သိမ့်သိမ့်တုန်လျှက်

ခင်သက်ထားသည်စိတ်စောနေသဖြင့် ဖာသည်မဆန်ဆန် ဦးဘ၏ပြော့ခွေနေသောလီးကြီးကို သူ၏လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများဖြင့်ဆွပေးနေရာ မကြာမီမာကြောတောင့်တင်းလာ၏။ မတောင်မီက ကြက်တက်လေးလောက်ရှိသော်လည်း တောင်လာသောအခါ ခရမ်းသီးအလတ်စားနီးနီးကြီးထွားလာပြီးလျှင် အရှည်ငါးလက်မခွဲခန့်ရှိလေသည်။ ခင်သက်ထားခြင်ထောင်သံပါပါညု၍ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ ‘‘ ဟီဟိ ဘဘကြီး ခလေးမွေးအောင်လုပ်နိုင်လို့လား ’’ ‘‘ ညားတော့သိရမှာပေါ့ကွာ ’’ ‘‘ သိနေတာပဲ ဘဘကြီးဟာက ထလဲမထ သေးလဲသေးနဲ့ မြန်မြန်လုပ်ပါ ဟိုမှာ လူမမာတယောက်လုံးပစ်ထားခဲ့ရတာ ဘဘကြီးရဲ့ ’’ လုံးပတ်ကြီးပေမဲ့ ဟာမက်၊ လီလျောင်တန်၊ ကျော်မိုးတို့လောက်တော့မရှည်။

တိုလျှင်တုတ်သေးလျှင်ရှည်ပါစေဟု မိန်းမတို့ဆုတောင်းပြည့်လီးပိုင်ရှင်ဖြစ်ပါ၏။ ‘‘ လာတော့လဲ ဘဘကြီးဟာကကြီးသားနော် ’’ ခင်သက်ထားကပေါင်နှစ်လုံးကိုကားပေးလိုက်ပြီးလျှင် ဆောက်ရည်ကြည်များရွမှ်းနေသည့် ဆောက်ပတ်ထဲလီးမြုပ်အောင်ဆွဲထည့်ပေးလိုက်သည်။ ‘‘ မကြီးပါဘူးကွဲ့ ခံကြည့်တော့သိမှာပေါ့ ’’ ဦးဘကြည်သည် အသင့်ထည့်ပေးထားသော သူ၏လီးကြီးကို တဝက်မျှဝင်အောင်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီးလျှင် နို့နှစ်လုံးကိုဆွဲ၍ တချက်ချင်းမျှင်းဆောင့်၏။ ခင်သက်ထားမှာထိုထက်ကြီး၍ရှည်သောလီးများကိုခံဖူးသဖြင့် ကျင့်သားရနေသော်လည်း ရုတ်တရက်ဝင်သွားသောအခါ မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားလေသည်။ ‘‘ နာလို့လား ထား ’’ ‘‘ မေးမှမေးရက်ပလေ ဘဘကြီးရယ် . . . ထားကအပျို၊ ဘဘကြီးကလူအိုလဲဖြစ်ပြန် လီးကလဲကြီးပြန်ဆိုတော့နာတာပေါ့ . . .။

ထားဒီလိုယောက်ျားနဲ့ တခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။ ဘဘကြီးကိုချစ်လွန်းလို့ အခုလိုကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပြီးခံပေးတာသိလား၊ ပြီးတော့ ကိုယ့်ကျေးဇူးရှင် ကိုယ့်ထက်လဲအသက်အရွယ်ကြီးတော့ ထားအနေနဲ့ မရှက်နိုင်ဘဲ ဘဘကြီးလီးကိုဆွပေးတယ်မဟုတ်လား ’’ ‘‘ သိပါတယ်ကွယ် . . . ဘဘကြီးကဒါကြောင့်ချစ်တာ ’’ ဦးဘသည် ခင်သက်ထား၏ ဗိုက်ပေါ် သို့တသားထဲကျအောင်ဖိချလိုက်ပြီးလျှင် ချိုင်းအောက်မှလက်လျှို၍ သိုင်းဖက်ခါဆယ်ချက်ခန့်ဆက်ဆောင့်ပေးနေ၏။ သူ့ဗိုက်ခေါက်သားကြီးကခံနေသဖြင့် လီးမှာခင်သက်ထားဆောက်ခေါင်းတွင်းသို့မဝင်ဘဲ သုံးပုံနှစ်ပုံမျှသာဝင်ထွက်နေသည့်အတွက် ခင်သက်ထားအဖို့အားမလိုအားမရဖြစ်နေ၏။ အောက်မှပင့်လျှက် စကောဝိုင်းသလိုဝိုင်း၍ ခါးလေးကိုကော့ကော့ထိုးလိုက်ရာ ဦးဘသည်အထူးဇိမ်တွေ့နေ၏။

အပေါ်မှသုံးလေးချက်ညှောင့်လိုက်နားနေလိုက်နှင့် ခင်သက်ထား၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို တပြွတ်ပြွတ်စုတ်နေလေ၏။ ခင်သက်ထားကလည်း ဦးဘ၏ကျောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်ခါမျက်လုံးအစုံဝင်းနေ၏။ ဦးဘ၏ကိုယ်လုံးမှာ ဝလွန်းသဖြင့် ကျော်မိုး၊ ဟာမက်၊ လီလျောင်တန်တို့၏ သုံးကိုယ်စာလောက်လေးသော်လည်း ခင်သက်ထားသည် ကာမစိတ်ကြောင့် မမှုပေ။ အောက်မှနေ၍တအင်းအင်း တအဲအဲညဉ်းညူရင်း ဦးဘ၏နှုတ်ခမ်းကိုပင် အတင်းလိုက်စုတ်နေ၏။ ‘‘ ဆောင့်လေဘဘကြီးရဲ့ အပေါ်ကဖိထားရုံနဲ့ပြီးမှာလား ’’ ခင်သက်ထားကအားမလိုအားမရ ပြောဆိုရင်း သူ၏ပေါင်နှစ်လုံးကို အစွမ်းကုန်ကားပေးလျှက် သုံးလေးချက်ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။

ဦးဘမှာမောနေ၏။ စိတ်ရှိတိုင်းလဲထင်းတိုင်းမဆောင့်နိုင်ပေ။ ဆောင့်နေတာပဲထားရဲ့ . . . မင်းကသိပ်လောကြီးနေတာကိုး ဦးဘသည်မောဟိုက်သံကြီးနှင့်ပြောရင်း ခင်သက်ထား၏ပခုံးနှစ်ဖက်ကို နာနာဖက်၍ ခွန်အားရှိသမျှ ၁၀ ချက်ခန့် သွက်သွက်ကြီးဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ကုတင်ကြီးတစ်ခုလုံး သွက်သွက်ခါလျှက် ဂျိုးဂျိုးဂျွတ်ဂျွတ်အသံများ မည်ဟီးသွားလေသည်။ ထိုအခါ ခင်သက်ထားသည်တချီပြီးသွားသဖြင့် ဦးဘ၏ကျောပြင်ကြီးကို ပွတ်တိုက်ကုတ်ချစ်နေ၏။ ပေါင်နှစ်လုံးကလည်း ကားလိုက်စုလိုက်နှင့် အကြောအချဉ်စုရုံးတက်နေသည်။ ဦးဘကားမပြီးသေးပေ။ ဟောဟဲ ဟောဟဲ နှင့်မောနေ၏။ ဗိုက်ပေါ်တွင်မလှုပ်ရှားဘဲငြိမ်သက်နေရာ ခင်သက်ထားသည်တချီပြီးသွားသဖြင့် တဏှာစိတ်လျော့နည်းကာ လေးရမှန်းသတိထားမိလာတော့၏။ ‘‘ မပြီးသေးဘူးလားဘဘကြီးရယ် ဘဘကြီးကိုယ်ကလေးလိုက်တာ ’’။

မပြီးသေးဘူးထားရဲ့၊ပုံစံတမျိုးပြောင်းလိုးပါရစေ ဦးဘသည် ထား၏ရင်ဘတ်ပေါ် မှထလိုက်၏။ ပြီးလျှင် ထား၏တကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ် တွင်ကန့်လန့်၊ ဖင်နှစ်လုံးကို ကုတင်အစွန်းတွင်တင်ထားလျက်၊ အောက်မှခေါင်းအုံးခုလိုက်သည်။ ထို့နောက် လက်နှစ်ချောင်းနောက်သို့ပစ်ခါ နံရံကိုတွန်းထားစေလျက် ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင်ဝင်ရပ်၍ တချောင်းကိုပခုံးပေါ် သို့ထမ်းတင်လိုက်သည်။ ဤတွင် ခင်သက်ထား၏ဆောက်ပတ်အုံလေးတစ်ခုလုံးမှာ နောက်သို့ အစွမ်းကုန်ပြူးထွက်နေရာ တောင်မတ်နေသောသူ၏လီးကြီးကို တေ့ပြီးသွင်းလိုက်သဖြင့် ‘‘ ဖွပ် ’’ ဆို အဆုံးဝင်သွားလေတော့သည်။ ခင်သက်ထားလည်း အထက်သို့ကော့ကော့တက်သွားပြီးလျှင် မော့၍ဦးဘအားကြည့်ကာ ‘‘ အခုမှ အဆုံးဝင်တယ်ဘဘကြီးရဲ့။

စိတ်ကြိုက်ဆောင့်စမ်းပါ၊ထားတောင့်ခံထားမယ် ဟု ရယ်သွေးသွမ်း၍ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့လည်း၊ ယောက်ျားများဟာ ဘယ်လောက်ပဲအသက်ကြီးကြီး ဒီနေရာမျိုးမှာ တကယ်ကြိုးစားပါလားဟု မှတ်ချက်ချမိပြန်သည်။ ‘‘ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်စမ်းပါ၊ ထားတောင့်ခံထားမယ် ’’ ဦးဘမှာ ညှောင့်အားဆောင့်အားကောင်းသည့် ပုံစံမျိုးဖြစ်၍ မို့မောက်ကြီးထွားသောနို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို နာနာနယ်လျက် အချက်လေးဆယ်ခန့်မနှေးမမြန် တအားဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ . . . ‘‘ ဖွတ် . . ဖတ်ဖတ် . . စွပ်စွပ် . . ပြွတ် . . ပြွတ် . . ဖွပ် ’’ ဟူသော ဆောက်ခေါင်းထဲလီးဝင်သံထွက်သံများ တခန်းလုံးဆူညံသွားပြီးလျှင် နှစ်ဦးသားဆုံ၍ အဆုံးစွန်ပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိသွားကြလေသည်။ ‘‘ ကောင်းရဲ့လား ထား ’’ ‘‘ ကောင်းပါတယ် ဘဘကြီးရယ်၊ ဘဘကြီးရောကောင်းရဲ့လား ’’။

ကောင်းတာတော့မပြောနဲ့ဟေ့၊ အိမ်ကဟာမကြီးကိုမေ့သွားတာပဲ ဦးဘသည် တစ်မိနစ်ခန့်မှိန်းပြီးလျှင် ခင်သက်ထားဆောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ၏လီးကြီးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ‘‘ ဖွပ် .. ဗြွတ် ’’ ဟူသောအသံနှင့်အတူ အပြင်ဘက်သို့ တန်းလန်းကြီးထွက်လာလေတော့သည်။ ခင်သက်ထားကလည်းလူးလဲထ၍ အဝတ်အစားများဝတ်လိုက်လေသည်။ ‘‘ ကဲ တူမလေး၊ နောက်တပတ် ဥပုပ်နေ့ ဒီအချိန်ကျရင် ဆက်ဆက်လာခဲ့ဦးနော် ’’ ‘‘ ဟုတ်ကဲ့ဘဘကြီး ’’ ဦးဘသည်လီးတန်းလန်းနှင့် သူ၏ဘီရိုထဲမှ ငွေအထပ်လိုက်ဆွဲထုတ်ခါ ခင်သက်ထားအားကတိအတိုင်းပေးလိုက်သည်။ ခင်သက်ထားမှာအပြုံးပန်းပွင့်လျက် ဦးဘအပေါ် အားကိုး၍လင်လုပ်ချင်စိတ်များ တမဟုတ်ချင်းပေါ် လာလေသည်။ ‘‘ ထား ဘဘကြီးကို တကယ်အားကိုးရမှာလား . . ဟင် ’’။

ထားကငွေစက္ကူများကိုယူ၍ သူ၏လက်ပွေ့အိတ်ထဲသို့ထည့်ရင်း အပြုံးလေးနှင့်မေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဦးဘ၏ခါးကိုသိုင်းဖက်ရင်း ရင်ချင်းအပ်ထားလေသည်။ ‘‘ ဟဲ . . ဟဲ . . တကယ်မဟုတ်ဘူး အခါတရာ ( တယ် ) ပါတယ် တူမလေးရဲ့ ၊ မင်းကသာ ဘဘကြီးကို မလှည့်စားပါနဲ့ ’’ ‘‘ အို . . ဘဘကြီးရယ်၊ ထားအနေနဲ့ လှည့်စားစရာမလိုပါဘူး။ ဘဘကြီးတို့လို ယောက်ျားတွေကမှလှည့်စားမှာပါ။ အခုလဲ ဘဘကြီးမယားဖြစ်အောင်လုပ်ပြီးပြီမဟုတ်လား။ ထားအနေနဲ့ ဘဘကြီးကိုဘဲလင်သားအသိအမှတ်ပြုချင်နေပါတယ်။ ဘယ်လိုလဲဘဘကြီး ဒီကိစ္စကိုအမြန်ဆုံးအကောင်အထည်ဖော်နိုင်ပါ့မလား ’’ ‘‘ အကောင်အထည်ဖော်စရာမလိုပါဘူး ထားရယ်။ ဒီလိုပဲနေသွားကြတာပေါ့။ ဘဘကြီးမင်းတို့သားအမိအတွက် လိုသလောက်စရိတ်ထောက်မှာပေါ့ ’’။

ခင်သက်ထား၏ချစ်စဖွယ်မျက်နှာကလေးမှာ ငြှိုးကျသွားသည်။ ‘‘ ဒါဖြင့် . . ဘဘကြီးက ထားကို အပျော်သဘောမျိုးပေါ့လေ ’’ ‘‘ ဒီလိုလဲမဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ လူကြီးဆိုတာ ကိုယ့်ဂုဏ်သိက်ခာ ကိုယ်ပြန်ငဲ့ရသေးတယ် ’’ ‘‘ ထားနားလည်ပါပြီ။ ဘဘကြီးတို့လို လူကြီးလူကောင်း ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် စက်ရုံပိုင်ရှင် သူဌေးတွေဟာ ကိုယ့်လက်အောက်ကအလုပ်သမားမိန်းကလေးတွေကို ငွေနဲ့ပေါက်ပြီး အပျော်ခြေတော်တင်လေ့ရှိတယ်ဆိုတာ ထားသိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဘဝအခြေအနေကမလှတော့ သိရက်နဲ့ဇွတ်မှိတ်ရတာပဲ ’’ ခင်သက်ထား၏အသံမှာ တုန်ရီလျက် မျက်လုံးအိမ်အတွင်းမှ မျက်ရည်များရစ်ဝဲလာ၏။ ‘‘ ဘဘကြီးမငြင်းလိုဘူး၊ ဒါပေမယ့် ဘဘကြီးကသူများနှင့်တူတာမဟုတ်ဘူးကွ။ မင်းကိုမယားငယ်အဖြစ်နဲ့ယူထားရင် ပေါ် သွားတဲ့တနေ့မှာ မင်းလဲဒုက်ခရောက်မယ် ဘဘကြီးလဲအရှက်ကွဲမယ်။

ဒါကြောင့် ဘဘကြီးတောင်းပန်တာပါ။ နောင်အခြေအနေပေးလာရင်လည်း ဖြစ်သလိုစခန်းသွားကြသေးတာပေါ့ ’’ တကယ်တော့လည်း ထားတို့လို အားကိုးရာမဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်သည် ယောက်ျားတကာတို့၏ လှည့်စားခြင်းကိုခံရမည်သာဖြစ်သည်။ ‘‘ ရှိပါစေတော့ ဘဘကြီးရယ်၊ ထားရဲ့ကုသိုလ်ကံကဆိုးပါတယ်၊ ကိုင်း ထားပြန်မယ်၊ ဘဘကြီးချိန်းတဲ့နေ့ကို ထားလာခဲ့ပါ့မယ် ’’ ထားသည် ငိုသံပါလေးနှင့် ပြောဆိုပြီးနောက် ဦးဘ၏အခန်းထဲမှ ချာခနဲလှည့်ထွက်သွားလေသည်။ ဤအချိန်မှစ၍ ထား၏ဘဝမှာ ကြေးတန်းစားမိန်းမပေါ့ဘဝသို့ ကူးပြောင်းမှန်းမသိ ကူးပြောင်းသွားလေပြီ။ အပြင်ဘက် ဘိနပ်ချွတ်သို့ရောက်သောအခါ ထားသည်မျက်လုံးပြူးသွားရှာ၏။ အကြောင်းမူကား သူမချွတ်ခဲ့သော ဒေါက်မြင့်သားရေဘိနပ်မှာ မတွေ့ရတော့ပေ။

အနီးအပါးတွင်မည်သူမျှလည်းမတွေ့ရ။ လူရိပ်လူခြေလည်းမမြင်၊ ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး တိတ်ဆိတ်စွာငြိမ်ချက်သားကောင်းနေသည်ကို ထူးဆန်းစွာတွေ့ရလေသည်။ သို့သော် အချိန်မရှိတော့သဖြင့် ရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေးတောမနေတော့ပဲ ခွေးချီသွား၍သာ မိမိဘိနပ်မတွေ့ရတာဖြစ်မည်ဟု တထစ်ချယုံကြည်လျက် လှေခါးမှပြေးဆင်းသွားလေသည်။ အိမ်ရောက်သောအခါ မိခင်ကြီးအား ရရှိလာသည့်ငွေကြေးနှင့် ဆရာဝန်ခေါ် ၍ ကုသသဖြင့် သက်သာသွား၏။ ဆရာဝန်ပြန်သွားပြီး များမကြာမီအတွင်း ခင်သက်ထားမမျှော်လင့်တော့သော ချစ်သူဇော်လွင် ပေါက်လာသည်။ ခင်သက်ထားမှာဝမ်းသာလွန်း၍ ရုတ်တရက်အံအားသင့်သွားသည်။ ပြီးတော့လည်း မျက်လုံးအိမ်အတွင်းမှ မျက်ရည်ဥများဝဲလာသေးသည်။

ဟင်..မောင်..ထားကိုမမုန်းသေးဘူးနော် ခင်သက်ထားဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘဲ ဇော်လွင်အားပြေးဖက်လိုက်၏။ ဇော်လွင်ကလည်း အလိုက်သင့်ပြေးဖက်၍ ‘‘ မမုန်းသေးပါဘူးထားရယ်၊ ထားဟာ သစ္စာရှိမိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း မောင်အခုမှသိရလို့ တောင်းပန်ဘို့တမင်လာခဲ့တာပါ ’’ ဟု အပြုံးနှင့် လေချိုအေးအဖြေပေးလိုက်သည်။ ထား၏ချစ်စရာမျက်နှာလေးမှာ လမင်းကြီးပမာ ဝင်းလက်သွားရှာသည်။ ‘‘ ဝမ်းသာလိုက်တာမောင်ရယ်၊ လာအခန်းထဲသွားရအောင်။ မောင့်ကိုလေ ထားမျိုသိပ်ထားသမျှခံစားချက်တွေဖွင့်ပြောချင်လွန်းလို့ ’’ ထား၏မိခင်ကြီးမှာ ဆရာဝန်၏ဆေးတန်ခိုးကြောင့် အိပ်ပျော်နေလေသည်။ ထိုအချိန်ဝယ် ခင်သက်ထားနှင့်ဇော်လွင်လည်း အခန်းထဲသို့ တပြုံးပြုံးရောက်ရှိလာကြသည်။

အခန်းတခုလုံးကား မိန်းကလေးတဦးတယောက်၏ အသုံးအဆောင်များပြည့်နှက်နေရုံမျှမက ခြေရင်းပိုင်း၌ ကိုယ်အလှပြုပြင်သောအားကစားပစ္စည်းများကိုပါ တွေ့မြင်ရပေသည်။ ‘‘ ထားကအားကစားလဲဝါသနာပါတယ်နော်၊ မောင်ဖြင့်သိတောင်မသိဘူးကွယ်၊ ဒါကြောင့် ကိုယ်ကာယဟာသဘာဝထက်ပိုပြီးလှနေတာကိုး ’’ ဇော်လွင်သည် ခင်သက်ထား၏အလှကိုချီးကျူးပြီးနောက် ပခုံးမှလွယ်အိတ်ကိုနံရံမှ ချိတ်တခုတွင်ချိတ်ထားလိုက်၏။ ခင်သက်ထားမှာဇော်လွင်၏အိတ်ကိုတချက်မျှလှမ်းကြည့်လျက် ‘‘ ဘာတွေများဝယ်လာတာလဲမောင်ရယ် ဒုက်ခရှာလိုက်တာ၊ ထားကလက်ဆောင်ပေးမှချစ်မယ့်ကြိုက်မယ့်မိန်းမစားမျိုးမဟုတ်ပါဘူး။ မောင့်အပေါ် မှာတကယ့်မေတ္တာစစ်နဲ့ချစ်နေတာပါ၊ မှန်း . . ဘာတွေလဲ ထားမကြည့်ရဘူးလား ’’ ဟုပြောပြောဆိုဆိုလွယ်အိတ်ကိုလှမ်းကိုင်လိုက်စဉ်။

ဇော်လွင်က ခင်သက်ထား၏လက်ကိုဆွဲကိုင်ထားလျက် ‘‘ မကြည့်ပါနဲ့ထားရယ်၊ မောင်ပြန်ခါနီးကျပြလဲပြမယ် ပေးလဲပေးမယ် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ချစ်သူတယောက်အနေနဲ့အမြတ်တနိုးပေးတဲ့လက်ဆောင်ပစ္စည်းကိုတော့ လက်ခံစေချင်တယ် ’’ ဟုအပြုံးနှင့်ပြောရင်း တယောက်အိတ်ကုတင်လေးပေါ် သို့တွဲခေါ် သွား၏။ ‘‘ ထားမေမေနေကောင်းသွားပြီမဟုတ်လားဟင် ’’ ဇော်လွင်ကစကားလွှဲ၍မေးလိုက်သည်။ ‘‘ နေကောင်းသွားပါပြီမောင်ရယ်၊ ဒီအပတ်တော့ရောဂါလုံးလုံးပျောက်ကင်းရဲ့လို့မျှော်လင့်ရတာပဲ ’’ ‘‘ ဝမ်းသာပါတယ်ကွယ် ’’ ခပ်ပြုံးပြုံးပြောလျက် ဇော်လွင်ကခင်သက်ထားအားရင်ခွင်ထဲဆွဲပြီးတချက်မျှ နမ်းရှုံ့လိုက်သည်။ ခင်သက်ထားကနားလည်လိုက်ပါပြီ။ ထို့ကြောင့်အခန်းတံခါးကိုကပြာကသီထပိတ်၍ ကုတင်ပေါ် ၌ပြန်ထိုင်သည်။

ထိုအခါဇော်လွင်က ရင်ချင်းအပ်တအားဖက်၍ အလိုက်သင့်လှဲချလိုက်သည်။ ‘‘ မောင့်အလိုကျထားမငြင်းရက်ပါဘူးမောင်ရယ်၊ ဒါပေမယ့် မေမေနေမကောင်းဖြစ်နေတဲ့အတွက် မသင့်တော်ဘူးလို့အောက်မေ့တာပဲ ’’ ‘‘ ဘာဆိုင်လို့လဲထားရယ်၊ ဒါတွေအယူမရှိပါနဲ့ ’’ ပြောရင်းဆိုရင်း ခင်သက်ထား၏ အပေါ် ကြယ်သီးများကိုတလုံးချင်းဖြုတ်နေသည်။ ထို့အတူ ထမီကိုခြေထောက်နှင့်ကန်၍ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဘော်လီအင်္ကျီကို နို့ကြီးနှစ်လုံးအပေါ် မှဆွဲချွတ်၍ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ပေးကာ အဆိုပါကြီးထွားဝင်းဝါနေသောနို့ကြီးနှစ်လုံးကို အသာအယာပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ ထို့နောက် လူချင်းခွာလျက် ဇော်လွင်သည် သူ့ကိုယ်မှအဝတ်အစားများကို တခဏချင်းချွတ်ချလိုက်သည်။ ခင်သက်ထားမှာ သဘာဝကိုယ်လုံးနှင့် ပကတိဖြူဝင်းနေသည်။

ချစ်သူတယောက်မို့ ရှက်သွေးလေးများဖြန်းကာ ပေါင်နှစ်လုံးကိုရှက်လိမ်ထားသည်။ ထို့ကြောင့်ဇော်လွင်မှာ ဆောက်ပတ်ကိုမတွေ့ရပဲ မို့မောက်ချွန်ကားသောနို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် ပြေပြစ်ဖြောင့်စင်းသည့် ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကိုသာ မက်မောစဖွယ်မြင်တွေ့နေရလေသည်။ ခင်သက်ထား၏သဘာဝအလှကိုကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ဇော်လွင်၏ကြီးထွားရှည်လျားလှသော လီးတံကြီးမှာတဖြည်းဖြည်းထောင်မတ်လာလေသည်။ လူချင်းခွဲနေသဖြင့် တယောက်၏သဘာဝကိုတယောက်ကတွေ့မြင်နေရရာ ထားကရှက်ဟန်ဖြင့် ‘‘ အို မောင်ကလဲ ရှက်စရာကြီး ’’ ဟုဆို၍ ပက်လက်အိပ်နေရာမှ တဘက်သို့ကြောခိုင်းကာစောင်းအိပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ကြီးထွားဖွံကားသောဖင်သားကြီးနှစ်လုံးနှင့်အတူ ညက်ညောသောကျောပြင်လေးတလျောက်ကိုမက်မောဖွယ်တွေ့မြင်ရပြန်လေသည်။

ဇော်လွင်မှာ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပေ။ ခင်သက်ထား၏နောက်တွင်အတူလှဲအိပ်၍ တောင်မတ်နေသောသူ၏လီးကြီးကို ဖင်နှစ်လုံးကြားသို့အသာတေ့သွင်းကာ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကိုအသာအုပ်ကိုင်လိုက်ရာ ခင်သက်ထား၏တကိုယ်လုံးမှာ ကြက်သီးများဖြန်းပြီးတုန်လှုပ်သွားရလေသည်။ ‘‘ မောင်ကလဲကွယ် . . ’’ ခင်သက်ထားသည်ချွဲတဲတဲအသံနှင့်ညုကာ ပက်လက်လှန်မပေးဘဲ နို့နှစ်လုံးကိုလက်ဝါးနှင့်ဖုံး၍ စောင်းမြဲစောင်းထား၏။ ဖင်ကြားထဲတွင်လီးကြီးထိုးသွင်းထားသဖြင့် ယားသလိုလို ခံချင်သလိုလိုနှင့် တမျိုးအရသာထူးနေသည်။ အမှန်မှာတော့ မိမိတကယ်ကြိုက်နှစ်သက်သောချစ်သူတယောက်နှင့် လွတ်လပ်စွာထင်သလိုနေရသည်မှာ ကြည်နူးပျော်ရွငှ်စရာအကောင်းဆုံးဖြစ်ပါ၏။ ဇော်လွင်သည်နောက်မှနေ၍ ဖင်ကြားထဲမှလီးကိုသွင်းချီထုတ်ချီအသာဆက်ညှောင့်နေသော်လည်း။

ဆောက်ခေါင်းအတွင်းသို့မဝင်ပေ။ဆောက်စေ့နှင့် ဆောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလောက်သာ ဒစ်နှင့်ပွတ်တိုက်မိသည့်အတွက် နှစ်ဦးစလုံးမရိုးမရွနှင့် ဆိုးတိုးဆတ်တတ်ဖြစ်လာကြ၏။ အထူးသဖြင့် ခင်သက်ထားမှာခံချင်စိတ်ပြင်းထန်လာသည့်အလျောက် သူ၏ဖွံထွားလှသော ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးကိုနောက်သို့ ကော့၍ကော့၍ပေးနေသဖြင့် ဇော်လွင်ကနို့နှစ်လုံးကိုတအားဆုပ်နယ်လျက် လီးကိုပြန်ဆွဲနှုတ်ပြီးလျှင် ပက်လက်ဆွဲလှန်လိုက်လေသည်။ ပြီးမှ အပေါ် သို့လှိမ့်တက်ကာ ပါးလွှာသောနှုတ်ခမ်းအစုံကို တအားကုန်တေ့စုပ်လိုက်ပြန်ရာ ခင်သက်ထားသည်ငါးဖယ်ပျံကော့တက်လာလျှက် ကျောပြင်ကြီးကိုအောက်မှပင့်သိုင်းဖက်ထားလေတော့သည်။ ဆောက်ခေါင်းအတွင်းမှလဲဆောက်ရည်ကြည်များစိမ့်ဆင်းလာလျက် ပေါင်နှစ်လုံးကို စိလိုက်ဟလိုက်နှင့် ခါးကလေးကော့၍ကော့၍ထိုးနေလေသည်။

မောင်..မောင်..ဟင့်..ဟင်း..ဟင်း သဲ့သဲ့မျှထွက်ပေါ် လာသော ( ခေါ် သံ ) ညည်းညူသံများမှာ တဏှာရာဂ၏ တိုက်တွန်းနှိုးဆွလာသော ညုသံများသာဖြစ်ပါ၏။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်မို့ ( တက်လိုး ပါတော့ မောင်ရယ် ) ဟုဖွင့်မပြောသော်လည်း ဤသို့ ကိုယ်အမူအယာ နှုတ်အမူအယာပြခြင်းအားဖြင့် တက်လိုး ခိုင်းသည်နှင့်ဘာမျှမခြားတော့ပေ။ ထို့ကြောင့်ဇော်လွင်သည် နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကိုအသာအယာပွတ်ချေရင်း တောင်မတ်နေသောသူ၏လီးတန်ဒစ်ကြီးကို ပွင့်အာ၍အရည်ရွမှ်းနေသော ဆောက်ခေါင်းအတွင်းသို့အသာတေ့သွင်းလိုက်ရာ ‘‘ ပြွတ် ’’ ဆိုတဝက်နီးပါးမျှဝင်သွားသည်။ ဤတွင် ခင်သက်ထားသည်အစွမ်းကုန်ထရွနေသဖြင့် ဇိမ်တမျိုးတွေ့လျက်အယားပြေသလိုလိုဖြစ်သွားပြီးလျှင် တချက်မျှတအားကုန်ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ဇော်လွင်ကထိုးမသွင်းပဲ သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်ဝင်သွားလေသည်။

ထား မောင်နဲ့အခုလိုနေရတာ သိပ်ကောင်း၊ သိပ်ပျော်တယ် မောင်ရယ်။ မောင့်စိတ်တိုင်းကျထင်သလိုသာလိုးပါတော့၊ ချစ်တဲ့သူနှင့်အတူတူနေရာတာဟာ လောကနိဗ္ဗာန်ပါဘဲ ’’ ‘‘ မောင်လဲဒီလိုပါပဲ ထားရယ် ’’ ဇော်လွင်သည်ပြောပြောဆိုဆို အဆုံးအထိတအားဆောင့်လိုး ထည့်လိုက်၏။ ခင်သက်ထားမှာ ရုတ်တရက်ကုန်းတက်သွားကာမျက်လုံးအစုံပြူးသွားရှာသည်။ ထို့နောက် ဇော်လွင်မှာသုံးလေးချက်မျှဆောင့်၍ နှုတ်ခမ်းကိုလျှာနှင့်ကလိပေးလိုက်၊ နို့နှစ်လုံးကိုကုန်းစို့ပေးလိုက်၊ အဆုံးသွင်းပြီးပွတ်လိုက်ထိုးလိုက်ဖြင့်အရသာမတွေ့တွေ့အောင် ဇိမ်ခံညှောင့်နေသဖြင့် ခင်သက်ထားမှာမျက်လုံးအစုံမှေးလျှက်ထွန့်ထွန့်လူးနေလေသ ည်။ ယင်းသို့လိုးနေရာမှတဖန် ဇော်လွင်က ဗိုက်ပေါ် မှကုန်းထ၍ ခင်သက်ထား၏ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးကိုထောင်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကိုဖြဲလိုက်သည်။

ပြီးလျှင် တလုံးကိုဘေးသို့ကားနိုင်သမျှ ကားအောင်ဖြဲထားစေလျှက် ကျန်ပေါင်တလုံးကိုဒူးကွေးထောင်ကာ ပုခုံးတဖက်ကို ဒေါင့်တန်းဆွဲပြီးလျှင် သုံးလေးချက်ခန့်အားရှိပါးရှိ ဆောင့်လိုး ထည့်ပေးလိုက်၏။ ‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . . စွိ . . စွိ . . ’’ ‘‘ အား . . ’’ ‘‘ ကောင်းရဲ့လား . . ထား ’’ ‘‘ အဆုံးဝင်တော့ ကောင်းလဲကောင်း အောင့်လဲအောင့်တယ်မောင်ရယ်၊ ဒီပုံစံမျိုးနဲ့တတ်ရင်မခေတော့ဘူး။ ဟင်း . . မောင်တော့ ဖာမတွေကိုလိုးဘူးပြီထင်တယ် ဒီနည်းကိုဖာသည်မတွေသင်ပေးမှာဘဲ ’’ ‘‘ ထားကလဲကွာ သဘာဝပဲ ဘယ်သူသင်ပေးရမှာလဲ ’’ ‘‘ တော်စမ်းပါမောင်ရယ်၊ မောင်တို့ယောက်ျားတွေလားနေမှာ ’’ ခင်သက်ထားကချစ်မျက်စောင်းလေးဝေ့ကာ ခနဲ့လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပုလဲသွယ်သွားလေးပေါ် လွင်လာအောင်ပြုံးနေ၏။

ဇော်လွင်ကမူ မည်သို့မျှပြန်မပြောတော့ဘဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လိုး နေရာဆောက်ပတ်မှာ အစွမ်းကုန်ပြူးအာပြဲထွက်နေသဖြင့် လီးကြီးဝင်သွားတိုင်း ‘‘ ဖွပ် . . စွပ် . . ဖွပ် . . စွပ် ’’ ဟူသောအသံများနှင့်အတူအရသာရှိရှိစီးစီးပိုင်ပိုင်ဝင်ထွက်နေ၏။ ခင်သက်ထားသည်အထူးအရသာတွေ့ကာ မျက်လုံးစင်းနေ၏။ ထိုအတွင်းဇော်လွင်က တအားဆောင့်၍ အချက်သုံးဆယ်ခန့်အဆက်မပြတ်လိုးပေးလိုက်သည့်အတွက် ခင်သက်ထားမှာကောင်းလွန်းသဖြင့် သူ၏ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးကိုမြှောက်၍မြှောက်၍ကော့ပေးလို က်ပြန်သည်။ ‘‘ အောင်မယ်လေး . . ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် . . ဆောင့်ပါဆောင့်ပါ . . နာနာကြီးဆောင့်လိုး လိုက်စမ်းပါ . . ဟင်း . . ဟင်း ’’ ဇော်လွင်သည် စာကလေး၏စံချိန်ကိုချိုးကာ မနားတမ်းသွက်သွက်ကြီးဆောင့်နေ၏။

ကုတင်တခုလုံးမှာသိမ့်သိမ့်တုန်လျှက် ဆောက်ခေါင်းထဲလီးဝင်သံထွက်သံများမှာ တခန်းလုံးဆူညံနေလေတော့၏။ ခင်သက်ထားသည်လီးမျိုးစုံသလောက်ခံဘူးသူတဦးဖြစ်သော်လည်း ဇော်လွင်၏လီးမှာမကြီးလွန်းမသေးလွန်း ပေမှီလူတန်းစေ့လီးဖြစ်သဖြင့် အတိုင်းထက်အလွန်ခံ၍ကောင်းနေလေသည်။ ထို့အပြင် ရိုးရိုးပုံစံမျိုးမဟုတ်ဘဲ ဆောက်ပတ်တခုလုံးကိုအစွမ်းကုန်ဖြဲထားကာ အပေါ် မှဖိလိုး နေသောပုံစံမျိုးမို့ဇိမ်တွေ့လှပေသည်။ အထူးသဖြင့်ပေါင်တချောင်းကို ဘေးသို့အစွမ်းကုန်ကားထားပြီးလျှင် တချောင်းကိုထောင်၍ ဒူးကွေးစေလျှက် ဒူး၏ထိပ်ဖျားပေါ် မှ လက်တဖက်နှင့်ဖိချပြီးလိုးလိုက်သောကြောင့် ပုံဆန်းသလောက်အဆုံးဝင်ပြီး ခံ၍ကောင်း၍ကောင်းနေခြင်းဖြစ်ပါ၏။ ဇော်လွင်သည် အချက်နှစ်ဆယ်ခန့်ဆောင့်ပေးလိုက်သောအခါ နှစ်ဦးစလုံးရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်သုတ်ရည်များပန်းထွက်သွားကြလေသည်။ ဤတင်္ဒဂဝယ် နှစ်ဦးစလုံးအသက်ရှုများမြန်လျက် တဖြည်းဖြည်းပြင်းထန်လာကြ၏။ ထို့နောက် ခြေချောင်းလက်ချောင်းလေးများ ကိုယ်စီအသီးသီးကုတ်ကွေးတက်သွားကြကာ နောက်ဆုံးဇော်လွင်က ခင်သက်ထား၏ဗိုက်ပေါ် သို့မှောက်ချလိုက်လေတော့သည် ….. ပြီးပါပြီ။

ZG

ခင္သက္ထားသည္စိတ္ေစာေနသျဖင့္ ဖာသည္မဆန္ဆန္ ဦးဘ၏ေျပာ့ေခြေနေသာလီးႀကီးကို သူ၏လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးမ်ားျဖင့္ဆြေပးေနရာ မၾကာမီမာေၾကာေတာင့္တင္းလာ၏။ မေတာင္မီက ၾကက္တက္ေလးေလာက္ရွိေသာ္လည္း ေတာင္လာေသာအခါ ခရမ္းသီးအလတ္စားနီးနီးႀကီးထြားလာၿပီးလၽွင္ အရွည္ငါးလက္မခြဲခန္႔ရွိေလသည္။ ခင္သက္ထားျခင္ေထာင္သံပါပါညဳ၍ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္။ ‘‘ ဟီဟိ ဘဘႀကီး ခေလးေမြးေအာင္လုပ္နိုင္လို႔လား ’’ ‘‘ ညားေတာ့သိရမွာေပါ့ကြာ ’’ ‘‘ သိေနတာပဲ ဘဘႀကီးဟာက ထလဲမထ ေသးလဲေသးနဲ႔ ျမန္ျမန္လုပ္ပါ ဟိုမွာ လူမမာတေယာက္လုံးပစ္ထားခဲ့ရတာ ဘဘႀကီးရဲ့ ’’ လုံးပတ္ႀကီးေပမဲ့ ဟာမက္၊ လီေလ်ာင္တန္၊ ေက်ာ္မိုးတို႔ေလာက္ေတာ့မရွည္။

တိုလၽွင္တုတ္ေသးလၽွင္ရွည္ပါေစဟု မိန္းမတို႔ဆုေတာင္းျပည့္လီးပိုင္ရွင္ျဖစ္ပါ၏။ ‘‘ လာေတာ့လဲ ဘဘႀကီးဟာကႀကီးသားေနာ္ ’’ ခင္သက္ထားကေပါင္ႏွစ္လုံးကိုကားေပးလိုက္ၿပီးလၽွင္ ေဆာက္ရည္ၾကည္မ်ားရြမွ္းေနသည့္ ေဆာက္ပတ္ထဲလီးျမဳပ္ေအာင္ဆြဲထည့္ေပးလိုက္သည္။ ‘‘ မႀကီးပါဘူးကြဲ႕ ခံၾကည့္ေတာ့သိမွာေပါ့ ’’ ဦးဘၾကည္သည္ အသင့္ထည့္ေပးထားေသာ သူ၏လီးႀကီးကို တဝက္မၽွဝင္ေအာင္ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးလၽွင္ နို႔ႏွစ္လုံးကိုဆြဲ၍ တခ်က္ခ်င္းမၽွင္းေဆာင့္၏။ ခင္သက္ထားမွာထိုထက္ႀကီး၍ရွည္ေသာလီးမ်ားကိုခံဖူးသျဖင့္ က်င့္သားရေနေသာ္လည္း ႐ုတ္တရက္ဝင္သြားေသာအခါ မ်က္ႏွာေလးရွုံ႔မဲ့သြားေလသည္။ ‘‘ နာလို႔လား ထား ’’ ‘‘ ေမးမွေမးရက္ပေလ ဘဘႀကီးရယ္ . . . ထားကအပ်ိဳ၊ ဘဘႀကီးကလူအိုလဲျဖစ္ျပန္ လီးကလဲႀကီးျပန္ဆိုေတာ့နာတာေပါ့ . . .။

ထားဒီလိုေယာက္်ားနဲ႔ တခါမွမေတြ႕ဖူးဘူး။ ဘဘႀကီးကိုခ်စ္လြန္းလို႔ အခုလိုကိုယ္လုံးတီးခၽြတ္ၿပီးခံေပးတာသိလား၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ေက်းဇူးရွင္ ကိုယ့္ထက္လဲအသက္အရြယ္ႀကီးေတာ့ ထားအေနနဲ႔ မရွက္နိုင္ဘဲ ဘဘႀကီးလီးကိုဆြေပးတယ္မဟုတ္လား ’’ ‘‘ သိပါတယ္ကြယ္ . . . ဘဘႀကီးကဒါေၾကာင့္ခ်စ္တာ ’’ ဦးဘသည္ ခင္သက္ထား၏ ဗိုက္ေပၚ သို႔တသားထဲက်ေအာင္ဖိခ်လိုက္ၿပီးလၽွင္ ခ်ိဳင္းေအာက္မွလက္လၽွို၍ သိုင္းဖက္ခါဆယ္ခ်က္ခန္႔ဆက္ေဆာင့္ေပးေန၏။ သူ႔ဗိုက္ေခါက္သားႀကီးကခံေနသျဖင့္ လီးမွာခင္သက္ထားေဆာက္ေခါင္းတြင္းသို႔မဝင္ဘဲ သုံးပုံႏွစ္ပုံမၽွသာဝင္ထြက္ေနသည့္အတြက္ ခင္သက္ထားအဖို႔အားမလိုအားမရျဖစ္ေန၏။ ေအာက္မွပင့္လၽွက္ စေကာဝိုင္းသလိုဝိုင္း၍ ခါးေလးကိုေကာ့ေကာ့ထိုးလိုက္ရာ ဦးဘသည္အထူးဇိမ္ေတြ႕ေန၏။

အေပၚမွသုံးေလးခ်က္ေညႇာင့္လိုက္နားေနလိုက္ႏွင့္ ခင္သက္ထား၏ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုတ္ေနေလ၏။ ခင္သက္ထားကလည္း ဦးဘ၏ေက်ာျပင္ႀကီးကို သိုင္းဖက္ခါမ်က္လုံးအစုံဝင္းေန၏။ ဦးဘ၏ကိုယ္လုံးမွာ ဝလြန္းသျဖင့္ ေက်ာ္မိုး၊ ဟာမက္၊ လီေလ်ာင္တန္တို႔၏ သုံးကိုယ္စာေလာက္ေလးေသာ္လည္း ခင္သက္ထားသည္ ကာမစိတ္ေၾကာင့္ မမွုေပ။ ေအာက္မွေန၍တအင္းအင္း တအဲအဲညဥ္းညဴရင္း ဦးဘ၏ႏွုတ္ခမ္းကိုပင္ အတင္းလိုက္စုတ္ေန၏။ ‘‘ ေဆာင့္ေလဘဘႀကီးရဲ့ အေပၚကဖိထား႐ုံနဲ႔ၿပီးမွာလား ’’ ခင္သက္ထားကအားမလိုအားမရ ေျပာဆိုရင္း သူ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကို အစြမ္းကုန္ကားေပးလၽွက္ သုံးေလးခ်က္ေကာ့ထိုးေပးလိုက္သည္။

ဦးဘမွာေမာေန၏။ စိတ္ရွိတိုင္းလဲထင္းတိုင္းမေဆာင့္နိုင္ေပ။ ေဆာင့္ေနတာပဲထားရဲ့ . . . မင္းကသိပ္ေလာႀကီးေနတာကိုး ဦးဘသည္ေမာဟိုက္သံႀကီးႏွင့္ေျပာရင္း ခင္သက္ထား၏ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို နာနာဖက္၍ ခြန္အားရွိသမၽွ ၁၀ ခ်က္ခန္႔ သြက္သြက္ႀကီးေဆာင့္ေပးလိုက္ရာ ကုတင္ႀကီးတစ္ခုလုံး သြက္သြက္ခါလၽွက္ ဂ်ိဳးဂ်ိဳးဂၽြတ္ဂၽြတ္အသံမ်ား မည္ဟီးသြားေလသည္။ ထိုအခါ ခင္သက္ထားသည္တခ်ီၿပီးသြားသျဖင့္ ဦးဘ၏ေက်ာျပင္ႀကီးကို ပြတ္တိုက္ကုတ္ခ်စ္ေန၏။ ေပါင္ႏွစ္လုံးကလည္း ကားလိုက္စုလိုက္ႏွင့္ အေၾကာအခ်ဥ္စု႐ုံးတက္ေနသည္။ ဦးဘကားမၿပီးေသးေပ။ ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ ႏွင့္ေမာေန၏။ ဗိုက္ေပၚတြင္မလွုပ္ရွားဘဲၿငိမ္သက္ေနရာ ခင္သက္ထားသည္တခ်ီၿပီးသြားသျဖင့္ တဏွာစိတ္ေလ်ာ့နည္းကာ ေလးရမွန္းသတိထားမိလာေတာ့၏။ ‘‘ မၿပီးေသးဘူးလားဘဘႀကီးရယ္ ဘဘႀကီးကိုယ္ကေလးလိုက္တာ ’’။

မၿပီးေသးဘူးထားရဲ့၊ပုံစံတမ်ိဳးေျပာင္းလိုးပါရေစ ဦးဘသည္ ထား၏ရင္ဘတ္ေပၚ မွထလိုက္၏။ ၿပီးလၽွင္ ထား၏တကိုယ္လုံးကို ကုတင္ေပၚ တြင္ကန္႔လန္႔၊ ဖင္ႏွစ္လုံးကို ကုတင္အစြန္းတြင္တင္ထားလ်က္၊ ေအာက္မွေခါင္းအုံးခုလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေနာက္သို႔ပစ္ခါ နံရံကိုတြန္းထားေစလ်က္ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ဝင္ရပ္၍ တေခ်ာင္းကိုပခုံးေပၚ သို႔ထမ္းတင္လိုက္သည္။ ဤတြင္ ခင္သက္ထား၏ေဆာက္ပတ္အုံေလးတစ္ခုလုံးမွာ ေနာက္သို႔ အစြမ္းကုန္ျပဴးထြက္ေနရာ ေတာင္မတ္ေနေသာသူ၏လီးႀကီးကို ေတ့ၿပီးသြင္းလိုက္သျဖင့္ ‘‘ ဖြပ္ ’’ ဆို အဆုံးဝင္သြားေလေတာ့သည္။ ခင္သက္ထားလည္း အထက္သို႔ေကာ့ေကာ့တက္သြားၿပီးလၽွင္ ေမာ့၍ဦးဘအားၾကည့္ကာ ‘‘ အခုမွ အဆုံးဝင္တယ္ဘဘႀကီးရဲ့။

စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္စမ္းပါ၊ထားေတာင့္ခံထားမယ္ ဟု ရယ္ေသြးသြမ္း၍ေျပာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့လည္း၊ ေယာက္်ားမ်ားဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲအသက္ႀကီးႀကီး ဒီေနရာမ်ိဳးမွာ တကယ္ႀကိဳးစားပါလားဟု မွတ္ခ်က္ခ်မိျပန္သည္။ ‘‘ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္စမ္းပါ၊ ထားေတာင့္ခံထားမယ္ ’’ ဦးဘမွာ ေညႇာင့္အားေဆာင့္အားေကာင္းသည့္ ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္၍ မို႔ေမာက္ႀကီးထြားေသာနို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကို နာနာနယ္လ်က္ အခ်က္ေလးဆယ္ခန္႔မေႏွးမျမန္ တအားေဆာင့္ထည့္လိုက္ရာ . . . ‘‘ ဖြတ္ . . ဖတ္ဖတ္ . . စြပ္စြပ္ . . ႁပြတ္ . . ႁပြတ္ . . ဖြပ္ ’’ ဟူေသာ ေဆာက္ေခါင္းထဲလီးဝင္သံထြက္သံမ်ား တခန္းလုံးဆူညံသြားၿပီးလၽွင္ ႏွစ္ဦးသားဆုံ၍ အဆုံးစြန္ပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကေလသည္။ ‘‘ ေကာင္းရဲ့လား ထား ’’ ‘‘ ေကာင္းပါတယ္ ဘဘႀကီးရယ္၊ ဘဘႀကီးေရာေကာင္းရဲ့လား ’’။

ေကာင္းတာေတာ့မေျပာနဲ႔ေဟ့၊ အိမ္ကဟာမႀကီးကိုေမ့သြားတာပဲ ဦးဘသည္ တစ္မိနစ္ခန္႔မွိန္းၿပီးလၽွင္ ခင္သက္ထားေဆာက္ဖုတ္ထဲမွ သူ၏လီးႀကီးကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္ရာ ‘‘ ဖြပ္ .. ႁဗြတ္ ’’ ဟူေသာအသံႏွင့္အတူ အျပင္ဘက္သို႔ တန္းလန္းႀကီးထြက္လာေလေတာ့သည္။ ခင္သက္ထားကလည္းလူးလဲထ၍ အဝတ္အစားမ်ားဝတ္လိုက္ေလသည္။ ‘‘ ကဲ တူမေလး၊ ေနာက္တပတ္ ဥပုပ္ေန႔ ဒီအခ်ိန္က်ရင္ ဆက္ဆက္လာခဲ့ဦးေနာ္ ’’ ‘‘ ဟုတ္ကဲ့ဘဘႀကီး ’’ ဦးဘသည္လီးတန္းလန္းႏွင့္ သူ၏ဘီရိုထဲမွ ေငြအထပ္လိုက္ဆြဲထုတ္ခါ ခင္သက္ထားအားကတိအတိုင္းေပးလိုက္သည္။ ခင္သက္ထားမွာအျပဳံးပန္းပြင့္လ်က္ ဦးဘအေပၚ အားကိုး၍လင္လုပ္ခ်င္စိတ္မ်ား တမဟုတ္ခ်င္းေပၚ လာေလသည္။ ‘‘ ထား ဘဘႀကီးကို တကယ္အားကိုးရမွာလား . . ဟင္ ’’။

ထားကေငြစကၠဴမ်ားကိုယူ၍ သူ၏လက္ေပြ႕အိတ္ထဲသို႔ထည့္ရင္း အျပဳံးေလးႏွင့္ေမးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဦးဘ၏ခါးကိုသိုင္းဖက္ရင္း ရင္ခ်င္းအပ္ထားေလသည္။ ‘‘ ဟဲ . . ဟဲ . . တကယ္မဟုတ္ဘူး အခါတရာ ( တယ္ ) ပါတယ္ တူမေလးရဲ့ ၊ မင္းကသာ ဘဘႀကီးကို မလွည့္စားပါနဲ႔ ’’ ‘‘ အို . . ဘဘႀကီးရယ္၊ ထားအေနနဲ႔ လွည့္စားစရာမလိုပါဘူး။ ဘဘႀကီးတို႔လို ေယာက္်ားေတြကမွလွည့္စားမွာပါ။ အခုလဲ ဘဘႀကီးမယားျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီးၿပီမဟုတ္လား။ ထားအေနနဲ႔ ဘဘႀကီးကိုဘဲလင္သားအသိအမွတ္ျပဳခ်င္ေနပါတယ္။ ဘယ္လိုလဲဘဘႀကီး ဒီကိစၥကိုအျမန္ဆုံးအေကာင္အထည္ေဖာ္နိုင္ပါ့မလား ’’ ‘‘ အေကာင္အထည္ေဖာ္စရာမလိုပါဘူး ထားရယ္။ ဒီလိုပဲေနသြားၾကတာေပါ့။ ဘဘႀကီးမင္းတို႔သားအမိအတြက္ လိုသေလာက္စရိတ္ေထာက္မွာေပါ့ ’’။

ခင္သက္ထား၏ခ်စ္စဖြယ္မ်က္ႏွာကေလးမွာ ျငႇိုးက်သြားသည္။ ‘‘ ဒါျဖင့္ . . ဘဘႀကီးက ထားကို အေပ်ာ္သေဘာမ်ိဳးေပါ့ေလ ’’ ‘‘ ဒီလိုလဲမဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ လူႀကီးဆိုတာ ကိုယ့္ဂုဏ္သိက္ခာ ကိုယ္ျပန္ငဲ့ရေသးတယ္ ’’ ‘‘ ထားနားလည္ပါၿပီ။ ဘဘႀကီးတို႔လို လူႀကီးလူေကာင္း ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ စက္႐ုံပိုင္ရွင္ သူေဌးေတြဟာ ကိုယ့္လက္ေအာက္ကအလုပ္သမားမိန္းကေလးေတြကို ေငြနဲ႔ေပါက္ၿပီး အေပ်ာ္ေျခေတာ္တင္ေလ့ရွိတယ္ဆိုတာ ထားသိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘဝအေျခအေနကမလွေတာ့ သိရက္နဲ႔ဇြတ္မွိတ္ရတာပဲ ’’ ခင္သက္ထား၏အသံမွာ တုန္ရီလ်က္ မ်က္လုံးအိမ္အတြင္းမွ မ်က္ရည္မ်ားရစ္ဝဲလာ၏။ ‘‘ ဘဘႀကီးမျငင္းလိုဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဘဘႀကီးကသူမ်ားႏွင့္တူတာမဟုတ္ဘူးကြ။ မင္းကိုမယားငယ္အျဖစ္နဲ႔ယူထားရင္ ေပၚ သြားတဲ့တေန႔မွာ မင္းလဲဒုက္ခေရာက္မယ္ ဘဘႀကီးလဲအရွက္ကြဲမယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘဘႀကီးေတာင္းပန္တာပါ။ ေနာင္အေျခအေနေပးလာရင္လည္း ျဖစ္သလိုစခန္းသြားၾကေသးတာေပါ့ ’’ တကယ္ေတာ့လည္း ထားတို႔လို အားကိုးရာမဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္သည္ ေယာက္်ားတကာတို႔၏ လွည့္စားျခင္းကိုခံရမည္သာျဖစ္သည္။ ‘‘ ရွိပါေစေတာ့ ဘဘႀကီးရယ္၊ ထားရဲ့ကုသိုလ္ကံကဆိုးပါတယ္၊ ကိုင္း ထားျပန္မယ္၊ ဘဘႀကီးခ်ိန္းတဲ့ေန႔ကို ထားလာခဲ့ပါ့မယ္ ’’ ထားသည္ ငိုသံပါေလးႏွင့္ ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ ဦးဘ၏အခန္းထဲမွ ခ်ာခနဲလွည့္ထြက္သြားေလသည္။ ဤအခ်ိန္မွစ၍ ထား၏ဘဝမွာ ေၾကးတန္းစားမိန္းမေပါ့ဘဝသို႔ ကူးေျပာင္းမွန္းမသိ ကူးေျပာင္းသြားေလၿပီ။ အျပင္ဘက္ ဘိနပ္ခၽြတ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ထားသည္မ်က္လုံးျပဴးသြားရွာ၏။ အေၾကာင္းမူကား သူမခၽြတ္ခဲ့ေသာ ေဒါက္ျမင့္သားေရဘိနပ္မွာ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။

အနီးအပါးတြင္မည္သူမၽွလည္းမေတြ႕ရ။ လူရိပ္လူေျခလည္းမျမင္၊ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံး တိတ္ဆိတ္စြာၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနသည္ကို ထူးဆန္းစြာေတြ႕ရေလသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္မရွိေတာ့သျဖင့္ ရွည္ရွည္ေဝးေဝးေတြးေတာမေနေတာ့ပဲ ေခြးခ်ီသြား၍သာ မိမိဘိနပ္မေတြ႕ရတာျဖစ္မည္ဟု တထစ္ခ်ယုံၾကည္လ်က္ ေလွခါးမွေျပးဆင္းသြားေလသည္။ အိမ္ေရာက္ေသာအခါ မိခင္ႀကီးအား ရရွိလာသည့္ေငြေၾကးႏွင့္ ဆရာဝန္ေခၚ ၍ ကုသသျဖင့္ သက္သာသြား၏။ ဆရာဝန္ျပန္သြားၿပီး မ်ားမၾကာမီအတြင္း ခင္သက္ထားမေမၽွာ္လင့္ေတာ့ေသာ ခ်စ္သူေဇာ္လြင္ ေပါက္လာသည္။ ခင္သက္ထားမွာဝမ္းသာလြန္း၍ ႐ုတ္တရက္အံအားသင့္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့လည္း မ်က္လုံးအိမ္အတြင္းမွ မ်က္ရည္ဥမ်ားဝဲလာေသးသည္။

ဟင္..ေမာင္..ထားကိုမမုန္းေသးဘူးေနာ္ ခင္သက္ထားဟန္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ဘဲ ေဇာ္လြင္အားေျပးဖက္လိုက္၏။ ေဇာ္လြင္ကလည္း အလိုက္သင့္ေျပးဖက္၍ ‘‘ မမုန္းေသးပါဘူးထားရယ္၊ ထားဟာ သစၥာရွိမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ေမာင္အခုမွသိရလို႔ ေတာင္းပန္ဘို႔တမင္လာခဲ့တာပါ ’’ ဟု အျပဳံးႏွင့္ ေလခ်ိဳေအးအေျဖေပးလိုက္သည္။ ထား၏ခ်စ္စရာမ်က္ႏွာေလးမွာ လမင္းႀကီးပမာ ဝင္းလက္သြားရွာသည္။ ‘‘ ဝမ္းသာလိုက္တာေမာင္ရယ္၊ လာအခန္းထဲသြားရေအာင္။ ေမာင့္ကိုေလ ထားမ်ိဳသိပ္ထားသမၽွခံစားခ်က္ေတြဖြင့္ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ ’’ ထား၏မိခင္ႀကီးမွာ ဆရာဝန္၏ေဆးတန္ခိုးေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ဝယ္ ခင္သက္ထားႏွင့္ေဇာ္လြင္လည္း အခန္းထဲသို႔ တျပဳံးျပဳံးေရာက္ရွိလာၾကသည္။

အခန္းတခုလုံးကား မိန္းကေလးတဦးတေယာက္၏ အသုံးအေဆာင္မ်ားျပည့္ႏွက္ေန႐ုံမၽွမက ေျခရင္းပိုင္း၌ ကိုယ္အလွျပဳျပင္ေသာအားကစားပစၥည္းမ်ားကိုပါ ေတြ႕ျမင္ရေပသည္။ ‘‘ ထားကအားကစားလဲဝါသနာပါတယ္ေနာ္၊ ေမာင္ျဖင့္သိေတာင္မသိဘူးကြယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ကာယဟာသဘာဝထက္ပိုၿပီးလွေနတာကိုး ’’ ေဇာ္လြင္သည္ ခင္သက္ထား၏အလွကိုခ်ီးက်ဴးၿပီးေနာက္ ပခုံးမွလြယ္အိတ္ကိုနံရံမွ ခ်ိတ္တခုတြင္ခ်ိတ္ထားလိုက္၏။ ခင္သက္ထားမွာေဇာ္လြင္၏အိတ္ကိုတခ်က္မၽွလွမ္းၾကည့္လ်က္ ‘‘ ဘာေတြမ်ားဝယ္လာတာလဲေမာင္ရယ္ ဒုက္ခရွာလိုက္တာ၊ ထားကလက္ေဆာင္ေပးမွခ်စ္မယ့္ႀကိဳက္မယ့္မိန္းမစားမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ေမာင့္အေပၚ မွာတကယ့္ေမတၱာစစ္နဲ႔ခ်စ္ေနတာပါ၊ မွန္း . . ဘာေတြလဲ ထားမၾကည့္ရဘူးလား ’’ ဟုေျပာေျပာဆိုဆိုလြယ္အိတ္ကိုလွမ္းကိုင္လိုက္စဥ္။

ေဇာ္လြင္က ခင္သက္ထား၏လက္ကိုဆြဲကိုင္ထားလ်က္ ‘‘ မၾကည့္ပါနဲ႔ထားရယ္၊ ေမာင္ျပန္ခါနီးက်ျပလဲျပမယ္ ေပးလဲေပးမယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ခ်စ္သူတေယာက္အေနနဲ႔အျမတ္တနိုးေပးတဲ့လက္ေဆာင္ပစၥည္းကိုေတာ့ လက္ခံေစခ်င္တယ္ ’’ ဟုအျပဳံးႏွင့္ေျပာရင္း တေယာက္အိတ္ကုတင္ေလးေပၚ သို႔တြဲေခၚ သြား၏။ ‘‘ ထားေမေမေနေကာင္းသြားၿပီမဟုတ္လားဟင္ ’’ ေဇာ္လြင္ကစကားလႊဲ၍ေမးလိုက္သည္။ ‘‘ ေနေကာင္းသြားပါၿပီေမာင္ရယ္၊ ဒီအပတ္ေတာ့ေရာဂါလုံးလုံးေပ်ာက္ကင္းရဲ့လို႔ေမၽွာ္လင့္ရတာပဲ ’’ ‘‘ ဝမ္းသာပါတယ္ကြယ္ ’’ ခပ္ျပဳံးျပဳံးေျပာလ်က္ ေဇာ္လြင္ကခင္သက္ထားအားရင္ခြင္ထဲဆြဲၿပီးတခ်က္မၽွ နမ္းရွုံ႔လိုက္သည္။ ခင္သက္ထားကနားလည္လိုက္ပါၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္အခန္းတံခါးကိုကျပာကသီထပိတ္၍ ကုတင္ေပၚ ၌ျပန္ထိုင္သည္။

ထိုအခါေဇာ္လြင္က ရင္ခ်င္းအပ္တအားဖက္၍ အလိုက္သင့္လွဲခ်လိုက္သည္။ ‘‘ ေမာင့္အလိုက်ထားမျငင္းရက္ပါဘူးေမာင္ရယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေမေမေနမေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ေအာက္ေမ့တာပဲ ’’ ‘‘ ဘာဆိုင္လို႔လဲထားရယ္၊ ဒါေတြအယူမရွိပါနဲ႔ ’’ ေျပာရင္းဆိုရင္း ခင္သက္ထား၏ အေပၚ ၾကယ္သီးမ်ားကိုတလုံးခ်င္းျဖဳတ္ေနသည္။ ထို႔အတူ ထမီကိုေျခေထာက္ႏွင့္ကန္၍ ခၽြတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေဘာ္လီအကၤ်ီကို နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးအေပၚ မွဆြဲခၽြတ္၍ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ေပးကာ အဆိုပါႀကီးထြားဝင္းဝါေနေသာနို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အသာအယာပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ထို႔ေနာက္ လူခ်င္းခြာလ်က္ ေဇာ္လြင္သည္ သူ႔ကိုယ္မွအဝတ္အစားမ်ားကို တခဏခ်င္းခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ခင္သက္ထားမွာ သဘာဝကိုယ္လုံးႏွင့္ ပကတိျဖဴဝင္းေနသည္။

ခ်စ္သူတေယာက္မို႔ ရွက္ေသြးေလးမ်ားျဖန္းကာ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုရွက္လိမ္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ေဇာ္လြင္မွာ ေဆာက္ပတ္ကိုမေတြ႕ရပဲ မို႔ေမာက္ခၽြန္ကားေသာနို႔ႀကီးႏွစ္လုံးႏွင့္ ေျပျပစ္ေျဖာင့္စင္းသည့္ ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းကိုသာ မက္ေမာစဖြယ္ျမင္ေတြ႕ေနရေလသည္။ ခင္သက္ထား၏သဘာဝအလွကိုၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ေဇာ္လြင္၏ႀကီးထြားရွည္လ်ားလွေသာ လီးတံႀကီးမွာတျဖည္းျဖည္းေထာင္မတ္လာေလသည္။ လူခ်င္းခြဲေနသျဖင့္ တေယာက္၏သဘာဝကိုတေယာက္ကေတြ႕ျမင္ေနရရာ ထားကရွက္ဟန္ျဖင့္ ‘‘ အို ေမာင္ကလဲ ရွက္စရာႀကီး ’’ ဟုဆို၍ ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ တဘက္သို႔ေၾကာခိုင္းကာေစာင္းအိပ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ႀကီးထြားဖြံကားေသာဖင္သားႀကီးႏွစ္လုံးႏွင့္အတူ ညက္ေညာေသာေက်ာျပင္ေလးတေလ်ာက္ကိုမက္ေမာဖြယ္ေတြ႕ျမင္ရျပန္ေလသည္။

ေဇာ္လြင္မွာ ဟန္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ေပ။ ခင္သက္ထား၏ေနာက္တြင္အတူလွဲအိပ္၍ ေတာင္မတ္ေနေသာသူ၏လီးႀကီးကို ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔အသာေတ့သြင္းကာ နို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကိုအသာအုပ္ကိုင္လိုက္ရာ ခင္သက္ထား၏တကိုယ္လုံးမွာ ၾကက္သီးမ်ားျဖန္းၿပီးတုန္လွုပ္သြားရေလသည္။ ‘‘ ေမာင္ကလဲကြယ္ . . ’’ ခင္သက္ထားသည္ခၽြဲတဲတဲအသံႏွင့္ညဳကာ ပက္လက္လွန္မေပးဘဲ နို႔ႏွစ္လုံးကိုလက္ဝါးႏွင့္ဖုံး၍ ေစာင္းျမဲေစာင္းထား၏။ ဖင္ၾကားထဲတြင္လီးႀကီးထိုးသြင္းထားသျဖင့္ ယားသလိုလို ခံခ်င္သလိုလိုႏွင့္ တမ်ိဳးအရသာထူးေနသည္။ အမွန္မွာေတာ့ မိမိတကယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာခ်စ္သူတေယာက္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာထင္သလိုေနရသည္မွာ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရြငွ္စရာအေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါ၏။ ေဇာ္လြင္သည္ေနာက္မွေန၍ ဖင္ၾကားထဲမွလီးကိုသြင္းခ်ီထုတ္ခ်ီအသာဆက္ေညႇာင့္ေနေသာ္လည္း။

ေဆာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔မဝင္ေပ။ေဆာက္ေစ့ႏွင့္ ေဆာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလာက္သာ ဒစ္ႏွင့္ပြတ္တိုက္မိသည့္အတြက္ ႏွစ္ဦးစလုံးမရိုးမရြႏွင့္ ဆိုးတိုးဆတ္တတ္ျဖစ္လာၾက၏။ အထူးသျဖင့္ ခင္သက္ထားမွာခံခ်င္စိတ္ျပင္းထန္လာသည့္အေလ်ာက္ သူ၏ဖြံထြားလွေသာ ဖင္သားႀကီးႏွစ္လုံးကိုေနာက္သို႔ ေကာ့၍ေကာ့၍ေပးေနသျဖင့္ ေဇာ္လြင္ကနို႔ႏွစ္လုံးကိုတအားဆုပ္နယ္လ်က္ လီးကိုျပန္ဆြဲႏွုတ္ၿပီးလၽွင္ ပက္လက္ဆြဲလွန္လိုက္ေလသည္။ ၿပီးမွ အေပၚ သို႔လွိမ့္တက္ကာ ပါးလႊာေသာႏွုတ္ခမ္းအစုံကို တအားကုန္ေတ့စုပ္လိုက္ျပန္ရာ ခင္သက္ထားသည္ငါးဖယ္ပ်ံေကာ့တက္လာလၽွက္ ေက်ာျပင္ႀကီးကိုေအာက္မွပင့္သိုင္းဖက္ထားေလေတာ့သည္။ ေဆာက္ေခါင္းအတြင္းမွလဲေဆာက္ရည္ၾကည္မ်ားစိမ့္ဆင္းလာလ်က္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို စိလိုက္ဟလိုက္ႏွင့္ ခါးကေလးေကာ့၍ေကာ့၍ထိုးေနေလသည္။

ေမာင္..ေမာင္..ဟင့္..ဟင္း..ဟင္း သဲ့သဲ့မၽွထြက္ေပၚ လာေသာ ( ေခၚ သံ ) ညည္းညဴသံမ်ားမွာ တဏွာရာဂ၏ တိုက္တြန္းႏွိုးဆြလာေသာ ညဳသံမ်ားသာျဖစ္ပါ၏။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မို႔ ( တက္လိုး ပါေတာ့ ေမာင္ရယ္ ) ဟုဖြင့္မေျပာေသာ္လည္း ဤသို႔ ကိုယ္အမူအယာ ႏွုတ္အမူအယာျပျခင္းအားျဖင့္ တက္လိုး ခိုင္းသည္ႏွင့္ဘာမၽွမျခားေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ေဇာ္လြင္သည္ နို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကိုအသာအယာပြတ္ေခ်ရင္း ေတာင္မတ္ေနေသာသူ၏လီးတန္ဒစ္ႀကီးကို ပြင့္အာ၍အရည္ရြမွ္းေနေသာ ေဆာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔အသာေတ့သြင္းလိုက္ရာ ‘‘ ႁပြတ္ ’’ ဆိုတဝက္နီးပါးမၽွဝင္သြားသည္။ ဤတြင္ ခင္သက္ထားသည္အစြမ္းကုန္ထရြေနသျဖင့္ ဇိမ္တမ်ိဳးေတြ႕လ်က္အယားေျပသလိုလိုျဖစ္သြားၿပီးလၽွင္ တခ်က္မၽွတအားကုန္ပင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္ရာ ေဇာ္လြင္ကထိုးမသြင္းပဲ သုံးပုံႏွစ္ပုံခန္႔ဝင္သြားေလသည္။

ထား ေမာင္နဲ႔အခုလိုေနရတာ သိပ္ေကာင္း၊ သိပ္ေပ်ာ္တယ္ ေမာင္ရယ္။ ေမာင့္စိတ္တိုင္းက်ထင္သလိုသာလိုးပါေတာ့၊ ခ်စ္တဲ့သူႏွင့္အတူတူေနရာတာဟာ ေလာကနိဗၺာန္ပါဘဲ ’’ ‘‘ ေမာင္လဲဒီလိုပါပဲ ထားရယ္ ’’ ေဇာ္လြင္သည္ေျပာေျပာဆိုဆို အဆုံးအထိတအားေဆာင့္လိုး ထည့္လိုက္၏။ ခင္သက္ထားမွာ ႐ုတ္တရက္ကုန္းတက္သြားကာမ်က္လုံးအစုံျပဴးသြားရွာသည္။ ထို႔ေနာက္ ေဇာ္လြင္မွာသုံးေလးခ်က္မၽွေဆာင့္၍ ႏွုတ္ခမ္းကိုလၽွာႏွင့္ကလိေပးလိုက္၊ နို႔ႏွစ္လုံးကိုကုန္းစို႔ေပးလိုက္၊ အဆုံးသြင္းၿပီးပြတ္လိုက္ထိုးလိုက္ျဖင့္အရသာမေတြ႕ေတြ႕ေအာင္ ဇိမ္ခံေညႇာင့္ေနသျဖင့္ ခင္သက္ထားမွာမ်က္လုံးအစုံေမွးလၽွက္ထြန္႔ထြန္႔လူးေနေလသ ည္။ ယင္းသို႔လိုးေနရာမွတဖန္ ေဇာ္လြင္က ဗိုက္ေပၚ မွကုန္းထ၍ ခင္သက္ထား၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္လုံးကိုေထာင္ကာ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုျဖဲလိုက္သည္။

ၿပီးလၽွင္ တလုံးကိုေဘးသို႔ကားနိုင္သမၽွ ကားေအာင္ျဖဲထားေစလၽွက္ က်န္ေပါင္တလုံးကိုဒူးေကြးေထာင္ကာ ပုခုံးတဖက္ကို ေဒါင့္တန္းဆြဲၿပီးလၽွင္ သုံးေလးခ်က္ခန္႔အားရွိပါးရွိ ေဆာင့္လိုး ထည့္ေပးလိုက္၏။ ‘‘ ဘြတ္ . . ဘြတ္ . . စြိ . . စြိ . . ’’ ‘‘ အား . . ’’ ‘‘ ေကာင္းရဲ့လား . . ထား ’’ ‘‘ အဆုံးဝင္ေတာ့ ေကာင္းလဲေကာင္း ေအာင့္လဲေအာင့္တယ္ေမာင္ရယ္၊ ဒီပုံစံမ်ိဳးနဲ႔တတ္ရင္မေခေတာ့ဘူး။ ဟင္း . . ေမာင္ေတာ့ ဖာမေတြကိုလိုးဘူးၿပီထင္တယ္ ဒီနည္းကိုဖာသည္မေတြသင္ေပးမွာဘဲ ’’ ‘‘ ထားကလဲကြာ သဘာဝပဲ ဘယ္သူသင္ေပးရမွာလဲ ’’ ‘‘ ေတာ္စမ္းပါေမာင္ရယ္၊ ေမာင္တို႔ေယာက္်ားေတြလားေနမွာ ’’ ခင္သက္ထားကခ်စ္မ်က္ေစာင္းေလးေဝ့ကာ ခနဲ႔လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ပုလဲသြယ္သြားေလးေပၚ လြင္လာေအာင္ျပဳံးေန၏။

ေဇာ္လြင္ကမူ မည္သို႔မၽွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လိုး ေနရာေဆာက္ပတ္မွာ အစြမ္းကုန္ျပဴးအာျပဲထြက္ေနသျဖင့္ လီးႀကီးဝင္သြားတိုင္း ‘‘ ဖြပ္ . . စြပ္ . . ဖြပ္ . . စြပ္ ’’ ဟူေသာအသံမ်ားႏွင့္အတူအရသာရွိရွိစီးစီးပိုင္ပိုင္ဝင္ထြက္ေန၏။ ခင္သက္ထားသည္အထူးအရသာေတြ႕ကာ မ်က္လုံးစင္းေန၏။ ထိုအတြင္းေဇာ္လြင္က တအားေဆာင့္၍ အခ်က္သုံးဆယ္ခန္႔အဆက္မျပတ္လိုးေပးလိုက္သည့္အတြက္ ခင္သက္ထားမွာေကာင္းလြန္းသျဖင့္ သူ၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္လုံးကိုေျမႇာက္၍ေျမႇာက္၍ေကာ့ေပးလို က္ျပန္သည္။ ‘‘ ေအာင္မယ္ေလး . . ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ရယ္ . . ေဆာင့္ပါေဆာင့္ပါ . . နာနာႀကီးေဆာင့္လိုး လိုက္စမ္းပါ . . ဟင္း . . ဟင္း ’’ ေဇာ္လြင္သည္ စာကေလး၏စံခ်ိန္ကိုခ်ိဳးကာ မနားတမ္းသြက္သြက္ႀကီးေဆာင့္ေန၏။

ကုတင္တခုလုံးမွာသိမ့္သိမ့္တုန္လၽွက္ ေဆာက္ေခါင္းထဲလီးဝင္သံထြက္သံမ်ားမွာ တခန္းလုံးဆူညံေနေလေတာ့၏။ ခင္သက္ထားသည္လီးမ်ိဳးစုံသေလာက္ခံဘူးသူတဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ေဇာ္လြင္၏လီးမွာမႀကီးလြန္းမေသးလြန္း ေပမွီလူတန္းေစ့လီးျဖစ္သျဖင့္ အတိုင္းထက္အလြန္ခံ၍ေကာင္းေနေလသည္။ ထို႔အျပင္ ရိုးရိုးပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ေဆာက္ပတ္တခုလုံးကိုအစြမ္းကုန္ျဖဲထားကာ အေပၚ မွဖိလိုး ေနေသာပုံစံမ်ိဳးမို႔ဇိမ္ေတြ႕လွေပသည္။ အထူးသျဖင့္ေပါင္တေခ်ာင္းကို ေဘးသို႔အစြမ္းကုန္ကားထားၿပီးလၽွင္ တေခ်ာင္းကိုေထာင္၍ ဒူးေကြးေစလၽွက္ ဒူး၏ထိပ္ဖ်ားေပၚ မွ လက္တဖက္ႏွင့္ဖိခ်ၿပီးလိုးလိုက္ေသာေၾကာင့္ ပုံဆန္းသေလာက္အဆုံးဝင္ၿပီး ခံ၍ေကာင္း၍ေကာင္းေနျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ေဇာ္လြင္သည္ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ေဆာင့္ေပးလိုက္ေသာအခါ ႏွစ္ဦးစလုံးေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္သြားၾကေလသည္။ ဤတဒၤဂဝယ္ ႏွစ္ဦးစလုံးအသက္ရွုမ်ားျမန္လ်က္ တျဖည္းျဖည္းျပင္းထန္လာၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ေျခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကိုယ္စီအသီးသီးကုတ္ေကြးတက္သြားၾကကာ ေနာက္ဆုံးေဇာ္လြင္က ခင္သက္ထား၏ဗိုက္ေပၚ သို႔ေမွာက္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္ ….. ၿပီးပါၿပီ။