မိန်းမလှကျွန်း

ရေးသားသူ – ပွင့်သစ်

ကောင်းကင်မှ မှိတ်တုတ် မှိတ်တုတ် ကြယ်များကိုကြည့်ရင်း ငြီးငွေ့စရာ ကောင်းလှသော ပင်လယ်ပြင်ကြီးအား နောက်ထပ် ခြောက်ရက်ခန့်မျှ သူစီးရဦးပေတော့မည်။ ယခုတာဝန်အား ပေးစေသော ရဲချုပ်ကြီးအား မင်းမင်းတစ်ယောက် စိတ်ထဲမှ ကြိမ်ဆဲနေမိတော့သည်။ သူ ရဲထဲဝင်ခဲ့သည်မှာ ဖာများ မာဆက်မှ ဆော်များအား အမြဲမပြတ် လိုးရန်အတွက်ပင် ဖြစ်သည်။ သူ လိုးခဲ့တဲ့ ဆော်တိုင်းလည်း သူ့အား အစွဲကြီးစွဲလမ်းသွားကြသည်။ စွဲသွားအောင်လည်း လိုးနည်းပေါင်စုံ သူကျွမ်းကျင်သည် မဟုတ်ပါလား။

သူ့အရပ်မောင်းမှာ ခြောက်ပေရှိပြီး အားကစားလိုက်စားသောကြောင့် ရင်အုပ်ကြယ်ကာ ယောက်ျားပီသကာ အသားရည်မှာလည်း မညိုသော်လည်း ဖြူသည့်ဘက်မပါချေ။ အထူးခြားဆုံးက ၇ လက်မခန့်ရှည်သော သူ့လီးပင်။ လုံးပတ်မှာ လက်မနှင့် လက်ခလယ်ပင် မထိချင်။ ထိုမျှကောင်းလွန်းသော သူ့လီးအား ခံဖူသူတိုင်း စွဲလမ်းသွာတာ မဆန်းပေ။ အခုရက်ပိုင်း အလုပ်တွေရှုပ်နေသောကြောင့် မလိုးရသည်မှာ ကြာခဲ့ချေပြီ။ ယခုလည်း ဆရာသမား သမီးချော ၂ ယောက်အား ကိုယ်ရံတော် တပ်မှူးအဖြစ် သူ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရပေတော့သည်။

Sky Blue ခရီးသည်တင် သင်္ဘောကြီးသည် တရွေ့ရွေ့ဖြင့် ပင်လယ်ပြင်တွင် ခုတ်မောင်းလျှက်ရှိသည်။ ခရီးမှာ ရှည်လွန်းသောကြောင့် စားသောက်ဆိုင်အပြင် အရက်ဘားပါ ရှိလေသည်။ သင်္ဘော၏ အောက်ဆုံးထပ်တွင် သာမန်လူတန်းစားများ လိုက်ပါစီးနင်ပြီး အလယ်ထပ်တွင်လည်း စားသောက်ဆိုင်နှင် ရိုးရိုးအိပ်ခန်းငယ်များ ပါရှိသည်။ အပေါ်ဆုံးထပ်တွင်တော့ အထက်တန်းလွှာများသာ စီးနင်းနိုင်သော အထူးအိပ်ခန်းတွဲများနှင့် သက်တောင့်သက်သာ အနားယူကာ ပင်လယ်လေညှင်းခံရန် ထိုင်ခံတန်းလျားများ အခန်းရှေ့တွင် ရှိလေသည်။

မင်းမင်းတစ်ယောက် ရေမိုးချိုးကာ အောက်ထပ်ရှိ စားသောက်ဆိုင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ လက်ရန်းဘေးရှိ ဦးဘက်မျက်နှာမူသော ခုံတွင် ဝင်ထိုင် ဘီယာနှင့် ဝက်ပေါင်ခြောက် မှာယူစားသောက်နေတော့သည်။ အချိန်အားဖြင့် ၇ နာရီကျော်လာကာ လေတဖြူးဖြူးနှင့် ဘီယာမှာ သောက်၍ အလွန်ပင် အရသာရှိလေတော့သည်။ တဖြေးဖြေးနှင့် ညစာစားချိန်မို့ လူများစည်ကာလာကာ ထိုင်စရာခုံပင် မရှိတော့ချေ။ ထိုအချိန်တွင်

“မမကို ညီမလေးပြောသားပဲ၊ စောစောထွက်စားကြရအောင်ပါဆိုနေမှ”

ဟု မြည်တွန်ရင်း စာပွဲအလွတ်အား ပြေးလွှားရှာနေသော ညီအစ်မနှစ်ယောက်

“ကဲ အခုမှဖြင့် မထူးတော့ပါဘူး”

ဟု ပြောလည်းပြောရင်း မင်းမင်းခုံရှေ့ ရောက်လာကာ

“ကိုမင်းမင်း ထိုင်မယ်နော်”

ဟု ပြောရင်း အစ်မဖြစ်သူလဲ့လဲ့ လက်ဆွဲရာမှ လွှတ်ကာ သူနှင်မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လေတော့သည်။ အစ်မဖြစ်သူ လဲ့လဲ့မှာ မတတ်သာသည့်အဆုံး ဝင်ထိုင်လိုက်ရတော့သည်။ မင်းမင်းအား သူမ သိပ်သဘောမကျချေ။ မင်းမင်း၏ အကြည့်များမှာ ရဲတင်းကာ သူမအား ကြည့်နေသည်မှာ စားမတတ် ဝါးမတတ်ပင်။ အေးဆေးတည်ငြိမ်သူမို့ ထိုအကြည့်များကို မကြိုက်ချေ။ အငယ်မ စုစုကဖြင့် ထိုအကြည့်များကို ဂရုမစိုက်ပေ။ သူမအတွက် ထိုအကြည့်များထက် ပိုဆိုးသော ချစ်သူ၏ မျက်လုံးရှေ့မှာ တကိုယ်လုံးပင်ချွတ်ကာ ချစ်ရည်လူးခဲ့သည်မှာ လေးငါးဆယ်ကြိမ်မျှပင်မကချေ။

စုစုသည် လဲ့လဲ့ထက် အသက်သုံးနှစ်မျှ ငယ်သော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်ကား အစ်မဖြစ်သူထက် တောင့်တင်းကာ အချိုးအစား ပြေပျစ်လှပေသည်။ လုံးဝန်းနေသော သူမတင်သားများမှာ ဘာဝတ်ဝတ် လှပကျော့ရှင်းနေပေတော့သည်။ ရင်သားများမှာ ငယ်ရည်းစားနှင့် ယခုချစ်သူ လက်သရမ်းမှုများကြောင့် ပြည့်ဖောင်းကာ ဘော်လီနှင့်ပင် မဆံချေ။ မျက်နှာမှာ ပြည့်ဝင်းကာ တင်ပါးနားအထိ ရှည်လျားသော ဆံနွယ်များကြောင့် မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်လျှင် ပုရိသတို့၏ မျက်လုံးများအား သိမ်းပိုက်ကာထားတော့သည်။

ယခုလည်း ဆိုင်အတွင်းမှ လူအများစုသည် သူမကို ဂေါ်တော်တစ်သိန်းအား မျက်လုံးများဖြင့် ကြည်နေသည်မှာ ဟန်ပင်မဆောင်နိုင်ကြချေ။

“ကိုမင်းမင်းက ဘီယာသောက်နေတာလား။ ဒါဆို စုစုလည်း သောက်မယ်လေ”

ဟုပြောရင်း မှာလိုက်လေသည်။ အစ်မဖြစ်သူမှာ တားချိန်ပင်မရလိုက်။ ညီမဖြစ်သူ တဇွတ်ထိုးဆန်သောကြောင့် တားလည်းရနိုင်မည် မဟုတ်သောကြောင့် အတင်းမတားတော့ပေ။ သူမက ထမင်းနှင့်ဟင်းပင် မှာယူလိုက်သည်။

မင်းမင်းသည် ရှေ့တော်မှောက် ရောက်ရှိလာသော အထက်လူကြီးရဲ့ သမီးနှစ်ယောက်အားကြည့်ရင်း လီးမှာ တဖြေးဖြေး တောင်လာတော့သည်။ ရဲမို့ပင်လားမသိ အမြင်မှာစူးရှကာ စုစုသည် အဖြူနှင့်အနက် ပန်းနွယ်လေးများပါသော ဂါဝန်အရှည်အောက်တွင် ဘာအတွင်းခံမှ ဝတ်မထားကြောင်း နို့သီးခေါင်းလေးများမှာ သက်သေပြနေပေတော့သည်။ ခေတ်လူငယ်ပေမို့ အိမ်နေရင်းပုံစံနှင့်ပင် ညစာထွက်စားခြင်းဖြစ်မည်။ အကြီးမသည် သူနှင့်ရွယ်တူလောက်ပင် ရိုးအေးကာ အရှက်အကြောက်ကြီးမည့်ပုံပင်။ အချိုးအစားမှာ အငယ်မလောက် မထွားဖွင့်သော်လည်း ကြည့်ကောင်သည့် အဆင့်တွင်ရှိသည်။

“ကျွန်မတို့က တစ်ခရီးတည်းသွားသူတွေပဲ၊ မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်ပေါ့။ လာ ချီးယာစ်း”

ဟု စကားစကာ မင်းမင်းနှင့် စကားအစပျိုလေတော့သည်။ မင်းမင်းတစ်ယောက် တောင်နေသောလီးအား ပေါင်အောက်တွင် ခုံနှင့်ညှပ်ပြီး ဟန်မပြတ် စကားပြောလာကြရာ အတော်ပင် ရင်းနှီးလာတော့သည်။ စုစုလည်း ဘီယာနှစ်လုံးခန့် ကုန်လာသောအခါ စိတ်များ ထကြွလာတော့သည်။ မင်းမင်းအား မသိမသာ ရေလာမြောင်းပေးစကားများ ပြောလာတော့သည်။ နဂိုကတည်းက အထန်ကောင်သူအဖို့ ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲကျသလိုပင်။ စကားနည်းလှသော လဲ့လဲ့မှာ သူ့အားကြည့်ကာ မျက်မုန်းကျိုးနေမိတော့သည်။ မင်းမင်း သူ့အား ဘုကြည့်ကြည့်နေသော လဲ့လဲ့ကြောင့် စိတ်မှာ မရိုးမရွဖြစ်ကာ အတင်းပင် ဆွဲလုံးချင်စိတ်ပင် ပေါ်မိတော့သည်။ နေနှင့်ဦးပေါ့ကွာဟု ငြိုးတေးကာထားတော့သည်။

စားသောက်ပြီးသောအခါ ကျသင့်ငွေရှင်းကာ အခန်းသို့ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ အခန်းချင်မှာ ကပ်လျှက်ဖြစ်သောကြောင့် မိန်းမချေားလေးနှစ်ယောက်၏ နောက်ပိုင်းအလှများအား ငေးကာ လျှောက်နေမိတော့သည်။ အခန်ဝရောက်လျှင် မင်းမင်းအား နှုတ်ဆက်မည်ဟု နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ရာ ဘောင်းဘီးကြားမှ ဖုဖောင်းနေသော မင်းမင်းလီးအား စုစုတစ်ယောက် မြင်မိရာဝယ် ထကြွနေသောစိတ်ကြောင့် ပို၍ပင် ထန်လာမိတော့သည်။ နှုတ်ဆက်ပြီး အခန်းတံခါးပိတ်ကာ ဝင်အိပ်ကြလေတော့သည်။

မင်းမင်းမှာသာ တောင်မတ်နေသော သူ့လီးအား ကိုင်ရင်း အခန်းရှေ့ ထိုင်ခုံတွင် လေညှင်းခံရင်း စီးကရက် သောက်နေမိတော့သည်။ မည်မျှကြာအောင် ငေးမောမိသွားသည်မသိ၊ ပုခုံးအား လာပုတ်သော လက်တစ်ဖက်ကြောင့် ဆုပ်ကိုင်ထားသော လီးအား ကပျာကယာ လွတ်လိုက်ရလေသည်။

“ဟင် စုစု မအိပ်သေးဘူးလား”

“အိပ်မပျော်ဘူး ကိုမင်းမင်းရာ”

ဟုပြောရင်း စုစုတစ်ယောက် မင်းမင်းဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်လေတော့သည်။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး စကားမပြောပဲ မျက်လုံးခြင်းဆုံစည်းရာဝယ် စုစု ဘာလိုအပ်နေသည်ကို မင်းမင်း ချက်ချင်းသဘောပေါက်ကာ ခါးလေးအား မိမိအနားဆွဲဖက်ကာ အနမ်းမိုးများ ရွာသွန်းနေမိတော့သည်။ စုစုတစ်ယောက် မိမိ၏ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံအား မွတ်သိပ်စွာ နမ်းယူနေသော မင်းမင်းရဲ့ အထိအတွေ့မှာ ရစ်မူးသာယာနေမိတော့သည်။

မင်းမင်းရဲ့ လက်တစ်ဖက်မှာလည်း စုစုရွှေရင်အစုံအား ဆုပ်နယ်ကာ ကာမသော့ခလုတ်လေးများအား တဆင့်ပြီးတဆင့် ဖွင့်နေမိတော့သည်။ မင်းမင်း၏ ကျွမ်းကျင်လှသော အထိအတွေ အကိုင်အတွယ်ကြောင့် စုစုအဖို့ တိမ်တိုက်များပေါ် လွင့်မျောနေသူတစ်ယောက်ပမာပင်။

“အားးးး ကိုမင်းရယ် အရမ်းလုပ်တတ်တာပဲ”

ဟု ညုတုတု ပြောလေရာ

“ဒါတောင်အများကြီး ကျန်သေတယ်”

“မယုံပေါင်”

ဟု ဆွပေးလိုက်လေရာ

“လာ လက်တွေ့ထပ်ပြမယ်။ အခန်းထဲသွားရအောင်”

ဆိုပြီး စုစုကို ခါးမှဖက်ကာ မင်းမင်း သူ့အခန်းသို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့တော့သည်။ အခန်းတွင်းရောက်တော့ စုစုရဲ့ ဂါဝန်ဝမ်းဆက်လေးအား ခေါင်မှဆွဲချွတ်လိုက်ရာ မိမွေးတိုင်း အလှလေးများ ပေါ်လွင်လာတော့သည်။ စုစုကို ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်စေပြီး နိုးနှစ်လုံးအား အားရပါးရပင် စို့ချေတော့သည်။ မင်းမင်းရဲ့ အစို့ကြမ်းကြမ်းများကြောင့် နို့သီးခေါင်လေးများထောင်ကာ ရွှေကြုတ်အတွင်းမှ ကာမရှေ့ပြေး အရည်ကြည်လေးများ တစက်စက် ယိုဆင်းလာတော့သည်။ မင်းမင်းသည်လည်း စိတ်ရှည်တတ်သူမို့ နို့စိုးရင်း ပေါင်တွင်သားများအား စုန်ဆန်ကာ ပွတ်သတ်နေရာ စုစုမှာ မရိုးမယွပင် ပို၍ ဖြစ်လာလေတော့သည်။

အထက်မှအောက်သို့ တဖြည်းဖြည်း ဆင်းလာရာ စုစုစောက်စိလေးအား လျှာထိပ်ကလေးဖြင့် ဆွပေးလိုက်တော့ စုစုလက်နှစ်ဖက်မှာ မင်းမင်းခေါင်းအား ဖိကာ၊ ခါးမှာ အထက်သို့ ကေ့ာတင်ပေးနေမိတော့သည်။ နှုတ်မှလည်း

“အား အားး ရှီး အားး”

ဟု စိတ်လိုလက်ရ ငြီးတွားနေမိတော့သည်။ မင်းမင်းရဲ့ လျှာပြားကြီးမှာ အထက်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်ရင်း အတွင်းထဲထိ ထိုးဝင်မွှေနှောက်ပေးနေတော့သည်။

“အားး အားး ရှူး ရှီး”

“ကိုမင်းရယ် လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးပါတော့”

ဟု စုစုတစ်ယောက် တောင်ပန်ရင်း တဖွဖွ ပြောနေမိတော့သည်။ မင်းမင်းလည်း စိတ်တအားထန်လာကာ စုစုစောက်ရည်များအား ကုန်စင်အောင် ယက်ယူ မြိုချနေမိတော့သည်။ ငါးမိနစ်ခန့် ထပ်မံစုပ်ယူပြီး မတ်တပ်ထရပ်ကာ မိမိကိုယ်ပေါ်က အဝတ်များအား ဖယ်ရှားပြီး စုစုမျက်နှာနားသို့သွားကာ သူမပါးအား ထောင်မတ်နေသောလီးနှင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်လေတော့သည်။

တစ်ခါပြီး၍ မှိန်းနေသော စုစုမှာ မျက်လုံးများဖွင်ကာ မြင်လိုက်ရသောလီးကြောင့် တံတွေးများပင် မနည်းမျိုချလိုက်ရသည်။ ကြီးလိုက်သည့်လီးမှာ မိမိကြည့်ဖူးသော အပြာကားများထဲမှ နီဂရိုးလီးလောက်ပင် ရှိလိမ့်ဟု စိတ်မှတိုင်းမိကာ မိမိအဖုတ်နှင့် ဆန့်မျှဆန့်မည်လောဟု စိုးရိမ်မိသွားလေတော့သည်။

မင်းမင်း စုစု၏နှုတ်ခမ်းဖူးလေးအား အလျားလိုက် ပွတ်သတ်ရင်း ဒစ်ဖျားအား စုစုပါစပ်ထဲ အတင်းပင် ထိုထည့်လိုက်တော့သည်။ ရောင်ရောင်မှားမှားနှင့် သူမဟပေးလိုက်သော ပါစပ်ထဲသို့ ဝင်သွားသောလီးမှာ လည်ချောင်ထိပင် ရောက်ရှိသွားတော့သည်။ အု့ အု့ ဟု အသံထွက်လာသောကြောင့် သူမသီးသွားမှန်းသိကာ အသာယာပင် ပြန်ဆွဲထုတ်ပေးရင်း

“ဆေားရီး ကိုယ်နည်းနည်း လောသွားလို့”

ဟု တောင်းပန်လိုက်ရာ

“ရပါတယ် ညီမ နည်းနည်း အံ့သြသွားလိုပါ”

ဟု ပြေားရင်း ကုတင်အောက်သို့ဆင်းကာ မင်းမင်းလီးအား အားရပါးရ ကိုင်စုပ်နေတော့သည်။

လဲ့လဲ့မှာ တရေးနိုးလာသောအခါ ဘေးတွင် ညီမဖြစ်သူအား မတွေ့သဖြင့် စိုးရိမ်ကာ လူးလဲထရင်း စုစု အိမ်သာထဲများ မူးပြီးလဲနေပြီလားမသိဟု ထင်ကာ အိမ်သာတံခါးဖွင့်ကြည်ရာ မတွေ့သောကြောင့် စိတ်ပူကာ ဘေးအခန်းမှ မင်းမင်းအား နိုးမည်ဟု စိတ်ကူးကာ အခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

မင်းမင်းရဲ့ အခန်းရှေ့သို့ရောက်သောအခါ တံခါးခေါက်ဖို့ လက်အမြှောက်တွင် ဟနေသော တံခါးကြားမှ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် လဲ့လဲ့တစ်ယောက် အံ့သြမှင်သက်စွာ ငေးကြည့်နေမိတော့သည်။ လဲ့လဲ့သည် ဤကဲ့သို့သော အဝတ်မပါ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်ဗလာနှင့် ယောက်ျားတစ်ယောက်အား တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးချေ။ ကြက်သီးမွှေးညှင်များပင်ထကာ မျက်လုံအားမခွာပဲ ဆက်လက်ငေးကြည့်နေမိတော့သည်။ ကြီးလိုက်တဲ့လီး၊ စုစု အာခေါင်ထောက်သည်အထိ ငုံထားတာတောင်မှ အပြင်မှာ လက်ဆုပ်လောက် ကျန်နေသေးသည်၊ မြင်းလီးကြီးကြနေတာပဲဟု စိတ်မှ ရေရွတ်လိုက်မိသည်။

စုစုသည် သူ့ချစ်သူ သင်ပေးထားသော ပုလွေပညာအား အစွမ်းကုန် ထုတ်သုံးနေသောကြောင့် မင်းမင်းမှာ ခေါင်းကို အပေါ်သို့မော့ပြီး နှုတ်မှလည်း ငြီးညူးနေမိတော့သည်။

“အား အားး မရတော့ဘူး စုစု ထ ထတော့”

ဟုပြေားရင်း လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်တော့သည်။ စုစုလည်း အသာအယာပင် ကုတင်ပေါ်သို့ တက်ကာ ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ပေးလိုက်တော့သည်။ မင်းမင်းတစ်ယောက် သူ့လီးဖြင့် အရည်ရွှဲနေသော ပိပိလေးအား သုံးလေးချက်မျှ ပွတ်ကာ အသာအယာပင် ထိုးထည့်လိုက်ရာ ထက်ဝက်ခန့်ပင် ဝင်သွားလေတော့သည်။

“အားးး ကိုကို အရမ်းမသွင်းနဲ့ အထဲမှာ အရမ်းကြပ်နေတယ်”

“အင်း စုလေး၊ ကိုကို ဖြေးဖြေးချင်း ချော့လိုးပေးမယ်”

“အား ကျွတ် ကျွတ် အားး”

“ရှီးးး အားးး အာ့ အာ့”

လီးမှာ အဆုံးထိဝင်သွားရာ ပြည့်ကြပ်လွန်းနေသောကြောင့် မင်းမင်းမှာ ပြန်ဆွဲမထုတ်သေးပဲ အသာပင် ဇိမ်ခံနေတော့သည်။ တဆုံးထိဝင်နေသော လီးကြောင့် ကလီစားများပင် ကပြောင်းကပြန် ဖြစ်နေသလားဟု ထင်မှတ်ရလောက်ပေသည်။ ညှစ်အားများကြောင့် အရည်ကြည်လေးများမှာ စိမ့်ကာစိမ့်ကာပင် ထွက်နေမိတော့သည်။ မင်းမင်းလည်း လီးတန်အား သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်လည်လိုးညှောင့်နေမိတော့သည်။

“အမလေးးးး အားးးး အားးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ်၊ ရင်ထဲကို ပြည့်သွားတာပဲ၊ စုစု ခံနိုင်နေပြီ သိလား၊ အဆုံထိထုတ်ပြီး လိုးပေးပါတော့”

ဟု ငြီးတွားရင်း တဖွဖွပြောလေရာ မင်းမင်း စုစုခါးနှစ်ဖက်အား စုံကိုင်ကာ အဆုံးထိထုတ် အဆုံးထိသွင်း ပုံမှန်လုပ်နေတော့သည်။

“အားး ရိုးးး အားးးး ရှီးးးး”

“အားးး အု အု အွန့် ဗတ် ဗတ် အွန့် ဗတ်”

“အု့…. အွန်းးး… အားးး”

ပါးစပ်က အော်ငြီးရင်း ဖင်လေးကော့ကာ ကော့ကာ ခံနေသော ညီမဖြစ်သူအားကြည့်ပြီး လဲ့လဲ့တစ်ယောက် ဖင်စအိုကပင် ယွစိတက်လာတော့သည်။ ပိပိလေးထဲမှ အရည်များမှာလည်း အတွင်းခံတစ်ခုလုံး စိုရွှဲကာ ဒူများပင်မသယ်ချင်တော့ပေ ။

မင်းမင်းနှင့် စုစုမှာ ကောင်းလွန်သောကြောင့် အားရပါးရပင် နှစ်ဦးသား ပုံစံအမျိုးမျိုး ပြောင်းလိုးနေကြသည်။ စုစုခင်ဗျာ သုံးခါမြောက် ပြီးသောကြောင့် မင်းမင်းအား ကျောမှသိုင်းဖက်ကာ ကော့ကော့နေသော အရှိန်ကြောင့် လီးထိပ်မှာ ကျင်တက်လာကာ စုစုသားအိမ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ ကုန်စင်အောင် ပန်းထုပ်လိုက်လေတော့သည်။ စုစုမှာလည်း ဝင်လာသော ခပ်နွေးနွေး လရည်များကြောင့် ကုန်ခမ်းနေသောအားများ ချက်ချင်းပင် ပြန်လည်ပြည့်ဝလာကား နွမ်းနယ်နေသော မင်းမင်းလီးအား စိမ်ထားသောအဖုတ်မှ ထုပ်ကာ ရေမဆေးတော့ပဲ ကုန်းစုပ်နေတော့သည် ။

လဲ့လဲ့သည် ပထမဦးဆုံးအကြိမ် လိုးပွဲအား မြင်ဖူးလိုက်သည်နှင့် အလိုးခံချင်စိတ်များ တားမရဆီးမရ ဖြစ်ကာ မင်းမင်းလီးအား အာရုံတွင်းမှ ဖျောက်ဖျက်မရ ဖြစ်နေတော့သည်။ အခန်းတွင်းသို့ ပြန်လာကာ အိပ်ယာထက်တွင် မျက်လုံးအားမှိတ်ကာ စောစောကပုံရိပ်အား မြင်ယောင်ကာ ဘောင်းဘီကြား လက်နှိုက်ပြီး အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေတော့သည်။ ခံလို့ကောင်းကောင်းနှင့် ပွတ်နေလိုက်သည်မှာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်လေတော့သည်။

အားးး ကောင်းလိုက်တာ၊ ငါ ဒါကို ဘာလို့ အစက ကြိုမသိခဲ့တာပါလဲဟု မိမိကိုယ်ကို အပြစ်တင် ဝေဖန်နေမိတော့သည်။ ကောင်းလွန်းသောကြောင့် လက်ကိုပင် ဘောင်းဘီအပြင်သို့ မထုတ်နိုင်ပဲ အိပ်ပျော်သွားလေတော့သည် ။

စုစု ထပ်မံစုပ်ယူပေးသော အရှိန်ကြောင့် မင်းမင်းလီးမှာ ခဏအတွင်းပင် ပြန်လည်တောင်မတ်လာတော့သည်။ ဆယ်မိနစ်ခန့် စုပ်ယူပေးပြီးနောက် စုစုသည် မင်းမင်းအပေါ်သို့ ကားယားခွကာ လီးအရင်းမှကိုင်ပြီး အဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်တော့သည်။

“အားး ကောင်းလိုက်တာ စုစုလေးရယ်”

ဟု ပြောရင်း နှစ်ဦးသား စည်ချက်ကိုက်စွာ ကော့ဆောင့်နေတော့သည်။ စုစုမှာ လီးပေါ်တက်ကာ ဆောင့်နေသောကြောင့် အစိလေးမှာ လီးနှင့်အချိန်ပြည့် ပွတ်မိနေသောကြောင့် များမကြာမီပင် တစ်ခါပြီးသွားပြန်သည်။ မင်းမင်းသည် စုစုအား ခြေနှစ်ချောင်းစုံထမ်းကာ အားရပါးရ လိုးလိုက်ပြီး ကာမသုခကို နှစ်ဦးသား ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေမိတော့သည် ။

“အား အိုး .. ဟင်းး…. အားးး……”

“ဗွက် …ဖတ်..ဖတ်..ဗွက် ဗွတ်…”

“အားးးး..ရှီး….စူးးး…အားးး.အွန့်…..”

အချက်းလေးဆယ်ခန့် မရပ်မနား လိုးဆောင့်မှုကြောင့် နှစ်ဦးသား ကာမပန်းတိုင်သို့ ပြိုင်တူပင် တက်လှမ်းသွားနိုင်တော့သည်။ စုစုသည်လည်း မင်းမင်းရင်ခွင်ထဲမှာပင် မောပန်းစွာ အိပ်ပျော်သွားလေတော့သည်။

မင်းမင်းသည် ဆေးလိပ်သောက်ချင်လာသောကြောင့် အဝတ်များပြန်ဝတ်ပြီး တံးခါးဝသို့ လျှောက်လာရာ တံခါးမှာ အနည်းငယ်ဟနေသောကြောင့် မသင်္ကာဖြစ်ကာ ဘေးဘီအားလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ထူးခြားချက် တစ်စုံတစ်ရာ မတွေ့ရချေ။ ထို့ကြောင့် စီးကရက်အား မီးညှိပြီး သောက်နေလိုက်သည်။ အတန်ကြာမှ အသိတစ်ခုဝင်ကာ လဲ့လဲ့အိပ်နေသော အခန်းအား သွားကြည့်လိုက်ပြီး အခန်းတံခါးမှာ လော့မချထားသောကြောင့် အသာလှပ်ကာ အထဲသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် အတွင်းခံထဲ လက်နှိုက်လျက် အိပ်ပျော်နေသော လဲ့လဲ့အား တွေရချိန်တွင် မင်းမင်းတစ်ယောက် သူ့မျက်လုံးများ အရောင်တောက်ပသွားတော့သည်။

လဲ့လဲ့တစ်ယောက် အိမ်မက်ထဲသို့ နတ်သားလေးတစ်ပါး ရောက်ရှိလာတော့သည်။ ထိုနတ်သားလေးမှာတော့ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဇာတ်လိုက်ကျော်ကြီး မင်းမင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ ကနဦးတုန်းက သူမမှာ မင်းမင်းကို ကြည့်မရချေ။ စုစုနှင့် ချစ်ရည်လူးကာ သူ့လီးကြီးအား မြင်ပြီးကတည်းကပင် တိတ်တခိုး စွဲလမ်းသွားတော့သည်။ နတ်သားလေးမှာ သူမအား ငုံ့၍ကြည့်နေသည်။ သူမရှက်လိုက်သည်မှာ မပြောနှင့်။ သို့သော် ပြန်ထွက်သွားမှာစိုး၍ တင်းကြပ်နေအောင် ဖက်ထားမိတော့သည်။

နတ်သားလေးမှာ သူမ၏ နှဖူးလေးကို မြတ်နိုးစွာနမ်းလိုက်သည်။ ပျော်လိုက်သည်ဖြစ်ခြင်း။ လဲ့လဲ့မှာ မျက်လုံးလေး အသာမှေးကာ အနမ်းများအား ကျေနပ်စွာ ခံယူနေမိတော့သည်။ ပါးလေးနှစ်ဘက်နမ်းကာ သူမနှုတ်ခမ်းလေးအား ငုံ့ကာနမ်းရာ နွေးထွေးလွန်းသောကြောင့် ခါးလေးပင် ကော့မိရာ နတ်သားလေးမှာ သူမကျောအောက်မှ ဘော်လီချိတ်များအား လျှင်မြန်စွာပင် ဖြုတ်လိုက်လေတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းလေးအား အဆက်မပြတ် နမ်းနေရင်းမှ သူမလည်တိုင်လေးအား လျှာဖျားလေးနှင့် အသာယက်ရင်း ကျီစယ်လိုက်ပုံမှာ ကောင်းကင်ပေါ် လွင့်မျှောနေသယောင်ပင်။ အိုးးး ချစ်လိုက်တာ နတ်သားလေးရယ်။

လဲ့လဲ့တစ်ယောက် သူမ တသက်လုံး နေမထိ လေမထိ ထိမ်းသိမ်စောင့်ရှောက်လာသော ရွှေရင်အုံလေးမှာ လေစိမ်များ ထိတွေ့မှုကြောင့် အိပ်ပျော်နေရာမှ ရုတ်တရက် လန့်နိုးလာကာ

“ဟင် နင် နင် ဒါဘာလုပ်တာလဲ”

ဟုပြောရင်း အပေါ်သို့ လိပ်တင်နေသော အင်္ကျီအား အတင်းပင်ဆွဲချကာ ဖုံးဖိနေတော့သည်။

“ဒါ ဒါဆို စောစောက အိမ်မက်မဟုတ်ဘူးပေါ့”

“အေး ဟုတ်တယ်”

ဟု မင်းမင်းမှ ပြောလိုက်ရာ

“လွှတ် လွှတ် ငါ့ကိုအခုလွှတ်၊ မလွှတ်ရင် ငါအော်လိုက်မှာနော်”

မင်းမင်းမှာ အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာဖြင့်

“အော်ပေါ့၊ နင် အရှက်ပိုကွဲသွားမှာပေါ့။ နင်ရယ် နင့်ညီမရယ် ငါ့လီးစုပ်နေတဲ့ပုံတွေ ငါ online မှာ တင်လိုက်မှာပေါ့”

ဟုပြောလိုက်ရာ လဲ့လဲ့မှာ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်ပြီး မိမိဖခင်မှာ သာမန်လူမျိုးမဟုတ်မှန်း နာလည်ကာ ချုံးပွဲချငိုရင်း ဆက်မလုပ်ရန် တောင်းပန်နေတော့သည်။ မင်းမင်းလည်း မိမိဆင်ထားသောဂွင်ထဲ တိုးဝင်လာပြီမို့

“အေး ဒါဆို ငါတို့ အပေးအယူတစ်ခုလုပ်မယ်။ ခရီးဆုံးလို့ ဆိပ်ကမ်းပေါ်ရောက်တဲ့အထိ နင်တို့ညီအစ်မ ငါ့မယားလုပ်ရမယ်။ ငါခိုင်းသလို သေသေချာချာ မလုပ်ရင်တော့ လူတကာရဲ့ တံထွေးခွက်ထဲ နင်တို့တစ်မျိုးလုံး ပက်လက်မျှောပေတော့”

ဟုပြေားရင်း စောစောက ရိုက်ထားသော ပုံများအား ပြလိုက်လေရာ လဲ့လဲ့မှာ မိမိတသက်လုံး မောက်မာ ရိုင်းစိုင်းကာ ရင့်သီးစွာ ပြောဆိုဆက်ဆံခဲ့ပုံများအား ပြန်မြင်ယောင်ကာ မျက်ရည်များပင် ကျလာတော့သည်။

“ကဲ ဘယ်လိုလဲ။ နင် လက်မခံဘူးဆိုလည်း စုစုနဲ့ပဲ သွားပြန်အိပ်တော့မယ်”

“မ မလုပ်ပါနဲ့။ ဓာက် ဓာက် ဓာက်ပုံတွေက တကယ်ဖျက်မှာလား”

ဟု တုန်ယင်ထစ်ငေါ့စွာမေးရာ မင်းမင်းက ပြုံးရွှင်စွာဖြင့်

“ဖုန်းပါ မင်းကိုပေးလိုက်မှာ ဟုတ်ပြီလား”

“တ တ တကယ်နော်”

“တကယ်ပါဆို အချစ်လေးကလည်း”

“ဘာ အချစ်လေးလည်း လူကိုအကြပ်ကိုင်ပြီတော့”

“မတတ်သာလို့ပါကွာ။ ငါက နင့်ကိုမြင်ကတည်းက လိုးချင်နေတာ”

“ဟာ ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ”

ဟု ရှက်သွေးများဖြာကာ ပြောရင်း စောစောက ရုန်ကန်ခဲ့တာကိုပင် မေ့များသွားပြီလားမသိ။ သြော် မိန်းမတွေ မိန်းမတွေဟု တွေးရင်း မင်းမင်းတစ်ယောက် လဲ့လဲ့နို့နှစ်လုံးအား အားရပါးရပင် စို့နေတော့သည်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဘောင်းဘီအား အသာပင်ချွတ်လိုက်တော့ ပြည့်တင်းနေသော လဲ့လဲ့ဖင်ကြီးကြောင့် ချွတ်မရပေ။ ဆက်မချွတ်သေးပဲ အနီရောင်ပင်တီလေးပေါ်မှ ဆီးခုံလေးအား ပွတ်သပ်ကာ နို့နှစ်လုံးအား အငမ်းမရပင် စို့နေတော့သည်။ လဲ့လဲ့မှာ အိမ်မက်ထဲကလိုပင် ကောင်းကင်သို့ လွင့်မျောကာ တိမ်တိုက်များအား ဖမ်းဆုပ်ဖို့ ကြိုးစာနေတော့သည်။

မင်းမင်းတစ်ယောက် အချိန်တန်ပြီဟု ယူဆကာ

“ကဲ ကောင်မ ဖီးတက်မနေနဲ့။ ထ ထ”

ရုတ်တရက် နို့များလိမ်နေအောင် စို့ခြင်းမှရပ်ကာ ခပ်ရိုင်းရိုင်း ပြောလည်းပြော လက်မှာလည်း လဲ့လဲ့ပါးအား ဘယ်ညာဆက်ဆက် ရိုက်လိုက်တော့သည်။ လဲ့လဲ့တစ်ယောက် မင်းမင်းရဲ့ အပြုအမူကြောင့် ကြက်သီးမွှေးညှင်းများပင် ထသွားခဲ့တော့သည်။ မိမိအား လူတိုင်းက ချစ်ခင်ကာ ရိုသေမှုကို မွေးကတည်းကပင် ခံလာရသူမို့ နားထဲမှာ ဆန်းပြားနေသော်လည်း သူမ သဘောကျသွားလေတော့သည်။ ပါးစပ်မှလည်း

“ထပြီး ဘာလုပ်ရမှာလဲ”

“အေး ပြောမယ်။ အခု ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ဒူထောက်ပြီး ငါ့ဘက်လှည့်စမ်း ကောင်မ”

လဲ့လဲ့ မငြင်းတော့ချေ။ မင်းမင်းဘာလုပ်မလဲဆိုတဲ့ သိချင်စိတ်က သူမကို လှုံ့ဆော်နေသည်။ မင်းမင်းမှာ ခြေနှစ်ချောင်းတွဲလောင်းချကာ

“ငါ့လီးလာစုပ်စမ်း”

ဟုပြောရင်း လဲ့လဲ့ဆံပင်အား နောက်မှဆွဲကိုင်ကာ သူ့လီးအား လဲ့လဲ့ပါစပ်ထိပ်ဝတွင် တေ့ထားလိုက်တော့သည်။ လဲ့လဲ့မှာ ရုန်းလည်းရမည် မဟုတ်မှန်း သိသောကြောင့် အသာအယာပင် ပါးစပ်ကို ဟပေးလိုက်သည်။

“အု အု ဝူးး ဝူးး အု အု”

လည်ချောင်ရင်းထိပင် တိုးဝင်လာသော မင်းမင်းရဲ့ လီးတံကြီးကြောင့် လဲ့လဲ့တစ်ယောက် ချွဲများသီးကာ မျက်လုံးမျာပင် ပြာဝေသွားတော့သည်။ မင်းမင်လည်း ဒေါသဖြစ်ကာ

“ကောင်မ လီးကောင်းကောင်း မစုပ်တတ်ဘူးလား။ နင့်ညီမနဲ့များ ကွာပါ့။ ငါပြောပြမယ် သေချာနားထောင်။ နောက်တစ်ခါ ထပ်မပြောဘူးနော်။ နှုတ်ခမ်းကို ဝလုံးပုံစံဝိုင်းထား။ ပြီးရင် နင့်လျှာဖျားလေးနဲ့ ဒစ်ထိပ်က အကွဲကြောင်းလေးကို ထိုး။ အရင်းထိဝင်နေပြီဆို လျှာအပြားလိုက် လှည့်ပတ်ပြီးစုပ်။ ကြားလား”

မင်းမင်းလီးမှာ စုစုနှင့် လိုးပြီးကတည်းက ရေဆေးသန့်ရှင်းခြင်း မပြုလုပ်ထားသဖြင့် စုစုစောက်ရည်နှင့် သူ၏စောက်ရည်တို့ နှစ်မျိုးပေါင်းကာ ညှီစို့စို့အနံ့ပင် ထွက်နေတော့သည်။ လဲ့လဲ့တစ်ယောက် အစပိုင်းမှာ ထိုအနံ့ကို ခံရခက်သော်လည်း တဖြေးဖြေးနှင့် စုပ်ရင်း ထိုအနံ့ကို သဘောပင်ကျလာမိတော့သည်။ ထို့ကြောင့် စေတနာပါပါလေးဖြင့် စုပ်ပေးနေမိတော့သည်။

မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နှင့် စုပ်နေသည်မှာ မင်းမင်းအတွက် တစ်မျိုးပင် ခံလို့ကောင်းလေသည်။ ထိုအတိုင်း ဆက်သွားနေလျှင် သူမပါစပ်ထဲမှာပင် သူပြီးတော့မှာ မလွဲပေ။

“ခဏရပ်စမ်း”

မင်းမင်းက ပြောလည်းပြောရင်း လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ကောင်မ ထ နင့်အတွင်းခံချွတ်။ ပြီးရင် ကုတင်ပေါ် လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းထားစမ်း”

လဲ့လဲ့မှာ သူမမျှော်လင့်ထားသလို အလိုးခံရတော့မည်ဟု မှတ်ယူကာ မင်းမင်း ခိုင်းစေသည့်အတိုင်း နေပေးလိုက်တော့သည် ။ မင်းမင်းမှာ လဲ့လဲ့တံထွေးများ ပေကျန်နေသော သူ့လီးအား ဖင်စအိုဝမှာ တေ့ကာ ခါအားနှင့်‌ ဆောင့်လိုးချတော့သည်။

“အား… အမေကြီးရေ…… သေပါပြီတော့…”

လဲ့လဲ့တစ်ယောက် ကုန်းအော်ကာ ရှေ့သို့ ဟက်လျှားထိုးပင် ပြုတ်ကျသွားပေတော့သည်။ ဖင်ဝအား မီးစနှင့် ဆောင့်ထိုးလိုက်သလို ခံစားရပြီး ကုန်းအော်လိုက်သော်လည်း ဘယ်သူမှ မကြားနိုင်ချေ။ အလုံပိတ် အခန်းတို့၏ အားသာချက်တို့ပင် ဖြစ်သည်။

မင်းမင်း အဆုံးထိဝင်သွားသော လီအား ဒစ်ဖျားနာအထိ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးပင် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး

“အို…… ပလွတ်”

“အင့်… အု.. အင့်.. အု…”

ဟု ကြိတ်ကာ ငြီးနေသော လဲ့လဲ့အား စောက်မြင်ကပ်စွာဖြင့် ကြမ်းတမ်းစွာ လိုးဆောင့်တော့သည်။ ဖင်အား လိုးဆောင့်နေရင်း သူ့လီးများပင် ပူတက်လာကာ ဒစ်ဖျားများ ကျင်စိမ့်တက်လာပြီး ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားလေတော့သည်။ မင်းမင်းလည်း မောမောနှင့် လဲ့လဲ့ဘေးမှားပင် အနားယူရင်း သူမပိပိလေးအား လက်ညိုး လက်ခလယ်နှင့် ပွတ်သပ်ထိုးသွင်းရင်း သူမအား ပြီးစေကာ ကာမအရသာကို မြည်းစမ်းပေးလိုက်လေတော့သည်။

စုစုတစ်ယောက် မနက်လင်းသော် ညောင်းကိုက်နေသဖြင့် မထချင်ပေ။ ဗိုက်လည်း ဆာလောင်လှပြီဖြစ်သဖြင့် မျက်လုံးကို မနည်းအားယူကာ ဖွင့်ရသည်။ မိမိအခန်းသို့ပြန်ပြီး အခန်းထဲဝင်ရန် တံခါးခေါက်ရာ တော်တော်နှင့် မဖွင့်ချေ။ အချက် ၂၀ ခန့် မရပ်မနား ဆက်ခေါက်ကာမှ အိပ်မှုံစုံဝါးဖြင့် အစ်မဖြစ်သူ တံခါးလာဖွင့်သည်။ အစ်မဖြစ်သူရဲ့ အိပ်ယာပေါ်တွင် မင်းမင်း အိပ်ပျော်နေသဖြင့် မေးငေါ့ကာ “ဘာလဲ” ဟု မေးလိုက်ရာ “နင့်လိုပဲလေ” ဟု ပြန်ဖြေရင်း နှစ်ဦးသား သဘောကျစွာ ရယ်လိုက်ကြသည်။

“ဗိုက်ဆာနေပြီ မမ မြန်မြန်လုပ်”

“အေးပါ နင်ကလည်း ခဏတော့စောင့်”

ဟုပြောရင်း ညီအစ်မ ၂ ယောက် နံနက်စာ ထွက်စားကြလေသည်။ မှာယူထားသမျှအား ခေါင်းမဖော်ဘဲ စားသောက်ပြီး ဗိုက်ဝခါမှ မင်းမင်းအတွက် ပါဆယ်ဝယ်လာခဲ့တော့သည်။

မင်းမင်းသည် ရေမိုးချိုးကာ ပင်ပန်းသွားသော ခန္ဓာကိုယ်အား ပြန်လည်အားဖြည့်ရန် အဟာရမှီဝဲရဦးမည် မဟုတ်ပါလားဟု တွေးရင်းဖြင် လေချွန်ကာ အေးအေးလူလူပင် အဝတ်လဲနေတော့သည်။

“ဒေါက်… ဒေါက်… ဒေါက်…”

“ဘယ်သူလဲ”

တစ်ဖက်မှ စုစုရဲ့အသံကို ကြားရ၍ တံခါးဖွင့်ပေးရာ လဲ့လဲ့ကပါ နောက်တွင်ရပ်နေသဖြင့် သူ အံ့သြသွားသည်။ စိတ်ထဲမှာလည်း ဒီဆော်ကြီး အတော်ထန်တာပဲ၊ ငါ ညက အသေဗျင်းတာတောင် အခု ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုနဲ့၊ နေနှင့်ဦးပေါ့ကွာ၊ ပြီးမှတွေ့မယ် ဟု စိတ်ထဲက ကြိမ်းဝါးလိုက်တော့သည်။ စုစုက

“ကိုကြီးအတွက် နံနက်စာ ဝယ်လာတယ်။ ထွက်စားနေဖို့ မလိုတော့ဘူး”

မင်းမင်း စိတ်ထဲမှာ တယ်ဟုတ်ပါလားဟု တွေးရင်း လေညှင်းခံထိုင်ခုံတွင် နံနက်စာစားပြီး သုံးယောက်သား စကားပြောနေမိကြသည်။ စကားပြေားနေရင်း မင်းမင်းရဲ့ရင်ခွင်ထဲသို့ စုစုက တိုးဝင်လာသဖြင့် အသာပင် သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ အစ်မရှေ့မှာပင် စုစုရဲ့နို့သီးများအား ဆုပ်နယ်နေတော့သည်။ လဲ့လဲ့မှာလည်း သွေးသားက တောင်းဆိုလာပြီ ဖြစ်သဖြင့် သုံးယောက်သား သူမတို့အခန်းထဲပင် ပြန်ဝင်လာခဲ့ကြတော့သည်။

အခန်းထဲရောက်သော် တိုင်ပင်စရာမလိုပဲ သုံးဦးသား ပြိုင်တူပင် မိမိအဝတ်အစားများကို မိမိဘာသာ ချွတ်နေကြသည်။ စုစုသည် အရင်ဦးစွာချွတ်ပြီးသဖြင့် ကုတင်ပေါ်သို့ တက်ကာ ပက်လက်လှန်နေတော့သည်။ မင်းမင်လည်း စုစုနောက်မှပင် ချွတ်ပြီးသဖြင့် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ စုစုစောက်ဖုတ်အား လျှာနှင့် ကုန်းလျက်နေတော့သည်။ နောက်ဆုံးမှပြီးသော လဲ့လဲ့မှာ မင်းမင်းလီးအား စုပ်တော့သည်။

တစ်နေကုန် သုံးဦးသား အခန်းအောင်းကာ လွတ်လပ်စွာ လိုးပွဲဝင်နေကြသည်။ လိုးလိုက် နားလိုက်နှင့် အချိန်မည်မျှ ရှိသွားသည် မသိလိုက်ကြပဲ ပင်ပင်ပန်းပန်းနှင် အိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။

ညရှစ်နာရီခန့်တွင် သင်္ဘောမှာ ကျောက်ဆောင်နှင့် တိုက်မိကာ တဖြေးဖြေး နစ်မြုပ်လာတော့သည်။ ဝန်ထမ်းများနှင့် ခရီးသည်တို့မှာ သက်ကယ်လှေများနှင့် စွန့်ခွာသွားကြလေသည်။ မင်းမင်းတို့ သုံးဦးမှာ ဘာမျှမသိလိုက်ကြချေ …။

အား ကျွစ် ကျွတ်… ဟင် ငါဘယ်ရောက်နေတာပါလိမ့် ဟု ကိုက်ခဲနေသော ဦးခေါင်းအားကိုင်ကာ ထထိုင်ရင်း ဘေးဘီအား လှည့်လည်ကြည့်ရှုမိလိုက်သည်။ မိမိနောက်ဆုံး အခန်းထဲဝင်လာသော ရေများအား တိုးဝှေ့ရင်း ပင်လယ်ရေများ ပါစပ်၊ နားများအတွင်းသို့ဝင်ကာ သတိလစ်မေ့မျှောသွားခဲ့ရာ အခု ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ၊ ဒါဆို ငါမသေဘူးပေါ့နော်ဟု ပြန်လည်ဆန်းစစ်ရင်း မှိန်ပျပျ မီးအလင်ရောင်အောက်မှာ စူးစမ်းရှာဖွေမိရာ ခြေငါးလှမ်းမျှအကွာတွင် ကျောက်စားပွဲတစ်လုံးပေါ်၌ သစ်သီးသစ်ဥများ၊ ရေကရောင်းတစ်ခု၊ သစ်သားဗန်းပေါ်တွင် စားချင်စဖွယ် ငါကင်းကြီးမှာ မင်းမင်ဗိုက်အား ပိုလို့ပင် ဆာလောင်လာစေသည်။ တွေဝေမနေတော့ပဲ ကျောက်ဖြင့်ထွင်းထုထားသော ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ထိုင်ကာ အားရပါးရ စားသောက်လေတော့သည်။

ငါးကင်ကြီးတစ်ကောင်လုံးမျှ ကုန်သွားပြီး ရေသောက်ကာ ခွန်အားများ ပြန်လည်ပြည့်ဖြိုးလာကာ ပတ်ဝန်းကျင်အား သတိရကာ ဘေးဘီအား လှည့်လည်ကြည့်ရှု့ရာဝယ် မိမိအား မျက်တောင်မခတ်ပဲ ကြည့်နေသော မိန်းမပျိုလေးကြောင့် လန့်သွားကာ ကြက်သီးမွှေးညှင်းများပင် ထသွားလေတော့သည်။ သူမရပ်နေသော နေရာသည်အနည်းငယ် မှောင်နေသောကြောင့် သဲကွဲစွာ မြင်ရနိုင်ရန် အရှေသို့ တိုးကပ်ကာကြည့်မိသည်။ ငါးပေခန့်အကွာတွင်တော့ သူမျက်လုံးများပွတ်ကာ မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်မိတော့သည်။ မိန်းမပျိုလေးသည် အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းနှင့် လက်ထဲတွင် လေးအားကိုင်ကာ အသင့်အနေအထားရပ်နေသည်။ ထို့နောက် သူမအနား တိုးကပ်ကာ

“မင်းဘယ်သူလဲ”

ဟုမေးလိုက်သည်။

“အရှင့်ကို စောင်ရှောက်ရသူပါ”

ဟု ယဉ်ကျေးစွာ ပြန်လည်ဖြေဆိုလေသည်။

“ငါ ငါ အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ”

“လူစိမ်းတွေကိုထားတဲ့ အနောက်ဘက် နန်းဆောင်ပါ အရှင်”

“ဘာ နန်းဆောင်း ဟုတ်လား”

“ဟုတ်ပါတယ်”

“ဟားးး ဟားးး”

သူ့ရယ်လိုက်သံကြောင့် မိန်းမပျိုလေးမှာ မှင်သက်စွာ ငေးကြည့်နေမိတော့သည်။ သူ သေချာလှည့်လည်ကြည့်ရာ နန်ဆောင်နှင့်တူတာဆိုလို့ ဘာမျှမရှိပေ။ သဲပြင်ပေါ်တွင် ကျောက်စားပွဲနှင့် ကုတင်ပုံစံ ကျောက်ပြားတစ်ချပ်သာ ရှိသည်။

“မင်းတို့လူကြီးနဲ့ ငါစကားပြောချင်တယ်”

ဟု မေးလိုက်ရာ

“စိတ်မပူပါနဲ့ အရှင်။ ဘုရင်မကိုယ်တိုင် တစ်နေ့ ၂ ကြိမ် လာရောက်ကြည့်ရှု့ပါတယ်။ သမားတော်ကြီးများလည်း သေချာကုသပေးပါတယ်”

“ဒါနဲ့နေပါဦး။ ငါ့ကိုဘာလို့ အရှင်လို့ ခေါ်တာလဲ”

“ဘုရင်မက ခေါ်ရမယ် ပြောထားလို့ပါ”

“မင်းအသားတွေ ငါကိုင်ကြည့်လို့ရမလား”

” ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ်အရှင်”

ဒွိဟဖြစ်နေသောစိတ်ကြောင့် သူမအားကိုင်ကြည့်ရာဝယ် လူဟ လူပဲ ဟု စိတ်မှလက်ခံကာ ကာမစိတ်များနိုးထရင်း သူမ၏ လုံးဝန်းနေသောနို့အား ပွတ်သတ်ကာ ညှစ်ကြည့်လိုက်သည်။ အွန့်ဟု ငြီးသံနှင့်အတူ လက်ထဲမှလေးမှာ လွတ်ကျသွားလေတော့သည်။ စားပါးဝနေသော မင်းမင်းမှာ ချက်ချင်းပင် သဘောပေါက်ကာ ကာမခလုတ်လေးများအား တစ်ခုချင်းစီ ဖွင့်နေတော့သည်။ လုံးကျစ်နေသော နို့အား ငုံကာ စို့လိုက်ချိန်

“အိုးး အင်းး ဟင်းးး”

ဟု ငြီးတွားသံများပေးကာ မင်းမင်းဦးခေါင်းအား သိမ်းဖက်ထားရင်း

“မသင့်တော်ပါဘူး အရှင်”

ဟု ပြောလေသည်။ မင်းမင်းသည်လည်း နို့စို့ပျက်မည်စိုး၍ ဘာမှမပြောပဲ သူမ၏ဖင်အား ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်ရာ မကြုံဖူးသော အထိအတွေကြောင့် စိတ်အလိုကိုလိုက်ကာ သာယာနေမိတော့သည်။ တစ်ခုတည်းသော နံပိုင်းငယ်အား ချွတ်ချလိုက်ရာ သဲပြင်ပေါ်သို့ ပုံကျသွားသည်။ မင်းမင်လက်သည် သူမ၏ပိပိလေးပေါ်သို့ အုပ်ကိုင်လိုက်မှ မိမိနံပိုင်း မရှိတော့မှန်းသိကာ ကုန်ကောက်လိုက်ရာ (မျက်လုံးထဲမြင်ကြည်ပေါ့ဗျာ ဘယ်လိုပုံစံဖြစ်သွားလဲဆိုတာ ) မင်းမင်းသည် ညာခြေဖြင့်ဖိထားရာ ဆွဲမရ ဖြစ်နေတော့သည်။

ထိုအချိန်တွင် အတွင်းခံမပါပဲ ပိတ်ပါးဖြင့်သာ ခါးအားပတ်ထားသော မင်းမင်းရဲ့လီးမှာ သူမအတွက် အထူးအဆန်းဖြစ်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မကိုင်ရဲ ကိုင်ရဲနှင့် ပွတ်သတ်နေမိတော့သည်။ ခါးမှ ပိတ်စအား ဖြေချလိုက်ရာ သူမမျက်နှာနှင့် တစ်တန်းတည်းဖြစ်နေသော လီးအား အံသြမှင်သက်စွာ ကြည့်ရင်း ပါးစပ်က

“အို”

ဟု ရေရွတ်မိသည်။ သူမသည် အောကားလည်း တစ်ခါမှ မကြည့်ဖူးသလို အောစာအုပ်လည်း မဖတ်ဖူးချေ။ ယောက်ျားဆို၍ မင်းမင်းတစ်ယောက်သာ ပထမဦးဆုံး မြင်းဖူးခြင်းဖြစ်ရာ လီးစုပ်ရမှန်းလည်း မသိချေ ။ သူမတို့ကျွန်းပေါ်တွင် မိန်းမများသာရှိသည်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်လိုလျှင် နတ်ရေကန်မှ ရေစင်ကို သောက်သုံးလိုက်ရုံဖြင့် ကိုယ်ဝန်ရကာ အမျိုးသမီးငယ်များသာ ဖွားမြင်လာသည်။ ယောက်ျားဆိုသည်မှာ ဒဏ္ဍာရီထဲမှာသာ ကြားဖူးကာ ကာမဆိုသော အထိအတွေ့ အရသာအား မည်သူမှမခံစားဖူးချေ။

မင်းမင်းသည် သူမလက်အား ဆွဲယူကာ မိမိပါစပ်အတွင်းသို့ ထည့်ပြီး လီးစုပ်ပုံအား သင်ပြပေးရာ သူမမှာ ချက်ချင်းပင် စုပ်တတ်သွားတော့သည်။ ငါးမိနစ်ခန့် စုပ်စေပြီး ဆွဲထုတ်ကာ ကုတင်ပုံစံ ကျောက်ဖျာပေါ်သို့ တက်စေကာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားခိုင်းထားပြီး မာတောင်နေသော သူ၏လီးအား ပိပိလေးပေါ်တင်ကာ အထက်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်ရင်း နို့နှစ်လုံးအား အားရပါးရ စုပ်နေတော့သည်။

“အားး ရှီးး ရှီးး….”

မကြုံဖူးသော ထူးကဲစွာကောင်းလှသော ကာမအရသာကြောင့် မျက်လုံးမှေးစင်းကာ မိမိပြုသမျှ နုနေရသော ကောင်မလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပိပိလေးထဲ လီးကိုထိုးထည့်လိုက်ရာ ထိပ်ဖျားပင် မနည်းအားစိုက် ထိုးထည့်ရသည်။

အားး ဟု တစ်ချက်တွန်ကာ မိမိရင်ဘတ်အား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် လာရောက်တွန်းကန်လာသော သူမကြောင့် အဆုံးထိမထည့်ပဲ ဝင်သလောက်လေးသာ ထည့်ထားပြီး ခါးလေးလှုပ်ကာ ချော့မြူနေရင်း သူမပိပိလေးထဲမှ စောက်ရည်ကြည်လေးများ ထွက်လာတော့သည်။ ထိုစောက်ရည်လေးများက မင်းမင်းလီးအား ကြိုဆိုနှုတ်ဆက်လာတော့သည်။ မသိမသာ တဖြေးဖြေးနှင့် ချော့လိုးလာလိုက်ရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံး အဆုံးထိပင် ဝင်သွားတော့သည်။

“အာ့ အားး အားး အု့ အင့် အားး”

အမျိုးမျိုးသော အသံပေါင်းစုံဖြင့် ငြီးတွားရင် မင်းမင်းရဲ့ လိုးဆောင့်မှုအား သူမ ကျေနပ်စွာ ခံယူနေမိတော့သည်။ မင်းမင်းသည် ပထမအကြိမ်တော့ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပုံစံဖြင့်လိုးရန် ဆုံးဖြတ်ကာ ခံနိုင်ရည်ရှိလာသည်နှင့် အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေမိတော့သည်။ တခါမျှအလိုးမခံဖူးသော သူမမှာ မင်းမင်း၏ ကျွမ်းကျင်မှုများကြောင့် လေဟာနယ်ထဲသို့ လွင့်မျောကာ အစိလေးမှာ ကျင်တက်ကာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ခဏခဏရောက်ပြီး ခံမဝ ဖြစ်နေတော့သည်။

မင်းမင်းသည်လည်း အချက်ပေါင်း ငါးဆယ်ခန့် အားရပါးရ ဆောင့်လိုးမှုကြောင့် လီးထိပ်မှာ ကျင်တက်လာပြီး ပြီးဆုံးခြင်သို့ ရောက်ရှိသွားတော့သည်။ သုတ်ရည်များအား သူမသားအိမ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ နွေးထွေးကာ ပျစ်ခဲနေသော သုတ်ရည်များကြောင့် သူမလည်း ပြီးဆုံးခြင်း အဆုံးသတ်ကာ ကောင်းကင်ပေါ် ပျံဝဲနေရာမှ မြေပြင်ပေါ်သို့ ဆင်းရသကဲ့သို့ အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ မင်းမင်းလီးအား အတွင်းသားနှင့် ညှစ်ကာညှစ်ကာ တဏှာရသကို အပြည့်အဝ ခံစားနေတော့သည် ။ ထို့နောက် နှစ်ဦးစလုံးမောပန်းကာ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

မည်မျှကြာအောင် အိပ်ပျော်သွားသည်မသိ၊ ဂူဝမှ စကားပြောသံများကြောင့် လန့်နိုးလာတော့သည်။

“အဲ့အလယ်က မာမာအချောင်းကြီးပါ အရှင်မ။ သူက သိပ်ပြီး ထူးကဲတဲ့ အရသာကို ပေးစွမ်းနိုင်ပါတယ်။ လောကကြီးထဲက အကောင်းဆုံးသေ အရသာထက် ပိုမိုများပြားစွာ သာလွန်ပါတယ် အရှင်မ။ ကျွန်တော်မျိုးမကိုယ်တိုင် ကိုယ်တွေ့ပါဘုရား။

ပြောလည်းပြော လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ ပြနေသော သူမကြောင့် ဘုရင်မနှင့်တကွ ဘေးတွင်ပါလာသော မိန်းမပျိုများမှာ အဖုတ်အတွင်းမှ တစစ်စစ်နှင့် စောက်ရည်ကြည်များ ယိုစိမ့်လာလေတော့သည်။ ထို့နောက် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဇာတ်လိုက်ကျော် မင်းမင်းနေရာအား ယခုစာဖတ်သူသည် သိမ်းပိုက်သွားလေတော့သည်။

ဆက်လက်ကြိုးစားပါဦးမည်။
ပွင့်သစ်

ပြီးပါပြီ။

ZG

ေရးသားသူ – ပြင့္သစ္

ေကာင္းကင္မွ မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္ ၾကယ္မ်ားကိုၾကည့္ရင္း ၿငီးေငြ႕စရာ ေကာင္းလွေသာ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးအား ေနာက္ထပ္ ေျခာက္ရက္ခန္႔မၽွ သူစီးရဦးေပေတာ့မည္။ ယခုတာဝန္အား ေပးေစေသာ ရဲခ်ဳပ္ႀကီးအား မင္းမင္းတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲမွ ႀကိမ္ဆဲေနမိေတာ့သည္။ သူ ရဲထဲဝင္ခဲ့သည္မွာ ဖာမ်ား မာဆက္မွ ေဆာ္မ်ားအား အျမဲမျပတ္ လိုးရန္အတြက္ပင္ ျဖစ္သည္။ သူ လိုးခဲ့တဲ့ ေဆာ္တိုင္းလည္း သူ႔အား အစြဲႀကီးစြဲလမ္းသြားၾကသည္။ စြဲသြားေအာင္လည္း လိုးနည္းေပါင္စုံ သူကၽြမ္းက်င္သည္ မဟုတ္ပါလား။

သူ႔အရပ္ေမာင္းမွာ ေျခာက္ေပရွိၿပီး အားကစားလိုက္စားေသာေၾကာင့္ ရင္အုပ္ၾကယ္ကာ ေယာက္်ားပီသကာ အသားရည္မွာလည္း မညိဳေသာ္လည္း ျဖဴသည့္ဘက္မပါေခ်။ အထူးျခားဆုံးက ၇ လက္မခန္႔ရွည္ေသာ သူ႔လီးပင္။ လုံးပတ္မွာ လက္မႏွင့္ လက္ခလယ္ပင္ မထိခ်င္။ ထိုမၽွေကာင္းလြန္းေသာ သူ႔လီးအား ခံဖူသူတိုင္း စြဲလမ္းသြာတာ မဆန္းေပ။ အခုရက္ပိုင္း အလုပ္ေတြရွုပ္ေနေသာေၾကာင့္ မလိုးရသည္မွာ ၾကာခဲ့ေခ်ၿပီ။ ယခုလည္း ဆရာသမား သမီးေခ်ာ ၂ ေယာက္အား ကိုယ္ရံေတာ္ တပ္မွူးအျဖစ္ သူ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရေပေတာ့သည္။

Sky Blue ခရီးသည္တင္ သေဘၤာႀကီးသည္ တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့္ ပင္လယ္ျပင္တြင္ ခုတ္ေမာင္းလၽွက္ရွိသည္။ ခရီးမွာ ရွည္လြန္းေသာေၾကာင့္ စားေသာက္ဆိုင္အျပင္ အရက္ဘားပါ ရွိေလသည္။ သေဘၤာ၏ ေအာက္ဆုံးထပ္တြင္ သာမန္လူတန္းစားမ်ား လိုက္ပါစီးနင္ၿပီး အလယ္ထပ္တြင္လည္း စားေသာက္ဆိုင္ႏွင္ ရိုးရိုးအိပ္ခန္းငယ္မ်ား ပါရွိသည္။ အေပၚဆုံးထပ္တြင္ေတာ့ အထက္တန္းလႊာမ်ားသာ စီးနင္းနိုင္ေသာ အထူးအိပ္ခန္းတြဲမ်ားႏွင့္ သက္ေတာင့္သက္သာ အနားယူကာ ပင္လယ္ေလညႇင္းခံရန္ ထိုင္ခံတန္းလ်ားမ်ား အခန္းေရွ႕တြင္ ရွိေလသည္။

မင္းမင္းတစ္ေယာက္ ေရမိုးခ်ိဳးကာ ေအာက္ထပ္ရွိ စားေသာက္ဆိုင္သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ လက္ရန္းေဘးရွိ ဦးဘက္မ်က္ႏွာမူေသာ ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္ ဘီယာႏွင့္ ဝက္ေပါင္ေျခာက္ မွာယူစားေသာက္ေနေတာ့သည္။ အခ်ိန္အားျဖင့္ ၇ နာရီေက်ာ္လာကာ ေလတျဖဴးျဖဴးႏွင့္ ဘီယာမွာ ေသာက္၍ အလြန္ပင္ အရသာရွိေလေတာ့သည္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ညစာစားခ်ိန္မို႔ လူမ်ားစည္ကာလာကာ ထိုင္စရာခုံပင္ မရွိေတာ့ေခ်။ ထိုအခ်ိန္တြင္

“မမကို ညီမေလးေျပာသားပဲ၊ ေစာေစာထြက္စားၾကရေအာင္ပါဆိုေနမွ”

ဟု ျမည္တြန္ရင္း စာပြဲအလြတ္အား ေျပးလႊားရွာေနေသာ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္

“ကဲ အခုမွျဖင့္ မထူးေတာ့ပါဘူး”

ဟု ေျပာလည္းေျပာရင္း မင္းမင္းခုံေရွ႕ ေရာက္လာကာ

“ကိုမင္းမင္း ထိုင္မယ္ေနာ္”

ဟု ေျပာရင္း အစ္မျဖစ္သူလဲ့လဲ့ လက္ဆြဲရာမွ လႊတ္ကာ သူႏွင္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္ေလေတာ့သည္။ အစ္မျဖစ္သူ လဲ့လဲ့မွာ မတတ္သာသည့္အဆုံး ဝင္ထိုင္လိုက္ရေတာ့သည္။ မင္းမင္းအား သူမ သိပ္သေဘာမက်ေခ်။ မင္းမင္း၏ အၾကည့္မ်ားမွာ ရဲတင္းကာ သူမအား ၾကည့္ေနသည္မွာ စားမတတ္ ဝါးမတတ္ပင္။ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သူမို႔ ထိုအၾကည့္မ်ားကို မႀကိဳက္ေခ်။ အငယ္မ စုစုကျဖင့္ ထိုအၾကည့္မ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ သူမအတြက္ ထိုအၾကည့္မ်ားထက္ ပိုဆိုးေသာ ခ်စ္သူ၏ မ်က္လုံးေရွ႕မွာ တကိုယ္လုံးပင္ခၽြတ္ကာ ခ်စ္ရည္လူးခဲ့သည္မွာ ေလးငါးဆယ္ႀကိမ္မၽွပင္မကေခ်။

စုစုသည္ လဲ့လဲ့ထက္ အသက္သုံးႏွစ္မၽွ ငယ္ေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ကား အစ္မျဖစ္သူထက္ ေတာင့္တင္းကာ အခ်ိဳးအစား ေျပပ်စ္လွေပသည္။ လုံးဝန္းေနေသာ သူမတင္သားမ်ားမွာ ဘာဝတ္ဝတ္ လွပေက်ာ့ရွင္းေနေပေတာ့သည္။ ရင္သားမ်ားမွာ ငယ္ရည္းစားႏွင့္ ယခုခ်စ္သူ လက္သရမ္းမွုမ်ားေၾကာင့္ ျပည့္ေဖာင္းကာ ေဘာ္လီႏွင့္ပင္ မဆံေခ်။ မ်က္ႏွာမွာ ျပည့္ဝင္းကာ တင္ပါးနားအထိ ရွည္လ်ားေသာ ဆံႏြယ္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာဆန္ဆန္ဝတ္လၽွင္ ပုရိသတို႔၏ မ်က္လုံးမ်ားအား သိမ္းပိုက္ကာထားေတာ့သည္။

ယခုလည္း ဆိုင္အတြင္းမွ လူအမ်ားစုသည္ သူမကို ေဂၚေတာ္တစ္သိန္းအား မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည္ေနသည္မွာ ဟန္ပင္မေဆာင္နိုင္ၾကေခ်။

“ကိုမင္းမင္းက ဘီယာေသာက္ေနတာလား။ ဒါဆို စုစုလည္း ေသာက္မယ္ေလ”

ဟုေျပာရင္း မွာလိုက္ေလသည္။ အစ္မျဖစ္သူမွာ တားခ်ိန္ပင္မရလိုက္။ ညီမျဖစ္သူ တဇြတ္ထိုးဆန္ေသာေၾကာင့္ တားလည္းရနိုင္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ အတင္းမတားေတာ့ေပ။ သူမက ထမင္းႏွင့္ဟင္းပင္ မွာယူလိုက္သည္။

မင္းမင္းသည္ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ ေရာက္ရွိလာေသာ အထက္လူႀကီးရဲ့ သမီးႏွစ္ေယာက္အားၾကည့္ရင္း လီးမွာ တေျဖးေျဖး ေတာင္လာေတာ့သည္။ ရဲမို႔ပင္လားမသိ အျမင္မွာစူးရွကာ စုစုသည္ အျဖဴႏွင့္အနက္ ပန္းႏြယ္ေလးမ်ားပါေသာ ဂါဝန္အရွည္ေအာက္တြင္ ဘာအတြင္းခံမွ ဝတ္မထားေၾကာင္း နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ သက္ေသျပေနေပေတာ့သည္။ ေခတ္လူငယ္ေပမို႔ အိမ္ေနရင္းပုံစံႏွင့္ပင္ ညစာထြက္စားျခင္းျဖစ္မည္။ အႀကီးမသည္ သူႏွင့္ရြယ္တူေလာက္ပင္ ရိုးေအးကာ အရွက္အေၾကာက္ႀကီးမည့္ပုံပင္။ အခ်ိဳးအစားမွာ အငယ္မေလာက္ မထြားဖြင့္ေသာ္လည္း ၾကည့္ေကာင္သည့္ အဆင့္တြင္ရွိသည္။

“ကၽြန္မတို႔က တစ္ခရီးတည္းသြားသူေတြပဲ၊ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ေပါ့။ လာ ခ်ီးယာစ္း”

ဟု စကားစကာ မင္းမင္းႏွင့္ စကားအစပ်ိဳေလေတာ့သည္။ မင္းမင္းတစ္ေယာက္ ေတာင္ေနေသာလီးအား ေပါင္ေအာက္တြင္ ခုံႏွင့္ညႇပ္ၿပီး ဟန္မျပတ္ စကားေျပာလာၾကရာ အေတာ္ပင္ ရင္းႏွီးလာေတာ့သည္။ စုစုလည္း ဘီယာႏွစ္လုံးခန္႔ ကုန္လာေသာအခါ စိတ္မ်ား ထႂကြလာေတာ့သည္။ မင္းမင္းအား မသိမသာ ေရလာေျမာင္းေပးစကားမ်ား ေျပာလာေတာ့သည္။ နဂိုကတည္းက အထန္ေကာင္သူအဖို႔ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲက်သလိုပင္။ စကားနည္းလွေသာ လဲ့လဲ့မွာ သူ႔အားၾကည့္ကာ မ်က္မုန္းက်ိဳးေနမိေတာ့သည္။ မင္းမင္း သူ႔အား ဘုၾကည့္ၾကည့္ေနေသာ လဲ့လဲ့ေၾကာင့္ စိတ္မွာ မရိုးမရြျဖစ္ကာ အတင္းပင္ ဆြဲလုံးခ်င္စိတ္ပင္ ေပၚမိေတာ့သည္။ ေနႏွင့္ဦးေပါ့ကြာဟု ၿငိဳးေတးကာထားေတာ့သည္။

စားေသာက္ၿပီးေသာအခါ က်သင့္ေငြရွင္းကာ အခန္းသို႔ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ အခန္းခ်င္မွာ ကပ္လၽွက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိန္းမေခ်ားေလးႏွစ္ေယာက္၏ ေနာက္ပိုင္းအလွမ်ားအား ေငးကာ ေလၽွာက္ေနမိေတာ့သည္။ အခန္ဝေရာက္လၽွင္ မင္းမင္းအား ႏွုတ္ဆက္မည္ဟု ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ရာ ေဘာင္းဘီးၾကားမွ ဖုေဖာင္းေနေသာ မင္းမင္းလီးအား စုစုတစ္ေယာက္ ျမင္မိရာဝယ္ ထႂကြေနေသာစိတ္ေၾကာင့္ ပို၍ပင္ ထန္လာမိေတာ့သည္။ ႏွုတ္ဆက္ၿပီး အခန္းတံခါးပိတ္ကာ ဝင္အိပ္ၾကေလေတာ့သည္။

မင္းမင္းမွာသာ ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးအား ကိုင္ရင္း အခန္းေရွ႕ ထိုင္ခုံတြင္ ေလညႇင္းခံရင္း စီးကရက္ ေသာက္ေနမိေတာ့သည္။ မည္မၽွၾကာေအာင္ ေငးေမာမိသြားသည္မသိ၊ ပုခုံးအား လာပုတ္ေသာ လက္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လီးအား ကပ်ာကယာ လြတ္လိုက္ရေလသည္။

“ဟင္ စုစု မအိပ္ေသးဘူးလား”

“အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ကိုမင္းမင္းရာ”

ဟုေျပာရင္း စုစုတစ္ေယာက္ မင္းမင္းေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ေလေတာ့သည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စကားမေျပာပဲ မ်က္လုံးျခင္းဆုံစည္းရာဝယ္ စုစု ဘာလိုအပ္ေနသည္ကို မင္းမင္း ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္ကာ ခါးေလးအား မိမိအနားဆြဲဖက္ကာ အနမ္းမိုးမ်ား ရြာသြန္းေနမိေတာ့သည္။ စုစုတစ္ေယာက္ မိမိ၏ ႏွုတ္ခမ္းတစ္စုံအား မြတ္သိပ္စြာ နမ္းယူေနေသာ မင္းမင္းရဲ့ အထိအေတြ႕မွာ ရစ္မူးသာယာေနမိေတာ့သည္။

မင္းမင္းရဲ့ လက္တစ္ဖက္မွာလည္း စုစုေရႊရင္အစုံအား ဆုပ္နယ္ကာ ကာမေသာ့ခလုတ္ေလးမ်ားအား တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ဖြင့္ေနမိေတာ့သည္။ မင္းမင္း၏ ကၽြမ္းက်င္လွေသာ အထိအေတြ အကိုင္အတြယ္ေၾကာင့္ စုစုအဖို႔ တိမ္တိုက္မ်ားေပၚ လြင့္ေမ်ာေနသူတစ္ေယာက္ပမာပင္။

“အားးးး ကိုမင္းရယ္ အရမ္းလုပ္တတ္တာပဲ”

ဟု ညဳတုတု ေျပာေလရာ

“ဒါေတာင္အမ်ားႀကီး က်န္ေသတယ္”

“မယုံေပါင္”

ဟု ဆြေပးလိုက္ေလရာ

“လာ လက္ေတြ႕ထပ္ျပမယ္။ အခန္းထဲသြားရေအာင္”

ဆိုၿပီး စုစုကို ခါးမွဖက္ကာ မင္းမင္း သူ႔အခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့ေတာ့သည္။ အခန္းတြင္းေရာက္ေတာ့ စုစုရဲ့ ဂါဝန္ဝမ္းဆက္ေလးအား ေခါင္မွဆြဲခၽြတ္လိုက္ရာ မိေမြးတိုင္း အလွေလးမ်ား ေပၚလြင္လာေတာ့သည္။ စုစုကို ကုတင္ေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္ေစၿပီး နိုးႏွစ္လုံးအား အားရပါးရပင္ စို႔ေခ်ေတာ့သည္။ မင္းမင္းရဲ့ အစို႔ၾကမ္းၾကမ္းမ်ားေၾကာင့္ နို႔သီးေခါင္ေလးမ်ားေထာင္ကာ ေရႊၾကဳတ္အတြင္းမွ ကာမေရွ႕ေျပး အရည္ၾကည္ေလးမ်ား တစက္စက္ ယိုဆင္းလာေတာ့သည္။ မင္းမင္းသည္လည္း စိတ္ရွည္တတ္သူမို႔ နို႔စိုးရင္း ေပါင္တြင္သားမ်ားအား စုန္ဆန္ကာ ပြတ္သတ္ေနရာ စုစုမွာ မရိုးမယြပင္ ပို၍ ျဖစ္လာေလေတာ့သည္။

အထက္မွေအာက္သို႔ တျဖည္းျဖည္း ဆင္းလာရာ စုစုေစာက္စိေလးအား လၽွာထိပ္ကေလးျဖင့္ ဆြေပးလိုက္ေတာ့ စုစုလက္ႏွစ္ဖက္မွာ မင္းမင္းေခါင္းအား ဖိကာ၊ ခါးမွာ အထက္သို႔ ေက့ာတင္ေပးေနမိေတာ့သည္။ ႏွုတ္မွလည္း

“အား အားး ရွီး အားး”

ဟု စိတ္လိုလက္ရ ၿငီးတြားေနမိေတာ့သည္။ မင္းမင္းရဲ့ လၽွာျပားႀကီးမွာ အထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ပြတ္ရင္း အတြင္းထဲထိ ထိုးဝင္ေမႊေႏွာက္ေပးေနေတာ့သည္။

“အားး အားး ရွူး ရွီး”

“ကိုမင္းရယ္ လီးႀကီးနဲ႔ လိုးေပးပါေတာ့”

ဟု စုစုတစ္ေယာက္ ေတာင္ပန္ရင္း တဖြဖြ ေျပာေနမိေတာ့သည္။ မင္းမင္းလည္း စိတ္တအားထန္လာကာ စုစုေစာက္ရည္မ်ားအား ကုန္စင္ေအာင္ ယက္ယူ ၿမိဳခ်ေနမိေတာ့သည္။ ငါးမိနစ္ခန္႔ ထပ္မံစုပ္ယူၿပီး မတ္တပ္ထရပ္ကာ မိမိကိုယ္ေပၚက အဝတ္မ်ားအား ဖယ္ရွားၿပီး စုစုမ်က္ႏွာနားသို႔သြားကာ သူမပါးအား ေထာင္မတ္ေနေသာလီးႏွင့္ တဖတ္ဖတ္ ရိုက္ေလေတာ့သည္။

တစ္ခါၿပီး၍ မွိန္းေနေသာ စုစုမွာ မ်က္လုံးမ်ားဖြင္ကာ ျမင္လိုက္ရေသာလီးေၾကာင့္ တံေတြးမ်ားပင္ မနည္းမ်ိဳခ်လိုက္ရသည္။ ႀကီးလိုက္သည့္လီးမွာ မိမိၾကည့္ဖူးေသာ အျပာကားမ်ားထဲမွ နီဂရိုးလီးေလာက္ပင္ ရွိလိမ့္ဟု စိတ္မွတိုင္းမိကာ မိမိအဖုတ္ႏွင့္ ဆန္႔မၽွဆန္႔မည္ေလာဟု စိုးရိမ္မိသြားေလေတာ့သည္။

မင္းမင္း စုစု၏ႏွုတ္ခမ္းဖူးေလးအား အလ်ားလိုက္ ပြတ္သတ္ရင္း ဒစ္ဖ်ားအား စုစုပါစပ္ထဲ အတင္းပင္ ထိုထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ေရာင္ေရာင္မွားမွားႏွင့္ သူမဟေပးလိုက္ေသာ ပါစပ္ထဲသို႔ ဝင္သြားေသာလီးမွာ လည္ေခ်ာင္ထိပင္ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။ အု႔ အု႔ ဟု အသံထြက္လာေသာေၾကာင့္ သူမသီးသြားမွန္းသိကာ အသာယာပင္ ျပန္ဆြဲထုတ္ေပးရင္း

“ေဆားရီး ကိုယ္နည္းနည္း ေလာသြားလို႔”

ဟု ေတာင္းပန္လိုက္ရာ

“ရပါတယ္ ညီမ နည္းနည္း အံ့ၾသသြားလိုပါ”

ဟု ေျပားရင္း ကုတင္ေအာက္သို႔ဆင္းကာ မင္းမင္းလီးအား အားရပါးရ ကိုင္စုပ္ေနေတာ့သည္။

လဲ့လဲ့မွာ တေရးနိုးလာေသာအခါ ေဘးတြင္ ညီမျဖစ္သူအား မေတြ႕သျဖင့္ စိုးရိမ္ကာ လူးလဲထရင္း စုစု အိမ္သာထဲမ်ား မူးၿပီးလဲေနၿပီလားမသိဟု ထင္ကာ အိမ္သာတံခါးဖြင့္ၾကည္ရာ မေတြ႕ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပူကာ ေဘးအခန္းမွ မင္းမင္းအား နိုးမည္ဟု စိတ္ကူးကာ အခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

မင္းမင္းရဲ့ အခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါ တံခါးေခါက္ဖို႔ လက္အေျမႇာက္တြင္ ဟေနေသာ တံခါးၾကားမွ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လဲ့လဲ့တစ္ေယာက္ အံ့ၾသမွင္သက္စြာ ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။ လဲ့လဲ့သည္ ဤကဲ့သို႔ေသာ အဝတ္မပါ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ကိုယ္ဗလာႏွင့္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အား တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးေခ်။ ၾကက္သီးေမႊးညႇင္မ်ားပင္ထကာ မ်က္လုံအားမခြာပဲ ဆက္လက္ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။ ႀကီးလိုက္တဲ့လီး၊ စုစု အာေခါင္ေထာက္သည္အထိ ငုံထားတာေတာင္မွ အျပင္မွာ လက္ဆုပ္ေလာက္ က်န္ေနေသးသည္၊ ျမင္းလီးႀကီးၾကေနတာပဲဟု စိတ္မွ ေရရြတ္လိုက္မိသည္။

စုစုသည္ သူ႔ခ်စ္သူ သင္ေပးထားေသာ ပုေလြပညာအား အစြမ္းကုန္ ထုတ္သုံးေနေသာေၾကာင့္ မင္းမင္းမွာ ေခါင္းကို အေပၚသို႔ေမာ့ၿပီး ႏွုတ္မွလည္း ၿငီးညဴးေနမိေတာ့သည္။

“အား အားး မရေတာ့ဘူး စုစု ထ ထေတာ့”

ဟုေျပားရင္း လီးအား ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ စုစုလည္း အသာအယာပင္ ကုတင္ေပၚသို႔ တက္ကာ ဖင္ဗူးေတာင္းေထာင္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ မင္းမင္းတစ္ေယာက္ သူ႔လီးျဖင့္ အရည္ရႊဲေနေသာ ပိပိေလးအား သုံးေလးခ်က္မၽွ ပြတ္ကာ အသာအယာပင္ ထိုးထည့္လိုက္ရာ ထက္ဝက္ခန္႔ပင္ ဝင္သြားေလေတာ့သည္။

“အားးး ကိုကို အရမ္းမသြင္းနဲ႔ အထဲမွာ အရမ္းၾကပ္ေနတယ္”

“အင္း စုေလး၊ ကိုကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ေခ်ာ့လိုးေပးမယ္”

“အား ကၽြတ္ ကၽြတ္ အားး”

“ရွီးးး အားးး အာ့ အာ့”

လီးမွာ အဆုံးထိဝင္သြားရာ ျပည့္ၾကပ္လြန္းေနေသာေၾကာင့္ မင္းမင္းမွာ ျပန္ဆြဲမထုတ္ေသးပဲ အသာပင္ ဇိမ္ခံေနေတာ့သည္။ တဆုံးထိဝင္ေနေသာ လီးေၾကာင့္ ကလီစားမ်ားပင္ ကေျပာင္းကျပန္ ျဖစ္ေနသလားဟု ထင္မွတ္ရေလာက္ေပသည္။ ညႇစ္အားမ်ားေၾကာင့္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားမွာ စိမ့္ကာစိမ့္ကာပင္ ထြက္ေနမိေတာ့သည္။ မင္းမင္းလည္း လီးတန္အား သုံးပုံတစ္ပုံခန္႔ ဆြဲထုတ္ၿပီး ျပန္လည္လိုးေညႇာင့္ေနမိေတာ့သည္။

“အမေလးးးး အားးးး အားးးး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုမင္းရယ္၊ ရင္ထဲကို ျပည့္သြားတာပဲ၊ စုစု ခံနိုင္ေနၿပီ သိလား၊ အဆုံထိထုတ္ၿပီး လိုးေပးပါေတာ့”

ဟု ၿငီးတြားရင္း တဖြဖြေျပာေလရာ မင္းမင္း စုစုခါးႏွစ္ဖက္အား စုံကိုင္ကာ အဆုံးထိထုတ္ အဆုံးထိသြင္း ပုံမွန္လုပ္ေနေတာ့သည္။

“အားး ရိုးးး အားးးး ရွီးးးး”

“အားးး အု အု အြန္႔ ဗတ္ ဗတ္ အြန္႔ ဗတ္”

“အု႔…. အြန္းးး… အားးး”

ပါးစပ္က ေအာ္ၿငီးရင္း ဖင္ေလးေကာ့ကာ ေကာ့ကာ ခံေနေသာ ညီမျဖစ္သူအားၾကည့္ၿပီး လဲ့လဲ့တစ္ေယာက္ ဖင္စအိုကပင္ ယြစိတက္လာေတာ့သည္။ ပိပိေလးထဲမွ အရည္မ်ားမွာလည္း အတြင္းခံတစ္ခုလုံး စိုရႊဲကာ ဒူမ်ားပင္မသယ္ခ်င္ေတာ့ေပ ။

မင္းမင္းႏွင့္ စုစုမွာ ေကာင္းလြန္ေသာေၾကာင့္ အားရပါးရပင္ ႏွစ္ဦးသား ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလိုးေနၾကသည္။ စုစုခင္ဗ်ာ သုံးခါေျမာက္ ၿပီးေသာေၾကာင့္ မင္းမင္းအား ေက်ာမွသိုင္းဖက္ကာ ေကာ့ေကာ့ေနေသာ အရွိန္ေၾကာင့္ လီးထိပ္မွာ က်င္တက္လာကာ စုစုသားအိမ္ထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ား ကုန္စင္ေအာင္ ပန္းထုပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ စုစုမွာလည္း ဝင္လာေသာ ခပ္ေႏြးေႏြး လရည္မ်ားေၾကာင့္ ကုန္ခမ္းေနေသာအားမ်ား ခ်က္ခ်င္းပင္ ျပန္လည္ျပည့္ဝလာကား ႏြမ္းနယ္ေနေသာ မင္းမင္းလီးအား စိမ္ထားေသာအဖုတ္မွ ထုပ္ကာ ေရမေဆးေတာ့ပဲ ကုန္းစုပ္ေနေတာ့သည္ ။

လဲ့လဲ့သည္ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ လိုးပြဲအား ျမင္ဖူးလိုက္သည္ႏွင့္ အလိုးခံခ်င္စိတ္မ်ား တားမရဆီးမရ ျဖစ္ကာ မင္းမင္းလီးအား အာ႐ုံတြင္းမွ ေဖ်ာက္ဖ်က္မရ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ အခန္းတြင္းသို႔ ျပန္လာကာ အိပ္ယာထက္တြင္ မ်က္လုံးအားမွိတ္ကာ ေစာေစာကပုံရိပ္အား ျမင္ေယာင္ကာ ေဘာင္းဘီၾကား လက္ႏွိုက္ၿပီး အဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေနေတာ့သည္။ ခံလို႔ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ပြတ္ေနလိုက္သည္မွာ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ ေရာက္ေလေတာ့သည္။

အားးး ေကာင္းလိုက္တာ၊ ငါ ဒါကို ဘာလို႔ အစက ႀကိဳမသိခဲ့တာပါလဲဟု မိမိကိုယ္ကို အျပစ္တင္ ေဝဖန္ေနမိေတာ့သည္။ ေကာင္းလြန္းေသာေၾကာင့္ လက္ကိုပင္ ေဘာင္းဘီအျပင္သို႔ မထုတ္နိုင္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္ ။

စုစု ထပ္မံစုပ္ယူေပးေသာ အရွိန္ေၾကာင့္ မင္းမင္းလီးမွာ ခဏအတြင္းပင္ ျပန္လည္ေတာင္မတ္လာေတာ့သည္။ ဆယ္မိနစ္ခန္႔ စုပ္ယူေပးၿပီးေနာက္ စုစုသည္ မင္းမင္းအေပၚသို႔ ကားယားခြကာ လီးအရင္းမွကိုင္ၿပီး အဖုတ္ဝတြင္ေတ့ကာ ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။

“အားး ေကာင္းလိုက္တာ စုစုေလးရယ္”

ဟု ေျပာရင္း ႏွစ္ဦးသား စည္ခ်က္ကိုက္စြာ ေကာ့ေဆာင့္ေနေတာ့သည္။ စုစုမွာ လီးေပၚတက္ကာ ေဆာင့္ေနေသာေၾကာင့္ အစိေလးမွာ လီးႏွင့္အခ်ိန္ျပည့္ ပြတ္မိေနေသာေၾကာင့္ မ်ားမၾကာမီပင္ တစ္ခါၿပီးသြားျပန္သည္။ မင္းမင္းသည္ စုစုအား ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းစုံထမ္းကာ အားရပါးရ လိုးလိုက္ၿပီး ကာမသုခကို ႏွစ္ဦးသား ဒင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္ ခံစားေနမိေတာ့သည္ ။

“အား အိုး .. ဟင္းး…. အားးး……”

“ဗြက္ …ဖတ္..ဖတ္..ဗြက္ ဗြတ္…”

“အားးးး..ရွီး….စူးးး…အားးး.အြန္႔…..”

အခ်က္းေလးဆယ္ခန္႔ မရပ္မနား လိုးေဆာင့္မွုေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးသား ကာမပန္းတိုင္သို႔ ၿပိဳင္တူပင္ တက္လွမ္းသြားနိုင္ေတာ့သည္။ စုစုသည္လည္း မင္းမင္းရင္ခြင္ထဲမွာပင္ ေမာပန္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္။

မင္းမင္းသည္ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္လာေသာေၾကာင့္ အဝတ္မ်ားျပန္ဝတ္ၿပီး တံးခါးဝသို႔ ေလၽွာက္လာရာ တံခါးမွာ အနည္းငယ္ဟေနေသာေၾကာင့္ မသကၤာျဖစ္ကာ ေဘးဘီအားလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထူးျခားခ်က္ တစ္စုံတစ္ရာ မေတြ႕ရေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ စီးကရက္အား မီးညႇိၿပီး ေသာက္ေနလိုက္သည္။ အတန္ၾကာမွ အသိတစ္ခုဝင္ကာ လဲ့လဲ့အိပ္ေနေသာ အခန္းအား သြားၾကည့္လိုက္ၿပီး အခန္းတံခါးမွာ ေလာ့မခ်ထားေသာေၾကာင့္ အသာလွပ္ကာ အထဲသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကုတင္ေပၚတြင္ အတြင္းခံထဲ လက္ႏွိုက္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လဲ့လဲ့အား ေတြရခ်ိန္တြင္ မင္းမင္းတစ္ေယာက္ သူ႔မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္ေတာက္ပသြားေတာ့သည္။

လဲ့လဲ့တစ္ေယာက္ အိမ္မက္ထဲသို႔ နတ္သားေလးတစ္ပါး ေရာက္ရွိလာေတာ့သည္။ ထိုနတ္သားေလးမွာေတာ့ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ႀကီး မင္းမင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ကနဦးတုန္းက သူမမွာ မင္းမင္းကို ၾကည့္မရေခ်။ စုစုႏွင့္ ခ်စ္ရည္လူးကာ သူ႔လီးႀကီးအား ျမင္ၿပီးကတည္းကပင္ တိတ္တခိုး စြဲလမ္းသြားေတာ့သည္။ နတ္သားေလးမွာ သူမအား ငုံ႔၍ၾကည့္ေနသည္။ သူမရွက္လိုက္သည္မွာ မေျပာႏွင့္။ သို႔ေသာ္ ျပန္ထြက္သြားမွာစိုး၍ တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားမိေတာ့သည္။

နတ္သားေလးမွာ သူမ၏ ႏွဖူးေလးကို ျမတ္နိုးစြာနမ္းလိုက္သည္။ ေပ်ာ္လိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။ လဲ့လဲ့မွာ မ်က္လုံးေလး အသာေမွးကာ အနမ္းမ်ားအား ေက်နပ္စြာ ခံယူေနမိေတာ့သည္။ ပါးေလးႏွစ္ဘက္နမ္းကာ သူမႏွုတ္ခမ္းေလးအား ငုံ႔ကာနမ္းရာ ေႏြးေထြးလြန္းေသာေၾကာင့္ ခါးေလးပင္ ေကာ့မိရာ နတ္သားေလးမွာ သူမေက်ာေအာက္မွ ေဘာ္လီခ်ိတ္မ်ားအား လၽွင္ျမန္စြာပင္ ျဖဳတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ႏွုတ္ခမ္းေလးအား အဆက္မျပတ္ နမ္းေနရင္းမွ သူမလည္တိုင္ေလးအား လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ အသာယက္ရင္း က်ီစယ္လိုက္ပုံမွာ ေကာင္းကင္ေပၚ လြင့္ေမၽွာေနသေယာင္ပင္။ အိုးးး ခ်စ္လိုက္တာ နတ္သားေလးရယ္။

လဲ့လဲ့တစ္ေယာက္ သူမ တသက္လုံး ေနမထိ ေလမထိ ထိမ္းသိမ္ေစာင့္ေရွာက္လာေသာ ေရႊရင္အုံေလးမွာ ေလစိမ္မ်ား ထိေတြ႕မွုေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ လန္႔နိုးလာကာ

“ဟင္ နင္ နင္ ဒါဘာလုပ္တာလဲ”

ဟုေျပာရင္း အေပၚသို႔ လိပ္တင္ေနေသာ အကၤ်ီအား အတင္းပင္ဆြဲခ်ကာ ဖုံးဖိေနေတာ့သည္။

“ဒါ ဒါဆို ေစာေစာက အိမ္မက္မဟုတ္ဘူးေပါ့”

“ေအး ဟုတ္တယ္”

ဟု မင္းမင္းမွ ေျပာလိုက္ရာ

“လႊတ္ လႊတ္ ငါ့ကိုအခုလႊတ္၊ မလႊတ္ရင္ ငါေအာ္လိုက္မွာေနာ္”

မင္းမင္းမွာ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာျဖင့္

“ေအာ္ေပါ့၊ နင္ အရွက္ပိုကြဲသြားမွာေပါ့။ နင္ရယ္ နင့္ညီမရယ္ ငါ့လီးစုပ္ေနတဲ့ပုံေတြ ငါ online မွာ တင္လိုက္မွာေပါ့”

ဟုေျပာလိုက္ရာ လဲ့လဲ့မွာ ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ၿပီး မိမိဖခင္မွာ သာမန္လူမ်ိဳးမဟုတ္မွန္း နာလည္ကာ ခ်ဳံးပြဲခ်ငိုရင္း ဆက္မလုပ္ရန္ ေတာင္းပန္ေနေတာ့သည္။ မင္းမင္းလည္း မိမိဆင္ထားေသာဂြင္ထဲ တိုးဝင္လာၿပီမို႔

“ေအး ဒါဆို ငါတို႔ အေပးအယူတစ္ခုလုပ္မယ္။ ခရီးဆုံးလို႔ ဆိပ္ကမ္းေပၚေရာက္တဲ့အထိ နင္တို႔ညီအစ္မ ငါ့မယားလုပ္ရမယ္။ ငါခိုင္းသလို ေသေသခ်ာခ်ာ မလုပ္ရင္ေတာ့ လူတကာရဲ့ တံေထြးခြက္ထဲ နင္တို႔တစ္မ်ိဳးလုံး ပက္လက္ေမၽွာေပေတာ့”

ဟုေျပားရင္း ေစာေစာက ရိုက္ထားေသာ ပုံမ်ားအား ျပလိုက္ေလရာ လဲ့လဲ့မွာ မိမိတသက္လုံး ေမာက္မာ ရိုင္းစိုင္းကာ ရင့္သီးစြာ ေျပာဆိုဆက္ဆံခဲ့ပုံမ်ားအား ျပန္ျမင္ေယာင္ကာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ က်လာေတာ့သည္။

“ကဲ ဘယ္လိုလဲ။ နင္ လက္မခံဘူးဆိုလည္း စုစုနဲ႔ပဲ သြားျပန္အိပ္ေတာ့မယ္”

“မ မလုပ္ပါနဲ႔။ ဓာက္ ဓာက္ ဓာက္ပုံေတြက တကယ္ဖ်က္မွာလား”

ဟု တုန္ယင္ထစ္ေငါ့စြာေမးရာ မင္းမင္းက ျပဳံးရႊင္စြာျဖင့္

“ဖုန္းပါ မင္းကိုေပးလိုက္မွာ ဟုတ္ၿပီလား”

“တ တ တကယ္ေနာ္”

“တကယ္ပါဆို အခ်စ္ေလးကလည္း”

“ဘာ အခ်စ္ေလးလည္း လူကိုအၾကပ္ကိုင္ၿပီေတာ့”

“မတတ္သာလို႔ပါကြာ။ ငါက နင့္ကိုျမင္ကတည္းက လိုးခ်င္ေနတာ”

“ဟာ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ”

ဟု ရွက္ေသြးမ်ားျဖာကာ ေျပာရင္း ေစာေစာက ႐ုန္ကန္ခဲ့တာကိုပင္ ေမ့မ်ားသြားၿပီလားမသိ။ ေၾသာ္ မိန္းမေတြ မိန္းမေတြဟု ေတြးရင္း မင္းမင္းတစ္ေယာက္ လဲ့လဲ့နို႔ႏွစ္လုံးအား အားရပါးရပင္ စို႔ေနေတာ့သည္။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေဘာင္းဘီအား အသာပင္ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ ျပည့္တင္းေနေသာ လဲ့လဲ့ဖင္ႀကီးေၾကာင့္ ခၽြတ္မရေပ။ ဆက္မခၽြတ္ေသးပဲ အနီေရာင္ပင္တီေလးေပၚမွ ဆီးခုံေလးအား ပြတ္သပ္ကာ နို႔ႏွစ္လုံးအား အငမ္းမရပင္ စို႔ေနေတာ့သည္။ လဲ့လဲ့မွာ အိမ္မက္ထဲကလိုပင္ ေကာင္းကင္သို႔ လြင့္ေမ်ာကာ တိမ္တိုက္မ်ားအား ဖမ္းဆုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစာေနေတာ့သည္။

မင္းမင္းတစ္ေယာက္ အခ်ိန္တန္ၿပီဟု ယူဆကာ

“ကဲ ေကာင္မ ဖီးတက္မေနနဲ႔။ ထ ထ”

႐ုတ္တရက္ နို႔မ်ားလိမ္ေနေအာင္ စို႔ျခင္းမွရပ္ကာ ခပ္ရိုင္းရိုင္း ေျပာလည္းေျပာ လက္မွာလည္း လဲ့လဲ့ပါးအား ဘယ္ညာဆက္ဆက္ ရိုက္လိုက္ေတာ့သည္။ လဲ့လဲ့တစ္ေယာက္ မင္းမင္းရဲ့ အျပဳအမူေၾကာင့္ ၾကက္သီးေမႊးညႇင္းမ်ားပင္ ထသြားခဲ့ေတာ့သည္။ မိမိအား လူတိုင္းက ခ်စ္ခင္ကာ ရိုေသမွုကို ေမြးကတည္းကပင္ ခံလာရသူမို႔ နားထဲမွာ ဆန္းျပားေနေသာ္လည္း သူမ သေဘာက်သြားေလေတာ့သည္။ ပါးစပ္မွလည္း

“ထၿပီး ဘာလုပ္ရမွာလဲ”

“ေအး ေျပာမယ္။ အခု ကုတင္ေပၚကဆင္းၿပီး ဒူေထာက္ၿပီး ငါ့ဘက္လွည့္စမ္း ေကာင္မ”

လဲ့လဲ့ မျငင္းေတာ့ေခ်။ မင္းမင္းဘာလုပ္မလဲဆိုတဲ့ သိခ်င္စိတ္က သူမကို လွုံ႔ေဆာ္ေနသည္။ မင္းမင္းမွာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းတြဲေလာင္းခ်ကာ

“ငါ့လီးလာစုပ္စမ္း”

ဟုေျပာရင္း လဲ့လဲ့ဆံပင္အား ေနာက္မွဆြဲကိုင္ကာ သူ႔လီးအား လဲ့လဲ့ပါစပ္ထိပ္ဝတြင္ ေတ့ထားလိုက္ေတာ့သည္။ လဲ့လဲ့မွာ ႐ုန္းလည္းရမည္ မဟုတ္မွန္း သိေသာေၾကာင့္ အသာအယာပင္ ပါးစပ္ကို ဟေပးလိုက္သည္။

“အု အု ဝူးး ဝူးး အု အု”

လည္ေခ်ာင္ရင္းထိပင္ တိုးဝင္လာေသာ မင္းမင္းရဲ့ လီးတံႀကီးေၾကာင့္ လဲ့လဲ့တစ္ေယာက္ ခၽြဲမ်ားသီးကာ မ်က္လုံးမ်ာပင္ ျပာေဝသြားေတာ့သည္။ မင္းမင္လည္း ေဒါသျဖစ္ကာ

“ေကာင္မ လီးေကာင္းေကာင္း မစုပ္တတ္ဘူးလား။ နင့္ညီမနဲ႔မ်ား ကြာပါ့။ ငါေျပာျပမယ္ ေသခ်ာနားေထာင္။ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မေျပာဘူးေနာ္။ ႏွုတ္ခမ္းကို ဝလုံးပုံစံဝိုင္းထား။ ၿပီးရင္ နင့္လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ဒစ္ထိပ္က အကြဲေၾကာင္းေလးကို ထိုး။ အရင္းထိဝင္ေနၿပီဆို လၽွာအျပားလိုက္ လွည့္ပတ္ၿပီးစုပ္။ ၾကားလား”

မင္းမင္းလီးမွာ စုစုႏွင့္ လိုးၿပီးကတည္းက ေရေဆးသန္႔ရွင္းျခင္း မျပဳလုပ္ထားသျဖင့္ စုစုေစာက္ရည္ႏွင့္ သူ၏ေစာက္ရည္တို႔ ႏွစ္မ်ိဳးေပါင္းကာ ညႇီစို႔စို႔အနံ့ပင္ ထြက္ေနေတာ့သည္။ လဲ့လဲ့တစ္ေယာက္ အစပိုင္းမွာ ထိုအနံ့ကို ခံရခက္ေသာ္လည္း တေျဖးေျဖးႏွင့္ စုပ္ရင္း ထိုအနံ့ကို သေဘာပင္က်လာမိေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေစတနာပါပါေလးျဖင့္ စုပ္ေပးေနမိေတာ့သည္။

မစုပ္တတ္ စုပ္တတ္ႏွင့္ စုပ္ေနသည္မွာ မင္းမင္းအတြက္ တစ္မ်ိဳးပင္ ခံလို႔ေကာင္းေလသည္။ ထိုအတိုင္း ဆက္သြားေနလၽွင္ သူမပါစပ္ထဲမွာပင္ သူၿပီးေတာ့မွာ မလြဲေပ။

“ခဏရပ္စမ္း”

မင္းမင္းက ေျပာလည္းေျပာရင္း လီးအား ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။

“ေကာင္မ ထ နင့္အတြင္းခံခၽြတ္။ ၿပီးရင္ ကုတင္ေပၚ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းထားစမ္း”

လဲ့လဲ့မွာ သူမေမၽွာ္လင့္ထားသလို အလိုးခံရေတာ့မည္ဟု မွတ္ယူကာ မင္းမင္း ခိုင္းေစသည့္အတိုင္း ေနေပးလိုက္ေတာ့သည္ ။ မင္းမင္းမွာ လဲ့လဲ့တံေထြးမ်ား ေပက်န္ေနေသာ သူ႔လီးအား ဖင္စအိုဝမွာ ေတ့ကာ ခါအားႏွင့္‌ ေဆာင့္လိုးခ်ေတာ့သည္။

“အား… အေမႀကီးေရ…… ေသပါၿပီေတာ့…”

လဲ့လဲ့တစ္ေယာက္ ကုန္းေအာ္ကာ ေရွ႕သို႔ ဟက္လၽွားထိုးပင္ ျပဳတ္က်သြားေပေတာ့သည္။ ဖင္ဝအား မီးစႏွင့္ ေဆာင့္ထိုးလိုက္သလို ခံစားရၿပီး ကုန္းေအာ္လိုက္ေသာ္လည္း ဘယ္သူမွ မၾကားနိုင္ေခ်။ အလုံပိတ္ အခန္းတို႔၏ အားသာခ်က္တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။

မင္းမင္း အဆုံးထိဝင္သြားေသာ လီအား ဒစ္ဖ်ားနာအထိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးပင္ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး

“အို…… ပလြတ္”

“အင့္… အု.. အင့္.. အု…”

ဟု ႀကိတ္ကာ ၿငီးေနေသာ လဲ့လဲ့အား ေစာက္ျမင္ကပ္စြာျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းစြာ လိုးေဆာင့္ေတာ့သည္။ ဖင္အား လိုးေဆာင့္ေနရင္း သူ႔လီးမ်ားပင္ ပူတက္လာကာ ဒစ္ဖ်ားမ်ား က်င္စိမ့္တက္လာၿပီး ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ မင္းမင္းလည္း ေမာေမာႏွင့္ လဲ့လဲ့ေဘးမွားပင္ အနားယူရင္း သူမပိပိေလးအား လက္ညိဳး လက္ခလယ္ႏွင့္ ပြတ္သပ္ထိုးသြင္းရင္း သူမအား ၿပီးေစကာ ကာမအရသာကို ျမည္းစမ္းေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။

စုစုတစ္ေယာက္ မနက္လင္းေသာ္ ေညာင္းကိုက္ေနသျဖင့္ မထခ်င္ေပ။ ဗိုက္လည္း ဆာေလာင္လွၿပီျဖစ္သျဖင့္ မ်က္လုံးကို မနည္းအားယူကာ ဖြင့္ရသည္။ မိမိအခန္းသို႔ျပန္ၿပီး အခန္းထဲဝင္ရန္ တံခါးေခါက္ရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မဖြင့္ေခ်။ အခ်က္ ၂၀ ခန္႔ မရပ္မနား ဆက္ေခါက္ကာမွ အိပ္မွုံစုံဝါးျဖင့္ အစ္မျဖစ္သူ တံခါးလာဖြင့္သည္။ အစ္မျဖစ္သူရဲ့ အိပ္ယာေပၚတြင္ မင္းမင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနသျဖင့္ ေမးေငါ့ကာ “ဘာလဲ” ဟု ေမးလိုက္ရာ “နင့္လိုပဲေလ” ဟု ျပန္ေျဖရင္း ႏွစ္ဦးသား သေဘာက်စြာ ရယ္လိုက္ၾကသည္။

“ဗိုက္ဆာေနၿပီ မမ ျမန္ျမန္လုပ္”

“ေအးပါ နင္ကလည္း ခဏေတာ့ေစာင့္”

ဟုေျပာရင္း ညီအစ္မ ၂ ေယာက္ နံနက္စာ ထြက္စားၾကေလသည္။ မွာယူထားသမၽွအား ေခါင္းမေဖာ္ဘဲ စားေသာက္ၿပီး ဗိုက္ဝခါမွ မင္းမင္းအတြက္ ပါဆယ္ဝယ္လာခဲ့ေတာ့သည္။

မင္းမင္းသည္ ေရမိုးခ်ိဳးကာ ပင္ပန္းသြားေသာ ခႏၶာကိုယ္အား ျပန္လည္အားျဖည့္ရန္ အဟာရမွီဝဲရဦးမည္ မဟုတ္ပါလားဟု ေတြးရင္းျဖင္ ေလခၽြန္ကာ ေအးေအးလူလူပင္ အဝတ္လဲေနေတာ့သည္။

“ေဒါက္… ေဒါက္… ေဒါက္…”

“ဘယ္သူလဲ”

တစ္ဖက္မွ စုစုရဲ့အသံကို ၾကားရ၍ တံခါးဖြင့္ေပးရာ လဲ့လဲ့ကပါ ေနာက္တြင္ရပ္ေနသျဖင့္ သူ အံ့ၾသသြားသည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း ဒီေဆာ္ႀကီး အေတာ္ထန္တာပဲ၊ ငါ ညက အေသဗ်င္းတာေတာင္ အခု ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုနဲ႔၊ ေနႏွင့္ဦးေပါ့ကြာ၊ ၿပီးမွေတြ႕မယ္ ဟု စိတ္ထဲက ႀကိမ္းဝါးလိုက္ေတာ့သည္။ စုစုက

“ကိုႀကီးအတြက္ နံနက္စာ ဝယ္လာတယ္။ ထြက္စားေနဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး”

မင္းမင္း စိတ္ထဲမွာ တယ္ဟုတ္ပါလားဟု ေတြးရင္း ေလညႇင္းခံထိုင္ခုံတြင္ နံနက္စာစားၿပီး သုံးေယာက္သား စကားေျပာေနမိၾကသည္။ စကားေျပားေနရင္း မင္းမင္းရဲ့ရင္ခြင္ထဲသို႔ စုစုက တိုးဝင္လာသျဖင့္ အသာပင္ သိုင္းဖက္ထားလိုက္သည္။ အစ္မေရွ႕မွာပင္ စုစုရဲ့နို႔သီးမ်ားအား ဆုပ္နယ္ေနေတာ့သည္။ လဲ့လဲ့မွာလည္း ေသြးသားက ေတာင္းဆိုလာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ သုံးေယာက္သား သူမတို႔အခန္းထဲပင္ ျပန္ဝင္လာခဲ့ၾကေတာ့သည္။

အခန္းထဲေရာက္ေသာ္ တိုင္ပင္စရာမလိုပဲ သုံးဦးသား ၿပိဳင္တူပင္ မိမိအဝတ္အစားမ်ားကို မိမိဘာသာ ခၽြတ္ေနၾကသည္။ စုစုသည္ အရင္ဦးစြာခၽြတ္ၿပီးသျဖင့္ ကုတင္ေပၚသို႔ တက္ကာ ပက္လက္လွန္ေနေတာ့သည္။ မင္းမင္လည္း စုစုေနာက္မွပင္ ခၽြတ္ၿပီးသျဖင့္ ကုတင္ေပၚတက္ကာ စုစုေစာက္ဖုတ္အား လၽွာႏွင့္ ကုန္းလ်က္ေနေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံးမွၿပီးေသာ လဲ့လဲ့မွာ မင္းမင္းလီးအား စုပ္ေတာ့သည္။

တစ္ေနကုန္ သုံးဦးသား အခန္းေအာင္းကာ လြတ္လပ္စြာ လိုးပြဲဝင္ေနၾကသည္။ လိုးလိုက္ နားလိုက္ႏွင့္ အခ်ိန္မည္မၽွ ရွိသြားသည္ မသိလိုက္ၾကပဲ ပင္ပင္ပန္းပန္းႏွင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေတာ့သည္။

ညရွစ္နာရီခန္႔တြင္ သေဘၤာမွာ ေက်ာက္ေဆာင္ႏွင့္ တိုက္မိကာ တေျဖးေျဖး နစ္ျမဳပ္လာေတာ့သည္။ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ခရီးသည္တို႔မွာ သက္ကယ္ေလွမ်ားႏွင့္ စြန္႔ခြာသြားၾကေလသည္။ မင္းမင္းတို႔ သုံးဦးမွာ ဘာမၽွမသိလိုက္ၾကေခ် …။

အား ကၽြစ္ ကၽြတ္… ဟင္ ငါဘယ္ေရာက္ေနတာပါလိမ့္ ဟု ကိုက္ခဲေနေသာ ဦးေခါင္းအားကိုင္ကာ ထထိုင္ရင္း ေဘးဘီအား လွည့္လည္ၾကည့္ရွုမိလိုက္သည္။ မိမိေနာက္ဆုံး အခန္းထဲဝင္လာေသာ ေရမ်ားအား တိုးေဝွ႕ရင္း ပင္လယ္ေရမ်ား ပါစပ္၊ နားမ်ားအတြင္းသို႔ဝင္ကာ သတိလစ္ေမ့ေမၽွာသြားခဲ့ရာ အခု ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ၊ ဒါဆို ငါမေသဘူးေပါ့ေနာ္ဟု ျပန္လည္ဆန္းစစ္ရင္း မွိန္ပ်ပ် မီးအလင္ေရာင္ေအာက္မွာ စူးစမ္းရွာေဖြမိရာ ေျခငါးလွမ္းမၽွအကြာတြင္ ေက်ာက္စားပြဲတစ္လုံးေပၚ၌ သစ္သီးသစ္ဥမ်ား၊ ေရကေရာင္းတစ္ခု၊ သစ္သားဗန္းေပၚတြင္ စားခ်င္စဖြယ္ ငါကင္းႀကီးမွာ မင္းမင္ဗိုက္အား ပိုလို႔ပင္ ဆာေလာင္လာေစသည္။ ေတြေဝမေနေတာ့ပဲ ေက်ာက္ျဖင့္ထြင္းထုထားေသာ ထိုင္ခုံေပၚတြင္ထိုင္ကာ အားရပါးရ စားေသာက္ေလေတာ့သည္။

ငါးကင္ႀကီးတစ္ေကာင္လုံးမၽွ ကုန္သြားၿပီး ေရေသာက္ကာ ခြန္အားမ်ား ျပန္လည္ျပည့္ၿဖိဳးလာကာ ပတ္ဝန္းက်င္အား သတိရကာ ေဘးဘီအား လွည့္လည္ၾကည့္ရွု႔ရာဝယ္ မိမိအား မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ ၾကည့္ေနေသာ မိန္းမပ်ိဳေလးေၾကာင့္ လန္႔သြားကာ ၾကက္သီးေမႊးညႇင္းမ်ားပင္ ထသြားေလေတာ့သည္။ သူမရပ္ေနေသာ ေနရာသည္အနည္းငယ္ ေမွာင္ေနေသာေၾကာင့္ သဲကြဲစြာ ျမင္ရနိုင္ရန္ အေရွသို႔ တိုးကပ္ကာၾကည့္မိသည္။ ငါးေပခန္႔အကြာတြင္ေတာ့ သူမ်က္လုံးမ်ားပြတ္ကာ မယုံၾကည္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္မိေတာ့သည္။ မိန္းမပ်ိဳေလးသည္ အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းႏွင့္ လက္ထဲတြင္ ေလးအားကိုင္ကာ အသင့္အေနအထားရပ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမအနား တိုးကပ္ကာ

“မင္းဘယ္သူလဲ”

ဟုေမးလိုက္သည္။

“အရွင့္ကို ေစာင္ေရွာက္ရသူပါ”

ဟု ယဥ္ေက်းစြာ ျပန္လည္ေျဖဆိုေလသည္။

“ငါ ငါ အခုဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ”

“လူစိမ္းေတြကိုထားတဲ့ အေနာက္ဘက္ နန္းေဆာင္ပါ အရွင္”

“ဘာ နန္းေဆာင္း ဟုတ္လား”

“ဟုတ္ပါတယ္”

“ဟားးး ဟားးး”

သူ႔ရယ္လိုက္သံေၾကာင့္ မိန္းမပ်ိဳေလးမွာ မွင္သက္စြာ ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။ သူ ေသခ်ာလွည့္လည္ၾကည့္ရာ နန္ေဆာင္ႏွင့္တူတာဆိုလို႔ ဘာမၽွမရွိေပ။ သဲျပင္ေပၚတြင္ ေက်ာက္စားပြဲႏွင့္ ကုတင္ပုံစံ ေက်ာက္ျပားတစ္ခ်ပ္သာ ရွိသည္။

“မင္းတို႔လူႀကီးနဲ႔ ငါစကားေျပာခ်င္တယ္”

ဟု ေမးလိုက္ရာ

“စိတ္မပူပါနဲ႔ အရွင္။ ဘုရင္မကိုယ္တိုင္ တစ္ေန႔ ၂ ႀကိမ္ လာေရာက္ၾကည့္ရွု႔ပါတယ္။ သမားေတာ္ႀကီးမ်ားလည္း ေသခ်ာကုသေပးပါတယ္”

“ဒါနဲ႔ေနပါဦး။ ငါ့ကိုဘာလို႔ အရွင္လို႔ ေခၚတာလဲ”

“ဘုရင္မက ေခၚရမယ္ ေျပာထားလို႔ပါ”

“မင္းအသားေတြ ငါကိုင္ၾကည့္လို႔ရမလား”

” ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္အရွင္”

ဒြိဟျဖစ္ေနေသာစိတ္ေၾကာင့္ သူမအားကိုင္ၾကည့္ရာဝယ္ လူဟ လူပဲ ဟု စိတ္မွလက္ခံကာ ကာမစိတ္မ်ားနိုးထရင္း သူမ၏ လုံးဝန္းေနေသာနို႔အား ပြတ္သတ္ကာ ညႇစ္ၾကည့္လိုက္သည္။ အြန္႔ဟု ၿငီးသံႏွင့္အတူ လက္ထဲမွေလးမွာ လြတ္က်သြားေလေတာ့သည္။ စားပါးဝေနေသာ မင္းမင္းမွာ ခ်က္ခ်င္းပင္ သေဘာေပါက္ကာ ကာမခလုတ္ေလးမ်ားအား တစ္ခုခ်င္းစီ ဖြင့္ေနေတာ့သည္။ လုံးက်စ္ေနေသာ နို႔အား ငုံကာ စို႔လိုက္ခ်ိန္

“အိုးး အင္းး ဟင္းးး”

ဟု ၿငီးတြားသံမ်ားေပးကာ မင္းမင္းဦးေခါင္းအား သိမ္းဖက္ထားရင္း

“မသင့္ေတာ္ပါဘူး အရွင္”

ဟု ေျပာေလသည္။ မင္းမင္းသည္လည္း နို႔စို႔ပ်က္မည္စိုး၍ ဘာမွမေျပာပဲ သူမ၏ဖင္အား ခပ္ဆတ္ဆတ္ ရိုက္လိုက္ရာ မၾကဳံဖူးေသာ အထိအေတြေၾကာင့္ စိတ္အလိုကိုလိုက္ကာ သာယာေနမိေတာ့သည္။ တစ္ခုတည္းေသာ နံပိုင္းငယ္အား ခၽြတ္ခ်လိုက္ရာ သဲျပင္ေပၚသို႔ ပုံက်သြားသည္။ မင္းမင္လက္သည္ သူမ၏ပိပိေလးေပၚသို႔ အုပ္ကိုင္လိုက္မွ မိမိနံပိုင္း မရွိေတာ့မွန္းသိကာ ကုန္ေကာက္လိုက္ရာ (မ်က္လုံးထဲျမင္ၾကည္ေပါ့ဗ်ာ ဘယ္လိုပုံစံျဖစ္သြားလဲဆိုတာ ) မင္းမင္းသည္ ညာေျချဖင့္ဖိထားရာ ဆြဲမရ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ အတြင္းခံမပါပဲ ပိတ္ပါးျဖင့္သာ ခါးအားပတ္ထားေသာ မင္းမင္းရဲ့လီးမွာ သူမအတြက္ အထူးအဆန္းျဖစ္ကာ က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ မကိုင္ရဲ ကိုင္ရဲႏွင့္ ပြတ္သတ္ေနမိေတာ့သည္။ ခါးမွ ပိတ္စအား ေျဖခ်လိုက္ရာ သူမမ်က္ႏွာႏွင့္ တစ္တန္းတည္းျဖစ္ေနေသာ လီးအား အံၾသမွင္သက္စြာ ၾကည့္ရင္း ပါးစပ္က

“အို”

ဟု ေရရြတ္မိသည္။ သူမသည္ ေအာကားလည္း တစ္ခါမွ မၾကည့္ဖူးသလို ေအာစာအုပ္လည္း မဖတ္ဖူးေခ်။ ေယာက္်ားဆို၍ မင္းမင္းတစ္ေယာက္သာ ပထမဦးဆုံး ျမင္းဖူးျခင္းျဖစ္ရာ လီးစုပ္ရမွန္းလည္း မသိေခ် ။ သူမတို႔ကၽြန္းေပၚတြင္ မိန္းမမ်ားသာရွိသည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္လိုလၽွင္ နတ္ေရကန္မွ ေရစင္ကို ေသာက္သုံးလိုက္႐ုံျဖင့္ ကိုယ္ဝန္ရကာ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားသာ ဖြားျမင္လာသည္။ ေယာက္်ားဆိုသည္မွာ ဒ႑ာရီထဲမွာသာ ၾကားဖူးကာ ကာမဆိုေသာ အထိအေတြ႕ အရသာအား မည္သူမွမခံစားဖူးေခ်။

မင္းမင္းသည္ သူမလက္အား ဆြဲယူကာ မိမိပါစပ္အတြင္းသို႔ ထည့္ၿပီး လီးစုပ္ပုံအား သင္ျပေပးရာ သူမမွာ ခ်က္ခ်င္းပင္ စုပ္တတ္သြားေတာ့သည္။ ငါးမိနစ္ခန္႔ စုပ္ေစၿပီး ဆြဲထုတ္ကာ ကုတင္ပုံစံ ေက်ာက္ဖ်ာေပၚသို႔ တက္ေစကာ ပက္လက္လွန္ ေပါင္ကားခိုင္းထားၿပီး မာေတာင္ေနေသာ သူ၏လီးအား ပိပိေလးေပၚတင္ကာ အထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ပြတ္ရင္း နို႔ႏွစ္လုံးအား အားရပါးရ စုပ္ေနေတာ့သည္။

“အားး ရွီးး ရွီးး….”

မၾကဳံဖူးေသာ ထူးကဲစြာေကာင္းလွေသာ ကာမအရသာေၾကာင့္ မ်က္လုံးေမွးစင္းကာ မိမိျပဳသမၽွ ႏုေနရေသာ ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ ပိပိေလးထဲ လီးကိုထိုးထည့္လိုက္ရာ ထိပ္ဖ်ားပင္ မနည္းအားစိုက္ ထိုးထည့္ရသည္။

အားး ဟု တစ္ခ်က္တြန္ကာ မိမိရင္ဘတ္အား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လာေရာက္တြန္းကန္လာေသာ သူမေၾကာင့္ အဆုံးထိမထည့္ပဲ ဝင္သေလာက္ေလးသာ ထည့္ထားၿပီး ခါးေလးလွုပ္ကာ ေခ်ာ့ျမဴေနရင္း သူမပိပိေလးထဲမွ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ား ထြက္လာေတာ့သည္။ ထိုေစာက္ရည္ေလးမ်ားက မင္းမင္းလီးအား ႀကိဳဆိုႏွုတ္ဆက္လာေတာ့သည္။ မသိမသာ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ေခ်ာ့လိုးလာလိုက္ရင္း လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး အဆုံးထိပင္ ဝင္သြားေတာ့သည္။

“အာ့ အားး အားး အု႔ အင့္ အားး”

အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အသံေပါင္းစုံျဖင့္ ၿငီးတြားရင္ မင္းမင္းရဲ့ လိုးေဆာင့္မွုအား သူမ ေက်နပ္စြာ ခံယူေနမိေတာ့သည္။ မင္းမင္းသည္ ပထမအႀကိမ္ေတာ့ ေလွႀကီးထိုး ရိုးရိုးပုံစံျဖင့္လိုးရန္ ဆုံးျဖတ္ကာ ခံနိုင္ရည္ရွိလာသည္ႏွင့္ အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေနမိေတာ့သည္။ တခါမၽွအလိုးမခံဖူးေသာ သူမမွာ မင္းမင္း၏ ကၽြမ္းက်င္မွုမ်ားေၾကာင့္ ေလဟာနယ္ထဲသို႔ လြင့္ေမ်ာကာ အစိေလးမွာ က်င္တက္ကာ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ ခဏခဏေရာက္ၿပီး ခံမဝ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

မင္းမင္းသည္လည္း အခ်က္ေပါင္း ငါးဆယ္ခန္႔ အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးမွုေၾကာင့္ လီးထိပ္မွာ က်င္တက္လာၿပီး ၿပီးဆုံးျခင္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။ သုတ္ရည္မ်ားအား သူမသားအိမ္ထဲသို႔ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ ေႏြးေထြးကာ ပ်စ္ခဲေနေသာ သုတ္ရည္မ်ားေၾကာင့္ သူမလည္း ၿပီးဆုံးျခင္း အဆုံးသတ္ကာ ေကာင္းကင္ေပၚ ပ်ံဝဲေနရာမွ ေျမျပင္ေပၚသို႔ ဆင္းရသကဲ့သို႔ အားမလိုအားမရျဖစ္ကာ မင္းမင္းလီးအား အတြင္းသားႏွင့္ ညႇစ္ကာညႇစ္ကာ တဏွာရသကို အျပည့္အဝ ခံစားေနေတာ့သည္ ။ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ဦးစလုံးေမာပန္းကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

မည္မၽွၾကာေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မသိ၊ ဂူဝမွ စကားေျပာသံမ်ားေၾကာင့္ လန္႔နိုးလာေတာ့သည္။

“အဲ့အလယ္က မာမာအေခ်ာင္းႀကီးပါ အရွင္မ။ သူက သိပ္ၿပီး ထူးကဲတဲ့ အရသာကို ေပးစြမ္းနိုင္ပါတယ္။ ေလာကႀကီးထဲက အေကာင္းဆုံးေသ အရသာထက္ ပိုမိုမ်ားျပားစြာ သာလြန္ပါတယ္ အရွင္မ။ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ေတြ႕ပါဘုရား။

ေျပာလည္းေျပာ လက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ကာ ျပေနေသာ သူမေၾကာင့္ ဘုရင္မႏွင့္တကြ ေဘးတြင္ပါလာေသာ မိန္းမပ်ိဳမ်ားမွာ အဖုတ္အတြင္းမွ တစစ္စစ္ႏွင့္ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား ယိုစိမ့္လာေလေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ မင္းမင္းေနရာအား ယခုစာဖတ္သူသည္ သိမ္းပိုက္သြားေလေတာ့သည္။

ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါဦးမည္။
ပြင့္သစ္

ၿပီးပါၿပီ။