ခင်ဘုဏ်း

ည… အားလုံးတိတ်ဆိတ်၍နေသည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်မျက်လုံးကြောင်၍နေ၏။ အိပ်မရသော်အကြောင်းအရင်းကလည်း ရှိနေသည်မဟုတ်ပါလား…… ကိုယ့်အပေါ်မှာလည်း တာဝန်တစ်ခုရှိနေပြီကော….. သေချာပါသည်….. သို.သော် ထိုတာဝန်သည် လူသိရှင်ကြားမဖြစ်စကောင်းသောတာဝန်…. အစ်မတော် စောကလျာ ပေးအပ်ထားသောအထူးတာဝန်ဟုဆိုရမည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်စင်စစ် ကျေးတောသူမလေးသာဖြစ်၏။ အားလုံးကို ခင်ဖုဏ်းကြောက်ပါသည်၊ လေးစားရပါသည်၊ ထိုင်ဆိုထိုင်၊ ထဆိုထရသောခင်ဖုဏ်းဖြစ်ပါသည်။ မည်သို.ဖြစ်စေကာမူ ခင်ဖုဏ်းတစ်ယောက် မိမိဘဝကိုမိမိကျေနပ်ပါသည်။ ခင်ဖုဏ်း၏ရုပ်ရည်ကား တောနှင့်မတန်လေသောကြောင့်လားမသိ၊ သို.တည်းမဟုတ် နန်းထိုက်လေသောကြောင့်လေလားမသိ၊ မမျှော်မှန်းရဲသော ရွှေနန်းတော်အရပ်ဆီသို.ရောက်ခဲ.ရပါပြီ။

ဒူ..ဒူ..ဒူ..ဒူ တစ်ချက်ခြင်းတီးခတ်လိုက်သော ရွှေဗဟိုရ်စည် သံကိုနားစွင့်မိတော့ (၁၀) ချက်တောင်တီးပြီကော…….. ခင်ဖုဏ်းသည်အိပ်ရာမှ လူးလဲထကာတံခါးကိုအသာဖွင့်၍ထွက်ခဲ့၏။ ယခုတလော နိူင်ငံတော်ပြည်အရေးကလည်း ကောင်းလှသည်မဟုတ်….. ဘဝရှင်မင်းတြားကြီး၏ ကျန်းမာရေးကလည်းမကောင်း….. အစွမ်းထက်သောတောကြောင်တို.ကလည်း ပုန်ကန်ထြ ွသည်မျှအထိတော့ခင်ဖုဏ်းသိထား၏ြ ွ သို.သော် သည်ကိစ္စ ခင်ဖုဏ်းနှင့်မဆိုင်ပါ။ ခင်ဖုဏ်းအနေနှင့် သည်ရွှေနန်းတော်ကြီးအတွင်းမှာ ကိုယ့်ကိုချီးမြှင့်မြှောက်စားသူတို. အငြိုညင်မခံရဖို.သာဖြစ်သည်။ ခင်ဖုဏ်းသည် အမှောင်ကိုတိုးလျှက် မမ၏အဆောင်တော်သို. တရွေ.ရွေ.ချဉ်းကပ်ခဲ.၏။ ထိုစဉ်….. ခင်ဖုဏ်းကိုယ်အား သန်မာသောလက်ချောင်းများ၏ဆုပ်ကိုင်သိမ်းပိုက်ခြင်းကိုခံလိုက်ရ၏။ မင်း…..ဘယ်သူလဲ……. ထိုသူက ခင်ဖုဏ်း၏ရင်ဝသို. ဓါးမြှောင်ကိုရင်ဝသို.ချိန်ရွယ်ရင်းမေးလိုက်၏။ ခင်ဖုဏ်း ရင်ထိတ်လိုက်သည်မှာ အသားများပင်တုန်လို…. အသံထွက်ဖို.ဆိုသည်မှာ ဝေလာဝေး…… ပြော…မင်းဘယ်သူလဲ….. ထိုသူက နေရာရွှေ.၍ ထပ်မံဖြစ်ညှစ်လိုက်သောအခါ ခင်ဖုဏ်း၏ ရွှေရင်အစုံကိုဖိမိလျက်သားဖြစ်သွားရသည်။

ထိုသူ၏လက်အစုံသည် ခင်ဖုဏ်းထံမှ ရုတ်ချည်းဖယ်ခွါသွားပြီးနောက် လရောင်မှိန်မှိန်၌ ခင်ဖုဏ်းမျက်နှာကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်း…. ဟင်…လုံမပျိုပါလား…. မင်းနာမည် ဘယ်သူလဲ…. ညအချိန်မတော်ကြီးထွက်လာပုံထောက်တော့ မင်းသူလျှိုလား…. ထိုကဲ.သို.မေးပြီးနောက် ခင်ဖုဏ်းဆီမှအဖြေမရသဖြင့် ခင်ဖုဏ်း၏ကိုယ်ကို ခါးမှပိုင်နိူင်စွာမကာ မလှမ်းမကမ်းရှိပန်းရုံအောက်သို.ခေ ွားလေ၏။ တစ်ဆက်တည်းပင် ခင်ဖုဏ်း၏ကိုယ်လုံးအနှံ.၌ လက်နက် (သို.မဟုတ်) စာချွန်တော် ပါ မပါ ရှာဖွေလေ၏။ သူ၏လက်များသည် ကြမ်းတမ်းပြီး နွေးထွေးနေသည်ဟု ခင်ဖုဏ်းထင်၏။ အထူးသဖြင့် ခင်ဖုဏ်း၏ ရွှေရင်နှစ်မွှာ၊ တင်ပါးအကွဲနှစ်ခုအကြားအထိစေ့စေ့ပေါက်ပေါက်ရှာ၏။ အာဂရဲမက်ပါတကား…….. ယခုအချိန်ထိ ခင်ဖုဏ်းစကားတစ်ခွန်းမှမဆိုရဲသေး….. သူကလည်းထပ်တလဲလဲ မေးနေ၏။

ခင်ဖုဏ်းသာအမှန်ကိုထွက်ဆိုလျှင် မိမိသာမက မမစောကလျာ၏ ဂုဏ်ရည်တော်ကိုထိခိုက်မည်မဟုတ်ပါလော…. ရဲမက်ဆီမှသေရည်နံ.ကို စိတ်ညစ်ညူးဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ခင်ဖုဏ်းရနေ၏။ သူသတ်လျှင်လည်း သေလိုက်ရုံပ… ခင်ဖုဏ်း ထိုသို.ပင်ခံယူထား၏။ သို.သော်ရဲမက်သည် ခင်ဖုဏ်း၏ ရင်လွှမ်းကိုယ်ဝတ်ကို သာ ဓဗျိဓကနဲ ဆောင့်ဆွဲလိုက်၏။ စုတ်ပြဲသွားသော ရင်လွှမ်းအဝတ်ကလည်း ညဝတ်အပါးစားပေမို. သူ.လက်ထဲ၌ နုကာ၊အိကာ နေမည်ပ……. ခင်ဖုဏ်းစကားတစ်ခွန်းမှ မဆိုလေသည်ကို စိတ်မရှည်ပြီထင့် ခင်ဖုဏ်း၏ကိုယ်ကို ကိုင်လှုပ်လျှက်သား တသွင်သွင်မေးရင်းမှ ရင်ဝတ်အလွှမ်းကို ထပ်မံဆုတ်ဆွဲခြင်းကိုခံလိုက်ရ၏။ အတွင်းခံရင်စည်းသဘက်ကို မဝတ်ခဲ့သည်မို. ဝိုင်းစက်အိမို.နေသော ခင်ဖုဏ်း၏ရင်သားနှစ်ဖက်မှ ဗလာကျင်းခဲ.ရပြီတည်း…. တာဝန်သည် တာဝန်သာဖြစ်သည်။

ယခုကိစ်္စသည်ကား သွေးသားကိစ်္စ… ရဲမက်သည် ခင်ဖုဏ်း၏ရွှေရင်အစုံကို နယ်ကာ လှိမ့်ကာဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေ၏။ ခင်ဖုဏ်းအနည်းငယ်အကြောက်ပြေသွားသည်… ယနေ.ညအဖို.တော့ ခင်ဖုဏ်းမသေနိူင်သေး…. ရဲမက်သည်ကား အာခေါင်တွေခြောက်ကာ ရင်ပူလာဟန်ရှိ၏။ တစစဖြင့် အသက်ရှုသံမှာလည်း မြန်လာ၏။ အပေါင်းအသင်းတို.၏ ဇွတ်တရွတ်တိုက်တွန်းမှုဖြင့် သောက်သုံးမိသည့် ယစ်ရွှေရည်ကလည်းတန်ခိုးပြလာပြီထင့် ရင်ခွင်တွင်းသို.ရောက်နေသော မိန်းကလေးကို အဓ်္ဓမပင်ပွေ.ဖက်လိုက်ကာ သူမ၏ရင်သားအစုံကို လူးလှိမ့်ဆုတ်နယ်ပေးနေ၏၊ သေချာသည်ကား လုံမငယ်သည် အော်ဟစ်အကူအညီတောင်းခံခြင်းပြုမည်မဟုတ်ပေ။ သူမသည် လျှို.ဝှက်ချက်တစ်ခုဖြင့် ဤနေရာသို. ရောက်ခွဲသည်မှာသေချာ၏။ ကင်းတာဝန်ကျရဲမက်တို.သည်လည်းသေရည်လွန်ကာ အိပ်မောကျကုန်ကြပေပြီ။ ဤပန်းရုံအောက်၌ မိမိနှင့်သူမနှစ်ဦးတည်းသာ…ရဲမက်သည် ပစ်္စက်္ခအခြေအနေကို ကျေနပ်သွားကာ စနေတစ်ခိုင်ကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က သူငယ်မ ခါးတစ်ဖက်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ခါးစည်းအဝတ်ကိုဖြေလျော့လိုက်ရာ သူငယ်မ၏အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးဗလာကျင်းသွား၏။

အို…မောင်ကြီး….. ပထမဦးဆုံးထွက်လာသော စကားသံဖြစ်၏။ ရဲမက်က ခင်ဖုဏ်းတစ်ကိုယ်လုံးစွေ.ကနဲပွေ.ချီကာ ပန်းရုံ၏တစ်ဖက်ရှိ တန်းလျားခုံတန်းဆီသို.သွား၏။ သူ.ကိုယ်ထက်၌ ခင်ဖုဏ်းအား သူငယ်ပွေ. ပွေ.ကာ အငမ်းမရနမ်းရှိုက်လေတော့သည်။ ရဲမက်ကနမ်းလျှက်သားပင် သူမ၏ အိစက်သွယ်ပျောင်းသော ဆင်စွယ်ပမာ ပေါင်လုံးအစုံကို စုန်ချည်ဆန်ချည် ရွရွလေးပွတ်သပ်နေပြန်သည်…. ခင်ဖုဏ်း ယားလှပါတယ်မောင်ကြီး……… စိတ်ထဲမှာသာ မြည်တမ်းတမိ၏…… သူ.လက်ကြမ်းကြမ်းကြီးတွေက ခင်ဖုဏ်းပေါင်ရင်းခွဆုံမှာအဆုံးသတ်သွား၏။ ခင်ဖုဏ်းပေါင်နှစ်လုံးကိုတင်းတင်းစေ့ထားပါသော်လည်း ရဲမက်ကသူ၏လက်ဝါးစောင်းကို သံလျက်ပမာပြုပြီး ထိုးခွဲနေ၏။ ထို.နောက်တွင်ကား မသိမသာ တစတစ ကွာဟသွားသော ခင်ဖုဏ်း၏ပေါင်ရင်ခွဆုံကို မွမွကလေးပွတ်သပ်နေပြန်၏။ ခင်ဖုဏ်း၏ အိစက်တင်းကားလှသော တင်သားကြီးနှစ်ခုလည်း ဘယ်ညာ လူးရပါသည်။

ရဲမက်သည် ခင်ဖုဏ်း၏ အပျိုစင်ရတနာ လေးကို လက်နှစ်ချောင်းဖြင့်ခပ်သွက်သွက် ကလိလိုက်ရာ စိုစွတ်သောအရည်ကြည်တို.ရှိပြီးဖြစ်သောကြောင့် လက်နှစ်ဆစ်စာမျှအတွင်းသို.ဝင်သွားလေ၏။ ယားလှပါတယ်ရှင်… လွှတ်ပါမောင်ကြီးရယ်…. ရဲမက်သည်ကား ဘာကိုမှဂရုပြူဟန်မပြပါ… ခင်ဖုဏ်း၏စုတ်ပြဲသွားသော အပေါ်ဝတ်ကို ခပ်မြန်မြန်ဆွဲချလိုက်ကာ ခင်ဖုဏ်းကို ခုံရှည်ပေါ်အလျားလိုက်ချလိုက်၏။ ထို.နောက်သူ၏အဝတ်ကို ပင့်လှန်ကာချွတ်လိုက်သည်ကို လရောင်မှောင်မှောင်အောက်၌မြင်လိုက်ရ၏။ ရဲမက်သည် ခင်ဖုဏ်း၏ကိုယ်ကို လက်နောက်ပြစ်ပြီးထောက်ထားသောပုံစံသို.ဖြစ်အောင်ပြုပြ င်လိုက်၏။ ခင်ဖုဏ်း၏ ဒူးနှစ်ဖက်သည် အမောဖြေနေသော အဖိုးအိုတစ်ဦးပမာ ကွေးကွေးလေးထောက်လျှက်အနေအထားဖြစ်ကာ.. တန်းလျှားခုံကအတန်ငယ်မြင့်လေသည်မို. သူကခါးကိုင်းပြီး ခင်ဖုဏ်းအနောက်တည့်တည့်က ရပ်လေသောအခါ သူ၏ယောင်္ကျားတန်ဆာနှင့် ခင်ဖုဏ်း၏ ရတနာရွှေစင်ကလေး တည့်တည့်ကြီးရင်ဆိုင်တွေ.ကြပြီပကော… မြန်ဆန်သွက်လက်လှသည့် ရဲမက်ပါတကားဟု ခင်ဖုဏ်းတွေးနေစဉ်မှာပင် ရဲမက်က ခင်ဖုဏ်း၏ပေါင်ရင်းကို စိတ်ကြိုက်ထိတွေ.ပွတ်သပ်ကာ သူ၏ထိပ်ဖူးနှင့် သူမ၏ ခပ်နုနုရတနာပန်းပွင့်အဝကို အတည့်ချိန်ကာ သွတ်သွင်းလိုက်၏။လက်သုံးဆစ်ခန်. စွိ ကနဲဝင်သွားသည်ဟု ခင်ဖုဏ်းစိတ်ထဲကသိလိုက်၏။

အာ.လာ.လာ. အမေ့.. နှစ်မငယ် နာကျင်သွားစ….. ရဲမက်ကမေး၏။ ခင်ဖုဏ်းပြန်မဖြေနိူင်ပါ အင့်.အင်း.အ..အ… ဟု ုကြိတ်၍သာငြီးတွားနေမိ၏။ သူ၏ထိပ်ဖူးကိုဆက်၍မသွင်းသေးသမို.သာ တော်တော့သည်။ နို.မဟုတ်ပါက ခင်ဖုဏ်းပန်းပွင့်လေးကွဲသွားမည်ထင်၏။ ရဲမက် ခြေတစ်လှမ်းနောက်ဆုတ်ပြီး ထိပ်ဖူးကိုအသာလေးနှုတ်လိုက်၏။ တစ်ဖန်ရှေ.သို.ဆက်ပြီးသွင်းပြန်ပါ၏။ စောစောကထက်ပိုပြီးဝင်သွားသော်လည်း သူ.ဟာကြီးက အကုန်ဝင်သေးဟန်မတူပါ။ အင်း….ဟင်းဟင်…ကျွတ်ကျွတ်….မယ်မယ်ဖုရား… ဟုငြီးမိ၏။ သိပ်နာနေသလား နှစ်မငယ်…..ဟုဆိုကာ ရဲမက်က တစ်ကျော့ပြန် နောက်ဆုတ်ပေးရှာပါသည်။ ပြလွတ် ဟုအသံမြည်ကာ သူ.ပစ်္စည်းကြီး ကျွတ်ထွက်သွားသည်မို. ခင်ဖုဏ်းရင်ထဲ ဟာတာတာ ဖြစ်ကာကျန်ခဲ.ရ၏။ နှစ်မကဖိုသတ်္တ ဝါနဲ.အတွေ.မရှိခဲ.သေးဘူးထင်ပါ့…. နာနေမှာပေါ့… ကိုင်း လာ လာ….ဟုဆိုကာ ခင်ဖုဏ်းအားပွေ.ချီလျက် အနီးရှိမြက်ခင်းပေါ်သို့ အသာအယာချလိုက်လေ၏။ တစ်ဖန် ရဲမက်သည် သူ၏ခါးဝတ်ပုဆိုးကိုဖြန်.ခင်း၍ ခင်ဖုဏ်းအားလှဲသိပ်လိုက်လေသည်။ ခင်ဖုဏ်းပက်လက်အနေအထားဖြစ်သွားသောအခါ ဒူးနှစ်ဖက်အားထောင်စေ၍ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို.ဝင်ထိုင်လိုက်၏။ပြီးနောက် ရဲမက်သည် ခင်ဖုဏ်း၏နှုတ်ခမ်းးနှစ်လွှာအား စုတ်နမ်းလိုက်လေသည်။

ရင်ထဲလှိုက်ကနဲဖိုသွားကာ ခင်ဖုဏ်း၏ကိလေသာစိတ်တို.ပိုမိုပွင့်လန်းလာသလိုခံစားလ ိုက်ရ၏။ ရဲမက်သည် ခင်ဖုဏ်း၏ ဂုတ်သား၊ ရင်သားနှစ်မွှာ၊ ဝမ်းဗိုက်ပြင်သားတို.ကိုဆက်တိုက်ဆိုသလို လျှာဖြင့်ကလိပြီးသူ၏မေတ်္တာကိုပြလေ၏။ တစ်ဖန်ဆက်ပြီး ခင်ဖုဏ်း၏ ဆီးစပ်ကိုလျှာဖြင့်ကလိသော်ကား….. အို….မဟုတ်တာ….မောင်ကြီးဘုန်းလျော့ကုန်ပါ့မယ်… ဟု ခင်ဖုဏ်းဆိုလေသော် တဟဲဟဲ ဖြင့် ရွှေဘော်တော်ကျသွားကာ ခင်ဖုဏ်း၏ပေါင်နှစ်လုံးကို အနည်းငယ်ဟဖြဲလျက် သူ.ထိပ်ဖူးဖြင့် ပေါင်ရင်းဆုံရှိ လိုဏ်ခေါင်းဝသို. ဒုတိယအကြိမ် အောင်းရန်ကြံလေပြန်သည်။ နွေးထွေးနူးညံ့သောအတွေ.က ခွဆုံတွင် ဟိုထိဒီထိဖြင့် ခင်ဖုဏ်းခမျာ ယားကျိယားကျိဖြစ်ရပြန်သည်။ သူ.ထိပ်ဖူးက ခင်ဖုဏ်းကိုချော်၍ချော်၍ထိနေ၏၊ သူသိပ်မူးနေလို.လား မသိတတ်ပြီ…ခင်ဖုဏ်းကလက်ဖြင့် သူ.ထိပ်ဖူးကို ဖတ်ကနဲရှာဖွေဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ၏ဝတ်မှုံအစု တည်ရာ နှုတ်ခမ်းသားအဝနှင့် တေ့ဆိုင်ပေးလိုက်သောအခါ ဓပြွတ်ဓ ကနဲတစ်ချက်အသံပေးပြီး ဂမူးရှုးထိုးဝင်သွားပါတော့သည်။ အား ဟ…..အင်းအင်း…ဟင်း ရဲမက်သည် သည်တစ်ခါတော့ဖြင့် ညှာတော့ဟန် မပြတော့ပါ၊ သူ.ထိပ်ဖူးကလည်း ခပ်သွက်သွက်ပင် သွင်းခြင်း၊နှုတ်ခြင်း အမှုကိုဆက်ကာဆက်ကာပြုမူနေတော့သည်။

အချက်ပေါင်း ၂၀ ပင်ကျော်သွာပြီထင်၏… ခင်ဖုဏ်း၏တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်သည် မြက်ခင်းထူထူအတွင်းသို. အိကာအိကာ နှင့်ဝင်သွားလေ၏။ နှစ်မငယ်…မောင်ကြီးအရင်းကပ်သည်အထိမြှုပ်လိုက်တော့မယ်နော်… ရော..ခက်ချေပြီ…မဆုံးသေးဘူးလား…. ခင်ဖုဏ်းစိတ်ထဲမှ မေးနေမိ၏။ သူက ခင်ဖုဏ်းအထဲရောက်နေသမျှတန်ဆာကို မျှင်းမျှင်းလေးဆွဲထုတ်ကာ မျှင်းမျှင်းလေးပင်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ထိုသို. သုံးလေးကြိမ်လုပ်ပြီးသော် အဝသို.တိုင်အောင်ဆွဲနှုတ်ကာ ခေတ်္တမျှနားနေလိုက်၏။ ထို.နောက် ခင်ဖုဏ်း၏ ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက် ဆုပ်မိလောက်သည်အထိ အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ.ထိပ်ဖူးကို မြှားတစ်စင်းပြစ်လိုက်သည့်အလား အားကုန်စိုက်ကာနှစ်လိုက်ပါတော့သည်။ ခင်ဖုဏ်း၏ အုံအရင်းနှင့်သူ့အုံအရင်းတို.ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်မိသည့်အချ ိန်တွင် ရင်ထဲအောင့်သွားကာ မီးပွင့်မတတ်ဖြစ်သွားရချေပြီ။ မယ်မယ်ဖုရား… ဟု ဒုတိယအကြိမ်မြည်တမ်းရပြန်၏။ သူကား အဆုံးတိုင်ဝင်သွားသောမျှားတံကို တစ်ဖန်နှုတ်ကာ တစ်ဖန်စိုက်သည်… တစ်ဖန်စိုက်ကာ တစ်ဖန်နှုတ်သည်။

မောင်ကြီး..မောင်ကြီး… ခင်ဖုဏ်းအင်မတန်မှ နှစ်ခြိုက်ရပါသရှင်… ခပ်သွက်သွက်လေးပြုတော်မူပါ မောင်ကြီးရှင့်… အား..ရှီး…ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်…. ကာမဇော အဟုန်ဖြင့် အားမာန်ပါပါ သံဝါသ ပြုနေသော ရဲမက်တစ်ယောက် ကာမမူး၊ သေရည်မူးနေသည့်ကြားမှပင် ဆတ်ကနဲဖြစ်သွား၏။ ခင်ဖုဏ်း ဆိုပါတကား… ခင်ဖုဏ်း…ခင်ဖုဏ်း…ဟုတ်ပါစ မှန်ပါတယ်…မောင်ကြီး… ထိပ်ထားရဲ.အပျိုတော် ခင်ဖုဏ်းလား နှစ်မငယ်….. ဟုတ်ပါတယ်ရှင်…. ခင်ဖုဏ်း အနေခက်လှပါသရှင်…. ခပ်သွက်သွက်ကလေးသာပြုတော်မူပါ… ဟင်း…အား အား…ကျွတ် ကျွတ်….. ကောင်းလှပါသည် မောင်ကြီးရှင်…. ခင်ဖုဏ်းသည် အသံတုန်တုန်ယင်ယင်လေးဖြင့်တောင်းဆိုမိနေ၏။ မရှက်နိူင်တော့ပါ။ ခင်ဖုဏ်း ရင်ထဲမှာ မီးတောက်နေပြီ… ဗလောင်ဆူကာ နေပြီမဟုတ်ပါလော…ရဲမက်သည် မမျှော်လင့်ဘဲ ထိပ်ထား၏အပျိုတော် ခင်ဖုဏ်းကို ဖဿဖြင့်လွန်ကြူးခွင့်ရသည့်အတွက် စောစောကထက် နှစ်ဆတိုးပျော်မြူးကာ ခင်ဖုဏ်း၏အိထွေး မို.ဖေါင်းသော ရွှေရင်နှစ်မွှာကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲကာဖြင့် အားကုန်သွန်ပြီးလှုပ်ရှားလေတော့သည်။

ခင်ဖုဏ်းကလည်း မိုးမမြင် လေမမြင်၊ ရဲမက်ကလည်း ကြယ်မမြင် လမမြင်၊ နှစ်ဦးစလုံး ကိလေသာအမှောင်ဖုံးလွှမ်းကာ ဘာကိုမှအမှုမထားနိူင်တော့ဘဲ မေထုန်သံဝါသ အမှုကိုအဆုံးစွန်အရည်လျှံသည်အထိ တဝကြီးစားသုံးလိုက်ကြလေသည်။ ခင်ဖုဏ်း သည်သူမအပေါ်တွင် မှေးနေသောကိုယ်လုံးကြီးကိုတွန်းရွှေ.ပါသော်လည်း မရွေ.သဖြင့် ကိုယ်ကိုကြွပါအုန်းရျင့်… ခင်ဖုဏ်း ပင်ပန်းနွမ်းလျလို.ပါ ခဏကြွပါဦးရျင့်… ထိုသို.ဆိုလိုက်မှ ခင်ဖုဏ်း၏ကိုယ်ထက်မှဘေးသို.လှဲချလိုက်လေသည်။ မောင်ကြီးပင်ပန်းသွားပြီထင်ပါ့…. မောင်ကြီးရဲ.အမည်ကို အခွင့်ရရင်သိချင်ပါတယ်… ဗလမင်းထင်…ဟု ရဲမက်ကဆိုလိုက်လေသည်။ ထို.နောက် ဗလမင်းထင်ကအပျိုတော် ခင်ဖုဏ်းကို ပွေ.ထူကာ ပန်းစင်အောက်ရှိ ခုံတန်းပေါ် ခေါ် သွားလေသည်။ သူမ၏စုတ်ပြဲသွားသော အပေါ်ဝတ်ကို ပြန်ဝတ်ပေးပါသော်လည်း ရင်သားနှစ်မွှာကို မလုံခြုံစေတော့ပါ။

နှစ်မငယ်…အရှက်သည်းနေပြီလား… ဟုတ်ပါတယ် မောင်ကြီး… နို. အောက်ဝတ်စကဘယ်မှာပါလိမ့်…. ရှာတွေ.သောအခါ ခင်ဖုဏ်းကို မတ်တပ်ရပ်စေလျက် သူကိုယ်တိုင်ဝတ်ပေးမည်ပြု၏။ မှောင်နေသောည၌ပင် ခင်ဖုဏ်း၏ ဆင်စွယ်ရောင်ပမာ ဖြူအုအု ပေါင်းနှစ်လုံးကား ထွေးထွေးအိအိကြီးထင်နေ၏။ သူက အဝတ်ကိုပြစ်ချပြန်ကာ ခင်ဖုဏ်းကိုပွေ.ပိုက်လိုက်၏။ နှစ်ဦးစလုံးအောက်ပိုင်းဗလာကျင်းလျက်သာရှိနေသေး၏။ သူ၏ထိပ်ဖူးကား တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ခင်ဖုဏ်း၏ပေါင်ရင်းကို ထိကာနေချေပြီ…ခက်ချေပြီကော…. ခင်ဖုဏ်း၏ ပေါင်တံတစ်လျောက်တွင် နှစ်ဦးသားအပျော်ကြူးပြီးအံထွက်ခဲ့သော အရည်တို. ပေပွလျက်ရှိနေသေးလျက်ပင်။ သူက ခင်ဖုဏ်းကို ဖွဖွနမ်းလိုက်ပြန်သည်။ ပြီးသော်အိအိမို.မို. ဖြင့် ကားကားစွင့်ရှိလှသော တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ကာ စိတ်ဆန်္ဒမကုန်သေးကြောင်းပြသနေပါသည်။ ခင်ဖုဏ်း စိတ်တွေပြန်လည်နိူးကြား လာရပြီကောရှင်..တဏှာမီးလျှံက ပြန်လည်ထကြွလာချေပြီ။ ခင်ဖုဏ်းကို ပြန်ခွင့်ပြုပါတော့…ဟု ဆိုလိုက်ရသော်လည်း အမှန်မတော့ သူပြုသမျှကိုနုချင်ပါသေးသည်။

အိမ်း….ဟုတ်ပါသကော်….မောင်ကြီးမတရားကျနေပြီ….သို.ပေမဲ့လည်း မပြန်ခင်လေး တစ်ကြိမ်လောက်တော့ လွန်ချင်ပါသေးသည်နှမငယ်… မောင်ကြီးစိတ်တော်မကုန်သေးရင်လည်း ခပ်သွက်သွက်ကလေးသာ လွန်လိုက်ပါတော့… နှစ်မတော်မှာ အချိန်ကိုငဲ့ရသူမို.ပါ….. ခင်ဖုဏ်းပြောပြောဆိုဆို ဗလမင်းထင် ၏လိင်တံထိပ်ဖူးဝကိုကိုယ်တိုင်ကိုင်ကာ သူမ၏ပန်းငုံအဖူးဝနှင့် တေ့ဆိုင်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ဗလမင်းထင်၏ထိပ်ဖုူးကား ခင်ဖုဏ်း၏ကိုယ်တွင်းသို. အရှိန်ဖြင့်ဝင်ရောက်ပျောက်ကွယ်သွားပြန်ချေပြီ။ ခင်ဖုဏ်း၏ကိုယ်လုံးလေးသည် ဗလ၏အားပါ လှသော်ပြုချက်ကြောင့် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်ကာနေလေတော့သည်။ အတန်ကြာမျှ မတ်တတ်ရပ်ကာ သံဝါသ ပြုနေကြသော်လည်း ဗလမင်းထင် ကားအဆုံးမသတ်နိူင်သေး… ထို.ကြောင့်ပင် ဗလမင်းထင်သည် ခင်ဖုဏ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ကျောပေးအနေအထားဖြစ်အောင်ပြုလိုက်လေသည်။ ခင်ဖုဏ်း ကခါးကိုညွှတ်လိုက်ရာ သူမ၏ဖြိုးအိသောဖင်အိုးကြီး နှစ်လုံးမှာမို.ခုန်းကာတက်လာလေသည်။

ဗလသည် ဝင်းမွှတ်နေသော ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ပြူမို.နုအက်နေသော အရည်ရွှမ်းရွှမ်းပန်းဖူးထဲသို. ထိပ်ဖူးကို အားကုန်ထိုးပြီး နှစ်မြှုပ်လိုက်လေတော့သည်။ ပြီးသော် ခင်ဖုဏ်း၏သွယ်နုသော ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အညှာတာမဲ.စွာထင်တိုင်းပြုပါလေတော့သည်။ ခင်ဖုဏ်းလည်းအတိုင်းထက်အလွန် ခံစားနေရပါသည်။ သို.ပေမဲ. ခင်ဖုဏ်းပြောမပြနိူင်လောက်အောင် ကျေနပ်ကာနေ၏။ စိတ်ထဲမှာ တင်းတိမ်ရောင့်ရဲ၍ မရနိူင်လောက်အောင်ဖြစ်ရပြန်ချေပြီ။ မောင်ကြီး၏လုပ်ဆောင်ချက်များကား အပြီးတိုင်ပြုမူတော့မည့်အလား မနားတမ်းပင်အားပါလှချေ၏၊ လျင်မြန်လွန်းလှချေ၏။ ခင်ဖုဏ်း ဒုတိယအကြိမ်မြောက် သိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ လေဟာနယ်ထဲသို.မျောပါသွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီးနောက် မောင်ကြီးသည်လည်းနွေးထွေးလှသော်ဝတ်ရည်တို.ကို လွှတ်ထုတ်လိုက်လေရာ ခင်ဖုဏ်းလည်း နောက်တစ်ကြိမ်သောက်သုံးလိုက်ရပြန်လေသည်။ အီဆိမ့်ချိုမြိန်လှပါသည် မောင်ကြီးရှင့်…. ဟုခင်ဖုဏ်းစိတ်တွင်းမှမြည်တမ်းနေမိတော့သည်၊ ပြီးပါပြီ ။

ZG

ည… အားလုံးတိတ္ဆိတ္၍ေနသည္။ ခင္ဖုဏ္းသည္မ်က္လုံးေၾကာင္၍ေန၏။ အိပ္မရေသာ္အေၾကာင္းအရင္းကလည္း ရွိေနသည္မဟုတ္ပါလား…… ကိုယ့္အေပၚမွာလည္း တာဝန္တစ္ခုရွိေနၿပီေကာ….. ေသခ်ာပါသည္….. သို.ေသာ္ ထိုတာဝန္သည္ လူသိရွင္ၾကားမျဖစ္စေကာင္းေသာတာဝန္…. အစ္မေတာ္ ေစာကလ်ာ ေပးအပ္ထားေသာအထူးတာဝန္ဟုဆိုရမည္။ ခင္ဖုဏ္းသည္စင္စစ္ ေက်းေတာသူမေလးသာျဖစ္၏။ အားလုံးကို ခင္ဖုဏ္းေၾကာက္ပါသည္၊ ေလးစားရပါသည္၊ ထိုင္ဆိုထိုင္၊ ထဆိုထရေသာခင္ဖုဏ္းျဖစ္ပါသည္။ မည္သို.ျဖစ္ေစကာမူ ခင္ဖုဏ္းတစ္ေယာက္ မိမိဘဝကိုမိမိေက်နပ္ပါသည္။ ခင္ဖုဏ္း၏႐ုပ္ရည္ကား ေတာႏွင့္မတန္ေလေသာေၾကာင့္လားမသိ၊ သို.တည္းမဟုတ္ နန္းထိုက္ေလေသာေၾကာင့္ေလလားမသိ၊ မေမၽွာ္မွန္းရဲေသာ ေရႊနန္းေတာ္အရပ္ဆီသို.ေရာက္ခဲ.ရပါၿပီ။

ဒူ..ဒူ..ဒူ..ဒူ တစ္ခ်က္ျခင္းတီးခတ္လိုက္ေသာ ေရႊဗဟိုရ္စည္ သံကိုနားစြင့္မိေတာ့ (၁၀) ခ်က္ေတာင္တီးၿပီေကာ…….. ခင္ဖုဏ္းသည္အိပ္ရာမွ လူးလဲထကာတံခါးကိုအသာဖြင့္၍ထြက္ခဲ့၏။ ယခုတေလာ နိူင္ငံေတာ္ျပည္အေရးကလည္း ေကာင္းလွသည္မဟုတ္….. ဘဝရွင္မင္းၾတားႀကီး၏ က်န္းမာေရးကလည္းမေကာင္း….. အစြမ္းထက္ေသာေတာေၾကာင္တို.ကလည္း ပုန္ကန္ၾထ ြသည္မၽွအထိေတာ့ခင္ဖုဏ္းသိထား၏ျ ြ သို.ေသာ္ သည္ကိစၥ ခင္ဖုဏ္းႏွင့္မဆိုင္ပါ။ ခင္ဖုဏ္းအေနႏွင့္ သည္ေရႊနန္းေတာ္ႀကီးအတြင္းမွာ ကိုယ့္ကိုခ်ီးျမႇင့္ေျမႇာက္စားသူတို. အၿငိဳညင္မခံရဖို.သာျဖစ္သည္။ ခင္ဖုဏ္းသည္ အေမွာင္ကိုတိုးလၽွက္ မမ၏အေဆာင္ေတာ္သို. တေရြ.ေရြ.ခ်ဥ္းကပ္ခဲ.၏။ ထိုစဥ္….. ခင္ဖုဏ္းကိုယ္အား သန္မာေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ား၏ဆုပ္ကိုင္သိမ္းပိုက္ျခင္းကိုခံလိုက္ရ၏။ မင္း…..ဘယ္သူလဲ……. ထိုသူက ခင္ဖုဏ္း၏ရင္ဝသို. ဓါးေျမႇာင္ကိုရင္ဝသို.ခ်ိန္ရြယ္ရင္းေမးလိုက္၏။ ခင္ဖုဏ္း ရင္ထိတ္လိုက္သည္မွာ အသားမ်ားပင္တုန္လို…. အသံထြက္ဖို.ဆိုသည္မွာ ေဝလာေဝး…… ေျပာ…မင္းဘယ္သူလဲ….. ထိုသူက ေနရာေရႊ.၍ ထပ္မံျဖစ္ညႇစ္လိုက္ေသာအခါ ခင္ဖုဏ္း၏ ေရႊရင္အစုံကိုဖိမိလ်က္သားျဖစ္သြားရသည္။

ထိုသူ၏လက္အစုံသည္ ခင္ဖုဏ္းထံမွ ႐ုတ္ခ်ည္းဖယ္ခြါသြားၿပီးေနာက္ လေရာင္မွိန္မွိန္၌ ခင္ဖုဏ္းမ်က္ႏွာကို အနီးကပ္ၾကည့္ရင္း…. ဟင္…လုံမပ်ိဳပါလား…. မင္းနာမည္ ဘယ္သူလဲ…. ညအခ်ိန္မေတာ္ႀကီးထြက္လာပုံေထာက္ေတာ့ မင္းသူလၽွိုလား…. ထိုကဲ.သို.ေမးၿပီးေနာက္ ခင္ဖုဏ္းဆီမွအေျဖမရသျဖင့္ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္ကို ခါးမွပိုင္နိူင္စြာမကာ မလွမ္းမကမ္းရွိပန္း႐ုံေအာက္သို.ေခ ြားေလ၏။ တစ္ဆက္တည္းပင္ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္လုံးအႏွံ.၌ လက္နက္ (သို.မဟုတ္) စာခၽြန္ေတာ္ ပါ မပါ ရွာေဖြေလ၏။ သူ၏လက္မ်ားသည္ ၾကမ္းတမ္းၿပီး ေႏြးေထြးေနသည္ဟု ခင္ဖုဏ္းထင္၏။ အထူးသျဖင့္ ခင္ဖုဏ္း၏ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာ၊ တင္ပါးအကြဲႏွစ္ခုအၾကားအထိေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ရွာ၏။ အာဂရဲမက္ပါတကား…….. ယခုအခ်ိန္ထိ ခင္ဖုဏ္းစကားတစ္ခြန္းမွမဆိုရဲေသး….. သူကလည္းထပ္တလဲလဲ ေမးေန၏။

ခင္ဖုဏ္းသာအမွန္ကိုထြက္ဆိုလၽွင္ မိမိသာမက မမေစာကလ်ာ၏ ဂုဏ္ရည္ေတာ္ကိုထိခိုက္မည္မဟုတ္ပါေလာ…. ရဲမက္ဆီမွေသရည္နံ.ကို စိတ္ညစ္ညဴးဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ခင္ဖုဏ္းရေန၏။ သူသတ္လၽွင္လည္း ေသလိုက္႐ုံပ… ခင္ဖုဏ္း ထိုသို.ပင္ခံယူထား၏။ သို.ေသာ္ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ ရင္လႊမ္းကိုယ္ဝတ္ကို သာ ဓဗ်ိဓကနဲ ေဆာင့္ဆြဲလိုက္၏။ စုတ္ျပဲသြားေသာ ရင္လႊမ္းအဝတ္ကလည္း ညဝတ္အပါးစားေပမို. သူ.လက္ထဲ၌ ႏုကာ၊အိကာ ေနမည္ပ……. ခင္ဖုဏ္းစကားတစ္ခြန္းမွ မဆိုေလသည္ကို စိတ္မရွည္ၿပီထင့္ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္ကို ကိုင္လွုပ္လၽွက္သား တသြင္သြင္ေမးရင္းမွ ရင္ဝတ္အလႊမ္းကို ထပ္မံဆုတ္ဆြဲျခင္းကိုခံလိုက္ရ၏။ အတြင္းခံရင္စည္းသဘက္ကို မဝတ္ခဲ့သည္မို. ဝိုင္းစက္အိမို.ေနေသာ ခင္ဖုဏ္း၏ရင္သားႏွစ္ဖက္မွ ဗလာက်င္းခဲ.ရၿပီတည္း…. တာဝန္သည္ တာဝန္သာျဖစ္သည္။

ယခုကိစ္ၥသည္ကား ေသြးသားကိစ္ၥ… ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ေရႊရင္အစုံကို နယ္ကာ လွိမ့္ကာျဖင့္ အလုပ္ရွုပ္ေန၏။ ခင္ဖုဏ္းအနည္းငယ္အေၾကာက္ေျပသြားသည္… ယေန.ညအဖို.ေတာ့ ခင္ဖုဏ္းမေသနိူင္ေသး…. ရဲမက္သည္ကား အာေခါင္ေတြေျခာက္ကာ ရင္ပူလာဟန္ရွိ၏။ တစစျဖင့္ အသက္ရွုသံမွာလည္း ျမန္လာ၏။ အေပါင္းအသင္းတို.၏ ဇြတ္တရြတ္တိုက္တြန္းမွုျဖင့္ ေသာက္သုံးမိသည့္ ယစ္ေရႊရည္ကလည္းတန္ခိုးျပလာၿပီထင့္ ရင္ခြင္တြင္းသို.ေရာက္ေနေသာ မိန္းကေလးကို အဓ္ၶမပင္ေပြ.ဖက္လိုက္ကာ သူမ၏ရင္သားအစုံကို လူးလွိမ့္ဆုတ္နယ္ေပးေန၏၊ ေသခ်ာသည္ကား လုံမငယ္သည္ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းခံျခင္းျပဳမည္မဟုတ္ေပ။ သူမသည္ လၽွို.ဝွက္ခ်က္တစ္ခုျဖင့္ ဤေနရာသို. ေရာက္ခြဲသည္မွာေသခ်ာ၏။ ကင္းတာဝန္က်ရဲမက္တို.သည္လည္းေသရည္လြန္ကာ အိပ္ေမာက်ကုန္ၾကေပၿပီ။ ဤပန္း႐ုံေအာက္၌ မိမိႏွင့္သူမႏွစ္ဦးတည္းသာ…ရဲမက္သည္ ပစ္ၥက္ၡအေျခအေနကို ေက်နပ္သြားကာ စေနတစ္ခိုင္ကို ပါးစပ္ျဖင့္ငုံလိုက္ရင္း လက္တစ္ဖက္က သူငယ္မ ခါးတစ္ဖက္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ကာ က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ခါးစည္းအဝတ္ကိုေျဖေလ်ာ့လိုက္ရာ သူငယ္မ၏ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံးဗလာက်င္းသြား၏။

အို…ေမာင္ႀကီး….. ပထမဦးဆုံးထြက္လာေသာ စကားသံျဖစ္၏။ ရဲမက္က ခင္ဖုဏ္းတစ္ကိုယ္လုံးေစြ.ကနဲေပြ.ခ်ီကာ ပန္း႐ုံ၏တစ္ဖက္ရွိ တန္းလ်ားခုံတန္းဆီသို.သြား၏။ သူ.ကိုယ္ထက္၌ ခင္ဖုဏ္းအား သူငယ္ေပြ. ေပြ.ကာ အငမ္းမရနမ္းရွိုက္ေလေတာ့သည္။ ရဲမက္ကနမ္းလၽွက္သားပင္ သူမ၏ အိစက္သြယ္ေပ်ာင္းေသာ ဆင္စြယ္ပမာ ေပါင္လုံးအစုံကို စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ရြရြေလးပြတ္သပ္ေနျပန္သည္…. ခင္ဖုဏ္း ယားလွပါတယ္ေမာင္ႀကီး……… စိတ္ထဲမွာသာ ျမည္တမ္းတမိ၏…… သူ.လက္ၾကမ္းၾကမ္းႀကီးေတြက ခင္ဖုဏ္းေပါင္ရင္းခြဆုံမွာအဆုံးသတ္သြား၏။ ခင္ဖုဏ္းေပါင္ႏွစ္လုံးကိုတင္းတင္းေစ့ထားပါေသာ္လည္း ရဲမက္ကသူ၏လက္ဝါးေစာင္းကို သံလ်က္ပမာျပဳၿပီး ထိုးခြဲေန၏။ ထို.ေနာက္တြင္ကား မသိမသာ တစတစ ကြာဟသြားေသာ ခင္ဖုဏ္း၏ေပါင္ရင္ခြဆုံကို မြမြကေလးပြတ္သပ္ေနျပန္၏။ ခင္ဖုဏ္း၏ အိစက္တင္းကားလွေသာ တင္သားႀကီးႏွစ္ခုလည္း ဘယ္ညာ လူးရပါသည္။

ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ အပ်ိဳစင္ရတနာ ေလးကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ခပ္သြက္သြက္ ကလိလိုက္ရာ စိုစြတ္ေသာအရည္ၾကည္တို.ရွိၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လက္ႏွစ္ဆစ္စာမၽွအတြင္းသို.ဝင္သြားေလ၏။ ယားလွပါတယ္ရွင္… လႊတ္ပါေမာင္ႀကီးရယ္…. ရဲမက္သည္ကား ဘာကိုမွဂ႐ုျပဴဟန္မျပပါ… ခင္ဖုဏ္း၏စုတ္ျပဲသြားေသာ အေပၚဝတ္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ဆြဲခ်လိုက္ကာ ခင္ဖုဏ္းကို ခုံရွည္ေပၚအလ်ားလိုက္ခ်လိုက္၏။ ထို.ေနာက္သူ၏အဝတ္ကို ပင့္လွန္ကာခၽြတ္လိုက္သည္ကို လေရာင္ေမွာင္ေမွာင္ေအာက္၌ျမင္လိုက္ရ၏။ ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္ကို လက္ေနာက္ျပစ္ၿပီးေထာက္ထားေသာပုံစံသို.ျဖစ္ေအာင္ျပဳၿပ င္လိုက္၏။ ခင္ဖုဏ္း၏ ဒူးႏွစ္ဖက္သည္ အေမာေျဖေနေသာ အဖိုးအိုတစ္ဦးပမာ ေကြးေကြးေလးေထာက္လၽွက္အေနအထားျဖစ္ကာ.. တန္းလၽွားခုံကအတန္ငယ္ျမင့္ေလသည္မို. သူကခါးကိုင္းၿပီး ခင္ဖုဏ္းအေနာက္တည့္တည့္က ရပ္ေလေသာအခါ သူ၏ေယာကၤ်ားတန္ဆာႏွင့္ ခင္ဖုဏ္း၏ ရတနာေရႊစင္ကေလး တည့္တည့္ႀကီးရင္ဆိုင္ေတြ.ၾကၿပီပေကာ… ျမန္ဆန္သြက္လက္လွသည့္ ရဲမက္ပါတကားဟု ခင္ဖုဏ္းေတြးေနစဥ္မွာပင္ ရဲမက္က ခင္ဖုဏ္း၏ေပါင္ရင္းကို စိတ္ႀကိဳက္ထိေတြ.ပြတ္သပ္ကာ သူ၏ထိပ္ဖူးႏွင့္ သူမ၏ ခပ္ႏုႏုရတနာပန္းပြင့္အဝကို အတည့္ခ်ိန္ကာ သြတ္သြင္းလိုက္၏။လက္သုံးဆစ္ခန္. စြိ ကနဲဝင္သြားသည္ဟု ခင္ဖုဏ္းစိတ္ထဲကသိလိုက္၏။

အာ.လာ.လာ. အေမ့.. ႏွစ္မငယ္ နာက်င္သြားစ….. ရဲမက္ကေမး၏။ ခင္ဖုဏ္းျပန္မေျဖနိူင္ပါ အင့္.အင္း.အ..အ… ဟု ုႀကိတ္၍သာၿငီးတြားေနမိ၏။ သူ၏ထိပ္ဖူးကိုဆက္၍မသြင္းေသးသမို.သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ နို.မဟုတ္ပါက ခင္ဖုဏ္းပန္းပြင့္ေလးကြဲသြားမည္ထင္၏။ ရဲမက္ ေျခတစ္လွမ္းေနာက္ဆုတ္ၿပီး ထိပ္ဖူးကိုအသာေလးႏွုတ္လိုက္၏။ တစ္ဖန္ေရွ.သို.ဆက္ၿပီးသြင္းျပန္ပါ၏။ ေစာေစာကထက္ပိုၿပီးဝင္သြားေသာ္လည္း သူ.ဟာႀကီးက အကုန္ဝင္ေသးဟန္မတူပါ။ အင္း….ဟင္းဟင္…ကၽြတ္ကၽြတ္….မယ္မယ္ဖုရား… ဟုၿငီးမိ၏။ သိပ္နာေနသလား ႏွစ္မငယ္…..ဟုဆိုကာ ရဲမက္က တစ္ေက်ာ့ျပန္ ေနာက္ဆုတ္ေပးရွာပါသည္။ ျပလြတ္ ဟုအသံျမည္ကာ သူ.ပစ္ၥည္းႀကီး ကၽြတ္ထြက္သြားသည္မို. ခင္ဖုဏ္းရင္ထဲ ဟာတာတာ ျဖစ္ကာက်န္ခဲ.ရ၏။ ႏွစ္မကဖိုသတ္ၱ ဝါနဲ.အေတြ.မရွိခဲ.ေသးဘူးထင္ပါ့…. နာေနမွာေပါ့… ကိုင္း လာ လာ….ဟုဆိုကာ ခင္ဖုဏ္းအားေပြ.ခ်ီလ်က္ အနီးရွိျမက္ခင္းေပၚသို႔ အသာအယာခ်လိုက္ေလ၏။ တစ္ဖန္ ရဲမက္သည္ သူ၏ခါးဝတ္ပုဆိုးကိုျဖန္.ခင္း၍ ခင္ဖုဏ္းအားလွဲသိပ္လိုက္ေလသည္။ ခင္ဖုဏ္းပက္လက္အေနအထားျဖစ္သြားေသာအခါ ဒူးႏွစ္ဖက္အားေထာင္ေစ၍ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို.ဝင္ထိုင္လိုက္၏။ၿပီးေနာက္ ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ႏွုတ္ခမ္းးႏွစ္လႊာအား စုတ္နမ္းလိုက္ေလသည္။

ရင္ထဲလွိုက္ကနဲဖိုသြားကာ ခင္ဖုဏ္း၏ကိေလသာစိတ္တို.ပိုမိုပြင့္လန္းလာသလိုခံစားလ ိုက္ရ၏။ ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ ဂုတ္သား၊ ရင္သားႏွစ္မႊာ၊ ဝမ္းဗိုက္ျပင္သားတို.ကိုဆက္တိုက္ဆိုသလို လၽွာျဖင့္ကလိၿပီးသူ၏ေမတ္ၱာကိုျပေလ၏။ တစ္ဖန္ဆက္ၿပီး ခင္ဖုဏ္း၏ ဆီးစပ္ကိုလၽွာျဖင့္ကလိေသာ္ကား….. အို….မဟုတ္တာ….ေမာင္ႀကီးဘုန္းေလ်ာ့ကုန္ပါ့မယ္… ဟု ခင္ဖုဏ္းဆိုေလေသာ္ တဟဲဟဲ ျဖင့္ ေရႊေဘာ္ေတာ္က်သြားကာ ခင္ဖုဏ္း၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကို အနည္းငယ္ဟျဖဲလ်က္ သူ.ထိပ္ဖူးျဖင့္ ေပါင္ရင္းဆုံရွိ လိုဏ္ေခါင္းဝသို. ဒုတိယအႀကိမ္ ေအာင္းရန္ႀကံေလျပန္သည္။ ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေသာအေတြ.က ခြဆုံတြင္ ဟိုထိဒီထိျဖင့္ ခင္ဖုဏ္းခမ်ာ ယားက်ိယားက်ိျဖစ္ရျပန္သည္။ သူ.ထိပ္ဖူးက ခင္ဖုဏ္းကိုေခ်ာ္၍ေခ်ာ္၍ထိေန၏၊ သူသိပ္မူးေနလို.လား မသိတတ္ၿပီ…ခင္ဖုဏ္းကလက္ျဖင့္ သူ.ထိပ္ဖူးကို ဖတ္ကနဲရွာေဖြဆုပ္ကိုင္ကာ သူမ၏ဝတ္မွုံအစု တည္ရာ ႏွုတ္ခမ္းသားအဝႏွင့္ ေတ့ဆိုင္ေပးလိုက္ေသာအခါ ဓႁပြတ္ဓ ကနဲတစ္ခ်က္အသံေပးၿပီး ဂမူးရွုးထိုးဝင္သြားပါေတာ့သည္။ အား ဟ…..အင္းအင္း…ဟင္း ရဲမက္သည္ သည္တစ္ခါေတာ့ျဖင့္ ညႇာေတာ့ဟန္ မျပေတာ့ပါ၊ သူ.ထိပ္ဖူးကလည္း ခပ္သြက္သြက္ပင္ သြင္းျခင္း၊ႏွုတ္ျခင္း အမွုကိုဆက္ကာဆက္ကာျပဳမူေနေတာ့သည္။

အခ်က္ေပါင္း ၂၀ ပင္ေက်ာ္သြာၿပီထင္၏… ခင္ဖုဏ္း၏တင္ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္သည္ ျမက္ခင္းထူထူအတြင္းသို. အိကာအိကာ ႏွင့္ဝင္သြားေလ၏။ ႏွစ္မငယ္…ေမာင္ႀကီးအရင္းကပ္သည္အထိျမႇုပ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္… ေရာ..ခက္ေခ်ၿပီ…မဆုံးေသးဘူးလား…. ခင္ဖုဏ္းစိတ္ထဲမွ ေမးေနမိ၏။ သူက ခင္ဖုဏ္းအထဲေရာက္ေနသမၽွတန္ဆာကို မၽွင္းမၽွင္းေလးဆြဲထုတ္ကာ မၽွင္းမၽွင္းေလးပင္သြင္းလိုက္ျပန္သည္။ ထိုသို. သုံးေလးႀကိမ္လုပ္ၿပီးေသာ္ အဝသို.တိုင္ေအာင္ဆြဲႏွုတ္ကာ ေခတ္ၱမၽွနားေနလိုက္၏။ ထို.ေနာက္ ခင္ဖုဏ္း၏ ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ ဆုပ္မိေလာက္သည္အထိ အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္ကာ သူ.ထိပ္ဖူးကို ျမႇားတစ္စင္းျပစ္လိုက္သည့္အလား အားကုန္စိုက္ကာႏွစ္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ခင္ဖုဏ္း၏ အုံအရင္းႏွင့္သူ႔အုံအရင္းတို.ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္မိသည့္အခ် ိန္တြင္ ရင္ထဲေအာင့္သြားကာ မီးပြင့္မတတ္ျဖစ္သြားရေခ်ၿပီ။ မယ္မယ္ဖုရား… ဟု ဒုတိယအႀကိမ္ျမည္တမ္းရျပန္၏။ သူကား အဆုံးတိုင္ဝင္သြားေသာမၽွားတံကို တစ္ဖန္ႏွုတ္ကာ တစ္ဖန္စိုက္သည္… တစ္ဖန္စိုက္ကာ တစ္ဖန္ႏွုတ္သည္။

ေမာင္ႀကီး..ေမာင္ႀကီး… ခင္ဖုဏ္းအင္မတန္မွ ႏွစ္ၿခိဳက္ရပါသရွင္… ခပ္သြက္သြက္ေလးျပဳေတာ္မူပါ ေမာင္ႀကီးရွင့္… အား..ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္…. ကာမေဇာ အဟုန္ျဖင့္ အားမာန္ပါပါ သံဝါသ ျပဳေနေသာ ရဲမက္တစ္ေယာက္ ကာမမူး၊ ေသရည္မူးေနသည့္ၾကားမွပင္ ဆတ္ကနဲျဖစ္သြား၏။ ခင္ဖုဏ္း ဆိုပါတကား… ခင္ဖုဏ္း…ခင္ဖုဏ္း…ဟုတ္ပါစ မွန္ပါတယ္…ေမာင္ႀကီး… ထိပ္ထားရဲ.အပ်ိဳေတာ္ ခင္ဖုဏ္းလား ႏွစ္မငယ္….. ဟုတ္ပါတယ္ရွင္…. ခင္ဖုဏ္း အေနခက္လွပါသရွင္…. ခပ္သြက္သြက္ကေလးသာျပဳေတာ္မူပါ… ဟင္း…အား အား…ကၽြတ္ ကၽြတ္….. ေကာင္းလွပါသည္ ေမာင္ႀကီးရွင္…. ခင္ဖုဏ္းသည္ အသံတုန္တုန္ယင္ယင္ေလးျဖင့္ေတာင္းဆိုမိေန၏။ မရွက္နိူင္ေတာ့ပါ။ ခင္ဖုဏ္း ရင္ထဲမွာ မီးေတာက္ေနၿပီ… ဗေလာင္ဆူကာ ေနၿပီမဟုတ္ပါေလာ…ရဲမက္သည္ မေမၽွာ္လင့္ဘဲ ထိပ္ထား၏အပ်ိဳေတာ္ ခင္ဖုဏ္းကို ဖႆျဖင့္လြန္ၾကဴးခြင့္ရသည့္အတြက္ ေစာေစာကထက္ ႏွစ္ဆတိုးေပ်ာ္ျမဴးကာ ခင္ဖုဏ္း၏အိေထြး မို.ေဖါင္းေသာ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာကို ခပ္တင္းတင္းဆြဲကာျဖင့္ အားကုန္သြန္ၿပီးလွုပ္ရွားေလေတာ့သည္။

ခင္ဖုဏ္းကလည္း မိုးမျမင္ ေလမျမင္၊ ရဲမက္ကလည္း ၾကယ္မျမင္ လမျမင္၊ ႏွစ္ဦးစလုံး ကိေလသာအေမွာင္ဖုံးလႊမ္းကာ ဘာကိုမွအမွုမထားနိူင္ေတာ့ဘဲ ေမထုန္သံဝါသ အမွုကိုအဆုံးစြန္အရည္လၽွံသည္အထိ တဝႀကီးစားသုံးလိုက္ၾကေလသည္။ ခင္ဖုဏ္း သည္သူမအေပၚတြင္ ေမွးေနေသာကိုယ္လုံးႀကီးကိုတြန္းေရႊ.ပါေသာ္လည္း မေရြ.သျဖင့္ ကိုယ္ကိုႂကြပါအုန္းရ်င့္… ခင္ဖုဏ္း ပင္ပန္းႏြမ္းလ်လို.ပါ ခဏႂကြပါဦးရ်င့္… ထိုသို.ဆိုလိုက္မွ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္ထက္မွေဘးသို.လွဲခ်လိုက္ေလသည္။ ေမာင္ႀကီးပင္ပန္းသြားၿပီထင္ပါ့…. ေမာင္ႀကီးရဲ.အမည္ကို အခြင့္ရရင္သိခ်င္ပါတယ္… ဗလမင္းထင္…ဟု ရဲမက္ကဆိုလိုက္ေလသည္။ ထို.ေနာက္ ဗလမင္းထင္ကအပ်ိဳေတာ္ ခင္ဖုဏ္းကို ေပြ.ထူကာ ပန္းစင္ေအာက္ရွိ ခုံတန္းေပၚ ေခၚ သြားေလသည္။ သူမ၏စုတ္ျပဲသြားေသာ အေပၚဝတ္ကို ျပန္ဝတ္ေပးပါေသာ္လည္း ရင္သားႏွစ္မႊာကို မလုံျခဳံေစေတာ့ပါ။

ႏွစ္မငယ္…အရွက္သည္းေနၿပီလား… ဟုတ္ပါတယ္ ေမာင္ႀကီး… နို. ေအာက္ဝတ္စကဘယ္မွာပါလိမ့္…. ရွာေတြ.ေသာအခါ ခင္ဖုဏ္းကို မတ္တပ္ရပ္ေစလ်က္ သူကိုယ္တိုင္ဝတ္ေပးမည္ျပဳ၏။ ေမွာင္ေနေသာည၌ပင္ ခင္ဖုဏ္း၏ ဆင္စြယ္ေရာင္ပမာ ျဖဴအုအု ေပါင္းႏွစ္လုံးကား ေထြးေထြးအိအိႀကီးထင္ေန၏။ သူက အဝတ္ကိုျပစ္ခ်ျပန္ကာ ခင္ဖုဏ္းကိုေပြ.ပိုက္လိုက္၏။ ႏွစ္ဦးစလုံးေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းလ်က္သာရွိေနေသး၏။ သူ၏ထိပ္ဖူးကား တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ခင္ဖုဏ္း၏ေပါင္ရင္းကို ထိကာေနေခ်ၿပီ…ခက္ေခ်ၿပီေကာ…. ခင္ဖုဏ္း၏ ေပါင္တံတစ္ေလ်ာက္တြင္ ႏွစ္ဦးသားအေပ်ာ္ၾကဴးၿပီးအံထြက္ခဲ့ေသာ အရည္တို. ေပပြလ်က္ရွိေနေသးလ်က္ပင္။ သူက ခင္ဖုဏ္းကို ဖြဖြနမ္းလိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေသာ္အိအိမို.မို. ျဖင့္ ကားကားစြင့္ရွိလွေသာ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုျဖစ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္ကာ စိတ္ဆန္ၵမကုန္ေသးေၾကာင္းျပသေနပါသည္။ ခင္ဖုဏ္း စိတ္ေတြျပန္လည္နိူးၾကား လာရၿပီေကာရွင္..တဏွာမီးလၽွံက ျပန္လည္ထႂကြလာေခ်ၿပီ။ ခင္ဖုဏ္းကို ျပန္ခြင့္ျပဳပါေတာ့…ဟု ဆိုလိုက္ရေသာ္လည္း အမွန္မေတာ့ သူျပဳသမၽွကိုႏုခ်င္ပါေသးသည္။

အိမ္း….ဟုတ္ပါသေကာ္….ေမာင္ႀကီးမတရားက်ေနၿပီ….သို.ေပမဲ့လည္း မျပန္ခင္ေလး တစ္ႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ လြန္ခ်င္ပါေသးသည္ႏွမငယ္… ေမာင္ႀကီးစိတ္ေတာ္မကုန္ေသးရင္လည္း ခပ္သြက္သြက္ကေလးသာ လြန္လိုက္ပါေတာ့… ႏွစ္မေတာ္မွာ အခ်ိန္ကိုငဲ့ရသူမို.ပါ….. ခင္ဖုဏ္းေျပာေျပာဆိုဆို ဗလမင္းထင္ ၏လိင္တံထိပ္ဖူးဝကိုကိုယ္တိုင္ကိုင္ကာ သူမ၏ပန္းငုံအဖူးဝႏွင့္ ေတ့ဆိုင္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ဗလမင္းထင္၏ထိပ္ဖုူးကား ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္တြင္းသို. အရွိန္ျဖင့္ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပန္ေခ်ၿပီ။ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္လုံးေလးသည္ ဗလ၏အားပါ လွေသာ္ျပဳခ်က္ေၾကာင့္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တုန္ကာေနေလေတာ့သည္။ အတန္ၾကာမၽွ မတ္တတ္ရပ္ကာ သံဝါသ ျပဳေနၾကေသာ္လည္း ဗလမင္းထင္ ကားအဆုံးမသတ္နိူင္ေသး… ထို.ေၾကာင့္ပင္ ဗလမင္းထင္သည္ ခင္ဖုဏ္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေက်ာေပးအေနအထားျဖစ္ေအာင္ျပဳလိုက္ေလသည္။ ခင္ဖုဏ္း ကခါးကိုညႊတ္လိုက္ရာ သူမ၏ၿဖိဳးအိေသာဖင္အိုးႀကီး ႏွစ္လုံးမွာမို.ခုန္းကာတက္လာေလသည္။

ဗလသည္ ဝင္းမႊတ္ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွ ျပဴမို.ႏုအက္ေနေသာ အရည္ရႊမ္းရႊမ္းပန္းဖူးထဲသို. ထိပ္ဖူးကို အားကုန္ထိုးၿပီး ႏွစ္ျမႇုပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ၿပီးေသာ္ ခင္ဖုဏ္း၏သြယ္ႏုေသာ ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ျဖစ္ညႇစ္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အညႇာတာမဲ.စြာထင္တိုင္းျပဳပါေလေတာ့သည္။ ခင္ဖုဏ္းလည္းအတိုင္းထက္အလြန္ ခံစားေနရပါသည္။ သို.ေပမဲ. ခင္ဖုဏ္းေျပာမျပနိူင္ေလာက္ေအာင္ ေက်နပ္ကာေန၏။ စိတ္ထဲမွာ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲ၍ မရနိူင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ရျပန္ေခ်ၿပီ။ ေမာင္ႀကီး၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကား အၿပီးတိုင္ျပဳမူေတာ့မည့္အလား မနားတမ္းပင္အားပါလွေခ်၏၊ လ်င္ျမန္လြန္းလွေခ်၏။ ခင္ဖုဏ္း ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ ေလဟာနယ္ထဲသို.ေမ်ာပါသြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီးေနာက္ ေမာင္ႀကီးသည္လည္းေႏြးေထြးလွေသာ္ဝတ္ရည္တို.ကို လႊတ္ထုတ္လိုက္ေလရာ ခင္ဖုဏ္းလည္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေသာက္သုံးလိုက္ရျပန္ေလသည္။ အီဆိမ့္ခ်ိဳၿမိန္လွပါသည္ ေမာင္ႀကီးရွင့္…. ဟုခင္ဖုဏ္းစိတ္တြင္းမွျမည္တမ္းေနမိေတာ့သည္၊ ၿပီးပါၿပီ ။