ရေးသားသူ – ??????
“အော် သူ့အကောင့်လေး မီးစိမ်းနေပါလား”
ဖုန်းလေးကို ကိုင်ပြီး Facebook လေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ သီရီအကောင့်လေး မီးလေးစိမ်းနေတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါမှလည်း နှုတ်မဆက်ရဲတဲ့ ဘဝ။
“သီရိရေ ကိုယ့်မှာသာ ကိုယ့်အပြစ်နှင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ တို့နှစ်ယောက်ချစ်ခြင်းကို ကိုယ့်ရဲ့ ဇီဇာကြောင်မှုကြောင့် တို့တွေ ဝေးခဲ့ကြရတာ မဟုတ်လားလေ။ အားလုံး ကိုယ့်အပြစ်တွေပါကွာ”
လို့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့လေးတွေးရင်း အတိတ်ကို ဇော်မိုး တစ်ယောက် တမ်းတပြီး မဆုံနိုင်တဲ့ ဘဝမို့ ဆွေးနေရတယ်လေ။
”အော်သီရိရယ်”
ကျနော်.. ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းတက္ကလိုလ် lecture therater တည်ဆောက်ရေးမှာ အန်ဂျင်နီယာကန်ထရိုက်တာ အဖြစ်တာဝန်ယူခဲ့တယ်။ ရန်ကုန်ကနေပြီး အလုပ်သွားရတာလေ။ ကားမောင်းပြီးပေါ့။ ဖောင်ဒေးရှင်းလေး စတင်နေခဲ့တဲ့ အချိန်မှာ ပုံစံတွေက မတည်မငြိမ်၊ အခုတစ်မျိုး တော်ကြာတစ်မျိုး ဖြစ်နေတာကြောင့် မူလဒီဇိုင်းအတိုင်း လုပ်ထားရကနေ ပုံစံပြောင်းတဲ့အတွက် ပေါက်ကွဲနေတဲ့အချိန် ကားကို မြန်မြန်လေး မောင်းလာခဲ့တယ်။
သံလျှင်ဘက်ကမ်းရောက်တော့ လမ်းရှင်းပါတယ်ဆိုပြီး အရှိန်တင်လိုက်တယ်။ လူက ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ်ဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုမစိုက်အားဘူးဗျ။ လမ်းသွယ်လေးကနေ ဆိုင်ကယ်တစ်စီး အတင်းထွက်လာတယ်။ ကားရှေ့အထိရောက်လာတာကြောင့် “ကျွီ..ဟီ..ဟီ..ကျွီ” ကားဘရိတ်ကိုအတင်းဖမ်းနင်းရင်း ဒေါသထောင်းကနဲ ထွက်သွားတယ်။ မတိုက်မိပေမယ့် ဆိုင်ကယ်ကလဲတယ်။ လဲသာလဲသာ သောက်ခလေးမက လက်ထဲက ရေခဲချောင်းကို မလွှတ်ဘူး။
သိတဲ့အတိုင်း အလုပ်ထဲမှာ ဆဲနေကျ ပုံစံအတိုင်း အယုတ်တ အနတ္တတွေ ထွက်သွားတယ်။ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ဆိုင်ကယ်ကိုထူရင်း ကြည့်လိုက်ကာ
“ဟေ့ကောင်မလေး.. ဒါကား ကား ဟဲ့…. ကားတိုက်ရင် သေတတ်တယ် နားလည်လား၊ နင်လင်မလိုချင်တော့ဘူးလား”
“အံမာ တိုက်ချင် တိုက်ပလိုက်၊ လင်မလိုချင်တော့ဘူးလား ဘာလာနဲ့”
ကျနော်လည်း အဲဒီအခါမှ သတိထားမိတယ်၊ ကောင်မလေးက မျက်ကြောတင်းလေး ဆေးဆိုးဆံပင်လေးနှင့်။ ရုပ်လေးက ချစ်စရာလေးပါ။ တော်တော်လေးလည်း လှတယ်။ သူ့အရပ်နှင့်လိုက်ဖက်တဲ့ အလှအပ အဖုအထစ်တွေက ရင်ခုန်စရာကြီးပေါ့။ ရင်ထဲမှာ ရေခဲမြစ်လေးစီးဆင်းသွားတယ်။ သိပ်ချစ်သွားပြီခေးရယ်။
“အဲဒီလိုပါ လင်ယူမယ်ဆို ငါ့ကို စဉ်းစားပေးပါလို့”
“အမ် မသာကြီး..ရုပ်ကဖြင့် သင်းချိုင်းကို ခြေတလှမ်းနေပြီ ငါခဲနှင့် ကောက်ထုလိုက်ရ”
ကောင်မလေးက ပါးစပ်ကလည်းပြောရင်း ခဲကောက်ကိုင်လို့ ကျနော် ကားပေါ်တက်ပြီး အတင်းမောင်းပြေးရတော့တယ်။
“ဟိုက် မလွယ်ကြော ဇတ်ဇတ်ကြဲလေး”
ကျနော်.. အဲဇတ်ဇတ်ကြဲလေးကို ခိုက်သွားတယ်။ အင်း.. အသက်ကလည်း ခြောက်နှစ်လောက်ကွာမယ့် သဘောရှိတယ်။ ဒီလိုအလန်းလေးက ငါလိုလူကို ဘယ်ကြိုက်မလဲကွာ.. ဘာဖြစ်ဖြစ်သူ့အချစ်ကို ရဖို့ ငါ့သိက္ခာတွေ မာနတွေကို ခဝါချရမှာပဲလေ။ ချစ်တော့လည်း လူငယ်စတိုင် ဖမ်းရမှာပေါ့။
နောက်နေ့ အဲဆော်ကို အဲဒီနေရာလေးမှာပဲ ကြိုစောင့်ဖို့ စဉ်းစားလိုက်တယ်။ အဟဲ နဖူးစာ ရွာလယ်ပြီ။ ရန်ကုန်သားနှင့် သံလျင်သူ၊ အဟီး..မိုက်တယ်။
အော်.. ငါတော့ ရှင်မွေ့လွန်းနှင့်တော့ တွေ့ပြီ။ အင်း.. အဆင်ပြေအောင်ပဲ လုပ်ရမယ်၊ ငါ့အသက်က မိန်းမယူရမယ့် အရွယ်ရောက်နေပြီပဲ။ စိတ်ကူးနှင့် ရူးပေါ့ဗျာ။
———————————
သီရိတစ်ယောက် ပေါက်ကွဲနေတယ်။ မနက်က ရေခဲချောင်းလေးဝယ်ပြီး ဆိုင်ကယ် လက်တဖက်နှင့် ထိန်းစီးပြီး လမ်းသွယ်က လမ်းမကြီးပေါ်တက်တော့ အရှိန်နည်းနည်းလွန်ပြီး သူများလမ်းကြောပေါ် ရောက်သွားတာ။ ရန်ကုန်ဘက်ကလာတဲ့ ကားနှင့်တိုက်မိတော့မလို့။ လဲသွားတာ လူကို မထူပဲ ဆိုင်ကယ်ကို ထူတယ်။
ပြီးတော့ သောက်အားမနာလည်း ပြောသေးတယ်။ ဘာတဲ့ လင်မလိုချင်ဘူးလားတဲ့။ သူ့အပူကျနေတာပဲ။ ပြီးတော့လည်း ရိသဲ့သဲ့ ရည်းစား စကားပြောသေးတယ်။ လူကဘဲ အိုဘဲနာကြီး ဖြစ်နေပြီ။ ဒီကမှ ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပဲ ရှိသေးတာ။ အားမနာ လျှာမကျိုး ပြောတယ်။ စိတ်တိုပြီး ခဲနှင့်ထုမလို့။
“ခွေးသားကြီး တွေ့ရင်တော့ ဟင်းးးဟင်းး”
ဒေါသစိတ်လေး လျှော့လိုက်ပြီးမှ ပြန်တွေးကြည့်လိုက်တယ်။ အသက်သာကြီးတာပါ။ ရုပ်က မဆိုးဘူးပဲ။
“အံမယ် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ရေမွေးနံတွေနှင့် မွေးနေတာပဲ။ ရေမွေးပုလင်းများ ဖိတ်ကျလာခဲ့သလားလမသိဘူး။ အာ..ငါဘာတွေ တွေးမိနေတာလဲ”
ဆတ်ဆတ်ကြဲလေး သီရိရင်ထဲ အတွေးတစ်ချက် ခဏတာလေး ဝင်သွားတော့။ သီရိတစ်ယောက် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးမိသွားတယ်။ သီရိလည်း ကျောင်းတက်ဖို့အတွက် ဆိုင်ကယ်ကို ကျောင်းဘက်ဦးတည်ထွက်လိုက်တယ်။
—————————————
ကျောင်းဘက်ရောက်ပြီး ကျနော်လည်း အလုပ်များနေတာကြောင့် ဘယ်မှမထွက်ပဲ အလုပ်အတွက် စီစဉ်ပေးနေရပေမယ့် ခုနတုန်းက လမ်းမှာတွေ့တဲ့ ကောင်မလေးက အတွေးထဲမှာ စိုးမိုးနေတာကြောင့် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပြုံးမိတယ်။ ဆယ်လီနာဂိုမက်လို လှတဲ့ ကောင်မလေးရယ် မင်းဆီမှာလဲလေ။
နေ့လည် ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ ကန်တင်းဘက်ကို သွားလိုက်တယ်။ ဆိုင်ကလည်း ရင်နီးနေပြီ။ ဆိုင်ရှင် မချယ်ရီက ခါတိုင်းဆို ကျနော်ကနောက်ကျပြီးမှ လာလေ့ရှိတော့ အံဩနေတယ်။
ဆိုင်မှာ ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေ များနေလို့ လက်မလယ်ဘူး။ ကျနော်လည်း ဆိုင်ထဲကိုကြည့်လိုက်တော့ ဟားးးး ဟိုကောင်မလေး၊ ကြည့်စမ်း ဝေးဝေးရှာစရာ မလိုဘူး ဒီကျောင်းကပဲ၊ နဖူးစာမှန်တော့ တွေ့ရပြီပေါ့။
“ထမင်းပေါင်းတစ်ပွဲ လာချ၊ ပြီးတော့ သံပုရည်တစ်ခွက်”
အောသူမှာပြီ ငါဂွင်ဖန်ပြီး အနားကပ်လိုက်ဦးမယ်။
“အကြော်ဆရာ ထမင်းပေါင်း မြန်မြန်လုပ်ကွာ”
“ဆရာ စားမလို့လား၊”
“မဟုတ်ဘူး ဟိုဆော်လေးလေ သူမှာတာ”
“အော် မသီရိလား။ မင်းသိလို့လား”
“ဟေ.. သီရိတဲ့လား”
“သီရိရတနာတဲ့ ဆရာ”
“အေးးးရပြီလား၊ ထမင်ပေါင်း”
“ရပြီဆရာ”
“ပေး..ငါ့ကိုပေး”
“ဆရာ ပို့ပေးမလို့လား”
“အင်းးးးး”
ကျနော်လည်း ထမင်းပေါင်း ပန်းကန်ယူကာ သီရိအနားကိုသွားပြီး
“ရပါပြီ ထမင်းပေါင်း”
သီရိ မော့ကြည့်တော့ ရင်တောင် ခုန်သွားတယ်။
“ဟာ… ဘဲရီး စားပွဲထိုးလား”
“ဟုတ်ကဲ့”
သီရီ သဘောကျသွားတယ် လက်စားချေခွင့် ရပြီ။
“အော… ရေနွေးပေးဦး”
“ရမယ်”
ကျနော် ရေနွေးအိုး ချပေးလိုက်တယ်။
“တစ်ရှူးဘူးပေးအုံး”
“ရမယ်”
တစ်ရှူးဘူး ချပေးလိုက်တယ်။
“ဟင်.. ဇွန်းတွေက မသန့်ဘူး”
“ပေးပါ.. ကျနော် ရေနွေးစိမ်ပေးမယ်”
ရေနွေးစိမ်ပေးပြီး ဇွန်းခက်ရင်း ဆေးပေးလိုက်တယ်။ စားပွဲခုံက ညစ်ပတ်နေတယ်။ သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့အနား မထိတထိလေး ကပ်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်တာ။
“ဟေ့လူ.. ဘာလို့ အနားကပ်တာတုန်း”
“အဲ သေသေချာချာ ကြည့်ချင်လို့ပါ”
“ဘာရှင့်..”
“အော် မောင်လေး ဇော်မိုး.. အားနာလိုက်တာကွယ်၊ သီရိ ညီမလေး သံပုရာရည် သောက်ဦးမလား”
ကျနော်လည်း မချယ်ရီ အနားရောက်လို့ ဆက်စကားမပြောပဲ ခွာလိုက်တယ်။ မချယ်ရီနှင့် သီရိတို့စကားပြောနေတယ်။ မချယ်ရီက ကျနော့်ဘက်လှည့်ကြည့်ပြီး အားတုံ့အားနာ ဖြစ်နေပုံပဲ။ သူကတော့ ပြုံးစိစိနှင့်… အင်းး သီရိရယ် မင်းငါ့ကိုပြုစားနိုင်တယ်ကွယ်။
ညနေ သုံးနာရီလောက် အလုပ်ကနေ ပြန်ခဲ့တယ်။ ဘုရားကုန်းကျော်ပြီး ကျိုက်ခေါက်အလွန်မှာ သီရိကိုဆိုင်ကယ်တွန်းရင်း လမ်းမှာတွေ့တယ်။
“ဟေ့…သီရီ”
“ဟင်..ဘဲရီး”
“ဟာတစ်ခါတည်း ဘဲ အဖြစ် ခေါ်လိုက်တာလား”
“ဘာရှင့် နာချင်ပြန်ပြီ”
“အာ ကူညီမလို့ပါကွာ”
“မလိုဘူး.. ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပဲ၊ ရှင်တို့ယောက်ျားလေးတွေက နည်းနည်းကူညီမယ်၊ ခင်ချင်တယ် ပြောမယ်၊ ပြီးရင် ရည်းစားစကားပြောမယ် မသိတာကျလို့”
“အောသီရိက ကြိုသိပြီးပြီပဲ.. အဖြေပေးဖို့ စဉ်းစားတော့”
“ဘာရှင့်..”
“ပေးပါ ဆိုင်ကယ်၊ ရော့ ကားသော့ ကားပေါ်နေခဲ့ ဆိုင်ကယ် သွားပြင်လာခဲ့မယ်”
ကျနော် ကားသော့ အတင်းပေးပြီး ဆိုင်ကယ်ကို တွန်းလာခဲ့တယ်။ ဆယ့်ရှစ်ကုန်းမှာ ဆိုင်ကယ်ပြင်ဆိုင်မရှိတော့ အောင်ချမ်းသာအထိ တွန်းလာခဲ့တယ်။ မောမှန်းတောင် မသိဘူး၊ အချစ်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါက်ဖွားနေလို့ပေါ့ဗျာ။
——————————————
ကားသော့လေးပေးပြီး ဆိုင်ကယ်တွန်းကာ ထွက်သွားသော ကိုဇော်မိုးကို သီရိ သနားသွားမိတယ်။ စိတ်ထဲလည်း ကြည်နူးမိတယ်။ သူ့အပေါ် တကယ်ဂရုစိုက်သော လူတစ်ယောက်၊ ချစ်သောသူတစ်ယောက်ကို တွေ့ရတဲ့ အတွက်လည်း ဖြစ်တယ်။
သီရိစိတ်ထဲမှာ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပြီး သူတပါးကို ကူညီတတ်သော ဘဲရီးကို လေးစားသွားတယ်။ ဘဲရီးကတော့ သီရိအပေါ် တရားဝင် ချစ်ခွင့်ပန်လာမှာကိုလည်း တွေးမိတယ်။ အဲလိုဆိုရင်လည်း ကိုယ့်အပေါ် ဘယ်လောက် သည်းခံနိုင်မလဲ စမ်းသတ်ဖို့ စဉ်းစားမိပြီး မိမိအဖြစ်ကို ရယ်ချင်နေမိတော့တယ်။
——————————————
ကျနော်လည်း ဘီးဖာပြီး ဆိုင်ကယ်စီးကာ သီရိဆီလာလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သီရိကို သော့လှမ်းပေးရင်း
“သီရိရော့ သော့.. ကလေးတွေကို စာသင်ရဦးမယ် မဟုတ်လား”
“ဟင် ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ”
“သီရိ ဆယ်တန်း ကလေးတွေကို Guide လုပ်နေတယ်မလား သွားတော့ ဆိုင်ကယ် တွန်းထားတာ ချွေးတွေနဲ့.. ရေလေးဘာလေး ချိုးပြီးမှ သွား၊ မဟုတ်ရင် ကလေးတွေ မူးလဲသွားမယ်”
“ဘာာာာာာာာာာ”
“ရုပ်ကလေးက လှရက်သားနဲ့ လူက ညစ်ပတ်လို့ပါ”
“ဘာ… ဘာပြောတယ်”
“ဟဲ..ဟဲ အလုပ်တွေရှုပ်ပြီး ရေမချိုးဖြစ်ဘူးဆို”
“အမလေး စွပ်စွပ်စွဲစွဲ”
“သွားတော့လေ သီရိ မနက်မှ ကိုစောင့်နေမယ်”
သီရိ လန့်တောင် လန့်လာတယ်၊ ဒီလူကြီးက သီရိအကြောင်း သိနေလို့လေ၊ သီရိ ရယ်ချင်သွားတယ်၊ စိတ်ထဲမှာလည်း တွေဝေသွားတယ်၊ ဘဲရီးနှင့်တွေ့တော့ သီရိစိတ်ထဲ ဘဲရီးက စိုးမိုးပြီး နေတာလေ။
ညနေ ကလေးတွေနှင့် စာသင်နေရင်း ပြုံးမိတယ်။ ညလည်း အိပ်မပျော်ဘူး မနက် ရောက်တော့ စောစောလေး ထလိုက်တယ်။ ရေမိုးချိုးပြီး အလှပြင်ရာက ရယ်ချင်နေတယ်။ ဘဲရီးကိုလည်း တွေ့ချင်တယ်။
“လူဆိုးကြီး တဖြေးဖြေးနှင့် သီရိ စိတ်ကို ဖမ်းစားနိုင်တယ် ဟင်းး”
အဲဒါနှင့် ဆိုင်ကယ်လေး ထုတ်ပြီးစီးကာ လမ်းထိပ်ကိုထွက်တယ်၊ လမ်းထိပ် ဝဲယာကြည့်တော့ ဘဲရီးကားကို တွေ့တယ်။ လမ်းထိပ်ဆိုတော့ သီရိ ရှက်သွားတယ်။ မတော်တဆ အိမ်က လူတွေနှင့်တွေ့ရင် အရှက်ကွဲမှာမို့ ခေါင်းငုံပြီး ဆိုင်ကယ် အတင်းမောင်းထွက်ပြီး ကျောင်းကို လာခဲ့လိုက်တယ်။ စောစောရောက်တော့ ယောင်ချာချာနှင့်လေ။
——————————————
ကျနော်လည်း ကျနော့်ရှေ့က ဆိုင်ကယ်အတင်းမောင်းသွားတဲ သီရီနောက်က လိုက်ခဲ့တယ်။ သီရိနောက်က ကားရပ်ပြီး
“သီရိ.. တစ်ခုခု စားရအောင်”
“ဟုတ်..ဟုတ်”
ကျနော် ကန်တင်းဘက်ကို လမ်းလျှောက်ရင်းကနေ သီရိကို ကြည့်တော့ သီရီက ခေါင်းငုံကာ စဉ်းစားနေတယ်။
“သီရိ.. ကိုယ်မင်းကို ချစ်တယ်”
“ရှင်…ဘဲရီး၊ အဲလိုပြောဖို့ မစောလွန်းဘူးလား”
“မစောဘူး.. မင်းအနားမှာရှိတဲ့၊ ချစ်ရင်ထူး၊ မဟူရာနှင့် ဟိုဘဲလေးတွေရဲ့ ခေါတော တစ်ထောင်နှင့်ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက စိုးရိမ်စရာ ကောင်းလို့ပါ”
“အမ်.. သူတို့က နှာဘူး အကြည့်နှင့် ကြည့်တယ်ပေါ့.. ဘဲရီးက ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ”
“မြွေမြွေချင်း ခြေမြင်တယ်လေ”
“အဲဒါဆို ဘဲရီးလည်း နှာဘူးပေါ့”
“မဟုတ်ပါဘူး ကျနော်က အချစ်စွမ်းရည်နှင့် ကြည့်တာပါ”
“ဘဲရီးက လိပ်မျိုးပဲ သိပ်သိတတ်တယ်”
“သီရိ ကိုယ့်ကို အဖြေပေးဦလေ”
“ချက်ချင်း ဘယ်ပေးမလဲ စောင့်ပေါ့”
“အေးပါကွာ စောင့်ပါ့မယ်”
ဒီလိုနှင့် ကန်တင်းထဲ ရောက်တော့ စားစရာ မှာလိုက်တယ်။ ကျနော်က ကော်ဖီ၊ သူက လက်ဘက်ရည်တဲ့။ ကျနော်လည်း အကြိုက်တူအောင် လက်ဖက်ရည် မှာရတယ်။ ပိုက်ဆံရှင်းတော့လည်း သူက အရှင်းမခံဘူး၊ သူ့စားတာ သူသောက်တာ သူ့ဟာသူ ရှင်းသွားပြီး၊ ကျနော်ကို ထားကာ ကျောင်းထဲကို သွားတယ်။ သူ့မာနကို လုံးဝအထိမခံတဲ့မိန်းကလေးပါဗျာ။
——————————————
သီရိတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာ တွေဝေခဲ့ရပြီ။ ရည်မှန်းချက်တွေ တလှေကြီးနှင့် နေလာခဲ့တာ။ ကိုဇော်မိုးရဲ့ အကြင်နာ ချစ်ခြင်းက သူအပေါ် လွှမ်းမိုးခဲ့ရပြီ။ ဘယ်သူခံနိုင်မလဲလေ ကိုယ့်လောက် ဂျစ်ကျနေသူတစ်ယောက် သိသိကြီးနှင့် ဆိုးတဲ့သူအပေါ် သည်းခံစိတ်တွေ မွေးပြီး ကိုယ့်ပေးမဲ့ မေတ္တာတရားကို စောင့်မျော်နေသူ အပေါ်မှာ နှလုံးသားက ချစ်ခွင့်ပေးလိုက်မိပြီ။
ကိုဇော်မိုး အပေါ်မှာ ချစ်မိပေမယ့် ကိုယ်ရဲ့လွတ်လပ်ခွင့်နှင့် ရည်မှန်းချက်တွေအပေါ် ထိပါးလာမှာလည်း စိုးတယ်။ လောကဓံတရားကို အံတုပြီး ရွဲ့တတ်တဲ့ သီရိရဲ့ အပြုအမူတွေကို ကိုဇော်မိုး နားလည်ရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲလို့ တွေးမိတယ်။
——————————————
နောင်အပတ်တွေမှာလည်း ဇော်မိုးဟာ သီရိနှင့် အမြဲတွေ့တယ်။ သီရိ ဆိုးနွဲ့တာ ခံရင်းနှင့်ပဲ
“သီရိ ကို သီရိလေးကို ချစ်တယ်ကွာ.. သီရိသဘောထားလေး သိပါရစေတော့”
“သီရိ ကန့်ကွက်စရာ မရှိဘူး ကိုကို”
“ကိုယ့်ကို ကိုကိုလို့ ခေါ်လိုက်တယ်ပေါ့နော် သီရိ’”
“အာ မသိဘူး”
“ထပ်ခေါ်ကွာ သီရိရာ”
“ခေါ်ချင်ပါဘူး”
“ခေါ်ပါ သီရိရာ”
“ဘဲရီး”
“ဟာကွာ.. ရွှတ်”
ကျနော် နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ အားမလို အားမရ ဖြစ်လာလို့။
“အာ ကိုကိုနော်”
“ဟေးးးးး ပျော်တယ်ဟေ့.. ဟားးးဟားးးးဟားးးး”
“ဟာ ကိုကို ဘာတွေဖြစ်နေလဲ”
“ဝမ်းသာလွန်းလို့ပါကွာ”
“ခစ်..ခစ်..ခစ်”
“ကိုကိုတို့ ဘုရားသွားရအောင်”
“ဒီမှာ ကိုကို ဒါမျိုးက ရိုးနေပြီ၊ ပထမ ဘုရားသွားမယ်၊ ဒုတိယ ပန်းခြံသွားမယ်၊ ပြီးရင် ဟိုတယ်ကိုခေါ်အုံးမှာ မဟုတ်ဘူးမလား”
“ဟာ သီရိကလည်းကွာ အဲလို မဟုတ်ပါဘူး”
“ဘာမဟုတ်ရမှာလည်း ကိုကို၊ အဲဒါ ယောက်ျားလေးတွေ လုပ်နေတဲ့ သီအိုရီပဲလေ”
“အင်း သီရိမှတ်ထားနော်… ကိုကိုက သီရိကို ဘယ်တော့မှ ဟိုတယ် မခေါ်ဘူး”
“တကယ်လား ကိုကို”
“အင်းးး”
“သီရိက ဟိုတယ်ပဲ သွားချင်တာ”
“နိုး မခေါ်ဘူး”
“ကိုကို ပိုက်ဆံမရှိလို့ မဟုတ်လား”
“ဘာ.. မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင် တစ်လလောက် ဟိုတယ်မှာ ဟန်းနီးမွန်း လုပ်ပစ်မှာ.. သီရိကို မနားစေရဘူး”
“သွား ညစ်ပတ်”
“ဟားးးးး ဟားး မကြောက်ပါနှင့် သီရိရယ်”
“ဘာလဲ ပဲမြစ်မို့လား”
“အမ်..ပဲမြစ်.. ဟားးးးဟားးးးး”
“တော်ပြီ…..ဘဲရီး”
“သီရိ ကို့ကို ချစ်တယ်ပြောလေ”
“ချစ်တယ် ချစ်တယ်”
“ချစ်တယ် သီရိရယ်”
ကျနော်လည်း သီရိကိုဖက်ပြီး သီရိရဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ သီရိလည်း ကျနော့် အနမ်းတွေကို ပြန်တုန့်ပြန်ပြီး နမ်းတယ်ဗျ။ အချစ်ကိုတွေ့ရတော့ ရင်ခုန်သံချင်းပါ နီးစပ်ခဲ့ပြီလေ။ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အမြဲပဲ တွေ့ချင်တယ်။ တွေ့ရင်လည်း သီရိက ဘာပစ္စည်း လက်ဆောင်ပေးပေး လက်မခံဘူးဗျ။ အစားအသောက် စားရင်တောင် တစ်ယောက်တလည့် အကုန်ခံခိုင်းတယ်။ ကျနော် ဘယ်လို မြိုကျမှာလည်းဗျာ။
သူ့မှာ ကလေးတွေ ကျူရှင်ပြရင်း ပိုက်ဆံရှာတယ်။ ဘဝအတွက်ဆိုပြီး သင်တန်းတွေ တက်တယ်။ ကျနော်သူ့ကို စိတ်မချတော့ဘူး၊ သူ့မှာလည်း ယောကျ်ားလေး သူငယ်ချင်းတွေက အများသား။ သိတဲ့အတိုင်း မစားရ အညှော်ခံ။ အနံ့ရှူနေတဲ့ ချစ်ရင်ထူးနှင့် မဟူရာတို့ ရှိတယ်။ ဖုန်းတွေ ပြောတယ်။ သူ့လွတ်လပ်ခွင့်ဆိုပြီး ပိတ်ပင်လို့က မရဘူး။ ကျနော်သီရိကို အပိုင်ချည်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ လုံးဝ လက်မခံဘူး။
“ကိုကို သီရိကို ချစ်ရင် အဲလို မလုပ်နဲ့တဲ့ဗျာ”
ကျနော် အကြံအစည်တွေ ထုတ်နေတာပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုနှင့် ချစ်သူသက်တမ်း သုံးလပြည့်တဲ့အခါ ကျနော်အလုပ်တွေလည်း ပြီးပြီမို့လို့ ကျနော် သီရိတို့ ကျောင်းကို မသွားဖြစ်တော့ဘူး။ သင်တန်းတက်ချိန် မနက်ပိုင်းတော့ တွေ့ခွင့်ရတယ်။ နှစ်ယောက်သား ခဏတော့ စကားပြောဖြစ်တယ်လေ။ နီးနေတဲ့အချိန် သိပ်မသိသာပေမယ့် ကျနော် တစ်လလောက် ခရီးထွက်ရတဲ့အခါ အရမ်းလွမ်းလာတယ်။ သီရိလည်း ကျနော်လိုပဲ လွမ်းနေတယ်လေ။ ပြန်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်ပြောထားလို့ ကျနော် သီရိဆီကို ဖုန်းဆက်တယ်။
“ခလေးလေး ကိုကို ပြန်ရောက်ပြီ”
“မနက် သီရိဆီလာလေ’”
“လာချင်တယ်ကွာ ကိုကို အရမ်းလွမ်းနေပြီ”
“သီရိလဲ အရမ်းလွမ်းနေတယ် ကိုကို၊ သီရိဆီ လာခဲ့ပါကွာ”
“ကိုကို နေမကောင်းဘူး သီရိရယ်”
“ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကို၊ သီရိ လာခဲ့မယ်လေ”
ကျနော် ဝမ်းသာသွားတယ်။ အိမ်မှာ ကျနော်တစ်ယောက်တည်းလေ။ သီရိလာရင် ကျနော်.. ချစ်လိုက်မယ်ဆိုပြီး အကြံအစည်တွေ လုပ်လိုက်တယ်။ ပဲမြစ် မဟုတ်ကြောင်း သီရိ သိသွားစေရမယ်လေ။
“ကလင်..ကလင်”
“သီရိ..လာပြီပဲ”
“အင်း ကိုကို”
“လွမ်းတယ် သီရိရယ်”
ကျနော် သီရိကို ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။
“အာ….ကိုကို အိမ်မှာ လူမရှိဘူးလား”
“မရှိဘူးလေ”
“ဟော့တော့… ဘာလို့ လိမ်ခေါ်တာလဲ နေမကောင်းဘူးဆိုပြီး”
“သီရိကလည်းကွာ ကိုအရမ်းလွမ်းနေလို့”
“သီရိလည်း လွမ်းတယ် ကိုကို… ဒါပေမယ့်………”
“သီရိရယ် ကိုကို သီရိကို အရမ်းချစ်တာလေ”
“သီရိ သိပါတယ် ကိုကိုရယ်၊ သီရိလေ အပျိုစင်ဘဝကို ဒီလိုကြီး…”
ကျနော် သီရိနှုတ်ခမ်းကို လက်ညှိုးလေးနှင့် ပိတ်လိုက်တယ်။
“သီရိရယ် ချစ်သူတွေဖြစ်ပြီး ချစ်သူဘဝမှာ ဒီလိုပဲချစ်ကြတာပဲလေ၊ ကိုကို သီရိကို လက်ထပ်ယူမှာပါ.. ကိုကို သီရိအပေါ်မှာ တသက်လုံး သစ္စာရှိရှိ ပေါင်းသင်းမှာပါ သီရိရယ်”
“ဒါဆိုလည်း ကတိပဲနော်”
“အေးပါ သီရိရာ”
“နောက်ကျမှ သီရိကို ပစ်သွားမယ်ဆိုရင်လည်း သီရိက ဂရုမစိုက်ဘူး”
“ကိုကို ပိုင်ဆိုင်ချင်လွန်းလို့ပါ သီရိရယ်”
“အင်းပါ ကိုကို”
“ချစ်တယ် သီရိရယ်”
ကျနော်လည်း သီရိခါးကို ကျစ်နေအောင် ဖက်ရင်း သီရိမျက်နှာအနှံ့ အနမ်းမိုးတွေ ရွာချလိုက်တယ်။ တအိမ်ထဲ နှစ်ယောက်တည်းသာ ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အသိက ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်လုံးကို စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားစေတယ်။ ချစ်သူနှစ်ဦးလည်း ဖြစ်တော့ လူမရှိတဲ့ နေရာမှာဖြစ်တော့ သီရိရော ကျနောရော ကာမစိတ်ကို ထိမ်းချုပ်လို့ မရတော့ဘူးလေ။
ကျနော် သီရီနှုတ်ခမ်းသားလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ သိရီလည်း ရမက်ခိုးတွေ ဝေလာပြီလေ။ မျက်တောင်လေးစင်ပြီး ကျနော့် အကြင်နာတွေကို မျော်လင့်နေပြီလေ။ ကျနော်သီရိကို အနမ်းလေးပေးရင်း သီရိအင်္ကျီလေးကို အပေါ် မချွတ်လိုက်တယ်။ သီရိရဲ့ စနေနှစ်ခိုင်ပေါ့ဗျာ လှလိုက်တာ။
နေရောင်မထိဘဲ ဖွင့်ထွားချက် ဖြူဖွေးနေတာပဲ၊ ရင်သားတွေက ဘရာအပေါ်မှာ ထွက်လုဆဲဆဲပေါ့။ ကျနော်လည်း ဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီး သီရိနို့တွေကို ကြည့်မိတယ်။ စိတ်တွေ ထန်နေတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေစူပြီး ချွန်ထွက်နေတယ်၊၊ ပန်းရောင်သမ်းတဲ့ နို့သီးခေါင်းနှင့် ဝန်းရံထားတဲ့ နိုးဝန်းလေးတွေက ချစ်စရာ အလွန်ကောင်းနေလို့ ကျနော်လည်း ရေငတ်နေသူပမာ တပြွတ်ပြွတ် အငမ်းမရ စို့လိုက်တယ်။
“ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်”
“အားးးကိုကို.. အားးးးဖြေးဖြေးစို့ပါ ကိုရယ်”
“ကို အားရပါးရ စို့ပါရစေ သီရိရယ်”
“အင်းပါ ကိုကိုရယ်.. သီရိက ကိုကိုပြုသမျှ ခံရတော့မှာပဲလေ”
“အဲလို သဘောမထားနဲ့လေ ချစ်ရာ၊ ချစ်ကြပြီဆိုမှတော့ စိတ်တူကိုယ်တူ ချစ်ချင်တာ”
“အင်းပါ ကိုကို၊ ကိုကို စိတ်တိုင်းကျသာ ချစ်ပါ၊ သီရိ ခံပါ့မယ်”
“သီရိကလည်းကွာ သီရိ အကြိုက်လေးပြောပေါ့”
“ဟင့် သီရိမှ မလုပ်ဖူးသေးတာ ဘယ်လိုလုပ် သိမှာလဲ”
“အင်းလေ သီရိ၊ လုံချည်ပါ ချွတ်လိုက်တော့မယ်”
“ကိုကို့ သဘောပါ ကိုကို”
သီရိရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ရပြီဆိုတော့ ကျနော် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ လုံချည်ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ လုံချည်လေးကျွတ်ပြန်တော့ ပင်တီလေး ပေါ်လာပြန်တယ်။ အနက်ရောင် ပင်တီလေးကို ချွတ်လိုက်တယ်။ သီရိကလည်း ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး အချွတ်ခံတာလေ။ သီရိက ကုတင်ပေါ် ထိုင်နေတဲ့တွက် ပိပိကို ထင်ထင်ရှားရှား မတွေ့ရပေမယ့် ဆီးခုံမှာ မမွေးလေးတွေ ပေါက်နေတာကြောင့် ကျနော်စိတ်က အရမ်းကို ဖီလ်းဖြစ်တယ်။
အမှန်အတိုင်းပြောရင် ကျနော် သီရိကို အရမ်းလွမ်းတယ်။ သီရိကလည်း ကျနော်ကို အရမ်းလွမ်းနေတာလေ။ ကျနော့်ရဲ့ တဏှာစိတ်က ငယ်ထိပ်အထိရောက်နေတယ် ပြောရမလားပဲ။ သီရိ နို့ကို စို့ပြီးပြီဆိုတော့ ကျနော်လုပ်ချင်တဲ့ စိတ်က သီရိ ပိပိလေးကို အရမ်းယက်ပေးချင်တာပေါ့။
သီရိကို ကုတင်ပေါ် လှဲလိုက်တယ်။ မို့ဖောင်းနေတဲ့ ပိပိက အရမ်းကို လှတယ်ဗျာ။ ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ သီရိ ဘယ်လိုခံစားနေလဲ ကျနော် မသိချင်ဘူး။ ရတဲ့ အခွင့်အရေးကို ကျနော် လက်လွတ်မခံတော့ဘူးလေ။
ကျနော် ကုတင်အောက်ကနေကာ သီရိပေါင်လေးကို ကားကာ အပေါ်မြှောက်တင်လိုက်တယ်။ အရွတ်သေးသေးလေး ပိပိအကွဲကြောင်းက ကျနော့်ကို ယက်လှဲ့ပါလို့ ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပါ။ သီရိ ပိပိအကွဲကြောင်း အောက်ခြေမှာတော့ ကျနော့် ချိုချိုစို့ပေးမှုကြောင့် အရည်ကြည် ချောဆီလေးတွေ စိမ့်နေတယ်ဗျာ။ ကျနော်အတွက်တော့ အချစ်ရေ ချိုချိုလေးတွေပေါ့ဗျာ။ ချစ်သူရဲ့ ပိပိက ထွက်တဲ့အရည်ကြည် ချိုချိုလေးကို ယက်လိုက်တယ်။
“ပလပ်..ပလပ်”
“အားး အင့်ဟင့် ကို..ကိုရေ..အားး”
သီရိဆီက အချစ်အသံလေး ထွက်ပေါ်လာတယ်။ ကျနော်လျှာကို အပြားလိုက်လုပ်ပြီး အားရပါးရ ယက်လိုက်တယ်။
“အာ့အင့်ဟင့်ဟင့် ကိုကိုရယ် ချစ်ရူးရလိမ့်မယ်”
အဲဒီအသံလေးက ကျနော့်စိတ်ကို အရမ်းဖီးဖြစ်စေတယ်။ အရွတ်သေးသေး တွန့်တွန်းလေးကိုလည်း လျှာနှင့် အပြားလိုက် ယက်လိုက်တယ်။
“အင်းးဟင်းးးဟင်းး ကိုကို အရမ်းကောင်းးတယ်ကွာ”
သီရီက အိပ်ရာခင်းကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေရှာတယ်။ သူ့အတွက်လည်း ဒါဟာ ပထမဆုံး အချစ်ခံရခြင်းလေ။ ပထဆုံး အထိအတွေ့ကို အရသာ ရှိနေအောင် ကျနော် စွမ်းဆောင်ပေးနေတာလေ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ယက်လိုက်တိုင်း သီရိဗိုက်သားလေးတွေ တင်းတင်းသွားတယ်ဗျာ။ လျှာကိုဖိပြီး မြုပ်သထက်မြုပ်အောင် ဖိသိပ်လိုက်တယ်။ အပျိုစစ်လေးဖြစ်လို့ အကွဲကြောင်းက ပေါင်ကားထားပေမယ့် စေ့နေတယ်လေ။ ကျနော်အားစိုက်ရတယ်လေ။
အကွဲကြောင်းတလျှောက် အတင်းယက်ရင်း သီရိအစေ့ကလေးကို ထိအောင် ယက်လိုက်တယ်။ ပိပိက မို့ဖောင်းနေတာမို့ အစေ့ကအထဲမှာ ရောက်နေတာလေ။ အစေ့ကလေးကို လျှာနှင့် ကလော်ပြီး နိုးဆွပေးလိုက်တယ်။ ဖိသိပ်လိုက် ကလော်လိုက်မို့လို့ သီရိမှာ တဟင်းဟင်း အော်နေရပြီ။ သီရိ ပိပိကလည်း အရည်တွေ ရွဲရွဲစိုနေတာလေ။ အရည်တွေ လျှာနှင့် သိမ်းယက်ပြီး မြိုချလိုက်တယ်။
“အားး ကိုကို.. သီရိ ရင်ထဲမှာ ကတုန်ကရင်ကြီးကွာ”
ကျနော်သီရိ အစေ့စုပ်လို့ရအောင် ပိပိနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဘက် ဖြဲလိုက်ပြီး အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်တယ်။
“အာ့ရှီးးရှီးး အာ့ ကိုကို”
သီရီ တကိုယ်လုံး တုန်တက်လာတယ်။ သီရိ အော်ဟစ် ညည်းညူရင်း တွန့်လိမ်ကာ ပြီးသွားတယ်။
“အားး ကိုကို ထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ အားးးရှီးးရှီးးး”
သီရိဆီက အရည်တွေ လှိမ့်ထွက်လာတယ်။ သီရီ ပြီးသွားတော့ ကျနော့်လီးက အတွင်းခံ ဘောင်ဘီထဲမှာ အရမ်းရုန်းထွက်နေပြီ။ ကျနော် ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တော့ ကျနော့်လီးက ချက်အထိကပ်နေပြီ။
“ဟယ်.. အကြီးကြီးပါပဲလား ကိုကို”
“အင်း”
“သီရိ ထင်မထားဘူး ကိုကို… ကြောက်စရာကြီး”
“မကြောက်ဘာနှင့် သီရိရယ်… သူလည်း သီရိကို အရမ်းချစ်တာ နာအောင် မလုပ်ပါဘူး.. သီရိကော သူ့ကို အကြင်နာ မပေးချင်ဘူးလား”
“အွန်း…သီရိ ကြောက်တယ်”
“လုပ်ပါကွာ သူလည်း သီရိ အကြင်နာကို တမ်းတနေပြီ”
“ကြင်နာပေးချင်တာပေါ့ ကိုကိုရယ်၊ ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့ ဥစ္စာပဲလေ”
သီရိလည်းပြောရင်း ကျနော့်လီးကို ကိုင်ဆွဲပြီး စုပ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လီးဟာ လုံးပတ် တစ်လက်မ သုံးမတ် အချင်းရှိကာ အရှည်ခြောက်လက်မ စွန်းစွန်းကလေးရှိတယ်။ ဆယ်တန်းကတည်းက အရေပြားဖြတ် နောက်လှန်ချုပ်ထားပြီး ချုပ်ရိုးနေရာမှ ဖုထစ်တွေ ထနေတယ်။
“ကိုကို ဒါကြီးဘာကြီးလဲ ကိုကို”
“နောက်လှန်ချုပ်ထားတဲ့ အရာပါကွာ”
“အမလေး ကြက်သီးထလိုက်တာကွာ”
သီရိက ပြောလည်းပြော စုပ်လည်းစုပ်လိုက်တယ်။ သီရိက သူ့ပါးစပ်ထဲ လီးဝင်ဆန့်အောင် အားထုတ်စုပ်လိုက်တယ်။ နူးညံ့တဲ့ သီရိရဲ့ လျှာအစွမ်းကြောင့် ကျနော့်လီးက အစွမ်းကုန် တောင်လာတယ်။ အကြောကြီး ပျိုင်းပျိုင်ထပြီး သံချောင်း တစ်ချောင်းလို မာထန်လာတယ်။
သီရိခင်မျာ ကျနော့် လီးဒစ်ကြီး ငုံစုပ်ရတာ ကြာတော့ ညောင်းလာတယ်။ အပြင်ကပဲ ရေခဲမုန့်စားသလို လျှာနှင့် လီးဒစ်ကို ယက်ပေးတယ်။ စူကြားဖူးနာဝရှိသလိုပဲ လုပ်ပေးရှာတယ်။
“သဲ အပေါက်ကလေးကို လျှာလေးနှင့် ထိုးပေး”
“အင်းး အင်းးး”
လီးကို ယက်ရင်း ခေါင်းညိတ်ပြရှာတယ်။ ပြီးတော့ လီးအဝလေးကို လျှာနှင့် ထိုးပေးရင်း
“ဒီလိုလား ကိုကို”
“အင်း ကောင်းလိုက်တာ သီရိရယ်”
“ကိုကိုကသာ ကောင်းနေ သီရိမှာတော့ အာတွေညောင်းလှပြီ”
“အင်းပါ သီရီရယ်.. ကိုကို လိုးပါရစေတော့”
“ကိုကို သဘောပါ ကိုကို”
“ကဲ ခုနတုန်းကအတိုင်းလေးနေ၊ ကိုကို ကုတင်အောက်ကနေပြီး လုပ်မယ်”
သီရိလည်း ကုတင်အောက်ခြေ ဆင်းထိုင်ရင်း နောက်သို့ လှဲချလိုက်တယ်။ ပုံစကတော့ ကျနော့်အကြိုက် ကုတင်ကန့်လန်ဖြတ် အိပ်တဲ့ပုံပါ။ ဒီလိုးနည်းက အရမ်း အားရစရာ ကောင်းတယ်။ သီရိ ခြေနှစ်ဘက် မိုးပေါ်ထောင်လိုက်တော့ သီရိအဖုတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်က ပြူးပြီး ထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး လီးဒစ်မြုပ်ရုံ အကွဲကြောင်းတလျှောက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်တော့။
“အာ့.. အင်းးဟင်းးး ကိုကို”
သီရိရဲ့ အသံလေးက တုန်တုန်ရီရီလေး ထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း ပိပိအပေါက်ထဲ လီးကို ဖိနှိပ်ပြီး သွင်းလိုက်တယ်။ လီးဒစ်က ဝင်သွားတာ သီရီရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေပါ လိပ်ဝင်သွားသလို မြင်ရတယ်။
”ပြွတ်..ပလွတ်” ဆိုတဲ့ အသံနှင့်အတူ
“အားး ကိုကို… အား ကျွတ်ကျွတ်”
သီရိရဲ့ အလန့်တကြား အော်သံနှင့်အတူ လက်ကတွန်းထုတ်တယ်။ လီးက သုံးလက်မခန့် သီရိ အဖုတ်ထဲကို တင်းကြပ်စွာ ဝင်သွားတယ်။
“ဗျစ်..ဗျစ်” အသံနှင့်အတူ
“အားးလားးလား ကိုကို ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ”
“အင်း…..ပါ သီရိရယ်”
ကျနော်လည်း သီရိ သက်သာအောင် နို့ကို ကုန်း၍ စို့လိုက်တယ်။ နို့ကို ဘယ်ရော ညာရော အပြန်အလှန် ဘက်ညီအောင့် စို့ရင်း လျှာဖျားလေးနှင့် ယက်လိုက်တယ်။ ကုန်းစို့ရင်းပင် သီရိ ပုခုံးအောက် လက်လျှိုပြီး လက်ကို ပက်လက်ထားကာ ပုခုံးကို ဆွဲကိုင်လိုက်တယ်။
သီရိကတော့ အဖုတ်မှာ လီးဝင်ရင်း နို့စို့ခံရတဲ့အတွက် နာနေရာက သက်သာလာတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို အဆုံးထိ မသွင်းပဲ ဒစ်ကြီးနှင့် အစေ့ကို ပွတ်ဆွဲပေးပြီး တဖြေးဖြေး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်လိုက်ရာ
“အင့်..ဟင့်..ဟင့်…ရပြီ ကိုကို”
ကျနော် နောက်ထပ် နှစ်လက်မခန့် ထပ်သွင်းလိုက်တယ်။
“ဗြိ..ဗြိ..ဖောက်”
“အားးကိုကို… အားးနာလိုက်တာ ကိုကိုရယ်”
ကျနော့်လီးက အမှေးပါး ထိုးခွဲပစ်လိုက်တာလေ။ ဒစ်ကားကြီးဆိုတော့ အမှေးကွဲပြီပေါ့ဗျာ။
“ခဏလေးပါ သီရီရယ်၊ အပျိုစစ် အမှေးပါး ပေါက်သွားလို့ပါ”
“အင်း..သီရိသိတယ် ကိုကို အဲလိုနာမှာစိုးလို့ ကိုကိုကို သီရိမပေးခဲ့တာ”
“အခုကော ဘာလို့ပေးလဲဟင်”
“ကိုကို့ကို အရမ်းချစ်လို့”
ကျနော်ထပ်ပြီး မသွင်းရဲသေးဘူး။ တင်းကျပ်လာတဲ့ အဖုတ်ညှစ်အားကို ကျနော်ခံစားရပြီ။ နောက်ဝင်လာမယ့် လီးအတွက် ကြောက်လန့်ပြီး ညှစ်လေသလား ကောင်းလွန်းလို့ ညှစ်လေသလားတော့ မသိတော့ဘူး။ ခဏလေးရပ်ကာ နို့ကို ကုန်းစို့လိုက်တယ်။ ခဏတာ ဝေဒနာလေး ခံစားပြီး နောက်မှာတော့
“ရပြီ ကိုကို သီရိ ခံနိုင်ပြီ”
သီရိ ခံနိုင်ပြီဆိုမှ ကျနော် ကျန်ရှိတဲ့ လီးကို သွင်းလိုက်တယ်။ ကျနော့် ဆီးခုံနှင့် သီရိ ဆီးခုံ ကပ်သွားတဲ့အထိ ဖိကပ်လိုက်တယ်။ ဂေါ်လီသီးလို ချုပ်ရိုးက ဘုတွေက သီရိ အဖုတ်နံရံတလျှောက် ပွတ်ဆွဲလို့နေတယ်။
“အာ့..ကိုကိုရယ်…အာ့… သားအိမ်များ ထိလေသလား ကိုကို အထဲက အောင့်သွားတယ်”
“မထိပါဘူး သီရိရယ်… အစမို့ပါကွာ.. ကိုကို ဆက်လိုးတော့မယ်နော်”
“အင်းလိုးလေ ကိုကို”
ကျနော်လည်း လီးကို တစ်လက်မခန့် ချန်ပြီး အသွင်းအထုတ် မှန်မှန်နဲ့ အသားကျလေး ကျင့်လိုးလိုက်တယ်။
“ဗျစ်..ဗျစ် ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်”
“အာ့အင့်..ဟင်းးးဟင်းး”
သီရိကတော့ မျက်လုံးလေး စုံမှိတ်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ ညည်းတွားနေတယ်။
“အာ့..ရှီးးရှီး မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးပါ ကိုကို”
ထိန်းပြီး လိုးနေတဲ့ ကျနော် ဝမ်းသာသွားပြီး မြန်မြန်လေး လိုးလိုက်တယ်။ ကျနော်ရဲ့ ဆောင်ချက်မှာ သီရိ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ လိပ်ဝင်သွားမတတ် ဖြစ်သလို ပြန်ထုတ်ချိန်မှာလည်း အုံလိုက်ကြွတက်လာသလို လီးဒစ်ကြီးက ဆွဲယူလာတယ်။ လီးဝင်ချက် တဗျိဗျိ တဇွပ်ဇွပ် မြည်နေသလို ဆီးခုံချင်းထိသံက တဖန်းဖန်း မြည်နေပြီ။ သီရိရဲ့ အော်ညည်းသံလည်း ပိုကျယ်လာတယ်။
“အားးရှီးးရှီးး ကိုကိုရယ်.. အာား”
“သီရိ ကောင်းရဲ့လား”
“အား အရမ်းကောင်းတယ် ကိုကို.. အား.. ရှီး… ကြမ်းကြမ်းလေး လုပ်ပါ ကိုကို… သီရိ ပြီးချင်နေပြီ”
ကျနော့် ချစ်သူလေး နာမှာစိုးလို့ ကြမ်းကြမ်း မလုပ်ခဲ့တာ။ ချစ်သူသာ တောင်းဆိုလို့ကတော့ ကုတင်ကျိုးပါစေဆိုတဲ့ ကျနော် သီရိပုခုံးကို ဆွဲကိုင်ပြီး ကြမ်းလိုက်တယ်။ သီရိကလည်း ကျနော့်ခါးကို ဆွဲပြီး အောက်ကပင့်လာတယ်။ သီရိရဲ့ လက်သည်းချွန်တွေလည်း ကျနော့် အသားကို စူးနစ်ဝင်လာတယ်။ အဲလိုဖြစ်လေ စိတ်ကြွလေဖြစ်ပြီး တဘိုင်းဘိုင်း တဒိုင်းဒိုင်း မြည်အောင် လိုးလိုက်တယ်။
“ဖန်းးဖန်းးဖန်း..ဗျိ.ဗြိ..ဘွတ်.ဖန်းးးဖန်း”
အား..ကိုကို သီရီပြီးပြီ အားးး”
သီရိက အကြောဆွဲသလို တစ်ချက် နှစ်ချက်ခန့် တွန့်ကာ ငြိမ်သွားပေမယ့် ကျနော်ကတော့ မပြီးသေးဘူး လိုးလို့ ကောင်းဆဲ။ သီရိ ပြီးသွားတော့ အရည်တွေ ထွက်လာတာကြောင့် သီရိအဖုတ်က အမြှုပ်တွေပါ ထလာတယ်။ လိုးရတာလည်း အရမ်းကောင်းလာတယ်။ နောက်ထက် ငါးမိနစ်ခန့် ဆက်လိုးတော့ ကျနော့်သုတ်တွေ သီရိအဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပေမယ့် ကျနော်လီးက နည်းနည်းမှ မညိုးသေးပါဘူး။
“အား ကိုကို ခဏလောက် နားပါအုံး ကိုကိုရယ် သီရိ အဖုတ် နာလှပြီ”
ကျနော့် အချစ်လေး သီရိကို သနားလို့သာ ခဏရပ်ပေးလိုက်တယ်။ လီကတော့ တောင်နေဆဲလေ။ ခဏတာ ရပ်ပေးလိုက်တော့
“အာ.. ကိုကို ပြီးသွားပြီ မဟုတ်ဘူးလား”
ကျနော့ရဲ့ တောင်နေဆဲ လီးကိုကြည့်ပြီး သီရိက ပြောလာတယ်။
“သီရိအမြင်ပဲလေ ကိုကို မပြီးသေးဘူးကွာ”
“အာ သီရိတော့ ခဏနားချင်တယ် ကိုကို”
“နား..လေ အချစ်.. ဒါပေမယ့် ကိုကို မပြီးသေးဘူးနော်”
“အင်းပါ သီရီ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ချင်တယ်”
“လာလေ ကိုကို လုပ်ပေးမယ်”
ကျနော် ရေချိုးခန်းဘက်ကို သီရိလက်ဆွဲရင်း ခေါ်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းထဲ water heater လေးကို ဖွင့်ပြီး ရေနွေးလေးနှင့် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်။
”အာ ကိုကိုကလည်း သီရိဘာသာ လုပ်ပါ့မယ်”
“ရဘူး ကိုကိုက လုပ်ပေးချင်တာလေ”
“အင့်အင်း..ကွာ ရှက်တယ်၊ သီရိဟာ လုပ်ပေးနဲ့၊ ကိုကိုဟာ အရင်လုပ်ပေးလိုက်မယ် လာခဲ့”
သီရိ ကျနော့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ရေနွေးစပ်ထားတဲ့ ရေဖြင့် ယုယုယယ ဆေးပေးတော့ ကျနော်လီးက ပိုပြီး မာလာပြန်တယ်။
“အာ ကိုကို မာလာပြန်ပြီ၊ တော်တော်ဆိုးတယ်”
“ဟင်းးဟင်းးး သီရိ အဲလို ကိုင်ပေးတော့ အရမ်းထလာတာလေ”
“မလွယ်ဘူးကွာ ဒီနေ့တော့ အသက်တောင် အိမ်ပြန်ပါပါ့မလား မသိတော့ဘူး”
“အများကြီး မလုပ်ပါဘူးကွာ သူပျော့သွားရင် ရပ်လိုက်မယ်”
“အင်းးးးပါ.. ကိုကို့သဘော… ကိုကိုကလည်း စပြီးပဲလုပ်ပြီးပြီပဲ လုပ်ပေါ့”
သီရိက ဆပ်ပြာဘူးရည်လေးညစ်ရင်း ကျနော့်လီးကို သေချာတိုက်ချွတ်ပေးတာ ဖင်ကြားရော ဂွေးဥတွေပါ ပြောင်အောင် ဆေးလိုက်တယ်။
“ကဲရပြီ ကိုကို အိပ်ခန်းထဲကပဲ စောင့်တော့”
ကျနော်လည်း သီရိကို ကုတင်ပေါ်က စောင့်နေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ သီရိရောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ် လှမ်းတက်လိုက်ကာ လှဲနေသော ကျနော်က သီရိကို လှမ်းဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။ သီရိလည်း ပြန်နမ်းပြီး ကျနော်နှင့် သီရိ လျှာတိုက်ပွဲစနေတာပေါ့။ ကျနော်လက်ကတော့ ဝက်မြီးလိုပဲ လှုပ်ရှားနေလိုက်တယ်၊၊
လူပျိုသိုး ကျနော့်အတွက်ကတော့ လိင်ဆက်ဆံရေးကို ကြုံဖူးနေတာ ကြာပါပြီ လိုးလည်း လိုးနိုင်တယ်၊ အကြာကြီးလည်း လုပ်နိုင်တယ်။ လိုးပြီးရင် စွဲစွဲလန်းလန်းကျန်တဲ့ သဘောတွေကြောင့် ဇယားကပ်မှာ စိုးလို့ ကျနော်ရှောင်လိုက် စားလိုက်ပေါ့။ အခုက သီရိကို တကယ်လည်း ချစ်မြတ်နိုးပြီး လက်ထပ်ယူမှာမို့ အိမ်ကိုအပါ ခေါ်လိုးတာပါ။ သူ့ကိုလည်း စွဲလန်းနေအောင် ကျနော်လိုးမှာပါ။ အလိုးမခံဖူးသေးတဲ့ သီရိအခုဆို ကျနော့်အလိုကျ ဖြစ်လာပြီလေ။
ကျနော်က သီရီကိုဖက်ပြီး လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက် နားရွက်ကလေးကို ဖြေးဖြေးကိုက်လိုက်နဲ့ ဆွပေးနေတာပါ။ အချို့ မိန်းကလေးတွေရဲ့ ကာမစိတ်ဖြစ်စေတဲ့ နေရာဟာ မတူဘူးလေ။ တချို့က လည်တိုင်လေးကို နမ်းရင် ကာမစိတ်က အရမ်းကြွလာသလို၊ တချို့ကလည်း တကိုယ်လုံး ပွတ်သတ်ပေးရင် စိတ်တွေ အရမ်းထတယ်။ တချို့ကလည်း နို့စို့ပေးရင်အရမ်းကြိုက်တတ်တယ်လေ။
သိရီအကြိုက် မှန်းဆရင်း ကျနော် သီရိရဲ့ ကာမစိတ်ကို အသစ်တဖန် နှိုးဆွဖို့ လုပ်လိုက်တယ်။ သီရိလည်း ကျနော့လီးကို ကိုင်ဆွပေးပြီး
“အင့်..ဟင်းးးး ကိုကိုရယ် သီရိ ပြန်ဖြစ်လာပြီကွာ”
“သဲလေး ကိုကို ပြန်မှုတ်ပေးချင်တယ်ကွာ”
“ကိုကို သဘောပါ ကိုကို”
“သီရိကော မကြိုက်ဘူးလား”
“ပြောစရာလိုလို့လား ကိုကိုရယ်၊ အားလုံး ကြိုက်ကြမှာပဲလေ”
ကျနော်လည်း နောက်တစ်ကြိမ်အတွက် သီရိပိပိကိုဒုတိယံပိ ယက်ရမှာပေါ့။ ဒီအခေါက်ကတော့ ဆပ်ပြာရနံ့လေး သင်းသင်းမွေးနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်အတွက်တော့ အဲဒါဟာ စိတ်အနှောက်အယှက်ပါပဲ။ ပိပိအနံ့နှင့်တူမှ အရသာရှိတယ်။ မွှေးပြီး အေးစက်နေရင် အရသာ ပေါ့တာပေါ့ဗျာ။ ပိပိရနံ့ သင်းသင်းလေကသာ ကျနော့်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်တာ။ ဒီတစ်ခါတော့ ပိပိကို သေသေချာချာလေး ယက်လိုက်ဖို့ သီရိခါးအောက် ခေါင်းအုံး ခုဖို့အတွက်
“ချစ်လေး…. သဲခါးအောက် ခေါင်းအုံး ခံလိုက်မယ်လေ”
“အင်းလေ ကိုကို အဆင်ပြေသလို လုပ်လိုက်ပေါ့”
“အဲဒါဆို ခါးကြွပေး”
သီရိလည်း ခါးကို ကြွပေးတဲ့ အတွက် ကျနော်ခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူကာ သီရိခါးအောက် ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ သီရိပိပိက ပိုပြီး ကြွလာတယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ အသားအရည်က အခုတော့ ကျနော့်ကြောင့် နီရဲနေတာပေါ။ လိုးချက်ပြင်းပြင်းဒဏ်ခံလိုက်ရတဲ့ ပိပိဟာ နီရဲလို့ နေတယ်။ ကျနော်လည်း သီရိခြေကို အပေါ်တွန်းတင်တော့ သီရိက လက်နဲ့ လှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။ အဲဒီအခါ သီရိရဲ့ ပိပိသာမက သီရိရဲ့ ဖင်နီနီလေးပါ ပေါ်လာတယ်။
တဏှာစိတ်တွေ မွန်ထန်နေတဲ့ ကျနော့် အတွက်ကတော့ အကြိုက်ပေါ့၊၊ ကျနော် စအိုဝကနေပြီး ပိပိ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ယက်လိုက်တယ်။ သီရိတကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားတယ်။ ဘယ်လိုမှ ထင်မထားတာလေ။
“အားးးး ကိုကိုရယ်.. ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ”
ကျနော် စအိုဝ နီနီကလေးကို လျှာနှင့် ထိုးမွှေလိုက်တယ်။
“အာ……ရှီးးးးအားးးးး အမလေးးးးးး”
သီရိတစ်ယောက် လိမ့်နေအောင် ခံစားနေရတယ်။ စအိုဝ နီနီလေးကို အယက်ခံလိုက်ရတဲ့ ခံစားမှုက တဏှာစိတ်ကို ပြင်းပြစေတယ်။ ပိပိထဲက အရည်တွေ စီးကျလာတယ်။ ကျနော်ပိပိကို အလှည့်ပေးပြီး နှုတ်ခမ်းသားအား လက်နှင့်ဖြဲကာ လျှာနှင့်အတွင်းနံရံကို မွှေလိုက်တယ်။
“အ အ…..အာ့အာ့…အားးးးးးရှီးး”
သီရိတစ်ယောက် တဆတ်ဆတ် တုန်သွားပြီး တအာ့ အာ့နှင့် ညည်းညူနေတော့တယ်။
“အာ့ ကိုကို တော်ပြီကွာ.. အားး သီရီ သေလိမ့်မယ်”
ကျနော်လည်း ရပ်မပေးဘူး အစေ့ကို တပြွတ်. .ပြွတ်စုပ်လိုက်တယ်။
“အားလားးလားး ဝိုးးးတော်ပြီ အားးးးး ကိုကို အိုးးး”
သီရီတစ်ယောက် မခံနိုင်တဲ့အဆုံး အသည်းအသန် ရုန်းကန်ပြီး ထလာတယ်။
“အာ.. ကိုကို တော်ပါတော့ဆို”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ..ချစ်”
“အာ….ဘယ်လိုကြီးဖြစ်မှန်းကို မသိဘူး၊ အသည်းတွေ အူတွေ ပြုတ်ကျသွားသလို တလှပ်လှပ်နဲ့ကွာ”
“ဟားးးဟားး ကိုကို အဲလောက်တောင် ကျွမ်းသလားကွာ”
“လာခဲ့ သူများကို နှိပ်စက်တာ ကိုကိုလည်း ပြန်ခံစားရမယ်”
“ရပါပြီ သဲရဲ့ ကိုကို လိုးချင်ပြီ”
“မရဘူး… သူများခံရသလို ခံရမယ်.. လာ… အိပ်”
ကျနော်လည်း လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ သီရိက
“လာလေ.. တင်ပါးအောက် ခေါင်းအုံးခံ သီရိတုန်းကလို ပြန်လုပ်မှာ”
ကျနော်လည်း ခါးကို ပြန်ကြွပေးလိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ခါးအောက် ခေါင်းအုံး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့
“ခြေထောက် မိုးပေါ်ထောင်ပေး”
ကျနော် ခြေထောက်တွေ မြှောက်ပြီး ဒူးကွေးကာ နေလိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ပေါင်ကြား ခေါင်းထိုးဝင်ပြီး လီးကို စစုပ်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ မသီရိ ကျနော့်ကို လက်စားချေခန်းပေါ့ဗျာ။
ကျနော် အော်ရပြီလေ။ ပထမ အခေါက်တာ ရှက်ရွံ့နေပေမယ့် ဒီတခေါက်တော့ လီးဒစ်တွေကို လျှာနှင့်ယက်တယ် ဂွင်းတိုက်ပေးသေးတယ်ဗျ။ ပါးစပ်ထဲ လီးငုံပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်တယ်။
“အားးး အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ”
ကျနော်လည်း တအအားနှင့် ဖီးတွေ အရမ်းကောင်းနေတာပေါ့ဗျာ။ လီးထိပ်ဝကို လျှာနှင့် ထိုးထိုးမွှေတယ်ဗျ။ လီးစုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကို ဖွဖွလေး ညှစ်ပေးတယ်။ ကျနော့်လီးက အစွမ်းကုန် တောင်လာတယ်။ သီရိက လီးစုပ်နေတာကို ရပ်ပြီး ဂွေးဥလေးကို တချက်တချက်စီ စုပ်လိုက်လုပ်တယ်ဗျ။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကျနော်အသားတွေ တဆတ်ဆတ် တောင်တုန်တယ်ဗျ။
“အားးလားးလား သီရီရယ်.. အူးးး..အင်းးးးး”
သီရိ ကျနော့် ဂွေးဥကို ယက်ပြီး တွန်းတင်ကာ ဖင်ကို ယက်တယ်။ ကျနော် ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်လာတယ်။ သုတ်တွေ အရမ်းတိုးသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ လီးကို သုတ်တိုးချက်က တဒုတ်ဒုတ် မြည်တယ်။
“အားးရပြီ… သဲ… ကိုကို ပြီးသွားလိမ့်မယ်.. ကိုကိုထပ်လုပ်ချင်သေးတာ”
“ဟင်းးးးဟင်းး သိပြီလား သူများကို နှိပ်စက်သလို ပြန်ခံရမယ်ဆိုတာလေ”
“အေးပါကွာ… ကြောက်ပါပြီ”
သီရိ အလိုကျ ပြောလိုက်တယ်။ သူ မကျေနပ်လို့ ပါမစ်ပိတ်ရင် ငတ်ရမှာလေ ကြောက်ရတယ်။ လင်မယားမှ မဖြစ်သေးတာလေ။
“သီရီ.. ချစ်လေး ကုန်းပေးကွာ”
“အင်း ကုန်းပေးမယ်လေ။ ဘယ်လို ကုန်းရမလဲ”
“ကုတင်စွန်း ကုန်းပေး၊ ကိုကို အောက်ကနေ လိုးမှာ”
သီရိလည်း ကုတင်စွန်း ကုန်းပေးတယ်။ သီရိကုန်းပေးတော့ ဖင်ဝိုင်းလေး သီရိရဲ့ အနောက်ပိုင်းက အရမ်းချစ်စရာကောင်းလှတယ်။ ကျနော်လည်း ကုတင်နားကပ်ပြီး သီရိအနေအထား နည်းနည်းပြင်လိုက်တယ်။ ပြီမှ ဖင်ကြား လီးကို အပေါ်တင်ပြီး လေးငါးခါ ပွတ်တိုက်လိုက်တယ်။ သီရိ နည်းနည်း တုန်လှုပ်သွားပြီး
“ကိုကိုနော်… သီရိ ဖင်မခံဘူးနော် တော်ကြာ ဖင်ပြဲသွားလို့ ဒုက္ခရောက်ရမယ်”
“ကိုကို မလုပ်ရက်ပါဘူး သဲရယ်”
ပါးစပ်ကသာပြောတာ စိတ်ထဲမှာတော့ လက်ထပ်ပြီးလို့ကတော့ တွေ့မယ်လို့ ကြိမ်းလိုက်တယ်။ ကျနော်နှင့် တွေ့တဲ့ ဆော်တိုင်းက ဖင်လိုးခံတာ ကြိုက်ကြလို့ ဇော်မိုးလို့တောင် မခေါ်တော့ ဖင်လိုးကောင် ချစ်စနိုးနဲ့ ခေါ်ကြတာလေ။ ကျနော် စိတ်ထဲ ကြိမ်းဝါးရင်း သီရိအဖုတ်ထဲ လီးခေါင်းမြှုပ်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ သီရိ တစ်ချက်ကလေး တုန်သွားတယ်။ ဖြေးဖြေးလေးပဲ တရစ်ချင်းသွင်းတယ်။ လီးက ဗျစ်.. ဗျစ်နှင့် တရစ်ချင်း တိုးဝင်သွားတယ်။
“အာ့ ကိုကို အောင့်တယ် ဖြေးဖြေးးကွာ”
“အေးပါ သဲလေး”
သိတယ်လေ ဒီပုံစံက စစလိုးရင်း အောင့်တက်တာ သဘာဝပဲ။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကျနော်က သီရိ ကြောက်မသွားအောင် ဖြေးဖြေးလေးလိုးရင်း စအိုဝကလေးကို လက်သည်းနှင့် မထိတထိလေး ခြစ်ပေးရင်း သီရိတစ်ယောက် တဏှာစိတ်တွေ ထလာအောင် ထပ်ပြီး နိုးဆွလိုက်တယ်။ ဖင်ကို မထိတထိလေး လက်သည်းနှင့် ခြစ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ သီရိစိတ်တွေ ထန်လာပြီး အော်ညည်းလာတယ်။
“အာ့ အင်းးဟင်းးးဟင်းးး ကိုကို”
ကျနော် တဖြေးဖြေးနှင့် သီရီ ခံနိုင်မှန်း သိလာတော့ အရှိန်လေး ထပ်တင်လိုက်တယ်။ လီးက ဇွိ ဗျိ ဗျစ်ဗျစ်နှင့် ထိုးဝင်လိုက် ထွက်လာလိုက်ပေါ့။
“အင်းးဟင်းးးး ကိုကို ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ကွာ”
သိတယ်လေ အဲလိုဖြစ်လာအောင် တမင်လုပ်ထားတာ။ စအိုဝကို လက်သည်းနှင့် ခြစ်လေ အားမလိုအားမရ စိတ်တွေဖြစ်လေ ဖြစ်အောင် လုပ်ထားတာ သီရီက ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးခိုင်းတော့၊ စအိုဝကို ခြစ်နေတဲ့ လက်ကို နေရာပြောင်းပြီး သီရိခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို ကိုင်ပြီး ဝုန်းလိုက်တယ်။ ကုတင်ဘောင်တောင် တကျွီကျွီ မြည်တယ်။ လိုးချက်က တဖန်းဖန်း မြည်နေသလို လီးဝင်ချက်ကလည်း တဘွတ်ဘွတ် မြည်လာတယ်။
“အားးးးကောင်းတယ်..ကိုကို”
“ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဗျစ်…..ဗွက်..ဘွတ်..ဖန်းးဖန်းးးးဖန်းး”
“အားကိုကို…အိုး..အားးရှီးးးရှီးးး”
နှာမှုတ်သံနှင့်အတူ သီရိတစ်ယောက် ပြီးတော့မယ်။ ကျနော်လည်း အဆက်မပြတ် တွန်းလိုးရင်း သီရိခါးကို တင်းတင်းဆွဲကိုင်ပြီး လိုးတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းလွန်းလို့ သီရီတင်ပါးတောင် ဖြူဖွေးတာကနေ ပန်းရောင်ပြောင်းလာတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့် နီလာတယ်။ ကျနော်လည်း မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော် လိုးလိုက်တယ်။ သီရိက အားမရှိတော့ဘူး သူကပြီးသွားလို့ ဒူးခွေနေပြီ။
ငါးမိနစ်လောက် အဆက်မပြတ်လိုးရင်း လီးကို အဆုံးထိကပ်ကာ သုတ်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ သုတ်တွေ ကုန်အောင် ပန်းထည့်လိုက်ပြီးတော့ သီရိခါးကို လွှတ်ချလိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော်လွှတ်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ် မှောက်လျက် ကျသွားတယ်။ ကျနော်လည်း သီရိဘေးနားကပ်ပြီး
“ချစ်လေး..အိုကေရဲ့လား”
“အားကို မရှိတော့ဘူး ကိုကိုရယ်”
ဖျော့တော့တော့ လေသံနှင့် ပြောလေတော့ ကျနော် ရယ်ချင်သွားတယ်။
“ကဲ သဲ ခဏနားအုံး ကိုကို စားစရာ သောက်စရာတွေ ပြင်လိုက်ဦးမယ်”
“အင်းပါကိုကို”
ကျနော် စားစရာ သောက်စရာတွေ ပြင်ပြီးတော့ အိပ်ခန်းဘက် လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် သီရိကတော့ အိပ်ပျော်နေဆဲပါပဲဗျာ။ အဲကွန်းဖွင့်ထားတဲ့ အခန်းမှာ သီရိ အအေးမိနေမှာစိုးတော့ စောင်လေးခြုံပေးတော့ သီရိ လန့်နိုးသွားတယ်။
“ဟင်..ကိုကို”
ဆိုပြီး ကျနော့်ကို လှမ်းဖက်တဲ့အတွက် ကျနော် ပြန်ဖက်လိုက်ကာ နဖူးလေးကို အနမ်းတပွင့် ခြွေလိုက်ပြီး
“ဟော ချစ်လေး နိုးသွားပြီလား”
“အင်း ကိုကို ”
“ထလေ သီရိ..စားလို့ရပြီ”
“အင်း..ကိုကို ထူမှ ထမှာ”
ကျနော်ထပ်ပြီး အနမ်းလေးပေးရင်း သီရိကို အိပ်ရာပေါ် ထူမတ်ပေးလိုက်တော့
“ကိုကို သီရိ အဝတ်အစားတွေ ပေးကွာ”
သီရိကခေါင်းက ဆံပင်ကို သပ်ချရင်း ပြောတော့
“နေအုံး သီရိရဲ့ ကိုကို့ အင်္ကျီနှင့် ပုဆိုး ခဏ ဝတ်ထားပါလား”
“အင်းးကောင်းသားပဲ ကိုကို”
ကျနော် ပုဆိုးနှင့် ရှပ်တစ်ထည် ပေးလိုက်တယ်။ သီရိလည်း ယူဝတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် အဝတ်အစားလေးနှင့်လည်း သီရိက ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိတယ်ဗျာ။
“လာလေ ချစ် ထမင်းသွားစားမယ်”
“နေပါဦး ကိုကို သီရိ ရေချိုးခန်း ဝင်လိုက်မယ်”
သီရိ ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတော့ မျက်နှာသစ်လာတယ်။ ကျနော် သဘက်တစ်ထည် လှမ်းပေးရင်း
“ရော့လေ ချစ် မျက်နှာသုတ်လိုက်တော့”
“အင်းပါ ကိုကို”
ဆိုပြီး သီရိ သဘက်ကို လှမ်းယူရင်း မျက်နှာနှင့် လက်တွေကို သုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကျနော့်ကို
“ရော့ ကိုကို သိမ်းလိုက်တော့”
ကျနော် လှမ်းယူရင်း သီရိကို လက်ဆွဲကာ ထမင်းစားခန်းသို့ ခေါ်ယူလိုက်တယ်။ ထမင်းစားပြီးတော့
“အခုမှပဲ နေသာတော့တယ် ကိုကိုရယ်”
ဗိုက်ပြည့်သွားတော့ အားအင်တွေ ပြန်ပြည့်လာသလို ခံစားရတယ်။ အချိုပွဲလေးစားပြီး
“ချစ်လာကွာ အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင်”
“အင်း ခဏတော့ အနားယူကြမယ်”
“အွန်းးးးးးခေါ်ပြန်ပြီကွာ ကြောက်လာပြီ”
“မကြောက်ပါနှင့် သဲကလည်း ကိုက်မစားပါဘူး၊ ချစ်ရုံလေးပဲ”
“အဲ့ဒါကိုကြောက်တာ လူလည်း ထူပူနေပြီ”
“ဟားးးးးးးးဟားးးးး”
သီရိကို အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာပြီး အိပ်ရာပေါ် လှဲအိပ်ရင်း
“သီရိရယ် အိမ်မပြန်နဲ့တော့ကွာ”
“အာ ဘယ်ဖြစ်မလဲ မာမီဆူလိမ့်မယ်”
“သီရိ..ကိုကိုတို့ လက်ထပ်ရအောင်လေ”
“သီရိ ငယ်သေးတယ် ကိုကို ကျောင်လည်း မပြီးသေးဘူး.. နောက်ပြီး သီရိက လုပ်ချင်တာတွေ အများကြီးရှိသေးတယ်”
“အင်းပါကွာ သီရိရယ်.. ကိုကိုက အတူတူ နေချင်လှပြီ”
“ဟင်..အခုလည်း အတူတူနေတာပဲ မဟုတ်လား”
“ချစ်ကလည်းကွာ အခုလို နေရတာ အားမရဘူးလေ”
“အားရအောင်နေလေ ကိုကို”
“အင်း တကယ်နော် ”
“အင်းး ဒီနေ့တော့ ကိုကို နေချင်သလောက်သာနေ၊ ကိုကို့အကြိုက် သီရိနေပေးမယ် သိလား”
“အဲလို အလိုက်သိလို့ ပိုချစ်ရတာ”
“အွန်းးးးး ကိုကိုနဲ့ချစ်တာ မလွယ်ဘူး၊ နောက်ထပ် မရဘူး သိလား”
“ဟာကွာ သဲကလဲ”
ကျနော် နောက်ထပ် အစပြုနိုင်အောင် သီရိကို နမ်းလိုက်တယ်။
“တော်တော့ ကိုကို သီရိနှုတ်ခမ်းတွေ ထူပူနေပြီ၊ လည်ပင်းမှာလည်း အကွက်တွေ ထနေတယ်၊ နောက်ပြီး သီရိနို့တွေလည်း ကျိမ်းနေပြီ၊ ကိုကို့ကို လုပ်ပေးမယ်”
သီရိ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော့်လီးကို စုပ်တယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့် သီရိ လီးစုပ်တာ ကျွမ်းကျင်လာတယ်။ လီးကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်ပေးနေတယ်။ ကျနော်လည်း လီးက အရမ်းတောင်လာပြန်တယ်။ တဏှာစိတ်က ပြင်းပြလာလို့ သီရိ ပိပိကို မှုတ်ချင်လာတော့
“သဲ ကို့မျက်နှာအပေါ် ခွလိုက်ပါလား”
“အာ မလုပ်ရဲဘူး”
“လုပ်ပါကွာ ကိုအရမ်း ဆန္ဒတွေ ပြင်းလာလို့ပါ”
“ကန့်တော့ ကိုကို သီရိတက်ပေးမယ်”
သီရိက ကျနော့်အပေါ် ကားယားခွကာ မျက်နှာပေါ် တက်ထိုင်တယ်။ ကျနော်လည်း သီရိဖင်ကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်မကာ အဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့် နေရာကျအောင် လုပ်လိုက်ပြီး ယက်လိုက်တယ်။ ကားယားခွထားရတော့ သီရိပိပိဟာ နည်းနည်းဟနေတာ။ သီရိဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတယ်ဗျ။ မြိုလည်းချ ထပ်ယက်ပေါ့။
“ပလပ်..ပလပ်…ပလပ်”
“အာ့..အင်းးဟင်းးဟင်းးးးးး”
သိရီဆီက ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ်။ လျှာနှင့်အားရပါးရ ယက်လေ သီရိဖင်နှင့် အဖုတ်ကြားထိလေ၊ အရည်တွေလည်း တစက်စက်ကျလေ။ ကျနော်လည်း မြိုချလေ။ သီရိကို ရှေ့နည်းနည်းရောက်အောင်ပို့ရင်း သီရိဖင်ကိုပါ ယက်လိုက်တယ်။ စအိုဝလေးက စူတူတူလေး ဖြစ်နေတာလေ။
“အားးးကိုကို အရမ်းကောင်းတယ် ကိုကိုရယ်”
သီရိဆီက ညည်းသံတွေ ထွက်လာလေ။ ကျနော် ကြမ်းကြမ်း ယက်လေပါပဲ။ သီရိအသံတွေ ဆူညံနေတာလေ။ နောက်ဆုံး သီရီအစေ့ကို အောက်ကနေပြီး ကလော်ပြီး လျှာနှင့်ထိုးတော့
“အားးဟားးးဟားးးး အရမ်းကျိမ်းနေပြီ ကိုကို တော်ပါတော့ သီရိ မနေတတ်တော့ဘူးကွာ.. အင်းးဟင်းးးးအားးး”
သီရိ ရပ်ခိုင်းတော့ ကျနော်လည်း ရပ်လိုက်တယ်။
“သဲ..ကိုကို အပေါ်က တက်ပြီး လုပ်ကွာ”
“အင်း..လုပ်ကြည့်မယ် ကိုကို”
သီရိအောက်ကို ရွှေ့သွားပြီး ကျနော့် အပေါ်က ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လီးကိုကိုင်ပြီး ပိပိနှင့်တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်တယ်။
“ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်”
“အာ့…”
ဆိုပြီး တချက်ကြွလိုက်ကာ သီရိ ထပ်ထိုင်ချတယ်။ သီရိမျက်နှာ လှမ်းကြည့်တော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး ဇိမ်ယူနေတာ။ ပြီးတော့မှ သီရိက မြန်မြန်လေးလုပ်တယ်။ လုပ်ရင်းညောင်းနေရင် ကြိတ်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်တယ်။ သီရိအပေါ်က ဆောင့်ချချက်ကြောင့် လီးကအဖုတ်ထဲ တဗျိ.. ဗြိ တဘွတ်ဘွတ် တဖန်းဖန်း မြည်လာတယ်။
“အင်းးဟင်းးးဟင်းးး..အားးး”
ငါးမိနစ်လောက် လုပ်လိုက်တာ သီရီ မောဟိုက်နေတဲ့ အသံတွေ ကြားလာရတယ်။
“အားးဟင်းး အာတော်ပြီ ကိုကို သီရိ ညောင်းနေပြီ”
“အဲဒါဆိုလည်း သီရိက ကိုကို့ခြေထောက်ဘက် မျက်နှာမူပြီး လုပ်ကြည့်ပါလား”
သီရိလည်း အနေထားမှန်အောင် လုပ်လိုက်ပြီး လီးကို ပိပိထဲ ထည့်လိုက်တယ်။ လူကတော့ ခြေရင်းဘက် လက်ထောက်ပြီး ထိုင်လိုက် ထလိုက် လုပ်ပေးတယ်။ ကျနော်က သူ့တင်သားတွေကို တွန်းတင်လိုက် အောက်သို့ ချလိုက်နှင့် သီရိ မညောင်းရအောင် အားကူပေးလိုက်ရင်း လိုးရတယ်။ သီရိဆီက ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ်။ ညည်းသံတွေ ထွက်လာသလို သီရိဆောင့်ချက်က ပိုသွက်လာတယ်။
“အာ့…ရှီးးးရှီးးးအာ့အင့်ဟင်းးးးးးး”
“ဇွိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်”
“အားးးးကိုကို သီရိ မရတော့ဘူးးးးအားးး”
“သီရိ ဆင်းလိုက် ကိုကိုလုပ်မယ်”
သီရိလည်း ကျနော့်အပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်ကလေး အိပ်တော့ ကျနော် သီရိခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလိုက်ကာ ဖင်ကို အပေါ်ဆွဲထောင်ပြီး အပေါ်စီးကနေ လိုးလိုက်တယ်။ လိုးချက်က ပြင်းလွန်းလို့ လီးဝင်ချက်က တဗျိဗျိ တဇွိ ဇွိ နှင့်မြည်သလို ဆီးခုံချင်း ရိုက်သံ တဖန်းဖန်း ထွက်နေတယ်။
“ဖန်းးးဖန်းးးးဖန်းးး”
“အားးးးအမလေးးအားးးကောင်းတယ်.. အားးး”
ကျနော်လည်း အားရပါးရ လိုးထည့်လိုက်တယ်။ အပျိုစစ်ကို ဒီလိုလိုးရတာ အရမ်းလည်း ဖီးရှိတယ်။ လိုးရင် အားနှင့် လိုးနိုင်ပြီး ကြာကြာလိုးလေ မိန်းကလေးက စွဲလန်းလေဆိုတော့ နောက်အကြိမ်ရအောင်လို့ အစွမ်းကုန် လိုးနေတာပါ။ သီရိကလည်း ကြမ်းကြမ်းလိုးလေ ကြိုက်လေ အော်ညည်းလေပါပဲ။
“ဖန်းးးဖန်းးးဖန်းးးး”
“အားးး..အင့်….ဟင့်..အားးးး”
“သဲကောင်းလားး”
“ကောင်းတယ် ကိုကို ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေး”
ကြမ်းလေကြိုက်လေ အာဂသတ္တိပိုင်ရှင် သီရိ ၊ ကြမ်းကြမ်း လိုးတတ်တဲ့ ကျနော်နဲ့က ကွက်တိ၊ အမြဲလိုးရရင် ကောင်းမှာ။ မြန်မြန်လက်ထပ်ပြီး အမြဲဒီလို နေပစ်ချင်တာလေ။
“ကို ကို အားးးးကောင်းတယ် ကိုကို ”
ဆီးခုံချင်း ပွတ်တိုက်လို့ အမွှေးတွေ တဗျစ်ဗျစ် မြည်နေသလို သီရီလည်း အရည်တွေ ထွက်လာတယ်။ အမြုပ်တွေလို ဖြူဖြူ အနှစ်တွေ ဖြစ်နေတယ်။ တဘွတ်.. ဘွတ် မြည်လေပဲ သီရိက ခေါင်းအုံးကို လက်နောက်ပြန်လှမ်းကိုင်ရင်း
“အားးးအင်းးးးးးဟင်းးးးးးးအား ကောင်းတယ်”
“ဘွတ် ဖတ် ဖန်းးဘွတ် ဘွတ်..ဘွတ် ”
အပျိုအဖုတ်မို့လို့သာ လေသံမထွက်တယ်။ တကယ်ဆို ဘွိ ဘွတ် ဆိုတဲ့ လေသံ ထွက်လောက်အောင် မြန်မြန်လေး လိုးလိုက်တယ်။ ဆီးခုံနှစ်ခုလုံး အရည်တွေ စိုရွှဲနေတာ။ သီရီ အဖုတ်ထဲက ထွက်တဲ့ အရည်တွေ ဖင်ကြားထဲအထိ စီးဆင်းသွားနေတယ်။ လိုးချိန် နာရီဝက်နီးပါးလောက် အားရပါးရ လိုးလိုက်တဲ့အခါ ကျနော်လည်း သုတ်တွေ ထွက်သွားတယ်။ သုတ်ထွက်သွားတာတောင် အချက်ငါးဆယ်လောက် မနားတမ်း ဆက်လိုးလိုက်တယ်။ သီရိလည်း ပျော့ခွေသွားပြီး မျက်နှာကလေးကို ချောင်ကျသွားတော့တယ်။
အဲဒီနေ့က လိုးတာ လေးချီမြောက် လိုးပစ်လိုက်တယ်။ သီရိခင်မျာ လမ်းတောင် ဖြောင့်အောင် မနည်းလျှောက်နေရတယ်။ အဲကွန်းတတ်ထားတဲ့ အခန်းမှာ အဝတ်ဗလာနဲ့ အချိန် အတော်ကြာကြာနေခဲ့ရတဲ့ သီရိတစ်ယောက် နှာတွေ မွှန်လာတယ်။ ရေချိုး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ချိန်မှာ မျက်လုံးလေးတွေ နီရဲသလို နှာပါချေလာတော့
“သဲ..မပြန်နဲ့တော့ကွာ”
“မပြန်လို့မှ မရတာ ကိုကိုရယ်”
“သဲပုံက ပြန်လို့ရပါ့မလား”
“ရတယ် ကိုကို မာမီ ဆူလိမ့်မယ်”
“အင်းပါ ကိုကို လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ”
“အင်းပါ ကိုကို”
ကျနော် ကားကိုမောင်းပြီး သီရီက အိပ်ပျော်လာတယ်။ သံလျှင်ဘက်ရောက်ပြီး သီရိအိမ်အထိ လိုက်ပို့လိုက်တယ်။ သီရိလည်း ကားပေါ်ကဆင်း လမ်းလျှောက်တာ လူမသိအောင် ဟန်လုပ်ပြီး ကြိုးစား လျှောက်နေရတဲ့ပုံပါပဲ။
ကျနော် အိမ်ပြန်ပြီးရောက်ကြောင်း သီရိဆီ ဖုန်းဆက်တော့ သီရိ ဖုန်းမကိုင်နိုင်တော့ဘူး။ သူ့မာမီ ပြောတာက သီရိ နေမကောင်းလို့ အိပ်နေတယ်ပဲဖြေတော့ ကျနော်လဲ စိုးရိမ်သွားတယ်။ နောက်တစ်နေ့ ထပ်ပြီး ဖုန်းဆက်တော့
“သီရိ နေကောင်းလား”
“မကောင်းဘူး ကိုကို”
“ကိုကို လာခဲ့မယ်လေ”
“အာ..မလာနဲ့”
“ဟာ..ဘာဖြစ်လို့လဲ သဲ”
“ကိုကို့ကို မြင်ရင် ရှက်လို့”
“အမ်”
“ဟုတ်တယ်လေ ဆေးခန်းသွားပြီး ဆေးသွင်းလိုက်ရတယ်”
“ဟားးဟားး အဲလောက်တောင်ပဲလား”
“လူလည်း လမ်းကို မလျှောက်နိုင်ဘူး၊ တကိုယ်လုံး ကိုက်ခဲနေတာ”
“ဟားးဟားးးးး အဲလောက်တောင် ဖြစ်သွားရတယ်လို့ကွာ”
“ဟင်း မညှာမတာ ခလေးကို”
“သူပဲ ကြမ်းမှ ကြိုက်တယ်ဆိုပြီး”
“သွားး မပြောနဲ့ ရှက်တယ် ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်”
ဆိုပြီး ဖုန်းချသွားတယ်။ အဲဒီနေ့ကသာ သီရိမပြန်ခဲ့ရင် ကျနော် ရွှေလက်တွဲ ပျော်ခဲ့ရမှာကို ကျနော် မသိလို့ အတင်း မတားခဲ့တာပါ။ သီရိကို ဘာလို့ လွမ်းနေရလဲ ဆိုတာကတော့ နောက်နေ့ သီရိဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ပြီး တစ်ခေါက်တွေ့တယ်။
“သဲ နေကောင်းသွားပြီလား”
“ဟုတ်..ကောင်းသွားပြီ ကိုကို”
“ကိုကို မေ့သွားလို့ သီရိကို ဆေးမဝယ်ပေးလိုက်ရဘူး”
“စိတ်ချရတဲ့နေ့မို့ သီရိ မပြောတာပါ”
“သီရိက အဲဒါကို သိလို့လား”
“ကိုကိုကလဲ ဒီခေတ် မိန်းကလေးပဲ မသိဘဲ နေပါ့မလား”
“အင်း ကိုကို ခရီးထွက်ရအုံးမယ်”
“ဘယ်လဲ ကိုကို”
“နေပြည်တော်မှာလေ အလုပ်တွေ ပြန်စမလို့”
“ဟုတ် ကိုကို”
“အဲဒါ သီရိကို လာပြောတာ”
“သွားလေ ကိုကို”
“သီရိ နေ့တိုင်း ဖုန်းပြောမှာနော်၊ သီရိ ဘာတွေ လုပ်နေလဲဆိုတာ Facebook ကနေ နေ့တိုင်းကြည့်မှာ”
“အင်းပါ ကိုကို”
“သီရိလည်း ကျောင်းတက်ရမယ် မလား”
“အင်း ကိုကို လိုက်ပို့မယ်လေ”
“မပို့နဲ့ ကိုကို… သီရိ ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားမှာ”
“အင်းးးး သီရိ…. ကိုကို အရမ်းချစ်တယ်”
“အွန်းပါ ကိုကို”
“သီရိ ကိုကို့ကို ချစ်တယ်ပြောကွာ”
“ချစ်ပါတယ်ရှင့် ချစ်ပါတယ်”
“အင်းးးးဟင်းး အာဘွားလေး ပေးချင်လိုက်တာ”
“လူတွေရှိတယ် ကိုကို”
“အေးပါကွာ မနမ်းပါဘူး ဟီးးဟီးး”
“ခစ်ခစ် ခစ်”
“ဒါဆိုသွားပြီနော်”
“အင်းးးး”
“ဘိုင့်”
ကျနော် အိမ်ပြန်လာပြီး ခရီးထွက်ဖို့ ပြင်ဆင်ရတယ်။ ကျနော်နှင့် သီရိအတူတူ အိပ်ဖူးပြီးပြီမို့လို့ ကျနော် သီရိကို စိတ်ချလက်ချ ထားခဲ့တယ်။ နောက်ပြီး ကျနော်နှင့် သီရိ နီးစပ်ရဖို့အရေး အလုပ်တွေ အများကြီးလုပ်ပြီး ငွေရှာရမယ်လေ။ အလုပ်တွေလုပ်ပြီး ညဆို သူနဲ့ စကားပြောပေါ့။ သီရိ fb ပေါ်မှာတင်တဲ့ ပို့စ်လေးတွေကို like လေးပေးပေါ့ဗျာ။
သီရိက ဘလော့ကာ ဖြစ်ချင်တာ။ အောင်မြင်တဲ့ စာရေးဆရာတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်တာကို ကျနော် သိတယ်။ ဒါပေမယ့် စာရေးတယ်ဆိုတာ မလွယ်ဘူးလေ။ အကောင့်အသစ်တွေ ဖွင့်ပြီး online မှာ စာရေးဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့တယ်။ ကျနော်က အကောင့်အသစ်တော့ သိတယ်။ နောက်ထပ် သူဘာလုပ်တယ်ဆိုတာတော့ မသိဘူး။
သီရိ ပင်ကိုယ်စရိုက်က လွတ်လပ် ပေါ့ပါးပြီး ပျော်ပျော် နေတတ်တာပဲ ကျနော်က သိခဲ့တယ်။ ကျနော်အရင်ကသာ ရှုပ်ပွေခဲ့ပေမယ့် သီရိနှင့် အတူတူ အိပ်ပြီးကတည်းက ဘယ်သူနှင့်မှ မပတ်သက်တော့ဘူး။ မှန်သော သစ္စာပါ။ သီရိကို တကယ်လည်း ချစ်တယ်။
တစ်လလောက် နေပြည်တော်နေပြီး ရန်ကုန်ပြန်လာ။ သီရိနှင့်တွေ့တယ်။ ဟိုတယ်ခေါ်မရတဲ့အတွက် သီရိနှင့် ကျနော်ထပ်ပြီး မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး၊ သူလည်း ကလေးတွေ စာပြရတာတဖက် သင်တန်းတက်ရတာ တဖက်နှင့်ဆိုတော့ သူလည်း အလုပ်မအားပါဘူး။ အိမ်မှာလည်း ကျနော့် မိဘတွေ ရှိနေတဲ့အတွက် အိမ်ကိုလည်း ခေါ်ရတာ အဆင်မပြေဘူးလေ။ အပြင်မှာ ခဏတဖြုတ်တော့ တွေ့ရတာပေါ့ဗျာ။
သီရိကြည့်ရတာ fb အပေါ် အရမ်းစွဲလန်းနေတယ်လို့ ယူဆတယ်။ ဖုန်းနှင့်မျက်နှာ ခွာတယ်လို့ မထင်ဘူး။ သူ့ဖုန်းကိုလည်း အမြဲသိမ်းထားတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို အရမ်းစွက်ဖက်တယ် ထင်မှာစိုးလို့ သိပ်ပြီးမပြောဘူးလေ။ ကျနော်နှင့် သီရိတွဲနေတာကို ကျနော့် အသိုင်းအဝိုင်းက သတိထားမိလာတယ်။ ချစ်ကြိုက်တာနဲ့ ချောင်းဆိုးတာ ကွယ်ဝှက်ထားလို့မှ မရတာလေ။
တစ်နေ့တော့ ကျနော့်ဆီ အကိုဝမ်းကွဲဖြစ်တဲ့ ကိုဇော်ကို ရောက်လာတယ်။ သူကလည်း ကျနော်တို့အပေါ် အရမ်းကောင်းပါတယ်။
“ဇော်မိုး”
“ဟာ ကိုဇော် ဘယ်က လှည့်လာတာလဲ”
“မင်းဆီ တမင်လာတာကွ”
“အော.. ကိစ္စအထူးအထွေ ရှိလို့လား”
“ရှိတယ်..ဇော်မိုးရေ”
“ပြော အစ်ကို”
“အင်း ပြောရမှာ အားနာတယ်ကွာ”
“ဗျာ ဘာဖြစ်လို့လည်း”
“မင်းမဟူရာကို သိလား”
“အင်း..သိတယ် fb မှာ သူငယ်ချင်းကွ”
“အော် ဟုတ်လား”
“အဲဒါ ကျနော်နှင့် ဘာဆိုင်လို့လဲ”
“ဆိုင်တယ်ကွ..ငါသူနှင့် ရင်းနီးတာ ကြာပေါ့။ အပြင်မှာလည်း တွေ့ဖူးတယ်”
“အင်းးး”
“မင်း fake အကောင့်ဆိုတာ သိလား”
“ကြားဖူးတယ်၊”
“မသိရင် ငါပြမယ် ငါ့အကောင့်ကိုကြည့်”
ကျနော်လည်း သူ့ဖုန်းကို ယူကြည့်တယ်။
“အဲမှာတွေ့လား သီရိဆိုတဲ့ အကောင့်”
“အင်း တွေ့တယ်၊ အပြာစာအုပ်တွေ ရှယ်ထားတာ”
“အေး အဲဒါ ဘယ်သူမှတ်လဲ”
“ဘယ်သိမလဲဗျာ”
“အဲဒါ မင်း ကောင်မလေးလေ”
“ဘာဗျ..ကိုဇော်၊ ခင်များ သီရိအပေါ် စော်ကားလွန်းတယ်”
“ဟေ့ကောင် ငါမင်းအစ်ကိုပါကွ၊ မင်းနစ်နာအောင် ငါမလုပ်ဘူး”
“ကိုဇော် မသေချာပဲနှင့် မပြောနှင့်ဗျ”
“ငါပြောရမလား မပြောရမလား စဉ်းစားနေတာ ကြာပြီ၊ မင်းက ယူတော့မယ်ဆိုလို့”
“အဲဒါတော့ မဆိုင်ဘူး ထင်တယ်”
“မင်းစဉ်းစားပေါ့ကွာ.. ကိုယ်ယူမယ့် မိန်းမက အဲလိုအပြာစာအုပ်တွေနှင့် ပျော်နေတယ်ဆိုတာ၊ ယူပြီးမှ သီရိဟာ အဲလိုမှန်းသိရင် မင်းအဖေ အမေတော့ သွားပြီ၊ နောက်ပြီး မင်းအဖေ ရာထူးကလည်း ကြီးတယ်၊ မင်းအမေကလည်း အရှက်ကြီးတယ်.. နှလုံးရောဂါလည်း ရှိတယ်.. မင်းသေချာ စဉ်းစားပေါ့ကွာ.. မင်းငါ့အကောင့် ခဏယူထား သူနဲ့ငါနှင့် fri လုပ်ထားတယ်.. မင်းကြည့်လိုက်ပေါ့”
သူ့အကောင့်ရော ပတ်စ်ဝါ့ပါ ပေးခဲ့တယ်။ ကျနော် သီရိအကောင့်ကို မွှေကြည့်တယ်။ မန့်ထားကြတာတွေ မကြည့်ဝံ့စရာ။ reply ပြန်ထားတဲ့ သီရိမန့်တွေကလည်း ကြောက်လန့်စရာ။ မစားရ ညော်ခံ၊ ပါးစပ်အရသာခံတဲ့ လူတွေအများကြီး။ ကျနော့်ရင်ထဲ အရမ်းခံစားရတယ်။ ကျနော့်ချစ်သူက ပြန်ပြောနေတာတွေ မန့်တွေက ရင်ကွဲလုမတတ် ခံစားရတယ်။
အဲဒါကြောင့် သီရိ သူ့ဖုန်းကို အကိုင်မခံတာဆိုတာ ကျနော် သိလိုက်ပြီ။ ကျနော် သေသေချာချာ သိဖို့ လိုလာပြီ။ ကျနော် စုံစမ်းမယ်။ ကျနော် သီရိကို ဘုရားသွားရအောင် ဖုန်းဆက်တယ်။ သူ့ သင်တန်းလေး မစခင်မှာ သွားရအောင်ပေါ့။
“ဟဲလို..သဲ”
“ကိုကို ရောက်ပြီလား”
“ရောက်ပြီ သဲ၊ ရောက်တုန်းလေး ဘုရားသွားရအောင်လေ”
“မနက်ဖြန် စောစော သွားရအောင်”
“အိုကေ ကိုကို မနက် ခြောက်နာရီ လာခဲ့မယ်”
ကျနော် မနက်ခြောက်နာရီ ဘုရားသွားဖို့ ချိန်းလိုက်တယ်၊၊ မနက်စောစော ဘုရားမသွားခင် နံနက်စာ ဝင်စားလိုက်ကြသေးတယ်၊ ပြီးမှ ဘုရားပေါ်တက် ဘုရားဖူးပြီးနောက် အောက်ဆင်းရင်း
“ကိုကို သီရိ toilet သွားချင်တယ်.. သင်တန်းကလည်း ကြာမှာမို့”
“သွားလေ သဲ…. ကိုကို အပြင်က စောင့်ပါ့မယ်”
“အွန်း ခဏစောင့်နော်”
“အေးပါ သဲ”
သီရိက အိမ်သာထဲဝင်မယ် အလုပ်မှာ
“သဲ ဘာလို့ အိတ်ယူသွားမှာလဲ၊ ထားခဲ့လိုက်လေ”
“ဟုတ် မေ့သွားလို့ပါ”
သီရိ အိမ်သာထဲဝင်တုန်း အိတ်ဖွင့်ရင်း ဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ ပတ်ဝါ့က သူ့မွေးနေ့ ထည့်ထားတာ ကျနော်သိတယ်လေ။ ကျနော်သူ့ fb ကိုဖွင့်ပြီး official ကို log out လုပ်လိုက်တော့ fake အကောင့်ကို သွားတွေ့တယ်။ remove လုပ်မထားဘူး၊ ဒါပေမယ့် fake အကောင့်ကို ဖွင့်မရဘူး။ ကျနော်ဖွင့်ကြည့်နေတုန်း သီရိ ရောက်လာတယ်။
“ဟာ ကိုကို.. ဘာလို့ သူများဖုန်း ဖွင့်ကြည့်နေတာလဲ”
“သီရိ ဒီဟာက မင်းအကောင့်တွေလား”
“ဟုတ်တယ်လေ၊ ကိုကို စည်းမရှိဘူး”
“ဘာကွ သီရိ မင်းဘယ်လို မိန်းကလေးလဲ”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကို ”
“မင်းက မိန်းကလေးဖြစ်ပြီး fake အကောင့် သုံးရတယ်လို့”
“ခုခေတ် ဘာဆန်းလို့လဲ ကိုကို၊ လူချင်း သိကြတာမှ မဟုတ်ပဲ”
“ဆန်းတယ် သီရိ မင်းကသာ လူချင်းမသိဘူးပြောတာ သိတဲ့လူက လာပြောတယ်ကွ မင်းသိလား”
“သိလည်း ဂရုစိုက်စရာ မလိုပါဘူး”
“ဟာ သီရိရယ် ကိုယ်ယူမယ့် မိန်းကလေးက အဲလိုမျိုး မဖြစ်ချင်ဘူး”
“မဖြစ်ချင်ရင် လမ်းခွဲလိုက် ကိုကို”
“ဘာကွ.. အဲလိုမပြောနဲ့ သီရိ မင်းကို ငါအရမ်းချစ်တာ၊ မင်းနောက် ဒီအလုပ်မျိုး မလုပ်ပါနဲ့ကွာ”
“ကိုကို သူများလွတ်လပ်ခွင့်ကို မထိခိုက်နဲ့”
“ဘာ သီရိ မင်းဘယ်လို ပြောလိုက်တာလဲကွာ၊ မင်းအကျင့်ကို မပြင်နိုင်ဘူးလား”
“မပြင်နိုင်ဘူး”
“ဟာကွာ မင်းတော်တော် ခေါင်းမာပါလားကွာ”
“မာတယ် ကိုကို မာတယ်၊ ကဲ ဘာမှမပြောနဲ့ သီရိ သင်တန်းသွားတော့မယ်”
“ကိုကို လိုက်ပို့မယ်”
“မလိုက်ပို့နဲ့ လိုက်လာရင် အော်လိုက်မှာ”
ပြောရင်း သီရိက တက္ကစီတစ်စီးငှားပြီး ကားပေါ်တက်သွားတော့ ကျနော် စိတ်ညစ်ပြီး ကျန်ခဲ့ရတယ်။ အရမ်းစိတ်ညစ်သွားတယ်။ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ မျောက်သစ်ကိုင်း လွတ်သလိုပါဘဲ။ နောက်ဆုံးတော့ ကျနော့် အသိဖြစ်တဲ့ မမ ခရမ်းပြာကို ကျနော် ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ မိန်းကလေးချင်းဆိုတော့ အဖြေလေး သိရအောင်ပါ။
“မောင်းလေး ပြော”
“ကျနော့်နှင့် သီရိ ကိစ္စလေးပါ မမ”
“မမသိတယ် မောင်လေး အိမ်ထောင်ပြုတာ အချစ်တစ်ခုနဲ့ မလုံလောက်တာ သီရိ နားမလည်တာပါ၊ အသွင်တူမှ အိမ်သူ ဖြစ်နိုင်တယ်လေ၊ အိမ်ထောင်ပြုပြီးမှ မောင်လေးတို့အကြောင်း လူသိရင် မောင်လေး မိဘတွေ အရှက်ကွဲမယ်၊ မောင်လေးရှေ့ဆက်မတိုးစေချင်ဘူး၊”
“ကျနော် သီရိကို အရမ်းချစ်တယ် မမရယ်”
“သိပါတယ် မောင်လေးရယ်၊ မမ ပြောတာလဲ စဉ်းစားပေါ့”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ”
ကျနော် အရမ်း စိတ်ညစ်သွားတယ်။ အရမ်းစိတ်ညစ်တော့ ဘာမှ အလုပ်လုပ်လို့ မရတော့ဘူး၊ ကားကို ဟိုဒီလျှောက်မောင်းပြီး အရက်ဆိုင်ဘက် ခြေလှမ်း ဦးတည်လိုက်တယ်။ တစ်ခွက်ပြီး တစ်ခွက် သောက်နေရင်း ဖုန်းကဝင်လာတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ အိမ်က။ မကိုင်ဘဲ ထားလိုက်တယ်။ သုံးလေးကြိမ် ခေါ်သေးတယ်။ ည ဆယ်နာရီလောက် ဖြစ်လာတယ်။ လူလည်း တော်တော် မူးနေပြီ။ ဖုန်းထပ်ဝင်လာတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုဇော်..
“ဟဲလို ညီလေးဇော်မိုး”
“အင်း အစ်ကိုပြော”
“မင်းဘယ်မှာလဲ..”
“အရက်ဆိုင်မှာ”
“ငါလာခဲ့မယ်”
“မလာနဲ့”
“မဖြစ်ဘူး.. အဘ ခေါ်ခိုင်းလိုက်တာ”
“ဟာဗျာ”
“အခု ဘယ်အရက်ဆိုင်မှာလဲ”
ကျနော် ဆိုင်နာမည် ပြောလိုက်တော့ နာရီဝက်လောက်ကြာပြီး ကိုဇော် ရောက်လာတယ်။ အရက်ဖိုးရှင်းပြီး ကားပေါ်အတင်းတင်ပြီး အိမ်ကိုမောင်းတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ခြေလှမ်း မမှန်တော့တဲ့ ကျနော့်ကို ကိုဇော်ပဲ အိပ်ရာပေါ် တင်ခဲ့တာပဲဗျာ။
မနက်မိုးလင်းတော့ ခေါင်းတွေ မတရား ကိုက်ခဲနေတယ်။ ရေလည်း ငတ်တာကြောင့် ထမင်းစားခန်းးဘက်သွားပြီး ရေသောက်မလို့ သွားတယ်ဗျ။ ဟိုရောက်တော့
“ဟေ့ကောင် ဇော်မိုး”
”ဗျာ ဖေဖေ”
“ငါအာလုံး သိပြီးပြီကွ ”
“ဗျာ”
“မင်းနဲ့ သီရိ ကိစ္စလေ”
“ဟုတ်”
“ငါလုံးဝ သဘောမတူဘူး”
“ဟာ ဖေဖေ”
“အေး ငါပြောမယ်၊ ငါလည်း မဟုတ်တာ မလုပ်ခဲ့ဘူး၊ မင်းယူမဲ့ ငါ့ချွေးမဟာ ခြောက်ပြစ်ကင်း သဲလဲစင် ဖြစ်ရမယ်”
“ကျနော် သူ့ကို ချစ်တယ် ဖေဖေ၊ သီရိကို ယူမှာ”
“ဘာကွ ဟေ့ကောင်”
“ဒီမှာသား မင်းသီရိကို ယူချင်ရင် ငါသေပြီးမှယူ”
“ဗျာ မေမေ”
“ငါနှင့် နင့်အဖေတို့ကို အရှက်ရအောင် မလုပ်နဲ့၊ ပြောထားတဲ့ ကြားက သားက သီရိကို ယူရင် မေမေအဆိပ်သောက် သေပစ်မှာ နားလည်လား”
“ရက်စက်လိုက်တာဗျာ”
“လောကမှာ ယူစရာ မိန်းမတွေ ပေါလို့ကွာ၊ ငါပေးစားမယ်”
“မယူဘူးဗျာ.. သီရိကလွဲရင် ဘယ်သူ့မှ မယူဘူး”
“အေး နင်သီရိကို ယူရင် ငါလည်း တစ်ခါတည်း အဆိပ်သောက်ပြီးသားပဲ”
“အေး..မင်းဘယ်မှ မသွားပဲ အိမ်မှာပဲနေ ကြားလား”
ကျနော် သီရိဆီ ဖုန်းဆက်တယ်။ သီရိ မကိုင်ဘူး၊ အကြိမ်ကြိမ် ဆက်တယ်၊ သီရိ ဖုန်းပါ ပိတ်တယ်။ ကျနော် ဆောက်တည်ရာ မရဘူးဗျာ။ တချိန်လုံး ဖုန်းခေါ်နေတယ်။ ညရောက်မှ သီရိဆီကို ခေါ်လို့ရတယ်။
“သဲ…သီရိ”
“ဒီမှာ ကိုကို နောက်သီရိဆီ ဖုန်းလုံးဝ မဆက်နဲ့၊ မိဘတွေ သဘောမတူတဲ့ ရှင်နဲ့ ဘယ်တော့မှ မယူဘူး”
“သီရိရယ် ကိုကို အရမ်းချစ်တယ်၊ သီရိကို လက်ထပ်လို့ရတဲ့နေ့အထိ ကိုကို သစ္စာရှိရှိ ချစ်နေပါ့မယ်”
“တော်ပါပြီ ကိုကိုရယ် သီရိကို မေ့လိုက်တော့၊ လာလည်း မလာနဲ့တော့၊ သီရိလည်း ကိုကို့ကို မေ့နိုင်အောင် ကြိုးစားမယ်”
ကျနော် မျက်ရည်တွေ စီးကျလာသလို သီရိလည်း ငိုနေလိမ့်မယ်၊ သီရိ ဖုန်းချသွားတယ်။
အချိန်တွေသာ ကြာလာတယ်။ ကျနော် သီရိကို မမေ့နိုင်ဘူး၊ သီရိရဲ့ အကောင့် အစစ်က ကျနော့ကို ဘလော့သွားတယ်။ သီရိက စိတ်ညစ်ပြီး အကောင့်အစစ်ကို မသုံးတော့ပဲ fake အကောင့်မှာ ပျော်နေတယ်။
အခုတော့ ကျနော်လည်း fake အကောင့်လေး သုံးရင်း စာတွေ ရေးလာတယ်။ အခု သီရိနှင့် fri ဖြစ်နေပြီ။ ညီမလေး တစ်ယောက်လို သဘောထားတယ်လို့ ပြောရင်း သူ့ကိုပြောကြဆိုကြနဲ့ သူမန့်တာတွေကို ကြည့်နေမိတယ်။ ရင်နာနာနဲ့ သူ့အကောင့်လေး မီးစိမ်းလာတာကိုကြည့်ရင်း လွမ်းနေရတာပေါ့ဗျာ။
ကျနော် သီရိကို အရမ်းချစ်တယ်။ တစ်နေ့နေ့မှာ သူနှင့် လက်ထပ်နိုင်မယ်လို့လဲ မျှော်လင့်တယ်။ ကျနော် ခင်များကို အရမ်းချစ်တယ် သီရိရယ် ……။
ပြီးပါပြီ။
ZG
ေရးသားသူ – ??????
“ေအာ္ သူ႔အေကာင့္ေလး မီးစိမ္းေနပါလား”
ဖုန္းေလးကို ကိုင္ၿပီး Facebook ေလးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ သီရီအေကာင့္ေလး မီးေလးစိမ္းေနတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါမွလည္း ႏွုတ္မဆက္ရဲတဲ့ ဘဝ။
“သီရိေရ ကိုယ့္မွာသာ ကိုယ့္အျပစ္ႏွင့္ ကိုယ္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ျခင္းကို ကိုယ့္ရဲ့ ဇီဇာေၾကာင္မွုေၾကာင့္ တို႔ေတြ ေဝးခဲ့ၾကရတာ မဟုတ္လားေလ။ အားလုံး ကိုယ့္အျပစ္ေတြပါကြာ”
လို႔ ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ေလးေတြးရင္း အတိတ္ကို ေဇာ္မိုး တစ္ေယာက္ တမ္းတၿပီး မဆုံနိုင္တဲ့ ဘဝမို႔ ေဆြးေနရတယ္ေလ။
”ေအာ္သီရိရယ္”
က်ေနာ္.. ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္းတကၠလိုလ္ lecture therater တည္ေဆာက္ေရးမွာ အန္ဂ်င္နီယာကန္ထရိုက္တာ အျဖစ္တာဝန္ယူခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ကေနၿပီး အလုပ္သြားရတာေလ။ ကားေမာင္းၿပီးေပါ့။ ေဖာင္ေဒးရွင္းေလး စတင္ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ပုံစံေတြက မတည္မၿငိမ္၊ အခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မူလဒီဇိုင္းအတိုင္း လုပ္ထားရကေန ပုံစံေျပာင္းတဲ့အတြက္ ေပါက္ကြဲေနတဲ့အခ်ိန္ ကားကို ျမန္ျမန္ေလး ေမာင္းလာခဲ့တယ္။
သံလၽွင္ဘက္ကမ္းေရာက္ေတာ့ လမ္းရွင္းပါတယ္ဆိုၿပီး အရွိန္တင္လိုက္တယ္။ လူက ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ ကိုယ္ဆိုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုမစိုက္အားဘူးဗ်။ လမ္းသြယ္ေလးကေန ဆိုင္ကယ္တစ္စီး အတင္းထြက္လာတယ္။ ကားေရွ႕အထိေရာက္လာတာေၾကာင့္ “ကၽြီ..ဟီ..ဟီ..ကၽြီ” ကားဘရိတ္ကိုအတင္းဖမ္းနင္းရင္း ေဒါသေထာင္းကနဲ ထြက္သြားတယ္။ မတိုက္မိေပမယ့္ ဆိုင္ကယ္ကလဲတယ္။ လဲသာလဲသာ ေသာက္ခေလးမက လက္ထဲက ေရခဲေခ်ာင္းကို မလႊတ္ဘူး။
သိတဲ့အတိုင္း အလုပ္ထဲမွာ ဆဲေနက် ပုံစံအတိုင္း အယုတ္တ အနတၱေတြ ထြက္သြားတယ္။ ကားေပၚကဆင္းၿပီး ဆိုင္ကယ္ကိုထူရင္း ၾကည့္လိုက္ကာ
“ေဟ့ေကာင္မေလး.. ဒါကား ကား ဟဲ့…. ကားတိုက္ရင္ ေသတတ္တယ္ နားလည္လား၊ နင္လင္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား”
“အံမာ တိုက္ခ်င္ တိုက္ပလိုက္၊ လင္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား ဘာလာနဲ႔”
က်ေနာ္လည္း အဲဒီအခါမွ သတိထားမိတယ္၊ ေကာင္မေလးက မ်က္ေၾကာတင္းေလး ေဆးဆိုးဆံပင္ေလးႏွင့္။ ႐ုပ္ေလးက ခ်စ္စရာေလးပါ။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း လွတယ္။ သူ႔အရပ္ႏွင့္လိုက္ဖက္တဲ့ အလွအပ အဖုအထစ္ေတြက ရင္ခုန္စရာႀကီးေပါ့။ ရင္ထဲမွာ ေရခဲျမစ္ေလးစီးဆင္းသြားတယ္။ သိပ္ခ်စ္သြားၿပီေခးရယ္။
“အဲဒီလိုပါ လင္ယူမယ္ဆို ငါ့ကို စဥ္းစားေပးပါလို႔”
“အမ္ မသာႀကီး..႐ုပ္ကျဖင့္ သင္းခ်ိဳင္းကို ေျခတလွမ္းေနၿပီ ငါခဲႏွင့္ ေကာက္ထုလိုက္ရ”
ေကာင္မေလးက ပါးစပ္ကလည္းေျပာရင္း ခဲေကာက္ကိုင္လို႔ က်ေနာ္ ကားေပၚတက္ၿပီး အတင္းေမာင္းေျပးရေတာ့တယ္။
“ဟိုက္ မလြယ္ေၾကာ ဇတ္ဇတ္ၾကဲေလး”
က်ေနာ္.. အဲဇတ္ဇတ္ၾကဲေလးကို ခိုက္သြားတယ္။ အင္း.. အသက္ကလည္း ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ကြာမယ့္ သေဘာရွိတယ္။ ဒီလိုအလန္းေလးက ငါလိုလူကို ဘယ္ႀကိဳက္မလဲကြာ.. ဘာျဖစ္ျဖစ္သူ႔အခ်စ္ကို ရဖို႔ ငါ့သိကၡာေတြ မာနေတြကို ခဝါခ်ရမွာပဲေလ။ ခ်စ္ေတာ့လည္း လူငယ္စတိုင္ ဖမ္းရမွာေပါ့။
ေနာက္ေန႔ အဲေဆာ္ကို အဲဒီေနရာေလးမွာပဲ ႀကိဳေစာင့္ဖို႔ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ အဟဲ နဖူးစာ ရြာလယ္ၿပီ။ ရန္ကုန္သားႏွင့္ သံလ်င္သူ၊ အဟီး..မိုက္တယ္။
ေအာ္.. ငါေတာ့ ရွင္ေမြ႕လြန္းႏွင့္ေတာ့ ေတြ႕ၿပီ။ အင္း.. အဆင္ေျပေအာင္ပဲ လုပ္ရမယ္၊ ငါ့အသက္က မိန္းမယူရမယ့္ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီပဲ။ စိတ္ကူးႏွင့္ ႐ူးေပါ့ဗ်ာ။
———————————
သီရိတစ္ေယာက္ ေပါက္ကြဲေနတယ္။ မနက္က ေရခဲေခ်ာင္းေလးဝယ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ လက္တဖက္ႏွင့္ ထိန္းစီးၿပီး လမ္းသြယ္က လမ္းမႀကီးေပၚတက္ေတာ့ အရွိန္နည္းနည္းလြန္ၿပီး သူမ်ားလမ္းေၾကာေပၚ ေရာက္သြားတာ။ ရန္ကုန္ဘက္ကလာတဲ့ ကားႏွင့္တိုက္မိေတာ့မလို႔။ လဲသြားတာ လူကို မထူပဲ ဆိုင္ကယ္ကို ထူတယ္။
ၿပီးေတာ့ ေသာက္အားမနာလည္း ေျပာေသးတယ္။ ဘာတဲ့ လင္မလိုခ်င္ဘူးလားတဲ့။ သူ႔အပူက်ေနတာပဲ။ ၿပီးေတာ့လည္း ရိသဲ့သဲ့ ရည္းစား စကားေျပာေသးတယ္။ လူကဘဲ အိုဘဲနာႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီကမွ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာ။ အားမနာ လၽွာမက်ိဳး ေျပာတယ္။ စိတ္တိုၿပီး ခဲႏွင့္ထုမလို႔။
“ေခြးသားႀကီး ေတြ႕ရင္ေတာ့ ဟင္းးးဟင္းး”
ေဒါသစိတ္ေလး ေလၽွာ့လိုက္ၿပီးမွ ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္တယ္။ အသက္သာႀကီးတာပါ။ ႐ုပ္က မဆိုးဘူးပဲ။
“အံမယ္ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးလဲ ေရေမြးနံေတြႏွင့္ ေမြးေနတာပဲ။ ေရေမြးပုလင္းမ်ား ဖိတ္က်လာခဲ့သလားလမသိဘူး။ အာ..ငါဘာေတြ ေတြးမိေနတာလဲ”
ဆတ္ဆတ္ၾကဲေလး သီရိရင္ထဲ အေတြးတစ္ခ်က္ ခဏတာေလး ဝင္သြားေတာ့။ သီရိတစ္ေယာက္ ရွက္ျပဳံးေလး ျပဳံးမိသြားတယ္။ သီရိလည္း ေက်ာင္းတက္ဖို႔အတြက္ ဆိုင္ကယ္ကို ေက်ာင္းဘက္ဦးတည္ထြက္လိုက္တယ္။
—————————————
ေက်ာင္းဘက္ေရာက္ၿပီး က်ေနာ္လည္း အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ ဘယ္မွမထြက္ပဲ အလုပ္အတြက္ စီစဥ္ေပးေနရေပမယ့္ ခုနတုန္းက လမ္းမွာေတြ႕တဲ့ ေကာင္မေလးက အေတြးထဲမွာ စိုးမိုးေနတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပဳံးမိတယ္။ ဆယ္လီနာဂိုမက္လို လွတဲ့ ေကာင္မေလးရယ္ မင္းဆီမွာလဲေလ။
ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ကန္တင္းဘက္ကို သြားလိုက္တယ္။ ဆိုင္ကလည္း ရင္နီးေနၿပီ။ ဆိုင္ရွင္ မခ်ယ္ရီက ခါတိုင္းဆို က်ေနာ္ကေနာက္က်ၿပီးမွ လာေလ့ရွိေတာ့ အံဩေနတယ္။
ဆိုင္မွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ မ်ားေနလို႔ လက္မလယ္ဘူး။ က်ေနာ္လည္း ဆိုင္ထဲကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟားးးး ဟိုေကာင္မေလး၊ ၾကည့္စမ္း ေဝးေဝးရွာစရာ မလိုဘူး ဒီေက်ာင္းကပဲ၊ နဖူးစာမွန္ေတာ့ ေတြ႕ရၿပီေပါ့။
“ထမင္းေပါင္းတစ္ပြဲ လာခ်၊ ၿပီးေတာ့ သံပုရည္တစ္ခြက္”
ေအာသူမွာၿပီ ငါဂြင္ဖန္ၿပီး အနားကပ္လိုက္ဦးမယ္။
“အေၾကာ္ဆရာ ထမင္းေပါင္း ျမန္ျမန္လုပ္ကြာ”
“ဆရာ စားမလို႔လား၊”
“မဟုတ္ဘူး ဟိုေဆာ္ေလးေလ သူမွာတာ”
“ေအာ္ မသီရိလား။ မင္းသိလို႔လား”
“ေဟ.. သီရိတဲ့လား”
“သီရိရတနာတဲ့ ဆရာ”
“ေအးးးရၿပီလား၊ ထမင္ေပါင္း”
“ရၿပီဆရာ”
“ေပး..ငါ့ကိုေပး”
“ဆရာ ပို႔ေပးမလို႔လား”
“အင္းးးးး”
က်ေနာ္လည္း ထမင္းေပါင္း ပန္းကန္ယူကာ သီရိအနားကိုသြားၿပီး
“ရပါၿပီ ထမင္းေပါင္း”
သီရိ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ရင္ေတာင္ ခုန္သြားတယ္။
“ဟာ… ဘဲရီး စားပြဲထိုးလား”
“ဟုတ္ကဲ့”
သီရီ သေဘာက်သြားတယ္ လက္စားေခ်ခြင့္ ရၿပီ။
“ေအာ… ေရေႏြးေပးဦး”
“ရမယ္”
က်ေနာ္ ေရေႏြးအိုး ခ်ေပးလိုက္တယ္။
“တစ္ရွူးဘူးေပးအုံး”
“ရမယ္”
တစ္ရွူးဘူး ခ်ေပးလိုက္တယ္။
“ဟင္.. ဇြန္းေတြက မသန႔္ဘူး”
“ေပးပါ.. က်ေနာ္ ေရေႏြးစိမ္ေပးမယ္”
ေရေႏြးစိမ္ေပးၿပီး ဇြန္းခက္ရင္း ေဆးေပးလိုက္တယ္။ စားပြဲခုံက ညစ္ပတ္ေနတယ္။ သုတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔အနား မထိတထိေလး ကပ္ၿပီး သုတ္ေပးလိုက္တာ။
“ေဟ့လူ.. ဘာလို႔ အနားကပ္တာတုန္း”
“အဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ”
“ဘာရွင့္..”
“ေအာ္ ေမာင္ေလး ေဇာ္မိုး.. အားနာလိုက္တာကြယ္၊ သီရိ ညီမေလး သံပုရာရည္ ေသာက္ဦးမလား”
က်ေနာ္လည္း မခ်ယ္ရီ အနားေရာက္လို႔ ဆက္စကားမေျပာပဲ ခြာလိုက္တယ္။ မခ်ယ္ရီႏွင့္ သီရိတို႔စကားေျပာေနတယ္။ မခ်ယ္ရီက က်ေနာ့္ဘက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး အားတုံ႔အားနာ ျဖစ္ေနပုံပဲ။ သူကေတာ့ ျပဳံးစိစိႏွင့္… အင္းး သီရိရယ္ မင္းငါ့ကိုျပဳစားနိုင္တယ္ကြယ္။
ညေန သုံးနာရီေလာက္ အလုပ္ကေန ျပန္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကုန္းေက်ာ္ၿပီး က်ိဳက္ေခါက္အလြန္မွာ သီရိကိုဆိုင္ကယ္တြန္းရင္း လမ္းမွာေတြ႕တယ္။
“ေဟ့…သီရီ”
“ဟင္..ဘဲရီး”
“ဟာတစ္ခါတည္း ဘဲ အျဖစ္ ေခၚလိုက္တာလား”
“ဘာရွင့္ နာခ်င္ျပန္ၿပီ”
“အာ ကူညီမလို႔ပါကြာ”
“မလိုဘူး.. ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးပဲ၊ ရွင္တို႔ေယာက္်ားေလးေတြက နည္းနည္းကူညီမယ္၊ ခင္ခ်င္တယ္ ေျပာမယ္၊ ၿပီးရင္ ရည္းစားစကားေျပာမယ္ မသိတာက်လို႔”
“ေအာသီရိက ႀကိဳသိၿပီးၿပီပဲ.. အေျဖေပးဖို႔ စဥ္းစားေတာ့”
“ဘာရွင့္..”
“ေပးပါ ဆိုင္ကယ္၊ ေရာ့ ကားေသာ့ ကားေပၚေနခဲ့ ဆိုင္ကယ္ သြားျပင္လာခဲ့မယ္”
က်ေနာ္ ကားေသာ့ အတင္းေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္ကို တြန္းလာခဲ့တယ္။ ဆယ့္ရွစ္ကုန္းမွာ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္မရွိေတာ့ ေအာင္ခ်မ္းသာအထိ တြန္းလာခဲ့တယ္။ ေမာမွန္းေတာင္ မသိဘူး၊ အခ်စ္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပါက္ဖြားေနလို႔ေပါ့ဗ်ာ။
——————————————
ကားေသာ့ေလးေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္တြန္းကာ ထြက္သြားေသာ ကိုေဇာ္မိုးကို သီရိ သနားသြားမိတယ္။ စိတ္ထဲလည္း ၾကည္ႏူးမိတယ္။ သူ႔အေပၚ တကယ္ဂ႐ုစိုက္ေသာ လူတစ္ေယာက္၊ ခ်စ္ေသာသူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရတဲ့ အတြက္လည္း ျဖစ္တယ္။
သီရိစိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး သူတပါးကို ကူညီတတ္ေသာ ဘဲရီးကို ေလးစားသြားတယ္။ ဘဲရီးကေတာ့ သီရိအေပၚ တရားဝင္ ခ်စ္ခြင့္ပန္လာမွာကိုလည္း ေတြးမိတယ္။ အဲလိုဆိုရင္လည္း ကိုယ့္အေပၚ ဘယ္ေလာက္ သည္းခံနိုင္မလဲ စမ္းသတ္ဖို႔ စဥ္းစားမိၿပီး မိမိအျဖစ္ကို ရယ္ခ်င္ေနမိေတာ့တယ္။
——————————————
က်ေနာ္လည္း ဘီးဖာၿပီး ဆိုင္ကယ္စီးကာ သီရိဆီလာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သီရိကို ေသာ့လွမ္းေပးရင္း
“သီရိေရာ့ ေသာ့.. ကေလးေတြကို စာသင္ရဦးမယ္ မဟုတ္လား”
“ဟင္ ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ”
“သီရိ ဆယ္တန္း ကေလးေတြကို Guide လုပ္ေနတယ္မလား သြားေတာ့ ဆိုင္ကယ္ တြန္းထားတာ ေခၽြးေတြနဲ႔.. ေရေလးဘာေလး ခ်ိဳးၿပီးမွ သြား၊ မဟုတ္ရင္ ကေလးေတြ မူးလဲသြားမယ္”
“ဘာာာာာာာာာာ”
“႐ုပ္ကေလးက လွရက္သားနဲ႔ လူက ညစ္ပတ္လို႔ပါ”
“ဘာ… ဘာေျပာတယ္”
“ဟဲ..ဟဲ အလုပ္ေတြရွုပ္ၿပီး ေရမခ်ိဳးျဖစ္ဘူးဆို”
“အမေလး စြပ္စြပ္စြဲစြဲ”
“သြားေတာ့ေလ သီရိ မနက္မွ ကိုေစာင့္ေနမယ္”
သီရိ လန႔္ေတာင္ လန႔္လာတယ္၊ ဒီလူႀကီးက သီရိအေၾကာင္း သိေနလို႔ေလ၊ သီရိ ရယ္ခ်င္သြားတယ္၊ စိတ္ထဲမွာလည္း ေတြေဝသြားတယ္၊ ဘဲရီးႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ သီရိစိတ္ထဲ ဘဲရီးက စိုးမိုးၿပီး ေနတာေလ။
ညေန ကေလးေတြႏွင့္ စာသင္ေနရင္း ျပဳံးမိတယ္။ ညလည္း အိပ္မေပ်ာ္ဘူး မနက္ ေရာက္ေတာ့ ေစာေစာေလး ထလိုက္တယ္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အလွျပင္ရာက ရယ္ခ်င္ေနတယ္။ ဘဲရီးကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္။
“လူဆိုးႀကီး တေျဖးေျဖးႏွင့္ သီရိ စိတ္ကို ဖမ္းစားနိုင္တယ္ ဟင္းး”
အဲဒါႏွင့္ ဆိုင္ကယ္ေလး ထုတ္ၿပီးစီးကာ လမ္းထိပ္ကိုထြက္တယ္၊ လမ္းထိပ္ ဝဲယာၾကည့္ေတာ့ ဘဲရီးကားကို ေတြ႕တယ္။ လမ္းထိပ္ဆိုေတာ့ သီရိ ရွက္သြားတယ္။ မေတာ္တဆ အိမ္က လူေတြႏွင့္ေတြ႕ရင္ အရွက္ကြဲမွာမို႔ ေခါင္းငုံၿပီး ဆိုင္ကယ္ အတင္းေမာင္းထြက္ၿပီး ေက်ာင္းကို လာခဲ့လိုက္တယ္။ ေစာေစာေရာက္ေတာ့ ေယာင္ခ်ာခ်ာႏွင့္ေလ။
——————————————
က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ေရွ႕က ဆိုင္ကယ္အတင္းေမာင္းသြားတဲ သီရီေနာက္က လိုက္ခဲ့တယ္။ သီရိေနာက္က ကားရပ္ၿပီး
“သီရိ.. တစ္ခုခု စားရေအာင္”
“ဟုတ္..ဟုတ္”
က်ေနာ္ ကန္တင္းဘက္ကို လမ္းေလၽွာက္ရင္းကေန သီရိကို ၾကည့္ေတာ့ သီရီက ေခါင္းငုံကာ စဥ္းစားေနတယ္။
“သီရိ.. ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္တယ္”
“ရွင္…ဘဲရီး၊ အဲလိုေျပာဖို႔ မေစာလြန္းဘူးလား”
“မေစာဘူး.. မင္းအနားမွာရွိတဲ့၊ ခ်စ္ရင္ထူး၊ မဟူရာႏွင့္ ဟိုဘဲေလးေတြရဲ့ ေခါေတာ တစ္ေထာင္ႏွင့္ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြက စိုးရိမ္စရာ ေကာင္းလို႔ပါ”
“အမ္.. သူတို႔က ႏွာဘူး အၾကည့္ႏွင့္ ၾကည့္တယ္ေပါ့.. ဘဲရီးက ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ”
“ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္တယ္ေလ”
“အဲဒါဆို ဘဲရီးလည္း ႏွာဘူးေပါ့”
“မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္က အခ်စ္စြမ္းရည္ႏွင့္ ၾကည့္တာပါ”
“ဘဲရီးက လိပ္မ်ိဳးပဲ သိပ္သိတတ္တယ္”
“သီရိ ကိုယ့္ကို အေျဖေပးဦေလ”
“ခ်က္ခ်င္း ဘယ္ေပးမလဲ ေစာင့္ေပါ့”
“ေအးပါကြာ ေစာင့္ပါ့မယ္”
ဒီလိုႏွင့္ ကန္တင္းထဲ ေရာက္ေတာ့ စားစရာ မွာလိုက္တယ္။ က်ေနာ္က ေကာ္ဖီ၊ သူက လက္ဘက္ရည္တဲ့။ က်ေနာ္လည္း အႀကိဳက္တူေအာင္ လက္ဖက္ရည္ မွာရတယ္။ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့လည္း သူက အရွင္းမခံဘူး၊ သူ႔စားတာ သူေသာက္တာ သူ႔ဟာသူ ရွင္းသြားၿပီး၊ က်ေနာ္ကို ထားကာ ေက်ာင္းထဲကို သြားတယ္။ သူ႔မာနကို လုံးဝအထိမခံတဲ့မိန္းကေလးပါဗ်ာ။
——————————————
သီရိတစ္ေယာက္ ရင္ထဲမွာ ေတြေဝခဲ့ရၿပီ။ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ တေလွႀကီးႏွင့္ ေနလာခဲ့တာ။ ကိုေဇာ္မိုးရဲ့ အၾကင္နာ ခ်စ္ျခင္းက သူအေပၚ လႊမ္းမိုးခဲ့ရၿပီ။ ဘယ္သူခံနိုင္မလဲေလ ကိုယ့္ေလာက္ ဂ်စ္က်ေနသူတစ္ေယာက္ သိသိႀကီးႏွင့္ ဆိုးတဲ့သူအေပၚ သည္းခံစိတ္ေတြ ေမြးၿပီး ကိုယ့္ေပးမဲ့ ေမတၱာတရားကို ေစာင့္ေမ်ာ္ေနသူ အေပၚမွာ ႏွလုံးသားက ခ်စ္ခြင့္ေပးလိုက္မိၿပီ။
ကိုေဇာ္မိုး အေပၚမွာ ခ်စ္မိေပမယ့္ ကိုယ္ရဲ့လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြအေပၚ ထိပါးလာမွာလည္း စိုးတယ္။ ေလာကဓံတရားကို အံတုၿပီး ရြဲ႕တတ္တဲ့ သီရိရဲ့ အျပဳအမူေတြကို ကိုေဇာ္မိုး နားလည္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။
——————————————
ေနာင္အပတ္ေတြမွာလည္း ေဇာ္မိုးဟာ သီရိႏွင့္ အျမဲေတြ႕တယ္။ သီရိ ဆိုးႏြဲ႕တာ ခံရင္းႏွင့္ပဲ
“သီရိ ကို သီရိေလးကို ခ်စ္တယ္ကြာ.. သီရိသေဘာထားေလး သိပါရေစေတာ့”
“သီရိ ကန႔္ကြက္စရာ မရွိဘူး ကိုကို”
“ကိုယ့္ကို ကိုကိုလို႔ ေခၚလိုက္တယ္ေပါ့ေနာ္ သီရိ’”
“အာ မသိဘူး”
“ထပ္ေခၚကြာ သီရိရာ”
“ေခၚခ်င္ပါဘူး”
“ေခၚပါ သီရိရာ”
“ဘဲရီး”
“ဟာကြာ.. ရႊတ္”
က်ေနာ္ နမ္းပစ္လိုက္တယ္။ စိတ္ထဲမွာ အားမလို အားမရ ျဖစ္လာလို႔။
“အာ ကိုကိုေနာ္”
“ေဟးးးးး ေပ်ာ္တယ္ေဟ့.. ဟားးးဟားးးးဟားးးး”
“ဟာ ကိုကို ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ”
“ဝမ္းသာလြန္းလို႔ပါကြာ”
“ခစ္..ခစ္..ခစ္”
“ကိုကိုတို႔ ဘုရားသြားရေအာင္”
“ဒီမွာ ကိုကို ဒါမ်ိဳးက ရိုးေနၿပီ၊ ပထမ ဘုရားသြားမယ္၊ ဒုတိယ ပန္းၿခံသြားမယ္၊ ၿပီးရင္ ဟိုတယ္ကိုေခၚအုံးမွာ မဟုတ္ဘူးမလား”
“ဟာ သီရိကလည္းကြာ အဲလို မဟုတ္ပါဘူး”
“ဘာမဟုတ္ရမွာလည္း ကိုကို၊ အဲဒါ ေယာက္်ားေလးေတြ လုပ္ေနတဲ့ သီအိုရီပဲေလ”
“အင္း သီရိမွတ္ထားေနာ္… ကိုကိုက သီရိကို ဘယ္ေတာ့မွ ဟိုတယ္ မေခၚဘူး”
“တကယ္လား ကိုကို”
“အင္းးး”
“သီရိက ဟိုတယ္ပဲ သြားခ်င္တာ”
“နိုး မေခၚဘူး”
“ကိုကို ပိုက္ဆံမရွိလို႔ မဟုတ္လား”
“ဘာ.. မဂၤလာေဆာင္ၿပီးရင္ တစ္လေလာက္ ဟိုတယ္မွာ ဟန္းနီးမြန္း လုပ္ပစ္မွာ.. သီရိကို မနားေစရဘူး”
“သြား ညစ္ပတ္”
“ဟားးးးး ဟားး မေၾကာက္ပါႏွင့္ သီရိရယ္”
“ဘာလဲ ပဲျမစ္မို႔လား”
“အမ္..ပဲျမစ္.. ဟားးးးဟားးးးး”
“ေတာ္ၿပီ…..ဘဲရီး”
“သီရိ ကို႔ကို ခ်စ္တယ္ေျပာေလ”
“ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္”
“ခ်စ္တယ္ သီရိရယ္”
က်ေနာ္လည္း သီရိကိုဖက္ၿပီး သီရိရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ သီရိလည္း က်ေနာ့္ အနမ္းေတြကို ျပန္တုန႔္ျပန္ၿပီး နမ္းတယ္ဗ်။ အခ်စ္ကိုေတြ႕ရေတာ့ ရင္ခုန္သံခ်င္းပါ နီးစပ္ခဲ့ၿပီေလ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ အျမဲပဲ ေတြ႕ခ်င္တယ္။ ေတြ႕ရင္လည္း သီရိက ဘာပစၥည္း လက္ေဆာင္ေပးေပး လက္မခံဘူးဗ်။ အစားအေသာက္ စားရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္တလည့္ အကုန္ခံခိုင္းတယ္။ က်ေနာ္ ဘယ္လို ၿမိဳက်မွာလည္းဗ်ာ။
သူ႔မွာ ကေလးေတြ က်ဴရွင္ျပရင္း ပိုက္ဆံရွာတယ္။ ဘဝအတြက္ဆိုၿပီး သင္တန္းေတြ တက္တယ္။ က်ေနာ္သူ႔ကို စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး၊ သူ႔မွာလည္း ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္းေတြက အမ်ားသား။ သိတဲ့အတိုင္း မစားရ အေညႇာ္ခံ။ အနံ့ရွူေနတဲ့ ခ်စ္ရင္ထူးႏွင့္ မဟူရာတို႔ ရွိတယ္။ ဖုန္းေတြ ေျပာတယ္။ သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုၿပီး ပိတ္ပင္လို႔က မရဘူး။ က်ေနာ္သီရိကို အပိုင္ခ်ည္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ လုံးဝ လက္မခံဘူး။
“ကိုကို သီရိကို ခ်စ္ရင္ အဲလို မလုပ္နဲ႔တဲ့ဗ်ာ”
က်ေနာ္ အႀကံအစည္ေတြ ထုတ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုႏွင့္ ခ်စ္သူသက္တမ္း သုံးလျပည့္တဲ့အခါ က်ေနာ္အလုပ္ေတြလည္း ၿပီးၿပီမို႔လို႔ က်ေနာ္ သီရိတို႔ ေက်ာင္းကို မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သင္တန္းတက္ခ်ိန္ မနက္ပိုင္းေတာ့ ေတြ႕ခြင့္ရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခဏေတာ့ စကားေျပာျဖစ္တယ္ေလ။ နီးေနတဲ့အခ်ိန္ သိပ္မသိသာေပမယ့္ က်ေနာ္ တစ္လေလာက္ ခရီးထြက္ရတဲ့အခါ အရမ္းလြမ္းလာတယ္။ သီရိလည္း က်ေနာ္လိုပဲ လြမ္းေနတယ္ေလ။ ျပန္ေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္ေျပာထားလို႔ က်ေနာ္ သီရိဆီကို ဖုန္းဆက္တယ္။
“ခေလးေလး ကိုကို ျပန္ေရာက္ၿပီ”
“မနက္ သီရိဆီလာေလ’”
“လာခ်င္တယ္ကြာ ကိုကို အရမ္းလြမ္းေနၿပီ”
“သီရိလဲ အရမ္းလြမ္းေနတယ္ ကိုကို၊ သီရိဆီ လာခဲ့ပါကြာ”
“ကိုကို ေနမေကာင္းဘူး သီရိရယ္”
“ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုကို၊ သီရိ လာခဲ့မယ္ေလ”
က်ေနာ္ ဝမ္းသာသြားတယ္။ အိမ္မွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းေလ။ သီရိလာရင္ က်ေနာ္.. ခ်စ္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး အႀကံအစည္ေတြ လုပ္လိုက္တယ္။ ပဲျမစ္ မဟုတ္ေၾကာင္း သီရိ သိသြားေစရမယ္ေလ။
“ကလင္..ကလင္”
“သီရိ..လာၿပီပဲ”
“အင္း ကိုကို”
“လြမ္းတယ္ သီရိရယ္”
က်ေနာ္ သီရိကို ဖက္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။
“အာ….ကိုကို အိမ္မွာ လူမရွိဘူးလား”
“မရွိဘူးေလ”
“ေဟာ့ေတာ့… ဘာလို႔ လိမ္ေခၚတာလဲ ေနမေကာင္းဘူးဆိုၿပီး”
“သီရိကလည္းကြာ ကိုအရမ္းလြမ္းေနလို႔”
“သီရိလည္း လြမ္းတယ္ ကိုကို… ဒါေပမယ့္………”
“သီရိရယ္ ကိုကို သီရိကို အရမ္းခ်စ္တာေလ”
“သီရိ သိပါတယ္ ကိုကိုရယ္၊ သီရိေလ အပ်ိဳစင္ဘဝကို ဒီလိုႀကီး…”
က်ေနာ္ သီရိႏွုတ္ခမ္းကို လက္ညႇိုးေလးႏွင့္ ပိတ္လိုက္တယ္။
“သီရိရယ္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၿပီး ခ်စ္သူဘဝမွာ ဒီလိုပဲခ်စ္ၾကတာပဲေလ၊ ကိုကို သီရိကို လက္ထပ္ယူမွာပါ.. ကိုကို သီရိအေပၚမွာ တသက္လုံး သစၥာရွိရွိ ေပါင္းသင္းမွာပါ သီရိရယ္”
“ဒါဆိုလည္း ကတိပဲေနာ္”
“ေအးပါ သီရိရာ”
“ေနာက္က်မွ သီရိကို ပစ္သြားမယ္ဆိုရင္လည္း သီရိက ဂ႐ုမစိုက္ဘူး”
“ကိုကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႔ပါ သီရိရယ္”
“အင္းပါ ကိုကို”
“ခ်စ္တယ္ သီရိရယ္”
က်ေနာ္လည္း သီရိခါးကို က်စ္ေနေအာင္ ဖက္ရင္း သီရိမ်က္ႏွာအႏွံ့ အနမ္းမိုးေတြ ရြာခ်လိုက္တယ္။ တအိမ္ထဲ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိက က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို စိတ္အရမ္းလွုပ္ရွားေစတယ္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေတာ့ လူမရွိတဲ့ ေနရာမွာျဖစ္ေတာ့ သီရိေရာ က်ေနာေရာ ကာမစိတ္ကို ထိမ္းခ်ဳပ္လို႔ မရေတာ့ဘူးေလ။
က်ေနာ္ သီရီႏွုတ္ခမ္းသားေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ သိရီလည္း ရမက္ခိုးေတြ ေဝလာၿပီေလ။ မ်က္ေတာင္ေလးစင္ၿပီး က်ေနာ့္ အၾကင္နာေတြကို ေမ်ာ္လင့္ေနၿပီေလ။ က်ေနာ္သီရိကို အနမ္းေလးေပးရင္း သီရိအကၤ်ီေလးကို အေပၚ မခၽြတ္လိုက္တယ္။ သီရိရဲ့ စေနႏွစ္ခိုင္ေပါ့ဗ်ာ လွလိုက္တာ။
ေနေရာင္မထိဘဲ ဖြင့္ထြားခ်က္ ျဖဴေဖြးေနတာပဲ၊ ရင္သားေတြက ဘရာအေပၚမွာ ထြက္လုဆဲဆဲေပါ့။ က်ေနာ္လည္း ဘရာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး သီရိနို႔ေတြကို ၾကည့္မိတယ္။ စိတ္ေတြ ထန္ေနေတာ့ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြစူၿပီး ခၽြန္ထြက္ေနတယ္၊၊ ပန္းေရာင္သမ္းတဲ့ နို႔သီးေခါင္းႏွင့္ ဝန္းရံထားတဲ့ နိုးဝန္းေလးေတြက ခ်စ္စရာ အလြန္ေကာင္းေနလို႔ က်ေနာ္လည္း ေရငတ္ေနသူပမာ တႁပြတ္ႁပြတ္ အငမ္းမရ စို႔လိုက္တယ္။
“ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“အားးးကိုကို.. အားးးးေျဖးေျဖးစို႔ပါ ကိုရယ္”
“ကို အားရပါးရ စို႔ပါရေစ သီရိရယ္”
“အင္းပါ ကိုကိုရယ္.. သီရိက ကိုကိုျပဳသမၽွ ခံရေတာ့မွာပဲေလ”
“အဲလို သေဘာမထားနဲ႔ေလ ခ်စ္ရာ၊ ခ်စ္ၾကၿပီဆိုမွေတာ့ စိတ္တူကိုယ္တူ ခ်စ္ခ်င္တာ”
“အင္းပါ ကိုကို၊ ကိုကို စိတ္တိုင္းက်သာ ခ်စ္ပါ၊ သီရိ ခံပါ့မယ္”
“သီရိကလည္းကြာ သီရိ အႀကိဳက္ေလးေျပာေပါ့”
“ဟင့္ သီရိမွ မလုပ္ဖူးေသးတာ ဘယ္လိုလုပ္ သိမွာလဲ”
“အင္းေလ သီရိ၊ လုံခ်ည္ပါ ခၽြတ္လိုက္ေတာ့မယ္”
“ကိုကို႔ သေဘာပါ ကိုကို”
သီရိရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ လုံခ်ည္ကို ခၽြတ္လိုက္တယ္။ လုံခ်ည္ေလးကၽြတ္ျပန္ေတာ့ ပင္တီေလး ေပၚလာျပန္တယ္။ အနက္ေရာင္ ပင္တီေလးကို ခၽြတ္လိုက္တယ္။ သီရိကလည္း ကုတင္ေပၚထိုင္ၿပီး အခၽြတ္ခံတာေလ။ သီရိက ကုတင္ေပၚ ထိုင္ေနတဲ့တြက္ ပိပိကို ထင္ထင္ရွားရွား မေတြ႕ရေပမယ့္ ဆီးခုံမွာ မေမြးေလးေတြ ေပါက္ေနတာေၾကာင့္ က်ေနာ္စိတ္က အရမ္းကို ဖီလ္းျဖစ္တယ္။
အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ က်ေနာ္ သီရိကို အရမ္းလြမ္းတယ္။ သီရိကလည္း က်ေနာ္ကို အရမ္းလြမ္းေနတာေလ။ က်ေနာ့္ရဲ့ တဏွာစိတ္က ငယ္ထိပ္အထိေရာက္ေနတယ္ ေျပာရမလားပဲ။ သီရိ နို႔ကို စို႔ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္က သီရိ ပိပိေလးကို အရမ္းယက္ေပးခ်င္တာေပါ့။
သီရိကို ကုတင္ေပၚ လွဲလိုက္တယ္။ မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ ပိပိက အရမ္းကို လွတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ သီရိ ဘယ္လိုခံစားေနလဲ က်ေနာ္ မသိခ်င္ဘူး။ ရတဲ့ အခြင့္အေရးကို က်ေနာ္ လက္လြတ္မခံေတာ့ဘူးေလ။
က်ေနာ္ ကုတင္ေအာက္ကေနကာ သီရိေပါင္ေလးကို ကားကာ အေပၚေျမႇာက္တင္လိုက္တယ္။ အရြတ္ေသးေသးေလး ပိပိအကြဲေၾကာင္းက က်ေနာ့္ကို ယက္လွဲ႕ပါလို႔ ဖိတ္ေခၚေနသလိုပါ။ သီရိ ပိပိအကြဲေၾကာင္း ေအာက္ေျခမွာေတာ့ က်ေနာ့္ ခ်ိဳခ်ိဳစို႔ေပးမွုေၾကာင့္ အရည္ၾကည္ ေခ်ာဆီေလးေတြ စိမ့္ေနတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္အတြက္ေတာ့ အခ်စ္ေရ ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြေပါ့ဗ်ာ။ ခ်စ္သူရဲ့ ပိပိက ထြက္တဲ့အရည္ၾကည္ ခ်ိဳခ်ိဳေလးကို ယက္လိုက္တယ္။
“ပလပ္..ပလပ္”
“အားး အင့္ဟင့္ ကို..ကိုေရ..အားး”
သီရိဆီက အခ်စ္အသံေလး ထြက္ေပၚလာတယ္။ က်ေနာ္လၽွာကို အျပားလိုက္လုပ္ၿပီး အားရပါးရ ယက္လိုက္တယ္။
“အာ့အင့္ဟင့္ဟင့္ ကိုကိုရယ္ ခ်စ္႐ူးရလိမ့္မယ္”
အဲဒီအသံေလးက က်ေနာ့္စိတ္ကို အရမ္းဖီးျဖစ္ေစတယ္။ အရြတ္ေသးေသး တြန႔္တြန္းေလးကိုလည္း လၽွာႏွင့္ အျပားလိုက္ ယက္လိုက္တယ္။
“အင္းးဟင္းးးဟင္းး ကိုကို အရမ္းေကာင္းးတယ္ကြာ”
သီရီက အိပ္ရာခင္းကို ဆြဲဆုပ္ကိုင္ၿပီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ညည္းေနရွာတယ္။ သူ႔အတြက္လည္း ဒါဟာ ပထမဆုံး အခ်စ္ခံရျခင္းေလ။ ပထဆုံး အထိအေတြ႕ကို အရသာ ရွိေနေအာင္ က်ေနာ္ စြမ္းေဆာင္ေပးေနတာေလ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ယက္လိုက္တိုင္း သီရိဗိုက္သားေလးေတြ တင္းတင္းသြားတယ္ဗ်ာ။ လၽွာကိုဖိၿပီး ျမဳပ္သထက္ျမဳပ္ေအာင္ ဖိသိပ္လိုက္တယ္။ အပ်ိဳစစ္ေလးျဖစ္လို႔ အကြဲေၾကာင္းက ေပါင္ကားထားေပမယ့္ ေစ့ေနတယ္ေလ။ က်ေနာ္အားစိုက္ရတယ္ေလ။
အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ အတင္းယက္ရင္း သီရိအေစ့ကေလးကို ထိေအာင္ ယက္လိုက္တယ္။ ပိပိက မို႔ေဖာင္းေနတာမို႔ အေစ့ကအထဲမွာ ေရာက္ေနတာေလ။ အေစ့ကေလးကို လၽွာႏွင့္ ကေလာ္ၿပီး နိုးဆြေပးလိုက္တယ္။ ဖိသိပ္လိုက္ ကေလာ္လိုက္မို႔လို႔ သီရိမွာ တဟင္းဟင္း ေအာ္ေနရၿပီ။ သီရိ ပိပိကလည္း အရည္ေတြ ရြဲရြဲစိုေနတာေလ။ အရည္ေတြ လၽွာႏွင့္ သိမ္းယက္ၿပီး ၿမိဳခ်လိုက္တယ္။
“အားး ကိုကို.. သီရိ ရင္ထဲမွာ ကတုန္ကရင္ႀကီးကြာ”
က်ေနာ္သီရိ အေစ့စုပ္လို႔ရေအာင္ ပိပိႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ဘက္ ျဖဲလိုက္ၿပီး အေစ့ကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္တယ္။
“အာ့ရွီးးရွီးး အာ့ ကိုကို”
သီရီ တကိုယ္လုံး တုန္တက္လာတယ္။ သီရိ ေအာ္ဟစ္ ညည္းညဴရင္း တြန႔္လိမ္ကာ ၿပီးသြားတယ္။
“အားး ကိုကို ထြက္ကုန္ၿပီ ထြက္ကုန္ၿပီ အားးးရွီးးရွီးးး”
သီရိဆီက အရည္ေတြ လွိမ့္ထြက္လာတယ္။ သီရီ ၿပီးသြားေတာ့ က်ေနာ့္လီးက အတြင္းခံ ေဘာင္ဘီထဲမွာ အရမ္း႐ုန္းထြက္ေနၿပီ။ က်ေနာ္ ေဘာင္းဘီခၽြတ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္လီးက ခ်က္အထိကပ္ေနၿပီ။
“ဟယ္.. အႀကီးႀကီးပါပဲလား ကိုကို”
“အင္း”
“သီရိ ထင္မထားဘူး ကိုကို… ေၾကာက္စရာႀကီး”
“မေၾကာက္ဘာႏွင့္ သီရိရယ္… သူလည္း သီရိကို အရမ္းခ်စ္တာ နာေအာင္ မလုပ္ပါဘူး.. သီရိေကာ သူ႔ကို အၾကင္နာ မေပးခ်င္ဘူးလား”
“အြန္း…သီရိ ေၾကာက္တယ္”
“လုပ္ပါကြာ သူလည္း သီရိ အၾကင္နာကို တမ္းတေနၿပီ”
“ၾကင္နာေပးခ်င္တာေပါ့ ကိုကိုရယ္၊ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ့ ဥစၥာပဲေလ”
သီရိလည္းေျပာရင္း က်ေနာ့္လီးကို ကိုင္ဆြဲၿပီး စုပ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္လီးဟာ လုံးပတ္ တစ္လက္မ သုံးမတ္ အခ်င္းရွိကာ အရွည္ေျခာက္လက္မ စြန္းစြန္းကေလးရွိတယ္။ ဆယ္တန္းကတည္းက အေရျပားျဖတ္ ေနာက္လွန္ခ်ဳပ္ထားၿပီး ခ်ဳပ္ရိုးေနရာမွ ဖုထစ္ေတြ ထေနတယ္။
“ကိုကို ဒါႀကီးဘာႀကီးလဲ ကိုကို”
“ေနာက္လွန္ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အရာပါကြာ”
“အမေလး ၾကက္သီးထလိုက္တာကြာ”
သီရိက ေျပာလည္းေျပာ စုပ္လည္းစုပ္လိုက္တယ္။ သီရိက သူ႔ပါးစပ္ထဲ လီးဝင္ဆန႔္ေအာင္ အားထုတ္စုပ္လိုက္တယ္။ ႏူးညံ့တဲ့ သီရိရဲ့ လၽွာအစြမ္းေၾကာင့္ က်ေနာ့္လီးက အစြမ္းကုန္ ေတာင္လာတယ္။ အေၾကာႀကီး ပ်ိဳင္းပ်ိဳင္ထၿပီး သံေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္းလို မာထန္လာတယ္။
သီရိခင္မ်ာ က်ေနာ့္ လီးဒစ္ႀကီး ငုံစုပ္ရတာ ၾကာေတာ့ ေညာင္းလာတယ္။ အျပင္ကပဲ ေရခဲမုန႔္စားသလို လၽွာႏွင့္ လီးဒစ္ကို ယက္ေပးတယ္။ စူၾကားဖူးနာဝရွိသလိုပဲ လုပ္ေပးရွာတယ္။
“သဲ အေပါက္ကေလးကို လၽွာေလးႏွင့္ ထိုးေပး”
“အင္းး အင္းးး”
လီးကို ယက္ရင္း ေခါင္းညိတ္ျပရွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ လီးအဝေလးကို လၽွာႏွင့္ ထိုးေပးရင္း
“ဒီလိုလား ကိုကို”
“အင္း ေကာင္းလိုက္တာ သီရိရယ္”
“ကိုကိုကသာ ေကာင္းေန သီရိမွာေတာ့ အာေတြေညာင္းလွၿပီ”
“အင္းပါ သီရီရယ္.. ကိုကို လိုးပါရေစေတာ့”
“ကိုကို သေဘာပါ ကိုကို”
“ကဲ ခုနတုန္းကအတိုင္းေလးေန၊ ကိုကို ကုတင္ေအာက္ကေနၿပီး လုပ္မယ္”
သီရိလည္း ကုတင္ေအာက္ေၿခ ဆင္းထိုင္ရင္း ေနာက္သို႔ လွဲခ်လိုက္တယ္။ ပုံစကေတာ့ က်ေနာ့္အႀကိဳက္ ကုတင္ကန႔္လန္ျဖတ္ အိပ္တဲ့ပုံပါ။ ဒီလိုးနည္းက အရမ္း အားရစရာ ေကာင္းတယ္။ သီရိ ေျခႏွစ္ဘက္ မိုးေပၚေထာင္လိုက္ေတာ့ သီရိအဖုတ္ရဲ့ ႏွုတ္ခမ္က ျပဴးၿပီး ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးကို လက္တဖက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး လီးဒစ္ျမဳပ္႐ုံ အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္လိုက္ေတာ့။
“အာ့.. အင္းးဟင္းးး ကိုကို”
သီရိရဲ့ အသံေလးက တုန္တုန္ရီရီေလး ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္း ပိပိအေပါက္ထဲ လီးကို ဖိႏွိပ္ၿပီး သြင္းလိုက္တယ္။ လီးဒစ္က ဝင္သြားတာ သီရီရဲ့ အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေတြပါ လိပ္ဝင္သြားသလို ျမင္ရတယ္။
”ႁပြတ္..ပလြတ္” ဆိုတဲ့ အသံႏွင့္အတူ
“အားး ကိုကို… အား ကၽြတ္ကၽြတ္”
သီရိရဲ့ အလန႔္တၾကား ေအာ္သံႏွင့္အတူ လက္ကတြန္းထုတ္တယ္။ လီးက သုံးလက္မခန႔္ သီရိ အဖုတ္ထဲကို တင္းၾကပ္စြာ ဝင္သြားတယ္။
“ဗ်စ္..ဗ်စ္” အသံႏွင့္အတူ
“အားးလားးလား ကိုကို ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ”
“အင္း…..ပါ သီရိရယ္”
က်ေနာ္လည္း သီရိ သက္သာေအာင္ နို႔ကို ကုန္း၍ စို႔လိုက္တယ္။ နို႔ကို ဘယ္ေရာ ညာေရာ အျပန္အလွန္ ဘက္ညီေအာင့္ စို႔ရင္း လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ ယက္လိုက္တယ္။ ကုန္းစို႔ရင္းပင္ သီရိ ပုခုံးေအာက္ လက္လၽွိုၿပီး လက္ကို ပက္လက္ထားကာ ပုခုံးကို ဆြဲကိုင္လိုက္တယ္။
သီရိကေတာ့ အဖုတ္မွာ လီးဝင္ရင္း နို႔စို႔ခံရတဲ့အတြက္ နာေနရာက သက္သာလာတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးကို အဆုံးထိ မသြင္းပဲ ဒစ္ႀကီးႏွင့္ အေစ့ကို ပြတ္ဆြဲေပးၿပီး တေျဖးေျဖး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္လိုက္ရာ
“အင့္..ဟင့္..ဟင့္…ရၿပီ ကိုကို”
က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္လက္မခန႔္ ထပ္သြင္းလိုက္တယ္။
“ၿဗိ..ၿဗိ..ေဖာက္”
“အားးကိုကို… အားးနာလိုက္တာ ကိုကိုရယ္”
က်ေနာ့္လီးက အေမွးပါး ထိုးခြဲပစ္လိုက္တာေလ။ ဒစ္ကားႀကီးဆိုေတာ့ အေမွးကြဲၿပီေပါ့ဗ်ာ။
“ခဏေလးပါ သီရီရယ္၊ အပ်ိဳစစ္ အေမွးပါး ေပါက္သြားလို႔ပါ”
“အင္း..သီရိသိတယ္ ကိုကို အဲလိုနာမွာစိုးလို႔ ကိုကိုကို သီရိမေပးခဲ့တာ”
“အခုေကာ ဘာလို႔ေပးလဲဟင္”
“ကိုကို႔ကို အရမ္းခ်စ္လို႔”
က်ေနာ္ထပ္ၿပီး မသြင္းရဲေသးဘူး။ တင္းက်ပ္လာတဲ့ အဖုတ္ညႇစ္အားကို က်ေနာ္ခံစားရၿပီ။ ေနာက္ဝင္လာမယ့္ လီးအတြက္ ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ညႇစ္ေလသလား ေကာင္းလြန္းလို႔ ညႇစ္ေလသလားေတာ့ မသိေတာ့ဘူး။ ခဏေလးရပ္ကာ နို႔ကို ကုန္းစို႔လိုက္တယ္။ ခဏတာ ေဝဒနာေလး ခံစားၿပီး ေနာက္မွာေတာ့
“ရၿပီ ကိုကို သီရိ ခံနိုင္ၿပီ”
သီရိ ခံနိုင္ၿပီဆိုမွ က်ေနာ္ က်န္ရွိတဲ့ လီးကို သြင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ ဆီးခုံႏွင့္ သီရိ ဆီးခုံ ကပ္သြားတဲ့အထိ ဖိကပ္လိုက္တယ္။ ေဂၚလီသီးလို ခ်ဳပ္ရိုးက ဘုေတြက သီရိ အဖုတ္နံရံတေလၽွာက္ ပြတ္ဆြဲလို႔ေနတယ္။
“အာ့..ကိုကိုရယ္…အာ့… သားအိမ္မ်ား ထိေလသလား ကိုကို အထဲက ေအာင့္သြားတယ္”
“မထိပါဘူး သီရိရယ္… အစမို႔ပါကြာ.. ကိုကို ဆက္လိုးေတာ့မယ္ေနာ္”
“အင္းလိုးေလ ကိုကို”
က်ေနာ္လည္း လီးကို တစ္လက္မခန႔္ ခ်န္ၿပီး အသြင္းအထုတ္ မွန္မွန္နဲ႔ အသားက်ေလး က်င့္လိုးလိုက္တယ္။
“ဗ်စ္..ဗ်စ္ ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္”
“အာ့အင့္..ဟင္းးးဟင္းး”
သီရိကေတာ့ မ်က္လုံးေလး စုံမွိတ္ၿပီး ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ ညည္းတြားေနတယ္။
“အာ့..ရွီးးရွီး ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးပါ ကိုကို”
ထိန္းၿပီး လိုးေနတဲ့ က်ေနာ္ ဝမ္းသာသြားၿပီး ျမန္ျမန္ေလး လိုးလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ရဲ့ ေဆာင္ခ်က္မွာ သီရိ အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေတြ လိပ္ဝင္သြားမတတ္ ျဖစ္သလို ျပန္ထုတ္ခ်ိန္မွာလည္း အုံလိုက္ႂကြတက္လာသလို လီးဒစ္ႀကီးက ဆြဲယူလာတယ္။ လီးဝင္ခ်က္ တဗ်ိဗ်ိ တဇြပ္ဇြပ္ ျမည္ေနသလို ဆီးခုံခ်င္းထိသံက တဖန္းဖန္း ျမည္ေနၿပီ။ သီရိရဲ့ ေအာ္ညည္းသံလည္း ပိုက်ယ္လာတယ္။
“အားးရွီးးရွီးး ကိုကိုရယ္.. အာား”
“သီရိ ေကာင္းရဲ့လား”
“အား အရမ္းေကာင္းတယ္ ကိုကို.. အား.. ရွီး… ၾကမ္းၾကမ္းေလး လုပ္ပါ ကိုကို… သီရိ ၿပီးခ်င္ေနၿပီ”
က်ေနာ့္ ခ်စ္သူေလး နာမွာစိုးလို႔ ၾကမ္းၾကမ္း မလုပ္ခဲ့တာ။ ခ်စ္သူသာ ေတာင္းဆိုလို႔ကေတာ့ ကုတင္က်ိဳးပါေစဆိုတဲ့ က်ေနာ္ သီရိပုခုံးကို ဆြဲကိုင္ၿပီး ၾကမ္းလိုက္တယ္။ သီရိကလည္း က်ေနာ့္ခါးကို ဆြဲၿပီး ေအာက္ကပင့္လာတယ္။ သီရိရဲ့ လက္သည္းခၽြန္ေတြလည္း က်ေနာ့္ အသားကို စူးနစ္ဝင္လာတယ္။ အဲလိုျဖစ္ေလ စိတ္ႂကြေလျဖစ္ၿပီး တဘိုင္းဘိုင္း တဒိုင္းဒိုင္း ျမည္ေအာင္ လိုးလိုက္တယ္။
“ဖန္းးဖန္းးဖန္း..ဗ်ိ.ၿဗိ..ဘြတ္.ဖန္းးးဖန္း”
အား..ကိုကို သီရီၿပီးၿပီ အားးး”
သီရိက အေၾကာဆြဲသလို တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ခန႔္ တြန႔္ကာ ၿငိမ္သြားေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ မၿပီးေသးဘူး လိုးလို႔ ေကာင္းဆဲ။ သီရိ ၿပီးသြားေတာ့ အရည္ေတြ ထြက္လာတာေၾကာင့္ သီရိအဖုတ္က အျမႇုပ္ေတြပါ ထလာတယ္။ လိုးရတာလည္း အရမ္းေကာင္းလာတယ္။ ေနာက္ထက္ ငါးမိနစ္ခန႔္ ဆက္လိုးေတာ့ က်ေနာ့္သုတ္ေတြ သီရိအဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္ေပမယ့္ က်ေနာ္လီးက နည္းနည္းမွ မညိဳးေသးပါဘူး။
“အား ကိုကို ခဏေလာက္ နားပါအုံး ကိုကိုရယ္ သီရိ အဖုတ္ နာလွၿပီ”
က်ေနာ့္ အခ်စ္ေလး သီရိကို သနားလို႔သာ ခဏရပ္ေပးလိုက္တယ္။ လီကေတာ့ ေတာင္ေနဆဲေလ။ ခဏတာ ရပ္ေပးလိုက္ေတာ့
“အာ.. ကိုကို ၿပီးသြားၿပီ မဟုတ္ဘူးလား”
က်ေနာ့ရဲ့ ေတာင္ေနဆဲ လီးကိုၾကည့္ၿပီး သီရိက ေျပာလာတယ္။
“သီရိအျမင္ပဲေလ ကိုကို မၿပီးေသးဘူးကြာ”
“အာ သီရိေတာ့ ခဏနားခ်င္တယ္ ကိုကို”
“နား..ေလ အခ်စ္.. ဒါေပမယ့္ ကိုကို မၿပီးေသးဘူးေနာ္”
“အင္းပါ သီရီ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ခ်င္တယ္”
“လာေလ ကိုကို လုပ္ေပးမယ္”
က်ေနာ္ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို သီရိလက္ဆြဲရင္း ေခၚလာခဲ့လိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ water heater ေလးကို ဖြင့္ၿပီး ေရေႏြးေလးႏွင့္ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေပးလိုက္တယ္။
”အာ ကိုကိုကလည္း သီရိဘာသာ လုပ္ပါ့မယ္”
“ရဘူး ကိုကိုက လုပ္ေပးခ်င္တာေလ”
“အင့္အင္း..ကြာ ရွက္တယ္၊ သီရိဟာ လုပ္ေပးနဲ႔၊ ကိုကိုဟာ အရင္လုပ္ေပးလိုက္မယ္ လာခဲ့”
သီရိ က်ေနာ့လီးႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ေရေႏြးစပ္ထားတဲ့ ေရျဖင့္ ယုယုယယ ေဆးေပးေတာ့ က်ေနာ္လီးက ပိုၿပီး မာလာျပန္တယ္။
“အာ ကိုကို မာလာျပန္ၿပီ၊ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္”
“ဟင္းးဟင္းးး သီရိ အဲလို ကိုင္ေပးေတာ့ အရမ္းထလာတာေလ”
“မလြယ္ဘူးကြာ ဒီေန႔ေတာ့ အသက္ေတာင္ အိမ္ျပန္ပါပါ့မလား မသိေတာ့ဘူး”
“အမ်ားႀကီး မလုပ္ပါဘူးကြာ သူေပ်ာ့သြားရင္ ရပ္လိုက္မယ္”
“အင္းးးးပါ.. ကိုကို႔သေဘာ… ကိုကိုကလည္း စၿပီးပဲလုပ္ၿပီးၿပီပဲ လုပ္ေပါ့”
သီရိက ဆပ္ျပာဘူးရည္ေလးညစ္ရင္း က်ေနာ့္လီးကို ေသခ်ာတိုက္ခၽြတ္ေပးတာ ဖင္ၾကားေရာ ေဂြးဥေတြပါ ေျပာင္ေအာင္ ေဆးလိုက္တယ္။
“ကဲရၿပီ ကိုကို အိပ္ခန္းထဲကပဲ ေစာင့္ေတာ့”
က်ေနာ္လည္း သီရိကို ကုတင္ေပၚက ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ သီရိေရာက္လာၿပီး ကုတင္ေပၚ လွမ္းတက္လိုက္ကာ လွဲေနေသာ က်ေနာ္က သီရိကို လွမ္းဖက္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။ သီရိလည္း ျပန္နမ္းၿပီး က်ေနာ္ႏွင့္ သီရိ လၽွာတိုက္ပြဲစေနတာေပါ့။ က်ေနာ္လက္ကေတာ့ ဝက္ၿမီးလိုပဲ လွုပ္ရွားေနလိုက္တယ္၊၊
လူပ်ိဳသိုး က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့ လိင္ဆက္ဆံေရးကို ၾကဳံဖူးေနတာ ၾကာပါၿပီ လိုးလည္း လိုးနိုင္တယ္၊ အၾကာႀကီးလည္း လုပ္နိုင္တယ္။ လိုးၿပီးရင္ စြဲစြဲလန္းလန္းက်န္တဲ့ သေဘာေတြေၾကာင့္ ဇယားကပ္မွာ စိုးလို႔ က်ေနာ္ေရွာင္လိုက္ စားလိုက္ေပါ့။ အခုက သီရိကို တကယ္လည္း ခ်စ္ျမတ္နိုးၿပီး လက္ထပ္ယူမွာမို႔ အိမ္ကိုအပါ ေခၚလိုးတာပါ။ သူ႔ကိုလည္း စြဲလန္းေနေအာင္ က်ေနာ္လိုးမွာပါ။ အလိုးမခံဖူးေသးတဲ့ သီရိအခုဆို က်ေနာ့္အလိုက် ျဖစ္လာၿပီေလ။
က်ေနာ္က သီရီကိုဖက္ၿပီး လည္တိုင္ေလးကို နမ္းလိုက္ နားရြက္ကေလးကို ေျဖးေျဖးကိုက္လိုက္နဲ႔ ဆြေပးေနတာပါ။ အခ်ိဳ႕ မိန္းကေလးေတြရဲ့ ကာမစိတ္ျဖစ္ေစတဲ့ ေနရာဟာ မတူဘူးေလ။ တခ်ိဳ႕က လည္တိုင္ေလးကို နမ္းရင္ ကာမစိတ္က အရမ္းႂကြလာသလို၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း တကိုယ္လုံး ပြတ္သတ္ေပးရင္ စိတ္ေတြ အရမ္းထတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း နို႔စို႔ေပးရင္အရမ္းႀကိဳက္တတ္တယ္ေလ။
သိရီအႀကိဳက္ မွန္းဆရင္း က်ေနာ္ သီရိရဲ့ ကာမစိတ္ကို အသစ္တဖန္ ႏွိုးဆြဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္။ သီရိလည္း က်ေနာ့လီးကို ကိုင္ဆြေပးၿပီး
“အင့္..ဟင္းးးး ကိုကိုရယ္ သီရိ ျပန္ျဖစ္လာၿပီကြာ”
“သဲေလး ကိုကို ျပန္မွုတ္ေပးခ်င္တယ္ကြာ”
“ကိုကို သေဘာပါ ကိုကို”
“သီရိေကာ မႀကိဳက္ဘူးလား”
“ေျပာစရာလိုလို႔လား ကိုကိုရယ္၊ အားလုံး ႀကိဳက္ၾကမွာပဲေလ”
က်ေနာ္လည္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္အတြက္ သီရိပိပိကိုဒုတိယံပိ ယက္ရမွာေပါ့။ ဒီအေခါက္ကေတာ့ ဆပ္ျပာရနံ့ေလး သင္းသင္းေမြးေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အဲဒါဟာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ပါပဲ။ ပိပိအနံ့ႏွင့္တူမွ အရသာရွိတယ္။ ေမႊးၿပီး ေအးစက္ေနရင္ အရသာ ေပါ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ပိပိရနံ့ သင္းသင္းေလကသာ က်ေနာ့္ကို ဆြဲေဆာင္နိုင္တာ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ပိပိကို ေသေသခ်ာခ်ာေလး ယက္လိုက္ဖို႔ သီရိခါးေအာက္ ေခါင္းအုံး ခုဖို႔အတြက္
“ခ်စ္ေလး…. သဲခါးေအာက္ ေခါင္းအုံး ခံလိုက္မယ္ေလ”
“အင္းေလ ကိုကို အဆင္ေျပသလို လုပ္လိုက္ေပါ့”
“အဲဒါဆို ခါးႂကြေပး”
သီရိလည္း ခါးကို ႂကြေပးတဲ့ အတြက္ က်ေနာ္ေခါင္းအုံးတစ္လုံးယူကာ သီရိခါးေအာက္ ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ သီရိပိပိက ပိုၿပီး ႂကြလာတယ္။ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ အသားအရည္က အခုေတာ့ က်ေနာ့္ေၾကာင့္ နီရဲေနတာေပါ။ လိုးခ်က္ျပင္းျပင္းဒဏ္ခံလိုက္ရတဲ့ ပိပိဟာ နီရဲလို႔ ေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း သီရိေျခကို အေပၚတြန္းတင္ေတာ့ သီရိက လက္နဲ႔ လွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ သီရိရဲ့ ပိပိသာမက သီရိရဲ့ ဖင္နီနီေလးပါ ေပၚလာတယ္။
တဏွာစိတ္ေတြ မြန္ထန္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ အတြက္ကေတာ့ အႀကိဳက္ေပါ့၊၊ က်ေနာ္ စအိုဝကေနၿပီး ပိပိ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ ယက္လိုက္တယ္။ သီရိတကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားတယ္။ ဘယ္လိုမွ ထင္မထားတာေလ။
“အားးးး ကိုကိုရယ္.. ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလဲ”
က်ေနာ္ စအိုဝ နီနီကေလးကို လၽွာႏွင့္ ထိုးေမႊလိုက္တယ္။
“အာ……ရွီးးးးအားးးးး အမေလးးးးးး”
သီရိတစ္ေယာက္ လိမ့္ေနေအာင္ ခံစားေနရတယ္။ စအိုဝ နီနီေလးကို အယက္ခံလိုက္ရတဲ့ ခံစားမွုက တဏွာစိတ္ကို ျပင္းျပေစတယ္။ ပိပိထဲက အရည္ေတြ စီးက်လာတယ္။ က်ေနာ္ပိပိကို အလွည့္ေပးၿပီး ႏွုတ္ခမ္းသားအား လက္ႏွင့္ျဖဲကာ လၽွာႏွင့္အတြင္းနံရံကို ေမႊလိုက္တယ္။
“အ အ…..အာ့အာ့…အားးးးးးရွီးး”
သီရိတစ္ေယာက္ တဆတ္ဆတ္ တုန္သြားၿပီး တအာ့ အာ့ႏွင့္ ညည္းညဴေနေတာ့တယ္။
“အာ့ ကိုကို ေတာ္ၿပီကြာ.. အားး သီရီ ေသလိမ့္မယ္”
က်ေနာ္လည္း ရပ္မေပးဘူး အေစ့ကို တႁပြတ္. .ႁပြတ္စုပ္လိုက္တယ္။
“အားလားးလားး ဝိုးးးေတာ္ၿပီ အားးးးး ကိုကို အိုးးး”
သီရီတစ္ေယာက္ မခံနိုင္တဲ့အဆုံး အသည္းအသန္ ႐ုန္းကန္ၿပီး ထလာတယ္။
“အာ.. ကိုကို ေတာ္ပါေတာ့ဆို”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ခ်စ္”
“အာ….ဘယ္လိုႀကီးျဖစ္မွန္းကို မသိဘူး၊ အသည္းေတြ အူေတြ ျပဳတ္က်သြားသလို တလွပ္လွပ္နဲ႔ကြာ”
“ဟားးးဟားး ကိုကို အဲေလာက္ေတာင္ ကၽြမ္းသလားကြာ”
“လာခဲ့ သူမ်ားကို ႏွိပ္စက္တာ ကိုကိုလည္း ျပန္ခံစားရမယ္”
“ရပါၿပီ သဲရဲ့ ကိုကို လိုးခ်င္ၿပီ”
“မရဘူး… သူမ်ားခံရသလို ခံရမယ္.. လာ… အိပ္”
က်ေနာ္လည္း လွဲအိပ္လိုက္တယ္။ သီရိက
“လာေလ.. တင္ပါးေအာက္ ေခါင္းအုံးခံ သီရိတုန္းကလို ျပန္လုပ္မွာ”
က်ေနာ္လည္း ခါးကို ျပန္ႂကြေပးလိုက္တယ္။ သီရိက က်ေနာ့္ခါးေအာက္ ေခါင္းအုံး ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့
“ေျခေထာက္ မိုးေပၚေထာင္ေပး”
က်ေနာ္ ေျခေထာက္ေတြ ေျမႇာက္ၿပီး ဒူးေကြးကာ ေနလိုက္တယ္။ သီရိက က်ေနာ့္ေပါင္ၾကား ေခါင္းထိုးဝင္ၿပီး လီးကို စစုပ္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ မသီရိ က်ေနာ့္ကို လက္စားေခ်ခန္းေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္ ေအာ္ရၿပီေလ။ ပထမ အေခါက္တာ ရွက္ရြံ့ေနေပမယ့္ ဒီတေခါက္ေတာ့ လီးဒစ္ေတြကို လၽွာႏွင့္ယက္တယ္ ဂြင္းတိုက္ေပးေသးတယ္ဗ်။ ပါးစပ္ထဲ လီးငုံၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္တယ္။
“အားးး အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ”
က်ေနာ္လည္း တအအားႏွင့္ ဖီးေတြ အရမ္းေကာင္းေနတာေပါ့ဗ်ာ။ လီးထိပ္ဝကို လၽွာႏွင့္ ထိုးထိုးေမႊတယ္ဗ်။ လီးစုပ္ေပးရင္း ေဂြးဥကို ဖြဖြေလး ညႇစ္ေပးတယ္။ က်ေနာ့္လီးက အစြမ္းကုန္ ေတာင္လာတယ္။ သီရိက လီးစုပ္ေနတာကို ရပ္ၿပီး ေဂြးဥေလးကို တခ်က္တခ်က္စီ စုပ္လိုက္လုပ္တယ္ဗ်။ အေတြ႕အၾကဳံရွိတဲ့ က်ေနာ္အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ ေတာင္တုန္တယ္ဗ်။
“အားးလားးလား သီရီရယ္.. အူးးး..အင္းးးးး”
သီရိ က်ေနာ့္ ေဂြးဥကို ယက္ၿပီး တြန္းတင္ကာ ဖင္ကို ယက္တယ္။ က်ေနာ္ ၿပီးခ်င္သလိုေတာင္ ျဖစ္လာတယ္။ သုတ္ေတြ အရမ္းတိုးသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ လီးကို သုတ္တိုးခ်က္က တဒုတ္ဒုတ္ ျမည္တယ္။
“အားးရၿပီ… သဲ… ကိုကို ၿပီးသြားလိမ့္မယ္.. ကိုကိုထပ္လုပ္ခ်င္ေသးတာ”
“ဟင္းးးးဟင္းး သိၿပီလား သူမ်ားကို ႏွိပ္စက္သလို ျပန္ခံရမယ္ဆိုတာေလ”
“ေအးပါကြာ… ေၾကာက္ပါၿပီ”
သီရိ အလိုက် ေျပာလိုက္တယ္။ သူ မေက်နပ္လို႔ ပါမစ္ပိတ္ရင္ ငတ္ရမွာေလ ေၾကာက္ရတယ္။ လင္မယားမွ မျဖစ္ေသးတာေလ။
“သီရီ.. ခ်စ္ေလး ကုန္းေပးကြာ”
“အင္း ကုန္းေပးမယ္ေလ။ ဘယ္လို ကုန္းရမလဲ”
“ကုတင္စြန္း ကုန္းေပး၊ ကိုကို ေအာက္ကေန လိုးမွာ”
သီရိလည္း ကုတင္စြန္း ကုန္းေပးတယ္။ သီရိကုန္းေပးေတာ့ ဖင္ဝိုင္းေလး သီရိရဲ့ အေနာက္ပိုင္းက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းလွတယ္။ က်ေနာ္လည္း ကုတင္နားကပ္ၿပီး သီရိအေနအထား နည္းနည္းျပင္လိုက္တယ္။ ၿပီမွ ဖင္ၾကား လီးကို အေပၚတင္ၿပီး ေလးငါးခါ ပြတ္တိုက္လိုက္တယ္။ သီရိ နည္းနည္း တုန္လွုပ္သြားၿပီး
“ကိုကိုေနာ္… သီရိ ဖင္မခံဘူးေနာ္ ေတာ္ၾကာ ဖင္ျပဲသြားလို႔ ဒုကၡေရာက္ရမယ္”
“ကိုကို မလုပ္ရက္ပါဘူး သဲရယ္”
ပါးစပ္ကသာေျပာတာ စိတ္ထဲမွာေတာ့ လက္ထပ္ၿပီးလို႔ကေတာ့ ေတြ႕မယ္လို႔ ႀကိမ္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ႏွင့္ ေတြ႕တဲ့ ေဆာ္တိုင္းက ဖင္လိုးခံတာ ႀကိဳက္ၾကလို႔ ေဇာ္မိုးလို႔ေတာင္ မေခၚေတာ့ ဖင္လိုးေကာင္ ခ်စ္စနိုးနဲ႔ ေခၚၾကတာေလ။ က်ေနာ္ စိတ္ထဲ ႀကိမ္းဝါးရင္း သီရိအဖုတ္ထဲ လီးေခါင္းျမႇုပ္ေအာင္ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ သီရိ တစ္ခ်က္ကေလး တုန္သြားတယ္။ ေျဖးေျဖးေလးပဲ တရစ္ခ်င္းသြင္းတယ္။ လီးက ဗ်စ္.. ဗ်စ္ႏွင့္ တရစ္ခ်င္း တိုးဝင္သြားတယ္။
“အာ့ ကိုကို ေအာင့္တယ္ ေျဖးေျဖးးကြာ”
“ေအးပါ သဲေလး”
သိတယ္ေလ ဒီပုံစံက စစလိုးရင္း ေအာင့္တက္တာ သဘာဝပဲ။ အေတြ႕အၾကဳံရွိတဲ့ က်ေနာ္က သီရိ ေၾကာက္မသြားေအာင္ ေျဖးေျဖးေလးလိုးရင္း စအိုဝကေလးကို လက္သည္းႏွင့္ မထိတထိေလး ျခစ္ေပးရင္း သီရိတစ္ေယာက္ တဏွာစိတ္ေတြ ထလာေအာင္ ထပ္ၿပီး နိုးဆြလိုက္တယ္။ ဖင္ကို မထိတထိေလး လက္သည္းႏွင့္ ျခစ္ေပးလိုက္တဲ့အခါ သီရိစိတ္ေတြ ထန္လာၿပီး ေအာ္ညည္းလာတယ္။
“အာ့ အင္းးဟင္းးးဟင္းးး ကိုကို”
က်ေနာ္ တေျဖးေျဖးႏွင့္ သီရီ ခံနိုင္မွန္း သိလာေတာ့ အရွိန္ေလး ထပ္တင္လိုက္တယ္။ လီးက ဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ဗ်စ္ႏွင့္ ထိုးဝင္လိုက္ ထြက္လာလိုက္ေပါ့။
“အင္းးဟင္းးးး ကိုကို ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ကြာ”
သိတယ္ေလ အဲလိုျဖစ္လာေအာင္ တမင္လုပ္ထားတာ။ စအိုဝကို လက္သည္းႏွင့္ ျခစ္ေလ အားမလိုအားမရ စိတ္ေတြျဖစ္ေလ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတာ သီရီက ၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးခိုင္းေတာ့၊ စအိုဝကို ျခစ္ေနတဲ့ လက္ကို ေနရာေျပာင္းၿပီး သီရိခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကို ကိုင္ၿပီး ဝုန္းလိုက္တယ္။ ကုတင္ေဘာင္ေတာင္ တကၽြီကၽြီ ျမည္တယ္။ လိုးခ်က္က တဖန္းဖန္း ျမည္ေနသလို လီးဝင္ခ်က္ကလည္း တဘြတ္ဘြတ္ ျမည္လာတယ္။
“အားးးးေကာင္းတယ္..ကိုကို”
“ဇြိ..ဗ်ိ..ဗ်စ္..ဗ်စ္…..ဗြက္..ဘြတ္..ဖန္းးဖန္းးးးဖန္းး”
“အားကိုကို…အိုး..အားးရွီးးးရွီးးး”
ႏွာမွုတ္သံႏွင့္အတူ သီရိတစ္ေယာက္ ၿပီးေတာ့မယ္။ က်ေနာ္လည္း အဆက္မျပတ္ တြန္းလိုးရင္း သီရိခါးကို တင္းတင္းဆြဲကိုင္ၿပီး လိုးတယ္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းလြန္းလို႔ သီရီတင္ပါးေတာင္ ျဖဴေဖြးတာကေန ပန္းေရာင္ေျပာင္းလာတယ္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္ နီလာတယ္။ က်ေနာ္လည္း မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လိုးလိုက္တယ္။ သီရိက အားမရွိေတာ့ဘူး သူကၿပီးသြားလို႔ ဒူးေခြေနၿပီ။
ငါးမိနစ္ေလာက္ အဆက္မျပတ္လိုးရင္း လီးကို အဆုံးထိကပ္ကာ သုတ္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္တယ္။ သုတ္ေတြ ကုန္ေအာင္ ပန္းထည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ သီရိခါးကို လႊတ္ခ်လိုက္တယ္။ သီရိက က်ေနာ္လႊတ္လိုက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္လ်က္ က်သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း သီရိေဘးနားကပ္ၿပီး
“ခ်စ္ေလး..အိုေကရဲ့လား”
“အားကို မရွိေတာ့ဘူး ကိုကိုရယ္”
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ ေလသံႏွင့္ ေျပာေလေတာ့ က်ေနာ္ ရယ္ခ်င္သြားတယ္။
“ကဲ သဲ ခဏနားအုံး ကိုကို စားစရာ ေသာက္စရာေတြ ျပင္လိုက္ဦးမယ္”
“အင္းပါကိုကို”
က်ေနာ္ စားစရာ ေသာက္စရာေတြ ျပင္ၿပီးေတာ့ အိပ္ခန္းဘက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ သီရိကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲပါပဲဗ်ာ။ အဲကြန္းဖြင့္ထားတဲ့ အခန္းမွာ သီရိ အေအးမိေနမွာစိုးေတာ့ ေစာင္ေလးျခဳံေပးေတာ့ သီရိ လန႔္နိုးသြားတယ္။
“ဟင္..ကိုကို”
ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ကို လွမ္းဖက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ ျပန္ဖက္လိုက္ကာ နဖူးေလးကို အနမ္းတပြင့္ ေႁခြလိုက္ၿပီး
“ေဟာ ခ်စ္ေလး နိုးသြားၿပီလား”
“အင္း ကိုကို ”
“ထေလ သီရိ..စားလို႔ရၿပီ”
“အင္း..ကိုကို ထူမွ ထမွာ”
က်ေနာ္ထပ္ၿပီး အနမ္းေလးေပးရင္း သီရိကို အိပ္ရာေပၚ ထူမတ္ေပးလိုက္ေတာ့
“ကိုကို သီရိ အဝတ္အစားေတြ ေပးကြာ”
သီရိကေခါင္းက ဆံပင္ကို သပ္ခ်ရင္း ေျပာေတာ့
“ေနအုံး သီရိရဲ့ ကိုကို႔ အကၤ်ီႏွင့္ ပုဆိုး ခဏ ဝတ္ထားပါလား”
“အင္းးေကာင္းသားပဲ ကိုကို”
က်ေနာ္ ပုဆိုးႏွင့္ ရွပ္တစ္ထည္ ေပးလိုက္တယ္။ သီရိလည္း ယူဝတ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ အဝတ္အစားေလးႏွင့္လည္း သီရိက ဆြဲေဆာင္မွုအျပည့္ရွိတယ္ဗ်ာ။
“လာေလ ခ်စ္ ထမင္းသြားစားမယ္”
“ေနပါဦး ကိုကို သီရိ ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္လိုက္မယ္”
သီရိ ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္လာေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္လာတယ္။ က်ေနာ္ သဘက္တစ္ထည္ လွမ္းေပးရင္း
“ေရာ့ေလ ခ်စ္ မ်က္ႏွာသုတ္လိုက္ေတာ့”
“အင္းပါ ကိုကို”
ဆိုၿပီး သီရိ သဘက္ကို လွမ္းယူရင္း မ်က္ႏွာႏွင့္ လက္ေတြကို သုတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ က်ေနာ့္ကို
“ေရာ့ ကိုကို သိမ္းလိုက္ေတာ့”
က်ေနာ္ လွမ္းယူရင္း သီရိကို လက္ဆြဲကာ ထမင္းစားခန္းသို႔ ေခၚယူလိုက္တယ္။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့
“အခုမွပဲ ေနသာေတာ့တယ္ ကိုကိုရယ္”
ဗိုက္ျပည့္သြားေတာ့ အားအင္ေတြ ျပန္ျပည့္လာသလို ခံစားရတယ္။ အခ်ိဳပြဲေလးစားၿပီး
“ခ်စ္လာကြာ အိပ္ခန္းထဲ သြားရေအာင္”
“အင္း ခဏေတာ့ အနားယူၾကမယ္”
“အြန္းးးးးးေခၚျပန္ၿပီကြာ ေၾကာက္လာၿပီ”
“မေၾကာက္ပါႏွင့္ သဲကလည္း ကိုက္မစားပါဘူး၊ ခ်စ္႐ုံေလးပဲ”
“အဲ့ဒါကိုေၾကာက္တာ လူလည္း ထူပူေနၿပီ”
“ဟားးးးးးးးဟားးးးး”
သီရိကို အိပ္ခန္းထဲ ေခၚလာၿပီး အိပ္ရာေပၚ လွဲအိပ္ရင္း
“သီရိရယ္ အိမ္မျပန္နဲ႔ေတာ့ကြာ”
“အာ ဘယ္ျဖစ္မလဲ မာမီဆူလိမ့္မယ္”
“သီရိ..ကိုကိုတို႔ လက္ထပ္ရေအာင္ေလ”
“သီရိ ငယ္ေသးတယ္ ကိုကို ေက်ာင္လည္း မၿပီးေသးဘူး.. ေနာက္ၿပီး သီရိက လုပ္ခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္”
“အင္းပါကြာ သီရိရယ္.. ကိုကိုက အတူတူ ေနခ်င္လွၿပီ”
“ဟင္..အခုလည္း အတူတူေနတာပဲ မဟုတ္လား”
“ခ်စ္ကလည္းကြာ အခုလို ေနရတာ အားမရဘူးေလ”
“အားရေအာင္ေနေလ ကိုကို”
“အင္း တကယ္ေနာ္ ”
“အင္းး ဒီေန႔ေတာ့ ကိုကို ေနခ်င္သေလာက္သာေန၊ ကိုကို႔အႀကိဳက္ သီရိေနေပးမယ္ သိလား”
“အဲလို အလိုက္သိလို႔ ပိုခ်စ္ရတာ”
“အြန္းးးးး ကိုကိုနဲ႔ခ်စ္တာ မလြယ္ဘူး၊ ေနာက္ထပ္ မရဘူး သိလား”
“ဟာကြာ သဲကလဲ”
က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ အစျပဳနိုင္ေအာင္ သီရိကို နမ္းလိုက္တယ္။
“ေတာ္ေတာ့ ကိုကို သီရိႏွုတ္ခမ္းေတြ ထူပူေနၿပီ၊ လည္ပင္းမွာလည္း အကြက္ေတြ ထေနတယ္၊ ေနာက္ၿပီး သီရိနို႔ေတြလည္း က်ိမ္းေနၿပီ၊ ကိုကို႔ကို လုပ္ေပးမယ္”
သီရိ အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့္လီးကို စုပ္တယ္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္ သီရိ လီးစုပ္တာ ကၽြမ္းက်င္လာတယ္။ လီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ စုပ္ေပးေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးက အရမ္းေတာင္လာျပန္တယ္။ တဏွာစိတ္က ျပင္းျပလာလို႔ သီရိ ပိပိကို မွုတ္ခ်င္လာေတာ့
“သဲ ကို႔မ်က္ႏွာအေပၚ ခြလိုက္ပါလား”
“အာ မလုပ္ရဲဘူး”
“လုပ္ပါကြာ ကိုအရမ္း ဆႏၵေတြ ျပင္းလာလို႔ပါ”
“ကန႔္ေတာ့ ကိုကို သီရိတက္ေပးမယ္”
သီရိက က်ေနာ့္အေပၚ ကားယားခြကာ မ်က္ႏွာေပၚ တက္ထိုင္တယ္။ က်ေနာ္လည္း သီရိဖင္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္မကာ အဖုတ္ကို ပါးစပ္ႏွင့္ ေနရာက်ေအာင္ လုပ္လိုက္ၿပီး ယက္လိုက္တယ္။ ကားယားခြထားရေတာ့ သီရိပိပိဟာ နည္းနည္းဟေနတာ။ သီရိဆီကထြက္တဲ့ အရည္ေတြ ပါးစပ္ထဲ ဝင္လာတယ္ဗ်။ ၿမိဳလည္းခ် ထပ္ယက္ေပါ့။
“ပလပ္..ပလပ္…ပလပ္”
“အာ့..အင္းးဟင္းးဟင္းးးးးး”
သိရီဆီက ညည္းသံေတြ ထြက္လာတယ္။ လၽွာႏွင့္အားရပါးရ ယက္ေလ သီရိဖင္ႏွင့္ အဖုတ္ၾကားထိေလ၊ အရည္ေတြလည္း တစက္စက္က်ေလ။ က်ေနာ္လည္း ၿမိဳခ်ေလ။ သီရိကို ေရွ႕နည္းနည္းေရာက္ေအာင္ပို႔ရင္း သီရိဖင္ကိုပါ ယက္လိုက္တယ္။ စအိုဝေလးက စူတူတူေလး ျဖစ္ေနတာေလ။
“အားးးကိုကို အရမ္းေကာင္းတယ္ ကိုကိုရယ္”
သီရိဆီက ညည္းသံေတြ ထြက္လာေလ။ က်ေနာ္ ၾကမ္းၾကမ္း ယက္ေလပါပဲ။ သီရိအသံေတြ ဆူညံေနတာေလ။ ေနာက္ဆုံး သီရီအေစ့ကို ေအာက္ကေနၿပီး ကေလာ္ၿပီး လၽွာႏွင့္ထိုးေတာ့
“အားးဟားးးဟားးးး အရမ္းက်ိမ္းေနၿပီ ကိုကို ေတာ္ပါေတာ့ သီရိ မေနတတ္ေတာ့ဘူးကြာ.. အင္းးဟင္းးးးအားးး”
သီရိ ရပ္ခိုင္းေတာ့ က်ေနာ္လည္း ရပ္လိုက္တယ္။
“သဲ..ကိုကို အေပၚက တက္ၿပီး လုပ္ကြာ”
“အင္း..လုပ္ၾကည့္မယ္ ကိုကို”
သီရိေအာက္ကို ေရႊ႕သြားၿပီး က်ေနာ့္ အေပၚက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ လီးကိုကိုင္ၿပီး ပိပိႏွင့္ေတ့ကာ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။
“ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဗ်စ္”
“အာ့…”
ဆိုၿပီး တခ်က္ႂကြလိုက္ကာ သီရိ ထပ္ထိုင္ခ်တယ္။ သီရိမ်က္ႏွာ လွမ္းၾကည့္ေတာ့ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းကို ကိုက္ၿပီး ဇိမ္ယူေနတာ။ ၿပီးေတာ့မွ သီရိက ျမန္ျမန္ေလးလုပ္တယ္။ လုပ္ရင္းေညာင္းေနရင္ ႀကိတ္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္တယ္။ သီရိအေပၚက ေဆာင့္ခ်ခ်က္ေၾကာင့္ လီးကအဖုတ္ထဲ တဗ်ိ.. ၿဗိ တဘြတ္ဘြတ္ တဖန္းဖန္း ျမည္လာတယ္။
“အင္းးဟင္းးးဟင္းးး..အားးး”
ငါးမိနစ္ေလာက္ လုပ္လိုက္တာ သီရီ ေမာဟိုက္ေနတဲ့ အသံေတြ ၾကားလာရတယ္။
“အားးဟင္းး အာေတာ္ၿပီ ကိုကို သီရိ ေညာင္းေနၿပီ”
“အဲဒါဆိုလည္း သီရိက ကိုကို႔ေျခေထာက္ဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီး လုပ္ၾကည့္ပါလား”
သီရိလည္း အေနထားမွန္ေအာင္ လုပ္လိုက္ၿပီး လီးကို ပိပိထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ လူကေတာ့ ေျခရင္းဘက္ လက္ေထာက္ၿပီး ထိုင္လိုက္ ထလိုက္ လုပ္ေပးတယ္။ က်ေနာ္က သူ႔တင္သားေတြကို တြန္းတင္လိုက္ ေအာက္သို႔ ခ်လိုက္ႏွင့္ သီရိ မေညာင္းရေအာင္ အားကူေပးလိုက္ရင္း လိုးရတယ္။ သီရိဆီက ညည္းသံေတြ ထြက္လာတယ္။ ညည္းသံေတြ ထြက္လာသလို သီရိေဆာင့္ခ်က္က ပိုသြက္လာတယ္။
“အာ့…ရွီးးးရွီးးးအာ့အင့္ဟင္းးးးးးး”
“ဇြိ..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္”
“အားးးးကိုကို သီရိ မရေတာ့ဘူးးးးအားးး”
“သီရိ ဆင္းလိုက္ ကိုကိုလုပ္မယ္”
သီရိလည္း က်ေနာ့္အေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး အိပ္ရာေပၚ ပက္လက္ကေလး အိပ္ေတာ့ က်ေနာ္ သီရိခါးေအာက္ ေခါင္းအုံးခုလိုက္ကာ ဖင္ကို အေပၚဆြဲေထာင္ၿပီး အေပၚစီးကေန လိုးလိုက္တယ္။ လိုးခ်က္က ျပင္းလြန္းလို႔ လီးဝင္ခ်က္က တဗ်ိဗ်ိ တဇြိ ဇြိ ႏွင့္ျမည္သလို ဆီးခုံခ်င္း ရိုက္သံ တဖန္းဖန္း ထြက္ေနတယ္။
“ဖန္းးးဖန္းးးးဖန္းးး”
“အားးးးအမေလးးအားးးေကာင္းတယ္.. အားးး”
က်ေနာ္လည္း အားရပါးရ လိုးထည့္လိုက္တယ္။ အပ်ိဳစစ္ကို ဒီလိုလိုးရတာ အရမ္းလည္း ဖီးရွိတယ္။ လိုးရင္ အားႏွင့္ လိုးနိုင္ၿပီး ၾကာၾကာလိုးေလ မိန္းကေလးက စြဲလန္းေလဆိုေတာ့ ေနာက္အႀကိမ္ရေအာင္လို႔ အစြမ္းကုန္ လိုးေနတာပါ။ သီရိကလည္း ၾကမ္းၾကမ္းလိုးေလ ႀကိဳက္ေလ ေအာ္ညည္းေလပါပဲ။
“ဖန္းးးဖန္းးးဖန္းးးး”
“အားးး..အင့္….ဟင့္..အားးးး”
“သဲေကာင္းလားး”
“ေကာင္းတယ္ ကိုကို ၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးေပး”
ၾကမ္းေလႀကိဳက္ေလ အာဂသတၱိပိုင္ရွင္ သီရိ ၊ ၾကမ္းၾကမ္း လိုးတတ္တဲ့ က်ေနာ္နဲ႔က ကြက္တိ၊ အျမဲလိုးရရင္ ေကာင္းမွာ။ ျမန္ျမန္လက္ထပ္ၿပီး အျမဲဒီလို ေနပစ္ခ်င္တာေလ။
“ကို ကို အားးးးေကာင္းတယ္ ကိုကို ”
ဆီးခုံခ်င္း ပြတ္တိုက္လို႔ အေမႊးေတြ တဗ်စ္ဗ်စ္ ျမည္ေနသလို သီရီလည္း အရည္ေတြ ထြက္လာတယ္။ အျမဳပ္ေတြလို ျဖဴျဖဴ အႏွစ္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ တဘြတ္.. ဘြတ္ ျမည္ေလပဲ သီရိက ေခါင္းအုံးကို လက္ေနာက္ျပန္လွမ္းကိုင္ရင္း
“အားးးအင္းးးးးးဟင္းးးးးးးအား ေကာင္းတယ္”
“ဘြတ္ ဖတ္ ဖန္းးဘြတ္ ဘြတ္..ဘြတ္ ”
အပ်ိဳအဖုတ္မို႔လို႔သာ ေလသံမထြက္တယ္။ တကယ္ဆို ဘြိ ဘြတ္ ဆိုတဲ့ ေလသံ ထြက္ေလာက္ေအာင္ ျမန္ျမန္ေလး လိုးလိုက္တယ္။ ဆီးခုံႏွစ္ခုလုံး အရည္ေတြ စိုရႊဲေနတာ။ သီရီ အဖုတ္ထဲက ထြက္တဲ့ အရည္ေတြ ဖင္ၾကားထဲအထိ စီးဆင္းသြားေနတယ္။ လိုးခ်ိန္ နာရီဝက္နီးပါးေလာက္ အားရပါးရ လိုးလိုက္တဲ့အခါ က်ေနာ္လည္း သုတ္ေတြ ထြက္သြားတယ္။ သုတ္ထြက္သြားတာေတာင္ အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ မနားတမ္း ဆက္လိုးလိုက္တယ္။ သီရိလည္း ေပ်ာ့ေခြသြားၿပီး မ်က္ႏွာကေလးကို ေခ်ာင္က်သြားေတာ့တယ္။
အဲဒီေန႔က လိုးတာ ေလးခ်ီေျမာက္ လိုးပစ္လိုက္တယ္။ သီရိခင္မ်ာ လမ္းေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္ မနည္းေလၽွာက္ေနရတယ္။ အဲကြန္းတတ္ထားတဲ့ အခန္းမွာ အဝတ္ဗလာနဲ႔ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာၾကာေနခဲ့ရတဲ့ သီရိတစ္ေယာက္ ႏွာေတြ မႊန္လာတယ္။ ေရခ်ိဳး သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး ခ်ိန္မွာ မ်က္လုံးေလးေတြ နီရဲသလို ႏွာပါေခ်လာေတာ့
“သဲ..မျပန္နဲ႔ေတာ့ကြာ”
“မျပန္လို႔မွ မရတာ ကိုကိုရယ္”
“သဲပုံက ျပန္လို႔ရပါ့မလား”
“ရတယ္ ကိုကို မာမီ ဆူလိမ့္မယ္”
“အင္းပါ ကိုကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ”
“အင္းပါ ကိုကို”
က်ေနာ္ ကားကိုေမာင္းၿပီး သီရီက အိပ္ေပ်ာ္လာတယ္။ သံလၽွင္ဘက္ေရာက္ၿပီး သီရိအိမ္အထိ လိုက္ပို႔လိုက္တယ္။ သီရိလည္း ကားေပၚကဆင္း လမ္းေလၽွာက္တာ လူမသိေအာင္ ဟန္လုပ္ၿပီး ႀကိဳးစား ေလၽွာက္ေနရတဲ့ပုံပါပဲ။
က်ေနာ္ အိမ္ျပန္ၿပီးေရာက္ေၾကာင္း သီရိဆီ ဖုန္းဆက္ေတာ့ သီရိ ဖုန္းမကိုင္နိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔မာမီ ေျပာတာက သီရိ ေနမေကာင္းလို႔ အိပ္ေနတယ္ပဲေျဖေတာ့ က်ေနာ္လဲ စိုးရိမ္သြားတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔ ထပ္ၿပီး ဖုန္းဆက္ေတာ့
“သီရိ ေနေကာင္းလား”
“မေကာင္းဘူး ကိုကို”
“ကိုကို လာခဲ့မယ္ေလ”
“အာ..မလာနဲ႔”
“ဟာ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ သဲ”
“ကိုကို႔ကို ျမင္ရင္ ရွက္လို႔”
“အမ္”
“ဟုတ္တယ္ေလ ေဆးခန္းသြားၿပီး ေဆးသြင္းလိုက္ရတယ္”
“ဟားးဟားး အဲေလာက္ေတာင္ပဲလား”
“လူလည္း လမ္းကို မေလၽွာက္နိုင္ဘူး၊ တကိုယ္လုံး ကိုက္ခဲေနတာ”
“ဟားးဟားးးးး အဲေလာက္ေတာင္ ျဖစ္သြားရတယ္လို႔ကြာ”
“ဟင္း မညႇာမတာ ခေလးကို”
“သူပဲ ၾကမ္းမွ ႀကိဳက္တယ္ဆိုၿပီး”
“သြားး မေျပာနဲ႔ ရွက္တယ္ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္”
ဆိုၿပီး ဖုန္းခ်သြားတယ္။ အဲဒီေန႔ကသာ သီရိမျပန္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္ ေရႊလက္တြဲ ေပ်ာ္ခဲ့ရမွာကို က်ေနာ္ မသိလို႔ အတင္း မတားခဲ့တာပါ။ သီရိကို ဘာလို႔ လြမ္းေနရလဲ ဆိုတာကေတာ့ ေနာက္ေန႔ သီရိဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ၿပီး တစ္ေခါက္ေတြ႕တယ္။
“သဲ ေနေကာင္းသြားၿပီလား”
“ဟုတ္..ေကာင္းသြားၿပီ ကိုကို”
“ကိုကို ေမ့သြားလို႔ သီရိကို ေဆးမဝယ္ေပးလိုက္ရဘူး”
“စိတ္ခ်ရတဲ့ေန႔မို႔ သီရိ မေျပာတာပါ”
“သီရိက အဲဒါကို သိလို႔လား”
“ကိုကိုကလဲ ဒီေခတ္ မိန္းကေလးပဲ မသိဘဲ ေနပါ့မလား”
“အင္း ကိုကို ခရီးထြက္ရအုံးမယ္”
“ဘယ္လဲ ကိုကို”
“ေနျပည္ေတာ္မွာေလ အလုပ္ေတြ ျပန္စမလို႔”
“ဟုတ္ ကိုကို”
“အဲဒါ သီရိကို လာေျပာတာ”
“သြားေလ ကိုကို”
“သီရိ ေန႔တိုင္း ဖုန္းေျပာမွာေနာ္၊ သီရိ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲဆိုတာ Facebook ကေန ေန႔တိုင္းၾကည့္မွာ”
“အင္းပါ ကိုကို”
“သီရိလည္း ေက်ာင္းတက္ရမယ္ မလား”
“အင္း ကိုကို လိုက္ပို႔မယ္ေလ”
“မပို႔နဲ႔ ကိုကို… သီရိ ဆိုင္ကယ္နဲ႔သြားမွာ”
“အင္းးးး သီရိ…. ကိုကို အရမ္းခ်စ္တယ္”
“အြန္းပါ ကိုကို”
“သီရိ ကိုကို႔ကို ခ်စ္တယ္ေျပာကြာ”
“ခ်စ္ပါတယ္ရွင့္ ခ်စ္ပါတယ္”
“အင္းးးးဟင္းး အာဘြားေလး ေပးခ်င္လိုက္တာ”
“လူေတြရွိတယ္ ကိုကို”
“ေအးပါကြာ မနမ္းပါဘူး ဟီးးဟီးး”
“ခစ္ခစ္ ခစ္”
“ဒါဆိုသြားၿပီေနာ္”
“အင္းးးး”
“ဘိုင့္”
က်ေနာ္ အိမ္ျပန္လာၿပီး ခရီးထြက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ရတယ္။ က်ေနာ္ႏွင့္ သီရိအတူတူ အိပ္ဖူးၿပီးၿပီမို႔လို႔ က်ေနာ္ သီရိကို စိတ္ခ်လက္ခ် ထားခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ႏွင့္ သီရိ နီးစပ္ရဖို႔အေရး အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ၿပီး ေငြရွာရမယ္ေလ။ အလုပ္ေတြလုပ္ၿပီး ညဆို သူနဲ႔ စကားေျပာေပါ့။ သီရိ fb ေပၚမွာတင္တဲ့ ပို႔စ္ေလးေတြကို like ေလးေပးေပါ့ဗ်ာ။
သီရိက ဘေလာ့ကာ ျဖစ္ခ်င္တာ။ ေအာင္ျမင္တဲ့ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တာကို က်ေနာ္ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေရးတယ္ဆိုတာ မလြယ္ဘူးေလ။ အေကာင့္အသစ္ေတြ ဖြင့္ၿပီး online မွာ စာေရးဖို႔ ႀကိဳးစားေနခဲ့တယ္။ က်ေနာ္က အေကာင့္အသစ္ေတာ့ သိတယ္။ ေနာက္ထပ္ သူဘာလုပ္တယ္ဆိုတာေတာ့ မသိဘူး။
သီရိ ပင္ကိုယ္စရိုက္က လြတ္လပ္ ေပါ့ပါးၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနတတ္တာပဲ က်ေနာ္က သိခဲ့တယ္။ က်ေနာ္အရင္ကသာ ရွုပ္ေပြခဲ့ေပမယ့္ သီရိႏွင့္ အတူတူ အိပ္ၿပီးကတည္းက ဘယ္သူႏွင့္မွ မပတ္သက္ေတာ့ဘူး။ မွန္ေသာ သစၥာပါ။ သီရိကို တကယ္လည္း ခ်စ္တယ္။
တစ္လေလာက္ ေနျပည္ေတာ္ေနၿပီး ရန္ကုန္ျပန္လာ။ သီရိႏွင့္ေတြ႕တယ္။ ဟိုတယ္ေခၚမရတဲ့အတြက္ သီရိႏွင့္ က်ေနာ္ထပ္ၿပီး မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး၊ သူလည္း ကေလးေတြ စာျပရတာတဖက္ သင္တန္းတက္ရတာ တဖက္ႏွင့္ဆိုေတာ့ သူလည္း အလုပ္မအားပါဘူး။ အိမ္မွာလည္း က်ေနာ့္ မိဘေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ အိမ္ကိုလည္း ေခၚရတာ အဆင္မေျပဘူးေလ။ အျပင္မွာ ခဏတျဖဳတ္ေတာ့ ေတြ႕ရတာေပါ့ဗ်ာ။
သီရိၾကည့္ရတာ fb အေပၚ အရမ္းစြဲလန္းေနတယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ဖုန္းႏွင့္မ်က္ႏွာ ခြာတယ္လို႔ မထင္ဘူး။ သူ႔ဖုန္းကိုလည္း အျမဲသိမ္းထားတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို အရမ္းစြက္ဖက္တယ္ ထင္မွာစိုးလို႔ သိပ္ၿပီးမေျပာဘူးေလ။ က်ေနာ္ႏွင့္ သီရိတြဲေနတာကို က်ေနာ့္ အသိုင္းအဝိုင္းက သတိထားမိလာတယ္။ ခ်စ္ႀကိဳက္တာနဲ႔ ေခ်ာင္းဆိုးတာ ကြယ္ဝွက္ထားလို႔မွ မရတာေလ။
တစ္ေန႔ေတာ့ က်ေနာ့္ဆီ အကိုဝမ္းကြဲျဖစ္တဲ့ ကိုေဇာ္ကို ေရာက္လာတယ္။ သူကလည္း က်ေနာ္တို႔အေပၚ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။
“ေဇာ္မိုး”
“ဟာ ကိုေဇာ္ ဘယ္က လွည့္လာတာလဲ”
“မင္းဆီ တမင္လာတာကြ”
“ေအာ.. ကိစၥအထူးအေထြ ရွိလို႔လား”
“ရွိတယ္..ေဇာ္မိုးေရ”
“ေျပာ အစ္ကို”
“အင္း ေျပာရမွာ အားနာတယ္ကြာ”
“ဗ်ာ ဘာျဖစ္လို႔လည္း”
“မင္းမဟူရာကို သိလား”
“အင္း..သိတယ္ fb မွာ သူငယ္ခ်င္းကြ”
“ေအာ္ ဟုတ္လား”
“အဲဒါ က်ေနာ္ႏွင့္ ဘာဆိုင္လို႔လဲ”
“ဆိုင္တယ္ကြ..ငါသူႏွင့္ ရင္းနီးတာ ၾကာေပါ့။ အျပင္မွာလည္း ေတြ႕ဖူးတယ္”
“အင္းးး”
“မင္း fake အေကာင့္ဆိုတာ သိလား”
“ၾကားဖူးတယ္၊”
“မသိရင္ ငါျပမယ္ ငါ့အေကာင့္ကိုၾကည့္”
က်ေနာ္လည္း သူ႔ဖုန္းကို ယူၾကည့္တယ္။
“အဲမွာေတြ႕လား သီရိဆိုတဲ့ အေကာင့္”
“အင္း ေတြ႕တယ္၊ အျပာစာအုပ္ေတြ ရွယ္ထားတာ”
“ေအး အဲဒါ ဘယ္သူမွတ္လဲ”
“ဘယ္သိမလဲဗ်ာ”
“အဲဒါ မင္း ေကာင္မေလးေလ”
“ဘာဗ်..ကိုေဇာ္၊ ခင္မ်ား သီရိအေပၚ ေစာ္ကားလြန္းတယ္”
“ေဟ့ေကာင္ ငါမင္းအစ္ကိုပါကြ၊ မင္းနစ္နာေအာင္ ငါမလုပ္ဘူး”
“ကိုေဇာ္ မေသခ်ာပဲႏွင့္ မေျပာႏွင့္ဗ်”
“ငါေျပာရမလား မေျပာရမလား စဥ္းစားေနတာ ၾကာၿပီ၊ မင္းက ယူေတာ့မယ္ဆိုလို႔”
“အဲဒါေတာ့ မဆိုင္ဘူး ထင္တယ္”
“မင္းစဥ္းစားေပါ့ကြာ.. ကိုယ္ယူမယ့္ မိန္းမက အဲလိုအျပာစာအုပ္ေတြႏွင့္ ေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာ၊ ယူၿပီးမွ သီရိဟာ အဲလိုမွန္းသိရင္ မင္းအေဖ အေမေတာ့ သြားၿပီ၊ ေနာက္ၿပီး မင္းအေဖ ရာထူးကလည္း ႀကီးတယ္၊ မင္းအေမကလည္း အရွက္ႀကီးတယ္.. ႏွလုံးေရာဂါလည္း ရွိတယ္.. မင္းေသခ်ာ စဥ္းစားေပါ့ကြာ.. မင္းငါ့အေကာင့္ ခဏယူထား သူနဲ႔ငါႏွင့္ fri လုပ္ထားတယ္.. မင္းၾကည့္လိုက္ေပါ့”
သူ႔အေကာင့္ေရာ ပတ္စ္ဝါ့ပါ ေပးခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ သီရိအေကာင့္ကို ေမႊၾကည့္တယ္။ မန႔္ထားၾကတာေတြ မၾကည့္ဝံ့စရာ။ reply ျပန္ထားတဲ့ သီရိမန႔္ေတြကလည္း ေၾကာက္လန႔္စရာ။ မစားရ ေညာ္ခံ၊ ပါးစပ္အရသာခံတဲ့ လူေတြအမ်ားႀကီး။ က်ေနာ့္ရင္ထဲ အရမ္းခံစားရတယ္။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူက ျပန္ေျပာေနတာေတြ မန႔္ေတြက ရင္ကြဲလုမတတ္ ခံစားရတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ သီရိ သူ႔ဖုန္းကို အကိုင္မခံတာဆိုတာ က်ေနာ္ သိလိုက္ၿပီ။ က်ေနာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သိဖို႔ လိုလာၿပီ။ က်ေနာ္ စုံစမ္းမယ္။ က်ေနာ္ သီရိကို ဘုရားသြားရေအာင္ ဖုန္းဆက္တယ္။ သူ႔ သင္တန္းေလး မစခင္မွာ သြားရေအာင္ေပါ့။
“ဟဲလို..သဲ”
“ကိုကို ေရာက္ၿပီလား”
“ေရာက္ၿပီ သဲ၊ ေရာက္တုန္းေလး ဘုရားသြားရေအာင္ေလ”
“မနက္ျဖန္ ေစာေစာ သြားရေအာင္”
“အိုေက ကိုကို မနက္ ေျခာက္နာရီ လာခဲ့မယ္”
က်ေနာ္ မနက္ေျခာက္နာရီ ဘုရားသြားဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တယ္၊၊ မနက္ေစာေစာ ဘုရားမသြားခင္ နံနက္စာ ဝင္စားလိုက္ၾကေသးတယ္၊ ၿပီးမွ ဘုရားေပၚတက္ ဘုရားဖူးၿပီးေနာက္ ေအာက္ဆင္းရင္း
“ကိုကို သီရိ toilet သြားခ်င္တယ္.. သင္တန္းကလည္း ၾကာမွာမို႔”
“သြားေလ သဲ…. ကိုကို အျပင္က ေစာင့္ပါ့မယ္”
“အြန္း ခဏေစာင့္ေနာ္”
“ေအးပါ သဲ”
သီရိက အိမ္သာထဲဝင္မယ္ အလုပ္မွာ
“သဲ ဘာလို႔ အိတ္ယူသြားမွာလဲ၊ ထားခဲ့လိုက္ေလ”
“ဟုတ္ ေမ့သြားလို႔ပါ”
သီရိ အိမ္သာထဲဝင္တုန္း အိတ္ဖြင့္ရင္း ဖုန္းကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ ပတ္ဝါ့က သူ႔ေမြးေန႔ ထည့္ထားတာ က်ေနာ္သိတယ္ေလ။ က်ေနာ္သူ႔ fb ကိုဖြင့္ၿပီး official ကို log out လုပ္လိုက္ေတာ့ fake အေကာင့္ကို သြားေတြ႕တယ္။ remove လုပ္မထားဘူး၊ ဒါေပမယ့္ fake အေကာင့္ကို ဖြင့္မရဘူး။ က်ေနာ္ဖြင့္ၾကည့္ေနတုန္း သီရိ ေရာက္လာတယ္။
“ဟာ ကိုကို.. ဘာလို႔ သူမ်ားဖုန္း ဖြင့္ၾကည့္ေနတာလဲ”
“သီရိ ဒီဟာက မင္းအေကာင့္ေတြလား”
“ဟုတ္တယ္ေလ၊ ကိုကို စည္းမရွိဘူး”
“ဘာကြ သီရိ မင္းဘယ္လို မိန္းကေလးလဲ”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုကို ”
“မင္းက မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီး fake အေကာင့္ သုံးရတယ္လို႔”
“ခုေခတ္ ဘာဆန္းလို႔လဲ ကိုကို၊ လူခ်င္း သိၾကတာမွ မဟုတ္ပဲ”
“ဆန္းတယ္ သီရိ မင္းကသာ လူခ်င္းမသိဘူးေျပာတာ သိတဲ့လူက လာေျပာတယ္ကြ မင္းသိလား”
“သိလည္း ဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုပါဘူး”
“ဟာ သီရိရယ္ ကိုယ္ယူမယ့္ မိန္းကေလးက အဲလိုမ်ိဳး မျဖစ္ခ်င္ဘူး”
“မျဖစ္ခ်င္ရင္ လမ္းခြဲလိုက္ ကိုကို”
“ဘာကြ.. အဲလိုမေျပာနဲ႔ သီရိ မင္းကို ငါအရမ္းခ်စ္တာ၊ မင္းေနာက္ ဒီအလုပ္မ်ိဳး မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ”
“ကိုကို သူမ်ားလြတ္လပ္ခြင့္ကို မထိခိုက္နဲ႔”
“ဘာ သီရိ မင္းဘယ္လို ေျပာလိုက္တာလဲကြာ၊ မင္းအက်င့္ကို မျပင္နိုင္ဘူးလား”
“မျပင္နိုင္ဘူး”
“ဟာကြာ မင္းေတာ္ေတာ္ ေခါင္းမာပါလားကြာ”
“မာတယ္ ကိုကို မာတယ္၊ ကဲ ဘာမွမေျပာနဲ႔ သီရိ သင္တန္းသြားေတာ့မယ္”
“ကိုကို လိုက္ပို႔မယ္”
“မလိုက္ပို႔နဲ႔ လိုက္လာရင္ ေအာ္လိုက္မွာ”
ေျပာရင္း သီရိက တကၠစီတစ္စီးငွားၿပီး ကားေပၚတက္သြားေတာ့ က်ေနာ္ စိတ္ညစ္ၿပီး က်န္ခဲ့ရတယ္။ အရမ္းစိတ္ညစ္သြားတယ္။ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ေမ်ာက္သစ္ကိုင္း လြတ္သလိုပါဘဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်ေနာ့္ အသိျဖစ္တဲ့ မမ ခရမ္းျပာကို က်ေနာ္ ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။ မိန္းကေလးခ်င္းဆိုေတာ့ အေျဖေလး သိရေအာင္ပါ။
“ေမာင္းေလး ေျပာ”
“က်ေနာ့္ႏွင့္ သီရိ ကိစၥေလးပါ မမ”
“မမသိတယ္ ေမာင္ေလး အိမ္ေထာင္ျပဳတာ အခ်စ္တစ္ခုနဲ႔ မလုံေလာက္တာ သီရိ နားမလည္တာပါ၊ အသြင္တူမွ အိမ္သူ ျဖစ္နိုင္တယ္ေလ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးမွ ေမာင္ေလးတို႔အေၾကာင္း လူသိရင္ ေမာင္ေလး မိဘေတြ အရွက္ကြဲမယ္၊ ေမာင္ေလးေရွ႕ဆက္မတိုးေစခ်င္ဘူး၊”
“က်ေနာ္ သီရိကို အရမ္းခ်စ္တယ္ မမရယ္”
“သိပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္၊ မမ ေျပာတာလဲ စဥ္းစားေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ မမ”
က်ေနာ္ အရမ္း စိတ္ညစ္သြားတယ္။ အရမ္းစိတ္ညစ္ေတာ့ ဘာမွ အလုပ္လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး၊ ကားကို ဟိုဒီေလၽွာက္ေမာင္းၿပီး အရက္ဆိုင္ဘက္ ေျခလွမ္း ဦးတည္လိုက္တယ္။ တစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္ ေသာက္ေနရင္း ဖုန္းကဝင္လာတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိမ္က။ မကိုင္ဘဲ ထားလိုက္တယ္။ သုံးေလးႀကိမ္ ေခၚေသးတယ္။ ည ဆယ္နာရီေလာက္ ျဖစ္လာတယ္။ လူလည္း ေတာ္ေတာ္ မူးေနၿပီ။ ဖုန္းထပ္ဝင္လာတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုေဇာ္..
“ဟဲလို ညီေလးေဇာ္မိုး”
“အင္း အစ္ကိုေျပာ”
“မင္းဘယ္မွာလဲ..”
“အရက္ဆိုင္မွာ”
“ငါလာခဲ့မယ္”
“မလာနဲ႔”
“မျဖစ္ဘူး.. အဘ ေခၚခိုင္းလိုက္တာ”
“ဟာဗ်ာ”
“အခု ဘယ္အရက္ဆိုင္မွာလဲ”
က်ေနာ္ ဆိုင္နာမည္ ေျပာလိုက္ေတာ့ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာၿပီး ကိုေဇာ္ ေရာက္လာတယ္။ အရက္ဖိုးရွင္းၿပီး ကားေပၚအတင္းတင္ၿပီး အိမ္ကိုေမာင္းတယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေျခလွမ္း မမွန္ေတာ့တဲ့ က်ေနာ့္ကို ကိုေဇာ္ပဲ အိပ္ရာေပၚ တင္ခဲ့တာပဲဗ်ာ။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ေခါင္းေတြ မတရား ကိုက္ခဲေနတယ္။ ေရလည္း ငတ္တာေၾကာင့္ ထမင္းစားခန္းးဘက္သြားၿပီး ေရေသာက္မလို႔ သြားတယ္ဗ်။ ဟိုေရာက္ေတာ့
“ေဟ့ေကာင္ ေဇာ္မိုး”
”ဗ်ာ ေဖေဖ”
“ငါအာလုံး သိၿပီးၿပီကြ ”
“ဗ်ာ”
“မင္းနဲ႔ သီရိ ကိစၥေလ”
“ဟုတ္”
“ငါလုံးဝ သေဘာမတူဘူး”
“ဟာ ေဖေဖ”
“ေအး ငါေျပာမယ္၊ ငါလည္း မဟုတ္တာ မလုပ္ခဲ့ဘူး၊ မင္းယူမဲ့ ငါ့ေခၽြးမဟာ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ ျဖစ္ရမယ္”
“က်ေနာ္ သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ ေဖေဖ၊ သီရိကို ယူမွာ”
“ဘာကြ ေဟ့ေကာင္”
“ဒီမွာသား မင္းသီရိကို ယူခ်င္ရင္ ငါေသၿပီးမွယူ”
“ဗ်ာ ေမေမ”
“ငါႏွင့္ နင့္အေဖတို႔ကို အရွက္ရေအာင္ မလုပ္နဲ႔၊ ေျပာထားတဲ့ ၾကားက သားက သီရိကို ယူရင္ ေမေမအဆိပ္ေသာက္ ေသပစ္မွာ နားလည္လား”
“ရက္စက္လိုက္တာဗ်ာ”
“ေလာကမွာ ယူစရာ မိန္းမေတြ ေပါလို႔ကြာ၊ ငါေပးစားမယ္”
“မယူဘူးဗ်ာ.. သီရိကလြဲရင္ ဘယ္သူ႔မွ မယူဘူး”
“ေအး နင္သီရိကို ယူရင္ ငါလည္း တစ္ခါတည္း အဆိပ္ေသာက္ၿပီးသားပဲ”
“ေအး..မင္းဘယ္မွ မသြားပဲ အိမ္မွာပဲေန ၾကားလား”
က်ေနာ္ သီရိဆီ ဖုန္းဆက္တယ္။ သီရိ မကိုင္ဘူး၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆက္တယ္၊ သီရိ ဖုန္းပါ ပိတ္တယ္။ က်ေနာ္ ေဆာက္တည္ရာ မရဘူးဗ်ာ။ တခ်ိန္လုံး ဖုန္းေခၚေနတယ္။ ညေရာက္မွ သီရိဆီကို ေခၚလို႔ရတယ္။
“သဲ…သီရိ”
“ဒီမွာ ကိုကို ေနာက္သီရိဆီ ဖုန္းလုံးဝ မဆက္နဲ႔၊ မိဘေတြ သေဘာမတူတဲ့ ရွင္နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မယူဘူး”
“သီရိရယ္ ကိုကို အရမ္းခ်စ္တယ္၊ သီရိကို လက္ထပ္လို႔ရတဲ့ေန႔အထိ ကိုကို သစၥာရွိရွိ ခ်စ္ေနပါ့မယ္”
“ေတာ္ပါၿပီ ကိုကိုရယ္ သီရိကို ေမ့လိုက္ေတာ့၊ လာလည္း မလာနဲ႔ေတာ့၊ သီရိလည္း ကိုကို႔ကို ေမ့နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္”
က်ေနာ္ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာသလို သီရိလည္း ငိုေနလိမ့္မယ္၊ သီရိ ဖုန္းခ်သြားတယ္။
အခ်ိန္ေတြသာ ၾကာလာတယ္။ က်ေနာ္ သီရိကို မေမ့နိုင္ဘူး၊ သီရိရဲ့ အေကာင့္ အစစ္က က်ေနာ့ကို ဘေလာ့သြားတယ္။ သီရိက စိတ္ညစ္ၿပီး အေကာင့္အစစ္ကို မသုံးေတာ့ပဲ fake အေကာင့္မွာ ေပ်ာ္ေနတယ္။
အခုေတာ့ က်ေနာ္လည္း fake အေကာင့္ေလး သုံးရင္း စာေတြ ေရးလာတယ္။ အခု သီရိႏွင့္ fri ျဖစ္ေနၿပီ။ ညီမေလး တစ္ေယာက္လို သေဘာထားတယ္လို႔ ေျပာရင္း သူ႔ကိုေျပာၾကဆိုၾကနဲ႔ သူမန႔္တာေတြကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ ရင္နာနာနဲ႔ သူ႔အေကာင့္ေလး မီးစိမ္းလာတာကိုၾကည့္ရင္း လြမ္းေနရတာေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္ သီရိကို အရမ္းခ်စ္တယ္။ တစ္ေန႔ေန႔မွာ သူႏွင့္ လက္ထပ္နိုင္မယ္လို႔လဲ ေမၽွာ္လင့္တယ္။ က်ေနာ္ ခင္မ်ားကို အရမ္းခ်စ္တယ္ သီရိရယ္ ……။
ၿပီးပါၿပီ။