလို ဖြစ်လာမိတယ်။ သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက် တက်ညီလက်ညီ လုပ်နေကြတာကို မြင်တော့ မျိုးလည်း အားကျမိတာပေါ့ရှင်။ ကိုယ်က စားလိုက်သောက်လိုက် ဟိုဟာလုပ်လိုက် ဒီဟာလုပ်လိုက်နဲ့ အိမ်မှာနေတာထက်စာရင် အလုပ်လေး လုပ်ကြည့်ရင် ကောင်းမလားလို့ပေါ့။

ဒါနဲ့ ကိုသန့်နဲ့ ဝါဆိုကို မျိုးပါ သူတို့လုပ်ငန်းထဲ ရှယ်ယာ၀င်လုပ်လိုတဲ့အကြောင်း ခွင့်တောင်းကြည့်မိတယ်။ ကိုအောင်ကြီးကတော့ အားပေးတယ် မိန်းမရေ လုပ်ပေါ့။ ကိုသန့်နဲ့ မဝါဆိုကလည်း လက်ခံတယ်။ ဒါနဲ့ မျိုး သူတို့ လုပ်ငန်းထဲမှာ ရှယ်ယာ အတော်အသင့် ၀င်ပြီး မျိုး အလုပ်စလုပ်တော့တာပေါ့။

မျိုးတို့သုံးယောက် လုပ်ငန်း အတော်တွင်ကျယ်လာတော့ လုပ်ငန်းစီးရေးတွေ လူမှုရေးအလုပ်တွေမှာ တစ်ယောက်တလှည့် သွားကြရတယ်။ တခါတလေ သုံးယောက်စလုံး သွားရသလို၊ တခါတလေလည်း နှစ်ယောက် ဒါမှမဟုတ် တစ်ယောက်ထဲလည်း သွားရတယ်ရှင့်။

အလုပ်က တနေ့တခြား ပိုများလာတယ်။ ကိုအောင်ကြီးကတော့ ဘာမှ၀င်ပြောတာ မရှိဘူး။ မျိုးကိုတောင် အမြဲချီးကျူးစကား ပြောတာပေါ့။ သူ အဲ့လို ချီးကျူးလာပြီဆိုရင် မျိုးဖြင့် မနေတတ်အောင်ပဲ ။ ကိုယ်က ဘာမှ မလုပ်တတ်ကိုင်တတ်ရာကနေ ယောကျာ်းယူခဲ့ရတာကိုး။ ဖေဖေ မေမေတို့နဲ့ နေတော့လည်း ဒီလိုပဲ ဘာမှ မယ်မယ်ရရ အလုပ်မလုပ်ခဲ့ဖူးဘူး ။ ဒါကြောင့် အခုလို မျိုးရဲ့ အလုပ်လေးအောင်မြင်လာတော့ ကိုအောင်ကြီးကလည်း ဘဘာမှ၀င်မပြောတဲ့အပြင် မျိုးသိသင့်တဲ့ စီးပွားရေး အကြောင်းအရာလေးတွေကို အကြံညံပေးတယ်။ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ လင်တော်မောင်ပါ။

အလုပ်စလုပ်ခါစက ဘာမှမတတ်လေတော့ ကိုယ့်ရှယ်ယာဝေစု အကျိုးအမြတ်လေးပဲယူရင်း ကိုသန့်တို့လင်မယားကိုပဲ အများဆုံး ချင်းကပ်မှီခိုပြီး ကြိုးစားသင်ယူရတာပေါ့။ ကိုသန့်၊ မဝါဆိုတို့ကလည်း လက်တွဲခေါ်တယ်။ တစ်နေ့ ပဲခူးကိုသွားဖို့ အလုပ်တစ်ခု ပေါ်လာတယ်ရှင့် ။ အဲ့ဒီနေ့ ကိုသန့်က မျိုးကို ပြောတယ်။

” မမျိုးအောက်က လူတစ်ယောက်လောက်ကို ကျနော်နဲ့ ထည့်ပေးလိုက်ပါလား။ စာချုပ်စာတန်း ကိစ္စဖြစ်နေလို့ပါ ။ ခရီးကလည်း ပဲခူးအထိဆိုတော့လေ။ အကယ်၍ ညအိပ်ညနေ အခြေအနေမျိုးပေါ်လာရင် မသင့်ဘူးလားလို့ပါ ”

ဆိုပြီး မျိုးကို ခွင့်တောင်းတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ မဝါဆိုက သူ့အမေနေသိပ်မကောင်းလို့ အိမ်ခဏပြန်နေတယ်။ ဒါဆိုရင်တော့ အနေအထားက မျိုးနဲ့ ကိုသန့် နှစ်ယောက်ထဲသွားဖို့ သေချာသလောက် ဖြစ်နေပြီ။ ကိုအောင်ကြီးကတော့ သိတဲ့အတိုင်း သူ့အလုပ်နဲ့ နယ်ဘက် ခရီးလွန်နေပါတယ်။ ကိုအောင်ကြီးရှိလည်း ဒီလောက်ဝေးတဲ့ ခရီးကို ကိုသန့်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲသွားဖို့ တားမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါက အလုပ်သဘောပဲလေ။ သူက မျိုးထက်တောင် အလုပ်သဘောကို ပိုနားလည်တဲ့သူ မဟုတ်လား ။ ကိုအောင်ကြီး ခွင့်ပြုမှာပါလေးလို့။ စာချုပ်နဲ့ ပတ်သက်တာဆိုတော့ အရေးကြီးတယ်လေ။ မျိုးကိုယ်တိုင် လိုက်မှ ဖြစ်မှာပေါ့။ ဒါနဲ့ ကိုသန့်ကို

” ဟာ ကိုသန့်ကလည်း စာချုပ်နဲ့ ပတ်သက်တာဆိုရင်တော့ မျိုးကိုယ်တိုင် လိုက်ခဲ့ပါ့မယ်။ ရတယ်မဟုတ်လား

လို့ ကိုသန့်ကို မေးတော့

“အင် ကောင်းတာပေါ့။ မမျိုးကိုယ်တိုင်လိုက်တော့ ပိုကောင်းတာပေါ့။ လိုက်ခဲ့ပါ မမျိုး”

တဲ့။ မျိုးလည်း ပထမတော့ အိမ်ကကားနဲ့ သွားဖို့ စီစဉ်လိုက်တယ်။ သွားဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။ လိုအပ်တဲ့ ဖိုင်နဲ့ လက်ဆွဲအိတ်တွေ၊ ဒေါကူမန့်တွေအားလုံး ကားပေါ်တင်လို့ ကားပေါ်တက် ကားစက်နိုးမှ စက်မနိုးဘူး ဖြစ်ပါလေရောရှင်။ ဒါရိုင်ဘာ ကိုမြကတော့ နည်းအမျိုးမျိုးနဲ့ နိုးကြည့်တယ်။ ဟိုနိုက်ဒီနိုက်နဲ့ မိနစ်သုံးဆယ်လောက်ကြာတော့ ကိုသန့်နဲ့ မျိုးတို့နှစ်ယောက် စိတ်မရှည်တော့ဘူး။ ကားကို အပြစ်အမျိုးမျိုး ရှာကြည့်တယ်။ ကိုမြတစ်ယောက် ချွေးတွေတာ တကိုယ်လုံးရွှဲလာတယ်၊ ဘာအပြစ်မှ မတွေ့ဘူး။ ဒါနဲ့ကိုသန့်က

” မမျိုးရေ ကိုမြကိုတော့ အားကိုးလို့ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော်တို့ ကားတစ်စီးငှားမှ ဖြစ်တော့မယ် ”

လို့ စိတ်ပျက်အသံနဲ့ ဆိုလာတယ်။ မျိုးတို့ ရုံးသုံး light truck လေးရှိတယ်။ အဲ့ကားက မဝါဆို ယူသွားတော့ ကားပဲငှာရတော့မှာပေါ့။ ပဲခူးဆိုတော့ ခရီးကို ကားငှားသွားလို့က ကုန်လိုက်မဲ့ ပိုက်ဆံတွေ၊ ကိုယ်သွားလုပ်တဲ့ အလုပ်ကရတဲ့ အကျိုးအမြတ် တ၀က်စာလောက်တောင် ပါသွားမလားပဲ။ မျိုးလည်း မဖြစ်သေးပါဘူးလေးလို့။

” ဟာ ကိုသန့်ကလည်း ကားငှားလို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ ဈေးက ကြီးကကြီးနဲ့ ကားငှားတာ မတန်ပါဘူး ရှင်။ တစ်ခုခု ထပ်ကြံပါဦး ”

ဆိုတော့

” အင် ခဏနော် မျိုး ”

ဆိုပြီး ကိုသန့် စဉ်းစားနေရာက

“အာ ဟုတ်ပြီ မမျိုးရေ”

“ဘာများလဲ ကိုသန့်ရဲ့ ပြောပါဦး”

ဆိုပြီး မျိုးလည်း ၀မ်းသာအားရနဲ့ ပြန်မေးမိလိုက်တာ

” ကျနော့်မှာ အရင် ကျနော် စီးစီးနေတဲ့ ယာမဟာတစ်စီးရှိတယ်။ စက်က လုံး၀ အကောင်းပဲ ရှိသေးတာ။ မြန်လည်းမြန်ပြီး သက်တောင့်သက်သာရှိတယ်။ မျိုး ဆိုင်ကယ်စီးရဲတယ်ဆိုရင် ကျနော်တို့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားကြတာပေါ့ ..။ ဘယ်လိုသဘောရလဲ မမျိုး”

လို့ ပြောလာတော့ မျိုး မျက်လုံးပြူးသွားမိတယ် ..။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆိုင်ကယ်မပြောနဲ့ စက်ဘီးပေါ်တောင် တက်ခွဖူးတာ မဟုတ်တဲ့ မျိုးမမတစ်ယောက် လန့်သွားမိတာပေါ့လို့။ ကိုသန့်က မျိုး မျက်လုံးပြူးသွားတာ မြင်တော့

” အင် ဟုတ်ပါရဲ့။ မမျိုးက ဆိုင်ကယ်စီးရဲမှာတော့ မဟုတ်တာပဲ။ အင်ခက်ပြီး စာချုပ်ကလည်း ဒီနေ့ အပြီးချုပ်မှ ဖြစ်မယ်။ ဒါဆို မမျိုး မလိုက်ပါနဲ့တော့။ မမျိုး တပည့်တစ်ယောက်ကိုပဲ ထည့်လိုက်ပါတော့နော်။ အားလုံး အဆင်ပြေစေရမယ် မမျိုး”

” အော် ကိုသန့်ရယ် အဲ့လိုလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ မျိုးက ဆိုင်ကယ်စီး အတွေ့အကြုံ မရှိတော့ နည်းနည်း လန့်သွားမိတာပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလိုအခက်အခဲကြုံလာမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး မျိုး လိုက်စီးပါ့မယ်။ ကိုသန့် ဆိုင်ကယ်မောင်းတာကိုတော့ ယုံပါရစေနော်”

ဆိုပြီး ပြုံစိစိနဲ့ ပြန်နောက်လိုက်မိတယ်။

” ဒါတော့မပူနဲ့ ဒေါ်မျိုးမမရေ။ ကျနော်ငယ်ငယ်က ဆိုင်ကယ် လမ်းသရဲဗျ။ ပဲခူးလောက်ကတော့ မျက်လုံးမှိတ် မောင်းလို့ရတယ်။ မန်းလေးအထိ လက်လွတ်မောင်းပြမယ်ဗျာ”

လို့ မျိုးကို ပြန်နောက်ပါလေရော။

“အမလေးတော် မျက်လုံးမှိတ် လက်လွတ်တော့ မမောင်းပါနဲ့ ထိုင်းပဲရှိခိုးပါရစေ ကိုသန့်ရယ်။ ဒီကကြောက်ပါတယ်ဆို”

” ဟားဟား နောက်တာပါ မမျိုးရာ။ ကျနော် ဆိုင်ကယ်ကို ကောင်းကောင်းကို စီးတက်ပါတယ်။ ၁၅ နှစ်သားလောက်ကတည်းက ဖေဖေ့ဆိုင်ကယ်ကို ခိုးခိုးစီးလို့ အမြဲအဆော်ခံထိတာ ။ မကြောက်ပါနဲ့ဗျာ။ ကျနော်က နောက်တာပါ။ ဒါပေမဲ့ မမျိုးက ထမီပဲ ၀တ်တာဆိုတော့ ကျနော် ဆိုင်ကယ်မောင်းရတာ နည်းနည်းခက်မယ်ဗျ ။ ဆိုင်ကယ်က ယောကျာ်းစီးဆိုတော့လေ”

မျိုးကလည်း မေးလေးငေါ့ပြီး

” အမလေး ကိုသန့်ရယ်။ မျိုးကလည်း ထမီကြီးနဲ့ လိုက်မစီးပါဘူးနော်။ ခဏစောင့် မျိုး ဂျင်းပန်သွားလဲလိုက်မယ်”

ဆိုပြီး အိမ်ထဲ၀င် တီရှပ်အပြာပွပွနဲ့ အောက်က ဂျင်းရိုင်ဒါ တစ်ထည်ကို လဲ၀တ်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ ကိုသန့်က သူ့ဆိုင်ကယ်ကို ဟိုစစ်ဒီစစ်နဲ့ စက်နိုးပြီး အဆင်သင့် စောင့်နေလေရဲ့။ မျိုးကိုမြင်တော့ မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့။

” အမေလး ကိုသန့် မျက်လုံးကြီး ကျွတ်ထွက်လာဦးမယ် ဒါမျိုးမတွေ့ဖူးဘူးလား ရှင်”

” မဟုတ်ရပါဘူး မမျိုးရယ်။ ကျနော်က ရင်ဖုံးနဲ့ ထမီတာ အမြဲ၀တ်တတ်တဲ့ မမျိုးကို ဒီလို အလန်းဇယား စတိုင်နဲ့ တွေ့လိုက်လို့ အံ့သြသွားတာပါ”

” အမေလး ကိုသန့်ရယ် ဒါမျိုးတွေရိုးနေပါပြီ။ သူ့အကြည့်က ဒုသနသော အကြည်ဆိုတာ မျိုးမမတို့က သိပြီးသားပါနော် ဟင် ” လို့ စိတ်ထဲက ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။

” ကဲ ဒါဆို သွားကြရအောင် မမျိုးရေ။ နေမ၀င်မှီ ရန်ကုန်ကို ပြန်ရောက်အောင်တော့ မောင်းရမယ်ဗျ”

မျိုး စလင်းဘက်ကို လက်မှာသိုင်းပြီး ဆိုင်ကယ်ပေါ် တက်မယ်အလုပ် ဆိုင်ကယ်ကို သေချာပြန်ကြည့်မိတယ်။ ဆိုင်ကယ်က အားကစားစတိုင် ပြိုင်ဘီးပုံစံလေးဆိုတော့ အနောက်ကယ်ရီရာထိုင်ခုံက အရမ်းတိုပြီး အရှေ့ကို လျှောကျနေတယ်။ အင် .. ဒီပုံနဲ့သာ တက်စီးလိုက်ရင်တော့ မျိုးတကိုယ်လုံး ကိုသန့်ကျောပြင်ပေါ်ကို ပူးကပ်ပြီးသား ဖြစ်သွားမှာပဲလို့လေ။

ဒီဆိုင်ကယ်အမျိုးအစားကို မျိုး မြင်ဖူးပါတယ် ။ ဒါမျိုးဆိုင်ကယ်က ချစ်သူရည်းစားတွေစီးတဲ့ ပုံမျိုး။ အနောက်က မိန်းကလေးက အရှေ့က ယောကျာ်းလေးကို အားရပါးရ ဖက်ထားပြီး လူရှေ့ စတိုင်ထုတ် စီရတာမျိုးလေ။ မျိုး သိပ်သိတာပေါ့..။ ဒါပေမဲ့ ဒီအခြေအနေမှာတော့ မျိုးအတွက် ရွေးချယ်စရာမှ မရှိတော့တာပဲ မဟုတ်လား။ မျိုး ဆိုင်ကယ်ကို ကြည့်ပြီး စဉ်းစားနေတာကို ကိုသန့်မြင်တော့

” မမျိုး ဆိုင်ကယ်စီးရမှာ ကြောက်များနေသလား။ မကြောက်ပါနဲ့ဗျာ။ မမျိုး ဘာဆိုဘာမှ မဖြစ်စေရဘူး။ မှဲ့တစ်ပေါက် မစွန်းစေရပါဘူးဗျာ။ မမျိုး တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ကိုအောင်ကြီး ကျနော့်ကို လာသတ်နေမှဖြင့်။ စိတ်ချ ကျနော် ဂရုတစိုက် မောင်းပါ့မယ်။ ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်ပါ”

ဆိုပြီး လေကာ ဆိုင်ကယ်ဦးထုပ်တစ်လုံးကို လှမ်းပေးတယ်။ မျိုးလည်း ဆိုင်ကယ်ဦးထုပ်ကိုယူပြီး

” အဲလိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး ကိုသန့်။ မျိုး စီးလို့ အဆင်ပြေမှာပါ ”

ဆိုပြီး ဦးထုပ်ကောက်စွပ်ပြီး ဆိုင်ကိုယ်ပေါ် တက်ခွလိုက်တာနဲ့ ထင်ထားတဲ့အတိုင်းပါပဲ မျိုးရဲ့ ရင်သားအစုံက ကိုသန့်နောက်ကျောမှာ ဖိကပ်မိလျက်သားလေးပေါ့ ။ မျိုးဖြင့် ကြက်သိမ်းတွေ ဖျန်းခနဲဆို ထလိုက်တာရှင် ။ ကိုသန့်တစ်ယောက်တော့ဖြင့် ဆိုင်ကယ်ဦးထုပ်ထဲကနေ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေတဲ့ မျက်နှာကြီးကို မျိုး တွေ့လိုက်မိတာ။ ကိုသန့်တော့ မျိုး သတိထားမိလိုက်မယ်လို့ ထင်ပုံမပေါ်ဘူးရှင့်။ ဒါနဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို ဝေါကနဲ့ ထိုးမောင်းသွားတော့တာပဲ။

မျိုးရဲ့ ရင်သားတွေကို မျိုးလင်တော်မောင်ကလွဲလို့ တို့ထိခံစားခွင့်ရတဲ့ ပထမဦးဆုံးလူကတော့ ကိုသန့်ပါပဲ။ ဆိုင်ကယ်လေး အရှိန်နှေးနှေးနဲ့ ပြေးနေတဲ့ အချိန်ခဏမှာတော့ မျိုးရင်သားတွေကို ကိုသန့်ကျောပြင်နဲ့ ထပ်မဖိမိအောင် ဆိုင်ကယ်နောက်က သံလက်ကိုင်လေးကို အားနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ခက်ခွာခွာလေးဖြစ်အောင် ကြိုးစား စီးလာမိပါသေးတယ်။

ခရီးအမြန်ရောက်ချင်ဇောနဲ့ ဆိုင်ကယ်လီဗာကို အရှိန်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ဆွဲလိုက်တော့ မျိုးကိုယ်လုံးလေး ဟန်ချက်လုံး၀ပျက်သွားပြီး ပြုတ်ကျမလို ဖြစ်သွားပါတယ်။ မျိုးနှုတ်ဖျားကနေလည်း ” ကိုသန့် !!!” ဆိုတဲ့ အာမေဠိတ်တစ်လုံး လွတ်ကနဲ ထွက်သွားပြီး ကြောင်အားလန့်အားပဲ ကိုသန့်ခါးကို တအားကုန် ဖက်ထားမိလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မျိုး ဘယ်လိုမှ မတက်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်။ မျိုးရင်တွေလည်း တဒိတ်ဒိတ်တုန်လို့၊ မျိုးရင်သား ခေါင်းလေးတွေတင်မကဘူး မျိုးအရှေ့ ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုလုံး မျက်နှာ ရင်ဘက် ဗိုက်သား မျိုးရဲ့ဆီးခုံ ဆီးစပ်ပါမကျန် ကိုသန့် နောက်ကျော်ပြင်ပေါ်ကို ကြိုးနဲ့တင်းကြပ်နေအောင် တိုင်းချီထားသလား အောင့်မေ့ရလောက်အောင် ပူးကပ်သွားတာပေါ့ရှင်။

ခရီးက အခုမှ အစရယ်ပဲ ရှိသေးတယ်။ သွားရမယ့် ခရီးက ပဲခူးအထိ ။ ဒါပေမဲ့ မျိုး ဒီလိုမဖက်ထားရင် ပြုတ်ကျလို့ အသက်ထွက်ရုံပဲရှိတယ်။ အခုမှတော့ မထူးတော့ပါဘူးလေ။ သက်ပြင်းရှည်တစ်ချက်ချပြီး ချစ်သူရည်းစားနှစ်ယောက်သဖွယ် ဆိုင်ကယ်လေးကို အတူစီးလာမိတော့တယ်။ ဆိုင်ကယ်လေးကို နှစ်ယောက်အတူ နှုတ်ဆိတ်စွားစီးလာရင်း ကိုသန့်ရဲ့မေးခွန်းတွေနဲ့ မျိုးနဲ့ ကိုသန့်တို့ရဲ့ ၁၅ မိနစ်ခန့် တိတ်ဆိတ်သွားမှုကို ဖြိုခွင်းလိုက်ပါတယ်။

” မမျိုး ဒီနေ့ အော်ဒါတွေ ဘယ်နှစ်ခုလောက်လာလဲ”

” အင်း သုံးလေးခုလောက်တော့ ဒီနေ့ ရှိမယ်ထင်တယ် ကိုသန့်”

မျိုးတို့နှစ်ယောက် ပြောရင်းဆိုရင်း စီးလာလိုက်တာ ၁ နာရီလောက် အကြာမှာတော့ ပဲခူးကို ရောက်ပါတယ်။ လုပ်ငန်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ စာချုပ်တွေအားလုံး အဆင်ပြေပြေပါပဲ။ သူ့ရဲ့ လက်မှတ်တွေအောက်မှာ မျိုးရဲ့ လက်မှတ်တွေကို ထိုးခိုင်းပါတယ် ။ အားလုံးပြီးသွားတော့ မျိုးနဲ့ကိုသန့် အရမ်းကို ပျော်ရွှင်ကြရပါတယ်။ မျိုးတို့ရဲလုပ်ငန်းမှာ ပဲခူးက လုပ်ငန်း ကန်ထရိုက်တွေလည်း ခုနှစ်ခု ရှစ်ခုလောက် ရလာခဲ့လို့ပါ။

လုပ်ငန်းအောင်မြင်တော့ ပျော်လွန်းလို့ ကိုအောင်ကြီးကို မျိုးတို့ရဲ့ အောင်မြင်မှုတွေကို လှမ်းဖုန်းဆက်ပြီး ကြွားလိုက်ပါသေးတယ်။ ကိုအောင်ကြီးကလည်း သူ့မယားကို ချီးကျူးလို့ မဆုံးအောင်ပါပဲ။

မျိုး ကိုအောင်ကြီးကိုပြောနေတဲ့ အကြောင်းအရာတွေက အားလုံးမှန်ပေမဲ့ အိမ်ကားပျက်လို့ ကိုသန့်ရဲ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ပဲခူးကို ထွက်လာမိတဲ့အကြောင်း၊ မဝါဆိုလည်း ပါမလာတဲ့အကြောင်းကိုတော့ ထည့်မပြောလိုက်ခဲ့မိဘူး။ အဲဒါတွေ အမှန်အတိုင်း ကိုအောင်ကြီးကို ပြောလိုက်မယ်ဆိုရင်လည်း ကိုအောင်ကြီး စိတ်တိုမှာလားပေါ့ ။ ဒါပေမဲ့ မျိုး ကိုအောင်ကြီးကို အားလုံး လိမ်ပြောနေမိတာကတော့ အမှန်ပါပဲ။

ကိုအောင်ကြီးနဲ့ မျိုး ဖုန်းပြောနေတာကို ကိုသန့်တစ်ယောက် မျက်တောင်မခတ်ပဲ မျိုးတကိုယ်လုံးကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်ရင် မျိုးနဲ့ မျိုးလင်တော်မောင်တို့နှစ်ယောက် ပြောနေတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို စူးစိုက်နားထောင်နေလေရဲ့။ ကိုသန့်ခါးကလေးကိုဖက်ပြီး ဆိုင်ကယ်အတူစီလားတဲ့ အကြောင်းကို မပြောတော့ ကိုသန့်တစ်ယောက် သမင်လေးတစ်ကောင်ကို မစားခင် ဆော့မြူလို့ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေတဲ့ မြေခွေးတစ်ကောင်ရဲ့ အပြုံးမျိုးနဲ့ မျိုးကို ကြည့်နေတယ်ရှင် ။ မျိုးလည်း သူ့မျက်လုံးတွေကို ပြန်ပြီးစိုက်ကြည့်လို့ တဖက်က လင်တော်မောင်ကို ညာလုံးတွေ ပစ်ကျွေးနေမိတယ်။ ကိုအောင်ကြီးနဲ့ ဖုန်းပြောလို့ အပြီးမှာတော့ ကိုသန့်က

” မမျိုးရေ ကျနော်တို့ ဒီညတော့ ရန်ကုန်ကို ပြန်မရောက်နိုင်တော့ဘူး ထင်တယ်ဗျာ ။ နေတောင် အတော်စောင်းသွားပြီ ။ မမျိုး ဘယ်လိုလုပ်ချင်သလဲ ဟင်။ မမျိုး လက်ခံမယ်ဆိုရင်တော့ ဒီည ပဲခူးက စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုမှာ ကျနော်တို့ရဲ့လုပ်ငန်း အောင်မြင်တဲ့အနေနဲ့ အထိမ်းအမှတ်ပွဲလေး တစ်ခုကို လုပ်လို့ ဒီမှာပဲ ဒီည အနားယူလိုက်ကြရင် မကောင်းဘူးလား”

အင် မျိုး ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့။ မျိုးတော့ ဒီလိုအခြေအနေကြီးကို အဝေးရောက်နေတဲ့ လင်တော်မောင်တာသိရင် ချက်ချင်းလာများသတ်မလား။ ကိုသန့်ပြောသလို အထိမ်းအမှတ်ပွဲလေး တစ်ခုလုပ်ပြီး ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ တစ်ယောက်တစ်ခန်းငှားလို့ ပဲခူးမှာပဲ အနားယူလိုက်ရင် ကောင်းမလား။ စဉ်းစားရ အတော်ကြပ်သွားတယ်။ မျိုး စဉ်းစားရခက်နေတာကို ကိုသန့်က မြင်တော့

“မမျိုး ကျနော်တို့ ပြန်မယ်ဆိုရင်လည်း ည ၈ နာရီ ၉ နာရီလောက်မှ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်မှာဗျ ။ ကျနော်က ညဆို ဆိုင်ကယ် သိပ်မမောင်းရဲဘူး ။ အဲ့ဒါကြောင့် စဉ်းစားပါဦး မမျိုးရယ်”

ကိုသန့်ရဲ့ တောင်းဆိုမှုကို လိုက်‌လျောလိုက်ရင် ဒီည ကိုသန့်နဲ့ မျိုးတို့ကို မဝါဆိုနဲ့ ကိုအောင်တို့ကများ အထင်လွဲသွားကြမလား၊ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးရှင်။ မလိုက်လျောခဲ့ရင်လည်း မျိုး ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ရှင်။ မျိုးဘ၀မှာ ဒါမျိုးလုပ်ဖို့ဆိုတာ လုံး၀ မစဉ်းစားမိခဲ့ဘူး။ အခုဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ရှင် ပြောကြပါဦး။

မျိုး ခေါင်းရှုပ်နေတုန်း တောင်းပန်တိုလျှိုးတဲ့ မျက်နှာငယ် အမူအယာနဲ့ ထပ်ပြီး သူ့အစီအစဉ်ကို ကိုသန့်တစ်ယောက် ထပ်ခါတလဲလဲ ခွင့်ပန်နေပြန်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ မျိုး ကိုသန့်ကို

” ကိုသန့်… မျိုးနဲ့ကိုသန့် နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်ပါ့မလားရှင်။ မျိုး ဒါမျိုး မစဉ်းစားခဲ့ဖူးဘူး။ မဝါဆိုနဲ့ ကိုအောင်ကြီး သိရင်တော့ အခက်တွေ တွေ့ကုန်ရော့မယ် ကိုသန့်ရယ်”

လို့ တောင်းပန်ပါတယ် မလုပ်ပါရစေနဲ့ရှင်ဆိုတဲ့ အမူအရာနဲ့ ကိုသန့်ကို မျိုး ပြန်ပြောမိတယ်။ ကိုသန့်က

” ဒီအတွက် ဘာမှမပူပါနဲ့ မျိုးရယ်။ ဝါဆိုလည်း ဘယ်လိုမှ မသိနိုင်ပါဘူး။ ကိုသန့် ရန်ကုန်အိမ်မှာပဲလို့ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်။ ကိုအောင်ကြီးကလည်း အခု ရန်ကုန်မှာမှ မရှိတာ။ မျိုး မစိုးရိမ်ပါနဲ့လား မျိုးရယ်”

မျိုး သူ့အမူအရာ သူ့အပြောအဆိုတွေကို လုံး၀ခံနိုင်ရည် မရှိတော့တဲ့ နောက်ဆုံး

” ကိုသန့် သဘောပါပဲရှင်”

လို့ ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး ခွင့်ပြုလိုက်မိပါတော့တယ်။ မျိုးတို့ မိုးခါးရေကို အတူသောက်ကျရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အတွေးက ရင်ကို တဒိတ်ဒိတ် တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ပါပဲ ။ ကိုသန့်ကတော့ အောင်နိုင်သူ စစ်သူကြီးတစ်ယောက်လို အမူအရာနဲ့ မျိုးလက်ကလေးကို လှမ်းဆွဲလို့

” ကဲ မမမျိုးရေ နောက်ကြောင်းပြန်လည့်ဖို့တော့ စဉ်းစားမနေပါနဲ့တော့။ မျိုးပေးထားတဲ့ကတိ တည်ပါဗျာ ”

လို့ ပြောရင်း မျိုး စကားတစ်လုံးမှ မဟခင်မှာပဲ ဆိုင်ကယ်ရှိရာကို ဆွဲခေါ်လို့ စားသောက်ဆိုင် တဆက်တည်းပါတဲ့ ပဲခူးဟိုတယ်ကို ဆိုင်ကယ်နဲ့ နှစ်ယောက်သား ထွက်လာမိပါတော့တယ်ရှင်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ အရင်ဆုံး အခန်းနှစ်ခန်းယူပြီး ဟိုတယ်ဘားရှိရာကို ထွက်လာလိုက်ကြပါတယ်။

ဘားမှာ နှစ်ယောက်သား ဘာမှမပြောမဆိုနဲ့ ထိုင်ချလိုက်ပြီး အဖျော်ဆရာကို ကိုသန့်က လေတစ်ချက်ချွန်ပြီး လှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ် ။ သူသောက်ဖို့ ဘလက် နှစ်ပတ်မှာလိုက်ပြီး မျိုးသောက်ဖို့အတွက်တော့ ဗော့ကာတစ်ခွက် မှာလိုက်ပါတယ်။ ကိုသန့် မျိုးအတွက် vodka ကို မှာပေးနေလို့ မျိုး အံ့ဩမသွားပါဘူး ။ မျိုးရယ် ကိုအောင်ကြီးရယ် မဝါဆိုနဲ့ ကိုသန့် အပါအ၀င် ကျမတို့လေးယောက်ဟာ တခါတရံဆိုသလို အရက်ဘားတို့ ဘီယာဆိုင်တို့ အတူတူ သွားထိုင်လေ့ရှိပါတယ်။ မျိုးက အမြဲ ဗော့ကာသောက်တာကိုလည်း ကိုသန့်က သိပြီးသားပဲလေ။ အတန်ကြာလို့ သောက်စရာတွေ ရှေ့ရောက်လာတော့ မျိုးကို ကိုသန့် ခွက်လှမ်းကမ်းပြီး

“ကဲ .. မျိုးရေ ဒီနေ့ ကိုသန့်တို့လုပ်ငန်းလေး တိုးတက်တဲ့ ရလဒ်ကောင်းလေး ရရှိတဲ့ အထိမ်းအမှတ်အနေနဲ့ နည်းနည်းတော့ သောက် လိုက်ကြရအောင်နော် ချီးယား ”

ဆိုပြီး မျိုးနဲ့ကိုသန့် ဖန်ခွက်ချင်းတိုက်လို့ တစ်ယောက် တစ်ငုံစီ စုပ်သောက်လိုက်ကြပါတယ်။ သောက်အပြီးတော့ စကားတစ်လုံးမှ မပြောမိကြသေးပဲ မျိုးနဲ့ ကိုသန့်တို့ကြားမှာ တိတ်ဆိတ်မှုလေးက ခဏတာ ပြန်ဖုံးလွမ်းသွားပါတယ်။ မျိုးလည်း ဘာဆိုဘာမှ မပြောပဲ မျိုးရဲ့ ဗော့ကာကို တစ်ငုံပြီးတစ်ငုံ စုပ်သောက်လို့ အတွေးပင်လယ် ဝေနေမိတယ်။ အင်း ဒီညအဖို့ ရောက်ရှိလာမဲ့ စက္ကန့် မိနစ် နာရီတွေဟာ ဘယ်လိုအဓိပ္ပါယ်တွေ သက်ရောက်လာမလဲ ။ ကိုအောင်နဲ့ မဝါဆိုများ သိသွားလို့ ဘာတွေဖြစ်ကုန်ကြမလဲပေါ့ ။ စိတ်ထဲမှာ စိုးရိမ်မိသလို ဇာတ်ကားတစ်ကားရဲ့ အလွန့်ကို ရင်ဖိုလိုက်မောဖွယ်ကောင်းတဲ့ စွန့်စားခန်းတစ်ခုကို ကြည့်ရတော့ မလိုလိုလည်း မျိုးရင်ထဲ ခံစားနေမိပါတယ်ရှင်။

မျိုးရဲ့ ဗော့ကာလေးကို သောက်လိုက် တွေးလိုက်လုပ်နေရင်း ကိုသန့်ကို ကြည့်ပြန်တော့ မူးလာလို့ပဲလား၊ ဘားလေးရဲ့ မီးရောင်တွေကြောင့်ပဲလားတော့ မသိဘူး။ ရောင်ပြန်လိုတောက်ပနေတဲ့ ကိုသန့် မျက်လုံးတွေဟာ သူ့လက်ထဲကိုင်ထားတဲ့ အရက်ခွက်လေးကို စူးစိုက်ကြည့်လို့ မျက်နှာပေါ်မှာလည်း လျှို့၀ှက်အကြံအစီပါတဲ့ ပြုံးရိပ်တစ်ခုက အထင်းသားလေး ပေါ်နေတယ်လေ။

ဒါ ဘာသဘောလေးလည်းဆိုတာ မျိုး သိပါတယ်နော်။ မျိုး ဒီကိုလိုက်လာမိကတည်းက ဒီအပြုံးတွေ ဒီလိုခံစားမှုမျိုးတွေ ခံစားရမယ်ဆိုတာ မျိုး သိပြီးသားပဲဟာ ။ ဘားထဲမှာတော့ လူက ခပ်ကျဲကျဲပါပဲ။ အင်္ဂလိပ် love songs တွေက တိုးတိုးညင်သာစွာပဲ တစ်ပုဒ်ပြီး တစ်ပုဒ် စပီကာထဲက ထွက်လို့နေတာပေါ့။

ခွက်ထဲက အရက်လည်း အတော်ကုန်သလောက် ရှိလာတော့ လူက ပူနွေးလာပြီး ခုနက တွေဝေနေတဲ့ အတွေးတွေ မချင့်မရဲဖြစ်နေတဲ့ အနည်းငယ်သော ကြောက်စိတ်တွေ လုံး၀ပျောက်ကွယ်လို့သွားသလားပဲ။ ဒါနဲ့ မျိုးလည်း ဘာမပြောညာမပြောပဲ ကိုသန့်ဘက်ကို မျက်နှာလည့်လိုက်ပြီး တစ်ခုခုကို အစီအစဉ်တကျ ကျိတ်ကြံနေတဲ့ပုံပေါက်တဲ့ ကိုသန့်ကို လေသံခပ်တိုးတိုးနဲ့ လှန်းခေါ်လိုက်မိတယ်။

“ဟိတ် !!!!”

ကိုသန့် မျက်လုံးလေးပြူးလို့ မျိုးကိုပြန်ကြည့်ပြီး

” ဪ မျိုး”

ဆိုပြီး ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့နဲ့

” မျိုး မျိုး ဘာလိုလဲဟင် မျိုး ဪသိပြီ”

မျိုးဖန်ခွက်ကို ထောင်ပြပြီး မျက်လုံးမှိတ်ပြလိုက်ပါတယ်။

” အိုကေ မျိုးကို နောက်တစ်ခွက် ထပ်မှာပေးမယ်နော်”

ဆိုပြီး ဘာတန်ဒါကို လှန်းခေါ်မလို့ အလုပ်

” ဘာတွေ အဲ့လောက်တွေးလို့ ၀ဇီပိတ်ကျင့်နေတာလဲ ကိုကြီးသန့်ရေ”

လို့ ရွတ်နောက်နောက် လေသံနဲ့ ကိုသန့်ကို မေးလိုက်တယ်။ ကိုသန့်တစ်ယောက် သူခိုးလူမိသလို မျက်နှာဘေးနဲ့

” ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး ဒေါ်မျိုးမမရယ်။ ပျော်စရာ ကောင်းတဲ့ အစီအစဉ်လေးတွေ ဖန်တီးရကောင်းမလားလို့ပါ ”

တဲ့။ သူ့အပြောကြောင့် မျိုး ကြက်သီးတွေ ထပ်ထရပြန်ပါတယ် ။ အနည်းငယ် ရှက်သယောင် အမူအရာနဲ့ ခေါင်းကိုငုံ့ထားလို့ သူ့အကြည့်တွေဆီကနေ မျိုး မျက်လုံးတွေကို ကြမ်းပြင်အောက်ကို ပို့လိုက်မိတာပေါ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မျိုးလည်း မိန်းမသားဆိုတော့ ရှက်တတ်တာပဲလေ။ ပျက်သွားတဲ့ မျိုးအမူအရာကို ထိန်းအပြီး ကိုသန့်ဘက်ကို မျိုးပြန်လည့်လို့

” အင်း… ကိုသန့် အမြည်းလေးလည်း တစ်ခုခု လုပ်ပါလား။ မျိုး ဒီလိုပလိန်းကြီး သောက်ရတာ လည်ချောင်းထဲ ရှတတနဲ့။ နော် တစ်ခုခုလောက်”

ကိုသန့်ကလည်း

” ဟုတ်သားပဲ မျိုးပြောခါမှ သတိရတယ်။ ကိုယ်လည်း ဘာတွေဖြစ်နေမှန်း မသိပါဘူး။ နေ နေ ကိုသန့် အမြည်းသုံးမျိုးလောက် မှာလိုက်မယ်။ ဆောရီးပဲ မျိုးရေ”

ဆိုပြီး ပြာပြာသလဲ ဘာတန်ဒါကို အရက် နောက်တစ်ခွက်နဲ့ စားစရာအချို့ မှာပါတော့တယ်။

ကိုသန့်ပြောတာ ကြားလိုက်ကြလား ။ အင်း ကျနော်လည်း ဘာတွေတွေးနေမိလည်း မသိပါဘူးတဲ့။ အမလေး ကိုသန့်ရယ်၊ ကိုသန့်ကိုယ်တိုင် မသိတဲ့ဟာလေးကို မျိုးတော့ဖြင့် အလွန်သိ အရမ်းသိဆိုပြီး ပြောလိုက်ချင်သေးတယ်၊ သိလား အဟစ်.. ဟစ်။

ကိုသန့်လည်း သူ့ခွက်ကုန်တော့ ထပ်မှာတယ် ။ ဒါနဲ့ မျိုးနဲ့ ကိုသန့် အာသွက်လျှာသွက် ဖြစ်လာပြီး ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းပြော၊ စကားတွေက တောင်ရောက်လိုက် မြောက်ရောက်လိုက်နဲ့ တိတ်ဆိတ်သွားလိုက်နဲ့၊ ဘားထဲမှာတောင် လူ လေးငါးယောက်လောက်ပဲ ရှိတော့တယ် ။ အချစ်သီချင်းလေးတွေကလည်း တစ်ပုဒ်ပြီး တစ်ပုဒ် မှန်မှန်လေး ထွက်လို့နေတယ်။ တချို့စာသားတွေကို မျိုးက နားထောင်ဖူးလို့ စာသားလေးတွေ အလွတ်ရတော့ မျိုးအသံတိုးတိုးနဲ့ ညှည်းလိုက်တိုင်း ကိုသန့်ကပါ လိုက်ဆိုတယ် ။ ဒါနဲ့ နှစ်ယောက်သား မျက်လုံးချင်း စုံကြည့်မိပြီး တခစ်ခစ်နဲ့ ဆယ်ကျော်သက်တွေလို လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာပဲ ရယ်မောပစ်လိုက်ကြတယ်။

မျိုးတို့ရဲ့ ပျော်ရွှင်နေတဲ့ ခဏတာလေးကို အချိန်တွေကတော့ မျက်နှာသာ မပေးဘူး သိလား ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ညက ပိုနက်လာသလို၊ ဘားထဲမှာလည်း ဘားမန်းနဲ့ အတွဲတစ်တွဲရယ် မျိုးတို့နှစ်ယောက်ရယ် အားလုံးပေါင်း ငါးယောက်ပဲရှိတော့တယ်။ အတွဲကတော့ သူတို့ဟာသူတို့ မှောင်ရိပ်လေးထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်လို့ တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောနေကြသလို ဘားမန်းကတော့ ခွက်တွေကို ဆေး‌ကြောသုတ်သင်ရင်း ခွက်လေးတွေ အစီအရီ ပြန်ချိတ်နေတာ ကြည့်ရတာ ဘားပိတ်တော့မယ်ဆိုတဲ့ သဘောပါ။ ကိုသန့်က ဒါကို ရိပ်မိပြီး ဘားမန်းဘက်လှည့်လို့

” ညီလေး .. ဘားပိတ်တော့မလား ”

လို့မေးတော့ ဘားမန်းကလည်း

“ဟုတ်တယ် အစ်ကို ပိတ်တော့မှာပါ။ ပုံမှန် ၁၂ နာရီဆို ပိတ်ပြီ ..။ အခုက အစ်ကိုတို့ အတွဲနှစ်တွဲရှိနေလို့ ကျနော် စောင့်ပေးနေတာပါ”

ကိုသန့်ကလည်း အားနာသွားတဲ့ အမူအရာနဲ့ ဘားမန်းကို ပြန်ပြီး

” ဪ ဟုတ်လား.. ဆောရီးကွာ။ အစ်ကိုတို့ စကားကောင်းနေတာနဲ့။ ညီလေး ပိတ်မယ်ဆိုရင် အစ်ကိုတို့ ထပေးပါ့မယ် ..။”

လို့ အားနားတဲ့ လေသံလေးနဲ့ ဘားမန်းကို ကိုသန့် ပြောလိုက်တော့

“ဟာ ရတယ် အစ်ကို ..။ အစ်ကိုနဲ့ အစ်မက ဒီဟိုတယ်မှာပဲ တည်းမယ့် လူတွေမလား။ ဒီမှာတဲတဲ့ လူတွေဆိုရင်တော့ မိုးလင်းတဲ့အထိ ထိုင်သောက်လို့ရတယ်။ ဘယ်သူ့ကိုမှ အနောက်အယှက် မဖြစ်ဘူး။ ရတယ် ဆက်ထိုင်ပါ အစ်ကို ..။ ကျနော်သွားရင် ဘားမန်း နောက်တစ်ယောက်နဲ့ ဂျူတီလဲပေးမယ်..။ အားမနာနဲ့ ရတယ် အစ်ကို”

ဆိုတော့ ကိုသန့်ကလည်း သိတဲ့အတိုင်း မျိုးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ အရမ်းကိုကောင်းနေတဲ့ အချိန်တွေကို ဘယ်အဆုံးအရှူံးခံပါ့မလဲ။

” ဟာ ဟုတ်လား ကျေးဇူးပါပဲ ညီလေးရာ။ အစ်ကိုတို့က ဒီဆိုင်လေးကို အရမ်းသဘောကျလွန်းလို့ ဘားထဲမှာ စကားပြောနေရတာကိုက အရမ်းကို ကျေနပ်ပျော်ရွင် နှစ်သက်မိလွန်းလို့ပါ ညီရာ…။ အစ်ကိုတို့ ခဏဆက်ကဲမယ်နော် ဟဲဟဲ”

ဆိုပြီး အားရ၀မ်းသာ အားမနာလျှာမကျိုး ပြန်ပြောတာပေါ့။ မျိုးလည်း ကိုသန့်ကို မျက်စောင်းလေးပစ်ပြီး တော်တော်လည်း ပြောတတ်တဲ့ လူကြီးပဲဆိုတဲ့ အမူအရာနဲ့ ကြည့်ပစ်လိုက်တယ် ။ သိလား သူများကိုသာ မျိုးက ပြောနေတာပါ ။ ဒီလိုဆို မျိုးမမ ရှင်ကကော မပျော်ဘူးလားလို့မေးရင် ဟင် ဘယ်လိုမေးလိုက်ပါဘိ၊ ပျော်တာမှာ လွှတ်ကို ပျော်ပါသတဲ့ရှင်လို့ အရှက်ကင်းမဲ့စွာ ပြန်ဖြေမိမှာသိလား ခစ်.. ခစ် ခစ်။

မျိုးနဲ့ကိုသန့် အတော်အတန် သောက်ပြီးကြချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ရီဝေစပြုလာပါတော့တယ်။ ဒါနဲ့ မျိုးတို့ ပြောနေတဲ့စကားတွေဟာ အလွန်ရင်နှီးတဲ့ မိတ်ဆွေနှစ်ဦး ပြောလေ့ပြောထရှိတဲ့ သာမန်အကြောင်းအရာလေးတွေလောက်ပါပဲ ။ အင်း တခါတခါတော့လည်း နည်းနည်းပိုတာပေါ့.. ခစ်.. ခစ် ။ ဟာသတွေကိုလည်း ကိုသန့်က အရမ်းပြောတတ်တယ် ရှင့်။ သူစကားပြောပုံ ပြောဟန်တွေကလည်း တမူထူးခြားနေတာတော့ အမှန်ပဲ။ လူတစ်ယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသားလေးနဲ့ နားထောင်ရလောက်အောင် အပြောကောင်းပြီး ညို့ယူသိမ်းသွင်းထားနိုင်တဲ့ အစွမ်းလည်းရှိတယ် သိလား။

ဒီအချက်မှာတော့ လင်တော်မောင် ကိုအောင်ကြီးနဲ့ ကွာသွားပါပြီ။ ကိုအောင်က စကားပြောရင် တိုတိုတုတ်တုတ်နဲ့ပဲ ပြောတတ်ဆိုတတ်ပါတယ်။ ပေရှည်ပြီး စိတ်၀င်တစားဖြစ်အောင် ကိုသန့်လိုတော့ အကျယ်တ၀င့် ပြောတာမျိုး မဟုတ်ဘူး။ ကိုအောင်က စကားအရှည်ကြီးမပြောပဲ တိုတိုနဲ့လိုရင်းကို ပြောယုံနဲ့ သူပြောချင်တဲ့ ဆိုလိုရင်းကို နားလည်သဘောပေါက်အောင်တော့ ပြောတတ်တဲ့ အရည်အချင်းတော့ ရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုအောင်ကြီးရဲ့ စကားပြောပုံ ဆိုပေါက်ကို မျိုးကတော့ဖြင့် ဘဘောမကျဘူး။ သိတဲ့အတိုင်းပါပဲ မျိုးမှမဟုတ်ဘူး မိန်းမ အတော်များများကတော့ စကားကို စိကာပတ်ကုံး တဖွဲ့တနွဲ့နဲ့ ပြောတတ်တဲ့ ယောကျာ်းမျိုးကိုသာ သဘောကျလေ့ရှိကြတာပဲလေ။

ဒါနဲ့ ကိုသန့်က စကားပြောနေရင် သူ့မျက်နှာ ဟန်ပန်အမူအရာက အရမ်းဆွဲဆောင်အားပါတယ် သိလား။ ညို့ယူဖမ်းစားနိုင်တဲ့ အပြောအဆို အမူအရာမျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားသူ လူချောတစ်ယောက်ဆိုတာ ကိုသန့်ကိုသိတဲ့ ဘယ်မိန်းမမဆို ငြင်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ အခုလို အကဲခက်ကြည့်လိုက်မှပဲ မျိုးလည်း ကိုသန့်ရဲ့ စကားရေယာဉ်ကျောမှာ မျှောနေသူတစ်ယောက်ဆိုတာ သတိထားမိတော့တယ်။

သူပြောတဲ့ စကားတွေကို မိန်းမတွေ နှစ်သက်သဘောကျအောင် ပြောတတ်တဲ့ သူ့ရဲ့ လျှို့၀ှက်ချက်တစ်ခုလည်း ရှိသေးတယ်သိလား။ အဲတာကတော့ တခြားဟုတ်ရိုးလား မိန်းမသားများရဲ့စိတ်ကို ထိုးဆွလို့ ရာဂတဏှာစိတ်မျိုး ကြီးမားလာအောင် လိင်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ ညစ်ညမ်းစကာလုံးတချို့ကို မသိမသာညှပ်လို့ ပြောဆို သုံးစွဲတတ်တဲ့ အရည်အချင်းပါ။ အဲလိုစကာလုံးမျိုးကို ပညာညဏ် ရင့်ကျက်ပြီး တရားသဘောရှိသောမိန်းမ အရှက်တရားကြီးသော မိန်းမများတော့ဖြင့် လက်ခံနှစ်သက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

အခု သူ မျိုးနဲ့ ဒီလို ပြောရဲလာတယ် ဆိုတာကလည်း ရန်ကုန်ကစအထွက် သူစိမ်းယောကျာ်းတစ်ဦးနဲ့ အလွန်ပူးကပ်နီးစပ်စွာ ဆိုင်ကယ်အတူ စီးလာရလို့ ထိတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အတွေ့အထိတွေကြောင့် တဏှာမီး လုံးလုံးမလောင်ကျွမ်းမှီ မီးတငွေ့ငွေ့နဲ့ ထိုးတက်လို့နေတဲ့ မျိုးရဲ့ ရာဂအခိုးအငွေ့ အပူတွေကို ကိုသန့်တစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး မြင်နေရတာကတကြောင်း၊ တဏှာမီးကို အရှိန်နဲ့ ပိုမိုလောင်ကျွမ်းနိုင်အောင် ပြုလုပ်ပေးရာမှာ အလွန်အစွမ်းထက်တဲ့ တဏှာရာဂလောင်စာဆီ ဓာတ်ဆီရယ်လို့ တနည်းအားဖြင့် ပြောလို့ရတဲ့ အရက်တွေပေကျံလို့ ရီဝေထုံထိုင်းနေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာက တကြောင်း ၊ အဲဒီအကြောင်းတွေ ကြောင့် ကိုသန့် မျိုးနဲ့ ညစ်ညစ်စကားလုံးတွေကို ဖောဖောသီသီ သုံးစွဲ ပြောဆိုရဲတာပေါ့။ ဘာပဲပြောပြောပါ မျိုးတော့ ဒီအချိန်မှာ သူပြောသမျှကို အရမ်းကို နှစ်သက်စွဲလန်းနေတာတော့ အမှန်ပါပဲ။ မျိုး မငြင်းပါဘူးရှင်။

စကားတွေ ပြောနေရာက ကိုသန့် ရုတ်တရက် စကားပြောရပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ မျိုးကိုလည်း စိုက်လို့ကြည့်နေတော့တယ်။ ပထမတော့ သူ့အပြုအမူကို အံ့ဩမိတယ် သိလား ။ ကိုသန့် စကားပြောရပ်ပြီး မျိုးကို စိုက်ကြည့်နေရာက

” မျိုး မျိုးနဲ့ အခုဆို ကိုသန့်နဲ့က မောင်နှမ အရင်းတွေလိုပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း .. ရှိနေကြပြီနော်”

ဟင် သေချင်တယ် ၊ ကြည့်ပါဦး သူပြောချင်ရာတွေပြောပြီး အခုမှ မောင်နှမလိုလေး ဘာလေးနဲ့ ကိုသန့်တစ်ယောက် စိတ်မှကောင်းသေးရဲ့လားပေါ့။ မျိုးစိတ်ထဲ ကိုသန့်ကို ပြောလိုက်မိတယ်။ အင်း အဲ့လိုပြောလိုက်လို့လည်း မကောင်းသေးပါဘူးလေ။ သူက အခုလို မောင်နှမလေး ဘာလေးနဲ့ ပြောလာတာ ၊ သူပြောချင်တဲ့ အကြောင်းအရင်းတစ်ခုတော့ ရှိမှာပါဆိုပြီး မျိုး ကိုသန့်ကို ရေလိုက်ငါးလိုက် ပြန်ဖြေပေးခဲ့ပါတယ်။

” အင် ဟုတ်ပါတယ် ကိုသန့်။ ကိုသန့် ဘာများပြောချင်လို့လဲ”

လို့ သူ့ကို အံ့ဩတဲ့ အမူအရာနဲ့ ပြန်ကြည့်ရင်း မေးလိုက်ပါတယ်။

” ကိုသန့် မေး မေး။ အင် မမေးတော့ပါဘူး မျိုးရယ်။ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး”

ဆိုပြီး မမေးတော့ပါဘူးတဲ့။ ကိုသန့်တော့ မျိုးကို ရူးအောင်လုပ်နေတာလား မသိဘူး ။ မေးမယ်ဆိုပြီး မမေးတော့ဘူးဆိုတော့ မျိုး ကိုသန့်အပေါ် စိတ်တိုတဲ့ အမူအရာလေး လုပ်ပြလို့ မျက်စောင်းထိုးရင်း

” ဟင် မရဘူးကွာ ကိုသန့် မေးစရာရှိမေး။ ခုနက မေးမယ်ဆိုပြီး အခုမမေးတော့ဘူးတဲ့။ မရဘူး မေးရမယ် ဒါပဲ။ မမေးရင် အခုချက်ခြင်း ရန်ကုန်ပြန်မယ်”

ဆိုပြီး စိတ်တိုပြလိုက်တော့

“ဟို့ .. ဟို့ ဆရာမ မမျိုးမမရယ်။ အဲဒီလိုတော့ မလုပ်လိုက်ပါနဲ့ မေးပါ့မယ် .”

“အင် မေး ဘာလဲ ကိုသန့် မျိုးဆီက ဘာသိချင်လို့လဲ”

” မျိုးနဲ့ ကိုအောင်ကြီးတို့ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးက သာယာရဲ့လား။ အဲ့ဒါလေး အဲ့ဒါ ပြောပြလို့ရမလား”

” ဪ .. ဒါများ ကိုသန့်ရယ်။ သာယာတာမှ စိမ်းလန်းစိုပြေလို့တောင် နေသေးတယ်။ ကဲ ဘာသိချင်သေးလဲ ”

ကိုသန့်က ခေါင်းလေးကုပ်လို့

” အား အဲ့တာပြောတာ မဟုတ်ဘူး မျိုးရဲ့။ အိမ်ထောင်ရေး သာယာရဲ့လားဆိုတာ ကိုသန့် အဲ့လိုဆိုလိုပြီး မေးတာမဟုတ်ဘူး”

မျိုးကလည်း သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး လေပူတစ်ချက် မုတ်ထုတ်လို့

“အင်းးးးးး ၀ူးးးးး..။ ဒါဆို ကိုသန့်က ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါ ကိုသန့်ရယ်။ မျိုး ဖြေမှာပေါ့”

ဆိုပြီး လေသံတိုးလေးနဲ့ တိုးတိုးလေး ကိုသန့်နားကပ်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။

“ဒီလို မျိုးရဲ့ အိမ်ထောင်ရေး သာယာရဲ့လားဆိုတာ .. မျိုးနဲ့ ကိုအောင်ကြီးတို့ရဲ့ ကုတင်ပေါ်က ကိစ္စလေ။ တနည်းပြောရရင် မျိုးနဲ့ ကိုအောင်တို့ လိင်မှုဘ၀ လိင်ဆက်ဆံရာမှာ သာယာပျော်ရွှင်လို့ ပြည့်စုံမှုရှိရဲ့လားလို့ မေးတာ မျိုး”

မျိုးလည်း ရှက်သလို အမူအရာလေးလုပ်လို့ ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး

” အို.. ကိုသန့်ကလည်း အဲ့တာ သူများကို ပြောပြစရာလား ဟင့်..။ လူကြီးနော် .. မျိုးကို ဘာတွေလာမေးနေလဲ မသိဘူး”

ဆိုပြီး ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ရှက်သွေးဖြာသယောင်လေး မျိုး လုပ်ပြလို့ ကိုသန့်ကို ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ ကိုသန့် စမေးကတည်းက ဒီမေးခွန်း ဘာကိုဆိုလိုတာလဲဆိုတာ မျိုး သိပြီးသားပါ ။ ဒါပေမဲ့ မျိုးက အိမ်ထောင်သည်၊ ကိုသန့်ဆိုသလို မောင်နှမလိုမျိုးတို့ ပွင့်လင်းမှုရှိတယ်ဆိုပေမဲ့ မျိုးလည်း မိန်းမသားပဲလေ။ ဒီလောက်တော့ ရှက်ပြရမှာပေါ့ ။ ကိုသန့်ရဲ့ စကားလမ်းကြောင်းက မျိုးကို ဘယ်ခေါ်နေလဲဆိုတာလည်း မျိုး ကောင်းကောင်းသိသားပဲ ။ ဟိုတယ်အပေါ်ထပ်က ကင်းဆိုဒ် ကုတင်ကြီးပေါ်ကိုလေ။

“ဟုတ်တယ် မျိုး။ ကိုသန့် မျိုးတို့ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို အရမ်းသိချင်မိတယ်။ ဘာလို့ဆို ကိုသန့်ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးက သိပ်ပြီး ပြည့်စုံသာယာမှု မရှိတော့တာ နှစ်နှစ်လောက် ရှိနေပြီလေ။ သာယာအောင် ဘယ်လိုပြန်လုပ်ရမယ်ဆိုတာ မျိုးဆီက အကြံအညံတောင်းလို့ ရမလားလို့။ ကိုသန့်လည်း မရှက်တော့ပဲ မေးမိတာပါ”

ဆိုပြီး မျက်နှာလေးညိုးလို့ ခေါင်းလေးငုံ့သွားပါရော။ မျိုးလည်း ကိုသန့် အမူအရာလေးကိုကြည့်ပြီး ရင်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားတယ် ။ ဒါကြောင့် ဒီမေးခွန်းကို မျိုး ပြန်ဖြေမယ်ဆိုပြီး ဆုံးဖြတ်လို့

” ကိုသန့်က တခြားလူမှ မဟုတ်တာ၊ မျိုးရဲ့ အစ်ကိုပဲလေ မဟုတ်ဘူးလာ.. ခစ်.. ခစ်။ မျိုး ပြောပြရမှာပေါ့”

လို့ စပ်ဖီးဖီးလေး ပြုံးပြရင်း

” အင်းးး.. ဘယ်လိုပြောရမလဲ..။ အမှန်အတိုင်း ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ မကောင်းဘူး မသာယာဘူး အစ်ကိုရဲ့ ”

တဏှာအခိုးအငွေ့တွေ လား၊ စီးကရက် အငွေ့တွေပဲလားတော့ မျိုးလည်း မသိဘူး ။ ကိုသန့် မျိုးပြောတာ နားစွန့်နေတာ၊ မျက်တောင်မခတ်ပဲ မျိုးကို စိုက်ကြည့်လို့နေတာ၊ မျိုး .. မနေတတ်အောင်ပဲ ဖြစ်မိတယ် သိလာ ။ ဒါကြောင့် ဘားပေါ်တင်ထားတဲ့ ဗော့ကာခွက်လေးလှမ်းယူပြီး တစ်ငုံစာ ယူသောက်လိုက်မိတယ်။

” ဟင်း ဘာလို့လဲ မျိုးရဲ့။ ဘာလို့များလဲဟင်။ မျိုးတို့နှစ်ယောက် ကြည့်ရတာလည်း ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ အရမ်းသာယာနေကြသလိုပါပဲ။ မျိုးပြောလိုက်တော့ဖြင့် မသာယာ မပြည့်စုံဘူးတဲ့။ ဘာလို့လဲ မျိုး”

ကိုသန့်တစ်ယောက် စိတ်ပူသွားတဲ့ အမူအရာနဲ့ မျက်နှာပျက်သွားပြီး ဖန်ခွက်ကိုင်ထားတဲ့ မျိုးရဲ့လက်ကလေးကို မပြောမဆိုနဲ့ လာကိုင်ပါရော ရှင်။ ဒီလိုပဲ လာမယ်ဆိုတာ မျိုး သိတာပေါ့လို့ ။ ဒါနဲ့ ကိုသန့်က

” ဪ .. မျိုး ကိုသန့်ကို ပြောပြနိုင်မလား။ ကျနော်ကလည်း မပြည့်စုံနိုင်ဖြစ်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ဆိုတော့ ဒါကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းရကောင်းမလဲ ဆိုတာကို မျိုးဆီက အကြံအညံ ရလိုရညှား သိချင်တာပါ မျိုးရယ်”

လို့ ပါးစပ်ကလည်းပြော လက်ကလည်း မျိုးလက်ဖဝါးတွေကို သူ့လက်ထိပ်လေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်တို့ထိလို့ နားလည်ပေးပါ မျိုးရယ် ဆိုတဲ့အကြည့် အသနားခံနေတဲ့ မျက်၀န်းမျိုးတွေနဲ့ မျိုးကို စိုက်ကြည့်နေလေရဲ့။ မျိုးလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားတယ် ။ ခေါင်းထဲမှာလည်း ရီဝေဝေဖြစ်လို့ ဗော့ကာအစွမ်းက ရိပ်ရိပ် ရိပ်ရိပ်နဲ့ ပြနေပြီ ။

တကယ်တမ်းကြတော့ ဒီလိုအတွေ့အကြုံမျိုးဆိုတာ အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်အတွက် လွယ်ကူတဲ့ အရာတစ်ခုတော့ မဟုတ်ဘူးရှင့် ။ တော်တော့်ကို ခက်ခဲပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကိုအောင်ကြီးမျက်နှာကို အတွေးထဲ ပြေးပြေးမြင်လိုက် ဗော့ကာအစွမ်းနဲ့ ပြန်ပျောက်ကွယ်သွားလိုက်နဲ့ မျိုး စိတ်တွေ အရမ်းရှုပ်လာသလို ဖြစ်လာတယ် ။ ဒါနဲ့ မျိုးလည်း မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေဆိုတဲ့ အတွေးလေးပေါ်လာပြီး ကိုသန့် ပွတ်သပ်နေတာခံနေရတဲ့ မျိုးလက်တွေကို ပြန်နောက်ဆုတ်ထားလိုက်မိတယ်။ တဆက်တည်း

” ကိုသန့် မျိုး အိပ်ချင်ပြီ အခန်းထဲသွားတော့မယ်။ ဂွတ်နိုက်ပါနော် ကိုသန့်”

ဆိုပြီး ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ သွေးဆောင်မှု ကျော့ကွင်းထဲက မျိုး ရုန်းထွက်လာလိုက်မိတယ်။ ကိုသန့်ကတော့ အံ့ဩတဲ့အမူအရာနဲ့ မျိုး အပေါ်အခန်းတက်သွားတာကို မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ လိုက်ကြည့်လို့ ကျန်ခဲ့တာပေါ့။ မျိး အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ အိပ်ရာပေါ်ကို မျိုး အသာလဲချလို့ အသက်ကို တစ်ချက် ခပ်ပြင်းပြင်းရှူပြီး လေပူတွေကို ပြန်မှုတ်ထုတ်လိုက်မိတယ်။

အင်း… မဖြစ်ဘူး မဖြစ်ဘူး ဒီလိုသစ္စာမဲ့မှုမျိုး မျိုး လုံး၀မလုပ်ဘူး မလုပ်ဘူးဆိုပြီး စိတ်ထဲက ပြောနေရင်းက ဗော့ကာအရှိန်ကြောင့် မျက်စိတမိုတ်အတွင်း မျိုး အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ ဒါနဲ့ တရေးနိုး ည ၁း၃၀ နာရီလောက်ကြတော့ မျိုး တရေးနိုးလာပါတယ်။ ရေဆာတာနဲ့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေတစ်ဗူးထုတ်ပြီး တော်တော်များများ မော့သောက်လိုက်မိတယ် ။ ပြီးတာနဲ့ အိပ်ရာပေါ်တက်ပြီး ပြန်အိပ်တော့ အိပ်မရတော့ဘူး ခေါင်းထဲကို အတွေးတစ်ခုက ၀င်လာပါလေရော။

တခြားမဟုတ်ဘူး ပဲခူးအထိ အရွယ်ရောက်ပြီးသား အိမ်ထောင်ရှင်နှစ်ယောက်က ချစ်သူရည်းစားတွေလို ဆိုင်ကယ်ကိုစီးပြီး နီးနီးကပ်ကပ် ပူးပူးကျတ်ကျတ်နဲ့ အင်္ကျီပါးလေးတွေသာမခံရင် ကိုသန့်ကျောပြင်နဲ့ မျိုးနို့သီးခေါင်းလေးတွေက ဖိကပ်ပူးညှပ်နေမှာ သေချာဆုံးပဲ။ ဒီလို အရွယ်ရောက်ပြီးသား အိမ်ထောင်သည် ဖိုမနှစ်ယောက်ဟာ ဝေးလံတဲ့ ပဲခူးကို နီးနီးကပ်ကပ်နဲ့ လာခဲ့ကြတာ ဒီလိုအခြေအနေမှာ ဘယ်လိုမိန်းမမဆို ညစ်ညမ်းတဲ့ အတွေးစလေး အများကြီးမဟုတ်ရင်တောင် နည်းနည်းတော့ တွေးမိကြမှာကြီးပဲ။ မျိုးမှ မဟုတ်ဘူးလေ ။ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းနဲ့ မထိန်းချုပ်နိုင်တာပဲကွာမယ်။ ကျန်တာကတော့ အားလုံး အတူတူဖြစ်နိုင်တယ်လို့ မျိုး တော့ ယူဆထားတယ်။

အဲလိုတွေးလို့ မျိုးကို အကျင့်ပျက်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရယ်လို့တော့ ရိုးမယ်ဖွဲ့ရမယ်ရှာ မစောကြပါနဲ့ ။ ဖိုနဲ့မဆိုတာ ဘယ်လိုစိတ်ကွယ်ရာမျိုးမှာမဆို သူ့အလိုလို ထပေါက်ကွဲတတ်တယ်။ ကိုယ်က ထိန်းချုပ်နိုင်မှ သတိထားနိုင်မှ လွှတ်လိမ့်မယ်။ လူအမျိုးမျိုး စိတ်အထွေထွေဆိုတော့ကာ အားလုံးဒီလိုကြီးပဲ စဉ်းစားမိကြမယ်လို့တော့ မျိုး မဆိုလိုပါဘူး။ အနည်းနဲ့ အများကို ပြောချင်တာပါ။ မျိုးက သာမန်မိန်းမတစ်ယောက်ပါ။ စိတ်အသွားအလာကလည်း သာမန်ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဒီလိုတွေ တွေးနေမိတာကတော့ ဘာကြောင့်လဲဆိုတာ မသိနိုင်တော့ဘူး ရှင်။

ဒါနဲ့ ကိုသန့်တစ်ယောက် အခန်းကော ပြန်ရောက်ပြီလား၊ မူးပြီးပဲ မောက်နေပြီလားဆိုတာတွေ စိတ်ပူမိလာပြီး ကိုသန့်ဟန်းဖုန်းကို ခေါ်ကြည့်လိုက်မိတယ်။

” ဟဲလို ကိုသန့် အခန်းထဲရောက်နေပြီလား ”

” ရောက်နေပြီ မျိုးရေ။ အိပ်တောင် ပျော်သွားတယ်။ ဘာများပြောစရာရှိလို့လဲ မျိုး ”

” ဪ အထွေအထူးတော့ မရှိပါဘူး။ ကိုသန့် သောက်တာများ များနေပြီလား၊ အခန်းထဲကို အဆင်ပြေပြေနဲ့ ပြန်ရောက်နေပြီလားဆိုတာ သိချင်လို့ ဆက်လိုက်တာပါ ကိုသန့် ”

” ဒါလား ကျနော်မများပါဘူး နည်းနည်းပါပဲ။ မမျိုးနဲ့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပဲ ကျနော် တက်လာတာ ”

သူ အဲလိုပြောနေတာကို နားထောင်နေရင်း မျိုး အာရုံတွေက ဖုန်းထဲမရှိပဲ မှင်တက်မိနေတယ် ။ မျိုး အကြောင်းအရာတစ်ခုကို သွားပြီးစဉ်းစားလိုက်မိလို့ပါ ။ မျိုးဖက်က စက္ကန့်တော်တော်ကြာ တိတ်နေတော့ ကိုသန့်က

” မျိုး ဟဲလို ဘာဖြစ်သွားပါလိမ့် အိပ်ပျော်သွားပြီလား”

လို့ ဖုန်းထဲကနေ လှမ်းမေးတယ်။ မျိုးလည်း ရုတ်တရက် အတွေးနယ်ကျွံသွားရာက သတိပြန်၀င်လာပြီး

” ဪ ကိုသန့် ဆောရီး ဆောရီး မျိုး အကြောင်းအရာတစ်ခု ခဏစဉ်းစားမိလိုက်လို့ပါ . ”

” ရပါတယ် မျိုး တစ်ခုခု အကူအညီလိုအပ်ရင် ဖုန်းဆက်လိုက်နော်။ ပြောစရာရှိလား မျိုး။ ပြောစရာရှိရင် ပြောပါ အားမနာပါနဲ့ ”

တချိန်ထဲမှာပဲ မျိုး ပြန်ပြီးတိတ်ဆိတ်သွားတော့ ကိုသန့်က

” ဟဲလိုမျိုး .. မျိုး ”

လို့ ပြန်မေးနေတယ်။ အတန်ငယ်ကြာမှ မျိုး ကိုသန့်ကို စကားတစ်ခွန်း ပြောလိုက်မိတယ် ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်မိတဲ့ စကားလေးပါ။ ဒါက

“မျိုးလေ”

လို့ ပါစပ်ကထွက်ပြီး ကြက်သေသေနေမိတယ်။ ကိုသန့်ကလည်း

” ပြော မျိုး မျိုးပြောချင်တာ ပြောပါ နားထောင်နေတယ်”

“မျိုးလေ မျိုးတစ်ယောက်ထဲ ကြောက်သလို အထီးကျန်သလို ခံစားနေရတယ် ။ အဲတာ ကိုသန့် မျိုးအခန်းထဲမှာ ခဏလောက်များ နေပေးပြီး စကားပြောပေးလို့ရမလား ဟင်။ မျိုး အိပ်ပျော်သွားရင် ကိုသန့်လည်း ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်အိပ်ပေါ့။ ရလား ကိုသန့် ”

လို့ မျိုး ပြောလိုက်မိတယ်။ ကိုသန့်ဆိုတဲ့လူဟာ အရူးတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ဘူး ။ မျိုး ဘာကိုပြောချင်သလဲဆိုတာကို ကောင်းကောင်းကြီးသိတဲ့ ကျားဆိုမှကျား တကယ့်ယောကျာ်းတစ်ယောက်ပေမို့လေ ။ ကိုသန့်က

“မျိုး ရပါတယ် .. ကျနော် အခုလာခဲ့မယ်”

စကားကို ပလ္လင်ခံမနေတော့ပဲ ပြောလိုက်တာများ ဘယ်လောက်တောင် ဒီအခွင့်အရေးကို စောင့်နေတဲ့ လူလည်းဆိုတာ ။ ကျားတွေများ ဒါမျိုးဆိုရင် အားလုံး အတူတူကြီးပဲနေမယ်ထင်တယ်။ နှစ်ခါမခေါ်ရဘူး ဟီးး ဟီးး ။ မျိုးဖက်ကနေ ဟုတ် ဆိုတဲ့ စကားတစ်လုံးပြောပြီးတာနဲ့ ဖုန်းချလိုက်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ သိပ်မကြာဘူး ၊ မျိုး အခန်းတံခါးကို ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ဆိုပြီး တံခါးလာခေါက်တဲ့ အသံထွက်လာတော့တာပေါ့။ မလွဲပါဘူး ကိုသန့်ပဲဖြစ်ရမယ်ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပြီး တံခါးပေါက်ရှိရာကို အမြန်ဆုံးသွားပြီး ဖွင့်ပေးလိုက်မိပါတယ်။

ကိုသန့်တစ်ယောက် ည၀တ်အင်္ကျီ ဖားဖားလာနဲ့ တံခါး၀မှာ ရပ်နေလေရဲ့။ ဒါနဲ့ မျိုးက

” လာ..ကိုသန့် ”

ဆိုပြီး မျိုးအခန်းထဲကို ဖိတ်ခေါ်လိုက်ပါတယ် ။ ကိုသန့်မျက်နှာမှာ ကျေနပ်မြူးတူးနေတဲ့ အပြုံးရိပ်တွေတန်းလို့ပေါ့။ ကိုသန့်နဲ့ မျိုးတို့နှစ်ယောက် ဘာမှမပြောပဲ မျိုးအခန်းထဲ ၀င်လာတယ်ဆိုရင်ပဲ မျိုးရဲ့ ဟန်းဖုန်းကနေ ဖုန်း၀င်လာပါတော့တယ် ။ ကဲ.. ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့၊ ဒါ လင်တော်မောင်ဖုန်းပဲ၊ ဘယ်လိုဖြေရမလဲ မသိဘူး ။ အခု ကိုသန့်နဲ့ အခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ ရောက်နေပါပြီလို့များ သူသိသွားရင် မိုးမီးလောင်ပြီ။ ဒါနဲ့ ကိုသန့်ဖက်လည့်ပြီး ပါစပ်ကိုစိ လက်ညှိုးထောင်လေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ကပ်လို့ ရှူး .. တိတ်တိတ်ဆိုတဲ့ အမူအရာလေးနဲ့ အချက်ပြလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ လင်တော်မောင်ဖုန်းကို ကိုင်ပြီး

“ဟဲလို ကို ဟဲလို”

“ဟဲလိုး.. မျိုး .. မျိုး ဘာလို့ ဖုန်းကိုင်တာ နောက်ကျနေတာလဲ။ ဘာတွေ အလုပ်ရှုပ်နေရတာလဲ ငါ့မိန်းမရဲ့။ ပြီးတော့ အလုပ်ကနေ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တာလဲ ကိုယ့်ဆီကို ဖုန်းမခေါ်ပါလား။ တော်တော် အလုပ်ရှုပ်နေလား မျိုးရဲ့”

လင်တော်မောင်ကို အဖြစ်မှန်တိုင်း မကွယ်မ၀ှက် ပြောပြချင်ပါတယ် ။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သောအခါမှ ပြောလို့လည်း မရနိုင်တာကိုး။ မျိုးလည်း အတန်ကြာ စဉ်းစားပြီး..

” ဪ ကိုကလည်း မျိုး အိမ်ရောက်တော့ အရမ်းပင်ပန်းနေတာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလို့ပါ”

လို့ တစ်ဖက်ဖုန်းထဲက လင်တော်မောင်ကို ပြန်ဖြေနေတုန်း ကိုသန့်တစ်ယောက် အရဲတင့်စွာနဲ့ပဲ မျိုးရဲ့ ကျောနောက်ကနေ ဂျိုင်းထဲ လက်လျှိုလို့ မျိုးဗိုက်ပေါ်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အနောက်ကနေ တအားဆွဲဖက် ပူးကပ်လိုက်တယ်ရှင် ။

မျိုးမှာ ဖုန်းပြောနေရင်းက ရပ်တန့်သွားပြီး မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားမိတယ်။ မျိုးလည်း ရုတ်တရက် စကားထစ်သွားပေမဲ့ ဆက်ပြီး လင်တော်မောင်ကို မုသာဝါဒတွေ ဝေဝေဆာဆာ ဖြာကျဲနေမိတာပေါ့။ တီရှပ်တစ်ထည်သာ ခြားထားတဲ့ မျိုးဗိုက်သားတွေကို ပွတ်သပ်လိုက် အပေါ်ကို လက်နည်းနည်းတိုးပြီး မျိုးရဲ့နို့အုံကို ဖွဖွလေး အုပ်ကိုင်လိုက်နဲ့ ကိုသန့်တစ်ယောက် အရသာကောင်းကောင်း ယူနေတာများ မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ လူပဲလို့ မျိုး စိတ်ထဲကနေ ပြုံးဖီးဖီးနဲ့ ပြောနေမိတယ်။

မျိုး ဖုန်းကို မချသေးပါဘူး။ လင်တော်မောင်ကို အိမ်စောစောရောက်တဲ့အကြောင်း ၊ ဟိုရှင်းပြ ဒီရှင်းပြ လုပ်နေတုန်း ကိုသန့်လက်တွေက မချင့်မရဲ တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေရာက မျိုးရဲ့ တီရှပ်အောက်ကနေ လက်လျှိုပြီး ဘော်လီအပေါ်ကနေ လက်တွေအုပ်ဖိလို့ မျိုးရဲ့နို့တွေကို ညစ်ဆော့နေတယ်။ မျိုး တော်တော့ကို နေရခက်နေမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ အန္တရာယ်အလွန်များပြီး ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ မြေအောင်းပျားလပို့ကို အမှောင်ထဲမှာ ခိုးစားလို့ အလွန်ချိုမြိန်တဲ့ ချိုမြိန်ခြင်းမျိုး ခံစားမှုမျိုးကိုတော့ ခံစားနေရသလိုပဲ သိလား.. ခစ်.. ခစ်။

လင်တော်မောင် ပြောပြတာတွေကို တအင်းအင်းနဲ့သာ ပြန်ဖြေနေတာ စိတ်တွေကတော့ ကိုသန့် စုပ်ညစ်လိုက် ပွတ်သပ်လိုက်လုပ်နေတဲ့ မျိုးခန္ဓာကိုယ်က နို့အုံတွေ ဗိုက်သားတွေပေါ်မှာပဲ အာရုံရောက်နေမိတယ်။ ကိုသန့်ရဲ့ လက်လေးတွေက သူ့နေရာနဲ့သူ လုပ်ရှားနေသလို ကိုသန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ လျှာထိပ်လေးကတော့ မျိုးရဲ့ လည်တိုင်နဲ့ နာရွက်စွန်းလေးတွေပေါ်မှာ ပွတ်သပ်နမ်းရှုံ့လို့နေလေရဲ့။ တကယ်ကို အရသာရှိတဲ့ ခံစားမှုတစ်ခုပါပဲရှင်။ ဟိုဖက်က လင်တော်မောင်က ဖုန်းနဲ့ပြော၊ ဒီက လင်ငယ်က နူးလို့နပ်လို့နဲ့ အာရုံများလာတော့ လင်တော်မောင် ဖုန်းကို ချချင်လာမိတယ်။ ဒါနဲ့

” ဟုတ်ပါပြီ ကိုရယ်။ မျိုး မနက်စောစော ဖုန်းခေါ်လိုက်ပါ့မယ်။ အခုတော့ အရမ်းအိပ်ချင်နေပြီနော် ကိုကို ”

ဆိုပြီး ချော့မော့လို့ ဖုန်းချပစ်လိုက်မိတယ်။ ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ ကိုသန့်ကို

“ကိုသန့် ရှင်ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ”

လို့ ပြောလိုက်တယ်။ သူကတော့ ဘာမှမဖြစ်တဲ့ အမူအရာနဲ့

“ကိုက မျိုး လင်တော်မောင်နဲ့ ဖုန်းပြောနေတာကို နားထောင်ချင်လို့ မျိုးနား ကပ်လာမိတာပါ။ ဘာလဲ မျိုးက မကြိုက်လို့လား ”

ဆိုပြီး မပြောမဆိုနဲ့ မျိုးရဲ့ ခါးလေးကို သူနဲ့ဆွဲကပ်လိုက်ပြီး မျိုးနှုတ်ခမ်းတွေပေါ်ကို ကိုသန့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက ပူကပ်ပစ်ညစ်လို့ အနမ်းမိုးတွေ ရွာသွန်းဖြိုးတော့တာပေါ့။ ကိုသန့်ရဲ့ လျှာလိပ်လေးက မျိုး နှုတ်ခမ်း၀ကနေ စိနေတဲ့သွားတွေကို ခွဲထုတ်ပြီး မျိုး လျှာလိပ်လေးကို လာပြီး တို့ထိထိုးမွေလို့ အားရှိပါးရှိ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ကစ်ဆင်ရိုက်နေတော့တယ်ရှင်။ အဲဒီဖီလင်ကို မျိုးတော့ အရမ်းနှစ်သက်တယ်။ လင်တော်မောင်ကတော့ ဒီလိုအနမ်းမျိုး ဘယ်သောအခါကမှ မျိုးကို မပေးဖူးဘူးလေ။ လင်တော်မောင်နဲ့များ ကွာပ။

မျိုး ရင်တွေလည်း အရမ်းခုန်လာမိတယ် သိလား။ကြောက်လည်း နည်းနည်းတော့ ကြောက်မိတယ်ရှင်။ အနမ်းမိုးတွေ ရွာနေရင်းက မျိုး ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ကိုသန့်က မျိုးခါးလေးကို တင်းတင်းဖတ်ရင်း

” မျိုး ဘာလို့လဲ ဟင်”

” မသင့်တော်ဘူးထင်တယ် ကိုသန့်..”

လို့ ပြောတော့ ကိုသန့် ဘာလုပ်တယ်ထင်လဲ။ မျိုးကို အခုပဲ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး လက်ထပ်ယူလာတဲ့ သတို့သမီးတစ်ယောက်လို အိပ်ရာပေါ်ကို မချီသွားတော့တယ်။ မျိုးလည်း

“ဟေ့ ကိုသန့်!!!”

ဆိုတဲ့ အာမေဠိတ်သံလေး ထွက်သွားပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာ ပက်လပ်အနေအထားလေးနဲ့ အသင့်ပုံစံမျိုး ဖြစ်လို့နေတာပေါ့။ သူလည်း ၀တ်ထားတဲ့ ည၀တ်ကြီးကို ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုတက်၊ မျိုးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကို ဖက်တော့တာပေါ့။ ဖက်ရင်းနဲ့ မျိုးနဲ့ ကိုသန့် ကုတင်ပေါ်မှာ ဟိုလူးဒီလိမ့်နဲ့ မဆုံးနိုင်လောက်တဲ့ ယစ်မူးသာယာဖွယ် အနမ်းပွဲကြီး ဆင်နွဲနေမိတယ်။ ဒါနဲ့ မျိုးလည်း

“ကိုသန့် မျိုးတို့ ဒါကြီးကို မြန်မြန် အဆုံးသတ်လိုက်ကြရအောင် ”

“မျိုးရယ် အရမ်းအလျင်လိုတာပဲ။ မျိုးနဲ့ ကိုသန့်ကြားမှာ ဒီထက်ပိုတဲ့ ရင်းနှီးမှုမျိုး ရှိဖို့ လိုတယ်လေ။ ဒါကြောင့် ဒီလိုပဲ ခဏနေကြရအောင်နော်”

ဆိုပြီး အနမ်းမိုးတွေ ဆက်လို့ရွာနေတော့တယ် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မျိုး တီရှပ်လေးလည်း ချွတ်လိုက်လို့ ဘော်လီနဲ့ အောက်က ဂျင်းပန်ပဲ ကျန်တော့တယ်။ ဒါကို ကိုသန့်က သူ့ညာလက်နဲ့ မျိုး ဂျင်းပန်က ရပစ်လေးကို စမ်းဖြုတ်လိုက်ပြီး ဇစ်ကိုဆွဲချလိုက်တယ် ။ လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့ လုပ်နေတဲ့ ကိုသန့်ကိုကြည့်ပြီး အားမရတော့တာနဲ့ မျိုးရဲ့ဂျင်းပန်လေးကို မျိုးကိုယ်တိုင်ပဲ အောက်ထိ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်မိတယ် ။ ကဲ အခုဆိုရင် မျိုးကိုယ်ပေါ်မှာ ဘော်လီနဲ့ ပိုး ပင်တီပန်းရောင်နုနုလေး တစ်ထည်သာ ကျန်တော့တယ်။

ကိုသန့်ကတော့ အိပ်ရာပေါ် တက်လာကတည်းက တုံးလုံးကြီးကို တက်လာတာဆိုတော့ ဘာမှချွတ်စရာကို မရှိဘူး။ မိမွှေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ပေါ့ ။ ဒါနဲ့ ပြောရဦးမယ် သူ့ငယ်ပါကြီးက နည်းနည်းတော့ ကြီးသလားလို့လေ။ သူ ည၀တ်ကို ချွတ်လိုက်တော့ သူ့အောက်က ငယ်ပါကြီးက ဟိုရမ်းဒီလူးနဲ့ အရှည်က ၇ လက်မလောက်ရှိပြီး လုံးပတ်က ၂ လက်မကျော်မယ်ထင်တယ်။ အတိအကျကြီးတော့ ခဏနေလောက်မှ သိရမှာဆိုတော့ အခုတော့ စိတ်မှန်းနဲ့ အဲလောက်တော့ရှိမယ်လို့ ယူဆရတာပဲ။ ဒါတောင် တောင်မာနေတာ မဟုတ်ဘူးနော်။ မတောင့်တတောင် အရှိန်တက်ခါစ သွေးစဆူခါစ မို့လို့ထင်တယ် အရမ်းကြီး မာကျောတောင့်တင်းနေတာကို မျိုး မြင်လိုက်တာ မဟုတ်ဘူးနော် ။ မျိုးလည်း လျှက်တပြက်ဆို မြင်လိုက်တာ ။

ချွတ်ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်ကို ကိုသန့်က အလျင်စလိုပဲ ခုန်တက်လာတော့တာ။ မျိုး သေချာမတွေ့လိုက်မိတာပါ။ ကဲ အခုတော့ အနီးကပ် ပူးရှက်ပြီး သူ့ဟာက မျိုးဆီးခုံကို လာထောက်လို့နေတယ်ရှင်။ လက်တွေကလည်း မျိုး ဘော်လီအောက်က နို့အုံတွေကို နိုက်လို့ ပါးစပ်ပေါက်နှစ်ပေါက်ကတော့ ဂဟေဆက်ထားသလို ပြန်ကိုမပြုတ်နိုင်တော့ပဲ တရစပ်ကို အားရှိပါးရှိ မျိုးကို နမ်းစုပ်လို့နေတော့တယ်။ မျိုးတို့နှစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်နေရာက မျိုး ရုတ်တရက် ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ကိုသန့်မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်လို့

” ကိုသန့် ဒီလိုဖြစ်ပုံမျိုး ရန်ကုန်မှာတော့ နည်းနည်းမှ ထပ်လုပ်ဖို့ မကြိုးစားမိပါစေနဲ့နော်။ ဒါကို မျိုးကို ကတိပေးနိုင်မလား ။ အဲဒီကတိပေးနိုင်မှ ကိုသန့် ဆက်လုပ်ပါ။ မဟုတ်ရင် ကိုသန့်အခန်းကို ပြန်လို့ရတယ်”

လို့ မျိုး ကိုသန့်ဆီက ကတိတောင်းလိုက်တယ် ။ ကိုသန့်ကလည်း

“ဪ မျိုးရယ် ကိုသန့် အဲ့လောက် မမိုက်ပါဘူး။ အဲဒီလောက်လည်း စည်းကမ်းမပျက်ပါဘူး။ ဘာမှမဖြစ်သလိုပဲ လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်လို နေပေးပါ့မယ်။ စိတ်ထဲက ဘယ်လောက်ပဲ မျိုးအပေါ် ကျူးလွန်မိနေပါစေ ကိုသန့် ထိန်းပါ့မယ်နော် ”

လို့ကတိပေးတယ်။

” ဒါဆိုလည်း ပြီးတာပဲ ”

လို့ မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုးပြီး ကိုသန့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို မျိုး နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေနဲ့ စုပ်ယူလိုက်မိတယ်။

” အရမ်းလှတာပဲ မျိုးရယ်”

“အပိုတွေပါ မမဝါဆိုက မျိုးထက် မလှဘူးလာ”

” လှတယ်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မျိုးလောက် လိင်ဆွဲဆောင်မှု မရှိဘူး ”

ဆိုပြီး ကိုသန့်လက်ထိပ်လေးတွေက မျိုးနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ညင်ညင်သာသာ ချေဆော့ရင်း ပြောနေတယ်။

“အော် ဒါဆို မျိုးက လိင်ဆွဲဆောင်မှုရှိလို့ ပဲခူးအထိ ခေါ်လာပြီး ကြံတာပေါ့ ဟုတ်လား”

“ဒီလိုတော့ မဟုတ်ရပါဘူး မျိုးရယ်။ အလုပ်က အလုပ်သပ်သပ်ပါ ”

ပြောရင်းဆိုရင်း ကိုသန့် ညာလက်က မျိုးဆီးခုံပေါ်ကို ပွတ်ပေးနေရင်း ဆီးခုံအောက် ဂွကြားထဲကို သူ့လက် ရောက်သွားတော့တယ်။ မျိုး အတွင်းခံပင်တီလေးပေါ်ကနေ ၀လုံးပုံ လည့်ပွတ်ပေးနေလိုက်တာ မျိုးဘောင်းဘီအောက်က အစိငုတ်လေးကို မထိတထိနဲ့ သွားသွားပွတ်မိရင် မျိုး ကြက်သီးတွေ ဖြန်းခနဲ ထထလာမိတယ်။ မျိုး အင်္ဂါစပ်ကနေလည်း အရည်တွေ တဖြည်းဖြည်း ရွှဲလို့လာနေတော့တယ် ရှင်။ သူကလည်း ပွတ်၊ မျိုးကလည်း မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်ရင် ” တ အင်း.. အင်း” နဲ့ ဖြည်းဖြည်း ညင်သာ အသံပေးလို့ ကိုသန့်ရဲ့ ဦးဆောင်မှုအောက်မှာ တသဝေမသိမ်း နာခံလိုက်ပါ စီးမျှောနေမိတော့တယ်ရှင်။

ကိုသန့်ကိုလည်း တင်းကြပ်နေအောင် ဖက်ထားလိုက်မိတယ် သိလား။ သူလက်တွေကလည်း မျိုးပေါင်ကြားထဲကို တိုး၀င်သွားလိုက် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ အားရအောင်ကို ပွတ်သပ်နေတော့တာပဲ။

“ကိုသန့် လုပ်စရာရှိ အမြန်လုပ်ကွာ။ မျိုး မနေတတ်တော့ဘူး ”

“အင်းပါ မျိုးလေးရယ်။ ကိုသန့် လုပ်ပေးမှာပေါ့။ အခုလို ပွတ်သပ်ပေးနေရတာကလည်း မျိုးနဲ့ ကိုသန့် အကြာကြီး ချစ်လိုရအောင် ခံနိုင်ရည်ရှိအောင် လုပ်ပေးနေတာပါ”

အမလေးတော် အကြာကြီး ချစ်လို့ရအောင်တဲ့။ သူ့စကားကြားရတာ မျိုး အင်္ဂါစပ် နှုတ်ခမ်းသားတွေတောင် ကျုံ့သွားသလိုပဲ ။ မိုးလင်းတဲ့ထိအောင်များ မျိုးကို လုပ်မလား မသိဘူး။ တွေးရင်းနဲ့ မျိုး ပိပိလေးတောင် ရှုံ့၀င်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပွတ်နေရင်းက တစ်ချက်မှာတော့ မျိုး ပင်တီလေးကို ကိုသန့်အောက်ထိ ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အခုတော့ မျိုးကိုယ်ပေါ်မှာ ဘော်လီကလွဲလို့ အားလုံး ကိုယ်လုံးတီး အော်ရဂျင်နယ် အတိုင်းပါပဲ ။

အတွင်းခံကျွတ်သွားတာနဲ့ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေး ဖြစ်နေတဲ့ မျိုး ပိပိအကွဲကြောင်းလေးထဲကို သူ့လက်သုံးချောင်းက ပွတ်ရင်းလူးရင်းနဲ့ မျိုးရဲ့ ပိပိအခေါင်းလေးထဲကို ပြွတ်ကနဲ ဖိသွင်းလိုက်တယ် ရှင်။ မျိုးလည်း

”အား… ကို ”

ဆိုတဲ့ အသံလေးနဲ့အတူ ကိုသန့်ရဲ့ လက်ချောင်တွေနဲ့ ထိုဆွနှိုက်ဆော့နေတာကို မှေးလို့ ခံနေရတော့တာပေါ့။

“ကိုရယ် ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ မျိုးဖြင့် မနေတတ်တော့ဘူးကွာ”

“ခဏပါကွာ ချစ်လို့လုပ်ပေးနေတာ အသာလေး ငြိမ်နေပါနော် မျိုး”

“အင်းကွာ လာမချစ်နဲ့။ မမဝါဆိုရှိတာကို မမဝါဆိုကို သွားချစ်ပေါ့”

“မမဝါဆိုက ချစ်လို့မကောင်းတော့ဘူး မျိုးရဲ့။ မျိုးက သူ့ထက် ပိုချစ်ဖို့ကောင်းလို့ပါ”

“ဪ ကိုသန့်က မျိုးကို ချစ်လို့၀ရင်လည်း မမလိုပဲ ပစ်ထားမှာပေါ့ .. ဟုတ်လား။ အင်း အင်း ကိုသန့်”

ပြောနေရင်း မျိုး အခေါင်းထဲကို အရမ်းကြီး ဖိထိုးလာတော့ မျိုးဖြင့် အောင့်သွားတာပဲ။

“ဖြည်းဖြည်းကွာ ကိုသန့် မျိုးမေးတာဖြေလေး”

“ဪ ဒီကောင်မလေးကလဲ။ မျိုးသာ ဆန္ဒရှိရင် ကိုသန့်က တသက်လုံး လုပ်ပေးမှာပါဗျာ”

“သွား အပိုတွေ”

မျိုးနဲ့ ကိုသန့်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကုတင်ပေါ် နေရာလပ် မကျန်အောင် လူလိမ့်တွန့်ခွေရင်း ကာမရေယာဉ်ကြောမှာ မျှောနေကြရာက အပြင်မှာလည်း မိုးတွေက တဝေါ်ဝေါ်နဲ့ ရွာသွန်းဖြိုးလို့ နေတော့တယ်။ ကိုသန့်တစ်ယောက် မျိုးပိပိကို ကြိုက်သလို နှိုက်ဆော့အပြီးမှာတော့ မျိုးပိပိထဲက သူ့လက်သုံးချောင်းကို ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ပါစပ်ထဲကို ထိုးသွင်းလို့ လက်သုံးချောင်းမှာပေနေတဲ့ မျိုးရဲ့ ပိပိ အရည်ကြည်တွေကို စုပ်သောက်ပစ်လိုက်တာ အသဲယားစရာ ပြကွက်တစ်ခုလိုပါပဲ ။ လင်တော်မောင် ကိုအောင်ကြီးများ ဒီလို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ဖို့နေနေသာသာ လုပ်ပြီးတာနဲ့ သူ့ဟာကြီးကို ရေချိုးခန်းထဲ သွားဆေးတော့တာပဲ။ အခု ကိုသန့်ကတော့ မျိုးပိပိထဲက ညစ်ညမ်းတဲ့ အရည်ကြည်တွေကို လျှာနဲ့ စုပ်သောက်လိုက်တာများ မျိုးရင်ထဲမှာလေး ကိုသန့်ကို ဘယ်လိုပြောရမှန်း မသိအောင် အားနာသွားမိတယ်။

“ကိုသန့်ရယ် မရွံမရှာနဲ့ အားနာလိုက်တာ ရှင်”

“အားနာမနေနဲ့ မမမျိုးရေ။ ဒါအကင်းပဲ ရှိသေးတယ်။ ကဲ လာထား”

ဆိုပြီး မျိုးခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲလို့ မျိုးပေါင်ကြီး လေပေါ်ကားတက်နေတဲ့အချိန် ကိုသန့်နှုတ်ခမ်းတွေက မျိုးပိပိပေါ်ကို တချိန်ထဲ ကျလို့လာတော့တယ် ရှင်။

“ကိုကို… သန့် ”

လို့သာ မျိုးအသံ တိုးတိုးထွက်နိုင်ပြီး မျိုး ပိပိလေးကို သူ့လျှာနဲ့ တယုတယ မရွံမရှာ ယက်ပေးနေပုံများ ကောင်းလွန်းလို့ မျိုးမျက်လုံးတွေ မှေးစင်းလို့ ယူနေမိတော့တယ်ရှင်။

” အိုးးး.. ကိုသန့်ရယ် မရွံမရှာကွယ်။ အင် အားးးး ကိုကို.. သန့် တော်တော့ ”

မျိုး ကိုသန့်ကို အားနာမိတယ် ။ အားလည်းနာ ကောင်းလည်းအရမ်းကောင်းနေတော့ ဘယ်လို မလုပ်နဲ့လို့ ပြောပြော ၊ ကိုသန့်ပြုသမျှ နုနေရတော့တယ် ။ သူ့ခင်မျာ အရမ်းချစ်ရတဲ့ မယားကို မရွံမရှာ မငြိုမငြင်နဲ့ ပြုစုပေးနေသယောင် အမှုတ်အယက်ကလည်း အခုမှ မျိုးက ခံဖူးတာရယ်။ ဒီလောက် ကောင်းလိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး၊ ကောင်းလိုက်တာ ရှင်၊ ရင်တွေလည်း တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ခုန်လို့ပေါ့ ။

ကိုသန့်ကတော့ မျိုးရဲ့ ပိပိနှုတ်ခမ်းသားတွေကို ပါစပ်လေးနဲ့ ညှပ်ဆွဲလိုက်၊ အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို လျှာနဲ့ တဆုံးကော်ထိုးလိုက်၊ အခေါင်းထဲကို လျှာအဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်၊ အစိလေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ကလိလိုက်နဲ့ မျိုးကို မပြောပြတတ်လောက်အောင် ကောင်းတဲ့ အကြင်နာတွေ ပေးနေပုံများ ချစ်လိုက်တာရှင်။

တပျက်.. ပျက် .. ပြွတ်.. ပြွတ် .. ပလပ် .. ပလပ် နဲ့ မျိုးတို့ ဟော်တယ်ခန်းထဲက မျောက်ဇာတ်ကနေတဲ့ အသံဗလံတွေက တိုးတိုးညင်သာစွာနဲ့ပဲ ညနက်ထဲမှာ လွင်လွင်လေး ထွက်လို့နေတာပေါ့။ ကိုသန့်တစ်ယောက် မျိုး တချီတမောင်းပြီးတဲ့ အထိအောင်ကို မှုတ်ပေးနေတာပါ ။ ကိုသန့်ရဲ့လျှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေရဲ့ တို့ထိပွတ်သပ် တိုက်ခိုက်မှုတွေကြောင့် မျိုးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး အပေါ်ကို ကြွတက်လာပြီး လူလည်း တဖျပ်ဖျပ်နဲ့ တစ်ချက်နှစ်ချက် တွန့်တွန့်ပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။ မျိုး ပိပိလေးထဲကနေ အဖြူရောင်သုတ်တွေ ဖြူပျစ်ပျစ်နဲ့ စီးကျလာတော့တာပေါ့ ။ ကိုသန့်ရဲ့ ပါစပ်တဝိုက်မှာလည်း မျိုးရဲ့ အရည်ကြည်တွေနဲ့ စိုလို့ရှင်။

“ကိုသန့် မကောင်းဘူးကွာ”

“ဟင်.. မကောင်းလို့ပဲ မျိုး ပြီးသွားပြီလေ.”

“ဟာ. ကိုသန့်ကလည်း အဲတာပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ ဘာလို့ မျိုးဟာကို အဲလောက် တမက်တမောနဲ့ နမ်းပေးရတာလဲ ကိုသန့်ရယ်”

ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲက ကိုသန့်မျက်နှာလေးကို မျိုးလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲမလိုက်ပြီး မျိုးအပေါ်မှာ ကိုသန့်ရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးကလည်း အုပ်မိုးလို့သွားတာပေါ့။ မျိုး ဘော်လီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ကုတင်အောက်ကို ပစ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကိုသန့်ကတော့ မျိုး ကားပေးထားတဲ့ ပေါင်ကြားထဲမှာ သူ့ငယ်ပါကြီးကို တယုတယ ပွတ်သပ်နေရင်း အသင့်နေရာယူလို့ထားတာပေါ့။ မျိုး အပေါ်မှာအုပ်မိုးထားတဲ့ ကိုသန့် မျက်နှာကို အောက်ကနေဆွဲပြီး ကိုသန့်နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှုံ့ပစ်လိုက်တယ်။

“ကောင်းလိုက်တာ ကိုသန့်ရယ်”

လို့လည်း ပါးစပ်ကပြော မျိုးရဲ့ရင်အုပ်အစုံကို အခုဆိုရင် ကိုသန့်ရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးနဲ့ ဖိထားတော့ မျိုးရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ပိပြီး နိုအုံထဲကို နစ်၀င်လို့နေတာပေါ့။ မျိုးရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုတော့ အစွမ်းကုန်ကားထားပေးပြီး ဒူးကွေးထာပေးမိတယ် ။ လုပ်ပါတော့ ကိုသန့်ရယ်လို့ ပါစပ်က မပြောရုံတမယ်ပဲ။

ကိုသန့်ရဲ့ငယ်ပါကြီးက မျိုးရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို ထောက်မိနေတယ်။ ချောဆီတွေလည်း ထွက်လို့ပေါ့။ မျိုး ပိပိလေးကလည်း သူမှုတ်ထားလို့ ဆိုရွှဲနေတာဆိုတော့ ကိုသန့် အခုထည့်လိုက်မယ်ဆိုရင်တောင် မျိုး အရမ်းနာကြင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဘာလို့ဆို သူ့ငယ်ပါက အကြီးကြီးရယ်။ မျိုးပိပိနဲ့ကော ဆံ့ပါ့မလား မျိုး စိတ်ပူမိတယ်။ လင်တော်မောင်ရဲ့ ငယ်ပါထက် နှစ်ဆသုံးဆ ကြီးမယ်ထင်တာပဲ။

မျိုးက ကလေးတစ်ယောက် ရထားတာ ကလေးက ခွဲမွေးထားတော့ မျိုးအင်္ဂါဇတ်က မပျက်စီးသေးဘူးလေ။ မျိုး အောက်ကနေ ပေါင်လေးကားထားပေးရာက ကိုသန့်မျက်လုံးတွေကို စူးစိုက်လို့ ကြည့်ပစ်လိုက်မိတယ်။ သဘောကတော့ လုပ်ပါတော့ ရှင်ရယ် ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့လို့ မျက်လုံးနဲ့ နားလည်မှုပေးလိုက်တဲ့ သဘောပါ။ ကိုသန့်လည်း သဘောပေါက်ပြီး အပြုံးလေး တစ်ချက်ပြုံးလို့ သူ့ငယ်ပါကြီးကို မျိုးပိပိထဲ ဇွတ်ကနဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။

“အ..မေ့”

မျိုးဖြင့် ကြယ်တွေလတွေတောင် မြင်သွားလား မသိဘူး ကြီးလိုက်တာရှင်။ သူ့ဟာကြီးကို မျိုးအပေါက်ထဲ တစ်ချက်လေး ဆောင့်ထည့်ရုံရှိသေးတယ် နှစ်လက်မ သုံးလက်မလောက်ပဲ ၀င်သေးတယ် နာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့ ။ ကိုသန့်အတွက်တော့ မျိုးက ပါကင်နီးနီးကို ဖြစ်နေပြီးလား မသိဘူး။ အရမ်းကြပ်တာပဲ သိလား။

“အား အား.. ကိုသန့်ရယ် ကြီးလိုက်တာရှင်”

လို့ မျိုးပါစပ်ကနေ တိုးတိုး ငြီးညူမိလိုက်တော့

” မကြောက်ပါနဲ့ မျိုးရယ်။ ကိုသန့် ဖြည်းဖြည်းလုပ်မှာပါနော်”

“ဟုတ် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါနော်.. ကို”

မျိုးက နာတယ်လို့တာပြောတာ ကိုသန့်ကတော့ သူ့ဟာကြီးကို ပြန်ဆွဲမထုတ်ဘူးရှင် ။ ထိုးထည့်ထားတဲ့ ပမာဏအတိုင်း ဒီအတိုင်းထိုးထားပြီး ချော့သွင်းဖို့ ကြိုးစားနေတာပေါ့။ ပြန်ဆွဲထုတ်သွားမှာကိုတော့ မျိုးလည်း မလိုလားဘူးရှင်။ ဒါနဲ့ ကိုသန့် သူ့ဟာကို နည်းနည်းချင်းစီ ထိုးသွင်းလိုက် နည်းနည်းပြန်ထုတ်လိုက် အဆုံးပြန်ထည့်လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံးတော့ မျိုးရဲ့ အင်္ဂါဇာတ် အတွင်းနံရံအဆုံးထိကို ရောက်လို့နေတော့တာပေါ့။ တစ်ခါမှ ဒီလို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်တဲ့ အရသာမျိုး မခံစားခဲ့ဖူးတာ အမှန်ပါရှင်။ အရမ်းကို ကောင်းပြီး မျိုး ပိပိလေးတစ်ခုလုံးဟာလည်း နေရာလွတ် လေဟာပြင်မရှိအောင် ကိုသန့် လိင်တံကြီးက ပြည့်ကြပ်နေအောင် နေရာယူလို့ထားတာပါပဲရှင်။

မျိုးနဲ့ ကိုသန့်တို့ရဲ့ လိင်အင်္ဂါတွေက ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်နေတော့ မျိုး အင်္ဂါစပ်ကထွက်တဲ့ ချောဆီတွေနဲ့ ကိုသန့် လိင်တံကြီးကထွက်တဲ့ ချောဆီတွေ ရောလျက် ပွတ်သပ်လို့ထွက်လာတဲ့ တဗြွတ်ဗြွတ်.. တပျပ်ပျပ်ဆိုတဲ့ အသံတွေလည်း အတန်ကြာတော့ တစ်ခန်းလုံး လှိုင်လှိုင်တိုးတိုးနဲ့ ပုံမှန်ထွက်လို့ လာနေတော့တာပေါ့။

မျိုးကို ကိုသန့်တစ်ယောက် သားမယားအဖြစ် ပေါင်းသင်းနေပါပြီ။ လင်ရှိမယားတစ်ယောက်ကို ဟိုတယ်တစ်ခုရဲ့ အခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ ကောင်းကောင်းကြီး လိင်ဆက်ဆံလို့နေပါပြီရှင်။ ဒီအတွေးတွေကြောင့်ပဲလား မသိဘူး။ အခု ကိုသန့်နဲ့ ဆက်ယှက်နေရတာ ဘာနဲ့မှမတူအောင်ကို အာသာရမက်တွေ ပြည့်စုံလို့ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်နေသလိုပါပဲ ။ တကယ့် နတ်စည်းစိမ်ပါပဲ ရှင်။

ကိုသန့်လည်း သူ့ငယ်ပါကို ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် ထိုးသွင်းနေရာက အရှိန်ကို ဖြည်းဖြည်းမြင့်လို့ အထုတ်အသွင်းတွေ ပိုလို့သွက်လာတာပေါ့။ အခန်းထဲမှာလည်း ဗျွတ်ဗျွတ် ဗျက်ဗျက်ဆိုတဲ့ အသံတွေက ပိုကျယ်ကျယ်လာပြီး အသံထွက်တွေလည်း စိတ်လို့လာတော့တယ်။ အောက်ကလည်းလုပ် အပေါ်ကလည်း နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ပြီး တကယ့်ညားခါစ လင်မယားတွေလို အငမ်းမရကို နမ်းမိနေကြတယ်။ ကိုသန့်လက်တွေကတော့ ကုတင်တစ်ဖက်တစ်ချက်စီကို ထောက်လို့ တဖြည်းဖြည်း ညှာတာနုညံ့တဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကနေ ညာတာထောက်ထားမှုမရှိတဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ မျိုးပေါင်ကြားက အမွေးပျောက်ပျောက် ထနေတဲ့ ဖုဖောင်းဖောင်း မျိုးပိပိလေးကို အားကြိုးမှန်တက် ထိုးလုပ်လို့နေတာပေါ့။

မျိုးပါးစပ်ကနေ “အင်း အင်း အ… အမေ့.. ကိုသန့် … အင်း အင်း…” ဆိုတဲ့ အသံတွေကလွဲရင် ဘာကိုမှ မပြောနိုင်အောင်ကို တရစပ် ဆောင့်လိုးနေတော့တာပေါ့။ မျိုးတို့နှစ်ယောက် အားကြိုးမှန်တက် လုပ်နေလိုက်ကြတာ တလောကလုံးကိုတောင် မေ့နေမိတယ်။ ကိုသန့်ကလည်း တဗျွတ်ဗျွတ်နဲ့ မျိုးပိပိလေးကို မညာမတာကို ဆောင့်လုပ်နေတော့တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ မျိုး မငြိုငြင်ပါဘူး။ အဲ့လို အရမ်းကြီးဆောင့်နေတာကိုပဲ မျိုး အရမ်းကြိုက်လို့ အသဲထဲထိအောင် ခိုက်နေမိတာပေါ့လို့။

မျိုးလည်း အားကျမခံ အောက်ကနေ ပြန်ပြန်ကော့ ပေးနေမိတယ်။ ကိုသန့် တန်ဆာကြီး ဆွဲထုတ်သွားတိုင်း မျိုးပိပိလေးရဲ့ ကြွက်သားတွေနဲ့ ညစ်ညစ်လို့ ကြင်နာပေးနေမိတယ်။ အောက်ကနေ ဒူးကွေးပေါင်ကား အနေအထားနဲ့ အပေါ်ကနေ စိတ်ရှိတိုင်း ဆောင့်လုပ်နေတဲ့ ကိုသန့်ကို အလိုက်သင့်လေး ကော့ကော့ပေးမိတယ်။ အိပ်ရာပေါ် ခွထောက်ထားတဲ့ ကိုသန့်လက်တွေက မျိုးရဲ့ နို့အုံပေါ် ကျလာပြီး နို့နှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ အားရပါးရညှစ်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုက်တာများ မျိုးလေ ရင်ထဲမှာကို ဟာကနဲနေအောင်ကို အရသာရှိတာများ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ အဲ့လိုဆွဲညစ်ပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း မျိုးရဲ့အင်္ဂါ အတွင်း သားအိမ်နာရံထိ သွားသွားထောက်တိုင်း မျိုးပါးစပ်ကနေ “အား အား” ဆိုတဲ့ အသံတွေ တစ်ခန်းလုံး ညံစီသွားတာပဲ။

တကယ့်ကို မျိုးရဲ့ အင်္ဂါစပ် အနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာထိကို ကိုသန့်လိင်တံကြီးက ထိုးခွဲလို့ ၀င်းသွားလိုက်တာများ မျိုး မျက်ရည်ကျမတတ်ကို ခံစားမှုတွေက အမြင့်ဆုံးအရှိန်ထိကို တက်တက်သွားသလိုပဲ။ ကိုသန့်လည်း အားနဲ့မာန်နဲ့ အပေါ်ကနေဆောင့် မျိုးလည်း အောက်ကနေ ကိုသန့်လည်ပင်းကို လှမ်းဖက်ထားပြီး ပေါင်တွေကိုလည်း အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးထားလိုက်မိတယ်။

လုပ်နေရာက နောက်ဆုံး ပြီးခါနီးအချိန်ကို မျိုး ရောက်တော့မယ်။ ကိုသန့်တော့ ပြီးမပြီး မသိဘူး။ မျိုးတော့ အရမ်းကို ပြီးချင်နေပြီ။ ဒါကြောင့် မျိုးပါစပ်ကနေ

“လုပ်.. ကိုသန့် နာနာဆောင့်ပါ… အား.. အမေ့ လုပ်.. အရမ်းဆောင့်ပေး… အ အ ဟုတ်တယ်… ကွဲသွားတဲ့အထိသာ ဆောင့်ပါတော့.. ကိုရယ်”

ဆိုတဲ့ အသံပေါင်းစုံကို မရှက်နိုင် မကြောက်နိုင် ထွက်လာတော့တာပဲ။ ကိုသန့်ရဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းကတော့ ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက် ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်နဲ့ ကားပစ်စတင်လို ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထိုးညောင့်နေတာများ မျိုးလေ

“အ.. အ အ အမေ့”

ဆိုတဲ့ အသံသဲသဲတာ ထွက်နိုင်တယ်။ တကယ်လုပ်နိုင်တဲ့ လူပဲလို့ မျိုး ချီးကျူးမိတယ် သိလား။ အတန်ကြာတော့ ကိုသန့်တစ်ယောက် အံတွေကျိတ် မေးကျောတွေတင်းပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရာက

“အားးးးးး”

ဆိုပြီး ဟစ်အော်ကြုံးဝါးလို့ မျိုးရဲ့ ပိပိအခေါင်းထဲကို သုတ်ရည်တွေ ဒလေဟာ လွှတ်ချလိုက်တော့တယ်ရှင်။ မျိုးရဲ့ အဖုတ်လေးတစ်ခုလုံးလည်း ထုံကျင်ပြီး အတွင်းခေါင်းလေးထဲမှာတော့ ကိုသန့်ရဲ့ သုတ်ရည်ဖြူတွေ လွှတ်လိုက်တိုင်း နွေးကနဲ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားလိုက်တာများ ၊ မျိုးလေ အရမ်းကို ကြည်နူး၀မ်းသာမိတယ် သိလား။ သူပြီးတာနဲ့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပဲ မျိုးလည်း ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်းထ ကိုသန့် တန်ဆာကို မျိုးအဖုတ်နဲ့ တအားကို ညစ်ညစ်ပြီး မျိုးရဲ့ ပိပိလေးကနေ သုတ်ရည်ပူတွေ လွှတ်ထုတ်လိုက်မိတော့တယ် ရှင်။

မျိုးနဲ့ ကိုသန့်တို့နှစ်ယောက် ပြီးသွားတဲ့အထိ အတန်ကြာအောင် လူချင်းလည်းမခွာ ထိုးစိုက်ထားတဲ့ သူ့လိင်တန်ဆာကြီးလည်း မျိုးဟာထဲက ဆွဲမထုတ်သေးပဲ ထပ်ရက် မိန်းနေလိုက်ကြတယ်။ အားလုံး အားလုံးကို မေ့လို့ ကိုအောင်ကြီးနဲ့ မဝါဆိုကိုလည်း ရှိတယ်လို့တောင် သဘောမထားမိပဲ အရာအားလုံးမေ့လို့ မျိုးနဲ့ကိုသန့်ရဲ့ ချစ်ပွဲကြမ်းကြီးကို စိတ်ရှိတိုင်း ကဲပစ်လိုက်ကြတာပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ တစ်ညလုံး မအိပ်ပဲ မျိုးတို့နှစ်ယောက် အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံသော အကွက်ဆန်းများနဲ့ လုပ်လိုက်တာ မနက်မိုးလင်းလို့ ရန်ကုန်ပြန်ရမယ့် အချိန်အထိပါပဲရှင်။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်လည်း အရမ်းကို ချစ်မိသွားပြီး ရန်ကုန်ရောက်ရင် လုံးဝ အစမဖော်ဖို့ တားမြစ်ထားတဲ့ မျိုးကိုယ်တိုင်ကပဲ ကိုသန့်ကို

“ကိုသန့် မျိုး ကိုသန့်နဲ့ အဝေးကြီးမှာ မနေချင်တော့ဘူး သိလား။ ကိုသန့်နားမှာ အမြဲနေချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မမဝါဆိုရှိနေတော့ မျိုး အားငယ်မိတယ် ကိုရယ်”

” အော် မျိုးလေးကလည်းကွယ်။ ဘာမှ အားမငယ်နဲ့။ ကိုသန့်နဲ့မျိုး တစ်နေ့ကြရင် အားလုံးစွန့်ပြီး ထွက်ပြေးကြမယ်လေး၊ မကောင်းဘူးလား.”

” အင်း ကောင်းတယ်။ မျိုး ကိုနဲ့ မခွဲနိုင်တော့ဘူး သိလား။ အရမ်းချစ်နေမိပြီ။ သားလေးနဲ့ ကိုအောင်ကြီးကိုတော့ မျိုး သနာမိတယ် ကိုသန့်ရယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ ”

” ဒါလည်းမပူပါနဲ့ မျိုးရယ်။ သားလေးကိုလည်း ခေါ်သွားကြတာပေါ့”

လို့ နှစ်ယောက်သား စောင်ခြုံအောက်မှာ ပူးကပ်ဖက်တွယ်ရင်း စကားတွေ ပြောနေမိကြရာက ရန်ကုန်ပြန်ဖို့ အချိန်တောင် အတော့်ကို ကျော်လွန်လို့သွားခဲ့ပါပေါ့လားရှင်။

ပြီးပါပြီ။

ZG

တဏွာကခ်ိဳခ်ိဳ လတ္တာက အသိ
ေရးသားသူ – ဝင္း

အားလုံးပဲ မဂၤလာပါလို႔ ႏွုတ္ခြန္းဆက္ပါရေစရွင္ ။ နာမည္ကေတာ့ မ်ိဳးမမ ပါ၊ မ်ိဳးလို႔ပဲ ေခၚၾကေပါ့ေနာ္။ တဆက္တည္း မ်ိဳးရဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုကို ရင္ထဲမွာ သိမ္းထားရတာ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ အကုန္လုံးေရွ႕မွာ ဖြင္ျပေျပာျပခ်င္တယ္၊ ေျပာျပပါရေစေနာ္. .. ။

အသက္ကေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူးရွင္ ။ အဲ မေျပာလို႔ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး ။ ကိုကို ေမာင္ေမာင္မ်ားကေတာ့ အသက္မသိပဲ မ်ိဳးကို စိတ္၀င္တစားရွိၾကမွာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ ဟုတ္တယ္မလား။

အသက္ကေတာ့ ေျပာရမွာေတာ့ ခက္ရွက္ရွက္ပါ ။ အဲ့လိုေျပာလို႔ အသက္ ၅၀ အဖြားႀကီးလို႔ မထင္လိုက္ၾကပါနဲ႔ေနာ္ ။ မ်ိဳးအသက္က ၃၀ ရွိၿပီ ၊ အိမ္ေထာင္သည္ပါ ။

မ်ိဳးနဲ႔ ကိုေအာင္ႀကီးတို႔ လင္မယားသက္တမ္း တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ သားေလးတစ္ေယာက္ ထြန္းကားခဲ့ပါတယ္။ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ သားေလးပါ ။ မ်ိဳးရယ္၊ သားေလးရယ္၊ ကိုေအာင္ႀကီးတို႔ မိသားစုသုံးေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ေနခဲ့ၾကတယ္ ။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အရမ္းခ်စ္သလို၊ မ်ိဳးလင္ေတာ္ေမာင္ ကိုေအာင္ႀကီးကလည္း အရမ္းကို အျပဳအစု အယုအယေကာင္းၿပီး အလြန္ၾကင္နာတတ္တဲ့ ေယာက်ာ္းေကာင္းတစ္ေယာက္ေပါ့။ ႐ုပ္ရည္ကေတာ့ မင္းသားေျပၿငိမ္းနဲ႔ေတာင္ ခပ္ဆင္ဆင္ရယ္။ ဟီးဟီး ေၾကာ္ျငာေလး ၀င္လိုက္ဦးမယ္။

မ်ိဳးကေတာ့ အရပ္ ငါးေပသုံးလက္မ ။ တင္၊ ခါး၊ ရင္ အခ်ိဳးအစားကေတာ့ ၃၆၊ ၂၈၊ ၃၄ ရွိတယ္ ။ အသားအေရက ဝါ၀င္းလို႔ ႏုညံ့ေခ်ာေမြ႕တဲ့ အသားအေရပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ေပါ့။ ေဖေဖကဗမာ၊ ေမေမက ကရင္စပ္ေတာ့ လွတာေပါ့ေနာ္ ။ ကျပားေတြက ေသြးရင္းေတြထက္ ပိုလွတယ္ဆိုတာ ၾကားဖူးၾကမွာပါေနာ္ အဟစ္။ ႂကြားလုံးေတြထုတ္ေနလို႔ မ်ိဳးကို အႂကြားသန္သူတစ္ေယာက္လို႔ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ ။ အရွိကိုအရွိတိုင္း ကိုကို ေမာင္ေမာင္တို႔ကို ေျပာတာပါေနာ္။

မ်ိဳးက အသက္အရြယ္အားျဖင့္ မႀကီးေသးေပမဲ့ ထမီနဲ႔ ရင္ဖုံးကို ၀တ္ရတာ ပိုၿပီးသေဘာက်တယ္။ တခါတေလေတာ့လည္း ဂ်င္းနဲ႔ တီရွပ္ပြပြေလးေတြ ၀တ္တတ္ပါတယ္။ အဟီး ကိုေအာင္ႀကီး မရွိတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြဆိုရင္ေပါ့။ မ်ိဳးရဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ လိင္မွုေရးရာကိစၥေတြမွာ အရမ္းကိုသာယာၿပီး ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ဘ၀ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူတစ္ေယာက္လို႔ အထင္ေရာက္ေနတဲ့ မ်ိဳးတစ္ေယာက္ တစ္ညမွာေတာ့ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေခ်ာ္ေနတာကို မ်ိဳး ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီ ညေလးကစၿပီး လိင္ဆက္ဆံျခင္းကို အလြန္အမင္း ခုံမင္တတ္လာခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။

မ်ိဳးတို႔ မိသားစုေလး ဗဟန္းဘက္က တိုက္ခန္းေလးတစ္လုံး၀ယ္ၿပီး ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီတိုက္ခန္းေလးက ကိုေအာင္ႀကီးသူငယ္ခ်င္း ကိုသန႔္တို႔မိသားစုနဲ႔ အေပၚထပ္ ေအာက္ထပ္ေပါ့။ မ်ိဳးတို႔အိမ္မွာ အိမ္အကူ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရယ္ ကားဒရိုင္ဘာတစ္ေယာက္ရယ္ကို ခန႔္ထားပါတယ္။

ကိုေအာင္ႀကီးက အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တစ္ပတ္ကို တစ္ရက္ ခရီးပုံမွန္ထြက္ေလ့ရွိၿပီး ၀င္ေငြ အေတာ္အသင့္ေကာင္းတဲ့ ရာထူးရွိသူ တစ္ေယာက္ပါ။ ကိုေအာင့္အလုပ္က မ်ိဳးတို႔မိသားစုအတြက္ ျပည့္စုံတဲ့အျပင္ ပိုတာကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စုေဆာင္းထားနိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အေပၚထပ္မွာေနတဲ့ ကိုသန႔္ရဲ့အမ်ိဳးသမီး မဝါဆိုနဲ႔ေတာ့ မ်ိဳးတို႔ အသင္းတုတ္ေဖာ္တုတ္ဖက္ အင္မွားလို႔ စကားေျပာေဖာ္ေျပာဖက္ တစ္ယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကူညီရိုင္းပင္းၾကၿပီး အလြန္နီးစပ္တဲ့ အိမ္နီးခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုသန႔္ အလုပ္နဲ႔ အိမ္မွာမရွိရင္ မဝါဆိုနဲ႔ မ်ိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေရွာ့ပင္ထြက္လိုက္ ဟိုဟာသြားစားလိုက္ ဒီဟာသြားစားလိုက္နဲ႔ ( မုန႔္သြားစားတာကို ေျပာသည္) စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ၿပီး ဟိုအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္အေၾကာင္း မလႊတ္ေတာ္အေၾကာင္း ဟိုေကာင္မအေၾကာင္း ဟိုေကာင့္အေၾကာင္း ေျပာမဆုံးေပါင္ ေတာသုံးေတာင္ကို ေျပာျဖစ္လုပ္ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ကိုသန႔္နဲ႔ မဝါဆိုတို႔က အိမ္ေဆာက္ပစၥည္း လုပ္ငန္းငယ္ေလးကို လုပ္ကိုင္ၾကတယ္ ။ သူတို႔ကိုၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ျဖစ္ပုံရပါတယ္။ အလုပ္အရမ္းမ်ားတဲ့အခါဆို ဆိုင္က အလုပ္သမားေလးေတြတင္ မနိုင္ပဲ မဝါဆိုကိုယ္တိုင္ ဟိုေျပးဒီေျပးနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္ ၀င္လုပ္ရတယ္ ။

က်မလည္း ကိုေအာင္ႀကီး ေပးတာစား ေႂကြးတာယူတာထက္စာရင္ အိမ္စီးပြားေရးကို တဖက္တလွမ္းက ကူညီရွာေဖြေပးခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာတယ္။ သူတို႔လင္မယားကို ၾကည့္ရင္း မ်ိဳးလည္း အလုပ္လုပ္ခ်င္သလို ျဖစ္လာမိတယ္။ သူတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ တက္ညီလက္ညီ လုပ္ေနၾကတာကို ျမင္ေတာ့ မ်ိဳးလည္း အားက်မိတာေပါ့ရွင္။ ကိုယ္က စားလိုက္ေသာက္လိုက္ ဟိုဟာလုပ္လိုက္ ဒီဟာလုပ္လိုက္နဲ႔ အိမ္မွာေနတာထက္စာရင္ အလုပ္ေလး လုပ္ၾကည့္ရင္ ေကာင္းမလားလို႔ေပါ့။

ဒါနဲ႔ ကိုသန႔္နဲ႔ ဝါဆိုကို မ်ိဳးပါ သူတို႔လုပ္ငန္းထဲ ရွယ္ယာ၀င္လုပ္လိုတဲ့အေၾကာင္း ခြင့္ေတာင္းၾကည့္မိတယ္။ ကိုေအာင္ႀကီးကေတာ့ အားေပးတယ္ မိန္းမေရ လုပ္ေပါ့။ ကိုသန႔္နဲ႔ မဝါဆိုကလည္း လက္ခံတယ္။ ဒါနဲ႔ မ်ိဳး သူတို႔ လုပ္ငန္းထဲမွာ ရွယ္ယာ အေတာ္အသင့္ ၀င္ၿပီး မ်ိဳး အလုပ္စလုပ္ေတာ့တာေပါ့။

မ်ိဳးတို႔သုံးေယာက္ လုပ္ငန္း အေတာ္တြင္က်ယ္လာေတာ့ လုပ္ငန္းစီးေရးေတြ လူမွုေရးအလုပ္ေတြမွာ တစ္ေယာက္တလွည့္ သြားၾကရတယ္။ တခါတေလ သုံးေယာက္စလုံး သြားရသလို၊ တခါတေလလည္း ႏွစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ေယာက္ထဲလည္း သြားရတယ္ရွင့္။

အလုပ္က တေန႔တျခား ပိုမ်ားလာတယ္။ ကိုေအာင္ႀကီးကေတာ့ ဘာမွ၀င္ေျပာတာ မရွိဘူး။ မ်ိဳးကိုေတာင္ အျမဲခ်ီးက်ဴးစကား ေျပာတာေပါ့။ သူ အဲ့လို ခ်ီးက်ဴးလာၿပီဆိုရင္ မ်ိဳးျဖင့္ မေနတတ္ေအာင္ပဲ ။ ကိုယ္က ဘာမွ မလုပ္တတ္ကိုင္တတ္ရာကေန ေယာက်ာ္းယူခဲ့ရတာကိုး။ ေဖေဖ ေမေမတို႔နဲ႔ ေနေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ အလုပ္မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ အခုလို မ်ိဳးရဲ့ အလုပ္ေလးေအာင္ျမင္လာေတာ့ ကိုေအာင္ႀကီးကလည္း ဘဘာမွ၀င္မေျပာတဲ့အျပင္ မ်ိဳးသိသင့္တဲ့ စီးပြားေရး အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို အႀကံညံေပးတယ္။ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ လင္ေတာ္ေမာင္ပါ။

အလုပ္စလုပ္ခါစက ဘာမွမတတ္ေလေတာ့ ကိုယ့္ရွယ္ယာေဝစု အက်ိဳးအျမတ္ေလးပဲယူရင္း ကိုသန႔္တို႔လင္မယားကိုပဲ အမ်ားဆုံး ခ်င္းကပ္မွီခိုၿပီး ႀကိဳးစားသင္ယူရတာေပါ့။ ကိုသန႔္၊ မဝါဆိုတို႔ကလည္း လက္တြဲေခၚတယ္။ တစ္ေန႔ ပဲခူးကိုသြားဖို႔ အလုပ္တစ္ခု ေပၚလာတယ္ရွင့္ ။ အဲ့ဒီေန႔ ကိုသန႔္က မ်ိဳးကို ေျပာတယ္။

” မမ်ိဳးေအာက္က လူတစ္ေယာက္ေလာက္ကို က်ေနာ္နဲ႔ ထည့္ေပးလိုက္ပါလား။ စာခ်ဳပ္စာတန္း ကိစၥျဖစ္ေနလို႔ပါ ။ ခရီးကလည္း ပဲခူးအထိဆိုေတာ့ေလ။ အကယ္၍ ညအိပ္ညေန အေျခအေနမ်ိဳးေပၚလာရင္ မသင့္ဘူးလားလို႔ပါ ”

ဆိုၿပီး မ်ိဳးကို ခြင့္ေတာင္းတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မဝါဆိုက သူ႔အေမေနသိပ္မေကာင္းလို႔ အိမ္ခဏျပန္ေနတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အေနအထားက မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္ ႏွစ္ေယာက္ထဲသြားဖို႔ ေသခ်ာသေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ကိုေအာင္ႀကီးကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း သူ႔အလုပ္နဲ႔ နယ္ဘက္ ခရီးလြန္ေနပါတယ္။ ကိုေအာင္ႀကီးရွိလည္း ဒီေလာက္ေဝးတဲ့ ခရီးကို ကိုသန႔္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲသြားဖို႔ တားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက အလုပ္သေဘာပဲေလ။ သူက မ်ိဳးထက္ေတာင္ အလုပ္သေဘာကို ပိုနားလည္တဲ့သူ မဟုတ္လား ။ ကိုေအာင္ႀကီး ခြင့္ျပဳမွာပါေလးလို႔။ စာခ်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သက္တာဆိုေတာ့ အေရးႀကီးတယ္ေလ။ မ်ိဳးကိုယ္တိုင္ လိုက္မွ ျဖစ္မွာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ကိုသန႔္ကို

” ဟာ ကိုသန႔္ကလည္း စာခ်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သက္တာဆိုရင္ေတာ့ မ်ိဳးကိုယ္တိုင္ လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္။ ရတယ္မဟုတ္လား

လို႔ ကိုသန႔္ကို ေမးေတာ့

“အင္ ေကာင္းတာေပါ့။ မမ်ိဳးကိုယ္တိုင္လိုက္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့။ လိုက္ခဲ့ပါ မမ်ိဳး”

တဲ့။ မ်ိဳးလည္း ပထမေတာ့ အိမ္ကကားနဲ႔ သြားဖို႔ စီစဥ္လိုက္တယ္။ သြားဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ။ လိုအပ္တဲ့ ဖိုင္နဲ႔ လက္ဆြဲအိတ္ေတြ၊ ေဒါကူမန႔္ေတြအားလုံး ကားေပၚတင္လို႔ ကားေပၚတက္ ကားစက္နိုးမွ စက္မနိုးဘူး ျဖစ္ပါေလေရာရွင္။ ဒါရိုင္ဘာ ကိုျမကေတာ့ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ နိုးၾကည့္တယ္။ ဟိုနိုက္ဒီနိုက္နဲ႔ မိနစ္သုံးဆယ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုသန႔္နဲ႔ မ်ိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။ ကားကို အျပစ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွာၾကည့္တယ္။ ကိုျမတစ္ေယာက္ ေခၽြးေတြတာ တကိုယ္လုံးရႊဲလာတယ္၊ ဘာအျပစ္မွ မေတြ႕ဘူး။ ဒါနဲ႔ကိုသန႔္က

” မမ်ိဳးေရ ကိုျမကိုေတာ့ အားကိုးလို႔ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ကားတစ္စီးငွားမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ”

လို႔ စိတ္ပ်က္အသံနဲ႔ ဆိုလာတယ္။ မ်ိဳးတို႔ ႐ုံးသုံး light truck ေလးရွိတယ္။ အဲ့ကားက မဝါဆို ယူသြားေတာ့ ကားပဲငွာရေတာ့မွာေပါ့။ ပဲခူးဆိုေတာ့ ခရီးကို ကားငွားသြားလို႔က ကုန္လိုက္မဲ့ ပိုက္ဆံေတြ၊ ကိုယ္သြားလုပ္တဲ့ အလုပ္ကရတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ တ၀က္စာေလာက္ေတာင္ ပါသြားမလားပဲ။ မ်ိဳးလည္း မျဖစ္ေသးပါဘူးေလးလို႔။

” ဟာ ကိုသန႔္ကလည္း ကားငွားလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ေဈးက ႀကီးကႀကီးနဲ႔ ကားငွားတာ မတန္ပါဘူး ရွင္။ တစ္ခုခု ထပ္ႀကံပါဦး ”

ဆိုေတာ့

” အင္ ခဏေနာ္ မ်ိဳး ”

ဆိုၿပီး ကိုသန႔္ စဥ္းစားေနရာက

“အာ ဟုတ္ၿပီ မမ်ိဳးေရ”

“ဘာမ်ားလဲ ကိုသန႔္ရဲ့ ေျပာပါဦး”

ဆိုၿပီး မ်ိဳးလည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ျပန္ေမးမိလိုက္တာ

” က်ေနာ့္မွာ အရင္ က်ေနာ္ စီးစီးေနတဲ့ ယာမဟာတစ္စီးရွိတယ္။ စက္က လုံး၀ အေကာင္းပဲ ရွိေသးတာ။ ျမန္လည္းျမန္ၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာရွိတယ္။ မ်ိဳး ဆိုင္ကယ္စီးရဲတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ သြားၾကတာေပါ့ ..။ ဘယ္လိုသေဘာရလဲ မမ်ိဳး”

လို႔ ေျပာလာေတာ့ မ်ိဳး မ်က္လုံးျပဴးသြားမိတယ္ ..။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဆိုင္ကယ္မေျပာနဲ႔ စက္ဘီးေပၚေတာင္ တက္ခြဖူးတာ မဟုတ္တဲ့ မ်ိဳးမမတစ္ေယာက္ လန႔္သြားမိတာေပါ့လို႔။ ကိုသန႔္က မ်ိဳး မ်က္လုံးျပဴးသြားတာ ျမင္ေတာ့

” အင္ ဟုတ္ပါရဲ့။ မမ်ိဳးက ဆိုင္ကယ္စီးရဲမွာေတာ့ မဟုတ္တာပဲ။ အင္ခက္ၿပီး စာခ်ဳပ္ကလည္း ဒီေန႔ အၿပီးခ်ဳပ္မွ ျဖစ္မယ္။ ဒါဆို မမ်ိဳး မလိုက္ပါနဲ႔ေတာ့။ မမ်ိဳး တပည့္တစ္ေယာက္ကိုပဲ ထည့္လိုက္ပါေတာ့ေနာ္။ အားလုံး အဆင္ေျပေစရမယ္ မမ်ိဳး”

” ေအာ္ ကိုသန႔္ရယ္ အဲ့လိုလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ မ်ိဳးက ဆိုင္ကယ္စီး အေတြ႕အၾကဳံ မရွိေတာ့ နည္းနည္း လန႔္သြားမိတာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုအခက္အခဲၾကဳံလာမွေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး မ်ိဳး လိုက္စီးပါ့မယ္။ ကိုသန႔္ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းတာကိုေတာ့ ယုံပါရေစေနာ္”

ဆိုၿပီး ျပဳံစိစိနဲ႔ ျပန္ေနာက္လိုက္မိတယ္။

” ဒါေတာ့မပူနဲ႔ ေဒၚမ်ိဳးမမေရ။ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က ဆိုင္ကယ္ လမ္းသရဲဗ်။ ပဲခူးေလာက္ကေတာ့ မ်က္လုံးမွိတ္ ေမာင္းလို႔ရတယ္။ မန္းေလးအထိ လက္လြတ္ေမာင္းျပမယ္ဗ်ာ”

လို႔ မ်ိဳးကို ျပန္ေနာက္ပါေလေရာ။

“အမေလးေတာ္ မ်က္လုံးမွိတ္ လက္လြတ္ေတာ့ မေမာင္းပါနဲ႔ ထိုင္းပဲရွိခိုးပါရေစ ကိုသန႔္ရယ္။ ဒီကေၾကာက္ပါတယ္ဆို”

” ဟားဟား ေနာက္တာပါ မမ်ိဳးရာ။ က်ေနာ္ ဆိုင္ကယ္ကို ေကာင္းေကာင္းကို စီးတက္ပါတယ္။ ၁၅ ႏွစ္သားေလာက္ကတည္းက ေဖေဖ့ဆိုင္ကယ္ကို ခိုးခိုးစီးလို႔ အျမဲအေဆာ္ခံထိတာ ။ မေၾကာက္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ က်ေနာ္က ေနာက္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ မမ်ိဳးက ထမီပဲ ၀တ္တာဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရတာ နည္းနည္းခက္မယ္ဗ် ။ ဆိုင္ကယ္က ေယာက်ာ္းစီးဆိုေတာ့ေလ”

မ်ိဳးကလည္း ေမးေလးေငါ့ၿပီး

” အမေလး ကိုသန႔္ရယ္။ မ်ိဳးကလည္း ထမီႀကီးနဲ႔ လိုက္မစီးပါဘူးေနာ္။ ခဏေစာင့္ မ်ိဳး ဂ်င္းပန္သြားလဲလိုက္မယ္”

ဆိုၿပီး အိမ္ထဲ၀င္ တီရွပ္အျပာပြပြနဲ႔ ေအာက္က ဂ်င္းရိုင္ဒါ တစ္ထည္ကို လဲ၀တ္လာခဲ့လိုက္တယ္။ အိမ္ေရွ႕ထြက္လာေတာ့ ကိုသန႔္က သူ႔ဆိုင္ကယ္ကို ဟိုစစ္ဒီစစ္နဲ႔ စက္နိုးၿပီး အဆင္သင့္ ေစာင့္ေနေလရဲ့။ မ်ိဳးကိုျမင္ေတာ့ မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔။

” အေမလး ကိုသန႔္ မ်က္လုံးႀကီး ကၽြတ္ထြက္လာဦးမယ္ ဒါမ်ိဳးမေတြ႕ဖူးဘူးလား ရွင္”

” မဟုတ္ရပါဘူး မမ်ိဳးရယ္။ က်ေနာ္က ရင္ဖုံးနဲ႔ ထမီတာ အျမဲ၀တ္တတ္တဲ့ မမ်ိဳးကို ဒီလို အလန္းဇယား စတိုင္နဲ႔ ေတြ႕လိုက္လို႔ အံ့ၾသသြားတာပါ”

” အေမလး ကိုသန႔္ရယ္ ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနပါၿပီ။ သူ႔အၾကည့္က ဒုသနေသာ အၾကည္ဆိုတာ မ်ိဳးမမတို႔က သိၿပီးသားပါေနာ္ ဟင္ ” လို႔ စိတ္ထဲက ေရရြတ္လိုက္မိတယ္။

” ကဲ ဒါဆို သြားၾကရေအာင္ မမ်ိဳးေရ။ ေနမ၀င္မွီ ရန္ကုန္ကို ျပန္ေရာက္ေအာင္ေတာ့ ေမာင္းရမယ္ဗ်”

မ်ိဳး စလင္းဘက္ကို လက္မွာသိုင္းၿပီး ဆိုင္ကယ္ေပၚ တက္မယ္အလုပ္ ဆိုင္ကယ္ကို ေသခ်ာျပန္ၾကည့္မိတယ္။ ဆိုင္ကယ္က အားကစားစတိုင္ ၿပိဳင္ဘီးပုံစံေလးဆိုေတာ့ အေနာက္ကယ္ရီရာထိုင္ခုံက အရမ္းတိုၿပီး အေရွ႕ကို ေလၽွာက်ေနတယ္။ အင္ .. ဒီပုံနဲ႔သာ တက္စီးလိုက္ရင္ေတာ့ မ်ိဳးတကိုယ္လုံး ကိုသန႔္ေက်ာျပင္ေပၚကို ပူးကပ္ၿပီးသား ျဖစ္သြားမွာပဲလို႔ေလ။

ဒီဆိုင္ကယ္အမ်ိဳးအစားကို မ်ိဳး ျမင္ဖူးပါတယ္ ။ ဒါမ်ိဳးဆိုင္ကယ္က ခ်စ္သူရည္းစားေတြစီးတဲ့ ပုံမ်ိဳး။ အေနာက္က မိန္းကေလးက အေရွ႕က ေယာက်ာ္းေလးကို အားရပါးရ ဖက္ထားၿပီး လူေရွ႕ စတိုင္ထုတ္ စီရတာမ်ိဳးေလ။ မ်ိဳး သိပ္သိတာေပါ့..။ ဒါေပမဲ့ ဒီအေျခအေနမွာေတာ့ မ်ိဳးအတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာမွ မရွိေတာ့တာပဲ မဟုတ္လား။ မ်ိဳး ဆိုင္ကယ္ကို ၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားေနတာကို ကိုသန႔္ျမင္ေတာ့

” မမ်ိဳး ဆိုင္ကယ္စီးရမွာ ေၾကာက္မ်ားေနသလား။ မေၾကာက္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ မမ်ိဳး ဘာဆိုဘာမွ မျဖစ္ေစရဘူး။ မွဲ႕တစ္ေပါက္ မစြန္းေစရပါဘူးဗ်ာ။ မမ်ိဳး တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ကိုေအာင္ႀကီး က်ေနာ့္ကို လာသတ္ေနမွျဖင့္။ စိတ္ခ် က်ေနာ္ ဂ႐ုတစိုက္ ေမာင္းပါ့မယ္။ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ပါ”

ဆိုၿပီး ေလကာ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္တစ္လုံးကို လွမ္းေပးတယ္။ မ်ိဳးလည္း ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကိုယူၿပီး

” အဲလိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ကိုသန႔္။ မ်ိဳး စီးလို႔ အဆင္ေျပမွာပါ ”

ဆိုၿပီး ဦးထုပ္ေကာက္စြပ္ၿပီး ဆိုင္ကိုယ္ေပၚ တက္ခြလိုက္တာနဲ႔ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ မ်ိဳးရဲ့ ရင္သားအစုံက ကိုသန႔္ေနာက္ေက်ာမွာ ဖိကပ္မိလ်က္သားေလးေပါ့ ။ မ်ိဳးျဖင့္ ၾကက္သိမ္းေတြ ဖ်န္းခနဲဆို ထလိုက္တာရွင္ ။ ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ေတာ့ျဖင့္ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ထဲကေန အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးကို မ်ိဳး ေတြ႕လိုက္မိတာ။ ကိုသန႔္ေတာ့ မ်ိဳး သတိထားမိလိုက္မယ္လို႔ ထင္ပုံမေပၚဘူးရွင့္။ ဒါနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ကို ေဝါကနဲ႔ ထိုးေမာင္းသြားေတာ့တာပဲ။

မ်ိဳးရဲ့ ရင္သားေတြကို မ်ိဳးလင္ေတာ္ေမာင္ကလြဲလို႔ တို႔ထိခံစားခြင့္ရတဲ့ ပထမဦးဆုံးလူကေတာ့ ကိုသန႔္ပါပဲ။ ဆိုင္ကယ္ေလး အရွိန္ေႏွးေႏွးနဲ႔ ေျပးေနတဲ့ အခ်ိန္ခဏမွာေတာ့ မ်ိဳးရင္သားေတြကို ကိုသန႔္ေက်ာျပင္နဲ႔ ထပ္မဖိမိေအာင္ ဆိုင္ကယ္ေနာက္က သံလက္ကိုင္ေလးကို အားနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ခက္ခြာခြာေလးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား စီးလာမိပါေသးတယ္။

ခရီးအျမန္ေရာက္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ဆိုင္ကယ္လီဗာကို အရွိန္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့ မ်ိဳးကိုယ္လုံးေလး ဟန္ခ်က္လုံး၀ပ်က္သြားၿပီး ျပဳတ္က်မလို ျဖစ္သြားပါတယ္။ မ်ိဳးႏွုတ္ဖ်ားကေနလည္း ” ကိုသန႔္ !!!” ဆိုတဲ့ အာေမဠိတ္တစ္လုံး လြတ္ကနဲ ထြက္သြားၿပီး ေၾကာင္အားလန႔္အားပဲ ကိုသန႔္ခါးကို တအားကုန္ ဖက္ထားမိလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ မ်ိဳး ဘယ္လိုမွ မတက္နိုင္ေတာ့ပါဘူးရွင္။ မ်ိဳးရင္ေတြလည္း တဒိတ္ဒိတ္တုန္လို႔၊ မ်ိဳးရင္သား ေခါင္းေလးေတြတင္မကဘူး မ်ိဳးအေရွ႕ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုလုံး မ်က္ႏွာ ရင္ဘက္ ဗိုက္သား မ်ိဳးရဲ့ဆီးခုံ ဆီးစပ္ပါမက်န္ ကိုသန႔္ ေနာက္ေက်ာ္ျပင္ေပၚကို ႀကိဳးနဲ႔တင္းၾကပ္ေနေအာင္ တိုင္းခ်ီထားသလား ေအာင့္ေမ့ရေလာက္ေအာင္ ပူးကပ္သြားတာေပါ့ရွင္။

ခရီးက အခုမွ အစရယ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ သြားရမယ့္ ခရီးက ပဲခူးအထိ ။ ဒါေပမဲ့ မ်ိဳး ဒီလိုမဖက္ထားရင္ ျပဳတ္က်လို႔ အသက္ထြက္႐ုံပဲရွိတယ္။ အခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူးေလ။ သက္ျပင္းရွည္တစ္ခ်က္ခ်ၿပီး ခ်စ္သူရည္းစားႏွစ္ေယာက္သဖြယ္ ဆိုင္ကယ္ေလးကို အတူစီးလာမိေတာ့တယ္။ ဆိုင္ကယ္ေလးကို ႏွစ္ေယာက္အတူ ႏွုတ္ဆိတ္စြားစီးလာရင္း ကိုသန႔္ရဲ့ေမးခြန္းေတြနဲ႔ မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္တို႔ရဲ့ ၁၅ မိနစ္ခန႔္ တိတ္ဆိတ္သြားမွုကို ၿဖိဳခြင္းလိုက္ပါတယ္။

” မမ်ိဳး ဒီေန႔ ေအာ္ဒါေတြ ဘယ္ႏွစ္ခုေလာက္လာလဲ”

” အင္း သုံးေလးခုေလာက္ေတာ့ ဒီေန႔ ရွိမယ္ထင္တယ္ ကိုသန႔္”

မ်ိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာရင္းဆိုရင္း စီးလာလိုက္တာ ၁ နာရီေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ ပဲခူးကို ေရာက္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြအားလုံး အဆင္ေျပေျပပါပဲ။ သူ႔ရဲ့ လက္မွတ္ေတြေအာက္မွာ မ်ိဳးရဲ့ လက္မွတ္ေတြကို ထိုးခိုင္းပါတယ္ ။ အားလုံးၿပီးသြားေတာ့ မ်ိဳးနဲ႔ကိုသန႔္ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရပါတယ္။ မ်ိဳးတို႔ရဲလုပ္ငန္းမွာ ပဲခူးက လုပ္ငန္း ကန္ထရိုက္ေတြလည္း ခုႏွစ္ခု ရွစ္ခုေလာက္ ရလာခဲ့လို႔ပါ။

လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ေတာ့ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ကိုေအာင္ႀကီးကို မ်ိဳးတို႔ရဲ့ ေအာင္ျမင္မွုေတြကို လွမ္းဖုန္းဆက္ၿပီး ႂကြားလိုက္ပါေသးတယ္။ ကိုေအာင္ႀကီးကလည္း သူ႔မယားကို ခ်ီးက်ဴးလို႔ မဆုံးေအာင္ပါပဲ။

မ်ိဳး ကိုေအာင္ႀကီးကိုေျပာေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက အားလုံးမွန္ေပမဲ့ အိမ္ကားပ်က္လို႔ ကိုသန႔္ရဲ့ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ပဲခူးကို ထြက္လာမိတဲ့အေၾကာင္း၊ မဝါဆိုလည္း ပါမလာတဲ့အေၾကာင္းကိုေတာ့ ထည့္မေျပာလိုက္ခဲ့မိဘူး။ အဲဒါေတြ အမွန္အတိုင္း ကိုေအာင္ႀကီးကို ေျပာလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း ကိုေအာင္ႀကီး စိတ္တိုမွာလားေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ မ်ိဳး ကိုေအာင္ႀကီးကို အားလုံး လိမ္ေျပာေနမိတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။

ကိုေအာင္ႀကီးနဲ႔ မ်ိဳး ဖုန္းေျပာေနတာကို ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ မ်ိဳးတကိုယ္လုံးကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ရင္ မ်ိဳးနဲ႔ မ်ိဳးလင္ေတာ္ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို စူးစိုက္နားေထာင္ေနေလရဲ့။ ကိုသန႔္ခါးကေလးကိုဖက္ၿပီး ဆိုင္ကယ္အတူစီလားတဲ့ အေၾကာင္းကို မေျပာေတာ့ ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ သမင္ေလးတစ္ေကာင္ကို မစားခင္ ေဆာ့ျမဴလို႔ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ေနတဲ့ ေျမေခြးတစ္ေကာင္ရဲ့ အျပဳံးမ်ိဳးနဲ႔ မ်ိဳးကို ၾကည့္ေနတယ္ရွင္ ။ မ်ိဳးလည္း သူ႔မ်က္လုံးေတြကို ျပန္ၿပီးစိုက္ၾကည့္လို႔ တဖက္က လင္ေတာ္ေမာင္ကို ညာလုံးေတြ ပစ္ေကၽြးေနမိတယ္။ ကိုေအာင္ႀကီးနဲ႔ ဖုန္းေျပာလို႔ အၿပီးမွာေတာ့ ကိုသန႔္က

” မမ်ိဳးေရ က်ေနာ္တို႔ ဒီညေတာ့ ရန္ကုန္ကို ျပန္မေရာက္နိုင္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္ဗ်ာ ။ ေနေတာင္ အေတာ္ေစာင္းသြားၿပီ ။ မမ်ိဳး ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္သလဲ ဟင္။ မမ်ိဳး လက္ခံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီည ပဲခူးက စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ့လုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္တဲ့အေနနဲ႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေလး တစ္ခုကို လုပ္လို႔ ဒီမွာပဲ ဒီည အနားယူလိုက္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား”

အင္ မ်ိဳး ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။ မ်ိဳးေတာ့ ဒီလိုအေျခအေနႀကီးကို အေဝးေရာက္ေနတဲ့ လင္ေတာ္ေမာင္တာသိရင္ ခ်က္ခ်င္းလာမ်ားသတ္မလား။ ကိုသန႔္ေျပာသလို အထိမ္းအမွတ္ပြဲေလး တစ္ခုလုပ္ၿပီး ဟိုတယ္တစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္တစ္ခန္းငွားလို႔ ပဲခူးမွာပဲ အနားယူလိုက္ရင္ ေကာင္းမလား။ စဥ္းစားရ အေတာ္ၾကပ္သြားတယ္။ မ်ိဳး စဥ္းစားရခက္ေနတာကို ကိုသန႔္က ျမင္ေတာ့

“မမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ ျပန္မယ္ဆိုရင္လည္း ည ၈ နာရီ ၉ နာရီေလာက္မွ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္မွာဗ် ။ က်ေနာ္က ညဆို ဆိုင္ကယ္ သိပ္မေမာင္းရဲဘူး ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ စဥ္းစားပါဦး မမ်ိဳးရယ္”

ကိုသန႔္ရဲ့ ေတာင္းဆိုမွုကို လိုက္‌ေလ်ာလိုက္ရင္ ဒီည ကိုသန႔္နဲ႔ မ်ိဳးတို႔ကို မဝါဆိုနဲ႔ ကိုေအာင္တို႔ကမ်ား အထင္လြဲသြားၾကမလား၊ မျဖစ္နိုင္ပါဘူးရွင္။ မလိုက္ေလ်ာခဲ့ရင္လည္း မ်ိဳး ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့ရွင္။ မ်ိဳးဘ၀မွာ ဒါမ်ိဳးလုပ္ဖို႔ဆိုတာ လုံး၀ မစဥ္းစားမိခဲ့ဘူး။ အခုဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ရွင္ ေျပာၾကပါဦး။

မ်ိဳး ေခါင္းရွုပ္ေနတုန္း ေတာင္းပန္တိုလၽွိုးတဲ့ မ်က္ႏွာငယ္ အမူအယာနဲ႔ ထပ္ၿပီး သူ႔အစီအစဥ္ကို ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ ထပ္ခါတလဲလဲ ခြင့္ပန္ေနျပန္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ မ်ိဳး ကိုသန႔္ကို

” ကိုသန႔္… မ်ိဳးနဲ႔ကိုသန႔္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ပါ့မလားရွင္။ မ်ိဳး ဒါမ်ိဳး မစဥ္းစားခဲ့ဖူးဘူး။ မဝါဆိုနဲ႔ ကိုေအာင္ႀကီး သိရင္ေတာ့ အခက္ေတြ ေတြ႕ကုန္ေရာ့မယ္ ကိုသန႔္ရယ္”

လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ မလုပ္ပါရေစနဲ႔ရွင္ဆိုတဲ့ အမူအရာနဲ႔ ကိုသန႔္ကို မ်ိဳး ျပန္ေျပာမိတယ္။ ကိုသန႔္က

” ဒီအတြက္ ဘာမွမပူပါနဲ႔ မ်ိဳးရယ္။ ဝါဆိုလည္း ဘယ္လိုမွ မသိနိုင္ပါဘူး။ ကိုသန႔္ ရန္ကုန္အိမ္မွာပဲလို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။ ကိုေအာင္ႀကီးကလည္း အခု ရန္ကုန္မွာမွ မရွိတာ။ မ်ိဳး မစိုးရိမ္ပါနဲ႔လား မ်ိဳးရယ္”

မ်ိဳး သူ႔အမူအရာ သူ႔အေျပာအဆိုေတြကို လုံး၀ခံနိုင္ရည္ မရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္ဆုံး

” ကိုသန႔္ သေဘာပါပဲရွင္”

လို႔ ေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီး ခြင့္ျပဳလိုက္မိပါေတာ့တယ္။ မ်ိဳးတို႔ မိုးခါးေရကို အတူေသာက္က်ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးက ရင္ကို တဒိတ္ဒိတ္ တဒိတ္ဒိတ္နဲ႔ပါပဲ ။ ကိုသန႔္ကေတာ့ ေအာင္နိုင္သူ စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္လို အမူအရာနဲ႔ မ်ိဳးလက္ကေလးကို လွမ္းဆြဲလို႔

” ကဲ မမမ်ိဳးေရ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လည့္ဖို႔ေတာ့ စဥ္းစားမေနပါနဲ႔ေတာ့။ မ်ိဳးေပးထားတဲ့ကတိ တည္ပါဗ်ာ ”

လို႔ ေျပာရင္း မ်ိဳး စကားတစ္လုံးမွ မဟခင္မွာပဲ ဆိုင္ကယ္ရွိရာကို ဆြဲေခၚလို႔ စားေသာက္ဆိုင္ တဆက္တည္းပါတဲ့ ပဲခူးဟိုတယ္ကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ထြက္လာမိပါေတာ့တယ္ရွင္။ ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ အရင္ဆုံး အခန္းႏွစ္ခန္းယူၿပီး ဟိုတယ္ဘားရွိရာကို ထြက္လာလိုက္ၾကပါတယ္။

ဘားမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ဘာမွမေျပာမဆိုနဲ႔ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး အေဖ်ာ္ဆရာကို ကိုသန႔္က ေလတစ္ခ်က္ခၽြန္ၿပီး လွမ္းေခၚလိုက္ပါတယ္ ။ သူေသာက္ဖို႔ ဘလက္ ႏွစ္ပတ္မွာလိုက္ၿပီး မ်ိဳးေသာက္ဖို႔အတြက္ေတာ့ ေဗာ့ကာတစ္ခြက္ မွာလိုက္ပါတယ္။ ကိုသန႔္ မ်ိဳးအတြက္ vodka ကို မွာေပးေနလို႔ မ်ိဳး အံ့ဩမသြားပါဘူး ။ မ်ိဳးရယ္ ကိုေအာင္ႀကီးရယ္ မဝါဆိုနဲ႔ ကိုသန႔္ အပါအ၀င္ က်မတို႔ေလးေယာက္ဟာ တခါတရံဆိုသလို အရက္ဘားတို႔ ဘီယာဆိုင္တို႔ အတူတူ သြားထိုင္ေလ့ရွိပါတယ္။ မ်ိဳးက အျမဲ ေဗာ့ကာေသာက္တာကိုလည္း ကိုသန႔္က သိၿပီးသားပဲေလ။ အတန္ၾကာလို႔ ေသာက္စရာေတြ ေရွ႕ေရာက္လာေတာ့ မ်ိဳးကို ကိုသန႔္ ခြက္လွမ္းကမ္းၿပီး

“ကဲ .. မ်ိဳးေရ ဒီေန႔ ကိုသန႔္တို႔လုပ္ငန္းေလး တိုးတက္တဲ့ ရလဒ္ေကာင္းေလး ရရွိတဲ့ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ ေသာက္ လိုက္ၾကရေအာင္ေနာ္ ခ်ီးယား ”

ဆိုၿပီး မ်ိဳးနဲ႔ကိုသန႔္ ဖန္ခြက္ခ်င္းတိုက္လို႔ တစ္ေယာက္ တစ္ငုံစီ စုပ္ေသာက္လိုက္ၾကပါတယ္။ ေသာက္အၿပီးေတာ့ စကားတစ္လုံးမွ မေျပာမိၾကေသးပဲ မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္တို႔ၾကားမွာ တိတ္ဆိတ္မွုေလးက ခဏတာ ျပန္ဖုံးလြမ္းသြားပါတယ္။ မ်ိဳးလည္း ဘာဆိုဘာမွ မေျပာပဲ မ်ိဳးရဲ့ ေဗာ့ကာကို တစ္ငုံၿပီးတစ္ငုံ စုပ္ေသာက္လို႔ အေတြးပင္လယ္ ေဝေနမိတယ္။ အင္း ဒီညအဖို႔ ေရာက္ရွိလာမဲ့ စကၠန႔္ မိနစ္ နာရီေတြဟာ ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ေတြ သက္ေရာက္လာမလဲ ။ ကိုေအာင္နဲ႔ မဝါဆိုမ်ား သိသြားလို႔ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကမလဲေပါ့ ။ စိတ္ထဲမွာ စိုးရိမ္မိသလို ဇာတ္ကားတစ္ကားရဲ့ အလြန႔္ကို ရင္ဖိုလိုက္ေမာဖြယ္ေကာင္းတဲ့ စြန႔္စားခန္းတစ္ခုကို ၾကည့္ရေတာ့ မလိုလိုလည္း မ်ိဳးရင္ထဲ ခံစားေနမိပါတယ္ရွင္။

မ်ိဳးရဲ့ ေဗာ့ကာေလးကို ေသာက္လိုက္ ေတြးလိုက္လုပ္ေနရင္း ကိုသန႔္ကို ၾကည့္ျပန္ေတာ့ မူးလာလို႔ပဲလား၊ ဘားေလးရဲ့ မီးေရာင္ေတြေၾကာင့္ပဲလားေတာ့ မသိဘူး။ ေရာင္ျပန္လိုေတာက္ပေနတဲ့ ကိုသန႔္ မ်က္လုံးေတြဟာ သူ႔လက္ထဲကိုင္ထားတဲ့ အရက္ခြက္ေလးကို စူးစိုက္ၾကည့္လို႔ မ်က္ႏွာေပၚမွာလည္း လၽွို႔၀ွက္အႀကံအစီပါတဲ့ ျပဳံးရိပ္တစ္ခုက အထင္းသားေလး ေပၚေနတယ္ေလ။

ဒါ ဘာသေဘာေလးလည္းဆိုတာ မ်ိဳး သိပါတယ္ေနာ္။ မ်ိဳး ဒီကိုလိုက္လာမိကတည္းက ဒီအျပဳံးေတြ ဒီလိုခံစားမွုမ်ိဳးေတြ ခံစားရမယ္ဆိုတာ မ်ိဳး သိၿပီးသားပဲဟာ ။ ဘားထဲမွာေတာ့ လူက ခပ္က်ဲက်ဲပါပဲ။ အဂၤလိပ္ love songs ေတြက တိုးတိုးညင္သာစြာပဲ တစ္ပုဒ္ၿပီး တစ္ပုဒ္ စပီကာထဲက ထြက္လို႔ေနတာေပါ့။

ခြက္ထဲက အရက္လည္း အေတာ္ကုန္သေလာက္ ရွိလာေတာ့ လူက ပူေႏြးလာၿပီး ခုနက ေတြေဝေနတဲ့ အေတြးေတြ မခ်င့္မရဲျဖစ္ေနတဲ့ အနည္းငယ္ေသာ ေၾကာက္စိတ္ေတြ လုံး၀ေပ်ာက္ကြယ္လို႔သြားသလားပဲ။ ဒါနဲ႔ မ်ိဳးလည္း ဘာမေျပာညာမေျပာပဲ ကိုသန႔္ဘက္ကို မ်က္ႏွာလည့္လိုက္ၿပီး တစ္ခုခုကို အစီအစဥ္တက် က်ိတ္ႀကံေနတဲ့ပုံေပါက္တဲ့ ကိုသန႔္ကို ေလသံခပ္တိုးတိုးနဲ႔ လွန္းေခၚလိုက္မိတယ္။

“ဟိတ္ !!!!”

ကိုသန႔္ မ်က္လုံးေလးျပဴးလို႔ မ်ိဳးကိုျပန္ၾကည့္ၿပီး

” ဪ မ်ိဳး”

ဆိုၿပီး ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့နဲ႔

” မ်ိဳး မ်ိဳး ဘာလိုလဲဟင္ မ်ိဳး ဪသိၿပီ”

မ်ိဳးဖန္ခြက္ကို ေထာင္ျပၿပီး မ်က္လုံးမွိတ္ျပလိုက္ပါတယ္။

” အိုေက မ်ိဳးကို ေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္မွာေပးမယ္ေနာ္”

ဆိုၿပီး ဘာတန္ဒါကို လွန္းေခၚမလို႔ အလုပ္

” ဘာေတြ အဲ့ေလာက္ေတြးလို႔ ၀ဇီပိတ္က်င့္ေနတာလဲ ကိုႀကီးသန႔္ေရ”

လို႔ ရြတ္ေနာက္ေနာက္ ေလသံနဲ႔ ကိုသန႔္ကို ေမးလိုက္တယ္။ ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ သူခိုးလူမိသလို မ်က္ႏွာေဘးနဲ႔

” ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး ေဒၚမ်ိဳးမမရယ္။ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတဲ့ အစီအစဥ္ေလးေတြ ဖန္တီးရေကာင္းမလားလို႔ပါ ”

တဲ့။ သူ႔အေျပာေၾကာင့္ မ်ိဳး ၾကက္သီးေတြ ထပ္ထရျပန္ပါတယ္ ။ အနည္းငယ္ ရွက္သေယာင္ အမူအရာနဲ႔ ေခါင္းကိုငုံ႔ထားလို႔ သူ႔အၾကည့္ေတြဆီကေန မ်ိဳး မ်က္လုံးေတြကို ၾကမ္းျပင္ေအာက္ကို ပို႔လိုက္မိတာေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်ိဳးလည္း မိန္းမသားဆိုေတာ့ ရွက္တတ္တာပဲေလ။ ပ်က္သြားတဲ့ မ်ိဳးအမူအရာကို ထိန္းအၿပီး ကိုသန႔္ဘက္ကို မ်ိဳးျပန္လည့္လို႔

” အင္း… ကိုသန႔္ အျမည္းေလးလည္း တစ္ခုခု လုပ္ပါလား။ မ်ိဳး ဒီလိုပလိန္းႀကီး ေသာက္ရတာ လည္ေခ်ာင္းထဲ ရွတတနဲ႔။ ေနာ္ တစ္ခုခုေလာက္”

ကိုသန႔္ကလည္း

” ဟုတ္သားပဲ မ်ိဳးေျပာခါမွ သတိရတယ္။ ကိုယ္လည္း ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္း မသိပါဘူး။ ေန ေန ကိုသန႔္ အျမည္းသုံးမ်ိဳးေလာက္ မွာလိုက္မယ္။ ေဆာရီးပဲ မ်ိဳးေရ”

ဆိုၿပီး ျပာျပာသလဲ ဘာတန္ဒါကို အရက္ ေနာက္တစ္ခြက္နဲ႔ စားစရာအခ်ိဳ႕ မွာပါေတာ့တယ္။

ကိုသန႔္ေျပာတာ ၾကားလိုက္ၾကလား ။ အင္း က်ေနာ္လည္း ဘာေတြေတြးေနမိလည္း မသိပါဘူးတဲ့။ အမေလး ကိုသန႔္ရယ္၊ ကိုသန႔္ကိုယ္တိုင္ မသိတဲ့ဟာေလးကို မ်ိဳးေတာ့ျဖင့္ အလြန္သိ အရမ္းသိဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ခ်င္ေသးတယ္၊ သိလား အဟစ္.. ဟစ္။

ကိုသန႔္လည္း သူ႔ခြက္ကုန္ေတာ့ ထပ္မွာတယ္ ။ ဒါနဲ႔ မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္ အာသြက္လၽွာသြက္ ျဖစ္လာၿပီး ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းေျပာ၊ စကားေတြက ေတာင္ေရာက္လိုက္ ေျမာက္ေရာက္လိုက္နဲ႔ တိတ္ဆိတ္သြားလိုက္နဲ႔၊ ဘားထဲမွာေတာင္ လူ ေလးငါးေယာက္ေလာက္ပဲ ရွိေတာ့တယ္ ။ အခ်စ္သီခ်င္းေလးေတြကလည္း တစ္ပုဒ္ၿပီး တစ္ပုဒ္ မွန္မွန္ေလး ထြက္လို႔ေနတယ္။ တခ်ိဳ႕စာသားေတြကို မ်ိဳးက နားေထာင္ဖူးလို႔ စာသားေလးေတြ အလြတ္ရေတာ့ မ်ိဳးအသံတိုးတိုးနဲ႔ ညႇည္းလိုက္တိုင္း ကိုသန႔္ကပါ လိုက္ဆိုတယ္ ။ ဒါနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္လုံးခ်င္း စုံၾကည့္မိၿပီး တခစ္ခစ္နဲ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြလို လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာပဲ ရယ္ေမာပစ္လိုက္ၾကတယ္။

မ်ိဳးတို႔ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ခဏတာေလးကို အခ်ိန္ေတြကေတာ့ မ်က္ႏွာသာ မေပးဘူး သိလား ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ညက ပိုနက္လာသလို၊ ဘားထဲမွာလည္း ဘားမန္းနဲ႔ အတြဲတစ္တြဲရယ္ မ်ိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ရယ္ အားလုံးေပါင္း ငါးေယာက္ပဲရွိေတာ့တယ္။ အတြဲကေတာ့ သူတို႔ဟာသူတို႔ ေမွာင္ရိပ္ေလးထဲမွာ အလုပ္ရွုပ္လို႔ တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေမာေနၾကသလို ဘားမန္းကေတာ့ ခြက္ေတြကို ေဆး‌ေၾကာသုတ္သင္ရင္း ခြက္ေလးေတြ အစီအရီ ျပန္ခ်ိတ္ေနတာ ၾကည့္ရတာ ဘားပိတ္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ ကိုသန႔္က ဒါကို ရိပ္မိၿပီး ဘားမန္းဘက္လွည့္လို႔

” ညီေလး .. ဘားပိတ္ေတာ့မလား ”

လို႔ေမးေတာ့ ဘားမန္းကလည္း

“ဟုတ္တယ္ အစ္ကို ပိတ္ေတာ့မွာပါ။ ပုံမွန္ ၁၂ နာရီဆို ပိတ္ၿပီ ..။ အခုက အစ္ကိုတို႔ အတြဲႏွစ္တြဲရွိေနလို႔ က်ေနာ္ ေစာင့္ေပးေနတာပါ”

ကိုသန႔္ကလည္း အားနာသြားတဲ့ အမူအရာနဲ႔ ဘားမန္းကို ျပန္ၿပီး

” ဪ ဟုတ္လား.. ေဆာရီးကြာ။ အစ္ကိုတို႔ စကားေကာင္းေနတာနဲ႔။ ညီေလး ပိတ္မယ္ဆိုရင္ အစ္ကိုတို႔ ထေပးပါ့မယ္ ..။”

လို႔ အားနားတဲ့ ေလသံေလးနဲ႔ ဘားမန္းကို ကိုသန႔္ ေျပာလိုက္ေတာ့

“ဟာ ရတယ္ အစ္ကို ..။ အစ္ကိုနဲ႔ အစ္မက ဒီဟိုတယ္မွာပဲ တည္းမယ့္ လူေတြမလား။ ဒီမွာတဲတဲ့ လူေတြဆိုရင္ေတာ့ မိုးလင္းတဲ့အထိ ထိုင္ေသာက္လို႔ရတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အေနာက္အယွက္ မျဖစ္ဘူး။ ရတယ္ ဆက္ထိုင္ပါ အစ္ကို ..။ က်ေနာ္သြားရင္ ဘားမန္း ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ ဂ်ဴတီလဲေပးမယ္..။ အားမနာနဲ႔ ရတယ္ အစ္ကို”

ဆိုေတာ့ ကိုသန႔္ကလည္း သိတဲ့အတိုင္း မ်ိဳးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အရမ္းကိုေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ဘယ္အဆုံးအရွူံးခံပါ့မလဲ။

” ဟာ ဟုတ္လား ေက်းဇူးပါပဲ ညီေလးရာ။ အစ္ကိုတို႔က ဒီဆိုင္ေလးကို အရမ္းသေဘာက်လြန္းလို႔ ဘားထဲမွာ စကားေျပာေနရတာကိုက အရမ္းကို ေက်နပ္ေပ်ာ္ရြင္ ႏွစ္သက္မိလြန္းလို႔ပါ ညီရာ…။ အစ္ကိုတို႔ ခဏဆက္ကဲမယ္ေနာ္ ဟဲဟဲ”

ဆိုၿပီး အားရ၀မ္းသာ အားမနာလၽွာမက်ိဳး ျပန္ေျပာတာေပါ့။ မ်ိဳးလည္း ကိုသန႔္ကို မ်က္ေစာင္းေလးပစ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္လည္း ေျပာတတ္တဲ့ လူႀကီးပဲဆိုတဲ့ အမူအရာနဲ႔ ၾကည့္ပစ္လိုက္တယ္ ။ သိလား သူမ်ားကိုသာ မ်ိဳးက ေျပာေနတာပါ ။ ဒီလိုဆို မ်ိဳးမမ ရွင္ကေကာ မေပ်ာ္ဘူးလားလို႔ေမးရင္ ဟင္ ဘယ္လိုေမးလိုက္ပါဘိ၊ ေပ်ာ္တာမွာ လႊတ္ကို ေပ်ာ္ပါသတဲ့ရွင္လို႔ အရွက္ကင္းမဲ့စြာ ျပန္ေျဖမိမွာသိလား ခစ္.. ခစ္ ခစ္။

မ်ိဳးနဲ႔ကိုသန႔္ အေတာ္အတန္ ေသာက္ၿပီးၾကခ်ိန္မွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရီေဝစျပဳလာပါေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ မ်ိဳးတို႔ ေျပာေနတဲ့စကားေတြဟာ အလြန္ရင္ႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြႏွစ္ဦး ေျပာေလ့ေျပာထရွိတဲ့ သာမန္အေၾကာင္းအရာေလးေတြေလာက္ပါပဲ ။ အင္း တခါတခါေတာ့လည္း နည္းနည္းပိုတာေပါ့.. ခစ္.. ခစ္ ။ ဟာသေတြကိုလည္း ကိုသန႔္က အရမ္းေျပာတတ္တယ္ ရွင့္။ သူစကားေျပာပုံ ေျပာဟန္ေတြကလည္း တမူထူးျခားေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ လူတစ္ေယာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးနဲ႔ နားေထာင္ရေလာက္ေအာင္ အေျပာေကာင္းၿပီး ညိဳ႕ယူသိမ္းသြင္းထားနိုင္တဲ့ အစြမ္းလည္းရွိတယ္ သိလား။

ဒီအခ်က္မွာေတာ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုေအာင္ႀကီးနဲ႔ ကြာသြားပါၿပီ။ ကိုေအာင္က စကားေျပာရင္ တိုတိုတုတ္တုတ္နဲ႔ပဲ ေျပာတတ္ဆိုတတ္ပါတယ္။ ေပရွည္ၿပီး စိတ္၀င္တစားျဖစ္ေအာင္ ကိုသန႔္လိုေတာ့ အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ကိုေအာင္က စကားအရွည္ႀကီးမေျပာပဲ တိုတိုနဲ႔လိုရင္းကို ေျပာယုံနဲ႔ သူေျပာခ်င္တဲ့ ဆိုလိုရင္းကို နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ေတာ့ ေျပာတတ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတာ့ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုေအာင္ႀကီးရဲ့ စကားေျပာပုံ ဆိုေပါက္ကို မ်ိဳးကေတာ့ျဖင့္ ဘေဘာမက်ဘူး။ သိတဲ့အတိုင္းပါပဲ မ်ိဳးမွမဟုတ္ဘူး မိန္းမ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ စကားကို စိကာပတ္ကုံး တဖြဲ႕တႏြဲ႕နဲ႔ ေျပာတတ္တဲ့ ေယာက်ာ္းမ်ိဳးကိုသာ သေဘာက်ေလ့ရွိၾကတာပဲေလ။

ဒါနဲ႔ ကိုသန႔္က စကားေျပာေနရင္ သူ႔မ်က္ႏွာ ဟန္ပန္အမူအရာက အရမ္းဆြဲေဆာင္အားပါတယ္ သိလား။ ညိဳ႕ယူဖမ္းစားနိုင္တဲ့ အေျပာအဆို အမူအရာမ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ထားသူ လူေခ်ာတစ္ေယာက္ဆိုတာ ကိုသန႔္ကိုသိတဲ့ ဘယ္မိန္းမမဆို ျငင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ အခုလို အကဲခက္ၾကည့္လိုက္မွပဲ မ်ိဳးလည္း ကိုသန႔္ရဲ့ စကားေရယာဥ္ေက်ာမွာ ေမၽွာေနသူတစ္ေယာက္ဆိုတာ သတိထားမိေတာ့တယ္။

သူေျပာတဲ့ စကားေတြကို မိန္းမေတြ ႏွစ္သက္သေဘာက်ေအာင္ ေျပာတတ္တဲ့ သူ႔ရဲ့ လၽွို႔၀ွက္ခ်က္တစ္ခုလည္း ရွိေသးတယ္သိလား။ အဲတာကေတာ့ တျခားဟုတ္ရိုးလား မိန္းမသားမ်ားရဲ့စိတ္ကို ထိုးဆြလို႔ ရာဂတဏွာစိတ္မ်ိဳး ႀကီးမားလာေအာင္ လိင္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ညစ္ညမ္းစကာလုံးတခ်ိဳ႕ကို မသိမသာညႇပ္လို႔ ေျပာဆို သုံးစြဲတတ္တဲ့ အရည္အခ်င္းပါ။ အဲလိုစကာလုံးမ်ိဳးကို ပညာညဏ္ ရင့္က်က္ၿပီး တရားသေဘာရွိေသာမိန္းမ အရွက္တရားႀကီးေသာ မိန္းမမ်ားေတာ့ျဖင့္ လက္ခံႏွစ္သက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အခု သူ မ်ိဳးနဲ႔ ဒီလို ေျပာရဲလာတယ္ ဆိုတာကလည္း ရန္ကုန္ကစအထြက္ သူစိမ္းေယာက်ာ္းတစ္ဦးနဲ႔ အလြန္ပူးကပ္နီးစပ္စြာ ဆိုင္ကယ္အတူ စီးလာရလို႔ ထိေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အထိေတြေၾကာင့္ တဏွာမီး လုံးလုံးမေလာင္ကၽြမ္းမွီ မီးတေငြ႕ေငြ႕နဲ႔ ထိုးတက္လို႔ေနတဲ့ မ်ိဳးရဲ့ ရာဂအခိုးအေငြ႕ အပူေတြကို ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျမင္ေနရတာကတေၾကာင္း၊ တဏွာမီးကို အရွိန္နဲ႔ ပိုမိုေလာင္ကၽြမ္းနိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရာမွာ အလြန္အစြမ္းထက္တဲ့ တဏွာရာဂေလာင္စာဆီ ဓာတ္ဆီရယ္လို႔ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာလို႔ရတဲ့ အရက္ေတြေပက်ံလို႔ ရီေဝထုံထိုင္းေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတာက တေၾကာင္း ၊ အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ေၾကာင့္ ကိုသန႔္ မ်ိဳးနဲ႔ ညစ္ညစ္စကားလုံးေတြကို ေဖာေဖာသီသီ သုံးစြဲ ေျပာဆိုရဲတာေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာပါ မ်ိဳးေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ သူေျပာသမၽွကို အရမ္းကို ႏွစ္သက္စြဲလန္းေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ မ်ိဳး မျငင္းပါဘူးရွင္။

စကားေတြ ေျပာေနရာက ကိုသန႔္ ႐ုတ္တရက္ စကားေျပာရပ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မ်ိဳးကိုလည္း စိုက္လို႔ၾကည့္ေနေတာ့တယ္။ ပထမေတာ့ သူ႔အျပဳအမူကို အံ့ဩမိတယ္ သိလား ။ ကိုသန႔္ စကားေျပာရပ္ၿပီး မ်ိဳးကို စိုက္ၾကည့္ေနရာက

” မ်ိဳး မ်ိဳးနဲ႔ အခုဆို ကိုသန႔္နဲ႔က ေမာင္ႏွမ အရင္းေတြလိုပဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း .. ရွိေနၾကၿပီေနာ္”

ဟင္ ေသခ်င္တယ္ ၊ ၾကည့္ပါဦး သူေျပာခ်င္ရာေတြေျပာၿပီး အခုမွ ေမာင္ႏွမလိုေလး ဘာေလးနဲ႔ ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ စိတ္မွေကာင္းေသးရဲ့လားေပါ့။ မ်ိဳးစိတ္ထဲ ကိုသန႔္ကို ေျပာလိုက္မိတယ္။ အင္း အဲ့လိုေျပာလိုက္လို႔လည္း မေကာင္းေသးပါဘူးေလ။ သူက အခုလို ေမာင္ႏွမေလး ဘာေလးနဲ႔ ေျပာလာတာ ၊ သူေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုေတာ့ ရွိမွာပါဆိုၿပီး မ်ိဳး ကိုသန႔္ကို ေရလိုက္ငါးလိုက္ ျပန္ေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။

” အင္ ဟုတ္ပါတယ္ ကိုသန႔္။ ကိုသန႔္ ဘာမ်ားေျပာခ်င္လို႔လဲ”

လို႔ သူ႔ကို အံ့ဩတဲ့ အမူအရာနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္ပါတယ္။

” ကိုသန႔္ ေမး ေမး။ အင္ မေမးေတာ့ပါဘူး မ်ိဳးရယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး”

ဆိုၿပီး မေမးေတာ့ပါဘူးတဲ့။ ကိုသန႔္ေတာ့ မ်ိဳးကို ႐ူးေအာင္လုပ္ေနတာလား မသိဘူး ။ ေမးမယ္ဆိုၿပီး မေမးေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ မ်ိဳး ကိုသန႔္အေပၚ စိတ္တိုတဲ့ အမူအရာေလး လုပ္ျပလို႔ မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း

” ဟင္ မရဘူးကြာ ကိုသန႔္ ေမးစရာရွိေမး။ ခုနက ေမးမယ္ဆိုၿပီး အခုမေမးေတာ့ဘူးတဲ့။ မရဘူး ေမးရမယ္ ဒါပဲ။ မေမးရင္ အခုခ်က္ျခင္း ရန္ကုန္ျပန္မယ္”

ဆိုၿပီး စိတ္တိုျပလိုက္ေတာ့

“ဟို႔ .. ဟို႔ ဆရာမ မမ်ိဳးမမရယ္။ အဲဒီလိုေတာ့ မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔ ေမးပါ့မယ္ .”

“အင္ ေမး ဘာလဲ ကိုသန႔္ မ်ိဳးဆီက ဘာသိခ်င္လို႔လဲ”

” မ်ိဳးနဲ႔ ကိုေအာင္ႀကီးတို႔ရဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးက သာယာရဲ့လား။ အဲ့ဒါေလး အဲ့ဒါ ေျပာျပလို႔ရမလား”

” ဪ .. ဒါမ်ား ကိုသန႔္ရယ္။ သာယာတာမွ စိမ္းလန္းစိုေျပလို႔ေတာင္ ေနေသးတယ္။ ကဲ ဘာသိခ်င္ေသးလဲ ”

ကိုသန႔္က ေခါင္းေလးကုပ္လို႔

” အား အဲ့တာေျပာတာ မဟုတ္ဘူး မ်ိဳးရဲ့။ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာရဲ့လားဆိုတာ ကိုသန႔္ အဲ့လိုဆိုလိုၿပီး ေမးတာမဟုတ္ဘူး”

မ်ိဳးကလည္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး ေလပူတစ္ခ်က္ မုတ္ထုတ္လို႔

“အင္းးးးးး ၀ူးးးးး..။ ဒါဆို ကိုသန႔္က ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါ ကိုသန႔္ရယ္။ မ်ိဳး ေျဖမွာေပါ့”

ဆိုၿပီး ေလသံတိုးေလးနဲ႔ တိုးတိုးေလး ကိုသန႔္နားကပ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။

“ဒီလို မ်ိဳးရဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာရဲ့လားဆိုတာ .. မ်ိဳးနဲ႔ ကိုေအာင္ႀကီးတို႔ရဲ့ ကုတင္ေပၚက ကိစၥေလ။ တနည္းေျပာရရင္ မ်ိဳးနဲ႔ ကိုေအာင္တို႔ လိင္မွုဘ၀ လိင္ဆက္ဆံရာမွာ သာယာေပ်ာ္ရႊင္လို႔ ျပည့္စုံမွုရွိရဲ့လားလို႔ ေမးတာ မ်ိဳး”

မ်ိဳးလည္း ရွက္သလို အမူအရာေလးလုပ္လို႔ ေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီး

” အို.. ကိုသန႔္ကလည္း အဲ့တာ သူမ်ားကို ေျပာျပစရာလား ဟင့္..။ လူႀကီးေနာ္ .. မ်ိဳးကို ဘာေတြလာေမးေနလဲ မသိဘူး”

ဆိုၿပီး ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ ရွက္ေသြးျဖာသေယာင္ေလး မ်ိဳး လုပ္ျပလို႔ ကိုသန႔္ကို ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ ကိုသန႔္ စေမးကတည္းက ဒီေမးခြန္း ဘာကိုဆိုလိုတာလဲဆိုတာ မ်ိဳး သိၿပီးသားပါ ။ ဒါေပမဲ့ မ်ိဳးက အိမ္ေထာင္သည္၊ ကိုသန႔္ဆိုသလို ေမာင္ႏွမလိုမ်ိဳးတို႔ ပြင့္လင္းမွုရွိတယ္ဆိုေပမဲ့ မ်ိဳးလည္း မိန္းမသားပဲေလ။ ဒီေလာက္ေတာ့ ရွက္ျပရမွာေပါ့ ။ ကိုသန႔္ရဲ့ စကားလမ္းေၾကာင္းက မ်ိဳးကို ဘယ္ေခၚေနလဲဆိုတာလည္း မ်ိဳး ေကာင္းေကာင္းသိသားပဲ ။ ဟိုတယ္အေပၚထပ္က ကင္းဆိုဒ္ ကုတင္ႀကီးေပၚကိုေလ။

“ဟုတ္တယ္ မ်ိဳး။ ကိုသန႔္ မ်ိဳးတို႔ရဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို အရမ္းသိခ်င္မိတယ္။ ဘာလို႔ဆို ကိုသန႔္ရဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးက သိပ္ၿပီး ျပည့္စုံသာယာမွု မရွိေတာ့တာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ရွိေနၿပီေလ။ သာယာေအာင္ ဘယ္လိုျပန္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ မ်ိဳးဆီက အႀကံအညံေတာင္းလို႔ ရမလားလို႔။ ကိုသန႔္လည္း မရွက္ေတာ့ပဲ ေမးမိတာပါ”

ဆိုၿပီး မ်က္ႏွာေလးညိဳးလို႔ ေခါင္းေလးငုံ႔သြားပါေရာ။ မ်ိဳးလည္း ကိုသန႔္ အမူအရာေလးကိုၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေမးခြန္းကို မ်ိဳး ျပန္ေျဖမယ္ဆိုၿပီး ဆုံးျဖတ္လို႔

” ကိုသန႔္က တျခားလူမွ မဟုတ္တာ၊ မ်ိဳးရဲ့ အစ္ကိုပဲေလ မဟုတ္ဘူးလာ.. ခစ္.. ခစ္။ မ်ိဳး ေျပာျပရမွာေပါ့”

လို႔ စပ္ဖီးဖီးေလး ျပဳံးျပရင္း

” အင္းးး.. ဘယ္လိုေျပာရမလဲ..။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူး မသာယာဘူး အစ္ကိုရဲ့ ”

တဏွာအခိုးအေငြ႕ေတြ လား၊ စီးကရက္ အေငြ႕ေတြပဲလားေတာ့ မ်ိဳးလည္း မသိဘူး ။ ကိုသန႔္ မ်ိဳးေျပာတာ နားစြန႔္ေနတာ၊ မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ မ်ိဳးကို စိုက္ၾကည့္လို႔ေနတာ၊ မ်ိဳး .. မေနတတ္ေအာင္ပဲ ျဖစ္မိတယ္ သိလာ ။ ဒါေၾကာင့္ ဘားေပၚတင္ထားတဲ့ ေဗာ့ကာခြက္ေလးလွမ္းယူၿပီး တစ္ငုံစာ ယူေသာက္လိုက္မိတယ္။

” ဟင္း ဘာလို႔လဲ မ်ိဳးရဲ့။ ဘာလို႔မ်ားလဲဟင္။ မ်ိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ ၾကည့္ရတာလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ အရမ္းသာယာေနၾကသလိုပါပဲ။ မ်ိဳးေျပာလိုက္ေတာ့ျဖင့္ မသာယာ မျပည့္စုံဘူးတဲ့။ ဘာလို႔လဲ မ်ိဳး”

ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ စိတ္ပူသြားတဲ့ အမူအရာနဲ႔ မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး ဖန္ခြက္ကိုင္ထားတဲ့ မ်ိဳးရဲ့လက္ကေလးကို မေျပာမဆိုနဲ႔ လာကိုင္ပါေရာ ရွင္။ ဒီလိုပဲ လာမယ္ဆိုတာ မ်ိဳး သိတာေပါ့လို႔ ။ ဒါနဲ႔ ကိုသန႔္က

” ဪ .. မ်ိဳး ကိုသန႔္ကို ေျပာျပနိုင္မလား။ က်ေနာ္ကလည္း မျပည့္စုံနိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ဒါကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရေကာင္းမလဲ ဆိုတာကို မ်ိဳးဆီက အႀကံအညံ ရလိုရညႇား သိခ်င္တာပါ မ်ိဳးရယ္”

လို႔ ပါးစပ္ကလည္းေျပာ လက္ကလည္း မ်ိဳးလက္ဖဝါးေတြကို သူ႔လက္ထိပ္ေလးေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္တို႔ထိလို႔ နားလည္ေပးပါ မ်ိဳးရယ္ ဆိုတဲ့အၾကည့္ အသနားခံေနတဲ့ မ်က္၀န္းမ်ိဳးေတြနဲ႔ မ်ိဳးကို စိုက္ၾကည့္ေနေလရဲ့။ မ်ိဳးလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားတယ္ ။ ေခါင္းထဲမွာလည္း ရီေဝေဝျဖစ္လို႔ ေဗာ့ကာအစြမ္းက ရိပ္ရိပ္ ရိပ္ရိပ္နဲ႔ ျပေနၿပီ ။

တကယ္တမ္းၾကေတာ့ ဒီလိုအေတြ႕အၾကဳံမ်ိဳးဆိုတာ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္အတြက္ လြယ္ကူတဲ့ အရာတစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ဘူးရွင့္ ။ ေတာ္ေတာ့္ကို ခက္ခဲပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကိုေအာင္ႀကီးမ်က္ႏွာကို အေတြးထဲ ေျပးေျပးျမင္လိုက္ ေဗာ့ကာအစြမ္းနဲ႔ ျပန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိုက္နဲ႔ မ်ိဳး စိတ္ေတြ အရမ္းရွုပ္လာသလို ျဖစ္လာတယ္ ။ ဒါနဲ႔ မ်ိဳးလည္း မျဖစ္နိုင္ပါဘူးေလဆိုတဲ့ အေတြးေလးေပၚလာၿပီး ကိုသန႔္ ပြတ္သပ္ေနတာခံေနရတဲ့ မ်ိဳးလက္ေတြကို ျပန္ေနာက္ဆုတ္ထားလိုက္မိတယ္။ တဆက္တည္း

” ကိုသန႔္ မ်ိဳး အိပ္ခ်င္ၿပီ အခန္းထဲသြားေတာ့မယ္။ ဂြတ္နိုက္ပါေနာ္ ကိုသန႔္”

ဆိုၿပီး ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ေသြးေဆာင္မွု ေက်ာ့ကြင္းထဲက မ်ိဳး ႐ုန္းထြက္လာလိုက္မိတယ္။ ကိုသန႔္ကေတာ့ အံ့ဩတဲ့အမူအရာနဲ႔ မ်ိဳး အေပၚအခန္းတက္သြားတာကို မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔ လိုက္ၾကည့္လို႔ က်န္ခဲ့တာေပါ့။ မ်ိး အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ အိပ္ရာေပၚကို မ်ိဳး အသာလဲခ်လို႔ အသက္ကို တစ္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းရွူၿပီး ေလပူေတြကို ျပန္မွုတ္ထုတ္လိုက္မိတယ္။

အင္း… မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ဘူး ဒီလိုသစၥာမဲ့မွုမ်ိဳး မ်ိဳး လုံး၀မလုပ္ဘူး မလုပ္ဘူးဆိုၿပီး စိတ္ထဲက ေျပာေနရင္းက ေဗာ့ကာအရွိန္ေၾကာင့္ မ်က္စိတမိုတ္အတြင္း မ်ိဳး အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ တေရးနိုး ည ၁း၃၀ နာရီေလာက္ၾကေတာ့ မ်ိဳး တေရးနိုးလာပါတယ္။ ေရဆာတာနဲ႔ ေရခဲေသတၱာထဲက ေရတစ္ဗူးထုတ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေမာ့ေသာက္လိုက္မိတယ္ ။ ၿပီးတာနဲ႔ အိပ္ရာေပၚတက္ၿပီး ျပန္အိပ္ေတာ့ အိပ္မရေတာ့ဘူး ေခါင္းထဲကို အေတြးတစ္ခုက ၀င္လာပါေလေရာ။

တျခားမဟုတ္ဘူး ပဲခူးအထိ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသား အိမ္ေထာင္ရွင္ႏွစ္ေယာက္က ခ်စ္သူရည္းစားေတြလို ဆိုင္ကယ္ကိုစီးၿပီး နီးနီးကပ္ကပ္ ပူးပူးက်တ္က်တ္နဲ႔ အကၤ်ီပါးေလးေတြသာမခံရင္ ကိုသန႔္ေက်ာျပင္နဲ႔ မ်ိဳးနို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ဖိကပ္ပူးညႇပ္ေနမွာ ေသခ်ာဆုံးပဲ။ ဒီလို အရြယ္ေရာက္ၿပီးသား အိမ္ေထာင္သည္ ဖိုမႏွစ္ေယာက္ဟာ ေဝးလံတဲ့ ပဲခူးကို နီးနီးကပ္ကပ္နဲ႔ လာခဲ့ၾကတာ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ဘယ္လိုမိန္းမမဆို ညစ္ညမ္းတဲ့ အေတြးစေလး အမ်ားႀကီးမဟုတ္ရင္ေတာင္ နည္းနည္းေတာ့ ေတြးမိၾကမွာႀကီးပဲ။ မ်ိဳးမွ မဟုတ္ဘူးေလ ။ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္းနဲ႔ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တာပဲကြာမယ္။ က်န္တာကေတာ့ အားလုံး အတူတူျဖစ္နိုင္တယ္လို႔ မ်ိဳး ေတာ့ ယူဆထားတယ္။

အဲလိုေတြးလို႔ မ်ိဳးကို အက်င့္ပ်က္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရယ္လို႔ေတာ့ ရိုးမယ္ဖြဲ႕ရမယ္ရွာ မေစာၾကပါနဲ႔ ။ ဖိုနဲ႔မဆိုတာ ဘယ္လိုစိတ္ကြယ္ရာမ်ိဳးမွာမဆို သူ႔အလိုလို ထေပါက္ကြဲတတ္တယ္။ ကိုယ္က ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္မွ သတိထားနိုင္မွ လႊတ္လိမ့္မယ္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြဆိုေတာ့ကာ အားလုံးဒီလိုႀကီးပဲ စဥ္းစားမိၾကမယ္လို႔ေတာ့ မ်ိဳး မဆိုလိုပါဘူး။ အနည္းနဲ႔ အမ်ားကို ေျပာခ်င္တာပါ။ မ်ိဳးက သာမန္မိန္းမတစ္ေယာက္ပါ။ စိတ္အသြားအလာကလည္း သာမန္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုေတြ ေတြးေနမိတာကေတာ့ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ မသိနိုင္ေတာ့ဘူး ရွင္။

ဒါနဲ႔ ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ အခန္းေကာ ျပန္ေရာက္ၿပီလား၊ မူးၿပီးပဲ ေမာက္ေနၿပီလားဆိုတာေတြ စိတ္ပူမိလာၿပီး ကိုသန႔္ဟန္းဖုန္းကို ေခၚၾကည့္လိုက္မိတယ္။

” ဟဲလို ကိုသန႔္ အခန္းထဲေရာက္ေနၿပီလား ”

” ေရာက္ေနၿပီ မ်ိဳးေရ။ အိပ္ေတာင္ ေပ်ာ္သြားတယ္။ ဘာမ်ားေျပာစရာရွိလို႔လဲ မ်ိဳး ”

” ဪ အေထြအထူးေတာ့ မရွိပါဘူး။ ကိုသန႔္ ေသာက္တာမ်ား မ်ားေနၿပီလား၊ အခန္းထဲကို အဆင္ေျပေျပနဲ႔ ျပန္ေရာက္ေနၿပီလားဆိုတာ သိခ်င္လို႔ ဆက္လိုက္တာပါ ကိုသန႔္ ”

” ဒါလား က်ေနာ္မမ်ားပါဘူး နည္းနည္းပါပဲ။ မမ်ိဳးနဲ႔ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ပဲ က်ေနာ္ တက္လာတာ ”

သူ အဲလိုေျပာေနတာကို နားေထာင္ေနရင္း မ်ိဳး အာ႐ုံေတြက ဖုန္းထဲမရွိပဲ မွင္တက္မိေနတယ္ ။ မ်ိဳး အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို သြားၿပီးစဥ္းစားလိုက္မိလို႔ပါ ။ မ်ိဳးဖက္က စကၠန႔္ေတာ္ေတာ္ၾကာ တိတ္ေနေတာ့ ကိုသန႔္က

” မ်ိဳး ဟဲလို ဘာျဖစ္သြားပါလိမ့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီလား”

လို႔ ဖုန္းထဲကေန လွမ္းေမးတယ္။ မ်ိဳးလည္း ႐ုတ္တရက္ အေတြးနယ္ကၽြံသြားရာက သတိျပန္၀င္လာၿပီး

” ဪ ကိုသန႔္ ေဆာရီး ေဆာရီး မ်ိဳး အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ခဏစဥ္းစားမိလိုက္လို႔ပါ . ”

” ရပါတယ္ မ်ိဳး တစ္ခုခု အကူအညီလိုအပ္ရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေနာ္။ ေျပာစရာရွိလား မ်ိဳး။ ေျပာစရာရွိရင္ ေျပာပါ အားမနာပါနဲ႔ ”

တခ်ိန္ထဲမွာပဲ မ်ိဳး ျပန္ၿပီးတိတ္ဆိတ္သြားေတာ့ ကိုသန႔္က

” ဟဲလိုမ်ိဳး .. မ်ိဳး ”

လို႔ ျပန္ေမးေနတယ္။ အတန္ငယ္ၾကာမွ မ်ိဳး ကိုသန႔္ကို စကားတစ္ခြန္း ေျပာလိုက္မိတယ္ ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ မယုံနိုင္ေအာင္ ျဖစ္မိတဲ့ စကားေလးပါ။ ဒါက

“မ်ိဳးေလ”

လို႔ ပါစပ္ကထြက္ၿပီး ၾကက္ေသေသေနမိတယ္။ ကိုသန႔္ကလည္း

” ေျပာ မ်ိဳး မ်ိဳးေျပာခ်င္တာ ေျပာပါ နားေထာင္ေနတယ္”

“မ်ိဳးေလ မ်ိဳးတစ္ေယာက္ထဲ ေၾကာက္သလို အထီးက်န္သလို ခံစားေနရတယ္ ။ အဲတာ ကိုသန႔္ မ်ိဳးအခန္းထဲမွာ ခဏေလာက္မ်ား ေနေပးၿပီး စကားေျပာေပးလို႔ရမလား ဟင္။ မ်ိဳး အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ ကိုသန႔္လည္း ကိုယ့္အခန္းကို ျပန္အိပ္ေပါ့။ ရလား ကိုသန႔္ ”

လို႔ မ်ိဳး ေျပာလိုက္မိတယ္။ ကိုသန႔္ဆိုတဲ့လူဟာ အ႐ူးတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ မ်ိဳး ဘာကိုေျပာခ်င္သလဲဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိတဲ့ က်ားဆိုမွက်ား တကယ့္ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ေပမို႔ေလ ။ ကိုသန႔္က

“မ်ိဳး ရပါတယ္ .. က်ေနာ္ အခုလာခဲ့မယ္”

စကားကို ပလႅင္ခံမေနေတာ့ပဲ ေျပာလိုက္တာမ်ား ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဒီအခြင့္အေရးကို ေစာင့္ေနတဲ့ လူလည္းဆိုတာ ။ က်ားေတြမ်ား ဒါမ်ိဳးဆိုရင္ အားလုံး အတူတူႀကီးပဲေနမယ္ထင္တယ္။ ႏွစ္ခါမေခၚရဘူး ဟီးး ဟီးး ။ မ်ိဳးဖက္ကေန ဟုတ္ ဆိုတဲ့ စကားတစ္လုံးေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဖုန္းခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သိပ္မၾကာဘူး ၊ မ်ိဳး အခန္းတံခါးကို ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ ဆိုၿပီး တံခါးလာေခါက္တဲ့ အသံထြက္လာေတာ့တာေပါ့။ မလြဲပါဘူး ကိုသန႔္ပဲျဖစ္ရမယ္ဆိုၿပီး ကုတင္ေပၚကေနဆင္းၿပီး တံခါးေပါက္ရွိရာကို အျမန္ဆုံးသြားၿပီး ဖြင့္ေပးလိုက္မိပါတယ္။

ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ ည၀တ္အကၤ်ီ ဖားဖားလာနဲ႔ တံခါး၀မွာ ရပ္ေနေလရဲ့။ ဒါနဲ႔ မ်ိဳးက

” လာ..ကိုသန႔္ ”

ဆိုၿပီး မ်ိဳးအခန္းထဲကို ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္ ။ ကိုသန႔္မ်က္ႏွာမွာ ေက်နပ္ျမဴးတူးေနတဲ့ အျပဳံးရိပ္ေတြတန္းလို႔ေပါ့။ ကိုသန႔္နဲ႔ မ်ိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာမွမေျပာပဲ မ်ိဳးအခန္းထဲ ၀င္လာတယ္ဆိုရင္ပဲ မ်ိဳးရဲ့ ဟန္းဖုန္းကေန ဖုန္း၀င္လာပါေတာ့တယ္ ။ ကဲ.. ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့၊ ဒါ လင္ေတာ္ေမာင္ဖုန္းပဲ၊ ဘယ္လိုေျဖရမလဲ မသိဘူး ။ အခု ကိုသန႔္နဲ႔ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ ေရာက္ေနပါၿပီလို႔မ်ား သူသိသြားရင္ မိုးမီးေလာင္ၿပီ။ ဒါနဲ႔ ကိုသန႔္ဖက္လည့္ၿပီး ပါစပ္ကိုစိ လက္ညႇိုးေထာင္ေလးကို ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ကပ္လို႔ ရွူး .. တိတ္တိတ္ဆိုတဲ့ အမူအရာေလးနဲ႔ အခ်က္ျပလိုက္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ လင္ေတာ္ေမာင္ဖုန္းကို ကိုင္ၿပီး

“ဟဲလို ကို ဟဲလို”

“ဟဲလိုး.. မ်ိဳး .. မ်ိဳး ဘာလို႔ ဖုန္းကိုင္တာ ေနာက္က်ေနတာလဲ။ ဘာေတြ အလုပ္ရွုပ္ေနရတာလဲ ငါ့မိန္းမရဲ့။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ကေန ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္တာလဲ ကိုယ့္ဆီကို ဖုန္းမေခၚပါလား။ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ရွုပ္ေနလား မ်ိဳးရဲ့”

လင္ေတာ္ေမာင္ကို အျဖစ္မွန္တိုင္း မကြယ္မ၀ွက္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ေသာအခါမွ ေျပာလို႔လည္း မရနိုင္တာကိုး။ မ်ိဳးလည္း အတန္ၾကာ စဥ္းစားၿပီး..

” ဪ ကိုကလည္း မ်ိဳး အိမ္ေရာက္ေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းေနတာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ပါ”

လို႔ တစ္ဖက္ဖုန္းထဲက လင္ေတာ္ေမာင္ကို ျပန္ေျဖေနတုန္း ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ အရဲတင့္စြာနဲ႔ပဲ မ်ိဳးရဲ့ ေက်ာေနာက္ကေန ဂ်ိဳင္းထဲ လက္လၽွိုလို႔ မ်ိဳးဗိုက္ေပၚကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အေနာက္ကေန တအားဆြဲဖက္ ပူးကပ္လိုက္တယ္ရွင္ ။

မ်ိဳးမွာ ဖုန္းေျပာေနရင္းက ရပ္တန႔္သြားၿပီး မ်က္လုံးေတြ ျပဴးက်ယ္သြားမိတယ္။ မ်ိဳးလည္း ႐ုတ္တရက္ စကားထစ္သြားေပမဲ့ ဆက္ၿပီး လင္ေတာ္ေမာင္ကို မုသာဝါဒေတြ ေဝေဝဆာဆာ ျဖာက်ဲေနမိတာေပါ့။ တီရွပ္တစ္ထည္သာ ျခားထားတဲ့ မ်ိဳးဗိုက္သားေတြကို ပြတ္သပ္လိုက္ အေပၚကို လက္နည္းနည္းတိုးၿပီး မ်ိဳးရဲ့နို႔အုံကို ဖြဖြေလး အုပ္ကိုင္လိုက္နဲ႔ ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ အရသာေကာင္းေကာင္း ယူေနတာမ်ား မုန္းဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ လူပဲလို႔ မ်ိဳး စိတ္ထဲကေန ျပဳံးဖီးဖီးနဲ႔ ေျပာေနမိတယ္။

မ်ိဳး ဖုန္းကို မခ်ေသးပါဘူး။ လင္ေတာ္ေမာင္ကို အိမ္ေစာေစာေရာက္တဲ့အေၾကာင္း ၊ ဟိုရွင္းၿပ ဒီရွင္းၿပ လုပ္ေနတုန္း ကိုသန႔္လက္ေတြက မခ်င့္မရဲ တြန႔္ဆုတ္တြန႔္ဆုတ္ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေနရာက မ်ိဳးရဲ့ တီရွပ္ေအာက္ကေန လက္လၽွိုၿပီး ေဘာ္လီအေပၚကေန လက္ေတြအုပ္ဖိလို႔ မ်ိဳးရဲ့နို႔ေတြကို ညစ္ေဆာ့ေနတယ္။ မ်ိဳး ေတာ္ေတာ့ကို ေနရခက္ေနမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အႏၲရာယ္အလြန္မ်ားၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ေျမေအာင္းပ်ားလပို႔ကို အေမွာင္ထဲမွာ ခိုးစားလို႔ အလြန္ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းမ်ိဳး ခံစားမွုမ်ိဳးကိုေတာ့ ခံစားေနရသလိုပဲ သိလား.. ခစ္.. ခစ္။

လင္ေတာ္ေမာင္ ေျပာျပတာေတြကို တအင္းအင္းနဲ႔သာ ျပန္ေျဖေနတာ စိတ္ေတြကေတာ့ ကိုသန႔္ စုပ္ညစ္လိုက္ ပြတ္သပ္လိုက္လုပ္ေနတဲ့ မ်ိဳးခႏၶာကိုယ္က နို႔အုံေတြ ဗိုက္သားေတြေပၚမွာပဲ အာ႐ုံေရာက္ေနမိတယ္။ ကိုသန႔္ရဲ့ လက္ေလးေတြက သူ႔ေနရာနဲ႔သူ လုပ္ရွားေနသလို ကိုသန႔္ရဲ့ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ လၽွာထိပ္ေလးကေတာ့ မ်ိဳးရဲ့ လည္တိုင္နဲ႔ နာရြက္စြန္းေလးေတြေပၚမွာ ပြတ္သပ္နမ္းရွုံ႔လို႔ေနေလရဲ့။ တကယ္ကို အရသာရွိတဲ့ ခံစားမွုတစ္ခုပါပဲရွင္။ ဟိုဖက္က လင္ေတာ္ေမာင္က ဖုန္းနဲ႔ေျပာ၊ ဒီက လင္ငယ္က ႏူးလို႔နပ္လို႔နဲ႔ အာ႐ုံမ်ားလာေတာ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ဖုန္းကို ခ်ခ်င္လာမိတယ္။ ဒါနဲ႔

” ဟုတ္ပါၿပီ ကိုရယ္။ မ်ိဳး မနက္ေစာေစာ ဖုန္းေခၚလိုက္ပါ့မယ္။ အခုေတာ့ အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနၿပီေနာ္ ကိုကို ”

ဆိုၿပီး ေခ်ာ့ေမာ့လို႔ ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္မိတယ္။ ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔ ကိုသန႔္ကို

“ကိုသန႔္ ရွင္ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ ”

လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္တဲ့ အမူအရာနဲ႔

“ကိုက မ်ိဳး လင္ေတာ္ေမာင္နဲ႔ ဖုန္းေျပာေနတာကို နားေထာင္ခ်င္လို႔ မ်ိဳးနား ကပ္လာမိတာပါ။ ဘာလဲ မ်ိဳးက မႀကိဳက္လို႔လား ”

ဆိုၿပီး မေျပာမဆိုနဲ႔ မ်ိဳးရဲ့ ခါးေလးကို သူနဲ႔ဆြဲကပ္လိုက္ၿပီး မ်ိဳးႏွုတ္ခမ္းေတြေပၚကို ကိုသန႔္ရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြက ပူကပ္ပစ္ညစ္လို႔ အနမ္းမိုးေတြ ရြာသြန္းၿဖိဳးေတာ့တာေပါ့။ ကိုသန႔္ရဲ့ လၽွာလိပ္ေလးက မ်ိဳး ႏွုတ္ခမ္း၀ကေန စိေနတဲ့သြားေတြကို ခြဲထုတ္ၿပီး မ်ိဳး လၽွာလိပ္ေလးကို လာၿပီး တို႔ထိထိုးေမြလို႔ အားရွိပါးရွိ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ကစ္ဆင္ရိုက္ေနေတာ့တယ္ရွင္။ အဲဒီဖီလင္ကို မ်ိဳးေတာ့ အရမ္းႏွစ္သက္တယ္။ လင္ေတာ္ေမာင္ကေတာ့ ဒီလိုအနမ္းမ်ိဳး ဘယ္ေသာအခါကမွ မ်ိဳးကို မေပးဖူးဘူးေလ။ လင္ေတာ္ေမာင္နဲ႔မ်ား ကြာပ။

မ်ိဳး ရင္ေတြလည္း အရမ္းခုန္လာမိတယ္ သိလား။ေၾကာက္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္မိတယ္ရွင္။ အနမ္းမိုးေတြ ရြာေနရင္းက မ်ိဳး ရပ္လိုက္ပါတယ္။ ကိုသန႔္က မ်ိဳးခါးေလးကို တင္းတင္းဖတ္ရင္း

” မ်ိဳး ဘာလို႔လဲ ဟင္”

” မသင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္ ကိုသန႔္..”

လို႔ ေျပာေတာ့ ကိုသန႔္ ဘာလုပ္တယ္ထင္လဲ။ မ်ိဳးကို အခုပဲ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး လက္ထပ္ယူလာတဲ့ သတို႔သမီးတစ္ေယာက္လို အိပ္ရာေပၚကို မခ်ီသြားေတာ့တယ္။ မ်ိဳးလည္း

“ေဟ့ ကိုသန႔္!!!”

ဆိုတဲ့ အာေမဠိတ္သံေလး ထြက္သြားၿပီး အိပ္ရာေပၚမွာ ပက္လပ္အေနအထားေလးနဲ႔ အသင့္ပုံစံမ်ိဳး ျဖစ္လို႔ေနတာေပါ့။ သူလည္း ၀တ္ထားတဲ့ ည၀တ္ႀကီးကို ခၽြတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚကိုတက္၊ မ်ိဳးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ကို ဖက္ေတာ့တာေပါ့။ ဖက္ရင္းနဲ႔ မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္ ကုတင္ေပၚမွာ ဟိုလူးဒီလိမ့္နဲ႔ မဆုံးနိုင္ေလာက္တဲ့ ယစ္မူးသာယာဖြယ္ အနမ္းပြဲႀကီး ဆင္ႏြဲေနမိတယ္။ ဒါနဲ႔ မ်ိဳးလည္း

“ကိုသန႔္ မ်ိဳးတို႔ ဒါႀကီးကို ျမန္ျမန္ အဆုံးသတ္လိုက္ၾကရေအာင္ ”

“မ်ိဳးရယ္ အရမ္းအလ်င္လိုတာပဲ။ မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္ၾကားမွာ ဒီထက္ပိုတဲ့ ရင္းႏွီးမွုမ်ိဳး ရွိဖို႔ လိုတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုပဲ ခဏေနၾကရေအာင္ေနာ္”

ဆိုၿပီး အနမ္းမိုးေတြ ဆက္လို႔ရြာေနေတာ့တယ္ ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မ်ိဳး တီရွပ္ေလးလည္း ခၽြတ္လိုက္လို႔ ေဘာ္လီနဲ႔ ေအာက္က ဂ်င္းပန္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ဒါကို ကိုသန႔္က သူ႔ညာလက္နဲ႔ မ်ိဳး ဂ်င္းပန္က ရပစ္ေလးကို စမ္းျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ဇစ္ကိုဆြဲခ်လိုက္တယ္ ။ လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ လုပ္ေနတဲ့ ကိုသန႔္ကိုၾကည့္ၿပီး အားမရေတာ့တာနဲ႔ မ်ိဳးရဲ့ဂ်င္းပန္ေလးကို မ်ိဳးကိုယ္တိုင္ပဲ ေအာက္ထိ ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္မိတယ္ ။ ကဲ အခုဆိုရင္ မ်ိဳးကိုယ္ေပၚမွာ ေဘာ္လီနဲ႔ ပိုး ပင္တီပန္းေရာင္ႏုႏုေလး တစ္ထည္သာ က်န္ေတာ့တယ္။

ကိုသန႔္ကေတာ့ အိပ္ရာေပၚ တက္လာကတည္းက တုံးလုံးႀကီးကို တက္လာတာဆိုေတာ့ ဘာမွခၽြတ္စရာကို မရွိဘူး။ မိေမႊးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ေပါ့ ။ ဒါနဲ႔ ေျပာရဦးမယ္ သူ႔ငယ္ပါႀကီးက နည္းနည္းေတာ့ ႀကီးသလားလို႔ေလ။ သူ ည၀တ္ကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေအာက္က ငယ္ပါႀကီးက ဟိုရမ္းဒီလူးနဲ႔ အရွည္က ၇ လက္မေလာက္ရွိၿပီး လုံးပတ္က ၂ လက္မေက်ာ္မယ္ထင္တယ္။ အတိအက်ႀကီးေတာ့ ခဏေနေလာက္မွ သိရမွာဆိုေတာ့ အခုေတာ့ စိတ္မွန္းနဲ႔ အဲေလာက္ေတာ့ရွိမယ္လို႔ ယူဆရတာပဲ။ ဒါေတာင္ ေတာင္မာေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ မေတာင့္တေတာင္ အရွိန္တက္ခါစ ေသြးစဆူခါစ မို႔လို႔ထင္တယ္ အရမ္းႀကီး မာေက်ာေတာင့္တင္းေနတာကို မ်ိဳး ျမင္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ။ မ်ိဳးလည္း လၽွက္တျပက္ဆို ျမင္လိုက္တာ ။

ခၽြတ္ၿပီးတာနဲ႔ ကုတင္ေပၚကို ကိုသန႔္က အလ်င္စလိုပဲ ခုန္တက္လာေတာ့တာ။ မ်ိဳး ေသခ်ာမေတြ႕လိုက္မိတာပါ။ ကဲ အခုေတာ့ အနီးကပ္ ပူးရွက္ၿပီး သူ႔ဟာက မ်ိဳးဆီးခုံကို လာေထာက္လို႔ေနတယ္ရွင္။ လက္ေတြကလည္း မ်ိဳး ေဘာ္လီေအာက္က နို႔အုံေတြကို နိုက္လို႔ ပါးစပ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ကေတာ့ ဂေဟဆက္ထားသလို ျပန္ကိုမျပဳတ္နိုင္ေတာ့ပဲ တရစပ္ကို အားရွိပါးရွိ မ်ိဳးကို နမ္းစုပ္လို႔ေနေတာ့တယ္။ မ်ိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ အလုပ္ရွုပ္ေနရာက မ်ိဳး ႐ုတ္တရက္ ရပ္တန႔္လိုက္ၿပီး ကိုသန႔္မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္လို႔

” ကိုသန႔္ ဒီလိုျဖစ္ပုံမ်ိဳး ရန္ကုန္မွာေတာ့ နည္းနည္းမွ ထပ္လုပ္ဖို႔ မႀကိဳးစားမိပါေစနဲ႔ေနာ္။ ဒါကို မ်ိဳးကို ကတိေပးနိုင္မလား ။ အဲဒီကတိေပးနိုင္မွ ကိုသန႔္ ဆက္လုပ္ပါ။ မဟုတ္ရင္ ကိုသန႔္အခန္းကို ျပန္လို႔ရတယ္”

လို႔ မ်ိဳး ကိုသန႔္ဆီက ကတိေတာင္းလိုက္တယ္ ။ ကိုသန႔္ကလည္း

“ဪ မ်ိဳးရယ္ ကိုသန႔္ အဲ့ေလာက္ မမိုက္ပါဘူး။ အဲဒီေလာက္လည္း စည္းကမ္းမပ်က္ပါဘူး။ ဘာမွမျဖစ္သလိုပဲ လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္လို ေနေပးပါ့မယ္။ စိတ္ထဲက ဘယ္ေလာက္ပဲ မ်ိဳးအေပၚ က်ဴးလြန္မိေနပါေစ ကိုသန႔္ ထိန္းပါ့မယ္ေနာ္ ”

လို႔ကတိေပးတယ္။

” ဒါဆိုလည္း ၿပီးတာပဲ ”

လို႔ မ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္ထိုးၿပီး ကိုသန႔္ရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြကို မ်ိဳး ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးေတြနဲ႔ စုပ္ယူလိုက္မိတယ္။

” အရမ္းလွတာပဲ မ်ိဳးရယ္”

“အပိုေတြပါ မမဝါဆိုက မ်ိဳးထက္ မလွဘူးလာ”

” လွတယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မ်ိဳးေလာက္ လိင္ဆြဲေဆာင္မွု မရွိဘူး ”

ဆိုၿပီး ကိုသန႔္လက္ထိပ္ေလးေတြက မ်ိဳးနို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ညင္ညင္သာသာ ေခ်ေဆာ့ရင္း ေျပာေနတယ္။

“ေအာ္ ဒါဆို မ်ိဳးက လိင္ဆြဲေဆာင္မွုရွိလို႔ ပဲခူးအထိ ေခၚလာၿပီး ႀကံတာေပါ့ ဟုတ္လား”

“ဒီလိုေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူး မ်ိဳးရယ္။ အလုပ္က အလုပ္သပ္သပ္ပါ ”

ေျပာရင္းဆိုရင္း ကိုသန႔္ ညာလက္က မ်ိဳးဆီးခုံေပၚကို ပြတ္ေပးေနရင္း ဆီးခုံေအာက္ ဂြၾကားထဲကို သူ႔လက္ ေရာက္သြားေတာ့တယ္။ မ်ိဳး အတြင္းခံပင္တီေလးေပၚကေန ၀လုံးပုံ လည့္ပြတ္ေပးေနလိုက္တာ မ်ိဳးေဘာင္းဘီေအာက္က အစိငုတ္ေလးကို မထိတထိနဲ႔ သြားသြားပြတ္မိရင္ မ်ိဳး ၾကက္သီးေတြ ျဖန္းခနဲ ထထလာမိတယ္။ မ်ိဳး အဂၤါစပ္ကေနလည္း အရည္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ရႊဲလို႔လာေနေတာ့တယ္ ရွင္။ သူကလည္း ပြတ္၊ မ်ိဳးကလည္း မ်က္လုံးေလးေတြ မွိတ္ရင္ ” တ အင္း.. အင္း” နဲ႔ ျဖည္းျဖည္း ညင္သာ အသံေပးလို႔ ကိုသန႔္ရဲ့ ဦးေဆာင္မွုေအာက္မွာ တသေဝမသိမ္း နာခံလိုက္ပါ စီးေမၽွာေနမိေတာ့တယ္ရွင္။

ကိုသန႔္ကိုလည္း တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားလိုက္မိတယ္ သိလား။ သူလက္ေတြကလည္း မ်ိဳးေပါင္ၾကားထဲကို တိုး၀င္သြားလိုက္ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္နဲ႔ အားရေအာင္ကို ပြတ္သပ္ေနေတာ့တာပဲ။

“ကိုသန႔္ လုပ္စရာရွိ အျမန္လုပ္ကြာ။ မ်ိဳး မေနတတ္ေတာ့ဘူး ”

“အင္းပါ မ်ိဳးေလးရယ္။ ကိုသန႔္ လုပ္ေပးမွာေပါ့။ အခုလို ပြတ္သပ္ေပးေနရတာကလည္း မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္ အၾကာႀကီး ခ်စ္လိုရေအာင္ ခံနိုင္ရည္ရွိေအာင္ လုပ္ေပးေနတာပါ”

အမေလးေတာ္ အၾကာႀကီး ခ်စ္လို႔ရေအာင္တဲ့။ သူ႔စကားၾကားရတာ မ်ိဳး အဂၤါစပ္ ႏွုတ္ခမ္းသားေတြေတာင္ က်ဳံ႕သြားသလိုပဲ ။ မိုးလင္းတဲ့ထိေအာင္မ်ား မ်ိဳးကို လုပ္မလား မသိဘူး။ ေတြးရင္းနဲ႔ မ်ိဳး ပိပိေလးေတာင္ ရွုံ႔၀င္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ပြတ္ေနရင္းက တစ္ခ်က္မွာေတာ့ မ်ိဳး ပင္တီေလးကို ကိုသန႔္ေအာက္ထိ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အခုေတာ့ မ်ိဳးကိုယ္ေပၚမွာ ေဘာ္လီကလြဲလို႔ အားလုံး ကိုယ္လုံးတီး ေအာ္ရဂ်င္နယ္ အတိုင္းပါပဲ ။

အတြင္းခံကၽြတ္သြားတာနဲ႔ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းေလး ျဖစ္ေနတဲ့ မ်ိဳး ပိပိအကြဲေၾကာင္းေလးထဲကို သူ႔လက္သုံးေခ်ာင္းက ပြတ္ရင္းလူးရင္းနဲ႔ မ်ိဳးရဲ့ ပိပိအေခါင္းေလးထဲကို ႁပြတ္ကနဲ ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ရွင္။ မ်ိဳးလည္း

”အား… ကို ”

ဆိုတဲ့ အသံေလးနဲ႔အတူ ကိုသန႔္ရဲ့ လက္ေခ်ာင္ေတြနဲ႔ ထိုဆြႏွိုက္ေဆာ့ေနတာကို ေမွးလို႔ ခံေနရေတာ့တာေပါ့။

“ကိုရယ္ ဘယ္လိုေတြ လုပ္ေနတာလဲ မ်ိဳးျဖင့္ မေနတတ္ေတာ့ဘူးကြာ”

“ခဏပါကြာ ခ်စ္လို႔လုပ္ေပးေနတာ အသာေလး ၿငိမ္ေနပါေနာ္ မ်ိဳး”

“အင္းကြာ လာမခ်စ္နဲ႔။ မမဝါဆိုရွိတာကို မမဝါဆိုကို သြားခ်စ္ေပါ့”

“မမဝါဆိုက ခ်စ္လို႔မေကာင္းေတာ့ဘူး မ်ိဳးရဲ့။ မ်ိဳးက သူ႔ထက္ ပိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔ပါ”

“ဪ ကိုသန႔္က မ်ိဳးကို ခ်စ္လို႔၀ရင္လည္း မမလိုပဲ ပစ္ထားမွာေပါ့ .. ဟုတ္လား။ အင္း အင္း ကိုသန႔္”

ေျပာေနရင္း မ်ိဳး အေခါင္းထဲကို အရမ္းႀကီး ဖိထိုးလာေတာ့ မ်ိဳးျဖင့္ ေအာင့္သြားတာပဲ။

“ျဖည္းျဖည္းကြာ ကိုသန႔္ မ်ိဳးေမးတာေျဖေလး”

“ဪ ဒီေကာင္မေလးကလဲ။ မ်ိဳးသာ ဆႏၵရွိရင္ ကိုသန႔္က တသက္လုံး လုပ္ေပးမွာပါဗ်ာ”

“သြား အပိုေတြ”

မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကုတင္ေပၚ ေနရာလပ္ မက်န္ေအာင္ လူလိမ့္တြန႔္ေခြရင္း ကာမေရယာဥ္ေၾကာမွာ ေမၽွာေနၾကရာက အျပင္မွာလည္း မိုးေတြက တေဝၚေဝၚနဲ႔ ရြာသြန္းၿဖိဳးလို႔ ေနေတာ့တယ္။ ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ မ်ိဳးပိပိကို ႀကိဳက္သလို ႏွိုက္ေဆာ့အၿပီးမွာေတာ့ မ်ိဳးပိပိထဲက သူ႔လက္သုံးေခ်ာင္းကို ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ပါစပ္ထဲကို ထိုးသြင္းလို႔ လက္သုံးေခ်ာင္းမွာေပေနတဲ့ မ်ိဳးရဲ့ ပိပိ အရည္ၾကည္ေတြကို စုပ္ေသာက္ပစ္လိုက္တာ အသဲယားစရာ ျပကြက္တစ္ခုလိုပါပဲ ။ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုေအာင္ႀကီးမ်ား ဒီလို ပါးစပ္ထဲ ထည့္ဖို႔ေနေနသာသာ လုပ္ၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ဟာႀကီးကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲ သြားေဆးေတာ့တာပဲ။ အခု ကိုသန႔္ကေတာ့ မ်ိဳးပိပိထဲက ညစ္ညမ္းတဲ့ အရည္ၾကည္ေတြကို လၽွာနဲ႔ စုပ္ေသာက္လိုက္တာမ်ား မ်ိဳးရင္ထဲမွာေလး ကိုသန႔္ကို ဘယ္လိုေျပာရမွန္း မသိေအာင္ အားနာသြားမိတယ္။

“ကိုသန႔္ရယ္ မရြံမရွာနဲ႔ အားနာလိုက္တာ ရွင္”

“အားနာမေနနဲ႔ မမမ်ိဳးေရ။ ဒါအကင္းပဲ ရွိေသးတယ္။ ကဲ လာထား”

ဆိုၿပီး မ်ိဳးေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲျဖဲလို႔ မ်ိဳးေပါင္ႀကီး ေလေပၚကားတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုသန႔္ႏွုတ္ခမ္းေတြက မ်ိဳးပိပိေပၚကို တခ်ိန္ထဲ က်လို႔လာေတာ့တယ္ ရွင္။

“ကိုကို… သန႔္ ”

လို႔သာ မ်ိဳးအသံ တိုးတိုးထြက္နိုင္ၿပီး မ်ိဳး ပိပိေလးကို သူ႔လၽွာနဲ႔ တယုတယ မရြံမရွာ ယက္ေပးေနပုံမ်ား ေကာင္းလြန္းလို႔ မ်ိဳးမ်က္လုံးေတြ ေမွးစင္းလို႔ ယူေနမိေတာ့တယ္ရွင္။

” အိုးးး.. ကိုသန႔္ရယ္ မရြံမရွာကြယ္။ အင္ အားးးး ကိုကို.. သန႔္ ေတာ္ေတာ့ ”

မ်ိဳး ကိုသန႔္ကို အားနာမိတယ္ ။ အားလည္းနာ ေကာင္းလည္းအရမ္းေကာင္းေနေတာ့ ဘယ္လို မလုပ္နဲ႔လို႔ ေျပာေျပာ ၊ ကိုသန႔္ျပဳသမၽွ ႏုေနရေတာ့တယ္ ။ သူ႔ခင္မ်ာ အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ မယားကို မရြံမရွာ မၿငိဳမျငင္နဲ႔ ျပဳစုေပးေနသေယာင္ အမွုတ္အယက္ကလည္း အခုမွ မ်ိဳးက ခံဖူးတာရယ္။ ဒီေလာက္ ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ခဲ့မိဘူး၊ ေကာင္းလိုက္တာ ရွင္၊ ရင္ေတြလည္း တဒိတ္ဒိတ္နဲ႔ ခုန္လို႔ေပါ့ ။

ကိုသန႔္ကေတာ့ မ်ိဳးရဲ့ ပိပိႏွုတ္ခမ္းသားေတြကို ပါစပ္ေလးနဲ႔ ညႇပ္ဆြဲလိုက္၊ အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ကို လၽွာနဲ႔ တဆုံးေကာ္ထိုးလိုက္၊ အေခါင္းထဲကို လၽွာအဆုံးထိ ထိုးသြင္းလိုက္၊ အစိေလးကို လၽွာထိပ္နဲ႔ ကလိလိုက္နဲ႔ မ်ိဳးကို မေျပာျပတတ္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းတဲ့ အၾကင္နာေတြ ေပးေနပုံမ်ား ခ်စ္လိုက္တာရွင္။

တပ်က္.. ပ်က္ .. ႁပြတ္.. ႁပြတ္ .. ပလပ္ .. ပလပ္ နဲ႔ မ်ိဳးတို႔ ေဟာ္တယ္ခန္းထဲက ေမ်ာက္ဇာတ္ကေနတဲ့ အသံဗလံေတြက တိုးတိုးညင္သာစြာနဲ႔ပဲ ညနက္ထဲမွာ လြင္လြင္ေလး ထြက္လို႔ေနတာေပါ့။ ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ မ်ိဳး တခ်ီတေမာင္းၿပီးတဲ့ အထိေအာင္ကို မွုတ္ေပးေနတာပါ ။ ကိုသန႔္ရဲ့လၽွာနဲ႔ ႏွုတ္ခမ္းေတြရဲ့ တို႔ထိပြတ္သပ္ တိုက္ခိုက္မွုေတြေၾကာင့္ မ်ိဳးရဲ့ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး အေပၚကို ႂကြတက္လာၿပီး လူလည္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္နဲ႔ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ တြန႔္တြန႔္ၿပီး ၿငိမ္က်သြားပါေတာ့တယ္။ မ်ိဳး ပိပိေလးထဲကေန အျဖဴေရာင္သုတ္ေတြ ျဖဴပ်စ္ပ်စ္နဲ႔ စီးက်လာေတာ့တာေပါ့ ။ ကိုသန႔္ရဲ့ ပါစပ္တဝိုက္မွာလည္း မ်ိဳးရဲ့ အရည္ၾကည္ေတြနဲ႔ စိုလို႔ရွင္။

“ကိုသန႔္ မေကာင္းဘူးကြာ”

“ဟင္.. မေကာင္းလို႔ပဲ မ်ိဳး ၿပီးသြားၿပီေလ.”

“ဟာ. ကိုသန႔္ကလည္း အဲတာေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာလို႔ မ်ိဳးဟာကို အဲေလာက္ တမက္တေမာနဲ႔ နမ္းေပးရတာလဲ ကိုသန႔္ရယ္”

ဆိုၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲက ကိုသန႔္မ်က္ႏွာေလးကို မ်ိဳးလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲမလိုက္ၿပီး မ်ိဳးအေပၚမွာ ကိုသန႔္ရဲ့ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးကလည္း အုပ္မိုးလို႔သြားတာေပါ့။ မ်ိဳး ေဘာ္လီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး ကုတင္ေအာက္ကို ပစ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ကိုသန႔္ကေတာ့ မ်ိဳး ကားေပးထားတဲ့ ေပါင္ၾကားထဲမွာ သူ႔ငယ္ပါႀကီးကို တယုတယ ပြတ္သပ္ေနရင္း အသင့္ေနရာယူလို႔ထားတာေပါ့။ မ်ိဳး အေပၚမွာအုပ္မိုးထားတဲ့ ကိုသန႔္ မ်က္ႏွာကို ေအာက္ကေနဆြဲၿပီး ကိုသန႔္ႏွုတ္ခမ္းေတြကို နမ္းရွုံ႔ပစ္လိုက္တယ္။

“ေကာင္းလိုက္တာ ကိုသန႔္ရယ္”

လို႔လည္း ပါးစပ္ကေျပာ မ်ိဳးရဲ့ရင္အုပ္အစုံကို အခုဆိုရင္ ကိုသန႔္ရဲ့ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးနဲ႔ ဖိထားေတာ့ မ်ိဳးရဲ့နို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ပိၿပီး နိုအုံထဲကို နစ္၀င္လို႔ေနတာေပါ့။ မ်ိဳးရဲ့ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုေတာ့ အစြမ္းကုန္ကားထားေပးၿပီး ဒူးေကြးထာေပးမိတယ္ ။ လုပ္ပါေတာ့ ကိုသန႔္ရယ္လို႔ ပါစပ္က မေျပာ႐ုံတမယ္ပဲ။

ကိုသန႔္ရဲ့ငယ္ပါႀကီးက မ်ိဳးရဲ့ အကြဲေၾကာင္းေလးကို ေထာက္မိေနတယ္။ ေခ်ာဆီေတြလည္း ထြက္လို႔ေပါ့။ မ်ိဳး ပိပိေလးကလည္း သူမွုတ္ထားလို႔ ဆိုရႊဲေနတာဆိုေတာ့ ကိုသန႔္ အခုထည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ မ်ိဳး အရမ္းနာၾကင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာလို႔ဆို သူ႔ငယ္ပါက အႀကီးႀကီးရယ္။ မ်ိဳးပိပိနဲ႔ေကာ ဆံ့ပါ့မလား မ်ိဳး စိတ္ပူမိတယ္။ လင္ေတာ္ေမာင္ရဲ့ ငယ္ပါထက္ ႏွစ္ဆသုံးဆ ႀကီးမယ္ထင္တာပဲ။

မ်ိဳးက ကေလးတစ္ေယာက္ ရထားတာ ကေလးက ခြဲေမြးထားေတာ့ မ်ိဳးအဂၤါဇတ္က မပ်က္စီးေသးဘူးေလ။ မ်ိဳး ေအာက္ကေန ေပါင္ေလးကားထားေပးရာက ကိုသန႔္မ်က္လုံးေတြကို စူးစိုက္လို႔ ၾကည့္ပစ္လိုက္မိတယ္။ သေဘာကေတာ့ လုပ္ပါေတာ့ ရွင္ရယ္ ထိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့လို႔ မ်က္လုံးနဲ႔ နားလည္မွုေပးလိုက္တဲ့ သေဘာပါ။ ကိုသန႔္လည္း သေဘာေပါက္ၿပီး အျပဳံးေလး တစ္ခ်က္ျပဳံးလို႔ သူ႔ငယ္ပါႀကီးကို မ်ိဳးပိပိထဲ ဇြတ္ကနဲ ထိုးထည့္လိုက္ပါတယ္။

“အ..ေမ့”

မ်ိဳးျဖင့္ ၾကယ္ေတြလေတြေတာင္ ျမင္သြားလား မသိဘူး ႀကီးလိုက္တာရွင္။ သူ႔ဟာႀကီးကို မ်ိဳးအေပါက္ထဲ တစ္ခ်က္ေလး ေဆာင့္ထည့္႐ုံရွိေသးတယ္ ႏွစ္လက္မ သုံးလက္မေလာက္ပဲ ၀င္ေသးတယ္ နာလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ ။ ကိုသန႔္အတြက္ေတာ့ မ်ိဳးက ပါကင္နီးနီးကို ျဖစ္ေနၿပီးလား မသိဘူး။ အရမ္းၾကပ္တာပဲ သိလား။

“အား အား.. ကိုသန႔္ရယ္ ႀကီးလိုက္တာရွင္”

လို႔ မ်ိဳးပါစပ္ကေန တိုးတိုး ၿငီးညဴမိလိုက္ေတာ့

” မေၾကာက္ပါနဲ႔ မ်ိဳးရယ္။ ကိုသန႔္ ျဖည္းျဖည္းလုပ္မွာပါေနာ္”

“ဟုတ္ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါေနာ္.. ကို”

မ်ိဳးက နာတယ္လို႔တာေျပာတာ ကိုသန႔္ကေတာ့ သူ႔ဟာႀကီးကို ျပန္ဆြဲမထုတ္ဘူးရွင္ ။ ထိုးထည့္ထားတဲ့ ပမာဏအတိုင္း ဒီအတိုင္းထိုးထားၿပီး ေခ်ာ့သြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာေပါ့။ ျပန္ဆြဲထုတ္သြားမွာကိုေတာ့ မ်ိဳးလည္း မလိုလားဘူးရွင္။ ဒါနဲ႔ ကိုသန႔္ သူ႔ဟာကို နည္းနည္းခ်င္းစီ ထိုးသြင္းလိုက္ နည္းနည္းျပန္ထုတ္လိုက္ အဆုံးျပန္ထည့္လိုက္နဲ႔ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မ်ိဳးရဲ့ အဂၤါဇာတ္ အတြင္းနံရံအဆုံးထိကို ေရာက္လို႔ေနေတာ့တာေပါ့။ တစ္ခါမွ ဒီလို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္တဲ့ အရသာမ်ိဳး မခံစားခဲ့ဖူးတာ အမွန္ပါရွင္။ အရမ္းကို ေကာင္းၿပီး မ်ိဳး ပိပိေလးတစ္ခုလုံးဟာလည္း ေနရာလြတ္ ေလဟာျပင္မရွိေအာင္ ကိုသန႔္ လိင္တံႀကီးက ျပည့္ၾကပ္ေနေအာင္ ေနရာယူလို႔ထားတာပါပဲရွင္။

မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္တို႔ရဲ့ လိင္အဂၤါေတြက ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနေတာ့ မ်ိဳး အဂၤါစပ္ကထြက္တဲ့ ေခ်ာဆီေတြနဲ႔ ကိုသန႔္ လိင္တံႀကီးကထြက္တဲ့ ေခ်ာဆီေတြ ေရာလ်က္ ပြတ္သပ္လို႔ထြက္လာတဲ့ တႁဗြတ္ႁဗြတ္.. တပ်ပ္ပ်ပ္ဆိုတဲ့ အသံေတြလည္း အတန္ၾကာေတာ့ တစ္ခန္းလုံး လွိုင္လွိုင္တိုးတိုးနဲ႔ ပုံမွန္ထြက္လို႔ လာေနေတာ့တာေပါ့။

မ်ိဳးကို ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ သားမယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းေနပါၿပီ။ လင္ရွိမယားတစ္ေယာက္ကို ဟိုတယ္တစ္ခုရဲ့ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး လိင္ဆက္ဆံလို႔ေနပါၿပီရွင္။ ဒီအေတြးေတြေၾကာင့္ပဲလား မသိဘူး။ အခု ကိုသန႔္နဲ႔ ဆက္ယွက္ေနရတာ ဘာနဲ႔မွမတူေအာင္ကို အာသာရမက္ေတြ ျပည့္စုံလို႔ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ေနသလိုပါပဲ ။ တကယ့္ နတ္စည္းစိမ္ပါပဲ ရွင္။

ကိုသန႔္လည္း သူ႔ငယ္ပါကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ ထိုးသြင္းေနရာက အရွိန္ကို ျဖည္းျဖည္းျမင့္လို႔ အထုတ္အသြင္းေတြ ပိုလို႔သြက္လာတာေပါ့။ အခန္းထဲမွာလည္း ဗၽြတ္ဗၽြတ္ ဗ်က္ဗ်က္ဆိုတဲ့ အသံေတြက ပိုက်ယ္က်ယ္လာၿပီး အသံထြက္ေတြလည္း စိတ္လို႔လာေတာ့တယ္။ ေအာက္ကလည္းလုပ္ အေပၚကလည္း ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ၿပီး တကယ့္ညားခါစ လင္မယားေတြလို အငမ္းမရကို နမ္းမိေနၾကတယ္။ ကိုသန္႔လက္ေတြကေတာ့ ကုတင္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီကို ေထာက္လို႔ တျဖည္းျဖည္း ညႇာတာႏုညံ့တဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကေန ညာတာေထာက္ထားမွုမရွိတဲ့ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ မ်ိဳးေပါင္ၾကားက အေမြးေပ်ာက္ေပ်ာက္ ထေနတဲ့ ဖုေဖာင္းေဖာင္း မ်ိဳးပိပိေလးကို အားႀကိဳးမွန္တက္ ထိုးလုပ္လို႔ေနတာေပါ့။

မ်ိဳးပါးစပ္ကေန “အင္း အင္း အ… အေမ့.. ကိုသန႔္ … အင္း အင္း…” ဆိုတဲ့ အသံေတြကလြဲရင္ ဘာကိုမွ မေျပာနိုင္ေအာင္ကို တရစပ္ ေဆာင့္လိုးေနေတာ့တာေပါ့။ မ်ိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ အားႀကိဳးမွန္တက္ လုပ္ေနလိုက္ၾကတာ တေလာကလုံးကိုေတာင္ ေမ့ေနမိတယ္။ ကိုသန႔္ကလည္း တဗၽြတ္ဗၽြတ္နဲ႔ မ်ိဳးပိပိေလးကို မညာမတာကို ေဆာင့္လုပ္ေနေတာ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ မ်ိဳး မၿငိဳျငင္ပါဘူး။ အဲ့လို အရမ္းႀကီးေဆာင့္ေနတာကိုပဲ မ်ိဳး အရမ္းႀကိဳက္လို႔ အသဲထဲထိေအာင္ ခိုက္ေနမိတာေပါ့လို႔။

မ်ိဳးလည္း အားက်မခံ ေအာက္ကေန ျပန္ျပန္ေကာ့ ေပးေနမိတယ္။ ကိုသန႔္ တန္ဆာႀကီး ဆြဲထုတ္သြားတိုင္း မ်ိဳးပိပိေလးရဲ့ ႂကြက္သားေတြနဲ႔ ညစ္ညစ္လို႔ ၾကင္နာေပးေနမိတယ္။ ေအာက္ကေန ဒူးေကြးေပါင္ကား အေနအထားနဲ႔ အေပၚကေန စိတ္ရွိတိုင္း ေဆာင့္လုပ္ေနတဲ့ ကိုသန႔္ကို အလိုက္သင့္ေလး ေကာ့ေကာ့ေပးမိတယ္။ အိပ္ရာေပၚ ခြေထာက္ထားတဲ့ ကိုသန႔္လက္ေတြက မ်ိဳးရဲ့ နို႔အုံေပၚ က်လာၿပီး နို႔ႏွစ္လုံးကို လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ အားရပါးရညႇစ္ၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုက္တာမ်ား မ်ိဳးေလ ရင္ထဲမွာကို ဟာကနဲေနေအာင္ကို အရသာရွိတာမ်ား ေကာင္းလိုက္တာရွင္။ အဲ့လိုဆြဲညစ္ၿပီး ေဆာင့္လိုက္တိုင္း မ်ိဳးရဲ့အဂၤါ အတြင္း သားအိမ္နာရံထိ သြားသြားေထာက္တိုင္း မ်ိဳးပါးစပ္ကေန “အား အား” ဆိုတဲ့ အသံေတြ တစ္ခန္းလုံး ညံစီသြားတာပဲ။

တကယ့္ကို မ်ိဳးရဲ့ အဂၤါစပ္ အနက္ရွိုင္းဆုံးေနရာထိကို ကိုသန႔္လိင္တံႀကီးက ထိုးခြဲလို႔ ၀င္းသြားလိုက္တာမ်ား မ်ိဳး မ်က္ရည္က်မတတ္ကို ခံစားမွုေတြက အျမင့္ဆုံးအရွိန္ထိကို တက္တက္သြားသလိုပဲ။ ကိုသန႔္လည္း အားနဲ႔မာန္နဲ႔ အေပၚကေနေဆာင့္ မ်ိဳးလည္း ေအာက္ကေန ကိုသန႔္လည္ပင္းကို လွမ္းဖက္ထားၿပီး ေပါင္ေတြကိုလည္း အစြမ္းကုန္ ျဖဲကားေပးထားလိုက္မိတယ္။

လုပ္ေနရာက ေနာက္ဆုံး ၿပီးခါနီးအခ်ိန္ကို မ်ိဳး ေရာက္ေတာ့မယ္။ ကိုသန႔္ေတာ့ ၿပီးမၿပီး မသိဘူး။ မ်ိဳးေတာ့ အရမ္းကို ၿပီးခ်င္ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ မ်ိဳးပါစပ္ကေန

“လုပ္.. ကိုသန႔္ နာနာေဆာင့္ပါ… အား.. အေမ့ လုပ္.. အရမ္းေဆာင့္ေပး… အ အ ဟုတ္တယ္… ကြဲသြားတဲ့အထိသာ ေဆာင့္ပါေတာ့.. ကိုရယ္”

ဆိုတဲ့ အသံေပါင္းစုံကို မရွက္နိုင္ မေၾကာက္နိုင္ ထြက္လာေတာ့တာပဲ။ ကိုသန႔္ရဲ့ ခါးေအာက္ပိုင္းကေတာ့ ထုတ္လိုက္ထည့္လိုက္ ထုတ္လိုက္ထည့္လိုက္နဲ႔ ကားပစ္စတင္လို ဆက္တိုက္ဆိုသလို ထိုးေညာင့္ေနတာမ်ား မ်ိဳးေလ

“အ.. အ အ အေမ့”

ဆိုတဲ့ အသံသဲသဲတာ ထြက္နိုင္တယ္။ တကယ္လုပ္နိုင္တဲ့ လူပဲလို႔ မ်ိဳး ခ်ီးက်ဴးမိတယ္ သိလား။ အတန္ၾကာေတာ့ ကိုသန႔္တစ္ေယာက္ အံေတြက်ိတ္ ေမးေက်ာေတြတင္းၿပီး ဆက္တိုက္ေဆာင့္ေနရာက

“အားးးးးး”

ဆိုၿပီး ဟစ္ေအာ္ၾကဳံးဝါးလို႔ မ်ိဳးရဲ့ ပိပိအေခါင္းထဲကို သုတ္ရည္ေတြ ဒေလဟာ လႊတ္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္ရွင္။ မ်ိဳးရဲ့ အဖုတ္ေလးတစ္ခုလုံးလည္း ထုံက်င္ၿပီး အတြင္းေခါင္းေလးထဲမွာေတာ့ ကိုသန႔္ရဲ့ သုတ္ရည္ျဖဴေတြ လႊတ္လိုက္တိုင္း ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားလိုက္တာမ်ား ၊ မ်ိဳးေလ အရမ္းကို ၾကည္ႏူး၀မ္းသာမိတယ္ သိလား။ သူၿပီးတာနဲ႔ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ပဲ မ်ိဳးလည္း ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထ ကိုသန႔္ တန္ဆာကို မ်ိဳးအဖုတ္နဲ႔ တအားကို ညစ္ညစ္ၿပီး မ်ိဳးရဲ့ ပိပိေလးကေန သုတ္ရည္ပူေတြ လႊတ္ထုတ္လိုက္မိေတာ့တယ္ ရွင္။

မ်ိဳးနဲ႔ ကိုသန႔္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ၿပီးသြားတဲ့အထိ အတန္ၾကာေအာင္ လူခ်င္းလည္းမခြာ ထိုးစိုက္ထားတဲ့ သူ႔လိင္တန္ဆာႀကီးလည္း မ်ိဳးဟာထဲက ဆြဲမထုတ္ေသးပဲ ထပ္ရက္ မိန္းေနလိုက္ၾကတယ္။ အားလုံး အားလုံးကို ေမ့လို႔ ကိုေအာင္ႀကီးနဲ႔ မဝါဆိုကိုလည္း ရွိတယ္လို႔ေတာင္ သေဘာမထားမိပဲ အရာအားလုံးေမ့လို႔ မ်ိဳးနဲ႔ကိုသန႔္ရဲ့ ခ်စ္ပြဲၾကမ္းႀကီးကို စိတ္ရွိတိုင္း ကဲပစ္လိုက္ၾကတာေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ညလုံး မအိပ္ပဲ မ်ိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖုံဖုံေသာ အကြက္ဆန္းမ်ားနဲ႔ လုပ္လိုက္တာ မနက္မိုးလင္းလို႔ ရန္ကုန္ျပန္ရမယ့္ အခ်ိန္အထိပါပဲရွင္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လည္း အရမ္းကို ခ်စ္မိသြားၿပီး ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ လုံးဝ အစမေဖာ္ဖို႔ တားျမစ္ထားတဲ့ မ်ိဳးကိုယ္တိုင္ကပဲ ကိုသန႔္ကို

“ကိုသန႔္ မ်ိဳး ကိုသန႔္နဲ႔ အေဝးႀကီးမွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး သိလား။ ကိုသန႔္နားမွာ အျမဲေနခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မမဝါဆိုရွိေနေတာ့ မ်ိဳး အားငယ္မိတယ္ ကိုရယ္”

” ေအာ္ မ်ိဳးေလးကလည္းကြယ္။ ဘာမွ အားမငယ္နဲ႔။ ကိုသန႔္နဲ႔မ်ိဳး တစ္ေန႔ၾကရင္ အားလုံးစြန႔္ၿပီး ထြက္ေျပးၾကမယ္ေလး၊ မေကာင္းဘူးလား.”

” အင္း ေကာင္းတယ္။ မ်ိဳး ကိုနဲ႔ မခြဲနိုင္ေတာ့ဘူး သိလား။ အရမ္းခ်စ္ေနမိၿပီ။ သားေလးနဲ႔ ကိုေအာင္ႀကီးကိုေတာ့ မ်ိဳး သနာမိတယ္ ကိုသန႔္ရယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ ”

” ဒါလည္းမပူပါနဲ႔ မ်ိဳးရယ္။ သားေလးကိုလည္း ေခၚသြားၾကတာေပါ့”

လို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ေစာင္ျခဳံေအာက္မွာ ပူးကပ္ဖက္တြယ္ရင္း စကားေတြ ေျပာေနမိၾကရာက ရန္ကုန္ျပန္ဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္ အေတာ့္ကို ေက်ာ္လြန္လို႔သြားခဲ့ပါေပါ့လားရွင္။

ၿပီးပါၿပီ။