ခါးသေးရင်ချီ

နွယ်နီသည် အသက်နှစ်ဆယ့်ခြောက်နဲ့ တခုလပ်တယောက်ဖြစ်ကာ ငွေကြေးလည်းပြည့်စုံသူတဦးဖြစ်သည်။ ယောက်ျားဆုံးသွားသည်မှာ သုံးနှစ်ခွဲခန့်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ကာမအရသာကို ချိုသည်၊ ခါးသည်သိနေရက်နဲ့ သူမ၏မပြည့်ဝသော ဆန္ဒများအတွက် ရတက်မအေးနိုင်အောင်ဖြစ်နေရလေသည်။ယနေ့ညလဲ ကြွေးတောင်းသွားစရာရှိသဖြင့် အောင်အောင်ကို အဖော်ခေါ်ထားသည်။ မိန်းမသားတယောက်ထဲနေသူမို့ ဟိုနားသည်နားသွားစရာရှိလျှင် အောင်အောင်နဲ့သာသွားလေ့ရှိပါသည်။ အောင်အောင်မှာ သူမထက် အသက်အများကြီးငယ်သည်မို့ လူအမြင်လဲတင့်တယ်သည်။အပြင်သွားမည်ဖြစ်၍ တံခါးအားလုံးပိတ်ကာ အဝင်အထွက်ပေါက်လေးသာ အသာဟထားလိုက်သည်။ အောင်အောင်သည် ဟထားသော တံခါးလေးကို တွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့လှမ်းကြည့်၍ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ထိုင်ရာမှ အထတွင် မနွယ်နီသည် သူမခေါင်းလေးကို လက်တဖက်မှ ကိုင်ရင်း ကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ပြန်ထိုင်ကျသွားသည်။

”အို..မူးလိုက်တာ..” အောင်အောင်က ကမန်းကတန်းအနားသို့ရောက်သွားသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲ မနွယ်နီ၏နားထင်လေးနှစ်ဖက်ကိုသာ နှိပ်ပေးနေ၏။ မွှေးကြိုင်လှသော နွယ်နီ၏ရနံ့များက အောင်အောင်၏ရင်ကို လှုပ်ခါလေပြီ။ ထို့အပြင် အသက်ရှူလိုက်တိုင်း နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသော နို့အုံဖောင်းဖောင်းမို့မို့တွေက်လဲ ရမ္မက်စိတ်ကိုနှိုးဆွနေချေသည်။အောင်အောင်သည်တံထွေးကို မျိုချရင်း ယပ်ခပ်ပေးနေသည်။ သူမကို စိုက်ကြည့်ကာ ယပ်ခတ်ပေးနေသော အောင်အောင်ကို မျက်လုံးလေးမှေးကြည့်ရင်းက နွယ်နီ ထဖက်ချင်စိတ်တွေပေါက်နေရသည်။ မိန်းမသားမို့သာ ထိန်းနေရသည်။ အောင်အောင်အဖို့လဲ အခက်တွေ့နေသည်။ ဟိုတနေ့ကမှ ချစ်သူချိုချိုကို ပါကင်ဖွင့်ပြီး အသာချော့လိုးခဲ့သည်။ချိုချိုကိုနှစ်ချီနှစ်မောင်းလိုးပြီးသူ့ကို နောက်ထပ်အတွေ့မခံသဖြင့် အောင်အောင်ကာမဆန္ဒတွေ မငြိမ်းသေးချေ။ ယခုလဲ ဒီလောက်တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ဆော်ကြီးနဲ့ ပူးပူးကပ်ကပ်နေနေရတော့ စိတ်တွေမနည်းထိန်းနေရသည်။ မှိန်းနေသော မနွယ်နီကို ကြည့်ရင်း အောင်အောင်တယောက် တက်လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာသည်။

သူ၏လီးတန်ကြီးကတော့ ပုဆိုးအောက်မှာ တောင်မတ်နေသည်မှာ ပုဆိုးပင် ငေါထွက်လို့နေသည်။ အခုနေ မနွယ်နီသာ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရင်တော့ အခက်ပဲဟု တွေးမိနေ၏။ နွယ်နီ၏မျက်ခွံလေးများ အသာမှေးရင်း အောင်အောင်၏ပုဆိုးထဲက တဆတ်ဆတ်တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရသည်။

တိတ်ဆိတ်မှုသည်ကာမစိတ်ကို ထကြွစေ၏။နွယ်နီ၏စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်းစောက်ရည်လေးများစို့ထွက်နေပြီဖြစ်သည်။ အကြင်နာလေးတွေနဲ့ ယက်ခတ်ပေးနေတဲ့ လေအေးလေးများသည် နွယ်နီ၏ရင်ထဲအသဲထဲသို့ပင် အေးစိမ့်သွားနေသည်။နွယ်နီတယောက် သက်ပြင်းမျှင်းမျှင်းလေး ချလိုက်မိ၏။ အရွယ်ခြင်းမတူသူမို့ ပိုပြီးသေချာအောင် နွယ်နီအချိန်ဆွဲနေရ၏။

နောက်တော့ မျက်လုံးလေးအသာဖွင့်ကြည့်ပြီး အံ့သြဟန်ဖြင့်… ” ဟယ်..အောင်အောင် ခုထိ အိမ်မပြန်ရသေးဘူးလား.. ” ” ဟုတ်တယ်..မမ၊ မမကို စိတ်မချလို့၊ တော်ကြာ ခေါင်းပိုကိုက်လာရင် ဘယ်သူမှ မရှိမှာစိုးလို့ ” ” အောင်အောင်ရယ်..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.. ” နွယ်နီက အသာအယာထပြီး လဲကျမဲ့ဟန်လေးလုပ်ပြလိုက်တော့။

လက်သွက်တဲ့အောင်အောင်က လှမ်းပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ထားလိုက်၏။ ” လာ..မမ အခန်းထဲ တွဲပို့ပေးမယ် ” အောင်အောင်၏ရင်ခွင်ထဲ မှေးရင်း နွယ်နီသည် အခန်းထဲသို့ တွဲဝင်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ထိန်းထားပေးသော အောင်အောင်၏လက်တဖက်က နွယ်နီ၏နို့အုံလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထား၏။

အောင်အောင်သည် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စေတော့လိုးပစ်လိုက်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ သူကိုင်ထားသော နွယ်နီ၏ရင်သားများသည် မာတင်းနေ၏။ တွဲလာရင်း ကြီးမားစွံ့ကားတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေက သူ့ကိုလာပွတ်နေတော့ အောင်အောင်၏လီးက တဆတ်ဆတ်တောင်နေပေပြီ။ နွယ်နီ၏ခေါင်းက ဆံနွယ်လေးများကို အောင်အောင်တချက်နမ်းပစ်လိုက်သည်။

နုဖတ်နေသောနွယ်နီ၏အသားစိုင်များကလည်းသူ၏ကာမစိတ်ကို ချွန်းမအုပ်နိုင်အောင် နှိုးဆွနေ၏။ နွယ်နီ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်လှဲသိပ်ရင်း အောင်အောင်၏ကိုယ်လုံးကြီးက ကပ်ပါလာသည်။ သူ့ပခုံးပေါ်သို့တင်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကလဲ မလွှတ်။ တဦးကိုတဦးစိုက်ကြည့်ပြီး လှလှ၏နဖူးကို အောင်အောင်က စနမ်းလိုက်တော့သည်။

နှစ်ဦးသား ထိန်းချုပ်ထားသော စိတ်များကို လွှတ်ပေးကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်လိုက်မိကြသည်။ တော်တော်နှင့်မခွာကြပေ။ နွယ်နီက အောင်အောင်၏ ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသည်။ အောင်အောင်ကလဲ အင်္ကျီပေါ်မှ သူမနို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ချေပေးနေ၏။ ” ချစ်တယ် မမရယ်..ချစ်တယ် ” ” မမလည်း မင်းလိုပါပဲ အောင်အောင်ရယ်.. “။

အောင်အောင်က နွယ်နီ၏တကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ရင်း နှိပ်ကြယ်သီးလေးများကို တလုံးချင်းဖြုတ်ကာ သူမ၏ဘရာစီယာပေါ်ကနေ နမ်းနေ၏။ ပြီးနောက် ဘရာစီယာအောက်ဖက်ကို လက်လျှိုသွင်းပြီး နို့အုံကြီးကို ဆွဲကိုင်လျက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေမွပေးလိုက်သည်။ နွယ်နီ၏နို့အုံကြီးမှာ တင်းတင်းအိအိလေးရှိနေသောကြောင့် အရသာခံကာကိုင်နေပေမယ့်။

ဘရာစီယာခံထားသည့်အတွက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်တွယ်ကာနယ်လို့မရဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက် နွယ်နီ၏နောက်ကျောကို လက်လှမ်းပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကို ဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်သောအခါ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက ထင်းထင်းလင်းလင်းကြီး ပေါ်ထွက်လာပါသည်။ အောင်အောင်သည် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသော နို့အုံကြီးများကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ပြီး စို့ပေးနေသည်။

နွယ်နီကတော့ သူမလက်ချောင်းလေးတွေကို အောင်အောင်ဆံပင်များအကြား ထိုးဖွရင်း တအင့်အင့်ဖြင့် အသံလေးများထွက်နေရ၏။ အောင်အောင်သည် နွယ်နီ၏ခါးလေးကို ပွတ်ပေးနေရာက သူမ၏ထဘီကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ လီးနဲ့ဝေးတာ သုံးနှစ်တောင် ရှိနေတဲ့ စိမ်းစိမ်းညို့ညို့ မို့ထွက်နေတဲ့ နွယ်နီ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ရွရွလေးပွတ်ပေးနေ၏။

အနေရခက်လှသော နွယ်နီက အောင်အောင်၏နှုတ်ခမ်းကိုဖမ်းပြီး လျှာလေးထိုးပေးကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ပေးနေမိပြန်သည်။” ဟင့်..အင့်.. အောင်ရယ်..လိုးမှာဖြင့်လိုးတော့ကွယ်..မမ မနေတတ်တော့ဘူး..အောင်လေးရယ်.. ” နွယ်နီ၏ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေးကာ ထောင်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲသို့ အောင်အောင်က သူ့လီးကြီးနဲ့အသာတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တော့၏။

”ဗြစ်..ဗြစ်..ဖွတ်..ဖွတ်””အား..အား..နာ..တယ်အောင်ရယ်..” အောင်အောင်၏ရင်ဘတ်ကို သူမ စုံတွန်းထားလိုက်သည်။ အရင်ကအလိုးခံဘူးခဲ့ပေမဲ့ အခုအသစ်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းပြီး ကျိန်းနေ၏။ သို့သော် အောင်အောင်၏လီးကြီးတချောင်းလုံးကတော့ နွယ်နီ၏စောက်ပတ်လေးထဲသို့ တဆုံးဝင်သွားခဲ့ရချေပြီ။

အောင်အောင်ကသူမ၏နို့ကြီးများကိုတလှည့်စီစို့ပေးနေတော့ရာ နွယ်နီခမျာ တင်ပါးကြီးကိုတွန့်ပြီး ရမ်းလိုက်ရပြီး စောက်ရည်များလဲ ပိုထွက်လာတော့သည်။ ” ပြွတ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ပြွတ် ” အောင်အောင်က တချက်ချင်းစီလိုးပေးတော့ နွယ်နီခံနိုင်ရည်နဲနဲရှိလာသည်။

သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းလေးများသည်ဆောင့်လိုက်ရင်ခွက်ဝင်သွားပြီးလီးပြန်အနှုတ်တွင်လီးတန်ကြီးနှင့် ကပ်ကပ်ပြီးပါလာကာ အပြင်သို့စူ စူထွက်လာကြရ၏။ထွက်လာသော အရည်များကြောင့် လီးဝင်ထွက်သံများ ပိုကျယ်လာပြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဝင်လာတဲ့ အောင်အောင်၏လီးကြီးကို နွယ်နီ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများက ညှပ်ပြီးဆွဲဆွဲပေးနေသည်။

အောင်အောင်က အားရပါးရဆောင့်နေသလို သူမကလည်း ကော့ ကော့ပြီးအလိုးခံနေသည်။ ” ဟင့်..ဟင့်..နာနာဆောင့် စမ်းပါ..အောင်ရယ်..မမပြီးချင်ပြီ.. ” ” ဖွတ်.. ပြွတ်..ဖွတ်..အာ့..အား ” ဒီတခါမှာတော့ အောင်အောင်လဲ ရင်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူနေပြီမို့ ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆောင့် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တော့သည်။

ထို့နောက်လီးတချောင်းလုံးကျင်တက်လာကာ သုံးလေးချက်မျှ အားကုန်ဆောင့်ပြီးလီးတန်ကြီးကိုစောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးနှစ်လျှက် သုတ်ရည်တွေ တလျှော့ပြီး တလျှော့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ မနွယ်နီကလည်း အောင်အောင်၏ခါးကို ခြေနှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲချိတ်လျက် သူမ၏ တင်ပါးကြီး ကော့တင်ထားရင်း တွန့်လိမ်လူးလွန့်နေတော့သတည်း..ပြီးပါပြီ။

ZG

ႏြယ္နီသည္ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္နဲ႔ တခုလပ္တေယာက္ျဖစ္ကာ ေငြေၾကးလည္းျပည့္စုံသူတဦးျဖစ္သည္။ ေယာက္်ားဆုံးသြားသည္မွာ သုံးႏွစ္ခြဲခန္႔ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ကာမအရသာကို ခ်ိဳသည္၊ ခါးသည္သိေနရက္နဲ႔ သူမ၏မျပည့္ဝေသာ ဆႏၵမ်ားအတြက္ ရတက္မေအးနိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရေလသည္။ယေန႔ညလဲ ေႂကြးေတာင္းသြားစရာရွိသျဖင့္ ေအာင္ေအာင္ကို အေဖာ္ေခၚထားသည္။ မိန္းမသားတေယာက္ထဲေနသူမို႔ ဟိုနားသည္နားသြားစရာရွိလၽွင္ ေအာင္ေအာင္နဲ႔သာသြားေလ့ရွိပါသည္။ ေအာင္ေအာင္မွာ သူမထက္ အသက္အမ်ားႀကီးငယ္သည္မို႔ လူအျမင္လဲတင့္တယ္သည္။အျပင္သြားမည္ျဖစ္၍ တံခါးအားလုံးပိတ္ကာ အဝင္အထြက္ေပါက္ေလးသာ အသာဟထားလိုက္သည္။ ေအာင္ေအာင္သည္ ဟထားေသာ တံခါးေလးကို တြန္းဖြင့္ကာ အိမ္ထဲသို႔လွမ္းၾကည့္၍ ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး ထိုင္ရာမွ အထတြင္ မႏြယ္နီသည္ သူမေခါင္းေလးကို လက္တဖက္မွ ကိုင္ရင္း ကုလားထိုင္ေပၚသို႔ ျပန္ထိုင္က်သြားသည္။

”အို..မူးလိုက္တာ..” ေအာင္ေအာင္က ကမန္းကတန္းအနားသို႔ေရာက္သြားသည္။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ မႏြယ္နီ၏နားထင္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုသာ ႏွိပ္ေပးေန၏။ ေမႊးႀကိဳင္လွေသာ ႏြယ္နီ၏ရနံ့မ်ားက ေအာင္ေအာင္၏ရင္ကို လွုပ္ခါေလၿပီ။ ထို႔အျပင္ အသက္ရွူလိုက္တိုင္း နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနေသာ နို႔အုံေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ေတြက္လဲ ရမၼက္စိတ္ကိုႏွိုးဆြေနေခ်သည္။ေအာင္ေအာင္သည္တံေထြးကို မ်ိဳခ်ရင္း ယပ္ခပ္ေပးေနသည္။ သူမကို စိုက္ၾကည့္ကာ ယပ္ခတ္ေပးေနေသာ ေအာင္ေအာင္ကို မ်က္လုံးေလးေမွးၾကည့္ရင္းက ႏြယ္နီ ထဖက္ခ်င္စိတ္ေတြေပါက္ေနရသည္။ မိန္းမသားမို႔သာ ထိန္းေနရသည္။ ေအာင္ေအာင္အဖို႔လဲ အခက္ေတြ႕ေနသည္။ ဟိုတေန႔ကမွ ခ်စ္သူခ်ိဳခ်ိဳကို ပါကင္ဖြင့္ၿပီး အသာေခ်ာ့လိုးခဲ့သည္။ခ်ိဳခ်ိဳကိုႏွစ္ခ်ီႏွစ္ေမာင္းလိုးၿပီးသူ႔ကို ေနာက္ထပ္အေတြ႕မခံသျဖင့္ ေအာင္ေအာင္ကာမဆႏၵေတြ မၿငိမ္းေသးေခ်။ ယခုလဲ ဒီေလာက္ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေဆာ္ႀကီးနဲ႔ ပူးပူးကပ္ကပ္ေနေနရေတာ့ စိတ္ေတြမနည္းထိန္းေနရသည္။ မွိန္းေနေသာ မႏြယ္နီကို ၾကည့္ရင္း ေအာင္ေအာင္တေယာက္ တက္လိုးပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာသည္။

သူ၏လီးတန္ႀကီးကေတာ့ ပုဆိုးေအာက္မွာ ေတာင္မတ္ေနသည္မွာ ပုဆိုးပင္ ေငါထြက္လို႔ေနသည္။ အခုေန မႏြယ္နီသာ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အခက္ပဲဟု ေတြးမိေန၏။ ႏြယ္နီ၏မ်က္ခြံေလးမ်ား အသာေမွးရင္း ေအာင္ေအာင္၏ပုဆိုးထဲက တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရသည္။

တိတ္ဆိတ္မွုသည္ကာမစိတ္ကို ထႂကြေစ၏။ႏြယ္နီ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္လည္းေစာက္ရည္ေလးမ်ားစို႔ထြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အၾကင္နာေလးေတြနဲ႔ ယက္ခတ္ေပးေနတဲ့ ေလေအးေလးမ်ားသည္ ႏြယ္နီ၏ရင္ထဲအသဲထဲသို႔ပင္ ေအးစိမ့္သြားေနသည္။ႏြယ္နီတေယာက္ သက္ျပင္းမၽွင္းမၽွင္းေလး ခ်လိုက္မိ၏။ အရြယ္ျခင္းမတူသူမို႔ ပိုၿပီးေသခ်ာေအာင္ ႏြယ္နီအခ်ိန္ဆြဲေနရ၏။

ေနာက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးအသာဖြင့္ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသဟန္ျဖင့္… ” ဟယ္..ေအာင္ေအာင္ ခုထိ အိမ္မျပန္ရေသးဘူးလား.. ” ” ဟုတ္တယ္..မမ၊ မမကို စိတ္မခ်လို႔၊ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းပိုကိုက္လာရင္ ဘယ္သူမွ မရွိမွာစိုးလို႔ ” ” ေအာင္ေအာင္ရယ္..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ” ႏြယ္နီက အသာအယာထၿပီး လဲက်မဲ့ဟန္ေလးလုပ္ျပလိုက္ေတာ့။

လက္သြက္တဲ့ေအာင္ေအာင္က လွမ္းၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကိုေပြ႕ထားလိုက္၏။ ” လာ..မမ အခန္းထဲ တြဲပို႔ေပးမယ္ ” ေအာင္ေအာင္၏ရင္ခြင္ထဲ ေမွးရင္း ႏြယ္နီသည္ အခန္းထဲသို႔ တြဲဝင္လာခဲ့သည္။ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ထိန္းထားေပးေသာ ေအာင္ေအာင္၏လက္တဖက္က ႏြယ္နီ၏နို႔အုံေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထား၏။

ေအာင္ေအာင္သည္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေစေတာ့လိုးပစ္လိုက္ေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူကိုင္ထားေသာ ႏြယ္နီ၏ရင္သားမ်ားသည္ မာတင္းေန၏။ တြဲလာရင္း ႀကီးမားစြံ့ကားတဲ့ ဖင္သားႀကီးေတြက သူ႔ကိုလာပြတ္ေနေတာ့ ေအာင္ေအာင္၏လီးက တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနေပၿပီ။ ႏြယ္နီ၏ေခါင္းက ဆံႏြယ္ေလးမ်ားကို ေအာင္ေအာင္တခ်က္နမ္းပစ္လိုက္သည္။

ႏုဖတ္ေနေသာႏြယ္နီ၏အသားစိုင္မ်ားကလည္းသူ၏ကာမစိတ္ကို ခၽြန္းမအုပ္နိုင္ေအာင္ ႏွိုးဆြေန၏။ ႏြယ္နီ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ကုတင္ေပၚလွဲသိပ္ရင္း ေအာင္ေအာင္၏ကိုယ္လုံးႀကီးက ကပ္ပါလာသည္။ သူ႔ပခုံးေပၚသို႔တင္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ မလႊတ္။ တဦးကိုတဦးစိုက္ၾကည့္ၿပီး လွလွ၏နဖူးကို ေအာင္ေအာင္က စနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။

ႏွစ္ဦးသား ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ စိတ္မ်ားကို လႊတ္ေပးကာ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္လိုက္မိၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မခြာၾကေပ။ ႏြယ္နီက ေအာင္ေအာင္၏ ေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားသည္။ ေအာင္ေအာင္ကလဲ အကၤ်ီေပၚမွ သူမနို႔ႏွစ္လုံးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေခ်ေပးေန၏။ ” ခ်စ္တယ္ မမရယ္..ခ်စ္တယ္ ” ” မမလည္း မင္းလိုပါပဲ ေအာင္ေအာင္ရယ္.. “။

ေအာင္ေအာင္က ႏြယ္နီ၏တကိုယ္လုံးကို ပြတ္သပ္ရင္း ႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးမ်ားကို တလုံးခ်င္းျဖဳတ္ကာ သူမ၏ဘရာစီယာေပၚကေန နမ္းေန၏။ ၿပီးေနာက္ ဘရာစီယာေအာက္ဖက္ကို လက္လၽွိုသြင္းၿပီး နို႔အုံႀကီးကို ဆြဲကိုင္လ်က္ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ေခ်မြေပးလိုက္သည္။ ႏြယ္နီ၏နို႔အုံႀကီးမွာ တင္းတင္းအိအိေလးရွိေနေသာေၾကာင့္ အရသာခံကာကိုင္ေနေပမယ့္။

ဘရာစီယာခံထားသည့္အတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုင္တြယ္ကာနယ္လို႔မရျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏြယ္နီ၏ေနာက္ေက်ာကို လက္လွမ္းၿပီး ဘရာစီယာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ကာ ခၽြတ္လိုက္ေသာအခါ နို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးက ထင္းထင္းလင္းလင္းႀကီး ေပၚထြက္လာပါသည္။ ေအာင္ေအာင္သည္ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္ေနေသာ နို႔အုံႀကီးမ်ားကို လက္ျဖင့္ စုံကိုင္ၿပီး စို႔ေပးေနသည္။

ႏြယ္နီကေတာ့ သူမလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ေအာင္ေအာင္ဆံပင္မ်ားအၾကား ထိုးဖြရင္း တအင့္အင့္ျဖင့္ အသံေလးမ်ားထြက္ေနရ၏။ ေအာင္ေအာင္သည္ ႏြယ္နီ၏ခါးေလးကို ပြတ္ေပးေနရာက သူမ၏ထဘီကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့သည္။ လီးနဲ႔ေဝးတာ သုံးႏွစ္ေတာင္ ရွိေနတဲ့ စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ မို႔ထြက္ေနတဲ့ ႏြယ္နီ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ရြရြေလးပြတ္ေပးေန၏။

အေနရခက္လွေသာ ႏြယ္နီက ေအာင္ေအာင္၏ႏွုတ္ခမ္းကိုဖမ္းၿပီး လၽွာေလးထိုးေပးကာ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေပးေနမိျပန္သည္။” ဟင့္..အင့္.. ေအာင္ရယ္..လိုးမွာျဖင့္လိုးေတာ့ကြယ္..မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူး..ေအာင္ေလးရယ္.. ” ႏြယ္နီ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ဒူးေကြးကာ ေထာင္လိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲသို႔ ေအာင္ေအာင္က သူ႔လီးႀကီးနဲ႔အသာေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့၏။

”ျဗစ္..ျဗစ္..ဖြတ္..ဖြတ္””အား..အား..နာ..တယ္ေအာင္ရယ္..” ေအာင္ေအာင္၏ရင္ဘတ္ကို သူမ စုံတြန္းထားလိုက္သည္။ အရင္ကအလိုးခံဘူးခဲ့ေပမဲ့ အခုအသစ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးက က်ဥ္းၿပီး က်ိန္းေန၏။ သို႔ေသာ္ ေအာင္ေအာင္၏လီးႀကီးတေခ်ာင္းလုံးကေတာ့ ႏြယ္နီ၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ တဆုံးဝင္သြားခဲ့ရေခ်ၿပီ။

ေအာင္ေအာင္ကသူမ၏နို႔ႀကီးမ်ားကိုတလွည့္စီစို႔ေပးေနေတာ့ရာ ႏြယ္နီခမ်ာ တင္ပါးႀကီးကိုတြန္႔ၿပီး ရမ္းလိုက္ရၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားလဲ ပိုထြက္လာေတာ့သည္။ ” ႁပြတ္..ဖြတ္..ဖြတ္..ႁပြတ္ ” ေအာင္ေအာင္က တခ်က္ခ်င္းစီလိုးေပးေတာ့ ႏြယ္နီခံနိုင္ရည္နဲနဲရွိလာသည္။

သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ေဆာင့္လိုက္ရင္ခြက္ဝင္သြားၿပီးလီးျပန္အႏွုတ္တြင္လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ကပ္ကပ္ၿပီးပါလာကာ အျပင္သို႔စူ စူထြက္လာၾကရ၏။ထြက္လာေသာ အရည္မ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္ထြက္သံမ်ား ပိုက်ယ္လာၿပီး တရွိန္ထိုး ေဆာင့္ဝင္လာတဲ့ ေအာင္ေအာင္၏လီးႀကီးကို ႏြယ္နီ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ားက ညႇပ္ၿပီးဆြဲဆြဲေပးေနသည္။

ေအာင္ေအာင္က အားရပါးရေဆာင့္ေနသလို သူမကလည္း ေကာ့ ေကာ့ၿပီးအလိုးခံေနသည္။ ” ဟင့္..ဟင့္..နာနာေဆာင့္ စမ္းပါ..ေအာင္ရယ္..မမၿပီးခ်င္ၿပီ.. ” ” ဖြတ္.. ႁပြတ္..ဖြတ္..အာ့..အား ” ဒီတခါမွာေတာ့ ေအာင္ေအာင္လဲ ရင္ထဲမွာ ဘေလာင္ဆူေနၿပီမို႔ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္လီးတေခ်ာင္းလုံးက်င္တက္လာကာ သုံးေလးခ်က္မၽွ အားကုန္ေဆာင့္ၿပီးလီးတန္ႀကီးကိုေစာက္ေခါင္းထဲ အဆုံးႏွစ္လၽွက္ သုတ္ရည္ေတြ တေလၽွာ့ၿပီး တေလၽွာ့ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ မႏြယ္နီကလည္း ေအာင္ေအာင္၏ခါးကို ေျခႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲခ်ိတ္လ်က္ သူမ၏ တင္ပါးႀကီး ေကာ့တင္ထားရင္း တြန္႔လိမ္လူးလြန္႔ေနေတာ့သတည္း..ၿပီးပါၿပီ။