ပြီးတော့လဲ ပြီးတာပဲ ဇာတ်သိမ်း

ဒီနှစ် သင်္ကြန်ကို မိုးညှင်းမှာဘဲ ဆင်နွှဲလိုက်ပါတယ်၊တကယ်တော ့ လုပ်ငန်းက မတ်လဘတ်ဂျက်ပိတ်မှာ ပြီးရမှာပါ၊ဆောက်လုပ်ရေးထုံးစံ
မတ်ဘတ်ဂျက်ပိတ်မှာအပြီးပြ ငွေထုတ်ထားပြီး လုပ်ငန်းကိုတော ့ဧပြီ၊မေအထိ လုပ်ကြတာပါ၊မိုးရွာမှနားကြတာ၊သင်္ကြန်ရက်တွေ ကားထွက်လို ့
ရတာမဟုတ်ပါ၊ရေပက်တဲ ့လူတွေ၊မူးရူးနေတဲ ့လူတွေ၊အလေနတ်တော ဟေးလားဝါးလားလုပ်ကြတဲ ့လူတွေနဲ မတော်တဆမှုဖြစ်နိုင်လို ့နားတာ၊
၃/၄ ရက်လောက်လေးနားတာမို ့မောင်မောင်တို ့ မြစ်ကြီးနားပြန်မနေတော ့၊ မိုးညှင်းမှာဘဲနေလိုက်တာ၊ဧပြီလကုန် မေလဆန်းက ျ မှ လုပ်ငန်း
အပြီးသတ်ပြီး မြစ်ကြီးနားပြန်လာရတာ၊မိုးတွင်း အလုပ်နားတယ်ဆိုပေမဲ ့ လုံးလုံးနားတာတော ့မဟုတ်ပါ၊မြို ့ပေါ်လုပ်ငန်းလေး က ျိ ု းတိုးက ျဲ တဲ
လုပ်နေရတာပါ၊ထုကြီးထည်ကြီးနဲ ့သာမဟုတ်တာ၊အလုပ်မရှိတဲ ့အခါ ကားပြင်ကြပေါ ့။
“မင်းကလဲကွယ်၊နေနိုင်လိုက်တာ၊သင်္ကြန်ရက်လေးတောင် ပြန်လာတာမဟုတ်ဘူး၊မင်း တူ တူမတွေကဖြင့် မေ ျှ ာ်လို ့” ပြန်ရောက်တာနဲ ့
မရီးက အပြစ်တင်တယ်၊မရီးပြောမယ်ဆိုလဲ ပြောစရာ၊မိုးကုန် နိုဝင်ဘာလကတဲက သွားလိုက်တာ မေလအထိ (၆)လကြာတယ်၊မြစ်ကြီးနား-
မိုးညှင်း မိုင်(၁၀၀)ဘဲဝေးတာ၊တခေါက်တလေတောင် ပြန်မလာဖြစ်ဘူး၊ကားတွေကို စိတ်မချတာပါသလို မြစ်ကြီးနားပြန်ရောက်ရင် ဖီဖီကို မေ့လို ့
မရနိုင်သေးလို ့ပါ၊
“ပြန်မလို ့ဘဲ အမရေ၊ဟိုမှာ တခြားကားအဖွဲ ့တွေလဲ အများကြီးဆိုတော ့၊ပစ္စည်းပျောက်နိုင်လို ့ နေလိုက်တာ” မောင်မောင်ရောက် ရောက်
ချင်း “ဦးရေး ရေး” လို ့အော်ခေါ်ပြီး သူ ့ဆီပြေးလာနေတဲ ့ တူအငယ်ဆုံးကောင်ကို ဆီးပွေ ့ရင်း ပြန်ပြောတာ၊အငယ်ဆုံးတူလေးက အခုမှ(၄)
နှစ်သာသာ ရှိသေးတာ၊သူ ့ဦးလေးရဲ ့အသဲကေ ျ ာ်၊(ဦးရေး ရေး)ဆိုတာ (ဦးလေး လေး)ခေါ်တာ မပီလို ့၊အကိုကြီးက မန္တလေးဆင်းနေလို ့ မရှိ၊
တူမလေးတွေက သိတတ်နေပြီမို ့အနားသာမကပ်တာ၊သူတို ့ဦးလေးရဲ ့ပစ္စည်းတွေကို အိမ်လေးထဲ ၀ိုင်းသယ်ပေးကြတယ်၊အရင် မောင်မောင်
ကေ ျ ာင်းတက်တုန်းကတော ့ အိမ်အတွက် ပူစရာမလို၊အခုမောင်မောင်မရှိတဲ ့အခါ မရီးတစ်ယောက်ထဲ ကလေး(၄)ယောက်နဲ ့အဖော်မရှိလို ့
မဖြစ်တာနဲ ့ ဗန်းမော်ဘက်က သူ ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ အသက်(၄၀)လောက် မိန်းမကြိးတစ်ယောက်ခေါ်ထားရတယ်၊
ရောက်တဲ ့ရက်ကတော ့ ခရီးပန်းလာလို ့ဘယ်မှမထွက်ဘဲ အိမ်မှာဘဲနေတာ၊တူတော်မောင်က သူ ့ဦးလေး အိမ်လေးက မပြန်တော ့၊ညနေ
စောင်းတဲ ့အချိန်မှ သူ ့အမေ ရောက်လာပြီး “သား၊ထမင်းစားမယ်၊လာခဲ ့တော ့၊ဦးလေး နားပေစေ” လို ့ပြောပြိးလာခေါ်တာ၊
“စားရေးဘူး၊ဦးရေး ရေးနဲ ့တူစားမှာ” တူတော်မောင် သူ ့အမေခေါ်ရာ မလိုက်ဘဲ ပေကပ်နေတာ၊
“ကဲ၊ဦးလေး လေး ရေ၊မင်းတူတော်မောင်ကတော ့ အကဲပိုနေပြီ၊ပြီးမှသာ ခေါ်ခဲ ့ပေတော ့” မရီး သူ ့မတ်ကို ပြောပြိးပြန်သွားတာ၊
“ကျွန်တော်ပါ တခါထဲ စားလိုက်ပါ ့မယ် အမရာ၊တော်ကြာ ဒီကောင် အိပ်သွားလိမ် ့မယ်” မောင်မောင် တူတော်မောင်ကို ကောက်ချီပြီး မရီး
နောက်က လိုက်သွားပါတယ်၊ထမင်းစားပွဲမှာ မရီးတို ့သားအမိတွေနဲ ့အတူတူစားလိုက်ရတယ်၊အရင်ကတော ့ မောင်မောင် မရီးနဲ ့အတူ ထမင်း
တခါမှမစားဖူးပါ၊ကိုယ့်ဖာသာ မီးဖိုထဲမှာဘဲ ခူးခပ်ပုံစားတတ်တာပါ၊
“ဦးရေး ရေး၊ပြင်သွားသားလိုက်” ထမင်းစားရင်း တူမောင်က သူ ့ဦးလေးအပြင်ထွက်ရင် လိုက်မယ်ပေါ ့၊
“အေး၊နောက်နေ ့မှသွားမှာ၊ထမင်းစား၊မစားရင် မခေါ်ဘူးနော်၊စားမှခေါ်မှာ” မောင်မောင်ပြောမှ တူမောင် စကားမပြောဘဲ စားတော ့တာ၊
“ဦးလေး၊သမီးလဲ လိုက်မှာနော်” နို ့ညှာမ(၇)နှစ်က ပြောပြန်ရော၊
“အေး၊အေး၊ခေါ်မယ်၊တူတွေ တူမတွေ တယောက်တလှဲ့ခေါ်မယ်၊ကဲ ကဲ၊စားကြ၊စားကြ” မောင်မောင် သူ ့တူ တူမတွေနဲ ့အလိုက်သင့်ပြော
ဆိုနေတာကို မရီးနားထောင်နေတာ၊ပြီးမှ
“တူ တူမတွေတင် မဟုတ်ဘူးနော်၊အမကိုလဲ ဘုရားကေ ျ ာင်းပို ့ပေးဦး၊မင်းမရှိတဲ ့အခါ ကယ်ရီနဲ ့သွားနေရတာ”
“ဟုတ်ကဲ ့အမ၊အော်၊ဒီနေ ့စနေဘဲ၊မနက်ဖန် ပို ့ပေးရမှာဘဲ” မရီး ပြုံ းပြီးခေါင်းငြိမ် ့တယ်၊
—x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x—
နောက်ရက်မနက်မှာ မောင်မောင် မရီးကို ဘုရားကေ ျ ာင်းပို ့ပေးရတယ်၊ဟိုတခါ မရီးကိုပို ့ရတုန်းကတော ့ မရီးကခါးကိုဖက်စီးလို ့ တမျို းဖြစ်
ခဲ ့ရတာ၊ဒီတခါမှာတော ့သူနဲ ့မရီးအကြားမှာ တူမောင်ပါလာတယ်၊တူမောင်က သူ ့ဦးလေးခါးကို အသားကုန်ဖက်ထားတာ၊
“ဖြေးဖြေးစီးနော်၊ကိုင်စရာမရှိဘူး” မရီးကပြောတာ၊အရင်က မောင်မောင့်ခါးဖက်စီးခဲ ့တာကိုး၊
“ကျွန်တော့်ပခုံး ကိုင်စီးလေ အမ” မောင်မောင်ပြောမှ မရီး သူ ့ပခုံးကို လက်နဲ ့ကိုင်စီးတယ်၊အရင်လိုဘဲ၊မရီးကို ဘုရားကေ ျ ာင်းမှ ချပေးခဲ ့ပြီး
မောင်မောင် လက္ဘရည်ဆိုင်ဘက်လှဲ ့တယ်၊
“ဦးရေး ရေး၊ဝက်သားပေါင်းစားမယ်” တူမောင် ပူဆာတာနဲ ့ဘုရားကေ ျ ာင်းနားက လက္ဘရည်ဆိုင်မှာမထိုင်ဘဲ ဝက်သားပေါင်းကောင်းတဲ ့
ဈေးနားကတရုတ်လက္ဘရည်ဆိုင်ကိုသွားလိုက်တယ်၊ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ ့မတွေ ့ချင်ဘဲတွေ ့လိုက်ရတာ ဖီဖီတို ့လင်မယား၊
ကလေးတောင်ရနေပြီ၊
“ဟား၊ဦးဝင်းမြင့်တို ့ပါလား၊နေကောင်းတယ်နော်၊ကလေးတောင် အတော်ကြီးပြီဘဲ၊” မထူးဘူးလေ၊တွေ ့နေမှတော ့နုတ်မဆက်ဘဲနေပြန်ရင်
အရှုံးပေးရာက ျ တယ်၊ပြီး တကယ်တမ်းပြောရရင်လဲ ကိုယ်ကယောက်က ျ ား၊မနစ်နာဘူး၊
“အော်၊အေးဗျ၊ကိုမောင်မောင်၊မတွေ ့တာကြာပြီနော်” ဖီဖီယောက်က ျ ား မျက်နှာပျက်သွားပေမဲ ့အလိုက်သင့်ပြန်နုတ်ဆက်ပါတယ်၊သူ ့မိန်းမ
နဲ ့မောင်မောင်တို ့ဇာတ်လမ်းကို ဦးဝင်းမြင့်သိပါတယ်၊ဖီဖီကတော ့ခေါင်းငုံ ့ထားပြီး ဘာစကားမှမပြောပါ၊
“မတွေ ့ဆို ကားအလုပ်နဲ ့ရှောက်သွားနေရတာဗျာ၊ဘွဲ ့ရအလုပ်မရှိမို ့မိန်းမယူဖို ့ ငွေစုနေရတာ” မောင်မောင် သူ ့ကို တမင်ရိပြောမှန်း ဖီဖီ
သိပါတယ်၊ရည်းစားဦးကို စကားပြောချင်ပေမဲ ့ယောက်က ျ ားရှေ ့မှာမို ့သိက္ခာထိန်းထားရတယ်၊
“အကိုကြီး၊ဆိုင်ဖွင့်နောက်က ျ နေပြီ၊သွားကြရအောင်” မောင်မောင်ရှေ ့ ကြာကြာမနေချင်တာနဲ ့ဖီဖီ ထရပ်ပြီးပြောလိုက်တာ၊
“အော်၊အေး အေး၊ကဲ ကိုမောင်မောင်ရေ၊ဆိုင်ဖွင့်ရဦးမှာမို ့၊သွားလိုက်ဦးမယ်”
“ဟုတ်ကဲပါခင်ဗျ” မောင်မောင် အပြုံ းမပျက် ပြန်နုတ်ဆက်၊ဖီဖီကတော ့မောင်မောင့်ကို စကားတခွန်းမဆို၊ထွက်သွားလေရဲ ့၊ယောက်က ျ ား
ရပြီးမှ ဖီဖီ တော်တော်ပိန်က ျ သွားတယ်၊မောင်မောင် ခေါင်းယမ်းပြိး အတွေးလွန်နေတာ
“ဦးရေး ရေး၊ဝက်သားပေါင်း” တူမောင်ရဲ ့အသံကြားမှ မောင်မောင် သတိတရားပြန်ရလာတာ၊
လက္ဘရည်ဆိုင်ကနေ ဘုရားကေ ျ ာင်း မရီးကိုပြန်ကြို ပြီး ဈေးထဲခဏဝင်ပါတယ်၊အမကြိးနဲ ့မတွေ ့ရတာ ကြာလို ့ပါ၊မရီးကလဲ
“မင်းတင်မဟုတ်ပါဘူးဟယ်၊ငါလဲ ယောင်းမနဲ ့မတွေ ့ရတာကြာပါပြီ၊ကိုယ့်အလုပ်နဲ ့ကိုယ် ဈေးလဲမရောက်ဖြစ်ပါဘူး” မရီးပြောတာလဲဟုတ်
ပါတယ်၊မရီးက ဟင်းချက်စရာကို ရပ်ကွက်နဲ ့နီးတဲ ့ဈေးလေးမှာတင် ဝယ်တာပါ၊မြို ့မဈေးကြီးဘက် ရောက်ခဲပါတယ်၊အိမ်ထောင်က ျ တာကြာပြီ
ဖြစ်ပေမဲ ့ အမကြီးတို ့မှာ ကလေးမရပါ၊
“ဟော၊ငါ ့သမက်ကြီးပါလား၊ပျောက်ချက်သားကောင်းတာတော်၊အိမ်လာလယ်ဦး” တွေ ့ တွေ ့ချင်း ဆိုင်ချင်းကပ်ရက် ဒေါ်မီးကွေကြီးအားရ
ဝမ်းသာနုတ်ဆက်တာပါ၊ဒေါ်မီးကွေကြီးက အရင်ပုံစံ၊ဝဝဖြို းဖြို း၊တောင့်တောင့်တင်းတင်း၊နို ့ထွားထွား၊ဖင်ကားကားနဲ ့၊
“မင်းယောက္ခမက တမေးထဲ မေးနေတာ၊သမီးနဲ ့ပေးစားချင်လှပြီ” အမကြီးကဝင်နောက်နေတာ၊မရီးက အမကြီးစကားကြားလို ့ ပြုံ းနေတာ၊
“မာလာရော၊နေကောင်းလား၊အခု အိမ်မှာဘဲလား” မောင်မောင့်အမေးကို ဒေါ်မီးကွေက
“အိမ်မှာက သွားလိုက်ပြန်လိုက်ဘဲမောင်မောင်ရေ၊မင်းနှမက သူ ့သူငယ်ချင်းဆိုင်မှာဘဲအနေများတယ်၊အဲဒီမှာဘဲအိပ်တယ်”
“နောက်မှ မာလာကို ဆိုင်သွားတွေ ့လိုက်ပါ ့မယ်၊”
“တွေ ့ဖြစ်အောင်သွားတွေ ့နော်၊မာလာက အခုအရမး်ကိုချောနေလှနေတာ၊ကြို က်တဲ ့လူတွေ ၀ိုင်းဝိုင်းလယ်လို ့၊ငါကပြောထားရတာ၊ညီးနော်
ငါကယောင်းမတော်မယ်လို ့၊အစောကြီးကတဲကပြောထားတာ၊ညီးအမေကလဲ သဘောတူတယ်လို ့” အမကြီးကဝင်ပြောတာ၊
“ယောင်းမကလဲ၊ကာယကံရှင်တွေ ဘာပြောလဲ၊မေးပါဦးတော ့၊ဟိုက ကြို က်/မကြို က်” မရီးစကားအဆုံးမှာ ဒေါ်မီးကွေက
“မကော ့ရေ၊သမီး ကြို က်/မကြို က်တော ့မသိဘူး၊အမေကတော ့ ကြို က်တယ်ဟေ ့” ဒေါ်မီးကွေပြောစကားကို တခြားလူတွေက ရယ်စရာ
အဖြစ် ရယ်မောလိုက်ကြပေမဲ ့ မောင်မောင်ကတော ့ ဒေါ်မီးကွေ စိတ်ထဲရှိတာ အမှန်အတိုင်းပြောလိုက်တာမှန်း သိနေတယ်၊
“ငါ ့မောင်၊ဒေါ်မီးကွေသမီးကို သဘောက ျ လား၊သဘောက ျ ရင်မင်းအကို ကိုပြောပြီး နားဖောက်ထားရအောင်” အပြန်မှာ မရီးက ပြောလို ့
“နေပါဦး အမရယ်၊ကောင်မလေးသဘောလဲ မသိသေးပါဘူး၊ပြီး ကျွန်တော်လဲ နောက်(၃)နှစ်လောက်မှ အိမ်ထောင်ရေးစဉ်းစားမှာပါ”

နောက်တရက်နေ ့လယ်ခင်း၊ဖတ်စရာမရှိတာနဲ ့ စာအုပ်ဆိုင်ဘက်ထွက်လာခဲ ့တယ်၊တူမောင် လိုက်မယ်ပြောနေသေးတာ၊”နေပူတယ်ကွ၊
မင်းကို မနေ ့ကခေါ်ပြီးပြီဘဲ၊နောက်မှလိုက်”ပြောပြီးထားခဲ ့ရတာ၊မိုးညှင်းမှာနေခဲ ့ရတဲ ့(၆)လက ဟုတ်တိပတ်တိ စာမဖတ်ခဲ ့ရပါ၊စာအုပ်ဆိုင်က
စာအုပ်ဝယ်ပြီး၊(မထူးပါဘူး၊အပြင်ထွက်လာတုန်းလေး မာလာကို သွားတွေ ့ပါဦးမယ်-စိတ်ကူးပြီး)ဆိုင်ကယ်ကို မာလာတို ့ဆိုင်စီးသွားတယ်၊
မာလာက သူ ့သူငယ်ချင်းနဲ ့အတူ အလှပြင်ဆိုင်ဖွင့်ထားတာ၊အလှပြင်ဆိုင်တင်မက အလှကုန်ပစ္စည်း၊မိန်းကလေးကြို က်ဖန်စီ လက်ဝတ်ရတနာ
ပစ္စည်းတွေကိုပါ ရောင်းတာ၊ဆိုင်ကသီးခြားမဟုတ်ဘဲ လူနေအိမ်တစ်အိမ်ရဲ ့အောက်ထပ်အခန်းကို ငှားဖွင့်ထားတာ၊မာလာနဲ ့သူငယ်ချင်းမတို့က ဆိုင်မှာဘဲညအိပ်ကြတာ၊၊ဆိုင်ရှေ ့ မောင်မောင် ဆိုင်ကယ်ထိုးရပ်လိုက်တာနဲ ့ မာလာ့သူငယ်ချင်းမ ဆိုင်နောက်ဘက်ကို သုတ်ကနဲဝင်သွားတယ်၊
မောင်မောင် ဆိုင်ကယ်ကိုဒေါက်ထောက်ရပ်ခဲ ့ပြိး ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ ့
“ဟေး၊ကိုကိုမောင်၊ပြန်လာပြီလား” မာလာ ဆိုင်နောက်ဘက်ကထွက်လာပြိး မောင်မောင်ကို ဝမ်းသာအားရ နုတ်ဆက်တာ၊စောစောက
မာလာသူငယ်ချင်းက မောင်မောင်ကိုမြင်တာနဲ ့ မာလာကိုသွားပြောတာလေ၊
“ပြန်လာရအောင် ကိုက ဘယ်သွားလို ့လဲ၊” မောင်မောင်က မာလာကို သက်သက်စတာပါ၊
“ကိုကိုမောင်နော်၊မာလာကို အကြောင်လာရိုက်မနေနဲ ့၊ကိုကိုမောင် မိုးညှင်းသွားနေတာသိတယ်” မာလာက မောင်မောင်ရင်ဘတ်ကို
သူ ့လက်သီးဆုတ်လေးနဲ ့ဖွဖွထုရင်းပြောတာ၊နုတ်ခမ်းကိုလဲ စူထားသေးရဲ ့၊
“မာလာကို စတာပါ၊ကို မိုးညှင်းသွားနေတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူပြောလဲ” မာလာရဲ ့လက်ကလေးနှစ်ဘက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်ရင်း မေးတာ၊
“ဘယ်သူပြောမှာလဲ၊မငြိမ်းပေါ ့၊ကိုကိုမောင်နဲ ့ တွေ ့ခဲ ့တယ်လို ့ပြောတာ” မောင်မောင် မာလာလက်လေးတွေကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး
“ကို ့ကိုလဲ မငြိမ်းကပြောသွားတာ၊မြစ်ကြီးနားပြန်ရောက်ရင် မာလာနဲ ့တွေ ့ဖြစ်အောင် သွားတွေ ့လိုက်တဲ ့”
“ဘာပြုလို ့တဲ ့လဲ” မာလာအမေးကို မောင်မောင် ခဏ စဉ်းစားပြီးမှ
“မညိမ်းပြောတာ၊မာလာက အခု တအားကို ချောနေ လှနေတာတဲ ့” မောင်မောင့်စကားလဲဆုံးရော၊မာလာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ ့
“ကြည့်၊ကိုကိုမောင်က၊ဘာမှန်းလဲမသိဘူး” မာလာရဲ ့ချစ်စဘွယ် မျက်စောင်းဒဏ်ကို မောင်မောင် ခံလိုက်ရပါတယ်၊
ဒိနောက်မှာ နှစ်ယောက်သား စကားထိုင်ပြောကြတာ၊မာလာ့သူငယ်ချင်းမက အလိုက်တသိ သူ့ဖာသာ နောက်ဖေးဘက်မှာ သွားနေပါတယ်၊
အမကြီးနဲ ့မညိမ်းပြောမယ်ဆို ပြောစရာပါ၊မာလာက အရင်ကနဲ ့ တခြားစီပါဘဲ၊အပျို ဖြစ်လာတာနဲ ့ရုပ်က ပြောင်းလဲသွားလိုက်တာ မောင်မောင်
တောင် တွေ ့တွေ ့ချင်း အံ့အားသင့်သွားတာ၊ဒေါ်မီးကွေကသာ ကပြား၊မာလာအဖေက တရုတ်အစစ်ကြီး၊ မာလာက တရုတ်သွေး လေးပုံသုံးပုံ
ပါလိုလားမသိဘူး၊အသားကဖြူ ဝင်းနေတာပါ၊အရင်အပျို ပေါက်(၁၆)နှစ်တုန်းက အရပ်မြင့်ပြိးကိုယ်လုံးမထွက်သေးလို ့ ပိန်တယ်လို ့ထင်ရတာ၊
အခုအသက်(၂၀)မှာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချို းအဆက်က အပြစ်ပြောစရာ မရှိလောက်အောင်ကို ပြေပြစ်နေတာ၊မို ့သောရင်၊က ျ ဉ်သောခါး၊
ကားသောတင်၊ရှေးခေတ်စာအရပြောရရင် ခါးသေးရင်ချီ လှုပ်လီလှုပ်လဲ ့တင်ပါးဆုံ ဆိုသလိုပါ၊
“ကိုကိုမောင်၊စကားမပြောဘဲ ဘာဖြစ်နေတာလဲ” မောင်မောင် သူ ့တကိုယ်လုံးကို စကားမပြောဘဲ သိမ်းက ျံ ု း ကြည့်နေလို ့မာလာနေရ
ခက်ပြိးမေးလိုက်တာ၊
“ပြောမှာပေါ ့မာလာရယ်၊ကို စဉ်းစားနေတာ၊မာလာနဲ ့ မတွေ ့တာလဲ(၂)နှစ်ရှိပြီ၊(၂)နှစ်ဆိုတဲ ့အချိန်ကာလက လူတစ်ယောက်ကို အများကြိး
ပြောင်းလဲသွားနိုင်တာ၊တခြားမကြည့်နဲ ့လေ၊(၂)နှစ်အတွင်း အရင်မာလာနဲ ့အခုမာလာ ယှဉ်ကြည့်၊တအားကို လှလာတာ”
“ကိုကိုမောင်နော်၊တခြားပြောစရာစကား မရှိတော ့ဘူးလား၊ဒါဘဲ ပြော ပြောနေတာ” သူ ့ကိုလှတယ်ပြောလို ့ ကေ ျ နပ်နေတာပါ၊
“ရှိပါတယ်၊အရင် ကို သိထားသလောက် မာလာ ရည်းစားမရှိဘူး၊အခု(၂)နှစ်ကြာပြီဆိုတော ့၊ရည်းစား ရှိ/မရှိ မပြောတတ်တော့ဘူး “
“ရည်းစားလား၊ရှိပြိပေါ ့ကိုကိုမောင်ရယ်” မာလာပြုံ းစိစိပြောတာ၊ မောင်မောင် ရင်ခုန်သွား၊ “အေးလေ၊သူလဲ ငယ်တော ့တာမှမဟုတ်ဘဲ”
ဘာရယ်မဟုတ် တဒင်္ဂအချိန်လေး မောင်မောင် ငြိမ်သက်သွားတာ၊
“ရည်းစားနံမည်ရော သိချင်သေးလား ကိုကိုမောင်” မောင်မောင် စကားမပြောနိုင် ငြိမ်နေလို ့ မာလာက မေးတာ၊
“တော်—တော်ပါပြီ၊မသိချင်ပါဘူး” ကပြာကရာပြန်ပြောလိုက်တဲ ့ မောင်မောင့်စကားကြောင့် မာလာ ပိုပြီး ရယ်ချင်လာတယ်၊ဒါကြောင့်
“မသိချင်လဲပြောရမှာဘဲ၊မာလာရည်းစားနံမည်က ကိုကိုမောင် တဲ ့”
“ဟင်-ဟင်-ဘာ-ဘာ ပြောတယ်မာလာ၊” မာလာစကားကြောင့် မောင်မောင် အာမေဍိတ်ဖြစ်သွားရတာပါ၊
“ကိုကိုမောင်ရယ်၊ထပ်ကြားချင်သေးတာလား၊မာလာကို ရည်းစားရှိလား မေးတာ ဘာရည်ရွယ်ပြီးမေးတယ်ဆိုတာ သိပြီးသား၊အင်တာနက်
ခေတ်မိန်းကလေးတွေ ကိုကိုမောင်ရဲ ့၊ဒါကြောင့် ကိုကိုမောင် ရည်းစားစကားပြောတာကို စောင့်နေရမှာမို ့ တခါထဲပြောလိုက်တာ၊”
“ကိုတော ့ မာလာကို ဆလံပေးပါတယ်ကွာ၊တကယ်ပါဘဲ” မောင်မောင် မာလာကို အဟုတ်လက်ဖျားခါသွားတာ၊
“ကိုကိုမောင်ရယ်၊မာလာကို(ဒီကောင်မလေး အတော်ရဲတာဘဲ၊မိန်းမတန်မဲ ့ရည်းစားစကား စပြောတယ်လို ့လဲ အထင်မသေးပါနဲ ့၊မာလာ
အပျို ပေါက်ကလေးဘဝနဲ ့ ကိုကိုမောင့်ကို စတွေ ့ကတဲက ချစ်နေတာပါ၊ဒီတုန်းက ငယ်သေးတော ့ စိတ်ထဲကဘဲ ကြိတ်ချစ်နေရတာလေ၊မညိမ်း
မိုးညှင်းကအပြန်မှာပြောတာ၊ကိုကိုမောင်နဲ ့တွေ ့ခဲ ့တယ်၊မြစ်ကြိးနားပြန်ရောက်ရင် မာလာကိုလာတွေ ့ပြီး ရည်းစားစကားပြောလိမ့်မယ်၊စောင့်နေ
တဲ ့လေ၊)မနေ ့ကအမေကပြောတာ၊ကိုကိုမောင်ပြန်ရောက်နေပြီးတဲ ့၊မာလာ ကိုကိုမောင်ကို မျှော်နေတာ၊ကိုကိုမောင်ရောက်လာပြီး ရည်းစား
စကားပြောရင် ဘယ်လိုဖြေရမလဲလို ့တွေးနေတာ၊ကိုကိုမောင်က ချစ်တယ်မပြောဘဲ ရည်းစားရှိလားမေးလို့ မိန်းကလေးက အရင်စပြောတာ”
ယုံချင်မှယုံ၊မောင်မောင်နဲ ့မာလာ သမီးရည်းစားဖြစ်သွားကြတာက မြန်တယ်၊မာလာက ပြတ်တယ်၊ချစ်သူဖြစ်ကြတာကို သူ ့သူငယ်ချင်းကို
ချက်ချင်းဖွင့်ပြောတယ်၊အမေနဲ ့ယောင်းမကို ပြောပြတယ်၊ဒေါ်မီးကွေနဲ ့မညိမ်းတို ့ကတော ့ မောင်မောင်နဲ ့သဘောတူပြီးသားပါ၊မောင်မောင်
ကသာ မာလာငယ်စဉ်က ဖီဖီနဲ ့ဇာတ်လမ်းရှုတ်ခဲ ့တာ၊အခု သမီးရည်းစားဖြစ်ကြတော ့ မောင်မောင့်အသက်(၂၂)၊မာလာက(၂၀)၊နှစ်ယောက်
လုံး အိမ်ထောင်ပြု မယ်ဆို ပြု လို ့ရတဲ ့အရွယ်ပေမဲ ့ စီးပွါးရေးက အိမ်ထောင်တစ်ခုထူထောင်ဖို ့ ဘာမှမယ်မယ်ရရ မရှိသေးဘူး၊မောင်မောင်
အနေနဲ ့ကလဲ အကိုကြိးကို မှီခိုနေရသေးတာ၊မာလာကလဲ အလှပြင်ဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်သာဆိုတယ်၊နှစ်ဦးတွဲဖွင့်ထားရတဲ ့အပြင် ဝင်ငွေက သိပ်
ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး၊လက်ထပ်ပြီးကြရင်လဲ နေစရာလိုသေးတယ်၊အကိုကြီးခြံကြီးကက ျ ယ်တယ်ဆိုပေမဲ ့မိန်းမရပြီးမှတော ့ ခိုကပ်မနေချင်၊
မာလာအမေအိမ်မှာ နေဖို ့ မောင်မောင်ပိုကြောက်သေးတယ်၊ယောက္ခမကြီးနဲ ့က အကြောင်းမဟုတ်၊မညိမ်းနဲ ့တအိမ်ထဲနေလို ့ကတော ့တနေ ့
မဟုတ် တနေ ့၊မညိမ်းကိုရှောင်နိုင်မှာ မဟုတ်၊မာလာသိသွားရင် မလွယ်ဘူး၊
သူတို ့နှစ်ယောက်ရဲ ့သမီးရည်းစားဘဝက ပျော်စရာပါ၊မိုးတွင်းကာလမှာ ကားလုပ်ငန်းနားထားလို ့ မောင်မောင်က အားနေတာလေ၊မာလာ
ရဲ ့ဆိုင်မှာအချိန်ဖြု န်းတာများတယ်၊မာလာ့သူငယ်ချင်းကလဲ အလိုက်တသိ ရှောင်ပေးတာပါ၊မိုးတွင်း အကိုကြိးပါ အိမ်မှာအနေများလို ့မရီးဘုရား
ကေ ျ ာင်းသွားတာလဲ လိုက်ပို ့စရာမလိုဘူးလေ၊
မာလာက တကဲ ့အစိမ်းသက်သက်၊မောင်မောင်ကရည်းစားဦး၊ဒါပေမဲ ့တတ်လွယ်တယ်၊မောင်မောင်သင်ပေးသမျှ၊ခိုင်းတာဟူသရွှေ ့မငြင်းဘူး၊
မောင်မောင် အစပိုင်းမှာ လက်ထပ်ယူမဲ ့မိန်ကလေးမို ့အပေါ်ယံအပရိကလောက်ဘဲ ကိုင်တွယ်ပြီး၊အဆုံးစွန်ထိမလုပ်ဘဲ ထိန်းပါသေးတယ်၊ဒါပေ
မဲ ့နေ ့တဓူဝ နှစ်ယောက်ထဲ မမြင်ကွယ်ရာမှာ တွေ ့ဖန်များတော့၊ပြီး သူကိုယ်တိုင်က(စားဘူးတဲ ့အစာကို ကြာကြာ အငတ်မခံနိုင် ဆိုတာလို)
ရည်းစားသက်တမ်း(၂)လလောက်မှာ အဆင့်ကေ ျ ာ်သွားတာပါဘဲ။

ရည်းစားဖြစ်ပြီးကြတာနဲ ့ နှစ်ယောက်သားပူးပူးကပ်ကပ် ချစ်ခင်ကြည်စယ်နေကြတာပါ၊ဆိုင်မှာ မာလာသူငယ်ချင်းမကို အားနာလို ့ သူရှိတဲ့
အချိန်လေးဘဲ ဆင်ခြင်နေကြတာ၊သူငယ်ချင်းမ တခါတလေ သူ ့အိမ်ခေတ္တခဏပြန်နေချိန်မှာ၊ဆိုင်မှာကလဲ ဧည့်မရှိတဲ ့အချိန်ဆိုရင် သူတို့နှစ်
ယောက်က ကြားလေသွေး ဝေးတယ်ထင်ဆိုသလို ပူးကပ် ဖက်ယမ်း နမ်းရှုပ်နေကြတာ၊နှစ်ယောက်သား နုတ်ခမ်ချင်းတေ ့စုတ်ပြီး တယောက်
ပါးစပ် တယောက်လ ျှ ာထိုးသွင်းကြတာ၊မောင်မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ကေ ျ ာပေးထိုင်နေတဲ ့မာလာ ဘော်လီဂျိတ်ကိုဖြု တ်၊အင်္က ျီ အောက်လက်ရှိုပြီး
နို ့နှစ်လုံးကို လက်နဲ ့ချေမွတဲ ့အခါမျို းမှာ မာလာပြောတတ်တာက
“ကိုကိုကိုင်တာနဲ ့ဘဲ မာလာနို ့တွေ ပျော ့ကုန်ပြီ၊မလှတော ့ဘူး” အရင် ကိုကိုမောင်ခေါ်ရာက ရည်းစားဖြစ်ပြီးတဲ ့အခါ မာလာက ကိုကို လို ့
ပြောင်းခေါ်တာ၊
“ကိုင်တာနဲ ့တော ့ဒီလောက်ကြီးမပျော ့ပါဘူးကွာ၊ကလေးမွေးလို ့နို ့တိုက်တဲ ့အခါက ျ မှ နို ့ကပျော ့ပြိးတွဲလာတာပါ”
“ကိုကိုမောင်ကြိးနော်၊သိတတ်လိုက်တာ၊ဘယ်မိန်းမနို ့တိုက်တာကို သွားကြည့်တာလဲ” မာလာ မောင်မောင်လက်ကိုဆွဲဆိတ်ရင်းပြောတာ၊
မာလာက တခါတလေ မောင်မောင်ကို စိတ်ဆိုးလို ့ဖြစ်စေ၊စိတ်ကောက်လို ့ဖြစ်စေ၊အလိုမက ျ ဖြစ်ခဲ ့ရင် ကိုကိုခေါ်ရာက ကိုကိုမောင်ကြီး ဖြစ်
ချင်ဖြစ်သွားတာ၊ကိုကိုမောင်ကြိး လို ့ခေါ်တဲ ့အခါ မောင်မောင်က ပြန်ပြောတာ”
“စိတ်ကောက်ပြိး ကိုကို လို ့မခေါ်ချင်ရင်လဲ မောင်မောင်ဘဲခေါ်ကွာ၊ကိုကိုမောင်ကြီးလို ့တော ့ မခေါ်နဲ ့၊အဲဒီလိုခေါ်လိုက်ရင် တွန် ့သွားတာ”
“ဘာဆိုင်လို ့လဲ၊ကိုကိုက မာလာထက်အသက်ကြိးလို ့ ကိုကိုမောင်ကြိးခေါ်တာဘဲဟာ” မာလာ အရိုးခံနဲ ့ပြောတာ၊
“ကိုကိုမောင်ကြိး ဆိုတာ အရင် မ-ဆ-လ ပါတီနည်းပြချု ပ် ဦးချစ်လှိုင်ရဲ ့ကလောင်အမည်၊ဒီလူက ဟိုးအရင်တုန်းက ကိုကိုမောင်ဆိုတဲ ့
ကလောင်နဲ ့စာတွေရေးတယ်၊(အာကာကို လွှာပုံပြု ပါလို ့)ဆိုတာ ကိုကိုဖတ်ဘူးတယ်၊လူက လူတော်ပါ၊နောက် မ-ဆ-လ ပြို ကွဲပြီး ကလောင်
အမည်ကို ကိုကိုမောင်ကြီးလို ့ပြောင်းလိုက်တယ်၊ဒါကြောင့်” မောင်မောင့်စကားအဆုံး မာလာ ချစ်စဘွယ် ပြုံ းလိုက်ပြီး
“ဒါနဲ ့ဘာဆိုင်လို ့လဲ၊ကိုကိုနော်၊မဆိုင်တဲ ့အပေါက် ဂလိုင်နဲ ့ခေါက်မနေနဲ ့”
“ဒါဆိုလဲ ဆိုင်တဲ ့အပေါက်ဘဲ ခေါက်တော ့မယ်ကွာ” မောင်မောင်ပြောရင်းဆိုရင်း မာလာရဲ ့စကပ်အောက်ထဲ လက်ထိုးသွင်းပြီး အဖုတ်ကို
လက်နဲ ့စမ်းတော ့တာပါ၊အောက်မှာက အတွင်းခံပင်တီဘောင်းဘီဝတ်ထားလို ့တိုက်ရိုက်မထိပေမဲ ့အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို စမ်းမိနေတာ၊
“ကိုကို၊ဘာတွေလဲကွာ၊စကားအကောင်းပြောနေတာကို၊” မာလာကပြောသာပြောတာ၊မောင်မောင့်လက်ကိုတော ့ ဖယ်မပစ်ပါ၊
“မာလာ၊ကိုကိုတို ့အတန်းတက်ကြရအောင် ” မောင်မောင် အဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီပေါ်က လက်နဲ ့ပွတ်တိုက်နေရင်း ပြောနေတာ၊
“ကိုကို၊ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ၊ဟင်၊မာလာ ဘာပြောရမှာလဲ” အဖုတ်ကို လက်နဲ ့ပွတ်တိုက်တာခံနေရလို ့မာလာစိတ်တွေ သရိုးသရီ ဖြစ်လာတာ၊
“မာလာရယ်၊ကိုကိုနဲ ့မာလာ ရည်းစားဖြစ်တာသာ မကြာသေးတာ၊တယောက်နဲ ့တယောက် တွေ ့ကြတာ (၅)နှစ်လောက်ရှိနေပြီ၊”
“ကိုကို၊ဒီနေ ့ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊စကားကို ရှင်းရှင်းမပြောဘူး၊ဝေ ့ဝိုက်ပြောနေတာဘဲ၊ကိုကိုနော်၊မာလာ စိတ်တိုလာပြီ” စိတ်တိုလာပြိဆိုတာ
အမှန်ပါ၊စိတ်မတို ခံနိုင်ပါ ့မလား၊ကိုကို ဘာဖြစ်ချင်နေတယ်ဆိုတာ မာလာသိသားဘဲ၊ပြောပြိးပြီဘဲ၊အင်တာနက်ခေတ်မိန်းကလေးပါဆို၊မလုပ်ဘူး
တာဘဲရှိရင်ရှိမယ်၊မလုပ်တတ်ဘူး၊နားမလယ်ဘူးဆိုတာမရှိ၊အခုလဲ ကိုကိုက မသိဆိုးဝါး အဖုတ်ကို လက်ကြီးနဲ ့ပွတ်တိုက်နေတာ အရည်လေး
တွေတောင်စိမ် ့ထွက်နေပြီ၊ဘောင်းဘီနဲ ့မို ့သာ ကိုကို မသိသာ၊
“မာလာ၊ကိုကိုနဲ ့မာလာက လူကြီးတွေကလဲ သဘောတူပြီးသား၊အချိန်တန်ရင် လင်မယားဖြစ်ကြမဲ ့လူတွေ”
“အဲဒါဘာဖြစ်လဲ” မာလာ ရယ်ချင်လာပြီ၊မနဲကို အောင့်ထားရတာ၊ကိုကိုဟာလေ၊သူ့လောက်လယ်တာလဲ ရှိမထင်ပါဘူး၊ဒါကို မပြောရဲတာလို
လုပ်နေတယ်၊ရည်းစားစကားပြောမဲ ့ဟာတောင် (မာလာရည်းစားရှိနေပြီလား)လို ့တဘက်လှဲ ့မေးတဲ ့ကိုကို၊အဲဒီတုန်းကလဲ မာလာ သူပြောမဲ ့
ရည်းစားစကားကို မစောင့်ဘဲ အဆင့်တွေ ခုန်ပြန်ကေ ျ ာ်လွှားလုပ်လိုက်တာ၊အခုလဲ ကိုကိုက သူဖြစ်ချင်တာကို လှဲ ့ပတ်နေတာ၊အရင်လိုများ
မာလာက ပြောလေမလားလို ့ပေါ ့၊ဒါတော ့ဘယ်ပြောရဲပါ ့မလဲ၊ကိုယ်ကမိန်းကလေး၊
“အဲဒါလေ၊နောက်လဲလင်မယားဖြစ်ကြမဲ ့အတူတူ၊အခုကတဲက ဖြစ်ကြရအောင်လို ့၊ပြောတာ” မာလာပြုံ းလိုက်တယ်၊သိပြိးသားဘဲဟာ၊
“ကိုကို ့သဘော”
မှတ်မှတ်ရရ အဲဒီနေ ့ကဆိုင်ပိတ်တဲ ့နေ ့၊၀ါတွင်းဥပုသ်နေ ့၊မာလာသူငယ်ချင်းက သူ ့အမျိုးတစ်ယောက်နာရေးကိစ္စရှိနေလို ့ အဲဒီအိမ်သွားကူ
လုပ်ပေးနေရလို ့မရှိဘူး၊၀ါတွင်းမင်္ဂလာဆောင်မရှိတဲ ့အတွက် အလှပြင်လုပ်ငန်းကို ဥပုသ်နေ ့တစ်ရက်ပိတ်တာ၊ဆိုင်ရှေ ့တံခါးကိုပိတ်ထားတာမို ့
သူတို ့နှစ်ယောက် အထဲမှာ နေချင်သလိုနေရင်းက အတန်းတက်ဖြစ်သွားတာပါ၊(ကိုကို ့သဘော)မာလာမီးစိမ်းပြလိုက်တာမို ့
“ဒါဆို အိပ်ရာပေါ်သွားကြရအောင်”
“အင်၊ကိုကို၊ခဏလေးနော်၊မာလာ နောက်ဖေးဝင်လိုက်ဦးမယ်” မာလာ ဘာအတွက်ဆိုတာ မောင်မောင်သိတယ်၊
“မာလာသွားလိုက်လေ၊ ပြန်လာရင် ကိုကိုလဲ သွားချင်တယ်”
မာလာရှက်ပြုံးလေးပြုံ းပြီး လှစ်ကနဲ နောက်ဖေးရေချို းခန်းထဲဝင်သွားတယ်၊အင်တာနက်ထဲမွှေနှောက်ပြီး မဟုတ်ကဟုတ်ကတွေ ကြည့်ဘူး
တာမို ့ မလိုလဲလိုလဲ၊ကိုကိုက ဟိုဟာဒီဟာများ လုပ်ခဲ ့မယ်ဆိုရင် ကိုကို ့ ကို အားနာပါတယ်၊မလုပ်နဲ ့ပြောလဲ ကိုကိုက ပြောစကား နားထောင်
ချင်မှ ထောင်မှာ၊ပြောမရအတူတူ ကိုကိုလုပ်ခဲ ့ရင် အနံ ့အသက်ကင်းအောင်လို ့စောက်ဖုတ်ကို ဆပ်ပြာမွှေးနဲ ့ဂရုတစိုက် တိုက်ချွတ် ရေဆေးခဲ ့
ရတာ၊မာလာပြန်ရောက်တာနဲ ့ မောင်မောင် နောက်ဖေးရေချို းခန်းကိုသွားလိုက်ပါတယ်၊
မောင်မောင်အိမ်ထဲပြန်အဝင်ကိုစောင့်ပြီး မာလာ အိမ်နောက်ဖေးတံခါးကိုပိတ်လိုက်တယ်၊အိပ်ခန်းထဲရောက်ပြိး မာလာအိပ်တဲ ့တစ်ယောက်
အိပ်ကုတင်ပေါ် နှစ်ယောက်သား ထိုင်တောင်မထိုင်တော ့ပါဘူး၊တခါထဲ ဖက်လှဲအိပ်လိုက်ကြတာပါ၊မောင်မောင်က မာလာအပေါ် တက်မှောက်
ပြိး နုတ်ခမ်းတွေကိုကစ်စုတ်ပေးပါတယ်၊မာလာ မောင်မောင့်ကေ ျ ာ ပြင်ကြိးကိုဖက်ပြိး သူ ့နုတ်ခမ်းတွေကို ကစ်စုတ်ဖို ့လွယ်အောင် စူထားပေး
တာ၊တခါတခါ သူကပြန်ပြိး နုတ်ခမ်းကို ကစ်ပြန်စုတ်တာ၊တစ်ယောက်နဲ ့တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ကစ်စုတ်ကြရင်း မာလာရဲ ့အပေါ်တီရှပ်ပွပွ
ကိုရော၊အောက်ခံဘော်လီကိုပါ နို ့အုံတွေပေါ်တဲ ့အထိ လှန်တင်လိုက်ပါတယ်၊ဘော်လီဂျိတ်တွေက စောစောကတဲက ဖြု တ်ထားလို ့ပြုတ်ပြိးပြီ၊
မာလာနို ့အုံပေါ်လာတာနဲ ့ မောင်မောင် ကစ်စုတ်ရာကနေ ခေါင်းကို နို ့အုံပေါ်ပို ့လိုက်ပြိး နီု ့စို ့တော ့တာ၊
“အာဟာ။ကိုကို၊ယားတယ်ကိုကိုရဲ ့၊ဘာမှန်းလဲသိဘူး” မာလာက အပျို စင်လေး၊နို ့ကို ပထမဆုံးအစို ့ခံရတာမို ့ အနေတတ်၊ယားက ျိက ျိ ဖြစ်
နေတာ၊မောင်မောင် နို ့တဘက်ကိုစို ့နေရာကနေ နောက်တဘက်ကို လက်နဲ ့ကိုင်တာ
“မာလာနို ့တလုံးက အသီးလဲမထွက်ပါလား၊အထဲမြု တ်နေတယ်” နို ့တလုံး နို ့သီးခေါင်းက အထဲဝင်နေတာ၊တစ်ဘက်ဘဲထွက်နေတာ၊
“သိဘူး” မာလာရှက်ရှက်နဲ ့ပြောတာ၊တော်တော်ဆိုးတဲ ့ကိုကို၊ နို ့မပေါ် ပေါ်အောင်လုပ်၊ကြည့်ပြီးမှပြောတာ၊နို ့သီးခေါင်းတဘက် မထွက်
ဘဲ အထဲဝင်နေတာသိသားဘဲ၊အပျို လေး၊တယောက်တလေရှိတာဘဲ၊ဒါများအဆန်းလုပ်လို ့၊
မာလာရဲ ့နို ့တွေက ပူတာအိုဘက်ကလာတဲ ့ ဂရိတ်ဖရွတ် Grape Fruit သီးအလတ်စားလောက်ရှိတယ်၊အသားဖြူ တဲ ့တရုတ်မမို ့မာလာ
ရင်သားတွေဖြူ ဖွေးနေတာ မောင်မောင် နို ့စို ့ရင်း ဖီးလ်တက်လာတာ၊ပုဆိုးအောက်က ညီတော်မောင်ကလဲ ခေါင်းထောင်လာနေပြီ၊မောင်မောင်
တင်လားမဟုတ်ပါ၊မာလာခမြာမှာလဲ တခါမှမကြုံ ဖူးတဲ ့နို ့တွေကိုစို ့တာ၊ကိုင်တာ ခံနေရတာ၊စိတ်တွေ ဖိန် ့ဖိန် ့တုန်နေတာပါ၊ဒီကြား ကိုကိုက
နို ့စို ့ရင်း နို ့သီးခေါင်းတဝိုက်ပတ်ချာလယ် လ ျှ ာနဲ ့ရက်ပေးတာ မာလာ မနေနိုင်ဘဲ တကိုယ်လုံး ကြွတက်ကာ အရိုးအကြောတွေ ဖျို းဖျို းဖျစ်ဖျစ် မည်လာသလားထင်ရတာပါ၊
“ကိုကို၊နေတတ်ဖူးယားတာ” မာလာ မောင်မောင်ကေ ျ ာကို တအားကြိးဖက်ပြိးပြောတာ၊မောင်မောင်က အတွေ ့အကြုံ ရင့်နေတဲ ့လူ၊မာလာ
တခါမှဒီလို ယောက်က ျ ားတယောက်ရဲ ့အနမ်းအရှုံ ့ အကိုင်အတွယ် မခံရဖူး၊အခု မာလာမနေတတ်ဖူးပြောတာ သူ ့စိတ်တွေ ကြွနေပြီ၊
မောင်မောင် မာလာဝတ်ထားတဲ ့စကပ်ကို ခါးကနေဆွဲချွတ်လိုက်တယ်၊မာလာက အလိုက်သင့် ဖင်ကိုကြွပေးလို ့ ချွတ်ရလွယ်ပြီး ချွတ်ပြီး
စကပ်ကို ဘေးဘက်ပစ်လိုက်တယ်၊မာလာ စောစောက ရေချို းခန်းဝင်ရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ထားခဲ ့ပြိးလို ့၊အခု စကပ်လဲချွတ်လိုက်
ရော၊အောက်ပိုင်းဗလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားတာ၊
“ကိုကို၊ရှက်တယ်” မာလာ သူ ့အဖုတ်ကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်နဲ ့အုပ်ထားရင်းပြောတာ၊
“ကိုကို့ ကိုချစ်ရင် မရှက်နဲ ့” အဖုတ်ကို အုပ်ထားတဲ ့ လက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်တဲ ့အခါ

အမွေးနုနုလေးတွေ ခပ်ကြဲကြဲပေါက်နေတဲ ့ဆီးခုံဖောင်းမို ့မို ့၊အချို းက ျ ရှည်လ ျ ားပြောင်စင်းနေတဲ ့ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကြား ညောင်ရွက်ပုံ
သဏ္ဍန် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး၊စောက်ဖုတ်က ပကတိသန် ့စင်နေလို ့ဖြူ ဖွေးလှတဲ ့ပေါင်သားအရောင်ထက် ပန်းနုရောင်ပြေးနေတာပါ၊
“လှလိုက်တာကွာ “မောင်မောင် ပလီစိချောက်ချက် ပြောတာမဟုတ်ပါ၊မာလာစောက်ဖုတ်က အမှန်အကန်ပါ၊ဖောင်းမို ့နေတာက ပုံ ့ပုံ ့လေး
မောင်မောင် မာလာရဲ ့ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို ဆွဲထောင်ပြီး ကြည့်တော ့လဲ နီညို ညို အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးက သိသာရုံ အရာလေးတွေ ့
ရတာပါ၊ဟနေ ပြဲနေတာမျို းမဟုတ်ပါ၊စောက်ဖုတ်လေးပေါ်လက်ဝါးအုပ်ပြီး ပတ်ချာလည် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တာ မာလာ တွန် ့သွားပြီး
“ကိုကို၊ဘာတွေလေ ျှ ာက်လုပ်နေတာလဲ၊ရှက်တယ်လို ့” မာလာမျက်နှာတွေ နီရဲနေတာပါ၊
“ချစ်လို ့ပါ မာလာရယ်” မောင်မောင် ပြောရင်း မာလာရဲ ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးပြိး ရက်တော ့တာပါ၊
“လုပ်ပြန်ပြီ၊ကိုကို့၊ရှောက်လုပ်နေတာကွာ၊ငရဲကြီးတော ့မှာဘဲ” မာလာ ကိုကိုခေါင်းကြီးတိုးဝင်လာလို ့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို အတင်းဖြဲကားပေး
ထားရတာ၊တော်သေးတယ်၊အစောကတဲက ကိုကို ဒါမျို းလုပ်နိုင်တယ်ထင်လို ့ဆေးကြောထားလို ့သာ၊ ကိုကို ရက်လို ့အနံ ့ရရင် ဖီးလ်ငုတ်မှာ၊
ထင်တဲ ့အတိုင်း ကိုကို မာလာအဖုတ်ကို ရက်ပြီ၊အရင် ကိုယ် ့ဖာသာလက်နဲ ့ကိုင်ခဲ ့တုန်းကထက် အခု ကိုကိုရက်ပေးတဲ ့အရသာက တခြားစီ၊
စောက်ပပ်အတွင်းသားတွေကို ကိုကို့လ ျှ ာကြမ်းကြိးနဲ ့ပွတ်တိုက်သွားလို ့အရည်ကြည်တွေလဲ စိမ့်ထွက်နေပြီ၊မာလာ ဖင်ကြိးတရမ်းရမ်းနဲ ့၊
မောင်မောင်က စောက်ပပ်ကိုရက်လိုက်၊စောက်ခေါင်းထဲလ ျှ ာထိုးသွင်းကလိလိုက်၊ပြူ းပြူ းလေးဖြစ်နေတဲ ့စောက်စိလေးကို မနာအောင်ဆွဲစုတ်
လိုက်နဲ ့လုပ်ရင်း လက်ကလဲအငြိမ်မနေ၊မာလာရဲ ့လှုပ်ယမ်းနေတဲ ့ဖင်တုန်းကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆုတ်နယ်နေတာ၊ဖင်ကြိးတွေက တင်းမာနေတာပါ၊ကြာလာတော ့မာလာ မထိန်းနိုင်၊စောက်ပပ်ကအရည်တွေက များသထက်များလာနေပြီ၊
“ကိုကို၊တော ်သေးဘူးလား၊အရည်ရွှဲနေပြီ၊နေတတ်တော ့ဘူး”
“ခဏလေး မာလာ၊ခဏလေး” မောင်မောင်ပြောရင်း လက်ခလယ်နဲ ့စောက်ခေါင်းထဲထိုးမွှေလိုက်တာ၊
“အ-ကိုကို-နာတယ်” အပျို စစ်စစ်လေးမို ့ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်းဝင်တာတောင် မခံနိုင်ဖြစ်နေတာပါ၊မောင်မောင် ဒါကိုသိလို ့အရမ်း
အရင်စလိုမလုပ်ဘဲ အချိန်ဆွဲ နူးနပ်နေတာ၊လက်ချောင်းမှာအရည်စိုလာတာမို ့မာလာ စိတ်တော ့ပါနေပြီလို ့ သိရတာနဲ ့
“ကိုကို ့ဟာကို ကိုင်ကြည့်” မာလာပေါင်ကြားကနေကုန်းထ၊ပုဆိုးကို ခေါင်းပေါ်ကနေချွတ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တာ၊လီးတံကြိးက တောင်ပြီး
၉၀ ဒီဂရီမတ်နေပြီ၊လီးတံကြီးမြင်တာနဲ ့မာလာ ကြက်သီးမွေးညင်းထသွားတာ၊ကိုကို ့လီးကြီးက နဲတာကြီးမှ မဟုတ်တာ၊
“ကိုကို ့ဟာကြီးက ကြောက်စရာကြီး၊ဒါကြီးနဲ ့သာ ထိုးလို ့ကတော ့မာလာ သေမယ်ထင်တယ် ကိုကိုရယ်” မာလာကပြောမဲ ့သာပြောတာ၊
လီးကို သူ ့လက်နုနုလေးနဲ ့ မရဲတရဲ ဆုတ်ကိုင်ပေးပါတယ်၊နဂိုကတောင်နေတဲ ့လီးက မာလာ ့လက်နုနုလေးထဲမှာ ပိုကြီးလာသလိုပါ၊
“အပြင်မှာတော ့မြင်ဘူးမှာမဟုတ်ဖူး၊အင်တာနက်ထဲမှာတော ့ တွေ ့ဖူးတယ်မဟုတ်လား” မောင်မောင့် အမေးကို မာလာပြုံ းရင်း
“အပြင်မှာလဲ တွေ ့ဖူးတာပေါ ့ ကိုကိုရဲ ့” မာလာအပြောကြောင့် မောင်မောင် တုန်လှုပ်သွားတယ်၊
“ဘာ-ဘာ-ဘယ်တုန်းကလဲ၊မာလာနော်၊မောရပါလားကွာ” အရင် ရည်းစားရှိတာပေါ့ ပြောတုန်းကလို ကိုကိုကြည့်ပြီး ရယ်ချင်လိုက်တာ၊
“၉ နှစ်၊၁၀ နှစ်သမီးလောက်ကပေါ ့ကိုကိုရဲ ့၊မိုးရွာထဲရေထွက်ချို းကြတာ၊ကောင်လေးတွေအများကြီး၊သူတို ့ဟာတွေ တွေ ့ဖူးတာလေ”
မောင်မောင်စိတ်တိုသွားတယ်၊ပြီး ရယ်လဲရယ်ချင်မိတယ်၊မာလာဆိုတဲ ့ကောင်မလေး တခါတလေ ဒီလို မဟုတ်တရုတ်ပြောတတ်မှန်း သူသိ
ပါရက်နဲ ့ရုတ်တရက်မို ့အဟုတ်မှတ်ပြိး တုန်လှုပ်သွားတာ၊
“မာလာကွာ၊ကိုကို ့ကို နှလုံးရောဂါဖြစ်အောင်လုပ်တယ်”
“ချစ်လို ့စတာပေါ ့ ကိုကိုရဲ ့၊ကိုကို ့မျက်ခွက်ကြီး ရှုံ ့မဲ ့သွားလိုက်တာကွာ၊ရှောက်သီးစားနေတဲ ့မျောက်ကြိးက ျ နေတာဘဲ”
“အေး၊စတဲ ့ကောင်မလေး၊ဒဏ်ပေးရမယ်၊ကိုကို့လီးကိုစုတ်ပေး”
“ကိုကိုကလဲ၊ဘာဒဏ်ပေးရမယ်၊မပြောပါနဲ ့ကိုကိုရယ်၊မာလာက ကိုကိုခိုင်းတာမှန်သမျှ လုပ်ပေးမှာပါ” မာလာကပြောရင်း လီးကို လက်နဲ ့
ကိုင်ထားရာက ပါးစပ်နဲ ့စုတ်ပေးပါတယ်၊မာလာရဲ ့အပြောကြောင့် မောင်မောင် စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး
“ကိုကိုကလဲ ပြန်စတာပါကလေးရယ်၊ဒါထက် လီးစုတ်တာ မာလာ အင်တာနက်မှာ ကြည့်ဖူးတယ်ပေါ ့”
“အင်တာနက်မွှေနှောက်ကြည့်နေတာ ကိုကိုရာ၊မမြင်ဖူး မတွေ ့ဖူးတာ ဘာမှမရှိဘူး၊လက်တွေ ့သာမရှိသေးတာ” မာလာအပြောကြောင့်
“လက်တွေ ့ကလဲ မကြာမီ လာမည် မျှော်၊နော် မာလာ”
မာလာ လက်တွေ ့သာမရှိသေးတာ၊အင်တာနက်ထဲက ရုပ်ရှင်ကားတော်တော်များများကြည့်ထားဖူးတာရယ်၊ညမင်းသား၊အတွေးပင်လယ်ပြာ
စတဲ ့ဆိုက်တွေထဲက ၁၈+မြန်မာဝတ္တု တွေ ဖတ်ထားတာမို ့လီးစုတ်ရင် ဘယ်လိုစုတ်ရတယ်ဆိုတာ သိတယ်၊ကိုကိုရဲ ့လီးတံကြိးကို ပါးစပ်ထဲ
ငုံပြီး ရေခဲချောင်းစုတ်သလိုစုတ်ပေးရင်း ကိုကို့ဂွေးဥနှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးပေါ်တင်၊ဖွဖွလေးဆုတ်ကိုင်ပေးတာလေ၊စောစောက ကိုကို စောက်ပပ်
ရက်ပေးတုန်းက မာလာ မနေနိုင်ဘဲ ဖင်ကြီးတွန် ့လိမ်သလို အခုကိုကိုလဲ မာလာလီးစုတ်ပေးနေတာကို မျက်နှာကြီးရှုံ ့မဲ ့ပြီး ခံနေရတာ၊မာလာရဲ ့
လီးစုတ်ပေးတာ မောင်မောင် ကြာကြာမခံနိုင်၊ကြာရင် အရည်ထွက်တော ့မှာမို ့
“တော်ပြီမာလာ၊ရပြီ၊ကိုကိုတို ့စစို ့” မောင်မောင်ပြောရင်း မာလာလီးစုတ်တာကိုဖယ်၊မာလာပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်၊ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲပေးပြီး
စောက်ပပ်နခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်နဲ ့ဖြဲပေးလိုက်ပါတယ်၊မဟတဟလေးဖြစ်လာတဲ ့စောက်ပပ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ တံတွေးအများကြိးထွေးထဲ ့
လိုက်ပြိး၊ လီးထိပ်ကိုလဲ တံတွေးဆွတ်၊ စောက်ပပ်အဝကိုတေ ့ဖိသွင်းလိုက်တာ
“အမလေး လေး၊ကိုကိုရဲ ့ သေပြီ” ပထမဆုံးအလိုးခံရရင် နာတယ်ဆိုတာကို မာလာသိပြီးသား၊ဒါပေမဲ ့ဒီလောက်ကြီးထိနာမယ်လို ့ထင်မှတ်
မထားလို ့၊မာလာ အလန် ့တကြား အော်လိုက်တာ၊မာလာ အော်မဲ ့သာအော်တာ၊စောက်ပပ်ထဲကို လီးဒစ်မြု တ်ရုံလောက်လေးဘဲ ဝင်သေးတာ၊
“ကိုကို၊နာတယ်ကိုကိုရယ်၊သာသာလေးလုပ်နော်၊တအားကြိးနာလို ့ပါ၊နို ့မို ့မာလာ မအော်ပါဘူး” မာလာ သနားစဘွယ်ပြောနေတာ၊
“Pure virgin first time နဲနဲပါးပါးနာမှာဘဲမာလာရယ်၊ကိုကို တဖြေးဖြေးလေး ထိုးပေးမယ်၊မာလာနာရင်ပြော၊ရပ်ပေးမယ်” မောင်မောင်
ပြောရင်း လီးကိုဆက်မသွင်းသေးဘဲ နို ့သီးလေးကိုစုတ်လိုက်၊မြု တ်ဝင်နေတဲ ့နို ့သိးလေးကို အပြင်ထွက်လာအောင် ဆွဲထုတ်လိုက် လုပ်နေရင်း
လီးကို စောက်ခေါင်းထဲမှာစိမ်ထားရင်း တလှုပ်လှုပ်နဲ ့ဖင်ရမ်းပေးနေတာလေ၊စောက်ပပ်အတွင်းဝင်နေတဲ ့ဒစ်ခေါင်းက လှုပ်နေတာ၊ဒစ်မြောင်းမှာ
အရစ် အရစ်ဖြစ်နေတဲ ့ငါးမြှားချိတ်လို အထစ်က စောက်ပပ်အတွင်းနံရံတွေကို သွားပြိးပွတ်တိုက်နေတာမို ့ မာလာ စောက်ပပ် ယားလာပါတယ်၊
“ကိုကို၊မာလာ သိပ်မနာတော ့ဘူး၊နဲနဲထိုးကြည့်ပါလား” စောက်ပပ်ယားယံတာ မခံနိုင်တဲ ့အဆုံး ပြောလိုက်တာ၊မောင်မောင် ဝင်ပြိးသားဒစ်
ခေါင်းကို မကျွတ်ရအောင် ဂရုစိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲမွှေနှောက်ပေးတယ်၊
“အင့်-အင်း-ကို-အ-“မာလာဖင်ကြီးကို အငြိမ်မနေနိုင်၊ဝှေ ့ဝိုက်ကြွတက်လာတာ၊စောစောကထွေးထားတဲ ့တံတွေးတွေအပြင် စောက်ခေါင်း
ကစိမ့်ထွက်လာတဲ ့အရည်တွေကြောင့် စထိုးကာစထက် နဲနဲချောလာတယ်၊မောင်မောင် မာလာရဲ ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ ့မိမိရရ ဆုတ်ကိုင်၊
လီးကို ဇတ်ကနဲ ဖိသွင်းလိုက်တာ
“အီး-အမလေး-နာတယ်” မာလာအော်ပေမဲ ့လိး အဆုံးထိဝင်သွားပါပြီ၊အဆုံးထိဝင်နေပေမဲ ့ မောင်မောင့်လီးထိပ်လဲ အောင့်တက်သွားတာ၊
မာလာ့စောက်ခေါင်းက က ျ ဉ်းကြပ်နေပြိး၊လီးတံတချောင်းလုံးကို သားရေကြို းနဲ ့အထပ်ထပ်ရစ်ထားသလိုဖြစ်နေတာ၊မောင်မောင်လီးကို စောက်
ခေါင်းထဲ စိမ်ထားရသေးတာ၊ဘာမှဆက်မလုပ်နိုင်သေးပါ၊
“မာလာ၊ညီမလေး၊နာလားဟင်၊ပြီးသွားပြီ၊အဆုံးထိဝင်သွားပြီ၊နောက်မနာတော ့ဘူး”
“ရပါတယ်ကိုကိုရယ်၊တော်ရုံနာတာ အောင့်ခံပါ ့မယ်” ပြောသာပြောတာ၊မာလာမျက်နှာမှာ ချွေးသိးချွေးပေါက်တွေ စိုရွှဲနေတာပါ၊

စောက်ခေါင်းထဲမှာတင်းကြပ်နေတဲ ့လီးကို နဲနဲစီ နှဲ ့နှဲ ့ပြီး လှုပ်ပေးနေပါတယ်၊မာလာ ကိုကိုရဲ ့မျက်နှာကိုမကြည့်ရဲ ကြည့်ရဲ ကြည့်လိုက်တာ
ကိုကို ့မျက်နှာမှာလဲ သူ ့လိုဘဲ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေနဲ ့၊မာလာ ဘေးမှာချွတ်ပုံထားတဲ ့ပုဆိုးကိုယူပြီး လှမ်းပေးလိုက်တယ်၊
“ကိုကို၊ချွေးတွေသုတ်လိုက်ဦး” မောင်မောင် မာလာလှမ်းပေးတဲ ့ပုဆိုးနဲ ့မျက်နှာက ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေကို သုတ်လိုက်ပြီး
“မာလာလဲ ကိုကိုလိုဘဲ၊ချွေးတွေစိုရွှဲနေတာ၊ရော ့ သုတ်လိုက်” ပြန်ပေးလာတဲ ့ပုဆိုးကိုယူပြီး မာလာ သူ ့မျက်နှာက ချွေးတွေကို သုတ်တယ်၊
“ဆက်လုပ်မယ်နော်” မာလာရဲ ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကို လက်နဲ ့ဆုတ်ကိုင်လီးကို တလက်မလောက်ဆွဲနုတ်ကာ ဇတ်ကနဲ ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်တာ၊
“အ-အား-ကျွတ်-ကျွတ်-ကျွတ်” မာလာ တွန် ့လိမ်တက်ပြီး မောင်မောင့်လက်မောင်းတွေကို အတင်းဆွဲကိုင်တယ်၊စောစောကလောက်မနာ
ပေမဲ ့နာနေသေးတာပါ၊မောင်မောင် စောစောကလို လီးကို တလက်မလောက်ဆွဲနုတ်လိုက်၊ပြန်ထိုးသွင်းလိုက် ၄/၅ ခါလောက်လုပ်လိုက်တာ
“အင်-ကိုကို-အ-အား” မာလာရဲ ့အသံ တဖြေးဖြေးတိုးလာသလို စောက်ရည်တွေထွက်တာလဲ အများကြီးပါ၊မာလာက တရုတ်မ အသားဖြူ
တာမို ့ စောက်ရည်ရွှမ်းတယ်၊စောက်ရည်ရွှမ်းလို ့လဲ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လီးကို ချောဆီလူးပေးသလိုဖြစ်လို ့ ပိုအဆင်ပြေလာပါတယ်၊ဒါကြောင့်
မောင်မောင် လီးကို စောက်ခေါင်းထဲဒစ်မြု တ်ရုံလောက်ချန်ထားပြီး အကုန်ဆွဲနုတ်၊တချက်ထဲ အဆုံးပြန်သွင်းလိုက်တာ
“အား-ကို-နာတယ်” မာလာခါးမြှောက်တက်လာတာ၊လီးကအဆုံးထိ အလွယ်တကူဝင်တာနဲ ့ မောင်မောင် မာလာအပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး
လက်နှစ်ဘက်ကို ဘေးမှာထောက်ကာ ဖင်ကြွ ကြွပြီး လိုးတော ့တာပါဘဲ၊အရည်ရွှဲနေပြီမို ့လီးအဝင်အထွက်က ကြပ်နေပေမဲ ့ချောမွေ ့ပါတယ်၊
မာလာ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို အစွမ်းကုန်ကားထားပေးရင်း ကိုကိုရဲ ့ကေ ျ ာပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်ထားပါတယ်၊တဖြေးဖြေး နာတာတွေရော ့နည်းလာ
ပြီး အရသာကောင်းလာသလိုခံစားနေရတာပါ၊
“မာလာ၊နာသေးလား၊ခံနိုင်လား” ကိုကို ့အမေးကို ခေါင်းယမ်းရင်း
“တအားကြီးတော ့မနာတော ့ဘူး၊တခါတခါမှာ အောင့်တယ်” အပျို စင်လေး ပါကင်အဖောက်ခံရတာ၊ဒိလောက်တော ့ရှိမှာပေါ ့၊မောင်မောင်
ပုံမှန် လိုးပေးနေပါတယ်၊စောက်ပပ်ထဲလိးဝင်နေတဲ ့အရသာက မာလာအဖို ့ရာ ဘာနဲ ့မှမတူပါ၊လီးတံကြီးကို ဆွဲနုတ်သွားပြီး ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်
တဲ ့အခါ မာလာစောက်ပပ်ထဲ က ျ င်ကနဲ က ျ င်ကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး နာသလို အောင့်သလို ဖြစ်ပေမဲ ့ မအော် မညီး၊နာက ျ င်မှုကို ဂရုမစိုက်၊
မျက်စိမှိတ်ပြီး ခံတော ့တာပါ၊မောင်မောင်လဲ ပုံမှန်လိုးနေရာကနေ တဖြေးဖြေး အရှိန်ကိုမြှင့်တင်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးလာနေပါပြီ၊
နာနေ အောင့်နေရာကနေ မာလာ တဖြေးဖြေး ကောင်းလာသလို အီဆိမ့်လာနေတာ၊ကောင်းလာလို ့လဲ မာလာ အလိုအလေ ျှ ာက် ဖင်ကြီးကို
အပေါ်ကော ့တင်ပေးပြီး မောင်မောင့်ခါးကိုဖက်ထားတဲ ့လက်တွေ ပိုတင်းတင်းဖက်လာတာပါ၊မာလာ ကောင်းနေပြိဆိုတာ ရိပ်မိလို ့မောင်မောင်
ဘေးဘက်ထောက်ထားတဲ ့လက်နှစ်ဘက်ကို မာလာ့ဂျို င်းတွေအောက်ကထိုးသွင်းပြီး ပခုံးတွေကိုဖက်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးတော ့တာပါ၊
“ဟင့်အင်း-ကိုကို-အာ-အင်း” မာလာ ့စကားသံတွေက ကွဲကွဲပြားပြားမရှီ၊ဘာတွေပြောလို ့ ဘာတွေအော်နေမှန်းလဲမသိ၊
“ပြွတ်-ပလွတ်-ဖွတ်-ပြွတ်-ပလွတ်-ဖွတ်” အရည် ရွှမ်းလား/မရွှမ်းလား တခါမှအလိုးမခံရဘူးသေးတဲ ့စောက်ပပ် အသံတွေထွက်လို ့၊
မာလာတကိုယ်လုံး အကြောအချင်တွေ ဖျစ်ဖျစ်မြည်လာတဲ ့အထိစပ်ရှိမ်းပူရှိမ်း ဖြစ်လာတာပါ၊မာလာ ကောင်းလွန်းလာတဲ ့အတွက် ဖင်ကြီး
ကော ့မြှောက်ရင်း
” ကိုကို၊အင်၊အ-အာ”
မောင်မောင်ရဲ ့အားပါလှတဲ ့ဆောင့်လိုးချက်တွေအောက်မှ မာလာ တကိုယ်လုံးတုန်တက် ခံစားရခက်နေပြီး
“ကို၊ကောင်းတယ်၊အား၊ဆောင့်၊ဆောင့်ကိုကို”
“ပြွတ်-ပလွတ်-ဖွတ်-ပြွတ်-ပလွတ်-ဖွတ်”
“အ-အား-အမလေး” မောင်မောင့်ကေ ျ ာကို တင်းတင်းဖက်ထားရာက လက်သည်းတွေနဲ ့ကုတ်ခြစ်၊တကိုယ်လုံးတွန် ့လိမ် စောက်ခေါင်း
ထဲမှာလဲ စောက်ရည်ပူတွေပန်းထွက်တဲ ့အထိ မာလာ ပြီးသွားခဲ ့ပါတယ်၊ကောင်းလွန်းလို ့ စောက်ပပ်နခမ်းသားတွေ ရှုံ ့ချည်နပ်ချည်ဖြစ်ပြီး
လီးကို ဆွဲညှစ်လိုက်တာပါ၊
မာလာတွန် ့လိမ်ကွေးကောက်ပြီး စောက်ပပ်အတွင်းသားတွေ လီးကိုဆွဲညှစ်တာခံလိုက်ရလို ့ မောင်မောင် တင်းမထားနိုင်တော ့ဘဲ စောက်
ခေါင်းလေးထဲကို ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းတိုးဝင်နေတဲ ့လီးကြိး ပူနွေးပျစ်ခဲနေတဲ ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ရပါတယ်၊သုတ်ရည်ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးချင်း မောင်မောင် မာလာအပေါ်မှောက်အိပ်လိုက်ရပါတယ်၊ခုမှ မောရကောင်းမှန်းသိတာ၊
“ကိုကိုရယ်၊မာလာ ကတော ့ကိုကို ့ ကိုအဆုံးစွန်ထိ ချစ်ပေးပြီးပြီနော်” မာလာက မောင်မောင့်ပါးတွေကို နမ်းရင်းပြောတာပါ၊
“မာလာကလဲ၊ကိုကိုတို ့က အပျော်တမ်းသမီးရည်းစားတွေမှ မဟုတ်တာဘဲကွာ၊တချိန်မှာ လင်စုံမယားဘက် ဖြစ်ကြမှာ၊အမှန်ကတော ့ကွာ၊
သမီးရည်းစား မင်္ဂလာဦးညမှ ပန်းဦးချွေမယ်၊ဘာညာတွေးထားတာပါ၊ဒါပေမဲ ့” မောင်မောင့်ပါးစပ်ကို မာလာ လက်ကလေးနဲ ့လှမ်းပိတ်ပြီး
” ကိုကို့ ကို မာလာ ဘာပြောနေလို ့လဲကိုကိုရယ်၊မာလာ ကိုကို ့ကို အပြစ်မတင်ပါဘူး၊မင်္ဂလာဦးညမှ ပန်းဦးချွေရမယ်ဆိုတာမျို း ဒီခေတ်ကြီး
ထဲမှာ ခေတ်တိမ်သွားပါပြီ၊ခုဟာလဲ မာလာခွင့်ပေးတာဘဲဟာ”
စောက်ခေါင်းထဲမြု တ်ဝင်နေတဲ ့လီး ပြော ့လို ့ကျွတ်ချင်ချင်ဖြစ်နေတာ၊မောင်မောင် လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ ့အခါ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး
ဟ တတ ဖြစ်နေတာ၊အရည်တွေစိုရွှဲလို ့၊
“မာလာ၊အရမ်းမထလိုက်နဲ ့ဦး၊ခဏနေမှထ” မောင်မောင် ကုတင်ပေါ်ကဆင်း၊စားပွဲပုလေးပေါ်တင်ထားတဲ ့စက္ကူ တစ်ရှုးဘူးထဲက တစ်ရှုး
တွေယူခဲ ့ပြိး မာလာပေါင်တွေကိုဆွဲမ ကာ စောက်ပပ်ကအရည်တွေကို သုတ်ပေးပါတယ်၊စောက်ခေါင်းထဲကိုပါ သန် ့ရှင်းပေးပြီး တစ်ရှုးကိုကြည့်
လိုက်တဲ ့အခါ နီညို ရောင်သွေးစလေးတွေ တွေ ့လိုက်ရပါတယ်၊မာလာ အပျို စစ်တယ်ဆိုတာ မောင်မောင် ယုံပြိးသားပါ၊အခုဟာက ဘာရယ်မ
ဟုတ်၊လုပ်မိလုပ်ရာ လုပ်လိုက်တာပါ၊
“ကိုကို ဘာကြည့်နေတာလဲ၊မာလာ သွေးထွက်လားလို ့ကြည့်တာလား” မာလာကလဲ လ ျ င်တာမှ လှစ်နေတာ။မောင်မောင် အရှက်ပြေ
“ယောင်ပြီးကြည့်တာပါကွာ”
“သွေးထွက်တာတွေ ့လားကိုကို၊မာလာ နာတာမှ သေလုမတတ်နာတာ၊တအားအော်လိုက်ရင် ကိုကို မလုပ်ရက်ဘဲ နေမှာမို ့မအော်ဘဲ ကြိတ်
မှိတ်ခံတာ၊အခုလဲ မာလာ ့ဟာလေး ကွဲပြဲသွားသလားမသိဘူး၊နာနေတယ်” မာလာပြောမှ မောင်မောင် စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ကြည့်ပြီး
“ကွဲတာတော ့ မကွဲပါဘူး၊နဲနဲတော ့ ယောင်နေသလိုဘဲ၊ဒါလဲ ညက ျ ရေနွေးအိတ်တင်လိုက်ရင် သက်သာသွားမှာပါ” ပါကင်ဖောက်တာမို ့
စောက်ဖုတ်က နဲနဲယောင်နေတာပါ၊ဒါတောင် မာလာစောက်ဖုတ်က အရွယ်ကြီးပြီး အသားထူတဲ ့စောက်ဖုတ်မို ့၊ငယ်ပြီးအသားပါးတဲ ့စောက်ဖုတ်
ဆိုရင် ဒိထက်ပိုပြီးခံရမယ်၊
“ရေနွေးအိတ်မှ မရှိတာ”
“ကိုယ် ပြန်လာပို ့ပေးမှာပေါ ့၊ရေနွေးအိတ်တင် မကဘူး၊သောက်ရမဲ ့ဆေးပါ ဝယ်ပို ့ပေးရဦးမှာ”
“အီးစိးတူးလား” မာလာမေးလိုက်လို ့ မောင်မောင် သူ ့ကို အလန် ့တကြားကြည့်လိုက်တာ၊
“ကိုကို၊ဘာကြည့်တာလဲ၊မာလာကိုတော ့ ယုန်ထင်ကြောင်ထင် ပေါက်ကရလေးဆယ် ပြောမနေနဲ ့၊အခု မာလာနဲ ့အတူနေတဲ ့သူငယ်ချင်း
သူ ့အမျို းသားနဲ ့နေပြီးရင် အဲဒိဆေးဝယ်သောက်တာ၊” မမေးဘဲနဲ ့ မာလာရှင်းပြတာ၊ဟုတ်တယ်၊အတွေ ့အကြုံ ရှိမှ နားလယ်ရမှာလား၊ဒီခေတ်
ကြိးမှာ မေးစရာ၊ဖတ်စရာ၊ကြည့်စရာ ပေါမှပေါ၊
ကိုကို အပြင်ထွက် ရေနွေးအိတ်နဲ ့ဆေးဝယ်ပြီး ပြန်လာပေးတယ်၊အမှန်က ကိုကိုလာမှာမို ့သာ ဆိုင်မှာ လာနေတာ၊သူငယ်ချင်းက သူ ့အမျို း
နာရေးကိစ္စပြိးမှ ဆိုင်ပြန်လာအိပ်မှာ၊မာလာတစ်ယောက်ထဲ ဆိုင်မှာမအိပ်ရဲပါ၊ဒီအတောအတွင်း မာလာ သူ ့အမေအိမ် ပြန်အိပ်မှာပါ၊ပြန်ကြမယ်
လို ့ ဆိုင်တံခါးပေါက်ကိုပိတ်မလို ့လုပ်တဲ ့အခါ
“ဆိုင်ကယ်စီးလို ့ဖြစ်ပါ ့မလား၊ယောင်နေတာကို၊ကိုကို့ဆိုင်ကယ်နဲ ့လိုက်ခဲ ့လေ” မာလာမျက်နှာ ရှက်သွေးဖြန်းပြီး
“ဒီလောက်လဲ မဟုတ်သေးပါဘူး ကိုကိုရယ်၊ဖြစ်ပါတယ်၊ကိုကို အိမ်လိုက်မနေနဲ ့၊ brother ကြီးရှိနေတယ်”
brother ကြီးဆိုတာ သူ ့အကို အိရှန်ကိုပြောတာပါ၊မာလာ အရင်က သူ ့အကိုအိရှန်ကို (ကိုကို)လို ့ခေါ်တာ၊မောင်မောင်ကို (ကိုကိုမောင်)
လို ့ခေါ်နေရာက ရည်းစားဖြစ်တဲ ့အခါ (ကိုကို)လို ့ပြောင်းခေါ်ခိုင်းလို ့(ကိုကို)ချင်းရောကုန်မှာစိုးလို ့ အကိုအိရှန်ကို brother ပြောင်းခေါ်တာ၊
သူ ့အကိုကတောင် “ဒီကောင်မလေး၊ဘာအရူးထတာလဲ” ပြောလို ့ “ဘိုစတိုင်ခေါ်တာလေ ဘရာသားကြီးရဲ ့၊သူများတွေ ကိုရီးယားစတိုင်လုပ်
နေတာထက် သာအောင် ဘိုလိုခေါ်က ျ င့်တာ”၊သူ ့အကိုအိရှန်က တစ်ဦးတည်းသောညီမလေးမို ့ ခွင့်လွတ်ပြီးသားပါ၊
အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ ့ မာလာ စောက်ပပ်နာနေတာကို ရေနွေးအိတ်တင်ပေးရတာ၊ပြိးကြားဘူးနားဝနဲ ့ နာနေတာပျောက်အောင် ကီးမို ့ဆေး
ဝယ်ပြီး တားဆေးနဲ ့အတူ သောက်လိုက်ရတာ၊နေ ့ခင်းက ပင်ပန်နွမ်းနယ်သွားတာ ညမှာ အိပ်လိုက်တာ တချိုးထဲဘဲ၊

သမီးရည်းစားသက်တမ်း(၂)လကေ ျ ာ်ကေ ျ ာ်လေးမှာ အချစ်နယ်ကျွံသွားကြတဲ ့ချစ်သူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ ့တစ်ယောာက် ကြားလေ
သွေး ဝေးတယ်ထင်ဆိုတဲ ့စကားလိုပါ၊တရက်လောက်မတွေ ့လိုက်ရရင် နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်နေတာပါ၊အထူးသဖြင့် မာလာက အတွေ ့အကြုံ
မရှိတဲ ့ဘူးတဲ ့အရိုင်းလေးမို ့ ပိုလို ့သဲသဲလှုပ်ဖြစ်ရတာပါ၊သူ ့အကိုခိုင်းထားတဲ ့အလုပ်တွေရှုတ်နေလို ့မောင်မောင် တရက်တလေ ရောက်မလာ
ဖြစ်ရင် မာလာ သစ်ကုလားအုပ်လည်ပင်းဖြစ်နေပြီ၊သူ ့သူငယ်ချင်းကတောင် “မာလာရယ်၊နင့်ဟာကလဲ မိန်းမဈေးက ျ လိုက်တာ၊နဲနဲပါးပါးများ
ဟန်ဆောင်ပါဦးတော ့၊ဟိုကတော်တော်ရယ်၊ညီးကိုက ဆပ်ပြာသယ်လင်ပျောက် ဖြစ်နေတာ” ပြောလာတာ၊သူငယ်ချင်းက ဒီလိုပြောလာပြိဆိုရင်
“တကယ်ချစ်လာရင် ဟန်ဆောင်လို ့ကိုမရတာဟေ ့၊ငါက ကိုကို ့ ကို အပျို ပေါက်ကလေးကတဲက ချစ်နေတာဟ၊ဗမာပြည်မှာ မိန်းကလေးက
စပြိးရည်းစားစကားပြောတာ ထုံးစံမရှိလို ့သာ နေရတာ၊နို ့မို ့ငါက ကိုကို ့ ကို ချစ်ကြောင်းစပြောမှာ” မာလာစကားကို သူငယ်ချင်းမက
“ကောင်မ၊ပြောလေဆိုးလေ၊ငါတော ့လက်လန်တယ်”
မာလာသူငယ်ချင်းက အပြောသာဆိုးတာပါ၊စိတ်ရင်းစိတ်ထားမဆိုးလှပါဘူး၊ဆိုင်ပိတ်ပြိးချိန် ညဦးပိုင်းလောက် မောင်မောင်ရောက်သွားခဲ ့ရင်
ဆိုင်မှမနေဘဲ ရှောင်ပေးတတ်ပါတယ်၊ဒိတော ့ချစ်သူနှစ်ယောက်အဖို ့လွတ်လပ်ချင်တိုင်း လွတ်လပ်နေတာပါ၊
“ကိုကို၊မာလာအတွက် ဆေးဝယ်မလာနဲ ့တော ့”တရက်မှာ မာလာကပြောလို ့
“ဘာပြု လို ့လဲ၊ဆေးနဲ ့မတည့်လို ့လား” မောင်မောင့်အမေးကို
“ဟိုဟာကိုကိုရာ၊တခါလုပ်တခါ ဆေးဝယ်နေရတာ အလုပ်ရှုပ်လို ့၊မာလာ အခု (၃)လခံဆေးထိုးလိုက်ပြီ” မမာလာကတော ့ဇွတ်ဘဲ၊
“ဘယ်မှာသွားထိုးတာလဲညီမရယ်၊သူများတွေ အထင်သေးပါဦးမယ်” အပျို လေးတန်မဲ ့တားဆေးထိုးတာ သူများတွေသိရင် မာလာသိက္ခာ
က ျ မှာမို ့မောင်မောင်က စိုးရိမ်စိတ်နဲ ့မေးရတာ၊မာလာက ဘာကိုမှဂရုမစိုက်သလိုပုံစံနဲ ့
“ရန်ကြိးအောင်ရပ်က သားဖွားဆရာမဆီမှာ ထိုးတာပါကိုကိုရာ။ဘယ်သူသိမှာလိုက်လို ့၊ဆရာမကတောင်၊(ဘာပြု လို ့ဆေးထိုးချင်ရတာလဲ၊
ကလေးမလိုချင်လို ့လား)မေးလို ့ ကေ ျ ာင်းမပြီးသေးလို ့ပါလို ့ ပြောလိုက်တာ”
“အဲဒီတားဆေးတွေထိုးရင် ဝလာတတ်တယ်တဲ ့ဗျ၊ခင်ဗျားလေးဘာသိလဲ” မောင်မောင့်စကားကို မာလာပြုံးဖြဲဖြဲလုပ်ရင်း
“ဝလာရင်လဲ ကောင်းတယ်၊ဗိုက်ကြီးလာရင် ပုံမှားရိုက်လို ့ရတယ်”
“အော၊မယ်မင်းကြီးမ၊တော်တော်ဗိုက်ကြိးချင်နေတာပေါ ့၊ဟုတ်လား၊ကဲ၊ဒိလောက်ဗိုက်ကြိးချင်နေရင်”
“အိုး၊ကိုကို၊ဟာ၊ကိုကို၊ဖြေးဖြေး၊အရိုးတွေ က ျိ ု းကုန်တော ့မှာဘဲ”
ဒိနောက် နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ပေးရောက်သွားကြတာပါဘဲ။
—-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x-
မိုးကုန်ကာနီး အောက်တိုဘာလထဲမှာ မရီးရဲ ့အမေ ကွယ်လွန်ပါတယ်၊အဖေက မောင်မောင် တတိယနှစ်တုန်းက ကွယ်လွန်ပြီးသားပါ၊အခု
မရီးအမေဆုံးကာနီး အသည်းအသန်ဖြစ်နေချိန် ဖုန်းသတင်းရလို ့မရီးသွားဖို ့ရာဖြစ်ပါတယ်၊ခက်နေတာက ဒီအချိန်အကြိးမတွေ အစမ်းစာမေးပွဲ
ဖြေရကာနီးပြီ၊သူတို ့ကိုခေါ်သွားလို ့ကမရ၊အကြီးမက(၇)တန်း၊အလတ်မက(၅)တန်း၊အငယ်မက(၂)တန်း၊အငယ်မ(၂)တန်းသမားကိုတော ့
ဆရာ/ဆရာမတွေကို အက ျိ ု းအကြောင်းခွင့်တောင်းခေါ်ရင်ရသေးတယ်၊အကြိးမနှစ်ယောက်က ဘယ်လိုမှခေါ်မဖြစ်၊ဒိတော ့သူတို ့အဖေက
ဒီလိုဆုံးဖြတ်တယ်၊
(အကြီးမနှစ်ယောက် စာမေးပွဲဖြေပြီး ကေ ျ ာင်းပိတ်ရက်မှာမှ ဗန်းမော်လိုက်ကြရမယ်။သမီးမိန်းကလေးတွေ၊အပျို ပေါက်အရွယ်ဖြစ်နေပြီမို ့
တစိမ်းလူစိတ်မချ၊အဖေကိုယ်တိုင်နေရစ်ခဲ ့မယ်။ထမင်းဟင်းချက်ဖို ့ မကော ့ရဲ ့ဒေါ်လေးက ျ န်ရစ်ခဲ ့မယ်၊မိန်းမက အငယ်နှစ်ယောက်ကိုခေါ်ပြိး
သွားနှင့်လိုက်၊မောင်မောင်က မရီးအဖော်ရအောင် လိုက်ပို ့၊ဟိုရောက်ပြီး ပြန်လာ၊စာမေးပွဲပြီးရင် အဖေနဲ ့အကြိးမနှစ်ယောက်၊ဒေါ်လေးကိုပါခေါ်
ပြိးလိုက်လာမယ်၊အဲဒိအချိန် မောင်မောင်က အိမ်စောင့်)
အကိုဖြစ်သူဆုံးဖြတ်ချက်နဲ ့မောင်မောင် မရီးနဲ ့တူ/တူမတွေကို ဗန်းမော်လိုက်ပို ့ရတယ်၊အမှန်ကတော ့လေယာဉ်ပျံနဲ ့သွားတာကို ဒီလောက်
ထိ ပူပင်စရာမလိုပါ၊ကိုယ်က မြစ်ကြိးနားလေယာဉ်ကွင်းလိုက်ပို ့ပေးရင် ပြီးပြီ၊ဒါပေမဲ ့အကိုကြိးက သူ ့မိန်းမ အမေစိတ်နဲ ့ သောကဗျာပါရ ဖြစ်နေ
တဲ ့အတွက် စိတ်မချလို ့ပါ။ကလေးနှစ်ယောက်လဲပါသေးတာကိုး၊တူတော်မောင်ကတော ့ သူ ့ဦးလေးပါလာလို ့ အနားကမခွါပေါ ့လေ၊မရီးဖြစ်သူ
လဲ အကိုကြီး ပူမယ်ဆိုလဲပူစရာပါ၊သူ ့အမေစိတ်နဲ ့အာရုံထွေပြားနေတာပါ၊ဗနိးမော်ရောက်တဲ ့အခါလဲ သူတို ့ကို ဘယ်သူမှ လာမကြို နိုင်ကြပါ၊
အားလုံးလူနာအတွက်ဘဲ အလုပ်ရှုပ်နေကြတာပါ၊မောင်မောင်တို ့မတ်/မရီး သုံးဘိးဆိုင်ကယ်တက္ကစီငှားပြီးသွားရတာပါ၊ဒိအရင်က မောင်မောင်
ဗန်းမော်ကို မရောက်ဖူးတာကတကြောင်း၊အိမ်မှာ လူနာရဲ ့နောက်ဆုံးအချိန်ကိုလာစောင့်နေကြတဲ ့အမျို းအဆွေတွေများပြားနေပြိး၊သူကတစိမ်း
တရံစာမို ့ မနေတတ်ဖြစ်ပြီး၊ရောက်တဲ ့နေ ့တရက်ဘဲ အိမ်မှာနေပြိး နောက်ရက်တွေမှာ မြို ့ထဲလေ ျ ာက်လယ်တော ့တာပါဘဲ၊သူ ့ဦးလေးနား
အမြဲကပ်နေတဲ ့တူတော်မောင်ကလဲ မောင်မောင်သွားလေရာ တကောက်ကောက်နဲ ့ပါ၊
“အိမ်မှာလဲ ရှုပ်နေတာပါမောင်မောင်ရယ်၊ငါလဲ သူ ့မကြည့်အားပါဘူး၊မင်းတူကို မင်းသာခေါ်သွားလိုက်ပါ”
မရီးကလဲ သူ ့အမေကိုပြု စုရတာတဘက်မို ့ကလေးကို မောင်မောင်နဲ ့ထည့်လိုက်တာပါ၊မောင်မောင် တူတော်မောင်ကို ဆိုင်ကယ်ရှေ ့မှာ
တင်ပြီး မရောက်ဖူးတဲ ့မြို ့မို ့ ဘာရယ်မဟုတ်၊ခြေဦးတည့်ရာ ဆိုင်ကယ်ကိုပတ်စီးလာပါတယ်၊
“ဦးရေး ရေး၊လက္ဘရည်သောက်ချင်တယ်” တူတော်မောင်ပူဆာလို ့ မောင်မောင် မြို ့ခံတွေကိုမေးပြိး လက္ဘရည်ဆိုင်ဘက်ထွက်လာခဲ ့တယ်၊
နယ်မြို ့တွေရဲ ့ထုံးစံအတိုင်း လက္ဘရည်ဆိုင်တွေက ဈေးနားဝန်းက ျ င်မှာရှိနေတာကိုး၊မောင်မောင်ဈေးထိပ် ဆိုင်ကယ်အပ်နှံမဲ ့နေရာဆီချို းအဝင်
“ကျွီ –“ဆိုင်ကယ်ဘရိတ်ပွတ်ဆွဲသံနဲ ့အတူ မောင်မောင်လဲ ပြာသွားပြိး သူ ့ဆိုင်ကယ်ဘရိတ်ကို ကမန်းကတန်းဆောင့်နင်းလိုက်ရတယ်၊
ဆိုင်ကယ်နှစ်စင်းက တိုက်လုတိုက်ခင် အနေအထားနဲ ့ ရပ်တန် ့သွားတာ။ဘာမှမဖြစ်လို ့ လူဝိုင်းမလာပါ၊ဒါပေမဲ ့
“ကို-ကိုမောင်” နံမည်ခေါ်သံကြားလို ့ကြည့်လိုက်တဲ ့အခါ မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ ့လိုက်ရတာ ဖိဖီ။
“ကိုရယ်၊ဖိဖီကို ခုထိ စိတ်နာလို ့ကောင်းတုန်းဘဲလား၊နုတ်တောင် မဆက်ချင်တော ့ဘူးလား” မထင်မှတ်ဘဲ တွေ ့တာမို ့ မောင်မောင် နုတ်
မဆက်ဘဲ ငေးကြည့်နေတာကို ဖီဖီက မချိတင်ကဲ မေးလိုက်တာပါ၊မောင်မောင်ကြည့်လိုက်တဲ ့အခါ ဖီဖီ ကလေးငယ်လေးကို ကေ ျ ာမှာ လွယ်
ပိုးထားပါတယ်၊
“မဟုတ်ပါဘူးဖိဖီရယ်၊ဖိဖီကို မထင်မှတ်တဲ ့နေရာမှာ လာတွေ ့နေရလို ့ပါ၊ဖီဖီတို ့ဗန်းမော်ပြောင်းလာရတာလား”
“ဟုတ်တယ်ကို၊သုံးလကေ ျ ာ်ပြီ၊ကို ့ကို မမတို ့မပြောဘူးလား”
“ကို ဈေးကိိုမရောက်တာကြာပြီ၊ဖီဖိနဲ ့လမ်းခွဲပြီးကတဲက အဟောင်းကအသစ်ဖြစ်လာမှာမို ဈေးဘက်မသွားတာ”
မောင်မောင့်စကားကြားရလို ့ဖီဖီ မျက်ဝန်းထဲမှာ မျက်ရည်ဝေ့လာတယ်၊မချစ်လို ့မှမဟုတ်ဘဲ အမေစိတ်ချမ်းသာအောင်လို ့ချစ်သူကိုလမ်းခွဲပြိး
တခြားလူနဲ ့လက်ထပ်ခဲ ့ရတာ၊ဒါကိုချစ်သူနဲ ့ဆုံတုန်း ရှင်းပြတောင်းပန်ချင်တယ်၊
“ကို၊အချိန်ရမလားဟင်၊ဖီဖီ ကို ့ကို တောင်းပန်စကားပြောချင်သးတယ်၊မြစ်ဆိပ်ဘက် လမ်းလေ ျှ ာက်ရင်းပေါ ့”
“ကိုနဲ ့ဖိဖီကြားမှာ ပြောစရာစကား မရှိတော ့ဘူးလို ့ ကိုထင်တယ်၊ပြိးတာလဲ ပြီးခဲ ့ပါပြီ၊အာရုံလာ မိုးလင်းလို ့ညအမှောင်မှာ စမ်းတဝါးဝါးဖြစ်
ခဲ ့တဲ ့အဖြစ်မျို းကိုလဲ ထပ်ကြုံ စရာမရှိလောက်တော ့ပါဘူး၊ပြီးတာတွေ ပြိးပါစေတော ့ဖိဖီရယ်”
“အော်၊ကိုရယ်၊ကိုက ဒီလောက်ထိကို စိမ်းကားသွားပြီကိုး” ဖီဖီစကားကို မောင်မောင် ပြုံ းလိုက်မိတယ်၊
“စိမ်းကားတယ်လို ့တော ့ဘယ်ဟုတ်ပါ ့မလဲဖီဖီ၊ရှေ ့ဆက်လက်တွဲမရတော ့လို ့လမ်းခွဲခဲ ့ရပြိးမှ ပြောစရာစကားလဲ မရှိသင့်တော ့လို ့ပါ”
“ကို့ကို တခုဘဲပြောပါရစေ၊ဒိယောက်က ျ ားကိုယူဖို ့ မေမေက ဇွတ်စီစဉ်တယ်၊မမနီကတိုက်တွန်းတယ်၊ဖိဖီ လွန်ဆန်လို ့မရခဲ ့ပါဘူးကိုရယ်”
“အေးပေါ ့လေ၊ကို ဖတ်ဘူးတာလေးပြောမယ်၊ဦးပုညရဲ ့ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းဝတ္တု ဇာတ်လမ်းထဲက စကားလုံးပါ၊(အစွယ်ကို လိုသူ မင်းမိဘုရား၊
အသွားစေခိုင်းသူ မင်းဧကရာဖ်၊လေးပစ်သူ ဘုရားကျွန်တော်မျို း၊ ကြံဖော်ကြံဘက် သုံးယောက်သားအနက်တွင်မှ၊ကံကွက်ကြား၍။ငမိုက်သား
မုဆိုးလေ၊နင့်ချည်းပင် သေလေရော ့)၊သောနုတ္ထို မုဆိုးရဲ ့သူ ့မှာအပြစ်မရှိကြောင်း အမျက်ဖြေလင်္ကာ၊ထုခြေလွှာပေါ ့လေ၊ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းက
ဘုရားအလောင်းမို ့ မုဆိုးကို ခွင့်လွတ်တယ်တဲ ့၊သူ ့ကို အသေသတ်တာနော ်၊ဖီဖီက ကို ့ကို အသေသတ်တာမှမဟုတ်တာ၊ခွင့်မလွတ်စရာမရှိ
ပါဘူး၊ခွင့်လွတ်ပါတယ်၊အတူတော ့မလိုက်ပါရစေနဲ ့ကွာ။ဖိဖီယောက်က ျ ားမြင်သွားရင်လဲမကောင်းပါဘူး”
“ကို မာလာလေးနဲ ့တွဲနေတယ်ဆို၊မမရီ တို ့ကပြောတယ်”
“အော်၊ဖိဖီရယ်၊ကိုယ်မလိုချင်တော ့လို ့ပစ်ထားခဲ ့ပြီးမှ ခွေးချိချီ က ျီးထိုးထိုး ထားလိုက်ပါ”
“မဟုတ်ပါဘူး၊ဖီဖီပြောချင်တာက၊ ကို့အတွက် မာလာလေးက အကောင်းဆုံးအဖော်မွန်ဖြစ်မှာပါ၊ကို မာလာလေးကို ယူပါ”
“စိတ်ချဖီဖီ၊ကို မာလာကို ယူမှာပါ၊ကဲ၊သွားမယ်”
ဖီဖီနဲ ့တွေ ့လိုက်ရလို ့ မောင်မောင် ဗန်းမော်မှာမနေတော ့ဘဲ နောက်တရက် လေယာဉ်နဲ ့ပြန်လာခဲ ့တာ၊အကိုကြိးကတောင် မေးတာ၊
“ညိလေးက ဟိုမှာ အကြာကြိးတောင် မနေခဲ ့ပါလား၊ရည်းစားလွမ်းတယ်ပေါ ့၊ဟုတ်လား”
“ဟုတ်၊အကိုကြိး”

“ညီလေးတို ့ဘယ်တော ့လက်ထပ်ကြမှာလဲ၊သူ ့အိမ်ကရော သဘောတူလား” အကိုကြိး မေးလိုက်တဲ ့မေးခွန်းကို ခဏစဉ်းစားပြီးမှ
“(၂)နှစ်လောက်နေမှ လက်ထပ်မယ် အကိုကြီး၊သူ့မှာ အဖေမရှိဘူး၊အမေတော ့သဘောတူပါတယ်၊အကို သဘောတူ မတူ မသိသေးဘူး”
“ဒီမိန်းကလေးနဲ ့ဘဲ လက်ထပ်မယ်လို ့ ရည်ရွယ်ရင်လဲ နောက်(၂)နှစ်ထိ စောင့်မနေနဲ ့ညီလေး၊မင်းအသက်လဲ(၂၂)နှစ်ရှိပြီ၊မငယ်တော ့ဘူး၊
ငါဆို ဒီအရွယ်မှာ မိန်းမရပြီးနေပြီ၊ဒီတော ့ညီလေးကောင်မလေးကိုပြောပြ၊သူတို ့လက်ခံရင် လာမဲ ့နှစ် ၀ါမဝင်ခင် ဇွန် ဇူလှိုင် မင်္ဂလာဆောင်ပေး
မယ်၊ဒီတစ်ရာသီတော ့ ညိလေး ငွေရှာလိုက်ဦး”
အကိုကြီးက သူ ့အတွက် စီမံကိန်းချပေးတာ လက်ခံရမှာပါ၊မိဘနှစ်ပါးမရှိတော ့တဲ ့နောက် အကိုကြိးဘဲ အစစအရာရာ မိဘဘဲလေ၊မောင်
မောင်ပြန်ရောက်ပြီး တပတ်အကြာ တူမတွေစာမေးပွဲပြိးလို ့ အကိုကြီးတို ့သားအဖတွေ ဒေါ်လေးပါ ဗန်းမော်လိုက်သွားကြလို ့သူတစ်ယောက်
ထဲဘဲအိမ်စောင့်က ျ န်ခဲ ့တာ၊အကိုကြိးတို ့ကိုလေယာဉ်ကွင်းလိုက်ပို ့ပေးပြိးတာနဲ ့ မာလာဆီကို ယွန်းတော ့တာပါ။
“မာလာနဲ ့တိုင်ပင်စရာလေးတွေရှိတယ်၊ကိုကို့အိမ်လိုက်ခဲ ့” ဆိုင်မှာ အလှပြင်တဲ ့သူတွေရှိနေလို ့ မာလာကို အပြင်ခေါ်ပြောရတာ၊
“ခဏပါကိုကိုရယ်၊ဒီဧည့်သယ်ပြီးရင် ပြိးပါပြီ၊ကိုကိုနဲ ့အေးအေးဆေးဆေး ပြောလို ့ရတယ်၊သုံးမိနစ်ဘဲစောင့်”
“မဟုတ်ဘူး၊ကိုကိုပြောတာက ကိုကို ့အိမ်မှ ကိုကိုတစ်ယောက်ထဲ၊ဘယ်သူမှမရှိကြဘူး၊အားလုံးဗန်းမော်သွားကြတယ်၊အဲဒါ ကိုကိုနဲ ့မာလာ
ရှေ ့ရေးတိုင်ပင်စရာရှိလို ့” မောင်မောင့်အပြောကို မာလာစပ်ဖြဲဖြဲ နားထောင်ပြိး
“အိမ်မှာ တစ်ယောက်ထဲမို ့ကိုကိုက တစ္ဆေကြောက်တယ်ပေါ ့၊ဟုတ်လား၊ဒါဆိုလဲ လိုက်ခဲ ့ရမှာပေါ ့ကိုကိုရယ်၊ညနေမှ ကိုကိုလာခေါ်၊မာလာ
အိမ်ပြန်ပြီး အဝတ်အစားလေးတွေ ထည့်လိုက်ဦးမယ်၊တော်ကြာ ပေပွနေတာ လဲစရာမရှိဖြစ်နေမယ်” မာလာက သူ ့ကိုကို ညအိပ်ခေါ်တယ်ဆို
ကတဲက သိပြီးသားလေ၊သမီးရည်းစားအဆင့်ကိုကေ ျ ာ်လာခဲ ့တာ(၄)လထဲရောက်နေပြီဘဲ။
ညနေ(၆)နာရီကေ ျ ာ်လောက် မာလာကို သွားခေါ်ပါတယ်၊မာလာက သူ ့ဆိုင်ကယ်နဲ ့လိုက်လာတာပါ၊မောင်မောင်က နေ ့ခင်းမာလာဆိက
အိမ်ကိုပြန်လာပြီး ထမင်းတစ်အိုးချက်ခဲ ့ပြိးပါပြီ၊ဟင်းကိုတော ့အပြန်လမ်းကဆိုင်ဝင်ဝယ်လာခဲ ့တာ၊ခြံထဲရောက်ပြိးလို ့ မောင်မောင်ရဲ ့အိမ်လေး
ထဲရောက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ
“ဟား၊ဂွတ်ရှယ်၊ကိုကို့ရဲ ့အိမ်ကုတ်ကလေးက အပြင်သာကြည့်တော ့သာစုတ်နေတာ၊အထဲမှာက ဟော်တယ်က ျ နေတာပါလား”
“ဒီအိမ်ကုတ်ကလေးက နောင်မှာ မာလာနေရမဲ ့အိမ်ကုတ်ကလေးဗျနော်”
“ကိုကိုနဲ ့သာဆိုရင် အိမ်ကုတ်မကပါဘူးကိုကိုရယ်၊လမ်းဘေးသစ်ပင်အောက်မှာ နေရလဲ ဖြစ်ပါတယ်၊ကိုကို ့ ကိုချစ်လို ့”မာလာ့အပြောလေး၊
“လမ်းဘေးသစ်ပင်အောက်တော ့ မနေပါရစေနဲ ့မာလာရယ်၊လူတွေဝိုင်းကြည့်ကြမှာ ရှက်စရာကြီး” မောင်မောင် နောက်ပြောင်လိုက်တာ
“ဟာ၊ကိုကိုနော်၊ဒီက အကောင်းပြောနေတာကို၊ကဲ-ကဲ-ပြောဦး”မာလာ မောင်မောင့်ရင်ဘတ်ကို သူ ့လက်ဆုတ်နဲ ့ဖွဖွထုလိုက်တာ
“ရော်၊ကိုကိုက ဘာပြောလို ့လဲ၊လူတွေဝိုင်းကြည့်ကြမှာဆိုတာ ဗီဒီယို လာရိုက်တယ်ထင်ကြမှာလို ့ပြောတာကိုး” မောင်မောင် သူ ့ရင်ဘတ်
ကိုထုနေတဲ ့မာလာရဲ ့လက်နှစ်ဘက်ကို ချု ပ်ကိုင်ပြီး မာလာကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်ကာ နုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ယူလိုက်ပါတယ်၊
“ဟွန် ့၊ကိုကို၊လူဆိုးကြိး” မာလာ သူ ့ကိုကိုရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာမော ့ထားပေးရင်း နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အလိုက်သင့် ဟထားပေးနေလေရဲ ့။
ခန္ဓာကိုယ်ချင်းရင်းနှီးပြီးသားချစ်သူတွေအဖို ့အထူးအထွေပြောနေဖို ့မလို၊နှစ်ယောက်သားရေချို း၊ညစာစားပြိးတာနဲ ့လုပ်ငန်းစပြီ၊လုပ်ငန်းမစ
မီ မောင်မောင်က သူ ့အကိုကြိးပြောတဲ ့ လက်ထပ်မဲ ့စိမံချက်ကို ပြောပြတာ၊မာလာက “ကိုကို ့သဘော”ပြောပြိးပါပြီ၊
“လက်ထပ်ပြိးရင် ဒီအိမ်ကုတ်လေးမှာ အတူနေမယ်”
“ကိုကို ့သဘော”
“လက်ထပ်ပြီးရင် မာလာ အလှပြင်ဆိုင် မလုပ်ရတော ့ဘူး၊အကိုကြိးက ဖက်ရှင်ပစ္စည်း အဝတ်အထည် ရောင်းဖို ့ငွေထုတ်ပေးမယ်တဲ ့”
“ကိုကို ့သဘော”
“လက်ထပ်ပြိးရင် ကလေးတွေ တစ်ဒါဇင်မွေးရမယ်”ခါတိုင်း ကိုကို ့သဘောဆိုတဲ ့မာလာ၊ဒိတခါ မျက်လုံးပြူ းပြပြိး
“တစ်ဒါဇင်ကြီးများတောင်၊သေရောပေါ ့ကိုကိုရယ်၊ဒါတော ့မရဘူးနော်၊တခြားဟာဆက်ပြော”
“ပြောစရာကုန်ပြီ၊လုပ်စရာဘဲရှိတော ့တယ်၊ကိုကို ့သဘောဆိုတဲ ့ကောင်မလေး၊အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တော ့”
“ဒါကတော ့ကိုကိုပြောမှလား၊ဟွန့်-“
နှစ်ယောက်သားအဝတ်ကိုယ်စီချွတ်ကြပြီးနောက် အိပ်ရာပေါ် 69 ပုံစံ အပြန်အလှန် စုတ်ကြ ရက်ကြ မှုတ်ကြပေါ ့၊မာလာစောက်ဖုတ်လေး
က လိုးပြီးကြတဲ ့နောက်မှာ ပိုလို ့တောင် ဖောင်းတင်းလာသလိုပါ၊နို ့တွေကလဲ မောင်မောင်ဆွဲဆုတ်နေလို ့ပိုပြိးကြိးလာတာပါ၊ဖင်ကြိးကတော ့
တားဆေးထိုးထားလို ့ထင်ပါတယ်၊ဒိလောက်လိုးနေတာတောင် ပိုပြိးကြိးလာနေတာ၊
“တို့နှစ်ယောက်ထဲ၊ခြံကလဲအက ျ ယ်ကြိးဘဲ၊ဖင်ထောင်လိုးမယ်ကွာ၊မာလာ ဖင်ကုန်းပေးနော်”
“ကိုကို ့သဘောပြောပြီးပြီဘဲကွာ၊ထပ်မပြောနဲ ့၊ကြို က်သလိုသာ လိုးတော ့ကိုကိုရေ” မာလာပြောရင်း အိပ်ရာပေါ် ဖင်ကုန်းပေးပါတယ်၊
အရင်က ဒိလိုဖင်ကုန်းမလုပ်ခဲ ့ဖူးလို ့မာလာဖင်ကုန်းတာက လေ ့က ျ င့်ခန်းလုပ်တဲ ့ပုံဖြစ်နေလို ့
“ခေါင်းကို ခေါင်းအုံးပေါ်ဘေးစောင်းတင်လိုက်၊ဗိုက်ကို အိပ်ရာနဲ ့ထိနေအောင်ကပ်ထား၊ပြီးရင် ဖင်ကိုအပေါ်ထောင်တင်လိုက်”
မောင်မောင် ပြောလဲပြော၊မာလာကိုကိုင်ပြီး သူလိုချင်တဲ ့ပုံစံရအောင်နေရာချပေးတယ်၊စနစ်က ျ သွားတဲ ့အခါ မောင်မောင် မာလာကိုကြည့်
ပြီး တံတွေးသီးချင်လာသလိုဖြစ်လာတာ၊သူမိန်းမဖြစ်ပြီးသား၊သူလိုးပြီးသားပေမဲ ့မာလာကကြည့်လို ့မဝဖြစ်နေတယ်၊အခုလို ဖင်ထောင်ကုန်းပေး
ထားတဲ ့အခါ ဖြူ ဖွေးတင်းရင်းနေတဲ ့ဖင်တုန်ကြီးတွေက ကိုက်စားချင်စရာ၊ကြီးမားဝိုင်းစက်စွင့်ကားနေတဲ ့ဖင်ဆုံကြီးအလယ်က ဖောင်းမို ့နေတဲ ့
စောက်ဖုတ်ကြိး နောက်ကိုပြူ ထွက်နေတာ၊ဖင်သားတစ်တစ်ကြီးတွေက ဘေးဘက်ကို ကားထွက်နေတာ၊မောင်မောင် ကုန်းထားပေးတဲ ့ဖင်သား
လုံးလုံးက ျ စ်က ျ စ်ကားကားကြိးအောက်ကို လက်ထိုးသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ပေးလိုက်တာ
“အမလေး၊ကိုကိုရယ်၊လန် ့လိုက်တာ” ရုတ်တရက်မို ့မာလာ လန် ့သွားပြိး ခါးကော ့တက်သွားတာ၊စောစောက နှစ်ယောက်သား စုတ် မှုတ်
ပြီးမို ့စောက်ဖုတ်က အရည်ရွှမ်းနေပါပြီ၊မောင်မောင် လီးနဲ ့စောက်ဖုတ်အဝကိုတေ ့ပြိးခါးအားကိုသုံးကာ ဖိသွင်းလိုက်တဲ ့အခါ
“အား၊ဝင်သွားပြီကိုကိုရယ်”
လိးဝင်တာနဲ ့မောင်မောင် ကိုက်စားချင်နေတဲ ့ဖင်တုန်းကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်နဲ ့ဆုတ်ကိုင်ရင်း လီးကိုမှန်မှန်လိုးပေးပါတယ်၊
“မာလာ၊စိတ်ကိုလေ ျ ာ ့ထား၊ပြီးချင်လာရင်ပြော” မောင်မောင် ဆက်တိုက်လိုးတော ့တာ၊
“အမလေး-ကိုကို-အား-ကျွတ်-ကျွတ်”
“ဘူး-ဘွက်-ဘလပ်-ဘူး-ဘွက်-ဘလပ်”
“မာလာ။ညိမလေး၊ရလား၊နာရင်ပြော” မာလာဆီက ကျွတ် ကျွတ် အသံထွက်လာလို ့မေးတာပါ၊
“အင်-ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ရတယ်ကိုကို၊အား၊ကောင်းလို ့” ဒိလိုဖင်ကုန်းမခံဖူးလို ့ အစမှာအနေရခက်ပေမဲ ့တဖြေးဖြေး အရသာကောင်းကောင်း
ရလာတယ်၊ကိုကိုက သူ ့ဖင်ကြီးကို တအားဆုတ်နယ်ပြီး အားပါးတရဆောင့် ဆောင့်လိုးနေတာမို ့၊ဆောင့်လိုးလိုက်တဲ ့အခါ မာလာဖင်ကြီးတွေ
လှိုင်းထသလို တုန် တုန်သွားတာ၊ဂွေးစေ ့နှစ်လုံးက ဖင်ကို လာ လာရိုက်နေလို ့”ဘလပ်-ဘလပ်”ဖြစ်နေတာ၊ကြာလေကောင်းလေ ဖြစ်လာတာ
မာလာ မနေနိုင်တော ့ပါ၊လူတကိုယ်လုံး လေထဲကို မြောက်တက်သွားသလို၊ရေလှိုင်းထဲမှာ မြု တ်လိုက်ပေါ်လိုက်ဖြစ်နေသလိုမျို းခံစားနေရတာ၊
“အီး၊ကိုကို၊အင်း၊ကောင်းတယ်၊အား၊ကိုကို၊ပြိးတော ့မယ်ကွာ၊အား၊ဆောင့်ကွာ” မာလာဖင်ကြိးကို အငြိမ်မနေနိုင်၊နောက်ကို ဖင်ကြိးပြန်ကန်
ပေးနေတာပါ၊မောင်မောင်လဲ မာလာပြီးချင်နေမှန်းသိလို ့လိုးအားကို အရှိန်မြှင့်လိုက်ပါတယ်၊
“ဘူ-ဘွတ်-ဘလပ်-ဘူ-ဘွတ်-ဘလပ်”
“အ အ အား၊ဟင်း—ဟင်း—ကိုရေ” မာလာပါးစပ်ကညီးသံနဲ ့အတူ ဖင်ကြိးရှေ ့ငိုက်က ျ သွားပြီး ပျော ့ခွေသွားတာ၊
“အင့်ရော-အီရော-အင်း” ရှေ ့ငိုက်က ျ သွားတဲ ့ဖင်ကြိးကို လက်နဲ ့ဆွဲထိန်းရင်း မောင်မောင် အားယူပြိး အပြိးသတ်တိုက်ပွဲဆင်နွဲတာ၊
သိပ်မကြာခင်မှာဘဲ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်၊ဒူးတဇတ်ဇတ်တုန်နေတဲ ့မာလာ ဖင်ဆုံကြီးကို မောင်မောင်လွှတ်ပေးလိုက်တာနဲ ့
အိပ်ရာပေါ် ပစ်က ျ သွားတော ့တာပါ၊မောင်မောင်လဲ အလားတူ မာလာဘေးမှာ။
“ကိုကိုရာ၊ကောင်းလိုက်တာ”

“ကိုကို၊ခုနကလိုးတာ doggy style ဆိုတာလား” ခဏအကြာ အမောပြေတဲ ့အခါ မာလာကမေးတာ၊
“ဟုတ်တယ်၊အခုအင်တာနက်ခေတ်မို ့ doggy style ခေါ်တာ၊ရှေးဗမာဘုရင်ခေတ်က(ကုန်းတက်)ခေါ်တယ်”
“အဲဒါပိုမှန်တယ်နော်ကိုကို၊မာလာကုန်းပေးထားတာ ကိုကို နောက်ကတက်တာ” မာလာ သူ ့ကိုကို ကိုဖက်ထားရာကပြောတာ၊
“doggy ဆိုတော ့ ခွေးလို ့ပြောကြတာ၊အမှန်ကတော ့ခွေးတင်မကပါဘူး၊ကျွဲနွား မြင်း သိုးဆိတ် ခြေလေးချောင်းသတ္တဝါတွေအားလုံး ဒီလို
လိုးနေကြတာ၊အနောက်တိုင်း sex စာအုပ်တွေမှာဖတ်ဘူးတာ အခုလို လေးဘက်ထောက်လုပ်တာက တကဲ ့ကာမအရသာကိုရတယ်၊လူတွေက
နောက်ပိုင်းကာလတွေမှ မိန်းမအောက်ကပက်လက်ခံတဲ ့ပုံစံကို ပြောင်းလဲလာကြတယ်တဲ ့၊” မောင်မောင် သူသိတာလေးတွေ ရှင်းပြပေးတာ၊
“ဒီလိုမျို းလိုးတာ ဗီဒီယိုတွေ၊အင်တာနက်တွေပေါ်လာမှ ပိုများလာတာနေမှာနော် ကိုကို၊ ဟိုအရင်က ဒါမျိုးလုပ်ရကောင်းမှန်း သိဘူးနေမှာ”
“မထင်ပါနဲ ့ကွာ၊တို ့ဗမာတွေ တခြားဟာသာ မတီထွင်ရှိမယ်၊ဒီဏှာကိစ္စမှာတော ့နောက်မက ျ ဘူး၊မင်းတုန်းမင်းကြိး မိဘုရား(၅၀)ကေ ျ ာ်
ရှိတာ၊မိဘုရားတွေ ဘုရင့်အကြို က် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ သိအောင်(နန်းတွင်းသုံးပုရပိုက်ဖြူ )မှာ ကာမဆက်ဆံတဲ ့ပုံစံအမျို းမျို း့့ုရေးဆွဲထားတာ၊
မိဘုရားတွေ ဒါကိုကြည့်ပြီး အကြို လေ ့က ျ င့်ကြရတယ်ဆိုဘဲ” မောင်မောင့်စကားအဆုံးမှာ မာလာ တခစ်ခစ်နဲ ့ သဘောတွေက ျ ပြီး
“မိဘုရားတွေသနားစရာ ကိုကိုရာ၊စာဖတ်ပြီးက ျ င့်ရတာ၊ဒီခေတ်ဆို ဗီဒီယိုကြည့်ရင် အကုန်တတ်ပြီ”
“အကုန်တတ်ပြီ၊ဒါဆို မာလာလဲ အကုန်တတ်ပြီပေါ ့” မာလာ သူ ့ကိုကိုဘက် လှည့်အိပ်ပြီး ဖက်လိုက်ပါတယ်၊ပြီးမှ
“မြင်ဘူးတာကိုပြောတာ၊ကိုကိုရဲ ့”
“မြင်ဘူးတယ်ဆိုရင် ဒိတခါ မာလာ ကိုကို ့အပေါ်က မြင်းစီးပေး၊ပြီးရင် ကိုကို normal ပြန်လုပ်ပေးမယ်”
မောင်မောင် သူလုပ်ချင်တဲ ့အနေအထားကိုပြောတာပါ၊ကိုယ့်အိမ်မှာ တညလုံးနေကြရမှာ၊စိတ်ကြို က်သာဆွဲပေရော ့ပေါ ့၊
“အင်း၊ကိုကို့သဘော”
ပြီးမှနှစ်ယောက်သား ရေဆေးသန် ့ရှင်းကြတယ်၊အိမ်လေးမှာ သူတို ့ဘဲရှိနေတာမို ့၊အဝတ်အစား ပြန်ဝတ်မနေဘဲ ဒီတိုင်း သွားကြတာ၊
“ပြောင်အောင်ဆေး၊ပြီး ပြန်ရက်ပေးဦးမှာ” မောင်မောင့်အပြောကြောင့် မာလာ ရှက်သွေးလေး မသိမသာ ဖြာသွားပေမဲ ့သူ ့ကိုကိုပြောသလို
စောက်ဖုတ်ကို ရေနဲ ့သေသေချာချာ ဆေးကြောပါတယ်၊စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းထဲ လက်နှိုက်သွင်းပြီး ဆပ်ပြာနဲ ့ရေနိုင်နိုင်သုံးပြိးဆေးပါတယ်၊
အလားတူဘဲ မောင်မောင်လဲ လီးကို အရေခွံဆွဲလှန်၊ဒစ်အောက်ဘက်ကမြောင်းရာလေးတွေထဲအထိ ဆပ်ပြာရောက်အောင် သေချာဂရုတစိုက်
ဆေးကြောသန် ့စင်ပါတယ်၊သမီးရည်းစား လင်မယားတွေ တကိုယ်ရေသန် ့ရှင်းမှုရှိတဲ ့အခါ အနံ ့အသက်ကြောင့် စိတ်အနှောင့်အယှက် မဖြစ်
တော ့ဘူးပေါ ့၊နောက်တချီအလုပ်မစခင် သူတို ့နှစ်ယောက် ကာဖီတခွက်စိဖျော ်သောက်လိုက်ကြသေး၊မအိပ်ချင်အောင်လို ့၊
မာလာကို အပေါ်ကလုပ်ခိုင်းထားပြီးလို ့ မောင်မောင် အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်၊လိးက စောစောကလေးတင် ပင်ပန်းထားလို ့
တောင့်တင်းမနေသေးဘဲ ပေါင်ကြားမှာပျော ့ခွေနေတာ၊မာလာ လီးကို လက်နဲ ့ကိုင်ဆွပေးပါတယ်၊လက်ကလေးနဲ ့ဆုတ်ပြိး ရှေ ့ထိုးနောက်ငင်
ဂွင်းတိုက်ပေးသလို လုပ်ပေးတဲ ့အခါ လီးက နဲနဲတော ့တောင်လာပါတယ်၊လိးနဲနဲ တောင်စပြု လာချိန် လီးကို ပါးစပ်နဲ ့စပြိး စုတ်ပေးတော ့တာ၊
လိးအရေခွံကို ဒစ်ပေါ်အောင်ဆွဲလှန်ပြီး ဒစ်မြောင်းလေးတွေထဲကို လ ျှ ာထိပ်နဲ ့ပတ်ရက်ပေးတာမို ့ မောင်မောင် အိပ်ရာက ဖင်ကြွကြွတက်သွား
ရပါတယ်၊မာလာက တခါတလေ လီးတံတခုလုံး ပါးစပ်ထဲအကုန်ဝင်အောင် ငုံပြီး ရေခဲချောင်းစုတ်သလို စုတ်ပေးနေတာ၊မောင်မောင် ခံရင်းခံရင်း
လီးတံကြီးက တအားမာတင်း တောင်တက်လာလို ့
“မာလာ၊ရပြီ၊တော်ကြာ အရည်ထွက်သွားလိမ့်မယ်၊တက်လိုးတော ့”
မောင်မောင့်စကားအဆုံး မာလာ မောင်မောင်အပေါ် ကားယားခွတက်လိုက်တယ်၊မောင်မောင့်မျက်နှာနား ဖင်ကြီးရွှေ ့ပြီး ပါးစပ်နဲ ့စောက်ပပ်
ကို ထိပေးလိုက်ပါတယ်၊ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ထားရတဲ ့အတွက် မာလာရဲ ့စောက်ပပ်က နဲနဲလေး ဟနေပါတယ်၊မောင်မောင် စောက်ပပ်နခမ်းသား
နှစ်ခြမ်းကို လက်နဲ ့ဆွဲဖြဲပြိး လ ျှ ာကိုစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းပါတယ်၊ပြီးမှ လ ျှ ာကို စောက်ခေါင်းထဲလှဲ ့ပတ်ထိုးမွှေပေးတာ၊မာလာ တချီ
တချီ ဖင်ကြိးတုန် တုန်ပြီး အပေါ်ကြွတက်သွားတာ၊သိပ်တောင်မကြာပါဘူး၊စောက်ခေါင်းထဲက အရေကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာတာမို ့
“ညီမရေ၊ရလောက်ပြီကွ၊အရေထွက်လာပြီ” ပြောကာ စောက်ခေါင်းထဲက လ ျှ ာကို ထုတ်လိုက်ပါတယ်၊
မာလာ မောင်မောင်အပေါ်ခွရက်ကဘဲ နောက်ဘက်ဆုတ်ပြီး နေရာရွှေ ့ပါတယ်၊နေရာမှန်ရောက်တဲ ့အခါ လီးကိုလက်နဲ ့ကိုင်၊စောက်ပပ်နဲ ့
တေ ့ထားပြိး ဖင်ကြီးကြွပြီး ဖိချလိုက်တာ မဝင်ဘဲချော်ထွက်သွားပါတယ်၊ချော်ထွက်သွားတဲ ့လီး စောက်ပပ်အကွဲကြောင်းကို ကလော်ပွတ်တိုက်
သွားတာမို ့ မာလာ ကြက်သီးမွေးညင်းထသွားပါတယ်၊မောင်မောင့်အဖို ့လဲ မာလာဖင်ကြိးပိက ျ လာလို ့ပေါင်တွေနာသွားပါတယ်၊
“လီးကို ကိုကိုကိုင်ထားပေးမယ်၊ညီမ ဖြေးဖြေးချင်းသာ ဖိသွင်း၊စိတ်မလောနဲ ့”မောင်မောင် လီးကို ကိုင်ထားပေးပါတယ်၊မာလာ ဖင်ကြီးပြန်ကြွ
ပြီး စောက်ပပ်နဲ ့လီးကို ပြန်တေ ့ပါတယ်၊မောင်မောင် အောက်ကမြင်နေရတာ ဖင်က လုံးဝန်းကားအိနေတာပါ၊မာလာ ဖင်ကို တဖြေးဖြေးဖိချတာ
“ဗျိ ” စောက်ပပ်ထဲ လိးဒစ် မြု တ်ဝင်သွားတာပါ၊
“ကိုကို၊ဝင်ပြီမို ့လား” မာလာ ဖင်ကို ဆက်ပြိးဖိသွင်းတာနဲ ့ လိးအဆုံး ဝင်သွားပါပြီ၊
“အိ-အီး-ကိုကိုရာ” ဘာမှမဟုတ်၊လီးအဆုံးဝင်တာနဲ ့ မာလာအားယူပြိး ဖင်ကြီးကြွကာ ကြွကာ လိုးပေးတာပါ၊မကျွမ်းက ျ င်သေးလို ့အရှိန်ကို
မထိန်းနိုင်ဘဲ တခါတခါ ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး မောင်မောင့်အပေါ် အားနဲ ့ပိက ျ လာလို ့မောင်မောင်ခမြာ မနဲတောင့်ခံထားရတာပါ၊ဖင်ကလဲ ကြီးတာ
ဆိုတော ့ မာလာခမြာ သူ ့ဖင် သူပြန် မ-နေရတာနဲ ့ဘဲ အားကုန်နေတာ၊အစကတော ့မာလာ ဒီအတိုင်း ဖင်ကို ကြွ ကြွပြိး မြင်းစီးသလို လိုးပေး
နေတာ၊ကြာလာတဲ ့အခါ ဒူးညောင်းလာပြီ၊မတတ်နိုင်တော ့တာနဲ ့မောင်မောင့်ဗိုက်ပေါ် မှောက်ခုန်အိပ်ပြိး ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ဖိပေးနေတာ၊
မောင်မောင် ဖင်ကြီးတွေကို လက်နဲ ့ဆုတ်နယ်ပြီး
“မာလာ ညောင်းလာပြီ မဟုတ်လား၊ဆင်းလိုက်တော ့၊ကိုကို လုပ်ပေးတော ့မယ်”
မာလာ အပေါ်မှောက်နေရာက ဘေးဘက်ကို လှိမ့်ဆင်းလိုက်တယ်၊မျက်နှာတခုလုံးလဲ ချွေးတွေစိုရွှဲလို ့၊မောင်မောင် ပက်လက်အိပ်နေရာက
ထထိုင်ပြိး မာလာရဲ ့ခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲထောင်ပေးလိုက်တယ်၊ဒကောက်ကွေးတွေအောက် လက်ထောက်လိုက်ပြီး လိးကို စောက်ပပ်နဲ ့
တေ ့ပြိး တခါထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တာ ကြပ်နေပေမဲ ့အဆုံးဝင်သွားတာ
“အမလေး၊ကိုကို။ဖြေးဖြေးလိုးပါကိုရယ်၊အောင့်သွားတာဘဲ”
အောင့်တယ်သာပြောတာပါ၊စောက်ပပ်မှာက အရေရွမ်းနေတာပါ၊စောစောက မာလာအပေါ်ကလိုးပေးပြိးမို ့ အရေထွက်ချင်နေပြီ၊ဒါကြောင့်
“မာလာ။ခြေထောက်တွေ ကိုကို ့ခါးကိုချိတ်ထားလိုက်၊မကျွတ်စေနဲ ့၊ကိုကို အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော ့မှာ”
မောင်မောင် မာလာဘေးဘက် လက်ထောက်ပြိး အားပါးတရ ဆောင့်လိုးတော ့တာပါ၊မာလာလဲ မောင်မောင်ပြောသလို သူ ့ခြေထောက်တွေ
နဲ ့မောင်မောင့်ခါးကို ချိတ်၊လက်တွေက မောင်မောင့်လယ်ဂုတ်ကို မမီမကမ်း လှမ်းဆွဲပြီး ခံပါတယ်၊
“ပြွတ်-ပလွတ်-ပြွတ်-ပလွတ်”
“အင်း-ကိုကို-အ-အာ-ကျွတ်-ကျွတ်-အီး-ကိုကိုရယ်”
မာလာ အရသာ တအားကောင်းလာလို ့ဖင်ကို တတ်နိုင်သရွှေ ့စကောဝိုင်းလှုပ်ယမ်းပေးနေတာပါ၊ဖင်ကိုကော ့တင်ပေးလို ့ကလဲမရ။ကိုကို
အပေါ်ကဖိထားတာလေ၊ပုံမှန်ဆို ကိုကို ့ကိုယ်လုံးကြိး တက်ဖိထားတာ ဘယ်ခံနိုင်ပါ ့မလဲ၊ဒါပေမဲ ့ အံ ့သြဖို ့ကောင်းတာ၊အခုလို လိုးပေးနေတဲ ့
အခါမှ ကိုကို ့ ကိုယ်လုံးကြိးကို လေးတယ်လို ့မထင်တော ့ဘူး၊လိုးရင်း လိုးရင်း စောက်ခေါင်းထကြအရေတွေ ရွှဲနေတာပါ၊မာလာက တရုတ်မ၊
အသားလဲဖြူ တာမို ့စောက်ရေရွမ်းလိုက်ပုံကတော ့ကလေးမမွေးဖူးသေးတဲ ့စောက်ခေါင်းက “ပလွတ်-ပလွတ်” အသံထွက်တဲ ့အထိပါ၊
“အီး-အီး-ကို ပြိးတော ့မယ်၊ညီမ ပြိးခါနီးပြိလား” မောင်မောင် မောပန်း အားယူနေရတဲ ့အသံနဲ ့မေးတာ၊
“ရတယ်၊ကိုကို၊ကိုကိုပြီးချင်တဲ ့အခါ ပြိးလိုက်၊ညိမ ရတယ်” မာလာ ပြောလဲပြော၊ဖင်ကြိးကိုလဲ တအားဝှေ ့ဝိုက် လှုပ်ယမ်းပေးနေတယ်၊
မာလာ ့ခွင့်ပြု ချက်ရတာနဲ ့ မောင်မောင် တချက်မှ မနားတော ့ပါဘူး၊လိးကို အားပါးတရဆောင့်လိုးတော ့တာပါ၊
မနားတမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးတာ ၁၅/၂၀ ချက်လောက်အရ လိးတချောင်းလုံး ယားယံက ျ င်တက်လာပြီး သုတ်ရေတွေ တဖြောဖြောနဲ ့
စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထွက်ကုန်တာပါဘဲ၊ ကိုကိုရဲ ့အရေတွေ ထဲ ့လိုက်တဲ ့အခါ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ပူနွေးတဲ ့အတွေ ့ ရလိုက်ပါတယ်၊
ဒီညမှာ မင်္ဂလာဦးည လင်မယားတွေလို သူတို ့နှစ်ယောက် မနက်လင်းအားကြီးမှ အိပ်ပျော်ကြတာပါ၊

မိုးတွင်းကာလနားရတုန်းလေးမှာ ချစ်သူနှစ်ယောက် မခွဲနိုင်မခါွရက် တပူးတွဲတွဲနေလာရာက မိုးကုန် ပွင့်လင်းရာသီ နိုဝင်ဘာလထဲရောက်တဲ ့
အခါ မောင်မောင် ဒမ်ပါကား(၅)စီးနဲ ့တနိုင်းဘက်တက်လာရတယ်၊လုပ်ငန်းအဆက်အစပ်ရပြီမို ့အကိုကြီးက ဒမ်ပါ(၂)စီးကို အရစ်က ျ ငွေချေမှု
နဲ ့ထပ်ဝယ်လိုက်တာ၊မောင်မောင် သွားကာနိးမှာ အကိုကြိးက ထပ်ပြောတာ၊
“ဒီတဆောင်း တနွေမှာတော ့ညီလေး အပင်ပန်းခံပြီး မင်္ဂလာစရိတ်ရှာပေါ ့ကွာ”
တနိုင်းက မြစ်ကြိးနားနဲ ့ဆို မိုင်(၁၀၀)ကေ ျ ာ်ဝေးတာပါ၊ဟူးကောင်းတောင်ကြားမှာရှိလို ့ ဟိုးအရင်မြို ့နံမည်ကို ဟူးကောင်းမြို ့လို ့ခေါ်တာပါ၊
လမ်းစဉ်ပါတီခေတ်မှ တနိုင်း ခေါ်တာ၊မောင်မောင်တို ့သွားလုပ်ပေးရတဲ ့လမ်းက လမ်းဋ္ဌာနတရားဝင်အမည် မြစ်ကြီးနား-ပန်ဆောက်-လိဒိုလမ်း၊
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ကာလ စစ်အောင်နိုင်ရေးတွက် အမေရိကန်စစ်အင်ဂျင်နီယာတပ်က ဖောက်ပေးခဲ ့တာ၊ဦးဆောင်သူဗိုလ်ချု ပ်ကြီးစတီးဝဲ ဖြစ်လို့
အနောက်နိုင်ငံစစ်သမိုင်းစာအုပ်တွေမှာ (စတီးဝဲလမ်းမကြီး)လို ့ရေးကြတယ်၊အိန္ဒိယနိုင်ငံ၊အာသံပြည်နယ် မီးရထားလမ်းဆုံးဘူတာမြို ့လေးဖြစ်
တဲ ့ လိဒိုမြို ့က စဖောက်တာ၊မြင့်မားလှတဲ ့ပတ်ကွို င်တောင်တန်းကြိးကိုဖြတ်ကေ ျ ာ်ပြီး၊မြန်မာနိုင်ငံ နာဂနယ်မြေထဲဝင်တယ်၊ပန်ဆောက်မြို ့လေး၊
နောက်နာဂနယ်မြေ ဆင်ဖိုးတောင်တန်းကိုဖြတ်ကေ ျ ာ် နန်းယွန်း၊ရှင်ဘွေယန်စတဲ ့မြို ့ငယ်လေးတွေကတဆင့် တနိုင်းကိုရောက်တာ၊တနိုင်းက
နမ္မတီး၊မြစ်ကြိးနားကိုရောက်၊မြစ်ကြီးနားကမှတဆင့် ဗန်းမော်၊နမ့်ခန်း၊ကြူ ကုတ် တရုတ်-ဗမာလမ်းမကြိးနဲ ့ဆက်သွားတာ၊ဒါတွေက မောင်မောင်
တနိုင်းလမ်းဘက်သွားရတော ့မယ်ဆိုလို ့မြစ်ကြီးနားလမ်းဋ္ဌာန အသိမိတ်ဆွေတွေဆီက ရတဲ ့pamphlet လက်ကမ်းစာစောင်ဖတ်လို ့သိတာ၊
မနှစ်ကတော ့မိုးညှင်းမှာ(၆)လဆက်တိုက်နေပြီး အလုပ် လုပ်ခဲ ့တာ၊မြစ်ကြီးနားကို တစ်ခေါက်မှ မပြန်ဖြစ်ခဲ ့၊ဒီနှစ်မှာတော ့ ချစ်သူရည်းစား
က ျ န်ခဲ ့တာမို ့နှစ်လတစ်ခေါက်တော ့ပြန်ဖြစ်တယ်၊ပြန်တဲ ့အခေါက်တိုင်း မာလာနဲ ့အတူ အိပ်ဖြစ်တာပါဘဲ၊သူပြန်လာပြီဆို မာလာသူငယ်ချင်း
က အလိုက်တသိ သူ ့အိမ်ပြန်အိပ်ပေးပါတယ်၊လုပ်ငန်းရာသီမှာ အကိုကြိးကလဲ အိမ်နေရတယ် မရှိပါဘူး၊သူလဲ ကုန်တင်ထရပ်ကားကြိးတွေနဲ ့
မြစ်ကြီးနား-မန္တလေး-ဖားကန် ့ သွားလာနေတာပါ၊မရီးကတော ့ပြောရှာပါတယ်၊(မင်း ကောင်မလေး နဲ ့လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေမယ်ဆို အိမ်ခေါ်
လာလို ့ရပါတယ်ကွာ)တဲ ့၊ဒါပေမဲ ့ဒါကိုတော ့မောင်မောင် စည်းစောင့်ရမယ်၊တူမလေးတွေက အပျို ပေါက်လေးတွေဖြစ်နေကြပြီ၊သူတို ့ရှေ ့မှာ
အတုမြင် အတတ်သင်ဆိုတာမျို းမဖြစ်အောင်ပါ
“ကိုကို ပြန်လာရကာနီးပြီလား”
ဖေဖေါ်ဝါရီလထဲ မောင်မောင် ပြန်အရောက်မှာ မာလာကမေးတာပါ၊သူ့ခမြာလဲ ခွဲနေရတာမို ့လွမ်းတာပေါ ့၊
“ထုံးစံအတိုင်းဘဲ ညိမရေ၊သင်္ကြပြီးမှဘဲ ပြန်လာရမယ်၊ဒါတောင် ပြိးချင်မှပြီးမှာ၊မပြီးခဲ ့ရင် မိုးက ျ ကာနီးအထိလုပ်ရမှာ”
“၀ါမဝင်ခင်တော ့ ပြန်ရောက်မှာပါနော ကိုကို” မာလာက လက်ထပ်ဖို ့ကိစ္စ ၀ါမဝင်မီ ဖြစ်ပါ ့မလား တွေးပူတာ၊
“၀ါဝင်အထိတော ့မနေပါဘူး ညီမရယ်၊အလွန်ဆုံးနယုန်လလောက်ထိဖြစ်မှာပါ”
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– ———–
လူ့ဘဝကံကြမ္မာဆိုတာမျို းက ကြို တင်မြင်နိုင်ကြတာမဟုတ်ဘူးလေ၊မောင်မောင် အရင်ကစာတွေဖတ်တယ်ဆိုတာကလဲ လောကီနဲ ့ဆိုင်တဲ ့
စာတွေလောက်သာဖတ်တာပါ၊လူကငယ်သေးတော ့ ဘာကိုမှလဲအလေးအနက်မထား၊ဘာသာရေးကိုးကွယ်ဆည်းကပ်မှု နားလဲမလယ်၊အစစ
အရာရာ ကိုယ်ဖြစ်စေချင်တဲ ့အတိုင်းဖြစ်လာမှဘဲလို ့တွက်ထားတာပါ၊သူနဲ ့မာလာလဲ ရှေ ့ဝါမဝင်ခင်လက်ထပ်၊စိမံချက်အတိုင်း သူက ကားလုပ်
ငန်းတွေဆက်လုပ်၊မာလာက ဈေးဆိုင်ဆက်ဖွင့်၊ဒါပေမဲ ့————————————————————————-
“မောင်မောင်၊အိမ်ကိုအမြန်ပြန်လာ၊အရေးကြိးလို ့” အိမ်မှာအတူနေတဲ ့ မရီးရဲ ့ဒေါ်လေးက ဖုန်းဆက်ပြောတာ၊
“ဘာဖြစ်လို ့လဲဒေါ်လေး၊မရီးဘာဖြစ်လဲ၊တူမကြီးရော ရှိလား” ခါတိုင်းအိမ်က ဖုန်းဆက်ဖူးတာမဟုတ်တဲ ့ပြင် မရီး၊ဒါမှမဟုတ် တူမအကြီးမ
ဆက်တာမဟုတ်ဘဲ ဒေါ်လေးကဆက်တာမို ့ နဲနဲတော ့စိတ်ထဲထင့်သွားမိတာ ၊
“မောင်ကိုကြိး ကားချင်းတိုက်မိလို ့တဲ ့၊အဲဒါ လိုက်ကြရမှာ၊မောင်မောင် ချက်ချင်းပြန်ခဲ ့၊မကော ့ပြောခိုင်းတာ”
မောင်ကိုကြိးဆိုတာ အကိုကြီး၊အကိုကြိးကားချင်းတိုက်လို ့၊ဘယ်မှာလဲ၊ဘယ်တုန်းကဖြစ်တာလဲ၊အကိုကြီးအခြေအနေက ဘယ်လိုလဲ၊စသဖြင့်
မောင်မောင် ဗျာများသွား၊ဒေါ်လေးကတော ့အသေးစိတ် ဘာသိမှာလဲ၊မရီးခိုင်းလို ့သာ ဖုန်းဆက်ရတာ၊မရီးကိုယ်တိုင် မဆက်တာကိုတော ့
အပြစ်မတင်ချင်တော ့ပါ၊ဒီအချိန် မရီး ဘာလုပ်လို ့ လုပ်ရကောင်းမှန်း သိမထင်ပါ၊
မောင်မောင် စက်ပြင်ဆရာကို အက ျိ ု းအကြောင်းပြောပြပြိး ဆိုင်ကယ်နဲ ့ မြစ်ကြီးနားကို အားချင်းဆင်းလာခဲ ့တယ်၊စိတ်ကဆောင်နေလို ့
မိုင်(၁၀၀)ခရီးကို ခါတိုင်း(၄)နာရီလောက်ကြာတာကို (၃)နာရီလောက်ဘဲကြာတယ်၊အိမ်ရောက် ရောက်ချင်း တွေ ့လိုက်ရတာ မရီးနဲ ့တူ/တူမ
လေးတွေအားလုံး ငိုကြွေးနေကြတာ၊
“ဘယ်လိုဖြစ်တာတဲ ့လဲအမ” မောင်မောင့်အမေးကို မရီး ငိုနေရာက
“ရွှေဘိုဆေးရုံမှာလို ့ပြောတာဘဲကွယ်၊သတိမရသေးဘူးဆိုဘဲ၊ဒဏ်ရာပြင်းတယ်တဲ ့”
“ဒါဆို ကျွန်တော်တို ့လိုက်ကြမယ်လေ၊အမ ဘယ်လို စီစဉ်ထားလဲ”
“ငါတော ့ဘာမှ မစီစဉ်ရသေးဘူး၊မင်းဟာမင်းသာ ကြည့်လုပ်တော ့”
မောင်မောင် သူ ့သူငယ်ချင်းကိုပြောပြိး လူစီးကားတစ်စီး စီစဉ်ပါတယ်။သူငယ်ချင်းကလဲ မောင်မောင်တစ်ယောက်ထဲကားမောင်းရမှာ ပင်ပန်း
မယ်ဆိုပြီး သူပါလိုက်မယ်ပြောပါတယ်၊ဒါနဲ ့ဒေါ်လေးအိမ်စောင့်နေခဲ ့ပြီး မရီး၊တူ/တူမတွေနဲ ့အတူ ရွှေဘိုကို မနားတမ်းမောင်းလာကြပါတယ်၊
မြစ်ကြီးနား-ရွှေဘို (၂၈၉)မိုင်ခရီးကို မောင်မောင်နဲ ့သူငယ်ချင်းတယောက်တလဲ မောင်းကြတာ၊ရွှေဘိုကို မနက်(၉)နာရီလောက်ရောက်ပါတယ်။
“ဆေးရုံရောက်ကတဲက လူနာက သတိပြန်မလည်တော ့ပါဘူး၊ဒဏ်ရာကအတော ်ပြင်းပါတယ်၊နံရိုးသုံးချောင်းက ျိ ု းပြီး တချောင်းက အသဲ
ကိုစိုက်ဝင်သွားတာပါ၊အဲဒီဒဏ်ရာနဲ ့ဆုံးရတာပါ”
အကိုကြိးကွယ်လွန်သွားပါပြီ၊မောင်မောင်တို ့ အသက်မမီလိုက်ပါ၊အမှန်ကတော ့ဆေးရုံရောက်ပြီး ပြိးချင်းဆုံးတာပါ၊ယာဉ်မောင်းက ဒဏ်ရာ
ဘဲရတာ၊ဖုန်းနံပတ်ကို ယာဉ်မောင်းဆီကရလို ့ရဲကဆက်တာပါ၊သေတယ်မပြောဘဲ ဆေးရုံမှာလို ့ပြောတာပါ၊ဖြစ်ပုံက ရွှေဘိုအထွက် လှတောရွာ
နားမှာ တဘက်ကလာတဲ ့(၂၂)ဘီးတွဲကားကြီးနဲ ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တိုက်မိတာပါ၊တဘက်ယာဉ်မောင်းက မူးနေတယ်ဆိုဘဲ၊အကိုကြီးတို ့(၁၂)
ဘီးကားက ယာဉ်မောင်းက ညာဘက်၊အကိုကြီးကဘယ်ဘက်ကထိုင်တာမို ့၊တိုက်မိတဲ ့အခါ အကိုကြီးအကြီးအက ျ ယ်ခိုက်မိတာပါ၊ငိုနေကြတဲ ့
မရီးနဲ ့တူ/တူမလေးတွေကို ကြည့်ရင်း မောင်မောင်မျက်ရည်က ျ ချင်ပေမဲ ့သူဘဲအစစအရာရာ ဦးဆောင်လုပ်ရဦးမှာမို ့စိတ်ကို တင်းထားရတာ။
က္က ုဓ မောဒတိ ပေစ္စ မေဒတိ၊
ကတပုညော ဥဘယတ္ထ မောဒတိ၊
သော မောဒတိ သော ပမောဒတိ၊
ဒိသွာကမ္မဝိသုဒ္ဓိ မတ္တနော။
ကောင်းမှုပြု သူသည် ဤဘဝ၌လည်း ဝမ်းမြောက်ရ၏။တမလွန်ဘဝ၌လည်း ဝမ်းမြောက်ရ၏၊ယခုဘဝ နောင်ဘဝ နှစ်တန်ဘဝတို ့၌လည်း
ဝမ်းမြောက်ရ၏။ထိုသူသည် မိမိ၏စင်ကြယ်သော ကောင်းမှုကံကို သိမြင်ရ၍ ဝမ်းမြောက်ရ၏။(ယမကဝဂ္ဂ ဓမ္မပဒ)
အကိုကြိးရဲ ့ရုပ်ကြွင်းကို ရွှေဘိုမှာဘဲ မီးသင်္ဂြ ိုဟ်ပါတယ်၊
သူတော်ကောင်းတရားကို ကောင်းစွာက ျ င့်ရာ၏။
မကောင်းသဖြင့် မက ျ င့်ရာ၊
သူတော်ကောင်းတရားကို က ျ င့်သောသူသည်
ဤဘဝ၌လည်းကောင်း တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း
ချမ်းသာစွာနေရ၏။
ဘုန်းကြီးတရားဟောနေတဲ ့အသံကြားနေရပေမဲ ့ ဘာတွေမှန်း မောင်မောင် မခံစားနိုင်ပါ။သောကပရိဒေဝနဲ ့အတူ ရင်ထဲမှာ လှိုက်မောနေ
တာပါ၊ရုတ်တရက်ကြိးခွဲခွါသွားတဲ ့ အကိုကြိးအတွက် မောင်မောင် တရားနာရင်း မျက်ရေတောက်တောက်က ျ လာတာပါ၊
အကိုကြိးအတွက် ရေစက်ချ အမျှဝေတဲ ့အခါ မရီး မေ ့မလို ဖြစ်သွားလို ့ဘေးကလူတွေ နှိပ်နယ်ပေးနေရတာ၊မောင်မောင် ရေစက်ခွက်ကိုကိုင်ရင်း
“အကိုကြိးရေ–အမျှ–အမျှ–အမျှ–ယူတော်မူပါ၊ရောက်လေရာဘဝက သာဓုခေါ်ပါ၊အကိုကြိးသားမယားတွေအတွက် နောက်ဆံမငင်ပါနဲ ့၊
ကျွန်တော့်တာဝန်ထားပါ၊”
ရေစက်ချပြိးတာနဲ ့မောင်မောင် ခွက်ကိုပစ်ချပြိး ထလိုက်တယ်၊
“ဦးလေး၊ဖေဖေ မရှိတော ့ဘူး၊သေပြီ၊ဦးလေး၊ဖေဖေ သေပြီ” ငိုကြွေးနေကြတဲ ့တူ/တူမတွေကိုကြည့်ပြီး တူလေးကို ကောက်ချီလိုက်ကာ
“မငိုကြပါနဲ ့တူမတို ့ရယ်၊သမီးတို ့ဖေဖေ မရှိပေမဲ ့ဦးလေးရှိပါသေးတယ်၊ဘာမှ အားမငယ်ကြနဲ ့”

မြစ်ကြိးနားပြန်ရောက်၊ (၇)ရက်ပြေ ့တဲ ့နေ ့ရက်လည်ဆွမ်းသွတ်ကို အမကြီးတို ့လင်မယားကဦးဆောင် လုပ်ပေးပါတယ်၊မရီးက ခရစ်ယန်
ဘာသာဝင်မို ့ဘုန်းကြီးကိစ္စတွေနဲ ့မယဉ်ပါးတဲ ့အတွက်ပါ၊ဇာတိမြို ့လေးမှာနေတဲ ့ အမလေးတို ့လင်မယား၊ဗန်းမော်မြို ့က မရီးရဲ ့အကိုတွေနဲ ့
ညီမပါ ရောက်လာတာပါ၊မရီးမှာ အကို(၃)ယောက်၊ညီမ(၁)ယောက်ရှိတာ အားလုံးဗန်းမော်မြို ့ပေါ်နဲ ့အနီးအနားကေ ျ းရွာတွေမှာနေကြတာ၊
ဧည့်တွေများနေတဲ ့အတွက် ညီမလုပ်သူဘဲ အိမ်မှာလာတည်းပြီး၊အကိုတွေက စီတာပူရပ်က အမျို းတွေဆီမှာတည်းကြတာ၊ရက်လည်ဆွမ်းကျွေး
ကို ဒေါ်မီးကွေ၊မာလာနဲ ့သူ ့သူငယ်ချင်း၊ရီရီ နီနီတို ့ညီအမလာကြပါတယ်၊မာလာလေးကတော ့မျက်နှာမကောင်းလှပါ၊အခုလိုနာရေးကိစ္စဖြစ်သွား
တာ ၀ါမဝင်ခင် မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်ဖို ့ မလွယ်လောက်ဘူးဆိုတာ တွေးမိလို ့နေမှာပါ၊ရီရီတို ့ညီအမကလဲ နာရေးမို ့မကောင်းတတ်လို ့လာရတဲ ့ပုံ၊
ဒါပေမဲ ့ဒါတွေကို မောင်မောင် တွေးမနေအားပါ၊မရီးက စိတ်ဓါတ်မာတဲ ့မိန်းမပေမဲ ့လူရှေ ့သူရှေ ့မှာသာ မငိုတာ၊ကွယ်ရာမှာ ကြိတ်မျက်ရည်က ျ
နေတာပါ၊တူမလေးတွေလဲ မျက်ရည်မစဲသေးပါ၊တူမောင်အငယ်လေးသာ ကလေးမို ့ ဘာမှမသိတတ်သေးလို ့ဦးလေးသွားလေရာ လိုက်နေတာ၊
“ကိုကို၊မပြန်သေးခင် လာခဲ ့ဦးနော်၊ပြောစရာလေးတွေရှိတယ်” ပြန်ကာနီးမှာ မာလာ သူ ့အနားတိုးတိုးပြောသွားတာ၊
“အင်း၊တော်တော်နဲ ့ပြန်ဖြစ်မယ် မထင်သေးပါဘူး ညီမရယ်၊ဒိမှာ အထိုင်က ျ အောင် လုပ်ပေးရဦးမှာ”
မာလာနဲ ့မောင်မောင် စကားပြောနေတာကို ရီရီတို ့ညီအမကြည့်ပြိး အချင်းချင်း လက်ကုတ်ကြတယ်၊ပြောမဲ ့သာပြောတာ၊မာလာက သူတို ့
ညိမဖီဖီထက် အများကြီးသာတယ်၊ရုပ်ရည်ကော၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကော၊အသားဖြူ တာကအစ၊မာလာက တရုတ်သွေးအများကြီးပါတာမို ့ဖြူ
ဖွေးနေတာ၊
ကိစ္စဝစ္စတွေအားလုံးပြီးသွားတဲ ့အခါလဲ မောင်မောင် တနိုင်းကိုမပြန်ဖြစ်တော ့ပါ၊ကားလုပ်ငန်းကို စက်ပြင်ဆရာနဲ ့ဘဲ လုပ်ငန်းပြီးစီးတဲ ့အထိ
ဆောင်ရွက်ခိုင်းလိုက်ပြီး၊သူကတော ့ အကိုကြိးရဲ ့ကားတိုက်မှုကိစ္စအတွက်၊ထိခိုက်မှုအာမခံကြေးရဖို ့တို ့၊တဘက်ကားအုံနာဆီက နစ်နာကြေး
ရဖို ့တို ့ကိုဆောင်ရွက်ရပါတယ်၊မောင်မောင်က လူငယ်သာဖြစ်တာ၊လူက သွက်သွက်လက်လက် ချက်ချက်ချာချာ အပေါင်းအသင်းဆန် ့တဲ လူမို ့
ကူညီမဲ ့မိတ်ဆွေတွေပေါတယ်၊ပြီးတော ့မရီးရဲ ့ဆွေမျို းအသိုင်းအဝန်းက ကချင်လက်နက်ကိုင် တောတွင်းအဖွဲ ့နဲ ့ဆက်နွယ်နေတာမို ့တဘက်
အုံနာက (သူ ့ယာဉ်မောင်း မူးပြီး ယာဉ်ကြောပြောင်းပြန်မောင်းလို ့ တိုက်မိတာမို ့)လေ ျ ာ်ကြေးပေးတဲ ့အနေနဲ ့ ကားသစ်တစ်စင်း ဝယ်ပေးတဲ ့
အပြင် နစ်နာကြေးသီးခြားပေးပါသေးတယ်၊မရီးက အမှုကို မကေ ျ အေးချင်ပေမဲ ့ သူ ့အကိုကြီးက (သေတဲ ့လူကလဲသေသွားပြီ၊ဟိုဘက်ကလူ
ထောင်က ျ လို ့လဲ ကိုယ့်လူက ပြန်ရှင်လာမှာမဟုတ်၊က ျ န်ရစ်တဲ ့မိသားစုတွေရဲ ့ရှေ ့ရေးက အရေးကြိးတယ်၊ဒါကြောင့် ထိုက်သင့်တဲ ့လေ ျ ာ်
ကြေးငွေရရင် ကြေအေးပေးလိုက်)လို ့ပြောလို ့ပါ၊
“မင်းမရီးနဲ ့တူ/တူမတွေကို မင်းဘဲစောင့်ရှောက်ရမှာဘဲကွာ၊ငါတို ့ကလဲ ဒိမှာ အကြာကြိးမနေနိုင်ဘူး၊အိမ်မှာ စီးပါွးရေးအလုပ်တွေရှိနေတာ”
မရီးရဲ ့အကိုကြိးက မောင်မောင့်ကိုပြောတာပါ၊ရက်လည်ပြိးနှစ်ရက်သုံးရက်အတွင်း သူတို ့ပြန်သွားကြတာ၊မပြန်ခင်မှာ ပြောသွားတာ
“ဟိုမှာ အလုပ်လေးတွေ တန်းလန်းမို ့ပြန်တာပါ၊ ၃/၄ လလောက်နေရင် ပြန်လာပြီး ရှေ ့ဘာလုပ်ကြမလဲ ထပ်တိုင်ပင်ကြတာပေါ ့”
သူ ့အမလေးကလဲ မပြန်ခင်မှာ သူ ့မောင်ကို နှစ်ယောက်ချင်းတွေ ့ပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ် မှာခဲ ့တာပါ၊
“ငါ ့မောင် မိန်းမယူဖို ့ကိစ္စ ခဏဆိုင်းထားပါဦးကွယ်၊အခုဟာက အကိုကြိးမရှိတော ့တဲ ့အခါ ယောင်းမတစ်ယောက်ထဲ ကလေး(၄)ယောက်
နဲ ့ဘယ်လိုမှ ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး၊ယောင်းမက အရင်ကတဲက ဘာအလုပ်မှ လုပ်ခဲ ့ဖူးတာမဟုတ်ဘူး၊မလုပ်တတ် မကိုင်တတ်ဖြစ်မယ်၊သမီးလေး
တွေကလဲ အပျို ပေါက်လေးတွေဖြစ်နေကြပြီ၊တို ့မောင်နှမတွေအပေါ်မှာ အကိုကြီးကေ ျ းဇူးတွေ အများကြိးလေ၊အခု တို ့ကပြန်ဆပ်ပေးရတော ့
မဲ ့အချိန်ရောက်နေပြီ”
အမလေးပြောစကားကို အမကြိးကလဲ ထောက်ခံတယ်၊မောင်မောင်ကလဲ သိပါတယ်၊အကိုကြီးမရှိတော ့တဲ ့အခါမှာ မရီးနဲ ့တူ/တူမတွေရဲ ့
တာဝန် သူ ့ခေါင်းပေါ်က ျ လာပြီဆိုတာ၊ဒါကြောင့်
“အမလေး၊စိတ်ချလက်ချသာ ပြန်ပါ၊ကျွန်တော်နားလယ်ပါတယ်၊ကျွန်တော ်ဘာဘဲလုပ်လုပ် မရီးနဲ ့တူ/တူမတွေအတွက် အရင်စဉ်းစားမှာပါ”
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—-
တနိုင်းကဒမ်ပါးကားတွေ မိုးမက ျ မိပြန်လာလို ့မြို ့ပေါ်နဲ ့ဆင်ခြေဖုံးပတ်ဝန်းက ျ င်လုပ်ငန်းလေးတွေလုပ်ရင်း၊ကုန်တင်ထရပ်ကားလုပ်ငန်းကို
ပါ မောင်မောင် စီစဉ်ဆောင်ရွက်ပေးရပါတယ်၊လူငယ်ပညာတတ်ဖြစ်တဲ ့အပြင် ကားလုပ်ငန်းမှာ အောက်သက်ကြေခဲ ့လို ့တော်ရုံကားသမား
သူ ့ကိုညာလို ့မရပါ၊ရက်လယ်ဆွမ်းသွတ်၊ဧည့်သယ်ဆွေမျို းတွေပြန်သွားတဲ ့နေ ့ကစပြီး စီမံဆောင်ရွက်စရာရှိတာတွေ မနားတမ်းဇယ်ခတ်သလို
လုပ်နေရတဲ ့အတွက် မောင်မောင် မာလာနဲ ့တောင် အေးအေးဆေးဆေး မတွေ ့ဖြစ်ပါ၊ဒါပေမဲ ့အမကြီးကတဆင့် ဒေါ်မီးကွေကို ပြောထားရတာ၊
မင်္ဂလာဆောင်ကိစ္စ တစ်နှစ်လောက် နောက်ဆုတ်ပေးဖို ့၊
နှစ်လလောက်ရှိမှ မောင်မောင် မာလာနဲ ့တွေ ့ဖြစ်ပါတယ်၊
“ကိုကို အလုပ်တွေ တအားရှုတ်နေတာ သိတယ်၊ဒါကြောင့် မာလာ သိပ်တောင်မမျှော်ပါဘူး” မျက်နှာမကောင်းပေမဲ ့မာလာ အပြုံးနဲ ့ပြောတာ၊
“ညီမကို ကိုကို အားလဲနာပါတယ်ကွာ၊ပြီးတော ့ ကိုကို ့ကို အပြစ်မမြင်တဲ ့အတွက်လဲ ကေ ျ းဇူးတင်ပါတယ်၊”
“ဘာကို အပြစ်မြင်ရမှာလဲကိုကိုရယ်၊ကိုကို ့ရဲ ့အနေအထားကို မာလာသိနေတာဘဲ၊မာလာ ကိုကို ့ကို မေတ္တာစစ်နဲ ့ချစ်ခဲ ့တာပါ၊အခွင့်အရေး
လဲမယူပါဘူး၊ကိုကိုအမကြိးက မေမေ့ကိုပြောတယ်တဲ ့၊မင်္ဂလာကိစ္စ နောက်တစ်နှစ်လောက် ဆုတ်ပေးပါလို ့၊ပြောနေစရာလိုသေးလို ့လားကိုကို၊
ကိုကိုကြားဖူးမှာပါ၊ဟေမာနေဝင်းသီချင်း၊(သိပ်ချစ်ရတဲ ့ကိုကိုမို ့လေ၊ဟေမာ ဆိုးမိတာပါ)တဲ ့၊မာလာက မဆိုးပါဘူး၊(သိပ်ချစ်ရတဲ ့ ကိုကိုမို ့လေ၊
မာလာ ခွင့်လွတ်မှာပါ)၊နော် ကိုကို”
မချိတဲ ့နှလုံးသားကို အပြုံးဆင်ပြောနေတဲ ့ချစ်သူကို မောင်မောင် စိတ်မကောင်းစွာ ကြည့်နေမိတယ်၊သူငယ်ချင်းမကတော ့ထုံးစံအတိုင်း
မောင်မောင်လာတာနဲ ့ အပြင်ထွက်ရှောင်ပေးပြီ၊သူတို ့နှစ်ယောက်ထဲ၊
“ကဲပါကိုကိုရာ၊စိတ်မကောင်းစရာတွေ တွေးနေလို ့လဲ ဘာမှဖြစ်လာမှာမဟုတ်တာ။တွေ ့တုန်း အားပါးတရ ချစ်မယ်ကွာ”
“ကိုကို မာလာအပေါ် အခွင့်အရေးယူတာတွေ များနေပြိထင်တယ်” မောင်မောင် တွေဝေနေတာကို မာလာသိတယ်၊ဒါကြောင့်
“ကိုကို အခွင့်အရေးမယူတတ်ဘူးဆိုတာ မာလာသိပြီးသား၊အခုဟာက မာလာကိုက တောင့်တနေလို ့ပါကိုကိုရယ်၊နော်-ကိုကိုနော်”
ကာမဘုံသား ဆုံလယ်နွားတွေဘဲလေ၊ဆားငန်ရေဆိုတာ သောက်ပြိးရင်းသောက်ချင် ဆိုတာကိုး၊မာလာကိုယ်တိုင်က တောင့်တနေမှတော ့
မောင်မောင် မထိန်းတော ့ပါဘူး၊အတူအိပ်ဖြစ်လိုက်ကြတယ်၊
“ကိုကို ့ကိုပြောမလို ့၊မာလာ မန္တလေးသွားနေလိုက်ဦးမယ်” မောင်မောင်ပြန်ကာနီးမျ မာလာကပြောတာ
“ဘာသွားလုပ်မျာလဲညီမရယ်”
“မာလာတို ့ဒေါ်ဒေါ်ငယ်လေး မန္တလေးမှာ စတိုးဆိုင်ကြိးတွေရှိတယ်၊စိတ်ချရတဲ ့လူရင်းထဲကမရှိလို ့ခေါ်တာ၊မန်နေဂျာရာထူးနဲ ့”
“ဒေါ်ဒေါ်ငယ်လေးဆိုတော ့အမျိုးတော်တော်ရင်းလား၊စိတ်မချလို ့ပါ”
“အဒေါ်အရင်းပါကိုကိုရယ်၊အပါး(ဖခင်)ရဲ ့ညီမအရင်းပါ၊စိတ်ချစမ်းပါကိုကိုရာ၊မာလာက ကိုကို ့မယားဖြစ်ပြိးသားပါ၊ကိုကိုလက်ထပ်ယူမဲ ့အချိန်
ကိုစောင့်နေမှာပါ၊ဒီမှာမနေချင်ဘူးဆိုတာ ကိုကိုနဲ ့မာလာ ၀ါမဝင်ခင် မင်္ဂလာဆောင်ကြမယ်လို ့မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်း အတော်များများသိထား
ကြတာမို ့၊မာလာ ရှက်လို ့ပါကိုကိုရာ၊နော်ကိုကို၊နော်”
“ဒီလိုဆိုလဲ သွားပေါ ့ညိမရယ်” အခြေအနေအရ မောင်မောင် ခွင့်ပြု လိုက်ရတာပါ၊
မြစ်ကြိးနားမှာ မာလာမရှိတဲ ့နောက် မောင်မောင် တခြားဘာတွေမှခေါင်းထဲမထားတော ့၊ လုပ်ငန်းအောင်မြင်ရေးနဲ ့စီးပွါးရေးကိုသာ ဇောက်
ချလုပ်တော ့တာပါ၊အကိုကြီးဆုံးတာ(၆)လကေ ျ ာ်ကေ ျ ာ်၊အောက်တိုဘာ သီတင်းကျွတ်လထဲမှာ မရီးရဲ ့အကိုကြိး မြစ်ကြီးနား ပြန်ရောက်လာ
ပြိး ဘယ်သူမျ မျှော်လင့်မထားကြတဲ ့စကားတွေ ပြောလာပါတော ့တယ်၊
“မောင်မောင်၊မင်းနဲ ့မကော ့လင်မယားအဖြစ် ယူလိုက်ကြတော ့ကွာ”

“မောင်မောင်၊မင်းနဲ ့မကော ့ လင်မယားအဖြစ် ယူလိုက်ကြတော ့ကွာ”
ဒီစကားကို ကြားလိုက်ရချိန် မောင်မောင်တင်မက မကော ့ပါမျက်လုံးပြူ းသွားပါတယ်၊လုံးဝထင်မှတ်မထားတဲ ့စကားကိုး၊
“ခင်ဗျာ၊အကိုကြိး၊ကျွန်တော် အမကိုယူရမယ်၊ဟုတ်လား၊မဖြစ်နိုင်တာ” မောင်မောင် အံ ့အားသင့်သွားတာပါ၊
“ဟုတ်တယ်ညိလေး၊အကိုကြိးတို ့ဂျိန်းဖောရိုးရာမှာ အကို/ညီ သေရင် က ျ န်ရစ်တဲ ့မုဆိုးမကို သေသူရဲ ့ညီ/အကိုက လက်ထပ်ယူရတယ်၊
ရှေးတုန်းကတော ့ ဒါက လိုက်နာရမဲ ့ ဓလေ ့ထုံးတမ်းစဉ်လာဘဲ၊အခုခေတ်မှာတော ့မယူမနေရ ရယ်လို ့အတင်းသတ်မှတ်ထားတာမျို းတော ့
မရှိဘူးပေါ ့လေ၊မယူချင်လဲ နေလို ့ရပါတယ်၊အခု ညီလေးကို အကိုကြိးပြောနေတာကလဲ ဇွတ် တိုက်တွန်းတာတော ့ မဟုတ်ပါဘူး”
မရီးရဲ ့အကိုကြီးက စကားပြောရင် အေးဆေးသက်သာ စီကာပတ်ကုံးပြောတတ်တာ၊အခုလဲ မောင်မောင့်ကို နားဝင်အောင်ပြောနေတာ၊
“ဒါပေမဲ ့ညိလေးစဉ်းစားနော်၊ညီလေးရဲ ့အကိုကြီး မရှိတော ့တဲ ့နောက် က ျ န်ရစ်ခဲ ့တဲ ့ညီလေးအကိုကြီးရဲ ့မျိုးဆက်လေးတွေ၊တူ/တူမလေး
တွေအတွက် စဉ်းစားပါ”
“အခုလဲ မရီးနဲ ့တူ/တူမလေးတွေအတွက် ကျွန်တော ်ရှာဖွေကျွေးမွေးနေတာဘဲ အကိုကြီးရာ၊မရီးနဲ ့မယူဘဲနဲ ့ အခုလိုနေလဲ ရတာဘဲ”
“ဒီလိုလဲ မဟုတ်သေးဘူးလေကွာ၊”
“မကော ့၊ညိးက ဘယ်သွားမလို ့လဲ၊ထိုင်နေ၊ငါပြောနေတာ နှစ်ယောက်လုံးအတွက်” မျက်နှာပူလို ့လား၊ဒါမှမဟုတ် ရှက်လို ့လား၊မရီးဖြစ်သူ
ထိုင်နေရာက အပြင်ထွက်မယ်အလုပ် သူ ့အကိုကြိးက ပြန်ထိုင်ခိုင်းတာပါ၊မကော ့အနေနဲ ့မောင်နှမလိုနေလာခဲ ့တဲ ့မတ်ကို ပြန်ယူရမယ်လို ့
အကိုဖြစ်သူက ပေါ်တင်ကြီးပြောနေတာကို နားမရဲတာ အမှန်ပါ၊
“ညီလေး၊မင်းပြောတာလဲ ဟုတ်ပါတယ်၊ဒါပေမဲ ့ရေရှည်မှာ မလွယ်လှဘူးကွာ၊ငါ ့ညီမ၊မင်းမရီးက အခုမှ(၃၃)နှစ်ရှိသေးတာ၊အသက်က ငယ်
သေးတယ်၊ဒိတိုင်းနေမှာလဲ မဟုတ်ဖူး၊နောက်ယောက်က ျ ားယူဦးမှာဘဲ”
“ကလေးတွေနဲ ့ ယောက်က ျ ားတော ့မယူတော ့ပါဘူး အကိုရယ်” မကော ့မျက်နှာရဲတက်ပြီး သူ ့အကို ကိုပြောလိုက်တာ၊
“ငါ ့ညီမ ဒီလိုကြိး အပြတ်မပြောနဲ ့လေ၊ညီးအသက်အရွယ်နဲ ့က နောက်ယောက်က ျ ားယူမှကို ဖြစ်မယ်၊မယူရင် ရေရှည်မှာ ညီးကို ဘယ်သူ
စောင့်ရှောက်မှာလဲ၊ငါတို ့တွေအသက်တွေကြီးပြီ၊မင်းတို ့ဘဝ မင်းတို ့နေကြရမှာ”
“မောင်မောင်ရှိတာဘဲ” မိုးကြိုးပစ် ထန်းလက်ကာ ဆိုသလို မကော ့ပြောမိပြောရာ ပြောလိုက်တာ၊
“မောင်မောင်ရှိတာပေါ ့၊အေး၊ဟုတ်ပြီ၊မောင်မောင်က သူ ့မရီးနဲ ့တူ/တူမတွေကို စောင့်ရှောက်ရှာဖွေကျွေးမွေးမယ်၊ရတယ်ထား၊မောင်မောင်
က မိန်းမ မယူတော ့ဘူးတဲ ့လား၊သူ ့မိန်းမကရော ဒီလို မရီးနဲ ့တူ/တူမတွေ တပုံတခေါင်းကို ရှာဖွေကျွေးနေတာကို ကြည်ဖြူ ပါ ့မလား၊”
မရီးအကိုကြိးပြောနေတာက သမာသမတ်နဲ ့ဖြစ်နိုင်စွမ်းကိုပြောနေတာမို ့ မောင်မောင်ရော၊မကော ့ပါ ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ကြပါ၊
“ကဲ၊ဒါဖြင့်ကောင်းပြီ၊မောင်မောင်က မိန်းမ မယူတော ့ပါဘူး၊မရီးနဲ ့တူ/တူမတွေကိုဘဲ တသက်လုံး စောင့်ရှောက်ကျွေးမွေးပါ ့မယ် ဆိုရင်”
အကိုဖြစ်သူ စကားကို မပြောသေးဘဲ ရပ်ထားတာမို ့ မကော ့(ဘာများဆက်ပြောမလဲ)နားစွင့်နေတာ၊မောင်မောင်ရောဘဲ၊
“ရေရှည်မှာ ဖြစ်မလား၊တစ်အိမ်ထဲမှာ နေ ့တဓူဝ အတူနေကြရမှာ၊အသက်အရွယ်ကလဲ အရွယ်ကောင်းတွေ”
“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အကိုကြီး၊မရီးကို ကျွန်တော ့်အမအရင်းလို သဘောထားတာပါ” မောင်မောင် မခံချင်စိတ်နဲ ့ ဇွတ်ပြောတာ၊
“က ျ မလဲ ဘယ်လိုမှ ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး အကို၊ ငယ်ငယ်လေးကတဲက အတူနေလာကြတာ၊မောင်နှမအရင်းလိုဘဲ” မကော ့လဲဝင်ပြောတာ
“အေး၊မဖြစ်ခင်တော ့ ပြောနေကြတာပေါ ့ကွာ၊ဒါပေမဲ ့(မိုးမပြို ဘူး ပြို ခဲ ့သော ်)ဖြစ်သွားပါပြီတဲ ့၊မရီးမုဆိုးမနဲ ့လူပျို မတ်လုပ်တဲ ့လူ၊မှားကြ
ပြီတဲ ့၊ ဘာဖြစ်မလဲ၊ဘယ်သူမှအပြစ်ပြောမှာမဟုတ်ပေမဲ ့၊ကွယ်ရာမှာတော ့ဟားနေကြမှာ” ဆက်တိုက်ပြောနေရလို ့မောသွားပုံ ခဏနားပြီးမှ
“ဒီတော ့ ငါရှင်းရှင်းဘဲ ပြောမယ်ကွာ၊ငါ ့ညီမကို ငါတို ့နဲ ့ဝေးရာအရပ်မှာ လင်မရှိတဲ ့မုဆိုးမ အနေနဲ ့တော ့ထားခဲ ့ရမှာ စိတ်မချဘူးကွာ၊
မောင်မောင်၊မင်းလက်ထပ်ယူမယ်ဆိုရင်လဲယူ၊မင်းမယူနိုင်ဘူးဆိုရင် ငါ ့ညီမကို ဗန်းမော်ပြန်ခေါ်သွားရမှာဘဲ၊ဒီခြံဝင်းကိုလဲ ရောင်းလိုက်ရမယ်”
မောင်မောင် ဘာစကားမှ မပြောဘဲ အသာနားထောင်နေတာပါ၊မရီးရဲ ့အကိုကြီးပြောပုံအရ သူသာ မရီးကိုလက်မထပ်ဘူးဆိုရင် အခုနေတဲ ့
အိမ်ဝင်းကိုရောင်း၊ကားတွေကိုပါ ဗန်းမော်ကိုပြန်ယူသွားမဲ ့သဘော၊မောင်မောင် ခြေမဲ ့လက်မဲ ့၊မြောင်းထဲရောက်ဆိုတဲ ့ပုံ၊
“ဒါကတော ့အကိုကြိးတို ့သဘောပါ၊ကျွန်တော ်ပြောပိုင်ခွင့် မရှိပါဘူး၊ကျွန်တော်က တစိမ်း မတ်ပါ၊အကိုကြီးတို ့က အကိုအရင်းတွေ”
မောင်မောင်စကားကိုကြားတော ့ မရီးရဲ ့အကိုက ပြုံ းတယ်၊သူ ့မှာ မောင်မောင့်ကိုအပီကိုင်ဖို ့ရာ ဝှက်ဖဲ ရှိနေတယ်လေ၊
“ဟုတ်ပါပြီ၊ညီလေးရေ၊မင်းကလဲ မကော ့ကို အမအရင်းလိုဖြစ်နေလို ့မယူချင်တာ အပြစ်မပြောပါဘူးကွာ၊ငါတို ့ညီမကို ဗန်းမော်ပြန်ခေါ်သွား
ရမှာပေါ ့၊ဟိုရောက်တဲ ့အခါက ျ မှသင့်တော်တဲ ့ယောက်က ျ ားရှာပေးစားရမှာဘဲ” သူတို ့နှမ သူတို ့လင်ပေးစားတာ-ပေးစားပေါ ့၊ဒါပေမဲ ့
“ညီလေးရေ၊ပြောတော ့မပြောကောင်းဘူးပေါ ့ကွာ၊ဒါပေမဲ ့ကွာ၊လူတွေ အကောင်းဆုံးကိုမျှော်လင့်ကြပေမဲ ့တခါတလေ အဆိုးဆုံးဖြစ်ချင်လဲ
ဖြစ်သွားတတ်တာကွ၊နောက်ယောက်က ျ ားယူပြီ၊ကောင်းရင်တော ်ရဲ ့၊မကောင်းလို ့ကတော ့၊သမီးတွေကလဲ အပျို လေးတွေဖြစ်လာကြမှာနဲ ့”
မောင်မောင် တုန်ခါသွားတယ်၊ဟုတ်တယ်၊မဖြစ်ပါဘူးလို ့ပြောမရတဲ ့ကိစ္စ၊ပထွေးနဲ ့မယားပါသမီးဇာတ်လမ်းတွေက နေရာတကာမှာ မကြား
ချင်အဆုံး၊မောင်မောင် မျက်နှာတချက်ပျက်သွားတာကို မရီးရဲ ့အကိုက သိလိုက်တယ်၊
“ကွာ၊ငါလဲ ငါ ့ညီမအတွက် စိတ်ပူတယ်ကွာ၊ညိလေးနဲ ့ဆို စိတ်ချတယ်၊ငါတို ့အကိုတွေက အသက်တွေကြီးကုန်ပါပြီ၊သေတာတောင် စိတ်
ဖြောင့်ဖြေင့်တန်းတန်းသေချင်တယ်ကွာ၊ညိလေးရာ၊မင်းစဉ်းစားပါကွာ၊အခုချက်ချင်းကြိး အဖြေမပေးပါနဲ ့၊ညိလေးအမတွေနဲ ့တိုင်ပင်ပါဦး၊အနည်း
ဆုံး တစ်ပတ်လောက်အထိတော ့ အကိုကြိးစောင့်ပေးလို ့ရပါတယ်”
ပြောစရာစကား မရှိတော ့လို ့ မရီးရဲ ့အကို ထိုင်ရာက ထသွားပါတယ်၊မကော ့မတ်ဖြစ်သူကို မျက်နှာပူလို ့ဆက်ထိုင်နေရကောင်းနိုးနိုး၊
ထသွားရကောင်းနိုးနိုးဖြစ်နေရာက စကားတခွန်းကို မနဲအားယူပြောလိုက်ရပါတယ်
“မောင်လေးရယ်၊မင်းအကိုကြိးချွေးနည်းစာနဲ ့ ဝယ်ထားတဲ ့ဒီအိမ်နဲ ့ဒီခြံကြိးကို မရောင်းရက်ပါဘူးကွယ်
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—–
မုဆိုးမသက်တမ်း(၆)လအတွင်း ယောက်က ျ ားနဲ ့အတူနေချင်တဲ ့စိတ်တွေ တခါတလေမှာ ထိန်းမနိုင်တားမရ ဖြစ်ဘူးပါတယ်၊ဖြစ်တဲ ့အခါ
တိုင်း သားသမီးလေးတွေမျက်နှာထောက်ပြီး ဒီစိတ်တွေကို ချို းနှိမ်ခဲ ့တာပါ၊နောက်ဆုံး မနေနိုင်လွန်းတဲ ့အခါ စောက်ပပ်ထဲလက်နဲ ့ထိုးမွှေပြီး
စိတ်ဆန္ဒကိုဖြေဖျောက်တာပါ၊တအိမ်ထဲအတူနေတာပေမဲ ့မတ်လုပ်တဲ ့လူကို မကော ့တခါမှ စိတ်ကစားခဲ ့ဖူးခြင်းမရှိပါ၊သူတို ့အကိုကြိးနဲ ့ယူတုန်း
က မောင်မောင်က(၉)နှစ်သားရှိသေးတာ၊ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ ့တကဲ ့ပီဘိ ကလေး လေး၊မင်္ဂလာဆောင်လက်ထပ်ပွဲကအပြန် သပိတ်က ျင်းအနီး
လေနီကြမ်းမိလို ့ သင်္ဘောနစ်တဲ ့အထဲ သူတို ့မိဘနှစ်ပါး တိမ်းပါးသွားကြလို ့သူ ့ပယောဂ မကင်းဘူးရယ်လို ့မကော ့ခံယူထားတာ၊ဒါကြောင့်လဲ
ယောင်းမတွေနဲ ့မတ်ကို ညီမအရင်း၊မောင်အရင်းလို သဘောထားခဲ ့တာ၊လင်ယောက်က ျ ားသေပြီးတဲ ့နောက်မှာ သူတွေးပါတယ်၊သူ ့အသက်
(၃၃)နှစ်၊အရွယ်ရှိသေးတယ်၊သွေးဆုံးသေးတာမဟုတ်ဖူး၊မိန်းမတစ်ယောက်အဖို ့(၃၃)နှစ်ဆိုတဲ ့အရွယ်က တဏှာပေမစိတ် အထန်ဆုံး၊အတက်
ကြွဆုံးအချိန်၊အရင် ဖာသိဖာသာနေလာရာက အကိုဖြစ်သူရောက်လာပြီး၊မောင်မောင်နဲ ့ယူဖို ့ရာ ပြောလာတော ့မီးခဲပြာဖုံးဖြစ်နေတဲ ့မကော ့ရဲ ့
ကာမစိတ်တွေ ကြွတက်လာတာ အမှန်ပါ၊အရင်က မောင်မောင့်ကိုမြင်ပေမဲ ့ဘာဆိုဘာမှ မဖြစ်ခဲ ့တဲ ့မကော ့၊သူ ့အကိုစကားလမ်းကြောင်းပေး
လိုက်မှဘဲ မတ်ဖြစ်သူအပေါ် စိတ်ဂနာမငြိမ် ဖြစ်လာတာ၊ခါတိုင်း ညမှာ ဒီအတိုင်းအိပ်နေရာက အိပ်မရဖြစ်လာပြိး မတ်ဖြစ်သူကိုမျက်စိိထဲမြင်နေ
မိတာပါ၊ပြီး တွေးရင်း တွေးရင်း စောက်ပပ် ယားယံလာတာနဲ ့ စိတ်တိုပြီး “ကဲဟယ်-ကဲဟယ်”နဲ ့လက်ဝါးစောင်းတိုက်လိုက်ရပါတယ်၊
ဒေါ်လေးလုပ်သူက မိန်းမချင်း မြင်တယ်၊သူ ့တူမ ယောက်က ျ ားနဲ ့ကင်းကွာနေလို ့အလိုးခံချင်နေပြီဆိုတာ ရိပ်မိတယ်၊မတ်နဲ ့မရီးမို ့က္က ုန္ဒြေ
သိက္ခာထိန်းနေတာကိုလဲသိတယ်၊အခု သူ ့တူကြိးရောက်လာပြိး မတ်နဲ ့မရီး ယူချင်ယူ၊မယူဘူးဆိုရင် ဗန်းမော်ပြန်ခေါ်မယ်ဆိုတဲ ့အခါ သူ ့တူမ
မလိုက်ချင်မှန်းသိတယ်၊သူကလဲ တူမကလေးကို သနားတယ်၊အရွယ်က ျ န်သေးတယ်လေ၊အိမ်ထောင်ပြု ကိုပြု ရမှာပါ၊ဒါကြောင့်ဒေါ်လေးက သူ ့
တူမကို ပြောရတယ်၊
“ညီး၊ဗန်းမော်ပြန်မလိုက်ချင်ရင်တော ့၊မတ်ဖြစ်သူ ကိုယ် ့ကို ကြို က်ချင်လာအောင် သိမ်းသွင်းပေတော ့”
“ရှက်စရာဒေါ်လေးရယ်၊ကိုယ့်ထက်(၁၀)နှစ်လောက်ငယ်နေတာ၊ပြီး သူ ့မှာလဲ ရည်းစားနဲ ့” မကော ့စကားကို ဒေါ်လေးက
“တို ့ကချင်ထုံးစံ၊မတ်နဲ ့မရီးယူကြရတာဘဲလေ၊ရှက်စရာမဟုတ် ရှက်မနေနဲ ့၊သူ ့ရည်းစားဆိုတာကလဲ ခဏနေ မေ ့သွားမှာပါ၊ညီးသာ ဂျီးထူ
မနေနဲ ့၊ငါပြောသလိုသာလုပ်”
ဒီနောက်မှာ ဒေါ်လေးက သူ ့တူမကို လက်ချာပို ့ချပါတော ့တယ်၊
“ယောက်က ျ ားတော်တော်များများ မိန်းမကသာ မျက်ရည်က ျ ပြလိုက်၊တော င့်မခံနိုင်ပါဘူးအေ”

မရီးရဲ ့အကို ပြောစကားအရ မရီးကို သူလက်မထပ်ဖြစ်ရင် ဗန်းမော်ကို ပြန်ခေါ်သွားမယ်လို ့သိလိုက်ရပြီးတဲ ့နောက် မောင်မောင် စိတ်တွေ
တအုံနွေးနွေးဖြစ်နေတာပါ၊မရီးရဲ ့အကိုက ခြံကိုရောင်း၊ကားတွေကိုပါယူသွားမှာ၊သူ ့ကိုတော ့တစိမ်းတရံစာလို ဥပက္ခာပြု ထားခဲ ့မှာ၊လက်ရှိလုပ်
ကိုင်နေတဲ ့ ကားတွေမရှိတော ့ကော၊သူအနေနဲ ့ ပူစရာမလိုပါ၊တခြားအလုပ်ပြောင်းလုပ်ရင် ရပါတယ်၊မရီးကိုလဲ နောက်ယောက်က ျ ားယူမှာ/
မယူမှာတွေက သူနဲ ့မဆိုင်လှပါ၊အကိုနဲ ့ပတ်သက်လို ့သာ မရီးတော်နေတာ၊အကိုသေပြိးတဲ ့နောက် တစိမ်းတရံစာဘဲလေ၊ဒါပေမဲ ့သူ ့အကိုကြီး
ရဲ ့သားသမီးတွေ၊သူ ့ရဲ ့တူ/တူမတွေကိုရော၊သူ ပစ်ပစ်ခါခါ လုပ်ရက်ပါ ့မလား၊သူ ့တူမကလေးတွေ မတော်မရော်တွေဖြစ်သွားခဲ ့မယ်ဆိုရင် သူ ့
အကိုကြီးသင်္ဂြ ိုဟ်စဉ် ရေစက်ချရင်း သူသစ္စာဆိုခဲ ့တာက အလကားဖြစ်သွားတော ့မှာပါလား၊တွေးရင်းတွေးရင်း မောင်မောင် မချိတင်ကဲဖြစ်လာ
တယ်၊ဒါကြောင့် နောက်တနေ ့ညဦးပိုင်းမှာ စိတ်ကူးအကြံဉာဏ်လေးများ ရလိုရငြား အမကြီးတို ့အိမ်ဘက်ထွက်လာခဲ ့တယ်၊
“လာ မောင်လေး၊အမကြီးတောင်မှ မောင်လေးဆီလာခဲ ့မလို ့၊ပြောစရာလေးတွေရှိလို ့” ရောက် ရောက်ချင်း အမကြိးက ဆီးပြောတာ၊
“ကျွန်တော်လဲ အမကြိးကို ပြောစရာရှိလို ့၊မနေ ့က မရီးရဲ ့အကိုကြီးက ကျွန်တော်နဲ ့မရီးကို—-“မောင်မောင် ရှေ ့ဆက်မပြောထွက်တော ့၊
“မောင်လေးကို မကော ့နဲ ့ယူခိုင်းတာ မဟုတ်လား၊မနေ ့က ဒိလူကြိး အိမ်ကိုရောက်လာပြိး အမကြိးကိုလဲ ဒီအကြောင်းပြောပြတယ်၊”
“ဟုတ်ကဲ ့၊အဲဒါ အမကြိးရာ၊ကျွန်တော ် မရီးမျက်နှာကို ဘယ်လိုကြည့်ရမှာလဲ၊မယူနိုင်ပါဘူးပြောရင်လဲ မရီးကို ဗန်းမော်ခေါ်သွားပြီး ယောက်
က ျ ားပေးစားမယ်တဲ ့၊သူတို ့ဖာသာ ယောက်က ျ ားပေးစားတာ အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး၊တူမလေးတွေ ပထွေးနဲ ့နေကြရမှာ၊ပထွေးဆိုတဲ ့လူမျို း
ဆယ်ယောက်တစ်ယောက် ကောင်းတဲ ့သူ ရှားတယ်”
“အမကြီးကိုလဲ သူက ဒီလိုဘဲ ပြောသွားတာဘဲ၊သူ ့ညီမက အရွယ်ငယ်သေးတယ်၊တသက်လုံး ဒိအတိုင်း နေသွားလို ့မဖြစ်ဘူးပေါ ့လေ၊
နောက်အိမ်ထောင် ပြု မှကိုဖြစ်မယ်ပေါ ့၊သူတို ့ဆွေမျို းတွေက ရိုးရာဓလေ ့ထုံးစံအရ မင်းနဲ ့ပေးစားချင်တာ နောက်အိမ်ထောင်ထူမဲ ့အတူတူ
တခြားယောက်က ျ ားဆိုရင် ကံစမ်းမဲထိုးရသလို မသေချာဘူး၊မင်းနဲ ့က ျ တော ့အတွင်းသိ အစင်းသိမို ့ပါလို ့ ပြောသွားတာ”
“ကျွန်တော်လဲ ဘာလုပ်လို ့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိအောင်ကို ဖြစ်နေပြိ အမကြီး၊မာလာလေးအပေါ်မှာလဲ သစ္စာဖောက်ရာဖြစ်နေမလားလို ့”
“ဒါလဲဟုတ်တာဘဲ၊အမကြိး နေ ့ခင်းက ဒေါ်မီးကွေကို ဒါနဲ ့ပတ်သက်ပြီး အက ျိ ုးအကြောင်းလေးတော ့ ပြောပြထားတယ်”
“သူကဘာပြန်ပြောလဲ အမကြီး ” ဒေါ်မီးကွေရဲ ့သဘောထားကို မောင်မောင်သိချင်နေတာ၊
” သူ့အနေနဲ ့တော ့ ဘာမှပြောစရာမရှိပါဘူးတဲ ့၊မင်းနဲ ့သူ ့သမီးနှစ်ယောက်ရဲ ့သဘောအတိုင်းပါဘဲလို ့ ပြောတယ်ကွ၊နောက်သူ ပြောတာက
သူကသာ မာလာကို မင်းနဲ ့ပေးစားဖို ့သဘောတူနေတာ၊သူ ့သားအိရှန်က သဘောမတူဘူးဆိုဘဲ” အမကြီးစကား ကြားရတဲ ့အခါ မောင်မောင်
စိတ်ထဲ မခံချိမခံသာ ဖြစ်သွားတယ်၊အိရှန်ဆိုတဲ ့အကောင် သူ ့ညီမနဲ ့သဘောမတူဘူးဆိုရအောင် ကိုယ်ကသူ ့လို အရက်သမား ဖဲသမားလဲ
မဟုတ်၊သူကသာ အမေနဲ ့မိန်းမလုပ်စာထိုင်စားနေတဲ ့အကောင်၊
“အိရှန်က သဘောမတူဘူးပြောရအောင် သူက အကိုဘဲ၊အမေတယောက်လုံးကတောင် သဘောတူပြီးသားဘဲဟာ”
“ညီလေးနားထောင်မယ်ဆိုရင်တော ့ အကိုပြောချင်တယ်ကွာ” အမကြိးယောက်က ျ ားက စကားစတယ်၊ဒီယောက်ဖကြိးကလူအေး၊စကားလဲ
နည်းတယ်၊စကားပြောခဲတဲ ့ယောက်ဖကြီးက ပြောချင်တယ်ဆိုတော ့ဘယ်လိုငြင်းကောင်းပါ ့မလဲ၊
“ဟုတ်ကဲ ့အကို၊ပြောပါ၊ကျွန်တော ်နားထောင်ပါ ့မယ်”
“အခုဖြစ်နေတဲ ့ကိစ္စက ညိလေးဖာသာ ဆုံးဖြတ်ရမဲ ့ကိစ္စ၊အိရှန်သဘောတူတာ/မတူတာ တွေးမနေနဲ ့၊တကယ်တမ်းဆို ဒေါ်မီးကွေနဲ ့တောင်
မဆိုင်ဘူး၊မာလာသဘောတခုထဲဘဲ။ဒါပေမဲ ့ညိလေးစဉ်းစားစေချင်တယ်၊မာလာနဲ ့က သမီးရည်းစားအဆင့်ဘဲ ရှိသေးတယ်၊နောက်ဆုတ်မယ်ဆို
ဆုတ်လို ့ရသေးတဲ ့အဆင့်၊မင်းအမရှေ ့ပြောလို ့တော ့မကောင်းဘူးပေါ ့ကွာ၊ညီလေးနဲ ့မာလာ သမီးရည်းစားအဆင့်ထက် ကေ ျ ာ်နေပြီဆိုတာ
အကိုသိတာပေါ ့၊ဒီကိစ္စတွေက ဒီခေတ်ထဲမှာ အဆန်းမှမဟုတ်တော ့တာ၊ဒိခေတ်လူငယ်တွေ သမီးရည်းစားဖြစ်တာနဲ ့၊သိပ်မကြာဘူး၊ညားကြ
တယ်ဆိုတာ၊မယူဖြစ်ကြရင်လဲ သူလဲမနစ်နာပါဘူး၊ဒီခေတ်ထဲမှာ ဘယ်ယောက်က ျ ားလေးကမှလဲ အပျို စစ်/မစစ် စီစစ်မနေကြပါဘူး “
ယောက်ဖလုပ်တဲ ့သူက စကားအရှည်ကြီးပြောလိုက်ရလို ့ထင်ပါရဲ ့၊ထိုင်နေရာကထပြီး ရေသွားသောက်တယ်၊
“မောင်လေး၊မင်းဟာမင်းသာ ဆုံးဖြတ်ပါဟယ်၊အမကြိးတော ့ ဘာမှ မပြောတတ်တော ့ဘူး”မောင်နှမနှစ်ယောက် ဒိထက်ပိုမပြောတတ်ကြ၊
“နောက်တခုက “ရေသောက်ပြီးပြန်ရောက်လာတဲ ့ ယောက်ဖက ဆက်ပြောတာ၊
“အကို အကြံပေးချင်တာ မကော ့ကို ယူစေချင်တယ်၊ညိလေးကပြောမယ်၊အသက်(၁၀)နှစ်ကြီးတောင် ကြီးတာ၊ကလေး(၄)ယောက်အမေ၊
မုဆိုးမနဲ ့လူပျို လေး၊ပြောရက်လိုက်တာလို ့၊ကိုယ်က စောင့်ရှောက်ရမဲ ့ဝတ္တရားရှိတယ်လေ၊ကိုယ့်အကိုကြိးကို ကေ ျ းဇူးဆပ်ရာလဲရောက်တယ်”
ယောက်ဖပြောစကားနားထောင်ရင်း အမကြီးဖြစ်သူဘက် လှဲ ့ကြည့်တဲ ့အခါ အမကြိးကပါ သူ ့ယောက်က ျ ားပြောတာကို လက်ခံချင်တဲ ့ပုံ၊
“နောက်ပြိးတော ့ကာ” ယောက်ဖဆက်ပြောနေတာ
“ညိလေး၊မင်းအခု ဦးစီးလုပ်နေတဲ ့ကားတွေအားလုံး တကယ်ဆိုရင် မကော ့ဘဲပိုင်တာ၊သူ ့အကိုတွေနဲ ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး၊မင်းနဲ ့မကော ့သာ
ယူလိုက်ကြပြိးရင် ပိုနေမြဲ က ျ ားနေမြဲ၊အခုအတိုင်း ဥမကွဲ သိုက်မပျက် ညိလေးဘဲ ဆက်ဦးစီးလုပ်ကိုင်သွားရမှာ၊အကောင်းဆုံးကတော ့ ညိလေး
မာလာကို အက ျိ ုးအကြောင်းဖုန်းဆက်ဆွေးနွေး ပြောပြပေါ့ကွာ၊အကိုထင်ပါတယ်၊မာလာလဲ ခေတ်မီပါတယ်၊သူ ့မှာလဲ Plan.B တော ့ရှိမှာပါ “
အဲဒိညက မောင်မောင် အိမ်ကို မိုးကြိးချု ပ်မှ ပြန်ရောက်တာပါ၊ဆိုင်ကယ်မီးရောင်မြင်တာနဲ ့ မရိးခြံတံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး
“မိုးချု ပ်လိုက်တာ မောင်လေးရယ်၊စိတ်ညစ်လို ့များ ရှောက်သွားနေတာလား”
“ဟုတ်ကဲ ့ပါ အမ၊ကျွန်တော ်တောင်းပန်ပါတယ်၊အမကြိးတို ့အိမ်သွားတာ၊ယောက်ဖကြိးနဲ ့စကားကောင်းနေလို ့”
“ဟုတ်ပါပြီကွယ်၊အမကြောင့်များ မောင်လေး စိတ်သောကရောက်နေမလားလို ့ပါ”
“ဒီအတွက်တော ့ ပူမနေနဲ ့အမရေ၊ကျွန်တော ်စိတ်ညစ်တတ်တဲ ့လူ မဟုတ်ပါဘူး”
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—–
နောက်တရက်မှာ မောင်မောင် မာလာဆီကို ဖုန်းခေါ်ပြိး ဒိအကြောင်းတွေ ပြောပြတဲ ့အခါ
“ကိုကို မပြောခင် မာလာသိနေပြိးသားကိုကို။ဒါကြောင့် မာလာ မန္တလေးကိုထွက်လာတာ” မာလာစကားသံက ခံစားချက် ကင်းမဲ ့နေပုံပါ၊
“ကိုကိုတောင် တနေ ့ကမှ သိရတာပါ မာလာရယ်” မောင်မောင့်အပြောကို မာလာ ရယ်တယ်၊
“ဟုတ်မှာပေါ ့၊ကိုကိုက ဒိပြင်နေရာမှာသာ လယ်တာ၊ဒီကိစ္စမျို းကိုကို နားမလယ်ပါဘူး၊အသုဘကိစ္စ ရက်လယ်ဆွမ်းကျွေးတဲ ့နေ ့မှာ ကိုကို ့
မရီးဘက်ကအမျို းတွေပြောနေကြတာ၊ကိုကိုမှမကြားတာ၊သူတို ့ထုံးစံ၊ကိုကိုနဲ ့မရီးကို ပြန်ပေးစားဖို ့ပြောနေကြတာ၊မာလာ အဲဒီကတဲကတွေး
မိလိုက်တာပါ၊မာလာကို ကိုကိုယူလိုက်ရင် မရီးဘက်ကအမျို းတွေက ကိုကို ့ကို အိမ်ပေါ်ကနှင်ချမယ်၊ဒါဆိုရင် ကိုကို ဆင်းရဲဒုက္ခရောက်မှာလေ၊
မာလာ ကိုကို ့ကိုချစ်တာက ရယူပိုင်ဆိုင်လိုခြင်းမဟုတ်ပါဘူး ကိုကို၊ခွင့်လွတ်ခြင်းနဲ ့စွန် ့လွတ်ခြင်းရယ်ပါ၊ဒီတော ့ကိုကို ့မရီးဘက်က ဆွေမျိုး
တွေ ဖြစ်စေချင်တဲ ့အတိုင်း မရီးကိုဘဲ ယူလိုက်ပါ၊မာလာ ခွင့်ပေးပါတယ်”
“မာလာရယ်၊ကိုကို ဘာပြောလို ့ ပြောရမယ်တောင် မသိတော ့ပါဘူးကွာ”
“ဘာမှမပြောပါနဲ ့ကိုကိုရယ်၊မချစ်လို ့မှ မဟုတ်ဘဲ၊ကံကြမ္မာအက ျိ ုးပေးလို ့ဘဲ မှတ်ကြတာပေါ ့၊ဒါဘဲနော်ကိုကို၊ကိုကို ့ဘဝ ပျော်ရွင်ပါစေ”
မာလာ ဖုန်းပိတ်ပြီး စကားကို အဆုံးသတ်လိုက်တာပါ၊
မာလာ ရင်နာနာနဲ ့ပြောနေရတာပါ၊ဒီလိုတွေဖြစ်လာမယ်ဆိုတာ မာလာရိတ်စားမိပြိးသားပါ၊ဆွမ်းကျွေးမှာ ဟိုဘက်ဆွေမျို းစုတိုင်ပင်နေတာကို
မာလာကိုယ်တိုင်ကြားတာ၊သူတို ့ကတော ့ မာလာကို မောင်မောင်နဲ ့သက်ဆိုင်တဲ ့မိန်းကလေးလို ့ မသိကြလို ့ပြောနေကြတာလေ၊သူတို ့စကား
တွေကြားပြိးကတဲက မာလာ ကိုကို ့ကိုလက်လွတ်ရလိမ့်မယ်လို ့ဆုံးဖြတ်ထားတာပါ၊ကိုယ့်ချစ်သူကို ဆင်းရဲဒုက္ခနွံထဲကို ဆွဲမခေါ်ရက်ဘူးလေ၊
ဒါကြောင့်မာလာ မန္တလေးကိုပြေးခဲ ့တာ၊မန္တလေးမှာရှိနေတဲ ့ အဖေရဲ ့ညီမအရင်း အဒေါ်ကသူ ့တူမကို ဗမာယောက်က ျ ားနဲ ့ယူစေချင်တာ
မဟုတ်ဘူး၊သူတို ့လိုလူမျို းတူတရုတ်ယောက်က ျ ားနဲ ့ဘဲပေးစားချင်နေတာ၊အစကတော ့ မာလာ ဒေါ်လေးကို ယူမယ်လို ့ပြောမထားသေးဘဲ
အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်နေတာပါ၊အခု မောင်မောင် ဖုန်းဆက်ပြောတဲ ့အခါမှာ ပြတ်ပြတ်သားသား ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလို ့ရသွားတာပါ၊
ဒါကိုတော ့ မောင်မောင် မသိနိုင်ပါ၊
အကယ်၍သာ မောင်မောင် ဒီအကြောင်း သိခဲ ့မယ်ဆိုရင် သူ ့ယောက်ဖကြိးပြောတဲ ့(မာလာမှာလဲ Plan B တော ့ရှိမှာပါ)ဆိုတဲ ့စကားမှန်
ကန်ကြောင်း သိရမှာပါ၊ခုတော ့မာလာအတွက် သူ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတာပေါ ့။

မာလာနဲ ့ဖုန်းပြောအပြိးမှာ မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေအိမ်ကိုသွားပါတယ်၊ဈေးမှာပြောမကောင်းလို ့အေးအေးဆေးဆေး ပြောရအောင် အိမ်ကို
သွားလိုက်တာပါ၊မောင်မောင်လာတာတွေ ့လို ့ မညိမ်းပါ အောက်ကိုဆင်းလာပါတယ်၊
“အော ်မောင်မောင်၊လာ ထိုင်ကွယ်၊ဘာတွေများ ပြောချင်လို ့လဲ” ဒေါ်မီးကွေပုံစံကြည့်ရတာ မခေါ်မပြောချင်တဲ ့ပုံ၊ဒါကြောင့်
” စောစောကတင် မာလာနဲ ့ဖုန်းပြောရတယ်ဒေါ်လေး၊ကျွန်တော ်တို ့လက်ထပ်ဖို ့ကိစ္စ အဆင်မပြေချင်ဘူး၊ဒေါ်လေးကို လာပြောတာ”
“အဲဒါ မင်းတို ့နှစ်ယောက်ဘဲ ပြောကြရမဲ ့ဟာလေ၊ဒေါ်လေး ဘာပြောရမှာလဲ”
“ဟုတ်ကဲ ့ပါ၊မာလာရဲ ့ခွင့်ပြု ချက် ရပြီးပါပြီ၊အဲဒါ ကျွန်တော ့့်ကို ခွင့်လွတ်ပါလို ့ဒေါ်လေးကို လာတောင်းပန်တာပါ၊ကျွန်တော် ့ရဲ ့အပြု အမူတွေ
ကြောင့် ဒေါ်လေးတို ့သားအမိ စိတ်အနှောင့်အရှက်ဖြစ်ခဲ ့ကြတာကို ကန်တော ့ပါတယ်”
မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေကို ထိုင်ကန်တော ့ခဲ ့ပါတယ်၊အရင်က ဒေါ်မီးကွေနဲ ့ဘာဘဲဖြစ်ခဲ ့ဖြစ်ခဲ ့၊မတော ်လိုက်ရတဲ ့ယောက္ခမလောင်းအနေ
နဲ ့ ကန်တော ့ခဲ ့တာပါ၊
ဒေါ်မီးကွေ မောင်မောင် သူ ့ကိုထိုင်ကန်တော ့နေတဲ ့အခိုက်အတန် ့လေးမှာ ဆုတောင်းစကား မပြောနိုင်ဘဲ မျက်ရည်က ျ လာတာပါ၊အမှန်
က ဒေါ်မီးကွေ မောင်မောင်ကို သူ ့သမီးနဲ ့ပေးစားချင်တဲ ့အကြောင်းက သူပါ သမက်ကို လူမသိသူမသိ ခိုးစားဖို ့ပါ၊သူ တဏှာရမက်ထန်တယ်၊
ဒီအသက်အရွယ်အထိ ယောက်က ျ ားနဲ ့အတူအိပ်ချင်တုန်း၊တရားဝင်ယူဖို ့ရာကလဲ မြေးတောင်ရနေပြိးမို ့ လူကဲ ့ရဲ ့မှာလဲ ကြောက်သေးတာ၊
မောင်မောင်ဆိုတာက သူ ့ရဲ ့အရင် တိတ်တိတ်ပုန်းလင်ဖြစ်ပြီးသား၊သမက်ဖြစ်သွားရင် စားဖို ့ရာ ထူးမကြံရတော ့ဘူး၊ဒါပေမဲ ့ကြံတိုင်းဖြစ်မလာ
တော ့လဲ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ ့မလဲ၊
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—–
မောင်မောင် အိမ်ပြန်ရောက်မလာသေးလို ့မကော ့စောင့်ပေးနေတာ၊သူ ့အကိုကြိးပြောတဲ ့ရက်ကလဲ ကပ်လာပြီ၊အခုဆို အကိုကြိးပြောထား
တဲ ့ရက် (၅)ရက်တောင်ရှိနေပြီ၊နောက်(၂)ရက်မှာ အဖြူ အမဲ သဲကွဲအောင် လုပ်ကြရတော ့မယ်၊နေ ့ခင်းကတောင် ဒေါ်လေးနဲ ့ဒီအကြောင်း
ပြောဖြစ်သေးတယ်၊ဒေါ်လေးကတော ့အကြံပေးတာဘဲ၊(ကောင်လေးဘက်က အင်းမလုပ်၊အဲမလုပ်ဆိုရင်၊ညိး ငိုပြီးတော ့သာပြောတော ့အေ၊
မြင်းကမလှုပ်တော ့လဲ ခုံကလှုပ်လိုက်တော ့၊ရှက်မနေနဲ ့၊ရက်က မက ျ န်တော ့ဘူး)၊အကိုက အိမ်မှာမတည်းဘဲ စီတာပူက အမျို းတွေအိမ်မှာ
သွားတည်းတာ၊အရက်သောက်တတ်လို ့၊မောင်မောင် သူ ့အပေါ် အရိုသေတန်မှာစိုးလို ့မတည်းတာပါ။
ည(၈)နာရိလောက်မှ မောင်မောင်ပြန်ရောက်လာတာပါ၊မကော ့ဝင်းတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တဲ ့အခါ
“နဲနဲမိုးချု ပ်သွားတယ်အမရယ်၊တောင်းပန်ပါတယ်” ပြောပြီး ကောင်လေး သူ ့အိမ်လေးထဲ ဝင်သွားတဲ ့အခါ သားငယ်လေးက သူ ့ဦးလေး
နောက်ကို လိုက်သွားလေရဲ ့၊
“ကဲ၊မရွှေစာ၊ညိး ဘာဆက်လုပ်မလဲ၊ဆုံးဖြတ်တော ့လေ၊တွေဝေမနေနဲ ့” ဒေါ်လေးကပြောလာပြီ၊
နာရီဝက်အကြာ ညရှစ်နာရီခွဲမှာ မကော ့ မောင်မောင်ရဲ ့အိမ်လေးဆီ လိုက်သွားပါတယ်၊အိမ်လေးထဲမှာက သားငယ်က သူ့ဦးလေးရဲ ့အိပ်ရာ
ပေါ်ရောက်နေပြီ၊
“သားလေး၊မအိပ်ချင်သေးဘူးလား” ပြောမဲ ့သာပြောတာ၊သူ ့ပါ ကုတင်ပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်တာ၊မရီးဖြစ်သူ သူ ့ကုတင်ပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ ့
အတွက် မောင်မောင် ထိုင်နေရာက ထရမလို၊ဆက်ထိုင်နေရမလို ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေတာ၊သူနဲ ့မရီးနဲ ့က တစ်ပေလောက်ဘဲကွာတာ၊
“ငါဖြင့် မကော ့မတွေ ့လို ့ဒီမှာရှိမယ်တွက်ပြီး လိုက်လာတာ” စောစောက စီးဝါးရိုက်ထားတဲ ့အတိုင်း ဒေါ်လေးပေါက်ချလာတာ၊
“အတော်ဘဲဒေါ်လေး၊ဒေါ်လေးမြေးကို သိပ်ပေးလိုက်စမ်းပါ၊က ျ မ မောင်မောင်နဲ ့ပြောစရာလေးတွေ ရှိလို ့”
“မြေးလေး၊လာ လာ။ဖွါးကြီးနဲ ့အိပ်ရအောင်၊ပုံပြောပေးမယ်” ဒေါ်လေး သားငယ်ကို ချော ့ခေါ်တာကို
“ဟင့်အင်း၊အိပ်ချင်သေးပါဘူးဆို၊ဦးရေး ရေးနဲ ့နေမှာ” မရီး သူ ့ကို စကားပြောချင်နေမှန်းသိလို ့ တူတော်မောင်ကို ချော ့ပြောရတယ်၊
“သွားအိပ်လိုက်တော ့ကွ၊မနက် ဈေးမလိုက်ဖူးလား၊ဝက်သားပေါင်းစားဖို ့”ပြောလိုက်မှ တူတော ်မောင် သူ ့အဖွါးလေးနဲ ့မလိုက်ချင်လိုက်ချင်
လိုက်သွားတာ၊ဒေါ်လေးတို ့ပြန်သွားတဲ ့အခါ
“အစကတော ့ ငါ ့မောင်ကို မပြောဘူးလို ့ နေတာပါဘဲကွယ်၊ဒါပေမဲ ့အမ ပြန်တွေးနေတာ၊ဒီခြံကြီးကိုရောင်းလိုက်ပြီး ဗန်းမော်ပြန်သွားပါပြီ၊
ဟိုမှာ အမ ဘာလုပ်စားရမှာလဲ၊ကလေးတွေကလဲ စကောစက အရွယ်တွေ၊အကိုကြိးပြောသလို နောက်ယောက်က ျ ားယူပါပြီတဲ ့၊နောက်ယူတဲ ့
ယောက်က ျ ားက ဒီကလေးတွေကို သည်းခံနိုင်ပါ ့မလား၊ဒါကိုတွက်ရမယ်”
“အမ က ဗန်းမော်မပြန်ဘဲ ဒီမှာဘဲ ဆက်နေချင်တာလား” မရီးရဲ ့စကားအသွားအလာကိုထောက်ချင့်ပြီး မောင်မောင် မေးလိုက်တာပါ၊
“အမ—အမ–ပြောရတာ” မရိးစကားမပြောနိုင်တော ့ဘဲ ငိုနေပါပြီ၊မောင်မောင် ဘာလုပ်လို ့ ဘာကိုင်ရမယ်မှန်း မသိ၊
“အမ–ဒိနေရာ—မင်းအကိုကြိးရဲ ့ချွေးနည်းစာနဲ ့ဝယ်ထားခဲ ့တာ—ဘယ်ကိုမှလဲ မသွားချင်ဘူး—ဒါပေမဲ ့—အကိုကြိးက—ပြန်လိုက်”
မောင်မောင် နားလယ်လိုက်ပါပြီ၊မရီး ဒီအိမ် ဒီခြံကြိးက ဘယ်ကိုမှ မသွားချင်ဘူးဆိုတာ၊ဒီအိမ် ဒီခြံက ဘယ်ကိုမှ မသွားဖို ့ဆိုတာက တနည်း
ဘဲရှိတော ့တာလေ၊မောင်မောင် စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ပါပြီ၊
“အမရယ်၊အမ ဒီအိမ်နဲ ့ဒီခြံက မခွါချင်ရင်လဲ မခွါရပါဘူး၊ကျွန်တော ်ဆုံးဖြတ်ပြီးပါပြီ၊ကျွန်တော ် အမနဲ ့တူ/တူမတွေကို ပစ်မသွားပါဘူး”
မောင်မောင့်စကားကြားရတာနဲ ့ မရီး မောင်မောင့်ကို ဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးကာ ငိုတော ့တာပါဘဲ
“အီး–ဟီး-ဟီး–ငါ ့မောင်ရယ်–အိး–အိး”
“မငိုပါနဲ ့ အမရယ်၊အမတို ့မိသားစု ဥမကွဲ အသိုက်မပျက် ဒီအိမ်လေးမှာ ဆက်နေကြရပါ ့မယ်”မရီးကေ ျ ာကို ပြန်ဖက်ရင်းပြောတဲ ့အခါ
“အမတို ့မိသားစုတင်လားကွာ၊ငါ ့မောင်ရော” မရီး သူ ့မျက ်နှာကို မော ့ကြည့်ပြိးမေးတာ၊
“ပြောနေရဦးမှာလား အမရယ်”
မရီး မောင်မောင်ရဲ ့လယ်ဂုတ်ကို ဆွဲနှိမ့်ပြီး နုတ်ခမ်းတွေကို ကစ်စုတ်ပါတော ့တယ်၊ကစ်စုတ်တာမှ ရိုးရိုးစုတ်တာတင် မက၊ပါးစပ်ထဲ လ ျှ ာ
ပါထိုးသွင်းပြိး ကလိနေတာပါ၊ယောက်က ျ ားသေပြီးတာ(၆)လရှိနေပြီမို ့စိတ်ဆန္ဒကလဲ ပြင်းပြနေပါပြီ၊အရင်ကသာ မတ်ဆိုပြိး ထိန်းထိန်းသိမ်း
သိမ်းနေလာတာ၊အခု တယောက်နဲ ့တယောက် ပွင့်လင်းပြီးကြပြိမို ့ မကော ့စိတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တာပါ၊
မရီးရဲ ့နုတ်ခမ်းစုတ်၊ပါးစပ်ထဲလ ျှ ာထိုးသွင်းကလိတာ ခံနေရလို ့ မောင်မောင် မရီးကို ပြန်ပြီး နုတ်ခမ်းတွေ စုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊
“ငါ ့မောင်ရယ်၊အမကို လောကကြိးအလယ်မှာ တယောက်ထဲ မထားခဲ ့ပါနဲ ့ကွယ်”
“ခဏနော ် အမ” မရီးဖက်ထားတဲ ့လက်ကို အသာဖြေပြိး ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေရာက မောင်မောင်ထပြိး အိမ်တံခါးကို ပိတ်လိုက်တယ်၊ပြီးမှ
“မထားခဲ ့ပါဘူး အမရယ်၊ကျွန်တော ်အမနဲ ့သေတပန် သက်တဆုံး နေသွားမှာပါ”
မရီးဖြစ်သူရဲ ့ ပခုံးနှစ်ဘက်ကို အသာလေးတွန်းလိုက်ရင်း အိပ်ရာပေါ် လှဲချပေးလိုက်ပါတယ်၊မရီးအပေါ် မှောက်အိပ်ရင်းက
“ပြီးခဲ ့တာတွေ ပြီးပါစေတော ့အမရယ်၊ရှေ ့ဆက်ပြိး ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှု မရှိနိုင်တော ့ပါဘူး” သူ မရီးဖြစ်သူကို ယုယုယယ နမ်းလိုက်တာ၊
မတ်ဖြစ်သူရဲ ့အားပါတဲ ့အနမ်းတွေအောက်မှာ မိန်းမူးရင်း
“ပြိးခဲ ့တာတွေထားလိုက်ပါ၊အခု အမကို ပြီးအောင် လုပ်ပေးပါလား ငါ ့မောင်ရယ်”

ပြီးပါပြီ။

ZG

ဒီႏွစ္ သၾကၤန္ကို မိုးညႇင္းမွာဘဲ ဆင္ႏႊဲလိုက္ပါတယ္၊တကယ္ေတာ ့ လုပ္ငန္းက မတ္လဘတ္ဂ်က္ပိတ္မွာ ၿပီးရမွာပါ၊ေဆာက္လုပ္ေရးထုံးစံ
မတ္ဘတ္ဂ်က္ပိတ္မွာအၿပီးၿပ ေငြထုတ္ထားၿပီး လုပ္ငန္းကိုေတာ ့ဧၿပီ၊ေမအထိ လုပ္ၾကတာပါ၊မိုးရြာမွနားၾကတာ၊သၾကၤန္ရက္ေတြ ကားထြက္လို ့
ရတာမဟုတ္ပါ၊ေရပက္တဲ ့လူေတြ၊မူး႐ူးေနတဲ ့လူေတြ၊အေလနတ္ေတာ ေဟးလားဝါးလားလုပ္ၾကတဲ ့လူေတြနဲ မေတာ္တဆမႈျဖစ္နိုင္လို ့နားတာ၊
၃/၄ ရက္ေလာက္ေလးနားတာမို ့ေမာင္ေမာင္တို ့ ျမစ္ႀကီးနားျပန္မေနေတာ ့၊ မိုးညႇင္းမွာဘဲေနလိုက္တာ၊ဧၿပီလကုန္ ေမလဆန္းက ် မွ လုပ္ငန္း
အၿပီးသတ္ၿပီး ျမစ္ႀကီးနားျပန္လာရတာ၊မိုးတြင္း အလုပ္နားတယ္ဆိုေပမဲ ့ လုံးလုံးနားတာေတာ ့မဟုတ္ပါ၊ၿမိဳ ့ေပၚလုပ္ငန္းေလး က ်ိ ု းတိုးက ်ဲ တဲ
လုပ္ေနရတာပါ၊ထုႀကီးထည္ႀကီးနဲ ့သာမဟုတ္တာ၊အလုပ္မရွိတဲ ့အခါ ကားျပင္ၾကေပါ ့။
“မင္းကလဲကြယ္၊ေနနိုင္လိုက္တာ၊သၾကၤန္ရက္ေလးေတာင္ ျပန္လာတာမဟုတ္ဘူး၊မင္း တူ တူမေတြကျဖင့္ ေမ ၽွ ာ္လို ့” ျပန္ေရာက္တာနဲ ့
မရီးက အျပစ္တင္တယ္၊မရီးေျပာမယ္ဆိုလဲ ေျပာစရာ၊မိုးကုန္ နိုဝင္ဘာလကတဲက သြားလိုက္တာ ေမလအထိ (၆)လၾကာတယ္၊ျမစ္ႀကီးနား-
မိုးညႇင္း မိုင္(၁၀၀)ဘဲေဝးတာ၊တေခါက္တေလေတာင္ ျပန္မလာျဖစ္ဘူး၊ကားေတြကို စိတ္မခ်တာပါသလို ျမစ္ႀကီးနားျပန္ေရာက္ရင္ ဖီဖီကို ေမ့လို ့
မရနိုင္ေသးလို ့ပါ၊
“ျပန္မလို ့ဘဲ အမေရ၊ဟိုမွာ တျခားကားအဖြဲ ့ေတြလဲ အမ်ားႀကီးဆိုေတာ ့၊ပစၥည္းေပ်ာက္နိုင္လို ့ ေနလိုက္တာ” ေမာင္ေမာင္ေရာက္ ေရာက္
ခ်င္း “ဦးေရး ေရး” လို ့ေအာ္ေခၚၿပီး သူ ့ဆီေျပးလာေနတဲ ့ တူအငယ္ဆုံးေကာင္ကို ဆီးေပြ ့ရင္း ျပန္ေျပာတာ၊အငယ္ဆုံးတူေလးက အခုမွ(၄)
ႏွစ္သာသာ ရွိေသးတာ၊သူ ့ဦးေလးရဲ ့အသဲေက ် ာ္၊(ဦးေရး ေရး)ဆိုတာ (ဦးေလး ေလး)ေခၚတာ မပီလို ့၊အကိုႀကီးက မႏၲေလးဆင္းေနလို ့ မရွိ၊
တူမေလးေတြက သိတတ္ေနၿပီမို ့အနားသာမကပ္တာ၊သူတို ့ဦးေလးရဲ ့ပစၥည္းေတြကို အိမ္ေလးထဲ ၀ိုင္းသယ္ေပးၾကတယ္၊အရင္ ေမာင္ေမာင္
ေက ် ာင္းတက္တုန္းကေတာ ့ အိမ္အတြက္ ပူစရာမလို၊အခုေမာင္ေမာင္မရွိတဲ ့အခါ မရီးတစ္ေယာက္ထဲ ကေလး(၄)ေယာက္နဲ ့အေဖာ္မရွိလို ့
မျဖစ္တာနဲ ့ ဗန္းေမာ္ဘက္က သူ ့အေဒၚဝမ္းကြဲ အသက္(၄၀)ေလာက္ မိန္းမႀကိးတစ္ေယာက္ေခၚထားရတယ္၊
ေရာက္တဲ ့ရက္ကေတာ ့ ခရီးပန္းလာလို ့ဘယ္မွမထြက္ဘဲ အိမ္မွာဘဲေနတာ၊တူေတာ္ေမာင္က သူ ့ဦးေလး အိမ္ေလးက မျပန္ေတာ ့၊ညေန
ေစာင္းတဲ ့အခ်ိန္မွ သူ ့အေမ ေရာက္လာၿပီး “သား၊ထမင္းစားမယ္၊လာခဲ ့ေတာ ့၊ဦးေလး နားေပေစ” လို ့ေျပာၿပိးလာေခၚတာ၊
“စားေရးဘူး၊ဦးေရး ေရးနဲ ့တူစားမွာ” တူေတာ္ေမာင္ သူ ့အေမေခၚရာ မလိုက္ဘဲ ေပကပ္ေနတာ၊
“ကဲ၊ဦးေလး ေလး ေရ၊မင္းတူေတာ္ေမာင္ကေတာ ့ အကဲပိုေနၿပီ၊ၿပီးမွသာ ေခၚခဲ ့ေပေတာ ့” မရီး သူ ့မတ္ကို ေျပာၿပိးျပန္သြားတာ၊
“ကၽြန္ေတာ္ပါ တခါထဲ စားလိုက္ပါ ့မယ္ အမရာ၊ေတာ္ၾကာ ဒီေကာင္ အိပ္သြားလိမ္ ့မယ္” ေမာင္ေမာင္ တူေတာ္ေမာင္ကို ေကာက္ခ်ီၿပီး မရီး
ေနာက္က လိုက္သြားပါတယ္၊ထမင္းစားပြဲမွာ မရီးတို ့သားအမိေတြနဲ ့အတူတူစားလိုက္ရတယ္၊အရင္ကေတာ ့ ေမာင္ေမာင္ မရီးနဲ ့အတူ ထမင္း
တခါမွမစားဖူးပါ၊ကိုယ့္ဖာသာ မီးဖိုထဲမွာဘဲ ခူးခပ္ပုံစားတတ္တာပါ၊
“ဦးေရး ေရး၊ျပင္သြားသားလိုက္” ထမင္းစားရင္း တူေမာင္က သူ ့ဦးေလးအျပင္ထြက္ရင္ လိုက္မယ္ေပါ ့၊
“ေအး၊ေနာက္ေန ့မွသြားမွာ၊ထမင္းစား၊မစားရင္ မေခၚဘူးေနာ္၊စားမွေခၚမွာ” ေမာင္ေမာင္ေျပာမွ တူေမာင္ စကားမေျပာဘဲ စားေတာ ့တာ၊
“ဦးေလး၊သမီးလဲ လိုက္မွာေနာ္” နို ့ညႇာမ(၇)ႏွစ္က ေျပာျပန္ေရာ၊
“ေအး၊ေအး၊ေခၚမယ္၊တူေတြ တူမေတြ တေယာက္တလွဲ႕ေခၚမယ္၊ကဲ ကဲ၊စားၾက၊စားၾက” ေမာင္ေမာင္ သူ ့တူ တူမေတြနဲ ့အလိုက္သင့္ေျပာ
ဆိုေနတာကို မရီးနားေထာင္ေနတာ၊ၿပီးမွ
“တူ တူမေတြတင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊အမကိုလဲ ဘုရားေက ် ာင္းပို ့ေပးဦး၊မင္းမရွိတဲ ့အခါ ကယ္ရီနဲ ့သြားေနရတာ”
“ဟုတ္ကဲ ့အမ၊ေအာ္၊ဒီေန ့စေနဘဲ၊မနက္ဖန္ ပို ့ေပးရမွာဘဲ” မရီး ျပဳံ းၿပီးေခါင္းၿငိမ္ ့တယ္၊
—x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x— —x—
ေနာက္ရက္မနက္မွာ ေမာင္ေမာင္ မရီးကို ဘုရားေက ် ာင္းပို ့ေပးရတယ္၊ဟိုတခါ မရီးကိုပို ့ရတုန္းကေတာ ့ မရီးကခါးကိုဖက္စီးလို ့ တမ်ိဳ းျဖစ္
ခဲ ့ရတာ၊ဒီတခါမွာေတာ ့သူနဲ ့မရီးအၾကားမွာ တူေမာင္ပါလာတယ္၊တူေမာင္က သူ ့ဦးေလးခါးကို အသားကုန္ဖက္ထားတာ၊
“ေျဖးေျဖးစီးေနာ္၊ကိုင္စရာမရွိဘူး” မရီးကေျပာတာ၊အရင္က ေမာင္ေမာင့္ခါးဖက္စီးခဲ ့တာကိုး၊
“ကၽြန္ေတာ့္ပခုံး ကိုင္စီးေလ အမ” ေမာင္ေမာင္ေျပာမွ မရီး သူ ့ပခုံးကို လက္နဲ ့ကိုင္စီးတယ္၊အရင္လိုဘဲ၊မရီးကို ဘုရားေက ် ာင္းမွ ခ်ေပးခဲ ့ၿပီး
ေမာင္ေမာင္ လကၻရည္ဆိုင္ဘက္လွဲ ့တယ္၊
“ဦးေရး ေရး၊ဝက္သားေပါင္းစားမယ္” တူေမာင္ ပူဆာတာနဲ ့ဘုရားေက ် ာင္းနားက လကၻရည္ဆိုင္မွာမထိုင္ဘဲ ဝက္သားေပါင္းေကာင္းတဲ ့
ေဈးနားကတ႐ုတ္လကၻရည္ဆိုင္ကိုသြားလိုက္တယ္၊ဆိုင္ကယ္ရပ္ၿပီး ဆိုင္ထဲဝင္လိုက္တာနဲ ့မေတြ ့ခ်င္ဘဲေတြ ့လိုက္ရတာ ဖီဖီတို ့လင္မယား၊
ကေလးေတာင္ရေနၿပီ၊
“ဟား၊ဦးဝင္းျမင့္တို ့ပါလား၊ေနေကာင္းတယ္ေနာ္၊ကေလးေတာင္ အေတာ္ႀကီးၿပီဘဲ၊” မထူးဘူးေလ၊ေတြ ့ေနမွေတာ ့ႏုတ္မဆက္ဘဲေနျပန္ရင္
အရႈံးေပးရာက ် တယ္၊ၿပီး တကယ္တမ္းေျပာရရင္လဲ ကိုယ္ကေယာက္က ် ား၊မနစ္နာဘူး၊
“ေအာ္၊ေအးဗ်၊ကိုေမာင္ေမာင္၊မေတြ ့တာၾကာၿပီေနာ္” ဖီဖီေယာက္က ် ား မ်က္ႏွာပ်က္သြားေပမဲ ့အလိုက္သင့္ျပန္ႏုတ္ဆက္ပါတယ္၊သူ ့မိန္းမ
နဲ ့ေမာင္ေမာင္တို ့ဇာတ္လမ္းကို ဦးဝင္းျမင့္သိပါတယ္၊ဖီဖီကေတာ ့ေခါင္းငုံ ့ထားၿပီး ဘာစကားမွမေျပာပါ၊
“မေတြ ့ဆို ကားအလုပ္နဲ ့ေရွာက္သြားေနရတာဗ်ာ၊ဘြဲ ့ရအလုပ္မရွိမို ့မိန္းမယူဖို ့ ေငြစုေနရတာ” ေမာင္ေမာင္ သူ ့ကို တမင္ရိေျပာမွန္း ဖီဖီ
သိပါတယ္၊ရည္းစားဦးကို စကားေျပာခ်င္ေပမဲ ့ေယာက္က ် ားေရွ ့မွာမို ့သိကၡာထိန္းထားရတယ္၊
“အကိုႀကီး၊ဆိုင္ဖြင့္ေနာက္က ် ေနၿပီ၊သြားၾကရေအာင္” ေမာင္ေမာင္ေရွ ့ ၾကာၾကာမေနခ်င္တာနဲ ့ဖီဖီ ထရပ္ၿပီးေျပာလိုက္တာ၊
“ေအာ္၊ေအး ေအး၊ကဲ ကိုေမာင္ေမာင္ေရ၊ဆိုင္ဖြင့္ရဦးမွာမို ့၊သြားလိုက္ဦးမယ္”
“ဟုတ္ကဲပါခင္ဗ်” ေမာင္ေမာင္ အျပဳံ းမပ်က္ ျပန္ႏုတ္ဆက္၊ဖီဖီကေတာ ့ေမာင္ေမာင့္ကို စကားတခြန္းမဆို၊ထြက္သြားေလရဲ ့၊ေယာက္က ် ား
ရၿပီးမွ ဖီဖီ ေတာ္ေတာ္ပိန္က ် သြားတယ္၊ေမာင္ေမာင္ ေခါင္းယမ္းၿပိး အေတြးလြန္ေနတာ
“ဦးေရး ေရး၊ဝက္သားေပါင္း” တူေမာင္ရဲ ့အသံၾကားမွ ေမာင္ေမာင္ သတိတရားျပန္ရလာတာ၊
လကၻရည္ဆိုင္ကေန ဘုရားေက ် ာင္း မရီးကိုျပန္ႀကိဳ ၿပီး ေဈးထဲခဏဝင္ပါတယ္၊အမႀကိးနဲ ့မေတြ ့ရတာ ၾကာလို ့ပါ၊မရီးကလဲ
“မင္းတင္မဟုတ္ပါဘူးဟယ္၊ငါလဲ ေယာင္းမနဲ ့မေတြ ့ရတာၾကာပါၿပီ၊ကိုယ့္အလုပ္နဲ ့ကိုယ္ ေဈးလဲမေရာက္ျဖစ္ပါဘူး” မရီးေျပာတာလဲဟုတ္
ပါတယ္၊မရီးက ဟင္းခ်က္စရာကို ရပ္ကြက္နဲ ့နီးတဲ ့ေဈးေလးမွာတင္ ဝယ္တာပါ၊ၿမိဳ ့မေဈးႀကီးဘက္ ေရာက္ခဲပါတယ္၊အိမ္ေထာင္က ် တာၾကာၿပီ
ျဖစ္ေပမဲ ့ အမႀကီးတို ့မွာ ကေလးမရပါ၊
“ေဟာ၊ငါ ့သမက္ႀကီးပါလား၊ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းတာေတာ္၊အိမ္လာလယ္ဦး” ေတြ ့ ေတြ ့ခ်င္း ဆိုင္ခ်င္းကပ္ရက္ ေဒၚမီးေကြႀကီးအားရ
ဝမ္းသာႏုတ္ဆက္တာပါ၊ေဒၚမီးေကြႀကီးက အရင္ပုံစံ၊ဝဝၿဖိဳ းၿဖိဳ း၊ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း၊နို ့ထြားထြား၊ဖင္ကားကားနဲ ့၊
“မင္းေယာကၡမက တေမးထဲ ေမးေနတာ၊သမီးနဲ ့ေပးစားခ်င္လွၿပီ” အမႀကီးကဝင္ေနာက္ေနတာ၊မရီးက အမႀကီးစကားၾကားလို ့ ျပဳံ းေနတာ၊
“မာလာေရာ၊ေနေကာင္းလား၊အခု အိမ္မွာဘဲလား” ေမာင္ေမာင့္အေမးကို ေဒၚမီးေကြက
“အိမ္မွာက သြားလိုက္ျပန္လိုက္ဘဲေမာင္ေမာင္ေရ၊မင္းႏွမက သူ ့သူငယ္ခ်င္းဆိုင္မွာဘဲအေနမ်ားတယ္၊အဲဒီမွာဘဲအိပ္တယ္”
“ေနာက္မွ မာလာကို ဆိုင္သြားေတြ ့လိုက္ပါ ့မယ္၊”
“ေတြ ့ျဖစ္ေအာင္သြားေတြ ့ေနာ္၊မာလာက အခုအရမး္ကိုေခ်ာေနလွေနတာ၊ႀကိဳ က္တဲ ့လူေတြ ၀ိုင္းဝိုင္းလယ္လို ့၊ငါကေျပာထားရတာ၊ညီးေနာ္
ငါကေယာင္းမေတာ္မယ္လို ့၊အေစာႀကီးကတဲကေျပာထားတာ၊ညီးအေမကလဲ သေဘာတူတယ္လို ့” အမႀကီးကဝင္ေျပာတာ၊
“ေယာင္းမကလဲ၊ကာယကံရွင္ေတြ ဘာေျပာလဲ၊ေမးပါဦးေတာ ့၊ဟိုက ႀကိဳ က္/မႀကိဳ က္” မရီးစကားအဆုံးမွာ ေဒၚမီးေကြက
“မေကာ ့ေရ၊သမီး ႀကိဳ က္/မႀကိဳ က္ေတာ ့မသိဘူး၊အေမကေတာ ့ ႀကိဳ က္တယ္ေဟ ့” ေဒၚမီးေကြေျပာစကားကို တျခားလူေတြက ရယ္စရာ
အျဖစ္ ရယ္ေမာလိုက္ၾကေပမဲ ့ ေမာင္ေမာင္ကေတာ ့ ေဒၚမီးေကြ စိတ္ထဲရွိတာ အမွန္အတိုင္းေျပာလိုက္တာမွန္း သိေနတယ္၊
“ငါ ့ေမာင္၊ေဒၚမီးေကြသမီးကို သေဘာက ် လား၊သေဘာက ် ရင္မင္းအကို ကိုေျပာၿပီး နားေဖာက္ထားရေအာင္” အျပန္မွာ မရီးက ေျပာလို ့
“ေနပါဦး အမရယ္၊ေကာင္မေလးသေဘာလဲ မသိေသးပါဘူး၊ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လဲ ေနာက္(၃)ႏွစ္ေလာက္မွ အိမ္ေထာင္ေရးစဥ္းစားမွာပါ”

ေနာက္တရက္ေန ့လယ္ခင္း၊ဖတ္စရာမရွိတာနဲ ့ စာအုပ္ဆိုင္ဘက္ထြက္လာခဲ ့တယ္၊တူေမာင္ လိုက္မယ္ေျပာေနေသးတာ၊”ေနပူတယ္ကြ၊
မင္းကို မေန ့ကေခၚၿပီးၿပီဘဲ၊ေနာက္မွလိုက္”ေျပာၿပီးထားခဲ ့ရတာ၊မိုးညႇင္းမွာေနခဲ ့ရတဲ ့(၆)လက ဟုတ္တိပတ္တိ စာမဖတ္ခဲ ့ရပါ၊စာအုပ္ဆိုင္က
စာအုပ္ဝယ္ၿပီး၊(မထူးပါဘူး၊အျပင္ထြက္လာတုန္းေလး မာလာကို သြားေတြ ့ပါဦးမယ္-စိတ္ကူးၿပီး)ဆိုင္ကယ္ကို မာလာတို ့ဆိုင္စီးသြားတယ္၊
မာလာက သူ ့သူငယ္ခ်င္းနဲ ့အတူ အလွျပင္ဆိုင္ဖြင့္ထားတာ၊အလွျပင္ဆိုင္တင္မက အလွကုန္ပစၥည္း၊မိန္းကေလးႀကိဳ က္ဖန္စီ လက္ဝတ္ရတနာ
ပစၥည္းေတြကိုပါ ေရာင္းတာ၊ဆိုင္ကသီးျခားမဟုတ္ဘဲ လူေနအိမ္တစ္အိမ္ရဲ ့ေအာက္ထပ္အခန္းကို ငွားဖြင့္ထားတာ၊မာလာနဲ ့သူငယ္ခ်င္းမတို႔က ဆိုင္မွာဘဲညအိပ္ၾကတာ၊၊ဆိုင္ေရွ ့ ေမာင္ေမာင္ ဆိုင္ကယ္ထိုးရပ္လိုက္တာနဲ ့ မာလာ့သူငယ္ခ်င္းမ ဆိုင္ေနာက္ဘက္ကို သုတ္ကနဲဝင္သြားတယ္၊
ေမာင္ေမာင္ ဆိုင္ကယ္ကိုေဒါက္ေထာက္ရပ္ခဲ ့ၿပိး ဆိုင္ထဲဝင္လိုက္တာနဲ ့
“ေဟး၊ကိုကိုေမာင္၊ျပန္လာၿပီလား” မာလာ ဆိုင္ေနာက္ဘက္ကထြက္လာၿပိး ေမာင္ေမာင္ကို ဝမ္းသာအားရ ႏုတ္ဆက္တာ၊ေစာေစာက
မာလာသူငယ္ခ်င္းက ေမာင္ေမာင္ကိုျမင္တာနဲ ့ မာလာကိုသြားေျပာတာေလ၊
“ျပန္လာရေအာင္ ကိုက ဘယ္သြားလို ့လဲ၊” ေမာင္ေမာင္က မာလာကို သက္သက္စတာပါ၊
“ကိုကိုေမာင္ေနာ္၊မာလာကို အေၾကာင္လာရိုက္မေနနဲ ့၊ကိုကိုေမာင္ မိုးညႇင္းသြားေနတာသိတယ္” မာလာက ေမာင္ေမာင္ရင္ဘတ္ကို
သူ ့လက္သီးဆုတ္ေလးနဲ ့ဖြဖြထုရင္းေျပာတာ၊ႏုတ္ခမ္းကိုလဲ စူထားေသးရဲ ့၊
“မာလာကို စတာပါ၊ကို မိုးညႇင္းသြားေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူေျပာလဲ” မာလာရဲ ့လက္ကေလးႏွစ္ဘက္ကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ရင္း ေမးတာ၊
“ဘယ္သူေျပာမွာလဲ၊မၿငိမ္းေပါ ့၊ကိုကိုေမာင္နဲ ့ ေတြ ့ခဲ ့တယ္လို ့ေျပာတာ” ေမာင္ေမာင္ မာလာလက္ေလးေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး
“ကို ့ကိုလဲ မၿငိမ္းကေျပာသြားတာ၊ျမစ္ႀကီးနားျပန္ေရာက္ရင္ မာလာနဲ ့ေတြ ့ျဖစ္ေအာင္ သြားေတြ ့လိုက္တဲ ့”
“ဘာျပဳလို ့တဲ ့လဲ” မာလာအေမးကို ေမာင္ေမာင္ ခဏ စဥ္းစားၿပီးမွ
“မညိမ္းေျပာတာ၊မာလာက အခု တအားကို ေခ်ာေန လွေနတာတဲ ့” ေမာင္ေမာင့္စကားလဲဆုံးေရာ၊မာလာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ ့
“ၾကည့္၊ကိုကိုေမာင္က၊ဘာမွန္းလဲမသိဘူး” မာလာရဲ ့ခ်စ္စဘြယ္ မ်က္ေစာင္းဒဏ္ကို ေမာင္ေမာင္ ခံလိုက္ရပါတယ္၊
ဒိေနာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္သား စကားထိုင္ေျပာၾကတာ၊မာလာ့သူငယ္ခ်င္းမက အလိုက္တသိ သူ႔ဖာသာ ေနာက္ေဖးဘက္မွာ သြားေနပါတယ္၊
အမႀကီးနဲ ့မညိမ္းေျပာမယ္ဆို ေျပာစရာပါ၊မာလာက အရင္ကနဲ ့ တျခားစီပါဘဲ၊အပ်ိဳ ျဖစ္လာတာနဲ ့႐ုပ္က ေျပာင္းလဲသြားလိုက္တာ ေမာင္ေမာင္
ေတာင္ ေတြ ့ေတြ ့ခ်င္း အံ့အားသင့္သြားတာ၊ေဒၚမီးေကြကသာ ကျပား၊မာလာအေဖက တ႐ုတ္အစစ္ႀကီး၊ မာလာက တ႐ုတ္ေသြး ေလးပုံသုံးပုံ
ပါလိုလားမသိဘူး၊အသားကျဖဴ ဝင္းေနတာပါ၊အရင္အပ်ိဳ ေပါက္(၁၆)ႏွစ္တုန္းက အရပ္ျမင့္ၿပိးကိုယ္လုံးမထြက္ေသးလို ့ ပိန္တယ္လို ့ထင္ရတာ၊
အခုအသက္(၂၀)မွာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ အခ်ိဳ းအဆက္က အျပစ္ေျပာစရာ မရွိေလာက္ေအာင္ကို ေျပျပစ္ေနတာ၊မို ့ေသာရင္၊က ် ဥ္ေသာခါး၊
ကားေသာတင္၊ေရွးေခတ္စာအရေျပာရရင္ ခါးေသးရင္ခ်ီ လႈပ္လီလႈပ္လဲ ့တင္ပါးဆုံ ဆိုသလိုပါ၊
“ကိုကိုေမာင္၊စကားမေျပာဘဲ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ” ေမာင္ေမာင္ သူ ့တကိုယ္လုံးကို စကားမေျပာဘဲ သိမ္းက ်ံ ု း ၾကည့္ေနလို ့မာလာေနရ
ခက္ၿပိးေမးလိုက္တာ၊
“ေျပာမွာေပါ ့မာလာရယ္၊ကို စဥ္းစားေနတာ၊မာလာနဲ ့ မေတြ ့တာလဲ(၂)ႏွစ္ရွိၿပီ၊(၂)ႏွစ္ဆိုတဲ ့အခ်ိန္ကာလက လူတစ္ေယာက္ကို အမ်ားႀကိး
ေျပာင္းလဲသြားနိုင္တာ၊တျခားမၾကည့္နဲ ့ေလ၊(၂)ႏွစ္အတြင္း အရင္မာလာနဲ ့အခုမာလာ ယွဥ္ၾကည့္၊တအားကို လွလာတာ”
“ကိုကိုေမာင္ေနာ္၊တျခားေျပာစရာစကား မရွိေတာ ့ဘူးလား၊ဒါဘဲ ေျပာ ေျပာေနတာ” သူ ့ကိုလွတယ္ေျပာလို ့ ေက ် နပ္ေနတာပါ၊
“ရွိပါတယ္၊အရင္ ကို သိထားသေလာက္ မာလာ ရည္းစားမရွိဘူး၊အခု(၂)ႏွစ္ၾကာၿပီဆိုေတာ ့၊ရည္းစား ရွိ/မရွိ မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး “
“ရည္းစားလား၊ရွိၿပိေပါ ့ကိုကိုေမာင္ရယ္” မာလာျပဳံ းစိစိေျပာတာ၊ ေမာင္ေမာင္ ရင္ခုန္သြား၊ “ေအးေလ၊သူလဲ ငယ္ေတာ ့တာမွမဟုတ္ဘဲ”
ဘာရယ္မဟုတ္ တဒဂၤအခ်ိန္ေလး ေမာင္ေမာင္ ၿငိမ္သက္သြားတာ၊
“ရည္းစားနံမည္ေရာ သိခ်င္ေသးလား ကိုကိုေမာင္” ေမာင္ေမာင္ စကားမေျပာနိုင္ ၿငိမ္ေနလို ့ မာလာက ေမးတာ၊
“ေတာ္—ေတာ္ပါၿပီ၊မသိခ်င္ပါဘူး” ကျပာကရာျပန္ေျပာလိုက္တဲ ့ ေမာင္ေမာင့္စကားေၾကာင့္ မာလာ ပိုၿပီး ရယ္ခ်င္လာတယ္၊ဒါေၾကာင့္
“မသိခ်င္လဲေျပာရမွာဘဲ၊မာလာရည္းစားနံမည္က ကိုကိုေမာင္ တဲ ့”
“ဟင္-ဟင္-ဘာ-ဘာ ေျပာတယ္မာလာ၊” မာလာစကားေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ အာေမဍိတ္ျဖစ္သြားရတာပါ၊
“ကိုကိုေမာင္ရယ္၊ထပ္ၾကားခ်င္ေသးတာလား၊မာလာကို ရည္းစားရွိလား ေမးတာ ဘာရည္ရြယ္ၿပီးေမးတယ္ဆိုတာ သိၿပီးသား၊အင္တာနက္
ေခတ္မိန္းကေလးေတြ ကိုကိုေမာင္ရဲ ့၊ဒါေၾကာင့္ ကိုကိုေမာင္ ရည္းစားစကားေျပာတာကို ေစာင့္ေနရမွာမို ့ တခါထဲေျပာလိုက္တာ၊”
“ကိုေတာ ့ မာလာကို ဆလံေပးပါတယ္ကြာ၊တကယ္ပါဘဲ” ေမာင္ေမာင္ မာလာကို အဟုတ္လက္ဖ်ားခါသြားတာ၊
“ကိုကိုေမာင္ရယ္၊မာလာကို(ဒီေကာင္မေလး အေတာ္ရဲတာဘဲ၊မိန္းမတန္မဲ ့ရည္းစားစကား စေျပာတယ္လို ့လဲ အထင္မေသးပါနဲ ့၊မာလာ
အပ်ိဳ ေပါက္ကေလးဘဝနဲ ့ ကိုကိုေမာင့္ကို စေတြ ့ကတဲက ခ်စ္ေနတာပါ၊ဒီတုန္းက ငယ္ေသးေတာ ့ စိတ္ထဲကဘဲ ႀကိတ္ခ်စ္ေနရတာေလ၊မညိမ္း
မိုးညႇင္းကအျပန္မွာေျပာတာ၊ကိုကိုေမာင္နဲ ့ေတြ ့ခဲ ့တယ္၊ျမစ္ႀကိးနားျပန္ေရာက္ရင္ မာလာကိုလာေတြ ့ၿပီး ရည္းစားစကားေျပာလိမ့္မယ္၊ေစာင့္ေန
တဲ ့ေလ၊)မေန ့ကအေမကေျပာတာ၊ကိုကိုေမာင္ျပန္ေရာက္ေနၿပီးတဲ ့၊မာလာ ကိုကိုေမာင္ကို ေမၽွာ္ေနတာ၊ကိုကိုေမာင္ေရာက္လာၿပီး ရည္းစား
စကားေျပာရင္ ဘယ္လိုေျဖရမလဲလို ့ေတြးေနတာ၊ကိုကိုေမာင္က ခ်စ္တယ္မေျပာဘဲ ရည္းစားရွိလားေမးလို႔ မိန္းကေလးက အရင္စေျပာတာ”
ယုံခ်င္မွယုံ၊ေမာင္ေမာင္နဲ ့မာလာ သမီးရည္းစားျဖစ္သြားၾကတာက ျမန္တယ္၊မာလာက ျပတ္တယ္၊ခ်စ္သူျဖစ္ၾကတာကို သူ ့သူငယ္ခ်င္းကို
ခ်က္ခ်င္းဖြင့္ေျပာတယ္၊အေမနဲ ့ေယာင္းမကို ေျပာျပတယ္၊ေဒၚမီးေကြနဲ ့မညိမ္းတို ့ကေတာ ့ ေမာင္ေမာင္နဲ ့သေဘာတူၿပီးသားပါ၊ေမာင္ေမာင္
ကသာ မာလာငယ္စဥ္က ဖီဖီနဲ ့ဇာတ္လမ္းရႈတ္ခဲ ့တာ၊အခု သမီးရည္းစားျဖစ္ၾကေတာ ့ ေမာင္ေမာင့္အသက္(၂၂)၊မာလာက(၂၀)၊ႏွစ္ေယာက္
လုံး အိမ္ေထာင္ျပဳ မယ္ဆို ျပဳ လို ့ရတဲ ့အရြယ္ေပမဲ ့ စီးပြါးေရးက အိမ္ေထာင္တစ္ခုထူေထာင္ဖို ့ ဘာမွမယ္မယ္ရရ မရွိေသးဘူး၊ေမာင္ေမာင္
အေနနဲ ့ကလဲ အကိုႀကိးကို မွီခိုေနရေသးတာ၊မာလာကလဲ အလွျပင္ဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္သာဆိုတယ္၊ႏွစ္ဦးတြဲဖြင့္ထားရတဲ ့အျပင္ ဝင္ေငြက သိပ္
ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး၊လက္ထပ္ၿပီးၾကရင္လဲ ေနစရာလိုေသးတယ္၊အကိုႀကီးၿခံႀကီးကက ် ယ္တယ္ဆိုေပမဲ ့မိန္းမရၿပီးမွေတာ ့ ခိုကပ္မေနခ်င္၊
မာလာအေမအိမ္မွာ ေနဖို ့ ေမာင္ေမာင္ပိုေၾကာက္ေသးတယ္၊ေယာကၡမႀကီးနဲ ့က အေၾကာင္းမဟုတ္၊မညိမ္းနဲ ့တအိမ္ထဲေနလို ့ကေတာ ့တေန ့
မဟုတ္ တေန ့၊မညိမ္းကိုေရွာင္နိုင္မွာ မဟုတ္၊မာလာသိသြားရင္ မလြယ္ဘူး၊
သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့သမီးရည္းစားဘဝက ေပ်ာ္စရာပါ၊မိုးတြင္းကာလမွာ ကားလုပ္ငန္းနားထားလို ့ ေမာင္ေမာင္က အားေနတာေလ၊မာလာ
ရဲ ့ဆိုင္မွာအခ်ိန္ျဖဳ န္းတာမ်ားတယ္၊မာလာ့သူငယ္ခ်င္းကလဲ အလိုက္တသိ ေရွာင္ေပးတာပါ၊မိုးတြင္း အကိုႀကိးပါ အိမ္မွာအေနမ်ားလို ့မရီးဘုရား
ေက ် ာင္းသြားတာလဲ လိုက္ပို ့စရာမလိုဘူးေလ၊
မာလာက တကဲ ့အစိမ္းသက္သက္၊ေမာင္ေမာင္ကရည္းစားဦး၊ဒါေပမဲ ့တတ္လြယ္တယ္၊ေမာင္ေမာင္သင္ေပးသမၽွ၊ခိုင္းတာဟူသေရႊ ့မျငင္းဘူး၊
ေမာင္ေမာင္ အစပိုင္းမွာ လက္ထပ္ယူမဲ ့မိန္ကေလးမို ့အေပၚယံအပရိကေလာက္ဘဲ ကိုင္တြယ္ၿပီး၊အဆုံးစြန္ထိမလုပ္ဘဲ ထိန္းပါေသးတယ္၊ဒါေပ
မဲ ့ေန ့တဓူဝ ႏွစ္ေယာက္ထဲ မျမင္ကြယ္ရာမွာ ေတြ ့ဖန္မ်ားေတာ့၊ၿပီး သူကိုယ္တိုင္က(စားဘူးတဲ ့အစာကို ၾကာၾကာ အငတ္မခံနိုင္ ဆိုတာလို)
ရည္းစားသက္တမ္း(၂)လေလာက္မွာ အဆင့္ေက ် ာ္သြားတာပါဘဲ။

ရည္းစားျဖစ္ၿပီးၾကတာနဲ ့ ႏွစ္ေယာက္သားပူးပူးကပ္ကပ္ ခ်စ္ခင္ၾကည္စယ္ေနၾကတာပါ၊ဆိုင္မွာ မာလာသူငယ္ခ်င္းမကို အားနာလို ့ သူရွိတဲ့
အခ်ိန္ေလးဘဲ ဆင္ျခင္ေနၾကတာ၊သူငယ္ခ်င္းမ တခါတေလ သူ ့အိမ္ေခတၱခဏျပန္ေနခ်ိန္မွာ၊ဆိုင္မွာကလဲ ဧည့္မရွိတဲ ့အခ်ိန္ဆိုရင္ သူတို႔ႏွစ္
ေယာက္က ၾကားေလေသြး ေဝးတယ္ထင္ဆိုသလို ပူးကပ္ ဖက္ယမ္း နမ္းရႈပ္ေနၾကတာ၊ႏွစ္ေယာက္သား ႏုတ္ခမ္ခ်င္းေတ ့စုတ္ၿပီး တေယာက္
ပါးစပ္ တေယာက္လ ၽွ ာထိုးသြင္းၾကတာ၊ေမာင္ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲ ေက ် ာေပးထိုင္ေနတဲ ့မာလာ ေဘာ္လီဂ်ိတ္ကိုျဖဳ တ္၊အကၤ ်ီ ေအာက္လက္ရွိုၿပီး
နို ့ႏွစ္လုံးကို လက္နဲ ့ေခ်မြတဲ ့အခါမ်ိဳ းမွာ မာလာေျပာတတ္တာက
“ကိုကိုကိုင္တာနဲ ့ဘဲ မာလာနို ့ေတြ ေပ်ာ ့ကုန္ၿပီ၊မလွေတာ ့ဘူး” အရင္ ကိုကိုေမာင္ေခၚရာက ရည္းစားျဖစ္ၿပီးတဲ ့အခါ မာလာက ကိုကို လို ့
ေျပာင္းေခၚတာ၊
“ကိုင္တာနဲ ့ေတာ ့ဒီေလာက္ႀကီးမေပ်ာ ့ပါဘူးကြာ၊ကေလးေမြးလို ့နို ့တိုက္တဲ ့အခါက ် မွ နို ့ကေပ်ာ ့ၿပိးတြဲလာတာပါ”
“ကိုကိုေမာင္ႀကိးေနာ္၊သိတတ္လိုက္တာ၊ဘယ္မိန္းမနို ့တိုက္တာကို သြားၾကည့္တာလဲ” မာလာ ေမာင္ေမာင္လက္ကိုဆြဲဆိတ္ရင္းေျပာတာ၊
မာလာက တခါတေလ ေမာင္ေမာင္ကို စိတ္ဆိုးလို ့ျဖစ္ေစ၊စိတ္ေကာက္လို ့ျဖစ္ေစ၊အလိုမက ် ျဖစ္ခဲ ့ရင္ ကိုကိုေခၚရာက ကိုကိုေမာင္ႀကီး ျဖစ္
ခ်င္ျဖစ္သြားတာ၊ကိုကိုေမာင္ႀကိး လို ့ေခၚတဲ ့အခါ ေမာင္ေမာင္က ျပန္ေျပာတာ”
“စိတ္ေကာက္ၿပိး ကိုကို လို ့မေခၚခ်င္ရင္လဲ ေမာင္ေမာင္ဘဲေခၚကြာ၊ကိုကိုေမာင္ႀကီးလို ့ေတာ ့ မေခၚနဲ ့၊အဲဒီလိုေခၚလိုက္ရင္ တြန္ ့သြားတာ”
“ဘာဆိုင္လို ့လဲ၊ကိုကိုက မာလာထက္အသက္ႀကိးလို ့ ကိုကိုေမာင္ႀကိးေခၚတာဘဲဟာ” မာလာ အရိုးခံနဲ ့ေျပာတာ၊
“ကိုကိုေမာင္ႀကိး ဆိုတာ အရင္ မ-ဆ-လ ပါတီနည္းျပခ်ဳ ပ္ ဦးခ်စ္လွိုင္ရဲ ့ကေလာင္အမည္၊ဒီလူက ဟိုးအရင္တုန္းက ကိုကိုေမာင္ဆိုတဲ ့
ကေလာင္နဲ ့စာေတြေရးတယ္၊(အာကာကို လႊာပုံျပဳ ပါလို ့)ဆိုတာ ကိုကိုဖတ္ဘူးတယ္၊လူက လူေတာ္ပါ၊ေနာက္ မ-ဆ-လ ၿပိဳ ကြဲၿပီး ကေလာင္
အမည္ကို ကိုကိုေမာင္ႀကီးလို ့ေျပာင္းလိုက္တယ္၊ဒါေၾကာင့္” ေမာင္ေမာင့္စကားအဆုံး မာလာ ခ်စ္စဘြယ္ ျပဳံ းလိုက္ၿပီး
“ဒါနဲ ့ဘာဆိုင္လို ့လဲ၊ကိုကိုေနာ္၊မဆိုင္တဲ ့အေပါက္ ဂလိုင္နဲ ့ေခါက္မေနနဲ ့”
“ဒါဆိုလဲ ဆိုင္တဲ ့အေပါက္ဘဲ ေခါက္ေတာ ့မယ္ကြာ” ေမာင္ေမာင္ေျပာရင္းဆိုရင္း မာလာရဲ ့စကပ္ေအာက္ထဲ လက္ထိုးသြင္းၿပီး အဖုတ္ကို
လက္နဲ ့စမ္းေတာ ့တာပါ၊ေအာက္မွာက အတြင္းခံပင္တီေဘာင္းဘီဝတ္ထားလို ့တိုက္ရိုက္မထိေပမဲ ့အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို စမ္းမိေနတာ၊
“ကိုကို၊ဘာေတြလဲကြာ၊စကားအေကာင္းေျပာေနတာကို၊” မာလာကေျပာသာေျပာတာ၊ေမာင္ေမာင့္လက္ကိုေတာ ့ ဖယ္မပစ္ပါ၊
“မာလာ၊ကိုကိုတို ့အတန္းတက္ၾကရေအာင္ ” ေမာင္ေမာင္ အဖုတ္ေလးကို ေဘာင္းဘီေပၚက လက္နဲ ့ပြတ္တိုက္ေနရင္း ေျပာေနတာ၊
“ကိုကို၊ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ၊ဟင္၊မာလာ ဘာေျပာရမွာလဲ” အဖုတ္ကို လက္နဲ ့ပြတ္တိုက္တာခံေနရလို ့မာလာစိတ္ေတြ သရိုးသရီ ျဖစ္လာတာ၊
“မာလာရယ္၊ကိုကိုနဲ ့မာလာ ရည္းစားျဖစ္တာသာ မၾကာေသးတာ၊တေယာက္နဲ ့တေယာက္ ေတြ ့ၾကတာ (၅)ႏွစ္ေလာက္ရွိေနၿပီ၊”
“ကိုကို၊ဒီေန ့ဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊စကားကို ရွင္းရွင္းမေျပာဘူး၊ေဝ ့ဝိုက္ေျပာေနတာဘဲ၊ကိုကိုေနာ္၊မာလာ စိတ္တိုလာၿပီ” စိတ္တိုလာၿပိဆိုတာ
အမွန္ပါ၊စိတ္မတို ခံနိုင္ပါ ့မလား၊ကိုကို ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ မာလာသိသားဘဲ၊ေျပာၿပိးၿပီဘဲ၊အင္တာနက္ေခတ္မိန္းကေလးပါဆို၊မလုပ္ဘူး
တာဘဲရွိရင္ရွိမယ္၊မလုပ္တတ္ဘူး၊နားမလယ္ဘူးဆိုတာမရွိ၊အခုလဲ ကိုကိုက မသိဆိုးဝါး အဖုတ္ကို လက္ႀကီးနဲ ့ပြတ္တိုက္ေနတာ အရည္ေလး
ေတြေတာင္စိမ္ ့ထြက္ေနၿပီ၊ေဘာင္းဘီနဲ ့မို ့သာ ကိုကို မသိသာ၊
“မာလာ၊ကိုကိုနဲ ့မာလာက လူႀကီးေတြကလဲ သေဘာတူၿပီးသား၊အခ်ိန္တန္ရင္ လင္မယားျဖစ္ၾကမဲ ့လူေတြ”
“အဲဒါဘာျဖစ္လဲ” မာလာ ရယ္ခ်င္လာၿပီ၊မနဲကို ေအာင့္ထားရတာ၊ကိုကိုဟာေလ၊သူ႔ေလာက္လယ္တာလဲ ရွိမထင္ပါဘူး၊ဒါကို မေျပာရဲတာလို
လုပ္ေနတယ္၊ရည္းစားစကားေျပာမဲ ့ဟာေတာင္ (မာလာရည္းစားရွိေနၿပီလား)လို ့တဘက္လွဲ ့ေမးတဲ ့ကိုကို၊အဲဒီတုန္းကလဲ မာလာ သူေျပာမဲ ့
ရည္းစားစကားကို မေစာင့္ဘဲ အဆင့္ေတြ ခုန္ျပန္ေက ် ာ္လႊားလုပ္လိုက္တာ၊အခုလဲ ကိုကိုက သူျဖစ္ခ်င္တာကို လွဲ ့ပတ္ေနတာ၊အရင္လိုမ်ား
မာလာက ေျပာေလမလားလို ့ေပါ ့၊ဒါေတာ ့ဘယ္ေျပာရဲပါ ့မလဲ၊ကိုယ္ကမိန္းကေလး၊
“အဲဒါေလ၊ေနာက္လဲလင္မယားျဖစ္ၾကမဲ ့အတူတူ၊အခုကတဲက ျဖစ္ၾကရေအာင္လို ့၊ေျပာတာ” မာလာျပဳံ းလိုက္တယ္၊သိၿပိးသားဘဲဟာ၊
“ကိုကို ့သေဘာ”
မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန ့ကဆိုင္ပိတ္တဲ ့ေန ့၊၀ါတြင္းဥပုသ္ေန ့၊မာလာသူငယ္ခ်င္းက သူ ့အမ်ိဳးတစ္ေယာက္နာေရးကိစၥရွိေနလို ့ အဲဒီအိမ္သြားကူ
လုပ္ေပးေနရလို ့မရွိဘူး၊၀ါတြင္းမဂၤလာေဆာင္မရွိတဲ ့အတြက္ အလွျပင္လုပ္ငန္းကို ဥပုသ္ေန ့တစ္ရက္ပိတ္တာ၊ဆိုင္ေရွ ့တံခါးကိုပိတ္ထားတာမို ့
သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ အထဲမွာ ေနခ်င္သလိုေနရင္းက အတန္းတက္ျဖစ္သြားတာပါ၊(ကိုကို ့သေဘာ)မာလာမီးစိမ္းျပလိုက္တာမို ့
“ဒါဆို အိပ္ရာေပၚသြားၾကရေအာင္”
“အင္၊ကိုကို၊ခဏေလးေနာ္၊မာလာ ေနာက္ေဖးဝင္လိုက္ဦးမယ္” မာလာ ဘာအတြက္ဆိုတာ ေမာင္ေမာင္သိတယ္၊
“မာလာသြားလိုက္ေလ၊ ျပန္လာရင္ ကိုကိုလဲ သြားခ်င္တယ္”
မာလာရွက္ျပဳံးေလးျပဳံ းၿပီး လွစ္ကနဲ ေနာက္ေဖးေရခ်ိဳ းခန္းထဲဝင္သြားတယ္၊အင္တာနက္ထဲေမႊေႏွာက္ၿပီး မဟုတ္ကဟုတ္ကေတြ ၾကည့္ဘူး
တာမို ့ မလိုလဲလိုလဲ၊ကိုကိုက ဟိုဟာဒီဟာမ်ား လုပ္ခဲ ့မယ္ဆိုရင္ ကိုကို ့ ကို အားနာပါတယ္၊မလုပ္နဲ ့ေျပာလဲ ကိုကိုက ေျပာစကား နားေထာင္
ခ်င္မွ ေထာင္မွာ၊ေျပာမရအတူတူ ကိုကိုလုပ္ခဲ ့ရင္ အနံ ့အသက္ကင္းေအာင္လို ့ေစာက္ဖုတ္ကို ဆပ္ျပာေမႊးနဲ ့ဂ႐ုတစိုက္ တိုက္ခၽြတ္ ေရေဆးခဲ ့
ရတာ၊မာလာျပန္ေရာက္တာနဲ ့ ေမာင္ေမာင္ ေနာက္ေဖးေရခ်ိဳ းခန္းကိုသြားလိုက္ပါတယ္၊
ေမာင္ေမာင္အိမ္ထဲျပန္အဝင္ကိုေစာင့္ၿပီး မာလာ အိမ္ေနာက္ေဖးတံခါးကိုပိတ္လိုက္တယ္၊အိပ္ခန္းထဲေရာက္ၿပိး မာလာအိပ္တဲ ့တစ္ေယာက္
အိပ္ကုတင္ေပၚ ႏွစ္ေယာက္သား ထိုင္ေတာင္မထိုင္ေတာ ့ပါဘူး၊တခါထဲ ဖက္လွဲအိပ္လိုက္ၾကတာပါ၊ေမာင္ေမာင္က မာလာအေပၚ တက္ေမွာက္
ၿပိး ႏုတ္ခမ္းေတြကိုကစ္စုတ္ေပးပါတယ္၊မာလာ ေမာင္ေမာင့္ေက ် ာ ျပင္ႀကိးကိုဖက္ၿပိး သူ ့ႏုတ္ခမ္းေတြကို ကစ္စုတ္ဖို ့လြယ္ေအာင္ စူထားေပး
တာ၊တခါတခါ သူကျပန္ၿပိး ႏုတ္ခမ္းကို ကစ္ျပန္စုတ္တာ၊တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ကစ္စုတ္ၾကရင္း မာလာရဲ ့အေပၚတီရွပ္ပြပြ
ကိုေရာ၊ေအာက္ခံေဘာ္လီကိုပါ နို ့အုံေတြေပၚတဲ ့အထိ လွန္တင္လိုက္ပါတယ္၊ေဘာ္လီဂ်ိတ္ေတြက ေစာေစာကတဲက ျဖဳ တ္ထားလို ့ျပဳတ္ၿပိးၿပီ၊
မာလာနို ့အုံေပၚလာတာနဲ ့ ေမာင္ေမာင္ ကစ္စုတ္ရာကေန ေခါင္းကို နို ့အုံေပၚပို ့လိုက္ၿပိး နီု ့စို ့ေတာ ့တာ၊
“အာဟာ။ကိုကို၊ယားတယ္ကိုကိုရဲ ့၊ဘာမွန္းလဲသိဘူး” မာလာက အပ်ိဳ စင္ေလး၊နို ့ကို ပထမဆုံးအစို ့ခံရတာမို ့ အေနတတ္၊ယားက ်ိက ်ိ ျဖစ္
ေနတာ၊ေမာင္ေမာင္ နို ့တဘက္ကိုစို ့ေနရာကေန ေနာက္တဘက္ကို လက္နဲ ့ကိုင္တာ
“မာလာနို ့တလုံးက အသီးလဲမထြက္ပါလား၊အထဲျမဳ တ္ေနတယ္” နို ့တလုံး နို ့သီးေခါင္းက အထဲဝင္ေနတာ၊တစ္ဘက္ဘဲထြက္ေနတာ၊
“သိဘူး” မာလာရွက္ရွက္နဲ ့ေျပာတာ၊ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ ့ကိုကို၊ နို ့မေပၚ ေပၚေအာင္လုပ္၊ၾကည့္ၿပီးမွေျပာတာ၊နို ့သီးေခါင္းတဘက္ မထြက္
ဘဲ အထဲဝင္ေနတာသိသားဘဲ၊အပ်ိဳ ေလး၊တေယာက္တေလရွိတာဘဲ၊ဒါမ်ားအဆန္းလုပ္လို ့၊
မာလာရဲ ့နို ့ေတြက ပူတာအိုဘက္ကလာတဲ ့ ဂရိတ္ဖရြတ္ Grape Fruit သီးအလတ္စားေလာက္ရွိတယ္၊အသားျဖဴ တဲ ့တ႐ုတ္မမို ့မာလာ
ရင္သားေတြျဖဴ ေဖြးေနတာ ေမာင္ေမာင္ နို ့စို ့ရင္း ဖီးလ္တက္လာတာ၊ပုဆိုးေအာက္က ညီေတာ္ေမာင္ကလဲ ေခါင္းေထာင္လာေနၿပီ၊ေမာင္ေမာင္
တင္လားမဟုတ္ပါ၊မာလာချမာမွာလဲ တခါမွမၾကဳံ ဖူးတဲ ့နို ့ေတြကိုစို ့တာ၊ကိုင္တာ ခံေနရတာ၊စိတ္ေတြ ဖိန္ ့ဖိန္ ့တုန္ေနတာပါ၊ဒီၾကား ကိုကိုက
နို ့စို ့ရင္း နို ့သီးေခါင္းတဝိုက္ပတ္ခ်ာလယ္ လ ၽွ ာနဲ ့ရက္ေပးတာ မာလာ မေနနိုင္ဘဲ တကိုယ္လုံး ႂကြတက္ကာ အရိုးအေၾကာေတြ ဖ်ိဳ းဖ်ိဳ းဖ်စ္ဖ်စ္ မည္လာသလားထင္ရတာပါ၊
“ကိုကို၊ေနတတ္ဖူးယားတာ” မာလာ ေမာင္ေမာင္ေက ် ာကို တအားႀကိးဖက္ၿပိးေျပာတာ၊ေမာင္ေမာင္က အေတြ ့အၾကဳံ ရင့္ေနတဲ ့လူ၊မာလာ
တခါမွဒီလို ေယာက္က ် ားတေယာက္ရဲ ့အနမ္းအရႈံ ့ အကိုင္အတြယ္ မခံရဖူး၊အခု မာလာမေနတတ္ဖူးေျပာတာ သူ ့စိတ္ေတြ ႂကြေနၿပီ၊
ေမာင္ေမာင္ မာလာဝတ္ထားတဲ ့စကပ္ကို ခါးကေနဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္၊မာလာက အလိုက္သင့္ ဖင္ကိုႂကြေပးလို ့ ခၽြတ္ရလြယ္ၿပီး ခၽြတ္ၿပီး
စကပ္ကို ေဘးဘက္ပစ္လိုက္တယ္၊မာလာ ေစာေစာက ေရခ်ိဳ းခန္းဝင္ရင္း ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ထားခဲ ့ၿပိးလို ့၊အခု စကပ္လဲခၽြတ္လိုက္
ေရာ၊ေအာက္ပိုင္းဗလာဟင္းလင္းျဖစ္သြားတာ၊
“ကိုကို၊ရွက္တယ္” မာလာ သူ ့အဖုတ္ကို လက္ဝါးႏွစ္ဘက္နဲ ့အုပ္ထားရင္းေျပာတာ၊
“ကိုကို႔ ကိုခ်စ္ရင္ မရွက္နဲ ့” အဖုတ္ကို အုပ္ထားတဲ ့ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ဆြဲဖယ္လိုက္တဲ ့အခါ

အေမြးႏုႏုေလးေတြ ခပ္ၾကဲၾကဲေပါက္ေနတဲ ့ဆီးခုံေဖာင္းမို ့မို ့၊အခ်ိဳ းက ် ရွည္လ ် ားေျပာင္စင္းေနတဲ ့ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းၾကား ေညာင္ရြက္ပုံ
သ႑န္ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလး၊ေစာက္ဖုတ္က ပကတိသန္ ့စင္ေနလို ့ျဖဴ ေဖြးလွတဲ ့ေပါင္သားအေရာင္ထက္ ပန္းႏုေရာင္ေျပးေနတာပါ၊
“လွလိုက္တာကြာ “ေမာင္ေမာင္ ပလီစိေခ်ာက္ခ်က္ ေျပာတာမဟုတ္ပါ၊မာလာေစာက္ဖုတ္က အမွန္အကန္ပါ၊ေဖာင္းမို ့ေနတာက ပုံ ့ပုံ ့ေလး
ေမာင္ေမာင္ မာလာရဲ ့ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲေထာင္ၿပီး ၾကည့္ေတာ ့လဲ နီညိဳ ညိဳ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးက သိသာ႐ုံ အရာေလးေတြ ့
ရတာပါ၊ဟေန ျပဲေနတာမ်ိဳ းမဟုတ္ပါ၊ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚလက္ဝါးအုပ္ၿပီး ပတ္ခ်ာလည္ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္တာ မာလာ တြန္ ့သြားၿပီး
“ကိုကို၊ဘာေတြေလ ၽွ ာက္လုပ္ေနတာလဲ၊ရွက္တယ္လို ့” မာလာမ်က္ႏွာေတြ နီရဲေနတာပါ၊
“ခ်စ္လို ့ပါ မာလာရယ္” ေမာင္ေမာင္ ေျပာရင္း မာလာရဲ ့ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းထိုးၿပိး ရက္ေတာ ့တာပါ၊
“လုပ္ျပန္ၿပီ၊ကိုကို႔၊ေရွာက္လုပ္ေနတာကြာ၊ငရဲႀကီးေတာ ့မွာဘဲ” မာလာ ကိုကိုေခါင္းႀကီးတိုးဝင္လာလို ့ ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကို အတင္းျဖဲကားေပး
ထားရတာ၊ေတာ္ေသးတယ္၊အေစာကတဲက ကိုကို ဒါမ်ိဳ းလုပ္နိုင္တယ္ထင္လို ့ေဆးေၾကာထားလို ့သာ၊ ကိုကို ရက္လို ့အနံ ့ရရင္ ဖီးလ္ငုတ္မွာ၊
ထင္တဲ ့အတိုင္း ကိုကို မာလာအဖုတ္ကို ရက္ၿပီ၊အရင္ ကိုယ္ ့ဖာသာလက္နဲ ့ကိုင္ခဲ ့တုန္းကထက္ အခု ကိုကိုရက္ေပးတဲ ့အရသာက တျခားစီ၊
ေစာက္ပပ္အတြင္းသားေတြကို ကိုကို႔လ ၽွ ာၾကမ္းႀကိးနဲ ့ပြတ္တိုက္သြားလို ့အရည္ၾကည္ေတြလဲ စိမ့္ထြက္ေနၿပီ၊မာလာ ဖင္ႀကိးတရမ္းရမ္းနဲ ့၊
ေမာင္ေမာင္က ေစာက္ပပ္ကိုရက္လိုက္၊ေစာက္ေခါင္းထဲလ ၽွ ာထိုးသြင္းကလိလိုက္၊ျပဴ းျပဴ းေလးျဖစ္ေနတဲ ့ေစာက္စိေလးကို မနာေအာင္ဆြဲစုတ္
လိုက္နဲ ့လုပ္ရင္း လက္ကလဲအၿငိမ္မေန၊မာလာရဲ ့လႈပ္ယမ္းေနတဲ ့ဖင္တုန္းႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို ဆုတ္နယ္ေနတာ၊ဖင္ႀကိးေတြက တင္းမာေနတာပါ၊ၾကာလာေတာ ့မာလာ မထိန္းနိုင္၊ေစာက္ပပ္ကအရည္ေတြက မ်ားသထက္မ်ားလာေနၿပီ၊
“ကိုကို၊ေတာ ္ေသးဘူးလား၊အရည္ရႊဲေနၿပီ၊ေနတတ္ေတာ ့ဘူး”
“ခဏေလး မာလာ၊ခဏေလး” ေမာင္ေမာင္ေျပာရင္း လက္ခလယ္နဲ ့ေစာက္ေခါင္းထဲထိုးေမႊလိုက္တာ၊
“အ-ကိုကို-နာတယ္” အပ်ိဳ စစ္စစ္ေလးမို ့ ေစာက္ေခါင္းထဲ လက္ေခ်ာင္းဝင္တာေတာင္ မခံနိုင္ျဖစ္ေနတာပါ၊ေမာင္ေမာင္ ဒါကိုသိလို ့အရမ္း
အရင္စလိုမလုပ္ဘဲ အခ်ိန္ဆြဲ ႏူးနပ္ေနတာ၊လက္ေခ်ာင္းမွာအရည္စိုလာတာမို ့မာလာ စိတ္ေတာ ့ပါေနၿပီလို ့ သိရတာနဲ ့
“ကိုကို ့ဟာကို ကိုင္ၾကည့္” မာလာေပါင္ၾကားကေနကုန္းထ၊ပုဆိုးကို ေခါင္းေပၚကေနခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တာ၊လီးတံႀကိးက ေတာင္ၿပီး
၉၀ ဒီဂရီမတ္ေနၿပီ၊လီးတံႀကီးျမင္တာနဲ ့မာလာ ၾကက္သီးေမြးညင္းထသြားတာ၊ကိုကို ့လီးႀကီးက နဲတာႀကီးမွ မဟုတ္တာ၊
“ကိုကို ့ဟာႀကီးက ေၾကာက္စရာႀကီး၊ဒါႀကီးနဲ ့သာ ထိုးလို ့ကေတာ ့မာလာ ေသမယ္ထင္တယ္ ကိုကိုရယ္” မာလာကေျပာမဲ ့သာေျပာတာ၊
လီးကို သူ ့လက္ႏုႏုေလးနဲ ့ မရဲတရဲ ဆုတ္ကိုင္ေပးပါတယ္၊နဂိုကေတာင္ေနတဲ ့လီးက မာလာ ့လက္ႏုႏုေလးထဲမွာ ပိုႀကီးလာသလိုပါ၊
“အျပင္မွာေတာ ့ျမင္ဘူးမွာမဟုတ္ဖူး၊အင္တာနက္ထဲမွာေတာ ့ ေတြ ့ဖူးတယ္မဟုတ္လား” ေမာင္ေမာင့္ အေမးကို မာလာျပဳံ းရင္း
“အျပင္မွာလဲ ေတြ ့ဖူးတာေပါ ့ ကိုကိုရဲ ့” မာလာအေျပာေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ တုန္လႈပ္သြားတယ္၊
“ဘာ-ဘာ-ဘယ္တုန္းကလဲ၊မာလာေနာ္၊ေမာရပါလားကြာ” အရင္ ရည္းစားရွိတာေပါ့ ေျပာတုန္းကလို ကိုကိုၾကည့္ၿပီး ရယ္ခ်င္လိုက္တာ၊
“၉ ႏွစ္၊၁၀ ႏွစ္သမီးေလာက္ကေပါ ့ကိုကိုရဲ ့၊မိုးရြာထဲေရထြက္ခ်ိဳ းၾကတာ၊ေကာင္ေလးေတြအမ်ားႀကီး၊သူတို ့ဟာေတြ ေတြ ့ဖူးတာေလ”
ေမာင္ေမာင္စိတ္တိုသြားတယ္၊ၿပီး ရယ္လဲရယ္ခ်င္မိတယ္၊မာလာဆိုတဲ ့ေကာင္မေလး တခါတေလ ဒီလို မဟုတ္တ႐ုတ္ေျပာတတ္မွန္း သူသိ
ပါရက္နဲ ့႐ုတ္တရက္မို ့အဟုတ္မွတ္ၿပိး တုန္လႈပ္သြားတာ၊
“မာလာကြာ၊ကိုကို ့ကို ႏွလုံးေရာဂါျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္”
“ခ်စ္လို ့စတာေပါ ့ ကိုကိုရဲ ့၊ကိုကို ့မ်က္ခြက္ႀကီး ရႈံ ့မဲ ့သြားလိုက္တာကြာ၊ေရွာက္သီးစားေနတဲ ့ေမ်ာက္ႀကိးက ် ေနတာဘဲ”
“ေအး၊စတဲ ့ေကာင္မေလး၊ဒဏ္ေပးရမယ္၊ကိုကို႔လီးကိုစုတ္ေပး”
“ကိုကိုကလဲ၊ဘာဒဏ္ေပးရမယ္၊မေျပာပါနဲ ့ကိုကိုရယ္၊မာလာက ကိုကိုခိုင္းတာမွန္သမၽွ လုပ္ေပးမွာပါ” မာလာကေျပာရင္း လီးကို လက္နဲ ့
ကိုင္ထားရာက ပါးစပ္နဲ ့စုတ္ေပးပါတယ္၊မာလာရဲ ့အေျပာေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး
“ကိုကိုကလဲ ျပန္စတာပါကေလးရယ္၊ဒါထက္ လီးစုတ္တာ မာလာ အင္တာနက္မွာ ၾကည့္ဖူးတယ္ေပါ ့”
“အင္တာနက္ေမႊေႏွာက္ၾကည့္ေနတာ ကိုကိုရာ၊မျမင္ဖူး မေတြ ့ဖူးတာ ဘာမွမရွိဘူး၊လက္ေတြ ့သာမရွိေသးတာ” မာလာအေျပာေၾကာင့္
“လက္ေတြ ့ကလဲ မၾကာမီ လာမည္ ေမၽွာ္၊ေနာ္ မာလာ”
မာလာ လက္ေတြ ့သာမရွိေသးတာ၊အင္တာနက္ထဲက ႐ုပ္ရွင္ကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကည့္ထားဖူးတာရယ္၊ညမင္းသား၊အေတြးပင္လယ္ျပာ
စတဲ ့ဆိုက္ေတြထဲက ၁၈+ျမန္မာဝတၱဳ ေတြ ဖတ္ထားတာမို ့လီးစုတ္ရင္ ဘယ္လိုစုတ္ရတယ္ဆိုတာ သိတယ္၊ကိုကိုရဲ ့လီးတံႀကိးကို ပါးစပ္ထဲ
ငုံၿပီး ေရခဲေခ်ာင္းစုတ္သလိုစုတ္ေပးရင္း ကိုကို႔ေဂြးဥႏွစ္လုံးကို လက္ဖဝါးေပၚတင္၊ဖြဖြေလးဆုတ္ကိုင္ေပးတာေလ၊ေစာေစာက ကိုကို ေစာက္ပပ္
ရက္ေပးတုန္းက မာလာ မေနနိုင္ဘဲ ဖင္ႀကီးတြန္ ့လိမ္သလို အခုကိုကိုလဲ မာလာလီးစုတ္ေပးေနတာကို မ်က္ႏွာႀကီးရႈံ ့မဲ ့ၿပီး ခံေနရတာ၊မာလာရဲ ့
လီးစုတ္ေပးတာ ေမာင္ေမာင္ ၾကာၾကာမခံနိုင္၊ၾကာရင္ အရည္ထြက္ေတာ ့မွာမို ့
“ေတာ္ၿပီမာလာ၊ရၿပီ၊ကိုကိုတို ့စစို ့” ေမာင္ေမာင္ေျပာရင္း မာလာလီးစုတ္တာကိုဖယ္၊မာလာေပါင္ၾကားထဲဝင္ထိုင္၊ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုျဖဲေပးၿပီး
ေစာက္ပပ္နခမ္းသားႏွစ္ခုကို လက္နဲ ့ျဖဲေပးလိုက္ပါတယ္၊မဟတဟေလးျဖစ္လာတဲ ့ေစာက္ပပ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ တံေတြးအမ်ားႀကိးေထြးထဲ ့
လိုက္ၿပိး၊ လီးထိပ္ကိုလဲ တံေတြးဆြတ္၊ ေစာက္ပပ္အဝကိုေတ ့ဖိသြင္းလိုက္တာ
“အမေလး ေလး၊ကိုကိုရဲ ့ ေသၿပီ” ပထမဆုံးအလိုးခံရရင္ နာတယ္ဆိုတာကို မာလာသိၿပီးသား၊ဒါေပမဲ ့ဒီေလာက္ႀကီးထိနာမယ္လို ့ထင္မွတ္
မထားလို ့၊မာလာ အလန္ ့တၾကား ေအာ္လိုက္တာ၊မာလာ ေအာ္မဲ ့သာေအာ္တာ၊ေစာက္ပပ္ထဲကို လီးဒစ္ျမဳ တ္႐ုံေလာက္ေလးဘဲ ဝင္ေသးတာ၊
“ကိုကို၊နာတယ္ကိုကိုရယ္၊သာသာေလးလုပ္ေနာ္၊တအားႀကိးနာလို ့ပါ၊နို ့မို ့မာလာ မေအာ္ပါဘူး” မာလာ သနားစဘြယ္ေျပာေနတာ၊
“Pure virgin first time နဲနဲပါးပါးနာမွာဘဲမာလာရယ္၊ကိုကို တေျဖးေျဖးေလး ထိုးေပးမယ္၊မာလာနာရင္ေျပာ၊ရပ္ေပးမယ္” ေမာင္ေမာင္
ေျပာရင္း လီးကိုဆက္မသြင္းေသးဘဲ နို ့သီးေလးကိုစုတ္လိုက္၊ျမဳ တ္ဝင္ေနတဲ ့နို ့သိးေလးကို အျပင္ထြက္လာေအာင္ ဆြဲထုတ္လိုက္ လုပ္ေနရင္း
လီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲမွာစိမ္ထားရင္း တလႈပ္လႈပ္နဲ ့ဖင္ရမ္းေပးေနတာေလ၊ေစာက္ပပ္အတြင္းဝင္ေနတဲ ့ဒစ္ေခါင္းက လႈပ္ေနတာ၊ဒစ္ေျမာင္းမွာ
အရစ္ အရစ္ျဖစ္ေနတဲ ့ငါးျမႇားခ်ိတ္လို အထစ္က ေစာက္ပပ္အတြင္းနံရံေတြကို သြားၿပိးပြတ္တိုက္ေနတာမို ့ မာလာ ေစာက္ပပ္ ယားလာပါတယ္၊
“ကိုကို၊မာလာ သိပ္မနာေတာ ့ဘူး၊နဲနဲထိုးၾကည့္ပါလား” ေစာက္ပပ္ယားယံတာ မခံနိုင္တဲ ့အဆုံး ေျပာလိုက္တာ၊ေမာင္ေမာင္ ဝင္ၿပိးသားဒစ္
ေခါင္းကို မကၽြတ္ရေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲေမႊေႏွာက္ေပးတယ္၊
“အင့္-အင္း-ကို-အ-“မာလာဖင္ႀကီးကို အၿငိမ္မေနနိုင္၊ေဝွ ့ဝိုက္ႂကြတက္လာတာ၊ေစာေစာကေထြးထားတဲ ့တံေတြးေတြအျပင္ ေစာက္ေခါင္း
ကစိမ့္ထြက္လာတဲ ့အရည္ေတြေၾကာင့္ စထိုးကာစထက္ နဲနဲေခ်ာလာတယ္၊ေမာင္ေမာင္ မာလာရဲ ့ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္နဲ ့မိမိရရ ဆုတ္ကိုင္၊
လီးကို ဇတ္ကနဲ ဖိသြင္းလိုက္တာ
“အီး-အမေလး-နာတယ္” မာလာေအာ္ေပမဲ ့လိး အဆုံးထိဝင္သြားပါၿပီ၊အဆုံးထိဝင္ေနေပမဲ ့ ေမာင္ေမာင့္လီးထိပ္လဲ ေအာင့္တက္သြားတာ၊
မာလာ့ေစာက္ေခါင္းက က ် ဥ္းၾကပ္ေနၿပိး၊လီးတံတေခ်ာင္းလုံးကို သားေရႀကိဳ းနဲ ့အထပ္ထပ္ရစ္ထားသလိုျဖစ္ေနတာ၊ေမာင္ေမာင္လီးကို ေစာက္
ေခါင္းထဲ စိမ္ထားရေသးတာ၊ဘာမွဆက္မလုပ္နိုင္ေသးပါ၊
“မာလာ၊ညီမေလး၊နာလားဟင္၊ၿပီးသြားၿပီ၊အဆုံးထိဝင္သြားၿပီ၊ေနာက္မနာေတာ ့ဘူး”
“ရပါတယ္ကိုကိုရယ္၊ေတာ္႐ုံနာတာ ေအာင့္ခံပါ ့မယ္” ေျပာသာေျပာတာ၊မာလာမ်က္ႏွာမွာ ေခၽြးသိးေခၽြးေပါက္ေတြ စိုရႊဲေနတာပါ၊

ေစာက္ေခါင္းထဲမွာတင္းၾကပ္ေနတဲ ့လီးကို နဲနဲစီ ႏွဲ ့ႏွဲ ့ၿပီး လႈပ္ေပးေနပါတယ္၊မာလာ ကိုကိုရဲ ့မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ရဲ ၾကည့္ရဲ ၾကည့္လိုက္တာ
ကိုကို ့မ်က္ႏွာမွာလဲ သူ ့လိုဘဲ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြနဲ ့၊မာလာ ေဘးမွာခၽြတ္ပုံထားတဲ ့ပုဆိုးကိုယူၿပီး လွမ္းေပးလိုက္တယ္၊
“ကိုကို၊ေခၽြးေတြသုတ္လိုက္ဦး” ေမာင္ေမာင္ မာလာလွမ္းေပးတဲ ့ပုဆိုးနဲ ့မ်က္ႏွာက ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြကို သုတ္လိုက္ၿပီး
“မာလာလဲ ကိုကိုလိုဘဲ၊ေခၽြးေတြစိုရႊဲေနတာ၊ေရာ ့ သုတ္လိုက္” ျပန္ေပးလာတဲ ့ပုဆိုးကိုယူၿပီး မာလာ သူ ့မ်က္ႏွာက ေခၽြးေတြကို သုတ္တယ္၊
“ဆက္လုပ္မယ္ေနာ္” မာလာရဲ ့ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကို လက္နဲ ့ဆုတ္ကိုင္လီးကို တလက္မေလာက္ဆြဲႏုတ္ကာ ဇတ္ကနဲ ျပန္ထိုးသြင္းလိုက္တာ၊
“အ-အား-ကၽြတ္-ကၽြတ္-ကၽြတ္” မာလာ တြန္ ့လိမ္တက္ၿပီး ေမာင္ေမာင့္လက္ေမာင္းေတြကို အတင္းဆြဲကိုင္တယ္၊ေစာေစာကေလာက္မနာ
ေပမဲ ့နာေနေသးတာပါ၊ေမာင္ေမာင္ ေစာေစာကလို လီးကို တလက္မေလာက္ဆြဲႏုတ္လိုက္၊ျပန္ထိုးသြင္းလိုက္ ၄/၅ ခါေလာက္လုပ္လိုက္တာ
“အင္-ကိုကို-အ-အား” မာလာရဲ ့အသံ တေျဖးေျဖးတိုးလာသလို ေစာက္ရည္ေတြထြက္တာလဲ အမ်ားႀကီးပါ၊မာလာက တ႐ုတ္မ အသားျဖဴ
တာမို ့ ေစာက္ရည္ရႊမ္းတယ္၊ေစာက္ရည္ရႊမ္းလို ့လဲ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ လီးကို ေခ်ာဆီလူးေပးသလိုျဖစ္လို ့ ပိုအဆင္ေျပလာပါတယ္၊ဒါေၾကာင့္
ေမာင္ေမာင္ လီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲဒစ္ျမဳ တ္႐ုံေလာက္ခ်န္ထားၿပီး အကုန္ဆြဲႏုတ္၊တခ်က္ထဲ အဆုံးျပန္သြင္းလိုက္တာ
“အား-ကို-နာတယ္” မာလာခါးေျမႇာက္တက္လာတာ၊လီးကအဆုံးထိ အလြယ္တကူဝင္တာနဲ ့ ေမာင္ေမာင္ မာလာအေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး
လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေဘးမွာေထာက္ကာ ဖင္ႂကြ ႂကြၿပီး လိုးေတာ ့တာပါဘဲ၊အရည္ရႊဲေနၿပီမို ့လီးအဝင္အထြက္က ၾကပ္ေနေပမဲ ့ေခ်ာေမြ ့ပါတယ္၊
မာလာ ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကို အစြမ္းကုန္ကားထားေပးရင္း ကိုကိုရဲ ့ေက ် ာျပင္ႀကီးကို သိုင္းဖက္ထားပါတယ္၊တေျဖးေျဖး နာတာေတြေရာ ့နည္းလာ
ၿပီး အရသာေကာင္းလာသလိုခံစားေနရတာပါ၊
“မာလာ၊နာေသးလား၊ခံနိုင္လား” ကိုကို ့အေမးကို ေခါင္းယမ္းရင္း
“တအားႀကီးေတာ ့မနာေတာ ့ဘူး၊တခါတခါမွာ ေအာင့္တယ္” အပ်ိဳ စင္ေလး ပါကင္အေဖာက္ခံရတာ၊ဒိေလာက္ေတာ ့ရွိမွာေပါ ့၊ေမာင္ေမာင္
ပုံမွန္ လိုးေပးေနပါတယ္၊ေစာက္ပပ္ထဲလိးဝင္ေနတဲ ့အရသာက မာလာအဖို ့ရာ ဘာနဲ ့မွမတူပါ၊လီးတံႀကီးကို ဆြဲႏုတ္သြားၿပီး ျပန္ထိုးသြင္းလိုက္
တဲ ့အခါ မာလာေစာက္ပပ္ထဲ က ် င္ကနဲ က ် င္ကနဲ ခံစားလိုက္ရၿပီး နာသလို ေအာင့္သလို ျဖစ္ေပမဲ ့ မေအာ္ မညီး၊နာက ် င္မႈကို ဂ႐ုမစိုက္၊
မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ခံေတာ ့တာပါ၊ေမာင္ေမာင္လဲ ပုံမွန္လိုးေနရာကေန တေျဖးေျဖး အရွိန္ကိုျမႇင့္တင္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ခပ္ျပင္းျပင္းလိုးလာေနပါၿပီ၊
နာေန ေအာင့္ေနရာကေန မာလာ တေျဖးေျဖး ေကာင္းလာသလို အီဆိမ့္လာေနတာ၊ေကာင္းလာလို ့လဲ မာလာ အလိုအေလ ၽွ ာက္ ဖင္ႀကီးကို
အေပၚေကာ ့တင္ေပးၿပီး ေမာင္ေမာင့္ခါးကိုဖက္ထားတဲ ့လက္ေတြ ပိုတင္းတင္းဖက္လာတာပါ၊မာလာ ေကာင္းေနၿပိဆိုတာ ရိပ္မိလို ့ေမာင္ေမာင္
ေဘးဘက္ေထာက္ထားတဲ ့လက္ႏွစ္ဘက္ကို မာလာ့ဂ်ိဳ င္းေတြေအာက္ကထိုးသြင္းၿပီး ပခုံးေတြကိုဖက္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုးေတာ ့တာပါ၊
“ဟင့္အင္း-ကိုကို-အာ-အင္း” မာလာ ့စကားသံေတြက ကြဲကြဲျပားျပားမရွီ၊ဘာေတြေျပာလို ့ ဘာေတြေအာ္ေနမွန္းလဲမသိ၊
“ႁပြတ္-ပလြတ္-ဖြတ္-ႁပြတ္-ပလြတ္-ဖြတ္” အရည္ ရႊမ္းလား/မရႊမ္းလား တခါမွအလိုးမခံရဘူးေသးတဲ ့ေစာက္ပပ္ အသံေတြထြက္လို ့၊
မာလာတကိုယ္လုံး အေၾကာအခ်င္ေတြ ဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္လာတဲ ့အထိစပ္ရွိမ္းပူရွိမ္း ျဖစ္လာတာပါ၊မာလာ ေကာင္းလြန္းလာတဲ ့အတြက္ ဖင္ႀကီး
ေကာ ့ေျမႇာက္ရင္း
” ကိုကို၊အင္၊အ-အာ”
ေမာင္ေမာင္ရဲ ့အားပါလွတဲ ့ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြေအာက္မွ မာလာ တကိုယ္လုံးတုန္တက္ ခံစားရခက္ေနၿပီး
“ကို၊ေကာင္းတယ္၊အား၊ေဆာင့္၊ေဆာင့္ကိုကို”
“ႁပြတ္-ပလြတ္-ဖြတ္-ႁပြတ္-ပလြတ္-ဖြတ္”
“အ-အား-အမေလး” ေမာင္ေမာင့္ေက ် ာကို တင္းတင္းဖက္ထားရာက လက္သည္းေတြနဲ ့ကုတ္ျခစ္၊တကိုယ္လုံးတြန္ ့လိမ္ ေစာက္ေခါင္း
ထဲမွာလဲ ေစာက္ရည္ပူေတြပန္းထြက္တဲ ့အထိ မာလာ ၿပီးသြားခဲ ့ပါတယ္၊ေကာင္းလြန္းလို ့ ေစာက္ပပ္နခမ္းသားေတြ ရႈံ ့ခ်ည္နပ္ခ်ည္ျဖစ္ၿပီး
လီးကို ဆြဲညႇစ္လိုက္တာပါ၊
မာလာတြန္ ့လိမ္ေကြးေကာက္ၿပီး ေစာက္ပပ္အတြင္းသားေတြ လီးကိုဆြဲညႇစ္တာခံလိုက္ရလို ့ ေမာင္ေမာင္ တင္းမထားနိုင္ေတာ ့ဘဲ ေစာက္
ေခါင္းေလးထဲကို ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း နက္နက္ရွိုင္းရွိုင္းတိုးဝင္ေနတဲ ့လီးႀကိး ပူေႏြးပ်စ္ခဲေနတဲ ့ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ရပါတယ္၊သုတ္ရည္ပန္းထုတ္ၿပီး ၿပီးခ်င္း ေမာင္ေမာင္ မာလာအေပၚေမွာက္အိပ္လိုက္ရပါတယ္၊ခုမွ ေမာရေကာင္းမွန္းသိတာ၊
“ကိုကိုရယ္၊မာလာ ကေတာ ့ကိုကို ့ ကိုအဆုံးစြန္ထိ ခ်စ္ေပးၿပီးၿပီေနာ္” မာလာက ေမာင္ေမာင့္ပါးေတြကို နမ္းရင္းေျပာတာပါ၊
“မာလာကလဲ၊ကိုကိုတို ့က အေပ်ာ္တမ္းသမီးရည္းစားေတြမွ မဟုတ္တာဘဲကြာ၊တခ်ိန္မွာ လင္စုံမယားဘက္ ျဖစ္ၾကမွာ၊အမွန္ကေတာ ့ကြာ၊
သမီးရည္းစား မဂၤလာဦးညမွ ပန္းဦးေခၽြမယ္၊ဘာညာေတြးထားတာပါ၊ဒါေပမဲ ့” ေမာင္ေမာင့္ပါးစပ္ကို မာလာ လက္ကေလးနဲ ့လွမ္းပိတ္ၿပီး
” ကိုကို႔ ကို မာလာ ဘာေျပာေနလို ့လဲကိုကိုရယ္၊မာလာ ကိုကို ့ကို အျပစ္မတင္ပါဘူး၊မဂၤလာဦးညမွ ပန္းဦးေခၽြရမယ္ဆိုတာမ်ိဳ း ဒီေခတ္ႀကီး
ထဲမွာ ေခတ္တိမ္သြားပါၿပီ၊ခုဟာလဲ မာလာခြင့္ေပးတာဘဲဟာ”
ေစာက္ေခါင္းထဲျမဳ တ္ဝင္ေနတဲ ့လီး ေျပာ ့လို ့ကၽြတ္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတာ၊ေမာင္ေမာင္ လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ ့အခါ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလး
ဟ တတ ျဖစ္ေနတာ၊အရည္ေတြစိုရႊဲလို ့၊
“မာလာ၊အရမ္းမထလိုက္နဲ ့ဦး၊ခဏေနမွထ” ေမာင္ေမာင္ ကုတင္ေပၚကဆင္း၊စားပြဲပုေလးေပၚတင္ထားတဲ ့စကၠဴ တစ္ရႈးဘူးထဲက တစ္ရႈး
ေတြယူခဲ ့ၿပိး မာလာေပါင္ေတြကိုဆြဲမ ကာ ေစာက္ပပ္ကအရည္ေတြကို သုတ္ေပးပါတယ္၊ေစာက္ေခါင္းထဲကိုပါ သန္ ့ရွင္းေပးၿပီး တစ္ရႈးကိုၾကည့္
လိုက္တဲ ့အခါ နီညိဳ ေရာင္ေသြးစေလးေတြ ေတြ ့လိုက္ရပါတယ္၊မာလာ အပ်ိဳ စစ္တယ္ဆိုတာ ေမာင္ေမာင္ ယုံၿပိးသားပါ၊အခုဟာက ဘာရယ္မ
ဟုတ္၊လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္လိုက္တာပါ၊
“ကိုကို ဘာၾကည့္ေနတာလဲ၊မာလာ ေသြးထြက္လားလို ့ၾကည့္တာလား” မာလာကလဲ လ ် င္တာမွ လွစ္ေနတာ။ေမာင္ေမာင္ အရွက္ေျပ
“ေယာင္ၿပီးၾကည့္တာပါကြာ”
“ေသြးထြက္တာေတြ ့လားကိုကို၊မာလာ နာတာမွ ေသလုမတတ္နာတာ၊တအားေအာ္လိုက္ရင္ ကိုကို မလုပ္ရက္ဘဲ ေနမွာမို ့မေအာ္ဘဲ ႀကိတ္
မွိတ္ခံတာ၊အခုလဲ မာလာ ့ဟာေလး ကြဲျပဲသြားသလားမသိဘူး၊နာေနတယ္” မာလာေျပာမွ ေမာင္ေမာင္ ေစာက္ဖုတ္ကို ျပန္ၾကည့္ၿပီး
“ကြဲတာေတာ ့ မကြဲပါဘူး၊နဲနဲေတာ ့ ေယာင္ေနသလိုဘဲ၊ဒါလဲ ညက ် ေရေႏြးအိတ္တင္လိုက္ရင္ သက္သာသြားမွာပါ” ပါကင္ေဖာက္တာမို ့
ေစာက္ဖုတ္က နဲနဲေယာင္ေနတာပါ၊ဒါေတာင္ မာလာေစာက္ဖုတ္က အရြယ္ႀကီးၿပီး အသားထူတဲ ့ေစာက္ဖုတ္မို ့၊ငယ္ၿပီးအသားပါးတဲ ့ေစာက္ဖုတ္
ဆိုရင္ ဒိထက္ပိုၿပီးခံရမယ္၊
“ေရေႏြးအိတ္မွ မရွိတာ”
“ကိုယ္ ျပန္လာပို ့ေပးမွာေပါ ့၊ေရေႏြးအိတ္တင္ မကဘူး၊ေသာက္ရမဲ ့ေဆးပါ ဝယ္ပို ့ေပးရဦးမွာ”
“အီးစိးတူးလား” မာလာေမးလိုက္လို ့ ေမာင္ေမာင္ သူ ့ကို အလန္ ့တၾကားၾကည့္လိုက္တာ၊
“ကိုကို၊ဘာၾကည့္တာလဲ၊မာလာကိုေတာ ့ ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ ေပါက္ကရေလးဆယ္ ေျပာမေနနဲ ့၊အခု မာလာနဲ ့အတူေနတဲ ့သူငယ္ခ်င္း
သူ ့အမ်ိဳ းသားနဲ ့ေနၿပီးရင္ အဲဒိေဆးဝယ္ေသာက္တာ၊” မေမးဘဲနဲ ့ မာလာရွင္းျပတာ၊ဟုတ္တယ္၊အေတြ ့အၾကဳံ ရွိမွ နားလယ္ရမွာလား၊ဒီေခတ္
ႀကိးမွာ ေမးစရာ၊ဖတ္စရာ၊ၾကည့္စရာ ေပါမွေပါ၊
ကိုကို အျပင္ထြက္ ေရေႏြးအိတ္နဲ ့ေဆးဝယ္ၿပီး ျပန္လာေပးတယ္၊အမွန္က ကိုကိုလာမွာမို ့သာ ဆိုင္မွာ လာေနတာ၊သူငယ္ခ်င္းက သူ ့အမ်ိဳ း
နာေရးကိစၥၿပိးမွ ဆိုင္ျပန္လာအိပ္မွာ၊မာလာတစ္ေယာက္ထဲ ဆိုင္မွာမအိပ္ရဲပါ၊ဒီအေတာအတြင္း မာလာ သူ ့အေမအိမ္ ျပန္အိပ္မွာပါ၊ျပန္ၾကမယ္
လို ့ ဆိုင္တံခါးေပါက္ကိုပိတ္မလို ့လုပ္တဲ ့အခါ
“ဆိုင္ကယ္စီးလို ့ျဖစ္ပါ ့မလား၊ေယာင္ေနတာကို၊ကိုကို႔ဆိုင္ကယ္နဲ ့လိုက္ခဲ ့ေလ” မာလာမ်က္ႏွာ ရွက္ေသြးျဖန္းၿပီး
“ဒီေလာက္လဲ မဟုတ္ေသးပါဘူး ကိုကိုရယ္၊ျဖစ္ပါတယ္၊ကိုကို အိမ္လိုက္မေနနဲ ့၊ brother ႀကီးရွိေနတယ္”
brother ႀကီးဆိုတာ သူ ့အကို အိရွန္ကိုေျပာတာပါ၊မာလာ အရင္က သူ ့အကိုအိရွန္ကို (ကိုကို)လို ့ေခၚတာ၊ေမာင္ေမာင္ကို (ကိုကိုေမာင္)
လို ့ေခၚေနရာက ရည္းစားျဖစ္တဲ ့အခါ (ကိုကို)လို ့ေျပာင္းေခၚခိုင္းလို ့(ကိုကို)ခ်င္းေရာကုန္မွာစိုးလို ့ အကိုအိရွန္ကို brother ေျပာင္းေခၚတာ၊
သူ ့အကိုကေတာင္ “ဒီေကာင္မေလး၊ဘာအ႐ူးထတာလဲ” ေျပာလို ့ “ဘိုစတိုင္ေခၚတာေလ ဘရာသားႀကီးရဲ ့၊သူမ်ားေတြ ကိုရီးယားစတိုင္လုပ္
ေနတာထက္ သာေအာင္ ဘိုလိုေခၚက ် င့္တာ”၊သူ ့အကိုအိရွန္က တစ္ဦးတည္းေသာညီမေလးမို ့ ခြင့္လြတ္ၿပီးသားပါ၊
အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ ့ မာလာ ေစာက္ပပ္နာေနတာကို ေရေႏြးအိတ္တင္ေပးရတာ၊ၿပိးၾကားဘူးနားဝနဲ ့ နာေနတာေပ်ာက္ေအာင္ ကီးမို ့ေဆး
ဝယ္ၿပီး တားေဆးနဲ ့အတူ ေသာက္လိုက္ရတာ၊ေန ့ခင္းက ပင္ပန္ႏြမ္းနယ္သြားတာ ညမွာ အိပ္လိုက္တာ တခ်ိဳးထဲဘဲ၊

သမီးရည္းစားသက္တမ္း(၂)လေက ် ာ္ေက ် ာ္ေလးမွာ အခ်စ္နယ္ကၽြံသြားၾကတဲ ့ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာာက္ ၾကားေလ
ေသြး ေဝးတယ္ထင္ဆိုတဲ ့စကားလိုပါ၊တရက္ေလာက္မေတြ ့လိုက္ရရင္ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနတာပါ၊အထူးသျဖင့္ မာလာက အေတြ ့အၾကဳံ
မရွိတဲ ့ဘူးတဲ ့အရိုင္းေလးမို ့ ပိုလို ့သဲသဲလႈပ္ျဖစ္ရတာပါ၊သူ ့အကိုခိုင္းထားတဲ ့အလုပ္ေတြရႈတ္ေနလို ့ေမာင္ေမာင္ တရက္တေလ ေရာက္မလာ
ျဖစ္ရင္ မာလာ သစ္ကုလားအုပ္လည္ပင္းျဖစ္ေနၿပီ၊သူ ့သူငယ္ခ်င္းကေတာင္ “မာလာရယ္၊နင့္ဟာကလဲ မိန္းမေဈးက ် လိုက္တာ၊နဲနဲပါးပါးမ်ား
ဟန္ေဆာင္ပါဦးေတာ ့၊ဟိုကေတာ္ေတာ္ရယ္၊ညီးကိုက ဆပ္ျပာသယ္လင္ေပ်ာက္ ျဖစ္ေနတာ” ေျပာလာတာ၊သူငယ္ခ်င္းက ဒီလိုေျပာလာၿပိဆိုရင္
“တကယ္ခ်စ္လာရင္ ဟန္ေဆာင္လို ့ကိုမရတာေဟ ့၊ငါက ကိုကို ့ ကို အပ်ိဳ ေပါက္ကေလးကတဲက ခ်စ္ေနတာဟ၊ဗမာျပည္မွာ မိန္းကေလးက
စၿပိးရည္းစားစကားေျပာတာ ထုံးစံမရွိလို ့သာ ေနရတာ၊နို ့မို ့ငါက ကိုကို ့ ကို ခ်စ္ေၾကာင္းစေျပာမွာ” မာလာစကားကို သူငယ္ခ်င္းမက
“ေကာင္မ၊ေျပာေလဆိုးေလ၊ငါေတာ ့လက္လန္တယ္”
မာလာသူငယ္ခ်င္းက အေျပာသာဆိုးတာပါ၊စိတ္ရင္းစိတ္ထားမဆိုးလွပါဘူး၊ဆိုင္ပိတ္ၿပိးခ်ိန္ ညဦးပိုင္းေလာက္ ေမာင္ေမာင္ေရာက္သြားခဲ ့ရင္
ဆိုင္မွမေနဘဲ ေရွာင္ေပးတတ္ပါတယ္၊ဒိေတာ ့ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္အဖို ့လြတ္လပ္ခ်င္တိုင္း လြတ္လပ္ေနတာပါ၊
“ကိုကို၊မာလာအတြက္ ေဆးဝယ္မလာနဲ ့ေတာ ့”တရက္မွာ မာလာကေျပာလို ့
“ဘာျပဳ လို ့လဲ၊ေဆးနဲ ့မတည့္လို ့လား” ေမာင္ေမာင့္အေမးကို
“ဟိုဟာကိုကိုရာ၊တခါလုပ္တခါ ေဆးဝယ္ေနရတာ အလုပ္ရႈပ္လို ့၊မာလာ အခု (၃)လခံေဆးထိုးလိုက္ၿပီ” မမာလာကေတာ ့ဇြတ္ဘဲ၊
“ဘယ္မွာသြားထိုးတာလဲညီမရယ္၊သူမ်ားေတြ အထင္ေသးပါဦးမယ္” အပ်ိဳ ေလးတန္မဲ ့တားေဆးထိုးတာ သူမ်ားေတြသိရင္ မာလာသိကၡာ
က ် မွာမို ့ေမာင္ေမာင္က စိုးရိမ္စိတ္နဲ ့ေမးရတာ၊မာလာက ဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္သလိုပုံစံနဲ ့
“ရန္ႀကိးေအာင္ရပ္က သားဖြားဆရာမဆီမွာ ထိုးတာပါကိုကိုရာ။ဘယ္သူသိမွာလိုက္လို ့၊ဆရာမကေတာင္၊(ဘာျပဳ လို ့ေဆးထိုးခ်င္ရတာလဲ၊
ကေလးမလိုခ်င္လို ့လား)ေမးလို ့ ေက ် ာင္းမၿပီးေသးလို ့ပါလို ့ ေျပာလိုက္တာ”
“အဲဒီတားေဆးေတြထိုးရင္ ဝလာတတ္တယ္တဲ ့ဗ်၊ခင္ဗ်ားေလးဘာသိလဲ” ေမာင္ေမာင့္စကားကို မာလာျပဳံးျဖဲျဖဲလုပ္ရင္း
“ဝလာရင္လဲ ေကာင္းတယ္၊ဗိုက္ႀကီးလာရင္ ပုံမွားရိုက္လို ့ရတယ္”
“ေအာ၊မယ္မင္းႀကီးမ၊ေတာ္ေတာ္ဗိုက္ႀကိးခ်င္ေနတာေပါ ့၊ဟုတ္လား၊ကဲ၊ဒိေလာက္ဗိုက္ႀကိးခ်င္ေနရင္”
“အိုး၊ကိုကို၊ဟာ၊ကိုကို၊ေျဖးေျဖး၊အရိုးေတြ က ်ိ ု းကုန္ေတာ ့မွာဘဲ”
ဒိေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပးေရာက္သြားၾကတာပါဘဲ။
—-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x—- —-x-
မိုးကုန္ကာနီး ေအာက္တိုဘာလထဲမွာ မရီးရဲ ့အေမ ကြယ္လြန္ပါတယ္၊အေဖက ေမာင္ေမာင္ တတိယႏွစ္တုန္းက ကြယ္လြန္ၿပီးသားပါ၊အခု
မရီးအေမဆုံးကာနီး အသည္းအသန္ျဖစ္ေနခ်ိန္ ဖုန္းသတင္းရလို ့မရီးသြားဖို ့ရာျဖစ္ပါတယ္၊ခက္ေနတာက ဒီအခ်ိန္အႀကိးမေတြ အစမ္းစာေမးပြဲ
ေျဖရကာနီးၿပီ၊သူတို ့ကိုေခၚသြားလို ့ကမရ၊အႀကီးမက(၇)တန္း၊အလတ္မက(၅)တန္း၊အငယ္မက(၂)တန္း၊အငယ္မ(၂)တန္းသမားကိုေတာ ့
ဆရာ/ဆရာမေတြကို အက ်ိ ု းအေၾကာင္းခြင့္ေတာင္းေခၚရင္ရေသးတယ္၊အႀကိးမႏွစ္ေယာက္က ဘယ္လိုမွေခၚမျဖစ္၊ဒိေတာ ့သူတို ့အေဖက
ဒီလိုဆုံးျဖတ္တယ္၊
(အႀကီးမႏွစ္ေယာက္ စာေမးပြဲေျဖၿပီး ေက ် ာင္းပိတ္ရက္မွာမွ ဗန္းေမာ္လိုက္ၾကရမယ္။သမီးမိန္းကေလးေတြ၊အပ်ိဳ ေပါက္အရြယ္ျဖစ္ေနၿပီမို ့
တစိမ္းလူစိတ္မခ်၊အေဖကိုယ္တိုင္ေနရစ္ခဲ ့မယ္။ထမင္းဟင္းခ်က္ဖို ့ မေကာ ့ရဲ ့ေဒၚေလးက ် န္ရစ္ခဲ ့မယ္၊မိန္းမက အငယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚၿပိး
သြားႏွင့္လိုက္၊ေမာင္ေမာင္က မရီးအေဖာ္ရေအာင္ လိုက္ပို ့၊ဟိုေရာက္ၿပီး ျပန္လာ၊စာေမးပြဲၿပီးရင္ အေဖနဲ ့အႀကိးမႏွစ္ေယာက္၊ေဒၚေလးကိုပါေခၚ
ၿပိးလိုက္လာမယ္၊အဲဒိအခ်ိန္ ေမာင္ေမာင္က အိမ္ေစာင့္)
အကိုျဖစ္သူဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ ့ေမာင္ေမာင္ မရီးနဲ ့တူ/တူမေတြကို ဗန္းေမာ္လိုက္ပို ့ရတယ္၊အမွန္ကေတာ ့ေလယာဥ္ပ်ံနဲ ့သြားတာကို ဒီေလာက္
ထိ ပူပင္စရာမလိုပါ၊ကိုယ္က ျမစ္ႀကိးနားေလယာဥ္ကြင္းလိုက္ပို ့ေပးရင္ ၿပီးၿပီ၊ဒါေပမဲ ့အကိုႀကိးက သူ ့မိန္းမ အေမစိတ္နဲ ့ ေသာကဗ်ာပါရ ျဖစ္ေန
တဲ ့အတြက္ စိတ္မခ်လို ့ပါ။ကေလးႏွစ္ေယာက္လဲပါေသးတာကိုး၊တူေတာ္ေမာင္ကေတာ ့ သူ ့ဦးေလးပါလာလို ့ အနားကမခြါေပါ ့ေလ၊မရီးျဖစ္သူ
လဲ အကိုႀကီး ပူမယ္ဆိုလဲပူစရာပါ၊သူ ့အေမစိတ္နဲ ့အာ႐ုံေထြျပားေနတာပါ၊ဗနိးေမာ္ေရာက္တဲ ့အခါလဲ သူတို ့ကို ဘယ္သူမွ လာမႀကိဳ နိုင္ၾကပါ၊
အားလုံးလူနာအတြက္ဘဲ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကတာပါ၊ေမာင္ေမာင္တို ့မတ္/မရီး သုံးဘိးဆိုင္ကယ္တကၠစီငွားၿပီးသြားရတာပါ၊ဒိအရင္က ေမာင္ေမာင္
ဗန္းေမာ္ကို မေရာက္ဖူးတာကတေၾကာင္း၊အိမ္မွာ လူနာရဲ ့ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ကိုလာေစာင့္ေနၾကတဲ ့အမ်ိဳ းအေဆြေတြမ်ားျပားေနၿပိး၊သူကတစိမ္း
တရံစာမို ့ မေနတတ္ျဖစ္ၿပီး၊ေရာက္တဲ ့ေန ့တရက္ဘဲ အိမ္မွာေနၿပိး ေနာက္ရက္ေတြမွာ ၿမိဳ ့ထဲေလ ် ာက္လယ္ေတာ ့တာပါဘဲ၊သူ ့ဦးေလးနား
အျမဲကပ္ေနတဲ ့တူေတာ္ေမာင္ကလဲ ေမာင္ေမာင္သြားေလရာ တေကာက္ေကာက္နဲ ့ပါ၊
“အိမ္မွာလဲ ရႈပ္ေနတာပါေမာင္ေမာင္ရယ္၊ငါလဲ သူ ့မၾကည့္အားပါဘူး၊မင္းတူကို မင္းသာေခၚသြားလိုက္ပါ”
မရီးကလဲ သူ ့အေမကိုျပဳ စုရတာတဘက္မို ့ကေလးကို ေမာင္ေမာင္နဲ ့ထည့္လိုက္တာပါ၊ေမာင္ေမာင္ တူေတာ္ေမာင္ကို ဆိုင္ကယ္ေရွ ့မွာ
တင္ၿပီး မေရာက္ဖူးတဲ ့ၿမိဳ ့မို ့ ဘာရယ္မဟုတ္၊ေျခဦးတည့္ရာ ဆိုင္ကယ္ကိုပတ္စီးလာပါတယ္၊
“ဦးေရး ေရး၊လကၻရည္ေသာက္ခ်င္တယ္” တူေတာ္ေမာင္ပူဆာလို ့ ေမာင္ေမာင္ ၿမိဳ ့ခံေတြကိုေမးၿပိး လကၻရည္ဆိုင္ဘက္ထြက္လာခဲ ့တယ္၊
နယ္ၿမိဳ ့ေတြရဲ ့ထုံးစံအတိုင္း လကၻရည္ဆိုင္ေတြက ေဈးနားဝန္းက ် င္မွာရွိေနတာကိုး၊ေမာင္ေမာင္ေဈးထိပ္ ဆိုင္ကယ္အပ္ႏွံမဲ ့ေနရာဆီခ်ိဳ းအဝင္
“ကၽြီ –“ဆိုင္ကယ္ဘရိတ္ပြတ္ဆြဲသံနဲ ့အတူ ေမာင္ေမာင္လဲ ျပာသြားၿပိး သူ ့ဆိုင္ကယ္ဘရိတ္ကို ကမန္းကတန္းေဆာင့္နင္းလိုက္ရတယ္၊
ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စင္းက တိုက္လုတိုက္ခင္ အေနအထားနဲ ့ ရပ္တန္ ့သြားတာ။ဘာမွမျဖစ္လို ့ လူဝိုင္းမလာပါ၊ဒါေပမဲ ့
“ကို-ကိုေမာင္” နံမည္ေခၚသံၾကားလို ့ၾကည့္လိုက္တဲ ့အခါ မေမၽွာ္လင့္ဘဲ ေတြ ့လိုက္ရတာ ဖိဖီ။
“ကိုရယ္၊ဖိဖီကို ခုထိ စိတ္နာလို ့ေကာင္းတုန္းဘဲလား၊ႏုတ္ေတာင္ မဆက္ခ်င္ေတာ ့ဘူးလား” မထင္မွတ္ဘဲ ေတြ ့တာမို ့ ေမာင္ေမာင္ ႏုတ္
မဆက္ဘဲ ေငးၾကည့္ေနတာကို ဖီဖီက မခ်ိတင္ကဲ ေမးလိုက္တာပါ၊ေမာင္ေမာင္ၾကည့္လိုက္တဲ ့အခါ ဖီဖီ ကေလးငယ္ေလးကို ေက ် ာမွာ လြယ္
ပိုးထားပါတယ္၊
“မဟုတ္ပါဘူးဖိဖီရယ္၊ဖိဖီကို မထင္မွတ္တဲ ့ေနရာမွာ လာေတြ ့ေနရလို ့ပါ၊ဖီဖီတို ့ဗန္းေမာ္ေျပာင္းလာရတာလား”
“ဟုတ္တယ္ကို၊သုံးလေက ် ာ္ၿပီ၊ကို ့ကို မမတို ့မေျပာဘူးလား”
“ကို ေဈးကိိုမေရာက္တာၾကာၿပီ၊ဖီဖိနဲ ့လမ္းခြဲၿပီးကတဲက အေဟာင္းကအသစ္ျဖစ္လာမွာမို ေဈးဘက္မသြားတာ”
ေမာင္ေမာင့္စကားၾကားရလို ့ဖီဖီ မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္ေဝ့လာတယ္၊မခ်စ္လို ့မွမဟုတ္ဘဲ အေမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္လို ့ခ်စ္သူကိုလမ္းခြဲၿပိး
တျခားလူနဲ ့လက္ထပ္ခဲ ့ရတာ၊ဒါကိုခ်စ္သူနဲ ့ဆုံတုန္း ရွင္းျပေတာင္းပန္ခ်င္တယ္၊
“ကို၊အခ်ိန္ရမလားဟင္၊ဖီဖီ ကို ့ကို ေတာင္းပန္စကားေျပာခ်င္သးတယ္၊ျမစ္ဆိပ္ဘက္ လမ္းေလ ၽွ ာက္ရင္းေပါ ့”
“ကိုနဲ ့ဖိဖီၾကားမွာ ေျပာစရာစကား မရွိေတာ ့ဘူးလို ့ ကိုထင္တယ္၊ၿပိးတာလဲ ၿပီးခဲ ့ပါၿပီ၊အာ႐ုံလာ မိုးလင္းလို ့ညအေမွာင္မွာ စမ္းတဝါးဝါးျဖစ္
ခဲ ့တဲ ့အျဖစ္မ်ိဳ းကိုလဲ ထပ္ၾကဳံ စရာမရွိေလာက္ေတာ ့ပါဘူး၊ၿပီးတာေတြ ၿပိးပါေစေတာ ့ဖိဖီရယ္”
“ေအာ္၊ကိုရယ္၊ကိုက ဒီေလာက္ထိကို စိမ္းကားသြားၿပီကိုး” ဖီဖီစကားကို ေမာင္ေမာင္ ျပဳံ းလိုက္မိတယ္၊
“စိမ္းကားတယ္လို ့ေတာ ့ဘယ္ဟုတ္ပါ ့မလဲဖီဖီ၊ေရွ ့ဆက္လက္တြဲမရေတာ ့လို ့လမ္းခြဲခဲ ့ရၿပိးမွ ေျပာစရာစကားလဲ မရွိသင့္ေတာ ့လို ့ပါ”
“ကို႔ကို တခုဘဲေျပာပါရေစ၊ဒိေယာက္က ် ားကိုယူဖို ့ ေမေမက ဇြတ္စီစဥ္တယ္၊မမနီကတိုက္တြန္းတယ္၊ဖိဖီ လြန္ဆန္လို ့မရခဲ ့ပါဘူးကိုရယ္”
“ေအးေပါ ့ေလ၊ကို ဖတ္ဘူးတာေလးေျပာမယ္၊ဦးပုညရဲ ့ဆဒၵန္ဆင္မင္းဝတၱဳ ဇာတ္လမ္းထဲက စကားလုံးပါ၊(အစြယ္ကို လိုသူ မင္းမိဘုရား၊
အသြားေစခိုင္းသူ မင္းဧကရာဖ္၊ေလးပစ္သူ ဘုရားကၽြန္ေတာ္မ်ိဳ း၊ ႀကံေဖာ္ႀကံဘက္ သုံးေယာက္သားအနက္တြင္မွ၊ကံကြက္ၾကား၍။ငမိုက္သား
မုဆိုးေလ၊နင့္ခ်ည္းပင္ ေသေလေရာ ့)၊ေသာႏုတၳိဳ မုဆိုးရဲ ့သူ ့မွာအျပစ္မရွိေၾကာင္း အမ်က္ေျဖလကၤာ၊ထုေျခလႊာေပါ ့ေလ၊ဆဒၵန္ဆင္မင္းက
ဘုရားအေလာင္းမို ့ မုဆိုးကို ခြင့္လြတ္တယ္တဲ ့၊သူ ့ကို အေသသတ္တာေနာ ္၊ဖီဖီက ကို ့ကို အေသသတ္တာမွမဟုတ္တာ၊ခြင့္မလြတ္စရာမရွိ
ပါဘူး၊ခြင့္လြတ္ပါတယ္၊အတူေတာ ့မလိုက္ပါရေစနဲ ့ကြာ။ဖိဖီေယာက္က ် ားျမင္သြားရင္လဲမေကာင္းပါဘူး”
“ကို မာလာေလးနဲ ့တြဲေနတယ္ဆို၊မမရီ တို ့ကေျပာတယ္”
“ေအာ္၊ဖိဖီရယ္၊ကိုယ္မလိုခ်င္ေတာ ့လို ့ပစ္ထားခဲ ့ၿပီးမွ ေခြးခ်ိခ်ီ က ်ီးထိုးထိုး ထားလိုက္ပါ”
“မဟုတ္ပါဘူး၊ဖီဖီေျပာခ်င္တာက၊ ကို႔အတြက္ မာလာေလးက အေကာင္းဆုံးအေဖာ္မြန္ျဖစ္မွာပါ၊ကို မာလာေလးကို ယူပါ”
“စိတ္ခ်ဖီဖီ၊ကို မာလာကို ယူမွာပါ၊ကဲ၊သြားမယ္”
ဖီဖီနဲ ့ေတြ ့လိုက္ရလို ့ ေမာင္ေမာင္ ဗန္းေမာ္မွာမေနေတာ ့ဘဲ ေနာက္တရက္ ေလယာဥ္နဲ ့ျပန္လာခဲ ့တာ၊အကိုႀကိးကေတာင္ ေမးတာ၊
“ညိေလးက ဟိုမွာ အၾကာႀကိးေတာင္ မေနခဲ ့ပါလား၊ရည္းစားလြမ္းတယ္ေပါ ့၊ဟုတ္လား”
“ဟုတ္၊အကိုႀကိး”

“ညီေလးတို ့ဘယ္ေတာ ့လက္ထပ္ၾကမွာလဲ၊သူ ့အိမ္ကေရာ သေဘာတူလား” အကိုႀကိး ေမးလိုက္တဲ ့ေမးခြန္းကို ခဏစဥ္းစားၿပီးမွ
“(၂)ႏွစ္ေလာက္ေနမွ လက္ထပ္မယ္ အကိုႀကီး၊သူ႔မွာ အေဖမရွိဘူး၊အေမေတာ ့သေဘာတူပါတယ္၊အကို သေဘာတူ မတူ မသိေသးဘူး”
“ဒီမိန္းကေလးနဲ ့ဘဲ လက္ထပ္မယ္လို ့ ရည္ရြယ္ရင္လဲ ေနာက္(၂)ႏွစ္ထိ ေစာင့္မေနနဲ ့ညီေလး၊မင္းအသက္လဲ(၂၂)ႏွစ္ရွိၿပီ၊မငယ္ေတာ ့ဘူး၊
ငါဆို ဒီအရြယ္မွာ မိန္းမရၿပီးေနၿပီ၊ဒီေတာ ့ညီေလးေကာင္မေလးကိုေျပာျပ၊သူတို ့လက္ခံရင္ လာမဲ ့ႏွစ္ ၀ါမဝင္ခင္ ဇြန္ ဇူလွိုင္ မဂၤလာေဆာင္ေပး
မယ္၊ဒီတစ္ရာသီေတာ ့ ညိေလး ေငြရွာလိုက္ဦး”
အကိုႀကီးက သူ ့အတြက္ စီမံကိန္းခ်ေပးတာ လက္ခံရမွာပါ၊မိဘႏွစ္ပါးမရွိေတာ ့တဲ ့ေနာက္ အကိုႀကိးဘဲ အစစအရာရာ မိဘဘဲေလ၊ေမာင္
ေမာင္ျပန္ေရာက္ၿပီး တပတ္အၾကာ တူမေတြစာေမးပြဲၿပိးလို ့ အကိုႀကီးတို ့သားအဖေတြ ေဒၚေလးပါ ဗန္းေမာ္လိုက္သြားၾကလို ့သူတစ္ေယာက္
ထဲဘဲအိမ္ေစာင့္က ် န္ခဲ ့တာ၊အကိုႀကိးတို ့ကိုေလယာဥ္ကြင္းလိုက္ပို ့ေပးၿပိးတာနဲ ့ မာလာဆီကို ယြန္းေတာ ့တာပါ။
“မာလာနဲ ့တိုင္ပင္စရာေလးေတြရွိတယ္၊ကိုကို႔အိမ္လိုက္ခဲ ့” ဆိုင္မွာ အလွျပင္တဲ ့သူေတြရွိေနလို ့ မာလာကို အျပင္ေခၚေျပာရတာ၊
“ခဏပါကိုကိုရယ္၊ဒီဧည့္သယ္ၿပီးရင္ ၿပိးပါၿပီ၊ကိုကိုနဲ ့ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာလို ့ရတယ္၊သုံးမိနစ္ဘဲေစာင့္”
“မဟုတ္ဘူး၊ကိုကိုေျပာတာက ကိုကို ့အိမ္မွ ကိုကိုတစ္ေယာက္ထဲ၊ဘယ္သူမွမရွိၾကဘူး၊အားလုံးဗန္းေမာ္သြားၾကတယ္၊အဲဒါ ကိုကိုနဲ ့မာလာ
ေရွ ့ေရးတိုင္ပင္စရာရွိလို ့” ေမာင္ေမာင့္အေျပာကို မာလာစပ္ျဖဲျဖဲ နားေထာင္ၿပိး
“အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲမို ့ကိုကိုက တေစၧေၾကာက္တယ္ေပါ ့၊ဟုတ္လား၊ဒါဆိုလဲ လိုက္ခဲ ့ရမွာေပါ ့ကိုကိုရယ္၊ညေနမွ ကိုကိုလာေခၚ၊မာလာ
အိမ္ျပန္ၿပီး အဝတ္အစားေလးေတြ ထည့္လိုက္ဦးမယ္၊ေတာ္ၾကာ ေပပြေနတာ လဲစရာမရွိျဖစ္ေနမယ္” မာလာက သူ ့ကိုကို ညအိပ္ေခၚတယ္ဆို
ကတဲက သိၿပီးသားေလ၊သမီးရည္းစားအဆင့္ကိုေက ် ာ္လာခဲ ့တာ(၄)လထဲေရာက္ေနၿပီဘဲ။
ညေန(၆)နာရီေက ် ာ္ေလာက္ မာလာကို သြားေခၚပါတယ္၊မာလာက သူ ့ဆိုင္ကယ္နဲ ့လိုက္လာတာပါ၊ေမာင္ေမာင္က ေန ့ခင္းမာလာဆိက
အိမ္ကိုျပန္လာၿပီး ထမင္းတစ္အိုးခ်က္ခဲ ့ၿပိးပါၿပီ၊ဟင္းကိုေတာ ့အျပန္လမ္းကဆိုင္ဝင္ဝယ္လာခဲ ့တာ၊ၿခံထဲေရာက္ၿပိးလို ့ ေမာင္ေမာင္ရဲ ့အိမ္ေလး
ထဲေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ
“ဟား၊ဂြတ္ရွယ္၊ကိုကို႔ရဲ ့အိမ္ကုတ္ကေလးက အျပင္သာၾကည့္ေတာ ့သာစုတ္ေနတာ၊အထဲမွာက ေဟာ္တယ္က ် ေနတာပါလား”
“ဒီအိမ္ကုတ္ကေလးက ေနာင္မွာ မာလာေနရမဲ ့အိမ္ကုတ္ကေလးဗ်ေနာ္”
“ကိုကိုနဲ ့သာဆိုရင္ အိမ္ကုတ္မကပါဘူးကိုကိုရယ္၊လမ္းေဘးသစ္ပင္ေအာက္မွာ ေနရလဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ကိုကို ့ ကိုခ်စ္လို ့”မာလာ့အေျပာေလး၊
“လမ္းေဘးသစ္ပင္ေအာက္ေတာ ့ မေနပါရေစနဲ ့မာလာရယ္၊လူေတြဝိုင္းၾကည့္ၾကမွာ ရွက္စရာႀကီး” ေမာင္ေမာင္ ေနာက္ေျပာင္လိုက္တာ
“ဟာ၊ကိုကိုေနာ္၊ဒီက အေကာင္းေျပာေနတာကို၊ကဲ-ကဲ-ေျပာဦး”မာလာ ေမာင္ေမာင့္ရင္ဘတ္ကို သူ ့လက္ဆုတ္နဲ ့ဖြဖြထုလိုက္တာ
“ေရာ္၊ကိုကိုက ဘာေျပာလို ့လဲ၊လူေတြဝိုင္းၾကည့္ၾကမွာဆိုတာ ဗီဒီယို လာရိုက္တယ္ထင္ၾကမွာလို ့ေျပာတာကိုး” ေမာင္ေမာင္ သူ ့ရင္ဘတ္
ကိုထုေနတဲ ့မာလာရဲ ့လက္ႏွစ္ဘက္ကို ခ်ဳ ပ္ကိုင္ၿပီး မာလာကို ရင္ခြင္ထဲဆြဲဖက္ကာ ႏုတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ယူလိုက္ပါတယ္၊
“ဟြန္ ့၊ကိုကို၊လူဆိုးႀကိး” မာလာ သူ ့ကိုကိုရင္ခြင္ထဲမွာ မ်က္ႏွာေမာ ့ထားေပးရင္း ႏုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို အလိုက္သင့္ ဟထားေပးေနေလရဲ ့။
ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းရင္းႏွီးၿပီးသားခ်စ္သူေတြအဖို ့အထူးအေထြေျပာေနဖို ့မလို၊ႏွစ္ေယာက္သားေရခ်ိဳ း၊ညစာစားၿပိးတာနဲ ့လုပ္ငန္းစၿပီ၊လုပ္ငန္းမစ
မီ ေမာင္ေမာင္က သူ ့အကိုႀကိးေျပာတဲ ့ လက္ထပ္မဲ ့စိမံခ်က္ကို ေျပာျပတာ၊မာလာက “ကိုကို ့သေဘာ”ေျပာၿပိးပါၿပီ၊
“လက္ထပ္ၿပိးရင္ ဒီအိမ္ကုတ္ေလးမွာ အတူေနမယ္”
“ကိုကို ့သေဘာ”
“လက္ထပ္ၿပီးရင္ မာလာ အလွျပင္ဆိုင္ မလုပ္ရေတာ ့ဘူး၊အကိုႀကိးက ဖက္ရွင္ပစၥည္း အဝတ္အထည္ ေရာင္းဖို ့ေငြထုတ္ေပးမယ္တဲ ့”
“ကိုကို ့သေဘာ”
“လက္ထပ္ၿပိးရင္ ကေလးေတြ တစ္ဒါဇင္ေမြးရမယ္”ခါတိုင္း ကိုကို ့သေဘာဆိုတဲ ့မာလာ၊ဒိတခါ မ်က္လုံးျပဴ းျပၿပိး
“တစ္ဒါဇင္ႀကီးမ်ားေတာင္၊ေသေရာေပါ ့ကိုကိုရယ္၊ဒါေတာ ့မရဘူးေနာ္၊တျခားဟာဆက္ေျပာ”
“ေျပာစရာကုန္ၿပီ၊လုပ္စရာဘဲရွိေတာ ့တယ္၊ကိုကို ့သေဘာဆိုတဲ ့ေကာင္မေလး၊အဝတ္ေတြခၽြတ္လိုက္ေတာ ့”
“ဒါကေတာ ့ကိုကိုေျပာမွလား၊ဟြန႔္-“
ႏွစ္ေယာက္သားအဝတ္ကိုယ္စီခၽြတ္ၾကၿပီးေနာက္ အိပ္ရာေပၚ 69 ပုံစံ အျပန္အလွန္ စုတ္ၾက ရက္ၾက မႈတ္ၾကေပါ ့၊မာလာေစာက္ဖုတ္ေလး
က လိုးၿပီးၾကတဲ ့ေနာက္မွာ ပိုလို ့ေတာင္ ေဖာင္းတင္းလာသလိုပါ၊နို ့ေတြကလဲ ေမာင္ေမာင္ဆြဲဆုတ္ေနလို ့ပိုၿပိးႀကိးလာတာပါ၊ဖင္ႀကိးကေတာ ့
တားေဆးထိုးထားလို ့ထင္ပါတယ္၊ဒိေလာက္လိုးေနတာေတာင္ ပိုၿပိးႀကိးလာေနတာ၊
“တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ၊ၿခံကလဲအက ် ယ္ႀကိးဘဲ၊ဖင္ေထာင္လိုးမယ္ကြာ၊မာလာ ဖင္ကုန္းေပးေနာ္”
“ကိုကို ့သေဘာေျပာၿပီးၿပီဘဲကြာ၊ထပ္မေျပာနဲ ့၊ႀကိဳ က္သလိုသာ လိုးေတာ ့ကိုကိုေရ” မာလာေျပာရင္း အိပ္ရာေပၚ ဖင္ကုန္းေပးပါတယ္၊
အရင္က ဒိလိုဖင္ကုန္းမလုပ္ခဲ ့ဖူးလို ့မာလာဖင္ကုန္းတာက ေလ ့က ် င့္ခန္းလုပ္တဲ ့ပုံျဖစ္ေနလို ့
“ေခါင္းကို ေခါင္းအုံးေပၚေဘးေစာင္းတင္လိုက္၊ဗိုက္ကို အိပ္ရာနဲ ့ထိေနေအာင္ကပ္ထား၊ၿပီးရင္ ဖင္ကိုအေပၚေထာင္တင္လိုက္”
ေမာင္ေမာင္ ေျပာလဲေျပာ၊မာလာကိုကိုင္ၿပီး သူလိုခ်င္တဲ ့ပုံစံရေအာင္ေနရာခ်ေပးတယ္၊စနစ္က ် သြားတဲ ့အခါ ေမာင္ေမာင္ မာလာကိုၾကည့္
ၿပီး တံေတြးသီးခ်င္လာသလိုျဖစ္လာတာ၊သူမိန္းမျဖစ္ၿပီးသား၊သူလိုးၿပီးသားေပမဲ ့မာလာကၾကည့္လို ့မဝျဖစ္ေနတယ္၊အခုလို ဖင္ေထာင္ကုန္းေပး
ထားတဲ ့အခါ ျဖဴ ေဖြးတင္းရင္းေနတဲ ့ဖင္တုန္ႀကီးေတြက ကိုက္စားခ်င္စရာ၊ႀကီးမားဝိုင္းစက္စြင့္ကားေနတဲ ့ဖင္ဆုံႀကီးအလယ္က ေဖာင္းမို ့ေနတဲ ့
ေစာက္ဖုတ္ႀကိး ေနာက္ကိုျပဴ ထြက္ေနတာ၊ဖင္သားတစ္တစ္ႀကီးေတြက ေဘးဘက္ကို ကားထြက္ေနတာ၊ေမာင္ေမာင္ ကုန္းထားေပးတဲ ့ဖင္သား
လုံးလုံးက ် စ္က ် စ္ကားကားႀကိးေအာက္ကို လက္ထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို အုပ္ကိုင္ေပးလိုက္တာ
“အမေလး၊ကိုကိုရယ္၊လန္ ့လိုက္တာ” ႐ုတ္တရက္မို ့မာလာ လန္ ့သြားၿပိး ခါးေကာ ့တက္သြားတာ၊ေစာေစာက ႏွစ္ေယာက္သား စုတ္ မႈတ္
ၿပီးမို ့ေစာက္ဖုတ္က အရည္ရႊမ္းေနပါၿပီ၊ေမာင္ေမာင္ လီးနဲ ့ေစာက္ဖုတ္အဝကိုေတ ့ၿပိးခါးအားကိုသုံးကာ ဖိသြင္းလိုက္တဲ ့အခါ
“အား၊ဝင္သြားၿပီကိုကိုရယ္”
လိးဝင္တာနဲ ့ေမာင္ေမာင္ ကိုက္စားခ်င္ေနတဲ ့ဖင္တုန္းႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို လက္နဲ ့ဆုတ္ကိုင္ရင္း လီးကိုမွန္မွန္လိုးေပးပါတယ္၊
“မာလာ၊စိတ္ကိုေလ ် ာ ့ထား၊ၿပီးခ်င္လာရင္ေျပာ” ေမာင္ေမာင္ ဆက္တိုက္လိုးေတာ ့တာ၊
“အမေလး-ကိုကို-အား-ကၽြတ္-ကၽြတ္”
“ဘူး-ဘြက္-ဘလပ္-ဘူး-ဘြက္-ဘလပ္”
“မာလာ။ညိမေလး၊ရလား၊နာရင္ေျပာ” မာလာဆီက ကၽြတ္ ကၽြတ္ အသံထြက္လာလို ့ေမးတာပါ၊
“အင္-ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ရတယ္ကိုကို၊အား၊ေကာင္းလို ့” ဒိလိုဖင္ကုန္းမခံဖူးလို ့ အစမွာအေနရခက္ေပမဲ ့တေျဖးေျဖး အရသာေကာင္းေကာင္း
ရလာတယ္၊ကိုကိုက သူ ့ဖင္ႀကီးကို တအားဆုတ္နယ္ၿပီး အားပါးတရေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးေနတာမို ့၊ေဆာင့္လိုးလိုက္တဲ ့အခါ မာလာဖင္ႀကီးေတြ
လွိုင္းထသလို တုန္ တုန္သြားတာ၊ေဂြးေစ ့ႏွစ္လုံးက ဖင္ကို လာ လာရိုက္ေနလို ့”ဘလပ္-ဘလပ္”ျဖစ္ေနတာ၊ၾကာေလေကာင္းေလ ျဖစ္လာတာ
မာလာ မေနနိုင္ေတာ ့ပါ၊လူတကိုယ္လုံး ေလထဲကို ေျမာက္တက္သြားသလို၊ေရလွိုင္းထဲမွာ ျမဳ တ္လိုက္ေပၚလိုက္ျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳ းခံစားေနရတာ၊
“အီး၊ကိုကို၊အင္း၊ေကာင္းတယ္၊အား၊ကိုကို၊ၿပိးေတာ ့မယ္ကြာ၊အား၊ေဆာင့္ကြာ” မာလာဖင္ႀကိးကို အၿငိမ္မေနနိုင္၊ေနာက္ကို ဖင္ႀကိးျပန္ကန္
ေပးေနတာပါ၊ေမာင္ေမာင္လဲ မာလာၿပီးခ်င္ေနမွန္းသိလို ့လိုးအားကို အရွိန္ျမႇင့္လိုက္ပါတယ္၊
“ဘူ-ဘြတ္-ဘလပ္-ဘူ-ဘြတ္-ဘလပ္”
“အ အ အား၊ဟင္း—ဟင္း—ကိုေရ” မာလာပါးစပ္ကညီးသံနဲ ့အတူ ဖင္ႀကိးေရွ ့ငိုက္က ် သြားၿပီး ေပ်ာ ့ေခြသြားတာ၊
“အင့္ေရာ-အီေရာ-အင္း” ေရွ ့ငိုက္က ် သြားတဲ ့ဖင္ႀကိးကို လက္နဲ ့ဆြဲထိန္းရင္း ေမာင္ေမာင္ အားယူၿပိး အၿပိးသတ္တိုက္ပြဲဆင္ႏြဲတာ၊
သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ သုတ္ရည္ေတြ ထြက္ၿပီး ၿပီးသြားပါတယ္၊ဒူးတဇတ္ဇတ္တုန္ေနတဲ ့မာလာ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေမာင္ေမာင္လႊတ္ေပးလိုက္တာနဲ ့
အိပ္ရာေပၚ ပစ္က ် သြားေတာ ့တာပါ၊ေမာင္ေမာင္လဲ အလားတူ မာလာေဘးမွာ။
“ကိုကိုရာ၊ေကာင္းလိုက္တာ”

“ကိုကို၊ခုနကလိုးတာ doggy style ဆိုတာလား” ခဏအၾကာ အေမာေျပတဲ ့အခါ မာလာကေမးတာ၊
“ဟုတ္တယ္၊အခုအင္တာနက္ေခတ္မို ့ doggy style ေခၚတာ၊ေရွးဗမာဘုရင္ေခတ္က(ကုန္းတက္)ေခၚတယ္”
“အဲဒါပိုမွန္တယ္ေနာ္ကိုကို၊မာလာကုန္းေပးထားတာ ကိုကို ေနာက္ကတက္တာ” မာလာ သူ ့ကိုကို ကိုဖက္ထားရာကေျပာတာ၊
“doggy ဆိုေတာ ့ ေခြးလို ့ေျပာၾကတာ၊အမွန္ကေတာ ့ေခြးတင္မကပါဘူး၊ကၽြဲႏြား ျမင္း သိုးဆိတ္ ေျခေလးေခ်ာင္းသတၱဝါေတြအားလုံး ဒီလို
လိုးေနၾကတာ၊အေနာက္တိုင္း sex စာအုပ္ေတြမွာဖတ္ဘူးတာ အခုလို ေလးဘက္ေထာက္လုပ္တာက တကဲ ့ကာမအရသာကိုရတယ္၊လူေတြက
ေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွ မိန္းမေအာက္ကပက္လက္ခံတဲ ့ပုံစံကို ေျပာင္းလဲလာၾကတယ္တဲ ့၊” ေမာင္ေမာင္ သူသိတာေလးေတြ ရွင္းျပေပးတာ၊
“ဒီလိုမ်ိဳ းလိုးတာ ဗီဒီယိုေတြ၊အင္တာနက္ေတြေပၚလာမွ ပိုမ်ားလာတာေနမွာေနာ္ ကိုကို၊ ဟိုအရင္က ဒါမ်ိဳးလုပ္ရေကာင္းမွန္း သိဘူးေနမွာ”
“မထင္ပါနဲ ့ကြာ၊တို ့ဗမာေတြ တျခားဟာသာ မတီထြင္ရွိမယ္၊ဒီဏွာကိစၥမွာေတာ ့ေနာက္မက ် ဘူး၊မင္းတုန္းမင္းႀကိး မိဘုရား(၅၀)ေက ် ာ္
ရွိတာ၊မိဘုရားေတြ ဘုရင့္အႀကိဳ က္ ဘယ္လိုေနေပးရမလဲ သိေအာင္(နန္းတြင္းသုံးပုရပိုက္ျဖဴ )မွာ ကာမဆက္ဆံတဲ ့ပုံစံအမ်ိဳ းမ်ိဳ း့့ုေရးဆြဲထားတာ၊
မိဘုရားေတြ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး အႀကိဳ ေလ ့က ် င့္ၾကရတယ္ဆိုဘဲ” ေမာင္ေမာင့္စကားအဆုံးမွာ မာလာ တခစ္ခစ္နဲ ့ သေဘာေတြက ် ၿပီး
“မိဘုရားေတြသနားစရာ ကိုကိုရာ၊စာဖတ္ၿပီးက ် င့္ရတာ၊ဒီေခတ္ဆို ဗီဒီယိုၾကည့္ရင္ အကုန္တတ္ၿပီ”
“အကုန္တတ္ၿပီ၊ဒါဆို မာလာလဲ အကုန္တတ္ၿပီေပါ ့” မာလာ သူ ့ကိုကိုဘက္ လွည့္အိပ္ၿပီး ဖက္လိုက္ပါတယ္၊ၿပီးမွ
“ျမင္ဘူးတာကိုေျပာတာ၊ကိုကိုရဲ ့”
“ျမင္ဘူးတယ္ဆိုရင္ ဒိတခါ မာလာ ကိုကို ့အေပၚက ျမင္းစီးေပး၊ၿပီးရင္ ကိုကို normal ျပန္လုပ္ေပးမယ္”
ေမာင္ေမာင္ သူလုပ္ခ်င္တဲ ့အေနအထားကိုေျပာတာပါ၊ကိုယ့္အိမ္မွာ တညလုံးေနၾကရမွာ၊စိတ္ႀကိဳ က္သာဆြဲေပေရာ ့ေပါ ့၊
“အင္း၊ကိုကို႔သေဘာ”
ၿပီးမွႏွစ္ေယာက္သား ေရေဆးသန္ ့ရွင္းၾကတယ္၊အိမ္ေလးမွာ သူတို ့ဘဲရွိေနတာမို ့၊အဝတ္အစား ျပန္ဝတ္မေနဘဲ ဒီတိုင္း သြားၾကတာ၊
“ေျပာင္ေအာင္ေဆး၊ၿပီး ျပန္ရက္ေပးဦးမွာ” ေမာင္ေမာင့္အေျပာေၾကာင့္ မာလာ ရွက္ေသြးေလး မသိမသာ ျဖာသြားေပမဲ ့သူ ့ကိုကိုေျပာသလို
ေစာက္ဖုတ္ကို ေရနဲ ့ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာပါတယ္၊ေစာက္ေခါင္းအတြင္းပိုင္းထဲ လက္ႏွိုက္သြင္းၿပီး ဆပ္ျပာနဲ ့ေရနိုင္နိုင္သုံးၿပိးေဆးပါတယ္၊
အလားတူဘဲ ေမာင္ေမာင္လဲ လီးကို အေရခြံဆြဲလွန္၊ဒစ္ေအာက္ဘက္ကေျမာင္းရာေလးေတြထဲအထိ ဆပ္ျပာေရာက္ေအာင္ ေသခ်ာဂ႐ုတစိုက္
ေဆးေၾကာသန္ ့စင္ပါတယ္၊သမီးရည္းစား လင္မယားေတြ တကိုယ္ေရသန္ ့ရွင္းမႈရွိတဲ ့အခါ အနံ ့အသက္ေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္
ေတာ ့ဘူးေပါ ့၊ေနာက္တခ်ီအလုပ္မစခင္ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ ကာဖီတခြက္စိေဖ်ာ ္ေသာက္လိုက္ၾကေသး၊မအိပ္ခ်င္ေအာင္လို ့၊
မာလာကို အေပၚကလုပ္ခိုင္းထားၿပီးလို ့ ေမာင္ေမာင္ အိပ္ရာေပၚပက္လက္လွန္ေပးလိုက္တယ္၊လိးက ေစာေစာကေလးတင္ ပင္ပန္းထားလို ့
ေတာင့္တင္းမေနေသးဘဲ ေပါင္ၾကားမွာေပ်ာ ့ေခြေနတာ၊မာလာ လီးကို လက္နဲ ့ကိုင္ဆြေပးပါတယ္၊လက္ကေလးနဲ ့ဆုတ္ၿပိး ေရွ ့ထိုးေနာက္ငင္
ဂြင္းတိုက္ေပးသလို လုပ္ေပးတဲ ့အခါ လီးက နဲနဲေတာ ့ေတာင္လာပါတယ္၊လိးနဲနဲ ေတာင္စျပဳ လာခ်ိန္ လီးကို ပါးစပ္နဲ ့စၿပိး စုတ္ေပးေတာ ့တာ၊
လိးအေရခြံကို ဒစ္ေပၚေအာင္ဆြဲလွန္ၿပီး ဒစ္ေျမာင္းေလးေတြထဲကို လ ၽွ ာထိပ္နဲ ့ပတ္ရက္ေပးတာမို ့ ေမာင္ေမာင္ အိပ္ရာက ဖင္ႂကြႂကြတက္သြား
ရပါတယ္၊မာလာက တခါတေလ လီးတံတခုလုံး ပါးစပ္ထဲအကုန္ဝင္ေအာင္ ငုံၿပီး ေရခဲေခ်ာင္းစုတ္သလို စုတ္ေပးေနတာ၊ေမာင္ေမာင္ ခံရင္းခံရင္း
လီးတံႀကီးက တအားမာတင္း ေတာင္တက္လာလို ့
“မာလာ၊ရၿပီ၊ေတာ္ၾကာ အရည္ထြက္သြားလိမ့္မယ္၊တက္လိုးေတာ ့”
ေမာင္ေမာင့္စကားအဆုံး မာလာ ေမာင္ေမာင္အေပၚ ကားယားခြတက္လိုက္တယ္၊ေမာင္ေမာင့္မ်က္ႏွာနား ဖင္ႀကီးေရႊ ့ၿပီး ပါးစပ္နဲ ့ေစာက္ပပ္
ကို ထိေပးလိုက္ပါတယ္၊ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ထားရတဲ ့အတြက္ မာလာရဲ ့ေစာက္ပပ္က နဲနဲေလး ဟေနပါတယ္၊ေမာင္ေမာင္ ေစာက္ပပ္နခမ္းသား
ႏွစ္ျခမ္းကို လက္နဲ ့ဆြဲျဖဲၿပိး လ ၽွ ာကိုေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းပါတယ္၊ၿပီးမွ လ ၽွ ာကို ေစာက္ေခါင္းထဲလွဲ ့ပတ္ထိုးေမႊေပးတာ၊မာလာ တခ်ီ
တခ်ီ ဖင္ႀကိးတုန္ တုန္ၿပီး အေပၚႂကြတက္သြားတာ၊သိပ္ေတာင္မၾကာပါဘူး၊ေစာက္ေခါင္းထဲက အေရၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လာတာမို ့
“ညီမေရ၊ရေလာက္ၿပီကြ၊အေရထြက္လာၿပီ” ေျပာကာ ေစာက္ေခါင္းထဲက လ ၽွ ာကို ထုတ္လိုက္ပါတယ္၊
မာလာ ေမာင္ေမာင္အေပၚခြရက္ကဘဲ ေနာက္ဘက္ဆုတ္ၿပီး ေနရာေရႊ ့ပါတယ္၊ေနရာမွန္ေရာက္တဲ ့အခါ လီးကိုလက္နဲ ့ကိုင္၊ေစာက္ပပ္နဲ ့
ေတ ့ထားၿပိး ဖင္ႀကီးႂကြၿပီး ဖိခ်လိုက္တာ မဝင္ဘဲေခ်ာ္ထြက္သြားပါတယ္၊ေခ်ာ္ထြက္သြားတဲ ့လီး ေစာက္ပပ္အကြဲေၾကာင္းကို ကေလာ္ပြတ္တိုက္
သြားတာမို ့ မာလာ ၾကက္သီးေမြးညင္းထသြားပါတယ္၊ေမာင္ေမာင့္အဖို ့လဲ မာလာဖင္ႀကိးပိက ် လာလို ့ေပါင္ေတြနာသြားပါတယ္၊
“လီးကို ကိုကိုကိုင္ထားေပးမယ္၊ညီမ ေျဖးေျဖးခ်င္းသာ ဖိသြင္း၊စိတ္မေလာနဲ ့”ေမာင္ေမာင္ လီးကို ကိုင္ထားေပးပါတယ္၊မာလာ ဖင္ႀကီးျပန္ႂကြ
ၿပီး ေစာက္ပပ္နဲ ့လီးကို ျပန္ေတ ့ပါတယ္၊ေမာင္ေမာင္ ေအာက္ကျမင္ေနရတာ ဖင္က လုံးဝန္းကားအိေနတာပါ၊မာလာ ဖင္ကို တေျဖးေျဖးဖိခ်တာ
“ဗ်ိ ” ေစာက္ပပ္ထဲ လိးဒစ္ ျမဳ တ္ဝင္သြားတာပါ၊
“ကိုကို၊ဝင္ၿပီမို ့လား” မာလာ ဖင္ကို ဆက္ၿပိးဖိသြင္းတာနဲ ့ လိးအဆုံး ဝင္သြားပါၿပီ၊
“အိ-အီး-ကိုကိုရာ” ဘာမွမဟုတ္၊လီးအဆုံးဝင္တာနဲ ့ မာလာအားယူၿပိး ဖင္ႀကီးႂကြကာ ႂကြကာ လိုးေပးတာပါ၊မကၽြမ္းက ် င္ေသးလို ့အရွိန္ကို
မထိန္းနိုင္ဘဲ တခါတခါ ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး ေမာင္ေမာင့္အေပၚ အားနဲ ့ပိက ် လာလို ့ေမာင္ေမာင္ချမာ မနဲေတာင့္ခံထားရတာပါ၊ဖင္ကလဲ ႀကီးတာ
ဆိုေတာ ့ မာလာချမာ သူ ့ဖင္ သူျပန္ မ-ေနရတာနဲ ့ဘဲ အားကုန္ေနတာ၊အစကေတာ ့မာလာ ဒီအတိုင္း ဖင္ကို ႂကြ ႂကြၿပိး ျမင္းစီးသလို လိုးေပး
ေနတာ၊ၾကာလာတဲ ့အခါ ဒူးေညာင္းလာၿပီ၊မတတ္နိုင္ေတာ ့တာနဲ ့ေမာင္ေမာင့္ဗိုက္ေပၚ ေမွာက္ခုန္အိပ္ၿပိး ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ ဖိေပးေနတာ၊
ေမာင္ေမာင္ ဖင္ႀကီးေတြကို လက္နဲ ့ဆုတ္နယ္ၿပီး
“မာလာ ေညာင္းလာၿပီ မဟုတ္လား၊ဆင္းလိုက္ေတာ ့၊ကိုကို လုပ္ေပးေတာ ့မယ္”
မာလာ အေပၚေမွာက္ေနရာက ေဘးဘက္ကို လွိမ့္ဆင္းလိုက္တယ္၊မ်က္ႏွာတခုလုံးလဲ ေခၽြးေတြစိုရႊဲလို ့၊ေမာင္ေမာင္ ပက္လက္အိပ္ေနရာက
ထထိုင္ၿပိး မာလာရဲ ့ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ကို ဆြဲေထာင္ေပးလိုက္တယ္၊ဒေကာက္ေကြးေတြေအာက္ လက္ေထာက္လိုက္ၿပီး လိးကို ေစာက္ပပ္နဲ ့
ေတ ့ၿပိး တခါထဲ ထိုးသြင္းလိုက္တာ ၾကပ္ေနေပမဲ ့အဆုံးဝင္သြားတာ
“အမေလး၊ကိုကို။ေျဖးေျဖးလိုးပါကိုရယ္၊ေအာင့္သြားတာဘဲ”
ေအာင့္တယ္သာေျပာတာပါ၊ေစာက္ပပ္မွာက အေရရြမ္းေနတာပါ၊ေစာေစာက မာလာအေပၚကလိုးေပးၿပိးမို ့ အေရထြက္ခ်င္ေနၿပီ၊ဒါေၾကာင့္
“မာလာ။ေျခေထာက္ေတြ ကိုကို ့ခါးကိုခ်ိတ္ထားလိုက္၊မကၽြတ္ေစနဲ ့၊ကိုကို အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေတာ ့မွာ”
ေမာင္ေမာင္ မာလာေဘးဘက္ လက္ေထာက္ၿပိး အားပါးတရ ေဆာင့္လိုးေတာ ့တာပါ၊မာလာလဲ ေမာင္ေမာင္ေျပာသလို သူ ့ေျခေထာက္ေတြ
နဲ ့ေမာင္ေမာင့္ခါးကို ခ်ိတ္၊လက္ေတြက ေမာင္ေမာင့္လယ္ဂုတ္ကို မမီမကမ္း လွမ္းဆြဲၿပီး ခံပါတယ္၊
“ႁပြတ္-ပလြတ္-ႁပြတ္-ပလြတ္”
“အင္း-ကိုကို-အ-အာ-ကၽြတ္-ကၽြတ္-အီး-ကိုကိုရယ္”
မာလာ အရသာ တအားေကာင္းလာလို ့ဖင္ကို တတ္နိုင္သေရႊ ့စေကာဝိုင္းလႈပ္ယမ္းေပးေနတာပါ၊ဖင္ကိုေကာ ့တင္ေပးလို ့ကလဲမရ။ကိုကို
အေပၚကဖိထားတာေလ၊ပုံမွန္ဆို ကိုကို ့ကိုယ္လုံးႀကိး တက္ဖိထားတာ ဘယ္ခံနိုင္ပါ ့မလဲ၊ဒါေပမဲ ့ အံ ့ၾသဖို ့ေကာင္းတာ၊အခုလို လိုးေပးေနတဲ ့
အခါမွ ကိုကို ့ ကိုယ္လုံးႀကိးကို ေလးတယ္လို ့မထင္ေတာ ့ဘူး၊လိုးရင္း လိုးရင္း ေစာက္ေခါင္းထၾကအေရေတြ ရႊဲေနတာပါ၊မာလာက တ႐ုတ္မ၊
အသားလဲျဖဴ တာမို ့ေစာက္ေရရြမ္းလိုက္ပုံကေတာ ့ကေလးမေမြးဖူးေသးတဲ ့ေစာက္ေခါင္းက “ပလြတ္-ပလြတ္” အသံထြက္တဲ ့အထိပါ၊
“အီး-အီး-ကို ၿပိးေတာ ့မယ္၊ညီမ ၿပိးခါနီးၿပိလား” ေမာင္ေမာင္ ေမာပန္း အားယူေနရတဲ ့အသံနဲ ့ေမးတာ၊
“ရတယ္၊ကိုကို၊ကိုကိုၿပီးခ်င္တဲ ့အခါ ၿပိးလိုက္၊ညိမ ရတယ္” မာလာ ေျပာလဲေျပာ၊ဖင္ႀကိးကိုလဲ တအားေဝွ ့ဝိုက္ လႈပ္ယမ္းေပးေနတယ္၊
မာလာ ့ခြင့္ျပဳ ခ်က္ရတာနဲ ့ ေမာင္ေမာင္ တခ်က္မွ မနားေတာ ့ပါဘူး၊လိးကို အားပါးတရေဆာင့္လိုးေတာ ့တာပါ၊
မနားတမ္း ဆက္တိုက္ ေဆာင့္လိုးတာ ၁၅/၂၀ ခ်က္ေလာက္အရ လိးတေခ်ာင္းလုံး ယားယံက ် င္တက္လာၿပီး သုတ္ေရေတြ တေျဖာေျဖာနဲ ့
ေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းထြက္ကုန္တာပါဘဲ၊ ကိုကိုရဲ ့အေရေတြ ထဲ ့လိုက္တဲ ့အခါ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ပူေႏြးတဲ ့အေတြ ့ ရလိုက္ပါတယ္၊
ဒီညမွာ မဂၤလာဦးည လင္မယားေတြလို သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ မနက္လင္းအားႀကီးမွ အိပ္ေပ်ာ္ၾကတာပါ၊

မိုးတြင္းကာလနားရတုန္းေလးမွာ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ မခြဲနိုင္မခါြရက္ တပူးတြဲတြဲေနလာရာက မိုးကုန္ ပြင့္လင္းရာသီ နိုဝင္ဘာလထဲေရာက္တဲ ့
အခါ ေမာင္ေမာင္ ဒမ္ပါကား(၅)စီးနဲ ့တနိုင္းဘက္တက္လာရတယ္၊လုပ္ငန္းအဆက္အစပ္ရၿပီမို ့အကိုႀကီးက ဒမ္ပါ(၂)စီးကို အရစ္က ် ေငြေခ်မႈ
နဲ ့ထပ္ဝယ္လိုက္တာ၊ေမာင္ေမာင္ သြားကာနိးမွာ အကိုႀကိးက ထပ္ေျပာတာ၊
“ဒီတေဆာင္း တေႏြမွာေတာ ့ညီေလး အပင္ပန္းခံၿပီး မဂၤလာစရိတ္ရွာေပါ ့ကြာ”
တနိုင္းက ျမစ္ႀကိးနားနဲ ့ဆို မိုင္(၁၀၀)ေက ် ာ္ေဝးတာပါ၊ဟူးေကာင္းေတာင္ၾကားမွာရွိလို ့ ဟိုးအရင္ၿမိဳ ့နံမည္ကို ဟူးေကာင္းၿမိဳ ့လို ့ေခၚတာပါ၊
လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္မွ တနိုင္း ေခၚတာ၊ေမာင္ေမာင္တို ့သြားလုပ္ေပးရတဲ ့လမ္းက လမ္း႒ာနတရားဝင္အမည္ ျမစ္ႀကီးနား-ပန္ေဆာက္-လိဒိုလမ္း၊
ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလ စစ္ေအာင္နိုင္ေရးတြက္ အေမရိကန္စစ္အင္ဂ်င္နီယာတပ္က ေဖာက္ေပးခဲ ့တာ၊ဦးေဆာင္သူဗိုလ္ခ်ဳ ပ္ႀကီးစတီးဝဲ ျဖစ္လို႔
အေနာက္နိုင္ငံစစ္သမိုင္းစာအုပ္ေတြမွာ (စတီးဝဲလမ္းမႀကီး)လို ့ေရးၾကတယ္၊အိႏၵိယနိုင္ငံ၊အာသံျပည္နယ္ မီးရထားလမ္းဆုံးဘူတာၿမိဳ ့ေလးျဖစ္
တဲ ့ လိဒိုၿမိဳ ့က စေဖာက္တာ၊ျမင့္မားလွတဲ ့ပတ္ကြိဳ င္ေတာင္တန္းႀကိးကိုျဖတ္ေက ် ာ္ၿပီး၊ျမန္မာနိုင္ငံ နာဂနယ္ေျမထဲဝင္တယ္၊ပန္ေဆာက္ၿမိဳ ့ေလး၊
ေနာက္နာဂနယ္ေၿမ ဆင္ဖိုးေတာင္တန္းကိုျဖတ္ေက ် ာ္ နန္းယြန္း၊ရွင္ေဘြယန္စတဲ ့ၿမိဳ ့ငယ္ေလးေတြကတဆင့္ တနိုင္းကိုေရာက္တာ၊တနိုင္းက
နမၼတီး၊ျမစ္ႀကိးနားကိုေရာက္၊ျမစ္ႀကီးနားကမွတဆင့္ ဗန္းေမာ္၊နမ့္ခန္း၊ၾကဴ ကုတ္ တ႐ုတ္-ဗမာလမ္းမႀကိးနဲ ့ဆက္သြားတာ၊ဒါေတြက ေမာင္ေမာင္
တနိုင္းလမ္းဘက္သြားရေတာ ့မယ္ဆိုလို ့ျမစ္ႀကီးနားလမ္း႒ာန အသိမိတ္ေဆြေတြဆီက ရတဲ ့pamphlet လက္ကမ္းစာေစာင္ဖတ္လို ့သိတာ၊
မႏွစ္ကေတာ ့မိုးညႇင္းမွာ(၆)လဆက္တိုက္ေနၿပီး အလုပ္ လုပ္ခဲ ့တာ၊ျမစ္ႀကီးနားကို တစ္ေခါက္မွ မျပန္ျဖစ္ခဲ ့၊ဒီႏွစ္မွာေတာ ့ ခ်စ္သူရည္းစား
က ် န္ခဲ ့တာမို ့ႏွစ္လတစ္ေခါက္ေတာ ့ျပန္ျဖစ္တယ္၊ျပန္တဲ ့အေခါက္တိုင္း မာလာနဲ ့အတူ အိပ္ျဖစ္တာပါဘဲ၊သူျပန္လာၿပီဆို မာလာသူငယ္ခ်င္း
က အလိုက္တသိ သူ ့အိမ္ျပန္အိပ္ေပးပါတယ္၊လုပ္ငန္းရာသီမွာ အကိုႀကိးကလဲ အိမ္ေနရတယ္ မရွိပါဘူး၊သူလဲ ကုန္တင္ထရပ္ကားႀကိးေတြနဲ ့
ျမစ္ႀကီးနား-မႏၲေလး-ဖားကန္ ့ သြားလာေနတာပါ၊မရီးကေတာ ့ေျပာရွာပါတယ္၊(မင္း ေကာင္မေလး နဲ ့လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနမယ္ဆို အိမ္ေခၚ
လာလို ့ရပါတယ္ကြာ)တဲ ့၊ဒါေပမဲ ့ဒါကိုေတာ ့ေမာင္ေမာင္ စည္းေစာင့္ရမယ္၊တူမေလးေတြက အပ်ိဳ ေပါက္ေလးေတြျဖစ္ေနၾကၿပီ၊သူတို ့ေရွ ့မွာ
အတုျမင္ အတတ္သင္ဆိုတာမ်ိဳ းမျဖစ္ေအာင္ပါ
“ကိုကို ျပန္လာရကာနီးၿပီလား”
ေဖေဖၚဝါရီလထဲ ေမာင္ေမာင္ ျပန္အေရာက္မွာ မာလာကေမးတာပါ၊သူ႔ချမာလဲ ခြဲေနရတာမို ့လြမ္းတာေပါ ့၊
“ထုံးစံအတိုင္းဘဲ ညိမေရ၊သၾကၤၿပီးမွဘဲ ျပန္လာရမယ္၊ဒါေတာင္ ၿပိးခ်င္မွၿပီးမွာ၊မၿပီးခဲ ့ရင္ မိုးက ် ကာနီးအထိလုပ္ရမွာ”
“၀ါမဝင္ခင္ေတာ ့ ျပန္ေရာက္မွာပါေနာ ကိုကို” မာလာက လက္ထပ္ဖို ့ကိစၥ ၀ါမဝင္မီ ျဖစ္ပါ ့မလား ေတြးပူတာ၊
“၀ါဝင္အထိေတာ ့မေနပါဘူး ညီမရယ္၊အလြန္ဆုံးနယုန္လေလာက္ထိျဖစ္မွာပါ”
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– ———–
လူ႔ဘဝကံၾကမၼာဆိုတာမ်ိဳ းက ႀကိဳ တင္ျမင္နိုင္ၾကတာမဟုတ္ဘူးေလ၊ေမာင္ေမာင္ အရင္ကစာေတြဖတ္တယ္ဆိုတာကလဲ ေလာကီနဲ ့ဆိုင္တဲ ့
စာေတြေလာက္သာဖတ္တာပါ၊လူကငယ္ေသးေတာ ့ ဘာကိုမွလဲအေလးအနက္မထား၊ဘာသာေရးကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ နားလဲမလယ္၊အစစ
အရာရာ ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ ့အတိုင္းျဖစ္လာမွဘဲလို ့တြက္ထားတာပါ၊သူနဲ ့မာလာလဲ ေရွ ့ဝါမဝင္ခင္လက္ထပ္၊စိမံခ်က္အတိုင္း သူက ကားလုပ္
ငန္းေတြဆက္လုပ္၊မာလာက ေဈးဆိုင္ဆက္ဖြင့္၊ဒါေပမဲ ့————————————————————————-
“ေမာင္ေမာင္၊အိမ္ကိုအျမန္ျပန္လာ၊အေရးႀကိးလို ့” အိမ္မွာအတူေနတဲ ့ မရီးရဲ ့ေဒၚေလးက ဖုန္းဆက္ေျပာတာ၊
“ဘာျဖစ္လို ့လဲေဒၚေလး၊မရီးဘာျဖစ္လဲ၊တူမႀကီးေရာ ရွိလား” ခါတိုင္းအိမ္က ဖုန္းဆက္ဖူးတာမဟုတ္တဲ ့ျပင္ မရီး၊ဒါမွမဟုတ္ တူမအႀကီးမ
ဆက္တာမဟုတ္ဘဲ ေဒၚေလးကဆက္တာမို ့ နဲနဲေတာ ့စိတ္ထဲထင့္သြားမိတာ ၊
“ေမာင္ကိုႀကိး ကားခ်င္းတိုက္မိလို ့တဲ ့၊အဲဒါ လိုက္ၾကရမွာ၊ေမာင္ေမာင္ ခ်က္ခ်င္းျပန္ခဲ ့၊မေကာ ့ေျပာခိုင္းတာ”
ေမာင္ကိုႀကိးဆိုတာ အကိုႀကီး၊အကိုႀကိးကားခ်င္းတိုက္လို ့၊ဘယ္မွာလဲ၊ဘယ္တုန္းကျဖစ္တာလဲ၊အကိုႀကီးအေျခအေနက ဘယ္လိုလဲ၊စသျဖင့္
ေမာင္ေမာင္ ဗ်ာမ်ားသြား၊ေဒၚေလးကေတာ ့အေသးစိတ္ ဘာသိမွာလဲ၊မရီးခိုင္းလို ့သာ ဖုန္းဆက္ရတာ၊မရီးကိုယ္တိုင္ မဆက္တာကိုေတာ ့
အျပစ္မတင္ခ်င္ေတာ ့ပါ၊ဒီအခ်ိန္ မရီး ဘာလုပ္လို ့ လုပ္ရေကာင္းမွန္း သိမထင္ပါ၊
ေမာင္ေမာင္ စက္ျပင္ဆရာကို အက ်ိ ု းအေၾကာင္းေျပာျပၿပိး ဆိုင္ကယ္နဲ ့ ျမစ္ႀကီးနားကို အားခ်င္းဆင္းလာခဲ ့တယ္၊စိတ္ကေဆာင္ေနလို ့
မိုင္(၁၀၀)ခရီးကို ခါတိုင္း(၄)နာရီေလာက္ၾကာတာကို (၃)နာရီေလာက္ဘဲၾကာတယ္၊အိမ္ေရာက္ ေရာက္ခ်င္း ေတြ ့လိုက္ရတာ မရီးနဲ ့တူ/တူမ
ေလးေတြအားလုံး ငိုေႂကြးေနၾကတာ၊
“ဘယ္လိုျဖစ္တာတဲ ့လဲအမ” ေမာင္ေမာင့္အေမးကို မရီး ငိုေနရာက
“ေရႊဘိုေဆး႐ုံမွာလို ့ေျပာတာဘဲကြယ္၊သတိမရေသးဘူးဆိုဘဲ၊ဒဏ္ရာျပင္းတယ္တဲ ့”
“ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္တို ့လိုက္ၾကမယ္ေလ၊အမ ဘယ္လို စီစဥ္ထားလဲ”
“ငါေတာ ့ဘာမွ မစီစဥ္ရေသးဘူး၊မင္းဟာမင္းသာ ၾကည့္လုပ္ေတာ ့”
ေမာင္ေမာင္ သူ ့သူငယ္ခ်င္းကိုေျပာၿပိး လူစီးကားတစ္စီး စီစဥ္ပါတယ္။သူငယ္ခ်င္းကလဲ ေမာင္ေမာင္တစ္ေယာက္ထဲကားေမာင္းရမွာ ပင္ပန္း
မယ္ဆိုၿပီး သူပါလိုက္မယ္ေျပာပါတယ္၊ဒါနဲ ့ေဒၚေလးအိမ္ေစာင့္ေနခဲ ့ၿပီး မရီး၊တူ/တူမေတြနဲ ့အတူ ေရႊဘိုကို မနားတမ္းေမာင္းလာၾကပါတယ္၊
ျမစ္ႀကီးနား-ေရႊဘို (၂၈၉)မိုင္ခရီးကို ေမာင္ေမာင္နဲ ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္တလဲ ေမာင္းၾကတာ၊ေရႊဘိုကို မနက္(၉)နာရီေလာက္ေရာက္ပါတယ္။
“ေဆး႐ုံေရာက္ကတဲက လူနာက သတိျပန္မလည္ေတာ ့ပါဘူး၊ဒဏ္ရာကအေတာ ္ျပင္းပါတယ္၊နံရိုးသုံးေခ်ာင္းက ်ိ ု းၿပီး တေခ်ာင္းက အသဲ
ကိုစိုက္ဝင္သြားတာပါ၊အဲဒီဒဏ္ရာနဲ ့ဆုံးရတာပါ”
အကိုႀကိးကြယ္လြန္သြားပါၿပီ၊ေမာင္ေမာင္တို ့ အသက္မမီလိုက္ပါ၊အမွန္ကေတာ ့ေဆး႐ုံေရာက္ၿပီး ၿပိးခ်င္းဆုံးတာပါ၊ယာဥ္ေမာင္းက ဒဏ္ရာ
ဘဲရတာ၊ဖုန္းနံပတ္ကို ယာဥ္ေမာင္းဆီကရလို ့ရဲကဆက္တာပါ၊ေသတယ္မေျပာဘဲ ေဆး႐ုံမွာလို ့ေျပာတာပါ၊ျဖစ္ပုံက ေရႊဘိုအထြက္ လွေတာရြာ
နားမွာ တဘက္ကလာတဲ ့(၂၂)ဘီးတြဲကားႀကီးနဲ ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တိုက္မိတာပါ၊တဘက္ယာဥ္ေမာင္းက မူးေနတယ္ဆိုဘဲ၊အကိုႀကီးတို ့(၁၂)
ဘီးကားက ယာဥ္ေမာင္းက ညာဘက္၊အကိုႀကီးကဘယ္ဘက္ကထိုင္တာမို ့၊တိုက္မိတဲ ့အခါ အကိုႀကီးအႀကီးအက ် ယ္ခိုက္မိတာပါ၊ငိုေနၾကတဲ ့
မရီးနဲ ့တူ/တူမေလးေတြကို ၾကည့္ရင္း ေမာင္ေမာင္မ်က္ရည္က ် ခ်င္ေပမဲ ့သူဘဲအစစအရာရာ ဦးေဆာင္လုပ္ရဦးမွာမို ့စိတ္ကို တင္းထားရတာ။
ကၠ ုဓ ေမာဒတိ ေပစၥ ေမဒတိ၊
ကတပုေညာ ဥဘယတၳ ေမာဒတိ၊
ေသာ ေမာဒတိ ေသာ ပေမာဒတိ၊
ဒိသြာကမၼဝိသုဒၶိ မတၱေနာ။
ေကာင္းမႈျပဳ သူသည္ ဤဘဝ၌လည္း ဝမ္းေျမာက္ရ၏။တမလြန္ဘဝ၌လည္း ဝမ္းေျမာက္ရ၏၊ယခုဘဝ ေနာင္ဘဝ ႏွစ္တန္ဘဝတို ့၌လည္း
ဝမ္းေျမာက္ရ၏။ထိုသူသည္ မိမိ၏စင္ၾကယ္ေသာ ေကာင္းမႈကံကို သိျမင္ရ၍ ဝမ္းေျမာက္ရ၏။(ယမကဝဂၢ ဓမၼပဒ)
အကိုႀကိးရဲ ့႐ုပ္ႂကြင္းကို ေရႊဘိုမွာဘဲ မီးသျဂၤ ိုဟ္ပါတယ္၊
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ေကာင္းစြာက ် င့္ရာ၏။
မေကာင္းသျဖင့္ မက ် င့္ရာ၊
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို က ် င့္ေသာသူသည္
ဤဘဝ၌လည္းေကာင္း တမလြန္ဘဝ၌လည္းေကာင္း
ခ်မ္းသာစြာေနရ၏။
ဘုန္းႀကီးတရားေဟာေနတဲ ့အသံၾကားေနရေပမဲ ့ ဘာေတြမွန္း ေမာင္ေမာင္ မခံစားနိုင္ပါ။ေသာကပရိေဒဝနဲ ့အတူ ရင္ထဲမွာ လွိုက္ေမာေန
တာပါ၊႐ုတ္တရက္ႀကိးခြဲခြါသြားတဲ ့ အကိုႀကိးအတြက္ ေမာင္ေမာင္ တရားနာရင္း မ်က္ေရေတာက္ေတာက္က ် လာတာပါ၊
အကိုႀကိးအတြက္ ေရစက္ခ် အမၽွေဝတဲ ့အခါ မရီး ေမ ့မလို ျဖစ္သြားလို ့ေဘးကလူေတြ ႏွိပ္နယ္ေပးေနရတာ၊ေမာင္ေမာင္ ေရစက္ခြက္ကိုကိုင္ရင္း
“အကိုႀကိးေရ–အမၽွ–အမၽွ–အမၽွ–ယူေတာ္မူပါ၊ေရာက္ေလရာဘဝက သာဓုေခၚပါ၊အကိုႀကိးသားမယားေတြအတြက္ ေနာက္ဆံမငင္ပါနဲ ့၊
ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္ထားပါ၊”
ေရစက္ခ်ၿပိးတာနဲ ့ေမာင္ေမာင္ ခြက္ကိုပစ္ခ်ၿပိး ထလိုက္တယ္၊
“ဦးေလး၊ေဖေဖ မရွိေတာ ့ဘူး၊ေသၿပီ၊ဦးေလး၊ေဖေဖ ေသၿပီ” ငိုေႂကြးေနၾကတဲ ့တူ/တူမေတြကိုၾကည့္ၿပီး တူေလးကို ေကာက္ခ်ီလိုက္ကာ
“မငိုၾကပါနဲ ့တူမတို ့ရယ္၊သမီးတို ့ေဖေဖ မရွိေပမဲ ့ဦးေလးရွိပါေသးတယ္၊ဘာမွ အားမငယ္ၾကနဲ ့”

ျမစ္ႀကိးနားျပန္ေရာက္၊ (၇)ရက္ေၿပ ့တဲ ့ေန ့ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္ကို အမႀကီးတို ့လင္မယားကဦးေဆာင္ လုပ္ေပးပါတယ္၊မရီးက ခရစ္ယန္
ဘာသာဝင္မို ့ဘုန္းႀကီးကိစၥေတြနဲ ့မယဥ္ပါးတဲ ့အတြက္ပါ၊ဇာတိၿမိဳ ့ေလးမွာေနတဲ ့ အမေလးတို ့လင္မယား၊ဗန္းေမာ္ၿမိဳ ့က မရီးရဲ ့အကိုေတြနဲ ့
ညီမပါ ေရာက္လာတာပါ၊မရီးမွာ အကို(၃)ေယာက္၊ညီမ(၁)ေယာက္ရွိတာ အားလုံးဗန္းေမာ္ၿမိဳ ့ေပၚနဲ ့အနီးအနားေက ် းရြာေတြမွာေနၾကတာ၊
ဧည့္ေတြမ်ားေနတဲ ့အတြက္ ညီမလုပ္သူဘဲ အိမ္မွာလာတည္းၿပီး၊အကိုေတြက စီတာပူရပ္က အမ်ိဳ းေတြဆီမွာတည္းၾကတာ၊ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြး
ကို ေဒၚမီးေကြ၊မာလာနဲ ့သူ ့သူငယ္ခ်င္း၊ရီရီ နီနီတို ့ညီအမလာၾကပါတယ္၊မာလာေလးကေတာ ့မ်က္ႏွာမေကာင္းလွပါ၊အခုလိုနာေရးကိစၥျဖစ္သြား
တာ ၀ါမဝင္ခင္ မဂၤလာေဆာင္ျဖစ္ဖို ့ မလြယ္ေလာက္ဘူးဆိုတာ ေတြးမိလို ့ေနမွာပါ၊ရီရီတို ့ညီအမကလဲ နာေရးမို ့မေကာင္းတတ္လို ့လာရတဲ ့ပုံ၊
ဒါေပမဲ ့ဒါေတြကို ေမာင္ေမာင္ ေတြးမေနအားပါ၊မရီးက စိတ္ဓါတ္မာတဲ ့မိန္းမေပမဲ ့လူေရွ ့သူေရွ ့မွာသာ မငိုတာ၊ကြယ္ရာမွာ ႀကိတ္မ်က္ရည္က ်
ေနတာပါ၊တူမေလးေတြလဲ မ်က္ရည္မစဲေသးပါ၊တူေမာင္အငယ္ေလးသာ ကေလးမို ့ ဘာမွမသိတတ္ေသးလို ့ဦးေလးသြားေလရာ လိုက္ေနတာ၊
“ကိုကို၊မျပန္ေသးခင္ လာခဲ ့ဦးေနာ္၊ေျပာစရာေလးေတြရွိတယ္” ျပန္ကာနီးမွာ မာလာ သူ ့အနားတိုးတိုးေျပာသြားတာ၊
“အင္း၊ေတာ္ေတာ္နဲ ့ျပန္ျဖစ္မယ္ မထင္ေသးပါဘူး ညီမရယ္၊ဒိမွာ အထိုင္က ် ေအာင္ လုပ္ေပးရဦးမွာ”
မာလာနဲ ့ေမာင္ေမာင္ စကားေျပာေနတာကို ရီရီတို ့ညီအမၾကည့္ၿပိး အခ်င္းခ်င္း လက္ကုတ္ၾကတယ္၊ေျပာမဲ ့သာေျပာတာ၊မာလာက သူတို ့
ညိမဖီဖီထက္ အမ်ားႀကီးသာတယ္၊႐ုပ္ရည္ေကာ၊ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေကာ၊အသားျဖဴ တာကအစ၊မာလာက တ႐ုတ္ေသြးအမ်ားႀကီးပါတာမို ့ျဖဴ
ေဖြးေနတာ၊
ကိစၥဝစၥေတြအားလုံးၿပီးသြားတဲ ့အခါလဲ ေမာင္ေမာင္ တနိုင္းကိုမျပန္ျဖစ္ေတာ ့ပါ၊ကားလုပ္ငန္းကို စက္ျပင္ဆရာနဲ ့ဘဲ လုပ္ငန္းၿပီးစီးတဲ ့အထိ
ေဆာင္ရြက္ခိုင္းလိုက္ၿပီး၊သူကေတာ ့ အကိုႀကိးရဲ ့ကားတိုက္မႈကိစၥအတြက္၊ထိခိုက္မႈအာမခံေၾကးရဖို ့တို ့၊တဘက္ကားအုံနာဆီက နစ္နာေၾကး
ရဖို ့တို ့ကိုေဆာင္ရြက္ရပါတယ္၊ေမာင္ေမာင္က လူငယ္သာျဖစ္တာ၊လူက သြက္သြက္လက္လက္ ခ်က္ခ်က္ခ်ာခ်ာ အေပါင္းအသင္းဆန္ ့တဲ လူမို ့
ကူညီမဲ ့မိတ္ေဆြေတြေပါတယ္၊ၿပီးေတာ ့မရီးရဲ ့ေဆြမ်ိဳ းအသိုင္းအဝန္းက ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ ေတာတြင္းအဖြဲ ့နဲ ့ဆက္ႏြယ္ေနတာမို ့တဘက္
အုံနာက (သူ ့ယာဥ္ေမာင္း မူးၿပီး ယာဥ္ေၾကာေျပာင္းျပန္ေမာင္းလို ့ တိုက္မိတာမို ့)ေလ ် ာ္ေၾကးေပးတဲ ့အေနနဲ ့ ကားသစ္တစ္စင္း ဝယ္ေပးတဲ ့
အျပင္ နစ္နာေၾကးသီးျခားေပးပါေသးတယ္၊မရီးက အမႈကို မေက ် ေအးခ်င္ေပမဲ ့ သူ ့အကိုႀကီးက (ေသတဲ ့လူကလဲေသသြားၿပီ၊ဟိုဘက္ကလူ
ေထာင္က ် လို ့လဲ ကိုယ့္လူက ျပန္ရွင္လာမွာမဟုတ္၊က ် န္ရစ္တဲ ့မိသားစုေတြရဲ ့ေရွ ့ေရးက အေရးႀကိးတယ္၊ဒါေၾကာင့္ ထိုက္သင့္တဲ ့ေလ ် ာ္
ေၾကးေငြရရင္ ေၾကေအးေပးလိုက္)လို ့ေျပာလို ့ပါ၊
“မင္းမရီးနဲ ့တူ/တူမေတြကို မင္းဘဲေစာင့္ေရွာက္ရမွာဘဲကြာ၊ငါတို ့ကလဲ ဒိမွာ အၾကာႀကိးမေနနိုင္ဘူး၊အိမ္မွာ စီးပါြးေရးအလုပ္ေတြရွိေနတာ”
မရီးရဲ ့အကိုႀကိးက ေမာင္ေမာင့္ကိုေျပာတာပါ၊ရက္လည္ၿပိးႏွစ္ရက္သုံးရက္အတြင္း သူတို ့ျပန္သြားၾကတာ၊မျပန္ခင္မွာ ေျပာသြားတာ
“ဟိုမွာ အလုပ္ေလးေတြ တန္းလန္းမို ့ျပန္တာပါ၊ ၃/၄ လေလာက္ေနရင္ ျပန္လာၿပီး ေရွ ့ဘာလုပ္ၾကမလဲ ထပ္တိုင္ပင္ၾကတာေပါ ့”
သူ ့အမေလးကလဲ မျပန္ခင္မွာ သူ ့ေမာင္ကို ႏွစ္ေယာက္ခ်င္းေတြ ့ၿပီး တိုးတိုးတိတ္တိတ္ မွာခဲ ့တာပါ၊
“ငါ ့ေမာင္ မိန္းမယူဖို ့ကိစၥ ခဏဆိုင္းထားပါဦးကြယ္၊အခုဟာက အကိုႀကိးမရွိေတာ ့တဲ ့အခါ ေယာင္းမတစ္ေယာက္ထဲ ကေလး(၄)ေယာက္
နဲ ့ဘယ္လိုမွ ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ေယာင္းမက အရင္ကတဲက ဘာအလုပ္မွ လုပ္ခဲ ့ဖူးတာမဟုတ္ဘူး၊မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္ျဖစ္မယ္၊သမီးေလး
ေတြကလဲ အပ်ိဳ ေပါက္ေလးေတြျဖစ္ေနၾကၿပီ၊တို ့ေမာင္ႏွမေတြအေပၚမွာ အကိုႀကီးေက ် းဇူးေတြ အမ်ားႀကိးေလ၊အခု တို ့ကျပန္ဆပ္ေပးရေတာ ့
မဲ ့အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ”
အမေလးေျပာစကားကို အမႀကိးကလဲ ေထာက္ခံတယ္၊ေမာင္ေမာင္ကလဲ သိပါတယ္၊အကိုႀကီးမရွိေတာ ့တဲ ့အခါမွာ မရီးနဲ ့တူ/တူမေတြရဲ ့
တာဝန္ သူ ့ေခါင္းေပၚက ် လာၿပီဆိုတာ၊ဒါေၾကာင့္
“အမေလး၊စိတ္ခ်လက္ခ်သာ ျပန္ပါ၊ကၽြန္ေတာ္နားလယ္ပါတယ္၊ကၽြန္ေတာ ္ဘာဘဲလုပ္လုပ္ မရီးနဲ ့တူ/တူမေတြအတြက္ အရင္စဥ္းစားမွာပါ”
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—-
တနိုင္းကဒမ္ပါးကားေတြ မိုးမက ် မိျပန္လာလို ့ၿမိဳ ့ေပၚနဲ ့ဆင္ေျခဖုံးပတ္ဝန္းက ် င္လုပ္ငန္းေလးေတြလုပ္ရင္း၊ကုန္တင္ထရပ္ကားလုပ္ငန္းကို
ပါ ေမာင္ေမာင္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးရပါတယ္၊လူငယ္ပညာတတ္ျဖစ္တဲ ့အျပင္ ကားလုပ္ငန္းမွာ ေအာက္သက္ေၾကခဲ ့လို ့ေတာ္႐ုံကားသမား
သူ ့ကိုညာလို ့မရပါ၊ရက္လယ္ဆြမ္းသြတ္၊ဧည့္သယ္ေဆြမ်ိဳ းေတြျပန္သြားတဲ ့ေန ့ကစၿပီး စီမံေဆာင္ရြက္စရာရွိတာေတြ မနားတမ္းဇယ္ခတ္သလို
လုပ္ေနရတဲ ့အတြက္ ေမာင္ေမာင္ မာလာနဲ ့ေတာင္ ေအးေအးေဆးေဆး မေတြ ့ျဖစ္ပါ၊ဒါေပမဲ ့အမႀကီးကတဆင့္ ေဒၚမီးေကြကို ေျပာထားရတာ၊
မဂၤလာေဆာင္ကိစၥ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ေနာက္ဆုတ္ေပးဖို ့၊
ႏွစ္လေလာက္ရွိမွ ေမာင္ေမာင္ မာလာနဲ ့ေတြ ့ျဖစ္ပါတယ္၊
“ကိုကို အလုပ္ေတြ တအားရႈတ္ေနတာ သိတယ္၊ဒါေၾကာင့္ မာလာ သိပ္ေတာင္မေမၽွာ္ပါဘူး” မ်က္ႏွာမေကာင္းေပမဲ ့မာလာ အျပဳံးနဲ ့ေျပာတာ၊
“ညီမကို ကိုကို အားလဲနာပါတယ္ကြာ၊ၿပီးေတာ ့ ကိုကို ့ကို အျပစ္မျမင္တဲ ့အတြက္လဲ ေက ် းဇူးတင္ပါတယ္၊”
“ဘာကို အျပစ္ျမင္ရမွာလဲကိုကိုရယ္၊ကိုကို ့ရဲ ့အေနအထားကို မာလာသိေနတာဘဲ၊မာလာ ကိုကို ့ကို ေမတၱာစစ္နဲ ့ခ်စ္ခဲ ့တာပါ၊အခြင့္အေရး
လဲမယူပါဘူး၊ကိုကိုအမႀကိးက ေမေမ့ကိုေျပာတယ္တဲ ့၊မဂၤလာကိစၥ ေနာက္တစ္ႏွစ္ေလာက္ ဆုတ္ေပးပါလို ့၊ေျပာေနစရာလိုေသးလို ့လားကိုကို၊
ကိုကိုၾကားဖူးမွာပါ၊ေဟမာေနဝင္းသီခ်င္း၊(သိပ္ခ်စ္ရတဲ ့ကိုကိုမို ့ေလ၊ေဟမာ ဆိုးမိတာပါ)တဲ ့၊မာလာက မဆိုးပါဘူး၊(သိပ္ခ်စ္ရတဲ ့ ကိုကိုမို ့ေလ၊
မာလာ ခြင့္လြတ္မွာပါ)၊ေနာ္ ကိုကို”
မခ်ိတဲ ့ႏွလုံးသားကို အျပဳံးဆင္ေျပာေနတဲ ့ခ်စ္သူကို ေမာင္ေမာင္ စိတ္မေကာင္းစြာ ၾကည့္ေနမိတယ္၊သူငယ္ခ်င္းမကေတာ ့ထုံးစံအတိုင္း
ေမာင္ေမာင္လာတာနဲ ့ အျပင္ထြက္ေရွာင္ေပးၿပီ၊သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ထဲ၊
“ကဲပါကိုကိုရာ၊စိတ္မေကာင္းစရာေတြ ေတြးေနလို ့လဲ ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္တာ။ေတြ ့တုန္း အားပါးတရ ခ်စ္မယ္ကြာ”
“ကိုကို မာလာအေပၚ အခြင့္အေရးယူတာေတြ မ်ားေနၿပိထင္တယ္” ေမာင္ေမာင္ ေတြေဝေနတာကို မာလာသိတယ္၊ဒါေၾကာင့္
“ကိုကို အခြင့္အေရးမယူတတ္ဘူးဆိုတာ မာလာသိၿပီးသား၊အခုဟာက မာလာကိုက ေတာင့္တေနလို ့ပါကိုကိုရယ္၊ေနာ္-ကိုကိုေနာ္”
ကာမဘုံသား ဆုံလယ္ႏြားေတြဘဲေလ၊ဆားငန္ေရဆိုတာ ေသာက္ၿပိးရင္းေသာက္ခ်င္ ဆိုတာကိုး၊မာလာကိုယ္တိုင္က ေတာင့္တေနမွေတာ ့
ေမာင္ေမာင္ မထိန္းေတာ ့ပါဘူး၊အတူအိပ္ျဖစ္လိုက္ၾကတယ္၊
“ကိုကို ့ကိုေျပာမလို ့၊မာလာ မႏၲေလးသြားေနလိုက္ဦးမယ္” ေမာင္ေမာင္ျပန္ကာနီးမ် မာလာကေျပာတာ
“ဘာသြားလုပ္မ်ာလဲညီမရယ္”
“မာလာတို ့ေဒၚေဒၚငယ္ေလး မႏၲေလးမွာ စတိုးဆိုင္ႀကိးေတြရွိတယ္၊စိတ္ခ်ရတဲ ့လူရင္းထဲကမရွိလို ့ေခၚတာ၊မန္ေနဂ်ာရာထူးနဲ ့”
“ေဒၚေဒၚငယ္ေလးဆိုေတာ ့အမ်ိဳးေတာ္ေတာ္ရင္းလား၊စိတ္မခ်လို ့ပါ”
“အေဒၚအရင္းပါကိုကိုရယ္၊အပါး(ဖခင္)ရဲ ့ညီမအရင္းပါ၊စိတ္ခ်စမ္းပါကိုကိုရာ၊မာလာက ကိုကို ့မယားျဖစ္ၿပိးသားပါ၊ကိုကိုလက္ထပ္ယူမဲ ့အခ်ိန္
ကိုေစာင့္ေနမွာပါ၊ဒီမွာမေနခ်င္ဘူးဆိုတာ ကိုကိုနဲ ့မာလာ ၀ါမဝင္ခင္ မဂၤလာေဆာင္ၾကမယ္လို ့မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း အေတာ္မ်ားမ်ားသိထား
ၾကတာမို ့၊မာလာ ရွက္လို ့ပါကိုကိုရာ၊ေနာ္ကိုကို၊ေနာ္”
“ဒီလိုဆိုလဲ သြားေပါ ့ညိမရယ္” အေျခအေနအရ ေမာင္ေမာင္ ခြင့္ျပဳ လိုက္ရတာပါ၊
ျမစ္ႀကိးနားမွာ မာလာမရွိတဲ ့ေနာက္ ေမာင္ေမာင္ တျခားဘာေတြမွေခါင္းထဲမထားေတာ ့၊ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ေရးနဲ ့စီးပြါးေရးကိုသာ ေဇာက္
ခ်လုပ္ေတာ ့တာပါ၊အကိုႀကီးဆုံးတာ(၆)လေက ် ာ္ေက ် ာ္၊ေအာက္တိုဘာ သီတင္းကၽြတ္လထဲမွာ မရီးရဲ ့အကိုႀကိး ျမစ္ႀကီးနား ျပန္ေရာက္လာ
ၿပိး ဘယ္သူမ် ေမၽွာ္လင့္မထားၾကတဲ ့စကားေတြ ေျပာလာပါေတာ ့တယ္၊
“ေမာင္ေမာင္၊မင္းနဲ ့မေကာ ့လင္မယားအျဖစ္ ယူလိုက္ၾကေတာ ့ကြာ”

“ေမာင္ေမာင္၊မင္းနဲ ့မေကာ ့ လင္မယားအျဖစ္ ယူလိုက္ၾကေတာ ့ကြာ”
ဒီစကားကို ၾကားလိုက္ရခ်ိန္ ေမာင္ေမာင္တင္မက မေကာ ့ပါမ်က္လုံးျပဴ းသြားပါတယ္၊လုံးဝထင္မွတ္မထားတဲ ့စကားကိုး၊
“ခင္ဗ်ာ၊အကိုႀကိး၊ကၽြန္ေတာ္ အမကိုယူရမယ္၊ဟုတ္လား၊မျဖစ္နိုင္တာ” ေမာင္ေမာင္ အံ ့အားသင့္သြားတာပါ၊
“ဟုတ္တယ္ညိေလး၊အကိုႀကိးတို ့ဂ်ိန္းေဖာရိုးရာမွာ အကို/ညီ ေသရင္ က ် န္ရစ္တဲ ့မုဆိုးမကို ေသသူရဲ ့ညီ/အကိုက လက္ထပ္ယူရတယ္၊
ေရွးတုန္းကေတာ ့ ဒါက လိုက္နာရမဲ ့ ဓေလ ့ထုံးတမ္းစဥ္လာဘဲ၊အခုေခတ္မွာေတာ ့မယူမေနရ ရယ္လို ့အတင္းသတ္မွတ္ထားတာမ်ိဳ းေတာ ့
မရွိဘူးေပါ ့ေလ၊မယူခ်င္လဲ ေနလို ့ရပါတယ္၊အခု ညီေလးကို အကိုႀကိးေျပာေနတာကလဲ ဇြတ္ တိုက္တြန္းတာေတာ ့ မဟုတ္ပါဘူး”
မရီးရဲ ့အကိုႀကီးက စကားေျပာရင္ ေအးေဆးသက္သာ စီကာပတ္ကုံးေျပာတတ္တာ၊အခုလဲ ေမာင္ေမာင့္ကို နားဝင္ေအာင္ေျပာေနတာ၊
“ဒါေပမဲ ့ညိေလးစဥ္းစားေနာ္၊ညီေလးရဲ ့အကိုႀကီး မရွိေတာ ့တဲ ့ေနာက္ က ် န္ရစ္ခဲ ့တဲ ့ညီေလးအကိုႀကီးရဲ ့မ်ိဳးဆက္ေလးေတြ၊တူ/တူမေလး
ေတြအတြက္ စဥ္းစားပါ”
“အခုလဲ မရီးနဲ ့တူ/တူမေလးေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ ္ရွာေဖြေကၽြးေမြးေနတာဘဲ အကိုႀကီးရာ၊မရီးနဲ ့မယူဘဲနဲ ့ အခုလိုေနလဲ ရတာဘဲ”
“ဒီလိုလဲ မဟုတ္ေသးဘူးေလကြာ၊”
“မေကာ ့၊ညိးက ဘယ္သြားမလို ့လဲ၊ထိုင္ေန၊ငါေျပာေနတာ ႏွစ္ေယာက္လုံးအတြက္” မ်က္ႏွာပူလို ့လား၊ဒါမွမဟုတ္ ရွက္လို ့လား၊မရီးျဖစ္သူ
ထိုင္ေနရာက အျပင္ထြက္မယ္အလုပ္ သူ ့အကိုႀကိးက ျပန္ထိုင္ခိုင္းတာပါ၊မေကာ ့အေနနဲ ့ေမာင္ႏွမလိုေနလာခဲ ့တဲ ့မတ္ကို ျပန္ယူရမယ္လို ့
အကိုျဖစ္သူက ေပၚတင္ႀကီးေျပာေနတာကို နားမရဲတာ အမွန္ပါ၊
“ညီေလး၊မင္းေျပာတာလဲ ဟုတ္ပါတယ္၊ဒါေပမဲ ့ေရရွည္မွာ မလြယ္လွဘူးကြာ၊ငါ ့ညီမ၊မင္းမရီးက အခုမွ(၃၃)ႏွစ္ရွိေသးတာ၊အသက္က ငယ္
ေသးတယ္၊ဒိတိုင္းေနမွာလဲ မဟုတ္ဖူး၊ေနာက္ေယာက္က ် ားယူဦးမွာဘဲ”
“ကေလးေတြနဲ ့ ေယာက္က ် ားေတာ ့မယူေတာ ့ပါဘူး အကိုရယ္” မေကာ ့မ်က္ႏွာရဲတက္ၿပီး သူ ့အကို ကိုေျပာလိုက္တာ၊
“ငါ ့ညီမ ဒီလိုႀကိး အျပတ္မေျပာနဲ ့ေလ၊ညီးအသက္အရြယ္နဲ ့က ေနာက္ေယာက္က ် ားယူမွကို ျဖစ္မယ္၊မယူရင္ ေရရွည္မွာ ညီးကို ဘယ္သူ
ေစာင့္ေရွာက္မွာလဲ၊ငါတို ့ေတြအသက္ေတြႀကီးၿပီ၊မင္းတို ့ဘဝ မင္းတို ့ေနၾကရမွာ”
“ေမာင္ေမာင္ရွိတာဘဲ” မိုးႀကိဳးပစ္ ထန္းလက္ကာ ဆိုသလို မေကာ ့ေျပာမိေျပာရာ ေျပာလိုက္တာ၊
“ေမာင္ေမာင္ရွိတာေပါ ့၊ေအး၊ဟုတ္ၿပီ၊ေမာင္ေမာင္က သူ ့မရီးနဲ ့တူ/တူမေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ရွာေဖြေကၽြးေမြးမယ္၊ရတယ္ထား၊ေမာင္ေမာင္
က မိန္းမ မယူေတာ ့ဘူးတဲ ့လား၊သူ ့မိန္းမကေရာ ဒီလို မရီးနဲ ့တူ/တူမေတြ တပုံတေခါင္းကို ရွာေဖြေကၽြးေနတာကို ၾကည္ျဖဴ ပါ ့မလား၊”
မရီးအကိုႀကိးေျပာေနတာက သမာသမတ္နဲ ့ျဖစ္နိုင္စြမ္းကိုေျပာေနတာမို ့ ေမာင္ေမာင္ေရာ၊မေကာ ့ပါ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ၾကပါ၊
“ကဲ၊ဒါျဖင့္ေကာင္းၿပီ၊ေမာင္ေမာင္က မိန္းမ မယူေတာ ့ပါဘူး၊မရီးနဲ ့တူ/တူမေတြကိုဘဲ တသက္လုံး ေစာင့္ေရွာက္ေကၽြးေမြးပါ ့မယ္ ဆိုရင္”
အကိုျဖစ္သူ စကားကို မေျပာေသးဘဲ ရပ္ထားတာမို ့ မေကာ ့(ဘာမ်ားဆက္ေျပာမလဲ)နားစြင့္ေနတာ၊ေမာင္ေမာင္ေရာဘဲ၊
“ေရရွည္မွာ ျဖစ္မလား၊တစ္အိမ္ထဲမွာ ေန ့တဓူဝ အတူေနၾကရမွာ၊အသက္အရြယ္ကလဲ အရြယ္ေကာင္းေတြ”
“ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အကိုႀကီး၊မရီးကို ကၽြန္ေတာ ့္အမအရင္းလို သေဘာထားတာပါ” ေမာင္ေမာင္ မခံခ်င္စိတ္နဲ ့ ဇြတ္ေျပာတာ၊
“က ် မလဲ ဘယ္လိုမွ ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး အကို၊ ငယ္ငယ္ေလးကတဲက အတူေနလာၾကတာ၊ေမာင္ႏွမအရင္းလိုဘဲ” မေကာ ့လဲဝင္ေျပာတာ
“ေအး၊မျဖစ္ခင္ေတာ ့ ေျပာေနၾကတာေပါ ့ကြာ၊ဒါေပမဲ ့(မိုးမၿပိဳ ဘူး ၿပိဳ ခဲ ့ေသာ ္)ျဖစ္သြားပါၿပီတဲ ့၊မရီးမုဆိုးမနဲ ့လူပ်ိဳ မတ္လုပ္တဲ ့လူ၊မွားၾက
ၿပီတဲ ့၊ ဘာျဖစ္မလဲ၊ဘယ္သူမွအျပစ္ေျပာမွာမဟုတ္ေပမဲ ့၊ကြယ္ရာမွာေတာ ့ဟားေနၾကမွာ” ဆက္တိုက္ေျပာေနရလို ့ေမာသြားပုံ ခဏနားၿပီးမွ
“ဒီေတာ ့ ငါရွင္းရွင္းဘဲ ေျပာမယ္ကြာ၊ငါ ့ညီမကို ငါတို ့နဲ ့ေဝးရာအရပ္မွာ လင္မရွိတဲ ့မုဆိုးမ အေနနဲ ့ေတာ ့ထားခဲ ့ရမွာ စိတ္မခ်ဘူးကြာ၊
ေမာင္ေမာင္၊မင္းလက္ထပ္ယူမယ္ဆိုရင္လဲယူ၊မင္းမယူနိုင္ဘူးဆိုရင္ ငါ ့ညီမကို ဗန္းေမာ္ျပန္ေခၚသြားရမွာဘဲ၊ဒီၿခံဝင္းကိုလဲ ေရာင္းလိုက္ရမယ္”
ေမာင္ေမာင္ ဘာစကားမွ မေျပာဘဲ အသာနားေထာင္ေနတာပါ၊မရီးရဲ ့အကိုႀကီးေျပာပုံအရ သူသာ မရီးကိုလက္မထပ္ဘူးဆိုရင္ အခုေနတဲ ့
အိမ္ဝင္းကိုေရာင္း၊ကားေတြကိုပါ ဗန္းေမာ္ကိုျပန္ယူသြားမဲ ့သေဘာ၊ေမာင္ေမာင္ ေျခမဲ ့လက္မဲ ့၊ေျမာင္းထဲေရာက္ဆိုတဲ ့ပုံ၊
“ဒါကေတာ ့အကိုႀကိးတို ့သေဘာပါ၊ကၽြန္ေတာ ္ေျပာပိုင္ခြင့္ မရွိပါဘူး၊ကၽြန္ေတာ္က တစိမ္း မတ္ပါ၊အကိုႀကီးတို ့က အကိုအရင္းေတြ”
ေမာင္ေမာင္စကားကိုၾကားေတာ ့ မရီးရဲ ့အကိုက ျပဳံ းတယ္၊သူ ့မွာ ေမာင္ေမာင့္ကိုအပီကိုင္ဖို ့ရာ ဝွက္ဖဲ ရွိေနတယ္ေလ၊
“ဟုတ္ပါၿပီ၊ညီေလးေရ၊မင္းကလဲ မေကာ ့ကို အမအရင္းလိုျဖစ္ေနလို ့မယူခ်င္တာ အျပစ္မေျပာပါဘူးကြာ၊ငါတို ့ညီမကို ဗန္းေမာ္ျပန္ေခၚသြား
ရမွာေပါ ့၊ဟိုေရာက္တဲ ့အခါက ် မွသင့္ေတာ္တဲ ့ေယာက္က ် ားရွာေပးစားရမွာဘဲ” သူတို ့ႏွမ သူတို ့လင္ေပးစားတာ-ေပးစားေပါ ့၊ဒါေပမဲ ့
“ညီေလးေရ၊ေျပာေတာ ့မေျပာေကာင္းဘူးေပါ ့ကြာ၊ဒါေပမဲ ့ကြာ၊လူေတြ အေကာင္းဆုံးကိုေမၽွာ္လင့္ၾကေပမဲ ့တခါတေလ အဆိုးဆုံးျဖစ္ခ်င္လဲ
ျဖစ္သြားတတ္တာကြ၊ေနာက္ေယာက္က ် ားယူၿပီ၊ေကာင္းရင္ေတာ ္ရဲ ့၊မေကာင္းလို ့ကေတာ ့၊သမီးေတြကလဲ အပ်ိဳ ေလးေတြျဖစ္လာၾကမွာနဲ ့”
ေမာင္ေမာင္ တုန္ခါသြားတယ္၊ဟုတ္တယ္၊မျဖစ္ပါဘူးလို ့ေျပာမရတဲ ့ကိစၥ၊ပေထြးနဲ ့မယားပါသမီးဇာတ္လမ္းေတြက ေနရာတကာမွာ မၾကား
ခ်င္အဆုံး၊ေမာင္ေမာင္ မ်က္ႏွာတခ်က္ပ်က္သြားတာကို မရီးရဲ ့အကိုက သိလိုက္တယ္၊
“ကြာ၊ငါလဲ ငါ ့ညီမအတြက္ စိတ္ပူတယ္ကြာ၊ညိေလးနဲ ့ဆို စိတ္ခ်တယ္၊ငါတို ့အကိုေတြက အသက္ေတြႀကီးကုန္ပါၿပီ၊ေသတာေတာင္ စိတ္
ေျဖာင့္ေျဖင့္တန္းတန္းေသခ်င္တယ္ကြာ၊ညိေလးရာ၊မင္းစဥ္းစားပါကြာ၊အခုခ်က္ခ်င္းႀကိး အေျဖမေပးပါနဲ ့၊ညိေလးအမေတြနဲ ့တိုင္ပင္ပါဦး၊အနည္း
ဆုံး တစ္ပတ္ေလာက္အထိေတာ ့ အကိုႀကိးေစာင့္ေပးလို ့ရပါတယ္”
ေျပာစရာစကား မရွိေတာ ့လို ့ မရီးရဲ ့အကို ထိုင္ရာက ထသြားပါတယ္၊မေကာ ့မတ္ျဖစ္သူကို မ်က္ႏွာပူလို ့ဆက္ထိုင္ေနရေကာင္းနိုးနိုး၊
ထသြားရေကာင္းနိုးနိုးျဖစ္ေနရာက စကားတခြန္းကို မနဲအားယူေျပာလိုက္ရပါတယ္
“ေမာင္ေလးရယ္၊မင္းအကိုႀကိးေခၽြးနည္းစာနဲ ့ ဝယ္ထားတဲ ့ဒီအိမ္နဲ ့ဒီၿခံႀကိးကို မေရာင္းရက္ပါဘူးကြယ္
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—–
မုဆိုးမသက္တမ္း(၆)လအတြင္း ေယာက္က ် ားနဲ ့အတူေနခ်င္တဲ ့စိတ္ေတြ တခါတေလမွာ ထိန္းမနိုင္တားမရ ျဖစ္ဘူးပါတယ္၊ျဖစ္တဲ ့အခါ
တိုင္း သားသမီးေလးေတြမ်က္ႏွာေထာက္ၿပီး ဒီစိတ္ေတြကို ခ်ိဳ းႏွိမ္ခဲ ့တာပါ၊ေနာက္ဆုံး မေနနိုင္လြန္းတဲ ့အခါ ေစာက္ပပ္ထဲလက္နဲ ့ထိုးေမႊၿပီး
စိတ္ဆႏၵကိုေျဖေဖ်ာက္တာပါ၊တအိမ္ထဲအတူေနတာေပမဲ ့မတ္လုပ္တဲ ့လူကို မေကာ ့တခါမွ စိတ္ကစားခဲ ့ဖူးျခင္းမရွိပါ၊သူတို ့အကိုႀကိးနဲ ့ယူတုန္း
က ေမာင္ေမာင္က(၉)ႏွစ္သားရွိေသးတာ၊ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ ့တကဲ ့ပီဘိ ကေလး ေလး၊မဂၤလာေဆာင္လက္ထပ္ပြဲကအျပန္ သပိတ္က ်င္းအနီး
ေလနီၾကမ္းမိလို ့ သေဘၤာနစ္တဲ ့အထဲ သူတို ့မိဘႏွစ္ပါး တိမ္းပါးသြားၾကလို ့သူ ့ပေယာဂ မကင္းဘူးရယ္လို ့မေကာ ့ခံယူထားတာ၊ဒါေၾကာင့္လဲ
ေယာင္းမေတြနဲ ့မတ္ကို ညီမအရင္း၊ေမာင္အရင္းလို သေဘာထားခဲ ့တာ၊လင္ေယာက္က ် ားေသၿပီးတဲ ့ေနာက္မွာ သူေတြးပါတယ္၊သူ ့အသက္
(၃၃)ႏွစ္၊အရြယ္ရွိေသးတယ္၊ေသြးဆုံးေသးတာမဟုတ္ဖူး၊မိန္းမတစ္ေယာက္အဖို ့(၃၃)ႏွစ္ဆိုတဲ ့အရြယ္က တဏွာေပမစိတ္ အထန္ဆုံး၊အတက္
ႂကြဆုံးအခ်ိန္၊အရင္ ဖာသိဖာသာေနလာရာက အကိုျဖစ္သူေရာက္လာၿပီး၊ေမာင္ေမာင္နဲ ့ယူဖို ့ရာ ေျပာလာေတာ ့မီးခဲျပာဖုံးျဖစ္ေနတဲ ့မေကာ ့ရဲ ့
ကာမစိတ္ေတြ ႂကြတက္လာတာ အမွန္ပါ၊အရင္က ေမာင္ေမာင့္ကိုျမင္ေပမဲ ့ဘာဆိုဘာမွ မျဖစ္ခဲ ့တဲ ့မေကာ ့၊သူ ့အကိုစကားလမ္းေၾကာင္းေပး
လိုက္မွဘဲ မတ္ျဖစ္သူအေပၚ စိတ္ဂနာမၿငိမ္ ျဖစ္လာတာ၊ခါတိုင္း ညမွာ ဒီအတိုင္းအိပ္ေနရာက အိပ္မရျဖစ္လာၿပိး မတ္ျဖစ္သူကိုမ်က္စိိထဲျမင္ေန
မိတာပါ၊ၿပီး ေတြးရင္း ေတြးရင္း ေစာက္ပပ္ ယားယံလာတာနဲ ့ စိတ္တိုၿပီး “ကဲဟယ္-ကဲဟယ္”နဲ ့လက္ဝါးေစာင္းတိုက္လိုက္ရပါတယ္၊
ေဒၚေလးလုပ္သူက မိန္းမခ်င္း ျမင္တယ္၊သူ ့တူမ ေယာက္က ် ားနဲ ့ကင္းကြာေနလို ့အလိုးခံခ်င္ေနၿပီဆိုတာ ရိပ္မိတယ္၊မတ္နဲ ့မရီးမို ့ကၠ ုေျႏၵ
သိကၡာထိန္းေနတာကိုလဲသိတယ္၊အခု သူ ့တူႀကိးေရာက္လာၿပိး မတ္နဲ ့မရီး ယူခ်င္ယူ၊မယူဘူးဆိုရင္ ဗန္းေမာ္ျပန္ေခၚမယ္ဆိုတဲ ့အခါ သူ ့တူမ
မလိုက္ခ်င္မွန္းသိတယ္၊သူကလဲ တူမကေလးကို သနားတယ္၊အရြယ္က ် န္ေသးတယ္ေလ၊အိမ္ေထာင္ျပဳ ကိုျပဳ ရမွာပါ၊ဒါေၾကာင့္ေဒၚေလးက သူ ့
တူမကို ေျပာရတယ္၊
“ညီး၊ဗန္းေမာ္ျပန္မလိုက္ခ်င္ရင္ေတာ ့၊မတ္ျဖစ္သူ ကိုယ္ ့ကို ႀကိဳ က္ခ်င္လာေအာင္ သိမ္းသြင္းေပေတာ ့”
“ရွက္စရာေဒၚေလးရယ္၊ကိုယ့္ထက္(၁၀)ႏွစ္ေလာက္ငယ္ေနတာ၊ၿပီး သူ ့မွာလဲ ရည္းစားနဲ ့” မေကာ ့စကားကို ေဒၚေလးက
“တို ့ကခ်င္ထုံးစံ၊မတ္နဲ ့မရီးယူၾကရတာဘဲေလ၊ရွက္စရာမဟုတ္ ရွက္မေနနဲ ့၊သူ ့ရည္းစားဆိုတာကလဲ ခဏေန ေမ ့သြားမွာပါ၊ညီးသာ ဂ်ီးထူ
မေနနဲ ့၊ငါေျပာသလိုသာလုပ္”
ဒီေနာက္မွာ ေဒၚေလးက သူ ့တူမကို လက္ခ်ာပို ့ခ်ပါေတာ ့တယ္၊
“ေယာက္က ် ားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မိန္းမကသာ မ်က္ရည္က ် ျပလိုက္၊ေတာ င့္မခံနိုင္ပါဘူးေအ”

မရီးရဲ ့အကို ေျပာစကားအရ မရီးကို သူလက္မထပ္ျဖစ္ရင္ ဗန္းေမာ္ကို ျပန္ေခၚသြားမယ္လို ့သိလိုက္ရၿပီးတဲ ့ေနာက္ ေမာင္ေမာင္ စိတ္ေတြ
တအုံေႏြးေႏြးျဖစ္ေနတာပါ၊မရီးရဲ ့အကိုက ၿခံကိုေရာင္း၊ကားေတြကိုပါယူသြားမွာ၊သူ ့ကိုေတာ ့တစိမ္းတရံစာလို ဥပကၡာျပဳ ထားခဲ ့မွာ၊လက္ရွိလုပ္
ကိုင္ေနတဲ ့ ကားေတြမရွိေတာ ့ေကာ၊သူအေနနဲ ့ ပူစရာမလိုပါ၊တျခားအလုပ္ေျပာင္းလုပ္ရင္ ရပါတယ္၊မရီးကိုလဲ ေနာက္ေယာက္က ် ားယူမွာ/
မယူမွာေတြက သူနဲ ့မဆိုင္လွပါ၊အကိုနဲ ့ပတ္သက္လို ့သာ မရီးေတာ္ေနတာ၊အကိုေသၿပိးတဲ ့ေနာက္ တစိမ္းတရံစာဘဲေလ၊ဒါေပမဲ ့သူ ့အကိုႀကီး
ရဲ ့သားသမီးေတြ၊သူ ့ရဲ ့တူ/တူမေတြကိုေရာ၊သူ ပစ္ပစ္ခါခါ လုပ္ရက္ပါ ့မလား၊သူ ့တူမကေလးေတြ မေတာ္မေရာ္ေတြျဖစ္သြားခဲ ့မယ္ဆိုရင္ သူ ့
အကိုႀကီးသျဂၤ ိုဟ္စဥ္ ေရစက္ခ်ရင္း သူသစၥာဆိုခဲ ့တာက အလကားျဖစ္သြားေတာ ့မွာပါလား၊ေတြးရင္းေတြးရင္း ေမာင္ေမာင္ မခ်ိတင္ကဲျဖစ္လာ
တယ္၊ဒါေၾကာင့္ ေနာက္တေန ့ညဦးပိုင္းမွာ စိတ္ကူးအႀကံဉာဏ္ေလးမ်ား ရလိုရျငား အမႀကီးတို ့အိမ္ဘက္ထြက္လာခဲ ့တယ္၊
“လာ ေမာင္ေလး၊အမႀကီးေတာင္မွ ေမာင္ေလးဆီလာခဲ ့မလို ့၊ေျပာစရာေလးေတြရွိလို ့” ေရာက္ ေရာက္ခ်င္း အမႀကိးက ဆီးေျပာတာ၊
“ကၽြန္ေတာ္လဲ အမႀကိးကို ေျပာစရာရွိလို ့၊မေန ့က မရီးရဲ ့အကိုႀကီးက ကၽြန္ေတာ္နဲ ့မရီးကို—-“ေမာင္ေမာင္ ေရွ ့ဆက္မေျပာထြက္ေတာ ့၊
“ေမာင္ေလးကို မေကာ ့နဲ ့ယူခိုင္းတာ မဟုတ္လား၊မေန ့က ဒိလူႀကိး အိမ္ကိုေရာက္လာၿပိး အမႀကိးကိုလဲ ဒီအေၾကာင္းေျပာျပတယ္၊”
“ဟုတ္ကဲ ့၊အဲဒါ အမႀကိးရာ၊ကၽြန္ေတာ ္ မရီးမ်က္ႏွာကို ဘယ္လိုၾကည့္ရမွာလဲ၊မယူနိုင္ပါဘူးေျပာရင္လဲ မရီးကို ဗန္းေမာ္ေခၚသြားၿပီး ေယာက္
က ် ားေပးစားမယ္တဲ ့၊သူတို ့ဖာသာ ေယာက္က ် ားေပးစားတာ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး၊တူမေလးေတြ ပေထြးနဲ ့ေနၾကရမွာ၊ပေထြးဆိုတဲ ့လူမ်ိဳ း
ဆယ္ေယာက္တစ္ေယာက္ ေကာင္းတဲ ့သူ ရွားတယ္”
“အမႀကီးကိုလဲ သူက ဒီလိုဘဲ ေျပာသြားတာဘဲ၊သူ ့ညီမက အရြယ္ငယ္ေသးတယ္၊တသက္လုံး ဒိအတိုင္း ေနသြားလို ့မျဖစ္ဘူးေပါ ့ေလ၊
ေနာက္အိမ္ေထာင္ ျပဳ မွကိုျဖစ္မယ္ေပါ ့၊သူတို ့ေဆြမ်ိဳ းေတြက ရိုးရာဓေလ ့ထုံးစံအရ မင္းနဲ ့ေပးစားခ်င္တာ ေနာက္အိမ္ေထာင္ထူမဲ ့အတူတူ
တျခားေယာက္က ် ားဆိုရင္ ကံစမ္းမဲထိုးရသလို မေသခ်ာဘူး၊မင္းနဲ ့က ် ေတာ ့အတြင္းသိ အစင္းသိမို ့ပါလို ့ ေျပာသြားတာ”
“ကၽြန္ေတာ္လဲ ဘာလုပ္လို ့ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိေအာင္ကို ျဖစ္ေနၿပိ အမႀကီး၊မာလာေလးအေပၚမွာလဲ သစၥာေဖာက္ရာျဖစ္ေနမလားလို ့”
“ဒါလဲဟုတ္တာဘဲ၊အမႀကိး ေန ့ခင္းက ေဒၚမီးေကြကို ဒါနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး အက ်ိ ုးအေၾကာင္းေလးေတာ ့ ေျပာျပထားတယ္”
“သူကဘာျပန္ေျပာလဲ အမႀကီး ” ေဒၚမီးေကြရဲ ့သေဘာထားကို ေမာင္ေမာင္သိခ်င္ေနတာ၊
” သူ႔အေနနဲ ့ေတာ ့ ဘာမွေျပာစရာမရွိပါဘူးတဲ ့၊မင္းနဲ ့သူ ့သမီးႏွစ္ေယာက္ရဲ ့သေဘာအတိုင္းပါဘဲလို ့ ေျပာတယ္ကြ၊ေနာက္သူ ေျပာတာက
သူကသာ မာလာကို မင္းနဲ ့ေပးစားဖို ့သေဘာတူေနတာ၊သူ ့သားအိရွန္က သေဘာမတူဘူးဆိုဘဲ” အမႀကီးစကား ၾကားရတဲ ့အခါ ေမာင္ေမာင္
စိတ္ထဲ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္သြားတယ္၊အိရွန္ဆိုတဲ ့အေကာင္ သူ ့ညီမနဲ ့သေဘာမတူဘူးဆိုရေအာင္ ကိုယ္ကသူ ့လို အရက္သမား ဖဲသမားလဲ
မဟုတ္၊သူကသာ အေမနဲ ့မိန္းမလုပ္စာထိုင္စားေနတဲ ့အေကာင္၊
“အိရွန္က သေဘာမတူဘူးေျပာရေအာင္ သူက အကိုဘဲ၊အေမတေယာက္လုံးကေတာင္ သေဘာတူၿပီးသားဘဲဟာ”
“ညီေလးနားေထာင္မယ္ဆိုရင္ေတာ ့ အကိုေျပာခ်င္တယ္ကြာ” အမႀကိးေယာက္က ် ားက စကားစတယ္၊ဒီေယာက္ဖႀကိးကလူေအး၊စကားလဲ
နည္းတယ္၊စကားေျပာခဲတဲ ့ေယာက္ဖႀကီးက ေျပာခ်င္တယ္ဆိုေတာ ့ဘယ္လိုျငင္းေကာင္းပါ ့မလဲ၊
“ဟုတ္ကဲ ့အကို၊ေျပာပါ၊ကၽြန္ေတာ ္နားေထာင္ပါ ့မယ္”
“အခုျဖစ္ေနတဲ ့ကိစၥက ညိေလးဖာသာ ဆုံးျဖတ္ရမဲ ့ကိစၥ၊အိရွန္သေဘာတူတာ/မတူတာ ေတြးမေနနဲ ့၊တကယ္တမ္းဆို ေဒၚမီးေကြနဲ ့ေတာင္
မဆိုင္ဘူး၊မာလာသေဘာတခုထဲဘဲ။ဒါေပမဲ ့ညိေလးစဥ္းစားေစခ်င္တယ္၊မာလာနဲ ့က သမီးရည္းစားအဆင့္ဘဲ ရွိေသးတယ္၊ေနာက္ဆုတ္မယ္ဆို
ဆုတ္လို ့ရေသးတဲ ့အဆင့္၊မင္းအမေရွ ့ေျပာလို ့ေတာ ့မေကာင္းဘူးေပါ ့ကြာ၊ညီေလးနဲ ့မာလာ သမီးရည္းစားအဆင့္ထက္ ေက ် ာ္ေနၿပီဆိုတာ
အကိုသိတာေပါ ့၊ဒီကိစၥေတြက ဒီေခတ္ထဲမွာ အဆန္းမွမဟုတ္ေတာ ့တာ၊ဒိေခတ္လူငယ္ေတြ သမီးရည္းစားျဖစ္တာနဲ ့၊သိပ္မၾကာဘူး၊ညားၾက
တယ္ဆိုတာ၊မယူျဖစ္ၾကရင္လဲ သူလဲမနစ္နာပါဘူး၊ဒီေခတ္ထဲမွာ ဘယ္ေယာက္က ် ားေလးကမွလဲ အပ်ိဳ စစ္/မစစ္ စီစစ္မေနၾကပါဘူး “
ေယာက္ဖလုပ္တဲ ့သူက စကားအရွည္ႀကီးေျပာလိုက္ရလို ့ထင္ပါရဲ ့၊ထိုင္ေနရာကထၿပီး ေရသြားေသာက္တယ္၊
“ေမာင္ေလး၊မင္းဟာမင္းသာ ဆုံးျဖတ္ပါဟယ္၊အမႀကိးေတာ ့ ဘာမွ မေျပာတတ္ေတာ ့ဘူး”ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ဒိထက္ပိုမေျပာတတ္ၾက၊
“ေနာက္တခုက “ေရေသာက္ၿပီးျပန္ေရာက္လာတဲ ့ ေယာက္ဖက ဆက္ေျပာတာ၊
“အကို အႀကံေပးခ်င္တာ မေကာ ့ကို ယူေစခ်င္တယ္၊ညိေလးကေျပာမယ္၊အသက္(၁၀)ႏွစ္ႀကီးေတာင္ ႀကီးတာ၊ကေလး(၄)ေယာက္အေမ၊
မုဆိုးမနဲ ့လူပ်ိဳ ေလး၊ေျပာရက္လိုက္တာလို ့၊ကိုယ္က ေစာင့္ေရွာက္ရမဲ ့ဝတၱရားရွိတယ္ေလ၊ကိုယ့္အကိုႀကိးကို ေက ် းဇူးဆပ္ရာလဲေရာက္တယ္”
ေယာက္ဖေျပာစကားနားေထာင္ရင္း အမႀကီးျဖစ္သူဘက္ လွဲ ့ၾကည့္တဲ ့အခါ အမႀကိးကပါ သူ ့ေယာက္က ် ားေျပာတာကို လက္ခံခ်င္တဲ ့ပုံ၊
“ေနာက္ၿပိးေတာ ့ကာ” ေယာက္ဖဆက္ေျပာေနတာ
“ညိေလး၊မင္းအခု ဦးစီးလုပ္ေနတဲ ့ကားေတြအားလုံး တကယ္ဆိုရင္ မေကာ ့ဘဲပိုင္တာ၊သူ ့အကိုေတြနဲ ့ ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊မင္းနဲ ့မေကာ ့သာ
ယူလိုက္ၾကၿပိးရင္ ပိုေနျမဲ က ် ားေနျမဲ၊အခုအတိုင္း ဥမကြဲ သိုက္မပ်က္ ညိေလးဘဲ ဆက္ဦးစီးလုပ္ကိုင္သြားရမွာ၊အေကာင္းဆုံးကေတာ ့ ညိေလး
မာလာကို အက ်ိ ုးအေၾကာင္းဖုန္းဆက္ေဆြးေႏြး ေျပာျပေပါ့ကြာ၊အကိုထင္ပါတယ္၊မာလာလဲ ေခတ္မီပါတယ္၊သူ ့မွာလဲ Plan.B ေတာ ့ရွိမွာပါ “
အဲဒိညက ေမာင္ေမာင္ အိမ္ကို မိုးႀကိးခ်ဳ ပ္မွ ျပန္ေရာက္တာပါ၊ဆိုင္ကယ္မီးေရာင္ျမင္တာနဲ ့ မရိးၿခံတံခါးလာဖြင့္ေပးၿပီး
“မိုးခ်ဳ ပ္လိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္၊စိတ္ညစ္လို ့မ်ား ေရွာက္သြားေနတာလား”
“ဟုတ္ကဲ ့ပါ အမ၊ကၽြန္ေတာ ္ေတာင္းပန္ပါတယ္၊အမႀကိးတို ့အိမ္သြားတာ၊ေယာက္ဖႀကိးနဲ ့စကားေကာင္းေနလို ့”
“ဟုတ္ပါၿပီကြယ္၊အမေၾကာင့္မ်ား ေမာင္ေလး စိတ္ေသာကေရာက္ေနမလားလို ့ပါ”
“ဒီအတြက္ေတာ ့ ပူမေနနဲ ့အမေရ၊ကၽြန္ေတာ ္စိတ္ညစ္တတ္တဲ ့လူ မဟုတ္ပါဘူး”
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—–
ေနာက္တရက္မွာ ေမာင္ေမာင္ မာလာဆီကို ဖုန္းေခၚၿပိး ဒိအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတဲ ့အခါ
“ကိုကို မေျပာခင္ မာလာသိေနၿပိးသားကိုကို။ဒါေၾကာင့္ မာလာ မႏၲေလးကိုထြက္လာတာ” မာလာစကားသံက ခံစားခ်က္ ကင္းမဲ ့ေနပုံပါ၊
“ကိုကိုေတာင္ တေန ့ကမွ သိရတာပါ မာလာရယ္” ေမာင္ေမာင့္အေျပာကို မာလာ ရယ္တယ္၊
“ဟုတ္မွာေပါ ့၊ကိုကိုက ဒိျပင္ေနရာမွာသာ လယ္တာ၊ဒီကိစၥမ်ိဳ းကိုကို နားမလယ္ပါဘူး၊အသုဘကိစၥ ရက္လယ္ဆြမ္းေကၽြးတဲ ့ေန ့မွာ ကိုကို ့
မရီးဘက္ကအမ်ိဳ းေတြေျပာေနၾကတာ၊ကိုကိုမွမၾကားတာ၊သူတို ့ထုံးစံ၊ကိုကိုနဲ ့မရီးကို ျပန္ေပးစားဖို ့ေျပာေနၾကတာ၊မာလာ အဲဒီကတဲကေတြး
မိလိုက္တာပါ၊မာလာကို ကိုကိုယူလိုက္ရင္ မရီးဘက္ကအမ်ိဳ းေတြက ကိုကို ့ကို အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်မယ္၊ဒါဆိုရင္ ကိုကို ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္မွာေလ၊
မာလာ ကိုကို ့ကိုခ်စ္တာက ရယူပိုင္ဆိုင္လိုျခင္းမဟုတ္ပါဘူး ကိုကို၊ခြင့္လြတ္ျခင္းနဲ ့စြန္ ့လြတ္ျခင္းရယ္ပါ၊ဒီေတာ ့ကိုကို ့မရီးဘက္က ေဆြမ်ိဳး
ေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ ့အတိုင္း မရီးကိုဘဲ ယူလိုက္ပါ၊မာလာ ခြင့္ေပးပါတယ္”
“မာလာရယ္၊ကိုကို ဘာေျပာလို ့ ေျပာရမယ္ေတာင္ မသိေတာ ့ပါဘူးကြာ”
“ဘာမွမေျပာပါနဲ ့ကိုကိုရယ္၊မခ်စ္လို ့မွ မဟုတ္ဘဲ၊ကံၾကမၼာအက ်ိ ုးေပးလို ့ဘဲ မွတ္ၾကတာေပါ ့၊ဒါဘဲေနာ္ကိုကို၊ကိုကို ့ဘဝ ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ”
မာလာ ဖုန္းပိတ္ၿပီး စကားကို အဆုံးသတ္လိုက္တာပါ၊
မာလာ ရင္နာနာနဲ ့ေျပာေနရတာပါ၊ဒီလိုေတြျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ မာလာရိတ္စားမိၿပိးသားပါ၊ဆြမ္းေကၽြးမွာ ဟိုဘက္ေဆြမ်ိဳ းစုတိုင္ပင္ေနတာကို
မာလာကိုယ္တိုင္ၾကားတာ၊သူတို ့ကေတာ ့ မာလာကို ေမာင္ေမာင္နဲ ့သက္ဆိုင္တဲ ့မိန္းကေလးလို ့ မသိၾကလို ့ေျပာေနၾကတာေလ၊သူတို ့စကား
ေတြၾကားၿပိးကတဲက မာလာ ကိုကို ့ကိုလက္လြတ္ရလိမ့္မယ္လို ့ဆုံးျဖတ္ထားတာပါ၊ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ဆင္းရဲဒုကၡႏြံထဲကို ဆြဲမေခၚရက္ဘူးေလ၊
ဒါေၾကာင့္မာလာ မႏၲေလးကိုေျပးခဲ ့တာ၊မႏၲေလးမွာရွိေနတဲ ့ အေဖရဲ ့ညီမအရင္း အေဒၚကသူ ့တူမကို ဗမာေယာက္က ် ားနဲ ့ယူေစခ်င္တာ
မဟုတ္ဘူး၊သူတို ့လိုလူမ်ိဳ းတူတ႐ုတ္ေယာက္က ် ားနဲ ့ဘဲေပးစားခ်င္ေနတာ၊အစကေတာ ့ မာလာ ေဒၚေလးကို ယူမယ္လို ့ေျပာမထားေသးဘဲ
အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတာပါ၊အခု ေမာင္ေမာင္ ဖုန္းဆက္ေျပာတဲ ့အခါမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်လို ့ရသြားတာပါ၊
ဒါကိုေတာ ့ ေမာင္ေမာင္ မသိနိုင္ပါ၊
အကယ္၍သာ ေမာင္ေမာင္ ဒီအေၾကာင္း သိခဲ ့မယ္ဆိုရင္ သူ ့ေယာက္ဖႀကိးေျပာတဲ ့(မာလာမွာလဲ Plan B ေတာ ့ရွိမွာပါ)ဆိုတဲ ့စကားမွန္
ကန္ေၾကာင္း သိရမွာပါ၊ခုေတာ ့မာလာအတြက္ သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာေပါ ့။

မာလာနဲ ့ဖုန္းေျပာအၿပိးမွာ ေမာင္ေမာင္ ေဒၚမီးေကြအိမ္ကိုသြားပါတယ္၊ေဈးမွာေျပာမေကာင္းလို ့ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာရေအာင္ အိမ္ကို
သြားလိုက္တာပါ၊ေမာင္ေမာင္လာတာေတြ ့လို ့ မညိမ္းပါ ေအာက္ကိုဆင္းလာပါတယ္၊
“ေအာ ္ေမာင္ေမာင္၊လာ ထိုင္ကြယ္၊ဘာေတြမ်ား ေျပာခ်င္လို ့လဲ” ေဒၚမီးေကြပုံစံၾကည့္ရတာ မေခၚမေျပာခ်င္တဲ ့ပုံ၊ဒါေၾကာင့္
” ေစာေစာကတင္ မာလာနဲ ့ဖုန္းေျပာရတယ္ေဒၚေလး၊ကၽြန္ေတာ ္တို ့လက္ထပ္ဖို ့ကိစၥ အဆင္မေျပခ်င္ဘူး၊ေဒၚေလးကို လာေျပာတာ”
“အဲဒါ မင္းတို ့ႏွစ္ေယာက္ဘဲ ေျပာၾကရမဲ ့ဟာေလ၊ေဒၚေလး ဘာေျပာရမွာလဲ”
“ဟုတ္ကဲ ့ပါ၊မာလာရဲ ့ခြင့္ျပဳ ခ်က္ ရၿပီးပါၿပီ၊အဲဒါ ကၽြန္ေတာ ့့္ကို ခြင့္လြတ္ပါလို ့ေဒၚေလးကို လာေတာင္းပန္တာပါ၊ကၽြန္ေတာ္ ့ရဲ ့အျပဳ အမူေတြ
ေၾကာင့္ ေဒၚေလးတို ့သားအမိ စိတ္အေႏွာင့္အရွက္ျဖစ္ခဲ ့ၾကတာကို ကန္ေတာ ့ပါတယ္”
ေမာင္ေမာင္ ေဒၚမီးေကြကို ထိုင္ကန္ေတာ ့ခဲ ့ပါတယ္၊အရင္က ေဒၚမီးေကြနဲ ့ဘာဘဲျဖစ္ခဲ ့ျဖစ္ခဲ ့၊မေတာ ္လိုက္ရတဲ ့ေယာကၡမေလာင္းအေန
နဲ ့ ကန္ေတာ ့ခဲ ့တာပါ၊
ေဒၚမီးေကြ ေမာင္ေမာင္ သူ ့ကိုထိုင္ကန္ေတာ ့ေနတဲ ့အခိုက္အတန္ ့ေလးမွာ ဆုေတာင္းစကား မေျပာနိုင္ဘဲ မ်က္ရည္က ် လာတာပါ၊အမွန္
က ေဒၚမီးေကြ ေမာင္ေမာင္ကို သူ ့သမီးနဲ ့ေပးစားခ်င္တဲ ့အေၾကာင္းက သူပါ သမက္ကို လူမသိသူမသိ ခိုးစားဖို ့ပါ၊သူ တဏွာရမက္ထန္တယ္၊
ဒီအသက္အရြယ္အထိ ေယာက္က ် ားနဲ ့အတူအိပ္ခ်င္တုန္း၊တရားဝင္ယူဖို ့ရာကလဲ ေျမးေတာင္ရေနၿပိးမို ့ လူကဲ ့ရဲ ့မွာလဲ ေၾကာက္ေသးတာ၊
ေမာင္ေမာင္ဆိုတာက သူ ့ရဲ ့အရင္ တိတ္တိတ္ပုန္းလင္ျဖစ္ၿပီးသား၊သမက္ျဖစ္သြားရင္ စားဖို ့ရာ ထူးမႀကံရေတာ ့ဘူး၊ဒါေပမဲ ့ႀကံတိုင္းျဖစ္မလာ
ေတာ ့လဲ ဘယ္တတ္နိုင္ပါ ့မလဲ၊
—–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—– —–x—–
ေမာင္ေမာင္ အိမ္ျပန္ေရာက္မလာေသးလို ့မေကာ ့ေစာင့္ေပးေနတာ၊သူ ့အကိုႀကိးေျပာတဲ ့ရက္ကလဲ ကပ္လာၿပီ၊အခုဆို အကိုႀကိးေျပာထား
တဲ ့ရက္ (၅)ရက္ေတာင္ရွိေနၿပီ၊ေနာက္(၂)ရက္မွာ အျဖဴ အမဲ သဲကြဲေအာင္ လုပ္ၾကရေတာ ့မယ္၊ေန ့ခင္းကေတာင္ ေဒၚေလးနဲ ့ဒီအေၾကာင္း
ေျပာျဖစ္ေသးတယ္၊ေဒၚေလးကေတာ ့အႀကံေပးတာဘဲ၊(ေကာင္ေလးဘက္က အင္းမလုပ္၊အဲမလုပ္ဆိုရင္၊ညိး ငိုၿပီးေတာ ့သာေျပာေတာ ့ေအ၊
ျမင္းကမလႈပ္ေတာ ့လဲ ခုံကလႈပ္လိုက္ေတာ ့၊ရွက္မေနနဲ ့၊ရက္က မက ် န္ေတာ ့ဘူး)၊အကိုက အိမ္မွာမတည္းဘဲ စီတာပူက အမ်ိဳ းေတြအိမ္မွာ
သြားတည္းတာ၊အရက္ေသာက္တတ္လို ့၊ေမာင္ေမာင္ သူ ့အေပၚ အရိုေသတန္မွာစိုးလို ့မတည္းတာပါ။
ည(၈)နာရိေလာက္မွ ေမာင္ေမာင္ျပန္ေရာက္လာတာပါ၊မေကာ ့ဝင္းတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တဲ ့အခါ
“နဲနဲမိုးခ်ဳ ပ္သြားတယ္အမရယ္၊ေတာင္းပန္ပါတယ္” ေျပာၿပီး ေကာင္ေလး သူ ့အိမ္ေလးထဲ ဝင္သြားတဲ ့အခါ သားငယ္ေလးက သူ ့ဦးေလး
ေနာက္ကို လိုက္သြားေလရဲ ့၊
“ကဲ၊မေရႊစာ၊ညိး ဘာဆက္လုပ္မလဲ၊ဆုံးျဖတ္ေတာ ့ေလ၊ေတြေဝမေနနဲ ့” ေဒၚေလးကေျပာလာၿပီ၊
နာရီဝက္အၾကာ ညရွစ္နာရီခြဲမွာ မေကာ ့ ေမာင္ေမာင္ရဲ ့အိမ္ေလးဆီ လိုက္သြားပါတယ္၊အိမ္ေလးထဲမွာက သားငယ္က သူ႔ဦးေလးရဲ ့အိပ္ရာ
ေပၚေရာက္ေနၿပီ၊
“သားေလး၊မအိပ္ခ်င္ေသးဘူးလား” ေျပာမဲ ့သာေျပာတာ၊သူ ့ပါ ကုတင္ေပၚ ဝင္ထိုင္လိုက္တာ၊မရီးျဖစ္သူ သူ ့ကုတင္ေပၚ ဝင္ထိုင္လိုက္တဲ ့
အတြက္ ေမာင္ေမာင္ ထိုင္ေနရာက ထရမလို၊ဆက္ထိုင္ေနရမလို ခ်ီတုံခ်တုံ ျဖစ္ေနတာ၊သူနဲ ့မရီးနဲ ့က တစ္ေပေလာက္ဘဲကြာတာ၊
“ငါျဖင့္ မေကာ ့မေတြ ့လို ့ဒီမွာရွိမယ္တြက္ၿပီး လိုက္လာတာ” ေစာေစာက စီးဝါးရိုက္ထားတဲ ့အတိုင္း ေဒၚေလးေပါက္ခ်လာတာ၊
“အေတာ္ဘဲေဒၚေလး၊ေဒၚေလးေျမးကို သိပ္ေပးလိုက္စမ္းပါ၊က ် မ ေမာင္ေမာင္နဲ ့ေျပာစရာေလးေတြ ရွိလို ့”
“ေျမးေလး၊လာ လာ။ဖြါးႀကီးနဲ ့အိပ္ရေအာင္၊ပုံေျပာေပးမယ္” ေဒၚေလး သားငယ္ကို ေခ်ာ ့ေခၚတာကို
“ဟင့္အင္း၊အိပ္ခ်င္ေသးပါဘူးဆို၊ဦးေရး ေရးနဲ ့ေနမွာ” မရီး သူ ့ကို စကားေျပာခ်င္ေနမွန္းသိလို ့ တူေတာ္ေမာင္ကို ေခ်ာ ့ေျပာရတယ္၊
“သြားအိပ္လိုက္ေတာ ့ကြ၊မနက္ ေဈးမလိုက္ဖူးလား၊ဝက္သားေပါင္းစားဖို ့”ေျပာလိုက္မွ တူေတာ ္ေမာင္ သူ ့အဖြါးေလးနဲ ့မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္
လိုက္သြားတာ၊ေဒၚေလးတို ့ျပန္သြားတဲ ့အခါ
“အစကေတာ ့ ငါ ့ေမာင္ကို မေျပာဘူးလို ့ ေနတာပါဘဲကြယ္၊ဒါေပမဲ ့အမ ျပန္ေတြးေနတာ၊ဒီၿခံႀကီးကိုေရာင္းလိုက္ၿပီး ဗန္းေမာ္ျပန္သြားပါၿပီ၊
ဟိုမွာ အမ ဘာလုပ္စားရမွာလဲ၊ကေလးေတြကလဲ စေကာစက အရြယ္ေတြ၊အကိုႀကိးေျပာသလို ေနာက္ေယာက္က ် ားယူပါၿပီတဲ ့၊ေနာက္ယူတဲ ့
ေယာက္က ် ားက ဒီကေလးေတြကို သည္းခံနိုင္ပါ ့မလား၊ဒါကိုတြက္ရမယ္”
“အမ က ဗန္းေမာ္မျပန္ဘဲ ဒီမွာဘဲ ဆက္ေနခ်င္တာလား” မရီးရဲ ့စကားအသြားအလာကိုေထာက္ခ်င့္ၿပီး ေမာင္ေမာင္ ေမးလိုက္တာပါ၊
“အမ—အမ–ေျပာရတာ” မရိးစကားမေျပာနိုင္ေတာ ့ဘဲ ငိုေနပါၿပီ၊ေမာင္ေမာင္ ဘာလုပ္လို ့ ဘာကိုင္ရမယ္မွန္း မသိ၊
“အမ–ဒိေနရာ—မင္းအကိုႀကိးရဲ ့ေခၽြးနည္းစာနဲ ့ဝယ္ထားခဲ ့တာ—ဘယ္ကိုမွလဲ မသြားခ်င္ဘူး—ဒါေပမဲ ့—အကိုႀကိးက—ျပန္လိုက္”
ေမာင္ေမာင္ နားလယ္လိုက္ပါၿပီ၊မရီး ဒီအိမ္ ဒီၿခံႀကိးက ဘယ္ကိုမွ မသြားခ်င္ဘူးဆိုတာ၊ဒီအိမ္ ဒီၿခံက ဘယ္ကိုမွ မသြားဖို ့ဆိုတာက တနည္း
ဘဲရွိေတာ ့တာေလ၊ေမာင္ေမာင္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ပါၿပီ၊
“အမရယ္၊အမ ဒီအိမ္နဲ ့ဒီၿခံက မခြါခ်င္ရင္လဲ မခြါရပါဘူး၊ကၽြန္ေတာ ္ဆုံးျဖတ္ၿပီးပါၿပီ၊ကၽြန္ေတာ ္ အမနဲ ့တူ/တူမေတြကို ပစ္မသြားပါဘူး”
ေမာင္ေမာင့္စကားၾကားရတာနဲ ့ မရီး ေမာင္ေမာင့္ကို ဖက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းထိုးကာ ငိုေတာ ့တာပါဘဲ
“အီး–ဟီး-ဟီး–ငါ ့ေမာင္ရယ္–အိး–အိး”
“မငိုပါနဲ ့ အမရယ္၊အမတို ့မိသားစု ဥမကြဲ အသိုက္မပ်က္ ဒီအိမ္ေလးမွာ ဆက္ေနၾကရပါ ့မယ္”မရီးေက ် ာကို ျပန္ဖက္ရင္းေျပာတဲ ့အခါ
“အမတို ့မိသားစုတင္လားကြာ၊ငါ ့ေမာင္ေရာ” မရီး သူ ့မ်က ္ႏွာကို ေမာ ့ၾကည့္ၿပိးေမးတာ၊
“ေျပာေနရဦးမွာလား အမရယ္”
မရီး ေမာင္ေမာင္ရဲ ့လယ္ဂုတ္ကို ဆြဲႏွိမ့္ၿပီး ႏုတ္ခမ္းေတြကို ကစ္စုတ္ပါေတာ ့တယ္၊ကစ္စုတ္တာမွ ရိုးရိုးစုတ္တာတင္ မက၊ပါးစပ္ထဲ လ ၽွ ာ
ပါထိုးသြင္းၿပိး ကလိေနတာပါ၊ေယာက္က ် ားေသၿပီးတာ(၆)လရွိေနၿပီမို ့စိတ္ဆႏၵကလဲ ျပင္းျပေနပါၿပီ၊အရင္ကသာ မတ္ဆိုၿပိး ထိန္းထိန္းသိမ္း
သိမ္းေနလာတာ၊အခု တေယာက္နဲ ့တေယာက္ ပြင့္လင္းၿပီးၾကၿပိမို ့ မေကာ ့စိတ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္တာပါ၊
မရီးရဲ ့ႏုတ္ခမ္းစုတ္၊ပါးစပ္ထဲလ ၽွ ာထိုးသြင္းကလိတာ ခံေနရလို ့ ေမာင္ေမာင္ မရီးကို ျပန္ၿပီး ႏုတ္ခမ္းေတြ စုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္၊
“ငါ ့ေမာင္ရယ္၊အမကို ေလာကႀကိးအလယ္မွာ တေယာက္ထဲ မထားခဲ ့ပါနဲ ့ကြယ္”
“ခဏေနာ ္ အမ” မရီးဖက္ထားတဲ ့လက္ကို အသာေျဖၿပိး ကုတင္ေပၚထိုင္ေနရာက ေမာင္ေမာင္ထၿပိး အိမ္တံခါးကို ပိတ္လိုက္တယ္၊ၿပီးမွ
“မထားခဲ ့ပါဘူး အမရယ္၊ကၽြန္ေတာ ္အမနဲ ့ေသတပန္ သက္တဆုံး ေနသြားမွာပါ”
မရီးျဖစ္သူရဲ ့ ပခုံးႏွစ္ဘက္ကို အသာေလးတြန္းလိုက္ရင္း အိပ္ရာေပၚ လွဲခ်ေပးလိုက္ပါတယ္၊မရီးအေပၚ ေမွာက္အိပ္ရင္းက
“ၿပီးခဲ ့တာေတြ ၿပီးပါေစေတာ ့အမရယ္၊ေရွ ့ဆက္ၿပိး ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈ မရွိနိုင္ေတာ ့ပါဘူး” သူ မရီးျဖစ္သူကို ယုယုယယ နမ္းလိုက္တာ၊
မတ္ျဖစ္သူရဲ ့အားပါတဲ ့အနမ္းေတြေအာက္မွာ မိန္းမူးရင္း
“ၿပိးခဲ ့တာေတြထားလိုက္ပါ၊အခု အမကို ၿပီးေအာင္ လုပ္ေပးပါလား ငါ ့ေမာင္ရယ္”

ၿပီးပါၿပီ။