ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ အမှတ်တရများ

ရေးသားသူ – NAKA

ကျွန်တော် ၁၀ တန်းအောင်တော့ သန်လျင် GTC မှာ civil တက်ခွင့်ရပါတယ်…။ အထင်တော့မကြီးလိုက်နဲ့နော် လိုက်လို့ရတာဗျ… မိဘတွေကျေးဇူးလေ…။ သူတို့ကတော့ သူတို့သားလေးကို အင်ဂျင်နီယာ ဖြစ်ပါစေတော့ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ပိုက်ပိုက်တွေ အကုန်ခံတာပေါ့…။ ဒါပေမဲ့ ကျတော်က ဘိလပ်မြေနဲ့ ရွှံ့တောင် သေသေချာချာ ခွဲတက်တဲ့ကောင် မဟုတ်ဘူး…။ စိတ်တော့ သိပ်မညစ်ပါဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့သေသေချာချာ ဝါသနာပါတဲ့ဟာမှ မရှိတာ…။ တက်ဆိုတော့လည်း တက်ရတာပေါ့။ အခုလောလောဆယ်တော့ ၁၀ တန်းပြီးလို့ ကဲခဲ့တဲ့ အရှိန်တွေတောင် မပျယ်သေးဘူး…။

ကဲ … ဘာလိုလိုနဲ့ ကျောင်းစတက်ရမည့်နေ့ ရောက်လာရော…။ ကျောင်းကိုတော့ ၁ ခါ ၂ ခါ ရောက်ဖူးပါတယ်…။ ခတ်ဆုတ်ဆုတ်နဲ့ မြို့သစ်တွေက မူလတန်းကျောင်းသာသာပဲ ရှိတယ်ဗျ…။ ဒါနဲ့များ GTC တဲ့ …။ ထားပါ… ဒီနေ့ကျောင်းစတက်ရမယ်ဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိတယ် …။ လူပြောများတဲ့ တက္ကသိုလ်ဆိုတာ ဘာကြီးပါလိမ့်ပေါ့ …။

ဒီလိုပဲ စဉ်းစားရင်း စဉ်းစားရင်းနဲ့ လျှောက်လာလိုက်တာ လမ်းထိပ် ကျောင်းကားစီးရမဲ့ နေရာကိုတောင် ဘယ်လိုရောက်လာမှန်း မသိလိုက်ဘူး…။ ဝရိယဇွတ်ကောင်းပြီး နည်းနည်းစောနေသေးတော့ တစ်ကောင်တည်း ငေါင်စဉ်းစဉ်းနဲ့ဗျာ …။

အဲ … ခဏကြာတော့ မမကြီးနှစ်ယောက် ရောက်လာပါလေရော …။ ကျတော် ဒီမှာနေတာ ဒီလောက်ကြာပြီ သူတို့ကို တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူးဗျ…။ အဲ့နှစ်ယောက်ထဲမှာ တစ်ယောက်က နည်းနည်းလန်းသလားလို့ …။ အမျိုးသားတို့ ကြည့်ရှုလေ့လာအပ်တဲ့ နေရာတွေကို ရှုစားရင်းနဲ့ပေါ့ဗျာ…။

တွေးနေ ငန်းနေလိုက်တာ ဘယ်လောက်ကြာသွားလဲတော့ မသိဘူး… ကျောင်းကားလာလို့ သူတို့တက်ပြီးမှ ကျတော် ကျောင်းကား စောင့်နေပါလားဆိုတာ သတိရလို့ ကမန်းကတန်း ပြေးတက်လိုက်ရသေးတယ်…။ ကံဆိုးတာလား ကံကောင်းတာပဲလားတော့ မသိဘူး… ကျောင်းကားပေါ်မှာ ထိုင်စရာဆိုလို့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ဘေးထိုင်ခုံပဲ ရှိတယ်။ ဝင်ထိုင်ပြန်ရင်လည်း မကောင်း၊ မထိုင်ပြန်ရင်လည်း ညောင်းမှာ။ မထူးပါဘူးဗျာ ဝင်ထိုင်တာပဲ ကောင်းပါတယ်…။

အားပါးပါး… ကိုယ်သင်းနံ့လား ရေမွှေးလားတော့ မသိဘူး … လူကိုမိုက်ခနဲနေအောင်ကို မွှေးတယ်ဗျာ…။ သူ့ဘက်ကိုတော့ လည့်မကြည့်ရဲသေးဘူး သတ္တိက အဲသလိုကောင်းတာ …။ ဒါပေမဲ့ နည်းနည်း ကြာလာတော့ မနေနိုင်တော့ဘူး … ဘေးကသန်လျင်တံတားကိုပဲ ကြည့်သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ ခိုးကြည့်လိုက်တော့ သူကလည်း တံတားအောက်က ရေပြင်ကို တခါမှ မမြင်ဘူးတဲ့ပုံနဲ့ ကြည့်နေတယ်ဗျ…။ ဘေးတစောင်းလေး လှည့်နေတဲ့ မျက်နှာလေးက တော်တော်လှတယ်ဗျာ …။ ပါးပြင်ဖြူဖြူလေးနဲ့ ဆံပင်နက်နက်လေး ကြားထဲက နားရွက်လေးဆို မြင်လိုက်တာနဲ့ကို ရင်ထဲမှာ ခါကနဲ ဖြစ်သွားတယ်ဗျာ …။ မြင်မြင်ချင်း ကြွေတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးကို ခေါ်တာလား မသိဘူး…။ ပိုးစိုးပက်စက်ကို ကြွေသွားတာ …။

တံတားလည်းဆုံးရော သူက ဖျက်ကနဲ ဒီဘက်လည့်လာလို့ အကြည့်ချင်း တစ်ချက် ဆုံသွားသေးတယ်…။ ကျတော် နည်းနည်းတော့ ရှက်သွားတယ် .. ငန်းတာ လူမိသွားလို့လေ…။ ဒါတောင် သန်လျင်တံတားကရှည်တော့ အကြာကြီး ငန်းလိုက်ရသေးတယ်…။

ကျောင်းရောက်ပြီး ရုံးခန်းနားမှာ ကိုယ့်အခန်း ဘယ်မှာရှိမှန်း သွားကြည့်တော့ ကားပေါ်က ကောင်မလေးကို တွေ့လိုက်သေးတယ်…။ သူလည်း fresher ပဲဗျ…။ အခန်းတူပါစေဗျာ … စာတော်မဲ့ရုပ်လေးပါ … civil တော့ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်လို့ စိတ်ကူးတောင်ယဉ်လိုက်သေးတယ်…။ ရုပ်ရှင်တွေထဲကလို မဖြစ်လာဘူးဗျာ…။ IT ကတဲ့ … နောက်မှသိတာပါ…။

Civil မှာလည်း ဘယ်ကဘယ်လို မချောမလှတွေ လာစုနေမှန်းကို မသိပါဘူးဗျာ ပိန်းလိုက်တာ…။ နောက်ပိုင်း fresher welcome လုပ်တော့ ရွေးတဲ့ queen တောင် သိပ်မလန်းဘူး …။ ဒါတောင် လာကြောင်နေတဲ့ ကောင်တွေ ရှိတယ်ဗျာ … အန့်ရော…။

ကျတော်ကတော့ အားရင် IT ဘက်ပဲ သွားတယ် …။ ကျောင်းရောက်တာလည်း ကြာပြီဆိုတော့ ဘော်ဘော်တွေ ဘာတွေလည်း ရှိပြီလေ…။ အတူတူ သွား ညှောင်ကြတာပေါ့ …။ IT က စော်တွေက အလန်းတွေကြီးပဲလေ …။

ကျတော်ကတော့ ကျတော့်နားရွက်လေးကိုပဲ သွားကြည့်တာပါ…။ နာမည်တော့ သိရပြီဗျ …။ နန်းမေတဲ့ …။ ရှမ်းလူမျိုးထင်တယ် …။ လူချင်းတော့ မသိသေးဘူး… သတ္တိကလည်း ခတ်ကောင်းကောင်းဆိုတော့ …။ ကျတော် ဒီလိုဖြစ်နေတာကို ကံကြမ္မာက မနေနိုင်ဘူးထင်တယ် သူနဲ့ရင်းနီးဖို့ အခွင့်အရေး ရလာပါလေရော…။

တစ်ရက် ကျတော် ကျောင်းကားမမှီဘူး…။ မနေ့ညက champion league နှိပ်စက်တာလေ …။ ကျောင်းမတက်တော့ပဲ ရန်ကင်းဘက် သွားမယ်ဆိုပြီး တာမွေဘက်ကိုအလာ တာမွေက ကားမှတ်တိုင်မှာ ကျတော့်ရဲ့ နန်းမေကို သွားတွေ့တယ် ကျောင်းဝတ်စုံနဲ့ပဲဗျ …။ ကြည့်ရတာ သူလည်း ကျောင်းကားမမှီလို့ထင်တယ် …။ ဘယ်ရမလဲ ကျတော်လည်း ကျောင်းတက်မှာပေါ့ဗျ ဒါမျိုးဆိုတာ ရခဲတယ်လေ…။

အဲဒီ့အချိန်မှာပဲ သန်လျင်-ကျောက်တန်း ကား ရောက်လာတော့ သူအရင်ဆုံး တက်သွားတယ်။ ကျတော် ကားပေါ်ရောက်တော့ သူက ထိုင်တောင်ပြီးနေပြီ… သွက်တယ်နော်…။ ကျတော်ကတော့ မတ်တပ်ပဲပေါ့ …။ ကားထွက်တော့မှ သူကျတော့်ကိုတွေ့ပြီး တစ်ချက်ပြုံးပြတယ် …။ ဒီမောင်မင်းကြီး သားကတော့ ဝမ်းသာလုံးတွေစို့လို့ပေါ့ …။

ပြောရဦးမယ်… ကံများကောင်းချင်ရင် ဆက်တိုက်နော် …။ ကျောင်းနားရောက်ခါနီးလည်းကြရော သူတော်ကောင်းကားက ဘီးထပေါက်ရော …။ နန်းမေက စိတ်ပျက်လက်ပျက်ပုံစံနဲ့ ကားပေါ်ကဆင်းဖို့ လုပ်တာပေါ့…။ ကျောင်းနောက်ကျတော့မှာကိုး …။

သူဆင်းတော့ ကျတော်လည်း ဆင်းတာပေါ့ …။ အောက်လည်းရောက်ရော နန်းမေက ကျတော့်ကို စကားစပြောတယ် …။ (အမှန်ဆို ကျတော်က စရမှာပါ … သတ္တိက ကောင်းတယ်ဆိုတော့)

“ဟဲ့ … နင်လည်း လမ်းလျှောက်မှာလား”

တဲ့…။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်သွားတယ် …။ ပြီးမှ ကမန်းကတန်း…

“အေး … ကျောင်းနောက်ကျတော့မယ်လေ”

လို့ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ ဖြေလိုက်ရသေးတယ်…။ ဒီလိုနဲ့ အတူတူသွားတော့ ကျတော်က မသိသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ ရောတာပေါ့…။

“နင်က ဘယ်မေဂျာကလဲ“

”IT က .. နင်ရော”

“ငါက civil က”

“ဆရာကြီးပဲ…”

“မဟုတ်ပါဘူးဟာ … လိုက်ထားတာ“

“သြော်…”

ဒီလိုနဲ့ စကားစ ပြတ်သွားသေးတယ်…။ ပြီးမှ သူက

“ကျောင်းစတက်တဲ့နေ့က ငါ့ဘေးမှာ လာထိုင်တာ နင်မှတ်လား”

“အေး… နင်မှတ်မိသားပဲ”

“မှတ်မိတာပေါ့ နင့်ရုပ်က မှတ်မိလွယ်တာကိုး”

“ဘာလို့လဲ”

“အဲလောက်ပိန်ပြီး အရပ်အရမ်းရှည်နေတဲ့ကြားထဲ မျက်မှန်က တပ်လိုက်သေးတယ်လေ”

ကောင်းရော…. အဲလိုနဲ့ ကျတော်တို့နစ်ယောက် သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်သွားကြတာပေါ့ဗျာ…။ Canteen အတူထိုင်ဖြစ် ဟိုဟိုဒီဒီ အတူသွားဖြစ်ပေါ့ …။ အထင်တွေကြီးနေဦးမယ်… နှစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါဘူးဗျ…။ သူဘော်ဘော်တွေ ကျတော့ဘော်ဘော်တွေလည်း ပါပါတယ်…။ ကျတော် သူ့ကို ကြွေနေတာ သူလည်းသိပါတယ်…။ တစ်ခါတလေ ကျတော်က ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ငန်းမိတာကိုး…။ ကျတော်ဆိုတဲ့ကောင်က သတ္တိကလည်း ခတ်နည်း နည်း ဆိုတော့ မပြောဖြစ်သေးပါဘူး…။

ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက်ကျတော့ သူနဲ့တွဲနေတဲ့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်လုံး ကျောင်းမလာဘူး…။ ကျတော့်ဘော်တာကလည်း အလိုက်တသိ ရှောင်ပေးပါတယ် …။ Canteen က ထိုင်နေကြဆိုင်လေးမှာ နှစ်ယောက်တည်း ပထမဆုံးထိုင်ဖူးတော့ သူတော့မပြောတက်ဘူး …။ ကျတော်ကတော့ ရင်တွေခုန်လိုက်တာဗျာ…။ ဆိုင်ကလည်း ဒီနေ့မှ လူတအား ရှင်းနေတယ်…။ ရာသီဥတုကတော့ ကျတော့်ဘက်ကချည်းပဲ…။ ဒါပေမဲ့ တော်တော်ကြာတဲ့အထိ သူရော ကျတော်ရော စကားမပြောဖြစ်ကြဘူး …။ ခါတိုင်းပြောနေကြ စကားလုံးတွေတောင် ဒီနေ့မှ ဘာလို့ ပါးစပ်က ထွက်မလာလည်း မသိပါဘူးဗျာ…။ နောက်တော့ သူကပဲစပြီး

“ဒီနေ့ ဟိုကောင်နှစ်ကောင် မလာတော့ class တက်ရမှာ စိတ်တောင်မပါဘူး“

“မတက်ချင်ရင် မတက်နဲ့လေ”

“မတက်တော့ရော ဘာလုပ်စရာရှိလို့လဲ”

“ငါနဲ့ စကားထိုင်ပြောပေါ့”

“အမလေး နင်က အခုတောင် စကားမပြောပဲ coffee ခွက်ကို ထိုင်ကြည့်နေလို့ ငါ့မှာ ပျင်းနေတာ”

“ငါက စဉ်းစားနေတာ“

“ဘာတွေများ သည်းကြီးမည်းကြီး စဉ်းစားနေရတာတုန်း“

“နင် ဒီနေ့ class မတက်ဘူး မဟုတ်လား”

“ငါမေးတာနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ“

“ပြောပါဟာ နင် class လစ်မယ်မှတ်လား”

“အေး လစ်မယ်ဟာ“

“ငါက နင့်ကိုပြောဖို့ စကားတွေစီနေတာ”

“အန်မယ်… စကားပဲ ဒီအတိုင်း ပြောလဲရတာပဲကို”

“ငါက လေးလေးနက်နက် ပြောမလို့ဟ…”

ကျတော် အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ သူနည်းနည်း ရိပ်မိသွားပြီး မျက်နှာလေး ရဲကနဲ ဖြစ်သွားတယ်…။ ကျတော်က ဆက်ပြီးတော့

“ငါ ပြောချင်နေတာကြာပြီ… ၂ ယောက်တည်း တစ်ခါမှမတွေ့ဖြစ်လို့”

လို့ ပြောလိုက်တော့ သူခေါင်းလေးငုံ့ထားတယ်လေ…။

“နန်း … နင်ငါ့ကို ခဏမော့ကြည့်ပါဦး”

သူမော့အကြည့် မျက်လုံးချင်းအဆုံမှာ ခုံပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ သူ့လက်ကလေးကိုကိုင်ပြီး

“နန်းရယ် ငါနင့်ကို အရမ်းချစ်တာပဲ”

လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တော့

“…..”

သူကျတော့်ကို အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေတယ်…။ ပြီးမှ …

“နင်မညာပါဘူး”

“ဘာ … ဘယ်လို“

“နင့်မျက်လုံးတွေကို ငါဖတ်ကြည့်သလောက် နင်မညာပါဘူး”

“ငါ နင့်ကို တကယ်ချစ်တာပါ နန်းရယ်…။ နင်နဲ့ငါ ပထမဆုံးတွေ့တဲ့ ကျောင်းကားပေါ်မှာကတည်းက နင့်ကို အရမ်းချစ်သွားတာပါ”

ဒီအချိန်ထိ ကျတော်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်ကို မရုန်းသေးပါဘူး…။

“နင်ငါ့အပေါ် ဘယ်လိုသဘောထားလဲ ဟင်“

“ငါအခုပြောရမှာလား”

“နင့်သဘောပါ… အခုပြောတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့”

“အခုပြောလိုက်ရင်… ငါအရမ်းလွယ်တယ်လို့ နင်ထင်သွားမှာပေါ့”

အဲလိုနဲ့ ကျတော်တို့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြတော့တယ်…။ နန်းက ကျွန်တော့ကို အရမ်းချစ်တာပဲဗျ…။ ချစ်သူဖြစ်ပြီးမှ ကျတော့်ကို တအားဂရုစိုက်လာတယ်…။ ထမင်းချိုင့်ဆို နှစ်ယောက်စာ အမြဲထည့်လာတယ် …။ ကျတော်နဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ လူတွေကို သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး …။ လူတွေ တအားများတဲ့ ဆိုင်ထဲမှာ ကျတော့်ကို ခွံ့ကျွေးချင်ကျွေးတာပဲဗျ…။ ကျတော်ကတောင် နည်းနည်း မျက်နှာပူသေးတယ်…။

ကျတော်တို့ နှစ်ယောက်က ရည်းစားဖြစ်တာ ၂ ပတ်ရှိတော့မယ် ..။ အခုထိ အပြင်မှာ ချိန်းပြီး မတွေ့ရသေးဘူး…။

တစ်ရက်ကျတော့ ကျောင်းလစ်ပြီး ကန်တော်ကြီးထဲကို သွားကြတယ်…။ နန်း လက်ကလေးတွေကိုကိုင်ပြီး ကန်ရေပြင်ကိုကြည့်ရတဲ့ အရသာဟာ ဘာနဲ့မှကို မလဲနိုင်ပါဘူးဗျာ…။ ထိုင်နေရင်းနဲ့ နန်းရဲ့ ပခုံးလေးပေါ်ကို လက်ကလေး တင်လိုက်တော့ နန်းရဲ့ ခေါင်းလေးက ကျတော့်ပခုံးပေါ် ရောက်လာတယ်…။ အမျိုးသမီးဆိုလို့ တစ်ယောက်နဲ့မှ အခုလို မနေဘူးတော့ ကျတော့်အတွက် အထိတွေ့တိုင်းဟာ အရမ်းနူးညံ့နေတယ်…။ ရင်တွေခုန်လိုက်တာဗျာ…။ ပြီးတော့ နန်းရဲ့ ဆံပင်လေးတွေဆီက အနံ့တစ်မျိုးရတယ်…။ ကျတော် မနေနိုင်တော့ဘူး…။

“နန်း … နန်းဆံပင်လေးတွေကို ကိုအရမ်း နမ်းချင်တာပဲ”

လို့ ပြောလိုက်တော့

“ကိုရယ်…”

ဆိုပြီး ခေါင်းလေးငုံ့ပေးတဲ့ နန်းကို ကျတော်ချစ်လိုက်တာဗျာ…။ ဆံပင်လေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့တွေကြားမှာ ကျတော့်နှုတ်ခမ်းတွေ မရုန်းနိုင်တော့ဘူး…။ တော်တော်လေးကြာတော့ နန်းက

“ကို…. ဘာလို့ အဲလောက်အကြာကြီး နန်းဆံပင်တွေကို နမ်းနေတာလဲ”

“ထူးဆန်းတဲ့ အနံ့လေးတစ်ခုရလို့ နမ်းရဲ့”

“တကယ်…”

“ဟုတ်တယ်… အဲ့ဒီအနံ့လေးကို ကိုတအား စွဲသွားပြီ”

“ဒါဆို နန်းဆံပင်တွေကို အမြဲနမ်းတော့မှာပေါ့“

“ဘာလဲ… နန်းက မကြိုက်လို့လား“

“မဟုတ်ပါဘူး… နန်း နေ့တိုင်း ခေါင်းလျှော်လာရအောင် မေးတာပါ“

“နေ့တိုင်းတော့ မလျှော်ပါနဲ့ နန်းရယ်… ကို့ချစ်သူလေး ဖျားနေပါဦးမယ်”

“ကိုက နန်းကို ဂရုစိုက်သားပဲ“

“သြော် နန်းရယ်… ကိုနန်းကို အဲ့လောက်ချစ်တဲ့ဟာ”

ပြောရင်းနဲ့ ကျတော် သူ့ကို တင်းတင်းလေး ဖက်လိုက်မိတော့… ကျတော့်ရဲ့ ညာဘက်လက်က အရမ်းကိုနူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့တစ်ခုကို သွားထိမိတယ်…။ ကျတော်ဘဝမှာ အဲ့လောက်နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့မျိုး တစ်ခါမှမခံစားရဘူး…။ နန်းလည်း သတိထားမိသွားပြီး လူချင်းခွာလိုက်တယ်…။

“နန်း …“

“….”

“ကိုတို့ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ရအောင်…”

“ဘာကားမို့လို့လဲ”

“မသိဘူး…”

“ဟင်… မသိပဲနဲ့များ…”

“နောက်တာပါ နန်းရဲ့… နေပြည်တော်ရုံမှာ Nicolas Cage ကားသစ်တင်နေတယ်”

“ဟုတ်လား … နန်းလည်း Nicolas Cage ကို အရမ်းကြိုက်တယ်”

“ကို့ထက် ပိုကြိုက်တာလား”

“အာ… ကိုကလဲ… ကို့ထက် ပိုကြိုက်စရာလား”

“နောက်တာပါ… အခုသွားမယ်လေ .. ဒါမှနေ့လည်ပွဲ မှီမှာ”

အဲလိုနဲ့ နေပြည်တော်ရုံလည်းရောက်ရော ကျတော်က ၂ ယောက်တွဲခုံ ဝယ်လိုက်တော့… နန်းက ဘာမှတော့ မပြောပါဘူး… တစ်ချက်တော့ ကြည့်လိုက်တယ်…။ ဒါနဲ့ပဲ မုန့်တွေဘာတွေဝယ်ပြီး အထဲရောက်တော့ ရုံထဲမှာ လူတော်တော်ရှင်းတယ်ဗျ…။ ၂ ယောက်တွဲ ခုံတွေမှာဆို လူကိုသိပ်မရှိဘူး …။

အဲလိုနဲ့ ရုပ်ရှင်စတော့ နန်းက ကျတော့်ပခုံးကို မှီပြီး ကြည့်နေတယ်…။ ကျတော့်အတွက် ဒုက္ခက စရောက်တာပဲ…။ နန်းရဲ့ အနံ့လေးတွေက ကျတော့်ကို နှိပ်စက်နေပြီလေ…။

“နန်း … ”

ခေါင်းလေးမော့လာပြီး…

“ပြောလေ ကို”

တော်တော်ကြာ စိုက်ကြည့်နေလိုက်ပြီးမှ

“ကိုလေ နန်းရဲ့ နားရွက်ကလေးကို ဟိုးတစ်ခါ ကျောင်းကားပေါ်မှာ စတွေ့ကတည်းက တအားနမ်းချင်နေတာ…. အခု ကို နမ်းပါရစေနော်”

သူနည်းနည်း တွေဝေသွားတယ်…။ ခဏကြာတော့မှ… နားရွက်ပေါ်မှာ ဖုံးနေတဲ့ သူ့ရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို သပ်တင်ပေးတယ်…။ ပြောမဲ့သာပြောတာ ကျတော်က တစ်ခါမှ နမ်းဘူးတာ မဟုတ်ဘူး…။ ဒါပေမဲ့ နန်းရဲ့ နားရွက်လေးတွေက ပိတ်ကားပေါ်ကလာတဲ့ အလင်းရောင်ပေါ်မှာ အရမ်းကို လှနေတော့ ကျတော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ နားရွက်အောက်ခြေလေးကို ဖိနမ်းလိုက်မိတယ်…။ အရမ်းဆန်းသစ်တဲ့ အထိအတွေ့တွေကြားမှာ သူရော ကျတော်ရော နစ်မျောသွားတယ်…။

နန်းရဲ့ အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းလေးကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကျတော့်စိတ်တွေ ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့ မရတော့ဘူး…။ နန်းမျက်နှာလေးကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး ကျတော် အင်မတန် ရင်ခုန်ခဲ့ရတဲ့ နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်မိတယ်…။ မထင်မှတ်ထားတဲ့ နန်းဆီက လိုက်လျောတဲ့ တုန့်ပြန်မှုတွေက ကျတော့်ကို ပိုပြီး ရဲတင်းသွားစေတော့တာပဲ…။ နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဟာ ဒီလောက်ချိုမှန်းလည်း ကျတော် အခုမှပဲ သိတယ်ဗျာ…။

ကျတော့်ရဲ့ လက်တွေကလည်း နန်းရဲ့ ကျောပြင်လေးကို ညင်ညင်သာသာလေး ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်…။ ကျတော်သိလာတာက နန်းရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ ပိုပိုမြန်လာသလိုပဲ…။ ကျတော့်ရဲ့ လျှာလေးကို နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားထဲ သွင်းလိုက်ချိန်မှာတော့ နန်းဆီက အသံလေးတစ်သံ တိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်…။ ကျတော့်လက်တွေ အငြိမ်နေလို့ မရတော့ဘူး …။

ကျတော့်လက်တစ်ဖက်ကို နန်းရဲ့ ညာဘက်နို့အုံလေးပေါ်မှာ တင်လိုက်တော့ နန်းဆီက တုန့်ပြန်တဲ့ အနမ်းတွေ ခဏရပ်သွားပြီး ကျတော့်လက်ကို လာကိုင်တယ်…။ ကျတော်က ခပ်ပြင်းပြင်းလေးလည်း နမ်းလိုက်ရော နမ်းရဲ့လက်တွေ ကွာကျသွားပြီး ကျတော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားပါလေရော…။ ဒါနဲ့ပဲ ကျတော်လည်း နန်းရဲ့ နို့အုံလေးကို ခပ်ဖြေးဖြေး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ နန်းက

“ကိုရယ်…”

လို့ တိုးတိုးလေး ညီးလာတယ်…။ ကျတော့်ရဲ့ အပွတ်အသပ်တွေ တအားကြမ်းပစ်လိုက်တယ်…။ ကျတော် အားမရတော့ဘူး…။ ဘောင်းဘီထဲမှာလည်း တအားကို တင်းနေပြီ…။ လက်တွေကို နန်းရဲ့ T-shirt အောက်ထဲကနေ လျှိုပြီး သွင်းလိုက်တော့ ဘရာလေးကို သွားစမ်းမိတယ်…။ ကျတော့်လက်တွေက ရပ်မနေပဲ ဘရာလေးကို အပေါ်ပင့်တင်လိုက်ပြီး နို့လေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ နန်းက အရမ်းကို ပြင်းထန်တဲ့ အနမ်းတွေနဲ့ တုန့်ပြန်လာတယ်…။

ကျတော် ရမက်တွေ အရမ်းထန်လာပြီး ဒီနေရာဟာ ရုပ်ရှင်ရုံဆိုတာ ကျတော်မေ့သွားတယ်…။ ကျတော့်ရဲ့လက်တွေက နန်းရဲ့ နို့တွေပေါ်မှာတင် မဟုတ်ပဲ နန်းတစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့တာပါပဲ…။ ခဏကြာတော့ ကျတော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေဆီကခွာပြီး နို့တွေပေါ် ပို့လိုက်တော့ နန်းက သူလက်တွေနဲ့ တွန်းဖယ်တားတယ်လေ…။

ဒါပေမဲ့ ရမက်တအားကြီးနေတဲ့ ကျတော့်ကို နန်းရဲ့လက်တွေက မတားဆီးနိုင်ပါဘူး…။ နန်းရဲ့ နို့တွေကို ကလေးတစ်ယောက်လို အငမ်းမရ စို့ပေးလိုက်တော့ နန်းရဲ့လက်တွေက ကျတော့်ဆံပင်တွေကို အကြောင်းမရှိပဲ ထိုးဖွနေတော့တာပါပဲ…။ အချိန်တွေ ဘယ်လိုကုန်သွားလဲတော့ မသိဘူး …။ ရုပ်ရှင်ပြီးတော့မှပဲ ကျတော်တို့နစ်ယောက် ရပ်ဖြစ်တော့တယ်…။ နန်းရဲ့ ဘရာလေးကို ပြန်ဝတ်ပေးလိုက်တော့ နန်း တအားရှက်သွားတယ်…။ မျက်နှာလေးကို ရဲနေတာပဲ…။ ကျတော့်ကိုလည်း ဆိတ်ဆွဲတယ်။

“နာတယ်… နန်းရ..”

“နာပေ့စေ… နာအောင်လုပ်တာ”

“ကိုကတော့ သူ့ကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးရတယ်”

“ကိုနော်”

“မကောင်းလို့လား”

“မကောင်းပါဘူး”

“ညာတယ်… ဒါဆိုဘာလို့ အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာတာလဲ”

“ကိုက နန်းပါးစပ်ကို ပိတ်ထားတော့ နန်းက အသက်ရှူကြပ်ပြီး မောလာတာပေါ့…။ ဒါကြောင့် မြန်လာတာပါ”

“ဒါဆိုဘာလို့ နန်း ပင်တီ စိုနေတာလဲ”

“ကို ဘယ်လိုသိ… အဲ… ကိုကွာ မကောင်းဘူး”

ဆိုပြီး တအားကို ရှက်နေပါရော…။

“ကိုက မှန်းပြီး ပြောလိုက်တာ… ကိုထင်တာ မှန်နေပြီပေါ့”

“ကိုကွာ…မပြောနဲ့…နန်းရှက်တယ်”

“နန်း ကလဲ”

“ဘာနန်းကလဲလဲ… ကိုနော် တော်တော်ဆိုးတယ်…”

“မကောင်းလို့လား”

“ဟာကွာ……………………”

ဒီနေ့မှာ ကျတော့်ချစ်သူလေး အရမ်းကို ရှက်နေတော့တာပါပဲ…။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ဟာပြီး တစ်ခုခုလိုနေသလို ခံစားရတယ်ဗျာ…။ ဒါနဲ့ နန်းဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်တော့ နန်းက အိပ်ချင်မူးတူးအသံနဲ့ hello လုပ်ပါတယ်…။ အဲ့တော့မှ ည ၂ နာရီကျော်မှန်း သိတယ်ဗျာ…။

“ကို ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ညကြီး ဖုန်းထဆက်တာလဲ”

“ကို လုံးဝ အိပ်လို့မရဘူး နန်းရယ်”

“ဘာလို့လဲ”

“နေ့လယ်က နန်းနဲ့ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ပြန်တွေးပြီး ရင်တွေခုန်လာလို့… နန်းရော မဖြစ်ဘူးလား”

“အိပ်ခါနီးတုန်းကတော့ ဖြစ်တယ်”

“ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ”

“အာ….ကိုကလဲ”

“နန်းကလဲ ချစ်သူအချင်းချင်းတောင် မပွင့်လင်းချင်လို့လား”

“……”

“ဒါဆိုလည်း ကို မမေးတော့ပါဘူး ”

“မဟုတ်ပါဘူး ကိုရယ်… နန်း ရှက်နေလို့ပါ…။ နန်းကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်”

“ကို နန်းကို ဘယ်တုန်းက စိတ်ဆိုးဘူးလို့လဲ….”

“အင်း…. နန်းပြောရမှာ ရှက်နေတယ်…”

“မရှက်ပါနဲ့ နန်းရယ်… နော်”

“ဟို… နန်းလေ… တစ်ခုခုကို တမ်းတနေသလိုပဲ… ကို့ကိုလဲ အရမ်းတွေ့ချင်တယ်”

“နန်း တကယ်ပြောတာလား… ဒါဆို ကိုအခု နန်းဆီကို လာခဲ့မယ်..”

“အာ… ကိုကလည်း မိုးအရမ်းချုပ်နေပြီ… မလာပါနဲ့ ကိုရယ်…”

“မရဘူးနန်းရာ… ကိုအခုလာပြီ…”

“ကို…. ဖေဖေရော မေမေရော အိမ်မှာရှိတယ်… ကိုလာရင်တောင် ဘယ်လိုတွေ့မလဲ…”

“နန်း ကို့ကို တကယ်ချစ်တယ်ဆိုရင် ရအောင်လုပ်ပေါ့… အာ… ပြောနေတာကြာတယ် အခုလာပြီ”

ကျွန်တော်လည်း ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ စက်ဘီးကောက်စီးပြီး နန်းဆီကို ထွက်ခဲ့တော့တာပဲ…။ နည်းနည်းတော့ ဝေးတယ်…။ လမ်းပေါ်မှာ လူတစ်ယောက်မှတောင် မရှိတော့ဘူး…။ ခွေးတွေပဲရှိတယ်။ ဟောင်လိုက်ကြတာ ပိုစိုးပက်စက်…။ ကြောက်ကြောက်နဲ့ အသေနင်းတာ နန်းအိမ်ရှေ့ကို ဘယ်လိုရောက်သွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး…။

ကျွန်တော့်ချစ်သူလေးက လိမ္မာတယ်ဗျ…။ ဝရန်တာမှာ ကျတော့်ကို ထွက်စောင့်နေတယ်…။ ကျွန်တော်က ဆင်းခဲ့ဖို့ပြောတော့ နန်းက ရှူးတိုးတိုးဆိုပြီး လုပ်ပြပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားတယ်…။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ခြံကျော်ဝင်ပြီး စောင့်နေလိုက်တာ ခဏကြာတော့ အိမ်ရှေ့တံခါးပွင့်လာပြီး နန်း ထွက်လာပါရော…။ ညဝတ်အင်္ကျီ ပါးပါးလေးနဲ့ ဘာမှ မလိမ်းမခြယ်ထားတဲ့ နန်းဟာ ခြံမီးရောင်မှိန်မှိန်လေးအောက်မှာ အရမ်းကို ရင်ခုန်စရာကောင်းတယ်ဗျာ…။ နန်းရဲ့ မို့မောက်နေတဲ့ နေရာလေးတွေကို ကြည့်မိလိုက်တော့ ကျွန်တော် အသက်ရှူတောင် မှားသွားတယ်ဗျာ…။

“ကိုနော် … တအားဆိုးတယ်… ခြံထဲတောင် ရောက်နေပြီ…”

“နန်းတို့ခြံက နိမ့်နိမ့်လေးကိုး”

“သူခိုးလို့ အထင်ခံရမှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေမယ်…”

“……”

“ကို……”

“………”

“နန်းကိုဘာလို့ အဲလောက်ကြည့်နေတာလဲ… နန်း မနေတက်တော့ဘူး”

“နန်းရယ် အရမ်းလှတာပဲ”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နန်းကို ဆွဲဖက်ပစ်လိုက်တော့ နန်းက အို… တဲ့။ အခြေအနေ ပေးတာပဲလားတော့ မသိဘူး…။ လမ်းပေါ်မှာလည်း အသွားအလာ လုံးဝမရှိဘူး…။ ကျွန်တော်တို့ ထိုင်နေတဲ့ နေရာကလည်း အပင်တွေ ကွယ်နေတော့ တော်ရုံနဲ့မြင်ဖို့ မလွယ်ဘူးလေ…။

“နန်း …”

လို့ ခေါ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့ကို မော့ကြည့်လာတဲ့ နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ နမ်းပစ်လိုက်တော့ နန်းကလည်း ကျွန်တော်နမ်းလာမှာကို စောင့်နေတယ်နဲ့တူတယ်…။ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ပဲ ပြန်နမ်း လာတယ်…။ ကျွန်တော်လည်း နေ့လယ်က အထိအတွေ့တွေကို ပြန်သတိရသွားပြီး လက်တွေက နန်းရဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီအောက်ကို တိုးဝင်တော့တာပါပဲ…။

နန်းက တစ်ချက်တော့ တွန့်သွားသေးတယ်…။ ဒါပေမဲ့ အင်မတန်မြန်တဲ့ ကျွန်တော့်လက်တွေကြားမှာ နန်းရဲ့ ဘရာလေးလည်း နေလိုမရတော့ပါဘူး…။ လက်တွေက နန်းရဲ့ နို့လေးတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ နန်းရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ ပုံမှန်မဟုတ်တော့ပါဘူး…။ တစ်ချက်တစ်ချက် နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညိုး လက်မနဲ့ ပွတ်ချေပေးလိုက်တော့ နန်းရဲ့ ရင်ဘတ်တွေ ကော့တက်လာပါတယ်…။ ခဏကြာတော့ နမ်းနေတာကို ခဏရပ်လိုက်ပြီး…

“နန်း … မြက်ခင်းပေါ်မှာ လှဲအိပ်လိုက်ပါလား”

လို့ ပြောလိုက်တော့ နန်းက ကျွန်တော့်ကို ရီဝေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်ပြီး …

“ဘာလုပ်မလို့လဲ ကိုရယ်…”

“ကိုပြောသလိုလုပ်ပါ…”

နန်းလည်း ကျွန်တော့ကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့ပါဘူး …။ မြက်ခင်းသန့်သန့််လေးက ကျွန်တော်တို့အတွက် သီးသန့်လုပ်ထားသလိုပါပဲ…။ ဒီလိုနဲ့ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ နန်းရဲ့ လည်ပင်းလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ကလည်း နန်းရဲ့ နို့လေးတွေကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ နန်းဆီက ညီးသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာပါတော့တယ် …။ ကျွန်တော့ရဲ့ အနမ်းတွေက နန်းရဲ့ ရင်ညွန့်ကို ပြောင်းလိုက်တော့ နန်း က တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားပြီး

“ကိုရယ်”

လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလာတယ်…။ ကျွန်တော့်လက်တွေကို နန်းရဲ့ နို့တွေပေါ်က ဖယ်လိုက်ပြီး နန်းရဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးလေးတွေကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်နေလိုက်တယ်…။ နန်းကတော့ မငြင်းဆန်ပဲ မျက်စိတွေကို စုံမှိတ်ထားလေရဲ့…။ ကြယ်သီးတွေ အားလုံးပြုတ်သွားပြီး အင်္ကျီလေးကို ဖြည်းဖြည်း ချင်း ဟလိုက်တော့ နန်းရဲ့ ဖြူဝင်းတဲ့ နို့လေးတွေ ပေါ်လာတာပေါ့ …။ လှလိုက်တာဗျာ… အခုမှ သေသေချာချာ မြင်ရတယ် …။

ဖြူဝင်းတဲ့ နို့အုံလေးဟာ သိပ်လည်း မသေးလွန်း၊ သိပ်လည်း မကြီးလွန်းပါဘူး…။ နို့သီးခေါင်း နီနီလေးတွေကလည်း ကျွန်တော့ကို မှင်သက်သွားစေတယ်…။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်အာခေါင်တွေ အရမ်းခြောက်လာတယ်ဗျာ…။ တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ပဲ နန်းရဲ့ ညာဘက်နို့သီးခေါင်းလေးကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံလိုက်မိတယ်…။

ကျွန်တော့်လက်တွေကလည်း ငြိမ်မနေပါဘူး …။ လက်တစ်ဖက်က နန်းရဲ့ဘယ်ဘက်နို့လေးကို ကိုင်ထားပြီး ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသလို … လက်တစ်ဖက်က နန်းရဲ့ ဗိုက်သားလေးတွေကို ပွတ်သပ်ကစားနေလိုက်တယ် …။ နန်း ကတော့ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေတာပဲ…။ တစ်ချက်တစ်ချက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေ မနာအောင် ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးလိုက်ရင် နန်း ကော့ကော့တက်လာတာ သတိထားမိတယ် …။

ဒီလိုနဲ့ ညာဘက်နို့ကိုစို့လိုက် ဘယ်ဘက်နို့ကို ငုံလိုက် လုပ်နေရာကနေ ကျွန်တော့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရဲ့ ဗိုက်သားဝင်းဝင်းလေးဆီ ပြောင်းလိုက်တယ်…။ လက်တွေကတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေနေတာပေါ့ …။ နန်းရဲ့ ချက်ကလေးထဲကို ကျွန်တော့်လျှာလေးနဲ့ မွှေ့လိုက်တော့ နန်းရဲ့ တင်ပါးတွေ ကော့တက်လာတယ်…။

ကျွန်တော် အရမ်းမောနေပြီ…။ ဒီအထိ စက်ဘီးအသားကုန် နင်းရတာတောင် ဒီလောက်မမောဘူး …။ နန်းလည်း တော်တော်မောနေပါပြီ…။ ချွေးတွေကို စို့လို့ …။ ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်လည်း ရှေ့ဆက်တိုးချင်လာတယ်…။ ဒါနဲ့ပဲ လက်တစ်ဖက်ကို နန်းရဲ့ဆီးခုံလေးဆီ အရဲစွန့်ပြီး တင်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားတဲ့ နန်းရဲ့ လက်တွေက ကျွန်တော့်လက်လေးကို အတင်းတွန်းဖယ်ပြီး …

“တော်ပြီ ကိုရယ်….”

လို့ မောသံလေးနဲ့ ပြောလာတယ်…။ ရမက်အရမ်း ထန်နေတဲ့ အမျိုးသားတစ်ယောက်ရဲ့အားကို နန်းရဲ့ လက်နုနုလေးတွေနဲ့ ဘယ်လိုလုပ် တွန်းလှန်လို့ရမှာလဲ…။ ကျွန်တော့်လက်တွေက ဖယ်မသွားပဲ နန်းရဲ့ဆီးခုံလေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်…။ နန်းတစ်ယောက်တော့ အရမ်းကို မောနေပါပြီ…။ နန်းရဲ့ လက်ကလေးတွေလည်း အားပါပါနဲ့ မတွန်းလှန်နိုင်တော့ပါဘူး …။

ဒါကို ကျွန်တော်က အခွင့်ကောင်းယူပြီး နန်းရဲ့ ညဝတ်ဘောင်းဘီနဲ့ ပင်တီကြားထဲကို ကျွန်တော့်လက်တွေ သွင်းပစ်လိုက်တယ်…။ ဒါပေမဲ့ နန်းဟာလေးဆီတော့ သွားလို့မရသေးပါဘူး…။ နန်းက သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တအားစိထားတယ်လေ…။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် အားမလျှော့ပါဘူး ဆီးခုံလေးကိုပဲ သေသေချာချာ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်…။

ခဏကြာတော့ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို နန်းရဲ့ နို့လေးတွေဆီ ပြန်ပို့ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း စို့ပစ်လိုက်တော့ နန်းလည်း မနေနိုင်တော့ပါဘူး…။ တင်းတင်း ကြပ်ကြပ်စိထားတဲ့ ပေါင်လေးတွေကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း ဖြေလျော့လာတယ်…။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော့လက်ကို ခပ်ဖြေးဖြေးလေး နန်းရဲ့ဟာလေးဆီကို ပိုလိုက်တော့ … အို … နန်းရဲ့ ပင်တီလေးက တအားကို စိုနေတာပဲ …။

ကျွန်တော်လည်း အချိန်မဆွဲတော့ပဲ နန်းရဲ့ အစိလေးရှိမဲ့နေရာကို မှန်းပြီးတော့ လက်ခလယ်လေးနဲ့ ဖိပွတ်ပေးလိုက်တော့…

“အ…အ… ကို…..အ…”

နန်းဆီက အသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာပြီး နန်းတစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်နေတော့တာပဲ…။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့လက်ကို ကိုင်ထားတဲ့ နန်းရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့ခေါင်းလေးကို လာကိုင်ပြီး ဆွဲမော့ပစ်လိုက်တယ်…။ ကျွန်တော်ကြောင်နေတုန်းမှာပဲ နန်းရဲ့ ချိုမြိန်လွန်းလှတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ နမ်းနေတော့တာပါပဲ…။ ကျွန်တော် အရမ်းကို ကြည်နူးသွားတယ်ဗျာ…။ နန်း ရဲ့ အနမ်းတွေကို ဒီလို လိုလိုချင်ချင်နဲ့ ရလိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော်လုံး၀ မမျှော်လင့်ထားဘူး……..။

ကျွန်တော့်လက်တွေက နန်းရဲ့ အစိလေးနေရာကို မှန်းပြီးပွတ်လိုက်၊ အကွဲကြောင်းလေးကို မှန်းပြီးပွတ်လိုက်နဲ့ အလုပ်များနေလိုက်တာ နန်းရဲ့ပင်တီလေးတောင် တော်တော်လေးကို စိုစွတ်နေပါပြီ…။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် လောကကြီးကို မေ့နေတုန်း … ဗြုန်းဆို … နန်းအဖေအခန်းရဲ့မီး ရုတ်တရက် ပွင့်လာတော့တာပါပဲ…။

ရုတ်တရက်ဆိုတော့ နန်းက အရမ်းလန့်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကို တွန်းဖယ်လိုက်တာ ကျွန်တော်နဲ့ နန်းနဲ့ လူချင်းကွာသွားကြတယ်…။ ပြီးတော့ နန်းက ကျွန်တော့ကို အတင်းဖက်ပြီး ငိုပါတော့တယ်…။

“ကိုရယ်… ဖေဖေသိသွားပြီလား မသိဘူး”

ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကျွန်တော်လည်း ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းတောင် မသိဘူး…။ ပြီးမှ စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့ အဖိုးကြီးက သူ့ဟာသူ အိမ်သာတွေဘာတွေ ထသွားတာ ဖြစ်မှာပေါ့…။ ကျွန်တော်တို့ကသာ မလုံမလဲ ဖြစ်နေတာ…။ နန်းဖေဖေအခန်းကနေ လှမ်းကြည့်ရင်တောင် ဒီဘက်ကို သေချာမြင်ရမှာ မဟုတ်ဘူး…။

“နန်းရယ်… နန်းဖေဖေက အိမ်သာသွားတာလားမှ မသိတာ….။ သူအပြင်ကို လှမ်းကြည့်မိရင်တောင် ကိုတို့နေရာကို ဘယ်လိုလုပ် မြင်ရမှာလဲ…”

ကျွန်တော်ပြောလိုက်မှ သူလည်း စဉ်းစားမိသွားတယ်ထင်တယ် အငိုတိတ်သွားတယ်…။ ပြီးမှ သူ့ကိုယ်သူ သတိရပြီး အဝတ်အစားတွေ ကမန်းကတန်း ပြန်ဝတ်နေတယ်…။

“ကို … ဟိုဖက်လှည့်ကွာ … နန်းရှက်လို့”

“ခုနကတော့ မရှက်ပဲနဲ့”

“ဟာကွာ…..မပြောနဲ့….”

ဆိုပြီး သူ့ဘရာလေးကို လိုက်ရှာနေတယ်…။ သူ့ဘရာက ကျွန်တော်ချွတ်ပြီး ဘေးမှာချထားတာလေ…။ ကျွန်တော်ကပဲ ဘရာလေးကို ကောက်ပြီး …

“လာနန်း …ကိုပြန်ဝတ်ပေးမယ်…”

“အာ…ပေးပါ…နန်းဟာနန်းဝတ်မယ်…”

လို့ မျက်နှာနီနီလေးနဲ့ ပြောပါတယ်…။ ကျွန်တော်ကလည်း မရပါဘူး …။ နန်းနားကပ်ပြီး အင်္ကျီလေးကိုဟကာ ဘရာလေးကို သေသေချာချာ ဝတ်ပေးလိုက်တော့ နန်းအရမ်းရှက်နေပါတယ်…။

“ကိုမကောင်းဘူးကွာ … နန်းကို ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး နှိပ်စက်နေတယ်…”

ကျွန်တော်လည်း ဘာမှပြန်မပြောပဲ နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းမယ်လဲလုပ်ရော…

“ကိုနော် …တော်ပြီတော်ပြီ … ပြောလို့မရရင် နန်း စိတ်ဆိုးလိုက်မှာနော်”

တဲ့… နန်းကပဲဆက်ပြီး

“အခု ဘယ်နှစ်နာရီရှိပြီလဲ…”

သူပြောမှ သတိရတယ်…။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၄ နာရီတောင် ကျော်နေပြီပဲ…။

“၄ နာရီကျော်ပြီ”

“ဟာ ဒါဆို နန်း အိမ်ထဲပြန်ဝင်တော့မယ်… မေမေက ၅ နာရီဆို အမြဲထတယ်…”

“ဟင်… ဒါဆို ကိုလည်း ပြန်ရတော့မှာပေါ့”

“အင်းပေါ့…”

“သြော် နန်းကို မေးရဦးမယ်… နန်း ပြီးသွားလားဟင်”

“ဘာ ပြီးတာလဲ”

“အာ… နန်းကလည်း ပြီးတာကို မသိဘူးလား”

“ဘာလဲ နန်းတကယ်မသိတာ”

အသက် ၁၇ နှစ်အရွယ် မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ပြီးတာကို မသိသေးတာတော့ ကျွန်တော် တော်တော် အံ့သြမိတယ်…။

“နန်း ဟာလေးထဲက အကြောတွေတင်းပြီး အရည်တွေ ထွက်တာလေ… မဖြစ်ဘူးလား”

“ဟင့်အင်း… ဟိုအရည်တော့ ထွက်တယ်ထင်တယ်…”

လို့ မရဲတရဲလေးပြောတော့ ကျွန်တော် တော်တော်လေး အသည်းယားသွားတယ်…။

“နန်းကလဲ ချစ်သူချင်းကို ရှက်နေသေးတယ်…”

“ကိုနော် … တော်ပြီ မပြောနဲ့တော့ … နန်းလည်း အိမ်ထဲဝင်တော့မယ်”

“ဘာလဲ … ကို့ကို နှင်နေတာလား…”

လို့ ပြောလိုက်တော့ နန်းမျက်နှာလေး ညှိုးသွားပြီး…

“ကိုရယ်… နန်းက ကို့ကို နှင်ရက်ပါ့မလား…”

“စတာပါ နန်းရယ်… စိတ်မကောင်း မဖြစ်ပါနဲ့… ကဲ… နန်းအိမ်ထဲဝင်တော့ … ကြာလာရင် ကိုထပ်ပြီး ဖက်နမ်းမိလိမ့်မယ်…”

ဆိုတော့ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး…

“ဒါဆိုသွားပြီ… တာ့တာ”

ဆိုပြီး နှုတ်ဆက်ပြီး ထထွက်သွားတယ်…။ ဒါတောင် နန်းရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှတွေက ကျွန်တော့်ကို ဖမ်းစားနေသေးတယ်…။ ကျွန်တော်လည်း နန်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ရူးတော့မှာပဲဗျာ…။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ ဒုက္ခတွေရောက်လိုက်တာဗျာ…။ ကျွန်တော့်ဟာလေးက အရမ်းကို တင်းနေပြီလေ…။ ကိုယ့်ဟာကိုပဲ ဖြေလိုက်ရပါတယ်…။

နောက်နေ့မနက် ကျောင်းကားပေါ်မှာ နန်းကို မတွေ့ရတော့ ကျွန်တော် တော်တော်လေး စိတ်ပူသွားတယ်…။ မနေ့က ကိစ္စကို သူ့မိဘတွေများ သိသွားလား မသိဘူး…။ အတွေးတွေလည်း စုံနေပြီ…။ ကျောင်းရှေ့ကနေ နန်းဆီ phone ခေါ်ကြည့်တော့လဲ ဘယ်သူမှမကိုင်ဘူး …။ နန်းသူငယ်ချင်းတွေကို မေးကြည့်တော့ သူတို့လည်း မသိကြဘူး …။ ကျွန်တော် ရင်တွေပူလာတယ်… class တက်ချင်စိတ်လဲ မရှိတော့ဘူး…။

ဒါနဲ့ ကျောင်းကနေ လစ်လာပြီး နန်းအိမ်ကိုသွားတော့ အိမ်တံခါးက သော့ခတ်ထားတယ်ဗျာ…။ ရင်ထဲမှာ ဘာဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာ စာနဲ့ရေးပြလို့တောင် မရနိုင်ဘူး…။ ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်းလည်း မသိတော့ဘူး…။ တစ်နေ့လုံး နန်းအိမ်ရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ်…။ ဒါပေမဲ့ ညနေစောင်းတဲ့အထိ နန်းရဲ့ အရိပ်အရောင်တောင် မမြင်ရသေးဘူး…။ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ အိမ်ပြန်လာတော့ အဖေက

“သားရေ … မင်းဆီကို ကောင်မလေးတစ်ယောက် phone ဆက်တယ်… ဘာကိစ္စလဲဆိုတော့လည်း မပြောဘူး…။ ဘာလဲ မင်းကောင်မလေးလား…”

“ဟုတ်တယ်အဖေ …။ နန်းမေတဲ့…။ IT က…။ ဒါနဲ့ သူ ဘာပြောသေးလဲဟင်…”

“ဘာမှမပြောဘူးကွ။ မင်းမရောက်သေးဘူးဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ရတယ်ရတယ်ဆိုပြီး phone ချသွားတယ်…။ သား ရေချိုးလိုက်ဦးလေ………. …………….. ……… ”

အဖေနောက်ပိုင်း ပြောတဲ့ စကားတွေကိုတောင် မကြားနိုင်တော့ပါဘူး… စိတ်တွေလည်း အရမ်းပူနေပြီ…။

“နန်းရယ်… ဘာတွေများ ဖြစ်နေပြီလဲ………”

မြန်မာနိုင်ငံက phone လိုင်းတွေကပဲ မကောင်းတာလား … နန်းပဲ အိမ်မှာမရှိတာလားတော့ မသိဘူး … တစ်ညလုံး phoneဆက်တာ တစ်ခါမှကို မကိုင်ဘူးဗျာ…။ တစ်ညလုံးလည်း အိပ်လို့မရတော့ပါဘူး…။ မနက်ရောက်တော့ နန်းရဲ့ ကျောင်းကားစီးနေကြ နေရာလေးကို သွားစောင့်ပါသေးတယ်…။ အချိန်တွေသာ ကုန်သွားတယ်ဗျာ…။ ဒါနဲ့ ကျောင်းမတက်တော့ပဲ နန်းအိမ်ရှေ့မှာပဲ စောင့်နေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်…။

ဒီလိုနဲ့ စောင့်နေလိုက်တာ နန်းအိမ်ရှေ့က အုတ်ခုံ အေးအေးလေးတောင် ပူသွားတယ်ဗျာ…။ ကျွန်တော်လည်း တော်တော်ပင်ပန်းသွားပါပြီ…။ ဒါနဲ့ပဲ တစ်ခုခု သွားစားမယ်ဆိုပြီး အုတ်ခုံကနေအထ နန်းဖေဖေရဲ့ကား လမ်းလေးထဲကို ဝင်လာတာ တွေ့လိုက်ပါတယ်…။ ကျွန်တော် ရင်တွေခုန်သွားတယ်ဗျာ…။ ကမန်းကတန်း ကြည့်လိုက်တော့ ကားမောင်းလာတာ နန်းဖေဖေတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ…။ ကားနောက်ခန်းကို ကြည့်လိုက်တော့မှ ကျွန်တော့်ရဲ့ နန်းကို တွေလိုက်ရပါတော့တယ်…။ အဲဒီအချိန်မှာ ဖြစ်သွားတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်ခံစားမှုကို စာနဲ့ရေးပြလို့တောင် မရနိုင်ပါဘူးဗျာ…။ နန်းက ကျွန်တော့ကို မြင်တာနဲ့ ကမန်းကတန်း ဆင်းလာပြီး …

“ကိုရယ်… ကိုစိတ်ပူနေမယ်ဆိုတာ နန်းသိပါတယ်…။ နန်းမေမေ သွေးတိုးပြီး မူးလဲသွားလို့ နန်းတို့ဆေးရုံမှာ အချိန်ပြည့် စောင့်နေရလို့ပါ…။ ကို့ကိုလည်း Phone ဆက်ပါသေးတယ် …။ ကိုက ဘယ်တွေသွားနေလဲ မသိဘူး…။ ခါတိုင်း အဲ့ဒီ့အချိန်ဆို အိမ်ပြန်ရောက်နေကြပါ…”

“ကိုက နန်း ကျောင်းမလာလို့ ဘာများဖြစ်နေပြီလဲလို့ စိတ်ပူပြီး နန်းအိမ်ရှေ့မှာ လာစောင့်နေတာ…။ အိမ်ကလည်း သော့ခတ်ထားတော့ ပိုဆိုးသွားတယ်…”

“ကို့ကို နန်း တောင်းပန်ပါတယ်နော်…။ အခုလည်း နန်း ပစ္စည်းတွေလာယူတာ …။ ကမန်းကတန်းဆိုတော့ ဘာမှမယူသွားရဘူးလေ…။ ဖေဖေကတော့ ဆေးရုံမှာပဲ ကျန်ခဲ့တယ်…။ အခုတောင် နန်းတို့ အသိဦးလေးကြီးက လိုက်ပို့လို့ … ”

“ကို ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ဟင်…”

“ရပါတယ် ကိုရယ်…။ ဒါပေမဲ့ အခုနန်းကို လိုက်ပို့တဲ့ ဦးလေးကြီးက ကိစ္စတစ်ခုပေါ်လာလို့တဲ့…။ နန်းကို ဆေးရုံကို ပြန်လိုက်ပို့ပေးလို့ မရတော့ဘူးတဲ့ …။ အဲဒါ နန်း ဖေဖေ့ကို phone ဆက်ပြီး Taxi နဲ့ပဲ သွားတော့မယ်… ကိုလိုက်ပို့ပေးလေ…”

“လိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့ နန်းရယ်…”

ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ကားငှားပြီး လသာဘက်ကိုသွား … တရုတ်တန်းမှာ လိုတဲ့ပစ္စည်းတွေဝယ်ဖို့ လမ်းလျှောက်တော့ နန်းက ကျွန်တော့်ပခုံးလေးကိုမှီပြီး လျှောက်တယ်ဗျာ…။ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာတော့ ကြည်နူးလိုက်တာ…။ လူတွေကလည်း ကျွန်တော်တို့ကို လင်မယားလို့ ထင်နေကြတယ်ထင်တယ် …။ နန်းမေမေကိစ္စတောင် မေ့သွားတယ်…။

ဆေးရုံရောက်တော့ ကျွန်တော် အပြင်မှာပဲ စောင့်နေပါတယ် …။ ခဏကြာတော့ နန်းက ထွက်လာပြီး …

“ကို… နန်း ဒီည စောင့်အိပ်ရမယ်… ဖေဖေက အလုပ်ကိစ္စရှိလို့တဲ့…။ ဒီညအပြီး လုပ်ရမှာဆိုတော့ လူနာစောင့်လို့မရဘူး နန်းပဲစောင့်ရမှာ…။ ကိုပြန်ရင် ပြန်တော့လေ..”

“ကိုလည်း စောင့်ပေးမယ်လေ …”

“ကိုကလဲ …ဘယ်လိုလုပ်စောင့်မှာလဲ … မေမေတို့ သိသွားမှာပေါ့ … ပြီးတော့ ဆေးရုံက ခွင့်ပြုပါ့မလား”

“ကိုက နန်းမေမေ မသိအောင်နေမှာပေါ့ …။ ပြီးတော့ ဒီမှာ ကိုယ့်အဒေါ်တစ်ယောက်ရှိတယ်…။ သူပြောရင်ရပါတယ်…”

“ကိုရယ် ဖြစ်ပါ့မလား…”

“ဖြစ်ပါတယ် နန်းရယ် …။ ကိုအခု ကိုယ့်အဒေါ်ကို သွားပြောလိုက်မယ်…။ ရရင် ကိုယ့်အိမ်ကို phone ဆက်ပြီး ပြောလိုက်မယ်နော်”

“ကိုဖြစ်ရင် ပြီးတာပါပဲ…”

ကျွန်တော့်အဒေါ်က ဒီမှာ အကောင်ဆိုတော့ အေးဆေးပေါ့ …။ အိမ်ကိုလဲ အကွက်ရွှေ့လိုက်ပါတယ်…။

ဒီလိုနဲ့ ညရောက်တော့ ကျွန်တော်က နန်းမေမေ အခန်းအပြင်ဘက်က ကော်ရစ်တာလေးမှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ် …။ နန်းကတော့ မကြာမကြာ ထွက်လာပါတယ် …။ ကော်ဖီလာတိုက်လိုက် မုန့်လာကြွေး လိုက်နဲ့ … လူနာစောင့်ရတာတောင် တော်တော်လေး ကြိုက်သွားပါတယ်…။

နည်းနည်း မိုးချုပ်လာတော့ လူတောင် တော်တော်ရှင်းသွားပါတယ် …။ ပြီးတော့ ဒီမှာလဲ လူနာက ၃ ယောက်ပဲ ရှိတာကိုး…။ လူနာစောင့်တွေကလည်း ကော်ရစ်တာကို မလာကြပါဘူး…။ ကော်ရစ်တာကလည်း အတွင်းကော်ရစ်တာဆိုတော့ ဘယ်သူမှကို မရှိတာ …။ ခြင်ကတော့ အမုန်းကိုစွဲတာဗျာ…။ နန်းကတော့ စောင်လေး လာပေးထားပါတယ်…။ ခဏကြာတော့ နန်းကထွက်လာပြီး …

“မေမေ အိပ်ပျော်သွားပြီ…”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ဘေးမှာ လာထိုင်ပါတယ်…။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကိုဖက်ထာပြီး စောင်လေးခြုံပေးလိုက်တော့ နန်းရဲ့ခေါင်းလေး ကျွန်တော့် ပခုံးပေါ်ကျလာပါတယ်…။ ကျွန်တော်လည်း တင်းတင်းလေး ဖက်ထားရင်း နန်းရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို ဖွဖွလေး နမ်းနေတုန်း ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေက နန်း ဝတ်ထားတဲ့ အမျိုးသမီး shirt အင်္ကျီရဲ့ ရင်ဘတ်နားကို ကြည့်မိလိုက်တော့ နည်းနည်းဟနေပြီး ရင်ခုန်စရာ နို့လေးတွေကြားက ဘရာပန်းရောင်လေးကို ရေးရေးလေး မြင်နေရပါတယ်…။

ဘာလို့လဲတော့ မသိဘူး။ ဒီမြင်ကွင်းလေးက ကျွန်တော့်ရင်ခုန်သံတွေကို တော်တော်လေး အရှိန်မြင့်သွားပါတယ်…။ နန်းက ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်နားမှာ ကပ်နေတော့

“ကို… ဘာလို့ ကိုအရမ်း ရင်ခုန်လာတာလဲ… နန်း စိတ်တောင်ပူလာပြီ…”

ဆိုပြီး သူ့လက်ဖဝါးလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို ဖိပေးထားတော့ ကျွန်တော် ကြည်နူးရပြန်ရောဗျာ…။

“နန်း အနားမှာနေရင်ကို အမြဲရင်ခုန်နေရတာပါပဲ နန်းရယ်…”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူ့ပါးလေးတွေကို ငုံ့ပြီးနမ်းလိုက်တော့ နန်းမျက်နှာလေး မော့လာပါတယ်…။ ဒါနဲ့ပဲ နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ညင်ညင်သာသာပဲ စုပ်လိုက်တော့ နန်းမျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်လာပြီး လိုလိုချင်ချင်ပဲ တုန့်ပြန်လာပါတယ်…။ နန်းရဲ့ အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နမ်းလိုက်၊ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နမ်းလိုက်နဲ့ လုပ်နေရာကနေကျွန်တော့်လျှာလေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထည့်လိုက်တော့ နန်းရဲ့မျက်နှာလေး ပိုပိုမော့လာပါတယ်…။

ကျွန်တော်လည်း ရှေ့ဆက်တိုးမယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ညာဘက်လက်ကို နန်းရဲ့ နို့လေးပေါ် တင်လိုက်တော့ နန်းက အတင်းဖယ်လိုက်ပြီး…

“ကို… ဒါဆေးရုံနော်…”

တဲ့…။ ကျွန်တော်က ဘာမှပြန်မပြောပဲ စောင်လေးကို နန်းပခုံးထိရောက်အောင် ခြုံပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လက်ကို နန်းရဲ့နို့လေးပေါ် ပြန်တင်ထားလိုက်တော့ နန်းက သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို လာကိုင်ပါတယ်…။ ဖယ်တော့ မဖယ်ပါဘူး…။ ကျွန်တော်လည်း ဖြေးဖြေးလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်…။ တစ်ချက်တစ်ချက် ညှစ်ညှစ်ပေးလိုက်တော့ နန်းက သက်ပြင်းလေးတွေ ချချလာတယ်လေ…။

ကျွန်တော် အားမရတော့ပါဘူး…။ နန်းရဲ့ အင်္ကျီလေးကို ပင့်တင်ရင်း ဘရာလေးကိုပါ ပင့်တင်လိုက်တယ်…။ နန်းကတော့ မငြင်းဆန်တော့ပါဘူး…။ ငြိမ်ငြိမ်လေး ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားပါတယ်…။ အကာအကွယ် မရှိတော့တဲ့ နန်းရဲ့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ နို့လေးတွေကို စိတ်တိုင်းကျ ပွတ်ချေကစားရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးလိုက်တော့ နန်း အသက်ရှူတွေ မြန်လာပါတယ်…။

ကျွန်တော့်ဘယ်ဘက်လက်တွေကို နန်းပခုံး အောက်ကနေ လျှိုပြီးတော့ နို့လေးတွေကို ပွတ်ပေးရင်း ညာဘက်လက်ကို နန်းရဲ့ဗိုက်သားလေးတွေဆီ ပို့လိုက်ပါတယ်…။ နန်းရဲ့ ဆီးခုံလေးကို မထိတထိ သွားသွားကစားရင်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နန်းရဲ့ ဘောင်းဘီကြယ်သီးလေးကို ကိုင်လိုက်တော့ နန်းက သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့ လာတားဆီးပါတယ်…။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က မဖယ်လိုက်ပဲ ကြယ်သီးလေးကိုဖြုတ်ပြီး ဇစ်လေးကိုပါ တစ်ခါတည်း ဆွဲချလိုက်ပါတော့တယ်…။ နန်းကတော့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို ကိုင်ထားတုန်းပါပဲ …။

ကျွန်တော်က ဂရုမစိုက်ပဲ နန်းရဲ့ပင်တီပေါ်ကနေ ဆီးခုံလေးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်…။ ခဏကြာတော့ နန်းလက်တွေ ဖယ်သွားပါတယ်…။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အားတက်သွားပြီး လက်ကိုပင်တီကြားထဲ သွင်းလိုက်တော့ နန်းရဲ့အမွေးလေးတွေကို စမ်းမိသွားပါတယ်…။ နူးညံ့နေလိုက်တာဗျာ … တော်တော်တောင် အံ့သြသွားတယ်…။ အမွေးလေးတွေကို ဖြတ်ရင်း အကွဲကြောင်းလေးကိုရောက်တော့ စိုစွတ်နေပါပြီ…။ လက်ခလယ်လေးနဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို ဖိပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ နန်းဆီက

“အာ…”

ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်လက်တွေကို လာကိုင်ပါတော့တယ်…။ (အဲ့ဒီ့ “အာ…” ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ ရေးပြလို့ မရနိုင်တဲ့ အသံပါ…။ အနီးစပ်ဆုံး ရေးထားတာပါ…။ ကျွန်တော်တော့ အဲ့ဒီအသံကို ကြားလိုက်တာ တော်တော်လေး စိတ်တွေထသွားပါတယ်…)

ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က မရပ်လိုက်ပါဘူး…။ ကျွန်တော့် လက်ခလယ်လေးနဲ့ အစိလေးရှိတဲ့ နေရာလေးကို ဖိုပွတ်ပေးလိုက်တော့ နန်းရဲ့တင်ပါးတွေ ကော့တက်လာပြီး ကျွန်တော့ကို တအားဖက်ထားတော့တာပဲ…။ ကျွန်တော့်လက်တွေကို ခပ်သွက်သွက်လေး လှုပ်ရှားလိုက်တော့ နန်းက အသံတိုးတိုးလေးထွက်ပြီး မောသံလေးနဲ့ ညီးလာပါတယ်…။ အဲ့ဒီညီးသံလေးက ကျွန်တော့ကို မြန်မြန်လုပ်ပေးဖို့ တွန်းအားပေးလိုက်သလိုပါပဲ…။

ကျွန်တော် သတိထားမိသလောက် နန်းပေါင်လေးတွေ ပိုပိုကားပေးထားလာတာ တွေ့ရပါတယ်…။ နန်း အသက်ရှူသံတွေ ပိုပိုမြန်လာသလို ကျွန်တော့်လက်တွေလည်း ပိုပိုမြန်လာပါတယ် …။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်လုပ်ပေးနေတုန်း နန်းက သူ့ပေါင်တွေကို ရုတ်တရက် စိပစ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လက်တွေကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်…။ နန်းရဲ့ သက်ပြင်းရှည်ကြီးကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းချလိုက်သံ ကြားလိုက်မိတော့ ကျွန်တော် သိလိုက်ပါပြီ…။

“နန်း … ပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား… ”

“… …”

“ဖြေလေ နန်းရဲ့…”

“အင်း… ဟုတ်တယ်ထင်တယ်… နန်း တကိုယ်လုံးက အကြောတွေ လျော့သွားသလိုပဲ… တစ်မျိုးကြီးပဲ…”

“ဘာတစ်မျိုးကြီးပဲလဲ… ကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး လား…”

“အာ…ကိုကလဲ … မသိဘူးကွာ… တစ်မျိုးကြီးပါပဲဆို..”

“နန်း မောသွားလား…”

“အင်း…”

“အဲ့ဒါ ဘာလုပ်တာလဲ သိလား…”

“ဟင့်အင်း…သိဘူး..”

“Masturbate လုပ်တယ်လို့ ခေါ်တယ်… တစ်ကိုယ်ရေ အာသာဖြေတာပေါ့”

“ကိုကလဲ… ရှက်စရာကြီး…”

“ဘာရှက်စရာလဲ…သဘာဝပဲဟာကို…”

“သဘာဝလည်း ရှက်မှာပဲ…”

“နန်းကသာ ပြီးသွားတယ်… ကိုကတော့ ဒုက္ခတွေရောက်လို့…”

“ဟင်… ဘာလို့လဲ…”

“ကိုကမှ မပြီးတာ…”

“ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ…”

“ကို့ကို နန်းရဲ့ ညာဘက်လက်ကလေးပေး…”

“ရော့”

ဆိုပြီး လက်ဝါးလေး ပေးလာတော့ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့်ဟာလေးပေါ် တင်ပေးလိုက်ပါတယ်…။ ဒါပေမဲ့ နန်းက ထိရုံပဲထိထားတော့ ကျွန်တော်က

“ကို့ဘောင်းဘီကြယ်သီး ဖြုတ်လိုက်လေ…”

လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပါတယ်…။ နန်းက ကြယ်သီးလေးကို မရဲတရဲဖြုတ်ပြီး ဇစ်ကလေးကိုပါ အလိုက်တသိ ဆွဲချလိုက်ပါတယ်…။ ပြီးတော့ နန်းက ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိပဲ ရပ်နေတော့ ကျွန်တော်ကပဲ နန်းလက်ကလေးတွေကို ကျွန်တော့်ဟာလေးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်ပါတယ်…။ နန်းက စူးစမ်းသလိုနဲ့ ကျွန်တော့်ဟာလေးကို အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ဖြေး ဖြေးချင်း ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အသည်းတွေကိုယားလို့ …။

ကျွန်တော့်လက်တွေက မနေနိင်တော့ပဲ နန်းဟာလေးကို ပင်တီလေးပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်…။ နန်းရဲ့ အသက်ရှုသံတွေ မြန်လာသလို နန်းလက်ကလေးတွေကလည်း ပွတ်ပေးနေရာကနေ ကျွန်တော့်ဟာလေးကို ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လာပါတယ်…။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်တွေတအားထန်လာပါပြီ…။ ကျွန်တော့်လက်တွေကို နန်းပင်တီလေးထဲ ပြန်ထည့်လိုက်တော့ နန်းကလည်း သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့်အောက်ခံဘောင်းဘီလေးထဲ အလိုက်တသိ တိုးဝင်လာပါတော့တယ်…။

စောင်တစ်ထည်ရဲ့ အကာအကွယ်အောက်မှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြတော့တာပဲဗျာ…။ ကျွန်တော်က လက်ခလယ်လေးနဲ့ နန်းရဲ့အစိလေးကို ပွတ်သပ်ကစားရင်း…

“နန်း … ကို့ဟာလေးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ပြီးတော့ နန်းလက်ကို အပေါ်အောက် ကစားပေးပါလား…”

လို့ ပြောလိုက်တော့ နန်းက မလုပ်တတ် လုပ်တတ်နဲ့ လုပ်ပေးနေတော့တာပဲ…။ နန်းရဲ့ လက်ဖဝါးနုနုလေးတွေက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ အထိအတွေ့ အသစ်ပါပဲ…။ ပြီးတောင် ပြီးချင်လာလို့ ထိန်းနေရသေးတယ်…။ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေက နန်းဆံပင်တွေကို နမ်းနေရင်း နန်းရဲ့မျက်နှာလေး မော့လာတော့ နန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ရမက်ဆန်ဆန် စုပ်နမ်း ပစ်လိုက်မိတယ်…။ တစ်ခါတစ်ခါ နန်းရဲ့ဟာလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ပွတ်ဆွဲလိုက်ရင် နန်းရဲ့လက်တွေက ခဏရပ်ရပ်သွားတက်ပါတယ်…။

ဘာလို့လဲတော့ မသိဘူး…။ ခဏကြာတော့ နန်း အသက်ရှူသံတွေ တအားမြန်လာပါတယ်…။ နန်း ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်လျှော့လိုက်တော့တယ်…။ နန်း ပြီးပြီး ၂ စက္ကန့်လောက် အကြာမှာပဲ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားပါတယ်…။

နန်းရဲ့လက်တွေက မရပ်သေးလို့ နန်းကို ရပ်ဖို့ ပြောလိုက်ရသေးတယ်…။ နန်းလက်မှာလည်း ပေကုန်ပါပြီ…။ စောင်မှာတောင် နည်းနည်းပေသွားသေးတယ်…။ ကျွန်တော်လည်း နန်းကိုဖက်ပြီး မျက်စိလေး မှိတ်ထားလိုက်တယ်…။ သူကလည်း ကျေနပ်တဲ့ပုံနဲ့ ကျွန်တော့ကို ပြန်ဖက်ထားပါတယ်…။ ခဏကြာတော့ နန်းက

“ကို … နန်းလက်မှာ ဘာတွေပေကုန်တာလဲဟင်”

“နန်းပြီးသွားတော့ ထွက်သလို… ကိုပြီးသွားတော့လည်း အရည်တွေ ထွက်တာပေါ့ နန်းရဲ့…”

“ဒါဆို ၁၀ တန်းတုန်းက သင်ရတဲ့ သုတ်ကောင်နဲ့ သားယူနဲ့ ပေါင်းပြီး ကလေးရတယ်ဆိုတာ ကိုကထွက်တဲ့အရည်နဲ့ နန်းဆီကထွက်တဲ့အရည် ပေါင်းမှဖြစ်တာပေါ့ … ဟုတ်တယ်မှတ်လား…”

“မဟုတ်ဘူး နန်းရဲ့…။ ကို့ဆီကထွက်တဲ့ သုတ်ကောင်လေးတွေနဲ့ နန်းဆီက တစ်လတစ်ခါကြွေတဲ့ သားယူပေါင်းမှ ကလေးဖြစ်တာ…။ နန်းဆီကထွက်တဲ့အရည်နဲ့ မဟုတ်ဘူး…”

“သြော်… နန်းသိပြီ… ဟိုဟာမလာခင် သားဥကြွေတယ်ဆိုတာလေ…”

“အင်း ဟုတ်တယ်….”

ကျွန်တော် သတိထားမိသလောက်တော့ နန်းက ကျွန်တော်နဲ့ နည်းနည်းပွင့်လင်းလာပါတယ်…။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လည်း တစ်ညလုံး ဖက်ပြီးတော့ စကားတွေအများကြီး ပြောဖြစ်ပါတယ်… ။ အဲ့ဒီညလေးကတော့ ကျွန်တော့ဘဝရဲ့ ဘယ်လိုမှ မမေ့နိုင်တဲ့ ညလေးပါပဲဗျာ…။

ဆေးရုံမှာ တစ်ညပဲ စောင့်လိုက်ရပါတယ်…။ နောက်နေ့တွေကျတော့ နန်းဖေဖေက အားသွားပြီလေ…။ ဆေးရုံကလည်း ၃ ရက်လောက်ပဲ တက်ရတာပါ… ဘာမှသိပ်ဖြစ်တာမှ မဟုတ်တာ…။ နန်းလည်း အခုမှပဲ ကျောင်းပြန်တက်ရပါတယ်…။

နန်းနဲ့ကျွန်တော် ဆေးရုံစောင့်ပြီးကတည်းက တော်တော်ပွင့်လင်းသွားတယ်ဗျ…။ ကျောင်းရဲ့ အမှောင်ကျကျ နေရာလေးတွေကိုလည်း နှစ်ယောက်သား တော်တော်သွားဖြစ်နေပြီ…။ ဒီလို မထိတထိ ကိစ္စတွေကများလာတော့ ကျွန်တော်လည်း အဆုံးအစွန်အထိသာ ရောက်ချင်စိတ်က တစ်ချိန်လုံး ကြီးစိုးနေတော့တာပေါ့…။ နန်းကိုလည်း ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုပြောရင်း သွေးတိုးစမ်းစမ်းနေလိုက်တယ်…။

တစ်ရက်ကြတော့ ကျွန်တော့် mp4 ထဲကို Japan အပြာကားလေးတစ်ခွေ ထည့်လာလိုက်တယ်…။(soft core လေးပါ…) နန်းနဲ့တွေ့တော့ ခါတိုင်းသွားနေကြ drawing အဆောင်က လူမလာတဲ့ အခန်းလေးထဲကို ခေါ်သွားလိုက်ပြီး ခါတိုင်းလိုပဲ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်၊ ပါးလေးတွေကို နမ်းလိုက် လုပ်နေရာကနေ

“နန်း”

“ဟင်“

“နန်းကို … ကိုပြစရာတစ်ခုရှိတယ်… ”

“ဘာပြမှာလဲ…”

“ခဏ”

ဆိုပြီး လွယ်အိပ်ထဲက mp4 လေးကိုထုတ် earphone လေးကို နန်းနားမှာတစ်ဖက် ကျွန်တော့်နားမှာ တစ်ဖက် တပ်ပေးလိုက်တယ်…။

“ဘာလဲ…ဘာသီချင်း ဖွင့်ပြမလို့လဲ…”

“သီချင်းမဟုတ်ဘူး နန်းရဲ့…”

“ဒါဆိုဘာလဲ… ပြလေ…”

ကျွန်တော်က အဆင်သင့်ထည့်လာတဲ့ ကားလေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ စစချင်းမှာ Japan မ ချောချောလေး က အခန်းတစ်ခုထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း စာတွေလုပ်နေတဲ့ မြင်ကွင်းလေးနဲ့ စလာတော့ နန်းက ဘာလဲဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ မေးငေါ့ပြပါတယ်…။ ကျွန်တော်က

“ဆက်ကြည့်လေ…”

လို့ ပြောလိုက်တော့လည်း နာခံပါတယ်…။ ရုပ်ရှင်ထဲမှာ Japan မလေး စာလုပ်နေတဲ့ အခန်းထဲကို ကောင်လေးတစ်ယောက် ဝင်လာပြီး မပြောမဆိုနဲ့ ကောင်မလေးကို အတင်းဖက်နမ်းပါတော့တယ်။ တဆက်တည်း ကောင်လေးရဲ့လက်တွေက ကောင်မလေးရဲ့ ပြည့်တင်းနေတဲ့ နို့လေးတွေကို ပွတ်ပေးရင်း ကောင်မလေးရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်နေပါတယ်…။ နန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်တောင်တောင်မခတ်ပဲ ကြည့်နေတယ်ဗျ…။

ရုပ်ရှင်က ကြမ်းလာပါတယ်…။ ကောင်လေးက ကောင်မလေးရဲ့ ပင်တီကိုပါ ချွတ်လိုက်ပြီး အကွဲကြောင်းလေးကို သူ့ရဲ့လျှာလေးနဲ့ လျက်တဲ့အခန်းလည်း ရောက်ရော နန်းက…

“ကိုကွာ …ဘာတွေလာကြည့်ခိုင်းနေတာလဲ…”

ဆိုပြီး mp4 screen လေးကို သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့ ကွယ်ထားပါတော့တယ်…။

“နန်းကလည်းကွာ … ကိုကြည့်စေချင်တာကို…”

“အာ… ကိုကလဲ မျက်စိရှက်စရာကြီး…”

“ဒါဆို နန်း မကြည့်တော့ဘူးပေါ့…”

“အင်း…”

ကျွန်တော်က တင်းသွားတဲ့ပုံစံနဲ့ mp4 ကိုပိတ် earphone တွေကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်တော့ နန်းစိတ်ပူသွားပါတယ်…။

“ကို… နန်းကို စိတ်ဆိုးသွားလားဟင်…”

“…. … ”

ကျွန်တော် ဘာမှပြန်မပြောတော့ နန်းက သက်ပြင်းချရင်း…

“ကို… … ကိုရယ်… နန်း ကို့စကား နားထောင်ပါ့မယ်… စိတ်မဆိုးနဲ့တော့နော်…”

လို့ တောင်းပန်တဲ့ လေသံလေးနဲ့ ပြောလာတော့လည်း

“ဒါဆိုရော့ နန်းကိုယ်တိုင်ဖွင့်ပေး…”

ဆိုပြီး mp4 လေးကို ပေးလိုက်တယ်…။

“ကိုက ဘယ် file မှာ ထည့်ထာလဲ နန်းမှမသိတာ…”

“video ထဲက … ထဲမှာ…”

နန်းပြန်ဖွင့်လိုက်တော့ အစကနေ ပြန်ကြည့်ရတာပေါ့ …။ ကောင်လေးက ကောင်မလေးရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို လျက်တဲ့အခန်းလည်း ပြန်ရောက်လာရော နန်းက မျက်နှာလေးနီလာပြီး ရှက်နေတယ်လေ…။ ကျွန်တော်က နန်းကိုဖက်ထာရင်း လက်တွေက နန်းရဲ့ကျောပြင်လေးကို မသိမသာ ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်…။

ရုပ်ရှင်ကလည်း ကောင်းပါတယ်…။ ကောင်မလေးက သူ့ကိုလျက်နေတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ခေါင်းကို ဆွဲမော့လိုက်ပြီး… ကောင်လေးကို မတ်တပ်ရပ်စေလိုက်တယ်…။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးကပဲ ကောင်လေးရဲ့ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ကောင်လေးရဲ့ဟာလေးကို သူ့ပါးစပ်လေးနဲ့ အားရပါးရ စုပ်နေတော့တာပဲ…။ ဒီအခန်းလည်းရောက်ရော နန်းက မျက်နှာလွဲသွားလေရဲ့…။

“နန်းကလဲ ကြည့်ပါဆို…”

“ကိုရယ်…နန်းမျက်နှာပူလာပြီ…”

“ဘယ်သူ့ကို ရှက်စရာရှိလဲ… ဒီမှာ နန်းနဲ့ကို နှစ်ယောက်ပဲရှိတာကို..”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နန်းရဲ့ပေါင်သားလေးတွေကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်…။ ကောင်လေးနဲ့ ကောင်မလေးကတော့ တော်တော်လေးကို ခရီးရောက်နေပါပြီ…။ ကောင်လေးက ကောင်မလေးကို စာရေးစားပွဲပေါ် တင်လိုက်ပြီး ပေါင်လေးတွေကို ကားခိုင်းထားလိုက်တယ်…။ ပြီးတော့ တော်တော်လေးကို တင်းမာနေတဲ့ သူဟာလေးနဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်လေ…။ သူ့ဟာလေးကို အဆုံးအထိသွင်းလိုက် နည်းနည်းလေး ပြန်ထုတ်လိုက် လုပ်နေလိုက်တာ ကောင်မလေးခင်မျာ မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ပြီးတောင် ငြီးတွားနေရတယ်…။ နန်းတစ်ယောက်တော့ ရုပ်ရှင်ထဲမှာ မျောပါသွားပါပြီ…။

ကျွန်တော့် လက်တွေကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး…။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ နန်းရဲ့နို့အုံလေးကို ရွရွလေး ကစားနေပြီး… နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ နန်းရဲ့ ထမီပေါ်ကနေ ဆီးစပ်လေးကို ဖိပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်လေ…။ ကျွန်တော်သိပါတယ် နန်းတော့ စိတ်တွေ တဖြည်းဖြည်း ထကြွလာနေပါပြီ…။ ရုပ်ရှင်ထဲမှာလည်း ပုံစံတွေ အမျိုးမျိုးပြောင်းရင်း နောက်ဆုံးတော့ ကောင်လေးရော ကောင်မလေးပါ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ပြီး တစ်ပြိုင်တည်း ပြီးသွားကြပါတယ်…။ နန်းကိုကြည့်လိုက်တောလည်း နန်းက ကျွန်တော့ကို ရီဝေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေလေရဲ့…။

ကျွန်တော်က အလုပ်များနေတဲ့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို ဖယ်လိုက်ပြီး နန်းကို ရမက်ဆန်ဆန်ပဲ နမ်းပစ်လိုက်တယ်…။ နန်းလည်း တော်တော်လေး စိတ်ပါနေပြီ ထင်ပါတယ်..။ လိုလိုချင်ချင်ပဲ ပြန်နမ်းတဲ့အပြင် သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့တောင် ကျွန်တော့်ကျောကုန်းကို ပွတ်ပေးနေသေးတယ်…။ ကျွန်တော်က နမ်းနေရာကနေ ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်ပြီး…

“နန်း … ကိုနန်းနဲ့ အရမ်းချစ်ချင်တာပဲ… ကိုနဲ့နန်း တစ်နေရာကို သွားရအောင်နော်…”

လို့ပြောလိုက်တော့ နန်းမှာ ငြင်းဆန်နိုင်မဲ့အားတွေ မရှိတော့ပါဘူး…။ ကျွန်တော်လည်း အချိန်ကုန်မခံတော့ပဲ ကျောင်းကနေ ခိုးထွက် … ပြီးတော့ ကျွန်တော့တို့ရဲ့ ခြေလှမ်းတွေကို သန်လျင်ဈေးနားက တည်းခိုခန်းလေးကို ဦးတည်လိုက်တယ်…။

ဟိုရောက်တော့ ၂ ယောက်ခန်းလေး ယူလိုက်ပြီး စားစရာ နည်းနည်းပါ မှာလိုက်တယ်…။ နန်းကတော့ ရှက်နေတယ်နဲ့တူတယ်…။ ခေါင်းလေးကိုတချိန်လုံး ငုံ့ထားလေရဲ့ …။ တည်းခိုခန်းလေးက မဆိုးပါဘူး… အခန်းတွေက သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်လေးတွေ… ရေချိုးခန်းလေးကလည်း သန့်နေတာပဲ…။

နန်းက အခန်းထဲလဲရောက်ရော ကျွန်တော့်လက်တွေကို တင်းတင်းပဲ ဆုပ်ကိုင်ထားပါတယ်…။ နန်းရင်တွေခုန်နေပြီထင်တယ်…။ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကိုလည်း မြင်ရော

“ကို ခဏနော်”

ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်တာ တော်တော်နဲ့ ထွက်မလာပါဘူး…။ မှာထားတာတွေတောင် လာပို့သွားပြီ …။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အခန်းတံခါးကို Lock ချလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးကို သွားခေါက်ရပါတယ်…။

“နန်း… ဘာလုပ်နေတာလဲ ကြာလိုက်တာ နန်းရာ… ဒီမှာ စားစရာတွေတောင် ရောက်လာပြီ…”

အဲ့ဒီတော့မှ နန်းက မျက်နှာနီနီလေးနဲ့ ထွက်လာပါတယ်…။ ကျွန်တော်က နန်းကို ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး လက်ကလေးတွေကို ကိုင်ကာ…

“နန်း… နန်းစိုးရိမ်နေမယ်ဆိုတာ ကိုသိတယ်… ဒါနန်းနဲ့ ကို့အတွက် ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံပဲ…။ နန်း ဒီကိုလိုက်လာတယ်ဆိုတာ ကို့ကို ဘယ်လောက်ချစ်လဲဆိုတာ ပြလိုက်တာပဲ…။ ကိုအရမ်းကျေနပ်တယ်…။ ပျော်လဲပျော်တယ်…။ ပြီးတော့ ကို နန်းကို အရမ်းချစ်တယ် နန်းရယ်…”

လို့ ရင်ဘတ်ထဲက လေသံနဲ့ ပြောလိုက်ပါတယ်…။

“နန်းလည်း ကို့ကို အရမ်းကိုချစ်ပါတယ် ကိုရယ်…။ ဒါပေမဲ့ ဟိုဟာဖြစ်လာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ…”

ဆိုပြီး သူ့ဗိုက်ကလေးကို ပုတ်ပြပါတယ်…။ ကျွန်တော်က

“ဒီဟာနဲ့ဆို မဖြစ်ပါဘူး…”

ဆိုပြီး ကွန်ဒုံးလေးကို ထုတ်ပြလိုက်တော့

“ဟင် … ကိုက ဒါကို အမြဲဆောင်ထားတယ် ဟုတ်လား…”

“နန်း ကို့ကို မစော်ကားနဲ့နော်…။ ဒီစကားက ကိုဘာဖြစ်သွားစေမလဲဆိုတာ နန်းမသိဘူးလား…”

“ကိုရယ်… စိတ်ကလဲ ဆိုးမယ်ဆိုတာကြီးပဲ… နန်းကစတာပါ… ကို့ကိုယုံပါတယ်… ယုံလို့ပဲ ဒီအထိတောင် လိုက်လာတာပဲဟာကို…”

လို့ ပြောလိုက်တော့လည်း ကျွန်တော့မှာ ကျေနပ်သွားတာပါပဲ…။ ပြောမဲ့သာပြောတာ ကျွန်တော့်အတွက်လဲ ဒါက ပထမဆုံးဆိုတော့ စိတ်လှုပ်ရှားနေတာပေါ့ …။ နန်းဆိုပိုဆိုး… ရင်တွေခုန်နေလိုက်တာ ဒီကနေတောင် ကြားနေရတယ်…။

ကျွန်တော်လည်း အချိန်ဆွဲမနေချင်တော့ပါဘူး…။ နန်းကိုယ်လေးကို ဖက်ပြီး နန်းရဲ့ နားရွက်ကလေးကို စနမ်းလိုက်တယ်…။ နားပေါက်မရှိတဲ့ နန်းရဲ့နားရွက်လေး နီရဲသွားတာပဲဗျာ…။ ခါတိုင်း အလုပ်များနေကြ ကျွန်တော့်လက်တွေကို သွားနေကြနေရာတွေကို မသွားတော့ပဲ နန်းရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကိုပဲ တယုတရ ကိုင်တွယ်နေလိုက်တယ်…။

ကျွန်တော့် အနမ်းတွေကို နှုတ်ခမ်းတွေဆီလည်း ပြောင်းလိုက်ရော နန်းမျက်လုံးတွေ မှေးဆင်းသွားပါပြီ…။ နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးတွေက အရမ်းကို နမ်းလို့ ကောင်းတယ်ဗျာ…။ ကျွန်တော်က အောက်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နေရင် နန်းက ကျွန်တော့် အပေါ်နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နေတယ်လေ… လိမ္မာလိုက်တာ…။ ဒီလိုနဲ့ အပေါ်ကိုပြောင်းလိုက် အောက်ကိုပြောင်းလိုက်နဲ့ နည်းနည်းလေး ကြာလာတော့ ကျွန်တော့်လျှာလေးကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်…။

နန်း ဒီနေ့တော်တော် အလိုက်သိတယ်ဗျာ…။ ကျွန်တော့်လျှာလေးကို သူ့လျှာလေးနဲ့ ကစားတဲ့အပြင် ကျွန်တော့်လျှာတစ်ခုလုံးကို သူ့ပါးစပ်လေးနဲ့ အတင်းစုပ်ယူလိုက်တယ်လေ…။ ကျွန်တော် တော်တော်ချစ်သွားတယ်…။ ဘာရမလဲ ကျွန်တော်လည်း အားကျမခံ သူ့လျှာလေးကို အတင်းပြန်ရှာပြီး စုပ်တော့တာပေါ့…။ နန်းလက်တွေက ထားစရာနေရာ မရှိဘူးထင်တယ်… ကျွန်တော့ ကျောပြင်ကိုပဲ အကြောင်းမဲ့ ပွတ်ပေးနေတယ်လေ…။

နည်းနည်းကြာလာတော့ နန်းမောလာပါတယ်…။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး နန်းလည်တိုင်လေးကို လျှာလေးနဲ့ လျက်နေလိုက်တယ်…။ တစ်ခါတစ်ခါ နားရွက်အောက်ခြေက လည်ပင်းသားလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်လိုက်ရင် နန်းရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ကျောပြင်ကို အတင်းဖြစ်ညှစ်တော့တာပဲ…။ ဘယ်လောက်အထိ နန်းလည်ပင်းမှာ ကြာသွားလဲတော့ မသိဘူး …။ နန်းလည်းတိုင်လေးဘေးမှာ အနီကွက်ကလေးတွေကို ပွလို့…။

ကျွန်တော်လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရင်ညွန့်လေးကို ဆင်းသွားလိုက်တယ်…။ ရင်ညွန့်လေးကို နမ်းလိုက်ရင် နန်းရဲ့ခေါင်းလေး မော့မော့သွားတယ်ဗျ…။ နမ်းနေရင်နဲ့ပဲ နန်းအင်္ကျီရဲ့ နှိပ်စိကြယ်သီးလေးတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖြုတ်လိုက်တော့… နန်းရင်ဘတ်လေး ဟသွားပြီး ဘရာအနက်ရောင်လေး ပေါ်လာပါတော့တယ်…။

ဘရာလေးက နန်းရဲ့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ နို့အုံလေးကို တစ်ဝက်ပဲ ဖုံးအုပ်ထားနိုင်တယ်ဗျ…။ နန်းရဲ့ အသားဖြူဖြူလေးတွေနဲ့ ဘရာအနက်ရောင်လေးက အရမ်းကို match ဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော်မှင်သက်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်…။

“ကိုရယ်… ဘာလို့အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေတာလဲ… နန်းမနေတက်တော့ဘူး…”

“နန်းရဲ့အလှမှာ ကိုယ်မျောသွားလို့ပါ… လှလိုက်တာ နန်းရယ်… ”

ဆိုပြီး ရင်နှစ်မွှာကြားထဲက အချိုင့်လေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်…။ လျှာလေးတွေနဲ့ ရင်နှစ်မွှာကြားလေးထဲကို ကလိနေတော့ နန်းအသည်းတွေ ယားနေပါပြီ…။ နန်းရင်ခုန်သံတွေဆို ပေါက်ထွက်မတက်ပါပဲ…။ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေကလည်း ဘရာလေးအပေါ်က လွတ်နေတဲ့ နေရာလေးတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သွားနေမိပါပြီ…။ ကျွန်တော့်ဟာလေးကလည်း အောက်ခံဘောင်ဘီထဲမှာ အတင်းကို ရုန်းကန်နေပါပြီ…။

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်ကျောကို ကြောင်းမဲ့ပွတ်သပ်နေတဲ့ နန်းရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကိုကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ဟာလေးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်တော့ နန်းက ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းလေး ပွတ်ပေးနေတယ်…။ ကျွန်တော်ကလည်း အသည်းယားအောင် လုပ်နေတော့ နန်း မနေနိုင်တော့ပါဘူး…။ ကျွန်တော့်ဟာလေးကို ပွတ်ပေးနေရာကနေ ဆုပ်ချေလာကာ… နန်းလက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲယူပြီး ညာဘက်နို့အုံလေးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်လေ…။ ကျွန်တော် တော်တော်လေး ကျေနပ်သွားတယ်…။

ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်တသိနဲ့ ဘရာပေါ်ကနေ နို့သီးခေါင်းလေးကို လိုက်ရှာပြီး လက်ညှိုးလက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ချေပေးလိုက်တော့ နန်းရဲ့ တီးတိုးညီးသံလေး ထွက်လာပါတော့တယ်… ။ ပြီးတော့ နန်းရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ဟာလေးကို ဖြစ်ညှစ်ပေးနေရုံမကပဲ ဥတွေကိုပါ ပွတ်သပ်ကစားနေတယ်လေ…။

နန်းလည်း တဖြည်းဖြည်း ရဲလာပါပြီ…။ ကျွန်တော်လည်း နန်းကို မထိတထိ လုပ်နေရာကနေ နန်းရဲ့ ဘရာချိတ်ကလေးကို ကျောဘက်ကို လက်လျှိုပြီး ဖြုတ်လိုက်တော့ အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းတဲ့ နို့လေးတွေကို အကာအကွယ်မဲ့ တွေ့လိုက်ရပါတယ်…။ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေ မနေနိုင်တော့ပါဘူး…။ နန်းရဲ့ ဘယ်ဘက်နို့သီးခေါင်း နီနီလေးကို ငုံ့စို့လိုက်မိတော့တာပဲ…။ စို့ရင်းကနေ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ညာလက်နို့လေးကို ကစားနေလိုက်တယ်…။

ကျွန်တော့ကို ပွတ်သပ်ဖြစ်ညှစ်နေတဲ့ နန်းရဲ့လက်တွေ တအားကြမ်းလာပြီး နန်းရဲ့အသက်ရှူသံတွေလည်း ပြင်းထန်လာတယ်ဗျ…။ နန်းရဲ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွနေလိုက်တာ တစ်ခေါင်းလုံး ရှုပ်ပွကုန်ပါပြီ…။ ခဏကြာတော့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နန်းရဲ့ဗိုက်သားလေးတွေဆီ ပို့ဖြစ်လိုက်တယ်…။ ချက်ကလေးကိုလည်း လျှာလေးနဲ့ ထိုးလိုက်ရော နန်းကော့တက်လာပါလေရော…။

ကျွန်တော့ဟာလေးကို ကစားနေတဲ့ နန်းရဲ့လက်တွေကို ဖယ်ခိုင်းလိုက်ပြီး… နန်းရဲ့ထမီလေးကို ဖြေးဖြေးလေး ချွတ်လိုက်တယ်။ နန်းရဲ့ ပင်တီလေးကလည်း အနက်ရောင်လေးပဲ…။ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေက ချက်ကလေးကို ကစားရင်း လက်လေးတွေနဲ့ နမ်းရဲ့ပေါင်လေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်…။ လက်ကလေးတွေက ပေါင်ရင်းက အတွင်းသားလေးတွေဆီ ရောက်သွားတော့ နန်းက ပေါင်တွေကို ပိုပိုကားပေးလာတယ်လေ…။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က နန်းဟာလေးကို မထိပဲ ပေါင်းတွင်းသားတွေကိုသာ ဂရုတစိုက် ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ နန်းမနေနိုင်တော့ပါဘူး…။

“ကိုရယ်… နန်းအရမ်းမောနေပြီ…”

လို့ ချစ်စရာလေသံလေးနဲ့ ဖွင့်ပြောလာပါတယ်…။ ကျွန်တော်လည်း နန်းကိုသနားသွားပြီး ပင်တီလေးပေါ်ကနေ အမွေးလေးတွေကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်…။ နန်းတင်ပါးတွေတောင် ကော့ကော့တက်လာပါပြီ…။ ဒါနဲ့ ပင်တီလေးကို ချွတ်လိုက်တော့တစ်ခါမှမတွေ့ရသေးတဲ့ နန်းရဲ့ဟာလေးကို အနီးကပ် တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်…။ အမွေးရေးရေးလေးတွေကြားက စိနေတဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နည်းနည်းလေး ဖြဲလိုက်တော့ အရည်တွေစိုရွဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသား နီနီလေးတွေ ပေါ်လာတော့တာပဲ…။ ကျွန်တော်လည်း မနေနိုင်တော့ပါဘူး…။ ကြိုတင်ကြံစည်ထားတဲ့အတိုင်း လျှာလေးနဲ့ ထိုးလျက်လိုက်တော့ … နန်းက

“အာ .. ကို ဘုန်းနိမ့်ကုန်မယ် ဘာတွေလျှောက်လုပ်… အာ အာ ”

စကားတောင်ဆုံးအောင် မပြောနိုင်တော့ပါဘူး နန်းတစ်ယောက် ကော့လန်နေတော့တာပဲ…။ ကျွန်တော်ကလည်း လျှာလေးနဲ့ အစိလေးရှိတဲ့ နေရာလေးကို လျက်လိုက် .. အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် လျက်လိုက်နဲ့ အရသာလေးကတော့ ငန်ကြိကြိလေးဗျ…။ အနံ့အသက်တော့ ကောင်းပါတယ်…။ နန်းက အသန့်ကြိုက်တယ်လေ…။ ဒီလိုနဲ့ လျှာစွမ်းပြလိုက်တာ နန်းတစ်ယောက် တစ်မိနစ်တောင် မကြာဘူး ပြီးသွားပါတယ်…။

“ကို ပြီးသွားပြီ”

ထူးဆန်းတယ်ဗျ ယောကျ်ားလေးတွေပြီးရင် အရည်တွေ အများကြီး ထွက်လာတယ်လေ…။ မိန်းကလေးတွေ ပြီးတာကြတော့ သတိတောင် မထားမိဘူး…။ ဒါပေမဲ့ နန်းတင်ပါးတွေ ကော့တက်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားတာတော့ သတိထားမိလိုက်တယ်…။

ကျွန်တော်လည်း နန်းဟာလေးဆီက ခွာလိုက်ပြီး… နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို တယုတယ နမ်းနေလိုက်တယ်…။ ခဏကြာတော့ ရပ်လိုက်ပြီး နန်းမျက်နှာလေးကိုပဲ ကြည့်နေလိုက်တော့ နန်းက ရုတ်တရက် ကျွန်တော့်နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး…

“ကိုရယ်… နန်းကို့ကို ဘာလို့ အဲ့လောက်ချစ်သွားလဲမသိဘူး…”

ကဲ … ကျွန်တော်ဘယ်လောက် ကြွေသွားမလဲဆိုတာ။

“နန်း… ကိုနန်းကို ပါးစပ်နဲ့လုပ်ပေးတာ ကောင်းလား”

“အင်း…”

“လက်နဲ့လုပ်တာနဲ့ ပါးစပ်နဲ့လုပ်တာ ဘယ်ဟာပိုကောင်းလဲ..”

“ဟို…. ပါးစပ်နဲ့…”

“ဒါဆိုနန်း ကို့ကိုရော ပါးစပ်နဲ့ လုပ်ပေးနိုင်မလား…”

နန်းခဏတော့ တွေဝေသွားတယ်…။ ပြီးမှ အင်းဆိုပြီး ခေါင်းလေးညှိမ့်ပြတော့ ကျွန်တော့်မှာ ပျော်သွားတာပဲ။

“ဒါဆို နန်းဟာနန်းပဲ ကို့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပေးနော်…”

လို့ဆိုတော့လည်း နန်းက လိုက်နာပါတယ်…။ ကျွန်တော့်အင်္ကျီလေးကို အရင်ချွတ်ပေးပြီး ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်တော့ အောက်ခံဘောင်ဘီ အနက်ရောင်လေး ပေါ်လာတာပေါ့…။ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲမှာတောင် ရုန်းကန်နေလို့ ဖုအိဖောင်းလေးတောင် ဖြစ်နေပါပြီ…။ နန်းက မရဲတရဲနဲ့ အောက်ခံဘောင်ဘီလေးကို ချွတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့် ဟာလေးက အစွမ်းကုန် ထောင်မတ်နေတယ်လေ…။

နန်းက ကျွန်တော့်ဟာလေးကိုလဲမြင်ရော ကျွန်တော့် မျက်နှာကို မော့ကြည့်ပါတယ်…။ ကျွန်တော်က ခေါင်လေးညှိမ့်ပြလိုက်တော့ သူ့လက်နွေးနွေးလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့ဟာလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်…။ ကျွန်တော်က

“နန်း … အရည်ပြားလေးကို အောက်ကိုဆွဲချလိုက်”

လို့ဆိုတော့ နန်းဆွဲချလိုက်တာ ကျွန်တော့် ဒစ်ကလေး ပေါ်လာပါတော့တယ်…။ နန်းက အံ့သြ သလို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း သူ့ပါးစပ်လေးနဲ့ ကျွန်တော့်ဟာလေးကို စငုံလိုက်ပါတယ်…။ ကျွန်တော့် ဘဝမှာ တစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့ အရသာထူးကို ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရတယ်ဗျာ…။ နန်းပါးစပ် နွေးနွေးစိုစိုလေးက ကျွန်တော့်ဟာလေး ထိပ်ပိုင်းကို တစ်မျိုးလေးကို ဖြစ်စေတာဗျ…။ မပြောပြတတ်ဘူးဗျာ…။

နန်းလည်း ကြည့်ထားတဲ့ Japan ကားလေးကို သတိရသွားတယ်ထင်တယ်…။ japan မလေး လုပ်သလို ကျွန်တော့်ဟာလေး ထိပ်ပိုင်းကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ဖိပြီး အထက်အောက် ကစားနေလိုက်တာ ကျွန်တော့်မှာ အရှင်လတ်လတ်ကို နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပါပဲ…။ တစ်ချက်တစ်ချက် သွားကလေးတွေနဲ့ ခြစ်မိသွားရင်တော့ နည်းနည်းနာတယ်ဗျ…။ ထိပ်ပိုင်းလေးကိုပဲ လုပ်နေတော့ ကျွန်တော် အသည်းယားလာပြီး တင်ပါးကို ကော့ကော့ပြီး ပိုပိုဝင်အောင် ထိုးလိုက်တော့ …

“ကိုရယ်… နန်းဒီမှာ အန်ထွက်တော့မယ်… အရမ်းမထိုးထည့်ပါနဲ့နော်…”

တဲ့…။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သနားသွားပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလိုက်တော့ နန်းက အရင်တစ်ခါထက် ပိုပိုဝင်အောင် လုပ်ပေးနေတယ်လေ…။ မလုပ်တတ် လုပ်တတ်နဲ့ လုပ်တာဆိုပေမဲ့ ကျွန်တော့်အတွက်လည်း ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံဆိုတော့ ပြီးချင်လာတယ်… ။ ခဏကြာတော့ နန်းပါးစပ်ထဲမှာပဲ ပြီးလိုက်မိတယ်…။ နန်းက ပြီးနေတုန်း ကျွန်တော့်ဟာလေးကို ထုတ်မပစ်လိုက်ပါဘူး…။ အရည်တွေကိုလည်း မြိုချလိုက်တယ်လေ…။ ကျွန်တော် နန်းကို ပိုပိုပြီး ချစ်သွားတယ်ဗျာ…။

သူရော ကျွန်တော်ရော နှစ်ယောက်လုံး မောသွားပြီး အိပ်ယာလေးပေါ်မှာ ဖက်ပြီ ခဏမှိန်းနေလိုက်ကြတယ်…။ ခဏကြာတော့ ကျွန်တော့်ကောင်လေးလည်း ပြန်ထောင်လာပါပြီ…။ ဒါနဲ့ နန်းကို ဖက်ပြီးသေသေချာချာလေး နမ်းလိုက်တော့ နန်းကလည်း လိုလိုချင်ချင်ပါပဲ …။ လက်တွေက နို့လေးတွေကိုကစားရင်း နန်းလက်တစ်ဖက်ကို ကျွန်တော့်ဟာလေးဆီ ပြန်တင်ပေးလိုက်တော့ နန်းက အလိုက်တသိပဲ ပွတ်သပ်ပေးနေတော့တယ်…။

ကျွန်တော့်လက်တဖက်က နန်းဟာလေးဆီသွားပြီး လက်ခလယ်လေးနဲ့ နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးဆီ နည်းနည်းလေး ထိုးသွင်းလိုက်တော့ နန်းကိုယ်လေး တစ်ချက်တွန့်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်က ဆက်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တော့ လက်ခလယ်လေးက အရမ်းနူးညံ့တဲ့ အတွင်းနံရံလေးတွေကို သွားစမ်းမိပါတယ်… ။ အသွင်းအထုတ်လေး နည်းနည်းလုပ်လိုက်တော့ နန်းက

“ကို … နန်း နာတယ် ကိုရယ်… လက်နဲ့မလုပ်ပါနဲ့နော်”

“ဟုတ်လား နန်း အရမ်းနာလို့လား”

“အင်း … နည်းနည်းတောင် အောင့်တယ်…”

“ခဏလေး ကို ကြည့်လိုက်မယ်နော်…”

ဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို အသာဖြဲပြီး ကြည့်လိုက်တော့ နန်းရဲ့ အစိလေးကို တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်…။

“နန်း… ဒီလိုပဲ ပထမဆုံးအခါမှာဆို နည်းနည်းနာတတ်တယ်လို့ ကိုကြားဖူးတယ်…”

“ဟုတ်လား”

“ကို မနေနိုင်တော့ဘူး… ကို့ဟာလေးကို ထည့်လိုက်ချင်နေပြီ…”

“အရမ်းနာမှာလားဟင် ”

“သိပ်မနာပါဘူး နန်းရယ်… နန်းနာတယ်ဆိုရင် ကို့ကိုပြောလေနော်”

ဆိုတော့ ခေါင်းလေးညှိမ့်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ ကွန်ဒုံးလေးကို စနစ်တကျစွပ်ပြီး နန်းခြေရင်းမှာ နေရာယူလိုက်ပါတယ်…။ ပြီးတော့ နန်းပေါင်လေးတွေကိုကိုင်ပြီး နည်းနည်းကားခိုင်းလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်လည်း ပထမဆုံးဆိုတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းကို မသိဘူး…။ ဒါပေမဲ့ ဟိုကားတွေကြည့်ထားတဲ့အတွေ့အကြုံအရ ကျွန်တော့်ကိုယ်လေးကို နန်းကိုယ်ပေါ် မှောက်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ဟာလေးနဲ့ နန်းရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို တေ့ပြီး အထက်အောက် ပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ နန်းဆီက မောသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းလေး ထိုးသွင်းလိုက်တော့ ထိပ်ကလေးပဲဝင်တယ်…။ တစ်ခုခု ခံနေတယ်ဗျ…။

ကျွန်တော် သိလိုက်ပါပြီ… အားနည်းနည်း သုံးရတော့မယ်လို့…။ နန်းကို စိတ်ပြောင်းသွားအောင် ထိပ်ကလေးနဲ့ပဲ အဝင်အထွက် လုပ်ပေးနေလိုက်တော့ နန်း တိုးတိုးလေး ညီးလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နန်း စိတ်တွေထနေတုန်း ကျွန်တော့်ဟာလေးကို နည်းနည်းလေး အားစိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တော့

“အား နာတယ် ကို အရမ်းနာတယ် ကိုရယ်”

တဲ့။ ကျွန်တော်က ဂရုမစိုက်ပဲ… ပိုဝင်သွားအောင် ပိုအားစိုက်လိုက်တော့ နန်းက ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားပြီး…

“အရမ်းနာတယ် ကိုရယ်… နန်းကို သနားပါဦး…”

လို့ မျက်ရည်ဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ ပြောလာတော့လည်း ကျွန်တော်သနားသွားပြီး ကျွန်တော့်ဟာလေးကို နည်းနည်းပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်…။ နန်းက ကျွန်တော့်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး…

“ကို … နန်းကို စိတ်ပျက်သွားပြီလားဟင်…”

“မပျက်ပါဘူး နန်းရယ်…”

“ကို့မျက်နှာလေး ညှိုးသွားတယ် ကိုရယ်…။ နန်းလေ .. ကို့ကို အရမ်းချစ်ပါတယ် ကိုရယ်…။ နန်းအရမ်းနာလို့ပါ…။ ကို နန်းကြောင့် ခံစားနေရမယ်ဆိုရင် နန်းမကြည့်ရက်ပါဘူး…။ နန်းနာရင် နာပါစေ … ကိုစိတ်ကြိုက် လုပ်တော့နော်… ကိုနော်…။ မျက်နှာလေးကို ဒီလိုတော့ မထားပါနဲ့နော်”

တဲ့…။ ကျွန်တော်နန်းကို အရမ်းချစ်သွားပြီး နဖူးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်မိတယ်…။

“နန်းရယ်… ကို သွင်းလိုက်မယ်နော်… နည်းနည်းတော့ နာလိမ့်မယ်…”

“အင်း”

ဆိုပြီး ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်ဟာလေးကို ဖိသွင်းလိုက်တော့တယ်။ နန်း သနားပါတယ်ဗျာ။ ကျွန်တော် စိတ်ပျက်သွားမှာ စိုးလို့ထင်တယ် နာတယ်လို့ မပြောပဲ အံလေးကြိတ်ပြီး ကျွန်တော့်လက်တွေကို ပဲ အတင်းဖြစ်ညှစ်ထားတယ်လေ…။ ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်ပြီးသွားအောင် အားစိုက်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တော့ နန်းဆီက

“အ…”

ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာပြီး… အဆုံးအထိ ဝင်သွားပါတော့တယ်…။ ကျွန်တော့်ဟာလေးမှာလည်း အရမ်းကိုကောင်းလွန်းတဲ့ နန်းရဲ့ အတွင်းနံရံတွေရဲ့ တုန့်ပြန်မှုကို အကြောလေးတွန့်သွားအောင် ခံစားလိုက်ရတယ်ဗျ…။ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်ဟာလေးကို အဆုံးအထိသွင်းလိုက် နည်းနည်းပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ စည်းချက်ညီညီ လုပ်ပေးနေလိုက်တော့

“အ အား ကိုရယ် အား”

ဆိုတဲ့ နန်းရဲ့ညီးတွားသံလေးတွေ ဆက်တိုက် ထွက်လာပါတော့တယ်။

“နန်း ”

“ကို”

“နာ သေးလားဟင်…”

“ဟင့်အင်း… မနာတော့ဘူး…”

“ကောင်းရောကောင်းလား”

“အင်း… ကိုရယ် ဘာတွေမေးနေတာလဲ တစ်မျိုးကြီးပဲ ကိုရယ်”

“ကိုတော့ အရမ်းကောင်းတယ် နန်းရယ်… ကိုအားနဲ့ ဆောင့်ပစ်လိုက်ချင်တယ် နန်းရယ်”

“အင်း… ကိုရယ်… ကိုလုပ်ချင်တာသာ လုပ်ပါတော့… ကိုရယ်…”

ကျွန်တော်လည်း ခွင့်ပြုချက်ရပြီဆိုတာနဲ့ အားပါပါနဲ့ ဆောင့်ပစ်လိုက်တော့

“အား ကို အား ကိုရယ်”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကိုပဲ တတွတ်တွတ် ခေါ်နေတော့တာပဲ။ ကျွန်တော်လည်း အရှိန်ကို နည်းနည်းမြှင့်လိုက်တော့ … နန်းက

“အင် အား ကို ကို နန်းပြီးတော့မယ် အား ပြီးကုန်ပြီ အား”

ဆိုပြီး နန်း ပြီးသွားပါတယ်။ နန်းပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်ပြီး… ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ်…။ ခဏကြာတော့ ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေတင်းလာပြီး ကျွန်တော် ပြီးသွားပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း တအားမောသွားပြီး ကျွန်တော့်ဟာလေးကိုတောင် နန်းဟာလေးထဲကနေ ပြန်မထုတ်နိုင်တော့ပဲ နန်းပေါ်မှာပဲ မှောက်ရက်လေး အိပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်…။

ပြီးပါပြီ။

ZG

ကၽြန္ေတာ့္ဘဝရဲ့ အမွတ္တရမ်ား
ေရးသားသူ – NAKA

ကၽြန္ေတာ္ ၁၀ တန္းေအာင္ေတာ့ သန္လ်င္ GTC မွာ civil တက္ခြင့္ရပါတယ္…။ အထင္ေတာ့မႀကီးလိုက္နဲ႔ေနာ္ လိုက္လို႔ရတာဗ်… မိဘေတြေက်းဇူးေလ…။ သူတို႔ကေတာ့ သူတို႔သားေလးကို အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ပါေစေတာ့ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ပိုက္ပိုက္ေတြ အကုန္ခံတာေပါ့…။ ဒါေပမဲ့ က်ေတာ္က ဘိလပ္ေျမနဲ႔ ရႊံ့ေတာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ခြဲတက္တဲ့ေကာင္ မဟုတ္ဘူး…။ စိတ္ေတာ့ သိပ္မညစ္ပါဘူး ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ေသေသခ်ာခ်ာ ဝါသနာပါတဲ့ဟာမွ မရွိတာ…။ တက္ဆိုေတာ့လည္း တက္ရတာေပါ့။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ၁၀ တန္းၿပီးလို႔ ကဲခဲ့တဲ့ အရွိန္ေတြေတာင္ မပ်ယ္ေသးဘူး…။

ကဲ … ဘာလိုလိုနဲ႔ ေက်ာင္းစတက္ရမည့္ေန႔ ေရာက္လာေရာ…။ ေက်ာင္းကိုေတာ့ ၁ ခါ ၂ ခါ ေရာက္ဖူးပါတယ္…။ ခတ္ဆုတ္ဆုတ္နဲ႔ ၿမိဳ႕သစ္ေတြက မူလတန္းေက်ာင္းသာသာပဲ ရွိတယ္ဗ်…။ ဒါနဲ႔မ်ား GTC တဲ့ …။ ထားပါ… ဒီေန႔ေက်ာင္းစတက္ရမယ္ဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္လွုပ္ရွားမိတယ္ …။ လူေျပာမ်ားတဲ့ တကၠသိုလ္ဆိုတာ ဘာႀကီးပါလိမ့္ေပါ့ …။

ဒီလိုပဲ စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ေလၽွာက္လာလိုက္တာ လမ္းထိပ္ ေက်ာင္းကားစီးရမဲ့ ေနရာကိုေတာင္ ဘယ္လိုေရာက္လာမွန္း မသိလိုက္ဘူး…။ ဝရိယဇြတ္ေကာင္းၿပီး နည္းနည္းေစာေနေသးေတာ့ တစ္ေကာင္တည္း ေငါင္စဥ္းစဥ္းနဲ႔ဗ်ာ …။

အဲ … ခဏၾကာေတာ့ မမႀကီးႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါေလေရာ …။ က်ေတာ္ ဒီမွာေနတာ ဒီေလာက္ၾကာၿပီ သူတို႔ကို တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူးဗ်…။ အဲ့ႏွစ္ေယာက္ထဲမွာ တစ္ေယာက္က နည္းနည္းလန္းသလားလို႔ …။ အမ်ိဳးသားတို႔ ၾကည့္ရွုေလ့လာအပ္တဲ့ ေနရာေတြကို ရွုစားရင္းနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ…။

ေတြးေန ငန္းေနလိုက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲေတာ့ မသိဘူး… ေက်ာင္းကားလာလို႔ သူတို႔တက္ၿပီးမွ က်ေတာ္ ေက်ာင္းကား ေစာင့္ေနပါလားဆိုတာ သတိရလို႔ ကမန္းကတန္း ေျပးတက္လိုက္ရေသးတယ္…။ ကံဆိုးတာလား ကံေကာင္းတာပဲလားေတာ့ မသိဘူး… ေက်ာင္းကားေပၚမွာ ထိုင္စရာဆိုလို႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ေဘးထိုင္ခုံပဲ ရွိတယ္။ ဝင္ထိုင္ျပန္ရင္လည္း မေကာင္း၊ မထိုင္ျပန္ရင္လည္း ေညာင္းမွာ။ မထူးပါဘူးဗ်ာ ဝင္ထိုင္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္…။

အားပါးပါး… ကိုယ္သင္းနံ့လား ေရေမႊးလားေတာ့ မသိဘူး … လူကိုမိုက္ခနဲေနေအာင္ကို ေမႊးတယ္ဗ်ာ…။ သူ႔ဘက္ကိုေတာ့ လည့္မၾကည့္ရဲေသးဘူး သတၱိက အဲသလိုေကာင္းတာ …။ ဒါေပမဲ့ နည္းနည္း ၾကာလာေတာ့ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး … ေဘးကသန္လ်င္တံတားကိုပဲ ၾကည့္သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ခိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူကလည္း တံတားေအာက္က ေရျပင္ကို တခါမွ မျမင္ဘူးတဲ့ပုံနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္ဗ်…။ ေဘးတေစာင္းေလး လွည့္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက ေတာ္ေတာ္လွတယ္ဗ်ာ …။ ပါးျပင္ျဖဴျဖဴေလးနဲ႔ ဆံပင္နက္နက္ေလး ၾကားထဲက နားရြက္ေလးဆို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ကို ရင္ထဲမွာ ခါကနဲ ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ …။ ျမင္ျမင္ခ်င္း ေႂကြတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကို ေခၚတာလား မသိဘူး…။ ပိုးစိုးပက္စက္ကို ေႂကြသြားတာ …။

တံတားလည္းဆုံးေရာ သူက ဖ်က္ကနဲ ဒီဘက္လည့္လာလို႔ အၾကည့္ခ်င္း တစ္ခ်က္ ဆုံသြားေသးတယ္…။ က်ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ ရွက္သြားတယ္ .. ငန္းတာ လူမိသြားလို႔ေလ…။ ဒါေတာင္ သန္လ်င္တံတားကရွည္ေတာ့ အၾကာႀကီး ငန္းလိုက္ရေသးတယ္…။

ေက်ာင္းေရာက္ၿပီး ႐ုံးခန္းနားမွာ ကိုယ့္အခန္း ဘယ္မွာရွိမွန္း သြားၾကည့္ေတာ့ ကားေပၚက ေကာင္မေလးကို ေတြ႕လိုက္ေသးတယ္…။ သူလည္း fresher ပဲဗ်…။ အခန္းတူပါေစဗ်ာ … စာေတာ္မဲ့႐ုပ္ေလးပါ … civil ေတာ့ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္လို႔ စိတ္ကူးေတာင္ယဥ္လိုက္ေသးတယ္…။ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲကလို မျဖစ္လာဘူးဗ်ာ…။ IT ကတဲ့ … ေနာက္မွသိတာပါ…။

Civil မွာလည္း ဘယ္ကဘယ္လို မေခ်ာမလွေတြ လာစုေနမွန္းကို မသိပါဘူးဗ်ာ ပိန္းလိုက္တာ…။ ေနာက္ပိုင္း fresher welcome လုပ္ေတာ့ ေရြးတဲ့ queen ေတာင္ သိပ္မလန္းဘူး …။ ဒါေတာင္ လာေၾကာင္ေနတဲ့ ေကာင္ေတြ ရွိတယ္ဗ်ာ … အန႔္ေရာ…။

က်ေတာ္ကေတာ့ အားရင္ IT ဘက္ပဲ သြားတယ္ …။ ေက်ာင္းေရာက္တာလည္း ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ေဘာ္ေဘာ္ေတြ ဘာေတြလည္း ရွိၿပီေလ…။ အတူတူ သြား ေညႇာင္ၾကတာေပါ့ …။ IT က ေစာ္ေတြက အလန္းေတြႀကီးပဲေလ …။

က်ေတာ္ကေတာ့ က်ေတာ့္နားရြက္ေလးကိုပဲ သြားၾကည့္တာပါ…။ နာမည္ေတာ့ သိရၿပီဗ် …။ နန္းေမတဲ့ …။ ရွမ္းလူမ်ိဳးထင္တယ္ …။ လူခ်င္းေတာ့ မသိေသးဘူး… သတၱိကလည္း ခတ္ေကာင္းေကာင္းဆိုေတာ့ …။ က်ေတာ္ ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ကံၾကမၼာက မေနနိုင္ဘူးထင္တယ္ သူနဲ႔ရင္းနီးဖို႔ အခြင့္အေရး ရလာပါေလေရာ…။

တစ္ရက္ က်ေတာ္ ေက်ာင္းကားမမွီဘူး…။ မေန႔ညက champion league ႏွိပ္စက္တာေလ …။ ေက်ာင္းမတက္ေတာ့ပဲ ရန္ကင္းဘက္ သြားမယ္ဆိုၿပီး တာေမြဘက္ကိုအလာ တာေမြက ကားမွတ္တိုင္မွာ က်ေတာ့္ရဲ့ နန္းေမကို သြားေတြ႕တယ္ ေက်ာင္းဝတ္စုံနဲ႔ပဲဗ် …။ ၾကည့္ရတာ သူလည္း ေက်ာင္းကားမမွီလို႔ထင္တယ္ …။ ဘယ္ရမလဲ က်ေတာ္လည္း ေက်ာင္းတက္မွာေပါ့ဗ် ဒါမ်ိဳးဆိုတာ ရခဲတယ္ေလ…။

အဲဒီ့အခ်ိန္မွာပဲ သန္လ်င္-ေက်ာက္တန္း ကား ေရာက္လာေတာ့ သူအရင္ဆုံး တက္သြားတယ္။ က်ေတာ္ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ သူက ထိုင္ေတာင္ၿပီးေနၿပီ… သြက္တယ္ေနာ္…။ က်ေတာ္ကေတာ့ မတ္တပ္ပဲေပါ့ …။ ကားထြက္ေတာ့မွ သူက်ေတာ့္ကိုေတြ႕ၿပီး တစ္ခ်က္ျပဳံးျပတယ္ …။ ဒီေမာင္မင္းႀကီး သားကေတာ့ ဝမ္းသာလုံးေတြစို႔လို႔ေပါ့ …။

ေျပာရဦးမယ္… ကံမ်ားေကာင္းခ်င္ရင္ ဆက္တိုက္ေနာ္ …။ ေက်ာင္းနားေရာက္ခါနီးလည္းၾကေရာ သူေတာ္ေကာင္းကားက ဘီးထေပါက္ေရာ …။ နန္းေမက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ပုံစံနဲ႔ ကားေပၚကဆင္းဖို႔ လုပ္တာေပါ့…။ ေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့မွာကိုး …။

သူဆင္းေတာ့ က်ေတာ္လည္း ဆင္းတာေပါ့ …။ ေအာက္လည္းေရာက္ေရာ နန္းေမက က်ေတာ့္ကို စကားစေျပာတယ္ …။ (အမွန္ဆို က်ေတာ္က စရမွာပါ … သတၱိက ေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့)

“ဟဲ့ … နင္လည္း လမ္းေလၽွာက္မွာလား”

တဲ့…။ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္သြားတယ္ …။ ၿပီးမွ ကမန္းကတန္း…

“ေအး … ေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့မယ္ေလ”

လို႔ ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ ေျဖလိုက္ရေသးတယ္…။ ဒီလိုနဲ႔ အတူတူသြားေတာ့ က်ေတာ္က မသိသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ေရာတာေပါ့…။

“နင္က ဘယ္ေမဂ်ာကလဲ“

”IT က .. နင္ေရာ”

“ငါက civil က”

“ဆရာႀကီးပဲ…”

“မဟုတ္ပါဘူးဟာ … လိုက္ထားတာ“

“ေၾသာ္…”

ဒီလိုနဲ႔ စကားစ ျပတ္သြားေသးတယ္…။ ၿပီးမွ သူက

“ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔က ငါ့ေဘးမွာ လာထိုင္တာ နင္မွတ္လား”

“ေအး… နင္မွတ္မိသားပဲ”

“မွတ္မိတာေပါ့ နင့္႐ုပ္က မွတ္မိလြယ္တာကိုး”

“ဘာလို႔လဲ”

“အဲေလာက္ပိန္ၿပီး အရပ္အရမ္းရွည္ေနတဲ့ၾကားထဲ မ်က္မွန္က တပ္လိုက္ေသးတယ္ေလ”

ေကာင္းေရာ…. အဲလိုနဲ႔ က်ေတာ္တို႔နစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သြားၾကတာေပါ့ဗ်ာ…။ Canteen အတူထိုင္ျဖစ္ ဟိုဟိုဒီဒီ အတူသြားျဖစ္ေပါ့ …။ အထင္ေတြႀကီးေနဦးမယ္… ႏွစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ပါဘူးဗ်…။ သူေဘာ္ေဘာ္ေတြ က်ေတာ့ေဘာ္ေဘာ္ေတြလည္း ပါပါတယ္…။ က်ေတာ္ သူ႔ကို ေႂကြေနတာ သူလည္းသိပါတယ္…။ တစ္ခါတေလ က်ေတာ္က ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ငန္းမိတာကိုး…။ က်ေတာ္ဆိုတဲ့ေကာင္က သတၱိကလည္း ခတ္နည္း နည္း ဆိုေတာ့ မေျပာျဖစ္ေသးပါဘူး…။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္က်ေတာ့ သူနဲ႔တြဲေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္လုံး ေက်ာင္းမလာဘူး…။ က်ေတာ့္ေဘာ္တာကလည္း အလိုက္တသိ ေရွာင္ေပးပါတယ္ …။ Canteen က ထိုင္ေနၾကဆိုင္ေလးမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း ပထမဆုံးထိုင္ဖူးေတာ့ သူေတာ့မေျပာတက္ဘူး …။ က်ေတာ္ကေတာ့ ရင္ေတြခုန္လိုက္တာဗ်ာ…။ ဆိုင္ကလည္း ဒီေန႔မွ လူတအား ရွင္းေနတယ္…။ ရာသီဥတုကေတာ့ က်ေတာ့္ဘက္ကခ်ည္းပဲ…။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ သူေရာ က်ေတာ္ေရာ စကားမေျပာျဖစ္ၾကဘူး …။ ခါတိုင္းေျပာေနၾက စကားလုံးေတြေတာင္ ဒီေန႔မွ ဘာလို႔ ပါးစပ္က ထြက္မလာလည္း မသိပါဘူးဗ်ာ…။ ေနာက္ေတာ့ သူကပဲစၿပီး

“ဒီေန႔ ဟိုေကာင္ႏွစ္ေကာင္ မလာေတာ့ class တက္ရမွာ စိတ္ေတာင္မပါဘူး“

“မတက္ခ်င္ရင္ မတက္နဲ႔ေလ”

“မတက္ေတာ့ေရာ ဘာလုပ္စရာရွိလို႔လဲ”

“ငါနဲ႔ စကားထိုင္ေျပာေပါ့”

“အမေလး နင္က အခုေတာင္ စကားမေျပာပဲ coffee ခြက္ကို ထိုင္ၾကည့္ေနလို႔ ငါ့မွာ ပ်င္းေနတာ”

“ငါက စဥ္းစားေနတာ“

“ဘာေတြမ်ား သည္းႀကီးမည္းႀကီး စဥ္းစားေနရတာတုန္း“

“နင္ ဒီေန႔ class မတက္ဘူး မဟုတ္လား”

“ငါေမးတာနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ“

“ေျပာပါဟာ နင္ class လစ္မယ္မွတ္လား”

“ေအး လစ္မယ္ဟာ“

“ငါက နင့္ကိုေျပာဖို႔ စကားေတြစီေနတာ”

“အန္မယ္… စကားပဲ ဒီအတိုင္း ေျပာလဲရတာပဲကို”

“ငါက ေလးေလးနက္နက္ ေျပာမလို႔ဟ…”

က်ေတာ္ အဲ့လိုေျပာလိုက္ေတာ့ သူနည္းနည္း ရိပ္မိသြားၿပီး မ်က္ႏွာေလး ရဲကနဲ ျဖစ္သြားတယ္…။ က်ေတာ္က ဆက္ၿပီးေတာ့

“ငါ ေျပာခ်င္ေနတာၾကာၿပီ… ၂ ေယာက္တည္း တစ္ခါမွမေတြ႕ျဖစ္လို႔”

လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူေခါင္းေလးငုံ႔ထားတယ္ေလ…။

“နန္း … နင္ငါ့ကို ခဏေမာ့ၾကည့္ပါဦး”

သူေမာ့အၾကည့္ မ်က္လုံးခ်င္းအဆုံမွာ ခုံေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ကေလးကိုကိုင္ၿပီး

“နန္းရယ္ ငါနင့္ကို အရမ္းခ်စ္တာပဲ”

လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ေတာ့

“…..”

သူက်ေတာ့္ကို အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတယ္…။ ၿပီးမွ …

“နင္မညာပါဘူး”

“ဘာ … ဘယ္လို“

“နင့္မ်က္လုံးေတြကို ငါဖတ္ၾကည့္သေလာက္ နင္မညာပါဘူး”

“ငါ နင့္ကို တကယ္ခ်စ္တာပါ နန္းရယ္…။ နင္နဲ႔ငါ ပထမဆုံးေတြ႕တဲ့ ေက်ာင္းကားေပၚမွာကတည္းက နင့္ကို အရမ္းခ်စ္သြားတာပါ”

ဒီအခ်ိန္ထိ က်ေတာ္ကိုင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ကို မ႐ုန္းေသးပါဘူး…။

“နင္ငါ့အေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထားလဲ ဟင္“

“ငါအခုေျပာရမွာလား”

“နင့္သေဘာပါ… အခုေျပာေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့”

“အခုေျပာလိုက္ရင္… ငါအရမ္းလြယ္တယ္လို႔ နင္ထင္သြားမွာေပါ့”

အဲလိုနဲ႔ က်ေတာ္တို႔ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကေတာ့တယ္…။ နန္းက ကၽြန္ေတာ့ကို အရမ္းခ်စ္တာပဲဗ်…။ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးမွ က်ေတာ့္ကို တအားဂ႐ုစိုက္လာတယ္…။ ထမင္းခ်ိဳင့္ဆို ႏွစ္ေယာက္စာ အျမဲထည့္လာတယ္ …။ က်ေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လူေတြကို သိပ္ဂ႐ုမစိုက္ဘူး …။ လူေတြ တအားမ်ားတဲ့ ဆိုင္ထဲမွာ က်ေတာ့္ကို ခြံ့ေကၽြးခ်င္ေကၽြးတာပဲဗ်…။ က်ေတာ္ကေတာင္ နည္းနည္း မ်က္ႏွာပူေသးတယ္…။

က်ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ရည္းစားျဖစ္တာ ၂ ပတ္ရွိေတာ့မယ္ ..။ အခုထိ အျပင္မွာ ခ်ိန္းၿပီး မေတြ႕ရေသးဘူး…။

တစ္ရက္က်ေတာ့ ေက်ာင္းလစ္ၿပီး ကန္ေတာ္ႀကီးထဲကို သြားၾကတယ္…။ နန္း လက္ကေလးေတြကိုကိုင္ၿပီး ကန္ေရျပင္ကိုၾကည့္ရတဲ့ အရသာဟာ ဘာနဲ႔မွကို မလဲနိုင္ပါဘူးဗ်ာ…။ ထိုင္ေနရင္းနဲ႔ နန္းရဲ့ ပခုံးေလးေပၚကို လက္ကေလး တင္လိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့ ေခါင္းေလးက က်ေတာ့္ပခုံးေပၚ ေရာက္လာတယ္…။ အမ်ိဳးသမီးဆိုလို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔မွ အခုလို မေနဘူးေတာ့ က်ေတာ့္အတြက္ အထိေတြ႕တိုင္းဟာ အရမ္းႏူးညံ့ေနတယ္…။ ရင္ေတြခုန္လိုက္တာဗ်ာ…။ ၿပီးေတာ့ နန္းရဲ့ ဆံပင္ေလးေတြဆီက အနံ့တစ္မ်ိဳးရတယ္…။ က်ေတာ္ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး…။

“နန္း … နန္းဆံပင္ေလးေတြကို ကိုအရမ္း နမ္းခ်င္တာပဲ”

လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့

“ကိုရယ္…”

ဆိုၿပီး ေခါင္းေလးငုံ႔ေပးတဲ့ နန္းကို က်ေတာ္ခ်စ္လိုက္တာဗ်ာ…။ ဆံပင္ေလးေတြရဲ့ အထိအေတြ႕ေတြၾကားမွာ က်ေတာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြ မ႐ုန္းနိုင္ေတာ့ဘူး…။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ နန္းက

“ကို…. ဘာလို႔ အဲေလာက္အၾကာႀကီး နန္းဆံပင္ေတြကို နမ္းေနတာလဲ”

“ထူးဆန္းတဲ့ အနံ့ေလးတစ္ခုရလို႔ နမ္းရဲ့”

“တကယ္…”

“ဟုတ္တယ္… အဲ့ဒီအနံ့ေလးကို ကိုတအား စြဲသြားၿပီ”

“ဒါဆို နန္းဆံပင္ေတြကို အျမဲနမ္းေတာ့မွာေပါ့“

“ဘာလဲ… နန္းက မႀကိဳက္လို႔လား“

“မဟုတ္ပါဘူး… နန္း ေန႔တိုင္း ေခါင္းေလၽွာ္လာရေအာင္ ေမးတာပါ“

“ေန႔တိုင္းေတာ့ မေလၽွာ္ပါနဲ႔ နန္းရယ္… ကို႔ခ်စ္သူေလး ဖ်ားေနပါဦးမယ္”

“ကိုက နန္းကို ဂ႐ုစိုက္သားပဲ“

“ေၾသာ္ နန္းရယ္… ကိုနန္းကို အဲ့ေလာက္ခ်စ္တဲ့ဟာ”

ေျပာရင္းနဲ႔ က်ေတာ္ သူ႔ကို တင္းတင္းေလး ဖက္လိုက္မိေတာ့… က်ေတာ့္ရဲ့ ညာဘက္လက္က အရမ္းကိုႏူးညံ့တဲ့ အထိအေတြ႕တစ္ခုကို သြားထိမိတယ္…။ က်ေတာ္ဘဝမွာ အဲ့ေလာက္ႏူးညံ့တဲ့ အထိအေတြ႕မ်ိဳး တစ္ခါမွမခံစားရဘူး…။ နန္းလည္း သတိထားမိသြားၿပီး လူခ်င္းခြာလိုက္တယ္…။

“နန္း …“

“….”

“ကိုတို႔ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ရေအာင္…”

“ဘာကားမို႔လို႔လဲ”

“မသိဘူး…”

“ဟင္… မသိပဲနဲ႔မ်ား…”

“ေနာက္တာပါ နန္းရဲ့… ေနျပည္ေတာ္႐ုံမွာ Nicolas Cage ကားသစ္တင္ေနတယ္”

“ဟုတ္လား … နန္းလည္း Nicolas Cage ကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္”

“ကို႔ထက္ ပိုႀကိဳက္တာလား”

“အာ… ကိုကလဲ… ကို႔ထက္ ပိုႀကိဳက္စရာလား”

“ေနာက္တာပါ… အခုသြားမယ္ေလ .. ဒါမွေန႔လည္ပြဲ မွီမွာ”

အဲလိုနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္႐ုံလည္းေရာက္ေရာ က်ေတာ္က ၂ ေယာက္တြဲခုံ ဝယ္လိုက္ေတာ့… နန္းက ဘာမွေတာ့ မေျပာပါဘူး… တစ္ခ်က္ေတာ့ ၾကည့္လိုက္တယ္…။ ဒါနဲ႔ပဲ မုန႔္ေတြဘာေတြဝယ္ၿပီး အထဲေရာက္ေတာ့ ႐ုံထဲမွာ လူေတာ္ေတာ္ရွင္းတယ္ဗ်…။ ၂ ေယာက္တြဲ ခုံေတြမွာဆို လူကိုသိပ္မရွိဘူး …။

အဲလိုနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္စေတာ့ နန္းက က်ေတာ့္ပခုံးကို မွီၿပီး ၾကည့္ေနတယ္…။ က်ေတာ့္အတြက္ ဒုကၡက စေရာက္တာပဲ…။ နန္းရဲ့ အနံ့ေလးေတြက က်ေတာ့္ကို ႏွိပ္စက္ေနၿပီေလ…။

“နန္း … ”

ေခါင္းေလးေမာ့လာၿပီး…

“ေျပာေလ ကို”

ေတာ္ေတာ္ၾကာ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီးမွ

“ကိုေလ နန္းရဲ့ နားရြက္ကေလးကို ဟိုးတစ္ခါ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ စေတြ႕ကတည္းက တအားနမ္းခ်င္ေနတာ…. အခု ကို နမ္းပါရေစေနာ္”

သူနည္းနည္း ေတြေဝသြားတယ္…။ ခဏၾကာေတာ့မွ… နားရြက္ေပၚမွာ ဖုံးေနတဲ့ သူ႔ရဲ့ ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္တင္ေပးတယ္…။ ေျပာမဲ့သာေျပာတာ က်ေတာ္က တစ္ခါမွ နမ္းဘူးတာ မဟုတ္ဘူး…။ ဒါေပမဲ့ နန္းရဲ့ နားရြက္ေလးေတြက ပိတ္ကားေပၚကလာတဲ့ အလင္းေရာင္ေပၚမွာ အရမ္းကို လွေနေတာ့ က်ေတာ့္ရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးနဲ႔ နားရြက္ေအာက္ေျခေလးကို ဖိနမ္းလိုက္မိတယ္…။ အရမ္းဆန္းသစ္တဲ့ အထိအေတြ႕ေတြၾကားမွာ သူေရာ က်ေတာ္ေရာ နစ္ေမ်ာသြားတယ္…။

နန္းရဲ့ အသက္ရွူသံ ျပင္းျပင္းေလးကို ၾကားလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေတာ့္စိတ္ေတြ ဘယ္လိုမွ ထိန္းလို႔ မရေတာ့ဘူး…။ နန္းမ်က္ႏွာေလးကို ဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး က်ေတာ္ အင္မတန္ ရင္ခုန္ခဲ့ရတဲ့ နန္းရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြကို နမ္းလိုက္မိတယ္…။ မထင္မွတ္ထားတဲ့ နန္းဆီက လိုက္ေလ်ာတဲ့ တုန႔္ျပန္မွုေတြက က်ေတာ့္ကို ပိုၿပီး ရဲတင္းသြားေစေတာ့တာပဲ…။ နန္းရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာဟာ ဒီေလာက္ခ်ိဳမွန္းလည္း က်ေတာ္ အခုမွပဲ သိတယ္ဗ်ာ…။

က်ေတာ့္ရဲ့ လက္ေတြကလည္း နန္းရဲ့ ေက်ာျပင္ေလးကို ညင္ညင္သာသာေလး ပြတ္သပ္ေပးေနမိတယ္…။ က်ေတာ္သိလာတာက နန္းရဲ့ အသက္ရွူသံေတြ ပိုပိုျမန္လာသလိုပဲ…။ က်ေတာ့္ရဲ့ လၽွာေလးကို နန္းရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားထဲ သြင္းလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ နန္းဆီက အသံေလးတစ္သံ တိုးတိုးေလး ထြက္လာတယ္…။ က်ေတာ့္လက္ေတြ အၿငိမ္ေနလို႔ မရေတာ့ဘူး …။

က်ေတာ့္လက္တစ္ဖက္ကို နန္းရဲ့ ညာဘက္နို႔အုံေလးေပၚမွာ တင္လိုက္ေတာ့ နန္းဆီက တုန႔္ျပန္တဲ့ အနမ္းေတြ ခဏရပ္သြားၿပီး က်ေတာ့္လက္ကို လာကိုင္တယ္…။ က်ေတာ္က ခပ္ျပင္းျပင္းေလးလည္း နမ္းလိုက္ေရာ နမ္းရဲ့လက္ေတြ ကြာက်သြားၿပီး က်ေတာ့္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားပါေလေရာ…။ ဒါနဲ႔ပဲ က်ေတာ္လည္း နန္းရဲ့ နို႔အုံေလးကို ခပ္ေျဖးေျဖး ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းက

“ကိုရယ္…”

လို႔ တိုးတိုးေလး ညီးလာတယ္…။ က်ေတာ့္ရဲ့ အပြတ္အသပ္ေတြ တအားၾကမ္းပစ္လိုက္တယ္…။ က်ေတာ္ အားမရေတာ့ဘူး…။ ေဘာင္းဘီထဲမွာလည္း တအားကို တင္းေနၿပီ…။ လက္ေတြကို နန္းရဲ့ T-shirt ေအာက္ထဲကေန လၽွိုၿပီး သြင္းလိုက္ေတာ့ ဘရာေလးကို သြားစမ္းမိတယ္…။ က်ေတာ့္လက္ေတြက ရပ္မေနပဲ ဘရာေလးကို အေပၚပင့္တင္လိုက္ၿပီး နို႔ေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းက အရမ္းကို ျပင္းထန္တဲ့ အနမ္းေတြနဲ႔ တုန႔္ျပန္လာတယ္…။

က်ေတာ္ ရမက္ေတြ အရမ္းထန္လာၿပီး ဒီေနရာဟာ ႐ုပ္ရွင္႐ုံဆိုတာ က်ေတာ္ေမ့သြားတယ္…။ က်ေတာ့္ရဲ့လက္ေတြက နန္းရဲ့ နို႔ေတြေပၚမွာတင္ မဟုတ္ပဲ နန္းတစ္ကိုယ္လုံးကို ပြတ္သပ္ေပးေနမိေတာ့တာပါပဲ…။ ခဏၾကာေတာ့ က်ေတာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြကို နန္းရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြဆီကခြာၿပီး နို႔ေတြေပၚ ပို႔လိုက္ေတာ့ နန္းက သူလက္ေတြနဲ႔ တြန္းဖယ္တားတယ္ေလ…။

ဒါေပမဲ့ ရမက္တအားႀကီးေနတဲ့ က်ေတာ့္ကို နန္းရဲ့လက္ေတြက မတားဆီးနိုင္ပါဘူး…။ နန္းရဲ့ နို႔ေတြကို ကေလးတစ္ေယာက္လို အငမ္းမရ စို႔ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့လက္ေတြက က်ေတာ့္ဆံပင္ေတြကို အေၾကာင္းမရွိပဲ ထိုးဖြေနေတာ့တာပါပဲ…။ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လိုကုန္သြားလဲေတာ့ မသိဘူး …။ ႐ုပ္ရွင္ၿပီးေတာ့မွပဲ က်ေတာ္တို႔နစ္ေယာက္ ရပ္ျဖစ္ေတာ့တယ္…။ နန္းရဲ့ ဘရာေလးကို ျပန္ဝတ္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္း တအားရွက္သြားတယ္…။ မ်က္ႏွာေလးကို ရဲေနတာပဲ…။ က်ေတာ့္ကိုလည္း ဆိတ္ဆြဲတယ္။

“နာတယ္… နန္းရ..”

“နာေပ့ေစ… နာေအာင္လုပ္တာ”

“ကိုကေတာ့ သူ႔ကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးရတယ္”

“ကိုေနာ္”

“မေကာင္းလို႔လား”

“မေကာင္းပါဘူး”

“ညာတယ္… ဒါဆိုဘာလို႔ အသက္ရွူသံေတြ ျမန္လာတာလဲ”

“ကိုက နန္းပါးစပ္ကို ပိတ္ထားေတာ့ နန္းက အသက္ရွူၾကပ္ၿပီး ေမာလာတာေပါ့…။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္လာတာပါ”

“ဒါဆိုဘာလို႔ နန္း ပင္တီ စိုေနတာလဲ”

“ကို ဘယ္လိုသိ… အဲ… ကိုကြာ မေကာင္းဘူး”

ဆိုၿပီး တအားကို ရွက္ေနပါေရာ…။

“ကိုက မွန္းၿပီး ေျပာလိုက္တာ… ကိုထင္တာ မွန္ေနၿပီေပါ့”

“ကိုကြာ…မေျပာနဲ႔…နန္းရွက္တယ္”

“နန္း ကလဲ”

“ဘာနန္းကလဲလဲ… ကိုေနာ္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္…”

“မေကာင္းလို႔လား”

“ဟာကြာ……………………”

ဒီေန႔မွာ က်ေတာ့္ခ်စ္သူေလး အရမ္းကို ရွက္ေနေတာ့တာပါပဲ…။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ဟာၿပီး တစ္ခုခုလိုေနသလို ခံစားရတယ္ဗ်ာ…။ ဒါနဲ႔ နန္းဆီကို ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ နန္းက အိပ္ခ်င္မူးတူးအသံနဲ႔ hello လုပ္ပါတယ္…။ အဲ့ေတာ့မွ ည ၂ နာရီေက်ာ္မွန္း သိတယ္ဗ်ာ…။

“ကို ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ညႀကီး ဖုန္းထဆက္တာလဲ”

“ကို လုံးဝ အိပ္လို႔မရဘူး နန္းရယ္”

“ဘာလို႔လဲ”

“ေန႔လယ္က နန္းနဲ႔ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ျပန္ေတြးၿပီး ရင္ေတြခုန္လာလို႔… နန္းေရာ မျဖစ္ဘူးလား”

“အိပ္ခါနီးတုန္းကေတာ့ ျဖစ္တယ္”

“ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ”

“အာ….ကိုကလဲ”

“နန္းကလဲ ခ်စ္သူအခ်င္းခ်င္းေတာင္ မပြင့္လင္းခ်င္လို႔လား”

“……”

“ဒါဆိုလည္း ကို မေမးေတာ့ပါဘူး ”

“မဟုတ္ပါဘူး ကိုရယ္… နန္း ရွက္ေနလို႔ပါ…။ နန္းကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္”

“ကို နန္းကို ဘယ္တုန္းက စိတ္ဆိုးဘူးလို႔လဲ….”

“အင္း…. နန္းေျပာရမွာ ရွက္ေနတယ္…”

“မရွက္ပါနဲ႔ နန္းရယ္… ေနာ္”

“ဟို… နန္းေလ… တစ္ခုခုကို တမ္းတေနသလိုပဲ… ကို႔ကိုလဲ အရမ္းေတြ႕ခ်င္တယ္”

“နန္း တကယ္ေျပာတာလား… ဒါဆို ကိုအခု နန္းဆီကို လာခဲ့မယ္..”

“အာ… ကိုကလည္း မိုးအရမ္းခ်ဳပ္ေနၿပီ… မလာပါနဲ႔ ကိုရယ္…”

“မရဘူးနန္းရာ… ကိုအခုလာၿပီ…”

“ကို…. ေဖေဖေရာ ေမေမေရာ အိမ္မွာရွိတယ္… ကိုလာရင္ေတာင္ ဘယ္လိုေတြ႕မလဲ…”

“နန္း ကို႔ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ရေအာင္လုပ္ေပါ့… အာ… ေျပာေနတာၾကာတယ္ အခုလာၿပီ”

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔ စက္ဘီးေကာက္စီးၿပီး နန္းဆီကို ထြက္ခဲ့ေတာ့တာပဲ…။ နည္းနည္းေတာ့ ေဝးတယ္…။ လမ္းေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္မွေတာင္ မရွိေတာ့ဘူး…။ ေခြးေတြပဲရွိတယ္။ ေဟာင္လိုက္ၾကတာ ပိုစိုးပက္စက္…။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ အေသနင္းတာ နန္းအိမ္ေရွ႕ကို ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ဘူး…။

ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူေလးက လိမၼာတယ္ဗ်…။ ဝရန္တာမွာ က်ေတာ့္ကို ထြက္ေစာင့္ေနတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္က ဆင္းခဲ့ဖို႔ေျပာေတာ့ နန္းက ရွူးတိုးတိုးဆိုၿပီး လုပ္ျပၿပီး အိမ္ထဲဝင္သြားတယ္…။

ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿခံေက်ာ္ဝင္ၿပီး ေစာင့္ေနလိုက္တာ ခဏၾကာေတာ့ အိမ္ေရွ႕တံခါးပြင့္လာၿပီး နန္း ထြက္လာပါေရာ…။ ညဝတ္အကၤ်ီ ပါးပါးေလးနဲ႔ ဘာမွ မလိမ္းမျခယ္ထားတဲ့ နန္းဟာ ၿခံမီးေရာင္မွိန္မွိန္ေလးေအာက္မွာ အရမ္းကို ရင္ခုန္စရာေကာင္းတယ္ဗ်ာ…။ နန္းရဲ့ မို႔ေမာက္ေနတဲ့ ေနရာေလးေတြကို ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွူေတာင္ မွားသြားတယ္ဗ်ာ…။

“ကိုေနာ္ … တအားဆိုးတယ္… ၿခံထဲေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ…”

“နန္းတို႔ၿခံက နိမ့္နိမ့္ေလးကိုး”

“သူခိုးလို႔ အထင္ခံရမွ ဟုတ္ေပ့ျဖစ္ေနမယ္…”

“……”

“ကို……”

“………”

“နန္းကိုဘာလို႔ အဲေလာက္ၾကည့္ေနတာလဲ… နန္း မေနတက္ေတာ့ဘူး”

“နန္းရယ္ အရမ္းလွတာပဲ”

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ နန္းကို ဆြဲဖက္ပစ္လိုက္ေတာ့ နန္းက အို… တဲ့။ အေျခအေန ေပးတာပဲလားေတာ့ မသိဘူး…။ လမ္းေပၚမွာလည္း အသြားအလာ လုံးဝမရွိဘူး…။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိုင္ေနတဲ့ ေနရာကလည္း အပင္ေတြ ကြယ္ေနေတာ့ ေတာ္႐ုံနဲ႔ျမင္ဖို႔ မလြယ္ဘူးေလ…။

“နန္း …”

လို႔ ေခၚလိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ နန္းရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ နမ္းပစ္လိုက္ေတာ့ နန္းကလည္း ကၽြန္ေတာ္နမ္းလာမွာကို ေစာင့္ေနတယ္နဲ႔တူတယ္…။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ပဲ ျပန္နမ္း လာတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေန႔လယ္က အထိအေတြ႕ေတြကို ျပန္သတိရသြားၿပီး လက္ေတြက နန္းရဲ့ ညဝတ္အကၤ်ီေအာက္ကို တိုးဝင္ေတာ့တာပါပဲ…။

နန္းက တစ္ခ်က္ေတာ့ တြန႔္သြားေသးတယ္…။ ဒါေပမဲ့ အင္မတန္ျမန္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြၾကားမွာ နန္းရဲ့ ဘရာေလးလည္း ေနလိုမရေတာ့ပါဘူး…။ လက္ေတြက နန္းရဲ့ နို႔ေလးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့ အသက္ရွူသံေတြ ပုံမွန္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး…။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ နို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ညိဳး လက္မနဲ႔ ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့ ရင္ဘတ္ေတြ ေကာ့တက္လာပါတယ္…။ ခဏၾကာေတာ့ နမ္းေနတာကို ခဏရပ္လိုက္ၿပီး…

“နန္း … ျမက္ခင္းေပၚမွာ လွဲအိပ္လိုက္ပါလား”

လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ နန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ရီေဝတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ၾကည့္ၿပီး …

“ဘာလုပ္မလို႔လဲ ကိုရယ္…”

“ကိုေျပာသလိုလုပ္ပါ…”

နန္းလည္း ကၽြန္ေတာ့ကို မလြန္ဆန္နိုင္ေတာ့ပါဘူး …။ ျမက္ခင္းသန႔္သန္႔္ေလးက ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ သီးသန႔္လုပ္ထားသလိုပါပဲ…။ ဒီလိုနဲ႔ ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနတဲ့ နန္းရဲ့ လည္ပင္းေလးကို နမ္းလိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္ကလည္း နန္းရဲ့ နို႔ေလးေတြကို ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းဆီက ညီးသံသဲ့သဲ့ေလး ထြက္လာပါေတာ့တယ္ …။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ့ အနမ္းေတြက နန္းရဲ့ ရင္ညြန႔္ကို ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ နန္း က တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားၿပီး

“ကိုရယ္”

လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလာတယ္…။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို နန္းရဲ့ နို႔ေတြေပၚက ဖယ္လိုက္ၿပီး နန္းရဲ့ ညဝတ္အကၤ်ီ ၾကယ္သီးေလးေတြကို တစ္လုံးခ်င္း ျဖဳတ္ေနလိုက္တယ္…။ နန္းကေတာ့ မျငင္းဆန္ပဲ မ်က္စိေတြကို စုံမွိတ္ထားေလရဲ့…။ ၾကယ္သီးေတြ အားလုံးျပဳတ္သြားၿပီး အကၤ်ီေလးကို ျဖည္းျဖည္း ခ်င္း ဟလိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့ ျဖဴဝင္းတဲ့ နို႔ေလးေတြ ေပၚလာတာေပါ့ …။ လွလိုက္တာဗ်ာ… အခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ရတယ္ …။

ျဖဴဝင္းတဲ့ နို႔အုံေလးဟာ သိပ္လည္း မေသးလြန္း၊ သိပ္လည္း မႀကီးလြန္းပါဘူး…။ နို႔သီးေခါင္း နီနီေလးေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ့ကို မွင္သက္သြားေစတယ္…။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အာေခါင္ေတြ အရမ္းေျခာက္လာတယ္ဗ်ာ…။ တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ပဲ နန္းရဲ့ ညာဘက္နို႔သီးေခါင္းေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ငုံလိုက္မိတယ္…။

ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကလည္း ၿငိမ္မေနပါဘူး …။ လက္တစ္ဖက္က နန္းရဲ့ဘယ္ဘက္နို႔ေလးကို ကိုင္ထားၿပီး ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနသလို … လက္တစ္ဖက္က နန္းရဲ့ ဗိုက္သားေလးေတြကို ပြတ္သပ္ကစားေနလိုက္တယ္ …။ နန္း ကေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္ေနတာပဲ…။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြ မနာေအာင္ ဖြဖြေလး ကိုက္ေပးလိုက္ရင္ နန္း ေကာ့ေကာ့တက္လာတာ သတိထားမိတယ္ …။

ဒီလိုနဲ႔ ညာဘက္နို႔ကိုစို႔လိုက္ ဘယ္ဘက္နို႔ကို ငုံလိုက္ လုပ္ေနရာကေန ကၽြန္ေတာ့ရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြကို နမ္းရဲ့ ဗိုက္သားဝင္းဝင္းေလးဆီ ေျပာင္းလိုက္တယ္…။ လက္ေတြကေတာ့ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ပြတ္ေခ်ေနတာေပါ့ …။ နန္းရဲ့ ခ်က္ကေလးထဲကို ကၽြန္ေတာ့္လၽွာေလးနဲ႔ ေမႊ႕လိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့ တင္ပါးေတြ ေကာ့တက္လာတယ္…။

ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေမာေနၿပီ…။ ဒီအထိ စက္ဘီးအသားကုန္ နင္းရတာေတာင္ ဒီေလာက္မေမာဘူး …။ နန္းလည္း ေတာ္ေတာ္ေမာေနပါၿပီ…။ ေခၽြးေတြကို စို႔လို႔ …။ ခဏၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရွ႕ဆက္တိုးခ်င္လာတယ္…။ ဒါနဲ႔ပဲ လက္တစ္ဖက္ကို နန္းရဲ့ဆီးခုံေလးဆီ အရဲစြန႔္ၿပီး တင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားတဲ့ နန္းရဲ့ လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္လက္ေလးကို အတင္းတြန္းဖယ္ၿပီး …

“ေတာ္ၿပီ ကိုရယ္….”

လို႔ ေမာသံေလးနဲ႔ ေျပာလာတယ္…။ ရမက္အရမ္း ထန္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ရဲ့အားကို နန္းရဲ့ လက္ႏုႏုေလးေတြနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ တြန္းလွန္လို႔ရမွာလဲ…။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြက ဖယ္မသြားပဲ နန္းရဲ့ဆီးခုံေလးကို ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္…။ နန္းတစ္ေယာက္ေတာ့ အရမ္းကို ေမာေနပါၿပီ…။ နန္းရဲ့ လက္ကေလးေတြလည္း အားပါပါနဲ႔ မတြန္းလွန္နိုင္ေတာ့ပါဘူး …။

ဒါကို ကၽြန္ေတာ္က အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး နန္းရဲ့ ညဝတ္ေဘာင္းဘီနဲ႔ ပင္တီၾကားထဲကို ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြ သြင္းပစ္လိုက္တယ္…။ ဒါေပမဲ့ နန္းဟာေလးဆီေတာ့ သြားလို႔မရေသးပါဘူး…။ နန္းက သူ႔ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို တအားစိထားတယ္ေလ…။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အားမေလၽွာ့ပါဘူး ဆီးခုံေလးကိုပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္တယ္…။

ခဏၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြကို နန္းရဲ့ နို႔ေလးေတြဆီ ျပန္ပို႔ရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စို႔ပစ္လိုက္ေတာ့ နန္းလည္း မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး…။ တင္းတင္း ၾကပ္ၾကပ္စိထားတဲ့ ေပါင္ေလးေတြကို ျဖည္းျဖည္းျခင္း ေျဖေလ်ာ့လာတယ္…။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့လက္ကို ခပ္ေျဖးေျဖးေလး နန္းရဲ့ဟာေလးဆီကို ပိုလိုက္ေတာ့ … အို … နန္းရဲ့ ပင္တီေလးက တအားကို စိုေနတာပဲ …။

ကၽြန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ နန္းရဲ့ အစိေလးရွိမဲ့ေနရာကို မွန္းၿပီးေတာ့ လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ ဖိပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့…

“အ…အ… ကို…..အ…”

နန္းဆီက အသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာၿပီး နန္းတစ္ကိုယ္လုံး တုန္ရင္ေနေတာ့တာပဲ…။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့လက္ကို ကိုင္ထားတဲ့ နန္းရဲ့လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့ေခါင္းေလးကို လာကိုင္ၿပီး ဆြဲေမာ့ပစ္လိုက္တယ္…။ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင္ေနတုန္းမွာပဲ နန္းရဲ့ ခ်ိဳၿမိန္လြန္းလွတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြက ကၽြန္ေတာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ နမ္းေနေတာ့တာပါပဲ…။ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းကို ၾကည္ႏူးသြားတယ္ဗ်ာ…။ နန္း ရဲ့ အနမ္းေတြကို ဒီလို လိုလိုခ်င္ခ်င္နဲ႔ ရလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္လုံး၀ မေမၽွာ္လင့္ထားဘူး……..။

ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြက နန္းရဲ့ အစိေလးေနရာကို မွန္းၿပီးပြတ္လိုက္၊ အကြဲေၾကာင္းေလးကို မွန္းၿပီးပြတ္လိုက္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနလိုက္တာ နန္းရဲ့ပင္တီေလးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိုစြတ္ေနပါၿပီ…။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးကို ေမ့ေနတုန္း … ျဗဳန္းဆို … နန္းအေဖအခန္းရဲ့မီး ႐ုတ္တရက္ ပြင့္လာေတာ့တာပါပဲ…။

႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ နန္းက အရမ္းလန႔္သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို တြန္းဖယ္လိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ နန္းနဲ႔ လူခ်င္းကြာသြားၾကတယ္…။ ၿပီးေတာ့ နန္းက ကၽြန္ေတာ့ကို အတင္းဖက္ၿပီး ငိုပါေတာ့တယ္…။

“ကိုရယ္… ေဖေဖသိသြားၿပီလား မသိဘူး”

႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိဘူး…။ ၿပီးမွ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဖိုးႀကီးက သူ႔ဟာသူ အိမ္သာေတြဘာေတြ ထသြားတာ ျဖစ္မွာေပါ့…။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကသာ မလုံမလဲ ျဖစ္ေနတာ…။ နန္းေဖေဖအခန္းကေန လွမ္းၾကည့္ရင္ေတာင္ ဒီဘက္ကို ေသခ်ာျမင္ရမွာ မဟုတ္ဘူး…။

“နန္းရယ္… နန္းေဖေဖက အိမ္သာသြားတာလားမွ မသိတာ….။ သူအျပင္ကို လွမ္းၾကည့္မိရင္ေတာင္ ကိုတို႔ေနရာကို ဘယ္လိုလုပ္ ျမင္ရမွာလဲ…”

ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္မွ သူလည္း စဥ္းစားမိသြားတယ္ထင္တယ္ အငိုတိတ္သြားတယ္…။ ၿပီးမွ သူ႔ကိုယ္သူ သတိရၿပီး အဝတ္အစားေတြ ကမန္းကတန္း ျပန္ဝတ္ေနတယ္…။

“ကို … ဟိုဖက္လွည့္ကြာ … နန္းရွက္လို႔”

“ခုနကေတာ့ မရွက္ပဲနဲ႔”

“ဟာကြာ…..မေျပာနဲ႔….”

ဆိုၿပီး သူ႔ဘရာေလးကို လိုက္ရွာေနတယ္…။ သူ႔ဘရာက ကၽြန္ေတာ္ခၽြတ္ၿပီး ေဘးမွာခ်ထားတာေလ…။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ဘရာေလးကို ေကာက္ၿပီး …

“လာနန္း …ကိုျပန္ဝတ္ေပးမယ္…”

“အာ…ေပးပါ…နန္းဟာနန္းဝတ္မယ္…”

လို႔ မ်က္ႏွာနီနီေလးနဲ႔ ေျပာပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မရပါဘူး …။ နန္းနားကပ္ၿပီး အကၤ်ီေလးကိုဟကာ ဘရာေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဝတ္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းအရမ္းရွက္ေနပါတယ္…။

“ကိုမေကာင္းဘူးကြာ … နန္းကို ဒီေန႔တစ္ေန႔လုံး ႏွိပ္စက္ေနတယ္…”

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွျပန္မေျပာပဲ နန္းရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးကို နမ္းမယ္လဲလုပ္ေရာ…

“ကိုေနာ္ …ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ … ေျပာလို႔မရရင္ နန္း စိတ္ဆိုးလိုက္မွာေနာ္”

တဲ့… နန္းကပဲဆက္ၿပီး

“အခု ဘယ္ႏွစ္နာရီရွိၿပီလဲ…”

သူေျပာမွ သတိရတယ္…။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၄ နာရီေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီပဲ…။

“၄ နာရီေက်ာ္ၿပီ”

“ဟာ ဒါဆို နန္း အိမ္ထဲျပန္ဝင္ေတာ့မယ္… ေမေမက ၅ နာရီဆို အျမဲထတယ္…”

“ဟင္… ဒါဆို ကိုလည္း ျပန္ရေတာ့မွာေပါ့”

“အင္းေပါ့…”

“ေၾသာ္ နန္းကို ေမးရဦးမယ္… နန္း ၿပီးသြားလားဟင္”

“ဘာ ၿပီးတာလဲ”

“အာ… နန္းကလည္း ၿပီးတာကို မသိဘူးလား”

“ဘာလဲ နန္းတကယ္မသိတာ”

အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ၿပီးတာကို မသိေသးတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသမိတယ္…။

“နန္း ဟာေလးထဲက အေၾကာေတြတင္းၿပီး အရည္ေတြ ထြက္တာေလ… မျဖစ္ဘူးလား”

“ဟင့္အင္း… ဟိုအရည္ေတာ့ ထြက္တယ္ထင္တယ္…”

လို႔ မရဲတရဲေလးေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး အသည္းယားသြားတယ္…။

“နန္းကလဲ ခ်စ္သူခ်င္းကို ရွက္ေနေသးတယ္…”

“ကိုေနာ္ … ေတာ္ၿပီ မေျပာနဲ႔ေတာ့ … နန္းလည္း အိမ္ထဲဝင္ေတာ့မယ္”

“ဘာလဲ … ကို႔ကို ႏွင္ေနတာလား…”

လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ နန္းမ်က္ႏွာေလး ညႇိုးသြားၿပီး…

“ကိုရယ္… နန္းက ကို႔ကို ႏွင္ရက္ပါ့မလား…”

“စတာပါ နန္းရယ္… စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ပါနဲ႔… ကဲ… နန္းအိမ္ထဲဝင္ေတာ့ … ၾကာလာရင္ ကိုထပ္ၿပီး ဖက္နမ္းမိလိမ့္မယ္…”

ဆိုေတာ့ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး…

“ဒါဆိုသြားၿပီ… တာ့တာ”

ဆိုၿပီး ႏွုတ္ဆက္ၿပီး ထထြက္သြားတယ္…။ ဒါေတာင္ နန္းရဲ့ ေနာက္ပိုင္းအလွေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖမ္းစားေနေသးတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႐ူးေတာ့မွာပဲဗ်ာ…။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဒုကၡေတြေရာက္လိုက္တာဗ်ာ…။ ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးက အရမ္းကို တင္းေနၿပီေလ…။ ကိုယ့္ဟာကိုပဲ ေျဖလိုက္ရပါတယ္…။

ေနာက္ေန႔မနက္ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ နန္းကို မေတြ႕ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ပူသြားတယ္…။ မေန႔က ကိစၥကို သူ႔မိဘေတြမ်ား သိသြားလား မသိဘူး…။ အေတြးေတြလည္း စုံေနၿပီ…။ ေက်ာင္းေရွ႕ကေန နန္းဆီ phone ေခၚၾကည့္ေတာ့လဲ ဘယ္သူမွမကိုင္ဘူး …။ နန္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႔လည္း မသိၾကဘူး …။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေတြပူလာတယ္… class တက္ခ်င္စိတ္လဲ မရွိေတာ့ဘူး…။

ဒါနဲ႔ ေက်ာင္းကေန လစ္လာၿပီး နန္းအိမ္ကိုသြားေတာ့ အိမ္တံခါးက ေသာ့ခတ္ထားတယ္ဗ်ာ…။ ရင္ထဲမွာ ဘာျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာ စာနဲ႔ေရးျပလို႔ေတာင္ မရနိုင္ဘူး…။ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းလည္း မသိေတာ့ဘူး…။ တစ္ေန႔လုံး နန္းအိမ္ေရွ႕မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္…။ ဒါေပမဲ့ ညေနေစာင္းတဲ့အထိ နန္းရဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတာင္ မျမင္ရေသးဘူး…။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ အိမ္ျပန္လာေတာ့ အေဖက

“သားေရ … မင္းဆီကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ phone ဆက္တယ္… ဘာကိစၥလဲဆိုေတာ့လည္း မေျပာဘူး…။ ဘာလဲ မင္းေကာင္မေလးလား…”

“ဟုတ္တယ္အေဖ …။ နန္းေမတဲ့…။ IT က…။ ဒါနဲ႔ သူ ဘာေျပာေသးလဲဟင္…”

“ဘာမွမေျပာဘူးကြ။ မင္းမေရာက္ေသးဘူးဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ ရတယ္ရတယ္ဆိုၿပီး phone ခ်သြားတယ္…။ သား ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးေလ………. …………….. ……… ”

အေဖေနာက္ပိုင္း ေျပာတဲ့ စကားေတြကိုေတာင္ မၾကားနိုင္ေတာ့ပါဘူး… စိတ္ေတြလည္း အရမ္းပူေနၿပီ…။

“နန္းရယ္… ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ေနၿပီလဲ………”

ျမန္မာနိုင္ငံက phone လိုင္းေတြကပဲ မေကာင္းတာလား … နန္းပဲ အိမ္မွာမရွိတာလားေတာ့ မသိဘူး … တစ္ညလုံး phoneဆက္တာ တစ္ခါမွကို မကိုင္ဘူးဗ်ာ…။ တစ္ညလုံးလည္း အိပ္လို႔မရေတာ့ပါဘူး…။ မနက္ေရာက္ေတာ့ နန္းရဲ့ ေက်ာင္းကားစီးေနၾက ေနရာေလးကို သြားေစာင့္ပါေသးတယ္…။ အခ်ိန္ေတြသာ ကုန္သြားတယ္ဗ်ာ…။ ဒါနဲ႔ ေက်ာင္းမတက္ေတာ့ပဲ နန္းအိမ္ေရွ႕မွာပဲ ေစာင့္ေနဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္…။

ဒီလိုနဲ႔ ေစာင့္ေနလိုက္တာ နန္းအိမ္ေရွ႕က အုတ္ခုံ ေအးေအးေလးေတာင္ ပူသြားတယ္ဗ်ာ…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းသြားပါၿပီ…။ ဒါနဲ႔ပဲ တစ္ခုခု သြားစားမယ္ဆိုၿပီး အုတ္ခုံကေနအထ နန္းေဖေဖရဲ့ကား လမ္းေလးထဲကို ဝင္လာတာ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေတြခုန္သြားတယ္ဗ်ာ…။ ကမန္းကတန္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကားေမာင္းလာတာ နန္းေဖေဖေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်…။ ကားေနာက္ခန္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ နန္းကို ေတြလိုက္ရပါေတာ့တယ္…။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျဖစ္သြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ စိတ္ခံစားမွုကို စာနဲ႔ေရးျပလို႔ေတာင္ မရနိုင္ပါဘူးဗ်ာ…။ နန္းက ကၽြန္ေတာ့ကို ျမင္တာနဲ႔ ကမန္းကတန္း ဆင္းလာၿပီး …

“ကိုရယ္… ကိုစိတ္ပူေနမယ္ဆိုတာ နန္းသိပါတယ္…။ နန္းေမေမ ေသြးတိုးၿပီး မူးလဲသြားလို႔ နန္းတို႔ေဆး႐ုံမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ေစာင့္ေနရလို႔ပါ…။ ကို႔ကိုလည္း Phone ဆက္ပါေသးတယ္ …။ ကိုက ဘယ္ေတြသြားေနလဲ မသိဘူး…။ ခါတိုင္း အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ဆို အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၾကပါ…”

“ကိုက နန္း ေက်ာင္းမလာလို႔ ဘာမ်ားျဖစ္ေနၿပီလဲလို႔ စိတ္ပူၿပီး နန္းအိမ္ေရွ႕မွာ လာေစာင့္ေနတာ…။ အိမ္ကလည္း ေသာ့ခတ္ထားေတာ့ ပိုဆိုးသြားတယ္…”

“ကို႔ကို နန္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္…။ အခုလည္း နန္း ပစၥည္းေတြလာယူတာ …။ ကမန္းကတန္းဆိုေတာ့ ဘာမွမယူသြားရဘူးေလ…။ ေဖေဖကေတာ့ ေဆး႐ုံမွာပဲ က်န္ခဲ့တယ္…။ အခုေတာင္ နန္းတို႔ အသိဦးေလးႀကီးက လိုက္ပို႔လို႔ … ”

“ကို ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဟင္…”

“ရပါတယ္ ကိုရယ္…။ ဒါေပမဲ့ အခုနန္းကို လိုက္ပို႔တဲ့ ဦးေလးႀကီးက ကိစၥတစ္ခုေပၚလာလို႔တဲ့…။ နန္းကို ေဆး႐ုံကို ျပန္လိုက္ပို႔ေပးလို႔ မရေတာ့ဘူးတဲ့ …။ အဲဒါ နန္း ေဖေဖ့ကို phone ဆက္ၿပီး Taxi နဲ႔ပဲ သြားေတာ့မယ္… ကိုလိုက္ပို႔ေပးေလ…”

“လိုက္ပို႔ေပးမွာေပါ့ နန္းရယ္…”

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ကားငွားၿပီး လသာဘက္ကိုသြား … တ႐ုတ္တန္းမွာ လိုတဲ့ပစၥည္းေတြဝယ္ဖို႔ လမ္းေလၽွာက္ေတာ့ နန္းက ကၽြန္ေတာ့္ပခုံးေလးကိုမွီၿပီး ေလၽွာက္တယ္ဗ်ာ…။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ ၾကည္ႏူးလိုက္တာ…။ လူေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို လင္မယားလို႔ ထင္ေနၾကတယ္ထင္တယ္ …။ နန္းေမေမကိစၥေတာင္ ေမ့သြားတယ္…။

ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္မွာပဲ ေစာင့္ေနပါတယ္ …။ ခဏၾကာေတာ့ နန္းက ထြက္လာၿပီး …

“ကို… နန္း ဒီည ေစာင့္အိပ္ရမယ္… ေဖေဖက အလုပ္ကိစၥရွိလို႔တဲ့…။ ဒီညအၿပီး လုပ္ရမွာဆိုေတာ့ လူနာေစာင့္လို႔မရဘူး နန္းပဲေစာင့္ရမွာ…။ ကိုျပန္ရင္ ျပန္ေတာ့ေလ..”

“ကိုလည္း ေစာင့္ေပးမယ္ေလ …”

“ကိုကလဲ …ဘယ္လိုလုပ္ေစာင့္မွာလဲ … ေမေမတို႔ သိသြားမွာေပါ့ … ၿပီးေတာ့ ေဆး႐ုံက ခြင့္ျပဳပါ့မလား”

“ကိုက နန္းေမေမ မသိေအာင္ေနမွာေပါ့ …။ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာ ကိုယ့္အေဒၚတစ္ေယာက္ရွိတယ္…။ သူေျပာရင္ရပါတယ္…”

“ကိုရယ္ ျဖစ္ပါ့မလား…”

“ျဖစ္ပါတယ္ နန္းရယ္ …။ ကိုအခု ကိုယ့္အေဒၚကို သြားေျပာလိုက္မယ္…။ ရရင္ ကိုယ့္အိမ္ကို phone ဆက္ၿပီး ေျပာလိုက္မယ္ေနာ္”

“ကိုျဖစ္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ…”

ကၽြန္ေတာ့္အေဒၚက ဒီမွာ အေကာင္ဆိုေတာ့ ေအးေဆးေပါ့ …။ အိမ္ကိုလဲ အကြက္ေရႊ႕လိုက္ပါတယ္…။

ဒီလိုနဲ႔ ညေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က နန္းေမေမ အခန္းအျပင္ဘက္က ေကာ္ရစ္တာေလးမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ …။ နန္းကေတာ့ မၾကာမၾကာ ထြက္လာပါတယ္ …။ ေကာ္ဖီလာတိုက္လိုက္ မုန႔္လာေႂကြး လိုက္နဲ႔ … လူနာေစာင့္ရတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳက္သြားပါတယ္…။

နည္းနည္း မိုးခ်ဳပ္လာေတာ့ လူေတာင္ ေတာ္ေတာ္ရွင္းသြားပါတယ္ …။ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာလဲ လူနာက ၃ ေယာက္ပဲ ရွိတာကိုး…။ လူနာေစာင့္ေတြကလည္း ေကာ္ရစ္တာကို မလာၾကပါဘူး…။ ေကာ္ရစ္တာကလည္း အတြင္းေကာ္ရစ္တာဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွကို မရွိတာ …။ ျခင္ကေတာ့ အမုန္းကိုစြဲတာဗ်ာ…။ နန္းကေတာ့ ေစာင္ေလး လာေပးထားပါတယ္…။ ခဏၾကာေတာ့ နန္းကထြက္လာၿပီး …

“ေမေမ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ…”

ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ လာထိုင္ပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ကိုဖက္ထာၿပီး ေစာင္ေလးျခဳံေပးလိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့ေခါင္းေလး ကၽြန္ေတာ့္ ပခုံးေပၚက်လာပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တင္းတင္းေလး ဖက္ထားရင္း နန္းရဲ့ ဆံပင္ေလးေတြကို ဖြဖြေလး နမ္းေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လုံးေတြက နန္း ဝတ္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီး shirt အကၤ်ီရဲ့ ရင္ဘတ္နားကို ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ နည္းနည္းဟေနၿပီး ရင္ခုန္စရာ နို႔ေလးေတြၾကားက ဘရာပန္းေရာင္ေလးကို ေရးေရးေလး ျမင္ေနရပါတယ္…။

ဘာလို႔လဲေတာ့ မသိဘူး။ ဒီျမင္ကြင္းေလးက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး အရွိန္ျမင့္သြားပါတယ္…။ နန္းက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္နားမွာ ကပ္ေနေတာ့

“ကို… ဘာလို႔ ကိုအရမ္း ရင္ခုန္လာတာလဲ… နန္း စိတ္ေတာင္ပူလာၿပီ…”

ဆိုၿပီး သူ႔လက္ဖဝါးေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို ဖိေပးထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည္ႏူးရျပန္ေရာဗ်ာ…။

“နန္း အနားမွာေနရင္ကို အျမဲရင္ခုန္ေနရတာပါပဲ နန္းရယ္…”

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ သူ႔ပါးေလးေတြကို ငုံ႔ၿပီးနမ္းလိုက္ေတာ့ နန္းမ်က္ႏွာေလး ေမာ့လာပါတယ္…။ ဒါနဲ႔ပဲ နန္းရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို ညင္ညင္သာသာပဲ စုပ္လိုက္ေတာ့ နန္းမ်က္လုံးေလးေတြ မွိတ္လာၿပီး လိုလိုခ်င္ခ်င္ပဲ တုန႔္ျပန္လာပါတယ္…။ နန္းရဲ့ အေပၚႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို နမ္းလိုက္၊ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို နမ္းလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနရာကေနကၽြန္ေတာ့္လၽွာေလးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့မ်က္ႏွာေလး ပိုပိုေမာ့လာပါတယ္…။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရွ႕ဆက္တိုးမယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ညာဘက္လက္ကို နန္းရဲ့ နို႔ေလးေပၚ တင္လိုက္ေတာ့ နန္းက အတင္းဖယ္လိုက္ၿပီး…

“ကို… ဒါေဆး႐ုံေနာ္…”

တဲ့…။ ကၽြန္ေတာ္က ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ေစာင္ေလးကို နန္းပခုံးထိေရာက္ေအာင္ ျခဳံေပးလိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို နန္းရဲ့နို႔ေလးေပၚ ျပန္တင္ထားလိုက္ေတာ့ နန္းက သူ႔လက္ကေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို လာကိုင္ပါတယ္…။ ဖယ္ေတာ့ မဖယ္ပါဘူး…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေျဖးေျဖးေလး ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္…။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ညႇစ္ညႇစ္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းက သက္ျပင္းေလးေတြ ခ်ခ်လာတယ္ေလ…။

ကၽြန္ေတာ္ အားမရေတာ့ပါဘူး…။ နန္းရဲ့ အကၤ်ီေလးကို ပင့္တင္ရင္း ဘရာေလးကိုပါ ပင့္တင္လိုက္တယ္…။ နန္းကေတာ့ မျငင္းဆန္ေတာ့ပါဘူး…။ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားပါတယ္…။ အကာအကြယ္ မရွိေတာ့တဲ့ နန္းရဲ့ ျပည့္ၿဖိဳးတဲ့ နို႔ေလးေတြကို စိတ္တိုင္းက် ပြတ္ေခ်ကစားရင္း နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ေခ်ေပးလိုက္ေတာ့ နန္း အသက္ရွူေတြ ျမန္လာပါတယ္…။

ကၽြန္ေတာ့္ဘယ္ဘက္လက္ေတြကို နန္းပခုံး ေအာက္ကေန လၽွိုၿပီးေတာ့ နို႔ေလးေတြကို ပြတ္ေပးရင္း ညာဘက္လက္ကို နန္းရဲ့ဗိုက္သားေလးေတြဆီ ပို႔လိုက္ပါတယ္…။ နန္းရဲ့ ဆီးခုံေလးကို မထိတထိ သြားသြားကစားရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ နန္းရဲ့ ေဘာင္းဘီၾကယ္သီးေလးကို ကိုင္လိုက္ေတာ့ နန္းက သူ႔လက္ကေလးေတြနဲ႔ လာတားဆီးပါတယ္…။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္က မဖယ္လိုက္ပဲ ၾကယ္သီးေလးကိုျဖဳတ္ၿပီး ဇစ္ေလးကိုပါ တစ္ခါတည္း ဆြဲခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္…။ နန္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို ကိုင္ထားတုန္းပါပဲ …။

ကၽြန္ေတာ္က ဂ႐ုမစိုက္ပဲ နန္းရဲ့ပင္တီေပၚကေန ဆီးခုံေလးကို ရြရြေလး ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္…။ ခဏၾကာေတာ့ နန္းလက္ေတြ ဖယ္သြားပါတယ္…။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အားတက္သြားၿပီး လက္ကိုပင္တီၾကားထဲ သြင္းလိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့အေမြးေလးေတြကို စမ္းမိသြားပါတယ္…။ ႏူးညံ့ေနလိုက္တာဗ်ာ … ေတာ္ေတာ္ေတာင္ အံ့ၾသသြားတယ္…။ အေမြးေလးေတြကို ျဖတ္ရင္း အကြဲေၾကာင္းေလးကိုေရာက္ေတာ့ စိုစြတ္ေနပါၿပီ…။ လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ အကြဲေၾကာင္းေလးကို ဖိပြတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ နန္းဆီက

“အာ…”

ဆိုတဲ့ အသံေလး ထြက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို လာကိုင္ပါေတာ့တယ္…။ (အဲ့ဒီ့ “အာ…” ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ေရးျပလို႔ မရနိုင္တဲ့ အသံပါ…။ အနီးစပ္ဆုံး ေရးထားတာပါ…။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အဲ့ဒီအသံကို ၾကားလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ေတြထသြားပါတယ္…)

ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္က မရပ္လိုက္ပါဘူး…။ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ အစိေလးရွိတဲ့ ေနရာေလးကို ဖိုပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့တင္ပါးေတြ ေကာ့တက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို တအားဖက္ထားေတာ့တာပဲ…။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို ခပ္သြက္သြက္ေလး လွုပ္ရွားလိုက္ေတာ့ နန္းက အသံတိုးတိုးေလးထြက္ၿပီး ေမာသံေလးနဲ႔ ညီးလာပါတယ္…။ အဲ့ဒီညီးသံေလးက ကၽြန္ေတာ့ကို ျမန္ျမန္လုပ္ေပးဖို႔ တြန္းအားေပးလိုက္သလိုပါပဲ…။

ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိသေလာက္ နန္းေပါင္ေလးေတြ ပိုပိုကားေပးထားလာတာ ေတြ႕ရပါတယ္…။ နန္း အသက္ရွူသံေတြ ပိုပိုျမန္လာသလို ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြလည္း ပိုပိုျမန္လာပါတယ္ …။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေပးေနတုန္း နန္းက သူ႔ေပါင္ေတြကို ႐ုတ္တရက္ စိပစ္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို တင္းတင္းႀကီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္…။ နန္းရဲ့ သက္ျပင္းရွည္ႀကီးကို ျဖည္းျဖည္းျခင္းခ်လိုက္သံ ၾကားလိုက္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ပါၿပီ…။

“နန္း … ၿပီးသြားၿပီ မဟုတ္လား… ”

“… …”

“ေျဖေလ နန္းရဲ့…”

“အင္း… ဟုတ္တယ္ထင္တယ္… နန္း တကိုယ္လုံးက အေၾကာေတြ ေလ်ာ့သြားသလိုပဲ… တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ…”

“ဘာတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲလဲ… ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး လား…”

“အာ…ကိုကလဲ … မသိဘူးကြာ… တစ္မ်ိဳးႀကီးပါပဲဆို..”

“နန္း ေမာသြားလား…”

“အင္း…”

“အဲ့ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ သိလား…”

“ဟင့္အင္း…သိဘူး..”

“Masturbate လုပ္တယ္လို႔ ေခၚတယ္… တစ္ကိုယ္ေရ အာသာေျဖတာေပါ့”

“ကိုကလဲ… ရွက္စရာႀကီး…”

“ဘာရွက္စရာလဲ…သဘာဝပဲဟာကို…”

“သဘာဝလည္း ရွက္မွာပဲ…”

“နန္းကသာ ၿပီးသြားတယ္… ကိုကေတာ့ ဒုကၡေတြေရာက္လို႔…”

“ဟင္… ဘာလို႔လဲ…”

“ကိုကမွ မၿပီးတာ…”

“ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ…”

“ကို႔ကို နန္းရဲ့ ညာဘက္လက္ကေလးေပး…”

“ေရာ့”

ဆိုၿပီး လက္ဝါးေလး ေပးလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးေပၚ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္…။ ဒါေပမဲ့ နန္းက ထိ႐ုံပဲထိထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က

“ကို႔ေဘာင္းဘီၾကယ္သီး ျဖဳတ္လိုက္ေလ…”

လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ပါတယ္…။ နန္းက ၾကယ္သီးေလးကို မရဲတရဲျဖဳတ္ၿပီး ဇစ္ကေလးကိုပါ အလိုက္တသိ ဆြဲခ်လိုက္ပါတယ္…။ ၿပီးေတာ့ နန္းက ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိပဲ ရပ္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ နန္းလက္ကေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးေပၚကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္…။ နန္းက စူးစမ္းသလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကို ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေပၚကေန ေျဖး ေျဖးခ်င္း ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အသည္းေတြကိုယားလို႔ …။

ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြက မေနနိင္ေတာ့ပဲ နန္းဟာေလးကို ပင္တီေလးေပၚကေန ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္…။ နန္းရဲ့ အသက္ရွုသံေတြ ျမန္လာသလို နန္းလက္ကေလးေတြကလည္း ပြတ္ေပးေနရာကေန ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကို ျဖစ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္လာပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ေတြတအားထန္လာပါၿပီ…။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို နန္းပင္တီေလးထဲ ျပန္ထည့္လိုက္ေတာ့ နန္းကလည္း သူ႔လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးထဲ အလိုက္တသိ တိုးဝင္လာပါေတာ့တယ္…။

ေစာင္တစ္ထည္ရဲ့ အကာအကြယ္ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနၾကေတာ့တာပဲဗ်ာ…။ ကၽြန္ေတာ္က လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ နန္းရဲ့အစိေလးကို ပြတ္သပ္ကစားရင္း…

“နန္း … ကို႔ဟာေလးကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ၿပီးေတာ့ နန္းလက္ကို အေပၚေအာက္ ကစားေပးပါလား…”

လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ နန္းက မလုပ္တတ္ လုပ္တတ္နဲ႔ လုပ္ေပးေနေတာ့တာပဲ…။ နန္းရဲ့ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အထိအေတြ႕ အသစ္ပါပဲ…။ ၿပီးေတာင္ ၿပီးခ်င္လာလို႔ ထိန္းေနရေသးတယ္…။ ကၽြန္ေတာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြက နန္းဆံပင္ေတြကို နမ္းေနရင္း နန္းရဲ့မ်က္ႏွာေလး ေမာ့လာေတာ့ နန္းရဲ့ႏွုတ္ခမ္းေတြကို ရမက္ဆန္ဆန္ စုပ္နမ္း ပစ္လိုက္မိတယ္…။ တစ္ခါတစ္ခါ နန္းရဲ့ဟာေလးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ပြတ္ဆြဲလိုက္ရင္ နန္းရဲ့လက္ေတြက ခဏရပ္ရပ္သြားတက္ပါတယ္…။

ဘာလို႔လဲေတာ့ မသိဘူး…။ ခဏၾကာေတာ့ နန္း အသက္ရွူသံေတြ တအားျမန္လာပါတယ္…။ နန္း ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ေလၽွာ့လိုက္ေတာ့တယ္…။ နန္း ၿပီးၿပီး ၂ စကၠန႔္ေလာက္ အၾကာမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿပီးသြားပါတယ္…။

နန္းရဲ့လက္ေတြက မရပ္ေသးလို႔ နန္းကို ရပ္ဖို႔ ေျပာလိုက္ရေသးတယ္…။ နန္းလက္မွာလည္း ေပကုန္ပါၿပီ…။ ေစာင္မွာေတာင္ နည္းနည္းေပသြားေသးတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နန္းကိုဖက္ၿပီး မ်က္စိေလး မွိတ္ထားလိုက္တယ္…။ သူကလည္း ေက်နပ္တဲ့ပုံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ကို ျပန္ဖက္ထားပါတယ္…။ ခဏၾကာေတာ့ နန္းက

“ကို … နန္းလက္မွာ ဘာေတြေပကုန္တာလဲဟင္”

“နန္းၿပီးသြားေတာ့ ထြက္သလို… ကိုၿပီးသြားေတာ့လည္း အရည္ေတြ ထြက္တာေပါ့ နန္းရဲ့…”

“ဒါဆို ၁၀ တန္းတုန္းက သင္ရတဲ့ သုတ္ေကာင္နဲ႔ သားယူနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ကေလးရတယ္ဆိုတာ ကိုကထြက္တဲ့အရည္နဲ႔ နန္းဆီကထြက္တဲ့အရည္ ေပါင္းမွျဖစ္တာေပါ့ … ဟုတ္တယ္မွတ္လား…”

“မဟုတ္ဘူး နန္းရဲ့…။ ကို႔ဆီကထြက္တဲ့ သုတ္ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ နန္းဆီက တစ္လတစ္ခါေႂကြတဲ့ သားယူေပါင္းမွ ကေလးျဖစ္တာ…။ နန္းဆီကထြက္တဲ့အရည္နဲ႔ မဟုတ္ဘူး…”

“ေၾသာ္… နန္းသိၿပီ… ဟိုဟာမလာခင္ သားဥေႂကြတယ္ဆိုတာေလ…”

“အင္း ဟုတ္တယ္….”

ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိသေလာက္ေတာ့ နန္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ နည္းနည္းပြင့္လင္းလာပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း တစ္ညလုံး ဖက္ၿပီးေတာ့ စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ပါတယ္… ။ အဲ့ဒီညေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ဘဝရဲ့ ဘယ္လိုမွ မေမ့နိုင္တဲ့ ညေလးပါပဲဗ်ာ…။

ေဆး႐ုံမွာ တစ္ညပဲ ေစာင့္လိုက္ရပါတယ္…။ ေနာက္ေန႔ေတြက်ေတာ့ နန္းေဖေဖက အားသြားၿပီေလ…။ ေဆး႐ုံကလည္း ၃ ရက္ေလာက္ပဲ တက္ရတာပါ… ဘာမွသိပ္ျဖစ္တာမွ မဟုတ္တာ…။ နန္းလည္း အခုမွပဲ ေက်ာင္းျပန္တက္ရပါတယ္…။

နန္းနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ေဆး႐ုံေစာင့္ၿပီးကတည္းက ေတာ္ေတာ္ပြင့္လင္းသြားတယ္ဗ်…။ ေက်ာင္းရဲ့ အေမွာင္က်က် ေနရာေလးေတြကိုလည္း ႏွစ္ေယာက္သား ေတာ္ေတာ္သြားျဖစ္ေနၿပီ…။ ဒီလို မထိတထိ ကိစၥေတြကမ်ားလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဆုံးအစြန္အထိသာ ေရာက္ခ်င္စိတ္က တစ္ခ်ိန္လုံး ႀကီးစိုးေနေတာ့တာေပါ့…။ နန္းကိုလည္း ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုေျပာရင္း ေသြးတိုးစမ္းစမ္းေနလိုက္တယ္…။

တစ္ရက္ၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ mp4 ထဲကို Japan အျပာကားေလးတစ္ေခြ ထည့္လာလိုက္တယ္…။(soft core ေလးပါ…) နန္းနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ခါတိုင္းသြားေနၾက drawing အေဆာင္က လူမလာတဲ့ အခန္းေလးထဲကို ေခၚသြားလိုက္ၿပီး ခါတိုင္းလိုပဲ ႏွုတ္ခမ္းေလးကို နမ္းလိုက္၊ ပါးေလးေတြကို နမ္းလိုက္ လုပ္ေနရာကေန

“နန္း”

“ဟင္“

“နန္းကို … ကိုျပစရာတစ္ခုရွိတယ္… ”

“ဘာျပမွာလဲ…”

“ခဏ”

ဆိုၿပီး လြယ္အိပ္ထဲက mp4 ေလးကိုထုတ္ earphone ေလးကို နန္းနားမွာတစ္ဖက္ ကၽြန္ေတာ့္နားမွာ တစ္ဖက္ တပ္ေပးလိုက္တယ္…။

“ဘာလဲ…ဘာသီခ်င္း ဖြင့္ျပမလို႔လဲ…”

“သီခ်င္းမဟုတ္ဘူး နန္းရဲ့…”

“ဒါဆိုဘာလဲ… ျပေလ…”

ကၽြန္ေတာ္က အဆင္သင့္ထည့္လာတဲ့ ကားေလးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ စစခ်င္းမွာ Japan မ ေခ်ာေခ်ာေလး က အခန္းတစ္ခုထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း စာေတြလုပ္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးနဲ႔ စလာေတာ့ နန္းက ဘာလဲဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေမးေငါ့ျပပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္က

“ဆက္ၾကည့္ေလ…”

လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့လည္း နာခံပါတယ္…။ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာ Japan မေလး စာလုပ္ေနတဲ့ အခန္းထဲကို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဝင္လာၿပီး မေျပာမဆိုနဲ႔ ေကာင္မေလးကို အတင္းဖက္နမ္းပါေတာ့တယ္။ တဆက္တည္း ေကာင္ေလးရဲ့လက္ေတြက ေကာင္မေလးရဲ့ ျပည့္တင္းေနတဲ့ နို႔ေလးေတြကို ပြတ္ေပးရင္း ေကာင္မေလးရဲ့ အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ပစ္ေနပါတယ္…။ နန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ေတာင္ေတာင္မခတ္ပဲ ၾကည့္ေနတယ္ဗ်…။

႐ုပ္ရွင္က ၾကမ္းလာပါတယ္…။ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးရဲ့ ပင္တီကိုပါ ခၽြတ္လိုက္ၿပီး အကြဲေၾကာင္းေလးကို သူ႔ရဲ့လၽွာေလးနဲ႔ လ်က္တဲ့အခန္းလည္း ေရာက္ေရာ နန္းက…

“ကိုကြာ …ဘာေတြလာၾကည့္ခိုင္းေနတာလဲ…”

ဆိုၿပီး mp4 screen ေလးကို သူ႔လက္ကေလးေတြနဲ႔ ကြယ္ထားပါေတာ့တယ္…။

“နန္းကလည္းကြာ … ကိုၾကည့္ေစခ်င္တာကို…”

“အာ… ကိုကလဲ မ်က္စိရွက္စရာႀကီး…”

“ဒါဆို နန္း မၾကည့္ေတာ့ဘူးေပါ့…”

“အင္း…”

ကၽြန္ေတာ္က တင္းသြားတဲ့ပုံစံနဲ႔ mp4 ကိုပိတ္ earphone ေတြကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ နန္းစိတ္ပူသြားပါတယ္…။

“ကို… နန္းကို စိတ္ဆိုးသြားလားဟင္…”

“…. … ”

ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ နန္းက သက္ျပင္းခ်ရင္း…

“ကို… … ကိုရယ္… နန္း ကို႔စကား နားေထာင္ပါ့မယ္… စိတ္မဆိုးနဲ႔ေတာ့ေနာ္…”

လို႔ ေတာင္းပန္တဲ့ ေလသံေလးနဲ႔ ေျပာလာေတာ့လည္း

“ဒါဆိုေရာ့ နန္းကိုယ္တိုင္ဖြင့္ေပး…”

ဆိုၿပီး mp4 ေလးကို ေပးလိုက္တယ္…။

“ကိုက ဘယ္ file မွာ ထည့္ထာလဲ နန္းမွမသိတာ…”

“video ထဲက … ထဲမွာ…”

နန္းျပန္ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အစကေန ျပန္ၾကည့္ရတာေပါ့ …။ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးရဲ့ အကြဲေၾကာင္းေလးကို လ်က္တဲ့အခန္းလည္း ျပန္ေရာက္လာေရာ နန္းက မ်က္ႏွာေလးနီလာၿပီး ရွက္ေနတယ္ေလ…။ ကၽြန္ေတာ္က နန္းကိုဖက္ထာရင္း လက္ေတြက နန္းရဲ့ေက်ာျပင္ေလးကို မသိမသာ ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္…။

႐ုပ္ရွင္ကလည္း ေကာင္းပါတယ္…။ ေကာင္မေလးက သူ႔ကိုလ်က္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ေခါင္းကို ဆြဲေမာ့လိုက္ၿပီး… ေကာင္ေလးကို မတ္တပ္ရပ္ေစလိုက္တယ္…။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးကပဲ ေကာင္ေလးရဲ့ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေကာင္ေလးရဲ့ဟာေလးကို သူ႔ပါးစပ္ေလးနဲ႔ အားရပါးရ စုပ္ေနေတာ့တာပဲ…။ ဒီအခန္းလည္းေရာက္ေရာ နန္းက မ်က္ႏွာလြဲသြားေလရဲ့…။

“နန္းကလဲ ၾကည့္ပါဆို…”

“ကိုရယ္…နန္းမ်က္ႏွာပူလာၿပီ…”

“ဘယ္သူ႔ကို ရွက္စရာရွိလဲ… ဒီမွာ နန္းနဲ႔ကို ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတာကို..”

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ နန္းရဲ့ေပါင္သားေလးေတြကို ရြရြေလး ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္…။ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခရီးေရာက္ေနပါၿပီ…။ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို စာေရးစားပြဲေပၚ တင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ေလးေတြကို ကားခိုင္းထားလိုက္တယ္…။ ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တင္းမာေနတဲ့ သူဟာေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးရဲ့ အကြဲေၾကာင္းေလးကို ေတ့ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္ေလ…။ သူ႔ဟာေလးကို အဆုံးအထိသြင္းလိုက္ နည္းနည္းေလး ျပန္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေနလိုက္တာ ေကာင္မေလးခင္မ်ာ မ်က္ႏွာေလးရွုံ႔မဲ့ၿပီးေတာင္ ၿငီးတြားေနရတယ္…။ နန္းတစ္ေယာက္ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာ ေမ်ာပါသြားပါၿပီ…။

ကၽြန္ေတာ့္ လက္ေတြကလည္း အၿငိမ္မေနပါဘူး…။ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ နန္းရဲ့နို႔အုံေလးကို ရြရြေလး ကစားေနၿပီး… ေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ နန္းရဲ့ ထမီေပၚကေန ဆီးစပ္ေလးကို ဖိပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္ေလ…။ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ နန္းေတာ့ စိတ္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ထႂကြလာေနပါၿပီ…။ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာလည္း ပုံစံေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းရင္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေကာင္ေလးေရာ ေကာင္မေလးပါ တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္ၿပီး တစ္ၿပိဳင္တည္း ၿပီးသြားၾကပါတယ္…။ နန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာလည္း နန္းက ကၽြန္ေတာ့ကို ရီေဝတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနေလရဲ့…။

ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္မ်ားေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို ဖယ္လိုက္ၿပီး နန္းကို ရမက္ဆန္ဆန္ပဲ နမ္းပစ္လိုက္တယ္…။ နန္းလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ပါေနၿပီ ထင္ပါတယ္..။ လိုလိုခ်င္ခ်င္ပဲ ျပန္နမ္းတဲ့အျပင္ သူ႔လက္ကေလးေတြနဲ႔ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာကုန္းကို ပြတ္ေပးေနေသးတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္က နမ္းေနရာကေန ႐ုတ္တရက္ ရပ္လိုက္ၿပီး…

“နန္း … ကိုနန္းနဲ႔ အရမ္းခ်စ္ခ်င္တာပဲ… ကိုနဲ႔နန္း တစ္ေနရာကို သြားရေအာင္ေနာ္…”

လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ နန္းမွာ ျငင္းဆန္နိုင္မဲ့အားေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္ကုန္မခံေတာ့ပဲ ေက်ာင္းကေန ခိုးထြက္ … ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့တို႔ရဲ့ ေျခလွမ္းေတြကို သန္လ်င္ေဈးနားက တည္းခိုခန္းေလးကို ဦးတည္လိုက္တယ္…။

ဟိုေရာက္ေတာ့ ၂ ေယာက္ခန္းေလး ယူလိုက္ၿပီး စားစရာ နည္းနည္းပါ မွာလိုက္တယ္…။ နန္းကေတာ့ ရွက္ေနတယ္နဲ႔တူတယ္…။ ေခါင္းေလးကိုတခ်ိန္လုံး ငုံ႔ထားေလရဲ့ …။ တည္းခိုခန္းေလးက မဆိုးပါဘူး… အခန္းေတြက သန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္ေလးေတြ… ေရခ်ိဳးခန္းေလးကလည္း သန႔္ေနတာပဲ…။

နန္းက အခန္းထဲလဲေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို တင္းတင္းပဲ ဆုပ္ကိုင္ထားပါတယ္…။ နန္းရင္ေတြခုန္ေနၿပီထင္တယ္…။ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ကိုလည္း ျမင္ေရာ

“ကို ခဏေနာ္”

ဆိုၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထြက္မလာပါဘူး…။ မွာထားတာေတြေတာင္ လာပို႔သြားၿပီ …။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခန္းတံခါးကို Lock ခ်လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို သြားေခါက္ရပါတယ္…။

“နန္း… ဘာလုပ္ေနတာလဲ ၾကာလိုက္တာ နန္းရာ… ဒီမွာ စားစရာေတြေတာင္ ေရာက္လာၿပီ…”

အဲ့ဒီေတာ့မွ နန္းက မ်က္ႏွာနီနီေလးနဲ႔ ထြက္လာပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္က နန္းကို ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီး လက္ကေလးေတြကို ကိုင္ကာ…

“နန္း… နန္းစိုးရိမ္ေနမယ္ဆိုတာ ကိုသိတယ္… ဒါနန္းနဲ႔ ကို႔အတြက္ ပထမဆုံး အေတြ႕အၾကဳံပဲ…။ နန္း ဒီကိုလိုက္လာတယ္ဆိုတာ ကို႔ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆိုတာ ျပလိုက္တာပဲ…။ ကိုအရမ္းေက်နပ္တယ္…။ ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္တယ္…။ ၿပီးေတာ့ ကို နန္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ နန္းရယ္…”

လို႔ ရင္ဘတ္ထဲက ေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္…။

“နန္းလည္း ကို႔ကို အရမ္းကိုခ်စ္ပါတယ္ ကိုရယ္…။ ဒါေပမဲ့ ဟိုဟာျဖစ္လာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ…”

ဆိုၿပီး သူ႔ဗိုက္ကေလးကို ပုတ္ျပပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္က

“ဒီဟာနဲ႔ဆို မျဖစ္ပါဘူး…”

ဆိုၿပီး ကြန္ဒုံးေလးကို ထုတ္ျပလိုက္ေတာ့

“ဟင္ … ကိုက ဒါကို အျမဲေဆာင္ထားတယ္ ဟုတ္လား…”

“နန္း ကို႔ကို မေစာ္ကားနဲ႔ေနာ္…။ ဒီစကားက ကိုဘာျဖစ္သြားေစမလဲဆိုတာ နန္းမသိဘူးလား…”

“ကိုရယ္… စိတ္ကလဲ ဆိုးမယ္ဆိုတာႀကီးပဲ… နန္းကစတာပါ… ကို႔ကိုယုံပါတယ္… ယုံလို႔ပဲ ဒီအထိေတာင္ လိုက္လာတာပဲဟာကို…”

လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့မွာ ေက်နပ္သြားတာပါပဲ…။ ေျပာမဲ့သာေျပာတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္လဲ ဒါက ပထမဆုံးဆိုေတာ့ စိတ္လွုပ္ရွားေနတာေပါ့ …။ နန္းဆိုပိုဆိုး… ရင္ေတြခုန္ေနလိုက္တာ ဒီကေနေတာင္ ၾကားေနရတယ္…။

ကၽြန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္ဆြဲမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး…။ နန္းကိုယ္ေလးကို ဖက္ၿပီး နန္းရဲ့ နားရြက္ကေလးကို စနမ္းလိုက္တယ္…။ နားေပါက္မရွိတဲ့ နန္းရဲ့နားရြက္ေလး နီရဲသြားတာပဲဗ်ာ…။ ခါတိုင္း အလုပ္မ်ားေနၾက ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို သြားေနၾကေနရာေတြကို မသြားေတာ့ပဲ နန္းရဲ့ ဆံပင္ေလးေတြကိုပဲ တယုတရ ကိုင္တြယ္ေနလိုက္တယ္…။

ကၽြန္ေတာ့္ အနမ္းေတြကို ႏွုတ္ခမ္းေတြဆီလည္း ေျပာင္းလိုက္ေရာ နန္းမ်က္လုံးေတြ ေမွးဆင္းသြားပါၿပီ…။ နန္းရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းပါးပါးေလးေတြက အရမ္းကို နမ္းလို႔ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ…။ ကၽြန္ေတာ္က ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းကို စုပ္ေနရင္ နန္းက ကၽြန္ေတာ့္ အေပၚႏွုတ္ခမ္းေတြကို စုပ္ေနတယ္ေလ… လိမၼာလိုက္တာ…။ ဒီလိုနဲ႔ အေပၚကိုေျပာင္းလိုက္ ေအာက္ကိုေျပာင္းလိုက္နဲ႔ နည္းနည္းေလး ၾကာလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လၽွာေလးကို ထိုးသြင္းလိုက္တယ္…။

နန္း ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္ အလိုက္သိတယ္ဗ်ာ…။ ကၽြန္ေတာ့္လၽွာေလးကို သူ႔လၽွာေလးနဲ႔ ကစားတဲ့အျပင္ ကၽြန္ေတာ့္လၽွာတစ္ခုလုံးကို သူ႔ပါးစပ္ေလးနဲ႔ အတင္းစုပ္ယူလိုက္တယ္ေလ…။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္သြားတယ္…။ ဘာရမလဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း အားက်မခံ သူ႔လၽွာေလးကို အတင္းျပန္ရွာၿပီး စုပ္ေတာ့တာေပါ့…။ နန္းလက္ေတြက ထားစရာေနရာ မရွိဘူးထင္တယ္… ကၽြန္ေတာ့ ေက်ာျပင္ကိုပဲ အေၾကာင္းမဲ့ ပြတ္ေပးေနတယ္ေလ…။

နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ နန္းေမာလာပါတယ္…။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းခြာလိုက္ၿပီး နန္းလည္တိုင္ေလးကို လၽွာေလးနဲ႔ လ်က္ေနလိုက္တယ္…။ တစ္ခါတစ္ခါ နားရြက္ေအာက္ေျခက လည္ပင္းသားေလးေတြကို ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ စုပ္လိုက္ရင္ နန္းရဲ့လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာျပင္ကို အတင္းျဖစ္ညႇစ္ေတာ့တာပဲ…။ ဘယ္ေလာက္အထိ နန္းလည္ပင္းမွာ ၾကာသြားလဲေတာ့ မသိဘူး …။ နန္းလည္းတိုင္ေလးေဘးမွာ အနီကြက္ကေလးေတြကို ပြလို႔…။

ကၽြန္ေတာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ရင္ညြန႔္ေလးကို ဆင္းသြားလိုက္တယ္…။ ရင္ညြန႔္ေလးကို နမ္းလိုက္ရင္ နန္းရဲ့ေခါင္းေလး ေမာ့ေမာ့သြားတယ္ဗ်…။ နမ္းေနရင္နဲ႔ပဲ နန္းအကၤ်ီရဲ့ ႏွိပ္စိၾကယ္သီးေလးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့… နန္းရင္ဘတ္ေလး ဟသြားၿပီး ဘရာအနက္ေရာင္ေလး ေပၚလာပါေတာ့တယ္…။

ဘရာေလးက နန္းရဲ့ ျပည့္ၿဖိဳးတဲ့ နို႔အုံေလးကို တစ္ဝက္ပဲ ဖုံးအုပ္ထားနိုင္တယ္ဗ်…။ နန္းရဲ့ အသားျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ႔ ဘရာအနက္ေရာင္ေလးက အရမ္းကို match ျဖစ္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မွင္သက္ၿပီး ၾကည့္ေနမိတယ္…။

“ကိုရယ္… ဘာလို႔အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ… နန္းမေနတက္ေတာ့ဘူး…”

“နန္းရဲ့အလွမွာ ကိုယ္ေမ်ာသြားလို႔ပါ… လွလိုက္တာ နန္းရယ္… ”

ဆိုၿပီး ရင္ႏွစ္မႊာၾကားထဲက အခ်ိဳင့္ေလးကို ငုံ႔နမ္းလိုက္တယ္…။ လၽွာေလးေတြနဲ႔ ရင္ႏွစ္မႊာၾကားေလးထဲကို ကလိေနေတာ့ နန္းအသည္းေတြ ယားေနပါၿပီ…။ နန္းရင္ခုန္သံေတြဆို ေပါက္ထြက္မတက္ပါပဲ…။ ကၽြန္ေတာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြကလည္း ဘရာေလးအေပၚက လြတ္ေနတဲ့ ေနရာေလးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သြားေနမိပါၿပီ…။ ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကလည္း ေအာက္ခံေဘာင္ဘီထဲမွာ အတင္းကို ႐ုန္းကန္ေနပါၿပီ…။

ဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာကို ေၾကာင္းမဲ့ပြတ္သပ္ေနတဲ့ နန္းရဲ့ လက္တစ္ဖက္ကိုကိုင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးေပၚကို တင္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းက ပုဆိုးေပၚကေန ျဖည္းျဖည္းေလး ပြတ္ေပးေနတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အသည္းယားေအာင္ လုပ္ေနေတာ့ နန္း မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး…။ ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကို ပြတ္ေပးေနရာကေန ဆုပ္ေခ်လာကာ… နန္းလက္တစ္ဖက္က ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲယူၿပီး ညာဘက္နို႔အုံေလးေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္ေလ…။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေက်နပ္သြားတယ္…။

ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း အလိုက္တသိနဲ႔ ဘရာေပၚကေန နို႔သီးေခါင္းေလးကို လိုက္ရွာၿပီး လက္ညႇိုးလက္ခလယ္နဲ႔ ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့ တီးတိုးညီးသံေလး ထြက္လာပါေတာ့တယ္… ။ ၿပီးေတာ့ နန္းရဲ့လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ဟာေလးကို ျဖစ္ညႇစ္ေပးေန႐ုံမကပဲ ဥေတြကိုပါ ပြတ္သပ္ကစားေနတယ္ေလ…။

နန္းလည္း တျဖည္းျဖည္း ရဲလာပါၿပီ…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နန္းကို မထိတထိ လုပ္ေနရာကေန နန္းရဲ့ ဘရာခ်ိတ္ကေလးကို ေက်ာဘက္ကို လက္လၽွိုၿပီး ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ အရမ္းကို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ နို႔ေလးေတြကို အကာအကြယ္မဲ့ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြ မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး…။ နန္းရဲ့ ဘယ္ဘက္နို႔သီးေခါင္း နီနီေလးကို ငုံ႔စို႔လိုက္မိေတာ့တာပဲ…။ စို႔ရင္းကေန လက္တစ္ဖက္ကလည္း ညာလက္နို႔ေလးကို ကစားေနလိုက္တယ္…။

ကၽြန္ေတာ့ကို ပြတ္သပ္ျဖစ္ညႇစ္ေနတဲ့ နန္းရဲ့လက္ေတြ တအားၾကမ္းလာၿပီး နန္းရဲ့အသက္ရွူသံေတြလည္း ျပင္းထန္လာတယ္ဗ်…။ နန္းရဲ့လက္တစ္ဖက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြကို ထိုးဖြေနလိုက္တာ တစ္ေခါင္းလုံး ရွုပ္ပြကုန္ပါၿပီ…။ ခဏၾကာေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို နန္းရဲ့ဗိုက္သားေလးေတြဆီ ပို႔ျဖစ္လိုက္တယ္…။ ခ်က္ကေလးကိုလည္း လၽွာေလးနဲ႔ ထိုးလိုက္ေရာ နန္းေကာ့တက္လာပါေလေရာ…။

ကၽြန္ေတာ့ဟာေလးကို ကစားေနတဲ့ နန္းရဲ့လက္ေတြကို ဖယ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး… နန္းရဲ့ထမီေလးကို ေျဖးေျဖးေလး ခၽြတ္လိုက္တယ္။ နန္းရဲ့ ပင္တီေလးကလည္း အနက္ေရာင္ေလးပဲ…။ ကၽြန္ေတာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြက ခ်က္ကေလးကို ကစားရင္း လက္ေလးေတြနဲ႔ နမ္းရဲ့ေပါင္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္တယ္…။ လက္ကေလးေတြက ေပါင္ရင္းက အတြင္းသားေလးေတြဆီ ေရာက္သြားေတာ့ နန္းက ေပါင္ေတြကို ပိုပိုကားေပးလာတယ္ေလ…။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္က နန္းဟာေလးကို မထိပဲ ေပါင္းတြင္းသားေတြကိုသာ ဂ႐ုတစိုက္ ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ့ နန္းမေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး…။

“ကိုရယ္… နန္းအရမ္းေမာေနၿပီ…”

လို႔ ခ်စ္စရာေလသံေလးနဲ႔ ဖြင့္ေျပာလာပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နန္းကိုသနားသြားၿပီး ပင္တီေလးေပၚကေန အေမြးေလးေတြကို ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္…။ နန္းတင္ပါးေတြေတာင္ ေကာ့ေကာ့တက္လာပါၿပီ…။ ဒါနဲ႔ ပင္တီေလးကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့တစ္ခါမွမေတြ႕ရေသးတဲ့ နန္းရဲ့ဟာေလးကို အနီးကပ္ ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့တယ္…။ အေမြးေရးေရးေလးေတြၾကားက စိေနတဲ့ အကြဲေၾကာင္းေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ နည္းနည္းေလး ျဖဲလိုက္ေတာ့ အရည္ေတြစိုရြဲေနတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းသား နီနီေလးေတြ ေပၚလာေတာ့တာပဲ…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး…။ ႀကိဳတင္ႀကံစည္ထားတဲ့အတိုင္း လၽွာေလးနဲ႔ ထိုးလ်က္လိုက္ေတာ့ … နန္းက

“အာ .. ကို ဘုန္းနိမ့္ကုန္မယ္ ဘာေတြေလၽွာက္လုပ္… အာ အာ ”

စကားေတာင္ဆုံးေအာင္ မေျပာနိုင္ေတာ့ပါဘူး နန္းတစ္ေယာက္ ေကာ့လန္ေနေတာ့တာပဲ…။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လၽွာေလးနဲ႔ အစိေလးရွိတဲ့ ေနရာေလးကို လ်က္လိုက္ .. အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလၽွာက္ လ်က္လိုက္နဲ႔ အရသာေလးကေတာ့ ငန္ႀကိႀကိေလးဗ်…။ အနံ့အသက္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္…။ နန္းက အသန႔္ႀကိဳက္တယ္ေလ…။ ဒီလိုနဲ႔ လၽွာစြမ္းျပလိုက္တာ နန္းတစ္ေယာက္ တစ္မိနစ္ေတာင္ မၾကာဘူး ၿပီးသြားပါတယ္…။

“ကို ၿပီးသြားၿပီ”

ထူးဆန္းတယ္ဗ် ေယာက်္ားေလးေတြၿပီးရင္ အရည္ေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္လာတယ္ေလ…။ မိန္းကေလးေတြ ၿပီးတာၾကေတာ့ သတိေတာင္ မထားမိဘူး…။ ဒါေပမဲ့ နန္းတင္ပါးေတြ ေကာ့တက္လာၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္သြားတာေတာ့ သတိထားမိလိုက္တယ္…။

ကၽြန္ေတာ္လည္း နန္းဟာေလးဆီက ခြာလိုက္ၿပီး… ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို တယုတယ နမ္းေနလိုက္တယ္…။ ခဏၾကာေတာ့ ရပ္လိုက္ၿပီး နန္းမ်က္ႏွာေလးကိုပဲ ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့ နန္းက ႐ုတ္တရက္ ကၽြန္ေတာ့္နဖူးေလးကို နမ္းလိုက္ၿပီး…

“ကိုရယ္… နန္းကို႔ကို ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ခ်စ္သြားလဲမသိဘူး…”

ကဲ … ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ ေႂကြသြားမလဲဆိုတာ။

“နန္း… ကိုနန္းကို ပါးစပ္နဲ႔လုပ္ေပးတာ ေကာင္းလား”

“အင္း…”

“လက္နဲ႔လုပ္တာနဲ႔ ပါးစပ္နဲ႔လုပ္တာ ဘယ္ဟာပိုေကာင္းလဲ..”

“ဟို…. ပါးစပ္နဲ႔…”

“ဒါဆိုနန္း ကို႔ကိုေရာ ပါးစပ္နဲ႔ လုပ္ေပးနိုင္မလား…”

နန္းခဏေတာ့ ေတြေဝသြားတယ္…။ ၿပီးမွ အင္းဆိုၿပီး ေခါင္းေလးညႇိမ့္ျပေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေပ်ာ္သြားတာပဲ။

“ဒါဆို နန္းဟာနန္းပဲ ကို႔အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ေပးေနာ္…”

လို႔ဆိုေတာ့လည္း နန္းက လိုက္နာပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ့္အကၤ်ီေလးကို အရင္ခၽြတ္ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ပုဆိုးကို ျဖည္ခ်လိုက္ေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္ဘီ အနက္ေရာင္ေလး ေပၚလာတာေပါ့…။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲမွာေတာင္ ႐ုန္းကန္ေနလို႔ ဖုအိေဖာင္းေလးေတာင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ…။ နန္းက မရဲတရဲနဲ႔ ေအာက္ခံေဘာင္ဘီေလးကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဟာေလးက အစြမ္းကုန္ ေထာင္မတ္ေနတယ္ေလ…။

နန္းက ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကိုလဲျမင္ေရာ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္ပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္ေလးညႇိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ သူ႔လက္ေႏြးေႏြးေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ဟာေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္က

“နန္း … အရည္ျပားေလးကို ေအာက္ကိုဆြဲခ်လိုက္”

လို႔ဆိုေတာ့ နန္းဆြဲခ်လိုက္တာ ကၽြန္ေတာ့္ ဒစ္ကေလး ေပၚလာပါေတာ့တယ္…။ နန္းက အံ့ၾသ သလို တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း သူ႔ပါးစပ္ေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကို စငုံလိုက္ပါတယ္…။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝမွာ တစ္ခါမွမခံစားဖူးတဲ့ အရသာထူးကို ႐ုတ္တရက္ ခံစားလိုက္ရတယ္ဗ်ာ…။ နန္းပါးစပ္ ေႏြးေႏြးစိုစိုေလးက ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလး ထိပ္ပိုင္းကို တစ္မ်ိဳးေလးကို ျဖစ္ေစတာဗ်…။ မေျပာျပတတ္ဘူးဗ်ာ…။

နန္းလည္း ၾကည့္ထားတဲ့ Japan ကားေလးကို သတိရသြားတယ္ထင္တယ္…။ japan မေလး လုပ္သလို ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလး ထိပ္ပိုင္းကို သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြနဲ႔ဖိၿပီး အထက္ေအာက္ ကစားေနလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အရွင္လတ္လတ္ကို နတ္ျပည္ေရာက္ေနသလိုပါပဲ…။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သြားကေလးေတြနဲ႔ ျခစ္မိသြားရင္ေတာ့ နည္းနည္းနာတယ္ဗ်…။ ထိပ္ပိုင္းေလးကိုပဲ လုပ္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အသည္းယားလာၿပီး တင္ပါးကို ေကာ့ေကာ့ၿပီး ပိုပိုဝင္ေအာင္ ထိုးလိုက္ေတာ့ …

“ကိုရယ္… နန္းဒီမွာ အန္ထြက္ေတာ့မယ္… အရမ္းမထိုးထည့္ပါနဲ႔ေနာ္…”

တဲ့…။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း သနားသြားၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနလိုက္ေတာ့ နန္းက အရင္တစ္ခါထက္ ပိုပိုဝင္ေအာင္ လုပ္ေပးေနတယ္ေလ…။ မလုပ္တတ္ လုပ္တတ္နဲ႔ လုပ္တာဆိုေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္လည္း ပထမဆုံး အေတြ႕အၾကဳံဆိုေတာ့ ၿပီးခ်င္လာတယ္… ။ ခဏၾကာေတာ့ နန္းပါးစပ္ထဲမွာပဲ ၿပီးလိုက္မိတယ္…။ နန္းက ၿပီးေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကို ထုတ္မပစ္လိုက္ပါဘူး…။ အရည္ေတြကိုလည္း ၿမိဳခ်လိုက္တယ္ေလ…။ ကၽြန္ေတာ္ နန္းကို ပိုပိုၿပီး ခ်စ္သြားတယ္ဗ်ာ…။

သူေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေမာသြားၿပီး အိပ္ယာေလးေပၚမွာ ဖက္ၿပီ ခဏမွိန္းေနလိုက္ၾကတယ္…။ ခဏၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္ေလးလည္း ျပန္ေထာင္လာပါၿပီ…။ ဒါနဲ႔ နန္းကို ဖက္ၿပီးေသေသခ်ာခ်ာေလး နမ္းလိုက္ေတာ့ နန္းကလည္း လိုလိုခ်င္ခ်င္ပါပဲ …။ လက္ေတြက နို႔ေလးေတြကိုကစားရင္း နန္းလက္တစ္ဖက္ကို ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးဆီ ျပန္တင္ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းက အလိုက္တသိပဲ ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ့တယ္…။

ကၽြန္ေတာ့္လက္တဖက္က နန္းဟာေလးဆီသြားၿပီး လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ နန္းရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းသားေလးဆီ နည္းနည္းေလး ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ နန္းကိုယ္ေလး တစ္ခ်က္တြန႔္သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဆက္ၿပီး ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ လက္ခလယ္ေလးက အရမ္းႏူးညံ့တဲ့ အတြင္းနံရံေလးေတြကို သြားစမ္းမိပါတယ္… ။ အသြင္းအထုတ္ေလး နည္းနည္းလုပ္လိုက္ေတာ့ နန္းက

“ကို … နန္း နာတယ္ ကိုရယ္… လက္နဲ႔မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္”

“ဟုတ္လား နန္း အရမ္းနာလို႔လား”

“အင္း … နည္းနည္းေတာင္ ေအာင့္တယ္…”

“ခဏေလး ကို ၾကည့္လိုက္မယ္ေနာ္…”

ဆိုၿပီး ႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြကို အသာျဖဲၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နန္းရဲ့ အစိေလးကို ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့တယ္…။

“နန္း… ဒီလိုပဲ ပထမဆုံးအခါမွာဆို နည္းနည္းနာတတ္တယ္လို႔ ကိုၾကားဖူးတယ္…”

“ဟုတ္လား”

“ကို မေနနိုင္ေတာ့ဘူး… ကို႔ဟာေလးကို ထည့္လိုက္ခ်င္ေနၿပီ…”

“အရမ္းနာမွာလားဟင္ ”

“သိပ္မနာပါဘူး နန္းရယ္… နန္းနာတယ္ဆိုရင္ ကို႔ကိုေျပာေလေနာ္”

ဆိုေတာ့ ေခါင္းေလးညႇိမ့္ျပပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္မဆိုင္းေတာ့ပဲ ကြန္ဒုံးေလးကို စနစ္တက်စြပ္ၿပီး နန္းေျခရင္းမွာ ေနရာယူလိုက္ပါတယ္…။ ၿပီးေတာ့ နန္းေပါင္ေလးေတြကိုကိုင္ၿပီး နည္းနည္းကားခိုင္းလိုက္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ပထမဆုံးဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းကို မသိဘူး…။ ဒါေပမဲ့ ဟိုကားေတြၾကည့္ထားတဲ့အေတြ႕အၾကဳံအရ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေလးကို နန္းကိုယ္ေပၚ ေမွာက္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးနဲ႔ နန္းရဲ့ အကြဲေၾကာင္းေလးကို ေတ့ၿပီး အထက္ေအာက္ ပြတ္ေပးေနလိုက္ေတာ့ နန္းဆီက ေမာသံသဲ့သဲ့ေလး ထြက္လာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေလး ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ထိပ္ကေလးပဲဝင္တယ္…။ တစ္ခုခု ခံေနတယ္ဗ်…။

ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ပါၿပီ… အားနည္းနည္း သုံးရေတာ့မယ္လို႔…။ နန္းကို စိတ္ေျပာင္းသြားေအာင္ ထိပ္ကေလးနဲ႔ပဲ အဝင္အထြက္ လုပ္ေပးေနလိုက္ေတာ့ နန္း တိုးတိုးေလး ညီးလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နန္း စိတ္ေတြထေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကို နည္းနည္းေလး အားစိုက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့

“အား နာတယ္ ကို အရမ္းနာတယ္ ကိုရယ္”

တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္က ဂ႐ုမစိုက္ပဲ… ပိုဝင္သြားေအာင္ ပိုအားစိုက္လိုက္ေတာ့ နန္းက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို တြန္းထားၿပီး…

“အရမ္းနာတယ္ ကိုရယ္… နန္းကို သနားပါဦး…”

လို႔ မ်က္ရည္ဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔ ေျပာလာေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္သနားသြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကို နည္းနည္းျပန္ထုတ္လိုက္ပါတယ္…။ နန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး…

“ကို … နန္းကို စိတ္ပ်က္သြားၿပီလားဟင္…”

“မပ်က္ပါဘူး နန္းရယ္…”

“ကို႔မ်က္ႏွာေလး ညႇိုးသြားတယ္ ကိုရယ္…။ နန္းေလ .. ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ ကိုရယ္…။ နန္းအရမ္းနာလို႔ပါ…။ ကို နန္းေၾကာင့္ ခံစားေနရမယ္ဆိုရင္ နန္းမၾကည့္ရက္ပါဘူး…။ နန္းနာရင္ နာပါေစ … ကိုစိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ေတာ့ေနာ္… ကိုေနာ္…။ မ်က္ႏွာေလးကို ဒီလိုေတာ့ မထားပါနဲ႔ေနာ္”

တဲ့…။ ကၽြန္ေတာ္နန္းကို အရမ္းခ်စ္သြားၿပီး နဖူးေလးကို ငုံ႔နမ္းလိုက္မိတယ္…။

“နန္းရယ္… ကို သြင္းလိုက္မယ္ေနာ္… နည္းနည္းေတာ့ နာလိမ့္မယ္…”

“အင္း”

ဆိုၿပီး ေခါင္းညႇိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကို ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ နန္း သနားပါတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပ်က္သြားမွာ စိုးလို႔ထင္တယ္ နာတယ္လို႔ မေျပာပဲ အံေလးႀကိတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို ပဲ အတင္းျဖစ္ညႇစ္ထားတယ္ေလ…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျမန္ျမန္ၿပီးသြားေအာင္ အားစိုက္ၿပီး ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ နန္းဆီက

“အ…”

ဆိုတဲ့ အသံေလး ထြက္လာၿပီး… အဆုံးအထိ ဝင္သြားပါေတာ့တယ္…။ ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးမွာလည္း အရမ္းကိုေကာင္းလြန္းတဲ့ နန္းရဲ့ အတြင္းနံရံေတြရဲ့ တုန႔္ျပန္မွုကို အေၾကာေလးတြန႔္သြားေအာင္ ခံစားလိုက္ရတယ္ဗ်…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကို အဆုံးအထိသြင္းလိုက္ နည္းနည္းျပန္ထုတ္လိုက္နဲ႔ စည္းခ်က္ညီညီ လုပ္ေပးေနလိုက္ေတာ့

“အ အား ကိုရယ္ အား”

ဆိုတဲ့ နန္းရဲ့ညီးတြားသံေလးေတြ ဆက္တိုက္ ထြက္လာပါေတာ့တယ္။

“နန္း ”

“ကို”

“နာ ေသးလားဟင္…”

“ဟင့္အင္း… မနာေတာ့ဘူး…”

“ေကာင္းေရာေကာင္းလား”

“အင္း… ကိုရယ္ ဘာေတြေမးေနတာလဲ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ ကိုရယ္”

“ကိုေတာ့ အရမ္းေကာင္းတယ္ နန္းရယ္… ကိုအားနဲ႔ ေဆာင့္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ နန္းရယ္”

“အင္း… ကိုရယ္… ကိုလုပ္ခ်င္တာသာ လုပ္ပါေတာ့… ကိုရယ္…”

ကၽြန္ေတာ္လည္း ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီဆိုတာနဲ႔ အားပါပါနဲ႔ ေဆာင့္ပစ္လိုက္ေတာ့

“အား ကို အား ကိုရယ္”

ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုပဲ တတြတ္တြတ္ ေခၚေနေတာ့တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အရွိန္ကို နည္းနည္းျမႇင့္လိုက္ေတာ့ … နန္းက

“အင္ အား ကို ကို နန္းၿပီးေတာ့မယ္ အား ၿပီးကုန္ၿပီ အား”

ဆိုၿပီး နန္း ၿပီးသြားပါတယ္။ နန္းၿပီးသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ကိုေလၽွာ့ခ်လိုက္ၿပီး… ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ပစ္လိုက္တယ္…။ ခဏၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံးက အေၾကာေတြတင္းလာၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း တအားေမာသြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဟာေလးကိုေတာင္ နန္းဟာေလးထဲကေန ျပန္မထုတ္နိုင္ေတာ့ပဲ နန္းေပၚမွာပဲ ေမွာက္ရက္ေလး အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္…။

ၿပီးပါၿပီ။