ငအောင် … ရေသွားကူးမယ်လေကွာ … ကောင်မလေးတွေက အရမ်းလန်းတယ်ကွ … ဟေ့ကောင် ဘာငိုင်နေတာလဲ”
သက်နိုင် … ဘန်ဂလိုထဲကနေ … ပင်လယ်ပြင်ကို တစ်ယောက်ထဲ ငေးနေတုန်း … သူငယ်ချင်းရဲနိုင်က လှမ်းခေါ်သည် …
“မင်းကွာ … ဒီကမ်းခြေမှာ … ကောင်မလေးနှစ်ယောက်လောက် ရနိုင်တဲ့ဟာကို … ငိုင်နေရတယ်လို့”
သက်နိုင်် … မျက်နှာ နီရဲနေတဲ့ ရဲနိုင််ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည် … နီမှာပေါ့ … ဘီယာ နှစ်ပုလင်းလောက် ကစ်ထားတယ် ထင်တယ် …
“ဒါဆိုလည်း … ငါ့အတွက် နှစ်ယောက်ခေါ်လာခဲ့လေ … ဟား ဟား ဟား”
သက်နိုင််နဲ့ … ရဲနိုင် … ချောင်းသာကို မနေ့ကမနက်က ရောက်တယ် … သက်နိုင််က လူအေး … တစ်ချိန်လုံး ဘန်ဂလိုထဲမှာ အောင်းနေသည် … ရဲနိုင်က … လူသွက် … ရောက်ကတည်းက … ကမ်းခြေထဲ ဆင်းသွားလိုက် … ဘီယာမော့လိုက် … ဟုတ်နေတာပဲ … ညဘက် … ရေကူးကန်ဘေးမှာ ကနေတုန်း … ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ … ညိတိတိ ဖြစ်လာသေးသည် … သက်နိုင််ဆိုတဲ့ကောင်က … အခုထိကို မစွံပါဘူး … ကောင်မလေးတွေနဲ့ တွေ့ရင် … ရှက်နေတာနဲ့ … စကားမပြောရဲတာနဲ့ … ဘယ်တော့မှ ရီးစားရမယ့်ကောင် ဟုတ်ဘူး …
“လာစမ်းပါကွာ … ဒီည မင်း လူပျိုဘဝကို … ဂိတ်ဆုံးလိုက်ကွာ” … ရဲနိုင် ရီပြီးပြောသည် …
“ဟာကွာ … ငါ့ဘာသာနေပါရစေ … ငါက ရှုပ်ရှုပ်ရှက်ရှက်တွေ မကြိုက်ဘူး ဆိုတာ မင်းလည်း သိတာပဲ … မင်းသာ ဂရုစိုက် … ဦးထုပ်မဆောင်းပဲ လုပ်ရင် … အေကိုက်ခံရမယ် သတိထား”
“အောင်မာ … ရီးစားတောင် မရှိတဲ့ကောင်က ငါ့ကို ဆရာလုပ်လို့ … ဟိုမှာတွေ့လား … ငါသွားမော့တော့မယ်”
“အိုကေ … ငါ ဒီမှာ ဆက်ထိုင်လိုက်အုံးမယ်”
သက်နိုင်် … မလိုက်သွားတော့ … ဘီယာသုံးပုလင်းနဲ့ … ဟမ်ဘာဂါတစ်လုံးစားပြီး … လူက ရီဝေဝေဖြစ်ချင်နေသည် … ပင်လယ်လေက … ဖြေးဖြေးချင်း … တိုက်နေတော့ … အိပ်ချင်သလိုလို ဖြစ်လာသည် … မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ခင်းပြီး … အိိပ်ချလိုက်သည် … မျက်စိက တဖြေးဖြေး မှေးလာသည် … မှေးကနဲ ဖြစ်သွားတုန်း … နားထဲ စကားသံ တစ်ချို့ဝင်လာသည် … သက်နိုင်် အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ … လက်နှစ်ဘက်ကို ထောက်ပြီး … မော့ကြည့်လိုက်သည် … အလှနတ်သမီးတစ်ပါး … သူ့ကို သေချာငုံ့ကြည့်ပြီး … သက်နိုင့််ကို … စိုးရိမ်သံလေးနဲ့ …
“ဟိတ် … အိပ်နေတာလား … မူးနေတာလား”
သက်နိုင်် အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ … ခေါင်းထောင်ထပြီး … ခေါင်းကို ယမ်းကာ … သူ့ကို ကြည့်လိုက်ပြီး
“မင်းက … နတ်သမီးလား … လူလားဟင်”
“လူပါရှင့် … အိပ်မပျော်လို့ ကမ်းခြေမှာ … လမ်းလျှောက်လာရင်း … ရှင့်ကို တွေ့တာပဲ … မသိပါဘူး … မူးပြီး လေဖြတ်နေတာလားလို့”
“ဟား ဟား … မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ … မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားတာ … တကယ်နော် … ယူက နတ်သမီးနဲ့ တူတယ်”
“ခစ် … ခစ် … ရှင်က မြှောက်ပြောတတ်တယ်”
“မမြှောက်ပါဘူးဗျာ … အဟုတ်ပြောတာပါ”
တကယ်ပါ … အရမ်းလှသည် … ဖိနပ်မပါပဲ … သဲပြင်မှ နည်းနည်း နစ်နေတဲ့ ခြေဖဖိုး … လုံးသည်လည်း မဟုတ် … ပြားချပ်ချပ်လည်းမဟုတ် … ကြည့်လို့ကောင်းသည် … သူ့အထက်က ခြေသလုံးလေးက … ဝင်းနေတာပဲ .. အနာတစ်စက်မှ မရှိ … ပေါင်တံလေးကလည်း … ကစ်ကစ်လေး … အဆီပိုမရှိ … ပိန်ညှောင်ညှောင်မဟုတ် … ပေါင်တံလေးကို ကြည့်ရုံနဲ့တင် … စိတ်ကြွစေသည် … အောက်ကနေ မော့ကြည့်တော့ … ဂါဝန်တိုတိုလေးအောက်မှာ … ပင်တီ အဖြူလေးက … ၀ိုးတဝါး … သုံးမြှောင့်လေး … မို့ဖောင်းနေသည် … ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားက … ဟာလေးက … သက်နိုင့််စိတ််ကို … မြှူဆွယ်နေသလိုပဲ … ဟင်း … နတ်သမီးလေးရယ် … လှလိုက်တာဗျာ … ကိုက်စားချင်တယ် … အပေါ်က အကျႌလေးက … ကြိုးတစ်ချောင်း … ပါးပါးလေး … ဘရာစီယာလေးက … အပြည့်မဟုတ် … ရင်နှစ်မွှာက … အောက်မှာ ပြည့်တင်းလွန်းသည် … ခါးလေးကို ကိုင်းပြီး ငုံ့ပြောနေတော့ … ကြိုးတစ်ချောင်း အကျႌလေးက … ဟနေသည် … ကြားထဲက … မို့ကြွနေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို … ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နေရသည် … ငုံ့ထားပေမယ့် … ရင်နှစ်မွှာက … တွဲကျနေမယ့်အစား … မို့မို့ကျစ်ကျစ်လေး … ဖြစ်နေသည် …သူက အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အပျိုစစ်စစ် ဖြစ်မယ် ထင်တယ် … သက်နိုင့််ကို ငုံ့ကြည့်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကလည်း … လှလိုက်တာဗျာ … မျက်ခုံး … မျက်လုံး … မျက်နှာပေါက် … ဘာမှ အပြစ်ပြောစရာမရှိ … လှလိုက်တာ … နတ်သမီးရယ် … ဝတ်စားထားတာက … sexy ကျပေမယ့် … သူ့မျက်နှာက … တခြားကောင်မလေးတွေလို … ပူလောင်မနေ … ရင်ကို အေးစေသည် … ညာဘက်ပါးမှာ ပါးချိုင့်လေးပါတော့ … ပိုပြီး ချစ်ဖို့ကောင်းသည် …
“ဘယ်သူမှလည်း … မရှိတော့ဘူးနော်”
“ဟုတ်တယ် … အကုန်လုံး … ဘားမှာ ကနေကြတယ်”
နတ်သမီးရဲ့ အသံလေးက … သာယာသည် … ချိုသာသည် … ထူးခြားတာက … သူ့အသံမှာ … ကြင်နာသံလေးပါနေသည် … သူ စကားပြောတိုင်း … နားထဲမှာ … ချိုပြီး ဝင်သွားသည် … ဘယ်လိုဆုတောင်းတွေနဲ့ ပြည့်နေတာလဲ … နတ်သမီးရယ် … သူ့ကို တစ်မိနစ်လောက် ငေးကြည့်နေရင်း … စကားမပြောမိ … နတ်သမီးရဲ့အလှမှာ … မျောနေမိသည် … တိတ်ဆိတ်မှုကို … သူက စပြီး …
“ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် ကြည့်နေရတာလဲ … မနေတတ်ဘူးကွာ”
“ဟာ … ဆောရီး … အရမ်းလှလို့ပါဗျာ”
“အို … အပိုတွေ … ယူက သိပ်မြှောက်ပြောတတ်တယ်”
“မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ … တကယ်ပါ … ဒါနဲ့ … ဘယ်နှနာရီရှိပြီလဲဟင်”
“နှစ်နာရီ … ရှိပြီရှင့်”
“ဒီကို ဘယ်သူနဲ့ လာတာလဲဟင်”
“စန္ဒီ့သူငယ်ချင်းနဲ့ … ယူကရော”
“နာမည်က စန္ဒီတဲ့လား”
“ဟုတ် … ယူရော”
“ဟုတ်သားပဲ … ကိုယ့််နာမည်က သက်နိုင်် … ကိုယ်လည်း သူငယ်ချင်းနဲ့ လာအပန်းဖြေတာ”
“ဟုတ်”
သက်နိုင်် … မတ်တပ်ရပ်ပြီး … လက်ဆွွဲနှုတ်ဆက်ဖို့ … လက်ကမ်းပေးလိုက်သည် … စန္ဒီကလည်း … သူ့လက်ကလေးကို … ပေးရှာပါသည် … စန္ဒီ့လက်ကလေးက … နူးညံ့သည် … သူ့လက်ကလေးကို … ကိုင်လိုက်တာနဲ့ … လူတစ်ကိုယ်လုံး … ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်သွားသည် … သက်နိုင် … စန္ဒီ့လက်ကလေးကို … တော်တော်နဲ့ မလွှတ် … အထိအတွေ့မှာ သာယာနေမိသည် …
“ဟိတ် … လက်လွှတ်အုံးလေ”
“ဟင့်အင်း”
“ဟာ … လက်လွှတ်ပါဆို”
“မလွှတ်ချင်တော့ဘူး … လက်လွှတ်လိုက်ရင် … တစ်သက်လုံး ဝေးသွားလိမ့််မယ်”
သက်နိုင်၏ နမိတ်ဖတ်တဲ့ စကားက … တစ်ချိန်မှာ တကယ်ဖြစ်လာခဲ့မယ်ဆိုတာ … ကာယကံရှင်နှစ်ယောက်လုံး မသိကြသေး …
“အို … ဘာမှလည်းမဆိုင်ဘူး”
“အခုဆိုင်သွားပြီလေ”
“အန်”
“စန္ဒီ့ကို … ချစ်တယ်ဗျာ”
“အို … အခုမှ စတွေ့တာကို …”
“စန္ဒီ္ဒ ကိုယ့်ကို … ချစ်တယ်မှတ်လားဟင်”
စန္ဒီ္ဒ … နည်းနည်းလေး ရုန်းကြည့်သည် … မရ … စန္ဒီ္ဒ့လက် နောက်တစ်ဖက်ကိုပါ ထပ်ဆွဲသည် … သူ့မျက်ဝန်းက အသနားခံနေသည့်ပုံ … စန္ဒီ္ဒ … ကြွေသွားသည် … အို … ရင်တွေ ခုန်လိုက်တာ … သူ့မျက်နှာက စန္ဒီ္ဒ့နားကို တစ်ဖြေးဖြေးကပ်လာသည် …
“အို … လွှတ်ပါအုံး”
“ဟင့်အင်း … စန္ဒီ္ဒက ချစ်တယ်ပြောမှ လွှတ်မယ်”
“စဉ်းစားအုံးမယ်ကွာ”
“မစဉ်းစားနဲ့ … စန္ဒီ္ဒ့ မျက်လုံးတွေက … ကိုယ့်ကိုချစ်နေတယ်ဆိုတာ … ကိုယ်သိပါတယ်”
ဒီအချိန်မှာပဲ … ဟိုတယ်ထဲက … ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပြေးထွက်လာတယ် … သူ့နောက်က ကောင်လေးတစ်ယောက်က ဟီး ဟီး … ဟား ဟား နဲ့ … အသံမျိုးစုံထွက်ပြီး … လိုက်ဖမ်းနေတဲ့ပုံစံ …
စန္ဒီ္ဒ နည်းနည်း … ရှက်သွားသည် … သူ့လက််ကို … ဘယ်ယောကျ်ားလေးမှ ကိုင်ဖူးတာမဟုတ် … စန္ဒီ္ဒ ရီးစားလည်း မထားဖူးပါဘူး … အခုတော့ …
“လွှတ်ပါရှင် … ဟိုမှာ လူတွေလာနေပြီ”
စန္ဒီ္ဒ့အသံ နည်းနည်းတုန်နေသည် … ကြောက်သည် … မျက်နှာလေးက ရှက်သွေးရောင် ဖြန်းထားလို့ … နီရဲရဲလေးဖြစ်နေသည် … သူ့ကို သောင်ပြင်မှာ စတွေ့တော့ … ဘာကြောင့်မှန်းမသိ … စိတ်ဝင်စားမိသည် … အရပ်ကလည်း ရှည်မည့်ပုံစံ … နောက်ဗလကလည်း တောင့်သည် … မျက်လုံး … အိပ်နေပေမယ့် … ယောကျ်ားပီသသည့်မျက်နှာ … သူ့ကို တွေ့တော့ … စန္ဒီ့ရင်တွေ … တဒိန်းဒိန်းခုန်နေသည် … သူများတွေ ပြောနေကြတဲ့ … အချစ်ဆိုတာ ဒါလားဟင် … အချစ်နဲ့ စတွေ့ရင် ရင်တွေ တတအားခုန်တယ်တဲ့ … ဒါဆို စန္ဒီ … အချစ်နဲ့ တွေ့နေရပြီပေါ့ … ဟင်း … ခက်ပါတယ် … အခုမှ စတွေ့တဲ့ ချစ်သူက … နည်းနည်းတော့ … ဆိုးမယ့်ပုံစံ … တဇွတ်ထိုး … လူဆိုး …
“မလွှတ်ဘူး … ချစ်တယ်ပြောမှ”
“အင်း … ချစ်တယ်”
“ဟင့်အင်း … မကြားလိုက်ဘူး … အသံက အရမ်းတိုးတယ်”
“ဟာကွာ … အဲဒီလိို မဆိုးရဘူးလေ … ချစ်ပါတယ်ရှင်”
“အိုကေ”
သူက ကတိတည်သားပဲ … စန္ဒီ္ဒ့လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည် … ပြေးလာတဲ့ လူတွေကို ကြည့်လိုက်သည် … အို … ဟိုနောက်က ကောင်လေးက … ဘာမှလည်း မဝတ်ထားဘူး … ဟာ … ရှက်စရာကြီး … စန္ဒီ္ဒ့ဘဝမှာ ဒီတစ်ခါ ပထမဆုံးပါပဲ … ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ကို … ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မြင်ဖူးတာ … ရှက်ရှက်နဲ့ … မျက်စိမှိတ်ပြီး … သူ့ရင်ထဲကို တိုးဝင်မိသည် … အို … ငါဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေတာလဲ … သက်နိုင် အလိုက်သင့်ကလေး … စန္ဒီ္ဒ့ကို ဖက်လိုက်သည် … စန္ဒီ္ဒ့ခါးလေးကို … အသာအယာ ဖက်လိုက်ပြီး … ချစ်သူ့ကို … ရင်ဘတ်ထဲ … ဝှက်လိုက်သည် … ဟုတ်ပ … ဟိုကောင် ရဲနိုင် တော်တော်ကဲနေသည် … ဘာမှ မဝတ်ထားဘူး … မူးပြီး သောင်းကျန်းနေတယ်ထင်တယ် … အရှေ့ကကောင်မလေးကလည်း … ဝတ်သာဝတ်ထားတယ် … ဘီကနီနဲ့ဆိုတော့ … အကျႌကပ်တယ်ဆိုရုံလေး … အတင်းပြေးလာတော့ … အရှေ့က ပစ္စည်းတွေက … ယမ်းခါနေသည် … သူ့ကို ကျော်သွားပြီး … သက်နိုင်နောက်ကနေ ဆက်ကြည့်နေသည် … မိုက်တယ်ကွာ … အနောက်က အိုးက ရှယ်ပဲ … အင်း … ရဲနိုင်အကြိုက် … ခပ်တောင့်တောင့်ပဲ … ရဲနိုင်တို့ကတော့ … ပိုင်ပါ့ … လက်သွက်တယ် … ရဲနိုင် … အနားရောက်လာတော့ …
“ဖက်ထား … ဖက်ထား … လွတ်သွားရင် … ဆွဲစားမှာနော် … ဟား ဟား ဟား”
“ခွေးကောင်”
“ဟား ဟား ဟား”
သူတို့နှစ်ယောက် … ရေထဲကို … တဝုန်းဝုန်း ခုန်ဆင်းသွားကြသည် … ဟီး ဟီး ဟား ဟားနဲ့ … ပျော်ရွှင်သံတွေက သက်နိုင်ကိုပါ ကူးစက်စေသည် … ရင်ခွင်ထဲက ချစ်သူလေးက … ခေါင်းလေးမော့ပြီး …
“သွားပြီလားဟင်”
“ဟိုးမှာ”
“အရမ်းဆိုးတာပဲနော် … ဘာမှလည်း မဝတ်ထားဘူး”
“ဟုတ်ပ … ဒီကောင်က … အဲဒီလိုပဲ … ချက်ကြောနဲ့ ရှက်ကြော မှားဖြတ်ထားတာ”
“ယူက … သိလို့လား”
“ကိုယ့်သူငယ်ချင်းပဲ … မသိပဲနေမလား”
“ဒါဆို … ရှင်တို့က လူဆိုးတွေပေါ့”
“ဟား ဟား … မဟုတ်ပါဘူး … အချစ်ကလည်း”
“မယုံပါဘူး”
“ဟိုဘက်ကို လမ်းလျှောက်မလားဟင်”
“ဟင့်အင်း … ချမ်းလာပြီ”
“ဟုတ်ပ … ချစ် … ချမ်းနေပြီလား”
“ဘာအချစ်လဲ”
“အန် … ချစ်သူမို့လို့ အချစ်လို့ ခေါ်တာ … ကိုယ့်ကိုရော ဘယ်လိုခေါ်မှာလဲ”
“ခေါ်ဘူး”
“မခေါ်ဘူးလား … မခေါ်ရင် …”
သက်နိုင် … စန္ဒီ္ဒ့ခါးလေးကို … ခပ်တင်းတင်းဖက်လိုက်သည် … ခါးလေးကလည်း … သေးလိုက်တာ … သူ့လက်ထဲမှာ … အရုပ်ကလေးအတိုင်းပဲ … ကော့ပြီးပါလာသည် … ခါးကို ခပ်တင်းတင်းအဖက်ခံလိုက်ရတော့ … အလန့်တကြား … ချစ်သူက မော့ကြည့််သည် … လန့်နေတဲ့ အကြည့်လေးက … အသည်းခိုက်သွားပြီ … နှုတ်ခမ်းလေးက လှလိုက်တာကွာ … နမ်းချင်တယ် … စိတ််ကတွေးလို့ မဆုံးခင် … သူ့နှုတ်ခမ်းက … ဂဟေဆက်သွားသည် …
“အို”
စန္ဒီ္ဒ့နှုတ်ခမ်းလေးက သိပ်မထူ … ပါးသည် … ဂျယ်လီလေးလို … နူးအိသည် … နှုတ်ခမ်းလေးကို … အသာအယာ စုပ်လိုက်သည် …
“အို … တော်ပြီနော် … ကို”
စန္ဒီ္ဒ … သူ့ရင်ဘတ်လေးကို တွန်းပြီး … ခေါင်းလေးကို ယမ်းခါမိသည် … တစ်ခါမှ ယောကျ်ားနဲ့ မထိတွေ့ဘူးတဲ့ … အရိုင်းလေးဆိုတော့ … အထိအတွေ့အသစ်ကို … ကြောက်မိသည် … မချစ်လို့မဟုတ်ပါဘူး … ကိုရယ် … စန္ဒီ္ဒ မနေတတ်လို့ပါ … နောက််ပြီး … ရှက်တယ် …
“ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်”
“မြန်မာ့အသံက … တစ်ခါပဲ လွှင့််တယ် … ခစ် … ခစ်”
စန္ဒီ္ဒကလည်း … နောက်တတ်သည် …
“မရဘူးကွာ … ပြန်ခေါ်ပါအုံး … ချစ်ရယ်”
“သေချာနားထောင်နော် … ကို”
“ဟား … တကယ်ပြောတာနော် …”
“အင်း … တစ်ကယ်ပေါ့ ကိုရဲ့ … မယုံဘူးလား”
“ယုံပါတယ် … ချစ်ရယ် ယုံပါတယ် … ဟီး … ပျော်လိုက်တာ”
သက်နိုင်ပျော်လွန်းလို့ … ချစ်သူကို … ခါးကနေပွေ့ပြီး … အပေါ်ကို မြှောက်လိုက်သည် …
“အို … အမေ့”
ရုတ်တရက်မို့ … စန္ဒီ္ဒ့အသည်းတွေ အေးကနဲ ဖြစ်သွားသည် … သက်နိုင် … သေချာ ပြန်ဖမ်းပြီး … နှစ်ပတ်သုံးပတ် မွှေ့လိုက်သည် …
“ကိုက … အရမ်းကဲတာပဲ … အဲလိုမလုပ်နဲ့ … စန္ဒီ္ဒမူးတယ်”
“အိုး … ဆောရီး … ချစ်”
သက်နိုင် … စန္ဒီ္ဒ့ကို မြန်မြန် ပြန်ချပြီး … သေချာကြည့်လိုက်သည် …
“ဟွန့် … သူ အရမ်းကဲတယ်”
စန္ဒီ္ဒ့လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ … သက်နိုင်ရင်ကို ထုလိုက်သည် … ဒုန်း …
“အေးနေပြီ မှတ်လား ချစ် … အထဲဝင်ကြမယ်လေ … ဒါနဲ့ … ချစ်က ဘယ်မှာ တည်းတာလဲ”
“ဒီမှာပဲ”
စန္ဒီ္ဒ … ထောင့််ဆုံး ဘန်ဂလိုလေးကို လက်ညှိုးထိုးပြသည် …
“ဟုတ်လား … ကိုယ်တို့က … ဒီဘက်မှာ”
အံ့သြစရာပဲ … ဘန်ဂလိုတွေက ဘေးချင်းကပ်ရပ် … ကံတရားက ဆန်းကြယ်လိုက်တာ … ဒီတစ်ခါတော့ မြှားနတ်မောင် … လေးနဲ့ သေချာ ပစ်ပြီထင်တယ် … ဘန်ဂလိုရှေ့ရောက်တော့ … စန္ဒီ … အထဲကို မဝင်ချင်သေး … ချစ်သူအသစ်နဲ့ … နေချင်သေးသည် … လေကလည်း အေးလာတော့ … ချမ်းလာသည် … စန္ဒီ အထဲကို ဝင်ဖို့ တံခါး ဖွင့်လိုက်သည် …
“ဝင်တော့မလို့လား ချစ်”
“ချမ်းလာပြီ … ကိုရဲ့”
“အချမ်းပြေအောင် … စပိုင်သောက်မလားဟင်”
“အင်း … သောက်မယ်”
စန္ဒီ … အရက်မသောက်တတ်သေးပေမယ့် … ဝိုင်လောက်တော့ … သောက်လေ့ရှိသည် … သက်နိုင် … စန္ဒီ့ကို … ဟိုဘက်က ဘန်ဂလိုလေးထဲ ခေါ်လာသည် … တံခါးဖွင့်ပြီး … သူ အရင်ဝင်လိုက်ပြီး … လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ … စန္ဒီ့ ပုံစံလေးက … ဝင်ရမှာ … တုံ့ဆိုင်းဆိုင်း ဖြစ်နေသည် …
“ဝင်လာခဲ့လေ … ချစ် … ကိုက်မစားပါဘူးကွ”
“ဟွန့် … ကို … မကဲရဘူးနော်”
“အင်းပါ”
သက်နိုင် … ပါးစပ်က အင်းလိုက်ပေမယ့် … စိတ်ကတော့ နည်းနည်း ကြွနေသည် … န္ဒီ့အကျႌလေးက … ပါးလွန်းသည် … အထဲက ရင်သားမို့မို့လေးက … ပိုကြွလာတယ်လို့ ထင်သည် … ဂါဝန်လေးကလည်း … တိုလွန်းသည် … ခုနက … အောက်နေ မြင်လိုက်ရတဲ့ … တြိဂံလေး ခုံးခုံးလေးက … နည်းနည်းတော့ ရင်ခုန်လာသည် … မကောင်းပါဘူးလေ … အခုမှ စချစ်တာ … ဒါမျိုးတွေလုပ်လိုက်ရင် … သူမုန်းသွားလိမ့်မယ် … သက်နိုင် … အတွေးရိုင်းတွေကို … အမြန်ဖျောက်ပြီး … ရေခဲသေတ္တာကို ဖွင့်ကာ … စပိုင် နှစ်လုံး ယူလိုက်သည် …. တစ်လုံးကို ဖောက်ပြီး … စန္ဒီ့ကို လှမ်းပေးလိုက်သည် …
“ရော့ … အချစ်”
“ကျေးဇူး”
စန္ဒီက မတ်တပ်ရပ်နေရင်း … မော့လိုက်သည် … သက်နိုင် မွေ့ယာပေါ်မှာ … ထိုင်”
သက်နိုင် လက်ကမ်းပေးလိုက်သည် … စန္ဒီက … အလိုက်သင့်လေး … သက်နိုင်ဘေးမှာ လာထိုင်သည် …
“ချစ် … ကို့ကို တစ်ကယ်ချစ်တာလား”
“ဟင့်အင်း … မချစ်ဘူး”
“ဘာ”
“အောင်မြတ်လေး … လန့်လိုက်တာ … အသံပြဲကြီးနဲ့ …”
“ချစ်လား … မချစ်ဘူးလား”
“မချစ်ဘူး … မချစ်ဘူး … ခစ် … ခစ်”
“လိမ်ပြောတဲ့ ကောင်မလေး … တွေ့ကြတာပေါ့ကွာ”
သက်နိုင်ကိုကြည့်ပြီး ပြောနေတဲ့ … စန္ဒီ့မျက်လုံးလေးက နည်းနည်းတော့ ရီဝေဝေဖြစ်နေသည် … ဒါပေမယ့်် ပြုံးနေသည် … လှောင်ပြုံး … ဒီအပြုံးက သက်နိုင်စိတ်ကို ကျလိကျလိဖြစ်စေသည် … ၀ိုင်ပုလင်းကို … ကုတင်ဘေးမှာ ချပြီး … စန္ဒီ့ကို … ဖက်ကာ လှဲချလိုက်သည် …
“အို … မှောက်ကုန်တော့မှာပဲ …”
“ပေး … အဲဒီပုလင်း”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့လက်ထဲက ပုလင်းကို ယူပြီး … ကုတင်ဘေးကို ပစ်ချလိုက်သည် … စန္ဒီကတော့ ပက်လက်ကလေး … သူစိတ်တိုနေတာ ကြည့်ပြီး … တခစ်ခစ်နဲ့ ရီနေသည် …
“ခစ် … ခစ် … စိတ်ဆိုးလိုက်တာလည်း လွန်ရော”
“ဟာကွာ … ချစ်လား မချစ်ဘူးလား”
“ချစ်ဘူး … ချစ်ဘူး”
သက်နိုင် … စိတ်တိုလာသည် … အချစ်က စနေမှန်းသိပေမယ့် … ချစ်ဘူးဆိုတဲ့ စကားလုံးကို … မကြားချင် … မခံစားနိုင်ဘူး … သက်နိုင် … ချစ်ဘူး … ချစ်ဘူးလို့ပြောနေတဲ့ … နှုတ်ခမ်းလေးကို ဒဏ်ခတ်တဲ့ အနေနဲ့ … ဖိနမ်းပစ်လိုက်သည် …
“အွန်”
အနမ်းတွေက ချိုမြိန်လွန်းပါသည် … ချစ်သူ့နှုတ်ခမ်းလေးက … ဂျယ်လီလေးလို … အိအိတင်းတင်းလေး … နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို … သက်နိုင် လျှာလေးနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးရင်း … အထဲက စန္ဒီ့လျှာလေးကို … လိုက်ဖမ်းနေမိသည် …
“အို … ကိုရယ်”
စန္ဒီ့မျက်လုံးလေးတွေ … မှေးဆင်းသွားသည် … အထိအတွေ့က … လူကို မိန်းမောစေသည် … ပထမဆုံး … နမ်းဖူးတာဆိုတော့ … ကြက်သီးတွေကလည်း … တစ်ကိုယ်လုံး ထနေသည် … သူ့လျှာလေးနဲ့ ထိတိုင်း … အို … ရင်ထဲမှာ … လှိုက်ခနဲ … လှိုက်ခနဲပါပဲ … သက်နိုင် … စန္ဒီ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းနေရင်း … လက်က … ဖုတ်လိုက် … ဖုတ်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာပေါ် … ရောက်လာသည် …
“အို … ကို့ … ယားတယ်”
စန္ဒီ့ရင်သားလေးတွေက … မို့မောက်နေသည် … အပျိုမို့လို့ … ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းလေး … ဖြစ်နေသည် … သက်နိုင် … သူ့ရင်သားလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး … ဖြေးဖြေးလေး … ကိုင်လိုက်သည် …
“အို … ကိုရယ်”
စန္ဒီ … ရူးပြီ … ကိုရယ် … အပေါ်မှာလည်း … စန္ဒီ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို … နမ်းနေတယ် … အောက်မှာလည်း … စန္ဒီ့နို့လေးကို … ကိုင်တယ် … သူကိုင်လိုက်တိုင်း … ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်းထကုန်သည် … စန္ဒီ့မျက်နှာလေးက … ပန်းရောင်လေး သန်းလာသည် … စပိုင်ကြောင့််လား … အကိုင်အတွယ်ကြောင့်လား မသိ … မျက်နှာလေးက ပိုနီလာသည် … သက်နိုင် … ဖြေးဖြေးလေး အုပ်ကိုင်နေရာကနေ … နည်းနည်း … နယ်ပေးလိုက်သည် … စန္ဒီ မနေတတ် … နှုတ်ခမ်းလေးက … ငြီးတွားမိသည် …
“ဟင်း … ဟင်း … ဟင်း”
“အို … ဘာတွေ လျှောက်ကိုင်နေတာလဲ … ကိုရယ်”
သက်နိုင် … အကျႌပေါ်ကနေ … ကိုင်ရတာ အားမရတော့ … လက်လေးက … အောက်နားကို ဆင်းလာပြီး … အကျႌအောက်ကနေ … လက်ကို လျှိုဝင်လိုက်သည် … ကြားက ကန့်လန့်ကန့်လန့် လုပ်နေတဲ့ … ဘရာစီယာလေးပါ … ဆွဲလှန်လိုက်သည် … နူးညံ့လိုက်တာ … အသားဆိုင်လေးတွေက … ထိလို့ ထိမှန်းတောင် မသိဘူး …
“အို … ကိုရယ်”
“အကျႌတွေ ပြဲကုန်အုံးမယ် … ကိုရယ် … လက်ပြန်ထုတ်လိုက်ပါ … ”
“ထုတ်လိုက်ပါဆို”
“ဟင့်အင်း … ချစ်လားမချစ်ဘူးလား”
“ချစ်လို့ … ဒီအထိလိုက်လာတာပေါ့ … ကိုရဲ့ … တုံးပါ့”
“တကယ်နော်”
“တကယ် … ကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်”
“ဒါမှ … ကိုယ့်အသည်းကွ”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့လည်တိုင်လေးကို … အတင်းနမ်းပစ်လိုက်သည် …
“အို … ယားပါတယ်ဆိုမှ … အတင်း”
“ဖယ်ပါအုံး လက်ကြီးက … အကျႌတွေ ပြဲကုန်မယ်”
“အကျႌမပြဲအောင် … ချွတ်လိုက်မယ်နော်”
“အင်း”
ချစ်သူ ဆီက … ပါမစ်ကျလာတော့ … သက်နိုင် စန္ဒီ့ အကျႌလေးကို … အသာချွတ်လိုက်သည် … စန္ဒီ ခေါင်းလေး ကြွပြီး … လက်ကလေး မြှောက်ပေးလိုက်သည် … ကြိုးတစ်ချောင်း အကျႌမရှိတော့ … ဟယ်လိုကစ်တီ ရုပ်ကလေးတွေပါတဲ့ … ဘရာစီယာလေး … သူလည်း မဖုံးနိုင်ပါဘး … အောက်မှာ … ကြွတက်နေတဲ့ … ရင်နှစ်မွှာက … မပေါ့်တပေါ် … သက်နိုင် … ဘရာစီယာလေးကို … အသာလှန်တင်လိုက်သည် … လှလိုက်တာ … လှလိုက်တာ … စန္ဒီ့နို့လေးက … မကြီးလွန်းမသေးလွန်း … ဖွံ့ထွားစ … ဒါပေမယ့်် … လိမ္မော်သီးလို အလုံးညီသည် … ဖြူဝင်းနေသည် … မာမာကျစ်ကျစ်လေး … ပိုလှစေတာက … ထိပ်ဖျားက … နို့သီးလေး … အရောင်က ပန်းရောင်ဖျော့ဖျော့ … ထိပ်ဖျားလေးက … သေသေချာချာ အပြင်ကို ထောင်ထွက်မနေ … အထဲမှာ နည်းနည်း ချိုင့််နေဆဲ … သက််နိုင် အသည်းတွေ ယားလာသည် … မနေနိုင်တော့ … ချစ်စရာကောင််းတဲ့ … စန္ဒီ့ရင်သားလေးကို … နမ်းပစ်လိုက်သည် …
“အို .. ကို့”
စန္ဒီ့ရင်သားကို … စနမ်းလိုက်တာနဲ့ … စန္ဒီ … မနေတတ်တော့ … ခံရပိုခက်သည် … လက်ကလေးက … မွေ့ယာခင်းကို ဆုပ်ထားပြီး … အားတင်းကာ … ရင်သားကို ကော့ပေးလိုက်သည် … စန္ဒီ့နို့သီးလေးကို … သက်နိုင် လျှာနဲ့ ဖြေးဖြေးလေး ယက်ပေးလိုက်သည် … သူ့နို့သီးလေးက … ခေါင်းမထောင်လာသေး … အထဲမှာ ချိုင့်ဝင်ဆဲ … နှစ်ချက် သုံးချက် … စုပ်လိုက်သည် …
“အိုး … ဟာ … ရှီး”
“အို .. ကိုရယ် … ယားတယ် … ခစ် … ခစ်”
စန္ဒီ … စိတ်ကြွလာသည် … ကြည့်ပါလား … သူ့နို့သီး ပန်းရောင်လေးက … ထောင်လာသည် … သက်နိုင် … အားမရ … နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ ဖိကိုက်ထားပြီး … ထိပ်ဖျားလေးကို … လျှာနဲ့ အမြန်ပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်သည် …
“အို … ကို”
“အို … ကို”
“ဟာ … ဟာ … ဟာ”
စန္ဒီ … အသက်ရှုသံလေး မြန်လာသည် …
“ကိုရယ် … တော်ပါတော့ … စန္ဒီ မနေတတ်ဘူး”
မရ … ဒီဘက်ပြီးတော့ … ဟိုဘက် … သက်နိုင် … ဒီဘက်နို့လေးပြီးတော့ … ဟိုဘက်နို့လေးကို … အတင်း စို့လိုက်သည် …
“အာ … ဟာ … ရှီး”
“အိုး … မကိုက်နဲ့ … နာတယ် … ကိုရယ်”
သက်နိုင်သွားနဲ့ စန္ဒီ့ နို့သီးထိပ်ဖျားလေး ခြစ်မိသွားတော့ နာသွားရှာသည် … တောင်းပန်တဲ့အနေနဲ့ … သေချာ ပြန်စို့ပေးသည် …
“အို … ကိုရယ်”
သက်နိုင် လက်တစ်ဖက်က … နို့လေးကို နယ်ပေးသည် … နို့သီးလေးကို … လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖွဖွလေး ခြေပေးသည် … စန္ဒီ့ မခံနိုင် … မွေ့ယာပေါ်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး … တွ့န်လိမ်နေမိသည် … စန္ဒီ သက်နိုင်ခေါင်းကို … ဖိပြီး အောက်ကို တွန်းနေမိသည် … ယားယံခြင်းဒဏ်ကို စန္ဒီ မခံနိုင် … သက်နိုင်လက်က … အောက်ပိုင်းကို ဆင်းသွားသည် … ပေါင်တံလှလှလေးကို … ဖြေးဖြေးချင်း ပွတ်ပေးသည် …
“လျှောက်မပွတ်နဲ့ … ကိုရယ် … စန္ဒီမနေတတ်ဘူး … ယားတယ်”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ပေါင်လေးကို ပွတ်နေရာကနေ … ဖြေးဖြေးလေး … အပေါ်ကို တက်လာသည် … လက်က စကဒ်အောက်ကို … ဖြေးဖြေးလေး ဝင်သွားသည် … အပျိုစင်လေးရဲ့ တားမြစ်နယ်မြေထဲ … စပြီး ဝင်လာပါသည် … စန္ဒီ့စကဒ်လေးက … တိုတိုလေးဆိုတော့ … လှန်စရာမလို … ပေါင်ကြားလေးထဲ … လက်ရောက်သွားတော့ … စန္ဒီတွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည် … ရင်တုန်လိုက်တာ … အချစ်ရယ် … ပေါင်ကြားက … အတွင်းခံလေး၏ အနားသတ်ကို … စထိသည် … သူသိသည် … နီးလာပြီ … လက်ရဲ့အထိအတွေ့က … မို့မို့ဖောင်းဖောင်း … ပန်းခုံးလေးပေါ်ကို ရောက်လာသည် …
“အို … ကိုရယ်”
သက်နိုင် … အသာအယာလေး … ပွတ်ပေးလိုက်ပါသည် …
“လျှောက်မလုပ်နဲ့ … ကိုရယ် … စန္ဒီ … ရင်တွေတုန်နေပြီ”
တကယ်လည်း … စန္ဒီ ရင်တွေ တုန်နေပါသည် … အထိအတွေ့က … ရင်ခုန်စရာ … မိန်းမောစရာ … စိတ်တွေက ဘာလို့ ကြွနေတာပါလိမ့် … စန္ဒီသေချာမသိ … ဘာလို့ … ကြက်သီးတွေ ထနေတာလဲ … စန္ဒီနားမလည် … သေချာတာတော့ … သူ့ကို အရမ်းချစ်မိသွားတာပါပဲ … ချစ်ပါ ကိုရယ် … ချစ်ပါ …
“အို”
စန္ဒီ့ရဲ့ … ပန်းနုနုခုံးခုံးလေးကို … သူပေါ့ … ဖွဖွလေးကိုင်နေတယ် …
“စန္ဒီ မနေတတ်ဘူး … ကိုရယ် … ”
စန္ဒီ့အသံလေးက … ညုတုတုအသံလေး မဟုတ်ဘူးဆိုတာ … သက်နိုင်သိသည် … အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ … အပျိုလေးတစ်ယောက်ရဲ့ … နှစ်ကိုယ်ကြား ငြီးသံလေးက … ချစ်ဖို့ ကောင်းပါသည် … စန္ဒီ့အသံလေးကြောင့် … သက်နိုင် ပိုလို့ စိတ်ကြွစေသည် … ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် … အသည်းရယ် …
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ ပန်းနုနုလေးကို … လျှောက်စမ်းရင်း … တံခါးဝလေးကို … လိုက်ရှာနေမိသည် … ဘယ်တွေ့မလဲဗျာ … အပျိုလေးဆိုတော့ … စိနေမှာပေါ့ … စိတ်ထဲထင်တဲ့ … ပန်းလေး အလယ်ကို … လက်ညှိုးလေးနဲ့ ထိုးကြည့််မိတယ် … ဟုတ်ပါတယ် … ဒီနေရာပါပဲ … မသိမသာလေး ဟနေတယ် … စန္ဒီက ပေါင်ကို ကားထားတာမဟုတ်တော့ … ရှာရခက်သား … စန္ဒီအာရုံ မပြောင်းသွားအောင် … စန္ဒီ့ ပန်းရောင်နို့ဖျားလေးကို … လျှာလေးနဲ့ ကလိပေးနေတယ် … စန္ဒီ … မခံစားတတ်အောင် … အောက်မှာ တွန့်လိမ်နေပါတယ် … အချိန်လေးနည်းနည်းကြာလာတော့ … စန္ဒီ့ပေါင်လေးက နည်းနည်းကားသွားတယ် … တွေ့ပါပြီ … တံခါးဝလေး … အတွင်းခံလေးကတော့ … အချစ်ရည်တွေနဲ့ … စိုရွှဲစပြုနေပါသည် … သက်နိုင် … အတွင်းခံလေးကို လှပ်လိုက်ချင်တယ် … ဒါပေမယ့် … ဆန္ဒမစောပါဘူး … ချစ်သူကို … အချစ်ရဲ့ အရသာကို ပြည့်ပြည့််ဝဝ ခံစားစေချင်တယ် … အကွဲကြောင်းလေးကြားထဲကို … လက်ကို အတင်းထည့်ကြည့်လိုက်တယ် … အတွင်းခံက ခံနေတော့ … ဘယ်ဝင်မလဲ … ဝင်တော့ဝင်သည် … လက်ဖျားလောက်လေး … စန္ဒီ လူးလွန့်သွားသည် …
“အို … ကိုရယ်”
စန္ဒီ့လက်ကလေး … သက်နိုင်လက်ကို လာတွန်းဖယ်သည် … မဟုတ် … လာဆုပ်ကိုင်ထားသည် … ငြင်းသည်တော့ … မဟုတ် … နာမှာစိုးလို့လား … ကြောက်တာလားမသိ … မသိမသာလေး တွန်းနေသည် … သက်နိုင် … လက်မလျှော့နိုင် … တံခါးဝ အဖျားကို … လက်သည်းလေးနဲ့ ခြစ်လိုက်သည် … ထင်သည့်အတိုင်း … စန္ဒီ … လူးလွန့်သွားသည် … အတွေ့အထိက … အဆန်းအပြားမို့ … ရုန်းလိုက်မိသည် … စန္ဒီ့နှုတ်ခမ်းဖျားလေးကလည်း ….
“အို … ဟင့် … ကိုရယ်”
စန္ဒီ့ရဲ့ ပန်းဖူးလေးက … နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာက … အတင်းညှစ်ထားသည် … သက်နိုင် သိသည် … ခေါင်းကို အပေါ်ကို နည်းနည်းတက်ပြီး … စန္ဒီ့လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်သည် … ပိုဆိုးသည် … ပန်းဖူးလေးရဲ့ ညှစ်အားက ပိုတိုးလာသည် … သက်နိုင် … မလျှော့နိုင် … ပိုထိုးထည့််ကြည့််သည် … ပိုပြီး မြန်မြန်ပွတ်သည် …
“အို … ဟင့် … ကိုရယ်”
“ဟင့် … ဟင့် … ယားတယ် … ကိုရယ် … တော်ပါတော့”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ပန်းလေးကို ပွတ်နေရင်း … စန္ဒီစိတ်တွေ ပိုထလာသလို … ပေါင်လေးကလည်း … ပိုပြီးကားလာသည် … သက်နိုင် စန္ဒီ့ပန်းလေးကို ကလိနေရင်း … အထစ်လေးတစ်ခုကို … စမ်းမိသည် … တွေ့ပါပြီ … စန္ဒီ့ရဲ့ ပန်းဖူးလေး … သေးသေးလေးပေမယ့် … မာပြီး ခဲနေသည် … ခဲတံက ခဲဖျက်သာသာလောက်ဆိုပေမယ့် … သက်နိုင် သိသည် … ချစ်ဝတ်ရည်လေးတွေကလည်း … စိုစိုရွှဲနေပြီ … သက်နိုင် … စိတ်မနိုင်တော့ … စန္ဒီ့လည်တိုင်ကို နမ်းနေရင်းက … အနမ်းတွေချွေရင်း … အောက်ကို … ဖြေးဖြေးချင်းဆင်းလာသည် … ရွှေရင်မို့မို့က … မို့မို့မောက်မောက် … ဖြစ်နေတော့ … အနမ်းကြမ်းတွေ … ပေးပစ်လိုက်သည် … အချစ်လေး စန္ဒီ့ … သနားပါတယ် … မျက်နှာလေးက … ပန်းရောင်လေး သန်းနေပြီး … အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို … ဖိကိုက်ထားသည် … ဖြစ်ရှာမှာပေါ့ … ဒီလိုအထိအတွေ့ကြောင့် … မျက်လုံးလေးကို … စင်းပြီး … အံကြိတ်ပြီး … ငြီးနေရရှာသည် … သက်နိုင် … စန္ဒီ့ချက်လေးကိုလည်း … တစ်ချက် စုပ်လိုက်သည် … ချက်လေးထဲကို … လျှာလေးထည့််ပြီး … မွှေလိုက်ချင်သည် … မွှေချင်စရာ … စန္ဒီ့ချက်လေးက လှတာကိုး … စန္ဒီရယ် … တစ််ကိုယ်လုံး … လှလိုက်တာ … ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ် … ချစ်ဖို့ကောင်းသည် … စန္ဒီ့ချက်လေးကို … လျှာနဲ့ ကလိလိုက်တော့ … ဗိုက်သားလေးတွေက တုန်ခါသွားသည် … သက်နိုင်မှာ … တာဝန်ရှိသည် … စန္ဒီ့ရဲ့ အရေးကြီးဆုံးနေရာကို … သွားရမည် … တခြားနေရာတွေတောင် … ဒီလောက်လှတာ ပန်းလေးဆို … သက်နိုင် … တွေးနေရင်း … စိတ်အရမ်းကြွလာသည် … နမ်းမည် … နမ်းမည် … အခု နမ်းမည် …
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ပေါင်တံလေးတွေကိုလည်း … နမ်းသည် … ပေါင်သားဖြူဖြူလေးတွေက … အိနေသည် … ဒါပေမယ့် ကြက်သီးဘုလေးတွေက … အစီအရီ … အော် … သူ့ခမျာ … ကြက်သီးတွေ ထနေရှာပေါ့ … သက်နိုင် … စန္ဒီ့ပေါင်ကြားထဲလဲရောက်ရော … မြင်လိုက်ရပါသည် … စန္ဒီ့ရဲ့ ပန်းလေး … အချစ်ရဲ့ အဝင်ဝပေါ့ … မို့မောက်နေပါသည် … ဖောင်းအိနေပါသည် … လှလွန်းတော့လည်း … စကားလုံးရှာမရ … ချစ်စရာ … မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေးကို … အုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံလေးက … ပန်းရောင် … ချစ်ဖို့ကောင်းပါသည် … အတွင်းခံလေးကတော့ … အချစ်ရည်တွေ စိုစိုရွှဲနေသည် … တင်းပြီး ကပ်နေသည် … ချစ်သည် … စန္ဒီ့ကို သိပ်ချစ်သည် … ဘာကြောင့်မှန်းမသိ … နမ်းချင်သည် … ဘုန်းနိမ့်မယ်ဆိုလည်း … နိမ့်ပလေ့စေတော့ … နမ်းချင်သည် … တစ်ချက် ရွှတ်ကနဲ … နမ်းပစ်လိုက်သည် …
“ဟိတ် … ကို … ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေတာလဲကွာ”
“လှလွန်းလို့ပါ … အချစ်ရယ်”
“မကြည့််ပါနဲ့ … ကိုရယ် … စန္ဒီ ရှက်လွန်းလို့ပါ”
စန္ဒီလက်လေးက … သူ့ပန်းလေးကို … ကာကွယ်ချင်သည် … မရ … သက်နိုင် … လက်လေးကို … တွန်းဖယ်ပစ်လိုက်ပြီး …
“တစ်ခါလောက် … နမ်းချင်တယ် … ချစ်ရယ်”
“ဘုန်းနိမ့်ကုန်မှာပေါ့”
“မနိမ့်ပါဘူးကွာ”
“ဟေ့အေးကွာ … ဟင့် … ကိုနော်”
သက်နိုင် မနေနိုင်တော့ … စန္ဒီ့ရဲ့ “ဟင့် … ကိုနော်” ဆိုတဲ့ အသံလေးက … သက်နိုင်စိတ်ကို … ပိုပြီး တွန်းအားပေးနေသည် … သက်နိုင် … အတွင်းခံလေးကို … ဘေးကပ်လိုက်သည် … ခက်ခက်ခဲခဲပါပဲ … အတွင်းခံလေးက … စန္ဒီရဲ့ ချစ်ရည်တွေ စိုရွှဲနေတော့ … ကပ်နေသည် … ပန်းလေး မို့မို့က … အစွမ်းကုန် … ဖောင်းကားနေတော့ … ပိုပြီးကြပ်သည် … မတတ်နိုင် … သက်နိုင် … လက်လေးနဲ့ … အတွင်းခံလေးကို … ဘေးကပ်လိုက်သည် … စန္ဒီနာသွားမှာလည်း စိုးသည် … အတင်းမလုပ်ချင် … ဂရုတစိုက်နဲ့ … ဘေးဖယ်လိုက်တော့ … စန္ဒီရယ် … ကိုယ် ရူးပြီ … စန္ဒီ … အချစ်ရဲ့ … ပန်းလေးက … လှလွန်းသည် …
ဖြူသည် … သန့်ရှင်းသည် … မိန်းကလေး အင်္ဂါဆိုပေမယ့် … အနံ့မရှိ … ပန်းလေးက … နေမထိ လေမထိမို့လို့လား မသိ … ဖြူဖွေးနေသည် … ပန်လေးပေါ်က … အမွှေးလေးတွေက … နုနုလေး … မထူပါ … ကျိုးတိုးကျဲတဲနဲ့ … ပေါက်ခါစ … မြက်နုလေးလို … ပါးပါးလေး … မြက်နုလေးတွေက … ပန်းလေးကို … လုံခြုံအောင် မဖုံးထားနိုင် … ပန်းလေးရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးက … သမန်းမြက်ရှထားသလောက်သာ … အရာလေး ထင်တယ်ဆိုရုံလေး … သက်နိုင် … အရမ်းနမ်းချင်လာသည် … စန္ဒီ့ ပန်းလေးကို … အသာလေး ဖြဲလိုက်သည် … အထဲမှာ စိုစွတ်နေတဲ့ … ချစ်ဝတ်ရည်တွေက … တစိမ့်စိမ့် အပြင်ကို ထွက်နေဆဲ … စန္ဒီ့ပန်းလေးရဲ့ အတွင်းပိုင်းက … ပန်းရောင်လေး … ဟော … တွေ့ပါပြီ … စန္ဒီ့ရဲ့ အချစ်ဖူးလေး … သေးသေးလေးပါပဲ … ဖုဖုလေးကို … သက်နိုင် လျှာနဲ့ ယက်ပစ်လိုက်သည် …
“ဟာ … ဟင့်”
စန္ဒီ … ကယောင်ကတမ်းနဲ့ … သက်နိုင် ခေါင်းကို … အတင်းတွန်းပါသည် … မရပါ … သက်နိုင် ခေါင်းက … မဖယ်နိုင်တော့ … နုဖတ်နေတဲ့ … ချစ်ပန်းလေးပေါ်မှာ … လျှာလေးက … ဝေ့ဝိုက်ကာ ဆော့ကစားနေသည် … သက်နိုင် … ပန်းဖူးလေးကို … လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိလိုက်တိုင်း … စန္ဒီ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားသည် … ငြီးသံလေးကလည်း … ပိုကျယ်လာသည် …
“ဟာ … ဟင့်”
“အွန် … ဟွန့်”
“ဟာ … ဟင့် … ဟင့် … ဟင့်”
စန္ဒီ … ကို လုပ်ပေးနေတဲ့ … ခံစားချက်တွေက … ကောင်းလွန်းတော့ … သက်နိုင် ခေါင်းကို တွန်းနေတာကနေ … ခေါင်းအုံးလေးကို … ရေနစ်သူပမာ … အတင်းဖမ်းကိုင်ထားပြီး … အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို … ခဲထားသည် … အသက်အောင့်ပြီးလည်း … ငြီးသည် … ခေါင်းလေးက … ယမ်းခါလိုက် … ကိုယ်လေးက … တွန့်သွားလိုက်နဲ့ … တစ်ချက်တစ်ချက် … စန္ဒီ့တင်ပါးလေးက … ကော့ကော့ပေးသည် … သက်နိုင် … စန္ဒီ့အကွဲကြောင်းလေးကို … အလျားလိုက် လျက်ပေးတော့ … စန္ဒီ့တင်ပါးက … ကြွလာလိုက် … ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ … သက်နိုင် … စန္ဒီ့တင်သားနှစ်ခုကို … လက်လျှိုပြီး … မြှောက်ကာ … အတင်းယက်တော့သည် …
“ဟာ … ဟင့်”
“အွန် … ဟွန့်”
“ဟာ … ဟင့် … ဟင့် … ဟင့်”
“အို … ကိုရယ် … စန္ဒီ့ရင်တွေ … အရမ်းခုန်တယ်ကွယ် …”
“ဟင့် … ဖြေးဖြေး … အာ … ရှီး”
“ဟာ … ဟာ … ဟာ … စန္ဒီ … သေပြီ … စန္ဒီ … သေပြီ … ဟင်း”
ပန်းလေးရဲ့ ဝင်ပေါက်ကလည်း … မဆိုစလောက်လေး … ဟလာသည် … သက်နိုင် … လက်ညှိုးလေးကို … စန္ဒီ့ပန်းလေးထဲ … နည်းနည်းလေး ထည့်ကြည့်လိုက်သည် ….
“ဟာ …”
“ဟာ … ဟင့်”
“ဟာ … နာတယ် … နာတယ် … ကိုရယ်”
အပျိုလေးအတွက် … လက်တဆစ်ဆိုတာ … ထည့််လိုက်ရင် နာတာပေါ့ … စန္ဒီ့ရဲ့ အာခေါင်ထဲက … ငြီးသံလေးက … ကျယ်လာသည် … စန္ဒီနာသွားမှာစိုးလို့ … သက်နိုင် … ပန်းဖူးလေးကို … ခပ်မြန်မြန် စုပ်ပေးလိုက်သည် … ချိုလိုက်တာ … အချစ်ရယ် … သက်နိုင် မရွံပါဘူး … ချစ်သူရဲ့ … ပန်းလေးကို … နမ်းလိုက်လို့ … ဘုန်းနိမ့်သွားမလား … သက်နိုင် မတွေးချင် … တွေးဖို့လည်း အချိန်မရှိပါ … ချစ်သူကို … ကောင်းစေချင်သည် … လူ့လောက … အရသာကို … ခံစားစေချင်သည် … သက်နိုင် … လက်ချောင်းလေးက …
ဖြေးဖြေးလေး … ထုတ်လိုက် … ထည့်လိုက်နဲ့ … လက်တစ်ဆစ်သာသာ … အရမ်းလည်း မထည့်ချင် … မထည့်ရက် … စန္ဒီနာသွားမှာလည်း စိုးသည် … စန္ဒီ … အောက်မှာ ကော့ပျံနေသည် … ခေါင်းအုံးအဖျားနှစ်ခုကို … လက်နှစ်ဖက်က တင်းတင်းဆုပ်ပြီး … ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ယမ်းခါနေသည် … သက်နိုင် … စန္ဒီ့ရင်ခုန်သံတွေကို ကြားနေရသည် … သူ သိသည် … စန္ဒီ ပြီးတော့မည် … ဆန္ဒ၏ အဆုံးသတ်ကို ရောက်တော့ … စန္ဒီ့ မျက်နှာလေး … ပိုပြီး … နီရဲလာသည် … တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ တင်းလားသည် … စန္ဒီ့တင်ပါးလေးက ကော့လိုက် ကျလိုက်နဲ့ … နောက်ဆုံးအကြိမ်မှာ … စန္ဒီ့ ကျောလေး … မွေ့ယာနဲ့ မထိတော့ … အတင်းကော့ပေးလိုက်သည် …
သက်နိုင် … အရမ်း နမ်းတော့ … ပန်းလေးက … ချစ်ဝတ်ရည်တွေ … ဒလဟော ထွက်ကျလာသည် … စန္ဒီ ကယောင်ကတမ်းနဲ့ … ငြီးနေသည် …
“ရှီး … ဟာာ”
“ဟာ … ဟင့်”
“ဟာ … ဟာ … ဟာ … စန္ဒီ … မခံနိုင်တော့ဘူး … စန္ဒီရင့်ထဲမှာ …”
“ဟား … ကို … ကို … ကို့”
စန္ဒီ … ပြီးသွားပြီ … အချစ်ရည်တွေ အကုန်လုံး ထွက်ကျလာတော့ … ရင်က ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်နဲ့ … ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် … စန္ဒီ့ရင်ထဲမှာ … အရမ်းမောတာပဲ … စန္ဒီ့အတွေးထဲမှာ … ကောင်းကင်မှာ လှိုင်းစီးရသလို … ငြိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ … နောက်ဆုံးအကြိမ်မှာ … မျက်စိထဲမှာ ကြယ်တွေလတွေ မြင်သွွားသည် … ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် … ကောင်းလိုက်တာ …
သက်နိုင် … မရပ်နိုင် … စန္ဒီ့ရဲ့ ဆန္ဒအဆုံးစွန်မှာ ထွက်လာတဲ့ … ချစ်ဝတ်ရည်တွေက … ပူနွေးနွေးလေး … စေးပျစ်လို့နေသည် … သက်နိုင် မရွံပါ … အကုန်လုံးကို … လျှာနဲ့ ယက်ပြီး … မြိုချလိုက်သည် … အားလုံးလည်း ပြောင်သွားရော … စန္ဒီ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး … စန္ဒီ့ပါးလေးကို … မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းလိုက်ရင်း …
“ကောင်းတယ်မှတ်လား … အသည်း”
“အင်း … အရမ်းကောင်းတယ် … ကိုရယ် … စန္ဒီ့ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ်ဖြစ်နေတယ် … ”
“အင်း”
“အရမ်းမောတယ် … ကိုရယ်”
“အင်း”
“ဘာလို့ … စန္ဒီ့ဟာကို … နမ်းတာလဲကွာ … မရွံဘူးလား”
“မရွံပါဘူး … အရမ်းချစ်လို့ … နမ်းလိုက်တာ”
“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် … ကိုရယ်”
“ပြီးတော့ … မွှေးတယ် … ချိုတယ်”
“အို … တော်ပါပြီ … စန္ဒီရှက်လာပြီ”
“အွန် … သူပဲ မေးပြီးတော့”
“ကိုနော်”
“စန္ဒီ့စိတ်တွေ … ဘယ်လိုခံစားရလဲဟင်”
“ကိုရယ် … စိတ်တွေက … တိမ်ပေါ်မှာ လွင့်နေသလိုပဲ … အင်း … ရိုလာကိုစတာ စီးရသလိုပဲ … ဝေါကနဲ … အေးကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်”
“ချစ်တယ်နော်”
“ချစ်ပါတယ်ရှင် … အရမ်းချစ်ပါတယ်”
စန္ဒီ … သက်နိုင်ပါးကို … ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်သည် … ချစ်လွန်းတော့လည်း … နမ်းလိုက်ချင်ပါသည် … ကျေးဇူး … စန္ဒီ့ အနမ်းကြောင့် … သက်နိုင် … ကျေနပ်သွားသည် …
“ဟွန့် … ကောင်မလေး … သူများကို ခိုးနမ်းတယ်”
“ကိုနော် ခိုးမနမ်းပါဘူး … ပေါ်တင်နမ်းတယ် … ဘာဖြစ်လဲ … ဘာဖြစ်လဲ”
“ဟား ဟား ဟား”
သက်နိုင် … နောက်တစ်ဆင့်တက်ရန် … စန္ဒီ့စကဒ်လေးကို … ချွတ်လိုက်ချင်သည် … စန္ဒီ့ စကဒ်လေးကို … စမ်းပြီး … ချွတ်ကြည့်သည် … မရ … နောက်က ချိတ်ကို မဖြုတ်တတ် …
“အသည်း … စကဒ်လေး ချွတ်ပေးအုံးနော်”
“အို … ကိုကလည်း … ဘာလုပ်မလို့လဲ”
“ချစ်မလို့ …”
“တော်ပါပြီကိုရယ် … ဒီမှာ ရင်တွေ အရမ်းတုန်တာပဲ”
“ခဏလေးပါ … အချစ်ရယ် … ကြည့်ချင်လို့ပါ”
“ဟွန်း … တော်ပါ … လူညာကြီး”
“ကိုနော် … မှန်မှန်ပြော … ကောင်မလေးတွေနဲ့ … ပတ်သက်ဖူးတယ်မှတ်လား”
“အင်း … ပတ်သက်ဖူးတယ်”
“ကိုရယ် … ဘာလို့ညာမပြောတာလဲ … သူများတွေဆို … မရှိပါဘူး ညာပြောတယ်လေ”
“ညာပြောတာကို နားထောင်ချင်တာလား”
စန္ဒီမျက်နှာလေးက … ငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်လာသည် … အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရရင် … သဝန်တိုမိသည် … မနာလိုဖြစ်မိသည် …
“စန္ဒီနဲ့ သူ့ဆို … ဘယ်သူ့ကို ပိုချစ်လဲ”
“သူ့ကို ပိုချစ်တယ်”
“ကိုနော် … ဟင့်”
စန္ဒီမျက်နှာလေးက … ငိုတော့မလို … မျက်နှာပျက်သွားသည် … ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည် … စန္ဒီက တွေ့တွေ့ချင်း ချစ်လို့ … တရင်းတနှီးနေမိပါတယ် … အမှန်ဆို … ဟုတ်ရင်တောင်မှ … လိမ်ပြောပေါ့ … ဒီလိုမျိုး အမှန်အတိုင်း … တည့်တည့်ကြီးပြောတော့ … စန္ဒီမခံစားနိုင် … ဝမ်းနည်းမိသည် … တော်ပါတော့ ရှင်ရယ် … ဆက်ပြောရင် … စန္ဒီ့အသည်းတွေ ကွဲကုန်တော့မယ် …
“သူက အရမ်းလှတယ် သိလား”
“…”
“သူ့နို့သီး ထိပ်ဖျားလေးက … ပန်းရောင်လေး … သိလား”
“…”
“သူ့ပန်းလေးက … စန္ဒီ့လိုပဲ … အမွှေးသိပ်မရှိဘူး … အထဲမှာ ပန်းရောင်လေး …”
စန္ဒီ … အောက်နှုတ်ခမ်လေးကို … ကိုက်ထားသည် … ဘာလို့ … ဒါတွေ လာပြောနေတာလဲဟင် … စန္ဒီ့အသည်းတွေ ကွဲသွားစေချင်တာလား …
“သူ့နာမည်ကော သိချင်လား”
“အင်း”
“သူ့နာမည်က … စန္ဒီတဲ့”
“ဘာ”
“သူ့နာမည်က … စန္ဒီတဲ့”
“ကိုနော် … စန္ဒီ့ကို … အဲဒီလို မနောက်နဲ့ … စန္ဒီ အရမ်းဝမ်းနည်းတယ်”
စန္ဒီ … သက်နိုင်ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး … ခပ်စူးစူးလေး ကြည့်လိုက်သည် … သက်နိုင် … တဟားဟားနဲ့ ရီတာကို ကြည့်ပြီး … မျက်ရည်တွေကျလာသည် …
သက်နိုင် … လန့်သွားသည် … စန္ဒီ့ကို စတာ လွန်သွားသည် …
“အသည်းကလည်း … အရမ်းချစ်လို့ စတဲ့ဟာကို … ကိုယ် ကျိန်ပြောရဲပါတယ်ကွာ … စန္ဒီ့ကို မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိတယ် … စန္ဒီဟာ ကိုယ့်ရဲ့ အချစ်ဦး … စန္ဒီ့ရှေ့မှာလည်း … တစ်ယောက်မှ မရှိဘူး … နောက်လည်း ရှိမှာမဟုတ်ဘူး … စန္ဒီ့ကိုပဲ ချစ်မယ် … အရမ်းချစ်မယ် … ဟုတ်ပြီလား … ငိုနဲ့တော့နော် … တိတ်တိတ်”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးရင်း … ချော့လိုက်သည် …
“ကိုနော် … စန္ဒီ့ကို … အဲဒီလို မစရဘူးနော် … စန္ဒီ အရမ်းဝမ်းနည်းတယ် … သိလား”
“အင်းပါ … ချစ်ရယ် … အင်းပါ”
သက်နိုင် … ဝမ်းနည်းနေတဲ့ စန္ဒီ့နှုတ်ခမ်းနုနုလေးကို … ဖမ်းငုံပစ်လိုက်သည် … စကားတွေ အများကြီးပြောမနေပါနဲ့တော့ … အသည်းရယ် … အချိန်တွေက နှမြောစရာကြီး … ချစ်သူအသစ်လေးကို … ချစ်ချင်တယ် … စန္ဒီ့နှုတ်ခမ်းလေးက … ပိုချိုလာတယ်လို့ … ခံစားရသည် … သက်နိုင် … စန္ဒီ့ပန်းလေးကို … အသာအယာ ပွတ်ပေးရင်း … လျှာလေးကို … စန္ဒီ့နှုတ်ခမ်းကြားထဲထည့််လိုက်သည် … စန္ဒီကလည်း … တုံ့ပြန်ပါသည် … သူ့လျှာလေးနဲ့ … ပြန်ကလိသည် … အောက်မှာ ပန်းလေးကို ကိုင်ရတာ အဆင်မပြေ … ပေါင်ကို ကြုံ့ထားတော့ … အကွဲကြောင်းလေးကို … ပွတ်ရခက်နေသည် … စန္ဒီက အလိုက်သိပါသည် … ပေါင်လေးကို မသိမသာလေး ကားပေးလိုက်သည် … လက်လေးက … အကွဲကြောင်းလေးကို .. စမ်းလို့ရပြီ … သေချာပွတ်ပေးရင်း … သက်နိုင် စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာသည် … စန္ဒီ့ပန်းလေးကလည်း … ခုနက ပြီးထားတော့ … ချစ်ရည်တွေ အိုင်နေသည် … ချောနေတော့ … ပိုပြီးကိုင်လို့ကောင်းသည် … ဘေးနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက … စန္ဒီ စိတ်ကြွနေလို့ ထင်ပါရဲ့ … ခပ်ထူထူလေး … တင်းနေသည် … စန္ဒီ … လျှာလေးက … သက်နိုင်ကို မထိတထိ … စသည် … သက်နိုင် … အသည်းယားလာသည် … နှုတ်ခမ်းချင်း … တေ့ကာ … စုပ်ပစ်လိုက်သည် … စန္ဒီလက်ကလေးနှစ်ဖက်က … သက်နိုင်ကို သိမ်းကြုံးဖက်ထားသည် …
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ နှုတ်ခမ်းလေး … နမ်းနေရာကနေ … လည်တိုင်လေးကို … နမ်းလိုက်သည် …
“အို … ကိုရယ် … ဟာ … ရှီ … ရှီး”
စန္ဒီ့ပန်းလေးကို … ပွတ်ပေးတော့ … ပန်းလေးထဲက … ချစ်ရည်လေးများ … စိမ့်ထွက်လာပြန်သည် …
“အသည်း … ချွတ်လိုက်တော့နော်”
စန္ဒီ … မငြိုမငြင်ပဲ … စကဒ်လေးကို ချွတ်ပေးလိုက်မိသည် … စိတ်က … ချစ်သူကို အလိုလိုက်ချင်နေသည် … ရှက်ပေမယ့် … ချစ်သူ ငြိုငြင်မှာကိုမလိုလား … တတ်နိုင်သလောက် လိုက်လျောလိုက်ချင်သည် … မျက်စောင်လေးထိုးပြီး …
“စန္ဒီ့ကိုကျတော့ … အကုန်ချွတ်ခိုင်းတယ် … သူလည်း … အကုန်ချွတ်”
“ဟုတ်ကဲ့ … ဆရာမ”
“ခစ် … ခစ်”
ခုနကတုန်းက … ငိုတယ် … အခုတော့ ရီတယ် … စန္ဒီလေး တစ်ယောက်ကတော့ … ခက်တော့တာပဲ … ဘာပဲဖြစ််ဖြစ် … သူပျော်ရင် ပြီးတာပါပဲ … သက်နိုင် … တီရှပ်ကို ချွတ်သည် … သက်နိုင်က … ငယ်ငယ်ကတည်းက … အလေးမတာမို့ … ကြွက်သားတွေက သူ့နေရာနဲ့ သူ … တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိသည် … ဗိုက်မှာ … ဗယ်လီတုံးလေး ခြောက်တုံးက … အစီအရီ … စန္ဒီ … ဗယ်လီတုံးတွေကို ကြည့််ပြီး … သဘောကျနေသည် … ပြုံးနေသည် …
သက်နိုင် … ဘောင်းဘီချွတ်ဖို့ … ခုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်သည် … စန္ဒီလိုက်ကြည့််နေသည် … သက်နိုင်ဘောင်းဘီ
ကြယ်သီးကို … ကိုင်လိုက်သည် … စန္ဒီ … သေချာကြည့်နေပါသည် … မျက်နှာလွှဲမသွား … ဘောင်းဘီထဲက … ထွက်လာမည့် အရာကို … သူ သိချင်နေသည် … စိတ်ဝင်စားနေသည် … သက်နိုင် ဘောင်းဘီ ချွတ်ပစ်လိုက်ပါသည် … အထဲက … ညီလေးက … ထောင်မတ်နေသည် … မဖြစ်ပဲခံနိုင်ရိုးလား … အရမ်းလှတဲ့ … အပျိုလေးနဲ့ … ချစ်တင်းနှောနေတဲ့အချိန်မှာ … ဖြစ်ပြီပေါ့ … သက်နိုင် … ဒုတ်က … မသေးပါ … ရ လက်မကျော်တော့ ရှိမည် … သိပ်တော့ စန္ဒီ့အတွက်တော့ … အတော်ကြီးပေလိမ့်မည် …
“ဟင် … အကြီးကြီးပဲနော်”
“အင်း”
စန္ဒီ … နည်းနည်းတော့ လန့်သွားသည် … ပထမဆုံး ယောက်ျားလေး အင်္ဂါကို … နှဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ မြင်လိုက်ရတော့ … တုန်နေတဲ့ ရင်တွေ … ပိုခုန်သွားသည် …
“အသည်း … ကိုင်ကြည့်ပါလား”
“ဟင့်အင်း … နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး … စန္ဒီ ကြောက်လာပြီ”
သက်နိုင် … မွေ့ယာပေါ်တက်လိုက်သည် … ဒူးထောက်ပြီး စန္ဒီ့ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်တော့ … ကိုယ်တောချောက … ချစ်သူမျက်နှာရှေ့မှာ တဝဲလည်လည် … ထောင်မတ်နေသည် … စန္ဒီက … ကြောက်တယ်သာ ပြောတာ … အကြည့်က မခွာတော့ …
“ကြောက်နေပြီလား … အသည်း”
“အင်း”
“မကြောက်နဲ့နော်”
သက်နိုင် … လက်နက်နဲ့ ချိန်းမခြောက်ချင်တော့ … စန္ဒီ့ကို ဖက်ပြီး လှဲချလိုုက်သည် … တဇတ်ဇတ်တုန်နေတဲ့ … စန္ဒီ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို … သက်နိုင် ငုံပြီး နမ်းပစ်လိုက်သည် … တဖြေးဖြေးနဲ့ … စန္ဒီ့ကိုယ်ပေါ်ကို … သက်နိုင် ရောက်သွားသည် … စန္ဒီ့ပေါင်ကြားထဲမှာ … နေရာယူလိုက်သည် …
စန္ဒီ့နို့လေးကို … ငုံပြီး … စုပ်ပေးလိုက်တော့ … စန္ဒီ့ရင်လေး ကော့လာသည် … ပါးစပ်ကလည်း … ဟင်းဟင်းဟင်းနဲ့ ငြီးသည် … အောက်မှာ … သက်နိုင် ပစ္စည်းက … ဝင်ပေါက်ရှာဖို့ … ဟိုထောက် ဒီထောက်လုပ်နေသည် … ဘယ်ဝင်မလဲ … အပျိုလေးမို့ … အကွဲကြောင်းက စိနေတာများ … ကော်နဲ့ ကပ်ထားသလား အောက်မေ့ရသည် …
သက်နိုင် … အသက်အောင့်ပြီး … ဒစ်ဖျားလေးနဲ့ … အကွဲကြောင်းကို လျှောက်ရှာမိသည် … မတွေ့ပါ … ထင်သည့်နေရာကလည်း မဟုတ် … ချော်ချော်ထွက်သွားသည် … သက်နိုင် စိတ်မရှည်တော့ … လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး … အကွဲကြောင်းဝလေးကို တေ့လိုက်သည် … ဒစ်ဖျားလေးနဲ့ … ဖိလိုက်တော့ … အဝက နှုတ်ခမ်းနုလေးနှစ်ခုက ဘေးကို နည်းနည်း ဟသွားသည် … နုဖတ်တဲ့ အထိအတွေ့က … ကောင်းလိုက်တာ … သက်နိုင် ဖီလင်တက်ပြီး … ရှီးကနဲ အသံမြည်သွားသည် … အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် … အပေါ်အောက််ကို … ဒစ်ဖျားလေးနဲ့ … ဖိပြီး ပွတ်လိုက်တော့ … စန္ဒီ … လူးလွန့်သွားသည် … လက်ကလေးနှစ်ဖက်က … ရေနစ်သူပမာ … ခေါင်းအုံးလေးကို … တင်းတင်းဆုပ်ထားပြီး … တိုးဝင်လာမယ့် … သက်နိုင်ညီလေးကို … ကြိုဆိုနေတော့သည် … ကောင်းလိုက်တာ … စန္ဒီရယ် … သက်နိုင် ဒစ်ဖျားလေးကို … နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ခဲထားသလိုပဲ … တင်းပြီး အဝင်ရခက်အောင် … တားထားသည် … အထဲကို နည်းနည်းလေးဝင်အောင် … အားစိုက်ထည့်လိုက်တော့ … စန္ဒီ့နှုတ်ခမ်းလေးက … အင့်ကနဲ အသံထွက်လာသည် … သက်နိုင် … စိတ်ကို တင်းပြီး … ဖြေးဖြေးလေး ပြန်ထုတ်သည် … ဒီလိုထုတ်တော့လည်း … စန္ဒီ့ပန်းလေးက … လက်မခံချင် … အတင်း ဖမ်းဆုပ်ထားသည် … ခက်တော့တာပဲ … ဝင်တော့လည်း ပေးမဝင်ချင် … ထွက်တော့လည်း ပေးမထွက်ချင် … သက်နိုင် … နောက်တကြိမ် … သွေးတိုးစမ်းတဲ့အနေနဲ့ … ပိုပြီး ထည့်လိုက်သည် … လက်နှစ်ဆစ်ခန့် ဝင်သွားတော့ … စန္ဒီ မခံနိုင်တော့ …
“ဟာာာ”
“ဟာာာ”
“ဟာာာ”
“အား … ကိုရယ် … နာတယ်နော် … ဖြေးဖြေးနော် … စန္ဒီ … အရမ်းကြောက်တယ်နော်”
ချစ်သူရဲ့ ငြီးသံက … ငြင်းသံလား … ဆက်လုပ်ဖို့ … တိုက်တွန်းနေတာလား … မသဲကွဲ … သမိုင်းပေးတာဝန်အရ … ဆက်ထည့််ဖို့ပဲ ရှိသည် … သက်နိုင် ဒစ်ဖျားက … စန္ဒီ့ အပျိုမြှေးလေးကို … တံခါးခေါက်နေသည် … သက်နိုင် … အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူကာ … ခါးမှာ အားထည့်ပြီး … ဆတ်ကနဲ … ဖိချပစ်လိုက်သည် … ကောင်းလိုက်တာ စန္ဒီရယ် … သက်နိုင် … ဒစ်လေးက … သိမ့်ကနဲ … အထဲကို ကျွံဝင်သွားသည် … ပါကင်ပေါက်သွားပြီ … စန္ဒီ့ အပျိုမြှေးဆိုတာ ပေါက်သွားသည် … စန္ဒီကတော့ … ဆတ်ဆတ်ခါနာသွားတယ် ထင်ပါရဲ့ … တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးနေသည် … နှစ်ကိုယ်ကြား ငြီးသံလေးကလည်း သနားစရာ …
“အို … အား … နာတယ် … နာတယ် … ကိုရယ် … ရက်စက်လိုက်တာ”
သက်နိုင် … ညီလေး လှုပ်မရတော့ … စန္ဒီ့ပန်းလေးက … အတင်းတိုးဝင်လာတော့ … နာလွန်းလို့ထင်ပါရဲ့ … အတင်းညှစ်ထားသည် … သက်နိုင် … အတင်း … စန္ဒီ့နှုတ်ခမ်းလေးကို … နမ်းလိုက် … နို့လေးကို စို့လိုက်နဲ့ … လုပ်တော့မှ … နည်းနည်း ငြိမ်သွားသည် …
“အရမ်းနာသွားလားဟင်”
“ဟင့် … နာတာပေါ့ … ကိုက … သိပ်ရက်စက်တာပဲ … ရှီး … စန္ဒီ့အသည်းခိုက်အောင် … နာတယ် … အို အို … ပြောနေတဲ့ကြား … ဟာ …. ရှီး … ဟင့် … ဟင့် … ဟင့်”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ငြီးသံလေးကြောင့် … မြန်မြန်ထုတ်ပြီး … ခပ်သွက်သွက် … ပြန်ထည့်လိုက်သည် … သက်နိုင် … အသွင်းအထုတ်ကို … ခပ်သွက်သွက် လုပ်လို့မရ … ပြန်ထုတ်ရင် … စန္ဒီ့ပန်းလေးက … အတင်းညှစ်ထားတာမို့ … စန္ဒီ့ခါးလေးက … ကော့ပြီးပါလာသည် … သက်နိုင် … အတင်း ပြန်ထည့်တော့လည်း … အတင်းညှစ်ထားပြန်သည် …
“အို … ကို … ဖြေးဖြေး …”
သက်နိုင်ရဲ့ … အသွင်းအထုတ်တိုင်းမှာ … စန္ဒီ တဟင်းဟင်းနဲ့ … ခံစားနေရသည် … မခံစားနိုင်သည့်အဆုံး … အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို … သွားနဲ့ ကိုက်ကာ … ခါးကို ကော့ပေးလိုက်တော့သည် … သက်နိုင် အလိုက်သိပါသည် … စန္ဒီ့ကို ခပ်ဖြေးဖြေးလေး ညှောင့်ပေးနေရာကနေ … ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပစ်လိုက်သည် … လက်နက်နဲ့ သတ္တဝါ သိပ်တော့ မမျှချင် … အပျိုလေးမို့ … ပန်းလေးက ကြပ်စီးနေသည် … သက်နိုင်ဒုတ် … အဝင်အထွက်ကြမ်းသည်ကို … မခံနိုင်သည့်ထင်ပါရဲ့ … အတင်းလိုက်ညှစ်ထားပါသည် … ဒီလိုမျိုးလေး လုပ်နေရင်းက …
“ဟာာာ … ဟာာာ … ဟင့် … ဟင့် … အွန် … ရှီး”
“ဟာာာ … ဟာာာ … အာာ … အာာာ …
“အို … ကို … ကို … ကို့ …”
စန္ဒီ … ချစ်သူ့အမည်ကို … တမ်းတမ်းတတ … ခေါ်ရင်း … သက်နိုင်ကို … ရှိသမျှအားဖြင့် ကျုံးပြီး ဖက်ထားတော့သည် … အောက်က ပန်းလေးကလည်း … ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ … သုံးချက်ဆက်တိုက် … ညှစ်ပေးပြီး … စန္ဒီ ပြီးသွားသည် … သက်နိုင် ဒုတ်ကို ညှစ်ထားတာများ … ပြုတ်တူနဲ့ ညှစ်ထားသလား ထင်ရသည် … တင်းပြီး စီးနေတာပဲ … သက်နိုင် မခံနိုင်တော့ … အားရအောင် … လေးငါးဆယ်ချက် … ဆောင့်ပြီး … ထိပ်ဖျားကနေ အရည်တွေ … စန္ဒီ့ပန်းလေးထဲ … ပန်းထည့်ပစ်လိုက်သည် …
“အာာ … ဟာာ … စန္ဒီ …. စန္ဒီ … ကောင်းလိုက်တာ … အသည်းရယ် … ကောင်းလိုက်တာ”
အော် အပျိုနဲ့ လူပျို … အရိုင်းလေးတွေ တွေ့ကြတော့ … ၀ါရင့်သဘာရင့်တွေလို … အကြာကြီး ထိန်းမထားနိုင် … ထိမိတယ် ထည့်မိတယ် … ဆိုရုံလေးနဲ့ … ပြီးချင်နေသည် … နောက်တော့လည်း … အဆင်ပြေသွားမှာပါ … အတွေ့အကြုံက သင်ပေးသွားမှာပေါ့ … အခန်းထဲမှာ … ချစ်သူနှစ်ဦး … ချစ်ရည်လူးပြီးသွားတော့ … စိတ်အစဉ်က … မူးမူးမေ့မေ့ … တိမ်ကြားမှာ ဝဲပျံရသလို … ငြိမ့်ကနဲ … သိမ့်ကနဲ … တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ကြည်နူးနေကြသည် …
သက်နိုင် … ညီလေးကို … စန္ဒီ့ပန်းလေးထဲမှာ စိမ်ထားရင်း … ချစ်သူ နဖူးပေါ်က … ဆံပင်လေးကို … ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ … ပွတ်သပ်ပေးနေသည် … စန္ဒီ့ပန်းလေးထဲမှာတော့ … ချစ်သူနှစ်ဦးရဲ့ … ချစ်ဝတ်ရည်တွေ ပြည့်နေတော့ … ညီလေးက အဆင်ချောနေသည် … သက်နိုင် … ရင်ထဲက ဆန္ဒတွေက မငြိမ်းသေး … ပြာအုပ်ခံထားရတဲ့ … မီးလို … ခဏလောက် ငြိမ်နေပေမယ့် … တောက်လောင်နေဆဲ … မီးဆိုတာမျိုးက … လောင်စာကုန်မှ ငြိမ်းသလို … ငယ်ရွယ်နုပျိုတဲ့ … သက်နိုင်တို့ ချစ်သူနှစ်ဦးအဖို့ … မောတယ်ဆိုတာ ခဏပါပဲ … ကာမ မီးလျံလောင်မြိုက်ဖို့ … ချစ်စွမ်းအင်တွေက အပြည့်ပါပဲ …
“အရမ်းကောင်းတာပဲနော် … အသည်းရယ်”
“ဟုတ်တယ် … ကိုရယ် … စန္ဒီ့ရင်ထဲမှာ တလpှပ်လှပ်နဲ့ … ဟိုးအမြင့်ကြီးကနေ … ပြုတ်ကျလာသလိုပဲနော်”
“အရမ်းချစ်တယ် … အသည်းရယ်”
“အတူတူပါပဲ ကိုရယ် … အတူတူပါပဲ”
“အသည်းဟာလေးက … အရမ်းကြပ်တယ်နော်”
“ကိုနော် … ကြပ်မှာပေါ့ … ကိုက ပထမဆုံး ထည့်တာကိုး … ကြပ်တာကို မကြိုက်ဘူးလားဟင်”
“ကြိုက်တာပေါ့ … အသည်းရယ် … ကိုက ပထမဆုံးဆိုတော့ … အသည်းကို ပိုချစ်ရတာပေါ့”
“ဟွန့် အပိုတွေ … ကို့ဟာက … အရမ်းကြီးတာကိုး”
“ကြီးတာပေါ့ … ကို စထည့််လိုက်တော့ … စန္ဒီ့ရင်မှာ စို့သွားတာပဲ … အသက်ကို ဘယ်နားက … ရှူကမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး … ကိုရယ်”
“အသက်ဘယ်လို ရှူရလဲ သိအောင် … ထပ်ချစ်ကြမယ်လေ … နော် … အသည်း”
“တော်ပါ … လူကိုလေ … အသည်း အသည်းနဲ့ … အတင်းပဲ … ”
“ဘယ်လို အတင်း လုပ်တာလဲ …”
“ဟွန့် … သူပဲ … အတင်းထည့်တာလေ”
“ဒီလိုလေးလား”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ကို စရင်း … အောက်က ညီလေးကို … စန္ဒီ့ပန်းလေးထဲက … ထုတ်လိုက်ပြီး … ခပ်သွက်သွက် … ပြန်ထည့်လိုက်သည် …
“ဟာ … ကိုနော် … ဟင့်”
“အ”
“အို … ဟင့်အင်း … ဟင့်အင်း … ဟင့်”
သက်နိုင် … လုပ်ငန်းပြန်စနေပြီ … ချစ်သူနဲ့ … ချစ်တင်းတစ်ခါနှောထားတော့ … စန္ဒီ့ပန်းလေးက … ချစ်ဝတ်ရည်တွေနဲ့ … ပြည့်လျှံနေတော့ … အဝင်အထွက် အဆင်ချောနေပါသည် … ဒီတစ်ခါတော့ … အကြာကြီး ချစ်နိုင်အောင် … သက်နိုင် ကြိုးစားရမည် … ချစ်သူသစ်လေးရဲ့ ချစ်ပန်းလေးကို … ပထမဆုံး မွှေးမွှေးကြူခွင့်ရလိုက်တော့ … ပြန်စဉ်းစားရင်း … ရင်ထဲက … ရမက်မီးက ဟုန်းဟုန်းတောက်လာသည် … သက်နိုင် အားထည့်ကာ … အဆက်မပြတ်ဆောင့်တော့ … သက်နိုင် ရင်ခွင်ထဲက … စန္ဒီ … တဟင့်ဟင့်နဲ့ … ချစ်သူရဲ့ … ချစ်တေးသီသမျှကို … လိုက်လျောကာနေတော့သည် …
“ဟင့် … ဟင့် … ဟင့်”
သက်နိုင် … သုံးချက် ဆောင့်လိုက် … ခဏရပ်လိုက် … သုံးချက်ဆောင့်လိုက် … ခဏရပ်လိုက်နဲ့ … စန္ဒီ့ကို အချစ်သစ်တွေ သင်ပေးနေသည် … သက်နိုင် ဆောင့်လိုက်တိုင်း … စန္ဒီက …
“ဟင့် … ဟင့် … ဟင့်” နဲ့ ငြီးနေမိသည် … ကောင်းတာကိုး … စန္ဒီ့ပန်းလေးကလည်း … သက်နိုင်ညီလေးကို … မညှာတာ … အတင်း ဖမ်းဆုပ်နေသည် … ချစ်ရည်တွေကြောင့် … အထဲဝင်လာတဲ့ … ဒုတ်ချောင်းလေးက … ငရှဉ့်လိုပဲ … ဖမ်းရခက်နေသည် … ပြုတ်တူတစ်ချောင်းလို … ညှပ်ချင်ပေမယ့် … အဝင်အထွက်က သွက်တော့ … ခံစားရခက်သည် … စန္ဒီ … ခေါင်းလေး တယမ်းယမ်းနဲ့ … နောက်ဆုံးတော့ … အရှုံးပေးကာ … သက်နိုင်ကို … အားကုန်ဖက်ရင်း … သက်နိုင်ချစ်သမျှ … အလိုလိုက်နေပါသည် …
ဒီတစ်ချီမှာတော့ … သက်နိုင်မှာ … စန္ဒီ့ကို ချစ်ဖို့ … အားတွေပြည့်နေလားမသိ … စန္ဒီ့ ဂျိုင်းအောက်ကနေ လက်လျှိုကာ … ချစ်သူကို လှုပ်မရအောင် ဖက်ထားရင်း … အဆက်မပြတ်ဆောင့်နေမိသည် … သက်နိုင် … ဆောင့်မယ်ဆိုလည်း ဆောင့်ချင်စရာ … အောက်ကမွေ့ယာက ထူတော့ … သက်နိုင် … ဆောင့်လိုက်တိုင်း … အောက်ကနေ ပြန်ကန်ကန်တက်လာသည် … နောက် စန္ဒီ့ရဲ့ ပန်းလေး … သက်နိုင် … ဒုတ်ကို … ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း … အဝင်အထွက်မှန်သမျှကို … တဟင့်ဟင့်နဲ့ … ပင့်ပေးနေရှာသည် … စန္ဒီ … လှုပ်မရပါ … ခပ်ပြင်းပြင်း အဆက်မပြတ်ဆောင့်ခံရတော့ … အသက်ရှုရကြပ်လာသည် … ချစ်သူရဲ့ ဆောင့်ချက်များကို … မခံနိုင်တော့ … ခြေထောက်လေးကို … မြှောက်ထားရင်း … ပေါင်ကို ပိုကားပေးလိုက်မိပါသည် … သက်နိုင် … ဒုတ်ကလည်း … ပိုကြီးလာတယ် ထင်တယ် … ဟင့် … စန္ဒီ့ရဲ့ … ပန်းလေးထဲမှာတော့ … ကြပ်နေတာပဲ … သက်နိုင်ရဲ့ … အချစ်ကြမ်းကြမ်းအောက်မှာ … စန္ဒီကတော့ … မူးမူးမိန့်မိန့် … တလိမ့်လိမ့်နဲ့ … ရွှေရင်က ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက် ဖြစ်နေရှာသည် … သက်နိုင် … စန္ဒီ့ကို ချစ်ရတာ အားမရ … စန္ဒီ့ကို အတင်းဖက်ထားရင်းက … လွှတ်ပြီး … စန္ဒီ့လည်တိုင်လေးကို နမ်းပစ်လိုက်သည် …
“အို … ကိုရယ် … ဟင့် … ဟင့် … ဟင့်”
“မရတော့ဘူး … မရတော့ … စန္ဒီလေ … စန္ဒီ …”
ချစ်မြေပြင်ကို နှစ်နေရာဖွင့်တော့ … အောက်က ချစ်သူခမျာ … ခံရခက်အောင် … ကော့ပျံလန်နေသည် … ရွှေလည်တိုင်ကို အနမ်းခံလိုက်ရချိန်မှာ … စန္ဒီ့စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ … တင်ပါးက အစွမ်းကုန်ကော့ပေးလိုက်ပြီး … ပန်းလေးက အားကုန်သုံးကာ … ညှစ်ထားရင်း … ချစ်ဝတ်ရည်တွေကို … ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ပါသည် …
“ဟင့် …. ဟင့် … ဟာာ”
စန္ဒီ … ပြီးသွားပြန်ပါပြီ … ချစ်ဝတ်ရည်တွေကို … ရွှဲရွှဲစိုကုန်လို့ … အပြင်ကို လျှံကျလာပြီး … ပေါင်ကြားက မွေ့ယာပေါ်ကို … စီးကျလာပါသည် … ဒါပေမယ့် … ချစ်လွန်းတဲ့ချစ်သူကတော့ … မပြီးနိုင် … မစီးနိုင် … ချစ်မိုးတွေ ဆွေနေသည် … ချစ်ပါ ကိုရယ် … ချစ်ပါ … အားရအောင် ချစ်ပါ …
ချစ်ရသူလေး … တစ်ချီပြီးသွားမှန်း … သက်နိုင် … သိပါသည် … ချစ်ပန်းလေးထဲကနေ … တဇက်ဇက်နဲ့ … ညှစ်ထားရင်း … ပူနွေးတဲ့ အထိအတွေ့က … ကောင်းလိုက်တာ … သက်နိုင် … ဆောင့်နေရင်း … စန္ဒီ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်တော့ … အားရကျေနပ်တဲ့ … မျက်နှာလေးနဲ့ … သက်နိုင်ကို … ပြုံးကြည့်နေပါသည် …
“အရမ်းချစ်တယ်နော် … အသည်း”
“ချစ်တာပေါ့ … ကိုရယ် … ချစ်တာပေါ့”
“အသည်းကို … ခပ်ကြမ်းကြမ်းချစ်မယ်နော်”
“အို … ကိုရယ် … ချစ်ပါ … အားရအောင်သာ ချစ်ပါ … ကိုရယ်”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့နှုတ်ခမ်းလေးကို … ဖိနမ်းပစ်လိုက်ပြီး … အလိုက်သိလွန်းတဲ့ချစ်သူလေးကို … ချစ်အနမ်းတွေ ပေးလိုက်သည် … အောက်ကလည်း … သက်နိုင် ညီလေးကို … အဝင်အထွက် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်နေရာကနေ … တဆုံးဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်သည် …
“အို … ကို့ … ဟင့် …”
စန္ဒီ့ ခါးလေးက … အမြန်လိုက်ကော့လိုက်ပြီး … သက်နိုင် … ညီလေးကို မလွတ်တမ်း … လိုက်ညှစ်ပါသည် … အော် … စန္ဒီ … စန္ဒီ … အချစ်အကြောင်း သူသိသွားတော့ … မလွှတ်နိုင်အောင် … ချစ်နေပြီပေါ့ … သက်နိုင် … အမြန် ထုတ်ပြီး … တဆုံး ပြန်ထည့်သည် … စန္ဒီ့တင်ပါးလေး … မွေ့ယာအောက်ကို မြုပ်သွားသည်အထိ … ဆောင့်ချပစ်လိုက်သည် … ဆောင့်ချက်က … နုနုငယ်ငယ်ချစ်သူအတွက် … ပြင်းလွန်းပါသည် …
“အာ … ဟာ … ကို့ … အရမ်းပဲ … ဟင့် …”
နောက်တစ်ချက် … တဆုံး … ထုတ်သည် … တဆုံး ထည့််သည် …
“အို … ကို … မရက်စက်နဲ့ကွာ … စန္ဒီ မခံနိုင် …”
စန္ဒီ ငြီးလို့မှ မဆုံးခင် … နောက်တစ်ချက် … တဆုံး … ထုတ်သည် … တဆုံး ထည့််သည် … စန္ဒီ မတတ်နိုင်တော့ … အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို … ပြတ်ထွက်မတတ်ခဲထားရင်း … ချစ်သူရဲ့ အချစ်ကြမ်းကြမ်းကို … အံကြိတ်ကာ ခံနေရသည် … မခံနိုင် … စန္ဒီ မခံနိုင် … နားထင်က သွေးတွေတောင် တဒိန်းဒိန်းနဲ့ … ခေါင်းတောင် မူးလာသည် … အောက်ကပန်းလေးထဲကို … ဓါးထည့်ခံရသလိုပဲ … နာသည် … နာသည်ထက် … တစ်ချက်တစ်ချက် … သက်နိုင် … ဒုတ်ဖျားက … ဒ- ်နဲ့ … တစ်ခုခုကို တိုက်မိသွားသည် ထင်သည် … လူက တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားသည် … ပန်လေးထဲက … ချစ်ရည်တွေကလည်း … ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ … အံကျလာသည် …
“ခဏလေးပါ … အသည်းရယ် … ဟာ … ဟာ … ဟာ”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ကို … အစွမ်းကုန် … ချစ်ရင်း … ထိပ်ဖျားက … တင်းကနဲ ဖြစ်သွားပြီး … အကြောတွေ တုံ့ဆိုင်းကုန်ပြီး … တဇတ်ဇတ်နဲ့ … ပြွတ်ကနဲ အရည်တွေ … ပက်ဖြန်းပစ်လိုက်သည် … ပြီးဆုံးခြင်း … ကျေနပ်ခြင်း … အားရခြင်း … ချစ်မြတ်နိုးခြင်း … ခံစားချက်များနဲ့ … ချစ်သူကို … ကြင်ကြင်နာနာလေး နမ်းပစ်လိုက်သည် … ချစ်ဦးသူလေးက … မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ … ငြိမ်နေသည် … သူလည်း မောရှာမပေ့ါ … သက်နိုင် … နောက်ဆုံးအချီ … အချစ်နည်းနည်း … ကြမ်းသွားသည် … သူ အချစ်ကြမ်းသမျှ … အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ … အံကြိတ်ပြီး … အချစ်ခံတော့ … အော် … ငါ့ကို သိပ်ချစ်ရှာပါလားလို့ … တွေးမိပြီး … ရင်ထဲမှာ အချစ်တွေ တိုးလို့ လာပါသည် … သက်နိုင် … ချစ်ဦးသူနဲ့ … ချစ်ရွက်လှေ … အစွမ်းကုန် ဖွင့်လိုက်တော့ … ရှိသမျှ အားတွေ ကုန်သွားပြီး … မျက်စိက မှေးလာသည် … သက်နိုင် … စန္ဒီကို့ ဖက်ပြီး … အိပ်ပျော်သွားသည် …
“ကို … ကိုရေ … ထတော့လေ … စန္ဒီ သွားရတော့မယ် …”
“ဟွန် … စန္ဒီက ဘယ်သွားမလို့လဲ”
“စန္ဒီ့ကို … သူတို့လာခေါ်နေကြပြီ”
“မသွားပါနဲ့ … စန္ဒီရယ် … ကိုယ့်ကိုချစ်တယ်မှတ်လား”
“ချစ်တာပေါ့ … ကိုရယ် … ချစ်တာပေါ့”
“ချစ်ရင် မသွားပါနဲ့ … စန္ဒီရယ်”
“မရတော့ဘူး … ကိုရယ် … သွားရတော့မယ် … နောက်ဘဝကျမှ ဆုံတော့မယ်နော်”
“မသွားရဘူး … စန္ဒီ … မသွားရဘူး”
သက်နိုင် … စန္ဒီ့ကိုယ်လေးကို ဖက်ထားသည် … မရ … တဖြေးဖြေးနဲ့ … စန္ဒီ့ကိုယ်လေးက … လေပေါ်ကို လွင့်တက်လာရင်း … သက်နိုင်ကို … ပြုံးပြုံးလေး နှုတ်ဆက်သွားသည် …
“သွားပြီနော် … ကို … သွားပြီ”
သက်နိုင် … တစ်ယောက်ယောက်က … ဆောင့်နှိုးလိုက်လို့လားမသိ … လန့်ပြီး … နိုးလာသည် … အော် … ငါ အိမ်မက်တွေ မက်နေတာပဲ … လို့ တွေးမိပြီး … စိတ်သက်သာရာရသွားသည် … သက်နိုင်ဘေးမှာ … ချစ်သူလေးက … ပုံ့ပုံ့လေး … လှုပ်တောင်မလှုပ် … ကွေးကွေးလေး … အိပ်ပျော်နေသည် … အော် … ချစ်ဦးသူလေးခမျာ … သနားပါတယ် … သူ အချစ်ကြမ်းသမျှ … သည်းငြီးခံတော့ … ချစ်အလိုလိုက်ရှာသည် … သက်နိုင် … စန္ဒီ့ နဖူးလေးပေါ်က … ဆံပင်လေးကို … သပ်ပြီး … မွှေးမွှေးလေး ပေးလိုက်သည် … ဟင် … သက်နိုင် … စိတ်ထဲ ထင့်သွားသည် … စန္ဒီ့ကိုယ်လေးက ဘာလို့ အေးစက်နေတာလဲ … သက်နိုင် … စန္ဒီ့ရင်ဘတ်လေးကို … နားနဲ့ ကပ်ပြီး … နားထောင်ကြည့်ပြီး … ရင်တွေ စို့သွားသည် … နှလုံး မခုန်တော့ပါလား … ဒါဆို ဒါဆို … သက်နိုင် … ဘောင်းဘီကို အမြန်စွပ် … စန္ဒီ့ အကျႌတွေကို အမြန်ဝတ်ပေးပြီး … အပြင်ကို အမြန် ပွေ့ချီပြီး …
“လုပ်ကြပါအုံးဗျာ … လုပ်ကြပါအုံး”
ဟိုတယ်က … ညဘက် တာဝန်ကျနေတဲ့ … ဝန်ထမ်းတွေ ပျာယာခပ်ပြီး … ဆရာဝန်ခေါ်တဲ့လူကခေါ် … အရေးပေါ် သူနာပြုနနည်းနဲ့ … အသက်ရှူအောင် … သက်နိုင်ကို လုပ်ခိုင်း … ဒါပေမယ့််ဗျာ … ကံကြမ္မာက ရက်စက်လွန်းပါတယ် … သက်နိုင် ရဲ့ အချစ်ဦး … စန္ဒီ … အရမ်းချစ်သော စန္ဒီ … အသက်မရှူတော့ … သေသွားပြီ … ဆရာဝန်ကတော့ သေချာစစ်ဆေးပြီး … စန္ဒီ … သေဆုံးသွားသည် ဟု … အတည်ပြုလိုက်သည် … သက်နိုင် … ရူးပြီ … ချစ်ရပါသော စန္ဒီ … ညကမှ … တွေ့တဲ့ အချစ်ဦး … ရူးရူးမူးမူးနဲ့ … အချစ်ကြမ်းလိုက်မိတာ … ငါ့ကြောင့် ငါ့ကြောင့် …
“မသွားရဘူး … စန္ဒီ … မသွားရဘူး”
“စန္ဒီ … သေတာ … ငါ့ကြောင့် ငါ့ကြောင့်”
အချစ်ကြောင့် … မူး … အချစ်ကြောင့် ရူးကြတဲ့ လူတွေထဲမှာ … သက်နိုင်ဆိုသော တစ်ယောက်လည်း ပါပါတယ်လေ … သိပ်လှတဲ့ ကမ်းခြေလေးမှာ … အချစ်နတ်သမီးလေး စန္ဒီနဲ့ … တွေ့ဆုံ ချစ်ခွင့်ရပြီး … ချစ်ပင်လယ်ကို … ချစ်သူနှစ်ဦး … လက်ပစ်ကူးရင်း … အသည်းတစ်ခြမ်းမှာ … ဘဝတပါးကို … ခွဲခွာသွားတော့ … ကျန်ရစ်သူ … ကျွန်တော့်မှာ … ဝမ်းနည်းပက်လက် … တမ်းတမ်းတတ နဲ့ … သောင်ပြင်မှာ “စန္ဒီ” “စန္ဒီ” “စန္ဒီ” … ဆိုတဲ့ နာမည်ကို … ရေးခြစ်ရင်း … ကြေကွဲမျက်ရည်များနဲ့ … နောင်တရရင်း … အရူးတစ်ပိုင်း ဖြစ်နေရရှာလေတော့သည် …
ပြီးပါပြီ
ZAWGYI
ေအာင္ … ေရသြားကူးမယ္ေလကြာ … ေကာင္မေလးေတြက အရမ္းလန္းတယ္ကြ … ေဟ့ေကာင္ ဘာငိုင္ေနတာလဲ”
သက္နိုင္ … ဘန္ဂလိုထဲကေန … ပင္လယ္ျပင္ကို တစ္ေယာက္ထဲ ေငးေနတုန္း … သူငယ္ခ်င္းရဲနိုင္က လွမ္းေခၚသည္ …
“မင္းကြာ … ဒီကမ္းေျခမွာ … ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ရနိုင္တဲ့ဟာကို … ငိုင္ေနရတယ္လို႔”
သက္နိုင္္ … မ်က္ႏွာ နီရဲေနတဲ့ ရဲနိုင္္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ … နီမွာေပါ့ … ဘီယာ ႏွစ္ပုလင္းေလာက္ ကစ္ထားတယ္ ထင္တယ္ …
“ဒါဆိုလည္း … ငါ့အတြက္ ႏွစ္ေယာက္ေခၚလာခဲ့ေလ … ဟား ဟား ဟား”
သက္နိုင္္နဲ႔ … ရဲနိုင္ … ေခ်ာင္းသာကို မေန႔ကမနက္က ေရာက္တယ္ … သက္နိုင္္က လူေအး … တစ္ခ်ိန္လုံး ဘန္ဂလိုထဲမွာ ေအာင္းေနသည္ … ရဲနိုင္က … လူသြက္ … ေရာက္ကတည္းက … ကမ္းေျခထဲ ဆင္းသြားလိုက္ … ဘီယာေမာ့လိုက္ … ဟုတ္ေနတာပဲ … ညဘက္ … ေရကူးကန္ေဘးမွာ ကေနတုန္း … ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ … ညိတိတိ ျဖစ္လာေသးသည္ … သက္နိုင္္ဆိုတဲ့ေကာင္က … အခုထိကို မစြံပါဘူး … ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ေတြ႕ရင္ … ရွက္ေနတာနဲ႔ … စကားမေျပာရဲတာနဲ႔ … ဘယ္ေတာ့မွ ရီးစားရမယ့္ေကာင္ ဟုတ္ဘူး …
“လာစမ္းပါကြာ … ဒီည မင္း လူပ်ိဳဘဝကို … ဂိတ္ဆုံးလိုက္ကြာ” … ရဲနိုင္ ရီၿပီးေျပာသည္ …
“ဟာကြာ … ငါ့ဘာသာေနပါရေစ … ငါက ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ေတြ မႀကိဳက္ဘူး ဆိုတာ မင္းလည္း သိတာပဲ … မင္းသာ ဂ႐ုစိုက္ … ဦးထုပ္မေဆာင္းပဲ လုပ္ရင္ … ေအကိုက္ခံရမယ္ သတိထား”
“ေအာင္မာ … ရီးစားေတာင္ မရွိတဲ့ေကာင္က ငါ့ကို ဆရာလုပ္လို႔ … ဟိုမွာေတြ႕လား … ငါသြားေမာ့ေတာ့မယ္”
“အိုေက … ငါ ဒီမွာ ဆက္ထိုင္လိုက္အုံးမယ္”
သက္နိုင္္ … မလိုက္သြားေတာ့ … ဘီယာသုံးပုလင္းနဲ႔ … ဟမ္ဘာဂါတစ္လုံးစားၿပီး … လူက ရီေဝေဝျဖစ္ခ်င္ေနသည္ … ပင္လယ္ေလက … ေျဖးေျဖးခ်င္း … တိုက္ေနေတာ့ … အိပ္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာသည္ … မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို ခင္းၿပီး … အိိပ္ခ်လိုက္သည္ … မ်က္စိက တေျဖးေျဖး ေမွးလာသည္ … ေမွးကနဲ ျဖစ္သြားတုန္း … နားထဲ စကားသံ တစ္ခ်ိဳ႕ဝင္လာသည္ … သက္နိုင္္ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ … လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေထာက္ၿပီး … ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္ … အလွနတ္သမီးတစ္ပါး … သူ႔ကို ေသခ်ာငုံ႔ၾကည့္ၿပီး … သက္နိုင့္္ကို … စိုးရိမ္သံေလးနဲ႔ …
“ဟိတ္ … အိပ္ေနတာလား … မူးေနတာလား”
သက္နိုင္္ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ … ေခါင္းေထာင္ထၿပီး … ေခါင္းကို ယမ္းကာ … သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး
“မင္းက … နတ္သမီးလား … လူလားဟင္”
“လူပါရွင့္ … အိပ္မေပ်ာ္လို႔ ကမ္းေျခမွာ … လမ္းေလၽွာက္လာရင္း … ရွင့္ကို ေတြ႕တာပဲ … မသိပါဘူး … မူးၿပီး ေလျဖတ္ေနတာလားလို႔”
“ဟား ဟား … မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ … ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ … တကယ္ေနာ္ … ယူက နတ္သမီးနဲ႔ တူတယ္”
“ခစ္ … ခစ္ … ရွင္က ေျမႇာက္ေျပာတတ္တယ္”
“မေျမႇာက္ပါဘူးဗ်ာ … အဟုတ္ေျပာတာပါ”
တကယ္ပါ … အရမ္းလွသည္ … ဖိနပ္မပါပဲ … သဲျပင္မွ နည္းနည္း နစ္ေနတဲ့ ေျခဖဖိုး … လုံးသည္လည္း မဟုတ္ … ျပားခ်ပ္ခ်ပ္လည္းမဟုတ္ … ၾကည့္လို႔ေကာင္းသည္ … သူ႔အထက္က ေျခသလုံးေလးက … ဝင္းေနတာပဲ .. အနာတစ္စက္မွ မရွိ … ေပါင္တံေလးကလည္း … ကစ္ကစ္ေလး … အဆီပိုမရွိ … ပိန္ေညႇာင္ေညႇာင္မဟုတ္ … ေပါင္တံေလးကို ၾကည့္႐ုံနဲ႔တင္ … စိတ္ႂကြေစသည္ … ေအာက္ကေန ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ … ဂါဝန္တိုတိုေလးေအာက္မွာ … ပင္တီ အျဖဴေလးက … ၀ိုးတဝါး … သုံးေျမႇာင့္ေလး … မို႔ေဖာင္းေနသည္ … ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားက … ဟာေလးက … သက္နိုင့္္စိတ္္ကို … ျမႇဴဆြယ္ေနသလိုပဲ … ဟင္း … နတ္သမီးေလးရယ္ … လွလိုက္တာဗ်ာ … ကိုက္စားခ်င္တယ္ … အေပၚက အက်ႌေလးက … ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း … ပါးပါးေလး … ဘရာစီယာေလးက … အျပည့္မဟုတ္ … ရင္ႏွစ္မႊာက … ေအာက္မွာ ျပည့္တင္းလြန္းသည္ … ခါးေလးကို ကိုင္းၿပီး ငုံ႔ေျပာေနေတာ့ … ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း အက်ႌေလးက … ဟေနသည္ … ၾကားထဲက … မို႔ႂကြေနတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာကို … ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေနရသည္ … ငုံ႔ထားေပမယ့္ … ရင္ႏွစ္မႊာက … တြဲက်ေနမယ့္အစား … မို႔မို႔က်စ္က်စ္ေလး … ျဖစ္ေနသည္ …သူက အေတြ႕အၾကဳံမရွိေသးတဲ့ အပ်ိဳစစ္စစ္ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ … သက္နိုင့္္ကို ငုံ႔ၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကလည္း … လွလိုက္တာဗ်ာ … မ်က္ခုံး … မ်က္လုံး … မ်က္ႏွာေပါက္ … ဘာမွ အျပစ္ေျပာစရာမရွိ … လွလိုက္တာ … နတ္သမီးရယ္ … ဝတ္စားထားတာက … sexy က်ေပမယ့္ … သူ႔မ်က္ႏွာက … တျခားေကာင္မေလးေတြလို … ပူေလာင္မေန … ရင္ကို ေအးေစသည္ … ညာဘက္ပါးမွာ ပါးခ်ိဳင့္ေလးပါေတာ့ … ပိုၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္ …
“ဘယ္သူမွလည္း … မရွိေတာ့ဘူးေနာ္”
“ဟုတ္တယ္ … အကုန္လုံး … ဘားမွာ ကေနၾကတယ္”
နတ္သမီးရဲ့ အသံေလးက … သာယာသည္ … ခ်ိဳသာသည္ … ထူးျခားတာက … သူ႔အသံမွာ … ၾကင္နာသံေလးပါေနသည္ … သူ စကားေျပာတိုင္း … နားထဲမွာ … ခ်ိဳၿပီး ဝင္သြားသည္ … ဘယ္လိုဆုေတာင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာလဲ … နတ္သမီးရယ္ … သူ႔ကို တစ္မိနစ္ေလာက္ ေငးၾကည့္ေနရင္း … စကားမေျပာမိ … နတ္သမီးရဲ့အလွမွာ … ေမ်ာေနမိသည္ … တိတ္ဆိတ္မႈကို … သူက စၿပီး …
“ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ၾကည့္ေနရတာလဲ … မေနတတ္ဘူးကြာ”
“ဟာ … ေဆာရီး … အရမ္းလွလို႔ပါဗ်ာ”
“အို … အပိုေတြ … ယူက သိပ္ေျမႇာက္ေျပာတတ္တယ္”
“မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ … တကယ္ပါ … ဒါနဲ႔ … ဘယ္ႏွနာရီရွိၿပီလဲဟင္”
“ႏွစ္နာရီ … ရွိၿပီရွင့္”
“ဒီကို ဘယ္သူနဲ႔ လာတာလဲဟင္”
“စႏၵီ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ … ယူကေရာ”
“နာမည္က စႏၵီတဲ့လား”
“ဟုတ္ … ယူေရာ”
“ဟုတ္သားပဲ … ကိုယ့္္နာမည္က သက္နိုင္္ … ကိုယ္လည္း သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လာအပန္းေျဖတာ”
“ဟုတ္”
သက္နိုင္္ … မတ္တပ္ရပ္ၿပီး … လက္ဆြြဲႏႈတ္ဆက္ဖို႔ … လက္ကမ္းေပးလိုက္သည္ … စႏၵီကလည္း … သူ႔လက္ကေလးကို … ေပးရွာပါသည္ … စႏၵီ့လက္ကေလးက … ႏူးညံ့သည္ … သူ႔လက္ကေလးကို … ကိုင္လိုက္တာနဲ႔ … လူတစ္ကိုယ္လုံး … ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့လက္ကေလးကို … ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မလႊတ္ … အထိအေတြ႕မွာ သာယာေနမိသည္ …
“ဟိတ္ … လက္လႊတ္အုံးေလ”
“ဟင့္အင္း”
“ဟာ … လက္လႊတ္ပါဆို”
“မလႊတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး … လက္လႊတ္လိုက္ရင္ … တစ္သက္လုံး ေဝးသြားလိမ့္္မယ္”
သက္နိုင္၏ နမိတ္ဖတ္တဲ့ စကားက … တစ္ခ်ိန္မွာ တကယ္ျဖစ္လာခဲ့မယ္ဆိုတာ … ကာယကံရွင္ႏွစ္ေယာက္လုံး မသိၾကေသး …
“အို … ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး”
“အခုဆိုင္သြားၿပီေလ”
“အန္”
“စႏၵီ့ကို … ခ်စ္တယ္ဗ်ာ”
“အို … အခုမွ စေတြ႕တာကို …”
“စႏၵီၵ ကိုယ့္ကို … ခ်စ္တယ္မွတ္လားဟင္”
စႏၵီၵ … နည္းနည္းေလး ႐ုန္းၾကည့္သည္ … မရ … စႏၵီၵ့လက္ ေနာက္တစ္ဖက္ကိုပါ ထပ္ဆြဲသည္ … သူ႔မ်က္ဝန္းက အသနားခံေနသည့္ပုံ … စႏၵီၵ … ေႂကြသြားသည္ … အို … ရင္ေတြ ခုန္လိုက္တာ … သူ႔မ်က္ႏွာက စႏၵီၵ့နားကို တစ္ေျဖးေျဖးကပ္လာသည္ …
“အို … လႊတ္ပါအုံး”
“ဟင့္အင္း … စႏၵီၵက ခ်စ္တယ္ေျပာမွ လႊတ္မယ္”
“စဥ္းစားအုံးမယ္ကြာ”
“မစဥ္းစားနဲ႔ … စႏၵီၵ့ မ်က္လုံးေတြက … ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာ … ကိုယ္သိပါတယ္”
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ … ဟိုတယ္ထဲက … ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေျပးထြက္လာတယ္ … သူ႔ေနာက္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ဟီး ဟီး … ဟား ဟား နဲ႔ … အသံမ်ိဳးစုံထြက္ၿပီး … လိုက္ဖမ္းေနတဲ့ပုံစံ …
စႏၵီၵ နည္းနည္း … ရွက္သြားသည္ … သူ႔လက္္ကို … ဘယ္ေယာက်္ားေလးမွ ကိုင္ဖူးတာမဟုတ္ … စႏၵီၵ ရီးစားလည္း မထားဖူးပါဘူး … အခုေတာ့ …
“လႊတ္ပါရွင္ … ဟိုမွာ လူေတြလာေနၿပီ”
စႏၵီၵ့အသံ နည္းနည္းတုန္ေနသည္ … ေၾကာက္သည္ … မ်က္ႏွာေလးက ရွက္ေသြးေရာင္ ျဖန္းထားလို႔ … နီရဲရဲေလးျဖစ္ေနသည္ … သူ႔ကို ေသာင္ျပင္မွာ စေတြ႕ေတာ့ … ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ … စိတ္ဝင္စားမိသည္ … အရပ္ကလည္း ရွည္မည့္ပုံစံ … ေနာက္ဗလကလည္း ေတာင့္သည္ … မ်က္လုံး … အိပ္ေနေပမယ့္ … ေယာက်္ားပီသသည့္မ်က္ႏွာ … သူ႔ကို ေတြ႕ေတာ့ … စႏၵီ့ရင္ေတြ … တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနသည္ … သူမ်ားေတြ ေျပာေနၾကတဲ့ … အခ်စ္ဆိုတာ ဒါလားဟင္ … အခ်စ္နဲ႔ စေတြ႕ရင္ ရင္ေတြ တတအားခုန္တယ္တဲ့ … ဒါဆို စႏၵီ … အခ်စ္နဲ႔ ေတြ႕ေနရၿပီေပါ့ … ဟင္း … ခက္ပါတယ္ … အခုမွ စေတြ႕တဲ့ ခ်စ္သူက … နည္းနည္းေတာ့ … ဆိုးမယ့္ပုံစံ … တဇြတ္ထိုး … လူဆိုး …
“မလႊတ္ဘူး … ခ်စ္တယ္ေျပာမွ”
“အင္း … ခ်စ္တယ္”
“ဟင့္အင္း … မၾကားလိုက္ဘူး … အသံက အရမ္းတိုးတယ္”
“ဟာကြာ … အဲဒီလိို မဆိုးရဘူးေလ … ခ်စ္ပါတယ္ရွင္”
“အိုေက”
သူက ကတိတည္သားပဲ … စႏၵီၵ့လက္ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္ … ေျပးလာတဲ့ လူေတြကို ၾကည့္လိုက္သည္ … အို … ဟိုေနာက္က ေကာင္ေလးက … ဘာမွလည္း မဝတ္ထားဘူး … ဟာ … ရွက္စရာႀကီး … စႏၵီၵ့ဘဝမွာ ဒီတစ္ခါ ပထမဆုံးပါပဲ … ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ကို … ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ ျမင္ဖူးတာ … ရွက္ရွက္နဲ႔ … မ်က္စိမွိတ္ၿပီး … သူ႔ရင္ထဲကို တိုးဝင္မိသည္ … အို … ငါဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ေနတာလဲ … သက္နိုင္ အလိုက္သင့္ကေလး … စႏၵီၵ့ကို ဖက္လိုက္သည္ … စႏၵီၵ့ခါးေလးကို … အသာအယာ ဖက္လိုက္ၿပီး … ခ်စ္သူ႔ကို … ရင္ဘတ္ထဲ … ဝွက္လိုက္သည္ … ဟုတ္ပ … ဟိုေကာင္ ရဲနိုင္ ေတာ္ေတာ္ကဲေနသည္ … ဘာမွ မဝတ္ထားဘူး … မူးၿပီး ေသာင္းက်န္းေနတယ္ထင္တယ္ … အေရွ႕ကေကာင္မေလးကလည္း … ဝတ္သာဝတ္ထားတယ္ … ဘီကနီနဲ႔ဆိုေတာ့ … အက်ႌကပ္တယ္ဆို႐ုံေလး … အတင္းေျပးလာေတာ့ … အေရွ႕က ပစၥည္းေတြက … ယမ္းခါေနသည္ … သူ႔ကို ေက်ာ္သြားၿပီး … သက္နိုင္ေနာက္ကေန ဆက္ၾကည့္ေနသည္ … မိုက္တယ္ကြာ … အေနာက္က အိုးက ရွယ္ပဲ … အင္း … ရဲနိုင္အႀကိဳက္ … ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ပဲ … ရဲနိုင္တို႔ကေတာ့ … ပိုင္ပါ့ … လက္သြက္တယ္ … ရဲနိုင္ … အနားေရာက္လာေတာ့ …
“ဖက္ထား … ဖက္ထား … လြတ္သြားရင္ … ဆြဲစားမွာေနာ္ … ဟား ဟား ဟား”
“ေခြးေကာင္”
“ဟား ဟား ဟား”
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ … ေရထဲကို … တဝုန္းဝုန္း ခုန္ဆင္းသြားၾကသည္ … ဟီး ဟီး ဟား ဟားနဲ႔ … ေပ်ာ္ရႊင္သံေတြက သက္နိုင္ကိုပါ ကူးစက္ေစသည္ … ရင္ခြင္ထဲက ခ်စ္သူေလးက … ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး …
“သြားၿပီလားဟင္”
“ဟိုးမွာ”
“အရမ္းဆိုးတာပဲေနာ္ … ဘာမွလည္း မဝတ္ထားဘူး”
“ဟုတ္ပ … ဒီေကာင္က … အဲဒီလိုပဲ … ခ်က္ေၾကာနဲ႔ ရွက္ေၾကာ မွားျဖတ္ထားတာ”
“ယူက … သိလို႔လား”
“ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းပဲ … မသိပဲေနမလား”
“ဒါဆို … ရွင္တို႔က လူဆိုးေတြေပါ့”
“ဟား ဟား … မဟုတ္ပါဘူး … အခ်စ္ကလည္း”
“မယုံပါဘူး”
“ဟိုဘက္ကို လမ္းေလၽွာက္မလားဟင္”
“ဟင့္အင္း … ခ်မ္းလာၿပီ”
“ဟုတ္ပ … ခ်စ္ … ခ်မ္းေနၿပီလား”
“ဘာအခ်စ္လဲ”
“အန္ … ခ်စ္သူမို႔လို႔ အခ်စ္လို႔ ေခၚတာ … ကိုယ့္ကိုေရာ ဘယ္လိုေခၚမွာလဲ”
“ေခၚဘူး”
“မေခၚဘူးလား … မေခၚရင္ …”
သက္နိုင္ … စႏၵီၵ့ခါးေလးကို … ခပ္တင္းတင္းဖက္လိုက္သည္ … ခါးေလးကလည္း … ေသးလိုက္တာ … သူ႔လက္ထဲမွာ … အ႐ုပ္ကေလးအတိုင္းပဲ … ေကာ့ၿပီးပါလာသည္ … ခါးကို ခပ္တင္းတင္းအဖက္ခံလိုက္ရေတာ့ … အလန႔္တၾကား … ခ်စ္သူက ေမာ့ၾကည့္္သည္ … လန႔္ေနတဲ့ အၾကည့္ေလးက … အသည္းခိုက္သြားၿပီ … ႏႈတ္ခမ္းေလးက လွလိုက္တာကြာ … နမ္းခ်င္တယ္ … စိတ္္ကေတြးလို႔ မဆုံးခင္ … သူ႔ႏႈတ္ခမ္းက … ဂေဟဆက္သြားသည္ …
“အို”
စႏၵီၵ့ႏႈတ္ခမ္းေလးက သိပ္မထူ … ပါးသည္ … ဂ်ယ္လီေလးလို … ႏူးအိသည္ … ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … အသာအယာ စုပ္လိုက္သည္ …
“အို … ေတာ္ၿပီေနာ္ … ကို”
စႏၵီၵ … သူ႔ရင္ဘတ္ေလးကို တြန္းၿပီး … ေခါင္းေလးကို ယမ္းခါမိသည္ … တစ္ခါမွ ေယာက်္ားနဲ႔ မထိေတြ႕ဘူးတဲ့ … အရိုင္းေလးဆိုေတာ့ … အထိအေတြ႕အသစ္ကို … ေၾကာက္မိသည္ … မခ်စ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး … ကိုရယ္ … စႏၵီၵ မေနတတ္လို႔ပါ … ေနာက္္ၿပီး … ရွက္တယ္ …
“ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္”
“ျမန္မာ့အသံက … တစ္ခါပဲ လႊင့္္တယ္ … ခစ္ … ခစ္”
စႏၵီၵကလည္း … ေနာက္တတ္သည္ …
“မရဘူးကြာ … ျပန္ေခၚပါအုံး … ခ်စ္ရယ္”
“ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္ … ကို”
“ဟား … တကယ္ေျပာတာေနာ္ …”
“အင္း … တစ္ကယ္ေပါ့ ကိုရဲ့ … မယုံဘူးလား”
“ယုံပါတယ္ … ခ်စ္ရယ္ ယုံပါတယ္ … ဟီး … ေပ်ာ္လိုက္တာ”
သက္နိုင္ေပ်ာ္လြန္းလို႔ … ခ်စ္သူကို … ခါးကေနေပြ႕ၿပီး … အေပၚကို ေျမႇာက္လိုက္သည္ …
“အို … အေမ့”
႐ုတ္တရက္မို႔ … စႏၵီၵ့အသည္းေတြ ေအးကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … သက္နိုင္ … ေသခ်ာ ျပန္ဖမ္းၿပီး … ႏွစ္ပတ္သုံးပတ္ ေမႊ႕လိုက္သည္ …
“ကိုက … အရမ္းကဲတာပဲ … အဲလိုမလုပ္နဲ႔ … စႏၵီၵမူးတယ္”
“အိုး … ေဆာရီး … ခ်စ္”
သက္နိုင္ … စႏၵီၵ့ကို ျမန္ျမန္ ျပန္ခ်ၿပီး … ေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္ …
“ဟြန႔္ … သူ အရမ္းကဲတယ္”
စႏၵီၵ့လက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႔ … သက္နိုင္ရင္ကို ထုလိုက္သည္ … ဒုန္း …
“ေအးေနၿပီ မွတ္လား ခ်စ္ … အထဲဝင္ၾကမယ္ေလ … ဒါနဲ႔ … ခ်စ္က ဘယ္မွာ တည္းတာလဲ”
“ဒီမွာပဲ”
စႏၵီၵ … ေထာင့္္ဆုံး ဘန္ဂလိုေလးကို လက္ညႇိုးထိုးျပသည္ …
“ဟုတ္လား … ကိုယ္တို႔က … ဒီဘက္မွာ”
အံ့ၾသစရာပဲ … ဘန္ဂလိုေတြက ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္ … ကံတရားက ဆန္းၾကယ္လိုက္တာ … ဒီတစ္ခါေတာ့ ျမႇားနတ္ေမာင္ … ေလးနဲ႔ ေသခ်ာ ပစ္ၿပီထင္တယ္ … ဘန္ဂလိုေရွ႕ေရာက္ေတာ့ … စႏၵီ … အထဲကို မဝင္ခ်င္ေသး … ခ်စ္သူအသစ္နဲ႔ … ေနခ်င္ေသးသည္ … ေလကလည္း ေအးလာေတာ့ … ခ်မ္းလာသည္ … စႏၵီ အထဲကို ဝင္ဖို႔ တံခါး ဖြင့္လိုက္သည္ …
“ဝင္ေတာ့မလို႔လား ခ်စ္”
“ခ်မ္းလာၿပီ … ကိုရဲ့”
“အခ်မ္းေျပေအာင္ … စပိုင္ေသာက္မလားဟင္”
“အင္း … ေသာက္မယ္”
စႏၵီ … အရက္မေသာက္တတ္ေသးေပမယ့္ … ဝိုင္ေလာက္ေတာ့ … ေသာက္ေလ့ရွိသည္ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့ကို … ဟိုဘက္က ဘန္ဂလိုေလးထဲ ေခၚလာသည္ … တံခါးဖြင့္ၿပီး … သူ အရင္ဝင္လိုက္ၿပီး … လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … စႏၵီ့ ပုံစံေလးက … ဝင္ရမွာ … တုံ႔ဆိုင္းဆိုင္း ျဖစ္ေနသည္ …
“ဝင္လာခဲ့ေလ … ခ်စ္ … ကိုက္မစားပါဘူးကြ”
“ဟြန႔္ … ကို … မကဲရဘူးေနာ္”
“အင္းပါ”
သက္နိုင္ … ပါးစပ္က အင္းလိုက္ေပမယ့္ … စိတ္ကေတာ့ နည္းနည္း ႂကြေနသည္ … ႏၵီ့အက်ႌေလးက … ပါးလြန္းသည္ … အထဲက ရင္သားမို႔မို႔ေလးက … ပိုႂကြလာတယ္လို႔ ထင္သည္ … ဂါဝန္ေလးကလည္း … တိုလြန္းသည္ … ခုနက … ေအာက္ေန ျမင္လိုက္ရတဲ့ … ႀတိဂံေလး ခုံးခုံးေလးက … နည္းနည္းေတာ့ ရင္ခုန္လာသည္ … မေကာင္းပါဘူးေလ … အခုမွ စခ်စ္တာ … ဒါမ်ိဳးေတြလုပ္လိုက္ရင္ … သူမုန္းသြားလိမ့္မယ္ … သက္နိုင္ … အေတြးရိုင္းေတြကို … အျမန္ေဖ်ာက္ၿပီး … ေရခဲေသတၱာကို ဖြင့္ကာ … စပိုင္ ႏွစ္လုံး ယူလိုက္သည္ …. တစ္လုံးကို ေဖာက္ၿပီး … စႏၵီ့ကို လွမ္းေပးလိုက္သည္ …
“ေရာ့ … အခ်စ္”
“ေက်းဇူး”
စႏၵီက မတ္တပ္ရပ္ေနရင္း … ေမာ့လိုက္သည္ … သက္နိုင္ ေမြ႕ယာေပၚမွာ … ထိုင္”
သက္နိုင္ လက္ကမ္းေပးလိုက္သည္ … စႏၵီက … အလိုက္သင့္ေလး … သက္နိုင္ေဘးမွာ လာထိုင္သည္ …
“ခ်စ္ … ကို႔ကို တစ္ကယ္ခ်စ္တာလား”
“ဟင့္အင္း … မခ်စ္ဘူး”
“ဘာ”
“ေအာင္ျမတ္ေလး … လန႔္လိုက္တာ … အသံျပဲႀကီးနဲ႔ …”
“ခ်စ္လား … မခ်စ္ဘူးလား”
“မခ်စ္ဘူး … မခ်စ္ဘူး … ခစ္ … ခစ္”
“လိမ္ေျပာတဲ့ ေကာင္မေလး … ေတြ႕ၾကတာေပါ့ကြာ”
သက္နိုင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေျပာေနတဲ့ … စႏၵီ့မ်က္လုံးေလးက နည္းနည္းေတာ့ ရီေဝေဝျဖစ္ေနသည္ … ဒါေပမယ့္္ ျပဳံးေနသည္ … ေလွာင္ျပဳံး … ဒီအျပဳံးက သက္နိုင္စိတ္ကို က်လိက်လိျဖစ္ေစသည္ … ၀ိုင္ပုလင္းကို … ကုတင္ေဘးမွာ ခ်ၿပီး … စႏၵီ့ကို … ဖက္ကာ လွဲခ်လိုက္သည္ …
“အို … ေမွာက္ကုန္ေတာ့မွာပဲ …”
“ေပး … အဲဒီပုလင္း”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့လက္ထဲက ပုလင္းကို ယူၿပီး … ကုတင္ေဘးကို ပစ္ခ်လိုက္သည္ … စႏၵီကေတာ့ ပက္လက္ကေလး … သူစိတ္တိုေနတာ ၾကည့္ၿပီး … တခစ္ခစ္နဲ႔ ရီေနသည္ …
“ခစ္ … ခစ္ … စိတ္ဆိုးလိုက္တာလည္း လြန္ေရာ”
“ဟာကြာ … ခ်စ္လား မခ်စ္ဘူးလား”
“ခ်စ္ဘူး … ခ်စ္ဘူး”
သက္နိုင္ … စိတ္တိုလာသည္ … အခ်စ္က စေနမွန္းသိေပမယ့္ … ခ်စ္ဘူးဆိုတဲ့ စကားလုံးကို … မၾကားခ်င္ … မခံစားနိုင္ဘူး … သက္နိုင္ … ခ်စ္ဘူး … ခ်စ္ဘူးလို႔ေျပာေနတဲ့ … ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဒဏ္ခတ္တဲ့ အေနနဲ႔ … ဖိနမ္းပစ္လိုက္သည္ …
“အြန္”
အနမ္းေတြက ခ်ိဳၿမိန္လြန္းပါသည္ … ခ်စ္သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးက … ဂ်ယ္လီေလးလို … အိအိတင္းတင္းေလး … ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားကို … သက္နိုင္ လၽွာေလးနဲ႔ ပြတ္သပ္ေပးရင္း … အထဲက စႏၵီ့လၽွာေလးကို … လိုက္ဖမ္းေနမိသည္ …
“အို … ကိုရယ္”
စႏၵီ့မ်က္လုံးေလးေတြ … ေမွးဆင္းသြားသည္ … အထိအေတြ႕က … လူကို မိန္းေမာေစသည္ … ပထမဆုံး … နမ္းဖူးတာဆိုေတာ့ … ၾကက္သီးေတြကလည္း … တစ္ကိုယ္လုံး ထေနသည္ … သူ႔လၽွာေလးနဲ႔ ထိတိုင္း … အို … ရင္ထဲမွာ … လွိုက္ခနဲ … လွိုက္ခနဲပါပဲ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းေနရင္း … လက္က … ဖုတ္လိုက္ … ဖုတ္လိုက္ ျဖစ္ေနတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာေပၚ … ေရာက္လာသည္ …
“အို … ကို႔ … ယားတယ္”
စႏၵီ့ရင္သားေလးေတြက … မို႔ေမာက္ေနသည္ … အပ်ိဳမို႔လို႔ … ျပည့္ျပည့္တင္းတင္းေလး … ျဖစ္ေနသည္ … သက္နိုင္ … သူ႔ရင္သားေလးကို အုပ္ကိုင္ၿပီး … ေျဖးေျဖးေလး … ကိုင္လိုက္သည္ …
“အို … ကိုရယ္”
စႏၵီ … ႐ူးၿပီ … ကိုရယ္ … အေပၚမွာလည္း … စႏၵီ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … နမ္းေနတယ္ … ေအာက္မွာလည္း … စႏၵီ့နို႔ေလးကို … ကိုင္တယ္ … သူကိုင္လိုက္တိုင္း … ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထကုန္သည္ … စႏၵီ့မ်က္ႏွာေလးက … ပန္းေရာင္ေလး သန္းလာသည္ … စပိုင္ေၾကာင့္္လား … အကိုင္အတြယ္ေၾကာင့္လား မသိ … မ်က္ႏွာေလးက ပိုနီလာသည္ … သက္နိုင္ … ေျဖးေျဖးေလး အုပ္ကိုင္ေနရာကေန … နည္းနည္း … နယ္ေပးလိုက္သည္ … စႏၵီ မေနတတ္ … ႏႈတ္ခမ္းေလးက … ၿငီးတြားမိသည္ …
“ဟင္း … ဟင္း … ဟင္း”
“အို … ဘာေတြ ေလၽွာက္ကိုင္ေနတာလဲ … ကိုရယ္”
သက္နိုင္ … အက်ႌေပၚကေန … ကိုင္ရတာ အားမရေတာ့ … လက္ေလးက … ေအာက္နားကို ဆင္းလာၿပီး … အက်ႌေအာက္ကေန … လက္ကို လၽွိုဝင္လိုက္သည္ … ၾကားက ကန႔္လန႔္ကန႔္လန႔္ လုပ္ေနတဲ့ … ဘရာစီယာေလးပါ … ဆြဲလွန္လိုက္သည္ … ႏူးညံ့လိုက္တာ … အသားဆိုင္ေလးေတြက … ထိလို႔ ထိမွန္းေတာင္ မသိဘူး …
“အို … ကိုရယ္”
“အက်ႌေတြ ျပဲကုန္အုံးမယ္ … ကိုရယ္ … လက္ျပန္ထုတ္လိုက္ပါ … ”
“ထုတ္လိုက္ပါဆို”
“ဟင့္အင္း … ခ်စ္လားမခ်စ္ဘူးလား”
“ခ်စ္လို႔ … ဒီအထိလိုက္လာတာေပါ့ … ကိုရဲ့ … တုံးပါ့”
“တကယ္ေနာ္”
“တကယ္ … ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္”
“ဒါမွ … ကိုယ့္အသည္းကြ”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့လည္တိုင္ေလးကို … အတင္းနမ္းပစ္လိုက္သည္ …
“အို … ယားပါတယ္ဆိုမွ … အတင္း”
“ဖယ္ပါအုံး လက္ႀကီးက … အက်ႌေတြ ျပဲကုန္မယ္”
“အက်ႌမျပဲေအာင္ … ခၽြတ္လိုက္မယ္ေနာ္”
“အင္း”
ခ်စ္သူ ဆီက … ပါမစ္က်လာေတာ့ … သက္နိုင္ စႏၵီ့ အက်ႌေလးကို … အသာခၽြတ္လိုက္သည္ … စႏၵီ ေခါင္းေလး ႂကြၿပီး … လက္ကေလး ေျမႇာက္ေပးလိုက္သည္ … ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း အက်ႌမရွိေတာ့ … ဟယ္လိုကစ္တီ ႐ုပ္ကေလးေတြပါတဲ့ … ဘရာစီယာေလး … သူလည္း မဖုံးနိုင္ပါဘး … ေအာက္မွာ … ႂကြတက္ေနတဲ့ … ရင္ႏွစ္မႊာက … မေပါ့္တေပၚ … သက္နိုင္ … ဘရာစီယာေလးကို … အသာလွန္တင္လိုက္သည္ … လွလိုက္တာ … လွလိုက္တာ … စႏၵီ့နို႔ေလးက … မႀကီးလြန္းမေသးလြန္း … ဖြံ့ထြားစ … ဒါေပမယ့္္ … လိေမၼာ္သီးလို အလုံးညီသည္ … ျဖဴဝင္းေနသည္ … မာမာက်စ္က်စ္ေလး … ပိုလွေစတာက … ထိပ္ဖ်ားက … နို႔သီးေလး … အေရာင္က ပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ … ထိပ္ဖ်ားေလးက … ေသေသခ်ာခ်ာ အျပင္ကို ေထာင္ထြက္မေန … အထဲမွာ နည္းနည္း ခ်ိဳင့္္ေနဆဲ … သက္္နိုင္ အသည္းေတြ ယားလာသည္ … မေနနိုင္ေတာ့ … ခ်စ္စရာေကာင္္းတဲ့ … စႏၵီ့ရင္သားေလးကို … နမ္းပစ္လိုက္သည္ …
“အို .. ကို႔”
စႏၵီ့ရင္သားကို … စနမ္းလိုက္တာနဲ႔ … စႏၵီ … မေနတတ္ေတာ့ … ခံရပိုခက္သည္ … လက္ကေလးက … ေမြ႕ယာခင္းကို ဆုပ္ထားၿပီး … အားတင္းကာ … ရင္သားကို ေကာ့ေပးလိုက္သည္ … စႏၵီ့နို႔သီးေလးကို … သက္နိုင္ လၽွာနဲ႔ ေျဖးေျဖးေလး ယက္ေပးလိုက္သည္ … သူ႔နို႔သီးေလးက … ေခါင္းမေထာင္လာေသး … အထဲမွာ ခ်ိဳင့္ဝင္ဆဲ … ႏွစ္ခ်က္ သုံးခ်က္ … စုပ္လိုက္သည္ …
“အိုး … ဟာ … ရွီး”
“အို .. ကိုရယ္ … ယားတယ္ … ခစ္ … ခစ္”
စႏၵီ … စိတ္ႂကြလာသည္ … ၾကည့္ပါလား … သူ႔နို႔သီး ပန္းေရာင္ေလးက … ေထာင္လာသည္ … သက္နိုင္ … အားမရ … ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုနဲ႔ ဖိကိုက္ထားၿပီး … ထိပ္ဖ်ားေလးကို … လၽွာနဲ႔ အျမန္ပြတ္ဆြဲပစ္လိုက္သည္ …
“အို … ကို”
“အို … ကို”
“ဟာ … ဟာ … ဟာ”
စႏၵီ … အသက္ရႈသံေလး ျမန္လာသည္ …
“ကိုရယ္ … ေတာ္ပါေတာ့ … စႏၵီ မေနတတ္ဘူး”
မရ … ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ … ဟိုဘက္ … သက္နိုင္ … ဒီဘက္နို႔ေလးၿပီးေတာ့ … ဟိုဘက္နို႔ေလးကို … အတင္း စို႔လိုက္သည္ …
“အာ … ဟာ … ရွီး”
“အိုး … မကိုက္နဲ႔ … နာတယ္ … ကိုရယ္”
သက္နိုင္သြားနဲ႔ စႏၵီ့ နို႔သီးထိပ္ဖ်ားေလး ျခစ္မိသြားေတာ့ နာသြားရွာသည္ … ေတာင္းပန္တဲ့အေနနဲ႔ … ေသခ်ာ ျပန္စို႔ေပးသည္ …
“အို … ကိုရယ္”
သက္နိုင္ လက္တစ္ဖက္က … နို႔ေလးကို နယ္ေပးသည္ … နို႔သီးေလးကို … လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဖြဖြေလး ေျခေပးသည္ … စႏၵီ့ မခံနိုင္ … ေမြ႕ယာေပၚမွာ တစ္ကိုယ္လုံး … တြ႕န္လိမ္ေနမိသည္ … စႏၵီ သက္နိုင္ေခါင္းကို … ဖိၿပီး ေအာက္ကို တြန္းေနမိသည္ … ယားယံျခင္းဒဏ္ကို စႏၵီ မခံနိုင္ … သက္နိုင္လက္က … ေအာက္ပိုင္းကို ဆင္းသြားသည္ … ေပါင္တံလွလွေလးကို … ေျဖးေျဖးခ်င္း ပြတ္ေပးသည္ …
“ေလၽွာက္မပြတ္နဲ႔ … ကိုရယ္ … စႏၵီမေနတတ္ဘူး … ယားတယ္”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ေပါင္ေလးကို ပြတ္ေနရာကေန … ေျဖးေျဖးေလး … အေပၚကို တက္လာသည္ … လက္က စကဒ္ေအာက္ကို … ေျဖးေျဖးေလး ဝင္သြားသည္ … အပ်ိဳစင္ေလးရဲ့ တားျမစ္နယ္ေျမထဲ … စၿပီး ဝင္လာပါသည္ … စႏၵီ့စကဒ္ေလးက … တိုတိုေလးဆိုေတာ့ … လွန္စရာမလို … ေပါင္ၾကားေလးထဲ … လက္ေရာက္သြားေတာ့ … စႏၵီတြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ရင္တုန္လိုက္တာ … အခ်စ္ရယ္ … ေပါင္ၾကားက … အတြင္းခံေလး၏ အနားသတ္ကို … စထိသည္ … သူသိသည္ … နီးလာၿပီ … လက္ရဲ့အထိအေတြ႕က … မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္း … ပန္းခုံးေလးေပၚကို ေရာက္လာသည္ …
“အို … ကိုရယ္”
သက္နိုင္ … အသာအယာေလး … ပြတ္ေပးလိုက္ပါသည္ …
“ေလၽွာက္မလုပ္နဲ႔ … ကိုရယ္ … စႏၵီ … ရင္ေတြတုန္ေနၿပီ”
တကယ္လည္း … စႏၵီ ရင္ေတြ တုန္ေနပါသည္ … အထိအေတြ႕က … ရင္ခုန္စရာ … မိန္းေမာစရာ … စိတ္ေတြက ဘာလို႔ ႂကြေနတာပါလိမ့္ … စႏၵီေသခ်ာမသိ … ဘာလို႔ … ၾကက္သီးေတြ ထေနတာလဲ … စႏၵီနားမလည္ … ေသခ်ာတာေတာ့ … သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္မိသြားတာပါပဲ … ခ်စ္ပါ ကိုရယ္ … ခ်စ္ပါ …
“အို”
စႏၵီ့ရဲ့ … ပန္းႏုႏုခုံးခုံးေလးကို … သူေပါ့ … ဖြဖြေလးကိုင္ေနတယ္ …
“စႏၵီ မေနတတ္ဘူး … ကိုရယ္ … ”
စႏၵီ့အသံေလးက … ညဳတုတုအသံေလး မဟုတ္ဘူးဆိုတာ … သက္နိုင္သိသည္ … အေတြ႕အၾကဳံမရွိေသးတဲ့ … အပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ … ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ၿငီးသံေလးက … ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းပါသည္ … စႏၵီ့အသံေလးေၾကာင့္ … သက္နိုင္ ပိုလို႔ စိတ္ႂကြေစသည္ … ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ … အသည္းရယ္ …
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ ပန္းႏုႏုေလးကို … ေလၽွာက္စမ္းရင္း … တံခါးဝေလးကို … လိုက္ရွာေနမိသည္ … ဘယ္ေတြ႕မလဲဗ်ာ … အပ်ိဳေလးဆိုေတာ့ … စိေနမွာေပါ့ … စိတ္ထဲထင္တဲ့ … ပန္းေလး အလယ္ကို … လက္ညႇိုးေလးနဲ႔ ထိုးၾကည့္္မိတယ္ … ဟုတ္ပါတယ္ … ဒီေနရာပါပဲ … မသိမသာေလး ဟေနတယ္ … စႏၵီက ေပါင္ကို ကားထားတာမဟုတ္ေတာ့ … ရွာရခက္သား … စႏၵီအာ႐ုံ မေျပာင္းသြားေအာင္ … စႏၵီ့ ပန္းေရာင္နို႔ဖ်ားေလးကို … လၽွာေလးနဲ႔ ကလိေပးေနတယ္ … စႏၵီ … မခံစားတတ္ေအာင္ … ေအာက္မွာ တြန႔္လိမ္ေနပါတယ္ … အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းၾကာလာေတာ့ … စႏၵီ့ေပါင္ေလးက နည္းနည္းကားသြားတယ္ … ေတြ႕ပါၿပီ … တံခါးဝေလး … အတြင္းခံေလးကေတာ့ … အခ်စ္ရည္ေတြနဲ႔ … စိုရႊဲစျပဳေနပါသည္ … သက္နိုင္ … အတြင္းခံေလးကို လွပ္လိုက္ခ်င္တယ္ … ဒါေပမယ့္ … ဆႏၵမေစာပါဘူး … ခ်စ္သူကို … အခ်စ္ရဲ့ အရသာကို ျပည့္ျပည့္္ဝ၀ ခံစားေစခ်င္တယ္ … အကြဲေၾကာင္းေလးၾကားထဲကို … လက္ကို အတင္းထည့္ၾကည့္လိုက္တယ္ … အတြင္းခံက ခံေနေတာ့ … ဘယ္ဝင္မလဲ … ဝင္ေတာ့ဝင္သည္ … လက္ဖ်ားေလာက္ေလး … စႏၵီ လူးလြန႔္သြားသည္ …
“အို … ကိုရယ္”
စႏၵီ့လက္ကေလး … သက္နိုင္လက္ကို လာတြန္းဖယ္သည္ … မဟုတ္ … လာဆုပ္ကိုင္ထားသည္ … ျငင္းသည္ေတာ့ … မဟုတ္ … နာမွာစိုးလို႔လား … ေၾကာက္တာလားမသိ … မသိမသာေလး တြန္းေနသည္ … သက္နိုင္ … လက္မေလၽွာ့နိုင္ … တံခါးဝ အဖ်ားကို … လက္သည္းေလးနဲ႔ ျခစ္လိုက္သည္ … ထင္သည့္အတိုင္း … စႏၵီ … လူးလြန႔္သြားသည္ … အေတြ႕အထိက … အဆန္းအျပားမို႔ … ႐ုန္းလိုက္မိသည္ … စႏၵီ့ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးကလည္း ….
“အို … ဟင့္ … ကိုရယ္”
စႏၵီ့ရဲ့ ပန္းဖူးေလးက … ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာက … အတင္းညႇစ္ထားသည္ … သက္နိုင္ သိသည္ … ေခါင္းကို အေပၚကို နည္းနည္းတက္ၿပီး … စႏၵီ့လည္တိုင္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္ … ပိုဆိုးသည္ … ပန္းဖူးေလးရဲ့ ညႇစ္အားက ပိုတိုးလာသည္ … သက္နိုင္ … မေလၽွာ့နိုင္ … ပိုထိုးထည့္္ၾကည့္္သည္ … ပိုၿပီး ျမန္ျမန္ပြတ္သည္ …
“အို … ဟင့္ … ကိုရယ္”
“ဟင့္ … ဟင့္ … ယားတယ္ … ကိုရယ္ … ေတာ္ပါေတာ့”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ပန္းေလးကို ပြတ္ေနရင္း … စႏၵီစိတ္ေတြ ပိုထလာသလို … ေပါင္ေလးကလည္း … ပိုၿပီးကားလာသည္ … သက္နိုင္ စႏၵီ့ပန္းေလးကို ကလိေနရင္း … အထစ္ေလးတစ္ခုကို … စမ္းမိသည္ … ေတြ႕ပါၿပီ … စႏၵီ့ရဲ့ ပန္းဖူးေလး … ေသးေသးေလးေပမယ့္ … မာၿပီး ခဲေနသည္ … ခဲတံက ခဲဖ်က္သာသာေလာက္ဆိုေပမယ့္ … သက္နိုင္ သိသည္ … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေလးေတြကလည္း … စိုစိုရႊဲေနၿပီ … သက္နိုင္ … စိတ္မနိုင္ေတာ့ … စႏၵီ့လည္တိုင္ကို နမ္းေနရင္းက … အနမ္းေတြေခၽြရင္း … ေအာက္ကို … ေျဖးေျဖးခ်င္းဆင္းလာသည္ … ေရႊရင္မို႔မို႔က … မို႔မို႔ေမာက္ေမာက္ … ျဖစ္ေနေတာ့ … အနမ္းၾကမ္းေတြ … ေပးပစ္လိုက္သည္ … အခ်စ္ေလး စႏၵီ့ … သနားပါတယ္ … မ်က္ႏွာေလးက … ပန္းေရာင္ေလး သန္းေနၿပီး … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … ဖိကိုက္ထားသည္ … ျဖစ္ရွာမွာေပါ့ … ဒီလိုအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ … မ်က္လုံးေလးကို … စင္းၿပီး … အံႀကိတ္ၿပီး … ၿငီးေနရရွာသည္ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့ခ်က္ေလးကိုလည္း … တစ္ခ်က္ စုပ္လိုက္သည္ … ခ်က္ေလးထဲကို … လၽွာေလးထည့္္ၿပီး … ေမႊလိုက္ခ်င္သည္ … ေမႊခ်င္စရာ … စႏၵီ့ခ်က္ေလးက လွတာကိုး … စႏၵီရယ္ … တစ္္ကိုယ္လုံး … လွလိုက္တာ … ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ … ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္ … စႏၵီ့ခ်က္ေလးကို … လၽွာနဲ႔ ကလိလိုက္ေတာ့ … ဗိုက္သားေလးေတြက တုန္ခါသြားသည္ … သက္နိုင္မွာ … တာဝန္ရွိသည္ … စႏၵီ့ရဲ့ အေရးႀကီးဆုံးေနရာကို … သြားရမည္ … တျခားေနရာေတြေတာင္ … ဒီေလာက္လွတာ ပန္းေလးဆို … သက္နိုင္ … ေတြးေနရင္း … စိတ္အရမ္းႂကြလာသည္ … နမ္းမည္ … နမ္းမည္ … အခု နမ္းမည္ …
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ေပါင္တံေလးေတြကိုလည္း … နမ္းသည္ … ေပါင္သားျဖဴျဖဴေလးေတြက … အိေနသည္ … ဒါေပမယ့္ ၾကက္သီးဘုေလးေတြက … အစီအရီ … ေအာ္ … သူ႔ခမ်ာ … ၾကက္သီးေတြ ထေနရွာေပါ့ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့ေပါင္ၾကားထဲလဲေရာက္ေရာ … ျမင္လိုက္ရပါသည္ … စႏၵီ့ရဲ့ ပန္းေလး … အခ်စ္ရဲ့ အဝင္ဝေပါ့ … မို႔ေမာက္ေနပါသည္ … ေဖာင္းအိေနပါသည္ … လွလြန္းေတာ့လည္း … စကားလုံးရွာမရ … ခ်စ္စရာ … မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို … အုပ္ထားတဲ့ အတြင္းခံေလးက … ပန္းေရာင္ … ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါသည္ … အတြင္းခံေလးကေတာ့ … အခ်စ္ရည္ေတြ စိုစိုရႊဲေနသည္ … တင္းၿပီး ကပ္ေနသည္ … ခ်စ္သည္ … စႏၵီ့ကို သိပ္ခ်စ္သည္ … ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ … နမ္းခ်င္သည္ … ဘုန္းနိမ့္မယ္ဆိုလည္း … နိမ့္ပေလ့ေစေတာ့ … နမ္းခ်င္သည္ … တစ္ခ်က္ ရႊတ္ကနဲ … နမ္းပစ္လိုက္သည္ …
“ဟိတ္ … ကို … ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ေနတာလဲကြာ”
“လွလြန္းလို႔ပါ … အခ်စ္ရယ္”
“မၾကည့္္ပါနဲ႔ … ကိုရယ္ … စႏၵီ ရွက္လြန္းလို႔ပါ”
စႏၵီလက္ေလးက … သူ႔ပန္းေလးကို … ကာကြယ္ခ်င္သည္ … မရ … သက္နိုင္ … လက္ေလးကို … တြန္းဖယ္ပစ္လိုက္ၿပီး …
“တစ္ခါေလာက္ … နမ္းခ်င္တယ္ … ခ်စ္ရယ္”
“ဘုန္းနိမ့္ကုန္မွာေပါ့”
“မနိမ့္ပါဘူးကြာ”
“ေဟ့ေအးကြာ … ဟင့္ … ကိုေနာ္”
သက္နိုင္ မေနနိုင္ေတာ့ … စႏၵီ့ရဲ့ “ဟင့္ … ကိုေနာ္” ဆိုတဲ့ အသံေလးက … သက္နိုင္စိတ္ကို … ပိုၿပီး တြန္းအားေပးေနသည္ … သက္နိုင္ … အတြင္းခံေလးကို … ေဘးကပ္လိုက္သည္ … ခက္ခက္ခဲခဲပါပဲ … အတြင္းခံေလးက … စႏၵီရဲ့ ခ်စ္ရည္ေတြ စိုရႊဲေနေတာ့ … ကပ္ေနသည္ … ပန္းေလး မို႔မို႔က … အစြမ္းကုန္ … ေဖာင္းကားေနေတာ့ … ပိုၿပီးၾကပ္သည္ … မတတ္နိုင္ … သက္နိုင္ … လက္ေလးနဲ႔ … အတြင္းခံေလးကို … ေဘးကပ္လိုက္သည္ … စႏၵီနာသြားမွာလည္း စိုးသည္ … အတင္းမလုပ္ခ်င္ … ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ … ေဘးဖယ္လိုက္ေတာ့ … စႏၵီရယ္ … ကိုယ္ ႐ူးၿပီ … စႏၵီ … အခ်စ္ရဲ့ … ပန္းေလးက … လွလြန္းသည္ …
ျဖဴသည္ … သန႔္ရွင္းသည္ … မိန္းကေလး အဂၤါဆိုေပမယ့္ … အနံ့မရွိ … ပန္းေလးက … ေနမထိ ေလမထိမို႔လို႔လား မသိ … ျဖဴေဖြးေနသည္ … ပန္ေလးေပၚက … အေမႊးေလးေတြက … ႏုႏုေလး … မထူပါ … က်ိဳးတိုးက်ဲတဲနဲ႔ … ေပါက္ခါစ … ျမက္ႏုေလးလို … ပါးပါးေလး … ျမက္ႏုေလးေတြက … ပန္းေလးကို … လုံျခဳံေအာင္ မဖုံးထားနိုင္ … ပန္းေလးရဲ့ အကြဲေၾကာင္းေလးက … သမန္းျမက္ရွထားသေလာက္သာ … အရာေလး ထင္တယ္ဆို႐ုံေလး … သက္နိုင္ … အရမ္းနမ္းခ်င္လာသည္ … စႏၵီ့ ပန္းေလးကို … အသာေလး ျဖဲလိုက္သည္ … အထဲမွာ စိုစြတ္ေနတဲ့ … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြက … တစိမ့္စိမ့္ အျပင္ကို ထြက္ေနဆဲ … စႏၵီ့ပန္းေလးရဲ့ အတြင္းပိုင္းက … ပန္းေရာင္ေလး … ေဟာ … ေတြ႕ပါၿပီ … စႏၵီ့ရဲ့ အခ်စ္ဖူးေလး … ေသးေသးေလးပါပဲ … ဖုဖုေလးကို … သက္နိုင္ လၽွာနဲ႔ ယက္ပစ္လိုက္သည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
စႏၵီ … ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ … သက္နိုင္ ေခါင္းကို … အတင္းတြန္းပါသည္ … မရပါ … သက္နိုင္ ေခါင္းက … မဖယ္နိုင္ေတာ့ … ႏုဖတ္ေနတဲ့ … ခ်စ္ပန္းေလးေပၚမွာ … လၽွာေလးက … ေဝ့ဝိုက္ကာ ေဆာ့ကစားေနသည္ … သက္နိုင္ … ပန္းဖူးေလးကို … လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ထိလိုက္တိုင္း … စႏၵီ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားသည္ … ၿငီးသံေလးကလည္း … ပိုက်ယ္လာသည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
“အြန္ … ဟြန႔္”
“ဟာ … ဟင့္ … ဟင့္ … ဟင့္”
စႏၵီ … ကို လုပ္ေပးေနတဲ့ … ခံစားခ်က္ေတြက … ေကာင္းလြန္းေတာ့ … သက္နိုင္ ေခါင္းကို တြန္းေနတာကေန … ေခါင္းအုံးေလးကို … ေရနစ္သူပမာ … အတင္းဖမ္းကိုင္ထားၿပီး … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … ခဲထားသည္ … အသက္ေအာင့္ၿပီးလည္း … ၿငီးသည္ … ေခါင္းေလးက … ယမ္းခါလိုက္ … ကိုယ္ေလးက … တြန႔္သြားလိုက္နဲ႔ … တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ … စႏၵီ့တင္ပါးေလးက … ေကာ့ေကာ့ေပးသည္ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့အကြဲေၾကာင္းေလးကို … အလ်ားလိုက္ လ်က္ေပးေတာ့ … စႏၵီ့တင္ပါးက … ႂကြလာလိုက္ … ျပန္က်သြားလိုက္နဲ႔ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့တင္သားႏွစ္ခုကို … လက္လၽွိုၿပီး … ေျမႇာက္ကာ … အတင္းယက္ေတာ့သည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
“အြန္ … ဟြန႔္”
“ဟာ … ဟင့္ … ဟင့္ … ဟင့္”
“အို … ကိုရယ္ … စႏၵီ့ရင္ေတြ … အရမ္းခုန္တယ္ကြယ္ …”
“ဟင့္ … ေျဖးေျဖး … အာ … ရွီး”
“ဟာ … ဟာ … ဟာ … စႏၵီ … ေသၿပီ … စႏၵီ … ေသၿပီ … ဟင္း”
ပန္းေလးရဲ့ ဝင္ေပါက္ကလည္း … မဆိုစေလာက္ေလး … ဟလာသည္ … သက္နိုင္ … လက္ညႇိုးေလးကို … စႏၵီ့ပန္းေလးထဲ … နည္းနည္းေလး ထည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ….
“ဟာ …”
“ဟာ … ဟင့္”
“ဟာ … နာတယ္ … နာတယ္ … ကိုရယ္”
အပ်ိဳေလးအတြက္ … လက္တဆစ္ဆိုတာ … ထည့္္လိုက္ရင္ နာတာေပါ့ … စႏၵီ့ရဲ့ အာေခါင္ထဲက … ၿငီးသံေလးက … က်ယ္လာသည္ … စႏၵီနာသြားမွာစိုးလို႔ … သက္နိုင္ … ပန္းဖူးေလးကို … ခပ္ျမန္ျမန္ စုပ္ေပးလိုက္သည္ … ခ်ိဳလိုက္တာ … အခ်စ္ရယ္ … သက္နိုင္ မရြံပါဘူး … ခ်စ္သူရဲ့ … ပန္းေလးကို … နမ္းလိုက္လို႔ … ဘုန္းနိမ့္သြားမလား … သက္နိုင္ မေတြးခ်င္ … ေတြးဖို႔လည္း အခ်ိန္မရွိပါ … ခ်စ္သူကို … ေကာင္းေစခ်င္သည္ … လူ႔ေလာက … အရသာကို … ခံစားေစခ်င္သည္ … သက္နိုင္ … လက္ေခ်ာင္းေလးက …
ေျဖးေျဖးေလး … ထုတ္လိုက္ … ထည့္လိုက္နဲ႔ … လက္တစ္ဆစ္သာသာ … အရမ္းလည္း မထည့္ခ်င္ … မထည့္ရက္ … စႏၵီနာသြားမွာလည္း စိုးသည္ … စႏၵီ … ေအာက္မွာ ေကာ့ပ်ံေနသည္ … ေခါင္းအုံးအဖ်ားႏွစ္ခုကို … လက္ႏွစ္ဖက္က တင္းတင္းဆုပ္ၿပီး … ေခါင္းကို ဘယ္ညာ ယမ္းခါေနသည္ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့ရင္ခုန္သံေတြကို ၾကားေနရသည္ … သူ သိသည္ … စႏၵီ ၿပီးေတာ့မည္ … ဆႏၵ၏ အဆုံးသတ္ကို ေရာက္ေတာ့ … စႏၵီ့ မ်က္ႏွာေလး … ပိုၿပီး … နီရဲလာသည္ … တစ္ကိုယ္လုံးက အေၾကာေတြ တင္းလားသည္ … စႏၵီ့တင္ပါးေလးက ေကာ့လိုက္ က်လိုက္နဲ႔ … ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္မွာ … စႏၵီ့ ေက်ာေလး … ေမြ႕ယာနဲ႔ မထိေတာ့ … အတင္းေကာ့ေပးလိုက္သည္ …
သက္နိုင္ … အရမ္း နမ္းေတာ့ … ပန္းေလးက … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ … ဒလေဟာ ထြက္က်လာသည္ … စႏၵီ ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ … ၿငီးေနသည္ …
“ရွီး … ဟာာ”
“ဟာ … ဟင့္”
“ဟာ … ဟာ … ဟာ … စႏၵီ … မခံနိုင္ေတာ့ဘူး … စႏၵီရင့္ထဲမွာ …”
“ဟား … ကို … ကို … ကို႔”
စႏၵီ … ၿပီးသြားၿပီ … အခ်စ္ရည္ေတြ အကုန္လုံး ထြက္က်လာေတာ့ … ရင္က ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္နဲ႔ … ေကာင္းလိုက္တာ ကိုရယ္ … စႏၵီ့ရင္ထဲမွာ … အရမ္းေမာတာပဲ … စႏၵီ့အေတြးထဲမွာ … ေကာင္းကင္မွာ လွိုင္းစီးရသလို … ၿငိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ … ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္မွာ … မ်က္စိထဲမွာ ၾကယ္ေတြလေတြ ျမင္သြြားသည္ … ေကာင္းလိုက္တာ ကိုရယ္ … ေကာင္းလိုက္တာ …
သက္နိုင္ … မရပ္နိုင္ … စႏၵီ့ရဲ့ ဆႏၵအဆုံးစြန္မွာ ထြက္လာတဲ့ … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြက … ပူေႏြးေႏြးေလး … ေစးပ်စ္လို႔ေနသည္ … သက္နိုင္ မရြံပါ … အကုန္လုံးကို … လၽွာနဲ႔ ယက္ၿပီး … ၿမိဳခ်လိုက္သည္ … အားလုံးလည္း ေျပာင္သြားေရာ … စႏၵီ့မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ၿပီး … စႏၵီ့ပါးေလးကို … ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး နမ္းလိုက္ရင္း …
“ေကာင္းတယ္မွတ္လား … အသည္း”
“အင္း … အရမ္းေကာင္းတယ္ … ကိုရယ္ … စႏၵီ့ရင္ထဲမွာ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ေနတယ္ … ”
“အင္း”
“အရမ္းေမာတယ္ … ကိုရယ္”
“အင္း”
“ဘာလို႔ … စႏၵီ့ဟာကို … နမ္းတာလဲကြာ … မရြံဘူးလား”
“မရြံပါဘူး … အရမ္းခ်စ္လို႔ … နမ္းလိုက္တာ”
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ … ကိုရယ္”
“ၿပီးေတာ့ … ေမႊးတယ္ … ခ်ိဳတယ္”
“အို … ေတာ္ပါၿပီ … စႏၵီရွက္လာၿပီ”
“အြန္ … သူပဲ ေမးၿပီးေတာ့”
“ကိုေနာ္”
“စႏၵီ့စိတ္ေတြ … ဘယ္လိုခံစားရလဲဟင္”
“ကိုရယ္ … စိတ္ေတြက … တိမ္ေပၚမွာ လြင့္ေနသလိုပဲ … အင္း … ရိုလာကိုစတာ စီးရသလိုပဲ … ေဝါကနဲ … ေအးကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္”
“ခ်စ္တယ္ေနာ္”
“ခ်စ္ပါတယ္ရွင္ … အရမ္းခ်စ္ပါတယ္”
စႏၵီ … သက္နိုင္ပါးကို … ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္ … ခ်စ္လြန္းေတာ့လည္း … နမ္းလိုက္ခ်င္ပါသည္ … ေက်းဇူး … စႏၵီ့ အနမ္းေၾကာင့္ … သက္နိုင္ … ေက်နပ္သြားသည္ …
“ဟြန႔္ … ေကာင္မေလး … သူမ်ားကို ခိုးနမ္းတယ္”
“ကိုေနာ္ ခိုးမနမ္းပါဘူး … ေပၚတင္နမ္းတယ္ … ဘာျဖစ္လဲ … ဘာျဖစ္လဲ”
“ဟား ဟား ဟား”
သက္နိုင္ … ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ရန္ … စႏၵီ့စကဒ္ေလးကို … ခၽြတ္လိုက္ခ်င္သည္ … စႏၵီ့ စကဒ္ေလးကို … စမ္းၿပီး … ခၽြတ္ၾကည့္သည္ … မရ … ေနာက္က ခ်ိတ္ကို မျဖဳတ္တတ္ …
“အသည္း … စကဒ္ေလး ခၽြတ္ေပးအုံးေနာ္”
“အို … ကိုကလည္း … ဘာလုပ္မလို႔လဲ”
“ခ်စ္မလို႔ …”
“ေတာ္ပါၿပီကိုရယ္ … ဒီမွာ ရင္ေတြ အရမ္းတုန္တာပဲ”
“ခဏေလးပါ … အခ်စ္ရယ္ … ၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ”
“ဟြန္း … ေတာ္ပါ … လူညာႀကီး”
“ကိုေနာ္ … မွန္မွန္ေျပာ … ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ … ပတ္သက္ဖူးတယ္မွတ္လား”
“အင္း … ပတ္သက္ဖူးတယ္”
“ကိုရယ္ … ဘာလို႔ညာမေျပာတာလဲ … သူမ်ားေတြဆို … မရွိပါဘူး ညာေျပာတယ္ေလ”
“ညာေျပာတာကို နားေထာင္ခ်င္တာလား”
စႏၵီမ်က္ႏွာေလးက … ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္လာသည္ … အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရရင္ … သဝန္တိုမိသည္ … မနာလိုျဖစ္မိသည္ …
“စႏၵီနဲ႔ သူ႔ဆို … ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲ”
“သူ႔ကို ပိုခ်စ္တယ္”
“ကိုေနာ္ … ဟင့္”
စႏၵီမ်က္ႏွာေလးက … ငိုေတာ့မလို … မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ … ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္ … စႏၵီက ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ခ်စ္လို႔ … တရင္းတႏွီးေနမိပါတယ္ … အမွန္ဆို … ဟုတ္ရင္ေတာင္မွ … လိမ္ေျပာေပါ့ … ဒီလိုမ်ိဳး အမွန္အတိုင္း … တည့္တည့္ႀကီးေျပာေတာ့ … စႏၵီမခံစားနိုင္ … ဝမ္းနည္းမိသည္ … ေတာ္ပါေတာ့ ရွင္ရယ္ … ဆက္ေျပာရင္ … စႏၵီ့အသည္းေတြ ကြဲကုန္ေတာ့မယ္ …
“သူက အရမ္းလွတယ္ သိလား”
“…”
“သူ႔နို႔သီး ထိပ္ဖ်ားေလးက … ပန္းေရာင္ေလး … သိလား”
“…”
“သူ႔ပန္းေလးက … စႏၵီ့လိုပဲ … အေမႊးသိပ္မရွိဘူး … အထဲမွာ ပန္းေရာင္ေလး …”
စႏၵီ … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္ေလးကို … ကိုက္ထားသည္ … ဘာလို႔ … ဒါေတြ လာေျပာေနတာလဲဟင္ … စႏၵီ့အသည္းေတြ ကြဲသြားေစခ်င္တာလား …
“သူ႔နာမည္ေကာ သိခ်င္လား”
“အင္း”
“သူ႔နာမည္က … စႏၵီတဲ့”
“ဘာ”
“သူ႔နာမည္က … စႏၵီတဲ့”
“ကိုေနာ္ … စႏၵီ့ကို … အဲဒီလို မေနာက္နဲ႔ … စႏၵီ အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္”
စႏၵီ … သက္နိုင္ကို မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး … ခပ္စူးစူးေလး ၾကည့္လိုက္သည္ … သက္နိုင္ … တဟားဟားနဲ႔ ရီတာကို ၾကည့္ၿပီး … မ်က္ရည္ေတြက်လာသည္ …
သက္နိုင္ … လန႔္သြားသည္ … စႏၵီ့ကို စတာ လြန္သြားသည္ …
“အသည္းကလည္း … အရမ္းခ်စ္လို႔ စတဲ့ဟာကို … ကိုယ္ က်ိန္ေျပာရဲပါတယ္ကြာ … စႏၵီ့ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိတယ္ … စႏၵီဟာ ကိုယ့္ရဲ့ အခ်စ္ဦး … စႏၵီ့ေရွ႕မွာလည္း … တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး … ေနာက္လည္း ရွိမွာမဟုတ္ဘူး … စႏၵီ့ကိုပဲ ခ်စ္မယ္ … အရမ္းခ်စ္မယ္ … ဟုတ္ၿပီလား … ငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ … တိတ္တိတ္”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေပးရင္း … ေခ်ာ့လိုက္သည္ …
“ကိုေနာ္ … စႏၵီ့ကို … အဲဒီလို မစရဘူးေနာ္ … စႏၵီ အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္ … သိလား”
“အင္းပါ … ခ်စ္ရယ္ … အင္းပါ”
သက္နိုင္ … ဝမ္းနည္းေနတဲ့ စႏၵီ့ႏႈတ္ခမ္းႏုႏုေလးကို … ဖမ္းငုံပစ္လိုက္သည္ … စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ … အသည္းရယ္ … အခ်ိန္ေတြက ႏွေျမာစရာႀကီး … ခ်စ္သူအသစ္ေလးကို … ခ်စ္ခ်င္တယ္ … စႏၵီ့ႏႈတ္ခမ္းေလးက … ပိုခ်ိဳလာတယ္လို႔ … ခံစားရသည္ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့ပန္းေလးကို … အသာအယာ ပြတ္ေပးရင္း … လၽွာေလးကို … စႏၵီ့ႏႈတ္ခမ္းၾကားထဲထည့္္လိုက္သည္ … စႏၵီကလည္း … တုံ႔ျပန္ပါသည္ … သူ႔လၽွာေလးနဲ႔ … ျပန္ကလိသည္ … ေအာက္မွာ ပန္းေလးကို ကိုင္ရတာ အဆင္မေၿပ … ေပါင္ကို ၾကဳံ႕ထားေတာ့ … အကြဲေၾကာင္းေလးကို … ပြတ္ရခက္ေနသည္ … စႏၵီက အလိုက္သိပါသည္ … ေပါင္ေလးကို မသိမသာေလး ကားေပးလိုက္သည္ … လက္ေလးက … အကြဲေၾကာင္းေလးကို .. စမ္းလို႔ရၿပီ … ေသခ်ာပြတ္ေပးရင္း … သက္နိုင္ စိတ္ေတြ အရမ္းထန္လာသည္ … စႏၵီ့ပန္းေလးကလည္း … ခုနက ၿပီးထားေတာ့ … ခ်စ္ရည္ေတြ အိုင္ေနသည္ … ေခ်ာေနေတာ့ … ပိုၿပီးကိုင္လို႔ေကာင္းသည္ … ေဘးႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက … စႏၵီ စိတ္ႂကြေနလို႔ ထင္ပါရဲ့ … ခပ္ထူထူေလး … တင္းေနသည္ … စႏၵီ … လၽွာေလးက … သက္နိုင္ကို မထိတထိ … စသည္ … သက္နိုင္ … အသည္းယားလာသည္ … ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း … ေတ့ကာ … စုပ္ပစ္လိုက္သည္ … စႏၵီလက္ကေလးႏွစ္ဖက္က … သက္နိုင္ကို သိမ္းၾကဳံးဖက္ထားသည္ …
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ ႏႈတ္ခမ္းေလး … နမ္းေနရာကေန … လည္တိုင္ေလးကို … နမ္းလိုက္သည္ …
“အို … ကိုရယ္ … ဟာ … ရွီ … ရွီး”
စႏၵီ့ပန္းေလးကို … ပြတ္ေပးေတာ့ … ပန္းေလးထဲက … ခ်စ္ရည္ေလးမ်ား … စိမ့္ထြက္လာျပန္သည္ …
“အသည္း … ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ေနာ္”
စႏၵီ … မၿငိဳမျငင္ပဲ … စကဒ္ေလးကို ခၽြတ္ေပးလိုက္မိသည္ … စိတ္က … ခ်စ္သူကို အလိုလိုက္ခ်င္ေနသည္ … ရွက္ေပမယ့္ … ခ်စ္သူ ၿငိဳျငင္မွာကိုမလိုလား … တတ္နိုင္သေလာက္ လိုက္ေလ်ာလိုက္ခ်င္သည္ … မ်က္ေစာင္ေလးထိုးၿပီး …
“စႏၵီ့ကိုက်ေတာ့ … အကုန္ခၽြတ္ခိုင္းတယ္ … သူလည္း … အကုန္ခၽြတ္”
“ဟုတ္ကဲ့ … ဆရာမ”
“ခစ္ … ခစ္”
ခုနကတုန္းက … ငိုတယ္ … အခုေတာ့ ရီတယ္ … စႏၵီေလး တစ္ေယာက္ကေတာ့ … ခက္ေတာ့တာပဲ … ဘာပဲျဖစ္္ျဖစ္ … သူေပ်ာ္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ … သက္နိုင္ … တီရွပ္ကို ခၽြတ္သည္ … သက္နိုင္က … ငယ္ငယ္ကတည္းက … အေလးမတာမို႔ … ႂကြက္သားေတြက သူ႔ေနရာနဲ႔ သူ … ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းရွိသည္ … ဗိုက္မွာ … ဗယ္လီတုံးေလး ေျခာက္တုံးက … အစီအရီ … စႏၵီ … ဗယ္လီတုံးေတြကို ၾကည့္္ၿပီး … သေဘာက်ေနသည္ … ျပဳံးေနသည္ …
သက္နိုင္ … ေဘာင္းဘီခၽြတ္ဖို႔ … ခုတင္ေအာက္ကို ဆင္းလိုက္သည္ … စႏၵီလိုက္ၾကည့္္ေနသည္ … သက္နိုင္ေဘာင္းဘီ
ၾကယ္သီးကို … ကိုင္လိုက္သည္ … စႏၵီ … ေသခ်ာၾကည့္ေနပါသည္ … မ်က္ႏွာလႊဲမသြား … ေဘာင္းဘီထဲက … ထြက္လာမည့္ အရာကို … သူ သိခ်င္ေနသည္ … စိတ္ဝင္စားေနသည္ … သက္နိုင္ ေဘာင္းဘီ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ပါသည္ … အထဲက … ညီေလးက … ေထာင္မတ္ေနသည္ … မျဖစ္ပဲခံနိုင္ရိုးလား … အရမ္းလွတဲ့ … အပ်ိဳေလးနဲ႔ … ခ်စ္တင္းေႏွာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ … ျဖစ္ၿပီေပါ့ … သက္နိုင္ … ဒုတ္က … မေသးပါ … ၇ လက္မေက်ာ္ေတာ့ ရွိမည္ … သိပ္ေတာ့ စႏၵီ့အတြက္ေတာ့ … အေတာ္ႀကီးေပလိမ့္မည္ …
“ဟင္ … အႀကီးႀကီးပဲေနာ္”
“အင္း”
စႏၵီ … နည္းနည္းေတာ့ လန႔္သြားသည္ … ပထမဆုံး ေယာက္်ားေလး အဂၤါကို … ႏွဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ျမင္လိုက္ရေတာ့ … တုန္ေနတဲ့ ရင္ေတြ … ပိုခုန္သြားသည္ …
“အသည္း … ကိုင္ၾကည့္ပါလား”
“ဟင့္အင္း … နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး … စႏၵီ ေၾကာက္လာၿပီ”
သက္နိုင္ … ေမြ႕ယာေပၚတက္လိုက္သည္ … ဒူးေထာက္ၿပီး စႏၵီ့ေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္ေတာ့ … ကိုယ္ေတာေခ်ာက … ခ်စ္သူမ်က္ႏွာေရွ႕မွာ တဝဲလည္လည္ … ေထာင္မတ္ေနသည္ … စႏၵီက … ေၾကာက္တယ္သာ ေျပာတာ … အၾကည့္က မခြာေတာ့ …
“ေၾကာက္ေနၿပီလား … အသည္း”
“အင္း”
“မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္”
သက္နိုင္ … လက္နက္နဲ႔ ခ်ိန္းမေျခာက္ခ်င္ေတာ့ … စႏၵီ့ကို ဖက္ၿပီး လွဲခ်လိုုက္သည္ … တဇတ္ဇတ္တုန္ေနတဲ့ … စႏၵီ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … သက္နိုင္ ငုံၿပီး နမ္းပစ္လိုက္သည္ … တေျဖးေျဖးနဲ႔ … စႏၵီ့ကိုယ္ေပၚကို … သက္နိုင္ ေရာက္သြားသည္ … စႏၵီ့ေပါင္ၾကားထဲမွာ … ေနရာယူလိုက္သည္ …
စႏၵီ့နို႔ေလးကို … ငုံၿပီး … စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ … စႏၵီ့ရင္ေလး ေကာ့လာသည္ … ပါးစပ္ကလည္း … ဟင္းဟင္းဟင္းနဲ႔ ၿငီးသည္ … ေအာက္မွာ … သက္နိုင္ ပစၥည္းက … ဝင္ေပါက္ရွာဖို႔ … ဟိုေထာက္ ဒီေထာက္လုပ္ေနသည္ … ဘယ္ဝင္မလဲ … အပ်ိဳေလးမို႔ … အကြဲေၾကာင္းက စိေနတာမ်ား … ေကာ္နဲ႔ ကပ္ထားသလား ေအာက္ေမ့ရသည္ …
သက္နိုင္ … အသက္ေအာင့္ၿပီး … ဒစ္ဖ်ားေလးနဲ႔ … အကြဲေၾကာင္းကို ေလၽွာက္ရွာမိသည္ … မေတြ႕ပါ … ထင္သည့္ေနရာကလည္း မဟုတ္ … ေခ်ာ္ေခ်ာ္ထြက္သြားသည္ … သက္နိုင္ စိတ္မရွည္ေတာ့ … လက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး … အကြဲေၾကာင္းဝေလးကို ေတ့လိုက္သည္ … ဒစ္ဖ်ားေလးနဲ႔ … ဖိလိုက္ေတာ့ … အဝက ႏႈတ္ခမ္းႏုေလးႏွစ္ခုက ေဘးကို နည္းနည္း ဟသြားသည္ … ႏုဖတ္တဲ့ အထိအေတြ႕က … ေကာင္းလိုက္တာ … သက္နိုင္ ဖီလင္တက္ၿပီး … ရွီးကနဲ အသံျမည္သြားသည္ … အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလၽွာက္ … အေပၚေအာက္္ကို … ဒစ္ဖ်ားေလးနဲ႔ … ဖိၿပီး ပြတ္လိုက္ေတာ့ … စႏၵီ … လူးလြန႔္သြားသည္ … လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က … ေရနစ္သူပမာ … ေခါင္းအုံးေလးကို … တင္းတင္းဆုပ္ထားၿပီး … တိုးဝင္လာမယ့္ … သက္နိုင္ညီေလးကို … ႀကိဳဆိုေနေတာ့သည္ … ေကာင္းလိုက္တာ … စႏၵီရယ္ … သက္နိုင္ ဒစ္ဖ်ားေလးကို … ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ခဲထားသလိုပဲ … တင္းၿပီး အဝင္ရခက္ေအာင္ … တားထားသည္ … အထဲကို နည္းနည္းေလးဝင္ေအာင္ … အားစိုက္ထည့္လိုက္ေတာ့ … စႏၵီ့ႏႈတ္ခမ္းေလးက … အင့္ကနဲ အသံထြက္လာသည္ … သက္နိုင္ … စိတ္ကို တင္းၿပီး … ေျဖးေျဖးေလး ျပန္ထုတ္သည္ … ဒီလိုထုတ္ေတာ့လည္း … စႏၵီ့ပန္းေလးက … လက္မခံခ်င္ … အတင္း ဖမ္းဆုပ္ထားသည္ … ခက္ေတာ့တာပဲ … ဝင္ေတာ့လည္း ေပးမဝင္ခ်င္ … ထြက္ေတာ့လည္း ေပးမထြက္ခ်င္ … သက္နိုင္ … ေနာက္တႀကိမ္ … ေသြးတိုးစမ္းတဲ့အေနနဲ႔ … ပိုၿပီး ထည့္လိုက္သည္ … လက္ႏွစ္ဆစ္ခန႔္ ဝင္သြားေတာ့ … စႏၵီ မခံနိုင္ေတာ့ …
“ဟာာာ”
“ဟာာာ”
“ဟာာာ”
“အား … ကိုရယ္ … နာတယ္ေနာ္ … ေျဖးေျဖးေနာ္ … စႏၵီ … အရမ္းေၾကာက္တယ္ေနာ္”
ခ်စ္သူရဲ့ ၿငီးသံက … ျငင္းသံလား … ဆက္လုပ္ဖို႔ … တိုက္တြန္းေနတာလား … မသဲကြဲ … သမိုင္းေပးတာဝန္အရ … ဆက္ထည့္္ဖို႔ပဲ ရွိသည္ … သက္နိုင္ ဒစ္ဖ်ားက … စႏၵီ့ အပ်ိဳေျမႇးေလးကို … တံခါးေခါက္ေနသည္ … သက္နိုင္ … အသက္ကို ျပင္းျပင္းရႉကာ … ခါးမွာ အားထည့္ၿပီး … ဆတ္ကနဲ … ဖိခ်ပစ္လိုက္သည္ … ေကာင္းလိုက္တာ စႏၵီရယ္ … သက္နိုင္ … ဒစ္ေလးက … သိမ့္ကနဲ … အထဲကို ကၽြံဝင္သြားသည္ … ပါကင္ေပါက္သြားၿပီ … စႏၵီ့ အပ်ိဳေျမႇးဆိုတာ ေပါက္သြားသည္ … စႏၵီကေတာ့ … ဆတ္ဆတ္ခါနာသြားတယ္ ထင္ပါရဲ့ … တစ္ကိုယ္လုံး ထြန႔္ထြန႔္လူးေနသည္ … ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ၿငီးသံေလးကလည္း သနားစရာ …
“အို … အား … နာတယ္ … နာတယ္ … ကိုရယ္ … ရက္စက္လိုက္တာ”
သက္နိုင္ … ညီေလး လႈပ္မရေတာ့ … စႏၵီ့ပန္းေလးက … အတင္းတိုးဝင္လာေတာ့ … နာလြန္းလို႔ထင္ပါရဲ့ … အတင္းညႇစ္ထားသည္ … သက္နိုင္ … အတင္း … စႏၵီ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … နမ္းလိုက္ … နို႔ေလးကို စို႔လိုက္နဲ႔ … လုပ္ေတာ့မွ … နည္းနည္း ၿငိမ္သြားသည္ …
“အရမ္းနာသြားလားဟင္”
“ဟင့္ … နာတာေပါ့ … ကိုက … သိပ္ရက္စက္တာပဲ … ရွီး … စႏၵီ့အသည္းခိုက္ေအာင္ … နာတယ္ … အို အို … ေျပာေနတဲ့ၾကား … ဟာ …. ရွီး … ဟင့္ … ဟင့္ … ဟင့္”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ၿငီးသံေလးေၾကာင့္ … ျမန္ျမန္ထုတ္ၿပီး … ခပ္သြက္သြက္ … ျပန္ထည့္လိုက္သည္ … သက္နိုင္ … အသြင္းအထုတ္ကို … ခပ္သြက္သြက္ လုပ္လို႔မရ … ျပန္ထုတ္ရင္ … စႏၵီ့ပန္းေလးက … အတင္းညႇစ္ထားတာမို႔ … စႏၵီ့ခါးေလးက … ေကာ့ၿပီးပါလာသည္ … သက္နိုင္ … အတင္း ျပန္ထည့္ေတာ့လည္း … အတင္းညႇစ္ထားျပန္သည္ …
“အို … ကို … ေျဖးေျဖး …”
သက္နိုင္ရဲ့ … အသြင္းအထုတ္တိုင္းမွာ … စႏၵီ တဟင္းဟင္းနဲ႔ … ခံစားေနရသည္ … မခံစားနိုင္သည့္အဆုံး … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … သြားနဲ႔ ကိုက္ကာ … ခါးကို ေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့သည္ … သက္နိုင္ အလိုက္သိပါသည္ … စႏၵီ့ကို ခပ္ေျဖးေျဖးေလး ေညႇာင့္ေပးေနရာကေန … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္ … လက္နက္နဲ႔ သတၱဝါ သိပ္ေတာ့ မမၽွခ်င္ … အပ်ိဳေလးမို႔ … ပန္းေလးက ၾကပ္စီးေနသည္ … သက္နိုင္ဒုတ္ … အဝင္အထြက္ၾကမ္းသည္ကို … မခံနိုင္သည့္ထင္ပါရဲ့ … အတင္းလိုက္ညႇစ္ထားပါသည္ … ဒီလိုမ်ိဳးေလး လုပ္ေနရင္းက …
“ဟာာာ … ဟာာာ … ဟင့္ … ဟင့္ … အြန္ … ရွီး”
“ဟာာာ … ဟာာာ … အာာ … အာာာ …
“အို … ကို … ကို … ကို႔ …”
စႏၵီ … ခ်စ္သူ႔အမည္ကို … တမ္းတမ္းတတ … ေခၚရင္း … သက္နိုင္ကို … ရွိသမၽွအားျဖင့္ က်ဳံးၿပီး ဖက္ထားေတာ့သည္ … ေအာက္က ပန္းေလးကလည္း … ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ … သုံးခ်က္ဆက္တိုက္ … ညႇစ္ေပးၿပီး … စႏၵီ ၿပီးသြားသည္ … သက္နိုင္ ဒုတ္ကို ညႇစ္ထားတာမ်ား … ျပဳတ္တူနဲ႔ ညႇစ္ထားသလား ထင္ရသည္ … တင္းၿပီး စီးေနတာပဲ … သက္နိုင္ မခံနိုင္ေတာ့ … အားရေအာင္ … ေလးငါးဆယ္ခ်က္ … ေဆာင့္ၿပီး … ထိပ္ဖ်ားကေန အရည္ေတြ … စႏၵီ့ပန္းေလးထဲ … ပန္းထည့္ပစ္လိုက္သည္ …
“အာာ … ဟာာ … စႏၵီ …. စႏၵီ … ေကာင္းလိုက္တာ … အသည္းရယ္ … ေကာင္းလိုက္တာ”
ေအာ္ အပ်ိဳနဲ႔ လူပ်ိဳ … အရိုင္းေလးေတြ ေတြ႕ၾကေတာ့ … ၀ါရင့္သဘာရင့္ေတြလို … အၾကာႀကီး ထိန္းမထားနိုင္ … ထိမိတယ္ ထည့္မိတယ္ … ဆို႐ုံေလးနဲ႔ … ၿပီးခ်င္ေနသည္ … ေနာက္ေတာ့လည္း … အဆင္ေျပသြားမွာပါ … အေတြ႕အၾကဳံက သင္ေပးသြားမွာေပါ့ … အခန္းထဲမွာ … ခ်စ္သူႏွစ္ဦး … ခ်စ္ရည္လူးၿပီးသြားေတာ့ … စိတ္အစဥ္က … မူးမူးေမ့ေမ့ … တိမ္ၾကားမွာ ဝဲပ်ံရသလို … ၿငိမ့္ကနဲ … သိမ့္ကနဲ … တသိမ့္သိမ့္နဲ႔ ၾကည္ႏူးေနၾကသည္ …
သက္နိုင္ … ညီေလးကို … စႏၵီ့ပန္းေလးထဲမွာ စိမ္ထားရင္း … ခ်စ္သူ နဖူးေပၚက … ဆံပင္ေလးကို … ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ … ပြတ္သပ္ေပးေနသည္ … စႏၵီ့ပန္းေလးထဲမွာေတာ့ … ခ်စ္သူႏွစ္ဦးရဲ့ … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ ျပည့္ေနေတာ့ … ညီေလးက အဆင္ေခ်ာေနသည္ … သက္နိုင္ … ရင္ထဲက ဆႏၵေတြက မၿငိမ္းေသး … ျပာအုပ္ခံထားရတဲ့ … မီးလို … ခဏေလာက္ ၿငိမ္ေနေပမယ့္ … ေတာက္ေလာင္ေနဆဲ … မီးဆိုတာမ်ိဳးက … ေလာင္စာကုန္မွ ၿငိမ္းသလို … ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့ … သက္နိုင္တို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးအဖို႔ … ေမာတယ္ဆိုတာ ခဏပါပဲ … ကာမ မီးလ်ံေလာင္ၿမိဳက္ဖို႔ … ခ်စ္စြမ္းအင္ေတြက အျပည့္ပါပဲ …
“အရမ္းေကာင္းတာပဲေနာ္ … အသည္းရယ္”
“ဟုတ္တယ္ … ကိုရယ္ … စႏၵီ့ရင္ထဲမွာ တလpွပ္လွပ္နဲ႔ … ဟိုးအျမင့္ႀကီးကေန … ျပဳတ္က်လာသလိုပဲေနာ္”
“အရမ္းခ်စ္တယ္ … အသည္းရယ္”
“အတူတူပါပဲ ကိုရယ္ … အတူတူပါပဲ”
“အသည္းဟာေလးက … အရမ္းၾကပ္တယ္ေနာ္”
“ကိုေနာ္ … ၾကပ္မွာေပါ့ … ကိုက ပထမဆုံး ထည့္တာကိုး … ၾကပ္တာကို မႀကိဳက္ဘူးလားဟင္”
“ႀကိဳက္တာေပါ့ … အသည္းရယ္ … ကိုက ပထမဆုံးဆိုေတာ့ … အသည္းကို ပိုခ်စ္ရတာေပါ့”
“ဟြန႔္ အပိုေတြ … ကို႔ဟာက … အရမ္းႀကီးတာကိုး”
“ႀကီးတာေပါ့ … ကို စထည့္္လိုက္ေတာ့ … စႏၵီ့ရင္မွာ စို႔သြားတာပဲ … အသက္ကို ဘယ္နားက … ရႉကမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး … ကိုရယ္”
“အသက္ဘယ္လို ရႉရလဲ သိေအာင္ … ထပ္ခ်စ္ၾကမယ္ေလ … ေနာ္ … အသည္း”
“ေတာ္ပါ … လူကိုေလ … အသည္း အသည္းနဲ႔ … အတင္းပဲ … ”
“ဘယ္လို အတင္း လုပ္တာလဲ …”
“ဟြန႔္ … သူပဲ … အတင္းထည့္တာေလ”
“ဒီလိုေလးလား”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ကို စရင္း … ေအာက္က ညီေလးကို … စႏၵီ့ပန္းေလးထဲက … ထုတ္လိုက္ၿပီး … ခပ္သြက္သြက္ … ျပန္ထည့္လိုက္သည္ …
“ဟာ … ကိုေနာ္ … ဟင့္”
“အ”
“အို … ဟင့္အင္း … ဟင့္အင္း … ဟင့္”
သက္နိုင္ … လုပ္ငန္းျပန္စေနၿပီ … ခ်စ္သူနဲ႔ … ခ်စ္တင္းတစ္ခါေႏွာထားေတာ့ … စႏၵီ့ပန္းေလးက … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြနဲ႔ … ျပည့္လၽွံေနေတာ့ … အဝင္အထြက္ အဆင္ေခ်ာေနပါသည္ … ဒီတစ္ခါေတာ့ … အၾကာႀကီး ခ်စ္နိုင္ေအာင္ … သက္နိုင္ ႀကိဳးစားရမည္ … ခ်စ္သူသစ္ေလးရဲ့ ခ်စ္ပန္းေလးကို … ပထမဆုံး ေမႊးေမႊးၾကဴခြင့္ရလိုက္ေတာ့ … ျပန္စဥ္းစားရင္း … ရင္ထဲက … ရမက္မီးက ဟုန္းဟုန္းေတာက္လာသည္ … သက္နိုင္ အားထည့္ကာ … အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေတာ့ … သက္နိုင္ ရင္ခြင္ထဲက … စႏၵီ … တဟင့္ဟင့္နဲ႔ … ခ်စ္သူရဲ့ … ခ်စ္ေတးသီသမၽွကို … လိုက္ေလ်ာကာေနေတာ့သည္ …
“ဟင့္ … ဟင့္ … ဟင့္”
သက္နိုင္ … သုံးခ်က္ ေဆာင့္လိုက္ … ခဏရပ္လိုက္ … သုံးခ်က္ေဆာင့္လိုက္ … ခဏရပ္လိုက္နဲ႔ … စႏၵီ့ကို အခ်စ္သစ္ေတြ သင္ေပးေနသည္ … သက္နိုင္ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း … စႏၵီက …
“ဟင့္ … ဟင့္ … ဟင့္” နဲ႔ ၿငီးေနမိသည္ … ေကာင္းတာကိုး … စႏၵီ့ပန္းေလးကလည္း … သက္နိုင္ညီေလးကို … မညႇာတာ … အတင္း ဖမ္းဆုပ္ေနသည္ … ခ်စ္ရည္ေတြေၾကာင့္ … အထဲဝင္လာတဲ့ … ဒုတ္ေခ်ာင္းေလးက … ငရွဉ့္လိုပဲ … ဖမ္းရခက္ေနသည္ … ျပဳတ္တူတစ္ေခ်ာင္းလို … ညႇပ္ခ်င္ေပမယ့္ … အဝင္အထြက္က သြက္ေတာ့ … ခံစားရခက္သည္ … စႏၵီ … ေခါင္းေလး တယမ္းယမ္းနဲ႔ … ေနာက္ဆုံးေတာ့ … အရႈံးေပးကာ … သက္နိုင္ကို … အားကုန္ဖက္ရင္း … သက္နိုင္ခ်စ္သမၽွ … အလိုလိုက္ေနပါသည္ …
ဒီတစ္ခ်ီမွာေတာ့ … သက္နိုင္မွာ … စႏၵီ့ကို ခ်စ္ဖို႔ … အားေတြျပည့္ေနလားမသိ … စႏၵီ့ ဂ်ိဳင္းေအာက္ကေန လက္လၽွိုကာ … ခ်စ္သူကို လႈပ္မရေအာင္ ဖက္ထားရင္း … အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေနမိသည္ … သက္နိုင္ … ေဆာင့္မယ္ဆိုလည္း ေဆာင့္ခ်င္စရာ … ေအာက္ကေမြ႕ယာက ထူေတာ့ … သက္နိုင္ … ေဆာင့္လိုက္တိုင္း … ေအာက္ကေန ျပန္ကန္ကန္တက္လာသည္ … ေနာက္ စႏၵီ့ရဲ့ ပန္းေလး … သက္နိုင္ … ဒုတ္ကို … က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားရင္း … အဝင္အထြက္မွန္သမၽွကို … တဟင့္ဟင့္နဲ႔ … ပင့္ေပးေနရွာသည္ … စႏၵီ … လႈပ္မရပါ … ခပ္ျပင္းျပင္း အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ခံရေတာ့ … အသက္ရႈရၾကပ္လာသည္ … ခ်စ္သူရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကို … မခံနိုင္ေတာ့ … ေျခေထာက္ေလးကို … ေျမႇာက္ထားရင္း … ေပါင္ကို ပိုကားေပးလိုက္မိပါသည္ … သက္နိုင္ … ဒုတ္ကလည္း … ပိုႀကီးလာတယ္ ထင္တယ္ … ဟင့္ … စႏၵီ့ရဲ့ … ပန္းေလးထဲမွာေတာ့ … ၾကပ္ေနတာပဲ … သက္နိုင္ရဲ့ … အခ်စ္ၾကမ္းၾကမ္းေအာက္မွာ … စႏၵီကေတာ့ … မူးမူးမိန႔္မိန႔္ … တလိမ့္လိမ့္နဲ႔ … ေရႊရင္က ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ ျဖစ္ေနရွာသည္ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့ကို ခ်စ္ရတာ အားမရ … စႏၵီ့ကို အတင္းဖက္ထားရင္းက … လႊတ္ၿပီး … စႏၵီ့လည္တိုင္ေလးကို နမ္းပစ္လိုက္သည္ …
“အို … ကိုရယ္ … ဟင့္ … ဟင့္ … ဟင့္”
“မရေတာ့ဘူး … မရေတာ့ … စႏၵီေလ … စႏၵီ …”
ခ်စ္ေျမျပင္ကို ႏွစ္ေနရာဖြင့္ေတာ့ … ေအာက္က ခ်စ္သူခမ်ာ … ခံရခက္ေအာင္ … ေကာ့ပ်ံလန္ေနသည္ … ေရႊလည္တိုင္ကို အနမ္းခံလိုက္ရခ်ိန္မွာ … စႏၵီ့စိတ္ေတြ ထိန္းမရေတာ့ … တင္ပါးက အစြမ္းကုန္ေကာ့ေပးလိုက္ၿပီး … ပန္းေလးက အားကုန္သုံးကာ … ညႇစ္ထားရင္း … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြကို … ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ပါသည္ …
“ဟင့္ …. ဟင့္ … ဟာာ”
စႏၵီ … ၿပီးသြားျပန္ပါၿပီ … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြကို … ရႊဲရႊဲစိုကုန္လို႔ … အျပင္ကို လၽွံက်လာၿပီး … ေပါင္ၾကားက ေမြ႕ယာေပၚကို … စီးက်လာပါသည္ … ဒါေပမယ့္ … ခ်စ္လြန္းတဲ့ခ်စ္သူကေတာ့ … မၿပီးနိုင္ … မစီးနိုင္ … ခ်စ္မိုးေတြ ေဆြေနသည္ … ခ်စ္ပါ ကိုရယ္ … ခ်စ္ပါ … အားရေအာင္ ခ်စ္ပါ …
ခ်စ္ရသူေလး … တစ္ခ်ီၿပီးသြားမွန္း … သက္နိုင္ … သိပါသည္ … ခ်စ္ပန္းေလးထဲကေန … တဇက္ဇက္နဲ႔ … ညႇစ္ထားရင္း … ပူေႏြးတဲ့ အထိအေတြ႕က … ေကာင္းလိုက္တာ … သက္နိုင္ … ေဆာင့္ေနရင္း … စႏၵီ့မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ေတာ့ … အားရေက်နပ္တဲ့ … မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ … သက္နိုင္ကို … ျပဳံးၾကည့္ေနပါသည္ …
“အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္ … အသည္း”
“ခ်စ္တာေပါ့ … ကိုရယ္ … ခ်စ္တာေပါ့”
“အသည္းကို … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခ်စ္မယ္ေနာ္”
“အို … ကိုရယ္ … ခ်စ္ပါ … အားရေအာင္သာ ခ်စ္ပါ … ကိုရယ္”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … ဖိနမ္းပစ္လိုက္ၿပီး … အလိုက္သိလြန္းတဲ့ခ်စ္သူေလးကို … ခ်စ္အနမ္းေတြ ေပးလိုက္သည္ … ေအာက္ကလည္း … သက္နိုင္ ညီေလးကို … အဝင္အထြက္ ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေနရာကေန … တဆုံးဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္သည္ …
“အို … ကို႔ … ဟင့္ …”
စႏၵီ့ ခါးေလးက … အျမန္လိုက္ေကာ့လိုက္ၿပီး … သက္နိုင္ … ညီေလးကို မလြတ္တမ္း … လိုက္ညႇစ္ပါသည္ … ေအာ္ … စႏၵီ … စႏၵီ … အခ်စ္အေၾကာင္း သူသိသြားေတာ့ … မလႊတ္နိုင္ေအာင္ … ခ်စ္ေနၿပီေပါ့ … သက္နိုင္ … အျမန္ ထုတ္ၿပီး … တဆုံး ျပန္ထည့္သည္ … စႏၵီ့တင္ပါးေလး … ေမြ႕ယာေအာက္ကို ျမဳပ္သြားသည္အထိ … ေဆာင့္ခ်ပစ္လိုက္သည္ … ေဆာင့္ခ်က္က … ႏုႏုငယ္ငယ္ခ်စ္သူအတြက္ … ျပင္းလြန္းပါသည္ …
“အာ … ဟာ … ကို႔ … အရမ္းပဲ … ဟင့္ …”
ေနာက္တစ္ခ်က္ … တဆုံး … ထုတ္သည္ … တဆုံး ထည့္္သည္ …
“အို … ကို … မရက္စက္နဲ႔ကြာ … စႏၵီ မခံနိုင္ …”
စႏၵီ ၿငီးလို႔မွ မဆုံးခင္ … ေနာက္တစ္ခ်က္ … တဆုံး … ထုတ္သည္ … တဆုံး ထည့္္သည္ … စႏၵီ မတတ္နိုင္ေတာ့ … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … ျပတ္ထြက္မတတ္ခဲထားရင္း … ခ်စ္သူရဲ့ အခ်စ္ၾကမ္းၾကမ္းကို … အံႀကိတ္ကာ ခံေနရသည္ … မခံနိုင္ … စႏၵီ မခံနိုင္ … နားထင္က ေသြးေတြေတာင္ တဒိန္းဒိန္းနဲ႔ … ေခါင္းေတာင္ မူးလာသည္ … ေအာက္ကပန္းေလးထဲကို … ဓါးထည့္ခံရသလိုပဲ … နာသည္ … နာသည္ထက္ … တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ … သက္နိုင္ … ဒုတ္ဖ်ားက … ဒ- ္နဲ႔ … တစ္ခုခုကို တိုက္မိသြားသည္ ထင္သည္ … လူက တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားသည္ … ပန္ေလးထဲက … ခ်စ္ရည္ေတြကလည္း … ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ … အံက်လာသည္ …
“ခဏေလးပါ … အသည္းရယ္ … ဟာ … ဟာ … ဟာ”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ကို … အစြမ္းကုန္ … ခ်စ္ရင္း … ထိပ္ဖ်ားက … တင္းကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး … အေၾကာေတြ တုံ႔ဆိုင္းကုန္ၿပီး … တဇတ္ဇတ္နဲ႔ … ႁပြတ္ကနဲ အရည္ေတြ … ပက္ျဖန္းပစ္လိုက္သည္ … ၿပီးဆုံးျခင္း … ေက်နပ္ျခင္း … အားရျခင္း … ခ်စ္ျမတ္နိုးျခင္း … ခံစားခ်က္မ်ားနဲ႔ … ခ်စ္သူကို … ၾကင္ၾကင္နာနာေလး နမ္းပစ္လိုက္သည္ … ခ်စ္ဦးသူေလးက … မ်က္လုံးေလး မွိတ္ကာ … ၿငိမ္ေနသည္ … သူလည္း ေမာရွာမေပ့ါ … သက္နိုင္ … ေနာက္ဆုံးအခ်ီ … အခ်စ္နည္းနည္း … ၾကမ္းသြားသည္ … သူ အခ်စ္ၾကမ္းသမၽွ … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ … အံႀကိတ္ၿပီး … အခ်စ္ခံေတာ့ … ေအာ္ … ငါ့ကို သိပ္ခ်စ္ရွာပါလားလို႔ … ေတြးမိၿပီး … ရင္ထဲမွာ အခ်စ္ေတြ တိုးလို႔ လာပါသည္ … သက္နိုင္ … ခ်စ္ဦးသူနဲ႔ … ခ်စ္ရြက္ေလွ … အစြမ္းကုန္ ဖြင့္လိုက္ေတာ့ … ရွိသမၽွ အားေတြ ကုန္သြားၿပီး … မ်က္စိက ေမွးလာသည္ … သက္နိုင္ … စႏၵီကို႔ ဖက္ၿပီး … အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ …
“ကို … ကိုေရ … ထေတာ့ေလ … စႏၵီ သြားရေတာ့မယ္ …”
“ဟြန္ … စႏၵီက ဘယ္သြားမလို႔လဲ”
“စႏၵီ့ကို … သူတို႔လာေခၚေနၾကၿပီ”
“မသြားပါနဲ႔ … စႏၵီရယ္ … ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္မွတ္လား”
“ခ်စ္တာေပါ့ … ကိုရယ္ … ခ်စ္တာေပါ့”
“ခ်စ္ရင္ မသြားပါနဲ႔ … စႏၵီရယ္”
“မရေတာ့ဘူး … ကိုရယ္ … သြားရေတာ့မယ္ … ေနာက္ဘဝက်မွ ဆုံေတာ့မယ္ေနာ္”
“မသြားရဘူး … စႏၵီ … မသြားရဘူး”
သက္နိုင္ … စႏၵီ့ကိုယ္ေလးကို ဖက္ထားသည္ … မရ … တေျဖးေျဖးနဲ႔ … စႏၵီ့ကိုယ္ေလးက … ေလေပၚကို လြင့္တက္လာရင္း … သက္နိုင္ကို … ျပဳံးျပဳံးေလး ႏႈတ္ဆက္သြားသည္ …
“သြားၿပီေနာ္ … ကို … သြားၿပီ”
သက္နိုင္ … တစ္ေယာက္ေယာက္က … ေဆာင့္ႏွိုးလိုက္လို႔လားမသိ … လန႔္ၿပီး … နိုးလာသည္ … ေအာ္ … ငါ အိမ္မက္ေတြ မက္ေနတာပဲ … လို႔ ေတြးမိၿပီး … စိတ္သက္သာရာရသြားသည္ … သက္နိုင္ေဘးမွာ … ခ်စ္သူေလးက … ပုံ႔ပုံ႔ေလး … လႈပ္ေတာင္မလႈပ္ … ေကြးေကြးေလး … အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ … ေအာ္ … ခ်စ္ဦးသူေလးခမ်ာ … သနားပါတယ္ … သူ အခ်စ္ၾကမ္းသမၽွ … သည္းၿငီးခံေတာ့ … ခ်စ္အလိုလိုက္ရွာသည္ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့ နဖူးေလးေပၚက … ဆံပင္ေလးကို … သပ္ၿပီး … ေမႊးေမႊးေလး ေပးလိုက္သည္ … ဟင္ … သက္နိုင္ … စိတ္ထဲ ထင့္သြားသည္ … စႏၵီ့ကိုယ္ေလးက ဘာလို႔ ေအးစက္ေနတာလဲ … သက္နိုင္ … စႏၵီ့ရင္ဘတ္ေလးကို … နားနဲ႔ ကပ္ၿပီး … နားေထာင္ၾကည့္ၿပီး … ရင္ေတြ စို႔သြားသည္ … ႏွလုံး မခုန္ေတာ့ပါလား … ဒါဆို ဒါဆို … သက္နိုင္ … ေဘာင္းဘီကို အျမန္စြပ္ … စႏၵီ့ အက်ႌေတြကို အျမန္ဝတ္ေပးၿပီး … အျပင္ကို အျမန္ ေပြ႕ခ်ီၿပီး …
“လုပ္ၾကပါအုံးဗ်ာ … လုပ္ၾကပါအုံး”
ဟိုတယ္က … ညဘက္ တာဝန္က်ေနတဲ့ … ဝန္ထမ္းေတြ ပ်ာယာခပ္ၿပီး … ဆရာဝန္ေခၚတဲ့လူကေခၚ … အေရးေပၚ သူနာျပဳနနည္းနဲ႔ … အသက္ရႉေအာင္ … သက္နိုင္ကို လုပ္ခိုင္း … ဒါေပမယ့္္ဗ်ာ … ကံၾကမၼာက ရက္စက္လြန္းပါတယ္ … သက္နိုင္ ရဲ့ အခ်စ္ဦး … စႏၵီ … အရမ္းခ်စ္ေသာ စႏၵီ … အသက္မရႉေတာ့ … ေသသြားၿပီ … ဆရာဝန္ကေတာ့ ေသခ်ာစစ္ေဆးၿပီး … စႏၵီ … ေသဆုံးသြားသည္ ဟု … အတည္ျပဳလိုက္သည္ … သက္နိုင္ … ႐ူးၿပီ … ခ်စ္ရပါေသာ စႏၵီ … ညကမွ … ေတြ႕တဲ့ အခ်စ္ဦး … ႐ူး႐ူးမူးမူးနဲ႔ … အခ်စ္ၾကမ္းလိုက္မိတာ … ငါ့ေၾကာင့္ ငါ့ေၾကာင့္ …
“မသြားရဘူး … စႏၵီ … မသြားရဘူး”
“စႏၵီ … ေသတာ … ငါ့ေၾကာင့္ ငါ့ေၾကာင့္”
အခ်စ္ေၾကာင့္ … မူး … အခ်စ္ေၾကာင့္ ႐ူးၾကတဲ့ လူေတြထဲမွာ … သက္နိုင္ဆိုေသာ တစ္ေယာက္လည္း ပါပါတယ္ေလ … သိပ္လွတဲ့ ကမ္းေျခေလးမွာ … အခ်စ္နတ္သမီးေလး စႏၵီနဲ႔ … ေတြ႕ဆုံ ခ်စ္ခြင့္ရၿပီး … ခ်စ္ပင္လယ္ကို … ခ်စ္သူႏွစ္ဦး … လက္ပစ္ကူးရင္း … အသည္းတစ္ျခမ္းမွာ … ဘဝတပါးကို … ခြဲခြာသြားေတာ့ … က်န္ရစ္သူ … ကၽြန္ေတာ့္မွာ … ဝမ္းနည္းပက္လက္ … တမ္းတမ္းတတ နဲ႔ … ေသာင္ျပင္မွာ “စႏၵီ” “စႏၵီ” “စႏၵီ” … ဆိုတဲ့ နာမည္ကို … ေရးျခစ္ရင္း … ေၾကကြဲမ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ … ေနာင္တရရင္း … အ႐ူးတစ္ပိုင္း ျဖစ္ေနရရွာေလေတာ့သည္ …
ၿပီးပါၿပီ