မောင်နဲ့ကျမကဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားပေါ့ ငြင်းဆန်နေလို့လဲ ဘာမှထူးတော့မှာမဟုတ်ပါဘူး ရှင်…. ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာလည်း ရမက်သွေးတွေနဲ့ ပေါက်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်နေရတာကတကြောင်း သူကလည်း စလာပြီမို့ ကျမလည်း တွန့်ဆုတ်မနေတော့ဘဲ သူ့လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ကို ငုံပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ ပဲရစ်ဆပ်ပြာမွေး နံ့လေးသင်းနေတဲ့ သူ့ဒစ်ကြီးကို ကျမသိပ်ပြီးချစ်သွားမိပါတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ မောင်ရဲ့လီးချောင်းကြီးကို ကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲ ရောက်နိုင်သမျှရောက်အောင် သွင်းလိုက်ပြီးတဲ့နောက် နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူ့ရဲ့လီးချောင်းကြီးပေါ်မှာ ဖိကပ်လိုက်ပြီး လီး ချောင်းကြီးကို ကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲသို့ သွင်းချည်ထုတ်ချည်နဲ့ လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒစ်ဖျားကို လျှာနဲ့လှိမ့်ပြီး ပွတ်လိုက် တေ့ပြီးစုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးတော့ သူ့လီးကြီးဟာ တအားတင်းမာလာပါတယ်။
သူ့ဖင်ကြီးကလည်းကော့ကော့တက်သွားလေရဲ့….နောက်သူ့ဂွေးအုတွေဟာလည်း ကြုံ့လိုက်ပွလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတယ်လေ။ အခုလို ကျမတောင် သေသေသပ်သပ်ကိုင် တွယ်နိုင်ရင် သူရော ဘယ်လောက်ကောင်းအောင် မှုတ်နိုင်မယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းကြည့်ပေါ့ရှင်….။ တခါထဲ ကျမစောက်ခေါင်းထဲကို ကျားလျှာကြီးနဲ့ တိုက်နေသလို အောက်မေ့ရအောင်ကို သူ့လျှာကြီးက စောက် ခေါင်းထဲကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်နေပါတယ်။ ကျမရဲ့ဖင်နဲ့ ပေါင်ရင်းတဝိုက်က အသားဆိုင်လေးတွေဟာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ သူက ကျမရဲ့ပေါင်ကြားနဲ့ ဖင်ကြားတွေကိုပါ လျှာနဲ့လိုက်ယက်နေလေရဲ့….သူလျှာဟာ ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို အတော်နက်နက်တိုးဝင်ပြီး မွှေပေးနေတယ်လေ….။
ခံစားဖူးရင်တော့ သိမှာပါ….သိပ်အနေရခက်တာပဲ.. …အရသာရှိလိုက်တာလည်း လွန်ရောပဲ….။ ” အိုး…အိုး….” ကျမစောက်ခေါင်းဟာ ရှုံ့ချီပွချီဖြစ်တဲ့နှုန်းက သိပ်ပြီးမြန်လာပါပြီ…. ” အ….အ….အား….” ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှ သုတ်ရေတွေဟာ ဘွမ်းကနဲ စောက်ခေါင်းထဲကနေ ပန်းထွက်သွားပါတယ်။ အသက်ပါ သွားသလားပင် ထင်ရလောက်အောင် ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ကျမဖြင့် တကိုယ်လုံးနုံးခွေကျသွားရတာပါပဲ….။ ဒါပေမယ့် ကျမ ဟာ မောင့်လီးကြီးကို ဆက်ပြီး တအားစုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ သူ့ဂွေးအုကြီးတွေကလည်း ကိုင်လို့ ကောင်းလိုက်တာရှင်….။ ” အ….အား….အီး…ဟီး….ဟီး….အား…အ….က…ကလျာ….ရယ်….” ကျမနာမည်ကိုတပြီး မောင်ဟာ မချိမဆန့်ညီးတွားလိုက်ပါတယ်။ ရုတ်တရက် ကျမသီးသွားမိပါတယ်။ သူ့သုတ်ရည် တွေဟာ ကျမရဲ့ပါးစပ်နဲ့ မဆန့်လို့ နှာခေါင်းထဲက ပြန်ထွက်လာတယ်လေ…။
တမျိုးအရသာပါပဲ။ပျစ်ချွဲပြီးညှီတဲ့အနံ့လေး နည်းနည်းရှိတယ်။လီးထဲမှာ တစ်စက်မှမကျန်တဲ့အထိ ကျမဟာ တစစ်စစ်နဲ့ စုပ်ယူနေမိပါတယ်။ ” ဟား….အား….” နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီး အတော်ကြာအောင် နေမိပါတယ်။ ခဏကြာတော့မှ သူကထပြီး ကျမနဲ့ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုလှဲချလိုက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲ မောင်က ကျမဖက်ကို စောင်းလိုက်ရာ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက် လိုက်ပြီး ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်နမ်းပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အလိုက်သင့်ပြန်ပြီး စုပ်နမ်းပေးလိုက်ပါ တယ်။ ကျမရဲ့လက်တစ်ဖက်က သူ့ရဲ့ပြောင်သလင်းခါနေတဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးနေသလို သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးပေါ်မှာ ပြေးလွှားလှုပ်ရှားနေပြီး ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကတော့ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးတီးလေးတစ်ခုလုံးကို အနှံ့ပင် ပွတ်သပ်ချေမွနေပါတယ်။
ကျမအသက်က ခုမှ (၂၀) ထဲ ရောက်ရုံရှိပါသေးတယ်။ ဒီအသက်အရွယ်နဲ့ ဒီလိုကိုယ်လုံးမျိုးပိုင်ဆိုင်ထားရတာက လည်း ကျမအဖေက အီတာလျံနဲ့ မွန်ကပြားဖြစ်သလို ကျမရဲ့အမေကလည်း ဆစ်နဲ့ မွန်ကပြားတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလို ကပြားသွေးတွေနှောနေတဲ့ ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးဟာ ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းနဲ့ ရှိရုံမျှမဟုတ်သေးဘဲ အသားအရည်ကလည်း ဖြူဖွေးပြီး မျက်ခုံး၊ နှာတံ၊ မျက်တောင် တွေက ဆစ်ဘက်ကိုနွယ်ပါတယ်။ မျက်လုံးနဲ့ ဆံပင်တွေက အီတာလျံဘက်နွယ် သွားပြီးတော့ အသားအရည်ကျတော့ မွန် ဘက်ကို တခါနွယ်သွားရပါတယ်။ ဒီတော့ ကျမကို တွေ့မြင်မိတဲ့ ယောက်ျားတွေ ပျိုပျိုအိုအိုအရွယ်မျိုးစုံတွေဟာ သူတို့ရဲ့မျက် လုံးတွေကို ကျမဆီကနေ ဗြုံးကနဲ မခွာနိုင်ကြပါဘူးရှင်….။ ခုဘဲကြည့် မောင်ဆို လည်း ကျမကို အတင်းကြီးဖြစ်နေပါတယ်။
ကျမကိုလိုးချင်လွန်းတဲ့သူ့လီးဟာတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီလေ….။ ကျမရဲ့နှုတ် ခမ်းတွေဆီကနေ မောင်ဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆွဲခွာပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ ကျမကို အာသာငမ်းငမ်းဖြစ်နေ တဲ့ သဘောပါပဲ….။ ပြီးတာနဲ့ မောင်က ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့်ဖြတ်ဖြစ်အောင် ရွေ့ပြောင်းပေးလိုက်ပါ တယ်။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးကို ကုတင်စောင်းမှာ ကျကျနနတင်ပြီးတော့ သူက ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီး တာနဲ့ ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကိုင်ကာ မြှောက်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ပုခုံးတဖက်တချက်မှာ တင်လိုက်ပါတယ်။ သူ့မျက် လုံးတွေကလည်း ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးကို မျက်လုံးတွေကျွတ်ထွက်မတတ် စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ အဲဒီနောက် မောင်က သူ့ လက်တဖက်နဲ့ လီးချောင်းမာမာကြီးကို ကိုင်ပြီးတော့ ကျမရဲ့ မာတင်းနေတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားကို တေ့ ထောက်လိုက်ပြီး အကွဲကြောင်းတလျှောက် ဖိပြီးပွတ်ပေးနေပါတယ်။
”ဟင့်….ဟင့်….မောင်….မောင်ရယ်….ရှီး….ဟင့်….ဟင့်….အ….အား….” ကျမက သိပ်ခံချင်နေပါတယ်လို့ပြောရင် ကျမကို အရှက်မရှိတဲ့သူလို့ မသတ်မှတ်စေချင်ပါဘူး။ ကျမစောက်ခေါင်းထဲ က မနေနိုင်အောင် ယားတက်လာပါတယ်။ ဖင်ကြီးကို တကော့ကော့နဲ့ သူ့လီးကြီးကို ကြိုလင့်နေမိပါတယ်။ ဒါကိုသိတဲ့ ကိုမျိုးဇင်ကလည်း ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ဖြေးဖြေးချင်းပွတ်တိုက်ပေးနေတဲ့ သူ့ရဲ့လီးကြီးထိပ်ဖူးကို စောက်ပတ်ဝမှာ အသာတေ့လိုက်ပြီး လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ” ဗြစ်….ဗြစ်….အ….ဗြစ်….အင်း….ဟင်း…ဟင့်….မောင်…ဖြေး…ဖြေး….ဗြစ်….အား….ဗြစ်…ဒုတ်….အမလေး….. လေး….သေပါပြီ….မောင်ရဲ့….” မောင်က ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကို မနားတမ်းချော့သွင်းရင်း ကျမရဲ့အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲပစ်လိုက်တယ်လေ…။
ပြီးတော့လီးကိုဆက်မသွင်းသေးဘဲ ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ ညှောင့်ပြီးလိုးနေပါတယ်။ ကျမ နည်းနည်းကျင့်သားရလာတော့မှ တအားဆောင့်ချလိုက်တော့တယ်။ ” ဗြစ်….ပြွတ်….ဒုတ်….အား….ကျွတ်…ကျွတ်….အ….” သူ့လီးထိပ်ကြီးက ကျမရဲ့သားအိမ်ကို ပြေးဆောင့်လိုက်တော့ ရင်ခေါင်းထဲမှာ အောင့်သွားတာပါပဲ….။ လီးဟာ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ကြပ်သိပ်ပြီး ရင်ထဲမှာ ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လိုးနေတဲ့ သူ့ရဲ့ လီးကို ကျမက စောက်ခေါင်းနဲ့စုပ်ပြီးဆွဲထားမိပါတယ်။ ဒါကြောင့် လီးသွင်းရင် စောက်ခေါင်းဟာ နစ်ဝင်ပြီး လီးပြန်ထုတ်ရင် ကျမရဲ့ဝမ်းထဲက အသဲတွေအူတွေပါသွားပြီး ထွက်ကျသွားသလို ခံစားရပါတယ်။ သူက ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့ ပုခုံးပေါ်မှာတင်ထားရက်ပဲ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ကျမရဲ့နို့အုံနှစ်လုံးကို ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးနေပါတယ်။
သိပ်ကောင်းတာပဲရှင်…. ကျမဟာ ကုန်းပေါ်ကိုပစ်တင်ခံလိုက်ရတဲ့ ငါးတစ်ကောင်လိုပဲ ကျမရဲ့ပါးစပ်က ဟစိဟစိနဲ့ တဟင်းဟင်းငြီးမိနေပါတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျမဟာ ခံရတာအားမရနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးကိုသာ တွင်တွင်ကော့ပေးနေမိပါတယ်။ ဒါကိုရိပ်မိတဲ့သူ က သူ့ပုခုံးတဖက်တချက်မှာ ထမ်းထားတဲ့ ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကျမရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကိုလှန်ပြီး တင်ပေးလိုက်ပါ တယ်။ ဒူးတော့ နည်းနည်းကွေးသွားပါတယ်။ ကျမလည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပြန်ဆွဲပြီး ထိန်း ပေးထားလိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာ ကုတင်စောင်းကနေကြွပြီးတော့ တက်လာကာ စောက်ဖုတ် ကြီးဟာလည်း ဖွင့်ပေးလိုက်သလို ကော့တက်ပြီး ပြဲအာသွားတဲ့အချိန်မှာပဲ မောင့်ရဲ့လီးဟာ ရက်ရက်စက်စက်ပဲ ဆောင့်လိုး လာပါတော့တယ်။
”ဒုတ်….အား….ဗြစ်….ပြွတ်….ဗြစ်….ဗြစ်….ဒုတ်….အင့်….အမေ့….အ….အား….ပြွတ်….ပြစ်….ဗြစ်…ဒုတ်…အီး.. …ရှီး…ကျွတ်….ကျွတ်…ကောင်းလိုက်တာ….မောင်ရယ်….အား….” အခန်းထဲမှာ အသက်ရှုသံ ငြီးသံ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ရိုက်သံတွေဟာ ဆူညံနေပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလည်း သူ့လီးကို အတင်းဆွဲစုပ်နေတယ်။ အားရလောက်အောင် မာကြောနေတာပဲ ရှင်….။ နောက်ထပ် (၅)မိနစ်လောက်ကြာတဲ့ အခါမှာတော့…. ” အား….အ….မောင်….မောင်….အား….” ” အား…ရှီး….ကလျာ…အား…အ….အား….” နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းကြီးဖက်လိုက်ကြရင်း တွန့်လိမ်လှုပ်ရှားသွားရာမှ ငြိမ်ကျ သွားကြပါတော့တယ်ရှင်….။
ကျမက ကျောင်းမပြီးသေးပါဘူး….အခု ကျောင်းပြန်ဖွင့်ရင်တော့ နောက်ဆုံးနှစ်ကို တက်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ကျောင်း ပိတ်ရက်ဖြစ်နေလို့ ထုံးစံအတိုင်းပဲ ကျမဟာ သူငယ်ချင်းတွေဆီ လျှောက်လည်နေတာပေါ့…။ ကျမချစ်သူ ကိုမျိုးဇင်ကလည်း မလေးရှားထွက်သွားတာ (၃)လတောင် ကျော်သွားပါပြီ…။ ဒီနေ့လည်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ ပဲခူးကိုလိုက်လည်မလို့ရှိ တာနဲ့ ဒက်ဒီရုံးမသွားခင်မှာဘဲ ဒက်ဒီကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြီး မိုးချုပ်လောက်မှပြန်ရောက်မှာဖြစ်တဲ့အကြောင်း ခွင့် တောင်းပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုရောက်တော့ သူတို့အဖိုးနဲ့ အဖွား နေ့လည်လောက်မှာ မန္တလေး ကရောက်လာမှာဖြစ်လို့ ဒီနေ့ ပဲခူးမသွားဖြစ်သေးကြောင်း သိလိုက်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမက သူငယ်ချင်းအိမ်မှာပဲ နေပြီး နံနက်စာပင် စားလိုက်ပါသေးတယ်။ သူတို့မိသားစု လေဆိပ်ကို သွားတော့မယ်ဆိုတော့မှ ကျမလည်း အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပါ တော့တယ်။ ခြံထဲအဝင်မှာပဲ အိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်အောက်မှာ ဒက်ဒီရဲ့ကားရပ်ထားတာတွေ့လို့ ဒီနေ့ဒက်ဒီ အစောကြီး ပြန်ရောက် နေတာတွေ့လိုက်ရလို့ ကျမဟာ ဒီနေ့ ဒက်ဒီနဲ့ အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်ပြီဆိုပြီး ပျော်သွားရပါတယ်။ ဒက်ဒီက ကုမ္ပဏီ ထောင်ထားပြီး အလုပ်သိပ်များတဲ့သူပါ။
မနက် (၇)နာရီသာသာလောက်ကနေ အိမ်ကထွက်သွားပြီး ည (၉)နာရီ (၁၀)နာရီ လောက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်တတ်တဲ့သူပါ။ အခုနေ့လည် (၁၂)နာရီလောက်ပဲရှိသေးတယ်။ ဒက်ဒီက အိမ်ကိုပြန်ရောက်နေပါပြီ။ ကျမလည်း အိမ်ဘေးမှာပဲ ကားကိုရပ်လိုက်ပြီး အိမ်ထဲကို ဝင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒက်ဒီဟာ ခါတိုင်း သူထိုင်နေကျနေရာမှာ မရှိပါဘူး။ ကျမ စိတ်ပူသွားမိတယ်။ ဒက်ဒီ နေများမကောင်းလို့လားလို့ စိုးရိမ်စိတ်ကလည်း ဝင်သွားမိပါသေးတယ်။ ” ခစ်…ခစ်….ကိုကြီးကလဲ…ဟင့်….” ဒီလိုစကားသံသဲ့သဲ့ကို ကြားလိုက်မိတယ်ဆိုရင်ပဲ ကျမခေါင်းတွေ ထူပူသွားမိပါတယ်။ ဒက်ဒီမိန်းမပွေနေသလားဆို တဲ့အတွေးကလည်း ရောက်သွားရပါတယ်။ ဒါကြောင့် စပ်စုလိုစိတ်နဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးနားရောက်အောင်သွားပြီး ကပ်ပြီးနား ထောင်လိုက်တယ်။ ” အိုး….အကိုကြီးကလဲ….သိပ်ကဲတာပဲ….ဒီမှာ အင်္ကျီတွေကြေကုန်ပြီ….”
ဟုတ်ပါပြီ….ဟုတ်ပါပြီ တံခါးကို သေချာပိတ်ထားလို့ အသံသဲ့သဲ့သာကြားရပေမယ့် ဒက်ဒီတစ်ယောက် ကျမအလစ် မှာ ကမြင်းကြောထနေပြီ။ သေချာပါပြီ ကျမကလည်း မနက်က ပဲခူးသွားဘို့ မိုးချုပ်မှပြန်ရောက်မယ်ပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား။ တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်သွားမယ်လုပ်ပြီးမှ ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်ရတယ်။ နင်နဲ့ဘာဆိုင်လဲလို့ ပြောရင် ကျမဘာပြောရမလဲ….။ ဒက်ဒီ ကိုယ်တိုင်က ကျမကို ဘာမျှထိန်းသိမ်းချုပ်ချယ်တာမဟုတ်ဘူး….ဟင်း….ဒက်ဒီသိပ်ဆိုးတယ်….။ ဒက်ဒီ့ကို အပိုင်ကိုင်ချင်တဲ့ ကောင်မ ဘယ်သူလဲ…ကျမ သိချင်လာတယ်။
ဒါကြောင့် ဒက်ဒီ့အခန်းရှေ့ကို ကျမက ခြေသံမကြားအောင် ဖွဖွလေးဖြတ် လျှောက်သွားပြီး ကျမရဲ့အခန်းကို အသာလေးဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီနောက် ကျမရဲ့အခန်းတံခါးကို အသေအချာ ပြန်ပိတ်ပြီး ဒက်ဒီအခန်းနဲ့ ကျမအခန်းကိုခြားပြီး ကာထားတဲ့ ကျွန်းပြားတွေနဲ့လုပ်ထားတဲ့ နံရံဘေးကို အသာတိုးကပ်လိုက်ပါ တယ်။ အဲဒီနံရံမှာ ကျွန်းပြားနှစ်ချပ်ဟာ အရှည်လက်မဝက်နီးပါး နည်းနည်းလေးဟနေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီနေရာ လေးကို ကျမရဲ့မျက်နှာကပ်မယ်အလုပ်မှာပဲ ကျမဟာ စိတ်ထဲမှာ သိပ်မရဲဘူးဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဖအေမယားငယ်နေတာကို သမီးကချောင်းလို့ မကောင်းပါဘူး….။
ဒါပေမယ့် ဒါဟာ စုံစမ်းတာပဲ…ချောင်းတာမဟုတ်ဘူးလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားပေးပြီး အပေါက်လေးဆီကို ကျမ မျက်နှာအပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ” စောက်ကောင်မ….” ဟုတ်တယ်….ကျမ အသံမထွက်အောင်ဘဲ ဆဲလိုက်မိပါတယ်။ ကြည့်လေ ဟိုအခန်းထဲမှာ ကျမရဲ့ဒက်ဒီကို မြူဆွယ် နေတဲ့ကောင်မက သီတာမိုးပေါ့….။ ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်တစ်ခြမ်းကိုတင်ပြီး ထိုင်နေတယ်။ သူ့ဘေးမှာ ဒက်ဒီက သူ့ခါးကို ဖက်ပြီးထိုင်နေတယ်။ ပြီးတော့ ဒက်ဒီက သူ့မျက်နှာကို နမ်းနေပြန်ပါတယ်။ ” အို…အကိုကြီးရယ်….မိတ်ကပ်တွေ ပျက်ကုန်ပါအုံးမယ်…ရှင်…” ” ပြွတ်…ပြွတ်….” ကျမ သိပ်ဝမ်းနည်းမိတယ်…။ ဒက်ဒီဟာ ဒီကောင်မရဲ့ ခါးကို ကိုင်ပြီး အတင်းစေ့ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရစုပ်နေ လေရဲ့ ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ….ဒက်ဒီရယ်….။ ဒီလိုဆင်းရဲမွဲတေနေတဲ့ တောကြုံအုံကြားက ကောင်မကိုမှ မယားငယ်ထားချင်ရသ လား။ သီတာမိုး က ဒက်ဒီရဲ့အတွင်းရေးမှူးမလေးပါ။
ကျမနဲ့ သက်တူရွယ်တူဖြစ်ပြီး ကျမလောက်နီးနီးလည်း လှပါတယ်။ ကျမ မျက်လုံးအကြောင်သားနဲ့ ကြည့်မိနေတဲ့အချိန်မှာပဲ ဒက်ဒီက ကောင်မလေးရဲ့ ခါးသေးသေးကျဉ်ကျဉ်လေးကို သိုင်းဖက် ပြီး နှုတ်ခမ်းကို တအားစုပ်နေလေရဲ့…. ကောင်မကလည်းကြည့် ပိုင်းလုံးမပီပီ အရှက်မရှိဘူး ဒက်ဒီလည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပြီး မျက်နှာကိုအတင်းမော့ပေးနေလေရဲ့… ” ပြွတ်…” ” မောတယ်…ကိုကြီးရယ်…ကိုကြီးကို ချစ်လို့သာ ဒီလိုအခန်းထဲကို မိန်းကလေးတန်မဲ့လိုက်ခဲ့ပြီမဟုတ်လား…သီတာ ဘယ်တုန်းကမှ သူများအိမ်မလည်ဖူးခဲ့ဘူး….ကိုကြီးကို ချစ်လို့သာပေါ့….ပြီးတော့လေ ကိုကြီးကို သနားတယ်….” ” သီတာလေးရယ်…သိပ်စကားတတ်တာပဲ….” ” အို….ကိုကြီးကလည်း သီတာကို ပလီနေတယ်များထင်နေလို့လား….” ” မဟုတ်ပါဘူး အချစ်ရဲ့…ကိုကြီးကလေ သီတာကို ချစ်လွန်းလို့ပါ…ဖြစ်နိုင်ရင်ငုံတောင်ထားချင်တယ်….” ” ဒါပဲနော်…လိုချင်တာရပြီးရင်တော့ တမျိုးမပြောနဲ့…”
” သီတာကို အခု ကိုကြီး ဒီကိုခေါ်လာတာက ကိုကြီးရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပြောဖို့နဲ့ သီတာဆီက ခွင့်တောင်းချင်လို့…” ” ဘာလဲ….ပြောလေ…” ” ကိုကြီး သီတာကို လက်ထပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်….ဒီတော့ သီတာက ကိုကြီးရဲ့ကမ်းလှမ်းချက်ကို လက်ခံပါ…” ကျမခေါင်းပေါ်ကို တဲ့တဲ့ကြီး မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ။ ဒက်ဒီ သိပ်ရက်စက်တယ်….ကျမကိုတောင် ဘာမှအသိ မပေးဘူး။ မသကာဆို ကျမကို နည်းနည်းပါးပါး ပြောပြထားသင့်တာပေါ့….။ ” ဖြစ်ပါ့မလား ကိုကြီးရယ်…ကလျာက သီတာနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းလေးနော်….ဘေးလူအမြင်မတော်ဘူးကွယ်….ကလျာ ကလည်း သဘောတူမယ် မထင်ဘူး….ကိုကြီးရယ်….” ” အို….သမီးက ဒီလောက်သဘောထားမသေးပါဘူးကွယ်…ကိုကြီးပြောရင်ရပါတယ်…ကိုကြီး သိချင်တာ အချစ်ရဲ့ အဖြေကိုပဲ…” ” သီတာ ကြောက်တယ် ကိုကြီးရယ်….ပတ်ဝန်းကျင်က သီတာ့ကို ဘယ်လိုပြောမလဲ…” ” အို…ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်စားနေတာ ဘယ်သူ့ကို ဂရုစိုက်ရမှာလဲ…ပေါင်းရမှာက ကိုကြီးနဲ့သီတာပါ…” ” ဟင်း…ကိုကြီး သဘောပါပဲလေ…
နောက်မှသာ သီတာဒူးနဲ့မျက်ရည်သုတ်မနေပါရစေနဲ့ ကိုကြီးရယ်…” ဟွန်း….သိပ်ပြီးသနားဖို့ကောင်းတယ်…ပိုင်းလုံးမ စကားသိပ်တတ်….ကျမ ငိုချင်စိတ်တောင်ပေါက်လာပါတယ်။ လွန် ခဲ့တဲ့ (၃)နှစ်လောက်က ကွယ်လွန်သွားတဲ့ မာမီရဲ့နေရာမှာ သူကဝင်လာချင်တယ်…ပြီးတော့ ကျမချစ်တဲ့ဒက်ဒီကို ကျမ ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကနေ လုယူသွားချင်တယ်….ကျမကို ဘာရန်ငြိုးမှမရှိဘဲ ဘာလို့ဒီလိုများ ရက်စက်ရတာလဲ…သီတာစိုးရယ်…ဒီ ကောင်မအိမ်မှာလာပြီး အရာရာသြဇာလာပေးနေရင် ကျမဘယ်လိုနေရမှာလဲ….ဒက်ဒီရယ်…သမီးအတွက် နည်းနည်းလေးမှ ထည့်ပြီးမစဉ်းစားတော့ဘူးလား…သမီးကဖြင့် ဒက်ဒီအတွက် အစစအရာရာစဉ်းစားလိုက်ရတာ…ဒက်ဒီမှာ သမီးတစ်ယောက် လုံးရှိသေးတယ်ဆိုတာ သတိမှရသေးရဲ့လား…ကြည့်လေ သူ့ကောင်မနဲ့ ကြည်နူးနေလိုက်ကြတာ…ကျမမျက်လုံးအိမ်ထဲက မျက်ရည်တွေ ဒလဟောကျလာပါတယ်…အရွယ်ရောက်ပြီးမှ ဒါ ပထမဆုံးအကြိမ် ကျရခြင်းပါ…
မျက်ရည်တွေဟာ တားမနိုင် ဆီးမရ တွေတွေကြီးကျနေပေမယ့် ရှေ့ကမြင်ကွင်းကတော့ ဝေဝါးမသွားပါဘူးရှင်….။ ကြည့်လေ….ဒက်ဒီရဲ့လက်တွေက သီတာစိုးရဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တယုတယဖြုတ်ပေးနေတယ်။ သီတာစိုး ကလည်း မျက်လုံးတွေစုံမှိတ်လို့ ကလေးတစ်ယောက်လို ငြိမ်နေလေရဲ့….ကြည်ပြာရင့်ရောင်အိပ်ယာခင်းပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ သီတာစိုးရဲ့အလှဟာ ပြိုင်စံရှားအလှပါလို့ပြောရင် ဘယ်သူမှငြင်းမယ်မထင်ဘူး။ နို့နှစ်ရောင်အသားအရေဟာ ကြည်ပြာရင့် ရောင် အောက်ခံအိပ်ယာခင်းပေါ်မှာ ထင်းထင်းကြီးလှလို့နေပါတယ်။ ကျမကြည့်နေရင်းနဲ့ပဲ သီတာစိုးရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားပါတယ်။ နည်းတဲ့နို့ကြီးတွေ မဟုတ်ဘူး…ကြီးမားမို့မောက်ပြီး ထောင်ထနေတယ်။ ဒက်ဒီက သူ့ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီ လေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။
”ကိုကြီးရယ်…” သူ့အသံဟာ ကျမကိုတောင် လွမ်းမောသွားစေရပါတယ်။ ချွဲသံလည်း မဟုတ်ဘူး…ရှက်သံလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဘာ ရယ်လို့ပြောရခက်တဲ့အသံပေါ့…တမျိုးလေးပဲ…။ ဒက်ဒီက သူ့ဘရာစီယာကို ဖြုတ်နေတုန်း တိုးတိုးလေးငြီးလိုက်တာလေ…။ ကြည့်ပါအုံး…ထိပ်မှာပတ္တမြားပွင့်လေးတွေ တင်ထားတဲ့အတိုင်းပဲ လှလိုက်တဲ့နို့ကြီးတွေ ဖွေးဥနေတာပဲ..။ ကျမကြည့်နေတုန်း မှာပဲ ဒက်ဒီဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကားကားကြီးတွေကိုမှအားမနာဘဲ သီတာစိုးရဲ့နို့တစ်ဖက်ကို ငုံလိုက်တယ်။ ” အင့်…ဟင်း….ယားတယ် ကိုကြီးရဲ့…” ကောင်မလေးခါးကြီးကော့တက်လာပြီး မချိမဆန့်လေး ငြီးပြောလေးပြောလိုက်တယ်။ ကျမရင်ထဲမှာလေ…မရိုးမရွ ကြီးကို ဖြစ်လာရပါတယ်။ ” အား…ဟား…ကိုကြီးရယ်…ဟင်း…ဟင်း….”
ဒက်ဒီခေါင်းကိုလက်နဲ့ပွတ်ရင်း မရှုနိုင်မကယ်နိုင်အောင် ငြီးနေလေရဲ့…။ မိခင်က ကလေးကို နို့တိုက်သလိုပဲ ဒီဖက် တဖက်ပြီးတော့ ဟိုဖက်တဖက်ကို ပြောင်းပေးတယ်။ ကျမရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်လာတယ်။ ကိုယ့်နို့ ကိုယ်အသာပြန်ပြီး ဆုတ် နယ်ကြည့်မိတယ်။ အားမရတာနဲ့ အင်္ကျီကို ကြယ်သီးဖြုတ်ပြီး ဘရာစီယာကို မတင်လိုက်တယ်။ လက်သီးဆုတ်နီးနီးရှိတဲ့ နို့ နှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး အသာညှစ်တယ်။ အိုး…စီးပိုင်နေတာပါပဲ…။ ထူးထူးခြားခြား ကျမနို့တွေ တင်းမာနေတာကို သတိထားမိ တယ်။ နို့သီးတွေဟာလည်း သာမန်အချိန်မှာလို အရေပြားနဲ့ တသားတည်းကပ်မနေဘဲ အပြင်ကို သိသိသာသာကြီး ထောင် ထပြီးနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ” အို…အို…ရှက်ပါတယ်ဆိုမှပဲ….အကိုကြီး….” ကျမသတိပြန်ဝင်လာပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ကျမရဲ့ ရင်ထဲမှာ အေးကနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။
ဒက်ဒီဟာ သီတာစိုးရဲ့ ထဘီကို အသာဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီလေ…။ ဖြူဖွေးလုံးကျစ်ပြီး ဖြောင့်စင်းတဲ့ပေါင်တန်တွေဟာ သူမဝတ်ထားတဲ့ပင်တီအနက် ထဲကနေ ထိုးထွက်နေလေရဲ့…။ စောက်ဖုတ်နေရာဟာ ဖောင်းမို့နေလိုက်တာလေ…ကျမတောင် သီတာစိုးကိုကြည့်ပြီး တပ် မက်စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ ဒက်ဒီဆိုတဲ့ မုဆိုးဖိုယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်တော့ ပြောမနေနဲ့တော့…။ ” ကြည့်…အရမ်းကို ကဲနေပါလား….သီတာကို မသနားတော့ဘူးလား…ကိုကြီးရယ်….သီတာရှက်လို့သေတော့မယ်.. …” ဘယ်လောက်ပဲရှက်နေနေ သူ့ပင်တီဘောင်းဘီအနက်လေးဟာ လိပ်ပြီးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကနေ ကျွတ်ထွက် သွားပြီလေ…ကျမမြင်ဖူးသမျှ စောက်ဖုတ်တွေထဲမှာတော့ သီတာစိုးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ အဖောင်းဆုံးအမို့ဆုံးပါပဲ။ ရှေ့ဖက် ကိုအတော်လေးရောက်အောင် ဖောင်းမို့နေတာ အဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ပေါ့…။ စောက်စေ့လေးဟာ စောက်ပတ်ကြားကနေ တိုး ထွက်နေတာ တွေ့ရတယ်။
အမွှေးတွေဟာ မဟူရာရောင်တောက်နေတယ်။ ဒက်ဒီလက်တွေ တုန်နေတယ်…။ ကြည့်ရတာ ရယ်စရာကြီး။ ဘာလဲ ကြောက်လို့လား။ ဒက်ဒီက သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို တုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပြီး ပွတ်သပ် နေတယ်။ ဟိုကောင်မကလည်း ပေါင်ကို မသိမသာနဲ့ ဟဟပေးနေတယ်။ သိပ်ခံချင်နေပုံပဲ။ ဒါပေမယ့်…ဒက်ဒီက သူ့ကို မလိုး သေးဘူး။ ကောင်မကို ကုတင်ပေါ်က အိပ်ယာထူကြီးပေါ်ကို တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ဒီကုတင်ကြီးက မာမီရှိစဉ်ကတည်းက ဒက်ဒီနဲ့အတူ အိပ်တဲ့ ကုတင်ကြီးနဲ့ မွေ့ယာကြီးလေ။ ပြီးတော့ ဒက်ဒီက သူမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တဖက်တချက်စီကို ဖြဲချလိုက် တယ်။ ဒီတော့မှ သီတာစိုးရဲ့စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာမြင်ရတယ်။ ပန်းနုရောင်သန်းပြီး စောက်စေ့ကြီးက အရှည်ကြီး အထဲနှုတ်ခမ်းလေးတွေက တွန့်လိပ်နေတယ်။ လျှို့ဝှက်စွာပွင့်နေတဲ့ နှင်းဆီတစ်ပွင့်ပါပဲ…။
ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို သူ့လက်မနှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲပြီး သေချာကြည့်နေတယ်။ ” အို…ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…ဒီမှာရှက်လို့ သေတော့မယ်…” တုန်တုန်ရီရီလေးပြောသံကြောင့် သတိဝင်လာဟန်နဲ့ ဒက်ဒီက သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်တယ်။ ” ဟင်း…ဟင်း…လှလို့ပါကလေးရယ်…လှလွန်းလို့ပါ…” ” လှလည်း မကြည့်နဲ့…ရှက်တယ်…” ” အိုကွယ်…ချစ်တယ်ဆို…” ” မလိုချင်ဘူး…သီတာ သိပ်ရှက်တယ်…” ” ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ…ကောင်းပါပြီတဲ့…” ဒက်ဒီဟာ သီတာစိုးစောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာလွှဲလိုက်သလား…ဝေးပါသေးတယ်။ တစ်ခါထဲ အို…ကျမတောင် ပြောရ မှာ ရှက်မိတယ်။ ဒက်ဒီလေ…သီတာစိုး စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး တပြတ်ပြတ်ယက်ပေးနေလေရဲ့…။ ဟိုကောင်မ သီတာစိုးက ဘာလုပ်သလဲသိလား…ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲပေးပြီး ဖင်ကိုကော့ကော့ပေးနေလေရဲ့…။ သူ့လက်သည်းရှည်ကြီး တွေနဲ့ အဖိုးတန်အိပ်ယာခင်းကို အားမနာတမ်းကုတ်ခြစ်နေလေရဲ့…။
”ဟင့်…ဟင့်…အိုး…ကိုကြီး…ရှီး….အား….ဟင့်…အဟင့်….အင့်…အိုး…ကွယ်…” ဒက်ဒီဟာ စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့ခေါင်းကြီးနဲ့လိုးမတတ် သီတာမိုးစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေပါတယ်။ ” အိုး…သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကြီးတွေက သိပ်…သိပ်…အိုး…ဟင်း..ဟင်း….နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့ မကလိပါနဲ့ဆို….ဒီမှာမနေတတ် တော့ဘူး…အိုး…အင်း….ဟင်း….” ကြားရတဲ့အသံက နားမချမ်းသာစရာ ရမက်သံပေမယ့် ကျမဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ဘူး။ ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းဆီက ယား ကျိကျိဝေဒနာကို ခံစားနေရတယ်။ ဒါကြောင့် အဓိပ္ပာယ်မဲ့ ပေါင်ခြင်းပွတ်နေမိတယ်။ ” အ…အ…အား…အား…ကိုကြီး…ကိုကြီး…အိ…အင်း…” အံကိုကြိတ်ပြီးအသံစူးစူးလေးနဲ့ မချိမဆန့်အော်သံကြောင့် ကျမသူတို့ဆီကိုအာရုံပြန်ရောက်သွားရပါတယ်။
သီတာစိုး တစ်ယောက် ဒက်ဒီ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီးအတင်းပဲစောက်ဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ပေးထားတယ်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း တစ်မိနစ်ကျော်ကျော် လောက် ခါးကြီးကော့ပြီး ဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။ ” ဘုန်း…” မွှေ့ယာထူကြီးပေါ်ကို ကောင်မရဲ့ဖင်ကြီးပစ်ကျသွားသံပါပဲ…။ ဒက်ဒီမျက်နှာကလည်း သူ့ဖင်နဲ့အတူ အောက်ကိုငိုက် ပါသွားတယ်။ ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ ဒက်ဒီရယ်…။ ဒီလောက်တောင် တဏှာကြီးရသလား…။ ” ဟား…” ” အိုး…ကိုကြီးရယ်…ပေကျံနေတာပဲ…” ” ဒါဆို သုတ်ပေးလေ…” ဟုတ်ပါတယ်ရှင်…ဒက်ဒီမျက်နှာဟာ ပေကျံပြီး ပြောင်လက်နေပါတယ်။
အထူးသဖြင့် ပါးစပ်တဝိုက်နဲ့ မေးစေ့မှာပါ။ ဒက်ဒီသုတ်ခိုင်းလိုက်တော့ သီတာစိုးက ဒက်ဒီမေးစေ့ကို တယုတယကိုင်ပြီး လက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ သုတ်ပေးမလို့ လုပ်တော့… ” ဟင့်အင်း…ဒီလိုမသုတ်နဲ့…နှမျောစရာကြီး…” ” ဒါဖြင့်…” ” ဟဲဟဲ…ကိုယ့်မျက်နှာကို နမ်းပြီးသုတ်ပေး…” ” ဟွန်း….သိပ်တတ်တယ်…” သီတာစိုးဟာ ဒက်ဒီကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ပြီဆိုတာ ကျမသိလိုက်ပါတယ်။ သိပ်လည်းလှပြီးတော့ အယုအယက လည်းကောင်းပါတယ်။ ကြည့်လေ…ဒက်ဒီခိုင်းတာကို မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်သာချိတ်ပြီး သူ့ဘေးမှာ ဝင်လှဲနေတဲ့ ဒက်ဒီ မျက်နှာကို လိုက်နမ်းနေတာ အနှံ့ပဲ…။ ပြီးတော့ လျှာနဲ့လည်း လျှောက်ယမ်းနေသေးတယ်။ ဒီကောင်မအပျိုမှ ဟုတ်ရဲ့လား မသိဘူး။ ဒက်ဒီဟာ သူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီး တဖန်ဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်လိုက်ပြန်တယ်။ ကျမသတိပြန်ဝင်လာပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ကျမရဲ့ ရင်ထဲမှာ အေးကနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒက်ဒီဟာ သီတာစိုးရဲ့ ထဘီကို အသာဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီလေ…။
ဖြူဖွေးလုံးကျစ်ပြီး ဖြောင့်စင်းတဲ့ပေါင်တန်တွေဟာ သူမဝတ်ထားတဲ့ပင်တီအနက် ထဲကနေ ထိုးထွက်နေလေရဲ့…။ စောက်ဖုတ်နေရာဟာ ဖောင်းမို့နေလိုက်တာလေ…ကျမတောင် သီတာစိုးကိုကြည့်ပြီး တပ် မက်စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ ဒက်ဒီဆိုတဲ့ မုဆိုးဖိုယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်တော့ ပြောမနေနဲ့တော့…။ ” ကြည့်…အရမ်းကို ကဲနေပါလား….သီတာကို မသနားတော့ဘူးလား…ကိုကြီးရယ်….သီတာရှက်လို့သေတော့မယ်.. …” ဘယ်လောက်ပဲရှက်နေနေ သူ့ပင်တီဘောင်းဘီအနက်လေးဟာ လိပ်ပြီးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကနေ ကျွတ်ထွက် သွားပြီလေ…ကျမမြင်ဖူးသမျှ စောက်ဖုတ်တွေထဲမှာတော့ သီတာစိုးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ အဖောင်းဆုံးအမို့ဆုံးပါပဲ။ ရှေ့ဖက် ကိုအတော်လေးရောက်အောင် ဖောင်းမို့နေတာ အဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ပေါ့…။ စောက်စေ့လေးဟာ စောက်ပတ်ကြားကနေ တိုး ထွက်နေတာ တွေ့ရတယ်။ အမွှေးတွေဟာ မဟူရာရောင်တောက်နေတယ်။ ဒက်ဒီလက်တွေ တုန်နေတယ်…။ ကြည့်ရတာ ရယ်စရာကြီး။
ဘာလဲ ကြောက်လို့လား။ ဒက်ဒီက သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို တုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပြီး ပွတ်သပ် နေတယ်။ ဟိုကောင်မကလည်း ပေါင်ကို မသိမသာနဲ့ ဟဟပေးနေတယ်။ သိပ်ခံချင်နေပုံပဲ။ ဒါပေမယ့်…ဒက်ဒီက သူ့ကို မလိုး သေးဘူး။ ကောင်မကို ကုတင်ပေါ်က အိပ်ယာထူကြီးပေါ်ကို တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ဒီကုတင်ကြီးက မာမီရှိစဉ်ကတည်းက ဒက်ဒီနဲ့အတူ အိပ်တဲ့ ကုတင်ကြီးနဲ့ မွေ့ယာကြီးလေ။ ပြီးတော့ ဒက်ဒီက သူမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တဖက်တချက်စီကို ဖြဲချလိုက် တယ်။ ဒီတော့မှ သီတာစိုးရဲ့စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာမြင်ရတယ်။ ပန်းနုရောင်သန်းပြီး စောက်စေ့ကြီးက အရှည်ကြီး အထဲနှုတ်ခမ်းလေးတွေက တွန့်လိပ်နေတယ်။ လျှို့ဝှက်စွာပွင့်နေတဲ့ နှင်းဆီတစ်ပွင့်ပါပဲ…။ ဒက်ဒီဟာ သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ် ကို သူ့လက်မနှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲပြီး သေချာကြည့်နေတယ်။
” အိုး…”ဒက်ဒီလီးကြီးပေါ့…နည်းတဲ့လီးကြီးမဟုတ်ဘူး။ ” ကိုင်ကြည့်နော်…ကလေးရယ်….ရင်းနှီးသွားအောင်ပေါ့….” ” ကြည့်…သိပ်ဆိုးတာပဲ…” ဒက်ဒီ အူသိပ်မြူးနေတယ်။ မယားအသစ်စက်စက်လေးက သိပ်လိမ္မာနေတယ်လေ။ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ သီတာစိုး လက်ကို ယူပြီး သူ့လီးကြီးပေါ်ကို အသာတင်ပေးလိုက်တယ်။ ကြည့်ပါအုံး…နီရဲပြီးအကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြစ်နေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ ဖယောင်းလို နူးညံ့ဖြူဖွေးနေတဲ့ လက်ချောင်းကစ်ကစ်လေးတွေဟာ ယှဉ်တွဲလို့…။ လီးအုံကြီးအထက်နား လီးအရင်းကနေ ဆုတ်ကိုင်လိုက် တော့ အပေါ်မှာ လက်သုံးလုံးစာလောက် လွတ်နေတယ်။ ပြီးတော့ လက်ချောင်းလေးတွေက တပတ်မဆုတ်မိဘူး။ လီးလုံး ပတ်ကကြီးတော့ ကြားမှာလက်နှစ်လုံးလောက်လွတ်နေတယ်။ ” ချစ်စရာမကောင်းဘူးလား…” ” ဟင့်အင်း….ကြောက်တယ်…” ” ကစ်…ပေးလိုက်ပါလား သီတာလေးရယ်…ကလေးက ဘယ်လောက်သဘောထားကောင်းတယ်ဆိုတာ သိရတာ ပေါ့…”
သီတာစိုးက ဒက်ဒီ့ကိုကြာကြည့်လေးကြည့်ပြီးလီးပေါ်မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ သူ့ဆံပင်တွေက ထွေးကနဲ ဒက်ဒီ့ ပေါင်ရင်းပေါ်ကို ကျလာလို့ ဘာမှမမြင်ရတော့ဘူး။ ” အ…အား….သီတာရယ်….ကောင်းလိုက်တာ….အား…အိုး…ရှီး…ကျွတ်…ကျွတ်…အား…ဟား….ရှီး…” အို…သိပ်အိန္ဒြေကြီးတဲ့ ဒက်ဒီတစ်ယောက် ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…ကြည့်လေ…ခါးကြီးက ကော့လိပ်ပြီး ဖြစ်နေ လိုက်တာ…သီတာစိုးခေါင်းက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့…မတော် စိတ်ပေါက်ပြီး ဒက်ဒီလီးကို ကိုက်ဖြတ်လိုက်ရင် ဒုက္ခ…။ ဒက်ဒီ ကိုကြည့်အုံး…သူ့ဖက်ဖင်ပေးပြီး ကြုံ့ကြုံ့လေးမိန်းမထိုင် ထိုင်နေတဲ့ သီတာစိုးရဲ့နောက်ကို ပြူးပြူးလေးထွက်နေတဲ့ စောက် ဖုတ်ထဲကို လက်ခလယ်ထိုးသွင်းပြီး ထုတ်ချီသွင်းချီမွှေချီ လုပ်နေတယ်။ သီတာစိုးကလည်း ဖင်လေးတကြွကြွနဲ့ပေါ့။ စောက် ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်နေတယ်ထင်ပါရဲ့…။ ” အ…အ….အား…အား….သီတာရယ်…ရှီး…အိုး…သေပါပြီ….သီ..သီတာရယ်….”
ပြန်မော့လာတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ပါးစပ်မှာ ဒက်ဒီ့အရည်တွေ ပေနေတယ်ဆိုတာတော့ ပြောစရာလိုမယ်မထင်ပါဘူး…။ ကောင်မက သူ့နှုတ်ခမ်းကို သူ့လျှာနဲ့ပြန်ယက်နေတယ်။ ဒါကို ဒက်ဒီက ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့ အားမလိုအားမရ ငေးကြည့်နေ လေရဲ့…။ ဒက်ဒီ့လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပြန်ပျော့သွားပါပြီ။ နှစ်ယောက်သားငြိမ်ပြီး အတော်ကြာကြာဖက်ထားကြတယ်။ မငြိမ်တာကတော့ ကျမပါပဲ…။ ကြည့်လေ…ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို ကျမလက်က ကျမစောက်ဖုတ်ကို ပွတ်မိနေတယ်မသိ ဘူး။ နိုင်လွန်ပင်တီလေးအောက်ကနေ စောက်ဖုတ်လေးက နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့ကိုပေးနေတယ်။ အားမရပါဘူး…ပူလောင် တဲ့ မြင်ကွင်းတွေကို တွေ့နေရတာကိုး…။ ဒါကြောင့်ကျမဟာ ကျမဘာသာပင် သတိမထားမိဘဲ လှန်တင်ထားမိတဲ့ထဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပင်တီကို အသာချွတ်လိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်လေးဟာ လန်းသွားသလိုပဲ…။ စောက်ဖုတ်နဲ့ လက်ဟာ ဘာမှအခုအခံမရှိဘဲ တွေ့မိကြတယ်။ ကြက်သီးဖြန်းကနဲ ထသွားမိတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို လက်ညှိုုးနဲ့ လက်သူကြွယ်နှစ်ခုနဲ့ဖိပြီး အမွှာနှစ်ခြမ်းကို ဟလိုက်တယ်။
ပြီးတော့ လက်ခလယ်ကို မြောင်းထဲဖိချလိုက်တယ်။ တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးတော့ ချွေးတွေပျံလာတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို အလျားလိုက် လက်ခလယ်နဲ့ ဆွဲကြည့်မိတယ်။ ဘယ်လိုပြော ရမလဲ။ လျှပ်စစ်နဲ့အတို့ခံရသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူး။ စောက်စေ့ကို အသာလေး ကလိပေးနေမိ တယ်။” အင့်…ဟင်း…” အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် လက်ချောင်းလေးတွေပေါ်ကို ပူနွေးစေးပြစ်တဲ့အရည်တွေ ပွက်ကနဲကျလာတယ်။ မရဲတရဲနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ခလယ်ကို ချော့သွင်းလိုက်မိတယ်။ ” ဖြစ်ပါ့မလားကိုကြီးရယ်….သီတာ ကြောက်တယ်….” ” မကြောက်ပါနဲ့ အချစ်လေးရယ်…ကိုကြီး အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးပါ့မယ်…ကလေးနာအောင် မလုပ်ပါဘူးနော်… …” ” အင်းနော်….သိပ်ကြမ်းရင် ငိုမှာပဲ…” ” အေးပါ….အပေါ်ရော အောက်ရော ငိုပေါ့….” ” ဘာပြောတယ်…” သီတာစိုး တကယ်ပဲစိတ်ဆိုးသွားပုံရတယ်။ မျက်နှာရဲသွားတယ်လေ။ ” ကြည့်…ချစ်တယ်ဆိုပြီး သိပ်ဆိုးတယ်…အကိုကြီးက ချစ်လို့စတာပါ…” ”
အကိုကြီး….သီတာက သဘောလွယ်လို့ သီတာ့ကို ကလေကချေလို ဆက်ဆံနေတာလား….” ” မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ…ရင်းရင်းနှီးနှီးဆက်ဆံတာပါ…” ” ဒါဘဲနော်….ပြီးမှ ဖျာလိုခင်းပြီး မနင်းနဲ့…” ” အဟား…” ရယ်ရင်းမောရင်းနဲ့ ဒက်ဒီဟာ ပက်လက်လှန်ပြီးအိပ်နေတဲ့ သီတာရဲ့ပေါင်ကြားကို ဝင်ထိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သီတာစိုးကို တစောင်းအနေအထားလုပ်ပေးလိုက်ပြီး အောက်ဖက်က ခြေတစ်ဖက်ကိုအလျားလိုက်ဆန့်ထားပြီး နောက်တစ် ဖက်ကို ရင်ဘတ်နဲ့ထိတဲ့အထိ ကွေးပြီးမထားပါတယ်။ ” အို…အကိုကြီး ဘယ်လိုတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ….ဟင်း…ကိုကြီးရယ်….သီတာအနေခက်လိုက်တာ…” ” အိုး….ကလေးကလည်း ခဏလေး…ကြာရင် ဒီလိုအမြဲနေချင်တယ်လို့ ဖြစ်သွားမယ်…” ” ကြည့်…စကားသိပ်တတ်တာပဲ…” ချစ်သူခေါ်မလား ဘာလားတော့မသိဘူး…သူတို့နှစ်ယောက်ပလူးပလဲလုပ်နေတာ ကျမကြည့်ပြီး အထီးကျန်သလို ခံစားရပါတယ်။ ကျမချစ်သူက ကျမကို တစ်ရက်ထဲအားရအောင်လိုးပြီး မလေးရှားမှာ အလုပ်သွားလုပ်တာ ခုဆို (၃)လ တောင် ကျော်သွားပါပြီ။
ကျမကတော့ ဆန့်တငံ့ငံ့နဲ့ အထီးကျန်နေခဲ့ရတာပေါ့။ ပေါင်တစ်ချောင်းဆန့် တစ်ချောင်းကွေးကာ မပြီးဖြဲထားတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ ကော့နေတဲ့ဖင်ကြားအောက်ကနေ ပြူးထွက်နေတယ်။ ဒက်ဒီက လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး အဲ့ဒီဟတတဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆက်မသွင်းသေးဘဲ အဝမှာတင် ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ လုပ်ပေးနေတယ်။ သီတာစိုးဟာ အားမလိုအားမရနဲ့ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း… ” ဟင်း….ကိုကြီး….ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…” ငိုတော့မလို မဲ့မဲ့လေးပြောလိုက်တဲ့အသံလေးဟာ ကျမအသွေးအသားတွေကို ဆူဝေစေပါတယ်။ ကျမလက်ဖျားတွေ ဟာ တုန်ရီပြီး အာခေါင်တွေဟာ ခြောက်လာရပါတယ်။ ပြီးတော့လည်း ဒူးက မခိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက တစုံတရာကို တောင်းတနေတယ်ဆိုတာ ကျမသိတယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ…အနားမှာရှိတဲ့ ကုလားထိုင်ကိုဆွဲပြီး ခြေ ထောက်တစ်ဖက်ကို ဒူးကွေးပြီး ခြေဖဝါးက ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထောင်ထားလိုက်ပါတယ်။
အခုဆို ကျမနဲ့ သီတာစိုးဟာ လှဲနေတာနဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေတာပဲ ကွာတော့တယ်။ ” အ…အ…ကိုကြီး…” ကျမ အာရုံပြန်ပြောင်းလိုက်ရတယ်။ ဒက်ဒီဒစ်ကြီးဟာ သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို မြုပ်ဝင်သွားပြီး သီတာစိုး ခမျာ မွေ့ယာခင်းကို အတင်းဆုတ်ထားရတယ်။ ဒက်ဒီကတော့ သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ကွေးပြီး သီတာစိုးရဲ့ပြောင်လက်နေတဲ့ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးကို လက်ဝါးနဲ့အသာပွတ်ပေးနေတယ်။ သူကတော့ တစောင်းဖြစ်နေတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ဆန့်ထားတဲ့ပေါင်တစ် ချောင်းကို ခွပြီးထိုင်နေလေရဲ့… ” အ…အား…ကိုကြီး….ကိုကြီး….” အို…ဒက်ဒီက ရက်စက်လိုက်တာရှင်…ဟုတ်တယ်။ ကျမ သီတာစိုးကို ဘယ်လောက်မုန်းမုန်း မိန်းမချင်းတော့ ကိုယ် ချင်းစာတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဒက်ဒီဟာ ကွေးထားတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ခြေထောက်ကို ရင်ဘတ်ထိအောင်ကွေးထားရာက နေ ဘေးတိုက်ဖြဲလိုက်ပြီး သူ့လီးကို စောက်ခေါင်းထဲကို အဆုံးထိ သွင်းလိုက်လို့ပါပဲ။ သီတာစိုးရဲ့ အော်သံဟာ ကျမရဲ့ရင်ထဲ မှာ ပဲ့တင်ထပ်သွားပါတယ်။
”ဗြစ်…ပြွတ်…ဗြစ်…ဒုတ်…ပြွတ်…စွပ်…စွပ်….အ…အား…အား….ပြွတ်…ပလွတ်…ဒုတ်…ဗြစ်…စွပ်…စွပ်….အင့်… အင်း…အင်း…ဟင်း…ဟင်း….” အို…မိန်းမဖြစ်ရတာ မသက်သာလိုက်တာရှင်…။ သီတာစိုး ခမျာ မချိမဆန့်ခံစားနေရတယ်။ ဒက်ဒီကတော့ အားရပါး ရကြီးကို လိုးလို့နေတော့တာပါပဲ။ သီတာစိုးရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာ ဗရမ်းဗတာရမ်းခါပြီးနေတယ်။ နို့ကြီးတွေဆိုတာ ပြုတ်ထွက် တော့မလားပဲ။ ဒက်ဒီလီးကြီးက သီတာစိုးစောက်ပတ်ထဲကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ဝင်ဝင်သွားတာ ကြောက်စရာကြီးပါပဲ။ မျက်စေ့ နှစ်လုံးစုံမှိတ်ထားတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ ပါးစပ်လေးဟာ ဟဟသွားပြီး လျှာကလေးက တစ်လစ်ကလေးဖြစ်ဖြစ်သွားရပါတယ်။ သူတို့ကိုကြည့်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ညှိုးနဲ့ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်နေမိတယ်။ သိပ်ကောင်းတာပဲရှင်…။ ခုတော့ သီးခံပြီးဒီလိုပဲ ကျေနပ်ရတာပေါ့။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာ လက်ညှိုးကို ငုံမိအောင်ကို ကျဉ်းသွားပါတယ်။ ပြီးတော့ ပူနွေးလာ ပြီး မကြာခင်မှာပဲ ကျမရဲ့လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းက ဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်။ ” ဟင့်…အ…အင်း…ဟင်း…ဟင်း….” ဘယ်လိုပဲကြိတ်မှိတ်နေပေမယ့် ကျမရဲ့ရင်ခေါင်းထဲက ပြင်းထန်တဲ့သက်ပြင်းချသံတွေ အသက်ရှူသံတွေထွက်နေရ ပါတယ်။ ” အိ…အ…အား…” ကျမဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲမသိဘူး….။
တကိုယ်လုံးအကြောတွေဆွဲပြီးစောက်ခေါင်းထဲကအရည်တွေဟာ ဝေါကနဲ ကျသွားပါတော့တယ်။ ကြမ်းပြင်မှာ အိုင်ထွန်းသွားမှာကတော့ သေချာပါတယ်။ ကျမ သိပ်မောသွားပြီ…ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ရမက်တွေ ငြိမ်စပြုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိရမိတယ်။ ” အိ…အိ….အား…ကိုကြီးရယ်…ကောင်းလိုက်တာ….အိ….အား…အင့်…အို…ဗြစ်…စွပ်…ဒုတ်…ဒုတ်…အဟား….. အမေ့…အား….အင်း….” ဒက်ဒီရော သီတာစိုးပါ ချွေးဒီးဒီးကျနေတယ်လေ။ ဒက်ဒီလည်း အံကြီးကြိတ်ပြီး အားပါးတရဆောင့်လိုးနေလိုက်တာ မျက်နှာကြီးနီလို့ သီတာစိုးဆိုတဲ့ မိန်းမက စောစောကလို မဟုတ်တော့ဘူး….။ ဖင်ကိုလိမ်ပြီး ကော့ကော့ပေးတယ်…သူ့ စောက်ဖုတ်ကို ပိုပြီးပေါ်လွင်အောင်လို့လေ…။ လီးကြီးဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း စောက်ဖုတ်ဟာ ကြုံ့ဝင်သွားလိုက် ပွပြီးထွက်လာ လိုက်နဲ့ ကျမဖြင့် ဖင်တောင်ကျိန်းမိတယ်။ သူတော့ ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး…။ ” အ…အား…အ…အား…” သီတာစိုးတစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံသွားပါတယ်။ ခဏနေမှ ငြိမ်သွားလေရဲ့။
ဒက်ဒီကတော့ ဆက် လုပ်နေတုန်းပဲ။ ဒီတစ်သက်မှ ပြီးပါတော့မလားမသိဘူး….အို… ” အား…အား….” သီတာစိုးရဲ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို လက်မောင်းနဲ့ပိုက်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဖင်သားကြီးကို အတင်းဆွဲပြီး လီးကြီးကို ခေါင်းကနေပေါက်ထွက်သွားမတတ် ဆောင့်သွင်းပြီး ကျေနပ်သံကြီးနဲ့ တအားအားအော်နေတယ်။ သီတာစိုး လည်း ကော့တက်သွားပြီး ဒက်ဒီလီးကြီးကို စောက်ဖုတ်နဲ့ညှစ်ပေးပြီး စုပ်ယူပေးနေပုံပဲ။ ” ဟား…” ဒက်ဒီဟာ သီတာစိုးရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ပြီး ဇိမ်ယူပြီး မှိန်းနေတော့တယ်။ ခဏအကြာမှာပဲ သီတာစိုးက လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာပြီး… ” အကိုကြီး…ထတော့လေ…သီတာကို ပြန်ပို့ပေးအုံးပေါ့….” ဒီလိုပြောလိုက်တော့မှ ဒက်ဒီက ကြုံး၍ထလိုက်ပြီး သီတာစိုးစောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပျော့သွားတယ်ဆိုပေမယ့် ခွေကျမသွားသေးဘဲ အရည်တွေတမြားမြားနဲ့ ဒက်ဒီလီးကြီးကို ကျမဟာ အသေအချာလိုက်ပြီး ကြည့်မိနေပါတယ်။ အဲ့ဒီနောက် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးဟာ ဒက်ဒီရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ တဆက်တည်းရှိတဲ့ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင် သွားကြပါတယ်။
ကျမလည်း ကျမအဝတ်အစားတွေကို သေချာပြင်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ဝတ်ပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာပဲ တဖက်ခန်း က အသံကြားလို့ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ရေချိုးခန်းက ပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီး အဝတ်အစားတွေ ဝတ် နေကြပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျမဟာ အခန်းထဲက အသာလေးပြန်ထွက်ခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့က ဆင်းကာ အိမ်ဘေးမှာရပ်ထားတဲ့ ကား ထဲကို ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သုံးလေးမိနစ်လောက်အကြာကျမှ ကျမကားကို အိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်အောက်ထိ မောင်း သွင်းခဲ့ပါတယ်။ အခုမှရောက်တဲ့သဘောပေါ့…။ ကျမကားရပ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ အိမ်ထဲကထွက်လာတဲ့ ဒက်ဒီနဲ့ သီတာစိုး တို့ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျမက ဘာမှမပြောဘဲ နားလည်မှုရှိတဲ့သဘောနဲ့ သူတို့ကိုပြုံးပြီး လက်ပြကာ ကားထဲက ထွက်လာ တဲ့အချိန်မှာပဲ သူတို့နှစ်ယောက်က ဒက်ဒီကားထဲကို ရောက်သွားကြပါပြီ။ ကျမက ခပ်တည်တည်ပဲ အိမ်ရှေ့တံခါးကနေ အိမ် ပေါ်ကိုတက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ ဒက်ဒီကားဟာ ငြိမ့်ကနဲ ထွက်သွားပါတယ်။ ကျမလည်း အိမ်ရှေ့တံခါးကို သေချာသော့ခတ် ပိတ်ပြီး ဝင်လာခဲ့ရာမှ ဧည့်ခန်းထဲလည်းရောက်ရော ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချလိုက်မိပါတော့တယ်ရှင်….
ZG
ေမာင္နဲ႔က်မကဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္အေနအထားေပါ့ ျငင္းဆန္ေနလို႔လဲ ဘာမွထူးေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး ရွင္…. က်မရဲ့ တကိုယ္လုံးဟာလည္း ရမက္ေသြးေတြနဲ႔ ေပါက္ထြက္လုမတတ္ ျဖစ္ေနရတာကတေၾကာင္း သူကလည္း စလာၿပီမို႔ က်မလည္း တြန္႔ဆုတ္မေနေတာ့ဘဲ သူ႔လီးႀကီးရဲ့ ဒစ္ကို ငုံၿပီး တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးလိုက္မိပါတယ္။ ပဲရစ္ဆပ္ျပာေမြး နံ့ေလးသင္းေနတဲ့ သူ႔ဒစ္ႀကီးကို က်မသိပ္ၿပီးခ်စ္သြားမိပါတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေမာင္ရဲ့လီးေခ်ာင္းႀကီးကို က်မရဲ့ပါးစပ္ထဲ ေရာက္နိုင္သမၽွေရာက္ေအာင္ သြင္းလိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို သူ႔ရဲ့လီးေခ်ာင္းႀကီးေပၚမွာ ဖိကပ္လိုက္ၿပီး လီး ေခ်ာင္းႀကီးကို က်မရဲ့ပါးစပ္ထဲသို႔ သြင္းခ်ည္ထုတ္ခ်ည္နဲ႔ လုပ္ေပးေနမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒစ္ဖ်ားကို လၽွာနဲ႔လွိမ့္ၿပီး ပြတ္လိုက္ ေတ့ၿပီးစုပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေတာ့ သူ႔လီးႀကီးဟာ တအားတင္းမာလာပါတယ္။
သူ႔ဖင္ႀကီးကလည္းေကာ့ေကာ့တက္သြားေလရဲ့….ေနာက္သူ႔ေဂြးအုေတြဟာလည္း ၾကဳံ႕လိုက္ပြလိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ အခုလို က်မေတာင္ ေသေသသပ္သပ္ကိုင္ တြယ္နိုင္ရင္ သူေရာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေအာင္ မွုတ္နိုင္မယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းၾကည့္ေပါ့ရွင္….။ တခါထဲ က်မေစာက္ေခါင္းထဲကို က်ားလၽွာႀကီးနဲ႔ တိုက္ေနသလို ေအာက္ေမ့ရေအာင္ကို သူ႔လၽွာႀကီးက ေစာက္ ေခါင္းထဲကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္တိုက္ေနပါတယ္။ က်မရဲ့ဖင္နဲ႔ ေပါင္ရင္းတဝိုက္က အသားဆိုင္ေလးေတြဟာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက က်မရဲ့ေပါင္ၾကားနဲ႔ ဖင္ၾကားေတြကိုပါ လၽွာနဲ႔လိုက္ယက္ေနေလရဲ့….သူလၽွာဟာ က်မရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကို အေတာ္နက္နက္တိုးဝင္ၿပီး ေမႊေပးေနတယ္ေလ….။
ခံစားဖူးရင္ေတာ့ သိမွာပါ….သိပ္အေနရခက္တာပဲ.. …အရသာရွိလိုက္တာလည္း လြန္ေရာပဲ….။ ” အိုး…အိုး….” က်မေစာက္ေခါင္းဟာ ရွုံ႔ခ်ီပြခ်ီျဖစ္တဲ့ႏွုန္းက သိပ္ၿပီးျမန္လာပါၿပီ…. ” အ….အ….အား….” က်မရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ သုတ္ေရေတြဟာ ဘြမ္းကနဲ ေစာက္ေခါင္းထဲကေန ပန္းထြက္သြားပါတယ္။ အသက္ပါ သြားသလားပင္ ထင္ရေလာက္ေအာင္ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ က်မျဖင့္ တကိုယ္လုံးႏုံးေခြက်သြားရတာပါပဲ….။ ဒါေပမယ့္ က်မ ဟာ ေမာင့္လီးႀကီးကို ဆက္ၿပီး တအားစုပ္ေပးေနမိပါတယ္။ သူ႔ေဂြးအုႀကီးေတြကလည္း ကိုင္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာရွင္….။ ” အ….အား….အီး…ဟီး….ဟီး….အား…အ….က…ကလ်ာ….ရယ္….” က်မနာမည္ကိုတၿပီး ေမာင္ဟာ မခ်ိမဆန္႔ညီးတြားလိုက္ပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ က်မသီးသြားမိပါတယ္။ သူ႔သုတ္ရည္ ေတြဟာ က်မရဲ့ပါးစပ္နဲ႔ မဆန္႔လို႔ ႏွာေခါင္းထဲက ျပန္ထြက္လာတယ္ေလ…။
တမ်ိဳးအရသာပါပဲ။ပ်စ္ခၽြဲၿပီးညႇီတဲ့အနံ့ေလး နည္းနည္းရွိတယ္။လီးထဲမွာ တစ္စက္မွမက်န္တဲ့အထိ က်မဟာ တစစ္စစ္နဲ႔ စုပ္ယူေနမိပါတယ္။ ” ဟား….အား….” ႏွစ္ေယာက္သားဖက္ၿပီး အေတာ္ၾကာေအာင္ ေနမိပါတယ္။ ခဏၾကာေတာ့မွ သူကထၿပီး က်မနဲ႔ေဘးခ်င္းယွဥ္ၿပီး လွဲခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုလွဲခ်လိုက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေမာင္က က်မဖက္ကို ေစာင္းလိုက္ရာ က်မရဲ့ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ လိုက္ၿပီး က်မရဲ့ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္နမ္းပါတယ္။ က်မလည္း သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြကို အလိုက္သင့္ျပန္ၿပီး စုပ္နမ္းေပးလိုက္ပါ တယ္။ က်မရဲ့လက္တစ္ဖက္က သူ႔ရဲ့ေျပာင္သလင္းခါေနတဲ့ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ပြတ္သပ္ေပးေနသလို သူ႔လက္တစ္ဖက္က က်မရဲ့နို႔ႏွစ္လုံးေပၚမွာ ေျပးလႊားလွုပ္ရွားေနၿပီး က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ က်မရဲ့ကိုယ္လုံးတီးေလးတစ္ခုလုံးကို အႏွံ့ပင္ ပြတ္သပ္ေခ်မြေနပါတယ္။
က်မအသက္က ခုမွ (၂၀) ထဲ ေရာက္႐ုံရွိပါေသးတယ္။ ဒီအသက္အရြယ္နဲ႔ ဒီလိုကိုယ္လုံးမ်ိဳးပိုင္ဆိုင္ထားရတာက လည္း က်မအေဖက အီတာလ်ံနဲ႔ မြန္ကျပားျဖစ္သလို က်မရဲ့အေမကလည္း ဆစ္နဲ႔ မြန္ကျပားတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ကျပားေသြးေတြေႏွာေနတဲ့ က်မရဲ့ ကိုယ္လုံးဟာ ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းနဲ႔ ရွိ႐ုံမၽွမဟုတ္ေသးဘဲ အသားအရည္ကလည္း ျဖဴေဖြးၿပီး မ်က္ခုံး၊ ႏွာတံ၊ မ်က္ေတာင္ ေတြက ဆစ္ဘက္ကိုႏြယ္ပါတယ္။ မ်က္လုံးနဲ႔ ဆံပင္ေတြက အီတာလ်ံဘက္ႏြယ္ သြားၿပီးေတာ့ အသားအရည္က်ေတာ့ မြန္ ဘက္ကို တခါႏြယ္သြားရပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်မကို ေတြ႕ျမင္မိတဲ့ ေယာက္်ားေတြ ပ်ိဳပ်ိဳအိုအိုအရြယ္မ်ိဳးစုံေတြဟာ သူတို႔ရဲ့မ်က္ လုံးေတြကို က်မဆီကေန ျဗဳံးကနဲ မခြာနိုင္ၾကပါဘူးရွင္….။ ခုဘဲၾကည့္ ေမာင္ဆို လည္း က်မကို အတင္းႀကီးျဖစ္ေနပါတယ္။
က်မကိုလိုးခ်င္လြန္းတဲ့သူ႔လီးဟာတဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီေလ….။ က်မရဲ့ႏွုတ္ ခမ္းေတြဆီကေန ေမာင္ဟာ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ ဆြဲခြာၿပီး ထလိုက္ပါတယ္။ က်မကို အာသာငမ္းငမ္းျဖစ္ေန တဲ့ သေဘာပါပဲ….။ ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင္က က်မရဲ့ကိုယ္လုံးကို ကုတင္ေပၚမွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ေရြ႕ေျပာင္းေပးလိုက္ပါ တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မရဲ့ဖင္ႀကီးကို ကုတင္ေစာင္းမွာ က်က်နနတင္ၿပီးေတာ့ သူက ကုတင္ေအာက္ကို ဆင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီး တာနဲ႔ က်မရဲ့ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲကိုင္ကာ ေျမႇာက္လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ပုခုံးတဖက္တခ်က္မွာ တင္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔မ်က္ လုံးေတြကလည္း က်မရဲ့တကိုယ္လုံးကို မ်က္လုံးေတြကၽြတ္ထြက္မတတ္ စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေမာင္က သူ႔ လက္တဖက္နဲ႔ လီးေခ်ာင္းမာမာႀကီးကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ က်မရဲ့ မာတင္းေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားကို ေတ့ ေထာက္လိုက္ၿပီး အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ ဖိၿပီးပြတ္ေပးေနပါတယ္။
”ဟင့္….ဟင့္….ေမာင္….ေမာင္ရယ္….ရွီး….ဟင့္….ဟင့္….အ….အား….” က်မက သိပ္ခံခ်င္ေနပါတယ္လို႔ေျပာရင္ က်မကို အရွက္မရွိတဲ့သူလို႔ မသတ္မွတ္ေစခ်င္ပါဘူး။ က်မေစာက္ေခါင္းထဲ က မေနနိုင္ေအာင္ ယားတက္လာပါတယ္။ ဖင္ႀကီးကို တေကာ့ေကာ့နဲ႔ သူ႔လီးႀကီးကို ႀကိဳလင့္ေနမိပါတယ္။ ဒါကိုသိတဲ့ ကိုမ်ိဳးဇင္ကလည္း က်မရဲ့ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္တိုက္ေပးေနတဲ့ သူ႔ရဲ့လီးႀကီးထိပ္ဖူးကို ေစာက္ပတ္ဝမွာ အသာေတ့လိုက္ၿပီး လိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ” ျဗစ္….ျဗစ္….အ….ျဗစ္….အင္း….ဟင္း…ဟင့္….ေမာင္…ေျဖး…ေျဖး….ျဗစ္….အား….ျဗစ္…ဒုတ္….အမေလး….. ေလး….ေသပါၿပီ….ေမာင္ရဲ့….” ေမာင္က က်မရဲ့ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးကို မနားတမ္းေခ်ာ့သြင္းရင္း က်မရဲ့အပ်ိဳေမွးကို ထိုးခြဲပစ္လိုက္တယ္ေလ…။
ၿပီးေတာ့လီးကိုဆက္မသြင္းေသးဘဲ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႔ ေညႇာင့္ၿပီးလိုးေနပါတယ္။ က်မ နည္းနည္းက်င့္သားရလာေတာ့မွ တအားေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ ” ျဗစ္….ႁပြတ္….ဒုတ္….အား….ကၽြတ္…ကၽြတ္….အ….” သူ႔လီးထိပ္ႀကီးက က်မရဲ့သားအိမ္ကို ေျပးေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ရင္ေခါင္းထဲမွာ ေအာင့္သြားတာပါပဲ….။ လီးဟာ က်မ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ၾကပ္သိပ္ၿပီး ရင္ထဲမွာ ျပည့္ျပည့္ဝဝႀကီး ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ က်မရဲ့ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လိုးေနတဲ့ သူ႔ရဲ့ လီးကို က်မက ေစာက္ေခါင္းနဲ႔စုပ္ၿပီးဆြဲထားမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လီးသြင္းရင္ ေစာက္ေခါင္းဟာ နစ္ဝင္ၿပီး လီးျပန္ထုတ္ရင္ က်မရဲ့ဝမ္းထဲက အသဲေတြအူေတြပါသြားၿပီး ထြက္က်သြားသလို ခံစားရပါတယ္။ သူက က်မရဲ့ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔ ပုခုံးေပၚမွာတင္ထားရက္ပဲ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္က က်မရဲ့နို႔အုံႏွစ္လုံးကို ဆြဲၿပီး ေဆာင့္လိုးေနပါတယ္။
သိပ္ေကာင္းတာပဲရွင္…. က်မဟာ ကုန္းေပၚကိုပစ္တင္ခံလိုက္ရတဲ့ ငါးတစ္ေကာင္လိုပဲ က်မရဲ့ပါးစပ္က ဟစိဟစိနဲ႔ တဟင္းဟင္းၿငီးမိေနပါတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ က်မဟာ ခံရတာအားမရနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ က်မရဲ့ဖင္ႀကီးကိုသာ တြင္တြင္ေကာ့ေပးေနမိပါတယ္။ ဒါကိုရိပ္မိတဲ့သူ က သူ႔ပုခုံးတဖက္တခ်က္မွာ ထမ္းထားတဲ့ က်မရဲ့ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို က်မရဲ့ရင္ဘတ္ေပၚကိုလွန္ၿပီး တင္ေပးလိုက္ပါ တယ္။ ဒူးေတာ့ နည္းနည္းေကြးသြားပါတယ္။ က်မလည္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ က်မရဲ့ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျပန္ဆြဲၿပီး ထိန္း ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ က်မရဲ့ဖင္ႀကီးေတြဟာ ကုတင္ေစာင္းကေနႂကြၿပီးေတာ့ တက္လာကာ ေစာက္ဖုတ္ ႀကီးဟာလည္း ဖြင့္ေပးလိုက္သလို ေကာ့တက္ၿပီး ျပဲအာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေမာင့္ရဲ့လီးဟာ ရက္ရက္စက္စက္ပဲ ေဆာင့္လိုး လာပါေတာ့တယ္။
”ဒုတ္….အား….ျဗစ္….ႁပြတ္….ျဗစ္….ျဗစ္….ဒုတ္….အင့္….အေမ့….အ….အား….ႁပြတ္….ျပစ္….ျဗစ္…ဒုတ္…အီး.. …ရွီး…ကၽြတ္….ကၽြတ္…ေကာင္းလိုက္တာ….ေမာင္ရယ္….အား….” အခန္းထဲမွာ အသက္ရွုသံ ၿငီးသံ လီးနဲ႔ေစာက္ဖုတ္ရိုက္သံေတြဟာ ဆူညံေနပါတယ္။ က်မရဲ့ေစာက္ဖုတ္ကလည္း သူ႔လီးကို အတင္းဆြဲစုပ္ေနတယ္။ အားရေလာက္ေအာင္ မာေၾကာေနတာပဲ ရွင္….။ ေနာက္ထပ္ (၅)မိနစ္ေလာက္ၾကာတဲ့ အခါမွာေတာ့…. ” အား….အ….ေမာင္….ေမာင္….အား….” ” အား…ရွီး….ကလ်ာ…အား…အ….အား….” ႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တင္းတင္းႀကီးဖက္လိုက္ၾကရင္း တြန္႔လိမ္လွုပ္ရွားသြားရာမွ ၿငိမ္က် သြားၾကပါေတာ့တယ္ရွင္….။
က်မက ေက်ာင္းမၿပီးေသးပါဘူး….အခု ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရင္ေတာ့ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ကို တက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္း ပိတ္ရက္ျဖစ္ေနလို႔ ထုံးစံအတိုင္းပဲ က်မဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ေလၽွာက္လည္ေနတာေပါ့…။ က်မခ်စ္သူ ကိုမ်ိဳးဇင္ကလည္း မေလးရွားထြက္သြားတာ (၃)လေတာင္ ေက်ာ္သြားပါၿပီ…။ ဒီေန႔လည္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ပဲခူးကိုလိုက္လည္မလို႔ရွိ တာနဲ႔ ဒက္ဒီ႐ုံးမသြားခင္မွာဘဲ ဒက္ဒီကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး မိုးခ်ဳပ္ေလာက္မွျပန္ေရာက္မွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ခြင့္ ေတာင္းၿပီး ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ သူတို႔အဖိုးနဲ႔ အဖြား ေန႔လည္ေလာက္မွာ မႏၲေလး ကေရာက္လာမွာျဖစ္လို႔ ဒီေန႔ ပဲခူးမသြားျဖစ္ေသးေၾကာင္း သိလိုက္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မက သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာပဲ ေနၿပီး နံနက္စာပင္ စားလိုက္ပါေသးတယ္။ သူတို႔မိသားစု ေလဆိပ္ကို သြားေတာ့မယ္ဆိုေတာ့မွ က်မလည္း အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ပါ ေတာ့တယ္။ ၿခံထဲအဝင္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ဒက္ဒီရဲ့ကားရပ္ထားတာေတြ႕လို႔ ဒီေန႔ဒက္ဒီ အေစာႀကီး ျပန္ေရာက္ ေနတာေတြ႕လိုက္ရလို႔ က်မဟာ ဒီေန႔ ဒက္ဒီနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေနနိုင္ၿပီဆိုၿပီး ေပ်ာ္သြားရပါတယ္။ ဒက္ဒီက ကုမၸဏီ ေထာင္ထားၿပီး အလုပ္သိပ္မ်ားတဲ့သူပါ။
မနက္ (၇)နာရီသာသာေလာက္ကေန အိမ္ကထြက္သြားၿပီး ည (၉)နာရီ (၁၀)နာရီ ေလာက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္တတ္တဲ့သူပါ။ အခုေန႔လည္ (၁၂)နာရီေလာက္ပဲရွိေသးတယ္။ ဒက္ဒီက အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ က်မလည္း အိမ္ေဘးမွာပဲ ကားကိုရပ္လိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကို ဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒက္ဒီဟာ ခါတိုင္း သူထိုင္ေနက်ေနရာမွာ မရွိပါဘူး။ က်မ စိတ္ပူသြားမိတယ္။ ဒက္ဒီ ေနမ်ားမေကာင္းလို႔လားလို႔ စိုးရိမ္စိတ္ကလည္း ဝင္သြားမိပါေသးတယ္။ ” ခစ္…ခစ္….ကိုႀကီးကလဲ…ဟင့္….” ဒီလိုစကားသံသဲ့သဲ့ကို ၾကားလိုက္မိတယ္ဆိုရင္ပဲ က်မေခါင္းေတြ ထူပူသြားမိပါတယ္။ ဒက္ဒီမိန္းမေပြေနသလားဆို တဲ့အေတြးကလည္း ေရာက္သြားရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စပ္စုလိုစိတ္နဲ႔ အိပ္ခန္းတံခါးနားေရာက္ေအာင္သြားၿပီး ကပ္ၿပီးနား ေထာင္လိုက္တယ္။ ” အိုး….အကိုႀကီးကလဲ….သိပ္ကဲတာပဲ….ဒီမွာ အကၤ်ီေတြေၾကကုန္ၿပီ….”
ဟုတ္ပါၿပီ….ဟုတ္ပါၿပီ တံခါးကို ေသခ်ာပိတ္ထားလို႔ အသံသဲ့သဲ့သာၾကားရေပမယ့္ ဒက္ဒီတစ္ေယာက္ က်မအလစ္ မွာ ကျမင္းေၾကာထေနၿပီ။ ေသခ်ာပါၿပီ က်မကလည္း မနက္က ပဲခူးသြားဘို႔ မိုးခ်ဳပ္မွျပန္ေရာက္မယ္ေျပာခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ တံခါးဖြင့္ၿပီး ဝင္သြားမယ္လုပ္ၿပီးမွ ကိုယ္ရွိန္သတ္လိုက္ရတယ္။ နင္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲလို႔ ေျပာရင္ က်မဘာေျပာရမလဲ….။ ဒက္ဒီ ကိုယ္တိုင္က က်မကို ဘာမၽွထိန္းသိမ္းခ်ဳပ္ခ်ယ္တာမဟုတ္ဘူး….ဟင္း….ဒက္ဒီသိပ္ဆိုးတယ္….။ ဒက္ဒီ့ကို အပိုင္ကိုင္ခ်င္တဲ့ ေကာင္မ ဘယ္သူလဲ…က်မ သိခ်င္လာတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒက္ဒီ့အခန္းေရွ႕ကို က်မက ေျခသံမၾကားေအာင္ ဖြဖြေလးျဖတ္ ေလၽွာက္သြားၿပီး က်မရဲ့အခန္းကို အသာေလးဖြင့္ကာ ဝင္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ က်မရဲ့အခန္းတံခါးကို အေသအခ်ာ ျပန္ပိတ္ၿပီး ဒက္ဒီအခန္းနဲ႔ က်မအခန္းကိုျခားၿပီး ကာထားတဲ့ ကၽြန္းျပားေတြနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ နံရံေဘးကို အသာတိုးကပ္လိုက္ပါ တယ္။ အဲဒီနံရံမွာ ကၽြန္းျပားႏွစ္ခ်ပ္ဟာ အရွည္လက္မဝက္နီးပါး နည္းနည္းေလးဟေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီေနရာ ေလးကို က်မရဲ့မ်က္ႏွာကပ္မယ္အလုပ္မွာပဲ က်မဟာ စိတ္ထဲမွာ သိပ္မရဲဘူးျဖစ္သြားရပါတယ္။ ဖေအမယားငယ္ေနတာကို သမီးကေခ်ာင္းလို႔ မေကာင္းပါဘူး….။
ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ စုံစမ္းတာပဲ…ေခ်ာင္းတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားေပးၿပီး အေပါက္ေလးဆီကို က်မ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ” ေစာက္ေကာင္မ….” ဟုတ္တယ္….က်မ အသံမထြက္ေအာင္ဘဲ ဆဲလိုက္မိပါတယ္။ ၾကည့္ေလ ဟိုအခန္းထဲမွာ က်မရဲ့ဒက္ဒီကို ျမဴဆြယ္ ေနတဲ့ေကာင္မက သီတာမိုးေပါ့….။ ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္တစ္ျခမ္းကိုတင္ၿပီး ထိုင္ေနတယ္။ သူ႔ေဘးမွာ ဒက္ဒီက သူ႔ခါးကို ဖက္ၿပီးထိုင္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီက သူ႔မ်က္ႏွာကို နမ္းေနျပန္ပါတယ္။ ” အို…အကိုႀကီးရယ္….မိတ္ကပ္ေတြ ပ်က္ကုန္ပါအုံးမယ္…ရွင္…” ” ႁပြတ္…ႁပြတ္….” က်မ သိပ္ဝမ္းနည္းမိတယ္…။ ဒက္ဒီဟာ ဒီေကာင္မရဲ့ ခါးကို ကိုင္ၿပီး အတင္းေစ့ထားတဲ့ႏွုတ္ခမ္းကို အငမ္းမရစုပ္ေန ေလရဲ့ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ….ဒက္ဒီရယ္….။ ဒီလိုဆင္းရဲမြဲေတေနတဲ့ ေတာၾကဳံအုံၾကားက ေကာင္မကိုမွ မယားငယ္ထားခ်င္ရသ လား။ သီတာမိုး က ဒက္ဒီရဲ့အတြင္းေရးမွူးမေလးပါ။
က်မနဲ႔ သက္တူရြယ္တူျဖစ္ၿပီး က်မေလာက္နီးနီးလည္း လွပါတယ္။ က်မ မ်က္လုံးအေၾကာင္သားနဲ႔ ၾကည့္မိေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဒက္ဒီက ေကာင္မေလးရဲ့ ခါးေသးေသးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကို သိုင္းဖက္ ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းကို တအားစုပ္ေနေလရဲ့…. ေကာင္မကလည္းၾကည့္ ပိုင္းလုံးမပီပီ အရွက္မရွိဘူး ဒက္ဒီလည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုအတင္းေမာ့ေပးေနေလရဲ့… ” ႁပြတ္…” ” ေမာတယ္…ကိုႀကီးရယ္…ကိုႀကီးကို ခ်စ္လို႔သာ ဒီလိုအခန္းထဲကို မိန္းကေလးတန္မဲ့လိုက္ခဲ့ၿပီမဟုတ္လား…သီတာ ဘယ္တုန္းကမွ သူမ်ားအိမ္မလည္ဖူးခဲ့ဘူး….ကိုႀကီးကို ခ်စ္လို႔သာေပါ့….ၿပီးေတာ့ေလ ကိုႀကီးကို သနားတယ္….” ” သီတာေလးရယ္…သိပ္စကားတတ္တာပဲ….” ” အို….ကိုႀကီးကလည္း သီတာကို ပလီေနတယ္မ်ားထင္ေနလို႔လား….” ” မဟုတ္ပါဘူး အခ်စ္ရဲ့…ကိုႀကီးကေလ သီတာကို ခ်စ္လြန္းလို႔ပါ…ျဖစ္နိုင္ရင္ငုံေတာင္ထားခ်င္တယ္….” ” ဒါပဲေနာ္…လိုခ်င္တာရၿပီးရင္ေတာ့ တမ်ိဳးမေျပာနဲ႔…”
” သီတာကို အခု ကိုႀကီး ဒီကိုေခၚလာတာက ကိုႀကီးရဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ေျပာဖို႔နဲ႔ သီတာဆီက ခြင့္ေတာင္းခ်င္လို႔…” ” ဘာလဲ….ေျပာေလ…” ” ကိုႀကီး သီတာကို လက္ထပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္ထားတယ္….ဒီေတာ့ သီတာက ကိုႀကီးရဲ့ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို လက္ခံပါ…” က်မေခါင္းေပၚကို တဲ့တဲ့ႀကီး မိုးႀကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလိုပါပဲ။ ဒက္ဒီ သိပ္ရက္စက္တယ္….က်မကိုေတာင္ ဘာမွအသိ မေပးဘူး။ မသကာဆို က်မကို နည္းနည္းပါးပါး ေျပာျပထားသင့္တာေပါ့….။ ” ျဖစ္ပါ့မလား ကိုႀကီးရယ္…ကလ်ာက သီတာနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းေလးေနာ္….ေဘးလူအျမင္မေတာ္ဘူးကြယ္….ကလ်ာ ကလည္း သေဘာတူမယ္ မထင္ဘူး….ကိုႀကီးရယ္….” ” အို….သမီးက ဒီေလာက္သေဘာထားမေသးပါဘူးကြယ္…ကိုႀကီးေျပာရင္ရပါတယ္…ကိုႀကီး သိခ်င္တာ အခ်စ္ရဲ့ အေျဖကိုပဲ…” ” သီတာ ေၾကာက္တယ္ ကိုႀကီးရယ္….ပတ္ဝန္းက်င္က သီတာ့ကို ဘယ္လိုေျပာမလဲ…” ” အို…ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားေနတာ ဘယ္သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္ရမွာလဲ…ေပါင္းရမွာက ကိုႀကီးနဲ႔သီတာပါ…” ” ဟင္း…ကိုႀကီး သေဘာပါပဲေလ…
ေနာက္မွသာ သီတာဒူးနဲ႔မ်က္ရည္သုတ္မေနပါရေစနဲ႔ ကိုႀကီးရယ္…” ဟြန္း….သိပ္ၿပီးသနားဖို႔ေကာင္းတယ္…ပိုင္းလုံးမ စကားသိပ္တတ္….က်မ ငိုခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္လာပါတယ္။ လြန္ ခဲ့တဲ့ (၃)ႏွစ္ေလာက္က ကြယ္လြန္သြားတဲ့ မာမီရဲ့ေနရာမွာ သူကဝင္လာခ်င္တယ္…ၿပီးေတာ့ က်မခ်စ္တဲ့ဒက္ဒီကို က်မ ရဲ့ ရင္ခြင္ထဲကေန လုယူသြားခ်င္တယ္….က်မကို ဘာရန္ၿငိဳးမွမရွိဘဲ ဘာလို႔ဒီလိုမ်ား ရက္စက္ရတာလဲ…သီတာစိုးရယ္…ဒီ ေကာင္မအိမ္မွာလာၿပီး အရာရာၾသဇာလာေပးေနရင္ က်မဘယ္လိုေနရမွာလဲ….ဒက္ဒီရယ္…သမီးအတြက္ နည္းနည္းေလးမွ ထည့္ၿပီးမစဥ္းစားေတာ့ဘူးလား…သမီးကျဖင့္ ဒက္ဒီအတြက္ အစစအရာရာစဥ္းစားလိုက္ရတာ…ဒက္ဒီမွာ သမီးတစ္ေယာက္ လုံးရွိေသးတယ္ဆိုတာ သတိမွရေသးရဲ့လား…ၾကည့္ေလ သူ႔ေကာင္မနဲ႔ ၾကည္ႏူးေနလိုက္ၾကတာ…က်မမ်က္လုံးအိမ္ထဲက မ်က္ရည္ေတြ ဒလေဟာက်လာပါတယ္…အရြယ္ေရာက္ၿပီးမွ ဒါ ပထမဆုံးအႀကိမ္ က်ရျခင္းပါ…
မ်က္ရည္ေတြဟာ တားမနိုင္ ဆီးမရ ေတြေတြႀကီးက်ေနေပမယ့္ ေရွ႕ကျမင္ကြင္းကေတာ့ ေဝဝါးမသြားပါဘူးရွင္….။ ၾကည့္ေလ….ဒက္ဒီရဲ့လက္ေတြက သီတာစိုးရဲ့အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြကို တယုတယျဖဳတ္ေပးေနတယ္။ သီတာစိုး ကလည္း မ်က္လုံးေတြစုံမွိတ္လို႔ ကေလးတစ္ေယာက္လို ၿငိမ္ေနေလရဲ့….ၾကည္ျပာရင့္ေရာင္အိပ္ယာခင္းေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ သီတာစိုးရဲ့အလွဟာ ၿပိဳင္စံရွားအလွပါလို႔ေျပာရင္ ဘယ္သူမွျငင္းမယ္မထင္ဘူး။ နို႔ႏွစ္ေရာင္အသားအေရဟာ ၾကည္ျပာရင့္ ေရာင္ ေအာက္ခံအိပ္ယာခင္းေပၚမွာ ထင္းထင္းႀကီးလွလို႔ေနပါတယ္။ က်မၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ သီတာစိုးရဲ့ အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြ ျပဳတ္သြားပါတယ္။ နည္းတဲ့နို႔ႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူး…ႀကီးမားမို႔ေမာက္ၿပီး ေထာင္ထေနတယ္။ ဒက္ဒီက သူ႔ကိုယ္ေပၚက အကၤ်ီ ေလးကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္။
”ကိုႀကီးရယ္…” သူ႔အသံဟာ က်မကိုေတာင္ လြမ္းေမာသြားေစရပါတယ္။ ခၽြဲသံလည္း မဟုတ္ဘူး…ရွက္သံလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘာ ရယ္လို႔ေျပာရခက္တဲ့အသံေပါ့…တမ်ိဳးေလးပဲ…။ ဒက္ဒီက သူ႔ဘရာစီယာကို ျဖဳတ္ေနတုန္း တိုးတိုးေလးၿငီးလိုက္တာေလ…။ ၾကည့္ပါအုံး…ထိပ္မွာပတၱျမားပြင့္ေလးေတြ တင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ လွလိုက္တဲ့နို႔ႀကီးေတြ ေဖြးဥေနတာပဲ..။ က်မၾကည့္ေနတုန္း မွာပဲ ဒက္ဒီဟာ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေမႊးကားကားႀကီးေတြကိုမွအားမနာဘဲ သီတာစိုးရဲ့နို႔တစ္ဖက္ကို ငုံလိုက္တယ္။ ” အင့္…ဟင္း….ယားတယ္ ကိုႀကီးရဲ့…” ေကာင္မေလးခါးႀကီးေကာ့တက္လာၿပီး မခ်ိမဆန္႔ေလး ၿငီးေျပာေလးေျပာလိုက္တယ္။ က်မရင္ထဲမွာေလ…မရိုးမရြ ႀကီးကို ျဖစ္လာရပါတယ္။ ” အား…ဟား…ကိုႀကီးရယ္…ဟင္း…ဟင္း….”
ဒက္ဒီေခါင္းကိုလက္နဲ႔ပြတ္ရင္း မရွုနိုင္မကယ္နိုင္ေအာင္ ၿငီးေနေလရဲ့…။ မိခင္က ကေလးကို နို႔တိုက္သလိုပဲ ဒီဖက္ တဖက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဖက္တဖက္ကို ေျပာင္းေပးတယ္။ က်မရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခုန္လာတယ္။ ကိုယ့္နို႔ ကိုယ္အသာျပန္ၿပီး ဆုတ္ နယ္ၾကည့္မိတယ္။ အားမရတာနဲ႔ အကၤ်ီကို ၾကယ္သီးျဖဳတ္ၿပီး ဘရာစီယာကို မတင္လိုက္တယ္။ လက္သီးဆုတ္နီးနီးရွိတဲ့ နို႔ ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ၿပီး အသာညႇစ္တယ္။ အိုး…စီးပိုင္ေနတာပါပဲ…။ ထူးထူးျခားျခား က်မနို႔ေတြ တင္းမာေနတာကို သတိထားမိ တယ္။ နို႔သီးေတြဟာလည္း သာမန္အခ်ိန္မွာလို အေရျပားနဲ႔ တသားတည္းကပ္မေနဘဲ အျပင္ကို သိသိသာသာႀကီး ေထာင္ ထၿပီးေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ” အို…အို…ရွက္ပါတယ္ဆိုမွပဲ….အကိုႀကီး….” က်မသတိျပန္ဝင္လာၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်မရဲ့ ရင္ထဲမွာ ေအးကနဲျဖစ္သြားရပါတယ္။
ဒက္ဒီဟာ သီတာစိုးရဲ့ ထဘီကို အသာဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီေလ…။ ျဖဴေဖြးလုံးက်စ္ၿပီး ေျဖာင့္စင္းတဲ့ေပါင္တန္ေတြဟာ သူမဝတ္ထားတဲ့ပင္တီအနက္ ထဲကေန ထိုးထြက္ေနေလရဲ့…။ ေစာက္ဖုတ္ေနရာဟာ ေဖာင္းမို႔ေနလိုက္တာေလ…က်မေတာင္ သီတာစိုးကိုၾကည့္ၿပီး တပ္ မက္စိတ္ေတြေပၚလာတယ္။ ဒက္ဒီဆိုတဲ့ မုဆိုးဖိုေယာက္်ားႀကီးတစ္ေယာက္ေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့…။ ” ၾကည့္…အရမ္းကို ကဲေနပါလား….သီတာကို မသနားေတာ့ဘူးလား…ကိုႀကီးရယ္….သီတာရွက္လို႔ေသေတာ့မယ္.. …” ဘယ္ေလာက္ပဲရွက္ေနေန သူ႔ပင္တီေဘာင္းဘီအနက္ေလးဟာ လိပ္ၿပီးေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေန ကၽြတ္ထြက္ သြားၿပီေလ…က်မျမင္ဖူးသမၽွ ေစာက္ဖုတ္ေတြထဲမွာေတာ့ သီတာစိုးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဟာ အေဖာင္းဆုံးအမို႔ဆုံးပါပဲ။ ေရွ႕ဖက္ ကိုအေတာ္ေလးေရာက္ေအာင္ ေဖာင္းမို႔ေနတာ အဆီတဝင္းဝင္းနဲ႔ေပါ့…။ ေစာက္ေစ့ေလးဟာ ေစာက္ပတ္ၾကားကေန တိုး ထြက္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။
အေမႊးေတြဟာ မဟူရာေရာင္ေတာက္ေနတယ္။ ဒက္ဒီလက္ေတြ တုန္ေနတယ္…။ ၾကည့္ရတာ ရယ္စရာႀကီး။ ဘာလဲ ေၾကာက္လို႔လား။ ဒက္ဒီက သီတာစိုးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ကို တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ လက္ဖဝါးနဲ႔အုပ္ၿပီး ပြတ္သပ္ ေနတယ္။ ဟိုေကာင္မကလည္း ေပါင္ကို မသိမသာနဲ႔ ဟဟေပးေနတယ္။ သိပ္ခံခ်င္ေနပုံပဲ။ ဒါေပမယ့္…ဒက္ဒီက သူ႔ကို မလိုး ေသးဘူး။ ေကာင္မကို ကုတင္ေပၚက အိပ္ယာထူႀကီးေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္တယ္။ ဒီကုတင္ႀကီးက မာမီရွိစဥ္ကတည္းက ဒက္ဒီနဲ႔အတူ အိပ္တဲ့ ကုတင္ႀကီးနဲ႔ ေမြ႕ယာႀကီးေလ။ ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီက သူမရဲ့ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို တဖက္တခ်က္စီကို ျဖဲခ်လိုက္ တယ္။ ဒီေတာ့မွ သီတာစိုးရဲ့ေစာက္ပတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ရတယ္။ ပန္းႏုေရာင္သန္းၿပီး ေစာက္ေစ့ႀကီးက အရွည္ႀကီး အထဲႏွုတ္ခမ္းေလးေတြက တြန္႔လိပ္ေနတယ္။ လၽွို႔ဝွက္စြာပြင့္ေနတဲ့ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ပါပဲ…။
ဒက္ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ကို သူ႔လက္မႏွစ္ဖက္နဲ႔ျဖဲၿပီး ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္။ ” အို…ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔…ဒီမွာရွက္လို႔ ေသေတာ့မယ္…” တုန္တုန္ရီရီေလးေျပာသံေၾကာင့္ သတိဝင္လာဟန္နဲ႔ ဒက္ဒီက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။ ” ဟင္း…ဟင္း…လွလို႔ပါကေလးရယ္…လွလြန္းလို႔ပါ…” ” လွလည္း မၾကည့္နဲ႔…ရွက္တယ္…” ” အိုကြယ္…ခ်စ္တယ္ဆို…” ” မလိုခ်င္ဘူး…သီတာ သိပ္ရွက္တယ္…” ” ေကာင္းပါၿပီတဲ့ဗ်ာ…ေကာင္းပါၿပီတဲ့…” ဒက္ဒီဟာ သီတာစိုးေစာက္ဖုတ္ကို မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္သလား…ေဝးပါေသးတယ္။ တစ္ခါထဲ အို…က်မေတာင္ ေျပာရ မွာ ရွက္မိတယ္။ ဒက္ဒီေလ…သီတာစိုး ေစာက္ဖုတ္ကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး တျပတ္ျပတ္ယက္ေပးေနေလရဲ့…။ ဟိုေကာင္မ သီတာစိုးက ဘာလုပ္သလဲသိလား…ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ျဖဲေပးၿပီး ဖင္ကိုေကာ့ေကာ့ေပးေနေလရဲ့…။ သူ႔လက္သည္းရွည္ႀကီး ေတြနဲ႔ အဖိုးတန္အိပ္ယာခင္းကို အားမနာတမ္းကုတ္ျခစ္ေနေလရဲ့…။
”ဟင့္…ဟင့္…အိုး…ကိုႀကီး…ရွီး….အား….ဟင့္…အဟင့္….အင့္…အိုး…ကြယ္…” ဒက္ဒီဟာ ေစာက္ေခါင္းထဲကို သူ႔ေခါင္းႀကီးနဲ႔လိုးမတတ္ သီတာမိုးေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးေနပါတယ္။ ” အိုး…သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေမႊးႀကီးေတြက သိပ္…သိပ္…အိုး…ဟင္း..ဟင္း….ႏွုတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔ မကလိပါနဲ႔ဆို….ဒီမွာမေနတတ္ ေတာ့ဘူး…အိုး…အင္း….ဟင္း….” ၾကားရတဲ့အသံက နားမခ်မ္းသာစရာ ရမက္သံေပမယ့္ က်မဒူးေတြ မခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ က်မရဲ့ေပါင္ရင္းဆီက ယား က်ိက်ိေဝဒနာကို ခံစားေနရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဓိပၸာယ္မဲ့ ေပါင္ျခင္းပြတ္ေနမိတယ္။ ” အ…အ…အား…အား…ကိုႀကီး…ကိုႀကီး…အိ…အင္း…” အံကိုႀကိတ္ၿပီးအသံစူးစူးေလးနဲ႔ မခ်ိမဆန္႔ေအာ္သံေၾကာင့္ က်မသူတို႔ဆီကိုအာ႐ုံျပန္ေရာက္သြားရပါတယ္။
သီတာစိုး တစ္ေယာက္ ဒက္ဒီ့ေခါင္းကို ကိုင္ၿပီးအတင္းပဲေစာက္ဖုတ္နဲ႔ဖိကပ္ေပးထားတယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း တစ္မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ ခါးႀကီးေကာ့ၿပီး ဆတ္ဆတ္ခါေနတယ္။ ” ဘုန္း…” ေမႊ႕ယာထူႀကီးေပၚကို ေကာင္မရဲ့ဖင္ႀကီးပစ္က်သြားသံပါပဲ…။ ဒက္ဒီမ်က္ႏွာကလည္း သူ႔ဖင္နဲ႔အတူ ေအာက္ကိုငိုက္ ပါသြားတယ္။ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ဒက္ဒီရယ္…။ ဒီေလာက္ေတာင္ တဏွာႀကီးရသလား…။ ” ဟား…” ” အိုး…ကိုႀကီးရယ္…ေပက်ံေနတာပဲ…” ” ဒါဆို သုတ္ေပးေလ…” ဟုတ္ပါတယ္ရွင္…ဒက္ဒီမ်က္ႏွာဟာ ေပက်ံၿပီး ေျပာင္လက္ေနပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ပါးစပ္တဝိုက္နဲ႔ ေမးေစ့မွာပါ။ ဒက္ဒီသုတ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ သီတာစိုးက ဒက္ဒီေမးေစ့ကို တယုတယကိုင္ၿပီး လက္ကိုင္ပုဝါနဲ႔ သုတ္ေပးမလို႔ လုပ္ေတာ့… ” ဟင့္အင္း…ဒီလိုမသုတ္နဲ႔…ႏွေမ်ာစရာႀကီး…” ” ဒါျဖင့္…” ” ဟဲဟဲ…ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို နမ္းၿပီးသုတ္ေပး…” ” ဟြန္း….သိပ္တတ္တယ္…” သီတာစိုးဟာ ဒက္ဒီကို အပိုင္ကိုင္ထားနိုင္ၿပီဆိုတာ က်မသိလိုက္ပါတယ္။ သိပ္လည္းလွၿပီးေတာ့ အယုအယက လည္းေကာင္းပါတယ္။ ၾကည့္ေလ…ဒက္ဒီခိုင္းတာကို မ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္သာခ်ိတ္ၿပီး သူ႔ေဘးမွာ ဝင္လွဲေနတဲ့ ဒက္ဒီ မ်က္ႏွာကို လိုက္နမ္းေနတာ အႏွံ့ပဲ…။ ၿပီးေတာ့ လၽွာနဲ႔လည္း ေလၽွာက္ယမ္းေနေသးတယ္။ ဒီေကာင္မအပ်ိဳမွ ဟုတ္ရဲ့လား မသိဘူး။ ဒက္ဒီဟာ သူ႔ရဲ့အကၤ်ီကိုခၽြတ္လိုက္ၿပီး တဖန္ေဘာင္းဘီကိုလည္း ခၽြတ္လိုက္ျပန္တယ္။ က်မသတိျပန္ဝင္လာၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်မရဲ့ ရင္ထဲမွာ ေအးကနဲျဖစ္သြားရပါတယ္။ ဒက္ဒီဟာ သီတာစိုးရဲ့ ထဘီကို အသာဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီေလ…။
ျဖဴေဖြးလုံးက်စ္ၿပီး ေျဖာင့္စင္းတဲ့ေပါင္တန္ေတြဟာ သူမဝတ္ထားတဲ့ပင္တီအနက္ ထဲကေန ထိုးထြက္ေနေလရဲ့…။ ေစာက္ဖုတ္ေနရာဟာ ေဖာင္းမို႔ေနလိုက္တာေလ…က်မေတာင္ သီတာစိုးကိုၾကည့္ၿပီး တပ္ မက္စိတ္ေတြေပၚလာတယ္။ ဒက္ဒီဆိုတဲ့ မုဆိုးဖိုေယာက္်ားႀကီးတစ္ေယာက္ေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့…။ ” ၾကည့္…အရမ္းကို ကဲေနပါလား….သီတာကို မသနားေတာ့ဘူးလား…ကိုႀကီးရယ္….သီတာရွက္လို႔ေသေတာ့မယ္.. …” ဘယ္ေလာက္ပဲရွက္ေနေန သူ႔ပင္တီေဘာင္းဘီအနက္ေလးဟာ လိပ္ၿပီးေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေန ကၽြတ္ထြက္ သြားၿပီေလ…က်မျမင္ဖူးသမၽွ ေစာက္ဖုတ္ေတြထဲမွာေတာ့ သီတာစိုးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဟာ အေဖာင္းဆုံးအမို႔ဆုံးပါပဲ။ ေရွ႕ဖက္ ကိုအေတာ္ေလးေရာက္ေအာင္ ေဖာင္းမို႔ေနတာ အဆီတဝင္းဝင္းနဲ႔ေပါ့…။ ေစာက္ေစ့ေလးဟာ ေစာက္ပတ္ၾကားကေန တိုး ထြက္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ အေမႊးေတြဟာ မဟူရာေရာင္ေတာက္ေနတယ္။ ဒက္ဒီလက္ေတြ တုန္ေနတယ္…။ ၾကည့္ရတာ ရယ္စရာႀကီး။
ဘာလဲ ေၾကာက္လို႔လား။ ဒက္ဒီက သီတာစိုးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ကို တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ လက္ဖဝါးနဲ႔အုပ္ၿပီး ပြတ္သပ္ ေနတယ္။ ဟိုေကာင္မကလည္း ေပါင္ကို မသိမသာနဲ႔ ဟဟေပးေနတယ္။ သိပ္ခံခ်င္ေနပုံပဲ။ ဒါေပမယ့္…ဒက္ဒီက သူ႔ကို မလိုး ေသးဘူး။ ေကာင္မကို ကုတင္ေပၚက အိပ္ယာထူႀကီးေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္တယ္။ ဒီကုတင္ႀကီးက မာမီရွိစဥ္ကတည္းက ဒက္ဒီနဲ႔အတူ အိပ္တဲ့ ကုတင္ႀကီးနဲ႔ ေမြ႕ယာႀကီးေလ။ ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီက သူမရဲ့ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို တဖက္တခ်က္စီကို ျဖဲခ်လိုက္ တယ္။ ဒီေတာ့မွ သီတာစိုးရဲ့ေစာက္ပတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ရတယ္။ ပန္းႏုေရာင္သန္းၿပီး ေစာက္ေစ့ႀကီးက အရွည္ႀကီး အထဲႏွုတ္ခမ္းေလးေတြက တြန္႔လိပ္ေနတယ္။ လၽွို႔ဝွက္စြာပြင့္ေနတဲ့ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ပါပဲ…။ ဒက္ဒီဟာ သီတာစိုးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ ကို သူ႔လက္မႏွစ္ဖက္နဲ႔ျဖဲၿပီး ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္။
” အိုး…”ဒက္ဒီလီးႀကီးေပါ့…နည္းတဲ့လီးႀကီးမဟုတ္ဘူး။ ” ကိုင္ၾကည့္ေနာ္…ကေလးရယ္….ရင္းႏွီးသြားေအာင္ေပါ့….” ” ၾကည့္…သိပ္ဆိုးတာပဲ…” ဒက္ဒီ အူသိပ္ျမဴးေနတယ္။ မယားအသစ္စက္စက္ေလးက သိပ္လိမၼာေနတယ္ေလ။ ျပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔ သီတာစိုး လက္ကို ယူၿပီး သူ႔လီးႀကီးေပၚကို အသာတင္ေပးလိုက္တယ္။ ၾကည့္ပါအုံး…နီရဲၿပီးအေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းျဖစ္ေနတဲ့ လီးႀကီးနဲ႔ ဖေယာင္းလို ႏူးညံ့ျဖဴေဖြးေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းကစ္ကစ္ေလးေတြဟာ ယွဥ္တြဲလို႔…။ လီးအုံႀကီးအထက္နား လီးအရင္းကေန ဆုတ္ကိုင္လိုက္ ေတာ့ အေပၚမွာ လက္သုံးလုံးစာေလာက္ လြတ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တပတ္မဆုတ္မိဘူး။ လီးလုံး ပတ္ကႀကီးေတာ့ ၾကားမွာလက္ႏွစ္လုံးေလာက္လြတ္ေနတယ္။ ” ခ်စ္စရာမေကာင္းဘူးလား…” ” ဟင့္အင္း….ေၾကာက္တယ္…” ” ကစ္…ေပးလိုက္ပါလား သီတာေလးရယ္…ကေလးက ဘယ္ေလာက္သေဘာထားေကာင္းတယ္ဆိုတာ သိရတာ ေပါ့…”
သီတာစိုးက ဒက္ဒီ့ကိုၾကာၾကည့္ေလးၾကည့္ၿပီးလီးေပၚမ်က္ႏွာအပ္လိုက္တယ္။ သူ႔ဆံပင္ေတြက ေထြးကနဲ ဒက္ဒီ့ ေပါင္ရင္းေပၚကို က်လာလို႔ ဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး။ ” အ…အား….သီတာရယ္….ေကာင္းလိုက္တာ….အား…အိုး…ရွီး…ကၽြတ္…ကၽြတ္…အား…ဟား….ရွီး…” အို…သိပ္အိေျႏၵႀကီးတဲ့ ဒက္ဒီတစ္ေယာက္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားရတာလဲ…ၾကည့္ေလ…ခါးႀကီးက ေကာ့လိပ္ၿပီး ျဖစ္ေန လိုက္တာ…သီတာစိုးေခါင္းက နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နဲ႔…မေတာ္ စိတ္ေပါက္ၿပီး ဒက္ဒီလီးကို ကိုက္ျဖတ္လိုက္ရင္ ဒုကၡ…။ ဒက္ဒီ ကိုၾကည့္အုံး…သူ႔ဖက္ဖင္ေပးၿပီး ၾကဳံ႕ၾကဳံ႕ေလးမိန္းမထိုင္ ထိုင္ေနတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ေနာက္ကို ျပဴးျပဴးေလးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ ဖုတ္ထဲကို လက္ခလယ္ထိုးသြင္းၿပီး ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီေမႊခ်ီ လုပ္ေနတယ္။ သီတာစိုးကလည္း ဖင္ေလးတႂကြႂကြနဲ႔ေပါ့။ ေစာက္ ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြ ထြက္ေနတယ္ထင္ပါရဲ့…။ ” အ…အ….အား…အား….သီတာရယ္…ရွီး…အိုး…ေသပါၿပီ….သီ..သီတာရယ္….”
ျပန္ေမာ့လာတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ပါးစပ္မွာ ဒက္ဒီ့အရည္ေတြ ေပေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ေျပာစရာလိုမယ္မထင္ပါဘူး…။ ေကာင္မက သူ႔ႏွုတ္ခမ္းကို သူ႔လၽွာနဲ႔ျပန္ယက္ေနတယ္။ ဒါကို ဒက္ဒီက ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ အားမလိုအားမရ ေငးၾကည့္ေန ေလရဲ့…။ ဒက္ဒီ့လီးႀကီးက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျပန္ေပ်ာ့သြားပါၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္သားၿငိမ္ၿပီး အေတာ္ၾကာၾကာဖက္ထားၾကတယ္။ မၿငိမ္တာကေတာ့ က်မပါပဲ…။ ၾကည့္ေလ…ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို က်မလက္က က်မေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္မိေနတယ္မသိ ဘူး။ နိုင္လြန္ပင္တီေလးေအာက္ကေန ေစာက္ဖုတ္ေလးက ႏူးညံ့တဲ့အထိအေတြ႕ကိုေပးေနတယ္။ အားမရပါဘူး…ပူေလာင္ တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ေတြ႕ေနရတာကိုး…။ ဒါေၾကာင့္က်မဟာ က်မဘာသာပင္ သတိမထားမိဘဲ လွန္တင္ထားမိတဲ့ထဘီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပင္တီကို အသာခၽြတ္လိုက္တယ္။ ေစာက္ဖုတ္ေလးဟာ လန္းသြားသလိုပဲ…။ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ လက္ဟာ ဘာမွအခုအခံမရွိဘဲ ေတြ႕မိၾကတယ္။ ၾကက္သီးျဖန္းကနဲ ထသြားမိတယ္။ ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို လက္ညႇိုုးနဲ႔ လက္သူႂကြယ္ႏွစ္ခုနဲ႔ဖိၿပီး အမႊာႏွစ္ျခမ္းကို ဟလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ လက္ခလယ္ကို ေျမာင္းထဲဖိခ်လိုက္တယ္။ တကိုယ္လုံး ဆတ္ဆတ္တုန္ၿပီးေတာ့ ေခၽြးေတြပ်ံလာတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ကို အလ်ားလိုက္ လက္ခလယ္နဲ႔ ဆြဲၾကည့္မိတယ္။ ဘယ္လိုေျပာ ရမလဲ။ လၽွပ္စစ္နဲ႔အတို႔ခံရသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ က်မ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ ေစာက္ေစ့ကို အသာေလး ကလိေပးေနမိ တယ္။” အင့္…ဟင္း…” အံၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြေပၚကို ပူေႏြးေစးျပစ္တဲ့အရည္ေတြ ပြက္ကနဲက်လာတယ္။ မရဲတရဲနဲ႔ ေစာက္ေခါင္းထဲကို လက္ခလယ္ကို ေခ်ာ့သြင္းလိုက္မိတယ္။ ” ျဖစ္ပါ့မလားကိုႀကီးရယ္….သီတာ ေၾကာက္တယ္….” ” မေၾကာက္ပါနဲ႔ အခ်စ္ေလးရယ္…ကိုႀကီး အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးပါ့မယ္…ကေလးနာေအာင္ မလုပ္ပါဘူးေနာ္… …” ” အင္းေနာ္….သိပ္ၾကမ္းရင္ ငိုမွာပဲ…” ” ေအးပါ….အေပၚေရာ ေအာက္ေရာ ငိုေပါ့….” ” ဘာေျပာတယ္…” သီတာစိုး တကယ္ပဲစိတ္ဆိုးသြားပုံရတယ္။ မ်က္ႏွာရဲသြားတယ္ေလ။ ” ၾကည့္…ခ်စ္တယ္ဆိုၿပီး သိပ္ဆိုးတယ္…အကိုႀကီးက ခ်စ္လို႔စတာပါ…” ”
အကိုႀကီး….သီတာက သေဘာလြယ္လို႔ သီတာ့ကို ကေလကေခ်လို ဆက္ဆံေနတာလား….” ” မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ…ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္ဆံတာပါ…” ” ဒါဘဲေနာ္….ၿပီးမွ ဖ်ာလိုခင္းၿပီး မနင္းနဲ႔…” ” အဟား…” ရယ္ရင္းေမာရင္းနဲ႔ ဒက္ဒီဟာ ပက္လက္လွန္ၿပီးအိပ္ေနတဲ့ သီတာရဲ့ေပါင္ၾကားကို ဝင္ထိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သီတာစိုးကို တေစာင္းအေနအထားလုပ္ေပးလိုက္ၿပီး ေအာက္ဖက္က ေျခတစ္ဖက္ကိုအလ်ားလိုက္ဆန္႔ထားၿပီး ေနာက္တစ္ ဖက္ကို ရင္ဘတ္နဲ႔ထိတဲ့အထိ ေကြးၿပီးမထားပါတယ္။ ” အို…အကိုႀကီး ဘယ္လိုေတြေလၽွာက္လုပ္ေနတာလဲ….ဟင္း…ကိုႀကီးရယ္….သီတာအေနခက္လိုက္တာ…” ” အိုး….ကေလးကလည္း ခဏေလး…ၾကာရင္ ဒီလိုအျမဲေနခ်င္တယ္လို႔ ျဖစ္သြားမယ္…” ” ၾကည့္…စကားသိပ္တတ္တာပဲ…” ခ်စ္သူေခၚမလား ဘာလားေတာ့မသိဘူး…သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပလူးပလဲလုပ္ေနတာ က်မၾကည့္ၿပီး အထီးက်န္သလို ခံစားရပါတယ္။ က်မခ်စ္သူက က်မကို တစ္ရက္ထဲအားရေအာင္လိုးၿပီး မေလးရွားမွာ အလုပ္သြားလုပ္တာ ခုဆို (၃)လ ေတာင္ ေက်ာ္သြားပါၿပီ။
က်မကေတာ့ ဆန္႔တငံ့ငံ့နဲ႔ အထီးက်န္ေနခဲ့ရတာေပါ့။ ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းဆန္႔ တစ္ေခ်ာင္းေကြးကာ မၿပီးျဖဲထားတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဟာ ေကာ့ေနတဲ့ဖင္ၾကားေအာက္ကေန ျပဴးထြက္ေနတယ္။ ဒက္ဒီက လက္တစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ၿပီး အဲ့ဒီဟတတျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဝမွာ ေတ့လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆက္မသြင္းေသးဘဲ အဝမွာတင္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတယ္။ သီတာစိုးဟာ အားမလိုအားမရနဲ႔ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္း… ” ဟင္း….ကိုႀကီး….ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔…” ငိုေတာ့မလို မဲ့မဲ့ေလးေျပာလိုက္တဲ့အသံေလးဟာ က်မအေသြးအသားေတြကို ဆူေဝေစပါတယ္။ က်မလက္ဖ်ားေတြ ဟာ တုန္ရီၿပီး အာေခါင္ေတြဟာ ေျခာက္လာရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ဒူးက မခိုင္ေတာ့ပါဘူး။ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲက တစုံတရာကို ေတာင္းတေနတယ္ဆိုတာ က်မသိတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ…အနားမွာရွိတဲ့ ကုလားထိုင္ကိုဆြဲၿပီး ေၿခ ေထာက္တစ္ဖက္ကို ဒူးေကြးၿပီး ေျခဖဝါးက ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ေထာင္ထားလိုက္ပါတယ္။
အခုဆို က်မနဲ႔ သီတာစိုးဟာ လွဲေနတာနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္ေနတာပဲ ကြာေတာ့တယ္။ ” အ…အ…ကိုႀကီး…” က်မ အာ႐ုံျပန္ေျပာင္းလိုက္ရတယ္။ ဒက္ဒီဒစ္ႀကီးဟာ သီတာစိုးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ျမဳပ္ဝင္သြားၿပီး သီတာစိုး ခမ်ာ ေမြ႕ယာခင္းကို အတင္းဆုတ္ထားရတယ္။ ဒက္ဒီကေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ေကြးၿပီး သီတာစိုးရဲ့ေျပာင္လက္ေနတဲ့ ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီးကို လက္ဝါးနဲ႔အသာပြတ္ေပးေနတယ္။ သူကေတာ့ တေစာင္းျဖစ္ေနတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ဆန္႔ထားတဲ့ေပါင္တစ္ ေခ်ာင္းကို ခြၿပီးထိုင္ေနေလရဲ့… ” အ…အား…ကိုႀကီး….ကိုႀကီး….” အို…ဒက္ဒီက ရက္စက္လိုက္တာရွင္…ဟုတ္တယ္။ က်မ သီတာစိုးကို ဘယ္ေလာက္မုန္းမုန္း မိန္းမခ်င္းေတာ့ ကိုယ္ ခ်င္းစာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒက္ဒီဟာ ေကြးထားတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ေျခေထာက္ကို ရင္ဘတ္ထိေအာင္ေကြးထားရာက ေန ေဘးတိုက္ျဖဲလိုက္ၿပီး သူ႔လီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲကို အဆုံးထိ သြင္းလိုက္လို႔ပါပဲ။ သီတာစိုးရဲ့ ေအာ္သံဟာ က်မရဲ့ရင္ထဲ မွာ ပဲ့တင္ထပ္သြားပါတယ္။
”ျဗစ္…ႁပြတ္…ျဗစ္…ဒုတ္…ႁပြတ္…စြပ္…စြပ္….အ…အား…အား….ႁပြတ္…ပလြတ္…ဒုတ္…ျဗစ္…စြပ္…စြပ္….အင့္… အင္း…အင္း…ဟင္း…ဟင္း….” အို…မိန္းမျဖစ္ရတာ မသက္သာလိုက္တာရွင္…။ သီတာစိုး ခမ်ာ မခ်ိမဆန္႔ခံစားေနရတယ္။ ဒက္ဒီကေတာ့ အားရပါး ရႀကီးကို လိုးလို႔ေနေတာ့တာပါပဲ။ သီတာစိုးရဲ့ တကိုယ္လုံးဟာ ဗရမ္းဗတာရမ္းခါၿပီးေနတယ္။ နို႔ႀကီးေတြဆိုတာ ျပဳတ္ထြက္ ေတာ့မလားပဲ။ ဒက္ဒီလီးႀကီးက သီတာစိုးေစာက္ပတ္ထဲကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ဝင္ဝင္သြားတာ ေၾကာက္စရာႀကီးပါပဲ။ မ်က္ေစ့ ႏွစ္လုံးစုံမွိတ္ထားတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ ပါးစပ္ေလးဟာ ဟဟသြားၿပီး လၽွာကေလးက တစ္လစ္ကေလးျဖစ္ျဖစ္သြားရပါတယ္။ သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ က်မရဲ့ေစာက္ေခါင္းထဲကို လက္ညႇိုးနဲ႔ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီလုပ္ေနမိတယ္။ သိပ္ေကာင္းတာပဲရွင္…။ ခုေတာ့ သီးခံၿပီးဒီလိုပဲ ေက်နပ္ရတာေပါ့။ က်မရဲ့ေစာက္ဖုတ္ဟာ လက္ညႇိုးကို ငုံမိေအာင္ကို က်ဥ္းသြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပူေႏြးလာ ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ က်မရဲ့လက္ညႇိုးကို ေစာက္ေခါင္းက ဆြဲစုပ္ပါေတာ့တယ္။ ” ဟင့္…အ…အင္း…ဟင္း…ဟင္း….” ဘယ္လိုပဲႀကိတ္မွိတ္ေနေပမယ့္ က်မရဲ့ရင္ေခါင္းထဲက ျပင္းထန္တဲ့သက္ျပင္းခ်သံေတြ အသက္ရွူသံေတြထြက္ေနရ ပါတယ္။ ” အိ…အ…အား…” က်မဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲမသိဘူး….။
တကိုယ္လုံးအေၾကာေတြဆြဲၿပီးေစာက္ေခါင္းထဲကအရည္ေတြဟာ ေဝါကနဲ က်သြားပါေတာ့တယ္။ ၾကမ္းျပင္မွာ အိုင္ထြန္းသြားမွာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ က်မ သိပ္ေမာသြားၿပီ…ခႏၶာကိုယ္ထဲက ရမက္ေတြ ၿငိမ္စျပဳေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိရမိတယ္။ ” အိ…အိ….အား…ကိုႀကီးရယ္…ေကာင္းလိုက္တာ….အိ….အား…အင့္…အို…ျဗစ္…စြပ္…ဒုတ္…ဒုတ္…အဟား….. အေမ့…အား….အင္း….” ဒက္ဒီေရာ သီတာစိုးပါ ေခၽြးဒီးဒီးက်ေနတယ္ေလ။ ဒက္ဒီလည္း အံႀကီးႀကိတ္ၿပီး အားပါးတရေဆာင့္လိုးေနလိုက္တာ မ်က္ႏွာႀကီးနီလို႔ သီတာစိုးဆိုတဲ့ မိန္းမက ေစာေစာကလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး….။ ဖင္ကိုလိမ္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ေပးတယ္…သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ကို ပိုၿပီးေပၚလြင္ေအာင္လို႔ေလ…။ လီးႀကီးဝင္တိုင္းထြက္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ဟာ ၾကဳံ႕ဝင္သြားလိုက္ ပြၿပီးထြက္လာ လိုက္နဲ႔ က်မျဖင့္ ဖင္ေတာင္က်ိန္းမိတယ္။ သူေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူး…။ ” အ…အား…အ…အား…” သီတာစိုးတစ္ေယာက္ တကိုယ္လုံး တြန္႔လိမ္ေကာ့ပ်ံသြားပါတယ္။ ခဏေနမွ ၿငိမ္သြားေလရဲ့။
ဒက္ဒီကေတာ့ ဆက္ လုပ္ေနတုန္းပဲ။ ဒီတစ္သက္မွ ၿပီးပါေတာ့မလားမသိဘူး….အို… ” အား…အား….” သီတာစိုးရဲ့ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို လက္ေမာင္းနဲ႔ပိုက္ၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က ဖင္သားႀကီးကို အတင္းဆြဲၿပီး လီးႀကီးကို ေခါင္းကေနေပါက္ထြက္သြားမတတ္ ေဆာင့္သြင္းၿပီး ေက်နပ္သံႀကီးနဲ႔ တအားအားေအာ္ေနတယ္။ သီတာစိုး လည္း ေကာ့တက္သြားၿပီး ဒက္ဒီလီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ညႇစ္ေပးၿပီး စုပ္ယူေပးေနပုံပဲ။ ” ဟား…” ဒက္ဒီဟာ သီတာစိုးရဲ့ကိုယ္ေပၚကို ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး ဇိမ္ယူၿပီး မွိန္းေနေတာ့တယ္။ ခဏအၾကာမွာပဲ သီတာစိုးက လွုပ္လွုပ္ရြရြျဖစ္လာၿပီး… ” အကိုႀကီး…ထေတာ့ေလ…သီတာကို ျပန္ပို႔ေပးအုံးေပါ့….” ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့မွ ဒက္ဒီက ၾကဳံး၍ထလိုက္ၿပီး သီတာစိုးေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႔လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ ေပ်ာ့သြားတယ္ဆိုေပမယ့္ ေခြက်မသြားေသးဘဲ အရည္ေတြတျမားျမားနဲ႔ ဒက္ဒီလီးႀကီးကို က်မဟာ အေသအခ်ာလိုက္ၿပီး ၾကည့္မိေနပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ ဒက္ဒီရဲ့ အိပ္ခန္းထဲမွာ တဆက္တည္းရွိတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္ သြားၾကပါတယ္။
က်မလည္း က်မအဝတ္အစားေတြကို ေသခ်ာျပင္ဝတ္လိုက္ပါတယ္။ ဝတ္ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ တဖက္ခန္း က အသံၾကားလို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေရခ်ိဳးခန္းက ျပန္ထြက္လာခဲ့ၿပီး အဝတ္အစားေတြ ဝတ္ ေနၾကပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်မဟာ အခန္းထဲက အသာေလးျပန္ထြက္ခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕က ဆင္းကာ အိမ္ေဘးမွာရပ္ထားတဲ့ ကား ထဲကို ဝင္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သုံးေလးမိနစ္ေလာက္အၾကာက်မွ က်မကားကို အိမ္ေရွ႕ဆင္ဝင္ေအာက္ထိ ေမာင္း သြင္းခဲ့ပါတယ္။ အခုမွေရာက္တဲ့သေဘာေပါ့…။ က်မကားရပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ထဲကထြက္လာတဲ့ ဒက္ဒီနဲ႔ သီတာစိုး တို႔ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ က်မက ဘာမွမေျပာဘဲ နားလည္မွုရွိတဲ့သေဘာနဲ႔ သူတို႔ကိုျပဳံးၿပီး လက္ျပကာ ကားထဲက ထြက္လာ တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဒက္ဒီကားထဲကို ေရာက္သြားၾကပါၿပီ။ က်မက ခပ္တည္တည္ပဲ အိမ္ေရွ႕တံခါးကေန အိမ္ ေပၚကိုတက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဒက္ဒီကားဟာ ၿငိမ့္ကနဲ ထြက္သြားပါတယ္။ က်မလည္း အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ေသခ်ာေသာ့ခတ္ ပိတ္ၿပီး ဝင္လာခဲ့ရာမွ ဧည့္ခန္းထဲလည္းေရာက္ေရာ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္မိပါေတာ့တယ္ရွင္….
