Menu Close

ဂျပန်အလိုတော်ရိ ငဘ

၁၉၃၈ ဇူလိုင် ၂၆ရက်နေ့တွင် ဖြစ်ပွားသော ကုလား-ဗမာ အဓိကရုဏ်းအပြီး အချိန်ကာလများမှ စတင်ကာ မြန်မာ ပြည်နိုင်ငံရေးအခြေအနေသည် တစတစနှင့်ပင် တည်ငြိမ်မှု ကင်းမဲ့လာခဲ့သည်။
ဂျပန်တို့သည်လည်း ပုလဲဆိပ်ကမ်းကို ဗုံးကြဲတိုုက်ခိုက်ပြီး ကမ္ဘာစစ်ကြီးထဲသို့ ဝင်ရောက် လာခဲ့လေသည်။ ၁၉၄၁ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာ(၂၃)ရက်နေ့တွင် ဂျပန်တို့သည် ရန်ကုန်မြို့ပေါ်သို့ ပထမဆုံးအကြိမ် ဗုံးကြဲလေတော့သည်။ ဂျပန်တို့သည် မြန်မာတို့အား ဗြိတိသျှတို့ကို တော်လှန်ရန်အတွက်
နေရာရှစ်နေရာသို့လက်နက်များ ချထားပေးမည်ဆိုသော်လည်း ကတိမတည်ခဲ့ပေ။ ဂျပန်တို့သည် မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေးအတွက် ကူညီသယောင်ယောင်နှင့် မြန်မာနိုင်ငံကို အုပ်ချုပ်သိမ်းပိုက်လာကြတော့သည်။ မြန်မာတို့သည်လည်း ဖွတ်ထွ က်မှတောင်ပို့မှန်း သိရှိခဲ့ရလေသည်။
နေမဝင်ဗြိတိသျှအင်ပါယာကြီးက သိမ်းပိုက် ပြီးဆုတ်ခွာသွားသည်ကမကြာသေး နေမျိုးနွယ်
ဂျပန် အင်ပါ ယာကြီးက မြန်မာပြည်ကိုသိမ် းပိုက် အုပ်ချုပ်ကြပြန်သည်။ ဂျပန်တို့၏ ဖိနှိပ်မှုများကြားမှပင် မြန်မာအမျိုးသားတို့ ပြန်လည်တော်လှန်ရန်နှင့်လွတ်လပ်ရေး ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်မှုများကို မျိုးချစ်ခေါင်းဆောင်များ အစီစဉ်ဖြင့် သိုသိပ်လျို့ ဝှက်စွာဖြင့် လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်နေကြပြီ ဖြစ်လေသည်။ ထို့အတူပင် အသားထဲမှ လောက်ထွ က်သော အမျိုးသားသစ္စာဖောက် ပုဆိန်ရိုးများကလည်း ကိုယ်အနေစားချောင်ဖို့အရေးကို
ကိုယ့်အမျိုးချင်းဒုက္ခပေးနေကြပြန်လေသည်။ မြန်မာလူထုကြီးကတော့
ထိုသူတို့အားအော့နှလုံးနာကာ ဂျပန်အလိုတော်ရိဆိုပြီး နာမည်ပေးထားကြလေသည်။
ထိုအထဲမှတယောက်သောသူကတော့ …… ငဘ
အောက်မြန် မာနိုင်ငံ မွ န်ပြည်နယ်ဘီလူးကျွန်းသည်လည်း ဂျပန်တို့၏ကျူးကျော်မှုဒဏ်ကို
ခံနေရသောဒေသတခုဖြစ်လေသည်။ ငဘကတော့ ဘီလူးကျွန်းဇာတိချက်မြုပ်တယောက်
ဖြစ်နေလေသည်။ သူသည် ပိုက်ဆံသာရမည်ဆိုလို့ကတော့ ဘာမဆိုအကုန်လုပ်သူ
ဖြစ်လေသည်။ သို့သော် သမ္မာအာဇီ ဝီနည်းဖြင့်တော့ မဟုတ်ပေ။ ရွာမှာရှိ သော
ဖဲဝိုင်း၊ကြက်တိုက်ပွဲ ၊ ထန်းတောများတွင်သာ သူ့ကိုတွေ့ရလေသည်။ အဲဒီမှာတော့
သူကပဲခူးဆားတယောက်ဖြစ်သည်။ တရွာလုံးအော့ကြောလန် ငပွကြီးတယောက်ဖြစ်ပြီးတော့
တရွာလုံးကလည်း သူ့ကိုကြည့်မရကြပေ။ ယုတ်စွအဆုံး သူ့အမေဒေါ်ဖွားမြိုင်သည်ပင်
သားအရင်း ခေါက်ခေါက် သူ့အား ကြည့်မရပေ။
အခုတော့ငဘတယောက် သူတို့ရွာမှာစခန်းလာချသော ဂျပန်ကင်ပေတိုင်နဲ့ပေါင်းပြီး
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ကာ တပူးပူးတတွဲ တွဲ၊ တရောတနှောကြီးုဖြစ်နေလေသည်။
ဂျပန်ငပုတွေကလည်း သူ့ကိုတော့ယုံကြည်ကြတာ အံ့သြစရာပင်။ ဂျပန်စစ်သားများလိုအပ်သောပစ္စည်းပစ္စယများကို ငဘကရှာပေးကာ သူကတော့ဂျပန် စကားပြောကို
အဓိကထား သင်ယူနေလေသည်။ နှစ်လ၊သုံးလအကြာမှာ ဂျပန်စကားကိုအတော်အသင့်
ပြောနိုင်လာလေသည်။ ဂျပန်ဗိုလ်နိူဂျီကာကသူ့ကို ဂျပန်စကားပြန်အဖြစ်
ခန့်အပ်သောအခါတွင်ကား ရွာမှလူအပေါင်းတို့ကရွံ့ကြောက်ကြီး ဖြစ်လာကြလေသည်။
သူနှင့်အတိုက်အခံလုပ်လျှင်ထိုသူကို ဂျပန်တို့အားတော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်
ဖက်ဆစ်တို့ကိုတော်လှန်မဲ့သခင်ဟူ၍ပြောကာ ဂျပန်များနှင့်အတို့အထောင်လုပ်လေသည်။
ထိုအခါထိုသူသည် ဂျပန်စစ်သားများ၏ ဖမ်းဆီးနှိပ်စက်ခြင်းကို ခံစားရလေသည်။ တစတစနှင့်
ငဘကိုရွာသားများက ဝေးဝေးကရှောင်ရှားလာကြလေသည်။
ငဘကတော့လူရည်လည်ပြီး သူ့အကျိ်ုးအတွက် ဘယ်သူ့ကိုဘယ်လိုပေါင်းရမည်ကို
သိရှိနေသဖြင့် ရွာသားများမှာ အံကြိတ်ပြီး တောက်ခတ်ကာ ငဘကိုကြည့်နေကြလေသည်။
ဂျပန်အလိုတော်ရိစကားပြန်ငဘသည် ဘန်ကောက်လုံချည်၊ ဂှုးဖိနပ်၊ လည်စည်းပု ၀ါကြီးနှင့်
အခန့်သားဂျပန်များကြားတွင် ရှိနေတတ်လေသည်။ ဂျပန်ဗိုလ်နိုဂျီကာနှင့်ငဘတို့သည် ရွာပြင်ထန်းတောတွင် မိုက်ကြေးခွဲအရက်သောက်ကာ မနက်စောစောစီးစီးတွင် ရွာလည်လမ်းမှ ပြန်လာခဲ့ကြလေရာ လမ်းခရီးတွင် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှ ဆွမ်းအုပ်ပို့ပြီးပြန်လာသော အေးသီနှင့်ထိပ်တိုက်တွေ့လေသည်။
ဂျပန်ဗိုလ်နိုဂျီကာသည် ဆွမ်းအုပ်လေးပိုက်ကာ တခြားလမ်းမှထွက်ခွာသွားသော
အေးသီ၏နောက် ကျောမှ တချက်ခြင်းဖြင့် တုံတက်သွ ားသော ဖင်သားကြီးများကိုကြည့်ကာ
“ငဘ အဲဒါဘယ်သူလဲ အရမ်းလှတယ် ” ဟူ၍ ဂျပန်ဘာသာဖြင့် မေးလိုက်လေသည်။ ငဘ က
“ဗိုလ်ကြီး အဲ မာစတာကြီးကြိုက်လို့လား ဟား ဟား ဟား”
“ဟေ့ကောင် ငဘ မင်းဘာရယ်တာလဲကွ ” ထိုသို့ ဂျပန်မာစတာက
အသံမာမာဖြင့်မေးသောအခါ ငဘတယောက် ပြာပြာသလဲနှင့်
“မရယ်ပါဘူး မာစတာ မာစတာကြိုက်ရင် ဟောဒီကငဘ ဖန်တီးပေးပါ့မယ် .. သူ့နာမည်က
အေးသီတဲ့ ရွာတောင်ပိုင်းမှာနေတာ ကိုယ်ခန္ဓာကလှပအချိုးကျ
ရုပ်ချောတာတော့မာစတာ့အမြင်ပဲ လေ သူ့မှာက အကိုတယောက်ရယ် အမေရယ်ပဲရှိတာ”
ငဘပြောစကားကြောင့် မာစတာကြီးမှာတဟားဟားရယ်ကာ မြန် မာလိုမပီမသ “အေး သီ
အေးသီ “
“ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ် မာစတာကြီး”
“အေး ငါလုပ်ချင်တယ်ကွာ ငဘ မင်းကြံစည်ပေး အကြံထမြောက်ရင်
မင်းကိုရွှေဒင်္ဂါးတပြားပေးမယ် “
ရွှေဒင်္ဂါးတပြားဟု ကြားလိုက်ရသဖြင့် ငဘ အမူးပြေသွားသည်။ ဝမ်းသာအားရဖြင့်
“ရတယ်မာစတာကြီး ငဘဖြစ်အောင်ကို ဖန်တီးပေးပါမယ် စိတ်သာချပါ”
“ရတယ် .. အကြမ်းနည်းတော့ ငါမလိုချင်ဘူးကွာ အေးအေးဆေးဆေးလေးပေါ့ “
“အား ကျွန်တော်သိပြီ ရတယ် ဒီလိုလေ “
မာစတာကြီးနားကပ်ကာ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်လေသည်။
“ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် မနက်ဖြန်ကစပြီးတော့ လုပ်ပေတော့ကွာ”
အေးသီတယောက် ငဘရဲ့ေ-ာက်ခွက်ကို မကြည့်ချင်လှပေ၊ မကြည့်ချင်ပါဘူးဆိုမှ မနေ့က
ဘုန်းဘုန်းကျောင်းကို ဆွမ်းပို့ပြီးချိန် အိမ်ကိုပြန်လာတော့လမ်းမှာ
ဂျပန်စစ်ဗိုလ်နဲ့ပါလာတဲ့ဒင်းကို ထိပ်တိုက်တွေ့နေလေသည်။ အေးသီကလှသည်
အသက်ကလည်း (၁၉)နှစ်ကျော်ရုံကလေး ပြီးတော့သူမရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာအချိုးအစား
ဖွဲ့စည်းပုံလေးပင်ဖြစ်သည်။ တင်ပါးဆုံမှာကားထွက် ကောက်မောက်ပြီး ရင်သားများမှာလည်း
လုံးဝန်းကာ မို့ထွက်နေလေသည်။ နှာတံစင်းစင်းလေးနှင့် နှုတ်ခမ်းလေးကထူထူ
မေးရိုးသွယ်သွယ်လေးကို ပေါင်းစပ်လိုက်လျှင် အတော်ပင်လှပသူလေးလို့ ဆိုနိုင်ပါပေသည်။
အပျိုစစ်စစ်ဖြစ်သလို အဖိုဆိုလို့ ယင်ဖိုတောင်မသန်းဘူးသူလေးဖြစ်သည်။
သူမအကို မျိုးစစ်မှာလည်း ကျားကျားလျားလျားရှိပြီးတော့ ယောကျ်ားပီသစွာ
ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ခန့်ခန့်ကြီးဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ သခင်အဖွဲ့ ဝင်များ၊
တော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်များနှင့်လည်း တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကြိတ်ပြီးတော့
အဆက်အသွယ်ကလည်း ရှိနေပေသည်။ ပြီးတော့ မျိုးစစ်ကိုယ်တိုင်ကလည်းလျို့ဝှက်သော
သခင်အဖွဲ့ ဝင်တယောက် ဖြစ်နေလေသည်။ တခါကတော့မျိုးစစ်နှင့် ငဘတို့ရန်ဖြစ်
စကားများဘူးကြလေသည်။ ထိုစဉ်ကတော့ ငဘတယောက် မျိုးစစ်လက်သီးဒဏ်ကြောင့်
ပါးကိုက်ပြီး တပတ်လောက်ပင် ထမင်းမစားနိုင်ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ ဒါကို ငဘတယောက်ကမမေ့
တွေ့ကြဦးမှာပေါ့မျိုးစစ်ရာဆိုပြီးတေးမှတ်ထားလေသည်။ အခုတော့ ငဘအကြံစည်ထဲကို
မျိုးစစ်တို့မောင်နှမရောက်ရတော့မည် တချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ် မျိုးစစ်ကိုကောင်းကောင်းကြီး
ကလဲ့စားတွေ ချေနိုင်ပေတော့မည်။

အခန်း(၂)
“ရှင်တို့ ကျွန်မအကိုုကို ဘာလို့ဖမ်းတာလဲ လူယုတ်မာတွေ အခုလွှတ်ပေး”
“နေစမ်းပါ အေးသီရယ် ဒီကမာစတာကြီးက နင့်အကိုဟာ တော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်တွေ နဲ့
အဆက်အသွယ်ရှိတယ်ဆိုပြီးတော့ သတင်းအခိုင်မာရလို့ လာဖမ်းပြီးခေါ်ရတာပါဟာ”
“အပိုတွေ ငါ့အကိုကိုလွှတ်ပေးကြပါ နင်တို့်ဒါတမင်လုပ်တာ”
“နို့ရှီးဘား ကတာကီ စမား စမ်းကော့ စမ်းကော့ “
“မာစတာကြီးကပြောတယ် နင့်အကိုကသခင်အသင်းဝင်တဲ့ ဒါကြောင့်သူ့ကိုစစ်ရမယ် ဟေ့
ခေါ်လာခဲ့ကြတော့ “
မျိုးစစ်ကိုဂျပန်စစ်သားများ ဖမ်းခေါ်သွားကြသည်။ မျိုးစစ်အမေက ပြူးပြူးပြာပြာဖြင့် အိမ်ပေါ်မှ
ပြေးဆင်းလာကာ ငဘအား”ငဘရယ် ငါတို့က တရွာတည်းသားချင်းတွေ ပါဟယ် နင့်ဂျပန်စစ်ဗိုလ်ကြီး ၀ိုင်းပြောပေးပါဦး
အဟင့် “
ဒေါ်ဖွားမြိုင်တယောက် ပြောနေရင်းနဲ့အသံတွေတုန်လာကာ မျက်ရည်များကျလာပြီး
ငိုချလိုက်လေသည်။ အေးသီကလည်း သူ့အမေကိုဖက်ကာ ငိုလေတော့သည်။ ခဏကြာတော့
အေးသီကငဘကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်ပြီးတော့ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားလေသည်။
ငဘကတော့ မထီမဲ့မြင်အပြုံးလေးပြုံးကာ
“ကျုပ်လဲဘာမှပြောပေးလို့မရဘူး ကြီးတော် ရဲ့ ခင်ဗျားသားက
တော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ အဆက်အသွယ်ရှိနေတာကိုး အေးလေ
တတ်နိုင်သလောက်တော့ ကျုပ်ပြောပေးပါ့မယ် “
ဆိုပြီးတော့ဘန်ကောက်လုံချည်ကို တရွှန်းရွှန်းအသံပေးကာ ဂျပန်များနောက်မှ
လိုက်ပါသွားလေတော့သည်။
မျိုးစစ်သည် မေးကြောကြီးများထောင်ထနေအောင် အံကြိတ်ထားလေသည် ။ သူ့အားရွာထဲ ရှိ
ဂျပန်တပ်မတော်စခန်းထဲ၌ ချုပ်ထားလေသည်။
“ကဲ ပြောစမ်း မျိုးစစ် မင်းဟာ တော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်တွေ နဲ့
အဆက်သွယ်ရှိတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း”
ငဘ ကမျိုးစစ်ကို ကောက်ကျစ်သည့် မျက်လုံးအစုံမှေးစင်းကာ မေးမြန်းနေလေသည်။
ဂျပန်စစ်ဗိုလ်က
“မျိုးစစ်က အကြောတင်းပြီးတော့ ခေါင်းမာတယ်ကွ ဟေ့ကောင်တွေ နဲနဲလေးတော့
ပညာပေးလိုက်ပါကွာ”
စကားဆုံးသည်နှင့်တပြိ်ုင်နက် ဂျပန်စစ်သားတို့၏ သေနတ်ဒင်များ လက်သီးများက
သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ အဆက်မပြတ် ကျရောက်လာပြီး အလူးအလဲခံနေရလေသည်။
“ခွပ် ခွ ပ် ခွပ် ဖုန်း ဖုန်း”
“အင့် အား “
“ဟေ့ကောင် မျိုးစစ် မင်းဖြေလေကွာ ငါမေးနေတာက မင်းဟာ သခင်အသင်းဝင်
မဟုတ်ဘူးလား”
“ထွီး မပြောဘူးကွာ အခုချက်ချင်း ငါ့ကိုသတ်ပစ်လိုက် အသားထဲက
လောက်ထွက်တဲ့အကောင် “
မျိုးစစ်တံထွေးသည် ငဘမျက်နှာ၌ လာစင်သည်။ ငခဘကပြုံးလျက်
တံတွေးကိုသုတ်လိုက်ကာ ဂျပန်စစ်ဗိုလ်ဘက်လှည့်ပြီးတော့
“မာစတာကြီး သူကပြောတယ် သူသခင် အသင်းဝင်ဆိုရော ဘာဖြစ်လဲတဲ့
မင်းတို့ကိုမကြောက်ဘူးတဲ့ “
မျိုးစစ်ငဘအား ရွံရှာစက်ဆုတ်စွာဖြင့် စိုက်ကြည့်နေလေသည်။ ဂျပန်စစ်ဗိုလ်က
ထိုင်ရာမှထလာကာ မျိုးစစ်ကိုကန်ကျောက် ရိုက်နှက်လေတော့သည် ။
“ဘီရုမာ ကားရက်တာ တီကစ် “
“ခွေ းမျိုး ငါတို့နေမဝင်အင်ပါယာကို အာခံချင်တဲ့အကောင် ” ဟု အဓိပ္ပါယ်ရလေသည်။
မျိုးစစ်သည် နာကျင်သောဝေဒနာများ ခံစားနေရသော်လည်း စိတ်ဓါတ်ကတော့
ပြင်းထန်လှပေသည်။ ဂျပန်စစ်ဗိုလ်အား ထီမထင်အမူအရာဖြင့်
“မအေလိုး ဂျပန် သတ်ကွာ အခုသတ်လိုက် ဟေ့ကောင်ငဘ အဲဒီအတိုင်း မင်းပထွေး
တောင်းရမ်းစားသောက်သူကို ပြောလိုက်ကွာ”
ထိုကဲ့သို့ပြောသောအခါ ငဘက မာစတာကြီးနားသို့ကပ်ကာ
“မာစတာကြီး သူ့ညီမအေးသီဆီကို ကျွ န်တော်သွားလိုက်မယ်၊ မနေ့ကပြောတဲ့
အကြံစည်အတိုင်းပေါ့ “
“အေး ကောင်းတယ် အေးသီလေးကို လုပ်ချင်လာပြီ မင်းအမြန်ဆုံးစီမံပါ”
ဂျပန်စစ်ဗိုလ်က သဘောကျသွားပြီးတော့ တဟားဟား အော်ရယ်လေသည်။ ငဘကတော့
ရွာထဲထွက်လာပြီးတော့ အေးသီတို့ အိမ်ဘက်ကိုလာခဲ့လေသည်။
“အေးသီ အေးသီ “
“ဘာလဲ”အေးသီကစပါးလုံးရွေ းနေရင်း အပြေးတပိုင်းခြံထဲဝင်လာနေသော ငဘကို
ပြန်မေးလိုက်သည်။ ငဘက အမောတကောပုံစံဖြင့် အိမ်ရှေ့ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထိုင်ကာ
“အေးသီ နင့်အကိုမျိုးစစ်တော့ ဂျပန်တွေ လက်ချက်နဲ့ သေတော့မှာပဲ”
“ဘာ ဘာပြောတယ် “
အေးသီ မျက်ရည်တွေကျလာပြီးတော့ ဒေါသအရောင်နဲ့ မျက်လုံးတွေ စူးရှလာကာ
မျက်ရည်များနဲ့တလက်လက် ဖြစ်လာလေသည်။
“ငါ့ အကို ငါ့အကိုကို သတ်တော့မယ် ဟုတ်လား”
“အေးဟုတ်တယ် နင့်အကို အသက်က နင့်လက်ထဲမှာပဲ ရှိတယ် ဂျပန်မာစတာကြီးက
တော်တော်စိတ်ဆိုးနေတယ် “
အေးသီတယောက် ငဘ၏ချောက်လုံးစကားကြောင့် အလန့်တကြားဖြစ်သွားပြီးတော့
မျက်ရည်များ သွ င်သွင်စီးကျလာပြန်သည်။
“ငါဘာလုပ်ရမှာလဲ ငါ ဘာလုပ်ပေးနိုင်မှာလဲ”
အေးသီတယောက်ကတော့ ငဘရဲ့လှည့်ကွက်ထဲကို တဖြည်းဖြည်းချင်းရောက်ရှိ်လာလေသည်။
ငဘက
“ငါ ပြောမထွက်ဘူးဟာ ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူး”
“ပြောပါ နင်ပြေသလိုငါလုပ်ပါ့ မယ် “
“ဒီလိုဟာ နင့်အကိုအသက်မသေစေချင်ရင် နင်ငါနဲ့အတူအိပ်ရမယ် “
“ဘာ ဘာပြောတယ် နင်နဲ့ငါအတူတူ အိပ်ရမယ်ဟုတ်လား”ရှိုက်သံတဝက်
နာကြည်းခြင်းတဝက် လေသံနဲ့ ငဘကိုပြန်မေးလိုက်လေသည်။
“ငါ နင်နဲ့အတူတူအိပ်ပြီးတော့ ချစ်တင်းနှောချင်လို့ပါဟာ နင့်ကိုငါချစ်တာနင်မသိဘူးနော်”
အေးသီ ရွံရှာစွာ ငဘကိုစိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ ငဘသည် မိမိအပျိုစင်ဘဝကို
တောင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိ မည်သို့ လုပ်ရမည်နည်း။ သူ့အလိုမလိုက်လျင်လည်း
မိမိ်အကိုကတော့ သေမှာမုချဖြစ်လေသည်။ မိမိငယ်စဉ်ကတည်းက
ဖအေလို၊အကိုလို၊ဦးလေးလို ပြုစုစောင့်ရှောက်လာခဲ့သူ ဖြစ်လေသည်။
အကိုသေလို့တော့ မဖြစ် အကိုမျိုးစစ်အား ဂျပန်လက်ထဲတွင် အသေခံလို့မဖြစ်၊
အေးသီ ဝင်သက်ကို ပြင်းပြင်းရှုသွ င်းလိုက်ကာ မျက်နှာတင်းတင်းနှင့်
“ကဲ ပြော ငဘ နင့်ရဲ့အလိုဆန္ဒကို ငါလိုက်လျောပေးမယ် အဟင့် နင်က ငါ့အကိုကို
ဘယ်လိုကူညီမှာလဲ”
ငဘမျက်နှာကြီး ဝင်းလက်သွားလေသည်။
“ဒီလိုဆို ငါရဲ ရဲကြီးအာမခံတယ် နင့်အကိုအသက်မသေစေရဘူး မာစတာကြီးကို
ငါပြောပေးနိုင်တယ် “
အေးသီတယောက် ရွေ းစရာလမ်းမရှိတော့ လူယုတ်မာငဘစကားကြောင့် သူ့အနေနှင့်
ငဘအလိုကိုလို်က်ရပေတော့မည်။
“နင် တကယ်အာမခံတယ်နော် “
“စိတ်ချစမ်းပါ အေးသီရာ အဘပါဟ ဟီးဟီး”
“ဒါဆိုလည်းကောင်းပြီ ကဲ လာ အိမ်ထဲကို “
ငဘတယောက်ကတော့ ဒီနေ့ကိုထီပေါက်သည်ထက်ပင် ပျော်ရပေတော့မည်။ အေးသီက
အိမ်အတွင်းပိုင်းကို ဝင်ရောက်သွားပြီး တင်ပဆုံကျစ်ကျစ်ကားကားလေးမှာ စည်းချက်လေးဖြင့်
နိမ့်တုံမြင့်တုံ တုန်ခါတက်ဆင်းနေပေသည်။ ငဘကတော့ တံထွေးတံချက်မြိုချကာ
အေးသီအိပ်ခန်းထဲသို့ အပြေးတပိုင်း လိုက်သွားတော့သည် ။ အေးသီက
ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ကလေး လှန်ထားပေးသည်။ မျက်လုံးလေးကိုပါ မှိတ်ထားလေသည်။
မိမိေ-ာက်ပတ်လေးထဲသို့ ငဘ-ီးကြီးဖြင့် အလိုးခံရတော့မည်ကိုသိပြီး
ရင်ခုန်လှုပ်ရှားနေသဖြင့် ရင်အစုံသည် နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေလေသည်။
ငဘတယောက်ကတော့ ဘန်ကောက်လုံချည်ကို ခါးပတ်ချွတ်လိုက်ပြီးတော့ အပေါ်အင်္ကျီကိုပါ
ချွတ်လို်က်လေသည်။ ပုဆိုးပါဆွဲ ချွတ်ချလိုက်ချိန်မှာတော့ -ီးကြီးတငေါက်ငေါက်
ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ အကြောများပြိုင်းပြိုင်းထနေသော -ီးကြီးကတော့
အမြောက်ကျည်ဆန်ထိပ်ဖူးကြီးနှယ်ပင် ဖူးရွဖောင်းကြွနေလေသည်။ အေးသီကတော့
ကုတင်ပေါ်၌ စင်းစင်းတောင့်တောင့်ကြီး ဖြစ်နေလေသည်။ ငဘကတော့
အေးသီဘေးနားဝင်လှဲလိုက်ပြီးတော့
“အေးသီ ငါလုပ်တော့မယ်နော် “
အေးသီမျက်ရည်များ ပါးပြင်ပေါ်သို့လိမ့်ကျလာသည်။ နှုတ်ခမ်းအစုံအား ပြတ်ထွက်မတတ်
သွားဖြင့်ကိုက်ထားသည်။ ငဘကတော့ ဖြူဥနေကာသနပ်ခါးအဖွေးသားလိမ်းထားသော အေးသီပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်လေသည်။ အေးသီင်္ပါးလေးမှာသိသိသာသာကြီး
ရှက်သွေ းစိုကာ နီရဲသွားလေသည်။
ငဘက သူမအင်္ကျီကြယ်သီးများကို တလုံးချင်းဖြုတ်ကာ ဘောလီမင်္ကျီကိုပါ
ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ အေးသီသည် အသက်မရှိသော စက်ရုပ်နှယ်
အသက်ရှုသံခပ်ပြင်းပြင်းသာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ အိပုံတွဲကားနေသော နို့လေးနှစ်လုံးမှာ
ငဘအတွက် သွားရည်ယိုစရာ ဖြစ်နေလေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးမှာ
သြဇာစေ့အရွယ်ခန့်ရှိကာ အထဲသို့မြုပ် ဝင်နေပြီး အရောင်ကနီတီတီလေး ဖြစ်နေလေသည်။
ငဘက နို့နှစ်လုံးကိုအလှည့်ကျ ကိုင်ပွတ်ဆုပ်ကိုင်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို မနာမကျင်စေအောင်
ငုံစို့လိုက်လေသည်။ ခါး၌တင်းတင်းစည်းထားသော ထဘီလေးကို ဖြေလျော့ကာ
ဗိုက်သားဖြူဖြူအိအိလေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ အေးသီသည်
ပေါင်အားတင်းတင်းစေ့ထားဆဲ ဖြစ်ပေသည်။ တင်ပဆုံအရင်း၌ ပေါင်တံမှာတုတ်ကာ
အောက်သို့သွယ်ဆင်းသွားသည်။ ဝင်းဝါနုထွေးသော အသားအရေရှိလေသည်။
စောက်ဖုတ်အကွဲပေါ်၌ အမွှေးလေးများမှာ ဟိုတချောင်းဒီတချောင် း ပေါက်နေလေသည်။
ဗိုက်သားလေးမှတဆင့် အောက်သို့နိမ့်လျောလေး ဆင်းသွားသော စောက်ဖုတ်အကွဲ ကြောင်း
နေရာလေးကို လက်ဖြင့်အသာပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။
အေးသီရဲ့တင်းတင်းကိုက်ပြီး စေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းလေးက မဟတဟဖြစ်သွားလေသည်။
မျက်လုံးကလေးတချက် အသာယာပင် ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပြီးတော့ ပြန်မှိ တ်သွားလေသည်။
ပြီးတော့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စေတော့ဟူ၍ သဘောပိုက်လိုက်ပြီး သက်ပြင်းရှည်ကြီးကို
ချလိုက်လေသည်။
“အေးသီရယ် အရမ်းလှတာပဲ နော် နင့်စောက်ဖုတ်လေးက ဖောင်းမို့နေတာပဲ”ဟူ၍
တဏှာသံဖြင့် ငဘကပြောလေသည်။ အေးသီက
“စောက်စကားမများနဲ့ ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ မပြောနဲ့ဟာ ငါ့ကိုနင်အလို ရှိတိုင်း မြန်မြန်လုပ်
ပြီးရင် နင့်ကတိအတိုင်းသာ လုပ်ပေး”
ငဘလီးကြီးသည် အစွ မ်းကုန်မာတောင် ကြွ ဖောင်းလာပြီးုဖြစ်သည်။ အေးသီစေ့ထားသော
ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ငဘဖွဲဖြဲလိုက်သည်။ ဖြူဥမို့နေသော စောက်ဖုတ်လေးကို
အားရပါးရဖြဲကြည့်သည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာမှာ ဖြဲလိုက်တော့ မှပင် အထဲက
စောက်စေ့ ပန်းရောင်လေးကို ရင်ခုန်စွာမြင်ရသည်။ ငဘတယောက် အသက်ရှုသံတွေ
တရှုးရှုးတရှားရှားနှင့် ဖြစ်လာလေသည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး အရောင်ကတော့
ခပ်စုစုလေး ပန်းနုရောင်ရဲရဲလေးဖြစ်ပေသည်။
ငဘက ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုထောင်ကာ ဒူးဆစ်မှအပေါ်သို့ မြှောက်ကိုင်လိုက်လေသည်။
အေးသီတယောက် အောခေါင်တွေက ခြောက်သွေ့လာပြီးတော့ တံထွေးကိုလည်း
ခဏခဏမျိုချနေရသည်။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးထဲ သို့ ငဘ၏လက်သည် ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက်နှင့် ဆော့ကစားနေခြင်းကို ခံနေရလေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးမှာလည်း အာရုံကြောများက
တုန်ခါပြီးတော့ တက်လာလေသည်။ စောက်စိလေးကို ငဘကအသာလေး လီ းထိပ်မှ
ဒစ်် ကြီးဖြင့် ပွ တ်ဆွဲလိုက်ပြန်လေသည်။ ထို့နောက် စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီ းကြီးကမသိမသာ
ဆော့ကစားရင်း ဝင်လာပြန်လေသည်။ ထိုအချိန်တွင် အေးသီရဲ့စိတ်များက
ထူးခြားစွာပြောင်းလဲသွားသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ ဘာမှန်းမသိ အရည်လေးများ
ပွက်ခနဲထူးဆန်းစွာ ပွက်အံလာလေသည်။ ထိုအရည် များကြောင့်ပင် သူမ၏စောက်ခေါင်းကို
ထိုးဆွနေသော လီ းကြီးသည် စောက်စေ့လေးကိုပွတ်ထိုးကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လျှောကနဲဖြင့်
အသာလေးချောမောစွာ နစ်မြုပ် ဝင်သွားလေသည်။
“အား နာတယ် “
နှုတ်မှ ဤသို့ဖြင့်ပင် လွှတ်ကနဲထွ က်သွားလေသည်။ သူမသည် ကျင်ကနဲခံစားလိုက်ရကာလီ း
ကြီးကစောက်ခေါင်းကျဉ် းကျဉ်းဆီ အတင်းဝင်ဘာသဖြင့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပင်
မသိစိတ်ကဖြဲပေးလိုက်လေသည်။ ငဘ၏လက်နှစ်ဖက်သည် အေးသီ၏ကွေးထားသော
ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဒူးကောက်ကွေးမှ လက်ဖြင့်မတင်ကာ တချက်ခြင်းဆောင့်လေသည်။
အေးသီမှာ ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲ ထားပေးသလို ဖြစ်နေပြီး ဖင်နှင့်ပေါင်သားမှာ
စုစု ကလေးဖြစ်သွားလေသည်။ ငဘက သူမ၏ဖင်နှင့်ပေါင်ပေါ်သို့ ခြေခွထိုင်ကာ
ထိုင်လိုက် /ထလိုက်လုပ်ရုံနှင့် လီ းသည် စောက်ဖုတ်လေးကိုပြဲအာသွားစေကာ အတွင်းသားနဲ့
အပျိုအမှေးပါးလေးကိုပါ ဗြစ်ကနဲ လီ းတန်ကြီးက ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားသည်။
“အား နာတယ် ငဘ နင်အရမ်းမလုပ်နဲ့ဟာ..”
သူမနှုတ်ခမ်းလေးလှိုက်ကာ နာကျင်သွားသဖြင့် မျက် ဝန်းထောင့်၌မျက်ရည်ဥလေးများ
ဝဲသွားရှာသည်။
“ခဏလေးနာတာပါ အေးသီရာ အော်လိုက်တာ အေးလေ နင်ကလီ းနဲ့ တခါမှအလိုးခံဖူးတာမှ
မဟုတ်တာပဲ နောက်လေးငါးချက်ဆို နေသားကျပြီးတော့ ခံလို့ကောင်းလာမှာပါဟာ”
“နင့်ပါးစပ်ကိုပိတ်ပြီးတော့ မြန်မြန်လုပ်ဟာ”
အေးသီသည် ပထမတော့နာကျင်ရသည်။ နောက်ပိုင်း တစတစနှင့် နာကျင်မှုများပျောက်သလို
ဖြစ်လာပြီးတော့ ထိုမှတဖန်ပင် ထူးခြားသော အတွေ့အရသာထူးကို ခံစားနေရတော့သည်။
ငဘကလဲ လိုးခြင်းမှာတော့ အတွေ့ကြုံရင့်ကျက်သူတယောက် ဖြစ်သည့်အတိုင်း
နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် အေးသီကို စွဲသွားလေအောင် လိုးပေးနေလေသည်။ အေးသီမှာ
တချက်တချက် မသိမသာလေး ဖင်ဆုံကြီးကို ပင့်ကာပင့်ကာဖြင့် ကော့ပေးလာလေသည်။
မျက်လုံးလေးများ တစတစနှင့်ပင် မှေးစင်းလာလေသည်။ ငဘက ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ
လိုးနေရင်းနဲ့ ချွန်ကော့မောက်ထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာဖြင့်ယက်ပေးခြင်း၊
နို့အုံလေးများကိ ု လက်ဖြင့်ညှစ်ဆုပ်ပွတ်သပ်ပေးခြင်းများကို လုပ်ပေးလျက်ရှိလေသည်။
“ဗြစ် ဗြစ် ဘတ် ဘတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”
“ဟင်း ကျွတ် ကျွတ် ရှီး အား အင်း”
“အား ကောင်းလိုက်တာအေးသီရာ”
သူမ၏ ေ-ာက်ဖုတ်အတွ င်းသား နုနုရဲရဲ လေးများသည် လီ းကိုပြုတ်ထွက်မတတ်
ညှစ်ဆုပ်လာကြပြီးတော့ စောက်ဖုတ်လေးက အရည်အမြုပ်များသည်လည်း
သူမဖင်ကြားထဲသို့ စီးဆင်းလာကြသည်။
“အင့် အို ….”
“အီး အေးသီရယ် အဲသလို ညှစ်ညှစ်ပေးစမ်းပါ အေး ကောင်းလိုက်တာဟာ ကျပ်စီးနေတာပဲ”
ငဘတယောက်ကတော့ အပျိုစစ်စစ်တယောက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး
လိုးနေရသဖြင့်အတိုင်းမသိ ကျေနပ်အားရ ခံစားနေရသည်။ ရင် ထဲ မှာလည်း တဒိတ်ဒိတ်နှင့်
ကုလားဘုရားပွဲလှည့်သလို ခံစားနေရလေသည်။ ငဘလီ းချောင်းသည် စောက်ခေါင်းပေါက်
လေး၌ ပြည့်ကျပ်စွာစိုက် ဝင်နေလေပြီး လီ း၏ပွတ်တိုက်မှုကို တကြိမ်တခါမှမခံဘူးသော
အေးသီစောက်ဖုတ်လေးမှာ နီတွတ်ရဲထနေလေသည်။ အေးသီသည် လီ းကြီးအဝင်
အထွက်လုပ်တိုင်း အောက်၌မှေးခံလို့ ကောင်းနေပေသည်။ ငဘ၏မျက်နှာမှာတော့
ချွေးဒီးဒီးကျနေလေသည်။ ငဘ၏ကိုယ်လုံးဖြင့် ဖိဆောင့်လိုက်တိုင်း
အေးသီမှာခါးလေးကော့ကာ ဖင်ကိုကြွပေးရင်း တဟင်းဟင်းနှင့်
အသံထွက်ပြီးညည်းနေရှာလေသည်။ လီ းတန်ရှည်ကြီးက လုံးပတ်မှာအတော်ကြီးမားသဖြင့်
အေးသီစောက်ပတ်ကလေးသည် အောက်ခြေ အရည်ပြားကွဲကာ သွေ းများပင်စိမ့်ထွက်
နေလေသည်။ သူမသည် ကာမစီးကြောင်းတွ င် ဘာမှအသိအာရုံမရှိတော့သလို
ဖြစ်နေလေသည်။ ယခင်ကတော့ သူမသည် ငဘမျက်နှာကိုဘယ်သောအခါမှ
ကြည့်ချင်စိတ်မရှိခဲ့ သို့သော် ယခုအခါတွ င် ငဘလိုးဆောင့်မှုများအောက်၌ မိန်းမောသာယာစွာ
နင့်ကနဲခံစားနေရသည်။ သူမခေါင်းလေးမှာ ဘယ်ညာရမ်းကာ မေးလေးချွန်းကာ
နောက်သို့လန်နေလေသည်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွ တ် ပြွတ် “
“ဘတ် ဘတ် ဘတ် “
“ဟင်း အင်း အား အား”
“အေးသီ ကောင်းလားဟင် “
အေးသီမှာ နှုတ်ကဖွ င့်မပြောသော်လည်း ခေါင်းလေးကငြိမ့်ပြလေသည်။ ငဘသည်
သူ့လုပ်ရပ်တွင် ပိုမိုအားတက်လာပြီးတော့ အေးသီနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးရွရွ လေးကို
အသာယာစုပ်နမ်းလေသည်။ နွေးထွေးသောနှုတ်ခမ်းလေးမှာ ငဘပါးစပ်ထဲသို့
ပါလာလေသည်။ ငဘက လျှာဖြင့်နှုတ်ခမ်းလေးကို တို့ထိပေးသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် လီ းချောင်းကို
အဆုံးထိစိုက်ကာ အဆုံးထိဆွဲထုတ်လိုးနေသော ငဘတယောက်မှာ ပြီးချင်လာသဖြင့်
သုက်ကိုမနဲကြီးပင် ထိန်းနေရလေသည်။
ငဘ၏ ဆောင့်ချက်ခပ်ပြင်းပြင်းကို အေးသီသည် ဖင်ဆုံကြီးမားလုံးကျစ်ခြင်းကြောင့်
ခံနိုင်ရည်ရှိသည်။ စောက်ဖုတ်မို့မို့အထက်တွ င် ဆီးစပ်မှာ အဆီများပြည့်ဖောင်းနေသဖြင့်
ဆောင့်ရသည်မှာ တဖြန်းဖြန်းနှင့် အိထွေးသော အထိတွေ့ကိုခံစားနေရသည်။ ငဘက
သုက်ထွက်ခါနီးပြီဖြစ်သောကြောင့် စောက်ဖုတ်လေးမှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်လေသည်။
“အေးသီ နင် တဘက်ကို ဝမ်းယားမှောက်ပေးပါနော် “
ငဘ၏စကားကို အေးသီသည် လွန်ဆန်နိုင်ခြင်းမရှိ်တော့ပေ သူမ၏ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး
ထဲသို့ အချက်ကျကျပွတ်လိုးနေသော လီးသည် စောက်ဖုတ်ထဲမှ ချွတ်ထွက်သွားသဖြင့်
ရင်မှာတလှပ်လှ ပ်နှင့် ဟာတာတာကြီး ဖြစ်သွားလေသည်။ အေးသီသည်လည်း
ပြီးခါနီးဆဲဆဲပင် ဖြစ်နေလေသည်။ စောက်ပတ်အတွ င်းမှာ မရိုးမရြွုဖစ်နေပြီး ယားကျိကျိ
ဖြစ်နေလေသည်။ သူမသည် ငဘ၏စကားအတိုင်း တဘက်သို့ကိုယ်ကိုစောင်းကာ
ဝမ်းယားမှောက်ပေးလိုက်သည်။ ကျစ်လျစ်ကောက်ထွက်နေသော တင်သားများမှာ
မို့ထွက် ကာ အထင်းသားကြီး တွေ့ရသည်။
အေးသီ၏ဖင်သားသည် အပြစ်အနာအဆာ အချိုင့်အပိန့်မရှိပဲ လှပနေသည်။
အောက်သို့သွယ်ဆင်းနေသော ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကားလေးပင်
ငဘကကားစေလိုက်သည်။ ငဘက သူမ၏ပေါင်တံများပေါ်သို့ ခွကာပေါင်ဖြဲပြီး လီးဒစ်ကြီးကို
ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးသည် အေးသီ၏အရည်များ သူ၏အရည်များပေါင်းစုကာ
အမြုပ်လေးများအနေဖြင့် ကပ်တွယ်နေပေသည်။
အေးသီ၏တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို ငဘသည်လက်ဖြင့် အားရစွာညှစ်ဆုပ်ပွတ်သပ်ပြီး ဖင်နှစ်ခြမ်းကို
အနည်းငယ်ဖြဲ လိုက်လေသည်။ နီညိုရောင်စုစုလေး ဖင်ပေါက်အောက်၌ စောက်ဖုတ်
မို့မို့လေးမှာ ဟစိဟစိလေးဖြစ်နေေပေသည်။ ငဘက သူ့လီးဒစ်ကိုစောက်ဖုတ်အပေါက်ဆီ
ထည့်လိုက်ကာ ဖင်ကိုကော့၍သွင်းထည့်လိုက်သည်။ လီးသည်စောက်ဖုတ်
ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ စောက်စိကိုပွတ်တိုးကာ ဝင်ရောက်သွားလေသည်။
အေးသီရဲ့တင်ပါးမှာလည်း ကော့မောက်လာလေသည်။ ကျောပြင်၌ အမွှေးနုနုလေးများကို
ပွတ်သပ်ပေးကာ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးပေါ်သို့ ထပ်ရက်မှောက်ကာ သူမ၏ချိုင်းအောက်မှ
လက်လျိုသွင်းပြီး ပုခုံးလေးကိုကိုင်ကာ ဆောင့်လေတော့သည်။
ငဘ၏ဆီးစပ်နှင့် အေးသီ၏တင်ပါးကျစ်ကျစ်လေးမှာ တဗြန်းဗြန်းမြည်အောင် ထိချက်ပြင်းစွာ
ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ အေးသီသည် တကိုယ်လုံးရှိအကြောများ ညောင်းချိလာသည်။
စောက်ပတ် ထဲသို့ လီးဝင်ထွက်နေချိန်တွ င် စောက်ဖုတ်လေးသည် စူပွ ပွဖြင့်လီီးကို
ကျေနပ်အားရစွာ ညှစ်ဆုပ်လိုက်လေသည်။ အေးသီပြီးချင်လာသည် ထိူ့အတူငဘသည်လည်း
သုက်ထွက်တော့မည်။
“အေးသီ ပြီးတော့မလားဟင် “
အေးသီမှာ ပြီးချင်းမပြီးချင်းကို နားမလည်သောကြောင့် ဘာမှပြန်မပြောနိုင် သူမ၏လက်ကို
နောက်ပြန်၍ငဘ၏တင်ပါးကိုဖိဖိချကာ လုပ်ပေးလေ၏။ တင်ပါးကိုလည်းလက်သည်းများဖြင့် ကုတ်ခြစ်ကာ ဖင်ကိုကော့ကောက်ပေးထားလေသည်။ မိန်းမများသည် စောက်ဖုတ်ထဲကို
လီးမဝင်သေး၍သာ မူနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးဝင်သွားလျင်
အများစုမှာရုန်းကန်ခြင်း မရှိကြတော့ပေ။ မုဒိန်းမှုများသည် လို းပြီးသွားမှသာမုဒိန်းမှုဆိုပြီး
တရားတဘောင်ဖြစ်ခြင်းဖြစ်ပေသည်။ မုဒိန်းကျင့်သူယောကျ်ားသည်
မုဒိန်းကျင့်မည့်မိန်းကလေးကို ဖမ်းချုပ်ကာ အလိုမတူပဲကျင့်ချိန်တွ င် ထိုမိန်းမသည်
အများအားဖြင့် အလိုးခံရတော့မည်ဟုတွေ းကာ စိတ်ကာမများဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။
မုဒိန်းကျင့်သူက အမြန်လိုးတော့မည်လုပ်မှ ရုန်းကန်ခြင်းသည်
ဝတ်ကျေတန်းကျေရုန်းကန်ခြင်းသာ ဖြစ်ပေသည်။ လီးသည် စောက်ပတ်ထဲဝင်လာချိန်တွ င်
စိတ်များထကြွလာလေသည်။ ထိုစိတ်သည် မည်သည့်ယောကျ်ားဖြစ်နေနေ
ဆန္ဒပြီးသည်အထိခံမှာတော့ ကျိန်းသေဖြစ်လေသည်။
ယခုတွင် အေးသီသည် ကာမ၏အမြင့်ဆုံးခံစားမှုကို ခံစားနေရသည်။ ငဘသည် လီးကြီး
ကိုအားကုန်ညှစ်လိုက်ပြီးချိန် အေးသီ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အဖြူရောင်ပျစ်ချွဲ ချွဲအရည်များသည်
တစိမ့်စိမ့်ကျလာလေတော့သည်။
“အင်း အား အား ဟင်း”
“အား ပြီး ပြီး ငါလည်း ပြီးပြီ အေးသီ ရယ် အား ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဟာ”
ငဘ၏လီးချောင်းမှ သုက်ရည်ပူပူနွေးနွေ းများသည်လည်း စောက်ပတ်ထဲ မှအရည်များနှင့်
ရောနှောကာစောက်ပတ်အတွ င်းတွ င် ပြည့်လျှံကုန်တော့သည်။ ငဘသည် အေးသီ၏
ကျောကုန်း ပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ကာ အေးသီ၏ဆံပင်များနှင့် လည်ပင်းကိုနမ်းလေသည်။
အေးသီသည်လည်း ပြီးသွားတော့မှပဲ သတိပြန် ဝင်လာလေသည်။
သန့်စင်သောမိမိ၏အပျိုဘဝကို အကိုမျိုးစစ်အတွက် လူယုတ်မာလက်သို့
ပေးလိုက်ရပြီဟုတွေ းသိလာကာ..
“ဖယ်စမ်းဟာ…..”
အေးသီမျက်ရည် ဝဲလာလေသည် သူမကျောပေါ်၌မှောက်ကာ ဇိမ်ခံနေသော
ငဘကိုပါတွ န်းပစ်လိုက်ကာ ထပြီးတော့ထဘီကို ကပျာကယာဝတ်လေသည်။
“ငါ့ဘက်ကတော့ တာဝန်ကျေပြီ ငဘ နင် ငါ့အကိုကို အခုလွှတ်ပေးဖို့
ဂျပန်ဗိုလ်ကိုသွားပြောပေးပါ”
“နင်လိုက်ခဲ့မှ ဖြစ်မှာအေးသီ ဂျပန်ဗိုလ်မာစတာကြီးကို နင် နည်းနည်းပါးပါး
တောင်းပန်လိုက်ရင် ဖြစ်ပါလိမ့်မယ် ပြီးတော့ ငါလဲ ပြောလိုက်ပါ့မယ်ဟာ”
ငဘစကားကြောင့် အေးသီ ဝမ်းသာသွားသည်။ တန်းပေါ်မှ
ရင်ဖုံးအင်္ကျီကိုကောက် ဝတ်ပြီးတော့ ငဘနောက်သို့ ကပျာကသီပင် လိုက်လာခဲ့လေသည် ။

အခန်း(၃)
ဂျပန်ကင်ပေတိုင်စခန်းတွ င် မျိုးစစ်မှာဒဏ်ရာဗလပွဖြင့် ဖမ်းချုပ်ထားခြင်းကို ခံနေရလေသည်။
မျိုးစစ် ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးတွင် ဒဏ်ရာများမှသွေးစများ စို့ထွက်နေရာမြင်မကောင်းအောင်
ဖြစ်နေလေသည်။ အေးသီသည် သူ့အကိုမျိုးစစ်ကို မြင်တွေ ့လိုက်ရသောအခါ
“အကို အကိုရယ် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ တောက် လူယုတ်မာတွေ အဟင့် ဟင့် “
အေးသီမှာ ဝမ်းနည်းပက်လက် ငိုကြွေ းလေတော့သည်။ မျိူးစစ်မှာ သတိမေ့မြောနေလေသည်။
မာစတာကြီးက ငဘဘက်သို့ တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ မျက်ရိပ်ပြပြီးတော့
သူ့တဲအိမ်လေးထဲသို့ ဝင်သွားလေတော့သည်။
“အေးသီ ငါ မာစတာကြီးကို ပြောပြီးပြီ နင်ငိုနေလို့ မပြီးသေးဘူး အခု မာစတာကြီးကို
သွားတောင်းပန်လိုက်ရင် ရပြီ “
အေးသီမျက် ဝန်းအိမ်၌ မျက်ရည်များပြည့်လျံနေပေသည်။ ငဘကို မျက်ထောင့်နီကြီးဖြင့်
လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။ ငဘက ခါးထောက်ကာ ဟန်ပါပါဖြင့်
“ဝင်သွားလိုက်ပါ အေးသီ အထဲမှာ မာစတာကြီ း စောင့်နေတယ် “
အေးသီတယောက်ကတော့ တဲထဲ သို့လှမ်းဝင်လိုက်လေသည်။ တဲထဲ၌ မာစတာကြီးမှာ
ခုံရှည်ပေါ်တွင် အခန့်သားကြီး ထိုင်နေပေသည်။
“အေး သီ ထိုင် ထိုင် ပါ”
ထိုကဲ့သို့ မြန်မာသံမပီမသဖြင့် ပြောဆု်ိပြီး အေးသီ၏ဖွံ့ထွားသောခန္ဓာကိုယ်ကို
တဏှာရမက်မျက်လုံးဖြင့် စိုက်ကြည့်သည်။ အေးသီသည် ခုံတန်း၌ဝင်ထိုင်ရမလိုစဉ်းစားပြီးခါမှ
မျက်ရည်များဖြင့် မာစတာကြီး၏ခြေရင်း၌ ဒူးထောက်လိုက်လေသည်။
“ဗိုလ်ကြီးရယ် ကျွန်မအကိုမှာ အဟင့် အပြစ်မရှိပါဘူး ဗိုလ်ကြီးရယ် သူကကိုလွှတ်ပေးပါ
အဟင့် ဟင့် “
အေးသီသည် ဂျပန်မာစတာကြီး၏ ခြေကိုကိုင်၍ တောင်းပန်ရှာလေသည်။ မာစတာကြီးက
ပြည့် ဝစွာပြုံးပြီးတော့ မြန်မာလိုမပီမသဖြင့်
“လွှတ် လွှတ်ပေးမှာပေါ့ အေးသီရယ် စိတ်ချပါ”
ထိုသို့ပြောပြီး အေးသီလက်မောင်းကို ဆွဲကိုင်ထူကာ မတ်တပ်ရပ်စေလိုက်လေသည်။
“ကျုပ် အေးသီ ကို ချစ် ချစ်တယ် “
ဟုပြောကာ အေးသီအား သူ၏ရင်ခွ င်ထဲသို့ တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်လေသည်။
“လွှတ်ပေးပါ ကျွန်မအကိုကို လွှတ်ပေးရင် ရှင်တို့စိတ်ကြိုက် ကျွန်မကိုလုပ်ပါ အဟင့် ကျွန်မ
ကျွန်မ ခံပါ့မယ် “
အေးသီ ဘာကိုမှမမြင်တော့ ဒီအချိန်တွင် သူမ၏အကို မျိုးစစ်ကိုသာ သူမမြင်တော့သည်။
ယုတ်စွအဆုံး သူမအကို အသက်ချမ်းသာဖို့အတွက် မိမိ၏အသက်တောင်မှ
သေဝံ့ဖို့ ဝန်မလေးတော့ပေ။ထိုကဲ့သို့ အေးသီ၏ပြောစကားကြောင့် မာစတာကြီးမှာ
သဘောကျသွားကာ အေးသီ၏ရင်သားဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ခြေနေချေသည်။
အေးသီတင်ပါးများကလည်း မာစတာကြီးပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေလေသည်။
အေးသီတယောက် ဂျပန်စစ်ဗိုလ်ဆီမှ အရက်နံ့ကိုရနေလေသည်။ သူမ၏နို့နှစ်လုံးကို
ဆုပ်ချေခံ နေရသဖြင့် ကြက်သီးဖြန်းဖြန်း ထနေလေသည်။ အိစက်နူးညံ့သော
နို့အုံလေးကိုကိုင်နေရသော မာစတာကြီးမှာလည်း ရမ္မက်သွေ းများ ကြွလာလေသည်။ ထို့ပြင်
အိစက်ညက်ညောသော အေးသီတင်ပါးသားကလည်း သူ၏လီးကိုဖိကပ်ထားသလို
ဖြစ်နေလေရာ လီးသည်အစွမ်းကုန် မာတောင်လာသည်။
လီးကြီးက အေးသီစအို ဝကိုသွားထောက်သလို အနေအထားရောက်နေလေရာ
အေးသီဖင်လေးပင် ကြုံ့သွားလေသည်။ ဂျပန်ကြီးလီးက ခိုးလို့ခုလုဖြစ်နေပေသည်။
မာစတာကြီးက ကုတင်ပေါ်သို့ အေးသီအားချီမသွားရာ အေးသီမျက်လုံးအစုံကို
မှိတ်ထားလိုက်လေသည်။ ကုတင်ပေါ်သို့ ငြင်သာစွာချထားလိုက်ချိန်တွ င် အေးသီတယောက်
စင်းစင်းလေးမလှုပ်မရှ က်နေနေကာ ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းအား
မသိမသာစေ့ထားလိုက်လေသည်။ သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ကာ
အောက်သို့ဆွဲချွ တ်လိုက်ပြီးမှ အေးသီထဘီကို မာစတာကြီးကလှန်လိုက်ပြီး
ဖြူဖွေ းသောအေးသီ၏ ပေါင်လုံးကြီးများကို အရသာခံကာကြည့်ရင်း သူ့လက်ကြမ်းကြီးဖြင့်
မသိမသာလေး ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းချင်း ပေါင်ကြားထဲသို့
လက်ရောက်သွားပြီးတော့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ မသိမသာလေး လက်ခလယ်ချောင်းကို
ထိုးသွင်းနှိုက်ဆွလာလေသည်။ မာစတာကြီးရဲ့လက်ကြမ်းကြီးများက
ပေါင်အတွ င်းသားကိုပွတ်လိုက် စောက်ဖုတ်လေးထဲ ကို လက်နှိုက်လိုက်လုပ်နေလေရာ
အေးသီမှာတော့ သေးငယ်သောကြက်သီးဖုလေးများက ကု ိယ်ခန္ဓာအနှံ့အပြားတွင်
ထကြွလာလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် မာစတာကြီးမှာ ကြိုးပြတ်သွားသော
နွားသိုးကြီးအလား တရှုးရှုးတရှားရှားဖြစ်လာပြီး အေးသီစောက်ဖုတ်လေးကိုသာ
သဲသဲမဲ မဲနှိုက်နေလေတော့သည်။
အေးသီတယောက် အရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်ကာ မလှုပ်ရှားချင်တော့ မာစတာကြီး၏ စောက်ဖုတ်ကို
ဆွပေးမှုသည် သူမ၏စိတ်ကို ကစဉ်ကကလျားဖြစ်စေကာ ထူးခြားဆန်းပြားသော
ဓါတ်တမျိုးဖြင့်ထိတွေ့လိုက်သလို ဇိုးကနဲ ဇတ်ကနဲ ခံစားရလေသည်။ သည်အထဲ မှာမှ
မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ဟိုရမ်းသည်ရမ်းနှင့်ခါနေသော မာစတာ၏လိင်တန်ကြီးက
အေးသီအားပိုမိုခြောက်ခြားအောင် ဟန်ရေးပြနေလေသည်။ မိမိအခု အလိုးခံရမည့်
မာစတာကြီး၏လီးကြီးမှာ ငဘဟာကြီးထက်ပင် ကြီးမားရှည်လျားလှသည်။ အေးသီရင်တွေ ပင်
တလှပ်လှပ်ဖြစ်လာလေသည်။ သိစိတ်အာရုံနှင့် သွေးသားထကြွလာသော ရမ္မက်ဆန္ဒတို့က
လွန်ဆွဲ နေချေပြီ။ တအိအိပြိုကျလာသော မာစတာကိုယ်လုံးကြီးကိုလည်း
လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆီးတွ န်းထားကာ မျက်နှာလေးကိုဘေးသို့စောင်းရင်း အသိအာရုံတွေ
တရိရိပြတ်ကျနေလေသည်။
“ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ အေးသီရာ နင့်ကို ငါ လိုး လိုး လိုးမယ်နော် “
မာစတာကြီးမှာ အေးသီပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲမြည်အောင် နမ်းပြီးတော့ထဘီကို အသာယာပင် ဆွဲလှန်လိုက်လေသည်။ လက်နှစ်ဖက်က မာစတာကြီးရင်ဘတ်ကို တွန်းထားရသောကြောင့်
ထိုသို့အလှန်ခံရသောအခါ ပေါင်ရင်းတွင်စုပုံနေသော ထဘီလေးမှာ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်
လန်တက်သွားတော့သည်။ မာစတာကြီးက တံထွေးကိုဂလုကနဲမြိုချရင်း
အေးသီပေါင်ကြားလေးထဲ မှ မဲမဲ မှောင်မှောင် စောက်မွှေးလေးများကို
စူးစူးရဲ ရဲကြည့်နေလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကြီးကတော့ ကြီးမားသောပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကြားမှ
အကွဲစလေးပင်မမြင်ရပဲ စေ့ကပ်နစ်မြုပ်နေသည်။ အမွှေးထူထူလေးများပင် မင်းမူနေသော
ဆီးခုံအထက်ပိုင်းနှင့် စောက်ပတ်ကြားတွ င် အလွန်တရာမှ နူးညံ့အိစက်လှသော
လက်သုံးလုံးခန့် အသားပြင်ချောမွတ်မွတ်လေးကို မာစတာကြီးစမ်းမိသွားသည်။
အေးသီ …မြွေပေါက်ခံရသည့်နှယ် တွ န် ့ကနဲဖြစ်သွားလေသည်။ နဂိုကမှခပ်ဖြေးဖြေး
တုန်ရီနေသောကိုယ်လုံးလေးမှာ ဗို့ဒိတ်တင်လိုက်သော လျှပ်စစ်ခုံနှယ်
ပိုမိုတုန်ရီလာလေသည်။ သူစိမ်းယောကျ်ားတယောက်၏ လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် အကိုင်အတွယ်
အပွတ်သပ်ခံရခြင်းဖြစ်လေကာ ကိုယ်နှင့်စိတ်မှာ ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်လာလေသည်။
မာစတာကြီးက အေးသီအင်္ကျီကြယ်သီးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်လေသည်။
နှိပ်ကြယ်သီးများတပ်ထားသော ရင်ဖုံးအင်္ကျီလေးမှာ တဖြုတ်ဖြုတ်နှင့်ပြုတ်သွားလေသည်။
ပြုတ်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက်ပင် နူးညံ့ဖြူဝင်းလျက် မို့မောက်လျှံထွက်နေသော
နို့အထက်ပိုင်းတပြင်လုံးကို မာစတာကြီးတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ အိဖြူဝင်းမွတ်နေသော
နို့ကြီးများကို ဖိနမ်းလိုက်လေသည်။ နှာခေါင်းကို နို့နှစ်လုံးပေါ်သို့ အချိန်ကြာမြင့်စွာ
နစ်မြုပ်ထားလိုက်ပြီး ရှည်ကြာသောသက်ပြင်းကြီးများ ရှိုက်လိုက်ကာ
ပိုပိုဖိကပ်နမ်းနေလေသည်။
အေးသီလက်မောင်းလေးများ ပျော့အိနုန်းခွေ လာသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဘော်လီအပြင်ဘက်
အပေါ်ပိုင်းမှအားရပါးရကြီး ဖိနမ်းနေသော မာစတာကြီးကို တားဆီပိတ်ပင်ရန် အင်အားတွေ
မရှိတော့ချေ။ မာစတာကြီးက ဘော်လီကြိုးကို ပုခုံးမှလျောချလိုက်တော့ ဘော်လီအတွင်းမှ
နို့လေးနှစ်လုံးက အလိုက်သင့်ခုန်ထွက်လာသည်။ တင်းတင်းမာမာနို့အုံကြီးများက
ဝင်းပဖွေးဥနေလေသည်။ ဤနို့နှင့်ဤစောက်ဖုတ်ကိုပင် မာစတာကြီးမှာ အပျိုစစ်စစ်၏
စောက်ဖုတ် နှင့်နို့ထင်ကာ ဖီးလ်တွေအတက်ကြီးတက်ကာ ကျေနပ်နေလေသည် . သူ့အရင်
ငဘတယောက် အားရပါးရလိုးခဲ့ ကိုင်တွယ်စို့ခဲ့သော စောက်ဖုတ်နှင့်နို့မှန်းသာသိပါက
ငဘကို မုချသတ်မည်ပင်မလွဲချေ။
အေးသီ၏ နေမထိလေမထိ ဂူအောင်းနေရသော အသားစိုင်များမို့
ရှိန်းမြသောအကြောစိမ်းလေးများက အထင်းသား ပေါ်လွင်နေပေရာ
မာစတာကြီးအသက်ရှုသံက ပိုမိုပြင်းပြလာခဲ့သည်။ ကြမ်းရှသောလက် ၀ါးကြီးဖြင့်
ခပ်ဖွ ဖွအုပ်ပြီးတော့ ကိုင်ညှစ်ကြည့်ရာ အေးသီ ခါးလေးကော့တက်လာသည်။
စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ အရည်ကြည်များက ယိုစီးကျလာသည်။
နိ ု့သီးခေါင်းလေးများကလည်း ရန်စခံရသော လူပုလေးများကဲ့သို့ ငေါက်ကနဲ ပင် ခေါင်းထောင်ထလာကြသည်။ မာစတာကြီးက ပါးစပ်ဖြင့်ငုံခဲကာ လျှာကြမ်းကြီးဖြင့်
နို့သီးခေါင်းများကို ယက်လိုက်လေသည်။ သွားလေးဖြင့်လည်း ထိပ်ကလေးများကို
မနာကျင်လေအောင် အသာယာကိုက်ဆော့နေလေသည်။ အေးသီသည်
ထိန် းချုပ်ထားသောစိတ်များကို လွှတ်ပေးလိုက်ရတော့သည်။ တွန့်လိမ်လာပြီးတော့
တကိုယ်လုံးကော့ပျံနေလေသည်။
“အား ရှင် အဲလိုမလုပ်ပါနဲ့ ယားတယ် ဆိုမှပဲ”
“မင်း ကောင်းအောင်လို့ပါ အဟဲဟဲ”
မာစတာကြီးက စကားကိုမပီမသပြန်ပြောကာ ဆက်လက်ပြီးတော့ နို့နှစ်လုံးကိုအလှည့်ကျစီ
စို့လိုက်ယက်လို က် လုပ်နေေပေသည်။ မည်မျှပင် အေးသီရုန်းကန်ပါစေ စိတ်တင်းထားပါစေ
ပေါင်နှစ်လုံးက မသိမသာလေးဟလာပြီး ချွဲကျိသောအရည်များ ကျနေသည့်စောက်ပတ်
လေးက မာစတာကြီးလီးအား ပေါင်နှစ်ခြမ်းကြားက ချောင်းကြည့်နေလေပြီ။
“အေးသီ နင် ငြိမ် ငြိမ် ခံစမ်းပါ”
မာစတာကြီးက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူ့လီးကြီးအကုန်စင်ပေါ်အောင် ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့
ချွတ်ချလိုက်လေသည်။
“အမေ့ “
အေးသီ မျက်လုံးလေး ဝိုင်း ဝိုင်းလည်သွားသည်။ ကြီးမား၍ အကြောကြီးများတင်းနေအောင်
ထောင်ထနေသည့် မာစတာကြီးရဲ့ ဖွားဖက်တော်ကြီးက အေးသီတယောက်
ကျောစိမ့်ကာလန့်အော်မိအောင် ထွားကြိုင်းလွ န်းလှသည်။ အမွှေးမည်းမည်းကြီးများက
လိင်တံအရင်းတွ င် အုံလိုက်ကျင်းလိုက် အုပ်ဖွဲ့ပေါက်နေကာ
ကောက်ကွေ းမဲ မှောင်နေလေသည်။ ကောက်စိုက်တန်အရင်းသာသာမက ကြီးမားလွန်းသော
ဒစ်ကြီးကို ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်ကာစိုက်ကြည့်ရင်း တဒင်္ဂအသက်ရှုရန်ပင် မေ့နေသည်။
ပျော့တွဲ နေသော ဂွေ းဥကြီးတွင်လည်း ကျဲ ပါးသောအမွှေးများက ပေါက်နေပြန်လေသည်။
မာစတာကြီးက အေးသီပေါင်နှစ်လုံးကို အားနှင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆွဲ ခွာပစ်လိုက်လေသည်။
လက်တဝါးစာမျှမက ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ
အားရကျေနပ်ဖွယ်ကောင်းအောင် ဘွားကနဲပေါ်လာလေသည်။ စူတင်းပြည့်ဖောင်းနေသော
နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်က ဆီသုတ်လိမ်းထားသည့်နှယ် ပြောင်တင်းကာ
ဝင်းဝင်းလက်နေသည်။ အကွဲ ကြောင်းကြီးက ရှည်လျားနက်ရှိုင်းလှပေရာ စောက်ဖုတ်အုံကြီး
အားအင်အားကြီးမားစွာ ဝံ့ကြွားနေသည်နှင့် တူလှပေသည်။
ခပ်ပြာပြာအတွင်းသားလေးအချို့က စောက်ပတ်အတွ င်းကျကျမှ
ဟပြဲပြဲ လေးပေါ်လွ င်နေသည်။
အေးသီပေါင်ကြား၌ ဒူးထောက်ထို်င်နေသော မာစတာကြီးရဲ့လီးကြီးက စောက်ပတ်ကို
ကျော်ပြီးတော့ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီး ဖြစ်နေလေသည်။ မာစတာကြီးက လီးကိုဖိ
ချပြီးတော့့ စောက်ပတ်နှင့်တေ့လိုက်ကာ ထိုးထည့်လိုက်သည်။
အေးသီမှာ ငဘနှင့်အလိုးခံရစဉ်က ငဘလီ းမှာသေးလေသည်။ အခု မာစတာကြီးလီ းမှာတော့
ကြီးမားလွန်းလှသည်။ မာစတာကြီးက ဆီးသွားသော စောက်စိပေါက်ကလေးကို
တိုက်ရိုက်ကြီး ဖိထောက်ထားသည်။ အေးသီတယောက် ငုတ်နှင့်ဆောင့်ထိုးသလို
ကျင်ခနဲဖြစ်သွားသည်။
“အား သေပါပြီ “
အေးသီတယောက် အသံကုန်အားကုန်ကို လှိမ့်အော်ပေတော့သည်။ ထိုအခါမှပင်
မာစတာကြီးက ဖင်ကိုအောက်သို့နိမ့်လျှောကာ ဒုတိယအကြိမ် အောက်နားသို့တိုးပြီးတော့
ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။
“ပြွတ် ပလွတ် ပတစ် “
“အီး ဝင်သွားပြီ အား နာလိုက်တာရှင် “
လီ းထိပ်ဒစ် က စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အပေါက်ကျွံသလို ကျွံကျသွားရာ
နင့်ကနဲသားအိမ်အထိ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်ကာ ယားယံခြင်းနာကျင်ခြင်းနှင့်
အင်္ဂါစပ်သားချင်းထိတွေ့မှုက ဝေဒနာများကိုဖြစ်ပေါ်လာစေသည်။ သူမစောက်ဖုတ်လေးထဲသို့
လီ းချောင်းကြီး ဝင်သွားပြီဆိုသောအသိ ခေါင်းထဲသို့ရောက်လာသည်နှင့် သူမမှာထူပူရှိန်းဖိန်း
ကာ တကိုယ်လုံးရှိသွေးများ တဆတ်ဆတ်နှင့် စီးဆင်းမှုမြန်ဆန်သွားတော့သည်။
မာစတာကြီးသည် ဇက်နှိမ့်ထားကာ အပေါက်ထဲသို့ဝင်နေပြီဖြစ်သော သူ၏လီ းကြီးကို
ထပ်ဖိဆောင့်သွ င်းလိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း တင်းမာမောက်ကြွနေသော
နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ဆွဲယူကာ ခပ်တင်းတင်းလေး ဆောင့်သွ င်းလိုက်လေသည်။
“ပြွတ် စွတ် ပြွတ် ဗြစ် ဗြစ် ဗြစ် “
အေးသီတယောက်မှာတော့ ကုနး်ပေါ်တင်လိုက်သော ငါးတကောင်လို
ဖျတ် ဖျတ်ကိုလူးနေတော့သည်။ မျက်နှာလေးကလဲ ရဲ ရဲကိုနီနေတော့သည်။
မာစတာကြီးမျက်နှာကို ရဲဲရဲ မကြည့်ရဲ လက်မောင်းလေးတွေတင်ပြီးတော့ မျက်စေ့အစုံကို
တင်းတင်းကြီးပိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ပြီးတော့ အံကြိတ်ပြီးခံနေရက်က
တဟင်းဟင်းနှင့် ညည်းတွားသံများကထွက်ပေါ်နေပေသည်။
“ပြွတ် စွပ် ပြွတ် စွပ် “
“အင့် အီး ရှီး ကန်တယ်ကီး အိုး ရှီး”
မာစတာကြီးက စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လီ းနှင့်ပွ တ်တိုက်နေရသဖြင့် ထူးခြားသော
စောက်ပတ်၏ တန်ပြန်ခံစားမှုကို လီ းချောင်းမှတဆင့် ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး ခံစားနေရသည်။
သူ၏ဖင်ကြီးကို မြှောက်ဖိကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးအစုံလိုက် ကို င်ညစ်ပြီးတော့
ဆောင့်ချလိုက်လေသည်။
“အား ဖြေးဖြေး အား ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဆို ကျွတ် ကျွတ် “
အေးသီတယောက်ကတော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီးတော့ အံကြိတ်ခံနေရင်းပြောလိုက်လေသည်။
“ဆောရီး ရိုကာမာ ရိုကာမာ “
မာစတာကြီး ခပ်ဖွဖွ လေးကိုယ်ရှိန်သတ်သည်။ အပြင်မှာတော့ ဂျပန်တပ်သားတွေနဲ့ငဘတို့ က
မာစတာကြီးနှင့်အေးသီတို့၏ လိုးပွဲကြီးကို အကျအနချောင်းကြည့်နေကြလေသည်။
သူတို့၏လီ းများ သည်လည်း အသီးသီးပင် မာတောင်နေကြပြီဖြစ်လေသည်။ ယခုလို
ချောမောလှပသောမိန်းမပျိုတယောက်၏ ကိုယ်ခန္ဓာအလှပများကို အရှိကိုအရှိအတိုင်း
ကြည့်ရှုခွင့်ရနေကြသဖြင့် အသက်တောင်ပြင်းပြင်း မရှု ဝံ့ ပဲနှင့်ချောင်းကြည့်နေကြသည်။
အေးသီလက်ကလေးများ မာစတာကြီးရင်ဘတ်ကို စုံတွန်းနေသလို မာစတာကြီးဖင်ကလည်း
ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲဆောင့်ပြီးတော့ အားရပါးရလိုးနေတော့သည်။
“ကွဲ ကွဲသွားပြီ ထင်တယ် နာလိုက်တာ ကျွတ် ကျွတ် “
ခပ်ဖျင်းဖျင်းကြပ်တပ်တပ်ကြီး ဝေဒနာကိုအေးသီခံစားနေရပြီး ဖော်မပြတတ်သော
နာ..ခံ ..ကောင်း..ဟူသော ဝေဒနာသုံးရပ်ကို တပြိုင်နက်ခံစားနေရပြီးတော့ တချီတချီမှာတော့
အေးသီခြေဖဝါးလေးများကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထောက်မိသွားပြီးတော့
ခါးနှင့်ကြမ်းပြင်လွတ်အောင် ကော့ကော့ပေးလိုက်သည်ကို မာစတာကြီးက
သတိပြုမိသွားလေသည်။ တခါတလေတွင်လည်း စပါးလှေ့သကဲ့သို ့
ဖင်ကြီးကို ၀ိုင်းနေအောင်လှည့်ကာ လှုပ်ရှားပေးလေသည်။ မာစတာကြီးလည်း
အားတွေတက်လာပြီးတော့ နို့လေးနှစ်လုံးကိုလွှတ်ကာ ခါးနှစ်ဖက်ကိုစုံကိုင်ပြီးတော့
အားရပါးရဆွ ဲညှောင့်လေတော့သည်။
“အမလေး အမေရေ အဟင့် အင့် အင့် အား ရှီး”
“ကောင်းလိုက်တာ အေးသီရာ ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် အိုး”
တဖြည်းဖြည်းချင်းနှင့် နှစ်ယောက်သားအရှိန်ရလာပြီးတော့
နာရီ ဝက်ကျော်ကျော်လောက်မှာတော့ အေးသီတယောက်က တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ
စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များပန်းထွက်လာပြီး ပြီးသွားသည့်အပြင်
လူမှာလည်းပျော့ခွေသွားလေတော့သည်။ မာစတာကြီးလည်း အရှိန်မပျက်လေးငါးခါလောက်
ဆောင့်ပြီးသောအခါတွင်တော့ သူ့ဖင်ကြီးကိုဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ဆီးခုံခြင်းဖိကပ်မိသည်အထိ
ညောင့်လိုက်ပြီးတော့မှ အေးသီစောက်ပတ်ထဲကို ပူနွေးသည့်သုက်ရည်များ
ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ လူမှာလည်းအေးသီပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်လေကာ
ရှက်သွေ းဖြင့်ရဲ ရဲတွတ်နေသော အေးသီပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို ဘယ်ညာပြန်နမ်းလို က်ကာ လီ းကြီး
ကိုပြန်မထုတ်သေးပဲ ဇိမ်ခံနေလိုက်လေသည်။

ZG

၉၃၈ ဇူလိုင္ ၂၆ရက္ေန႔တြင္ ျဖစ္ပြားေသာ ကုလား-ဗမာ အဓိက႐ုဏ္းအၿပီး အခ်ိန္ကာလမ်ားမွ စတင္ကာ ျမန္မာ ျပည္နိုင္ငံေရးအေျခအေနသည္ တစတစႏွင့္ပင္ တည္ၿငိမ္မႈ ကင္းမဲ့လာခဲ့သည္။
ဂ်ပန္တို႔သည္လည္း ပုလဲဆိပ္ကမ္းကို ဗုံးၾကဲတိုုက္ခိုက္ၿပီး ကမၻာစစ္ႀကီးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ လာခဲ့ေလသည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ(၂၃)ရက္ေန႔တြင္ ဂ်ပန္တို႔သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚသို႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဗုံးၾကဲေလေတာ့သည္။ ဂ်ပန္တို႔သည္ ျမန္မာတို႔အား ၿဗိတိသၽွတို႔ကို ေတာ္လွန္ရန္အတြက္
ေနရာရွစ္ေနရာသို႔လက္နက္မ်ား ခ်ထားေပးမည္ဆိုေသာ္လည္း ကတိမတည္ခဲ့ေပ။ ဂ်ပန္တို႔သည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ကူညီသေယာင္ေယာင္ႏွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္သိမ္းပိုက္လာၾကေတာ့သည္။ ျမန္မာတို႔သည္လည္း ဖြတ္ထြ က္မွေတာင္ပို႔မွန္း သိရွိခဲ့ရေလသည္။
ေနမဝင္ၿဗိတိသၽွအင္ပါယာႀကီးက သိမ္းပိုက္ ၿပီးဆုတ္ခြာသြားသည္ကမၾကာေသး ေနမ်ိဳးႏြယ္
ဂ်ပန္ အင္ပါ ယာႀကီးက ျမန္မာျပည္ကိုသိမ္ းပိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကျပန္သည္။ ဂ်ပန္တို႔၏ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားၾကားမွပင္ ျမန္မာအမ်ိဳးသားတို႔ ျပန္လည္ေတာ္လွန္ရန္ႏွင့္လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို မ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အစီစဥ္ျဖင့္ သိုသိပ္လ်ိဳ႕ ဝွက္စြာျဖင့္ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔အတူပင္ အသားထဲမွ ေလာက္ထြ က္ေသာ အမ်ိဳးသားသစၥာေဖာက္ ပုဆိန္ရိုးမ်ားကလည္း ကိုယ္အေနစားေခ်ာင္ဖို႔အေရးကို
ကိုယ့္အမ်ိဳးခ်င္းဒုကၡေပးေနၾကျပန္ေလသည္။ ျမန္မာလူထုႀကီးကေတာ့
ထိုသူတို႔အားေအာ့ႏွလုံးနာကာ ဂ်ပန္အလိုေတာ္ရိဆိုၿပီး နာမည္ေပးထားၾကေလသည္။
ထိုအထဲမွတေယာက္ေသာသူကေတာ့ …… ငဘ
ေအာက္ျမန္ မာနိုင္ငံ မြ န္ျပည္နယ္ဘီလူးကၽြန္းသည္လည္း ဂ်ပန္တို႔၏က်ဴးေက်ာ္မႈဒဏ္ကို
ခံေနရေသာေဒသတခုျဖစ္ေလသည္။ ငဘကေတာ့ ဘီလူးကၽြန္းဇာတိခ်က္ျမဳပ္တေယာက္
ျဖစ္ေနေလသည္။ သူသည္ ပိုက္ဆံသာရမည္ဆိုလို႔ကေတာ့ ဘာမဆိုအကုန္လုပ္သူ
ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ သမၼာအာဇီ ဝီနည္းျဖင့္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ရြာမွာရွိ ေသာ
ဖဲဝိုင္း၊ၾကက္တိုက္ပြဲ ၊ ထန္းေတာမ်ားတြင္သာ သူ႔ကိုေတြ႕ရေလသည္။ အဲဒီမွာေတာ့
သူကပဲခူးဆားတေယာက္ျဖစ္သည္။ တရြာလုံးေအာ့ေၾကာလန္ ငပြႀကီးတေယာက္ျဖစ္ၿပီးေတာ့
တရြာလုံးကလည္း သူ႔ကိုၾကည့္မရၾကေပ။ ယုတ္စြအဆုံး သူ႔အေမေဒၚဖြားၿမိဳင္သည္ပင္
သားအရင္း ေခါက္ေခါက္ သူ႔အား ၾကည့္မရေပ။
အခုေတာ့ငဘတေယာက္ သူတို႔ရြာမွာစခန္းလာခ်ေသာ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္နဲ႔ေပါင္းၿပီး
အလိုလိုက္အႀကိဳက္ေဆာင္ကာ တပူးပူးတတြဲ တြဲ၊ တေရာတေႏွာႀကီးုျဖစ္ေနေလသည္။
ဂ်ပန္ငပုေတြကလည္း သူ႔ကိုေတာ့ယုံၾကည္ၾကတာ အံ့ၾသစရာပင္။ ဂ်ပန္စစ္သားမ်ားလိုအပ္ေသာပစၥည္းပစၥယမ်ားကို ငဘကရွာေပးကာ သူကေတာ့ဂ်ပန္ စကားေျပာကို
အဓိကထား သင္ယူေနေလသည္။ ႏွစ္လ၊သုံးလအၾကာမွာ ဂ်ပန္စကားကိုအေတာ္အသင့္
ေျပာနိုင္လာေလသည္။ ဂ်ပန္ဗိုလ္နိူဂ်ီကာကသူ႔ကို ဂ်ပန္စကားျပန္အျဖစ္
ခန႔္အပ္ေသာအခါတြင္ကား ရြာမွလူအေပါင္းတို႔ကရြံ့ေၾကာက္ႀကီး ျဖစ္လာၾကေလသည္။
သူႏွင့္အတိုက္အခံလုပ္လၽွင္ထိုသူကို ဂ်ပန္တို႔အားေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္
ဖက္ဆစ္တို႔ကိုေတာ္လွန္မဲ့သခင္ဟူ၍ေျပာကာ ဂ်ပန္မ်ားႏွင့္အတို႔အေထာင္လုပ္ေလသည္။
ထိုအခါထိုသူသည္ ဂ်ပန္စစ္သားမ်ား၏ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ျခင္းကို ခံစားရေလသည္။ တစတစႏွင့္
ငဘကိုရြာသားမ်ားက ေဝးေဝးကေရွာင္ရွားလာၾကေလသည္။
ငဘကေတာ့လူရည္လည္ၿပီး သူ႔အက်ိ္ုးအတြက္ ဘယ္သူ႔ကိုဘယ္လိုေပါင္းရမည္ကို
သိရွိေနသျဖင့္ ရြာသားမ်ားမွာ အံႀကိတ္ၿပီး ေတာက္ခတ္ကာ ငဘကိုၾကည့္ေနၾကေလသည္။
ဂ်ပန္အလိုေတာ္ရိစကားျပန္ငဘသည္ ဘန္ေကာက္လုံခ်ည္၊ ဂႈးဖိနပ္၊ လည္စည္းပု ၀ါႀကီးႏွင့္
အခန႔္သားဂ်ပန္မ်ားၾကားတြင္ ရွိေနတတ္ေလသည္။ ဂ်ပန္ဗိုလ္နိုဂ်ီကာႏွင့္ငဘတို႔သည္ ရြာျပင္ထန္းေတာတြင္ မိုက္ေၾကးခြဲအရက္ေသာက္ကာ မနက္ေစာေစာစီးစီးတြင္ ရြာလည္လမ္းမွ ျပန္လာခဲ့ၾကေလရာ လမ္းခရီးတြင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ဆြမ္းအုပ္ပို႔ၿပီးျပန္လာေသာ ေအးသီႏွင့္ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေလသည္။
ဂ်ပန္ဗိုလ္နိုဂ်ီကာသည္ ဆြမ္းအုပ္ေလးပိုက္ကာ တျခားလမ္းမွထြက္ခြာသြားေသာ
ေအးသီ၏ေနာက္ ေက်ာမွ တခ်က္ျခင္းျဖင့္ တုံတက္သြ ားေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကိုၾကည့္ကာ
“ငဘ အဲဒါဘယ္သူလဲ အရမ္းလွတယ္ ” ဟူ၍ ဂ်ပန္ဘာသာျဖင့္ ေမးလိုက္ေလသည္။ ငဘ က
“ဗိုလ္ႀကီး အဲ မာစတာႀကီးႀကိဳက္လို႔လား ဟား ဟား ဟား”
“ေဟ့ေကာင္ ငဘ မင္းဘာရယ္တာလဲကြ ” ထိုသို႔ ဂ်ပန္မာစတာက
အသံမာမာျဖင့္ေမးေသာအခါ ငဘတေယာက္ ျပာျပာသလဲႏွင့္
“မရယ္ပါဘူး မာစတာ မာစတာႀကိဳက္ရင္ ေဟာဒီကငဘ ဖန္တီးေပးပါ့မယ္ .. သူ႔နာမည္က
ေအးသီတဲ့ ရြာေတာင္ပိုင္းမွာေနတာ ကိုယ္ခႏၶာကလွပအခ်ိဳးက်
႐ုပ္ေခ်ာတာေတာ့မာစတာ့အျမင္ပဲ ေလ သူ႔မွာက အကိုတေယာက္ရယ္ အေမရယ္ပဲရွိတာ”
ငဘေျပာစကားေၾကာင့္ မာစတာႀကီးမွာတဟားဟားရယ္ကာ ျမန္ မာလိုမပီမသ “ေအး သီ
ေအးသီ “
“ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္ မာစတာႀကီး”
“ေအး ငါလုပ္ခ်င္တယ္ကြာ ငဘ မင္းႀကံစည္ေပး အႀကံထေျမာက္ရင္
မင္းကိုေရႊဒဂၤါးတျပားေပးမယ္ “
ေရႊဒဂၤါးတျပားဟု ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ငဘ အမူးေျပသြားသည္။ ဝမ္းသာအားရျဖင့္
“ရတယ္မာစတာႀကီး ငဘျဖစ္ေအာင္ကို ဖန္တီးေပးပါမယ္ စိတ္သာခ်ပါ”
“ရတယ္ .. အၾကမ္းနည္းေတာ့ ငါမလိုခ်င္ဘူးကြာ ေအးေအးေဆးေဆးေလးေပါ့ “
“အား ကၽြန္ေတာ္သိၿပီ ရတယ္ ဒီလိုေလ “
မာစတာႀကီးနားကပ္ကာ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ေလသည္။
“ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ မနက္ျဖန္ကစၿပီးေတာ့ လုပ္ေပေတာ့ကြာ”
ေအးသီတေယာက္ ငဘရဲ့ေ-ာက္ခြက္ကို မၾကည့္ခ်င္လွေပ၊ မၾကည့္ခ်င္ပါဘူးဆိုမွ မေန႔က
ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းကို ဆြမ္းပို႔ၿပီးခ်ိန္ အိမ္ကိုျပန္လာေတာ့လမ္းမွာ
ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္နဲ႔ပါလာတဲ့ဒင္းကို ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနေလသည္။ ေအးသီကလွသည္
အသက္ကလည္း (၁၉)ႏွစ္ေက်ာ္႐ုံကေလး ၿပီးေတာ့သူမရဲ့ကိုယ္ခႏၶာအခ်ိဳးအစား
ဖြဲ႕စည္းပုံေလးပင္ျဖစ္သည္။ တင္ပါးဆုံမွာကားထြက္ ေကာက္ေမာက္ၿပီး ရင္သားမ်ားမွာလည္း
လုံးဝန္းကာ မို႔ထြက္ေနေလသည္။ ႏွာတံစင္းစင္းေလးႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကထူထူ
ေမးရိုးသြယ္သြယ္ေလးကို ေပါင္းစပ္လိုက္လၽွင္ အေတာ္ပင္လွပသူေလးလို႔ ဆိုနိုင္ပါေပသည္။
အပ်ိဳစစ္စစ္ျဖစ္သလို အဖိုဆိုလို႔ ယင္ဖိုေတာင္မသန္းဘူးသူေလးျဖစ္သည္။
သူမအကို မ်ိဳးစစ္မွာလည္း က်ားက်ားလ်ားလ်ားရွိၿပီးေတာ့ ေယာက်္ားပီသစြာ
ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ခန႔္ခန႔္ႀကီးျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ သခင္အဖြဲ႕ ဝင္မ်ား၊
ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္လည္း တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ႀကိတ္ၿပီးေတာ့
အဆက္အသြယ္ကလည္း ရွိေနေပသည္။ ၿပီးေတာ့ မ်ိဳးစစ္ကိုယ္တိုင္ကလည္းလ်ိဳ႕ဝွက္ေသာ
သခင္အဖြဲ႕ ဝင္တေယာက္ ျဖစ္ေနေလသည္။ တခါကေတာ့မ်ိဳးစစ္ႏွင့္ ငဘတို႔ရန္ျဖစ္
စကားမ်ားဘူးၾကေလသည္။ ထိုစဥ္ကေတာ့ ငဘတေယာက္ မ်ိဳးစစ္လက္သီးဒဏ္ေၾကာင့္
ပါးကိုက္ၿပီး တပတ္ေလာက္ပင္ ထမင္းမစားနိုင္ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ ဒါကို ငဘတေယာက္ကမေမ့
ေတြ႕ၾကဦးမွာေပါ့မ်ိဳးစစ္ရာဆိုၿပီးေတးမွတ္ထားေလသည္။ အခုေတာ့ ငဘအႀကံစည္ထဲကို
မ်ိဳးစစ္တို႔ေမာင္ႏွမေရာက္ရေတာ့မည္ တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ မ်ိဳးစစ္ကိုေကာင္းေကာင္းႀကီး
ကလဲ့စားေတြ ေခ်နိုင္ေပေတာ့မည္။

အခန္း(၂)
“ရွင္တို႔ ကၽြန္မအကိုုကို ဘာလို႔ဖမ္းတာလဲ လူယုတ္မာေတြ အခုလႊတ္ေပး”
“ေနစမ္းပါ ေအးသီရယ္ ဒီကမာစတာႀကီးက နင့္အကိုဟာ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ နဲ႔
အဆက္အသြယ္ရွိတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သတင္းအခိုင္မာရလို႔ လာဖမ္းၿပီးေခၚရတာပါဟာ”
“အပိုေတြ ငါ့အကိုကိုလႊတ္ေပးၾကပါ နင္တို႔္ဒါတမင္လုပ္တာ”
“နို႔ရွီးဘား ကတာကီ စမား စမ္းေကာ့ စမ္းေကာ့ “
“မာစတာႀကီးကေျပာတယ္ နင့္အကိုကသခင္အသင္းဝင္တဲ့ ဒါေၾကာင့္သူ႔ကိုစစ္ရမယ္ ေဟ့
ေခၚလာခဲ့ၾကေတာ့ “
မ်ိဳးစစ္ကိုဂ်ပန္စစ္သားမ်ား ဖမ္းေခၚသြားၾကသည္။ မ်ိဳးစစ္အေမက ျပဴးျပဴးျပာျပာျဖင့္ အိမ္ေပၚမွ
ေျပးဆင္းလာကာ ငဘအား”ငဘရယ္ ငါတို႔က တရြာတည္းသားခ်င္းေတြ ပါဟယ္ နင့္ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ႀကီး ၀ိုင္းေျပာေပးပါဦး
အဟင့္ “
ေဒၚဖြားၿမိဳင္တေယာက္ ေျပာေနရင္းနဲ႔အသံေတြတုန္လာကာ မ်က္ရည္မ်ားက်လာၿပီး
ငိုခ်လိုက္ေလသည္။ ေအးသီကလည္း သူ႔အေမကိုဖက္ကာ ငိုေလေတာ့သည္။ ခဏၾကာေတာ့
ေအးသီကငဘကို စူးစူးရဲရဲ စိုက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ထားေလသည္။
ငဘကေတာ့ မထီမဲ့ျမင္အျပဳံးေလးျပဳံးကာ
“က်ဳပ္လဲဘာမွေျပာေပးလို႔မရဘူး ႀကီးေတာ္ ရဲ့ ခင္ဗ်ားသားက
ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိေနတာကိုး ေအးေလ
တတ္နိုင္သေလာက္ေတာ့ က်ဳပ္ေျပာေပးပါ့မယ္ “
ဆိုၿပီးေတာ့ဘန္ေကာက္လုံခ်ည္ကို တရႊန္းရႊန္းအသံေပးကာ ဂ်ပန္မ်ားေနာက္မွ
လိုက္ပါသြားေလေတာ့သည္။
မ်ိဳးစစ္သည္ ေမးေၾကာႀကီးမ်ားေထာင္ထေနေအာင္ အံႀကိတ္ထားေလသည္ ။ သူ႔အားရြာထဲ ရွိ
ဂ်ပန္တပ္မေတာ္စခန္းထဲ၌ ခ်ဳပ္ထားေလသည္။
“ကဲ ေျပာစမ္း မ်ိဳးစစ္ မင္းဟာ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ နဲ႔
အဆက္သြယ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း”
ငဘ ကမ်ိဳးစစ္ကို ေကာက္က်စ္သည့္ မ်က္လုံးအစုံေမွးစင္းကာ ေမးျမန္းေနေလသည္။
ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္က
“မ်ိဳးစစ္က အေၾကာတင္းၿပီးေတာ့ ေခါင္းမာတယ္ကြ ေဟ့ေကာင္ေတြ နဲနဲေလးေတာ့
ပညာေပးလိုက္ပါကြာ”
စကားဆုံးသည္ႏွင့္တၿပိ္ုင္နက္ ဂ်ပန္စစ္သားတို႔၏ ေသနတ္ဒင္မ်ား လက္သီးမ်ားက
သူ႔ကိုယ္ေပၚသို႔ အဆက္မျပတ္ က်ေရာက္လာၿပီး အလူးအလဲခံေနရေလသည္။
“ခြပ္ ခြ ပ္ ခြပ္ ဖုန္း ဖုန္း”
“အင့္ အား “
“ေဟ့ေကာင္ မ်ိဳးစစ္ မင္းေျဖေလကြာ ငါေမးေနတာက မင္းဟာ သခင္အသင္းဝင္
မဟုတ္ဘူးလား”
“ထြီး မေျပာဘူးကြာ အခုခ်က္ခ်င္း ငါ့ကိုသတ္ပစ္လိုက္ အသားထဲက
ေလာက္ထြက္တဲ့အေကာင္ “
မ်ိဳးစစ္တံေထြးသည္ ငဘမ်က္ႏွာ၌ လာစင္သည္။ ငခဘကျပဳံးလ်က္
တံေတြးကိုသုတ္လိုက္ကာ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ဘက္လွည့္ၿပီးေတာ့
“မာစတာႀကီး သူကေျပာတယ္ သူသခင္ အသင္းဝင္ဆိုေရာ ဘာျဖစ္လဲတဲ့
မင္းတို႔ကိုမေၾကာက္ဘူးတဲ့ “
မ်ိဳးစစ္ငဘအား ရြံရွာစက္ဆုတ္စြာျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္က
ထိုင္ရာမွထလာကာ မ်ိဳးစစ္ကိုကန္ေက်ာက္ ရိုက္ႏွက္ေလေတာ့သည္ ။
“ဘီ႐ုမာ ကားရက္တာ တီကစ္ “
“ေခြ းမ်ိဳး ငါတို႔ေနမဝင္အင္ပါယာကို အာခံခ်င္တဲ့အေကာင္ ” ဟု အဓိပၸါယ္ရေလသည္။
မ်ိဳးစစ္သည္ နာက်င္ေသာေဝဒနာမ်ား ခံစားေနရေသာ္လည္း စိတ္ဓါတ္ကေတာ့
ျပင္းထန္လွေပသည္။ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္အား ထီမထင္အမူအရာျဖင့္
“မေအလိုး ဂ်ပန္ သတ္ကြာ အခုသတ္လိုက္ ေဟ့ေကာင္ငဘ အဲဒီအတိုင္း မင္းပေထြး
ေတာင္းရမ္းစားေသာက္သူကို ေျပာလိုက္ကြာ”
ထိုကဲ့သို႔ေျပာေသာအခါ ငဘက မာစတာႀကီးနားသို႔ကပ္ကာ
“မာစတာႀကီး သူ႔ညီမေအးသီဆီကို ကၽြ န္ေတာ္သြားလိုက္မယ္၊ မေန႔ကေျပာတဲ့
အႀကံစည္အတိုင္းေပါ့ “
“ေအး ေကာင္းတယ္ ေအးသီေလးကို လုပ္ခ်င္လာၿပီ မင္းအျမန္ဆုံးစီမံပါ”
ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္က သေဘာက်သြားၿပီးေတာ့ တဟားဟား ေအာ္ရယ္ေလသည္။ ငဘကေတာ့
ရြာထဲထြက္လာၿပီးေတာ့ ေအးသီတို႔ အိမ္ဘက္ကိုလာခဲ့ေလသည္။
“ေအးသီ ေအးသီ “
“ဘာလဲ”ေအးသီကစပါးလုံးေရြ းေနရင္း အေျပးတပိုင္းၿခံထဲဝင္လာေနေသာ ငဘကို
ျပန္ေမးလိုက္သည္။ ငဘက အေမာတေကာပုံစံျဖင့္ အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္ေပၚထိုင္ကာ
“ေအးသီ နင့္အကိုမ်ိဳးစစ္ေတာ့ ဂ်ပန္ေတြ လက္ခ်က္နဲ႔ ေသေတာ့မွာပဲ”
“ဘာ ဘာေျပာတယ္ “
ေအးသီ မ်က္ရည္ေတြက်လာၿပီးေတာ့ ေဒါသအေရာင္နဲ႔ မ်က္လုံးေတြ စူးရွလာကာ
မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔တလက္လက္ ျဖစ္လာေလသည္။
“ငါ့ အကို ငါ့အကိုကို သတ္ေတာ့မယ္ ဟုတ္လား”
“ေအးဟုတ္တယ္ နင့္အကို အသက္က နင့္လက္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္ ဂ်ပန္မာစတာႀကီးက
ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးေနတယ္ “
ေအးသီတေယာက္ ငဘ၏ေခ်ာက္လုံးစကားေၾကာင့္ အလန႔္တၾကားျဖစ္သြားၿပီးေတာ့
မ်က္ရည္မ်ား သြ င္သြင္စီးက်လာျပန္သည္။
“ငါဘာလုပ္ရမွာလဲ ငါ ဘာလုပ္ေပးနိုင္မွာလဲ”
ေအးသီတေယာက္ကေတာ့ ငဘရဲ့လွည့္ကြက္ထဲကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေရာက္ရွိ္လာေလသည္။
ငဘက
“ငါ ေျပာမထြက္ဘူးဟာ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ မသိဘူး”
“ေျပာပါ နင္ေျပသလိုငါလုပ္ပါ့ မယ္ “
“ဒီလိုဟာ နင့္အကိုအသက္မေသေစခ်င္ရင္ နင္ငါနဲ႔အတူအိပ္ရမယ္ “
“ဘာ ဘာေျပာတယ္ နင္နဲ႔ငါအတူတူ အိပ္ရမယ္ဟုတ္လား”ရွိုက္သံတဝက္
နာၾကည္းျခင္းတဝက္ ေလသံနဲ႔ ငဘကိုျပန္ေမးလိုက္ေလသည္။
“ငါ နင္နဲ႔အတူတူအိပ္ၿပီးေတာ့ ခ်စ္တင္းေႏွာခ်င္လို႔ပါဟာ နင့္ကိုငါခ်စ္တာနင္မသိဘူးေနာ္”
ေအးသီ ရြံရွာစြာ ငဘကိုစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ငဘသည္ မိမိအပ်ိဳစင္ဘဝကို
ေတာင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိ မည္သို႔ လုပ္ရမည္နည္း။ သူ႔အလိုမလိုက္လ်င္လည္း
မိမိ္အကိုကေတာ့ ေသမွာမုခ်ျဖစ္ေလသည္။ မိမိငယ္စဥ္ကတည္းက
ဖေအလို၊အကိုလို၊ဦးေလးလို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့သူ ျဖစ္ေလသည္။
အကိုေသလို႔ေတာ့ မျဖစ္ အကိုမ်ိဳးစစ္အား ဂ်ပန္လက္ထဲတြင္ အေသခံလို႔မျဖစ္၊
ေအးသီ ဝင္သက္ကို ျပင္းျပင္းရႈသြ င္းလိုက္ကာ မ်က္ႏွာတင္းတင္းႏွင့္
“ကဲ ေျပာ ငဘ နင့္ရဲ့အလိုဆႏၵကို ငါလိုက္ေလ်ာေပးမယ္ အဟင့္ နင္က ငါ့အကိုကို
ဘယ္လိုကူညီမွာလဲ”
ငဘမ်က္ႏွာႀကီး ဝင္းလက္သြားေလသည္။
“ဒီလိုဆို ငါရဲ ရဲႀကီးအာမခံတယ္ နင့္အကိုအသက္မေသေစရဘူး မာစတာႀကီးကို
ငါေျပာေပးနိုင္တယ္ “
ေအးသီတေယာက္ ေရြ းစရာလမ္းမရွိေတာ့ လူယုတ္မာငဘစကားေၾကာင့္ သူ႔အေနႏွင့္
ငဘအလိုကိုလို္က္ရေပေတာ့မည္။
“နင္ တကယ္အာမခံတယ္ေနာ္ “
“စိတ္ခ်စမ္းပါ ေအးသီရာ အဘပါဟ ဟီးဟီး”
“ဒါဆိုလည္းေကာင္းၿပီ ကဲ လာ အိမ္ထဲကို “
ငဘတေယာက္ကေတာ့ ဒီေန႔ကိုထီေပါက္သည္ထက္ပင္ ေပ်ာ္ရေပေတာ့မည္။ ေအးသီက
အိမ္အတြင္းပိုင္းကို ဝင္ေရာက္သြားၿပီး တင္ပဆုံက်စ္က်စ္ကားကားေလးမွာ စည္းခ်က္ေလးျဖင့္
နိမ့္တုံျမင့္တုံ တုန္ခါတက္ဆင္းေနေပသည္။ ငဘကေတာ့ တံေထြးတံခ်က္ၿမိဳခ်ကာ
ေအးသီအိပ္ခန္းထဲသို႔ အေျပးတပိုင္း လိုက္သြားေတာ့သည္ ။ ေအးသီက
ကုတင္ေပၚပက္လက္ကေလး လွန္ထားေပးသည္။ မ်က္လုံးေလးကိုပါ မွိတ္ထားေလသည္။
မိမိေ-ာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ ငဘ-ီးႀကီးျဖင့္ အလိုးခံရေတာ့မည္ကိုသိၿပီး
ရင္ခုန္လႈပ္ရွားေနသျဖင့္ ရင္အစုံသည္ နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ ျဖစ္ေနေလသည္။
ငဘတေယာက္ကေတာ့ ဘန္ေကာက္လုံခ်ည္ကို ခါးပတ္ခၽြတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ အေပၚအကၤ်ီကိုပါ
ခၽြတ္လို္က္ေလသည္။ ပုဆိုးပါဆြဲ ခၽြတ္ခ်လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ -ီးႀကီးတေငါက္ေငါက္
ထြက္ေပၚလာေလသည္။ အေၾကာမ်ားၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနေသာ -ီးႀကီးကေတာ့
အေျမာက္က်ည္ဆန္ထိပ္ဖူးႀကီးႏွယ္ပင္ ဖူးရြေဖာင္းႂကြေနေလသည္။ ေအးသီကေတာ့
ကုတင္ေပၚ၌ စင္းစင္းေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ျဖစ္ေနေလသည္။ ငဘကေတာ့
ေအးသီေဘးနားဝင္လွဲလိုက္ၿပီးေတာ့
“ေအးသီ ငါလုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္ “
ေအးသီမ်က္ရည္မ်ား ပါးျပင္ေပၚသို႔လိမ့္က်လာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းအစုံအား ျပတ္ထြက္မတတ္
သြားျဖင့္ကိုက္ထားသည္။ ငဘကေတာ့ ျဖဴဥေနကာသနပ္ခါးအေဖြးသားလိမ္းထားေသာ ေအးသီပါးေလးကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္ေလသည္။ ေအးသီပၤါးေလးမွာသိသိသာသာႀကီး
ရွက္ေသြ းစိုကာ နီရဲသြားေလသည္။
ငဘက သူမအကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ားကို တလုံးခ်င္းျဖဳတ္ကာ ေဘာလီမကၤ်ီကိုပါ
ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ေအးသီသည္ အသက္မရွိေသာ စက္႐ုပ္ႏွယ္
အသက္ရႈသံခပ္ျပင္းျပင္းသာ ထြက္ေပၚလာသည္။ အိပုံတြဲကားေနေသာ နို႔ေလးႏွစ္လုံးမွာ
ငဘအတြက္ သြားရည္ယိုစရာ ျဖစ္ေနေလသည္။ နို႔သီးေခါင္းေလးမွာ
ၾသဇာေစ့အရြယ္ခန႔္ရွိကာ အထဲသို႔ျမဳပ္ ဝင္ေနၿပီး အေရာင္ကနီတီတီေလး ျဖစ္ေနေလသည္။
ငဘက နို႔ႏွစ္လုံးကိုအလွည့္က် ကိုင္ပြတ္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး နို႔သီးေခါင္းေလးကို မနာမက်င္ေစေအာင္
ငုံစို႔လိုက္ေလသည္။ ခါး၌တင္းတင္းစည္းထားေသာ ထဘီေလးကို ေျဖေလ်ာ့ကာ
ဗိုက္သားျဖဴျဖဴအိအိေလးကို လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။ ေအးသီသည္
ေပါင္အားတင္းတင္းေစ့ထားဆဲ ျဖစ္ေပသည္။ တင္ပဆုံအရင္း၌ ေပါင္တံမွာတုတ္ကာ
ေအာက္သို႔သြယ္ဆင္းသြားသည္။ ဝင္းဝါႏုေထြးေသာ အသားအေရရွိေလသည္။
ေစာက္ဖုတ္အကြဲေပၚ၌ အေမႊးေလးမ်ားမွာ ဟိုတေခ်ာင္းဒီတေခ်ာင္ း ေပါက္ေနေလသည္။
ဗိုက္သားေလးမွတဆင့္ ေအာက္သို႔နိမ့္ေလ်ာေလး ဆင္းသြားေသာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲ ေၾကာင္း
ေနရာေလးကို လက္ျဖင့္အသာပြတ္ဆြဲလိုက္သည္။
ေအးသီရဲ့တင္းတင္းကိုက္ၿပီး ေစ့ထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးက မဟတဟျဖစ္သြားေလသည္။
မ်က္လုံးကေလးတခ်က္ အသာယာပင္ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ ျပန္မွိ တ္သြားေလသည္။
ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေစေတာ့ဟူ၍ သေဘာပိုက္လိုက္ၿပီး သက္ျပင္းရွည္ႀကီးကို
ခ်လိုက္ေလသည္။
“ေအးသီရယ္ အရမ္းလွတာပဲ ေနာ္ နင့္ေစာက္ဖုတ္ေလးက ေဖာင္းမို႔ေနတာပဲ”ဟူ၍
တဏွာသံျဖင့္ ငဘကေျပာေလသည္။ ေအးသီက
“ေစာက္စကားမမ်ားနဲ႔ ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြ မေျပာနဲ႔ဟာ ငါ့ကိုနင္အလို ရွိတိုင္း ျမန္ျမန္လုပ္
ၿပီးရင္ နင့္ကတိအတိုင္းသာ လုပ္ေပး”
ငဘလီးႀကီးသည္ အစြ မ္းကုန္မာေတာင္ ႂကြ ေဖာင္းလာၿပီးုျဖစ္သည္။ ေအးသီေစ့ထားေသာ
ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ငဘဖြဲျဖဲလိုက္သည္။ ျဖဴဥမို႔ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို
အားရပါးရျဖဲၾကည့္သည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွာ ျဖဲလိုက္ေတာ့ မွပင္ အထဲက
ေစာက္ေစ့ ပန္းေရာင္ေလးကို ရင္ခုန္စြာျမင္ရသည္။ ငဘတေယာက္ အသက္ရႈသံေတြ
တရႈးရႈးတရွားရွားႏွင့္ ျဖစ္လာေလသည္။ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလး အေရာင္ကေတာ့
ခပ္စုစုေလး ပန္းႏုေရာင္ရဲရဲေလးျဖစ္ေပသည္။
ငဘက ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေထာင္ကာ ဒူးဆစ္မွအေပၚသို႔ ေျမႇာက္ကိုင္လိုက္ေလသည္။
ေအးသီတေယာက္ ေအာေခါင္ေတြက ေျခာက္ေသြ႕လာၿပီးေတာ့ တံေထြးကိုလည္း
ခဏခဏမ်ိဳခ်ေနရသည္။ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ သို႔ ငဘ၏လက္သည္ ဟိုႏွိုက္ဒီႏွိုက္ႏွင့္ ေဆာ့ကစားေနျခင္းကို ခံေနရေလသည္။ ခႏၶာကိုယ္တခုလုံးမွာလည္း အာ႐ုံေၾကာမ်ားက
တုန္ခါၿပီးေတာ့ တက္လာေလသည္။ ေစာက္စိေလးကို ငဘကအသာေလး လီ းထိပ္မွ
ဒစ္္ ႀကီးျဖင့္ ပြ တ္ဆြဲလိုက္ျပန္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီ းႀကီးကမသိမသာ
ေဆာ့ကစားရင္း ဝင္လာျပန္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေအးသီရဲ့စိတ္မ်ားက
ထူးျခားစြာေျပာင္းလဲသြားသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ဘာမွန္းမသိ အရည္ေလးမ်ား
ပြက္ခနဲထူးဆန္းစြာ ပြက္အံလာေလသည္။ ထိုအရည္ မ်ားေၾကာင့္ပင္ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းကို
ထိုးဆြေနေသာ လီ းႀကီးသည္ ေစာက္ေစ့ေလးကိုပြတ္ထိုးကာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ေလၽွာကနဲျဖင့္
အသာေလးေခ်ာေမာစြာ နစ္ျမဳပ္ ဝင္သြားေလသည္။
“အား နာတယ္ “
ႏႈတ္မွ ဤသို႔ျဖင့္ပင္ လႊတ္ကနဲထြ က္သြားေလသည္။ သူမသည္ က်င္ကနဲခံစားလိုက္ရကာလီ း
ႀကီးကေစာက္ေခါင္းက်ဥ္ းက်ဥ္းဆီ အတင္းဝင္ဘာသျဖင့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပင္
မသိစိတ္ကျဖဲေပးလိုက္ေလသည္။ ငဘ၏လက္ႏွစ္ဖက္သည္ ေအးသီ၏ေကြးထားေသာ
ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒူးေကာက္ေကြးမွ လက္ျဖင့္မတင္ကာ တခ်က္ျခင္းေဆာင့္ေလသည္။
ေအးသီမွာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖဲ ထားေပးသလို ျဖစ္ေနၿပီး ဖင္ႏွင့္ေပါင္သားမွာ
စုစု ကေလးျဖစ္သြားေလသည္။ ငဘက သူမ၏ဖင္ႏွင့္ေပါင္ေပၚသို႔ ေျခခြထိုင္ကာ
ထိုင္လိုက္ /ထလိုက္လုပ္႐ုံႏွင့္ လီ းသည္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုျပဲအာသြားေစကာ အတြင္းသားနဲ႔
အပ်ိဳအေမွးပါးေလးကိုပါ ျဗစ္ကနဲ လီ းတန္ႀကီးက ထိုးခြဲဝင္ေရာက္သြားသည္။
“အား နာတယ္ ငဘ နင္အရမ္းမလုပ္နဲ႔ဟာ..”
သူမႏႈတ္ခမ္းေလးလွိုက္ကာ နာက်င္သြားသျဖင့္ မ်က္ ဝန္းေထာင့္၌မ်က္ရည္ဥေလးမ်ား
ဝဲသြားရွာသည္။
“ခဏေလးနာတာပါ ေအးသီရာ ေအာ္လိုက္တာ ေအးေလ နင္ကလီ းနဲ႔ တခါမွအလိုးခံဖူးတာမွ
မဟုတ္တာပဲ ေနာက္ေလးငါးခ်က္ဆို ေနသားက်ၿပီးေတာ့ ခံလို႔ေကာင္းလာမွာပါဟာ”
“နင့္ပါးစပ္ကိုပိတ္ၿပီးေတာ့ ျမန္ျမန္လုပ္ဟာ”
ေအးသီသည္ ပထမေတာ့နာက်င္ရသည္။ ေနာက္ပိုင္း တစတစႏွင့္ နာက်င္မႈမ်ားေပ်ာက္သလို
ျဖစ္လာၿပီးေတာ့ ထိုမွတဖန္ပင္ ထူးျခားေသာ အေတြ႕အရသာထူးကို ခံစားေနရေတာ့သည္။
ငဘကလဲ လိုးျခင္းမွာေတာ့ အေတြ႕ၾကဳံရင့္က်က္သူတေယာက္ ျဖစ္သည့္အတိုင္း
နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေအးသီကို စြဲသြားေလေအာင္ လိုးေပးေနေလသည္။ ေအးသီမွာ
တခ်က္တခ်က္ မသိမသာေလး ဖင္ဆုံႀကီးကို ပင့္ကာပင့္ကာျဖင့္ ေကာ့ေပးလာေလသည္။
မ်က္လုံးေလးမ်ား တစတစႏွင့္ပင္ ေမွးစင္းလာေလသည္။ ငဘက ကိုယ္ကိုကိုင္းကာ
လိုးေနရင္းနဲ႔ ခၽြန္ေကာ့ေမာက္ထြက္ေနေသာ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လၽွာျဖင့္ယက္ေပးျခင္း၊
နို႔အုံေလးမ်ားကိ ု လက္ျဖင့္ညႇစ္ဆုပ္ပြတ္သပ္ေပးျခင္းမ်ားကို လုပ္ေပးလ်က္ရွိေလသည္။
“ျဗစ္ ျဗစ္ ဘတ္ ဘတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ..”
“ဟင္း ကၽြတ္ ကၽြတ္ ရွီး အား အင္း”
“အား ေကာင္းလိုက္တာေအးသီရာ”
သူမ၏ ေ-ာက္ဖုတ္အတြ င္းသား ႏုႏုရဲရဲ ေလးမ်ားသည္ လီ းကိုျပဳတ္ထြက္မတတ္
ညႇစ္ဆုပ္လာၾကၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးက အရည္အျမဳပ္မ်ားသည္လည္း
သူမဖင္ၾကားထဲသို႔ စီးဆင္းလာၾကသည္။
“အင့္ အို ….”
“အီး ေအးသီရယ္ အဲသလို ညႇစ္ညႇစ္ေပးစမ္းပါ ေအး ေကာင္းလိုက္တာဟာ က်ပ္စီးေနတာပဲ”
ငဘတေယာက္ကေတာ့ အပ်ိဳစစ္စစ္တေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ႀကီး
လိုးေနရသျဖင့္အတိုင္းမသိ ေက်နပ္အားရ ခံစားေနရသည္။ ရင္ ထဲ မွာလည္း တဒိတ္ဒိတ္ႏွင့္
ကုလားဘုရားပြဲလွည့္သလို ခံစားေနရေလသည္။ ငဘလီ းေခ်ာင္းသည္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္
ေလး၌ ျပည့္က်ပ္စြာစိုက္ ဝင္ေနေလၿပီး လီ း၏ပြတ္တိုက္မႈကို တႀကိမ္တခါမွမခံဘူးေသာ
ေအးသီေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ နီတြတ္ရဲထေနေလသည္။ ေအးသီသည္ လီ းႀကီးအဝင္
အထြက္လုပ္တိုင္း ေအာက္၌ေမွးခံလို႔ ေကာင္းေနေပသည္။ ငဘ၏မ်က္ႏွာမွာေတာ့
ေခၽြးဒီးဒီးက်ေနေလသည္။ ငဘ၏ကိုယ္လုံးျဖင့္ ဖိေဆာင့္လိုက္တိုင္း
ေအးသီမွာခါးေလးေကာ့ကာ ဖင္ကိုႂကြေပးရင္း တဟင္းဟင္းႏွင့္
အသံထြက္ၿပီးညည္းေနရွာေလသည္။ လီ းတန္ရွည္ႀကီးက လုံးပတ္မွာအေတာ္ႀကီးမားသျဖင့္
ေအးသီေစာက္ပတ္ကေလးသည္ ေအာက္ေၿခ အရည္ျပားကြဲကာ ေသြ းမ်ားပင္စိမ့္ထြက္
ေနေလသည္။ သူမသည္ ကာမစီးေၾကာင္းတြ င္ ဘာမွအသိအာ႐ုံမရွိေတာ့သလို
ျဖစ္ေနေလသည္။ ယခင္ကေတာ့ သူမသည္ ငဘမ်က္ႏွာကိုဘယ္ေသာအခါမွ
ၾကည့္ခ်င္စိတ္မရွိခဲ့ သို႔ေသာ္ ယခုအခါတြ င္ ငဘလိုးေဆာင့္မႈမ်ားေအာက္၌ မိန္းေမာသာယာစြာ
နင့္ကနဲခံစားေနရသည္။ သူမေခါင္းေလးမွာ ဘယ္ညာရမ္းကာ ေမးေလးခၽြန္းကာ
ေနာက္သို႔လန္ေနေလသည္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြ တ္ ႁပြတ္ “
“ဘတ္ ဘတ္ ဘတ္ “
“ဟင္း အင္း အား အား”
“ေအးသီ ေကာင္းလားဟင္ “
ေအးသီမွာ ႏႈတ္ကဖြ င့္မေျပာေသာ္လည္း ေခါင္းေလးကၿငိမ့္ျပေလသည္။ ငဘသည္
သူ႔လုပ္ရပ္တြင္ ပိုမိုအားတက္လာၿပီးေတာ့ ေအးသီႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးရြရြ ေလးကို
အသာယာစုပ္နမ္းေလသည္။ ေႏြးေထြးေသာႏႈတ္ခမ္းေလးမွာ ငဘပါးစပ္ထဲသို႔
ပါလာေလသည္။ ငဘက လၽွာျဖင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တို႔ထိေပးသည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ လီ းေခ်ာင္းကို
အဆုံးထိစိုက္ကာ အဆုံးထိဆြဲထုတ္လိုးေနေသာ ငဘတေယာက္မွာ ၿပီးခ်င္လာသျဖင့္
သုက္ကိုမနဲႀကီးပင္ ထိန္းေနရေလသည္။
ငဘ၏ ေဆာင့္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္းကို ေအးသီသည္ ဖင္ဆုံႀကီးမားလုံးက်စ္ျခင္းေၾကာင့္
ခံနိုင္ရည္ရွိသည္။ ေစာက္ဖုတ္မို႔မို႔အထက္တြ င္ ဆီးစပ္မွာ အဆီမ်ားျပည့္ေဖာင္းေနသျဖင့္
ေဆာင့္ရသည္မွာ တျဖန္းျဖန္းႏွင့္ အိေထြးေသာ အထိေတြ႕ကိုခံစားေနရသည္။ ငဘက
သုက္ထြက္ခါနီးၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွ လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ေလသည္။
“ေအးသီ နင္ တဘက္ကို ဝမ္းယားေမွာက္ေပးပါေနာ္ “
ငဘ၏စကားကို ေအးသီသည္ လြန္ဆန္နိုင္ျခင္းမရွိ္ေတာ့ေပ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလး
ထဲသို႔ အခ်က္က်က်ပြတ္လိုးေနေသာ လီးသည္ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ခၽြတ္ထြက္သြားသျဖင့္
ရင္မွာတလွပ္လွ ပ္ႏွင့္ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္သြားေလသည္။ ေအးသီသည္လည္း
ၿပီးခါနီးဆဲဆဲပင္ ျဖစ္ေနေလသည္။ ေစာက္ပတ္အတြ င္းမွာ မရိုးမႁရြဳဖစ္ေနၿပီး ယားက်ိက်ိ
ျဖစ္ေနေလသည္။ သူမသည္ ငဘ၏စကားအတိုင္း တဘက္သို႔ကိုယ္ကိုေစာင္းကာ
ဝမ္းယားေမွာက္ေပးလိုက္သည္။ က်စ္လ်စ္ေကာက္ထြက္ေနေသာ တင္သားမ်ားမွာ
မို႔ထြက္ ကာ အထင္းသားႀကီး ေတြ႕ရသည္။
ေအးသီ၏ဖင္သားသည္ အျပစ္အနာအဆာ အခ်ိဳင့္အပိန႔္မရွိပဲ လွပေနသည္။
ေအာက္သို႔သြယ္ဆင္းေနေသာ ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခပ္ကားကားေလးပင္
ငဘကကားေစလိုက္သည္။ ငဘက သူမ၏ေပါင္တံမ်ားေပၚသို႔ ခြကာေပါင္ျဖဲၿပီး လီးဒစ္ႀကီးကို
ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ သူ႔လီးႀကီးသည္ ေအးသီ၏အရည္မ်ား သူ၏အရည္မ်ားေပါင္းစုကာ
အျမဳပ္ေလးမ်ားအေနျဖင့္ ကပ္တြယ္ေနေပသည္။
ေအးသီ၏တင္ပါးႏွစ္ျခမ္းကို ငဘသည္လက္ျဖင့္ အားရစြာညႇစ္ဆုပ္ပြတ္သပ္ၿပီး ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို
အနည္းငယ္ျဖဲ လိုက္ေလသည္။ နီညိဳေရာင္စုစုေလး ဖင္ေပါက္ေအာက္၌ ေစာက္ဖုတ္
မို႔မို႔ေလးမွာ ဟစိဟစိေလးျဖစ္ေနေေပသည္။ ငဘက သူ႔လီးဒစ္ကိုေစာက္ဖုတ္အေပါက္ဆီ
ထည့္လိုက္ကာ ဖင္ကိုေကာ့၍သြင္းထည့္လိုက္သည္။ လီးသည္ေစာက္ဖုတ္
က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ ေစာက္စိကိုပြတ္တိုးကာ ဝင္ေရာက္သြားေလသည္။
ေအးသီရဲ့တင္ပါးမွာလည္း ေကာ့ေမာက္လာေလသည္။ ေက်ာျပင္၌ အေမႊးႏုႏုေလးမ်ားကို
ပြတ္သပ္ေပးကာ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးေပၚသို႔ ထပ္ရက္ေမွာက္ကာ သူမ၏ခ်ိဳင္းေအာက္မွ
လက္လ်ိဳသြင္းၿပီး ပုခုံးေလးကိုကိုင္ကာ ေဆာင့္ေလေတာ့သည္။
ငဘ၏ဆီးစပ္ႏွင့္ ေအးသီ၏တင္ပါးက်စ္က်စ္ေလးမွာ တျဗန္းျဗန္းျမည္ေအာင္ ထိခ်က္ျပင္းစြာ
ထြက္ေပၚေနေလသည္။ ေအးသီသည္ တကိုယ္လုံးရွိအေၾကာမ်ား ေညာင္းခ်ိလာသည္။
ေစာက္ပတ္ ထဲသို႔ လီးဝင္ထြက္ေနခ်ိန္တြ င္ ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ စူပြ ပြျဖင့္လီီးကို
ေက်နပ္အားရစြာ ညႇစ္ဆုပ္လိုက္ေလသည္။ ေအးသီၿပီးခ်င္လာသည္ ထိူ႔အတူငဘသည္လည္း
သုက္ထြက္ေတာ့မည္။
“ေအးသီ ၿပီးေတာ့မလားဟင္ “
ေအးသီမွာ ၿပီးခ်င္းမၿပီးခ်င္းကို နားမလည္ေသာေၾကာင့္ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ သူမ၏လက္ကို
ေနာက္ျပန္၍ငဘ၏တင္ပါးကိုဖိဖိခ်ကာ လုပ္ေပးေလ၏။ တင္ပါးကိုလည္းလက္သည္းမ်ားျဖင့္ ကုတ္ျခစ္ကာ ဖင္ကိုေကာ့ေကာက္ေပးထားေလသည္။ မိန္းမမ်ားသည္ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို
လီးမဝင္ေသး၍သာ မူေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လီးဝင္သြားလ်င္
အမ်ားစုမွာ႐ုန္းကန္ျခင္း မရွိၾကေတာ့ေပ။ မုဒိန္းမႈမ်ားသည္ လို းၿပီးသြားမွသာမုဒိန္းမႈဆိုၿပီး
တရားတေဘာင္ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ မုဒိန္းက်င့္သူေယာက်္ားသည္
မုဒိန္းက်င့္မည့္မိန္းကေလးကို ဖမ္းခ်ဳပ္ကာ အလိုမတူပဲက်င့္ခ်ိန္တြ င္ ထိုမိန္းမသည္
အမ်ားအားျဖင့္ အလိုးခံရေတာ့မည္ဟုေတြ းကာ စိတ္ကာမမ်ားျဖစ္ေပၚလာေလသည္။
မုဒိန္းက်င့္သူက အျမန္လိုးေတာ့မည္လုပ္မွ ႐ုန္းကန္ျခင္းသည္
ဝတ္ေက်တန္းေက်႐ုန္းကန္ျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။ လီးသည္ ေစာက္ပတ္ထဲဝင္လာခ်ိန္တြ င္
စိတ္မ်ားထႂကြလာေလသည္။ ထိုစိတ္သည္ မည္သည့္ေယာက်္ားျဖစ္ေနေန
ဆႏၵၿပီးသည္အထိခံမွာေတာ့ က်ိန္းေသျဖစ္ေလသည္။
ယခုတြင္ ေအးသီသည္ ကာမ၏အျမင့္ဆုံးခံစားမႈကို ခံစားေနရသည္။ ငဘသည္ လီးႀကီး
ကိုအားကုန္ညႇစ္လိုက္ၿပီးခ်ိန္ ေအးသီ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အျဖဴေရာင္ပ်စ္ခၽြဲ ခၽြဲအရည္မ်ားသည္
တစိမ့္စိမ့္က်လာေလေတာ့သည္။
“အင္း အား အား ဟင္း”
“အား ၿပီး ၿပီး ငါလည္း ၿပီးၿပီ ေအးသီ ရယ္ အား ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးဟာ”
ငဘ၏လီးေခ်ာင္းမွ သုက္ရည္ပူပူေႏြးေႏြ းမ်ားသည္လည္း ေစာက္ပတ္ထဲ မွအရည္မ်ားႏွင့္
ေရာေႏွာကာေစာက္ပတ္အတြ င္းတြ င္ ျပည့္လၽွံကုန္ေတာ့သည္။ ငဘသည္ ေအးသီ၏
ေက်ာကုန္း ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ကာ ေအးသီ၏ဆံပင္မ်ားႏွင့္ လည္ပင္းကိုနမ္းေလသည္။
ေအးသီသည္လည္း ၿပီးသြားေတာ့မွပဲ သတိျပန္ ဝင္လာေလသည္။
သန႔္စင္ေသာမိမိ၏အပ်ိဳဘဝကို အကိုမ်ိဳးစစ္အတြက္ လူယုတ္မာလက္သို႔
ေပးလိုက္ရၿပီဟုေတြ းသိလာကာ..
“ဖယ္စမ္းဟာ…..”
ေအးသီမ်က္ရည္ ဝဲလာေလသည္ သူမေက်ာေပၚ၌ေမွာက္ကာ ဇိမ္ခံေနေသာ
ငဘကိုပါတြ န္းပစ္လိုက္ကာ ထၿပီးေတာ့ထဘီကို ကပ်ာကယာဝတ္ေလသည္။
“ငါ့ဘက္ကေတာ့ တာဝန္ေက်ၿပီ ငဘ နင္ ငါ့အကိုကို အခုလႊတ္ေပးဖို႔
ဂ်ပန္ဗိုလ္ကိုသြားေျပာေပးပါ”
“နင္လိုက္ခဲ့မွ ျဖစ္မွာေအးသီ ဂ်ပန္ဗိုလ္မာစတာႀကီးကို နင္ နည္းနည္းပါးပါး
ေတာင္းပန္လိုက္ရင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ၿပီးေတာ့ ငါလဲ ေျပာလိုက္ပါ့မယ္ဟာ”
ငဘစကားေၾကာင့္ ေအးသီ ဝမ္းသာသြားသည္။ တန္းေပၚမွ
ရင္ဖုံးအကၤ်ီကိုေကာက္ ဝတ္ၿပီးေတာ့ ငဘေနာက္သို႔ ကပ်ာကသီပင္ လိုက္လာခဲ့ေလသည္ ။

အခန္း(၃)
ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္စခန္းတြ င္ မ်ိဳးစစ္မွာဒဏ္ရာဗလပြျဖင့္ ဖမ္းခ်ဳပ္ထားျခင္းကို ခံေနရေလသည္။
မ်ိဳးစစ္ ခႏၶာကိုယ္တခုလုံးတြင္ ဒဏ္ရာမ်ားမွေသြးစမ်ား စို႔ထြက္ေနရာျမင္မေကာင္းေအာင္
ျဖစ္ေနေလသည္။ ေအးသီသည္ သူ႔အကိုမ်ိဳးစစ္ကို ျမင္ေတြ ့လိုက္ရေသာအခါ
“အကို အကိုရယ္ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ေတာက္ လူယုတ္မာေတြ အဟင့္ ဟင့္ “
ေအးသီမွာ ဝမ္းနည္းပက္လက္ ငိုေႂကြ းေလေတာ့သည္။ မ်ိဴးစစ္မွာ သတိေမ့ေျမာေနေလသည္။
မာစတာႀကီးက ငဘဘက္သို႔ တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ကာ မ်က္ရိပ္ျပၿပီးေတာ့
သူ႔တဲအိမ္ေလးထဲသို႔ ဝင္သြားေလေတာ့သည္။
“ေအးသီ ငါ မာစတာႀကီးကို ေျပာၿပီးၿပီ နင္ငိုေနလို႔ မၿပီးေသးဘူး အခု မာစတာႀကီးကို
သြားေတာင္းပန္လိုက္ရင္ ရၿပီ “
ေအးသီမ်က္ ဝန္းအိမ္၌ မ်က္ရည္မ်ားျပည့္လ်ံေနေပသည္။ ငဘကို မ်က္ေထာင့္နီႀကီးျဖင့္
လွမ္းၾကည့္လိုက္ေလသည္။ ငဘက ခါးေထာက္ကာ ဟန္ပါပါျဖင့္
“ဝင္သြားလိုက္ပါ ေအးသီ အထဲမွာ မာစတာႀကီ း ေစာင့္ေနတယ္ “
ေအးသီတေယာက္ကေတာ့ တဲထဲ သို႔လွမ္းဝင္လိုက္ေလသည္။ တဲထဲ၌ မာစတာႀကီးမွာ
ခုံရွည္ေပၚတြင္ အခန႔္သားႀကီး ထိုင္ေနေပသည္။
“ေအး သီ ထိုင္ ထိုင္ ပါ”
ထိုကဲ့သို႔ ျမန္မာသံမပီမသျဖင့္ ေျပာဆု္ိၿပီး ေအးသီ၏ဖြံ့ထြားေသာခႏၶာကိုယ္ကို
တဏွာရမက္မ်က္လုံးျဖင့္ စိုက္ၾကည့္သည္။ ေအးသီသည္ ခုံတန္း၌ဝင္ထိုင္ရမလိုစဥ္းစားၿပီးခါမွ
မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ မာစတာႀကီး၏ေျခရင္း၌ ဒူးေထာက္လိုက္ေလသည္။
“ဗိုလ္ႀကီးရယ္ ကၽြန္မအကိုမွာ အဟင့္ အျပစ္မရွိပါဘူး ဗိုလ္ႀကီးရယ္ သူကကိုလႊတ္ေပးပါ
အဟင့္ ဟင့္ “
ေအးသီသည္ ဂ်ပန္မာစတာႀကီး၏ ေျခကိုကိုင္၍ ေတာင္းပန္ရွာေလသည္။ မာစတာႀကီးက
ျပည့္ ဝစြာျပဳံးၿပီးေတာ့ ျမန္မာလိုမပီမသျဖင့္
“လႊတ္ လႊတ္ေပးမွာေပါ့ ေအးသီရယ္ စိတ္ခ်ပါ”
ထိုသို႔ေျပာၿပီး ေအးသီလက္ေမာင္းကို ဆြဲကိုင္ထူကာ မတ္တပ္ရပ္ေစလိုက္ေလသည္။
“က်ဳပ္ ေအးသီ ကို ခ်စ္ ခ်စ္တယ္ “
ဟုေျပာကာ ေအးသီအား သူ၏ရင္ခြ င္ထဲသို႔ တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္ေလသည္။
“လႊတ္ေပးပါ ကၽြန္မအကိုကို လႊတ္ေပးရင္ ရွင္တို႔စိတ္ႀကိဳက္ ကၽြန္မကိုလုပ္ပါ အဟင့္ ကၽြန္မ
ကၽြန္မ ခံပါ့မယ္ “
ေအးသီ ဘာကိုမွမျမင္ေတာ့ ဒီအခ်ိန္တြင္ သူမ၏အကို မ်ိဳးစစ္ကိုသာ သူမျမင္ေတာ့သည္။
ယုတ္စြအဆုံး သူမအကို အသက္ခ်မ္းသာဖို႔အတြက္ မိမိ၏အသက္ေတာင္မွ
ေသဝံ့ဖို႔ ဝန္မေလးေတာ့ေပ။ထိုကဲ့သို႔ ေအးသီ၏ေျပာစကားေၾကာင့္ မာစတာႀကီးမွာ
သေဘာက်သြားကာ ေအးသီ၏ရင္သားဖြံ့ဖြံ့ထြားထြားႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ညႇစ္ေျခေနေခ်သည္။
ေအးသီတင္ပါးမ်ားကလည္း မာစတာႀကီးေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္ေနေလသည္။
ေအးသီတေယာက္ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ဆီမွ အရက္နံ့ကိုရေနေလသည္။ သူမ၏နို႔ႏွစ္လုံးကို
ဆုပ္ေခ်ခံ ေနရသျဖင့္ ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္း ထေနေလသည္။ အိစက္ႏူးညံ့ေသာ
နို႔အုံေလးကိုကိုင္ေနရေသာ မာစတာႀကီးမွာလည္း ရမၼက္ေသြ းမ်ား ႂကြလာေလသည္။ ထို႔ျပင္
အိစက္ညက္ေညာေသာ ေအးသီတင္ပါးသားကလည္း သူ၏လီးကိုဖိကပ္ထားသလို
ျဖစ္ေနေလရာ လီးသည္အစြမ္းကုန္ မာေတာင္လာသည္။
လီးႀကီးက ေအးသီစအို ဝကိုသြားေထာက္သလို အေနအထားေရာက္ေနေလရာ
ေအးသီဖင္ေလးပင္ ၾကဳံ႕သြားေလသည္။ ဂ်ပန္ႀကီးလီးက ခိုးလို႔ခုလုျဖစ္ေနေပသည္။
မာစတာႀကီးက ကုတင္ေပၚသို႔ ေအးသီအားခ်ီမသြားရာ ေအးသီမ်က္လုံးအစုံကို
မွိတ္ထားလိုက္ေလသည္။ ကုတင္ေပၚသို႔ ျငင္သာစြာခ်ထားလိုက္ခ်ိန္တြ င္ ေအးသီတေယာက္
စင္းစင္းေလးမလႈပ္မရွ က္ေနေနကာ ေပါင္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းအား
မသိမသာေစ့ထားလိုက္ေလသည္။ သူ႔ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္ကာ
ေအာက္သို႔ဆြဲခၽြ တ္လိုက္ၿပီးမွ ေအးသီထဘီကို မာစတာႀကီးကလွန္လိုက္ၿပီး
ျဖဴေဖြ းေသာေအးသီ၏ ေပါင္လုံးႀကီးမ်ားကို အရသာခံကာၾကည့္ရင္း သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီးျဖင့္
မသိမသာေလး ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေပါင္ၾကားထဲသို႔
လက္ေရာက္သြားၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ မသိမသာေလး လက္ခလယ္ေခ်ာင္းကို
ထိုးသြင္းႏွိုက္ဆြလာေလသည္။ မာစတာႀကီးရဲ့လက္ၾကမ္းႀကီးမ်ားက
ေပါင္အတြ င္းသားကိုပြတ္လိုက္ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ ကို လက္ႏွိုက္လိုက္လုပ္ေနေလရာ
ေအးသီမွာေတာ့ ေသးငယ္ေသာၾကက္သီးဖုေလးမ်ားက ကု ိယ္ခႏၶာအႏွံ့အျပားတြင္
ထႂကြလာေလသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ မာစတာႀကီးမွာ ႀကိဳးျပတ္သြားေသာ
ႏြားသိုးႀကီးအလား တရႈးရႈးတရွားရွားျဖစ္လာၿပီး ေအးသီေစာက္ဖုတ္ေလးကိုသာ
သဲသဲမဲ မဲႏွိုက္ေနေလေတာ့သည္။
ေအးသီတေယာက္ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ျဖစ္ကာ မလႈပ္ရွားခ်င္ေတာ့ မာစတာႀကီး၏ ေစာက္ဖုတ္ကို
ဆြေပးမႈသည္ သူမ၏စိတ္ကို ကစဥ္ကကလ်ားျဖစ္ေစကာ ထူးျခားဆန္းျပားေသာ
ဓါတ္တမ်ိဳးျဖင့္ထိေတြ႕လိုက္သလို ဇိုးကနဲ ဇတ္ကနဲ ခံစားရေလသည္။ သည္အထဲ မွာမွ
မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ဟိုရမ္းသည္ရမ္းႏွင့္ခါေနေသာ မာစတာ၏လိင္တန္ႀကီးက
ေအးသီအားပိုမိုေျခာက္ျခားေအာင္ ဟန္ေရးျပေနေလသည္။ မိမိအခု အလိုးခံရမည့္
မာစတာႀကီး၏လီးႀကီးမွာ ငဘဟာႀကီးထက္ပင္ ႀကီးမားရွည္လ်ားလွသည္။ ေအးသီရင္ေတြ ပင္
တလွပ္လွပ္ျဖစ္လာေလသည္။ သိစိတ္အာ႐ုံႏွင့္ ေသြးသားထႂကြလာေသာ ရမၼက္ဆႏၵတို႔က
လြန္ဆြဲ ေနေခ်ၿပီ။ တအိအိၿပိဳက်လာေသာ မာစတာကိုယ္လုံးႀကီးကိုလည္း
လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ဆီးတြ န္းထားကာ မ်က္ႏွာေလးကိုေဘးသို႔ေစာင္းရင္း အသိအာ႐ုံေတြ
တရိရိျပတ္က်ေနေလသည္။
“ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ေအးသီရာ နင့္ကို ငါ လိုး လိုး လိုးမယ္ေနာ္ “
မာစတာႀကီးမွာ ေအးသီပါးေလးကို ရႊတ္ကနဲျမည္ေအာင္ နမ္းၿပီးေတာ့ထဘီကို အသာယာပင္ ဆြဲလွန္လိုက္ေလသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္က မာစတာႀကီးရင္ဘတ္ကို တြန္းထားရေသာေၾကာင့္
ထိုသို႔အလွန္ခံရေသာအခါ ေပါင္ရင္းတြင္စုပုံေနေသာ ထဘီေလးမွာ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္
လန္တက္သြားေတာ့သည္။ မာစတာႀကီးက တံေထြးကိုဂလုကနဲၿမိဳခ်ရင္း
ေအးသီေပါင္ၾကားေလးထဲ မွ မဲမဲ ေမွာင္ေမွာင္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားကို
စူးစူးရဲ ရဲၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္ႀကီးကေတာ့ ႀကီးမားေသာေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးၾကားမွ
အကြဲစေလးပင္မျမင္ရပဲ ေစ့ကပ္နစ္ျမဳပ္ေနသည္။ အေမႊးထူထူေလးမ်ားပင္ မင္းမူေနေသာ
ဆီးခုံအထက္ပိုင္းႏွင့္ ေစာက္ပတ္ၾကားတြ င္ အလြန္တရာမွ ႏူးညံ့အိစက္လွေသာ
လက္သုံးလုံးခန႔္ အသားျပင္ေခ်ာမြတ္မြတ္ေလးကို မာစတာႀကီးစမ္းမိသြားသည္။
ေအးသီ …ေႁမြေပါက္ခံရသည့္ႏွယ္ တြ န္ ့ကနဲျဖစ္သြားေလသည္။ နဂိုကမွခပ္ေျဖးေျဖး
တုန္ရီေနေသာကိုယ္လုံးေလးမွာ ဗို႔ဒိတ္တင္လိုက္ေသာ လၽွပ္စစ္ခုံႏွယ္
ပိုမိုတုန္ရီလာေလသည္။ သူစိမ္းေယာက်္ားတေယာက္၏ လက္ၾကမ္းႀကီးျဖင့္ အကိုင္အတြယ္
အပြတ္သပ္ခံရျခင္းျဖစ္ေလကာ ကိုယ္ႏွင့္စိတ္မွာ ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္လာေလသည္။
မာစတာႀကီးက ေအးသီအကၤ်ီၾကယ္သီးကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ေလသည္။
ႏွိပ္ၾကယ္သီးမ်ားတပ္ထားေသာ ရင္ဖုံးအကၤ်ီေလးမွာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ႏွင့္ျပဳတ္သြားေလသည္။
ျပဳတ္သြားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ပင္ ႏူးညံ့ျဖဴဝင္းလ်က္ မို႔ေမာက္လၽွံထြက္ေနေသာ
နို႔အထက္ပိုင္းတျပင္လုံးကို မာစတာႀကီးေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ အိျဖဴဝင္းမြတ္ေနေသာ
နို႔ႀကီးမ်ားကို ဖိနမ္းလိုက္ေလသည္။ ႏွာေခါင္းကို နို႔ႏွစ္လုံးေပၚသို႔ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ
နစ္ျမဳပ္ထားလိုက္ၿပီး ရွည္ၾကာေသာသက္ျပင္းႀကီးမ်ား ရွိုက္လိုက္ကာ
ပိုပိုဖိကပ္နမ္းေနေလသည္။
ေအးသီလက္ေမာင္းေလးမ်ား ေပ်ာ့အိႏုန္းေခြ လာသည္။ နို႔ႏွစ္လုံးကို ေဘာ္လီအျပင္ဘက္
အေပၚပိုင္းမွအားရပါးရႀကီး ဖိနမ္းေနေသာ မာစတာႀကီးကို တားဆီပိတ္ပင္ရန္ အင္အားေတြ
မရွိေတာ့ေခ်။ မာစတာႀကီးက ေဘာ္လီႀကိဳးကို ပုခုံးမွေလ်ာခ်လိုက္ေတာ့ ေဘာ္လီအတြင္းမွ
နို႔ေလးႏွစ္လုံးက အလိုက္သင့္ခုန္ထြက္လာသည္။ တင္းတင္းမာမာနို႔အုံႀကီးမ်ားက
ဝင္းပေဖြးဥေနေလသည္။ ဤနို႔ႏွင့္ဤေစာက္ဖုတ္ကိုပင္ မာစတာႀကီးမွာ အပ်ိဳစစ္စစ္၏
ေစာက္ဖုတ္ ႏွင့္နို႔ထင္ကာ ဖီးလ္ေတြအတက္ႀကီးတက္ကာ ေက်နပ္ေနေလသည္ . သူ႔အရင္
ငဘတေယာက္ အားရပါးရလိုးခဲ့ ကိုင္တြယ္စို႔ခဲ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္နို႔မွန္းသာသိပါက
ငဘကို မုခ်သတ္မည္ပင္မလြဲေခ်။
ေအးသီ၏ ေနမထိေလမထိ ဂူေအာင္းေနရေသာ အသားစိုင္မ်ားမို႔
ရွိန္းျမေသာအေၾကာစိမ္းေလးမ်ားက အထင္းသား ေပၚလြင္ေနေပရာ
မာစတာႀကီးအသက္ရႈသံက ပိုမိုျပင္းျပလာခဲ့သည္။ ၾကမ္းရွေသာလက္ ၀ါးႀကီးျဖင့္
ခပ္ဖြ ဖြအုပ္ၿပီးေတာ့ ကိုင္ညႇစ္ၾကည့္ရာ ေအးသီ ခါးေလးေကာ့တက္လာသည္။
ေစာက္ပတ္ထဲမွလည္း စိမ့္ကနဲ စိမ့္ကနဲ အရည္ၾကည္မ်ားက ယိုစီးက်လာသည္။
နိ ု႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကလည္း ရန္စခံရေသာ လူပုေလးမ်ားကဲ့သို႔ ေငါက္ကနဲ ပင္ ေခါင္းေထာင္ထလာၾကသည္။ မာစတာႀကီးက ပါးစပ္ျဖင့္ငုံခဲကာ လၽွာၾကမ္းႀကီးျဖင့္
နို႔သီးေခါင္းမ်ားကို ယက္လိုက္ေလသည္။ သြားေလးျဖင့္လည္း ထိပ္ကေလးမ်ားကို
မနာက်င္ေလေအာင္ အသာယာကိုက္ေဆာ့ေနေလသည္။ ေအးသီသည္
ထိန္ းခ်ဳပ္ထားေသာစိတ္မ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္ရေတာ့သည္။ တြန႔္လိမ္လာၿပီးေတာ့
တကိုယ္လုံးေကာ့ပ်ံေနေလသည္။
“အား ရွင္ အဲလိုမလုပ္ပါနဲ႔ ယားတယ္ ဆိုမွပဲ”
“မင္း ေကာင္းေအာင္လို႔ပါ အဟဲဟဲ”
မာစတာႀကီးက စကားကိုမပီမသျပန္ေျပာကာ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ နို႔ႏွစ္လုံးကိုအလွည့္က်စီ
စို႔လိုက္ယက္လို က္ လုပ္ေနေေပသည္။ မည္မၽွပင္ ေအးသီ႐ုန္းကန္ပါေစ စိတ္တင္းထားပါေစ
ေပါင္ႏွစ္လုံးက မသိမသာေလးဟလာၿပီး ခၽြဲက်ိေသာအရည္မ်ား က်ေနသည့္ေစာက္ပတ္
ေလးက မာစတာႀကီးလီးအား ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားက ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေလၿပီ။
“ေအးသီ နင္ ၿငိမ္ ၿငိမ္ ခံစမ္းပါ”
မာစတာႀကီးက ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ သူ႔လီးႀကီးအကုန္စင္ေပၚေအာင္ ေဘာင္းဘီကိုေအာက္သို႔
ခၽြတ္ခ်လိုက္ေလသည္။
“အေမ့ “
ေအးသီ မ်က္လုံးေလး ဝိုင္း ဝိုင္းလည္သြားသည္။ ႀကီးမား၍ အေၾကာႀကီးမ်ားတင္းေနေအာင္
ေထာင္ထေနသည့္ မာစတာႀကီးရဲ့ ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးက ေအးသီတေယာက္
ေက်ာစိမ့္ကာလန႔္ေအာ္မိေအာင္ ထြားႀကိဳင္းလြ န္းလွသည္။ အေမႊးမည္းမည္းႀကီးမ်ားက
လိင္တံအရင္းတြ င္ အုံလိုက္က်င္းလိုက္ အုပ္ဖြဲ႕ေပါက္ေနကာ
ေကာက္ေကြ းမဲ ေမွာင္ေနေလသည္။ ေကာက္စိုက္တန္အရင္းသာသာမက ႀကီးမားလြန္းေသာ
ဒစ္ႀကီးကို ရင္တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ကာစိုက္ၾကည့္ရင္း တဒဂၤအသက္ရႈရန္ပင္ ေမ့ေနသည္။
ေပ်ာ့တြဲ ေနေသာ ေဂြ းဥႀကီးတြင္လည္း က်ဲ ပါးေသာအေမႊးမ်ားက ေပါက္ေနျပန္ေလသည္။
မာစတာႀကီးက ေအးသီေပါင္ႏွစ္လုံးကို အားႏွင့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဆြဲ ခြာပစ္လိုက္ေလသည္။
လက္တဝါးစာမၽွမက ႀကီးမားက်ယ္ျပန႔္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ
အားရေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ဘြားကနဲေပၚလာေလသည္။ စူတင္းျပည့္ေဖာင္းေနေသာ
ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ဖက္က ဆီသုတ္လိမ္းထားသည့္ႏွယ္ ေျပာင္တင္းကာ
ဝင္းဝင္းလက္ေနသည္။ အကြဲ ေၾကာင္းႀကီးက ရွည္လ်ားနက္ရွိုင္းလွေပရာ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီး
အားအင္အားႀကီးမားစြာ ဝံ့ႂကြားေနသည္ႏွင့္ တူလွေပသည္။
ခပ္ျပာျပာအတြင္းသားေလးအခ်ိဳ႕က ေစာက္ပတ္အတြ င္းက်က်မွ
ဟျပဲျပဲ ေလးေပၚလြ င္ေနသည္။
ေအးသီေပါင္ၾကား၌ ဒူးေထာက္ထို္င္ေနေသာ မာစတာႀကီးရဲ့လီးႀကီးက ေစာက္ပတ္ကို
ေက်ာ္ၿပီးေတာ့ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႀကီး ျဖစ္ေနေလသည္။ မာစတာႀကီးက လီးကိုဖိ
ခ်ၿပီးေတာ့့ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ေတ့လိုက္ကာ ထိုးထည့္လိုက္သည္။
ေအးသီမွာ ငဘႏွင့္အလိုးခံရစဥ္က ငဘလီ းမွာေသးေလသည္။ အခု မာစတာႀကီးလီ းမွာေတာ့
ႀကီးမားလြန္းလွသည္။ မာစတာႀကီးက ဆီးသြားေသာ ေစာက္စိေပါက္ကေလးကို
တိုက္ရိုက္ႀကီး ဖိေထာက္ထားသည္။ ေအးသီတေယာက္ ငုတ္ႏွင့္ေဆာင့္ထိုးသလို
က်င္ခနဲျဖစ္သြားသည္။
“အား ေသပါၿပီ “
ေအးသီတေယာက္ အသံကုန္အားကုန္ကို လွိမ့္ေအာ္ေပေတာ့သည္။ ထိုအခါမွပင္
မာစတာႀကီးက ဖင္ကိုေအာက္သို႔နိမ့္ေလၽွာကာ ဒုတိယအႀကိမ္ ေအာက္နားသို႔တိုးၿပီးေတာ့
ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။
“ႁပြတ္ ပလြတ္ ပတစ္ “
“အီး ဝင္သြားၿပီ အား နာလိုက္တာရွင္ “
လီ းထိပ္ဒစ္ က ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ အေပါက္ကၽြံသလို ကၽြံက်သြားရာ
နင့္ကနဲသားအိမ္အထိ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ကာ ယားယံျခင္းနာက်င္ျခင္းႏွင့္
အဂၤါစပ္သားခ်င္းထိေတြ႕မႈက ေဝဒနာမ်ားကိုျဖစ္ေပၚလာေစသည္။ သူမေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔
လီ းေခ်ာင္းႀကီး ဝင္သြားၿပီဆိုေသာအသိ ေခါင္းထဲသို႔ေရာက္လာသည္ႏွင့္ သူမမွာထူပူရွိန္းဖိန္း
ကာ တကိုယ္လုံးရွိေသြးမ်ား တဆတ္ဆတ္ႏွင့္ စီးဆင္းမႈျမန္ဆန္သြားေတာ့သည္။
မာစတာႀကီးသည္ ဇက္ႏွိမ့္ထားကာ အေပါက္ထဲသို႔ဝင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏လီ းႀကီးကို
ထပ္ဖိေဆာင့္သြ င္းလိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း တင္းမာေမာက္ႂကြေနေသာ
နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို စုံကိုင္ဆြဲယူကာ ခပ္တင္းတင္းေလး ေဆာင့္သြ င္းလိုက္ေလသည္။
“ႁပြတ္ စြတ္ ႁပြတ္ ျဗစ္ ျဗစ္ ျဗစ္ “
ေအးသီတေယာက္မွာေတာ့ ကုနး္ေပၚတင္လိုက္ေသာ ငါးတေကာင္လို
ဖ်တ္ ဖ်တ္ကိုလူးေနေတာ့သည္။ မ်က္ႏွာေလးကလဲ ရဲ ရဲကိုနီေနေတာ့သည္။
မာစတာႀကီးမ်က္ႏွာကို ရဲဲရဲ မၾကည့္ရဲ လက္ေမာင္းေလးေတြတင္ၿပီးေတာ့ မ်က္ေစ့အစုံကို
တင္းတင္းႀကီးပိတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္ၿပီးေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီးခံေနရက္က
တဟင္းဟင္းႏွင့္ ညည္းတြားသံမ်ားကထြက္ေပၚေနေပသည္။
“ႁပြတ္ စြပ္ ႁပြတ္ စြပ္ “
“အင့္ အီး ရွီး ကန္တယ္ကီး အိုး ရွီး”
မာစတာႀကီးက ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို လီ းႏွင့္ပြ တ္တိုက္ေနရသျဖင့္ ထူးျခားေသာ
ေစာက္ပတ္၏ တန္ျပန္ခံစားမႈကို လီ းေခ်ာင္းမွတဆင့္ ခႏၶာကိုယ္တခုလုံး ခံစားေနရသည္။
သူ၏ဖင္ႀကီးကို ေျမႇာက္ဖိကာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးအစုံလိုက္ ကို င္ညစ္ၿပီးေတာ့
ေဆာင့္ခ်လိုက္ေလသည္။
“အား ေျဖးေျဖး အား ေျဖးေျဖးလုပ္ပါဆို ကၽြတ္ ကၽြတ္ “
ေအးသီတေယာက္ကေတာ့ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီးေတာ့ အံႀကိတ္ခံေနရင္းေျပာလိုက္ေလသည္။
“ေဆာရီး ရိုကာမာ ရိုကာမာ “
မာစတာႀကီး ခပ္ဖြဖြ ေလးကိုယ္ရွိန္သတ္သည္။ အျပင္မွာေတာ့ ဂ်ပန္တပ္သားေတြနဲ႔ငဘတို႔ က
မာစတာႀကီးႏွင့္ေအးသီတို႔၏ လိုးပြဲႀကီးကို အက်အနေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကေလသည္။
သူတို႔၏လီ းမ်ား သည္လည္း အသီးသီးပင္ မာေတာင္ေနၾကၿပီျဖစ္ေလသည္။ ယခုလို
ေခ်ာေမာလွပေသာမိန္းမပ်ိဳတေယာက္၏ ကိုယ္ခႏၶာအလွပမ်ားကို အရွိကိုအရွိအတိုင္း
ၾကည့္ရႈခြင့္ရေနၾကသျဖင့္ အသက္ေတာင္ျပင္းျပင္း မရႈ ဝံ့ ပဲႏွင့္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကသည္။
ေအးသီလက္ကေလးမ်ား မာစတာႀကီးရင္ဘတ္ကို စုံတြန္းေနသလို မာစတာႀကီးဖင္ကလည္း
ဆတ္ခနဲဆတ္ခနဲေဆာင့္ၿပီးေတာ့ အားရပါးရလိုးေနေတာ့သည္။
“ကြဲ ကြဲသြားၿပီ ထင္တယ္ နာလိုက္တာ ကၽြတ္ ကၽြတ္ “
ခပ္ဖ်င္းဖ်င္းၾကပ္တပ္တပ္ႀကီး ေဝဒနာကိုေအးသီခံစားေနရၿပီး ေဖာ္မျပတတ္ေသာ
နာ..ခံ ..ေကာင္း..ဟူေသာ ေဝဒနာသုံးရပ္ကို တၿပိဳင္နက္ခံစားေနရၿပီးေတာ့ တခ်ီတခ်ီမွာေတာ့
ေအးသီေျခဖဝါးေလးမ်ားကို ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေထာက္မိသြားၿပီးေတာ့
ခါးႏွင့္ၾကမ္းျပင္လြတ္ေအာင္ ေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္သည္ကို မာစတာႀကီးက
သတိျပဳမိသြားေလသည္။ တခါတေလတြင္လည္း စပါးေလွ႕သကဲ့သို ့
ဖင္ႀကီးကို ၀ိုင္းေနေအာင္လွည့္ကာ လႈပ္ရွားေပးေလသည္။ မာစတာႀကီးလည္း
အားေတြတက္လာၿပီးေတာ့ နို႔ေလးႏွစ္လုံးကိုလႊတ္ကာ ခါးႏွစ္ဖက္ကိုစုံကိုင္ၿပီးေတာ့
အားရပါးရဆြ ဲေညႇာင့္ေလေတာ့သည္။
“အမေလး အေမေရ အဟင့္ အင့္ အင့္ အား ရွီး”
“ေကာင္းလိုက္တာ ေအးသီရာ ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္ အိုး”
တျဖည္းျဖည္းခ်င္းႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သားအရွိန္ရလာၿပီးေတာ့
နာရီ ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ ေအးသီတေယာက္က တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ
ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထြက္လာၿပီး ၿပီးသြားသည့္အျပင္
လူမွာလည္းေပ်ာ့ေခြသြားေလေတာ့သည္။ မာစတာႀကီးလည္း အရွိန္မပ်က္ေလးငါးခါေလာက္
ေဆာင့္ၿပီးေသာအခါတြင္ေတာ့ သူ႔ဖင္ႀကီးကိုဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ ဆီးခုံျခင္းဖိကပ္မိသည္အထိ
ေညာင့္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ ေအးသီေစာက္ပတ္ထဲကို ပူေႏြးသည့္သုက္ရည္မ်ား
ပန္းထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။ လူမွာလည္းေအးသီေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ေလကာ
ရွက္ေသြ းျဖင့္ရဲ ရဲတြတ္ေနေသာ ေအးသီပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ညာျပန္နမ္းလို က္ကာ လီ းႀကီး
ကိုျပန္မထုတ္ေသးပဲ ဇိမ္ခံေနလိုက္ေလသည္။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *