Menu Close

Jan ၅ ရက်နေ့

ဇန်နဝါရီလငါးရက်နေ့ … စနေနေ့ ဖြစ်သည်..။ သည်နေ့သည်ရက်ဟာ အခြားသူတွေ အတွက်တော့ ထူးခြားမည် မဟုတ်သော်လည်း ကိုခင်ကျော်နှင့် မတင်မေလှတို့အတွက်တော့ ထူးခြားသည့်နေ့ ရက် တစ်ရက် ဖြစ်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ နှစ် နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည်..။ ချစ်လို့ ခင်လို့ ချလို့ လိုးလို့ မဝသေးပဲ…

အမုန်းဆွဲသောသူ

အခုတလော ကျူပ်လည်း ခရီးတွေ တောက်လျှောက်ထွက်နေရတယ်။ သွားရတာကတော့ အလုပ်ကိစ္စဘဲ ပစ္စည်းတွေပို့လိုက် ယူလိုက်နဲ့ ဆက်တိုက်ကို ခရီးသွားနေရတာ။ ခရီးကလည်းနီးနီးလေးမဟုတ်ဘူး ပြည်နယ်တခုကနေ နောက်ပြည်နယ်တခုကို သွားရမှာဖြစ်လို့ ကားကနှစ်ဆင့်စီးရမှာ။ မနက်ခြေက်နာရီသွား ညနေ ခွန်နှစ်နစ်နာရီ ရောက်အောင်စီးရတာ ဆိုတော့ တနေကုန်ဘဲ။ ကျူပ်လည်း အဝတ်နှစ်စုံ သုံးစုံကို လက်တော့ပ်အိပ်ထဲထည့်…

ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တယ်

နောင်ရဲ တစ်ယောက် အမိမြေနဲ့ ဝေးနေတာ တော်တော်ကြာပြီ။ အိမ်ထောင်ကျပြီးသော်လည်း မိန်းမနဲ့ ကလေးကို အမိမြေမှာပဲ ထားစေကာ တိုင်းတပါးမှာ တစ်ယောက်ထဲ ဘဝကို ရုန်းကန်နေသည်။ ဒီရောက်တာ ကြာတော့လည်း အလုပ်ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေနှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးနေသည်။ ဒီထဲမှာမှ ကောင်လေး နှင့် ကောင်မလေး တစ်တွဲက သူနှင့်…

အရသာ တွေ့လှသည်

တကယ်တော့ဒီဇတ်လမ်းကလေးသည်သိပ်ထူးထူးဆန်းဆန်းတော့ မဟုတ်လှပါ။ဖြစ်တတ်သည့်ဇတ်လမ်းကလေးသာဖြစ်ပါသည်။သို့ သော် အမှန်ဖြစ်ပျက်ခဲ့ဘူးသည့်ဇတ်လမ်းကလေးဖြစ်ပါသည်။ ဤဇတ်လမ်းစတော့မေသူမှာအိမ်ထောင်ကျပြီးဖြစ်ပါသည်။အသက် လည်း ၂၃ နှစ်ရှိပါပြီ။မေသူစအိမ်ထောင်ကျတော့ အသက်၂၀ ခန့်သာ ရှိပါသေးသည်။မေသူမှာအရပ်မနိမ့်မမြင့် အသားညိုညို တောင့်တင်း ကားထွက်နေသောတင်ပါးများဖြင့်ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကျနသူလေး ဖြစ်ပါသည်။ဆယ်တန်းတုန်းကရည်းစားနှင့်ပင်အိမ်ထောင်ကျပြီးသူနဲ့ ကျမှဘဲမေသူ့အပျိုစင်ဘဝကိုပေးအပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။မေသူဆယ် တန်းမှာကျောင်းကမဟုတ်သောအပြင်လူ သူနှင့်ချစ်ကြိုက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး သူကမေသူ့ထက်အသက်လေးငါးနှစ်ကြီးပါသည်။မေသူ၏ယောက်ကျား နာမည်မှာကိုမြင့်ဖြစ်ပြီး ကုမ္ပဏီတခုတွင်အလုပ်လုပ်ပါသည်။ နောင် မေသူဆယ်တန်းအောင်တော့ ကိုမြင့်ကမေသူကိုတက္ကသိုလ်တွင် ကျောင်းဆက်ထားပေးပါသည်။မေသူသည်အဝေးသင်တက္ကသိုလ်…

ထိုသုံးယောက်

ည ဆယ်နာရီ ထိုးသွား သဖြင့် တိုင်ကပ်နာရီ မှ အချက်ပေးသံ ဆယ်ချက် ထွက်ပေါ်လာ လေသည် ။ ပွင့်ရိုက် ခရမ်းရောင်ဂါဝန်လက်ပျက် ကလေး ဖြင့် စာကြည့်စားပွဲ တွင် အမှတ်ဖြတ်နေသော အချိန်ပိုင်း ကျူရှင်ဆရာမလေး သဲစုမွန် လက်ထဲ မှ မှင်နီဘောပင်လေး ကို…

အတွင်းရေး

မုတ္တမတည်းခိုခန်းမှာ ထူးကျော်စောင့်နေသည်။ ဖာသည်မလေးသဲသဲလည်းအတူရှိနေပြီး တစ်ညထပ်မံ၍ ပျော်ပါးနေထိုင်ကြကာ ထွန်းမြင့်က သူမနှင့်ထူးကျော်၏ အိမ်လိပ်စာကိုရော ဆက်သွယ်ရမည့် ဖုန်းနံပါတ်ကအစ အားလုံး ယူထားလိုက်သည်။ သူ့ကိုဆက်သွယ်လို့ရမည့် ဖုန်း နေရာ သူရှိနိုင်မည့်အချိန်ကိုပါ ထွန်းမြင့်ပြောပြသည်။ နီနီမြင့်အတွက် သူ့အနေနှင့် ဘာမှထပ်ပေးစရာမလိုသည့်တိုင်အောင် အမျိုးသမီးကို သူ့ဖက်ပါတာ ပိုသေချာအောင် ဆွဲဆောင်သိမ်းသွင်းသည့်အနေနှင့် သူမလက်ထဲကို…

ခုထိအောင် စွဲဆောင်မှု ရှိတုန်းပဲ

တခြားယောကျာင်္းတွေတော့မသိ ကျနော်ကတော့ မိန်းမလိုးရမယ်ဆိုရင် အပျိုထက် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမ သို့မဟုတ် တစ်ခုလပ်မိန်းမတွေကိုလိုးရတာပိုကြိုက်တယ်ဗျာ။ အပျိုရဲ့အဖုတ်ကကျဉ်းတော့ လိုးတဲ့အခါကျဉ်းကျပ်တဲ့အတွက် အရသာပိုကောင်းတာတော့မှန်တယ် သို့သော် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတွေကိုလိုးသလို စိတ်ထင်တိုင်းဆောင့်ဆောင့်လိုးလို့မရဘူးလေ အဲ့လိုစိတ်ထင်တိုင်းဆောင့်ဆောင့်မလိုးရပဲ ညင်ညင်သာသာလေးပဲလိုးပေးရတာကိုစိတ်ထဲမှာအားမရတဲ့အတွက် အပျိုထက်အအိုကိုပိုလိုးချင်တယ်ပြောတာပါ။ အခု ကျနော်ရေးတင်မည့်ဇာတ်လမ်းကတော့ စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့လိုးဖြစ်ပုံဇာတ်လမ်းဆိုကြပါစို့ဗျာ။ သူ့နာမည်ကိုမေလို့ခေါ်အလွယ်ခေါ်ရအောင်ဗျာ ကျနော့်ထက်ကြီးတော့ မမမေလို့ဆိုကြပါစို့။ မမမေက ကလေး၃ယောက်ရဲ့အမေပါ…

ပညာကုန်

တယောက်အကြောင်းကိုပြောပြချင်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကျနော့ လက်ဦးဆရာမကျေးဇူးရှင်ဆိုလည်း မှားမယ်မထင်ဘူး။ သူ့ကြောင့်ဘဲ ကျနော့မှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့်ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီ အမကြီးနာမည်က မမသဲပါ။ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်ကိုမမသဲတို့မိသားစုပြောင်းလာကြတာ။ မမသဲတို့က ကျနော်တို့ အိမ်ရှေ့အိမ်က၊ သူတို့အိမ်မကြီးက ခြံနောက်ဘက်မှာ၊ မမသဲကခြံရှေ့မှာဆိုင်လေးဆောက်ပြီးကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်တယ်။ သူတို့အိမ်မှာ မမသဲက အိမ်ထောင်သည် ကလေးတယောက်အမေ။ သူ့ယောက်ကျားက နိူင်ငံခြားသွားအလုပ်လုပ်တယ်ဆိုလားပဲ ၊…

ချတ်ကြီးကြီး တစ်ခု

ကျွန်တော့်နာမည် မင်းနောင်ပါ ကျွန်တော်ကဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ ကျွန်တော့် ဘဝက အခုချိန်မှာ အကောင်းဆုံးအချိန်ကို ရောက်နေပြီလို့ပြောလို့ရတယ်ဗျ ဘာလို့ဆို အခုခင်ဗျားကြည့်လေ ကျွန်တော့်မှာ ဆရာဝန်ဆိုတဲ့ဂုဏ်လည်းရှိတယ်ကိုယ်ပိုင်တိုက်တွေ တိုက်ခန်းတွေနဲ့ကိုယ်ပိုင်ကားတွေရှိတယ် မိန်းမလည်းရှိတယ် နိုင်ငံခြားမှာ ပါရဂူ ဒီဂရီဘွဲ့တွေဆက်တက်ဖို့လည်းရှိတယ် …..ဆရာဝန်အပေါင်းအသင်းတွေ ၊ မိန်းမရဲ့ ဂုဏ်သရေရှိမိတ်ဆွေပတ်ဝန်းကျင်တွေရှိတယ် ကဲဘာလိုသေးလဲဗျာ သည်ကြားထဲ အငယ်မယားတွေလည်းရှိသေးတယ်ဗျ …..ဟဲဟဲ…

အထက်တန်းလွှာ

“မေလေး” “ရှင့်” “မောင်တို့လက်ထပ်ရအောင်၊မောင်အလုပ်ရပြီ” “မောင်ဖေဖေနှင့်မေမေကိုပြောလေ” “အေးပါကွာယောက်ခမကြီးတွေကသလောတူပြီးသားပါ” မေလေးမှာအသားဖြူပြီးအရပ်ငါးပေလေးလက်မလောက်ရှိပြီးလှပသောကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရှိပါတယ်။မျက်နာချိုပြီးအသားအရေဝင်းပဖြူစင်တဲ့အသားအရေရှိတယ်။မြန်မာဝတ်စုံလိုကိုယ်လုံးပေါ်လွှင်စေသောအဝတ်အစားဝတ်ကမြင်သူတိုင်းနှစ်ခါလောက်ပြန်ကြည့်ရတဲ့သူမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်စာအဓိကနှင့်ဘွဲ့ရတယ်။ကိုမင်းသူနှင့်တက္ကသိုလ်ကတည်းကချစ်ခဲ့ရပြီး၊ကိုယ်မင်းသူအလုပ်ရရင်လက်ထပ်မယ်ရည်စူးခဲ့ကြတဲ့ချစ်သူတွေဖြစ်ကြတယ်။ကိုမင်းသူကအနေအေးတဲ့သူဖြစ်တော့မိဘတွေကလည်းသဘောတူပြီးသားဖြစ်တော့သိပ်မကြာခင်မှာပဲရုံးတက်လက်မှတ်ထိုးကြပြီးအိမ်မှာပဲ မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်ကြတော့တယ်။ “မင်္ဂလာဆောင်တော့လည်းအရင်ကစည်းရှိကြတော့တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးမလွန်ကျူးခဲ့ကြပါဘူး”။ “မေလေး” “ရှင်..မောင်” “မင်္ဂလက်ဖွဲ့တွေလည်းဖောက်ကြည့်ပြီးပြီမဟုတ်လား” “အင်း.လေမောင်” “မပင်ပန်းဘူးလား” “အင်း.ပင်ပန်းတာတော့ပင်ပန်းပါတယ်” “အဲဒါဆိုအိပ်ကြရအောင်ကွာ၊မောင့်အချစ်ကလေးကိုကြင်နာချင်ပြီ” “ရှူးတိုးတိုး.မေမေတို့ကြားပါ့မယ်” “သူတို့နားလည်ပါတယ်မေလေးရယ်” “အော်သိတာသိစေမမြင်စေနှင့်တဲ့မောင်” “လုပ်ပါကွာအိပ်ရအောင်” “မောင်ကလည်း..သိပ်ကဲတာပဲ၊ဒီပစ္စည်းတွေသိမ်းလိုက်ပါဦးမယ်” အမှန်တော့မေလေးတစ်ယောက်ရင်တွေခုန်နေပြီး၊ရှက်နေလို့ဒီအလုပ်တွေလုပ်နေတာပါ၊အခုတော့အဲဒါတွေသိမ်းရင်းအချိန်ကဆယ်နာရီကျော်နေပြီ။မေလေးကပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီးဍှက်နှာသစ်ခြေဆေး၊သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးမှအိပ်ခန်းထဲဝင်လာလိုက်တယ်။ပြီးတော့ညဝတ်အင်္ကျီလေးဝတ်မလို့လုပ်တော့.မောင်ကကြည့်နေလို့နည်းနည်းရှက်သွားတယ်။ “မောင်..ဘာလို့ကြည့်နေတာလဲ၊ဟိုဘက်လှည့်ကွာ၊မေလေးရှက်တယ်”။ “မင်းသူလည်း “အေးပါကွာ”ဆိုပြီးတဖက်လှည့်ဟန်ပြုပြီးမေလေးမပြီးခင်လှည့်ကြည့်တယ်”…