Menu Close

ဇာတ်လမ်းလေးရဲ့ အဆက်

????️အခန်း ( ၁ )????️

“ဟဲ့ ဟဲ့ နင် တင်မောင်လတ် မို့လား”

အလုပ်က မိတ်ဆွေတစ်ယောက် သူ့ အိမ်တက်မင်္ဂလာ ဖိတ်တာမို့ မသွားမဖြစ် သွားရင်း မမျှော်လင့်ဘဲ ကျောင်းတုန်းက နာမည်ကို ခေါ်ပြီး မေးလိုက်တာကြောင့် အရင်တုန်းက သူငယ်ချင်းမှန်း တန်းကနဲ သိလိုက်သည်။ လောလောဆယ် ဒီကလူတွေက သူ့ကို မိုက်ကယ် လို့ဘဲ သိကြတာကိုး။ ခေါ်တဲ့သူကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ တန်းကနဲ မှတ်မိလိုက်သည်။ ပုံစံက ပြောင်းသွားပေမဲ့ ဒီအပြုံးနဲ့ ဒီအသံက အရင်တုန်းကလို မပြောင်း

“ဟာ မဝေ၊ ထင်မထားဘူး၊ ကြည့်စမ်း မှတ်တောင်မမှတ်မိချင်ဘူး”

“ခစ် ခစ်၊ ငါတို့ မျိုးရိုးကိုက ကြီးလေ လှလေဟ၊ နင်ကတော့ဟယ် တခါတည်း ဘာမှကို မပြောင်းဘူး၊ အရင်က အတိုင်းဘဲ၊ ဘာဆေးတွေများ စားပြီး ဒီလောက်တောင် နုနေရတာလဲဟ။ ဒါနဲ့ နင်က ကျောင်းပြီးကတည်းက ယူအက်စ် ထွက်သွားတာ မဟုတ်လား၊ အခု ဘယ်တုန်းက ပြန်ရောက်နေတာလဲ။ တခါတည်း ငါတို့ကိုတောင် မဆက်သွယ်ဘူး”

“သိပ်မကြာသေးဘူး၊ ၃ လလောက်ဘဲ ရှိသေးတယ်။ ငါလုပ်နေတဲ့ ကုမ္ပဏီက ဒီမှာ ဘရန့်ချ် တစ်ခု အသစ်လာဖွင့်တော့ ငါ့ကို ဒီပို့လိုက်တာ”

“အေး ကောင်းတယ်၊ တို့နိုင်ငံကြီး တိုးတက်နေပြီဟ၊ အရင်ကလို မဟုတ်တော့ဘူး။ ဒါနဲ့ နင်ကတော့လေ တော်တော့်ကို မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် နေနိုင်တဲ့ အကောင်။ တခါတည်း ထွက်သွားပြီးတော့လဲ တစ်ခါမှ မဆက်သွယ်ဘူး၊ ပြန်ရောက်လာတာလဲ မဆက်သွယ်ဘူး”

“မဟုတ်ပါဘူးဟာ၊ ဒီလောက်ကြာပြီဟာ၊ ငါ့မှာ နင်တို့ လိပ်စာဘယ်ရှိတော့မှာလဲ။ နင်တို့က ကျောင်းတုန်းက အဆောင်မှာ နေတဲ့ဟာကို”

“လာခဲ့၊ လာခဲ့ ငါတို့ဝိုင်းကို၊ အေးဆေးစကားပြောရမယ်။ ဒါနဲ့ နင်ဘယ်သူနဲ့ လာတာလဲ”

“ငါတစ်ယောက်တည်းလာတာ၊ ဒီမှာ လောလောဆယ် ငါ့တစ်ယောက်တည်းဟ”

နှစ်ယောက်သား အဓိကကျတာလေး ပြောရင်း စားသောက်ဖွယ်ရာတွေ တင်ထားတဲ့ စားပွဲရှည်ဆီက ကိုယ်စားချင်တဲ့ အစားအစာတွေကို တစ်ခါသုံး ပန်းကန်ပြားထဲ ထည့်ယူရင်း

“အခု ဒီမှာလည်း အရင်ကလို မဟုတ်တော့ဘူးနော်၊ ခေတ်မှီလာပြီ”

“ဘာကိုပြောတာလဲ”

“အော် ဒီလိုပုံစံ ကျွေးတာကိုပြောတာပါ၊ ဘူဖေးဆန်ဆန် နိုင်ငံခြားစတိုင်”

“အင်း ဟုတ်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ တချို့အိမ်တွေကတော့ အရင်ထုံးစံအတိုင်းပါဘဲ”

“မဝေက အလှုလိုက်စားနေကြထင်တယ်”

“ခွိ ခွိ ခွိ ခစ် ဟိတ် လျှောက်မပြောနဲ့ တိုးတိုး”

စကားတပြောပြောဖြင့် တင်မောင်လတ်တစ်ယောက် မဝေတို့ ၀ိုင်းသို့ ပါလာသည်။

“လာ လာ မိတ်ဆက်ပေးရမယ်၊ ဒါ ငါနဲ့ အတူတူနေတဲ့ မခိုင် နဲ့ မဇင်၊ ဒီတစ်ယောက်က မခိုင်၊ နာမည်ရင်းက ချိုချိုခိုင် တဲ့၊ ဒီတစ်ယောက်ကတော့ မဇင်၊ သူ့နာမည်က ဇင်မာတင့်”

Watch Exclusive Japanese Adult Videos
“ဒါက ငါ့ ဟိုးးးး (အမူအရာပါပါ လေသံကို ဆွဲပြောရင်း) ကျောင်းတုန်းက သူငယ်ချင်း တင်မောင်လတ် တဲ့၊ ကျောင်းပြီးကတည်းက ယူအက်စ် ထွက်သွားတာ၊ အခု သူ အလုပ်နဲ့ ဒီပြန်လာတာ မကြာသေးဘူးတဲ့”

သုံးယောက်သား အပြံးကိုယ်စီနဲ့ ခေါင်းညှိမ့် အသိမှတ်ပြုပြီးနောက် အစားစားရင်း မဝေက စကားဆက်တယ်။

“နင်လည်း ဟိုမှာ အိမ်ထောင်တွေ ဘာတွေ ကျရောပေ့ါ”

“အင်း၊ ကလေးတစ်ယောက်ရှိတယ် ယောကျ်ားလေး။ အခု ၈ တန်းတက်နေပြီ၊ နင်ရော”

“အင်းပေါ့ဟ၊ ငါ့မှာလည်း သမီးတစ်ယောက်တည်း နင့်သားထက်တော့ နဲနဲငယ်မယ်ထင်တယ်၊ သူက အခုမှ ၇ တန်းဆိုတော့”

“သူတို့မပါဘူးလား”

“သူတို့က နယ်မှာ၊ ငါ့ယောကျ်ားက သူ့စီးပွားနဲ့သူ၊ ငါက ဒီရန်ကုန်မှာ တစ်ယောက်တည်း အလုပ်လာလုပ်တာ၊ သူတို့လဲ ဒီအတိုင်းဘဲလေ၊ အဲဒါ ငါတို့ ၃ ယောက် အိမ်တစ်လုံးငှားပြီ စုနေကြတာ၊ အိမ်ကိုတော့ တစ်လတစ်ခေါက်၊ ၂ လ တစ်ခေါက်လောက် ဟောလီးဒေးနဲ့ ကြုံတာနဲ့ ခွင့်နဲ့ပေါင်းပြီး ပြန်တာပေါ့”

“ဒါဆို ဟိုကောင် ငါ့သူငယ်ချင်း . . .”

“အင်း၊ နင်လည်း ထွက်သွားပြီးရော ငါလည်း သူနဲ့ ပြတ်တာဘဲ၊ အခုယောကျ်ားက ငါတို့နယ်ကလေ”

“ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ၊ အခု ဒီကောင်ကြီးရော”

“မသိပါဘူး၊ မြိတ်ကလား ထားဝယ်ကလား အမျိုးသမီးနဲ့ ညားပြီး အဲဒီကို ပြောင်းသွားတယ် ကြားတာဘဲ”

“ဟုတ်လား၊ နောက်မှ နင့်ကို ဒီအကြောင်းတွေ ပြန်မေးရမယ်”

“အာ မပြောချင်ပါဘူး ချေးခြောက်ရေနူး၊ ဒါနဲ့ နင်ကရော ဘယ်က အမျိုးသမီးနဲ့ အိမ်ထောင်ကျတာလဲ ဘိုမနဲ့လား”

“ဘိုမ မဟုတ်ပါဘူး၊ မြန်မာမပါဘဲ၊ ဒါပေမဲ့ သူကဟိုမှာဘဲမွေးပြီး ဟိုမှာဘဲ ကြီးခဲ့တာဆိုတော့ ဘိုမ သဘောပါဘဲ”

အဲဒီကနေစလို့ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် မသိတာတွေ တော်တော်များများ ပြောဖြစ်ကြတယ်။ ဟိုရောက်ဒီရောက်၊ ဟိုတစ ဒီတစပေါ့။ ဒါ့အပြင် သူ့နဲ့ အတူနေတဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ အကြောင်းပါ အဆစ်ပါသေး။ အတိုချုပ်ကတော့ သူနဲ့ အတူနေတဲ့ သူတွေထဲမှာ မဇင်က အပျိုကြီးတဲ့။ မခိုင်ကတော့ ကလေးမရှိဘူးတဲ့၊ မရတာဆိုဘဲ။

…………………………………………………….

????️အခန်း ( ၂ )????️

“အစ်မ၊ အစ်မ လူကတော့ တော်တော်မိတယ်နော်၊ မင်းသားတောင်ရှုံးမယ့်ပုံ”

သုံးယောက်သား အိမ်ပြန်ရောက်တာနှင့် မခိုင်က မအောင့်နိုင်သည့် လေသံဖြင့် ကိုလတ် အကြောင်း စပြောသည်။

“ဟာ ဟ နင့်မင်းသားတွေလောက်တော့ ကိုလတ်တို့က သနားတောင် သနားတယ်၊ သူက ကျောင်းကတည်းက ဒီပုံဟ၊ ငါတို့ ကျောင်းတက်တုန်းက ကောင်မတွေများ သူ့နားမှာ ဝိုင်းနေတာ”

“အစ်မရော ဝိုင်းတဲ့အထဲ မပါဘူးလား ခိ ခိ ခိ ခိ”

“ဟဲ့ ငါတို့က သူငယ်ချင်း ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်၊ အမလေး ရည်းစားမဖြစ်တာဘဲ ကျေးဇူးတင်ရမယ်ဟ၊ နင်တို့ဘာသိလို့လဲ၊ သူ့နဲ့ ဖြစ်သွားတဲ့ ကောင်မဆို မကြာဘူး ကွဲတာဘဲ”

“အမလေး”

“အယ်”

“ဟဲ့ ဟဲ့ ဟဲ့ ငါပြောတာ သူ့နဲ့ ကွဲတာ အဲ အဲ ပြတ်တာကိုပြောတာ၊ အာ ကောင်မတွေ နင်တို့ထင်သလို ငါပြောတာ မဟုတ်ဘူးဟ၊ တခါတည်း”

“ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”

“ခိ ခိ ခိ ခိ အစ်မကလဲ၊ ဘာဖြစ်လို့ ကွဲ ကွဲ၊ ဟို အစ်မ ပြောသလို ကွဲတာလဲဟင်”

“ကိုလတ်လား ရုပ်ချော ရှိုးကောင်းသလောက် တော်တော် ကဂျီကကြောင် နိုင်တာဟ။ သူက မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ တွဲပြီး မကြာဘူး အရိုးများသလေး ချေးခါးသလေး ဖြစ်ရော။ ပြီးတော့ မကြာဘူး ပြတ်တာဘဲ”

“လုပ်ပါအစ်မရာ၊ ပြောပြစမ်းပါ အဲဒီကိုလတ်ကြီး အကြောင်း၊ ကျောင်းတုန်းက အစ်မနဲ့ တော်တော်ရင်းနှီးလား”

“အင်း ရင်းတော့ ရင်းနှီးပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ မပြောချင်ပါဘူးဟာ၊ ဒီကောင့်အကြောင်း”

“ဟိ ဟိ ဟိ ဟိ သိပြီ၊ သိပြီ၊ အစ်မမှာ သူနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အတိတ်တွေ ဘာညာ ဘာညာတွေ ဟိ ဟိ ဟိ ဟိ”

“ဘာအတိတ်မှ မရှိဘူး၊ နင်တို့သိတဲ့အတိုင်း ငါက ပျော်ပျော်နေတတ်တာ၊ သူများတွေလို ပဲတွေ ဘာတွေများပြီး အထာတွေ ဘာတွေ ဇွတ်ကိုင်နေတာမဟုတ်ဘူး၊ ဒီတော့ သူနဲ့ ငါနဲ့က တကယ့်သူငယ်ချင်း အရင်းကြီးတွေလို ဖြစ်သွားတာပေါ့ဟ”

“အဲဒီတော့ဘာဖြစ်လဲ အစ်မ၊ ပြောပါ အစ်မကလဲ”

“မပြောချင်ပါဘူးဟာ၊ သူများအကြောင်း၊ ဒီကောင့်ကို ငါတို့ နာမည်ပေးထားတယ် သိလား၊ သစ်တုံး လို့”

“ခစ် ခစ် သစ်တုံး၊ သစ်တုံး ဟုတ်လား၊ သစ်တုံးကြီးလို မတုန်မလှုတ်၊ ငတုံး ငအ၊ ဘာမှ မသိတဲ့ လူကြီးမို့လား”

“နင့် ဘိုးအေ ဟုတ်ပါလိမ့်မယ် အားကြီးကြီး၊ သူက မိန်းကလေးတွေကို သစ်တုန်းလေး ကြိုက်တာမို့လို့ အေ၊ သိပြီးလား”

“အယ် . . ခိ ခိ ခိ ခိ၊ ဘယ်လို သစ်တုန်းလေးလဲ အစ်မ”

“တော်ပြီ မပြောပါဘူးဆို၊ အခု ငါတို့ သူနဲ့ မိတ်ဆွေ ဖြစ်သွားပြီဘဲ၊ နင်တို့ စောင့်ကြည့်၊ ငါတို့ သူ့ကို လိပ်စာပေးထားတာဘဲ၊ သူလည်း ပျင်းနေတာဆိုတော့ လာလည်မယ်လို့ သူပြောထားတာဘဲ၊ သူက ခင်ဖို့ ကောင်းပါတယ်ဟ၊ နင်တို့ ပေါင်းကြည့် သူ့ အကြောင်း သိလာလိမ့်မယ်”

“အင်းနော် အစ်မ၊ အစ်မ လူကြီးက တော်တော့ကို ခင်ဖို့ ကောင်းတာ၊ သူနဲ့ စကားပြောနေရင် အားလုံးကို မေ့နေသလိုဘဲ၊ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”

“ဟဲ့ ဟဲ့ ဟဲ့ ကောင်မတွေ”

“ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်၊ ငါတို့ကိုလည်း သူက အခုမှ တွေ့ဖူးတာဆိုတော့ သူ့အတွက် အသစ်ပါဘဲဟာ၊ မဝေကသာ အဟောင်းကြီး”

“ခစ် ခစ်၊ အဟောင်းပေမဲ့ ငါက သူ ဖြတ်တဲ့ အဟောင်းထဲက မဟုတ်ဘူးဟ”

“ဟော ဟော ပေါ်ပြီ ပေါ်ပြီ၊ မဝေ တို့မှာလည်း ဇာတ်လမ်း ရှိကို ရှိမယ်၊ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”

………………………………………………….

????️အခန်း ( ၃ )????️

“ဒါက ဘယ်သွားမလို့လဲ ကိုလတ်”

“ငါ့ အိမ်လေ၊ ငါ တစ်ယောက်တည်းနေတာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး”

“ငါ သိတယ်နော် ကိုလတ်၊ နင် နော် နင် . . ဟင်းးးး. . . . ငါတော့ နင်နဲ့ ပြန်တွေ့တာ ငါးပါးမှောက်တာဘဲ”

ရုံးပိတ်ရက်မှာ တစ်ပတ်စာ အဝတ်လျှော်မလို့ ပြင်တုန်း ကိုလတ်ဆီက ဖုန်းလာပြီး အခု လာခေါ်မယ် အဆင်သင့်လုပ်ထား ဆိုလို့ အဝတ်မလျှော်ဖြစ်တော့ဘဲ ကမန်းကတမ်း ရေချိုးပြီး ကိုလတ် ခေါ်ရာ ပါလာခဲ့ရာက အခုမှ ဘယ်သွားမလဲ မေးဖြစ်သည်။

ဖုန်းလာတုန်းက ဘယ်သွားမလဲ မမေးလိုက်ရ။ လာခေါ်မယ် ဆိုတာနဲ့ “အေးအေး.. လာခဲ့၊ ငါရေချိုးလိုက်ဦးမယ်၊ နာရီဝက်လောက်” ဆိုပြီး လိုရင်းလောက်ဘဲ ပြန်ပြောကာ ခပ်သွက်သွက် ရေချိုး၊ အလှနည်းနည်းပါးပါး ပြင်အပြီး ကိုလတ် ရောက်တာနဲ့ တန်းထွက်လာခဲ့သည်။

အရင်ကတည်းက ကိုလတ် ပြောသမျှ မငြင်းဘဲ အင်း လိုက်နေကျက အခုထိ အကျင့်ပါနေမှန်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် သတိမထားမိ။ သတိရလို့ အချိုးပြောင်းမယ် ပြင်မှ လူက သူ့ကားပေါ် ရောက်နေပြီ။

“မဝေ . . ဘာလဲ နင် ပြောခဲ့တာတွေ နင် မေ့နေပြီလား”

“မမေ့ပါဘူးဟ နင်စဉ်းစားကြည့်လေ၊ အဲဒါတွေက ကြာလှပြီ၊ ပြီးတော့ . . . .”

“အာ . . နင်ကလဲ၊ နင်ပြောချင်တာတွေ အားလုံး ငါသိတယ်၊ ငါ နင်နဲ့ ပြန်တွေ့ပြီးကတည်းက ဒီစိတ်က ဖြစ်နေတာဟ၊ ငါ ဒီမှာ လာပြန်လုပ်ဖို့ လက်ခံကတည်းက ငါ နင့်ကို လိုက်မရှာဘူးလို့ စိတ်ဒုန်းဒုန်း ချထားတာ၊ အခုကြည့် . . ဖြစ်ချင်တော့ ဘယ်သူနဲ့မှ မဆုံခင် တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် နင်နဲ့ အရင်ဆုံတာ၊ တမင်လိုက်ရှာတာလဲ မဟုတ်ဘူး၊ ဘာလဲ နင်က မတွေ့ချင်ဘူးလား၊ ဒါဆိုလဲ ပြီးရောဟာ ငါ ကားပြန်ကွေ့လိုက်မယ်”

“ဒီလိုလဲ မဟုတ်ဘူးလေဟာ ကိုလတ်ရာ၊ နင်ကလဲ တခါတည်း ငါ့ဆို အသေနိုင်၊ ငါလဲ နင့်လိုဘဲပေါ့ဟ၊ နင့်ကို ပြန်တွေ့တာ ဘယ်လောက်ပျော်သွားတယ် မှတ်လဲ”

“ဒါဆို သိပ် ကကျီကကြောင် မကျနဲ့ဟာ၊ ငါတို့ ပြန်တွေ့တယ်၊ အရင်လို ပြန်နေမယ်၊ နင်လည်း ပြောထားတယ်၊ ငါ့နဲ့သာဆို ဘယ်အချိန်ချိန် ဖြစ်ဖြစ် နင် အဆင်သင့်ဘဲ ဆိုတာ”

“နင် မမေ့ဘူးလား”

“မေ့စရာလား၊ နင် အကြိမ်ကြိမ် ပြောခဲ့တဲ့ စကား”

“အေးပါ အေးပါ၊ ငါကလည်း နင့်ကို ပြန်တွေ့လိုက်ကတည်းက အရင်စိတ်တွေ ပြန်ထလာတာ၊ ဒါနဲ့ နေပါဦး၊ ဒီလောက် ဂျီးများတဲ့ နင်က ဘယ်လို မိန်းကလေးနဲ့ အိမ်ထောင်ကျသွားတာလဲ၊ အဲဒါ အရင်ပြော”

“ဟား ဟား ဟား ဟား . . ဒီလိုပါဘဲ မဝေရာ၊ သူလည်း မိန်းမထဲက မိန်းမတစ်ယောက်ပါဘဲ၊ ဒီတော့ ငါ မကြိုက်တာတွေ ရှိတာပေါ့၊ ရည်းစားနဲ့ မိန်းမ ကွာတော့ ကွာတယ်ဟ၊ ရီးစားက မကြိုက်တော့ရင် ဖြတ်လိုက်ရတာ လွယ်တယ်၊ မိန်းမ ဖြစ်သွားရင် ကြိုက်လဲစား မကြိုက်လဲစား၊ ဖြတ်ဖို့ မလွယ်တော့ဘူးဟ၊ ဟား ဟား ဟား ဟား”

“ဒါဆို နင်မကြိုက်ဘဲ ဘာလို့ ယူလဲ၊ နင် ငါ့ကို ပြောတာ မှတ်မိလား၊ နင့် စိတ်ကြိုက်တွေ့မှ ယူမယ်ဆို”

“ဟား ဟား ဟား ဟား မဝေ၊ နင် စိတ်ထဲမှာ ငါ့စိတ်ကြိုက် မိန်းမ တွေ့ဖို့ လွယ်မယ်များ မှတ်နေလို့လား၊ ယူတာက ကဲ ယူမယ်ကွာ ဆိုပြီး ယူလိုက်တာ၊ မယူခင် သူ့ တကိုယ်လုံး ငါလုံးဝ မကြည့်ဘူး၊ ကြည့်မိရင် ငါ မကြိုက်တာတွေ့ပြီး အရင်လို ဖြတ်မိမှာဘဲ၊ ဒီတော့ လုံးဝကို မကြည့်တော့ဘူး။ သူ့ လက်ရှိ အခြေအနေနဲ့ ယူဖို့ သင့်တော်တယ် ထင်ပြီး ယူလိုက်တာဘဲ၊ ငါလည်း အိမ်ထောင်ပြုဖို့ အချိန်ကျနေပြီ။ ပြီးတော့ ဟိုမှာ မြန်မာ အသိုင်းအဝန်းက ကျဉ်းတယ်ဟ၊ ငါလည်း ရီးစား ၄ လောက်ယောက်နဲ့ ပြတ်ပြီး နာမည်ဆိုးရနေပြီ၊ ရုပ်ရည် ဘန်းပြပြီး မိန်းမတွေကို ဖျက်ဆီးနေသလိုလို အတင်းက ထွက်လာပြီဟ၊ အဲ့ဒါတွေ မခံချင်တာလဲ ပါတယ်”

“နင်ကလည်းဟာ လွန်ကို လွန်တယ်”

“အင်း ငါသိတယ် ငါလွန်တယ် ဆိုတာ၊ ဒါပေမဲ့ ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်ဘူးဟ၊ နင် ငါ့အကြောင်း သိတာဘဲ၊ အေး . . တကယ်ဖြစ်သင့်တာက နင်နဲ့ ငါနဲ့ ယူရမှာ၊ နင်ဘဲ ငါ့ကို နားလည်တယ်”

“စောက်ကောင် ပြောပြန်ပြီ ဒီစကား၊ နင့်ကို ငါ တစ်သက် မယူဘူး၊ ငါ့ကို ယူပြီး နင် မကြိုက်တဲ့ မိန်းမစာရင်းထဲ ငါ အပါ မခံနိုင်ဘူး”

“မပါအောင် နင် နေလို့ တတ်တာဘဲ”

“တော်စမ်းပါ၊ လင်မယား ဖြစ်လာရင် အဲလိုနေလို့ ရတော့မလားဟ”

“ဟား ဟား ဟား ဟား၊ အဲဒါကို ငါသိချင်တာ၊ နင့် တကိုယ်လုံး ငါ့ အကြိုက် ဟုတ်မဟုတ်၊ ငါ အရမ်းသိချင်တာ၊ ဟုတ်ရင်လည်း ဟုတ်နေမှာပေါ့ဟ၊ ဘယ်ပြောလို့ရမလဲ”

“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဘာလဲ ကြည့်ပြီး ငါ့ကို ထားသွားမလို့လား၊ လာပြောမနေနဲ့၊ နင် ဘယ်တော့မှ သိရမှာ မဟုတ်ဘူး”

“အေးပါ၊ ပြောသာပြောတာပါ၊ ငါလည်း မကြည့်ရဲပါဘူး၊ အခုလိုဘဲ ကောင်းတယ်၊ ငါလည်း ကြိုက်တယ်၊ ဒါကြောင့် နင့်ကို မြင်ရင် ငါ မနေနိုင်တာ၊ ဟော . . ရောက်ပြီ အဲဒါ ငါ့အိမ်၊ ကုမ္ပဏီက ငါ့အတွက် ငှားပေးထားတာ၊ ဒီကားလည်း ကုမ္ပဏီက ပေးထားတာ”

“နင်အရင်နေတဲ့ အိမ်က ရောင်းလိုက်ပြီလား”

“အင်းလေ ကြာပြီကော၊ ငါ ထွက်သွားပြီး မကြာဘူး ရောင်းလိုက်တာ၊ ဒီမှာ ဘယ်သူမှမှ မရှိတော့တာ”

…………………………………………………..

????️အခန်း ( ၄ )????️

နှစ်ယောက်သား မအောင့်အီးနိုင်တော့သည့် အလား အိမ်ထဲရောက်သည်နှင့် တစ်စက္ကန့်မျှ မဆိုင်းဘဲ ကိုလတ်က မဝေကို သိမ်းကြုံးဆွဲဖက်ရင်း ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်

“မဝေ မဝေ၊ ငါ ဟာ ငါ၊ နင့်ကို တွေ့လိုက်တာနဲ့ မနေနိုင်တော့ဘူးဟ၊ ဟိုနေ့ နင်နဲ့ တွေ့ပြီးကတည်းက ငါ ငါ နေလို့ မရတော့ဘူး”

ဒီစကားကိုဘဲ ရှေ့နောက်ပြောင်းကာ ထပ်ခါ ထပ်ခါ ပြောရင်း မဝေ မျက်နှာကို တရှုံ့ရှုံ့ဖြင့် အငန်းမရ လိုက်နမ်း နေသည်၊ မဝေကလည်း ခေါင်းမော့ကာ ကိုလတ် အနမ်းကို မျက်စိမှိတ် ခံရင်း

“ငါလဲ ဒီလိုပါဘဲ ကိုလတ်ရာ၊ နင့်ကို တွေ့လိုက်တာ အရမ်းပျော်သွားတာ၊ ငါ့ စိတ်ထဲမှာ အချိန်တော်တော်ကြာ ပျောက်နေတဲ့ ဆန္ဒတွေ ပြန်ပေါ်လာတာ၊ နင်ကလေ နင်က ငါ့ကိုအရမ်းဆွဲဆောင်နိုင်တာ”

စိတ်ထဲက ဖြစ်နေသည့် ဆန္ဒကို ထပ်ခါ ထပ်ခါ ကိုလတ်နဲ့ လုပြောရင်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းတင်းဖက်ကာ အပြန်အလှန် အငန်းမရ နမ်းနေရင်းမှ

“ငါလည်း နင့်လိုပါဘဲဟာ၊ ဟာ မရတော့ဘူး မရတော့ဘူး၊ လုပ်တော့ဟာ လုပ်တော့၊ ငါ ငါ အရမ်းထန်နေပြီ”

ကိုလတ်က ပြောပြောဆိုဆို သူ အင်္ကျီကို ကမန်းကတမ်း ဆွဲချွတ်ပြီး မဝေကို အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွားသည်။

“ကိုလတ် . . . . အဝတ်စတွေရော ဘယ်မှာလဲ၊ နင် အဆင်သင့် လုပ်ထားလား”

မဝေ အမေးကို ကိုလတ်က

“အင်းပါ၊ အဲဒါ မပါဘဲ နင့်ကို လုပ်လို့ရမှ မရတာ၊ ဟိုမှာလေ”

ကိုလတ်ပြရာ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ယာဘေး စားပွဲပေါ်မှာ အနက်ရောင် ခပ်ရှည်ရှည် အဝတ်စ ၂ စ၊

“နင် အရမ်းထန်နေပြီလား ဟင် ကိုလတ်”

မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်ရင်း အပေါ်ပိုင်း ဗလာ ဖြစ်နေသော ကိုလတ် ရင်အုံကို မဝေက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ကစားကာ နှာသံပါပါ ခပ်တိုးတိုးလေသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ဟင်းးးး အင်းးး ငါ ငါ နင့်ကို မြင်ကတည်းက ထန်နေတာ မဝေရာ၊ နင်ရော ဟင်”

“အင်း ငါရောဘဲ၊ ကိုလတ်ရာ မနေနိုင်တော့ဘူး အရည်ကို တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေပြီ၊ ငါလေ ငါ၊ နင် နဲ့တွေ့မှဘဲ အဲလိုဖြစ်တာ၊ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရွနေတာဘဲ”

“ဒါဆိုလည်း လုပ်လေဟာ၊ ဘာလုပ်နေတာလဲ၊ ငါ မနေနိုင်တော့ဘူးဟ”

“အင်း . . လာ”

မဝေက ပြောပြောဆိုဆို သူအရင်ကတည်းက လုပ်နေကြအတိုင်း လက်ထဲက အဝတ်စဖြင့် ကိုလတ် မျက်လုံးကို ပိတ်အောင် ခပ်တင်းတင်း စီးလိုက်သည်၊ မျက်စိကို စီးပြီးသည်နှင့် ကိုလတ်က အလိုက်တသိ သူ့လက်နှစ်ဘက်ကို ပူးပြီး ရှေ့ကို တိုးပေးသည်။ ထိုးပေးသော လက်နှစ်ဘက်ကို နောက် အဝတ်စ တစ်ခုဖြင့် မဝေက တင်းကြပ်အောင် ချည်ကာ ကိုလတ်ကို အနားက ကုတင်ပေါ် တွန်းချ လိုက်သည်။ ပက်လက်လဲသွားသော ကိုလတ်က ချည်ထားသော သူ့လက်နှစ်ဘက်ကို ခေါင်းပေါ် မြှောက်တင်လိုက်သည်။

“ပြောစမ်းဟာ ကိုလတ်၊ ပြောစမ်း နင် ငါ့ကို အခု ဘာလုပ်ချင်နေလဲ”

“ငါ ငါ အခု နင့် စောက်ရည်တွေ တဝ ယက်ချင်တယ်ဟာ”

“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း၊ ကြိုက်တယ် ဟုတ်လား ကိုလတ်”

ပါးစပ်က ပြန်မဖြေဘဲ ခေါင်းတညှိမ့်ညှိမ့် ဖြစ်နေသော ကိုလတ်ကို မဝေက တဟင်းဟင်း ရယ်ပြီး ကြည့်ရင်း သူ့ အဝတ်အစားများကို အကုန် ချွတ်ချလိုက်သည်၊ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လဲနေသည့် ကိုလတ် ဘောင်းဘီမှ ခါးစကို ဆွဲကာ ခါးပတ်ခေါင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲဖြုတ်လို့ ကြယ်သီးနဲ့ ဇစ်ကို ဖြုတ်ကာ ခြေထောက်အစမှ ကိုင်ပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

ကိုလတ်က အလွယ်တကူ ကျွတ်သွားအောင် အလိုက်သင့် ခါးကော့ပေသည်၊ ဘောင်းဘီကျွတ်သွားတော့မှ မဝေက ကုတင်ဘေးရပ်လျှက်မှ ခါးကုန်းကာ လက်တစ်ဖက်က ကုတင်ကိုထောက် လက်တစ်ဖက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီ အောက်မှ အတင်းရုန်းကန်နေသည့် ကိုလတ် လီးကို ဘောင်းဘီပေါ်မှ လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ပွတ်စမ်းရင်း

“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း နင် အရမ်းထန်နေပြီ ကိုလတ်၊ တင်းပြီးတော့ကို မာထောင်နေတာ”

“ထန်နေပါတယ်ဆိုမှ နင်ကလည်း ငါ့ကို လာကလိနေတယ်၊ လုပ်မှသာ လုပ်စမ်းဟာ”

“လုပ်မှာပေါ့ဟ နင်ကလဲ၊ ငါက နင့်ထက်တောင် ပိုထန်နေတာ၊ သေချာ ကြည့်ပါရစေဦး နင့်လီးကို၊ ငါ မမြင်တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ”

ပြောပြောဆိုဆို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအောက်မှ အတင်းရုန်းနေသော ကိုလတ်လီးကို ပွတ်ကစားနေရာမှ လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် တဖြေးဖြေး ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ငေါက်ကနဲ ပေါ်လာကာ တယမ်းယမ်း ဖြစ်နေသော လီးကို ဖမ်းဆုပ်ရင်း ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ကာ အားမရသလို သူ့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သူ့ အပေါ်သွားဖြင့် ကိုက်ရင်း လေးငါးဆယ်ချက် ခပ်သွက်သွက် ထုကစားကာ စိမ့်ထွက်လာသော အရည်ကြည်လေးကို လျှာဖျားဖြင့် အသာတို့ရင်း နှုတ်ခမ်းဖြင့် ခပ်ကြာကြာလေး ပြွတ်စ်ကနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

“နင့် လီးက အရင်အတိုင်းဘဲဟာ၊ ငါ အရမ်းကြိုက်တယ်”

စိတ်ထဲက မအောင့်နိုင်ဘဲ ထွက်လာသော လေသံဖြင့် နှာသံပါပါ စကားသံက မဝေနှုတ်ခမ်းက ထွက်လာသည်။ ကိုလတ်က မနေနိုင်သလို လေသံဖြင့်

“အားးး မဝေရာ၊ နင်ကလဲ၊ လာစမ်းပါဟာ ငါ့ပေါ်ခွစမ်းပါ၊ ဘာလုပ်နေတာလဲ၊ ငါ ဒီမှာ စောက်ရမ်းယက်ချင်နေပြီ”

“လာမှာပေါ့ဟာ ကိုလတ်ရာ၊ ငါကလည်း ဒီမှာ အယက်ခံချင်တာ အရည်ကို တောက်တောက်ကျနေပြီ၊ အလယ်ကို တိုးဟာ”

မဝေက ကိုလတ်ကိုယ်ကို ကုတင်အလယ်ကို ရောက်အောင် တွန်းသလို ကိုလတ်ကလည်း အလိုက်သင့် ကိုယ်ကိုတွန့်ကာ ရွှေ့သည်၊ အလယ်ရောက်သွားမှ မဝေက ကိုလတ်ခါးပေါ် ခွလိုက်ပြီး ခါးကုန်းကာ ကိုလတ်နှုတ်ခမ်းကို သူ့လျှာဖြင့် လှမ်းယက်လိုက်သည်။

ကိုလတ်က အလိုက်သသိ သူ့လျှာကို ထုတ်ပေးသည်၊ ထုတ်ပေးသည့် ကိုလတ်လျှာကို မဝေက မစုတ်၊ သူ့လျှာဖြင့် ယက်ကာ တဖြေးဖြေး လျှာထိပ်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းမှ မေးစေ့၊ မေးစေ့မှ လည်စေ့၊ လည်စေ့မှ ရင်ညွန့်ထိ တဖြေးဖြေး အောက်ကို လျှာဖြင့် ယက်ချလာသည်။ ကိုလတ်က အောက်မှ တဟင်းဟင်းဖြင့် ညီးညူကာ ဖီးတက်နေရင်း

“လုပ်ပါတော့ မဝေရာ လုပ်ပါတော့ ငါ့ မျက်နှာပေါ် ခွစမ်းပါဟာ”

“ရော့ ဟာ ရော့ နင် ဒီလောက်လိုချင်နေတာ”

လျှာတန်းလမ်းထုတ်ကာ တောင်းတနေသော ကိုလတ် မျက်နှာပေါ်ထိ ရောက်အောင် ဒူးထောက်လျှက် တိုးပြီး မျက်နှာပေါ် သူ့ စောက်ဖုတ် ရောက်လာသည်နှင့် ကိုလတ် မျက်နှာနားထိ ထိလုမတတ် ကပ်ကာ

“ကိုလတ် ငါ့ စောက်ဖုတ် အနံ့ကို ရှူဟာ၊ ဘယ်လို လဲ အရင်လိုဘဲလား၊ နင်ကြိုက်သေးလား ပြောစမ်း”

ကိုလတ်က အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသလို တရှူးရှူးဖြင့် ရှူရင်း

“ဟား လွမ်းနေတာ မဝေရာ လွမ်းနေတာ၊ ဒီ စောက်ပတ် အနံ့ကို ငါ လွမ်းနေတာ နှစ်ပေါင်း မနည်းဘူး မဝေရာ၊ နင့် စောက်ပတ်က အရမ်းရှူလို့ ကောင်းတာဘဲ၊ ငါကြိုက်တယ်၊ နည်းနည်း ကပ်ဦးဟာ၊ ငါ့ နှာခေါင်းနဲ့ ထိအောင် ကပ် . . ကပ်”

“ကြိုက်လား ကိုလတ်၊ ကဲ ရော့ ရော့ ရှူဟာ ရှူ တဝရှူ”

မဝေက သူ့ စောက်ပတ်ကို ကိုလတ် နှာခေါင်းနှင့် မထိတထိ ဖြစ်နေအောင် ကပ်ပေးရောက ဖိချလိုက်သည်။ ကိုလတ်ဆီက ဝူးဝူးဝါးဝါးဖြင့် အသံထွက်လာကာ လျှာက မဝေစောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာသည်။ မဝေက အရှိန်ရသလို သူ့စောက်ဖုတ်ဖြင့် ကိုလတ် ပါးစပ်နဲ့ နှာခေါင်း တဝိုက် ခါးကိုကစားပြီး ရှေ့တိုး နောက်ငင် လှုတ်ရှားပေးနေသည်၊ စကားသံတွေ တိတ်သွားတာ တဟင်းဟင်း ညီးသံနှင့် နှာမှုတ်သံတွေ ပြင်းထန်လာသည်။

“အား အား ကိုလတ် ကိုလတ် ကြိုက်လား ကြိုက်လား ငါ့ စောက်ရည် အရသာ ရှိလား နင် ကြိုက်တုန်းလား”

“ဝူး အူး အင်း ဝူး”

ကိုလတ်ဆီက မပီမသ အသံ ထွက်လာပေမဲ့ ဘာပြောမှန်း မဝေ ကောင်းကောင်းကြီး နားလည်လိုက်သည်။

“အား ကောင်းတယ် ကိုလတ်၊ ဖိထိုး ဖိထို နင့်လျှာနဲ့ အဲ့နေရာ ဖိထိုး၊ အား အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်၊ ငါ ပြီးတော့မယ်ဟ၊ ဖိ ထိုး ဖိ ထိုး၊ ငါ ငါ နင့် ပါးစပ်ထဲ အရည်တွေ ညှစ်ချမယ်၊ ဖိထိုး ဖိထိုး အား အား အား အား . . . . ဆင်းပြီ ဆင်းပြီ ငါ့ အရည်တွေ ဆင်းကုန်ပြီ. . အား အား . . .ပြီးပြီ ပြီးပြီ . . ကိုလတ် ကိုလတ် . . . ကောင်းလား ကောင်းလား၊ အရသာ ရှိလား . . အားးးး”

မ၀ေ ကော့လန်ကာ ကိုလတ်ပါးစပ်ကို သူ့စောက်ဖုတ်ဖြင့် အတင်းဖိရင်း အားကနဲ အသံရှည်ကြီးဖြင့် အားရပါးရ အော်ရင်း သူ့သုတ်ရည်တွေ ကိုလတ် ပါးစပ်ထဲ ညှစ်ချလို့ တစ်ချီ ပြီးသွားကာ စောစောက ပြင်းပြင်းထန်ထန် လှုတ်ရှားမှု့တွေ တဖြေးဖြေး ညိမ်ကာ ပျော့ကျသွာသည်။

ပျော့ကျသွားသည်နှင့် မဝေက သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကိုလတ် မျက်နှာပေါ်မှ ခွာကာ ကိုယ်ကို နောက်ဘက်တိုးရင်း ဗိုက်ပေါ်ခွပြီး သူ့ကိုယ်ကို ကိုလတ်ပေါ် မှောက်ချပြီး သူ့ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုလတ် မျက်နှာကို ညှပ်ကိုင်ကာ မျက်နှာချင်း ကပ်လို့ ကိုလတ် နှာခေါင်း နှင့် ပါးစပ်တဝိုက် ပေနေသော သူ့စောက်ရည်တွေကို သူ့လျှာဖြင့် လျှောက်ယက်ကာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးနေတော့သည်။ မောမောနှင့် ခဏမျှ နှစ်ယောက်သား ခဏမျှ ငြိမ်သက်သွားပြီးနောက်

“ဘယ်လိုလဲ ကိုလတ်၊ ကြိုက်တုန်းဘဲလား”

“ကြိုက်တယ် မ၀ေရာ၊ အရမ်းကြိုက်တယ်၊ ငါ အဲဒီ အရသာကို လွမ်းနေတာ ကြာလှပြီ၊ လုပ်စမ်းပါဦးဟာ ငါ မပြီးသေးဘူးဟ”

“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း . . . လာမယ်လေ၊ ငါလည်း မ၀သေးပါဘူးဟ၊ ပြီးသာပြီးသွားတာ နင့်ကို လိုးမှ မလိုးရသေးတာ၊ ဘယ်၀မှာလဲ၊ နင့်ကို ငါက တက်လိုးရမှ ၀ မှာ”

“နေဦး နေဦး အခု မလိုးနဲ့ဦး၊ အခုလိုးရင် ငါ ကြာကြာထိန်းနိုင်မယ် မထင်ဘူး၊ အခုတောင် တင်းပြီး အရည်တွေ အ၀တေ့နေပြီဟ၊ ပြီးချင်နေပြီ၊ စုပ်ဟာ ငါ့ကို ပြီးအောင် အရင်စုပ်၊ နင့်ပါးစပ်ထဲ ငါ တစ်ချီ အရင်ပြီးမယ်။ နောက်တစ်ချီပြီးမှ အားရပါးရ အကြာကြီးလိုးဟာ”

“အင်းပါဟ၊ ငါသိပါတယ်၊ နင့်လီးကို မြင်ကတည်းက စုပ်ချင်နေတာ၊ နင်က ငန်းငန်းတက် ငါ့ကို ယက်မယ် အော်နေလို့၊ အခု ငါ့ နို့သီးလေး စို့မလား”

“အင်း စို့မယ်”

မ၀ေက ကိုလတ်ပေါ် အိပ်နေရာက ကုန်းထကာ လေးဘက်ထောက်ရင်း တွဲလောင်းကျနေတဲ့ သူ့ နို့သီးကို ကိုလတ် ပါးစပ်ပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်၊ ကိုလတ်က ပါးစပ်နဲ့ လှမ်းငုံရင်း ပူးချည်ထားသော သူ့လက်က အလိုလို ကြွလာကာ မ၀ေနို့ကို ကိုင်ဖို့ အားယူလိုက်သည်။ မ၀ေက ကြွလာသော ကိုလတ်လက်ကို သူ့လက်ဖြင့် ပြန်တွန်းချရင်း

“ဘာမှ လာထိဖို့ မကြိုးစားနဲ့နော် ကိုလတ်”

“ငါ ငါ အားရပါးရ ညှစ်ပြီး စို့ချင်တာ မ၀ေရာ”

“တော်စမ်းပါ၊ ဘာ ညှစ်ချင်တာလဲ၊ မကိုင်နဲ့၊ ကိုင်ပြီးရင် နင်က ကြီးတယ်လေး၊ သေးတယ်လေး၊ မာတယ်လေး၊ ပျော့တယ်လေးနဲ့ နင့် ဆန္ဒ ပြည့်သွားရင် နင် မကြိုက်တာ တစ်ခုခု ဖြစ်ပြီ၊ ငါသိတယ်၊ နင့်ဖာသာနင် အောက်က သစ်တုံးလိုနေ၊ ငါ လုပ်တာခံ၊ လိုချင်တာ တောင်း၊ နင့်ကို ငါလုပ်ပေးမယ်”

“အေးပါဟာ အေးပါ၊ နည်းနည်းလေး အောက်ဖိဟာ၊ အခု အဖျားလေးဘဲ မိနေတာ”

“ရော့ ရော့ စို့ဟာ စို့၊ လျှာ နဲ့ လှိမ့်ဟာ၊ အင်း အင်း . . စို့ဟာ၊ သွားနဲ့လည်း မနာအောင် ကိုက်ဟာ၊ ပြီးရင် ငါ့ နို့နဲ့ နင့် ရင်ဘတ်ကိုလည်း ပွတ်ပေးမယ်၊ နင့် လီး ကိုလည်း ပွတ်ပေးမယ်၊ နင် ကြိုက်တယ် မို့လား”

မ၀ေက ပြောလဲပြော သူ့ နို့အုံ ၂ ဖက်ကို တလှည့်ဆီ ကိုလတ် ပါးစပ်ပေါက်ရှေ့ ချပေးနေသည်။ ပြီးတော့မှ သူ့နို့သီးနဲ့ ကိုလတ် တကိုယ်လုံးကို ဒရွတ်တိုက် ပွတ်ရင်း တဖြေးဖြေး နောက်ကို ရွှေ့လာကာ ထောင်မတ်နေသော ကိုလတ်လီးကို သူ့နို့နှင့် တိုက်ကစားနေရာမှ သူ့ကိုယ်ကို ပေါင်ကြားထဲ လျှောချကာ လျှာနဲ့ ထိထိမိမိ ယက်လိုက်သည်။

“အားးး မ၀ေ”

ပါးစပ်က အားကနဲ အော်ရင်း ကိုလတ် အောက်ပိုင်က ကော့တက်လာသည်။ မ၀ေက ဆက်မလုပ်တော့ဘဲ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးကာ တွဲလောင်းကျနေသော ဥတစ်လုံးကို လှမ်းဟတ်လိုက်သည်။

“အား”

အော်ရင်း ကိုလတ် ကော့တက်လာပြန်သည်။ ဥကို ဆွဲကိုက်ရင်း လီးတံကြီးကို သူ့နှာခေါင်းဖြင့် ပွတ်ကစားနေသည်။ ကိုလတ် မနေနိုင်တော့

“စုပ် . . စုပ်စမ်းပါ မ၀ေေရာ၊ ငါ မနေနိုင်တော့ဘူး၊ အဆုံးထိ ဆွဲစုပ်ဟာ၊ နင့် အာခေါင်နဲ့ ထိအောင် ထိုးဟာ၊ မရတော့ဘူးဟ၊ ငါ ထွက်ခါနီးနေပြီ၊ ငါ့ကို ဆွ မနေနဲ့တော့၊ သေချာငုံပြီး ဆွဲစုပ်စမ်းပါ၊ အား အား ကောင်းတယ် အဲလို အဲလို အား… မ၀ေ မ၀ေ . . အား အား နင် နင် အား အား ကောင်း ကောင်း အား ကောင်း”

ကိုလတ် ပြောသည်ကို မ၀ေက တထပ်တည်း ကျအောင် လိုက်လုပ်ပေးရင်း

“အား အား အား အား မရတော့ဘူး ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ မထုတ်လိုက်နဲ့၊ စုပ် စုပ် ငုံထား ငုံထား၊ အား အား အား အား”

တအားအား အော်ရင်း ကိုလတ် ငြိမ်ကျသွားသည်။ မ၀ေက ကိုလတ်လီးကို ခဏကြာမျှ ဆက်ငုံထားရာမှ စုပ်ဆွဲလေး စုပ်ကာ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပေါင်ရင်းမှာ ခေါင်းတင်မှေးလိုက်သည်။

“စောက်ကောင် နင် မထုတ်တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ၊ ညှီလိုက်တာ၊ ပျစ်ခဲနေတာဘဲ”

“ကြာပြီဟ၊ မှတ်တောင် မမှတ်မိဘူး၊ အဲဒါမှ ကောင်းတာပေါ့ဟ၊ တကယ့် အဆီအနှစ်”

“ဗျန်း . . . စောက်ကောင် ဘာ အဆီအနှစ်လဲ ငါ့မှာ မနည်း မြိုရတယ်”

ကိုလတ် ပေါင်ရင်း ခေါင်းတင် အိပ်နေရာက ဗိုက်ကို ဗျန်းကနဲ အသံထွက်အောင် ရိုက်ရင်း မဝေက ပြောသည်။

“ကောင်းလိုက်တာ မ၀ေရာ၊ ငါလည်း အခုမှ နေရထိုင်ရတာ အဆင်ပြေသွားတယ်၊ ဒါကြောင့် နင့်ကို ငါ စွဲနေတာ၊ တော်ကြာ င့ါလီး ပြန်တောင်လာရင် အပီ တက်လိုးဟာ”

“နင့် လီးက တောင်မှ တောင်ပါ့တော့မလားဟ၊ အခု တစ်ချီထဲ သာခွေယိုင် ဖြစ်နေပြီ၊ နင်လည်း အသက်ကြီးလာပြီနော် အရင်လို မဟုတ်တော့ဘူး၊ စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါတော့ဘူး၊ လုပ်မနေနဲ့”

“နင်ကလဲဟာ ငါ့ကို အထင်သေးလို့၊ နင် အလိုးခံချင်သေးတယ် မို့လား ငါသိတယ်”

“ရပါတယ်ဟ၊ အလိုးခံချင်ပေမဲ့ နင့်ဟာကမှ မနိုင်တော့တာ”

“နိုင်တယ်ဟာ ထည့်သာထည့်”

“ဘယ်လိုထည့်မလဲ ဒီမှာ နင့်လီးက ပျော့နေတာ”

“ဒီလောက် မပျော့ပါဘူးဟ၊ ငါသိတယ်၊ တင်းနေသေးတယ်၊ ရအောင်ထည့်ဟာ၊ နင့်ထဲ ရောက်သွားရင် အလိုလို တောင်သွားမယ်၊ မပူနဲ့”

“အင်း”

ပြောပြောဆိုဆို မ၀ေက တက်ခွကာ ကိုလတ်လီးကို ကိုင်ပြီး သူ့ စောက်ပတ်နှင့် တေ့ကာ ဖိချလိုက်သည်။ ခပ်ပျော့ပျော့ လီးက ကွေးညွှတ်သွားပေမဲ့ ချော်ထွက်မသွား၊ တအိအိ တိုး၀င်သွားသည်။

“အားးးး”

နှစ်ယောက်လုံး ခပ်တိုးတိုး အသံထွက်လာပြီး စောစောက အေးသလိုလို ဖြစ်နေသော တနှာစိတ်က စောက်ဖုတ်နဲ့ လီး အတွေ့အထိကြောင့် ပြန်ထလာသည်။ စောစောက ခပ်ပျော့ပျော့နှင့် တိုး၀င်သွားသော လီးက တဖြေးဖြေးနှင့် သိသိသာသာ တင်းမာလာသည်။

“အားးး ကိုလတ် တောင်လာပြီ၊ ငါ့ထဲမှာ ပြည့်နေတာဘဲဟာ၊ နင်ဟာလေ၊ အရင်ကလိုဘဲ”

“ငါ မပြောဘူးလား၊ နင်နဲ့ဆို ငါက အမြဲထန်နေတာ သိပြီလား၊ လုပ်တော့ဟာ နင့်စိတ်ကြိုက်”

မ၀ေက ကိုလတ်ဗိုက်ပေါ် လက်ထောက်ကာ သူ့ခါးကို ဖြေးညှင်းစွာ စကစားသည်။ စကားသံတွေ မထွက်တော့၊ စကားသံအစား ငြီးညူသံ မောဟိုက်သံ တွေသာ ရပ်လိုက် ပျောက်လိုက် ထွက်ပေါ်လာသည်။

……………………………………………………………..

????️အခန်း ( ၅ )????️

ပြုံးပြီး ပြန်လာသော မ၀ေကို အိမ်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် စစ်ဆေးရေးက စတော့သည်။

“အမယ် မ၀ေတို့များ ပြုံးနေတာဘဲ၊ မျက်နှာကိုက မှို ရလာတဲ့ မျက်နှာ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”

မခိုင်ရဲ့ အပြောကို မ၀ေက ပြုံးရင်း

“ဟဲ့ မှိုသွားရှာတာ၊ မှိုမရလို့ ဘာရရမလဲဟ”

အမူအရာပါပါနှင့် ပြန်ပြောသော မ၀ေ စကားကြောင့် မခိုင်က

“ဒါဆို ဘယ်မှာလဲ အဲ့ဒီရလာတဲ့ မှို၊ ပေး၊ အကုန် ကြော်စားပစ်မယ်”

“ခစ် ခစ် ခစ် မှိုက တစ်ချောင်းထဲရတာ၊ ငါ စားလို့ ကုန်ပြီ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”

မ၀ေက သူ့စကားကို သူ သဘောကျသလို တခစ်ခစ် နှင့် အူလှိုက်သဲလှိုက် ရယ်သည်။ မဝေ ပုံစံကို ကြည့်ရင်း အကင်းပါးသော မဇင်က

“ဟော ဟော ပေါ်ပြီ ပေါ်ပြီ၊ ပြော ပြော၊ မ၀ေ အကုန် ပြောပြဟာ”

“ဘာ ပြောရမလဲဟ”

ပြုံးစိစိဖြင့် ပြန်ပြောသော မ၀ေ စကားကို မဇင်က

“နင်စားလာတဲ့ မှို အကြောင်းလေ၊ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် မ၀ေကလည်း အချင်းချင်း လာလျှိုနေတယ်”

“အပျိုကြီးနော် အဲဒါမျိုးဆို အင်မတန် ဝါသနာပါ၊ ဘာမှ မလျှိုပါဘူးဟ၊ ငါတို့က ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး၊ သူငယ်ချင်းပါ၊ ပြောရင် နင်တို့ နားလည်မှာ မဟုတ်ပါဘူး”

“ဒါဆို ပြောကြည့်လေ၊ ငါတို့ နားလည်လား မလည်လား သိရအောင် ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”

“နင်တို့ကလည်း ဇွတ်ဘဲ၊ နင်တို့သိလည်း ဘာထူးမှာလဲဟ”

“အင်းလေ ဟုတ်သားဘဲ မခိုင်ကလဲ၊ သူက မပြောချင်တဲ့ဟာကို ဘာမှမပူနဲ့ အချိန်တန် သူ့ဖာသာသူ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် လာပြောလိမ့်မယ်၊ အဲ့အခါကြမှသိမယ်”

“ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် နင်တို့ကလဲ၊ ဒါနဲ့ နင်တို့ ညစာ စားပြီးပြီလား၊ အိမ်မှာ ဘာချက်လဲ”

“စားပြီးပြီလေ၊ နင့်က ဘယ်အချိန်ပြန်လာမှန်းမှ မသိတာ၊ ဘယ်စောင့်မလဲ၊ နင် မစားရသေးဘူးလား၊ နင့် ကိုလတ်ကလည်းဟာ တစ်နေ့လုံး ခေါ်သွားပြီး ဘာမှတောင် မကျွေးလိုက်ဘူးလား”

“စောက်ကောင်မတွေ စောက်ရမ်း ပြောမနေနဲ့၊ ငါက ကိုလတ်နဲ့ အပြင်မှာ စားခဲ့ပြီးပြီ၊ ဒါကြောင့် ဒီလောက် နောက်ကျတာပေါ့ဟ၊ ပထမ နင်တို့ကိုတောင် လာခေါ်ဦးမလို့ဘဲ၊ ဒါပေမဲ့ ငါတို့က အရမ်း ဆာနေကြပြီ ဆိုတော့ နင်တို့ကို လာခေါ်ရင် ကြာဦးမှာ၊ ဒါကြောင့် မခေါ်တော့ဘဲ ငါတို့ဖာသာဘဲ သွားစားလိုက်တာ”

“ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်”

“ဘာရယ်တာလဲ”

“ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး၊ နင်တို့ အရမ်းဆာနေကြတယ် ဆိုတာကို သဘောကျလို့”

“တကယ်ဟ၊ တကယ်ဆာတာ၊ ဆာတာမှ အသားတောင် တုန်တယ်”

“၂ ယောက်လုံးလား”

“အင်း ၂ ယောက်လုံး”

“ဆာတာမှ အသားတွေတောင် တုန်တယ်လား”

“အင်း”

“ဟယ် ထူးဆန်းတယ်နော် မဇင်”

“အင်း ထူးဆန်းတယ် ခိ ခိ ခိ ခိ”

“ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် ဘာထူးဆန်းလဲ ဗိုက်ဆာတာဘဲဟာ”

“အော် မထူးဆန်းဘူးတဲ့ မဇင်ရ”

“ခိ ခိ ခိ ခိ အင်း အင်း ဟုတ်သားဘဲ မထူးဆန်းဘူးနော် မခိုင်”

“စောက်ကောင်မတွေ ငါ့ကို ရိမနေနဲ့၊ တော်တော်သိချင်နေကြတယ် မို့လား၊ ကဲ ပြောပြမယ်။ လက်ဖက်သုတ်ဟာ လက်ဖက်လေး စားပြီး နင်တို့ကို ငါနဲ့ ကိုလတ် စသိတဲ့ အချိန်ကစပြီး ပြောပြမယ်၊ ကျေနပ်ပြီလား”

“ခိ ခိ ခိ ခိ၊ ကဲ ကဲ မခိုင် လက်ဖက်သုတ်၊ လက်ဖက်သုတ်၊ ကောင်းကောင်းလေးသုတ်နော်၊ လက်ဖက် အသားများများထည့်၊ ဒီည မအိပ်ဘဲ မ၀ေ ဇာတ်လမ်း ကို နားထောင်ရမယ်”

…………………………………………………………

????️အခန်း ( ၆ )????️

အင်း အစက ပြောရရင်၊ ကိုလတ်နဲ့ စတွေ့တော့ ငါတို့ အားလုံး ပထမနှစ်ဘဲ ရှိသေးတယ်၊ အဲ့တုန်းက သူက ငါ့ သူငယ်ချင်းကို ကြိုက်တာဟ၊ အဲဒီမှာ ထုံးစံအတိုင်း သူတို့ အုပ်စုနဲ့ ငါတို့ မိတ်ဆွေ ဖြစ်သွားတယ်ပေါ့။ သူတို့ ၂ ယောက်က လိုက်လည်းလိုက်တယ်၊

သူတို့ အဖွဲ့ထဲဆို သူက အချောဆုံး၊ ငါတို့ အဖွဲ့ထဲ ဆိုလည်း ငါ့သူငယ်ချင်းက အချောဆုံးပါ့၊ ချောတာမှ ငါ့သူငယ်ချင်းက တော်တော် ချောတာ၊ ဆံပင်ကလည်း အရှည်ကြီး၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း လှ၊ အိနြေလဲရှိ၊ ဒီတော့ သူက ကြိုက်တာပေါ့၊ ငါတို့ကလည်း သူတို့ ၂ ယောက်ကို ဘေးက ၀ိုင်းတီးပေးကြတာပေ့ါ၊

အဲဒီမှာ နင်တို့ သိတဲ့အတိုင်း ငါက စကားများတယ်၊ ဟိုစပ်စပ် ဒီစပ်စပ် ဆိုတော့ သူက ငါ့ သူငယ်ချင်းကို သာကြိုက်တာ၊ လေပေးဖြောင့်သွားတာက ငါနဲ့ဟ၊ ပြောရရင် ဇတ်လမ်းက အဲ့ကနေစတာ၊ မလိုအပ်တာတွေ အသေးစိတ် ပြောမနေတော့ပါဘူးဟာ၊ ကျောင်းတုန်းက ဟေးလား ဝါးလားတွေက ဒီလောက် ပြောနေဖို့ မလိုပါဘူး၊ နင်တို့လည်း ကြုံခဲ့တာဘဲ၊ အခုဟာက သူနဲ့ ငါနဲ့ ဇတ်လမ်းကိုဘဲ ပြောမယ်၊

ဖြစ်ချင်တော့ ငါတို့ အုပ်စုက တစ်ဆောင်ထဲ နေပြီး ပေါင်းနေပေမဲ့ ဘာသာ မတူဘူးဟ၊ ဒီတော့ အတန်းချိန် မတူဘူး၊ ငါက တစ်ပတ်ကို ၃ ရက်လောက် နေ့လည် ထမင်းစားချိန် မတိုင်ခင် တစ်ချိန် အတန်းလွတ်တယ်ဟ၊ တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ သူလည်း အဲ့အချိန်အားတယ်၊ ဒီတော့ များသောအားဖြင့် နေ့လည် လူစုံအောင် စောင့်ရင်း သူနဲ့ငါ စကားပြောဖြစ်ကြတာ။

နင်တို့ သိတဲ့အတိုင်း ငါကလည်း ခင်ပြီဆို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း၊ ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်တွေ မပြောတတ်ဘူး၊ ဒီတော့ သာမန် မိန်းကလေး ပုံစံ မပေါက်တဲ့ ငါ့ကို သူခင်တာပေါ့။ ငါကလည်း စကားပြောရင် ပါးစပ်ကထွက်ရာ ပေါက်ကရ ပြောတတ်တာ၊ အဲဒီကနေ စတယ် ဆိုမလား၊ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်က စကားအပြောဆို ပွင့်လင်းလာတာ။

နောက်ပြီးတော့ ဖြစ်ချင်တော့ သူတို့ အဖွဲ့ထဲက သူ့ သူငယ်ချင်းက ငါ့ကို ကြိုက်နေတာ၊ အဲ့ကောင်က အုံပုန်း။ သူကလည်း ငါ့ကို အဲ့ကောင်နဲ့ လာလာလှော်တယ် ဆိုပါစို့။ ခင်သာခင်တယ် ပြောပေမဲ့၊ တခါ တခါ သူက စိတ်လိုရင် ငါ့ကို ချောတယ် ဘာညာ၊ ရိသဲ့သဲ့က လုပ်သေးတာ၊ နင့်မျက်နှာက ဆွဲဆောင်မှု ရှိတယ်။ ကိုယ်လုံးကလည်း လှတယ်၊ ဘာညာပေ့ါဟာ၊

ငါကလည်း အဲ့လို သူလာပြောရင် ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်မနေဘူးဟ၊ သူ့နဲ့ဆို ငါ့ စိတ်ထဲက ရင်းနှီးနေသလို ခံစားနေရတာ၊ ငါကလည်း ပြန်ပြောတာပေါ့၊ ငါ့ပုံစံ နင်ကြိုက်လား ဘာညာပေါ့၊ သူကလည်း ကြိုက်တယ်ပေါ့၊ ဒီလိုပြောရင်း နည်းနည်း လွန်လာရင်တော့ သွားစမ်းပါဟာ၊ စောက်ပိုတွေ၊ ဘာညာနဲ့ စကားကို လျှောချလိုက်ပေါ့။

အဲဒီအချိန်မှာ သူနဲ့ ငါ့သူငယ်ချင်းက ဖြစ်နေပြီဟ၊ ငါ့သူငယ်ချင်းက သူ့ကို အဖြေပြန်ပေးပြီးပြီ။ ရည်းစားသက်တမ်းကလည်း နည်းနည်း ကြာလာပြီဆိုတော့ ငါကလည်း မေးတာပေါ့၊ နင့်တို့ နှစ်ယောက်ချင်း မတွေ့ကြဘူးလား၊ ဘာညာပေါ့၊ သူကလည်း တွေ့ချင်တယ် ပြောတယ်၊ ဒါဆိုလဲ ချိန်းဟာ ဆိုပြီး ငါကလည်း မြှောက်ပေးတယ်။

ဒါပေမဲ့ တွေ့ရမှာ ကြောက်နေတယ်တဲ့၊ ဘာကြောက်တာလဲဆိုတော့ သူက ငါ့သူငယ်ချင်းကို မကြိုက်တော့မှာ စိုးတာတဲ့၊ ငါက ပထမတော့ နားမလည်ဘူးဟ၊ ဒီတော့ သူ ငါ့ကို ရှင်းပြတယ်၊ သူ့မှာ အရင်က ရည်းစား ၂ ယောက် ရှိခဲ့ဖူးတယ်၊ အဲဒီ ရည်းစားတွေနဲ့ အဲလို လူကွယ်ရာ ချိန်းတွေ့ပြီး ပြတ်သွားဖူးတဲ့ အကြောင်း၊ သူလည်း သူ့ကိုယ်သူ ဘာဖြစ်မှန်း မသိဘူးတဲ့၊ အခုလို ရိုးရိုးသားသား ချစ်နေတဲ့အချိန် ဘာမှ မဖြစ်ပေမဲ့ အဲလို နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ပြီးရင် သူက စိတ်မပါတော့ဘူးတဲ့၊

တကယ်တော့ မိန်းကလေးတွေက အပြင်က ဘယ်လောက်ဘဲ လှလှ၊ တကယ်တန်း အ၀တ်အစား ချွတ်လိုက်ရင် သူ့စိတ်ထဲက မလှတော့ဘူးတဲ့ဟ၊ ဒါကြောင့် အဲ့လို ချိန်းပြီးရင် သူမကြိုက်တော့တာတဲ့၊ အဲဒီကနေစပြီး ငါ သူ့အကြောင်းကို စသိတော့တာဘဲ။ ဒီကောင်က လူတစ်မျိုးဘဲ၊ ကိုယ်ရတဲ့ မိန်းကလေးကိုကြ မလှဘူး ထင်ပြီး မရတာကိုဘဲ လိုချင်နေတဲ့ကောင်။ ငါတော့ ဒီလိုဘဲ မြင်တယ်။ စိတ်ရောဂါ တမျိုးလို့ ပြောရင် ရမလားဘဲ။

အဲဒီကနေ စပြီး ငါနဲ့ သူလည်း နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်တွေ အကုန်ပြောဖြစ်တော့တာဘဲ၊ တဖြေးဖြေး နဲ့ ငါလည်း သူ့အကြောင်း သိလာတာပါဘဲ၊ ခစ် ခစ်၊ သူကလည်း ငါ့ကို အဲလိုသူ့ အကြောင်းတွေ အသေးစိတ် ပြောပြရတာ သဘောကျတယ်တဲ့ဟ၊ သူ့သူငယ်ချင်းတွေတောင် သူ ဒီလို အသေးစိတ် မပြောဘူးတဲ့၊ ငါက ပထမဆုံး သူ့ စိတ်ထဲရှိတာ ပြောပြဖူးတာတဲ့။

သူ့ ကောင်မတွေကို ချွတ်လိုက်လို့ သူ မြင်ရင်သာ သဘောမကျတာ၊ နိုင်ငံခြား မဂ္ဂဇင်းတွေ ဘာတွေ မှာပါတဲ့ နိကက် ကောင်မပုံတွေကျတော့ သူက ကြိုက်တယ်ဟ၊ စိတ်ပါတယ်တဲ့၊ ဘာကွာလဲ မေးတော့လဲ သူက ရေရေရာရာ မပြောတတ်ပြန်ဘူး၊ အရိုးများတယ် ချေးခါးတယ် ကြံဖန် အပြစ်မြင်တတ်တဲ့ ကောင်၊ တကယ်တန်းဆိုလည်း သူ့ရည်းစားတွေ မလှတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ နို့သီးခေါင်းလေး သေးတာ၊ ကြီးတာ၊ နို့အုံတွဲတာ တင်းတာက အစ၊ အမွေးတွေ ပေါက်တာ၊ မှဲ့ ရှိတာ၊ အမာရွတ်ရှိတာ၊ ဟိုနေရာဆို အသားအရောင်ကွာတာ၊ မဲတယ်လေး ညိုတယ်လေး၊ အဓိကကျတဲ့ နေရာတွေရော၊ အဓိက မကျတဲ့ နေရာတွေရော တကိုယ်လုံး ကြည့်ပြီး၊ သူ့ဖာသာသူ ဖြစ်နေတာ၊ တကယ်တော့ ဒါတွေက ဘာမှလဲ မဆိုင်ဘူး၊ တကယ်ချစ်ရင် ဒါတွေက အပြစ်လို့ကို မြင်စရာကို မလိုတာ၊ မဟုတ်ဘူးလား။

အဲဒီမှာ ငါက သူ့ကို အားပေးတာပေါ့၊ ချိန်းသာ ချိန်းဟာ၊ စမ်းကြည့်၊ နင်ကြိုက်သွားရင် ပြီးတာဘဲ၊ တကယ်တန်း ယူပြီးမှ မကြိုက်တော့ရင် ပြဿနာ ပေါ့ ဘာညာပေါ့၊ ငါက သူ့ ဘက်ကနေ အကြံပေးဖြစ်တာ၊ ငါ့ သူငယ်ချင်း ဘက်ကတောင် ငါ သိပ်မစဉ်းစားခဲ့ဘူး၊ သူ့ကို ဘယ်လောက်ထိ သံယောဇဉ် ကြီးလဲ အဲဒါသာ ကြည့်၊

တကယ်တော့ ငါလုပ်သင့်တာက အဲဒါဆိုလဲ ငါ့ သူငယ်ချင်းကို ဒုက္ခမပေးပါနဲ့ဟာ၊ ဘာညာနဲ့ ဖြစ်ရမှာ၊ အဲလို မဖြစ်ဘဲ သူ့ဘက်ကနေ သူ ကြိုက်ဖို့ အရေးကြီးတယ်ဘဲ ထည့်တွက်တော့တာ။ အဲ့ဒီတုန်းက သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ ငါနဲ့က မဖြစ်သေးဘူး၊ ဟိုကလည်း ငါ့ကို အခုထိ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကို မပြောဘူး၊ အခုထိ ငါ့ကို မြင်ရင် ကြောက်ဒူးတုန်နေတုန်း၊ အမှန်ပြောရရင် ငါကလည်း အဲ့ကောင်ကို စိတ်မ၀င်စားပါဘူး၊

ယောက်ျားဖြစ်ပြီး ဒီလောက် မပြောရဲ မဆိုရဲ ဖြစ်နေမှတော့ ဘယ်နေရာ သွားသုံးမလဲ၊ ငါက ယောကျ်ားဆို ကိုလတ်လို ရဲရဲတင်းတင်း ကိုယ်လုပ်ချင်တာ လုပ်တတ်တဲ့ လူမျိုးမှ ကြိုက်တာ။ တခါတလေ ငါ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး နင်က တော်တော်လှတာဘဲ၊ တောက် . . ငါ ဖက်နမ်းချင်စိတ်ကို မနည်းထိမ်းထားရတယ် ဆိုပြီး အားမလို အားမရ ပြောရင် ငါ့ရင်ထဲ ကြည်နူးပြီး အရမ်းကျေနပ်တာ၊

ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် သူ့ကို တဘုန်းဘုန်း ထုရိုက်ပြီး စောက်ကောင် အချင်းချင်း ပြောစရာလား ဘာလား ဆဲပေမဲ့ ငါ့ဖာသာငါ ကျေနပ်နေတာ ငါအသိဆုံး၊ ငါ ဘယ်လောက် ဆဲဆဲ ထုထု သူကလည်း မလျှော့ဘူးဟ၊ တကယ်ဟ ဘာညာ ဆက်ပြောသေးတာ။ အဲဒါတွေက သူနဲ့ ငါနဲ့ကြား မပြောဘဲ ညိနေတဲ့ သံယောဇဉ် ပေါ့ဟာ။

အဲဒီမှာ တစ်နေ့ သူ ငါ့ကို ချိန်းတာ၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူ့ကောင်မလေးအတွက် မွေးနေ့ လက်ဆောင် သွား၀ယ်မလို့၊ အဲဒါ ဘယ်သူမှ မသိအောင် သွား၀ယ်ချင်တယ်ပေါ့၊ သူ၀ယ်ချင်တာကလည်း မိန်းမ အသုံးအဆောင်ပစ္စည်း၊ အဲဒါ ငါ့ကို လိုက်ရွေးပေးပေါ့၊ ဘယ်သူမှ မသိအောင် သွားမယ် ဆိုပြီး ငါ့ကို တိတ်တိတ်လေးချိန်းတာ။

ငါကလည်း အင်း ပေါ့၊ အဲဒါ ကျောင်းပိတ်တဲ့ စနေ နေ့ ငါလည်း အဆောင်က အစောကြီး ထွက်ပြီး သူ့ နဲ့ သွားတွေ့ရော။

…………………………………………………………

????️အခန်း ( ၇ )????️

ငါလည်း ဘာစိတ်ကူးပေါက်လဲ မသိဘူး၊ အဲ့နေ့က သေချာ အလှပြင်ဖြစ်တယ်၊ ၀တ်ထားတာကလည်း အကြပ်လေး၊ ငါ့ ပစ္စည်းကိုအရှိအတိုင်း ပြသလို ဖြစ်နေတာ၊ ခိ ခိ၊ အံမယ် နင်တို့ ဘာသိလဲ၊ အဲ့တုန်းက အခုလောက်မထွားပေမဲ့ ပစ္စည်းရှိ လူတန်းစားထဲ ငါပါ ပါတယ်၊ ငါလည်း အလှပြင်ရင်း ရင်တွေ ဘာတွေတောင် ခုန်လို့၊ ရည်းစားနဲ့ ချိန်းတွေ့သလိုမျိုး င့ါစိတ်ထဲ ဖြစ်နေတာ၊ ငါကောင်းကောင်းမှတ်မိတယ်။

အဲ့နေ့ တစ်ရက်ထဲ အဲလိုဖြစ်တာ၊ နောက်ပိုင်း သူနဲ့ တွေ့တိုင်း ဒီလောက် မပြင်ဖြစ်တော့ဘူးဟ၊ အဲ့ဒီနေ့က တွေ့တော့ သူလည်း ရှိုးနဲ့ မိုးနဲ့ ဟ၊ သူ့ပုံကို ငါ အခုထိ မှတ်မိနေတာ၊ ဂျင်းဘောင်းဘီ အပြာ၊ စုတ်စုတ်ပြတ်ပြတ် ဂျင်းပန် မဟုတ်ဘူးနော်၊ စတိုင်ကျကျ၊ သူ့ကိုယ်နဲ့ တိုင်းချုပ်ထားသလိုဘဲ။ ခါတိုင်း ၀တ်နေကျပုံစံ မဟုတ်ဘူး၊ အင်္ကျီအဖြူ နဲ့ အပြာ မတ်တတ်စင်းလေး၊ ဆံပင်ကလည်း ရေစိုပုံစံ ကပိုကရိုလေး၊ ရှူးဖိနပ်နဲ့ သေချာ ကျကျနန။

တွေ့တော့ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်ပြီး ရယ်မိတယ်၊ သိတယ်လေဟာ နှစ်ယောက်လုံး ရှိုးထုတ်လာတယ် ဆိုတာ၊ ဒါပေမဲ့ မပြောဖြစ်ကြဘူး၊ အရှက်ပြေဘဲ ရယ်ဖြစ်ကြတာ။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား စတိုးဆိုင်ထဲ ရောက်သွားတယ်။

သူက ရေမွှေး အကောင်းစား ၀ယ်ပေးမယ်ဆိုတော့ ဆိုင်ထဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ရွေးရင်း ဆိုင်ထဲက အရောင်းစာရေးမလေးက ငါတို့ကို အတွဲထင်နေတာ၊ အဲဒါကို ငါက အတွဲမဟုတ်ဘူး ပြောမလို့ သူက လက်ကုတ်ပြီး မပြောဖို့ မျက်ရိပ်ပြတာနဲ့ ငါလည်း အသာနေလိုက်တယ်။

အဲဒီတော့မှ သူက ငါ့ကို စာရေးမ ရှေ့မှာ သူ့ ချစ်သူလို ဂရုစိုက်ပြတာ၊ ငါ့စိတ်ထဲ ကျေနပ်သလိုလို၊ ဘာလိုလို တမျိုးဘဲ၊ နေရင်းထိုင်ရင်း ပျော်နေတာ၊ အဲဒီကနေ အရှိန်ရသွားတယ်နဲ့ တူတယ်၊ စတိုးဆိုင်က အထွက် မနက်စာ သွားစားတော့လဲ ငါ့ကို သူ့ ရည်းစားလို ဂရုစိုက်ပြနေသေးတယ်၊ ငါတို့ နှစ်ယောက် အဲ့တုန်းက ရည်းစားဖြစ်နေတဲ့ အတိုင်း၊ အဲဒီကနေ ပြန်မယ် ဆိုပြီး သူ့ ကားနဲ့ ပြန်လာတာ၊ အဲဒါ လမ်းမှာ ဘာစိတ်ကူးပေါက်လဲ မသိဘူး။

“ငါ့အိမ်သွားမယ်ဟာ နင်လိုက်ခဲ့။ နင်လည်း ရောက်ဖူးတာပေါ့”

“ဘာလုပ်မလို့လဲ၊ မသွားချင်ပါဘူးဟ၊ တော်ကြာ နင့်အိမ်က လူတွေ တမျိုး ထင်ဦးမယ်”

“မထင်ပါဘူးဟ၊ ငါ့အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး”

“အာ စောက်ကောင် ဒါဆို ပိုဆိုးတာပေါ့၊ အဲဒါမှ ငါ့ ဘ၀ ပျက်မှာ၊ နင်က ငါ့ကို မကောင်းကြံနေတာ မို့လား”

“နင် ဘယ်လိုသိလဲ”

“သိတာပေါ့ဟ၊ နင့်ပုံစံ အသိသာကြီး၊ ဒီနေ့ တစ်နေ့လုံး ငါ့ကို နင့် ရည်းစားလိုလို လုပ်နေတာ၊ ဟွန်း မပြောချင်လို့”

“နင်ကလဲဟာ၊ မကောင်းတော့ မကြံပါဘူးဟ၊ ငါ နင့်နဲ့ အဲ့ဒီလို နေနေရတာကို ပျော်နေတာ၊ နင်ကရော အဲလို နေရတာ မပျော်ဘူးလား”

“တော်စမ်းပါဟာ၊ ငါက နင့်ကို သူငယ်ချင်းလို ခင်တာနဲ့ နင့်စိတ်ထင် ငါ့ကို နင်လုပ်ချင်လုပ်လို့ ရမယ့် အပေါစားကောင်မများ မှတ်နေလား”

“ဟ ဘာဆိုင်လို့လဲ၊ နင့်စိတ်ထင် ငါကရော မိန်းမတိုင်း အဲလို ဖောရောသောရော နေတဲ့ ကောင်များ မှတ်နေလို့လား”

“ဒါဆို ငါ့ကို ဘာလို့ လာနေလဲ”

“ဘာလို့ လာနေလဲ ဟုတ်လား၊ နင် တော်တော် သိချင်လား”

“စောက်ကောင် တော်ပြီ မပြောနဲ့၊ ငါ မသိချင်ဘူး”

“ပြီးရော၊ ဟော ရောက်ပြီ၊ ရှေ့က အိမ်က ငါ့ အိမ်”

“နင် နော် နင်၊ အိမ်ထဲရောက်ပြီး ငါ့ကို မဟုတ်တာ လုပ်လို့ကတော့ သေပြီသာမှတ်”

“ စိတ်ချ၊ မလုပ်ဘူး၊ မလုပ်ဘူး၊ နင်လဲ ငါ့ကို ဘာမှ မလုပ်နဲ့”

“စောက်ကောင်၊ ငါကတော့ လုပ်ချင် လုပ်မှာပေါ့၊ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်၊ ငါ့ သဘော၊ နင်သာ ငါ့ကို ဘာမှ မလုပ်နဲ့”

“ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး၊ ငါ နင့်ကို သဘောကျတာ အဲ့ဒီ အပြောတွေကြောင့်”

“ဘာဆိုင်လဲ”

“နင်ကလဲ ငါ မကောင်းတဲ့ စိတ်နဲ့ နင့်ကို ခေါ်လာတာ မဟုတ်ပါဘူးဟ၊ အခု အစောကြီး ရှိသေးတယ်၊ နင့်ကိုလဲ မပေးပြန်ချင်သေးဘူး၊ ငါ့စိတ်ထဲ နင့်နဲ့ အတူတူနေပြီး စကားတွေ ဘာတွေ ပြောချင်သေးတယ်၊ ဒါကြောင့်ပါ၊ အပြင်မှာ လျှောက်သွားနေရင် သူများမြင် နင့်အတွက် ဘယ်ကောင်းမလဲဟ၊ အခု ငါ့ အိမ်မှာ ဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်၊ နေချင်သလိုနေ၊ ဘယ်သူမှလဲ မသိ၊ မဟုတ်ဘူးလား”

“အေးပါ အေးပါ၊ ရောက်ရင်လဲ တံခါး မြန်မြန်သွားဖွင့်၊ ကားပေါ်ထိုင်ပြီး တရားဟောမနေနဲ့၊ ငါ အခုရေလည်း သောက်ချင်တယ်၊ သေးလည်း ပေါက်ချင်တယ်၊ ဒီ ဒေါက်ဖိနပ် ကြီးနဲ့ ရှိုးထုတ်ထားရတာ ခြေထောက်လည်း နာနေပြီ”

“ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး”

……………………………………………………….

????️အခန်း ( ၈ )????️

အိမ်ထဲရောက်တော့ ငါလည်း ငါ့ကိစ္စ အရင်ရှင်းရတာပေါ့၊ နင်တို့ကို မရှက်တမ်း ပြောရရင် အဲ့ဒီနေ့က ငါ ဘာလုပ်မိလဲ သိလား၊ ရှူးပေါက်ပြီး ရေသေချာဆေး၊ အနံ့အသက် ကောင်းမကောင်း ငါ့ဖာသာဆန်းစစ်၊ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလည်း မနံနေအောင် ချွတ်ပြီး ခါလိုက်သေးတယ်၊ ခိ ခိ၊ အဲဒီတုန်းက ငါတွက်ထားတာက သူ မနေနိုင်လို့ င့ါကို မဟားဒရား လာလုပ်ရင် စိတ်မပျက်သွားအောင်ပေါ့။

အဲ့လောက်ထိဟာ၊ လူကသာ ဘာညာ ပြောနေတာ၊ စိတ်ထဲက သူလုပ်တာ ခံချင်နေတာ၊ ငါကိုက ရွတာ၊ ခိ ခိ၊ ဒါနဲ့ဘဲ အိမ်သာထဲ နည်းနည်းကြာသွားတယ်၊ ငါထွက်လာတော့ သူက မီးဖိုခန်းမှာ သံပုရာရည် ဖျော်နေတာ ငါသောက်ဖို့တဲ့၊ ငါက ကျောင်းမှာဆို သံပုရာရည်ဘဲ သောက်တတ်တယ်လေ၊

သူက စတိုင်ကျကျ ၀တ်ထားတဲ့ သူ့ အကျီကို အပြင်ထုတ်ပြီး ရင်ဘတ်ကို ဖွင့်ထားတာ၊ သူ့ပုံကလဲဟာ ယောက်ကျား ပီပီသသ၊ ကာယဗလမောင်လို အထွားကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ သူ့ဟာနဲ့သူ တော်တော် ကြည့်လို့ကောင်းတယ်ဟ၊ အသားအရည်ကလည်း မြင်ရသလောက် ဖြူပြီး နုနေတာ၊

ငါ့ မျက်စိကို လွှဲလို့ကို မရဘူး၊ သူပြောတော့ အင်္ကျီလဲမလို့ လုပ်ပြီးမှ မလဲဖြစ်တော့ဘဲ သတိရတာ နဲ့ သံပုရာရည် လာဖျော်တာတဲ့။ ငါ့ကို မြူဆွယ်တာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့ဟာ၊ အဲဒါ ငါကို မြင်တော့ သူက

“သံပုရာရည်လေ မဝေ အကြိုက်၊ ကျောင်းမှာ မဝေ သောက်နေကျ”

“တော်တယ် မောင်လတ်၊ မောင်မင်းတော်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ အခု လောလောဆယ် ရေငတ်နေတယ်ဟ၊ ရေ အရင်သောက်မယ် ဘယ်မှာလဲ”

“ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ မ၀ေ”

ငါလည်း ရေခဲသေတာထဲက အေးစက်နေတဲ့ ရေတစ်ဘူး ယူမော့ရင်း သူ့ကို ကြည့်ပြီး

“နင်ကလည်း နဲနဲပါးပါး အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ပါဦးဟ၊ အင်္ကျီဟပြဲနဲ့၊ ငါ့ကို ဘာမှ လာမြူ မဆွယ်နေနဲ့၊ ငါ စိတ်မ၀င်စားဘူး”

“နင့် အရှေ့မှာ ဆင်ခြင်စရာ လိုလို့လား၊ အင်္ကျီလဲမလို့ လုပ်နေတုန်း နင် ကြိုက်တတ်တဲ့ သံပုရည် သတိရလို့ လာဖျော်တာ၊ လာ ဒီမှာ လာမြည်းကြည့်၊ ငါဖျော်ထားတာ ကောင်းလား”

ငါသူ့ အနားကပ်သွားတော့ သူက ဇွန်းနဲ့ ခပ်ပြီး ငါ့ကို တိုက်တယ်၊ ငါလည်း အလိုက်သင့် ပါးစပ်ဟ မြည်းပြီး

“သကြားနည်းနည်း ထပ်ထည့်ဟာ၊ နင့်ဟာက ရေခဲ ရောလိုက်ရင် အချိုပေါ့ သွားမှာ၊ အချဉ်ကတော့ အတော်ဘဲ”

ငါပြောလိုက်မှ သူက ငါမြည်းထားတဲ့ ဇွန်းထဲက လက်ကျန်ကို သူထပ်မြည်းလိုက်သေးတယ်၊ အသစ်တောင် ထပ်မခပ်ဘူး၊ သူ့ ပုံစံက သူ နဲ့ငါ တော်တော် ရင်းရင်းနှီးနှီးလို သဘောထားထားသလို ဖြစ်နေတာ၊ သူက ထပ်မြည်းပြီး အင်း ဆိုပြီး သကြားထပ်ထည့်တယ်၊

ငါလည်း သူ့ပုံစံကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲက တမျိုးဖြစ်သွားတယ်၊ ငါ့ကိုငါလည်း ဘာကြောင့်မှန်း မသိဘူး၊ ငါ့စိတ်က တမျိုး ဖြစ်နေသလောက် သူ့ပုံစံက အေးတိအေးစက် နဲ့ ဖြစ်နေတာလည်း ပါမှာပေါ့၊

ရုတ်တရက် ငါ့ လက်ထဲက အေးနေတဲ့ ရေဘူး နဲ့ သူ့ ရင်ဘတ်ကို ကပ်လိုက်တယ်၊ သူ မထီမဲ့မြင်နဲ့ လုပ်နေပုံကို ကြည့်ပြီး အသဲက ယားလာတာဟ၊ ဆွဲလုပ်လိုက်ချင်တာ၊ သူကလန့်သွားပြီး အားကနဲ့ ထအော်ရော၊ အဲဒီမှာ ငါက ရယ်ပြီး

“ကဲ မှတ်ပြီလား အဲ့ဒါ မဆင်ခြင်ဦး”

“ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး မ၀ေကလည်း အထူးအဆန်းလုပ်လို့၊ နင် ယောကျ်ားလေး အင်္ကျီဟပြဲ ၀တ်ထားတာ တခါမှ မတွေ့ဖူးဘူးလား”

“ဟဲ့ ငါက အဲ့ဒါတွေ လျှောက်ကြည့် နေတာမှ မဟုတ်တာ၊ အခု နင့်ကြည့်ပြီး အသဲယားလာလို့၊ အခု နင့်ကို ဒုတ်နဲ့ ကောင်းကောင်း ဆော်ပလော် တီးချင်နေတာ၊ သောက်ကောာင် ပုံစံကိုက”

ငါကလည်း နင်တို့သိတဲ့အတိုင်း စိတ်ထဲရှိရင် မနေနိုင်ဘူးဟ၊ ပြောချင်တာ၊ ဒါနဲ့ ပြောမိရော၊ ဒီတော့ ဒီကောင်က

“တီးလေ၊ မ၀ေ တကယ်တီးရင် ခံမယ်၊ ဆေးရုံ ရောက်သွားပါစေ၊ မ၀ေ တကယ်တီးရဲလား”

“ဘာလို့ မတီးရဲ ရမှာလဲ တီးချင်နေတာ၊ နေဦး တီးပြမယ်”

ငါလည်း ဘာလုပ်လို့ ဘာလုပ်မိမှန်း မသိတော့ပါဘူး၊ ငါ့စိတ်ထဲက တမျိုးဖြစ်နေတာ၊ ပြောတဲ့ လေသံကိုက အရင်ကနဲ့ မတူတော့တာ ငါသိတယ်၊ စိတ်ထဲ တစ်ခုခုကို အားမလို အားမရ ဖြစ်နေတာ၊ တစ်ခုခု လုပ်ပစ်လိုက် ချင်တာဟာ၊ အဲဒါ အိမ်ထဲ လိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ကြက်မွေးတံမြက်စည်း သွားတွေ့တယ်၊

အဲဒါနဲ့ အဲဒါကို သွားယူပြီး သူ့ကို သွားဆွဲခေါ်လာတယ်။ သူလည်း ကန့်လန့် ကန့်လန့် နဲ့ ပါလာတာ၊ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ခပ်တည်တည်နဲ့ အဖျားက ကိုင်ပြီး ဟနေတဲ့ သူ့ အင်္ကျီစကို ဟိုဘက် ဒီဘက် ပခုံးက ထိုးပြီး ဆွဲချလိုက်တယ်၊ အင်္ကျီကြ နဂိုကတည်းက ဟထားတာဆိုတော့ လျှောကျသွားတာပေါ့၊ သူကလည်း အလိုက်သင့် လက်က ဆွဲချလိုက်တယ်လေ၊ အင်္ကျီက ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျသွားတာပေါ့၊ အဲဒီမှာ ငါက

“လက် အနောက်ပစ်ထား”

ခပ်တည်တည် နဲ့ အမိန့်ပေးသလို ပြောတော့ သူက တကယ်ဘဲ လက်ကို အနောက်ပစ်လိုက်တယ်၊ ရင်က ကော့လို့၊ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ၀တ်ထားတဲ ဂျင်းဘောင်ဘီဘဲ ကျန်တာပေါ့၊ အင်္ကျီ ကျွတ်ကျသွားမှ သူ့ပုံက ပိုကြည့်ကောင်းလာတယ်ဟာ၊ ဗိုက်သားဆို ကြွက်သားနဲ့ ချပ်ရပ်နေတာ၊ အဲဒါ ငါလည်း ကြက်မွေးဒုတ်နဲ့ သူ့ မာဆယ်လ် အရာတွေကို မထိတထိ လိုက်ပွတ်ပြီး သူ့ တကိုယ်လုံးကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း ပတ်ပြီး လျှောက်ဆွဲနေတာ၊

ငါ စိတ်ထဲ တစ်ခုခု ကြီးစိုးနေသလိုဘဲ၊ အဲဒီအချိန်မှာ သူရော ငါရော ဘာစကားမှ မပြောဖြစ်ဘူးဟ၊ ငါ့ပုံကို ကြည့်ပြီး သူလည်း ထန်လာပုံဘဲ၊ ဘောင်းဘီအောက်က ဖောင်းလာတာ၊ ပြီးတော့ သူ့ ဗိုက်က ကြွက်သားကို ကြက်မွေးဒုတ်နဲ့ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး တစ်ချက် ရိုက်လိုက်တယ်။

သူ့ကိုယ်က တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပေမဲ့ ဘာသံမှ မထွက်ဘူး၊ အဲလို သူဖြစ်သွားတာ ကြည့်ပြီး ငါ့ စိတ်ထဲ ပိုဖိးလ်တက်လာသလိုဘဲ၊ ဒါနဲ့ စောစောကလိုဘဲ သူ့ မာဆယ်တွေကို ဒုတ်နဲ့ လိုက်ပွတ်ရင်း တစ်ချက်လောက် ထပ်ရိုက်လိုက်သေးတယ်၊

တအားတော့လဲ မဟုတ်ဘူးဟ၊ ခပ်ဆပ်ဆပ်လေးပါဘဲ၊ ငါလည်း ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး၊ ငါ့စိတ်ထဲ သူ့ကိုယ်ကို ဒုတ်နဲ့ ပွတ်နေပေမဲ့ တကယ့်အတွေ့အထိက ဒုတ်ကနေ တဆင့် င့ါကိုယ်ထဲ ရောက်လာသလိုဘဲ၊ ငါ့စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်နေတာ၊ ဒုတ်နဲ့ ပွတ်နေတယ်လို့ကို မထင်ဘူး၊ လက်နဲ့ ထိနေတယ် ထင်တာ၊

အဲလို လိုက်ပွတ်လိုက် ရိုက်လိုက် နဲ့ ဘယ်နှစ်ချက် ရိုက်မိသွားသလဲ မသိဘူး၊ ပြီးတော့ ဒုတ်က အလိုလို သူ့ပေါင်ကြားက ဖေါင်းကားနေတဲ့ နေရာကို ရောက်သွားတယ်၊ ပထမတော့ သူ မျက်စိကို မှိတ်ပြီး ငြိမ်ခံနေသေးတယ်၊ နောက်မှ သူလည်း မနေနိုင်တော့ဘူးထင်တယ် ငါ့ကို အတင်းဆွဲဖက်ပြီး နမ်းရော၊

ပထမတော့ ငါ မရုန်းမိဘူးဟ၊ နောက်မှ ချက်ခြင်း ငါ အသိ၀င်လာတာ၊ ဟာ မဖြစ်ဘူး၊ သူ့ အချစ်ခံလို့ မဖြစ်ဘူး ဆိုပြီး အဲဒီမှာ ငါ့ကိုလွှတ်ဖို့ အသေအော်တာ၊ သူ့ကိုလည်း တွန်းပေါ့၊ ဒီတော့ သူလည်း လန့်ပြီး ငါ့ကို လွှတ်ရော

“ဘာ ဘာဖြစ်လို့လဲ မ၀ေ”

“နင် နင့် ငါ့ကို မထိနဲ့”

“ဘာ ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ငါ နင့်အရင်က ကောင်မတွေလို မဖြစ်ချင်ဘူး”

“ငါ ငါ မနေနိုင်ဘူး”

“မနေနိုင်လည်း ရအောင်နေ၊ ငါ လုပ်တာဘဲ နင်ခံ၊ ခံမလား မခံဘူးလား ဒါဘဲ ပြော”

“ခံမယ်ဟာ၊ လုပ် လုပ် နင်လုပ်ချင်တာလုပ်”

“ပြီးရော၊ ဒါဆို နင်ဘာမှ မသိအောင် နင့်ကို မျက်စိ ပိတ်ပြီး လက်ကို ကြိုးချည်ထားမယ်”

“ချည်ထားဟာ”

အရေးထဲ မျက်စိပိတ်ဖို့ ရုတ်တရက် ရှာလို့ မရတာနဲ့ သူ့ စွပ်ကြယ်ဟောင်း တစ်ထည်ကို ဆွဲစုတ်ပြီး မျက်စိ စည်းလိုက်ရတယ်၊ လက်ကျန် အစနဲ့ သူ့ကို နောက်ပြန် ကြိုးတုတ်ပေါ့၊ အဲဒီတော့မှ ငါဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုတ်ရှားလို့ ရသွားတယ်၊

လူက ထန်နေတုန်းဟ၊ သူ ဘာမှ မမြင်တော့မှ ငါက သူ့ကို လုပ်ရတာ အရသာ ပိုရှိလာတယ်၊ သူ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတာ ကြည့်ပြီး ငါ့စိတ်ထဲ ကျေနပ်နေတာ၊ ပြီးတော့ တဖြေးဖြေး သူ့ တစ်ကိုယ်လုံး ဆွဲချွတ်ပြီး ထောင်နေတဲ့ သူ့ဟာကို ကြက်မွေးနဲ့ ကစားလိုက်၊ သူ့ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ရိုက်လိုက်၊ သူလည်း တွန့်တွန့်လူးနေတာ၊ ငါလည်း ထန်ပြီး ရွနေတာ၊

……………………………………………………..

????️အခန်း ( ၉ )????️

ငါလည်း မရတော့ဘူး၊ သူက ဘာမှ မမြင်တော့ဘူး ဆိုတော့ ငါလည်း တော်တော်ရဲလာတယ်၊ ငါလည်း ငါ့ဖာသာ တကိုယ်လုံး ချွတ်လိုက်တယ်၊ ပြီးမှ သူ့ နားကပ်ပြီး ငါ့နို့သီးနဲ့ သူ့ အသားကို ထိပေးလိုက်တယ်၊ ပါးစပ်ကလည်း ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ထွက်လာလဲ မသိပါဘူး၊ ငါလည်း ငါ့ကိုယ်ငါ အဲ့လောက် ဖြစ်လိမ့်မယ် မထင်ထားဘူးဟ၊ တစ်ခုခုက ငါ့ကို လှုံ့ဆော်နေသလိုဘဲ

“ပြောစမ်းဟာ ကိုလတ်၊ နင် ငါ့ကို ဘာလုပ်ချင်လဲ ပြော ပြော”

“ငါ . . ငါ . .”

“ပြောစမ်းဟာ နင် ယောက်ျား မဟုတ်ဘူးလား နင့် စိတ်ထဲ ဘာလုပ်ချင်လဲ မပြောရဲဘူးလား”

ပါးစပ်ကလည်း အတင်း သူ့ကိုမေး၊ လက်ထဲက ဒုတ်နဲ့လည်း သူ့ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ချပေါ့၊ တအားတော့ မရိုက်ပါဘူး၊ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးပါ၊ တကယ်တော့ ဘယ်နာမလဲ၊

“ပြောစမ်းဟာ ပြောစမ်း ဘာလုပ်ချင်လဲ၊ နင့် ငါ့ကို လိုးချင်လား”

“အင်း . . လိုး ချင်တယ်၊ လိုး ချင်တယ်”

“ပြီးတော့ ငါ့ စောက်ဖုတ်ကို မနမ်းချင်ဘူးလော ပြောစမ်း ပြော”

“အင်း နမ်းချင်တယ် အား . . အား . . မ၀ေ . . နမ်းချင်တယ်ဟာ လိုးချင်တယ်”

“ငါ အခု နင့်အရှေ့မှာ နိကက်နဲ့၊ နင့်ကို ငါ့ကိုယ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေတာ နင် ကြိုက်လား ပြော၊ တွေ့လာ တွေ့လား ငါ့ နို့သီးခေါင်းနဲ့ နင့်ကိုယ်ကို ပွတ်တာ၊ တွေ့လား တွေ့လား”

“အင်း အင်း နင့်အသားနဲ့ ထိတာ အရမ်းခံလို့ ကောင်းတယ်၊ နင် နင် အရမ်းလှမှာဘဲ ငါ သိနေတယ်”

“နင့်ကို မပြပါဘူး၊ နင့် စိတ်ထဲ ငါလှတာ သိပြီလား၊ ပြောစမ်း”

“သိတယ် သိတယ် နင် အရမ်းလှတာ သိတယ်၊ အား အား ထိစမ်းပါ သေချာ ဖိပြီး ထိပါ”

“ကဲ ကဲ စောက်ဖုတ်ကို မနမ်းခင်၊ ငါ့အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ၊ နင် နမ်းမလား၊

“အင်း အင်း နမ်းမယ်၊ နမ်းမယ် နင့် ဟာတွေ အကုန် နမ်းချင်တယ်”

“ရော့ ရော့။ ပြောစမ်း ဘာအနံ့ရလဲ၊ င့ါအနံ့ နင်ကြိုက်လား”

“အင်း အင်း ကြိုက်တယ်၊ နင့်အနံ့က တမျိုးဘဲ၊ ရှူလို့ကောင်းတယ်၊ ကပ်စမ်းပါ ငါ့ မျက်နှာနဲ့ ထိနေအောင် ကပ်စမ်းပါ”

“ပြောစမ်း အဲ့ဒါ ဘာနံ့လဲ”

“နင့် စောက်ဖုတ်နံ့”

“ကြိုက်လား”

“ကြိုက်တယ် ကြိုက်တယ်”

“ရော့ ရော့ ဒီလောက်ကြိုက်တာ ပါးစပ်ဟ၊ ငါ့ ဘောင်းဘီဂွကြား နင့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပေးမယ်၊ နင်စုပ်ထား”

“အင်း အင်း ထည့် ထည့်”

“ကောင်းလား ကြိုက်လား၊ ငါ့ စောက်ဖုတ် အရသာရှိလား”

“ရှိတယ်၊ ကြိုက်တယ်”

“ပြောလေဟာ ပြော ပြော နင် ဘာဖြစ်ချင်လဲ”

“ငါ ငါ နင့် စောက်ဖုတ်ကို ယက်ချင်တယ်”

“အင်း အင်း ပေးယက်မယ်၊ နင့်ကို ပေးယက်မယ်၊ နင် တ၀ယက်၊ ပြောစမ်း ပြီးတော့ နင် လီးရော အစုပ် မခံချင်ဘူးလား ပြောစမ်း”

“အင်း အင်း အစုပ်ခံချင်တယ်၊ စုပ်ပေးဟာ စုပ် စုပ်၊ ငါ့လီးကို စုပ်ပေး”

အဲဒီလိုတွေ တကယ့် ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေဟာ၊ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ဖြစ်ကုန်မှန်း မသိပါဘူး၊ ငါ နင်တို့ကို ပြောရတာ တကယ်ရှက်တယ်၊ ငါလည်း ငါ့ကိုငါ အဲ့လောက် ထန်မယ် မထင်ထားဘူး၊ သူလည်း တကယ်တော့ တော်တော် ထန်တာ၊ ပြီးတော့ သူ့ကို ဆိုဖာပေါ် ဆွဲချပြီး တက်ခွတာ၊ ငါ့ဟာနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး လိုက်ပွတ်၊ အတင်းယက်ခိုင်း၊ ငါ ပြီးသွားတော့ သူ့ကို တစ်ခါ ပြန်မှုတ်၊ ပြီးတော့ အဲ့ဒီမှာ ငါ အပျိုရည် ပျက်တာဘဲ၊ ဒါ ငါ ပထမဆုံး ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ဆံဖူးတာဘဲ။

အဲဒီနေ့က အားရပါးရ လုပ်ဖြစ်တာ၊ ငါဆို ခဏခဏ ပြီးတာ၊ သူလည်း ၂ ခါလား၊ ၃ ခါလားဘဲ၊ အသကုန် ဆော်တာ၊ နောက်ဆုံး အသိ၀င်လာတော့မှ ငါ့ကို ငါ ရှက်ပြီး ငိုလိုက်တာ၊ သူ့ မျက်နှာလည်း မကြည့်ရဲဘူး၊ သူကတော့ ငါ့ကို နင့် အပြစ်မဟုတ်ဘူး၊ သူ့ အပြစ်ပါ၊ သူ ခေါ်လာလို့ ဒီလို ဖြစ်တာ၊ ဘာညာ အတင်း ငါ့ကို ချော့တာ၊ အဲဒီမှာ ငါတို့ ၂ ယောက် နောက်ထပ် ဒီလို မတွေ့ကြတော့ဘူး၊ အဲဒါတွေ မေ့ပြစ်ပြီး သူငယ်ချင်းလိုဘဲ ဆက်နေမယ် ဆိုပြီး သဘောတူလိုက်ကြတာ၊

ပြီးတော့ အပြန်မှာ သူ့ကို ငါပြောလိုက်တယ်၊ နင့် သူငယ်ချင်းကို ပြောလိုက်ဟာ ငါ့ကို မြန်မြန် ဖွင့်ပြောပါလို့၊ ငါ သူ့ကို ရည်းစား ထားလိုက်တော့မယ်၊ ဒါမှ နင်နဲ့ငါ ဆက်မဖြစ်တော့မှာ ဆိုတော့ သူကလည်း သဘောတူတယ်၊ ငါ ပြောလိုက်မယ်တဲ့။

……………………………………………………….

????️အခန်း ( ၁၀ )????️

“အယ် တကယ်ကြီးလား အစ်မ၊ အစ်မတို့က အဲ့လိုလား”

“ထင်တယ်၊ ထင်တယ်၊ အစ်မတို့ ဇတ်လမ်း ရှိခဲ့တယ် ဆိုတာ၊ အစ်မတို့ကို ကြည့်လိုက်တာနဲ့ သိနေတာ”

“အဲဒါ ဇာတ်လမ်းလား၊ တကယ်တော့ ငါတို့က သူများတွေလို ရည်းစားလည်း ဖြစ်ခဲ့တာ မဟုတ်”

“အမ် အဲ့ဒါ ဇတ်လမ်း မဟုတ်ဘူးတဲ့တော့”

“မသိဘူးလေဟာ၊ ငါတို့က တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ချစ်တယ်လည်း မပြော၊ ရည်းစားလည်း မဖြစ်၊ အဲ့ဒါ ဇတ်လမ်းဖြစ်မလားဟ”

“ဆက်ပြော အစ်မ”

နောက်နေ့ ကျောင်းတက်တော့ သူနဲ့ ငါ နှစ်ယောက်ချင်း မတွေ့မိအောင် ရှောင်လိုက်တယ်၊ သူလည်း ငါ့လိုဘဲ ရှောင်တယ်၊ နင်တို့စဉ်းစားကြည့်လေ အဲလို ပက်ပက်စက်စက် ကြီး ဖြစ်သွားတာ သွေးအေးတော့ ဘယ်လို မျက်နှာနဲ့ ရင်ဆိုင်ရမလဲဟ၊ ငါလည်း ရှက်သလို သူလည်း ရှက်မှာပေါ့။

ဒါပေမဲ့ဟာ တကယ်တန်း ရှောင်ဖြစ်တာက ကျောင်းချိန် တစ်ချိန်ထဲပါ၊ ဘော်ဒါတွေနဲ့ ဆိုတော့ ထုံးစံအတိုင်း မုန့်စားချိန် မတွေ့လို့ မရတော့ဘူးလေ။

တွေ့တော့ ငါက အရင်လို နှုတ်မသွက်ဘဲ ငြိမ်နေသလို သူလည်း ဘာမှ မပြောဘဲ ငြိမ်နေတာဟ၊ ဒီတော့ သူငယ်ချင်းတွေက နင်တို့ ၂ ယောက် ဘာဖြစ်လဲ မေးတာပေါ့၊ အရင်ကဆို သူနဲ့ငါက တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အနိုင်မခံ ပြောနေကြ၊ သူ့ ရည်းစား ရှေ့မှာလဲ သူနဲ့ငါ အငြင်းအခုန် ဖြစ်လိုက်၊ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဆရာကြီး လုပ်လိုက်လေ၊ ဒီတော့ ငါက သူ့ထက်ဦးအောင် စိတ်ညစ် နေတယ်ဟာ၊ ဘာညာနဲ့ ပြောတော့၊ ဟင် နင်ကစိတ်ညစ်တတ်လို့လား၊ ဒီလောက်ပျော်နေတဲ့သူ၊ ဘာဖြစ်လဲ ငါတို့ကို ပြောလေ၊ မေးတာပေါ့၊

သူတို့ မေးမရတော့ ကိုလတ်ကို ဟေ့ နင်မေးလေဟာ ဘာညာပြောတော့ ကိုလတ်လည်း သံယောင်လိုက်ပြီး အေးဟာ မဝေကလည်း ပြောစမ်းပါ၊ နင်ဘာဖြစ်တာလဲ၊ ပြောစမ်း နင့်ကို ဘယ်ကောင် စော်ကားလိုက်လဲ ငါ့လက်နဲ့ တွေ့သွားမယ်၊ငါက ကရာတေးကို ၁၄ နှစ်သားကတည်း ခါးပတ်နက် ရထားတာ၊ ဘာညာ ခပ်တည်တည် နဲ့ လာလုပ်တယ်၊ အဲဒီမှာ ငါလည်း သူ့ကို စောက်မြင်ကပ်ကပ် နဲ့ ရန်တွေ့ပါရော၊

အဲဒီမှာ အားလုံးက ငါ့ကို ကြည့်ပြီး တဟားဟား ဖြစ်ပြီး ငါလည်း အီးယောင်ဝါးနဲ့ ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွားတယ်၊ မနေ့က ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်တွေ မေ့သွားတယ် ဆိုပါစို့။ ပြောရရင် ဒီကိစ္စ သူနဲ့ ငါ စကားတောင် မစတော့ဘူးဟ၊ နှစ်ယောက်စလုံး မေ့ပစ်လိုက်တယ်၊ အဲ မေ့ချင်ယောင် ဆောင်ထားတယ်ပေါ့၊

ပြီးတော့ တိုတိုပြောရင် သူ့ အလှော်ကောင်းမှုနဲ့ ငါနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း ရည်းစား ဖြစ်သွားတယ် ဆိုပါတော့၊ ငါလည်း မျက်စိမှိတ်ပြီး ခေါင်းညှိမ့်လိုက်တာ၊ အော် ပြောရဦးမယ် ငါတို့ ဖြစ်ပြီး တစ်လလောက်ကြာတော့ ထင်တယ် သူက သူ့ရည်းစားကို ငါ့လိုဘဲ အိမ်ခေါ်သွားတယ်ဟ၊

ဒါပေမဲ့ဟာ ထင်သလို မဖြစ်ဘူးဟ၊ သူ့ရည်းစား ငါ့ သူငယ်ချင်းက သူ့ကြုံရတဲ့ အဖြစ်ပျက်ကို ငါတို့ကို တိုးတိုးတိတ်တိတ် ပြောပြတယ်လေ။ ကိုလတ်က ကဲတော့ သူဘဲ စကဲပြီး တကိုယ်လုံး ကျွတ်သွားမှ ဘာမှ မလုပ်ဘဲ သူ့ကို အလှကြည့်ပြီး ထပြန်လာတယ်တဲ့။

လက်မထပ်ခင် အပျိုရည် မဖျက်ချင်ဘူး ဆိုပြီး သူ့ကိုပြောတယ်ဆိုဘဲ။ တခြားသူတွေက ဟုတ်ရဲ့လား ဘာညာ အသေးစိတ် မေးပေမဲ့ ငါက သိနေပြီလေ။ ဟိုကလည်း တကယ်ပါ ငါမလိမ်ဘူး၊ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့တာ ကြိမ်တွယ်ပြောလို့၊ ပြီးတော့မှ ရှက်လိုက်တာဟာ၊ အဲ့ ကိုလတ်ကြီးက ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး၊ မလုပ်ဘူး ဆိုလည်း အစကတည်းက မလုပ်ဘဲ နေတာမဟုတ်ဘူး၊ ပြီးတော့မှ ဟဲ့ ငါက အတင်းညင်းနေလို့ သူစိတ်ပျက်သွားတာလား မသိဘူးနော် ဆိုပြီး ကိုလတ်ကို အပြစ်မမြင်တဲ့ အပြင် သူငယ်ချင်းတွေ ကြားမှာ သူက နာမည်ကောင်းတောင် ရသွားသေး၊ အဲဒီမှာ သူနဲ့က အားချိန် ထုံးစံအတိုင်း ပြန်တွေ့တော့ ငါက မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး မေးတာပေါ့၊

“ကိုလတ်၊ နင်တို့ နှစ်ယောက် နင့်အိမ်မှာ ချိန်းတွေ့တယ်ဆို”

“အေး”

“အံမယ် နင့်အကြိုက်တွေ့သွားပြီပေါ့လေ၊ စောက်ကောင် ငါ့ကိုတောင် မပြောဘဲ လျှိုထားတယ်”

“မဟုတ်ပါဘူး မဝေဟာ၊ ငါ နင့်ကို ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိဘူး၊ ငါတို့ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ပါဘူး”

“ဘာလဲ နင် စိတ်မပါတော့ဘူး ပြောမလို့လား”

“အေးဟ”

“အခု ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ ငါ့သူငယ်ချင်းက ချောပါတယ်ဟ”

“အေး၊ နင့်သူငယ်ချင်းက ချောတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အပြင်ဘမ်းကြည့်ရင် မျက်နှာရော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရော တော်တော်လှပါတယ်၊ ငါလည်း ကြိုက်မယ်လို့ ထင်ခဲ့တာ”

“ကဲပါ ပြောပါ။ အခု ဘာကို မကြိုက်ရတာတုန်း”

“အသေးစိတ် ပြောရမလား”

“နင့်ဘိုးအေ၊ အသေးစိတ်မပြောလို့ ဘယ်လိုပြောချင်သေးလို့လဲ”

“အေးပါဟ”

“ငါ့အိမ်ရောက်တော့ သူက ရှက်ကိုးရှက်ကမ်းနဲ့ဟ၊ငါက ဘာမှတောင် မစရသေးဘူး သူက ဟင်အင်းဘဲ ပြောနေတာ၊ ဒါပေမဲ့ဟာ သိတယ်မို့လား၊ ရည်းစားချင်းဘဲ၊ ဘာဆိုရင် ဘာဖြစ်မယ် ဆိုတာ သူလည်း သိမှာပေါ့၊ ဒီလိုဘဲ တဖြေးဖြေး သူ့ကို ဖက်၊ ဟိုပွတ် ဒီပွတ် လုပ်ရင်း ချစ်တဲ့အကြောင်း တဖွဖွ ပြောရင်း စတာပေါ့၊ နင်သိတဲ့ အတိုင်း ငါလိုချင်တာ ငါစိတ်ပါမဲ့ မိန်းမ၊ ဒါပေမဲ့ဟာ အဲလို လုပ်ရင်းတောင် ငါက စိတ်အရမ်း မဖြစ်ဘူးဟ၊ ဒါက တော်တော်ထူးဆန်းတယ်၊

ငါနဲ့ရည်းစား ဖြစ်သွားတာနဲ့ တဖြေးဖြေး သွေးအေးသွားတာ ဘာလို့လဲ မသိဘူး။ ငါလည်း ကြိုးစားတယ်။ နမ်းတာမှ သူ့ကို အသကုန် နမ်းတာ၊ ရှိသမျှ တက်ကနစ်တွေ အကုန်သုံးတာ။ ကြာတော့ သူက နင်းကန်ရွလာပေမဲ့ ငါက ဒီလောက်မဖြစ်ဘူး။ နမ်းပါများတော့လည်း သူ့ တံတွေးအနံ့တောင် ငါရွံသလို ဖြစ်လာတာ၊ နင့်ကိုတော့ အားနာပါတယ်၊ ပြောရရင် နင်နဲ့တုန်းကလို မဟုတ်ဘူး၊ နင့်နဲ့ဆို အသံကြားတာနဲ့ ငါက ထန်နေတာ၊ ဒါနဲ့ ငါက မထူးဘူးဟာ၊

လုပ်မဲ့လုပ် အဆုံးထိ လုပ်ကြည့်မယ် ဆိုပြီး၊ သူ့ အဝတ်တွေ ချွတ်တာပေါ့။ နင်သိတဲ့အတိုင်း အရင် မိန်းကလေးတွေဆို အဲလို ငါလုပ်လို့ စိတ်မပါတော့ဘူးဆို ငါ ထပ်မလုပ်ဘူးလေ။ ငါသူတို့ကို နမ်းကြည့်လို့မှ အနံ့အသက် မကြိုက်သလိုလို ဖြစ်သွားတာနဲ့ ငါဆက်မလုပ်ဘဲ ရပ်လိုက်တာ။

အခုကတော့ မထူးဘူးဆိုပြီး အဆုံးထိ စမ်းမယ်ကွာ ဆိုပြီး စမ်းတာ။ အင်္ကျီကျွတ်တာနဲ့ ငါမကြိုက်တာ စတွေ့တာဘဲ၊ သူ့ ချိုင်းက အသားရောင် အတိုင်းမဟုတ်ဘူးဟ၊ မဲနေတာ၊ သိသာတယ်။ ဒါကြောင့် သူလက်ပြတ် အင်္ကျီမဝတ်တာ၊ ငါ သိသိချင်း မကြည့်မိအောင် ကြိုးစားပေမဲ့ မရဘူးဟ၊ ငါ့မျက်လုံးက အဲ့ဒီ ချိုင်းမဲကြီးကိုဘဲ မြင်နေတာ။

ဘာမှ တခြားဟာ လုပ်ချင်စိတ်ကို မရှိတော့ဘူး။ ငါရွံသွားတာ၊ ချိုင်းမဲရင် ပေါင်ကြားလည်း မဲမယ်ဆိုတာ။ ငါထင်တဲ့ အတိုင်းဘဲဟ၊ သူ့ အတွင်းခံ ချွတ်လိုက်နဲ့ ထင်းကနဲဘဲ၊ သိသိသာသာကို မဲနေတာ။ ရင်သားကတော့ လုံးလုံးလေးနဲ့ လှပါတယ်။ အတွေ့အကြုံ မရှိသေးတဲ့ အပျိုနို့စစ်စစ် ဆိုတာကြည့်တာနဲ့ သိတယ်၊ နို့သီးလည်း နည်းနည်းတော့ မဲသယောင်ယောင် ရှိပေမဲ့ ငါမကြိုက်တဲ့ အနေထိတော့ မဟုတ်ဘူးဟ၊ ငါ မကြိုက်တာက အဲဒီ ချိုင်းမဲတာနဲ့ ပေါင်ကြားက မဲနေတာ၊

“အနံ့ရော ကြိုက်လား၊ နင်ရှူကြည့်လား”

အေး၊ ရှူကြည့်တာပေါ့။ သူ့ကို နမ်းရင်း ချိုင်းကို မသိမသာ ရှူကြည့်တယ်။ စိတ်ထဲက မကြိုက်လို့လားတော့ မသိဘူး။ သူရေမွှေးသုံးပေမဲ့ ငါ ခံစားလို့ မရဘူး။ ငါက လူနံ့ကြိုက်တာ၊ ဒါပေမဲ့ ရေမွှေးနောက်ကွယ်က သူ့ အနံ့က တမျိုးဘဲ။ နင် ရေမွှေး မသုံးဘူး မို့လား

“ငါက roll on ဘဲသုံးတာ၊ ရေမွှေးမကြိုက်ဘူး”

အေး ဟုတ်တယ်။ နင့် အနံ့ကို ငါ အကြိုက်ဆုံးဘဲ၊ နင်ကိုယ်နံ့ကို အဲ့ roll on က မသိမသာလေး ဖုံးထားတာကို ကြိုက်တာ၊ သူက အဲ့လို မဟုတ်ဘူးဟ၊ ရေမွှေးနံ့က များနေပြီး ကိုယ်နံ့နဲ မလိုက်သလို ဖြစ်နေတာ။ အဲဒီမှာ ငါလည်း ဘာမှ ဆက်မလုပ်ချင်တော့ဘူး။ လုပ်ဖို့လည်း ငါ့စိတ်က မပါတော့ဘူး။

ဒါနဲ့ ငါလည်း ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကို ငါမှားသွားတယ်ပေါ၊ ကံကောင်းလို့ စိတ်အလိုလိုက်မိတော့မလို့ပေါ့။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်မှာ အပျိုရည်ဟာ အရေးကြီးတယ် ဆိုတာ ငါ မေ့သွားတယ်ပေါ့။ ဘာညာပေါ့ဟာ၊ စကားလှအောင်ပြောပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။

“စောက်ကောင် ဖြစ်ရမယ်၊ နင်ကတော့လေ”

“အေးဟာ၊ ငါလည်း ငါ့ကိုငါ စိတ်ပျက်တယ်၊ ပြီးတော့ဟာ နင့်ကို ပြောဦးမယ်”

“ဘာကိုလဲ”

“နင်နဲ့ ငါ ကိစ္စပါ”

“နင် နော် နင်၊ ငါတို့ မေ့လိုက်ကြမယ် ပြောပြီးသား၊ အစမဖော်နဲ့”

“နင်က မေ့နိုင်လို့လား၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မညာချင်စမ်းပါနဲ့ မဝေရာ၊ ငါ့စိတ်ထဲမှာ သိနေတယ်၊ ဘာဖြစ်လဲ စိတ်တူကိုယ်တူ၊ နင်သတ္တိ မရှိဘူးလား”

“ဘာ”

“မဘာနေနဲ့၊ ငါ ရှင်းရှင်းပြောမယ်၊ အခု နင်လုပ်တာ ခံချင်နေတာ၊ မဝေ ပြော နင် ငါ့ကို နင့်စိတ်တိုင်းကျ မလုပ်ချင်ဘူးလား”

“အေး လုပ်ချင်နေတာဟဲ့၊ လုပ်ချင်နေတာ၊ တစ်ပတ်လောက်ရှိပြီ၊ စောက်ကောင်၊ နင့်ကို အသေသတ်ချင်နေတာ၊ နင့်ကို မြင်နေရတာ ငါ့စိတ်ထန်တယ်”

“အေး၊ အဲ့လို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း သတ္တိရှိစမ်းပါ၊ ငါလည်း နင့်ကို မြင်နေရတာ ထန်တယ်။ အောင့်ထားတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ နင်သိလား၊ သတ်ဟာ၊ လာ အခု သွားမယ်၊ သတ်၊ သတ်၊ ငါ့ကို သေအောင်သတ်”

…………………………………………………..

????️အခန်း ( ၁၁ )????️

ကဲ ငါတို့ အဖြစ်အပျက်က ဒါဘဲ၊ အဲဒီကနေ စပြီး သူနဲ့ငါ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖြစ်သွားတယ်။ ဘာဇတ်လမ်းမှ မရှိဘူး။ ရည်းစားလည်း မဖြစ်ဘူး၊ သူလည်း ထုံးစံအတိုင်း ကျောင်းမှာ ရည်းစားတွေ ထားတယ်။ ကွဲလိုက်ပြတ်လိုက်ပေါ့၊ ငါ့ သူငယ်ချင်းနဲ့ သူပြတ်တော့ ငါတို့အုပ်စုနဲ့ အဆက်သွယ် ပြတ်သလို ဖြစ်သွားပေမဲ့ ငါက သူ့ သူငယ်ချင်း ရည်းစား ဖြစ်နေတော့ ငါ နဲ့ သူက အမြဲတွေ့ဖြစ်နေတယ်ပေါ့ဟာ။

သူနဲ့ ငါကတော့တော့ နှစ်ယောက် တွေ့မိကြရင် အမြဲပွင့်ထွက်နေကြ၊ သူကတော့ ငါ့ကို အတည်တကျ ဖြစ်ဖို့ အမျိုးမျိုးကြိုးစားပါတယ်၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ သူ့ အပြောအရ ငါက သူ့ကို စိတ်ပါအောင် အဆွဲဆောင်နိုင်ဆုံးပေါ့၊ သူ ငါ့ကို လက်ထပ်ချင်တယ် ဆိုတဲ့ အထိ ငါ့ကို ပြောဖူးတယ်။

“ဟယ် မဝေရာ၊ နင်ကလည်း သူ့ကို ကြိုက်ရဲ့သားနဲ့ ဘာလို့ လက်မခံတာလဲ”

“ဘာလို့ လက်မခံတာလဲ သိလား၊ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း (မဝေက ရယ်ရင်း)၊ ငါ လက်ခံချင်တာပေါ့ဟ၊ သူပြောလိုက်တိုင်း ငါ့မှာ ခေါင်းညှိမ့်ချင်စိတ်ကို မနည်းထိမ်းထားထားရတာ၊ ဒါပေမဲ့ လက်ခံလို့ မဖြစ်ဘူး ဆိုတာ ငါသိနေတယ်။ ငါတို့ ၂ ယောက်ကြားက ခုလို ဖြစ်နေတဲ့ အရာကို ငါ မဆုံးရှုံးချင်ဘူး၊ ဒါကြောင့် ငါ့ကိုငါ အတင်း အားတင်းပြီး ရှေ့ဆက် မတိုးတာ”

“ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ ရီးစားဖြစ်သွားရင် တခြားမိန်းကလေးတွေလို အစ်မကို ပစ်သွားမှာ စိုးလို့လား”

“သေချာတာပေါ့ဟ၊ နင်တို့ထင်သလို ငါက သူ့ အကြိုက်ဖြစ်နေတယ် ထင်လို့လား၊ ငါ့မှာ သူ့အကြိုက်ဘာမှ မရှိဘူး၊ သူနဲ့ ရည်းစားဖြစ်သွားရင် အခုလို သူ့ကို သစ်တုန်းလို ငါသဘောထားလို့ ရတော့မလား၊ ငါ့မှာ သူ့ အကြိုက်ဆိုလို့ အနံ့တစ်ခုဘဲ ရှိတာ၊ ငါ့ ခန္တာကိုယ်မှာ သူ့အကြိုက် ဘာမှ မရှိဘူး။

ငါက တကိုယ်လုံး ချွတ်လိုက်ရင် လှတဲ့ အကွက်ဘာမှ မရှိဘူးဟ၊ ငါ ငယ်ငယ်က အနာတွေ ပေါက်ပြီး အနာရွတ်တွေက တင်ပါးမှာရော၊ ပေါင်မှာရော၊ ဗိုက်မှာရော ငါ့တစ်ကိုယ်လုံး ပြည့်နေတာ၊ ပြီးတော့ သူမကြိုက်တဲ့ အရာတွေ တော်တော်များများက ငါ့မှာ ရှိတာ။

တကယ်လို့ ကိုလတ်သာ ငါ့ တကိုယ်လုံးကို မြင်သွားတာနဲ့ စိတ်ပျက်သွားမှာပေါ့ဟ၊ အဲလိုဖြစ်သွားမှ ပိုရင်ကျိုးမှာ၊ အခုလို ပုံစံဆိုတော့ သူ့အတွက်လည်းကောင်း ငါ့အတွက်လည်း အဆင်ပြေ၊ ငါ့ သဘောက လောဘကြီးလို့ ဆုံးရှုံးတာထက်စာရင် လိုချင်တဲ့ အပိုင်းလေးဘဲ ကွက်ယူပြီး ကျေနပ်တင်းတိမ်ရတာကို ပိုသဘောကျတယ်ဟ။

“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း”

ပြီးပါပြီ

ZG

????️အခန္း ( ၁ )????️

“ဟဲ့ ဟဲ့ နင္ တင္ေမာင္လတ္ မို႔လား”

အလုပ္က မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ သူ႔ အိမ္တက္မဂၤလာ ဖိတ္တာမို႔ မသြားမျဖစ္ သြားရင္း မေမၽွာ္လင့္ဘဲ ေက်ာင္းတုန္းက နာမည္ကို ေခၚၿပီး ေမးလိုက္တာေၾကာင့္ အရင္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းမွန္း တန္းကနဲ သိလိုက္သည္။ ေလာေလာဆယ္ ဒီကလူေတြက သူ႔ကို မိုက္ကယ္ လို႔ဘဲ သိၾကတာကိုး။ ေခၚတဲ့သူကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ တန္းကနဲ မွတ္မိလိုက္သည္။ ပုံစံက ေျပာင္းသြားေပမဲ့ ဒီအျပဳံးနဲ႔ ဒီအသံက အရင္တုန္းကလို မေျပာင္း

“ဟာ မေဝ၊ ထင္မထားဘူး၊ ၾကည့္စမ္း မွတ္ေတာင္မမွတ္မိခ်င္ဘူး”

“ခစ္ ခစ္၊ ငါတို႔ မ်ိဳးရိုးကိုက ႀကီးေလ လွေလဟ၊ နင္ကေတာ့ဟယ္ တခါတည္း ဘာမွကို မေျပာင္းဘူး၊ အရင္က အတိုင္းဘဲ၊ ဘာေဆးေတြမ်ား စားၿပီး ဒီေလာက္ေတာင္ ႏုေနရတာလဲဟ။ ဒါနဲ႔ နင္က ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက ယူအက္စ္ ထြက္သြားတာ မဟုတ္လား၊ အခု ဘယ္တုန္းက ျပန္ေရာက္ေနတာလဲ။ တခါတည္း ငါတို႔ကိုေတာင္ မဆက္သြယ္ဘူး”

“သိပ္မၾကာေသးဘူး၊ ၃ လေလာက္ဘဲ ရွိေသးတယ္။ ငါလုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီက ဒီမွာ ဘရန္႔ခ်္ တစ္ခု အသစ္လာဖြင့္ေတာ့ ငါ့ကို ဒီပို႔လိုက္တာ”

“ေအး ေကာင္းတယ္၊ တို႔နိုင္ငံႀကီး တိုးတက္ေနၿပီဟ၊ အရင္ကလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ နင္ကေတာ့ေလ ေတာ္ေတာ့္ကို ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ေနနိုင္တဲ့ အေကာင္။ တခါတည္း ထြက္သြားၿပီးေတာ့လဲ တစ္ခါမွ မဆက္သြယ္ဘူး၊ ျပန္ေရာက္လာတာလဲ မဆက္သြယ္ဘူး”

“မဟုတ္ပါဘူးဟာ၊ ဒီေလာက္ၾကာၿပီဟာ၊ ငါ့မွာ နင္တို႔ လိပ္စာဘယ္ရွိေတာ့မွာလဲ။ နင္တို႔က ေက်ာင္းတုန္းက အေဆာင္မွာ ေနတဲ့ဟာကို”

“လာခဲ့၊ လာခဲ့ ငါတို႔ဝိုင္းကို၊ ေအးေဆးစကားေျပာရမယ္။ ဒါနဲ႔ နင္ဘယ္သူနဲ႔ လာတာလဲ”

“ငါတစ္ေယာက္တည္းလာတာ၊ ဒီမွာ ေလာေလာဆယ္ ငါ့တစ္ေယာက္တည္းဟ”

ႏွစ္ေယာက္သား အဓိကက်တာေလး ေျပာရင္း စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ တင္ထားတဲ့ စားပြဲရွည္ဆီက ကိုယ္စားခ်င္တဲ့ အစားအစာေတြကို တစ္ခါသုံး ပန္းကန္ျပားထဲ ထည့္ယူရင္း

“အခု ဒီမွာလည္း အရင္ကလို မဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္၊ ေခတ္မွီလာၿပီ”

“ဘာကိုေျပာတာလဲ”

“ေအာ္ ဒီလိုပုံစံ ေကၽြးတာကိုေျပာတာပါ၊ ဘူေဖးဆန္ဆန္ နိုင္ငံျခားစတိုင္”

“အင္း ဟုတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြကေတာ့ အရင္ထုံးစံအတိုင္းပါဘဲ”

“မေဝက အလွုလိုက္စားေနၾကထင္တယ္”

“ခြိ ခြိ ခြိ ခစ္ ဟိတ္ ေလၽွာက္မေျပာနဲ႔ တိုးတိုး”

စကားတေျပာေျပာျဖင့္ တင္ေမာင္လတ္တစ္ေယာက္ မေဝတို႔ ၀ိုင္းသို႔ ပါလာသည္။

“လာ လာ မိတ္ဆက္ေပးရမယ္၊ ဒါ ငါနဲ႔ အတူတူေနတဲ့ မခိုင္ နဲ႔ မဇင္၊ ဒီတစ္ေယာက္က မခိုင္၊ နာမည္ရင္းက ခ်ိဳခ်ိဳခိုင္ တဲ့၊ ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ မဇင္၊ သူ႔နာမည္က ဇင္မာတင့္”

Watch Exclusive Japanese Adult Videos
“ဒါက ငါ့ ဟိုးးးး (အမူအရာပါပါ ေလသံကို ဆြဲေျပာရင္း) ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္း တင္ေမာင္လတ္ တဲ့၊ ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက ယူအက္စ္ ထြက္သြားတာ၊ အခု သူ အလုပ္နဲ႔ ဒီျပန္လာတာ မၾကာေသးဘူးတဲ့”

သုံးေယာက္သား အၿပံးကိုယ္စီနဲ႔ ေခါင္းညႇိမ့္ အသိမွတ္ျပဳၿပီးေနာက္ အစားစားရင္း မေဝက စကားဆက္တယ္။

“နင္လည္း ဟိုမွာ အိမ္ေထာင္ေတြ ဘာေတြ က်ေရာေပ့ါ”

“အင္း၊ ကေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ေယာက်္ားေလး။ အခု ၈ တန္းတက္ေနၿပီ၊ နင္ေရာ”

“အင္းေပါ့ဟ၊ ငါ့မွာလည္း သမီးတစ္ေယာက္တည္း နင့္သားထက္ေတာ့ နဲနဲငယ္မယ္ထင္တယ္၊ သူက အခုမွ ၇ တန္းဆိုေတာ့”

“သူတို႔မပါဘူးလား”

“သူတို႔က နယ္မွာ၊ ငါ့ေယာက်္ားက သူ႔စီးပြားနဲ႔သူ၊ ငါက ဒီရန္ကုန္မွာ တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္လာလုပ္တာ၊ သူတို႔လဲ ဒီအတိုင္းဘဲေလ၊ အဲဒါ ငါတို႔ ၃ ေယာက္ အိမ္တစ္လုံးငွားၿပီ စုေနၾကတာ၊ အိမ္ကိုေတာ့ တစ္လတစ္ေခါက္၊ ၂ လ တစ္ေခါက္ေလာက္ ေဟာလီးေဒးနဲ႔ ၾကဳံတာနဲ႔ ခြင့္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ျပန္တာေပါ့”

“ဒါဆို ဟိုေကာင္ ငါ့သူငယ္ခ်င္း . . .”

“အင္း၊ နင္လည္း ထြက္သြားၿပီးေရာ ငါလည္း သူနဲ႔ ျပတ္တာဘဲ၊ အခုေယာက်္ားက ငါတို႔နယ္ကေလ”

“ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ၊ အခု ဒီေကာင္ႀကီးေရာ”

“မသိပါဘူး၊ ၿမိတ္ကလား ထားဝယ္ကလား အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ ညားၿပီး အဲဒီကို ေျပာင္းသြားတယ္ ၾကားတာဘဲ”

“ဟုတ္လား၊ ေနာက္မွ နင့္ကို ဒီအေၾကာင္းေတြ ျပန္ေမးရမယ္”

“အာ မေျပာခ်င္ပါဘူး ေခ်းေျခာက္ေရႏူး၊ ဒါနဲ႔ နင္ကေရာ ဘယ္က အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်တာလဲ ဘိုမနဲ႔လား”

“ဘိုမ မဟုတ္ပါဘူး၊ ျမန္မာမပါဘဲ၊ ဒါေပမဲ့ သူကဟိုမွာဘဲေမြးၿပီး ဟိုမွာဘဲ ႀကီးခဲ့တာဆိုေတာ့ ဘိုမ သေဘာပါဘဲ”

အဲဒီကေနစလို႔ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ မသိတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္၊ ဟိုတစ ဒီတစေပါ့။ ဒါ့အျပင္ သူ႔နဲ႔ အတူေနတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ အေၾကာင္းပါ အဆစ္ပါေသး။ အတိုခ်ဳပ္ကေတာ့ သူနဲ႔ အတူေနတဲ့ သူေတြထဲမွာ မဇင္က အပ်ိဳႀကီးတဲ့။ မခိုင္ကေတာ့ ကေလးမရွိဘူးတဲ့၊ မရတာဆိုဘဲ။

…………………………………………………….

????️အခန္း ( ၂ )????️

“အစ္မ၊ အစ္မ လူကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မိတယ္ေနာ္၊ မင္းသားေတာင္ရွုံးမယ့္ပုံ”

သုံးေယာက္သား အိမ္ျပန္ေရာက္တာႏွင့္ မခိုင္က မေအာင့္နိုင္သည့္ ေလသံျဖင့္ ကိုလတ္ အေၾကာင္း စေျပာသည္။

“ဟာ ဟ နင့္မင္းသားေတြေလာက္ေတာ့ ကိုလတ္တို႔က သနားေတာင္ သနားတယ္၊ သူက ေက်ာင္းကတည္းက ဒီပုံဟ၊ ငါတို႔ ေက်ာင္းတက္တုန္းက ေကာင္မေတြမ်ား သူ႔နားမွာ ဝိုင္းေနတာ”

“အစ္မေရာ ဝိုင္းတဲ့အထဲ မပါဘူးလား ခိ ခိ ခိ ခိ”

“ဟဲ့ ငါတို႔က သူငယ္ခ်င္း ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ အမေလး ရည္းစားမျဖစ္တာဘဲ ေက်းဇူးတင္ရမယ္ဟ၊ နင္တို႔ဘာသိလို႔လဲ၊ သူ႔နဲ႔ ျဖစ္သြားတဲ့ ေကာင္မဆို မၾကာဘူး ကြဲတာဘဲ”

“အမေလး”

“အယ္”

“ဟဲ့ ဟဲ့ ဟဲ့ ငါေျပာတာ သူ႔နဲ႔ ကြဲတာ အဲ အဲ ျပတ္တာကိုေျပာတာ၊ အာ ေကာင္မေတြ နင္တို႔ထင္သလို ငါေျပာတာ မဟုတ္ဘူးဟ၊ တခါတည္း”

“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”

“ခိ ခိ ခိ ခိ အစ္မကလဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ကြဲ ကြဲ၊ ဟို အစ္မ ေျပာသလို ကြဲတာလဲဟင္”

“ကိုလတ္လား ႐ုပ္ေခ်ာ ရွိုးေကာင္းသေလာက္ ေတာ္ေတာ္ ကဂ်ီကေၾကာင္ နိုင္တာဟ။ သူက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တြဲၿပီး မၾကာဘူး အရိုးမ်ားသေလး ေခ်းခါးသေလး ျဖစ္ေရာ။ ၿပီးေတာ့ မၾကာဘူး ျပတ္တာဘဲ”

“လုပ္ပါအစ္မရာ၊ ေျပာျပစမ္းပါ အဲဒီကိုလတ္ႀကီး အေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းတုန္းက အစ္မနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးလား”

“အင္း ရင္းေတာ့ ရင္းႏွီးပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မေျပာခ်င္ပါဘူးဟာ၊ ဒီေကာင့္အေၾကာင္း”

“ဟိ ဟိ ဟိ ဟိ သိၿပီ၊ သိၿပီ၊ အစ္မမွာ သူနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အတိတ္ေတြ ဘာညာ ဘာညာေတြ ဟိ ဟိ ဟိ ဟိ”

“ဘာအတိတ္မွ မရွိဘူး၊ နင္တို႔သိတဲ့အတိုင္း ငါက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တာ၊ သူမ်ားေတြလို ပဲေတြ ဘာေတြမ်ားၿပီး အထာေတြ ဘာေတြ ဇြတ္ကိုင္ေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီေတာ့ သူနဲ႔ ငါနဲ႔က တကယ့္သူငယ္ခ်င္း အရင္းႀကီးေတြလို ျဖစ္သြားတာေပါ့ဟ”

“အဲဒီေတာ့ဘာျဖစ္လဲ အစ္မ၊ ေျပာပါ အစ္မကလဲ”

“မေျပာခ်င္ပါဘူးဟာ၊ သူမ်ားအေၾကာင္း၊ ဒီေကာင့္ကို ငါတို႔ နာမည္ေပးထားတယ္ သိလား၊ သစ္တုံး လို႔”

“ခစ္ ခစ္ သစ္တုံး၊ သစ္တုံး ဟုတ္လား၊ သစ္တုံးႀကီးလို မတုန္မလွုတ္၊ ငတုံး ငအ၊ ဘာမွ မသိတဲ့ လူႀကီးမို႔လား”

“နင့္ ဘိုးေအ ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္ အားႀကီးႀကီး၊ သူက မိန္းကေလးေတြကို သစ္တုန္းေလး ႀကိဳက္တာမို႔လို႔ ေအ၊ သိၿပီးလား”

“အယ္ . . ခိ ခိ ခိ ခိ၊ ဘယ္လို သစ္တုန္းေလးလဲ အစ္မ”

“ေတာ္ၿပီ မေျပာပါဘူးဆို၊ အခု ငါတို႔ သူနဲ႔ မိတ္ေဆြ ျဖစ္သြားၿပီဘဲ၊ နင္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္၊ ငါတို႔ သူ႔ကို လိပ္စာေပးထားတာဘဲ၊ သူလည္း ပ်င္းေနတာဆိုေတာ့ လာလည္မယ္လို႔ သူေျပာထားတာဘဲ၊ သူက ခင္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္ဟ၊ နင္တို႔ ေပါင္းၾကည့္ သူ႔ အေၾကာင္း သိလာလိမ့္မယ္”

“အင္းေနာ္ အစ္မ၊ အစ္မ လူႀကီးက ေတာ္ေတာ့ကို ခင္ဖို႔ ေကာင္းတာ၊ သူနဲ႔ စကားေျပာေနရင္ အားလုံးကို ေမ့ေနသလိုဘဲ၊ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”

“ဟဲ့ ဟဲ့ ဟဲ့ ေကာင္မေတြ”

“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ ငါတို႔ကိုလည္း သူက အခုမွ ေတြ႕ဖူးတာဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္ အသစ္ပါဘဲဟာ၊ မေဝကသာ အေဟာင္းႀကီး”

“ခစ္ ခစ္၊ အေဟာင္းေပမဲ့ ငါက သူ ျဖတ္တဲ့ အေဟာင္းထဲက မဟုတ္ဘူးဟ”

“ေဟာ ေဟာ ေပၚၿပီ ေပၚၿပီ၊ မေဝ တို႔မွာလည္း ဇာတ္လမ္း ရွိကို ရွိမယ္၊ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”

………………………………………………….

????️အခန္း ( ၃ )????️

“ဒါက ဘယ္သြားမလို႔လဲ ကိုလတ္”

“ငါ့ အိမ္ေလ၊ ငါ တစ္ေယာက္တည္းေနတာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး”

“ငါ သိတယ္ေနာ္ ကိုလတ္၊ နင္ ေနာ္ နင္ . . ဟင္းးးး. . . . ငါေတာ့ နင္နဲ႔ ျပန္ေတြ႕တာ ငါးပါးေမွာက္တာဘဲ”

႐ုံးပိတ္ရက္မွာ တစ္ပတ္စာ အဝတ္ေလၽွာ္မလို႔ ျပင္တုန္း ကိုလတ္ဆီက ဖုန္းလာၿပီး အခု လာေခၚမယ္ အဆင္သင့္လုပ္ထား ဆိုလို႔ အဝတ္မေလၽွာ္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ ကမန္းကတမ္း ေရခ်ိဳးၿပီး ကိုလတ္ ေခၚရာ ပါလာခဲ့ရာက အခုမွ ဘယ္သြားမလဲ ေမးျဖစ္သည္။

ဖုန္းလာတုန္းက ဘယ္သြားမလဲ မေမးလိုက္ရ။ လာေခၚမယ္ ဆိုတာနဲ႔ “ေအးေအး.. လာခဲ့၊ ငါေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္၊ နာရီဝက္ေလာက္” ဆိုၿပီး လိုရင္းေလာက္ဘဲ ျပန္ေျပာကာ ခပ္သြက္သြက္ ေရခ်ိဳး၊ အလွနည္းနည္းပါးပါး ျပင္အၿပီး ကိုလတ္ ေရာက္တာနဲ႔ တန္းထြက္လာခဲ့သည္။

အရင္ကတည္းက ကိုလတ္ ေျပာသမၽွ မျငင္းဘဲ အင္း လိုက္ေနက်က အခုထိ အက်င့္ပါေနမွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ သတိမထားမိ။ သတိရလို႔ အခ်ိဳးေျပာင္းမယ္ ျပင္မွ လူက သူ႔ကားေပၚ ေရာက္ေနၿပီ။

“မေဝ . . ဘာလဲ နင္ ေျပာခဲ့တာေတြ နင္ ေမ့ေနၿပီလား”

“မေမ့ပါဘူးဟ နင္စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ အဲဒါေတြက ၾကာလွၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ . . . .”

“အာ . . နင္ကလဲ၊ နင္ေျပာခ်င္တာေတြ အားလုံး ငါသိတယ္၊ ငါ နင္နဲ႔ ျပန္ေတြ႕ၿပီးကတည္းက ဒီစိတ္က ျဖစ္ေနတာဟ၊ ငါ ဒီမွာ လာျပန္လုပ္ဖို႔ လက္ခံကတည္းက ငါ နင့္ကို လိုက္မရွာဘူးလို႔ စိတ္ဒုန္းဒုန္း ခ်ထားတာ၊ အခုၾကည့္ . . ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔မွ မဆုံခင္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ နင္နဲ႔ အရင္ဆုံတာ၊ တမင္လိုက္ရွာတာလဲ မဟုတ္ဘူး၊ ဘာလဲ နင္က မေတြ႕ခ်င္ဘူးလား၊ ဒါဆိုလဲ ၿပီးေရာဟာ ငါ ကားျပန္ေကြ႕လိုက္မယ္”

“ဒီလိုလဲ မဟုတ္ဘူးေလဟာ ကိုလတ္ရာ၊ နင္ကလဲ တခါတည္း ငါ့ဆို အေသနိုင္၊ ငါလဲ နင့္လိုဘဲေပါ့ဟ၊ နင့္ကို ျပန္ေတြ႕တာ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္သြားတယ္ မွတ္လဲ”

“ဒါဆို သိပ္ ကက်ီကေၾကာင္ မက်နဲ႔ဟာ၊ ငါတို႔ ျပန္ေတြ႕တယ္၊ အရင္လို ျပန္ေနမယ္၊ နင္လည္း ေျပာထားတယ္၊ ငါ့နဲ႔သာဆို ဘယ္အခ်ိန္ခ်ိန္ ျဖစ္ျဖစ္ နင္ အဆင္သင့္ဘဲ ဆိုတာ”

“နင္ မေမ့ဘူးလား”

“ေမ့စရာလား၊ နင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာခဲ့တဲ့ စကား”

“ေအးပါ ေအးပါ၊ ငါကလည္း နင့္ကို ျပန္ေတြ႕လိုက္ကတည္းက အရင္စိတ္ေတြ ျပန္ထလာတာ၊ ဒါနဲ႔ ေနပါဦး၊ ဒီေလာက္ ဂ်ီးမ်ားတဲ့ နင္က ဘယ္လို မိန္းကေလးနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်သြားတာလဲ၊ အဲဒါ အရင္ေျပာ”

“ဟား ဟား ဟား ဟား . . ဒီလိုပါဘဲ မေဝရာ၊ သူလည္း မိန္းမထဲက မိန္းမတစ္ေယာက္ပါဘဲ၊ ဒီေတာ့ ငါ မႀကိဳက္တာေတြ ရွိတာေပါ့၊ ရည္းစားနဲ႔ မိန္းမ ကြာေတာ့ ကြာတယ္ဟ၊ ရီးစားက မႀကိဳက္ေတာ့ရင္ ျဖတ္လိုက္ရတာ လြယ္တယ္၊ မိန္းမ ျဖစ္သြားရင္ ႀကိဳက္လဲစား မႀကိဳက္လဲစား၊ ျဖတ္ဖို႔ မလြယ္ေတာ့ဘူးဟ၊ ဟား ဟား ဟား ဟား”

“ဒါဆို နင္မႀကိဳက္ဘဲ ဘာလို႔ ယူလဲ၊ နင္ ငါ့ကို ေျပာတာ မွတ္မိလား၊ နင့္ စိတ္ႀကိဳက္ေတြ႕မွ ယူမယ္ဆို”

“ဟား ဟား ဟား ဟား မေဝ၊ နင္ စိတ္ထဲမွာ ငါ့စိတ္ႀကိဳက္ မိန္းမ ေတြ႕ဖို႔ လြယ္မယ္မ်ား မွတ္ေနလို႔လား၊ ယူတာက ကဲ ယူမယ္ကြာ ဆိုၿပီး ယူလိုက္တာ၊ မယူခင္ သူ႔ တကိုယ္လုံး ငါလုံးဝ မၾကည့္ဘူး၊ ၾကည့္မိရင္ ငါ မႀကိဳက္တာေတြ႕ၿပီး အရင္လို ျဖတ္မိမွာဘဲ၊ ဒီေတာ့ လုံးဝကို မၾကည့္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ လက္ရွိ အေျခအေနနဲ႔ ယူဖို႔ သင့္ေတာ္တယ္ ထင္ၿပီး ယူလိုက္တာဘဲ၊ ငါလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ အခ်ိန္က်ေနၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ဟိုမွာ ျမန္မာ အသိုင္းအဝန္းက က်ဥ္းတယ္ဟ၊ ငါလည္း ရီးစား ၄ ေလာက္ေယာက္နဲ႔ ျပတ္ၿပီး နာမည္ဆိုးရေနၿပီ၊ ႐ုပ္ရည္ ဘန္းျပၿပီး မိန္းမေတြကို ဖ်က္ဆီးေနသလိုလို အတင္းက ထြက္လာၿပီဟ၊ အဲ့ဒါေတြ မခံခ်င္တာလဲ ပါတယ္”

“နင္ကလည္းဟာ လြန္ကို လြန္တယ္”

“အင္း ငါသိတယ္ ငါလြန္တယ္ ဆိုတာ၊ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုမွ မတတ္နိုင္ဘူးဟ၊ နင္ ငါ့အေၾကာင္း သိတာဘဲ၊ ေအး . . တကယ္ျဖစ္သင့္တာက နင္နဲ႔ ငါနဲ႔ ယူရမွာ၊ နင္ဘဲ ငါ့ကို နားလည္တယ္”

“ေစာက္ေကာင္ ေျပာျပန္ၿပီ ဒီစကား၊ နင့္ကို ငါ တစ္သက္ မယူဘူး၊ ငါ့ကို ယူၿပီး နင္ မႀကိဳက္တဲ့ မိန္းမစာရင္းထဲ ငါ အပါ မခံနိုင္ဘူး”

“မပါေအာင္ နင္ ေနလို႔ တတ္တာဘဲ”

“ေတာ္စမ္းပါ၊ လင္မယား ျဖစ္လာရင္ အဲလိုေနလို႔ ရေတာ့မလားဟ”

“ဟား ဟား ဟား ဟား၊ အဲဒါကို ငါသိခ်င္တာ၊ နင့္ တကိုယ္လုံး ငါ့ အႀကိဳက္ ဟုတ္မဟုတ္၊ ငါ အရမ္းသိခ်င္တာ၊ ဟုတ္ရင္လည္း ဟုတ္ေနမွာေပါ့ဟ၊ ဘယ္ေျပာလို႔ရမလဲ”

“ဟင္း ဟင္း ဟင္း ဟင္း ဘာလဲ ၾကည့္ၿပီး ငါ့ကို ထားသြားမလို႔လား၊ လာေျပာမေနနဲ႔၊ နင္ ဘယ္ေတာ့မွ သိရမွာ မဟုတ္ဘူး”

“ေအးပါ၊ ေျပာသာေျပာတာပါ၊ ငါလည္း မၾကည့္ရဲပါဘူး၊ အခုလိုဘဲ ေကာင္းတယ္၊ ငါလည္း ႀကိဳက္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ နင့္ကို ျမင္ရင္ ငါ မေနနိုင္တာ၊ ေဟာ . . ေရာက္ၿပီ အဲဒါ ငါ့အိမ္၊ ကုမၸဏီက ငါ့အတြက္ ငွားေပးထားတာ၊ ဒီကားလည္း ကုမၸဏီက ေပးထားတာ”

“နင္အရင္ေနတဲ့ အိမ္က ေရာင္းလိုက္ၿပီလား”

“အင္းေလ ၾကာၿပီေကာ၊ ငါ ထြက္သြားၿပီး မၾကာဘူး ေရာင္းလိုက္တာ၊ ဒီမွာ ဘယ္သူမွမွ မရွိေတာ့တာ”

…………………………………………………..

????️အခန္း ( ၄ )????️

ႏွစ္ေယာက္သား မေအာင့္အီးနိုင္ေတာ့သည့္ အလား အိမ္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္စကၠန္႔မၽွ မဆိုင္းဘဲ ကိုလတ္က မေဝကို သိမ္းၾကဳံးဆြဲဖက္ရင္း ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္

“မေဝ မေဝ၊ ငါ ဟာ ငါ၊ နင့္ကို ေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ မေနနိုင္ေတာ့ဘူးဟ၊ ဟိုေန႔ နင္နဲ႔ ေတြ႕ၿပီးကတည္းက ငါ ငါ ေနလို႔ မရေတာ့ဘူး”

ဒီစကားကိုဘဲ ေရွ႕ေနာက္ေျပာင္းကာ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေျပာရင္း မေဝ မ်က္ႏွာကို တရွုံ႔ရွုံ႔ျဖင့္ အငန္းမရ လိုက္နမ္း ေနသည္၊ မေဝကလည္း ေခါင္းေမာ့ကာ ကိုလတ္ အနမ္းကို မ်က္စိမွိတ္ ခံရင္း

“ငါလဲ ဒီလိုပါဘဲ ကိုလတ္ရာ၊ နင့္ကို ေတြ႕လိုက္တာ အရမ္းေပ်ာ္သြားတာ၊ ငါ့ စိတ္ထဲမွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ေပ်ာက္ေနတဲ့ ဆႏၵေတြ ျပန္ေပၚလာတာ၊ နင္ကေလ နင္က ငါ့ကိုအရမ္းဆြဲေဆာင္နိုင္တာ”

စိတ္ထဲက ျဖစ္ေနသည့္ ဆႏၵကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ ကိုလတ္နဲ႔ လုေျပာရင္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တင္းတင္းဖက္ကာ အျပန္အလွန္ အငန္းမရ နမ္းေနရင္းမွ

“ငါလည္း နင့္လိုပါဘဲဟာ၊ ဟာ မရေတာ့ဘူး မရေတာ့ဘူး၊ လုပ္ေတာ့ဟာ လုပ္ေတာ့၊ ငါ ငါ အရမ္းထန္ေနၿပီ”

ကိုလတ္က ေျပာေျပာဆိုဆို သူ အကၤ်ီကို ကမန္းကတမ္း ဆြဲခၽြတ္ၿပီး မေဝကို အခန္းထဲ ဆြဲေခၚသြားသည္။

“ကိုလတ္ . . . . အဝတ္စေတြေရာ ဘယ္မွာလဲ၊ နင္ အဆင္သင့္ လုပ္ထားလား”

မေဝ အေမးကို ကိုလတ္က

“အင္းပါ၊ အဲဒါ မပါဘဲ နင့္ကို လုပ္လို႔ရမွ မရတာ၊ ဟိုမွာေလ”

ကိုလတ္ျပရာ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ယာေဘး စားပြဲေပၚမွာ အနက္ေရာင္ ခပ္ရွည္ရွည္ အဝတ္စ ၂ စ၊

“နင္ အရမ္းထန္ေနၿပီလား ဟင္ ကိုလတ္”

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မတ္တပ္ရပ္ရင္း အေပၚပိုင္း ဗလာ ျဖစ္ေနေသာ ကိုလတ္ ရင္အုံကို မေဝက လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခပ္ဖြဖြ ပြတ္ကစားကာ ႏွာသံပါပါ ခပ္တိုးတိုးေလသံျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။

“ဟင္းးးး အင္းးး ငါ ငါ နင့္ကို ျမင္ကတည္းက ထန္ေနတာ မေဝရာ၊ နင္ေရာ ဟင္”

“အင္း ငါေရာဘဲ၊ ကိုလတ္ရာ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး အရည္ကို တစိမ့္စိမ့္ ထြက္ေနၿပီ၊ ငါေလ ငါ၊ နင္ နဲ႔ေတြ႕မွဘဲ အဲလိုျဖစ္တာ၊ တစ္ကိုယ္လုံးကို ရြေနတာဘဲ”

“ဒါဆိုလည္း လုပ္ေလဟာ၊ ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊ ငါ မေနနိုင္ေတာ့ဘူးဟ”

“အင္း . . လာ”

မေဝက ေျပာေျပာဆိုဆို သူအရင္ကတည္းက လုပ္ေနၾကအတိုင္း လက္ထဲက အဝတ္စျဖင့္ ကိုလတ္ မ်က္လုံးကို ပိတ္ေအာင္ ခပ္တင္းတင္း စီးလိုက္သည္၊ မ်က္စိကို စီးၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုလတ္က အလိုက္တသိ သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ကို ပူးၿပီး ေရွ႕ကို တိုးေပးသည္။ ထိုးေပးေသာ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေနာက္ အဝတ္စ တစ္ခုျဖင့္ မေဝက တင္းၾကပ္ေအာင္ ခ်ည္ကာ ကိုလတ္ကို အနားက ကုတင္ေပၚ တြန္းခ် လိုက္သည္။ ပက္လက္လဲသြားေသာ ကိုလတ္က ခ်ည္ထားေသာ သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေခါင္းေပၚ ေျမႇာက္တင္လိုက္သည္။

“ေျပာစမ္းဟာ ကိုလတ္၊ ေျပာစမ္း နင္ ငါ့ကို အခု ဘာလုပ္ခ်င္ေနလဲ”

“ငါ ငါ အခု နင့္ ေစာက္ရည္ေတြ တဝ ယက္ခ်င္တယ္ဟာ”

“ဟင္း ဟင္း ဟင္း ဟင္း၊ ႀကိဳက္တယ္ ဟုတ္လား ကိုလတ္”

ပါးစပ္က ျပန္မေျဖဘဲ ေခါင္းတညႇိမ့္ညႇိမ့္ ျဖစ္ေနေသာ ကိုလတ္ကို မေဝက တဟင္းဟင္း ရယ္ၿပီး ၾကည့္ရင္း သူ႔ အဝတ္အစားမ်ားကို အကုန္ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္၊ ၿပီးေတာ့ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လဲေနသည့္ ကိုလတ္ ေဘာင္းဘီမွ ခါးစကို ဆြဲကာ ခါးပတ္ေခါင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲျဖဳတ္လို႔ ၾကယ္သီးနဲ႔ ဇစ္ကို ျဖဳတ္ကာ ေျခေထာက္အစမွ ကိုင္ၿပီး ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။

ကိုလတ္က အလြယ္တကူ ကၽြတ္သြားေအာင္ အလိုက္သင့္ ခါးေကာ့ေပသည္၊ ေဘာင္းဘီကၽြတ္သြားေတာ့မွ မေဝက ကုတင္ေဘးရပ္လၽွက္မွ ခါးကုန္းကာ လက္တစ္ဖက္က ကုတင္ကိုေထာက္ လက္တစ္ဖက္က အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေအာက္မွ အတင္း႐ုန္းကန္ေနသည့္ ကိုလတ္ လီးကို ေဘာင္းဘီေပၚမွ လက္ျဖင့္ ခပ္ဖြဖြ ပြတ္စမ္းရင္း

“ဟင္း ဟင္း ဟင္း ဟင္း နင္ အရမ္းထန္ေနၿပီ ကိုလတ္၊ တင္းၿပီးေတာ့ကို မာေထာင္ေနတာ”

“ထန္ေနပါတယ္ဆိုမွ နင္ကလည္း ငါ့ကို လာကလိေနတယ္၊ လုပ္မွသာ လုပ္စမ္းဟာ”

“လုပ္မွာေပါ့ဟ နင္ကလဲ၊ ငါက နင့္ထက္ေတာင္ ပိုထန္ေနတာ၊ ေသခ်ာ ၾကည့္ပါရေစဦး နင့္လီးကို၊ ငါ မျမင္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ”

ေျပာေျပာဆိုဆို အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေအာက္မွ အတင္း႐ုန္းေနေသာ ကိုလတ္လီးကို ပြတ္ကစားေနရာမွ လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ တေျဖးေျဖး ဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေငါက္ကနဲ ေပၚလာကာ တယမ္းယမ္း ျဖစ္ေနေသာ လီးကို ဖမ္းဆုပ္ရင္း ခပ္တင္းတင္း ညႇစ္ကာ အားမရသလို သူ႔ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းကို သူ႔ အေပၚသြားျဖင့္ ကိုက္ရင္း ေလးငါးဆယ္ခ်က္ ခပ္သြက္သြက္ ထုကစားကာ စိမ့္ထြက္လာေသာ အရည္ၾကည္ေလးကို လၽွာဖ်ားျဖင့္ အသာတို႔ရင္း ႏွုတ္ခမ္းျဖင့္ ခပ္ၾကာၾကာေလး ႁပြတ္စ္ကနဲ ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။

“နင့္ လီးက အရင္အတိုင္းဘဲဟာ၊ ငါ အရမ္းႀကိဳက္တယ္”

စိတ္ထဲက မေအာင့္နိုင္ဘဲ ထြက္လာေသာ ေလသံျဖင့္ ႏွာသံပါပါ စကားသံက မေဝႏွုတ္ခမ္းက ထြက္လာသည္။ ကိုလတ္က မေနနိုင္သလို ေလသံျဖင့္

“အားးး မေဝရာ၊ နင္ကလဲ၊ လာစမ္းပါဟာ ငါ့ေပၚခြစမ္းပါ၊ ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊ ငါ ဒီမွာ ေစာက္ရမ္းယက္ခ်င္ေနၿပီ”

“လာမွာေပါ့ဟာ ကိုလတ္ရာ၊ ငါကလည္း ဒီမွာ အယက္ခံခ်င္တာ အရည္ကို ေတာက္ေတာက္က်ေနၿပီ၊ အလယ္ကို တိုးဟာ”

မေဝက ကိုလတ္ကိုယ္ကို ကုတင္အလယ္ကို ေရာက္ေအာင္ တြန္းသလို ကိုလတ္ကလည္း အလိုက္သင့္ ကိုယ္ကိုတြန္႔ကာ ေရႊ႕သည္၊ အလယ္ေရာက္သြားမွ မေဝက ကိုလတ္ခါးေပၚ ခြလိုက္ၿပီး ခါးကုန္းကာ ကိုလတ္ႏွုတ္ခမ္းကို သူ႔လၽွာျဖင့္ လွမ္းယက္လိုက္သည္။

ကိုလတ္က အလိုက္သသိ သူ႔လၽွာကို ထုတ္ေပးသည္၊ ထုတ္ေပးသည့္ ကိုလတ္လၽွာကို မေဝက မစုတ္၊ သူ႔လၽွာျဖင့္ ယက္ကာ တေျဖးေျဖး လၽွာထိပ္ျဖင့္ ႏွုတ္ခမ္းမွ ေမးေစ့၊ ေမးေစ့မွ လည္ေစ့၊ လည္ေစ့မွ ရင္ညြန္႔ထိ တေျဖးေျဖး ေအာက္ကို လၽွာျဖင့္ ယက္ခ်လာသည္။ ကိုလတ္က ေအာက္မွ တဟင္းဟင္းျဖင့္ ညီးညဴကာ ဖီးတက္ေနရင္း

“လုပ္ပါေတာ့ မေဝရာ လုပ္ပါေတာ့ ငါ့ မ်က္ႏွာေပၚ ခြစမ္းပါဟာ”

“ေရာ့ ဟာ ေရာ့ နင္ ဒီေလာက္လိုခ်င္ေနတာ”

လၽွာတန္းလမ္းထုတ္ကာ ေတာင္းတေနေသာ ကိုလတ္ မ်က္ႏွာေပၚထိ ေရာက္ေအာင္ ဒူးေထာက္လၽွက္ တိုးၿပီး မ်က္ႏွာေပၚ သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ကိုလတ္ မ်က္ႏွာနားထိ ထိလုမတတ္ ကပ္ကာ

“ကိုလတ္ ငါ့ ေစာက္ဖုတ္ အနံ့ကို ရွူဟာ၊ ဘယ္လို လဲ အရင္လိုဘဲလား၊ နင္ႀကိဳက္ေသးလား ေျပာစမ္း”

ကိုလတ္က အသက္ျပင္းျပင္း ရွူသလို တရွူးရွူးျဖင့္ ရွူရင္း

“ဟား လြမ္းေနတာ မေဝရာ လြမ္းေနတာ၊ ဒီ ေစာက္ပတ္ အနံ့ကို ငါ လြမ္းေနတာ ႏွစ္ေပါင္း မနည္းဘူး မေဝရာ၊ နင့္ ေစာက္ပတ္က အရမ္းရွူလို႔ ေကာင္းတာဘဲ၊ ငါႀကိဳက္တယ္၊ နည္းနည္း ကပ္ဦးဟာ၊ ငါ့ ႏွာေခါင္းနဲ႔ ထိေအာင္ ကပ္ . . ကပ္”

“ႀကိဳက္လား ကိုလတ္၊ ကဲ ေရာ့ ေရာ့ ရွူဟာ ရွူ တဝရွူ”

မေဝက သူ႔ ေစာက္ပတ္ကို ကိုလတ္ ႏွာေခါင္းႏွင့္ မထိတထိ ျဖစ္ေနေအာင္ ကပ္ေပးေရာက ဖိခ်လိုက္သည္။ ကိုလတ္ဆီက ဝူးဝူးဝါးဝါးျဖင့္ အသံထြက္လာကာ လၽွာက မေဝေစာက္ဖုတ္ထဲ တိုးဝင္လာသည္။ မေဝက အရွိန္ရသလို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ျဖင့္ ကိုလတ္ ပါးစပ္နဲ႔ ႏွာေခါင္း တဝိုက္ ခါးကိုကစားၿပီး ေရွ႕တိုး ေနာက္ငင္ လွုတ္ရွားေပးေနသည္၊ စကားသံေတြ တိတ္သြားတာ တဟင္းဟင္း ညီးသံႏွင့္ ႏွာမွုတ္သံေတြ ျပင္းထန္လာသည္။

“အား အား ကိုလတ္ ကိုလတ္ ႀကိဳက္လား ႀကိဳက္လား ငါ့ ေစာက္ရည္ အရသာ ရွိလား နင္ ႀကိဳက္တုန္းလား”

“ဝူး အူး အင္း ဝူး”

ကိုလတ္ဆီက မပီမသ အသံ ထြက္လာေပမဲ့ ဘာေျပာမွန္း မေဝ ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္လိုက္သည္။

“အား ေကာင္းတယ္ ကိုလတ္၊ ဖိထိုး ဖိထို နင့္လၽွာနဲ႔ အဲ့ေနရာ ဖိထိုး၊ အား အား ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္၊ ငါ ၿပီးေတာ့မယ္ဟ၊ ဖိ ထိုး ဖိ ထိုး၊ ငါ ငါ နင့္ ပါးစပ္ထဲ အရည္ေတြ ညႇစ္ခ်မယ္၊ ဖိထိုး ဖိထိုး အား အား အား အား . . . . ဆင္းၿပီ ဆင္းၿပီ ငါ့ အရည္ေတြ ဆင္းကုန္ၿပီ. . အား အား . . .ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ . . ကိုလတ္ ကိုလတ္ . . . ေကာင္းလား ေကာင္းလား၊ အရသာ ရွိလား . . အားးးး”

မ၀ေ ေကာ့လန္ကာ ကိုလတ္ပါးစပ္ကို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ျဖင့္ အတင္းဖိရင္း အားကနဲ အသံရွည္ႀကီးျဖင့္ အားရပါးရ ေအာ္ရင္း သူ႔သုတ္ရည္ေတြ ကိုလတ္ ပါးစပ္ထဲ ညႇစ္ခ်လို႔ တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားကာ ေစာေစာက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လွုတ္ရွားမွု႔ေတြ တေျဖးေျဖး ညိမ္ကာ ေပ်ာ့က်သြာသည္။

ေပ်ာ့က်သြားသည္ႏွင့္ မေဝက သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ကိုလတ္ မ်က္ႏွာေပၚမွ ခြာကာ ကိုယ္ကို ေနာက္ဘက္တိုးရင္း ဗိုက္ေပၚခြၿပီး သူ႔ကိုယ္ကို ကိုလတ္ေပၚ ေမွာက္ခ်ၿပီး သူ႔ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုလတ္ မ်က္ႏွာကို ညႇပ္ကိုင္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္း ကပ္လို႔ ကိုလတ္ ႏွာေခါင္း ႏွင့္ ပါးစပ္တဝိုက္ ေပေနေသာ သူ႔ေစာက္ရည္ေတြကို သူ႔လၽွာျဖင့္ ေလၽွာက္ယက္ကာ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးေနေတာ့သည္။ ေမာေမာႏွင့္ ခဏမၽွ ႏွစ္ေယာက္သား ခဏမၽွ ၿငိမ္သက္သြားၿပီးေနာက္

“ဘယ္လိုလဲ ကိုလတ္၊ ႀကိဳက္တုန္းဘဲလား”

“ႀကိဳက္တယ္ မ၀ေရာ၊ အရမ္းႀကိဳက္တယ္၊ ငါ အဲဒီ အရသာကို လြမ္းေနတာ ၾကာလွၿပီ၊ လုပ္စမ္းပါဦးဟာ ငါ မၿပီးေသးဘူးဟ”

“ဟင္း ဟင္း ဟင္း ဟင္း . . . လာမယ္ေလ၊ ငါလည္း မ၀ေသးပါဘူးဟ၊ ၿပီးသာၿပီးသြားတာ နင့္ကို လိုးမွ မလိုးရေသးတာ၊ ဘယ္၀မွာလဲ၊ နင့္ကို ငါက တက္လိုးရမွ ၀ မွာ”

“ေနဦး ေနဦး အခု မလိုးနဲ႔ဦး၊ အခုလိုးရင္ ငါ ၾကာၾကာထိန္းနိုင္မယ္ မထင္ဘူး၊ အခုေတာင္ တင္းၿပီး အရည္ေတြ အ၀ေတ့ေနၿပီဟ၊ ၿပီးခ်င္ေနၿပီ၊ စုပ္ဟာ ငါ့ကို ၿပီးေအာင္ အရင္စုပ္၊ နင့္ပါးစပ္ထဲ ငါ တစ္ခ်ီ အရင္ၿပီးမယ္။ ေနာက္တစ္ခ်ီၿပီးမွ အားရပါးရ အၾကာႀကီးလိုးဟာ”

“အင္းပါဟ၊ ငါသိပါတယ္၊ နင့္လီးကို ျမင္ကတည္းက စုပ္ခ်င္ေနတာ၊ နင္က ငန္းငန္းတက္ ငါ့ကို ယက္မယ္ ေအာ္ေနလို႔၊ အခု ငါ့ နို႔သီးေလး စို႔မလား”

“အင္း စို႔မယ္”

မ၀ေက ကိုလတ္ေပၚ အိပ္ေနရာက ကုန္းထကာ ေလးဘက္ေထာက္ရင္း တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ သူ႔ နို႔သီးကို ကိုလတ္ ပါးစပ္ေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္၊ ကိုလတ္က ပါးစပ္နဲ႔ လွမ္းငုံရင္း ပူးခ်ည္ထားေသာ သူ႔လက္က အလိုလို ႂကြလာကာ မ၀ေနို႔ကို ကိုင္ဖို႔ အားယူလိုက္သည္။ မ၀ေက ႂကြလာေသာ ကိုလတ္လက္ကို သူ႔လက္ျဖင့္ ျပန္တြန္းခ်ရင္း

“ဘာမွ လာထိဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔ေနာ္ ကိုလတ္”

“ငါ ငါ အားရပါးရ ညႇစ္ၿပီး စို႔ခ်င္တာ မ၀ေရာ”

“ေတာ္စမ္းပါ၊ ဘာ ညႇစ္ခ်င္တာလဲ၊ မကိုင္နဲ႔၊ ကိုင္ၿပီးရင္ နင္က ႀကီးတယ္ေလး၊ ေသးတယ္ေလး၊ မာတယ္ေလး၊ ေပ်ာ့တယ္ေလးနဲ႔ နင့္ ဆႏၵ ျပည့္သြားရင္ နင္ မႀကိဳက္တာ တစ္ခုခု ျဖစ္ၿပီ၊ ငါသိတယ္၊ နင့္ဖာသာနင္ ေအာက္က သစ္တုံးလိုေန၊ ငါ လုပ္တာခံ၊ လိုခ်င္တာ ေတာင္း၊ နင့္ကို ငါလုပ္ေပးမယ္”

“ေအးပါဟာ ေအးပါ၊ နည္းနည္းေလး ေအာက္ဖိဟာ၊ အခု အဖ်ားေလးဘဲ မိေနတာ”

“ေရာ့ ေရာ့ စို႔ဟာ စို႔၊ လၽွာ နဲ႔ လွိမ့္ဟာ၊ အင္း အင္း . . စို႔ဟာ၊ သြားနဲ႔လည္း မနာေအာင္ ကိုက္ဟာ၊ ၿပီးရင္ ငါ့ နို႔နဲ႔ နင့္ ရင္ဘတ္ကိုလည္း ပြတ္ေပးမယ္၊ နင့္ လီး ကိုလည္း ပြတ္ေပးမယ္၊ နင္ ႀကိဳက္တယ္ မို႔လား”

မ၀ေက ေျပာလဲေျပာ သူ႔ နို႔အုံ ၂ ဖက္ကို တလွည့္ဆီ ကိုလတ္ ပါးစပ္ေပါက္ေရွ႕ ခ်ေပးေနသည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ႔နို႔သီးနဲ႔ ကိုလတ္ တကိုယ္လုံးကို ဒရြတ္တိုက္ ပြတ္ရင္း တေျဖးေျဖး ေနာက္ကို ေရႊ႕လာကာ ေထာင္မတ္ေနေသာ ကိုလတ္လီးကို သူ႔နို႔ႏွင့္ တိုက္ကစားေနရာမွ သူ႔ကိုယ္ကို ေပါင္ၾကားထဲ ေလၽွာခ်ကာ လၽွာနဲ႔ ထိထိမိမိ ယက္လိုက္သည္။

“အားးး မ၀ေ”

ပါးစပ္က အားကနဲ ေအာ္ရင္း ကိုလတ္ ေအာက္ပိုင္က ေကာ့တက္လာသည္။ မ၀ေက ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းထိုးကာ တြဲေလာင္းက်ေနေသာ ဥတစ္လုံးကို လွမ္းဟတ္လိုက္သည္။

“အား”

ေအာ္ရင္း ကိုလတ္ ေကာ့တက္လာျပန္သည္။ ဥကို ဆြဲကိုက္ရင္း လီးတံႀကီးကို သူ႔ႏွာေခါင္းျဖင့္ ပြတ္ကစားေနသည္။ ကိုလတ္ မေနနိုင္ေတာ့

“စုပ္ . . စုပ္စမ္းပါ မ၀ေေရာ၊ ငါ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး၊ အဆုံးထိ ဆြဲစုပ္ဟာ၊ နင့္ အာေခါင္နဲ႔ ထိေအာင္ ထိုးဟာ၊ မရေတာ့ဘူးဟ၊ ငါ ထြက္ခါနီးေနၿပီ၊ ငါ့ကို ဆြ မေနနဲ႔ေတာ့၊ ေသခ်ာငုံၿပီး ဆြဲစုပ္စမ္းပါ၊ အား အား ေကာင္းတယ္ အဲလို အဲလို အား… မ၀ေ မ၀ေ . . အား အား နင္ နင္ အား အား ေကာင္း ေကာင္း အား ေကာင္း”

ကိုလတ္ ေျပာသည္ကို မ၀ေက တထပ္တည္း က်ေအာင္ လိုက္လုပ္ေပးရင္း

“အား အား အား အား မရေတာ့ဘူး ထြက္ၿပီ ထြက္ၿပီ မထုတ္လိုက္နဲ႔၊ စုပ္ စုပ္ ငုံထား ငုံထား၊ အား အား အား အား”

တအားအား ေအာ္ရင္း ကိုလတ္ ၿငိမ္က်သြားသည္။ မ၀ေက ကိုလတ္လီးကို ခဏၾကာမၽွ ဆက္ငုံထားရာမွ စုပ္ဆြဲေလး စုပ္ကာ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ေပါင္ရင္းမွာ ေခါင္းတင္ေမွးလိုက္သည္။

“ေစာက္ေကာင္ နင္ မထုတ္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ၊ ညႇီလိုက္တာ၊ ပ်စ္ခဲေနတာဘဲ”

“ၾကာၿပီဟ၊ မွတ္ေတာင္ မမွတ္မိဘူး၊ အဲဒါမွ ေကာင္းတာေပါ့ဟ၊ တကယ့္ အဆီအႏွစ္”

“ဗ်န္း . . . ေစာက္ေကာင္ ဘာ အဆီအႏွစ္လဲ ငါ့မွာ မနည္း ၿမိဳရတယ္”

ကိုလတ္ ေပါင္ရင္း ေခါင္းတင္ အိပ္ေနရာက ဗိုက္ကို ဗ်န္းကနဲ အသံထြက္ေအာင္ ရိုက္ရင္း မေဝက ေျပာသည္။

“ေကာင္းလိုက္တာ မ၀ေရာ၊ ငါလည္း အခုမွ ေနရထိုင္ရတာ အဆင္ေျပသြားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ နင့္ကို ငါ စြဲေနတာ၊ ေတာ္ၾကာ င့ါလီး ျပန္ေတာင္လာရင္ အပီ တက္လိုးဟာ”

“နင့္ လီးက ေတာင္မွ ေတာင္ပါ့ေတာ့မလားဟ၊ အခု တစ္ခ်ီထဲ သာေခြယိုင္ ျဖစ္ေနၿပီ၊ နင္လည္း အသက္ႀကီးလာၿပီေနာ္ အရင္လို မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါေတာ့ဘူး၊ လုပ္မေနနဲ႔”

“နင္ကလဲဟာ ငါ့ကို အထင္ေသးလို႔၊ နင္ အလိုးခံခ်င္ေသးတယ္ မို႔လား ငါသိတယ္”

“ရပါတယ္ဟ၊ အလိုးခံခ်င္ေပမဲ့ နင့္ဟာကမွ မနိုင္ေတာ့တာ”

“နိုင္တယ္ဟာ ထည့္သာထည့္”

“ဘယ္လိုထည့္မလဲ ဒီမွာ နင့္လီးက ေပ်ာ့ေနတာ”

“ဒီေလာက္ မေပ်ာ့ပါဘူးဟ၊ ငါသိတယ္၊ တင္းေနေသးတယ္၊ ရေအာင္ထည့္ဟာ၊ နင့္ထဲ ေရာက္သြားရင္ အလိုလို ေတာင္သြားမယ္၊ မပူနဲ႔”

“အင္း”

ေျပာေျပာဆိုဆို မ၀ေက တက္ခြကာ ကိုလတ္လီးကို ကိုင္ၿပီး သူ႔ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ေတ့ကာ ဖိခ်လိုက္သည္။ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ လီးက ေကြးညႊတ္သြားေပမဲ့ ေခ်ာ္ထြက္မသြား၊ တအိအိ တိုး၀င္သြားသည္။

“အားးးး”

ႏွစ္ေယာက္လုံး ခပ္တိုးတိုး အသံထြက္လာၿပီး ေစာေစာက ေအးသလိုလို ျဖစ္ေနေသာ တႏွာစိတ္က ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ လီး အေတြ႕အထိေၾကာင့္ ျပန္ထလာသည္။ ေစာေစာက ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ႏွင့္ တိုး၀င္သြားေသာ လီးက တေျဖးေျဖးႏွင့္ သိသိသာသာ တင္းမာလာသည္။

“အားးး ကိုလတ္ ေတာင္လာၿပီ၊ ငါ့ထဲမွာ ျပည့္ေနတာဘဲဟာ၊ နင္ဟာေလ၊ အရင္ကလိုဘဲ”

“ငါ မေျပာဘူးလား၊ နင္နဲ႔ဆို ငါက အျမဲထန္ေနတာ သိၿပီလား၊ လုပ္ေတာ့ဟာ နင့္စိတ္ႀကိဳက္”

မ၀ေက ကိုလတ္ဗိုက္ေပၚ လက္ေထာက္ကာ သူ႔ခါးကို ေျဖးညႇင္းစြာ စကစားသည္။ စကားသံေတြ မထြက္ေတာ့၊ စကားသံအစား ၿငီးညဴသံ ေမာဟိုက္သံ ေတြသာ ရပ္လိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ ထြက္ေပၚလာသည္။

……………………………………………………………..

????️အခန္း ( ၅ )????️

ျပဳံးၿပီး ျပန္လာေသာ မ၀ေကို အိမ္ေပၚေရာက္သည္ႏွင့္ စစ္ေဆးေရးက စေတာ့သည္။

“အမယ္ မ၀ေတို႔မ်ား ျပဳံးေနတာဘဲ၊ မ်က္ႏွာကိုက မွို ရလာတဲ့ မ်က္ႏွာ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”

မခိုင္ရဲ့ အေျပာကို မ၀ေက ျပဳံးရင္း

“ဟဲ့ မွိုသြားရွာတာ၊ မွိုမရလို႔ ဘာရရမလဲဟ”

အမူအရာပါပါႏွင့္ ျပန္ေျပာေသာ မ၀ေ စကားေၾကာင့္ မခိုင္က

“ဒါဆို ဘယ္မွာလဲ အဲ့ဒီရလာတဲ့ မွို၊ ေပး၊ အကုန္ ေၾကာ္စားပစ္မယ္”

“ခစ္ ခစ္ ခစ္ မွိုက တစ္ေခ်ာင္းထဲရတာ၊ ငါ စားလို႔ ကုန္ၿပီ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”

မ၀ေက သူ႔စကားကို သူ သေဘာက်သလို တခစ္ခစ္ ႏွင့္ အူလွိုက္သဲလွိုက္ ရယ္သည္။ မေဝ ပုံစံကို ၾကည့္ရင္း အကင္းပါးေသာ မဇင္က

“ေဟာ ေဟာ ေပၚၿပီ ေပၚၿပီ၊ ေျပာ ေျပာ၊ မ၀ေ အကုန္ ေျပာျပဟာ”

“ဘာ ေျပာရမလဲဟ”

ျပဳံးစိစိျဖင့္ ျပန္ေျပာေသာ မ၀ေ စကားကို မဇင္က

“နင္စားလာတဲ့ မွို အေၾကာင္းေလ၊ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ မ၀ေကလည္း အခ်င္းခ်င္း လာလၽွိုေနတယ္”

“အပ်ိဳႀကီးေနာ္ အဲဒါမ်ိဳးဆို အင္မတန္ ဝါသနာပါ၊ ဘာမွ မလၽွိုပါဘူးဟ၊ ငါတို႔က ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး၊ သူငယ္ခ်င္းပါ၊ ေျပာရင္ နင္တို႔ နားလည္မွာ မဟုတ္ပါဘူး”

“ဒါဆို ေျပာၾကည့္ေလ၊ ငါတို႔ နားလည္လား မလည္လား သိရေအာင္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”

“နင္တို႔ကလည္း ဇြတ္ဘဲ၊ နင္တို႔သိလည္း ဘာထူးမွာလဲဟ”

“အင္းေလ ဟုတ္သားဘဲ မခိုင္ကလဲ၊ သူက မေျပာခ်င္တဲ့ဟာကို ဘာမွမပူနဲ႔ အခ်ိန္တန္ သူ႔ဖာသာသူ မေနနိုင္ မထိုင္နိုင္ လာေျပာလိမ့္မယ္၊ အဲ့အခါၾကမွသိမယ္”

“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ နင္တို႔ကလဲ၊ ဒါနဲ႔ နင္တို႔ ညစာ စားၿပီးၿပီလား၊ အိမ္မွာ ဘာခ်က္လဲ”

“စားၿပီးၿပီေလ၊ နင့္က ဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမွန္းမွ မသိတာ၊ ဘယ္ေစာင့္မလဲ၊ နင္ မစားရေသးဘူးလား၊ နင့္ ကိုလတ္ကလည္းဟာ တစ္ေန႔လုံး ေခၚသြားၿပီး ဘာမွေတာင္ မေကၽြးလိုက္ဘူးလား”

“ေစာက္ေကာင္မေတြ ေစာက္ရမ္း ေျပာမေနနဲ႔၊ ငါက ကိုလတ္နဲ႔ အျပင္မွာ စားခဲ့ၿပီးၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ေနာက္က်တာေပါ့ဟ၊ ပထမ နင္တို႔ကိုေတာင္ လာေခၚဦးမလို႔ဘဲ၊ ဒါေပမဲ့ ငါတို႔က အရမ္း ဆာေနၾကၿပီ ဆိုေတာ့ နင္တို႔ကို လာေခၚရင္ ၾကာဦးမွာ၊ ဒါေၾကာင့္ မေခၚေတာ့ဘဲ ငါတို႔ဖာသာဘဲ သြားစားလိုက္တာ”

“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္”

“ဘာရယ္တာလဲ”

“ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး၊ နင္တို႔ အရမ္းဆာေနၾကတယ္ ဆိုတာကို သေဘာက်လို႔”

“တကယ္ဟ၊ တကယ္ဆာတာ၊ ဆာတာမွ အသားေတာင္ တုန္တယ္”

“၂ ေယာက္လုံးလား”

“အင္း ၂ ေယာက္လုံး”

“ဆာတာမွ အသားေတြေတာင္ တုန္တယ္လား”

“အင္း”

“ဟယ္ ထူးဆန္းတယ္ေနာ္ မဇင္”

“အင္း ထူးဆန္းတယ္ ခိ ခိ ခိ ခိ”

“ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ဘာထူးဆန္းလဲ ဗိုက္ဆာတာဘဲဟာ”

“ေအာ္ မထူးဆန္းဘူးတဲ့ မဇင္ရ”

“ခိ ခိ ခိ ခိ အင္း အင္း ဟုတ္သားဘဲ မထူးဆန္းဘူးေနာ္ မခိုင္”

“ေစာက္ေကာင္မေတြ ငါ့ကို ရိမေနနဲ႔၊ ေတာ္ေတာ္သိခ်င္ေနၾကတယ္ မို႔လား၊ ကဲ ေျပာျပမယ္။ လက္ဖက္သုတ္ဟာ လက္ဖက္ေလး စားၿပီး နင္တို႔ကို ငါနဲ႔ ကိုလတ္ စသိတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ေျပာျပမယ္၊ ေက်နပ္ၿပီလား”

“ခိ ခိ ခိ ခိ၊ ကဲ ကဲ မခိုင္ လက္ဖက္သုတ္၊ လက္ဖက္သုတ္၊ ေကာင္းေကာင္းေလးသုတ္ေနာ္၊ လက္ဖက္ အသားမ်ားမ်ားထည့္၊ ဒီည မအိပ္ဘဲ မ၀ေ ဇာတ္လမ္း ကို နားေထာင္ရမယ္”

…………………………………………………………

????️အခန္း ( ၆ )????️

အင္း အစက ေျပာရရင္၊ ကိုလတ္နဲ႔ စေတြ႕ေတာ့ ငါတို႔ အားလုံး ပထမႏွစ္ဘဲ ရွိေသးတယ္၊ အဲ့တုန္းက သူက ငါ့ သူငယ္ခ်င္းကို ႀကိဳက္တာဟ၊ အဲဒီမွာ ထုံးစံအတိုင္း သူတို႔ အုပ္စုနဲ႔ ငါတို႔ မိတ္ေဆြ ျဖစ္သြားတယ္ေပါ့။ သူတို႔ ၂ ေယာက္က လိုက္လည္းလိုက္တယ္၊

သူတို႔ အဖြဲ႕ထဲဆို သူက အေခ်ာဆုံး၊ ငါတို႔ အဖြဲ႕ထဲ ဆိုလည္း ငါ့သူငယ္ခ်င္းက အေခ်ာဆုံးပါ့၊ ေခ်ာတာမွ ငါ့သူငယ္ခ်င္းက ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာတာ၊ ဆံပင္ကလည္း အရွည္ႀကီး၊ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကလည္း လွ၊ အိေျနလဲရွိ၊ ဒီေတာ့ သူက ႀကိဳက္တာေပါ့၊ ငါတို႔ကလည္း သူတို႔ ၂ ေယာက္ကို ေဘးက ၀ိုင္းတီးေပးၾကတာေပ့ါ၊

အဲဒီမွာ နင္တို႔ သိတဲ့အတိုင္း ငါက စကားမ်ားတယ္၊ ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ဆိုေတာ့ သူက ငါ့ သူငယ္ခ်င္းကို သာႀကိဳက္တာ၊ ေလေပးေျဖာင့္သြားတာက ငါနဲ႔ဟ၊ ေျပာရရင္ ဇတ္လမ္းက အဲ့ကေနစတာ၊ မလိုအပ္တာေတြ အေသးစိတ္ ေျပာမေနေတာ့ပါဘူးဟာ၊ ေက်ာင္းတုန္းက ေဟးလား ဝါးလားေတြက ဒီေလာက္ ေျပာေနဖို႔ မလိုပါဘူး၊ နင္တို႔လည္း ၾကဳံခဲ့တာဘဲ၊ အခုဟာက သူနဲ႔ ငါနဲ႔ ဇတ္လမ္းကိုဘဲ ေျပာမယ္၊

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ငါတို႔ အုပ္စုက တစ္ေဆာင္ထဲ ေနၿပီး ေပါင္းေနေပမဲ့ ဘာသာ မတူဘူးဟ၊ ဒီေတာ့ အတန္းခ်ိန္ မတူဘူး၊ ငါက တစ္ပတ္ကို ၃ ရက္ေလာက္ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ မတိုင္ခင္ တစ္ခ်ိန္ အတန္းလြတ္တယ္ဟ၊ တိုက္ဆိုင္ခ်င္ေတာ့ သူလည္း အဲ့အခ်ိန္အားတယ္၊ ဒီေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေန႔လည္ လူစုံေအာင္ ေစာင့္ရင္း သူနဲ႔ငါ စကားေျပာျဖစ္ၾကတာ။

နင္တို႔ သိတဲ့အတိုင္း ငါကလည္း ခင္ၿပီဆို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၊ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေတြ မေျပာတတ္ဘူး၊ ဒီေတာ့ သာမန္ မိန္းကေလး ပုံစံ မေပါက္တဲ့ ငါ့ကို သူခင္တာေပါ့။ ငါကလည္း စကားေျပာရင္ ပါးစပ္ကထြက္ရာ ေပါက္ကရ ေျပာတတ္တာ၊ အဲဒီကေန စတယ္ ဆိုမလား၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္က စကားအေျပာဆို ပြင့္လင္းလာတာ။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူတို႔ အဖြဲ႕ထဲက သူ႔ သူငယ္ခ်င္းက ငါ့ကို ႀကိဳက္ေနတာ၊ အဲ့ေကာင္က အုံပုန္း။ သူကလည္း ငါ့ကို အဲ့ေကာင္နဲ႔ လာလာေလွာ္တယ္ ဆိုပါစို႔။ ခင္သာခင္တယ္ ေျပာေပမဲ့၊ တခါ တခါ သူက စိတ္လိုရင္ ငါ့ကို ေခ်ာတယ္ ဘာညာ၊ ရိသဲ့သဲ့က လုပ္ေသးတာ၊ နင့္မ်က္ႏွာက ဆြဲေဆာင္မွု ရွိတယ္။ ကိုယ္လုံးကလည္း လွတယ္၊ ဘာညာေပ့ါဟာ၊

ငါကလည္း အဲ့လို သူလာေျပာရင္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္မေနဘူးဟ၊ သူ႔နဲ႔ဆို ငါ့ စိတ္ထဲက ရင္းႏွီးေနသလို ခံစားေနရတာ၊ ငါကလည္း ျပန္ေျပာတာေပါ့၊ ငါ့ပုံစံ နင္ႀကိဳက္လား ဘာညာေပါ့၊ သူကလည္း ႀကိဳက္တယ္ေပါ့၊ ဒီလိုေျပာရင္း နည္းနည္း လြန္လာရင္ေတာ့ သြားစမ္းပါဟာ၊ ေစာက္ပိုေတြ၊ ဘာညာနဲ႔ စကားကို ေလၽွာခ်လိုက္ေပါ့။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူနဲ႔ ငါ့သူငယ္ခ်င္းက ျဖစ္ေနၿပီဟ၊ ငါ့သူငယ္ခ်င္းက သူ႔ကို အေျဖျပန္ေပးၿပီးၿပီ။ ရည္းစားသက္တမ္းကလည္း နည္းနည္း ၾကာလာၿပီဆိုေတာ့ ငါကလည္း ေမးတာေပါ့၊ နင့္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း မေတြ႕ၾကဘူးလား၊ ဘာညာေပါ့၊ သူကလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္ ေျပာတယ္၊ ဒါဆိုလဲ ခ်ိန္းဟာ ဆိုၿပီး ငါကလည္း ေျမႇာက္ေပးတယ္။

ဒါေပမဲ့ ေတြ႕ရမွာ ေၾကာက္ေနတယ္တဲ့၊ ဘာေၾကာက္တာလဲဆိုေတာ့ သူက ငါ့သူငယ္ခ်င္းကို မႀကိဳက္ေတာ့မွာ စိုးတာတဲ့၊ ငါက ပထမေတာ့ နားမလည္ဘူးဟ၊ ဒီေတာ့ သူ ငါ့ကို ရွင္းျပတယ္၊ သူ႔မွာ အရင္က ရည္းစား ၂ ေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္၊ အဲဒီ ရည္းစားေတြနဲ႔ အဲလို လူကြယ္ရာ ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီး ျပတ္သြားဖူးတဲ့ အေၾကာင္း၊ သူလည္း သူ႔ကိုယ္သူ ဘာျဖစ္မွန္း မသိဘူးတဲ့၊ အခုလို ရိုးရိုးသားသား ခ်စ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဘာမွ မျဖစ္ေပမဲ့ အဲလို ႏွစ္ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ၿပီးရင္ သူက စိတ္မပါေတာ့ဘူးတဲ့၊

တကယ္ေတာ့ မိန္းကေလးေတြက အျပင္က ဘယ္ေလာက္ဘဲ လွလွ၊ တကယ္တန္း အ၀တ္အစား ခၽြတ္လိုက္ရင္ သူ႔စိတ္ထဲက မလွေတာ့ဘူးတဲ့ဟ၊ ဒါေၾကာင့္ အဲ့လို ခ်ိန္းၿပီးရင္ သူမႀကိဳက္ေတာ့တာတဲ့၊ အဲဒီကေနစၿပီး ငါ သူ႔အေၾကာင္းကို စသိေတာ့တာဘဲ။ ဒီေကာင္က လူတစ္မ်ိဳးဘဲ၊ ကိုယ္ရတဲ့ မိန္းကေလးကိုၾက မလွဘူး ထင္ၿပီး မရတာကိုဘဲ လိုခ်င္ေနတဲ့ေကာင္။ ငါေတာ့ ဒီလိုဘဲ ျမင္တယ္။ စိတ္ေရာဂါ တမ်ိဳးလို႔ ေျပာရင္ ရမလားဘဲ။

အဲဒီကေန စၿပီး ငါနဲ႔ သူလည္း ႏွိုက္ႏွိုက္ခၽြတ္ခၽြတ္ေတြ အကုန္ေျပာျဖစ္ေတာ့တာဘဲ၊ တေျဖးေျဖး နဲ႔ ငါလည္း သူ႔အေၾကာင္း သိလာတာပါဘဲ၊ ခစ္ ခစ္၊ သူကလည္း ငါ့ကို အဲလိုသူ႔ အေၾကာင္းေတြ အေသးစိတ္ ေျပာျပရတာ သေဘာက်တယ္တဲ့ဟ၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ သူ ဒီလို အေသးစိတ္ မေျပာဘူးတဲ့၊ ငါက ပထမဆုံး သူ႔ စိတ္ထဲရွိတာ ေျပာျပဖူးတာတဲ့။

သူ႔ ေကာင္မေတြကို ခၽြတ္လိုက္လို႔ သူ ျမင္ရင္သာ သေဘာမက်တာ၊ နိုင္ငံျခား မဂၢဇင္းေတြ ဘာေတြ မွာပါတဲ့ နိကက္ ေကာင္မပုံေတြက်ေတာ့ သူက ႀကိဳက္တယ္ဟ၊ စိတ္ပါတယ္တဲ့၊ ဘာကြာလဲ ေမးေတာ့လဲ သူက ေရေရရာရာ မေျပာတတ္ျပန္ဘူး၊ အရိုးမ်ားတယ္ ေခ်းခါးတယ္ ႀကံဖန္ အျပစ္ျမင္တတ္တဲ့ ေကာင္၊ တကယ္တန္းဆိုလည္း သူ႔ရည္းစားေတြ မလွတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ နို႔သီးေခါင္းေလး ေသးတာ၊ ႀကီးတာ၊ နို႔အုံတြဲတာ တင္းတာက အစ၊ အေမြးေတြ ေပါက္တာ၊ မွဲ႕ ရွိတာ၊ အမာရြတ္ရွိတာ၊ ဟိုေနရာဆို အသားအေရာင္ကြာတာ၊ မဲတယ္ေလး ညိဳတယ္ေလး၊ အဓိကက်တဲ့ ေနရာေတြေရာ၊ အဓိက မက်တဲ့ ေနရာေတြေရာ တကိုယ္လုံး ၾကည့္ၿပီး၊ သူ႔ဖာသာသူ ျဖစ္ေနတာ၊ တကယ္ေတာ့ ဒါေတြက ဘာမွလဲ မဆိုင္ဘူး၊ တကယ္ခ်စ္ရင္ ဒါေတြက အျပစ္လို႔ကို ျမင္စရာကို မလိုတာ၊ မဟုတ္ဘူးလား။

အဲဒီမွာ ငါက သူ႔ကို အားေပးတာေပါ့၊ ခ်ိန္းသာ ခ်ိန္းဟာ၊ စမ္းၾကည့္၊ နင္ႀကိဳက္သြားရင္ ၿပီးတာဘဲ၊ တကယ္တန္း ယူၿပီးမွ မႀကိဳက္ေတာ့ရင္ ျပႆနာ ေပါ့ ဘာညာေပါ့၊ ငါက သူ႔ ဘက္ကေန အႀကံေပးျဖစ္တာ၊ ငါ့ သူငယ္ခ်င္း ဘက္ကေတာင္ ငါ သိပ္မစဥ္းစားခဲ့ဘူး၊ သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ထိ သံေယာဇဥ္ ႀကီးလဲ အဲဒါသာ ၾကည့္၊

တကယ္ေတာ့ ငါလုပ္သင့္တာက အဲဒါဆိုလဲ ငါ့ သူငယ္ခ်င္းကို ဒုကၡမေပးပါနဲ႔ဟာ၊ ဘာညာနဲ႔ ျဖစ္ရမွာ၊ အဲလို မျဖစ္ဘဲ သူ႔ဘက္ကေန သူ ႀကိဳက္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ဘဲ ထည့္တြက္ေတာ့တာ။ အဲ့ဒီတုန္းက သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ငါနဲ႔က မျဖစ္ေသးဘူး၊ ဟိုကလည္း ငါ့ကို အခုထိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းကို မေျပာဘူး၊ အခုထိ ငါ့ကို ျမင္ရင္ ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနတုန္း၊ အမွန္ေျပာရရင္ ငါကလည္း အဲ့ေကာင္ကို စိတ္မ၀င္စားပါဘူး၊

ေယာက္်ားျဖစ္ၿပီး ဒီေလာက္ မေျပာရဲ မဆိုရဲ ျဖစ္ေနမွေတာ့ ဘယ္ေနရာ သြားသုံးမလဲ၊ ငါက ေယာက်္ားဆို ကိုလတ္လို ရဲရဲတင္းတင္း ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္တတ္တဲ့ လူမ်ိဳးမွ ႀကိဳက္တာ။ တခါတေလ ငါ့မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး နင္က ေတာ္ေတာ္လွတာဘဲ၊ ေတာက္ . . ငါ ဖက္နမ္းခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိမ္းထားရတယ္ ဆိုၿပီး အားမလို အားမရ ေျပာရင္ ငါ့ရင္ထဲ ၾကည္ႏူးၿပီး အရမ္းေက်နပ္တာ၊

ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ သူ႔ကို တဘုန္းဘုန္း ထုရိုက္ၿပီး ေစာက္ေကာင္ အခ်င္းခ်င္း ေျပာစရာလား ဘာလား ဆဲေပမဲ့ ငါ့ဖာသာငါ ေက်နပ္ေနတာ ငါအသိဆုံး၊ ငါ ဘယ္ေလာက္ ဆဲဆဲ ထုထု သူကလည္း မေလၽွာ့ဘူးဟ၊ တကယ္ဟ ဘာညာ ဆက္ေျပာေသးတာ။ အဲဒါေတြက သူနဲ႔ ငါနဲ႔ၾကား မေျပာဘဲ ညိေနတဲ့ သံေယာဇဥ္ ေပါ့ဟာ။

အဲဒီမွာ တစ္ေန႔ သူ ငါ့ကို ခ်ိန္းတာ၊ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔ေကာင္မေလးအတြက္ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ သြား၀ယ္မလို႔၊ အဲဒါ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ သြား၀ယ္ခ်င္တယ္ေပါ့၊ သူ၀ယ္ခ်င္တာကလည္း မိန္းမ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္း၊ အဲဒါ ငါ့ကို လိုက္ေရြးေပးေပါ့၊ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ သြားမယ္ ဆိုၿပီး ငါ့ကို တိတ္တိတ္ေလးခ်ိန္းတာ။

ငါကလည္း အင္း ေပါ့၊ အဲဒါ ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ စေန ေန႔ ငါလည္း အေဆာင္က အေစာႀကီး ထြက္ၿပီး သူ႔ နဲ႔ သြားေတြ႕ေရာ။

…………………………………………………………

????️အခန္း ( ၇ )????️

ငါလည္း ဘာစိတ္ကူးေပါက္လဲ မသိဘူး၊ အဲ့ေန႔က ေသခ်ာ အလွျပင္ျဖစ္တယ္၊ ၀တ္ထားတာကလည္း အၾကပ္ေလး၊ ငါ့ ပစၥည္းကိုအရွိအတိုင္း ျပသလို ျဖစ္ေနတာ၊ ခိ ခိ၊ အံမယ္ နင္တို႔ ဘာသိလဲ၊ အဲ့တုန္းက အခုေလာက္မထြားေပမဲ့ ပစၥည္းရွိ လူတန္းစားထဲ ငါပါ ပါတယ္၊ ငါလည္း အလွျပင္ရင္း ရင္ေတြ ဘာေတြေတာင္ ခုန္လို႔၊ ရည္းစားနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕သလိုမ်ိဳး င့ါစိတ္ထဲ ျဖစ္ေနတာ၊ ငါေကာင္းေကာင္းမွတ္မိတယ္။

အဲ့ေန႔ တစ္ရက္ထဲ အဲလိုျဖစ္တာ၊ ေနာက္ပိုင္း သူနဲ႔ ေတြ႕တိုင္း ဒီေလာက္ မျပင္ျဖစ္ေတာ့ဘူးဟ၊ အဲ့ဒီေန႔က ေတြ႕ေတာ့ သူလည္း ရွိုးနဲ႔ မိုးနဲ႔ ဟ၊ သူ႔ပုံကို ငါ အခုထိ မွတ္မိေနတာ၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အျပာ၊ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ဂ်င္းပန္ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ စတိုင္က်က်၊ သူ႔ကိုယ္နဲ႔ တိုင္းခ်ဳပ္ထားသလိုဘဲ။ ခါတိုင္း ၀တ္ေနက်ပုံစံ မဟုတ္ဘူး၊ အကၤ်ီအျဖဴ နဲ႔ အျပာ မတ္တတ္စင္းေလး၊ ဆံပင္ကလည္း ေရစိုပုံစံ ကပိုကရိုေလး၊ ရွူးဖိနပ္နဲ႔ ေသခ်ာ က်က်နန။

ေတြ႕ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကည့္ၿပီး ရယ္မိတယ္၊ သိတယ္ေလဟာ ႏွစ္ေယာက္လုံး ရွိုးထုတ္လာတယ္ ဆိုတာ၊ ဒါေပမဲ့ မေျပာျဖစ္ၾကဘူး၊ အရွက္ေျပဘဲ ရယ္ျဖစ္ၾကတာ။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား စတိုးဆိုင္ထဲ ေရာက္သြားတယ္။

သူက ေရေမႊး အေကာင္းစား ၀ယ္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ ဆိုင္ထဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ေရြးရင္း ဆိုင္ထဲက အေရာင္းစာေရးမေလးက ငါတို႔ကို အတြဲထင္ေနတာ၊ အဲဒါကို ငါက အတြဲမဟုတ္ဘူး ေျပာမလို႔ သူက လက္ကုတ္ၿပီး မေျပာဖို႔ မ်က္ရိပ္ျပတာနဲ႔ ငါလည္း အသာေနလိုက္တယ္။

အဲဒီေတာ့မွ သူက ငါ့ကို စာေရးမ ေရွ႕မွာ သူ႔ ခ်စ္သူလို ဂ႐ုစိုက္ျပတာ၊ ငါ့စိတ္ထဲ ေက်နပ္သလိုလို၊ ဘာလိုလို တမ်ိဳးဘဲ၊ ေနရင္းထိုင္ရင္း ေပ်ာ္ေနတာ၊ အဲဒီကေန အရွိန္ရသြားတယ္နဲ႔ တူတယ္၊ စတိုးဆိုင္က အထြက္ မနက္စာ သြားစားေတာ့လဲ ငါ့ကို သူ႔ ရည္းစားလို ဂ႐ုစိုက္ျပေနေသးတယ္၊ ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အဲ့တုန္းက ရည္းစားျဖစ္ေနတဲ့ အတိုင္း၊ အဲဒီကေန ျပန္မယ္ ဆိုၿပီး သူ႔ ကားနဲ႔ ျပန္လာတာ၊ အဲဒါ လမ္းမွာ ဘာစိတ္ကူးေပါက္လဲ မသိဘူး။

“ငါ့အိမ္သြားမယ္ဟာ နင္လိုက္ခဲ့။ နင္လည္း ေရာက္ဖူးတာေပါ့”

“ဘာလုပ္မလို႔လဲ၊ မသြားခ်င္ပါဘူးဟ၊ ေတာ္ၾကာ နင့္အိမ္က လူေတြ တမ်ိဳး ထင္ဦးမယ္”

“မထင္ပါဘူးဟ၊ ငါ့အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး”

“အာ ေစာက္ေကာင္ ဒါဆို ပိုဆိုးတာေပါ့၊ အဲဒါမွ ငါ့ ဘ၀ ပ်က္မွာ၊ နင္က ငါ့ကို မေကာင္းႀကံေနတာ မို႔လား”

“နင္ ဘယ္လိုသိလဲ”

“သိတာေပါ့ဟ၊ နင့္ပုံစံ အသိသာႀကီး၊ ဒီေန႔ တစ္ေန႔လုံး ငါ့ကို နင့္ ရည္းစားလိုလို လုပ္ေနတာ၊ ဟြန္း မေျပာခ်င္လို႔”

“နင္ကလဲဟာ၊ မေကာင္းေတာ့ မႀကံပါဘူးဟ၊ ငါ နင့္နဲ႔ အဲ့ဒီလို ေနေနရတာကို ေပ်ာ္ေနတာ၊ နင္ကေရာ အဲလို ေနရတာ မေပ်ာ္ဘူးလား”

“ေတာ္စမ္းပါဟာ၊ ငါက နင့္ကို သူငယ္ခ်င္းလို ခင္တာနဲ႔ နင့္စိတ္ထင္ ငါ့ကို နင္လုပ္ခ်င္လုပ္လို႔ ရမယ့္ အေပါစားေကာင္မမ်ား မွတ္ေနလား”

“ဟ ဘာဆိုင္လို႔လဲ၊ နင့္စိတ္ထင္ ငါကေရာ မိန္းမတိုင္း အဲလို ေဖာေရာေသာေရာ ေနတဲ့ ေကာင္မ်ား မွတ္ေနလို႔လား”

“ဒါဆို ငါ့ကို ဘာလို႔ လာေနလဲ”

“ဘာလို႔ လာေနလဲ ဟုတ္လား၊ နင္ ေတာ္ေတာ္ သိခ်င္လား”

“ေစာက္ေကာင္ ေတာ္ၿပီ မေျပာနဲ႔၊ ငါ မသိခ်င္ဘူး”

“ၿပီးေရာ၊ ေဟာ ေရာက္ၿပီ၊ ေရွ႕က အိမ္က ငါ့ အိမ္”

“နင္ ေနာ္ နင္၊ အိမ္ထဲေရာက္ၿပီး ငါ့ကို မဟုတ္တာ လုပ္လို႔ကေတာ့ ေသၿပီသာမွတ္”

“ စိတ္ခ်၊ မလုပ္ဘူး၊ မလုပ္ဘူး၊ နင္လဲ ငါ့ကို ဘာမွ မလုပ္နဲ႔”

“ေစာက္ေကာင္၊ ငါကေတာ့ လုပ္ခ်င္ လုပ္မွာေပါ့၊ ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ ငါ့ သေဘာ၊ နင္သာ ငါ့ကို ဘာမွ မလုပ္နဲ႔”

“ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး၊ ငါ နင့္ကို သေဘာက်တာ အဲ့ဒီ အေျပာေတြေၾကာင့္”

“ဘာဆိုင္လဲ”

“နင္ကလဲ ငါ မေကာင္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ နင့္ကို ေခၚလာတာ မဟုတ္ပါဘူးဟ၊ အခု အေစာႀကီး ရွိေသးတယ္၊ နင့္ကိုလဲ မေပးျပန္ခ်င္ေသးဘူး၊ ငါ့စိတ္ထဲ နင့္နဲ႔ အတူတူေနၿပီး စကားေတြ ဘာေတြ ေျပာခ်င္ေသးတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ပါ၊ အျပင္မွာ ေလၽွာက္သြားေနရင္ သူမ်ားျမင္ နင့္အတြက္ ဘယ္ေကာင္းမလဲဟ၊ အခု ငါ့ အိမ္မွာ ဆိုေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္၊ ေနခ်င္သလိုေန၊ ဘယ္သူမွလဲ မသိ၊ မဟုတ္ဘူးလား”

“ေအးပါ ေအးပါ၊ ေရာက္ရင္လဲ တံခါး ျမန္ျမန္သြားဖြင့္၊ ကားေပၚထိုင္ၿပီး တရားေဟာမေနနဲ႔၊ ငါ အခုေရလည္း ေသာက္ခ်င္တယ္၊ ေသးလည္း ေပါက္ခ်င္တယ္၊ ဒီ ေဒါက္ဖိနပ္ ႀကီးနဲ႔ ရွိုးထုတ္ထားရတာ ေျခေထာက္လည္း နာေနၿပီ”

“ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး”

……………………………………………………….

????️အခန္း ( ၈ )????️

အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ငါလည္း ငါ့ကိစၥ အရင္ရွင္းရတာေပါ့၊ နင္တို႔ကို မရွက္တမ္း ေျပာရရင္ အဲ့ဒီေန႔က ငါ ဘာလုပ္မိလဲ သိလား၊ ရွူးေပါက္ၿပီး ေရေသခ်ာေဆး၊ အနံ့အသက္ ေကာင္းမေကာင္း ငါ့ဖာသာဆန္းစစ္၊ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီလည္း မနံေနေအာင္ ခၽြတ္ၿပီး ခါလိုက္ေသးတယ္၊ ခိ ခိ၊ အဲဒီတုန္းက ငါတြက္ထားတာက သူ မေနနိုင္လို႔ င့ါကို မဟားဒရား လာလုပ္ရင္ စိတ္မပ်က္သြားေအာင္ေပါ့။

အဲ့ေလာက္ထိဟာ၊ လူကသာ ဘာညာ ေျပာေနတာ၊ စိတ္ထဲက သူလုပ္တာ ခံခ်င္ေနတာ၊ ငါကိုက ရြတာ၊ ခိ ခိ၊ ဒါနဲ႔ဘဲ အိမ္သာထဲ နည္းနည္းၾကာသြားတယ္၊ ငါထြက္လာေတာ့ သူက မီးဖိုခန္းမွာ သံပုရာရည္ ေဖ်ာ္ေနတာ ငါေသာက္ဖို႔တဲ့၊ ငါက ေက်ာင္းမွာဆို သံပုရာရည္ဘဲ ေသာက္တတ္တယ္ေလ၊

သူက စတိုင္က်က် ၀တ္ထားတဲ့ သူ႔ အက်ီကို အျပင္ထုတ္ၿပီး ရင္ဘတ္ကို ဖြင့္ထားတာ၊ သူ႔ပုံကလဲဟာ ေယာက္က်ား ပီပီသသ၊ ကာယဗလေမာင္လို အထြားႀကီး မဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔ဟာနဲ႔သူ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္ဟ၊ အသားအရည္ကလည္း ျမင္ရသေလာက္ ျဖဴၿပီး ႏုေနတာ၊

ငါ့ မ်က္စိကို လႊဲလို႔ကို မရဘူး၊ သူေျပာေတာ့ အကၤ်ီလဲမလို႔ လုပ္ၿပီးမွ မလဲျဖစ္ေတာ့ဘဲ သတိရတာ နဲ႔ သံပုရာရည္ လာေဖ်ာ္တာတဲ့။ ငါ့ကို ျမဴဆြယ္တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ဟာ၊ အဲဒါ ငါကို ျမင္ေတာ့ သူက

“သံပုရာရည္ေလ မေဝ အႀကိဳက္၊ ေက်ာင္းမွာ မေဝ ေသာက္ေနက်”

“ေတာ္တယ္ ေမာင္လတ္၊ ေမာင္မင္းေတာ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ အခု ေလာေလာဆယ္ ေရငတ္ေနတယ္ဟ၊ ေရ အရင္ေသာက္မယ္ ဘယ္မွာလဲ”

“ေရခဲေသတၱာထဲမွာ မ၀ေ”

ငါလည္း ေရခဲေသတာထဲက ေအးစက္ေနတဲ့ ေရတစ္ဘူး ယူေမာ့ရင္း သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး

“နင္ကလည္း နဲနဲပါးပါး အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္ပါဦးဟ၊ အကၤ်ီဟျပဲနဲ႔၊ ငါ့ကို ဘာမွ လာျမဴ မဆြယ္ေနနဲ႔၊ ငါ စိတ္မ၀င္စားဘူး”

“နင့္ အေရွ႕မွာ ဆင္ျခင္စရာ လိုလို႔လား၊ အကၤ်ီလဲမလို႔ လုပ္ေနတုန္း နင္ ႀကိဳက္တတ္တဲ့ သံပုရည္ သတိရလို႔ လာေဖ်ာ္တာ၊ လာ ဒီမွာ လာျမည္းၾကည့္၊ ငါေဖ်ာ္ထားတာ ေကာင္းလား”

ငါသူ႔ အနားကပ္သြားေတာ့ သူက ဇြန္းနဲ႔ ခပ္ၿပီး ငါ့ကို တိုက္တယ္၊ ငါလည္း အလိုက္သင့္ ပါးစပ္ဟ ျမည္းၿပီး

“သၾကားနည္းနည္း ထပ္ထည့္ဟာ၊ နင့္ဟာက ေရခဲ ေရာလိုက္ရင္ အခ်ိဳေပါ့ သြားမွာ၊ အခ်ဥ္ကေတာ့ အေတာ္ဘဲ”

ငါေျပာလိုက္မွ သူက ငါျမည္းထားတဲ့ ဇြန္းထဲက လက္က်န္ကို သူထပ္ျမည္းလိုက္ေသးတယ္၊ အသစ္ေတာင္ ထပ္မခပ္ဘူး၊ သူ႔ ပုံစံက သူ နဲ႔ငါ ေတာ္ေတာ္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးလို သေဘာထားထားသလို ျဖစ္ေနတာ၊ သူက ထပ္ျမည္းၿပီး အင္း ဆိုၿပီး သၾကားထပ္ထည့္တယ္၊

ငါလည္း သူ႔ပုံစံကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲက တမ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္၊ ငါ့ကိုငါလည္း ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိဘူး၊ ငါ့စိတ္က တမ်ိဳး ျဖစ္ေနသေလာက္ သူ႔ပုံစံက ေအးတိေအးစက္ နဲ႔ ျဖစ္ေနတာလည္း ပါမွာေပါ့၊

႐ုတ္တရက္ ငါ့ လက္ထဲက ေအးေနတဲ့ ေရဘူး နဲ႔ သူ႔ ရင္ဘတ္ကို ကပ္လိုက္တယ္၊ သူ မထီမဲ့ျမင္နဲ႔ လုပ္ေနပုံကို ၾကည့္ၿပီး အသဲက ယားလာတာဟ၊ ဆြဲလုပ္လိုက္ခ်င္တာ၊ သူကလန္႔သြားၿပီး အားကနဲ႔ ထေအာ္ေရာ၊ အဲဒီမွာ ငါက ရယ္ၿပီး

“ကဲ မွတ္ၿပီလား အဲ့ဒါ မဆင္ျခင္ဦး”

“ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး မ၀ေကလည္း အထူးအဆန္းလုပ္လို႔၊ နင္ ေယာက်္ားေလး အကၤ်ီဟျပဲ ၀တ္ထားတာ တခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူးလား”

“ဟဲ့ ငါက အဲ့ဒါေတြ ေလၽွာက္ၾကည့္ ေနတာမွ မဟုတ္တာ၊ အခု နင့္ၾကည့္ၿပီး အသဲယားလာလို႔၊ အခု နင့္ကို ဒုတ္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္း ေဆာ္ပေလာ္ တီးခ်င္ေနတာ၊ ေသာက္ေကာာင္ ပုံစံကိုက”

ငါကလည္း နင္တို႔သိတဲ့အတိုင္း စိတ္ထဲရွိရင္ မေနနိုင္ဘူးဟ၊ ေျပာခ်င္တာ၊ ဒါနဲ႔ ေျပာမိေရာ၊ ဒီေတာ့ ဒီေကာင္က

“တီးေလ၊ မ၀ေ တကယ္တီးရင္ ခံမယ္၊ ေဆး႐ုံ ေရာက္သြားပါေစ၊ မ၀ေ တကယ္တီးရဲလား”

“ဘာလို႔ မတီးရဲ ရမွာလဲ တီးခ်င္ေနတာ၊ ေနဦး တီးျပမယ္”

ငါလည္း ဘာလုပ္လို႔ ဘာလုပ္မိမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး၊ ငါ့စိတ္ထဲက တမ်ိဳးျဖစ္ေနတာ၊ ေျပာတဲ့ ေလသံကိုက အရင္ကနဲ႔ မတူေတာ့တာ ငါသိတယ္၊ စိတ္ထဲ တစ္ခုခုကို အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနတာ၊ တစ္ခုခု လုပ္ပစ္လိုက္ ခ်င္တာဟာ၊ အဲဒါ အိမ္ထဲ လိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကက္ေမြးတံျမက္စည္း သြားေတြ႕တယ္၊

အဲဒါနဲ႔ အဲဒါကို သြားယူၿပီး သူ႔ကို သြားဆြဲေခၚလာတယ္။ သူလည္း ကန္႔လန္႔ ကန္႔လန္႔ နဲ႔ ပါလာတာ၊ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ႔ အဖ်ားက ကိုင္ၿပီး ဟေနတဲ့ သူ႔ အကၤ်ီစကို ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ပခုံးက ထိုးၿပီး ဆြဲခ်လိုက္တယ္၊ အကၤ်ီၾက နဂိုကတည္းက ဟထားတာဆိုေတာ့ ေလၽွာက်သြားတာေပါ့၊ သူကလည္း အလိုက္သင့္ လက္က ဆြဲခ်လိုက္တယ္ေလ၊ အကၤ်ီက ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပုံက်သြားတာေပါ့၊ အဲဒီမွာ ငါက

“လက္ အေနာက္ပစ္ထား”

ခပ္တည္တည္ နဲ႔ အမိန္႔ေပးသလို ေျပာေတာ့ သူက တကယ္ဘဲ လက္ကို အေနာက္ပစ္လိုက္တယ္၊ ရင္က ေကာ့လို႔၊ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္ထားတဲ ဂ်င္းေဘာင္ဘီဘဲ က်န္တာေပါ့၊ အကၤ်ီ ကၽြတ္က်သြားမွ သူ႔ပုံက ပိုၾကည့္ေကာင္းလာတယ္ဟာ၊ ဗိုက္သားဆို ႂကြက္သားနဲ႔ ခ်ပ္ရပ္ေနတာ၊ အဲဒါ ငါလည္း ၾကက္ေမြးဒုတ္နဲ႔ သူ႔ မာဆယ္လ္ အရာေတြကို မထိတထိ လိုက္ပြတ္ၿပီး သူ႔ တကိုယ္လုံးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း ပတ္ၿပီး ေလၽွာက္ဆြဲေနတာ၊

ငါ စိတ္ထဲ တစ္ခုခု ႀကီးစိုးေနသလိုဘဲ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူေရာ ငါေရာ ဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္ဘူးဟ၊ ငါ့ပုံကို ၾကည့္ၿပီး သူလည္း ထန္လာပုံဘဲ၊ ေဘာင္းဘီေအာက္က ေဖာင္းလာတာ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ ဗိုက္က ႂကြက္သားကို ၾကက္ေမြးဒုတ္နဲ႔ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး တစ္ခ်က္ ရိုက္လိုက္တယ္။

သူ႔ကိုယ္က တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားေပမဲ့ ဘာသံမွ မထြက္ဘူး၊ အဲလို သူျဖစ္သြားတာ ၾကည့္ၿပီး ငါ့ စိတ္ထဲ ပိုဖိးလ္တက္လာသလိုဘဲ၊ ဒါနဲ႔ ေစာေစာကလိုဘဲ သူ႔ မာဆယ္ေတြကို ဒုတ္နဲ႔ လိုက္ပြတ္ရင္း တစ္ခ်က္ေလာက္ ထပ္ရိုက္လိုက္ေသးတယ္၊

တအားေတာ့လဲ မဟုတ္ဘူးဟ၊ ခပ္ဆပ္ဆပ္ေလးပါဘဲ၊ ငါလည္း ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး၊ ငါ့စိတ္ထဲ သူ႔ကိုယ္ကို ဒုတ္နဲ႔ ပြတ္ေနေပမဲ့ တကယ့္အေတြ႕အထိက ဒုတ္ကေန တဆင့္ င့ါကိုယ္ထဲ ေရာက္လာသလိုဘဲ၊ ငါ့စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္ေနတာ၊ ဒုတ္နဲ႔ ပြတ္ေနတယ္လို႔ကို မထင္ဘူး၊ လက္နဲ႔ ထိေနတယ္ ထင္တာ၊

အဲလို လိုက္ပြတ္လိုက္ ရိုက္လိုက္ နဲ႔ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ ရိုက္မိသြားသလဲ မသိဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ဒုတ္က အလိုလို သူ႔ေပါင္ၾကားက ေဖါင္းကားေနတဲ့ ေနရာကို ေရာက္သြားတယ္၊ ပထမေတာ့ သူ မ်က္စိကို မွိတ္ၿပီး ၿငိမ္ခံေနေသးတယ္၊ ေနာက္မွ သူလည္း မေနနိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္ ငါ့ကို အတင္းဆြဲဖက္ၿပီး နမ္းေရာ၊

ပထမေတာ့ ငါ မ႐ုန္းမိဘူးဟ၊ ေနာက္မွ ခ်က္ျခင္း ငါ အသိ၀င္လာတာ၊ ဟာ မျဖစ္ဘူး၊ သူ႔ အခ်စ္ခံလို႔ မျဖစ္ဘူး ဆိုၿပီး အဲဒီမွာ ငါ့ကိုလႊတ္ဖို႔ အေသေအာ္တာ၊ သူ႔ကိုလည္း တြန္းေပါ့၊ ဒီေတာ့ သူလည္း လန္႔ၿပီး ငါ့ကို လႊတ္ေရာ

“ဘာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ မ၀ေ”

“နင္ နင့္ ငါ့ကို မထိနဲ႔”

“ဘာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”

“ငါ နင့္အရင္က ေကာင္မေတြလို မျဖစ္ခ်င္ဘူး”

“ငါ ငါ မေနနိုင္ဘူး”

“မေနနိုင္လည္း ရေအာင္ေန၊ ငါ လုပ္တာဘဲ နင္ခံ၊ ခံမလား မခံဘူးလား ဒါဘဲ ေျပာ”

“ခံမယ္ဟာ၊ လုပ္ လုပ္ နင္လုပ္ခ်င္တာလုပ္”

“ၿပီးေရာ၊ ဒါဆို နင္ဘာမွ မသိေအာင္ နင့္ကို မ်က္စိ ပိတ္ၿပီး လက္ကို ႀကိဳးခ်ည္ထားမယ္”

“ခ်ည္ထားဟာ”

အေရးထဲ မ်က္စိပိတ္ဖို႔ ႐ုတ္တရက္ ရွာလို႔ မရတာနဲ႔ သူ႔ စြပ္ၾကယ္ေဟာင္း တစ္ထည္ကို ဆြဲစုတ္ၿပီး မ်က္စိ စည္းလိုက္ရတယ္၊ လက္က်န္ အစနဲ႔ သူ႔ကို ေနာက္ျပန္ ႀကိဳးတုတ္ေပါ့၊ အဲဒီေတာ့မွ ငါဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လွုတ္ရွားလို႔ ရသြားတယ္၊

လူက ထန္ေနတုန္းဟ၊ သူ ဘာမွ မျမင္ေတာ့မွ ငါက သူ႔ကို လုပ္ရတာ အရသာ ပိုရွိလာတယ္၊ သူ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ျဖစ္သြားတာ ၾကည့္ၿပီး ငါ့စိတ္ထဲ ေက်နပ္ေနတာ၊ ၿပီးေတာ့ တေျဖးေျဖး သူ႔ တစ္ကိုယ္လုံး ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ေထာင္ေနတဲ့ သူ႔ဟာကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ ကစားလိုက္၊ သူ႔ကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ရိုက္လိုက္၊ သူလည္း တြန္႔တြန္႔လူးေနတာ၊ ငါလည္း ထန္ၿပီး ရြေနတာ၊

……………………………………………………..

????️အခန္း ( ၉ )????️

ငါလည္း မရေတာ့ဘူး၊ သူက ဘာမွ မျမင္ေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့ ငါလည္း ေတာ္ေတာ္ရဲလာတယ္၊ ငါလည္း ငါ့ဖာသာ တကိုယ္လုံး ခၽြတ္လိုက္တယ္၊ ၿပီးမွ သူ႔ နားကပ္ၿပီး ငါ့နို႔သီးနဲ႔ သူ႔ အသားကို ထိေပးလိုက္တယ္၊ ပါးစပ္ကလည္း ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြ ဘယ္ကေန ဘယ္လို ထြက္လာလဲ မသိပါဘူး၊ ငါလည္း ငါ့ကိုယ္ငါ အဲ့ေလာက္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ မထင္ထားဘူးဟ၊ တစ္ခုခုက ငါ့ကို လွုံ႔ေဆာ္ေနသလိုဘဲ

“ေျပာစမ္းဟာ ကိုလတ္၊ နင္ ငါ့ကို ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ေျပာ ေျပာ”

“ငါ . . ငါ . .”

“ေျပာစမ္းဟာ နင္ ေယာက္်ား မဟုတ္ဘူးလား နင့္ စိတ္ထဲ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ မေျပာရဲဘူးလား”

ပါးစပ္ကလည္း အတင္း သူ႔ကိုေမး၊ လက္ထဲက ဒုတ္နဲ႔လည္း သူ႔ကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ခ်ေပါ့၊ တအားေတာ့ မရိုက္ပါဘူး၊ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးပါ၊ တကယ္ေတာ့ ဘယ္နာမလဲ၊

“ေျပာစမ္းဟာ ေျပာစမ္း ဘာလုပ္ခ်င္လဲ၊ နင့္ ငါ့ကို လိုးခ်င္လား”

“အင္း . . လိုး ခ်င္တယ္၊ လိုး ခ်င္တယ္”

“ၿပီးေတာ့ ငါ့ ေစာက္ဖုတ္ကို မနမ္းခ်င္ဘူးေလာ ေျပာစမ္း ေျပာ”

“အင္း နမ္းခ်င္တယ္ အား . . အား . . မ၀ေ . . နမ္းခ်င္တယ္ဟာ လိုးခ်င္တယ္”

“ငါ အခု နင့္အေရွ႕မွာ နိကက္နဲ႔၊ နင့္ကို ငါ့ကိုယ္နဲ႔ ပြတ္ေပးေနတာ နင္ ႀကိဳက္လား ေျပာ၊ ေတြ႕လာ ေတြ႕လား ငါ့ နို႔သီးေခါင္းနဲ႔ နင့္ကိုယ္ကို ပြတ္တာ၊ ေတြ႕လား ေတြ႕လား”

“အင္း အင္း နင့္အသားနဲ႔ ထိတာ အရမ္းခံလို႔ ေကာင္းတယ္၊ နင္ နင္ အရမ္းလွမွာဘဲ ငါ သိေနတယ္”

“နင့္ကို မျပပါဘူး၊ နင့္ စိတ္ထဲ ငါလွတာ သိၿပီလား၊ ေျပာစမ္း”

“သိတယ္ သိတယ္ နင္ အရမ္းလွတာ သိတယ္၊ အား အား ထိစမ္းပါ ေသခ်ာ ဖိၿပီး ထိပါ”

“ကဲ ကဲ ေစာက္ဖုတ္ကို မနမ္းခင္၊ ငါ့အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ၊ နင္ နမ္းမလား၊

“အင္း အင္း နမ္းမယ္၊ နမ္းမယ္ နင့္ ဟာေတြ အကုန္ နမ္းခ်င္တယ္”

“ေရာ့ ေရာ့။ ေျပာစမ္း ဘာအနံ့ရလဲ၊ င့ါအနံ့ နင္ႀကိဳက္လား”

“အင္း အင္း ႀကိဳက္တယ္၊ နင့္အနံ့က တမ်ိဳးဘဲ၊ ရွူလို႔ေကာင္းတယ္၊ ကပ္စမ္းပါ ငါ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ထိေနေအာင္ ကပ္စမ္းပါ”

“ေျပာစမ္း အဲ့ဒါ ဘာနံ့လဲ”

“နင့္ ေစာက္ဖုတ္နံ့”

“ႀကိဳက္လား”

“ႀကိဳက္တယ္ ႀကိဳက္တယ္”

“ေရာ့ ေရာ့ ဒီေလာက္ႀကိဳက္တာ ပါးစပ္ဟ၊ ငါ့ ေဘာင္းဘီဂြၾကား နင့္ ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ေပးမယ္၊ နင္စုပ္ထား”

“အင္း အင္း ထည့္ ထည့္”

“ေကာင္းလား ႀကိဳက္လား၊ ငါ့ ေစာက္ဖုတ္ အရသာရွိလား”

“ရွိတယ္၊ ႀကိဳက္တယ္”

“ေျပာေလဟာ ေျပာ ေျပာ နင္ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ”

“ငါ ငါ နင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ခ်င္တယ္”

“အင္း အင္း ေပးယက္မယ္၊ နင့္ကို ေပးယက္မယ္၊ နင္ တ၀ယက္၊ ေျပာစမ္း ၿပီးေတာ့ နင္ လီးေရာ အစုပ္ မခံခ်င္ဘူးလား ေျပာစမ္း”

“အင္း အင္း အစုပ္ခံခ်င္တယ္၊ စုပ္ေပးဟာ စုပ္ စုပ္၊ ငါ့လီးကို စုပ္ေပး”

အဲဒီလိုေတြ တကယ့္ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြဟာ၊ ဘယ္ကေန ဘယ္လို ျဖစ္ကုန္မွန္း မသိပါဘူး၊ ငါ နင္တို႔ကို ေျပာရတာ တကယ္ရွက္တယ္၊ ငါလည္း ငါ့ကိုငါ အဲ့ေလာက္ ထန္မယ္ မထင္ထားဘူး၊ သူလည္း တကယ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ထန္တာ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ဆိုဖာေပၚ ဆြဲခ်ၿပီး တက္ခြတာ၊ ငါ့ဟာနဲ႔ တစ္ကိုယ္လုံး လိုက္ပြတ္၊ အတင္းယက္ခိုင္း၊ ငါ ၿပီးသြားေတာ့ သူ႔ကို တစ္ခါ ျပန္မွုတ္၊ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီမွာ ငါ အပ်ိဳရည္ ပ်က္တာဘဲ၊ ဒါ ငါ ပထမဆုံး ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံဖူးတာဘဲ။

အဲဒီေန႔က အားရပါးရ လုပ္ျဖစ္တာ၊ ငါဆို ခဏခဏ ၿပီးတာ၊ သူလည္း ၂ ခါလား၊ ၃ ခါလားဘဲ၊ အသကုန္ ေဆာ္တာ၊ ေနာက္ဆုံး အသိ၀င္လာေတာ့မွ ငါ့ကို ငါ ရွက္ၿပီး ငိုလိုက္တာ၊ သူ႔ မ်က္ႏွာလည္း မၾကည့္ရဲဘူး၊ သူကေတာ့ ငါ့ကို နင့္ အျပစ္မဟုတ္ဘူး၊ သူ႔ အျပစ္ပါ၊ သူ ေခၚလာလို႔ ဒီလို ျဖစ္တာ၊ ဘာညာ အတင္း ငါ့ကို ေခ်ာ့တာ၊ အဲဒီမွာ ငါတို႔ ၂ ေယာက္ ေနာက္ထပ္ ဒီလို မေတြ႕ၾကေတာ့ဘူး၊ အဲဒါေတြ ေမ့ျပစ္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းလိုဘဲ ဆက္ေနမယ္ ဆိုၿပီး သေဘာတူလိုက္ၾကတာ၊

ၿပီးေတာ့ အျပန္မွာ သူ႔ကို ငါေျပာလိုက္တယ္၊ နင့္ သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာလိုက္ဟာ ငါ့ကို ျမန္ျမန္ ဖြင့္ေျပာပါလို႔၊ ငါ သူ႔ကို ရည္းစား ထားလိုက္ေတာ့မယ္၊ ဒါမွ နင္နဲ႔ငါ ဆက္မျဖစ္ေတာ့မွာ ဆိုေတာ့ သူကလည္း သေဘာတူတယ္၊ ငါ ေျပာလိုက္မယ္တဲ့။

……………………………………………………….

????️အခန္း ( ၁၀ )????️

“အယ္ တကယ္ႀကီးလား အစ္မ၊ အစ္မတို႔က အဲ့လိုလား”

“ထင္တယ္၊ ထင္တယ္၊ အစ္မတို႔ ဇတ္လမ္း ရွိခဲ့တယ္ ဆိုတာ၊ အစ္မတို႔ကို ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သိေနတာ”

“အဲဒါ ဇာတ္လမ္းလား၊ တကယ္ေတာ့ ငါတို႔က သူမ်ားေတြလို ရည္းစားလည္း ျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္”

“အမ္ အဲ့ဒါ ဇတ္လမ္း မဟုတ္ဘူးတဲ့ေတာ့”

“မသိဘူးေလဟာ၊ ငါတို႔က တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခ်စ္တယ္လည္း မေျပာ၊ ရည္းစားလည္း မျဖစ္၊ အဲ့ဒါ ဇတ္လမ္းျဖစ္မလားဟ”

“ဆက္ေျပာ အစ္မ”

ေနာက္ေန႔ ေက်ာင္းတက္ေတာ့ သူနဲ႔ ငါ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း မေတြ႕မိေအာင္ ေရွာင္လိုက္တယ္၊ သူလည္း ငါ့လိုဘဲ ေရွာင္တယ္၊ နင္တို႔စဥ္းစားၾကည့္ေလ အဲလို ပက္ပက္စက္စက္ ႀကီး ျဖစ္သြားတာ ေသြးေအးေတာ့ ဘယ္လို မ်က္ႏွာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမလဲဟ၊ ငါလည္း ရွက္သလို သူလည္း ရွက္မွာေပါ့။

ဒါေပမဲ့ဟာ တကယ္တန္း ေရွာင္ျဖစ္တာက ေက်ာင္းခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္ထဲပါ၊ ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း မုန္႔စားခ်ိန္ မေတြ႕လို႔ မရေတာ့ဘူးေလ။

ေတြ႕ေတာ့ ငါက အရင္လို ႏွုတ္မသြက္ဘဲ ၿငိမ္ေနသလို သူလည္း ဘာမွ မေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနတာဟ၊ ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက နင္တို႔ ၂ ေယာက္ ဘာျဖစ္လဲ ေမးတာေပါ့၊ အရင္ကဆို သူနဲ႔ငါက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အနိုင္မခံ ေျပာေနၾက၊ သူ႔ ရည္းစား ေရွ႕မွာလဲ သူနဲ႔ငါ အျငင္းအခုန္ ျဖစ္လိုက္၊ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဆရာႀကီး လုပ္လိုက္ေလ၊ ဒီေတာ့ ငါက သူ႔ထက္ဦးေအာင္ စိတ္ညစ္ ေနတယ္ဟာ၊ ဘာညာနဲ႔ ေျပာေတာ့၊ ဟင္ နင္ကစိတ္ညစ္တတ္လို႔လား၊ ဒီေလာက္ေပ်ာ္ေနတဲ့သူ၊ ဘာျဖစ္လဲ ငါတို႔ကို ေျပာေလ၊ ေမးတာေပါ့၊

သူတို႔ ေမးမရေတာ့ ကိုလတ္ကို ေဟ့ နင္ေမးေလဟာ ဘာညာေျပာေတာ့ ကိုလတ္လည္း သံေယာင္လိုက္ၿပီး ေအးဟာ မေဝကလည္း ေျပာစမ္းပါ၊ နင္ဘာျဖစ္တာလဲ၊ ေျပာစမ္း နင့္ကို ဘယ္ေကာင္ ေစာ္ကားလိုက္လဲ ငါ့လက္နဲ႔ ေတြ႕သြားမယ္၊ငါက ကရာေတးကို ၁၄ ႏွစ္သားကတည္း ခါးပတ္နက္ ရထားတာ၊ ဘာညာ ခပ္တည္တည္ နဲ႔ လာလုပ္တယ္၊ အဲဒီမွာ ငါလည္း သူ႔ကို ေစာက္ျမင္ကပ္ကပ္ နဲ႔ ရန္ေတြ႕ပါေရာ၊

အဲဒီမွာ အားလုံးက ငါ့ကို ၾကည့္ၿပီး တဟားဟား ျဖစ္ၿပီး ငါလည္း အီးေယာင္ဝါးနဲ႔ ပုံမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားတယ္၊ မေန႔က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္ေတြ ေမ့သြားတယ္ ဆိုပါစို႔။ ေျပာရရင္ ဒီကိစၥ သူနဲ႔ ငါ စကားေတာင္ မစေတာ့ဘူးဟ၊ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေမ့ပစ္လိုက္တယ္၊ အဲ ေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားတယ္ေပါ့၊

ၿပီးေတာ့ တိုတိုေျပာရင္ သူ႔ အေလွာ္ေကာင္းမွုနဲ႔ ငါနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ရည္းစား ျဖစ္သြားတယ္ ဆိုပါေတာ့၊ ငါလည္း မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ေခါင္းညႇိမ့္လိုက္တာ၊ ေအာ္ ေျပာရဦးမယ္ ငါတို႔ ျဖစ္ၿပီး တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ထင္တယ္ သူက သူ႔ရည္းစားကို ငါ့လိုဘဲ အိမ္ေခၚသြားတယ္ဟ၊

ဒါေပမဲ့ဟာ ထင္သလို မျဖစ္ဘူးဟ၊ သူ႔ရည္းစား ငါ့ သူငယ္ခ်င္းက သူ႔ၾကဳံရတဲ့ အျဖစ္ပ်က္ကို ငါတို႔ကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေျပာျပတယ္ေလ။ ကိုလတ္က ကဲေတာ့ သူဘဲ စကဲၿပီး တကိုယ္လုံး ကၽြတ္သြားမွ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ သူ႔ကို အလွၾကည့္ၿပီး ထျပန္လာတယ္တဲ့။

လက္မထပ္ခင္ အပ်ိဳရည္ မဖ်က္ခ်င္ဘူး ဆိုၿပီး သူ႔ကိုေျပာတယ္ဆိုဘဲ။ တျခားသူေတြက ဟုတ္ရဲ့လား ဘာညာ အေသးစိတ္ ေမးေပမဲ့ ငါက သိေနၿပီေလ။ ဟိုကလည္း တကယ္ပါ ငါမလိမ္ဘူး၊ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့တာ ႀကိမ္တြယ္ေျပာလို႔၊ ၿပီးေတာ့မွ ရွက္လိုက္တာဟာ၊ အဲ့ ကိုလတ္ႀကီးက ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး၊ မလုပ္ဘူး ဆိုလည္း အစကတည္းက မလုပ္ဘဲ ေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ၿပီးေတာ့မွ ဟဲ့ ငါက အတင္းညင္းေနလို႔ သူစိတ္ပ်က္သြားတာလား မသိဘူးေနာ္ ဆိုၿပီး ကိုလတ္ကို အျပစ္မျမင္တဲ့ အျပင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၾကားမွာ သူက နာမည္ေကာင္းေတာင္ ရသြားေသး၊ အဲဒီမွာ သူနဲ႔က အားခ်ိန္ ထုံးစံအတိုင္း ျပန္ေတြ႕ေတာ့ ငါက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေမးတာေပါ့၊

“ကိုလတ္၊ နင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ နင့္အိမ္မွာ ခ်ိန္းေတြ႕တယ္ဆို”

“ေအး”

“အံမယ္ နင့္အႀကိဳက္ေတြ႕သြားၿပီေပါ့ေလ၊ ေစာက္ေကာင္ ငါ့ကိုေတာင္ မေျပာဘဲ လၽွိုထားတယ္”

“မဟုတ္ပါဘူး မေဝဟာ၊ ငါ နင့္ကို ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္ မသိဘူး၊ ငါတို႔ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး”

“ဘာလဲ နင္ စိတ္မပါေတာ့ဘူး ေျပာမလို႔လား”

“ေအးဟ”

“အခု ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ ငါ့သူငယ္ခ်င္းက ေခ်ာပါတယ္ဟ”

“ေအး၊ နင့္သူငယ္ခ်င္းက ေခ်ာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အျပင္ဘမ္းၾကည့္ရင္ မ်က္ႏွာေရာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေရာ ေတာ္ေတာ္လွပါတယ္၊ ငါလည္း ႀကိဳက္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာ”

“ကဲပါ ေျပာပါ။ အခု ဘာကို မႀကိဳက္ရတာတုန္း”

“အေသးစိတ္ ေျပာရမလား”

“နင့္ဘိုးေအ၊ အေသးစိတ္မေျပာလို႔ ဘယ္လိုေျပာခ်င္ေသးလို႔လဲ”

“ေအးပါဟ”

“ငါ့အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူက ရွက္ကိုးရွက္ကမ္းနဲ႔ဟ၊ငါက ဘာမွေတာင္ မစရေသးဘူး သူက ဟင္အင္းဘဲ ေျပာေနတာ၊ ဒါေပမဲ့ဟာ သိတယ္မို႔လား၊ ရည္းစားခ်င္းဘဲ၊ ဘာဆိုရင္ ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုတာ သူလည္း သိမွာေပါ့၊ ဒီလိုဘဲ တေျဖးေျဖး သူ႔ကို ဖက္၊ ဟိုပြတ္ ဒီပြတ္ လုပ္ရင္း ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း တဖြဖြ ေျပာရင္း စတာေပါ့၊ နင္သိတဲ့ အတိုင္း ငါလိုခ်င္တာ ငါစိတ္ပါမဲ့ မိန္းမ၊ ဒါေပမဲ့ဟာ အဲလို လုပ္ရင္းေတာင္ ငါက စိတ္အရမ္း မျဖစ္ဘူးဟ၊ ဒါက ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတယ္၊

ငါနဲ႔ရည္းစား ျဖစ္သြားတာနဲ႔ တေျဖးေျဖး ေသြးေအးသြားတာ ဘာလို႔လဲ မသိဘူး။ ငါလည္း ႀကိဳးစားတယ္။ နမ္းတာမွ သူ႔ကို အသကုန္ နမ္းတာ၊ ရွိသမၽွ တက္ကနစ္ေတြ အကုန္သုံးတာ။ ၾကာေတာ့ သူက နင္းကန္ရြလာေပမဲ့ ငါက ဒီေလာက္မျဖစ္ဘူး။ နမ္းပါမ်ားေတာ့လည္း သူ႔ တံေတြးအနံ့ေတာင္ ငါရြံသလို ျဖစ္လာတာ၊ နင့္ကိုေတာ့ အားနာပါတယ္၊ ေျပာရရင္ နင္နဲ႔တုန္းကလို မဟုတ္ဘူး၊ နင့္နဲ႔ဆို အသံၾကားတာနဲ႔ ငါက ထန္ေနတာ၊ ဒါနဲ႔ ငါက မထူးဘူးဟာ၊

လုပ္မဲ့လုပ္ အဆုံးထိ လုပ္ၾကည့္မယ္ ဆိုၿပီး၊ သူ႔ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္တာေပါ့။ နင္သိတဲ့အတိုင္း အရင္ မိန္းကေလးေတြဆို အဲလို ငါလုပ္လို႔ စိတ္မပါေတာ့ဘူးဆို ငါ ထပ္မလုပ္ဘူးေလ။ ငါသူတို႔ကို နမ္းၾကည့္လို႔မွ အနံ့အသက္ မႀကိဳက္သလိုလို ျဖစ္သြားတာနဲ႔ ငါဆက္မလုပ္ဘဲ ရပ္လိုက္တာ။

အခုကေတာ့ မထူးဘူးဆိုၿပီး အဆုံးထိ စမ္းမယ္ကြာ ဆိုၿပီး စမ္းတာ။ အကၤ်ီကၽြတ္တာနဲ႔ ငါမႀကိဳက္တာ စေတြ႕တာဘဲ၊ သူ႔ ခ်ိဳင္းက အသားေရာင္ အတိုင္းမဟုတ္ဘူးဟ၊ မဲေနတာ၊ သိသာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူလက္ျပတ္ အကၤ်ီမဝတ္တာ၊ ငါ သိသိခ်င္း မၾကည့္မိေအာင္ ႀကိဳးစားေပမဲ့ မရဘူးဟ၊ ငါ့မ်က္လုံးက အဲ့ဒီ ခ်ိဳင္းမဲႀကီးကိုဘဲ ျမင္ေနတာ။

ဘာမွ တျခားဟာ လုပ္ခ်င္စိတ္ကို မရွိေတာ့ဘူး။ ငါရြံသြားတာ၊ ခ်ိဳင္းမဲရင္ ေပါင္ၾကားလည္း မဲမယ္ဆိုတာ။ ငါထင္တဲ့ အတိုင္းဘဲဟ၊ သူ႔ အတြင္းခံ ခၽြတ္လိုက္နဲ႔ ထင္းကနဲဘဲ၊ သိသိသာသာကို မဲေနတာ။ ရင္သားကေတာ့ လုံးလုံးေလးနဲ႔ လွပါတယ္။ အေတြ႕အၾကဳံ မရွိေသးတဲ့ အပ်ိဳနို႔စစ္စစ္ ဆိုတာၾကည့္တာနဲ႔ သိတယ္၊ နို႔သီးလည္း နည္းနည္းေတာ့ မဲသေယာင္ေယာင္ ရွိေပမဲ့ ငါမႀကိဳက္တဲ့ အေနထိေတာ့ မဟုတ္ဘူးဟ၊ ငါ မႀကိဳက္တာက အဲဒီ ခ်ိဳင္းမဲတာနဲ႔ ေပါင္ၾကားက မဲေနတာ၊

“အနံ့ေရာ ႀကိဳက္လား၊ နင္ရွူၾကည့္လား”

ေအး၊ ရွူၾကည့္တာေပါ့။ သူ႔ကို နမ္းရင္း ခ်ိဳင္းကို မသိမသာ ရွူၾကည့္တယ္။ စိတ္ထဲက မႀကိဳက္လို႔လားေတာ့ မသိဘူး။ သူေရေမႊးသုံးေပမဲ့ ငါ ခံစားလို႔ မရဘူး။ ငါက လူနံ့ႀကိဳက္တာ၊ ဒါေပမဲ့ ေရေမႊးေနာက္ကြယ္က သူ႔ အနံ့က တမ်ိဳးဘဲ။ နင္ ေရေမႊး မသုံးဘူး မို႔လား

“ငါက roll on ဘဲသုံးတာ၊ ေရေမႊးမႀကိဳက္ဘူး”

ေအး ဟုတ္တယ္။ နင့္ အနံ့ကို ငါ အႀကိဳက္ဆုံးဘဲ၊ နင္ကိုယ္နံ့ကို အဲ့ roll on က မသိမသာေလး ဖုံးထားတာကို ႀကိဳက္တာ၊ သူက အဲ့လို မဟုတ္ဘူးဟ၊ ေရေမႊးနံ့က မ်ားေနၿပီး ကိုယ္နံ့နဲ မလိုက္သလို ျဖစ္ေနတာ။ အဲဒီမွာ ငါလည္း ဘာမွ ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ လုပ္ဖို႔လည္း ငါ့စိတ္က မပါေတာ့ဘူး။

ဒါနဲ႔ ငါလည္း ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို ငါမွားသြားတယ္ေပါ၊ ကံေကာင္းလို႔ စိတ္အလိုလိုက္မိေတာ့မလို႔ေပါ့။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မွာ အပ်ိဳရည္ဟာ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာ ငါ ေမ့သြားတယ္ေပါ့။ ဘာညာေပါ့ဟာ၊ စကားလွေအာင္ေျပာၿပီး ျပန္လာခဲ့တယ္။

“ေစာက္ေကာင္ ျဖစ္ရမယ္၊ နင္ကေတာ့ေလ”

“ေအးဟာ၊ ငါလည္း ငါ့ကိုငါ စိတ္ပ်က္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ဟာ နင့္ကို ေျပာဦးမယ္”

“ဘာကိုလဲ”

“နင္နဲ႔ ငါ ကိစၥပါ”

“နင္ ေနာ္ နင္၊ ငါတို႔ ေမ့လိုက္ၾကမယ္ ေျပာၿပီးသား၊ အစမေဖာ္နဲ႔”

“နင္က ေမ့နိုင္လို႔လား၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မညာခ်င္စမ္းပါနဲ႔ မေဝရာ၊ ငါ့စိတ္ထဲမွာ သိေနတယ္၊ ဘာျဖစ္လဲ စိတ္တူကိုယ္တူ၊ နင္သတၱိ မရွိဘူးလား”

“ဘာ”

“မဘာေနနဲ႔၊ ငါ ရွင္းရွင္းေျပာမယ္၊ အခု နင္လုပ္တာ ခံခ်င္ေနတာ၊ မေဝ ေျပာ နင္ ငါ့ကို နင့္စိတ္တိုင္းက် မလုပ္ခ်င္ဘူးလား”

“ေအး လုပ္ခ်င္ေနတာဟဲ့၊ လုပ္ခ်င္ေနတာ၊ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိၿပီ၊ ေစာက္ေကာင္၊ နင့္ကို အေသသတ္ခ်င္ေနတာ၊ နင့္ကို ျမင္ေနရတာ ငါ့စိတ္ထန္တယ္”

“ေအး၊ အဲ့လို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း သတၱိရွိစမ္းပါ၊ ငါလည္း နင့္ကို ျမင္ေနရတာ ထန္တယ္။ ေအာင့္ထားတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ နင္သိလား၊ သတ္ဟာ၊ လာ အခု သြားမယ္၊ သတ္၊ သတ္၊ ငါ့ကို ေသေအာင္သတ္”

…………………………………………………..

????️အခန္း ( ၁၁ )????️

ကဲ ငါတို႔ အျဖစ္အပ်က္က ဒါဘဲ၊ အဲဒီကေန စၿပီး သူနဲ႔ငါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာဇတ္လမ္းမွ မရွိဘူး။ ရည္းစားလည္း မျဖစ္ဘူး၊ သူလည္း ထုံးစံအတိုင္း ေက်ာင္းမွာ ရည္းစားေတြ ထားတယ္။ ကြဲလိုက္ျပတ္လိုက္ေပါ့၊ ငါ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ သူျပတ္ေတာ့ ငါတို႔အုပ္စုနဲ႔ အဆက္သြယ္ ျပတ္သလို ျဖစ္သြားေပမဲ့ ငါက သူ႔ သူငယ္ခ်င္း ရည္းစား ျဖစ္ေနေတာ့ ငါ နဲ႔ သူက အျမဲေတြ႕ျဖစ္ေနတယ္ေပါ့ဟာ။

သူနဲ႔ ငါကေတာ့ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕မိၾကရင္ အျမဲပြင့္ထြက္ေနၾက၊ သူကေတာ့ ငါ့ကို အတည္တက် ျဖစ္ဖို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစားပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔ အေျပာအရ ငါက သူ႔ကို စိတ္ပါေအာင္ အဆြဲေဆာင္နိုင္ဆုံးေပါ့၊ သူ ငါ့ကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ အထိ ငါ့ကို ေျပာဖူးတယ္။

“ဟယ္ မေဝရာ၊ နင္ကလည္း သူ႔ကို ႀကိဳက္ရဲ့သားနဲ႔ ဘာလို႔ လက္မခံတာလဲ”

“ဘာလို႔ လက္မခံတာလဲ သိလား၊ ဟင္း ဟင္း ဟင္း ဟင္း (မေဝက ရယ္ရင္း)၊ ငါ လက္ခံခ်င္တာေပါ့ဟ၊ သူေျပာလိုက္တိုင္း ငါ့မွာ ေခါင္းညႇိမ့္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိမ္းထားထားရတာ၊ ဒါေပမဲ့ လက္ခံလို႔ မျဖစ္ဘူး ဆိုတာ ငါသိေနတယ္။ ငါတို႔ ၂ ေယာက္ၾကားက ခုလို ျဖစ္ေနတဲ့ အရာကို ငါ မဆုံးရွုံးခ်င္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ကိုငါ အတင္း အားတင္းၿပီး ေရွ႕ဆက္ မတိုးတာ”

“ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ ရီးစားျဖစ္သြားရင္ တျခားမိန္းကေလးေတြလို အစ္မကို ပစ္သြားမွာ စိုးလို႔လား”

“ေသခ်ာတာေပါ့ဟ၊ နင္တို႔ထင္သလို ငါက သူ႔ အႀကိဳက္ျဖစ္ေနတယ္ ထင္လို႔လား၊ ငါ့မွာ သူ႔အႀကိဳက္ဘာမွ မရွိဘူး၊ သူနဲ႔ ရည္းစားျဖစ္သြားရင္ အခုလို သူ႔ကို သစ္တုန္းလို ငါသေဘာထားလို႔ ရေတာ့မလား၊ ငါ့မွာ သူ႔ အႀကိဳက္ဆိုလို႔ အနံ့တစ္ခုဘဲ ရွိတာ၊ ငါ့ ခႏၲာကိုယ္မွာ သူ႔အႀကိဳက္ ဘာမွ မရွိဘူး။

ငါက တကိုယ္လုံး ခၽြတ္လိုက္ရင္ လွတဲ့ အကြက္ဘာမွ မရွိဘူးဟ၊ ငါ ငယ္ငယ္က အနာေတြ ေပါက္ၿပီး အနာရြတ္ေတြက တင္ပါးမွာေရာ၊ ေပါင္မွာေရာ၊ ဗိုက္မွာေရာ ငါ့တစ္ကိုယ္လုံး ျပည့္ေနတာ၊ ၿပီးေတာ့ သူမႀကိဳက္တဲ့ အရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ငါ့မွာ ရွိတာ။

တကယ္လို႔ ကိုလတ္သာ ငါ့ တကိုယ္လုံးကို ျမင္သြားတာနဲ႔ စိတ္ပ်က္သြားမွာေပါ့ဟ၊ အဲလိုျဖစ္သြားမွ ပိုရင္က်ိဳးမွာ၊ အခုလို ပုံစံဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္လည္းေကာင္း ငါ့အတြက္လည္း အဆင္ေျပ၊ ငါ့ သေဘာက ေလာဘႀကီးလို႔ ဆုံးရွုံးတာထက္စာရင္ လိုခ်င္တဲ့ အပိုင္းေလးဘဲ ကြက္ယူၿပီး ေက်နပ္တင္းတိမ္ရတာကို ပိုသေဘာက်တယ္ဟ။

“ဟင္း ဟင္း ဟင္း ဟင္း”

ၿပီးပါၿပီ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *